Περιορισμένες οι ζημίες από τη φωτιά στον αρχαιολογικό χώρο της Βούντενης, αναφέρει ανακοίνωση του ΥΠΠΟ. Σύμφωνα με αυτήν, η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στην περιοχή των Συχαινών Πατρών, τις νυχτερινές ώρες της 12ης Αυγούστου, εισήλθε χθες Τετάρτη, τις πρώτες πρωινές ώρες, στον αρχαιολογικό χώρο, από την πλευρά του προϊστορικού οικισμού. Επεκτάθηκε ταχύτατα εντός του αρχαιολογικού χώρου και κατέκαψε τα δασικά τμήματα με την πυκνή βλάστηση (πεύκα, πουρνάρια, κλπ). Όλη η έκταση του μυκηναϊκού νεκροταφείου, οι διαδρομές επισκεπτών, ο οικισμός, ήταν πλήρως και επιμελώς αποψιλωμένα από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αχαΐας.
Όπως προσθέτει η ανακοίνωση του ΥΠΠΟ, οι μυκηναϊκοί τάφοι δεν υπέστησαν φθορές. Από τα προστατευτικά στέγαστρα των τάφων, τα μεγαλύτερα δύο, επίσης, δεν υπέστησαν φθορές. Κάηκαν έξι μικρότερα, των οποίων η αντικατάσταση θα γίνει άμεσα, μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν. Για την κατάσταση των καταλοίπων του οικισμού δεν υπάρχει εικόνα, διότι είναι αδύνατη η πρόσβαση, μέχρι αυτήν τη στιγμή. Ανέπαφα έμειναν τα σύγχρονα κτίρια του αρχαιολογικού χώρου (εκδοτήριο εισιτηρίων, φυλάκιο, χώρος προβολών, οι χώροι εξυπηρέτησης επισκεπτών, καθώς και το κτίριο του προσωπικού). Φθορές υπάρχουν, κατά τόπους, στις διαδρομές κίνησης των επισκεπτών. Καταστράφηκαν τα ξύλινα καθιστικά και τα μεγάλα κιόσκια στην περιοχή του οικισμού, δύο αποθήκες, η μία ήταν άδεια και στη δεύτερη φυλάσσονταν εργαλεία, υλικά και πλαστικά κιβώτια με όστρακα κεραμικής από παλαιές ανασκαφές. Όλα τα συντηρημένα κεραμικά ευρήματα των ανασκαφών είχαν μεταφερθεί, για λόγους ασφαλείας, το 2016, στις αποθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου Πατρών.
Δεδομένου ότι το φαινόμενο βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν επιτρέπεται επί του παρόντος η προσέγγιση, θα ακολουθήσει αναλυτική απογραφή και αποτίμηση των ζημιών, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Ο αρχαιολογικός χώρος θα παραμείνει κλειστός για το κοινό, έως ότου αποκατασταθεί η λειτουργικότητά του. Μέχρι στιγμής, και κατόπιν διερεύνησης, δεν έχουν επισημανθεί ζημίες σε άλλους χώρους ή μνημεία αρμοδιότητας της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αχαΐας, όπως αναφέρει η ανακοίνωση ΥΠΠΟ.
Ο οργανωμένος αρχαιολογικός χώρος της Βούντενης, στην Αχαΐα, περιλαμβάνει σημαντικό προϊστορικό νεκροταφείο, με διάρκεια από την πρώιμη Μυκηναϊκή (17ος αι.-16ος αι. π.Χ.) μέχρι την ύστερη Μυκηναϊκή περίοδο (μέσα 11ου αι. π.Χ.), με τύμβους θαλαμοειδείς, θολωτούς, κιβωτιόσχημους, όπως και κτιστούς θαλαμοειδείς τάφους, των οποίων οι ανασκαφές έχουν αποδώσει πλούσια και αξιόλογα ευρήματα. Σε παρακείμενο λόφο έχει εντοπιστεί και ο προϊστορικός οικισμός της περιοχής, τα κατάλοιπα του οποίου, επίσης, εντάσσονται στον επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο. Από το σύνολο των 78 ανασκαμμένων τάφων, επισκέψιμοι είναι οι εννέα. Η μελέτη της πυρόσβεσης και της πυροπροστασίας του αρχαιολογικού χώρου βρίσκεται ήδη στο τελικό στάδιο ωρίμανσης.
Είναι απίθανο να μαζέψει κανείς τους καρπούς της μαύρης καρυδιάς, καθώς απαιτείται τεράστια προσπάθεια για να ανοίξουν και η γεύση τους είναι πιο έντονη και λιγότερο λεπτή από εκείνη άλλων καρυδιών.
Τι θα λέγατε όμως αν μπορούσατε να τα χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε ένα λικέρ με γεύση καρυδιού, χωρίς να χρειάζεται να σπάσετε το σκληρό κέλυφος του καρυδιού; Φαίνεται ότι το μυστικό είναι τα άγουρα καρύδια. Όταν είδα ένα βίντεο στο Instagram του μείκτη Ντάννυ Τσάιλντς [Danny Childs] που έδειχνε πόσο εύκολη είναι η διαδικασία, αποφάσισα να το δοκιμάσω και εγώ.
Ο Τσάιλντς σπούδασε εθνοβοτανολόγος στη Νότια Αμερική και δημιουργεί ποτά με συλλεγμένα, τοπικά – συχνά προσωπικά – καλλιεργημένα συστατικά. Είναι συγγραφέας του βραβευμένου με το βραβείο James Beard βιβλίου «Slow Drinks» και ιδρυτής της ομώνυμης εταιρείας που προσφέρει επιχειρηματικές συμβουλές, εργαστήρια και ακόμη και pop-up εκδηλώσεις.
Ο Τσάιλντς άρχισε να φτιάχνει nocino (νοτσίνο) πριν από περίπου οκτώ χρόνια, όταν ένας φίλος του που ασχολείται με τη συλλογή άγριων φυτών τού έδωσε την ιδέα. Αυτό που ξεκίνησε ως μια δοκιμαστική παρτίδα έχει εξελιχθεί σε ετήσια παραγωγή περί των 80 λίτρων.
Από τους Κέλτες στoυς Ρωμαίους
Σύμφωνα με τον Τσάιλντς, η πρακτική κατάγεται από τη κελτική φυλή των Πικτών της Ανατολικής Σκωτίας, οι οποίοι συγκόμιζαν καρύδια κοντά στο θερινό ηλιοστάσιο και τα έβαζαν σε αλκοόλ για να φτιάξουν ένα σκούρο, γευστικό λικέρ.
Οι Πίκτοι πίστευαν ότι το ελιξίριο είχε μαγικές δυνάμεις. Οι Ρωμαίοι κατακτητές υιοθέτησαν την πρακτική.
«Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση», γράφει ο Τσάιλντς σε μια ανάρτηση στο Instagram, «οι Ρωμαίοι έστελναν κάθε χρόνο, τη νύχτα μεταξύ 23 και 24 Ιουνίου, μονό αριθμό παρθένων χωρίς παπούτσια στα δέντρα, για να μαζέψουν τα καρύδια». Το έγχυμα που προέκυπτε φυλασσόταν για τις δραστηριότητες του χειμερινού ηλιοστασίου.
