Υγεία

Απαραίτητο για την ανθρώπινη υγεία, το κάλιο βοηθάει στην ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, υποστηρίζει την λειτουργία των μυών και διασφαλίζει τον κανονικό χτύπο της καρδιάς. Τόσο η έλλειψη όσο και η πλειονότητα καλίου μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά το σώμα, επομένως είναι σημαντικό να ελέγχουμε τα όποια σημάδια ανισορροπίας.

Ο ρόλος του καλίου στο σώμα

Το κάλιο, ένας ηλεκτρολύτης και το κύριο θετικά φορτισμένο ιόν στα κύτταρά μας παίζει κρίσιμο ρόλο στις κυτταρικές λειτουργίες και τις ενεργειακές διαδικασίες. Δρα ως ζωτικός κρίκος μεταξύ αυτών των πεδίων, και ως βιοχημικό συστατικό και ως άμεσος συμμετέχων στην δημιουργία και ρύθμιση των νευρικών ερεθισμάτων. Το κάλιο είναι κρίσιμο για την νευρική αγωγιμότητα, την σύσπαση των μυών και την διατήρηση της ενδοκυτταρικής οσμωτικής πίεσης καθώς και της ισορροπίας των επιπέδων του pH στα σωματικά υγρά.

Μια από τις πιο σημαντικές λειτουργίες του καλίου είναι η επίδραση του στην πίεση του αίματος. Επαρκής ποσότητα καλίου βοηθάει το σώμα να αποβάλει το νάτριο, μειώνει την κατακράτηση υγρών και προάγει την διαστολή των αιμοφόρων αγγείων, όλα εκ των οποίων συνεισφέρουν στην μείωση της πίεσης του αίματος. Επομένως, διατηρώντας επαρκή επίπεδα καλίου μπορεί να βοηθήσει στην μείωση του κινδύνου υπέρτασης και συναφών καταστάσεων, όπως καρδιακής νόσο και εγκεφαλικού.

Μια συστηματική αναθεώρηση που δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας το 2011 ανέλυσε 11 μελέτες περιλαμβάνοντας σχεδόν 25.000 συμμετέχοντες. Η αναθεώρηση βρήκε πως η ημερήσια πρόσληψη 1,64 γραμμαρίων καλίου μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εγκεφαλικού κατά 21%.

Οι ερευνητές σημείωσαν πως η αυξημένη λήψη διατροφικού καλίου συνδέεται με χαμηλότερες περιπτώσεις εγκεφαλικού και ενδεχομένως να μειώσει και τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και ολικής καρδιαγγειακής νόσου. Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν την σύσταση της κατανάλωσης τροφίμων πλούσιων σε κάλιο για την μείωση της πιθανότητας αγγειακών παθήσεων.

Μια μακροχρόνια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή που συμπεριλήφθηκε στην συστηματική αναθεώρηση εκτίμησε τα αποτελέσματα της αυξημένης λήψης καλίου μέσω φυσικών τροφών. Ύστερα από επανέλεγχο ενός έτους, οι ασθενείς με δίαιτα πλούσια σε κάλιο πέτυχαν έλεγχο της αρτηριακής πίεσης με λιγότερη από την μισή δοσολογία φαρμάκων  που απαιτείται από την ομάδα ελέγχου.

Το κάλιο είναι ένα οργανικό άλας απαραίτητο για την υγεία των οστών. Ρυθμίζοντας την ισορροπία αλάτων-βάσεως του σώματος, το κάλιο μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της απώλειας οστών.

Επιπλέον, το κάλιο βοηθάει στην πρόληψη υπερβολικής αποβολής καλλίου μέσω των ούρων, το οποίο μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο πέτρας στους νεφρούς.

Το κάλιο είναι επίσης ωφέλιμο για άτομα με διαβήτη. Μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη και να βοηθήσει στην ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα.

Σημάδια πλεονάσματος και έλλειψης καλλίου

Η παρούσα σύσταση της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρείας για την ημερήσια πρόσληψη καλίου είναι 3.400 mg για τους άντρες και 2.600 mg για τις γυναίκες. Παρόλα αυτά, η απαιτούμενη ποσότητα μπορεί να διαφέρει ανάλογα την ηλικία, την ατομική φυσιολογία και τις συγκεκριμένες καταστάσεις υγείας.

Για τους ηλικιωμένους, οι ανάγκες καλίου αυξάνονται ενώ η ικανότητα του σώματος να το αποβάλλει ελαττώνεται. Επομένως, η ρύθμιση των επιπέδων καλίου στο αίμα γίνεται απαραίτητη.

Πώς μπορούμε να διακρίνουμε εάν τα επίπεδα καλίου είναι πολύ υψηλά ή πολύ χαμηλά;

Αφύσικα επίπεδα καλίου στο αίμα μπορούν να οδηγήσουν σε αρκετά κοινά θέματα, περιλαμβάνοντας τα εξής:

1. Συσπάσεις μυών: Υψηλά επίπεδα καλίου μπορούν να προκαλέσουν μυϊκή αδυναμία ή και παράλυση, ενώ χαμηλά επίπεδα καλίου μπορούν να προκαλέσουν μυϊκές κράμπες.
2. Καρδιακός ρυθμός: Τόσο τα υψηλά όσο και τα χαμηλά επίπεδα καλίου μπορούν να διαταράξουν τον καρδιακό ρυθμό. Αν παρατηρήσετε ανωμαλίες στον χτύπο της καρδιάς σας, είναι σημαντικό να ελέγξετε τα επίπεδα καλίου σας.
3. Γαστρεντερολογικά: Υψηλά επίπεδα καλίου μπορούν να προκαλέσουν ναυτία και εμετό, ενώ χαμηλά επίπεδα καλλίου μπορούν να οδηγήσουν σε δυσκοιλιότητα λόγω μειωμένης γαστρεντερολογικής κινητικότητας.
4. Νευρολογικά: Τόσο τα υψηλά όσο και τα χαμηλά επίπεδα καλίου μπορούν να προκαλέσουν μούδιασμα ή πόνο στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών. Αν έχετε κάποια από αυτά τα συμπτώματα, σας συστήνεται να ελέγξετε τα επίπεδα καλλίου σας.

Άλλο ένα ξεχωριστό σύμπτωμα χαμηλού καλίου είναι η υπερβολική κόπωση.

Αιματολογικές εξετάσεις και καρδιογραφήματα μπορούν να αποκαλύψουν εάν τα επίπεδα καλίου είναι υψηλά ή χαμηλά. Αν βιώνετε οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα που αναφέρθηκαν, είναι σημαντικό να λάβετε υπόψιν την πιθανότητα ανώμαλων επιπέδων καλίου και να συμβουλευτείτε έναν ιατρό.

6 τροφές πλούσιες σε κάλιο

 1.Φρούτα:

Μπανάνες: 326mg

Avocado: 485mg

Νερό καρύδας: 165mg

2.Λαχανικά:

Σπανάκι: 558mg

Πατάτες: 446mg

Παντζάρια: 342mg

3.Όσπρια:

Μαύρα φασόλια ξερά: 1.540mg

4.Ξηροί καρποί και σπόροι:

Αμύγδαλα: 733mg

Ηλιόσποροι: 850mg

5.Θαλασσινά:

Σολωμός: 364mg

Τόνος: 441mg

6.Γαλακτοκομικά:

Γάλα: 150mg

Γιαούρτι: 164mg

Προφυλάξεις συμπληρωμάτων για το κάλιο

 Είναι κρίσιμο να λαμβάνουμε επαρκές κάλιο μέσα από τις τροφές που προαναφέρθηκαν. Ωστόσο, κάποια άτομα πρέπει να προσέχουν όταν λαμβάνουν συμπληρώματα καλίου. Οι ακόλουθες ομάδες, συγκεκριμένα, θα πρέπει να αποφύγουν τα συμπληρώματα καλίου:

Ασθενείς με σοβαρή νεφρική νόσο: Υπερβολική λήψη συμπληρωμάτων καλίου μπορεί να οδηγήσει σε υπερκαλιαιμία.

Ασθενείς με διαβητική νεφροπάθεια: Αυτή η ασθένεια μπορεί να μειώσει την ικανότητα των νεφρών να αποβάλουν αποτελεσματικά το κάλιο.

Άτομα που λαμβάνουν ορισμένες φαρμακευτικές αγωγές: Κάποια φάρμακα, όπως τα αντικαλιουρητικά, μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα καλίου στο σώμα. Επιπλέον λήψη συμπληρωμάτων καλίου μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την υπερκαλιαιμία.

Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της υψηλής πίεσης και της καρδιακής νόσου, όπως οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης (ACE inhibitor) όπως η λισινοπρίλη και η βεναζεπρίλη, μπορούν να προκαλέσουν κατακράτηση καλίου. Ομοίως, ανταγωνιστές των υποδοχέων της αγγειοτασίνης II, περιλαμβάνοντας την λοσαρτάνη και την βαλσαρτάνη, μπορούν επίσης να αυξήσουν τα επίπεδα καλίου στο αίμα.

Ασθενείς με καρδιακή νόσο: Τα επίπεδα καλίου μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τον καρδιακό ρυθμό, οπότε άτομα με καρδιακή νόσο θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με την λήψη συμπληρωμάτων καλίου.

Του Jingduan Yang

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι του συγγραφέα και δεν αντανακλούν κατ ανάγκη τις απόψεις των Epoch Times. Η Epoch Times προσκαλεί τον επαγγελματικό διάλογο.

