Παρασκευή, 05 Δεκ, 2025

Η ρωσική στήριξη στους Σέρβους της Βοσνίας προκαλεί αντιδράσεις σε ΕΕ και ΝΑΤΟ

Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται αυτόν τον μήνα από τη Συμφωνία του Ντέιτον, η οποία έθεσε τέλος σε έναν εμφύλιο πόλεμο διάρκειας άνω των τριών ετών στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, με 100.000 νεκρούς.

Η συμφωνία διατήρησε το ενιαίο κράτος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, αλλά το διαίρεσε στη σερβική Δημοκρατία Σέρπσκα και στην Ομοσπονδία Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, όπου κατοικούν κυρίως Βόσνιοι Μουσουλμάνοι και Κροάτες.

Η Δημοκρατία Σέρπσκα πρόκειται να διεξαγάγει προεδρικές εκλογές στις 23 Νοεμβρίου, για την αντικατάσταση του Μίλοραντ Ντόντικ—στενού συμμάχου του Κρεμλίνου—ο οποίος απομακρύνθηκε από το αξίωμα μετά από παρέμβαση του Ύπατου Εκπροσώπου (OHR), θεσμού που διορίζεται από διεθνή όργανα υπό την επιρροή του ΟΗΕ, της ΕΕ και μελών του ΝΑΤΟ.

Τα Δυτικά Βαλκάνια έχουν αποκτήσει καίρια σημασία, καθώς η Κροατία —μέλος της ΕΕ— συνορεύει με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και τη Σερβία, σύνορα τα οποία αξιοποιούν δίκτυα παράνομης διακίνησης προς την ΕΕ.

Στις 22 Οκτωβρίου, η βρετανική κυβέρνηση επέβαλε κυρώσεις σε δύο κυκλώματα διακινητών με έδρα το Κόσοβο και την Κροατία. Σε ανακοίνωσή του, το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε ότι το δεύτερο κύκλωμα, υπό τον Νουσρέτ Σεφερόβιτς, είχε «προμηθεύσει πλαστά κροατικά διαβατήρια σε βαλκανικές συμμορίες για να διευκολύνει την είσοδό τους σε ευρωπαϊκές χώρες».

Το υπουργείο πρόσθεσε ότι ο Σεφερόβιτς είχε εξασφαλίσει τα πλαστά διαβατήρια, τα οποία πωλήθηκαν σε οργανωμένα εγκληματικά δίκτυα, μεταξύ των οποίων οι συμμορίες Σκάλιαρι και Καβάλτς του Μαυροβουνίου.

Τον Οκτώβριο, η Βρετανίδα υπουργός Εξωτερικών Υβέτ Κούπερ υπογράμμισε ότι «η ασφάλεια στα Δυτικά Βαλκάνια επηρεάζει συνολικά την ασφάλεια της Ευρώπης».

Τα παράπονα των Σέρβων της Βοσνίας

Ο Κρίστιαν Σμιτ (Christian Schmidt), Ύπατος Εκπρόσωπος για τη Βοσνία–Ερζεγοβίνη και πρώην Γερμανός υπουργός, διορίστηκε από την ΕΕ το 2021, αλλά συγκρούστηκε επανειλημμένα με τον Ντόντικ, ο οποίος επιδιώκει την απόσχιση της Δημοκρατίας Σέρπσκα και την ένταξή της στη Σερβία.

Ο Ντόντικ, που εξελέγη πρόεδρος της Δημοκρατίας Σέρπσκα τον Νοέμβριο 2022, συναντήθηκε πολλές φορές φέτος με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ενώ η Μόσχα έχει στηρίξει συστηματικά τον Βόσνιο Σέρβο ηγέτη στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Τον Φεβρουάριο, ο Ντόντικ καταδικάστηκε σε έναν χρόνο φυλάκιση και αποκλείστηκε από την πολιτική για έξι χρόνια, μετά από απόφαση του Δικαστηρίου της Βοσνίας–Ερζεγοβίνης ότι αγνόησε τις εντολές του Ύπατου Εκπροσώπου.

Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, καταδίκασε την απόφαση, αναφέροντας ότι θα μπορούσε να έχει «πολύ αρνητικές συνέπειες» για τα Βαλκάνια. Επισήμανε επίσης ότι η δίωξη ήταν «απολύτως πολιτική» και στρεφόταν όχι μόνο κατά του Ντόντικ, αλλά και «όλων των πατριωτικών σερβικών δυνάμεων», κάτι που χαρακτήρισε «απαράδεκτο».

Στις 6 Αυγούστου, ο Ντόντικ απομακρύνθηκε από το αξίωμα, αφού αρνήθηκε να συμμορφωθεί με απόφαση του Εφετείου που επικύρωνε την ποινή. Αργότερα η ποινή μετατράπηκε σε χρηματικό πρόστιμο, το οποίο κατέβαλε.

Ο ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού Indikt, Αλεξάνταρ Γκρμπιτς, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι η απομάκρυνση του Ντόντικ ήταν «αντιδημοκρατική». Υποστήριξε ότι καμία απόφαση Ύπατου Εκπροσώπου δεν μπορεί να θεωρηθεί δημοκρατική, «καθώς το ίδιο το αξίωμα στερείται δημοκρατικής νομιμοποίησης». Κατηγόρησε επίσης την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ότι έχουν επιδείξει μεροληψία εις βάρος των Σέρβων τις τελευταίες δεκαετίες και ότι οι αποφάσεις του OHR «έχουν σταθερά λειτουργήσει εις βάρος των Σέρβων».

Σε συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε στις 25 Οκτωβρίου, ο Σμιτ τόνισε ότι η αποστολή του είναι «να υπερασπιστεί το Ντέιτον». Παράλληλα, κατηγόρησε τον Ντόντικ ότι χρησιμοποιείται «ως πιόνι» από τον Πούτιν.

Ο ρόλος της Ρωσίας 

Η θρησκευτική αντιπαλότητα βρίσκεται στη ρίζα της σύγκρουσης. Οι Σέρβοι της Βοσνίας είναι κυρίως χριστιανοί ορθόδοξοι, οι Κροάτες καθολικοί και οι Βόσνιοι μουσουλμάνοι.

Η Ρωσία, ως ορθόδοξη χριστιανική υπερδύναμη, θεωρεί εδώ και δεκαετίες ότι αποτελεί προστάτιδα των Σέρβων, μια αντίληψη που ανάγεται σε εποχές πριν από το 1914, όταν ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ξέσπασε μετά τη δολοφονία του αρχιδούκα της Αυστροουγγαρίας, Φραγκίσκου Φερδινάνδου, στο Σαράγεβο από τον Γαβρίλο Πρίντσιπ, Σερβοβόσνιο.

Ο Ντένις Τζίντιτς (Denis Dzidic), εκτελεστικός διευθυντής του Balkan Investigative Reporting Network, το οποίο χρηματοδοτείται από κυβερνήσεις κρατών-μελών της ΕΕ, δήλωσε στην Epoch Times ότι ο Σμιτ «απέδωσε απολύτως σωστά» τον ρόλο του Ντόντικ. Εξήγησε ότι ο τελευταίος «επηρεάζεται άμεσα από το Κρεμλίνο» και ότι πολλές αποσταθεροποιητικές κινήσεις του γίνονται «με τη βεβαιότητα ότι θα έχει τη ρωσική στήριξη».

Στις 8 Ιανουαρίου 2025, ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν εξέδωσε εκτελεστικό διάταγμα για την ανάσχεση προσπαθειών που «αμφισβητούν την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα κρατών των Δυτικών Βαλκανίων». Εννέα ημέρες αργότερα, το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών επέβαλε κυρώσεις σε συνεργάτες του Ντόντικ.

Στις 17 Οκτωβρίου, η κυβέρνηση Τραμπ ήρε τις κυρώσεις σε τέσσερα από αυτά τα πρόσωπα —Ντανιέλ Ντραγκίσεβιτς, Γιέλενα Πάγιτς Μπαστινάτς, Ντιάνα Μιλάνκοβιτς και Γκόραν Ράκοβιτς— και στις 29 Οκτωβρίου ήρε τις κυρώσεις και από τον ίδιο τον Ντόντικ, χωρίς εξήγηση.

Σε συνάντηση στο Κρεμλίνο στις 2 Οκτωβρίου, ο Πούτιν σημείωσε ότι ο Ντόντικ είχε «συμβάλει προσωπικά» στη βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία.

Στις 18 Οκτωβρίου, το κοινοβούλιο των Σέρβων της Βοσνίας όρισε την Άνα Τρίσιτς Μπάμπιτς ως προσωρινή πρόεδρο έως τις νέες εκλογές. Το κόμμα του Ντόντικ, SNSD, υποστήριξε τον Σίνισα Κάραν για διάδοχο, ενώ η αντιπολίτευση προωθεί τον Μπράνκο Μπλάνουσα.

Οι ηγέτες των κρατών της περιοχής —Σερβίας, Κροατίας, Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Μαυροβουνίου, Κοσόβου και Βόρειας Μακεδονίας— συμμετείχαν στη σύνοδο κορυφής του Berlin Process στις 22 Οκτωβρίου, που στοχεύει στην «προώθηση περιφερειακής συνεργασίας και ασφάλειας».

Χάρτης που δείχνει τα όρια του ομοσπονδιακού κράτους της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και των γειτονικών του χωρών. (Google Maps/Screenshot μέσω The Epoch Times)

 

Η «Διαδικασία του Βερολίνου» πραγματοποιείται τριάντα χρόνια μετά τη Συμφωνία του Ντέιτον, η οποία επιτεύχθηκε στη Βάση της Πολεμικής Αεροπορίας Wright–Patterson, κοντά στο Ντέιτον του Οχάιο, τον Νοέμβριο του 1995, και υπεγράφη επισήμως τον επόμενο μήνα στο Παρίσι.

Ο καθηγητής νομικής Ρον Σλάι (Ron Slye), από το Πανεπιστήμιο του Σιάτλ, ανέφερε στην Epoch Times ότι ο Πούτιν επιδιώκει στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή, θέλοντας «να αποδυναμώσει και να αποσταθεροποιήσει τη Δύση ή την Ευρώπη» και ότι η πρώην Γιουγκοσλαβία αποτελεί μέρος αυτής της επιδίωξης.

Ανέφερε ότι παγκοσμίως επικρατεί ένταση μεταξύ της ιδέας ενός «πιο καθαρού εθνικού κράτους» και ενός «πολυπολιτισμικού μοντέλου πλούσιου σε μετανάστες», κάτι που αναπόφευκτα αντανακλάται και στους Σέρβους της Βοσνίας.

Ο Τζίντιτς πρόσθεσε ότι η Μόσχα αντιμετωπίζει τα Δυτικά Βαλκάνια ως «παιχνιδότοπο αποσταθεροποίησης», επιδιώκοντας όχι απαραίτητα πόλεμο, αλλά αναταραχή.

Ο Γκρμπιτς, από την πλευρά του, απέδωσε την τρέχουσα ένταση στις αποφάσεις του Σμιτ.

Η Συμφωνία του Ντέιτον

Η συμφωνία αρχικά ξεκίνησε στις 21 Νοεμβρίου 1995 και υπογράφηκε επισήμως στις 14 Δεκεμβρίου 1995 από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Κροατία και τη Γιουγκοσλαβία, η οποία υπέγραψε «εκ μέρους της Δημοκρατίας Σέρπσκα». Είχε προηγηθεί η σφαγή της Σρεμπρένιτσα, όπου έως και 8.000 Βόσνιοι μουσουλμάνοι σκοτώθηκαν από σερβικές δυνάμεις.

Οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ρωσία ήταν μάρτυρες της συμφωνίας, χωρίς ωστόσο να την εγγυώνται.