Χρόνια αργότερα, καθώς ο Χριστιανισμός κυριάρχησε στην περιοχή, η Εκκλησία υιοθέτησε ορισμένα από τα προϋπάρχοντα παγανιστικά έθιμα, προσαρμόζοντάς τα στο δικό της τυπικό. Αντί, λοιπόν, να συλλέγουν καρύδια κατά το θερινό ηλιοστάσιο, η δραστηριότητα συνδέθηκε με την εορτή του Αγίου Ιωάννη, που γιορτάζεται την ίδια περίοδο, και το ποτό φυλασσόταν επίσης για τον χειμώνα, για την εορταστική περίοδο του δωδεκαημέρου (Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιά-Φώτα), επίσης κοντά στο χειμερινό ηλιοστάσιο.
Σήμερα, το ποτό είναι γνωστό ως nocino στην Ιταλία (noce = καρύδι στα ιταλικά), ενώ οι Γάλλοι το αποκαλούν liqueur de noix (noix = καρύδι στα γαλλικά).
Για την παρασκευή του nocino, η καλύτερη εποχή για τη συγκομιδή των άγουρων καρυδιών είναι συνήθως γύρω στα τέλη Ιούνη. (Kataara/Shutterstock)
Αναζητώντας τα άγουρα καρύδια
Στην Ευρώπη, η προτιμώμενη ποικιλία καρυδιάς είναι η Juglans regia, η οποία είναι επίσης γνωστή ως αγγλική, περσική ή κοινή. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, προτιμάται η Juglans nigra, η μαύρη καρυδιά. Η λευκή καρυδιά και ποικιλίες όπως η Τέξας, η Καλιφόρνια και η Αριζόνα είναι επίσης κατάλληλες.
Το κέλυφος του άγουρου καρυδιού έχει περίπου το μέγεθος – και το χρώμα – ενός λάιμ. Η εποχή για τη συγκομιδή των άγουρων καρυδιών εξαρτάται από την κλιματική ζώνη στην οποία βρίσκεστε. Στη Μεσόγειο είναι κοντά στη γιορτή του Αγίου Ιωάννη, στις 24 Ιουνίου, αλλά αυτό δεν είναι απόλυτο. Το καλύτερο είναι να ‘ακούσετε’ τα ίδια τα καρύδια: πρέπει να είναι αρκετά μαλακά ώστε να μπορείτε να τα κόψετε εύκολα με ένα μαχαίρι, επειδή το σκληρό κέλυφος – το καφέ στρώμα που αρχίζει να εμφανίζεται ακριβώς κάτω από την πράσινη σάρκα – δεν έχει σχηματιστεί ακόμα.
«Μαζεύω τα μαύρα καρύδια μου στο μονοπάτι όπου βγαίνω για τρέξιμο στην πόλη όπου ζω, στα προάστια του Νιου Τζέρσεϋ», λέει ο Τσάιλντς, «συγκεντρώνοντας αρκετά περίεργα βλέμματα από τους περαστικούς». Βρίσκει επίσης τα λιγότερο συνηθισμένα λευκά καρύδια – γνωστά και ως butternuts λόγω της πιο μαλακής και κρεμώδους γεύσης τους – στην άκρη ενός πάρκινγκ σε ένα επιχειρηματικό πάρκο.
Εγώ μάζεψα τα δικά μου από ένα πάρκο της πόλης ακριβώς απέναντι από το σπίτι μου στο Μάντισον και μπορώ να επιβεβαιώσω τα περίεργα βλέμματα. Την τελευταία φορά που είχα μάζεψα αυτά τα σκληρά, πράσινα καρύδια, ήμουν ένα από τα παιδιά της γειτονιάς και τα ήθελα για το παιχνίδι με τους φίλους μου στην αυλή.
Ο Ντάννυ Τσάιλντς μαζεύει άγουρα καρύδια μαζί με τον γιο του. (Ευγενική παραχώρηση του Ντάννυ Τσάιλντς)
Επεξεργασία
Πλύνετε καλά τα καρύδια, κόψτε τα στη μέση ή σε τέταρτα με ένα κοφτερό μαχαίρι και φυλάξτε τα σε ένα γυάλινο βάζο.
Εδώ, προσοχή! Τα άγουρα καρύδια και ο χυμός τους λεκιάζουν, οπότε προσέξτε να μην λερώσετε τα χέρια, τα ρούχα και την επιφάνεια όπου δουλεύετε (Ένας από τους φίλους του Τσάιλντς που συλλέγει καρύδια φτιάχνει μελάνι από το υγρό). Χρησιμοποιήστε λαστιχένια γάντια όταν τα χειρίζεστε, γιατί ακόμα κι από τα χέρια το χρώμα δύσκολα φεύγει.
Το υγρό που βγήκε από τα καρύδια μου αρχικά ήταν διαυγές και είχε μια ελαφριά κίτρινη απόχρωση. Αλλά την επόμενη μέρα, το υγρό μέσα στο βάζο είχε οξειδωθεί και είχε πάρει το χρώμα του καφέ.
Τα καρύδια πρέπει να καλυφθούν με αλκοόλη σιτηρών αραιωμένη με νερό σε 50-80 proof (30-40% ABV). Μπορείτε να υπολογίσετε online την αραίωση της αλκοόλης. Αφού η παρτίδα ωριμάσει για αρκετούς μήνες, φιλτράρετε τα καρύδια.
Στην Ιταλία, το νοτσίνο σερβίρεται συνήθως ως χωνευτικό, μετά το γεύμα. Ορισμένες συνταγές για οικιακή και εμπορική χρήση περιλαμβάνουν διάφορα μπαχαρικά, όπως κανέλα, φλούδα πορτοκαλιού, γαρίφαλο ή βανίλια. Στην πραγματικότητα, τα ιταλικά χωνευτικά γενικά περιλαμβάνουν περισσότερα από 30 μυστικά συστατικά, αλλά τα μπαχαρικά που ανέφερα είναι βασικά. Αλλά αν δεν θέλετε να κυριαρχήσουν στο μείγμα, χρησιμοποιήστε τα με φειδώ.
Ο Τσάιλντς προτιμά την απλή εκδοχή. Αν και χρησιμοποιεί Angostura bitters, το οποίο περιέχει περισσότερα από 40 συστατικά, δεν το παρακάνει. «Μου αρέσει το λικέρ καρυδιού να έχει γεύση καρυδιού», λέει. Συχνά χρησιμοποιεί το νοτσίνο του ως συστατικό κοκτέιλ, οπότε αν θέλει να προσαρμόσει τη γεύση, μπορεί να το κάνει αλλάζοντας τα άλλα συστατικά του κοκτέιλ.
Μην δοκιμάσετε το νοτσίνο πριν την ώρα του, καθώς τα καρύδια περιέχουν τανίνες, οι οποίες αρχικά κάνουν το μείγμα μάλλον πικρό. Ωστόσο, με την πάροδο των μηνών, οι τανίνες μαλακώνουν και η γεύση του καρυδιού ενισχύεται. Η προσθήκη ζάχαρης θα εξισορροπήσει ακόμη περισσότερο την πικράδα.
