Δεκάδες θεάσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών σε ολόκληρη την πολιτεία του Νιου Τζέρσεϊ έχουν προκαλέσει ανησυχία στους κατοίκους της περιοχής και αμηχανία στους νομοθέτες. Ούτε πρόκειται για φάρσες ή τρελές αναφορές – οι θεάσεις έχουν αναφερθεί από την αστυνομία και την ακτοφυλακή.
Τι γνωρίζουμε μέχρι στιγμής:
Οι θεάσεις
Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη αναφέρθηκαν για πρώτη φορά κοντά στις 18 Νοεμβρίου στις κομητείες Morris και Hunterdon – οι θεάσεις έχουν εξαπλωθεί σε περισσότερες από δώδεκα περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των κομητειών Monmouth, Ocean, και Camden.
Πάνω από 49 θεάσεις αναφέρθηκαν την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου, αν και ο κυβερνήτης του Νιου Τζέρσεϊ, Φιλ Μέρφι, σημείωσε ότι ορισμένες από αυτές ήταν είτε διπλές, είτε αποδείχθηκαν κανονικά αεροσκάφη.
Οι μάρτυρες λένε ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη είναι μεγάλα, περίπου στο μέγεθος ενός SUV, και συχνά ταξιδεύουν σε ομάδες. Ο Μέρφι δήλωσε στους δημοσιογράφους στις 9 Δεκεμβρίου ότι η τεχνολογία φαίνεται να είναι «πολύ εξελιγμένη».
«Τη στιγμή που τα βλέπεις, σκοτεινιάζουν», είπε.
«Προφανώς ανησυχούμε περισσότερο για τους ευαίσθητους στόχους και τις ευαίσθητες, κρίσιμες υποδομές», είπε, αναφέροντας τα στρατιωτικά περιουσιακά στοιχεία της πολιτείας και τα περιουσιακά στοιχεία κοινής ωφέλειας.
Ο Μέρφι σημείωσε επίσης ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει σπίτι στο Νιου Τζέρσεϊ, λέγοντας ότι οι αξιωματούχοι λαμβάνουν το θέμα «θανάσιμα σοβαρά».
Από το βήμα του Κογκρέσου, ο βουλευτής Κρις Σμιθ (Ρ-N.Τζ.) δήλωσε ότι ένας σερίφης της κομητείας Όσιαν του είπε ότι ένας από τους αστυνομικούς του είδε 50 μη επανδρωμένα αεροσκάφη να βγαίνουν από τον ωκεανό.
Ο Σμιθ είπε ότι ένας διοικητής της Ακτοφυλακής τού είπε επίσης ότι ένα σμήνος «μεταξύ 12 και 30 από αυτά τα drones» ακολούθησε ένα πλοίο της Ακτοφυλακής.
Ένας χάρτης με τις εμφανίσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην κομητεία Monmouth του Νιου Τζέρσεϊ. Γραφείο σερίφη της κομητείας Monmouth
Πεντάγωνο: Δεν είναι ξένος αντίπαλος
Η εκπρόσωπος Τύπου του Πενταγώνου Σαμπρίνα Σινγκ κατέρριψε την ιδέα ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη «προέρχονταν από ξένη οντότητα ή αντίπαλο» κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 11 Δεκεμβρίου. Είπε επίσης ότι δεν επρόκειτο για αμερικανικά στρατιωτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ότι δεν υπήρξαν απειλές για τις αμερικανικές εγκαταστάσεις κατά τη διάρκεια της παρατήρησης των μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Ένας δημοσιογράφος ρώτησε την Σινγκ σχετικά με μια δήλωση του βουλευτή Τζεφ Βαν Ντριου (Ρ-N.Τζ.) στο Fox News στις 11 Δεκεμβρίου. Ο Βαν Ντριου είπε ότι είχε πληροφορίες από «πολύ εξειδικευμένες πηγές» ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη εκτοξεύονταν από ένα ιρανικό «μητρικό σκάφος» στον Ατλαντικό.
Το σκάφος εμφανίστηκε κατά μήκος της ανατολικής ακτής πριν από ένα μήνα, μεταφέροντας μη επανδρωμένα αεροσκάφη που αγοράστηκαν στο πλαίσιο μιας συμφωνίας όπλων με την Κίνα, δήλωσε ο Βαν Ντριου.
Η Σινγκ διέψευσε τις εικασίες.
«Δεν υπάρχει καμία αλήθεια σε αυτό», απάντησε η Σινγκ.
«Δεν υπάρχει κανένα ιρανικό πλοίο στα ανοικτά των ακτών των Ηνωμένων Πολιτειών και δεν υπάρχει κανένα λεγόμενο μητρικό σκάφος που να εκτοξεύει μη επανδρωμένα αεροσκάφη προς τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Έκκληση για «περιορισμένη κατάσταση έκτακτης ανάγκης»
Ο γερουσιαστής της πολιτείας του Νιου Τζέρσεϊ, ο Ρεπουμπλικάνος Τζον Μπράμνικ, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία ζητά «περιορισμένη κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και καλεί τους αξιωματούχους να απαγορεύσουν τα δημόσια drones μέχρι να δοθούν εξηγήσεις.
Ο Μπράμνικ θεωρεί ότι τα drones αποτελούν απειλή για την ασφάλεια και δήλωσε ότι η πολιτεία του Γκάρντεν πρέπει να γίνει «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων drones».
«Πρέπει να γνωρίζουμε. Πρόκειται για πολλαπλά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που έρχονται ως ένα σμήνος και στη συνέχεια φεύγουν. Ξέρετε, αυτό δεν είναι κάποιος που έχει χόμπι» να πετάει drones, δήλωσε σε συνέντευξή του στο NTD, το αδελφό μέσο ενημέρωσης της Epoch Times.
«Αυτά δεν είναι μη επανδρωμένα αεροσκάφη που αγοράστηκαν σε ένα Radio Shack … στη Μέση Ανατολή, έχουμε μη επανδρωμένα αεροσκάφη που ρίχνουν βόμβες. Δεν θεωρώ λοιπόν ότι ένα drone είναι ασφαλές επειδή είναι drone».
Απαιτώντας απαντήσεις
Ο Σμιθ είναι μία από τις πολλές φωνές που ζητούν περισσότερη διαφάνεια από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση σχετικά με την προέλευση και τον σκοπό των μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
«Όπως είναι κατανοητό, οι κάτοικοι του Νιου Τζέρσεϊ είναι πολύ ανήσυχοι για αυτό το σημαντικό και επαναλαμβανόμενο φαινόμενο – και η χλιαρή αντίδραση από τις πολιτειακές και ομοσπονδιακές υπηρεσίες μας μέχρι στιγμής είναι εντελώς απαράδεκτη», ανέφερε ο Σμιθ σε δήλωσή του.
«Όπως είδαμε με το κινεζικό κατασκοπευτικό μπαλόνι πέρυσι, οι πιο σκληροί αντίπαλοί μας δεν θα σταματήσουν μπροστά σε τίποτα για να παρακολουθήσουν την πατρίδα μας και να απειλήσουν την εθνική μας ασφάλεια».
Ο γερουσιαστής Κόρυ Μπούκερ (Δ-N.Τζ.) δημοσίευσε μια επιστολή που έγραψε στο X, με αποδέκτες τον υπουργό Μεταφορών Πητ Μπάτιτζιτζ, τον διευθυντή του FBI Κρις Ρέυ και τον υπουργό Εσωτερικής Ασφάλειας (DHS) Αλεχάντρο Μαγιόρκας.
Ο Μπούκερ δήλωσε ότι αναγνωρίζει «την ανάγκη να διατηρηθεί η επιχειρησιακή ασφάλεια των εν εξελίξει ερευνών», αλλά προέτρεψε τους αξιωματούχους να δημοσιοποιήσουν οποιαδήποτε πληροφορία έχουν, προκειμένου να αποφευχθεί η διάδοση «φημών, φόβου, και παραπληροφόρησης».
Ο Μέρφι δήλωσε σε δημοσιογράφους: «Δεν βλέπουμε καμία ανησυχία για τη δημόσια ασφάλεια», αλλά εξέφρασε την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι η προέλευση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών είναι ακόμη άγνωστη.
«Ελπίζω ότι θα πάρουμε απαντήσεις αργά ή γρήγορα», δήλωσε ο κυβερνήτης. Ενθάρρυνε τους κατοίκους να αναφέρουν τυχόν θεάσεις.
Η κυβέρνηση δεν γνωρίζει
Το FBI συντονίζεται επί του παρόντος με τις τοπικές αρχές για να βρει την άκρη του νήματος. Ο Μέρφι δημοσίευσε στο X ότι πραγματοποίησε ενημέρωση με τον Μαγιόρκας και αξιωματούχους από το Υπουργείο Εσωτερικών και την Πολιτειακή Αστυνομία του Νιου Τζέρσεϊ.
Μιλώντας με το NTD, ο Μπράμνικ δήλωσε ότι δεν έχουν δοθεί απαντήσεις από καμία υπηρεσία. Είπε ότι είχε επίσης συναντηθεί με την πολιτειακή αστυνομία και αξιωματούχους από το DHS στις 11 Δεκεμβρίου χωρίς να πάρει σαφείς απαντήσεις.
«Η Πολιτειακή Αστυνομία είναι απογοητευμένη – δεν έχει ιδέα και είναι ειλικρινής γι’ αυτό», δήλωσε ο Μπράμνικ.
«Τώρα, το θέμα με την Εσωτερική Ασφάλεια, φυλάνε τη χώρα μας, αλλά δεν έχουν την τεχνολογία, οπότε δεν είχαν απαντήσεις … Μόνο το Υπουργείο Άμυνας διαθέτει την τεχνολογία για την παρακολούθηση αυτών των μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
«Το Υπουργείο Άμυνας πρέπει να έρθει εδώ αμέσως».
Είπε επίσης ότι δεν πιστεύει ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη αποτελούν μέρος ενός άκρως απόρρητου κυβερνητικού προγράμματος.
«Αν έχουν ένα μυστικό πρόγραμμα, σίγουρα δεν το κρατούν μυστικό. Ξέρετε, γιατί δεν το πετάνε πάνω από την έρημο;»
Ο Σμιθ δήλωσε ότι επικοινώνησε με τον υπουργό Άμυνας Λόιντ Όστιν σχετικά με την απενεργοποίηση ή την κατάρριψη των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και θέλει να τα παρακολουθήσει για να μάθει πού προσγειώνονται.
«Αυτό είναι θέμα εθνικού ενδιαφέροντος», είπε.
Οι παρατηρήσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών μπορούν να αναφερθούν στη διεύθυνση tips.fbi.gov.
Ο διευθυντής του FBI Κρίστοφερ Ρέυ πρόκειται να παραιτηθεί σύντομα, ανακοίνωσε η υπηρεσία στις 11 Δεκεμβρίου, ανοίγοντας τον δρόμο για τον υποψήφιο του εκλεγμένου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για τη θέση του διευθύνοντα.
Ο Ρέυ, 57 ετών, δήλωσε στους υπαλλήλους του FBI κατά τη διάρκεια ομιλίας ότι θα παραιτηθεί όταν η τρέχουσα διοίκηση λήξει τον Ιανουάριο του 2025, δήλωσε εκπρόσωπος του FBI στην Epoch Times σε ηλεκτρονικό μήνυμα.
«Μετά από εβδομάδες προσεκτικής σκέψης, αποφάσισα ότι το σωστό για την υπηρεσία είναι να υπηρετήσω μέχρι το τέλος της τρέχουσας διοίκησης τον Ιανουάριο και στη συνέχεια να παραιτηθώ», είπε ο Ρέυ στους υπαλλήλους του FBI.
«Στόχος μου είναι να διατηρήσω την εστίαση στην αποστολή μας – το ουσιώδες έργο που κάνετε για λογαριασμό του αμερικανικού λαού κάθε μέρα. Κατά την άποψή μου, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουμε να παρασύρουμε την υπηρεσία βαθύτερα σε διαμάχη, ενισχύοντας παράλληλα τις αξίες και τις αρχές που είναι τόσο σημαντικές για τον τρόπο με τον οποίο κάνουμε τη δουλειά μας».
Ο Ρέυ υπηρετεί επί του παρόντος μια 10ετή θητεία που ξεκίνησε το 2017.
Ο Τραμπ διόρισε τον Ρέυ κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν επέλεξε να διατηρήσει τον Ρέυ στην θέση του κατά την διάρκεια της θητείας του.
Ο Τραμπ πρότεινε τον Κας Πατέλ, πρώην ομοσπονδιακό εισαγγελέα, να γίνει διευθυντής του FBI, μόλις ο εκλεγμένος πρόεδρος αναλάβει τα καθήκοντά του στις 20 Ιανουαρίου 2025.
Οι διευθυντές του FBI απαιτούν επιβεβαίωση από την Γερουσία.
