Κυριακή, 08 Σεπ, 2024

Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να ξεκινήσουν την ανακύκλωση πυρηνικών αποβλήτων

Παρά την αυξανόμενη αναγνώριση ότι η πυρηνική ενέργεια μπορεί να είναι η πιο βιώσιμη λύση στην αναζήτηση της Αμερικής για αξιόπιστη ηλεκτρική ενέργεια με χαμηλές εκπομπές άνθρακα, η βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας αγωνίζεται να ξεπεράσει σημαντικά εμπόδια- μεταξύ αυτών, το τι θα γίνει με τα ραδιενεργά, χρησιμοποιημένα καύσιμα.

Όμως, οι νέες προσπάθειες για την ανακύκλωση των πυρηνικών αποβλήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες παρεμποδίζονταν επί δεκαετίες από νομικά και ρυθμιστικά εμπόδια, θα μπορούσαν να επιλύσουν αυτό το ζήτημα και πολλά άλλα, αν τους επιτραπεί να ευδοκιμήσουν.

Η πυρηνική ενέργεια καταπνίγεται τα τελευταία 50 χρόνια από γραφειοκρατικά εμπόδια που έχουν ουσιαστικά σταματήσει την κατασκευή νέων πυρηνικών εργοστασίων στην Αμερική. Τα εμπόδια αυτά οφείλονται στους φόβους της κοινής γνώμης μετά την τήξη των αντιδραστήρων στο Τσερνομπίλ, στο Three Mile Island και στη Φουκουσίμα, καθώς και στις ανησυχίες για την τοξικότητα των χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων και την πιθανή επαναχρησιμοποίησή τους σε πυρηνικά όπλα.

Πρόσφατα, ωστόσο, προέκυψε μια σπάνια διακομματική συναίνεση υπέρ της πυρηνικής ενέργειας. Μιλώντας στην 29η Διάσκεψη των Μερών του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (COP 29), ο οικοδεσπότης της συνόδου κορυφής Τζεϊχούν Μπαϊράμοφ ζήτησε «την ασφαλή, ασφαλή, δίκαιη και προσιτή επέκταση της πυρηνικής ενέργειας», επιβεβαιώνοντας ότι οι περιβαλλοντολόγοι βλέπουν πλέον την πυρηνική ενέργεια ως αποδεκτά «καθαρή», μαζί με την αιολική και την ηλιακή.

Αλλά η αναβίωση της αδρανούς βιομηχανίας πυρηνικής ενέργειας της Αμερικής είναι ένα άλλο θέμα.

Όσον αφορά τις προτεραιότητες, «υπάρχει η απειλή της κλιματικής [αλλαγής] από την πλευρά των Δημοκρατικών, και σίγουρα η ενεργειακή ασφάλεια, οι γεωστρατηγικές [ανησυχίες], η Ρωσία και η Κίνα από την πλευρά των Ρεπουμπλικανών, που τώρα βλέπουμε δεσμεύσεις για τριπλασιασμό των πυρηνικών από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την COP 29, μαζί με 20 άλλες χώρες», δήλωσε στους Epoch Times ο Εντ ΜακΓκίνις, διευθύνων σύμβουλος της Curio, μιας εταιρείας που σχεδιάζει να ανακυκλώνει πυρηνικά καύσιμα στην Αμερική.

«ΑΑλλά πού είναι οι παραγγελίες; Γιατί δε χτυπάνε την πόρτα οι αμερικανικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας για αυτούς τους προηγμένους αντιδραστήρες;», ρώτησε ο ΜακΓκίνις. «Θα έλεγα ότι ο λόγος είναι ότι βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση».

Εάν οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας μπορούν να ξεπεράσουν τη δύσκολη διαδικασία για την απόκτηση ρυθμιστικών εγκρίσεων και αδειών και στη συνέχεια να συγκεντρώσουν αρκετά κεφάλαια για την κατασκευή ενός νέου πυρηνικού σταθμού, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την ανάγκη για αξιόπιστη προμήθεια καυσίμων. Και όταν τα καύσιμα αναλωθούν, χρειάζονται έναν ασφαλή και σίγουρο τρόπο διάθεσής τους.

Από το 1992, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξαρτώνται από τις εισαγωγές για το μεγαλύτερο μέρος των 40 εκατομμυρίων κιλών ουρανίου που απαιτούνται για την τροφοδοσία της αμερικανικής πυρηνικής βιομηχανίας.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Υπηρεσία Ενεργειακών Πληροφοριών (Energy Information Administration-EIA), η εγχώρια παραγωγή ουρανίου -της πηγής καυσίμου για τα πυρηνικά εργοστάσια- κορυφώθηκε το 1980. Από το 2022, οι ξένοι προμηθευτές ουρανίου είναι η Ρωσία (12%, παρά το εμπάργκο), το Καζακστάν (25%), το Ουζμπεκιστάν (11%), ο Καναδάς (27%), η Αυστραλία (9%) και άλλα ξένα έθνη (16%).

 

Η Αμερική επιλέγει την αποθήκευση έναντι της ανακύκλωσης

Τα πυρηνικά καύσιμα, τα οποία έχουν τη μορφή μικρών κεραμικών σφαιριδίων που αποτελούνται από εμπλουτισμένο ουράνιο-235 και ουράνιο-238, τροφοδοτούν τους αντιδραστήρες για πέντε χρόνια πριν αναλωθούν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μόνο το 4% περίπου του υλικού χρησιμοποιείται στη διαδικασία σχάσης.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το υπόλοιπο προϊόν, που αποτελείται από περισσότερους από 85.000 μετρικούς τόνους μέχρι σήμερα, απομακρύνεται από τους αντιδραστήρες ως ραδιενεργά απόβλητα και βυθίζεται σε νερό στο χώρο του εργοταξίου για να ψύχεται για αρκετά χρόνια μέχρι να χάσει μέρος της ραδιενέργειάς του. Στη συνέχεια συσκευάζεται σε ξηρά δοχεία και αποθηκεύεται επ’ αόριστον, συνήθως στους χώρους των σταθμών παραγωγής ενέργειας.

Σήμερα, υπάρχουν περισσότεροι από 60 χώροι αποθήκευσης σε ξηρά δοχεία σε 34 πολιτείες των ΗΠΑ, σύμφωνα με το Center for Arms Control and Proliferation (Κέντρο για τον Ελεγχο και την Αύξηση των Όπλων).

Σύμφωνα με τους όρους του νόμου του 1982 περί πολιτικής για τα πυρηνικά απόβλητα, το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ (Department of Energy-DOE) είναι υπεύθυνο για την ασφαλή διάθεση των πυρηνικών αποβλήτων. Αλλά μέχρι στιγμής, το DOE έχει αφήσει το έργο αυτό στις ηλεκτρικές εταιρείες κοινής ωφέλειας, ενώ αναμένει τη χρηματοδότηση για την κατασκευή χώρων αποθήκευσης, όπως η προτεινόμενη αποθήκη στο όρος Γιούκα στη Νεβάδα.

«Το DOE είναι υπεύθυνο για τη διάθεση αυτών των αποβλήτων υψηλής ραδιενέργειας σε μόνιμο γεωλογικό χώρο αποθήκευσης, αλλά δεν έχει ακόμη κατασκευάσει μια τέτοια εγκατάσταση, επειδή οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής βρίσκονται σε αδιέξοδο σχετικά με το τι θα γίνει με αυτά τα αναλωμένα καύσιμα από το 2010», αναφέρει το Government Accountability Office (Γραφείο Λογοδοσίας της Κυβέρνησης) των ΗΠΑ.

Εν τω μεταξύ, ο όγκος των αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων που οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας έχουν κρατήσει σε προσωρινή αποθήκευση συνεχίζει να συσσωρεύεται κατά επιπλέον 2.000 μετρικούς τόνους κάθε χρόνο, γεγονός που ωθεί τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας να μηνύσουν επιτυχώς την κυβέρνηση για παραβίαση της σύμβασης.

Σφαιρίδια ουρανίου παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια ξενάγησης στις εγκαταστάσεις του Οργανισμού Διαχείρισης Πυρηνικών Αποβλήτων στο Oakville, Ont., στις 12 Δεκεμβρίου 2023. (The Canadian Press/Frank Gunn)

 

«Αν δεν λύσουμε το πρόβλημα των αποβλήτων, οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας δεν πρόκειται να χτυπήσουν την πόρτα παραγγέλνοντας ένα σωρό αντιδραστήρες», δήλωσε ο ΜακΓκίνις. «Αν αγοράσουν έναν αντιδραστήρα, αυτόματα συμφωνούν να έχουν αδρανή πυρηνικά απόβλητα στο χώρο τους.

«Αυτό που εμποδίζει την αύξηση των παραγγελιών είναι η έλλειψη των υπηρεσιών και των τεχνολογιών που χρειάζονται οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας», είπε. «Χρειάζονται τον αντιδραστήρα, χρειάζονται το καύσιμο και χρειάζονται επίσης τη διαχείριση των αποβλήτων».

 

Αξιοποίηση χρησιμοποιημένου καυσίμου

Ο ΜακΓκίνις, ο οποίος εργάστηκε στο DOE από το 1991 έως το 2021, εγκατέλειψε την κυβέρνηση για την ιδιωτική βιομηχανία, αναλαμβάνοντας θέση επικεφαλής μιας νεοφυούς εταιρείας με την ονομασία Curio, η οποία ιδρύθηκε το 2020 από τον ραβίνο Γιετσεζκέλ Μόσκοβιτς και τον αδελφό του Γιεχούντα Μόσκοβιτς.

Αν και η Curio έχει αναπτύξει τη δική της καινοτόμο και «περιβαλλοντικά βιώσιμη» τεχνολογία ανακύκλωσης, η αρχική διαδικασία επαναχρησιμοποίησης των αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων αναπτύχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1950 και χρησιμοποιείται κερδοφόρα σε άλλες χώρες εδώ και δεκαετίες.

Η Orano, μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές εταιρείες ανακύκλωσης στον κόσμο, έχει επανεπεξεργαστεί περισσότερους από 40.000 μετρικούς τόνους χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων από το 1976, μεγάλο μέρος των οποίων τοποθετείται ξανά σε αντιδραστήρες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με τον Κέρτις Ρόμπερτς, διευθυντή επικοινωνίας της εταιρείας.

Η Orano δραστηριοποιείται σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Η εταιρεία έχει επανεπεξεργαστεί στις γαλλικές εγκαταστάσεις της χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα από χώρες όπως η Γαλλία, η Ιαπωνία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ελβετία και η Γερμανία και εκτιμά ότι το 10 % της ηλεκτρικής ενέργειας της Γαλλίας προέρχεται από ανακυκλωμένα πυρηνικά καύσιμα.

«Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία δεν έχει ανάγκη για ενδιάμεση ξηρή αποθήκευση [των χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων των αντιδραστήρων ελαφρού ύδατος], καθώς η ανακύκλωση του ουρανίου και του πλουτωνίου των χρησιμοποιημένων καυσίμων παρέχει μια βιώσιμη λύση διαχείρισης», δήλωσε ο Ρόμπερτς στους Epoch Times.

Η περιοχή της ανεξάρτητης εγκατάστασης αποθήκευσης αναλωθέντων καυσίμων (ISFSI) στον πυρηνικό σταθμό Vermont Yankee στο Vernon, Vt., στις 29 Απριλίου 2019. (AP Photo/Jessica Hill)

 

Οι πυρηνικές φιλοδοξίες της Αμερικής

Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν για πρώτη φορά την υποδομή πυρηνικής ενέργειας τη δεκαετία του 1970, είχαν φιλοδοξίες να κατασκευάσουν περίπου 1.000 εργοστάσια σε όλη τη χώρα. Το σχέδιο εκείνη την εποχή ήταν επίσης να ανακυκλώνουν τα καύσιμα, αλλά η βιομηχανία ανακύκλωσης έκλεισε λόγω ανησυχιών της κυβέρνησης Κάρτερ για τη διάδοση πυρηνικών όπλων από τα επανεπεξεργασμένα καύσιμα.

Παρόλο που η πολιτική αυτή ανατράπηκε στη συνέχεια τη δεκαετία του 1980, η βιομηχανία παρέμεινε έκτοτε επιφυλακτική.

«Για λόγους διεθνούς πολιτικής που ανάγονται στον Κάρτερ, όχι για τεχνικούς λόγους, αποφασίστηκε να μην ανακυκλώνεται πλέον», δήλωσε ο ΜακΓκίνις. «Ο πρόεδρος Ρέιγκαν το ανέτρεψε αυτό. Αλλά μέχρι τότε, οι εταιρείες που ανακύκλωναν είχαν χάσει ένα σημαντικό ποσό κεφαλαίου ως αποτέλεσμα της απότομης αλλαγής της πολιτικής και δεν υπήρχε καμία διάθεση να επιστρέψουν».

Μια έκθεση του Μαΐου των νομικών αναλυτών Τζέιν Ακομάντο, εταίρου της Morgan Lewis, και Πάτρικ Πενέλα, συνεργάτη, συμφωνεί.

«Αν και αρκετές άλλες χώρες και ορισμένες κυβερνητικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ επεξεργάζονται καύσιμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν αναπτύξει εμπορική βιομηχανία επανεπεξεργασίας», ανέφεραν.

«Αν και δεν απαγορεύεται από το νόμο, η δυνατότητα μιας κυβέρνησης να περιορίσει ή να απαγορεύσει την εμπορική επανεπεξεργασία δημιουργεί σημαντική αβεβαιότητα για τους ιδιώτες επενδυτές».

 

Δικομματική αλλαγή στάσης;

Πρόσφατα, ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι πολιτικοί άνεμοι μπορεί να αλλάξουν.

Τον Οκτώβριο του 2022, το DOE ανακοίνωσε επιχορηγήσεις ύψους 38 εκατομμυρίων δολαρίων σε διάφορα πανεπιστήμια και ιδιωτικές εταιρείες για τη «μείωση των επιπτώσεων της διάθεσης χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων (Used Nuclear Fuel-UNF) από αντιδραστήρες ελαφρού νερού», στο πλαίσιο του προγράμματος Converting UNF Radioisotopes Into Energy (Μετατροπή ραδιοϊσοτόπων UNF σε ενέργεια).

Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, 5 εκατ. δολάρια χορηγήθηκαν στην Curio για την ανάπτυξη ενός προγράμματος ανακύκλωσης σε εμπορική κλίμακα μέσω μιας διαδικασίας που ανέπτυξε με την ονομασία NuCycle, η οποία αντιμετωπίζει επίσης ζητήματα μη διάδοσης.

«Το NuCycle μεταβάλλει το σημερινό παράδειγμα σχετικά με τα πυρηνικά απόβλητα, επαναπροσδιορίζοντάς τα ως περιουσιακό στοιχείο, και δημιουργεί την εμπορική προοπτική για την ανακύκλωση UNF στις ΗΠΑ», αναφέρεται σε δελτίο τύπου του DOE.

Τον Απρίλιο, η υποεπιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Ενέργεια, το Κλίμα και την Ασφάλεια των Δικτύων πραγματοποίησε ακρόαση για την εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων για τη διάθεση των αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων και οι συζητήσεις επιβεβαίωσαν ότι τα εναπομείναντα εμπόδια στην ανακύκλωση των πυρηνικών καυσίμων είναι μάλλον πολιτικά παρά τεχνικά, σύμφωνα με τους Ακομάντο και Πενέλα.

Η ακρόαση κάλυψε θέματα όπως τα 10,6 δισεκατομμύρια δολάρια που έχουν καταβάλει μέχρι σήμερα οι φορολογούμενοι για να πληρώσουν τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας για την αποτυχία του DOE να τηρήσει τις υποχρεώσεις του για την απομάκρυνση των πυρηνικών αποβλήτων σύμφωνα με τον νόμο περί πολιτικής για τα πυρηνικά απόβλητα.

Οι εταιρείες ανακύκλωσης λένε ότι υπάρχει μεγάλη αξία σε αυτό που αποκαλούν «ελαφρώς χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα».

«Όχι μόνο απομένει το 96% της ενεργειακής αξίας για να μπορέσουμε να το επαναχρησιμοποιήσουμε για νέα καύσιμα, αλλά αυτή η πενταετής περίοδος σχάσης παράγει μια σειρά από εξαιρετικά πολύτιμα και περιζήτητα ισότοπα», δήλωσε ο ΜακΓκίνις.

