Πάνω από 3.500 άνθρωποι από περισσότερες από 35 χώρες, μεταξύ των οποίων πολλοί Τούρκοι, διέφυγαν στην Αιθιοπία για να γλιτώσουν από τις συγκρούσεις στο Σουδάν από τις 21 Απριλίου, ανακοίνωσε ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) του ΟΗΕ.
Λόγω της αύξησης του αριθμού των αφιχθέντων από το Σουδάν, ο ΔΟΜ σημείωσε ότι ενίσχυσε την παρουσία του στην μεθοριακή περιοχή της Μετέμα, η οποία βρίσκεται στη βορειοδυτική Αιθιοπία, στην περιφέρεια Αμχάρα, όπου βρίσκεται αρτηρία που συνδέει τη χώρα με την σουδανική πρωτεύουσα Χαρτούμ.
Πάνω από το 40% των ανθρώπων που βρήκαν καταφύγιο στην Αιθιοπία είναι Τούρκοι και το 14% είναι Αιθίοπες, διευκρίνισε στο AFP ο Έρικ Μαζάνγκο, ο υπεύθυνος επικοινωνίας του διεθνούς αυτού οργανισμού στην Αιθιοπία, σε μήνυμά του που ελήφθη σήμερα.
“Οι αφίξεις αυξήθηκαν σημαντικά τις πέντε τελευταίες μέρες, περνώντας από τις 200 καταγεγραμμένες μεταξύ της 21ης και της 22ας Απριλίου στις 350 στις 23, σε πάνω από 1.500 στις 24 και σε 1.300 στις 25” του μήνα, πρόσθεσε.
Οι συγκρούσεις από τις 15 Απριλίου στο Σουδάν, κυρίως στο Χαρτούμ, ανάμεσα στον στρατό και τις παραστρατιωτικές Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (ΔΤΥ) έχουν ήδη στοιχίσει τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους και προκαλέσει σοβαρές ελλείψεις νερού, τροφής, φαρμάκων και καυσίμων.
“Ο ΔΟΜ Αιθιοπίας έχει δεχθεί αιτήματα από πρεσβείες για να βοηθήσει στην υποδοχή και τη μεταφορά περίπου 700 πολιτών τρίτων χωρών που έρχονται στην Αιθιοπία διασχίζοντας τα σύνορα με το Σουδάν”, συνέχισε.
Ο ΔΟΜ άρχισε εξάλλου να παρέχει τη βοήθειά του, ιδιαίτερα για την μεταφορά των αφιχθέντων από την Μετέμα προς την Γκόνταρ, την κύρια πόλη της Αμχάρα, και την Αντίς Αμπέμπα, όπως και για την διαμονή τους σε κάποια από τα διαμετακομιστικά κέντρα του.
Υπάρχουν βασικές ανάγκες για νερό, εγκαταστάσεις υγιεινής, όπως και για τροφή, στέγη στις ζώνες αναμονής, ιατρική περίθαλψη και μέσα μεταφοράς, κατέληξε ο Μαζάνγκο.
Συνάντηση με τον διοικητή των Ναυτικών Δυνάμεων των ΗΠΑ σε Ευρώπη και Αφρική/διοικητή του 6ου Στόλου (US NAVAL FORCES EUROPE – AFRICA/U.S. Sixth Fleet) και διοικητή της Διακλαδικής Διοίκησης Συμμαχικών Δυνάμεων Νεαπόλεως (JOINT FORCE COMMAND NAPLES – JFC NAPLES) ναύαρχο Stuart B. Munsch είχε σήμερα ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος.
Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ έγραψε σχετικά στον προσωπικό λογαριασμό του στο facebook:
«Κατά την συνάντησή μας (σ.σ. στο ΓΕΕΘΑ) συζητήσαμε, μεταξύ άλλων, για την επιτυχή ολοκλήρωση ένταξης της Φινλανδίας στην Συμμαχία, το νέο μοντέλο σχεδίασης των δυνάμεων της Συμμαχίας, τα οποία αναφέρθηκαν και κατά την πρόσφατη έκτακτη σύνοδο της στρατιωτικής επιτροπής του ΝΑΤΟ, καθώς και για τις σύγχρονες προκλήσεις ασφάλειας στην νότια πτέρυγα της Συμμαχίας, δίνοντας έμφαση στις τρέχουσες εξελίξεις στο Σουδάν και τις ενδεχόμενες επιπτώσεις τους στην ευρύτερη περιοχή.
Αναφέρθηκα στην πολυπλοκότητα και στην ρευστότητα του γεωστρατηγικού περιβάλλοντος, καθώς και στον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει η Ελλάδα ως πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.
Επισήμανα δε την διαρκώς αναβαθμιζόμενη σχέση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας με τις περισσότερες αραβικές χώρες και το Ισραήλ, καθώς και με όλες τις βαλκανικές χώρες, για την προαγωγή της ειρήνης και των σχέσεων καλής γειτονίας στα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο και ευρύτερα.
Τέλος, αναφέρθηκα στην συνεισφορά της χώρας στην Συμμαχία, τονίζοντας τόσο την στρατηγική σημασία και αξία της Σούδας και της Αλεξανδρούπολης καθώς και στον σημαντικό ρόλο του στρατηγείου του ΝΑΤΟ Rapid Deployable Corps-Greece, ως χερσαίας τμηματικής διοίκησης πολλαπλών Σωμάτων Στρατού».
«Εγώ είμαι αυτός που χτύπησε τον Άλκη στο πόδι», ομολόγησε ο 2ος από τους 12 κατηγορούμενους για τη δολοφονία του 19χρονου Άλκη Καμπανού. Είναι ο πρώτος που ομολογεί ότι χτύπησε τον αδικοχαμένο νεαρό καθώς -μέχρι στιγμής- όλοι οι κατηγορούμενοι επέμειναν ότι δεν ήρθαν σε σωματική επαφή μαζί του κατά τη φονική οπαδική επίθεση που έγινε τα ξημερώματα της 1ης Φεβρουαρίου 2022, στην περιοχή της Χαριλάου.
