Στην πόλη Σενγιάνγκ της επαρχίας Λιαονίνγκ, ένας τεράστιος κεραυνός χτύπησε ένα ψηλό κτίριο από πάνω προς τα κάτω το βράδυ της 3ης Αυγούστου. Τα βίντεο κυκλοφόρησαν ευρέως στο διαδίκτυο. Μερικοί Κινέζοι χρήστες διαδικτύου έγραψαν ότι το τρομακτικό περιστατικό μοιάζει πολύ με ταινία φαντασίας με σκηνές καταστροφών.
Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Μετά από έναν αριθμό νέων κρουσμάτων του ιού του ΚΚΚ στην πόλη Ντάλιεν, που εμφανίστηκαν στην περιοχή του Κόλπου της Ντάλιεν, πολλές περιοχές της πόλης τέθηκαν υπό αυστηρό περιορισμό για δέκα ημέρες από τις 25 Ιουλίου. Πολλοί κάτοικοι είχαν έλλειψη φαγητού, αλλά έλαβαν λίγη βοήθεια από το προσωπικό που υποτίθεται ότι θα διευκόλυνε την οργάνωση για την διανομή φαγητού. Μερικοί απελπισμένοι κάτοικοι ξεκίνησαν μια διαμαρτυρία. Ωστόσο, η κινεζική αστυνομία δεν έδειξε έλεος σε αυτήν την ομάδα ανθρώπων και τους πήρε με αστυνομικά αυτοκίνητα.
Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εξέδωσε την Πέμπτη εκτελεστικές εντολές για την απαγόρευση συναλλαγών σε 45 ημέρες, με τη δημοφιλή εφαρμογή διαμοιρασμού βίντεο TikTok και την εφαρμογή συνομιλίας WeChat. Οι εκτελεστικές εντολές απαγορεύουν επίσης συναλλαγές με τις μητρικές εταιρείες των δύο εφαρμογών κοινωνικών μέσων, τις κινεζικές ByteDance και Tencent Holdings.
Η εκτελεστική εντολή για την TikTok δήλωσε ότι «οποιαδήποτε συναλλαγή από οποιοδήποτε άτομο ή σε σχέση με οποιαδήποτε ιδιοκτησία υπό την δικαιοδοσία των Ηνωμένων Πολιτειών» θα απαγορευτεί «με την ByteDance Ltd. (γνωστή και ως Zìjié Tiàodòng), [με έδρα στο] Πεκίνο, Κίνα ή θυγατρικές της», σε 45 ημέρες μετά την προαναγγελία, δηλαδή μετά τις 20 Σεπτεμβρίου.
Η εκτελεστική εντολή για την WeChat ανέφερε ότι «κάθε συναλλαγή που σχετίζεται με την WeChat από οποιοδήποτε άτομο ή σε σχέση με οποιαδήποτε ιδιοκτησία, που υπόκειται στη δικαιοδοσία των Ηνωμένων Πολιτειών» θα απαγορευτεί όπως επίσης και με την μητρική της εταιρεία «Tencent Holdings Ltd (γνωστή και ως Téngxùn Kònggǔ Yǒuxiàn Gōngsī), με έδρα την Σεντζέν, Κίνα ή με οποιαδήποτε θυγατρική αυτής της οντότητας», σε 45 ημέρες μετά την προαναγγελία.
Ο Τραμπ εξέδωσε τις εντολές βάσει του Νόμου Διεθνών Οικονομικών Δυνάμεων Έκτακτης Ανάγκης και του Νόμου Εθνικών Εκτάκτων Αναγκών. Ο υπουργός Εμπορίου Γουίλμπουρ Ρος θα καθορίσει τις συναλλαγές που καλύπτονται από την απαγόρευση.
Και οι δύο εκτελεστικές εντολές δήλωσαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «πρέπει να αναλάβουν δυναμική δράση εναντίον» των ιδιοκτητών των TikTok και WeChat για να προστατεύσουν την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ. Και οι δύο προαναγγελίες σημείωσαν επίσης ότι οι εφαρμογές καταγράφουν αυτόματα «τεράστιο ποσό πληροφοριών από τους χρήστες τους», ενέργεια που επιτρέπει στο Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα να έχει πρόσβαση στις προσωπικές και ιδιωτικές πληροφορίες των Αμερικανών».
Οι πληροφορίες που συλλέγονται από τους χρήστες περιλαμβάνουν: πληροφορίες Διαδικτύου και άλλες πληροφορίες δραστηριότητας δικτύου, όπως δεδομένα τοποθεσίας και ιστορικά περιήγησης και αναζήτησης, ανέφερε η εκτελεστική εντολή για το TikTok. Η συλλογή δεδομένων επιτρέπει στην Κίνα να «παρακολουθεί τις τοποθεσίες των ομοσπονδιακών [κρατικών] υπαλλήλων και εργολάβων, να δημιουργεί φακέλους προσωπικών πληροφοριών με στόχο τον εκβιασμό, και να διεξάγει εταιρική κατασκοπεία», σύμφωνα με την προαναγγελία.
Τον Μάρτιο του 2019 ένας ερευνητής βρήκε μια κινεζική βάση δεδομένων που περιείχε «δισεκατομμύρια μηνύματα WeChat που αποστέλλονταν από χρήστες όχι μόνο της Κίνας αλλά και των Ηνωμένων Πολιτείων, της Ταϊβάν, της Νότιας Κορέας και της Αυστραλίας», σημείωσε η εκτελεστική εντολή του Τραμπ για το WeChat.
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κάνει δηλώσεις σχετικά με την οικονομική ευημερία, στο αεροδρόμιο Burke Lakefront στο Κλίβελαντ, Οχάιο, στις 6 Αυγούστου 2020. (Jim Watson / AFP μέσω Getty Images)
Ο πρόεδρος σημείωσε επίσης και στις δύο εκτελεστικές εντολές ότι οι εφαρμογές λογοκρίνουν το περιεχόμενο που το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) θεωρεί πολιτικά ευαίσθητο. Επιπλέον, οι εφαρμογές μπορούν «να χρησιμοποιηθούν για εκστρατείες παραπληροφόρησης που ωφελούν το ΚΚΚ». Το TikTok, για παράδειγμα, λέγεται πως λογοκρίνει περιεχόμενο σχετικά με διαμαρτυρίες στο Χονγκ Κονγκ και με την κακοποίηση των Ουιγούρων και άλλων μουσουλμανικών μειονοτήτων από την Κίνα, και τα βίντεο του TikTok είχαν «διαδώσει συνωμοσίες αποδεδειγμένα ψεύτικες» σχετικά με την προέλευση του ιού του ΚΚΚ, επίσης γνωστού ως κορωνοϊού.
Η προαναγγελία ήρθε λίγες μέρες μετά την απειλή του Τραμπ να απαγορεύσει το TikTok και αφότου είχε πει πως θα επέτρεπε στην Microsoft ή σε άλλη αμερικανική εταιρεία να αγοράσει την TikTok.
«Πρότεινα ότι [αυτός] μπορεί να προχωρήσει [και να την αγοράσει]… Έθεσα μια ημερομηνία περίπου στις 15 Σεπτεμβρίου, στην οποία η εταιρεία θα είναι εκτός λειτουργίας στις Ηνωμένες Πολιτείες», είπε στις 3 Αυγούστου. «Αλλά αν κάποιος — είτε η Microsoft είτε κάποιος άλλος — την αγοράσει, αυτό θα είναι ενδιαφέρον».
Οι εντολές έρχονται επίσης την ώρα που ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο ανακοίνωσε την περαιτέρω ανάπτυξη του προγράμματος «Clean Network» από την κυβέρνηση «για να εξασφαλίσει [την ασφάλεια] των πιο ευαίσθητων πληροφοριών των Αμερικανών από το κράτος παρακολούθησης του ΚΚΚ» και κάλεσε τις αμερικανικές εταιρείες τεχνολογίας να αφαιρέσουν «μη αξιόπιστες» κινεζικές εφαρμογές από τα [ηλεκτρονικά] καταστήματά τους.
