Τετάρτη, 02 Ιούλ, 2025

Νέες αναφορές για ΑΤΙΑ από πιλότους της πολιτικής αεροπορίας

Ένας πιλότος που πετούσε κοντά στο Εθνικό Αεροδρόμιο Ρόναλντ Ρέιγκαν στην Ουάσιγκτον ανέφερε ότι παρατήρησε ένα «άγνωστο φαινόμενο» να αναβοσβήνει και να κινείται σε ελλειψοειδή περιστροφή, μερικές εκατοντάδες μέτρα πάνω από το πολυσύχναστο αεροδρόμιο, πριν εξαφανιστεί από τον ουρανό.

Νωρίτερα μέσα στο 2021 —το ίδιο έτος με την αναφορά στο αεροδρόμιο Ρόναλντ Ρέιγκαν— πιλότοι είχαν καταγράψει την εμφάνιση ενός «μακρόστενου κυλινδρικού αντικειμένου» το οποίο πέρασε ακριβώς πάνω από το αεροσκάφος τους.

Η περιγραφή παρουσίαζε εντυπωσιακές ομοιότητες με εκείνες που ανέφερε το Πεντάγωνο στο Κογκρέσο το 2024, σύμφωνα με τις οποίες εργολάβοι της κυβέρνησης είδαν έναν «μεγάλο μεταλλικό κύλινδρο, περίπου στο μέγεθος ενός αεροπλάνου της πολιτικής αεροπορίας», να αιωρείται στον αέρα προτού εξαφανιστεί ξαφνικά.

Οι εν λόγω αναφορές πιλότων προέρχονται από μια κεντρική ψηφιακή βάση δεδομένων που περιέχει χιλιάδες κρατικά αρχεία για αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα (Unidentified Flying Object-UFO) —τα οποία πλέον το Πεντάγωνο αποκαλεί «μη αναγνωρισμένα ανώμαλα φαινόμενα» (Unidentified Anomalous Phenomena-UAP)— και η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα από τα Εθνικά Αρχεία τον Απρίλιο.

Ανάμεσα σε φωτογραφίες, έγγραφα και βίντεο από κυβερνητικές έρευνες για UAP, περιλαμβάνεται και ένας αριθμός αναφορών της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (Federal Aviation Administration-FAA) που καλύπτουν καταγραφές πιλότων από το 2007 έως το 2024.

Η εφημερίδα The Epoch Times μελέτησε εκατοντάδες από αυτές τις αναφορές και συνομίλησε με ειδικούς της αεροπορίας. Οι γνώμες διίστανται: ορισμένοι υποστηρίζουν την αξιοπιστία των μαρτυριών των πιλότων, ενώ άλλοι τις αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό.

Αναφορές για ΑΤΙΑ

Όπως συμβαίνει συνήθως με αναφορές για πιθανά άγνωστα φαινόμενα, αρκετές από τις καταγραφές που έλαβε η FAA μεταξύ 2007 και 2024 περιλαμβάνουν λανθασμένες ταυτοποιήσεις δορυφόρων, μετεωρολογικών αερόστατων, διαστημικών υπολειμμάτων και άλλων αεροσκαφών, καθώς και φώτων ή αντικειμένων που φαίνεται να αψηφούν τη συμβατική ερμηνεία. Σε ένα περιστατικό από το 2009, πιλότος ανέφερε ότι είδε ένα αντικείμενο που «έμοιαζε με πολύ μεγάλο χαρταετό».

Τον Σεπτέμβριο του 2022, πιλότος που πετούσε κοντά στο Λίμπεραλ του Κάνσας περιέγραψε ένα «πέλαγος από λευκά φώτα που αναβόσβηναν» που κινούνταν κάτω από το αεροσκάφος του.

Παρόμοια με την εξήγηση που είχε δοθεί από τις ΗΠΑ για το περίφημο περιστατικό του Ρόσγουελ το 1947 —όπου τα συντρίμμια αποδόθηκαν τελικά σε μετεωρολογικό αερόστατο— πολλές από τις αναφορές της FAA αναγνωρίστηκαν τελικά ως αερόστατα. Σε μία από αυτές, το 2021, η Υπηρεσία χαρακτήρισε το αντικείμενο ως «ασημί αερόστατο που ανυψωνόταν σε υψόμετρο περίπου 11.000 ποδιών».

Στις 3 Φεβρουαρίου 2023 σημειώθηκε περιστατικό πολλαπλών καταγραφών ενός μεγάλου αερόστατου, με πάνω από δώδεκα αναφορές. Αξιοσημείωτο είναι ότι αυτό συνέβη μία ημέρα πριν η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ καταρρίψει το κινεζικό κατασκοπευτικό αερόστατο που είχε θεαθεί στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ την προηγούμενη εβδομάδα.

Δεν είναι σαφές εάν οι αναφορές αυτές αφορούν το ίδιο αερόστατο, ενώ η FAA δεν είχε απαντήσει σε αίτημα σχολιασμού έως την ώρα δημοσίευσης του άρθρου.

Ένα μη επανδρωμένο εναέριο σύστημα παρατηρείται κατά τη διάρκεια ναυτικών ασκήσεων στα ανοικτά της ανατολικής ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών στις αρχές του 2022. Το αντικείμενο σε αυτή την εικόνα είχε αρχικά ταξινομηθεί ως αγνώστου ταυτότητας εναέριο φαινόμενο πριν επαναταξινομηθεί. (defense.gov)

 

Ορισμένες άλλες αναφορές UAP που υποβλήθηκαν στην FAA από πιλότους αποδόθηκαν σε διαστημικά συντρίμμια, πυραύλους ή ενδεχομένως άλλα αεροσκάφη, ενώ άλλες αναφέρθηκαν ως πιθανές παρατηρήσεις δορυφόρων, περιλαμβανομένων εκείνων του συστήματος Starlink.

Ωστόσο, υπήρχαν και περιστατικά που δεν μπορούσαν να εξηγηθούν εύκολα εντός των ίδιων των αναφορών. Σε μια πρώιμη καταγραφή από το 2007, τουλάχιστον δώδεκα αεροσκάφη ανέφεραν ότι είδαν UAP κοντά στο Χέιντεν του Κολοράντο, το οποίο φαινόταν να τους «παρακολουθεί». Η FAA δεν εντόπισε το αντικείμενο στα ραντάρ.

Πολλοί πιλότοι αναφέρουν την παρατήρηση φώτων που κινούνται με ακανόνιστο τρόπο ή μεταβάλλουν ραγδαία το υψόμετρο προτού σταθεροποιηθούν στον αέρα. Σε άλλη αναφορά, πιλότος είδε UAP «να αναβοσβήνει σχηματίζοντας ελλειψοειδή περιστροφή» κοντά στο αεροδρόμιο Ρόναλντ Ρέιγκαν στην Ουάσιγκτον προτού εξαφανιστεί μέσα σε λίγα λεπτά.

Το 2018, ένας άλλος ανέφερε την παρουσία UAP με εναλλασσόμενα κόκκινα, λευκά και πράσινα φώτα, το οποίο αντιστοιχούσε στην ταχύτητα, την κατεύθυνση και το υψόμετρο του αεροσκάφους του για πάνω από 15 λεπτά. Ένα δεύτερο αεροσκάφος επιβεβαίωσε την ύπαρξη του αντικειμένου, ενώ η North American Aerospace Defense Command (Αεροδιαστημική Διοίκηση Άμυνας Βορείου Αμερικής) δήλωσε ότι «δεν παρατήρησε τίποτα στην περιοχή» όπως άλλα αεροπλάνα ή στρατιωτικά αεροσκάφη.

Τον Νοέμβριο του 2024, το Πεντάγωνο ανέφερε στο Κογκρέσο πως επιβάτες δύο αυτοκινήτων κυβερνητικών εργολάβων είδαν «έναν μεγάλο μεταλλικό κύλινδρο, περίπου στο μέγεθος ενός πολιτικού αεροπλάνου», ενώ αποχωρούσαν από κυβερνητική εγκατάσταση των ΗΠΑ στις 9 το πρωί, τοπική ώρα.

Το αντικείμενο ήταν ακίνητο και παρουσίαζε «ένα πολύ έντονο λευκό φως πίσω ή γύρω από αυτό».

Μετά από περίπου 15 με 20 δευτερόλεπτα, το αντικείμενο εξαφανίστηκε αιφνίδια. Λόγω του μεγέθους του και του γεγονότος ότι εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος, το περιστατικό χαρακτηρίστηκε από το Πεντάγωνο ως ανεξήγητο ή «ανώμαλο».

Το 2018, ένα κυκλικό αντικείμενο με «κόκκινα και πράσινα αναβοσβήνοντα φώτα» θεάθηκε πάνω από το νοσοκομείο Columbia City στην Ιντιάνα από πολλούς αυτόπτες μάρτυρες, σύμφωνα με τις αναφορές της FAA για UAP.

Κατά την κατάθεσή του στο Κογκρέσο το 2024 για τα UAP, ο Τζον Τ. Κόσλοσκι, νέος διευθυντής του Γραφείου Επίλυσης Ανώμαλων Φαινομένων Παντοεπιχειρησιακού Χώρου του Υπουργείου Άμυνας, αναφέρθηκε σε ένα ακόμη ανεξήγητο περιστατικό: αστυνομικός παρατήρησε μια μεγάλη σφαίρα να αιωρείται μερικές εκατοντάδες πόδια πάνω από το έδαφος, σε απόσταση λίγων μιλίων από το σημείο όπου βρισκόταν.

Ένα αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο εμφανίζεται σε αποχαρακτηρισμένο στρατιωτικό υλικό. (Υπουργείο Άμυνας/Στιγμιότυπο μέσω The Epoch Times)

 

Όπως είπε ο Κόσλοσκι, όταν ο αστυνομικός πλησίασε το σημείο, το οποίο ήταν καλά φωτισμένο, διαπίστωσε ότι επρόκειτο για αντικείμενο «πιο μαύρο και απ΄ το μαύρο», με διάμετρο 1,2 έως 1,8 μέτρα. Σε απόσταση περίπου 40 έως 60 μέτρων, το αντικείμενο έγειρε κατά 45 μοίρες και εκτοξεύθηκε κάθετα με ταχύτητα που υπερέβαινε κάθε γνωστό drone, χωρίς να παραχθεί ήχος.

Σύμφωνα με τον Κόσλοσκι, μόλις το αντικείμενο βγήκε από το οπτικό πεδίο του αστυνομικού, φώτισε το εσωτερικό του οχήματός του με έντονα κόκκινα και μπλε φώτα, «σαν κάποιος να είχε ρίξει πυροτεχνήματα».

Το περιστατικό, κατέληξε ο αξιωματούχος, παραμένει ανεξήγητο εξαιτίας του μεγέθους του αντικειμένου, της απότομης επιτάχυνσής του και της απουσίας οποιασδήποτε διαταραχής στο έδαφος μετά την εξαφάνισή του.

Υπαινιγμοί των αναφορών 

Η εικασία για την προέλευση των άγνωστης ταυτότητας αντικειμένων που έχουν αναφέρει οι πιλότοι ξεκινά πολύ πριν η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας (FAA) αρχίσει να καταγράφει τέτοια περιστατικά στις βάσεις δεδομένων της.

Ένας έμπειρος πιλότος, μιλώντας στην Epoch Times υπό τον όρο της ανωνυμίας λόγω της εργασίας του σε αμερικανική αεροπορική εταιρεία, εξέφρασε την απορία του για το αν ορισμένα από αυτά τα φαινόμενα μπορεί να οφείλονται σε προηγμένα στρατιωτικά προγράμματα των ΗΠΑ. Ωστόσο, σημείωσε ότι δεν υπάρχει τρόπος να το γνωρίζει κάποιος με βεβαιότητα, αν δεν έχει πρόσβαση σε απόρρητες πληροφορίες που σχετίζονται με το εν λόγω πρόγραμμα.

Ο πρώην πιλότος του Ναυτικού, Ράιαν Γκρέιβς, κατέθεσε ενώπιον του Κογκρέσου τον Ιούλιο του 2023 σχετικά με δύο περιστατικά που βίωσε ανοικτά των ακτών της Βιρτζίνια Μπιτς. Το 2013 και ξανά το 2014, είπε ότι παρατήρησε άγνωστα ιπτάμενα φαινόμενα (UAP) χωρίς ορατά μέσα ανύψωσης ή πρόωσης, χωρίς επιφάνειες ελέγχου, και χωρίς να μοιάζουν με γνωστά αεροσκάφη, όπως εκείνα με φτερά, πτερύγια ή κινητήρες.

Παρομοίως με άλλες αναφορές προς τη FAA, ο Γκρέιβς ανέφερε ότι ορισμένα από τα αντικείμενα πετούσαν το ένα πίσω από το άλλο. Έχοντας δει επανειλημμένα αντικείμενα να κάνουν απότομους και ανεξήγητους ελιγμούς στις οθόνες ραντάρ πριν από πάνω από μια δεκαετία, ίδρυσε τον οργανισμό «Americans for Safe Aerospace», ο οποίος παρέχει στήριξη, έρευνα και πληροφόρηση για πιλότους που βιώνουν τέτοια φαινόμενα.

Ο Ράιαν Γκρέιβς, εκτελεστικός διευθυντής της οργάνωσης Americans for Safe Aerospace, καταθέτει κατά τη διάρκεια ακρόασης της Επιτροπής Εποπτείας της Βουλής των Αντιπροσώπων σχετικά με τα αγνώστου ταυτότητας ανώμαλα φαινόμενα, στο Καπιτώλιο της Ουάσιγκτον στις 26 Ιουλίου 2023. (Drew Angerer/Getty Images)

 

Όπως είπε, τα δεδομένα που έχει συγκεντρώσει από πιλότους υποστηρίζουν τον ορισμό που δίνει το Πεντάγωνο για τα ΑΤΙΑ, δηλαδή ότι επιδεικνύουν ικανότητες πέραν της υφιστάμενης τεχνολογίας. Ο ίδιος ωστόσο δήλωσε πως δεν ασπάζεται τη θεωρία ότι οι εμπειρίες του προέρχονταν από αμερικανικά στρατιωτικά τεστ πάνω σε ίδιους τους πιλότους, επισημαίνοντας ότι κάτι τέτοιο θα παραβίαζε το εκτελεστικό διάταγμα που διέπει το σύστημα διαβάθμισης. «Το να μη μας ενημερώνουν και να μας εκθέτουν σε τέτοια τεχνολογία θα ήταν παράνομο», ανέφερε. «Δεν διαφέρει σε τίποτα από το να μου έδιναν έναν φάκελο με άκρως απόρρητες πληροφορίες χωρίς να έχω την απαιτούμενη έγκριση. Δεν είμαι ‘ενταγμένος’ στο πρόγραμμα. Έχουν ευθύνη να αποτρέπουν τέτοιες διαρροές».