Ο 21 ετών κατηγορούμενος, με την απολογία του οποίου συνεχίζεται για 27η μέρα η πολύκροτη δίκη ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκη, ανεβαίνοντας στο βήμα του δικαστηρίου, είπε: «Αντιμετωπίζοντας όλο αυτό το βάρος μέσα στις φυλακές θέλω και πρέπει να ζητήσω μια τεράστια συγγνώμη από την οικογένεια του Άλκη. Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω δυστυχώς, μακάρι να ήμουν εγώ στη θέση του Άλκη. Εγώ είμαι αυτός που χτύπησε τον Άλκη στο πόδι. Ήταν μια φευγαλέα σκιά, που δεν θυμάμαι καλά. Παρακολουθώντας όλο αυτό το διάστημα το δικαστήριο, τις τελευταίες 2-3 εβδομάδες, το συνειδητοποίησα ακούγοντας όλους τους ιατροδικαστές. Είναι δύσκολο να θυμηθώ όλο αυτό το συμβάν. Όταν έμαθα ότι έφυγε ένα παιδί, σοκαρίστηκα- αυτή είναι η αλήθεια. Θέλω να γνωρίζουν οι γονείς του Άλκη την αλήθεια. Από την πρώτη στιγμή ήμουν ειλικρινής. Απλά δεν το είχα τόσο καθαρά στο μυαλό μου. Έχω τις αμφιβολίες ακόμη εάν το έκανα, αλλά σε συζήτηση με τους δικηγόρους και τον ιατροδικαστή – τεχνικό σύμβουλό μού είπαν ότι ταιριάζει αυτό το χτύπημα στο μαχαίρι. Είμαι σίγουρος, πεπεισμένος ότι έγινε από μένα».
Σημειώνεται ότι το χτύπημα που ομολόγησε είναι αυτό στη μηριαία αρτηρία, που σε συνδυασμό με τα χτυπήματα στο κεφάλι, προκάλεσαν τον θάνατο του Άλκη, όπως αναφέρεται και στο ιατροδικαστικό πόρισμα που υπέγραψε η ιατροδικαστής Λήδα Κοβάτση.
Αύριο, Παρασκευή 28 Απριλίου, στις 17:00, θα προβληθεί για πρώτη φορά στο κοινό η ταινία του Manthia Diawara “Ένα γράμμα από την Υένη” στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στο Παγκράτι.
Η ταινία παρουσιάζει την οικολογική καταστροφή που έχει υποστεί η παραθαλάσσια πόλη της Σενεγάλης Υένη από την παράκτια διάβρωση και την έντονη αστικοποίηση των τελευταίων δεκαετιών, που άνοιξαν έναν φαύλο κύκλο που δεν μπορεί να κλείσει. Είναι μια προειδοποίηση προς όλους τους κατοίκους που ζουν δίπλα και μαζί με τη θάλασσα, αλλά αφορά εντονότερα τις χώρες οι οποίες, όπως η Ελλάδα, συνδέονται ταυτοτικά μαζί της.
Συγκεκριμένα, στην Υένη, λόγω της αλλαγής του αναγλύφου της πόλης, ο αριθμός των ψαριών έχει περιοριστεί και οι πιρόγες των ψαράδων είναι ακατάλληλες πλέον για αλιεία, οδηγώντας τους σε αδιέξοδο. Το ψάρεμα πλέον απαιτεί μηχανοκίνητες βάρκες με μεγάλα δίχτυα φτιαγμένα από μη-βιοδιασπώμενα νήματα. Τα δίχτυα αυτά μπλέκονται με τα μοβ κοράλλια και άλλα ανθρώπινα σκουπίδια. Επιπλέον, εκτός από τους ψαράδες, χάνουν την τέχνη τους και οι γυναίκες της πόλης, οι οποίες προηγουμένως μαγείρευαν και εμπορεύονταν καπνιστό παστό ψάρι. Τώρα, μαζεύουν και πωλούν βότσαλα, άμμο και γρανίτη, τα οποία αγοράζουν οι εύποροι κάτοικοι για να χτίσουν, να διακοσμήσουν και να προστατεύσουν τα σπίτια τους από τους ανέμους και το αλάτι της θάλασσας. Όμως, αυτή η δραστηριότητα συμβάλλει περαιτέρω στην υποβάθμιση της θαλάσσιας διαστρωμάτωσης. Η οικολογική καταστροφή της Σενεγάλης επαναλαμβάνεται και κλιμακώνεται σε έναν ατελείωτο κύκλο, με θύμα, τελικά, τον ίδιο τον άνθρωπο.
Στιγμιότυπο από την ταινία του Manthia Diawara “Ένα γράμμα από την Υένη” (2022, 50΄).