Τόσο η WeChat όσο και η TikTok είχαν καταγραφεί σε μια λίστα με 59 κατά το πλείστον κινεζικές εφαρμογές που είχαν ήδη απαγορευθεί στην Ινδία από τα τέλη Ιουνίου, επειδή οι εφαρμογές «απειλούν την κυριαρχία και την ακεραιότητα της Ινδίας, την άμυνα της Ινδίας, την ασφάλεια του κράτους και την δημόσια τάξη».
Οι ByteDance και Tencent δεν απάντησαν αμέσως σε αίτημα για σχολιασμό.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ — Σαν ρολόι, για περισσότερες από 60 νύχτες, μεταξύ μεσάνυχτων και 5 π.μ., ταραχοποιοί και αναρχικοί πολιόρκησαν το δικαστικό μέγαρο Mark O. Hatfield στο Πόρτλαντ του Όρεγκον.
Καθόλη την διάρκεια του Ιουνίου, καθώς η βία κλιμακώθηκε και οι αστυνομικοί της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας ζήτησαν βοήθεια, το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας έστειλε περίπου 20 ακόμη αστυνομικούς.
Στις αρχές Ιουλίου, περισσότεροι εστάλησαν, συμπεριλαμβανομένων τακτικών μονάδων συνοριακής περιπολίας και άλλων ειδικοτήτων, δήλωσε ο Τσαντ Γουλφ, αναπληρωτής γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας (DHS), κατά την διάρκεια ακρόασης στην Γερουσία στις 6 Αυγούστου.
Ο γερουσιαστής Γκάρυ Πήτερς (Δ-Μισ.) κατηγόρησε τον Γουλφ ότι επέλεξε να «κλιμακώσει τις συγκρούσεις» στέλνοντας ένα «κύμα ομοσπονδιακού προσωπικού που δεν είχε την κατάλληλη εκπαίδευση για να κατευνάσει την κατάσταση», αντί να συνεργαστεί με κρατικούς και τοπικούς αξιωματούχους.
«Αντί να οργανώσουμε τους πόρους, το προσωπικό και την αποστολή του υπουργείου σας για την αντιμετώπιση της τρομοκρατικής απειλής των λευκών ρατσιστών, έχετε επιλέξει να επικεντρωθείτε στο φαίνεσθαι», δήλωσε ο Πήτερς.
Ωστόσο, ο Γουλφ είπε, ότι μέχρι την περασμένη εβδομάδα, οι ομοσπονδιακοί αστυνομικοί «εγκαταλείφθηκαν λόγω επικίνδυνων πολιτικών από τοπικούς αξιωματούχους».
Τοπικοί και κρατικοί αξιωματούχοι αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τους αστυνομικούς του και έφτασαν στο σημείο να απαγορεύσουν στους τοπικούς αστυνομικούς να συλλάβουν όποιον ζημίωνε ομοσπονδιακή [κρατική] περιουσία, δήλωσε ο Γουλφ.
«Οι τοπικοί άρχοντες δεν επέτρεψαν στους τοπικούς αστυνομικούς να αστυνομεύσουν την περιοχή γύρω από τις ομοσπονδιακές εγκαταστάσεις, ούτε στα κοντινά πάρκα — όπου βίαιοι οπορτουνιστές τα χρησιμοποιούσαν ως σταθμό προετοιμασίας για την νυχτερινή τους επίθεση στο δικαστήριο και τους αστυνομικούς μας», δήλωσε ο Γουλφ.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Πόρτλαντ εξέδωσε ψήφισμα στις 22 Ιουλίου που απαγορεύει στα μέλη του αστυνομικού τμήματος του Πόρτλαντ να συνεργάζονται με ομοσπονδιακούς αστυνομικούς.
Η Πόλη του Πόρτλαντ άρχισε να επιβάλλει πρόστιμο στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση — μέγιστο $500 ανά 15 λεπτά — τιμωρώντας την διατήρηση ενός φράκτη από τους ομοσπονδιακούς γύρω από το δικαστήριο για την προστασία του από τους ταραχοποιούς.
«Από χθες, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μας χρωστάει $192.000 και συνεχίζουμε», δήλωσε η Επίτροπος της πόλης Κλόη Έντουαλυ σε δήλωση της 28ης Ιουλίου.
Η κατάσταση άρχισε να αντιστρέφεται στις 30 Ιουλίου, αφού η κυβερνήτρια του Όρεγκον Κέιτ Μπράουν έστειλε κρατικά στρατεύματα για να βοηθήσουν τους αστυνομικούς του DHS να σταματήσουν την βία και την καταστροφή γύρω από το δικαστήριο. Έκτοτε, οι βίαιες επιθέσεις στο δικαστήριο έχουν μειωθεί, αλλά πλήθη έχουν στοχεύσει άλλα κτίρια και συγκρούστηκαν επανειλημμένα με αστυνομικούς του Πόρτλαντ.
Ο Γουλφ είπε ότι η έλλειψη κρατικού και τοπικού συντονισμού με ομοσπονδιακούς αστυνομικούς για τόσον καιρό ήταν αυτό που επέτρεψε στην κατάσταση να γίνει τόσο πολύ εκτός ελέγχου.
«Επέτρεψε σε αυτά τα βίαια άτομα να συνεχίσουν να επιτίθενται σε μια ομοσπονδιακή εγκατάσταση κάθε νύχτα χωρίς να υπάρχει αντίδραση», είπε. «Έτσι γίνονταν πιο θρασείς, κάθε νύχτα. Και αρχίσαμε να βλέπουμε μερικά από τα όπλα που χρησιμοποίησαν να γίνονται όλο και πιο περίπλοκα».
Γεμάτοι γεμιστήρες τυφεκίων και κοκτέιλ Μολότωφ βρέθηκαν σε ένα πάρκο στο Πόρτλαντ, Όρεγκον, στις 26 Ιουλίου 2020. (Αστυνομικό τμήμα του Πόρτλαντ μέσω AP)
Ο Γουλφ είπε ότι τούβλα, κατεψυγμένα μπουκάλια νερού και κονσέρβες τροφίμων χρησιμοποιούνταν ως βλήματα εναντίον των αστυνομικών.
«Νύχτα μετά από νύχτα, 30 μέρες, 40 μέρες, δεν υπήρχε καμία συνέπεια όταν το έκαναν αυτό, οπότε τότε ήρθαν με πυροτεχνήματα εμπορικής ποιότητας και μετά ήρθαν με IED και μετά ήρθαν με ηλεκτρικά εργαλεία».
Ο Γουλφ είπε ότι οι ομοσπονδιακοί αστυνομικοί υπέστησαν συνολικά 277 τραυματισμούς από την βία.
«Οι αστυνομικοί υπέστησαν χημικά εγκαύματα, πληγές με αιμορραγία και επιθέσεις με λέιζερ τύφλωσης, που δημιούργησαν οφθαλμικούς τραυματισμούς σε μερικούς από τους συναδέλφους μας», είπε.
Είπε ότι φαίνεται πως ορισμένες επιθέσεις είχαν σαφή συντονισμό και ότι μερικοί ταραχοποιοί φαινόταν να έχουν εκπαιδευτεί.
Ομοσπονδιακοί αστυνομικοί συνέλαβαν 199 άτομα κατά την διάρκεια των ταραχών, δήλωσε ο Γουλφ.
Το FBI ξεκίνησε περισσότερες από 300 εγχώριες έρευνες για τρομοκρατικές ενέργειες από τις 28 Μαΐου, σύμφωνα με τον Έριν Νήλυ Κοξ, Δικηγόρο του Έθνους για την Βόρεια Περιφέρεια του Τέξας και συν-επικεφαλής της ειδικής ομάδας του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τους βίαιους αντικυβερνητικούς εξτρεμιστές.
«Αυτό δεν περιλαμβάνει πιθανές έρευνες για παραβιάσεις κοινωνικών δικαιωμάτων ή για βίαιο έγκλημα που σχετίζεται με τις ταραχές», δήλωσε ο Κοξ σε ακρόαση στην Γερουσία στις 4 Αυγούστου.
Ταυτόχρονα, οι επιθέσεις με όπλα αυξήθηκαν αλματωδώς στο Πόρτλαντ από τότε που μια ομάδα μείωσης της βίας των όπλων διαλύθηκε από τον δήμαρχο Τεντ Γουίλερ.