«Ισότοπα για την καταπολέμηση του καρκίνου, για άλλες ιατρικές χρήσεις, ισότοπα για βιομηχανική χρήση, ισότοπα για την εθνική ασφάλεια, για διαστημικές βάσεις, ακόμη και ορισμένα μη ραδιενεργά ισότοπα που έχουν τεράστια αξία».

Επιπλέον, είπε, υπάρχει αρκετή ενέργεια που παραμένει στα αναλωμένα πυρηνικά καύσιμα, αν ανακυκλωθούν, για να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της Αμερικής για τα επόμενα 150 χρόνια.

«Τα χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα είναι απόβλητα μόνο αν τα σπαταλήσετε», δήλωσε ο Ρομπερτς.

Οι πύργοι ψύξης του σταθμού παραγωγής Limerick, ενός πυρηνικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Pottstown, Pa., φαίνονται από το αεροδρόμιο Pottstown-Limerick στις 25 Μαρτίου 2011. (STAN HONDA/AFP μέσω Getty Images)

 

Μέσω της ανακύκλωσης, το 96% των χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων, που αποτελούνται κατά 95% από ουράνιο και κατά 1% από πλουτώνιο, μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν σε νέα πυρηνικά καύσιμα ή να χρησιμοποιηθούν για άλλους σκοπούς. Το υπόλοιπο 4% σφραγίζεται σε γυαλί και τοποθετείται σε μεταλλικά δοχεία για περίπου 300 χρόνια μέχρι να διασπαστεί στο αρχικό χαμηλό επίπεδο ραδιενέργειας του ουρανίου που εξορύχθηκε για πρώτη φορά.

Συγκριτικά, οι τρέχουσες περίοδοι αποθήκευσης για μη ανακυκλωμένο UNF κυμαίνονται μεταξύ 10.000 και 100.000 ετών.

Αλλά ο Ρόμπερτς λέει ότι η Orano εργάζεται για να βρει χρήσεις ακόμη και για μέρος αυτού του υπολειπόμενου 4%, το οποίο περιέχει «δυνητικά χρήσιμα υλικά όπως κρυπτόν-85, στρόντιο-90, αμερίκιο-241 και στοιχεία σπάνιων γαιών και λανθανιδίων».

 

Ξεπερνώντας τα εμπόδια

Ωστόσο, παραμένουν εμπόδια στην πορεία προς την πυρηνική ανακύκλωση στην Αμερική.

Ενώ οι ομοσπονδιακές επιχορηγήσεις είναι επί του παρόντος διαθέσιμες και η ιδιωτική χρηματοδότηση έχει αυξηθεί τα τελευταία πέντε χρόνια, οι εταιρείες ανακύκλωσης UNF λένε ότι «η ανακύκλωση ‘κυμαίνεται’ ανάλογα με τις τεχνολογικές εξελίξεις και την προσφορά και τη ζήτηση πυρηνικών καυσίμων, αλλά ακόμη περισσότερο με την κυβερνητική πολιτική.

Η Πυρηνική Ρυθμιστική Επιτροπή, η οποία εποπτεύει την αμερικανική βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας, «εντόπισε 23 κενά στους δικούς της κανονισμούς για την επανεπεξεργασία, τα οποία ποτέ δεν έχει επιλύσει πλήρως», δήλωσε ο Ρόμπερτς, αν και «τα μέσα για να ξεπεραστούν αυτά τα κενά έχουν σε μεγάλο βαθμό προσδιοριστεί».

Εκτός από τα ρυθμιστικά ζητήματα, υπάρχει και η αμερικανική νομοθεσία που πρέπει να αντιμετωπιστεί.

«Οποιαδήποτε προσπάθεια για μια νέα ματιά σε αυτόν τον πολύτιμο εθνικό πόρο και για μια βιώσιμη προσέγγιση της ανακύκλωσης δεν ήταν πραγματικά δυνατή, επειδή θα έπρεπε να αλλάξει ο νόμος για την πολιτική πυρηνικών αποβλήτων, και αυτό θα απαιτούσε διακομματική υποστήριξη», δήλωσε ο ΜακΓκίνις.

«Μόλις τα τελευταία τρία ή τέσσερα χρόνια είχαμε αυτή τη μοναδική στιγμή όπου υπάρχει ισχυρή διακομματική υποστήριξη για την πυρηνική ενέργεια».

Ο ίδιος δήλωσε ότι σχεδιάζει να αποδείξει την απόδειξη της έννοιας σε υπάρχοντα πυρηνικά απόβλητα μέχρι το τέλος του επόμενου έτους και, αν μπορέσουν να ξεπεραστούν τα νομικά και ρυθμιστικά εμπόδια, να ξεκινήσει η εμπορική ανακύκλωση πυρηνικών αποβλήτων σε μεγάλη κλίμακα στην Αμερική εντός της επόμενης δεκαετίας.

Του Kevin Stocklin

Hφαίστειο στην Ανταρκτική απελευθερώνει περίπου 80 γραμμάρια χρυσού την ημέρα

Αν οι θησαυροί κρίνονταν από τη δυσκολία εξόρυξής τους, τότε ο χρυσός πλούτος του όρους Έρεβος, που βρίσκεται κοντά στον παγωμένο Νότιο Πόλο, θα ήταν αναμφίβολα ανεκτίμητος.

Ως αποτέλεσμα μιας καταστροφικής έκρηξης που συνέβη στην Ανταρκτική πριν από περίπου 7-18 χιλιάδες χρόνια, σχηματίστηκε μια καλντέρα (κρατήρας) του παλαιότερου ενεργού ηφαιστείου. Βρίσκεται στο νησί Ρος, 4.000 χιλιόμετρα νότια της Νέας Ζηλανδίας. Πρόκειται για το όρος Έρεβος, που πήρε το όνομά του από τον γιο του Έλληνα θεού Χάους. Το Έρεβος ήταν ο θεός των πιο σκοτεινών περιοχών της Γης – πολύ κατάλληλο όνομα. Η εικόνα του μπορεί να βρεθεί σε σπηλιές σε όλο το βουνό από πάγο, με θανατηφόρα, καυτά ηφαιστειακά αέρια να διαφεύγουν από τις παγωμένες οπές.

Λέγεται ότι το όρος Έρεβος εκτινάσσει λιωμένο χρυσό. Στην πραγματικότητα, το συμπύκνωμα χρυσού σχηματίζεται σε μια λίμνη λάβας, που αναβράζει εκεί ασταμάτητα από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, αν όχι νωρίτερα. Δηλαδή, είναι χρυσός ατμός. Αν και η θερμοκρασία εξάτμισης του χρυσού βρίσκεται περίπου στους 1.400 °C, υγροποιείται σε αυτήν τη λίμνη σε θερμοκρασία περίπου 1.000 °C. Καθώς εκρήγνυται στον αέρα, μετατρέπεται σε πολύ λεπτά σωματίδια που κατακάθονται στην ψυχρή λάβα – περίπου 80 γραμμάρια χρυσού την ημέρα, αξίας 6.800 δολαρίων στις υψηλότερες τιμές χρυσού σήμερα στην ιστορία.

Ένα ηφαίστειο στην Ανταρκτική απελευθερώνει περίπου 80 γραμμάρια χρυσού την ημέρα
Όρος Έρεβος. (Colin Harnish/Shuttersrock)

 

Ένα ηφαίστειο στην Ανταρκτική απελευθερώνει περίπου 80 γραμμάρια χρυσού την ημέρα
(Αριστερά) Θερμική δορυφορική εικόνα της Ανταρκτικής. (Stock Lpa/Shutterstock) | (Δεξιά) Άποψη από ψηλά του όρους Έρεβος. (Public Domain)

 

Οι φήμες για λιωμένο χρυσό που ξεχύνεται από ηφαίστεια δεν είναι κάτι καινούργιο. Αυτές οι φήμες ενέπνευσαν τον κατακτητή μοναχό Μπλας ντελ Καστίγιο [Blas del Castillo] να αναλάβει μια μυστική επιχείρηση το 1522, όταν κατέβηκε στην καλντέρα σε σχήμα καμπάνας του ηφαιστείου Μασάγια, που έφερε το παρωνύμιο «Πύλη της Κολάσεως», στη Νικαράγουα για να συλλέξει λάβα. Όταν ο κυβερνήτης Ροντρίγο Κοντρέρας το έμαθε, έκανε φασαρία, αλλά αλίμονο, όλα αποδείχτηκαν απλώς μια φήμη. Δεν υπήρχε χρυσός.

Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα μίας αποστολής στο όρος Έρεβος;

Το να φτάσετε στο Έρεβος μπορεί να είναι πιο δύσκολο από το να φτάσετε στην Πύλη της Κολάσεως στη Νικαράγουα. Τη στιγμή που γράφεται το παρόν, η θερμοκρασία στο όρος Έρεβος είναι -22 °C. Όποιος δεν πεθάνει από τη ζέστη στην καλντέρα του ηφαιστείου, μπορεί να παγώσει μέχρι θανάτου στην επιφάνεια. Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι το όρος Έρεβος, αν και δεν εκρήγνυται βίαια προς το παρόν, συσσωρεύει αέριο και εκτοξεύει τεράστια κομμάτια λιωμένων βράχων στον αέρα, που ονομάζονται «βόμβες λάβας», οι οποίες μερικές φορές εκρήγνυνται κατά την προσγείωση.

Ένα ηφαίστειο στην Ανταρκτική απελευθερώνει περίπου 80 γραμμάρια χρυσού την ημέρα
Άποψη της καλντέρας του όρους Έρεβος. (Public Domain)

 

Παλαιότερα, θα μπορούσατε να πάτε ένα ταξίδι στο όρος Έρεβος. Στους πρόποδες του ηφαιστείου βρίσκεται ο σταθμός McMurdo, η μεγαλύτερη πόλη της Ανταρκτικής, με έκταση 2,5 km², όπου υπάρχουν περίπου 100 κτίρια. Ωστόσο, οι πτήσεις για εκεί είναι περιορισμένες και οι περισσότεροι ταξιδιώτες φτάνουν από τη Νέα Ζηλανδία ή τη Νότιο Αμερική. Ο σταθμός McMurdo κατασκευάστηκε από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και λειτουργεί ως κέντρο ανεφοδιασμού για τους εξερευνητές. Δεν είναι αυτόνομος και εξαρτάται από τις ετήσιες προμήθειες κονσερβοποιημένων και αποξηραμένων προϊόντων. Ωστόσο, μια εκδρομή στο όρος Έρεβος γίνεται όλο και πιο απίθανη για τους περισσότερους ανθρώπους που δεν είναι επιστήμονες της Ανταρκτικής ή μέλη του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.

Ένα ηφαίστειο στην Ανταρκτική απελευθερώνει περίπου 80 γραμμάρια χρυσού την ημέρα
Όρος Έρεβος. (ένθετο) Τα συντρίμμια της πτήσης 901 της Air New Zealand, η οποία συνετρίβη στο όρος Έρεβος τον Νοέμβριο του 1979, σκοτώνοντας τους 237 επιβάτες και τα 20 μέλη του πληρώματος. (ENVIROSENSE/Shutterstock | Inset: Public Domain)

 

Αλλά έστω ότι βρεθήκατε εκεί. Υπάρχει πραγματικά χρυσός; Μέσα στο λιωμένο υλικό, σε θαλάμους μάγματος βαθιά κάτω από το έδαφος, η συγκέντρωση του χρυσού είναι ένα μέρος ανά εκατομμύριο και τα υπόγεια νερά που βράζουν τον μεταφέρουν στην κορυφή, σχηματίζοντας εναποθέσεις σε αεραγωγούς. Η ποσότητά του είναι, μιλώντας ήπια, πενιχρή. Μικροσκοπικά σωματίδια χρυσού κρυσταλλώνονται στον ψυχρότερο φλοιό. Το αέριο απελευθερώνει αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια, με πλάτος από 0,1 έως 80 μικρόμετρα, στον αέρα. Μπορείτε να τα εισπνεύσετε. Τότε τα χρυσά «λοφία» πέφτουν ένα μέτρο μακριά σας, στην όχθη της λίμνης από λάβα. Καλή τύχη στη συλλογή του!

Αυτό αρχίζει να ακούγεται σαν ένα ακόμη παραμύθι για τα χρήματα που φυτρώνουν στα δέντρα.

Στην Ανταρκτική, κρύβονται σημαντικότερα από τον χρυσό ευρήματα. Η συντριβή της πτήσης 901 της Air New Zealand στο όρος Έρεβος τον Νοέμβριο του 1979 σκότωσε και τους 237 επιβάτες που περιηγούνταν στο μέρος, καθώς και τα 20 μέλη του πληρώματος. Η έρευνα διαπίστωσε ότι η αεροπορική εταιρεία άλλαξε τις συντεταγμένες πτήσης χωρίς να προειδοποιήσει το πλήρωμα, με αποτέλεσμα το αεροπλάνο να πετάξει πολύ χαμηλά πάνω από το βουνό. Στη συνέχεια, η αεροπορική εταιρεία προσπάθησε να κατηγορήσει τους νεκρούς πιλότους. Μπορεί να μην βρείτε χρυσό στο όρος Έρεβος, αλλά λέγεται ότι υπάρχουν διάσπαρτα κομμάτια του αεροσκάφους.

Έτσι είναι με το όρος Έρεβος: υπάρχουν φήμες, αλλά δύσκολα αξίζουν το βάρος τους σε χρυσό.

Epoch Inspired Staff

Φυτοφάρμακα και κάπνισμα οι βασικοί υπαίτιοι για την αύξηση εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου

Μια πληθώρα βιβλιογραφίας δείχνει συνδέσεις μεταξύ της χρήσης φυτοφαρμάκων και του αυξημένου κινδύνου εμφάνισης διαφόρων τύπων καρκίνου. Ωστόσο, σε αντίθεση με το κάπνισμα, η έκθεση των περισσότερων ανθρώπων σε αυτές τις επιβλαβείς τοξίνες είναι πολύ μικρή για να αποτελέσει απειλή, γεγονός που μπορεί να εξηγεί γιατί πολλοί φαίνονται να ανησυχούν λιγότερο.

Ωστόσο, μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο διαπίστωσε ότι τα φυτοφάρμακα ευθύνονται όσο και το κάπνισμα για την εμφάνιση καρκίνου, ιδίως σε κοινότητες με μεγάλη γεωργική παραγωγή.

«Εάν ζείτε σε μια κοινότητα με υψηλή έκθεση, υφίστασθε τις ίδιες βλαβερές συνέπειες με το κάπνισμα», δήλωσε ο Αϊσέιν Ζαπάτα, αντίστοιχος συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής στο Κολέγιο Οστεοπαθητικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Rocky Vista στο Κολοράντο.

Χρήση φυτοφαρμάκων και υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Cancer Control and Society, ανέλυσε εθνικά δεδομένα σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ και 3.143 κομητείες για να προσδιορίσει την επίδραση των διαφορετικών προτύπων χρήσης φυτοφαρμάκων στα ποσοστά καρκίνου και τη συνέκρινε με το κάπνισμα, έναν γνωστό παράγοντα κινδύνου για καρκίνο.

Δεδομένου ότι οι άνθρωποι συχνά δεν εκτίθενται σε ένα μόνο φυτοφάρμακο αλλά σε ένα «κοκτέιλ» διαφόρων χημικών ουσιών, οι ερευνητές δημιούργησαν διαφορετικά προφίλ του τρόπου χρήσης των φυτοφαρμάκων στη γεωργία σε διάφορες κομητείες αντί να εξετάσουν κάθε φυτοφάρμακο ξεχωριστά. Στη συνέχεια εξέτασαν αυτά τα προφίλ σε σχέση με τα ποσοστά καρκίνου.

Η μελέτη εντόπισε τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φυτοφάρμακα σε νομούς με μοτίβα χρήσης που συνδέονται με τα υψηλότερα ποσοστά καρκίνου. Για παράδειγμα, η ατραζίνη, που χρησιμοποιείται ευρέως για την εξόντωση ζιζανίων σε καλλιέργειες όπως το καλαμπόκι, το ζαχαροκάλαμο και το σόργο, συνδέθηκε με υψηλότερα ποσοστά καρκίνου του παχέος εντέρου. Η γλυφοσάτη, από την άλλη πλευρά, συνδέθηκε με υψηλότερα ποσοστά καρκίνου του παχέος εντέρου, του παγκρέατος και όλων των καρκίνων γενικά.