Δύο χρόνια αργότερα, ο Ύπατος Εκπρόσωπος απέκτησε τις λεγόμενες «Εξουσίες της Βόννης», που του επιτρέπουν να παύει εκλεγμένους αξιωματούχους, να επιβάλλει νομοθεσία, να προχωρά σε δικαστικές μεταρρυθμίσεις και ακόμη και να ακυρώνει αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου.

Ο Γκρμπιτς ανέφερε ότι ο Σμιτ άρχισε να ασκεί πιο ενεργά τις λεγόμενες «Εξουσίες της Βόννης», γεγονός που, όπως είπε, ενέτεινε τη σύγκρουση που υπήρχε ήδη ανάμεσα στον ίδιο και τον Μίλοραντ Ντόντικ. Πρόσθεσε ότι, υπό πολιτική πίεση και με το ενδεχόμενο δίωξης να βρίσκεται ανοιχτό, ο Ντόντικ είχε ανακοινώσει πως θα απαντούσε αναλόγως.

Το Μνημείο Ποτοτσάρι, κοντά στη Σρεμπρένιτσα, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, στις 20 Μαρτίου 2016. (Amel Emric/AP Photo)

 

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούττε, επισκεπτόμενος το Σαράγεβο τον Μάρτιο, διαβεβαίωσε ότι το ΝΑΤΟ «παραμένει σταθερά προσηλωμένο στη σταθερότητα της περιοχής». Παρότι ο Ρούτε δεν κατονόμασε τη Ρωσία, σημείωσε ότι ολόκληρη η περιοχή θα ωφεληθεί από μια πραγματική δέσμευση στη συμφιλίωση και στη διαρκή ειρήνη, υπογραμμίζοντας πως μεταφέρει το ίδιο μήνυμα σε όλους τους παράγοντες της περιοχής.

Η ΕΕ προχωρεί σε ενταξιακές διαπραγματεύσεις με Αλβανία, Μαυροβούνιο και Σερβία, ενώ τον Δεκέμβριο 2023 αποφάσισε να ανοίξει διαπραγματεύσεις και με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, «όταν επιτευχθεί ο αναγκαίος βαθμός συμμόρφωσης με τα κριτήρια ένταξης».

Ο Τζίντιτς σχολίασε ότι «η Ρωσία έχει δηλώσει ξεκάθαρα» πως αντιμετωπίζει πλέον την ΕΕ όπως και το ΝΑΤΟ· ως αντίπαλο. Θεωρεί ότι η Μόσχα επιθυμεί τα Δυτικά Βαλκάνια «κατακερματισμένα, αποσταθεροποιημένα και φορτισμένα εθνοτικά», ώστε να λειτουργήσουν ως «ωρολογιακή βόμβα εντός της ΕΕ».

Η Γιουγκοσλαβία διασπάστηκε σε Σερβία και Μαυροβούνιο το 2003, δύο χρόνια μετά τη σύλληψη και έκδοση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στη Χάγη. Η Συμφωνία του Ντέιτον προέβλεπε ότι η Βοσνία-Ερζεγοβίνη θα αποτελείται από δύο οντότητες· την Ομοσπονδία Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και τη Δημοκρατία Σέρπσκα, χωρίς σύνορα μεταξύ τους, με πρωτεύουσα το Σαράγεβο.

Ο Γκρμπιτς σχολίασε ότι, για τους Σέρβους, η Συμφωνία του Ντέιτον αρχικά αντιμετωπίστηκε με έντονη κριτική αλλά τελικά έγινε αποδεκτή ως μόνιμο πλαίσιο συνύπαρξης των τριών εθνοτήτων.

Θεσμοθετημένος διαχωρισμός

Ο Γκρμπιτς παρατήρησε ότι τα προβλήματα προέκυψαν αργότερα, καθώς δύο θεσμοί που δημιουργήθηκαν από τη συμφωνία —το Συνταγματικό Δικαστήριο και το Γραφείο του Ύπατου Εκπροσώπου— και οι οποίοι, όπως είπε, επηρεάζονται έντονα από δυτικές πολιτικές ελίτ, αναδιαμόρφωσαν ουσιαστικά τις πρόνοιές της, σε βαθμό που η αρχική της μορφή έγινε σχεδόν αγνώριστη.

Ο Σλάι, ο οποίος το 1996 είχε συγγράψει ακαδημαϊκό άρθρο για τη συνταγματική δομή του νέου τότε κράτους της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, ανέφερε ότι το σύστημα του είχε φανεί «παράξενο». Εξήγησε ότι η ψηφοφορία εξαρτιόταν από το αν κάποιος ανήκε σε συγκεκριμένη εθνότητα και κατοικούσε σε συγκεκριμένη περιοχή.

Επεσήμανε ότι το πλαίσιο «έμοιαζε να θεσμοθετεί τον διαχωρισμό» μεταξύ των εθνοτικών ομάδων, αντί να ενθαρρύνει την ανάμειξή τους, και πρόσθεσε ότι, όπως είχε κατανοήσει συνομιλώντας με άτομα που συμμετείχαν στις τότε διαπραγματεύσεις, αυτή η επιλογή θεωρήθηκε «πραγματιστική και ρεαλιστική».

Τόνισε επίσης ότι οι διαπραγματευτές του Ντέιτον πίστευαν πως δεν θα κατέληγαν σε συμφωνία εάν δεν υπήρχε κάποιος βαθμός προστασίας για τις ομάδες που επιθυμούσαν μια μορφή «διαχωρισμού».

Ο Γκρμπιτς σημείωσε ότι οι Σέρβοι δεν επιδιώκουν «ανατροπή της Συμφωνίας του Ντέιτον», αλλά ότι η δυσαρέσκειά τους προέρχεται από τις παρεμβάσεις του Ύπατου Εκπροσώπου και του Συνταγματικού Δικαστηρίου —με ξένους δικαστές— οι οποίες έχουν, όπως είπε, μεταβάλει επανειλημμένα την αρχική συμφωνία και έχουν αφαιρέσει αρμοδιότητες από τη Δημοκρατία Σέρπσκα.

Ο Τζίντιτς σχολίασε ότι, ως ειρηνευτικό πλαίσιο, η Συμφωνία του Ντέιτον υπήρξε εντυπωσιακά επιτυχημένη, αλλά ως δομή διακυβέρνησης δημιούργησε «ένα εξαιρετικά δυσλειτουργικό σύστημα» για τη λειτουργία ενός δημοκρατικού κράτους.

Ο Γκρμπιτς πρόσθεσε ότι ο Ντόντικ και ο Πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, φαίνεται να διατηρούν στενή σχέση και ότι είναι «απολύτως φυσικό» το Βελιγράδι να στηρίζει τους Σέρβους της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, τονίζοντας πως «στο κάτω κάτω, αποτελούν τον ίδιο λαό». Ωστόσο, υπογράμμισε ότι δεν θα υπερέβαλλε όσον αφορά την πιθανότητα σύγκρουσης στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, καθώς του φαίνεται «ιδιαίτερα απίθανη» στο παρόν στάδιο.

Η Epoch Times έχει επικοινωνήσει με το γραφείο του Ύπατου Εκπροσώπου στο Σαράγεβο και το γραφείο του πρώην Προέδρου Ντόντικ, χωρίς μέχρι στιγμής να έχει λάβει απάντηση.

Του Chris Summers

Νέο αμερικανικό πλήγμα σε σκάφος στην Καραϊβική για μεταφορά ναρκωτικών

Ο αμερικανικός στρατός πραγματοποίησε αυτή την εβδομάδα την 20ή κατά σειρά θανατηφόρο επιχείρηση εναντίον σκάφους που μετέφερε ναρκωτικά, σύμφωνα με τον στρατό, στην Καραϊβική Θάλασσα.

Τέσσερις άνδρες, τους οποίους το Πεντάγωνο χαρακτηρίζει ως ναρκο-τρομοκράτες, σκοτώθηκαν στην επιχείρηση της 10ης Νοεμβρίου. Όπως επιβεβαίωσε αξιωματούχος του Πενταγώνου στην Epoch Times στις 14 Νοεμβρίου, δεν υπήρξε κανένας επιζών.

Η επίθεση αυτή έπεται τριών ανάλογων επιχειρήσεων που έλαβαν χώρα μέσα στον μήνα, κατά τις οποίες σκοτώθηκαν τρία, δύο και έξι άτομα, σύμφωνα με το Πεντάγωνο.

Με τη νέα επιχείρηση, ο συνολικός αριθμός των νεκρών από όταν ξεκίνησαν οι αμερικανικές επιθέσεις, τον Σεπτέμβριο, κατά της θαλάσσιας διακίνησης των ναρκωτικών που εισάγονταν στις ΗΠΑ από τη Λατινική Αμερική, ανέρχεται σε 79.

Επέκταση των επιχειρήσεων από τη Βενεζουέλα έως τον Ειρηνικό

Τις τελευταίες εβδομάδες, η κυβέρνηση και έχει ποικίλει τα μέσα που χρησιμοποιούνται και έχει διευρύνει το γεωγραφικό εύρος της επιχείρησης. Από τα ύδατα ανοιχτά της Βενεζουέλας, οι επιχειρήσεις εκτείνονται τώρα έως τον ανατολικό Ειρηνικό, κοντά στις ακτές της Κολομβίας.

Στα τέλη Οκτωβρίου, ο υπουργός Πολέμου των ΗΠΑ, Πητ Χέγκσεθ, έδωσε εντολή σε μια ομάδα κρούσης αεροπλανοφόρου να εισέλθει στην περιοχή ευθύνης της Διοίκησης Νοτίου Τομέα των ΗΠΑ (Southcom), ενισχύοντας αποφασιστικά την επιχείρηση.

Στις 11 Νοεμβρίου, το Αμερικανικό Ναυτικό επιβεβαίωσε ότι το USS Gerald R. Ford – το νεότερο και πιο προηγμένο πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ – κατέφθασε στην περιοχή μαζί με ολόκληρη την ομάδα κρούσης του. Το Southcom καλύπτει την Καραϊβική καθώς και την Κεντρική και Νότια Αμερική.

Το αεροπλανοφόρο, επανδρωμένο με περισσότερους από 4.000 ναύτες, διαθέτει μαχητικά F/A-18 Super Hornet καθώς και πυραύλους κρουζ Τόμαχωκ μεγάλης εμβέλειας.

Αυξάνεται η πίεση στον Μαδούρο

Η ενισχυμένη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ αυξάνει την πίεση προς τον Νικολάς Μαδούρο, τον ηγέτη της Βενεζουέλας που κατηγορείται από Αμερικανούς αξιωματούχους για συμμετοχή σε διεθνές δίκτυο διακίνησης κοκαΐνης και για συνεργασία με τα καρτέλ προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία του.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αναγνωρίζουν τον Μαδούρο ως νόμιμο πρόεδρο της Βενεζουέλας. Το 2019, οι διπλωματικές σχέσεις διακόπηκαν, καθώς ο Τραμπ και αρκετοί Λατινοαμερικανοί ηγέτες απέρριψαν την αμφιλεγόμενη επανεκλογή του. Το 2020, το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ άσκησε δίωξη κατά του Μαδούρο για ναρκο-τρομοκρατία, προσφέροντας αρχικά αμοιβή 10 εκατομμυρίων δολαρίων για τη σύλληψή του. Η ανταμοιβή αυξήθηκε στα 25 εκατομμύρια προς το τέλος της κυβέρνησης Μπάιντεν, ενώ πρόσφατα η διοίκηση Τραμπ τη διπλασίασε στα 50 εκατομμύρια.

Προχθές, Παρασκευή 14 Νοεμβρίου, ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι έχει ήδη λάβει τις αποφάσεις του για τα επόμενα βήματα απέναντι στο καθεστώς Μαδούρο, δείχνοντας πως η Ουάσιγκτον προετοιμάζει νέα στρατιωτικά μέτρα ενώ η συγκέντρωση δυνάμεων στην Καραϊβική συνεχίζεται.