Καταγράφηκαν στην πόλη 63 συμβάντα πυροβολισμών έως τις 26 Ιουλίου, σε σύγκριση με 28 τον Ιούλιο του 2019, σύμφωνα με στοιχεία που ελήφθησαν από την Oregonian.
Ακολουθήστε την Charlotte στο Twitter: @charlottecuthbo
Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Σήμερα το απόγευμα Ελλάδα και Αίγυπτος σύναψαν συμφωνία για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και την χάραξη ΑΟΖ. Την συμφωνία υπέγραψαν στο Κάιρο ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας και ο Αιγύπτιος ομόλογός του Σάμεχ Σούκρι, ενισχύοντας περαιτέρω τις σχέσεις μεταξύ των γειτονικών χωρών.
Η συμφωνία αυτή που στηρίζεται στη συνεργασία και στο δίκαιο της θάλασσας, είναι μια εθνική επιτυχία και η χώρα μας κατοχυρώνει τα νόμιμα δικαιώματά της και τον απόλυτο σεβασμό του διεθνούς δικαίου και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών στην ανατολική Μεσόγειο – καταδεικνύοντας την πάγια θέση της Ελλάδας και την επήρεια των νησιών της σε θαλάσσιες ζώνες.
Επίσης η συμφωνία αυτή επιβεβαιώνει την άκυρη φύση του τουρκο-λιβυκού Μνημονίου καθιστώντας τις απόπειρες της Τουρκίας να οριοθετήσει ΑΟΖ απευθείας με την Αίγυπτο απολύτως παράνομες και ανεδαφικές.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Η Ευρώπη πρέπει να δείξει περισσότερη ενότητα έναντι των σχέσεών της με την Κίνα, ανέφερε ένας Γερμανός υπουργός της κυβέρνησης, καθώς «καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να υπερασπιστεί από μόνη της τα συμφέροντα και τις αξίες της απέναντι στην Κίνα».
«Χρειάζεται επειγόντως να λάβουμε περισσότερη ‘ευρωπαϊκή’ δράση όσον αφορά τις σχέσεις μας με την Κίνα», δήλωσε ο Γερμανός υφυπουργός Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις, Μάικλ Ροθ, ο οποίος τόνισε, «η έλλειψη ενότητας είναι η Αχίλλειος πτέρνα μας».
Η Κίνα είναι ο «συστημικός αντίπαλος» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και «αυξάνεται ολοένα και περισσότερο η επιθετικότητά της», έγραψε ο Ροθ σε ένα άρθρο στην Spiegel.
State Minister for Europe @MiRo_SPD in his op-ed for @derspiegel: "We urgently need more European action in our dealings with 🇨🇳. This is a priority of Germany’s presidency of the Council of the 🇪🇺, during which we bear a particular responsibility." https://t.co/XfkcaeTsFA 1/2
Οι ενέργειες του καθεστώτος στο Χονγκ Κονγκ, την Σιντζιάνγκ και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας δείχνουν ότι «δεν φοβάται να παραβιάσει μπροστά στα μάτια του κόσμου, τις βασικές αρχές της διεθνούς τάξης».
«Δεν πρέπει να φοβόμαστε να υψώσουμε το ανάστημά μας όταν πρόκειται για καίρια ζητήματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ασφάλεια και η τεχνολογία», έγραψε.
Ένας αστυνομικός συλλαμβάνει έναν άνδρα κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας στο εμπορικό κέντρο Γιουέν Λονγκ στο Χονγκ Κονγκ στις 19 Ιουλίου 2020 (Isaac Lawrence/AFP μέσω Getty Images)
Διαίρει και βασίλευε
«Η ηγεσία του αυταρχικού, μονοκομματικού κράτους δεν χάνει καμία ευκαιρία για να δημιουργήσει ένα ασφυκτικό κλίμα μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ και να τα αποδυναμώσει», έγραψε ο Ροθ.
Η ΕΕ είναι όλο και πιο επιφυλακτική για τις τακτικές «διαίρει και βασίλευε» του κινεζικού καθεστώτος. Τον Μάιο, ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Τζόζεφ Μπορέλ κατηγόρησε το Πεκίνο ότι «πατάει» πάνω στις διαφορές μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.
Λόγω των διαφορών στο εσωτερικό της Ευρώπης κατέστη δύσκολο να υιοθετηθεί μια ενοποιητική στρατηγική προς απάντηση στις προκλήσεις που θέτει η Κίνα, σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο του Royal United Services Institute (RUSI), ενός think tank με έδρα το Λονδίνο.
Ο Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, Τζόζεφ Μπορέλ σε συνέντευξη τύπου στις Βρυξέλλες του Βελγίου, στις 26 Μαΐου 2020. (Pool / Getty Images)
Η ΕΕ χρειάζεται να εφαρμόσει μια σταθερή πολιτική απέναντι στην Κίνα, δήλωσε ο Ροθ, προσθέτοντας ότι αυτό αποτελεί προτεραιότητα της εξάμηνης γερμανικής προεδρίας της ΕΕ, η οποία ξεκίνησε την 1η Ιουλίου.
Η ΕΕ πρέπει να ενισχύσει τις συζητήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να «απομακρυνθεί από την διμερή διαμόρφωση των σχέσεων που επιδιώκει σκόπιμα το Πεκίνο».
Υπό την επιρροή του Πεκίνου, ορισμένες μικρές χώρες της ΕΕ, όπως η Ελλάδα, η Ουγγαρία και η Πορτογαλία, έχουν επανειλημμένα εμποδίσει την πολιτική της ΕΕ ως προς την Κίνα.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Μάικλ Ροθ, δίνει συνέντευξη τύπου στο Υπουργείο Εξωτερικών στο Βερολίνο στις 16 Ιουνίου 2020. (Markus Schreiber / Pool / AFP via Getty Images)
«Δυστυχώς, βλέπουμε ότι το δέλεαρ μιας συνεργασίας με την Κίνα μερικές φορές έρχεται σε αντίθεση με τις θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες», έγραψε ο Ροθ.
«Η ΕΕ πρέπει να υψώσει περισσότερο το ανάστημά της στον κόσμο και όχι μόνο στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή των μελών της», είπε.
Επί του παρόντος, η Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της ΕΕ απαιτεί πλήρη ομοφωνία. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Ροθ, η Γερμανία έχει δεσμευτεί να την αλλάξει σε «λήψη αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία», η οποία θα αποτρέψει ένα μικρό αριθμό κρατών μελών να εμποδίζουν την εξωτερική πολιτική της ΕΕ.
Διακύβευμα Ασφάλειας
Ο Ροθ επεσήμανε επίσης την τάση του Πεκίνου να χρησιμοποιεί την οικονομική εξάρτηση ως μοχλό πολιτικής εξουσίας.
«Η κρίση του κορωνοϊού είναι ένα καμπανάκι», δήλωσε ο Ροθ, αναφερόμενος στην πανδημία του ιού του ΚΚΚ (Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα) που ξέσπασε στην Γουχάν στα τέλη του περασμένου έτους, καθώς ήταν μια «επώδυνη υπενθύμιση για μας στο πόσο εξαρτημένη είχε γίνει η Ευρώπη σε ορισμένους τομείς».
Ένας ταξιδιώτης κάνει το τεστ για τον κορωνοϊό (COVID-19) στο νέο κέντρο στο πρατήριο καυσίμων Hochfelln στον αυτοκινητόδρομο Α8 κοντά στην πόλη Μπέργκεν της Γερμανίας, στις 30 Ιουλίου 2020. (Michael Dalder / Reuters)
Στα αρχικά στάδια της κρίσης, το κινεζικό καθεστώς έστειλε σε πολλές χώρες ιατρικά εφόδια σε μια προσπάθεια να διορθώσει την εικόνα του και να παρουσιαστεί ως ηγέτης στην καταπολέμηση της πανδημίας, και όχι ως υπεύθυνος για την εξάπλωσή της.
Τον Μάρτιο, ο Τζόζεφ Μπορέλ, επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, προειδοποίησε τους Ευρωπαίους να προσέχουν τον «αγώνα επιρροής μέσω διαστρέβλωσης της αφήγησης» και την «πολιτική της γενναιοδωρίας» της Κίνας.
