EPOCH TIMES

Της Hannah Ng

Μια νέα μελέτη που μετρά την επιρροή της Κίνας σε όλο τον κόσμο κατέταξε το Πακιστάν ως τη χώρα που βρίσκεται περισσότερο υπό την επιρροή του κομμουνιστικού καθεστώτος.

Δύο χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, η Καμπότζη και η Σιγκαπούρη, κατατάχθηκαν αντίστοιχα στη δεύτερη και τρίτη θέση, ακολουθούμενες από την Ταϊλάνδη στην τέταρτη θέση, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων China Index που δημοσιεύθηκε στις 8 Δεκεμβρίου.

Η China Index, μια πρωτοβουλία του Doublethink Lab, ενός ερευνητικού οργανισμού με έδρα την Ταϊβάν, μέτρησε την επιρροή του Πεκίνου σε 82 χώρες παγκοσμίως.

Μεταξύ των χωρών της Κεντρικής Ασίας, το Κιργιστάν και το Τατζικιστάν, οι δύο χώρες που μοιράζονται σύνορα με την κινεζική περιοχή Σιντζιάνγκ, είναι οι πιο εκτεθειμένες στην Κίνα. Βρίσκονται στην όγδοη και ένατη θέση του δείκτη, αντίστοιχα.

Η Αυστραλία, ένα έθνος που βρισκόταν εν μέσω εμπορικού πολέμου με την Κίνα, τοποθετείται στη δωδέκατη θέση του καταλόγου.

Όσον αφορά τις ευρωπαϊκές χώρες, η Γερμανία βρίσκεται στην υψηλότερη θέση, στη θέση 19, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες ηγούνται της Βόρειας Αμερικής, στην 21η θέση.

Μέθοδος αξιολόγησης της επιρροής

Η μελέτη εξέτασε τους δεσμούς των χωρών με το Πεκίνο με βάση εννέα κατηγορίες, όπως η τριτοβάθμια εκπαίδευση, η εσωτερική πολιτική, οι οικονομικοί δεσμοί, η εξωτερική πολιτική, η στρατιωτική συνεργασία, η τεχνολογία και οι πολιτιστικοί δεσμοί.

Σύμφωνα με τον Min Hsuan-Wu, συνιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο της Doublethink Labs, η μελέτη αποσκοπεί κυρίως στην «ευαισθητοποίηση όλου του κόσμου σχετικά με τις διάφορες πτυχές της κινεζικής επιρροής και το πώς μπορεί να μοιάζει στην πραγματικότητα».

Ο Wu τόνισε ότι η μέθοδος θα βοηθήσει στην κατανόηση των μεθόδων επιρροής του καθεστώτος, ιδίως στους τομείς του εμπορίου και της οικονομίας.

«Έχουμε ρίξει μια πολύ ευρύτερη και διαφοροποιημένη ματιά στο τι μπορεί να είναι η επιρροή, η οποία μπορεί να μας πει περισσότερα για το τι πραγματικά κάνει το Πεκίνο και τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να ασκήσει πίεση», δήλωσε ο Wu στο Radio Free Europe.

Κατά τη γνώμη του Wu, δεν υπήρχε κοινή μέθοδος με την οποία το κινεζικό καθεστώς οικοδομεί την επιρροή του στα έθνη.

«Δεν υπάρχει ένα ξεκάθαρο μοτίβο για το πώς η Κίνα επηρεάζει μια χώρα, αλλά από τα στοιχεία που συγκεντρώσαμε, η οικονομία δεν είναι το καθοριστικό», πρόσθεσε. «Μπορεί να είσαι οικονομικά ανεξάρτητος αλλά να είσαι δεμένος με άλλους τρόπους, όπως με τον στρατό ή με μια μεγάλη κινεζική διασπορά που μπορεί να έχει μεγαλύτερη επιρροή».

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η επιρροή της Κίνας εκτιμάται ότι είναι πιο εμφανής στους τομείς της τεχνολογίας, της εξωτερικής πολιτικής και της εσωτερικής πολιτικής και πιο αδύναμη στους τομείς του στρατού και της κοινωνίας, σύμφωνα με τη μελέτη.

Σύμφωνα με τον Wu, δεν υπάρχει επίσης σαφές «εγχειρίδιο» για την κινεζική επιρροή και ότι μπορεί να είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ακριβώς πώς μια χώρα επηρεάζεται περισσότερο από μια άλλη. Πρόσθεσε ότι τα νέα δεδομένα καταδεικνύουν ότι οι κινεζικές αρχές συχνά επικεντρώνονται σε λίγες χώρες με λιγότερα μέτρα εισόδου πριν επεκταθούν σε άλλες χώρες ανάλογα με τις ευκαιρίες που προκύπτουν.

Εν τω μεταξύ, ο Puma Shen, πρόεδρος του Doublethink Lab, δήλωσε στο VOA ότι αυτή η έρευνα αποκαλύπτει στον κόσμο τον τρόπο με τον οποίο η Κίνα προσεγγίζει αυτές τις χώρες.

«Συγκρίνοντας όλες αυτές τις κατατάξεις και συγκρίνοντας όλες τις διαφορετικές στρατηγικές, όλες αυτές οι χώρες θα μπορούσαν να μάθουν [για] η μία την άλλη, όπως για παράδειγμα πώς να αντιμετωπίσουν τις κινεζικές επιχειρήσεις επιρροής», δήλωσε.

Η ομάδα σκοπεύει επίσης να επεκτείνει το πεδίο μελέτης της στο μέλλον, ιδίως στην Αφρική, η οποία πρόσφατα είδε μια αύξηση της κινεζικής επιρροής, και στη Ρωσία, η οποία τον Φεβρουάριο ανακοίνωσε μια συνεργασία «χωρίς όρια» με το Πεκίνο.

Σχέσεις Πακιστάν-Κίνας

Για τους παρατηρητές, δεν αποτέλεσε έκπληξη το γεγονός ότι το Πακιστάν βρίσκεται στην κορυφή του καταλόγου των εθνών που επηρεάζονται περισσότερο από το κινεζικό καθεστώς.

Η έκθεση διαπίστωσε ότι η τεχνολογία, η εξωτερική πολιτική και ο στρατός είναι οι τρεις τομείς στους οποίους η Κίνα έχει τη μεγαλύτερη επιρροή στο Πακιστάν.

Οι δύο γειτονικές χώρες εγκαινίασαν τον Οικονομικό Διάδρομο Κίνας-Πακιστάν (CPEC) το 2015 ως μέρος μιας ευρύτερης πρωτοβουλίας της Κίνας «Belt and Road».

Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, η Κίνα άρχισε να επενδύει στο Πακιστάν κατασκευάζοντας δρόμους, σιδηροδρόμους, δίκτυα τηλεπικοινωνιών και αναπτύσσοντας όπλα.

Τον Μάιο του 2017, το Πακιστάν και η Κίνα υπέγραψαν συμφωνία ύψους 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία περιελάμβανε την πλήρη χρηματοδότηση του φράγματος Diamer Basha και τεσσάρων άλλων φραγμάτων του Ινδού ποταμού. Στο πλαίσιο του CPEC, προωθήθηκε η κατασκευή δρόμων που συνδέουν το Σιντζιάνγκ στη δυτική Κίνα και τη πόλη Γκουαντάρ του Πακιστάν. Τον Δεκέμβριο του 2017, το Πακιστάν συμφώνησε επίσης να επιταχύνει την κατασκευή εννέα βιομηχανικών πάρκων στο πλαίσιο του CPEC.

Τον Ιανουάριο του 2018, η κεντρική τράπεζα του Πακιστάν επέτρεψε τη χρήση του κινεζικού γιουάν για διμερείς εμπορικές και επενδυτικές δραστηριότητες, αντικαθιστώντας το δολάριο για συναλλαγές σε έργα CPEC.

Αυτές οι εκτεταμένες διμερείς σχέσεις με το κομμουνιστικό καθεστώς έχουν ωθήσει το Πακιστάν σε παγίδα χρέους, σύμφωνα με ορισμένους παρατηρητές. Τον Ιούλιο του 2018, η Κρατική Τράπεζα του Πακιστάν δανείστηκε 2 δισεκατομμύρια δολάρια από την Κίνα. Τα κινεζικά δάνεια προς το Πακιστάν ανήλθαν σε 6,5 δισεκατομμύρια δολάρια κατά το οικονομικό έτος 2018.

Μέχρι σήμερα, το Πακιστάν έχει εξωτερικό χρέος άνω των 130 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εκ των οποίων τα 30 δισεκατομμύρια δολάρια οφείλονται στην Κίνα.

Η στρατιωτική και στρατηγική σχέση Κίνας-Πακιστάν συνέχισε να βαθαίνει με την πάροδο του χρόνου.

Τον Φεβρουάριο του 2018, η πολεμική αεροπορία του Πακιστάν εγκαινίασε μια νέα μοίρα μαχητικών αεροσκαφών JF-17 (ένα μαχητικό αεροσκάφος που αναπτύχθηκε από κοινού από το Πακιστάν και την Κίνα) στην Κουέτα, στην επαρχία Μπαλουχιστάν.

Τον Ιούνιο του 2018, το Ναυτικό του Πακιστάν επιβεβαίωσε τη σύμβαση για την απόκτηση δύο φρεγατών τύπου 054A από την Κίνα.

Μια ακόμη ένδειξη της διευρυνόμενης σχέσης των δύο στρατών είναι η αύξηση των στρατιωτικών ασκήσεων Κίνας-Πακιστάν.

Τον Ιούλιο, οι δύο χώρες διεξήγαγαν κοινή ναυτική άσκηση στα ανοικτά της Σαγκάης, με τη συμμετοχή ενός πολεμικού πλοίου κινεζικής κατασκευής από το Πακιστάν.

Πολλοί Πακιστανοί μπορεί να εκπλαγούν βλέποντας τη χώρα τους να κατατάσσεται τόσο ψηλά, σύμφωνα με τον βετεράνο δημοσιογράφο Shahzeb Jillani, ο οποίος βοήθησε στη σύνταξη της έρευνας για το Πακιστάν για τη βάση δεδομένων. Ωστόσο, ο Jillani ελπίζει ότι τα αποτελέσματα θα προκαλέσουν περισσότερη συζήτηση και προβληματισμό σχετικά με τους αυξανόμενους δεσμούς του Ισλαμαμπάντ με το Πεκίνο.

«Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι αυτό θα ενθαρρύνει τους Πακιστανούς να συζητήσουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της σχέσης και τι θα μπορούσε να σημαίνει για το μέλλον», δήλωσε, σύμφωνα με το Radio Free Europe.

Ο Yang Ning συνέβαλε σε αυτό το  άρθρο.

Του David Harsanyi

Μετάφραση: Αλία Ζάε

Στο λεξικό του Σάμιουελ Τζόνσον «Λεξικό της Αγγλικής Γλώσσας», που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1755, η λέξη ‘γυναίκα’ ορίζεται ως ‘το θηλυκό άτομο της ανθρώπινης φυλής’. (Παρόμοιος είναι και ο ορισμός του Επίτομου Λεξικού του Πάπυρου, 1973, του Μονοτονικού Λεξικού των εκδόσεων Αιγαίο, του Τριανταφυλλίδη κλπ, όπου η γυναίκα προσδιορίζεται α) σε αντιδιαστολή με το ανώριμο κορίτσι, β) σε αντιδιαστολή με τον άντρα και γ) σε σχέση με τον γάμο. | Σ.τ.Μ)

Μέχρι τον Οκτώβριο του 2022, ο ορισμός παρέμενε ως είχε στο Λεξικό του Κέιμπριτζ. Μέσα σε αυτά τα 267 χρόνια λίγα άλλαξαν σχετικά με αυτό το ζήτημα. Η επιστήμη επιβεβαίωσε αυτό που και τα δύο φύλα γνώριζαν από τον καιρό των πρωτόπλαστων: ότι ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες όχι μόνο υπάρχουν συγκεκριμένες και αναλλοίωτες ανατομικές διαφορές, που πηγάζουν από διαφορές στο γενετικό υλικό τους, αλλά και ότι ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τα πράγματα, που παρατηρούν, δρουν και σκέπτονται είναι επίσης διαφορετικός.

