Αστυνομική επιχείρηση της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος, για τη σύλληψη Τούρκων υπηκόων που διαμένουν στην Ελλάδα και φέρονται να εμπλέκονται στο οργανωμένο έγκλημα, βρίσκεται σε εξέλιξη από τις πρωινές ώρες στην Αττική.
Όπως έγινε γνωστό από την Αστυνομία, μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί έξι υπήκοοι Τουρκίας, οι οποίοι κατηγορούνται για παράβαση των νόμων περί όπλων και ναρκωτικών, ενώ συνεχίζονται οι έρευνες σε σπίτια και άλλους χώρους.
Η σημερινή επιχείρηση είναι συνέχεια μιας σειράς άλλων επιχειρήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί το τελευταίο διάστημα από την Διεύθυνση Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα και στοχεύει στην εξάρθρωση εγκληματικών ομάδων που σχετίζονται με την τουρκική μαφία.
Μετά την ολοκλήρωση της επιχείρησης, θα ανακοινωθούν λεπτομέρειες για τα αποτελέσματα από την ΕΛΑΣ.
Ξεκίνησε στο νοσοκομείο «Μεταξά» η δράση «Παρέα με Ουρά», όπου σκύλοι θεραπείας βρίσκονται δίπλα σε ογκολογικούς ασθενείς, χαρίζοντάς τους ανακούφιση, δύναμη και χαμόγελο κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους.
Ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης σε ανάρτηση του στο Χ κάνει λόγο για μια συγκινητική και σπουδαία δράση: «Στο ΕΣΥ αποδεικνύουμε κάθε μέρα ότι μπορούμε να καινοτομούμε. Στο Νοσοκομείο ‘Μεταξά’ ξεκίνησε μια συγκινητική και σπουδαία δράση: η ‘Παρέα με Ουρά’. Σκύλοι θεραπείας βρίσκονται δίπλα σε ογκολογικούς ασθενείς, χαρίζοντας ανακούφιση, δύναμη και χαμόγελο κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους» αναφέρει και συνεχίζει: «Ως υπουργός Υγείας, έχω ιδιαίτερη ευαισθησία για τους ογκολογικούς ασθενείς και θέλω να στηρίξω προσωπικά τέτοιες καινοτόμες πρωτοβουλίες που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής τους».
Όπως αποκαλύπτει ο υπουργός Υγείας στην ανάρτηση του, τα επόμενα βήματα στο πρόγραμμα έχουν ως εξής :
– Από το φθινόπωρο, συστηματικές εβδομαδιαίες επισκέψεις σκύλων θεραπείας στο Νοσοκομείο «Μεταξά», με τη συνεργασία της διοίκησης, του Dog Therapy και του Win Cancer.
– Σταδιακή επέκταση του προγράμματος και σε άλλα ογκολογικά νοσοκομεία της χώρας.
Και κάτι ακόμη πιο καινοτόμο, συμπληρώνει ο Α. Γεωργιάδης, «εξετάζουμε τη δυνατότητα οι ίδιοι οι ασθενείς να μπορούν να φέρνουν, υπό αυστηρούς κανόνες και πρωτόκολλα, τα δικά τους σκυλιά σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους του ‘Μεταξά’»
«Το ΕΣΥ εξελίσσεται και αλλάζει προς το καλύτερο, μέρα με τη μέρα. Και η δική μας δέσμευση είναι πάντα μία: να βάζουμε τον ασθενή στο επίκεντρο», καταλήγει η ανάρτηση του υπουργού Υγείας.
Ο διάδοχος του βρετανικού θρόνου και η οικογένειά του προβλέπεται να εγκατασταθούν σε μία νέα ιδιοκτησία στην περιοχή του Ουίνδσορ, εγείροντας ερωτήματα για το μέλλον των Ανακτόρων του Μπάκιγχαμ, που προσφάτως ανακαινίστηκαν.
Όπως γράφει η ταμπλόιντ The Sun, το πριγκιπικό ζεύγος και τα τρία παιδιά του βρήκαν στο Forest Lodge, ένα αρχοντικό με οκτώ δωμάτια στο Ουίνδσορ, δυτικά του Λονδίνου, το «παντοτινό σπίτι» τους.
Το παλάτι του Κένσινγκτον, που διαχειρίζεται την επικοινωνία του Ουίλλιαμ και της Κέητ, επιβεβαίωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων πως η οικογένεια θα μετακομίσει «εντός του έτους».
Ζούσε ήδη στον βασιλικό τομέα, σε μια μικρότερη κατοικία.
Στις 20 Αυγούστου, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ τόνισε ότι οι προσπάθειες επίλυσης θεμάτων ασφαλείας που αφορούν την Ουκρανία χωρίς τη συμμετοχή της Μόσχας είναι «αδιέξοδοι».
Η δήλωσή του ήρθε λίγο μετά τη συνάντηση της 18ης Αυγούστου του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ με τον Ουκρανό ομόλογό του Βολοντίμιρ Ζελένσκι και διάφορους Ευρωπαίους ηγέτες, για να συζητήσουν τις εγγυήσεις ασφάλειας προς την Ουκρανία.
Ο Λαβρόφ εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του, σημειώνοντας: «Δεν μπορούμε να δεχθούμε την πρόταση να λυθούν τα ζητήματα ασφάλειας, της συλλογικής ασφάλειας, χωρίς τη συμμετοχή της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτό δεν θα λειτουργήσει. Είμαι βέβαιος πως στη Δύση, και ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, κατανοούν απολύτως ότι ο σοβαρός διάλογος περί ασφάλειας χωρίς τη Ρωσική Ομοσπονδία είναι ουτοπικός. Είναι δρόμος αδιέξοδος».
Ο Λαβρόφ, διακεκριμένος διπλωμάτης με σταθερή παρουσία στο υπουργείο από το 2004 και στενός συνεργάτης του Βλαντίμιρ Πούτιν, διανύει το 75ο έτος της ζωής του.
Εικονική σύνοδος του ΝΑΤΟ
Την ίδια μέρα, οι αρχηγοί άμυνας του ΝΑΤΟ πραγματοποίησαν εικονική σύνοδο, εξετάζοντας πιθανά μελλοντικά πλαίσια εγγυήσεων ασφαλείας προς το Κίεβο, που θα μπορούσαν να ανοίξουν τον δρόμο για ειρηνευτική συμφωνία.