Η ταινία είναι μια συμπαραγωγή του ελληνικού πολιτιστικού οργανισμού PCAI (Polygreen Culture & Art Initiative), της γκαλερί σύγχρονης τέχνης Serpentine του Λονδίνου και της παγκόσμιας πλατφόρμας υπηρεσιών streaming MUBI, ενώ υλοποιήθηκε με την υποστήριξη υπουργείου Πολιτισμού της Πορτογαλίας. Το κίνητρο του PCAI να εμπλακεί στην ταινία ξεκινάει από την δική μας Τήλο, αφού πρόκειται για τον φορέα-παρακλάδι της εταιρείας που εφαρμόζει την κυκλική οικονομία στο νησί με σταθερό στόχο τη μηδενική παραγωγή απορριμμάτων. Όπως αναφέρει η Κίκα Κυριακάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του PCAI, «το φιλμ του Manthia Diawara για την Υένη είναι μια εικαστική εξομολόγηση», η οποία με «διορατικότητα και ευσυνειδησία» φέρνει τους ανθρώπους αντιμέτωπους με την ευθύνη ακόμα και της ίδιας τους της επιβίωσης.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Κίκα Κυριακάκου σημειώνει ότι η νοητή γραμμή που συνδέει την κυκλική οικονομία, την τέχνη, το περιβάλλον και τη διαχείριση των αποβλήτων ξεκινάει από «μια κοινή και σαφή αποστολή: την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και δράση», που είναι ο στόχος «των πολιτιστικών προγραμμάτων και αναθέσεων έργων σύγχρονης τέχνης του PCAI, από τη θεμελίωση του οργανισμού μέχρι και σήμερα.
Το εικαστικό δίδυμο Hypercomf στην Τήλο, στο πλαίσιο φιλοξενίας καλλιτεχνών στο νησί με θέμα το περιβάλλον. (2022)
»Η σύγχρονη τέχνη αποτελεί το κεντρικό όχημά μας για τον σκοπό αυτό, ενώ στο κέντρο των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων μας βρίσκεται η περιβαλλοντική συλλογή έργων τέχνης του οργανισμού. Γύρω από τη συλλογή αυτή ξεδιπλώνεται ένα ετήσιο πρόγραμμα αναθέσεων, εκθέσεων, συνεργειών με άλλα ιδρύματα και οργανισμούς, προγραμμάτων φιλοξενίας καλλιτεχνών, παραστατικών τεχνών, διαλέξεων, εργαστηρίων και εκδόσεων, το οποίο σκοπό έχει να αναδείξει την κρισιμότητα του περιβαλλοντικού ζητήματος, να διευρύνει τη συζήτηση, να προβληματίσει και να διερευνήσει πιθανές λύσεις. Τα περιβαλλοντικά ζητήματα είναι πολλά και μέσα από τις εκθέσεις και τα project μας προσεγγίζονται διάφορες εκδοχές τους», εξηγεί η κ. Κυριακάκου.
Σχετικά με την ταινία του Manthia Diawara, η κ. Κυριακάκου αναφέρει ότι «για παράδειγμα, παρουσιάζει τις επιπτώσεις της ανεξέλεγκτης αστικοποίησης στην Υένη, ενώ το πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών που επιμελούμαι στην Τήλο, εστιάζει στην κυκλικότητα, με τους καλλιτέχνες να προσκαλούνται να αξιοποιήσουν με δημιουργικό τρόπο ανακυκλώσιμα υλικά ή υλικά προς απόρριψη. Παράλληλα, η πρόσφατη υβριδική έκθεση του οργανισμού στον Βοτανικό Κήπο Διομήδους είχε ως σκοπό να αναδείξει τη σχέση της προστασίας του περιβάλλοντος με ζητήματα ταυτότητας, ισότητας και συμπερίληψης». Ως προς το μήνυμα της ταινίας προς το ελληνικό κοινό, η καλλιτεχνική διευθύντρια του PCAI ανατρέχει στον δημιουργό της, ο οποίος «επιστρατεύει μια φράση του Édouard Glissant, η οποία θεωρώ πως συμπυκνώνει με τον καλύτερο τρόπο το μήνυμά της: “Rien n’est vrai, tout est vivant”, δηλαδή η ιερότητα της ζωής δεν βρίσκεται μόνο μεταξύ των ανθρώπων, αλλά παντού, στον αέρα, στη γη και στα ποτάμια και πρέπει να την προστατεύσουμε, για την επιβίωσή μας αν μη τι άλλο».
Η τέχνη μέσα σε αυτό το πλαίσιο δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αντίθετα είναι ένα εργαλείο, ένας αγγελιοφόρος που μεταφέρει «ένα πολύ ξεκάθαρο μήνυμα για την κρισιμότητα του περιβαλλοντικού ζητήματος, την προάσπιση της βιωσιμότητας και της αειφορίας και την επιτακτική ανάγκη για αφύπνιση και ενεργοποίηση. Κεντρικό ζητούμενο για τις δράσεις του PCAI είναι η διάχυση του περιβαλλοντικής αποστολής μας και ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί το παραπάνω είναι μέσω της τέχνης, όπως έχει αναφέρει και ο CEO της Polygreen και ιδρυτής του οργανισμού, Αθανάσιος Πολυχρονόπουλος. Για το 2023 δουλεύω, μεταξύ άλλων, πάνω σε μια σειρά από νέες αναθέσεις σε καλλιτέχνες της Ελλάδας και του εξωτερικού, για το επόμενο πρόγραμμα φιλοξενίας εικαστικών στην Τήλο, καθώς και για τις νέες πολιτιστικές δράσεις μας στην περιοχή της Αθήνας και των Δελφών», καταλήγει η κ. Κυριακάκου.
Η προβολή της ταινίας “Ένα γράμμα από την Υένη” προβάλλεται αύριο στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Γουλανδρή στην οδό Ερατοσθένους 13, στο Παγκράτι, με γενικό εισιτήριο 8 ευρώ. Διάρκεια: 50΄
Οι τουρκικές κοινότητες του εξωτερικού μπορούν από σήμερα, Πέμπτη 27 Απριλίου, και μέχρι τις 9 Μαΐου, να προσέρχονται στα εκλογικά τμήματα που έχουν ανοίξει στις χώρες διαμονής τους για να ψηφίσουν για τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές της Τουρκίας της 14ης Μαΐου.
Εάν τότε δεν επικρατήσει κάποιος από τους υποψήφιους με περισσότερο από το 50% των ψήφων, θα γίνει δεύτερος γύρος εκλογών ανάμεσα στους δύο πρώτους του πρώτου γύρου, στις 28 Μαΐου.