Παρόλο που φυτοφάρμακα όπως η κυπροδινίλη, τα οποία χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο μιας σειράς μυκητολογικών ασθενειών, δεν έχουν ερευνηθεί τόσο ευρέως για τον κίνδυνο καρκίνου σε σύγκριση με την ατραζίνη και άλλα εκτενώς μελετημένα φυτοφάρμακα, βρέθηκε ότι και αυτά συνδέονται με υψηλά ποσοστά καρκίνου. Για παράδειγμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η κυπροδινίλη σχετίζεται με τη λευχαιμία.

Ωστόσο, ο κ. Ζαπάτα, ο οποίος έχει διδακτορικό στην εφαρμοσμένη στατιστική, προειδοποίησε κατά της ερμηνείας του όρου «κορυφαίο» ως «χειρότερο». Είπε ότι το τι θεωρείται το χειρότερο εξαρτάται από το πόσο φυτοφάρμακο χρησιμοποιείται και γιατί. Ενώ η μελέτη δείχνει τα βασικά φυτοφάρμακα, ο αντίκτυπός τους ποικίλλει ανάλογα με τις γεωργικές πρακτικές της περιοχής. «Μια περιοχή που καλλιεργεί καλαμπόκι θα χρησιμοποιήσει διαφορετικές χημικές ουσίες από μια που καλλιεργεί πορτοκάλια. Η ‘χειρότερη’ ένωση σε μια περιοχή μπορεί να μην είναι σχετική σε μια άλλη», δήλωσε ο κ. Ζαπάτα στους Epoch Times.

Υψηλότερος κίνδυνος από τα φυτοφάρμακα από ό,τι το κάπνισμα

Σε περιοχές με έντονη γεωργική παραγωγή, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι η έκθεση σε φυτοφάρμακα παρουσίαζε μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων καρκίνων -ιδίως του λεμφώματος non-Hodgkin, του καρκίνου της ουροδόχου κύστης και της λευχαιμίας- από ό,τι το κάπνισμα.

Οι περιοχές που επηρεάστηκαν περισσότερο από τους κινδύνους καρκίνου που σχετίζονται με τα φυτοφάρμακα βρίσκονταν κυρίως στις μεσοδυτικές πολιτείες, γνωστές για την έντονη γεωργική δραστηριότητα, ιδίως την παραγωγή καλαμποκιού. Πολιτείες όπως η Αϊόβα, το Ιλινόις, η Νεμπράσκα, το Μιζούρι, η Ιντιάνα και το Οχάιο εμφανίζονται συνήθως σε περιοχές που συνδέονται με υψηλότερο πρόσθετο κίνδυνο. Η Φλόριντα, κομβικής σημασίας στην παραγωγή λαχανικών και φρούτων, παρουσίασε επίσης αυξημένο κίνδυνο καρκίνου.

Επιπτώσεις στην υγεία

Ενώ οι νόμοι σχετικά με τη χρήση φυτοφαρμάκων έχουν βελτιωθεί χάρη στην έρευνα σχετικά με πανταχού παρούσες, επιβλαβείς χημικές ουσίες όπως η ατραζίνη, η μελέτη αναδεικνύει τους κινδύνους που εγκυμονούν οι χημικοί συνδυασμοί που αφορούν ειδικά τη χρήση γης και τις περιφερειακές καλλιέργειες, δήλωσαν οι συγγραφείς.

«Οι γεωργικές χημικές ουσίες που περιλαμβάνουν φυτοφάρμακα και αποφυλλωτικά, όπως το Roundup (γλυφοσάτη) και άλλες τέτοιες χημικές ουσίες, φαίνεται ότι, σε γενικές γραμμές, έχουν προκαρκινική επίδραση. Αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν να το κάνουν αυτό παρεμβαίνοντας στο ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπινου σώματος, το οποίο είναι η πρώτη γραμμή άμυνας για την καταπολέμηση του καρκίνου», δήλωσε ο γιατρός ολιστικής και ολοκληρωμένης ιατρικής Δρ Γιουσούφ Σαλίμπι στην εφημερίδα The Epoch Times.

Ανεξάρτητα από τους πιθανούς κινδύνους αυτών των φυτοφαρμάκων, η γεωργική παραγωγή βασίζεται σε αυτά για τη διατήρηση της παραγωγικότητας, δήλωσε ο κ. Ζαπάτα. «Ακόμα και όταν εντοπίζουμε αυτές τις ενώσεις που είναι πολύ επιβλαβείς, τις χρειαζόμαστε γιατί δεν μπορείτε να έχετε το μέγεθος της παραγωγικότητας σε αυτές τις περιοχές χωρίς τη χρήση αυτών των χημικών ουσιών. Είναι απλά μη ρεαλιστικό να πιστεύουμε ότι μπορούμε απλά να τις αφαιρέσουμε».

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους θα ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να προσέχουν από πού προέρχονται τα προϊόντα τους και σε ποιες χημικές ουσίες μπορεί να εκτίθενται τα τρόφιμά τους.

Η αποφυγή είναι το κλειδί

Παρά τις προσπάθειες για τη μείωση των ασθενειών που σχετίζονται με τα φυτοφάρμακα μέσω της επιτήρησης και της παρακολούθησης, οι εργαζόμενοι στη γεωργία και οι αγρότες δεν λαμβάνουν τακτική βιολογική παρακολούθηση. Ο Δρ Σαλίμπι, ο οποίος έχει πάνω από 25 χρόνια εμπειρίας στη λειτουργική ιατρική, μερικές φορές εξετάζει για αυτές τις χημικές ουσίες σε δείγματα ούρων για να ξεκινήσει θεραπείες. Ωστόσο, οι εξετάσεις ρουτίνας μπορεί να μην περιλαμβάνουν τέτοιες εξετάσεις, οι οποίες θα ωφελούσαν αυτούς τους πληθυσμούς.

Ο Δρ Σαλίμπι πρότεινε ορισμένες απλές λύσεις για τους ανθρώπους.

«Το νούμερο 1 πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι η αποφυγή. Αποφύγετε την έκθεση, όπως η μετακίνηση σε μια φάρμα που χρησιμοποιεί χημικά μέσα, η αποφυγή ψεκασμένων καλλιεργειών ή τροφίμων, και να καταναλώνετε όσο το δυνατόν πιο βιολογικά προϊόντα.»

Πρότεινε επίσης τη χορήγηση φαρμακευτικών και διατροφικών προϊόντων που βοηθούν στο να «τραβήξουν» τις τοξίνες από το σύστημα. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν συνδετικά και χλωρέλλα, μια άλγη του γλυκού νερού.

Προτείνει επίσης να συμμετέχετε σε δραστηριότητες που ενθαρρύνουν την αποβολή υγρών, όπως η κατανάλωση περισσότερου νερού για την προώθηση της ούρησης και η επίσκεψη σε σάουνες για να αποβάλλετε τις πιθανές τοξίνες με ιδρώτα.

Ο Δρ Σαλίμπι δήλωσε ότι δεν υπάρχει «συνταγή» για τη διαχείριση της έκθεσης σε φυτοφάρμακα. Αντίθετα, χρειάζεται μια εξατομικευμένη προσέγγιση.

Της Rachel Ann T. Melegrito

Τα μικροπλαστικά στο αίμα αυξάνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού κατά 4,5 φορές.

Το ζήτημα της μόλυνσης από μικροπλαστικά στο περιβάλλον λαμβάνει ολοένα αυξανόμενη προσοχή από την κοινωνία. Έρευνα δείχνει πως μόλις τα μικροπλαστικά εισέλθουν στο σώμα αυξάνεται ο κίνδυνος εμφράγματος, εγκεφαλικού, ακόμη και θανάτου. Ποιες είναι οι καθημερινές μας συνήθειες που αυξάνουν τον κίνδυνο κατάποσης μικροπλαστικών;

Ο Λιν Σιαοσού (Lin Xiaoxu), Αμερικανός ειδικός στην ιολογία με διδακτορικό στην μικροβιολογία, εξήγησε στην εκπομπή «Health 1+1» του New Tang Dynasty TV πώς είναι τα μικροπλαστικά και τα νανοπλαστικά και πώς μπορούμε να μειώσουμε την έκθεση σε αυτά.

Το πλαστικό είναι ένα βασικό προϊόν της βιομηχανικής παραγωγής και είναι βαθειά συνδεδεμένο με την καθημερινότητά μας. Όταν τα πλαστικά διασπώνται, γίνονται μικροπλαστικά και ακόμη και μικρότερα νανοπλαστικά. Τα μικροπλαστικά είναι κομμάτια πλαστικού μικρότερα από 5 χιλιοστά, ενώ τα νανοπλαστικά είναι μικρότερα από 1 μικρόμετρο (1.000 νανόμετρα).

Πηγές μικροπλαστικών

Ο κος Λιν εξήγησε πως τα πλαστικά προϊόντα απελευθερώνουν μικροπλαστικά. Τα συνθετικά υφάσματα αποβάλουν θραύσματα ινών και τα φθαρμένα λάστιχα παράγουν σκόνη που περιέχει πλαστικά. Ακόμη και τα φαινομενικά λεία πλαστικά μπουκάλια νερού μπορούν να αποβάλουν μικροπλαστικά κατά την πλύση.

Στη φύση, το φως του ήλιου και η υπεριώδης ακτινοβολία συνεχώς διασπούν τα πλαστικά σε μικρότερα σωματίδια. Τα υφάσματα, τα προϊόντα υγιεινής, τα μπουκάλια, οι σακούλες, τα σωματίδια που εκπέμπονται από τα εργοστάσια, η σκόνη από τα λάστιχα, τα δίχτυα ψαρέματος και πολλά άλλα συμβάλουν στη μόλυνση από μικροπλαστικά. Οι άνθρωποι και τα ζώα καταπίνουν κάποια από αυτά τα σωματίδια, ενώ άλλα συσσωρεύονται και διασπώνται στους ωκεανούς και το χώμα. Θαλάσσιοι οργανισμοί όπως τα μαλάκια, τα μικρά ψάρια και οι γαρίδες, ειδικά αυτοί κοντά στις ακτογραμμές, είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στην κατάποση μικροπλαστικών.

Ο κος Λιν τόνισε πως οι κύριες πηγές μικροπλαστικών είναι τα βιομηχανικά απόβλητα και η απόρριψη λυμάτων, τα οποία είναι δυνατό να προκαλέσουν σοβαρή περιβαλλοντική βλάβη αν δεν επεξεργαστούν επαρκώς.

Επομένως, προτού τα λύματα αποβληθούν από τα εργοστάσια, πρέπει να περάσουν από διαδικασίες όπως επεξεργασία, αφαίρεση άμμου, ιζημάτων, βιολογικών αντιδρώντων, χλωρίωση, επεξεργασία με υπεριώδες φως, τεχνολογία μεμβράνης, κλπ, για να αφαιρεθούν πάνω από το 90% των μικροπλαστικών. Ωστόσο, η ολοκληρωτική αφαίρεση δεν είναι επιτεύξιμη. Το φυσικό περιβάλλον μπορεί να χρειαστεί χιλιάδες ή και δεκάδες χιλιάδες χρόνια για να διασπάσει πλήρως τα μικροπλαστικά.

Κίνδυνοι υγείας από τα μικροπλαστικά

Τα μικροπλαστικά συνήθως εισέρχονται στο σώμα μέσω της τροφής και των ποτών, ενώ τα νανοπλαστικά τα εισπνέουμε. Εκτός του ότι ερεθίζουν άμεσα τις βλεννώδεις μεμβράνες, τα μικροπλαστικά μπορεί να μεταφέρουν βακτήρια και ιούς μέσα στο σώμα.

«Εάν καταπιούν κάτι τοξικό, οι άνθρωποι συνήθως λένε να κάνετε γρήγορα πλύση στομάχου. Ωστόσο, τα μικροπλαστικά είναι πολύ μικροσκοπικά σωματίδια και προσκολλώνται στην επιφάνεια του στομάχου. Δεν είναι εγγυημένο πως η πλύση θα τα αφαιρέσει – το σώμα πρέπει να τα εξολοθρεύσει αργά, επιβαρύνοντας περαιτέρω τον οργανισμό», σημείωσε ο κος Λιν.

Μελέτες έχουν βρει πως μετά από έκθεση σε υπεριώδες φως και ύστερα από τη μικροβιακή αποδόμηση στο φυσικό περιβάλλον, τα μικροπλαστικά γίνονται πιο απορροφήσιμα, σχηματίζοντας συμπλέγματα με διάφορους περιβαλλοντικούς ρύπους στις επιφάνειές τους, καθιστώντας τα πιο τοξικά για τους οργανισμούς.

Τα μικροπλαστικά, τα οποία λειτουργούν και ως μεταφορείς για βαρέα μέταλλα και παθογόνα, επιδεικνύουν διάφορες τοξικότητες καθώς εισέρχονται στο σώμα. Τα περισσότερα μικροπλαστικά που καταπίνονται μέσω της τροφής αποβάλλονται μέσω των κοπράνων, αλλά ένα μικρό μέρος μπορεί να παραμείνει στα έντερα για μέρες, προκαλώντας εντερική βλάβη, φλεγμονή και διατάραξη της μικροχλωρίδας του εντέρου. Με τον καιρό, τα μικροπλαστικά μπορεί να απορροφηθούν από τα εντερικά κύτταρα και να εισέλθουν στη ροή του αίματος, προκαλώντας ζημιά στα όργανα και τα συστήματα σε όλο το σώμα. Όργανα όπως το συκώτι, οι νεφροί και σωματικά συστήματα όπως το ανοσοποιητικό, το αναπαραγωγικό και το νευρικό επηρεάζονται ιδιαιτέρως. Επιπροσθέτως, υπερβολική εισπνοή νανοπλαστικών μπορεί να προκαλέσει ζημιά στους ιστούς του αναπνευστικού, καθώς και ασθένειες.

Τον Μάρτιο, μελέτη που δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine (Περιοδικό Ιατρικής της Νέας Αγγλίας) βρήκε πως οι περισσότερες πλάκες στις καρωτίδες περιείχαν μικροπλαστικά. Η μελέτη περιελάμβανε 257 ασθενείς ηλικίας 18 έως 75 ετών με ασυμπτωματική στένωση καρωτίδων. Ύστερα από την αφαίρεση της πλάκας από τις αρτηρίες, οι ερευνητές εντόπισαν πολυαιθυλένιο σε 150 ασθενείς (58,4%) και πολυβινυλοχλωρίδιο σε 31 ασθενείς (12,1%) στις πλάκες των καρωτίδων που είχαν αφαιρεθεί.

Μακροφάγα μέσα στις πλάκες περιείχαν ορατά ξένα σωματίδια, κάποια με τραχιές γωνίες και περιεκτικότητα σε χλώριο. Η μελέτη πρότεινε πως οι ασθενείς με εντοπισμένα μικροπλαστικά διέτρεχαν πάνω από 4,5 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εμφράγματος, εγκεφαλικού ή θανάτου σε σχέση με αυτούς χωρίς μικροπλαστικά.

Τα μικροπλαστικά βρίσκονται παντού στον κόσμο. (iStock/Getty Images Plus)

 

Ανησυχίες του Κογκρέσου των ΗΠΑ για τα μικροπλαστικά

Στις 27 Φεβρουαρίου, η Επιτροπή της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών για το Περιβάλλον και τα Δημόσια Έργα πραγματοποίησε ακρόαση για τα μικροπλαστικά στο νερό.

Η Σουζάν Μπράντερ (Susanne Brander), αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Κολλέγιο Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Πολιτείας του Όρεγκον, η οποία ερευνά τα μικροπλαστικά και την πλαστική μόλυνση για σχεδόν μια δεκαετία, σημείωσε στην ακρόαση πως τα μικροπλαστικά σωματίδια υπάρχουν στην ανθρώπινη καρδιά, στον πλακούντα και στους ιστούς των πνευμόνων και κυκλοφορούν στο αίμα. Τα μικροπλαστικά προκαλούν ζημιά στους θαλάσσιους και χερσαίους οργανισμούς, μειώνοντας την ανάπτυξη, αλλάζοντας τα μοντέλα συμπεριφοράς και προκαλώντας αναπαραγωγικές διαταραχές, επηρεάζοντας δυσμενώς ειδικά τα θηλαστικά.

Περιέγραψε την πλαστική μόλυνση ως την πιο σημαντική περιβαλλοντική δοκιμασία της ανθρωπότητας και ένα από τα «πιο ακριβά» προβλήματα του κόσμου. Προκαλεί ετήσιες οικονομικές απώλειες της τάξεως των 13 δισεκ. δολαρίων στα είδη αλιείας, στον τουρισμό και στη βιομηχανία ναυτιλίας. Το 2018, το κόστος υγειονομικής περίθαλψης όσον αφορά τα χημικά που σχετίζονται με τα πλαστικά στις ΗΠΑ εκτιμάται πως έφτασε τα 249 δισεκ. δολάρια.

