Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν φέρεται να έγραψε στις 15 Αυγούστου στον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν προτρέποντας τον να ενισχύσει τις διμερείς σχέσεις μεταξύ των χωρών τους, σύμφωνα με τα επίσημα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Πιονγιάνγκ.
Στην επιστολή προς τον Κιμ, με την οποία τιμά την απελευθέρωση της κορεατικής χερσονήσου από την ιαπωνική αποικιοκρατία, ο Πούτιν φέρεται να αναφέρει ότι η Ρωσία και η Βόρεια Κορέα θα πρέπει να «επεκτείνουν τις συνολικές και εποικοδομητικές διμερείς σχέσεις με κοινές προσπάθειες».
Ρώσοι αξιωματούχοι δεν έχουν επιβεβαιώσει τη γνησιότητα των αναφορών.
Το βορειοκορεατικό κρατικό Κεντρικό Πρακτορείο Ειδήσεων της Κορέας (KCNA) υποστηρίζει ότι στην επιστολή ο Πούτιν μετέφερε στον Κιμ ότι οι στενότερες σχέσεις τους θα «συμβάλουν στην ενίσχυση της ασφάλειας και της σταθερότητας της κορεατικής χερσονήσου και της περιοχής της βορειοανατολικής Ασίας».
Στην απάντησή του, ο Κιμ είπε ότι η φιλία μεταξύ της Βόρειας Κορέας και της Ρωσίας που σφυρηλατήθηκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο συνεχίζει να αναπτύσσεται, σύμφωνα με ξεχωριστή αναφορά του KCNA.
Ο Κιμ είπε ότι η στρατηγική και τακτική συνεργασία μεταξύ των δύο εθνών έχει φθάσει σε νέο επίπεδο, με κοινές προσπάθειες για την αποτροπή των στρατιωτικών απειλών και των προκλήσεων που προκαλούνται από «εχθρικές δυνάμεις». Εξέφρασε επίσης την πεποίθηση ότι οι σχέσεις συνεργασίας τους θα «γίνουν ισχυρότερες σε όλους τους τομείς» μετά από μια συμφωνία που υπέγραψε με τον Πούτιν το 2019, ανέφερε το KCNA.
Αν και η έκθεση δεν προσδιόρισε σε ποιες εχθρικές δυνάμεις αναφερόταν ο Κιμ, η Βόρεια Κορέα έχει κατηγορήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους ότι επιβάλλουν «εχθρικές πολιτικές» εναντίον της Πιονγκγιάνγκ, της πρωτεύουσας της Βόρειας Κορέας.
Η Πιονγκγιάνγκ έχει αρνηθεί να επαναλάβει τις συνομιλίες αποπυρηνικοποίησης με τις Ηνωμένες Πολιτείες -οι οποίες σταμάτησαν το 2019- ακόμη και όταν η Ουάσινγκτον επανέλαβε ότι δεν έχει «καμία εχθρική πρόθεση» απέναντι στην Πιονγκγιάνγκ και είναι πρόθυμη να εμπλακεί σε συζητήσεις χωρίς προϋποθέσεις.
Ρωσία και Κίνα εμποδίζουν τις κυρώσεις του ΟΗΕ
Από το 2006, η Βόρεια Κορέα υπόκειται σε κυρώσεις του ΟΗΕ, τις οποίες το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αυξάνει σταθερά με την πάροδο των ετών σε μια προσπάθεια να αποκόψει τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων πυρηνικών όπλων και βαλλιστικών πυραύλων της Πιονγκγιάνγκ.
Η Κίνα και η Ρωσία, ωστόσο, έχουν παροτρύνει για χαλάρωση των κυρώσεων του ΟΗΕ προκειμένου να βελτιωθεί η ανθρωπιστική κατάσταση της Βόρειας Κορέας. Επίσης, άσκησαν βέτο σε ψηφοφορία που προώθησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες για την ενίσχυση των κυρώσεων κατά της Βόρειας Κορέας τον Μάιο.
Η Λίντα Τόμας-Γκρίνφιλντ, πρέσβειρα των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, δήλωσε απογοητευμένη από τα βέτο της Ρωσίας και της Κίνας, οι οποίες δεν είχαν μπλοκάρει καμία από τις προηγούμενες εννέα ψηφοφορίες για κυρώσεις από το 2006.
«Είμαι πέρα για πέρα απογοητευμένη που το Συμβούλιο δεν μπόρεσε να ενωθεί και να αντιταχθεί στα παράνομα προγράμματα [όπλων μαζικής καταστροφής] και βαλλιστικών πυραύλων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας. Και αυτή η αποτυχία οφείλεται μόνο στην Κίνα και τη Ρωσία», δήλωσε η Τόμας-Γκρίνφιλντ σε δήλωσή της μετά την ψηφοφορία.
Η Βόρεια Κορέα έχει πραγματοποιήσει μια σειρά εκτοξεύσεων πυραύλων το 2022, μεταξύ των οποίων και μία με τον μεγαλύτερο διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλό της, τον Hwasong-17. Όλες αυτές οι εκτοξεύσεις απαγορεύονται βάσει των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το πυραυλικό πρόγραμμα της Πιονγιάνγκ.
Η Katabella Roberts και το Reuters συνέβαλαν σε αυτό το ρεπορτάζ.
Έξι ρολά ρεαλιστικής, εξωτικού ύφους ταπετσαρίας μήκους 60 μέτρων περίπου εντυπωσίασαν κάποτε τους Ευρωπαίους του 19ου αιώνα. Όταν οι επιμελητές του Μουσείου Rijks άρχισαν να ψάχνουν τις συλλογές τους από μεγάλα έργα σε χαρτί για την έκθεση του μουσείου “XXL Paper-Big, Bigger, Biggest!”, ανακάλυψαν ότι αυτά τα έξι ρολά αποτελούσαν μέρος ενός έργου κινούμενων εικόνων, με τίτλο “Reuzen-Cyclorama” (Γιγαντιαίο-Κυκλόραμα).
Πριν από τον κινηματογράφο, οι άνθρωποι πλήρωναν για να δουν κινούμενους πανοραμικούς πίνακες (που σε ορισμένα μέρη του κόσμου ονομάζονταν κινούμενα κυκλώματα). Ένα ξύλινο πλαίσιο συγκρατούσε το μακρύ ρολό με τον ζωγραφισμένο πίνακα που ήταν τυλιγμένο ανάμεσα σε δύο ξύλινους στύλους, επιτρέποντας στις σκηνές να αποκαλύπτονται αργά μέσα στο πλαίσιο. Μικρές τρύπες στην κορυφή του χαρτιού δείχνουν πώς ο πίνακας του μουσείου κρεμόταν κάποτε σε ξύλινο πλαίσιο. Παρόλο που ο πίνακας του Μουσείου Rijks είναι τεράστιος, αποτελεί μόνο ένα μικρό κομμάτι του κινούμενου κυκλώματος.
Μουσείο Rijks
Συντηρητές στο Μουσείο Rijks προετοιμάζουν μέρος του “Reuzen-Cyclorama” για την έκθεση “XXL Paper-Big, Bigger, Biggest!”. (Bibi Veth/Rijksmuseum)
Η ιδέα αυτή προήλθε από το θέατρο, όπου τεράστια κάθετα ή οριζόντια ζωγραφισμένα σκηνικά όριζαν τα σκηνικά επί σκηνής.
Από τα λίγα έργα που επιβιώνουν σήμερα, τα περισσότερα βρίσκονται στην Αμερική. (Μπορείτε να τα βρείτε καταγεγραμμένα στον ιστότοπο του International Panorama Council). Τα θέματα τους ποικίλλουν από γεωγραφικές περιηγήσεις σε ξένες χώρες, σε ιστορικά θέματα μεγάλων μαχών ή γεγονότων που άλλαξαν τον κόσμο, σε θρησκευτικά θέματα, όπως σκηνές από τη ζωή του Χριστού.
Μια ανακάλυψη
Στο άρθρο “Από την ταπετσαρία στο κινούμενο πανόραμα: The Discovery of Fragments of the Cyclorama Reichardt”, στο περιοδικό με κριτές “The Rijks Museum Bulletin”, οι ειδικοί περιγράφουν πώς συντήρησαν τον πίνακα και πώς έμαθαν περισσότερα για την ιστορία του.
Στο άρθρο γίνεται διάκριση μεταξύ των πανοραμικών πινάκων και των κινούμενων κυκλωμάτων. Οι πρώτοι ήταν ιστορικά και γεωγραφικά ακριβείς και συνήθως δημιουργούνταν υπό την καθοδήγηση ενός ακαδημαϊκά εκπαιδευμένου ζωγράφου. Ενώ τα κινούμενα κυκλώματα μπορούσαν να είναι φανταστικά και συνήθως δημιουργούνταν από τεχνίτες και ζωγράφους σκηνικών.
Ακριβώς όπως οι ζωγραφισμένες οροφές ή τα σκηνικά, το κοινό δεν έβλεπε ποτέ από κοντά τους κινούμενους πίνακες. Σε αντίθεση με τις ακριβείς λεπτομέρειες στη στατική πανοραμική ζωγραφική, το κινούμενο κυκλόραμα δεν χρειαζόταν να είναι τέλειο- στόχος του ήταν να δώσει στους θεατές την αίσθηση ότι βρίσκονται σε ένα πλοίο, ένα τρένο ή μια άμαξα και να τους επιτρέψει να απολαύσουν τα τοπία που περνούσαν.
Το κινούμενο κυκλόραμα ταξίδευε τους θεατές σε τοπία (μερικές φορές φανταστικά) που ίσως δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να επισκεφθούν. Ένας αφηγητής συχνά συνόδευε την παράσταση, όπως και η μουσική και μερικές φορές άλλοι διασκεδαστές, όπως μάγοι και εγγαστρίμυθοι.
Ίσως προκαλεί σύγχυση το γεγονός ότι τα στρογγυλά κτίρια που κάποτε παρουσίαζαν στατικούς πανοραμικούς πίνακες ονομάζονται επίσης κυκλώματα. Πολλά από αυτά τα κτίρια εμφανίστηκαν σε όλη την Αμερική και την Ευρώπη, και μερικά εξακολουθούν να υπάρχουν.
Ο Γερμανός εκδότης Ferdinand Reichardt ανέθεσε σε τρεις καλλιτέχνες του Βερολίνου -τον ζωγράφο Heinrich Heyl και τους διακοσμητές ζωγράφους αδελφούς Borgmann- να του ζωγραφίσουν ένα κινούμενο κυκλόραμα που περιλαμβάνει τα τοπία της περιοχής του Τιρόλου (σήμερα τμήμα της βόρειας Ιταλίας και της βόρειας Αυστρίας), της περιοχής της Στυρίας στη νοτιοανατολική Αυστρία, στη συνέχεια της Ελβετίας και της Ιταλίας.