Ο Τραμπ πανηγύρισε την απόφαση του Ρέυ να παραιτηθεί, λέγοντας ότι θα τερματίσει αυτό που περιέγραψε ως «μετατροπή σε όπλο» του υπουργείου Δικαιοσύνης.
«Θέλουμε πίσω το FBI μας και αυτό θα συμβεί τώρα», ανέφερε ο Τραμπ σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Truth Social, ζητώντας παράλληλα την επιβεβαίωση του Πατέλ.
Ο Πατέλ απάντησε επίσης στην είδηση, λέγοντας στους δημοσιογράφους στο Καπιτώλιο: «Προσβλέπουμε σε μια πολύ ομαλή μετάβαση στο FBI και θα είμαι έτοιμος να ξεκινήσω την πρώτη ημέρα».
Ο Πατέλ, 44 ετών, εργάστηκε ως δημόσιος συνήγορος μετά την αποφοίτησή του από τη νομική σχολή. Το 2014, μεταπήδησε σε ρόλο ομοσπονδιακού εισαγγελέα.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Τραμπ, ο Πατέλ βοήθησε την Επιτροπή Πληροφοριών της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ να συγκεντρώσει στοιχεία που έδειχναν ότι το FBI δεν ενήργησε σωστά όταν ερευνούσε τον πρώην σύμβουλο της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ, Κάρτερ Πέιτζ. Ο ειδικός εισαγγελέας Τζον Ντάραμ διαπίστωσε αργότερα ότι οι πράκτορες του FBI υποκινούνταν από μεροληψία επιβεβαίωσης στην έρευνα, η οποία δεν κατέδειξε συντονισμό μεταξύ της προεκλογικής εκστρατείας και της Ρωσίας.
Ο Πατέλ εργάστηκε αργότερα για το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου. Το 2020, εργάστηκε στο Γραφείο του Διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Και κατά τους τελευταίους μήνες της πρώτης θητείας του Τραμπ, ήταν επικεφαλής του προσωπικού τού εκτελούντος χρέη υπουργού Άμυνας Κρίστοφερ Μίλερ.
Ο Τραμπ δήλωσε κατά την ανακοίνωση της επιλογής του για την ηγεσία του FBI: «Ο Κας θα εργαστεί υπό την εξαιρετική μας Γενική Εισαγγελέα, Παμ Μπόντι, για να επαναφέρει την πίστη, τη γενναιότητα, και την ακεραιότητα στο FBI».
Ο Πατέλ δήλωσε στην Epoch Times μετά την επιλογή του: «Θα αποκαταστήσουμε την ακεραιότητα, την λογοδοσία, και την ισότιμη δικαιοσύνη στο δικαστικό μας σύστημα και θα επιστρέψουμε το FBI στη νόμιμη αποστολή του: την προστασία του αμερικανικού λαού».
Ο Ρέυ ήταν βοηθός ομοσπονδιακού δικαστή μετά την αποφοίτησή του από τη Νομική Σχολή του Γέιλ. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως ομοσπονδιακός εισαγγελέας προτού διοριστεί επικεφαλής του Ποινικού Τμήματος του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ υπό τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους.
Το FBI το 2022 εκτέλεσε ένταλμα έρευνας στο σπίτι του Τραμπ στη Φλόριντα, στο πλαίσιο μιας από τις δύο ομοσπονδιακές νομικές υποθέσεις που ασκήθηκαν εναντίον του πρώην προέδρου. Ο Τραμπ δήλωσε ότι δεν έκανε τίποτα κακό. Οι εισαγγελείς έκλεισαν τις υποθέσεις μετά τη νίκη του Τραμπ στις εκλογές του Νοεμβρίου.
Ο Τραμπ και πολλοί άλλοι Ρεπουμπλικάνοι έχουν επανειλημμένα επικρίνει το FBI, υποστηρίζοντας ότι οι ενέργειές του τροφοδοτούνται από κομματισμό.
Ο Ρέυ δήλωσε σε επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων το 2023 ότι ήταν Ρεπουμπλικάνος σε όλη του τη ζωή και δεν ενήργησε με προκατάληψη.
«Η ιδέα ότι είμαι προκατειλημμένος απέναντι στους συντηρητικούς μού φαίνεται κάπως τρελή, δεδομένου του προσωπικού μου ιστορικού», είπε τότε.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονυ Μπλίνκεν δήλωσε στις 10 Δεκεμβρίου ότι η διαδικασία έχει σημασία όταν πρόκειται για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της Συρίας.
«Ο συριακός λαός θα αποφασίσει για το μέλλον της Συρίας. Όλα τα έθνη θα πρέπει να δεσμευτούν ότι θα υποστηρίξουν μια περιεκτική και διαφανή διαδικασία και θα απέχουν από εξωτερικές παρεμβάσεις», ανέφερε σε δήλωσή του.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αναγνωρίσουν και θα υποστηρίξουν πλήρως μια μελλοντική κυβέρνηση της Συρίας που θα προκύψει από αυτήν τη διαδικασία», συνέχισε.
«Είμαστε έτοιμοι να παράσχουμε κάθε κατάλληλη υποστήριξη σε όλες τις διαφορετικές κοινότητες και εκλογικές ομάδες της Συρίας».
Η δήλωση του Μπλίνκεν έρχεται μόλις λίγες ημέρες μετά την κατάρρευση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ το Σαββατοκύριακο. Η οικογένεια Άσαντ κυβέρνησε τη Συρία για λίγο περισσότερο από πέντε δεκαετίες.
«Η μεταβατική διαδικασία και η νέα κυβέρνηση πρέπει επίσης να τηρήσουν σαφείς δεσμεύσεις για τον πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, να διευκολύνουν τη ροή της ανθρωπιστικής βοήθειας σε όλους όσοι έχουν ανάγκη, να αποτρέψουν την Συρία από το να χρησιμοποιηθεί ως βάση για τρομοκρατία ή να αποτελέσει απειλή για τους γείτονές της, και να διασφαλίσουν ότι τυχόν αποθέματα χημικών ή βιολογικών όπλων θα ασφαλιστούν και θα καταστραφούν με ασφάλεια», δήλωσε ο Μπλίνκεν.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δήλωσε σε ομιλία του στις 8 Δεκεμβρίου ότι «θα ήταν σπατάλη αυτής της ιστορικής ευκαιρίας αν ένας τύραννος ανατρεπόταν μόνο και μόνο για να δούμε έναν νέο να ανεβαίνει στη θέση του.
«Έτσι, είναι πλέον καθήκον όλων των ομάδων της αντιπολίτευσης που επιδιώκουν ρόλο στη διακυβέρνηση της Συρίας να αποδείξουν την δέσμευσή τους στα δικαιώματα όλων των Σύρων, στο κράτος δικαίου, και στην προστασία των θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων».
Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τονίσει την ανάγκη για μια αποδεκτή διαδικασία, το αν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα υποστηρίξουν την ανοικοδόμηση της Συρίας είναι ένα άλλο θέμα.
Απαντώντας σε ερώτηση της Epoch Times στις 10 Δεκεμβρίου, ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μάθιου Μίλερ δήλωσε ότι η υποστήριξη των ΗΠΑ για την ανοικοδόμηση της Συρίας «βάζει το κάρο μπροστά από το άλογο».
«Πρέπει να δούμε μια πολιτική διαδικασία να εξελίσσεται εδώ, πριν φτάσουμε στις συζητήσεις για την ανοικοδόμηση και ποιος θα την χρηματοδοτήσει», είπε.
Η κύρια ομάδα ανταρτών που έβαλε τέλος στο καθεστώς Άσαντ, η Hayʼat Tahrir al-Sham, πιο γνωστή ως HTS, έχει δεσμευτεί να δημιουργήσει μια πλουραλιστική και δίκαιη κοινωνία.
«Ανοίγουμε μια νέα σελίδα στην ιστορία της Συρίας, μια σελίδα της οποίας ο τίτλος είναι οικοδόμηση και πρόοδος,» ανέφερε η ομάδα σε ανακοίνωσή της στις 7 Δεκεμβρίου.
«Θα εργαστούμε για να αναπτύξουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την ανοικοδόμηση των υποδομών και την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης με τρόπο που να διασφαλίζει την επιστροφή της ζωής στην κανονικότητα,» συνέχισαν.
Από το 2012, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία. Η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Δαμασκό είναι κλειστή.
Η HTS έχει χαρακτηριστεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως τρομοκρατική οργάνωση. Αν ο χαρακτηρισμός θα αρθεί θα φανεί στο μέλλον. Όταν ρωτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου αν θα γίνει, ο Μίλερ είπε ότι δεν έχει τίποτα να ανακοινώσει.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προσφέρει αμοιβή 10 εκατομμυρίων δολαρίων για πληροφορίες που θα οδηγήσουν στην σύλληψη του ηγέτη της, Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζαουλάνι.
Ο εκλεγμένος Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε στις 10 Δεκεμβρίου τον τελευταίο γύρο επιλογών για την διοίκησή του.
Είπε ότι η πρώην προσωπικότητα του Fox News Κίμπερλυ Γκίλφοϊλ θα είναι η πρότασή του για πρέσβειρα στην Ελλάδα. Η Γκίλφοϊλ βρίσκεται σε σχέση με τον Ντόναλντ Τραμπ τον νεότερο και ήταν αναπληρώτρια στις προεκλογικές εκστρατείες του Τραμπ το 2020 και το 2024.
«Για πολλά χρόνια, η Κίμπερλυ υπήρξε στενή φίλη και σύμμαχος. Η εκτεταμένη εμπειρία της και η ηγετική της θέση στο δίκαιο, τα μέσα ενημέρωσης, και την πολιτική, μαζί με την κοφτερή της διάνοια, την καθιστούν εξαιρετικά κατάλληλη για να εκπροσωπήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και να διαφυλάξει τα συμφέροντά τους στο εξωτερικό», δήλωσε ο Τραμπ στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Truth Social.
«Η Κίμπερλυ είναι απόλυτα κατάλληλη για την προώθηση ισχυρών διμερών σχέσεων με την Ελλάδα, προωθώντας τα συμφέροντά μας σε θέματα που κυμαίνονται από την αμυντική συνεργασία μέχρι το εμπόριο και την οικονομική καινοτομία», ανέφερε.
Εάν επιβεβαιωθεί, η Γκίλφοϊλ θα είναι η πρώτη γυναίκα πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ελλάδα.
Επιπλέον, ο Τραμπ πρότεινε τον επενδυτή ιδιωτικών μετοχών ακινήτων Τομ Μπάρακ ως πρεσβευτή του στην Τουρκία.
«Για τρεις δεκαετίες, ο Τομ διαχειρίστηκε με επιτυχία μια παγκόσμια εταιρεία ιδιωτικών κεφαλαίων. Είναι μια αξιοσέβαστη και έμπειρη φωνή της λογικής σε ένα ευρύ φάσμα ηγετών σκέψης τόσο σε πολιτικούς όσο και σε επιχειρηματικούς κύκλους», ανέφερε ο Τραμπ στο Truth Social.
Ο Μπάρακ, φίλος του Τραμπ, αθωώθηκε το 2022 από την κατηγορία ότι ήταν μη εγγεγραμμένος ξένος πράκτορας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Επιπλέον, ο Τραμπ όρισε τον πρώην βουλευτή Νταν Μπίσοπ (Ρ-Β.Καρολίνα) ως αναπληρωτή διευθυντή του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού (OMB).
Ο Μπίσοπ «θα εφαρμόσει την ατζέντα μου για τη μείωση του κόστους και των κανονισμών σε όλες τις υπηρεσίες και θα ξεριζώσει το οπλισμένο βαθύ κράτος», δήλωσε ο Τραμπ στο Truth Social.
Ο Μπίσοπ έχασε την κούρσα για τη θέση του γενικού εισαγγελέα της Βόρειας Καρολίνας τον Νοέμβριο.
Ο Ρας Βογκτ είναι ο υποψήφιος του Τραμπ για τη θέση του διευθυντή του OMB.
Ο Τραμπ δήλωσε ότι ο Εντ Μάρτιν θα είναι επικεφαλής του προσωπικού του OMB. Ο Μάρτιν διετέλεσε προσωπάρχης του πρώην κυβερνήτη του Μιζούρι Ματ Μπλαντ και πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος του Μιζούρι.
Ο Τραμπ επέλεξε επίσης τον Τζέικομπ Χέλμπεργκ ως υφυπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης, Ενέργειας και Περιβάλλοντος -μια θέση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Ο Τραμπ δήλωσε ότι ο Χέλμπεργκ «θα καθοδηγήσει την πολιτική του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την οικονομική κρατική διαχείριση, την προώθηση της οικονομικής ασφάλειας και ανάπτυξης της Αμερικής, και την αμερικανική τεχνολογική κυριαρχία στο εξωτερικό». Ο Χέλμπεργκ είναι επίτροπος της Επιτροπής Οικονομικής Επιτήρησης και Ασφαλείας ΗΠΑ-Κίνας.