Πώς να αποφύγετε την κατάποση μικροπλαστικών

Πώς μπορούμε να μειώσουμε την κατάποση μικροπλαστικών στην καθημερινή μας ζωή; Ο κος Λιν προτείνει τα εξής προληπτικά μέτρα:

  • Φιλτραρισμένο νερό: Επενδύστε σε ένα υψηλής ποιότητας φίλτρο νερού ικανό να αφαιρεί τα μικροπλαστικά. Κοιτάξτε για φίλτρα με λεπτό μέγεθος πόρων ή αυτά που είναι ειδικά σχεδιασμένα να φιλτράρουν τα μικροπλαστικά.
  • Αποφύγετε τα πλαστικά σκεύη: Επιλέξτε δοχεία νερού από γυαλί ή ανοξείδωτο ατσάλι αντί για πλαστικά. Τα πλαστικά μπουκάλια μπορεί να αποβάλουν μικροπλαστικά, ειδικά όταν εκτίθενται σε ζέστη ή το φως του ήλιου. Αλλάξτε τα πλαστικά σκεύη με γυάλινα για την αποθήκευση του φαγητού. Το γυαλί δεν αποσυντίθενται σε μικροπλαστικά και είναι πιο ασφαλές για την αποθήκευση της τροφής.
  • Να προσέχετε τη συσκευασία του φαγητού: Επιλέξτε φρέσκα, μη συσκευασμένα τρόφιμα έναντι των προσυσκευασμένων. Όταν αγοράζετε συσκευασμένα τρόφιμα, επιλέξτε αυτά που είναι σε γυάλινες ή χάρτινες συσκευασίες παρά σε πλαστικές.
  • Ελαττώστε την κατανάλωση επεξεργασμένης τροφής: Τα επεξεργασμένη τρόφιμα συχνά βρίσκονται σε πλαστικές συσκευασίες και μπορεί να περιέχουν υψηλά επίπεδα μικροπλαστικών. Το μαγείρεμα στο σπίτι χρησιμοποιώντας φρέσκα υλικά μειώνει την έκθεση.
  • Αποφύγετε τα πλαστικά μιας χρήσης: Μειώστε τη χρήση των πλαστικών μιας χρήσης, όπως τα πλαστικά μαχαιροπήρουνα, τα καλαμάκια και οι σακούλες. Αυτά τα είδη συμβάλουν στη μόλυνση και εκφυλίζονται σε μικροπλαστικά με τον καιρό.
  • Χρησιμοποιήστε φυσικά υφάσματα: οι συνθετικές ίνες από τα ρούχα μπορεί να αποβάλουν μικροπλαστικά κατά τη διάρκεια της πλύσης. Επιλέξτε φυσικά υφάσματα όπως το βαμβάκι, το μαλλί και το μετάξι, και χρησιμοποιήστε σακούλα πλύσης σχεδιασμένη ειδικά για να αιχμαλωτίζει τις μικροΐνες.
  • Να πλένετε τα χέρια σας συχνά: Να πλένετε τα χέρια σας συχνά, ειδικά αφού χρησιμοποιήσετε γάντια, καθώς τα πλαστικά υπολείμματα στο εσωτερικό των γαντιών μπορεί να μεταφερθούν στα χέρια.
  • Εξετάστε λεπτομερώς τα καλλυντικά: Αποφύγετε τα καλλυντικά που περιέχουν μικροπλαστικά, όπως μικροσφαιρίδια σε κρέμες απολέπισης και το γκλίττερ στα προϊόντα makeup. Ψάξτε για φυσικές εναλλακτικές λύσεις.

Των Jojo Novaes και Ben Lam

Η ΕΕ δίνει την τελική έγκριση στις αναθεωρημένες γεωργικές πολιτικές, μετά από μήνες διαμαρτυριών

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ενέκρινε στις 13 Μαΐου τις αναθεωρήσεις των γεωργικών κανόνων της, για να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες που έχουν εκφράσει οι αγρότες κατά τη διάρκεια μαζικών διαδηλώσεων σε όλη την Ευρώπη τους τελευταίους μήνες.

Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένα από τα δύο νομοθετικά όργανα της ΕΕ, ενέκρινε τις αλλαγές στα στρατηγικά σχέδια, τη χρηματοδότηση και τους κανονισμούς παρακολούθησης της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ) της ΕΕ, σύμφωνα με ανακοίνωση της 13ης Μαΐου.

Σύμφωνα με το Συμβούλιο, η πολιτική επικαιροποιήθηκε για την απλούστευση των κανόνων και τη μείωση του διοικητικού φόρτου για τους διαμορφωτές του μπλοκ. Η πλειοψηφία του Συμβουλίου, το οποίο αποτελείται από 27 εκπροσώπους – ένας από κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ σε υπουργικό επίπεδο, ομαδοποιημένος ανά τομέα πολιτικής – ψήφισε υπέρ των αναθεωρήσεων, ενώ μόνο η Γερμανία απείχε.

Οι τροποποιήσεις προτάθηκαν τον Μάρτιο από την Επιτροπή της ΕΕ, τον εκτελεστικό βραχίονα του μπλοκ, ως απάντηση στις διαμαρτυρίες των αγροτών. Οι διαμαρτυρίες στρέφονταν κατά των περιορισμών που επέβαλε το σχέδιο της ΕΕ για την Πράσινη Συμφωνία, το οποίο περιλαμβάνει πολιτικές που σχετίζονται με το κλίμα, καθώς και μέτρα για την αντιμετώπιση του αθέμιτου ανταγωνισμού στην αγορά της ΕΕ, ιδίως όσον αφορά τα προϊόντα από την Ουκρανία.

Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία είναι το πρόγραμμα δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το κλίμα, για την καταπολέμηση αυτού που θεωρεί «υπαρξιακή απειλή για την Ευρώπη και τον κόσμο», σύμφωνα με δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε ένα σύνολο προτάσεων για να καταστήσει τις πολιτικές της ΕΕ για το κλίμα, την ενέργεια, τις μεταφορές και τη φορολογία κατάλληλες για τη μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55% έως το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990», με απώτερο στόχο «να μην υπάρχουν καθαρές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050», αναφέρει η Επιτροπή στη δήλωσή της.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η γεωργική πολιτική της ΕΕ διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από ζητήματα που σχετίζονται με το κλίμα. Στόχος της είναι η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τη γεωργία και η δέσμευση και αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα από τον αέρα.

Αυτοί οι αυστηροί περιβαλλοντικοί κανονισμοί αυξάνουν το κόστος καλλιέργειας των αγροτών, καθιστώντας τα γεωργικά προϊόντα που παράγονται στην ΕΕ λιγότερο ανταγωνιστικά σε σχέση με τα αγροδιατροφικά προϊόντα που προέρχονται από χώρες εκτός ΕΕ.

Για παράδειγμα, η ουκρανική γεωργική παραγωγή δεν χρειάζεται να πληροί τα υψηλά πρότυπα της ΕΕ, επιτρέποντας στα ουκρανικά αγροδιατροφικά προϊόντα να πωλούνται σε χαμηλότερες τιμές στην αγορά της ΕΕ. Η κατάσταση επιδεινώθηκε όταν, προκειμένου να βοηθήσει την Ουκρανία μετά την εισβολή της Ρωσίας, η ΕΕ κατάργησε τους δασμούς στις ουκρανικές εισαγωγές τροφίμων, γεγονός που επηρέασε τους αγρότες της ΕΕ, ιδίως σε χώρες που συνορεύουν με την Ουκρανία, όπως η Πολωνία.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τις αναθεωρήσεις της κοινής γεωργικής πολιτικής της ΕΕ στα τέλη Απριλίου.

Αναθεωρήσεις της γεωργικής πολιτικής της ΕΕ

Οι πρόσφατα εγκριθείσες αναθεωρήσεις τροποποιούν την ΚΓΠ των ετών 2017-2023 και η νέα τροποποιημένη ΚΓΠ «εφαρμόζεται πλήρως από τον Ιανουάριο του 2023», σύμφωνα με το Συμβούλιο.

Σύμφωνα με τον νέο νόμο, οι μικρότερες των 10 εκταρίων γεωργικές εκμεταλλεύσεις θα εξαιρούνται από τους ελέγχους και τις κυρώσεις για τη μη συμμόρφωση με ορισμένους γεωργικούς κανόνες της ΕΕ, σύμφωνα με ανακοίνωση.

Οι εξαιρέσεις αυτές θα ισχύουν για το 65% των γεωργών που λαμβάνουν επιδοτήσεις της ΕΕ, αλλά θα αντιπροσωπεύουν μόνο το 10% των εκτάσεων της ΕΕ. Αυτό θα μειώσει «το διοικητικό βάρος για πολλούς», ενώ θα επιτρέψει στην ΕΕ να διατηρήσει τους κλιματικούς και περιβαλλοντικούς στόχους της, δήλωσε το Συμβούλιο.

Σύμφωνα με τη δήλωση, τα κράτη-μέλη της ΕΕ θα έχουν επίσης περισσότερα περιθώρια κινήσεων κατά την εφαρμογή της απαίτησης να διατηρείται η αναλογία των μόνιμων βοσκοτόπων προς τη γεωργική έκταση πάνω από το 5%.

Οι χώρες θα έχουν επίσης μεγαλύτερη ευελιξία να χορηγούν στους αγρότες τους εξαιρέσεις από τη συμμόρφωση με ορισμένα πρότυπα της ΕΕ σε περιπτώσεις ακραίων καιρικών συνθηκών.

Farm machinery is used to harvest maize plants near Jessen, Germany, on Aug. 24, 2022. (Jens Schlueter/Getty Images)
Αγροτικά μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για τη συγκομιδή φυτών αραβοσίτου κοντά στο Γιέσεν. Γερμανία, 24 Αυγούστου 2022. (Jens Schlueter/Getty Images)

 

Οι περιβαλλοντικές απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν οι γεωργοί για να λαμβάνουν επιδοτήσεις της ΕΕ έχουν επίσης αποδυναμωθεί. Για παράδειγμα, η απαίτηση να διατηρείται το 4% της γεωργικής εκμετάλλευσης σε αγρανάπαυση για τη διασφάλιση της βιοποικιλότητας δεν θα αποτελεί πλέον προϋπόθεση για να λαμβάνουν οι γεωργοί επιδοτήσεις, σύμφωνα με τον αναθεωρημένο νόμο.

Οι αναθεωρημένοι κανονισμοί θα επιτρέπουν στους γεωργούς να διαφοροποιούν τις καλλιέργειες αντί να εφαρμόζουν πρακτικές αμειψισποράς.

Διαμαρτυρίες αγροτών

Οι διαμαρτυρίες των Ευρωπαίων αγροτών ξεκίνησαν στην Ολλανδία το 2019, όταν περισσότερα από 2.000 ολλανδικά τρακτέρ απέκλεισαν αυτοκινητοδρόμους και δρόμους ως αντίδραση στην ανακοίνωση ότι οι κτηνοτροφικές μονάδες θα πρέπει να εξαγοραστούν και να κλείσουν για να μειωθούν οι εκπομπές αζώτου.

Νωρίτερα φέτος, διαμαρτυρίες αγροτών ξέσπασαν σε όλη την Ευρώπη. Οι αγρότες στο Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πολωνία, την Πορτογαλία, την Ολλανδία και την Ισπανία πραγματοποίησαν διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες κατά των περιορισμών που τους επιβάλλουν οι πολιτικές της ΕΕ που σχετίζονται με το κλίμα και των μέτρων που σχετίζονται με την αντιμετώπιση του αυξανόμενου κόστους και του αθέμιτου ανταγωνισμού από χώρες εκτός ΕΕ.

Ο κανόνας της ΕΕ που υποχρέωνε τους αγρότες να διατηρούν το 4% της καλλιεργήσιμης γης τους σε αγρανάπαυση ή μη παραγωγική – που τώρα χαλαρώνει με τις τροπολογίες – επηρέασε ιδιαίτερα τους μικρής κλίμακας αγρότες.

Οι Πολωνοί αγρότες έχουν επίσης εκφράσει την άποψή τους για τις επιπτώσεις των φθηνών εισαγωγών τροφίμων από τη γειτονική Ουκρανία.

Οι διαμαρτυρίες των αγροτών σε όλη την Ευρώπη έχουν υποχωρήσει, αλλά οι Πολωνοί αγρότες συνεχίζουν να διαδηλώνουν κατά της Πράσινης Συμφωνίας της ΕΕ.

Trade union 'Solidarnosc' and Polish farmers protest against the EU Green Deal in Warsaw, Poland, on May 10, 2024. (Reuters/Kuba Stezycki)
Το συνδικάτο «Solidarnosc» και Πολωνοί αγρότες διαδηλώνουν κατά της Πράσινης Συμφωνίας της ΕΕ στη Βαρσοβία. Πολωνία, 10 Μαΐου 2024. (Reuters/Kuba Stezycki)

 

Το πολωνικό συνδικάτο αγροτών «Αλληλεγγύη» διοργάνωσε μαζική διαμαρτυρία στις 10 Μαΐου στην πρωτεύουσα της Πολωνίας, τη Βαρσοβία, κατά της Πράσινης Συμφωνίας της ΕΕ. Σύμφωνα με ανακοίνωση της ομάδας, η συμφωνία έχει προκαλέσει την καταστροφή της πολωνικής γεωργίας, την αύξηση του ενεργειακού κόστους, έναν τεράστιο φόρο στα καύσιμα, την απαγόρευση των αυτοκινήτων που κινούνται με φυσικό αέριο, τις υψηλές τιμές στα καταστήματα και το τεράστιο κόστος μεταφοράς.

Χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν, ενώ συμμετείχαν και εκπρόσωποι άλλων κλάδων του συνδικάτου Solidarity, όπως ανθρακωρύχοι και εργαζόμενοι από τον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Μέσα σε μια θάλασσα από ερυθρόλευκες πολωνικές σημαίες και πανό της «Αλληλεγγύης», οι διαδηλωτές κρατούσαν πλακάτ με συνθήματα όπως «Κάτω η πράσινη συμφωνία» και «Πράσινο δηλητήριο». Ορισμένοι διαμαρτυρόμενοι αγρότες μοίρασαν μήλα.

«Γι’ αυτό είμαστε εδώ, γιατί αυτό που μας προσφέρουν οι Βρυξέλλες, το Green Deal, δεν είναι μια πράσινη συμφωνία, είναι μια κόκκινη συμφωνία», δήλωσε στο Reuters ο Βιεσλάβ Τσερβίνσκι, συνταξιούχος αγρότης από το Γκρούγετς της Πολωνίας.

Polish farmers protest as they launch a hunger strike in parliament over the EU's Green Deal, in Warsaw, Poland, on May 13, 2024. (Reuters/Kacper Pempel)
Πολωνοί αγρότες διαμαρτύρονται, ξεκινώντας απεργία πείνας στο κοινοβούλιο για την Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, στη Βαρσοβία της Πολωνίας, στις 13 Μαΐου 2024. (Reuters/Kacper Pempel)

 

Στις 9 Μαΐου, μια ομάδα 14 Πολωνών αγροτών μπήκε στο πολωνικό κοινοβούλιο. Στις 10 Μαΐου, πέντε από αυτούς που παρέμειναν ξεκίνησαν απεργία πείνας, λέγοντας ότι δεν θα φάνε μέχρι να εξασφαλίσουν συνάντηση με τον Πολωνό πρωθυπουργό Ντόναλντ Τουσκ.

«Δεν θέλουμε να οδηγούμε τρακτέρ στους δρόμους και να μπλοκάρουμε απλούς, φυσιολογικούς ανθρώπους, δυσκολεύοντας τη ζωή τους. Αλλά δεν έχουμε άλλον τρόπο να διαμαρτυρηθούμε για το γεγονός ότι σε ένα ή δύο χρόνια δεν θα υπάρχουν άγροτικές οικογένειες στην Πολωνία”, δήλωσε ο αγρότης Γιάροσλαβ Ζαρέμπα, 37 ετών, ένας από τους απεργούς πείνας.

