Λατρεύουμε το αβοκάντο και για τη μοναδική γεύση του και γιατί είναι ένα φρούτο πλούσιο σε πολύτιμα θρεπτικά συστατικά. Γι’ αυτό δεν σταματάμε να βρίσκουμε τρόπους να το απολαμβάνουμε. Αυτό το εύκολο σνακ ετοιμάζεται στο πι και φι και ψήνεται μέσα σε λίγα μόνο λεπτά στη φριτέζα αέρος.
Πρόκειται για φέτες αβοκάντο που πανάρονται και ψήνονται και το γευστικό αποτέλεσμα είναι σαν να έχουμε τραγανές πατάτες τηγανητές στην πιο ελαφριά και υγιεινή εκδοχή τους. Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για ένα πρωτότυπο σνακ, που θα ξαφνιάσει αλλά και θα ενθουσιάσει όσους αγαπούν αυτό το ιδιόμορφο φρούτο.
Πώς φτιάχνουμε τις τηγανίτες αβοκάντο
Ξεκινάμε επιλέγοντας ένα ώριμο αβοκάντο. Το κόβουμε στη μέση και αφαιρούμε το κουκούτσι του. Αφού αφαιρέσουμε και τη φλούδα με τη βοήθεια ενός κουταλιού της σούπας, τεμαχίζουμε τα δύο κομμάτια της σάρκας του σε φέτες, τις οποίες αλατίζουμε με λίγο ανθό αλατιού. Οι φέτες δεν θα πρέπει να είναι πολύ λεπτές, για να μπορέσουμε να τις πανάρουμε χωρίς να διαλυθούν ή κοπούν σε κομμάτια.
Το επόμενο βήμα είναι να πάρουμε τρία μπολάκια για να βάλουμε τα υλικά του παναρίσματος. Θα χρειαστούμε γάλα, αλεύρι και ψίχουλα πάνκο (έτοιμα αφυδατωμένα ψίχουλα ψωμιού από την Ιαπωνία) ή τριμμένη φρυγανιά. Μόλις γεμίσουμε τα μπολάκια μας ξεκινάμε βυθίζοντας τις φέτες αβοκάντο πρώτα στο γάλα και έπειτα στο αλεύρι. Επαναλαμβάνουμε αυτό το βήμα δύο φορές. Έπειτα, περνάμε τις φέτες του αβοκάντο μια τελευταία φορά στο γάλα και αμέσως μετά στα ψίχουλα ψωμιού. Τέλος, τοποθετούμε τις φέτες σε μονή στρώση μέσα στη φριτέζα αέρος και τις ραντίζουμε με λίγο λάδι. Ψήνουμε για 15 λεπτά στους 200°C, γυρίζοντας τις φέτες μετά τα 10 λεπτά.
Ετοιμάζοντας τα μπέργκερ
Οι τηγανίτες αβοκάντο μπορούν να συνοδεύσουν τα μπέργκερ που θα φτιάξουμε, επίσης στη φριτέζα αέρος. Βασικό είναι να βάλουμε λίγο νερό στο κάτω μέρος του καλαθιού της φριτέζας, όπου θα στάζει το λίπος από τα μπιφτέκια, εμποδίζοντας τον καπνό να γεμίσει την κουζίνα και όλο το σπίτι.
Ας δούμε πρώτα κάποια βασικά σημεία που πρέπει να προσέξουμε:
Αρχικά ψεκάζουμε το καλάθι της φριτέζας με κάποιο αντικολλητικό σπρέι ή λαδώνουμε ελαφρά με ένα πινέλο, για να μην κολλήσουν τα μπιφτέκια. Στη συνέχεια, αλατοπιπερώνουμε καλά τα μπιφτέκια και τα τοποθετούμε στο καλάθι.
Για να ψηθούν θα χρειαστούν περίπου 8 λεπτά στους 180˚C χωρίς να χρειαστεί να τα γυρίσουμε. Μόλις ψηθούν τα μπιφτέκια, μπορούμε να τα πασπαλίσουμε με λίγο τυρί και να τα ψήσουμε ακόμα 1 με 2 λεπτά μέχρι να λιώσει τέλεια το τυρί.
Αν το καλάθι της φριτέζας έχει χώρο μπορούμε να προσθέσουμε και τα ψωμάκια μας για να ψηθούν ένα με δύο λεπτά. Δεν έχει σημασία αν δεν εφάπτονται στο καλάθι και χωράνε μόνο υπό γωνία, θα φρυγανιστούν μια χαρά. Διαφορετικά, τα βάζουμε στο καλάθι αφού τελειώσουμε με τα μπιφτέκια, πάλι 1 με 2 λεπτά.
Υλικά (για 3 μπέργκερ)
Για τη γρήγορη σος
1/2 φλιτζάνι μαγιονέζα
2 κουτ. σούπας κέτσαπ
2 κουτ. σούπας τουρσί ψιλοκομμένο
Για τα μπιφτέκια
500 γρ. μοσχαρίσιος κιμάς
3/4 κουτ. γλυκού αλάτι
1/2 κουτ. γλυκού μαύρο πιπέρι
αντικολλητικό σπρέι (ή ελάχιστο λάδι)
120 γρ. τυρί τσένταρ, κομμένο σε φέτες
Για το σερβίρισμα
3 ψωμάκια burger
μαρούλι
ντομάτα σε φέτες
1 κρεμμύδι σε φέτες
Εκτέλεση
Ετοιμάζουμε τη σος
Σε ένα μικρό μπολ, βάζουμε τη μαγιονέζα, την κέτσαπ και το ψιλοκομμένο τουρσί και ανακατεύουμε. Βάζουμε το μείγμα στο ψυγείο μέχρι να έρθει η στιγμή να φτιάξουμε τα μπέργκερ.
Πλάθουμε τα μπιφτέκια
Μοιράζουμε τον κιμά σε 3 ίσες μερίδες για να ψηθούν ομοιόμορφα. Τα μπιφτέκια πρέπει να είναι ελαφρώς πιο πλατιά από τα ψωμάκια μας. Με τον αντίχειρά μας κάνουμε ένα βαθούλωμα στο κέντρο κάθε μπιφτεκιού, για να μην φουσκώσουν και να διατηρηθούν επίπεδα.
Τα αλατοπιπερώνουμε και από τις δύο πλευρές, βάζουμε λίγο νερό στο κάτω μέρος του καλαθιού της φριτέζας αέρα και τα ψήνουμε. Μόλις ψηθούν φρυγανίζουμε και τα ψωμάκια μας.
Τώρα είμαστε έτοιμοι για τη ‘συναρμολόγηση’ και την κατανάλωση. Καλή όρεξη!
Το τσάι, το αγαπημένο ρόφημα εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως, φαίνεται πως κρύβει μια ακόμη ευεργετική ιδιότητα. Σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Northwestern, η διαδικασία παρασκευής του τσαγιού μπορεί να συμβάλει στην απομάκρυνση βαρέων μετάλλων όπως ο μόλυβδος και το κάδμιο από το νερό, λειτουργώντας ως φυσικό φίλτρο.
Το τσάι και η παθητική απομάκρυνση βαρέων μετάλλων
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση ACS Food Science & Technology, αποκάλυψε ότι τα σωματίδια των βαρέων μετάλλων προσκολλώνται στην επιφάνεια των φύλλων του τσαγιού, παγιδεύονται εκεί και απομακρύνονται μαζί με το χρησιμοποιημένο φακελάκι τσαγιού.
Ο Βινάγιακ Ντράβιντ, καθηγητής μηχανικής υλικών και επικεφαλής της μελέτης, εξηγεί ότι τα φύλλα τσαγιού διαθέτουν μεγάλη ενεργή επιφάνεια, γεγονός που τα καθιστά εξαιρετικά απορροφητικά. Ωστόσο, καθοριστικό ρόλο παίζει το είδος του φακελίσκου που χρησιμοποιείται.
Η έρευνα έδειξε πως ενώ τα φακελάκια από βαμβάκι και νάιλον απορροφούν ελάχιστα βαρέα μέταλλα, εκείνα που κατασκευάζονται από κυτταρίνη έχουν σαφώς καλύτερη απόδοση. Επιπλέον, οι νάιλον φακελίσκοι θεωρούνται προβληματικοί καθώς απελευθερώνουν μικροπλαστικά στο νερό.
Ο χρόνος εκχύλισης παίζει σημαντικό ρόλο
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η διάρκεια εκχύλισης του τσαγιού επηρεάζει την αποτελεσματικότητα της απομάκρυνσης βαρέων μετάλλων. Όσο περισσότερο χρόνο παραμένει το φακελάκι στο ζεστό νερό, τόσο περισσότερα μέταλλα μπορεί να απορροφήσει.
«Διαπιστώσαμε ότι η προετοιμασία του τσαγιού μπορεί να απομακρύνει σημαντικό ποσοστό μολύβδου από το πόσιμο νερό, ακόμη και σε επίπεδα τοξικότητας», αναφέρει ο Μπέντζαμιν Σίντελ, κύριος συγγραφέας της μελέτης. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ένα τυπικό φλιτζάνι τσαγιού μπορεί να απομακρύνει περίπου το 15% του μολύβδου από το νερό.
Δοκιμές με διάφορα είδη τσαγιού
Για να αξιολογηθεί η απορροφητική ικανότητα του τσαγιού, οι επιστήμονες δοκίμασαν διαφορετικά είδη, συμπεριλαμβανομένων του μαύρου, του πράσινου, του λευκού και του oolong, καθώς και φυτικά ροφήματα όπως το χαμομήλι και το rooibos.
Ενώ τα περισσότερα είδη τσαγιού είχαν παρόμοια αποτελέσματα, το χαμομήλι – το οποίο προέρχεται από άνθη αντί για φύλλα – παρουσίασε μειωμένη ικανότητα απομάκρυνσης βαρέων μετάλλων. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι η άλεση των φύλλων αυξάνει την απορροφητικότητα τους, καθώς διευρύνει την επιφάνεια επαφής.
Νέα επιστημονική προοπτική
Ο καθηγητής Ντράβιντ διευκρινίζει ότι η έρευνα δεν προτείνει τη χρήση του τσαγιού ως κύριο φίλτρο νερού, αλλά επισημαίνει την απρόσμενη ιδιότητά του να μειώνει παθητικά την έκθεση σε βαρέα μέταλλα.
Παρότι η επιστημονική κοινότητα γνωρίζει ότι τα φύλλα τσαγιού απορροφούν βαρέα μέταλλα από το έδαφος, οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα.
Προβληματισμοί από ειδικούς
Ο Δρ Ράιαν Μαρίνο, τοξικολόγος και καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserve, τονίζει ότι η μελέτη αυτή ρίχνει φως σε έναν πιθανό μηχανισμό που εξηγεί ορισμένα από τα οφέλη της κατανάλωσης τσαγιού.
Ωστόσο, σημειώνει ότι η ποσότητα βαρέων μετάλλων που απομακρύνεται από το νερό μέσω της εκχύλισης του τσαγιού δεν είναι σαφές αν αρκεί για να έχει ουσιαστικά οφέλη για την υγεία.
Επιπλέον, τονίζει ότι η διαδικασία παρασκευής του τσαγιού είναι υποκειμενική και οι διαφορές στο νερό, τα σκεύη και τους χρόνους εκχύλισης μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά το αποτέλεσμα.
Τέλος, υπενθυμίζει ότι τα ίδια τα φύλλα του τσαγιού ενδέχεται να περιέχουν βαρέα μέταλλα, τα οποία απορροφούν από το έδαφος, γεγονός που απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση.
Η νέα αυτή μελέτη αμφισβητεί την κοινή πεποίθηση ότι η μακρά εκχύλιση του τσαγιού δεν είναι ωφέλιμη. Ενώ οι επιστήμονες συνιστούν προσοχή στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων, η έρευνα ανοίγει τον δρόμο για νέες προοπτικές στον τομέα της περιβαλλοντικής και διατροφικής επιστήμης.
Φανταστείτε την κουρκουμίνη ως πυροσβέστη του σώματός σας, πάντα έτοιμη να αναλάβει δράση και να σβήσει τις φλόγες της φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες που σιγοκαίνε και βλάπτουν τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανα αν αφεθούν ανεξέλεγκτες.
Η κουρκουμίνη είναι το κύριο συστατικό του κουρκουμά, του χρυσού μπαχαρικού από τη ρίζα του φυτού Curcuma longa. Μέλος της οικογένειας του τζίντζερ, ο κουρκουμάς οφείλει την κίτρινο-πορτοκαλί απόχρωσή του στην κουρκουμίνη.
Στο φαρμακείο της φύσης, ο κουρκουμάς είναι από παλιά γνωστός για την ικανότητά του να αντιμετωπίζει ένα ευρύ φάσμα παθήσεων, από την αρθρίτιδα και τις πεπτικές διαταραχές έως την επούλωση πληγών.
Η σύγχρονη επιστήμη έχει επίσης αρχίσει να εκτιμά τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Το 1800, οι επιστήμονες Ανρί Ωγκύστ Βόγκελ και Πιερ Ζοζέφ Πελλιτιέ [Henri Auguste Vogel, Pierre Joseph Pellitier] ανέφεραν ότι είχαν απομονώσει μια «κίτρινη χρωστική ουσία» από τον κουρκουμά, την οποία ονόμασαν κουρκουμίνη.
Το 1949, οι συγγραφείς μίας εργασίας που δημοσιεύτηκε στο Nature ήταν οι πρώτοι που εντόπισαν την ικανότητα της κουρκουμίνης να καταπολεμά τα βακτήρια. Το ενδιαφέρον για την κουρκουμίνη αυξήθηκε τη δεκαετία του 1970, με αποτέλεσμα τη διεξαγωγή περισσότερων από 17,000 δημοσιευμένων μελετών τα τελευταία 50 χρόνια.
Είτε προσθέτετε κουρκουμά στα γεύματά σας είτε τον λαμβάνετε ως συμπλήρωμα, η κουρκουμίνη είναι ένα θρεπτικό συστατικό που μπορεί πραγματικά να ωφελήσει την υγεία σας εν γένει.
Το μαύρο πιπέρι βοηθά την απορρόφηση της κουρκουμίνης από τον οργανισμό. (Εικόνα: Fei Meng, Shutterstock)
Ιδιότητες
Η κουρκουμίνη δρα προς όφελος της υγείας μας με πολλούς τρόπους:
Καταπραΰνει
Η κουρκουμίνη είναι γνωστή για την ικανότητά της να καταπραΰνει τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες, παράγοντες που συντελλούν στη χρόνιων ασθενειών όπως οι καρδιακές παθήσεις και ο διαβήτης.
Η κουρκουμίνη βοηθά στη διαχείριση του διαβήτη τύπου 2, αναστέλλοντας τον πυρηνικό παράγοντα κάππα Β, ένα μόριο που τροφοδοτεί τη φλεγμονή. Ενισχύει επίσης τη λειτουργία των Β-κυττάρων ενισχύοντας την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Με το τη βελτίωση του ενδοθηλιακή λειτουργία και μειώνοντας το οξειδωτικό στρες και τη φλεγμονή, η κουρκουμίνη διατηρεί τα αιμοφόρα αγγεία σας καθαρά και συμβάλλει στην προστασία από καταστάσεις όπως η αθηροσκλήρωση και η καρδιακή ανεπάρκεια.
Εάν τα επίπεδα οξυγόνου μειωθούν, όπως σε απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων ή σε καταστάσεις όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το άσθμα ή το εμφύσημα, η κουρκουμίνη παρεμβαίνει για να προστατεύσει τα κύτταρα της καρδιάς σας από βλάβη και θάνατο. Η κουρκουμίνη θωρακίζει, επίσης, την καρδιά από βλάβες που προκαλούνται από ορισμένα φάρμακα, σύμφωνα με αναθεώρηση του 2024
Η κουρκουμίνη έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει μια ποικιλία ‘πυρκαγιών’, από τη νόσο του Πάρκινσον (όπως έχει φανεί σε έρευνες σε ζώα) έως την γήρανση και τον καρκίνο (όπως έχει φανεί σε έρευνες σε ανθρώπους). Σύμφωνα με αναθεώρηση του 2015, η κουρκουμίνη όχι μόνο επιβραδύνει τον σχηματισμό διαφόρων όγκων, αλλά μπορεί επίσης να περιορίσει την ανάπτυξη και την εξάπλωσή τους.
