Ο 7ος Διεθνής Διαγωνισμός Πορτρέτου NTD (NIFPC) ανοίγει τις πόρτες του για καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο που θα ήθελαν να συμμετάσχουν με εντυπωσιακά πορτρέτα ζωγραφισμένα με λάδι και με ρεαλιστική τεχνοτροπία. Στόχος και της φετινής διοργάνωσης είναι να προβληθούν η ανθρωπιά και οι παραδοσιακές αξίες μέσω της παραστατικής τέχνης, προσφέροντας ταυτόχρονα στους συμμετέχοντες την ευκαιρία να προβάλουν τη δουλειά τους και να διαγωνιστούν για σημαντικά χρηματικά βραβεία.
Ανεξαρτήτως αν πρόκειται για επαγγελματίες ή ερασιτέχνες, φοιτητές ή καταξιωμένους καλλιτέχνες, όλοι οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να διαγωνιστούν για το χρυσό βραβείο των 10.000 δολαρίων, δύο ασημένια βραβεία των 3.000 δολαρίων, τρία χάλκινα βραβεία των 1.500 δολαρίων, καθώς και πολλές άλλες κατηγορίες βραβείων των 1.000 δολαρίων, όπως για την ανθρωπιά, την εξαιρετική τεχνική και τη νεότητα.
Οι φιναλίστ θα προσκληθούν σε σεμινάρια και θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφτούν μουσεία και γκαλερί. Τα έργα τους θα παρουσιαστούν τόσο διαδικτυακά όσο και στην έκθεση που θα πραγματοποιηθεί στο διάσημο Salmagundi Club της Νέας Υόρκης. Η τελετή απονομής θα γίνει εκεί τον Ιανουάριο του 2026, με την ακριβή ημερομηνία να προσδιορίζεται αργότερα. Ο διαγωνισμός, ο οποίος διοργανώνεται από το NTD Television και αποτελεί μέρος των εκδηλώσεων του ομίλου ενημέρωσης The Epoch Times, προάγει την «αγνότητα της αλήθειας, της καλοσύνης και της ομορφιάς στην παραδοσιακή ζωγραφική».
Τέχνη που εμπνέει ελπίδα
Ο NIFPC ενθαρρύνει τους καλλιτέχνες να δημιουργήσουν έργα που αναδεικνύουν την ελπίδα, τις παραδοσιακές αξίες και παγκόσμια ιδανικά όπως η ομορφιά, η αρετή και η συμπόνια. Ο διάσημος γλύπτης και πρόεδρος της κριτικής επιτροπής Τζανγκ Κουνλούν (Zhang Kunlun) εξηγεί την αξία του ρεαλιστικού ζωγραφικού πορτρέτου: «Η απεικόνιση της ανθρώπινης μορφής είναι η πιο δύσκολη. Δοκιμάζει τις ικανότητες ενός καλλιτέχνη και αποτελεί έναν πνευματικό δρόμο. Οι διάφορες θρησκείες αναφέρουν ότι οι θεοί δημιούργησαν τους ανθρώπους κατ’ εικόνα τους. Χρησιμοποιώντας αυθεντικές τεχνικές παραστατικής ζωγραφικής, εκφράζουμε σεβασμό στην ανθρωπότητα.»
Οι νικητές του περσινού διαγωνισμού
Στον 6ο διαγωνισμό, συμμετείχαν εκατοντάδες καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο, με τους κριτές να επιλέγουν 50 φιναλίστ από περίπου 20 χώρες. Οι πίνακες κάλυπταν μια ποικιλία θεμάτων, από αυτοπορτρέτα μέχρι σκηνές θρησκευτικών διώξεων και πνευματικές αναζητήσεις. Η Ταϊβανέζα καλλιτέχνης Chen Hung-Yu κέρδισε το ασημένιο βραβείο, μαζί με δύο συναδέλφους της, για το τρίπτυχο «Η ατελείωτη χάρη του Βούδα», το οποίο απεικονίζει την πνευματική σωτηρία της ανθρωπότητας. Σχολιάζοντας τη νίκη της, είπε: «Όταν παρέλαβα το μετάλλιο, ένιωσα ότι κουβαλούσα το βάρος της αποστολής να συνεχίσω την παραδοσιακή ζωγραφική».
Η Ταϊβανέζα καλλιτέχνης Chen Hung-Yu. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ο Βραζιλιάνος Clodoaldo Geovani Martins κέρδισε το χάλκινο βραβείο για το έργο του «Bath Time», ενώ ο Αμερικανός καλλιτέχνης John Darley, που κέρδισε επίσης ένα χάλκινο βραβείο με το πορτρέτο «Vivian», δήλωσε: «Όταν κάποιος εκτιμά τη δουλειά σου και σου δίνει ένα βραβείο, ειδικά χρηματικό, αυτό πραγματικά ενισχύει τη θέληση σου να συνεχίσεις.»
Clodoaldo Geovani Martins , «Bath Time», Βραζιλία. Λάδι σε καμβά, 92 x 102 εκ. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Πορτρέτου NTD).
Ο Αμερικανός καλλιτέχνης John Darley με το βραβείο που κέρδισε για το πορτρέτο «Vivian» στον 6ο Διεθνή Διαγωνισμό Πορτρέτου NTD. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Οι καλλιτέχνες έχουν προθεσμία έως τις 31 Ιουλίου για να καταθέσουν τη συμμετοχή τους στον 7ο Διεθνή Διαγωνισμό Πορτρέτου NTD.
Το παρόν αποτελεί το τέταρτο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.
Κάποτε, ζούσε ένα μικρό αγόρι πολύ ευέξαπτο. Ο πατέρας του του έδωσε μια σακούλα με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα καρφί στον φράχτη της αυλής κάθε φορά που αισθανόταν θυμωμένος ή αγανακτισμένος. Το αγόρι ακολούθησε τη συμβουλή του και σύντομα ο φράχτης γέμισε καρφιά. Αργότερα, ο πατέρας του του ζήτησε να αφαιρέσει τα καρφιά ένα προς ένα. Καθώς το αγόρι τα έβγαζε, παρατήρησε τις τρύπες που είχαν αφήσει στο ξύλο.
«Αυτές οι τρύπες είναι σαν τα σημάδια που άφησε η δυσαρέσκειά σου», είπε ο πατέρας. «Ο θυμός και ο πόνος μπορεί να φύγουν, αλλά τα σημάδια παραμένουν.»
Η μνησικακία σημαδεύει τις καρδιές μας – όχι μόνο συναισθηματικά, αλλά και σωματικά. Ευτυχώς, υπάρχει και θεραπεία και πρόληψη.
Το τίμημα της μνησικακίας
Μία μελέτη με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Ένραϊτ, πρωτοπόρο ερευνητή της συγχώρεσης και καθηγητή εκπαιδευτικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, διερεύνησε την επίδραση της μνησικακίας και της συγχώρεσης στην καρδιά 17 καρκινοπαθών.
Ο Ένραϊτ τους ζήτησε να θυμηθούν αδικίες του παρελθόντος που δεν είχαν συγχωρήσει. Καθώς μοιράζονταν τις ιστορίες τους, οι ιατρικές οθόνες αποκάλυψαν ότι οι αρτηρίες που μετέφεραν αίμα στην καρδιά τους άρχισαν να συστέλλονται, μειώνοντας τη ροή του αίματος. Αυτή η σωματική αντίδραση αντικατοπτρίζει το μεταφορικό ‘κλείσιμο’ που συμβαίνει όταν κρατάμε κακία για περασμένα γεγονότα.
Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι αν αποβάλλουμε τη μνησικακία, η καρδιά ωφελείται, με πιθανή ακόμα και τη μείωση των πόνων στο στήθος ή την αποφυγή του αιφνίδιου θανάτου λόγω καρδιοπάθειας, δήλωσε ο Ένραϊτ στην Epoch Times.
Ακόμα και τα υγιή άτομα που είναι επιρρεπή στο θυμό και την εχθρότητα – χαρακτηριστικά της μνησικακίας – κινδυνεύουν κατά 19% περισσότερο να εμφανίσουν στεφανιαία νόσο, σύμφωνα με μία μετα-ανάλυση στο Journal of the American College of Cardiology. Για τα άτομα με προϋπάρχουσες καρδιακές παθήσεις, ο κίνδυνος αυτός αυξάνεται στο 24%. Αυτό επιβεβαιώθηκε και από έρευνα του 2024, η οποία έδειξε ότι ο παρατεταμένος θυμός οδηγεί σε δυσλειτουργία των αιμοφόρων αγγείων.
Ο Ένραϊτ θυμήθηκε την ιστορία μίας γυναίκας 80 ετών που συνάντησε στη νοσηλευτική φροντίδα. Κρατούσε κακία σε ένα μέλος της οικογένειάς της για περισσότερα από 40 χρόνια λόγω μιας ανεπίλυτης αδικίας. «Σκεφτείτε το», είπε ο Ένραϊτ. «Αυτό δεν έχει καμία επίδραση σε αυτόν που ξεκίνησε την αδικία». Αντίθετα, η παρατεταμένη πικρία της στέρεψε την ελπίδα και μείωσε τη χαρά της στα τελευταία χρόνια της ζωής της.
Μία επίμονη ενόχληση
Σε αντίθεση με μία φλόγα θυμού που φουντώνει και σβήνει, η μνησικακία δρα σαν αργό δηλητήριο.
Όταν μας φέρονται άδικα, ενστικτωδώς υψώνουμε την ασπίδα της αγανάκτησης, πιστεύοντας ότι αυτό μας προστατεύει από περαιτέρω βλάβη. Βραχυπρόθεσμα, μπορεί να νιώθουμε ότι μας δίνει δύναμη. «Είναι σαν να λέμε στον εαυτό μας: ‘Δεν μπορεί να μου φέρεται έτσι’», εξηγεί ο Ένραϊτ.
Αλλά η μνησικακία παρατείνει την παρουσία της και γίνεται αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «ένας ανθυγιεινός επισκέπτης της ανθρώπινης καρδιάς».
Η προέλευση της λέξης – από τα ‘μνήμη’ και ‘κακία’ – δείχνει ένα από τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν τη μνησικακία: τη διάρκεια και την επανάληψη.
Οι μνησίκακοι άνθρωποι τείνουν να σκέφτονται επανειλημμένα την αδικία που τους έγινε. Η φιλόσοφος Αμελί Ρορτύ περιγράφει τη μνησικακία ως εξής: «[Τρέφεται] από το παρελθόν, αναμασώντας επώδυνες αναμνήσεις ταπεινώσεων, προσβολών και τραυματισμών, ξανά και ξανά, μέχρι που η πικράδα τους αποκτά ευχάριστη γεύση.»
Το αναμάσημα διαποτίζει το σώμα μας, προκαλώντας μία χρόνια κατάσταση αυξημένου στρες. Με τη σειρά του, το στρες οδηγεί σε αύξηση της κορτιζόλης και της αδρεναλίνης, εξασθενώντας με την πάροδο του χρόνου το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Η μνησικακία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε κατάθλιψη, εντονότερο θυμό και επιθετικότητα.
«Επειδή η μνησικακία είναι [ένα] κολλημένο συναίσθημα, τείνει να συγκεντρώνει περισσότερη δυσαρέσκεια, μεγαλώνοντας και φουσκώνοντας», γράφει η Κέρρυ Χάουελς στο βιβλίο της «Untangling You: How Can I Be Grateful When I Feel So Resentful?». «Όταν ξαγρυπνάμε σκεπτόμενοι κάτι άσχημο που έγινε τη μέρα, συνήθως στον νου μας θα έρθουν και παλιότερα δυσάρεστα γεγονότα.»
Η Δρ Αν Κόρσον, ιατρός ολοκληρωτικής ιατρικής που συνδυάζει τη σωματική και τη συναισθηματική θεραπεία, εξηγεί ότι οι άνθρωποι με βαθιά ριζωμένο θυμό συχνά παλεύουν με τη μνησικακία σε διάφορες πτυχές της ζωής τους – τη δουλειά τους, τις σχέσεις τους, ακόμη και το ίδιο τους το σώμα, σχηματίζοντας έναν αρνητικό βρόχο ανατροφοδότησης που επηρεάζει την υγεία τους.
Με την πάροδο του χρόνου, ο θυμός μας μετατρέπεται σε κοσμοθεωρία. Μας πείθει να βλέπουμε τους ανθρώπους ως αντιπάλους και τον κόσμο ως θεμελιωδώς άδικο. Μερικές φορές, η δυσαρέσκειά μας δεν στρέφεται εναντίον ενός προσώπου αλλά εναντίον των περιστάσεων. Αναρωτιόμαστε γιατί αντιμετωπίζουμε δυσκολίες και μπορεί να αρχίσουμε ένα βαθύ αίσθημα αδικίας για τη μοίρα μας.
Γίνεται μέρος του εαυτού μας και είναι δύσκολο να το διακρίνουμε – ακόμη και για τον εαυτό μας, δήλωσε ο Ένραϊτ.
Η μνησικακία μπορεί να διαπεράσει οικογένειες και κοινότητες. «Η πικρία τείνει να κληρονομείται», δήλωσε ο Ένραϊτ. «Μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, αν οι γονείς την εκφράζουν διαμορφώνοντας ένα πρότυπο για τα παιδιά τους.»
Διώχνοντας τη μνησικακία
Πώς μπορούμε να διώξουμε αυτόν τον ανθυγιεινό επισκέπτη από την καρδιά μας;
Σύμφωνα με τον Ράιαν Μπλάκστοκ, καθηγητή και κλινικό ψυχολόγο που ειδικεύεται στη θεραπεία του εθισμού, για να δουλέψετε πάνω στη δυσαρέσκεια, πρέπει πρώτα να την κατανοήσετε. «Από πού προήλθε; Ποια ήταν η κατάσταση; Και ίσως το πιο σημαντικό, ποιον σκοπό εξυπηρετεί τώρα; Κάθε είδος δυσαρέσκειας εξυπηρετεί έναν σκοπό», εξηγεί στην Epoch Times.
Ο Ένραϊτ προτείνει μία διαδικασία συγχώρεσης τεσσάρων φάσεων για τη διαχείριση της μνησικακίας: τη φάση της αποκάλυψης, τη φάση της απόφασης, τη φάση της εργασίας και τη φάση της ανακάλυψης.
Στη φάση της αποκάλυψης, επιδιώκουμε να κατανοήσουμε τα συναισθήματά μας, να αναγνωρίσουμε τον πόνο και να αναπτύξουμε επίγνωση του τρόπου με τον οποίο η δυσαρέσκεια έχει διαπεράσει τη ζωή μας.
Ο Ένραϊτ μοιράστηκε την ιστορία μιας γυναίκας που υπέστη βαθύ τραύμα από τον πατέρα της. Συνειδητοποίησε ότι η μακροχρόνια μνησικακία της επηρέαζε κάθε πτυχή της ζωής της – περιορίζοντας τις σχέσεις της, διαβρώνοντας την αυτοεκτίμησή της και ρίχνοντας μία σκοτεινή σκιά στο μέλλον της. Αντιμετωπίζοντας αυτά τα συναισθήματα, άρχισε να βλέπει πώς η πικρία της την κρατούσε δέσμια.
Στη φάση της απόφασης, επέλεξε συνειδητά να συγχωρήσει – όχι για να απαλλάξει τον πατέρα της από τις πράξεις του, αλλά για να απελευθερωθεί από τα δεσμά της πικρίας. Αναγνώρισε ότι η προσκόλληση στο θυμό παρέτεινε μόνο τον πόνο της.
Η ‘θεραπεία’ της μνησικακίας είναι η συγχώρεση, επισημαίνει ο Ένραϊτ. Όντας στον αντίποδα, η συγχώρεση σχετίζεται με μειωμένους δείκτες χοληστερόλης, χαμηλότερη αρτηριακή πίεση και καλύτερη καρδιακή απόκριση στο στρες.
Όταν πάρουμε την απόφαση να συγχωρήσουμε, η φάση της εργασίας απαιτεί την αλλαγή της οπτικής γωνίας του ατόμου. Η γυναίκα άρχισε να εξερευνά το παρελθόν του πατέρα της, αποκαλύπτοντας τις δυσκολίες και τα τραύματά του. Η κατανόηση των αγώνων του δεν δικαιολόγησε τις πράξεις του, αλλά μαλάκωσε τον θυμό της. Αυτή η νεοαποκτηθείσα ενσυναίσθηση επέτρεψε στη συμπόνια να αναπτυχθεί στην καρδιά της, γεγονός που της επέτρεψε να «σπάσει τη μνησικακία», δήλωσε ο Ένραϊτ.
Τέλος, στη φάση της ανακάλυψης, άρχισε να βρίσκει νόημα στον πόνο της. Σε μία πράξη χάριτος, επέλεξε να φροντίσει τον ετοιμοθάνατο πατέρα της, ακόμη και να τον ταΐσει τις τελευταίες μέρες του.
«Όταν πέθανε ο πατέρας της, είπε στον εαυτό της: ‘Είμαι πολύ ευγνώμων που το έκανα αυτό γιατί, τελικά, ήταν ο πατέρας μου – αν δεν τον είχα συγχωρήσει, θα είχα πένθος και μίσος στην καρδιά μου. Τώρα έχω απλώς πένθος’», αφηγείται ο Ένραϊτ.
Σε πολλές περιπτώσεις όπως αυτές, «η συγχώρεση μπορεί να σας δώσει πίσω τη ζωή σας», τονίζει.
Σύμφωνα με την Κόρσον, όταν η μνησικακία χαθεί, το μυαλό, το σώμα και το πνεύμα μπορούν να αρχίσουν να θεραπεύονται.
Αξιοποιώντας την ευγνωμοσύνη
Ενώ η συγχώρεση είναι η θεραπεία του θυμού, η ευγνωμοσύνη είναι η μακροπρόθεσμη πρόληψη. Όπως εξηγεί η Χάουελς, ερευνήτρια της ευγνωμοσύνης, «η ευγνωμοσύνη και η δυσαρέσκεια αποτελούν μέρος των σχέσεών μας».
Συχνά κολλάμε στην πεποίθηση ότι πρέπει να είναι ευνοϊκές οι συνθήκες για να είμαστε ευγνώμονες, αλλά η Χάουελς ισχυρίζεται ότι η ευγνωμοσύνη δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες.
Για τους τομείς της ζωής μας που είναι μολυσμένοι από τη μνησικακία, η Χάουελς προτείνει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να αλλάξουμε οπτική γωνία. «Αν χαλαρώσουμε τη λαβή της πικρίας, είναι πιο πιθανό να μπορέσουμε να βρούμε αιτίες για ευγνωμοσύνη σε περιοχές στις οποίες δεν είχαμε πρόσβαση πριν», δήλωσε στην Epoch Times.
Αναπτύσσοντας ευγνωμοσύνη σε άλλους τομείς της ζωής μας που δεν έχουν επηρεαστεί από τη δυσαρέσκεια, μπορούμε να καλλιεργήσουμε τη δύναμη και το σθένος να αντιμετωπίσουμε τη μνησικακία προληπτικά, προτείνει η Χάουελς.
«Φανταστείτε τη συναισθηματική και ψυχολογική σας ενέργεια σαν μία πίτσα», είπε ο Μπλάκστοκ. «Υπάρχουν μόνο τόσα κομμάτια». Όσο αυξάνεται ο αριθμός των άσχημων κομματιών, μειώνεται ο διαθέσιμος χώρος για οτιδήποτε άλλο», παρατηρεί. Η καλλιέργεια της ευγνωμοσύνης εμποδίζει την επικράτηση της μνησικακίας.
«Η ευγνωμοσύνη βρίσκει τη δύναμή της ως πράξη», υπογραμμίζει η Χάουελς, η οποία θεωρεί ότι η ευγνωμοσύνη πρέπει να είναι καθημερινή συνήθεια. «Βρείτε μόνο ένα ή δύο πράγματα για τα οποία μπορείτε να νιώσετε εύκολα ευγνώμονες και αναπτύξτε τα στην καρδιά σας, φέρνοντάς τα συχνά στο μυαλό σας, γράφοντάς τα, λέγοντας ευχαριστώ [και] νιώθοντάς τα στην καρδιά σας.»
Επιλέξτε μία κληρονομιά αγάπης, όχι μνησικακίας
«Αν κρατάς κακία, δεν μπορείς ποτέ να γίνεις καλά», δηλώνει η Κόρσον.
Ο Ένραϊτ ενθαρρύνει τους ανθρώπους να σκεφτούν τι κληρονομιά θα αφήσουν πίσω τους.
Εξηγεί ότι υπάρχουν δύο επιλογές: Μπορείτε είτε να μεταβιβάσετε τον θυμό σας, δημιουργώντας ενδεχομένως έναν κύκλο αρνητικότητας για τις μελλοντικές γενιές, είτε να αφήσετε πίσω σας το δώρο της αγάπης, ενσταλάζοντας ζεστασιά και καλοσύνη στις καρδιές της οικογένειάς σας.
Σημείωση του συγγραφέα: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.
Καθώς η τεχνητή νοημοσύνη (AI) συνεχίζει να αναπτύσσεται, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διακρίνει κανείς τη διαφορά μεταξύ πραγματικών φωτογραφιών και εικόνων που δημιουργούνται από AI.
Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να δημιουργήσει τα πάντα, από εκπληκτικά τοπία έως ζωντανά πορτρέτα σε λίγες στιγμές — και με την πρώτη ματιά, μπορεί να φαίνονται απολύτως πραγματικά.
Σε αυτήν την εποχή της παραπληροφόρησης, πώς μπορείτε να διακρίνετε εάν οι εικόνες που βλέπετε είναι πραγματικές ή κατασκευασμένες;
Ευτυχώς, υπάρχουν λεπτές ενδείξεις που μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεχωρίσουμε, συμπεριλαμβανομένων των ασυνεπειών στην υφή, των ανωμαλιών στα ανθρώπινα χαρακτηριστικά και της μπερδεμένης γραφής. Κατανοώντας αυτά τα ενδεικτικά σημεία, μπορείτε να πλοηγηθείτε καλύτερα στις ψηφιακές πληροφορίες και να αξιολογήσετε την αυθεντικότητα των εικόνων που συναντάτε.