Ένας άλλος αγρότης σε απεργία πείνας, ο Χούμπερτ Κραφτ, 54 ετών, δήλωσε: «Είμαι χρεωμένος. Πίστευα ότι η τιμή θα ήταν σωστή και θα πουλούσα τα προϊόντα με κάποιο ελάχιστο κέρδος. Αυτή τη στιγμή, έπρεπε να χρεωθώ για να φυτέψω νέες καλλιέργειες. Πρώτον, δεν υπάρχει καμία προοπτική κέρδους. Δεύτερον, το άδειασμα των αποθηκών μου δεν είναι τόσο εύκολο, επειδή κανένας δεν είναι πρόθυμος να αγοράσει τα σιτηρά μας. Διότι τα σιτηρά έρχονται από το εξωτερικό».

Οι διαφωνίες των Πρασίνων

Η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τάχθηκε κατά της αποδυνάμωσης των περιβαλλοντικών κανόνων για τους αγρότες.

Η Ομάδα των Πρασίνων/EΕΣ είχε υποβάλει «συγκεκριμένες προτάσεις για τη βελτίωση των εισοδημάτων των γεωργών [μέσω] μιας δικαιότερης ανακατανομής των επιδοτήσεων της ΚΓΠ προς τις μικρές & μεσαίες γεωργικές εκμεταλλεύσεις, μιας εγγύησης ότι οι τιμές που καταβάλλονται στους γεωργούς αντικατοπτρίζουν την εξέλιξη του κόστους παραγωγής και καλύτερης προστασίας από αθέμιτες εισαγωγές από τρίτες χώρες», ανέφερε σε ανακοίνωση που εξέδωσε η ομάδα μετά την ψήφιση της νομοθεσίας από το κοινοβούλιο.

«Με την ψήφο αυτή, το Κοινοβούλιο κάνει ένα λάθος, με σοβαρές συνέπειες για την επιβίωση των αγροτών και την επισιτιστική μας ασφάλεια», ανέφερε στην ανακοίνωση ο Μπας Άικχαουτ, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και αντιπρόεδρος της Ομάδας των Πρασίνων/EΕΣ.

Οι αλλαγές στη γεωργική πολιτική της ΕΕ αφαίρεσαν ή αποδυνάμωσαν «τα πρότυπα ορθής γεωργικής πρακτικής που επιτρέπουν στους αγρότες να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή και να μειώσουν τις εξαρτήσεις από τα δαπανηρά φυτοφάρμακα, τα λιπάσματα και τις ζωοτροφές», πρόσθεσε.

Ο κος Άικχαουτ υποστήριξε ότι οι αναθεωρήσεις της γεωργικής πολιτικής θα ευνοήσουν «τις αγροτικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα συνεχίσουν να αποκομίζουν τεράστια κέρδη εις βάρος των αγροτών, των καταναλωτών και του περιβάλλοντος».

Περισσότερες από 140 μη κυβερνητικές οργανώσεις, μεταξύ των οποίων και η Greenpeace, δημοσίευσαν ανοιχτή επιστολή με την οποία επικρίνουν την ΕΕ για τη χαλάρωση των περιβαλλοντικών κανόνων σε μια «καιροσκοπική προσπάθεια να συγκεντρώσει μερικές ακόμα ψήφους στις επερχόμενες εκλογές», αναφερόμενοι στις κοινοβουλευτικές εκλογές της ΕΕ τον Ιούνιο.

«Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος έχει προειδοποιήσει ότι η ήπειρος είναι θλιβερά απροετοίμαστη για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Τα φυσικά οικοσυστήματα που μας προστατεύουν από τα χειρότερα ακραία καιρικά φαινόμενα, την ξηρασία, τους καύσωνες και τις πλημμύρες εξαφανίζονται, ενώ θα έπρεπε να τα αποκαθιστούμε», αναφέρεται στην επιστολή.

Το λόμπι των αγροτών υποστηρίζει την αναθεώρηση

Η μεγαλύτερη ένωση αγροτών της Ευρώπης, η Copa-Cogeca, εξέφρασε την υποστήριξή της στις αναθεωρήσεις της γεωργικής πολιτικής μετά την έγκρισή τους από το κοινοβούλιο.

«Η έγκριση […] θεωρείται θετικό μήνυμα για την επείγουσα αντιμετώπιση των ανησυχιών που εξέφρασαν οι αγρότες τους τελευταίους μήνες όσον αφορά το διοικητικό βάρος που συνδέεται με την εφαρμογή της ΚΓΠ και την ανάγκη για άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις», ανέφερε η ομάδα σε ανακοίνωσή της.

Προέτρεψε τις χώρες της ΕΕ να εφαρμόσουν τους αναθεωρημένους κανόνες και να θεσπίσουν ή να αναθεωρήσουν τις εθνικές τους νομοθεσίες για την εφαρμογή της αναθεωρημένης πολιτικής της ΕΕ, ώστε οι αλλαγές να εφαρμοστούν σε επίπεδο γεωργικής εκμετάλλευσης φέτος.

Η οργάνωση κάλεσε επίσης την Επιτροπή της ΕΕ να απλοποιήσει περαιτέρω τους κανονισμούς.

Της Ella Kietlinska, με τη συμβολή του Reuters και του Adam Morrow

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Το αγρόκτημα των Ρόδων: μία ιστορία λατρείας για τα τριαντάφυλλα που εξελίχθηκε σε ακμάζουσα επιχείρηση

Κάποιοι μπορεί να πουν ότι παρασύρθηκε. Όμως, η Ντανιέλ Νταλ’ Άρμι Χαν (Danielle Dall’Armi Hahn), φυτεύοντας τριαντάφυλλα, ήθελε απλώς να ομορφύνει το νέο σπίτι της οικογένειάς της, στους παράκτιους λόφους της Καλιφόρνια κοντά στη Σάντα Μπάρμπαρα. Σχεδόν τρεισήμισι δεκαετίες αργότερα, στο Rose Story Farm φύονται 40.000 θαμνώδεις τριανταφυλλιές.

«Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε; Όχι, ποτέ. Αν είχα περισσότερη γη, θα φύτευα περισσότερα», δήλωσε η κα Χαν, αντιδρώντας με προσποιητή αγανάκτηση στην ιδέα ότι μπορεί και να το παρακάνει με τα τριαντάφυλλα. «Στην πραγματικότητα, αυτή τη στιγμή προσπαθώ να βρω ένα σημείο όπου θα μπορούσα να προσθέσω μερικές εκατοντάδες δενδροειδείς τριανταφυλλιές έτσι ώστε να σχηματίζουν έναν λαβύρινθο.»

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα σταματούσαν πολύ πριν τα 40.000 φυτά, αλλά η αγάπη της κας Χαν είναι απέραντη στον κόσμο της κηπουρικής. Τα τριαντάφυλλα είναι παγκοσμίως το πιο δημοφιλές φυτό για τον κήπο.

Το Rose Story Farm είναι τώρα μια ακμάζουσα, οικογενειακή επιχείρηση και ένας από τους κορυφαίους προμηθευτές κομμένων τριαντάφυλλων στις Ηνωμένες Πολιτείες που πουλάει εκατοντάδες χιλιάδες στελέχη από τα άνθη που καλλιεργεί στο αγρόκτημα ετησίως. Όχι ότι η κα Χαν και ο σύζυγός της, Μπιλ, σκόπευαν ποτέ να κάνουν κάτι τέτοιο. Το μόνο που ήθελαν ήταν ένα σπίτι στην εξοχή.

The farm is located at the foot of the Santa Ynez Mountains. (Victoria Pearson)
Το Αγρόκτημα των Ρόδων βρίσκεται στους πρόποδες των βουνών Σάντα Υνέζ. (Victoria Pearson)

 

Αναμνήσεις γεμάτες άρωμα

Το Rose Story Farm βρίσκεται στους πρόποδες των βουνών Σάντα Υνέζ. Με θέα τον απέραντο γαλαζοπράσινο Ειρηνικό προς το νότο και υπέροχα δάση βελανιδιάς στα νώτα του, μοιάζει να είναι το ιδανικό σκηνικό για τη δημιουργία μιας αυτοκρατορίας ρόδων. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, η ίδια η κα Χαν είναι τόσο κομψή όσο και τα φυτά που καλλιεργεί.

Το ψηλό, ευθυτενές παρουσιαστικό της απηχεί την ιταλική καταγωγή του πατέρα της, Λορέντζο Νταλ’ Άρμι, η οικογένεια του οποίου έεγκατέλειψε τους πρόποδες των Δολομιτικών Άλπεων το 1931, για να γλιτώσει από την επερχόμενη λαίλαπα του φασισμού του Μουσολίνι, καταφεύγοντας στην περιοχή της Σάντα Μπάρμπαρα στις ΗΠΑ. Αν και ο Λορέντζο γεννήθηκε στην Καλιφόρνια το 1922, η οικογένεια επέστρεψε στην Ιταλία λίγα χρόνια αργότερα, μόνο και μόνο για να αναγκαστεί να ξαναγυρίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες και πάλι. Ήταν στο σπίτι των παππούδων της, πριν από πολύ καιρό, που η πολύ μικρή τότε δεσποινίδα Νταλ’ Άρμι είχε μια καθοριστική για τη ζωή της εμπειρία.

Young Danielle in her grandmother's garden. (Courtesy of Danielle Dall’Armi Hahn)
Η μικρή Ντανιέλ στον κήπο της γιαγιάς της. (Ευγενική παραχώρηση της Danielle Dall’Armi Hahn)

 

«Είχαν τόσο απολαυστικό άρωμα, τόσο πλούσιο χρώμα και κάθε άνθος ήταν διαφορετικό», αναπολεί η κα Χαν δεκαετίες αργότερα. Μια οικογενειακή φωτογραφία έχει καταγράψει με γλαφυρό τρόπο εκείνη την παιδική ανακάλυψη – την ίδια ως κοριτσάκι, με λιναρόχρωμα μαλλιά σε πλεξούδα που λάμπει στον ήλιο, να σκύβει για να μυρίσει τα τριαντάφυλλα της γιαγιάς της. Η φωτογραφία είναι επίσης μια εξαίσια απεικόνιση της υπερβατικής γοητείας που ασκούν τα τριαντάφυλλα στους ανθρώπους.

Η κα Χαν έχει μερικούς θάμνους Sutter’s Gold τώρα, αλλά τα άνθη αυτής της ποικιλίας δεν πουλιούνται πολύ για ανθοδέσμες: «Το κίτρινο δεν είναι πολύ δημοφιλές χρώμα στη λιανική αγορά. Επίσης, στους πελάτες δεν αρέσει το γεγονός ότι τα λουλούδια δεν είναι όλα ομοιόμορφα», εξηγεί.

Όταν εκείνη και ο σύζυγός της αγόρασαν το αγρόκτημα των 15 στρεμμάτων τον Ιανουάριο του 1990, ο ροδόκηπος της γιαγιάς της ήταν από τα πρώτα πράγματα που της ήρθαν στο μυαλό. Στην οικογένεια του Μπιλ υπήρχε επίσης μια γιαγιά που ασχολιόταν με τα τριαντάφυλλα, καθώς και κήποι και αγροκτήματα, με σημαντικότερο ένα αγρόκτημα με άχυρο και βοοειδή κοντά στο Έλενσμπουργκ της Ουάσιγκτον. Η επιθυμία να μετακομίσουν σε ένα πιο αγροτικό περιβάλλον, αφήνοντας τον πλούσιο παραθαλάσσιο θύλακα του Μοντεσίτο, τούς οδήγησε στο σημερινό τους κτήμα όταν τα δύο αγόρια τους ήταν ακόμα μικρά.

«Θέλαμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας σε ένα αγροτικό περιβάλλον, όχι σε ένα μέρος όπου οι συμμαθητές τους θα αναρωτιόνταν γιατί δεν πήγαιναν για σκι στις Άλπεις για τις πασχαλινές διακοπές», εξήγησε η κα Χαν. Τα δύο αγόρια τους πέρασαν τα νεανικά τους χρόνια περιπλανώμενα στους πρόποδες των λόφων, ιππεύοντας άλογα, κάνοντας αγροτικές εργασίες και μαθαίνοντας να βρίσκουν τον δρόμο τους στη ζωή. Τώρα, ο ένας γιος τους είναι ογκολόγος και ο άλλος τραγουδιστής όπερας που μοιράζει το χρόνο του μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής.

(Victoria Pearson)
(Victoria Pearson)

 

Στην αρχή, οι Χαν δεν είχαν καμία πρόθεση να μετατρέψουν τον κήπο με τις τριανταφυλλιές του νέου τους σπιτιού – όσο πλούσιος κι αν ήταν – σε επιχείρηση. Και οι δύο είχαν καλά αμειβόμενες καριέρες: ο κος Χαν είναι γαστρεντερολόγος και η Ντανιέλ ήταν σχεδιάστρια εκδηλώσεων στη βιομηχανία του κινηματογράφου, έχοντας διευθύνει στο παρελθόν μια μικρή αλυσίδα μπουτίκ λιανικής πώλησης. Αλλά η νέα τους ιδιοκτησία είχε τεράστιες οικονομικές απαιτήσεις, καθώς περιελάμβανε τέσσερεις εξοχικές κατοικίες μαζί με την κύρια κατοικία με τα 10 υπνοδωμάτια του 1880. Ενίσχυαν το εισόδημά τους νοικιάζοντας τα εξοχικά, ένα από τα οποία σε έναν φίλο τους που ήταν ανθοδέτης. Αυτός ο φίλος μαγεύτηκε από τα τριαντάφυλλα της κας Χαν και άρχισε να τα χρησιμοποιεί στις συνθέσεις του.

«Σκέφτηκα: “Αφού αρέσουν σε αυτόν τόσο πολύ, γιατί να μην αρέσουν και σε πολλούς άλλους;”», μας είπε η κα Χαν.

Τα εκατοντάδες τριαντάφυλλα έγιναν χιλιάδες και μετά δεκάδες χιλιάδες. Μια από τις πρώτες τους περιπέτειες ήταν όταν έκαναν μία παραγγελία για 10.000 τριαντάφυλλα. Τα φυτά έφτασαν σχεδόν δύο μήνες νωρίτερα απ’ ό,τι περίμεναν οι Χαν. «Κυρία, στέλνουμε τα τριαντάφυλλα όταν είναι αυτά έτοιμα, όχι όταν είστε εσείς έτοιμοι», είπαν οι καλλιεργητές στην κα Χαν. Για να τα φυτέψουν επιστράτευσαν 40 φίλους – με ένα φτυάρι ο καθένας έσκαψαν τις τρύπες και τοποθέτησαν τα φυτά. «Ήταν σαν ταινία του Χοντρού και του Λιγνού», θυμάται η κα Χαν.

Ms. Hahn grows over 160 varieties on her farm. (Victoria Pearson)
Η κα Χαν καλλιεργεί πάνω από 160 ποικιλίες τριαντάφυλλων στο αγρόκτημά της. (Victoria Pearson)

 

Όπως συμβαίνει σε κάθε νεοσύστατη επιχείρηση, τα λάθη μετατράπηκαν σε εμπειρίες μάθησης. Από τις πέντε αρχικές ποικιλίες που αποφάσισαν να καλλιεργήσουν εμπορικά, μία απέτυχε εντελώς στο κλίμα τους και μία άνθιζε μόνο μία φορά το χρόνο. «Δύσκολο να διατηρήσεις τις ταμειακές ροές αν έχεις λουλούδια μόνο για ένα μήνα», λέει γελώντας η κα Χαν.

Σήμερα, καλλιεργούν 160 ποικιλίες, μεταξύ των οποίων παλιομοδίτικες ευρωπαϊκές και αμερικανικές που χρονολογούνται πριν από το 1950, έχοντας κάθε χρώμα στο πάνθεον των ρόδων. Περίπου 90 από αυτές τις ποικιλίες πωλούνται ως κομμένα λουλούδια. Η κα Χαν έχει επίσης γράψει ένα πλούσια εικονογραφημένο βιβλίο για το πάθος της, το «The Color of Roses: A Curated Spectrum of 300 Blooms» (2023).

Το αγρόκτημα δεν είναι ανοιχτό στο κοινό για επισκέψεις, αλλά οι Χαν φιλοξένησαν πρόσφατα μια φιλανθρωπική εκδήλωση κατά την οποία το ιστορικό σπίτι τους διακοσμήθηκε αφειδώς με τριαντάφυλλα από διάφορους σχεδιαστές. Τα τριαντάφυλλα βρίσκονταν παντού, κυριολεκτικά. «Ξεχείλιζαν ακόμα κι από το πλυντήριο πιάτων στην κουζίνα», περιγράφει η κα Χαν. «Ακούγεται τρελό, αλλά ήταν πανέμορφο. Και αυτό ακριβώς είχα ονειρευτεί τόσα χρόνια πριν: ένα σπίτι γεμάτο τριαντάφυλλα από τον κήπο μας, από το δάπεδο μέχρι την οροφή σε κάθε δωμάτιο».