Προστατεύει τις αρθρώσεις
Έρευνα έχει δείξει ότι η κουρκουμίνη είναι ανάλογη της ιβουπροφαίνης στην ανακούφιση του πόνου και τη βελτίωση της λειτουργίας σε άτομα με οστεοαρθρίτιδα. Σε τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη του 2009, το εκχύλισμα κουρκουμά λειτούργησε εξίσου καλά με την ιβουπροφαίνη στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. Το εύρημα αυτό επιβεβαιώθηκε το 2014, όταν μια άλλη μελέτη έδειξε ότι ο κουρκουμάς παρείχε συγκρίσιμη ανακούφιση από τον πόνο και τη δυσκαμψία του γόνατος. Αλλά η κουρκουμίνη δεν αφορά μόνο τον πόνο – επίσης επιβραδύνει τον εκφυλισμό των αρθρώσεων.
Αυτό που κάνει επίσης τον κουρκουμά να ξεχωρίζει είναι η ικανότητά του να παρέχει αυτά τα οφέλη με λιγότερες παρενέργειες από αυτές της ιβουπροφαίνης – κυρίως όσον αφορά τον κοιλιακό πόνο και τη δυσφορία.
Ενισχύει την εγκεφαλική λειτουργία
Η κουρκουμίνη μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσει στην πρόληψη και τη θεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ, τον πιο κοινό τύπος άνοιας μεταξύ των ηλικιωμένων. Δύο είναι οι βασικότεροι υπαίτιοι: η φλεγμονή του εγκεφάλου και η συσσώρευση πλακών β-αμυλοειδούς, οι οποίες συνδέονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Η κουρκουμίνη βελτιώνει τη μνήμη κατά 28% σε ενήλικες με ήπια προβλήματα μνήμης, δείχνοντας δυνατότητες για την όξυνση της γνωστικής λειτουργίας, σύμφωνα με μια έρευνα του 2018 μελέτη.
Η κουρκουμίνη ενισχύει επίσης τη διάθεσή σας. Μία μετα-ανάλυση του 2017 αποκάλυψε ότι η κουρκουμίνη μπορεί να αντιστρέψει την κατάθλιψη και το άγχος, κερδίζοντας φήμη και ως φυσικό αντικαταθλιπτικό. Κλινική δοκιμή του 2013 έδειξε ότι είναι εξίσου αποτελεσματική με τη φλουοξετίνη (κοινώς γνωστή ως Prozac) – χωρίς τον κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων που συνοδεύουν ενίοτε το συνταγογραφούμενο φάρμακο.
Άλλες ιδιότητες
Εκτός από τους παραπάνω ρόλους, η κουρκουμίνη έχει ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες, αποτρέποντας δυνητικά ηπατικές διαταραχές που σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες.
Επίσης, αλληλεπιδρά άμεσα με τα βακτήρια του εντέρου. Μελέτες δείχνουν ότι η κουρκουμίνη προάγει τα ωφέλιμα βακτήρια όπως τα μπιφιδοβακτηρίδια και οι γαλακτοβάκιλλοι, ενώ μειώνει τα επιβλαβή βακτήρια όπως οι εντερόκοκκοι και τα εντεροβακτήρια. Αυτή η αλλαγή στη χλωρίδα του εντέρου μπορεί να βοηθήσει στην εξήγηση των ανοσοενισχυτικών, αντιφλεγμονωδών και ρυθμιστικών της χοληστερόλης επιδράσεων της κουρκουμίνης.
Γνωρίζετε ότι…
Ο κουρκουμάς χρησιμοποιείται συνήθως ως φυσική βαφή τροφίμων και υφασμάτων.
Η κουρκουμίνη και το κύμινο προέρχονται από δύο εντελώς διαφορετικά φυτά: η κουρκουμίνη είναι η δραστική ένωση που βρίσκεται στη ρίζα του κουρκουμά (Curcuma longa), ενώ το κύμινο προέρχεται από τους σπόρους του φυτού Cuminum cyminum, που ανήκει στην οικογένεια των καροτοειδών. Και τα δύο έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση, αλλά διαφέρουν ως προς την ισχύ και τα οφέλη για την υγεία.
Σύμφωνα με κατάλογο που συνέταξε η GreenMedInfo, ο κουρκουμάς έχει δείξει αποτελεσματικότητα συγκρίσιμη με τουλάχιστον 14 συνταγογραφούμενα φάρμακα, όπως ατορβαστατίνη (εμπορική ονομασία Lipitor), ασπιρίνη, και οξαλιπλατίνη (φάρμακο για τον καρκίνο του παχέος εντέρου).
Αν και η κουρκουμίνη είναι ο ‘σταρ’, στον κουρκουμάς βρίσκεται κι άλλο ένα αξιόλογο συστατικό: η αρωματική τουρμερόνη. Σε μελέτη του 2014, η αρωματική τουρμερόνη αναγέννησε νευρώνες σε αρουραίους, γεγονός που υποδηλώνει την πιθανότητα χρήσης σε νευρολογικές διαταραχές.
Λάβετε την κουρκουμίνη από πηγές τροφίμων αν μπορείτε. Ολόκληρη η ρίζα του κουρκουμά, η οποία περιέχει κουρκουμίνη, αρωματική τουρμερόνη και μια σειρά από άλλες βιοδραστικές ενώσεις που ακόμη διερευνώνται, προσφέρει πολύ πιο ολοκληρωμένα οφέλη από ό,τι τα συμπληρώματα από μόνα τους.
Διατροφικές πηγές κουρκουμίνης είναι οι εξής:
Κουρκουμάς (φυτό Curcuma longa): είναι η πλουσιότερη φυσική πηγή κουρκουμίνης, με την κουρκουμίνη να αποτελεί περίπου το 3 – 8 % της σύνθεσής του, ανάλογα με τις συνθήκες καλλιέργειας.
Αλεσμένος κουρκουμάς: μία κουταλιά κουρκουμά σε σκόνη (περίπου 3 γραμμάρια) περιέχει συνήθως μεταξύ 30 και 90 χιλιοστόγραμμα κουρκουμίνης. Η υψηλότερη συγκέντρωση κουρκουμίνης βρίσκεται στην καθαρή σκόνη κουρκουμά, με μέσο όρο 3,14 % κατά βάρος.
Μάνγκο τζίντζερ: συγγενής του κουρκουμά με ήπιο άρωμα που θυμίζει μάνγκο, το τζίντζερ μάνγκο περιέχει κουρκουμίνη, την ίδια ένωση που είναι υπεύθυνη για τα αντιφλεγμονώδη οφέλη του κουρκουμά, και χρησιμοποιείται παραδοσιακά τόσο στα τρόφιμα όσο και στην ιατρική.
Σκόνη κάρυ: Παρόλο που η κουρκουμίνη είναι ένα από τα κύρια συστατικά των μειγμάτων κάρυ, οι περισσότερες σκόνες κάρυ περιέχουν σχετικά χαμηλά επίπεδα κουρκουμίνης και η περιεκτικότητά τους ποικίλλει σημαντικά.
Άλλα είδη διατροφής: Μπορεί να καταναλώνετε ήδη κουρκουμίνη χωρίς καν να το γνωρίζετε. Λόγω του ζωηρού του χρώματος, ο κουρκουμάς προστίθεται συχνά στη μουστάρδα, τα δημητριακά, το τυρί, τα τσιπς, τη μαγιονέζα, το βούτυρο, τα τουρσιά και τα αρτοσκευάσματα. Αυτά τα τρόφιμα περιέχουν μικρές ποσότητες κουρκουμίνης.
Συνταγή: Χρυσό γάλα με μπαχαρικά
΄Σε πέντε λεπτά μπορείτε να φτιάξετε ένα ζεστό, αντιφλεγμονώδες ρόφημα γεμάτο κουρκουμίνη. Το μαύρο πιπέρι ενισχύει την απορρόφηση της κουρκουμίνης, ενισχύοντας λίγο ακόμα την υγεία σας!
Υλικά για 1 φλιτζάνι
1 φλιτζάνι γάλα (γαλακτοκομικό, αμυγδάλου, βρώμης ή καρύδας)
1 κουταλάκι του γλυκού λάδι καρύδας
½ κουταλάκι του γλυκού τριμμένο κουρκουμά
¼ κουταλάκι του γλυκού κανέλα
Μία πρέζα μαύρο πιπέρι
1 κουταλάκι του γλυκού ακατέργαστο μέλι ή σιρόπι σφενδάμου (προαιρετικά)
Εκτέλεση
Βάλτε όλα τα υλικά σε ένα κατσαρολάκι και ζεστάνετε σε μέτρια προς χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να λιώσει το λάδι.
Χτυπήστε τα μαζί και αφήστε το μείγμα να σιγοβράσει για περίπου 5 λεπτά, ανακατεύοντας περιστασιακά.
Αφαιρέστε από τη φωτιά και σερβίρετε. Απολαύστε το ζεστό.
Άλλοι τρόποι χρήσης του κουρκουμά στα γεύματα:
Τρίψτε φρέσκια ρίζα κουρκουμά στις σαλάτες για μια πικάντικη, γήινη γεύση και ζωντανό χρώμα.
Πασπαλίστε αλεσμένο κουρκουμά σε ομελέτα ή τόφου για ένα χρυσαφένιο, γεμάτο θρεπτικά συστατικά πρωινό.
Ανακατέψτε κουρκουμά σε smoothies με μπανάνα, ανανά και γάλα καρύδας.
Προσθέστε κουρκουμά σε σούπες όπως φακές, καρότου ή κολοκύθας για μια ζεστή, θρεπτική γεύση.
Ανακατέψτε τον κουρκουμά στο ρύζι ή την κινόα κατά το μαγείρεμα για ένα διακριτικά καρυκευμένο, χρυσαφένιο συνοδευτικό πιάτο.
Ανακατέψτε τον κουρκουμά με ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού και μαύρο πιπέρι σε σάλτσες σαλάτας για ένα πικάντικο άρτυμα.
Ενσωματώστε κουρκουμά σε μαρινάδες για κοτόπουλο, τόφου ή ψάρι για πιο έντονη γεύση.
Ρίξτε τον κουρκουμά στα ψητά λαχανικά όπως κουνουπίδι, καρότα ή πατάτες που ετοιμάζετε για συνοδευτικό.
Προσθέστε κουρκουμά σε κάρυ και βραστά φαγητά για πιο κλασική, γήινη γεύση.
Πασπαλίστε με κουρκουμά καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς ή σπόρους για ένα αλμυρό, αντιφλεγμονώδες σνακ.
Για μέγιστη απορρόφηση
Η κουρκουμίνη έχει μια αδυναμία: απορροφάται δύσκολα από τον οργανισμό. Ωστόσο, ο συνδυασμός της με μαύρο πιπέρι (που περιέχει πιπερίνη) αυξάνει την απορρόφησή της κατά 2.000 %, σύμφωνα με πρώιμη μελέτη. Στην παραδοσιακή ινδική κουζίνα, θα δείτε συχνά τον κουρκουμά και το μαύρο πιπέρι να χρησιμοποιούνται μαζί σε μείγματα μπαχαρικών.
Η κουρκουμίνη είναι λιπόφιλη, δηλαδή διαλύεται στο λίπος, οπότε η κατανάλωσή της με λάδι ή λίπος επίσης βοηθά τον οργανισμό σας να την απορροφήσει πιο αποτελεσματικά.
Άλλες πηγές
Πέρα από τη λήψη μέσω της τροφής, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να αποκομίσετε τα οφέλη της κουρκουμίνης.
Συμπληρώματα από το στόμα
Τα εμπορικά συμπληρώματα κουρκουμίνης αποτελούνται συνήθως από ένα μείγμα κουρκουμίνης, ντεμεθοξυκουρκουμίνης και δισδεμεθοξυκουρκουμίνης. Ωστόσο, μπορεί να περιέχουν πλήθος συστατικών και οι αποκλίσεις μεταξύ των αναγραφόμενων και των πραγματικών συστατικών ή των ποσοτήτων τους είναι συχνές. Διάφοροι τύποι συμπληρωμάτων κουρκουμίνης και κουρκουμά είναι διαθέσιμοι στην αγορά των ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων:
Κουρκουμάς σε σκόνη: Αυτή είναι η απλούστερη μορφή, η οποία παρασκευάζεται με ξήρανση και άλεση ολόκληρης της ρίζας κουρκουμά σε σκόνη. Αν και περιέχει κουρκουμίνη, η συγκέντρωση είναι σχετικά χαμηλή, συνήθως γύρω στο 2 – 5%.
Εκχυλίσματα κουρκουμίνης: Αυτά τα εκχυλίσματα λαμβάνονται με απομόνωση και συμπύκνωση της κουρκουμίνης από τη ρίζα του κουρκουμά, με αποτέλεσμα υψηλότερο ποσοστό κουρκουμινοειδών (συχνά έως και 95%). Στην πραγματικότητα, 95% σκόνες κουρκουμίνης χρησιμοποιούνται συχνά σε ιατρικές μελέτες και ορισμένα εκχυλίσματα υψηλής ισχύος φθάνουν σε συγκεντρώσεις 98% ή υψηλότερες.
Κάψουλες: Ο κουρκουμάς και η σκόνη κουρκουμίνης συχνά ενθυλακώνονται για εύκολη και ακριβή δοσολογία.
Υγρό: Τόσο ο κουρκουμάς όσο και η κουρκουμίνη διατίθενται σε υγρή μορφή. Τα υγρά συμπληρώματα περιέχουν συχνά πρόσθετα συστατικά, οπότε φροντίστε να διαβάσετε την ετικέτα των συστατικών.
Τσίχλες: Οι τσίχλες κουρκουμίνης είναι μια διασκεδαστική και βολική επιλογή για τους ανθρώπους που δεν τους αρέσει να καταπίνουν χάπια. Ωστόσο, συνήθως είναι επιβεβαρυμένα με πρόσθετη ζάχαρη και υλικά πλήρωσης, που εξουδετερώνουν τα οφέλη για την υγεία – διαβάστε προσεκτικά την ετικέτα των συστατικών.
Η πιπερίνη, μια βασική ένωση του μαύρου πιπεριού, προστίθεται συνήθως στα συμπληρώματα για να αυξήσει τη βιοδιαθεσιμότητα της κουρκουμίνης, αν και υψηλότερες δόσεις μπορεί να παρεμβαίνουν με την μεταβολισμό ορισμένων φαρμάκων, αυξάνοντας δυνητικά την συγκέντρωση στην κυκλοφορία του αίματος και επιβαρύνοντας το συκώτι. Επιπλέον, η πιπερίνη μπορεί να προκαλέσει πεπτικές ευαισθησίες σε ορισμένους ανθρώπους, ενώ δεν υπάρχουν μακροχρόνιες μελέτες ασφάλειας για τακτική χρήση υψηλών δόσεων.
Εκτός από την πιπερίνη, μερικές φορές χρησιμοποιούνται διαφορετικές μέθοδοι χορήγησης για τη βελτίωση της απορρόφησης της κουρκουμίνης από τον οργανισμό στα συμπληρώματα, όπως μικροσκοπικά σωματίδια (νανοσωματίδια), φορείς με βάση το λίπος (λιποσώματα) και άλλες δομές που βοηθούν την κουρκουμίνη να εισέλθει πιο αποτελεσματικά στον οργανισμό.
Ενώ τα εκχυλίσματα κουρκουμίνης πωλούνται ως μη συνταγογραφούμενα συμπληρώματα διατροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες, συχνά με ετικέτες που ισχυρίζονται ότι περιέχουν κατά 95% κουρκουμινοειδή, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) δεν ρυθμίζει αυστηρά αυτούς τους ισχυρισμούς. Δεδομένου ότι τα συμπληρώματα διατροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν απαιτούν εκτεταμένη έγκριση πριν από την κυκλοφορία τους από τον FDA, οι κατασκευαστές είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την ασφάλειά τους. Παρόλα αυτά, δεν υποχρεούνται να αποδείξουν την ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητά τους πριν από την κυκλοφορία τους στην αγορά.