Σε αυτές τις εκλογές, έπειτα από 20 χρόνια στην εξουσία, ο Ερντογάν βρίσκεται αντιμέτωπος με τη δυσκολότερη μέχρι σήμερα εκλογική δοκιμασία του. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις προοιωνίζονται μάχη στήθος με στήθος ανάμεσα στον απερχόμενο πρόεδρο και τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, τον ηγέτη μιας συμμαχίας κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Στις τουρκικές προδρικές εκλογές του 2018, ο Έρντογάν κατηγόρησε τη Γερμανία, όπου βρίσκεται η πολυπληθέστερη κοινότητα Τούρκων, περίπου 1,5 εκατ. άτομα, ότι εμποδίζει την εκεί προεκλογική του εκστρατεία. Ωστόσο, φέτος δεν αναμένονται τέτοιες εντάσεις και στη χώρα έχουν ανοίξει 26 εκλογικά κέντρα για τους ομογενείς ψηφοφόρους.
Οι τελευταίοι πυλώνες του “Δυτικού Διαδρόμου” εγκαταστάθηκαν επιτυχώς και αναμένεται η ανακοίνωση εκ μέρους του ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) την ολοκλήρωση του έργου για τη μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας στη δυτική Πελοπόννησο (Μεγαλόπολη – Πάτρα – Δυτική Στερεά).
Πρόκειται για τη διασύνδεση του Κέντρου Υπερυψηλής Τάσης Μεγαλόπολης με την υφιστάμενη Γραμμή Μεταφοράς 400 kV Αχελώου-Διστόμου, η οποία αποτελεί κρίσιμο στοιχείο για την ανάπτυξη του συστήματος και την ενίσχυση των συνθηκών ασφαλούς λειτουργίας του, ιδίως σε συνδυασμό με την ολοκλήρωση του Ανατολικού Διαδρόμου (Μεγαλόπολη – Κόρινθος και Κόρινθος – ΚΥΤ Κουμουνδούρου).
Η ολοκλήρωση του Δυτικού Διαδρόμου καθυστέρησε σχεδόν 4 χρόνια εξαιτίας τοπικών αντιδράσεων, που εμπόδισαν την εγκατάσταση των τελευταίων 2 πυλώνων που απέμεναν για την ηλέκτρισή του. Ύστερα από προσφυγές και δικαστική διαμάχη, άλλαξε η χάραξη του έργου και εγκαταστάθηκαν 7 νέοι πυλώνες για την ολοκλήρωση της γραμμής.
Η ανάπτυξη του Συστήματος Μεταφοράς αποτελεί βασική προϋπόθεση για την εγκατάσταση περισσότερων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που απαιτούνται για την επίτευξη των κλιματικών στόχων που έχει θέσει η ΕΕ.
Πέρα από τον Δυτικό Διάδρομο, τον Ιούνιο αναμένεται να ολοκληρωθεί η δεύτερη διασύνδεση Ελλάδας – Βουλγαρίας (Ν. Σάντα – Maritsa East), που αποτελεί και έργο ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος καθώς θα αυξήσει το διασυνοριακό εμπόριο και την ευστάθεια της περιφερειακής αγοράς (η Ελλάδα συνδέεται ήδη με το βουλγαρικό σύστημα μέσω της γραμμής 400 kV Θεσσαλονίκης – Blagoevgrad).
Όπως επεσήμανε ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΑΔΜΗΕ Μάνος Μανουσάκης, κατά την παρουσίαση του τελευταίου δεκαετούς προγράμματος ανάπτυξης 2024-2033, “οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις της Ελλάδας με την Ιταλία και την Αλβανία, αλλά και τα νέα έργα αναβάθμισης του εγχώριου ηλεκτρικού Συστήματος, θα υποστηρίξουν σημαντικά τη διείσδυση πράσινης ενέργειας σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και θα προωθήσουν τους ευρωπαϊκούς στόχους για την επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας”.
Για την αποτροπή κινδύνων ευστάθειας στο σύστημα από την υψηλή συμμετοχή ΑΠΕ χωρίς αποθήκευση στο σύστημα, ο ΑΔΜΗΕ έχει προτείνει την υποχρεωτική προσθήκη μονάδων αποθήκευσης ενέργειας σε όλες τις νέες ΑΠΕ στο εξής, αλλά και τη χορήγηση χρηματοδοτικών κινήτρων και σε όσες επενδύσεις βρίσκονται σε φάση υλοποίησης, προκειμένου να πλαισιωθούν και με μπαταρίες.
Η Αργεντινή θα πληρώνει προσεχώς τις εισαγωγές που κάνει από την Κίνα σε γιούαν μάλλον, παρά σε δολάρια, ακολουθώντας τα βήματα του έτερου γίγαντα της Λατινικής Αμερικής, της Βραζιλίας, που έλαβε την ίδια απόφαση στα τέλη του Μαρτίου, ανακοίνωσε χθες Τετάρτη ο αργεντινός υπουργός Οικονομίας Σέρχιο Μάσα.
«Κατόπιν συμφωνίας με διάφορες επιχειρήσεις, τη Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας και την κεντρική τράπεζα της Αργεντινής, αναδιαρθρώσαμε το μέσο πληρωμών 1,04 δισεκ. δολαρίων αυτόν τον μήνα για τις εισαγωγές από την Κίνα», είπε ο υπουργός Οικονομίας Μάσα έχοντας στο πλάι του τον πρεσβευτή της Κίνας στο Μπουένος Άιρες, τον Ζου Σιαολί.