Εάν πάσχετε από σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (ΣΕΕ), τότε η επόμενη συνταγογράφηση σας μπορεί να βρίσκεται στην κουζίνα.

Μελέτη που δημοσιοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2024 δείχνει πως απλές διατροφικές αλλαγές ξεπερνούν τα φάρμακα στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του ΣΕΕ. Και η ανακούφιση διαρκεί. Έξι μήνες μετά, οι ασθενείς που συνέχισαν τις νέες διατροφικές τους συνήθειες εξακολουθούσαν να απολαμβάνουν σημαντικά οφέλη.

Δίαιτα αντί φαρμάκων ΣΕΕ

Συνηθισμένες διατροφικές συμβουλές από άτομα που πάσχουν από ΣΕΕ περιλαμβάνουν την κατανάλωση μικρότερων και πιο συχνών γευμάτων αντί των τριών μεγάλων και τον περιορισμό των συνηθισμένων ερεθισμάτων όπως του καφέ και του γάλακτος. Όταν χρησιμοποιούνται φάρμακα, συνήθως στοχεύουν την ανακούφιση συμπτωμάτων όπως η δυσκοιλιότητα, το φούσκωμα και η διάρροια.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The Lancet – Gastroenterology & Hepatology, εξέτασε 294 άτομα (241 γυναίκες, καθώς το ΣΕΕ είναι πιο κοινό στις γυναίκες, και 53 άντρες) με μέτριο έως σοβαρό ΣΕΕ, συγκρίνοντας τρεις θεραπείες σε διάστημα τεσσάρων εβδομάδων: δύο διατροφικές προσεγγίσεις και φαρμακευτική αγωγή. Οι διατροφικές προσεγγίσεις περιλάμβαναν παραδοσιακές συμβουλές ΣΕΕ σχετικά με την μείωση ζυμώσιμων υδατανθράκων (fermentable carbohydrates – FODMAPs) – σάκχαρα όπως τα γλυκά και άμυλο όπως οι πατάτες – και μια δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες.

Η ομάδα φαρμακευτικής αγωγής έλαβε θεραπεία βασισμένη στα κύρια συμπτώματά της: συμπληρώματα καθαρτικών ινών όπως η Στερκούλια (karaya gum) για την δυσκοιλιότητα ή αντιδιαρροϊκά φάρμακα όπως η λοπεραμίδη (Imodium) για την διάρροια.

Όλες οι ομάδες ανέφεραν βελτίωση στην ποιότητα ζωής, λιγότερα σωματικά συμπτώματα και μειωμένο άγχος και κατάθλιψη. Ωστόσο, οι διατροφικές παρεμβάσεις έδειξαν πιο σημαντική βελτίωση: το 76% που ακολούθησε τις παραδοσιακές συμβουλές και το 71% με δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες έδειξαν λιγότερα συμπτώματα, σε σύγκριση με το 58% στην ομάδα φαρμακευτικής αγωγής.

Ύστερα από 6μηνη επανεξέταση, πολλοί συμμετέχοντες στις διατροφικές ομάδες διατήρησαν σημαντική ανακούφιση από τα συμπτώματα: το 68% που ακολούθηση την παραδοσιακή συμβουλή και το 60% σε δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων είχαν και πάλι όφελος.

«Με αυτή τη μελέτη, μπορούμε να δείξουμε πως η δίαιτα παίζει κεντρικό ρόλο στην αντιμετώπιση του ΣΕΕ, αλλά και πως υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές θεραπείες που είναι αποτελεσματικές», είπε σε δήλωση τύπου η Σάννα Νιμπάτσκα (Sanna Nybacka), διαιτολόγος και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ στην Σουηδία και επικεφαλής ερευνήτρια. «Χρειαζόμαστε περισσότερη γνώση σχετικά με το πώς να εξατομικεύουμε καλύτερα την θεραπεία του ΣΕΕ στο μέλλον.»

 

Όταν η δίαιτα δεν επαρκεί

Ο Δρ Ντέιβιντ Πιούροου (Dr. David Purow), ανατολικός περιφερειακός διευθυντής γαστρεντερικής ενδοσκόπησης του Northwell Health με έδρα την Νέα Υόρκη και ο οποίος δεν συνδέεται με την έρευνα, είπε πως η ομάδα του εδώ και πολύ καιρό προτείνει μια δίαιτα χαμηλή σε FODMAP για τους ασθενείς με ΣΕΕ.

«Αυτή η μελέτη επιβεβαιώνει τα ευρήματα που έχουμε δει στους ασθενείς μας», σημείωσε.

«Το ανθρώπινο έντερο χωνεύει ανεπαρκώς τις τροφές με FODMAP», είπε στους Epoch Times η Δρ Κριστίν Φρισσόρα (Dr. Christine Frissora), γαστρεντερολόγος στο Weill Cornell Medicine η οποία επίσης δεν σχετίζεται με την μελέτη.

«Τα αχώνευτα κομμάτια καταναλώνονται από τα βακτήρια του εντέρου, τα οποία εν συνεχεία παράγουν αέρια», πρόσθεσε. Αυτό οδηγεί σε δυσκινητικότητα του εντέρου, βλάβη των μυών του εντέρου που προωθούν την τροφή και γαστρεντερικές διαταραχές, σημείωσε.

Η Δρ Φρισσόρα, η οποία είπε πως τα ευρήματα της μελέτης δεν την εξέπληξαν, παρέθεσε την δικιά της έρευνα του 2022 η οποία έδειξε πως περίπου το 70% των ασθενών με ΣΕΕ δεν μπορούν να χωνέψουν σωστά τους υδατάνθρακες. «Εξετάσαμε εκατοντάδες ασθενείς με χρόνια συμπτώματα ΣΕΕ, και το 20% είχε δυσαπορρόφηση σακχαρόζης (λευκή ζάχαρη)», σημείωσε.

Ενώ οι διατροφικές αλλαγές είναι κρίσιμες στην αντιμετώπιση του ΣΕΕ, δεν λειτουργούν σε όλους. Πολλοί βλέπουν βελτίωση με μια δίαιτα χαμηλή σε FODMAP, αλλά όχι όλοι, όπως δείχνει η μελέτη επίσης, είπε ο Δρ Πιούρλοου.

Για τους ασθενείς με ΣΕΕ που δεν ανταποκρίνονται σε δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων ή χαμηλή σε FODMAP , άλλες λύσεις χωρίς φάρμακα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Προβιοτικά: Αυτά τα ωφέλημα βακτήρια του εντέρου βοηθούν στην ρύθμιση του μικροβιώματος, ανακουφίζοντας από τα συμπτώματα του ΣΕΕ. Τα προβιοτικά, που βρίσκονται στο γιαούρτι, το κεφίρ, το κίμτσι, το ξυνολάχανο και τα λαχανικά πίκλες, είναι επίσης διαθέσιμα ως συμπληρώματα.
• Ψύλλιο: Αυτή η διαλυτή φυτική ίνα βοηθάει στην ρύθμιση των κινήσεων του εντέρου και στην μείωση των συμπτωμάτων του ΣΕΕ. Μπορεί να ληφθεί ως συμπλήρωμα ή να προστεθεί στο φαγητό.
• Έλαιο δυόσμου: Αυτό είναι ένα αντι-σπασμοδικό το οποίο χαλαρώνει τους μύες του εντέρου, μειώνοντας πιθανόν τα συμπτώματα του ΣΕΕ.
• Γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία: Αυτή η θεραπεία ομιλίας βοηθά τα άτομα να αναγνωρίσουν και να αλλάξουν τα άσχημα μοτίβα σκέψεων και συμπεριφοράς που ίσως συμβάλουν στο ΣΕΕ.
• Βελονισμός: Έρευνες υποδηλώνουν πως ο βελονισμός ίσως να ανακουφίζει από τα συμπτώματα του ΣΕΕ με το να διεγείρει συγκεκριμένα σημεία που βοηθούν στην ρύθμιση του πεπτικού συστήματος.

Είναι κρίσιμο να συμβουλευτείτε ένα πάροχο υγειονομικής φροντίδας για να καθορίσετε το καλύτερο σχέδιο θεραπείας για την διαχείριση των συμπτωμάτων και την βελτίωση της ποιότητας της ζωής.

Ο καρκίνος του οισοφάγου είναι σχετικά συνηθισμένος και ένας από τους πιο προκλητικούς καρκίνους σχετικά με την αντιμετώπισή του. Τα συμπτώματα συχνά παρατηρούνται αφού η ασθένεια έχει προχωρήσει. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετά πρώιμα σημάδια του καρκίνου του οισοφάγου. Κατανοώντας και δίνοντας προσοχή σε αυτά καθιστά την πρώιμη ανίχνευση και την πλήρη θεραπεία αυτού του καρκίνου δυνατή.

Ο οισοφάγος είναι ένας μυώδης σωλήνας που συνδέει τον λάρυγγα με το στομάχι και είναι υπεύθυνος για την μεταφορά της τροφής και των υγρών. Πολλοί ασθενείς με καρκίνο του οισοφάγου αγνοούν την ύπαρξη της κατάστασης στα αρχικά της στάδια. Μέχρι να διαγνωστεί, ο καρκίνος συχνά έχει εξαπλωθεί σε άλλα σημεία του σώματος, με αποτέλεσμα μεγαλύτερο ρυθμό θνησιμότητας. Σύμφωνα με την Αμερικάνικη Αντικαρκινική Εταιρεία, το σχετικό ποσοστό επιβίωσης πέντε ετών για τον καρκίνο του οισοφάγου είναι μόλις 22%. Αυτό είναι χαμηλότερο από το ποσοστό επιβίωσης του 28% για τον καρκίνο του πνεύμονα, την κύρια αιτία θανάτου λόγω καρκίνου στις ΗΠΑ, και είναι συγκρίσιμο με το ποσοστό επιβίωσης για τον καρκίνο του ήπατος, που είναι άλλη μια δύσκολη ασθένεια να αντιμετωπιστεί.