Τμήμα από το “Reuzen-Cyclorama”, γύρω στο 1853, που αποδίδεται στους διακοσμητές ζωγράφους αδελφούς Borgmann και στον ζωγράφο Heinrich Heyl/ Cie/Rijksmuseum. (Public domain)
Τον 19ο αιώνα, οι πεζοπορίες και οι μεγάλες ευρωπαϊκές περιηγήσεις ήταν δημοφιλείς ασχολίες. Οι διαφημίσεις δήλωναν ότι τα κινούμενα κυκλoράματα ήταν ένας φθηνός και ασφαλής τρόπος για να “ταξιδέψετε” και να “κάνετε πεζοπορία χωρίς τους κινδύνους να πέσετε από τα βουνά ή να θαφτείτε κάτω από το χιόνι”, όπως έγραφε μια διαφήμιση.
Το “Reuzen-Cyclorama” ταξίδευε το κοινό σε φανταστικά πανοραμικά τοπία. Το “Reuzen-Cyclorama” του Reichardt περιόδευσε στις Κάτω Χώρες, στην Αμβέρσα του Βελγίου και στο Λονδίνο, όπου το παρακολούθησε ακόμη και η βασίλισσα Βικτώρια.
Οι ειδικοί υποθέτουν ότι το μεγαλύτερο μέρος του κυκλώματος υπέστη φθορά με την πάροδο του χρόνου από την εκτεταμένη περιήγηση. Πιστεύουν ότι τμήματα του πίνακα που περιέχουν αναγνωρίσιμα ορόσημα, όπως η Λουκέρνη στην Ελβετία και το Μιλάνο και η λίμνη Κόμο στην Ιταλία, μπορεί να έχουν επαναχρησιμοποιηθεί ή αποθηκευτεί για προστασία. Τα τμήματα που λείπουν θα μπορούσαν να είναι τυλιγμένα σε κάποια αποθήκη που περιμένουν να ξαναβρεθούν και πάλι ως κινούμενοι πίνακες.
Οι επισκέπτες μπορούν να παρακολουθήσουν τα έργα σε ένα διαμορφωμένο δωμάτιο στην έκθεση “XXL Paper-Big, Bigger, Biggest!” του Μουσείου Rijks. Ο κεντρικός πίνακας είναι ένα από τα τεράστια χάρτινα έργα του μουσείου και δεν είχε εκτεθεί ποτέ στο παρελθόν.
Τα μεγάλα χάρτινα έργα της έκθεσης έχουν παραχθεί από το 1500 περίπου έως σήμερα και περιλαμβάνουν μια ενδιαφέρουσα ποικιλία έργων, από προπαρασκευαστικές γελοιογραφίες για ταπισερί ή βιτρό.
Λεπτομέρεια από το έργο “One Hundred Children” (Εκατό παιδιά), περίπου 1700-1799, του Xu Yanghong (Σου Γιανγκόνγκ). Μελάνι σε χαρτί / Μουσείο Rijks, Άμστερνταμ. (Public domain)
“One Hundred Children”, γύρω στα 1700-1799 από τον Xu Yanghong. Κρεμαστός πάπυρος, μελάνι σε χαρτί. Μουσείο Rijks, Άμστερνταμ. (Public domain)
Ανάμεσα στα σημαντικότερα σημεία της έκθεσης είναι μια ξυλογραφία (γύρω στο 1535) του Robert Peril, η οποία έχει ύψος σχεδόν 7 μέτρα και απεικονίζει το γενεαλογικό δέντρο του αυτοκράτορα Καρόλου Ε΄- και ο πάπυρος του 18ου αιώνα με τίτλο “One Hundred Children”, του Xu Yanghong. Ο γοητευτικός πάπυρος περιέχει 12 σκηνές παιδιών που παίζουν σε έναν κινεζικό κήπο. Οι δραστηριότητες των παιδιών αποτελούν παράδειγμα των τεσσάρων αριστοκρατικών επιτευγμάτων της μουσικής, της ζωγραφικής, της καλλιγραφίας και του παιχνιδιού Γκο. Οι θεατές ξεδιπλώνουν τον κύλινδρο μια σκηνή τη φορά για να τις μελετήσουν με τον δικό τους ρυθμό.
Η έκθεση “XXL Paper-Big, Bigger, Biggest!” στο Μουσείο Rijks στο Άμστερνταμ διαρκεί έως τις 4 Σεπτεμβρίου. Για να μάθετε περισσότερα, επισκεφθείτε τον ιστότοπο RijksMuseum.nl
Η Ιταλίδα ιδιοκτήτρια ξενοδοχείου Αλεσάνδρα Καλίς Μαρτουσέλι εκπληρώνει το όνειρό της να συμβάλει στη βελτίωση της γενέθλιας πόλης της, της Νάπολης, αποκαθιστώντας ένα σπάνιο κομμάτι της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς της πόλης. Γύρω στο 600 π.Χ., οι Έλληνες ίδρυσαν τη Νάπολη ως Νεάπολη.
Η Αλεσάνδρα και η οικογένειά της άνοιξαν πρόσφατα το σπάνιο, αρχαιοελληνικό Υπόγειο των Κρυστάλλων στη Νάπολη της Ιταλίας. (Riccardo Piccirillo)
Το 1889, ο βαρόνος Τζιοβάνι ντι Ντονάτο (πρόγονος του συζύγου της, Τζιαμπιέρο Μαρτουσέλι ανακάλυψε μια νεκρόπολη 2.300 ετών 12 μέτρα κάτω από το παλάτι του, ενώ οι εργάτες έσκαβαν για νερό ή τούφα, που είναι ένα ηφαιστειακό πέτρωμα που χρησιμοποιείται για οικοδομικά υλικά. Ο Τζιαμπιέρο κληρονόμησε αυτόν τον χώρο, που ονομάζεται Υπόγειο των Κρυστάλλων (Ipogeo dei Cristallini).
Το «Υπόγειο», είναι μια υπόγεια κρύπτη που συνήθως χρησιμοποιείται για ταφές. Ο διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Νάπολης, Πάολο Τζιουλιερίνι, δήλωσε στο περιοδικό Smithsonian ότι το Υπόγειο των Κρυστάλλων μοιάζει με τους ζωγραφισμένους τάφους που βρέθηκαν στη Μακεδονία, πατρίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και ότι οι τάφοι πιθανώς παραγγέλθηκαν από τους Μακεδόνες για τη ναπολιτάνικη ελίτ.
Το Υπόγειο περιλαμβάνει τέσσερις ταφικούς θαλάμους, καθένας από τους οποίους διαθέτει ένα τελετουργικό δωμάτιο για τη διεξαγωγή των νεκρικών τελετών και μια σκάλα που οδηγεί στον θάλαμο. Δύο από τους ταφικούς θαλάμους περιέχουν τοιχογραφίες της ελληνιστικής εποχής (323 π.Χ.-30 π.Χ.), γεγονός που καθιστά τον αρχαιολογικό χώρο διεθνώς σημαντικό, καθώς υπάρχουν μόνο λίγες αρχαίες ελληνικές τοιχογραφίες στον κόσμο.
Οι ζωγράφοι της ελληνιστικής εποχής χρησιμοποίησαν την τρισδιάστατη προοπτική, το φως και τη σκιά για να δημιουργήσουν τη μορφή και την τεχνική της οφθαλμαπάτης για να αποδώσουν τρισδιάστατα τα αντικείμενα.
«Παρόλο που αυτό [το έργο τέχνης του Υπόγειου] είναι διακοσμητικό, όχι παραστατική ζωγραφική, είναι πολύ εκλεπτυσμένο. Έτσι, είναι ένα πολύ ασυνήθιστο πλαίσιο, μια σπανιότητα και πολύ πολύτιμο», δήλωσε στο περιοδικό Smithsonian Magazine η Φεντερίκα Τζιακομίνι από το Istituto Centrale per il Restauro (Κεντρικό Ινστιτούτο Αποκατάστασης).
Ένα κοντινό πλάνο του στόματος της Γοργόνας Μέδουσας στο Υπόγειο των Κρυστάλλων δείχνει πόσο επιδέξιος ήταν ο γλύπτης στη δημιουργία ρεαλιστικών εικόνων. (Giuliana Calomino)
Διατηρώντας ένα κομμάτι της Αρχαίας Ελλάδας
Το Υπόγειο των Κρυστάλλων βρίσκεται στη συνοικία Σανίτα βόρεια της Νάπολης, μια περιοχή που κάποτε θεωρούνταν επικίνδυνη και την οποία η Αλεσάνδρα επισκεπτόταν σπάνια. Όμως, αξιωματούχοι, διασημότητες και εμπειρογνώμονες την έχουν επισκεφτεί. Για παράδειγμα, ο σύζυγος της Αλεσάνδρα έδειξε τον χώρο στον πρίγκιπα του Βελγίου και στην ηθοποιό Ιζαμπέλα Ροσελίνι, οι οποίοι επιθυμούσαν ο καθένας να τον δει.
Η Αλεσάνδρα, επίσης, πάντα έτρεφε δέος για το Υπόγειο όταν το επισκεπτόταν. Επισκεπτόμενος έναν τάφο, νομίζεις ότι θα αισθανθείς θλίψη, εξήγησε σε ένα τηλεφώνημα. Αλλά η Αλεσάνδρα ένιωθε γαλήνη στο Υπόγειο. Πιστεύει ότι το αίσθημα ειρήνης που ένιωσε μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι, επί πολλούς αιώνες, οι άνθρωποι προσεύχονταν στα τελετουργικά δωμάτια του υπογείου.
Σκαλοπάτια χαραγμένα σε ηφαιστειακό πέτρωμα οδηγούν τους επισκέπτες 12 μέτρα κάτω από τους δρόμους της Νάπολης στο Υπόγειο των Κρυστάλλων. (Luciano και Marco Pedicini)
Συχνά ζητούσε από τον σύζυγό της να ανοίξει το Υπόγειο για το κοινό. Ωστόσο, εκείνη την εποχή, οι ειδικοί θεωρούσαν ότι ήταν καλύτερο να παραμείνει κλειστό προκειμένου να διατηρηθεί ο χώρος. Αλλά η επίσκεψη ενός Ιταλού αρχαιολόγου άλλαξε τα πάντα. Βρήκε τους ταφικούς θαλάμους τόσο όμορφους που δήλωσε: «Θέλω να ζήσω εδώ!». Ο ενθουσιασμός του αναζωπύρωσε την ιδέα της Αλεσάνδρα να ανοίξει τον χώρο.
Ακόμη και όταν η Αλεσάνδρα έφυγε από τη Νάπολη για να εργαστεί στο Μιλάνο και το Τορίνο, είχε πάντα την πρόθεση να επιστρέψει για να βοηθήσει την πόλη της. Μια μέρα μοιράστηκε με τον σύζυγό της ότι ήθελε να επιστρέψει στη Νάπολη για να ανοίξει το Υπόγειο και να προσφέρει στην πόλη που αγαπούσε.
Δεν είχε αναλάβει ποτέ ένα τέτοιο έργο, αλλά μέσα της ήξερε ότι αυτό έπρεπε να κάνει. «Η τέχνη ανήκει σε όλους», δήλωσε σε δελτίο Τύπου. Και πιστεύει ότι όποιος κατέχει περιουσιακά στοιχεία τέχνης έχει καθήκον να τα διαθέσει στους άλλους για να τα απολαύσουν και να τα κατανοήσουν.