Αφύσικα χέρια και άκρα
AI που δημιουργήθηκε με Freepik
Τα χέρια και τα άκρα είναι εκπληκτικά πολύπλοκες δομές και η τεχνητή νοημοσύνη συχνά παλεύει να τα σχεδιάσει με ακρίβεια. Ψάξτε για άκυρα, παράξενα σχήματα ή κακώς ευθυγραμμισμένα δάχτυλα. Μπορεί επίσης να τοποθετηθούν με ασυνήθιστο τρόπο ή να έχουν ακατάλληλες διαστάσεις.
Στην παραπάνω εικόνα, τα χέρια και τα πόδια των παιδιών φαίνονται αφύσικα, με κακοσχηματισμένα δάχτυλα των χεριών και ποδιών, καθώς και εσφαλμένα ευθυγραμμισμένα λουριά σανδαλιών.
AI που δημιουργήθηκε με Freepik
Ασυμφωνίες στις λεπτομέρειες
AI που δημιουργήθηκε με το Flux Pro
Η τεχνητή νοημοσύνη δυσκολεύεται να αποδώσει μικρές λεπτομέρειες, επομένως μπορεί επίσης να δείτε αντικείμενα και στοιχεία να συγχωνεύονται διακριτικά μεταξύ τους με αφύσικους τρόπους. Αυτές οι ατέλειες προκύπτουν επειδή η τεχνητή νοημοσύνη βασίζεται στην αναγνώριση προτύπων, η οποία μπορεί να αποτύχει όταν χειρίζεστε περίπλοκες ή μικρές λεπτομέρειες.
Επομένως, εάν δεν είστε βέβαιοι εάν μια φωτογραφία πλήθους είναι πραγματική, ρίξτε μια ματιά στις λεπτομέρειες. Για παράδειγμα, τα πρόσωπα φόντου είναι συχνά θολά ή έχουν απαλά, κακώς καθορισμένα χαρακτηριστικά.
Σε αυτήν την εικόνα που δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη, ο άνδρας στο νερό έχει ένα θολό πρόσωπο και χέρια χωρίς δάχτυλα, ενώ ο νεαρός άνδρας στην άμμο έχει ένα διαφανές πόδι που φαίνεται να συγχωνεύεται στο φόντο.
AI που δημιουργήθηκε με το Flux Pro
Υπερβολικά τέλειο δέρμα
AI που δημιουργήθηκε με Freepik
AI που δημιουργήθηκε με Freepik
Το να βλέπετε ένα υπερβολικά λείο πρόσωπο με πολύ λίγη υφή είναι σημάδι μιας φωτογραφίας που δημιουργήθηκε από AI. Η έλλειψη γνήσιας υφής και τα ελαττώματα μπορεί να κάνουν το άτομο να φαίνεται σχεδόν κωμικό.
Στις παραπάνω εικόνες, το κορίτσι έχει εξαιρετικά λείο δέρμα και μαλλιά που δένουν με τον γιακά της. Το αγόρι έχει επίσης δέρμα που είναι πολύ λείο.
Ασυμφωνίες
AI που δημιουργήθηκε με Freepik
Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να δυσκολευτεί με τις ευθυγραμμίσεις, με αποτέλεσμα μια ασύνδετη ή ασυνάρτητη εμφάνιση, επειδή τα στοιχεία δεν ευθυγραμμίζονται σωστά.
Τα αντικείμενα μπορεί να επικαλύπτονται με αφύσικους τρόπους που αψηφούν τη χωρική συνοχή.
Κάντε μεγέθυνση για να εντοπίσετε ασυνέπειες, όπως στην παραπάνω εικόνα, στην οποία οι γραμμές του φυτού κόβουν τα αντικείμενα για πικνίκ. Οι γραμμές υφής στο υφαντό καλάθι για πικνίκ και στον δίσκο δεν είναι ευθυγραμμισμένες.
AI που δημιουργήθηκε με Freepik
Ασυνέπειες και ασυμμετρίες σε μικρές λεπτομέρειες
AI που δημιουργήθηκε με το ΤhisPersonDoesNotExist.com
AI που δημιουργήθηκε με το ΤhisPersonDoesNotExist.com
AI που δημιουργήθηκε με το ΤhisPersonDoesNotExist.com
Ασυνέπειες σε δευτερεύοντα πράγματα, όπως γυαλιά με αταίριαστους φακούς ή σκελετό, θα πρέπει να είναι εύκολο να παρατηρηθούν.
Αν και φαίνονται αυθεντικές με την πρώτη ματιά, αυτές οι φωτογραφίες που δημιουργήθηκαν από AI έχουν ελαττώματα που μπορεί να φανούν με μια πιο προσεκτική εξέταση.
Η γυναίκα στην πάνω εικόνα φοράει δύο εντελώς διαφορετικά σκουλαρίκια.
Η κεντρική εικόνα προδίδεται ως τεχνητή νοημοσύνη από την αριστερή γωνία, όπου το πουκάμισο του άνδρα συνδυάζεται με το φόντο.
Στην κάτω εικόνα, τα τελικά τμήματα των γυαλιών δεν ταιριάζουν.
Λανθασμένη γραφή
AI που δημιουργήθηκε με το Flux Pro
Οι εικόνες που δημιουργούνται από τεχνητή νοημοσύνη συχνά παράγουν μπερδεμένο ή παράλογο κείμενο, με γράμματα και λέξεις ανακατεμένα.
Ρίξτε μια προσεκτική ματιά σε οποιαδήποτε γραφή ή λογότυπα στην εικόνα για να δείτε εάν είναι δυσανάγνωστα ή εντελώς ασυνάρτητα.
Αυτή η εικόνα, που δημιουργήθηκε από AI, απεικονίζει την κυκλοφορία σε έναν πολυσύχναστο δρόμο. Μετά από πιο προσεκτική εξέταση, μπορείτε να δείτε ότι το κείμενο στην πινακίδα στην άκρη του δρόμου είναι ψεύτικο.
Παράλογες εικόνες
AI που δημιουργήθηκε με το Flux Pro
Η εικόνα απεικονίζει ένα πιθανό γεγονός; Εάν το αντικείμενο φαίνεται άκυρο στο περιβάλλον του, παράλογο, ή πολύ απίθανο, τότε μπορεί να είναι τεχνητά κατασκευασμένο.
Η παραπάνω εικόνα ενός ατόμου που κρατά μια γάτα ενώ οδηγεί μια καμήλα είναι ένα καλό παράδειγμα καθώς είναι απίθανο να το βρείτε σε έναν αστικό δρόμο.
Θολό φόντο
Πάνω: AI που δημιουργήθηκε με Freepik. Κάτω: Samira Bouaou/The Epoch Times
Ένα πιο εμφανές σημείο ύπαρξης AI είναι ένα υπόβαθρο που είναι τόσο θολό που στερείται διακριτικών λεπτομερειών.
Αποτελείται εξ ολοκλήρου από φως και υφές και μπορεί να μοιάζει με αυτό που μπορεί να βρείτε σε ένα φωτογραφικό στούντιο ή σε φωτογραφίες που τραβήχτηκαν με εξαιρετικά χαμηλό διάφραγμα.
Ωστόσο, μια πραγματική φωτογραφία που λαμβάνεται με χαμηλό διάφραγμα έχει μια πιο σταδιακή μετάβαση μεταξύ του θολού και του εστιασμένου, ενώ οι εικόνες που δημιουργούνται με τεχνητή νοημοσύνη έχουν μια ευκρινή διάκριση μεταξύ των δύο.
Σε αυτήν την εικόνα AI, δεν υπάρχει μετάβαση από θολό σε ευκρινές, ούτε από το εμπρός έδαφος στο θέμα ούτε από το θέμα στο υπόβαθρο.
Στην πραγματική φωτογραφία, μπορούμε να δούμε στο βάθος πίσω από το κορίτσι μια πιο σταδιακή μετάβαση από τις θολές τουλίπες σε ένα πολύ θολό τοπίο.
Εξετάστε την αρχική ανάρτηση
(Επάνω) Ένα βίντεο δείχνει πώς να κάνετε αντίστροφη αναζήτηση στο Google. (Κάτω) Η αρχική φωτογραφία. (The Epoch Times, Just2_U_/X, Evan Vucci/AP Photo)
Εάν μπορείτε να πραγματοποιήσετε αντίστροφη αναζήτηση στην εικόνα και να βρείτε την πηγή της, αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να προσδιορίσετε την αυθεντικότητά της.
Η αναζήτηση Google και το TinEye είναι χρήσιμα εργαλεία για αυτό. Εάν η αρχική εικόνα εμφανίστηκε σε μια ανάρτηση, τότε τα σχόλια, οι ετικέτες ή οι λεζάντες ενδέχεται να την προσδιορίσουν ως εικόνα που δημιουργήθηκε από AI.
Επισκεφτείτε το Images.google.com για να χρησιμοποιήσετε την αντίστροφη αναζήτηση εικόνων της Google στον υπολογιστή σας. Για να αποκτήσετε πρόσβαση στο Google Lens, απλώς κάντε κλικ στο σύμβολο της κάμερας και μεταφορτώστε μια εικόνα ή έναν σύνδεσμο εικόνας.
Το παραπάνω παράδειγμα δείχνει μια αλλαγμένη εικόνα πρακτόρων της Μυστικής Υπηρεσίας που προστατεύουν τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ μετά από απόπειρα δολοφονίας εναντίον του στην προεκλογική του συγκέντρωση στο Μπάτλερ της Πενσυλβάνια, στις 13 Ιουλίου. Οι πράκτορες γύρω από τον Τραμπ χαμογελούν, κάτι που φαίνεται να είναι μια απίθανη αντίδραση δεδομένης της κατάστασης. Μια αναζήτηση για την εικόνα χρησιμοποιώντας το εργαλείο περιήγησης «Αναζήτηση εικόνων Google» οδηγεί σε πολλούς ιστότοπους που χρησιμοποιούν φωτογραφίες παρόμοιες με αυτήν. Από τους τίτλους και το περιεχόμενο άλλων πηγών ιστού, είναι εύκολο να αναγνωριστεί αυτή η εικόνα ως μια ψεύτικη εικόνα, ενώ η αρχική φωτογραφία δείχνει ότι οι πράκτορες είχαν σοβαρές εκφράσεις προσώπου.
Για να χρησιμοποιήσετε το Google Lens στο τηλέφωνό σας, απλώς ανοίξτε το με το εικονίδιο της κάμερας. Θα σας ζητήσει είτε να δείξετε το αντικείμενο με την κάμερά σας είτε να επιλέξετε μια εικόνα.
Δεν θα μπορείτε να επικολλήσετε τη διεύθυνση URL της εικόνας στο τηλέφωνό σας. Για να το κάνετε αυτό στο Safari στο iOS, μεταβείτε στο Google.com και πατήστε το εικονίδιο aA. Κάνοντας κλικ στο «Ζητήστε σάιτ για υπολογιστή» θα φορτωθεί η έκδοση για υπολογιστή, όπου μπορείτε να εισαγάγετε μια διεύθυνση URL ή να ανεβάσετε αποθηκευμένες εικόνες.
Για να το κάνετε αυτό στο Chrome σε κινητή συσκευή, μεταβείτε στο Google.com και πατήστε το μενού με τις τρεις κουκκίδες και, στη συνέχεια, φορτώστε την έκδοση για επιτραπέζιους υπολογιστές επιλέγοντας «Ζητήστε σάιτ για υπολογιστή».
Χρησιμοποιήστε ανιχνευτές AI
Κερδίστε το AI στο δικό του παιχνίδι χρησιμοποιώντας ανιχνευτές AI. Αυτά τα εργαλεία αναλύουν διάφορες πτυχές μιας εικόνας, όπως μοτίβα εικονοστοιχείων, ασυνέπειες και ψηφιακά τεχνουργήματα που μπορεί να μην είναι άμεσα ορατά στο ανθρώπινο μάτι.
Ορισμένοι ανιχνευτές επικεντρώνονται στον εντοπισμό συγκεκριμένων ψηφιακών υπογραφών ή μεταδεδομένων που αποκαλύπτουν τη χρήση εργαλείων AI. Άλλοι χρησιμοποιούν εγκληματολογικές τεχνικές για να ανιχνεύσουν ασυνέπειες στον φωτισμό, τις υφές ή τα μοτίβα.
Ευτυχώς, αυτά τα εργαλεία ανίχνευσης AI αναπτύσσονται παράλληλα με την τεχνολογία AI, ώστε να μπορούν να συμβαδίζουν καθώς οι εικόνες AI γίνονται πιο εξελιγμένες.
Τον 20ο αιώνα, ο Αμερικανός φωτογράφος Ansel Adams (1902–1984) υποστήριζε: «Πιστεύω ότι υπάρχει ομορφιά σε όλα και ότι η φύση έχει την ικανότητα να μας εμπνέει όλους».
Αν και στις μέρες μας, η παρέμβαση σε μία φωτογραφία και η αλλοίωση της φυσικότητας του θέματος είναι κάτι το αρκετά συνηθισμένο, ο Διεθνής Διαγωνισμός Φωτογραφίας του NTD (NIPC) έχει αποστολή τη «διατήρηση της παραδοσιακής αισθητικής».
Οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό καλούνται να υποβάλουν φωτογραφίες τις οποίες δεν έχουν επεξεργαστεί ψηφιακά, αν και μπορούν να προσαρμόσουν τη φωτεινότητα, την ευκρίνεια και την ισορροπία χρωμάτων στις εικόνες τους. Στόχος του διαγωνισμού η ανάδειξη της φύσης και της δεξιοτεχνίας του φωτογράφου, η τεχνική αρτιότητα και το καλλιτεχνικό αισθητήριο.
Στην πέμπτη επανάληψή του, ο NIPC προσκαλεί ερασιτέχνες και επαγγελματίες φωτογράφους από όλο τον κόσμο να υποβάλλουν φωτεινές, νατουραλιστικές εικόνες που απεικονίζουν την ομορφιά και την ευγένεια, και να διαγωνιστούν για το πρώτο βραβείο των $5.000 ή για φωτογραφικά προϊόντα και εξοπλισμό αντίστοιχης αξίας.
Αιχμαλωτίζοντας την καλοσύνη
Ο Άγγλος φιλόσοφος Ρότζερ Σκράτον είχε πει: «Η φωτογραφία είναι διαφανής στο θέμα της, και αν μας ενδιαφέρει, αυτό συμβαίνει επειδή λειτουργεί ως υποκατάστατο του αντιπροσωπευόμενου πράγματος. Έτσι, αν κάποιος βρίσκει μια φωτογραφία όμορφη, είναι επειδή βρίσκει κάτι όμορφο στο θέμα της.»
Οι συμμετέχοντες μπορούν να υποβάλουν εικόνες σε δύο κατηγορίες του διαγωνισμού: α) Κοινωνία & Ανθρωπότητα, β) Φύση & Τοπίο. Τα θέματα μπορεί να αφορούν τον πολιτισμό, τον φυσικό κόσμο ή τις παραδοσιακές αξίες. Οι φωτογραφίες των φιναλίστ του 4ου NIPC περιελάμβαναν πορτραίτα, ανθρώπους στη δουλειά, οικογενειακές στιγμές, ερημιά, και άγρια φύση.
Ο καταξιωμένος Άγγλος φωτογράφος Μάικλ Κέννα δήλωσε: «Η φωτογραφία τοπίου είναι ο πιο υπερβατικός τρόπος για να αποτυπώσεις την ήσυχη ομορφιά και την ενέργεια του κόσμου». Ο Κέννα αποτυπώνει τοπία με ένα «παραδοσιακό, μη ψηφιακό, ασημί φωτογραφικό μέσο» για περισσότερα από 50 χρόνια.
Οι κριτές του διαγωνισμού θα αξιολογήσουν τις τεχνικές δεξιότητες κάθε συμμετέχοντα και το καλλιτεχνικό όραμα των θετικών, ουσιαστικών εικόνων του.
Οι φωτογραφίες των φιναλίστ του 5ου NIPC θα παρουσιαστούν στο διαδίκτυο και σε έκθεση στη Νέα Υόρκη, από τις 25 έως τις 31 Ιανουαρίου 2026 (η ακριβής τοποθεσία πρόκειται να ανακοινωθεί αργότερα).
Οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό μπορούν να εμπνευστούν από τα λόγια του Ελβετοαμερικανού φωτογράφου Ρόμπερτ Φρανκ (1924–2019): «Υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να περιέχει η φωτογραφία: την ανθρωπιά της στιγμής».
Οι φωτογράφοι έχουν προθεσμία έως τις 31 Ιουλίου 2025 για να εγγραφούν στον 5ο NIPC.
Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε το Photo.NTDTV.com
Chee-Eam Chua, «Πρωινή σκηνή», Μαλαισία. Πρώτο βραβείο στην κατηγορία Φύση & Τοπίο, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
Yuan-Kuei Chen, «Κορυφή», Ταϊβάν. Δεύτερο βραβείο στην κατηγορία Φύση & Τοπίο, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
Allen Li , «The Twelve Apostles», Αυστραλία. Βραβείο Εξαιρετικής Τεχνικής στην κατηγορία Φύση & Τοπίο, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
Wen-Hsien Lin, «Love», Ταϊβάν. Βραβείο Εξαιρετικής Τεχνικής στην κατηγορία Φύση & Τοπίο, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
William Lee, «Yosemite Valley», Ηνωμένες Πολιτείες. Βραβείο Εξαιρετικής Τεχνικής στην κατηγορία Φύση & Τοπίο, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
Wai-Leong Yap, «Longing», Μαλαισία. Πρώτο Βραβείο στην κατηγορία Κοινωνία & Ανθρωπότητα, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
Ting-Hsin Chen, «Προστασία», Ταϊβάν. Δεύτερο Βραβείο στην κατηγορία Κοινωνία & Ανθρωπότητα, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
Choo-Kia Ng, «Love», Μαλαισία. Τρίτο Βραβείο στην κατηγορία Κοινωνία & Ανθρωπότητα, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
Willis Zhoe , «Memorial Day», Ηνωμένες Πολιτείες. Βραβείο Εξαιρετικής Τεχνικής στην κατηγορία Κοινωνία & Ανθρωπότητα, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
Anthony Miu Kwok, «Brickcave Workers», Χονγκ Κονγκ. Βραβείο Εξαιρετικής Τεχνικής στην κατηγορία Κοινωνία & Ανθρωπότητα, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
Stanley Wong, «More Butter Tea, Please», Καναδάς. Βραβείο Εξαιρετικής Τεχνικής στην κατηγορία Κοινωνία & Ανθρωπότητα, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
David Wong, «Fall Over», Αυστραλία. Βραβείο Εξαιρετικής Τεχνικής στην κατηγορία Κοινωνία & Ανθρωπότητα, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
Sudipto Das, «Computer Literacy», Ινδία. Βραβείο Εξαιρετικής Τεχνικής στην κατηγορία Κοινωνία & Ανθρωπότητα, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
Vida Sun, «Το Φάλουν Ντάφα είναι καλό», Ταϊβάν. Βραβείο Εξαιρετικής Τεχνικής στην κατηγορία Κοινωνία & Ανθρωπότητα, στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας NTD. (Ευγενική παραχώρηση του Διεθνούς Διαγωνισμού Φωτογραφίας NTD)
Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στη Ρώμη ερευνά ένα κύκλωμα εκτεταμένης τελωνειακής και φορολογικής απάτης, στο οποίο συνελήφθησαν 13 Κινέζοι υπήκοοι και τέσσερις Ιταλοί για παράνομη εισαγωγή ρούχων, υποδημάτων και αξεσουάρ από την Κίνα.
Σύμφωνα με την Εισαγγελία, στις 6 Μαρτίου, εκτελέστηκε δικαστική εντολή στη Φλωρεντία, με την οικονομική αστυνομία της Ιταλίας, Guardia di Finanza, να δεσμεύει 71,05 εκατομμύρια ευρώ.
Το κύκλωμα εισήγαγε τσάντες, παπούτσια και άλλα αξεσουάρ, εκμεταλλευόμενο τη «Διαδικασία 42» των τελωνειακών κανονισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία απαλλάσσει την καταβολή ΦΠΑ κατά την εισαγωγή σε ευρωπαϊκά λιμάνια, εφόσον τα εμπορεύματα προορίζονται για άλλο κράτος-μέλος.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO), τα λαθραία προϊόντα εισέρχονταν στην Ε.Ε. μέσω Βουλγαρίας, Ουγγαρίας και Ελλάδας, προτού μεταφερθούν σε κέντρα διανομής στην Ιταλία.
Η εισαγγελία αποκάλυψε ότι το κύκλωμα εξέδιδε εικονικά τιμολόγια για ανύπαρκτες συναλλαγές «μεταξύ εικονικών εταιρειών».
Για να αποφύγουν τη φορολόγηση, οι δράστες φέρονται να ίδρυσαν 29 εταιρείες στις ιταλικές επαρχίες της Φλωρεντίας, του Πράτο και της Ρώμης, τις οποίες έκλειναν μέσα σε δύο χρόνια.
Αναφερόμενη στο κύκλωμα ως «εγκληματική επιχείρηση Κινέζων επιχειρηματιών», η EPPO τόνισε ότι οι εμπλεκόμενοι λειτουργούσαν επίσης ένα παράνομο δίκτυο μεταφοράς χρημάτων, παρακάμπτοντας τα παραδοσιακά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και παρέχοντας την υπηρεσία σε άλλους Κινέζους υπηκόους που ζούσαν στην Ιταλία, έναντι αμοιβής.
Οι τελευταίες διώξεις ακολουθούν τις συλλήψεις σε άλλη υπόθεση πέρυσι, όταν οι αρχές της Ε.Ε. αποκάλυψαν κύκλωμα ξεπλύματος χρήματος που διαχειριζόταν έως και ένα εκατομμύριο ευρώ την ημέρα.
Τον Ιούλιο του 2024, έρευνα των ισπανικών αρχών οδήγησε στην κινητοποίηση 100 αστυνομικών, οι οποίοι πραγματοποίησαν 12 εφόδους σε κατοικίες, έδρες εταιρειών, αποθήκες και εστιατόρια στις πόλεις Αλικάντε, Βαρκελώνη, Μαδρίτη και Βαλένθια.
Οι αρχές κατάσχεσαν 160.000 ευρώ σε μετρητά και συνέλαβαν τον εγκέφαλο της επιχείρησης μαζί με τέσσερις ακόμη υπόπτους – όλοι τους κινεζικής καταγωγής.