Και ποιο είναι το νόημα όλης αυτής της ομορφιάς και της ανάπτυξης;

«Απλό», είπε. «Αν το θέλεις πραγματικά, μπορείς να κάνεις ένα όνειρο πραγματικότητα».

Rose varieties. 1. Pope John Paul II, 2. Mister Lincoln, 3. Queen of Sweden, 4. Sweet Mademoiselle. (Victoria Pearson)
Ποικιλίες τριαντάφυλλων: 1. Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄, 2. Κύριος Λίνκολν, 3. Βασίλισσα της Σουηδίας, 4. Γλυκιά δεσποινίς. (Victoria Pearson)

 

Danielle Dall’Armi Hahn’s Rose Story Farm in Carpinteria, Calif. (Victoria Pearson)
Η Ντανιέλ Νταλ’ Άρμι Χαν στο αγρόκτημα Rose Story Farm, στην Καρπιντέρια της Καλιφόρνια. (Victoria Pearson)

 

Συμβουλές για εκκολαπτόμενους ροδοκαλλιεργητές

Οι συμβουλές της Ντανιέλ Νταλ’ Άρμι Χαν για τους ερασιτέχνες κηπουρούς που επιθυμούν να καλλιεργήσουν τριαντάφυλλα είναι σχετικά λίγες και απλές:

* Ξεκινήστε με μια ποικιλία των τελευταίων 20 ετών, όταν οι καλλιεργητές τριανταφυλλιάς επικεντρώθηκαν στη δημιουργία σκληροτράχηλων και ανθεκτικών στις ασθένειες ειδών. Στις αγαπημένες της περιλαμβάνονται τα Love Song, Queen of Sweden, Golden Celebration και Pope John Paul II, με το τελευταίο να είναι ιδιαίτερα αρωματικό.

* Κατά τη φύτευση, το κλειδί η διασφάλιση της σωστής αποστράγγισης: «Τα τριαντάφυλλα απλά δεν θέλουν να βρέχουν τα πόδια τους», δήλωσε η κα Χαν. Εάν το έδαφός σας είναι βαρύ (συνήθως ο ένοχος είναι ο πηλός), τα τριαντάφυλλα θα ωφεληθούν από ένα στρώμα χαλικιού, χαλαρού χώματος ή άμμου που τοποθετείται σε βάθος ενός μέτρου ή περισσότερο, κάτω από το βελτιωμένο μητρικό έδαφος στο οποίο φυτεύετε τον θάμνο. Η κα Χαν πηγαίνει σε βάθος 45 έως 60 εκατοστών όταν τοποθετεί ένα νέο φυτό.

* Να είστε συνεπείς στον τρόπο φροντίδας της τριανταφυλλιάς σας: «Μπορείτε να ασχολείστε με τα τριαντάφυλλά σας κάθε 2 λεπτά και να έχετε όμορφα λουλούδια. Μπορείτε να μην κάνετε σχεδόν τίποτα και πάλι να έχετε όμορφα λουλούδια», επεσήμανε η κα Χαν. «Αλλά δεν μπορείτε να πηγαινοέρχεστε μεταξύ των δύο προσεγγίσεων. Διαλέξτε μία και να είστε συνεπείς».

* Οι δύο εργασίες που πρέπει να αναλάβουν όλοι οι καλλιεργητές ρόδων είναι το σωστό κλάδεμα και ο φθινοπωρινός ψεκασμός για τον λήθαργο με σπρέι όπως το πολυθειούχο ασβέστιο για την καταστολή των ασθενειών. Η κα Χαν προτείνει στους κηπουρούς να κλαδεύουν ελαφρά τις τριανταφυλλιές τον πρώτο χρόνο. Στη συνέχεια, ένα ελαφρύ κλάδεμα στα τέλη του καλοκαιριού – ίσως το ένα τρίτο του φυτού – οδηγεί σε όψιμη ανθοφορία το φθινόπωρο. Στο τέλος του φθινοπώρου, ένα πιο σχολαστικό κλάδεμα προετοιμάζει το φυτό για τον χειμερινό λήθαργο.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο αμερικανικό περιοδικό Essence.

Του Eric Lucas

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η Ρωσία ανακαλύπτει τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ανταρκτική

Τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου έχουν ανακαλυφθεί από τη Ρωσία στην περιοχή της Ανταρκτικής. Πιθανές γεωτρήσεις στην περιοχή θα παραβίαζαν τη διεθνή πολιτική και την υπάρχουσα Συνθήκη για την περιοχή.

Σύμφωνα με έγγραφα που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή Ελέγχου Περιβάλλοντος (EAC) του Ηνωμένου Βασιλείου την περασμένη εβδομάδα, τα αποθέματα, που βρίσκονται σε βρετανικό έδαφος, περιέχουν πετρέλαιο αξίας περίπου 511 δισεκατομμυρίων βαρελιών. Αυτό ισοδυναμεί με περίπου 10 φορές την παραγωγή πετρελαίου της Βόρειας Θάλασσας τα τελευταία 50 χρόνια.

Η ανακάλυψη έγινε από την RosGeo, την κρατική γεωλογική υπηρεσία της Ρωσίας.

Η Συνθήκη της Ανταρκτικής του 1959, την οποία έχει υπογράψει η Ρωσία, απαγορεύει τις έρευνες πετρελαίου, την εξόρυξη και κάθε δραστηριότητα που σχετίζεται με άλλους ορυκτούς πόρους στην Ανταρκτική, για την προστασία του περιβάλλοντος και του οικοσυστήματος της περιοχής, με μόνη εξαίρεση τη μη στρατιωτική, επιστημονική έρευνα.

Η Ρωσία έχει ανακαλύψει τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή της Ανταρκτικής, προκαλώντας ανησυχίες ότι θα πραγματοποιήσει γεωτρήσεις στην περιοχή, κίνηση που θα παραβίαζε τη διεθνή πολιτική.

Σύμφωνα με έγγραφα που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή Ελέγχου Περιβάλλοντος (EAC) του Ηνωμένου Βασιλείου την περασμένη εβδομάδα, τα αποθέματα, που βρίσκονται σε βρετανικό έδαφος, περιέχουν πετρέλαιο αξίας περίπου 511 δισεκατομμυρίων βαρελιών. Αυτό ισοδυναμεί με περίπου 10 φορές την παραγωγή πετρελαίου της Βόρειας Θάλασσας τα τελευταία 50 χρόνια.

Η ανακάλυψη έγινε από την RosGeo, την κρατική γεωλογική υπηρεσία της Ρωσίας.

Η Συνθήκη της Ανταρκτικής του 1959, την οποία έχει υπογράψει η Ρωσία, απαγορεύει τις έρευνες πετρελαίου, την εξόρυξη και κάθε δραστηριότητα που σχετίζεται με άλλους ορυκτούς πόρους στην Ανταρκτική, για την προστασία του περιβάλλοντος και του οικοσυστήματος της περιοχής, με μόνη εξαίρεση τη μη στρατιωτική, επιστημονική έρευνα.

«Η Ανταρκτική θα χρησιμοποιείται πάντα αποκλειστικά για ειρηνικούς σκοπούς και δεν θα γίνει σκηνικό ή αντικείμενο διεθνούς διχόνοιας», αναφέρει η συνθήκη.

Ενώ η κίνηση της Ρωσίας να μετρήσει το υπεράκτιο δυναμικό πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή έχει προκαλέσει ανησυχίες ότι θα πυροδοτήσει πολιτικές εντάσεις, ο Ντέιβιντ Ράτλεϊ, κοινοβουλευτικός υφυπουργός Εξωτερικών για την Αμερική και την Καραϊβική, δήλωσε ότι η τελευταία ανακάλυψη έγινε μόνο για επιστημονικούς σκοπούς.

Δήλωσε στο βρετανικό κοινοβούλιο ότι η Ρωσία «επιβεβαίωσε πρόσφατα τη δέσμευσή της στα βασικά σημεία της συνθήκης».

Η Κλαιρ Κρίστιαν, εκτελεστική διευθύντρια του Συνασπισμού της Ανταρκτικής και του Νότιου Ωκεανού (ASOC), σημείωσε ότι η Ανταρκτική «ήταν πάντα ένα μέρος όπου οι χώρες μπορούσαν να παραμερίσουν τις πολιτικές τους διαφορές».

«Έτσι, το να τεθεί αυτό σε κίνδυνο θα ήταν εξαιρετικά ατυχές σε μια εποχή που υπάρχουν τόσο πολλές γεωπολιτικές συγκρούσεις», είπε.

Οι τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου στην Ευρώπη έχουν εκτοξευθεί μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, προκαλώντας εκκλήσεις προς τη βρετανική κυβέρνηση να μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό πετρέλαιο. Η ρωσική κυβέρνηση περιόρισε σταδιακά και την παροχή φυσικού αερίου στην ηπειρωτική Ευρώπη, οδηγώντας σε ελλείψεις φυσικού αερίου στην περιοχή.

«Η εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 οδήγησε σε σημαντική αλλαγή στις στρατηγικές ενεργειακής ασφάλειας σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς οι δυτικές χώρες προχώρησαν στη μείωση της εξάρτησης από τις ρωσικές ενεργειακές εισαγωγές και η Ρωσία περιόρισε τις προμήθειες φυσικού αερίου στην Ευρώπη», ανέφερε η έκθεση της επιτροπής της Βουλής των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου τον Ιανουάριο του 2023.

«Μέχρι το 2022, ένα σημαντικό ποσοστό του πετρελαίου και του ντίζελ που καταναλώνονταν στο Ηνωμένο Βασίλειο εισαγόταν απευθείας από τη Ρωσία. Το 2021, λίγο λιγότερο από το ένα πέμπτο του ντίζελ του Ηνωμένου Βασιλείου προερχόταν από τη Ρωσία, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο είχε επίσης προμηθευτεί περίπου το 5% των καυσίμων αεριωθούμενων αεροσκαφών από τη Ρωσία».

«Αν και δεν εξαρτάται άμεσα από τις ρωσικές ενεργειακές προμήθειες, η συνεχιζόμενη εξάρτηση του Ηνωμένου Βασιλείου από τα ορυκτά καύσιμα το αφήνει σε μεγάλο βαθμό εκτεθειμένο στη μεταβλητότητα των διεθνών αγορών εμπορευμάτων για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Η χονδρική τιμή του φυσικού αερίου καθορίζει την τιμή της ενέργειας που παρέχεται στους οικιακούς και εμπορικούς πελάτες στο Ηνωμένο Βασίλειο».

Εν τω μεταξύ, η Κίνα έγινε ο κορυφαίος αγοραστής ρωσικού πετρελαίου, εισάγοντας 1,82 εκατομμύρια βαρέλια ρωσικού αργού πετρελαίου ημερησίως μέσω θαλάσσης τον Μάρτιο.

Της Nina Nguyen

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

‘Ηλιακό τσουνάμι’ χτυπά τη Γη, υποσχόμενο Βόρειο Σέλας εν μέσω πιθανών διαταραχών

Μια ασυνήθιστα ισχυρή ηλιακή καταιγίδα που πλήττει τη Γη θα μπορούσε να δημιουργήσει βόρειο σέλας στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτό το Σαββατοκύριακο και ενδεχομένως να διαταράξει την ηλεκτροδότηση και τις επικοινωνίες.

Πριν από το χτύπημα της ηλιακής καταιγίδας, το Κέντρο Πρόβλεψης Διαστημικού Καιρού (SWPC) της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) εξέδωσε την πρώτη προειδοποίηση για σοβαρή γεωμαγνητική καταιγίδα από τον Ιανουάριο του 2005.

Η ηλιακή έκρηξη έφτασε στη Γη το απόγευμα της Παρασκευής, ώρες νωρίτερα από το αναμενόμενο. Οι επιπτώσεις αναμένεται να διαρκέσουν μέχρι το Σαββατοκύριακο και ενδεχομένως μέχρι την επόμενη εβδομάδα.

Η γεωμαγνητική καταιγίδα έχει χαρακτηριστεί ως G4, η δεύτερη ισχυρότερη μορφή του είδους της και είναι αποτέλεσμα ενός τεράστιου και «πολύπλοκου» σμήνους ηλιακών κηλίδων στην περιοχή 3664 της NOAA, σύμφωνα με το SWPC. Το σμήνος των ηλιακών κηλίδων φέρεται να έχει διάμετρο περίπου 16 φορές μεγαλύτερη από τη Γη.

Η πιο έντονη ηλιακή καταιγίδα στην καταγεγραμμένη ιστορία, το 1859, προκάλεσε σέλας στην Κεντρική Αμερική και πιθανώς ακόμη και στη Χαβάη. «Δεν προβλέπουμε κάτι τέτοιο», αλλά θα μπορούσε να το προσεγγίσει, δήλωσε ο προγνώστης διαστημικού καιρού της NOAA Σων Νταλ.

Οι γεωμαγνητικές καταιγίδες προκαλούνται όταν οι Στεμματικές Εκτινάξεις Μάζας (ΣΕΜ) αλληλεπιδρούν με το μαγνητικό πεδίο της Γης. Σύμφωνα με δελτίο Τύπου της SWPC την Πέμπτη, οι επιστήμονες παρατήρησαν τουλάχιστον πέντε κατευθυνόμενες προς τη Γη ΣΕΜ από την τεράστια ηλιακή κηλίδα. Αργότερα ο αριθμός αυτός αναθεωρήθηκε σε επτά.

Ο φυσικός Κηθ Στρονγκ περιέγραψε στο X (πρώην Twitter) τη γεωμαγνητική καταιγίδα ως «ηλιακό τσουνάμι»:

«Περιμένουμε το ένα κύμα μετά το άλλο από στεμματικές εκτοξεύσεις μάζας να πλήξουν [sic] τη Γη στις 11 και 12 Μαΐου. Είναι πιθανό να σημειωθούν ταχύτητες ηλιακού ανέμου περίπου 800 km/s. Ισχυρές και εκτεταμένες γεωμαγνητικές καταιγίδες πιθανόν με σέλας ορατό σε χαμηλότερα από το κανονικό γεωγραφικά πλάτη. Μείνετε συντονισμένοι.»

Καθώς οι γεωμαγνητικές καταιγίδες προκαλούνται όταν οι ΣΕΜ αλληλεπιδρούν με το μαγνητικό πεδίο της Γης, ενδέχεται να διαταράξουν τη λειτουργία των δορυφόρων, τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας, τα συστήματα επικοινωνίας και πολλά άλλα.

«Οι γεωμαγνητικές καταιγίδες μπορούν να επηρεάσουν τις υποδομές σε κοντινή γήινη τροχιά και στην επιφάνεια της Γης, διαταράσσοντας δυνητικά τις επικοινωνίες, το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας, την πλοήγηση, το ραδιόφωνο και τις δορυφορικές λειτουργίες», δήλωσε η SWPC.

Η SWPC δήλωσε ότι έχει ενημερώσει τους διαχειριστές αυτών των συστημάτων ώστε να λάβουν μέτρα προστασίας.

«Οι φορείς εκμετάλλευσης των υποδομών έχουν ειδοποιηθεί να αναλάβουν δράση για τον μετριασμό τυχόν επιπτώσεων. Πιθανά αυξημένα και συχνότερα προβλήματα ελέγχου τάσης – κανονικά μετριάζονται. Αυξημένη πιθανότητα ανωμαλιών ή επιπτώσεων στις δορυφορικές λειτουργίες. Πιθανές συχνότερες και μεγαλύτερες περίοδοι υποβάθμισης του GPS», δήλωσε το κέντρο.

«Οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ στον πλανήτη Γη δεν θα χρειαστεί να κάνουν τίποτα», δήλωσε ο Ρομπ Στήνμπεργκ, επιστήμονας του SWPC.

Ωστόσο, μια γεωμαγνητική καταιγίδα τόσο σοβαρή όσο αυτή μπορεί επίσης «να προκαλέσει θεαματικές επιδείξεις σέλαος στη Γη».

Η SWPC δήλωσε ότι το σέλας θα μπορούσε να παρατηρηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες «μέχρι την Αλαμπάμα και τη Βόρεια Καλιφόρνια».

Αλλά ήταν δύσκολο να προβλεφθεί και οι ειδικοί, όπως ο κος Στήνμπεργκ, τόνισαν ότι δεν θα ήταν οι έντονες χρωματικές ‘κουρτίνες’ που συνήθως συνδέονται με το βόρειο σέλας, αλλά περισσότερο σαν πιτσιλιές πρασινωπών αποχρώσεων.