Αποθηκεύστε το σε γυάλινο μπουκάλι και πιείτε το σκέτο ή προσθέστε το σε κοκτέιλ. Ο Τσάιλντς προτιμά το Black Walnut Old Fashioned, που παρασκευάζεται με 70 ml μπέρμπον, 22 ml νοτσίνο, 15 ml σιρόπι ντεμεράρα και μια σταγόνα πορτοκαλιού και Angostura bitters. Ανακατέψτε με πάγο και σερβίρετε σε ποτήρι με πάγο. Είναι ο ιδανικός τρόπος για να γιορτάσετε το ηλιοστάσιο με τα καρύδια της καρυδιάς σας.
Το πρώτο στάδιο της παρασκευής του νοτσίνο. (Kevin Revolinski)
Νοτσίνο (Λικέρ καρυδιού)
Αποδίδει περίπου 2 λίτρα
Υλικά
2 λίτρα άγουρα καρύδια
Αποσταγμένο αλκοολούχο ποτό από σιτηρά 30-40 βαθμών (βότκα ή ουίσκι)
3 1/2 φλιτζάνια (830 ml) νερό
1 1/2 φλιτζάνι (360 ml) πλούσιο σιρόπι ντεμεράρα
30 ml Angostura bitters
Εκτέλεση
Α΄στάδιο: Συγκομίστε άγουρα καρύδια (γύρω στα τέλη Ιουνίου), πριν σκληρύνει το κέλυφός τους, για να μπορούν να κοπούν εύκολα με μαχαίρι. Κόψτε τα στη μέση, βάλτε τα σε ένα γυάλινο βάζο 2 λίτρων, καλύψτε τα με το αλκοολούχο ποτό και αφήστε τα να μαλακώσουν σε θερμοκρασία δωματίου για περίπου 5 μήνες.
Β΄στάδιο: Στα τέλη Νοεμβρίου, αφαιρέστε τα καρύδια, και στραγγίξτε και κρατήστε το υγρό. Θα πρέπει να αποδώσει περίπου 4 φλιτζάνια (950 ml). Προσθέστε το νερό, το σιρόπι ντεμεράρα και το bitter. Αποθηκεύστε σε θερμοκρασία δωματίου και αφήστε το να σταθεί για έναν επιπλέον μήνα, ώστε να υποχωρήσουν οι πτητικές ενώσεις, προσλαμβάνοντας μια απαλή, πικάντικη γεύση που θα συνεχίσει να βελτιώνεται και να γλυκαίνει με τον καιρό.
Το Nocino διατηρείται επ’ αόριστον σε θερμοκρασία δωματίου.
«Η συγγραφή μαθαίνεται με τη μίμηση», έγραψε κάποτε ο μεγάλος δάσκαλος της γραφής Ουίλλιαμ Ζίνσερ [William Zinsser, 1922-2015]. «Οι μαθητές συχνά αισθάνονται ένοχοι όταν αντιγράφουν κάποιον άλλον. Πιστεύουν ότι είναι ανήθικο ή φοβούνται ότι θα χάσουν την ταυτότητά τους. Το θέμα, όμως, είναι ότι τελικά ξεπερνάμε τα πρότυπά μας. Παίρνουμε ό,τι χρειαζόμαστε και μετά αποβάλλουμε τα ξένα στοιχεία και γινόμαστε αυτό που είναι να γίνουμε».
Τα λόγια του Ζίνσερ περιέχουν μεγάλη σοφία, τόσο για τους μαθητές όσο και για τους δασκάλους. Από την εμπειρία μου ως δάσκαλος και καθηγητής συγγραφής, οι καλύτεροι συγγραφείς είναι πάντα εκείνοι που διάβαζαν πολλά και καλά έργα. Έχουν μια αίσθηση της γλώσσας, μια διαισθητική κατανόηση τόσο του νοήματος όσο και της δομής, που δεν μπορεί να αποκτηθεί με κανέναν άλλο τρόπο παρά μόνο με το να βυθίζεις τη μύτη σου στα βιβλία. Αυτή η αίσθηση αναπτύσσεται οργανικά στο μυαλό του μαθητή που διαβάζει τακτικά.
Αντίθετα, είναι σχεδόν αδύνατο να αναπαραχθεί σε μαθητές που δεν διαβάζουν πολύ. Ούτε οι ασκήσεις ούτε οι διαλέξεις ούτε τα πρότυπα μπορούν να καλύψουν αυτή την έλλειψη. Το διάβασμα είναι όπως η πρωτεΐνη για τους μπόντι-μπίλντερ: απαραίτητο για την ανάπτυξη. Χωρίς μια πλούσια αναγνωστική ‘διατροφή’, ο δάσκαλος και ο μαθητής έχουν χάσει τη μάχη από χέρι.
Κάποιος βαθμός επάρκειας στη συγγραφή μπορεί να αποκτηθεί αποκλειστικά μέσω διαλέξεων, αλλά θα είναι πάντα λίγο αδέξιος και στερεότυπος. Η μούσα είναι αυστηρή και τείνει να ανταμείβει μόνον όσους έχουν διαβάσει τους μεγάλους λογοτέχνες. Τότε, και μόνο τότε, η μούσα θα κάνει τις λέξεις του μαθητή να χορέψουν.
Οι μαθητές μαθαίνουν πιο αποτελεσματικά όταν περνούν χρόνο με σπουδαία βιβλία και σπουδαίους ανθρώπους. (Yaroslav Shuraev/Pexels)
Μίμησις πράξεως σπουδαίας…
Αποτελεί κοινή λογική: μαθαίνουμε τα πάντα μέσω της μίμησης. Ο βιολονίστας παρακολουθεί τον δάσκαλο να κρατά το όργανο και το δοξάρι και μετά το δοκιμάζει ο ίδιος. Η κολυμβήτρια παρακολουθεί τον εκπαιδευτή να κάνει τις κινήσεις της ‘πεταλούδας’ και μετά τις δοκιμάζει η ίδια. Τα παιδιά ακούνε τα λόγια των γονιών τους και μετά προσπαθούν να τα επαναλάβουν. Οι πρώτες προσπάθειες είναι πάντα αδέξιες, όπως οι ακατάληπτες πρώτες λέξεις των μωρών. Σιγά-σιγά, ωστόσο, οι μιμήσεις φτάνουν στο επίπεδο του προτύπου – και ενίοτε το ξεπερνούν.
Γιατί λοιπόν να αντιμετωπίζουμε τη συγγραφή διαφορετικά, σαν να μπορεί να μαθευτεί μόνο μέσω αφηρημένης θεωρίας ή ακολουθώντας αυθαίρετους κανόνες; Σίγουρα, οι κανόνες και η θεωρία βοηθούν, και έχουν τη θέση τους στη διδασκαλία της γραφής. Αλλά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη συνειδητή πρακτική της μίμησης μεγάλων συγγραφέων – είναι όπως η μελέτη της ανατομίας του αλόγου: όσο κι αν τη μελετήσετε, δεν θα μάθετε να ιππεύετε καλά.
Διαβάστε, διαβάστε, διαβάστε
Κατ’ αρχάς, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να διαβάζουν πολύ οι ίδιοι, για όλους τους λόγους που προαναφέρθηκαν. Είναι καλή ιδέα όταν διαβάζετε να έχετε ένα μολύβι κι ένα τετράδιο κοντά σας, για να σημειώνετε τα αποσπάσματα που σας κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση. Αυτά μπορεί και να αποτελέσουν τη βάση για ασκήσεις στην τάξη ή για εργασίες για το σπίτι.