Στην έρευνα συμμετείχαν και οι γαλλικές τελωνειακές αρχές, καθώς η υπόθεση ξεκίνησε όταν η γαλλική αστυνομία ανακάλυψε 500.000 ευρώ σε μετρητά κρυμμένα σε αυτοκίνητο στη νότια Γαλλία, τρία χρόνια πριν.
Διαπιστώθηκε ότι τα χρήματα που ξεπλένονταν προέρχονταν από εμπόριο παραποιημένων προϊόντων, πορνεία, καθώς και φορολογική και τελωνειακή απάτη.
Τα οικονομικά εγκλήματα με εμπλοκή Κινέζων υπηκόων στην Ευρώπη βρέθηκαν ξανά στο επίκεντρο τρεις μήνες αργότερα.
Οι ευρωπαϊκές αρχές «πάγωσαν» 116 εκατομμύρια ευρώ στο πλαίσιο υπόθεσης φοροδιαφυγής ύψους 113 εκατομμυρίων ευρώ, έπειτα από ταυτόχρονες εφόδους σε 20 τοποθεσίες στις ιταλικές περιοχές Μάρκε, Εμίλια-Ρομάνια, Πούλια, Βένετο, Τοσκάνη, Λομβαρδία, Αμπρούτσο, Καμπανία, Πεδεμόντιο και Λάτσιο.
«Σύμφωνα με τα στοιχεία, τα παράνομα κέρδη ξεπλένονταν μέσω ενός κινεζικού παράνομου τραπεζικού δικτύου με κρυφά παραρτήματα στην περιοχή Μάρκε (κεντρική Ιταλία)», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η EPPO.
Κατασχέθηκαν πέντε κινεζικά εστιατόρια, οκτώ πολυτελή οχήματα, μία μονοκατοικία, ένα διαμέρισμα και ένα εμπορικό κέντρο που σχετίζονταν με 33 άτομα, ενώ οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί «πάγωσαν».
Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ανέφερε ότι πέντε ύποπτοι τέθηκαν σε κατ’ οίκον περιορισμό με ηλεκτρονική επιτήρηση, δύο προφυλακίστηκαν, ενώ άλλοι δύο υποχρεώθηκαν να παρουσιάζονται τακτικά στις αρχές. Όλοι τους κατηγορούνται για ξέπλυμα χρήματος.
Το ευρωπαϊκό γραφείο τόνισε ότι το κύκλωμα αποτελούσε μέρος ενός παράνομου τραπεζικού δικτύου, μέσω του οποίου κεφάλαια μεταφέρονταν σε ολόκληρη την Ευρώπη – περνώντας από τη Βουλγαρία, τη Δανία, την Εσθονία, τη Γαλλία, την Ιρλανδία, τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο – προτού καταλήξουν στον τελικό τους προορισμό: την Κίνα.
Οι αρχές εκτιμούν ότι τα έσοδα από το κύκλωμα ανέρχονταν σε 500 εκατομμύρια ευρώ και προέρχονταν από ένα «πολύπλοκο σχήμα διεθνούς φορολογικής απάτης» που περιλάμβανε εμπόρους-φαντάσματα.
Η EPPO αναφέρθηκε σε εκατοντάδες κοντέινερ με ρούχα και αξεσουάρ, τα οποία – όπως αποκάλυψε η φετινή έρευνα – εισήχθησαν στην Ευρώπη μέσω Βουλγαρίας και Ελλάδας, πριν διανεμηθούν εκ νέου στην Ιταλία.
Περιοχές του βρεγματικού λοβού σχετικές με συνεργασία οπτικού ερεθίσματος και κίνησης —κάτι σημαντικό στα βιντεοπαιχνίδια— δείχνουν περισσότερη συνδεσιμότητα, ενώ ο γενικός συγχρονισμός μειώνεται.
Επιδράσεις
Η συνεργασία οφθαλμού-χεριού βελτιώνεται, αλλά πιθανώς αμβλυμένες αισθήσεις.
Ελάσσων βρεγματικός λοβός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Περισσότερη φαιά ουσία στον ελάσσονα βρεγματικό λοβό όσο περισσότερο παίζονται τα παιχνίδια.
Επιδράσεις
Ενισχυμένη οπτο-χωρική επεξεργασία.
Οπίσθιος κυλινδρικός φλοιός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Μειωμένη πυκνότητα φαιάς ουσίας και συγχρονισμού της οπίσθιας κυλινδρικής έλικας, η οποία συμμετέχει στην αντίληψη του εαυτού και στην αυτοπειθαρχία.
Επιδράσεις
Αυξημένη πιθανότητα εθισμού.
Εμπρόσθιος κυλινδρικός φλοιός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Μειωμένη φαιά ουσία και αλλαγμένη δραστηριότητα του εμπρόσθιου κυλινδρικού φλοιού—κρίσιμη στη λήψη αποφάσεων και στην αίσθηση κινήτρου.
Επιδράσεις
Μειωμένη ικανότητα μακροπρόθεσμου προγραμματισμού και αυξημένη παρορμητικότητα.
Παιχνίδια παζλ αυξάνουν την προμετωπιαία δραστηριότητα και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων.
Έσω μετωπιαίος λοβός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Παίκτες βίαιων βιντεοπαιχνιδιών είχαν χαμηλότερηενεργοποίηση του έσω μετωπιαίου λοβού, μια περιοχή υπεύθυνη για τη συναισθηματική διαχείριση.
Επιδράσεις
Αναισθησία στην βία.
Εικόνα 2 (The Epoch Times)
Κογχομετωπιαίος φλοιός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Μειωμένηφαιάουσία στον κογχομετωπιαίο φλοιό (μέρος του προμετωπιαίου λοβού).
Επιδράσεις
Υπερβολική χρήση βιντεοπαιχνιδιού και κακός αυτοέλεγχος.
Νησιωτικός φλοιός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Μειωμένη συνδεσιμότητα μεταξύ νησιωτικού φλοιού, προμετωπιαίου λοβού και άλλων τμημάτων του εγκεφάλου. Ο νησιωτικός φλοιός είναι ένα κέντρο ενοποίησης για αισθητηριακή επεξεργασία, συναίσθημα, και λήψη αποφάσεων.
Επιδράσεις
Μεγαλύτερη παρορμητικότητα για χρήση βιντεοπαιχνιδιών και χειρότερος αυτοέλεγχος.
Λεπτομέρεια
Αυτοί που παίζουν ως επάγγελμα έχουν καλή λειτουργική συνδεσιμότητα μέσα στον νησιωτικό φλοιό και μεταξύ του νησιωτικού φλοιού και άλλων περιοχών του εγκεφάλου, ενώ άτομα με παρενέργειες από το παιχνίδι έχουν επιβαρυμένη συνδεσιμότητα.
Εικόνα 3 (The Epoch Times)
Ενδορινικός φλοιός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Μεγαλύτερη φαιά ουσία σε ανθρώπους που έχουν παίξει για πολλά χρόνια, ειδικά παζλ και παιχνίδια πλατφόρμας.
Μειωμένη συναισθηματική διαχείριση και αυξημένη επιθυμία για παιχνίδι.
Λεπτομέρεια
Τα βίαια παιχνίδια οδηγούν σε μειωμένη δραστηριότητα αμυγδαλής και λιγότερη καλοσύνη.
Εγκεφαλικό στέλεχος
Εγκεφαλικές αλλαγές
Αυξημένος συγχρονισμός και δραστηριότητα στο εγκεφαλικό στέλεχος.
Επιδράσεις
Αυξημένος συντονισμός αισθητηρίου-κίνησης.
Ροή αίματος στον εγκέφαλο
Εγκεφαλική αλλαγή
Μειωμένη ροή αίματος στον προμετωπιαίο λοβό.
Επίδραση
Νοητική κόπωση.
Λεπτομέρεια
Στρατιωτικοί πιλότοι που έκαναν χρήση παιχνιδιών δράσης είχαν αυξημένη νοητική κόπωση.
Precuneus (πρόδρομος)
Εγκεφαλικές αλλαγές
Ισχυρότερη σύνδεση precuneus-νησιωτικού φλοιού και ανώμαλη ενεργοποίηση του precuneus, που αντιτίθεται στην εκτελεστική λειτουργία.
Επιδράσεις
Μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης και αυξημένα συμπτώματα εθισμού.
Ινιακός λοβός
Εγκεφαλική αλλαγή
Μεγαλύτερη δραστηριότητα στον ινιακό λοβό, ακόμα και κατά την ανάπαυση, και ισχυρότερη σύνδεση με τον βρεγματικό λοβό και με τις περιοχές αίσθησης και κίνησης.
Επίδραση
Αυξημένη οπτική επεξεργασία.
Ραβδωτό σώμα
Εγκεφαλική αλλαγή
Υψηλότερα επίπεδα ντοπαμίνης, ενός χημικού που δημιουργεί αίσθηση επιβράβευσης και μας κινητοποιεί να κάνουμε πράγματα που δίνουν απόλαυση.
Το ραβδωτό σώμα, το κέντρο επιβράβευσης του εγκεφάλου, παίζει κρίσιμο ρόλο στον εθισμό.
Θάλαμος
Εγκεφαλικές αλλαγές
Αυξημένος όγκος και αλλαγμένη μικροδομή στον θάλαμο, μια περιοχή υπερενεργοποιημένη όταν κάποιος έχει εθισμό.
Επίδραση
Αυξημένη παρόρμηση για παιχνίδια και χαμηλότερη ευφυία σε παιδιά.
Γλωσσική έλικα
Εγκεφαλικές αλλαγές
Αυξημένη δραστηριότητα στην γλωσσική έλικα, η οποία συνδέεται με καλή οπτική επεξεργασία, και μειωμένη πολυπλοκότητα φαιάς ουσίας, που συνδέεται με εθισμό στο παιχνίδι.
Επίδραση
Καλύτερη χωρική περιήγηση και δυνατότερος εθισμός στο παιχνίδι.
Εικόνα 4 (The Epoch Times)
Ιππόκαμπος
Εγκεφαλική αλλαγή
Μειωμένος όγκος του ιππόκαμπου, που συνδέεται με την μνήμη.
Η εικόνα 6 δείχνει τρεις φάσεις ενός βιντεοπαιχνιδιού:
1. Αφότου ο παίκτης βγει από μια σπηλιά-πύλη σε έναν νέο κόσμο, φως εμφανίζεται πίσω του.
2. Ο παίκτης βρίσκει ένα σεντούκι θησαυρού μετά από 10 λεπτά εξερεύνησης. Όταν το ανοίγει, κερδίζει ένα σπαθί ως ανταμοιβή.
3. Ο παίκτης μάχεται με έναν αρχηγό. Το επίπεδο δυσκολίας της μάχης είναι προσεκτικά σχεδιασμένο για να βελτιώσει την εμπειρία του παίκτη.
Αυτές οι φάσεις αντιστοιχούν σε τρεις βασικές στρατηγικές που έχουν ως στόχο να κρατούν τους παίκτες σε κατάσταση επιθυμίας.
1.Αισθητική
Το χρώμα, η γενική αίσθηση και τα ηχητικά εφέ που έχουν σχεδιαστεί για να ταιριάζουν με το εγγενές σύνολο κανόνων του εγκεφάλου, δίνουν στους χρήστες μια αίσθηση ανταμοιβής μέσω ελέγχου επί του παιχνιδιού, ξεγελώντας τον εγκέφαλο ώστε να αντιλαμβάνεται τον κόσμο του παιχνιδιού ως πραγματικό και γοητευτικό.
2. Ανταμοιβή
Τυχαίες ανταμοιβές εντός του παιχνιδιού που οι χρήστες κερδίζουν αφότου νικήσουν έναν αρχηγό, ανέβουν επίπεδο, ή εξερευνήσουν τον κόσμο του παιχνιδιού. Η απρόβλεπτη φύση της ανταμοιβής ωθεί τους χρήστες να συνεχίσουν να παίζουν και ενισχύει την παρορμητική συμπεριφορά.
3. Κατάσταση ροής
Τα επίπεδα δυσκολίας του παιχνιδιού φτιάχνονται ώστε να ταιριάζουν με τις ικανότητες των χρηστών επιτυγχάνοντας μια ισορροπία όπου οι χρήστες μπαίνουν σε τέτοια συγκέντρωση που ο χρόνος περνά πολύ γρήγορα. Σε αυτήν την κατάσταση, εγκεφαλικές περιοχές όπως ο κογχομετωπιαίος φλοιός, ο πρόσθιος κυλινδρικός φλοιός, και ο πρόδρομος απενεργοποιούνται.
Ιατρικά ελεγμένο από τον Jimmy Almond, MD
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Bailey, K., West, R., & Anderson, C. A. (2010). A negative association between video game
experience and proactive cognitive control. Psychophysiology, 47(1), 34–42.
https://doi.org/10.1111/j.1469-8986.2009.00925.x
Bediou, B., Adams, D. M., Mayer, R. E., Tipton, E., Green, C. S., & Bavelier, D. (2018). Meta-
analysis of action video game impact on perceptual, attentional, and cognitive skills.
Psychological Bulletin, 144(1), 77–110. https://doi.org/10.1037/bul0000130
Brilliant T., D., Nouchi, R., & Kawashima, R. (2019). Does Video Gaming Have Impacts on the
Brain: Evidence from a Systematic Review. Brain Sciences, 9(10), Article 251.
https://doi.org/10.3390/brainsci9100251
Chen, C.-Y., Yen, J.-Y., Wang, P.-W., Liu, G.-C., Yen, C.-F., & Ko, C.-H. (2016). Altered Functional
Connectivity of the Insula and Nucleus Accumbens in Internet Gaming Disorder: A
Resting State fMRI Study. European Addiction Research, 22(4), 192–200.
https://doi.org/10.1159/000440716
Choi, E., Shin, S.-H., Ryu, J.-K., Jung, K.-I., Hyun, Y., Kim, J., & Park, M.-H. (2021a). Association of
Extensive Video Gaming and Cognitive Function Changes in Brain-Imaging Studies of
Pro Gamers and Individuals With Gaming Disorder: Systematic Literature Review. JMIR
Serious Games, 9(3), e25793. https://doi.org/10.2196/25793
Choi, E., Shin, S.-H., Ryu, J.-K., Jung, K.-I., Hyun, Y., Kim, J., & Park, M.-H. (2021b). Association of
Extensive Video Gaming and Cognitive Function Changes in Brain-Imaging Studies of
Pro Gamers and Individuals With Gaming Disorder: Systematic Literature Review. JMIR
Serious Games, 9(3), Article e25793. https://doi.org/10.2196/25793
Chou, Y.-H., Yang, B.-H., Hsu, J.-W., Wang, S.-J., Lin, C.-L., Huang, K.-L., Chien Chang, A., & Lee, S.-
M. (2012). Effects of video game playing on cerebral blood flow in young adults: A SPECT
study. Psychiatry Research: Neuroimaging, 212(1), 65–72.
https://doi.org/10.1016/j.pscychresns.2012.10.002
Daniels, J. K., McFarlane, A. C., Bluhm, R. L., Moores, K. A., Clark, C. R., Shaw, M. E., Williamson,
P. C., Densmore, M., & Lanius, R. A. (2010). Switching between executive and default
mode networks in posttraumatic stress disorder: alterations in functional connectivity.
Journal of Psychiatry & Neuroscience : JPN, 35(4), 258–266.
https://doi.org/10.1503/jpn.090175
de Sampaio Barros, M. F., Araújo-Moreira, F. M., Trevelin, L. C., & Radel, R. (2018). Flow
experience and the mobilization of attentional resources. Cognitive, Affective, &
Behavioral Neuroscience, 18(4), 810–823. https://doi.org/10.3758/s13415-018-0606-4
Ding, W., Sun, J., Sun, Y., Zhou, Y., Li, L., Xu, J., & Du, Y. (2013a). Altered Default Network
Resting-State Functional Connectivity in Adolescents with Internet Gaming Addiction.
PLoS ONE, 8(3), e59902. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0059902
Ding, W., Sun, J., Sun, Y., Zhou, Y., Li, L., Xu, J., & Du, Y. (2013b). Altered Default Network
Resting-State Functional Connectivity in Adolescents with Internet Gaming Addiction.
PLoS ONE, 8(3), Article e59902. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0059902
Dom, G., Sabbe, B., Hulstijn, W., & van den Brink, W. (2005). Substance use disorders and the
orbitofrontal cortex: Systematic review of behavioural decision-making and
neuroimaging studies. The British Journal of Psychiatry, 187(3), 209–220.
https://doi.org/10.1192/bjp.187.3.209
Dong, G., Huang, J., & Du, X. (2012a). Alterations in regional homogeneity of resting-state brain
activity in internet gaming addicts. Behavioral and Brain Functions, 8(1), 41.
https://doi.org/10.1186/1744-9081-8-41
Dong, G., Huang, J., & Du, X. (2012b). Alterations in regional homogeneity of resting-state brain
activity in internet gaming addicts. Behavioral and Brain Functions, 8(1), 41.
https://doi.org/10.1186/1744-9081-8-41
Dong, G.-H., Wang, M., Wang, Z., Zheng, H., Du, X., & Potenza, M. N. (2020). Addiction severity
modulates the precuneus involvement in internet gaming disorder: Functionality,
morphology and effective connectivity. Progress in Neuro-Psychopharmacology and
Biological Psychiatry, 98, 109829. https://doi.org/10.1016/j.pnpbp.2019.109829
Fransson, P., & Marrelec, G. (2008). The precuneus/posterior cingulate cortex plays a pivotal
role in the default mode network: Evidence from a partial correlation network analysis.
NeuroImage, 42(3), 1178–1184. https://doi.org/10.1016/j.neuroimage.2008.05.059
Granek, J. A., Gorbet, D. J., & Sergio, L. E. (2009). Extensive video-game experience alters
cortical networks for complex visuomotor transformations. Cortex, 46(9), 1165–1177.
https://doi.org/10.1016/j.cortex.2009.10.009
Green, C. S., & Bavelier, D. (2006). Effect of action video games on the spatial distribution of
visuospatial attention. Journal of Experimental Psychology: Human Perception and
Performance, 32(6), 1465–1478. https://doi.org/10.1037/0096-1523.32.6.1465
Haier, R. J., Karama, S., Leyba, L., & Jung, R. E. (2009). MRI assessment of cortical thickness and
functional activity changes in adolescent girls following three months of practice on a
visual-spatial task. BMC Research Notes, 2(1), Article 174.
https://doi.org/10.1186/1756-0500-2-174
Han, D. H., Lyoo, I. K., & Renshaw, P. F. (2012). Differential regional gray matter volumes in
patients with on-line game addiction and professional gamers. Journal of Psychiatric
Research, 46(4), 507–515. https://doi.org/10.1016/j.jpsychires.2012.01.004
Hou, H.-Y., Jia, X.-Z., Wang, P., Zhang, J.-X., Huang, S., & Li, H.-J. (2019a). Intrinsic Resting-State
Activity in Older Adults With Video Game Experience. Frontiers in Aging Neuroscience,
11, Article 119. https://doi.org/10.3389/fnagi.2019.00119
Hou, H.-Y., Jia, X.-Z., Wang, P., Zhang, J.-X., Huang, S., & Li, H.-J. (2019b). Intrinsic Resting-State
Activity in Older Adults With Video Game Experience. Frontiers in Aging Neuroscience,
11, Article 119. https://doi.org/10.3389/fnagi.2019.00119
Huang, H., & Cheng, C. (2022). The Benefits of Video Games on Brain Cognitive Function: A
Systematic Review of Functional Magnetic Resonance Imaging Studies. Applied Sciences,
12(11), Article 5561. https://doi.org/10.3390/app12115561
Hull, D. C., Williams, G. A., & Griffiths, M. D. (2013). Video game characteristics, happiness and
flow as predictors of addiction among video game players: A pilot study. Journal of
Behavioral Addictions, 2(3), 145–152. https://doi.org/10.1556/jba.2.2013.005
Kalnin, A. J., Edwards, C. R., Wang, Y., Kronenberger, W. G., Hummer, T. A., Mosier, K. M., Dunn,
D. W., & Mathews, V. P. (2011). The interacting role of media violence exposure and
aggressive–disruptive behavior in adolescent brain activation during an emotional
Stroop task. Psychiatry Research: Neuroimaging, 192(1), 12–19.
https://doi.org/10.1016/j.pscychresns.2010.11.005
Kanokporn Leelartapin, Warong Lapanun, Sakesan Kantha, Tanaka, H., & Daroonwan Suksom.
(2023a). Cognitive Fatigue in Habitual Video Gamers and Non-gamers among Military
Pilots in Training. Physical Activity and Health, 7(1), 319–331.
https://doi.org/10.5334/paah.298
Kanokporn Leelartapin, Warong Lapanun, Sakesan Kantha, Tanaka, H., & Daroonwan Suksom.
(2023b). Cognitive Fatigue in Habitual Video Gamers and Non-gamers among Military
Pilots in Training. Physical Activity and Health, 7(1), 319–331.
https://doi.org/10.5334/paah.298
Kanokporn Leelartapin, Warong Lapanun, Sakesan Kantha, Tanaka, H., & Daroonwan Suksom.