Ο Ιταλός ναύαρχος Τζουζέπε Καβοντραγκόνε, πρόεδρος της στρατιωτικής επιτροπής του ΝΑΤΟ, ανέφερε ότι στη βιντεοδιάσκεψη συμμετείχαν οι ηγέτες άμυνας και των 32 κρατών-μελών.
Διακεκριμένη και η πρώτη συμμετοχή του Αμερικανού στρατηγού Αλέξις Γκρίνκβιτς, ανώτατου συμμαχικού διοικητή Ευρώπης, με σκοπό την ενημέρωση για την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας.
Προηγήθηκε συνάντηση του Τραμπ με τον Πούτιν στην Αλάσκα, στις 15 Αυγούστου, όπου ο Αμερικανός πρόεδρος εμφανίστηκε συγκρατημένα αισιόδοξος δηλώνοντας: «Δεν υπάρχει συμφωνία έως ότου υπάρξει συμφωνία».
Αμέσως μετά, στην συνέντευξη Τύπου, ο Πούτιν επανέλαβε τη δέσμευση της Ρωσίας να εξαλείψει τις βασικές εστίες σύγκρουσης στην Ουκρανία και να αντιμετωπίσει θεμελιώδεις απειλές ασφαλείας.
Έθεσε εκ νέου ως προϋπόθεση την εγγύηση ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ και απέρριψε κάθε ενδεχόμενο να αποσταλούν δυνάμεις του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία υπό τον ρόλο «ειρηνευτικής δύναμης» στην περίπτωση κατάπαυσης του πυρός.
Στις 19 Αυγούστου, ο Τραμπ απέκλεισε ενδεχόμενο αποστολής αμερικανικών δυνάμεων στην Ουκρανία.
Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 13 Αυγούστου, οι χώρες του αποκαλούμενου «Συνασπισμού των Προθύμων» τόνισαν σε ανακοίνωσή τους ότι «αποτελεσματικές και αξιόπιστες εγγυήσεις ασφαλείας είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας».
Στις 18 Αυγούστου, ο Τραμπ υποδέχθηκε τον Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο, με την παρουσία του Βρετανού πρωθυπουργού Κηρ Στάρμερ, του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν και άλλων Ευρωπαίων ηγετών.
Αργότερα, ο Αμερικανός πρόεδρος ανήρτησε στα κοινωνικά δίκτυα πως το βασικό θέμα της συνάντησης ήταν οι εγγυήσεις ασφάλειας.
Ο Ζελένσκι ζήτησε ξεκάθαρες εγγυήσεις, υπογραμμίζοντας: «Χρειαζόμαστε ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας για να διασφαλιστεί μια πραγματικά ασφαλής και διαρκής ειρήνη», όπως ανέφερε σε ανάρτησή του στο Telegram στις 20 Αυγούστου.
Η δήλωση αυτή ήρθε σε συνέχεια διαδοχικών ρωσικών χτυπημάτων με πυραύλους και μη επανδρωμένα σε ουκρανικές πόλεις. Ουκρανοί αξιωματούχοι σημείωσαν ότι σε κατοικημένες περιοχές στη Σούμι και την Οδησσό τραυματίστηκαν 15 άτομα, ανάμεσά τους τρία παιδιά.
Στην ίδια ανάρτηση, ο Ουκρανός πρόεδρος επεσήμανε: «Οι ρωσικές επιθέσεις αποδεικνύουν την ανάγκη συνέχισης της πίεσης στη Μόσχα, την ανάγκη για νέες κυρώσεις και δασμούς μέχρι να εξαντληθεί κάθε διπλωματικό περιθώριο».
Μέσα στο τεταμένο αυτό σκηνικό, ο Τραμπ επιδιώκει τον τερματισμό του πολέμου που ξέσπασε τον Φεβρουάριο του 2022, όταν ο Πούτιν έδωσε εντολή για στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία.
Ο Λαβρόφ, σε δήλωσή του στις 7 Μαρτίου 2022, είχε υποστηρίξει: «Ο στόχος της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης είναι η αποτροπή ενός πολέμου που είτε υφίσταται είτε μπορεί να ξεκινήσει μέσα από το ουκρανικό έδαφος».
Ο Μακρόν έχει προτείνει τη διεξαγωγή συνόδου στην Ελβετία με τη συμμετοχή του Τραμπ, του Πούτιν και του Ζελένσκι, με τη Βέρνη να δηλώνει διαθέσιμη να φιλοξενήσει τη συνάντηση.
Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Γιόχαν Βάντεφουλ, άσκησε πρόσφατα κριτική στη «επιθετική» συμπεριφορά του κινεζικού κομμουνιστικού καθεστώτος στα Στενά της Ταϊβάν.
Η τοποθέτησή του αυτή έγινε εν όψει του επικείμενου ταξιδιού του στην Ιαπωνία και την Ινδονησία, με τον ίδιο να τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης των δεσμευτικών διεθνών κανόνων.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους, ο Βάντεφουλ δήλωσε: «Η ολοένα και πιο επιθετική στάση της Κίνας στα Στενά της Ταϊβάν και στις θάλασσες της Ανατολικής και Νότιας Κίνας αφορά και την Ευρώπη – διακυβεύονται θεμελιώδεις αρχές της παγκόσμιας συνύπαρξής μας».
Συμπλήρωσε επίσης: «Αντιμετωπίζουμε αυτή την κατάσταση ενωμένοι, τασσόμενοι υπέρ μιας διεθνούς τάξης που στηρίζεται στην ισχύ του νόμου και σε δεσμευτικούς κανόνες για όλους».
Ο Βάντεφουλ επαίνεσε την αλληλέγγυα στάση της Ιαπωνίας προς την Ευρώπη σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Το υπουργείο του εξέδωσε ξεχωριστή ανακοίνωση, εκφράζοντας την ανησυχία του για τις ενέργειες του κινεζικού καθεστώτος.