Το ζήτημα έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις στους κόλπους της πολιτικής αεροπορίας.

Ο Ρίτσαρντ Λέβι, ο οποίος εργάστηκε επί δεκαετίες ως πιλότος στην American Airlines και σήμερα δραστηριοποιείται ως σύμβουλος ασφάλειας πτήσεων, δήλωσε ότι, παρότι ο ίδιος δεν έχει δει ποτέ ΑΤΙΑ, στηρίζει τους πιλότους που προχωρούν σε αναφορές. «Τους υποστηρίζω αν δηλώνουν με τα δικά τους αισθητήρια όργανα και την κρίση τους ότι βλέπουν κάτι που δεν μπορούν να εξηγήσουν, κάποιο αεροσκάφος ή κάποιο φως που δεν έχει λογική για εκείνους ή δεν εμφανίζεται σε κάποιο ραντάρ», δήλωσε. «Τι ακριβώς είδαν, αυτό είναι άλλο ζήτημα. Αλλά υποστηρίζω όσα αναφέρουν».

Ορισμένοι στον κλάδο παραμένουν σκεπτικοί ως προς την αξιοπιστία τέτοιων αναφορών. Ο Σέμ Μάλμκουιστ, με σχεδόν 40 χρόνια εμπειρίας στην αεροπλοΐα ως πιλότος, καθηγητής και σύμβουλος ασφάλειας, ανέφερε στην Epoch Times ότι κατά τη γνώμη του οι περισσότερες περιπτώσεις αποτελούν εσφαλμένες αναγνωρίσεις συνηθισμένων φαινομένων, όπως διαστημικά θραύσματα, δορυφόροι ή οπτικές ψευδαισθήσεις. «Πρόκειται για πολύ εντυπωσιακές οπτικές ψευδαισθήσεις. Το πρόβλημα είναι ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν εξελίχθηκε ώστε να λειτουργεί σε ένα τέτοιο περιβάλλον», εξήγησε. «Η αντίληψή μας για τον χώρο, τις αποστάσεις, τα ύψη και τις ταχύτητες ξεπερνά τον τρόπο με τον οποίο επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες».

Πρόσθεσε πως ούτε οι πιλότοι των αερογραμμών ούτε του στρατού έχουν εκπαιδευτεί στην οπτική αντίληψη ή στην αναγνώριση ανεξήγητων αντικειμένων, αλλά αντίθετα εκπαιδεύονται σε πολύ συγκεκριμένα καθήκοντα. «Βλέπουν κάτι και νομίζουν ότι καταλαβαίνουν τι είναι. Πιστεύουν πως έχουν επίγνωση, αλλά πρόκειται για κάτι εκτός του πεδίου εξειδίκευσής τους».

Ο Σον Προυτσνίτσκι, καθηγητής αεροπλοΐας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο και πρώην ανώτερος μηχανικός-ερευνητής της NASA, συμφωνεί ότι οι πιλότοι δεν εκπαιδεύονται για να εντοπίζουν ανεξήγητα φαινόμενα στον ουρανό. Όπως εξήγησε, σε κανένα στάδιο της εκπαίδευσης δεν περιλαμβάνεται κάποια συζήτηση ή οδηγία για τη διάκριση μεταξύ φυσικών φαινομένων, οπτικών ψευδαισθήσεων και πραγματικών στόχων.

Έχοντας μελετήσει δεκάδες τέτοιες αναφορές, δήλωσε ότι ορισμένες είναι πραγματικά ασυνήθιστες. Όπως εξήγησε, οι πιλότοι γνωρίζουν καλά τα όρια απόδοσης των αεροσκαφών. «Δεν πρόκειται μόνο για τα χρώματα ή τις μορφές των αντικειμένων, αλλά κυρίως για τους τρόπους με τους οποίους κινούνται, οι οποίοι είναι αυτό που τα καθιστά ενδιαφέροντα», είπε.

Σημείωσε ότι οι πιλότοι έχουν επίγνωση της αεροδυναμικής σε μεγάλα ύψη και γνωρίζουν ότι μια απότομη αλλαγή πορείας ή η κάθετη άνοδος μέχρι εξαφάνισης είναι κάτι εξαιρετικά ασυνήθιστο, τόσο από την πλευρά της αεροδυναμικής όσο και της ανθρώπινης ικανότητας. «Υπάρχουν αναφορές, επαληθευμένες από ραντάρ, που κάνουν λόγο για αντικείμενα τα οποία διανύουν τεράστιες αποστάσεις σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα, αγγίζοντας ταχύτητες έως και 30 Μαχ», ανέφερε. «Αυτό είναι απίστευτο. Κανείς δεν διαθέτει τέτοια τεχνολογία. Ακόμη παλεύουμε για να φτάσουμε το 5 ή το 6 Μαχ».

Αν και είναι πιθανό το ραντάρ να έχει παραπλανηθεί και να εκλαμβάνει εσφαλμένα τέτοιες ταχύτητες, ο Προυτσνίτσκι τόνισε πως οι αναφορές των πιλότων πρέπει να εξετάζονται προσεκτικά. «Τελικά, το ουσιώδες ερώτημα είναι: τι κίνδυνο συνιστά αυτό για την ασφάλεια των πτήσεων;», κατέληξε.

Κοτόπουλο Satay

Αυτή η συνταγή για κοτόπουλο satay [σατέι] έχει όλα τα στοιχεία: είναι γευστική, αρέσει σε όλους και είναι εύκολη στην παρασκευή. Το κοτόπουλο μαρινάρεται για αρκετές ώρες (ή όλη τη νύχτα, αν το έχετε προγραμματίσει), στη συνέχεια καρφώνεται σε καλαμάκια και ψήνεται μέχρι να καψαλιστεί ελαφρώς και να καραμελώσει στις άκρες. Αλλά το πραγματικό αστέρι είναι η σάλτσα φυστικιού: κρεμώδης, λίγο πικάντικη και φωτεινή, με φρέσκο λάιμ. Μπορείτε ακόμη να την ετοιμάσετε μερικές ημέρες νωρίτερα, ώστε να είναι έτοιμη όταν τη χρειαστείτε.

Μου αρέσει να σερβίρω το κοτόπουλο σατέι με ρύζι γιασεμί και με λίγο αγγούρι, ντομάτα ή μπρόκολο στον ατμό ως συνοδευτικό. Αν το σερβίρετε ως κύριο πιάτο, υπολογίστε 6 έως 8 μακριά σουβλάκια. Για ορεκτικό, τα μικρότερα σουβλάκια είναι επίσης μια κατάλληλα.

Τι θα χρειαστείτε 

ZoomInImage
(Τζέννιφερ Σήγκαλ)

 

Σάλτσα σόγιας: Προσθέτει γευστικές και γευστικές νότες τόσο στη μαρινάδα του κοτόπουλου όσο και στη σάλτσα φιστικιών.

Φυτικό λάδι: Βοηθά να καλυφθεί ομοιόμορφα το κοτόπουλο και να μην κολλήσει στη σχάρα.

Σκούρα καστανή ζάχαρη: Προσθέτει μια βαθιά, μελωμένη γλυκύτητα που ισορροπεί την αλμύρα και τα μπαχαρικά τόσο στο κοτόπουλο όσο και στη σάλτσα.

Σκόρδο: Προσθέτει έντονη, αρωματική γεύση τόσο στη μαρινάδα όσο και στη σάλτσα φιστικιού.

Κουρκουμά και κόλιανδρο σε σκόνη: Ζεστά, γήινα μπαχαρικά που προσδίδουν γεύση και χρυσαφένιο χρώμα στη μαρινάδα.

Κοτόπουλο φιλέτο: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μπούτια, στήθος ή φιλέτα κοτόπουλου, ό,τι σας αρέσει περισσότερο, κομμένα σε κομμάτια για τα σουβλάκια. Λάβετε υπ’ όψιν ότι τα μπούτια χρειάζονται περισσότερο ψήσιμο.

Γάλα καρύδας χωρίς ζάχαρη και φυστικοβούτυρο: Αποτελούν τη βάση της σάλτσας φυστικιού, προσδίδοντάς της γεύση ξηρών καρπών, ελαφριά γλυκύτητα και κρεμώδη υφή.

Ταϊλανδέζικη πάστα κόκκινου κάρυ: Μια κουταλιά της σούπας προσθέτει έντονο άρωμα και γεύση στη σάλτσα. Χρησιμοποιώ τη μάρκα Thai Kitchen, που είναι εύκολο να βρεθεί στα περισσότερα μεγάλα σούπερ μάρκετ.

Σάλτσα σριράτσα και φρέσκος χυμός λάιμ: Αυτά τα αρωματικά προσθέτουν λίγο πικάντικη γεύση και φρεσκάδα στη σάλτσα φυστικοβούτυρου.

Γενικές οδηγίες, βήμα προς βήμα

Ετοιμάστε τη μαρινάδα: Σε ένα μεγάλο μπολ, ανακατέψτε τη σάλτσα σόγιας, το λάδι, την καστανή ζάχαρη, το σκόρδο, τον κουρκουμά και τον κόλιανδρο. Προσθέστε τα κομμάτια του κοτόπουλου και ανακατέψτε για να καλυφθεί.

Μαρινάρετε το κοτόπουλο: Καλύψτε και αφήστε στο ψυγείο για τουλάχιστον 4 ώρες ή όλη τη νύχτα. Οι 4 ώρες επαρκούν για το μαρινάρισμα, αλλά αν έχετε χρόνο να το μαρινάρετε όλη τη νύχτα είναι καλύτερο για να έχετε τη μέγιστη γεύση.

Ετοιμάστε τα σουβλάκια: Προθερμάνετε τη σχάρα και περάστε τα σουβλάκια. Όταν είστε έτοιμοι για το μαγείρεμα, προθερμάνετε τη σχάρα σε μέτρια-υψηλή θερμοκρασία και καθαρίστε και λαδώστε τις σχάρες. Περάστε τα κομμάτια του κοτόπουλου στα σουβλάκια (αν χρησιμοποιείτε ξύλινα σουβλάκια, βεβαιωθείτε ότι τα έχετε μουλιάσει σε νερό για τουλάχιστον 30 λεπτά πριν το ψήσιμο για να μην καούν). Προσπαθήστε να αφήσετε λίγο χώρο μεταξύ των κομματιών κοτόπουλου. Το να αφήνετε λίγο χώρο μεταξύ των κομματιών στα σουβλάκια εξασφαλίζει ότι θα ψηθούν ομοιόμορφα και θα εκτεθούν στο μέγιστο στη σχάρα. Αν είναι πολύ σφιχτά, θα βράσουν στον ατμό αντί να ψηθούν.

Ψήστε τα σουβλάκια: Ψήστε με καπάκι, μέχρι να καψαλιστούν τα άκρα και να ψηθεί καλά — 3 έως 5 λεπτά κάθε πλευρά για τα στήθη και τα φιλέτα, 5 έως 6 λεπτά κάθε πλευρά για τα μπούτια.

ZoomInImage
(Τζέννιφερ Σήγκαλ)

 

Φτιάξτε τη σάλτσα φυστικιού: Σε μια μικρή κατσαρόλα σε μέτρια-υψηλή φωτιά, ανακατέψτε το γάλα καρύδας, το φυστικοβούτυρο, την καστανή ζάχαρη, την πάστα κάρυ, τη σριράτσα, τη σάλτσα σόγιας και τον χυμό λάιμ. Αφήστε να πάρει μια ελαφριά βράση, στη συνέχεια χαμηλώστε τη φωτιά και σιγοβράστε μέχρι να πήξει ελαφρώς. Αφαιρέστε από τη φωτιά και αφήστε να κρυώσει λίγο – θα συνεχίσει να πήζει καθώς κρυώνει. Εάν πυκνώσει πολύ, προσθέστε λίγο ζεστό νερό για να ρυθμίσετε τη σύσταση πριν το σερβίρετε.

Σερβίρετε: Μεταφέρετε τα σουβλάκια σε μια πιατέλα και σερβίρετε με τη σάλτσα φιστικιού. Απολαύστε!

ZoomInImage
(Τζέννιφερ Σήγκαλ)

 

Σατέι κοτόπουλου

Σερβίρει 8 άτομα ως ορεκτικό ή 4 άτομα ως κύριο πιάτο

Χρόνος προετοιμασίας: 30 λεπτά

Χρόνος μαγειρέματος: 15 λεπτά

Συνολικός χρόνος: 45 λεπτά, συν τουλάχιστον 4 ώρες για το μαρινάρισμα

Υλικά

Για τα σουβλάκια κοτόπουλου

  • 1/4 φλιτζάνι σάλτσα σόγιας
  • 1/4 φλιτζάνι φυτικό λάδι ή εναλλακτικό
  • 1/4 φλιτζάνι (γεμάτο) σκούρα καστανή ζάχαρη
  • 2 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες
  • 1 κ.γλ. κουρκουμά
  • 1/2 κ.γλ. κόλιανδρο
  • 1 κιλό κοτόπουλο χωρίς κόκαλα και χωρίς πέτσα (μπούτια, στήθος ή φιλέτα), καθαρισμένο και κομμένο σε κομμάτια μεγέθους μπουκιάς
  • Καλαμάκια για τα σουβλάκια (βλ. σημείωση)

Για τη σάλτσα φυστικιού

  • 3/4 φλιτζάνι γάλα καρύδας χωρίς ζάχαρη
  • 1/4 φλιτζάνι κρεμώδες φυστικοβούτυρο
  • 3 κ.σ. (γεμάτες) σκούρα καστανή ζάχαρη
  • 1 κ.σ. ταϊλανδέζικη κόκκινη πάστα κάρυ
  • 1 κ.σ. σριράτσα
  • 1 κ.σ. σάλτσα σόγιας
  • 2 κ.σ. φρέσκο χυμό λάιμ (από 1 λάιμ)

Εκτέλεση

Για το κοτόπουλο

Σε ένα μεγάλο μπολ, ανακατέψτε τη σάλτσα σόγιας, το λάδι, τη μαύρη ζάχαρη, το σκόρδο, τον κουρκουμά και τον κόλιανδρο. Προσθέστε το κοτόπουλο και ανακατέψτε μέχρι να καλυφθεί ομοιόμορφα. Καλύψτε και βάλτε στο ψυγείο για τουλάχιστον 4 ώρες ή όλη τη νύχτα.