Ωστόσο, το Λεξικό του Κέιμπριτζ ορίζει τη ‘γυναίκα’ τώρα ως ‘ενήλικο άτομο που ζει και αυτοπροσδιορίζεται ως θηλυκό, αν και το φύλο του κατά τη γέννηση ίσως θεωρήθηκε διαφορετικό’. Αντίστοιχα, ο ορισμός του άντρα είναι ‘ενήλικο άτομο που ζει και αυτοπροσδιορίζεται ως αρσενικό, αν και το φύλο του κατά τη γέννηση ίσως θεωρήθηκε διαφορετικό’. Πώς χρησιμοποιείται η λέξη ‘γυναίκα’ σε μια πρόταση; Ένα από τα παραδείγματα του Κέιμπριτζ λέει: «Η Μαρία είναι μια γυναίκα που ορίστηκε ως αρσενικό κατά τη γέννησή της». Ποιος όρισε το φύλο της Μαρίας; Οι γονείς της; Ο Θεός; Η εξέλιξη; Τα χρωμοσώματά της; Ποια άλλα χαρακτηριστικά του ανθρώπου μπορούν, σύμφωνα με το σκεπτικό του Κέιμπριτζ, να προσδιορίζονται κατά βούληση; Οι λεξικογράφοι οφείλουν να είναι σαφείς και ακριβείς – κάτι που είναι αδύνατο σε αυτή την περίπτωση.

Όταν ρωτήθηκε για αυτή την αλλαγή, η Σόφι Γουάιτ, εκπρόσωπος του Cambridge University Press, είπε στη Washington Post ότι οι εκδότες είχαν «μελετήσει προσεκτικά τις χρήσεις του όρου ‘γυναίκα’ και κατέληξαν ότι όσοι μαθαίνουν Αγγλικά πρέπει να έχουν υπόψη τους αυτό τον ορισμό, προκειμένου να έχουν μια καλύτερη κατανόηση για το πώς χρησιμοποιείται η αγγλική γλώσσα». Μα αυτό είναι ταυτολογική αρλούμπα. Αν και για να είμαστε δίκαιοι απέναντί της, τα ‘wokeish’ 1 είναι μια σχετικά νέα γλώσσα.

Η Post, για παράδειγμα, υποστηρίζει ότι το Κέιμπριτζ άλλαξε τον ορισμό των λημμάτων ‘άντρας’ και ‘γυναίκα’ ακολουθώντας την τάση της εποχής, «για να συμπεριλάβει τα διεμφυλικά άτομα» (τα πλάγια γράμματα εκφράζουν την προσωπική μου δυσπιστία). Μα ούτε κι αυτό βγάζει νόημα. Αν το Κέιμπριτζ άλλαζε τον ορισμό της λέξης ‘μαύρος’ ή ‘Καυκάσιος’ έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνουν και τους ‘Ασιάτες’, δεν θα συμπεριελάμβανε απλώς μια καινούρια ομάδα. Θα ήταν μια αλλοίωση των θεμελιωδών χαρακτηριστικών που προσδιορίζουν ένα άτομο ως μαύρο ή λευκό ή Ασιάτη. Η λέξη ‘γυναίκα’ δεν είναι νεολογισμός. Δεν έχουν γίνει νέες επιστημονικές ανακαλύψεις που να μεταβάλλουν το πώς καταλαβαίνουμε αυτήν τη λέξη. Τίποτα δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά.

Αρχικά, τέτοιου είδους σχετικοποιήσεις της προσωπικής αντωνυμίας που θέλει να χρησιμοποιεί κάποιος για τον εαυτό μού φαίνονταν σχετικά ανώδυνες. Και ήμουν παραπάνω από πρόθυμος να αναφέρομαι στους ενήλικους με όποιον τρόπο εκείνοι επιθυμούσαν. Ζούμε σε μια ελεύθερη χώρα κι ο καθένας έχει δικαίωμα να επιδιώξει την ευτυχία για τον εαυτό του. Ο φυλολυγισμό 2 δεν είναι μια καινούρια ιδέα, άλλωστε. Η εμπειρία μου μου έχει δείξει ότι, στην πράξη, οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν και προσπαθούν να είναι ευγενικοί.

Άλλο όμως να θέλεις να δείξεις σεβασμό απέναντι στις προσωπικές επιλογές του άλλου κι άλλο να εξαναγκάζεσαι να αποδεχθείς μια εναλλακτική πραγματικότητα. Οι προσπάθειες να ικανοποιηθούν το δημόσιο αίσθημα και οι τάσεις της εποχής μας έχουν οδηγήσει στη δημιουργία επικίνδυνων ευφημισμών, όπως ‘θεραπεία αποδοχής φύλου’, που εννοεί ακριβώς το αντίθετο από αυτό που λέει. Σήμερα, η ‘θεραπεία αποδοχής φύλου’ σημαίνει ότι λέμε σε ένα κορίτσι ότι μπορεί να μεταμορφωθεί σε αγόρι, ενώ η ‘θεραπεία μεταστροφής’ είναι να πούμε σε ένα κορίτσι ότι είναι κορίτσι. Αυτό είναι διαστρέβλωση της πραγματικότητας, που έχει συντελέσει στη δημιουργία μιας ψευδοεπιστημονικής τάσης, που μέσω της προώθησης χειρουργικών επεμβάσεων και της χρήσης ορμονών για την ανάσχεση της ήβης και την παραλλαγή φύλου, προκαλεί ανεπανόρθωτους ακρωτηριασμούς και αλλοιώσεις στα παιδιά.

Ορισμένοι προσκολλώνται σε αυτή την ιδεολογία και την παρουσιάζουν σαν οικουμενική αλήθεια, χρησιμοποιώντας την ακόμα και για πολιτικούς σκοπούς. Αν κάποιος σήμερα τολμήσει να δηλώσει ότι θεωρεί το φύλο ενός ανθρώπου ένα αναλλοίωτο χαρακτηριστικό, είναι πολύ πιθανό να υποστεί εξύβριση, σωματική επίθεση και να θεωρηθεί ομοφοβικός.

Πιστεύουν πράγματι όσοι μάχονται υπέρ της ψήφισης νόμων που υπερασπίζονται το δικαίωμα των εφήβων να υφίστανται μαστεκτομές, ότι αυτό είναι κάτι που οι έφηβοι χρειάζονται; Πιστεύουν στ’ αλήθεια ότι οι επεμβάσεις πλαστικής χειρουργικής προσώπου και η αφαίρεση των γεννητικών οργάνων είναι αυτό που θα τους κάνει να νιώσουν αποδεκτοί; Δεν θα ήταν πιο φρόνιμο να περιμένουν μέχρι την ενηλικίωσή τους τουλάχιστον, πριν αποφασίσουν να προβούν σε επεμβάσεις μη αναστρέψιμες και απόλυτα καθοριστικές για το μέλλον τους; Τους ρώτησε άραγε κανείς; Στις ΗΠΑ, αυτή είναι η πολιτική που προωθείται, σαν ένα είδος μόδας, που είναι όμως απειλητική για τα παιδιά.

Αρνούμαι να παραδεχτώ ότι οι πλειοψηφία των Αμερικανών, ακόμα και λίγο περισσότεροι από ένα μικρό ποσοστό, πιστεύει σοβαρά ότι τα παιδιά πρέπει να μπορούν να επιλέγουν το φύλο τους. Προτιμώ την εκδοχή ότι οι καλές προθέσεις των περισσοτέρων για συμπερίληψη παραμορφώθηκαν από ακραίες αντιλήψεις, που παρεισφρήσαν προσπαθώντας να διαβρώσουν θεμελιώδεις απόψεις για τον κόσμο. Και δυστυχώς οι επαίσχυντες αλλαγές των άλλοτε έγκριτων λεξικών, όπου κάποτε καταφεύγαμε για ορισμούς και ετυμολογίες, υποβοηθούν τέτοιες προσπάθειες.

Οι απόψεις που εκφράζονται στο παρόν άρθρο είναι απόψεις του συντάκτη και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Ο Ντέηβιντ Χαρσάνι είναι συντηρητικός δημοσιογράφος, συνδικαλισμένος συγγραφέας και αρχισυντάκτης. Έγραφε για την Washington Post για οκτώ χρόνια και ήταν αρχισυντάκτης στην The Federalist για περισσότερα από έξι, πριν γίνει ανώτερος αρθρογράφος στη National Review το 2019. Έχει γράψει πέντε βιβλία, περιλαμβανομένων των «First Freedom: A Ride Through America’s Enduring History With the Gun” («Πρώτη ελευθερία: Ένα πέρασμα από την κραταιά σχέση της Αμερικής με τα όπλα») και “Eurotrash: Why America Must Reject the Failed Ideas of a Dying Continent” (Ευρωσκουπίδια: Γιατί πρέπει η Αμερική να απορρίψει τις αποτυχημένες ιδέες μιας ετοιμοθάνατης ηπείρου»)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Νεολογισμός της αγγλικής από το woke – woken: ξύπνιος, αφυπνισμένος, συνειδητός. Κατ’ επέκταση, ο ευαίσθητος (σε μεγάλο βαθμό) σε κοινωνικά, πολιτικά, περιβαλλοντικά και άλλα ζητήματα. Wokeism = (συνήθως υποτιμητικό) η προώθηση των φιλελεύθερων προοδευτικών ιδεών και μεθόδων ως έκφραση της ευαισθησίας του ατόμου για τις ανισότητες και αδικίες του συστήματος. (από το https://www.dictionary.com/browse/wokeism )

2. Από το gender-bending: η ενεργή απόκλιση από τα συνήθη πρότυπα φύλου.

Της Yvonne Marcotte

Μετάφραση: Αλία Ζάε

Κατά την πρώιμη Αναγέννηση, οι άνθρωποι που ευτυχούσαν και ευημερούσαν στη ζωή τους κατά κανόνα ήξεραν ότι όφειλαν να ευχαριστήσουν και να τιμήσουν τον Θεό για την καλή ζωή τους. Τα περισσότερα σπίτια είχαν έναν ορισμένο χώρο στο σπίτι για να προσεύχονται οι άνθρωποι, όπου τοποθετούνταν ιερές εικόνες που βοηθούσαν τους πιστούς να επικοινωνούν με το θείο. Μια αρκετά συνηθισμένη μορφή των εικόνων του σπιτικού ιερού ήταν το τρίπτυχο – μικρά σχετικά σε μέγεθος ταμπλό σε τρία μέρη, που μπορεί να συνδέονταν με μεντεσέδες ώστε να κλείνουν όταν δεν χρησιμοποιούνταν.

Τα τρία μέρη του τρίπτυχου αποτελούν μια ενότητα. Μπορεί να αφηγούνται μια ιστορία από τη μια εικόνα στην άλλη ή τα πλαϊνά μέρη να πλαισιώνουν και να αναδεικνύουν την κεντρική εικόνα.