Πέρα από τους ενίοτε διογκωμένους ισχυρισμούς των κατασκευαστών σχετικά με την περιεκτικότητα σε κουρκουμίνη, η οποία, μαζί με τη χρήση συνθετικών κουρκουμινοειδών, αποτελεί την πρωταρχική ανησυχία στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, οι προσμείξεις αποτελούν επίσης πρόβλημα με τα μπαχαρικά και τα συμπληρώματα. Μελέτη του 2023, στο Food and Chemical Toxicology, διαπίστωσε ότι σχεδόν το ένα τρίτο από 233 δείγματα κουρκουμά από μια περιοχή στο Πακιστάν περιείχαν χρωστικές ουσίες Sudan, οι οποίες είναι παράνομα πρόσθετα τροφίμων που χρησιμοποιούνται για τον χρωματισμό μπαχαρικών. Ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) θεωρεί τις χρωστικές ουσίες Σουδάν έμμεσα καρκινογόνες.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι πάνω από το 30% των δειγμάτων κουρκουμά περιείχαν επίπεδα αφλατοξινών ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση. Οι αφλατοξίνες είναι ουσίες που παράγονται από το είδος του μύκητα Aspergillus και χαρακτηρίζονται ως καρκινογόνα κατηγορίας 1 από την IARC. Άλλη μελέτη του 2020 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο κουρκουμάς μπορεί να έχει «πολύ υψηλά επίπεδα μόλυνσης από βακτηριακούς σπόρους».
Σε μια μελέτη περιοχών που παράγουν πάνω από το 80% της παγκόσμιας προσφοράς κουρκουμά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 14% των δειγμάτων κουρκουμά περιείχαν επίπεδα μολύβδου πάνω από 500 φορές το ρυθμιστικό όριο στο Πακιστάν, την Ινδία και το Νεπάλ.
Τα ευρήματα αυτά καταδεικνύουν τη σημασία της προμήθειας συμπληρωμάτων υψηλής ποιότητας. Όταν επιλέγετε ένα συμπλήρωμα κουρκουμά, φροντίστε να ελέγξετε την ετικέτα ή να ρωτήσετε τον κατασκευαστή αν έχει ελεγχθεί για βαρέα μέταλλα, μυκοτοξίνες (όπως οι αφλατοξίνες), συνθετικά κουρκουμινοειδή και συνολική καθαρότητα, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης προσμίξεων όπως οι χρωστικές ουσίες του Σουδάν. Εναλλακτικά, μπορείτε να επιλέξετε την ολική μορφή κουρκουμά για να μειώσετε τον κίνδυνο αυτών των προσμίξεων. Όποτε είναι δυνατόν, επιλέξτε βιολογικά προϊόντα για να ελαχιστοποιήσετε την έκθεση σε πιθανές τοξίνες, όπως φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα όπως η γλυφοσάτη.
Τοπικές εφαρμογές
Το αιθέριο έλαιο κουρκουμά εξάγεται από τη ρίζα κουρκουμά. Περιέχει κουρκουμόνες, μια άλλη κατηγορία βιοδραστικών ενώσεων που βρίσκονται στον κουρκουμά.
Επιπλέον, έχουν αναπτυχθεί κρέμες κουρκουμίνης για την υγεία του δέρματος. Μελέτη του 2012 έδειξε ότι ένα τοπικό σκεύασμα κουρκουμίνης ήταν εξίσου αποτελεσματικό με την από του στόματος χορηγούμενη κουρκουμίνη στην καταστολή της ανάπτυξης όγκων σε έρευνα για τον καρκίνου του δέρματος σε ποντίκια.
Η κουρκουμίνη μπορεί να ληφθεί μέσω διαδερμικών επιθεμάτων που την απελευθερώνουν αργά στο δέρμα. Σε μελέτη του 2022, αυτά τα επιθέματα βρέθηκαν αποτελεσματικά ως βοηθητικό αναλγητικό στη μείωση του οξέος μετεγχειρητικού πόνου σε ασθενείς.
Υποστηρικτικές θρεπτικές ουσίες
Η λήψη μεγάλων ποσοτήτων κουρκουμίνης σε μορφή συμπληρώματος μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει ήπιες πεπτικές ενοχλήσεις όπως αέρια, διάρροια και κράμπες, μαζί με περιστασιακούς πονοκεφάλους και ναυτία. Αλλά αν συνδυάσετε τον κουρκουμά με τζίντζερ, είναι σαν να καλείτε ένα επιπλέον πυροσβεστικό όχημα.
Αυτό το δίδυμο λειτουργεί για τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου, ενώ παράλληλα ηρεμεί τη ναυτία και αποσοβεί πιθανές πεπτικές παρενέργειες.
Ανεπάρκεια
Καθώς η κουρκουμίνη δεν είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, δεν υπάρχει κατάσταση αναγνωρισμένη ως «ανεπάρκεια κουρκουμίνης». Σε αντίθεση με τις βιταμίνες ή ορισμένα μέταλλα, η έλλειψη κουρκουμίνης στη διατροφή δεν προκαλεί συγκεκριμένα συμπτώματα.
Συνιστώμενη διατροφική πρόσληψη
Ο FDA έχει χαρακτηρίσει την κουρκουμίνη ως γενικά αναγνωρισμένη ως ασφαλής (GRAS). Ωστόσο, δεδομένου ότι η κουρκουμίνη δεν είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, η Εθνική Ακαδημία Ιατρικής δεν έχει καθορίσει Συνιστώμενη Διατροφική Δόση (RDA).
Η Κοινή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων FAO/WHO για τα Πρόσθετα Τροφίμων (JECFA) και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) δημιούργησαν μια αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη (ADI) για την κουρκουμίνη έως 3 χιλιοστόγραμμα ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους. Μελέτη του 2001 κατέδειξε καλή ανεκτικότητα και ασφαλές προφίλ της κουρκουμίνης, ακόμη και σε δόσεις που κυμαίνονται από 4.000 έως 8.000 χιλιοστόγραμμα ημερησίως. Οι δόσεις που υπερέβαιναν αυτό το όριο θεωρήθηκαν απαράδεκτες για τους συμμετέχοντες στη μελέτη ασθενείς λόγω του μεγάλου όγκου του συμπληρώματος. Άλλες έρευνες έχουν αποδείξει την ασφάλεια της κουρκουμίνης σε δόσεις έως και 12 γραμμάρια την ημέρα επί τρεις μήνες.
Τοξικότητα
Ο κουρκουμάς στα τρόφιμα είναι γενικά ασφαλής για τους περισσότερους ανθρώπους. Ωστόσο, όταν πρόκειται για συμπληρώματα ή υψηλότερες δόσεις, ορισμένες ομάδες θα πρέπει να είναι προσεκτικές και να συμβουλεύονται έναν γιατρό, ειδικά αν λαμβάνουν φάρμακα. Πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ακόλουθοι παράγοντες κινδύνου:
Θέματα χοληδόχου κύστης: Η κουρκουμίνη μπορεί να διεγείρει την παραγωγή χολής, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει προβλήματα της χοληδόχου κύστης, όπως πέτρες στη χολή ή αποφράξεις των χοληφόρων πόρων.
Κύηση: Η λήψη συμπληρωμάτων κουρκουμά ή υψηλών δόσεων θα μπορούσε να διεγείρει τις συσπάσεις της μήτρας ή να επηρεάσει την εγκυμοσύνη.
Αιμορραγικές διαταραχές: Ο κουρκουμάς μπορεί να επιβραδύνει την πήξη του αίματος, αυξάνοντας δυνητικά τον κίνδυνο αιμορραγίας σε άτομα με παθήσεις όπως η αιμορροφιλία ή σε άτομα που μελανιάζουν εύκολα.
Ανεπάρκεια σιδήρου: Όσοι πάσχουν από αναιμία ή χαμηλά επίπεδα σιδήρου θα πρέπει να αποφεύγουν την υπερβολική κατανάλωσή του.
Σε μια μελέτη του 2006 για τη σχέση δόσης-απόκρισης, στην οποία συμμετείχαν 24 συμμετέχοντες που έλαβαν δόσεις που κυμαίνονταν από 500 έως 12.000 χιλιοστόγραμμα, το 30% εμφάνισε ελάχιστη τοξικότητα με συμπτώματα όπως διάρροια, πονοκέφαλο, εξάνθημα και κίτρινα κόπρανα. Ωστόσο, τα συμπτώματα αυτά δεν φάνηκε να σχετίζονται με τη δόση.
Σε κλινική δοκιμή του 2004, 15 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου έλαβαν δόσεις κουρκουμίνης που κυμαίνονταν από 0,45 έως 3,6 γραμμάρια ημερησίως επί τέσσερεις μήνες. Ανέφεραν ότι παρουσίασαν ναυτία και διάρροια, μαζί με αυξημένα επίπεδα αλκαλικής φωσφατάσης ορού και γαλακτικής αφυδρογονάσης, τα οποία θα μπορούσαν να υποδηλώνουν ηπατικά, οστικά ή προβλήματα ιστών (αλλά αυτά θα μπορούσαν να σχετίζονται με την εξέλιξη του καρκίνου σε αυτούς τους ασθενείς).
Άλλες πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες της κουρκουμίνης περιλαμβάνουν σοβαρή κοιλιακή πληρότητα ή πόνο. Άτομα που λάμβαναν συμπληρώματα κουρκουμά βίωσαν ξηροστομία, μετεωρισμό, ερεθισμό του στομάχου και ηπατοτοξικότητα (τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ίκτερος, σκούρα ούρα, κόπωση και πολλαπλούς πόνους στις αρθρώσεις). Η μακροχρόνια λήψη υψηλών δόσεων κουρκουμά ή συμπληρωμάτων κουρκουμίνης μπορεί να προκαλέσει στομαχικές διαταραχές, ακόμη και έλκος στομάχου.
Αλληλεπιδράσεις
Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η κουρκουμίνη εμποδίζει τη συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων. Έτσι, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αιμορραγίας στα άτομα που λαμβάνουν φάρμακα για την αραίωση του αίματος, όπως η ασπιρίνη, η κλοπιδογρέλη, η δαλτεπαρίνη, η ενοξαπαρίνη, η ηπαρίνη, η τικλοπιδίνη και η βαρφαρίνη.
Η κουρκουμίνη μπορεί επίσης να αλληλεπιδράσει με φάρμακα που μειώνουν τα οξέα του στομάχου, αυξάνοντας δυνητικά την παραγωγή στομαχικού οξέος. Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν τη σιμετιδίνη, τη φαμοτιδίνη, τη ρανιτιδίνη, την εσομεπραζόλη, την ομεπραζόλη και τη λανσοπραζόλη. Η κουρκουμίνη μπορεί επίσης να ενισχύσει τις επιδράσεις των φαρμάκων για τον διαβήτη, αυξάνοντας τον κίνδυνο χαμηλού σακχάρου στο αίμα.
Ορισμένα συμπληρώματα κουρκουμίνης περιλαμβάνουν επίσης πιπερίνη για καλύτερη απορρόφηση. Ωστόσο, η πιπερίνη μπορεί να ενισχύσει τη συσσώρευση ορισμένων φαρμάκων στο σύστημα του σώματος και να επιβραδύνει την απομάκρυνσή τους από τον οργανισμό. Τα φάρμακα που μπορεί να επηρεαστούν περιλαμβάνουν τη φαινυτοΐνη, την προπρανολόλη, τη θεοφυλλίνη και την καρβαμαζεπίνη.
Για τους λάτρεις του τσαγιού, τα κινέζικα τσάγια καταλαμβάνουν την πρώτη θέση. Η τέχνη της κατανάλωσης τσαγιού ασκείται στην Κίνα εδώ και χιλιάδες χρόνια και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την επεξεργασία του τσαγιού έχουν κληρονομηθεί από πολύ παλιά.
Η μακροχρόνια αυτή παράδοση αποτελεί ακόμα μέρος της καθημερινής ζωής των ανθρώπων στην Κίνα.
Η ταξινόμηση των κινεζικών ποικιλιών τσαγιού βασίζεται στη μέθοδο της αρχικής επεξεργασίας κατά τη συγκομιδή και τα είδη τσαγιού καθορίζονται από την επακόλουθη επεξεργασία. Εάν δεν είστε σίγουροι ποιο τσάι να προτιμήσετε, οι παρακάτω πληροφορίες σχετικά με τις μεθόδους επεξεργασίας και τους τύπους κινέζικου τσαγιού ίσως σας βοηθήσουν.
Η ταξινόμηση των κινεζικών ποικιλιών τσαγιού βασίζεται στη μέθοδο της πρωτογενούς επεξεργασίας κατά τη συγκομιδή και οι τύποι τσαγιού καθορίζονται με μεταγενέστερη επεξεργασία. (Pixabay)
Μέθοδοι επεξεργασίας τσαγιού
Χωρίς ζύμωση
Τσάι που δεν έχει υποστεί ζύμωση σημαίνει ότι τα φύλλα μαζεύονται, αποξηραίνονται και συσκευάζονται άμεσα, ώστε να διατηρήσουν μέρος της αρχικής τους γεύσης. Τα φύλλα μπορούν στη συνέχεια να μαγειρευτούν στον ατμό, να ισοπεδωθούν ή ακόμα και να τυλιχτούν για να εξαχθούν τόσο το άρωμα όσο και η γεύση του τσαγιού.
Μεημιζύμωση
Η διαδικασία της ημιζύμωσης είναι παρόμοια με αυτήν της ζύμωσης, με τη διαφορά ότι ο χρόνος οξείδωσης μειώνεται, ώστε να πάρει το τσάι μία ξεχωριστή γεύση. Τα φύλλα αυτού του τσαγιού έχουν συνήθως απαλό πράσινο χρώμα με κόκκινες άκρες και ένα λεπτό, μοναδικό άρωμα.
Με πλήρη ζύμωση
Για να αναπτυχθεί περαιτέρω το άρωμα του τσαγιού, τα φύλλα διατηρούνται σε θερμότητα και υγρασία για αρκετές ώρες, με αποτέλεσμα να μαυρίζουν καθώς διασπώνται οι χημικές ουσίες στα φύλλα. Τα ζεστά και υγρά φύλλα στη συνέχεια αποξηραίνονται, ταξινομούνται και συσκευάζονται. Η παρατεταμένη ζύμωση απελευθερώνει επίσης περισσότερη καφεΐνη. Το πράσινο τσάι που δεν έχει υποστεί ζύμωση περιέχει το ένα τρίτο της καφεΐνης του μαύρου τσαγιού.
Με μεταζύμωση
Όπως υποδηλώνει το όνομα, αυτό το είδος τσαγιού αποθηκεύεται συμπιεσμένο για πολλά χρόνια σε δροσερά, στεγνά κελάρια πριν δοθεί για κατανάλωση. Μόλις συλλεχθούν τα φρέσκα φύλλα, υποβάλλονται σε επεξεργασία με στερέωση, κύλιση και δεματοποίηση, διαδικασία που τους προσδίδει μια πιο περίπλοκη γεύση πριν από την αποθήκευση.
Τύποι κινέζικου τσαγιού
Πράσινο τσάι
Το παλαιότερο και πιο γνωστό κινέζικο τσάι είναι το πράσινο. Δεν υπόκειται σε ζύμωση, αλλά συλλέγονται τα φύλλα του και ξηραίνονται. Τα παραδοσιακά πράσινα τσάγια έχουν ανοιχτό χρώμα και έντονη γεύση και παράγονται κυρίως στις επαρχίες Τζιανγκσί, Τζετζιάνγκ και Ανχουί. Το πράσινο τσάι έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες.
Κίτρινο τσάι
Το κίτρινο τσάι είναι ένα μη ζυμωμένο τσάι που λαμβάνεται με φυσική ξήρανση. Έχει χαρακτηριστική μυρωδιά και γεύση παρόμοια με το λευκό και το πράσινο τσάι. Το πιο διάσημο κίτρινο τσάι παράγεται στην επαρχία Χουνάν και ονομάζεται Τζουνσάν Γιντζέν (Junshan Yinzhen).