Ο Ροθ ανέφερε επίσης τα δίκτυα 5G κινητής τηλεφωνίας της Ευρώπης, όπου η συμμετοχή του κινεζικού κολοσσού τηλεπικοινωνιών Huawei βρίσκεται υπό αυξανόμενο έλεγχο. Ανέφερε ανησυχίες σχετικά με την «αξιοπιστία κατασκευαστών από τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας. Εδώ διακυβεύεται η ασφάλεια των πολιτών μας».
Επισκέπτες δοκιμάζουν το smartphone Huawei Mate S στο περίπτερο της Huawei στην εμπορική έκθεση ηλεκτρονικών και συσκευών IFA του 2015 στο Βερολίνο της Γερμανίας, στις 4 Σεπτεμβρίου 2015. (Sean Gallup / Getty Images)
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αυστραλία απαγόρευσαν την Huawei, επικαλούμενες ανησυχίες ασφάλειας. Το Ηνωμένο Βασίλειο έκανε την ίδια κίνηση στις 14 Ιουλίου, αντιστρέφοντας την προηγούμενη απόφασή του να επιτρέψει στην εταιρεία περιορισμένο ρόλο.
Ο Ροθ δεν ανέφερε το όνομα της Huawei, αλλά είπε ότι η μόνη λογική λύση είναι να «στηρίξουμε πρώτα και κύρια τους εγχώριους προμηθευτές μας».
Η ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιήσει την εμπορική της πολιτική και την ενιαία της αγορά πιο αποτελεσματικά «ως μοχλό» για την υπεράσπιση των ευρωπαϊκών αξιών και συμφερόντων, είπε.
Οι Mary Clark, Cathy He και Ella Kietlinska συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
«[Αυτή η κοινοτοπία] μπορεί να είναι αποπροσανατολιστική, οδηγώντας μας στο να αποφεύγουμε να καταβάλλουμε την απαιτούμενη προσπάθεια για να βγούμε από μια δύσκολη κατάσταση», μου είπε ο βιρτουόζος βιολιστής Τσάρλι Σίεμ [Charlie Siem]. «Αν είμαστε πολύ επιεικείς με τον εαυτό μας, μένουμε στη μετριότητα.»
Ο 34χρονος βιολιστής από τη Βρετανία είναι το αντίθετο της μετριότητας. Όταν ήταν παιδί, η μητέρα του έβαζε συχνά κασέτες με τα Κονσέρτα για βιολί του Μπετόβεν. Οι απλές μελωδίες μάγεψαν τόσο τον 3χρονο Σίεμ, που πήρε το βιολί που είχε σχεδόν το ίδιο ύψος με αυτόν. Δώδεκα χρόνια αργότερα, στα 15, ο Σίεμ έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο. Τα τελευταία 20 χρόνια περίπου, έχει παίξει με τις καλύτερες ορχήστρες και με τους καλύτερους μαέστρους, από τη Συμφωνική του Λονδίνου έως την Εθνική Συμφωνική της Τσεχίας, και από τον Σαρλ Ντιτουά [Charles Dutoit] μέχρι τον Σερ Ρότζερ Νόρινγκτον [Sir Roger Norrington], ανάμεσα σε πολλούς άλλους.
Κάποιος παρατηρητής ίσως περιέγραφε την πειθαρχημένη ζωή και εργασία του Σίεμ σαν άχαρη, σκληρή και μονότονη– σαν μια ζωή γεμάτη θυσίες για χάρη της μουσικής. Όταν ήταν νεότερος, εξασκούνταν τέσσερεις ώρες την ημέρα. Τώρα, εξασκείται δυο ή τρεις. Μέσα σε 30 χρόνια, είναι ελάχιστες οι μέρες που έχει πάρει «ρεπό». Αλλά ο Σίεμ βλέπει τη ζωή του πολύ διαφορετικά από αυτόν τον παρατηρητή.
«Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι εγκαταλείπω οτιδήποτε. Πάντα, όταν συγκεντρωνόμουν σε ένα πράγμα, στο βιολί, σκεπτόμουν ότι κέρδιζα κάτι», λέει. «Ένιωθα τυχερός που ήξερα τι ήθελα και μπορούσα να αφιερωθώ σε αυτό», ομολογεί σε μια τηλεφωνική συνέντευξη.
Στερήσεις και ιδιοφυΐα
Ο Σίεμ πιστεύει ότι η σύγχρονη κοινωνία επιτίθεται υπερβολικά συχνά στην ιδέα της αριστείας.
«Ακούμε συνέχεια να μην είμαστε επιθετικοί και ανταγωνιστικοί. Να αποδεχόμαστε και να αγαπάμε τον εαυτό μας όπως είναι. Πιστεύω ότι όλοι ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι ιδιαίτερα καλό», λέει. «Κανείς δεν νιώθει καλά αποδεχόμενος τα πράγματα όπως απλώς είναι.»
Μας εξηγεί ότι η ζωή συνήθως μας επιφυλάσσει γυρίσματα και δοκιμασίες.
«Τα πάνω είναι καλά μόνο εξαιτίας των κάτω. Τα κάτω είναι ανεκτά μόνο γιατί υπάρχει η ελπίδα και η πιθανότητα να τα πάμε καλύτερα σε κάποια μελλοντική στιγμή», λέει.
Παρόλο που το πρότυπο αλλάζει από επίπεδο σε επίπεδο στο μουσικό του ταξίδι, η απαιτούμενη προσπάθεια και το πάθος παραμένουν σταθερά.
«Σε κάθε επίπεδο πρέπει να δώσεις το 100%. Δεν μπορείς ούτε καν να κοιτάξεις το επόμενο επίπεδο, αν δεν έχεις κατακτήσει αυτό που δουλεύεις τώρα», λέει. Χωρίς αυτή την αφοσίωση και αυτοσυγκέντρωση, «νιώθουμε κενοί όταν αρχίσουμε να ξεχωρίζουμε.»
Ο βιολιστής Τσάρλι Σίεμ (Gilles Marie Zimmerman)
Το κουκούλι της καραντίνας
Το συνηθισμένο πρόγραμμα του Σίεμ, που περιλαμβάνει περισσότερα από 50 κονσέρτα τον χρόνο, τον κινητοποιεί και τον κρατά συγκεντρωμένο μέρα με τη μέρα. Βρίσκεται σε μια μόνιμη κατάσταση προετοιμασίας για την επόμενη συναυλία. Αλλά απομακρύνοντας την προοπτική κάποιου κονσέρτου, η περίοδος της καραντίνας έβαλε σε δοκιμασία τον ενθουσιασμό του. Αντέδρασε με δύο αντίθετα ακραίους τρόπους: την παύση και τη βύθιση.
«Όταν βρίσκεσαι τόσο απομονωμένος, σαν μέσα σε ένα κουκούλι, μοιάζει να υπάρχει μόνο η δική σου μικρή πραγματικότητα…Υπήρχαν φορές που χάθηκα μέσα σε εκείνο το κενό», λέει. Περιστασιακά, είχε κάνει κάποια διαλείμματα, σπάνια μέσα σε τρεις δεκαετίες καθημερινής εξάσκησης. «Η αποσύνδεση από το όργανο και η επανασύνδεση με τον εαυτό σου σε ένα ανθρώπινο επίπεδο, είναι επίσης κάτι καλό.»
Ο Σίεμ εκμεταλλεύτηκε το διάλειμμά του για να δει που βρίσκεται στη ζωή του, στην καριέρα του, που ήταν και που πηγαίνει. Γελώντας παραδέχεται ότι δεν έχει βρει ξεκάθαρες απαντήσεις σε αυτές τις σκέψεις. Αλλά αυτές οι διακοπές τον έχουν ανανεώσει και τον έχουν εμπνεύσει να αφιερώσει τον εαυτό του στην τέχνη του τις υπόλοιπες μοναχικές ημέρες της καραντίνας.