Όταν είστε έτοιμοι για το μαγείρεμα, προθερμάνετε το γκριλ σε μέτρια-υψηλή θερμοκρασία και καθαρίστε και λαδώστε τις σχάρες. Περάστε το κοτόπουλο σε σουβλάκια (φροντίστε να μην τα γεμίσετε πολύ) και τακτοποιήστε τα στο γκριλ. Μαγειρέψτε με καπάκι, μέχρι το κοτόπουλο να καψαλιστεί στις άκρες και να ψηθεί καλά — 3 έως 5 λεπτά από κάθε πλευρά για τα στήθη ή τα φιλέτα κοτόπουλου και 5 έως 6 λεπτά από κάθε πλευρά για τους μπούτι κοτόπουλου. Μεταφέρετε σε μια πιατέλα και σερβίρετε με τη σάλτσα φιστικιού.

Για τη σάλτσα φιστικιού

Σε μια μικρή κατσαρόλα σε μέτρια-υψηλή φωτιά, ανακατέψτε το γάλα καρύδας, το φυστικοβούτυρο, την καστανή ζάχαρη, την πάστα κάρυ, τη σριράτσα, τη σόγια σος (ή τη σάλτσα ψαριού) και το χυμό λάιμ. Αφήστε να βράσει ελαφρά, στη συνέχεια μειώστε τη φωτιά και σιγοβράστε για λίγα λεπτά μέχρι να πήξει ελαφρώς. Αφαιρέστε από τη φωτιά και αφήστε να κρυώσει ελαφρώς – η σάλτσα θα συνεχίσει να πυκνώνει καθώς κρυώνει.

Παρατηρήσεις

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ξύλινα ή μεταλλικά καλαμάκια. Εάν χρησιμοποιείτε ξύλινα καλαμάκια, βυθίστε τα σε νερό για τουλάχιστον 30 λεπτά για να μην καούν στη σχάρα.

Οδηγίες για προετοιμασία εκ των προτέρων: Η σάλτσα φιστικιού μπορεί να παρασκευαστεί έως και 3 ημέρες νωρίτερα. Ζεστάνετε πριν τη σερβίρετε.

Διατροφικές πληροφορίες

Θερμίδες: 687 kcal, υδατάνθρακες: 31 g, πρωτεΐνες: 51 g, λίπος: 41 g, κορεσμένα λιπαρά: 13 g, χοληστερόλη: 214 mg, νάτριο: 1555 mg, φυτικές ίνες: 2 g, ζάχαρη: 24 g

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο OnceUponaChef.com. Ακολουθήστε μας στο Instagram

 

Όταν ο Πολ Ποτ διάβασε Μαρξ

Σχολιασμός

Ένα στα τέσσερα άτομα μεταξύ των νέων έχει θετική άποψη για τον κομμουνισμό, δείχνουν πρόσφατες δημοσκοπήσεις – ένα ποσοστό που συμπίπτει ενδεικτικά με το ποσοστό του πληθυσμού της Καμπότζης που εξοντώθηκε από το καθεστώς των Ερυθρών Χμερ τη δεκαετία του 1970.

Το 25% των νέων που βλέπουν θετικά τον κομμουνισμό ως οικονομικό σύστημα είναι σχεδόν ισοδύναμο με το ποσοστό των Καμποτζιανών που δολοφονήθηκαν εξαιτίας των πολιτικών του καθεστώτος των Ερυθρών Χμερ. Πρόκειται για μια περίοδο που χαρακτηρίστηκε από βασανιστήρια, αυθαίρετες εκτελέσεις, καταναγκαστική εργασία, μαζικές μετακινήσεις πληθυσμού και σκόπιμη, μαζική πείνα. Μέσα σε μόλις τρία χρόνια, υπολογίζεται ότι δύο έως τρία εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν στο πλαίσιο ενός «πολιτικού πειράματος» που ενορχηστρώθηκε από νεαρούς ανθρώπους οι οποίοι, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, πίστευαν πως οικοδομούσαν μια ειρηνική, ισότιμη ουτοπία.

Όταν ο Σαλόθ Σαρ γεννήθηκε στις 19 Μαΐου, ακριβώς πριν από 100 χρόνια, τίποτα δεν προμήνυε πως θα εξελισσόταν σε έναν από τους πιο τρομακτικούς τυράννους του 20ού αιώνα. Κατά γενική ομολογία, επρόκειτο για ένα ευγενικό και έξυπνο παιδί με καλούς τρόπους, αγαπητό στους συμμαθητές και τους δασκάλους του. Η οικογένειά του διατηρούσε ένα αγροτικό αλλά εύπορο νοικοκυριό, και ο ίδιος έτυχε προνομιακής εκπαίδευσης υπό το αποικιακό καθεστώς της Γαλλίας, που τότε διοικούσε την Καμπότζη. Οι σπουδές του τον οδήγησαν τελικά στο Παρίσι με υποτροφία, όπου ήρθε σε επαφή με το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας και με μαρξιστές-λενινιστές επαναστάτες.

Όπως και πολλοί ιδεαλιστές φοιτητές στα πανεπιστήμια του Χάρβαρντ ή του Γέιλ, ο Σαλόθ Σαρ θεωρούσε ότι ο δυτικός καπιταλισμός ήταν μια διαβρωτική δύναμη που στερούσε τους Ασιάτες αγρότες από την ηθική τους αξία και την ευγένεια της ύπαρξής τους. Μαζί με φίλους του, επιδίωκε να δημιουργήσει μια νέα εθνική ταυτότητα και να προκαλέσει ένα «Έτος Μηδέν» – μια ριζική αφετηρία κατά την οποία όλοι οι άνθρωποι θα ήταν ίσοι και οι ανάγκες των φτωχών και αδύναμων θα ικανοποιούνταν.

Το έτος ήταν 1959. Οι παγκόσμιοι πόλεμοι και η αποικιοκρατία είχαν κατακερματίσει την Ασία. Ο ίδιος πίστευε ότι ο λαός της Καμπότζης άξιζε κάτι καλύτερο από το να αποτελεί μαριονέτα της Ιαπωνίας ή του Βιετνάμ, ή να μετατρέπεται σε πεδίο βομβαρδισμών των δυτικών στρατών. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του εργάστηκε ως δάσκαλος, ενώ ταυτόχρονα εμπνεόταν από τον Μάο Τσε Τουνγκ, τον μαρξιστή ηγέτη της γειτονικής Κίνας, συμβάλλοντας στη θεμελίωση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Καμπουτσέας .

Με τον καιρό, πείστηκε ότι η επιστροφή των ανθρώπων στην αρχέγονη αθωότητα και ισότητα απαιτούσε τον εξοβελισμό όλων των «διεφθαρμένων» επιρροών της σύγχρονης ζωής – των τραπεζών, των εργοστασίων, των νοσοκομείων, των πανεπιστημίων και κάθε άλλης μορφής θεσμού. Όποιος ήταν μορφωμένος (εκτός φυσικά από τον ίδιο και τον στενό του κύκλο), όποιος επέλεγε να ζει σε πόλη ή να ασκεί κάποιο επάγγελμα, θεωρούνταν υπερόπτης απέναντι στον απλό αγρότη. Ο Σαλόθ Σαρ και οι σύντροφοί του θεωρούσαν καθήκον τους να τιμωρήσουν και να «επανεκπαιδεύσουν» τέτοιους ανθρώπους, ώστε να οδηγήσουν την κοινωνία σε μια χρυσή εποχή αγροτικής ισότητας.

Μόνο μετά την επιστροφή του στην Καμπότζη θα έπαιρνε το όνομα με το οποίο έγινε παγκοσμίως γνωστός – ένα πολιτισμικό ψευδώνυμο χωρίς ιδιαίτερη σημασία, αντίστοιχο με τα «Κύριος Τάδε» ή «Κύριος Κανένας»: Πολ Ποτ.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Καμπουτσέας –το όνομα της Καμπότζης στη γλώσσα των Χμερ– έγινε διεθνώς γνωστό ως οι Ερυθροί Χμερ, ένα καθεστώς που σφαγίασε εκατομμύρια ανθρώπους. Ωστόσο, η ιστορία δεν ξεκίνησε έτσι.

Ο πράος γιος ενός αγρότη ερωτεύτηκε ένα πολιτικό όραμα για τη χώρα και τον λαό του – και πίστεψε σε αυτό τόσο φανατικά, που δεν δίστασε να καταστρέψει και τα δύο στο όνομα της τελειοποίησής τους.

Ο βιογράφος Φίλιπ Σορτ έχει επισημάνει ότι το να χαρακτηρίζει κανείς τον Πολ Ποτ και τον στενό του κύκλο απλώς «δολοφόνους ψυχοπαθείς» ενέχει τον κίνδυνο να αποσιωπήσει μια πραγματικότητα που ήταν ταυτόχρονα πιο κοινότοπη και πολύ πιο σκοτεινή.

Ο χαρακτηρισμός των γεγονότων της Καμπότζης ως «γενοκτονία» ενέχει, κατά τον ίδιο τρόπο, τον κίνδυνο να αποκρύψει την τετριμμένη φύση της βίας αλλά και την διεστραμμένη ιδεολογία του κομμουνιστικού κινήματος. Ο Πολ Ποτ, σύμφωνα με την ανάλυση, δεν είχε στόχο να εξαλείψει γενετικά τους Χμερ· το αντίθετο – θεωρούσε ότι προσπαθούσε να «τελειοποιήσει» τον αγαπημένο του λαό, εξαλείφοντας όσους έκρινε ότι υπονόμευαν την επανάσταση ή δεν ήταν αρκετά αφοσιωμένοι στην ιδανική κοινωνία του μέλλοντος. Όπως συνέβη και με άλλα κομμουνιστικά καθεστώτα, η αποτυχία του οδήγησε σε ένα ανελέητο κυνήγι προδοτών και αποδιοπομπαίων τράγων, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι άνθρωποι να θεωρούνται «αποδεκτές θυσίες» για το «γενικό καλό».

ΣΤΑΣΗ ΦΟΡΤΗΓΩΝ Εδώ ήταν το σημείο όπου σταματούσαν τα φορτηγά που μετέφεραν θύματα για εξόντωση από τη φυλακή Τουόλ Σλενγκ και άλλα μέρη της χώρας. Τα φορτηγά έφταναν 2 ή 3 φορές τον μήνα ή κάθε τρεις εβδομάδες. Κάθε φορτηγό μετέφερε 20 έως 30 τρομοκρατημένους, με δεμένα μάτια και σιωπηλούς κρατουμένους. Όταν έφταναν τα φορτηγά, τα θύματα οδηγούνταν απευθείας για εκτέλεση σε χαντάκια και λάκκους ή αποστέλλονταν για κράτηση στη σκοτεινή και ζοφερή φυλακή εκεί κοντά. Μετά τις 7 Ιανουαρίου 1979, ένα φορτηγό παρέμεινε, αλλά έκτοτε έχει απομακρυνθεί. (Christian Vollmert/Shutterstock)

 

Και ο Πολ Ποτ δεν ήταν μόνος του σε αυτή την πορεία. Χιλιάδες άνθρωποι τον βοήθησαν. Από τη στιγμή που το όραμα μιας κομμουνιστικής Καμπουτσέας ριζώθηκε στις συνειδήσεις, πολλοί –ακόμα και όταν είδαν τις οικογένειές τους να δολοφονούνται, τα παιδιά τους να απάγονται, τα σπίτια τους να καίγονται, τους φίλους τους να εξορίζονται, τις πόλεις τους να αδειάζουν– συνέχισαν να πιστεύουν σε αυτό το θολό, ρομαντικό όνειρο που είχε γεννηθεί στα διανοουμενίστικα σαλόνια του Παρισιού. Οι διανοούμενοι που επέζησαν υπερασπίστηκαν αργότερα τη συμμετοχή τους στο κομμουνιστικό «πολιτικό πείραμα» που τους είχε μετατρέψει σε κυριολεκτικούς δούλους του κράτους.

Ακόμα κι όταν οι Ερυθροί Χμερ κατάργησαν την έννοια της οικογένειας και μετέτρεψαν τα παιδιά σε ιδιοκτησία του Κόμματος, κάποιοι συνέχιζαν να πιστεύουν. Όταν οι αγρότες απογυμνώθηκαν και υποχρεώθηκαν να φορούν άμορφες στολές, και όταν οι κάτοικοι των πόλεων μεταφέρθηκαν σε συλλογικές φάρμες – και εντέλει στα χωράφια του θανάτου – υπήρχαν ακόμα εκείνοι που πίστευαν πως όλα αυτά ήταν μια αναγκαία θυσία για ένα ένδοξο μέλλον. Όπως και ο νεαρός Σαλόθ Σαρ, είχαν υιοθετήσει ένα αχαλίνωτο όραμα σύμφωνα με το οποίο η κοινωνία –και η ίδια η ανθρώπινη φύση– μπορούσαν να αναμορφωθούν μέσω της πολιτικής βούλησης. Οι ατομικές ζωές δεν είχαν καμία αξία για έναν ολοκληρωτικό ηγέτη που είχε το θράσος να πράξει «ό,τι χρειαζόταν».

Το σύνθημα των Ερυθρών Χμερ ήταν χαρακτηριστικό: «Το να σε κρατήσουμε δεν είναι κέρδος· το να σε καταστρέψουμε δεν είναι απώλεια.»