«Έχω πάνω-κάτω αποφασίσει», είπε ο Τραμπ σε δημοσιογράφους στο Air Force One, όταν ρωτήθηκε για τις πρόσφατες διαβουλεύσεις υψηλού επιπέδου σχετικά με τη Βενεζουέλα και την ενίσχυση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας κοντά στα εδάφη της. «Δεν μπορώ να σας πω τι θα είναι, αλλά έχω πάρει την απόφασή μου».

Κατά το παρελθόν, ο Τραμπ έχει συνδέσει το καθεστώς Μαδούρο με την Tren de Aragua, μια διαβόητη βενεζουελάνικη συμμορία που έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική οργάνωση. Την έχει περιγράψει μάλιστα ως κρατικά υποστηριζόμενη δύναμη εισβολής, επικαλούμενος τον πολεμικό νόμο Alien Enemies Act για να επιταχύνει τις απελάσεις ύποπτων μελών της.

Μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστό αν το σκάφος που επλήγη στις 10 Νοεμβρίου είχε κάποια σχέση με το δίκτυο Tren de Aragua.

Ερευνώντας το μυστήριο της ανθρώπινης αύρας

Το 1669, ο γνωστός Δανός γιατρός Μπάρνινγκ συνάντησε μια Ιταλίδα, της οποίας το σώμα ακτινοβολούσε φως. Στη δεκαετία του 1930, πάλι στην Ιταλία, βρέθηκε μια γυναίκα που έλαμπε. Φαινόταν ότι όλο το σώμα της ήταν περιτριγυρισμένο από ένα φωτοστέφανο, ιδιαίτερα εμφανές όταν έβγαινε από το σπίτι της τη νύχτα.

Τέτοια ασυνήθιστα φαινόμενα προσελκύουν την προσοχή των ερευνητών εδώ πολλά χρόνια.

Για να αποδείξει την ύπαρξη της ανθρώπινης αύρας, ο Δρ Γουόλτερ Κίλνερ, στη Βρετανία, πραγματοποίησε ένα πείραμα. Παρατήρησε το σώμα ενός ανθρώπου μέσα από ένα γυαλί καλυμμένο με διακυανική χρωστική ουσία και ανακάλυψε ένα φωτοστέφανο πλάτους περίπου 15 χιλ. που περιβάλλει το σώμα. Αυτό το φωτοστέφανο ήταν αδύναμο, αλλά πολύχρωμος και μαγευτικό. Το σχήμα και το χρώμα του άλλαζαν ανάλογα με την κατάσταση της υγείας του ατόμου.

Η αύρα (ή ενεργειακό πεδίο) είναι μια έγχρωμη ακτινοβολία που περιβάλλει το ανθρώπινο σώμα. (Shutterstock)

 

Στη δεκαετία του 1980, η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν προηγμένη τεχνολογία για τη μελέτη της ανθρώπινης αύρας, προσπαθώντας να αποκαλύψουν τα μυστικά της. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν φωτοπολλαπλασιαστικούς σωλήνες και συσκευές απεικόνισης με την υψηλότερη ευαισθησία στον κόσμο για την ανίχνευση αμυδρού φωτός, λαμβάνοντας με επιτυχία εικόνες της ανθρώπινης αύρας, τις οποίες ονόμασαν «βιοφωταύγεια του ανθρώπου». Στην Ιαπωνία, παρατηρούσαν την αύρα, για να εκτιμήσουν τον μεταβολισμό του ανθρώπου και να προσδιορίσουν τη φυσιολογική του κατάσταση.

Ο Σοβιετικός βιολόγος Σεργκέγεφ εφηύρε μια συσκευή που κατέγραφε τις αλλαγές στα ηλεκτροστατικά και μαγνητικά πεδία που σχετίζονται με το ηλεκτροκαρδιογράφημα. Αυτή η συσκευή ανίχνευε έντονες εκλάμψεις σε συγκεκριμένα μέρη του σώματος, οι οποίες συνέπιπταν με τα 741 σημεία βελονισμού που αναφέρονται στους πίνακες της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής. Η επιστημονική μελέτη της αύρας του ανθρώπου έχει μεγάλη πρακτική αξία. Για παράδειγμα, φωτογραφήθηκε η αύρα των δακτύλων ενός ατόμου την ώρα που κατανάλωνε αλκοόλ: αρχικά, η αύρα ήταν έντονη και καθαρή, αλλά καθώς το άτομο έπινε, γινόταν θολή και ασθενής.

What Are the ‘Auras’ Around People Seen in Photos?
Η αύρα γύρω από το δάκτυλο ενός ανθρώπου, όπως αποτυπώθηκε σε φωτογραφία Κίρλιαν. (Shutterstock)

 

Ο Ιάπωνας ιατρικός εμπειρογνώμων, καθηγητής Ινάμπα Φουμίο, ανακάλυψε ότι άτομα που ακολουθούν διαφορετική διατροφή έχουν και διαφορετική αύρα. Χρησιμοποιώντας μια συσκευή που μετρά με ακρίβεια τα φωτόνια, ανακάλυψε ότι οι άνθρωποι από τη Βόρεια Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική με υψηλό βιοτικό επίπεδο έχουν πιο φωτεινή αύρα, ενώ οι άνθρωποι από τη Νότια Αμερική με χαμηλό βιοτικό επίπεδο έχουν σχετικά πιο αδύναμη αύρα.

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης σημαντικές διαφορές στην αύρα ανάλογα με το μέρος του σώματος και την κατάσταση του ατόμου. Για παράδειγμα, η αύρα των χεριών έχει πιο έντονο μπλε χρώμα από το ανοιχτό μπλε φωτοστέφανο που περιβάλλει το κεφάλι. Η φωτεινότητα της αύρας στα χέρια, τα πόδια και τον κορμό είναι ασθενέστερη από ό,τι στις παλάμες και τα πέλματα. Η αύρα αλλάζει επίσης ανάλογα με την ψυχική κατάσταση: όταν είμαστε ήρεμοι έχουμε μπλε αύρα, όταν είμαστε θυμωμένοι πορτοκαλοκίτρινη, ενώ όταν φοβόμαστε η αύρα μας γίνεται πορτοκαλοκόκκινη.

Η ηλικία επηρεάζει την αύρα, η οποία εξασθενεί μετά τη μέση ηλικία. Επίσης, η αύρα των συνηθισμένων ανθρώπων είναι πιο αδύναμη από αυτή των σωματικά ισχυρών αθλητών.

Kirlian aura photography shows a glowing human fist. (MP_Foto/Shutterstock)
Η αύρα μίας γροθιάς, όπως αποτυπώθηκε σε φωτογραφία Κίρλιαν. (MP_Foto/Shutterstock)

 

Οι αλλαγές στη συμπεριφορά και στη διαδικασία της σκέψης επηρεάζουν την αύρα ενός ατόμου, όπως διαπιστώθηκε. Για παράδειγμα, αν κάποιος σκέφτεται να βλάψει κάποιον άλλο, στα άκρα των δακτύλων του εμφανίζεται μια κόκκινη αύρα. Ταυτόχρονα, η αύρα στα ακροδάκτυλα του πιθανού θύματος μπορεί να γίνει πορτοκαλοκόκκινη αύρα στα άκρα των δακτύλων του, που υποδηλώνει άγχος, και μπλε-λευκή αύρα στο σώμα του. Όταν ο εγκληματίας λέει ψέματα, η αύρα του σώματός του χρωματίζεται με διάφορα χρώματα.

Από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, κάθε άνθρωπος εκπέμπει συνεχώς αυτό το αδύναμο γαλαζωπό φως. Αλλάζει με την ηλικία, την κατάσταση της υγείας και τις φυσιολογικές αλλαγές. Μετά τον θάνατο ενός ανθρώπου, το φωτοστέφανο εξαφανίζεται ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα. Σε υγιείς ανθρώπους, το  φως είναι συμμετρικό στις δύο πλευρές του σώματος , αλλά οι ασθένειες μπορούν να διαταράξουν αυτή την ισορροπία.

Κινέζοι κυβερνοεισβολείς χρησιμοποίησαν ΑΙ σε επίθεση κατά 30 οργανισμών

Ερευνητές της εταιρείας τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) Anthropic ανέφεραν στις 13 Νοεμβρίου ότι εντόπισαν την πρώτη περίπτωση χρήσης ΑΙ σε κυβερνοεπίθεση από ξένη κρατική οντότητα.

Η Anthropic, η εταιρεία του Σαν Φρανσίσκο που αναπτύσσει την εφαρμογή Claude, σημείωσε σε ανάρτηση στο ιστολόγιό της ότι είχε υψηλή βεβαιότητα πως κρατικά υποστηριζόμενοι Κινέζοι κυβερνοεισβολείς χρησιμοποίησαν το εργαλείο Claude Code για να δημιουργήσουν ένα πλαίσιο επίθεσης το οποίο, μόλις ενεργοποιήθηκε, απαιτούσε ελάχιστη ανθρώπινη παρέμβαση.

Σύμφωνα με την εταιρεία, οι επιτιθέμενοι χειραγώγησαν το λογισμικό ΑΙ της Anthropic για να στοχοποιήσουν 30 οργανισμούς παγκοσμίως, μεταξύ των οποίων κυβερνητικές υπηρεσίες, εταιρείες τεχνολογίας και χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, καθώς και χημικές βιομηχανίες. Μικρός αριθμός επιθέσεων κατέληξε επιτυχώς. Τα ευρήματα ανακοινώθηκαν και σε ανάρτηση της Anthropic στην πλατφόρμα X.

Οι επιθέσεις πολλαπλών σταδίων εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στα μέσα Σεπτεμβρίου, και μέσα σε δέκα ημέρες οι ερευνητές της Anthropic κατάφεραν να χαρτογραφήσουν την έκταση της επιχείρησης, να ειδοποιήσουν τους οργανισμούς που επηρεάστηκαν και να συνεργαστούν με τις αρμόδιες περιφερειακές αρχές. Η εταιρεία σημείωσε ότι οι επιθέσεις έγιναν εφικτές λόγω της ραγδαίας εξέλιξης των τεχνολογιών ΑΙ, δυνατότητες που δεν υπήρχαν πριν από έναν χρόνο.

Στο πρώτο στάδιο, οι κυβερνοεισβολείς επέλεξαν τους στόχους τους και χρησιμοποίησαν το Claude Code ως αυτοματοποιημένο εργαλείο εκτέλεσης. Παρέκαμψαν τα εσωτερικά συστήματα ασφαλείας του εργαλείου, παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους ως υπαλλήλους κυβερνοασφάλειας, και πέτυχαν να το ενεργοποιήσουν τεμαχίζοντας την επίθεση σε μικρές, φαινομενικά αθώες εντολές που δεν προκάλεσαν συναγερμό.

Αφού απέκτησε πρόσβαση, το Claude Code άρχισε να αναζητά βάσεις δεδομένων υψηλής αξίας και τρωτά σημεία στα συστήματα κυβερνοασφάλειας των οργανισμών. Η εφαρμογή έγραψε μόνο του κώδικα εκμετάλλευσης, συνέλεξε ονόματα χρήστη και κωδικούς πρόσβασης, απέσπασε δεδομένα σχεδόν χωρίς ανθρώπινη συμμετοχή και στη συνέχεια παρήγαγε λεπτομερείς αναφορές για τις ενέργειές του —συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων που παραβιάστηκαν, των διαπιστευτηρίων που χρησιμοποίησε και των «κρυφών ψηφιακών εισόδων» που δημιουργήθηκαν.