«Όσο περισσότερο χρόνο διαθέτω χωρίς κονσέρτα, τόσο περισσότερο μπορώ να συγκεντρωθώ αληθινά στην τεχνική μου βελτιώνοντας και εκλεπτύνοντάς την και να εξερευνήσω βαθύτερα όλα τα κομμάτια του ρεπερτορίου μου», λέει ο Σίεμ. «Η απόλυτη βύθισή μου στη μουσική…με αναγκάζει να προβληματιστώ πάνω στην ερμηνεία μου και για αυτό που θέλω να εκφράσω.»
Μετά από την πρωινή του εξάσκηση και το πρωινό του, ο Σίεμ βιντεοσκοπεί με το τηλέφωνο το παίξιμό του.
«Με αντιμετώπισα σαν μαθητή του εαυτού μου. [Η βιντεοσκόπηση] είναι οπωσδήποτε ένα χρήσιμο εργαλείο που χρησιμοποιώ περισσότερο αυτό τον καιρό παρά παλιότερα», λέει.
Για παράδειγμα, καθώς ξαναβλέπει το βίντεο, ελέγχει τις θέσεις των δακτύλων του και την αντήχηση του δοξαριού. Έχει εντοπίσει κακές συνήθειες και έχει διορθώσει μικρές ατέλειες.
Αντιλήφθηκε ότι δεν «έβγαζε όλες τις νότες με παλμό», λέει. «Υπήρχαν πτώσεις στον ήχο, ενώ μου φαινόταν ότι τον κρατάω σταθερό.»
Σαν μια περαιτέρω πρόκληση στην τεχνική του, ο Σίεμ καταπιάνεται με τις σκάλες, τα αρπίσματα και τα caprice του Νικολό Παγκανίνι, τον οποίο και θεωρεί πατέρα του βιολιού. Το ρεπερτόριο του Παγκανίνι των 24 caprice εκτόξευσε το βιολί στη νέα σφαίρα του σολίστα. Στον λογαριασμό του Σίεμ στο Instagram, τα δάκτυλά του τρέχουν τόσο γρήγορα σε αυτές τις σκάλες, που πότε-πότε μοιάζουν να αιωρούνται πάνω από τον λαιμό του, αντί να πατάνε τις χορδές.
Νέα βασίλεια
Ο Μπαχ έγραψε έξι σουίτες για σόλο τσέλο και έξι σονάτες και παρτιτούρες για βιολί, ρεπερτόριο που ο Σίεμ θεωρεί ως Βίβλο των εγχόρδων.
«Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στο σόλο ρεπερτόριο. Δεν χρειάζεται ορχήστρα ή συμπληρωματικά όργανα, [όπως το] πιάνο. Είσαι μόνος», λέει.
Η μουσική του Μπαχ παρουσιάζει ιδιαίτερες προκλήσεις, καθώς περιλαμβάνει πολλές παράλληλες μελωδικές φωνές, χαρακτηριστικό της αντιστικτικής γραφής. Κάθε κομμάτι αποτελείται από επεισόδια, στα οποία, με διάφορες τεχνικές παραλλαγών (πχ. καθρέφτης), οι φωνές κινούνται σε διαφορετικές κατευθύνσεις για να επιστρέψουν, τις περισσότερες φορές, στην αρχική τους μορφή. Μελετώντας προσεκτικά την καθημερινή του εξάσκηση μέσω των βίντεο, ο Σίεμ έχει κερδίσει νέες κατανοήσεις όσον αφορά την ερμηνεία του του Μπαχ.
«Νιώθω σαν να εκφράζω κάτι συμπαγές, κάτι αρχιτεκτονικά δομημένο με αρχή, μέση και τέλος στην αφήγηση μέσα σε κάθε φράση. Κι όμως, όταν το ακούω από κάποια απόσταση, αντιλαμβάνομαι ότι δεν το έχω μεταδώσει όλο, αλλά υπάρχουν κενά στην ερμηνεία μου», λέει.
Αφού εξομάλυνε αυτά τα κενά, ο τελικός ήχος και η σύνδεσή του με τη μουσική έγινε «μεταμορφωτικός, απόκοσμος, σίγουρα υπερβατικός». Τα έργα του Μπαχ μπορούν να μας οδηγήσουν «σε άλλου είδους κόσμους».
Η μουσική του Μπαχ αντηχεί τη μοναδική του αφετηρία, φιλοσοφία και ήθος. Η σοφία του συμπυκνώνει το ταξίδι του μουσικού καλύτερα από μια συμπαθητική κοινοτοπία:
γαλμα του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, μπροστά από την εκκλησία του Αγ. Θωμά, στο Leipzig της Γερμανίας. (Public Domain)
«Δούλεψα σκληρά. Οποιοσδήποτε δουλέψει σκληρά όπως εγώ, μπορεί να επιτύχει τα ίδια αποτελέσματα. Ο τελικός στόχος και ο λόγος για όλη τη μουσική δεν είναι παρά…η αναζωογόνηση του πνεύματος».
Ίσως και ο Σίεμ συμφωνήσει με αυτό. Αυτό που κυρίως ποθεί είναι να μοιραστεί αυτή τη βαθιά, πνευματική σύνδεση με το ακροατήριο και πάλι.
«Όταν επιστρέψω στη σκηνή, ανυπομονώ να ξαναβρώ αυτήν τη μαγεία», λέει. «Ύστερα από αυτό το διάλειμμα, πραγματικά μπορώ να εκτιμήσω αυτό που κάνω. Πρέπει να αντλήσω κάθε σταγόνα από αυτή την πολύτιμη εμπειρία.»
Ο J.H. White ζει στη Νέα Υόρκη και αρθρογραφεί για την τέχνη, τον πολιτισμό και την αντρική μόδα.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Όταν ψήνετε τα ντοματίνια στο φούρνο, αποκτούν μια γλυκιά, σχεδόν καραμελωμένη γεύση. Απλώστε τη ρικότα πάνω σε ελαφρός ψημένο χωριάτικο ψωμί και γεμίστε το με τις ψητές ντομάτες. Είναι ένα ορεκτικό που απολαμβάνετε στον κήπο μαζί με ένα κρύο μπουκάλι λευκό κρασί.
Τα ψητά ντοματίνια μπορούν επίσης να παρασκευαστούν εκ των προτέρων και να αποθηκευτούν στο ψυγείο για αρκετές ημέρες, καλυμμένα με ελαιόλαδο.
Τα ίδια συστατικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ντρέσινγκ σε ένα μπολ με λινγκουίνι.
Πλύνετε τις ντομάτες, τοποθετήστε τις σε ένα ταψί και πασπαλίστε γενναιόδωρα με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Πασπαλίζουμε με αλάτι, φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι και αποξηραμένη ρίγανη. Ψήνουμε στον φούρνο για περίπου 30 λεπτά.
Βάλτε έπειτα τις ντομάτες μαζί με τη σάλτσα τους, σε ένα βάζο ή άλλο αεροστεγές δοχείο και φυλάξτε το στο ψυγείο μέχρι να είναι έτοιμο για χρήση.
Προετοιμασία για την ρικότα
Ανακατέψτε τη με εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, αποξηραμένη ρίγανη, αλάτι και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι μέχρι να μαλακώσει.
Ψήστε ελαφρώς τις φέτες ψωμιού, απλώστε πάνω τους την ρικότα και γεμίστε τες με τις ψητές ντομάτες, (να τις ζεστάνετε λίγο εάν τις χρησιμοποιήσετε από το ψυγείο) σε θερμοκρασία δωματίου. Σερβίρετε αμέσως.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Η κοινωνία μας αποτελείται από πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους και ακριβώς εκεί βρίσκεται και η μαγεία, στη διαφορετικότητα. Αν ήμασταν όλοι ίδιοι, τότε η ζωή θα ήταν εξαιρετικά βαρετή και μονότονη.
Οι άνθρωποι στη σύγχρονη εποχή είναι ως επί το πλείστον κοινωνικοί, διότι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι πολλών και διαφορετικών ομάδων, διαθέτουν ποικίλες ταυτότητες: επαγγελματική, φιλική, οικογενειακή κλπ. Μέσα από αυτές τις ομάδες οι άνθρωποι αποκτούν το αίσθημα του ανήκειν και αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι μόνοι τους σε αυτόν τον κόσμο.