Αργότερα, οι εκκλησίες ανέθεταν σε ζωγράφους να φιλοτεχνήσουν μεγαλύτερα σε μέγεθος τρίπτυχα, τα οποία τοποθετούνταν πάνω από το ιερό. Καταξιωμένοι ζωγράφοι αναλάμβαναν τέτοιου είδους παραγγελίες, δημιουργώντας όμορφες και αρμονικές συνθέσεις που αποτύπωναν μια σημαντική θρησκευτική ιστορία. Το πίσω μέρος ζωγραφιζόταν επίσης, ώστε όταν το τρίπτυχο έκλεινε να φαίνονται επιπλέον σκηνές της ιστορίας.

Το κεντρικό μέρος του τρίπτυχου ήταν συνήθως μεγαλύτερο, ίσως και διπλάσιο, από τα πλαϊνά. Έτσι, όταν αυτά έκλειναν, όλες οι εικόνες προστατεύονταν πλήρως και το έργο μπορούσε να αποθηκευτεί με ασφάλεια.

Το τρίπτυχο Mérode

Το τρίπτυχο Mérode εντυπωσιάζει τους επισκέπτες του Μουσείου Met Cloisters1 στη Νέα Υόρκη με τις διαστάσεις του: είναι μόλις 60 x 120 εκ. με τα πλαϊνά φύλλα του ανοιγμένα. Τα λαμπερά, όμορφα χρώματα, η σύνθεση, η χρήση της φωτοσκίασης και της προοπτικής και η λεπτομερής απόδοση των μορφών και των διαφόρων αντικειμένων αποκαλύπτουν την ευφυΐα του ζωγράφου Ρομπέρ Καμπέν [Robert Campin, 1378-1444]. Φλαμανδικής καταγωγής και θεμελιωτής της φλαμανδικής ζωγραφικής, ο Καμπέν δημιούργησε το τρίπτυχο Μερόντ γύρω στα 1425, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που ονομάστηκε Αναγέννηση του Βορρά. Η ονομασία του έργου οφείλεται στην προηγούμενη ιδιοκτήτρια, κόμισσα Μαρί-Νικολέτ ντε Μερόντ.

Στο κεντρικό μέρος απεικονίζονται ο αρχάγγελος Γαβριήλ και η Παρθένος. Είναι η σκηνή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όταν η Μαρία μαθαίνει από τον άγγελο ότι θα γεννήσει τον Ιησού. Στην εικόνα του Καμπέν, η Μαρία δεν δείχνει να έχει αντιληφθεί ακόμα τον άγγελο, αλλά διαβάζει απορροφημένη ένα ιερό κείμενο. Φορά ένα λαμπερό κόκκινο ένδυμα, το οποίο, μαζί με το γαλανόλευκο ρούχο του αγγέλου αναδεικνύουν τις μορφές τους και τις ξεχωρίζουν από το καφέ περιβάλλον. Στο τραπέζι είναι ακουμπισμένος ένα βάζο με έναν κρίνο, σύμβολο αγνότητας. Το δωμάτιο είναι ζωγραφισμένο σύμφωνα με τους κανόνες της προοπτικής, με το σημείο φυγής στο βάθος του ορίζοντα.

Τα πλαϊνά κομμάτια συμπληρώνουν και εμπλουτίζουν την κεντρική ιστορία. Αριστερά, απεικονίζονται οι αναθέτες του έργου – ένας πλούσιος έμπορος και η γυναίκα του, οι οποίοι γονατίζουν με ευλάβεια μέσα σε έναν περιτειχισμένο κήπο. Στην πλευρά που η εικόνα ενώνεται με την κεντρική υπάρχει μια ανοιχτή πόρτα, μέσα από την οποία τα δυο πρόσωπα βλέπουν τη σκηνή που διαδραματίζεται στο δωμάτιο της Μαρίας. Ολόκληρη η αριστερή εικόνα αποδίδεται με μουντά χρώματα, που δεν αποσπούν την προσοχή από την κεντρική σκηνή. Συμπληρώνεται με πουλιά στον τοίχο και βιολέτες στο πρώτο πλάνο, αμφότερα σύμβολα της πνευματικής σοφίας, της σεμνότητας και της πίστης της Μαρίας.

Στο δεξί μέρος του τρίπτυχου, βλέπουμε τον Ιωσήφ στο εργαστήριό του. Στο πάτωμα υπάρχουν πριονίδια και ένα τσεκούρι καρφωμένο σε ένα κούτσουρο. Δεν δείχνει να γνωρίζει τι συμβαίνει στο άλλο δωμάτιο του σπιτιού του. Από το ανοιχτό παράθυρο, μπορούμε να διακρίνουμε μια ακμάζουσα πόλη της Βόρειας Ευρώπης. Και αυτή η εικόνα χαρακτηρίζεται από καφετιούς τόνους, με εξαίρεση τα κόκκινα μανίκια και το γαλάζιο τουρμπάνι του άντρα.

Το τρίπτυχο Stefaneschi

Πολύ πριν από τον Καμπέν, ο Τζότο – ένας γίγαντας της Πρώιμης Αναγέννησης – δημιούργησε ένα μεγάλο τρίπτυχο για έναν από τους πλαϊνούς βωμούς της Παλιάς Βασιλικής του Αγίου Παύλου στο Βατικανό. Κάθε κομμάτι του τρίπτυχου είναι τριγωνικό στο πάνω μέρος, με το τρίγωνο του κεντρικού τμήματος να υψώνεται ελαφρώς πάνω από τα πλαϊνά. Ο Τζότο ζωγράφισε όλες τις πλευρές του τρίπτυχου, ώστε οι μπροστά να είναι ορατές από τους πιστούς και οι πίσω από τους ιερείς, όταν αυτοί έπρεπε να εκτελέσουν τα λειτουργικά τους καθήκοντα.

Αν και η τέμπερα που χρησιμοποίησε ο Τζότο δεν είναι τόσο λαμπερή όσο τα λάδια, η μαεστρία του ζωγράφου είναι εμφανής. Με θέμα την αποστολή του Αποστόλου Πέτρου ως θεμελιωτή της Εκκλησίας του Ιησού επί γης, η αρχική του θέση ήταν στην Παλιά Βασιλική του Αγ. Πέτρου στη Ρώμη. Τώρα έχει μεταφερθεί στην Πινακοθήκη του Βατικανού, που είναι μέρος του Μουσείου του Βατικανού.

Στο κεντρικό τμήμα, απεικονίζεται ο Απόστολος Πέτρος καθισμένος σε θρόνο και πλαισιωμένος από αγίους. Μπροστά από τους αγίους βρίσκεται και ο χορηγός της εικόνας, ο Καρδινάλιος Στεφανέσκι. Στο αριστερό τμήμα, εικονίζονται οι απόστολοι Παύλος και Ιάκωβος. Στα δεξιά, ο Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος και ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού Ευαγγελιστής Ιωάννης (Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος). Το τρίπτυχο είναι τοποθετημένο πάνω σε μια πρεντέλλα, ένα είδος βάσης συνηθισμένο την εποχή εκείνη.

Στο πίσω μέρος του τρίπτυχου Στεφανέσκι, ο Τζότο έχει ζωγραφίσει τον Ιησού καθισμένο σε θρόνο περιτριγυρισμένο από αγγέλους. Εδώ, ο Καρδινάλιος Στεφανέσκι στέκεται στο δεξί του πόδι. Στα αριστερά, απεικονίζεται ο θάνατος του Αποστόλου Πέτρου και στα δεξιά ο θάνατος του Αποστόλου Παύλου. Στην πρεντέλλα εικονίζονται η Παρθένος με το θείο Βρέφος, με έναν άγγελο σε κάθε πλευρά του θρόνου τους, και οι 12 απόστολοι μοιρασμένοι δεξιά και αριστερά από τον θρόνο.

Παρατηρούμε ότι ο Καρδινάλιος Στεφανέσκι αποτυπώνεται και στις δυο όψεις του τρίπτυχου. Στην πρόσθια όψη, όπου ο Άγιος Γεώργιος τον συστήνει στον Απόστολο Παύλο, φορά τα επίσημα άμφιά του. Στην πίσω όψη, η ενδυμασία του είναι απλή, για να φαίνεται ως μέλος των εκκλησιαστικών αξιωματούχων και για να τους θυμίζει ότι όλοι τους είναι ταπεινοί υπηρέτες του Θεού. Ο ζωγράφος και γνωστός ιστορικός της Αναγέννησης Τζόρτζο Βαζάρι αναφέρει την ικανότητα του Τζότο να αναπαράγει πιστά τις μορφές, όπως φαίνεται κι από την εικόνα του Καρδιναλίου.

Ο Καρδινάλιος κρατά μια μικρογραφία του τρίπτυχου πάνω στο οποίο είναι ζωγραφισμένος, κάτι που στην τέχνη αποκαλείται φαινόμενο Ντρόστε ή mise en abyme, όπου ο πίνακας εμφανίζεται μέσα στον εαυτό του σε μικρότερο μέγεθος.

Ο «Ευαγγελισμός» των Μέμμι και Μαρτίνι

Το τρίπτυχο των καταξιωμένων ζωγράφων του Ύστερου Μεσαίωνα Σιμόνε Μαρτίνι και Λίππο Μέμμι παρουσιάζει τον Ευαγγελισμό και δυο αγίους. Το έργο αποτελεί μέρος μιας σειράς τεσσάρων μεγάλων τρίπτυχων που φιλοτεχνήθηκαν για τον Καθεδρικό της Σιένα, προς τιμήν των Αγίων Ανσάνο, Σαμπίνο του Σπολέτο, Κρεσένσιο και Βίκτορ, που είναι οι τέσσερεις προστάτες άγιοι της πόλης. Όπως και οι Βυζαντινές εικόνες, χρησιμοποιεί χρυσό στο φόντο για να συμβολίσει το Ουράνιο Βασίλειο και έχει ενσωματωμένα διάφορα ξυλόγλυπτα διακοσμητικά στοιχεία στα επιμέρους τμήματά του. Τα τρία μέρη χωρίζονται μεταξύ τους από χρυσαφένιους, στριφογυριστούς στύλους. Το κεντρικό μέρος έχει υπερδιπλάσιο μέγεθος από τα πλαϊνά.

Οι άγιοι που εικονίζονται είναι ο Άγιος Ανσάνος στα αριστερά και η Αγία Μαργαρίτα (γνωστή και ως Αγία Μάξιμα) στα δεξιά, η οποία λέγεται ότι ήταν αυτή που προσηλύτισε τον Ανσάνο. Ψηλά, στα τελειώματα των αψίδων, υπάρχουν μικρότερες απεικονίσεις των προφητών Ιερεμία, Ιεζεκιήλ, Ησαΐα και Δανιήλ, μέσα σε στρογγυλά πλαίσια (τόντι).

Στο κεντρικό μέρος του τρίπτυχου, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ κρατά ένα κλαδί ελιάς, σύμβολο ειρήνης και δείχνει προς το περιστέρι – Άγιο Πνεύμα που κατεβαίνει από τη μάντορλα (μεγάλο κυκλικό σύμβολο του Παραδείσου) που σχηματίζει μια ομάδα αγγέλων. Τα λόγια του προς τη Μαρία είναι γραμμένα στα λατινικά: «Χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία
ὁ Κύριος μετά σοῦ».

Τα ενδύματα του Γαβριήλ αντανακλούν την ανάπτυξη του εμπορίου με την Άπω Ανατολή εκείνη την εποχή, καθώς ο μανδύας του φέρει σχέδια χαρακτηριστικά της Μογγολικής Αυτοκρατορίας. Το βάζο με τους κρίνους στο κέντρο συμβολίζει την αγνότητα της Παρθένου. Ενώ η προοπτική απόδοση του πατώματος προς το βάθος της εικόνας προοιωνίζει την εμφάνιση της προοπτικής στη ζωγραφική, 150 χρόνια αργότερα.