Μέσω της μίμησης, οι μαθητές αναπτύσσουν όχι μόνο τεχνικές δεξιότητες, αλλά και ευαισθησία στο ύφος και τον τόνο. (Cavan Images/Getty Images)
Αντιγραφή και υπαγόρευση
Καλά κείμενα που δεν ξεπερνούν σε μέγεθος μια παράγραφο, οι δάσκαλοι μπορούν να τα διαβάσουν δυνατά στην τάξη και να ζητήσουν από τους μαθητές να τα γράψουν καθ’ υπαγόρευση. Ακούγοντας και γράφοντας, ο ρυθμός και η δομή της γλώσσας, και το λεξιλόγιο απορροφώνται κατά κάποιον τρόπο από το μυαλό και σώμα. Οι λέξεις και οι φράσεις γίνονται μέρος του μαθητή, συνυφασμένες με τις ίνες και τα κύτταρα του εγκεφάλου και των μυών του.
Μια παραλλαγή της άσκησης είναι η αντιγραφή του αποσπάσματος, παρόλο που χάνεται σε αυτή την περίπτωση το ακουστικό στοιχείο – η καλή γραφή απαιτεί ευαισθησία στον ρυθμό. Ωστόσο, και στις δύο περιπτώσεις, ο μαθητής αναπαράγει επακριβώς τις λέξεις κάποιου μεγάλου συγγραφέα. Είναι σαν ένας χορευτής να μπορεί, για μια στιγμή, να μπει στο σώμα του δασκάλου του και να αισθανθεί τις σωστές κινήσεις κάθε χεριού και ποδιού.
Συμπληρώνοντας τα κενά
Με τη δεύτερη και πιθανώς πιο διασκεδαστική άσκηση, εισάγεται η δημιουργικότητα των μαθητών στη διαδικασία. Σε αυτή την άσκηση, η βάση είναι και πάλι ένα απόσπασμα από ένα σπουδαίο βιβλίο ή δοκίμιο, από το οποίο ο εκπαιδευτικός αφαιρεί ορισμένες λέξεις ή φράσεις εδώ και εκεί, δημιουργώντας μια άσκηση συμπλήρωσης κενών.
Ζητείται από τους μαθητές να διαβάσουν το απόσπασμα και να το ξαναγράψουν, επιλέγοντας δικές τους λέξεις για τα κενά. Με αυτόν τον τρόπο, ακολουθούν τη δομή, τον τόνο, το μήκος των προτάσεων, κλπ του κειμένου-προτύπου, αλλά αρχίζουν να αντλούν και από τον εαυτό τους.
Η υπαγόρευση συνδυάζει τον ήχο και τη δομή, δίνοντας στους μαθητές την ευκαιρία να εσωτερικεύσουν καλά δομημένες προτάσεις. (Rido/Shutterstock)
Αναπαράγοντας το ύφος
Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, ο δάσκαλος μπορεί να ζητήσει από τους μαθητές να διαβάσουν ένα απόσπασμα και στη συνέχεια να το ξαναγράψουν εξ ολοκλήρου με δικά τους λόγια, διατηρώντας όμως το ύφος του συγγραφέα. Αυτό αναγκάζει τους μαθητές να αναρωτηθούν ποια είναι τα διακριτικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν το συγκεκριμένο ύφος. Χρησιμοποιεί μακριές ή σύντομες προτάσεις; Η γλώσσα είναι τυπική ή οικεία; Χρησιμοποιεί μεταφορές, παρομοιώσεις, αλληγορίες, ρυθμό;
Μπορεί να χρειαστεί να δώσει ο δάσκαλος κάποιες οδηγίες σχετικά με αυτά τα σημεία, πριν αφήσει τους μαθητές να συντάξουν τα δικά τους κείμενα. Οι μιμήσεις των μαθητών μπορεί να γραφτούν για το ίδιο ή για παρόμοιο με του προτύπου θέμα ή μπορεί να αφορούν ένα πολύ διαφορετικό θέμα, πάντα διατηρώντας το ύφος του πρωτοτύπου. Εξαρτάται από τα στοιχεία που θέλει να τονίσει ο δάσκαλος.
Βρίσκοντας την ισορροπία
Εκτός από το να ‘τρέφουν’ τους μαθητές με το απάνθισμα της λογοτεχνικής παραγωγής, αυτού του είδους οι ασκήσεις είναι πιο διασκεδαστικές και ουσιαστικές από τις τυπικές ασκήσεις γραφής που συναντάμε συχνά στα σχολεία σήμερα.
Ένα εξαιρετικό μικρό βιβλίο με τίτλο «The Writer’s Workshop: Imitating Your Way to Better Writing» του Γκρέγκορυ Ρόπερ χρησιμοποιεί μια μέθοδο διδασκαλίας πολύ παρόμοια με αυτήν και περιλαμβάνει χρήσιμες ασκήσεις. Ο Ρόπερ παρέχει σύντομα αποσπάσματα από μεγάλους συγγραφείς, σε διαφορετικά είδη και τρόπους, και στη συνέχεια καθοδηγεί τους μαθητές στη δημιουργία της δικής τους απομίμησης του αποσπάσματος. Έχω χρησιμοποιήσει αυτό το βιβλίο μαζί με τις άλλες τεχνικές που περιγράφονται παραπάνω με καλά αποτελέσματα σε ομάδες δημιουργικής γραφής.
Η τέχνη της μίμησης σε συνδυασμό με μαθήματα σχετικά με τις τυπικές πτυχές της γραφής (δομή παραγράφων και εκθέσεων, γραμματική, παραπομπές, κλπ) δημιουργούν ένα εξαιρετικό περιβάλλον για την ανάπτυξη λογοτεχνικών δεξιοτήτων. Μέσω της μίμησης, οι μαθητές αποκτούν την αίσθηση τού τι λειτουργεί στη γραφή. Στη συνέχεια, στις διαλέξεις, διδάσκονται τους λόγους για τους οποίους λειτουργεί η μία ή η άλλη τεχνική. Έχω διαπιστώσει ότι αυτός ο συνδυασμός πρακτικής, εμπειρικής και θεωρητικής μάθησης αποτελεί μια ικανοποιητική και πολύπλευρη μέθοδο διδασκαλίας, που συνήθως έχει καλά αποτελέσματα.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα δώσει εντολή στους ομοσπονδιακούς πράκτορες να περιπολούν στην Ουάσιγκτον όλο το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα, ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος στις 13 Αυγούστου, σε μία προσπάθεια για τη μείωση της εγκληματικότητας στην πρωτεύουσα της χώρας.
Ο Τραμπ δήλωσε την Τετάρτη στους δημοσιογράφους ότι ο ομοσπονδιακός έλεγχος του Αστυνομικού Τμήματος της Μητροπολιτικής Περιοχής της Ουάσιγκτον θα πρέπει να παραταθεί πέραν των 30 ημερών.