(2023c). Cognitive Fatigue in Habitual Video Gamers and Non-gamers among Military
Pilots in Training. Physical Activity and Health, 7(1), 319–331.
https://doi.org/10.5334/paah.298
Kao, D. (2020). The effects of juiciness in an action RPG. Entertainment Computing, 34, Article
100359. https://doi.org/10.1016/j.entcom.2020.100359
Kawaike, Y., Nagata, J., Furuya, T., Koriyama, C., Nakamura, M., & Sano, A. (2019a). Working
Memory-Related Prefrontal Hemodynamic Responses in University Students: A
Correlation Study of Subjective Well-Being and Lifestyle Habits. Frontiers in Behavioral
Neuroscience, 13, Article 213. https://doi.org/10.3389/fnbeh.2019.00213
Kawaike, Y., Nagata, J., Furuya, T., Koriyama, C., Nakamura, M., & Sano, A. (2019b). Working
Memory-Related Prefrontal Hemodynamic Responses in University Students: A
Correlation Study of Subjective Well-Being and Lifestyle Habits. Frontiers in Behavioral
Neuroscience, 13(9). Article 213. https://doi.org/10.3389/fnbeh.2019.00213
Kim, J.-Y., Chun, J.-W., Park, C.-H., Cho, H., Choi, J., Yang, S., Ahn, K.-J., & Kim, D. J. (2019a). The
Correlation between the Frontostriatal Network and Impulsivity in Internet Gaming
Disorder. Scientific Reports, 9(1), 1191. https://doi.org/10.1038/s41598-018-37702-4
Kim, J.-Y., Chun, J.-W., Park, C.-H., Cho, H., Choi, J., Yang, S., Ahn, K.-J., & Kim, D. J. (2019b). The
Correlation between the Frontostriatal Network and Impulsivity in Internet Gaming
Disorder. Scientific Reports, 9(1). Article 1191. https://doi.org/10.1038/s41598-018-37702-4
Kim, S.-J., Kim, M.-K., Shin, Y.-B., Kim, H. E., Kwon, J. H., & Kim, J.-J. (2021). Differences in resting-
state functional connectivity according to the level of impulsiveness in patients with
internet gaming disorder. Journal of Behavioral Addictions, 10(1), 88–98.
https://doi.org/10.1556/2006.2021.00005
Klasen, M., Weber, R., Kircher, T. T. J., Mathiak, K. A., & Mathiak, K. (2011). Neural contributions
to flow experience during video game playing. Social Cognitive and Affective
Neuroscience, 7(4), 485–495. https://doi.org/10.1093/scan/nsr021
Koepp, M. J., Gunn, R. N., Lawrence, A. D., Cunningham, V. J., Dagher, A., Jones, T., Brooks, D. J.,
Bench, C. J., & Grasby, P. M. (1998). Evidence for striatal dopamine release during a video
game. Nature, 393(6682), 266–268. https://doi.org/10.1038/30498
Kowalczyk, N., Shi, F., Mikołaj Magnuski, Maciek Skorko, Dobrowolski, P., Bartosz Kossowski,
Marchewka, A., Bielecki, M., Małgorzata Kossut, & Aneta Brzezicka. (2018). Real‐time
strategy video game experience and structural connectivity – A diffusion tensor imaging
study. Human Brain Mapping, 39(9), 3742–3758. https://doi.org/10.1002/hbm.24208
Kress, S., Neudorf, J., Borowsky, B., & Borowsky, R. (2022). What’s in a game: Video game visual-
spatial demand location exhibits a double dissociation with reading speed. Acta
Psychologica, 232, 103822. https://doi.org/10.1016/j.actpsy.2022.103822
Kühn, S., & Gallinat, J. (2013a). Amount of lifetime video gaming is positively associated with
entorhinal, hippocampal and occipital volume. Molecular Psychiatry, 19(7), 842–847.
https://doi.org/10.1038/mp.2013.100
Kühn, S., & Gallinat, J. (2013b). Amount of lifetime video gaming is positively associated with
entorhinal, hippocampal and occipital volume. Molecular Psychiatry, 19(7), 842–847.
https://doi.org/10.1038/mp.2013.100
Kühn, S., Gallinat, J., & Mascherek, A. (2019). Effects of computer gaming on cognition, brain
structure, and function: a critical reflection on existing literature. Dialogues in Clinical
Neuroscience, 21(3), 319–330. https://doi.org/10.31887/dcns.2019.21.3/skuehn
Kühn, S., Gleich, T., Lorenz, R. C., Lindenberger, U., & Gallinat, J. (2013). Playing Super Mario
induces structural brain plasticity: gray matter changes resulting from training with a
commercial video game. Molecular Psychiatry, 19(2), 265–271.
https://doi.org/10.1038/mp.2013.120
Kwak, K. H., Hwang, H. C., Kim, S. M., & Han, D. H. (2020a). Comparison of Behavioral Changes
and Brain Activity between Adolescents with Internet Gaming Disorder and Student Pro-
Gamers. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(2), 441.
https://doi.org/10.3390/ijerph17020441
Kwak, K. H., Hwang, H. C., Kim, S. M., & Han, D. H. (2020b). Comparison of Behavioral Changes and Brain
Activity between Adolescents with Internet Gaming Disorder and Student Pro-Gamers.
International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(2), Article 441.
https://doi.org/10.3390/ijerph17020441
Lai, C., Pellicano, G. R., Altavilla, D., Proietti, A., Lucarelli, G., Massaro, G., Luciani, M., & Aceto, P.
(2018). Violence in video game produces a lower activation of limbic and temporal areas in
response to social inclusion images. Cognitive, Affective, & Behavioral Neuroscience, 19(4), 898–
909. https://doi.org/10.3758/s13415-018-00683-y
Lin, X., Dong, G., Wang, Q., & Du, X. (2014). Abnormal gray matter and white matter volume in “Internet
gaming addicts.” Addictive Behaviors, 40, 137–143.
https://doi.org/10.1016/j.addbeh.2014.09.010
Lin, X., Dong, G., Wang, Q., & Du, X. (2015). Abnormal gray matter and white matter volume in “Internet
gaming addicts.” Addictive Behaviors, 40, 137–143. https://doi.org/10.1016/j.addbeh.2014.09.010
Liu, G.-C., Yen, J.-Y., Chen, C.-Y., Yen, C.-F., Chen, C.-S., Lin, W.-C., & Ko, C.-H. (2013). Brain activation for
response inhibition under gaming cue distraction in internet gaming disorder. The Kaohsiung
Journal of Medical Sciences, 30(1), 43–51. https://doi.org/10.1016/j.kjms.2013.08.005
Liu, G.-C., Yen, J.-Y., Chen, C.-Y., Yen, C.-F., Chen, C.-S., Lin, W.-C., & Ko, C.-H. (2014). Brain activation for
response inhibition under gaming cue distraction in internet gaming disorder. The Kaohsiung
Journal of Medical Sciences, 30(1), 43–51. https://doi.org/10.1016/j.kjms.2013.08.005
Liu, L., Yao, Y.-W., Li, C. R., Zhang, J.-T., Xia, C.-C., Lan, J., Ma, S.-S., Zhou, N., & Fang, X.-Y. (2018). The
Comorbidity Between Internet Gaming Disorder and Depression: Interrelationship and Neural
Mechanisms. Frontiers in Psychiatry, 9, Article 154. https://doi.org/10.3389/fpsyt.2018.00154
Liu, L., Yip, S. W., Zhang, J.-T., Wang, L.-J., Shen, Z.-J., Liu, B., Ma, S.-S., Yao, Y.-W., & Fang, X.-Y. (2016).
Activation of the ventral and dorsal striatum during cue reactivity in Internet gaming disorder.
Addiction Biology, 22(3), 791–801. https://doi.org/10.1111/adb.12338
Luijten, M., Meerkerk, G.-J., Franken, I. H. A., van de Wetering, B. J. M., & Schoenmakers, T. M. (2015). An
fMRI study of cognitive control in problem gamers. Psychiatry Research: Neuroimaging, 231(3),
262–268. https://doi.org/10.1016/j.pscychresns.2015.01.004
Mancone, S., Tosti, B., Corrado, S., & Diotaiuti, P. (2024). Effects of video game immersion and task
interference on cognitive performance: a study on immediate and delayed recall and recognition
accuracy. PeerJ, 12, e18195. Article e18195. https://doi.org/10.7717/peerj.18195
Martínez, K., Solana, A. B., Burgaleta, M., Hernández-Tamames, J. A., Álvarez-Linera, J., Román, F. J.,
Alfayate, E., Privado, J., Escorial, S., Quiroga, M. A., Karama, S., Bellec, P., & Colom, R. (2012).
Changes in resting-state functionally connected parietofrontal networks after videogame practice.
Human Brain Mapping, 34(12), 3143–3157. https://doi.org/10.1002/hbm.22129
Mathiak, K., & Weber, R. (2006). Toward brain correlates of natural behavior: fMRI during violent video
games. Human Brain Mapping, 27(12), 948–956. https://doi.org/10.1002/hbm.20234
Mihaly Csikszentmihalyi. (2004, February). Flow, the secret to happiness. Ted.com; TED Talks.
ted . com/talks/mihaly_csikszentmihalyi_flow_the_secret_to_happiness
Mohammadi, B., Szycik, G. R., te Wildt, B., Heldmann, M., Samii, A., & Münte, T. F. (2020). Structural brain
changes in young males addicted to video-gaming. Brain and Cognition, 139, Article 105518.
https://doi.org/10.1016/j.bandc.2020.105518
Momi, D., Smeralda, C. L., Di Lorenzo, G., Neri, F., Rossi, S., Rossi, A., & Santarnecchi, E. (2020). Long-
lasting connectivity changes induced by intensive first-person shooter gaming. Brain Imaging and
Behavior, 15(3), 1518–1532. https://doi.org/10.1007/s11682-020-00350-2
Montag, C., Weber, B., Trautner, P., Newport, B., Markett, S., Walter, N. T., Felten, A., & Reuter, M. (2011).
Does excessive play of violent first-person-shooter-video-games dampen brain activity in response
to emotional stimuli? Biological Psychology, 89(1), 107–111.
https://doi.org/10.1016/j.biopsycho.2011.09.014
Montag, C., Weber, B., Trautner, P., Newport, B., Markett, S., Walter, N. T., Felten, A., & Reuter, M. (2012).
Does excessive play of violent first-person-shooter-video-games dampen brain activity in response
to emotional stimuli? Biological Psychology, 89(1), 107–111.
https://doi.org/10.1016/j.biopsycho.2011.09.014
Mundorf, A., Siebert, A., Desmond, J. E., & Peterburs, J. (2023). The role of the cerebellum in internet
gaming disorder—A systematic review. Addiction Biology, 28(10), Article 13331.
https://doi.org/10.1111/adb.13331
Nikolaidis, A., Voss, M. W., Lee, H., Vo, L. T. K., & Kramer, A. F. (2014). Parietal plasticity after training
with a complex video game is associated with individual differences in improvements in an
untrained working memory task. Frontiers in Human Neuroscience, 8, Article 169.
https://doi.org/10.3389/fnhum.2014.00169
Nouchi, R., Kawata, N. Y. dos S., Saito, T., Himmelmeier, R. M., Nakamura, R., Nouchi, H., & Kawashima, R.
(2020). Dorsolateral Prefrontal Cortex Activity during a Brain Training Game Predicts Cognitive
Improvements after Four Weeks’ Brain Training Game Intervention: Evidence from a Randomized
Controlled Trial. Brain Sciences, 10(8), 560. https://doi.org/10.3390/brainsci10080560
Obana, T., & Kozhevnikov, M. (2012). State effects of action video-game playing on visuospatial processing
efficiency and attention among experienced action video-game players. Proceedings of the Annual
Meeting of the Cognitive Science Society, 34. https://escholarship.org/uc/item/7108h8b4
Palaus, M., Marron, E. M., Viejo-Sobera, R., & Redolar-Ripoll, D. (2017). Neural Basis of Video Gaming: A
Systematic Review. Frontiers in Human Neuroscience, 11, Article 248.
https://doi.org/10.3389/fnhum.2017.00248
Peracchia, S., & Curcio, G. (2018). Exposure to video games: effects on sleep and on post-sleep cognitive
abilities. A sistematic review of experimental evidences. Sleep Science, 11(4), 302–314.
https://doi.org/10.5935/1984-0063.20180046
Salminen, M., & Ravaja, N. (2008). Increased oscillatory theta activation evoked by violent digital game
events. Neuroscience Letters, 435(1), 69–72. https://doi.org/10.1016/j.neulet.2008.02.009
Smith, V., Mitchell, D. J., & Duncan, J. (2018). Role of the Default Mode Network in Cognitive Transitions.
Cerebral Cortex, 28(10), 3685–3696. https://doi.org/10.1093/cercor/bhy167
Sun, Y., Sun, J., Zhou, Y., Ding, W., Chen, X., Zhuang, Z., Xu, J., & Du, Y. (2014a). Assessment of in vivo
microstructure alterations in gray matter using DKI in internet gaming addiction. Behavioral and
Brain Functions, 10(1), Article 37. https://doi.org/10.1186/1744-9081-10-37
Sun, Y., Sun, J., Zhou, Y., Ding, W., Chen, X., Zhuang, Z., Xu, J., & Du, Y. (2014b). Assessment of in vivo
microstructure alterations in gray matter using DKI in internet gaming addiction. Behavioral and
Brain Functions, 10(1), 37. https://doi.org/10.1186/1744-9081-10-37
Swink, S. (2017). Game feel : a game designer’s guide to virtual sensation. CRC Press,
Taylor & Francis Group.
Tachibana, A., Noah, J. A., Bronner, S., Ono, Y., & Onozuka, M. (2011). Parietal and temporal activity during
a multimodal dance video game: An fNIRS study. Neuroscience Letters, 503(2), 125–130.
https://doi.org/10.1016/j.neulet.2011.08.023
Takeuchi, H., Taki, Y., Hashizume, H., Asano, K., Asano, M., Sassa, Y., Yokota, S., Kotozaki, Y., Nouchi, R., &
Kawashima, R. (2016a). Impact of videogame play on the brain’s microstructural properties: cross-
sectional and longitudinal analyses. Molecular Psychiatry, 21(12), 1781–1789.
https://doi.org/10.1038/mp.2015.193
Takeuchi, H., Taki, Y., Hashizume, H., Asano, K., Asano, M., Sassa, Y., Yokota, S., Kotozaki, Y., Nouchi, R., &
Kawashima, R. (2016b). Impact of videogame play on the brain’s microstructural properties: cross-
sectional and longitudinal analyses. Molecular Psychiatry, 21(12), 1781–1789.
https://doi.org/10.1038/mp.2015.193
Toril, P., Reales, J. M., Mayas, J., & Ballesteros, S. (2016). Video Game Training Enhances Visuospatial
Working Memory and Episodic Memory in Older Adults. Frontiers in Human Neuroscience, 10,
Article 206. https://doi.org/10.3389/fnhum.2016.00206
Uddin, L. Q., Nomi, J. S., Hébert-Seropian, B., Ghaziri, J., & Boucher, O. (2017). Structure and Function of
the Human Insula. Journal of Clinical Neurophysiology, 34(4), 300–306.
https://doi.org/10.1097/wnp.0000000000000377
Valls-Serrano, C., De Francisco, C., Vélez-Coto, M., & Caracuel, A. (2022). Visuospatial working memory and
attention control make the difference between experts, regulars and non-players of the videogame
League of Legends. Frontiers in Human Neuroscience, 16, Article 933331.
https://doi.org/10.3389/fnhum.2022.933331
Villalba-García, C., Griffiths, M. D., Demetrovics, Z., & Czakó, A. (2025). The relationship between loot box
buying, gambling, internet gaming, and mental health: Investigating the moderating effect of
impulsivity, depression, anxiety, and stress. Computers in Human Behavior, 166, Article 108579.
https://doi.org/10.1016/j.chb.2025.108579
Wang, L., Wu, L., Lin, X., Zhang, Y., Zhou, H., Du, X., & Dong, G. (2016). Altered brain functional networks
in people with Internet gaming disorder: Evidence from resting-state fMRI. Psychiatry Research:
Neuroimaging, 254, 156–163. https://doi.org/10.1016/j.pscychresns.2016.07.001
Wang, Y., Mathews, V. P., Kalnin, A. J., Mosier, K. M., Dunn, D. W., Saykin, A. J., & Kronenberger, W. G.
(2009). Short Term Exposure to a Violent Video Game Induces Changes in Frontolimbic Circuitry in
Adolescents. Brain Imaging and Behavior, 3(1), 38–50. https://doi.org/10.1007/s11682-008-9058-8
Waugh, C. E., Lemus, M. G., & Gotlib, I. H. (2014). The role of the medial frontal cortex in the maintenance
of emotional states. Social Cognitive and Affective Neuroscience, 9(12), 2001–2009.
https://doi.org/10.1093/scan/nsu011
Weinstein, A., & Lejoyeux, M. (2020). Neurobiological mechanisms underlying internet and gaming
disorder (IGD). Dialogues in Clinical Neuroscience, 22(2), 113–126.
https://doi.org/10.31887/dcns.2020.22.2/aweinstein
West, G. L., Konishi, K., Diarra, M., Benady-Chorney, J., Drisdelle, B. L., Dahmani, L., Sodums, D. J., Lepore,
F., Jolicoeur, P., & Bohbot, V. D. (2017). Impact of video games on plasticity of the hippocampus.
Molecular Psychiatry, 23(7), 1566–1574. https://doi.org/10.1038/mp.2017.155
West, G. L., Zendel, B. R., Konishi, K., Benady-Chorney, J., Bohbot, V. D., Peretz, I., & Belleville, S. (2017).
Playing Super Mario 64 increases hippocampal grey matter in older adults. PLOS ONE, 12(12),
Article e0187779. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0187779
Woollett, K., Spiers, H. J., & Maguire, E. A. (2009). Talent in the taxi: a model system for exploring
expertise. Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences, 364(1522), 1407–
1416. https://doi.org/10.1098/rstb.2008.0288
Yoon, E. J., Choi, J.-S., Kim, H., Sohn, B. K., Jung, H. Y., Lee, J.-Y., Kim, D.-J., Park, S.-W., & Kim, Y. K. (2017).
Altered hippocampal volume and functional connectivity in males with Internet gaming disorder
comparing to those with alcohol use disorder. Scientific Reports, 7(1), Article 5744.
https://doi.org/10.1038/s41598-017-06057-7
Yuan, K., Cheng, P., Dong, T., Bi, Y., Xing, L., Yu, D., Zhao, L., Dong, M., von Deneen, K. M., Liu, Y., Qin, W., &
Tian, J. (2013). Cortical Thickness Abnormalities in Late Adolescence with Online Gaming
Addiction. PLoS ONE, 8(1), Article e53055. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0053055
Zhang, J.-T., Yao, Y.-W., Li, C.-S. R., Zang, Y.-F., Shen, Z.-J., Liu, L., Wang, L.-J., Liu, B., & Fang, X.-Y. (2015a).
Altered resting-state functional connectivity of the insula in young adults with Internet gaming
disorder. Addiction Biology, 21(3), 743–751. https://doi.org/10.1111/adb.12247
Zhang, J.-T., Yao, Y.-W., Li, C.-S. R., Zang, Y.-F., Shen, Z.-J., Liu, L., Wang, L.-J., Liu, B., & Fang, X.-Y. (2015b).
Altered resting-state functional connectivity of the insula in young adults with Internet gaming
disorder. Addiction Biology, 21(3), 743–751. https://doi.org/10.1111/adb.12247
Zhang, P., Pan, Y., Rujing Zha, Song, H., Yuan, C., Zhao, Q., Piao, Y., Ren, J., Chen, Y., Liang, P., Tao, R., Wei,
Z., & Zhang, X. (2023). Impulsivity-related right superior frontal gyrus as a biomarker of internet
gaming disorder. General Psychiatry, 36(4), e100985–e100985.
https://doi.org/10.1136/gpsych-2022-100985
Zhang, Y., Mei, W., Zhang, J. X., Wu, Q., & Zhang, W. (2016a). Decreased functional connectivity of insula-
based network in young adults with internet gaming disorder. Experimental Brain Research,
234(9), 2553–2560. https://doi.org/10.1007/s00221-016-4659-8
Zhang, Y., Mei, W., Zhang, J. X., Wu, Q., & Zhang, W. (2016b). Decreased functional connectivity of insula-
based network in young adults with internet gaming disorder. Experimental Brain Research,
234(9), 2553–2560. https://doi.org/10.1007/s00221-016-4659-8
Zhou, F., Montag, C., Sariyska, R., Lachmann, B., Reuter, M., Weber, B., Trautner, P., Kendrick, K. M.,
Markett, S., & Becker, B. (2017a). Orbitofrontal gray matter deficits as marker of Internet gaming
disorder: converging evidence from a cross-sectional and prospective longitudinal design.
Addiction Biology, 24(1), 100–109. https://doi.org/10.1111/adb.12570
Zhou, F., Montag, C., Sariyska, R., Lachmann, B., Reuter, M., Weber, B., Trautner, P., Kendrick, K. M.,
Markett, S., & Becker, B. (2017b). Orbitofrontal gray matter deficits as marker of Internet gaming
disorder: converging evidence from a cross-sectional and prospective longitudinal design.
Addiction Biology, 24(1), 100–109. https://doi.org/10.1111/adb.12570
Ο Οικονομικός Διάδρομος Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (India-Middle East-Europe Corridor – IMEC) είναι ένα φιλόδοξο έργο που στοχεύει στη δημιουργία μιας εμπορικής και ενεργειακής γέφυρας μεταξύ Ασίας, Μέσης Ανατολής και Ευρώπης.
Στις 9 Σεπτεμβρίου 2023, στη σύνοδο κορυφής των G-20 στο Νέο Δελχί, υπογράφηκε Μνημόνιο Συνεργασίας (Memorandum of Understanding – MοU) μεταξύ των ΗΠΑ, Ινδίας, Ευρωπαϊκής Ένωσης, Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Σαουδικής Αραβίας και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για την ίδρυση του IMEC.
Ο διάδρομος αυτός αναμένεται να ενισχύσει την παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, προσφέροντας εναλλακτικές διαδρομές εμπορίου και ενέργειας, προάγοντας τις μεταφορές μεταξύ Ευρώπης και Ασίας μέσω ναυτιλιακών και σιδηροδρομικών δικτύων.
«Η συμμετοχή της Ελλάδας στον IMEC είναι πρωτίστως γεωπολιτικό ζήτημα και δευτερευόντως οικονομικό, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα κέρδη δεν θα είναι σαφώς μεγαλύτερα από την υφιστάμενη κατάσταση», δηλώνει στην Ερoch Times ο γεωπολιτικός αναλυτής Αλέξανδρος Ιτιμούδης.
Γεωπολιτικές προκλήσεις και η σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας
Το σχέδιο IMEC θεωρείται η αμερικανική απάντηση στην κινεζική πρωτοβουλία Belt and Road (BRI), γνωστή και ως «Μία ζώνη, ένας δρόμος» ή «Νέος Δρόμος του Μεταξιού», που η Κίνα ξεκίνησε το 2013. Η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του ανταγωνισμού, με το λιμάνι του Πειραιά να αποτελεί το «μήλον της έριδος».
«Η αντιπαλότητα ΗΠΑ-Κίνας θα μας απασχολήσει καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης Τραμπ, μιας και ο Αμερικανός πρόεδρος έχει θέσει τον ανταγωνισμό απέναντι στην Κίνα ως την προμετωπίδα της πολιτικής του», επισημαίνει ο κος Ιτιμούδης . «Ο ανταγωνισμός αυτός θα διεξαχθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου και έχει κυρίως εμπορικό χαρακτήρα.»