Λευκό τσάι
Το λευκό τσάι είναι ένα μοναδικό προϊόν της Κίνας λόγω της απαλής και λεπτής γεύσης του. Είναι ένα μη ζυμωμένο τσάι, με ιδιότητες παρόμοιες με αυτές του πράσινου και του κίτρινο τσαγιού. Το λευκό τσάι παράγεται κυρίως στο Φουτζιάν και οι πιο δημοφιλείς μάρκες είναι οι Silver Needle, White Peony και White Eyebrow.
Το πράσινο τσάι είναι το παλαιότερο και πιο φημισμένο κινέζικο τσάι. (Grafvision via Dreamstime)
Τσάι Oolong
Το τσάι Oolong ή μπλε τσάι είναι ένα ημιζυμωμένο τσάι με μοναδικά χαρακτηριστικά. Το επίπεδο οξείδωσης αυτού του τσαγιού είναι μεταξύ πράσινου και μαύρου και καθορίζεται από τη διαδικασία ξήρανσης. Το λαμπερό κιτρινωπό χρώμα του συνοδεύεται από φρέσκο άρωμα και μακρά αρωματική επίγευση. Χρησιμοποιείται ευρέως για απώλεια βάρους. Το τσάι Oolong παράγεται κυρίως στο Φουτζιάν και το Γκουανγκντόνγκ της Κίνας, καθώς και στην Ταϊβάν.
Μαύρο τσάι
Το μαύρο τσάι έχει υποστεί πλήρη ζύμωση και έχει πλούσια αρωματική γεύση και βαθύ κοκκινωπό χρώμα. Είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές κινέζικο τσάι μετά το πράσινο τσάι. Μια αγαπημένη μάρκα μαύρου τσαγιού είναι το Keemun, το οποίο παράγεται κυρίως στις επαρχίες Τσίμεν, Γίντε και Γιουνάν.
Τσάι Pu-erh
Αυτή η παραδοσιακή ποικιλία τσαγιού λαμβάνεται με μεταζύμωση μαύρου, πράσινου ή oolong τσαγιού. Πρόκειται για ένα σκούρο τσάι με απαλή και χαρακτηριστική, γήινη γεύση. Το τσάι Pu-erh (που-ερ) προέρχεται από την επαρχία Γιουνάν, όπου παράγεται ακόμα και σήμερα. Υπάρχουν δύο τύποι: το ακατέργαστο ή πράσινο Pu-erh και το ώριμο Shu Pu-erh.
Ως παιδί, τη δεκαετία του 1950, ο Μπραντ Χάρρις, σχεδόν κάθε Χριστούγεννα, έπαιρνε κάλτσες, ένα καινούργιο τζιν και -αν ήταν τυχερός- ένα καινούργιο πουλόβερ για δώρο.
Ζούσε με τη μητέρα του, τη γιαγιά του, τη θεία του και τον μικρότερο αδελφό του. Τα οικονομικά τους ήταν δύσκολα, αλλά πάντα υπήρχε φαγητό στο τραπέζι, όπως και ένα πλούσιο δείπνο τα Χριστούγεννα.
«Ποτέ δεν αισθανθήκαμε στερημένοι, αλλά και δεν συγκρίναμε αυτά που είχαμε με το έχειν των άλλων», δήλωσε ο κος Χάρρις, 87 ετών τώρα, στους Epoch Times. «Ήταν πραγματικά μια υπέροχη εποχή. Πολύ λιγότερο επιπόλαιη. Νομίζω ότι αυτό μας έκανε μία καλύτερη γενιά.»
Για να συμβάλλει στα έξοδα, συνήθως έκανε περισσότερες από μία δουλειές ταυτόχρονα, μεταξύ των οποίων και το μοίρασμα εφημερίδων μέχρι να αποφοιτήσει από το Λύκειο. Ήταν μεγάλη η χαρά του όταν μια χρονιά έλαβε για τα Χριστούγεννα ένα ποδήλατο Hawthorne με ρεζερβουάρ και προβολέα.
«Ήταν ένα από τα βραβεία μου και το είχα για όλα τα χρόνια που πήγαινα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο», είπε ο κος Χάρρις. «Πιθανότατα ‘ξέκανα’ δύο ή τρία ποδήλατα, μοιράζοντας εφημερίδες τότε.»
Η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση του σπιτιού του ήταν κάπως φτωχή – δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν δέντρο, οπότε συνήθως έκοβαν ένα δέντρο από την ιδιοκτησία ενός φίλου τους – ωστόσο ο Μπραντ και τα αδέλφια του ποτέ δεν αμελούσαν να αγοράσουν κάτι για τη μαμά. Μια χρονιά, το δώρο της ήταν ένα σετ ροζ διαφανών πιάτων σερβιρίσματος για οκτώ άτομα, που δεν κόστιζαν πάνω από 3 δολλάρια.
Αυτές τις μέρες, ο κος Χάρρις δεν προσπαθεί πλέον να βρίσκει ιδιαίτερα δώρα για κάθε μέλος της οικογένειας. Έχει 14 δισέγγονα. Φτιάχνει σπιτικές καραμέλες και δίνει χρήματα.
Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλουν τα παιδιά και δεν τα έχουν ήδη, λέει.
«Διαπιστώσαμε πριν από πολύ καιρό ότι τα χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων ταιριάζουν σε όλους και έχουν πάντα το σωστό μέγεθος και χρώμα», δήλωσε ο κος Χάρρις. «Ξοδεύω περισσότερα για τα Χριστούγεννα από όσα έβγαζε η μητέρα μου σε έναν χρόνο.»
Η εμμονή της δαπάνης
Το να κάνεις χριστουγεννιάτικα δώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πάντα μεγάλη υπόθεση, η οποία φαίνεται ότι γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Τα διαθέσιμα στοιχεία για τα τελευταία 20 χρόνια δείχνουν ότι οι συνολικές δαπάνες έχουν σχεδόν διπλασιαστεί από το 2003, με άνοδο κάθε χρόνο – εκτός από τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008. Το National Retail Federation (NRF) προβλέπει ότι η ανάπτυξη θα είναι λίγο χαμηλότερη (3% έως 4%) το 2023 από ό,τι το 2022.
(The Epoch Times)
Οι συνολικές δαπάνες για τις γιορτές φέτος στην Αμερική αναμένεται να ανέλθουν σε τουλάχιστον 937 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την NRF. Tο 1950, οι συνολικές δαπάνες για τις ΄γιορτές ήταν 40,2 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά αυτό είναι χωρίς να συνυπολογίζεται ο πληθωρισμός και η αύξηση του πληθυσμού.
Αυτή ήταν η εποχή πριν από τις πιστωτικές κάρτες, πριν από τις μονάδες αποθήκευσης, πριν από τη μαζική αύξηση του χρέους των νοικοκυριών στην Αμερική. Ήταν μία εποχή που ήταν εύκολο να αγοράσεις ένα χριστουγεννιάτικο δώρο, επειδή όλοι χρειάζονταν κάτι.
Οι Αμερικανοί πάντα ξόδευαν πολλά χρήματα κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Αυτό που έχει αλλάξει δραματικά είναι το πόσα ξοδεύουν τον υπόλοιπο χρόνο και πόσα δανείζονται για να διατηρήσουν αυτές τις δαπάνες.
Στριμωγμένο πλήθος στο πολυκατάστημα Macy’s, τη ‘Μαύρη Παρασκευή’ του 2003 στη Νέα Υόρκη. Οι ετήσιες εορταστικές δαπάνες διπλασιάστηκαν σε σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια τις δύο δεκαετίες που πέρασαν από τότε. (Stephen Chernin/Getty Images)
Τα ψώνια έχουν γίνει μία εμμονή που διαρκεί όλο το χρόνο, μετατρέποντας την προσφορά χριστουγεννιάτικων δώρων σε υποχρέωση και μερικές φορές ακόμη και σε βάρος. Μερικές φορές, τα δώρα που λαμβάνουμε και προσφέρουμε απλώς προστίθενται στον σωρό των αντικειμένων που ήδη κατέχουμε.
Η ανάμνηση της αξίας των πιο ουσιαστικών και αναγκαίων δώρων των προηγούμενων γενεών θα μπορούσε να μας βοηθήσει να μεταφέρουμε την προσοχή μας από το δώρο σαν αντικείμενο στην πράξη της προσφοράς και στην αξία των σχέσεων.
Όταν άλλαξαν όλα
Οι κατάλογοι της Sears, περιλαμβανομένου του ετήσιου βιβλίου επιθυμιών και των χριστουγεννιάτικων καταλόγων, απογειώθηκαν καθώς άρχισαν να εμφανίζονται οι πιστώσεις. Ακόμα και το «Sears Christmas Book του 1956» είχε περισσότερες από 450 σελίδες γεμάτες παιχνίδια, εργαλεία, ρούχα, οικιακά σκεύη και πολλά άλλα – όλα προωθούμενα ως τα τέλεια δώρα για τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Οι κατάλογοι πρότειναν νέες ιδέες για χριστουγεννιάτικα δώρα. Κάθε Αμερικανός μπορούσε να φανταστεί ένα νέο επίπεδο κατανάλωσης, με αντικείμενα που ποτέ πριν δεν θα σκεφτόταν να αγοράσει και τα οποία τώρα εμφανίζονταν σε δελεαστική ποικιλία.
Φυσικά, όλες αυτές οι δυνατότητες είχαν ελάχιστη σημασία χωρίς την ανάλογη αγοραστική δύναμη – και τα εισοδήματα τότε ήταν ακόμη περιορισμένα, όπως ακριβώς και σήμερα. Ωστόσο, οι καταναλωτικές συνήθειες των Αμερικανών έπαψαν ξαφνικά να περιορίζονται από το πορτοφόλι τους.
Ενώ η εμπορική πίστωση συνδεόταν παλαιότερα με την οικονομικά πιο, στα μεταπολεμικά χρόνια παρατηρήθηκε έκρηξη των καταναλωτικών δανείων και των πιστωτικών καρτών για την ταχέως αναπτυσσόμενη μεσαία τάξη.
Ένα αποκαλυπτικό στατιστικό στοιχείο είναι ο λόγος χρέους προς εισόδημα των νοικοκυριών, ο οποίος δείχνει πόσο από το μηνιαίο εισόδημα ενός νοικοκυριού πηγαίνει για την πληρωμή του χρέους. Όσο υψηλότερη είναι η αναλογία, τόσο περισσότερο μηνιαίο εισόδημα πηγαίνει για αποπληρωμές χρεών.
Το Ινστιτούτο Νέας Οικονομικής Σκέψης εξέτασε διεξοδικά το χρέος από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η αναλογία χρέους προς εισόδημα νοικοκυριών ήταν 30%, έως το 2016, που η εν λόγω αναλογία έφτασε το 120%. Με άλλα λόγια, μέχρι το 2016, το μέσο αμερικανικό νοικοκυριό χρεωνόταν όλο και περισσότερο κάθε μήνα.
(The Epoch Times)
«Η έκρηξη του χρέους των αμερικανικών νοικοκυριών τις τελευταίες δεκαετίες ήταν πρώτα και κύρια υπόθεση της μεσαίας τάξης. Τα εισοδήματα της μεσαίας τάξης αυξήθηκαν κατά 20% από το 1970, το χρέος της μεσαίας τάξης κατά 250%», αναφέρει η έκθεση του ινστιτούτου. Με άλλα λόγια, τώρα ξοδεύουμε πολύ περισσότερα από όσα βγάζουμε, κάτι που αποτελεί μια δραματική αλλαγή από τη δεκαετία του 1950.
Η Ρέιτσελ Κρουζ, οικονομική εμπειρογνώμονας στη Ramsey Solutions, εταιρεία που βοηθά τους ανθρώπους να ρυθμίζουν τα χρέη τους και να λαμβάνουν καλύτερες οικονομικές αποφάσεις, λέει ότι οι Αμερικανοί ξοδεύονται δημιουργώντας βασανιστικά χρέη.
«Το ίδιο το χρέος των πιστωτικών καρτών έχει ξεπεράσει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, το υψηλότερο στην ιστορία», δήλωσε η κα Κρουζ στους Epoch Times.
Χριστουγεννιάτικες αγορές σε πολυκατάστημα της Νέας Υόρκης, στις 11 Δεκεμβρίου 2023. Όντας υπερπλήρεις αγαθών, η εύρεση δώρων με νόημα αποτελεί πλέον πρόκληση για τους καταναλωτές. (Michael M. Santiago/Getty Images)
Τα χρέη μας έχουν γίνει τόσο μεγάλα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ζήτημα δημόσιας υγείας. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2018 στο PNAS διαπίστωσε ότι «η υπερκατανάλωση και η υπερχρέωση […] οδηγούν σε κοινωνικό αποκλεισμό, αίσθημα μοναξιάς, ανθυγιεινό οικογενειακό περιβάλλον και αυτοκτονικές σκέψεις, ενώ μειώνει την κοινωνική υποστήριξη. Επίσης, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του χρέους είναι ότι συχνά δημιουργεί περισσότερα χρέη, οδηγώντας τον κόσμο τελικά σε ένδεια».
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι οικογένειες με χαμηλό εισόδημα που έλαβαν το τριπλάσιο του μηνιαίου εισοδήματός τους για την ελάφρυνση του χρέους και το χρησιμοποίησαν για να αποπληρώσουν τα χρέη τους αντί να κάνουν κι άλλες αγορές παρουσίασαν βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας και μείωση του άγχους τους.
Πώς η υπερπληθώρα κλέβει τα Χριστούγεννα
Ένα από τα μεγάλα διδάγματα της ταινίας «Πώς το Γκριντς έκλεψε τα Χριστούγεννα», που αποδεικνύεται αληθινό τα τελευταία 20 χρόνια, είναι ότι δεν είναι η έλλειψη δώρων που καταστρέφει τα Χριστούγεννα. Στην πραγματικότητα, αυτό που εξαλείφει το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι η πληθώρα των δώρων.
Η πίστωση άναψε τη φωτιά του σημερινού καταναλωτισμού μας, την οποία τροφοδοτούν τώρα τα φθηνά κινεζικά προϊόντα με άφθονο καύσιμο.
Ξαφνικά, όλοι μπορούν να έχουν τα πάντα φθηνά και όλα γίνονται ακόμη φθηνότερα, χάρη στους κακοπληρωμένους εργάτες και τα κακής ποιότητας υλικά. Αντικείμενα που κάποτε διαρκούσαν μια ζωή, τώρα είναι παρωχημένα, κατεστραμμένα ή εκτός μόδας μέσα σε λίγα χρόνια.
Η κα Κρουζ μοιράστηκε τους δικούς της αγώνες με την αγορά στη ραδιοφωνική της εκπομπή. Το νέο της βιβλίο, με τίτλο «Χαίρομαι γι’ αυτά που έχω», εμπνεύστηκε από μια αθώα αλλά αμήχανη συνάντηση με το μικρότερο παιδί της που αποκάλυψε τα δικά της προβλήματα με την κατανάλωση.
«Ο 4χρονος γιος μου είπε πριν από μερικούς μήνες: “Θα έρθει σήμερα η Amazon, μαμά;”», αναφέρει η κα Κρουζ.
Οι ντελιβεράδες της Amazon έχουν γίνει ο νέος Άγιος Βασίλης, μόνο που παραδίδουν όλον τον χρόνο, κάνοντας την προοπτική των δώρων πολύ λιγότερο ουσιαστική. (EQRoy/Shutterstock)
Ενώ η πίστωση και τα φτηνά αγαθά σίγουρα μάς δελεάζουν να αγοράζουμε περισσότερα, οι εταιρείες έμαθαν καλύτερα πώς να καταλαμβάνουν και τη δική μας βιολογία. Η Μεγάλη Τεχνολογία κάνει εκτεταμένη χρήση του νευρομάρκετινγκ για να καταλάβει πώς ακριβώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας και πώς να μας ωθεί στην κατανάλωση.
Κατανάλωση και ντοπαμίνη
Πολύ συχνά, ακόμη και τα Χριστούγεννα, οι άνθρωποι αγοράζουν για να αποφύγουν δυσάρεστα συναισθήματα, να νιώσουν στιγμιαία χαρά ή να δημιουργήσουν μια συγκεκριμένη εντύπωση στον κόσμο. Αυτά τα συναισθήματα, και τα ψώνια που τα προκαλούν, συνδέονται με ένα κύμα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο.