Σύμφωνα με την Cliveland Clinic (Κλινική του Κλίβελαντ), ο καρκίνος του οισοφάγου τυπικά μεγαλώνει με ραγδαίο ρυθμό. Λόγω της εύκαμπτης φύσης του οισοφάγου, τεντώνεται γύρω από το σημείο που μεγαλώνει ο όγκος. Ως αποτέλεσμα, εμφανή συμπτώματα συνήθως δεν παρουσιάζονται μέχρις ότου ο καρκίνος να φτάσει σε προχωρημένο στάδιο.

Εάν ανιχνευθεί έγκαιρα, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης μπορούν να αφαιρέσουν χειρουργικά τους μικρότερους όγκους. Ωστόσο, μόνο το 25% περίπου των ασθενών με καρκίνο του οισοφάγου διαγιγνώσκονται προτού ο καρκίνος εξαπλωθεί.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία, εάν ο καρκίνος του οισοφάγου διαγνωσθεί και αντιμετωπιστεί προτού εξαπλωθεί, το πενταετές ποσοστό επιβίωσης μπορεί να είναι έως και 49%. Ωστόσο, εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στους γειτονικούς ιστούς, τα όργανα ή τους λεμφαδένες, το ποσοστό επιβίωσης πέφτει στο 28%. Όταν ο καρκίνος του οισοφάγου κάνει μετάσταση σε μακρινά όργανα ή λεμφαδένες την στιγμή της διάγνωσης, το ποσοστό επιβίωσης πέφτει σε μόλις 6%. Αυτό υπογραμμίζει την κρίσιμη σημασία της πρώιμης ανίχνευσης για την βελτίωση του ποσοστού επιβίωσης.

 

Πρώιμα συμπτώματα του καρκίνου του οισοφάγου

Ο καρκίνος του οισοφάγου είναι δύσκολος στην ανίχνευση στα αρχικά του στάδια, καθιστώντας κρίσιμη την αναγνώριση των δυσδιάκριτων συμπτωμάτων του.

Πιθανά πρώιμα συμπτώματα καρκίνου του οισοφάγου περιλαμβάνουν:

• Δυσκολία στην κατάποση: Δυσφορία κατά την κατάποση τροφής είναι ένα κοινό σύμπτωμα, ειδικά όσον αφορά την στερεά τροφή. Μπορεί να νιώθει κανείς σαν κάτι να έχει κολλήσει στον λαιμό ή το στήθος.
• Ανεξήγητη απώλεια βάρους: Η σημαντική απώλεια βάρους χωρίς προφανή λόγο συχνά συνδέεται με μειωμένη όρεξη και δυσκολία κατά την κατάποση.
• Πόνος στο στήθος ή δυσφορία: Πόνος στο στήθος που επιμένει ή δυσφορία μετά την κατανάλωση τροφής μπορεί να είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι.
• Επίμονος βήχας και βραχνάδα: Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να προκαλούνται από ερεθισμό του οισοφάγου ή λόγο ανάπτυξης όγκου.
• Δυσπεψία: Η συχνή δυσπεψία και το αίσθημα καούρας στο στομάχι που δεν αντιδρά σε συνήθεις θεραπείες μπορεί να υποδεικνύουν αρχικά στάδια καρκίνου του οισοφάγου.
• Εμετός: Σε σοβαρές περιπτώσεις, ο καρκίνος του οισοφάγου μπορεί να ερεθίσει τον γαστρεντερικό σωλήνα και να προκαλέσει εμετό.
• Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση: Συμπτώματα όπως καούρα και παλινδρόμηση συχνά συμβαίνουν πριν τον εμετό.

 

2 περιπτώσεις πρώιμης ανίχνευσης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης

Ο πρώτος ασθενής είναι ο Τζον, άντρας 55 ετών. Αρχικά παρατήρησε δυσκολία στην κατάποση τροφής αλλά το θεώρησε μικρό ζήτημα και δεν έδωσε πολύ σημασία. Ωστόσο, το σύμπτωμα επέμενε και σταδιακά γινόταν χειρότερο. Εν τέλει, συμβουλεύτηκε τον ιατρό του, ο οποίος του πρότεινε ενδοσκόπηση. Η εξέταση αποκάλυψε έναν όγκο στον οισοφάγο του στα αρχικά του στάδια. Καθώς ο καρκίνος ανιχνεύτηκε σε πρώιμο στάδιο, ο Τζον αντιμετωπίστηκε επιτυχώς, περιλαμβάνοντας χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία, και είναι δίχως καρκίνο τα τελευταία τρία χρόνια. Αυτή η περίπτωση τονίζει την σημασία της πρώιμης ανίχνευσης.

 Η δεύτερη ασθενής είναι η Μαρία, γυναίκα 60 ετών. Η Μαρία είχε χρόνια αίσθηση καούρας στο στομάχι και δυσφορία στο στήθος, το οποίο περιλάμβανε ήπιο άλγος, το οποίο διήρκεσε για αρκετούς μήνες. Αρχικά, δοκίμασε να χρησιμοποιήσει αντιόξινα φάρμακα για να ανακουφιστεί από τα συμπτώματα, αλλά ο πόνος χειροτέρευσε. Τότε συμβουλεύτηκε τον ιατρό της, ο οποίος την διέγνωσε με καρκίνο του οισοφάγου. Η Μαρία έλαβε ένα σχέδιο ολοκληρωμένης θεραπείας το οποίο περιελάμβανε θεραπεία μέσω ακτινοβολίας, στοχευμένη θεραπεία και εγχύσεις υψηλών δόσεων βιταμίνης C. Μέχρι στιγμής, η Μαρία έχει μια πολύ υγιή ζωή.

 Αυτές οι περιπτώσεις παρουσιάζουν πόσο κρίσιμο είναι η αναγνώριση των πρώιμων σημαδιών και η ταχύτατη αναζήτηση ιατρικής φροντίδας. Όπως με πολλούς καρκίνους, ο καρκίνος του οισοφάγου αντιμετωπίζεται πιο αποτελεσματικά όταν ανιχνεύεται νωρίς. Μόλις εξαπλωθεί, η αντιμετώπισης γίνεται πολύ πιο προκλητική.

 

Η βιταμίνη C ως συμπληρωματική θεραπεία για τον καρκίνο του οισοφάγου

Στην δεύτερη περίπτωση που προαναφέρθηκε, χρησιμοποιήθηκαν υψηλές δόσεις βιταμίνης C ενδοφλέβια για την υποστήριξη της θεραπείας του καρκίνου του οισοφάγου. Σύμφωνα με πληροφορίες από το Εθνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο, ορισμένες μελέτες πάνω στην ενδοφλέβια βιταμίνη C έχουν δείξει πως μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής των ασθενών με καρκίνο και να μειώσουν τις σχετικές παρενέργειες, με ελάχιστες παρενέργειες να αναφέρονται σε κλινικές δοκιμές. Παρόλα αυτά, η χρήση ενδοφλέβιας βιταμίνης C για την αντιμετώπιση του καρκίνου δεν έχει εγκριθεί από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (Food and Drug Administration-FDA).

Μελέτη του 2020 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Communications έδειξε πως ο συνδυασμός δύο αντιγηραντικών μεθόδων – δίαιτες που μιμούνται την νηστεία και υψηλές δόσεις βιταμίνης C – αντιμετώπισαν αποτελεσματικά τους όγκους σε ποντίκια που είχαν υψηλή αντίσταση σε παραδοσιακές μεθόδους θεραπείας.

Ο Βάλτερ Λόνγκο, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, διευθυντής του Longevity Institute at the University of Southern California (Ινστιτούτου Μακροζωίας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας), και καθηγητής βιολογικών επιστημών, έδωσε έμφαση σε δελτίο τύπου πως αυτή η έρευνα είναι η πρώτη που δείχνει πως εντελώς μη τοξικές παρεμβάσεις μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματικές μέθοδοι θεραπείας για τους επιθετικούς καρκίνους. «Όταν χρησιμοποιήθηκε από μόνη της, η δίαιτα που μιμείται την νηστεία ή η βιταμίνη C από μόνη της μείωσε την ανάπτυξη των όγκων των καρκινικών κυττάρων και προκάλεσε μικρή αύξηση στους θανάτους των καρκινικών κυττάρων. Αλλά όταν χρησιμοποιήθηκαν μαζί, είχαν δραματική επίδραση, σκοτώνοντας σχεδόν όλα τα καρκινικά κύτταρα.»

Μία αναθεώρηση του 2021 έδειξε πως υψηλή δόση ενδοφλέβιας βιταμίνης C, όταν χρησιμοποιείται συνδυαστικά με αντικαρκινικά φάρμακα, επιδεικνύει ευαισθητοποιητική, βελτιωτική ή συνεργιστική επίδραση με την ακτινοθεραπεία, την χημειοθεραπεία και την ανοσοθεραπεία των διαφόρων καρκίνων.