Το δίλημμα του Πειραιά και το κινεζικό εμπόδιο
Το λιμάνι του Πειραιά ως βασική πύλη προς την Ευρώπη, υπό τη διαχείριση της κινεζικής Cosco από το 2016, αποτελεί το ισχυρότερο χαρτί της Ελλάδας στο έργο του IMEC.
Η παρουσία της κινεζικής Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, με ποσοστό 67% του ΟΛΠ, δημιουργεί ένα περίπλοκο γεωπολιτικό πάζλ για την Ελλάδα. Η Cosco αποτελεί κομμάτι της κινεζικής στρατηγικής BRI, ενώ ταυτόχρονα ο Πειραιάς ως βασική πύλη προς την Ευρώπη – αποτελεί το μεγαλύτερο λιμάνι της Ανατολικής Ευρώπης – θα μπορούσε να είναι βασικό σημείο εισόδου των εμπορευμάτων από την Ινδία στην Ευρώπη μέσω του IMEC.
«Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, σε ότι αφορά τον IMEC, διαθέτει ένα εμπόδιο, αυτό της Cosco, στο πολύ σημαντικό λιμάνι του Πειραιά» αναφέρει ο αναλυτής. «Θεωρώ δεδομένο πως στο μέλλον θα τεθεί το ζήτημα της παρουσίας ή μη της συγκεκριμένης εταιρείας, εάν η Ελλάδα θελήσει να αποτελέσει εξέχον μέρος του συγκεκριμένου σχεδίου.»
Το δίλημμα για την ελληνική πλευρά είναι ξεκάθαρο: « Η Ελλάδα θα έρθει στο δίλημμα να αφήσει απείραχτη την Cosco ή να ενεργήσει όπως η Ιταλία και το Ισραήλ, που επέλεξαν να έρθουν σε ρήξη με τους Κινέζους και να στηρίξουν εξ ολοκλήρου το εγχείρημα του IMEC», τονίζει ο κος Ιτιμούδης. «Θεωρώ πως η χώρα μας δεν θα έχει περιθώρια για ελιγμούς. Η Ελλάδα θα κληθεί να πάρει μία σταθερή απόφαση και να έρθει σε ρήξη με μια πλευρά αναγκαστικά.»
Ο ανταγωνισμός με Ιταλία και Τουρκία
Η Ελλάδα δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο το γεωπολιτικό δίλημμα, αλλά και τον άμεσο ανταγωνισμό με γειτονικές χώρες που επιδιώκουν παρόμοιο ρόλο.
«Η Ελλάδα βρίσκεται σε εμπορικό ανταγωνισμό με την Ιταλία, η οποία ανέκαθεν αποτελούσε αντίπαλο της χώρας», επισημαίνει ο αναλυτής. « Η Ιταλία δήλωσε πως κάνει στροφή από τον BRI προς τον ΙΜΕC και μάλιστα έχει ήδη υπογράψει συμφωνίες με την Ινδία στον τομέα της ναυπηγοεπισκευαστικής.»
Η γειτονική χώρα προωθεί το λιμάνι της Τεργέστης ως βασική είσοδο εμπορευμάτων στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα και η Τουρκία ενισχύει τη θέση της με το λιμάνι της Σμύρνης και τη σιδηροδρομική σύνδεση με την κεντρική Ασία.
Οι αδυναμίες στις υποδομές
Μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις για την Ελλάδα είναι η κατάσταση των υποδομών της. Το σιδηροδρομικό δίκτυο παραμένει ο αδύναμος κρίκος, καθώς μόνο το 40% του δικτύου των 2.500 χιλιομέτρων είναι ηλεκτροδοτημένο, με τις μέσες ταχύτητες εμπορευμάτων να υστερούν στα 50 χλμ/ώρα σε σύγκριση με 80-100 χλμ/ώρα στη Δυτική Ευρώπη.
«Σε επίπεδο υποδομών σαφώς και χρειάζεται άμεση βελτίωση και επέκταση το σιδηροδρομικό δίκτυο, το οποίο όντως αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα», παραδέχεται ο κος Ιτιμούδης.
Ο διττός ρόλος της Ελλάδας
Παρά τις προκλήσεις, ο ρόλος της Ελλάδας στο νέο σχήμα μπορεί να είναι καθοριστικός.
«Ο βασικός ρόλος της Ελλάδας σε ένα τέτοιο έργο θα είναι αυτός του κόμβου αφ’ ενός και αφ’ ετέρου του παρόχου ασφαλείας μέσω στρατιωτικής διασύνδεσης μέσω των F35, τα οποία διαθέτουν το Ισραήλ και η Ιταλία, και αναμένεται να αποκτήσει και η Ινδία. Επομένως ο ρόλος της Ελλάδας είναι διττός», εξηγεί ο αναλυτής.
«Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα τη δεδομένη στιγμή είναι να επιβεβαιώσει τη θέση της, διότι γεωγραφικά αποτελεί ήδη μέρος του IMEC. Το παιχνίδι πλέον έχει ανοίξει και η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ικανότητες προβολής ισχύος σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο με τις όποιες προκλήσεις (βλ. Τουρκία) αυτό επιφυλάσσει.»
Οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν
Για να ενισχύσει τη θέση της στο σχέδιο IMEC, η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε συγκεκριμένες κινήσεις, σύμφωνα με τον κύριο Ιτιμούδη:
«Να συνεχιστούν οι στρατιωτικές ασκήσεις με την Ινδία και γενικά να παγιωθεί η παρουσία της Ινδίας στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της αεροπορίας και του ναυτικού της. Αυτό θα αποτελέσει και ένα ακόμη εμπόδιο στην Τουρκία, μιας και η Ινδία εχθρεύεται το Πακιστάν, κατεξοχήν σύμμαχο των Τούρκων. Επίσης, να προβεί [η Ελλάδα] σε αγορά οπλικών συστημάτων από το Ισραήλ, να παρέχει εκπαίδευση και αμυντική τεχνογνωσία στη Σαουδική Αραβία, να συνεχίσει τις σχέσεις μας με την Αίγυπτο σε επίπεδο άμυνας και ασφάλειας.»
Ευκαιρίες για τα ελληνικά λιμάνια
Ο γεωπολιτικός αναλυτής τονίζει ότι πέρα από τον Πειραιά η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει και άλλα στρατηγικά λιμάνια:
«Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει μόλις ένα πρωτοκλασάτο λιμάνι – του Πειραιά – και η Αλεξανδρούπολη προέκυψε λόγω των γεωπολιτικών συγκυριών. Λιμάνια όπως της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας είναι εξόχως στρατηγικής σημασίας και πρέπει να αξιοποιηθούν άμεσα στο μέγιστο της απόδοσής τους, ώστε η Ελλάδα να καλύψει όλους τους άξονες σε Βορρά και Δύση, και να καταστεί και με τη βούλα εμπορικός κόμβος.»
Η ώρα των αποφάσεων
Συνοψίζοντας, ο κος Ιτιμούδης επισημαίνει την ανάγκη για ξεκάθαρες αποφάσεις: «Η Ελλάδα πρέπει να πάρει άμεσες και σοβαρές αποφάσεις, εάν θέλει να διεκδικήσει με αξιώσεις το ρόλο της στο όλο σχέδιο. Νομίζω είναι δύσκολοι καιροί για επαμφοτερίζουσες στάσεις.»
«Γενικά, η Ελλάδα πρέπει πλέον να επενδύσει στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και να αναγκάσει με τον τρόπο της την Ευρώπη να τη στηρίξει. Όσο η Ευρώπη είναι αποσβολωμένη, η Ελλάδα πρέπει να αδράξει την ευκαιρία και να γίνει ο μπροστάρης στην Ανατολική Μεσόγειο, προτού το κάνουν οι Ιταλοί και οι Τούρκοι.»
Παρά τις προκλήσεις που θέτουν η συνεργασία ΗΠΑ-Ιταλίας και η κινεζική επιρροή, η γεωγραφική θέση της Ελλάδας και η ενεργή διπλωματία με την Ινδία παρέχουν ισχυρά θεμέλια. Η επόμενη κίνηση της Ελλάδας στη σκακιέρα του IMEC θα καθορίσει αν η χώρα θα αναδειχθεί σε κομβικό παίκτη στο νέο εμπορικό και γεωπολιτικό τοπίο της Ευρασίας ή αν θα παραμείνει στο περιθώριο των εξελίξεων.
Η μετάβαση σε μια χορτοφαγική διατροφή μπορεί να μοιάζει σαν ένα βήμα προς μια καλύτερη υγεία ή έναν πιο ευγενικό κόσμο, αλλά έχει θετική επίδραση στην ψυχική σας κατάσταση;
Όταν η εργοθεραπεύτρια Μέγκαν Μπεζουίντενχουτ μεταπήδησε σε μια vegan διατροφή, περίμενε να αισθάνεται πιο υγιής. Αλλά μετά από λίγους μήνες, το χρόνιο άγχος και η χαμηλή διάθεση την έκαναν να αναρωτιέται αν οι νέες διατροφικές της συνήθειες επηρέαζαν τον εγκέφαλό της.
Καθώς οι χορτοφαγικές δίαιτες αποκτούν δημοτικότητα, περισσότερες έρευνες τις συνδέουν με ανεπάρκειες θρεπτικών συστατικών που είναι κρίσιμες για την υγεία του εγκεφάλου. Χωρίς προσεκτικό προγραμματισμό γευμάτων, μια χορτοφαγική δίαιτα μπορεί να οδηγήσει σε ελλείψεις με σοβαρές συνέπειες τόσο για τη σωματική όσο και για την ψυχική υγεία.
Κίνδυνοι ψυχικής υγείας
Πολλές μελέτες υποδηλώνουν μια ισχυρή σχέση μεταξύ της αποφυγής του κρέατος και του αυξημένου κινδύνου διαταραχών ψυχικής υγείας.
Μια μελέτη του 2020 που δημοσιεύτηκε στο Critical Reviews in Food Science and Nutrition διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που αποφεύγουν το κρέας βιώνουν σημαντικά υψηλότερα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης. Σε μια άλλη έρευνα, πάνω από το 28 τοις εκατό των ατόμων που απείχαν από το κρέας είχαν συμπτώματα κατάθλιψης, σε σύγκριση με λίγο περισσότερο από το 16 τοις εκατό των κρεατοφάγων. Ομοίως, σε μια άλλη έρευνα, τα ποσοστά άγχους ήταν 31,5 τοις εκατό μεταξύ των ατόμων που απείχαν από το κρέας, σε σύγκριση με 18,4 τοις εκατό μεταξύ των κρεατοφάγων.
Διατροφικά κενά στις χορτοφαγικές δίαιτες
Οι χορτοφαγικές δίαιτες, ειδικά οι βίγκαν, συχνά αποτυγχάνουν να παρέχουν βασικά θρεπτικά συστατικά σε βιοδιαθέσιμες μορφές — θρεπτικά συστατικά που το σώμα μπορεί εύκολα να απορροφήσει και να χρησιμοποιήσει. Σύμφωνα με την Τζόρτζια Ίντ, μια εκπαιδευμένη στο Χάρβαρντ ψυχίατρο που ειδικεύεται στη διατροφική και μεταβολική ψυχιατρική, οι μη γαλακτοκομικές ζωικές τροφές όπως το κρέας, τα θαλασσινά και τα πουλερικά παρέχουν το κάθε ένα κάθε απαραίτητο θρεπτικό συστατικό σε μορφές που το σώμα απορροφά εύκολα.
Μια συστηματική ανασκόπηση δεκάδων μελετών μέτρησης θρεπτικών συστατικών διαπίστωσε ότι τα άτομα βίγκαν είναι πιο πιθανό να έχουν έλλειψη σε βιταμίνη B12, βιταμίνη D, ψευδάργυρο, ιώδιο, και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, εικοσαπεντανοϊκό οξύ (EPA) και εικοσιδυαεξανοϊκό οξύ (DHA) — όλα αυτά είναι απαραίτητα για την υγεία του εγκεφάλου.
«Ο εγκέφαλος απαιτεί κάθε απαραίτητο θρεπτικό συστατικό για να λειτουργεί σωστά, οπότε αν έχετε ανεπάρκεια σε οποιοδήποτε από αυτά τα θρεπτικά συστατικά, η ψυχική σας υγεία μπορεί να υποφέρει», είπε η Ιντ.
Επισήμανε ότι οι ελλείψεις σε θρεπτικά συστατικά στις δίαιτες βίγκαν εκτείνονται πέρα από την ανεπάρκεια της βιταμίνης Β12, μια κοινή ανησυχία για όσους ακολουθούν παρόμοιες δίαιτες.
Ενώ ορισμένα τρόφιμα περιέχουν απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, η Ιντ εξήγησε ότι το σώμα δεν τα απορροφά πάντα αποτελεσματικά. «Ακριβώς επειδή μια φυτική τροφή περιέχει ένα θρεπτικό συστατικό δεν σημαίνει ότι μπορείτε να έχετε πρόσβαση σε αυτό», είπε, προσθέτοντας ότι οι ενώσεις στα φυτά (αντιθρεπτικά συστατικά) μπορεί να επηρεάσουν την απορρόφηση, καθιστώντας δυσκολότερη τη λήψη βασικών βιταμινών και μετάλλων μόνο από φυτικές πηγές.
Έλλειψη θρεπτικών συστατικών και ο αντίκτυπός τους στην ψυχική υγεία
Εδώ είναι το πώς οι βασικές ελλείψεις σε θρεπτικά συστατικά σε χορτοφαγικές δίαιτες μπορούν να επηρεάσουν την ψυχική υγεία.
Σίδηρος
Ο σίδηρος σε φυτικές πηγές υπάρχει ως μη αιμικός σίδηρος, ο οποίος, σύμφωνα με μια μελέτη του 2024, έχει ποσοστό απορρόφησης μόνο 2 τοις εκατό έως 20 τοις εκατό. Συγκριτικά, ο αιμικός σίδηρος από ζωικές πηγές απορροφάται με σημαντικά υψηλότερο ποσοστό από 15 τοις εκατό έως 35 τοις εκατό.
Επειδή η έλλειψη σιδήρου παίζει κρίσιμο ρόλο στη λειτουργία του εγκεφάλου, η ανεπαρκής πρόσληψη ή η κακή απορρόφηση μπορεί να συμβάλει σε καταστάσεις όπως η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ADHD) και άλλες ψυχιατρικές διαταραχές.
Ψευδάργυρος
Ο ψευδάργυρος από φυτικές πηγές, όπως τα όσπρια και τα δημητριακά ολικής αλέσεως, συχνά απορροφάται ελάχιστα λόγω των φυτικών οξεών που συνδέονται με αυτόν, είπε ο Μφο Τσουκούντου, ένας ολιστικός και λειτουργικός διατροφολόγος, στην Epoch Times.
Οι ανεπάρκειες ψευδαργύρου σχετίζονται με ADHD, μείζονα κατάθλιψη, και ψυχωσικά συμπτώματα.
Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα
Περίπου το 20 τοις εκατό του εγκεφάλου περιλαμβάνει DHA, ένα απαραίτητο συστατικό για την υγεία του εγκεφάλου, που βρίσκεται κυρίως σε ζωικές τροφές. Ωστόσο, οι φυτικές πηγές ωμέγα-3 όπως ο λιναρόσπορος και οι σπόροι τσία περιέχουν άλφα-λινολενικό οξύ (ALA), το οποίο έχει περιορισμένο ποσοστό μετατροπής σε DHA μόνο από 2 τοις εκατό έως 15 τοις εκατό, εξήγησε η Ιντ.
Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα επίπεδα DHA είναι 31 τοις εκατό χαμηλότερα στους χορτοφάγους και 59 τοις εκατό χαμηλότερα στους βίγκαν σε σύγκριση με τους κρεατοφάγους.
Η ανεπαρκής πρόσληψη DHA έχει συνδεθεί με υψηλότερο κίνδυνο αυτοκτονίας και καταστάσεων όπως ο αυτισμός, η κατάθλιψη, η σχιζοφρένεια και η άνοια.
Οι ψυχικές ασθένειες είναι πολυπαραγοντικές και ενώ θρεπτικά συστατικά όπως το DHA μπορεί να παίζουν ρόλο, αποτελούν μόνο ένα κομμάτι του παζλ.
Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τα βασικά θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στα τρόφιμα φυτικής προέλευσης και τις προκλήσεις που σχετίζονται με την απορρόφησή τους.
The Epoch Times
Διαχείριση διατροφικών αναγκών
Παρά αυτές τις προκλήσεις, είναι δυνατό να καλυφθούν οι διατροφικές ανάγκες σε μια χορτοφαγική διατροφή με προσεκτικό σχεδιασμό. Ο Τσουκούντου μοιράστηκε τις ακόλουθες σκέψεις:
Συνδυάστε φυτικές πηγές σιδήρου (π.χ. φακές και σπανάκι) με τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C όπως εσπεριδοειδή, πιπεριές, και ντομάτες για να ενισχύσετε την απορρόφηση του σιδήρου.
Χρησιμοποιήστε τεχνικές όπως το μούλιασμα, η ζύμωση, και η βλάστηση για να μειώσετε τα επίπεδα φυτικών οξέων και να βελτιώσετε την απορρόφηση ψευδαργύρου, σιδήρου, μαγνησίου, και ασβεστίου.
Σκεφτείτε για πιθανή συμπερίληψη στην δίαιτά σας συμπληρωμάτων με βάση τα μικροφύκη για EPA και DHA, ειδικά κατά την εγκυμοσύνη ή την εφηβεία, όταν οι διατροφικές απαιτήσεις είναι υψηλότερες.
Βελτιστοποιήστε τη μετατροπή των θρεπτικών συστατικών τρώγοντας επαρκείς πρωτεΐνες, βιταμίνες και μέταλλα για την υποστήριξη των μεταβολικών λειτουργιών.
Αποφύγετε τα τρανς λιπαρά και το αλκοόλ, τα οποία παρεμβαίνουν στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και στον μεταβολισμό προάγοντας φλεγμονή.
Παρακολουθήστε τη λειτουργία του ήπατος, καθώς παίζει βασικό ρόλο στη μετατροπή ορισμένων θρεπτικών συστατικών, όπως η μετατροπή ALA-σε-DHA.
Εξετάσεις για ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών
Εκτός από τις ανησυχίες για την ψυχική υγεία, συμπτώματα όπως εύθραυστα νύχια, αραιά μαλλιά και ξηρό, ερεθισμένο δέρμα μπορεί να σηματοδοτούν ανεπάρκεια ψευδαργύρου ή βασικών λιπαρών οξέων.
Εξετάστε το ενδεχόμενο να κάνετε εξετάσεις αίματος για να ανιχνεύσετε κοινές ελλείψεις και να εξασφαλίσετε επαρκή διατροφική κάλυψη. Συμβουλευτείτε έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης ή διατροφολόγο για να αντιμετωπίσετε τα κενά με διατροφικές προσαρμογές ή συμπληρώματα διατροφής.
Η Μπεζουίντενχουτ έμαθε από πρώτο χέρι ότι η αφαίρεση ζωικών προϊόντων άφησε ένα κενό στις διατροφικές της ανάγκες.
«Έπρεπε να σκέφτομαι σκόπιμα για να παρέχω στον εγκέφαλό μου τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούσε και να προγραμματίσω τα γεύματά μου πιο προσεκτικά».
Τρία χρόνια μετά τον πόλεμο της Ουκρανίας, γίνονται τα πρώτα βήματα προς μια πιθανή ειρηνευτική συμφωνία.
Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι επισκέπτεται τον Λευκό Οίκο στις 28 Φεβρουαρίου για να συζητήσει ένα πλαίσιο μεταξύ Κιέβου και Ουάσιγκτον που θα μπορούσε να ανταλλάξει μεγάλα κέρδη από τα ορυκτά σπάνιων γαιών και το φυσικό αέριο της Ουκρανίας, με πιθανές εγγυήσεις ασφαλείας από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους.
Η Ουάσιγκτον και η Μόσχα συμφώνησαν επίσης να αρχίσουν να εργάζονται προς ένα πλαίσιο για τον τερματισμό του πολέμου. Αυτές οι συζητήσεις, αν και βρίσκονται στα αρχικά στάδια, φαίνεται πιθανό να οδηγήσουν σε συμφωνία των Ηνωμένων Πολιτειών στο αίτημα της Μόσχας να μην εξετάσει ποτέ την Ουκρανία για ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ είπε ότι πιστεύει ότι ο Ζελένσκι θα πρέπει να κάνει παραχωρήσεις στη Ρωσία και η αμερικανική κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένει κανείς ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να διατηρήσει τα προπολεμικά της σύνορα.
Πολλά απομένουν να επιλυθούν πριν τελειώσει η σύγκρουση, αλλά είναι σαφές ότι ο πρώτος ευρωπαϊκός κατακτητικός πόλεμος του 21ου αιώνα έχει αναδιαμορφώσει ριζικά την Ευρώπη, τόσο εντός όσο και εκτός χάρτη.
Από μια λαϊκή εξέγερση μέχρι τη συνεχιζόμενη εισβολή της Ρωσίας, εδώ είναι μια ματιά σε μερικά από τα μεγαλύτερα γεγονότα που διαμόρφωσαν τον πόλεμο.
Euromaidan
Ένα κύμα μαζικών διαδηλώσεων συγκλόνισε τα αστικά κέντρα σε όλη την Ουκρανία τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2013, με τα μεγαλύτερα πλήθη να συγκεντρώνονται στο Maidan Nezalezhnosti (πλατεία Ανεξαρτησίας) στο Κίεβο.
Οι διαμαρτυρίες πυροδοτήθηκαν από την αιφνιδιαστική απόφαση του τότε προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς να μην υπογράψει μια συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) που είχε προηγουμένως εγκριθεί από το Κοινοβούλιο.
Αυτή η συμφωνία θα είχε δεσμεύσει την Ουκρανία σε μέτρα κατά της διαφθοράς και πρόσθετες οικονομικές, δικαστικές, και χρηματοπιστωτικές μεταρρυθμίσεις για να αυξήσει τη συμβατότητα της πολιτικής της με τα κράτη της ΕΕ.