Οι έννοιες της ελευθερίας, της ατομικότητας, της δημιουργικότητας και της πνευματικής αυτοβελτίωσης είχαν πλέον ταυτιστεί με την προδοσία. Ο Φρίντριχ Χάγιεκ, στο βιβλίο του «The Road to Serfdom» («Ο Δρόμος προς τη Δουλεία»), είχε σημειώσει ότι «αν το αίσθημα καταπίεσης στις ολοκληρωτικές χώρες είναι γενικά λιγότερο έντονο από όσο φαντάζονται όσοι ζουν σε φιλελεύθερες κοινωνίες, αυτό οφείλεται στο ότι οι ολοκληρωτικές κυβερνήσεις καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό να κάνουν τους ανθρώπους να σκέφτονται όπως θέλουν». Ο Πολ Ποτ είχε μετατρέψει το κομμουνιστικό του παραλήρημα σε εφιάλτη για κάθε Καμποτζιανό.

Δέντρο των εκτελέσεων πάνω στο οποίο οι εκτελεστές χτυπούσαν παιδιά. Οι χρωματιστές κορδέλες στο δέντρο έχουν τοποθετηθεί από επισκέπτες ως ένδειξη πένθους και μνήμης για τα αθώα θύματα. (Stephen Barnes/Shutterstock)

 

Καταργήθηκαν τα χρήματα. Οι μαζικές επικοινωνίες — όπως το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες και ακόμη και οι δημόσιες συναθροίσεις — εξαλείφθηκαν. Η ιδιωτική μετακίνηση απαγορεύτηκε, διακόπτοντας κάθε δυνατότητα ανθρώπινης επαφής.

Απαγορεύθηκαν και οι θρησκευτικές πρακτικές, περιλαμβανομένου του βουδισμού. Η κυβέρνηση των Ερυθρών Χμερ ήλεγχε όλες τις πηγές πληροφόρησης και λίγοι μπορούσαν να αντισταθούν στο ιδεολογικό αφήγημα περί κρατικής εξουσίας που αναδιοργανώνει την ανθρωπότητα για το δικό της καλό. Όσοι προσπάθησαν να αντιταχθούν φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, εξαφανίστηκαν ή εκτελέστηκαν.

Στον διανοητικό μικρόκοσμο των μαρξιστικών πανεπιστημίων κυριάρχησε —τότε όπως και σήμερα, κατά την άποψη του αρθρογράφου— ένα τοξικό αφήγημα «εμείς εναντίον αυτών» και μια επικίνδυνη προσποίηση γνώσης. Ο νεαρός Σαλόθ Σαρ, με τους ευγενικούς του τρόπους, τα ατελή του γαλλικά και την υποτροφία του στη μηχανική, κατά πάσα πιθανότητα δεν είχε φανταστεί ότι θα εξελισσόταν σε έναν από τους μεγαλύτερους δολοφόνους της ιστορίας. Θεωρείται ότι υπήρξε θύμα ενός ανεξέλεγκτου οράματος και διεφθαρμένος από απόλυτη εξουσία. Είχε, κατά την ίδια ανάλυση, εξαπατήσει τον εαυτό του με ένα όμορφο ψέμα, και μέσα στην αφοσίωσή του στην εφαρμογή του, είχε αρχίσει να αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους ως αναλώσιμους.

Σε συνέντευξή του μετά την απομάκρυνσή του από την εξουσία, ο Πολ Ποτ υποστήριξε ότι στόχος του καθεστώτος ήταν να προσφέρει στον λαό μια ευημερούσα ζωή, παραδεχόμενος ωστόσο πως υπήρξαν «λάθη στην εφαρμογή» αυτής της πολιτικής.

Χιλιάδες ακόμη πέθαναν από πείνα στα χρόνια που ακολούθησαν την πτώση του, ιδίως μεταξύ των ήδη εξαθλιωμένων αγροτών, οι οποίοι παρέμεναν εγκλωβισμένοι σε ένα γεωργικό όραμα αποκομμένο από την πραγματικότητα και ρημαγμένο από τον πόλεμο και την ανικανότητα.

Ένας από τους αρχιτέκτονες των Χωραφιών Θανάτου, ο Κιου Σάμφαν, επιστρέφοντας στην πρωτεύουσα είκοσι χρόνια μετά τη σφαγή, περιορίστηκε να δηλώσει: «Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη από τον λαό. Παρακαλώ ξεχάστε το παρελθόν και δείξτε και για μένα λίγη λύπη». Μια τέτοια ήταν, σύμφωνα με το άρθρο, η «εξιλέωση» για μια τρομοκρατική διακυβέρνηση που η Guardian περιέγραψε ως μια τετραετή βασιλεία ανθρωποκτόνου τρόμου, «η οποία, ακόμη και σε έναν αιώνα που γνώρισε σφαγείς όπως ο Στάλιν, ο Χίτλερ και ο Μάο, ήταν σχεδόν αδιανόητη».

Η παγκόσμια κοινότητα, πάντως, δεν αρκέστηκε στο να αποστρέψει το βλέμμα. Πολλοί σε ολόκληρο τον κόσμο, πειραματιζόμενοι τότε με τον μαρξισμό, ήθελαν να πιστέψουν στο όραμα του Πολ Ποτ για την Καμπότζη. Οι δυτικές δυνάμεις, ήδη εξαντλημένες από τους πολέμους δι’ αντιπροσώπων στη Νοτιοανατολική Ασία, παρακολούθησαν με αδιαφορία. Και αρκετοί δυτικοί δημοσιογράφοι, πολλοί εκ των οποίων ήταν και οι ίδιοι μαρξιστές, μετέδιδαν επαινετικά ρεπορτάζ για τα «πειράματα» του Πολ Ποτ.

Ο Σουηδός δημοσιογράφος Γκούναρ Μπέργκστρομ, ο οποίος το 1978 συμμετείχε σε μία από τις οργανωμένες προπαγανδιστικές ξεναγήσεις, παραδέχθηκε αργότερα πως αδυνατεί να κατανοήσει πώς τόσο πολλοί είχαν εξαπατηθεί. Σε δημόσια συγγνώμη του σημείωσε πως «είχαμε εξαπατηθεί από τα χαμόγελα, αλλά ίσως πάνω απ’ όλα από τα ‘γυαλιά του Μάο’ που φορούσαμε οι ίδιοι».

Στο βιβλίο του «Ο Δρόμος προς τη Δουλεία», ο Φρίντριχ Χάγιεκ είχε επιχειρήσει να καθησυχάσει τους αναγνώστες του ότι οι διανοούμενοι και οι κεντρικοί σχεδιαστές πολιτικής, που πολλοί γνωρίζουν προσωπικά, «θα αντιδρούσαν έντονα αν πείθονταν ότι η υλοποίηση του προγράμματός τους θα σήμαινε την καταστροφή της ελευθερίας». Ωστόσο, ο Σαλόθ Σαρ, σχολιάζει ο αρθρογράφος, αποτελεί μια οδυνηρή υπενθύμιση ότι ελάχιστοι ηγέτες μπορούν να ανακοπούν —ή να ανακόψουν τον εαυτό τους— όταν είναι αποφασισμένοι να επιβάλουν την τυραννική τους βούληση «για το καλό μας». Και ότι πάρα πολλοί από εμάς θα συνεχίσουμε να κοιτάζουμε αλλού.

Οι ριζοσπάστες και οι επαναστάτες ίσως κερδίζουν τις καρδιές των νέων, καταλήγει το άρθρο, αλλά δεν πρέπει ποτέ να τους επιτραπεί να καταλάβουν την κεντρική εξουσία. Μόνο ο σεβασμός στο άτομο και στις πολιτικές ελευθερίες μπορεί να αποτελέσει ασπίδα απέναντι στις «καλές προθέσεις» των ιδεαλιστών κοινωνικών μηχανικών και τις καταστροφικές, δολοφονικές, ολοκληρωτικές συνέπειές τους.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι γνώμες της συγγραφέως και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.

Βανς: Το Bitcoin είναι στρατηγικό πλεονέκτημα των ΗΠΑ έναντι της Κίνας

Ο Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζ. Ντ. Βανς, δήλωσε πως η εχθρική στάση της Κίνας απέναντι στα αποκεντρωμένα κρυπτονομίσματα, όπως το Bitcoin, αποτελεί ακόμη έναν λόγο για τον οποίο οι ΗΠΑ πρέπει να υιοθετήσουν αυτή την τεχνολογία.

«Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας δεν συμπαθεί το Bitcoin. Κι εμείς θα έπρεπε να αναρωτηθούμε: γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί ο μεγαλύτερος αντίπαλός μας είναι τόσο αντίθετος στο Bitcoin; Αν το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας απομακρύνεται από το Bitcoin, τότε ίσως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να κινηθούν προς την αντίθετη κατεύθυνση – και αυτό ακριβώς σκοπεύουμε να κάνουμε», δήλωσε ο Βανς.

Μιλώντας στο συνέδριο Bitcoin 2025 στο Λας Βέγκας στις 28 Μαΐου, ο Βανς αναφέρθηκε στα σχέδια της κυβέρνησης για την ενσωμάτωση των κρυπτονομισμάτων στην ευρύτερη οικονομία. Την ίδια ημέρα, το Υπουργείο Εργασίας των ΗΠΑ ανακάλεσε οδηγία που προειδοποιούσε τους διαχειριστές συνταξιοδοτικών προγραμμάτων 401(k) να αποφεύγουν την ένταξη κρυπτονομισμάτων στα επενδυτικά τους χαρτοφυλάκια.

Ο Βανς χαρακτήρισε το Bitcoin στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο, επισημαίνοντας ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αξιοποιήσουν το προβάδισμά τους έναντι του κινεζικού καθεστώτος, αφού περίπου 50 εκατομμύρια Αμερικανοί – και ο αριθμός αυξάνεται – είναι κάτοχοι Bitcoin.

Η Κίνα έχει απαγορεύσει τη διαπραγμάτευση και τις επενδύσεις σε κρυπτονομίσματα από το 2019, ενώ το 2021 η κεντρική της τράπεζα ανακοίνωσε πλήρη καταστολή κάθε σχετικής δραστηριότητας.

Ο Βανς ανέφερε πως για τους υποστηρικτές του, το κρυπτονόμισμα λειτουργεί ως «ασφαλές καταφύγιο» απέναντι στον πληθωρισμό και τις πολιτικές διώξεις, φέρνοντας ως παράδειγμα περιπτώσεις ανθρώπων που αποκλείστηκαν από χρηματοοικονομικές υπηρεσίες λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων.

«Με τον Πρόεδρο Τραμπ, το crypto έχει πλέον έναν υποστηρικτή και σύμμαχο στον Λευκό Οίκο», υπογράμμισε. «Στη δική μας κυβέρνηση, κατανοούμε το πλήρες δυναμικό της βιομηχανίας ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων – όχι απλώς ως επενδυτικό μέσο ή καινοτομία, αλλά ως σύμβολο και μοχλό προσωπικής ελευθερίας για όλους τους πολίτες μας».

Παράλληλα, προέτρεψε την κοινότητα των κρυπτονομισμάτων να παραμείνει ενεργή στις δημόσιες πολιτικές συζητήσεις, επισημαίνοντας ότι «ό,τι συμβεί με την τεχνητή νοημοσύνη θα επηρεάσει σημαντικά, με θετικό ή αρνητικό τρόπο, την πορεία του Bitcoin. Και φυσικά, οι εξελίξεις στο Bitcoin θα επηρεάσουν και την τεχνητή νοημοσύνη». Καταλήγοντας, τόνισε: «Το σημαντικότερο είναι να διασφαλίσουμε ότι η Αμερική δεν θα πληγεί αρνητικά από τις εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη».

Ο Ντόναλντ Τραμπ είχε ήδη προσελκύσει την υποστήριξη της κοινότητας των crypto κατά την προεκλογική του εκστρατεία, όταν δεσμεύτηκε να δημιουργήσει εθνικό στρατηγικό απόθεμα Bitcoin και να μετατρέψει τις ΗΠΑ στην «πρωτεύουσα των crypto στον κόσμο». Υπέγραψε εκτελεστικό διάταγμα με στόχο την ανάδειξη των Ηνωμένων Πολιτειών σε ηγέτη στον τομέα των ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων και της χρηματοοικονομικής τεχνολογίας, προστατεύοντας παράλληλα την οικονομική ελευθερία. Δημιούργησε επίσης ομάδα εργασίας για την τεχνητή νοημοσύνη και τα κρυπτονομίσματα, με επικεφαλής τον επιχειρηματία Ντέιβιντ Σακς, λίγες ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του.

Τον Μάρτιο, ο πρόεδρος διοργάνωσε σύνοδο για τα crypto στον Λευκό Οίκο, συγκεντρώνοντας κορυφαία στελέχη του κλάδου για να συζητήσουν τη διαμόρφωση πολιτικής.

Η Γερουσία έχει ήδη προωθήσει νομοθεσία για τα κρυπτονομίσματα, η οποία προβλέπει ότι τα «σταθερά νομίσματα» (stablecoins), που έχουν σταθερή αξία συνδεδεμένη με ασφαλές περιουσιακό στοιχείο, θα πρέπει να εκδίδονται μόνο από αδειοδοτημένες εταιρείες.

Ο Τραμπ έχει επίσης καταργήσει προηγούμενους περιορισμούς στον τομέα των crypto. Τον Απρίλιο υπέγραψε νόμο που ακυρώνει υποχρεώσεις αναφοράς για συναλλαγές με ψηφιακά περιουσιακά στοιχεία, ενώ τον Μάρτιο, το Γραφείο του Επόπτη του Νομίσματος ανακάλεσε οδηγία που απαγόρευε σε τράπεζες τη συμμετοχή σε συγκεκριμένες δραστηριότητες σχετικές με τα κρυπτονομίσματα.

Της Catherine Yang με πληροφορίες από το Reuters.