Επιπλέον, ο Τραμπ διόρισε τον δικηγόρο Μαρκ Μίντορ ως επίτροπο στην Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου (FTC) και τον Άντριου Φέργκιουσον ως πρόεδρο της FTC. Ο Mίντορ ήταν προηγουμένως αναπληρωτής επικεφαλής σύμβουλος του γερουσιαστή Μάικ Λι της Γιούτα για θέματα αντιμονοπωλιακής πολιτικής και πολιτικής ανταγωνισμού. Εργάστηκε σε θέματα αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και στην FTC.
Τέλος, ο Τραμπ ανακοίνωσε τον Ρόναλντ Τζόνσον ως πρεσβευτή στο Μεξικό. Ο Τζόνσον ήταν πρεσβευτής στο Ελ Σαλβαδόρ κατά τη διάρκεια της πρώτης κυβέρνησης Τραμπ. Υπηρέτησε επίσης στη CIA και στον αμερικανικό στρατό.
Οι Γκίλφοϊλ, Μπάρακ, Μπίσοπ, Χέλμπεργκ, Μίντορ, και Τζόνσον θα χρειαστούν επιβεβαίωση από την Γερουσία. Η Γερουσία έχει ήδη επικυρώσει τον Φέργκιουσον για την FTC και η μετακίνηση ενός επιτρόπου σε πρόεδρο δεν απαιτεί έγκριση από την Γερουσία.
Η επιλογή του εκλεγμένου Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για τσάρος των συνόρων, Τομ Χόμαν, δήλωσε ότι τα σχέδια για μια μεγάλης κλίμακας επιχείρηση απέλασης παράνομων μεταναστών θα ξεκινήσουν από το Σικάγο, προειδοποιώντας τους τοπικούς αξιωματούχους να μην σταθούν εμπόδιο.
«Θα ξεκινήσουμε ακριβώς εδώ στο Σικάγο του Ιλινόι. Αν ο δήμαρχος του Σικάγο σας δεν θέλει να βοηθήσει, πρέπει να κάνει στην άκρη», είπε ο Χόμαν στο πλήθος σε εκδήλωση στο Σικάγο στις 9 Δεκεμβρίου, που συνδιοργάνωσε το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. «Αλλά αν μας εμποδίζει -αν εν γνώσει του υποθάλπει ή κρύβει έναν παράνομο αλλοδαπό- θα τον διώξω ποινικά».
Ο Τραμπ έκανε προεκλογική εκστρατεία με την υπόσχεση να ασφαλίσει τα σύνορα και να απελάσει όποιον διαμένει παράνομα στη χώρα, με τις εκτιμήσεις για τον πληθυσμό των παράνομων μεταναστών στις Ηνωμένες Πολιτείες να κυμαίνονται από περίπου 11 εκατομμύρια έως 21 εκατομμύρια. Ο εκλεγμένος πρόεδρος έχει επίσης ορκιστεί να τερματίσει το δικαίωμα υπηκοότητας σε όσους γεννιούνται εντός συνόρων, αν και πρόσφατα έδειξε προθυμία να συνεργαστεί με τους Δημοκρατικούς για ένα σχέδιο που θα εξαιρεί από τις μαζικές απελάσεις τα άτομα που εισήλθαν παράνομα στις Ηνωμένες Πολιτείες ως παιδιά -που συχνά αναφέρονται ως Dreamers.
Ο Χόμαν, ο οποίος κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ διετέλεσε προσωρινός διευθυντής της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων των ΗΠΑ (ICE), είναι ο άνθρωπος που ο εκλεγμένος πρόεδρος όρισε να επιβλέπει τις απελάσεις. Ενώ οι λεπτομέρειες της επιχείρησης παραμένουν ασαφείς, ο Χόμαν έχει δηλώσει ότι η προσπάθεια θα δώσει προτεραιότητα στην απομάκρυνση εγκληματιών και μελών συμμοριών.
Ωστόσο, έχει παροτρύνει άλλους παράνομους μετανάστες να φύγουν από μόνοι τους, προειδοποιώντας ότι είναι απλώς θέμα χρόνου να συλληφθούν και να απελαθούν. Έχει επίσης υποσχεθεί να συστήσει να μπλοκαριστούν τα ομοσπονδιακά κονδύλια σε πόλεις που δεν βοηθούν τους πράκτορες του ICE στις προσπάθειές τους.
Ορισμένοι Δημοκρατικοί βουλευτές και αξιωματούχοι πόλεων έχουν καταδικάσει το σχέδιο μαζικής απέλασης, υποστηρίζοντας ότι θα διαταράξει τις οικογένειες που είναι για χρόνια στην χώρα και θα βλάψει την οικονομία.
Μεταξύ των επικριτών είναι ο δήμαρχος του Σικάγο Μπράντον Τζόνσον, ο οποίος στις πρώτες δημόσιες δηλώσεις του σχετικά με τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών δήλωσε ότι οι αξιωματούχοι της πόλης θα συνεχίσουν να προστατεύουν τους παράνομους μετανάστες από την απέλαση και ότι δεν θα επιτρέψει στους αστυνομικούς του Σικάγο να συνεργαστούν με το ICE.
Ο Τζόνσον υποσχέθηκε επίσης να καταπολεμήσει κάθε προσπάθεια παρακράτησης ομοσπονδιακής χρηματοδότησης από το Σικάγο, χαρακτηρίζοντας τέτοιες απειλές «ασυνείδητες και επικίνδυνες».
Στις δηλώσεις του στην εκδήλωση της Δευτέρας στο Σικάγο, ο Χόμαν δήλωσε ότι η πόλη θα δει μια εισροή πρακτόρων του ICE μετά την ορκωμοσία του Τραμπ. Προειδοποίησε τους αξιωματούχους των πόλεων να «φύγουν από τη μέση», ενώ υποσχέθηκε να μηνύσει τις πόλεις με άσυλο που αρνούνται να συνεργαστούν με το ICE.
Όπως και ο δήμαρχος του Σικάγο, ο κυβερνήτης του Ιλινόι Τζέι Ρόμπερτ Πρίτζκερ έχει επίσης ορκιστεί να αντιταχθεί σε κάθε προσπάθεια απέλασης παράνομων μεταναστών. Ο εκπρόσωπος του Πρίτζκερ, Ματ Χιλ, εξέδωσε δήλωση σε πολλά μέσα ενημέρωσης ως απάντηση στα σχόλια του Χόμαν.
«Δεν είναι μυστικό ότι το Ιλινόι θα αντιμετωπίσει αμέτρητες, αβάσιμες επιθέσεις τα επόμενα τέσσερα χρόνια από την κυβέρνηση Τραμπ», ανέφερε στη δήλωση. «Αντί να απαντάει σε κάθε γελοίο κομπασμό των λακέδων του Τραμπ, ο κυβερνήτης Πρίτζκερ επικεντρώνεται σε αυτό στο οποίο επικεντρώθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Τραμπ: να ηγηθεί της πολιτείας μας με ικανότητα αντί για χάος».
Ενώ η προσπάθεια του Τραμπ για την απέλαση αντιμετωπίζει αντιδράσεις από το Ιλινόι και ορισμένες άλλες μπλε πολιτείες, οι πολιτείες υπό την ηγεσία των Ρεπουμπλικανών, όπως το Τέξας, έχουν υποσχεθεί να δώσουν χείρα βοηθείας.
«Το Τέξας θα συνεχίσει να συνεργάζεται με τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και τον Τσάρο των Συνόρων Χόμαν για την ασφάλεια των συνόρων», δήλωσε ο κυβερνήτης του Τέξας Γκρεγκ Άμποτ σε πρόσφατη ανάρτησή του στο Χ, χαρακτηρίζοντας την προσέγγιση της πολιτείας του για την ασφάλεια των συνόρων «εθνικό πρότυπο.»
Η επιχείρηση Lone Star, μια πρωτοβουλία του Τέξας για την ασφάλεια των συνόρων που ξεκίνησε το 2021, έχει οδηγήσει σε σημαντική μείωση των παράνομων διελεύσεων, με περισσότερες από 527.600 συλλήψεις παράνομων μεταναστών και περισσότερες από 49.000 συλλήψεις εγκληματιών, σύμφωνα με το γραφείο του Άμποτ.
Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γιενς Στόλτενμπεργκ, κάλεσε τους Ευρωπαίους ηγέτες να αυξήσουν τις δεσμεύσεις τους για δαπάνες άμυνας ώστε να διατηρηθεί η ισχυρή διατλαντική συμμαχία απέναντι στις απειλές και να υποστηρίξουν τις προσπάθειες του εκλεγμένου Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ο Στόλτενμπεργκ, ο οποίος ηγήθηκε του ΝΑΤΟ από το 2014 έως το 2024, έγραψε σε άρθρο του στις 9 Νοεμβρίου στη Financial Times ότι οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της ακεραιότητας του διατλαντικού αμυντικού συμφώνου, ιδιαίτερα ενόψει των ανανεωμένων εκκλήσεων του Τραμπ για ‘κατανομή του βάρους’» μέσα στη συμμαχία.
«Ο Τραμπ πίστευε ότι οι ΗΠΑ είχαν μια κακή συμφωνία. Πίστευε ότι οι σύμμαχοι δεν καταβάλλουν την απαιτούμενη προσπάθεια και στην αρχή θεωρούσε τη συμμαχία ‘βάρος’ αντί για πλεονέκτημα», έγραψε ο Στόλτενμπεργκ, προσθέτοντας ότι ο Τραμπ είχε δίκιο. «Η Ευρώπη είχε πράγματι αφήσει τις δυνάμεις της να ατροφίσουν και πολλές χώρες είχαν γίνει επικίνδυνα εξαρτημένες από το ρωσικό αέριο. Αυτές οι παραλήψεις θα κόστιζαν ακριβά στους Ευρωπαίους».
Αναφερόμενος στην εξέλιξη του ΝΑΤΟ κατά την πρώτη προεδρία του Τραμπ, ο Στόλτενμπεργκ σημείωσε ότι η συνεργασία μεταξύ των συμμάχων του ΝΑΤΟ ήταν «καλή και αξιόπιστη» υπό τον 45ο Πρόεδρο των ΗΠΑ, παρά τις αρχικές εντάσεις. Πρόσθεσε ότι η συμμαχία βγήκε πιο ισχυρή, με αυξημένες δαπάνες άμυνας και ενισχυμένες δυνατότητες.
Ωστόσο, αν και οι Ευρωπαίοι έγιναν καλύτεροι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, ο Στόλτενμπεργκ προειδοποίησε ότι το τρέχον ασφαλιστικό περιβάλλον απαιτεί ακόμη μεγαλύτερες προσπάθειες από τις ευρωπαϊκές χώρες. Εν μέσω προκλήσεων ασφαλείας, όπως η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η αυξανόμενη στρατηγική ανταγωνιστικότητα με την Κίνα, οι προσδοκίες για το τι πρέπει να κάνουν τα ευρωπαϊκά μέλη της συμμαχίας έχουν αλλάξει.
Αναφερόμενος στη δέσμευση των συμμάχων του ΝΑΤΟ να δαπανούν το 2% του ΑΕΠ τους για άμυνα ως «κατώφλι, όχι ανώτατο όριο», ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι οι ευρωπαϊκοί ηγέτες πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους, να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη και να επενδύσουν περισσότερα στην άμυνα.
«Αν η Ευρώπη εκπληρώσει το μέρος της συμφωνίας, είμαι βέβαιος ότι η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ θα εκπληρώσει το δικό της», έγραψε, σημειώνοντας ότι ο Τραμπ υποστήριξε μια πολιτική ισχύος κατά τη διάρκεια της θητείας του και ότι ήταν εκείνος που αποφάσισε να στείλει όπλα στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των αντιαρματικών Javelin, που αποδείχθηκαν καθοριστικά όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία.
Ο Στόλτενμπεργκ κάλεσε τους ευρωπαϊκούς συμμάχους του ΝΑΤΟ να «αποδείξουν την αξία τους» βοηθώντας την κυβέρνηση Τραμπ στην στρατηγική της εστίαση στον Ινδο-Ειρηνικό, προσφέροντας, για παράδειγμα, συγκεκριμένες δυνατότητες που οι ΗΠΑ μπορεί να χρειάζονται στην περιοχή αυτή.
«Έτσι, μπορούμε να υπενθυμίσουμε στην επερχόμενη κυβέρνηση ότι, αντί να είναι ‘βάρος’, η διατλαντική σχέση είναι ένα στρατηγικό πλεονέκτημα στην εποχή του ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων», έγραψε. «Η επιστροφή του Τραμπ μας προκαλεί να αναλάβουμε δράση και να αποδείξουμε ότι είμαστε πραγματικοί εταίροι και όχι ‘τζαμπατζήδες’».