Θα είχε επίσης συμμορφώσει σταδιακά τις βιομηχανίες της Ουκρανίας με τα τεχνικά και καταναλωτικά πρότυπα της ΕΕ, ενώ θα είχε αυξήσει την πολιτική και οικονομική υποστήριξη της ΕΕ προς την Ουκρανία.
Αντίθετα, ο Γιανουκόβιτς εγκατέλειψε τη συμφωνία και μονομερώς επέλεξε να επιδιώξει στενότερους δεσμούς με τη Μόσχα υπογράφοντας συμφωνία για την πώληση ευρωομολόγων 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων στη Ρωσία, η οποία περιελάμβανε επίσης τη μείωση του κόστους του φυσικού αερίου.
Οι διαδηλωτές καταδίκασαν την κίνηση ως δολιοφθορά στις προσπάθειες του έθνους να επιδιώξει στενότερους δεσμούς με την Ευρώπη. Το κίνημα Euromaidan αναπτύχθηκε γρήγορα λόγω της δυσαρέσκειας για την κυβερνητική διαφθορά, τις καταχρήσεις εξουσίας, τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την επιρροή των ολιγαρχών.
Ο Βιτάλι Ζακαρτσένκο, υπουργός Εσωτερικών της Ουκρανίας, αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη για αυτό που περιέγραψε ως κατάχρηση εξουσίας μετά από ένα περιστατικό στο οποίο μια επίλεκτη μονάδα ΜΑΤ τρομοκράτησε μια ομάδα διαδηλωτών, τραυματίζοντας περίπου 80 πολίτες, πολλοί από τους οποίους δεν συμμετείχαν στις διαδηλώσεις.
Αντικυβερνητικοί διαδηλωτές συγκεντρώνονται στην Πλατεία Ανεξαρτησίας στο Κίεβο της Ουκρανίας, στις 8 Δεκεμβρίου 2013. Χιλιάδες άνθρωποι διαμαρτύρονται κατά της κυβέρνησης για την απόφαση του Ουκρανού προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς να αναστείλει μια συμφωνία εμπορίου και εταιρικής σχέσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση υπέρ των κινήτρων από την Ρωσία. (Brendan Hoffman/Getty Images)
Οι νόμοι κατά των διαδηλώσεων πυροδοτούν περαιτέρω εξεγέρσεις
Τον Ιανουάριο του 2014, μέλη του ουκρανικού κοινοβουλίου από το φιλορωσικό Κόμμα των Περιφερειών του Γιανουκόβιτς και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας συγκάλεσαν μια αστραπιαία συνεδρίαση ψηφοφορίας ενώ άλλα μέλη του σώματος έλειπαν και δεν μπορούσαν να καταψηφίσουν τα μέτρα.
Οι νομοθέτες ψήφισαν μια σειρά από 11 νόμους που στόχευαν να καταπνίξουν τη διαφωνία και να περιορίσουν τις δημόσιες διαμαρτυρίες που γρήγορα ονομάστηκαν από τους επικριτές ως «νόμοι δικτατορίας».
Οι νόμοι επέτρεπαν στην κυβέρνηση να φυλακίζει Ουκρανούς για διάδοση παραπληροφόρησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή συκοφαντία κυβερνητικών αξιωματούχων και όριζε ότι όλα τα μέσα ενημέρωσης και τα κινητά τηλέφωνα με διαδικτυακή πρόσβαση πρέπει να καταχωρούνται στην κυβέρνηση.
Οι νόμοι εισήγαγαν επίσης ποινή φυλάκισης 10 ετών για διαδηλωτές που απέκλεισαν την είσοδο σε κυβερνητικό κτίριο, μια βασική τακτική μεταξύ των διαδηλωτών του Euromaidan.
Η νομιμότητα της ψηφοφορίας τέθηκε υπό αμφισβήτηση, καθώς κάθε μέτρο είχε περάσει με ανάταση του χεριού με προσχεδιασμένο τρόπο που οι επικριτές είπαν ότι είχε προχωρήσει πολύ γρήγορα για να καταμετρηθούν πραγματικά οι ψήφοι.
Η οργή για αυτό προκάλεσε περαιτέρω εξεγέρσεις.
Επανάσταση της αξιοπρέπειας
Χάος και βία εξαπλώθηκαν στο Κίεβο τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2014, καθώς οι κυβερνητικές και αστυνομικές δυνάμεις προσπάθησαν να καταστείλουν το αυξανόμενο κίνημα διαμαρτυρίας.
Οι πιο πολύνεκρες συγκρούσεις σημειώθηκαν από τις 18 έως τις 20 Φεβρουαρίου, όταν χιλιάδες διαδηλωτές προχώρησαν προς το Κοινοβούλιο με επικεφαλής ακτιβιστές με ασπίδες και κράνη.
Ελεύθεροι σκοπευτές της αστυνομίας πυροβόλησαν και σκότωσαν αρκετούς διαδηλωτές προτού ξεσπάσουν συγκρούσεις απευθείας μεταξύ διαδηλωτών και ΜΑΤ, οπότε πολλοί διαδηλωτές ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου από την αστυνομία ενώ άλλοι πυροβολήθηκαν αδιακρίτως.
Η βία είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 108 πολιτών και 13 αστυνομικών.
Ο Γιανουκόβιτς και η αντιπολίτευση υπέγραψαν συμφωνία για τον σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης ενότητας μετά την παραίτηση της κυβέρνησής του. Η αστυνομία εγκατέλειψε το κέντρο του Κιέβου και οι διαδηλωτές κατέλαβαν τον έλεγχο μεγάλου μέρους της περιοχής, συνεχίζοντας να συντονίζουν τις επιχειρήσεις έξω από ένα φραγμένο στρατόπεδο διαδηλώσεων στην Πλατεία Ανεξαρτησίας.
Οι διαδηλωτές γκρέμισαν και παραμόρφωσαν τα αγάλματα των κομμουνιστών ηγετών της σοβιετικής εποχής, τα οποία είχαν γίνει αντιληπτά ως σύμβολα κακής ρωσικής επιρροής.
Διαδηλωτές προχωρούν σε νέες θέσεις στο Κίεβο της Ουκρανίας, στις 20 Φεβρουαρίου 2014. Ανώτατοι αξιωματούχοι απομακρύνθηκαν από το κεντρικό κυβερνητικό κτίριο της Ουκρανίας κοντά σε συγκρούσεις στην καρδιά της πόλης. (Λουίζα Γουλιαμάκη/AFP μέσω Getty Images)
Ο Γιανουκόβιτς διώχνεται από το Κίεβο, φεύγει στη Ρωσία
Ο Γιανουκόβιτς έφυγε κρυφά από το Κίεβο τη νύχτα της 21ης Φεβρουαρίου. Το κίνημα διαμαρτυρίας χαιρέτισε τη στιγμή ως επαναστατική νίκη ενάντια σε ένα διεφθαρμένο μετασοβιετικό καθεστώς.
Στις 22 Φεβρουαρίου, 328 από τα 450 μέλη του Κοινοβουλίου ψήφισαν υπέρ της απομάκρυνσης του Γιανουκόβιτς από το αξίωμα, λέγοντας ότι είχε εγκαταλείψει τα καθήκοντά του. Κανείς δεν καταψήφισε το μέτρο και 36 μέλη του κόμματος του ίδιου του προέδρου το ψήφισαν.
Το κοινοβούλιο ψήφισε επίσης με 386-0 για να επαναφέρει το σύνταγμα του έθνους του 2004, το οποίο ήταν όρος της προηγούμενης συμφωνίας με την ΕΕ την οποία είχε παραβιάσει ο Γιανουκόβιτς.
Εκείνο το βράδυ, σε μια τηλεοπτική ομιλία από την ανατολική Ουκρανία, ο Γιανουκόβιτς δήλωσε ότι δεν θα παραιτηθεί, λέγοντας ότι ήταν «ο νόμιμος αρχηγός του ουκρανικού κράτους» και ότι η επαναφορά του κοινοβουλίου στο σύνταγμα του 2004 ήταν παράνομη, επειδή δεν είχε υπογράψει τη δράση.
Ο Γιανουκόβιτς και άλλοι στενοί αξιωματούχοι του καθεστώτος του εμποδίστηκαν από Ουκρανούς συνοριοφύλακες να πετάξουν έξω από τη χώρα καθώς η ηγεσία του Κιέβου διατύπωσε κατηγορίες προδοσίας και μαζικής δολοφονίας εναντίον του.
Στη συνέχεια, ο Γιανουκόβιτς ζήτησε και έλαβε υποστήριξη από μυστικούς Ρώσους στρατιωτικούς χειριστές, οι οποίοι τον μετέφεραν λαθραία από την επαρχία Ντόνετσκ στην Κριμαία και τελικά στη Ρωσία, όπου έλαβε άσυλο από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν (δ) κάνει χειραψία με τον Ουκρανό ομόλογό του Βίκτορ Γιανουκόβιτς, στο Σότσι της Ρωσίας, στις 7 Φεβρουαρίου 2014. (Alexei Nikolsky/RIA-NOVOSTI/AFP μέσω Getty Images)
Ξεσπούν αντεπαναστατικές διαδηλώσεις
Ο Γιανουκόβιτς καταδικάστηκε τον Μάρτιο του 2014 ερήμην για εσχάτη προδοσία κατά της Ουκρανίας και καταζητήθηκε για μαζική δολοφονία λόγω των ενεργειών του εναντίον διαδηλωτών τον προηγούμενο μήνα.
Από τη Μόσχα, συνέχισε να διακηρύσσει ότι είναι ο νόμιμος πρόεδρος της Ουκρανίας και να καλεί τους Ουκρανούς να αντισταθούν σε αυτό που χαρακτήρισε παράνομη κυβέρνηση στο Κίεβο.
Τα ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης άρχισαν να περιγράφουν την ανατροπή του προέδρου ως πραξικόπημα που οργανώθηκε από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ και αντεπαναστατικές διαδηλώσεις ξέσπασαν στη νότια και ανατολική Ουκρανία, όπου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μιλά τα ρωσικά ως πρώτη τους γλώσσα.
Από φόβο ότι οι διαδηλωτές υπέρ του Γιανουκόβιτς στην ανατολική Ουκρανία επηρεάζονταν από τη ρωσική προπαγάνδα, το ουκρανικό κοινοβούλιο ενέκρινε νομοσχέδιο για την ανάκληση του καθεστώτος της ρωσικής ως επίσημης κρατικής γλώσσας.
Το νομοσχέδιο δεν ψηφίστηκε, αλλά προκάλεσε μαζική οργή και φόβο στις ανατολικές και νότιες περιοχές της Ουκρανίας.
Χιλιάδες αντεπαναστάτες διαδηλωτές πραγματοποίησαν πορεία κατά της νέας κυβέρνησης σε πολλές μεγάλες πόλεις.
Στο Χάρκοβο, αντικυβερνητικοί διαδηλωτές φρουρούσαν ένα άγαλμα του κομμουνιστή ηγέτη Βλαντιμίρ Λένιν και εμπόδισαν αξιωματούχους να εισέλθουν στο κτίριο του δημοτικού συμβουλίου.
Δημόσιες έρευνες αποκάλυψαν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στη ρωσόφωνη ανατολή της Ουκρανίας θεωρούσαν όλα τα επίπεδα της νέας κυβέρνησης παράνομα.
Φιλορώσοι διαδηλωτές φέρουν ρωσικές σημαίες κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης στο Χάρκοβο της Ουκρανίας, στις 23 Μαρτίου 2014. (Sergey Bobok/AFP μέσω Getty Images)
Η προσάρτηση της Κριμαίας
Στα τέλη Φεβρουαρίου 2014, ο Σεργκέι Ακσιόνοφ, Ρώσος υπήκοος, εξελέγη πρωθυπουργός της Κριμαίας αφού κάλεσε το Κοινοβούλιο σε μια κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίαση παρουσία ένοπλων Ρώσων στρατιωτών.
Ο διορισμός απαιτούσε την έγκριση του προέδρου, την οποία παρέδωσε ο Γιανουκόβιτς από την Μόσχα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του Μαρτίου, ο Γιανουκόβιτς συνέχισε να προτρέπει τα μέλη του ουκρανικού στρατού να μην υπακούουν στις εντολές της νέας κυβέρνησης.
Ρωσικά στρατεύματα άρχισαν να διεισδύουν κρυφά στη χερσόνησο της Κριμαίας στη νότια Ουκρανία.
Ο εκπρόσωπος της Ρωσίας στα Ηνωμένα Έθνη προκάλεσε ταραχή όταν ενημέρωσε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ότι ο Γιανουκόβιτς είχε ζητήσει ρωσική στρατιωτική βοήθεια για την προστασία των ρωσόφωνων πολιτών στην Ουκρανία.
Στις 4 Μαρτίου, ο Πούτιν είπε στους δημοσιογράφους ότι η αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία ήταν νόμιμη επειδή ο Γιανουκόβιτς ήταν ο «νόμιμος πρόεδρος» της Ουκρανίας και το είχε ζητήσει.
Οι ρωσικές ειδικές δυνάμεις και οι τοπικοί παραστρατιωτικοί κατέλαβαν κυβερνητικά κτίρια στην Κριμαία καθ’ όλη τη διάρκεια του μήνα, υψώνοντας ρωσικές σημαίες όπου κι αν πήγαιναν.
Εκατοντάδες αντικυβερνητικοί διαδηλωτές απέκλεισαν επίσης την πρόσβαση στο Κοινοβούλιο της Κριμαίας, απαιτώντας από τους τοπικούς νομοθέτες να μην αναγνωρίσουν τη νέα κυβέρνηση στο Κίεβο ως νόμιμη και ζητώντας δημοψήφισμα για το καθεστώς της Κριμαίας ως αυτόνομης δημοκρατίας.
Στις 11 Μαρτίου, το Ανώτατο Συμβούλιο της Κριμαίας και το Δημοτικό Συμβούλιο της Σεβαστούπολης εξέδωσαν διακηρύξεις ότι η Αυτόνομη Δημοκρατία της Κριμαίας και η πόλη της Σεβαστούπολης ήταν ένα κυρίαρχο κράτος που ονομάζεται Δημοκρατία της Κριμαίας. Η τοπική Βουλή διαλύθηκε.
Η ουκρανική νομοθεσία απαιτεί από το Ανώτατο Συμβούλιο της Κριμαίας να διαβουλεύεται με τον πρόεδρο της Ουκρανίας για να προβεί σε μια τέτοια πορεία.
Σε ένα πλήγμα στη νέα κυβέρνηση στο Κίεβο, οι ηγέτες της Κριμαίας αναγνώρισαν τον Γιανουκόβιτς ως νόμιμο πρόεδρο και έλαβαν την έγκρισή του από τη Μόσχα.
Το δημοψήφισμα για την κήρυξη της ανεξαρτησίας της Κριμαίας ήταν παράνομο σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ουκρανίας που αναγνωρίστηκε στο Κίεβο και ουσιαστικά έθεσε την Ουκρανία σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου.
Ο Ακσιόνοφ, ως νέος πρωθυπουργός της Κριμαίας, ζήτησε από τον Πούτιν βοήθεια για τη διασφάλιση της ειρήνης στην Κριμαία και ο Πούτιν ενέκρινε μια άμεση ρωσική στρατιωτική επέμβαση.
Ο πρωθυπουργός της Κριμαίας Σεργκίι Ακσιόνοφ μιλάει κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Συμφερούπολη, δύο ημέρες πριν από το δημοψήφισμα στην Κριμαία σχετικά με την προσπάθειά της να αποχωριστεί από την Ουκρανία και να ενωθεί με τη Ρωσία, στις 14 Μαρτίου 2014. (Filippo Monteforte/AFP μέσω Getty Images)
Οι πολιτείες του Ντονμπάς αποχωρούν
Καθώς η Ρωσία κατέλαβε και προσάρτησε την Κριμαία, ένοπλοι φιλορώσοι αυτονομιστές άρχισαν να καταλαμβάνουν κυβερνητικά κτίρια στις ανατολικές επαρχίες του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ, γνωστές συλλογικά ως Ντονμπάς.
Οι ηγέτες των ανταρτών ανακοίνωσαν δημοψήφισμα για το εάν το Ντονέτσκ έπρεπε να ενταχθεί στη Ρωσική Ομοσπονδία και να εκλέξει αρκετούς Ρώσους πολίτες στην κυβέρνηση.
Τον Απρίλιο του 2024, αντάρτες στο Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ, που συνορεύουν με τη Ρωσία, ανακοίνωσαν επίσημα ότι αποσχίζονται από την Ουκρανία για να σχηματίσουν την ανεξάρτητη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ (DPR) και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουχάνσκ (LPR).
Τα δύο αποσχισμένα κράτη χαρακτηρίστηκαν στα διεθνή μέσα ενημέρωσης ως κράτη-μαριονέτα της Μόσχας.
Η Ρωσία δεν αναγνώρισε επίσημα την ανεξαρτησία τους, αλλά ρωσικά όπλα και μαχητές άρχισαν να ξεχύνονται στα σύνορα για να υποστηρίξουν τους αντάρτες.
Ένας χάρτης που δείχνει τον ρωσικό εδαφικό έλεγχο στην Ουκρανία πριν από την εισβολή του 2022. (Εικόνα: The Epoch Times)
Αρχίζει ο πόλεμος στο Ντονμπάς
Η απόσχιση του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ ξεκίνησε μια δεκαετία εσωτερικής σύγκρουσης που κατέστρεψε την Ουκρανία, με εκείνους στην ευρωκεντρική δυτική χώρα να θεωρούν τους αυτονομιστές τρομοκράτες και εκείνους στη ρωσοκεντρική ανατολή να χαρακτηρίζουν το Κίεβο ως παράνομο.
Δεκάδες χιλιάδες Ρώσοι πολίτες πέρασαν τα σύνορα στο Ντονμπάς κατά τη διάρκεια του έτους για να βοηθήσουν τους αντάρτες και η Μόσχα άρχισε να στέλνει κρυφά βετεράνους για να εκπαιδεύσουν τους μαχητές εκεί.
Η Ουκρανία έστειλε μια αντιτρομοκρατική στρατιωτική αποστολή στην περιοχή και ανακατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος των χαμένων εδαφών της μέχρι τον Αύγουστο του 2014.
Σε απάντηση στα κερδισμένα εδάφη της Ουκρανίας, η Ρωσία άρχισε να στέλνει απευθείας στρατεύματα, άρματα μάχης, και πυροβολικό στο Ντονμπάς. Με τη ρωσική υποστήριξη, οι αντάρτες άρχισαν στη συνέχεια να ανακτούν τα εδάφη από τον ουκρανικό στρατό.
Ουκρανοί στρατιώτες του τάγματος εθελοντών Ντονμπάς συμμετέχουν σε επιχειρήσεις καθαρισμού σε ένα χωριό στην περιοχή Λυσιχάνσκ της περιοχής Λουγκάνσκ, που ελέγχεται από φιλορώσους αυτονομιστές, στις 28 Ιαν. 2015. (-/AFP μέσω Getty Images)
Συμφωνίες του Μινσκ
Το Κίεβο και η Μόσχα προσπάθησαν να καταλήξουν σε μια σειρά από τελικά ανεπιτυχείς συμφωνίες κατάπαυσης του πυρός ξεκινώντας τον Σεπτέμβριο του 2014.
Στο Μινσκ, την πρωτεύουσα της γειτονικής Λευκορωσίας, εκπρόσωποι από την Ουκρανία, τη Ρωσία, το DPR, και το LPR συμφώνησαν σε όρους που περιλαμβάνουν άμεση κατάπαυση του πυρός, ανταλλαγή αιχμαλώτων, πολιτικές παραχωρήσεις στο Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ, και την επιστροφή του ελέγχου των συνόρων στην Ουκρανία.
Οι μάχες συνεχίστηκαν σποραδικά ανεξάρτητα από τη συμφωνία και η κάθε πλευρά κατηγορούσε την άλλη για παραβίαση των όρων.
Περαιτέρω διαπραγματεύσεις κατέληξαν στη δεύτερη συμφωνία του Μινσκ τον Φεβρουάριο του 2015, μια εκτεταμένη και πιο λεπτομερή έκδοση του αρχικού πρωτοκόλλου, αν και δεν κατάφερε να επιφέρει πλήρως την ειρήνη.
Η σύγκρουση παρέμεινε άλυτη και οι αντάρτικες ενέργειες και από τις δύο πλευρές οδήγησαν τελικά στην πλήρη εγκατάλειψη της κατάπαυσης του πυρός.
(δ–α) Ο Ρώσος πρεσβευτής στην Ουκρανία Μιχαήλ Ζουραμπόφ, ο ηγέτης της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουχάνσκ, Ιγκόρ Πλοτνίτσκι, η απεσταλμένη του OSCE, Χάιντι Ταλιαβίνι, και ο πρώην πρόεδρος της Ουκρανίας, Λεονίντ Κούτσμα, κάνουν επίσημη δήλωση σχετικά με την υπογραφή συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, στο Μινσκ της Λευκορωσίας, στις 5 Σεπτεμβρίου 2014.
Έκρηξη σφοδρών μαχών στο Ντονμπάς
Από το 2017 έως το 2019, η Ουκρανία και οι δυνάμεις των ανταρτών που υποστηρίζονται από τη Ρωσία συμφώνησαν και στη συνέχεια εγκατέλειψαν γρήγορα περισσότερες από δώδεκα ρυθμίσεις κατάπαυσης του πυρός.
Ο ουκρανικός στρατός άρχισε να εντείνει τις επιχειρήσεις κατά των ανταρτών στο Ντονμπάς.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία άρχισε ολοένα και περισσότερο να προτείνει ότι η ανεξαρτησία του DPR και του LPR από την Ουκρανία ήταν νόμιμη, παραχωρώντας πρώτα ρωσικές πινακίδες σε όσους ζουν στις περιοχές και τελικά μοιράζοντας ρωσικά διαβατήρια στους κατοίκους των ανταρτικών περιοχών.
Η ουκρανική κυβέρνηση καταδίκασε τη διανομή διαβατηρίων από τη Ρωσία ως ένα βήμα προς την προσάρτηση της περιοχής.
Φοβούμενο ότι δεν θα μπορέσει να υπερασπιστεί την κυριαρχία του, το ουκρανικό κοινοβούλιο ψήφισε με 334-17 για την τροποποίηση του συντάγματος του έθνους για να δηλώσει ότι ο στρατηγικός του στόχος ήταν η ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, κωδικοποιώντας έναν βασικό στόχο του Κιέβου από τη δεκαετία του 1990.