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που μας βοηθά να μαθαίνουμε και να θυμόμαστε πράγματα. Ο εγκέφαλος απελευθερώνει ντοπαμίνη για να μας υπενθυμίσει ότι κάτι μας δίνει ωραία αίσθηση και ότι μοιάζει με μια καλή δραστηριότητα που πρέπει να επαναλάβουμε.
Δυστυχώς, αυτός ο μηχανισμός μπορεί να λειτουργήσει εναντίον μας. Πολλές ανθυγιεινές δραστηριότητες που είναι πλέον διαδεδομένες στον κόσμο, από τα ναρκωτικά και το κάπνισμα μέχρι την κατανάλωση ζάχαρης και τα ψώνια, μπορούν να προκαλέσουν κύματα ντοπαμίνης και τα ευχάριστα συναισθήματα που τη συνοδεύουν.
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που παράγεται στον εγκέφαλο και έχει διάφορες λειτουργίες: δίνει κίνητρα μέσω της λειτουργίας της ανταμοιβής που προκαλεί ευεξία και εμπλέκεται επίσης στον κινητικό έλεγχο και στην απελευθέρωση διαφόρων ορμονών. (Shutterstock)
Κυνηγώντας αυτά τα συναισθήματα – και την αύξηση της ντοπαμίνης που τα προκαλούν – μπορεί να επαναπρογραμματίσει τον εγκέφαλο με την πάροδο του χρόνου και να οδηγήσει σε δυσαρέσκεια και άγχος. Μετά από ένα ζενίθ ντοπαμίνης, ακολουθεί το ναδίρ. Με άλλα λόγια, αισθανόμαστε χειρότερα από ό,τι πριν. Το αποτέλεσμα είναι ότι θέλουμε να επαναλάβουμε την έξαρση ντοπαμίνης και συνεκδοχικά ‘ευτυχίας’, έτσι επαναλαμβάνουμε την ανθυγιεινή συμπεριφορά. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμα προβλήματα στην ψυχική μας υγεία.
Τα ψώνια μπορεί μερικές φορές να οδηγήσουν σε ψυχαναγκαστική αγοραστική διαταραχή– μια εθιστική συμπεριφορά που μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε και επιδρά στην ντοπαμίνη όπως και τα ναρκωτικά.
Για να εξισορροπήσουμε το σύστημα ντοπαμίνης-ανταμοιβής, πρέπει να απέχουμε από συμπεριφορές που προκαλούν αύξηση της ντοπαμίνης για τέσσερεις εβδομάδες, δήλωσε ο Δρ Λέμπκε, καθηγητής ψυχιατρικής από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, στους Epoch Times. σε παλαιότερη συνέντευξη.
Η κα Κρουζ πρόσθεσε ότι πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή προοπτική:
«Το να έχουμε πράγματα δεν είναι λάθος ή κακό, αλλά αν πιστεύουμε ότι αυτό είναι που θα μας κάνει ευτυχισμένους, θα απογοητευτούμε οικτρά. Δεν μας γεμίζει με τον τρόπο που νομίζουμε ότι μας γεμίζει», προειδοποιεί.
Επανεξέταση των Χριστουγέννων του καταναλωτή
Η κα Κρουζ επισημαίνει ότι οι αγοραστικές μας συνήθειες έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο και ότι πρέπει να θυμηθούμε ένα βασικό μάθημα από τις προηγούμενες γενιές: «Στη δεκαετία του ’50, αν δεν είχες τα χρήματα, δεν αγόραζες».
Αυτό θα έπρεπε να ισχύει τώρα όσο και τότε. Αλλά περίπου το ένα τέταρτο των Αμερικανών δεν έχουν ακόμη εξοφλήσει τα περσινά Χριστούγεννα, δήλωσε η κα Κρουζ. Ενώ η συσσώρευση χρέους για την πληρωμή των δώρων των εορτών ήταν καταδικαστέα πριν από τρεις γενιές, σήμερα είναι κάτι το συνηθισμένο.
Ωστόσο, είναι λάθος. Το να δίνουμε κάτι που δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά δεν είναι πραγματικά ένα δώρο – ειδικά αν όλοι μας δημιουργούμε μια προσδοκία για την ανταλλαγή δώρων, με αποτέλεσμα να βουλιάζουμε ακόμα περισσότερο στο χρέος. Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που μπορούμε να πάρουμε από τα παλιά Χριστούγεννα είναι ότι η σημερινή καταναλωτική μας κουλτούρα δεν λειτουργεί.
«Πραγματικά, έχει δημιουργηθεί μια κουλτούρα δουλείας – είμαστε αλυσοδεμένοι στις πιστωτικές μας κάρτες αντί να έχουμε αυτονομία στη ζωή μας», δήλωσε η κα Κρουζ.
Ευτυχώς, ανεξάρτητα από το πόσο άσχημα έχουν γίνει τα οικονομικά σας, ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξετε συνήθειες και να επανορθώσετε τα λάθη σας. Ενώ η πλήρης ξεχρέωση μπορεί να πάρει χρόνο, όταν περιορίζουμε τις δαπάνες μας, τα πράγματα θα αρχίσουν να αλλάζουν.
«Θα ξυπνήσετε αύριο και αν και δεν μπορείτε να αλλάξετε το έτος ή τη δεκαετία, μπορείτε να υιοθετήσετε μερικές από τις συνήθειες της παλιάς σχολής, που είχαν οι άνθρωποι τη δεκαετία του ’50 και παλαιότερα, και να τις εφαρμόσετε στη ζωή σας, ώστε να ξαναβρείτε τη γαλήνη σας σε έναν βαθμό», προτείνει η κα Κρουζ.
Η αξία των παλιομοδίτικων Χριστουγέννων
Αφού παρατήρησε κάποιες από τις δικές της παρορμητικές αγοραστικές συνήθειες, η κα Κρουζ ξεκίνησε αυτό που αποκαλεί μια σύγχρονη παραλλαγή της βιτρινοθεραπείας: άρχισε να βάζει όσα αντικείμενα θέλει στο ηλεκτρονικό της καλάθι, αφήνοντάς τα εκεί για ένα βράδυ ή μέχρι τα συναισθήματά της να καταλαγιάσουν. Την επόμενη μέρα συνήθως διαπιστώνει ότι δεν τα χρειάζεται ή δεν τα θέλει όσο νόμιζε όταν τα πρωτοείδε.
Η Τζέηντεν Κόουπλαντ (Jayden Copeland), η οποία έχει ένα ιστολόγιο με θέμα το παλαιού τύπου νοικοκυριό , είναι αποφασισμένη να κάνει τα Χριστούγεννα μια λιγότερο καταναλωτική γιορτή που θα επικεντρώνεται στον Χριστό, την οικογένεια, την υπηρεσία, την απλότητα και τα σπιτικά δώρα και στολίδια.
«Αυτό που είναι πραγματικά ξεχωριστό είναι ο χρόνος που περνάμε με την οικογένειά μας», είπε. «Δεν κάνουμε πολλά ψώνια. Ο σύζυγός μου είναι φειδωλός με τα έξοδα. Κάθε πράγμα που είναι να αγοράσουμε το εξετάζουμε με το σκεπτικό “Θα είναι σπατάλη χρημάτων;”».
Χριστούγεννα, 1950. Οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του Monroe County Local History Room & Museum, Sparta, Wisconsin.
Η μητέρα της κας Κόουπλαντ τούς επισκέπτεται για μερικές ημέρες κάθε Δεκέμβριο και για δύο ημέρες φτιάχνουν σπιτικές λιχουδιές, όπως καραμέλες, διάφορα μπισκότα, κέικ και λιχουδιές για τους ταράνδους του Άγιου Βασίλη. Τα συσκευάζουν σε κουτιά και τα μοιράζουν.
Η προσφορά και η γενναιοδωρία είναι αξίες στις οποίες πολλές οικογένειες επικεντρώνονται κατά τη διάρκεια των εορτών, κατά παράδοση. Ευτυχώς, δεν έχουμε χάσει εντελώς το πνεύμα των Χριστουγέννων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν υψηλή θέση στην κατάταξη του Παγκόσμιου Δείκτη Δωρεών, ο οποίος αναφέρει ότι περισσότεροι από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι βοήθησαν έναν ξένο το 2021.
Περισσότερο από το 60% των ανθρώπων παγκοσμίως βοήθησαν κάποιον που δεν γνώριζαν. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό από το 2009. Η έκθεση το απέδωσε στην αύξηση των αναγκών που δημιουργήθηκαν από την πανδημία, καθώς και στην ανάδειξη αξιών όπως η κοινότητα και η αλληλεγγύη.
Πολλοί ηλικιωμένοι Αμερικανοί, όπως η Τζούντυ Ρίγκερτ, 81 ετών, θυμούνται πώς ήταν παλιά τα Χριστούγεννα. Η γενναιοδωρία βρίσκεται στο επίκεντρο της πιο αγαπημένης γιορτινής ανάμνησης της κας Ρϊγκερτ. Ήταν 9 ετών όταν ανακάλυψε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο ένα αστραφτερό, άσπρο και κόκκινο ποδήλατο Schwinn, αντί για τις συνηθισμένες κάλτσες και εσώρουχα.
«Το ποδήλατο ήταν δώρο από έναν ξάδερφο, όπως έμαθα αργότερα. Ο μπαμπάς μου το έτριψε και το έβαψε και το έκανε σαν καινούργιο. Αγαπούσα πολύ αυτό το ποδήλατο», δήλωσε στους Epoch Times. «Και μετά το δώσαμε σε κάποιον άλλον. Οι γονείς μου δεν πετούσαν ποτέ τίποτα.»
Αυτή η φωτογραφία δείχνει μια οικογενειακή σκηνή δείπνου την παραμονή των Χριστουγέννων το 1955 στο σπίτι του John και της Mable Rudkin στο αγροτικό Cataract. Ήταν παράδοση από τότε που το ζευγάρι παντρεύτηκε (1919), να σερβίρεται σούπα στρειδιών ως πρώτο πιάτο του δείπνου. Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά του Monroe County Local History Room & Museum, Sparta, Wisconsin.
Οι γονείς της μπόρεσαν να τα πάνε καλά κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, δουλεύοντας σκληρά, κάτι που δίδαξαν και στα πέντε παιδιά τους.
Μια άλλη μικρή χριστουγεννιάτικη απόλαυση που θυμάται η κα Ρίγκερτ ήταν να παίρνει μια μικρή καφέ τσάντα με καλούδια στο κατηχητικό σχολείο γεμάτη με καραμέλες, ξηρούς καρπούς και ένα πορτοκάλι.
Δεν είναι σίγουρη αν τα παιδιά απολαμβάνουν πραγματικά έναν καλύτερο τρόπο ζωής εν μέσω του σημερινού υλισμού. Ίσως, σκέπτεται, αυτό να οφείλεται εν μέρει σε ένα σύστημα αξιών που δεν τονίζει αρκετά ότι η διαρκής χαρά μπορεί να προκύψει μέσα από τη σκληρή δουλειά και τις ευθύνες.
Εξοικονομήστε χρήματα και μοιραστείτε έναν σκοπό
Η κα Κόουπλαντ δήλωσε ότι ενώ η οικογένειά της έχει σίγουρα ως κίνητρο και την εξοικονόμηση χρημάτων, τα παλιομοδίτικα Χριστούγεννα τούς βοηθούν επίσης να μοιράζονται έναν σκοπό. Η δημιουργία χειροποίητων δώρων και διακοσμήσεων μπορεί επίσης να βοηθήσει στην οικοδόμηση αυτοπεποίθησης, τόσο τα παιδιά όσο και τους ενηλίκους.
«Μου αρέσει να φτιάχνω πράγματα. Είναι διασκεδαστικό, και η δουλειά, ο χρόνος και η προσπάθεια που αφιερώνουμε σε στην δημιουργία τους κάνουν τα πράγματα ξεχωριστά», δήλωσε η κα Κόουπλαντ.
Η Ρέιτσελ Κρουζ είναι οικονομική εμπειρογνώμονας, που βοηθά τους ανθρώπους να ρυθμίσουν τα χρέη τους και να λάβουν καλύτερες οικονομικές αποφάσεις. Η Τζέηντεν Κόουπλαντ έφτιαξε τα σπιτικά χριστουγεννιάτικα δώρα και τα στολίδια, συμπεριλαμβανομένων των γιρλαντών. Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά της Ρέιτσελ Κρουζ και της Τζέηντεν Κόουπλαντ.
Μερικές από τις προτάσεις της για όχι καταναλωτικά Χριστούγεννα είναι οι εξής:
Φτιάξτε μια γιρλάντα από κλαριά χριστουγεννιάτικων δέντρων.
Δημιουργήστε σπιτικά στολίδια από ζύμη αλατιού.
Χρησιμοποιήστε αποξηραμένες φέτες πορτοκαλιού για τη διακόσμηση.
Δεχτείτε χειροποίητα διακοσμητικά ή φτιάξτε τα δικά σας.
Αναζητήστε στα καταστήματα μεταχειρισμένων ειδών στολίδια και άλλες διακοσμήσεις.
Ξαναχρησιμοποιήστε τα χαρτιά περιτυλίγματος.
Αφιερώστε τον χρόνο σας σε δραστηριότητες, όπως βόλτες για να δείτε τα χριστουγεννιάτικα φώτα στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης, ψήσιμο σπιτικών παραδοσιακών γλυκών, παλιομοδίτικες λιτές χειροτεχνίες (γιρλάντες από ποπ κορν και βατόμουρα, γιρλάντες από φέτες πορτοκαλιού, σπιτικά στολίδια), το γράψιμο ή ακόμα και η δημιουργία καρτών για την οικογένεια και τους φίλους, η παρακολούθηση χριστουγεννιάτικων ταινιών μαζί με την οικογένεια, κ.ο.κ.
Ανταλλάξτε δώρα με την ευρύτερη οικογένεια.
Ετοιμάστε λοταρία με ονόματα και όρια δαπανών για τις ανταλλαγές δώρων, αντί να αγοράζετε όλοι για όλους.
Φτιάξτε και χαρίστε χριστουγεννιάτικα κουτιά μπισκότων και γλυκά αρτοσκευάσματα.
«Στη σύγχρονη κοινωνία μας, πιστεύουμε ότι τα παιδιά μας χρειάζονται ένα σωρό συσκευές και παιχνίδια για να είναι ευτυχισμένα», δήλωσε η κα Κόουπλαντ. «Τα παιδιά μου ευχαριστιούνται να φτιάχνουν τα στολίδια και λένε ότι κάθε μέρα θέλουν να δημιουργούν κάτι καινούργιο. Και το διασκεδάζουν πολύ!»
Για πολλούς ανθρώπους, στις μέρες μας, μια καλή εναλλακτική λύση είναι τα δώρα-δραστηριότητες. Μπορείτε να προσφέρετε τη βοήθειά σας για μία εργασία, εισιτήρια για μία θεατρική παράσταση ή για μία συναυλία, μία επίσκεψη σε μουσείο, να οργανώσετε μια εκδρομή. Αντί να συσσωρεύουμε χρέη, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια βαθύτερη σύνδεση με τους ανθρώπους που είναι πιο σημαντικοί για εμάς.
Έγκριση έδωσαν τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Ενέργειας, και Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών για τη χρηματοδότηση μελέτης που αφορά τη συντήρηση, σήμανση και ανάδειξη των πεζοπορικών διαδρομών του δήμου Βέροιας με το ποσό των 368.000 ευρώ περίπου.
Το έργο θα χρηματοδοτηθεί μέσω του προγράμματος «Ελλάδα 2.0 Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας» και αφορά ένα δίκτυο πεζοπορικών και ποδηλατικών διαδρομών, συνολικού μήκους 334,5 χλμ, που περιλαμβάνει μονοπάτια αναψυχής, εκπαιδευτικά – θεματικά μονοπάτια, μονοπάτια προσβάσιμα σε ΑμΕΑ και μονοπάτια διαβίωσης.
Το δίκτυο συνδέει οικισμούς με σημεία ενδιαφέροντος όπως καταρράκτες, κορυφές, αρχαιολογικούς χώρους και μοναστήρια, ενώ το 25% των διαδρομών αυτών αναπτύσσεται σε ειδικές ζώνες διατήρησης που ονομάζονται «Όρος Βέρμιο» και «Στενά Αλιάκμονα».