Το μυστικό λοιπόν για τη διαμόρφωση υγιών και μακροχρόνιων σχέσεων είναι η άνευ όρων αποδοχή του ατόμου που βρίσκεται απέναντί μας. Είναι καλό να δομούμε στη ζωή μας ειλικρινείς σχέσεις, σχέσεις εμπιστοσύνης, οι οποίες θα έχουν διάρκεια στο χρόνο, εφόσον θα στηρίζονται σε στέρεα βάση.
Κρίνεται επομένως απαραίτητο να αποδεχόμαστε τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε καθημερινά, όπως ακριβώς είναι, χωρίς να τους κατακρίνουμε για τα μειονεκτήματα, τα λάθη και τις παραλείψεις τους. Μην κρίνεις για να μην κριθείς, όπως λέει και ο σοφός λαός.
Προτού λοιπόν σπεύσουμε να κρίνουμε κάποιον, θα ήταν καλό να σκεφτούμε πρώτα ώριμα και λογικά, αξιολογώντας τα κίνητρά του. Επιπλέον, θα ήταν συνετό να μη βιαστούμε να προβούμε σε γρήγορα συμπεράσματα, διότι αυτά αποτελούν τροχοπέδη και μπλοκάρουν τον τρόπο σκέψης μας. Είναι πολύ πιθανόν να υφίστανται ζητήματα ανασφάλειας καθώς και μειωμένης αυτοεκτίμησης στους ανθρώπους που βάζουν ως στόχο ζωής να αλλάξουν τους άλλους.
Σε κάθε περίπτωση θα ήταν καλό να θυμόμαστε ότι δεν έχουμε κανένα τέτοιο δικαίωμα. Μόνο στον εαυτό μας μπορούμε να κάνουμε παρεμβάσεις. Μόνο αυτός μας ανήκει και κανείς άλλος. Μόνο αυτόν μπορούμε να στεναχωρούμε, να μαστιγώνουμε, να πληγώνουμε, να μειώνουμε καθημερινά με την αυστηρή κριτική μας. Κανέναν άλλο.
Επιπροσθέτως, για να αποδεχτούμε τους ανθρώπους που βρίσκονται στον περίγυρό μας, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση να αποδεχτούμε πρώτα τον εαυτό μας. Η διαδικασία όμως αυτή είναι αρκετά πολύπλοκη, δύσκολη και χρονοβόρα. Χρόνια ολόκληρα μπορεί να προσπαθούμε χωρίς να καταφέρνουμε κάτι. Συνήθως, οι επικριτικοί άνθρωποι είναι ανασφαλείς με τον εαυτό τους.
Μόνο όταν περπατήσουμε με τα παπούτσια του άλλου, μόνο όταν λειτουργήσουμε έχοντας ως γνώμονά μας την ενσυναίσθηση μόνο τότε θα νιώσουμε πιο άνετα και θα συμφιλιωθούμε τόσο με τον εαυτό μας όσο και με τον κοινωνικό μας περίγυρο.
Ας μην ξεχνάμε λοιπόν ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε τόσο ίδιοι μα συγχρόνως και τόσο διαφορετικοί. Δε θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε στους άλλους ανθρώπους με τρόπο που δε θα θέλαμε με τη σειρά μας να μας συμπεριφέρονται κι εκείνοι. Θα πρέπει να λειτουργούμε έχοντας ανοιχτούς ορίζοντες, χωρίς κολλήματα και προκαταλήψεις κι έτσι θα νιώσουμε πραγματικά ευτυχισμένοι μονάχα όταν θα αποδεχτούμε πλήρως πρώτα τον εαυτό μας και έπειτα τους αγαπημένους μας ανθρώπους.
Όταν συμφιλιωθούμε λοιπόν τόσο με τον εαυτό μας όσο και με τους οικείους μας, τότε θα αντιληφθούμε ότι είναι πραγματικά ανώφελο και άσκοπο να προσπαθούμε να αλλάξουμε τους ανθρώπους γύρω μας.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην Εναλλακτική Δράση, ένας ενημερωτικός ιστότοπος ο οποίος δημιουργήθηκε το 2012. Αποτελεί τον μεγαλύτερο ιστότοπο αυτοβοήθειας στην Ελλάδα με πάνω από 20.000 πρωτότυπα άρθρα. Σκοπός της Εναλλακτικής Δράσης είναι η δημιουργία ενός πιο υγιούς κόσμου, τόσο σε φυσικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο του άρθρου (Αγγλικά) εδώ.
Η κυρία Μέυ έφτασε στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Σίδνεϋ το 2012, η ζωή της τοποθετημένη με τάξη σε μια βαλίτσα. Με ρούχα δανεισμένα από μια ξαδέλφη και κακή γνώση Αγγλικών, πέρασε την διαχωριστική γραμμή και ξεκίνησε μια νέα ζωή στην Αυστραλία.
Βαθιά, η Μέυ ήξερε ότι το ταξίδι της στο Down Under [Αυστραλία] δεν ήταν για μια ήσυχη συνταξιοδότηση. Αντ’ αυτού, ετοιμαζόταν για μια νέα ζωή, και μια ευκαιρία να βοηθήσει τους Κινέζους να κατανοήσουν την πραγματική φύση του Κομμουνιστικού Κόμματος υπό το οποίο υπέφερε για 60 χρόνια.
Η Γιουε-Λαν Τάο όπως είναι το κινέζικο όνομά της, γεννήθηκε το 1956. Η ζωή της ξεκίνησε μόλις επτά χρόνια αφότου η Κίνα έπεσε στην τυραννική κυριαρχία του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ). Ο πατέρας της ήταν ιδιοκτήτης μικρής επιχείρησης και η οικογένεια ζούσε στο Πεκίνο.
Το 1966, η οικογένειά της καταστράφηκε από την Πολιτιστική Επανάσταση του καθεστώτος — ένα καταστροφικό δεκαετές πολιτικό κίνημα με στόχο την εξάλειψη των πολιτιστικών ριζών της Κίνας, των 5000 ετών.
Η Γιουε-Λαν Τάο, γεννημένη στο Πεκίνο και ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ από το 1995 (Brown Street Productions)
Η Μέυ είπε στην Epoch Times: «Ο σκοπός της πολιτιστικής επανάστασης ήταν να καθιερώσει τον κομμουνισμό ως την μόνη θρησκεία που θα ελέγχει όχι μόνο το κράτος, αλλά και το μυαλό του ατόμου».
12 χρόνια ως σκλάβοι
Παρόλο που δεν κατείχε γη, ο πατέρας της Μέυ χαρακτηρίστηκε «ιδιοκτήτης γης». Ως αποτέλεσμα, η οικογένειά της καταστράφηκε και απελάθηκε στην ύπαιθρο για 12 χρόνια. Οι δύο αδελφές της γλίτωσαν από αυτήν τη μοίρα καθώς είχαν παντρευτεί και ήταν ήδη μέλη άλλων οικογενειών.
Οι ιδιοκτήτες γης, μαζί με τους «πλούσιους αγρότες», τους «αντιδραστικούς», τα «κακά στοιχεία» και τους «δεξιούς» (εκείνους με απόψεις που δεν ακολουθούσαν τον κομμουνισμό) ονομάστηκαν οι «Πέντε Μαύρες Τάξεις».
Τα μέλη αυτών των τάξεων χαρακτηρίστηκαν εχθροί της επανάστασης και έχασαν τα δικαιώματά τους, ταπεινώθηκαν και μερικές φορές βασανίζονταν και δολοφονούνταν.
Αυτή η αφίσα, που παρουσιάστηκε στα τέλη του 1966 στο Πεκίνο, δείχνει την αντιμετώπιση του λεγόμενου «εχθρού του λαού» κατά την διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης. (Jean Vincent /AFP/Getty Images)
Η οικογένεια της Μέυ πέρασε την επόμενη δεκαετία σε μια αγροτική κομμούνα, κερδίζοντας πόντους στο σύστημα των κομμουνιστικών κοινοτήτων για να τους ανταλλάξει με βασικά τρόφιμα και αγαθά.