Ο κ. Μάσα πρόσθεσε πως θα είναι εφικτό να «προγραμματίσουμε όγκο εισαγωγών αποτιμημένων σε γιούαν αξίας (ίσης με) ένα δισεκατομμύριο δολάρια από τον επόμενο μήνα, κάτι που θα αντικαταστήσει τη χρήση δολαρίων».
Η εγκατάλειψη του δολαρίου στις συναλλαγές με την Κίνα θα «βελτιώσει τις προοπτικές του καθαρού (συναλλαγματικού) αποθέματος της Αργεντινής» και «θα επιτρέψει να διατηρηθούν το επίπεδο της δραστηριότητας, ο όγκος των εισαγωγών, ο ρυθμός των συναλλαγών» ανάμεσα στις δύο χώρες και «τα επίπεδα οικονομικής λειτουργίας που έχει ανάγκη η Αργεντινή», σύμφωνα με τον ίδιο.
Από την δική του πλευρά, ο κ. Ζου τόνισε τη σημασία αυτής της απόφασης προκειμένου να «προστατευθούν και να αναπτυχθούν οι παγκόσμιες αγορές και να υποστηριχθούν οι επιχειρήσεις ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν τοπικά νομίσματα για να διευθετούν τις συναλλαγές».
Η ανακοίνωση αυτή καταγράφεται την ώρα που το πέσο της Αργεντινής υφίσταται εδώ και μέρες νέα θεαματική πτώση έναντι του δολαρίου, καθώς στην παράλληλη, ανεπίσημη αγορά η ισοτιμία πλησιάζει τα 500 πέσος για ένα δολάριο, ενώ η επίσημη ισοτιμία βρίσκεται στο επίπεδο 227:1, με άλλα λόγια απώλεσε κάπου 20% της αξίας του μέσα σε μια εβδομάδα.
Η κυβέρνηση της Βραζιλίας ανακοίνωσε στα τέλη Μαρτίου ότι έκλεισε συμφωνία με την Κίνα δυνάμει της οποίας οι εμπορικές συναλλαγές των δυο κρατών θα γίνονται στα νομίσματά τους, το χεάλ και το γιούαν. Ο πρόεδρος Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα διερωτήθηκε κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Κίνα στα μέσα του Απριλίου: «Γιατί να είναι υποχρεωμένες όλες οι χώρες να κάνουν τις συναλλαγές τους σε δολάρια;».
Η Κίνα, δεύτερη οικονομία του κόσμου και μείζων πολιτικός αντίπαλος των ΗΠΑ, διεθνοποιεί το νόμισμά της τα τελευταία χρόνια.
Όμως το δολάριο συνέχισε μολαταύτα τον Απρίλιο να αντιπροσωπεύει το 42% των νομισμάτων που χρησιμοποιούνται στο διεθνές εμπόριο, έναντι του 33% του ευρώ, του 6% της βρετανικής λίρας, του 5% του ιαπωνικού γεν και μόλις ενός 2% του γιούαν, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα του διεθνούς συστήματος διατραπεζικών χρηματοπιστωτικών μηνυμάτων SWIFT.
Η Σταυρούλα Μαυρογένη, καθηγήτρια του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας Μακεδονικής Ιστορίας και Τεκμηρίωσης του Ιδρύματος Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα, είναι η συγγραφέας του βιβλίου “Τέχνη και Ιδεολογία στη Νεότερη Σερβία” (εκδ. Πανεπιστημίου Μακεδονίας 2022), το οποίο εξετάζει το πώς η σερβική ζωγραφική γεννήθηκε και εξελίχθηκε παράλληλα με τη δόμηση της σερβικής συνείδησης.
«Το βιβλίο παρακολουθεί τη σερβική τέχνη από το τέλος του 17ου αιώνα, από τη Μεγάλη Σερβική Μετανάστευση, τη διάλυση της Αυστροουγγαρίας, τη δημιουργία του βασιλείου Σλοβένων, Κροατών και Σέρβων και περιλαμβάνει εισαγωγικό σημείωμα για το τι σημαίνει σερβικό μεσαιωνικό κράτος και πού βρισκόταν η τέχνη την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ήταν εκκλησιαστική, όπως σε όλα τα Βαλκάνια, και τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν ακολούθησε την Αναγέννηση. Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στην παράδοση (δυναστική και εκκλησιαστική) και αναδρομή στα εικαστικά ρεύματα (κλασικισμό, ρομαντισμό, ρεαλισμό, ακαδημαϊκό ρεαλισμό και ιμπρεσιονισμό) τα οποία αναπτύχθηκαν στη δυτική Ευρώπη και με καθυστέρηση στη νεότερη Σερβία», σημείωσε η συγγραφέας.
«Μόλις ιδρύθηκε το μικρό, αυτόνομο κράτος της Σερβίας, μετά τις σερβικές επαναστάσεις, το κράτος στέλνει τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για τη ζωγραφική στο Μόναχο και στη Βιέννη. Οι Σέρβοι ζωγράφοι διδάσκονται τις βασικές αρχές της τέχνης στις Ακαδημίες του Μονάχου και της Βιέννης. Από τους Βαυαρούς ζωγράφους διδάχθηκαν πώς να χρησιμοποιούν ως εργαλείο την τέχνη για να δομήσουν την εθνική συνείδηση», υπογράμμισε η κ. Μαυρογένη.
Καθώς οι εκκλησίες ήταν οι πρώτοι εκθεσιακοί χώροι, στους οποίους παρουσιάζονταν έργα ζωγραφικής με ιστορικό περιεχόμενο, οι ναοί και οι μονές μετατράπηκαν σε κυρίαρχο φορέα διάδοσης μηνυμάτων μέσω των εικόνων και η εικονογράφησή τους ξέφυγε από το στενό εκκλησιαστικό πλαίσιο, σύμφωνα με τη συγγραφέα του βιβλίου.