Το τρίπτυχο Πορτινάρι

Το 1475, ο τραπεζίτης Τομμάσο Πορτινάρι ανέθεσε στον Φλαμανδό ζωγράφο Χούγκο φαν ντερ Χους να ζωγραφίσει ένα κρεμαστό τρίπτυχο για το παρεκκλήσι του νοσοκομείου Αγία Μαρία Νουόβα, στη Φλωρεντία. Το θέμα του είναι η Γέννηση του Χριστού και η προσκύνηση των ποιμένων.

Τα μεγέθη των μορφών αντιστοιχούν στο πόσο σημαντική είναι η κάθε μια. Στο κεντρικό μέρος του τρίπτυχου βρίσκεται ο νεογέννητος Ιησούς περιτριγυρισμένος από τη Μαρία, τον Ιωσήφ, αγγέλους και τρεις ποιμένες που Τον προσκυνούν γονατιστοί. Το βρέφος δεν είναι σε κούνια αλλά στο πάτωμα, σύμφωνα – όπως φημολογείται – με ένα όραμα της Αγίας Μπρίτζετ της Σουηδίας. Κάτω από μια αχτίδα, ένας άγγελος ανακοινώνει τον ερχομό του Πρίγκιπα της Ειρήνης στους βοσκούς.

Στο φόντο του κεντρικού μέρους, ο ζωγράφος απεικονίζει μια προγενέστερη στιγμή της ιστορίας της Γέννησης, όταν ο Ιωσήφ και η Μαρία ήταν καθ’ οδόν προς τη Βηθλεέμ, κάτι που επαναλαμβάνει και στο δεξί τμήμα του τρίπτυχου, περιλαμβάνοντας στο βάθος της σύνθεσης τους τρεις Μάγους που ταξιδεύουν ψάχνοντας τον Σωτήρα.

Στο αριστερό τμήμα του τρίπτυχου, είναι ζωγραφισμένος ο Πορτινάρι με τους δυο γιους του, τον Αντόνιο και τον Πιτζέλλο, καθώς και οι προστάτες άγιοί τους: ο Άγιος Αντώνιος (με την καμπάνα) και ο Άγιος Θωμάς (με το δόρυ). Στο δεξί τμήμα, βρίσκονται η σύζυγος του Πορτινάρι, Μαρία ντι Φραντσέσκο Μπαροντσέλλι, και η κόρη τους Μαργαρίτα, μαζί με τις προστάτιδες αγίες τους, Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή (που κρατά ένα βάζο με αλοιφή) και Αγία Μαργαρίτα (με το βιβλίο και τον δράκο). Οι ανθρώπινες μορφές είναι πολύ μικρότερες από αυτές των αγίων.

Επειδή ως κρεμαστό τρίπτυχο προοριζόταν να κλείνει, ο φαν ντερ Χους έπρεπε να ζωγραφίσει και τις πίσω όψεις των πλαϊνών τμημάτων. Εδώ, χρησιμοποίησε την τεχνική grisaille (γκριζάιγ / μονοχρωμία σε γκρι ή άλλους ουδέτερους τόνους), που δίνει στην εικόνα ανάγλυφη όψη και απεικόνισε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και τη Μαρία τη στιγμή του Ευαγγελισμού.

Ο «Πιονιέρος» του ΜακΚούμπιν

Η δομή του τρίπτυχου δεν παύει να εμπνέει τους καλλιτέχνες. Το έργο «Ο πιονιέρος», του Αυστραλού ζωγράφου Φρέντερικ ΜακΚούμπιν (1855-1917), αφηγείται την ιστορία μιας οικογένειας που εγκαθίσταται σε ένα δάσος της Αυστραλίας.

Η αφήγηση ξεκινά από το αριστερό τμήμα του τρίπτυχου, όπου βλέπουμε μια γυναίκα καθισμένη σε ένα πυκνό και παλιό δάσος, βυθισμένη σε σκέψεις. Στο βάθος, διακρίνεται ο σύζυγός της που προσπαθεί να ανάψει φωτιά και η καρότσα που είναι το προσωρινό τους σπίτι.

Στο κεντρικό τμήμα ο άντρας και η γυναίκα απεικονίζονται μαζί. Φαίνεται να έχει περάσει χρόνος, γιατί τώρα στο βάθος (μεγαλύτερο από αυτό της πρώτης εικόνας) βλέπουμε αντί για την καρότσα ένα σπίτι, το οποίο χτίζει ο άντρας. Η γυναίκα κρατά το μωρό τους αγκαλιά και συζητά με τον άντρα της, που μοιάζει να έχει σταματήσει λίγο τη δουλειά του για να ξεκουραστεί.

Στο τρίτο μέρος, αριστερά, βλέπουμε έναν άντρα να γονατίζει μπροστά από ένα τάφο. Κι άλλος χρόνος έχει περάσει, αλλά ο ζωγράφος δεν μας δίνει αρκετά στοιχεία για να καταλάβουμε με ακρίβεια. Ο άντρας μπορεί να είναι ο ίδιος ο πιονιέρος ή το μωρό του που μεγάλωσε ή ακόμα κι ένας άγνωστος που ανακάλυψε τον μοναχικό τάφο κατά τύχη. Στο βάθος, που είναι ακόμα μεγαλύτερο και το άνοιγμα του δάσους αυτή τη φορά φτάνει μέχρι τη θάλασσα, διακρίνεται μια πόλη, ίσως η Μελβούρνη.

Το έργο είναι ζωγραφισμένο εκ του φυσικού όσον αφορά το τοπίο, σε ένα μέρος του Μάουντ Μάσεντον [Mount Macedon], που βρίσκεται κοντά στο σπίτι του ζωγράφου. Αποπνέει μια ήσυχη αισιοδοξία, για μια ευημερία που προκύπτει από τη σκληρή δουλειά.

Όταν ένας ζωγράφος συνδυάζει την τεχνική επιδεξιότητα με την πνευματικότητα, η δομή του τρίπτυχου τον βοηθά με ιδανικό τρόπο να αφηγηθεί μια ευρύτερη ιστορία.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Παράρτημα του Metropolitan Museum of Art και μοναδικό μουσείο των ΗΠΑ αφιερωμένο στην ευρωπαϊκή τέχνη και αρχιτεκτονική του Μεσαίωνα.

 

Της Nina Nguyen

Μετάφραση: Αλία Ζάε

Διευθύντρια βρετανικού σχολείου, γνωστή για την αυστηρότητά της όσον αφορά την τήρηση των σχολικών κανόνων, υποστηρίζει ότι η προοδευτική διδασκαλία είναι καταστροφική για τα παιδιά, καθώς παρερμηνεύει τη συμπόνια ως παράλειψη τιμωρίας, ενώ παράλληλα φορτώνει τους δασκάλους με ‘λευκή’ ενοχή.

Η Κάθριν Μπάιρμπαλσινγκ [Katharine Birbalsingh, γεν. 1973], που αποκαλείται και «η πιο κακιά διευθύντρια της Αγγλίας», είπε σε ομιλία της στο Κέντρο Ανεξάρτητων Σπουδών στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας στις 15 Νοεμβρίου ότι σε Δυτικές κοινωνίες όπως αυτές της Αυστραλίας και της Βρετανίας «για να διδάξει κανείς τα παιδιά καλά, πρέπει να ακολουθήσει τον δύσκολο δρόμο και να πάει ενάντια στο ρεύμα».

Η Μπάιρμπαλσινγκ, Τζαμαϊκανή Ινδο-Γουιανικής καταγωγής γεννημένη στη Νέα Ζηλανδία, αναφέρθηκε σε μια επίσκεψή της σε αυστραλιανό σχολείο όπου η πλειοψηφία των μαθητών ήταν Αβορίγινες. Εκεί είδε καθηγητές να παίζουν κιθάρα στην τάξη την ώρα του μαθήματος αντί να διδάσκουν, με τη δικαιολογία ότι «αυτά τα παιδιά δεν θα πετύχουν και τίποτα στη ζωή, ούτως ή άλλως».

«Ας διασκεδάσουμε λοιπόν τώρα που μπορούμε. Ας τραγουδήσουμε κι ας τα αφήσουμε να χαρούν τη ζωή», της είπαν.

 

Στον χαρακτηρισμό «κακιά», απαντά ότι κατά τη γνώμη της «αυτό που είναι πραγματικά κακό είναι το να αφήνεις ένα παιδί να τη γλιτώνει συνέχεια, χωρίς να υφίσταται ποτέ τις συνέπειες των πράξεών του:

»‘Δεν πειράζει που δεν έκανες την εργασία σου, δεν πειράζει που δεν μπορείς να κάτσεις ήσυχος στην καρέκλα. Στο κάτω κάτω, προέρχεσαι από φτωχό περιβάλλον. Γι’ αυτό θα σε συγχωρήσω και θα σε αφήσω να βγάλεις το σχολείο έτσι και θα τραγουδήσω μαζί σου μερικά τραγούδια αντί να σε πιέσω με τα Μαθηματικά και τη Γλώσσα.

»Κι όταν πάρεις το Απολυτήριό σου, θα είσαι επί της ουσίας αγράμματος και ανίκανος να φέρεις σε λογαριασμό τον εαυτό σου και μάλλον θα παραμείνεις έτσι για την υπόλοιπη ζωή σου’.

»Αυτό το θεωρούν συμπόνια, αλλά για εμένα αυτό είναι στην πραγματικότητα το κακό. Είναι απαραίτητο οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι καλοσύνη, φροντίδα και αγάπη για τα παιδιά σημαίνει να μπορούμε να βάζουμε όρια.»

Η εκπαιδευτικός χαρακτήρισε τα παιδιά που προέρχονται από μειονοτικά και φτωχά περιβάλλοντα τα μεγαλύτερα θύματα της προοδευτικής διδασκαλίας, καθώς είναι ολωσδιόλου εξαρτημένα από το σχολείο και τους δασκάλους τους.

Αντίθετα, τα παιδιά που προέρχονται από λίγο ανώτερα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα έχουν μεγαλύτερη φροντίδα από τους γονείς τους, που θα τα πάνε σε μουσεία το Σαββατοκύριακο ή στο θέατρο, θα ταξιδέψουν ή θα συζητούν μαζί τους για διάφορα θέματα που απασχολούν τα ίδια ή και την κοινωνία, καλύπτοντας έτσι το κενό που αφήνει η ελλιπής προσπάθεια των δασκάλων.

«Αν οι δάσκαλοι, νομίζοντας ότι είναι συμπονετικοί, αδυνατούν διαρκώς να διδάξουν στο παιδί να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, τότε ουσιαστικά απογοητεύουν το παιδί και υπό μια έννοια το εγκαταλείπουν. Είναι πολύ πιο εύκολο μετά αυτό το παιδί να καταλήξει στη φυλακή, την πρόνοια ή σε κάποια αδιέξοδη δουλειά. Κι ύστερα λένε: ‘Μα ήταν φτωχοί. Τι άλλο μπορούσαν να κάνουν;’»

Έρευνες δείχνουν ότι στην Αυστραλία οι μαθητές έχουν προβληματική συμπεριφορά. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Διεθνούς Μαθητικής Αξιολόγησης (PISA) και τον κατάλογό του για το ζήτημα της πειθαρχίας, το σχολικό σύστημα της Αυστραλίας βρίσκεται σχεδόν τελευταίο στη βαθμολογία μαθητικής πειθαρχίας στην τάξη.

Δυο στους πέντε μαθητές παρατηρούν ότι οι συμμαθητές τους δεν ακούνε αυτά που λένε οι δάσκαλοι, ενώ σχεδόν το 50% δηλώνει ότι στα περισσότερα μαθήματα επικρατεί βαβούρα και αταξία.