Αρχαία Ελλάδα κάτω από ιταλικό έδαφος
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στους μύθους, και οι ταφικοί θάλαμοι είναι γεμάτοι με μυθολογικούς χαρακτήρες. Ψηλά στον πίσω τοίχο του πιο πλούσιου ταφικού θαλάμου βρίσκεται ένα γλυπτό ανάγλυφο του κεφαλιού μιας Γοργόνας (Μέδουσας) που πλαισιώνεται από μια πολύχρωμη κυκλική τοιχογραφία.
Ο πιο περίτεχνος ταφικός θάλαμος του Υπογείου των Κρυστάλλων είναι διακοσμημένος σαν πολυτελές δωμάτιο με ελληνική αρχιτεκτονική, τοιχογραφίες, «άνετα» πέτρινα μαξιλάρια και ένα γλυπτό ανάγλυφο της Γοργόνας Μέδουσας. (Luciano και Marco Pedicini)
Συντηρητές εξακολουθούν να αποκαθιστούν το Υπόγειο των Κρυστάλλων και τις σπάνιες ελληνικές τοιχογραφίες του. (Luciano και Marco Pedicini)
Οι τοιχογραφίες στην είσοδο απεικονίζουν ένα ρηχό πιάτο, μια κανάτα και δύο καντήλια. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν μια κανάτα και ένα ρηχό πιάτο για να κάνουν τις καθημερινές σπονδές τους, (τελετουργικές προσφορές που έκαναν στους θεούς τους ή στους αποθανόντες αγαπημένους τους). Δίπλα σε ένα από τα καντήλια, υπάρχει ένα μικρό σχέδιο του Διονύσου και της Αριάδνης, του Έλληνα θεού του κρασιού και της κόρης του βασιλιά Μίδα, αντίστοιχα.
Ένας από τους πιο περίτεχνους ταφικούς θαλάμους στο Υπόγειο των Κρυστάλλων διαθέτει τοιχογραφημένες γιρλάντες που είναι απλωμένες ανάμεσα σε κίονες. Σε αυτόν τον τοίχο αναγράφονται τα ονόματα των Ελλήνων και των Ρωμαίων που είναι θαμμένοι σε αυτόν τον τάφο. (Luciano και Marco Pedicini)
Τοιχογραφημένες γιρλάντες, απλωμένες ανάμεσα σε κίονες με κιονόκρανα που απεικονίζουν μυθολογικά πλάσματα, πλαισιώνουν τους επάνω τοίχους. Κάτω από μία γιρλάντα αναγράφονται τα ονόματα των Ελλήνων και των Ρωμαίων που αναπαύονται στον ταφικό θάλαμο. Δύο παχιά πέτρινα μαξιλάρια είναι τοποθετημένα στην κορυφή κάθε σαρκοφάγου, ή πέτρινου φέρετρου, και μια αχνή τοιχογραφημένη μπλε γραμμή διακοσμεί κάθε άκρη του μαξιλαριού.
Πλούσια πέτρινα μαξιλάρια διαθέτουν αυτή τη σαρκοφάγο, η οποία είναι επίσης διακοσμημένη με πολύχρωμες τοιχογραφίες αιώνων που έχουν ξεθωριάσει με τον χρόνο. (Luciano και Marco Pedicini)
Οι κόγχες που είναι σκαλισμένες στον τοίχο ενός ταφικού θαλάμου κάποτε φιλοξενούσαν τεφροδόχους, αμφορείς (αγγεία με μυτερό πυθμένα) και κομμάτια βωμού. Ορισμένα από τα αγγεία περιείχαν λάδι, άρωμα ή αλοιφές.
Οι κόγχες που είναι σκαλισμένες στην πέτρα στο Υπόγειο των Κρυστάλλων κάποτε φιλοξενούσαν διάφορα αντικείμενα, όπως αγαλματίδια, γλυπτά ανάγλυφα και αγγεία όπως τεφροδόχους και αμφορείς που περιείχαν λάδι, άρωμα ή αλοιφή. (Luciano και Marco Pedicini)
Όλα τα αντικείμενα του υπογείου, περίπου 700 συνολικά, αφαιρέθηκαν και συντηρήθηκαν κατά την ανακάλυψη του χώρου στα τέλη του 19ου αιώνα. Τα αντικείμενα είναι ένα μείγμα αρχαίων ελληνικών και ρωμαϊκών αντικειμένων, καθώς κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους ορισμένα από τα δωμάτια του υπογείου προσαρμόστηκαν από τους Ρωμαίους στις πεποιθήσεις τους. Υπάρχουν προσφορές τροφίμων και αγαλματίδια από τερακότα, ανάγλυφα από τερακότα με αποχαιρετιστήριες σκηνές, ακόμη και νομίσματα που προορίζονταν ως προσφορές στον Χάροντα, τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι θα μετέφερε τις ψυχές των αγαπημένων τους προσώπων στον κόσμο των νεκρών.
Αρχαία γλυπτά ανάγλυφα στο Υπόγειο των Κρυστάλλων, στη Νάπολη της Ιταλίας. (Giuliana Calomino)
Περίπου 470 από τα αντικείμενα εκτίθενται σε μια αίθουσα αφιερωμένη στους τάφους της ελληνιστικής εποχής στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης (Museo Archeologico Nazionale di Napoli), ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μουσεία του κόσμου. Τα υπόλοιπα ευρήματα θα εκτεθούν στο υπόγειο μόλις ολοκληρωθεί η αποκατάσταση, η οποία μπορεί να γίνει σε δύο χρόνια.
Περίπου 470 από τα αντικείμενα του Ipogeo dei Cristallini εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης. (Sergio Siano)
Είναι αξιοσημείωτο ότι πολλά από τα αρχαία αντικείμενα που βρέθηκαν στο Ipogeo dei Cristallini είναι σχετικά άθικτα. (Sergio Siano)
Αποκατάσταση του Υπόγειου
Η Αλεσάνδρα αντιμετώπισε πολλές προκλήσεις για το άνοιγμα του υπογείου, αλλά το αντιμετωπίζει με ψυχραιμία. «Όλα τα έχω κάνει με αγάπη, χωρίς κανένα πρόβλημα», αναφέρει.
Θέλει να επισημάνει ότι το έργο είναι οικογενειακό, με τον σύζυγό της και τα δύο παιδιά της, τον Πάολο και τη Σάρα, να συμβάλλουν. Η προσπάθεια αποκατάστασης χρηματοδοτήθηκε εν μέρει με 100.000 ευρώ από χρήματα της οικογένειας και 200.000 ευρώ από τα ευρωπαϊκά κονδύλια της περιοχής.
Τα τελευταία δύο χρόνια, ειδικοί και ενθουσιώδεις άνθρωποι εργάζονταν καθημερινά στο Υπόγειο, προετοιμάζοντάς το για τα εγκαίνιά του στο κοινό. Τώρα, το πολύ 25 άτομα μπορούν να επισκέπτονται το Υπόγειο καθημερινά – περισσότεροι από αυτούς θα μπορούσαν να διαταράξουν τη λεπτή ισορροπία θερμοκρασίας-υγρασίας που απαιτείται για τη διατήρηση του χώρου.
Η Αλεσάνδρα τονίζει ότι ο σκοπός του δημόσιου ανοίγματος του υπογείου δεν ήταν η δημιουργία μιας επιχείρησης. Θέλει να έχει βιώσιμο κοινωνικό αντίκτυπο στην πόλη της και να κάνει πραγματική διαφορά στην τοπική οικονομία. Προς το παρόν, απασχολεί τρεις ντόπιους ξεναγούς. Και, φυσικά, θέλει να μάθουν περισσότεροι άνθρωποι γι’ αυτό το σημαντικό κομμάτι της ιταλικής κληρονομιάς.
Παρόλο που το άλλοτε κρυμμένο υπόγειο έχει δημοσιοποιηθεί, υπάρχουν πολλά μυστικά μέσα στον χώρο που δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί. Ανθρώπινα λείψανα που βρέθηκαν στο χώρο έχουν σταλεί για ανάλυση. Και οι συντηρητές συνεχίζουν να αποκαθιστούν το υπόγειο, ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να τους δουν να εργάζονται. Ποιος ξέρει τι άλλο θα αποκαλυφθεί.
Για να μάθετε περισσότερα για το Υπόγειο των Κρυστάλλων, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα IpogeodeiCristallini.org
Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε κατά τη διάρκεια της νύχτας ότι υποστηρίζει την άμεση δημοσιοποίηση όλων των εγγράφων που σχετίζονται με την έρευνα του FBI στην έπαυλή του Μαρ-α-Λάγκο στη Φλόριντα νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, την οποία θεώρησε πολιτικά υποκινούμενη.
«Όχι μόνο δεν θα αντιταχθώ στη δημοσιοποίηση των εγγράφων που σχετίζονται με την αντιαμερικανική, αδικαιολόγητη και περιττή επιδρομή και διάρρηξη του σπιτιού μου στο Παλμ Μπιτς της Φλόριντα, το Μαρ-α-Λάγκο, αλλά θα προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα ενθαρρύνοντας την άμεση δημοσιοποίηση αυτών των εγγράφων, ακόμη και αν έχουν συνταχθεί από ριζοσπάστες αριστερούς Δημοκρατικούς και πιθανούς μελλοντικούς πολιτικούς αντιπάλους, οι οποίοι έχουν ισχυρό συμφέρον να μου επιτεθούν, όπως έκαναν τα τελευταία έξι χρόνια», ανέφερε ο Τραμπ σε δήλωσή του στο Truth Social.
Το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης (DOJ) ζήτησε την Πέμπτη από ομοσπονδιακό δικαστήριο να αποσφραγιστεί το ίδιο το ένταλμα, κάποιο υποστηρικτικό υλικό και μια απόδειξη με τα αντικείμενα που πήραν οι πράκτορες του FBI από το θέρετρο Μαρ-α-Λάγκο κατά τη διάρκεια της επιδρομής.
Τώρα που η επιδρομή έχει εκτελεστεί, οι δικηγόροι της κυβέρνησης δήλωσαν σε νέα κατάθεση ότι η δημοσιοποίηση του εντάλματος «δεν θα βλάψει τις λειτουργίες του δικαστηρίου, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας της κυβέρνησης να εκτελέσει το ένταλμα».
Ο διορισμένος από τον Μπάιντεν, υπουργός Δικαιοσύνης Μέρικ Γκάρλαντ, δήλωσε την Πέμπτη ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης κατέθεσε την αίτηση για την αποσφράγιση των εγγράφων «υπό το φως της δημόσιας επιβεβαίωσης της έρευνας από τον πρώην πρόεδρο, των γύρω συνθηκών και του σημαντικού δημόσιου ενδιαφέροντος για το θέμα αυτό».
Το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει προθεσμία μέχρι τις 3 μ.μ. της Παρασκευής για να ενημερώσει τον αμερικανό δικαστή Μπρους Ράινχαρτ εάν ο Τραμπ συμφωνεί ή αντιτίθεται στην αποσφράγιση του εντάλματος και των σχετικών εγγράφων.
«Αποδέσμευση των εγγράφων τώρα!»
Ο Τραμπ χαρακτήρισε την έφοδο του FBI στην έπαυλή του στο Παλμ Μπιτς απόδειξη «εισαγγελικής παράβασης» και «εργαλειοποίησης του συστήματος δικαιοσύνης».