Στο πρώτο χρονικό διάστημα, οι Σέρβοι ζωγράφοι έδωσαν «κοσμική υπόσταση» στους πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες των μεσαιωνικών βασιλείων και για να καταδείξουν το «χρυσό παρελθόν» απεικόνισαν πράξεις θεμελίωσης του κράτους, όπως οι εξεγέρσεις στις αρχές του 19ου αιώνα και η Μεγάλη Μετανάστευση. Ένα άλλο στοιχείο, το οποίο αναδεικνύει στο βιβλίο της η Σταυρούλα Μαυρογένη, είναι ότι οι Σέρβοι ζωγράφοι δίνουν σημασία στον θρησκευτικό προσδιορισμό του έθνους και στον ρόλο του κλήρου, ο οποίος δίνει τις ευλογίες του στις εξεγέρσεις του 19ου αιώνα.
Πάβλε “Πάγια” Γιοβάνοβιτς, “Ο στολισμός της νύφης”, 1885-1888. Λάδι σε καμβά, 96,5 x 136 εκ. Εθνικό Μουσείο της Σερβίας, Βελιγράδι.
Οι Σέρβοι καλλιτέχνες ανακάλυπταν το παρελθόν, αντλούσαν τα θέματά τους από αυτό και τα νοηματοδοτούσαν εκ νέου. Πρόβαλλαν πτυχές της καθημερινότητας του νέου σερβικού κράτους (π.χ. “Ο Στολισμός της Νύφης” του Πάγια Γιοβάνοβιτς) και της ιστορίας τους. Επηρεασμένοι από τον κλασικισμό, παρουσίαζαν ποιος είναι ο Σέρβος, ποια είναι η πατρίδα του, πού κατοικεί, ποιο κράτος διεκδικεί και όλα τα έργα είτε πορτρέτα ή τοπία έχουν στοιχεία δυτικής τέχνης, ανέφερε η κ. Μαυρογένη.
Με τα έργα τους υπογράμμιζαν ακόμη την καταπίεση των Οθωμανών πάνω στο σερβικό λαό και τις πράξεις αντίστασης στον κατακτητή, όπως για παράδειγμα ο Πάβλε Σίμιτς στα έργα του «Ο Μπίρτσανιν Ίλιγια πληρώνει φόρο στους Τούρκους και «Χατζή Ρούβιμ και Χατζή Τζιέρα» και την ιδεολογία των «αλύτρωτων πατρίδων» (π.χ. “Η κόρη του Κοσσυφοπεδίου” του Ούρος Πρέντιτς).
«Η Νάντεζντα Πέτροβιτς (1879-1915) στο έργο της “Μονή Γκρατσάνιτσα” αναδεικνύει τον τόπο μαρτυρίου και την ηρωική γη των Σέρβων, μεταφέροντας εκτός από την απεικόνιση του θρησκευτικού μνημείου και ιδεολογικά μηνύματα», τόνισε η κ. Μαυρογένη προσθέτοντας ότι «όλα αυτά τα έργα έχουν να κάνουν με το πώς διαμορφώνεται η κοινή γνώμη στη Σερβία, “ποιοι είναι οι Σέρβοι, πόσο ένδοξοι είναι, ποιες είναι οι χαμένες πατρίδες τους”».
«Δίνουν τα στοιχεία του σερβικού λαού, ενός δυνατού λαού, ο οποίος ξεριζώθηκε από έναν τόπο, από το Κόσοβο. Υπάρχουν “αλύτρωτες περιοχές”, υπάρχουν αδερφοί Σέρβοι έξω από τα όρια του νέου σερβικού κράτους και περιμένουν την απελευθέρωση. Έτσι στήνεται όλη η σκέψη της “μεγάλης σερβικής ιδέας” κατά τις αρχές του 20ου αιώνα» συμπλήρωσε.
Είναι χαρακτηριστικό το ανέκδοτο για τον πίνακα του Πάβλε “Πάγια” Γιοβάνοβιτς (1859-1957), εκπροσώπου του κινήματος του ακαδημαϊκού ρεαλισμού, με τίτλο «Herzog Ferry IV führt Elisabeth von Habsburg heim», που ζωγράφισε το 1901 για τη Διεθνή Έκθεση Τέχνης του Μονάχου, στο Γυάλινο Παλάτι (Glaspalast) και ο οποίος αναπαριστούσε τον γάμο του Φρειδερίκου Γ’ της Λωραίνης με την Ελισσάβετ των Αψβούργων το 1307. Στον πίνακα, η κεντρική σκηνή εξελίσσεται στη μεσαιωνική Γαλλία, ο αυτοκράτορας είναι ανάλογα ενδεδυμένος, η αυτοκράτειρα φορά νυφικό πέπλο και η απεικόνιση του ιπποκόμου και των ιπποτών που ακολουθούν την πομπή είναι δυτικότροπη.
Μετά το πέρας της έκθεσης, ο πίνακας παρέμεινε στην κατοχή του καλλιτέχνη. Το 1904, θέλησε να τον παρουσιάσει στην Πρώτη Γιουγκοσλαβική Έκθεση Τέχνης στο Βελιγράδι, με αφορμή την εκατονταετηρίδα της Α’ Σερβικής Εξέγερσης και την ενθρόνιση του Πέταρ Καραγιώργιεβιτς ως βασιλιά της Σερβίας. Για να τον εντάξει θεματικά, αποφάσισε να κάνει κάποιες “μικροπαρεμβάσεις”, παρουσιάζοντας τελικά ένα άλλο ιστορικό γεγονός!