Οι αξιολογήσεις της Αυστραλίας διολισθαίνουν εδώ και καιρό. Τα αποτελέσματα της PISA για το 2018 έδειξαν ότι οι αυστραλιανοί μαθητές έχουν μείνει μια σχολική χρονιά πίσω στα Μαθηματικά και σχεδόν μια ολόκληρη χρονιά πίσω στην Ανάγνωση και τη Φυσική, συγκρινόμενοι με αυτούς του 2000.

«Στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) δείχνουν ότι οι επιδόσεις των αυστραλιανών μαθητών, όταν αυτές συγκρίνονται τόσο με παλιότερες εγχώριες επιδόσεις όσο και με αυτές μαθητών άλλων χωρών, χειροτερεύουν σε μαθήματα όπως τα Μαθηματικά και η Ανάγνωση», είπε η Ντανιέλ Γουντ, Διευθύνουσα Σύμβουλος του Ινστιτούτου Γκράταν, στη Διάσκεψη Κορυφής για την Εργασία τον Σεπτέμβριο.

Οι Πολιτικές Ταυτότητας εμποδίζουν τους δασκάλους να ‘κάνουν το σωστό’

Μια άλλη παράμετρος που παρεμβαίνει στη στάση των δασκάλων απέναντι στα πιο φτωχά και έγχρωμα παιδιά είναι οι φυλετικές Πολιτικές Ταυτότητας.

Η Μπάιρμπαλσινγκ, ως έγχρωμη δασκάλα, δηλώνει ότι «δεν κουβαλά την ενοχή των λευκών για τα προνόμιά τους, η οποία τους εμποδίζει να αντιμετωπίσουν τα έγχρωμα παιδιά με τη δέουσα αυστηρότητα».

«Δεν τιμωρούν ένα μαύρο παιδί γιατί σκέφτονται, ίσως ασυνείδητα, ‘εγώ είμαι πλούσιος ή λευκός και επειδή νιώθω άβολα γι’ αυτό, δεν μπορώ να το τιμωρήσω».

Η εκπαιδευτικός παρακινεί τους συναδέλφους της να «δουν πέρα από την ενοχή που μπορεί να αισθάνονται». Υποστηρίζει ότι στην πραγματικότητα είναι πιο ρατσιστικό να μένει ατιμώρητο ένα παιδί, επειδή οι δάσκαλοι έχουν μάθει να νιώθουν αμήχανα για τα προνόμια που έχουν και που οφείλονται στην καταγωγή τους.

«Απογοητεύουμε τα παιδιά, μόνο και μόνο επειδή δεν αντέχουμε να κάνουμε το σωστό.»

Η συνολική επίδοση του Michaela Community School, του σχολείου που η Μπάιρμπαλσινγκ ίδρυσε στο Λονδίνο το 2014, στα Γενικά Πιστοποιητικά Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (GCSE) το 2022 – τα οποία μετρούν την πρόοδο του κάθε μαθητή στο Δημοτικό το Γυμνάσιο και το Λύκειο – δείχνει ότι οι μαθητές του Michaela πέτυχαν κατά μέσο όρο βαθμολογία κατά 2 μονάδες υψηλότερη από αυτήν που θα είχαν σε οποιοδήποτε άλλο σχολείο.

Σύμφωνα με την ίδια, οι κύριοι παράγοντες για την επιτυχία του σχολείου της είναι «οι παραδοσιακές αξίες, η παραδοσιακή πειθαρχία και η παραδοσιακή διδασκαλία».

«Κάθε χρόνο, στέλνουμε λίγους στο Κέιμπριτζ και την Οξφόρδη, αλλά πρόκειται για κάτι παραπάνω από αυτό. Έχουμε και παιδιά που θα γίνουν υδραυλικοί και κομμώτριες κλπ. Το σημαντικό είναι ότι όλα τα παιδιά μας έχουν μάθει να είναι συνεπή, να στέκονται και να κάθονται ίσια, να είναι υπεύθυνα με τα πράγματά τους και να λένε ‘Καλημέρα, Κύριε’ και ‘Καλησπέρα, Κυρία’.

»Περπατώντας στο διάδρομο του σχολείου είναι χαρούμενα και αυτή είναι η ουσία. Είναι χαρούμενα γιατί πετυχαίνουν πράγματα, γιατί μαθαίνουν να γνωρίζουν τον εαυτό τους και τις ικανότητές τους.»

«Έχει ενδιαφέρον να σκεφτούμε πόσοι άνθρωποι δεν θέλουν τα παιδιά τους να διδάσκονται την ευγένεια, την ευγνωμοσύνη, τη θυσία και την ευπρέπεια.

Το να απαιτούμε υπακοή και σεβασμό από ένα παιδί θεωρείται καταπίεση.

Πότε εγκατέλειψε η Αριστερά αυτές τις αρχές; Είναι λυπηρό.»

Interesting how many people don’t want kids taught kindness and gratitude, sacrifice and decency.

To expect obedience or respect from a child is considered oppressive.

Since when did the Left abandon these values?

So sad. pic.twitter.com/p042lmtOI9

— Katharine Birbalsingh (@Miss_Snuffy) December 8, 2022

«Ζητάμε από τα παιδιά να είναι ευγενικά. Περιμένουμε από αυτά να κάνουν μια επιπλέον προσπάθεια προκειμένου να βοηθήσουν κάποιον. Όταν στο κυλικείο ενός οποιουδήποτε άλλου σχολείου ένα παιδί ρίξει κάτω το φαγητό του, όλα τα υπόλοιπα αρχίζουν να φωνάζουν και να χτυπούν τα τραπέζια. Στο δικό μας σχολείο, τουλάχιστον πέντε ή έξι θα τρέξουν να το βοηθήσουν να το μαζέψει.»

Η Νίνα Νγκιουέν είναι δημοσιογράφος με έδρα το Σίδνεϋ. Καλύπτει τα νέα της Αυστραλίας, εστιάζοντας σε κοινωνικά και πολιτιστικά θέματα και σε ζητήματα ταυτότητας. Μιλά τα βιετναμέζικα με άνεση. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της στο: nina.nguyen@epochtimes.com.au.

Ο Γουίνι το Αρκουδάκι ήταν και είναι ένας από τους αγαπημένους χαρακτήρες πολλών παιδιών σε όλο τον κόσμο. Ο φανταστικός χαρακτήρας του Άγγλου συγγραφέα Α.Α. Μιλν, ξεκίνησε το 1965 από την Ντίσνεϊ, με τη μικρού μήκους ταινία Winnie the Pooh and the Honey Tree και ως τότε έχουν δημιουργηθεί πάνω από πέντε ταινίες και σειρές με το συγκεκριμένο κινούμενο σχέδιο.

Στην Κίνα ωστόσο ο Γουίνι το Αρκουδάκι απαγορεύεται, καθώς ταυτίζεται με τον πρόεδρο της Κίνας Σι Τζινπίνγκ.

Οι πρόσφατες διαμαρτυρίες κατά της πολιτικής «μηδενικής COVID» στην Κίνα ευαισθητοποίησαν και πολλούς Κινέζους ομογενείς στο εξωτερικό, οι οποίοι με την σειρά τους έκαναν αντίστοιχες διαμαρτυρίες υποστήριξης της λεγόμενης επανάστασης του «Λευκού Χαρτιού».

Όσοι είδαν τις διαμαρτυρίες στην Αυστραλία, μέσα από τα συνθήματα που φώναζαν «παραιτήσου ΚΚΚ» και «παραιτήσου Σι Τζινπίνγκ», θα παρατήρησαν τη διάσημη σιλουέτα του Γουίνι το Αρκουδάκι φορώντας το επίσημο καπέλο των αυτοκρατόρων στης κινεζικής δυναστείας Τσινγκ, να μοιράζει λευκά χαρτιά και φυλλάδια στους περαστικούς

«Απλώς δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος θέλει να γίνει αυτοκράτορας της Κίνας στον 21ο αιώνα», δήλωσε στην Epoch Times ο Άαρον, ο οποίος ντύθηκε Γουίνι και επέλεξε να χρησιμοποιήσει μόνο το μικρό του όνομα.

Εμπνευσμένος από άλλους διαδηλωτές στην Κίνα, παρήγγειλε τη στολή και σχεδίαζε να τη χρησιμοποιήσει πριν από το 200 συνέδριο του ΚΚΚ τον περασμένο μήνα, όταν ο Σι Τζινπίνγκ, ο ηγέτης του ΚΚΚ, εξασφάλισε μια άνευ προηγουμένου τρίτη θητεία. Δυστυχώς, το πακέτο έφτασε με καθυστέρηση.

Πως ξεκίνησε ο υπαινιγμός

Ο Γουίνι το Αρκουδάκι, είναι πλέον γνωστός σε πολλούς Κινέζους ως το σύμβολο του Κινέζου ηγέτη Σι Τζινπίνγκ.

Ο υπαινιγμός προήλθε από μια φωτογραφία του 2013 όπου ο Σι φαίνεται να περπατά με τον τότε πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα. Η φωτογραφία προκάλεσε συγκρίσεις του Σι με την εύσωμη αρκούδα και του Ομπάμα με τον βραχύσωμο Τίγρη.

Αφού αναπτύχθηκαν στο διαδίκτυο εικόνες που διακωμωδούσαν τον ηγέτη του κομμουνιστικού καθεστώτος, ο διάσημος χαρακτήρας απαγορεύτηκε στην Κίνα.

«Τα αυταρχικά καθεστώτα είναι συχνά ευαίσθητα, ωστόσο η αντίδραση προκαλεί σύγχυση, καθώς η κυβέρνηση ουσιαστικά καταπνίγει μια πιθανή θετική, και οργανική, εκστρατεία δημόσιας εικόνας για τον Σι», ανέφερε η τότε έκθεση της Global Risk Insights.

Πρώην «υποστηρικτής του ΚΚΚ» 

Ο Άαρον, ο οποίος περιέγραψε τον εαυτό του ως «έναν τυπικό Κινέζο φοιτητή του εξωτερικού», είπε ότι ήταν κι ο ίδιος ένας υποστηρικτής του ΚΚΚ.

«Γενικά, όσοι [σπούδασαν και] βγήκαν κάτω από αυτό το σύστημα αγαπούν το Κόμμα», είπε.

Ωστόσο, ο Άαρον είπε ότι ξύπνησε για το τι συμβαίνει στην Κίνα μετά από ένα περιστατικό στην επαρχία Τζιανγκσού το 2016, όταν οι επαρχιακές αρχές έδωσαν κάποιες από τις ποσοστώσεις των εθνικών εισαγωγικών εξετάσεων Γκάοκαο της επαρχίας, σε διάφορες δυτικές επαρχίες.

Στην Κίνα, το Γκάοκαο, δεν καθορίζει μόνο το ποιο κολλέγιο μπορεί να εισαχθεί ένας μαθητής, αλλά συνήθως τη μελλοντική του καριέρα και ολόκληρη τη ζωή του.

 

«Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι το Γκάοκαο στην Τζιανγκσού. Ακόμη και μέρη με άφθονους εκπαιδευτικούς πόρους όπως το Πεκίνο και η Σαγκάη δεν έδωσαν [τις ποσοστώσεις τους σε αυτές τις επαρχίες]», συνέχισε.

«Πολλοί γονείς συγκεντρώθηκαν μπροστά από το Υπουργείο Παιδείας της επαρχίας Τζιανγκσού και την επαρχιακή κυβέρνηση για να διαμαρτυρηθούν. Ήμουν κι εγώ ανάμεσά τους εκείνη την εποχή.

«Ήταν περίπου η τρίτη ημέρα και όλοι οι γονείς απλά “εξαφανίστηκαν”».