Το Πεκίνο δηλώνει έτοιμο για εμπορικό πόλεμο με υψηλό κοινωνικό κόστος

Καθώς η Ουάσιγκτον και το Πεκίνο παραμένουν σε αντιπαράθεση λόγω των δασμών, πηγή με γνώση των εσωτερικών διεργασιών του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) ανέφερε ότι κορυφαίοι αξιωματούχοι είναι διατεθειμένοι να εμπλακούν σε μια μακρόχρονη σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο στενός συνεργάτης του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ, Κάι Τσι, φέρεται να δήλωσε σε υψηλόβαθμη κομματική συνεδρίαση που είχε ως αντικείμενο την αξιολόγηση του εμπορικού πολέμου με τις ΗΠΑ, ότι ο κινεζικός λαός πρέπει να αντέξει τις οικονομικές πιέσεις που απορρέουν από την αντιπαράθεση, ακόμη κι αν αυτές οδηγήσουν σε συνθήκες παρόμοιες με τον Μεγάλο Λιμό της περιόδου 1959–1961, ο οποίος προκάλεσε τον θάνατο περίπου 40 εκατομμυρίων ανθρώπων στις αγροτικές περιοχές της Κίνας.

Παρά το γεγονός ότι οι δύο πλευρές συμφώνησαν στις 12 Μαΐου να μειώσουν προσωρινά τους δασμούς για διάστημα 90 ημερών ώστε να διεξαχθούν διαπραγματεύσεις, Κινέζοι αξιωματούχοι έχουν δεσμευτεί να «πολεμήσουν μέχρι τέλους», χρησιμοποιώντας πολεμική ρητορική για «ολοκληρωτική νίκη».

Ο Κινέζος αντιφρονούντας και πρώην καθηγητής νομικής στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, Γιουάν Χονγκμπίνγκ, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι ο Σι έχει δώσει εντολή στους κομματικούς αξιωματούχους να μελετήσουν εκ νέου την ομιλία του Μάο Τσετούνγκ με τίτλο «Πόλεμος Διαρκείας» του 1938, προκειμένου να υιοθετήσουν ένα πλαίσιο αντιμετώπισης των αμερικανικών δασμών. Ο Γιουάν επικαλέστηκε πληροφορίες από αξιόπιστη πηγή, η οικογένεια της οποίας ανήκει στους λεγόμενους «πρίγκιπες» του κόμματος, δηλαδή τους απογόνους των ιδρυτικών στελεχών του ΚΚΚ.

Η εν λόγω ομιλία του Μάο τόνιζε τότε ότι δεν μπορεί να υπάρξει άμεση νίκη απέναντι στην ιαπωνική εισβολή και ότι η Κίνα οφείλει να βασιστεί σε έναν πόλεμο φθοράς και στην καθολική κινητοποίηση του πληθυσμού.

Ο Γιουάν ανέφερε ότι η ευρύτερη στρατηγική του Σι για την αντιμετώπιση των δασμών περιλαμβάνει την επιλεκτική μείωση δασμών σε ορισμένα αμερικανικά προϊόντα για την άμβλυνση της εσωτερικής οικονομικής πίεσης, ενώ ταυτόχρονα διατηρείται η επιθετική στάση έναντι των ΗΠΑ, με προσπάθεια πρόκλησης διχασμού στο εσωτερικό της αμερικανικής κοινωνίας.

Η ίδια πηγή φέρεται να δήλωσε ότι ο Κάι Τσι υπενθύμισε πως το καθεστώς είχε επιβιώσει από την «οικονομική καταστροφή» του Μεγάλου Λιμού, αποδίδοντάς την σε «τρία χρόνια φυσικών καταστροφών».

Στην πραγματικότητα, ο λιμός ήταν άμεσο αποτέλεσμα του «Μεγάλου Άλματος προς τα Εμπρός» – μιας ριζοσπαστικής και επιθετικής οικονομικής εκστρατείας που υλοποιήθηκε από το νεοσύστατο κεντρικά σχεδιασμένο σύστημα του ΚΚΚ. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, αγρότες σε απόγνωση κατέφυγαν στην κατανάλωση φύλλων, φλοιών δέντρων και χόρτων για να επιβιώσουν.

Πριν από την προσωρινή αναστολή των δασμών, η Κίνα είχε αρχίσει να αισθάνεται τις συνέπειες. Σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας αλυσίδας εφοδιασμού Flexport, οι κρατήσεις κοντέινερ από την Κίνα προς τις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 60% στις τρεις εβδομάδες που ακολούθησαν την επιβολή δασμών έως και 145%.

Σε συνέντευξη Τύπου στον Λευκό Οίκο στις 29 Απριλίου, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Σκοτ Μπέσεντ, προειδοποίησε ότι η Κίνα κινδυνεύει να χάσει έως και 10 εκατομμύρια θέσεις εργασίας «πολύ γρήγορα» εφόσον παραμείνουν οι δασμοί στο ισχύον επίπεδο.

Ο Κάι Τσι, στενός συνεργάτης του Σι από το 2022, είναι γνωστός για την προσήλωσή του στην απόλυτη πίστη προς τον πρόεδρο, ενώ έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της αναγνώρισης του Σι ως υπέρτατης αρχής.

Ωστόσο, έχει επίσης δεχθεί έντονη κριτική για παλαιότερες του ενέργειες. Στα τέλη του 2017, ως δήμαρχος του Πεκίνου, ξεκίνησε εκστρατεία μαζικών εξώσεων κατά της λεγόμενης «χαμηλού επιπέδου πληθυσμιακής ομάδας» – κυρίως εσωτερικών μεταναστών εργατών – μετά από φονική πυρκαγιά στην περιοχή Νταξίνγκ, η οποία στοίχισε τη ζωή σε 19 ανθρώπους, εκ των οποίων οι 17 ήταν εσωτερικοί μετανάστες.

Η πόλη προχώρησε τότε σε μια επιχείρηση 40 ημερών κατεδάφισης κτισμάτων που κρίθηκαν επισφαλή, εκτοπίζοντας δεκάδες χιλιάδες εργαζομένων. Πολλοί ειδοποιήθηκαν μόλις λίγες ώρες ή ημέρες πριν την έξωση, με απειλές διακοπής ύδρευσης και ηλεκτροδότησης σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Οι εξώσεις έγιναν εν μέσω βαρύ χειμώνα, με θερμοκρασίες κοντά στο μηδέν, αφήνοντας πολλούς χωρίς στέγη, θέρμανση ή ρεύμα.

Ο Γιουάν εξέφρασε την άποψη ότι η πρόθεση του ΚΚΚ να παρατείνει τον εμπορικό πόλεμο «ανεξαρτήτως κόστους» ενδέχεται να στραφεί τελικά εναντίον του ίδιου του καθεστώτος. Όπως ανέφερε, «η κατάσταση στην Κίνα έχει αλλάξει δραστικά. Ο πληθυσμός δεν είναι πια απομονωμένος όπως στη δεκαετία του 1950. Οι άνθρωποι είναι πλέον πιο ενημερωμένοι και συνειδητοποιημένοι. Το ΚΚΚ δεν μπορεί να συνεχίσει να χειραγωγεί την κοινή γνώμη με τον ίδιο τρόπο».

Της Olivia Li
Με τη συμβολή των Ning Haizhong και Luo Ya

ΠΟΥ: Νέα παραλλαγή του COVID-19 μπορεί να αυξήσει τα κρούσματα σε ορισμένα μέρη του κόσμου

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) δήλωσε στις 28 Μαΐου ότι ένα νέο στέλεχος COVID-19 που κυριαρχεί στην Κίνα φαίνεται να αυξάνει τα κρούσματα σε μέρη του κόσμου και αυτή τη στιγμή εξαπλώνεται στη Νοτιοανατολική Ασία, στις περιοχές του δυτικού Ειρηνικού και στη Μεσόγειο.

Η νέα παραλλαγή, που ονομάζεται NB.1.8.1, έχει οδηγήσει σε αναζωπύρωση του ιού στην Κίνα τις τελευταίες εβδομάδες, δήλωσαν αξιωματούχοι. Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ δήλωσαν στην Epoch Times νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι η παραλλαγή έχει ανιχνευθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και ότι μέχρι στιγμής έχουν βρεθεί περίπου 20 αλληλουχίες.

Η νέα παραλλαγή, η οποία διαδίδεται παγκοσμίως, είχε φτάσει μέχρι τα μέσα Μαΐου σχεδόν το 11% των δειγμάτων που  αναφέρθηκαν επίσημα. Ο ΠΟΥ την περασμένη εβδομάδα τη χαρακτήρισε «παραλλαγή υπό παρακολούθηση», ανακοινώνοντας ότι θεωρεί τον κίνδυνο δημόσιας υγείας χαμηλό σε παγκόσμιο επίπεδο, με τα τρέχοντα εμβόλια να αναμένεται να παραμείνουν αποτελεσματικά.

Στην ενημέρωσή του, στις 28 Μαΐου, ο ΠΟΥ ανέφερε ότι ορισμένες χώρες του Δυτικού Ειρηνικού — συμπεριλαμβανομένης της Κίνας — έχουν αναφέρει αυξήσεις στα κρούσματα COVID-19 και στις νοσηλείες, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει τίποτα που να υποδηλώνει ότι η ασθένεια που σχετίζεται με τη νέα παραλλαγή είναι πιο σοβαρή σε σύγκριση με άλλες παραλλαγές.

«Οι πρόσφατες αυξήσεις έχουν παρατηρηθεί σε τέσσερις χώρες και περιοχές μέχρι σήμερα: Καμπότζη, Κίνα, Χονγκ Κονγκ […] και Σιγκαπούρη», δήλωσε ο ΠΟΥ στην ενημέρωσή του.

Η παραλλαγή που ονομάζεται LP.8.1 είναι επί του παρόντος η κυρίαρχη έκδοση παγκοσμίως, σύμφωνα με τον ΠΟΥ. Αλλά τόσο η LP.8.1. όσο και η NB.1.8.1 δεν έχουν δείξει σημάδια ότι θα προκαλούσαν «αυξημένο κίνδυνο δημόσιας υγείας» σε σύγκριση με άλλες παραλλαγές», δήλωσε ο οργανισμός υγείας του ΟΗΕ.

«Για να καταστεί δυνατή η ισχυρή αξιολόγηση και διαχείριση του κινδύνου της COVID-19, ο ΠΟΥ επαναλαμβάνει τις συστάσεις του προς τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να παρακολουθούν και να αναφέρουν τη δραστηριότητα και το βάρος του SARS-CoV-2, τις επιπτώσεις της COVID-19 στη δημόσια υγεία και το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, να ενισχύσουν την ικανότητα γονιδιωματικής αλληλούχισης και αναφοράς, ιδίως πληροφορίες σχετικά με τις παραλλαγές του SARS-CoV-2, άμεσα και με διαφάνεια, για να υποστηρίξουν τις παγκόσμιες προσπάθειες δημόσιας υγείας». Ο SARS-CoV-2 είναι ο ιός που προκαλεί τη λοίμωξη COVID-19.

Ο έλεγχος στα αεροδρόμια στις Ηνωμένες Πολιτείες ανίχνευσε τη νέα παραλλαγή σε ταξιδιώτες που φτάνουν από αυτές τις περιοχές σε προορισμούς στην Καλιφόρνια, την πολιτεία της Ουάσιγκτον, τη Βιρτζίνια και τη Νέα Υόρκη, σύμφωνα με αξιωματούχους.

Εκπρόσωπος του CDC δήλωσε στην Epoch Times στις 25 Μαΐου ότι ενώ το NB.1.8.1 έχει ανιχνευθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχουν «λιγότερες από 20 αλληλουχίες στα βασικά δεδομένα επιτήρησης των ΗΠΑ μέχρι σήμερα».

«Δεν έχει φτάσει το όριο για συμπερίληψη στον πίνακα ελέγχου του COVID Data Tracker», δήλωσε ο εκπρόσωπος.«Παρακολουθούμε όλες τις αλληλουχίες του SARS-CoV-2 και αν αυξηθεί αναλογικά, θα εμφανιστεί στον πίνακα ελέγχου του Data Tracker.»

Το στέλεχος NB.1.8.1 είναι παράγωγο της γενεαλογίας XDV COVID-19 και οι υπογενετικές σειρές κυκλοφορούν εδώ και μήνες σε όλον τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας.

Στατιστικά στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων Κίνας την περασμένη εβδομάδα έδειξαν ότι το NB.1.8.1 είναι το κυρίαρχο στέλεχος στην Κίνα. Το χαρακτηριστικό του σύμπτωμα είναι ο οξύς, καυστικός πονόλαιμος, δήλωσαν οι γιατροί στα μέσα ενημέρωσης. Την περασμένη εβδομάδα, ο ΠΟΥ δήλωσε επίσης ότι «ενώ  αναφέρονται αυξήσεις στα κρούσματα και τις νοσηλείες» στις χώρες-μέλη του, «δεν υπάρχουν αναφορές που να υποδηλώνουν ότι η σοβαρότητα της σχετιζόμενης νόσου είναι υψηλότερη σε σύγκριση με άλλες παραλλαγές που κυκλοφορούν».

Η επίσημη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με τον εμβολιασμό κατά της COVID-19 έχει αλλάξει, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργού Υγείας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ, αυτή την εβδομάδα. Είπε ότι τα εμβόλια κατά της COVID-19 δεν συνιστώνται πλέον για έγκυες γυναίκες και υγιή παιδιά.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη υπογράψει εκτελεστικό διάταγμα για την απόσυρση των Ηνωμένων Πολιτειών από τον ΠΟΥ, επικαλούμενος αυτό που η κυβέρνησή του χαρακτήρισε ως έλλειψη διαφάνειας του οργανισμού υγείας του ΟΗΕ σχετικά με την COVID-19. Ο Λευκός Οίκος άλλαξε επίσης τη σελίδα του για την COVID-19 τον περασμένο μήνα για να αναφέρει ότι ο ιός πιθανότατα προήλθε από ένα εργαστήριο στη Γούχαν της Κίνας, το 2019.