Ο πρώην επικεφαλής του ΝΑΤΟ είπε επίσης ότι οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να είναι έτοιμες να υποστηρίξουν τις προσπάθειες του Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, «εργαζόμενοι με τον Τραμπ για να φέρουν μια διαπραγματευμένη συμφωνία που να είναι αποδεκτή από την Ουκρανία και να μην ανταμείβει την επιθετικότητα».
Ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι θα φέρει γρήγορο τέλος στον πόλεμο αν εκλεγεί. Αν και δεν έχει αποκαλύψει ένα λεπτομερές σχέδιο—λέγοντας ότι η δημοσιοποίησή του θα έθετε σε κίνδυνο την αποτελεσματικότητά του—έχει πει ότι θα χρησιμοποιήσει τις καθιερωμένες του σχέσεις τόσο με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν όσο και με τον Ουκρανό Πρόεδρο Βολοντιμίρ Ζελένσκι για να ενθαρρύνει τους δύο πολεμιστές ηγέτες να καταλήξουν σε συμφωνία.
Τόσο ο Τραμπ όσο και ο υποψήφιός του για αντιπρόεδρος, Τζ. Ντ. Βανς, έχουν καλέσει τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να αναλάβουν μεγαλύτερο μέρος του αμυντικού βάρους.
Μέχρι το τέλος του 2023, 10 από τα 31 μέλη του ΝΑΤΟ είχαν φτάσει τον στόχο των δαπανών άμυνας 2% του ΑΕΠ, αν και οι προβλέψεις δείχνουν ότι αυτός ο αριθμός μπορεί να ανέλθει σε 23 από τα 32 το 2024, μετά την ένταξη της Σουηδίας.
Όταν ο Τραμπ ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2016, πέντε μέλη του ΝΑΤΟ πληρούσαν το ελάχιστο 2%. Αυτός ο αριθμός αυξήθηκε σε εννέα όταν αποχώρησε από τον Λευκό Οίκο.
Γουέστ Παλμ Μπιτς, Φλόριντα – Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε την προβλεπόμενη εκλογική του νίκη «μια μεγαλειώδη νίκη για τον αμερικανικό λαό», ενώ απευθυνόταν σε εκατοντάδες πανηγυριστές καλεσμένους και εθελοντές της προεκλογικής εκστρατείας στο συνεδριακό κέντρο της κομητείας Παλμ Μπιτς περίπου στις 2:30 π.μ. στις 6 Νοεμβρίου.
Περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του, το προεκλογικό του προσωπικό και τους συμμάχους του, ο Τραμπ είπε «Θέλω να ευχαριστήσω τον αμερικανικό λαό για την εξαιρετική τιμή να εκλεγώ ο 47ος πρόεδρός σας και ο 45ος πρόεδρός σας».
Ο Τραμπ δήλωσε ότι πιστεύει ότι θα κερδίσει το Μίσιγκαν, την Αριζόνα, τη Νεβάδα και την Αλάσκα, εκτός από τις προβλεπόμενες νίκες στις πολιτείες μάχης της Βόρειας Καρολίνας, της Τζόρτζια, της Πενσιλβάνια και του Ουισκόνσιν. Εάν συμβεί αυτό, θα εξασφαλίσει 315 ψήφους στο Κολέγιο Εκλεκτόρων, ξεπερνώντας κατά πολύ τις ελάχιστες 270 τέτοιες ψήφους που απαιτούνται.
Ο Τραμπ ανέβηκε στη σκηνή μόλις έγινε ο προβλεπόμενος νικητής των προεδρικών εκλογών του 2024 σύμφωνα με το Decision Desk HQ.
Ο υποψήφιος σύντροφος του Τραμπ, ο γερουσιαστής Τζέι Ντι Βανς (R-Ohio), δήλωσε στο πλήθος: «Νομίζω ότι μόλις γίναμε μάρτυρες της μεγαλύτερης πολιτικής επιστροφής στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής».
Ο πρώην πρόεδρος διεκδίκησε την επανεκλογή του αντιπαρατιθέμενος σε δύο διαφορετικούς υποψηφίους του Δημοκρατικού Κόμματος -πρώτα τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και στη συνέχεια την αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις- και αντιμετώπισε πρωτοφανή εμπόδια, όπως ποινικές κατηγορίες και απόπειρες δολοφονίας.
Χαρακτήρισε τα αποτελέσματα των εκλογών «πρωτοφανή και ισχυρή εντολή», διότι οι Ρεπουμπλικάνοι θα μπορούσαν να είναι έτοιμοι να εξασφαλίσουν τον έλεγχο και των δύο σωμάτων του Κογκρέσου εκτός από την προεδρία.
Ο Τραμπ δήλωσε ότι το κίνημα «Make America Great Again» («Κάντε την Αμερική σπουδαία ξανά») θα ανέλθει σε «ένα νέο επίπεδο σπουδαιότητας, διότι θα βοηθήσουμε τη χώρα μας να θεραπευτεί».
«Θέλω να ευχαριστήσω τα εκατομμύρια των σκληρά εργαζόμενων Αμερικανών σε όλο το έθνος που ήταν πάντα η καρδιά και η ψυχή αυτού του πραγματικά σπουδαίου κινήματος», είπε.
Η ανταμοιβή τους θα είναι ότι «θα κάνουμε την καλύτερη δυνατή δουλειά».
Υποσχέθηκε σε κάθε πολίτη: «Θα αγωνιστώ για εσάς, για την οικογένειά σας και για το μέλλον σας. Κάθε μέρα θα αγωνίζομαι για εσάς και με κάθε αναπνοή του σώματός μου. Δεν θα ησυχάσω μέχρι να παραδώσουμε την ισχυρή, ασφαλή και ευημερούσα Αμερική που αξίζουν τα παιδιά μας και που αξίζετε εσείς».
Ο Τραμπ επανέλαβε μια φράση που έχει χρησιμοποιήσει στην προεκλογική του εκστρατεία, λέγοντας ότι θα εγκαινιάσει «τη χρυσή εποχή της Αμερικής».
Είπε ότι ελπίζει ότι οι υποστηρικτές του θα κοιτάξουν πίσω στις εκλογές του 2024 και θα δουν ότι η ψήφος τους ήταν μια από τις «πραγματικά σημαντικές στιγμές» της ζωής τους.
«Αυτή θα μνημονεύεται για πάντα ως η ημέρα που ο αμερικανικός λαός ανέκτησε τον έλεγχο της χώρας του», δήλωσε ο Τραμπ.
Είπε ότι πολλοί άνθρωποι του είπαν ότι η ζωή του γλίτωσε από επίδοξους δολοφόνους ώστε να μπορέσει να «επαναφέρει την Αμερική στο μεγαλείο της». Είπε ότι θα εκπληρώσει αυτή την αποστολή με τη βοήθεια του αμερικανικού λαού.
«Θα φέρω κάθε ικμάδα ενέργειας, πνεύματος και μαχητικότητας που έχω στην ψυχή μου στη δουλειά που μου εμπιστευτήκατε», είπε ο Τραμπ.
Ζήτησε από τους πολίτες να παραμερίσουν τις πολιτικές διαφορές μετά από μια αμφιλεγόμενη προεκλογική εκστρατεία.
«Ήρθε η ώρα να αφήσουμε πίσω μας τις διαφορές των τελευταίων τεσσάρων ετών. Ήρθε η ώρα να ενωθούμε και θα προσπαθήσουμε», είπε και πρόσθεσε: «Η επιτυχία θα μας ενώσει».
Καθώς οι υποστηρικτές έβγαιναν από τον χώρο, τραγούδησαν ομόφωνα το «How Great Thou Art».
Η Λαβίνια «Βίννι» Έλεν Ρημ (Lavinia «Vinnie» Ellen Ream, 1847-1914), που πήρε το όνομά της από τη μητέρα της και ήταν το μικρότερο από τα τρία παιδιά του Ρόμπερτ και της Λαβίνια, γεννήθηκε στο Μάντισον του Ουισκόνσιν.
Ο πατέρας της εργαζόταν ως τοπογράφος, αν και η κακή υγεία του τον δυσκόλευε. Παρ’ όλα αυτά, λόγω των απαιτήσεων της δουλειάς του, η οικογένεια μετακόμιζε αρκετά συχνά, εγχείρημα δύσκολο εκείνη την εποχή.
Όταν η οικογένεια πήγε στο Κάνσας, η Ρημ φοίτησε στο τοπικό σχολείο στην απέναντι όχθη του ποταμού Μισούρι, στο Σαιντ Τζόζεφ. Μετά από τρία χρόνια διαβίωσης κατά μήκος των συνόρων Κάνσας-Μισούρι, η οικογένεια μετακόμισε 145 μίλια ανατολικά, στην Κολούμπια. Εκεί, από το 1857 έως το 1858, φοίτησε στο Χριστιανικό Κολλέγιο Θηλέων (Christian College, σήμερα Columbia College), όπου παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το ταλέντο της στη μουσική και τα εικαστικά. Η προσωπογραφία της Μάρθα Ουάσιγκτον που φιλοτέχνησε εκείνα τα χρόνια κρέμεται ακόμη στο St. Clair Hall, το διοικητικό κτίριο του σχολείου.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1861, μετακόμισαν στην Ουάσιγκτον. Ο Αβραάμ Λίνκολν μόλις είχε εκλεγεί πρόεδρος της χώρας και ο εμφύλιος πόλεμος ήταν προ των πυλών. Σύντομα, η πρωτεύουσα γέμισε με στρατιώτες της Ένωσης, μηχανικούς που δημιουργούσαν προμαχώνες και νευρική αγωνία. Μία επιπλέον δυσκολία για την οικογένεια ήταν ότι ο Ρόμπερτ Ρημ, παρά το γεγονός ότι είχε πιάσει δουλειά ως χαρτογράφος, μπορούσε να εργαστεί μόνο με μερική απασχόληση εξαιτίας της κακής του υγείας. Η Βίννι Ρημ έπιασε δουλειά στο τοπικό ταχυδρομείο για να βοηθήσει να τα βγάλουν πέρα.
Μια τυχαία συνάντηση
Παρά το χάος του πολέμου, η Ρημ ευνοήθηκε από τα γεγονότα, συναντώντας τυχαία τον ταγματάρχη Τζέημς Σ. Ρόλλινς, διαχειριστή του Χριστιανικού Κολλεγίου και εκπρόσωπος εκείνης της περιφέρειας του Μισούρι. Στην πραγματικότητα, ο Ρόλλινς αναζητούσε τη Ρημ, έχοντας υποσχεθεί στον πρόεδρο του κολλεγίου μια φωτογραφία της πρώην μαθήτριάς του.
Ο Ρόλλινς συνόδευσε τη Ρημ στο σπίτι της και στη συνέχεια έπεισε την ίδια και τη μητέρα της να τον συνοδεύσουν καθώς θα πήγαινε στο στούντιο του Κλαρκ Μιλς, που βρισκόταν στο Καπιτώλιο.
Ο Μιλς ήταν εκείνη την εποχή ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες της χώρας. Είχε διδαχθεί μόνος του την τέχνη της γλυπτικής και είχε γίνει γνωστός για τα έφιππα έργα του, συγκεκριμένα για αυτά που απεικόνιζαν τους στρατηγούς Τζωρτζ Ουάσιγκτον και Άντριου Τζάκσον έφιππους.
Η στιγμή που η Ρημ μπήκε στο στούντιο θα άλλαζε όχι μόνο τη ζωή της, αλλά και την ιστορία της αμερικανικής γλυπτικής.
«Μόλις είδα τον γλύπτη να χειρίζεται τον πηλό», θυμάται, «ένιωσα αμέσως ότι μπορούσα κι εγώ να φτιάξω μοντέλα και, παίρνοντας τον πηλό, μέσα σε λίγες ώρες έφτιαξα ένα μετάλλιο με το κεφάλι ενός Ινδιάνου αρχηγού, το οποίο άρεσε τόσο πολύ στον ταγματάρχη που το πήρε μαζί του και το τοποθέτησε στο γραφείο του στη Βουλή των Αντιπροσώπων.»
Μια σειρά θεμάτων
Η Αμερικανίδα γλύπτρια Βίννι Ρημ. (Public Domain)
Από τότε άρχισε να εργάζεται για τον Μιλς ως βοηθός του. Επιπλέον, γρήγορα διαδόθηκε ότι το κεφάλι του Ινδιάνου αρχηγού είχε φιλοτεχνηθεί «μέσα σε λίγες ώρες από ένα νεαρό κορίτσι που δεν είχε ξαναμπεί ποτέ σε εργαστήριο». Στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες σχημάτισαν γρήγορα μια παροιμιώδη ουρά για να φιλοτεχνήσει η Ρημ τις προτομές τους. Το πρώτο της θέμα ήταν ο γερουσιαστής Τζέημς Νέσμιθ του Όρεγκον, ενώ ακολούθησαν ο γερουσιαστής Ρίτσαρντ Γέητς του Ιλινόις, ο γερουσιαστής Τζον Σέρμαν του Οχάιο, ο στρατηγός Τέρνερ Μόρχεντ, ο στρατηγός Τζωρτζ Κάστερ, ο βουλευτής Θαδδαίος Στήβενς και ένας από τους ιδρυτές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ο Φρανκ Π. Μπλαιρ.