Αποδεικνύοντας ότι το ΚΚΚ κάνει λάθος

Ο Άαρον δήλωσε ότι σκοπεύει να κάνει περισσότερους ανθρώπους να μάθουν για το τι συμβαίνει στη χώρα τους.

«Ο στόχος μου είναι να τους προσελκύσω και να τους κάνω να καταλάβουν τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή, οπότε σκέφτηκα να τραβήξω καλύτερα την προσοχή τους με αυτή τη στολή», ανέφερε.

Το κοστούμι του Γουίνι το Αρκουδάκι, που στάλθηκε από την Κίνα, του κόστισε συνολικά πάνω από 140 δολάρια.

 

Ενώ πολλοί προσέφεραν δωρεές, ο ίδιος επέλεξε να πληρώσει μόνος του όλο τον εξοπλισμό της διαμαρτυρίας, συμπεριλαμβανομένου του στερεοφωνικού και των πινάκων.

Εξήγησε ότι αυτό συμβαίνει επειδή το κίνημα του Λευκού Χαρτιού και πολλά κινήματα στην Κίνα πριν από αυτό στιγματίστηκαν όλα από το ΚΚΚ ως ξένη παρέμβαση.

«[Είπαν] ότι ήταν ξένη παρέμβαση, ότι λάμβαναν χρήματα από ξένες δυνάμεις που θέλουν να καταστρέψουν την Κίνα…», σημειώνει.

«Θέλω να αποδείξω μέσω αυτής της μορφής αυτοχρηματοδότησης ότι δεν έλαβα χρήματα για αυτό το θέμα».

Ταξίδι κατά μήκος της ανατολικής ακτής για να συμμετάσχει σε συγκεντρώσεις

Με έδρα το Σίδνεϊ, ο Άαρον ταξίδεψε στη Μελβούρνη και το Μπρίσμπεϊν για να συμμετάσχει σε συγκεντρώσεις υπέρ της δημοκρατίας με την στολή του.

«Βγαίνω μπροστά αυτή τη φορά επειδή αυτοί οι γενναίοι φοιτητές, οι γενναίοι νέοι στην Κίνα, όλοι βγαίνουν μπροστά τώρα», είπε.

«Διακινδυνεύουν, για να μην πω τη ζωή τους, τουλάχιστον να μπουν [στη φυλακή] για μερικούς μήνες ή να καταστρέψουν το μέλλον τους και να αποβληθούν από το σχολείο και ούτω καθεξής… [Διακινδυνεύουν] αυτά για να ορθώσουν το ανάστημά τους σε αυτό το θέμα. Εγώ βρίσκομαι σε ένα ασφαλές μέρος. Δεν έχω κανέναν λόγο να κρυφτώ πίσω από αυτό».

In one Shanghai Temporary Covid Hospital, there only a nurse do body temperature and do PCR test everyday. My friend did not see any doctors and did not receive any treatment or medicines. The only purpose of this building is isolation! Cops are around hospital preventing escape. pic.twitter.com/ed6tHdYHm5

— Sydney Winnie (@ImAaronChang) December 7, 2022

«Κάποιος πρέπει να βγει μπροστά σε αυτό το θέμα- διαφορετικά, ο εκδημοκρατισμός της Κίνας δεν θα προχωρήσει ποτέ», αναφέρει.

Αν και δεν είναι σίγουρος για το πόσο μεγάλη επίδραση μπορεί να ασκήσει, ο Άαρον δήλωσε ότι πρέπει να ανταποκριθεί στη συνείδησή του.

«Δεν ξέρω αν άλλοι θα βγουν μπροστά, γι’ αυτό το έκανα εγώ», σημειώνει.

Η επανάσταση του Λευκού Χαρτιού φέρνει ελπίδα

Η πρόσφατη εικόνα των μεγάλων ομάδων ανθρώπων που διαμαρτύρονται, κάτι που σπάνια παρατηρείται στην Κίνα μετά τη σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν το 1989, έφερε ελπίδα στον Άαρον, η οικογένεια του οποίου βρίσκεται ακόμη στην Κίνα.

«Προσωπικά αισθάνομαι ότι η παλαιότερη γενιά των Κινέζων δεν θα σταθεί υπέρ της εξέγερσης όσο έχει να φάει μια μπουκιά στο στόμα, αλλά αυτή η ομάδα νέων ανθρώπων στην Κίνα μου δίνει τώρα ελπίδα. Δεν είναι ακριβώς ίδιοι με την παλιά γενιά», δήλωσε.

«Ξέρουν να επαναστατούν και αυτή η επανάσταση τους έκανε να γνωρίσουν το καλό της αντίστασης», είπε, αναφερόμενος στην πρόσφατη χαλάρωση των πολιτικών του ΚΚΚ για την COVID ως απάντηση στη διαμαρτυρία του Λευκού Χαρτιού.

 

Ολοκλήρωσε τη συνέντευξη λέγοντας ότι αυτό που ζητούν τώρα οι Κινέζοι διαδηλωτές δεν είναι κάτι υπερβολικό.

«Στην επανάσταση του Λευκού Χαρτιού, αυτό που επιδιώκουμε είναι στην πραγματικότητα γραμμένο στο νόμο της Κίνας, στο σύνταγμα της Κίνας», αναφέρει.

«Δεν υπάρχει τίποτα κακό με τους νόμους της Κίνας. Το πρόβλημα με την Κίνα είναι ότι δεν ακολουθεί τους νόμους».

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece

Της Sabine Weigert

Μετάφραση: Αλία Ζάε

Μέσα σε παλιές βαλίτσες ή σε κουτιά, σε σοφίτες, ντουλάπες ή πατάρια, ξεκουράζονται τυλιγμένα για ασφάλεια με χαρτί όλο σχεδόν τον χρόνο. Ο Δεκέμβριος όμως είναι ο μήνας που η ανάπαυσή τους πρέπει να διακοπεί. Η ώρα να βγουν από τις κρυψώνες τους, για να ομορφύνουν τα χριστουγεννιάτικα δέντρα μας, πλησιάζει!

Εδώ και πολλά χρόνια αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των χριστουγεννιάτικων θησαυρών πολλών γερμανικών οικογενειών. Αλλά η χάρη τους έχει ξεπεράσει τα όρια της χώρας καταγωγής τους και σήμερα τα μικρά ξύλινα αγγελάκια με τα πράσινα πουά φτερά είναι τα αγαπημένα χριστουγεννιάτικα στολίδια παιδιών και ενηλίκων σε όλον τον κόσμο.

 

Για πολλούς, τα ξύλινα αγγελάκια των Wendt & Kühn [Βεντ και Κουν] είναι μέρος των πιο τρυφερών αναμνήσεων της παιδικής ηλικίας και των οικογενειακών τους παραδόσεων. Αλλά και οι επόμενες γενιές, τα παιδιά και τα εγγόνια τους, ενθουσιάζονται όταν τα βλέπουν να βγαίνουν το ένα μετά το άλλο από τα κουτιά τους, μαγεύοντας την ατμόσφαιρα με το χαμόγελο και τη μουσική τους.

Κάθε αγγελάκι κρατά κι ένα διαφορετικό μουσικό όργανο: φλάουτο, βιολί, ακορντεόν, άρπα… κι όλα μαζί φτιάχνουν μια σωστή ορχήστρα που υμνεί τη γέννηση του Χριστού. Κάποια συγκεντρώνονται για τη νηστεία των Χριστουγέννων, άλλα κρύβονται σε μουσικά κουτιά κι άλλα κρέμονται από τα κλαδιά του χριστουγεννιάτικου δέντρου.

Αν και πολλές οικογένειες τα έχουν, λίγες είναι αυτές που γνωρίζουν την καταγωγή τους ή το όνομά τους. Η ιστορία τους αρχίζει πριν από εκατό περίπου χρόνια, το 1923, στο Γκρύνχαϊνιχεν στα βουνά Όρε, όπου σχεδιάστηκαν, κατασκευάστηκαν και ζωγραφίστηκαν στο χέρι για πρώτη φορά. Οι 11 λευκές βούλες που ζωγραφίζονται σε κάθε μικρό πράσινο φτερό, μέχρι σήμερα, τους χάρισε το όνομά τους: «Οι άγγελοι με τα 11 πουά» [«Elfpunkte-Engels»].

Όταν η δημιουργός τους, Γκρέτε Βεντ, ρωτήθηκε γιατί οι βούλες ήταν πάντα έντεκα, απάντησε λίγο σκανταλιάρικα ότι «έτσι μας βγήκαν».

Μια παράδοση γενεών

Όμως τα σχολαστικά της σχέδια δείχνουν ότι η Γκρέτε Βεντ δεν άφηνε τα πράγματα στην τύχη. Κόρη του διευθυντή της τεχνικής εμπορικής σχολής της πόλης Γκρύνχαϊνεχεν, όπου η παιχνιδοποιία άκμαζε, η Βεντ σχεδίαζε, μαστόρευε και πειραματιζόταν με αυτά από παιδί.

Έχοντας την ενθάρρυνση και υποστήριξη του πατέρα της, ακολούθησε την κλίση της και στα 20 της χρόνια πήγε να σπουδάσει στη Βασιλική Σαξονική Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών στη Δρέσδη, από το 1907 μέχρι το 1910. Οι καθαρές γραμμές και οι λιτές της φόρμες είναι ήδη παρούσες στη δουλειά της εκείνης της περιόδου.

Η ώθηση για την ίδρυση της εταιρείας Wendt & Kuhn δόθηκε από έναν διαγωνισμό που διοργάνωσε η ένωση Sächsischer Heimatschutz με θέμα τα τουριστικά σουβενίρ. Η συμφοιτήτρια της Βεντ Μάργκαρετ Κεν κέρδισε ένα βραβείο με ένα σετ παιδιών που μαζεύουν βατόμουρα, κάτι που της χάρισε πολλές παραγγελίες – κάποιες από ντόπιους παιχνιδοποιούς και κάποιες που έφτιαξε μόνη της στο πατρικό της.

 

Η Κεν και η Βεντ αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και το 1915 ίδρυσαν την εταιρεία τους Wendt & Kühn.

Πέντε χρόνια αργότερα, το 1920, η Κεν παντρεύτηκε και αποχώρησε από την εταιρεία. Η Όλλυ Ζόμερ, επίσης απόφοιτη της Βασιλικής Σαξονικής Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών, πήγε την ίδια χρονιά στην εταιρεία σαν μαθητευόμενη, ερωτεύτηκε τη δουλειά – και τον αδερφό της Βεντ – και έμεινε για πάντα μαζί τους.

Η δημιουργική φαντασία των δυο γυναικών και το μεράκι τους για τη δουλειά ήταν η κινητήριος δύναμη πίσω από την ανάπτυξη Wendt & Kühn. Ο Γιοχάνες Βεντ, αδερφός της Γκρέτε και σύζυγος της Όλλυ, ανέλαβε την εμπορική προώθηση και διαχείριση της νεαρής εταιρείας.

Το 1937, στη Διεθνή Έκθεση στο Παρίσι, ένα χρυσό μετάλλιο και ένα μεγάλο βραβείο τούς έφεραν διεθνή αναγνώριση και φήμη. Ωστόσο, μετά από λίγα χρόνια ήρθαν αντιμέτωποι με μια σειρά ατυχιών, διαρθρωτικών αλλαγών και δυσχερειών λόγω του πολέμου.