Ο πρώην πρόεδρος ισχυρίστηκε ότι η επιδρομή υποκινείται από ανθρώπους που δεν θέλουν να είναι ξανά υποψήφιος για την προεδρία το 2024.
Στην τελευταία δήλωσή του που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Truth Social, ο Τραμπ αναφέρθηκε στη δημοτικότητά του στις δημοσκοπήσεις και επανέλαβε τις δηλώσεις του ότι η επιδρομή ήταν «πολιτική εργαλειοποίηση των διωκτικών αρχών», κάτι που παρατηρείται συχνότερα σε αναπτυσσόμενες χώρες με διεφθαρμένα πολιτικά συστήματα.
«Τα ποσοστά μου στις δημοσκοπήσεις είναι τα ισχυρότερα που έχουν υπάρξει ποτέ, η συγκέντρωση χρημάτων από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα σπάει όλα τα ρεκόρ και οι ενδιάμεσες εκλογές πλησιάζουν γρήγορα», δήλωσε ο Τραμπ.
«Αυτή η άνευ προηγουμένου πολιτική εργαλειοποίηση της επιβολής του νόμου είναι ακατάλληλη και άκρως ανήθικη. Ο κόσμος παρακολουθεί καθώς η χώρα μας οδηγείται σε νέο χαμηλό επίπεδο, όχι μόνο όσον αφορά τα σύνορά μας, την εγκληματικότητα, την οικονομία, την ενέργεια, την εθνική ασφάλεια και τόσα άλλα, αλλά και όσον αφορά τις ιερές εκλογές μας! Δώστε τα έγγραφα στη δημοσιότητα τώρα!»
Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αποκάλυψε το απόγευμα της Τετάρτης περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την έφοδο του FBI στις 8 Αυγούστου στο σπίτι του στο Μαρ-α-Λάγκο.
«Στις αρχές Ιουνίου, το υπουργείο Δικαιοσύνης και το FBI ζήτησαν από τους νομικούς μου εκπροσώπους να βάλουν μια επιπλέον κλειδαριά στην πόρτα που οδηγεί στο μέρος όπου αποθηκεύονταν κουτιά στο Μαρ-α-Λάγκο – Συμφωνήσαμε», ανέφερε ο Τραμπ σε ανάρτησή του στο Truth Social στις 10 Αυγούστου, αναφερόμενος πιθανότατα σε κουτιά που μπορεί να χρησιμοποιούνταν για την αποθήκευση προεδρικών αρχείων στο Μαρ-α-Λάγκο. «Τους έδειξαν τον ασφαλισμένο χώρο και τα ίδια τα κουτιά».
«Στη συνέχεια, τη Δευτέρα, χωρίς ειδοποίηση ή προειδοποίηση, ένας στρατός πρακτόρων εισέβαλε στο Μαρ-α-Λάγκο, πήγε στον ίδιο χώρο αποθήκευσης και έσπασαν την κλειδαριά που είχαν ζητήσει να τοποθετηθεί. Μια αιφνιδιαστική επίθεση, ΠΟΛΙΤΙΚΗ, και την ίδια ώρα η Χώρα μας πάει στον ΔΙΑΟΛΟ!». δήλωσε ο Τραμπ.
Οι δηλώσεις του πρώην προέδρου την Τετάρτη, αν αληθεύουν, αποδυναμώνουν την υπόθεση ότι το FBI έκανε έφοδο στο σπίτι αποκλειστικά και μόνο για να αποκτήσει τα αρχεία.
«Τίποτα δεν είχε κρυφτεί και τίποτα δεν είχε κρατηθεί μυστικό από αυτούς, γεγονός που καθιστά όλο αυτό ακόμα πιο γελοίο», δήλωσε ο δικηγόρος του Τραμπ στην Epoch Times την Τρίτη. Ο Μπομπ επιβεβαίωσε ότι οι ομοσπονδιακοί πράκτορες έψαχναν για προεδρικά αρχεία στο Μαρ-α-Λάγκο κατά τη διάρκεια της επιδρομής.
«Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν διέπραξε κανένα έγκλημα», δήλωσε. «Θα πρέπει να θέσουν τα θεμέλια ότι ο Ντόναλντ Τραμπ όντως μάζεψε το δικό του γραφείο και ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν πράγματι ο θεματοφύλακας αυτών των αρχείων και ότι πράγματι τα μετέφερε».
Συνεργασία με τη NARA
Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Αρχείων και Αρχείων (NARA), οι εκπρόσωποι του Τραμπ συνεργάστηκαν για τη μεταφορά των προεδρικών αρχείων, συμπεριλαμβανομένης της παράδοσης 15 κιβωτίων που περιείχαν προεδρικά αρχεία, τον τελευταίο χρόνο μετά τη λήξη της προεδρίας του Τραμπ.
Ενώ ο νόμος περί προεδρικών αρχείων του 1978 ορίζει ότι μια κυβέρνηση πρέπει να μεταφέρει στον Αρχειοφύλακα των ΗΠΑ (επικεφαλής των Εθνικών Αρχείων) ορισμένα διαβαθμισμένα αρχεία που σχετίζονται με τα καθήκοντα του προέδρου μέχρι το τέλος της θητείας του, λίγοι πρώην πρόεδροι το έχουν πράξει σε σύντομο χρονικό διάστημα και κανένας δεν έχει διωχθεί ποινικά ως αποτέλεσμα.
Οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο και οι σύμμαχοι του Τραμπ, για τον λόγο αυτό, έχουν αμφισβητήσει κατά πόσον ένα πολιτικό κίνητρο βρίσκεται πίσω από την επιδρομή, οι λεπτομέρειες της οποίας παραμένουν απόρρητες αφήνοντας τους νομικούς να μην μπορούν να σχολιάσουν την καταλληλότητα της ενέργειας.
«Το γεγονός ότι η NARA ξεχωρίζει τον χειρισμό των επίσημων αρχείων από τον Πρόεδρο Τραμπ έρχεται σε έντονη αντίθεση με τον τρόπο που η NARA έχει αντιμετωπίσει πολύ σαφέστερες παραβιάσεις που διαπράχθηκαν από πολιτικούς και αξιωματούχους που δεν είναι Ρεπουμπλικάνοι», έγραψαν 20 Ρεπουμπλικάνοι, μεταξύ των οποίων πολλά μέλη της Επιτροπής, σε επιστολή τους στις 10 Αυγούστου προς την υπηρεσιακή αρχειονόμο των ΗΠΑ Ντέμπρα Γουόλ, την οποία δημοσίευσε πρώτα το Politico.
«Η φαινομενική οπλοποίηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης κατά των πολιτικών αντιπάλων του Προέδρου Μπάιντεν δεν μπορεί να μείνει ανεξέλεγκτη και αν η NARA εργάζεται για την προώθηση αυτών των προσπαθειών, θα είναι μόνο η τελευταία υπηρεσία που θα χάσει την αξιοπιστία της στα μάτια του αμερικανικού λαού υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν», έγραψαν οι Ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες.
Την Τρίτη, ο δικαστής που φέρεται να ενέκρινε το ένταλμα έρευνας διέταξε το Υπουργείο Δικαιοσύνης να καταθέσει απάντηση σε αίτηση που ζητούσε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης να επισφραγίσει το ένταλμα το αργότερο μέχρι τις 15 Αυγούστου.
Σύμφωνα με την διεθνή εταιρεία ερευνών International Data Company (IDC), τα επίπεδα επενδύσεων στον ψηφιακό εκσυγχρονισμό θα φθάσουν τα 6,3 τρισεκατομμύρια δολάρια μεταξύ 2022-2024.
«Για πρώτη φορά, βλέπουμε ότι η πλειοψηφία των επιχειρηματικών οργανισμών [σε ποσοστό 53%] έχει μια στρατηγική ψηφιακού μετασχηματισμού σε επίπεδο επιχείρησης, μια αύξηση 42% σε σχέση με μόλις δύο χρόνια πριν», δήλωσε ο Shawn Fitzgerald, διευθυντής έρευνας της IDC για τις στρατηγικές ψηφιακού εκσυγχρονισμού παγκοσμίως.
Σύμφωνα με την IDC, η στροφή στον ψηφιακό μετασχηματισμό ξεκίνησε πριν η πανδημία COVID-19 δει τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να εφαρμόζουν τα lockdown τους. Ωστόσο, αυτά τα lockdown κλιμάκωσαν τον ρυθμό μετασχηματισμού όταν οι εταιρείες συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να μεταβούν από τους παραδοσιακούς χώρους στα direct-to-consumer (απευθείας στον καταναλωτή) κανάλια.
Σε σημαντικό βαθμό, ο ψηφιακός μετασχηματισμός εξαρτάται από τα κέντρα αποθήκευσης δεδομένων. Και ενώ ορισμένα κράτη κινούνται για να αποκτήσουν ένα μέρος αυτού του «νέου πετρελαίου», άλλα χάνουν το πλεονέκτημα λόγω της κομματικοποίησης και της έλλειψης ηγεσίας, λένε επενδυτές όπως ο Kevin O’Leary του Shark Tank.
Μετασχηματισμός σε μια ψηφιακή οικονομία
Ο «ψηφιακός μετασχηματισμός» είναι ένα σύνθημα που σημαίνει απλώς τη μετάβαση σε μια οικονομία με ψηφιακό προσανατολισμό. Οι φορείς του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα μετασχηματίζουν τον τρόπο με τον οποίο παρέχουν προϊόντα και εμπειρίες στους πελάτες και αυξάνουν τις δαπάνες για υπολογιστές που βασίζονται στο cloud, εικονικούς διακομιστές και λογισμικό αντί για υποδομές.
Για παράδειγμα, προτού η COVID-19 οδηγήσει σε αποκλεισμούς λιανοπωλητών, εταιρείες όπως η Blueland βασίζονταν σε μεγάλους λιανοπωλητές για να πωλούν τα προϊόντα τους, δήλωσε πρόσφατα ο O’Leary στο Εθνικό Συνέδριο Κρατικών Νομοθετικών Οργάνων του 2022.
Ο πρωταγωνιστής του “Shark Tank” Kevin O’Leary (Δ) με τη σύζυγό του Linda στα American Music Awards 2017. (Jordan Strauss/Invision/AP)
Κατά συνέπεια, όταν τα καταστήματα λιανικής έκλεισαν τις πόρτες τους κατά τη διάρκεια του lockdown, οι εταιρείες δεν είχαν τρόπο να φτάσουν τα προϊόντα τους στα χέρια των καταναλωτών.
Σε μια ύστατη προσπάθεια να σώσει την εταιρεία της, η διευθύνουσα σύμβουλος της Blueland, Sarah Paiji Yoo, έπεισε τον O’Leary να πρωταγωνιστήσει σε μια διαφήμιση σχετικά με τα οφέλη της Blueland και τη δυνατότητα των προϊόντων της να αποστέλλονται απευθείας στις πόρτες των καταναλωτών.
«Έκοψε 15 διαφορετικές εκδοχές αυτής της διαφήμισης … και την έπαιξε 100 εκατομμύρια φορές μέσα σε 60 ημέρες. Μαντέψτε τι; Οι πωλήσεις εκτοξεύτηκαν. … Πήγε από μηδενικές πωλήσεις σε 50 εκατομμύρια πωλήσεις απευθείας στον καταναλωτή», θυμήθηκε ο O’Leary.