Το σημαντικότερο μοντέλο της, ωστόσο, ήταν ο πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν, παρόλο που εκείνη την εποχή ο Λίνκολν δεν ήταν απλώς εξαντλημένος από τον πόλεμο και τον πρόσφατο θάνατο του νεαρού γιου του Γουίλι, αλλά και από το να γίνεται αντικείμενο διαφόρων μορφών τέχνης, είτε επρόκειτο για φωτογραφία είτε για ζωγραφική είτε για γλυπτική.
Όταν του προτάθηκε να ποζάρει για την προτομή του, ο Λίνκολν απάντησε, όπως αναφέρεται, ότι «είχε κουραστεί να ποζάρει και δεν μπορούσε να φανταστεί γιατί κάποιος ήθελε να πλάσει την εικόνα ενός τόσο άχαρου ανθρώπου». Η υπόθεση παραλίγο να εγκαταλειφθεί, όταν ο γερουσιαστής Νέσμιθ ενημέρωσε τον Λίνκολν ότι η καλλιτέχνις ήταν μια φτωχή νεαρή κοπέλα από το Ουισκόνσιν με τεράστιο ταλέντο. Η περιγραφή της Ρημ επηρέασε τον Λίνκολν.
«Ώστε είναι φτωχή; Λοιπόν, αυτό δεν είναι κάτι εναντίον της», απάντησε ο Λίνκολν. «Γιατί δεν φέρνετε αυτό το κορίτσι εδώ; Θα της ποζάρω για την προτομή μου.»
Η προτομή ενός μεγάλου άνδρα
Η Βίννι Ρημ δίπλα στην προτομή του Αβραάμ Λίνκολν που φιλοτέχνησε. (Public Domain)
Όπως θυμάται η ίδια η γλύπτρια, «η μεγάλη καρδιά που η ματαιοδοξία δεν μπορούσε να ξεκλειδώσει άνοιξε με τη συμπάθεια που του θύμισε τη δική του νεότητα, τη μάχη του με τη φτώχεια, τη φιλοδοξία του, τους πρώιμους αγώνες του. Έτσι, εγώ, μια μικρή άσημη γλύπτρια από το Ουισκόνσιν, είχα το προνόμιο να πλάσω τα χαρακτηριστικά αυτού του μεγάλου άνδρα έχοντας μπροστά μου ζωντανό το μοντέλο.»
Αρχίζοντας τον Δεκέμβριο του 1864, η 17χρονη γλύπτρια επισκεπτόταν τον Λίνκολν στον Λευκό Οίκο για 30 λεπτά την ημέρα. Η Ρημ θυμόταν το «βλέμμα του άγχους και του πόνου» στο πρόσωπο του προέδρου, ενώ άλλες φορές η ματιά του έπαιρνε ένα «μακρινό, ονειροπόλο βλέμμα, το οποίο έμοιαζε να προμηνύει την τραγική μοίρα που τον περίμενε». Πράγματι, η δολοφονική απόπειρα κατά της ζωής του έγινε τον Απρίλιο του 1865, λίγο πριν η Ρημ ολοκληρώσει την προτομή. Την τελείωσε, παρ’ όλα αυτά.
Μια ιστορική επιτροπή
Το 1866, το Κογκρέσο επρόκειτο να αναθέσει σε έναν καλλιτέχνη τη δημιουργία ενός ολόσωμου αγάλματος του Λίνκολν που θα τοποθετούνταν στη Ροτόντα του Καπιτωλίου. Εκείνη την εποχή, το εργαστήριο της Ρημ βρισκόταν επίσης, όπως και του Μιλς, στο Καπιτώλιο. Δεν είχε κλείσει ακόμη τα 20 της χρόνια, αλλά ήταν ήδη γνωστή στους πολιτικά ισχυρούς. Η σύνδεσή της με τον Λίνκολν δεν την έβλαψε. Παρόλο που οι γερουσιαστές Τσαρλς Σάμνερ και Τζέικομπ Χάουαρντ διαφώνησαν, στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν πολλές άλλες αντιρρήσεις να ανατεθεί στη Ρημ η παραγγελία των 10.000 δολαρίων. Στην πραγματικότητα, η αίτηση που υποστήριζε τη Ρημ ως την καλλιτέχνιδα που έπρεπε να επιλεγεί έφερε τις υπογραφές του προέδρου Άντριου Τζόνσον, 31 γερουσιαστών και περισσότερων από 100 νυν και πρώην αντιπροσώπων.
Η Ρημ δεν είναι μόνο η πρώτη γυναίκα που έλαβε ομοσπονδιακή ανάθεση για έργο τέχνης, αλλά και το νεότερο άτομο που έλαβε ποτέ τέτοια ανάθεση. Μετά από δύο χρόνια, η Ρημ ολοκλήρωσε το πρόπλασμά της. Στη συνέχεια ταξίδεψε από την πρωτεύουσα της Αμερικής στην πρωτεύουσα της Ιταλίας, όπου μετέφερε το έργο της για να σμιλευτεί σε μάρμαρο Καρράρα. Επίσης, δεν παρέλειψε να μελετήσει μαζί με άλλους καλλιτέχνες όσο βρισκόταν στη Ρώμη, αλλά και όταν επισκέφθηκε το Παρίσι. Η Ρημ επέστρεψε στην Αμερική το 1870 και, τον Ιανουάριο του 1871, το άγαλμα του Λίνκολν αποκαλύφθηκε στη Ροτόντα του Καπιτωλίου, όπου παραμένει μέχρι σήμερα.
Το άγαλμα του Αβραάμ Λίνκολν, που φιλοτέχνησε η Βίννι Ρημ, στη Ροτόντα του Καπιτωλίου των ΗΠΑ. (Public Domain)
Η Ρημ δημιούργησε πολλά ακόμα έργα, μεταξύ των οποίων ένα γλυπτό του Ναυάρχου Ντέιβιντ Φάραγκουτ που τοποθετήθηκε στην πλατεία Φάραγκουτ, καθώς και δύο αγάλματα που βρίσκονται τώρα στο Καπιτώλιο: των Σεκόγια και Σάμιουελ Τζόρνταν Κέρκγουντ. Ένα από τα πιο διάσημα έργα της, η «Σαπφώ», δωρήθηκε στο Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Smithsonian από τον σύζυγό της ταξίαρχο Ρίτσαρντ Χόξι. Ένα αντίγραφο της Σαπφούς τοποθετήθηκε στον τάφο της Ρημ, που βρίσκεται στο νεκροταφείο του Άρλινγκτον, στη Βιρτζίνια.
Παρά την αυξανόμενη αναγνώριση ότι η πυρηνική ενέργεια μπορεί να είναι η πιο βιώσιμη λύση στην αναζήτηση της Αμερικής για αξιόπιστη ηλεκτρική ενέργεια με χαμηλές εκπομπές άνθρακα, η βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας αγωνίζεται να ξεπεράσει σημαντικά εμπόδια- μεταξύ αυτών, το τι θα γίνει με τα ραδιενεργά, χρησιμοποιημένα καύσιμα.
Όμως, οι νέες προσπάθειες για την ανακύκλωση των πυρηνικών αποβλήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες παρεμποδίζονταν επί δεκαετίες από νομικά και ρυθμιστικά εμπόδια, θα μπορούσαν να επιλύσουν αυτό το ζήτημα και πολλά άλλα, αν τους επιτραπεί να ευδοκιμήσουν.
Η πυρηνική ενέργεια καταπνίγεται τα τελευταία 50 χρόνια από γραφειοκρατικά εμπόδια που έχουν ουσιαστικά σταματήσει την κατασκευή νέων πυρηνικών εργοστασίων στην Αμερική. Τα εμπόδια αυτά οφείλονται στους φόβους της κοινής γνώμης μετά την τήξη των αντιδραστήρων στο Τσερνομπίλ, στο Three Mile Island και στη Φουκουσίμα, καθώς και στις ανησυχίες για την τοξικότητα των χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων και την πιθανή επαναχρησιμοποίησή τους σε πυρηνικά όπλα.
Πρόσφατα, ωστόσο, προέκυψε μια σπάνια διακομματική συναίνεση υπέρ της πυρηνικής ενέργειας. Μιλώντας στην 29η Διάσκεψη των Μερών του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (COP 29), ο οικοδεσπότης της συνόδου κορυφής Τζεϊχούν Μπαϊράμοφ ζήτησε «την ασφαλή, ασφαλή, δίκαιη και προσιτή επέκταση της πυρηνικής ενέργειας», επιβεβαιώνοντας ότι οι περιβαλλοντολόγοι βλέπουν πλέον την πυρηνική ενέργεια ως αποδεκτά «καθαρή», μαζί με την αιολική και την ηλιακή.
Αλλά η αναβίωση της αδρανούς βιομηχανίας πυρηνικής ενέργειας της Αμερικής είναι ένα άλλο θέμα.
Όσον αφορά τις προτεραιότητες, «υπάρχει η απειλή της κλιματικής [αλλαγής] από την πλευρά των Δημοκρατικών, και σίγουρα η ενεργειακή ασφάλεια, οι γεωστρατηγικές [ανησυχίες], η Ρωσία και η Κίνα από την πλευρά των Ρεπουμπλικανών, που τώρα βλέπουμε δεσμεύσεις για τριπλασιασμό των πυρηνικών από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την COP 29, μαζί με 20 άλλες χώρες», δήλωσε στους Epoch Times ο Εντ ΜακΓκίνις, διευθύνων σύμβουλος της Curio, μιας εταιρείας που σχεδιάζει να ανακυκλώνει πυρηνικά καύσιμα στην Αμερική.
«ΑΑλλά πού είναι οι παραγγελίες; Γιατί δε χτυπάνε την πόρτα οι αμερικανικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας για αυτούς τους προηγμένους αντιδραστήρες;», ρώτησε ο ΜακΓκίνις. «Θα έλεγα ότι ο λόγος είναι ότι βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση».
Εάν οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας μπορούν να ξεπεράσουν τη δύσκολη διαδικασία για την απόκτηση ρυθμιστικών εγκρίσεων και αδειών και στη συνέχεια να συγκεντρώσουν αρκετά κεφάλαια για την κατασκευή ενός νέου πυρηνικού σταθμού, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την ανάγκη για αξιόπιστη προμήθεια καυσίμων. Και όταν τα καύσιμα αναλωθούν, χρειάζονται έναν ασφαλή και σίγουρο τρόπο διάθεσής τους.
Από το 1992, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξαρτώνται από τις εισαγωγές για το μεγαλύτερο μέρος των 40 εκατομμυρίων κιλών ουρανίου που απαιτούνται για την τροφοδοσία της αμερικανικής πυρηνικής βιομηχανίας.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Υπηρεσία Ενεργειακών Πληροφοριών (Energy Information Administration-EIA), η εγχώρια παραγωγή ουρανίου -της πηγής καυσίμου για τα πυρηνικά εργοστάσια- κορυφώθηκε το 1980. Από το 2022, οι ξένοι προμηθευτές ουρανίου είναι η Ρωσία (12%, παρά το εμπάργκο), το Καζακστάν (25%), το Ουζμπεκιστάν (11%), ο Καναδάς (27%), η Αυστραλία (9%) και άλλα ξένα έθνη (16%).
Η Αμερική επιλέγει την αποθήκευση έναντι της ανακύκλωσης
Τα πυρηνικά καύσιμα, τα οποία έχουν τη μορφή μικρών κεραμικών σφαιριδίων που αποτελούνται από εμπλουτισμένο ουράνιο-235 και ουράνιο-238, τροφοδοτούν τους αντιδραστήρες για πέντε χρόνια πριν αναλωθούν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μόνο το 4% περίπου του υλικού χρησιμοποιείται στη διαδικασία σχάσης.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το υπόλοιπο προϊόν, που αποτελείται από περισσότερους από 85.000 μετρικούς τόνους μέχρι σήμερα, απομακρύνεται από τους αντιδραστήρες ως ραδιενεργά απόβλητα και βυθίζεται σε νερό στο χώρο του εργοταξίου για να ψύχεται για αρκετά χρόνια μέχρι να χάσει μέρος της ραδιενέργειάς του. Στη συνέχεια συσκευάζεται σε ξηρά δοχεία και αποθηκεύεται επ’ αόριστον, συνήθως στους χώρους των σταθμών παραγωγής ενέργειας.
Σήμερα, υπάρχουν περισσότεροι από 60 χώροι αποθήκευσης σε ξηρά δοχεία σε 34 πολιτείες των ΗΠΑ, σύμφωνα με το Center for Arms Control and Proliferation (Κέντρο για τον Ελεγχο και την Αύξηση των Όπλων).