Νέο μεταναστευτικό νομοσχέδιο: Αυστηρότερο πλαίσιο εισόδου, ποινές και τέλος στην «επταετία»

Το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου που παρουσιάστηκε από τον υπουργό Μάκη Βορίδη εισάγει τις πιο αυστηρές έως τώρα ρυθμίσεις για την παράτυπη μετανάστευση. Το σχέδιο νόμου αυστηροποιεί το πλαίσιο εισόδου, ποινικοποιεί την παράνομη παραμονή μεταναστών μετά την απόρριψη ασύλου, αυξάνει δραστικά τις ποινές φυλάκισης και προστίμων, καταργεί τη δυνατότητα νομιμοποίησης λόγω επταετούς παραμονής και τροποποιεί τις διαδικασίες οικειοθελούς αναχώρησης . Παράλληλα ευθυγραμμίζεται με το νέο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για το Άσυλο και τη Μετανάστευση που θα εφαρμοστεί από το 2026, υιοθετώντας τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για έμφαση στην αποτελεσματική επιστροφή όσων δεν δικαιούνται διεθνή προστασία.

Βασικές αλλαγές του νομοσχεδίου σε μια ματιά

Πτυχή/Θέμα Τι αλλάζει
Παράνομη είσοδος Αυξάνονται οι ποινές φυλάκισης για όσους εισέρχονται παράτυπα: από ελάχιστο 3 μήνες σε τουλάχιστον 2 έτη (και από 6 μήνες σε ≥3 έτη σε επιβαρυντικές περιπτώσεις). Το ανώτατο χρηματικό πρόστιμο διπλασιάζεται, έως 10.000 €.
Παράνομη παραμονή Καθίσταται πλέον ποινικό αδίκημα η παραμονή στη χώρα χωρίς νόμιμα έγγραφα μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας ασύλου (απόρριψη). Προβλέπεται φυλάκιση τουλάχιστον 3 ετών και πρόστιμο 10.000 €, χωρίς δυνατότητα μετατροπής ή αναστολής εκτός αν ο καταδικασμένος αλλοδαπός δεχτεί να αναχωρήσει οικειοθελώς.
Επανεισδοχή μετά από απέλαση Θεσπίζονται βαριά πρόστιμα για παράτυπη επανείσοδο: όσοι αλλοδαποί επιστρέφουν παράνομα παρότι έχουν απελαθεί, θα αντιμετωπίζουν χρηματικό πρόστιμο 10.000 έως 30.000 €.
Απαγόρευση εισόδου (ban) Παρατείνεται η διάρκεια απαγόρευσης εισόδου: από 5 χρόνια αυξάνεται σε 10 χρόνια, με δυνατότητα επιπλέον παράτασης +5 ετών για λόγους ασφάλειας. Επίσης θεσπίζεται ως υποχρεωτικός λόγος απαγόρευσης εισόδου η απειλή του αλλοδαπού για τη δημόσια τάξη, εθνική ασφάλεια ή δημόσια υγεία.
Οικειοθελής αναχώρηση Μειώνεται το χρονικό περιθώριο για οικειοθελή αναχώρηση μετά από απορριπτική απόφαση: από 25 ημέρες σε 14 ημέρες. Η παράταση για εξαιρετικούς λόγους μειώνεται από 120 σε 60 ημέρες. Στο διάστημα πριν την αναχώρηση μπορεί να επιβάλλεται ηλεκτρονική επιτήρηση (βραχιολάκι) στον υπόχρεο αναχώρησης.
Διοικητική κράτηση Το ανώτατο όριο κράτησης προς απέλαση επεκτείνεται από 18 μήνες σε 24 μήνες (2 έτη), με δυνατότητα περαιτέρω παράτασης για λόγους εθνικής ασφάλειας. Παράλληλα αυστηροποιούνται τα κριτήρια χαρακτηρισμού ενός αλλοδαπού ως «ύποπτου φυγής» που δικαιολογεί κράτηση: έλλειψη γνωστής διεύθυνσης, αλλαγή κατοικίας χωρίς ενημέρωση, ή άρνηση βιομετρικής ταυτοποίησης πλέον συνιστούν τεκμήρια κινδύνου διαφυγής.
«Επταετία» νομιμοποίησης Καταργείται κάθε δυνατότητα νομιμοποίησης αλλοδαπού λόγω μακράς διαμονής: αφαιρείται η διάταξη που επέτρεπε τη χορήγηση άδειας διαμονής σε όσους ζούσαν 7 χρόνια παράνομα στη χώρα. Με τον τρόπο αυτό παύει ένα «παράθυρο» ένταξης που είχε νομοθετηθεί το 2018-19 για μετανάστες που εργάζονταν επί χρόνια χωρίς χαρτιά.
«Ασφαλής τρίτη χώρα» Διευρύνεται η έννοια της ασφαλούς τρίτης χώρας: πλέον ένας απορριφθείς αιτών άσυλο μπορεί να επιστραφεί και σε άλλη χώρα εκτός της χώρας καταγωγής, π.χ. σε χώρα διέλευσης που θεωρείται ασφαλής, ή σε «πρώτη χώρα ασύλου» όπου είχε ήδη προστασία. Αυτή η αλλαγή εναρμονίζεται με προβλέψεις του νέου Ευρωπαϊκού Συμφώνου για το Άσυλο και Μετανάστευση.

Το νέο νομοσχέδιο επεκτείνει την έννοια της «ασφαλούς τρίτης χώρας», ώστε ένας αιτών άσυλο του οποίου η αίτηση απορρίφθηκε να μπορεί να επιστρέφεται όχι μόνο στην πατρίδα του αλλά και σε χώρα transit ή πρώτη χώρα ασύλου που κρίνεται ασφαλής . Παράλληλα, προβλέπεται η πλήρης ποινικοποίηση της παράνομης παραμονής μεταναστών στην Ελλάδα: όποιος συλλαμβάνεται χωρίς χαρτιά αντιμετωπίζει πλέον αυτόφωρη διαδικασία, ποινή φυλάκισης έως 3 έτη και χρηματική ποινή έως 10.000 €, σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου . Η παραμονή χωρίς άδεια παραμονής αναβαθμίζεται έτσι από διοικητική παράβαση σε ποινικό αδίκημα, κάτι που ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε εθνική αλλά και ευρωπαϊκή προτεραιότητα για την αντιμετώπιση της παράτυπης μετανάστευσης .

Αυστηρότερο πλαίσιο εισόδου και ποινές

Ο κ. Βορίδης, παρουσιάζοντας το νομοσχέδιο στο υπουργικό συμβούλιο, τόνισε ότι στόχος είναι η δημιουργία αντικινήτρων ώστε όσοι επιχειρούν να παραμείνουν παράνομα στην Ελλάδα να το αποφεύγουν . Σύμφωνα με διατάξεις του νομοσχεδίου, η είσοδος αλλοδαπού μπορεί να απαγορευθεί για λόγους εθνικής ασφάλειας ή δημόσιας τάξης/υγείας, ενώ το διάστημα απαγόρευσης εισόδου διπλασιάζεται από 5 σε 10 έτη (με δυνατότητα επιπλέον 5 ετών) . Για τους παράτυπα εισερχόμενους, αυστηροποιούνται οι κυρώσεις: το ελάχιστο όριο φυλάκισης ανεβαίνει από 3 μήνες σε 2 έτη (3 έτη σε επιβαρυντικές περιπτώσεις) και η χρηματική ποινή μπορεί να φτάνει τις 10.000 € . Επιπλέον, όσοι επανέρχονται παράνομα στη χώρα παρά την απέλασή τους, θα τιμωρούνται με τσουχτερά πρόστιμα 10.000–30.000 € .

Παράδειγμα εφαρμογής: Ένας μετανάστης που εισέρχεται χωρίς έλεγχο και συλλαμβάνεται, πλέον ενδέχεται να αντιμετωπίσει πολυετή φυλάκιση αντί για μικρή ποινή με αναστολή, καθώς και πολυετή αποκλεισμό επανεισόδου. Κάθε σύλληψη παράτυπου μετανάστη θα οδηγεί σε ποινική δίωξη, και δεν θα επιτρέπεται μετατροπή ή αναστολή της ποινής φυλάκισης – εκτός αν ο καταδικασθείς αποδεχτεί να επιστρέψει οικειοθελώς στην πατρίδα του . Η πρόβλεψη αυτή ουσιαστικά θέτει τους παράτυπους μετανάστες μπροστά στο δίλημμα «φυλακή ή εκούσια απέλαση», σκληραίνοντας σημαντικά το πλαίσιο.

Ποινικοποίηση της παράτυπης παραμονής

Σε μια από τις πιο κρίσιμες αλλαγές, η παράνομη παραμονή στην Ελλάδα μετά την απόρριψη αιτήματος ασύλου καθίσταται ρητά ποινικό αδίκημα. Μέχρι σήμερα η παρουσία χωρίς άδεια θεωρείτο διοικητική παράβαση που οδηγούσε σε απόφαση απέλασης, όμως πλέον προβλέπεται αυτόφωρη διαδικασία και επιβολή ποινών. «Ο παράνομος μετανάστης του οποίου απορρίπτεται το άσυλο και παραμένει στη χώρα, θα βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα πολύ πιο δυσμενές θεσμικά περιβάλλον απ’ ό,τι σήμερα», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο κ. Βορίδης, υπογραμμίζοντας ότι στόχος είναι να αποθαρρύνεται η παράνομη παραμονή στη χώρα . Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, σε περίπτωση σύλληψης αλλοδαπού χωρίς χαρτιά μετά την οριστική απόρριψη ασύλου, θα επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και πρόστιμο 10.000 €, χωρίς δυνατότητα αναστολής εκτός αν δεχθεί να αποχωρήσει . Η κράτηση υπό απέλαση επίσης επιμηκύνεται: από ανώτατο όριο 18 μηνών σε 24 μήνες, με περιθώριο περαιτέρω παράτασης για λόγους ασφάλειας . Εισάγεται δηλαδή το μέγιστο δυνατό διάστημα κράτησης που επιτρέπει το ευρωπαϊκό δίκαιο, εντείνοντας την πίεση για άμεση επιστροφή όσων δεν δικαιούνται να μείνουν.

Παράλληλα, περιορίζεται το χρονικό περιθώριο οικειοθελούς αναχώρησης για τους απορριφθέντες αιτούντες άσυλο. Ενώ μέχρι πρότινος δίνονταν 30 ημέρες στον ενδιαφερόμενο να φύγει αυτοβούλως αποφεύγοντας περαιτέρω κυρώσεις, τώρα η προθεσμία μειώνεται μόλις σε 14 ημέρες . Η παράταση για εξαιρετικές περιπτώσεις (π.χ. σοβαροί λόγοι υγείας) περιορίζεται στις 60 ημέρες αντί 4 μηνών που ίσχυε . Μάλιστα, κατά το διάστημα μέχρι την εκπνοή της προθεσμίας, προβλέπεται ότι οι αρχές μπορούν να επιβάλουν ηλεκτρονική επιτήρηση (φορητό «βραχιολάκι») στον υπόχρεο προς αναχώρηση , ώστε να αποτραπεί η διαφυγή του. Επιπλέον, αυστηροποιούνται οι ορισμοί του «υπόπτου φυγής»: ένας απορριφθείς μετανάστης θα θεωρείται ύποπτος διαφυγής – και άρα θα τίθεται υπό κράτηση – εάν δεν έχει σταθερή διαμονή, αν αλλάξει κατοικία χωρίς να ενημερώσει ή αν αρνηθεί δακτυλοσκόπηση/βιομετρικό έλεγχο . Με τα κριτήρια αυτά, διευρύνεται σημαντικά η δυνατότητα προληπτικής κράτησης αλλοδαπών που θεωρούνται ότι ενδέχεται να αποπειραθούν να αποφύγουν την απέλαση.

Κατάργηση της «επταετίας» και άλλες μεταρρυθμίσεις

Ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο μέτρο του νομοσχεδίου είναι η κατάργηση της λεγόμενης “επταετίας” – δηλαδή της διάταξης που επέτρεπε σε αλλοδαπούς χωρίς άδεια, εφόσον είχαν συνεχόμενη παρουσία 7 ετών στην Ελλάδα, να αιτηθούν άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους. Το νέο σχέδιο νόμου καταργεί ρητά κάθε δυνατότητα νομιμοποίησης βάσει πολυετούς παραμονής . Η συγκεκριμένη πρόβλεψη είχε εισαχθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2018-2019, με σκοπό να δοθεί ευκαιρία ένταξης σε ανθρώπους που ζούσαν και εργάζονταν επί χρόνια στη σκιά, χωρίς νόμιμα έγγραφα . Τώρα, αυτή η δίοδος ένταξης κλείνει, κάτι που κατά την κυβέρνηση θα αφαιρέσει ένα κίνητρο παράνομης παραμονής, αλλά κατά τους επικριτές τιμωρεί ανθρώπους που έχουν ήδη ριζώσει στην ελληνική κοινωνία.

Στο ίδιο πνεύμα αποτροπής, διευρύνεται η χρήση της έννοιας «ασφαλής τρίτη χώρα» στο άσυλο. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι αιτούντες άσυλο των οποίων η αίτηση απορρίφθηκε (ακόμα και σε β’ βαθμό) θα μπορούν εφεξής να επιστρέφονται και σε άλλες χώρες πέραν της πατρίδας τους . Ως «ασφαλείς» μπορούν να θεωρηθούν χώρες διέλευσης από τις οποίες πέρασαν οι αιτούντες καθ’ οδόν προς την Ελλάδα, ή τρίτες χώρες όπου είχαν ήδη προστασία (π.χ. Τουρκία, αν και η πρακτική εφαρμογή αυτής της διάταξης θα εξαρτηθεί από διακρατικές συμφωνίες) . Η πρόβλεψη ευθυγραμμίζεται με τις ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές – σύμφωνα με το Υπουργείο Μετανάστευσης, υιοθετεί τις οδηγίες του νέου Ευρωπαϊκού Συμφώνου για το Άσυλο και τη Μετανάστευση που δρομολογείται για το 2026 . Είναι αξιοσημείωτο ότι ήδη από το 2021, η Ελλάδα είχε ορίσει μέσω ΚΥΑ την Τουρκία ως ασφαλή τρίτη χώρα για πέντε εθνικότητες αιτούντων ασύλου, μια πρακτική που τότε είχε επικριθεί από ανθρωπιστικές οργανώσεις. Με το νέο νομοσχέδιο, η έννοια θεσμοθετείται σε ευρύτερη βάση, ενισχύοντας την νομική δυνατότητα απαράδεκτου ασύλου και άμεσων επιστροφών σε τρίτες χώρες.