Η Anthropic εκτιμά ότι η ΑΙ πραγματοποίησε 80% έως 90% της συνολικής εργασίας στις κυβερνοεπιθέσεις.

Η ισχύς και η ταχύτητα του αυτοματοποιημένου συστήματος

Η Anthropic ανέφερε στο ιστολόγιό της ότι ο όγκος της εργασίας που εκτελέστηκε από η ΑΙ θα απαιτούσε τεράστια χρονικά περιθώρια για μια ανθρώπινη ομάδα.

Κατά την περιγραφή της εταιρείας, σημειωνόταν ότι την περίοδο μέγιστης δραστηριότητας η ΑΙ πραγματοποίησε χιλιάδες αιτήματα, συχνά πολλαπλά ανά δευτερόλεπτο —ρυθμός επίθεσης αδύνατον να επιτευχθεί από ανθρώπινους κυβερνοεισβολείς.

Η εταιρεία υπογράμμισε ότι, για να μπορέσει να συμβαδίσει με αυτή την ταχέως εξελισσόμενη απειλή, επέκτεινε τις δυνατότητες ανίχνευσης και ανέπτυξε πιο αποτελεσματικούς ταξινομητές που εντοπίζουν ύποπτη δραστηριότητα. Προσθέτει επίσης ότι εργάζεται διαρκώς σε νέες μεθόδους διερεύνησης και εντοπισμού επιθέσεων μεγάλης κλίμακας και κατανεμημένων συστημάτων.

Στις αρχές Οκτωβρίου, η Anthropic είχε επισημάνει ότι τα μοντέλα ΑΙ είχαν ωριμάσει σε τέτοιο βαθμό ώστε όχι μόνο να αναπαράγουν κυβερνοεπιθέσεις αλλά και να ξεπερνούν σε αποτελεσματικότητα ορισμένες ανθρώπινες ομάδες κυβερνοάμυνας. Η εταιρεία συμβουλεύει τους δημιουργούς συστημάτων ΑΙ να ενισχύσουν τα μέτρα ασφαλείας τους, καθώς παρόμοιες επιθέσεις είναι πιθανό να επαναληφθούν στο μέλλον.

Ο Κρις Κρεμπς, πρώην διευθυντής της Υπηρεσίας Κυβερνοασφάλειας και Ασφάλειας Υποδομών του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, ανέφερε σε πρωινή συνέντευξή του στο CBS ότι η επίθεση αποτελεί πιθανό προμήνυμα για όσα θα ακολουθήσουν.

Σύμφωνα με τον Κρεμπς, επί σχεδόν μία δεκαετία γίνονταν συζητήσεις για τέτοιου είδους συμβάντα και το γεγονός ότι αυτά πλέον λαμβάνουν χώρα στην πράξη είναι ανησυχητικό, προσθέτοντας ότι απαιτείται εκτενής προσπάθεια στο άμεσο μέλλον για να περιοριστεί ο κίνδυνος.

Του Rob Sabo

Οι ΗΠΑ εγκρίνουν πώληση όπλων στην Ταϊβάν: Έντονες αντιδράσεις από Κίνα

Οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέγραψαν συμφωνία ύψους 330 εκατομμυρίων δολαρίων για την πώληση μαχητικών αεροσκαφών και ανταλλακτικών στην Ταϊβάν στις 13 Νοεμβρίου 2017, στην πρώτη τέτοια συμφωνία από τότε που ο Ντόναλντ Τραμπ επέστρεψε στον Λευκό Οίκο – γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Κίνας.

Η ανακοίνωση της προτεινόμενης συμφωνίας ακολούθησε τη συνάντηση του Τραμπ με τον Σι Τζινπίνγκ στη Νότια Κορέα τον προηγούμενο μήνα, στο πλαίσιο της διπλωματικής προσπάθειας να επιτευχθεί εμπορική συμφωνία εν μέσω του εμπορικού πολέμου ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου.

Οι αξιώσεις του Πεκίνου

Ο εκπρόσωπος του κινεζικού Υπουργείου Εξωτερικών, Λιν Τζιάν, δήλωσε: «Η διεκδίκηση της Ταϊβάν από το κινεζικό καθεστώς βρίσκεται στον πυρήνα των εθνικών μας συμφερόντων και αποτελεί “κόκκινη γραμμή” για την Κίνα. Η πώληση όπλων υπονομεύει την κυριαρχία και τα συμφέροντα ασφαλείας του Πεκίνου, στέλνοντας – όπως είπε – “λανθασμένο μήνυμα” στην ηγεσία της Ταϊβάν».

Παρότι η Ουάσιγκτον διατηρεί επίσημες διπλωματικές σχέσεις με το Πεκίνο, οι σχέσεις της με την Ταϊβάν παραμένουν ανεπίσημες. Το νησί διαθέτει τη δική του δημοκρατική διακυβέρνηση, στρατό και διακριτό τρόπο ζωής. Οι ΗΠΑ αποτελούν τον βασικό προμηθευτή οπλικών συστημάτων της Ταϊβάν και, βάσει νόμου, οφείλουν να παρέχουν τα απαραίτητα μέσα για την άμυνά της.

Ο πρόεδρος της Ταϊβάν Λάι Τσινγκ-τε εκφωνεί την ομιλία του κατά τη διάρκεια των εορτασμών της Εθνικής Εορτής μπροστά από το Προεδρικό Μέγαρο στην Ταϊπέι στις 10 Οκτωβρίου 2025. Σουνγκ Πι-λούνγκ/The Epoch Times

 

Ανακοίνωση του Πενταγώνου

Σε ανακοίνωσή του, το Πεντάγωνο επισήμανε ότι η προτεινόμενη πώληση θα ενισχύσει την ικανότητα της Ταϊβάν να αντιμετωπίζει τρέχουσες και μελλοντικές απειλές, διασφαλίζοντας την επιχειρησιακή ετοιμότητα του στόλου των F-16, C-130 και άλλων αεροσκαφών.

Η εκπρόσωπος της προεδρίας της Ταϊβάν, Κάρεν Κουό, δήλωσε: «Η εμβάθυνση της εταιρικής σχέσης Ταϊβάν–ΗΠΑ στον τομέα της ασφάλειας αποτελεί βασικό πυλώνα για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή Ινδικού–Ειρηνικού».

Η Κουό υπογράμμισε ότι αυτή είναι η πρώτη πώληση οπλικών συστημάτων που ανακοινώνεται από τη νυν αμερικανική κυβέρνηση, ευχαριστώντας την Ουάσιγκτον για τη συνέχιση της πολιτικής τακτικών πωλήσεων και τη στήριξη της αποτρεπτικής ικανότητας της Ταϊβάν.

Η συμφωνία, που αναμένεται να τεθεί σε ισχύ εντός του επόμενου μήνα, έχει στόχο τη διατήρηση της επιχειρησιακής ετοιμότητας της πολεμικής αεροπορίας, την ενίσχυση της αντιαεροπορικής άμυνας, την ανθεκτικότητα και την ικανότητα της Ταϊβάν να ανταποκρίνεται στις «γκρίζες ζώνες» παρεμβάσεων της Κίνας, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας της Ταϊβάν.

Ένα μαχητικό αεροσκάφος F-16V αμερικανικής κατασκευής τροχοδρομεί στον διάδρομο προσγείωσης μιας αεροπορικής βάσης κατά τη διάρκεια των ετήσιων στρατιωτικών ασκήσεων Han Kuang της Ταϊβάν στο Hualien στις 23 Ιουλίου 2024. Sam Yeh / AFP μέσω Getty Images

 

Απειλές από την Κίνα

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας δεν αποκλείει τη χρήση βίας για την επανένωση με την Ταϊβάν. Η κυβέρνηση της Ταϊβάν απορρίπτει κατηγορηματικά τις αξιώσεις κυριαρχίας του Πεκίνου. Ο Τραμπ είχε δηλώσει τον Αύγουστο: «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο όσο βρίσκομαι εγώ εδώ».

Υπενθύμισε, επίσης, ότι ο Σι τού είχε πει: «Δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ, όσο είσαι εσύ πρόεδρος».

Ωστόσο, ο Τραμπ συμπλήρωσε: «Είμαι πολύ υπομονετικός και η Κίνα το ίδιο».

Όπως είπε στον Σι: «Αυτό εξαρτάται από εσάς, αλλά καλύτερα να μην συμβεί τώρα».

Τον Μάρτιο, ο πρωθυπουργός της Κίνας, Λι Τσενγκ, δήλωσε ότι το Πεκίνο σχεδιάζει να προωθήσει την επανένωση με την Ταϊβάν και θα αντιταχθεί σε κάθε εξωτερική παρεμβολή.

Στρατιωτικές ασκήσεις

Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα πραγματοποιεί τακτικά στρατιωτικές ασκήσεις στη θαλάσσια και εναέρια περιοχή γύρω από την Ταϊβάν, τις οποίες η κυβέρνηση της Ταϊπέι αντιλαμβάνεται ως μέσο άσκησης πίεσης – χωρίς να φτάνει σε πραγματική σύρραξη.

Ο πρόεδρος της Ταϊβάν, Λάι Τσινγκ-τι, έχει κατ’ επανάληψη προσκαλέσει το Πεκίνο σε διάλογο, αλλά έχει συναντήσει την πλήρη άρνηση των Κινέζων, που τον χαρακτηρίζουν «διασπαστή».

Το ιστορικό υπόβαθρο μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν παραμένει ιδιαίτερα σύνθετο. Η Ταϊβάν, επισήμως ως Δημοκρατία της Κίνας, αριθμεί περίπου 23,9 εκατομμύρια κατοίκους έναντι των 1,4 δισεκατομμυρίων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.

Ύστερα από τον εμφύλιο πόλεμο, η κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Κίνας κατέφυγε στην Ταϊβάν το 1949, αφού ηττήθηκε από τους κομμουνιστές, οι οποίοι ίδρυσαν τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας στην ηπειρωτική χώρα.

Δημοσκοπήσεις στην Ταϊβάν δείχνουν σταθερά πως η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών επιθυμεί τη διατήρηση του σημερινού status quo, ενώ οι νεότερες γενιές γέρνουν προς την πλήρη ανεξαρτητοποίηση από την Κίνα. Σε πρόσφατη έρευνα, το 82,5% των ερωτηθέντων απέρριψε κατηγορηματικά τον ισχυρισμό του Πεκίνου ότι η Ταϊβάν αποτελεί τμήμα της κινεζικής επικράτειας.

Το Ισραήλ επιβεβαιώνει την ανάκτηση της σορού ενός ομήρου από τη Γάζα

Το Ισραήλ ανακοίνωσε την ανεύρεση της σορού ενός από τους ελάχιστους εναπομείναντες ομήρους στη Γάζα. Η είδηση επιβεβαιώθηκε από το γραφείο του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου στις 13 Νοεμβρίου.

Ο Μένι Γκοντάρντ, 73 ετών, σκοτώθηκε κατά την επίθεση της Χαμάς στη νότια περιοχή του Ισραήλ, στις 7 Οκτωβρίου 2023, και η σορός του μεταφέρθηκε στη Γάζα.

Τα λείψανά του παραδόθηκαν σε Ισραηλινούς στρατιωτικούς και στην Υπηρεσία Εσωτερικής Ασφάλειας του Ισραήλ μέσω του Ερυθρού Σταυρού, εντός του παλαιστινιακού θύλακα. Αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία ταυτοποίησης, η σορός μεταφέρθηκε στο Ισραήλ, όπου οι αρχές ενημέρωσαν την οικογένεια του Γκοντάρντ για τον επαναπατρισμό του.