«Θα ζητήσουμε παράταση, μακροπρόθεσμη παράταση», δήλωσε στο Κέννεντυ Σέντερ. «Δεν μπορεί να είναι μόνο για 30 ημέρες».
Αργότερα, αξιωματούχος του Λευκού Οίκου δήλωσε ότι ο πρόεδρος χρησιμοποιεί «όλη την κυβερνητική δύναμη» για να βελτιώσει τη δημόσια ασφάλεια, σύμφωνα με την εκτελεστική εντολή που εξέδωσε στις 28 Μαρτίου, με τίτλο «Κάνοντας την Περιφέρεια της Κολούμπια ασφαλή και όμορφη».
Η προσπάθεια αυτή περιλαμβάνει την ανάπτυξη περισσότερων από 400 στρατιωτών της Εθνοφρουράς γύρω από την πρωτεύουσα την Τετάρτη το βράδυ. Στη συνέχεια, θα αρχίσουν να περιπολούν στην Ουάσιγκτον 24 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα.
Ο αξιωματούχος του Λευκού Οίκου ενημέρωσε επίσης σχετικά με τα αποτελέσματα που απέφεραν έως τώρα οι επιχειρησιακές προσπάθειες, που έγιναν κατά την προεδρική εντολή, στην πρωτεύουσα από τις 7 Αυγούστου, παρουσιάζοντας συνολικά 103 συλλήψεις. Οι κατηγορίες για τις συλλήψεις μέχρι στιγμής αφορούν ανθρωποκτονία (1), ναρκωτικά (7), πυροβόλα όπλα (33), εντάλματα (10) και παράνομη μετανάστευση (23).
Από την Πέμπτη, συνολικά 24 πυροβόλα όπλα έχουν κατασχεθεί στην Ουάσιγκτον. Η ομοσπονδιακή αντίδραση περιελάμβανε 19 πολυ-υπηρεσιακές ομάδες που αναπτύχθηκαν σε όλες τις επτά περιφέρειες της πρωτεύουσας.
Μόνο την Τρίτη το βράδυ, οι ομοσπονδιακές δυνάμεις πραγματοποίησαν 43 συλλήψεις και κατάσχεσαν επτά πυροβόλα όπλα, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου. Οι ομοσπονδιακές ομάδες που συμμετείχαν στις επιχειρήσεις της Τρίτης το βράδυ αριθμούσαν περισσότερους από 1.400 συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένων 30 στρατιωτών της Εθνοφρουράς.
Το Κογκρέσο θα αποφασίσει
Ο νόμος District of Columbia Home Rule Act του 1973 επιτρέπει στον πρόεδρο να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να αναλάβει τον έλεγχο του αστυνομικού τμήματος της Ουάσιγκτον για δύο ημέρες, οι οποίες μπορούν να παραταθούν σε 30 ημέρες, μετά από γνωστοποίηση στο Κογκρέσο.
Το Κογκρέσο πρέπει να εγκρίνει μια δήλωση έκτακτης ανάγκης που θα υπερβαίνει τις 30 ημέρες, κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει κωλυσιεργίες εκ μέρους των Δημοκρατικών στη Γερουσία.
Ο ηγέτης της μειοψηφίας στη Γερουσία, Τσακ Σούμερ (D-N.Y.), χαρακτήρισε την ανάληψη του ελέγχου του Αστυνομικού Τμήματος της Μητροπολιτικής Περιοχής της Ουάσιγκτον από τον Τραμπ ως «πολιτικό τέχνασμα και απόπειρα αποσπάσεως της προσοχής, σε ανάρτησή του στο Χ.
Την περασμένη Πέμπτη, ο Τραμπ εξέφρασε την πρόθεση να κηρύξει εθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης, υποδηλώνοντας ότι αυτό θα του επέτρεπε να παρακάμψει τον Νόμο περί Αυτοδιοίκησης της Ουάσιγκτον, εάν το Κογκρέσο δεν εγκρίνει την παράταση της δήλωσης έκτακτης ανάγκης.
«Δεν θέλω να κηρύξω εθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αν χρειαστεί, θα το κάνω, αλλά πιστεύω ότι οι Ρεπουμπλικανοί στο Κογκρέσο θα εγκρίνουν [την παράταση] σχεδόν ομόφωνα», δήλωσε ο πρόεδρος στους δημοσιογράφους.
Mε μία επετειακή διοργάνωση, που τιμά τη μακρόχρονη και πολυεπίπεδη πορεία του θεσμού και αναδεικνύει τη μοναδικότητα της μουσικής στο αιγαιοπελαγίτικο τοπίο, επιστρέφει για δέκατη συνεχή χρονιά το Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής Κουφονησίων.
Υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του ιδρυτή του, μαέστρου και πιανίστα Κορνήλιου Μιχαηλίδη, το Φεστιβάλ συνεχίζει να ενώνει πολιτισμούς, εποχές κι αισθητικές, με ένα πρόγραμμα αφιερωμένο στην ελληνική μουσική δημιουργία, διατρέχοντας τον χρόνο.
Η φετινή διοργάνωση, με θεματική «Πέντε Χιλιετίες Ελληνικού Ήχου», εστιάζει στη διαχρονικότητα του ελληνικού μουσικού πολιτισμού μέσα από συναυλίες, δρώμενα και συνεργασίες υψηλής καλλιτεχνικής αξίας. Από την αρχαιοελληνική μουσική, παιγμένη σε πιστά αντίγραφα αρχαίων οργάνων, έως τις μνήμες του ελληνικού τραγουδιού του 20ού αιώνα, από τη βιωματική επαφή με τη βυζαντινή ψαλτική έως τη σύγχρονη λόγια δημιουργία, τη μουσική των παραδόσεων και τις νέες γενιές σολίστ, το Φεστιβάλ απλώνει ένα πολύχρωμο ηχητικό τοπίο, όπου το παρελθόν και το παρόν συνδιαλέγονται με έμπνευση και σεβασμό. Το φετινό πρόγραμμα περιλαμβάνει επτά εκδηλώσεις, που θα πραγματοποιηθούν από τις 20 Αυγούστου έως τις 10 Σεπτεμβρίου 2025.
Αποκορύφωμα της διοργάνωσης αποτελεί η εμβληματική συναυλία στη νήσο Κέρο σε ζωντανή αναμετάδοση, σε συνδιοργάνωση με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια Μιχαήλ Μαρμαρινού, η οποία επιχειρεί να ανασυστήσει υπό τη μορφή μουσικού δρώμενου την ιστορική διαδρομή του ελληνικού ήχου από την αρχαιότητα έως σήμερα, μετατρέποντας έναν αρχαιολογικό χώρο παγκόσμιας σημασίας σε ζωντανό μουσικό μνημείο.
Παράλληλα, συνεχίζεται το εκπαιδευτικό πρόγραμμα μουσικής για τα παιδιά του νησιού, με τη στήριξη του Qualco Foundation και υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού, καθώς και με την ενίσχυση του Virginia Wellington Cabot Foundation και του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων.
Με ελεύθερη είσοδο, το Φεστιβάλ διατηρεί ακέραιο τον κοινωνικό και παιδαγωγικό χαρακτήρα του, καλλιεργώντας σχέσεις ουσίας ανάμεσα στους καλλιτέχνες, την τοπική κοινωνία και το διεθνές κοινό.