Συκγεκριμένα, αν και διατήρησε το χρονικό πλαίσιο του γάμου στον Μεσαίωνα, τον μετέφερε από τη Λωραίνη στη Σερβία της εποχής της δυναστείας των Νεμανιδών. Σε αυτό τον βοήθησαν οι στίχοι λαϊκού επικού ποιήματος για τον γάμο του αυτοκράτορα Δουσάνου. Έτσι, το έργο μετονομάστηκε «Ο γάμος του Αυτοκράτορα Δουσάνου» και επήλθε και μια απαραίτητη αλλαγή: οι θυρεοί των οικογενειών του Φρειδερίκου Γ’ και της Ελισσάβετ των Αψβούργων αντικαταστάθηκαν από εκείνους της σερβικής δυναστείας των Νεμανιδών και του βουλγαρικού οίκου Ασέν, καθώς ο πίνακας περιέγραφε πλέον τον γάμο του αυτοκράτορα Δουσάνου με την Αλεξάνδρα, αδελφή του Βούλγαρου αυτοκράτορα.
«Ο πίνακας κατέληξε να συμβολίζει την ένωση της δυναστείας των Νεμανιδών με τη δυναστεία των Καραγιώργιεβιτς, αλλά και τον διαχρονικό χαρακτήρα του σερβικού βασιλείου και το ένδοξο παρελθόν του», επισημαίνει η κ. Μαυρογένη.
Προγενέστερος του Πάγια Γιοβάνοβιτς ήταν ο Ντιμίτριγιε Αβράμοβιτς (1815-1855), κύριος εκπρόσωπος της νεοκλασικιστικής περιόδου, ο οποίος ανέλαβε την εικονογράφηση του καθεδρικού ναού του Βελιγραδίου, αφιερωμένου στον Αρχάγγελο Μιχαήλ και στο σύνθρονό του ζωγράφισε ως κεντρική μορφή τον Στέφανο τον Πρωτόστεπτο, βασιλιά της Σερβίας, γιο του ιδρυτή της δυναστείας των Νεμανιδών, Στέφανου Νεμάνια. Στα δεξιά του είναι η μορφή της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας και στα αριστερά ο αδερφός του, Ράστκο Νέμανιτς, ο Άγιος Σάββας, ιδρυτής της σερβικής εκκλησίας.
Ο Στέβαν Τοντόροβιτς (1832-1926), εκτός από τον πολύ μεγάλο αριθμό πορτρέτων που φιλοτέχνησε, φιλοτέχνησε σημαντικά ιστορικά έργα, όπως τα «Ο Άγιος Σάββας ευλογεί τα Σερβόπουλα» και «Η Συνέλευση στην Πριζρένη», αλλά και ανέλαβε μέρος της αγιογράφησης ορθόδοξων εκκλησιών, όπως τα εικονοστάσια των ναών του Αγίου Νικολάου στο Βελιγράδι και των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Γκλόγκοβατς.
Το βιβλίο της κ. Μαυρογένη κάνει ιδιαίτερη μνεία σε ομάδα πορτρέτων και τοπίων Σέρβων καλλιτεχνών που θυμίζουν πάρα πολύ έργα που φιλοτεχνήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στην Ευρώπη. Ο Τζόρτζε Κρστιτς στο έργο «Συνάντηση νεαρού άνδρα με κοπέλα» του 1883 χρησιμοποιεί, όπως και ο Βρυζάκης, το μοτίβο της γυναίκας και του άνδρα με παραδοσιακές στολές. Τα έργα του Τζιούρα Γιάκσιτς (1832-1878) «Το καραούλι» ή «Ξεκούραση μετά τη μάχη» και «Η Επανάσταση του Μαυροβουνίου» ανήκουν επίσης στη συγκεκριμένη ομάδα. Ο Πάβλε Σίμιτς (1818-1876) ζωγράφιζε το έργο «Σερβική Λαϊκή Συνέλευση της 1ης Μαϊου 1848» με θέμα την κήρυξη της αυτονομίας της Σερβικής Βοϊοβοντίνα από τους εκπροσώπους των Σέρβων της Ουγγαρίας και την ανακήρυξη του μητροπολίτη της σε πατριάρχη. Ο πίνακας παραπέμπει στον «Όρκο του Σφαιριστηρίου» του Ζακ Λουί Νταβίντ.
Με τη συγγραφή του βιβλίου «Τέχνη και Ιδεολογία στη Νεότερη Σερβία», η κ. Μαυρογένη επιδιώκει να αναδείξει ότι τα Βαλκάνια είναι μία ιδιόμορφη περιοχή. «Θέλω να δούμε πόσο κοντά είμαστε. Τα Βαλκάνια είναι μια ξεχωριστή περιοχή και έχει έναν εξαιρετικό πολιτισμό, που ναι μεν βασίζεται στη θυματοποίηση του καθενός μας, αλλά έχουμε ένα κοινό παρελθόν, στοιχεία ανάδειξης εξεγέρσεων, ηθών, διαφοροποίησης από τους Οθωμανούς. Πρέπει να καταλάβουμε ότι μας ενώνουν στοιχεία, να εξοικειωθούμε με αυτό που λέγεται Οθωμανική Αυτοκρατορία και ότι όλοι εμείς οι λαοί προσπαθούσαμε να χτίσουμε τον δικό μας εθνικό μύθο, που ωστόσο έμοιαζε πάρα πολύ», τόνισε η Σταυρούλα Μαυρογένη.
Πριν από εξήντα χρόνια ανακαλύφθηκαν τα κβάζαρ, τα πιο ισχυρά και φωτεινά αστρόμορφα ουράνια αντικείμενα που βρίσκονται στον πυρήνα γαλαξιών. Όμως, μέχρι σήμερα παρέμενε μυστήριο τι θα μπορούσε να προκαλέσει μια τόσο ισχυρή δραστηριότητα και απαντήσεις δίνει μια έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».
Παρατηρώντας 48 γαλαξίες που φιλοξενούν κβάζαρ και συγκρίνοντάς τους με περισσότερους από 100 γαλαξίες χωρίς κβάζαρ, επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τα Πανεπιστήμια του Σέφιλντ και του Χερτφορντσάιρ ανακάλυψε ότι το φαινόμενο είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης γαλαξιών.