Σύμφωνα με σχετικό δελτίο Τύπου του δήμου Βέροιας, το Βέρμιο προσφέρεται για πεζοπορία και για ποδηλασία βουνού τόσο για αρχάριους όσο και για οικογένειες. Οι περισσότερες διαδρομές αναπτύσσονται γύρω από το χιονοδρομικό κέντρο Σελίου και από τους ορεινούς οικισμούς Κουμαριά, Κάτω Βέρμιο, Ξηρολίβαδο κ.ά. Σε χαμηλότερο υψόμετρο, υπάρχουν διαδρομές κοντά στον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας και στον ποταμό Αλιάκμονα. Κατά την υλοποίηση του έργου, θα εγκατασταθούν πινακίδες κατεύθυνσης και επιβεβαιωτικά σήματα, ενώ στις αφετηρίες των μονοπατιών θα τοποθετηθούν κεντρικές πινακίδες με χάρτη και πληροφορίες για τις προτεινόμενες διαδρομές.
«Τα προτεινόμενα πεζοπορικά και δασικά μονοπάτια διέρχονται από Καταφύγια Άγριας Ζωής, προστατευόμενες περιοχές και τόπους ιδιαίτερου φυσικού κάλλους με επίκεντρο τα μοναδικά βουνά μας, το Βέρμιο και τα Πιέρια, καθώς και ιστορικούς και λατρευτικούς τόπους εξαιρετικού ενδιαφέροντος» δηλώνει ο δήμαρχος Βέροιας, Κωνσταντίνος Βοργιαζίδης.
Στο πλαίσιο του προγράμματος θα σχεδιαστούν χάρτες για κινητά τηλέφωνα, ιστοσελίδα που θα φιλοξενεί πληροφορίες για το δίκτυο των διαδρομών και τα σημεία ενδιαφέροντος, ενώ θα δημιουργηθούν προωθητικά βίντεο και φωτογραφικό υλικό, παράλληλα με μία ολοκληρωμένη εκστρατεία προβολής.
Δεν είναι όλα τα σημεία βελονισμού ίσα. Μερικά είναι ευρέως γνωστά και εύκολο να εντοπιστούν, όπως το περίφημο σημείο χε γκου (He Gu ή Σύνδεσμος Κοιλάδας) που βρίσκεται στο πίσω μέρος του χεριού, εκεί όπου ο δείκτης συναντά τον αντίχειρα. Ένα τέτοιο λιγότερο γνωστό σημείο είναι το γιουάν γε (Yuan Ye ή Άβυσσος Μασχάλης, GB22), σημείο πολύ αποτελεσματικό για την ανακούφιση από το μούδιασμα στους βραχίονες, τον πόνο κατά μήκος των πλευρών του σώματος και την άβολη αίσθηση φουσκώματος στο στήθος.
Εάν έχετε καταπονήσει το πάνω μέρος του σώματός σας με κάποιον τρόπο ή αν ξυπνήσατε νιώθοντας ανεξήγητο πόνο, αυτό το σημείο μπορεί να συμβάλει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Αν και είναι ένα ισχυρό σημείο βελονισμού, πολλοί επαγγελματίες της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής (TCM) συχνά αποφεύγουν να το ενεργοποιούν με βελονισμό ή να εφαρμόζουν βεντούζες (μια ήπια θερμοθεραπεία με αποξηραμένο λεβιθόχορτο).
Ο ρόλος του γιουάν γε στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική
Το γιουάν γε είναι ένα σημαντικό σημείο στον μεσημβρινό της χοληδόχου κύστης, που αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο «Ling Shu» (Πνευματικός άξονας), ένα από τα βασικά κλασικά βιβλία της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής που εστιάζει στους μεσημβρινούς και τα σημεία βελονισμού. Τα ονόματα των σημείων βελονισμού που περιβάλλουν το γιουάν γε — συγκεκριμένα το «Φρέαρ Ώμου» και η «Άβυσσος Μασχάλης» — βοηθούν στη δημιουργία οπτικής κατανόησης της λειτουργίας του.
Ακριβώς όπως ένας καταρράκτης, η ζωτική ενέργεια κατεβαίνει κατά μήκος του μεσημβρινού της χοληδόχου κύστης από το Φρέαρ Ώμων στην Άβυσσο της Μασχάλης, θρέφοντας τις πλευρές του σώματος και τους βραχίονες. Αυτή η ροή ενέργειας εξηγεί γιατί η τόνωση του γιουάν γε μπορεί να ανακουφίσει τα αισθήματα φουσκώματος στο στήθος, να βελτιώσει την κυκλοφορία και να ανακουφίσει το μούδιασμα ή την ενόχληση στους βραχίονες. Η σύνδεση εντός του μεσημβρινού καθιστά αυτό το σημείο ιδιαίτερα αποτελεσματικό για την εξασφάλιση της ομαλής ροής της ενέργειας στο πάνω μέρος του σώματος.
Τι λέει η σύγχρονη ιατρική
Σε αντίθεση με άλλα σημεία βελονισμού, οι σύγχρονες μελέτες για τον βελονισμό στο γιουάν γε εστιάζουν περισσότερο στην ασφάλεια λόγω της εγγύτητάς του με τους πνεύμονες, ειδικά όταν ο ασθενής είναι νέος. Ωστόσο, συνεχίζει να χρησιμοποιείται κλινικά για την αντιμετώπιση καταστάσεων όπως η μεσοπλεύρια νευραλγία (πόνος κατά μήκος των πλευρών που προκαλείται από ερεθισμό των νεύρων) και η πλευρίτιδα (φλεγμονή των ιστών που περιβάλλουν τους πνεύμονες). Αυτές οι καταστάσεις μπορεί να προκαλέσουν οξύ, διαπεραστικό πόνο στο στήθος και στα πλάγια του σώματος — συμπτώματα που ταιριάζουν με τις παραδοσιακές ενδείξεις βελονισμού για αυτό το σημείο. Παρά τη μη διαδεδομένη χρήση του στον [μοντέρνο] βελονισμό, η σύγχρονη κλινική πρακτική ακόμα ανατρέχει στο γιουάν γε.
Πώς να εντοπίσετε και να διεγείρετε το γιουάν γε
Για να εντοπίσετε το γιουάν γε, ακολουθήστε τη φυσική καθοδική γραμμή στη μασχάλη σας μέχρι να φτάσετε στο διάστημα μεταξύ της τέταρτης και της πέμπτης πλευράς. Μια άλλη απλή μέθοδος είναι να μετρήσετε τέσσερα πλάτη δακτύλων προς τα κάτω από το χαμηλότερο σημείο της μασχάλης σας, και να βρείτε το σημείο βελονισμού κατά μήκος της μέσης γραμμής της πλευράς σας. Ψηλαφίστε γύρω από την περιοχή μέχρι να βρείτε ένα σημείο όπου αισθάνεστε πόνο στο άγγιγμα. Αυτό είναι το γιουάν γε.
Τεχνική σταθερής πίεσης: Πιέστε σταθερά για τρία έως πέντε δευτερόλεπτα, χαλαρώστε για τρία δευτερόλεπτα και επαναλάβετε για ένα έως τρία λεπτά σε κάθε πλευρά.
Κυκλικό μασάζ: Χρησιμοποιήστε τον δείκτη ή τον αντίχειρά σας για να κάνετε μασάζ κυκλικά για ένα έως τρία λεπτά ανά πλευρά.
Επιθέματα με βότανα: Η εφαρμογή ενός επιθέματος βοτάνων υψηλής ποιότητας κατά τη διάρκεια της νύχτας μπορεί να προσφέρει συνεχή διέγερση και ανακούφιση ενώ κοιμάστε.
Τι να προσέξετε πριν πιέσετε το γιουάν γε
Εάν διεγείρετε μία πλευρά τη φορά, ξεκινήστε με την αριστερή πλευρά πριν μετακινηθείτε στη δεξιά.
Αποφύγετε αυτό το σημείο βελονισμού εάν έχετε τραυματισμούς στη γύρω περιοχή.
Ο βελονισμός στο γιουάν γε γενικά αποθαρρύνεται λόγω της γειτνίασής του με τους πνεύμονες.
Μια ισχυρή προσθήκη στη ρουτίνα αυτο-φροντίδας σας
Ο βελονισμός προσφέρει πρόσβαση σε σημεία που ακόμη και οι ειδικευμένοι βελονιστές μπορεί να διστάσουν να χρησιμοποιήσουν. Η διέγερση του γιουάν γε βοηθά στη ρύθμιση της ροής ενέργειας στον μεσημβρινό της χοληδόχου κύστης, προάγοντας την κυκλοφορία και προσφέροντας ανακούφιση στο πάνω μέρος του σώματος. Είτε αναρρώνετε από έντονη δραστηριότητα είτε απλώς στοχεύετε να βελτιώσετε την κυκλοφορία του αίματος και της ενέργειάς σας, αυτό το σημείο βελονισμού μπορεί να γίνει ένα πολύτιμο εργαλείο στην ολιστική εργαλειοθήκη αυτοφροντίδας σας.
Της Μορίν Λιάο, ιατρού TCM
Αυτό το άρθρο έχει ελεγχθεί ιατρικά από τον ιατρό Χουνγκ Σισιάνγκ
Η πρώτη πολική βουτιά πραγματοποιήθηκε στο Βανκούβερ το 1920 από μια ομάδα που ονομαζόταν Polar Bear Club (Λέσχη Πολικής Αρκούδας), και η παράδοση συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.
Οι πολικές βουτιές είναι εκδηλώσεις στις οποίες τολμηροί συμμετέχοντες βουτούν στα παγωμένα νερά του ωκεανού. Αυτές οι εκδηλώσεις διοργανώνονται κάθε χρόνο σε διάφορες χώρες ανά τον κόσμο, αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες συνδέονται συχνά με εκστρατείες συγκέντρωσης χρημάτων για φιλανθρωπικούς σκοπούς, όπως οι Παραολυμπιακοί Αγώνες.
Οι πολικές βουτιές είναι επίσης δημοφιλείς μεταξύ αθλητών και ατόμων που ασχολούνται με την ευεξία, αλλά τι λέει η έρευνα για αυτό το θέμα; Μια πρόσφατη μετα-ανάλυση που εξέτασε διεξοδικά τα δεδομένα διαπίστωσε ότι η πρακτική αυτή προσφέρει χρονικά εξαρτώμενα οφέλη στη διαχείριση του στρες, γεγονός που επηρεάζει τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική υγεία. Αναφέρθηκαν επίσης άλλα οφέλη, όπως βραχυπρόθεσμη μείωση της φλεγμονής και ενδεχομένως βελτίωση της ποιότητας του ύπνου.
Αν και προηγούμενες έρευνες για τις επιδράσεις των πολικών βουτιών στη διάθεση και τη γνωστική λειτουργία είναι αντικρουόμενες, ορισμένοι συμβατικοί γιατροί συντάσσονται με τους λάτρεις αυτής της πρακτικής και τη συστήνουν για την ψυχική υγεία. Ωστόσο, οι πολικές βουτιές ενέχουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία ορισμένων ατόμων, επομένως συνιστάται να συμβουλεύεται κάποιος τον γιατρό του πριν τις δοκιμάσει.
Οι πολικές βουτιές δεν είναι για τους λιγόψυχους – ακόμα και για όσους είναι υγιείς – αλλά η σωστή τεχνική μπορεί να τις κάνει πιο υποφερτές.
Ευρήματα
Η μετα-ανάλυση δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας στο περιοδικό PLOS One. Αναλύθηκαν δεδομένα από 11 μελέτες και 3.177 συμμετέχοντες με σκοπό να καθοριστούν οι επιπτώσεις της βύθισης σε κρύο νερό μέσω λουτρών ή ντους. Οι συγγραφείς όρισαν ως βύθιση σε κρύο νερό την μερική ή πλήρη εμβάπτιση του σώματος σε θερμοκρασίες από 10-15 βαθμούς Κελσίου για τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, ενώ οι συγγραφείς περιόρισαν τη μελέτη τους σε αυτό το εύρος θερμοκρασιών, οι πραγματικές εμπειρίες ενδέχεται να περιλαμβάνουν χαμηλότερες ή υψηλότερες θερμοκρασίες. Δεδομένου ότι οι πολικές βουτιές πραγματοποιούνται τον χειμώνα, είναι πιθανό να αφορούν ακόμη ψυχρότερα νερά.
«Σε αυτή τη μελέτη, παρατηρήσαμε μια σειρά από αποτελέσματα που εξαρτώνται από το χρόνο», δήλωσε η συν-συγγραφέας Τάρα Κέιν σε δήλωση Τύπου. «Πρώτον, διαπιστώσαμε ότι η εμβάπτιση σε κρύο νερό μπορεί να μειώσει τα επίπεδα στρες, αλλά μόνο για περίπου 12 ώρες μετά την έκθεση.»
Η βύθιση σε κρύο νερό προκάλεσε επίσης βραχυπρόθεσμη αύξηση της φλεγμονής. Αν και αυτό φαίνεται αρνητικό, οι αθλητές χρησιμοποιούν παγοθεραπεία για τη μείωση της φλεγμονής και του μυϊκού πόνου μετά την άσκηση, πρόσθεσε ο συν-συγγραφέας Μπεν Σινγκ (Ben Singh) στη δήλωση Τύπου.
«Η άμεση αύξηση της φλεγμονής είναι η φυσιολογική αντίδραση του σώματος στο κρύο ως στρεσογόνο παράγοντα. Βοηθά τον οργανισμό να προσαρμοστεί και να ανακάμψει, παρόμοια με το πώς η άσκηση προκαλεί μυϊκή καταπόνηση πριν ενισχύσει τους μυς. Αυτός είναι ο λόγος που οι αθλητές τη χρησιμοποιούν, παρά τη βραχυπρόθεσμη αύξηση της φλεγμονής.»
Επιπλέον, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε συσχετισμούς μεταξύ της βύθισης σε κρύο νερό και της καλύτερης ποιότητας ύπνου. Ωστόσο, επειδή τα δεδομένα αφορούσαν μόνο άνδρες, δεν μπορούσαν να καθορίσουν αν το όφελος ισχύει και για τις γυναίκες.
Παρά τους ισχυρισμούς ότι η πρακτική ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, τα στοιχεία ήταν ασαφή. Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές αλλαγές στην ανοσία ούτε αμέσως, ούτε μία ώρα μετά τη βύθιση σε κρύο νερό.
Δεν βρέθηκαν αποδείξεις ότι η βύθιση σε κρύο νερό βελτιώνει τη διάθεση, αν και σημειώθηκαν βελτιώσεις στην ποιότητα ζωής και στον ύπνο.
Λόγω της έλλειψης μακροπρόθεσμων δεδομένων και του μικρού μεγέθους πολλών κλινικών δοκιμών που συμπεριλήφθηκαν στη μετα-ανάλυση, οι συγγραφείς επεσήμαναν την ανάγκη για πιο ισχυρές αποδείξεις προκειμένου να επιβεβαιωθούν τα οφέλη.
Σε σχετικό εύρημα, η έκθεση σε κρύο νερό συσχετίστηκε με 29% μείωση στις απουσίες λόγω ασθένειας σε όσους έκαναν κρύα ντους, αν και δεν μειώθηκαν οι συνολικές ημέρες ασθένειας. Τα κρύα ντους συνδέθηκαν επίσης με ελαφρώς υψηλότερες βαθμολογίες στην ποιότητα ζωής.
Πιθανά ψυχικά οφέλη
Μελέτη του 2023 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Biology αφορούσε 33 υγιείς συμμετέχοντες, οι οποίοι έκαναν 5 λεπτά μπάνιο σε νερό 68°F (20°C). Σύμφωνα με αυτοαναφορές, οι συμμετέχοντες ένιωσαν πιο σε εγρήγορση, δραστήριοι, εμπνευσμένοι, προσεκτικοί, και λιγότερο νευρικοί ή στενοχωρημένοι μετά το μπάνιο.
Οι ερευνητές επίσης ανέλυσαν τις συνδέσεις του εγκεφάλου και διαπίστωσαν ότι η αύξηση των θετικών συναισθημάτων (αλλά όχι η μείωση των αρνητικών) σχετιζόταν με τον σχηματισμό νευρωνικών συνδέσεων που εμπλέκονται στο συναίσθημα, την προσοχή και την αυτορρύθμιση.