Διασύνδεση με το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο (2026)

Η κυβέρνηση συνδέει ευθέως τις αλλαγές με τη νέα ευρωπαϊκή πολιτική στο μεταναστευτικό. «Η Ευρώπη άλλαξε στρατηγική. Πλέον η προτεραιότητα είναι η αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων και η επιστροφή των παράτυπων μεταναστών», δήλωσε ο κ. Βορίδης σε πρόσφατη συνέντευξή του, σχολιάζοντας τη γενικότερη μεταστροφή σε αποτρεπτικές πολιτικές . Πράγματι, το υπό διαμόρφωση Σύμφωνο για το Άσυλο και Μετανάστευση της ΕΕ προβλέπει πιο σκληρό πλαίσιο ελέγχων στα σύνορα, ταχύτερες διαδικασίες ασύλου/επιστροφών και μηχανισμούς κατανομής ευθυνών μεταξύ κρατών-μελών. Το ελληνικό νομοσχέδιο αντλεί από αυτές τις κατευθύνσεις: όπως αναφέρθηκε, η αυστηροποίηση του πλαισίου εισόδου γίνεται «σύμφωνα με τις οδηγίες του νέου ευρωπαϊκού κανονισμού» που θα ισχύσει το 2026 . Επικαιροποιούνται νομικοί ορισμοί σε εναρμόνιση με τις προτάσεις της Κομισιόν – ενδεικτικά, επεκτείνεται η λίστα των πιθανών χωρών επιστροφής (συνήθους διαμονής, ασφαλούς διέλευσης, πρώτης ασύλου) για όσους δεν παίρνουν άσυλο .

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιδιώκει να παρουσιάσει την Ελλάδα ως πρωτοπόρο στην ευρωπαϊκή προσπάθεια αποτροπής της παράτυπης μετανάστευσης. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός σημείωσε στο Υπουργικό ότι η χώρα μας διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στον επαναπροσδιορισμό της ευρωπαϊκής στάσης απέναντι στη μετανάστευση . Το αφήγημα είναι ότι μετά από χρόνια έμφασης στην ένταξη και το λεγόμενο «μοίρασμα βαρών», η ΕΕ κινείται προς μια σκληρότερη αλλά πιο ρεαλιστική προσέγγιση, όπου η μη συμμόρφωση μεταναστών με τις αποφάσεις ασύλου θα έχει απτές συνέπειες (φυλάκιση, απέλαση) και τα εξωτερικά σύνορα θα φυλάσσονται αυστηρά. Στο πλαίσιο αυτό, η Αθήνα θέλει να θωρακίσει το νομικό της οπλοστάσιο πριν τεθεί σε εφαρμογή το Σύμφωνο, ώστε να είναι σε θέση να αξιοποιήσει πλήρως τα νέα εργαλεία (π.χ. συνοριακές διαδικασίες, επιστροφές μέσω ευρωπαϊκών συμφωνιών).

Ωστόσο, διεθνείς οργανισμοί και ΜΚΟ εκφράζουν έντονο προβληματισμό για την ευρωπαϊκή στροφή. Η Διεθνής Αμνηστία προειδοποίησε ότι οι μεταρρυθμίσεις του Συμφώνου «θα γυρίσουν πίσω το ευρωπαϊκό δίκαιο ασύλου επί δεκαετίες, θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη οδύνη και θα θέσουν περισσότερους ανθρώπους σε κίνδυνο παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων» . Ήδη 21 ανθρωπιστικές οργανώσεις είχαν απευθύνει έκκληση το 2023 ενάντια στις προτάσεις αυτές, τονίζοντας ότι η έμφαση στις επιστροφές και την αποτροπή υπονομεύει το δικαίωμα στο άσυλο. Το ελληνικό νομοσχέδιο, όντας από τους πρώτους που ενσωματώνουν αυτή τη νέα φιλοσοφία, αναμένεται να αποτελέσει τεστ για το πώς θα εφαρμοστεί το Σύμφωνο στην πράξη και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις.

Πηγές: Επίσημες δηλώσεις υπουργείου, ρεπορτάζ Καθημερινής, ΑΠΕ-ΜΠΕ, Amnesty International, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ομοσπονδιακό Δικαστήριο των ΗΠΑ μπλοκάρει τους δασμούς «Ημέρα Απελευθέρωσης» του Τραμπ

Υπερέβη την εξουσία του ο πρόεδρος Τραμπ, επιβάλλοντας εκτεταμένους βασικούς δασμούς σε σχεδόν όλους τους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ, επικαλούμενος ‘εθνική έκτακτη ανάγκη’, έκρινε ομοσπονδιακό δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών, στις 28 Μαΐου.

Με απόφασή του, το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο Διεθνούς Εμπορίου, με έδρα τη Νέα Υόρκη, έκρινε ότι ο Νόμος περί Διεθνών Εξουσιών Οικονομικής Έκτακτης Ανάγκης (International Emergency Economic Powers Act – IEEPA) δεν ερμηνεύεται ως παροχή εξουσιοδότησης στον πρόεδρο για την «επιβολή απεριόριστων δασμών σε προϊόντα από σχεδόν κάθε χώρα του κόσμου».

Σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, το Σύνταγμα αποδίδει αποκλειστικά στο Κογκρέσο την εξουσία να «επιβάλει και να εισπράττει φόρους, δασμούς, τέλη και εισφορές» και να «ρυθμίζει το εμπόριο με ξένα έθνη».

Ο Τραμπ κήρυξε εθνική εμπορική έκτακτη ανάγκη στις 2 Απριλίου, κάνοντας χρήση του IEEPA, ώστε να επιβάλλει βασικό δασμό 10% σχεδόν σε όλες τις εισαγωγές προς τις ΗΠΑ, καθώς και υψηλότερους ανταποδοτικούς δασμούς για πολλές χώρες.

Ο εν λόγω νόμος επιτρέπει στον πρόεδρο να ρυθμίζει τις εισαγωγές — συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των δασμών — υπό εξαιρετικές συνθήκες, όπως αυτή μιας εθνικής έκτακτης ανάγκης.

Πέρα από τον βασικό δασμό, επιβλήθηκαν ανταποδοτικοί δασμοί έως και 50% σε επιλεγμένους εμπορικούς εταίρους που κατηγορούνταν για υψηλούς δασμούς σε αμερικανικά προϊόντα, μη δασμολογικά εμπόδια ή σημαντικά εμπορικά ελλείμματα. Ο Τραμπ χαρακτήρισε αυτούς τους δασμούς ως «Liberation Day» («Ημέρα Απελευθέρωσης»), υποστηρίζοντας ότι ήταν αναγκαίοι για τη διασφάλιση της εθνικής ασφάλειας, την αντιμετώπιση αθέμιτων εμπορικών πρακτικών και την προστασία της εγχώριας βιομηχανίας.

Ωστόσο, στις 23 Απριλίου, δώδεκα πολιτείες υπέβαλαν αγωγή κατά της κυβέρνησης Τραμπ στο ίδιο δικαστήριο, υποστηρίζοντας ότι οι παγκόσμιοι δασμοί του προέδρου βασίζονταν σε αυθαίρετη κρίση και όχι σε νόμιμη εξουσιοδότηση.

Οι γενικοί εισαγγελείς των πολιτειών Αριζόνα, Όρεγκον, Κολοράντο, Κονέκτικατ, Ντέλαγουερ, Ιλινόι, Μέιν, Μινεσότα, Νεβάδα, Νέο Μεξικό, Νέα Υόρκη και Βερμόντ υποστήριξαν ότι μόνο το Κογκρέσο έχει την εξουσία να επιβάλλει δασμούς σε εισαγωγές.

Στην αγωγή τους, ανέφεραν ότι, επικαλούμενος την εξουσία να επιβάλει τεράστιους και συνεχώς μεταβαλλόμενους δασμούς σε όποια αγαθά επιλέγει και για οποιονδήποτε λόγο κρίνει κατάλληλο ώστε να κηρύττει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ο πρόεδρος ανέτρεψε τη συνταγματική τάξη και προκάλεσε χάος στην αμερικανική οικονομία.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, το δικαστήριο εξέτασε τα επιχειρήματα τόσο της κυβέρνησης Τραμπ όσο και μικρών επιχειρήσεων που επίσης είχαν προσφύγει κατά των παγκόσμιων δασμών.

Ο δικηγόρος Τζέφρυ Σβαμπ, εκπροσωπώντας τις επιχειρήσεις, υποστήριξε ότι ο Τραμπ προχώρησε σε άνευ προηγουμένου διεύρυνση της εκτελεστικής εξουσίας.

Από την πλευρά του υπουργείου Δικαιοσύνης, ο νομικός σύμβουλος Έρικ Χάμιλτον υποστήριξε ότι ο IEEPA επιτρέπει στον πρόεδρο όχι μόνο να επιβάλει δασμούς, αλλά και ότι η απόφασή του δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο.

Την περασμένη εβδομάδα, οι 12 γενικοί εισαγγελείς ζήτησαν από το ίδιο δικαστήριο την αναστολή εφαρμογής των δασμών του Τραμπ.

Στην απόφασή του, την Τετάρτη, το Δικαστήριο Διεθνούς Εμπορίου έκανε δεκτό το αίτημα των προσφευγόντων για συνοπτική απόφαση επί της υπόθεσης. Οι συνοπτικές αποφάσεις εκδίδονται όταν αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαφωνία ως προς τα βασικά γεγονότα και ότι ο προσφεύγων δικαιούται απόφαση σύμφωνα με τον νόμο.

Το δικαστήριο διευκρίνισε ότι η αποδοχή της συνοπτικής απόφασης καθιστά άνευ αντικειμένου το αίτημα για προσωρινή διαταγή, καθώς η ουσία της υπόθεσης κρίνεται υπέρ των προσφευγόντων, καθιστώντας περιττή την έκδοση διαταγής αναστολής.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, ο IEEPA δεν εξουσιοδοτεί καμία από τις προεδρικές διαταγές περί παγκόσμιων, ανταποδοτικών ή εμπορικών δασμών. Οι πρώτες δύο διαταγές υπερβαίνουν κάθε εξουσία που παρέχει ο IEEPA στον πρόεδρο για τη ρύθμιση των εισαγωγών μέσω δασμών.

Η απόφαση έχει ως αποτέλεσμα και την ακύρωση των δασμών που είχαν επιβληθεί για την καταπολέμηση του φαιντανύλης — οι οποίοι ανέρχονταν στο 25% και επιβάλλονταν σε Μεξικό, Καναδά και Κίνα — καθώς κρίνονται επίσης μη συμβατοί με τον IEEPA.

Όπως ανέφερε το δικαστήριο, οι σχετικές διατάξεις για εμπορικούς δασμούς αποτυγχάνουν να συνδεθούν ουσιαστικά με τις απειλές που επικαλούνται, και ως εκ τούτου απορρίπτονται. Επιπλέον, γνωστοποιήθηκε ότι θα εκδοθεί συνοπτική απόφαση κατά των Ηνωμένων Πολιτειών και οι επίμαχες προεδρικές διαταγές θα ακυρωθούν και θα απαγορευθεί μόνιμα η εφαρμογή τους.

Το δικαστήριο τόνισε ότι δεν τίθεται ζήτημα περιορισμένης ανακούφισης για τους προσφεύγοντες, καθώς εάν οι διατάξεις είναι παράνομες ως προς αυτούς, τότε είναι παράνομες για όλους.

Σε δήλωσή του στην εφημερίδα The Epoch Times, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Κους Ντεσάι σημείωσε ότι «δεν εναπόκειται σε μη εκλεγμένους δικαστές να καθορίζουν τον τρόπο διαχείρισης μιας εθνικής έκτακτης ανάγκης». Ο ίδιος πρόσθεσε ότι η μη ανταποδοτική μεταχείριση των Ηνωμένων Πολιτειών από ξένες χώρες έχει οδηγήσει στα ιστορικά και επίμονα εμπορικά ελλείμματα της χώρας, τα οποία — όπως ανέφερε — αποτελούν εθνική κρίση που έχει καταστρέψει κοινότητες, έχει πλήξει τους εργαζόμενους και έχει αποδυναμώσει τη βιομηχανική βάση άμυνας, χωρίς το δικαστήριο να αμφισβητεί αυτά τα γεγονότα.

Η κυβέρνηση Τραμπ ανακοίνωσε ότι έχει ασκήσει έφεση κατά της απόφασης.

Του Jacob Burg
Με τη συμβολή των Sam Dorman, Jack Phillips και Katabella Roberts

Ο Τραμπ δίνει στον Πούτιν προθεσμία δύο εβδομάδων για να δείξει καλή θέληση για την ειρήνη στην Ουκρανία – Προειδοποιεί για νέες κυρώσεις

Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε στις 28 Μαΐου ότι δίνει στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν προθεσμία δύο εβδομάδων για να αποδείξει τη σοβαρότητά του ως προς τον τερματισμό του πολέμου, προειδοποιώντας ότι, σε διαφορετική περίπτωση, οι ΗΠΑ θα προβούν σε αυστηρότερα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων νέων κυρώσεων.

«Είμαι πολύ απογοητευμένος», είπε ο Τραμπ σε δημοσιογράφους στο Οβάλ Γραφείο, αναφερόμενος στις πρόσφατες επιθέσεις με drones και πυραύλους σε ουκρανικές πόλεις, τις οποίες καταδίκασε λόγω των απωλειών σε άμαχο πληθυσμό, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη συνομιλίες για τον τερματισμό του μακρόχρονου πολέμου.

Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο Πούτιν «θέλει πραγματικά να σταματήσει τον πόλεμο», ο Τραμπ απάντησε πως παραμένει αβέβαιος για τις προθέσεις του Ρώσου προέδρου και δεσμεύτηκε ότι οι ΗΠΑ θα αντιδράσουν σκληρότερα εάν αποδειχθεί πως δεν διαπραγματεύεται με ειλικρίνεια. «Δεν μπορώ να σας το πω αυτό τώρα, αλλά σε περίπου δύο εβδομάδες θα ξέρουμε… αν μας καθυστερεί επίτηδες ή όχι. Κι αν το κάνει, θα αντιδράσουμε διαφορετικά», είπε χαρακτηριστικά.