Σε ανακοίνωσή του στις 14 Νοεμβρίου, το γραφείο του Νετανιάχου τόνισε: «Η κυβέρνηση και ολόκληρος ο μηχανισμός για τους αγνοούμενους και τους αιχμαλώτους του κράτους του Ισραήλ είναι αποφασισμένοι, αφοσιωμένοι και εργάζονται αδιάκοπα για να επιστρέψουν όλοι οι νεκροί όμηροι, ώστε να λάβουν τη δέουσα ταφή στη χώρα τους».

Μέχρι σήμερα, η Χαμάς έχει παραδώσει τα λείψανα 25 ομήρων, ενώ απομένουν ακόμη τρεις σοροί προς ανάκτηση και παράδοση. «Δεν θα υπάρξει κανένας συμβιβασμός και δεν θα φεισθούμε προσπάθειας μέχρι να επιστρέψουν όλοι οι νεκροί όμηροι, μέχρι και τον τελευταίο», υπογράμμισε το πρωθυπουργικό γραφείο.

Ο Γκοντάρντ απήχθη από το σπίτι του στο κιμπούτς Μπεϊρί, στη νότια περιοχή του Ισραήλ, και ο θάνατός του επιβεβαιώθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2023 από τον ισραηλινό στρατό. Η σύζυγός του, Αγιελέτ Γκοντάρντ, επίσης σκοτώθηκε στη διάρκεια της ίδιας επίθεσης.

Με τρεις ακόμη νεκρούς ομήρους να παραμένουν στη Γάζα, η εφαρμογή της πρώτης φάσης της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός πλησιάζει στην ολοκλήρωση.

Σύμφωνα με το πρώτο στάδιο του ειρηνευτικού σχεδίου, η Χαμάς υποχρεούται να παραδώσει όλους τους ζώντες και νεκρούς ομήρους στο Ισραήλ, ενώ το Ισραήλ οφείλει να παραδώσει τα λείψανα 15 νεκρών Παλαιστινίων για κάθε Ισραηλινό όμηρο που του επιστρέφεται.

Το Υπουργείο Υγείας της Γάζας, που βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Χαμάς, έκανε γνωστό στις 10 Νοεμβρίου ότι έχουν παραδοθεί συνολικά 315 σοροί Παλαιστινίων.

Το σχέδιο ειρήνης προβλέπει επίσης ότι όταν απελευθερωθούν όλοι οι Ισραηλινοί όμηροι, το Ισραήλ θα προχωρήσει στην αποφυλάκιση 250 κρατουμένων με ποινή ισόβιας κάθειρξης, καθώς και 1.700 Παλαιστινίων που κρατούνται μετά τις 7 Οκτωβρίου 2023, συμπεριλαμβανομένων όλων των γυναικών και παιδιών που συνελήφθησαν το ίδιο διάστημα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ ασκούν πιέσεις για ταχύτερη επιστροφή των ομήρων. Ο Τραμπ δήλωσε στις 25 Οκτωβρίου ότι «η Χαμάς οφείλει να επιστρέψει τις σορούς άμεσα, αλλιώς θα αντιμετωπίσει ενέργειες από τις χώρες που στηρίζουν την ειρηνευτική συμφωνία».

Όπως επισήμανε ο ίδιος, «ορισμένα από τα λείψανα είναι δύσκολο να εντοπιστούν, άλλα όμως μπορούν να παραδοθούν άμεσα, χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος για καθυστέρηση». Η Χαμάς υποστηρίζει ότι η ανάκτηση των σορών παρεμποδίζεται από τις εκτεταμένες καταστροφές στη Γάζα, ενώ οι ισραηλινές αρχές διατείνονται ότι η Χαμάς γνωρίζει πού βρίσκονται οι σοροί και απλώς καθυστερεί την επιστροφή τους.

Η κατάπαυση του πυρός χαρακτηρίζεται εύθραυστη, με τις δύο πλευρές να αλληλοκατηγορούνται για παραβιάσεις αναφορικά με επιθέσεις εναντίον ισραηλινών και παλαιστινιακών δυνάμεων.

Υψηλόβαθμοι Αμερικανοί αξιωματούχοι, ανάμεσά τους ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο, ο αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς, ο ειδικός απεσταλμένος Στιβ Ουίτκοφ και ο γαμπρός του προέδρου Τραμπ, Τζάρεντ Κούσνερ, επισκέφθηκαν το Ισραήλ τον Οκτώβριο προς υποστήριξη της ειρηνευτικής διαδικασίας.

Η διαδικασία αφοπλισμού της Χαμάς θα αποτελέσει καθοριστικής σημασίας σκέλος της επόμενης φάσης της συμφωνίας, που περιλαμβάνει την εξάρθρωση τρομοκρατικών οργανώσεων, στρατιωτικών δομών καθώς και κατάσχεση οπλισμού.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, σε συνεργασία με αραβικές και άλλες διεθνείς δυνάμεις, σχεδιάζουν τη δημιουργία Διεθνούς Δύναμης Σταθεροποίησης, η οποία θα αναπτυχθεί στη Γάζα προκειμένου να εγγυηθεί την ασφάλεια στη μεταβατική περίοδο από τον πόλεμο στη διακυβέρνηση ειρήνης.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Ρούμπιο συζήτησε με τον Νετανιάχου την ανάγκη η διεθνής δύναμη ασφαλείας να απαρτίζεται από χώρες με τις οποίες το Ισραήλ νιώθει άνετα.

Με την εγκαθίδρυση ελέγχου και σταθερότητας από τη Διεθνή Δύναμη Σταθεροποίησης στη Γάζα, το ειρηνευτικό σχέδιο προβλέπει τη σταδιακή αποχώρηση των ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων από τον θύλακα. Επιπλέον, η συμφωνία απαγορεύει παρεμβάσεις στη διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας και λοιπώνν πόρων εντός της Λωρίδας της Γάζας.

Η Ολυμπιακή Επιτροπή εξετάζει την απαγόρευση των διεμφυλικών ανδρών από τα γυναικεία αθλήματα

Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) δήλωσε στις 10 Νοεμβρίου ότι μία ειδική ομάδα εξετάζει το ενδεχόμενο απαγόρευσης της συμμετοχής διεμφυλικών αθλητών από όλα τα γυναικεία αθλήματα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, χωρίς ωστόσο να έχει ληφθεί ακόμη κάποια απόφαση.

Η ΔΟΕ προχώρησε στη δήλωση αυτή μετά από δημοσιεύματα βρετανικών μέσων που ανέφεραν ότι βιολογικοί άνδρες πρόκειται να αποκλειστούν πλήρως από τα γυναικεία αγωνίσματα στους Αγώνες του 2028, χωρίς ωστόσο η Επιτροπή να διαψεύσει ή να επιβεβαιώσει το ενδεχόμενο, δεδομένων των αυστηρότερων κανονισμών που εφαρμόζουν ήδη διάφορες αθλητικές ομοσπονδίες.

Τον Σεπτέμβριο, η νέα πρόεδρος της ΔΟΕ, Κίρστυ Κόβεντρυ [Kirsty Coventry], συγκρότησε ομάδα εργασίας αποτελούμενη από ειδικούς και εκπροσώπους διεθνών ομοσπονδιών με σκοπό τη διασφάλιση της ακεραιότητας του γυναικείου αθλητισμού.

Ένας εκπρόσωπος της ΔΟΕ ανέφερε ότι, σύμφωνα με ενημέρωση της διευθύντριας Υγείας, Ιατρικής και Επιστήμης της Επιτροπής προς τα μέλη της, η ομάδα εργασίας συνεχίζει τις συζητήσεις της και δεν έχουν ληφθεί ακόμη αποφάσεις, λέγοντας πως θα υπάρξουν νεότερα σε εύλογο χρόνο.

Το ανδρικό πλεονέκτημα

Η διευθύντρια Υγείας, Ιατρικής και Επιστήμης της ΔΟΕ, Δρ Τζέιν Θόρντον [Dr. Jane Thornton], πρώην Ολυμπιονίκης κωπηλασίας για τον Καναδά, έχει συνυπογράψει μελέτη που εξετάζει το ανδρικό πλεονέκτημα και τις πολιτικές για τους τρανς αθλητές στα 15 πιο δημοφιλή αθλήματα του Ηνωμένου Βασιλείου.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Πανεπιστήμιο του Keele, κατέληξε ότι τα ανδρικά φυσικά πλεονεκτήματα διατηρούνται ακόμη και μετά τη λήψη φαρμάκων και άλλων μέτρων μείωσης της τεστοστερόνης από διεμφυλικούς αθλητές, επικυρώνοντας τις ενστάσεις γυναικών αθλητριών που έχασαν μετάλλια και θέσεις στις ομάδες τους από αγόρια και άνδρες που άλλαξαν φύλο.

Προηγούμενες επιστημονικές μελέτες — συμπεριλαμβανομένης μιας που δημοσιεύθηκε στο British Journal of Sports Medicine το 2019 — έχουν επίσης συμπεράνει ότι το ανδρικό φυσικό πλεονέκτημα παραμένει, ανεξάρτητα από τις όποιες χειρουργικές παρεμβάσεις ή φαρμακευτικές αγωγές.

Τον Φεβρουάριο, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, υπέγραψε εκτελεστικό διάταγμα με το οποίο απαγορεύεται η συμμετοχή των διεμφυλικών ανδρών σε γυναικεία αθλήματα, μετά από γενικευμένες ανησυχίες για δίκαιη και ασφαλή συμμετοχή των κοριτσιών και των γυναικών.

Ο Τραμπ είχε αναφέρει πως αν η ΔΟΕ δεν αναθεωρούσε την πολιτική της σχετικά με τον έλεγχο φύλου, οι ΗΠΑ θα αρνούνταν την έκδοση βίζας σε διεμφυλικούς αθλητές που θα επιχειρούσαν να αγωνιστούν στο Λος Άντζελες.

Η Κίρστυ Κόβεντρυ ανακηρύσσεται νέα πρόεδρος της ΔΟΕ, κατά την 144η σύνοδο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Ελλάδα, 20 Μαρτίου 2025. (Thanassis Stavrakis/AP Photo)

 

Η Κόβεντρυ έγινε η πρώτη γυναίκα επικεφαλής της ΔΟΕ τον Ιούνιο, διαδεχόμενη τον Τόμας Μπαχ [Thomas Bach].

Με επτά Ολυμπιακά μετάλλια για τη Ζιμπάμπουε, είχε εκφράσει την επιθυμία να θεσπιστεί ένα σαφές πλαίσιο κανόνων για όλα τα Ολυμπιακά αθλήματα, όταν ανακοίνωσε τη σύσταση της Ομάδας Εργασίας για την Προστασία της Γυναικείας Κατηγορίας — ένα από τα πρώτα σημαντικά μέτρα που έλαβε ως πρόεδρος.

Ένα μωσαϊκό πολιτικών

Μέχρι τώρα, η ΔΟΕ έχει αρνηθεί να εφαρμόσει ενιαία πολιτική για τη συμμετοχή διεμφυλικών αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες, επιτρέποντας σε κάθε ομοσπονδία να καθορίζει τους δικούς της κανόνες.

Ορισμένα αθλήματα — όπως ο στίβος και η κολύμβηση — απαγορεύουν τη συμμετοχή διεμφυλικών αθλητών στη γυναικεία κατηγορία, ενώ άλλα —όπως το ποδόσφαιρο— την επιτρέπουν υπό την προϋπόθεση της μείωσης των επιπέδων τεστοστερόνης.

Οι κατευθυντήριες γραμμές της ΔΟΕ, το 2021, είχαν δώσει έμφαση στη «συμπερίληψη», προωθώντας έννοιες όπως η «ποικιλία φύλου» και η «ταυτότητα φύλου», και υποστηρίζοντας ότι δεν πρέπει να υπάρχει «προϋπόθεση πλεονεκτήματος» για τους διεμφυλικούς αθλητές.