Το τελευταίο διάστημα, η ένταση στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού έχει κλιμακωθεί λόγω εδαφικών διεκδικήσεων.
Πρόσφατα, ο κινεζικός στρατός υποστήριξε ότι παρακολούθησε και απώθησε αμερικανικό αντιτορπιλικό κοντά στη διαφιλονικούμενη ύφαλο Σκάρμπορο, στη Νότια Σινική Θάλασσα. Αντίθετα, το αμερικανικό ναυτικό υπογράμμισε πως οι επιχειρήσεις του ήταν απολύτως συμβατές με το Διεθνές Δίκαιο.
Παράλληλα, ο καγκελάριος Φρήντριχ Μερτς ετοιμάζεται να συναντηθεί στην Ουάσιγκτον με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι και τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, με σκοπό την προώθηση ειρηνευτικής επίλυσης στην Ουκρανία.
Τέλος, η Κίνα, παρότι αποτελεί σημαντικό εμπορικό εταίρο για τη Γερμανία, λογίζεται ταυτόχρονα ως ανταγωνιστής, ιδιαίτερα μετά τη στήριξη που έχει παράσχει στη Ρωσία κατά τη διάρκεια της εισβολής στην Ουκρανία, γεγονός που έχει εντείνει τις τριβές με τις δυνάμεις της Δύσης αναφορικά με τη συνεχιζόμενη σύγκρουση.
Ειδικό σχέδιο ασφαλείας για την κινητοποίηση πιστών εθελοντικών μονάδων σε ολόκληρη τη χώρα ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, στον απόηχο των αυξανόμενων εντάσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της προεδρίας, η πρωτοβουλία που ανακοινώθηκε στις 18 Αυγούστου προβλέπει την ενεργοποίηση περίπου 4,5 εκατομμυρίων μελών της πολιτοφυλακής σε όλη τη νοτιοαμερικανική χώρα. «Με αυτόν τον τρόπο», τόνισε ο Μαδούρο, «διασφαλίζονται η ειρήνη, η ηρεμία και η κυριαρχία της Βενεζουέλας».
Η κίνηση αυτή γίνεται δύο εβδομάδες αφότου το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης διπλασίασε την αμοιβή για πληροφορίες που θα οδηγήσουν στη σύλληψη του Μαδούρο, ανεβάζοντάς την στα 50 εκατ. δολάρια.
Ανακοινώνοντας την αύξηση της αμοιβής, η γενική εισαγγελέας των ΗΠΑ Παμ Μπόντι κατηγόρησε τον Μαδούρο για συνεργασία με λατινοαμερικανικές συμμορίες και καρτέλ ναρκωτικών.
Την περασμένη εβδομάδα οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέπτυξαν αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις στη νότια Καραϊβική, στο πλαίσιο επιχειρήσεων κατά των λατινοαμερικανικών καρτέλ ναρκωτικών. Η συγκεκριμένη ανάπτυξη τοποθετεί τις αμερικανικές στρατιωτικές μονάδες σχετικά κοντά στις βόρειες ακτές της Βενεζουέλας.
Σε αυτό το κλίμα έντασης, το γραφείο του Μαδούρο τόνισε πως στόχος της κινητοποίησης της πολιτοφυλακής είναι να καταστεί η Βενεζουέλα «αδιαπέραστη ζώνη απέναντι σε εγκληματικές συμμορίες, διακινητές ναρκωτικών και φασίστες μισθοφόρους που μπορεί να δρουν στην περιοχή».
Διαχρονικές εντάσεις με τις ΗΠΑ
Οι σχέσεις μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Βενεζουέλας είναι τεταμένες εδώ και χρόνια. Στις 11 Αυγούστου 2017, κατά την πρώτη του θητεία, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε σε δημοσιογράφους: «Έχουμε πολλές επιλογές για τη Βενεζουέλα, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής, αν χρειαστεί».
Η διοίκηση Τραμπ δεν αναγνώρισε τις προεδρικές εκλογές του 2018, στις οποίες το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο της Βενεζουέλας ανακήρυξε νικητή τον Μαδούρο. Το 2019, ο Τραμπ υποστήριξε τον τότε πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης, Χουάν Γκουαϊδό, όταν εκείνος αμφισβήτησε τη νίκη του Μαδούρο και αυτοανακηρύχθηκε προσωρινός αρχηγός του κράτους.
Ο Γκουαϊδό ηγήθηκε μιας σύντομης αποτυχημένης απόπειρας εξέγερσης κατά του Μαδούρο, στις 30 Απριλίου 2019.
Ομοίως, η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν απέρριψε το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του Ιουλίου 2024, από τις οποίες, σύμφωνα με το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο, αναδείχθηκε και πάλι νικητής ο Μαδούρο, παρά την αμφισβήτηση της νομιμότητας της εκλογικής διαδικασίας.
Κατά τη διάρκεια ενημέρωσης στις 19 Αυγούστου, η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου, Καρολάιν Λέβιτ, δήλωσε: «Ο Τραμπ υπήρξε σαφής και συνεπής όσον αφορά τη Βενεζουέλα. Είναι έτοιμος να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο ισχύος των ΗΠΑ για να αποτρέψει την εισροή ναρκωτικών στη χώρα μας και να φέρει τους υπεύθυνους ενώπιον της δικαιοσύνης. […] Το καθεστώς Μαδούρο δεν είναι η νόμιμη κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Πρόκειται για ένα ναρκο-τρομοκρατικό καρτέλ. Κατά την άποψη αυτής της κυβέρνησης, ο Μαδούρο δεν είναι νόμιμος πρόεδρος, αλλά φυγόδικος επικεφαλής του καρτέλ που έχει κατηγορηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες για διακίνηση ναρκωτικών στη χώρα».
Το υπουργείο Εξωτερικών της Ταϊβάν τόνισε την ανάγκη το νησί να βασίζεται στις δικές του δυνάμεις για την ασφάλειά του, μετά τις δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, σχετικά με τον Κινέζο ηγέτη Σι Τζινπίνγκ.