Η κίνηση χρησίμευσε επίσης για να κατοχυρώσει νομικά την πολιτιστική ρήξη μεταξύ του ευρωπαϊκού Κιέβου και της ευρασιατικής Μόσχας, επιβεβαιώνοντας την ευρωπαϊκή ταυτότητα του ουκρανικού λαού, για τον οποίον ο Πούτιν είχε προτείνει ότι ανήκει στη ρωσική σφαίρα επιρροής.
Κλιμάκωση των εχθροπραξιών, μάζα ρωσικών στρατευμάτων στα σύνορα
Τον Μάρτιο του 2021, ο ρωσικός στρατός άρχισε να μεταφέρει μεγάλες ποσότητες όπλων και εξοπλισμού στα σύνορα της Ουκρανίας.
Στρατεύματα και εξοπλισμός μεταφέρθηκαν στα σύνορα από τη Σιβηρία και αναπτύχθηκαν πέρα από τα σύνορα στην Κριμαία, τη Ρωσία, και τη Λευκορωσία.
Η κίνηση αυτή ήταν η μεγαλύτερη απροειδοποίητη στρατιωτική επιχείρηση από την ανατροπή της Κριμαίας το 2014.
Ο Ζελένσκι συναντήθηκε με την ηγεσία του ΝΑΤΟ, επιβεβαίωσε την επιθυμία του Κιέβου να ενταχθεί στη στρατιωτική συμμαχία, και είπε ότι φοβάται μια ευρείας κλίμακας επίθεση από τη Ρωσία.
Ο αξιωματούχος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Κόζακ απάντησε ότι οι ρωσικές δυνάμεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την υπεράσπιση των Ρώσων πολιτών στην Ουκρανία και ότι οποιαδήποτε άμεση σύγκρουση μεταξύ των δύο εθνών θα σήμαινε «την αρχή του τέλους της Ουκρανίας».
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιενς Στόλτενμπεργκ (Δ) χαιρετίζει τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντιμίρ Ζελένσκι κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου μετά τη διμερή συνάντησή τους στα κεντρικά γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες, στις 16 Δεκεμβρίου 2021. (John Thys/AFP μέσω Getty Images)
Η Μόσχα αιτείται στο ΝΑΤΟ
Τον Δεκέμβριο του 2021, η Μόσχα εξέδωσε μια σειρά αιτημάτων προς την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, λέγοντάς τους ότι για να αποτρέψουν έναν πόλεμο, πρέπει να απαγορεύσουν στην Ουκρανία να ενταχθεί στη συμμαχία.
Ο Πούτιν ζήτησε επίσης από το ΝΑΤΟ να απομακρύνει όλα τα κοινά στρατεύματα και τα όπλα από τα έθνη της Ανατολικής Ευρώπης που είχαν ενταχθεί στη συμμαχία από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.
Εκείνη την εποχή, η ηγεσία του ΝΑΤΟ διαβεβαίωσε τη Ρωσία ότι δεν θα επεκταθεί στη σφαίρα επιρροής της Μόσχας.
Οι συμφωνίες δεν ήταν δεσμευτικές και το ΝΑΤΟ συνέχισε να δέχεται νέα μέλη, συμπεριλαμβανομένων πρώην σοβιετικών κρατών, το οποίο η Μόσχα ισχυρίστηκε ότι ήταν απειλή για την εθνική της ασφάλεια.
Η Ουάσιγκτον απάντησε στα αιτήματα ασφαλείας της Ρωσίας, λέγοντας ότι δεν θα τερματίσει την πολιτική «ανοιχτών θυρών» του ΝΑΤΟ που επιτρέπει σε οποιοδήποτε έθνος να υποβάλει αίτηση για ένταξη, αλλά ότι είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με τη Μόσχα για μια «ρεαλιστική αξιολόγηση» των ρωσικών ανησυχιών για την ασφάλεια.
Το ΝΑΤΟ συμφώνησε να μην στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία, αλλά προειδοποίησε για αυστηρές οικονομικές κυρώσεις εάν ο Πούτιν αναλάβει στρατιωτική δράση κατά της Ουκρανίας.
Δύο ημέρες αργότερα, η Μόσχα εξέδωσε ανακοίνωση λέγοντας ότι τα αιτήματά της δεν ικανοποιήθηκαν. Το ΝΑΤΟ έθεσε αρκετές μονάδες σε ετοιμότητα και ενίσχυσε την Ανατολική Ευρώπη με επιπλέον πλοία και αεροσκάφη.
Υπάλληλοι ξεφορτώνουν ένα αεροπλάνο μεταφοράς στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ στο αεροδρόμιο Μπορυσπίλ στο Κίεβο, Ουκρανία, στις 5 Φεβ. 2022. (Genya Savilov/AFP μέσω Getty Images)
Η Ρωσία εισβάλλει στην Ουκρανία
Σε μια μεταμεσονύκτια ομιλία στις 21 Φεβρουαρίου 2022, ο Πούτιν αναγνώρισε επισήμως την ανεξαρτησία του DPR και του LPR και ανακοίνωσε μια Συνθήκη Φιλίας, Συνεργασίας και Αμοιβαίας Βοήθειας με τα δύο κράτη.
Στη συνέχεια, ο Πούτιν δήλωσε ότι η ίδια η Ουκρανία ήταν «αναφαίρετο μέρος της [ρωσικής] ιστορίας» και περιέγραψε την ανατροπή του Γιανουκόβιτς 10 χρόνια πριν ως παράνομο πραξικόπημα που ενορχηστρώθηκε από τις δυτικές δυνάμεις.
Υποστήριξε επίσης ότι το Κίεβο αναπτύσσει πυρηνικά όπλα για να τα χρησιμοποιήσει κατά της Ρωσίας.
Στη συνέχεια, ο Ρώσος ηγέτης ανακοίνωσε την έναρξη «ειδικών στρατιωτικών επιχειρήσεων» στην Ουκρανία με στόχο την πλήρη «αποστρατιωτικοποίηση» της Ουκρανίας και τη μετατροπή της σε ένα ουδέτερο κράτος που δεν θα ήταν μέρος ούτε της ΕΕ ούτε του ΝΑΤΟ.
Οι δυτικοί σύμμαχοι ανακοίνωσαν νέες οικονομικές κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένων περιορισμών στην κεντρική τράπεζα της Ρωσίας, αλλά δεν ανέλαβαν καμία άμεση στρατιωτική υποστήριξη στο Κίεβο.
Το Κίεβο υπό πολιορκία
Αμέσως μετά την ομιλία του Πούτιν, εκρήξεις συγκλόνισαν κάθε επαρχία και μεγάλη πόλη της Ουκρανίας, καθώς η Ρωσία εξαπέλυσε επιθέσεις με πυραύλους και drone εναντίον βασικών αεροδρομίων, στρατιωτικών βάσεων, και αποθηκών.
Ρώσοι αλεξιπτωτιστές έπεσαν σε πόλεις, συμπεριλαμβανομένου του Κιέβου, και οι Ηνωμένες Πολιτείες είπαν ότι πίστευαν ότι η Μόσχα προσπαθούσε να «αποκεφαλίσει» την κυβέρνηση της Ουκρανίας για να εγκαταστήσει ένα καθεστώς ανδρείκελου και ότι περίμενε ότι το Κίεβο θα πέσει μέσα σε 96 ώρες.
Ουκρανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο Γιανουκόβιτς είχε εντοπιστεί στο Μινσκ και ότι η Ρωσία σκόπευε να ανακηρύξει τον Γιανουκόβιτς πρόεδρο της Ουκρανίας μετά την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης.
Μονάδες της Ουκρανικής Εθνικής Φρουράς απέκρουσαν με επιτυχία την πρώτη μεγάλη προσπάθεια της Ρωσίας να καταλάβει το αεροδρόμιο Χοστομέλ του Κιέβου και κατέρριψαν τρία από τα 34 ρωσικά ελικόπτερα.
Ρώσοι σαμποτέρ πραγματοποίησαν τρομοκρατικές επιθέσεις σε όλο το Κίεβο. Έγιναν πολλές απόπειρες δολοφονίας κατά της ουκρανικής πολιτικής ηγεσίας, αλλά καμία δεν ήταν επιτυχής.
Στρατιώτες της Ουκρανίας σε μια τοποθεσία μάχης με ρωσική ομάδα επιδρομών στο Κίεβο της Ουκρανίας, στις 26 Φεβ. 2022. (Sergei Supinsky/AFP μέσω Getty Images)
Η Ομάδα Βάγκνερ, μια ρωσική ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία, μετέφερε το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών της από την Αφρική στην Ουκρανία. Η ομάδα καταδικάστηκε για τις θηριωδίες της, συμπεριλαμβανομένης της βιντεοσκόπησης των βασανιστηρίων και της εκτέλεσης αιχμαλώτων εχθρών με βαριοπούλες.
Ο ρωσικός στρατός εισήλθε στην Ουκρανία σε τρία μέτωπα: από τα βόρεια στη Λευκορωσία, από τα νότια στο Κίεβο, και από τα ανατολικά μέσω του Ντονμπάς.
Η ουκρανική ηγεσία επέζησε της αρχικής επίθεσης και ένας συνδυασμός ουκρανικής επιμονής και ρωσικού κακού σχεδιασμού ακρωτηρίασαν τελικά την ταχύτητα των προελεύσεων της Ρωσίας σε βορρά και νότο. Ωστόσο, το Πεντάγωνο προειδοποίησε ότι η Ρωσία είχε στείλει μόνο το 30 τοις εκατό των 150.000 στρατιωτών που είχε συγκεντρώσει στα σύνορα με την Ουκρανία.
Σε μια πρώτη νίκη, η Ουκρανία εμπόδισε τα ρωσικά μαχητικά να αποκτήσουν αεροπορική κυριαρχία σε ολόκληρη τη χώρα, θέτοντας ουσιαστικά τις βάσεις για να διασφαλιστεί ότι θα μπορούσε να διεξάγει χερσαίες επιχειρήσεις κατά των ρωσικών δυνάμεων χωρίς να καταστραφεί από ρωσικά αεροπορικά στοιχεία.
Οι συνομιλίες μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων εκπροσώπων στη Λευκορωσία έληξαν χωρίς πρόοδο, με το Κίεβο να απορρίπτει το αίτημα της Μόσχας να αναγνωρίσει την Κριμαία ως ρωσικό έδαφος.
Η πρώτη ουκρανική αντεπίθεση
Οι ουκρανικές δυνάμεις ξεκίνησαν την πρώτη τους αντεπίθεση σε μια προσπάθεια να εκδιώξουν τις ρωσικές δυνάμεις από τις νότιες επαρχίες Κέρσον και Μυκολάιβ. Είχαν μέτρια επιτυχία μέχρι τον Αύγουστο του 2022, σε μεγάλο βαθμό χωρίς διεθνή υποστήριξη.
Τον Απρίλιο του 2022, 41 διεθνείς εταίροι συγκάλεσαν την πρώτη συνάντηση της Ομάδας Επαφής για την Άμυνα της Ουκρανίας για να συντονίσουν την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία.
Την ίδια περίπου εποχή, το Ιράν άρχισε να προμηθεύει την Ρωσία με μονόδρομα επιθετικά drone.
Η Ουκρανία πέτυχε μια σημαντική νίκη στην απώθηση των ρωσικών δυνάμεων από την πόλη Κέρσον τον Νοέμβριο του 2022 προτού οι δύο πλευρές βρεθούν σε αδιέξοδο που κράτησε και τον επόμενο χρόνο.
Η δεύτερη ουκρανική αντεπίθεση
Η Ουκρανία εξαπέλυσε αντεπίθεση στο Ντόνετσκ και τη Ζαπορίζια καθώς μια σκληρή μάχη για την πόλη Μπαχμούτ αποδεκάτισε και τις δύο πλευρές. Περιγραφόμενη ως «μύλος κρέατος», η μάχη για το Μπαχμούτ συγκρίθηκε με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο για τον βίαιο πόλεμο χαρακωμάτων και το υψηλό ποσοστό απωλειών.
Οι δυνάμεις της ομάδας Βάγκνερ εξασφάλισαν την τελική νίκη στο Μπαχμούτ με μεγάλο κόστος τον Μάιο του 2023.
Επίγειες επιδρομές Ρωσίας και Ουκρανίας από τον Φεβρουάριο του 2022 έως τον Μάιο του 2023. (Εικόνα: The Epoch Times)
Την ίδια περίπου περίοδο, η Μόσχα και η Τεχεράνη άρχισαν να διαμορφώνουν μια συμφωνία για όπλα, στην οποία το Ιράν θα λάμβανε προηγμένα στρατιωτικά συστήματα από τη Ρωσία σε αντάλλαγμα για επιπλέον πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Τον επόμενο μήνα, το φράγμα Κράκοβκα στον ποταμό Δνείπερο καταστράφηκε από άγνωστους σαμποτέρ, πλημμυρίζοντας τεράστιες περιοχές και μειώνοντας την παροχή νερού στην Κριμαία.
Οι πλημμύρες εμπόδισαν την τεθωρακισμένη αντεπίθεση της Ουκρανίας να προχωρήσει στην Κριμαία.
Ανταρσία Βάγκνερ
Ο αρχηγός της ομάδας Βάγκνερ και έμπιστος του Πούτιν Γεβγκένι Πριγκότζιν κήρυξε ανταρσία κατά του ρωσικού αμυντικού κατεστημένου τον Ιούνιο του 2023.
Ο Πριγκότζιν είπε ότι αναζητούσε εκδίκηση εναντίον των Ρώσων στρατιωτικών ηγετών για την ανικανότητά τους και για ένα υποτιθέμενο περιστατικό στο οποίο οι ρωσικές δυνάμεις βομβάρδισαν μια θέση της Βάγκνερ.
Χαρακτηρίζοντας την ανταρσία του ως «πορεία δικαιοσύνης», ο Πριγκότζιν είπε στις τακτικές στρατιωτικές μονάδες να μείνουν μακριά ή να διακινδυνεύσουν θάνατο. Ο Πούτιν πρότεινε ότι οι δραστηριότητες θα μπορούσαν να αποτελέσουν υποκίνηση εμφυλίου πολέμου.
Ο Πριγκότζιν, με περίπου 25.000 στρατιώτες Βάγκνερ υπό τις διαταγές του, κατέρριψε ένα ρωσικό ελικόπτερο και κατέλαβε την πόλη Ροστόφ-στον-Ντον προτού ανακοινώσει ξαφνικά ότι θα σταματήσει την πορεία του και η Βάγκνερ θα διασκορπιστεί σε στρατόπεδα.
Μετά από συνομιλίες με τον Λευκορώσο πρόεδρο Αλεξάντερ Λουκασένκο, ο Πριγκότζιν αποδέχτηκε μια συμφωνία από το Κρεμλίνο να εξοριστεί στη Λευκορωσία και να υπαχθεί η ομάδα Βάγκνερ στον ρωσικό στρατό.
Ο Πριγκότζιν πέθανε τον Αύγουστο του 2023 όταν ένα αεροπλάνο που μετέφερε τον ίδιο και αρκετούς άλλους αξιωματικούς της Βάγκνερ εξερράγη και συνετρίβη, σκοτώνοντας όλους τους επιβαίνοντες.
Η ομάδα Βάγκνερ τον Ιούνιο του 2023 κατέρριψε ένα ρωσικό ελικόπτερο και κατέλαβε την πόλη Ρoστόφ-στον-Ντον προτού ανακοινώσει ξαφνικά ότι θα σταματήσει την πορεία της και θα διασκορπιστεί σε στρατόπεδα. (Εικόνα: The Epoch Times)
Οι διεθνείς αποστολές όπλων οδηγούν τον πόλεμο
Η Ουκρανία και η Ρωσία πάλεψαν να κερδίσουν ή να κρατήσουν έδαφος σε διάφορα μέτωπα κατά μήκος μιας γραμμής μάχης που διέσχιζε εκατοντάδες χιλιόμετρα της ουκρανικής επικράτειας. Και οι δύο πλευρές άρχισαν να υποφέρουν από ελλείψεις όπλων και ανθρώπινου δυναμικού, και αμφότερες βασίζονταν όλο και περισσότερο σε διεθνή υποστήριξη από το 2023 έως το 2024.
Το Κίεβο συνέχισε να λαμβάνει υποστήριξη συντονιζόμενη μέσω της Ομάδας Επαφής για την Άμυνα της Ουκρανίας, με τους διεθνείς εταίρους να δίνουν περίπου 380 δισεκατομμύρια δολάρια από την αρχή του πολέμου έως τα μέσα του 2024.
Ωστόσο, τα μέλη του ΝΑΤΟ απέφυγαν να στείλουν πολλά από τα καλύτερα οπλικά τους συστήματα στην Ουκρανία από φόβο μήπως πυροδοτήσουν κλιμάκωση από τη Μόσχα. Μόλις στα τέλη του 2024 οι Ηνωμένες Πολιτείες επέτρεψαν τη μεταφορά βαλλιστικών πυραύλων μικρού βεληνεκούς στην Ουκρανία.
Η Μόσχα στράφηκε επίσης όλο και περισσότερο σε διεθνείς εταίρους για να τροφοδοτήσει την εκστρατεία της.
Η κομμουνιστική Βόρεια Κορέα άρχισε να στέλνει χιλιάδες εμπορευματοκιβώτια με πυρομαχικά στη Ρωσία, πιστεύοντας ότι υποστηρίζει έναν έμμεσο πόλεμο κατά των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η ισλαμιστική ηγεσία στο Ιράν, εν τω μεταξύ, συνέχισε να στέλνει drone και πυραύλους στη Ρωσία.
Η Ουκρανία καταλαμβάνει ρωσικό έδαφος
Η Ουκρανία εξαπέλυσε μεγάλη επίθεση στη ρωσική επαρχία Κουρσκ τον Αύγουστο του 2024, σηματοδοτώντας την πρώτη μεγάλη διασυνοριακή στρατιωτική επιχείρηση από ουκρανικές δυνάμεις από την έναρξη της σύγκρουσης.
Περίπου 11.000 Ουκρανοί στρατιώτες προέλασαν στην περιοχή, κατέλαβαν 400 τετραγωνικά μίλια ρωσικού εδάφους και κατέλαβαν τον έλεγχο δεκάδων χωριών πριν χάσουν μερικά από αυτά σε ρωσικές δυνάμεις.
Ένα κατεστραμμένο ρωσικό τανκ έξω από την ελεγχόμενη από την Ουκρανία ρωσική πόλη Σούντζα, εν μέσω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, στις 16 Αυγούστου 2024. (Yan Dobronosov/AFP μέσω Getty Images)
Η κίνηση παρείχε στην Ουκρανία ένα διαπραγματευτικό χαρτί για διαπραγματεύσεις κατάπαυσης του πυρός και ο Ζελένσκι είπε αργότερα ότι σκόπευε να ανταλλάξει το Κουρσκ στη Μόσχα σε αντάλλαγμα για ορισμένα από τα κατεχόμενα εδάφη της Ουκρανίας στο τέλος του πολέμου.
Η Ρωσία ανέπτυξε 50.000 στρατιώτες για να αντιμετωπίσει την ουκρανική προέλαση, με την υποστήριξη αεροπορίας και πυροβολικού, και σύμφωνα με πληροφορίες άρχισε να μετακινεί 10.000 στρατιώτες της Βόρειας Κορέας στην περιοχή, στην πρώτη και μοναδική περίπτωση άμεσης ξένης στρατιωτικής ανάμειξης στον πόλεμο.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του φθινοπώρου και του χειμώνα, η Ουκρανία έδωσε προτεραιότητα στις ενισχύσεις και τις αντεπιθέσεις στο Κουρσκ, παρόλο που έχασε έδαφος στα νότια και ανατολικά της χώρας από τις ρωσικές δυνάμεις.
Οι ΗΠΑ ζητούν να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για κατάπαυση πυρός
Ο Τραμπ κάλεσε τη Μόσχα και το Κίεβο να αρχίσουν να επιδιώκουν τον τερματισμό του πολέμου μετά την ανάληψη των καθηκόντων του τον Ιανουάριο του 2025.
Ο επικεφαλής των ΗΠΑ άνοιξε ξανά τους διπλωματικούς διαύλους με τη Μόσχα που είχαν κλείσει από το 2022 και άρχισε να πιέζει το Κίεβο να παραχωρήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες πρόσβαση σε ορυκτά σπάνιων γαιών με αντάλλαγμα τη συνεχιζόμενη στρατιωτική υποστήριξη.
Χάρτης που δείχνει τον εδαφικό έλεγχο κατά μήκος των συνόρων Ουκρανίας-Ρωσίας από τις 26 Φεβρουαρίου 2025. (Εικόνα: The Epoch Times)
Ο Τραμπ δήλωσε μονομερώς ότι η Ουκρανία δεν θα μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και ότι η ασφάλεια του έθνους θα ήταν εγγυημένη από στρατεύματα ευρωπαϊκών δυνάμεων, αν και η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει συζητήσει καμία τέτοια συμφωνία με την Ευρώπη ή το ΝΑΤΟ.
Αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τραμπ αναγνώρισαν επίσης δημόσια ότι μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων θα απαιτούσε πιθανότατα η Ουκρανία να παραχωρήσει κάποια κατεχόμενα εδάφη στη Ρωσία.
Τον Φεβρουάριο, Αμερικανοί και Ρώσοι αξιωματούχοι συναντήθηκαν στη Σαουδική Αραβία για να ξεκινήσουν τη διαδικασία εξομάλυνσης των σχέσεων. Συζήτησαν τους όρους τερματισμού του πολέμου χωρίς την παρουσία αξιωματούχων από την Ουκρανία ή την Ευρώπη.
Η ηγεσία της Γερμανίας, της Σουηδίας, και του Ηνωμένου Βασιλείου δήλωσε ότι είναι ανοιχτή στην αποστολή ειρηνευτικών δυνάμεων στην Ουκρανία, ενώ η πολωνική ηγεσία δήλωσε ότι δεν θα στείλει στρατεύματα αλλά θα παράσχει υλικοτεχνική και επιχειρησιακή υποστήριξη στις ειρηνευτικές δυνάμεις.