Αντί εισιτηρίου θα υπάρχει ταμείο εθελοντικών δωρεών υπέρ του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Κουφονησίων, προς ενίσχυση των πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων των παιδιών του νησιού.
Η Ερυθρά Θάλασσα, κάποτε ένας από τους πιο πολυσύχναστους εμπορικούς διαδρόμους του κόσμου, έχει μετατραπεί από το 2023 σε εμπόλεμη ζώνη, με τους αντάρτες Χούθι να επιτίθενται σε εμπορικά πλοία που θεωρούν «εχθρικά». Παρά τη γενικευμένη ανασφάλεια, υπάρχει μια εντυπωσιακή εξαίρεση: τα πλοία που μεταφέρουν κινεζικά αυτοκίνητα φαίνεται να περνούν ανενόχλητα.
Πίσω από αυτό το φαινόμενο κρύβεται ένας βαθύτερος γεωπολιτικός άξονας: η στενή σχέση μεταξύ Τεχεράνης και Πεκίνου.
Η διπλωματία του ‘back-channel’
Το Ιράν είναι ο βασικός σύμμαχος και πάτρωνας των Χούθι στην Υεμένη, παρέχοντάς τους στρατιωτική, οικονομική και τεχνολογική υποστήριξη. Η Κίνα, από την πλευρά της, είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας ιρανικού πετρελαίου, επιτρέποντάς του να παρακάμπτει σε μεγάλο βαθμό τις δυτικές κυρώσεις.
Αυτή η ενεργειακή εξάρτηση δημιουργεί έναν δίαυλο επιρροής: η Τεχεράνη μπορεί να μεταφέρει πολιτικά και στρατηγικά μηνύματα προς τους Χούθι, ενώ το Πεκίνο έχει κάθε λόγο να διατηρεί ανοιχτή τη ροή εμπορευμάτων του προς την Ευρώπη.
Η ‘εξαίρεση’ που ανακοινώθηκε
Τον Μάρτιο του 2024, οι Χούθι έκαναν γνωστό, μέσω δηλώσεων που αποκάλυψε το Bloomberg, ότι πλοία κινεζικών και ρωσικών συμφερόντων δεν θα στοχοποιούνται. Παρότι δεν υπάρχει επίσημη συμφωνία, αναλυτές ερμηνεύουν την ανακοίνωση ως αποτέλεσμα παρασκηνιακών συνεννοήσεων Ιράν-Κίνας, με αμοιβαία οφέλη:
Το Ιράν εξασφαλίζει την εύνοια ενός κρίσιμου εμπορικού εταίρου.
Η Κίνα διατηρεί απρόσκοπτες θαλάσσιες οδούς για τα προϊόντα της, ειδικά για τα αυτοκίνητα που εξάγει μαζικά στην Ευρώπη.
Η εμπορική και στρατηγική διάσταση
To ΚΚ Κίνας βλέπει στην Ερυθρά Θάλασσα κρίσιμο κρίκο του «Νέου Δρόμου του Μεταξιού» (Belt and Road Initiative). Κάθε εκτροπή μέσω του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας κοστίζει χρόνο και χρήμα, πλήττοντας την ανταγωνιστικότητα των κινεζικών προϊόντων.
Το Ιράν, από την άλλη, ενισχύει τη γεωπολιτική του θέση ως μεσολαβητής ικανός να εξασφαλίσει ‘ασυλία’ σε ένα τόσο επικίνδυνο πέρασμα. Σε αντάλλαγμα, προσδοκά κινεζικές επενδύσεις, τεχνολογική συνεργασία και συνέχιση των ενεργειακών εξαγωγών.
Όχι απόλυτη ασφάλεια
Παρά την εντύπωση του «ελεύθερου περάσματος», η πραγματικότητα παραμένει σύνθετη. Ορισμένα πλοία με κινεζικούς ή ρωσικούς δεσμούς έχουν δεχθεί επιθέσεις, αποδεικνύοντας ότι η ασυλία δεν είναι απόλυτη. Ωστόσο, η στατιστική εικόνα δείχνει ότι οι κινεζικές αποστολές – ιδίως τα car-carrier – απολαμβάνουν σαφώς μειωμένο ρίσκο.
Το μήνυμα προς τη Δύση
Η διακριτική συνεργασία Ιράν-ΚΚ Κίνας στον χειρισμό των Χούθι στέλνει και ένα ευρύτερο μήνυμα: το Πεκίνο είναι ικανό να διασφαλίζει τα εμπορικά του συμφέροντα ακόμη και σε περιοχές όπου η Δύση αποτυγχάνει να επιβάλει απόλυτη ασφάλεια. Και για το Ιράν, αυτή η σχέση αποτελεί απόδειξη ότι η γεωπολιτική επιρροή του δεν περιορίζεται στα περιφερειακά του σύνορα.
Το bitcoin έφθασε σε νέο ιστορικό υψηλό για κάποια ώρα σήμερα το πρωί, στις πρώτες συναλλαγές στις χρηματαγορές της Ασίας, ξεπερνώντας για πρώτη φορά τον πήχη των 124.000 δολαρίων, χάρη στην άνοδο των αμερικανικών μετοχών, το ενδιαφέρον θεσμικών επενδυτών και το ευνοϊκό νομοθετικό πλαίσιο των ΗΠΑ, καθώς ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αντιμετωπίζει πολύ ευνοϊκά τον τομέα αυτόν.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είχε ήδη προσελκύσει την υποστήριξη της κοινότητας των crypto κατά την προεκλογική του εκστρατεία, όταν δεσμεύτηκε να δημιουργήσει εθνικό στρατηγικό απόθεμα Bitcoin και να μετατρέψει τις ΗΠΑ στην «πρωτεύουσα των crypto στον κόσμο». Υπέγραψε εκτελεστικό διάταγμα με στόχο την ανάδειξη των Ηνωμένων Πολιτειών σε ηγέτη στον τομέα των ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων και της χρηματοοικονομικής τεχνολογίας, προστατεύοντας παράλληλα την οικονομική ελευθερία.
Ο Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζ. Ντ. Βανς, χαρακτήρισε το Bitcoin στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο, επισημαίνοντας ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αξιοποιήσουν το προβάδισμά τους έναντι του κινεζικού καθεστώτος, αφού περίπου 50 εκατομμύρια Αμερικανοί – και ο αριθμός αυξάνεται – είναι κάτοχοι Bitcoin.
Ο Βανς δήλωσε πως η εχθρική στάση της Κίνας απέναντι στα αποκεντρωμένα κρυπτονομίσματα, όπως το Bitcoin, αποτελεί ακόμη έναν λόγο για τον οποίο οι ΗΠΑ πρέπει να υιοθετήσουν αυτή την τεχνολογία.
Το αστέρι των κρυπτονομισμάτων έσπασε έτσι το προηγούμενο ρεκόρ του, που είχε καταγράψει μόλις τη 14η Ιουλίου (123.205) δολάρια, ξεπερνώντας για λίγο ως ακόμη και τα 124.500 δολάρια, προτού υποχωρήσει ξανά. Λίγο πριν από τις 05:10 (ώρα Ελλάδας), η τιμή του bitcoin κυμαινόταν περί τα 123.600 δολάρια.