 

Υγιεινές συνήθειες για την πρόληψη του καρκίνου του οισοφάγου

Όπως ο καρκίνος του ήπατος, ο καρκίνος του οισοφάγου έχει σημαντικά μεγαλύτερη συχνότητα στους άντρες από τις γυναίκες. Στις Η.Π.Α., ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του οισοφάγου στην ζωή κάποιου είναι περίπου ένας στους 127 για τους άντρες και ένας στους 434 για τις γυναίκες. Με άλλα λόγια, οι άντρες είναι πάνω από τρεις φορές πιο πιθανό να αναπτύξουν την ασθένεια. Αυτή η ανισότητα είναι κυρίως λόγο των μεγάλων παραγόντων κινδύνου όπως το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ, η παχυσαρκία και οι ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες, οι οποίοι επικρατούν πιο πολύ στους άντρες παρά στις γυναίκες.

Η Αμερικάνικη Αντικαρκινική Εταιρεία σημείωσε πως ενώ όλες οι περιπτώσεις καρκίνου του οισοφάγου είναι δυνατόν να αποτραπούν – ειδικά εκείνες που επηρεάζονται από γενετικούς παράγοντες – η αποφυγή ορισμένων τροποποιητικών παραγόντων κινδύνου μπορούν να μειώσουν σημαντικά την πιθανότητα ανάπτυξης της ασθένειας. Λάβετε υπόψιν τις ακόλουθες συστάσεις για αν μειώσετε τον κίνδυνο:

• Αποφύγετε το κάπνισμα και το αλκοόλ: Στις Η.Π.Α., το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ είναι κύριοι παράγοντες κινδύνου του τρόπου ζωής για την ανάπτυξη καρκίνου του οισοφάγου. Κάθε ένας από αυτούς τους παράγοντες αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης της ασθένειας, και η κίνδυνος είναι ακόμη υψηλότερος όταν συνδυάζονται τα δύο.
• Ακολουθήστε μια υγιεινή διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά: Η δίαιτα υψηλή σε επεξεργασμένα κρέατα και τηγανητά φαγητά συνδέεται ευρέως με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου, ενώ μια δίαιτα πλούσια σε φρούτα και λαχανικά μπορεί να βοηθήσει στην μείωση του κινδύνου του καρκίνου του οισοφάγου.
• Αποφύγετε να πίνετε καυτό καφέ ή τσάι (πάνω από 65 βαθμούς Κελσίου): Η συχνή κατανάλωση εξαιρετικά καυτών αφεψημάτων μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνια ζημιά στο κύτταρα του τοιχώματος του οισοφάγου, επομένως αυξάνοντας τον κίνδυνο καρκίνου του οισοφάγου.
• Ασκηθείτε συχνά και διατηρήστε ένα υγιές βάρος: Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, η οποία, με την σειρά της, μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα καρκίνου του οισοφάγου. Η συχνή σωματική άσκηση βοηθάει στην μείωση αυτού του κινδύνου.

 

Του Jingduan Yang

 

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι η γνώμη του συγγραφέα και δεν αντανακλούν κατ ανάγκη τις απόψεις των Epoch Times. Οι Epoch Times προσκαλούν τον επαγγελματικό διάλογο και την φιλική συζήτηση.

Νέα μέθοδος υπολογισμού για την αξιολόγηση των καρδιαγγειακών κινδύνων όπως το έμφραγμα και το εγκεφαλικό ενδεχομένως να καθιστούν σχεδόν 16 εκατομμύρια ανθρώπους εκτός προϋποθέσεων για φάρμακα πίεσης και χοληστερίνης.

Σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Medical Association (Περιοδικό Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης), ο υπολογιστής κινδύνου είναι καλύτερα βαθμονομημένος και πιο ακριβής από τις προηγούμενες εκδόσεις, άλλα εάν οι υπάρχουσες κατευθυντήριες γραμμές θεραπείας για την χοληστερίνη και την αρτηριακή πίεση δεν αλλάξουν μαζί αυτόν, ο υπολογιστής ενδεχομένως να έχει ακούσιες συνέπειες, σύμφωνα με έρευνα από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.

Τον Νοέμβριο του 2023, η Αμερικανική Ένωση Καρδιολογίας (American Heart Association – AHA) δημοσίευσε έναν νέο υπολογιστή κινδύνου με την ονομασία «πρόβλεψη κινδύνου γεγονότων καρδιαγγειακής νόσου» (predicting risk of cardiovascular disease events – PREVENT), ο οποίος αναπτύχθηκε ως αποτέλεσμα των αλλαγών και των μετατοπίσεων των πληθυσμών στις τάσεις της καρδιαγγειακής νόσου τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Πλέον παρέχει μια δεκαετή εκτίμηση κινδύνου για ασθενείς 30 έως 70 ετών και τριανταετή εκτίμηση για ασθενείς ηλικίας 30 έως 59 ετών.

Όπως το προηγούμενο εργαλείο, το PREVENT χρησιμοποιεί συνηθισμένες καρδιαγγειακές μετρήσεις, όπως την χοληστερίνη και την υψηλή αρτηριακή πίεση, αλλά περιλαμβάνει νέους παράγοντες, όπως την νεφρική λειτουργία, το σάκχαρο στο αίμα και την πρωτεϊνουρία. Αυτές οι μετρήσεις της νεφρικής νόσου συμπεριλήφθηκαν επειδή ο διαβήτης τύπου 2 και η νεφρική νόσος είναι γνωστό ότι συνυπάρχουν με την καρδιαγγειακή νόσο και την παχυσαρκία. Ο νέος υπολογιστής επίσης αποκλείει την φυλή ως παράγοντα.

Παρότι η Αμερικανική Ένωση Καρδιολογίας αποκάλυψε τον υπολογιστή, η οργάνωση δεν τον έχει εγκρίνει ακόμη, και ούτε το Αμερικανικό Κολέγιο Καρδιολογίας. Ωστόσο, σύμφωνα με δήλωση τύπου, αυτό δεν έχει αποτρέψει κάποιους κλινικούς ιατρούς από το να τον χρησιμοποιούν ως οδηγό για την θεραπεία των ασθενών.

 

Πιθανά κλινικά αποτελέσματα του νέου υπολογιστή κινδύνου

Η ανάλυση της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ σημείωσε πως οι διαφορές στις συστάσεις μεταξύ του υπολογιστή κινδύνου και των υπαρχόντων προτύπων θεραπείας θα μπορούσαν να βγάλουν εκτός θεραπείας 15,8 εκατομμύρια ανθρώπους.

Οι ερευνητές βάσισαν τις προβλέψεις τους πάνω σε ένα δείγμα διατομής πάνω από 7.700 συμμετεχόντων ηλικίας 30 έως 79 ετών από την Εθνική Έρευνα Εξέτασης Υγείας και Διατροφής (National Health and Nutrition Examination Survey – NHANES). Σύγκριναν τον προηγούμενο υπολογιστή του 2023 με τον υπολογιστή PREVENT του 2023 για να καθορίσουν τον κίνδυνο και τις επιπτώσεις των εκδηλώσεων καρδιαγγειακής νόσου.

Η ανάλυση έδειξε πως ο υπολογιστής κινδύνου PREVENT θα ανακατηγοριοποιούσε σχεδόν τον μισό πληθυσμό των Η.Π.Α. σε κατηγορίες χαμηλότερου κινδύνου, και λιγότερο από το 0,5% θα ανακατηγοριοποιούνταν σε κατηγορίες υψηλότερου κινδύνου. Πάνω από 14 εκατομμύρια άνθρωποι δεν θα πληρούσαν πλέον τις προϋποθέσεις για στατίνες, και 2,6 εκατομμύρια δεν θα πληρούσαν τα κριτήρια για φάρμακα αρτηριακής πίεσης.

Άντρες ηλικίας 50 έως 69 ετών θα επηρεάζονταν περισσότερο από την αλλαγή, και οι έγχρωμοι άντρες περισσότερο από τους λευκούς. Η χρήση του υπολογιστή PREVENT, σύμφωνα με τους ερευνητές, θα σήμαινε 107.000 επιπλέον εμφράγματα και εγκεφαλικά στα επόμενα δέκα χρόνια.

«Το συμπέρασμα της μελέτης μας είναι πως η αναβάθμιση της εκτίμησης κινδύνου χωρίς την αναθεώρηση των ορίων θεραπείας έχει την δυνατότητα να αλλάξει την συνιστώμενη θεραπεία για εκατομμύρια Αμερικανούς», είπε σε δήλωση τύπου ο Δρ. Τζέιμς Ντιάο, αρχικός συγγραφέας της μελέτης.

 

«Ζυγίζοντας» τους κινδύνους

Η εκτίμηση του δεκαετούς κινδύνου ενός ατόμου για έμφραγμα ή εγκεφαλικό είναι σημείο κλειδί της πρόληψης της καρδιαγγειακής νόσου ανάμεσα στα υγιή άτομα και διασφαλίζει ότι δεν θα επαναληφθεί σε ασθενείς με ιστορικό καρδιακών γεγονότων. Παρόλα αυτά, οι εκτιμήσεις πρέπει να είναι εξαιρετικά εξατομικευμένες για να ελεγχθεί μια ασθένεια η οποία παίρνει πιο πολλές ζωές από οποιαδήποτε άλλη στις Η.Π.Α.

Οι συγγραφείς εξέφρασαν την ανησυχία τους σχετικά με το πως ο νέος αυτός υπολογιστής μπορεί να επηρεάσει αυτούς που πληρούσαν προηγουμένως τις προδιαγραφές για στατίνες και άλλα φάρμακα.