Σύμφωνα με τους όρους του νόμου του 1982 περί πολιτικής για τα πυρηνικά απόβλητα, το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ (Department of Energy-DOE) είναι υπεύθυνο για την ασφαλή διάθεση των πυρηνικών αποβλήτων. Αλλά μέχρι στιγμής, το DOE έχει αφήσει το έργο αυτό στις ηλεκτρικές εταιρείες κοινής ωφέλειας, ενώ αναμένει τη χρηματοδότηση για την κατασκευή χώρων αποθήκευσης, όπως η προτεινόμενη αποθήκη στο όρος Γιούκα στη Νεβάδα.
«Το DOE είναι υπεύθυνο για τη διάθεση αυτών των αποβλήτων υψηλής ραδιενέργειας σε μόνιμο γεωλογικό χώρο αποθήκευσης, αλλά δεν έχει ακόμη κατασκευάσει μια τέτοια εγκατάσταση, επειδή οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής βρίσκονται σε αδιέξοδο σχετικά με το τι θα γίνει με αυτά τα αναλωμένα καύσιμα από το 2010», αναφέρει το Government Accountability Office (Γραφείο Λογοδοσίας της Κυβέρνησης) των ΗΠΑ.
Εν τω μεταξύ, ο όγκος των αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων που οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας έχουν κρατήσει σε προσωρινή αποθήκευση συνεχίζει να συσσωρεύεται κατά επιπλέον 2.000 μετρικούς τόνους κάθε χρόνο, γεγονός που ωθεί τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας να μηνύσουν επιτυχώς την κυβέρνηση για παραβίαση της σύμβασης.
Σφαιρίδια ουρανίου παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια ξενάγησης στις εγκαταστάσεις του Οργανισμού Διαχείρισης Πυρηνικών Αποβλήτων στο Oakville, Ont., στις 12 Δεκεμβρίου 2023. (The Canadian Press/Frank Gunn)
«Αν δεν λύσουμε το πρόβλημα των αποβλήτων, οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας δεν πρόκειται να χτυπήσουν την πόρτα παραγγέλνοντας ένα σωρό αντιδραστήρες», δήλωσε ο ΜακΓκίνις. «Αν αγοράσουν έναν αντιδραστήρα, αυτόματα συμφωνούν να έχουν αδρανή πυρηνικά απόβλητα στο χώρο τους.
«Αυτό που εμποδίζει την αύξηση των παραγγελιών είναι η έλλειψη των υπηρεσιών και των τεχνολογιών που χρειάζονται οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας», είπε. «Χρειάζονται τον αντιδραστήρα, χρειάζονται το καύσιμο και χρειάζονται επίσης τη διαχείριση των αποβλήτων».
Αξιοποίηση χρησιμοποιημένου καυσίμου
Ο ΜακΓκίνις, ο οποίος εργάστηκε στο DOE από το 1991 έως το 2021, εγκατέλειψε την κυβέρνηση για την ιδιωτική βιομηχανία, αναλαμβάνοντας θέση επικεφαλής μιας νεοφυούς εταιρείας με την ονομασία Curio, η οποία ιδρύθηκε το 2020 από τον ραβίνο Γιετσεζκέλ Μόσκοβιτς και τον αδελφό του Γιεχούντα Μόσκοβιτς.
Αν και η Curio έχει αναπτύξει τη δική της καινοτόμο και «περιβαλλοντικά βιώσιμη» τεχνολογία ανακύκλωσης, η αρχική διαδικασία επαναχρησιμοποίησης των αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων αναπτύχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1950 και χρησιμοποιείται κερδοφόρα σε άλλες χώρες εδώ και δεκαετίες.
Η Orano, μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές εταιρείες ανακύκλωσης στον κόσμο, έχει επανεπεξεργαστεί περισσότερους από 40.000 μετρικούς τόνους χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων από το 1976, μεγάλο μέρος των οποίων τοποθετείται ξανά σε αντιδραστήρες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με τον Κέρτις Ρόμπερτς, διευθυντή επικοινωνίας της εταιρείας.
Η Orano δραστηριοποιείται σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Η εταιρεία έχει επανεπεξεργαστεί στις γαλλικές εγκαταστάσεις της χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα από χώρες όπως η Γαλλία, η Ιαπωνία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ελβετία και η Γερμανία και εκτιμά ότι το 10 % της ηλεκτρικής ενέργειας της Γαλλίας προέρχεται από ανακυκλωμένα πυρηνικά καύσιμα.
«Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία δεν έχει ανάγκη για ενδιάμεση ξηρή αποθήκευση [των χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων των αντιδραστήρων ελαφρού ύδατος], καθώς η ανακύκλωση του ουρανίου και του πλουτωνίου των χρησιμοποιημένων καυσίμων παρέχει μια βιώσιμη λύση διαχείρισης», δήλωσε ο Ρόμπερτς στους Epoch Times.
Η περιοχή της ανεξάρτητης εγκατάστασης αποθήκευσης αναλωθέντων καυσίμων (ISFSI) στον πυρηνικό σταθμό Vermont Yankee στο Vernon, Vt., στις 29 Απριλίου 2019. (AP Photo/Jessica Hill)
Οι πυρηνικές φιλοδοξίες της Αμερικής
Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν για πρώτη φορά την υποδομή πυρηνικής ενέργειας τη δεκαετία του 1970, είχαν φιλοδοξίες να κατασκευάσουν περίπου 1.000 εργοστάσια σε όλη τη χώρα. Το σχέδιο εκείνη την εποχή ήταν επίσης να ανακυκλώνουν τα καύσιμα, αλλά η βιομηχανία ανακύκλωσης έκλεισε λόγω ανησυχιών της κυβέρνησης Κάρτερ για τη διάδοση πυρηνικών όπλων από τα επανεπεξεργασμένα καύσιμα.
Παρόλο που η πολιτική αυτή ανατράπηκε στη συνέχεια τη δεκαετία του 1980, η βιομηχανία παρέμεινε έκτοτε επιφυλακτική.
«Για λόγους διεθνούς πολιτικής που ανάγονται στον Κάρτερ, όχι για τεχνικούς λόγους, αποφασίστηκε να μην ανακυκλώνεται πλέον», δήλωσε ο ΜακΓκίνις. «Ο πρόεδρος Ρέιγκαν το ανέτρεψε αυτό. Αλλά μέχρι τότε, οι εταιρείες που ανακύκλωναν είχαν χάσει ένα σημαντικό ποσό κεφαλαίου ως αποτέλεσμα της απότομης αλλαγής της πολιτικής και δεν υπήρχε καμία διάθεση να επιστρέψουν».
Μια έκθεση του Μαΐου των νομικών αναλυτών Τζέιν Ακομάντο, εταίρου της Morgan Lewis, και Πάτρικ Πενέλα, συνεργάτη, συμφωνεί.
«Αν και αρκετές άλλες χώρες και ορισμένες κυβερνητικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ επεξεργάζονται καύσιμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν αναπτύξει εμπορική βιομηχανία επανεπεξεργασίας», ανέφεραν.
«Αν και δεν απαγορεύεται από το νόμο, η δυνατότητα μιας κυβέρνησης να περιορίσει ή να απαγορεύσει την εμπορική επανεπεξεργασία δημιουργεί σημαντική αβεβαιότητα για τους ιδιώτες επενδυτές».
Δικομματική αλλαγή στάσης;
Πρόσφατα, ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι πολιτικοί άνεμοι μπορεί να αλλάξουν.
Τον Οκτώβριο του 2022, το DOE ανακοίνωσε επιχορηγήσεις ύψους 38 εκατομμυρίων δολαρίων σε διάφορα πανεπιστήμια και ιδιωτικές εταιρείες για τη «μείωση των επιπτώσεων της διάθεσης χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων (Used Nuclear Fuel-UNF) από αντιδραστήρες ελαφρού νερού», στο πλαίσιο του προγράμματος Converting UNF Radioisotopes Into Energy (Μετατροπή ραδιοϊσοτόπων UNF σε ενέργεια).
Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, 5 εκατ. δολάρια χορηγήθηκαν στην Curio για την ανάπτυξη ενός προγράμματος ανακύκλωσης σε εμπορική κλίμακα μέσω μιας διαδικασίας που ανέπτυξε με την ονομασία NuCycle, η οποία αντιμετωπίζει επίσης ζητήματα μη διάδοσης.
«Το NuCycle μεταβάλλει το σημερινό παράδειγμα σχετικά με τα πυρηνικά απόβλητα, επαναπροσδιορίζοντάς τα ως περιουσιακό στοιχείο, και δημιουργεί την εμπορική προοπτική για την ανακύκλωση UNF στις ΗΠΑ», αναφέρεται σε δελτίο τύπου του DOE.
Τον Απρίλιο, η υποεπιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Ενέργεια, το Κλίμα και την Ασφάλεια των Δικτύων πραγματοποίησε ακρόαση για την εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων για τη διάθεση των αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων και οι συζητήσεις επιβεβαίωσαν ότι τα εναπομείναντα εμπόδια στην ανακύκλωση των πυρηνικών καυσίμων είναι μάλλον πολιτικά παρά τεχνικά, σύμφωνα με τους Ακομάντο και Πενέλα.
Η ακρόαση κάλυψε θέματα όπως τα 10,6 δισεκατομμύρια δολάρια που έχουν καταβάλει μέχρι σήμερα οι φορολογούμενοι για να πληρώσουν τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας για την αποτυχία του DOE να τηρήσει τις υποχρεώσεις του για την απομάκρυνση των πυρηνικών αποβλήτων σύμφωνα με τον νόμο περί πολιτικής για τα πυρηνικά απόβλητα.
Οι εταιρείες ανακύκλωσης λένε ότι υπάρχει μεγάλη αξία σε αυτό που αποκαλούν «ελαφρώς χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα».
«Όχι μόνο απομένει το 96% της ενεργειακής αξίας για να μπορέσουμε να το επαναχρησιμοποιήσουμε για νέα καύσιμα, αλλά αυτή η πενταετής περίοδος σχάσης παράγει μια σειρά από εξαιρετικά πολύτιμα και περιζήτητα ισότοπα», δήλωσε ο ΜακΓκίνις.
«Ισότοπα για την καταπολέμηση του καρκίνου, για άλλες ιατρικές χρήσεις, ισότοπα για βιομηχανική χρήση, ισότοπα για την εθνική ασφάλεια, για διαστημικές βάσεις, ακόμη και ορισμένα μη ραδιενεργά ισότοπα που έχουν τεράστια αξία».
Επιπλέον, είπε, υπάρχει αρκετή ενέργεια που παραμένει στα αναλωμένα πυρηνικά καύσιμα, αν ανακυκλωθούν, για να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της Αμερικής για τα επόμενα 150 χρόνια.
«Τα χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα είναι απόβλητα μόνο αν τα σπαταλήσετε», δήλωσε ο Ρομπερτς.
Οι πύργοι ψύξης του σταθμού παραγωγής Limerick, ενός πυρηνικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Pottstown, Pa., φαίνονται από το αεροδρόμιο Pottstown-Limerick στις 25 Μαρτίου 2011. (STAN HONDA/AFP μέσω Getty Images)
Μέσω της ανακύκλωσης, το 96% των χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων, που αποτελούνται κατά 95% από ουράνιο και κατά 1% από πλουτώνιο, μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν σε νέα πυρηνικά καύσιμα ή να χρησιμοποιηθούν για άλλους σκοπούς. Το υπόλοιπο 4% σφραγίζεται σε γυαλί και τοποθετείται σε μεταλλικά δοχεία για περίπου 300 χρόνια μέχρι να διασπαστεί στο αρχικό χαμηλό επίπεδο ραδιενέργειας του ουρανίου που εξορύχθηκε για πρώτη φορά.
Συγκριτικά, οι τρέχουσες περίοδοι αποθήκευσης για μη ανακυκλωμένο UNF κυμαίνονται μεταξύ 10.000 και 100.000 ετών.
Αλλά ο Ρόμπερτς λέει ότι η Orano εργάζεται για να βρει χρήσεις ακόμη και για μέρος αυτού του υπολειπόμενου 4%, το οποίο περιέχει «δυνητικά χρήσιμα υλικά όπως κρυπτόν-85, στρόντιο-90, αμερίκιο-241 και στοιχεία σπάνιων γαιών και λανθανιδίων».
Ξεπερνώντας τα εμπόδια
Ωστόσο, παραμένουν εμπόδια στην πορεία προς την πυρηνική ανακύκλωση στην Αμερική.
Ενώ οι ομοσπονδιακές επιχορηγήσεις είναι επί του παρόντος διαθέσιμες και η ιδιωτική χρηματοδότηση έχει αυξηθεί τα τελευταία πέντε χρόνια, οι εταιρείες ανακύκλωσης UNF λένε ότι «η ανακύκλωση ‘κυμαίνεται’ ανάλογα με τις τεχνολογικές εξελίξεις και την προσφορά και τη ζήτηση πυρηνικών καυσίμων, αλλά ακόμη περισσότερο με την κυβερνητική πολιτική.