Ο Τραμπ, σε συνέντευξή του στο Fox News, στον δημοσιογράφο Μπρετ Μπάιερ, παρέθεσε δήλωση του Σι Τζινπίνγκ προς τον ίδιο: «Δεν θα το κάνω ποτέ όσο εσύ είσαι πρόεδρος», αναφερόμενος σε συνομιλία που είχε με τον Σι για την Ταϊβάν.
Σε απάντηση στις δηλώσεις Τραμπ, ο εκπρόσωπος του υπουργείου, Σιάο Κουανγκγουέι, ανέφερε στις 19 Αυγούστου προς τους δημοσιογράφους: «Η ασφάλεια της Ταϊβάν πρέπει να διασφαλιστεί με ίδιες προσπάθειες, γι’ αυτό η χώρα μας εργάζεται σταθερά για την ενίσχυση των δυνατοτήτων της αυτοάμυνας και της ανθεκτικότητάς της. Θα συνεχίσουμε να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση».
Η ένταση γύρω από το καθεστώς της Ταϊβάν υπογραμμίζεται και από τη στάση της Κίνας. Το κομμουνιστικό καθεστώς του Πεκίνου θεωρεί την αυτοδιοικούμενη Ταϊβάν ως δικό της έδαφος και δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να καταφύγει στη βία για να την προσαρτήσει.
Σε δήλωσή του, στις 18 Αυγούστου, το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε ότι «η Ταϊβάν αποτελεί εσωτερικό ζήτημα που αφορά τον κινεζικό λαό».
Παρά την έλλειψη επίσημων διπλωματικών σχέσεων, οι ΗΠΑ διατηρούν στενή συνεργασία με την Ταϊβάν βάσει του Νόμου περί Σχέσεων με την Ταϊβάν (Taiwan Relations Act), ο οποίος επιτρέπει στην Ουάσιγκτον να της παρέχει αμυντικό εξοπλισμό.
Μεταφορές οπλισμού συνεχίζονται στο πλαίσιο αυτής της νομοθεσίας. Ενδεικτικά, τον Φεβρουάριο της περασμένης χρονιάς, η Υπηρεσία Συνεργασίας Αμυντικής Ασφάλειας του Πενταγώνου ενημέρωσε το Κογκρέσο για επικείμενη πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού επικοινωνιών και τεχνολογίας ελέγχου, αξίας 75 εκατ. δολαρίων, στο Γραφείο Οικονομικών και Πολιτιστικών Αντιπροσώπων της Ταϊπέι, σύμφωνα με τον Νόμο 96-8 που συνδέεται με το παραπάνω νομικό πλαίσιο.
Οι ΗΠΑ ακολουθούν διαχρονικά πολιτική «στρατηγικής ασάφειας» όσον αφορά την άμυνα της Ταϊβάν, παράλληλα με την πολιτική «Μία Κίνα», η οποία διαφέρει από την ερμηνεία του Πεκίνου.
Η Ουάσιγκτον αναγνωρίζει τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ως τη μόνη νόμιμη κυβέρνηση της Κίνας, διατηρώντας ωστόσο ανεπίσημες σχέσεις με την Ταϊβάν μέσω του Αμερικανικού Ινστιτούτου.
Επίσημες δηλώσεις του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επαναλαμβάνουν σταθερά ότι οι ΗΠΑ αντιτίθενται σε οποιαδήποτε μονομερή αλλαγή του status quo.
Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Πητ Χέγκσεθ, αναφέρθηκε στις αυξανόμενες στρατιωτικές δυνατότητες της Κίνας αναφορικά με την Ταϊβάν, δηλώνοντας στο πλαίσιο του διαλόγου Shangri-La, στις 31 Μαΐου: «Είναι γνωστό ότι έχει διατάξει τον στρατό της να είναι έτοιμος να εισβάλει στην Ταϊβάν έως το 2027. Κάθε προσπάθεια της κομμουνιστικής Κίνας να κατακτήσει την Ταϊβάν διά της βίας θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού και για ολόκληρο τον κόσμο. Η απειλή από την Κίνα είναι πραγματική και δεν υπάρχει λόγος να την ωραιοποιούμε».
Όταν ο δημοπράτης και εμπειρογνώμων παλαιών αντικειμένων Τσαρλς Χάνσον ξεκίνησε για τη δουλειά του το καλοκαίρι του 2018, δεν είχε ιδέα ότι θα συναντούσε το εύρημα της ζωής του.
Ήταν στο γραφείο του στο Χάμπτον Κωρτ, στο νοτιοδυτικό Λονδίνο, όταν μια ευκατάστατη κυρία έδωσε στον Χάνσον ένα χαρτοκιβώτιο που περιείχε δύο διακοσμητικά λουλούδια από σκληρό πέτρωμα: ένα κλαδί βερβερίδας και μια περικοκλάδα ιπομοίας (‘μωβ χωνάκι’). «Μέσα, τυλιγμένα σε μια παλιά πετσέτα, βρισκόταν το Άγιο Δισκοπότηρο ενός δημοπράτη – αυτό που θα πιστεύει ότι θα δει μόνο στα πιο τρελά του όνειρα: όχι ένα, αλλά δύο λουλούδια Οίκο Φαμπερζέ», δήλωσε ο Χάνσον σε δελτίο Τύπου. «Η τεράστια αξία τέτοιων ευρημάτων δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Τέτοια έργα είναι τα πιο σπάνια της τέχνης του Φαμπερζέ και είναι πολύ ξεχωριστά».
Αυτό που έκανε αυτά τα λουλούδια Φαμπερζέ ιδιαίτερα σπάνια είναι ότι ήταν άγνωστα στους μελετητές. Σήμερα σώζονται μόνο περίπου 80 βοτανικές μελέτες του Φαμπερζέ, οι περισσότερες είναι καλά τεκμηριωμένες.
Η γυναίκα γνώριζε ότι ο Φαμπερζέ είχε φτιάξει τα λουλούδια, αλλά δεν είχε συνειδητοποιήσει τη σπανιότητά τους. Τα είχε κληρονομήσει από τον πατέρα της, ο οποίος, στη δεκαετία του 1960, είχε δεχτεί ένα εξοχικό και τρία αντικείμενα Fabergé ως αντάλλαγμα για εργασίες που είχε ολοκληρώσει σε ένα κτήμα στη Σκωτία. Φυλούσε τα μη ασφαλισμένα λουλούδια στο σπίτι της.