Ωστόσο, το κλίμα φαίνεται να άλλαξε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι, έπειτα από την έντονη αντιπαράθεση γύρω από τον Αλγερινό πυγμάχο Ιμάν Κελίφ (Imane Khelif), ο οποίος κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στη γυναικεία κατηγορία ημιμεσαίων βαρών.

Στον αγώνα των «16», μόλις 46 δευτερόλεπτα μετά την έναρξη και έπειτα από δύο ισχυρά χτυπήματα του Κελίφ, η Ιταλίδα πυγμάχος Άντζελα Καρίνι (Angela Carini) αποχώρησε εμφανώς καταβεβλημένη. Αργότερα, η Καρίνι αρνήθηκε να δώσει το χέρι στον Κελίφ, συμβολική κίνηση που προσέλκυσε παγκόσμια προσοχή.

Η ΔΟΕ, η οποία διέκοψε τους καθολικούς ελέγχους φύλου το 2000, υπερασπίστηκε τη συμμετοχή του Κελίφ και του Λιν Γιου-τινγκ από την Ταϊβάν στο Παρίσι, επικαλούμενη τα διαβατήριά τους — όπου στο φύλο αναγράφεται «θήλυ» — καθώς και τη δήλωσή τους ότι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν ως γυναίκες. Ωστόσο, αμφότεροι είχαν αποκλειστεί από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πυγμαχίας του 2023, μετά από τις εξετάσεις επαλήθευσης φύλου που ανιχνεύουν την παρουσία ανδρικών χρωμοσωμάτων.

Η πυγμαχία εισήγαγε υποχρεωτικούς ελέγχους φύλου για συμμετοχή σε γυναικεία αγωνίσματα το 2023 — όχι όμως για τους Ολυμπιακούς Αγώνες — ενώ ο στίβος επανέφερε τους ελέγχους το ίδιο έτος, έπειτα από χρόνια αντιπαράθεσης γύρω από τη συμμετοχή του Νοτιοαφρικανού Κάστερ Σεμένια (Caster Semenya) στα γυναικεία αγωνίσματα.

Αντιδράσεις και δημόσιος διάλογος

Απαντώντας στις αναφορές περί «απαγόρευσης των τρανς» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 10 Νοεμβρίου, η βρετανική οργάνωση SEEN in Sport, που υπερασπίζεται τη δικαιοσύνη και την ασφάλεια των γυναικών στον αθλητισμό, δήλωσε ότι δεν πρόκειται για απαγόρευση, αλλά για διασφάλιση ότι «όλοι αγωνίζονται στη σωστή κατηγορία». Συμπλήρωσε ότι χωρίς αυτό το μέτρο, ο αθλητισμός θα ήταν «μη ασφαλής, άδικος και θα οδηγούσε στον αποκλεισμό των γυναικών».

Η οργάνωση τόνισε επίσης ότι το ζήτημα δεν αφορά μόνο τον επαγγελματικό αθλητισμό, αλλά και τα αθλητικά σωματεία στη βάση, καθώς και τους Παραολυμπιακούς αθλητές.

Αθλήτριες που έχουν αγωνιστεί απέναντι σε διεμφυλικούς άνδρες αντέδρασαν επίσης, με την κολυμβήτρια Ράιλυ Γκέινς (Riley Gaines) να σχολιάζει ότι πλέον «οι άνδρες αποκλείονται από τη γυναικεία κατηγορία στους Ολυμπιακούς Αγώνες» και ότι θα πρέπει να αφαιρεθούν τα μετάλλια από τους άνδρες που αγωνίστηκαν ως γυναίκες, και να ζητηθεί συγγνώμη από όλες τις αθλήτριες που αδικήθηκαν.

Η Ράιλυ Γκέινς, πρώην κολυμβήτρια του Πανεπιστημίου του Kentucky, η οποία είχε τερματίσει στην πέμπτη θέση ισοβαθμώντας με διεμφυλικό κολυμβητή, στο Πρωτάθλημα NCAA τον Μάρτιο του 2022. Ουάσιγκτον, 23 Ιουνίου 2022. (Terri Wu/The Epoch Times)

 

Η Γκέινς δημοσίευσε φωτογραφίες του Κελίφ και του Λιν, ο οποίος κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία «φτερού» γυναικών (featherweight) στο Παρίσι το 2024. Παρά τα αποτελέσματα των τεστ, η ΔΟΕ — μέσω της ειδικής μονάδας που διαχειρίστηκε το αγώνισμα της πυγμαχίας ξεχωριστά από τη Διεθνή Ομοσπονδία Πυγμαχίας — επέτρεψε στους δύο αθλητές να αγωνιστούν. Κανένας από τους δύο δεν είχε δηλώσει δημόσια ότι έχει κάποια μεσοφυλική κατάσταση, όπως χρωμοσωμική ανωμαλία.

Μετά τη νίκη του στο Παρίσι, ο Κελίφ είχε αναφέρει σε συνέντευξη Τύπου πως θεωρεί τον εαυτό του γυναίκα και ότι υπάρχουν «εχθροί της επιτυχίας» που δεν μπορούν να δεχτούν τις επιδόσεις του, προσθέτοντας ότι αυτό κάνει τη νίκη του «να έχει ξεχωριστή γεύση».

Ο Λιν, λιγότερο εκφραστικός δημόσια, είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο CNA English News ότι το αποτέλεσμα του τεστ ήταν «λανθασμένο». Είχε περιγράψει ότι η εμφάνισή του τραβά συχνά την προσοχή, ότι μερικές φορές δέχεται ερωτήσεις για το αν χρησιμοποιεί «τη σωστή τουαλέτα», και ότι θεωρεί πως δεν χρειάζεται να συμμορφώνεται με στερεότυπα.

Ο Λόρελ Χάμπαρντ από τη Νέα Ζηλανδία ήταν ο πρώτος διεμφυλικός αθλητής που συμμετείχε σε Ολυμπιακούς Αγώνες, το 2021, στην κατηγορία +87 κιλών στην άρση βαρών, χωρίς να καταφέρει να ολοκληρώσει επιτυχημένη προσπάθεια.

Η ΔΟΕ αναμένεται να συνεδριάσει στην Ιταλία στις αρχές του επόμενου έτους, όπου ενδέχεται να ανακοινώσει νέα πολιτική για την προστασία των γυναικείων αθλημάτων εν όψει των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, που θα διεξαχθούν στο Μιλάνο και την Κορτίνα ντ’ Αμπέτσο, από τις 6 Φεβρουαρίου.

Της Rachel Roberts

Με πληροφορίες από το Reuters

Η ΕΕ καλείται να αντιμετωπίσει τη διακρατική καταστολή στα εδάφη της

Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 13 Νοεμβρίου στήριξαν έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση των περιστατικών διακρατικής καταστολής εντός των συνόρων της.

Η έκθεση, την οποία υποστήριξαν 512 ευρωβουλευτές και καταψήφισαν 76, δεν είναι δεσμευτική, αλλά στοχεύει να ασκήσει πίεση στο εκτελεστικό όργανο της ΕΕ και στα κράτη-μέλη, ώστε να αντιμετωπίσουν αυταρχικά καθεστώτα που επιχειρούν να επεκτείνουν τον πολιτικό έλεγχό τους και εκτός των συνόρων τους.

Στην έκθεση αναφέρεται ότι «η κρατικά υποστηριζόμενη διασυνοριακή καταστολή λαμβάνει ολοένα και πιο ύπουλες μορφές», που περιλαμβάνουν σωματική βλάβη, παρακολούθηση, νομική πίεση, συκοφαντική δυσφήμηση, απαγωγές, εξαναγκαστικό επαναπατρισμό, απειλές κατά συγγενών, ακόμη και εξωδικαστικές εκτελέσεις.

Έχει διαπιστωθεί ότι αυταρχικά καθεστώτα εκμεταλλεύονται προξενικές υπηρεσίες και το σύστημα των κόκκινων ειδοποιήσεων της Interpol για να ασκούν πίεση στους στόχους τους.

Στον ψηφιακό τομέα, σύμφωνα με την έκθεση, καθεστώτα και οι εντολοδόχοι τους καταφεύγουν ολοένα και περισσότερο σε τεχνολογίες που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη, σε λογισμικά κατασκοπείας, σε κυβερνοεισβολές και στην κακόβουλη δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων, για να εντοπίζουν και να παρακολουθούν τα θύματά τους.

Μεταξύ των θυμάτων συγκαταλέγονται δημοσιογράφοι, δικηγόροι, αλλά και μέλη κοινοτήτων της διασποράς που φέρνουν στο φως παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Γαλλίδα ευρωβουλευτής Κλοέ Ριντέλ [Chloé Ridel], η οποία συνέταξε την έκθεση, ανέφερε σε δήλωσή της ότι έχει φτάσει η στιγμή να σταματήσει αυτό το φαινόμενο και υπογράμμισε ότι η Ευρώπη πρέπει να εξακολουθήσει να αποτελεί ασφαλές καταφύγιο για όσους αγωνίζονται για την ελευθερία και τη δημοκρατία.

Είναι η πρώτη φορά που το Κοινοβούλιο υιοθετεί λεπτομερή ορισμό της διακρατικής καταστολής, ανοίγοντας τον δρόμο για περαιτέρω δράσεις για την προστασία των κατοίκων από αυταρχικά καθεστώτα.

Περίπου το 80% των γνωστών περιστατικών διασυνοριακών παραβιάσεων την τελευταία δεκαετία διαπράχθηκαν από μόλις δέκα καθεστώτα, σύμφωνα με την απόφαση, η οποία επικαλείται μελέτη της Freedom House, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης με έδρα την Ουάσιγκτον. Ως χείριστος δράστης αναφέρεται το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ), ακολουθούμενο από τις κυβερνήσεις της Τουρκίας, του Τατζικιστάν και της Ρωσίας.

Οι ευρωβουλευτές ζήτησαν μια συστηματική στρατηγική αντιμετώπισης της διακρατικής καταστολής σε επίπεδο ΕΕ, όπως το να εισαχθούν ρήτρες υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε συμφωνίες με μη κράτη-μέλη.

Οι ευρωβουλευτές κάλεσαν τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη-μέλη να αντιμετωπίσουν τις ψηφιακές μορφές διακρατικής καταστολής, διασφαλίζοντας ότι ο ιδιωτικός τομέας — ειδικά οι εταιρείες τεχνολογίας — θα λογοδοτεί αν υποστηρίζει τέτοιες παραβιάσεις. Πίεσαν επίσης για έκδοση εκθέσεων διαφάνειας και για τη δημιουργία «αποτελεσματικών μηχανισμών αναφοράς», προσβάσιμων σε προμάχους ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλα ευάλωτα άτομα.

Σύμφωνα με τη Ριντέλ, μια ακόμη βασική πρόταση είναι η εφαρμογή αυστηρού εποπτικού πλαισίου στην ενιαία αγορά, με στόχο την απαγόρευση της εξαγωγής λογισμικού κατασκοπείας σε χώρες με ιστορικό διακρατικής καταστολής ή παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η ίδια σημείωσε σε συνέντευξη Τύπου, στις 12 Νοεμβρίου, πριν από την Ολομέλεια, ότι πρέπει να καταστεί σαφές στις ευρωπαϊκές εταιρείες πως, εάν παράγουν τέτοιο λογισμικό, δεν μπορούν να το εξάγουν ή να το πωλούν σε όσους επιδιώκουν να βλάψουν την Ευρώπη, προσθέτοντας ότι πρόκειται για ζήτημα ευρωπαϊκής κυριαρχίας.