Όταν δύο γαλαξίες συγκρουστούν, οι βαρυτικές δυνάμεις ωθούν τεράστιες ποσότητες αερίου προς υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες στο κέντρο του υπολείμματος του συστήματος γαλαξιών που προκύπτει από τη σύγκρουση. Λίγο πριν το αέριο καταναλωθεί από τη μαύρη τρύπα, απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες ενέργειας με τη μορφή ακτινοβολίας και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη χαρακτηριστική φωτεινότητα των κβάζαρ.
Επίσης, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι γαλαξίες με κβάζαρ έχουν περίπου τριπλάσιες πιθανότητες να αλληλεπιδρούν ή να συγκρούονται με άλλους γαλαξίες.
«Τα κβάζαρ είναι ένα από τα πιο ακραία φαινόμενα στο Σύμπαν και αυτό που βλέπουμε είναι πιθανό να αντιπροσωπεύει το μέλλον του δικού μας Γαλαξία όταν συγκρουστεί με τον γαλαξία της Ανδρομέδας σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια χρόνια», δηλώνει ο καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, Κλάιβ Ταντχάντερ.
Τα κβάζαρ είναι σημαντικά για τους αστροφυσικούς, καθώς λόγω της φωτεινότητάς τους ξεχωρίζουν σε μεγάλες αποστάσεις και λειτουργούν ως φάροι για τις πρώτες εποχές της ιστορίας του Σύμπαντος. «Ένα από τα κύρια επιστημονικά κίνητρα για το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA ήταν η μελέτη των πρώτων γαλαξιών του Σύμπαντος και το τηλεσκόπιο αυτό είναι σε θέση να ανιχνεύσει φως ακόμη και από τα πιο μακρινά κβάζαρ, που εκπέμφθηκαν πριν από σχεδόν 13 δισεκατομμύρια χρόνια», εξηγεί ο μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Χερτοφρντσάιρ, Τζόνι Πιρς.
Την άμεση κλήση σε ακρόαση του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος και της Hellenic Train A.E με αντικείμενο τον έλεγχο των φερόμενων παραβάσεων, αναφορικά με τη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών, αποφάσισε η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ), η οποία ολοκλήρωσε την αυτεπάγγελτη έρευνα που διενέργησε.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στις παραβάσεις εντοπίζονται κενά τόσο στην εκπαίδευση του σταθμάρχη αλλά και στο θέμα της μετάταξης του -όριο ηλικίας καθώς και στο πρωτόκολλο ασφαλείας που δεν ακολουθήθηκε το μοιραίο βράδυ και από τον σταθμάρχη και τον μηχανοδηγό.
Μόλις ολοκληρωθεί η προβλεπόμενη διαδικασία της ακρόασης στην οποία τα εμπλεκόμενα μέρη θα καταθέσουν τις θέσεις τους για τις παραβάσεις που τους έχουν αποδοθεί, θα εκδοθεί η τελική απόφαση της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων για το δυστύχημα των Τεμπών.
Η εν λόγω απόφαση θα περιλαμβάνει λεπτομερώς τις φερόμενες παραβάσεις της σιδηροδρομικής νομοθεσίας και την επιβολή των σχετικών κυρώσεων που αυτές επισείουν.
Θα καταγράφονται επίσης και οι σχετικές συστάσεις βελτίωσης των συστημάτων ασφάλειας των ελεγχόμενων σιδηροδρομικών φορέων, οι οποίες θα έχουν χαρακτήρα δεσμευτικών προτάσεων συμμόρφωσης. Επίσης θα περιλαμβάνονται συνολικότερες προτάσεις για την αναβάθμιση του επιπέδου ασφάλειας των σιδηροδρομικών μεταφορών.
Η έρευνα διενεργήθηκε από την αρμόδια Μονάδα Ασφάλειας Σιδηροδρόμων και Διαλειτουργικότητας (ΜΑΣΔ) της ΡΑΣ και επικεντρώθηκε σε δύο πεδία:
Πρώτον: Στον εντοπισμό παραβάσεων που αφορούν τους κανονισμούς και τις διατάξεις της σιδηροδρομικής νομοθεσίας.
Δεύτερον: Στην ορθή εφαρμογή των Συστημάτων Διαχείρισης Ασφάλειας τα οποία είναι υποχρεωμένοι να συντάσσουν και να τηρούν ο Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος (ΟΣΕ) και η Σιδηροδρομική Επιχείρηση Hellenic Train Α.Ε. μέσω των οποίων αξιολογούν, ελέγχουν και προλαμβάνουν οποιοδήποτε κίνδυνο.
Οι εμπειρογνώμονες της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων συνέλεξαν, ερεύνησαν και αξιολόγησαν λεπτομερώς έγγραφα, πληροφορίες, μαρτυρίες και ηχητικά ντοκουμέντα που αφορούν το προσωπικό του Διαχειριστή Υποδομής και της Σιδηροδρομικής Επιχείρησης που εμπλέκονται στο δυστύχημα, ολοκληρώνοντας την έρευνα σε εύλογο χρόνο.
Μετά το πέρας της αυτεπάγγελτης έρευνας το επιστημονικό προσωπικό της Μονάδας Ασφάλειας συνέταξε πόρισμα/έκθεση ελέγχου, στο οποίο καταγράφονται οι διαφαινόμενες παραβάσεις των κανονισμών και των διατάξεων της σιδηροδρομικής νομοθεσίας αλλά και των απαιτήσεων των Συστημάτων Διαχείρισης Ασφάλειας (ΣΔΑ) του ΟΣΕ και της Hellenic Train A.E.