«Κατά την διάρκεια αυτών των 12 ετών, δούλεψα τόσο σκληρά που ποτέ δεν τολμούσα να παραπονεθώ ότι είμαι κουρασμένη», θυμάται η Μέυ. «Δεν υπήρχε τίποτα στην οικογένεια που να μην φρόντιζα».
«Δεν είχαμε τίποτα. Δεν είχαμε κατοικία, χρήματα ή γη, όλα ανήκαν στο κράτος», πρόσθεσε.
Οι δημόσιες κομμούνες ήταν πειράματα του καθεστώτος για να οργανώσει τις οικογένειες σε μεγάλες κολλεκτιβιστικές κοινωνικές μονάδες — να δουλεύουν από κοινού σε αγροκτήματα και να καλλιεργούν σιτηρά για την χώρα.
Σύμφωνα με τον ιστορικό Φρανκ Ντικόττερ: «Ο Μάο [Τσεντόνγκ] πίστευε ότι θα μπορούσε να κάνει την χώρα να υπερβεί τους ανταγωνιστές της, βάζοντας τους χωρικούς σε όλη την χώρα σε γιγαντιαίες δημόσιες κομμούνες».
Κινέζοι Ερυθροφρουροί, μαθητές γυμνασίου και φοιτητές, κραδαίνουν αντίγραφα του «Μικρού κόκκινου βιβλίου» του επικεφαλής Μάο Τσεντόνγκ, στους δρόμους του Πεκίνου στις αρχές της Πολιτιστικής Επανάστασης τον Ιούνιο του 1966. (Jean Vincent/AFP/Getty Images)
Στις κομμούνες, τα ζώα, τα εργαλεία, τα μαγειρικά σκεύη και τα τρόφιμα ήταν όλα κοινά. Τα γεύματα μαγειρεύονταν και μοιράζονταν μεταξύ όλων.
Παρ’ όλα αυτά, δεν ήταν αρκετά για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Σε ορισμένες κομμούνες, η κατανομή των τροφίμων έγινε «όπλο» που ανάγκαζε τους ανθρώπους να ακολουθήσουν την κατεύθυνση του Κόμματος.
Για την οικογένεια της Μέυ, η απόκτηση πόντων ήταν αρχικά δύσκολη καθώς είχαν φτάσει στο τέλος της αγροτικής περιόδου, όπου η δουλειά σπάνιζε.
«Δεν είχαμε πόντους, οπότε δεν μας δόθηκε φαγητό για τον επόμενο χρόνο. Έπρεπε να ζητήσουμε από τον πωλητή λαχανικών να μας δανείσει τρόφιμα. Κατέγραψαν τα στοιχεία της οικογένειάς μας και θα αφαιρούσαν πόντους από εμάς αργότερα».
«Υπήρχαν μερικοί καλοί άνθρωποι που μας βοήθησαν. Φοβούνταν να μας μιλήσουν απευθείας (επειδή ο πατέρας της είχε ονομαστεί «ιδιοκτήτης γης»), και έτσι έριχναν λαχανικά από το παράθυρό μας».
Εκείνα τα χρόνια, η πείνα ήταν συνεχής σύντροφος. Η Μέυ λέει: «Εκείνη την εποχή ανέπτυξα την συνήθεια να πίνω πολύ νερό. Επειδή δεν υπήρχε αρκετό φαγητό, έπρεπε να πιω, για να μην νιώθω τόσο την πείνα».
«Πήγαινα συχνά σε χωράφια μετά την συγκομιδή για να βρω εναπομείναντα καλαμπόκια. Αφού τα έφερνα σπίτι, η μαμά μου τα συνέθλιβε και τα έβραζε με λαχανικά. Ζήσαμε έναν ολόκληρο χρόνο τρώγοντας έτσι», λέει.
Bουδιστικά αγάλματα καίγονται κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης. (Public Domain)
Ο Ντικόττερ έγραψε ότι καθώς τα τρόφιμα άρχισαν να σπανίζουν, οι Ερυθροφρουροί χρησιμοποίησαν «εξαναγκασμό και βία» για να αναγκάσουν τους εργάτες να συνεχίσουν να δουλεύουν σε γεωργικά έργα.
«Οι κομμουνιστές ηγέτες και η Ερυθροφρουρά ήταν κακοποιοί. Η ζωή της οικογένειάς μου καταστράφηκε έτσι», λέει η Μέυ.
Παρά τις φρικαλεότητες που υπέστη, κάτι στην Μέυ με εντυπωσιάζει. Φαίνεται ήρεμη και μετρημένη, ενθυμούμενη την εμπειρία της χωρίς να καταρρέει. Την ρωτάω γιατί. Πολλοί Κινέζοι τερμάτισαν την ζωή τους κατά την διάρκεια της επανάστασης.
Λέει ότι η θλίψη έχει περάσει από καιρό. Ο χρόνος της φέρθηκε καλά, επιτρέποντας στις πληγές να κλείσουν.
Βρίσκοντας παρηγοριά στην Αναγέννηση της Κίνας
Οι δημόσιες κομμούνες απέτυχαν θεαματικά, οδηγώντας σε εκατομμύρια θανάτους από πείνα που οφείλονται στην έλλειψη τροφίμων λόγω αναποτελεσματικών γεωργικών πρακτικών.
Καθώς η Πολιτιστική Επανάσταση έχανε δύναμη και τελείωνε, στην οικογένεια της Μέυ επιτράπηκε τελικά να επιστρέψει στην πόλη το 1978.
Η Μέυ τελικά παντρεύτηκε και εργάστηκε σε εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας.
Ωστόσο, χρόνια υποσιτισμού είχαν προκαλέσει προβλήματα. Το σώμα της ήταν σε κακή κατάσταση. Είχε προβλήματα με την χοληδόχο κύστη, χρόνια κόπωση και τακτικό πόνο στην πλάτη.
«Ένιωθα άβολα κάθε μέρα και νύχτα», θυμάται.
Στη δεκαετία του 1980 και του 1990, το κομμουνιστικό καθεστώς άρχισε να προωθεί στην κοινωνία έναν τύπο άσκησης υγείας και ευεξίας γνωστό ως τσιγκόνγκ, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει τις αυξανόμενες ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης του αναπτυσσόμενου πληθυσμού.
Παρόμοιο με το Τάι Τσι, οι ασκήσεις τσιγκόνγκ άνθισαν για κάποια χρόνια στην Κίνα. Ήταν συνηθισμένο σε κάποιες περιοχές και οικογένειες αυτές οι παραδόσεις να μεταδίδονται για αιώνες.
Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου της ζωής της, μια άσκηση τράβηξε την προσοχή της Μέυ: το Φάλουν Γκονγκ.
Το Φάλουν Γκονγκ ήταν μια άσκηση τσιγκόνγκ με βάση την βουδιστική παράδοση που γινόταν όλο και πιο δημοφιλής σε όλη την χώρα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το Φάλουν Γκονγκ ασκούνταν από εκατομμύρια ανθρώπους.
Για την Μέυ, ήταν σαν μια «αναγέννηση για τον κινέζικο λαό», λέει.
Μια εκδήλωση σχηματισμού χαρακτήρων που περιλαμβάνει 5.000 ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, οι οποίοι σχηματίζουν τους κινεζικούς χαρακτήρες «αλήθεια, καλοσύνη, ανεκτικότητα», τις βασικές αρχές του Φάλουν Γκονγκ, στο Γουχάν της Κίνας, το 1998. (Minghui.org)
Μέσα σε έναν μήνα με τις ασκήσεις διαλογισμού του Φάλουν Γκονγκ, η δύναμη επέστρεψε στο σώμα της Μέυ και η υγεία της βελτιώθηκε.
«Μπορούσα να οδηγήσω το ποδήλατο για 50 λεπτά έως τον χώρο εργασίας μου, να στείλω τα παιδιά μου στο σχολείο και να κάνω όλες τις δουλειές του σπιτιού. Θα μπορούσα ακόμη και να πάω στο σπίτι των γονιών μου για να τους βοηθήσω με τις δουλειές του σπιτιού τους χωρίς να αισθάνομαι πόνους στο σώμα μου πια».