Η έκθεση υποστηρίζει επίσης τη δημιουργία μηχανισμών καταγραφής και αναφοράς, προκειμένου να βελτιωθεί η τεκμηρίωση περιστατικών διασυνοριακής καταστολής στα κράτη-μέλη, διευκολύνοντας έτσι γρήγορες αντιδράσεις και έρευνες. Σύμφωνα με την έκθεση, αυτές οι βάσεις δεδομένων πρέπει να είναι διαθέσιμες σε μη κυβερνητικές οργανώσεις, ώστε να καταγράφονται ορθά οι συνεισφορές τους.

Οι ευρωβουλευτές ζήτησαν ακόμη από την ΕΕ να φροντίσει να λογοδοτήσουν τα καθεστώτα και τα άτομα που ευθύνονται για διακρατική καταστολή, μέσω στοχευμένων κυρώσεων.

Η υιοθέτηση της έκθεσης ήρθε σε μια περίοδο αυξανόμενων ανησυχιών για τις κατασταλτικές τακτικές αυταρχικών καθεστώτων εναντίον αντιφρονούντων που ζουν στην Ευρώπη, και ιδιαίτερα από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας.

Η Freedom House χαρακτήρισε την κατασταλτική εκστρατεία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας στο εξωτερικό ως την πιο εξελιγμένη και ολοκληρωμένη παγκοσμίως. Σειρά εκθέσεων που δημοσίευσε τον Απρίλιο το Διεθνές Κονσόρτιουμ Ερευνητικών Δημοσιογράφων (International Consortium of Investigative Journalists – ICIJ) αποκάλυψε ότι οι στόχοι του κόμματος εκτείνονται σε κράτη-μέλη της ΕΕ, από την Ιρλανδία έως τη Γαλλία και τη Σερβία, ωστόσο η ευρωπαϊκή αντίδραση παραμένει «αναποτελεσματική και χωρίς συντονισμό».

Η Γερμανίδα ευρωβουλευτής Χάννα Νόυμαν (Hannah Neumann) δήλωσε στο ICIJ ότι η ΕΕ πρέπει να θέσει σαφείς «κόκκινες γραμμές», συνοδευόμενες από ποινικές έρευνες, κυρώσεις και διπλωματικές συνέπειες, για να καταστήσει σαφές ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα δεν είναι διαπραγματεύσιμα.

Μελέτη του Ιουνίου, που ανατέθηκε από την Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διακρατική καταστολή «επηρεάζει αρνητικά κάθε επίπεδο της κοινωνίας, από τα ατομικά δικαιώματα έως την εθνική ασφάλεια και τους δημοκρατικούς θεσμούς».

Της Dorothy Li

Η κυβέρνηση Τραμπ ενισχύει τις γεωτρήσεις στην Αλάσκα

Η κυβέρνηση Τραμπ ανακοίνωσε στις 13 Νοεμβρίου ότι ολοκλήρωσε ρυθμιστική πράξη με την οποία αναιρούνται οι περιορισμοί της εποχής Μπάιντεν στις γεωτρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Αλάσκα, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης στρατηγικής ενίσχυσης της ενεργειακής ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο νέος κανονισμός, που θα δημοσιευθεί στο Ομοσπονδιακό Μητρώο στις 17 Νοεμβρίου, αναιρεί τα περιοριστικά μέτρα για τις γεωτρήσεις στην Εθνική Πετρελαϊκή Εφεδρεία στην περιοχή Νορθ Σλόουπ.

Τα εν λόγω μέτρα, που είχαν επιβληθεί πέρυσι από την κυβέρνηση Μπάιντεν για περιβαλλοντικούς λόγους, απαγόρευαν τις έρευνες και την παραγωγή υδρογονανθράκων σε περισσότερα από 13 εκατομμύρια στρέμματα της Αλάσκας, ενώ η Εθνική Πετρελαϊκή Εφεδρεία στην Αλάσκα, η οποία θεσπίστηκε το 1923, κάλυπτε πριν τα μέτρα περίπου 23 εκατομμύρια στρέμματα.

Το υπουργείο Εσωτερικών (DOI) τόνισε ότι η απόφαση να αποκατασταθούν οι δυνατότητες γεώτρησης αποσκοπεί στη μείωση της εξάρτησης των ΗΠΑ από ξένες πηγές ενέργειας, ακολουθώντας το εκτελεστικό διάταγμα της 20ης Ιανουαρίου, με το οποίο ο πρόεδρος Τραμπ ζητούσε την επέκταση της ανάπτυξης φυσικών πόρων σε ομοσπονδιακές και πολιτειακές εκτάσεις της Αλάσκας.

Σε δήλωσή του στις 13 Νοεμβρίου, ο υπουργός Εσωτερικών Νταγκ Μπέργκαμ [Doug Burgum] ανέφερε ότι η κατάργηση της ρύθμισης του 2024 ακολουθεί την κατεύθυνση που είχε θέσει ο Ντόναλντ Τραμπ για «απελευθέρωση του ενεργειακού δυναμικού της Αλάσκας», τη δημιουργία θέσεων εργασίας στις κοινότητες του Νορθ Σλόουπ και την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας των ΗΠΑ. Επεσήμανε ότι η ενέργεια αυτή αποκαθιστά μια διαχείριση «κοινής λογικής» που ωφελεί τόσο την Αλάσκα όσο και το σύνολο της χώρας.

Στήριξη και αντιδράσεις για την πολιτική στην Αλάσκα

Ο οργανισμός Voice of the Arctic Inupiat, που εκπροσωπεί τις κοινότητες του Νορθ Σλόουπ, εξέφρασε τη στήριξή του, τονίζοντας ότι η ενίσχυση των γεωτρήσεων στηρίζει τις τοπικές υπηρεσίες που εξαρτώνται από τα φορολογικά έσοδα των υποδομών φυσικών πόρων.

Ο δήμαρχος του Νορθ Σλόουπ, Τζοσάια Πάτκοτακ (Josiah Patkotak), υπογράμμισε ότι η αλλαγή αποτελεί «ουσιαστικό βήμα» προς την αποκατάσταση μιας διαδικασίας που λαμβάνει υπ’ όψιν την τοπική ηγεσία. Εξήγησε ότι η χάραξη πολιτικής απαιτεί «να ακούγονται οι άνθρωποι που ζουν, εργάζονται και κυνηγούν» στην περιοχή.

Το Natural Resources Defense Council (NRDC) εξέφρασε την αντίθεσή του στην απόφαση, υποστηρίζοντας ότι ο νέος κανονισμός του DOI παραβλέπει την υποχρέωσή του να προστατεύσει την εφεδρεία. Ο διευθυντής διαχείρισης γης του NRDC, Μπόμπυ ΜακΈνανυ (Bobby McEnaney), ανέφερε σε δήλωσή του ότι η αναίρεση των περιορισμών δεν είναι παρά «παραχώρηση στη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου». Προειδοποίησε επίσης ότι η άρση των προστατευτικών μέτρων είναι απερίσκεπτη και απειλεί να εξαφανίσει τα τοπία που το Κογκρέσο επιδιώκει να διαφυλάξει.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση Τραμπ ανατρέπει περιβαλλοντικούς περιορισμούς της εποχής Μπάιντεν. Τον προηγούμενο μήνα, το DOI ανακοίνωσε ότι θα ανοίξει ξανά την παράκτια ζώνη του Arctic National Wildlife Refuge για μισθώσεις εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενώ επανέκδωσε τις άδειες για το έργο Ambler Road μήκους 340 χλμ, που θα επιτρέψει την πρόσβαση σε κοιτάσματα χαλκού και κοβαλτίου.

Η παγκόσμια ζήτηση πετρελαίου και φυσικού αερίου έως το 2050

Η αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής συμπίπτει χρονικά με προβλέψεις του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (ΔΟΕ) για σημαντική αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης υδρογονανθράκων έως το 2050.

Στην έκθεση Παγκόσμιας Ενεργειακής Προοπτικής 2025, που δημοσιεύθηκε στις 12 Νοεμβρίου, ο ΔΟΕ προβλέπει ότι, υπό το Σενάριο Τρεχουσών Πολιτικών, η ζήτηση πετρελαίου θα φτάσει τα 113 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως στα μέσα του αιώνα – αύξηση σχεδόν 9% σε σχέση με τα επίπεδα του 2024 σύμφωνα με τα δεδομένα της Statista. Η άνοδος αυτή οφείλεται κυρίως στις αυξανόμενες ανάγκες των αναδυόμενων και αναπτυσσόμενων οικονομιών για μεταφορές, πετροχημικά και αεροπορικές δραστηριότητες.

Η παγκόσμια ζήτηση φυσικού αερίου προβλέπεται να αυξηθεί στα 5.600 δισ. κυβικά μέτρα έως το 2050. Η εκτίμηση αυτή αντιστοιχεί σε άνοδο κατά 33% σε σχέση με τα περίπου 4.200 δισ. κυβικά μέτρα κατανάλωσης που υπολόγισε ο ΔΟΕ για το προηγούμενο έτος. Η μεγαλύτερη αύξηση προβλέπεται στη Μέση Ανατολή και στις αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ασίας, όπου οι ανάγκες καλύπτονται από νέους αγωγούς Ρωσίας-Κίνας και από αυξημένες ροές υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Οι νέες προβλέψεις του ΔΟΕ αποτελούν σαφή αναθεώρηση προηγούμενων θέσεων του οργανισμού. Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Μπάιντεν, ο ΔΟΕ είχε προβλέψει ότι η παγκόσμια ζήτηση πετρελαίου θα κορυφωνόταν μέσα στη δεκαετία και είχε ταχθεί υπέρ της διακοπής επενδύσεων σε νέα έργα πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα, στο πλαίσιο της προσπάθειας επίτευξης μηδενικών εκπομπών έως τα μέσα του αιώνα.

Η έκθεση Παγκόσμια Ενεργειακή Προοπτική 2024 είχε προβλέψει ότι άνθρακας, πετρέλαιο και φυσικό αέριο θα έφταναν στο μέγιστο ποσοστό τους στο παγκόσμιο ενεργειακό μείγμα έως το 2030. Ωστόσο, αυτή η πρόβλεψη βασιζόταν στο Σενάριο Διακηρυγμένων Πολιτικών, το οποίο συνυπολογίζει πολιτικές που δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί.

Ο επικεφαλής του οργανισμού, Φατίχ Μπιρόλ [Fatih Birol], ανέφερε ότι η επιστροφή στο Σενάριο Τρεχουσών Πολιτικών αντικατοπτρίζει τις διαφορετικές πολιτικές που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις διεθνώς.

Σημείωνεται ότι ο ΔΟΕ, ο οποίος χρηματοδοτείται από τις χώρες-μέλη, δέχεται πίεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες του Ντόναλντ Τραμπ σχετικά με τις πολιτικές καθαρής ενέργειας. Οι ΗΠΑ  αποτελούν τον μεγαλύτερο χρηματοδότη του οργανισμού.

Οι ΗΠΑ ως κυρίαρχη παραγωγός δύναμη

Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναμένεται να παραμείνουν ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου έως τα μέσα του αιώνα. Στην έκθεση Βραχυπρόθεσμης Ενεργειακής Προοπτικής της 12ης Νοεμβρίου, η Ενεργειακή Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (Energy Information Administration – EIA) προβλέπει ότι η παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου θα αυξηθεί ταχύτερα από τη ζήτηση έως το 2026, οδηγώντας σε αύξηση των παγκόσμιων αποθεμάτων και πτώση των τιμών του αργού έως το τέλος του 2025.

Η υπηρεσία αναθεώρησε επίσης προς τα πάνω την πρόβλεψη για την αμερικανική παραγωγή, εκτιμώντας ότι θα φτάσει κατά μέσο όρο τα 13,6 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως το 2025 και το 2026.