Και πρόσθεσε: «[Ο διευθύνων σύμβουλος της Blueland] δεν ενδιαφέρεται καν για το λιανικό εμπόριο πλέον. Τα περιθώρια κέρδους [για το direct-to-consumer] είναι τρεις φορές υψηλότερα. Οι ταμειακές ροές μας είναι στα ύψη. Δεν είναι η μόνη που το έκανε αυτό».
Περαιτέρω, η στρατηγική της Yoo για την απευθείας πώληση στον καταναλωτή οδήγησε σε ανεκτίμητα δεδομένα, τόνισε ο O’Leary. «Εξορύσσει τα δεδομένα και κάνει προσφορές [στους πελάτες] πριν αυτοί γνωρίζουν ότι χρειάζονται ένα προϊόν». Αλλά αυτά τα δεδομένα πρέπει να αποθηκευτούν κάπου, και γι’ αυτό χρειαζόμαστε κέντρα δεδομένων, δήλωσε ο O’Leary.
Αυξανόμενη ανάγκη για κέντρα δεδομένων και ενέργεια
Η ιστορία του O’Leary σχετικά με την Blueland είναι ένα παράδειγμα αυτού που συμβαίνει σε ολόκληρη την οικονομία γενικότερα.
«Ο κλάδος των κέντρων δεδομένων γνωρίζει μαζική και ταχεία ανάπτυξη στην περιοχή [του Κόλπου] για να υποστηρίξει την ανάγκη του ιδιωτικού τομέα να αποθηκεύει δεδομένα και να τα χρησιμοποιεί για κέρδος», αναφέρει το Middle East Institute (MEI), το παλαιότερο think tank για τη Μέση Ανατολή με έδρα την Ουάσιγκτον.
«Η στάση απέναντι στα κέντρα δεδομένων μέσα σε μια επιχείρηση έχει προσαρμοστεί- πλέον θεωρούνται αναπόσπαστο μέρος των επιχειρηματικών λειτουργιών και της δημιουργίας εσόδων», αναφέρει η παγκόσμια εταιρεία τεχνολογίας ABB.
Επιπλέον, από τη στιγμή που ένα κέντρο δεδομένων είναι έτοιμο και λειτουργεί, είναι ιδιαίτερα προσοδοφόρο. Η εταιρεία ερευνών Statista υπολογίζει τα προβλεπόμενα έσοδα του 2028 για τα κέντρα δεδομένων colocation (μεγάλα κέντρα δεδομένων στα οποία οι εταιρείες νοικιάζουν χώρο) σε πάνω από 136 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ωστόσο, ενώ τα κέντρα δεδομένων είναι προσοδοφόρα μόλις κατασκευαστούν, απαιτούν ένα σημαντικό αρχικό κεφάλαιο.
Πράγματι, σύμφωνα με τον O’Leary, τα κέντρα δεδομένων κοστίζουν από 200 έως 600 εκατομμύρια δολάρια για να κατασκευαστούν και χρειάζονται τρία έως τέσσερα χρόνια για να ολοκληρωθούν. Επιπλέον, η παγκοσμίως κορυφαία εταιρεία επενδύσεων σε περιουσιακά στοιχεία και υπηρεσιών ακινήτων JLL αναφέρει ότι το Facebook και η Google έχουν επενδύσει δισεκατομμύρια στην κατασκευή κέντρων δεδομένων.
Περαιτέρω ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι τα κέντρα δεδομένων καταναλώνουν σημαντική ποσότητα ενέργειας. Το Υπουργείο Ενέργειας (DOE) χαρακτηρίζει τα κέντρα δεδομένων ως «έναν από τους πιο ενεργοβόρους τύπους κτιρίων, που καταναλώνουν 10 έως 50 φορές περισσότερη ενέργεια ανά όροφο από ένα τυπικό εμπορικό κτίριο γραφείων».
«Συλλογικά, αυτοί οι χώροι αντιπροσωπεύουν περίπου το 2% της συνολικής χρήσης ηλεκτρικής ενέργειας στις ΗΠΑ και καθώς η χρήση της τεχνολογίας πληροφοριών στη χώρα μας αυξάνεται, η χρήση ενέργειας από τα κέντρα δεδομένων και τους διακομιστές αναμένεται να αυξηθεί επίσης», αναφέρει το DOE.
Ασυνεπείς πολιτικές
Εξαιτίας των παραπάνω, και επειδή τα κέντρα δεδομένων αποθηκεύουν ευαίσθητες πληροφορίες, συχνά πρέπει να συμμορφώνονται όχι μόνο με τα πρότυπα περιβαλλοντικής διαχείρισης, αλλά και με τους νόμους περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής, τους νόμους περί πληροφοριών υγείας, τα πρότυπα ασφαλείας και τις απαιτήσεις ενεργειακά αποδοτικού σχεδιασμού. Σύμφωνα με τον O’Leary, τότε είναι που ο κομματισμός και η έλλειψη ηγεσίας γίνονται πρόβλημα.
Σέρβερ για την αποθήκευση δεδομένων φαίνονται στο κέντρο δεδομένων Thor της Advania στο Hafnarfjordur της Ισλανδίας, στις 7 Αυγούστου 2015. (Sigtryggur Ari/Reuters)
Συγκεκριμένα, σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, στις ΗΠΑ δεν υπάρχει ένας κεντρικός νόμος που να διέπει την κατασκευή κέντρων δεδομένων, σύμφωνα με το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών.
Αντ’ αυτού, τα επιμέρους κράτη υπαγορεύουν την πολιτική και μπορούν να επιλέξουν να υιοθετήσουν φιλική ή εχθρική διακυβέρνηση. Σε γενικές γραμμές, ο O’Leary δήλωσε ότι οι πολιτείες που ελέγχονται από τους Ρεπουμπλικάνους προσελκύουν το ενδιαφέρον των εταιρειών κέντρων δεδομένων, ενώ οι πολιτείες που ελέγχονται από τους Δημοκρατικούς απωθούν τις πιθανές επενδύσεις. Περαιτέρω, οι πολιτείες με ασυνεπή ηγετική κατεύθυνση είναι απωθητικές για τις εταιρείες, καθώς υπάρχει πιθανότητα εχθρικής πολιτικής με τις εναλλαγές ηγεσίας.
«Τα κεφάλαια ρέουν προς το μονοπάτι της μικρότερης αντίστασης», δήλωσε ο O’Leary. «Το δολάριο δεν ψηφίζει. Κοιτάζει μόνο εκεί όπου μπορεί να έχει καλή απόδοση με τον μικρότερο κίνδυνο. Δεν είναι πολιτικό. Είναι πραγματικά έξυπνο. Και ξέρει πού να πάει».
Σημειωτέον, επειδή τα κέντρα δεδομένων είναι μια αυξανόμενη ανάγκη και συμβάλλουν σε ικανοποιητικό βαθμό στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) μιας πολιτείας, ο O’Leary πιστεύει ότι οι πολιτείες με κέντρα δεδομένων θα βιώσουν σταθερές οικονομίες, ενώ οι πολιτείες χωρίς κέντρα δεδομένων θα βγουν χαμένες.
«Τα δεδομένα είναι το νέο πετρέλαιο. Κάθε κράτος που έχει πολιτική που προωθεί τα κέντρα δεδομένων θα είναι εντάξει οικονομικά. Χρειαζόμαστε σταθερή πολιτική!»
Το Μουσείο Ακρόπολης θα γιορτάσει την Αυγουστιάτικη Πανσέληνο την Παρασκευή 12 Αυγούστου 2022, με ελληνικά τραγούδια για το φεγγάρι, μουσική κινηματογράφου και γνωστές ξένες μελωδίες από το ιστορικό μουσικό σχήμα της Μπάντας της Πολεμικής Αεροπορίας, στον προαύλιο χώρο του στις 9 μ.μ.
Η Μπάντα της Πολεμικής Αεροπορίας αποτελείται από αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, οι οποίοι είναι παράλληλα μουσικοί υψηλής επαγγελματικής κατάρτισης που έχουν φοιτήσει σε διάφορα ωδεία της χώρας και έχουν καταταγεί στην Πολεμική Αεροπορία μετά από εξετάσεις. Η Μπάντα συμμετέχει σε διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού και ηγείται της παρέλασης των αποδήμων Ελλήνων που πραγματοποιείται στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης με την ευκαιρία του εορτασμού της 25ης Μαρτίου. Την μπάντα διευθύνει ο Επισμηναγός (ΜΣ) Αλέξανδρος Λιτσαρδόπουλος. Ερμηνεύουν: Έλενα Ορφανίδη και Άγγελος Μουσίκας.
Την ημέρα αυτή, το Μουσείο θα παραμείνει ανοιχτό έως τα μεσάνυχτα και η είσοδος θα είναι ελεύθερη από τις 9 το βράδυ, δίνοντας την ευκαιρία στους επισκέπτες να περιηγηθούν τους εκθεσιακούς χώρους και να απολαύσουν τη θέα του Ιερού Βράχου υπό το σεληνόφως του νυχτερινού αττικού ουρανού. Το εστιατόριο του δευτέρου ορόφου θα λειτουργεί τις ίδιες ώρες (τηλεφωνικές κρατήσεις 210 9000915).
Μια ομάδα 19 επιστημόνων από το Ηνωμένο Βασίλειο δημοσίευσε μια νέα έρευνα που εξηγεί γιατί οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιασμού εμφανίζουν τους υψηλότερους αριθμούς αυτού που αποκαλούν «επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις», καθώς και επαναμόλυνση με άλλες παραλλαγές της COVID-19.
Η εν λόγω ερευνητική μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις 14 Ιουνίου 2022 στο επιστημονικό περιοδικό Science, έχει μεταφορτωθεί σχεδόν 277.500 φορές σε λιγότερο από δύο μήνες. Αυτό είναι πολύ ασυνήθιστο για μια πυκνογραμμένη εξαιρετικά τεχνική επιστημονική μελέτη.
Μπορούμε μόνο να υποθέσουμε τον λόγο για τον οποίο το διάβασαν τόσοι πολλοί άνθρωποι. Αλλά αυτό που υποδηλώνει αυτή η μελέτη -για το οποίο πολλοί κλινικοί γιατροί και ερευνητές επιστήμονες έχουν εκφράσει ανησυχίες- είναι ότι τα mRNA εμβόλια για την COVID-19 καθώς και οι αναμνηστικές δόσεις μπορεί να κάνουν την ανοσολογική μας απόκριση λιγότερο αποτελεσματική έναντι της παραλλαγής Όμικρον.
Εάν αυτό είναι αλήθεια, σημαίνει ότι το ίδιο το εμβόλιο οδηγεί σε ευρεία μόλυνση. Αντί να σταματήσουν τον ιό, φαίνεται ότι τα προγράμματα εμβολιασμού mRNA σε όλο τον κόσμο μπορεί να έχουν ακούσια κάνει τον ιό πιο διαδεδομένο.
Τα υψηλότερα ποσοστά πρόσληψης του εμβολίου οδηγούν σε υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης
Όπως επισημαίνουν οι Βρετανοί επιστήμονες, οι χώρες με υψηλότερα ποσοστά πρόσληψης του εμβολίου εμφανίζουν υψηλούς αριθμούς πρωτογενών λοιμώξεων και συχνές επαναμολύνσεις με τον SARS-CoV-2.