Αντίθετα, μια συστηματική ανασκόπηση του 2021, που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Environmental Research and Public Health, κατέληξε σε αρνητικά συμπεράσματα. Μετά την ανάλυση 8 μελετών για την έκθεση στο κρύο αέρα και 10 για τη βύθιση σε κρύο νερό, ακόμη και πριν από την εμφάνιση τυχαίας υποθερμίας (ασυνήθιστα χαμηλή θερμοκρασία σώματος). Οι συγγραφείς βρήκαν ότι οι πρακτικές αυτές επιβάρυναν τη γνωστική λειτουργία και πιο συγκεκριμένα τη μνήμη, την προσοχή και την ταχύτητα επεξεργασίας.
Απόψεις γιατρών
Ο νευρολόγος Τόμπσον Μαεσάκα (Thompson Maesaka), συνιδιοκτήτης του The Neural Connection, μοιράστηκε την άποψή του για τις πολικές βουτιές με την Epoch Times.
«Από την πρώτη βουτιά μέχρι την 30ή, θα νιώσετε άμεση βελτίωση στην εγρήγορση και τη διάθεση. Πολλοί θα αναφέρουν επίσης βελτίωση στα επίπεδα κινήτρου.»
Για να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του, ανέφερε τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Biology, σημειώνοντας ότι παρέχει ενδείξεις πως οι τακτικές [πολικές] βουτιές προάγουν αυξημένα επίπεδα ενέργειας, κίνητρο και γενική βελτίωση της διάθεσης.
«Το σοκ που προκαλεί το κρύο νερό βελτιώνει τη συνολική φυσική κατάσταση του ατόμου, βελτιώνοντας τη διάθεσή του», δήλωσε ο Δρ Μάικλ Τσίτσακ (Dr. Michael Chichak), γενικός ιατρός και ιατρικός διευθυντής του MEDvidi, στην Epoch Times.
«Αυτό οφείλεται στην αυξημένη απελευθέρωση ενδορφινών και νορεπινεφρίνης που προκαλεί η βύθιση σε κρύο νερό. Βελτιώνει σημαντικά τη σωματική και πνευματική οξύτητα και χαλαρώνει το άτομο, βοηθώντας το να παραμένει συγκεντρωμένο στις καθημερινές του δραστηριότητες.»
Κίνδυνοι
Οι συγγραφείς της μετα-ανάλυσης προειδοποίησαν για την ανάγκη προσοχής στη βύθιση σε κρύο νερό, καθώς οι μελέτες δεν έχουν καθορίσει το προφίλ ασφαλείας της. Η πρακτική αυτή προκαλεί βραχυπρόθεσμες αυξήσεις στην αρτηριακή πίεση, τον καρδιακό ρυθμό, τον ρυθμό αναπνοής, την πρόσληψη οξυγόνου, την κορτιζόλη (την ορμόνη του στρες) και τη νορεπινεφρίνη. Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτών των αντιδράσεων δεν είναι γνωστές, σημείωσαν οι ερευνητές.
«Βεβαιωθείτε ότι έχετε ελεγχθεί για προβλήματα στα αιμοφόρα αγγεία και καρδιακά ζητήματα πριν δεσμευτείτε σε ένα πρόγραμμα κρύου νερού», είπε ο Μαεσάκα.
«Η ξαφνική σύσπαση των αιμοφόρων αγγείων μπορεί να είναι προβληματική εάν έχετε μια αδιάγνωστη καρδιακή πάθηση. Εάν το αγγειακό σύστημα δεν μπορεί να διαχειριστεί αυτήν την επίδραση, το άτομο μπορεί να ζαλιστεί και να λιποθυμήσει. Ο προληπτικός έλεγχος και η επίβλεψη μπορούν να μειώσουν αυτούς τους κινδύνους.»
Ο Πολ Κέπνικ (Paul Koepnick), ιδρυτής της MILLIOKI Wellness Society, κατέχει παγκόσμια ρεκόρ για βουτιές σε παγωμένα νερά. Δήλωσε στην Epoch Times ότι, εκτός από τους κινδύνους για την καρδιά, όπως τα καρδιακά επεισόδια, η πρακτική μπορεί να προκαλέσει υποθερμία, πνιγμό και ενδεχομένως θάνατο.
Ο Κέπνικ πρόσθεσε: «Τα άτομα με το σύνδρομο Ρεϊνό θα δυσκολευτούν λόγω του πόνου από το κρύο, αλλά η χρήση γαντιών και μποτών μπορεί να μετριάσει τα συμπτώματα.»
Το σύνδρομο Ρεϊνό είναι μια κατάσταση κατά την οποία τα μικρά αγγεία που παρέχουν αίμα στο δέρμα συστέλλονται ως αντίδραση στο κρύο, προκαλώντας πόνο.
Πώς να κάνετε μια παγωμένη – πολική – βουτιά
Οι πολικές βουτιές πραγματοποιούνται σε φυσικά υδάτινα σώματα, όπως λίμνες ή ωκεανούς. Ωστόσο, για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος τυχαίου πνιγμού και έκθεσης σε επικίνδυνα κρύο νερό, η έναρξη σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον, όπως μια μπανιέρα, είναι πιο ασφαλής επιλογή.
Σύμφωνα με τον Κέπνικ, τα παρακάτω βήματα μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των κινδύνων μιας βουτιάς σε παγωμένο νερό:
Προχωρήστε αργά: Το απότομο βύθισμα μπορεί να προκαλέσει αντίδραση-σοκ. Η σταδιακή είσοδος στο νερό επιτρέπει στο σώμα σας να ρυθμιστεί και να προσαρμοστεί.
Εστιάστε στις αργές, βαθιές εκπνοές: Αντισταθείτε στην παρόρμηση να λαχανιάσετε ή να υπεραναπνεύσετε, συγκεντρώνοντας την προσοχή σας σε αργές, βαθιές εκπνοές, οι οποίες στέλνουν σήματα ασφαλείας στο σώμα σας. Στη συνέχεια, συνεχίστε να αναπνέετε με αργό, ελεγχόμενο ρυθμό, με στόχο να επιστρέψετε στο φυσιολογικό μοτίβο αναπνοής.
Αλλάξτε την αντίληψή σας: Φέρτε σοτν νου σας μια θετική ανάμνηση για να επαναπροσδιορίσετε την εμπειρία σας και να την κάνετε πιο διαχειρίσιμη.
Μάθετε πότε να σταματάτε: Μόλις 90 έως 120 δευτερόλεπτα αρκούν για να αποκομίσετε τα πλήρη οφέλη. Μην παραμένετε στο νερό για περισσότερα από πέντε λεπτά. Είναι σημαντικό να ολοκληρώσετε την εμπειρία με θετικό τρόπο. Γιορτάστε κάθε προσπάθεια, ακόμη και αν διαρκεί μόνο 10 δευτερόλεπτα. Με την πάροδο του χρόνου, τα οφέλη θα συσσωρεύονται αν συνεχίσετε να εξασκείστε.
«Έχω διδάξει πάνω από 20.000 ώρες βύθισης σε παγωμένο νερό σε χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και σε όλες τις ηλικίες, και δεν έχω δει ποτέ αρνητική επίπτωση στην υγεία όταν ακολουθούνται αυτά τα πρωτόκολλα», δήλωσε ο Κέπνικ.
Ενθαρρύνει τους ανθρώπους να βρουν τη θερμοκρασία που τους ταιριάζει και να κάνουν σταδιακά το νερό πιο κρύο. Θα πρέπει να είναι αρκετά κρύο ώστε να προκαλεί έναν μικρό φόβο και άγχος, αλλά ασφαλές ώστε να μπορείτε να βγείτε αμέσως αν γίνει υπερβολικό.
Ως ένθερμος υποστηρικτής των πολικών βουτιών, ο Κέπνικ συνιστά την πρακτική αυτή ανεπιφύλακτα σε όποιον δεν έχει ιατρικό λόγο να την αποφύγει. Κατά τη γνώμη του, «η βύθιση σε παγωμένο νερό, συμπεριλαμβανομένων των πολικών βουτιών, είναι εξαιρετικά ισχυρή και ωφέλιμη για την υγεία. Είναι μία από τις ελάχιστες πρακτικές που επηρεάζουν κάθε σύστημα οργάνων στο ανθρώπινο σώμα, μέχρι το κυτταρικό επίπεδο.»
Ένα κρύο χειμωνιάτικο βράδυ, ένα αχνιστό αρωματικό πιάτο με μαύρα φασόλια ή ένα χορταστικό γεύμα με φασόλια και ρύζι μπορεί να είναι η απόλυτη παρηγοριά. Με την κρεμώδη υφή τους και τη διακριτικά γλυκιά γεύση τους, αυτοί οι μικροί θρεπτικοί «θησαυροί» δυναμώνουν την καρδιά, ρυθμίζουν το σάκχαρο και υποστηρίζουν τη διατήρηση ενός υγιούς βάρους.
Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική, τα μαύρα φασόλια είναι ιδιαίτερα πολύτιμα για τη θρέψη των νεφρών. Θεωρούνται θερμαντικά τρόφιμα, ενισχύουν το αίμα και το γιν (ή αλλιώς την υδάτινη ενέργεια), ενώ ευνοούν τη σωστή αναπαραγωγική λειτουργία. Στην ινδική αγιουρβεδική ιατρική, τα μαύρα φασόλια προάγουν την καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος χάρη στην υψηλή τους περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, βοηθούν στην καταπολέμηση της λιγούρας και είναι ιδιαίτερα ωφέλιμα στις αρχές της άνοιξης.
Διατροφική αξία: Ένας πραγματικός διατροφικός ήρωας
Τα μαύρα φασόλια δεν έχουν κερδίσει άδικα μία θέση στις κουζίνες όλου του κόσμου. Είναι πλούσια σε φυτικές πρωτεΐνες, γεμάτα φυτικές ίνες διαλυτές και αδιάλυτες, ενώ έχουν λίγα λιπαρά και θερμίδες, και καθόλου χοληστερόλη.
Πηγή πρωτεΐνης: Ένα φλιτζάνι μαύρα φασόλια περιέχει πάνω από 15 γραμμάρια πρωτεΐνης.
Άφθονες φυτικές ίνες: Βοηθούν στη διατήρηση του αισθήματος κορεσμού και στη σωστή λειτουργία του εντέρου.
Πλούσια σε αντιοξειδωτικά: Οι ανθοκυανίνες, που τους δίνουν το σκούρο χρώμα τους, μειώνουν τη φλεγμονή και προστατεύουν την καρδιά.
Μαγνήσιο για γερό σώμα: Μισό φλιτζάνι περιέχει περίπου 60 mg μαγνησίου, περισσότερο από τα άλλα όσπρια.
Βιταμίνες και μέταλλα: Σίδηρος, κάλιο, ψευδάργυρος, βιταμίνη Α και ασβέστιο σε κάθε μπουκιά.
Φυλλικό οξύ (βιταμίνη Β9): Απαραίτητο για την παραγωγή του DNA και των ερυθρών αιμοσφαιρίων, ιδιαίτερα σημαντικό στην εγκυμοσύνη.
Τα οφέλη των μαύρων φασολιών για την υγεία
1. Προστατεύουν την καρδιά
Μελέτες δείχνουν ότι οι ενήλικες που καταναλώνουν δύο μερίδες οσπρίων ημερησίως, συμπεριλαμβανομένων των μαύρων φασολιών, μπορούν να μειώσουν τη συνολική χοληστερόλη τους έως και 8,3% και την LDL («κακή») χοληστερόλη έως 7,9%. Τα αντιοξειδωτικά τους, όπως οι ανθοκυανίνες και η κερκετίνη, καταπολεμούν τη φλεγμονή και προστατεύουν από την αθηροσκλήρωση.
2. Ρυθμίζουν το σάκχαρο
Ο συνδυασμός φυτικών ινών, πρωτεϊνών και ανθεκτικού αμύλου επιβραδύνει την απορρόφηση της γλυκόζης και αποτρέπει τις απότομες αυξήσεις του σακχάρου στο αίμα. Έρευνα του 2024 έδειξε ότι οι συμμετέχοντες που κατανάλωσαν πρωτεϊνικό συμπλήρωμα από μαύρα φασόλια είχαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου δύο ώρες μετά το γεύμα.
3. Συμβάλλουν στη διατήρηση ενός υγιούς βάρους
Οι φυτικές ίνες και οι πρωτεΐνες των μαύρων φασολιών αυξάνουν το αίσθημα πληρότητας και μειώνουν την πιθανότητα υπερκατανάλωσης τροφής. Επίσης, έχουν χαμηλά λιπαρά και θερμίδες, καθιστώντας τα ιδανικά για όσους προσπαθούν να ελέγξουν το βάρος τους.
Πώς να αυξήσετε την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών
Ο συνδυασμός τροφίμων μπορεί να ενισχύσει τη θρεπτική τους αξία. Τα μαύρα φασόλια και το ρύζι, αν και μεμονωμένα δεν περιέχουν όλα τα απαραίτητα αμινοξέα, μαζί σχηματίζουν μια πλήρη πρωτεΐνη. Προσθέτοντας τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη C, όπως πιπεριές ή ντομάτες, βελτιώνεται και η απορρόφηση του σιδήρου.
Χρήσιμες συμβουλές
• Τα μαύρα φασόλια μπορούν να διατηρηθούν για πάνω από μία δεκαετία αν αποθηκευτούν σωστά.
• Είναι γηγενή της Λατινικής Αμερικής, όπου καλλιεργούνται εδώ και 7.000 χρόνια.
• Στη Βραζιλία, αποτελούν βασικό συστατικό του εθνικού πιάτου φεϊζοάδα, ενός πλούσιου στιφάδου με κρέας και φασόλια.
• Είναι γνωστά και ως «φασόλια χελώνας» λόγω του σκληρού, γυαλιστερού φλοιού τους.
• Ανήκουν στην οικογένεια των ψυχανθών, όπως οι φακές, τα ρεβίθια και τα φιστίκια.
Σωστή αποθήκευση και προφυλάξεις
Για μέγιστη φρεσκάδα, τα αποξηραμένα μαύρα φασόλια πρέπει να αποθηκεύονται σε δροσερό, ξηρό μέρος. Για μακροχρόνια αποθήκευση, χρησιμοποιήστε αεροστεγή δοχεία ή ανθεκτικές συρρικνούμενες σακούλες κενού αέρος. Τα μαγειρεμένα φασόλια διατηρούνται στο ψυγείο για 3-4 ημέρες και στην κατάψυξη έως 6 μήνες.
Εάν επιλέγετε κονσερβοποιημένα μαύρα φασόλια, προτιμήστε αυτά που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο και ξεπλύνετέ τα καλά πριν την κατανάλωση. Αποφύγετε κονσέρβες που περιέχουν BPA, μια τοξική ουσία.
Τέλος, εάν δεν είστε συνηθισμένοι στην κατανάλωση οσπρίων, εισάγετέ τα σταδιακά στη διατροφή σας για να αποφύγετε τα φουσκώματα. Το μούλιασμα των ξηρών φασολιών για τουλάχιστον 8 ώρες πριν το μαγείρεμα βοηθά στη μείωση των δύσπεπτων συστατικών.
Τα μαύρα φασόλια δεν είναι απλά ένα ακόμα όσπριο. Είναι ένας διατροφικός θησαυρός που αξίζει να βρίσκεται σε κάθε κουζίνα!
Οι περισσότεροι γονείς έχουν έρθει αντιμέτωποι με την εκλεκτικότητα και τις διατροφικές ιδιοτροπίες των παιδιών τους, οι οποίες οφείλονται συνήθως στη μεγαλύτερη ευαισθησία τους στις μυρωδιές, την υφή και τη γεύση. Άλλα διστάζουν να δοκιμάσουν άγνωστα τρόφιμα.
Το να μπουν τα παιδιά στην κουζίνα σαν βοηθοί σας στην προετοιμασία του φαγητού μπορεί να βοηθήσει να ξεπεραστούν τέτοια ζητήματα – ταυτόχρονα, όμως, αποτελεί και μια σημαντική πρόκληση για τους πολυάσχολους γονείς του σήμερα. Ο χρόνος φαίνεται να μην είναι ποτέ αρκετός.