«Θα ανησυχούσα εάν αλλάζαμε μονάχα την μια μεριά αυτής της εξίσωσης χωρίς να επανεξετάσουμε και την άλλη μεριά, η οποία είναι το όριο θεραπείας», είπε σε δήλωση τύπου ο επικεφαλής συγγραφέας Ράζ Μανράι.

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι κάτω από τον νέο υπολογιστή κινδύνου, οι λιγότερες συνταγογραφήσεις στατίνης θα σήμαιναν 57.000 λιγότερες νεοεμφανιζόμενες περιπτώσεις διαβήτη, καθώς οι στατίνες συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο διαβήτη. Ωστόσο, η έλλειψη θεραπείας ίσως να βάλει σε κίνδυνο καρδιαγγειακών γεγονότων όσους πλέων πληρούν τις προδιαγραφές.

Εν τέλει, οι ερευνητές είπαν πως η απόφαση της θεραπείας εξαρτάται από τον ασθενή και τον ιατρό και πρέπει να πάει πέρα από τον υπολογιστή κινδύνου.

«Αυτό το είδος της συγκεκριμένης λήψης αποφάσεων που πρέπει να συμβαίνει στο γραφείο του ιατρού σημαίνει πως ύστερα από προσεκτική κουβέντα, δύο άτομα με το ίδιο εκτιμώμενο επίπεδο κινδύνου μπορεί να καταλήξουν με διαφορετικές αγωγές θεραπείας», είπε ο Μανράι. «Και αυτό είναι καλό.»

Της A.C. Dahnke

Η μακρά περίοδος αφάνειας του καρκίνου του προστάτη συχνά έχει ως αποτέλεσμα τα αρχικά του συμπτώματα να είναι τόσο ήπια, που ορισμένα άτομα χάνουν την πρώιμη διάγνωση και αντιμετώπιση. Ο Δρ Τσεν Μπο Σενγκ, ειδικός στον καρκίνο στην Κλινική Κινέζικης Ιατρικής Τζινγκ-Χερ στην Ταϊβάν, περιέγραψε τα συμπτώματα του καρκίνου του προστάτη, καθώς και τις στρατηγικές πρόληψης του στο πρόγραμμα «Health 1+1».

Νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Lancet τον Απρίλιο, προέβλεψε ότι ο αριθμός των νέων κρουσμάτων καρκίνου του προστάτη παγκοσμίως θα διπλασιαστεί από 1,4 εκατομμύρια του 2020 σε 2,9 εκατομμύρια έως το 2040. Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο πιο κοινός καρκίνος στους άντρες, σε 112 χώρες παγκοσμίως.

Αιτίες ανάπτυξης του καρκίνου του προστάτη

Ο Δρ Τσεν τόνισε πως ο καρκίνος του προστάτη είναι στενά συνδεδεμένος με τη γήρανση. Καθώς το σώμα γερνά και η κυτταρική λειτουργία μειώνεται, τα λάθη στην κυτταρική αντιγραφή γίνονται πιο συχνά, αυξάνοντας τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου. Ακόμη και χωρίς συμπτώματα, πολλοί άντρες μπορεί να έχουν κύτταρα καρκίνου του προστάτη σε αρχικό στάδιο στα σώματά τους. Επιπλέον, ο καρκίνος του προστάτη προσβάλλει όλο και πιο πολύ τους νέους άντρες, με κάποιους ασθενείς να είναι 40 ή 50 ετών.

Ο καρκίνος του προστάτη είναι ένας όγκος που μεγαλώνει αργά, με μακρά περίοδο αφάνειας, και συχνά παραμένει μη ανιχνεύσιμος κατά τη διάρκεια της ζωής του ατόμου. Μελέτη που διεξήγαγε αυτοψία σε 114 Ιάπωνες άντρες, με μέσο όρο ηλικίας τα 62 έτη και χωρίς ιστορικό καρκίνου, βρήκε πως το 38,6% των υποκειμένων είχαν καρκίνο του προστάτη. Στους άνω των 80, το ποσοστό αυξήθηκε στο 61,5%.

Ο Δρ Τσεν επισημαίνει πως τα επεξεργασμένα τρόφιμα και το γρήγορο φαγητό, σε αντίθεση με τα παραδοσιακά οργανικά τρόφιμα, κατά κανόνα περιέχουν περισσότερα πρόσθετα, συντηρητικά και χρωστικές, τα οποία επιβαρύνουν τον οργανισμό. Οι κακές διατροφικές συνήθειες μπορεί να προάγουν την ανάπτυξη ήδη υπαρχόντων καρκινικών κυττάρων, κάτι που σε συνδυασμό με χαμηλή ανοσοποιητική λειτουργία, ανεβάζει τις πιθανότητες ανάπτυξης όγκου.

Συμπτώματα καρκίνου του προστάτη

Ο καρκίνος του προστάτη είναι αρκετά ύπουλος, γιατί σπάνια εμφανίζει συμπτώματα στο αρχικό του στάδιο. Καθώς η νόσος προχωρά, τα ακόλουθα συμπτώματα ίσως εμφανιστούν:

1. Επείγουσα ανάγκη για ούρηση και συχνοουρία
2. Δυσκολία στην ούρηση
3. Διακεκομμένη ροή κατά την ούρηση
4. Αίσθημα ανεπαρκούς αδειάσματος της κύστης
5. Αιματουρία

Ωστόσο, τα παραπάνω συμπτώματα δεν δείχνουν κατ’ ανάγκη καρκίνο του προστάτη. Ο Δρ Τσεν εξήγησε πως μετά την ηλικία των 40 ετών, ο προστάτης τείνει να μεγεθύνεται ούτως ή άλλως λόγω της γήρανσης. Μπορεί, επίσης, να μεγεθυνθεί λόγω παραγόντων όπως η συχνή κατακράτηση της ούρησης ή η ποδηλασία, τα οποία ενίοτε προκαλούν παρόμοια συμπτώματα.

Κάποια συμπτώματα μπορούν να αυτο-ανιχνευτούν, ενώ άλλα, όπως η αιματουρία, απαιτούν ιατρικές εξετάσεις. Επομένως, πώς μπορεί κάποιος να ξεχωρίσει αν αυτά τα συμπτώματα υποδεικνύουν καρκίνο του προστάτη; Ο Δρ Τσεν συστήνει την προσεκτική παρακολούθηση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων. Εάν προοδευτικά χειροτερεύουν, θα πρέπει να σκεφτούμε την πιθανότητα καρκίνου ή φλεγμονής του προστάτη.

Ο έλεγχος του συγκεκριμένου αντιγόνου του προστάτη (Prostate-specific antigen – PSA) είναι μια μέθοδος ελέγχου για καρκίνο του προστάτη. Ωστόσο, ο Δρ Τσεν τονίζει ότι τα επίπεδα PSA είναι μονάχα μία από τις ενδείξεις. Αυτή η κοινή εξέταση ανιχνεύει τη φλεγμονή του προστάτη, και τα υψηλά επίπεδα PSA ίσως υποδεικνύουν προστατίτιδα. Ορισμένα άτομα με υψηλά επίπεδα PSA δεν φαίνεται να έχουν καρκίνο ύστερα από περαιτέρω έλεγχο. Αντιθέτως, υπάρχουν ασθενείς με καρκίνο του προστάτη, των οποίον ο καρκίνος έχει κάνει μετάσταση στους ουρητήρες ή τους νεφρούς, ωστόσο τα επίπεδα PSA τους δεν είναι αυξημένα.

3 στρατηγικές πρόληψης του καρκίνου του προστάτη

Στην Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική (ΠΚΙ), η κατάσταση της ενέργειας και της ζωτικότητας αναφέρεται ως ζωτικό τσι ή «τζένγκτσι», το οποίο συνδέεται άμεσα με την ανοσία. Για παράδειγμα, κλινικές παρατηρήσεις έχουν δείξει πως τα άτομα με χρόνια κόπωση μπορεί να παρουσιάζουν μειωμένη δραστηριότητα και αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων σε εξετάσεις αίματος. Ο Δρ Τσεν προτείνει τακτικούς ελέγχους υγείας, για να γνωρίζετε τη φυσική σας κατάσταση.

1. Παρακολουθείτε την ενέργεια και την ευεξία σας 

Ο Δρ Τσεν συστήνει να παρατηρείτε προσεκτικά το σώμα σας, συγκεκριμένα τα επίπεδα ενέργειας και τη γενική ευεξία σας. Αν κοιμάστε καλά και διατηρείτε μια ισορροπημένη διατροφή, αλλά και πάλι παρατηρείτε πτώση στη σωματική σας δύναμη, ίσως αυτό να υποδεικνύει κάποιο ζήτημα υγείας.

2. Κοιμηθείτε καλά

Ο ύπνος συνδέεται στενά με την επιδιόρθωση του σώματος και την ανοσία. Το υψηλό στρες, η κακή ποιότητα ύπνου και ο ανεπαρκής ύπνος τείνουν να αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Ο Δρ Τσεν τόνισε πως, καθώς οι άνθρωποι γερνάνε, η πιθανότητα ανάπτυξης καρκινικών κυττάρων στο σώμα αυξάνεται. Ωστόσο, ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα και κανονικά επίπεδα λεμφοκυττάρων στα λευκά αιμοσφαίρια βοηθούν το σώμα να καταπολεμήσει και να εξολοθρεύσει τα καρκινικά κύτταρα.