Ο Τραμπ ανέφερε ότι ο ειδικός απεσταλμένος του, Στιβ Γουίτκοφ, ηγείται «πολύ δυναμικά» των διαπραγματεύσεων με το Κρεμλίνο και υπονόησε ότι η Ρωσία δείχνει πρόθυμη να επιτευχθεί συμφωνία. «[Η Ρωσία φαίνεται] να θέλει να κάνει κάτι, αλλά μέχρι να υπογραφεί το έγγραφο, κανείς δεν μπορεί να πει τίποτα με βεβαιότητα», είπε.

Παρά την αυξανόμενη ενόχλησή του για την κλιμάκωση των ρωσικών επιθέσεων κατά τη διάρκεια διαπραγματεύσεων υπό την αμερικανική διαμεσολάβηση, ο Τραμπ τόνισε ότι απέφυγε να επιβάλει νέες κυρώσεις κατά της Μόσχας επειδή πιστεύει ότι οι εμπλεκόμενες πλευρές βρίσκονται κοντά σε εκεχειρία. «Δεν θέλω να το καταστρέψω», είπε, προσθέτοντας πως οι κυρώσεις θα μπορούσαν να εκτροχιάσουν τις συνομιλίες.

Ο ίδιος δήλωσε ότι υπήρξε «πολύ πιο σκληρός» με τη Ρωσία από οποιονδήποτε άλλο πρόεδρο των ΗΠΑ, επισημαίνοντας ωστόσο ότι χρειάζεται σωστός συγχρονισμός για την επιβολή κυρώσεων. «Αυτός δεν είναι δικός μου πόλεμος – είναι ο πόλεμος του [πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζο] Μπάιντεν, του [προέδρου της Ουκρανίας Βολοντίμιρ] Ζελένσκι και του Πούτιν. Δεν είναι ο πόλεμος του Τραμπ», είπε, τονίζοντας πως η μοναδική του εμπλοκή είναι για να σταματήσει η αιματοχυσία.

Ο Τραμπ έχει δεσμευθεί επανειλημμένα να τερματίσει τον πόλεμο – τον φονικότερο στην Ευρώπη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – και τις τελευταίες ημέρες έχει εντείνει τη ρητορική του κατά του Πούτιν. Στις 27 Μαΐου, δήλωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι ο Ρώσος πρόεδρος «παίζει με τη φωτιά», συνεχίζοντας τις επιθέσεις ενόσω βρίσκονται σε εξέλιξη ειρηνευτικές συνομιλίες.

Μετά από περισσότερες από δύο ώρες συνομιλιών με τον Τραμπ την περασμένη εβδομάδα, ο Πούτιν δήλωσε σε δημοσιογράφους ότι συμφώνησε να αρχίσει η σύνταξη μνημονίου με ενδεχόμενο πλαίσιο για ειρηνευτική συμφωνία, περιλαμβάνοντας χρονοδιάγραμμα εκεχειρίας. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, επιβεβαίωσε στις 28 Μαΐου ότι η Μόσχα ολοκληρώνει το μνημόνιο και σκοπεύει να το παρουσιάσει στον δεύτερο γύρο άμεσων διαπραγματεύσεων με την Ουκρανία, που προτείνεται να διεξαχθεί την επόμενη εβδομάδα στην Τουρκία.

«Η ρωσική πλευρά, όπως είχε συμφωνηθεί, συνέταξε άμεσα σχετικό μνημόνιο, στο οποίο παραθέτει τη θέση της για όλες τις πτυχές της αξιόπιστης υπέρβασης των βασικών αιτίων της κρίσης [με την Ουκρανία]», δήλωσε ο Λαβρόφ. «Η αντιπροσωπεία μας, με επικεφαλής τον [σύμβουλο του Πούτιν] Βλαντίμιρ Μεντίνσκι, είναι έτοιμη να το παρουσιάσει στην ουκρανική πλευρά και να δώσει τις απαραίτητες διευκρινίσεις κατά τη δεύτερη φάση των απευθείας συνομιλιών στην Κωνσταντινούπολη, τη Δευτέρα 2 Ιουνίου».

Δεν υπήρξε άμεση απάντηση από την Ουκρανία σχετικά με την πρόταση της Ρωσίας. Ο πρώτος γύρος συνομιλιών, που διεξήχθη στις 16 Μαΐου στην Τουρκία, αποτέλεσε την πρώτη απευθείας επαφή μεταξύ των δύο πλευρών από την έναρξη του πολέμου τον Φεβρουάριο του 2022. Η συνάντηση εκείνη απέφερε μια ανταλλαγή αιχμαλώτων, χωρίς όμως πρόοδο προς μια γενική εκεχειρία. Ούτε ο Πούτιν ούτε ο Ζελένσκι συμμετείχαν, με το Κίεβο να στέλνει χαμηλόβαθμη αντιπροσωπεία, καθώς το αίτημα του Ζελένσκι για απευθείας συνάντηση με τον Πούτιν απορρίφθηκε.

Το Κίεβο και αρκετοί δυτικοί σύμμαχοι κατηγορούν τη Μόσχα ότι χρησιμοποιεί τη διπλωματία ως μέσο καθυστέρησης, ενώ συνεχίζει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις – κατηγορία την οποία το Κρεμλίνο απορρίπτει. Η Ρωσία υποστηρίζει ότι οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία πρέπει να αντιμετωπίζει τις «βασικές αιτίες» της σύγκρουσης, όπως την επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς και τη στρατιωτική υποστήριξη της Δύσης προς την Ουκρανία. Η Μόσχα επιμένει ότι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ συνιστά υπαρξιακή απειλή, αφού θα έφερνε στρατιωτική παρουσία της Δύσης στα σύνορα της Ρωσίας. Η Ουκρανία, από την πλευρά της, απορρίπτει κάθε ρωσικό «βέτο» για το μέλλον της στη Συμμαχία και ζητά ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας από τη Δύση.

Οι πρόσφατες δηλώσεις του Τραμπ ότι δίνει προθεσμία δύο εβδομάδων στον Πούτιν να αποδείξει αν επιθυμεί πράγματι την ειρήνη, έρχονται λίγες ημέρες μετά τη δήλωσή του πως «απολύτως» εξετάζει νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Η τοποθέτησή του ακολούθησε ένα από τα πιο φονικά Σαββατοκύριακα ρωσικών επιθέσεων από την αρχή του πολέμου, παρά τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ.

Απαντώντας στις επικρίσεις για τις τελευταίες επιθέσεις, το Κρεμλίνο δήλωσε στις 26 Μαΐου ότι οι ρωσικές πληγές ήταν αντίποινα για φερόμενες ουκρανικές επιθέσεις σε πολιτικές υποδομές εντός της Ρωσίας. Δυτικοί ηγέτες έχουν απορρίψει αυτό το επιχείρημα, ενώ η εφημερίδα The Epoch Times δεν έχει επαληθεύσει ανεξάρτητα τους ισχυρισμούς της Μόσχας.

Ο Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ Τζ. προαναγγέλλει την έκδοση νέων ιατρικών περιοδικών

Ο Κέννεντυ ανέφερε σε συνέντευξή του στο podcast Ultimate Human ότι, σε περίπτωση που τεθεί σε εφαρμογή αυτό το μέτρο, τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health – NIH) θα προχωρήσουν στη δημιουργία δικών τους επιστημονικών περιοδικών, ώστε να φιλοξενούν τη δημοσίευση της έρευνας των επιστημόνων τους.

Σύμφωνα με τον ίδιο, τα υπάρχοντα περιοδικά παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται η απουσία δημοσιοποίησης των πρωτογενών δεδομένων, γεγονός που καθιστά δύσκολη την αναπαραγωγή των μελετών και ευνοεί τη νοθεία. Όπως είπε, σκοπεύει να αφιερώσει περίπου το 20% του προϋπολογισμού των NIH σε μελέτες αναπαραγωγής, τονίζοντας ότι κάθε έρευνα θα πρέπει να επαναλαμβάνεται.

Πρόσθεσε επίσης ότι για πρώτη φορά θα δημοσιεύεται και η διαδικασία της αξιολόγησης από ομοτίμους, ενώ εξέφρασε την πρόθεση της κυβέρνησης να σταματήσει τη δημοσίευση σε περιοδικά όπως τα Lancet, NEJM και JAMA, κάνοντας λόγο για εκτεταμένη διαφθορά σε αυτά.

Ο υπουργός επικαλέστηκε τον εκδότη του Lancet, Ρίτσαρντ Χόρτον, ο οποίος έχει γράψει ότι «μεγάλο μέρος της επιστημονικής βιβλιογραφίας, ίσως και το ήμισυ, ενδέχεται να είναι απλώς αναληθές», εξαιτίας προβλημάτων όπως οι συγκρούσεις συμφερόντων και τα μικρά δείγματα στις μελέτες. Ανέφερε επίσης την πρώην εκδότρια του New England Journal of Medicine, Μάρσια Άνγκελ, η οποία είχε γράψει το 2009 ότι «δεν είναι πλέον δυνατό να πιστεύει κανείς μεγάλο μέρος της κλινικής έρευνας που δημοσιεύεται ή να βασίζεται στην κρίση έγκριτων ιατρών και επίσημων ιατρικών οδηγιών».

Ο Κέννεντυ επεσήμανε ακόμη ότι το σημερινό σύστημα δημοσιεύσεων απαιτεί από τους ερευνητές να πληρώνουν για να δημοσιεύσουν τα ευρήματά τους, ενώ πολλές φορές η χρηματοδότηση των μελετών προέρχεται από φαρμακευτικές εταιρείες που έχουν συμφέρον από τα αποτελέσματα.

Όπως είπε, εκτός αν τα περιοδικά αλλάξουν ριζικά, η κυβέρνηση σχεδιάζει να απαγορεύσει στους επιστήμονες των NIH να δημοσιεύουν εκεί και να δημιουργήσει αντίστοιχα περιοδικά εντός των δημόσιων φορέων. Εκτίμησε δε ότι τα νέα αυτά περιοδικά θα εξελιχθούν σε κορυφαία στο είδος τους.

Εκπρόσωπος του New England Journal of Medicine δήλωσε με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην εφημερίδα The Epoch Times ότι το περιοδικό διατηρεί «ένα αψεγάδιαστο ιστορικό επιστημονικής αυστηρότητας και ανεξαρτησίας», προσθέτοντας ότι εφαρμόζονται αυστηρές διαδικασίες αξιολόγησης και επιμέλειας ώστε να διασφαλίζεται η αντικειμενικότητα και αξιοπιστία των δημοσιεύσεων, ανεξαρτήτως αν προέρχονται από πανεπιστήμια ή από τη βιομηχανία. Τόνισε επίσης ότι το περιοδικό θα συνεχίσει να επικεντρώνεται στη δημοσίευση επιστημονικών ανακαλύψεων που στοχεύουν στη βελτίωση της υγείας των Αμερικανών και του παγκόσμιου πληθυσμού.

Μέχρι τη στιγμή δημοσίευσης του άρθρου, το Lancet, το JAMA και τα NIH δεν είχαν απαντήσει σε σχετικά αιτήματα σχολιασμού.

Ο επικεφαλής των NIH, Δρ Τζέι Μπαττατσάρυα, και ο επικεφαλής του FDA, Δρ Μάρτυ Μακάρυ, συμμετέχουν στο συντακτικό συμβούλιο του Journal of the Academy of Public Health, ενός νέου περιοδικού που ιδρύθηκε φέτος και δίνει έμφαση στην ελεύθερη πρόσβαση, την ανοικτή αξιολόγηση, την αμοιβή και αναγνώριση των κριτών, καθώς και τη δυνατότητα των μελών της Ακαδημίας να δημοσιεύουν τις εργασίες τους χωρίς περιορισμούς από επιτροπές. Ο Μάρτιν Κούλντορφ, ένας από τους ιδρυτές του περιοδικού, είχε δηλώσει στο πρώτο του τεύχος ότι στόχος είναι να εξαλειφθούν τα φαινόμενα «φιλτραρίσματος» άρθρων.

Σημειώνεται πάντως ότι τόσο ο Μπαττατσάρυα όσο και ο Μακάρυ φέρονται να έχουν τεθεί σε προσωρινή άδεια από τα καθήκοντά τους στο συμβούλιο.

Η Επιτροπή «Make America Healthy Again», με πρόεδρο τον Κέννεντυ, αναφέρει στην πρώτη της έκθεση ότι η υγεία των παιδιών στις ΗΠΑ επιδεινώνεται εν μέρει λόγω της «υπερβολικής φαρμακευτικής αγωγής», η οποία αποδίδεται σε φαινόμενα «εταιρικής κυριαρχίας», όπου τα συμφέροντα της βιομηχανίας επηρεάζουν και παραμορφώνουν την επιστημονική βιβλιογραφία, τη νομοθεσία, τα πανεπιστήμια, τους ρυθμιστικούς φορείς, τα ιατρικά περιοδικά, τις ιατρικές ενώσεις, τις κατευθυντήριες οδηγίες και τα μέσα ενημέρωσης.

Η Επιτροπή επεσήμανε ότι είναι λανθασμένη η υπόθεση πως τα επιστημονικά άρθρα ελέγχονται και επιβεβαιώνονται από τα περιοδικά, σημειώνοντας ότι συχνά τα περιοδικά δεν έχουν πρόσβαση στα πρωτογενή δεδομένα των μελετών, κάτι που καθιστά αδύνατη την ανεξάρτητη επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων.

Μία από τις δέκα συστάσεις της Επιτροπής είναι τα NIH να αναλάβουν πρωτοβουλία για την αντιμετώπιση της «κρίσης αναπαραγωγής», επενδύοντας σε μελέτες επαναληψιμότητας με στόχο την ενίσχυση της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας της βασικής επιστήμης και των παρεμβάσεων για τις χρόνιες παιδικές ασθένειες.