Αντίθετα, σε μέρη όπου δεν έχουν εφαρμοστεί ευρέως εκστρατείες εμβολιασμού -συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων χωρών της αφρικανικής ηπείρου– οι άνθρωποι δεν μολύνονται.
Αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους οι πιο εμβολιασμένοι πληθυσμοί παθαίνουν τις περισσότερες μολύνσεις από την Όμικρον, η παρούσα μελέτη επικεντρώθηκε στην πιο εμβολιασμένη ομάδα επαγγελματιών: Ιατρικό προσωπικό στο οποίο είχαν χορηγηθεί νωρίς οι δύο δόσεις εμβολίων mRNA και στη συνέχεια έλαβαν αναμνηστικές δόσεις άλλες δύο φορές. Για να διαπιστώσουν τι συνέβαινε σε κυτταρικό επίπεδο με αυτούς τους υψηλά εμβολιασμένους υγειονομικούς, οι επιστήμονες παρακολούθησαν στενά τους διαφορετικούς τύπους ανοσοσφαιρίνης στο αίμα των συμμετεχόντων.
Η ανοσοσφαιρίνη (Ig), γνωστή και ως αντίσωμα (Ab), βρίσκει ιούς, βακτήρια και άλλα παρόμοια και οδηγεί το ανοσοποιητικό σύστημα να ανταποκριθεί κατάλληλα.
Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει διάφορους τύπους ανοσοσφαιρινών, καθένας από τους οποίους καθοδηγεί την ανοσολογική απόκριση με διαφορετικό τρόπο για διαφορετικές φάσεις και τύπους λοίμωξης.
IgG4, μια ανοσολογική απόκριση προς την ανοχή
Η IgG4 είναι η μορφή της ανοσοσφαιρίνης που ενεργοποιεί μια ανοσολογική απόκριση, για πράγματα στα οποία έχετε εκτεθεί επανειλημμένα και δεν είναι απαραίτητο να εκδηλώσετε φλεγμονώδη αντίδραση. Αυτό είναι καλό αν προσπαθείτε να αποφύγετε την ανοσολογική ευαισθησία σε ένα τρόφιμο, για παράδειγμα. Αλλά δεν είναι το είδος της ανοσολογικής απόκρισης για τη δημιουργία της οποίας σχεδιάστηκαν τα εμβόλια COVID-19.
Οι μελισσοκόμοι, όταν τους τσιμπάνε επανειλημμένα μέλισσες κατά τη διάρκεια της ζωής τους, δημιουργούν μια απάντηση IgG4 στην επίθεση στο ανοσοποιητικό τους σύστημα. Βασικά, ο οργανισμός τους μαθαίνει ότι το δηλητήριο των μελισσών δεν είναι επικίνδυνο και η ανοσολογική τους απόκριση στο δηλητήριο των μελισσών γίνεται απάντηση IgG4, οπότε είναι σε θέση να ανέχονται τα τσιμπήματα πολύ καλά. Ενώ το ίδιο το δηλητήριο της μέλισσας δεν θα βλάψει τον οργανισμό, η φλεγμονώδης αντίδραση του ίδιου του οργανισμού μπορεί να είναι επικίνδυνη. Εάν το σώμα αντιδράσει υπερβολικά και αναπτύξει μια γενικευμένη αντίδραση στην οποία η ίδια η φλεγμονή θέτει σε κίνδυνο την αναπνοή του ατόμου, η ανοσολογική αντίδραση μπορεί να είναι θανατηφόρα.
Περισσότερα εμβόλια οδηγούν σε περισσότερες λοιμώξεις COVID-19
Η μελέτη αυτή δείχνει ακριβώς πώς οι επαναλαμβανόμενοι εμβολιασμοί προκαλούν μεγαλύτερη ευαισθησία των ανθρώπων στην COVID-19. Οι αρχικές δόσεις του εμβολίου προκάλεσαν κλασικές φλεγμονώδεις ανοσολογικές αντιδράσεις. Η φλεγμονή αποτελεί θεμελιώδες μέρος μιας ανοσολογικής απόκρισης (σε ένα εμβόλιο ή σε μια λοίμωξη) και είναι υπεύθυνη για τα περισσότερα από αυτά που αισθάνεστε όταν είστε άρρωστοι: πυρετός, πόνοι, λήθαργος κ.λπ. Αυτή η φλεγμονή είναι ο λόγος για τον οποίο μπορεί να αισθάνεστε άρρωστοι εάν κάνετε ένα εμβόλιο γρίπης και για τον οποίο το εμβόλιο COVID-19 έχει γίνει διάσημο επειδή κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται τόσο έντονα άρρωστοι για μερικές ημέρες. Το σώμα σας παράγει μια φλεγμονώδη αντίδραση στις πρωτεΐνες COVID-19.
Τι συμβαίνει όμως στον οργανισμό αφού έχετε κάνει δύο εμβόλια και στη συνέχεια σας χορηγείται ένα τρίτο; Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι διαδοχικές δόσεις των εμβολίων mRNA αρχίζουν να συνηθίζουν ή να απευαισθητοποιούν τα υποκείμενα στις πρωτεΐνες COVID-19, μεταφέροντας την ανοσολογική τους απάντηση ώστε να κυριαρχείται από τη μορφή IgG4, η οποία ουσιαστικά μαθαίνει στον οργανισμό να ανέχεται τις πρωτεΐνες.
Ένα διαφορετικό είδος προστασίας;
Η αντίδραση των συμμετεχόντων στην COVID-19 είχε στην πραγματικότητα σταματήσει, καθιστώντας τους ακόμη πιο ευάλωτους στη μόλυνση και λιγότερο πιθανό να αντιδράσουν σε αυτήν από ό,τι εκείνοι που δεν είχαν εμβολιαστεί ποτέ.
Όταν εκτίθεστε επανειλημμένα σε ένα κρυολόγημα ή σε οποιονδήποτε άλλο ιό, κατανεμημένα κατά τη διάρκεια της ζωής σας, πράγμα που συμβαίνει με τη φυσική έκθεση, δεν αναπτύσσετε ανοχή σε αυτόν, ο οργανισμός σας τον καταπολεμά χωρίς να το γνωρίζετε. Το σώμα σας χρησιμοποιεί τη φυσιολογική ανοσολογική αντίδραση που καταπολεμά την ασθένεια, αλλά, εφόσον αναγνωρίζει τον μολυσματικό παράγοντα, δεν έχετε συμπτώματα φλεγμονής. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όταν εκτίθεστε με φυσικό τρόπο σε πολλές ασθένειες, τότε έχετε ισόβια ανοσία.
Αντίθετα, αυτή η νέα μελέτη δείχνει ότι οι επαναλαμβανόμενες ενέσεις mRNA και οι ενισχυτικές δόσεις για την COVID-19 παράγουν μια ανοσιακή απάντηση, σαν να ήταν ενέσεις αλλεργίας. Συνηθίζουν τον οργανισμό στον ιό, έτσι ώστε να μην τον αναγνωρίζετε πλέον ως κάτι επικίνδυνο.
Μια άλλη μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο από μια ομάδα περισσότερων από 20 Γερμανών επιστημόνων, επιβεβαίωσε ανεξάρτητα ότι οι διαδοχικοί εμβολιασμοί και οι ενισχυτικές δόσεις COVID-19 μετατρέπουν την ανοσολογική απόκριση από την προστατευτική κατηγορία της απόκρισης IgG στην κατηγορία ανοχής.
Ταυτόχρονα, η δημιουργία αυτής της ανοχής που προκλήθηκε από το εμβόλιο δεν σήμαινε ότι τα άτομα παρέμεναν απροστάτευτα.
Κρατώντας τους ανθρώπους άρρωστους
Έτσι, το εμβόλιο και το πρόγραμμα αναμνηστικής αγωγής κατέληξαν να κάνουν το αντίθετο από αυτό που προορίζονταν να κάνουν: να κρατούν τους ανθρώπους μακριά από την ασθένεια.
Αλλά ήταν ποτέ αυτός ένας ρεαλιστικός στόχος; Η COVID-19 είναι σαν τους συναφείς ενδημικούς κορωνοϊούς. Ακριβώς όπως το κοινό κρυολόγημα, φαίνεται ότι ο SARS-CoV-2 δεν πρόκειται να εξαφανιστεί, ότι κανείς δεν μπορεί να τον αποφύγει επ’ αόριστον και ότι θα συνεχίσει να μεταλλάσσεται.
Από τη μία πλευρά, η μελέτη αυτή υποδηλώνει ότι τα εμβόλια βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να μην αντιδρά υπερβολικά στον ιό. Ο ίδιος ο ιός δεν σκότωνε τους ανθρώπους – ήταν η αλληλεπίδραση του ιού με το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών που προκαλούσε σοβαρές και μερικές φορές θανατηφόρες λοιμώξεις, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρούσε υπερβολικά σε έναν νέο ιό.
Εάν οι εμβολιασμένοι κολλάνε τώρα εύκολα τον ιό αλλά έχουν μόνο ήπιες αντιδράσεις επειδή το ανοσοποιητικό τους σύστημα τους λέει να τον ανεχθούν, αυτό μπορεί να ήταν ένα όφελος του εμβολιασμού.
Όμως οι αναμνηστικοί εμβολιασμοί δεν ήταν ποτέ απαραίτητοι για την παραγωγή ανοχής: η μελέτη έδειξε ότι τα άτομα άρχισαν να αναπτύσσουν ανοχή μετά από δύο μόνο δόσεις. Τα εμβόλια μπορεί να συνέβαλαν στην απευαισθητοποίηση του πληθυσμού σε επιβλαβείς φλεγμονώδεις ανοσολογικές αντιδράσεις στην COVID-19. Έπαιξαν το ρόλο τους. Δεν υπάρχει ανάγκη να συνεχιστεί η χορήγηση διαδοχικών ενισχυτικών εμβολίων.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times. Η Epoch Health καλωσορίζει την επαγγελματική συζήτηση και τη φιλική αντιπαράθεση.
Η Jennifer Margulis, Ph.D., είναι βραβευμένη δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «Your Baby, Your Way: Taking Charge of Your Pregnancy, Childbirth, and Parenting Decisions for a Happier, Healthier Family». Βραβευμένη με το Fulbright και μητέρα τεσσάρων παιδιών, έχει εργαστεί σε μια εκστρατεία επιβίωσης παιδιών στη Δυτική Αφρική, έχει υποστηρίξει τον τερματισμό της παιδικής δουλείας στο Πακιστάν στην τηλεόραση της Γαλλίας και έχει διδάξει μετα-αποικιακή λογοτεχνία σε μη παραδοσιακούς φοιτητές στο κέντρο της Ατλάντα. Μάθετε περισσότερα γι’ αυτήν στο JenniferMargulis.net
Ο Joe Wang, Ph.D., ήταν επικεφαλής επιστήμονας του προγράμματος εμβολίου SARS της Sanofi Pasteur το 2003. Σήμερα είναι πρόεδρος της New Tang Dynasty TV (Καναδάς).