«Αυτό είναι πραγματικά το δώρο του διαστημικού καιρού – το σέλας», δήλωσε ο κος Στήνμπεργκ. Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του δήλωσαν ότι οι καλύτερες εικόνες του σέλαος μπορεί να προέρχονται από κάμερες τηλεφώνων, οι οποίες είναι καλύτερες στην καταγραφή του φωτός από ό,τι το γυμνό μάτι.

Το  συνέβαλε σε αυτό το ρεπορτάζ.

Του Samyarup Chowdhury, με τη συμβολή του Associated Press

Πηγή: NTD News

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Τι είδους πλάσματα είναι τα δέντρα;

Τα δέντρα είναι απαραίτητα στη ζωή μας. Γνωρίζουμε τη σημασία τους στην παραγωγή του πολύτιμου για τον ανθρώπινο οργανισμό οξυγόνου και απολαμβάνουμε τα άλλα οφέλη που μας προσφέρουν. Αλλά καταλαβαίνουμε πραγματικά τι είδους οντότητες είναι

Αρκετοί πολιτισμοί ανά τους αιώνες έχουν αντιμετωπίσει τα δέντρα με τον δέοντα σεβασμό, ως έμβια και έμψυχα πλάσματα. Ορισμένοι, όπως οι Ιάπωνες για παράδειγμα, αντιμετωπίζουν ορισμένα είδη δέντρων ως θεότητες. Πολλοί ιαπωνικοί ναοί έχουν υπέροχα δέντρα διακοσμημένα με ειδικές τελετουργικές κορδέλες με επιγραφές. Οι Ιάπωνες είναι σίγουροι ότι η Ψυχή ζει σε αυτά τα δέντρα. Το κόνταμα είναι αυτό που οι Ιάπωνες αποκαλούν την ψυχή ενός δέντρου και την ηχώ του.

Στην αρχαία Ελλάδα, πίστευαν ότι στα δέντρα κατοικούσαν νύμφες, οι δρυάδες και οι αμαδρυάδες, που γεννιούνταν με τα δέντρα και αναπτύσσονταν μαζί τους και ευλαβείς ή απλώς σώφρονες άνθρωποι τα προστάτευαν. Όσοι τα αντιμετώπιζαν με περιφρόνηση και τα κακοποιούσαν ανεξέλεγκτα έρχονταν αντιμέτωποι με την οργή και την αναπόφευκτη τιμωρία των θεών και των νυμφών, όπως ο αλαζονικός Ερυσίχθονας, που θέλησε να κόψει τα δέντρα ενός άλσους που είχαν αφιερώσει οι Πελασγοί στη θεά Δήμητρα, αλλά τιμωρήθηκε από τη θεά με ασίγαστη πείνα.

Στη Ρωσία, η βελανιδιά ήταν σεβαστή και αντιμετωπιζόταν με ευλάβεια. Κάτω από τη βελανιδιά, γίνονταν δικαστήρια και παίρνονταν οι αποφάσεις από τους κοινοτικούς άρχοντες. Το δέντρο «παρακινούσε» τον άρχοντα να πάρει τη σωστή απόφαση. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι παλιά επικοινωνούσαν με τα δέντρα και κατανοούσαν την ομιλία τους;

Γεγονότα από τη ζωή

Στην περιοχή του Νίζνυ Τατζίλ στην Ρωσία, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, κάποιοι εργάτες έκοψαν ένα ξέφωτο. Ένας από τους ξυλοκόπους, στα «διαλείμματα για τσιγάρο», είχε μια ενδιαφέρουσα δραστηριότητα – μετρούσε τους ετήσιους δακτυλίους των κομμένων δέντρων. Πολλά δέντρα ήταν 80-90 ετών. Ο περίεργος ξυλοκόπος παρατήρησε το εξής: κάθε δέντρο είχε πολλούς ελαττωματικούς δακτυλίους ακριβώς στη μέση. Το χρώμα τους έδειχνε άρρωστο και ήταν στενοί και στραβοί. Ο ξυλοκόπος μέτρησε τα χρόνια κατά τα οποία σχηματίστηκαν οι ελαττωματικοί δακτύλιοι και αποδείχθηκε ότι ήταν την περίοδο 1941-1945: τα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Είναι πραγματικά τόσο απλά τα δέντρα;
Δακτύλιοι σε κομμένο κορμό δέντρου. (wal_172619 από Pixabay)

 

Το συμπέρασμα είναι εκπληκτικό: τα δέντρα που επέζησαν από τα τρομερά χρόνια του πολέμου, είχαν υποφέρει επίσης εκείνη την περίοδο.

Στα νησιά του Σολομώντα, οι άνθρωποι δεν κόβουν δέντρα όταν θέλουν να καθαρίσουν χώρο για τα χωράφια τους. Πηγαίνουν σε εκείνο το μέρος με όλη τη φυλή και βρίζουν τα δέντρα. Μετά από λίγες μέρες, τα δέντρα αρχίζουν να μαραίνονται. Αργά αλλά σταθερά, τα δέντρα δίνουν τη θέση τους στους ανθρώπους. Το δέντρο συμφωνεί με τη θέληση του ανθρώπου. Πόσο σοφοί είναι οι ιθαγενείς! Αντιμετωπίζουν το δέντρο ως ίσο, μπαίνουν σε ίση μάχη για την επικράτεια με το δέντρο, κατανοώντας τη νοοτροπία του. Και το δέντρο ανταποκρίνεται με τη δική του ελεύθερη βούληση.

Τα δέντρα μεταδίδουν σήματα

Επιστήμονες διεξήγαγαν το εξής πείραμα: μια μεγάλη καρυδιά χτυπήθηκε αλύπητα στα κλαδιά της με ξύλα. Στη συνέχεια, πραγματοποίησαν εργαστηριακή ανάλυση του φυλλώματος του χτυπημένου δέντρου και διαπίστωσαν ότι μέσα σε λίγα λεπτά μετά το χτύπημα, άλλαξε η χημική σύσταση των φύλλων. Το ποσοστό της τανίνης, μιας ουσίας που έχει επιζήμια επίδραση στα παράσιτα, είχε αυξηθεί ραγδαία στο φύλλωμα της καρυδιάς. Επιπλέον, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε τανίνες, τα φύλλα του δέντρου έγιναν μη βρώσιμα για τα ζώα. Τι απέγινε η βελανιδιά που φύτρωνε εκεί κοντά και δεν την σκότωσε κανείς; Η βελανιδιά έλαβε σήμα συναγερμού από την καρυδιά – και το ποσοστό τοξικής τανίνης στο φύλλωμά της επίσης αυξήθηκε απότομα.

Η καρυδιά: Το κατεξοχήν δένδρο της Βυτίνας | Arcadia Portal
Οι καρυδιές και οι αμυγδαλιές είναι από τα σημαντικότερα δέντρα της Βυτίνας. (arcadiaportal.gr)

 

Πολυάριθμα πειράματα που έγιναν από Άγγλους επιστήμονες έχουν δείξει ότι τα δέντρα, με κάποιον ακατανόητο τρόπο, μεταδίδουν σήματα το ένα στο άλλο. Ίσως το κάνουν αυτό χρησιμοποιώντας ένα είδος web system; Ή μήπως απλώς φωνάζουν στη δική τους ειδική γλώσσα, η οποία δεν είναι προσβάσιμη στους ανθρώπους;

Τα δέντρα έχουν νευρικό σύστημα, απλά είναι διαφορετικό. Νιώθουν, γνωρίζουν, κατανοούν, θυμούνται, αντιδρούν σε όλα όσα συμβαίνουν γύρω τους.  Πονούν όταν τα κόβουν, όταν σπάνε τα κλαδιά τους ή όταν σκίζονται τα φύλλα και τα άνθη τους.

Τα δέντρα καταλαβαίνουν

Ο διάσημος Αμερικανός βοτανολόγος Λούθερ Μπέρμπανκ (1849-1926), προκειμένου να δημιουργήσει μια νέα ποικιλία φυτών, μίλησε με έναν κάκτο για αρκετή ώρα, επαναλαμβάνοντας: «Δεν χρειάζεσαι αγκάθια, δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς. Θα σε προστατεύσω.»

The Thorny Tale of America's Favorite Botanist and His Spineless Cacti - Gastro Obscura
Ο Λούθερ Μπέρμπανκ (και το καπέλο του) ανάμεσα στους κάκτους χωρίς αγκάθια. (Συλλογή Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Βιβιλιοθήκης της Κομητείας Σονόμα)

 

Τελικά, ο Μπέρμπανκ ‘έπεισε’ τον κάκτο να αναπτυχθεί χωρίς αγκάθια – και, μάλιστα, η ποικιλία που προέκυψε ήταν σε θέση να μεταδώσει νέες πληροφορίες στους απογόνους της. Ο επιστήμονας δημιούργησε πολλά άλλα ακόμα είδη φυτών, δέντρων και φρούτων, όπως για παράδειγμα δαμάσκηνα χωρίς σπόρους. Και αυτό απλώς μιλώντας με τα φυτά σαν να είναι όντα με ίδια με τη δική του ευφυΐα.

Ο Μπέρμπανκ ανέπτυξε πάνω από 200 ποικιλίες οπωροφόρων φυτών, περιλαμβανομένων νέων ποικιλιών οπωροφόρων δέντρων: δαμασκηνιές, καρυδιές, αμυγδαλιές, αχλαδιές, ροδακινιές, κερασιές και μηλιές. Όλα φέρουν το όνομά του μέχρι σήμερα.

Τα δέντρα θυμούνται

Ήδη από την αρχαιότητα, οι άνθρωποι είχαν παρατηρήσει ότι κάθε δέντρο έχει συνείδηση, άρα και ψυχή. Υπάρχουν μαρτυρίες για αυτό σε πολλά αρχαία χρονικά. Οι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρονται σε ακόμα πιο αρχαία στοιχεία και κείμενα. Πολλοί λαοί πίστευαν ότι η ανθρώπινη ψυχή μπορούσε να ζήσει στα δέντρα. Πιστεύεται ότι η ψυχή του Βούδα έζησε 23 ζωές σε σώματα δέντρων πριν ενσαρκωθεί σε ανθρώπινο σώμα.

Αποδεικνύεται ότι τα δέντρα βιολογικά δεν διαφέρουν πολύ από τους εκπροσώπους του ζωικού κόσμου. Το μόνο «αλλά» που εμποδίζει την ανθρωπότητα να αναγνωρίσει τα δέντρα και τα φυτά ως πλήρως νοήμονα όντα είναι ότι δεν μπορούν να κινηθούν. Από άλλες απόψεις, είναι συγκρίσιμα με ένα άτομο και μάλιστα, ίσως έχουν και ηθική υπεροχή.

Του Chava Tor

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ & Αλία Ζάε

Εν μέσω αυξανόμενης αντίστασης, ο ΠΟΥ εντείνει την πίεση προς τα μέλη για την υπογραφή της συνθήκης για την πανδημία

Καθώς πλησιάζει η προθεσμία για την υπογραφή από τα 194 κράτη μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) συμφωνιών που παρέχουν ευρείες νέες εξουσίες σε αυτή τη θυγατρική του ΟΗΕ, οι υποστηρικτές του εντείνουν την πίεση προς τις χώρες μέλη να προσχωρήσουν, παρά την αυξανόμενη αντίσταση στη συμφωνία.

Στις 20 Μαρτίου, ο πρεσβευτής του ΠΟΥ και πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Γκόρντον Μπράουν χαιρέτισε την εκστρατεία ενός «πανθέου 100 και πλέον παγκόσμιων ηγετών» που προτρέπει τα κράτη μέλη να υπογράψουν.

«Σήμερα πραγματοποιείται μια παρέμβαση υψηλής ισχύος από 23 πρώην προέδρους κρατών, 22 πρώην πρωθυπουργούς, έναν πρώην γενικό γραμματέα του ΟΗΕ και 3 νομπελίστες, προκειμένου να πιέσουν για μια επείγουσα συμφωνία από τους διεθνείς διαπραγματευτές για μια συμφωνία για την πανδημία, στο πλαίσιο του καταστατικού του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ώστε να ενισχυθεί η συλλογική ετοιμότητα και η αντίδραση του κόσμου σε μελλοντικές πανδημίες», αναφέρεται σε δελτίο Τύπου από το γραφείο του Γκόρντον και της Σάρα Μπράουν.

Ο πρέσβης του ΠΟΥ κάλεσε επίσης σε παγκόσμια δράση για την «έκθεση των εκστρατειών παραπληροφόρησης των ψευδών ειδήσεων από οπαδούς θεωριών συνωμοσίας που προσπαθούν να ‘τορπιλίσουν’ τη διεθνή συμφωνία για τη Συμφωνία για την Πανδημία».

Το διακύβευμα είναι μια νέα παγκόσμια ιατρική συνθήκη, καθώς και τροποποιήσεις στους υφιστάμενους Διεθνείς Κανονισμούς Υγείας (International Health Regulations-IHRs), οι οποίες μαζί θα καταστήσουν τον ΠΟΥ την κεντρική αρχή κατά τη διάρκεια πανδημιών και άλλων κρίσεων υγείας που κηρύσσονται από τον ΠΟΥ, ενώ παράλληλα θα στείλουν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε αυτή τη θυγατρική του ΟΗΕ. Οι επικριτές λένε ότι ο ΠΟΥ απέφυγε επιμελώς να αποκαλέσει τη συμφωνία συνθήκη, επειδή οι συνθήκες συνήθως απαιτούν έγκριση από τα εθνικά νομοθετικά σώματα, και στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών από τα δύο τρίτα της Γερουσίας.

Αντ’ αυτού, αυτό που έχει θεωρηθεί ως συμφωνία για την πανδημία ή συμφωνία για την πανδημία, μαζί με τις τροποποιήσεις των IHRs, έχει προγραμματιστεί να εγκριθεί στη Γενεύη της Ελβετίας, κατά την ετήσια συνεδρίαση της Παγκόσμιας Συνέλευσης για την Υγεία στις 27 Μαΐου-1 Ιουνίου.

Στις 18 Μαρτίου, περισσότεροι από 80 υπουργοί και εκκλησιαστικές οργανώσεις πρόσθεσαν τη φωνή τους στο «πάνθεον», λέγοντας στους αντιπροσώπους των χωρών μελών ότι «η επίτευξη μιας συμφωνίας που διασφαλίζει ότι όλοι, παντού, θα μπορούν να επωφεληθούν από την επιστημονική πρόοδο» αποτελεί ηθική υποχρέωση.

Συνδέοντας την υπογραφή των συμφωνιών του ΠΟΥ με τα θρησκευτικά ημερολόγια, η επιστολή τους ανέφερε ότι η συγκέντρωση των αντιπροσώπων του ΠΟΥ «ξεκινάει καθώς οι μουσουλμάνοι παρατηρούν τον ιερό μήνα του Ραμαζανιού … όταν ξεκινάει η δεύτερη εβδομάδα των διαπραγματεύσεων, οι ινδουιστές θα γιορτάσουν το Χόλι … οι χριστιανοί θα τηρούν τη Σαρακοστή και θα ολοκληρώσετε τη Μεγάλη Παρασκευή … το κείμενο της Συμφωνίας για την Πανδημία θα οριστικοποιηθεί κατά τη διάρκεια του Πάσχα … και η Συμφωνία αναμένεται να υπογραφεί στην Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας αμέσως μετά τον εορτασμό της Βεσάκ από τους βουδιστές».

 

Πόση ισχύ θα αποκτήσει ο ΠΟΥ;

Παρά τις προσπάθειες αυτές, ωστόσο, ορισμένοι εξακολουθούν να έχουν αμφιβολίες.

Μία από τις κύριες ανησυχίες που έχουν εκφράσει οι επικριτές είναι ότι οι χώρες θα εκχωρήσουν εξουσία στον ΠΟΥ, μόλις ο οργανισμός αυτός κηρύξει «κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία». Οι υποστηρικτές του ΠΟΥ, ωστόσο, λένε ότι οι ανησυχίες αυτές είναι αβάσιμες και ότι η έκφρασή τους θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη διαδικασία έγκρισης.

«Η συμφωνία τίθεται σε κίνδυνο από μια εκστρατεία παραπληροφόρησης μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που κατηγορεί ψευδώς τον ΠΟΥ», δήλωσε ο κ. Μπράουν.