Στο φυσικό αέριο, οι τιμές αγοράς αναμένεται να φτάσουν τα 3,90 δολάρια ανά εκατομμύριο Btu για τη χειμερινή περίοδο, ενώ για το επόμενο έτος προβλέπεται αύξηση 16% σε σχέση με το 2025.

Στο πλαίσιο της πολιτικής ενίσχυσης της ανάπτυξης, το υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε στις 7 Νοεμβρίου σχέδια επέκτασης των υπεράκτιων μισθώσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου, σε συμμόρφωση με τον Νόμο One Big Beautiful Bill. Μεταξύ των μέτρων ήταν η πρώτη δημοπρασία στην περιοχή του Κόλπου του Μεξικού και μια νέα προτεινόμενη δημοπρασία στον Κόλπο Κουκ της Αλάσκας.

Σύμφωνα με στοιχεία της EIA, η αμερικανική παραγωγή πετρελαίου έφτασε νέο ιστορικό υψηλό τον Αύγουστο, με 13,79 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, ενώ τον Αύγουστο του 2021 ήταν στα 11,31 εκατομμύρια.

Των Aldgra Fredly και Naveen Athrappully

Με πληροφορίες από το Reuters

Η οικονομική προώθηση της Κίνας στη Βιρμανία επιτρέπει τις θηριωδίες της χούντας

Ανάλυση ειδήσεων

Η προσπάθεια της Κίνας να διασφαλίσει τα οικονομικά της συμφέροντα στη Βιρμανία (γνωστή και ως Μιανμάρ) επιτρέπει στη στρατιωτική χούντα να προχωρά σε θηριωδίες κατά του ίδιου του πληθυσμού της —μια υψηλού ρίσκου στρατηγική που, σύμφωνα με αναλυτές, τροφοδοτεί πλέον μια αντίδραση ικανή να απειλήσει τις κινεζικές επενδύσεις.

Ταυτόχρονα, η στρατιωτική κυβέρνηση της Βιρμανίας έχει συστήσει επιτροπή με στόχο την επιτάχυνση της υλοποίησης των έργων της κινεζικής Πρωτοβουλίας «Μία ζώνη, ένας δρόμος» (Belt and Road Initiative – BRI) στη χώρα, όπως ανέφερε στις 7 Νοεμβρίου το ανεξάρτητο βιρμανικό μέσο ενημέρωσης The Irrawaddy, επικαλούμενο την επίσημη εφημερίδα του καθεστώτος.

Τα έργα της BRI στη Βιρμανία έχουν υποστεί σοβαρές καθυστερήσεις, καθώς η όλο και πιο έντονη σύγκρουση μετά το πραξικόπημα διαταράσσει τις μεταφορές και παγώνει την ανάπτυξη, γεγονός που έχει ωθήσει το Πεκίνο να ζητήσει από τη χούντα να προστατεύσει τις επενδύσεις και το προσωπικό του.

Η χώρα βρίσκεται βυθισμένη σε έναν σκληρό εμφύλιο από τότε που ο στρατός κατέλαβε την εξουσία στο πραξικόπημα του 2021, αφήνοντας τη χούντα να ελέγχει μεγάλα τμήματα της επικράτειας, ενώ οι δυνάμεις αντίστασης κρατούν άλλα. Ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τη Μιανμάρ, Τομ Άντριους (Tom Andrews), ανέφερε ότι η σύγκρουση έχει ήδη προκαλέσει τουλάχιστον 6.800 νεκρούς.

Εργαλειοποίηση της κρίσης

Ο Τζέισον Τάουερ (Jason Tower), ανώτερος εμπειρογνώμονας στην Global Initiative Against Transnational Organized Crime (Πρωτοβουλία για το Παγκόσμιο Οργανωμένο Έγκλημα), εκτίμησε ότι η επιτροπή πιθανότατα δημιουργήθηκε ως απάντηση στη συνεχή πίεση από το Πεκίνο, καθώς τόσο η Κίνα όσο και η χούντα εμφανίζονται δυσαρεστημένες από τη βραδεία πρόοδο των βασικών έργων —μια κίνηση που παράλληλα βοηθά τη χούντα να εξασφαλίσει την πολιτική και στρατιωτική στήριξη του Πεκίνου εν μέσω του εμφυλίου.

Ο Τάουερ εξήγησε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι η στρατιωτική ηγεσία της Μιανμάρ φαίνεται να θέλησε να δώσει στο Πεκίνο το μήνυμα πως δίνει προτεραιότητα στα κινεζικά οικονομικά συμφέροντα και προωθεί τα σχετικά έργα με τη μέγιστη ταχύτητα.

Η Χτβε Χτβε Θέιν (Htwe Htwe Thein), αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κέρτιν της Αυστραλίας, η οποία μελετά την επιχειρηματική και οικονομική ανάπτυξη της Βιρμανίας επί δύο δεκαετίες, σημείωσε ότι το Πεκίνο θεωρεί την περίοδο μετά το πραξικόπημα ως στρατηγικό παράθυρο ευκαιρίας για να ενισχύσει την οικονομική του παρουσία και πιέζει τη χούντα να δράσει, λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια των επενδύσεών του, την ώρα που ο διεθνής ανταγωνισμός παραμένει χαμηλός.

Η Θέιν ανέφερε στην Epoch Times ότι, με τις περισσότερες χώρες απρόθυμες να επενδύσουν σε ζώνες σύγκρουσης στη Μιανμάρ, η Κίνα έχει ουσιαστικά «ελεύθερο πεδίο» να προωθήσει τα έργα της χωρίς σοβαρό ανταγωνισμό ή διεθνή εποπτεία.

Ο Σουν Κούο-χσιανγκ (Sun Kuo-hsiang), καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων και Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Νανχούα της Ταϊβάν, ο οποίος παρακολουθεί στενά τον εμφύλιο πόλεμο της Βιρμανίας, υπογράμμισε ότι αυτή η κινεζική πίεση οφείλεται στην επείγουσα ανάγκη του Πεκίνου να διασφαλίσει τα στρατηγικά του συμφέροντα καθώς η σύγκρουση κλιμακώνεται.

Σύμφωνα με τον Σουν, εάν η κατάσταση επιδεινωθεί, θα πληγούν τα κρίσιμα κινεζικά συμφέροντα στα σπάνια μέταλλα, στην ενέργεια και στην πρόσβαση σε στρατηγικές θαλάσσιες οδούς. Αυτοί οι κίνδυνοι εφοδιασμού, πρόσθεσε, ωθούν το Πεκίνο να επανεκκινήσει τον Οικονομικό Διάδρομο Κίνας–Μιανμάρ, τον οποίο θεωρεί και ως εργαλείο σταθεροποίησης των κινδύνων διάχυσης και διατήρησης της επιρροής του.

Η προώθηση των κινεζικών οικονομικών συμφερόντων

Παρότι η Κίνα έχει δεσμευθεί επισήμως να μην παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της Μιανμάρ, η μεσολάβησή της για εκεχειρίες στην Πολιτεία Σαν νωρίτερα μέσα στο έτος έδωσε ουσιαστικά στη χούντα τον χρόνο να ανασυνταχθεί και να ανακαταλάβει κομβικά εδάφη—εξέλιξη που κορυφώθηκε με την κατάληψη μιας μεγάλης πρωτεύουσας περιφέρειας τον Οκτώβριο.

Σε αντίθεση με την προσέγγιση του ASEAN, που επιδιώκει επαφή με όλες τις πλευρές, αυτή η κινεζική παρέμβαση καθοδηγείται σε μεγάλο βαθμό από το ίδιο το συμφέρον του Πεκίνου. Ο Τάουερ εξήγησε ότι η Κίνα χρησιμοποιεί την επιρροή της προκειμένου να δημιουργήσει μια μορφή σταθερότητας αποκλειστικά για την προώθηση των οικονομικών της στόχων.

Σύμφωνα με τον Τάουερ, το Πεκίνο δεν φαίνεται να υπολογίζει τη μακροπρόθεσμη ειρήνη, αλλά επιδιώκει οι διάφορες ομάδες να αποδεχθούν πολιτικά τετελεσμένα, ώστε να επικεντρωθεί η συνεργασία μεταξύ Κίνας και στρατιωτικής κυβέρνησης στην προώθηση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.

Ο Σουν υπογράμμισε επίσης την απόσταση ανάμεσα στις δημόσιες δηλώσεις της Κίνας περί διαμεσολάβησης και την πραγματική της πολιτική, την οποία χαρακτήρισε στρατηγική αυτοπροστασίας που στοχεύει αποκλειστικά στη διατήρηση της χούντας, προκειμένου να προστατευθούν τα κινεζικά συμφέροντα. Όπως εξήγησε, παρότι αυτός ο πραγματισμός δεν αποτελεί ιδεολογική υποστήριξη του καθεστώτος, παράγει το ίδιο αποτέλεσμα, καθώς γέρνει η πλάστιγγα υπέρ των στρατιωτικών.

Η Θέιν προειδοποίησε ότι αυτή η μονομερής εστίαση στην οικονομική σταθεροποίηση έχει επικίνδυνη συνέπεια, καθώς έμμεσα ενισχύει την εκστρατεία βίας της χούντας κατά του πληθυσμού. Όπως ανέφερε, η λογοδοσία και η κοινωνική ευθύνη φαίνεται να περνούν σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τις κινεζικές φιλοδοξίες για υποδομές στη Μιανμάρ.

Το ριψοκίνδυνο στοίχημα του Πεκίνου 

Παρότι η στήριξη της χούντας μπορεί να προσφέρει άμεσα οικονομικά οφέλη, ο Σουν προειδοποίησε ότι η στρατηγική αυτή ενέχει σοβαρές μελλοντικές επιπτώσεις, τροφοδοτώντας τη λαϊκή εχθρότητα. Υπενθύμισε ότι το αντι-κινεζικό κλίμα στη Μιανμάρ έχει ενταθεί από το 2021, και η κινεζική υποστήριξη προς τη στρατιωτική κυβέρνηση το ενισχύει ακόμη περισσότερο, αυξάνοντας την κοινωνική αντίσταση και το κόστος ασφάλειας για την BRI.

Ο Τάουερ προειδοποίησε επίσης ότι οι απαιτήσεις της Κίνας προς τις εθνοτικές ομάδες να διακόψουν τους δεσμούς τους με τις Δυνάμεις Λαϊκής Άμυνας (PDF) —οι οποίες δημιουργήθηκαν μετά το πραξικόπημα με στόχο την αποκατάσταση της δημοκρατίας— δημιουργούν αυξημένη δυσαρέσκεια στους νέους, κάτι που πιθανόν θα ενταθεί όσο προχωρούν τα κινεζικά έργα.

Ο ίδιος εκτίμησε ότι, καθώς τα έργα αυτά προχωρούν υπό ένα στρατιωτικό καθεστώς που ασκεί μαζική καταστολή και παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, η αντιασιατική δυσαρέσκεια θα αυξηθεί δραματικά. Πρόσθεσε ότι η Κίνα αναλαμβάνει «ένα εξαιρετικά ριψοκίνδυνο στοίχημα», διότι εάν οι δυνάμεις αντίστασης, όπως η PDF, ελέγξουν μεγάλα τμήματα της χώρας, ίσως οδηγηθούν τελικά σε αντιπαράθεση με το Πεκίνο για την προστασία των κοινοτήτων τους.

Όπως ανέφερε, εάν οι αντιστασιακές ομάδες δουν ότι η Κίνα γίνεται ολοένα και πιο εχθρική και παρέχει στη στρατιωτική κυβέρνηση τα μέσα για να διαπράττει θηριωδίες, τότε είναι πιθανό να αρχίσουν να στοχεύουν κινεζικά έργα, θεωρώντας ότι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν—και αυτό αποτελεί, σύμφωνα με τον Τάουερ, τον θεμελιώδη κίνδυνο για την Κίνα.

Του Jarvis Lim