3. Φάρμακα

Όσον αφορά τα φάρμακα, ο Δρ Τσεν ανέφερε τη μετφορμίνη, ένα φάρμακο το οποίο χρησιμοποιείται συνήθως για την αντιμετώπιση του διαβήτη. Η μετφορμίνη, παραγόμενη από το βότανο γαλλική πασχαλιά, έχει επίσης δείξει ότι μειώνει τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη.

Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Ευρωπαϊκή Ουρολογία τον Απρίλιο, βρήκε ότι η μετφορμίνη μπορεί να μειώσει το οξειδωτικό στρες και να υποστηρίξει τη φυσιολογική λειτουργία των μιτοχονδρίων, καταστέλλοντας έτσι την πρόοδο του καρκίνου του προστάτη.

Μελέτη του 2023, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Lancet Health Longevity από το Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ και η οποία ανέλυε γενετικά δεδομένα περισσότερων από 300.000 συμμετεχόντων στην UK Biobank, βρήκε ότι η μετφορμίνη υποστηρίζει, επίσης, την υγιή γήρανση.

Ενσωματώνοντας τη δυτική και την παραδοσιακή κινεζική ιατρική στην αντιμετώπιση του καρκίνου

Στην αντιμετώπιση του καρκίνου, η δυτική ιατρική και η παραδοσιακή κινεζική ιατρική μπορούν να συμπληρώσουν η μία την άλλη. Ο Δρ Τσεν περιέγραψε έξι αρχές της ΠΚΙ για την αντιμετώπιση του καρκίνου και τις συνέκρινε με τις μεθόδους της δυτικής ιατρικής.

1. «Εξουδετέρωση των παθογόνων και ενδυνάμωση του ζωτικού τσι»: αναφέρεται στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος για την καταπολέμηση των στοιχείων που προκαλούν ασθένειες, αρχή παρόμοια με την ενεργοποίηση των ανοσοποιητικών κυττάρων στην Δυτική ιατρική.

Η ΠΚΙ μπορεί να παρέχει φόρμουλες στους ασθενείς για την ενίσχυση της ανοσίας τους, όπως την αύξηση των αριθμών των λευκών αιμοσφαιρίων ή την                αναλογία των λεμφοκυττάρων. 

2. «Καθαρισμός της ζέστης και αποτοξίνωση»: περιλαμβάνει τη χρήση αντιφλεγμονωδών κινέζικων βοτάνων για την πρόκληση της απόπτωσης στα κύτταρα του όγκου. 

3. «Μαλάκωμα και εξουδετέρωση σκληρών μαζών»: αναφέρεται στη χρήση κινέζικων βοτάνων για την αλλαγή των σημάτων στην επιφάνεια των όγκων. 

4. «Ενεργοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος και εξάλειψη της στάσης του αίματος»: αναφέρεται στην αναστολή των θρόμβων του αίματος και της αγγειογένεσης, με στόχο την καταστολή της ανάπτυξης όγκων.

5. «Διάλυση των φλεγμάτων και εξάλειψη υγρασίας»: περιλαμβάνει την αφαίρεση παθολογικών ουσιών από το σώμα και βελτίωση του μεταβολισμού για την απομάκρυνση επιπλέον υγρών και ρύπων, καθώς ο καρκίνος είναι επίσης μια ασθένεια μεταβολικής ανισορροπίας.

6. «Θρέψη της καρδιάς και ηρεμία των νεύρων»: αναφέρεται στη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου, κάτι που ενισχύει τις αντικαρκινικές δυνατότητες των εγκεφαλικών κυττάρων και ολόκληρου του οργανισμού.

Των Shan Lam και JoJo Novaes

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Ο εθισμός αφορά ανθρώπους κάθε υπόβαθρου και ηλικίας – δεν κάνει διακρίσεις. Πέρα από τα προβλήματα στην υγεία, τις σχέσεις και τη δουλειά που προκαλεί, απαιτεί και ένα εξαντλητικό αγώνα για να ξεπεραστεί.

Η Ρόουζ, 39 ετών, πάλευε με τη ‘δίαιτα γιογιό’ για δεκαετίες. Είναι μια ελκυστική, εξαιρετικά δυναμική γυναίκα, παντρεμένη με δύο παιδιά, η οποία διευθύνει μια ακμάζουσα εταιρεία μέσων ενημέρωσης. Παρά τα επιτεύγματά της ωστόσο, η Ρόουζ έφερε βαθιές πληγές από την τραυματική παιδική της ηλικία, οι οποίες υπονόμευσαν την αυτοπεποίθησή της όσον αφορά την εξωτερική της εμφάνιση. Επέμεινε εμμονικά στο να «φτιάξει» την εμφάνιση της, έως εξαντλήσεως – μέχρι που δοκίμασε μια νέα, προσωποποιημένη προσέγγιση υγείας.

Ως παιδί, η Ρόουζ έτρωγε διαρκώς υψηλά επεξεργασμένα τρόφιμα, για να απαλύνει τον συναισθηματικό της πόνο. Λίγο πριν τα 20 της, έκανε χρήση μαριχουάνας και αλκοόλ κάθε σαββατοκύριακο, για να «χαλαρώσει και να ξεσκάσει». Ως ενήλικας, πέρασε στη χρήση κοκαΐνης με φίλους στα πάρτι. Δεν μπορούσε να σταματήσει την κατρακύλα των βλαβερών, παρορμητικών επιλογών της, οι οποίες επιδείνωσαν το σχήμα του σώματός της, τη διάθεσή της και τον ύπνο. Επί σειρά ετών, αγνοούσε το πρόβλημα και απέφευγε να ζητήσει επαγγελματική βοήθεια, φθάνοντας στο σημείο να καταστρέψει τον γάμο της.

Δυστυχώς, η ιστορία της Ρόουζ είναι πολύ συνηθισμένη.

Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη Διεθνή Έρευνα για τη Χρήση Ναρκωτικών και την Υγεία (National Survey on Drug Use and Health – NSDUH), 48,7 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη την Αμερική παλεύουν με την κατάχρηση ουσιών. Ο εθισμός μπορεί να πάρει διάφορες μορφές, με ένα ευρύ φάσμα σοβαρότητας. Οι ουσίες που οδηγούν στην εξάρτηση δεν περιορίζονται στα ναρκωτικά και το αλκοόλ αλλά περιλαμβάνουν και πιο κοινωνικά αποδεκτές μορφές, όπως τα σάκχαρα, τα οποία βρίσκονται σε υψηλά επεξεργασμένες τροφές.

Οι πειρασμοί βρίσκονται παντού στον σύγχρονό μας κόσμο, αλλά η απλή έκθεση σε αυτούς δεν συνιστά απαραιτήτως κίνδυνο.

Έρευνες δείχνουν πως ένας συνδυασμός παραγόντων συμβάλει στην ανάπτυξη εθιστικών τάσεων. Η γενετική ευαισθησία, η παρούσα κατάσταση υγείας και το οικογενειακό υπόβαθρο παίζουν κρίσιμο ρόλο, όταν οι άνθρωποι εκτίθενται σε εξαιρετικά εθιστικές ουσίες.

Εθισμός: Μια ασθένεια του εγκεφάλου

Ο εθισμός είναι χρόνιος και προοδευτικός, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υποχωρεί από μόνος του. Αντίθετα, συνήθως χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου, κάτι το οποίο μπορεί να είναι θανατηφόρο, αν δεν αντιμετωπιστεί.

Ο εθισμός είναι μια ασθένεια του εγκεφάλου που επηρεάζει τα επίπεδα των νευροδιαβιβαστών και, συνεπακόλουθα, τη διάθεση και τη συμπεριφορά. Έρευνες δείχνουν πως είναι μια περίπλοκη κατάσταση, με τους γενετικούς παράγοντες να εκτιμάται ότι έχουν 40% με 60% επίδραση.

Αυτό που συχνά παραλείπεται είναι το γεγονός ότι οι γενετικές προδιαθέσεις μπορούν να μας κάνουν πιο επιρρεπείς στις εθιστικές ουσίες, επιτρέποντάς τους να ελέγχουν το μυαλό και το σώμα μας πιο εύκολα.

Σε έναν εθισμένο εγκέφαλο, υπάρχουν αλλαγές στη δραστηριότητα, τη βιοχημεία και σε αρκετά κυκλώματά του που επηρεάζουν τις διόδους που σχετίζονται με την επιβράβευση, την αντίδραση στο στρες και τον αυτοέλεγχο. Η ειδικός στον εθισμό της τροφής Τζόαν Ίφλαντ, η οποία έχει διδακτορικό στην εθιστική διατροφή, δηλώνει στην έρευνά της πως «ο εθισμός τραβά το αίμα από τους νευρώνες του μπροστινού λοβού του εγκεφάλου, σημείο όπου λαμβάνουν χώρα οι επιλογές και η επίλυση των προβλημάτων!»

Αναζητώντας κάποια λύση στο διαδίκτυο, η Ρόουζ ανακάλυψε πως τα χαρακτηριστικά της «εθιστικής προσωπικότητας» συνδέονται με τη γενετική και την ντοπαμίνη, έναν νευροδιαβιβαστή. Αποφάσισε να κάνει ένα τεστ DNA, για να μάθει περισσότερα για τα ιδιαίτερα γονίδια της (ένας επιστημονικός τομέας που αποκαλείται γονιδιωματική του τρόπου ζωής), ελπίζοντας πως θα μάθαινε κάτι που θα την βοηθούσε να απελευθερωθεί από τον φαύλο κύκλο στον οποίο βρισκόταν.