«Καμία χώρα δεν θα εκχωρήσει καμία κυριαρχία και καμία χώρα δεν θα δει τους εθνικούς της νόμους να παραμερίζονται», δήλωσε. «Ήρθε η ώρα οι χώρες να εκθέσουν την εκστρατεία παραπληροφόρησης με ψευδείς ειδήσεις από θεωρητικούς συνωμοσίας για να ‘τορπιλίσουν’ μια αναγκαία συμφωνία».

Σύμφωνα με αυτή την άποψη, το Associated Press (AP) εξέδωσε μια «επαλήθευση δεδομένων» τον Φεβρουάριο του 2023, δηλώνοντας ότι η ιδέα ότι τα κράτη μέλη θα χάσουν την κυριαρχία τους ήταν «ψευδής». Το AP επικαλέστηκε το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ (Health and Human Services-HHS), το οποίο διαπραγματεύεται επί του παρόντος τη συμφωνία για λογαριασμό της Αμερικής, το οποίο δήλωσε: «Είναι ψευδής ο ισχυρισμός ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει τώρα ή θα έχει, χάρη σε αυτές τις δραστηριότητες, οποιαδήποτε εξουσία να κατευθύνει την πολιτική υγείας των ΗΠΑ ή τις εθνικές δράσεις αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών υγείας».

Το AP επικαλέστηκε επίσης μια διάψευση από τον καθηγητή νομικής του Πανεπιστημίου Georgetown Λόρενς Γκόστιν, ο οποίος βοήθησε στη σύνταξη της συνθήκης ως διευθυντής του Κέντρου Συνεργασίας του ΠΟΥ για το Εθνικό και Παγκόσμιο Δίκαιο Υγείας του πανεπιστημίου. Ο κ. Γκόστιν δήλωσε στο AP ότι η συνθήκη χρησιμοποιεί όρους όπως «θα έπρεπε», υποδεικνύοντας προτάσεις, αντί για «πρέπει», για να υπογραμμίσει ότι ο ΠΟΥ παραμένει συμβουλευτικό και όχι εξουσιαστικό όργανο.

Ωστόσο, η γλώσσα στο προσχέδιο της συνθήκης της 13ης Μαρτίου φαίνεται να είναι υποχρεωτική, αναφέροντας σε όλο το έγγραφο ότι «τα συμβαλλόμενα μέρη δεσμεύονται να […]» και «τα συμβαλλόμενα μέρη θα […]», με τη λέξη «θα» να χρησιμοποιείται περισσότερες από 160 φορές.

Επιπλέον, οι τροποποιήσεις της IHR αναφέρουν ότι τα κράτη μέλη «αναγνωρίζουν τον ΠΟΥ ως την καθοδηγητική και συντονιστική αρχή της διεθνούς αντίδρασης στη δημόσια υγεία κατά τη διάρκεια μιας έκτακτης ανάγκης διεθνούς ενδιαφέροντος για τη δημόσια υγεία και αναλαμβάνουν την υποχρέωση να ακολουθούν τις συστάσεις του ΠΟΥ κατά τη διεθνή δράση τους στον τομέα της δημόσιας υγείας».

Άλλοι τομείς που προκαλούν ανησυχία όσον αφορά την κυριαρχία περιλαμβάνουν την οδηγία ότι τα «υγειονομικά μέτρα» που προβλέπονται από τον ΠΟΥ «πρέπει να αρχίσουν και να ολοκληρωθούν χωρίς καθυστέρηση από όλα τα μέρη» και ότι «τα κράτη μέρη λαμβάνουν επίσης μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι μη κρατικοί φορείς που δραστηριοποιούνται στα αντίστοιχα εδάφη τους συμμορφώνονται με τα μέτρα αυτά».

Επιπλέον, αφαιρέθηκαν οι αναφορές ότι τα έγγραφα είναι «μη δεσμευτικά» για τα κράτη μέλη.

«Προσπαθούν να παρουσιάσουν ότι πρόκειται για μια ήπια συμφωνία που δεν θα επηρεάσει πραγματικά κανέναν και επομένως δεν χρειάζεται να πάει στα εθνικά νομοθετικά σώματα», δήλωσε στους Epoch Times ο Δρ Ντέιβιντ Μπελ, ιατρός δημόσιας υγείας, ο οποίος στο παρελθόν εργαζόταν με τον ΠΟΥ σε θέματα διάγνωσης μολυσματικών ασθενειών. Ο Δρ Μπελ παρακολουθεί την πρόοδο των συμφωνιών με κριτική ματιά.

Οι υποστηρικτές των συμφωνιών έχουν επίσης ισχυριστεί ότι, ανεξάρτητα από το τι λένε τα έγγραφα, η συνθήκη και οι τροποποιήσεις της IHR είναι άνευ σημασίας, επειδή ο ΠΟΥ δεν θα έχει καμία εξουσία να επιβάλει οποιαδήποτε από τις οδηγίες ή συστάσεις του και δεν μπορεί να επιβάλει αποκλεισμούς κυκλοφορίας ή καραντίνες στα έθνη-μέλη.

Ωστόσο, μια αίτηση του 2022 που υπογράφεται από 15 γενικούς εισαγγελείς των πολιτειών υποστηρίζει ότι το HHS θα μπορούσε να έχει τέτοια εξουσία μόλις ο ΠΟΥ κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία.

Οι πολιτειακοί γενικοί εισαγγελείς έγραψαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για μια απόφαση του HHS στις 19 Ιανουαρίου 2017, «μία ημέρα πριν λήξει η δεύτερη θητεία του προέδρου [Μπαράκ] Ομπάμα», να δώσει στον γενικό διευθυντή του ΠΟΥ την εξουσία να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης δημόσιας υγείας εντός των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Το να επιτρέπεται σε έναν διεθνή οργανισμό να καθορίζει πότε υπάρχει κατάσταση έκτακτης ανάγκης δημόσιας υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες επιτρέπει αναγκαστικά στον οργανισμό αυτό να χρησιμοποιεί αστυνομικές εξουσίες που δεν δόθηκαν ούτε σε αυτόν ούτε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση από τις Πολιτείες», δήλωσαν οι εισαγγελείς, κάνοντας λόγο για «ακραία παραβίαση τόσο της κρατικής όσο και της ομοσπονδιακής κυριαρχίας».

Κατά τη διάρκεια μιας έκτακτης υγειονομικής ανάγκης, έγραψαν οι εισαγγελείς των πολιτειών, «το HHS μπορεί να προβλέπει τη σύλληψη και εξέταση ατόμων σε ορισμένες πολιτείες που έχουν μολυνθεί. Κατόπιν σύστασης του Υπουργού Υγείας, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών μπορεί επίσης να εγκρίνει την κράτηση ατόμων υπό ορισμένες συνθήκες».

 

Είναι μια συνθήκη για την πανδημία η λύση;

Μια άλλη ανησυχία, λένε οι επικριτές, είναι ότι η διαδικασία υπογραφής νέων εξουσιών στον ΠΟΥ έχει επισπευσθεί άσκοπα και έχει αποφύγει τις δημόσιες συζητήσεις και τις αντιπαραθέσεις που θα έπρεπε να αποτελούν μέρος της διαδικασίας όταν οι χώρες συνάπτουν συνθήκες.

Σύμφωνα με μια έκθεση μιας ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου του Leeds στο Ηνωμένο Βασίλειο, την οποία συνυπογράφει ο Δρ Μπελ, «ο κίνδυνος πανδημίας χαρακτηρίζεται ως ‘υπαρξιακή απειλή για την ανθρωπότητα’ και χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει τις προτεινόμενες τροποποιήσεις των Διεθνών Κανονισμών Υγείας και μια νέα νομικά δεσμευτική συμφωνία για την πανδημία».

Ωστόσο, η έκθεση υποστηρίζει ότι, με βάση τα ίδια τα στοιχεία του ΠΟΥ, τα στοιχεία δεν υποστηρίζουν την επείγουσα ανάγκη ή τα οφέλη από την ανάθεση περισσότερων εξουσιών στον ΠΟΥ.

Αυτό που ο ΠΟΥ ισχυρίζεται ότι είναι μια κλιμακούμενη συχνότητα πανδημιών μπορεί να εξηγηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη βελτίωση των διαγνωστικών δοκιμών τις τελευταίες δεκαετίες, λένε οι συντάκτες, και η προτεινόμενη λύση της συγκεντροποίησης της αντιμετώπισης των πανδημιών εντός του ΠΟΥ δε δικαιολογείται από αντικειμενικά γεγονότα.

«Απαιτούν από τις χώρες να συμμορφωθούν επειδή λένε ότι, κατά τη διάρκεια του COVID, οι χώρες δεν ενήργησαν αρκετά γρήγορα, και ως εκ τούτου πρέπει να τους πούμε τι πρέπει να κάνουν», δήλωσε ο Δρ Μπελ. Αλλά ο ΠΟΥ δεν έχει εξηγήσει πώς, αν είχε την εξουσία που ζητά τώρα, θα είχε σώσει περισσότερες ζωές.

«Το όλο αφήγημα, περί της ανάγκης αυτού, δεν υποστηρίζεται από κανένα αποδεικτικό στοιχείο που προβάλλουν», είπε.

Πολλοί πολιτικοί αναλυτές έχουν υποστηρίξει ότι οι ενέργειες του ΠΟΥ κατά τη διάρκεια του COVID-19 δεν βοήθησαν ιδιαίτερα το κοινό και μπορεί ακόμη και να επιδείνωσαν την κρίση.

«Ο ΠΟΥ θα έπρεπε να έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανταλλαγή πληροφοριών με τα κράτη μέλη κατά τη διάρκεια μιας παγκόσμιας πανδημίας, αλλά αντ’ αυτού έδειξε ότι δεν μπορούσε και δεν ήθελε να μοιραστεί πληροφορίες εγκαίρως και με ακρίβεια», έγραψαν οι πολιτειακοί γενικοί εισαγγελείς στην αίτησή τους. «Αντί να αναφέρει πληροφορίες για τη δημόσια υγεία, ο ΠΟΥ επέλεξε να επαναλάβει την κινεζική προπαγάνδα σχετικά με το COVID».

Οι συμφωνίες του ΠΟΥ απαιτούν επίσης την καταβολή δισεκατομμυρίων δολαρίων στον ΠΟΥ από τα κράτη μέλη για να μπορέσει να εκτελέσει τα νέα του καθήκοντα.

«Αυτή η ατζέντα υποστηρίζεται από πρωτοφανή ετήσια οικονομικά αιτήματα», αναφέρει η έκθεση του Πανεπιστημίου Leeds, συμπεριλαμβανομένων 36 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε νέες εισφορές μελών και επιπλέον 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων για αυτό που ο ΠΟΥ αποκαλεί παρεμβάσεις «One Health» («Μία Υγεία»).

Η «One Health», όπως ορίζεται στην Πανδημική Συμφωνία, είναι «μια ολοκληρωμένη, ενοποιητική προσέγγιση που αποσκοπεί στη βιώσιμη ισορροπία και τη βελτιστοποίηση της υγείας των ανθρώπων, των ζώων και των οικοσυστημάτων». Η προσέγγιση «One Health» θα μπορούσε να επεκτείνει αποτελεσματικά την εξουσία των υγειονομικών υπαλλήλων σε τομείς όπως η γεωργία, η ρύπανση και η κλιματική αλλαγή.

 

Οι πολιτείες των ΗΠΑ αντιδρούν

Σε απάντηση στη συνθήκη για την πανδημία, αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ έχουν λάβει μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η κρατική εξουσία δεν θα αντικατασταθεί από τις συμφωνίες του ΠΟΥ.

Τον Μάιο του 2023, η Φλόριντα ψήφισε νόμο σύμφωνα με τον οποίο οι αξιωματούχοι υγείας των πολιτειών «δεν μπορούν να υιοθετήσουν, να εφαρμόσουν ή να επιβάλουν τις πολιτικές ή τις κατευθυντήριες γραμμές ενός διεθνούς οργανισμού υγείας για τη δημόσια υγεία, εκτός εάν εξουσιοδοτούνται να το πράξουν βάσει νόμου, κανόνα ή εκτελεστικής εντολής της πολιτείας που εκδίδεται από τον κυβερνήτη».

«Με αυτό το νομοσχέδιο απορρίπτουμε επίσημα τον ΠΟΥ και οποιονδήποτε από αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς», δήλωσε ο κυβερνήτης Ρον ΝτεΣάντις.

Τον Μάρτιο, η πολιτειακή γερουσία της Λουιζιάνα ενέκρινε ομόφωνα νομοσχέδιο που ανέφερε ότι «ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, τα Ηνωμένα Έθνη και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ δεν έχουν καμία δικαιοδοσία ή εξουσία εντός της πολιτείας της Λουιζιάνα». Το εν λόγω νομοσχέδιο μεταφέρθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων της πολιτείας για την εξέτασή του.

Οι νομοθέτες του Τενεσί επεξεργάζονται επί του παρόντος νομοθεσία για να δώσουν στους πολίτες τη δυνατότητα να «ακυρώνουν» εντολές που έρχονται σε σύγκρουση με τα συνταγματικά τους δικαιώματα. Η δημόσια υποστήριξη για τη νομοθεσία αυτή αυξάνεται, λένε οι ειδικοί.

«Η ακύρωση είναι ουσιαστικά η εναντίωση σε έναν αντισυνταγματικό νόμο, κανόνα, κανονισμό ή εκτελεστική εντολή», δήλωσε στους Epoch Times η Κάρεν Μπράκεν, ιδρύτρια της οργάνωσης Tennessee Citizens for State Sovereignty (Πολίτες του Τενεσί για την Πολιτειακή Κυριαρχία). «Είμαστε μια ομάδα που αγωνίζεται για την αποκατάσταση της κρατικής κυριαρχίας, ελπίζουμε να την αποκαταστήσουμε σε κάθε πολιτεία, αλλά ξεκινάμε με το Τενεσί».

Ενόψει της συνεδρίασης της Παγκόσμιας Συνέλευσης Υγείας τον επόμενο μήνα, οι επικριτές λένε ότι εκτός από την παράκαμψη της νομοθετικής έγκρισης από τα κράτη μέλη, ο ΠΟΥ μπορεί να παραβιάζει τις δικές του διαδικασίες για να υπογράψει τα έγγραφα αυτή την άνοιξη. Ορισμένοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι ο ΠΟΥ μπορεί να φύγει από τη σύνοδο της Γενεύης χωρίς συμφωνία.

«Φαίνεται πολύ πιθανό ότι δεν θα μπορέσουν να συμφωνήσουν, σίγουρα για τη συμφωνία για την πανδημία και πιθανώς για τον IHR, πριν από την προθεσμία», δήλωσε ο Δρ Μπελ. Οι χώρες δεν είχαν το χρόνο να εκτιμήσουν πώς οι συμφωνίες θα επηρεάσουν τους προϋπολογισμούς, τους πόρους και τα συστήματα υγείας τους ή το βαθμό στον οποίο είναι σε θέση να συμμορφωθούν με τους όρους, είπε.

Η Δρ Μέριλ Νας, γιατρός που έχει ασκήσει κριτική στον ΠΟΥ, δήλωσε ότι αρκετές χώρες, όπως η Νέα Ζηλανδία, η Σλοβακία και η Ολλανδία, έχουν εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τις συμφωνίες. Και μπορεί να έχουν γίνει πάρα πολλές περικοπές για να εγκριθεί η νέα συμφωνία για την υγεία αυτή την άνοιξη, είπε.

Το καταστατικό του ΠΟΥ «είναι πολύ συγκεκριμένο σχετικά με τα είδη των κανονισμών που μπορεί να εκδώσει ο ΠΟΥ και είναι περιορισμένα», δήλωσε η Δρ Νας στους Epoch Times. «Αυτό που έχει μπει στις τροπολογίες [των IHR] υπερβαίνει κατά πολύ αυτό που επιτρέπεται να εκδώσουν ως κανονισμούς και θα έπρεπε να εκδοθεί ως συνθήκη».

Από τον Kevin Stocklin

Ο Kevin Stocklin είναι οικονομικός δημοσιογράφος, παραγωγός ταινιών και πρώην τραπεζίτης της Wall Street. Έγραψε και έκανε την παραγωγή του «We All Fall Down: The American Mortgage Crisis», ένα ντοκιμαντέρ του 2008 για την κατάρρευση του συστήματος χρηματοδότησης των ενυπόθηκων δανείων. Το πιο πρόσφατο ντοκιμαντέρ του είναι το «The Shadow State», μια έρευνα για τη βιομηχανία ESG.