(Α-Δ) Ο απεσταλμένος των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή Στηβ Βίτκοφ, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο, ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Μάικ Γουόλτς, ο υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας πρίγκιπας Φαϊσάλ μπιν Φαρχάν αλ-Σαούντ, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Μοσάντ μπιν Μοχάμεντ αλ-Αϊμπαν, ο σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του Ρώσου προέδρου Γιούρι Ουσάκοφ και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ παρευρίσκονται σε συνάντηση στο παλάτι Ριγιάντ Ντιρίγια, στην Ντιρίγια, Σαουδική Αραβία, στις 18 Φεβ. 2025. (Evelyn Hockstein/POOL/AFP μέσω Getty Images)
Ο Λύντον Χάρρις βρήκε τη δουλειά των ονείρων του όταν διορίστηκε ιερέας του παρεκκλησίου του Αγίου Παύλου στη Γουώλ Στρητ, τον Απρίλιο του 2001. Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα, τραγικά γεγονότα θα άλλαζαν για πάντα την πορεία της ζωής του.
Ο Χάρρις έχασε το σπίτι του, τη γυναίκα του, ακόμη και την υγεία του, υποφέροντας από μετατραυματικό στρες, κατάθλιψη και βλάβη στους πνεύμονες.
Ένιωθε πως είχε κάθε δικαίωμα να δυσανασχετεί με τον κόσμο και έτσι έκανε. Αυτό που τον έσωσε ήταν κάτι απροσδόκητο: η δύναμη της συγχώρεσης.
Από ήρωας, θύμα
Μόλις τρία τετράγωνα μακριά από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, η εκκλησία του Λύντον στάθηκε μάρτυρας της τραγωδίας της 11ης Σεπτεμβρίου. Η καταστροφή διαδραματίστηκε μπροστά στα μάτια του. Είδε τους πύργους να πέφτουν και στη συνέχεια, είδε από κοντά τους ανθρώπους που είχαν χάσει τα σπίτια τους και τους αγαπημένους τους και δεν είχαν πού να στραφούν.
Μπροστά στη συντριπτική ανάγκη των ανθρώπων, ο Λόντον συντόνισε μια ομάδα εθελοντών για να στήσουν έναν αυτοσχέδιο σταθμό τροφίμων, σερβίροντας χάμπουργκερ και χοτ ντογκ. Αργότερα, συνέβαλε στην προώθηση αυτών των ανθρωπιστικών προσπαθειών στο Σημείο Μηδέν, ανοίγοντας την εκκλησία του, το παρεκκλήσι του Αγίου Παύλου, για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των πρώτων ανταποκριτών και των εργαζομένων στο Σημείο Μηδέν, προσφέροντας φαγητό, μασάζ, χειροπρακτική φροντίδα και συμβουλευτική. Η εκκλησία προσέφερε επίσης ένα μέρος για να κοιμηθούν οι άνθρωποι, παρέχοντας ακόμη και αρκουδάκια σε παιδιά – ή ενήλικες – που τα είχαν μεγάλη ανάγκη.
Ο Λύντον με μια ρόμπα στολισμένη με σήματα των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, που αντιπροσωπεύουν την αλληλεγγύη, την υποστήριξη και τη μνήμη. (Ευγενική παραχώρηση της Χριστίνα Σάντερσον)
«Η μητέρα μου πάντα με δίδασκε ότι αν κάποιος έχει πρόβλημα, τον βοηθάς. Και μετά, αν μπορείς, τον ταΐζεις», λέει ο Λόντον.
Ωστόσο, η ηγεσία της εκκλησίας του είχε άλλα σχέδια. Μετατόπισαν την εστίασή τους από την ανθρωπιστική βοήθεια στη συντήρηση των κτηρίων. Ο Λόντον αντιστάθηκε χωρίς αποτέλεσμα, και προς έκπληξή του, η διοίκηση της εκκλησίας δεν αναγνώρισε ούτε εκτίμησε τις προσπάθειές του να βοηθήσει τους ανθρώπους.
Μήνες αργότερα, βρέθηκε ανάμεσα σε ένα κατάμεστο ακροατήριο, που είχε πάει στην Ιστορική Εταιρεία της Νέας Υόρκης για να δει το τρέιλερ ενός ντοκυμαντέρ που είχε φτιάξει η εκκλησία για τη διακονία του παρεκκλησίου του Αγίου Παύλου στο Σημείο Μηδέν, για να διαπιστώσει ότι, ως εμπνευστής και κεντρικό πρόσωπο, έχοντας εργαστεί πάνω από 240 ημέρες επιβλέποντας την επιχείρηση, δεν εμφανιζόταν ούτε σε ένα καρέ.
Ήταν σαν να είχε διαγραφεί, «σαν να μην τους ενδιέφερε τίποτα από όσα έκανα», είπε.
Οι οκτώμισι μήνες που προσέφερε με αυταπάρνηση στο Σημείο Μηδέν τού κόστισαν βλάβες στους πνεύμονες και τα ιγμόρεια του – τώρα άρχιζε να αναδύεται η αίσθηση της θυματοποίησης.
Νιώθοντας θυμωμένος και προδομένος, παραιτήθηκε.
«Σύντομα, η ζωή μου άρχισε να καταρρέει», διηγείται. Λίγο αργότερα, έχασε το σπίτι του και ο γάμος του διαλύθηκε. Με άρρωστο σώμα και μυαλό, υπέφερε από κατάθλιψη και διαταραχή μετατραυματικού στρες.
Η δυσαρέσκειά του κράτησε για μια δεκαετία – ζούσε στο προσωπικό του «Σημείο Μηδέν».
«Ο Νέλσον Μαντέλα το είπε καλύτερα: ‘Το να μην συγχωρείς είναι σαν να πίνεις εσύ δηλητήριο και να περιμένεις να πεθάνουν οι εχθροί σου από αυτό’», λέει ο Λόντον.
«Ήπια αυτό το δηλητήριο και μερικές φορές είχε πολύ καλή γεύση. Και κάθε φορά που έπινα μια γουλιά, ένα ακόμα κομμάτι μου πέθαινε», είπε.
«Τα καλά νέα είναι ότι αυτό δεν είναι το τέλος της ιστορίας. Η ζωή μου άλλαξε όταν άνοιξα την καρδιά μου στη συγχώρεση.»
Η απελευθέρωση χαρίζει ευτυχία και υγεία
Ο Λοράν Τουσσαίν, καθηγητής ψυχολογίας στο Luther College και κορυφαίος ερευνητής της συγχώρεσης, μίλησε στην Epoch Times για μια μελέτη που διεξήγαγε με δείγμα 1.423 Αμερικανών, η οποία έδειξε ότι το να συγχωρείς τον εαυτό σου, να συγχωρείς τους άλλους και να αισθάνεσαι συγχωρεμένος από τον Θεό συνδέονται στενά με την καλή ψυχική και σωματική υγεία, την ικανοποίηση από τη ζωή και την ευτυχία.
Αντιθέτως, η αδυναμία συγχώρεσης έχει έντονα αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία, οδηγώντας σε μηρυκασμό και καταθλιπτικά συμπτώματα.
(The Epoch Times)
Αυτό στο οποίο εστιάζoυμε τείνει να μεγαλώνει. Η συνεχής θλίψη και αναμάσηση των παλιών τραυμάτων δημιουργεί ακατάπαυστα στρες, πυροδοτώντας συνεχή απελευθέρωση κορτιζόλης, δήλωσε ο Έβερετ Ουόρδιγκτον, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Virginia Commonwealth University και συγγραφέας περισσότερων από 50 βιβλίων για τη συγχώρεση.
Σύμφωνα με μελέτη του 2019, ο μηρυκασμός σχετίζεται με μικρότερη διάρκεια ύπνου και σημαντικά υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης κατά το ξύπνημα.
(The Epoch Times)
Η κορτιζόλη δρα ευεργετικά βραχυπρόθεσμα, αλλά με την πάροδο του χρόνου, «επηρεάζει αρνητικά κάθε σύστημα στο σώμα σας», εξήγησε ο Ουόρδιγκτον στην Epoch Times.
Η επονομαζόμενη ‘ορμόνη του στρες’ ενεργοποιεί τον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων, το σύστημα συναγερμού του σώματος που είναι απαραίτητο για την αντίδραση «μάχη ή φυγή». Ωστόσο, αν υπερδραστηριοποιηθεί, μπορεί να βλάψει το καρδιαγγειακό σύστημα, να συρρικνώσει τον ιππόκαμπο (όπου παγιώνονται οι μνήμες) και να διαταράξει τόσο το ανοσοποιητικό όσο και το γαστρεντερικό σύστημα, δήλωσε ο Ουόρδιγκτον.
Επιπλέον, η αδυναμία συγχώρεσης συνδέεται με αυξημένες πιθανότητες αυτοκτονίας.
«Όταν είσαι γεμάτος θυμό και μίσος, δεν σε ενδιαφέρει και τόσο η ζωή σου», υποστηρίζει ο Μάικλ Μπάρρυ, ιερέας και πρώην διευθυντής ποιμαντικής φροντίδας στα Κέντρα Θεραπείας Καρκίνου της Αμερικής για 10 χρόνια.
Όταν εγκαταλείπουμε τη μνησικακία και συγχωρούμε, η σωματική μας υγεία επίσης επηρεάζεται.
Ο Τουσσαίν περιέγραψε ένα αποκαλυπτικό πείραμα, στο οποίο οι συμμετέχοντες έφεραν στον νου τους μια φορά που κάποιος τους πλήγωσε.
Όταν αφηγούμαστε μια οδυνηρή εμπειρία, νιώθουμε έναν κόμπο στο στομάχι, το στόμα μας στεγνώνει και αρχίζουμε να ιδρώνουμε λίγο, λέει ο Τουσσαίν. Παρόλο που είναι μια νοητική εμπειρία, κάτι που ανακαλούμε στη μνήμη, ο εγκέφαλός μας δεν αντιλαμβάνεται κατά βάθος τη διαφορά και το σώμα μας ξανανιώνει την αγχωτική εμπειρία.
Οι συμμετέχοντες στο πείραμα που είχαν συγχωρήσει, δεν είχαν έντονες αντιδράσεις. Ο καρδιακός τους ρυθμός, η αρτηριακή τους πίεση και η ένταση των μυών στο μέτωπο ήταν χαμηλότερη και πιο χαλαρή. Η συγχώρεση καταπράυνε το αποτύπωμα της οδυνηρής εμπειρίας, με αποτέλεσμα μια υποτονική ή «ρυθμισμένη» αντίδραση στο στρες.
(The Epoch Times)
Το άγχος συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο μείζονος κατάθλιψης, καρδιαγγειακή νόσο και καρκίνο. Μελέτες δείχνουν ότι το στρες μπορεί να μεταβάλει την έκφραση γονιδίων, να ενεργοποιήσει φλεγμονώδεις παράγοντες και να συμβάλει στην ανάπτυξη και τη μετάσταση όγκων.
Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Health Psychology, ο Τουσσαίν διαπίστωσε ότι η συγχώρεση αντισταθμίζει σημαντικά το άγχος κατά τη διάρκεια της ζωής, προλαμβάνει τις ψυχικές ασθένειες και βελτιώνει την υγεία.
(The Epoch Times)
Σύμφωνα με τον Τουσσαίν, τα άτομα που συγχωρούν τείνουν να αντιμετωπίζουν πιο αποτελεσματικά τους στρεσογόνους παράγοντες. Συχνά διαθέτουν πιο ευέλικτες μεθόδους και τείνουν να επικεντρώνονται στο κάθε πρόβλημα.
Ο διευθυντής του Προγράμματος Συγχώρεσης του Στάνφορντ, Φρεντ Λάσκιν, εξήγησε στην Epoch Times ότι «ο σημαντικότερος αντίκτυπος της συγχώρεσης είναι η γνώση ότι μπορείς να ανταπεξέλθεις στη ζωή».
Μπροστά στις αντιξοότητες ή την άδικη μεταχείριση, μπορείτε να αφήσετε το παρελθόν, να αλλάξετε τη ρότα σας και να συνεχίσετε τη ζωή σας με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, λέει. Αφήνοντας τα αρνητικά συναισθήματα, όπως τη δυσαρέσκεια και τον φόβο, αποκτάμε θετικά συναισθήματα, όπως καλοσύνη, αγάπη και συμπόνια, τα οποία προάγουν την υγεία.
Ο Λύντον είπε ότι ο Λάρκιν, ως ειδικός στη συγχώρεση και φίλος, του έλεγε συχνά ότι αν αφιέρωνε τόση ενέργεια στην αναζήτηση των ευλογιών της ζωής όση αφιέρωνε στην αναμάσηση των ατυχιών του, ίσως έβρισκε μια άλλου είδους ικανοποίηση. Αυτή η αλλαγή προοπτικής έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος του ταξιδιού του Λύντον προς τη συγχώρεση.
Γυρίζοντας σελίδα
Για να μπορέσει να ξαναβρεί την υγεία του, ο Λόντον έπρεπε να σταματήσει να νιώθει θύμα και να ανοίξει την καρδιά του στη συγχώρεση .
Όταν ο Πάπας Φραγκίσκος ανακήρυξε το 2016 έτος ιωβηλαίου – ένα ιδιαίτερο έτος που επικεντρώνεται στη συγχώρεση και το έλεος – ο Λύντον ξεκίνησε για ένα προσκύνημα στο Καμίνο ντε Σαντιάγκο.
Μια παράδοση στο Καμίνο, αναφέρει ο Λύντον, είναι να κουβαλάς μαζί σου μια πέτρα, την οποία πετάς από τους βράχους του Φινίστερε στη θάλασσα όταν ολοκληρώσεις το μεγάλο ταξίδι, για να «απελευθερωθείς από τα βάρη που κουβαλούσες».
Σε κάθε του βήμα στην πορεία, ο Λύντον σκεφτόταν τη ζωή του, τα λάθη του παρελθόντος και την αδυναμία του να συγχωρέσει, αφήνοντάς τα ένα ένα.
Στο τέλος του ταξιδιού, ο Λύντον και η φίλη του Μαρία, που τον συνόδευε στο προσκύνημα, πέταξαν τις πέτρες τους από τα βράχια και έκαναν «δηλώσεις πρόθεσης για το μέλλον» τους, είπε. Τότε ήταν που της έκανε πρόταση γάμου – και εκείνη είπε «Ναι».
Ο Λύντον και η [νυν] σύζυγός του Μαρία φτάνουν στον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιακώβου στο Σαντιάγο ντε λα Κομποστέλα, ολοκληρώνοντας το προσκύνημά τους στο Καμίνο. (Ευγενική παραχώρηση του Λύντον Χάρρις)
«Είμαι ένας νέος άνθρωπος, με μια νέα αποστολή. Έχω γλιτώσει από πολλές προκλήσεις και πολύ πόνο. Νιώθω ευλογημένος», λέει ο Λύντον.
Η ψυχική και σωματική υγεία του είναι σε υψηλότατο επίπεδο, χωρίς ίχνος βλάβης στους πνεύμονές του και χωρίς αισθήματα δυσαρέσκειας, αναφέρει. Είναι παντρεμένος με τη γυναίκα των ονείρων του και εργάζεται ως ομιλητής κινήτρων, διαδίδοντας τα οφέλη της συγχώρεσης.
«Όλοι μας αντιμετωπίζουμε τραγωδίες, αλλά πρέπει να βρούμε δημιουργικούς τρόπους να ανταποκριθούμε, προκειμένου να γίνουμε ευτυχισμένοι, ανθεκτικοί, πολυμήχανοι, ζωογόνοι άνθρωποι. Και η συγχώρεση είναι, χωρίς αμφιβολία, το απόλυτο κλειδί γι’ αυτό», δηλώνει.
Τι είναι και τι δεν είναι η συγχώρεση
«Συγχώρεση δεν είναι να ξεχνάς», επισημαίνει ο Μπάρρυ, ο οποίος είναι επίσης συγγραφέας συγχώρεσης.
Μια επώδυνη ανάμνηση αποτελείται από δύο μέρη: τον πόνο και τη μνήμη. Ακριβώς όπως μια ουλή στο σώμα. «Όταν συγχωρούμε κάποιον, ο πόνος φεύγει, αλλά η ανάμνηση παραμένει.»
Η συγχώρεση δεν είναι μόνο λόγια, προσθέτει και διηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που είχε αποξενωθεί από τον πατέρα της εξαιτίας μιας τραυματικής εμπειρίας. Ξεσπούσε με θυμό και προφανώς εξακολουθούσε να πονάει. Όταν τη ρώτησε ο Μπάρρυ αν είχε σκεφτεί ποτέ να συγχωρέσει τον πατέρα της, εκείνη απάντησε: «Τον έχω συγχωρέσει εδώ και πολύ καιρό». Αλλά, ο Μπάρρυ τής υπέδειξε ότι στην πραγματικότητα δεν το είχε κάνει.
Η συγχώρεση είναι «κάτι που γίνεται βαθιά στην καρδιά μας», λέει.
Επιπλέον, σύμφωνα με τον Ουόρδιγκτον, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι «η συγχώρεση είναι μέσα μας» – μια καθαρά εσωτερική δυναμική – κάτι που κάνουμε για τον εαυτό μας και όχι για τους άλλους.
Η συγχώρεση δεν προϋποθέτει τη συμφιλίωση. Μπορείτε να συγχωρήσετε κάποιον χωρίς να χρειαστεί να τον ξαναδείτε ή να αλληλεπιδράσετε μαζί του, αναφέρει.
Η αρχή της χαράς
Ο Ουόρδιγκτον συνιστά να ακολουθείτε ένα πλαίσιο όταν θέλετε να συγχωρήσετε – το δικό του πλαίσιο συγχώρεσης ονομάζεται REACH forgiveness, και έχει δώσει θετικά αποτελέσματα σε περισσότερες από 50 ελεγχόμενες επιστημονικές μελέτες, όπως λέει.
Το περιγράφει ως εξής: «’Ανακαλέστε’ τον πόνο. ‘Συμπάσχετε’ με το άτομο που σας πλήγωσε. Δώστε ένα ‘ανιδιοτελές’, αναίτιο δώρο συγχώρεσης. ‘Δεσμευτείτε’ σε αυτή τη συγχώρεση που βιώνετε συναισθηματικά και ‘επιμείνετε’ σε αυτήν ακόμα κι όταν αμφιβάλλετε».
Η μέθοδος είναι κατάλληλη τόσο για τα σημαντικά γεγονότα όσο και δευτερεύοντα περιστατικά. Αν κάποιος, για παράδειγμα, σάς μπλοκάρει στην κίνηση, ξεκινάτε ανακαλώντας τον πόνο, αναγνωρίζοντας τον θυμό σας και αποφασίζοντας ότι δεν αξίζει να μείνετε θυμωμένος. Στη συνέχεια, προσπαθήστε να μπείτε στη θέση του άλλου και να σκεφτείτε ότι μπορεί να βιαζόταν ή να ήταν αφηρημένος – όπως ίσως έχει τύχει και σε εσάς. Ύστερα, αφήστε το περιστατικό – ξεχάστε το. Αν αυτό σας είναι δύσκολο, προσπαθήστε να θυμηθείτε τις φορές που έχουν συγχωρέσει εσάς για παρόμοια λάθη. Δεσμευτείτε στην απόφασή σας να το αφήσετε πίσω σας και εμμείνετε στη συγχώρεση, υπενθυμίζοντας στον εαυτό σας ότι επιλέξατε να μην αφήσετε αυτό το ασήμαντο περιστατικό να σας χαλάσει τη μέρα.
Ο Λάσκιν συμβουλεύει να ξεκινήσετε με κάτι μικρό και με τους οικείους σας. Επικεντρωθείτε στους ανθρώπους που είναι σημαντικοί για εσάς και κάντε πρόβες. Καθίστε για δύο λεπτά και εξασκηθείτε στο τι θα μπορούσατε να πείτε σε κάποιον. «Δουλέψτε το μέσα σας, πειραματιστείτε, παίξτε με αυτό», προτείνει.
Το πιο σημαντικό είναι η πρόθεση. «Η συγχώρεση είναι η τελευταία στάση στο τρένο της θεραπείας», δηλώνει ο Λάσκιν, επισημαίνοντας ότι οι διάφορες μέθοδοι είναι απλώς συμπληρωματικές και φέρνοντας σαν παράδειγμα τον Βίκτωρα Φρανκλ, επιζώντα του Ολοκαυτώματος, ο οποίος είπε: «Όσοι έχουν ένα ‘γιατί’ για να ζήσουν μπορούν να αντέξουν σχεδόν οποιοδήποτε ‘πώς’.»
«Κάντε υπομονή», είπε ο Τουσσαίν. Μπορείτε να ενσωματώσετε χαλαρωτικές εμπειρίες που προάγουν την ενσυνειδητότητα. Συνιστά την προσευχή, τον διαλογισμό, τις βαθιές αναπνοές, τις ειρηνικές εικόνες και το να περνάτε χρόνο στη φύση. Αυτές οι πρακτικές σάς βοηθούν να χαλαρώσετε, να αφήσετε τον θυμό σας και να εξετάσετε άλλες εναλλακτικές λύσεις για τα προβλήματά σας, είπε.
Ο Λύντον επισημαίνει την αξία της ευγνωμοσύνης, την οποία περιγράφει ως «αντίδοτο στη μη συγχώρεση».
Σύμφωνα με τον Μπάρρυ, η αυτοσυγχώρεση ακολουθεί παρόμοια προσέγγιση. Πρώτον, πρέπει να πάρει κανείς συνειδητά την απόφαση να συγχωρήσει. Στη συνέχεια, να αποδεχτεί το σφάλμα που διέπραξε. Κατόπιν, να δείξει μετάνοια και να προσπαθήσει να διορθώσει τις προηγούμενες πράξεις ή συμπεριφορές. Στο τελευταίο βήμα – το οποίο αποκαλεί απόκτηση σοφίας – ρωτήστε τον εαυτό σας: «Τι μπορώ να μάθω από το λάθος μου;»
(The Epoch Times)
Για τον Λύντον, η συγχώρεση είναι όπως το παιχνίδι της αιώρησης στην παιδική χαρά: «Για να προχωρήσουμε, πρέπει να αφήσουμε αυτό το οποίο κρατάμε για να πιάσουμε το επόμενο».
Σημείωση του συγγραφέα: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!
Επόμενο:
Μέρος 4ο: Δυσαρέσκεια: Ένας κακός φιλοξενούμενος για την ανθρώπινη καρδιά