Η Πυρηνική Ρυθμιστική Επιτροπή, η οποία εποπτεύει την αμερικανική βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας, «εντόπισε 23 κενά στους δικούς της κανονισμούς για την επανεπεξεργασία, τα οποία ποτέ δεν έχει επιλύσει πλήρως», δήλωσε ο Ρόμπερτς, αν και «τα μέσα για να ξεπεραστούν αυτά τα κενά έχουν σε μεγάλο βαθμό προσδιοριστεί».
Εκτός από τα ρυθμιστικά ζητήματα, υπάρχει και η αμερικανική νομοθεσία που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
«Οποιαδήποτε προσπάθεια για μια νέα ματιά σε αυτόν τον πολύτιμο εθνικό πόρο και για μια βιώσιμη προσέγγιση της ανακύκλωσης δεν ήταν πραγματικά δυνατή, επειδή θα έπρεπε να αλλάξει ο νόμος για την πολιτική πυρηνικών αποβλήτων, και αυτό θα απαιτούσε διακομματική υποστήριξη», δήλωσε ο ΜακΓκίνις.
«Μόλις τα τελευταία τρία ή τέσσερα χρόνια είχαμε αυτή τη μοναδική στιγμή όπου υπάρχει ισχυρή διακομματική υποστήριξη για την πυρηνική ενέργεια».
Ο ίδιος δήλωσε ότι σχεδιάζει να αποδείξει την απόδειξη της έννοιας σε υπάρχοντα πυρηνικά απόβλητα μέχρι το τέλος του επόμενου έτους και, αν μπορέσουν να ξεπεραστούν τα νομικά και ρυθμιστικά εμπόδια, να ξεκινήσει η εμπορική ανακύκλωση πυρηνικών αποβλήτων σε μεγάλη κλίμακα στην Αμερική εντός της επόμενης δεκαετίας.
Στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης, περισσότερα από τέσσερεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας παρουσιάζονται στην έκθεση «Beyond Brilliance: Highlights from the Jewelry Collection». Ιστορίες από το μακρινό παρελθόν και το παρόν – ιστορίες αγάπης, πολέμου, θανάτου, εμπορίου, πολιτικής, επιστήμης και τέχνης – αφηγούνται μέσα από τα περισσότερα από 150 εκθέματα που εκτίθενται στη πρόσφατα ανακαινισμένη γκαλερί.
Η έκθεση, για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της οποίας χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια, «προβάλλει την εξαιρετική συλλογή κοσμημάτων του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, μια από τις πιο εκτεταμένες στον κόσμο», λέει η Έμιλυ Στέρερ [Emily Stoehrer], επιμελήτρια κοσμημάτων του μουσείου. Η κα Στέρερ είναι η μόνη επιμελήτρια μουσείου με αντικείμενο αποκλειστικά το κόσμημα, στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτή η έκθεση, που άνοιξε τον Μάιο, θα είναι μόνιμη, με ετήσιες εναλλαγές ορισμένων εκθεμάτων.
Πολλά από αυτά προέρχονται από αρχαίους πολιτισμούς, άλλα από τον 19ο και από τον 20ο αιώνα, ενώ υπάρχουν και κοσμήματα κοστουμιών και σύγχρονα κοσμήματα, που συνδυάζουν παραδοσιακά θέματα με τα πιο σύγχρονα υλικά.
Από την έκθεση «Πέρα από τη λαμπρότητα: Κοσμήματα της συλλογής», στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης. Ίδρυμα της οικογένειας των Ρίτα Τζ. και Στάνλεϋ Χ. Κάπλαν. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Αρχαία και σύγχρονα κοσμήματα
Το κόσμημα αποτελεί μία από τις αρχαιότερες μορφές τέχνης στον κόσμο. Τα παλαιότερα δείγματα κοσμημάτων, η δημιουργία και χρήση των οποίων αποτελεί διαχρονική παγκόσμια ανθρώπινη τάση, δημιουργήθηκαν τουλάχιστον 100 χιλιάδες χρόνια πριν. Στα παλαιότερα δείγματα, οι χάντρες αποτελούν βασικά στοιχεία, όπως παραδείγματος χάριν, σε ένα από τα αρχαιότερα εκθέματα, την αρχαία αιγυπτιακή τραχηλιά Wesekh ή Usekh, που χρονολογείται από το 2246-2152 π.Χ.
Τραχηλιά Wesekh ή Usekh, 2246-2152 π.Χ. Χρυσός, στεατίτης, τυρκουάζ και λάπις λάζουλι. Αποστολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Αυτή η τραχηλιά-κόσμημα απαρτίζεται από χρυσό, σπάνιο τυρκουάζ (το οποίο πιθανώς εξορύχθηκε στη χερσόνησο του Σινά), ακριβό λάπις λάζουλι (πιθανώς από το Αφγανιστάν) και στεατίτη (ή σαπωνόλιθο). Η εξωτερική χρυσή σειρά συντίθεται από μικρά μέρη φτιαγμένα σε σχήμα σκαραβαίου, σύμβολο αναγέννησης, προστασίας και καλής τύχης στην αρχαία Αίγυπτο, που συνήθως συνόδευε τους νεκρούς. Το συγκεκριμένο κόσμημα ανακτήθηκε από τον τάφο ενός δικαστικού αξιωματούχου.
Το μουσείο χρησιμοποιεί ψηφιακά μέσα για μία αναβαθμισμένη εμπειρία θέασης. Τα βίντεο δείχνουν την μπροστινή και την πίσω όψη ορισμένων αντικειμένων και μπορείτε να κατεβάσετε μια λεπτομερή ηχητική περιήγηση από το διαδίκτυο. Ενώ εκτίθενται πολλά μεγάλα κομμάτια, ένα μικρό αρχαιοελληνικό σκουλαρίκι του 350-325 π.Χ., που απεικονίζει τη θεά Νίκη να οδηγεί ένα άρμα με δύο άλογα, είναι ένα από τα πιο εκλεκτά κομμάτια της συλλογής. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το σκουλαρίκι ανήκε πιθανώς σε ένα βασιλικό πρόσωπο ή χρησιμοποιήθηκε για τη διακόσμηση ενός αγάλματος, δεδομένης της εκπληκτικής δεξιοτεχνίας που μαρτυρά.
Σκουλαρίκι που αναπαριστά τη Νίκη να οδηγεί άρμα, περ. 350-325 π.Χ. Χρυσός και σμάλτο. Ίδρυμα Henry Lillie Pierce. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Το σκουλαρίκι αποτελείται από περισσότερα από 100 κομμάτια συγκολλημένα μεταξύ τους. Η Νίκη φορά χιτώνα με ζώνη και κρατά τα ηνία των αλόγων. Στο πρόσωπό της ο καλλιτέχνης έχει αποτυπώσει μία έκφραση απόλυτης συγκέντρωσης. Τα λεπτοδουλεμένα φτερά της θεάς εντείνουν την αίσθηση της κίνησης. Η κορυφή του σκουλαρικιού είναι σχηματισμένη σαν ένα λουλούδι ή φρούτο.
Το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης διαθέτει επίσης μια ιδιαίτερα πλούσια συλλογή κοσμημάτων από τον 19ο και τον 20ο αιώνα. Ένα από τα εξέχοντα αντικείμενά της, μία αετόσχημη καρφίτσα του 1840 από το Κοβούργο, συνδέεται με τη βασιλική οικογένεια της Βαυαρίας. Συγκεκριμένα, ήταν μια από τις δώδεκα που δημιούργησε ο πρίγκιπας Αλβέρτος ως δώρο από τη βασίλισσα Βικτωρία της Αγγλίας στους αχθοφόρους του τρένου στο γάμο τους.
Πρόκειται για το πρώτο κομμάτι που απέκτησε αμερικανικό μουσείο. Οι βασιλικές παράνυμφοι έπαιρναν παραδοσιακά ένα περιστέρι ως δώρο. Σε αυτή την περίπτωση, ο αετός ήταν ένα κατάλληλο σύμβολο για τη γερμανική οικογένεια του Αλβέρτου, του Οίκου του Κοβούργου. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι συμβολικά: τυρκουάζ για τη μνήμη, διαμάντια για την αιωνιότητα, ρουμπίνια για το πάθος και μαργαριτάρια για την αληθινή αγάπη.
Καρφίτσα σε σχήμα αετού, από το Κοβούργο της Βαυαρίας, σχεδιασμένη από τον πρίγκιπα πρόξενο Αλβέρτο, 1840. Χρυσός, τυρκουάζ, μαργαριτάρια, ρουμπίνι και διαμάντια. Αγορά από το Μουσείο με δωρεά του Ιδρύματος Rita J. and Stanley H. Kaplan Family Foundation. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Ένα σύγχρονο γερμανικό σχέδιο που εκτίθεται είναι ένα μεγάλο ζευγάρι σκουλαρίκια με φούντα, του 2018, από τη Hemmerle, τα οποία κατασκευάστηκαν για την 125η επέτειο της εταιρείας. Οι φούντες, οι οποίες περιέχουν περισσότερα από 200 καράτια ζαφείρια, κρέμονται από βαυαρικές σιδερένιες κορώνες, που απηχούν την κληρονομιά της εταιρείας από το Μόναχο.
Ζευγάρι σκουλαρίκια με φούντες, 2018, από την Hemmerle. Μαύρος φινιρισμένος σίδηρος, λευκόχρυσος, ζαφείρια και φούντες από ζαφείρια. Δωρεά της Hemmerle με τη γενναιόδωρη συνδρομή των Κριστιάν και Γιασμίν Χέμερλε. (Ευγενική παραχώρηση του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης | Copyright: Hemmerle)
Κοσμήματα στα βήματα του παρελθόντος
Τον 19ο αιώνα είχαν μεγάλη απήχηση τα κοσμήματα που αναβίωναν παλαιότερες εποχές, κυρίως χάρις στις αρχαιολογικές ανασκαφές της εποχής, που ενέπνευσαν την ανάπτυξη αυτού του κινήματος. Από τους σπουδαιότερους δημιουργούς θεωρείται η ιταλική εταιρεία Castellani, η οποία ειδικεύεται στα μικροψηφιδωτά.
Με τον όρο αυτό εννοούμε τα ψηφιδωτά-μινιατούρες, που συναρμολογούνται από μικροσκοπικά θραύσματα γυαλιού. Ένα ωραιότατο δείγμα είναι μία στρογγυλή καρφίτσα του 1870, που περιέχει στο κέντρο της σχέδιο κεφαλής λιονταριού, σχηματισμένο με την τεχνική του μικροψηφιδωτού. Το κεφάλι του λιονταριού με το στοχαστικό του βλέμμα παραπέμπει στα μωσαϊκά δαπέδου της Πομπηίας, που είχαν ανακαλυφθεί εκείνη την περίοδο. Στην αρχαία Ρώμη, τα λιοντάρια ήταν σύμβολο δύναμης και θάρρους.
Καρφίτσα με μικροψηφιδωτό κεφαλής λιονταριού, περ. 1870, του Castellani. Χρυσός και γυαλί. Δώρο της Σούζαν Μπεθ Κάπλαν. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Ένα άλλο δημοφιλές κίνημα εκείνης της περιόδου ήταν η αναβίωση της Αναγέννησης.
Στην έκθεση περιλαμβάνεται μία εβραϊκή βέρα, η οποία κατασκευάστηκε στην Κεντρική Ευρώπη τον 19ο αιώνα, αλλά με το στυλ του 16ου αιώνα. Οι εβραϊκές βέρες γάμου είναι παραδοσιακά απλές βέρες, αλλά μερικές φορές χρησιμοποιούνται περίπλοκα σχέδια κατά τη διάρκεια της τελετής. Η δομή στην κορυφή του δακτυλιδιού, εν προκειμένω, είναι κατασκευασμένη στο σχήμα του ναού της Ιερουσαλήμ. Στο δείγμα που κατέχει το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης η οροφή ανοίγει. Αν και δεν έχει πολύτιμους λίθους, το δαχτυλίδι αυτό είναι όμορφα διακοσμημένο και επισμαλτωμένο. Ο δημιουργός του κοσμήματος πιθανότατα επηρεάστηκε από θησαυρούς που ανακαλύφθηκαν το 1800.
Εβραϊκό δαχτυλίδι γάμου, 19ος αιώνας. Χρυσός και σμάλτο. Ανώνυμο δώρο για την εκατονταετηρίδα. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Ένα κλασικό κόσμημα της υψηλής κοινωνίας, από τα τέλη του 19ου αιώνα, είναι το κολιέ με φυσικά μαργαριτάρια και διαμάντια, που ανήκε στον αυστριακό κλάδο της οικογένειας Ρόθτσιλδ. Αυτό το όμορφο κομμάτι περιέχει δέκα απόλυτα ταιριαστά φυσικά μαργαριτάρια – ένα σπάνιο επίτευγμα. Αυτά τα φυσικά μαργαριτάρια θεωρούνταν πιο πολύτιμα και από τα διαμάντια, έως ότου οι άνθρωποι κατέκτησαν τη διαδικασία δημιουργίας καλλιεργημένων μαργαριταριών στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτό το κολιέ ανήκε στη συλλογή της βαρόνης Κλαρίσα ντε Ρόθτσιλδ.