Αν και και τα δύο λουλούδια είχαν μικρές φθορές και δεν είχαν αποκατασταθεί, η ιπομοία πωλήθηκε για 160.000 λίρες (περίπου 21ο.000 ευρώ) και το κλαδί βερβερίδας για 170.000 λίρες (περίπου 222.000 ευρώ) στην αίθουσα δημοπρασιών Hanson’s London, στις 11 Ιουνίου 2018.
Απαράμιλλα αριστουργήματα εμπνευσμένα από τη φύση
Το βιβλίο της Μέριλιν Φάιφερ Σουέζυ «Fabergé Flowers» εξηγεί την ιστορία αυτών των βοτανικών μελετών, ενώ περιλαμβάνει και ένα εκτενές κεφάλαιο για τη δημιουργία τους.
Ο Φαμπερζέ παρήγαγε για πρώτη φορά λουλούδια από σμάλτο γύρω στα 1890. Τα σκληρά, από λίθους λουλούδια δημιουργήθηκαν αργότερα, εμπνευσμένα από ένα μπουκέτο χρυσάνθεμων από το παλάτι του Κινέζου αυτοκράτορα, τα οποία ο Οίκος ανέλαβε να επισκευάσει.
Ένας τεχνίτης της Fabergé που επισκεύαζε τα χρυσάνθεμα είδε πώς η εταιρεία θα μπορούσε να δημιουργήσει παρόμοια λουλούδια από σκληρό πέτρωμα.
Οι καλλιτέχνες του Φαμπερζέ μελέτησαν ζωντανά δείγματα φυτών και εικόνες από βοτανικές εγκυκλοπαίδειες πριν σχεδιάσουν τα λουλούδια. Ο Πέτερ Καρλ Γκουστάβοβιτς Φαμπερζέ, μαζί με την ομάδα του, αποφάσιζε ποια σχέδια λουλουδιών θα αναπαράγονταν. Η ομάδα των έμπειρων τεχνιτών επέβλεπε κάθε βήμα της διαδικασίας, με τον Φαμπερζέ και τον σχεδιαστή του να εγκρίνουν ακόμη και τις πρώτες ύλες, που συχνά προέρχονταν από τα Ουράλια Όρη, πριν σταλούν στον φινλανδικής καταγωγής μάστορα χρυσοχόο, Χένρικ Βίγκστρομ, για περαιτέρω έγκριση.
Ο Βίγκστρομ επέβλεπε τη δημιουργική διαδικασία από την αρχή μέχρι το τέλος. Η μικρή ομάδα ειδικών του επεξεργάζονταν πρώτα την τεχνική διαδικασία μετατροπής των δισδιάστατων σχεδίων σε τρισδιάστατα αντικείμενα. Αυτό δεν περιελάμβανε μόνο την επιλογή των πολύτιμων μετάλλων και λίθων που θα αναπαρήγαγαν καλύτερα τα φρούτα και τα λουλούδια, αλλά και τον καθορισμό των τεχνικών και της διαδικασίας συναρμολόγησης κάθε κομματιού.
Λευκά λουλούδια όπως νάρκισσοι, λευκές πασχαλιές και υάκινθοι σκαλίζονταν σε λευκό χαλαζία, ενώ πολύχρωμα άνθη όπως τα μοσχομπίζελα διαμορφώνονταν από αχάτη, χαλαζία και κορνεόλη. Κόκκινα λουλούδια ή μούρα όπως η φούξια και τα σμέουρα σκαλίζονταν σε ροδονίτη από τα Ουράλια.
Λίνγκονμπέρρυ, περ. 1885-1915, από τον Οίκο Φαμπερζέ. Χαλκηδόνιος, νεφρίτης, χαλαζίας και χρυσός. 11,4 x 4,8 εκ. Συλλογή India Early Minshall, Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ, ΗΠΑ. (Public Domain)
Οι τεχνίτες σμίλευαν τα φύλλα από σιβηρικό νεφρίτη και χάρασσαν με λεπτομέρεια κάθε πλευρά για να μιμηθούν τις φλέβες των φύλλων. Σύμφωνα με το βιβλίο «Fabergé Flowers»: «Ήταν μια μεγάλη πρόκληση για τον τεχνίτη να σμιλέψει ένα εξαιρετικά λεπτό φύλλο από νεφρίτη, μερικές φορές με αυλακωτά άκρα και συχνά με φυσικές φλέβες και ακόμη και στριφωτές μπούκλες φύλλων».
Ο Φαμπερζέ προτιμούσε νεφρίτη από την περιοχή της λίμνης Βαϊκάλης στη Σιβηρία και από τα υψίπεδα Σαγιάν στα ανατολικά του όρους Αλτάι, στα σύνορα με τη Μογγολία.
Οι τεχνίτες συχνά τοποθετούσαν τα λουλούδια σε βάζα από κρύσταλλο, που το σκάλιζαν ώστε να μοιάζει με βάζο γεμάτο νερό.
Το εργαστήριο του Βίγκστρομ δημιουργούσε τα μεταλλικά μέρη και συναρμολογούσε τα λουλούδια. Δημιουργούσαν διαφορετικά κράματα χρυσού για τους διαφορετικούς χρωματικά μίσχους των λουλουδιών: κράμα χρυσού με χαλκό για τους κόκκινο-καφέ μίσχους, και κράμα χρυσού με ασήμι για τους πράσινους μίσχους. Οι χρυσοχόοι χάρασσαν το μέταλλο για να αναπαράγουν τη φυσική υφή του μίσχου.
Συγκολλούσαν αγκάθια ή κλαδιά στους μίσχους και στερέωναν τα φύλλα είτε με χρυσές καρφίτσες είτε εισάγοντας τα φύλλα σε ειδικές θήκες τις οποίες κολλούσαν στη θέση τους.
Τα άνθη, που αποτελούνταν από πολλά ξεχωριστά κομμάτια, ράβονταν προσεκτικά μεταξύ τους με λεπτό χρυσό νήμα. Αν δεν ήταν δυνατό να βρεθεί σκληρός λίθος ή πολύτιμο μέταλλο που να ταιριάζει με το χρώμα ενός λουλουδιού, τότε δημιουργούσαν το κατάλληλο σμάλτο οι τεχνίτες του Fabergé.