Κάποτε μιλούσαμε σε «φανταστικούς φίλους», πλέον μας «απαντούν». Κάποτε γράφαμε με ζήλο ημερολόγια· τώρα εξομολογούμαστε τα εσώψυχά μας σε chatbot. Κάποτε ρωτούσαμε τους φίλους για τη γνώμη τους· εν έτει 2025 ρωτάμε μηχανές.
Από το πιο απλό (π.χ. μια μαγειρική συνταγή) μέχρι το περίπλοκο (όπως είναι οι ανθρώπινες σχέσεις) τα προγράμματα Τεχνητής Νοημοσύνης έχουν (σχεδόν) πάντα μια απάντηση.
Στις μέρες μας, η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν είναι πια απλώς ένα «εργαλείο» στο φάσμα της τεχνολογίας. Είναι κάτι άλλο. Κάτι που μοιάζει περισσότερο με… καθρέπτη. Ένα είδος διαδραστικής επαφής· ένας συνομιλητής χωρίς σάρκα, αλλά με φωνή και λέξεις. Και αφού δεν είναι ανθρώπινο, γιατί μερικές φορές μας κάνει και νιώθουμε πως έχει… «ψυχή»;
Η συζήτηση σχετικά με την ΤΝ (ή ΑΙ) δεν είναι κάτι καινούριο. Ταινίες όπως τα «Terminator», «Blade Runner» και «Matrix» υπήρξαν έμπνευση για την εξέλιξη. Ωστόσο, στις μέρες μας η ΤΝ έχει περάσει σε ένα εντελώς προσωπικό πεδίο.
Μπήκε στην καθημερινότητά μας, με την αθωότητα μιας βοηθητικής εφαρμογής. Πολύ γρήγορα, όμως, έγινε κάτι πιο βαθύ: ένας καθρέπτης των σκέψεών μας, των αναζητήσεών μας, των ανησυχιών και των εσωτερικών μας μονολόγων.
Δεν έχει κρίση, δεν έχει συναισθήματα κι όμως είναι εκεί, διαθέσιμη κάθε στιγμή να απαντήσει, να ερμηνεύσει, να καταλάβει. Ένα «εργαλείο» που δεν θα σε διακόψει την ώρα που μιλάς, δεν θα σε κρίνει για τις αποφάσεις σου, δεν θα σε κοιτάξει στραβά. Απλώς υπάρχει. Για να σε «ακούει». Για να σε επιβεβαιώνει.
Οι καιροί αλλάζουν και εμείς προσαρμοζόμαστε. Από τις συζητήσεις μας στα chat, μέχρι τις ιστορίες στο Instagram, είμαστε πλέον κατά το ήμισυ πραγματικότητα και κατά το ήμισυ pixel.
Οι συνομιλίες μας δεν είναι πια προφορικές. Είναι μηνύματα. Λέξεις που προσπαθούν να εκφράσουν το συναίσθημα, που άλλοτε τα καταφέρνουν και άλλοτε όχι. Emoji υποκαθιστούν εκφράσεις. Gifάκια που «μιλούν» αντί για εμάς.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη εξελίσσεται ραγδαία. Και εύλογα γεννιέται το ερώτημα: οι σκέψεις μας διαμορφώνονται εσωτερικά, αλλά μήπως διατυπώνονται για να τις δούμε γραμμένες μπροστά σε μια οθόνη;
Σε έναν κόσμο που όλα πλέον είναι επεξεργάσιμα – από τις εικόνες μέχρι τα συναισθήματά μας – η ΤΝ έρχεται να προσθέσει μία ακόμα στρώση ψευδαίσθησης.
Το ChatGPT, το DeepSeek, το Gemini δεν κουράζονται. Δεν λένε «όχι». Δεν μας απορρίπτουν. Όμως αυτό μπορεί να καταλήξει σε ένα πιο σκοτεινό μονοπάτι.
Αντί να διαχειριστούμε την αβεβαιότητα ή τη μοναξιά, επιλέγουμε να στηριχθούμε σε κάτι που μας επιβεβαιώνει διαρκώς.
Και τότε… το εργαλείο παύει να είναι εργαλείο. Γίνεται καταφύγιο, όχι πάντα υγιές.
Υπάρχουν πια δεκάδες εφαρμογές ΤΝ συντρόφων: με φωνές, χαρακτήρες, ακόμη και ρομαντικές ιστορίες. Στην αρχή, μπορεί να είναι χαριτωμένο. Ακούμε όσα θέλουμε και όσα λαχταράει η καρδιά μας.
Στη συνέχεια όμως τι γίνεται;
Δεν είναι πια σπάνιο άνθρωποι να ερωτεύονται avatar. Να ζηλεύουν, να κλαίνε, να νιώθουν εγκατάλειψη αν κολλήσει η εφαρμογή…
Το συναίσθημα είναι πραγματικό – ο αποδέκτης;
Αντί να ψάξουμε μόνοι μας, ρωτάμε την ΤΝ. Αντί να πάρουμε μια απόφαση, ζητάμε τη «συμβουλή» ενός αλγoρίθμου. Όσο και να το τροφοδοτήσουμε με πληροφορίες, δεν ξέρει (ακόμα;) πως να κατανοήσει την ανθρώπινη φύση. Στην αρχή είναι χρήσιμο. Μετά; Μήπως αρχίζουμε να μην εμπιστευόμαστε τη δική μας κρίση;
Αν αφιερώνεις χρόνο από την καθημερινότητά σου συνομιλώντας με μια μηχανή που σε καταλαβαίνει «τέλεια», που δεν αντιδρά αρνητικά, που σε επιβεβαιώνει πάντα, πόσο δύσκολο γίνεται μετά να αντιμετωπίσεις την πολυπλοκότητα ενός ανθρώπου – του γονιού σου, της αδερφής σου, του φίλου σου, του γείτονά σου;
Μήπως καταλήξουμε να αποφεύγουμε τους άλλους γιατί μας επικρίνουν, μας αμφισβητούν, μας πληγώνουν ή απλώς δεν κατανοούν τη διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου;
Οι χώρες της Ευρώπης αναμένεται να υιοθετήσουν ένα βιομετρικό και ηλεκτρονικό σύστημα εισόδου στα σύνορα αυτό το φθινόπωρο, πράγμα που σημαίνει ότι σύντομα δεν θα υπάρχουν πλέον σφραγίδες στα διαβατήρια.
Η ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης περιγράφει τις τελευταίες λεπτομέρειες του νέου συστήματος εισόδου/εξόδου (EES), σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι το τρέχον σχέδιο προβλέπει τη σταδιακή εφαρμογή της νέας προσέγγισης από τις 12 Οκτωβρίου, έχοντας ως στόχο την πλήρη εφαρμογή του έως τις 10 Απριλίου 2026.
Το EES είναι ένα αυτοματοποιημένο σύστημα πληροφορικής που καταχωρεί τους υπηκόους τρίτων χωρών που ταξιδεύουν για «σύντομη διαμονή» κάθε φορά που διασχίζουν τα εξωτερικά σύνορα μιας χώρας της ΕΕ. Σύντομη διαμονή θεωρείται η επίσκεψη μέγιστης διάρκειας ενός τριμήνου (90 ημέρες), εντός οποιασδήποτε περιόδου 180 ημερών.