Κολιέ με φυσικά μαργαριτάρια και διαμάντια, περ. 1880. Ασήμι, χρυσός, φυσικά μαργαριτάρια (pinctada maxima) και διαμάντια. Δώρο των κληρονόμων της Bettina Looram de Rothschild. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Όταν οι Ναζί προσάρτησαν την Αυστρία το 1938, η βαρόνη βρισκόταν στο Λονδίνο, ταξιδεύοντας με μεγάλο μέρος της συλλογής κοσμημάτων της. Αυτό το περιδέραιο ήταν μαζί της και έτσι γλίτωσε τη λεηλασία των Ναζί. Το κόσμημα είναι αντιπροσωπευτικό του κινήματος της Belle Époque, ιδιαίτερα του στιλ ‘γιρλάντας’, το οποίο χαρακτηρίζεται από καμπυλωτά σχέδια και γραμμές.
Το περιδέραιο είναι φτιαγμένο από επαργυρωμένο χρυσό: το ασήμι θεωρούνταν πιο κατάλληλο για τα άχρωμα διαμάντια, ώστε να διατηρείται η λευκή αίσθηση. Η χρυσή βάση ήταν απαραίτητη για να αποτραπεί η αμαύρωση του δέρματος ή των ρούχων του χρήστη. Όταν δημιουργήθηκε αυτό το κολιέ, η επεξεργασία της πλατίνας ήταν ακόμα δύσκολη, κάνοντάς την ακατάλληλη για χρήση.
Όταν, αργότερα, η νέα τεχνογνωσία διευκόλυνε την επεξεργασία της, αντικατέστησε σταδιακά τον επαργυρωμένο χρυσό. Ένα ‘πατριωτικό’ παράδειγμα χρήσης της πλατίνας είναι η καρφίτσα με το σχέδιο της αμερικανικής σημαίας από τους Black, Starr and Frost, έναν από τους παλαιότερους οίκους κοσμημάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Καρφίτσα με την αμερικανική σημαία για την Black, Starr and Frost, 1917, πιθανώς από την Oscar Heyman Bros. Πλατίνα, διαμάντια, ρουμπίνια και ζαφείρια. Δώρο της Σελίνα Φ. Λιτλ στη μνήμη της Νίνα Φλέτσερ Λιτλ. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Στην έκθεση, παρουσιάζεται επίσης η πιο διάσημη αμερικανική μάρκα κοσμημάτων Tiffany & Co. Ένα από τα προϊόντα τους είναι ένα εξωτικό κόσμημα χεριών που δημιουργήθηκε γύρω στο 1893. Ο επικεφαλής σχεδιαστής της εταιρείας, Τζορτζ Πώλντινγκ Φάρναμ, ανέπτυξε την ιδέα του.
Έμπνευσή του στάθηκε το ινδικό κατπάλ, ένα παραδοσιακό κόσμημα γάμου. Πολύχρωμοι ημιπολύτιμοι λίθοι σε χρυσό πλαίσιο περιβάλλουν τον καρπό, απλώνονται στη ράχη του χεριού και τυλίγονται στα τέσσερα δάχτυλα. Για να μπορέσει το κοινό να καταλάβει την πολυπλοκότητα του κομματιού, η παρουσίασή του γίνεται πάνω στο μοντέλο ενός χεριού.
Κόσμημα χειρός, περ.1893, σχεδιασμένο από τον Τζ. Πώλντινγκ Φάρναμ. Χρυσός, τυρκουάζ, ζαφείρια, πράσινος γρανάτης, ζιρκόν, περίδοτο, γρανάτης εσονίτης, βηρύλλιο, τουρμαλίνη, χρυσοβηρύλλιο και μαργαριτάρια. Δωρεά της Τζόντυ Σάταλοφ στη μνήμη του Τζόζεφ και της Ρουθ Σάταλοφ. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Σχέδια Art Nouveau και Art Deco
Το τέλος του 19ου και οι αρχές του 20ου αιώνα σημαδεύτηκαν από δύο από τα πιο διάσημα κινήματα κοσμήματος: το Art Nouveau και το Art Deco. Ένα ισπανικό μενταγιόν από το Fuset y Grau, που απεικονίζει ένα κορίτσι να κάνει φούσκες από μαργαριτάρια, το οποίο χρονολογείται γύρω στο 1910, αποτελεί απολαυστικό δείγμα του πρώτου κινήματος, που χαρακτηρίζεται από ρέουσες γραμμές, φυσικά μοτίβα, γυναικείες φιγούρες και τη χρήση σμάλτου pliqué-à-jour. Αυτή η τεχνική σμάλτου δεν έχει πίσω πλευρά και μιμείται εκπληκτικά το βιτρό.
Μενταγιόν με κορίτσι που κάνει φούσκες, περ. 1910, από την Fuset y Grau. Χρυσός, πλατίνα, σμάλτο plique-a-jour, μαργαριτάρια, ελεφαντόδοντο και ζαφείρια. Αγορά από το Μουσείο με δωρεές των Σούζαν Μπ. Κάπλαν και Κάρολ Νόμπλ και του Ιδρύματος Ουίλιαμ Φράνσις Γουώρντεν προς τιμήν της Σούζαν Μπ. Κάπλαν και ανωνύμων. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Το Art Deco χρησιμοποίησε τολμηρά γεωμετρικά σχήματα, νέες πέτρες και νέα υλικά. Ένα εντυπωσιακό αντικείμενο που παρουσιάζεται στην έκθεση του Μουσείου είναι η καρφίτσα της Μάρτζορι Μέρριγουεδερ Ποστ του 1929, που κατασκευάστηκε από την Oscar Heyman Bros. για τη Marcus & Co., έναν διάσημο Αμερικανό κοσμηματοπώλη από τη Νέα Υόρκη.
Αυτή η μοντέρνα καρφίτσα από πλατίνα χρησιμοποιεί ένα ιστορικό αντικείμενο – ένα σκαλισμένο σμαράγδι 60 καρατίων από τον 17ο αιώνα. Αυτό το σμαράγδι εξορύχθηκε στη Νότια Αμερική, μεταφέρθηκε στην Ευρώπη και στη συνέχεια στην Ινδία με ένα πορτογαλικό πλοίο, όπου τελικά έναν αρχιτεχνίτης σκάλισε επάνω του λουλούδια ίριδας. Τα σμαράγδια είναι γνωστό ότι είναι δύσκολο να σκαλιστούν και οι Ινδοί τεχνίτες έγιναν ειδικοί σε αυτή την τέχνη κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Μουγκάλ. Η Ποστ συγκέντρωσε μια ιστορική συλλογή κοσμημάτων και αυτή η καρφίτσα ήταν ένα από τα πιο πολύτιμα κομμάτια της.
Καρφίτσα της Marjorie Merriweather Post, 1929, από την Oscar Heyman Bros. Πλατίνα, διαμάντια και σμαράγδια. (Αναπαραγωγή με άδεια/Πνευματικά δικαιώματα: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Η καρφίτσα της Ποστ εκτίθεται δίπλα σε μια σύγχρονη ινδική καρφίτσα του Μπαγκάτ. Αυτό το κόσμημα θυμίζει το «τζάλι», τη διακοσμητική σχάρα παραθύρων που βρίσκεται σε διάφορους τύπους κτιρίων στην περιοχή. Τα σμαράγδια χρησιμοποιήθηκαν για να μιμηθούν τα βρύα που φυτρώνουν σε πολλούς αρχιτεκτονικούς χώρους στη Βομβάη. Κατασκευασμένο με σμαράγδια της Κολομβίας, το κομμάτι συνδυάζει μοτίβα Μουγκάλ και Art Deco. Έφυγε από το εργαστήριο τον Φεβρουάριο του 2024 και έφτασε στο Μουσείο της Βοστώνης τον Απρίλιο, όντας έτσι το νεότερο απόκτημά της.
Καρφίτσα Jali, 2024, από την BHAGAT. Χρυσός 18 καρατίων, διαμάντια και σμαράγδια. Ίδρυμα William Francis Warden. (Πνευματικά δικαιώματα: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Ωστόσο, το αστέρι της έκθεσης είναι η καρφίτσα του Μπουαβέν ‘Αστερίας’, του 1937, ένα από τα πιο διάσημα κοσμήματα του 20ου αιώνα. Η καρφίτσα, σχεδιασμένη από τη διάσημη Γαλλίδα σχεδιάστρια Ζιλιέτ Μουτάρ, ανήκε στην ηθοποιό του Χόλιγουντ Κλοντέτ Κολμπέρ. Έχοντας μήκους 10 εκ., είναι κατασκευασμένη από χρυσό, 71 ρουμπίνια και 665 αμέθυστους. Πιστεύεται ότι μόνο τέσσερα δείγματα με αυτόν τον συνδυασμό λίθων κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1930. Επιπλέον, η καρφίτσα είναι πλήρως αρθρωμένη, αποτελούμενη από αρθρώσεις που κινούνται, δίνοντας την εντύπωση αληθινού θαλάσσιου πλάσματος. Παρά τον περίπλοκο σχεδιασμό, είναι ένα κομψοτέχνημα.
Καρφίτσα αστερίας, 1937, της Ζυλιέτ Μουτάρ. Χρυσός 18 καρατίων, ρουμπίνια και αμέθυστοι. (Πνευματικά δικαιώματα: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Ο κόσμος της πανίδας και της χλωρίδας ανέκαθεν ήταν μία γόνιμη πηγή έμπνευσης για κοσμήματα. Η έκθεση παρουσιάζει πολλά παραδείγματα λουλουδιών και πεταλούδων, συμπεριλαμβανομένων δύο σύγχρονων κομματιών από Κινέζους σχεδιαστές, που έχουν ανανεώσει το σχήμα τους χρησιμοποιώντας τιτάνιο. Οι σχεδιαστές κοσμημάτων υψηλής ποιότητας προτιμούν αυτό το μέταλλο επειδή μπορεί να ανοδιωθεί για να δημιουργήσει μια πλούσια γκάμα χρωμάτων. Επιπλέον, το ελάχιστο βάρος του επιτρέπει τη δημιουργία μεγάλων, αλλά ευκολοφόρετων κομματιών.
Καρφίτσα Μαγεμένη Άνια, 2023, της Άννας Χου. Σπινέλια 8,48 καρατίων, διαμάντια στρογγυλής κοπής μπριγιάν 5,36 καρατίων και τιτάνιο. Δωρεά της Δρος Κριστίνα Σ. Γιάο. (Πνευματικά δικαιώματα: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Η εντυπωσιακή γλυπτική καρφίτσα πεταλούδα Forever Dancing-Bright Star του Ουώλας Τσαν είναι φτιαγμένη από χρωματιστά διαμάντια και πραγματικά δείγματα φτερών πεταλούδας. Ο Τσαν είναι ένας από τους σημαντικότερους σχεδιαστές κοσμημάτων της εποχής μας. Αυτή η καρφίτσα είναι το πρώτο έργο του Τσαν που περιλαμβάνεται στη συλλογή ενός αμερικανικού μουσείου. Στην κινεζική κουλτούρα, η πεταλούδα συμβολίζει την αιώνια αγάπη και εμφανίζεται στον παραδοσιακό ρομαντικό μύθο των Εραστών της πεταλούδας, το ανατολικό αντίστοιχο με του σαιξπηρικού Ρωμαίου και Ιουλιέττας.
Forever Dancing – καρφίτσα πεταλούδα Bright Star, 2013, του Ουώλας Τσαν. Κίτρινο διαμάντι, φανταχτερά χρωματιστά διαμάντια, κρύσταλλο από πετρώματα, φίλντισι, δείγμα πεταλούδας, μαργαριτάρια και τιτάνιο. Δωρεά των Κρίστιν Ζινγκ και Ρεξ Γουόνγκ. (Αναπαραγωγή με άδεια/Πνευματικά δικαιώματα: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Η έκθεση Beyond Brilliance αναδεικνύει τη δημιουργικότητα και την τεχνική ιδιοφυΐα των ανθρώπων που συμμετείχαν στη δημιουργία κάθε κομματιού και καλεί το κοινό να αιχμαλωτιστεί από την ομορφιά των αντικειμένων και των ιστοριών που έχουν να αφηγηθούν, κάτι που διευκολύνεται έντονα από την επιμέλεια. Η έκθεση καταφέρνει να αποδείξει ότι το κόσμημα είναι τέχνη, ότι ανήκει στα μουσεία και ότι αποτελεί εκπαιδευτική απόλαυση.