Πανσές, περ. 1885-1915, από τον Οίκο Φαμπερζέ. Χρυσός, νεφρίτης, σμάλτο και χαλαζίας, 11,7 x 4,7 εκ. Συλλογή India Early Minshall, Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ, ΗΠΑ. Αν οι καλλιτέχνες της Fabergé δεν κατάφερναν να βρουν φυσική πέτρα που να ταιριάζει με το λουλούδι, έκαναν επισμάλτωση, όπως σε αυτόν τον πανσέ. (Public Domain)
Κατόπιν, η ομάδα του Βίγκστρομ τοποθετούσε πολύτιμους λίθους στους υπέρους των λουλουδιών. Μπορεί να ήταν μικρά διαμάντια ή πράσινος γρανάτης από τα Μέσα Ουράλια, που είχε υψηλό δείκτη διάθλασης και αντανακλούσε το φως με εκθαμβωτικό τρόπο.
Άνθος άγριας τριανταφυλλιάς, περ. 1885-1915, από τον Οίκο Φαμπερζέ. Χρυσός, ασήμι, σμάλτο, διαμάντι, νεφρίτης και χαλαζίας, 10,16 χ 2,54 εκ. Συλλογή India Early Minshall, Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ, ΗΠΑ. (Public Domain)
Ανεμώνη, περ. 1905-1915, από τον Οίκο Φαμπερζέ (τεχνίτης: Χένρικ Βίγκστρομ). Λευκή ματ πέτρα, χρυσός, ζαφείρια, νεφρίτης και χαλαζίας. 14,3 x 4,1 εκ. Συλλογή India Early Minshall, Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ. (Public Domain)
Ο Φαμπερζέ συμπεριέλαβε ακόμη και πραγματικά φυτικά υλικά σε μερικές μελέτες λουλουδιών.
Οι δημοφιλείς πικραλίδες της εταιρείας περιείχαν ακόμα και τις τρίχες του κάλυκα, στερεωμένες με χρυσή κλωστή και διακοσμημένες με ακατέργαστα διαμάντια. Ο ανώτερος μάστορας της Fabergé, ο Φραντς Π. Μπίρμπαουμ, έγραψε στα απομνημονεύματά του το 1919 ότι «τα λαμπερά σημεία του διαμαντιού ανάμεσα στα λευκά χνούδια ήταν εξαιρετικά επιτυχημένα και εμπόδιζαν αυτό το τεχνητό λουλούδι να είναι μία υπερβολικά πιστή αναπαραγωγή της φύσης».
Ένα από τα αγαπημένα του Φαμπερζέ
Ο Φαμπερζέ χρησιμοποίησε περισσότερο το μοτίβο του κρίνου της κοιλάδας (μιγκέ). Σύμφωνα με το Βοτανικό Μουσείο του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (τη βοτανική συλλογή του πανεπιστημίου), οι κρίνοι της κοιλάδας φύτρωσαν εκεί όπου έπεσαν τα δάκρυα της Παναγίας κατά τη σταύρωση του Χριστού. Παραδοσιακά, τα μικροσκοπικά άνθη τοποθετούνται σε νυφικά μπουκέτα και σε πέτα ως σύμβολο της επιστροφής της ευτυχίας.
Στην εποχή του Φαμπερζέ, οι κυρίες λάτρευαν το γλυκό τους άρωμα και οι πλούσιοι Ρώσοι συχνά τα εισήγαγαν με τρένο από τη νότια Γαλλία.
Το κρίνο της κοιλάδας ήταν επίσης το αγαπημένο λουλούδι μίας από τις πιο εξέχουσες πελάτισσες του Φαμπερζέ, της Αλεξάνδρας Φιοντόροβνας, συζύγου του τσάρου Νικολάου Β΄, του τελευταίου αυτοκράτορα της Ρωσίας. Η αυτοκράτειρα λάτρευε τα άνθη του Φαμπερζέ, και συχνά χάριζε κομμάτια σε φίλους ή τα χρησιμοποιούσε για να διακοσμήσει το χειμερινό της παλάτι.
Δύο εξαιρετικά δείγματα μιγκέ του Φαμπερζέ εκτίθενται στο Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ. Το ένα απεικονίζει ένα μικροσκοπικό μιγκέ με τα μαργαριταρένια μπουμπούκια του σφιχτά κλειστά και ένα λείο χρυσό στέλεχος. Το άλλο κομμάτι είναι πιο λεπτομερές: αποτελείται από ένα χρυσό στέλεχος με υφή και ανοιχτά μπουμπούκια: σε κάθε μαργαριτάρι είναι προσαρτημένο ένα ασημένιο κομμάτι σε σχήμα κορώνας με διαμάντια. Αυτό δημιουργεί τα χαρακτηριστικά καμπανόσχημα άνθη του μιγκέ. Αυτά τα μικρά μοτίβα λουλουδιών έχουν αναπαραχθεί σε όλες τις συλλογές του Φαμπερζέ.
Κρίνο της κοιλάδας (μιγκέ), περ. 1885-1915, από τον Οίκο Φαμπερζέ. Μαργαριτάρια, νεφρίτης, χαλαζίας, χρυσός και διαμάντια. 5 x 2,2 εκ. Συλλογή India Early Minshall, Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ, ΗΠΑ. (Public Domain)
Κρίνο της κοιλάδας (μιγκέ), περ. 1885-1915, από τον Οίκο Φαμπερζέ. Μαργαριτάρια, διαμάντια, νεφρίτης, χαλαζίας, ασήμι και χρυσός. 10,16 x 2,54 εκ. Συλλογή India Early Minshall, Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ, ΗΠΑ. (Public Domain)
Σύμφωνα με το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, «το πιο σημαντικό έργο του Φαμπερζέ στις Ηνωμένες Πολιτείες» είναι το «Αυτοκρατορικό καλάθι με κρίνα της κοιλάδας» που βρίσκεται στο μουσείο, ως δάνειο από το Ίδρυμα Matilda Geddings Gray. Στα απομνημονεύματά του, ο Μπιρμπάουμ περιέγραψε το καλάθι με τα 19 στελέχη μιγκέ ως εξής: «Υφασμένο από χρυσά κλαδιά και βρύα σε διάφορα χρώματα χρυσού, τα φύλλα ήταν φτιαγμένα από νεφρίτη και τα λουλούδια από ολόκληρα μαργαριτάρια και διαμάντια». Το 1896, οι τεχνίτες παρουσίασαν το καλάθι στην τσαρίνα Αλεξάνδρα όταν επισκέφθηκε την Παν-ρωσική Βιομηχανική Διάσκεψη και Έκθεση Τέχνης στο Νίζνι Νόβγκοροντ.