«Δεν θα φωνάζεις πλέον αφού σου κάνω μια ένεση», είπε ο διευθυντής του Κέντρου Πλύσης Εγκεφάλου της επαρχίας Χεμπέι στην Κίνα, ενώ απειλούσε έναν ασκούμενο του Φάλουν Γκονγκ που έλεγε συνεχώς δυνατά: «Το Φάλουν Γκονγκ είναι καλό!».
Ο Χούα Φενγκσιάνγκ συνελήφθη για την πίστη του στην καταδιωκόμενη πνευματική άσκηση του Φάλουν Γκονγκ. Ο Γιουάν Σουκιάν, ο οποίος υπηρετεί ως διευθυντής του κέντρου πλύσης εγκεφάλου από το 2001, διέταξε τους αξιωματικούς του να χώσουν μια πετσέτα στο στόμα του Χούα πριν του κάνουν βίαια ένεση με ένα άγνωστο φάρμακο. Λίγο μετά την ένεση, η υγεία του Χούα επιδεινώθηκε, η σπονδυλική του στήλη παραμορφώθηκε, ο λαιμός του έγινε άκαμπτος και δυσκολευόταν να περπατήσει, αναφέρει το Minghui.org, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση με έδρα τις ΗΠΑ που παρέχει πληροφορίες από πρώτο χέρι για τη συνεχιζόμενη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ.
Το Φάλουν Γκονγκ (επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα) είναι μια πνευματική άσκηση νου και σώματος που έχει τις ρίζες της στις οικουμενικές αρχές της αλήθειας, καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Το επίσημα άθεο Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) διώκει την πρακτική αυτή από τις 20 Ιουλίου 1999. Τα τελευταία 23 χρόνια, δεκάδες χιλιάδες ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έχουν συλληφθεί, κρατηθεί, βασανιστεί και ακόμη και σκοτωθεί για τα όργανά τους. Οι οπαδοί βασανίζονται συστηματικά σε κέντρα κράτησης, κέντρα πλύσης εγκεφάλου και ψυχιατρεία.
Πάνω από μια δεκαετία πριν, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ εξέφρασε ανησυχίες για τις εγκαταστάσεις «ankang» ή ψυχιατρικά νοσοκομεία της Κίνας (ο κινεζικός όρος μεταφράζεται ειρωνικά ως εγκαταστάσεις «ειρήνης και υγείας»), οι οποίες βρίσκονται υπό την άμεση διοίκηση του Υπουργείου Δημόσιας Ασφάλειας. Η έκθεση αναφέρει ότι αυτά τα «ψυχιατρικά νοσοκομεία υψηλής ασφαλείας» -που προορίζονται για τους «εγκληματικά παράφρονες»- φιλοξενούν ακόμη και ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, άλλους κρυφούς θρησκευτικούς πιστούς και πολιτικούς ακτιβιστές μαζί με ψυχικά ασθενείς. Όσοι κρατούνταν σε αυτά τα νοσοκομεία φέρονται να «έπαιρναν φάρμακα παρά τη θέλησή τους και υποβάλλονταν βίαια σε θεραπεία με ηλεκτροσόκ».
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ διαδηλώνουν στη Λεωφόρο Πενσυλβάνια για να τιμήσουν την 23η επέτειο της δίωξης της πνευματικής πρακτικής από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας, στην Ουάσιγκτον στις 21 Ιουλίου 2022. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Σε αυτή την αχρονολόγητη φωτογραφία, παιδιά εξασκούν τον διαλογισμό του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, πριν το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας ξεκινήσει τη δίωξη της πνευματικής πρακτικής τον Ιούλιο του 1999. (Ευγενική προσφορά του Minghui.org)
Ο πρώτος Κώδικας Ψυχικής Υγείας της Κίνας, που τέθηκε σε ισχύ την 1η Μαΐου 2013, αναφέρει ότι τα άτομα με «σοβαρά συμπτώματα» και εκείνοι που παρουσιάζουν «κίνδυνο να βλάψουν άλλους» μπορούν να κρατούνται σε ψυχιατρεία, σύμφωνα με την έκθεση του Minghui με τίτλο «Η 20ετής δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα». Το 437 σελίδων βιβλίο, το οποίο περιγράφει εκτενώς τις βιαιότητες που αντιμετωπίζουν οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, αναφέρει ότι ο κώδικας δεν προστατεύει τους πολίτες από το να «χαρακτηρίζονται αυθαίρετα ως ψυχικά ασθενείς» και ότι υπάρχει μια «τεράστια γκρίζα ζώνη που η αστυνομία και οι αρμόδιες κυβερνητικές υπηρεσίες έχουν εκμεταλλευτεί» στη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ, ενώ αποφασίζουν αν κάποιο άτομο αποτελεί δυνητική απειλή για την ασφάλεια και την προστασία των άλλων.
«Δεν υπάρχει εποπτεία από τρίτους για τις εγκαταστάσεις ankang. Τα αστυνομικά τμήματα διαχειρίζονται τα νοσοκομεία ankang όσο και αποφασίζουν ποιος θα οδηγηθεί σε αυτές τις εγκαταστάσεις. Το αν ένα άτομο διαγιγνώσκεται με ψυχικές διαταραχές, ποια φάρμακα του χορηγούνται και πώς χορηγούνται και πότε αφήνεται ελεύθερο, είναι όλα υπό τον έλεγχο της αστυνομίας», αναφέρει η έκθεση.
Φάρμακα που βλάπτουν τα νεύρα
Το Minghui.org έχει καταγράψει πάνω από 100 διαφορετικές μεθόδους βασανιστηρίων που χρησιμοποιούνται από το ΚΚΚ για να εξαναγκάσει τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ να απαρνηθούν την πίστη τους. Η αναγκαστική χορήγηση άγνωστων νευροβλαβών φαρμάκων είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα εργαλεία δίωξης.
Οι παρενέργειες από τα άγνωστα φάρμακα περιλαμβάνουν καρδιακά προβλήματα, δυσκαμψία της γλώσσας, απώλεια μνήμης, μούδιασμα του σώματος, επιζήμιες επιδράσεις στο κεντρικό νευρικό σύστημα, απώλεια λόγου και προβλήματα όρασης, όπως αναφέρεται στις λίγες επιλεγμένες περιπτώσεις που ακολουθούν.
Αναπαράσταση των βασανιστηρίων των αναγκαστικών ενέσεων ναρκωτικών. (Ευγενική προσφορά του Minghui.org)
Ο Πενγκ Γιουσίν, 55 ετών, από την πόλη Χέφεϊ της επαρχίας Άνχουϊ, δέχθηκε ενέσεις με τοξικά φάρμακα συνολικά έξι φορές πριν από την αποφυλάκισή του το 2020. Έχασε σχεδόν όλη την ικανότητά του να μιλάει και μπορούσε να προφέρει μόνο λίγες λέξεις. Επιπλέον, δεν μπορούσε να γράψει τη διεύθυνσή του. Κούνησε το κεφάλι του όταν τον ρώτησαν αν του έκαναν ένεση με φάρμακα.
Η Λιάνγκ Ζιτσίν, ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ από την πόλη Τανγκσάν της επαρχίας Χεμπέι, δέθηκε και της χορηγήθηκαν δύο φορές τοξικά φάρμακα όταν κρατήθηκε στο νοσοκομείο Ankang της πόλης Τανγκσάν το 2000. Μετά την πρώτη ένεση έχασε τις αισθήσεις της και παρουσίασε οξέα καρδιακά προβλήματα και πόνο στο στήθος. Η μνήμη της χειροτέρεψε μετά την απελευθέρωσή της τον Σεπτέμβριο του 2001. Συχνά έδινε λάθος ρέστα στους πελάτες όταν βοηθούσε στην επιχείρηση της οικογένειάς της. «Ήμουν στα πρόθυρα του θανάτου», θυμάται η Λιάνγκ. «Πονούσα τόσο πολύ που τα μάτια μου δεν μπορούσαν καν να κουνηθούν. Η γλώσσα μου έγινε άκαμπτη και το μυαλό μου ήταν θολό».
Ο Γιανγκ Μπαοτσούν, από την πόλη Χαντάν της επαρχίας Χομπέι, συνελήφθη το χειμώνα του 2000. Οι φρουροί στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας Χαντάν έριξαν ζεστό νερό στα πόδια του αφού τον διέταξαν να σταθεί ξυπόλητος στο χιόνι. Τα βασανιστήρια είχαν ως αποτέλεσμα να προκληθεί μόλυνση στο πόδι του με φουσκάλες και το δεξί του πόδι χρειάστηκε να ακρωτηριαστεί. Οι αρχές συγκάλυψαν το περιστατικό λέγοντας ότι ο Γιανγκ ήταν τρελός και ότι η μόλυνση προκλήθηκε από τον ίδιο. Για να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς τους, τον έστειλαν στο ψυχιατρείο Ankang στην κομητεία Φεϊσιάνγκ, όπου του έδιναν φαγητό με άγνωστα φάρμακα αναμεμειγμένα. Αφέθηκε ελεύθερος το 2004, αλλά για να συλληφθεί ξανά το 2005- φυλακίστηκε και βασανίστηκε στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Γιονγκκάνγκ, γεγονός που τον άφησε πραγματικά παράφρονα.
Η Σου Γκουϊτσίν, από την πόλη Ταϊάν της επαρχίας Σαντόνγκ, συνελήφθη το 2001 και στάλθηκε στο στρατόπεδο εργασίας γυναικών Νο 1 στην πόλη Τζινάν. Δύο ημέρες πριν από την απελευθέρωσή της, ξυλοκοπήθηκε για αρκετές ώρες και της έκαναν βίαια ένεση με τέσσερις φιάλες φαρμάκων που βλάπτουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, οδηγώντας σε μούδιασμα του σώματος, πρήξιμο του προσώπου, σοβαρή απώλεια μνήμης, ανορεξία και ζάλη. Όταν αφέθηκε ελεύθερη, οι φύλακες είπαν στην οικογένεια: «Προσέξτε την και μην την αφήσετε να φύγει μόνη της, γιατί θα κινδυνεύσει η ζωή της». Ωστόσο, πέθανε εννέα ημέρες αργότερα λόγω κατάρρευσης του νευρικού της συστήματος.
Η Λι Ζονγκμίνγκ, από την πόλη Λουζού της επαρχίας Σιτσουάν, έλεγε δυνατά «Το Φάλουν Ντάφα είναι καλό! Η αλήθεια, η καλοσύνη, η ανεκτικότητα είναι καλή!», όταν συνελήφθη από το σπίτι της το 2011. Οι φωνές της τράβηξαν την προσοχή του κόσμου, ο οποίος είδε αστυνομικούς να κάνουν ένεση στα χέρια της Λι. Αμέσως, δεν μπορούσε να μιλήσει- το στόμα και η γλώσσα της έγιναν άκαμπτα, καθώς το σάλιο έσταζε από το στόμα της.