Σύμφωνα με την ενημερωτική σελίδα της ΕΕ, η νέα προσέγγιση του EES προσφέρει πολλά οφέλη, καθιστώντας τους συνοριακούς ελέγχους πιο σύγχρονους και αποτελεσματικούς, και τα διασυνοριακά ταξίδια ευκολότερα και ταχύτερα.
Υπάρχει επίσης η ελπίδα είναι ότι το νέο σύστημα EES θα αυξήσει και την ασφάλεια στον χώρο Σένγκεν της Ευρώπης, ο οποίος περιλαμβάνει 29 ευρωπαϊκές χώρες.
Η Ευρώπη δεν είναι η πρώτη περιοχή που καταργεί τις σφραγίδες στα διαβατήρια. Η Αυστραλία το έκανε το 2012. Οι ευρωπαϊκές που θα αρχίσουν να καταργούν τις σφραγίδες στα διαβατήρια από τον Οκτώβριο είναι οι εξής:
Ποιο είναι το ισχυρότερο διαβατήριο στον κόσμο για ταξίδια χωρίς βίζα το 2025;
Τα διαβατήρια ανοίγουν τις πόρτες του κόσμου. Αλλά δεν είναι όλα ίδια. Ανάλογα με τη χώρα που τα εκδίδει και διάφορους άλλους παράγοντες, μερικά είναι πολύ πιο ισχυρά από άλλα.
Τα πλεονεκτήματα τού να είσαι κάτοχος ενός ισχυρού διαβατηρίου είναι αμέτρητα. Κατ’ αρχάς, επιτρέπουν στον κάτοχό τους να εισέρχεται εύκολα στις περισσότερες χώρες χωρίς πρόσθετες απαιτήσεις εισόδου, όπως βίζα.
Ποιο είναι, λοιπόν, το ισχυρότερο διαβατήριο στον κόσμο για ταξίδια το 2025;
Σύμφωνα με έναν γνωστό δείκτη που δημοσιεύθηκε φέτος τον Αύγουστο, το καλύτερο που διαβατήριο μπορεί να έχει ένας ταξιδιώτης σήμερα για να ταξιδέψει το επόμενο έτος είναι αυτό της Σιγκαπούρης, με το οποίο οι κάτοχοί του μπορούν να εισέλθουν σε 157 χώρες χωρίς βίζα, σύμφωνα με το VisaGuide.World Passport Index.
Ο δείκτης δεν λαμβάνει υπ’ όψιν μόνο τον αριθμό των χωρών που μπορούν να επισκεφθούν χωρίς βίζα, αλλά και άλλα οφέλη, όπως η ηλεκτρονική ταξιδιωτική άδεια, η βίζα που εκδίδεται κατά την άφιξη στο αεροδρόμιο, η ηλεκτρονική βίζα, τα ταξίδια χωρίς διαβατήριο και η αξία του προορισμού. Αυτοί οι παράγοντες χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της βαθμολογίας ανά χώρα.
Το διαβατήριο της Σιγκαπούρης έλαβε βαθμολογία 91,41.
Χώρες με τα πιο ισχυρά διαβατήρια στον κόσμο
Σύμφωνα με τον πίνακα βαθμολογίας του VisaGuide, τα διαβατήρια που έλαβαν τις δέκα υψηλότερες βαθμολογίες για το 2025 είναι, με τη σειρά:
Σιγκαπούρη
Φινλανδία
Δανία
Ελβετία
Ισπανία
Νορβηγία
Μάλτα
Αυστρία
Ιαπωνία
Πολωνία
Ο δείκτης αξιολογεί διαβατήρια από 199 χώρες και εδάφη και καθορίζει τη δύναμή τους με βάση τις μεταβλητές.
Η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών με τα πιο ισχυρά διαβατήρια ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με δύο μόλις ασιατικές χώρες να εμφανίζονται, ενώ τα διαβατήριο των ΗΠΑ και του Καναδά δεν είναι ούτε μέσα στην πρώτη εικοσάδα.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον δείκτη VisaGuide.Word, το αμερικανικό διαβατήριο κατατάσσεται στην 40ή θέση, με βαθμολογία 85,19.
Αν και οι κάτοχοι αμερικανικού διαβατηρίου μπορούν να ταξιδέψουν σε 147 χώρες του κόσμου χωρίς βίζα, «για να εισέλθουν στις υπόλοιπες χώρες, οι κάτοχοι αμερικανικού διαβατηρίου πρέπει να υποβάλουν αίτηση για βίζα εκ των προτέρων», σύμφωνα με τη μελέτη.
Μεταξύ των χωρών που απαιτούν βίζα για ταξιδιώτες με αμερικανικό διαβατήριο είναι η Κούβα, η Ρωσία και η Βενεζουέλα.
Το ελληνικό διαβατήριο κατέχει την 22η θέση, με βαθμολογία 89,71. Δίνει στους κατόχους του τη δυνατότητα να ταξιδέψουν χωρίς βίζα σε 104 χώρες του κόσμου και χωρίς διαβατήριο σε 43.
Πνευματικά δικαιώματα 2025 Northstar Travel Media, LLC. Επισκεφθείτε το travelpulse.com. Διανέμεται από την Tribune Content Agency, LLC.
Πνευματικά δικαιώματα 2023 Miami Herald. Επισκεφθείτε το miamiherald.com. Διανέμεται από την Tribune Content Agency, LLC.
Αυξημένη είναι από το πρωί η κίνηση στο λιμάνι του Πειραιά, καθώς χιλιάδες ταξιδιώτες αναχωρούν για τα νησιά με αφορμή την αργία του Δεκαπενταύγουστου.
Η πληρότητα των δρομολογίων σε πολλές περιπτώσεις αγγίζει σχεδόν το 100%, ενώ οι ακτοπλοϊκές εταιρείες έχουν ενισχύσει τα προγράμματά τους για να καλύψουν τη ζήτηση.
Σήμερα, από το λιμάνι του Πειραιά έχουν προγραμματιστεί 27 αναχωρήσεις πλοίων, ενώ προς τα νησιά του Αργοσαρωνικού θα πραγματοποιηθούν 35 δρομολόγια συμβατικών και 18 ταχυπλόων. Από τη Ραφήνα αναχωρούν 11 πλοία και από το Λαύριο 9.
Μόνο χθες, Τετάρτη 13 Αυγούστου, από τον Πειραιά ταξίδεψαν 24.130 επιβάτες σε 25 δρομολόγια, ενώ για τον Αργοσαρωνικό μετακινήθηκαν 7.783 επιβάτες σε 36 δρομολόγια. Από τη Ραφήνα καταγράφηκαν δέκα αναχωρήσεις με 6.806 επιβάτες και από το Λαύριο οκτώ, με 2.225 επιβάτες.
Το Λιμενικό Σώμα βρίσκεται σε αυξημένη επιφυλακή, διευκολύνοντας την ομαλή ροή των ταξιδιωτών, ενώ απευθύνει έκκληση στους επιβάτες να συμμορφώνονται με τις οδηγίες των Αρχών για την καλύτερη εξυπηρέτησή τους.