Αυτοκρατορικό καλάθι με κρίνα της κοιλάδας, 1896, από τον οίκο Φαμπερζέ (τεχνίτης: Αύγουστος Βίλχελμ Χόλμστρομ). Κίτρινο και πράσινο χρυσό, ασήμι, νεφρίτης, μαργαριτάρια και διαμάντια. 19 x 20 εκ. Ίδρυμα Matilda Geddings Gray. (Public Domain)
Το 1898, ο Νικόλαος Β΄ χάρισε στη σύζυγό του το αυγό «Κρίνοι της Κοιλάδας». Αντικατοπτρίζει το εμπνευσμένο από τη φύση στυλ art nouveau, που προτιμούσε τις καμπύλες γραμμές, τις ρέουσες φόρμες και τα λεπτά κλωνάρια. Σκαλισμένα φύλλα νεφρίτη ΄φυτρώνουν’ από τη βάση, ενώ χρυσά στελέχη λουλουδιών στηρίζουν ένα σύμπλεγμα μικροσκοπικών κρίνων από μαργαριτάρια. Όπως όλα τα αυγά Φαμπερζέ, έχει μια έκπληξη: τρεις οβάλ κορνίζες στηρίζονται στην κορυφή του, με μία κορώνα πάνω από την κεντρική, η οποία περιέχει τη φωτογραφία του Νικολάου Β’, ενώ στις δύο άλλες που βρίσκονται από κάτω υπάρχουν οι φωτογραφίες των θυγατέρων του, Όλγας και Τατιάνας.
Αυγό με κρίνα της κοιλάδας, 1898, από το Οίκο Φαμπερζέ (τεχνίτης: Μιχαήλ Πέρκιν, μινιατούρες του Γιοχάννες Ζένγκραφ). Σμάλτο, χρυσός, ρουμπίνια, μαργαριτάρια και διαμάντια. Ύψος 15,2 εκ. Απεικονίζονται ο τσάρος Νικόλαος Β΄ και οι θυγατέρες του, οι μεγάλες δούκισσες Όλγα και Τατιάνα. (Yuri Kadobnov/AFP μέσω Getty Images)
Κάθε βοτανική μελέτη του Φαμπερζέ αποτελεί επιτομή εξαιρετικής χειροτεχνίας και υπόδειγμα πολυτέλειας που αναδεικνύει με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο τον πλούσιο ορυκτό πλούτο της Ρωσίας. Ο Φαμπερζέ δημιούργησε εξαιρετικές μελέτες φρούτων και λουλουδιών, που μοιάζουν σαν να έχουν μόλις μαζευτεί από τον κήπο και να έχουν τοποθετηθεί σε ένα βάζο – μόνο η λάμψη των διαμαντιών και των γρανατών υποδηλώνει ότι πρόκειται για απομίμηση της φύσης.
Το Ιράν έχει αναπτύξει νέους πυραύλους με ισχυρότερες ικανότητες και είναι έτοιμο να τους χρησιμοποιήσει, εάν δεχθεί νέα επίθεση από το Ισραήλ, όπως ανακοίνωσε σήμερα το ιρανικό υπουργείο Άμυνας.
Ένας πόλεμος 12 ημερών έφερε τις δύο χώρες αντιμέτωπες, έπειτα από την αιφνιδιαστική επίθεση του Ισραήλ στις 13 Ιουνίου εναντίον του Ιράν. Ο ισραηλινός στρατός εξαπέλυσε εκατοντάδες πλήγματα κυρίως εναντίον στρατιωτικών και πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, σκοτώνοντας Ιρανούς επιστήμονες που εργάζονταν στο πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας, καθώς και υψηλόβαθμους αξιωματούχους.
Το Ιράν απάντησε εκτοξεύοντας πυραύλους και μη επανδρωμένα εναντίον του Ισραήλ, ενώ επέλεξε ως στόχο και τη μεγαλύτερη αμερικανική βάση στη Μέση Ανατολή, στο Κατάρ, πριν τερματιστούν οι εχθροπραξίες με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, στις 24 Ιουνίου.
«Οι πύραυλοι που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου των 12 ημερών είχαν κατασκευαστεί από το υπουργείο Άμυνας πριν από μερικά χρόνια», δήλωσε σήμερα ο στρατηγός Αζίζ Νασιρζαντέχ, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Irna.
«Σήμερα έχουμε κατασκευάσει πυραύλους με πολύ ανώτερες ικανότητες […] και αν ο σιωνιστής εχθρός ξεκινήσει ξανά αυτή την περιπέτεια, αναμφίβολα θα τους χρησιμοποιήσουμε», πρόσθεσε.
Μετά τη συμφωνία εκεχειρίας, Ιρανοί πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι δηλώνουν ότι η χώρα είναι έτοιμη για μια νέα στρατιωτική αντιπαράθεση, αν και δεν επιδιώκει τον πόλεμο.
Σήμερα, το πρακτορείο Tasnim μετέδωσε ότι αύριο, Πέμπτη, και την Παρασκευή θα διεξαχθούν στρατιωτικά γυμνάσια «στο βόρειο τμήμα του Ινδικού ωκεανού και στη θάλασσα του Ομάν».
Σύμφωνα με τις ιρανικές Αρχές, περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν στο Ιράν κατά τη διάρκεια του πολέμου του Ιουνίου. Το Ισραήλ, από την πλευρά του, έκανε λόγο για 28 νεκρούς.