«Οκτώ χρόνια στη φυλακή επειδή ήθελα να διαλογιστώ»
Τον Ιούλιο του 1999, η ειρήνη που βρήκε η Μέυ στη ζωή κατεδαφίστηκε καθώς το ΚΚΚ άρχισε να συλλαμβάνει εκατομμύρια ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Πολλοί φυλακίστηκαν χωρίς δίκη σε μυστικές μαύρες φυλακές, και λάογκαι (στρατόπεδα «επανεκπαίδευσης μέσω εργασίας»).
«Όλοι γνωρίζουν ότι όταν ένας ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ μπαίνει σε φυλακή, αντιμετωπίζεται όσο τον δυνατόν χειρότερα», λέει η Μέυ με ηρεμία.
Οι αρχές των φυλακών ανταμείβουν τους άλλους κρατούμενους ώστε να παρακολουθούν,να βασανίζουν και να κάνουν πλύσιμο εγκεφάλου στους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
«Τον πρώτο ενάμισι χρόνο μου επιτρεπόταν να κοιμάμαι μόνο τρεις ώρες την ημέρα. Δεν μου επέτρεπαν να κοιμηθώ μέχρι τις 2 το πρωί και με ξυπνούσαν στις 5 το πρωί», λέει η Μέυ.
Κάθε τρεις ή πέντε μέρες, ένας αστυνομικός της φυλακής έλεγχε την «πρόοδο» της επανεκπαίδευσης της Μέυ, προσπαθώντας να «σε εκφοβίσει και να σε πείσει [μαζί]», αναφέρει.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ κάνουν αναπαραστάσεις βασανιστηρίων που υπέστησαν στην Κίνα, σε μια δραστηριότητα στο Σίδνεϋ. Σύμφωνα με το κινεζικό καθεστώς, τέτοια βασανιστήρια είναι απολύτως νόμιμα. (Torsten Blackwood/AFP/Getty Images)
Ο πρώτος αστυνομικός ήταν ο «κακός αστυνομικός», και δοκίμαζε την δύναμη της θέλησής της — της φώναζε και την απειλούσε. Ο δεύτερος αστυνομικός ήταν ο «καλός» αστυνομικός, ερχόταν λίγες ώρες αργότερα και θα προσπαθούσε να πείσει την Μέυ με λόγια, λέγοντας πράγματα όπως: «Σκέψου, τα παιδιά σου και η οικογένειά σου σε περιμένουν και θέλουν να σε ξαναδούν», λέει η Μέυ.
«Φανταστείτε να βασανίζεστε έτσι κάθε μέρα. Γι’ αυτό ακούτε συχνά για ασκούμενους που πήγαν σε ψυχιατρικά άσυλα. Σε τρελαίνει», λέει. «Θα ένιωθα ειλικρινά καλύτερα αν προσπαθούσαν να με σκοτώσουν ή να με πυροβολήσουν».
Ωστόσο, οι αστυνομικοί της φυλακής ήταν επιφορτισμένοι με την «αναμόρφωση» των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ και προσπαθούσαν να τους αναγκάσουν να εγκαταλείψουν την άσκηση. Η δολοφονία ενός ασκούμενου δεν ήταν ο στόχος.
«Προσπαθούν να σε σπάσουν χρησιμοποιώντας αυτό που σε ενδιαφέρει και προσβάλλοντας αυτό που θεωρείς ιερό», λέει. Η Μέυ ήξερε ότι το Φάλουν Γκονγκ ήταν καλό και μου λέει ότι η ψυχική πίεση που βίωνε ήταν πραγματικό βασανιστήριο.
Κατά την οκταετή απώλεια της ελευθερίας της, μεταφέρθηκε σε διάφορες εγκαταστάσεις, υπομένοντας τρομερές συνθήκες.
Στην εγκατάσταση της περιοχής Φενγκτάι στο Πεκίνο, η Μέυ βρισκόταν σε ένα κελί κράτησης με 60 άλλους κρατούμενους.
Το κελί είχε δύο μεγάλα ξύλινα «κρεβάτια» στα οποία οι τρόφιμοι θα ξεκουράζονταν τη νύχτα, ο ένας κολλητά στον άλλον σαν σαρδέλες. Το πάπλωμα στο κρεβάτι ήταν «βρώμικο». Μερικοί τρόφιμοι ήταν άρρωστοι και είχαν δερματικές παθήσεις. Εάν σηκωνόσουν για τουαλέτα, λέει, η «θέση» σου στο κρεβάτι θα χανόταν αμέσως.
Αστυνομικοί χρησιμοποιούν μια μέθοδο βασανιστηρίου εξαναγκαστικής κατάπωσης, σε μια ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ στο Κέντρο Κράτησης Επαρχίας Χονγκτσιάο στην Τιεντζίν της Κίνας, σε αυτήν την φωτογραφία αρχείου. (Παραχώρηση του Minghui.org)
Μια άλλη φορά, η Μέυ επιχείρησε απεργία πείνας για να διαμαρτυρηθεί για την κράτησή της. Φοβούμενοι ότι θα πεθάνει, οι αρχές της φυλακής την πήγαν στο νοσοκομείο και έβαλαν με βία βρώσιμες ύλες στο στομάχι της — μέσω μιας αντλίας από την μύτη της.
Μια ευκαιρία να ζήσει με έναν σκοπό
Μετά από οκτώ χρόνια φυλάκισης, η Μέυ απελευθερώθηκε και έκανε σχέδια να φύγει από την Κίνα.
«Το 2012, δραπέτευσα στην Αυστραλία, αλλά ήξερα ότι δεν ήμουν εδώ για μια πρόωρη συνταξιοδότηση. Έπρεπε να χρησιμοποιήσω την ελευθερία μου για να βοηθήσω εκείνους που εξακολουθούσαν να βρίσκονται στην φυλακή», μου λέει.
Όταν συμμετείχε σε μια παρέλαση του Φάλουν Γκονγκ στο Σίδνεϋ για πρώτη φορά, η Μέυ λέει ότι είχε γεμίσει ευτυχία. Τα δάκρυα έτρεχαν από το πρόσωπό της καθώς ένιωθε να ζει μέσα στην ελευθερία της Αυστραλίας.
Η Μέυ σύντομα άρχισε να βοηθάει στην πρωτοβουλία Tuidang ή «Παραίτηση από το Κόμμα».
Ξεκινώντας το 2004, το Tuidang στοχεύει να πει στους ανθρώπους για τις πράξεις του ΚΚΚ και να βοηθήσει τους Κινέζους να αποκηρύξουν τους δεσμούς τους με το καθεστώς.
Μέχρι σήμερα, το Tuidang έχει καταγράψει 360 εκατομμύρια παραιτήσεις από το ΚΚΚ και τις σχετιζόμενες οργανώσεις του.
Η Μέυ επισκέπτεται δημοφιλή τουριστικά σημεία όπως την Όπερα του Σίδνεϋ και την Mrs Marquarie’s Chair, λέγοντας σε όσους είναι πρόθυμοι για την φρίκη της ζωής στην Κίνα υπό το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Η Γιουε-Λαν Τάο σε μια τοποθεσία Tuidang κοντά στην Όπερα του Σίδνεϋ (Brown Street Productions)
Αυτές οι τοποθεσίες έχουν εκατοντάδες Κινέζους τουρίστες κάθε μέρα, και οι εθελοντές για το Tuidang τους μιλούν ένας προς έναν.
«Δεν είναι μια εύκολη διαδικασία να μπορέσεις να πείσεις κάποιον να παραιτηθεί, δεκαετίες πλύσης εγκεφάλου έχουν διαστρεβλώσει την αντίληψή μας για την αλήθεια», λέει η Μέυ. «Πολλοί δεν θα θελήσουν να το πιστέψουν. Αυτή είναι η τραγωδία που αντιμετωπίζουμε».
Παρά τις δυσκολίες, η Μέυ λέει ότι δεν θα τα παρατήσει: «Φυσικά, δεν μπορούμε να συγκριθούμε με τον στρατό του ΚΚΚ, ούτε έχουμε όπλα ή άρματα μάχης, αλλά έχουμε τις καρδιές και τα στόματά μας».
«Πιστεύουμε ότι αυτά είναι επαρκώς ισχυρά για να απελευθερώσουν τον κινεζικό λαό από την μεγαλύτερη δικτατορία στον κόσμο».
Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