Τα αποτελέσματα του τεστ DNA επιβεβαίωσαν πως είχε πολλαπλές παραλλαγές των γονιδίων που επηρεάζουν τον κίνδυνο εθισμού, και συγκεκριμένα τα εκτενώς ερευνημένα γονίδια DRD2 και MAO-A.

Η σχέση των γονιδίων με τον εθισμό

Ενώ δεν υπάρχει κάποιο μεμονωμένο γονίδιο που να οδηγεί σε εθισμό, υπάρχουν συγκεκριμένες γονιδιακές δίοδοι που επηρεάζουν περισσότερο τους νευροδιαβιβαστές-κλειδιά στον εγκέφαλό μας.

DRD2: Το γονίδιο υποδοχέας ντοπαμίνης

Μια παραλλαγή στο γονίδιο DRD2 έχει ως αποτέλεσμα μειωμένο αριθμό υποδοχέων ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, το οποίο επηρεάζει την ευαισθησία των διόδων επιβράβευσης του εγκεφάλου και συνδέεται στενά με τάσεις εθισμού.

Σε έναν υγιή εγκέφαλο, η σωστή δόση ντοπαμίνης μάς δίνει κίνητρο, συγκέντρωση και μας βοηθά να φτάσουμε τους στόχους μας. Ενισχύει την επιθυμία μας να επιδιώξουμε την ευτυχία μέσα από πράξεις που προωθούν την αναπαραγωγή και την επιβίωση (σκεφτείτε το σεξ και το φαγητό).

Όπως είπε και ο Ελβετός ιατρός Παράκελσος πριν από 500 χρόνια, «Η σωστή δόση χωρίζει τη δηλητηρίαση από τη θεραπεία» Οι βλαβερές επιδράσεις μιας ουσίας εξαρτώνται από την ποσότητα που λαμβάνεται και την επίδραση στα επίπεδα ντοπαμίνης που πλημμυρίζουν τον εγκέφαλο σε μια δεδομένη στιγμή.

Ορισμένες ουσίες και δραστηριότητες επηρεάζουν περισσότερο τον νου μας.

Η παρακάτω λίστα δείχνει το ποσοστό αύξησης στα επίπεδα ντοπαμίνης πάνω από το σημείο αναφοράς, που προκαλείται από τις διάφορες ουσίες, υποδεικνύοντας την επίδρασή τους στο σύστημα επιβράβευσης του εγκεφάλου.

Μελέτες αύξησης της ντοπαμίνης στους ανθρώπους ή στα ζώα δείχνουν τα εξής:

• Ζάχαρη (σακχαρόζη): 90% με 150%
• Νικοτίνη: 150% με 200%
• Αλκοόλ: 200% με 300%
• Κοκαΐνη: 350%
• Αμφεταμίνη: 1.000%

Η υπερβολική αύξηση της ντοπαμίνης αποσταθεροποιεί τα σήματα στον εγκέφαλο, δημιουργώντας παρορμητική διάθεση και αισθήματα όπως άγχος, κατάθλιψη και ευερεθιστότητα, καθώς και κακή λήψη αποφάσεων όταν τα επίπεδα αργότερα πέφτουν.

MAO–A: Αντοχή στη διάθεση και το στρες

Ένα βραδείας λειτουργίας γονίδιο MAO-A οδηγεί σε χαμηλότερα επίπεδα του ενζύμου μονοαμινοξειδάση Α, το οποίο μπορεί να προκαλέσει συσσώρευση νευροδιαβιβαστών όπως η σεροτονίνη, η ντοπαμίνη και η νορεπινεφρίνη. Οι παραλλαγές επηρεάζουν τη διάθεση και, σε συνδυασμό με άλλες επιρροές, όπως η έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης, μπορεί να παρεμποδίσουν την έκβαση του εθισμού.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις των Epoch Times.

Της Sheridan Genrich

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

 

Ηλικιωμένοι με έλλειψη σε βιταμίνη D έχουν 44% μεγαλύτερο κίνδυνο τερηδόνας, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nutrients, υποδηλώνει «την πιθανή σημασία των επαρκών επιπέδων βιταμίνης D για την διατήρηση της υγείας των δοντιών στους ηλικιωμένους», σύμφωνα με τους συγγραφείς.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Γιούτα (University of Utah), το Κολλέγιο Οδοντιατρικής του Νότιου Τζόρνταν στην Γιούτα (College of Dental Medicine in South Jordan) και το Ινστιτούτο Γήρανσης στο Πόρτλαντ (Institute on Aging) ανέλυσαν δεδομένα από πάνω από 2.700 συμμετέχοντες ηλικίας 65 ετών και άνω. Τα δεδομένα περιλάμβαναν πληροφορίες από απαντήσεις στην Εθνική Έρευνα Εξέτασης Υγείας και Διατροφής (National Health and Nutrition Examination Survey – NHANES).

Περίπου οι μισοί από τους ηλικιωμένους είχαν έλλειψη βιταμίνης D, όπως βρήκαν οι ερευνητές. Θεωρούν πως η βιταμίνη D βοηθά το σώμα να απορροφήσει το ασβέστιο και το φώσφορο που απαιτείται για την δημιουργία του σμάλτου των δοντιών, την φυσική άμυνα των δοντιών ενάντια στα βλαβερά βακτήρια. Επιπλέον, το γηρασμένα δόντια έχουν χαμηλότερη περιεκτικότητα σε νερό, κάνοντας τα πιθανόν πιο εύθραυστα.

 

Έλλειψη βιταμίνης D και Τερηδόνα

Η ερευνητική ομάδα αναθεώρησε τις εξετάσεις δοντιών και αξιολόγησε τα επίπεδα βιταμίνης D στο αίμα των συμμετεχόντων. Όσο λιγότερη η παρουσία της βιταμίνης D τόσο πιο επιρρεπές ήταν το άτομο στην τερηδόνα.

Περίπου το 32% των ατόμων με κανονικά επίπεδα βιταμίνης D – πάνω από 75nmol/mL – είχαν τερηδόνα. Το ποσοστό των ατόμων με τερηδόνα αυξάνονταν καθώς έπεφταν τα επίπεδα βιταμίνης D. Πάνω από το 36% των ατόμων με ανεπαρκή επίπεδα βιταμίνης D είχαν τερηδόνα, ενώ σχεδόν το 41% με ελλειπή και εξαιρετικά ελλειπή επίπεδα είχαν τερηδόνα.

Επιπλέον, σοβαρή έλλειψη σε βιταμίνη D (λιγότερο από 25nmol/mL βιταμίνης D) συνδέθηκε με 13% αυξημένη πιθανότητα εκφυλισμένων, αφαιρεμένων ή δοντιών με σφραγίσματα, βρήκαν οι συγγραφείς.

Η φυλή, το φύλο και ο τόπος γέννησης επίσης επηρέασαν τον βαθμό της τερηδόνας που μπορεί ένα άτομο να έχει, με τους άντρες σε ελαφρός μεγαλύτερο κίνδυνο, σύμφωνα με την μελέτη. Κοντά στο 49% των Μεξικανών Αμερικανών συμμετεχόντων είχαν τερηδόνα που δεν αντιμετωπίστηκε, ενώ περίπου το 38% των άλλων Ισπανόφωνων συμμετεχόντων και μη- Ισπανόφωνων έγχρωμων είχαν επίσης. Μόλις πάνω από το 30% των Ασιατών και μη-Ισπανόφωνων λευκών είχαν τερηδόνα.

Υψηλότερα ποσοστά τερηδόνας επίσης βρέθηκαν σε συμμετέχοντες της έρευνας που γεννήθηκαν εκτός των ΗΠΑ.

«Αυτή η έρευνα παρουσίασε σημαντική αντιστρόφως ανάλογη σχέση μεταξύ των επιπέδων βιταμίνης D και DMFT (decayed, missing, and filled teeth – εκφυλισμένα, αφαιρεμένα και δόντια με σφραγίσματα) στους ηλικιωμένους και προσθέτει στην βιβλιογραφία που υποστηρίζει τον σύνδεσμο μεταξύ της βιταμίνης D και της τερηδόνας», αναφέρουν οι συγγραφείς της έρευνας.

 

Γιατί είναι σημαντική η βιταμίνη D για την στοματική υγιεινή

Παρότι οι ερευνητές δεν καταλαβαίνουν τους ακριβείς μηχανισμούς της βιταμίνης D, αναγνωρίζουν πως διαθέτει αντιμικροβιακές ιδιότητες και ανοσοτροποποιητές, τα οποία βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να καταπολεμά τις ασθένειες. Σύμφωνα με την μελέτη, αυτές οι ιδιότητες είναι ζωτικές για περισσότερα από απλά την υγεία των δοντιών. Όταν λείπουν, η απόκριση του ανοσοποιητικού είναι μειωμένη, καθιστώντας δυσκολότερη την καταπολέμηση των μικροβίων ή των μολύνσεων και πιο πιθανή την καταστροφή ιστών γύρω από τα δόντια. Ως αποτέλεσμα, άτομα με χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο άλλων ζητημάτων στοματικής υγείας, περιλαμβανομένης της περιοδοντίτιδας, μιας σοβαρής ασθένειας των ούλων.

«Καθώς τα άτομα μεγαλώνουν, η πιθανότητα ανάπτυξης χρόνιων παθήσεων που επηρεάζουν την στοματική υγεία, όπως μειωμένη ροή σαλιού, αυξημένη χρήση φαρμάκων και γενικά η φθορά των δοντιών, αυξάνεται», δηλώνουν οι συγγραφείς. «Επομένως, η διατήρηση επαρκών επιπέδων βιταμίνης D στους ηλικιωμένους μπορεί να είναι κρίσιμο κομμάτι της ολοκληρωμένης στρατηγικής περίθαλψης των δοντιών που στοχεύει στην βελτίωση της στοματικής υγείας αυτού του πληθυσμού.»