Οι δυτικές χώρες και το Ισραήλ κατηγορούν το Ιράν ότι επιδιώκει να αναπτύξει πυρηνικά όπλα, κάτι που η Τεχεράνη διαψεύδει. Επιπλέον, επικρίνουν το ιρανικό βαλλιστικό πρόγραμμα, κυρίως για την ανάπτυξη πυραύλων ικανών να φέρουν πυρηνικές κεφαλές.
Το Ιράν ανακοίνωσε στις 28 Ιουλίου ότι δεν θα συζητά για τις αμυντικές του ικανότητες με τις δυτικές κυβερνήσεις, μετά από πρόταση της Γαλλίας να συναφθεί «ολοκληρωμένη συμφωνία» με την Τεχεράνη, η οποία θα αφορά τόσο τις πυρηνικές της δραστηριότητες όσο και το βαλλιστικό της πρόγραμμα, καθώς και την επιρροή που ασκεί στις χώρες της περιοχής.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ συντάσσει ξεχωριστή σχετική έκθεση «για όλα τα κράτη-μέλη των Ηνωμένων Εθνών και για όλες τις χώρες που λαμβάνουν βοήθεια, σύμφωνα με τον Νόμο περί Εξωτερικής Βοήθειας του 1961 και τον Νόμο περί Εμπορίου του 1974», τις οποίες το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ υποβάλλει στο Κογκρέσο. Η κάλυψη αφορά κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ και δεκάδες άλλες χώρες σε Ευρώπη (Ευρασία), Εγγύς Ανατολή, Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, Ανατολική Ασία και Ειρηνικό, Νότια και Κεντρική Ασία, Δυτικό Ημισφαίριο, κ.ά.
Οι εκθέσεις φέρουν ημερομηνία δημοσίευσης την 12η Αυγούστου και όλες έχουν πλέον αναρτηθεί στην επίσημη ιστοσελίδα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Συγκεκριμένα, για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα, η Έκθεση αναφέρεται στην πρόβλεψη, κατοχύρωση και προστασία της ελευθερίας της έκφρασης από το Σύνταγμα και τους νόμους της χώρας, σημειώνοντας ότι «η κυβέρνηση γενικά σεβόταν αυτό το δικαίωμα» κατά το 2024. Αναγνωρίζεται επίσης ότι η Ελλάδα διαθέτει «αποτελεσματική δικαστική εξουσία» και «ένα λειτουργικό δημοκρατικό πολιτικό σύστημα», που συνδυαστικά υποστηρίζουν το δικαίωμα αυτό.
Η Έκθεση διαπιστώνει ότι «η κυβέρνηση δεν λογόκρινε τα μέσα ενημέρωσης» στην ειδική ενότητα «Λογοκρισία από κυβερνήσεις, στρατιωτικούς, υπηρεσίες πληροφοριών ή αστυνομικές δυνάμεις, εγκληματικές ομάδες», σημειώνοντας ότι «τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης έτειναν να μη δημοσιεύουν δυσάρεστες ειδήσεις, το οποίο ανθρωπιστικές ομάδες απέδωσαν σε πιέσεις από τους ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης, σε ανησυχίες για την ασφάλεια ή την εργασιακή προστασία ή για τυχόν ποινική δυσφήμηση».
Οι συντάκτες της Έκθεσης αναφέρουν μία υπόθεση που απερρίφθη από τη δικαιοσύνη και άλλη υπόθεση σωματικής επίθεσης σε δημοσιογράφο από άγνωστο άτομο – με τη σημείωση ότι την είχε καταγγείλει και η ΕΣΗΕΑ – καθώς και ότι εγχώριοι και διεθνείς οργανισμοί κάνουν λόγο για «πιέσεις» σε δημοσιογράφους ώστε να αποφύγουν «την κριτική στην κυβέρνηση ή την αναφορά σκανδάλων». Επισημαίνουν, ακόμη, το περιεχόμενο της τελευταίας έκθεσης για το Κράτος Δικαίου της ΕΕ, η οποία διαπιστώνει μείωση των καταγγελιών για παρενόχληση δημοσιογράφων.
Στην Έκθεση για το Κράτος Δικαίου, αλλά και κατά την παρουσίασή της στις Βρυξέλλες, οι επιτελείς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναγνώρισαν τη βελτίωση της κατάστασης στη χώρα, αναφερόμενοι σε πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης, των αρμόδιων υπουργείων και του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη. Τόνισαν, μεταξύ άλλων, τη λειτουργία της Task Force για την ασφάλεια των δημοσιογράφων, την κατάργηση του αδικήματος της απλής δυσφήμησης, τη σταδιακή ενσωμάτωση περαιτέρω προβλέψεων για τις SLAPP, τη δημιουργία παρατηρητηρίου για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων, την αυστηροποίηση των ποινών για επιθέσεις κατά λειτουργών της ενημέρωσης, τη θέσπιση ιδιώνυμου αδικήματος για απειλές εναντίον αθλητικογράφων και την ενίσχυση της διαφάνειας μέσω των ρυθμίσεων στα Μητρώα Έντυπου και Ηλεκτρονικού Τύπου.
Η Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κάνει θετική αναφορά στο ότι «οι εθνικοί πάροχοι υπηρεσιών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών μέσων έπρεπε να εγγραφούν στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης» και ότι «η κυβέρνηση διατηρούσε επίσης μητρώο διαπιστευμένων τοπικών ιστοσελίδων, οι οποίες ήταν υποχρεωμένες να εμφανίζουν την πιστοποίησή τους στην αρχική τους σελίδα». Παρόμοιο ηλεκτρονικό μητρώο υπήρχε για τον περιφερειακό και τοπικό Τύπο.
Ως θετική ενέργεια χαρακτηρίζεται επίσης η υιοθέτηση από τη χώρα, τον Μάρτιο του 2024, της Οδηγίας για την Ελευθερία των ΜΜΕ, «με στόχο τη διασφάλιση της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης, της πολυφωνίας και της συντακτικής ανεξαρτησίας».
Η Έκθεση περιλαμβάνει, για κάθε χώρα, και ενότητες για τα δικαιώματα των εργαζομένων (ελευθερία του συνδικαλισμού και συλλογικές διαπραγματεύσεις), την ασφάλεια του ατόμου, κ.ά.