Διασώζοντας την κληρονομημένη γνώση

Οι περιπέτειες της οικογένειας και της εταιρείας συνεχίστηκαν και μετά το τέλος πολέμου, όταν κρατικοποιήθηκε και μετατράπηκε σε κρατική εταιρεία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

Παρ’ όλα αυτά, κατάφεραν να αποφύγουν τη βιομηχανοποίηση και τη μαζική παραγωγή, διασώζοντας έτσι τις τεχνικές, τις δεξιότητες και τη γνώση που είχαν συγκεντρώσει τις περασμένες δεκαετίες.

Το 1990, η μεγάλη κρατική εταιρεία Werk-Kunst Grünhainichen ξαναέγινε η μικρή ιδιωτική Wendt & Kühn. Υπό τη διοίκηση της τρίτης γενιάς πλέον άρχισε να ακμάζει ξανά και οι δύσκολες μέρες πέρασαν χωρίς να έχουν αφήσει τα ίχνη τους στους ELfpunkte1 αγγέλους. Ίσως αυτό να είναι και το μυστικό της επιτυχίας τους.

Τα παιδιά αγαπούν την άχρονη, χαρούμενη φύση τους, ενώ στους μεγάλους ζωντανεύουν αναμνήσεις από τη δική τους παιδική ηλικία. Είναι φίλοι και μέλη της οικογένειας εξίσου.

Η χάρη τους και το χαμόγελό τους, η φιλικότητά τους, η απόλαυση που φαίνεται να βρίσκουν στη μουσική έχουν χαρίσει τρυφερές στιγμές γεμάτες παιχνίδι σε πολλές γενιές. Με την προοπτική της 100ής επετείου τους, η εταιρεία κάλεσε τους φίλους τους ανά τον κόσμο να γράψουν τις προσωπικές τους ιστορίες περιγράφοντας τις ιδιαίτερες σχέσεις που ανέπτυξαν με τους αγαπημένους τους αγγέλους και τον ρόλο των τελευταίων στην οικογενειακή παράδοση κάθε σπιτικού. Στο κάλεσμα της εταιρείας εκατοντάδες άνθρωποι ανταποκρίθηκαν με θέρμη.

 

 

Δίνοντας χαρά

Κάθε αγγελάκι συναρμολογείται πολύ σχολαστικά. Τα επιμέρους κομμάτια μπορεί να φτάνουν τα 27 και προέρχονται από ξύλο μοσχολέμονου, οξιάς ή σφενδάμνου. Κατόπιν, η φιγούρα τριπλοασταρώνεται για να τοποθετηθούν ύστερα, πάνω σε αυτήν τη στέρεη βάση, τα διάφορα χρώματα και να ζωγραφιστούν οι λεπτομέρειες από χέρια έμπειρα, ακριβή και σταθερά. Τα αποχρώσεις που χρησιμοποιούνται φτάνουν τις 400, από χρώματα αναμεμιγμένα σύμφωνα με ιστορικά χρωματικά πρότυπα. Αυτή η εργασία αποτελείται από 38 βήματα και διαρκεί 8 εβδομάδες. Για να ετοιμαστεί ένα Elfpunkte απαιτούνται 175 επιδέξιοι τεχνίτες.

Οι πρώτες φιγούρες ήταν τρεις φτερωτοί ταξιδιώτες. Ο ένας κρατούσε ένα αναμμένο κερί, ο δεύτερος έπαιζε φλάουτο και ο τρίτος βιολί. Σιγά σιγά, το τρίο εξελίχθηκε σε μια μεγάλη ορχήστρα 80 μουσικών, που αφήνουν το σπίτι τους στο Γκρύνχαϊνεν για να βρουν μια νέα πατρίδα και μια καινούρια οικογένεια σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου.

Σε περίπτωση που, παρά τις προφυλάξεις που πήρατε, σπάσει ένα φτερό, ο άγγελός σας με τα 11 πουά μπορεί να επιστρέψει για λίγο στο Γκρύνχαϊνεν, όπου θα επισκευαστεί με φροντίδα και αγάπη.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. ELfpunkte: με 11 βούλες (γερμανικά στο κείμενο)

 

Του Damon Hines

Μετάφραση: Αλία Ζά

Στο βραβευμένο ντοκυμαντέρ της Φύλλις Έλλις «Toxic Beauty» («Τοξική ομορφιά»), τα προϊόντα για την περιποίηση του δέρματος παρομοιάζονται με τα προϊόντα καπνού και αποκαλούνται «νέα τσιγάρα». Μια Ελβετίδα χημικός, που εργάζεται σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες καλλυντικών παγκοσμίως, παραδέχεται ότι η βιομηχανία καλλυντικών καταστρέφει τα κύτταρα των γυναικών που χρησιμοποιούν αυτά τα προϊόντα.

Όμως, δεν καταστρέφονται μόνο τα κύτταρα…

Η πλειοψηφία των δεκάδων χιλιάδων χημικών που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή καλλυντικών δεν ανανεώνονται από κάποιον αρμόδιο κυβερνητικό φορέα όπως θα έπρεπε πριν βγουν στην αγορά. Στην πραγματικότητα, πολλά από αυτά τα συστατικά – που συνίστανται σε καρκινογόνα βαρέα μέταλλα, παραβένες (parabens)1 και φθαλάτες2, ερεθιστικά και αλλεργιογόνα – συνδέονται με διάφορα προβλήματα υγείας, περιλαμβανομένου του καρκίνου του στήθους και των ωοθηκών.

Περισσότερες από 15.000 γυναίκες έχουν καταθέσει πρόσφατα μηνύσεις κατά της Johnson & Johnson, ισχυριζόμενες ότι η μωρουδιακή πούδρα της εταιρείας ευθύνεται για καρκίνο των ωοθηκών. Σε καλυπτικά και λαμπερό μακιγιάζ για έφηβες, που πωλούνται από γνωστή αμερικανική εταιρεία λιανικής πώλησης αξεσουάρ, κοσμημάτων και παιχνιδιών για παιδιά και εφήβους, βρέθηκαν ίχνη αμιάντου, ουσία γνωστή για τις καρκινογόνες ιδιότητές της. Επιπλέον σε συνέδρια TEDx3 έχει αναφερθεί η ύπαρξη περισσότερων από διακοσίων χημικών ουσιών μέσα σε καλλυντικά και λοιπά προϊόντα περιποίησης, οι οποίες είναι ενδεχομένως βλαβερές για το ενδοκρινικό μας σύστημα.

Πώς μπορούμε όμως να βρούμε ποια προϊόντα είναι απαλλαγμένα από τοξικές χημικές ουσίες;

Η EWG (Environmental Working Group / Περιβαλλοντική Ομάδα Εργασίας) επικύρωσε πρόσφατα μια νέα ετικέτα ειδικά για τα προϊόντα περιποίησης που ανταποκρίνονται σε αυστηρά πρωτόκολλα υγιεινής και διαφάνειας.

Τοξικές ουσίες σε σαπούνια, ορούς και καλυπτικά

Το τοξικό μακιγιάζ δεν είναι κάτι νέο. Οι βασίλισσες της Αιγύπτου φορούσαν έβαφαν τα μάτια τους με μια μαύρη ουσία που είχε σαν βάση τον μόλυβδο, ενώ στη βικτωριανή εποχή επικρατούσε η μόδα της χλωμής επιδερμίδας, που απαιτούσε τη χρήση προϊόντων αρσενικού, αμμωνίας και υδραργύρου.

Η περιορισμένη χρήση δεν αποτελεί πρόβλημα. Μόνο όταν συνδυάζονται πολλά προϊόντα, τα οποία χρησιμοποιούνται συστηματικά κάθε μέρα, οι βλαβερές ουσίες συσσωρεύονται στον οργανισμό και αυξάνεται η τοξικότητα.

Σύμφωνα με τον Guardian, οι Αμερικανίδες χρησιμοποιούν κατά μέσον όρο περίπου 12 προϊόντα τη μέρα ή αλλιώς 200 χημικά. Άλλες έρευνες, όπως αυτή που διεξήγαγε ένας έμπορος λιανικής το 2016, έδειξαν ότι ορισμένες γυναίκες μπορεί να χρησιμοποιούν μέχρι και 16 προϊόντα την ημέρα, μόνο για το πρόσωπο!

Έλλειψη εμπιστοσύνης και σκεπτικισμός

Τι είναι η ‘φυσική ομορφιά’ ή η ‘καθαρή ομορφιά’; Στον κόσμο της βιομηχανίας της ομορφιάς, οι ισχυρισμοί περί ‘φυσικότητας’ των προϊόντων είναι τόσο σκιώδεις για τους καταναλωτές όσο και οι πιστοποιήσεις των βιολογικών προϊόντων στο κόσμο των ειδών διατροφής. Οι οικολογικές μάρκες ξεπερνούν τις 400 και η αξιοπιστία τους ως τέτοιες είναι δύσκολο να διαπιστωθεί. Η χειραγώγηση του μάρκετινγκ μπορεί να είναι τόσο τοξική όσο και τα προϊόντα που προωθεί.

Σε αυτό το σημείο έρχεται να βοηθήσει η ετικέτα του EWG.

«Το πρόγραμμα είναι μια προέκταση της εργασίας που έκανε η ομάδα με την βάση δεδομένων Skin Deep, η οποία για περισσότερο από μια δεκαετία λειτουργεί ως πηγή πληροφόρησης δεκάδων εκατομμυρίων καταναλωτών σχετικά με τα χημικά συστατικά και την ασφάλεια χρήσης διαφόρων προϊόντων περιποίησης.»

Με άλλα λόγια, το EWG προτίθεται να είναι μια επίσημη ετικέτα, μια ‘πράσινη’ σφραγίδα εγγύησης και έγκρισης, που θα βοηθά τους καταναλωτές να ενημερώνονται και να επιλέγουν με ασφαλή κριτήρια τα προϊόντα ομορφιάς που χρειάζονται.

Οι κίνδυνοι από τη χρήση τοξικών προϊόντων περιποίησης και υγιεινής είναι μεγάλοι και σοβαροί και η προσέγγιση του ζητήματος αυτού απαιτεί ανάλογη σοβαρότητα.

 

Αναδημοσίευση από το NaturalHealth365

ΠΗΓΕΣ

TheGuardian
EWG.org

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. παραβένες ή parabens: χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται ως συντηρητικά σε καλλυντικά και άλλα προϊόντα προσωπικής υγιεινής. (Από το https://pergamodo.com/articles/show/giati-prepei-na-apofeugete-ta-parabens-sta-kalluntika-51)

2. φθαλάτες: χημικά που προέρχονται από την επεξεργασία πετρελαϊκών προϊόντων και χρησιμοποιούνται στα προϊόντα περιποίησης του σώματος. (Από το https://www.healthyliving.gr/2015/03/24/fthalates-ormones-kallyntika-plastika/)

3. TEDx: Το TED (Technology Entertainment Design) είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός αφιερωμένος στη διάδοση και την προώθηση ιδεών, που ξεκίνησε ως συνέδριο το 1984. Τα TEDx είναι αυτόνομα τοπικά συνέδρια, ανεξάρτητα μεν από το TED αλλά παρόμοιου σχεδιασμού και φιλοσοφίας. (Από το https://avant-garde.com.cy/impossible-news/cy-news/ti-einai-tedx-kai-giati-to-agapame )

 

 

Το γραφείο του γενικού εισαγγελέα των Μπαχάμες ανακοίνωσε τη Δευτέρα τη σύλληψη του πρώην διευθύνοντος συμβούλου της FTX Σαμ Μπάνκμαν-Φριντ εν αναμονή της έκδοσής του στις Ηνωμένες Πολιτείες, λίγες εβδομάδες μετά την κατάρρευση του ανταλλακτηρίου κρυπτονομισμάτων.

Ο εισαγγελέας των ΗΠΑ Ντέμιαν Γουίλιαμς επιβεβαίωσε τη σύλληψη κατόπιν αιτήματος της αμερικανικής κυβέρνησης με δήλωσή του στο Twitter.