Ο Γκάο Γιουμίν, αστυνομικός από την πόλη Φουσίν της επαρχίας Λιαονίνγκ, συμμετείχε στο παρελθόν σε διώξεις ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ. Ωστόσο, αφότου έμαθε περισσότερα για την πνευματική άσκηση και την προπαγάνδα του ΚΚΚ εναντίον του, άρχισε να το ασκεί κι αυτός- όπως κάθε άλλος ασκούμενος, συνελήφθη κι αυτός και βασανίστηκε σκληρά. Δύο μήνες πριν λήξει η 3 1/2ετής θητεία του, του έκαναν ένεση με υψηλή δόση νευροβλαβών φαρμάκων, καθιστώντας τη νοημοσύνη του σε εκείνη ενός 3χρονου παιδιού. Η οικογένειά του διαπίστωσε αργότερα μέσω της εξέτασης δείγματος ούρων ότι η συγκέντρωση του φαρμάκου στον οργανισμό του ήταν τόσο υψηλή που μπορούσε να τον δηλητηριάσει.
«Αυτό το χάπι κάνει τους ανθρώπους να φαίνονται τρελοί, παράφρονες»
Στους άνδρες και τις γυναίκες Ουιγούρους που κρατούνται στα στρατόπεδα αναμόρφωσης του Σιντζιάνγκ στην Κίνα χορηγούνται με τη βία φάρμακα που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη γονιμότητά τους.
Ο Ομίρ Μπεκλί, υπήκοος του Καζακστάν που γεννήθηκε στο Σιντζιάνγκ, δήλωσε στην Epoch Times πώς οι άνδρες Ουιγούροι, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου, αναγκάζονται να παίρνουν καθημερινά ένα χάπι «για να σταματήσουν για πάντα τα σεξουαλικά τους αισθήματα». Ο Μπεκλί, ο οποίος κρατήθηκε για έξι μήνες το 2017, δήλωσε ότι «επέζησε» κρύβοντας το χάπι κάτω από τη γλώσσα του και φτύνοντάς το αργότερα.
«Αυτό το χάπι κάνει τους ανθρώπους να φαίνονται τρελοί, παράφρονες και σαν να μην ξέρουν τι κάνουν. Απλά κάνουν ό,τι τους λένε. Είναι σαν να είναι μαστουρωμένοι. Μπορείς να δεις ότι δεν είναι φυσιολογικοί», είπε.
Ο Ουιγούρος Ομίρ Μπεκλί, 42 ετών, πρώην κρατούμενος στο Σιντζιάνγκ της Κίνας. (Ευγενική προσφορά του Omir Bekli)
Η Γκουλμπαχάρ Τζαλίλοβα, υπήκοος Ουιγούρου και Καζακστάν, η οποία κρατήθηκε για 15 μήνες σε στρατόπεδο εγκλεισμού στο Σιντζιάνγκ, δήλωσε στην Epoch Times ότι μια συγκρατούμενος της πέθανε μετά από ένεση.
«Της έκαναν ένεση αλλά το σώμα της ήταν ακόμα ζεστό και άλλα κορίτσια διατάχθηκαν να πλύνουν το σώμα της. Απλά πέθανε έτσι μπροστά μου», είπε.
Η Γκουλμπαχάρ πρόσθεσε ότι τους έδιναν άγνωστο φάρμακο κάθε μέρα και τους έκαναν ένεση με ένα φάρμακο κάθε μήνα. «Η ένεση σε κάνει να αισθάνεσαι σαν να μην έχεις μνήμη», είπε. «Δεν σου λείπει η οικογένειά σου, δεν αισθάνεσαι ότι θέλεις να βγεις έξω. Δεν αισθάνεσαι τίποτα – είναι ένα πολύ παράξενο συναίσθημα».
Η επιχειρηματίας Γκουλμπακάρ Τζαλίλοβα, 54 ετών, πρώην Ουιγούρος κρατούμενη στο Σιντζιάνγκ της Κίνας. (Παροχή από την Gulbakhar Jalilova)
Ένας κατ’ οίκον χριστιανός από την επαρχία Σιτσουάν κρατήθηκε για 10 μήνες το 2018, μετά από επιδρομή στην εκκλησία. Κατά τη διάρκεια της κράτησης, ήταν κλειδωμένος σε απομόνωση και είχε τάσεις αυτοκτονίας, με αποτέλεσμα να χτυπάει τον εαυτό του στον τοίχο.
Μια φορά, όταν ήταν «ζαλισμένος» και δεν μπορούσε να ανοίξει τα μάτια του, μερικοί αστυνομικοί τον άρπαξαν και τον κάρφωσαν στο έδαφος, δήλωσε στο Radio Free Asia (RFA). «Μου έκαναν ένεση με κάποιο φάρμακο και με επανέφεραν στις αισθήσεις μου», είπε.
Ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως δικηγόροι, έχουν επίσης υποβληθεί σε αναγκαστική φαρμακευτική αγωγή.
Ο Τζιάνγκ Τιανγιόνγκ, διακεκριμένος δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, αναγκάστηκε να παίρνει ένα άγνωστο φάρμακο δύο φορές την ημέρα ενώ κρατούνταν στη φυλακή το 2018. Η σύζυγός του δήλωσε στο RFA ότι τα φάρμακα είχαν προκαλέσει επιδείνωση της μνήμης του. Η ChinaAid ανέφερε στην Ετήσια Έκθεση Διώξεων 2020 ότι επηρεάστηκε επίσης η όραση του Τζιάνγκ.
Ο δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Πεκίνου Τζιανγκ Τιανγιόνγκ. (The Epoch Times)
Ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος βλέπει υψηλά επίπεδα κάλυψης κοραλλιών στα δύο τρίτα του μεγαλύτερου συστήματος κοραλλιογενών υφάλων στον κόσμο από τότε που άρχισε η παρακολούθηση πριν από 36 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Θαλάσσιων Επιστημών (AIMS).
Από τον Αύγουστο του 2021 έως τον Μάιο του 2022, οι 87 αντιπροσωπευτικοί ύφαλοι που ερευνήθηκαν αποκάλυψαν ότι η μέση κάλυψη σκληρών κοραλλιών στη βόρεια περιοχή αυξήθηκε σε 36% από 27% το 2021.
Η κεντρική περιοχή αυξήθηκε επίσης σε 33 τοις εκατό από 26 τοις εκατό το 2021. Η μέση κάλυψη των κοραλλιών στη νότια περιοχή παραμένει συγκριτικά υψηλή, αλλά μειώθηκε από 38 τοις εκατό το 2021 σε 34 τοις εκατό.
Η ανάκαμψη έρχεται μετά από όλο και πιο συχνά φαινόμενα λεύκανσης των κοραλλιών, με το πιο πρόσφατο να συμβαίνει τον Μάρτιο.
«Στα 36 χρόνια που παρακολουθούμε την κατάσταση του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου δεν έχουμε δει φαινόμενα λεύκανσης τόσο κοντά το ένα στο άλλο», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της AIMS Πολ Χάρντιστι.
«Κάθε καλοκαίρι, ο ύφαλος κινδυνεύει από θερμοκρασιακή καταπόνηση, λεύκανση και πιθανή θνησιμότητα και η κατανόησή μας για το πώς το οικοσύστημα ανταποκρίνεται σε αυτό εξακολουθεί να αναπτύσσεται».
Ο Μάικ Έμσλι, επικεφαλής της ομάδας του προγράμματος παρακολούθησης της AIMS, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα αφορούν κυρίως τα ταχέως αναπτυσσόμενα αλλά και πολύ ευάλωτα κοράλλια Acropora.
Ο θαλάσσιος γεωφυσικός Πίτερ Ριντ, ο οποίος εδώ και καιρό έχει μιλήσει ανοιχτά για την παραπληροφόρηση σχετικά με την κατάσταση του υφάλου, σημείωσε ότι άλλα μέσα ενημέρωσης εξακολουθούν να «καταφέρνουν να βρίσκουν κακές ειδήσεις σε αυτά τα υπέροχα στατιστικά στοιχεία».
«Απλώς αγνοήστε τα», έγραψε σε ανάρτησή του στο Facebook. «Πρέπει να γιορτάσουμε ότι ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος μας είναι λαμπρός».
Αυτή η φωτογραφία που τραβήχτηκε στις 20 Νοεμβρίου 2014 δείχνει μια εναέρια άποψη του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου στα ανοικτά των ακτών των νησιών Whitsunday, κατά μήκος της κεντρικής ακτής του Queensland. (Sarah Lai/AFP via Getty Images)
Ο εκπρόσωπος του κόμματος των Πρασίνων για την υγεία των ωκεανών γερουσιαστής Πίτερ Γουίσγουίλσον χαιρέτισε την έκθεση για ρεκόρ ανάκαμψης των κοραλλιών.
«Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι τα ταχέως αναπτυσσόμενα κοράλλια που ευθύνονται για την αύξηση της κάλυψης των κοραλλιών είναι επίσης εκείνα που κινδυνεύουν περισσότερο από τους θαλάσσιους καύσωνες και τα παράσιτα είδη», δήλωσε.
Ο Γουίς Γουίλσον υποστήριξε ότι οι σημερινοί κλιματικοί στόχοι της κυβέρνησης των Εργατικών αποτελούν «πολιτική επιλογή» και «θανατική καταδίκη» για τον ύφαλο.
Ελλιπής κατανόηση
Η AIMS σημείωσε στην έκθεση ότι η αποκατάσταση των κοραλλιογενών υφάλων δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητή, γεγονός που την καθιστά συνεχή εστίαση της έρευνας και της παρακολούθησής της.
«Η ανάκαμψη αυτή έχει συμβεί παρά τα δύο τελευταία μαζικά φαινόμενα λεύκανσης των κοραλλιών το 2020 και το 2022, γεγονός που υπογραμμίζει ότι η εκτεταμένη λεύκανση των κοραλλιών δεν οδηγεί απαραίτητα σε θνησιμότητα των κοραλλιών», αναφέρει.
Οι υποθανατηφόρες επιπτώσεις, όπως η μειωμένη ανάπτυξη και η εγκατάσταση προνυμφών, είναι κατανοητό ότι έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις στη δυναμική ανάκαμψης των κοραλλιογενών υφάλων.
«Ωστόσο, η πλήρης έκταση αυτών των επιπτώσεων είναι ελάχιστα κατανοητή και θα γίνει εμφανής μόνο στο μέλλον», αναφέρει η έκθεση.
Η έκθεση της AIMS έρχεται πριν από μια έκθεση της UNESCO που αναμένεται να δείξει ότι το σύστημα των υφάλων βρίσκεται σε επιδεινούμενη κατάσταση.
Αυτό αμφισβητήθηκε έντονα από την κυβέρνηση εκείνη την εποχή, με την πρώην υπουργό Περιβάλλοντος Σούζαν Λέι να υποστηρίζει ότι επρόκειτο για μια πολιτικά υποκινούμενη κίνηση στον «καλύτερα διαχειριζόμενο ύφαλο οπουδήποτε στον κόσμο».
Αντιπροσωπεία των Ηνωμένων Εθνών επισκέφθηκε τον ύφαλο κατά τη διάρκεια της κορύφωσης του φαινομένου της λεύκανσης του 2022 τον Μάρτιο για να αξιολογήσει αν θα έπρεπε να προστεθεί στον κατάλογο.
Μια πρόσφατη έκθεση της αυστραλιανής κυβέρνησης υποστήριξε επίσης ότι το οικοσύστημα της Αυστραλίας κινδυνεύει με κατάρρευση, ενώ παρέλειψε σημαντικά στοιχεία που διέψευδαν τους ισχυρισμούς.