Μεταξύ αθλημάτων, σχολείου, εργασίας και άλλων υποχρεώσεων, οι γονείς και τα παιδιά είναι πιο απασχολημένοι από ποτέ. Επιπλέον, το να έχετε μικρά παιδιά κάτω από τα πόδια σας όταν έχετε ένα ζεστό τηγάνι με τηγανητό κοτόπουλο ή μια κατσαρόλα στον ατμό ή ρύζι στο χέρι, απλώς αυξάνει το άγχος της ώρας του φαγητού.
Ωστόσο, η προσπάθεια αξίζει τον κόπο. Μελέτες δείχνουν ότι η συμμετοχή των παιδιών στην προετοιμασία γευμάτων όχι μόνο τα εκθέτει σε άγνωστα τρόφιμα με θετικό τρόπο, αλλά αυξάνει και τις πιθανότητες να δοκιμάσουν νέες τροφές.
Η εργασία στην κουζίνα βοηθά επίσης στον συντονισμό χεριού-ματιού και στις λεπτές κινητικές δεξιότητες, ακόμα και στην εξάσκηση στα μαθηματικά και την ανάγνωση, όταν πρέπει να διαβάσουν τη συνταγή και να μετρήσουν τις ποσότητες των υλικών.
Έτσι, πετυχαίνετε να διδάξετε με ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο τα παιδιά να μαγειρεύουν και να προτιμούν το σπιτικό, καλό φαγητό, καλλιεργώντας παράλληλα υγιεινές διατροφικές συνήθειες.
Φυσικά, για να πετύχετε αυτόν τον στόχο, πρέπει πρωτίστως εσείς οι ίδιοι να δίνετε αξία στην υγιεινή διατροφή, ώστε να βοηθήσετε αποτελεσματικά τα παιδιά σας να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους για τους γευστικούς ‘πειρασμούς’ και να έχουν μέτρο στις επιλογές τους.
Στα μικρά παιδιά, η παρόρμηση να σας ακολουθούν και να σας μιμούνται είναι έμφυτη. Αξιοποιήστε τη, λοιπόν, χρίζοντάς τα βοηθούς σεφ και απολαύστε μαζί τη διαδικασία παρασκευής ενός γεύματος ή ενός γλυκού – ίσως του γλυκού της εβδομάδας.
Πιθανόν να μην είναι εύκολο, αν ο χρόνος πιέζει ή αν το θέαμα της κουζίνας σας σας προκαλεί απελπισία – αλλά αν καταφέρετε να αντιπαρέλθετε αυτούς τους δύο παράγοντες και να δείξετε υπομονή στην αρχή, θα διαπιστώσετε ότι γρήγορα οι βοηθοί σας θα είναι πραγματικοί βοηθοί και μετά από λίγα χρόνια μάλιστα ούτε καν θα σας χρειάζονται. Το μόνο που θα απαιτείται από εσάς θα είναι να απολαμβάνετε τα αποτελέσματα των γαστρονομικών δημιουργιών τους.
Ο Μαρκ Μπίτμαν, πρώην αρθρογράφος των New York Times και πατέρας δύο παιδιών, έχει γράψει 30 βιβλία μαγειρικής. Ένα από αυτά, με τίτλο «Τα παιδιά μαγειρεύουν τα πάντα: Έμπνευση και συνταγές για να φτιάξετε το φαγητό που αγαπάτε» («Kids Cook Everything: Inspiration and Recipes for Make the Food You Love» ) είναι γραμμένο για παιδιά ηλικίας 8 έως 12 ετών, με ευέλικτες, φιλικές προς τα παιδιά συνταγές, διασκεδαστική εικονογράφηση και πολλές εξηγήσεις για τις τεχνικές μαγειρέματος μέσα σε χαρούμενες ‘φούσκες’.
«Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι μπορούν να μαγειρέψουν», αλλά τα βιβλία μαγειρικής σίγουρα βοηθούν δίνοντας τους συγκεκριμένα βήματα να ακολουθήσουν».
Ο Μπίτμαν επιλέγει και προτείνει μερικές συνταγές από το βιβλίο του, για μικρούς σεφ όλων των επιπέδων, με την ελπίδα ότι με τη βοήθειά τους θα καταφέρετε να παρασύρετε τα μικρά σας στην κουζίνα, με θαυμάσια, βρώσιμα αποτελέσματα
Για αρχάριους: Γαλλικό τοστ
Όλοι αγαπούν το γαλλικό τοστ, ειδικά τα παιδιά. Και επειδή είναι εξαιρετικά εύκολο να το φτιάξετε, είναι μια πολύ καλή αφετηρία, ακόμη και για τους νεότερους μάγειρες. Χρησιμοποιήστε ό,τι ψωμί σας αρέσει για τοστ ή σάντουιτς. Εμείς επιλέξαμε μπριός σε φέτες, που είναι ένα γλυκό και βουτυρωμένο ψωμί.
Υλικά
1 αυγό
1/3 φλιτζάνι γάλα
1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη ή μια μικρή πρέζα αλάτι (προαιρετικά)
2 φέτες ψωμί άσπρο ή ολικής αλέσεως, η καθεμία πάχους μέχρι από 2,5 εκατοστά
1 κουταλιά της σούπας βούτυρο ή φυτικό λάδι
Εκτέλεση
Σπάστε τα αυγά σε ένα φαρδύ, ρηχό μπολ ή πιάτο. Προσθέστε γάλα και ζάχαρη, αν θέλετε το τοστ να είναι λίγο γλυκό (ή αλάτι, αν το προτιμάτε αλμυρό).
Χτυπήστε με ένα πιρούνι μέχρι το μείγμα να γίνει κρέμα και να πάρει ένα ανοιχτό κίτρινο χρώμα χωρίς ραβδώσεις.
Βάλτε το μπολ με την κρέμα κοντά στο τηγάνι. Βάλτε το βούτυρο ή το λάδι σε ένα τηγάνι 2,5 εκατοστών σε χαμηλή φωτιά. Προσθέστε το πρώτο κομμάτι ψωμί στην κρέμα και αναποδογυρίστε το με ένα πιρούνι μερικές φορές μέχρι να μουλιάσει λίγο.
Χαμηλώστε τη φωτιά στο τηγάνι σε μέτρια. Όταν το βούτυρο αφρίσει ή το λάδι γυαλίσει, βάλτε προσεκτικά το μουλιασμένο ψωμί στο τηγάνι και προσθέστε την άλλη φέτα στην κρέμα.
Αφήστε το γαλλικό τοστ να ψηθεί, χωρίς να το ακουμπήσετε για 3-5 λεπτά, ενώ γυρίζετε τη δεύτερη φέτα ψωμιού στο μπολ και το αφήνετε να μουλιάσει, όπως κάνατε με το πρώτο.
Κοιτάξτε το ψωμί στο τηγάνι. Όταν οι άκρες γίνουν καφέ και αρχίσει να μυρίζει, ανασηκώστε τη μια γωνία με μια σκληρή σπάτουλα και κοιτάξτε να δείτε αν έχει πάρει από κάτω ένα ωραίο χρυσό χρώμα. Αν όχι, αφήστε το να ψηθεί λίγο ακόμα, και ύστερα αναποδογυρίστε το για να ψηθεί κι από την άλλη.
Είναι έτοιμο όταν πατήσετε στη μέση με τη σπάτουλα και δεν είναι πια μαλακό. Αν χρειαστεί να το γυρίσετε ξανά, γυρίστε το.
Όταν είναι έτοιμη η πρώτη φέτα, βάλτε τη στο πιάτο σας (πάνω σε χαρτί κουζίνας για να απορροφήσει το λάδι) και τηγανίστε την επόμενη.
Για λίγο έμπειρους: Πατάτες στον φούρνο
(2-4 μερίδες)
Αυτές οι πατάτες φούρνου είναι και πιο εύκολες και πιο ασφαλείς από αυτές που τηγανίζονται σε λάδι. Μπορείτε να τις έχετε μαγειρέψει λίγο την προηγουμένη και να ολοκληρώσετε το ψήσιμο λίγο πριν το δείπνο.
Υλικά
3 ή 4 μέτριες πατάτες
3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
Αλάτι
Πλύντε τις πατάτες με τρεχούμενο νερό και ύστερα ξεφλουδίστε τις με το ειδικό εργαλείο. Αν προτιμάτε να τις μαγειρέψετε με τη φλούδα, επιμείνετε περισσότερο στο πλύσιμο.
Χωρίς να τις κόψετε, βάλτε τις σε μια μεγάλη κατσαρόλα και σκεπάστε τις με κρύο νερό. Βάζουμε την κατσαρόλο σε δυνατή φωτιά.
Όταν το νερό αρχίσει να κοχλάζει, αποσύρετε την κατσαρόλα από τη φωτιά και σκεπάστε την με μία καθαρή πετσέτα. Αφήστε τις πατάτες να μείνουν στο ζεστό νερό μέχρι να γίνουν μαλακώσουν λίγο – να μην περνάει εύκολα το μαχαίρι, όμως. Αυτό παίρνει 15-25 λεπτά, ανάλογα με το μέγεθος της πατάτας.
Μεταφέρετε τις πατάτες σε ένα πιάτο και αφήστε τις να κρυώσουν τόσο ώστε να τις κρατάτε στο χέρι σας χωρίς να καίγεστε. Μετά προχωρήστε στο επόμενο βήμα ή φυλάξτε τις σε σφραγισμένο δοχείο έως και 2 ημέρες.
Όταν είστε έτοιμοι να τις ψήσετε, θερμαίνετε το φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου, και βάλτε ένα μεγάλο ταψί μέσα για να ζεσταθεί.
Κόψτε προσεκτικά τις πατάτες στη μέση κατά μήκος και βάλτε την επίπεδη πλευρά προς τα κάτω στο ξύλο κοπής. Τώρα κόψτε σε φέτες πάχους ενός δακτύλου, έτσι ώστε να έχετε μπαστουνάκια πιο φαρδιά από το συνηθισμένο μεν, αλλά όχι πολύ χοντρά.
Βάλτε τις πατάτες σε ένα μεγάλο μπολ με 3 κουταλιές της σούπας λάδι. Ανακατέψτε με τα χέρια σας για να καλυφθούν εντελώς. Αν χρειάζεται, προσθέστε άλλη μια κουταλιά της σούπας λάδι και ανακατέψτε ξανά.
Βγάλτε προσεκτικά το ζεστό ταψί από το φούρνο, φορώντας τα ειδικά γάντια φούρνου και χρησιμοποιήστε λαβίδες για να απλώσετε τις πατάτες σε μία μόνο στρώση. Δεν χρειάζεται να είναι σε τέλειες σειρές, απλά τοποθετήστε τις εκεί χωρίς να τις μετακινήσετε πολύ μετά.
Βάλτε το ταψί με τις πατάτες στον φούρνο και ψήστε τις πατάτες, χωρίς να τις γυρίσετε, μέχρι να ροδίσουν ελαφρά και να ξύνονται εύκολα από το τηγάνι όταν προσπαθείτε να τις μετακινήσετε με μια σκληρή σπάτουλα. Περιμένετε να περάσουν 15 λεπτά, πριν δοκιμάσετε. Το πιρούνι πρέπει να γλιστράει εύκολα μέσα όταν στις πατάτες όταν τις τρυπάτε.
Αναποδογυρίστε τις πατάτες που δεν ροδίσαν και από τις δύο πλευρές. Μπορεί να χρειαστούν έως και 30 λεπτά, ανάλογα με το πόσο μεγάλα είναι τα μπαστουνάκια.
Όταν είναι έτοιμες, τις πασπαλίζετε με αλάτι όσο είναι ακόμα στο ταψί, και ύστερα τις βγάζετε απαλά με μια σπάτουλα και τις σερβίρετε σε ένα πιάτο.
Για λίγο έμπειρους: Σούπα κοτόπουλου με τορτίγιες
Είναι μία πικάντικη, θρεπτική σούπα που μαγειρεύεται σε μισή ώρα περίπου . Μπορείτε να αντικαταστήσετε το μπούτι κοτόπουλου με στήθος, και να αυτοσχεδιάσετε ελεύθερα με τα έξτρα. Το τριμμένο τυρί και το αβοκάντο σε κύβους ταιριάζουν ιδιαιτέρως.
Υλικά
Για τις τορτίγιες
4 τορτίγιες με διάμετρο 15 εκατοστών, κομμένες σε λωρίδες πάχους ενός δακτύλου
1 κουταλάκι του γλυκού ελαιόλαδο
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
Για τη σούπα
1 μικρό κρεμμύδι, ξεφλουδισμένο και κομμένο στα τέσσερα
1 ντομάτα ξεφλουδισμένη και κομμένη στα τέσσερα
2 σκελίδες σκόρδο, καθαρισμένες
1 ή 2 κουταλάκια του γλυκού τσίλι σε κονσέρβα Chipotle σε σάλτσα adobo
2 κουταλάκια του γλυκού φυτικό λάδι
Μία πρέζα αλάτι
350 γρ. στήθος κοτόπουλου, σε κομμάτια, χωρίς την πέτσα
4 φλιτζάνια ζωμό κότας
2 κουταλιές της σούπας φύλλα φρέσκου κόλιανδρου
Φέτες λάιμ, για το σερβίρισμα
Ετοιμάστε τις τορτίγιες
Προθερμάνετε το φούρνο στους 220 βαθμούς Κελσίου. Τοποθετήστε τις λωρίδες της τορτίγιας σε ένα ταψί, περιχύστε με λάδι και ανακατέψτε ώστε να καλυφθούν ομοιόμορφα. Απλώστε τις λωρίδες σε μονή στρώση.
Ψήστε τις λωρίδες της τορτίγιας μέχρι να ροδίσουν και να γίνουν τραγανές, για 7-10 λεπτά περίπου, χρησιμοποιώντας γάντια φούρνου για να περιστρέψετε το ταψί μέχρι τη μέση του ψησίματος. Μεταφέρετε το ταψί σε σχάρα ψύξης.
Αλατίστε τις λωρίδες, και αφήστε να κρυώσουν ενώ φτιάχνετε τη σούπα.
Ετοιμάστε τη σούπα
Βάλτε το κρεμμύδι, την ντομάτα, το σκόρδο και το πιπέρι στο μούλτι και δουλέψτε μέχρι να έχετε ένα ομοιογενές μείγμα, περίπου 30 δευτερόλεπτα. Αφαιρέστε το καπάκι και αφαιρέστε προσεκτικά τις λεπίδες.
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, βάλτετε το μείγμα ντομάτας, 2 κουταλάκια του γλυκού λάδι και μια πρέζα αλάτι. Μαγειρέψτε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, ανακατεύοντας περιστασιακά με μια ξύλινη κουτάλα, μέχρι να πήξει και να γίνει σάλτσα, περίπου 8 λεπτά.
Προσθέστε το κοτόπουλο και το ζωμό στο μείγμα της ντομάτας και αφήστε το να βράσει. Μαγειρέψτε για 20 λεπτά περίπου.
Χρησιμοποιήστε λαβίδες για να μεταφέρετε το κοτόπουλο σε ξύλο κοπής και αφήστε το να κρυώσει λίγο, περίπου 5 λεπτά. Κόψτε το κοτόπουλο σε μπουκιές.
Ξαναβάλτε το κομμένο κοτόπουλο στη σούπα και μαγειρέψτε μέχρι να ζεσταθεί, περίπου 2 λεπτά. Σβήστε το μάτι.
Χωρίστε ομοιόμορφα τις λωρίδες τορτίγιας σε 2 μπολ. Ρίξτε τη σούπα σε μπολ και πασπαλίστε με κόλιαντρο. Σερβίρετε με φέτες λάιμ.
Της Gretchen McKay
Από την Pittsburgh Post-Gazette
Οι συνταγές είναι από τα βιβλία “Kids Cook Everything: Inspiration and Recipes for Making the Food You Love”, και από το “The Complete Cookbook for Teen Chefs” by America’s Test Kitchen, του Mark Bittman
Πνευματικά δικαιώματα 2025 PG Publishing Co. Ιστοσελίδα: post-gazette.com. Διανέμεται από την Tribune Content Agency, LLC.