«Νωρίτερα απόψε, οι αρχές των Μπαχάμες συνέλαβαν τον Σάμιουελ Μπάνκμαν-Φριντ κατόπιν αιτήματος της αμερικανικής κυβέρνησης, βάσει σφραγισμένου κατηγορητηρίου που κατέθεσε η SDNY», δήλωσε ο Γουίλιαμς, αναφερόμενος στη Νότια Περιφέρεια της Νέας Υόρκης (Southern District of New York-SDNY). «Αναμένουμε να ζητήσουμε την αποσφράγιση του κατηγορητηρίου το πρωί και θα έχουμε περισσότερα να πούμε εκείνη τη στιγμή».

Ο 30χρονος Μπάνκμαν-Φριντ, συνελήφθη αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες ενημέρωσαν το γραφείο του γενικού εισαγγελέα των Μπαχάμες ότι είχαν ασκήσει ποινικές διώξεις εναντίον του νεαρού πρώην δισεκατομμυριούχου ιδρυτή του ανταλλακτηρίου κρυπτονομισμάτων FTX και πιθανότατα θα ζητούσαν την έκδοσή του. Δεν είναι σαφές ποιες κατηγορίες θα αντιμετωπίσει.

Ο γενικός εισαγγελέας των Μπαχάμες, γερουσιαστής Ράιαν Πίντερ, δήλωσε ότι ο Μπάνκμαν-Φριντ συνελήφθη και τέθηκε υπό κράτηση βάσει του νόμου περί έκδοσης των Μπαχάμες.

«Τη στιγμή που θα υποβληθεί επίσημο αίτημα έκδοσης, οι Μπαχάμες σκοπεύουν να το επεξεργαστούν αμέσως, σύμφωνα με τη νομοθεσία των Μπαχάμες και τις συμβατικές υποχρεώσεις τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες», ανέφερε ο Πίντερ σε δήλωσή του.

Ο πρωθυπουργός των Μπαχαμών Φίλιπ Ντέιβις δήλωσε ότι οι Μπαχάμες και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κοινό συμφέρον να καταστήσουν υπεύθυνα τα άτομα που συνδέονται με την FTX και τα οποία ενδέχεται να έχουν προδώσει τη δημόσια εμπιστοσύνη και να έχουν παραβιάσει το νόμο.

«Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες ασκούν ποινικές διώξεις κατά του SBF μεμονωμένα, οι Μπαχάμες θα συνεχίσουν τις δικές τους ρυθμιστικές και ποινικές έρευνες σχετικά με την κατάρρευση της FTX, με τη συνεχή συνεργασία με τους εταίρους της στην επιβολή του νόμου και τις ρυθμιστικές αρχές στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού», δήλωσε ο Ντέιβις, αναφερόμενος στον Μπάνκμαν – Φριντ ως «SBF».

Ο Πίντερ δήλωσε ότι οι Μπαχάμες θα εκδώσουν «αμέσως» τον Μπάνκμαν-Φριντ στις Ηνωμένες Πολιτείες μόλις αποκαλυφθεί το κατηγορητήριο και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι υποβάλουν επίσημο αίτημα.

 

FTX

Η FTX ιδρύθηκε το 2019 και ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ανταλλακτήρια κρυπτονομισμάτων στον κόσμο. Η εταιρεία αποτιμήθηκε στα 32 δισεκατομμύρια δολάρια στο αποκορύφωμά της, ενώ η καθαρή αξία του Μπάνκμαν-Φριντ υπολογιζόταν στα 26 δισεκατομμύρια δολάρια.

Στο απόγειο της επιτυχίας του, ο Μπάνκμαν-Φριντ χαιρετίστηκε ως φιλάνθρωπος και ο δεύτερος μεγαλύτερος μεμονωμένος δωρητής του Δημοκρατικού Κόμματος, παρέχοντας περίπου 40 εκατομμύρια δολάρια στις εκλογές του 2022. Ισχυρίζεται ότι συνεισέφερε «περίπου το ίδιο ποσό» στους Ρεπουμπλικάνους εμπιστευτικά για να αποφύγει τον έλεγχο του Τύπου.

Η FTX κατέρρευσε τον Νοέμβριο εν μέσω μιας κρίσης ρευστότητας που επιδεινώθηκε από την απόφαση του μεγαλύτερου αντιπάλου Binance να αποσυρθεί από μια μελλοντική συμφωνία διάσωσης.

Οι συναλλασσόμενοι απέσυραν γρήγορα δισεκατομμύρια από την πλατφόρμα και η επιχείρηση κατέθεσε τελικά αίτηση πτώχευσης στις 11 Νοεμβρίου. Εκατομμύρια χρήστες του FTX έχασαν την πρόσβαση στα πορτοφόλια κρυπτονομισμάτων τους.

Ανησυχίες εκφράστηκαν για το 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε μετρητά πελατών που φαίνεται να έχουν εξαφανιστεί από το πτωχευμένο ανταλλακτήριο κρυπτονομισμάτων. Εν τω μεταξύ, ο Μπάνκμαν-Φριντ ισχυρίζεται ότι έχει μόνο 100.000 δολάρια στον τραπεζικό του λογαριασμό και αρνείται ότι έχει «κρυφά κεφάλαια».

Ο Μπάνκμαν-Φριντ δήλωσε στη Wall Street Journal στις 8 Δεκεμβρίου ότι οι πελάτες της FTX κατέθεσαν περισσότερα από 5 δισεκατομμύρια δολάρια σε λογαριασμούς της εταιρείας συναλλαγών του Alameda Research. Αλλά τα κεφάλαια αυτά έχουν πλέον εξαφανιστεί, είπε.

Τα κεφάλαια αυτά «μεταφέρθηκαν στην Alameda και … μπορώ μόνο να υποθέσω τι συνέβη μετά από αυτό», είπε.

 

Ο Μπάνκμαν-Φριντ δήλωσε ότι δεν συμμετείχε σε καμία παραβατική δραστηριότητα και ότι δεν έκανε εν γνώσει του κατάχρηση κεφαλαίων.

Υποστηρίζεται ότι δισεκατομμύρια κεφάλαια πελατών της FTX κατέληξαν στην Alameda Research, ένα χρεοκοπημένο πλέον hedge fund που ήταν αδελφή εταιρεία της FTX – και οι δύο ανήκαν στον Μπάνκμαν-Φριντ. Η Καρολάιν Έλισον, 28 ετών, ήταν η διευθύνουσα σύμβουλος της Alameda Research.

O Μπάνκμαν-Φριντ αποκάλυψε νωρίτερα αυτό το μήνα στο DealBook, συνάντηση κορυφής των New York Times, ότι η Alameda έλαβε πληρωμές από πελάτες του ανταλλακτηρίου FTX επειδή το ανταλλακτήριο δεν είχε δικούς του τραπεζικούς λογαριασμούς όταν πρωτοσχηματίστηκε.

Μεταξύ των ισχυρισμών που διατυπώθηκαν κατά του Μπάνκμαν-Φριντ ήταν ότι τα χρήματα που οι πελάτες του FTX νόμιζαν ότι επένδυαν σε κρυπτονόμισμα για τους προσωπικούς τους λογαριασμούς χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση δανείων και την κάλυψη κερδοσκοπικών ζημιών στην Alameda Research.

Είπε ότι οι πελάτες που ήθελαν να διαπραγματευτούν κρυπτονομίσματα στο ανταλλακτήριο FTX «έστελναν χρήματα στην Alameda Research για να πιστωθούν» εν τω μεταξύ.

Η αγορά ακινήτων συγκαταλέγεται στις ανησυχίες που εκφράζονται σχετικά με την πιθανή κατάχρηση των κεφαλαίων της FTX, συμπεριλαμβανομένης της αγοράς ενός σπιτιού με κεφάλαια της FTX στο όνομα των γονέων του Μπάνκμαν-Φριντ, της Μπάρμπαρα Φριντ και του Τζόζεφ Μπάνκμαν.

Οι χρηματοπιστωτικές ρυθμιστικές αρχές και οι αρχές τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στις Μπαχάμες διερευνούν επί του παρόντος την κατάρρευση της εταιρείας.

Κατάθεση

Ο Μπάνκμαν-Φριντ αναμενόταν να καταθέσει για την κατάρρευση της FTX μέσω Zoom ενώπιον της Επιτροπής Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών της Βουλής των Αντιπροσώπων την Τρίτη. Το FTX δώρισε περισσότερα από 300.000 δολάρια σε εννέα μέλη της Επιτροπής Οικονομικών Υπηρεσιών της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Την περασμένη εβδομάδα, η πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υπηρεσιών της Βουλής των Αντιπροσώπων Μαξίν Γουότερς (D-Calif.) έγραψε ότι ο Μπάνκμαν-Φριντ «κλήθηκε να καταθέσει» εθελοντικά, αλλά ότι η κλήτευση ήταν «σίγουρα υπό συζήτηση».

Οι γερουσιαστές Σέροντ Μπράουν του (D-Ohio) και Πατ Τούμι (R-Pa.) ζήτησαν επίσης να εμφανιστεί λόγω των «σημαντικών αναπάντητων ερωτημάτων» σχετικά με την κατάρρευση της εταιρείας.

«Εξακολουθώ να μην έχω πρόσβαση σε πολλά από τα δεδομένα μου -επαγγελματικά ή προσωπικά. Έτσι, υπάρχει ένα όριο στο τι θα μπορέσω να πω και δεν θα είμαι τόσο χρήσιμος όσο θα ήθελα. Αλλά καθώς η επιτροπή εξακολουθεί να πιστεύει ότι θα ήταν χρήσιμο, είμαι πρόθυμος να καταθέσω στις 13 του μήνα», έγραψε ως απάντηση στην ανάρτηση της Γουότερς στο Twitter.

Πριν από τη σύλληψή του τη Δευτέρα, Δημοκρατικά και Ρεπουμπλικανικά μέλη της Επιτροπής Τραπεζών της Γερουσίας επέκριναν τον Μπάνκμαν-Φριντ αφού αρνήθηκε να καταθέσει στην επιτροπή τους.

Σε κοινή δήλωσή τους, ο γερουσιαστής Σέροντ Μπράουν (D-Ohio), πρόεδρος της επιτροπής, και ο γερουσιαστής Πατ Τούμι (R-Pa.), τακτικό μέλος της επιτροπής, ανέφεραν ότι «σχεδόν κάθε διευθύνων σύμβουλος, ρυθμιστής χρηματοπιστωτικών αγορών και αξιωματούχος της κυβέρνησης για Ρεπουμπλικάνους και Δημοκρατικούς» είχε συμφωνήσει να καταθέσει ενώπιον της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων όταν του ζητηθεί.

«Προσφέραμε στον Σαμ Μπάνκμαν-Φριντ δύο διαφορετικές ημερομηνίες για την παροχή μαρτυρίας ενώπιον της Επιτροπής Τραπεζών, Στέγασης και Αστικών Υποθέσεων της Γερουσίας και είμαστε πρόθυμοι να διευκολύνουμε την ηλεκτρονική κατάθεση», ανέφεραν στην ανακοίνωσή τους.

«Ο ίδιος αρνήθηκε σε μια πρωτοφανή αποποίηση της λογοδοσίας. Δεδομένου ότι ο δικηγόρος του Μπάνκμαν-Φριντ έχει δηλώσει ότι δεν είναι πρόθυμος να δεχθεί την επίδοση κλήσης, θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για να εμφανιστεί ενώπιον της Επιτροπής. Οφείλει να δώσει εξηγήσεις στον αμερικανικό λαό».