Της A.C. Dahnke

Η κατανάλωση των σωστών τροφών είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους υποστήριξης της λειτουργίας των γονιδίων και του εγκεφάλου σας, ασχέτως του DNA που κληρονομήσατε – καλό ή κακό.

Η κατανόηση αυτή προέρχεται από την επιγενετική, μία νέα επιστήμη, η οποία μας διδάσκει πως τα γονίδια μας μπορεί να είναι υγιή ή άρρωστα, όπως και εμείς οι ίδιοι. Είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στο πώς τους φερόμαστε, κάτι που αντανακλά στα μοτίβα συμπεριφοράς μας, περιλαμβανομένων και της τάσης μας προς τους εθισμούς.

Σε σχετικό άρθρο, μιλήσαμε για το πώς συγκεκριμένα γονίδια συνδέονται με τον εθισμό και πώς αυτά τα γονίδια μπορεί να έχουν μια εκτιμώμενη επιρροή 40% με 60% στην ευαισθησία μας προς τον εθισμό.

Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να αντιδράσουμε μοιρολατρικά και να παραδοθούμε στους εθισμούς, σκεπτόμενοι ότι τα γονίδιά μας προδικάζουν το αποτέλεσμα. Η λειτουργία των γονιδίων μπορεί να ενεργοποιηθεί ή να απενεργοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανάλογα με το περιβάλλον μας και τις επιλογές του τρόπου ζωής μας, περιλαμβανομένων των τροφών που καταναλώνουμε ή αποφεύγουμε.

Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε με ποιους τρόπους μπορούμε να υποστηρίξουμε τα γονίδια μας και πώς να ενισχύσουμε τη λειτουργία του εγκεφάλου για να έχουμε μακροχρόνια υγεία.

Η γονιδιωματική του τρόπου ζωής αποκαλύπτει το πώς τα γονίδια μας, η δίαιτά μας και οι επιλογές του τρόπου ζωής μας διασταυρώνονται. Επιλέγοντας τις σωστές τροφές και υιοθετώντας υγιεινές συνήθειες, μπορούμε να καθοδηγήσουμε τα γονίδιά μας ώστε αυτά να προωθήσουν τη βέλτιστη υγεία και ευεξία.

Το DNA μας μάς κάνει ξεχωριστούς

Το DNA μας είναι που μας κάνει όλους ανθρώπους, όμοιους αλλά και τόσο διαφορετικούς μεταξύ μας. Όλοι μοιραζόμαστε κάποια κοινά χαρακτηριστικά – ωστόσο, εκτός κι αν έχουμε έναν ομοζυγωτό δίδυμο, ο καθένας μας διαθέτει έναν ξεχωριστό συνδυασμό χαρακτηριστικών.

Τα γονίδια μας είναι τμήματα του DNA (δεσοξυριβονουκλεϊκό οξύ) που έχουν χημικούς κώδικες για να φτιάχνουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες. Αυτές οι πρωτεΐνες δημιουργούν διαφορετικά κύτταρα που διαμορφώνουν το πώς φαινόμαστε, σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε, κάνοντας τον καθένα μας ξεχωριστό.

Αυτός ο κώδικας του DNA ενεργεί ως ένα σύνολο οδηγιών, που επηρεάζει το πώς διαφορετικά τμήματα του σώματός μας μεγαλώνουν, αναπτύσσονται και λειτουργούν, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο χειριζόμαστε τα στρεσογόνα γεγονότα της ζωής.

Αν η υγεία μας δεν ταυτίζεται με τις ανάγκες του DNA μας, αυξάνονται οι πιθανότητες ενεργοποίησης βλαβερών γονιδίων, με συνεπακόλουθη αρνητική επίδραση στην υγεία μας.

Ισορροπία της χημείας του εγκεφάλου

Ακόμη και χωρίς να υπάρχουν τα συγκεκριμένα γονίδια εθισμού, η διατήρηση μιας υγιούς εγκεφαλικής λειτουργίας μόνο ωφέλιμη μπορεί να είναι.

Στο προαναφερθέν σχετικό άρθρο, παρουσιάστηκε η περίπτωση της Ρόουζ, στην οποία δοκιμάστηκαν ορισμένες στρατηγικές για την εξισορρόπηση της εγκεφαλικής χημείας. Ο εγκέφαλος της Ρόουζ αντιδρούσε στις πολύ επεξεργασμένες τροφές και στις πλούσιες σε ζάχαρη τροφές όπως θα αντιδρούσε στα ναρκωτικά και το αλκοόλ λόγω του κληρονομημένου της DRD2, ενός παραλλαγμένου γονιδίου υποδοχέα ντοπαμίνης. Αυτή η γενετική προδιάθεση την έκανε εξαιρετικά ευαίσθητη σε ουσίες που αυξάνουν ραγδαία την ντοπαμίνη, με αποτέλεσμα ένα χαμηλότερο όριο ντοπαμίνης, του χημικού της επιβράβευσης-απόλαυσης.

Για να κατευνάζει το ψυχολογικό της στρες, η Ρόουζ κατανάλωνε υπέρογκες ποσότητες φρούτων, χυμών και επεξεργασμένων τροφών χαρακτηριζόμενων ως «υγιεινές», όπως π.χ. τα προϊόντα χωρίς γλουτένη. Ωστόσο, αυτοί οι υψηλά επεξεργασμένοι υδατάνθρακες προκαλούν έντονη αύξηση σακχάρου στο αίμα, που ακολουθείται από μεγάλη πτώση, προκαλώντας στον εγκέφαλό της μια κατάσταση υπογλυκαιμίας (χαμηλό σάκχαρο στο αίμα). Αυτό μείωνε την ικανότητά της να σκέφτεται λογικά και να κάνει συνετές επιλογές όσον αφορά τη διατροφή και τον τρόπο ζωής της. Τα ροφήματα με ζάχαρη και τα επεξεργασμένα σιτηρά, με τις μακριές αλυσίδες μορίων σακχάρου, τείνουν να ενεργοποιούν εθιστικά μοτίβα σε αυτούς που έχουν γενετική προδιάθεση.

Η Ρόουζ ένιωσε απέραντη ανακούφιση μαθαίνοντας πως δεν ήταν η έλλειψη θέλησης που προκαλούσε την πάλη δεκαετιών με το σωματικό της βάρος, παρά τις περιόδους έντονης άσκησης και περιορισμού τροφής που είχε. Λαχταρούσε να απελευθερωθεί από τον εθισμό της και να προστατεύσει το μυαλό της από αυτό που τώρα κατανοεί ως εγκεφαλική ασθένεια.

Θεραπεύοντας τον εγκέφαλό της, οι σκέψεις της Ρόουζ έγιναν λογικές, και επανέκτησε τον έλεγχο των επιλογών και της ζωής της. Αφαιρώντας από τη διατροφή της τους πολλούς υδατάνθρακες και καθιερώνοντας τακτικά γεύματα και ωράρια ύπνου, συν μερικά συμπληρώματα για να υποστηρίξει τα γονίδια της και συμμετοχή σε διαδικτυακές ομάδες υποστήριξης, η Ρόουζ τελικά δραπέτευσε από τον εθιστικό τρόπο ζωής της.

Το κατά πόσο θα επηρεάσετε την υγεία σας έγκειται στη σχέση μεταξύ των παραλλαγών των γονιδίων και της υγείας του μεταβολισμού του εγκεφάλου. Αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν την αντίδρασή μας στο στρες, την ενέργεια του εγκεφάλου και, εν τέλει, τον κίνδυνο εθιστικής συμπεριφοράς.

Σε έναν εθισμένο εγκέφαλο, οι δίοδοι των κυκλωμάτων επιβράβευσης και τα νευροχημικά φτάνουν σε αφύσικα επίπεδα. Ωστόσο, η σταθερότητα της χημείας του εγκεφάλου παίρνει χρόνο για να επανέλθει και μπορεί να αποκατασταθεί πλήρως μόνο με σταθερές υγιεινές διατροφικές επιλογές για το σώμα και για το μυαλό, που θα επιτρέψουν την επικράτηση μιας μόνιμης αλλαγής μοτίβων συμπεριφοράς.

Τρεις συστάσεις για υγιή γονίδια

1. Ισορροπημένα γεύματα: Καταναλώστε πρωτεΐνες, λιπαρά και φυτικές ίνες σε κάθε γεύμα για να διατηρήσετε τα επίπεδα σακχάρου σταθερά. Στοχεύστε σε τουλάχιστον 3 κούπες λαχανικών χαμηλών σε υδατάνθρακες καθημερινά, για να υποστηρίξετε την υγεία του εντέρου και τον κορεσμό.
2. Αποφύγετε την παράλειψη γευμάτων: Αυτό μπορεί να μειώσει το σάκχαρο στο αίμα και να προκαλέσει την παρορμητική υπερκατανάλωση εθιστικών τροφών.
3. Καθιερώστε μια υγιή ρουτίνα ύπνου: Υιοθετήστε μια ρουτίνα ύπνου που να επιτρέπει στον εγκέφαλό σας να αποβάλει τις τοξίνες και τους ρύπους. Ο επαρκής ύπνος είναι απαραίτητος για τη σταθερότητα του σακχάρου στο αίμα κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις των Epoch Times.

Της Sheridan Genrich

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε