Δευτέρα, 01 Σεπ, 2025

Ο Καναδάς δηλώνει ότι οι δασμοί Τραμπ είναι εμπορικός πόλεμος

Ο πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό λέει ότι η απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ για επιβολή δασμών στον Καναδά με πρόσχημα το φεντανύλ είναι «δικαιολογία» για να καταστρέψει την οικονομία του Καναδά αλλά και να στρώσει τον δρόμο για την «προσάρτηση»

Ο πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό δήλωσε ότι δεν είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο στόχος του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με τους δασμούς που σχετίζονται με την ασφάλεια των συνόρων, οι οποίοι τέθηκαν σε ισχύ στις 4 Μαρτίου. Τα καναδικά προϊόντα που εισάγονται στις Ηνωμένες Πολιτείες υπόκεινται σε υπερφόρο 25%, ενώ οι εισαγωγές ενέργειας επιβαρύνονται με υπερφόρο 10%.

«Νομίζω ότι από αυτά που είπε χθες ο Πρόεδρος Τραμπ, δεν υπάρχει τίποτα που ο Καναδάς ή το Μεξικό μπορούν να κάνουν για να αποφύγουν αυτούς τους δασμούς, υπογραμμίζει πολύ καθαρά αυτό που πολλοί από εμάς υποψιαζόμασταν εδώ και καιρό, ότι αυτοί οι δασμοί δεν αφορούν συγκεκριμένα το φεντανύλ», είπε ο Τριντό σε συνέντευξη Τύπου στην Οτάβα στις 4 Μαρτίου.

Ο πρωθυπουργός σημείωσε πώς ο Τραμπ έγραψε νωρίτερα την ίδια μέρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι οι αμερικανικές τράπεζες δεν έχουν πρόσβαση στην καναδική αγορά. Ο Τριντό ανέφερε ότι οι αμερικανικές τράπεζες δραστηριοποιούνται στον Καναδά. Ωστόσο, ο τομέας της προσωπικής τραπεζικής κυριαρχείται από τις «μεγάλες έξι» καναδικές τράπεζες. «Είναι ένα παράδειγμα ότι δεν μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε τι θέλει, γιατί ακόμα και η δικαιολογία που δίνει σήμερα για αυτούς τους δασμούς, το φεντανύλ, είναι εντελώς αβάσιμη, εντελώς αδικαιολόγητη, εντελώς ψευδής», δήλωσε ο Τριντό.

Ο Τριντό έκανε αυτά τα σχόλια καθώς βρίσκεται στις τελευταίες του μέρες στην εξουσία, με την κούρσα για την ηγεσία των Φιλελευθέρων να ολοκληρώνεται στις 9 Μαρτίου. Η κούρσα θα επιλέξει τον αντικαταστάτη του Τριντό μετά την ανακοίνωση της παραίτησής του τον Ιανουάριο.

Ο Τριντό είχε ανακοινώσει στις 3 Μαρτίου ότι ο Καναδάς απαντά με αντίμετρα, επιβάλλοντας δασμούς 25% που στοχεύουν αμερικανικά προϊόντα αξίας 155 δισεκατομμυρίων καναδικών δολαρίων, με ένα μέρος να τίθεται σε ισχύ στις 4 Μαρτίου και το υπόλοιπο σε 21 ημέρες.

Ο πρωθυπουργός είπε επίσης ότι η κυβέρνησή του εξετάζει τη λήψη μη δασμολογικών μέτρων, χωρίς να δώσει συγκεκριμένες λεπτομέρειες. Ανέφερε ότι αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την αναθεώρηση πρακτικών αγορών και συμβάσεων από αμερικανικές εταιρείες. Συνάντηση με τους περιφερειάρχες διαφόρων περιφερειών θα πραγματοποιηθεί αργότερα σήμερα για να συζητηθεί η κατάσταση, δήλωσε ο Τριντό.

Όταν δημοσιογράφοι τον ρώτησαν αν ο Τραμπ ίσως επιδιώκει να ξεκινήσει εκ νέου διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου Ηνωμένων Πολιτειών-Μεξικού-Καναδά, ο Τριντό είπε: «Δεν είναι ξεκάθαρο τι πραγματικά θέλει».

«Ή ίσως το μόνο ξεκάθαρο είναι αυτό που έχει πει πολλές φορές, ότι ο στόχος του είναι να καταρρεύσει η καναδική οικονομία και μετά να μιλήσει για προσάρτηση», πρόσθεσε. «Αυτό θέλει. Οπότε δεν ξέρω ποιες διαπραγματεύσεις θα μπορούσαμε να κάνουμε τώρα για να τον πείσουμε ότι αυτός δεν είναι ο στόχος του».

Ο Τριντό είχε πει προηγουμένως σε επιχειρηματικό κοινό κεκλεισμένων των θυρών τον Φεβρουάριο ότι πιστεύει πως η κουβέντα του Τραμπ για να γίνει ο Καναδάς η 51η πολιτεία των ΗΠΑ είναι «κάτι πραγματικό».

Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Άμυνας Μπιλ Μπλερ είπε στη συνέχεια ότι τα σχόλια είναι «ανησυχητικά» αλλά δεν αποτελούν «πραγματική απειλή για εμάς».

Από τότε που ο Τραμπ απείλησε για πρώτη φορά στα τέλη Νοεμβρίου να επιβάλει δασμούς στον Καναδά και το Μεξικό για θέματα συνόρων και φεντανύλ, και οι δύο χώρες έχουν λάβει μέτρα για ενίσχυση της ασφάλειας. Ο Καναδάς ανακοίνωσε σχέδιο 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τα σύνορα, με σκοπό την αύξηση της επιτήρησης και της επιβολής, και ακολούθησε το παράδειγμα των ΗΠΑ χαρακτηρίζοντας τα καρτέλ ναρκωτικών και τις συμμορίες του δρόμου ως τρομοκρατικές οργανώσεις.

Παράλληλα με τα μέτρα για την ενίσχυση της ασφάλειας των συνόρων, η Οτάβα υποστηρίζει ότι το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης και της διακίνησης ναρκωτικών στον Καναδά δεν είναι τόσο σοβαρό όσο στο Μεξικό.

Σύμφωνα με στοιχεία της Υπηρεσίας Τελωνείων και Προστασίας των Συνόρων των ΗΠΑ (CBP) για το οικονομικό έτος 2024, 18 κιλά φεντανύλ κατασχέθηκαν στα βόρεια σύνορα, σε σύγκριση με 9.5 τόνους στα νοτιοδυτικά σύνορα. Η κυβέρνηση Τραμπ υποστηρίζει ότι οποιαδήποτε ποσότητα φεντανύλ περνά στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι αποδεκτή.

«Ξέρετε, ο κόσμος λέει: “Ω, είναι μόνο μια μικρή ποσότητα οπιοειδών, σκοτώνουν μόνο 75.000 Αμερικανούς, δεν πρέπει να ανησυχείτε γι’ αυτό”. Ο πρόεδρος δεν πρόκειται να το δεχτεί έτσι απλά», δήλωσε ο υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ Χάουαρντ Λούτνικ στο CNBC στις 4 Μαρτίου.

«Αυτά τα πράγματα πρέπει να σταματήσουν και χρειαζόμαστε ουσιαστική μείωση των θανάτων από οπιοειδή, αυτό είναι που λέει ο πρόεδρος. Δεν πρόκειται για εμπορικό πόλεμο».

Ο Λούτνικ πρόσθεσε ότι αν ο Καναδάς και το Μεξικό αποδείξουν στον Τραμπ ότι έχουν σταματήσει τη ροή του φεντανύλ, τότε οι δασμοί θα μπορούσαν να αρθούν.

Στοιχεία της CBP δείχνουν ότι  2.2 κιλά φεντανύλ κατασχέθηκαν στον τομέα των βορείων συνόρων τον Νοέμβριο, 500 γραμμάρια τον Δεκέμβριο και 13 γραμμάρια τον Ιανουάριο.

Είναι το Πακιστάν ο προάγγελος της αποτυχίας του κινεζικού BRI;

Σχολιασμός

Επειδή τα ανθρακωρυχεία εκπέμπουν μεγάλες ποσότητες δηλητηριώδους μονοξειδίου του άνθρακα, οι ανθρακωρύχοι παλαιότερα έπαιρναν μαζί τους ένα καναρίνι σε κλουβί. Ο ευαίσθητος οργανισμός του πτηνού υπέκυπτε στα αυξανόμενα επίπεδα αερίου πολύ πριν από τους ανθρακωρύχους, προειδοποιώντας τους εγκαίρως. Το Πακιστάν, ως πρώιμος και ενθουσιώδης συμμετέχων στο BRI, υφίσταται πρώτο τις συνέπειες, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τις άλλες χώρες που συμμετέχουν στην κινεζική πρωτοβουλία.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Πακιστάν σχετίζεται με το ενεργειακό δίκτυο που κατασκευάστηκε για τη χώρα από την πρωτοβουλία BRI, γνωστή και ως «Μία ζώνη, ένας δρόμος». Το δίκτυο ήταν εξαιρετικά ακριβό εξαρχής και, επειδή η Κίνα κατασκεύασε πολύ μεγαλύτερη παραγωγική δύναμη από όση χρειάζεται το Πακιστάν, το χρέος που τώρα αντιμετωπίζει η χώρα είναι απλά μη βιώσιμο.

Δεν πρόκειται απλώς για μια ατυχή, λανθασμένη εκτίμηση – κάτι που συμβαίνει στις διεθνείς επενδύσεις. Αντίθετα, είναι χαρακτηριστικό του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το σχέδιο του Πεκίνου.

Στο πλαίσιο της BRI, το Πεκίνο προσεγγίζει λιγότερο ανεπτυγμένα κράτη και προτείνει να κατασκευάσει υποδομές που, θεωρητικά, θα τα βοηθήσουν να αναπτυχθούν οικονομικά, προσφέροντας δάνεια για τη χρηματοδότηση του έργου, πάντα από κινεζικές κρατικές τράπεζες. Επιπλέον, αναθέτει σε κινεζικές εργολαβικές εταιρείες την κατασκευή και σε κινεζική διαχείριση τη λειτουργία του έργου μετά την ολοκλήρωσή του.

Όλα τα πλεονεκτήματα βρίσκονται στην πλευρά του Πεκίνου. Εάν, για οποιονδήποτε λόγο, η χώρα-αποδέκτης δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις οικονομικές της υποχρεώσεις, η ιδιοκτησία του έργου μεταβιβάζεται στο Πεκίνο. Ακόμη και αν η χώρα αποπληρώσει το δάνειο, παραμένει εξαρτημένη από την Κίνα για τη διαχείριση και τη συντήρηση του έργου.

Υπάρχει και άλλο ένα πρόβλημα. Λόγω του ότι οι κινεζικές αρχές επιλέγουν τα έργα κυρίως για πολιτικούς και διπλωματικούς λόγους, και όχι για οικονομικούς, τα έργα συχνά δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της χώρας-αποδέκτη: είναι ή υπερβολικά μεγάλα ή πολύ μικρά. Επιπλέον, καθώς χρησιμοποιούνται τα χρήματα της χώρας-αποδέκτη μέσω δανείου, η Κίνα έχει μικρό κίνητρο να προσαρμόσει τα έργα στις πραγματικές ανάγκες. Οι χώρες που προσεγγίζονται από το Πεκίνο δεν έχουν συνήθως την ικανότητα να αξιολογήσουν με ακρίβεια τις οικονομικές τους ανάγκες.

Για το Πακιστάν, η πρόταση της Κίνας πριν από μία δεκαετία φαινόταν ελκυστική. Η χώρα είχε έλλειμμα στην ηλεκτροπαραγωγή. Η Κίνα κατασκεύασε μια σειρά από εργοστάσια άνθρακα, ηλιακής και υδροηλεκτρικής ενέργειας, με συνολικό κόστος περίπου 25 δισ. δολαρίων, ποσό τεράστιο για το Πακιστάν. Εκτός από την υποχρέωση αποπληρωμής του δανείου σε μόλις 10 χρόνια, το Πακιστάν δεσμεύτηκε να αγοράζει όλη την ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγουν οι κινεζικές μονάδες για τα επόμενα 40 χρόνια και υποσχέθηκε σε κινεζικές κρατικές εταιρείες απόδοση 34% στην επένδυση.

Ήταν προφανές από την αρχή ότι το Πακιστάν δεν θα μπορούσε ποτέ να τηρήσει αυτούς τους όρους. Επειδή οι υπολογισμοί ήταν πολιτικοί και διπλωματικοί, η Κίνα κατασκεύασε πολύ μεγαλύτερη παραγωγική ικανότητα από όση θα χρειαστεί το Πακιστάν για πολλά χρόνια, κατά κάποιες εκτιμήσεις έως και 40% επιπλέον. Ωστόσο, οι όροι υποχρεώνουν το Πακιστάν να αγοράζει όλη την παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια.

Για να ανταποκριθεί στις οικονομικές του υποχρεώσεις, το Πακιστάν αύξησε την τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας σε επίπεδα υψηλότερα ακόμα και από αυτά που έχουν ανεπτυγμένες και πλουσιότερες χώρες. Έτσι, η ηλεκτρική ενέργεια για μερικά φώτα, ένα μικρό ψυγείο και μερικούς ανεμιστήρες μπορεί να κοστίζει σε μια πακιστανική οικογένεια περίπου 60 ευρώ τον μήνα, ποσό ιδιαίτερα υψηλό δεδομένου ότι το κατά κεφαλήν εισόδημα της χώρας ανέρχεται σε περίπου 125 ευρώ τον μήνα.

Το Πακιστάν έχει ήδη καθυστέρηση πληρωμών ύψους 1 δισ. δολαρίων προς τις κινεζικές κρατικές τράπεζες, ενώ οφείλει επιπλέον 9 δισ. δολάρια για δύο νέα κινεζικά πυρηνικά εργοστάσια.

Το Πακιστάν βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από τις περισσότερες άλλες χώρες που συμμετέχουν στην BRI, κυρίως επειδή ήταν ένας από τους πρώτους συμμετέχοντες, όχι επειδή οι συμφωνίες με άλλες χώρες είναι διαφορετικές. Ήδη, η Σρι Λάνκα έχει χρεοκοπήσει, ενώ αρκετές αφρικανικές χώρες αναγκάστηκαν να επαναδιαπραγματευτούν τους όρους των δανείων. Πρόσφατα, ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ αναγκάστηκε να υποσχεθεί επιπλέον χρηματοδότηση στην Αφρική για να αποτρέψει την αποχώρηση ορισμένων συμμετεχόντων από το πρόγραμμα.

Εάν το Πακιστάν είναι ενδεικτικό, το σχέδιο της BRI έχει θεμελιώδεις αδυναμίες. Ακόμη χειρότερα, οι οικονομικές δυσκολίες των συμμετεχόντων χωρών θα μπορούσαν να επιβαρύνουν τις κινεζικές τράπεζες και εργολαβικές εταιρείες, σε μια περίοδο που η ίδια η κινεζική οικονομία, με το υψηλό της χρέος και την υποτονική της ανάπτυξη, δεν έχει την πολυτέλεια για τέτοιου είδους πιέσεις.

Του Milton Ezrati

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Εκτίναξη των μετοχών αμυντικών βιομηχανιών στην Ευρώπη

Οι μετοχές των ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών σημείωσαν σημαντική άνοδο λόγω των αυξημένων προοπτικών στρατιωτικών δαπανών από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αγορά αντέδρασε στη σύνοδο κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών, όπου συζητήθηκε η ενίσχυση των αμυντικών δαπανών προς στήριξη της Ουκρανίας, οδηγώντας σε ράλι μετοχών για ορισμένες από τις μεγαλύτερες αμυντικές εταιρείες της Ευρώπης.

Συγκεκριμένα, στις 3 Μαρτίου, οι μετοχές της Rheinmetall, της μεγαλύτερης γερμανικής αμυντικής εταιρείας, σημείωσαν άνοδο 13,7%, ενώ της Leonardo στο Μιλάνο αυξήθηκαν κατά 16%. Η γαλλική Thales ενισχύθηκε κατά 16%, ενώ η βρετανική BAE Systems κατέγραψε άνοδο 14,5%.

Η άνοδος αυτή ώθησε τον δείκτη STOXX Aerospace and Defence, ο οποίος περιλαμβάνει ευρωπαϊκές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της άμυνας, σε αύξηση 1,1%, αγγίζοντας ιστορικό υψηλό. Παράλληλα, ο γερμανικός δείκτης DAX σημείωσε τη μεγαλύτερη ημερήσια άνοδο από τον Νοέμβριο του 2022, κλείνοντας σε επίπεδο ρεκόρ, όπως και ο βρετανικός FTSE.

Αναλυτές επισημαίνουν ότι η άνοδος της αγοράς οφείλεται στην αισιοδοξία για την αύξηση των αμυντικών δαπανών, αλλά και στη δυνατότητα επίτευξης ενός ειρηνευτικού σχεδίου, το οποίο όχι μόνο ενισχύει τις αμυντικές μετοχές αλλά και δημιουργεί ευρύτερη θετική δυναμική.

Η σύνοδος κορυφής της 2ας Μαρτίου στο Λονδίνο πραγματοποιήθηκε λίγο μετά τη συνάντηση του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο στις 28 Φεβρουαρίου, η οποία κατέληξε σε έντονη συζήτηση. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, φέρεται να είπε στους Ευρωπαίους ηγέτες ότι πρέπει να ενισχύσουν τη στρατιωτική υποστήριξή τους προς την Ουκρανία εν όψει μιας ειρηνευτικής συμφωνίας με τη Ρωσία.

Οι αναλυτές εκτιμούν ότι οι πρόσφατες εξελίξεις έχουν επιταχύνει δραστικά την κατεύθυνση της ΕΕ προς αυξημένες αμυντικές δαπάνες. Αναφορά της JPMorgan τον Μάρτιο του περασμένου έτους εκτιμούσε ότι ο κύκλος επανεξοπλισμού της Ευρώπης θα διαρκέσει τουλάχιστον μία δεκαετία, ενώ τη Δευτέρα οι αναλυτές της τράπεζας τόνισαν ότι τα γεγονότα των τελευταίων δύο εβδομάδων έχουν ενισχύσει ακόμη περισσότερο αυτή την πρόβλεψη. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι 30 ευρωπαϊκές χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ αναμένεται σύντομα να δεσμευθούν σε πολύ υψηλότερες αμυντικές δαπάνες.

Ο Πίτερ Σάφρικ, στρατηγικός αναλυτής της RBC Capital Markets Global Macro, σημείωσε ότι πρόκειται για σημείο καμπής, καθώς η Ευρώπη αντιλαμβάνεται πως πρέπει να ρίξει μεγαλύτερο βάρος στην άμυνα και την ασφάλεια. Παράλληλα, επεσήμανε ότι οι γερμανικές εκλογές άνοιξαν τον δρόμο για αυξημένες δαπάνες και ότι η ένταση μεταξύ Ζελένσκι και Τραμπ επιτάχυνε τις εξελίξεις.

Ο Φρανσουά Σαβαρί, επικεφαλής επενδύσεων στη Genvil Wealth Management, τόνισε ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο και ότι οι πιέσεις προς τους ηγέτες της να δράσουν αυξάνονται.

Η νέα κυβέρνηση της Γερμανίας, υπό την ηγεσία του Φρίντριχ Μερτς, καλείται να αναθεωρήσει το αποκαλούμενο «φρένο χρέους», ώστε να αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες και να επιτρέψει μια άνευ προηγουμένου μεταπολεμική αύξηση των στρατιωτικών δαπανών. Ωστόσο, μια τέτοια μεταρρύθμιση απαιτεί πλειοψηφία δύο τρίτων στο γερμανικό κοινοβούλιο.

Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank, Ρόμπιν Βίνκλερ, δήλωσε ότι στη Γερμανία συντελείται μια «μεταβολή προτύπου». Η ΕΕ εκτιμά ότι απαιτούνται επενδύσεις ύψους 500 δισεκατομμυρίων ευρώ την επόμενη δεκαετία, με μεγάλες δανειοληψίες να αναμένονται για τη χρηματοδότηση αυτών των δαπανών.

Σύμφωνα με τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ, τα κράτη-μέλη οφείλουν να διατηρούν το δημόσιο έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος κάτω από το 60% του ΑΕΠ. Ωστόσο, οκτώ από τα 27 κράτη-μέλη, συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Πολωνίας, βρίσκονται ήδη υπό επίσημη επίπληξη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για παραβίαση του ορίου του 3%.

Στις 14 Φεβρουαρίου, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, συμφώνησε να χαλαρώσει τους δημοσιονομικούς κανόνες προκειμένου να επιτραπούν επιπλέον αμυντικές δαπάνες. Κατά τη διάρκεια ομιλίας της στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, τόνισε ότι η Ευρώπη πρέπει να δραστηριοποιηθεί πιο έντονα όσον αφορά την ασφάλειά της και να αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες.

Του Owen Evans

Με τη συμβολή των Chris Summers, Guy Birchall και Reuters

Κ. Γιαζιτζόγλου, πρόεδρος ΣΜΕ: Σε νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης εντός πενταετίας μπορούν να οδηγήσουν την Ελλάδα οι κρίσιμες και στρατηγικές ορυκτές ύλες

Σε ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, το οποίο θα μπορούσε να προσφέρει στην Ελλάδα σε ορίζοντα πενταετίας ακόμη και δεσπόζουσα θέση σε ζητήματα τεχνολογικών εξελίξεων, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα οι κρίσιμες και στρατηγικές ορυκτές ύλες, δηλώνει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων και διευθύνων σύμβουλος της Geohellas, Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου.

Ως παράδειγμα αυτού παραθέτει ο κος Γιαζιτζόγλου την υπόθεση του γαλλίου, λέγοντας ότι σε περίπτωση που όντως υλοποιηθεί η εξαγγελία της Κίνας για την επιβολή περιορισμών στις εξαγωγές του συγκεκριμένου ορυκτού, η επένδυση που προωθεί η Metlen στην εξόρυξη βωξίτη, από τον οποίο προέρχεται το γάλλιο, θα παρείχε τη δυνατότητα στη χώρα μας να καλύψει πλήρως τις ανάγκες της Ευρώπης στο συγκεκριμένο ορυκτό, η χρήση του οποίου είναι καταλυτική σε νέες τεχνολογικές εφαρμογές με προηγμένους ημιαγωγούς.

Αντίστοιχα, ο κος Γιαζιτζόγλου αναφέρει τις επενδύσεις της Ελληνικός Χρυσός στη Χαλκιδική, τις ερευνητικές εργασίες από την ιδιωτική εταιρεία που έχει μισθώσει τα δικαιώματα στους Μολάους και τον διαγωνισμό για τη μίσθωση των δικαιωμάτων έρευνας στη Χίο. Επενδύσεις όπως αυτές, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων στον υπόλοιπο εξορυκτικό κλάδο της χώρας μας (βιομηχανικά ορυκτά, μάρμαρα και δομικά υλικά) θα μπορούσαν να διπλασιάσουν το οικονομικό αποτύπωμα του μεταλλευτικού κλάδου, ο οποίος σήμερα εισφέρει περί το 2% του ΑΕΠ της χώρας και 50.000 – υψηλότερα του μέσου όρου αμειβόμενες – θέσεις εργασίας, εκτός αστικών κέντρων.

Σημειώνει δε ότι στα παραπάνω δεν περιλαμβάνεται η τυχόν εκμετάλλευση υδρογονανθράκων ή της γεωθερμίας ούτε η αλλαγή πολιτικής στο θέμα του λιγνίτη, η εκμετάλλευση του οποίου εκτιμά ότι τεχνικοοικονομικά έχει ακόμη περιθώριο αξιοποίησης, εάν η οικονομική αποτίμηση των ρύπων γίνει με πιο ρεαλιστικό τρόπο. Κάτι το οποίο άπτεται πολιτικών αποφάσεων εκ μέρους της Ευρώπης.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξη που παραχώρησε ο κος Γιαζιτζόγλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον Νίκο Δρόσο.

Σπάνιες γαίες: περί τίνος ακριβώς πρόκειται;

Οι σπάνιες γαίες είναι μία κατηγορία ορυκτών του περιοδικού πίνακα οι οποίες έχουν βρει τα τελευταία χρόνια κάποιες χρήσεις σε τεχνολογικές εφαρμογές. Οι σπάνιες γαίες είναι μία υποκατηγορία των στρατηγικών και κρίσιμων ορυκτών. Σήμερα γίνεται λάθος χρήση του όρου ‘σπάνια’ για να χαρακτηριστούν άλλα ορυκτά, τα οποία είναι μεν κρίσιμα και στρατηγικά αλλά τυπικά δεν ανήκουν στην κατηγορία των σπανίων γαιών.

Εν προκειμένω…

Εν προκειμένω, λοιπόν, στην τελευταία λίστα κρίσιμων και στρατηγικών ορυκτών που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή περιλαμβάνονται 33 μεμονωμένα ορυκτά και ως 34ο η οικογένεια των σπάνιων γαιών.

Είναι όντως σπάνιες;

Όχι δεν είναι. Ο όρος ‘σπάνιες γαίες’ προκύπτει από δυο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι έως σήμερα ήταν ‘αδιάφορες’ ως προς τη χρήση τους, άρα δεν είχε επενδυθεί αρκετός κόπος στην έρευνα και ο δεύτερος είναι ότι συνήθως δεν απαντώνται σε μεγάλα κοιτάσματα. Εξηγώ. Ένα ορυκτό μπορεί να λέμε ότι είναι στον φλοιό της γης σε ποσοστό 0,1% και αυτό είναι μεγάλο ποσοστό. Αυτό το 0,1% μπορεί να είναι ισοκατανεμημένο ή μπορεί να είναι συγκεντρωμένο σε κοιτάσματα. Αν είναι συγκεντρωμένο σε κοιτάσματα είναι πολύ πιο εύκολο και πολύ πιο οικονομικό να το βγάλεις. Αν είναι από ένας κόκκος σε κάθε στρέμμα, στην πράξη ενώ δεν είναι καθόλου σπάνιο, είναι σπάνιο να το αποκτήσεις διότι πρέπει να εξορύξεις 1000 κιλά γης για να πάρεις 1 γραμμάριο ορυκτού. Παράδειγμα αυτού είναι το περίφημο γάλλιο, το οποίο ενώ δεν είναι σπάνιο, μπορεί μόνο να «συμπραχθεί» μαζί με τον βωξίτη και το αλουμίνιο, επειδή δεν σχηματίζει κοιτάσματα.

Στην Ελλάδα υπάρχουν;

Στην Ελλάδα έχουμε εμφανίσεις σπάνιων γαιών στην Β. Ελλάδα, κυρίως στην περιοχή Ανατ. Μακεδονίας και Θράκης.

Είναι αξιοποιήσιμες;

Δεν το γνωρίζουμε θα πρέπει να γίνουν γεωλογικές έρευνες.

Από τις μέχρι τώρα έρευνες πόσο αισιόδοξοι είμαστε ως προς αυτό;

Δεν μπορεί κανείς να το πει αυτό. Είναι δύσκολο να απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση κάποιος. Οι σπάνιες γαίες όμως είναι ένα μικρό κομμάτι του συνόλου των κρίσιμων και στρατηγικών ορυκτών. Από αυτά της λίστας αρκετά υπάρχουν στην Ελλάδα είτε ως γνωστά κοιτάσματα είτε και ως εκμεταλλεύσεις που λειτουργούν, όπως πχ ο βωξίτης και το γάλλιο στη Στ. Ελλάδα, τα μεικτά θειούχα στη Χαλκιδική, τα κοιτάσματα αντιμονίου σε Χίο και Χαλκιδική, το γερμάνιο στους Μολάους και ενδεχομένως το βολφράμιο, επίσης στην Πελοπόννησο.

Η ύπαρξη αυτών των κοιτασμάτων είναι αξιοποιήσιμη και συνολικά τι σημαίνει αυτό το γεγονός για τη χώρα;

Η οικονομική σημασία κάποιων κοιτασμάτων είναι πολύ σημαντική, όπως για παράδειγμα των κοιτασμάτων βωξίτη και γαλλίου και των κοιτασμάτων της Χαλκιδικής. Πέρα όμως από την απόλυτη αξία τους, τα ορυκτά αυτά θα πρέπει να ιδωθούν στα πλαίσια των νέων τεχνολογικών αναγκών και των νέων γεωπολιτικών ισορροπιών. Τα κρίσιμα και στρατηγικά ορυκτά είναι πρώτες ύλες από τις οποίες εξαρτάται σχεδόν η οποιαδήποτε νέα τεχνολογία, όπως ημιαγωγοί, τεχνολογίες ΑΠΕ, επικοινωνιών, διαστημική και αεροδιαστημική, ιατρικές τεχνολογίες κ.ά. Αυτό σημαίνει ότι ενώ η εμπορική αξία ενός τέτοιου ορυκτού μπορεί να είναι σχετικά μικρή, πιθανά αποτελεί καταλύτη για ένα νέο τεχνολογικό μοντέλο με υπερπολλαπλάσια αξία.

Μπορούμε να οδηγηθούμε σε ένα νέο οικονομικό μοντέλο βάσει αυτών των ορυκτών;

Ναι, μπορούμε, εάν σκεφτεί κανείς το παράδειγμα της τεχνητής νοημοσύνης. Είναι γνωστό ότι η ταχύτητα και η ποιότητα των επομένων γενεών τεχνητής νοημοσύνης εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό και από τους μικροεπεξεργαστές στους οποίους θα βασίζονται. Εάν η μονοπωλιακή κατοχή μίας πρώτης ύλης δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον να εξελίξει αυτούς τους μικροεπεξεργαστές, προφανώς αυτό τον βάζει σε δεσπόζουσα θέση στην τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης.

Η Ελλάδα, ούτως εχόντων των πραγμάτων, πόσο κοντά μπορεί να φθάσει σε αυτή τη θέση;

Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το γάλλιο. Η Ευρώπη εξαρτάται πλήρως για αυτήν την πρώτη ύλη από την Κίνα, η οποία το 2023 δήλωσε επισήμως ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να επιβάλει περιορισμούς στις εξαγωγές. Σε μία τέτοια περίπτωση, η Ευρώπη θα είχε σοβαρό πρόβλημα σε διάφορες τεχνολογικές εφαρμογές στις οποίες χρησιμοποιείται το γάλλιο. Να σημειώσουμε ότι από τη φύση του το γάλλιο δεν μπορεί να παραχθεί ανεξάρτητα, παρά μόνον να συμπαραχθεί με το αλουμίνιο. Με την ολοκλήρωση της επένδυσης που έχει εξαγγελθεί από τη Metlen θα καλυφθούν πλήρως οι σημερινές ανάγκες της Ευρώπης σε γάλλιο.

Σε σχέση με τον περίγυρο, την Ευρώπη, κρίνετε ότι μπορεί η Ελλάδα να αποκτήσει μία τέτοια θέση; Διαθέτουν, δηλαδή άλλες χώρες αποθέματα αυτού του είδους;

Οι κρίσιμες και στρατηγικές πρώτες ύλες ελέγχονται σε υπερθετικό βαθμό από την Κίνα και την ομάδα των Brics. Από τις 34 κρίσιμες και στρατηγικές πρώτες ύλες, η διευρυμένη ομάδα των Brics ελέγχει τις 20 σε ποσοστό από 70 έως 100% και άλλες 6 σε ποσοστό άνω του 50%. Στην απέναντι πλευρά, η ΕΕ όχι μόνον δεν ελέγχει καμία από τις 34 αλλά δεν έχει καν αυτάρκεια σε καμία από τις 34. Δυστυχώς, αυτό έχει επισημανθεί στις Βρυξέλλες εδώ και 20 χρόνια, αλλά οι αρμόδιοι μάλλον κώφευσαν.

Τι θα μπορούσαν να κάνουν, τότε και τώρα;

Αυτή η απόλυτη κυριαρχία σε στρατηγικές πρώτες ύλες είναι αποτέλεσμα ενός σχεδίου το οποίο έχει εκπονηθεί και εφαρμόζεται για σχεδόν 3 δεκαετίες και το οποίο ουδέποτε η απέναντι πλευρά απέκρυψε. Σαν παράδειγμα να αναφέρουμε ότι μόνον τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο του 2024, η κινεζική κυβέρνηση δαπάνησε 25 δισ. δολ. για αγορά κοιτασμάτων πρώτων υλών σε τρίτες χώρες. Η Ευρώπη αφυπνίστηκε στις δώδεκα και πέντε και το 2023 εξέδωσε την πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία της για το θέμα των ορυκτών πρώτων υλών, η οποία όπως επανειλημμένα έχουν δηλώσει οι πανευρωπαϊκοί φορείς του κλάδου δεν είναι παρά ένα μικρό, δειλό, πρώτο βήμα.

Η κατάσταση στην Ελλάδα πώς έχει;

Η εξορυκτική βιομηχανία στην Ελλάδα ήταν πάντα ένας δυναμικός κλάδος με ιδιαίτερα αξιόλογη συνεισφορά τόσο στην οικονομία όσο και στη γεωπολιτική θέση της χώρας. Από την παραγωγή των ορυκτών (πέραν των ενεργειακών ορυκτών, άνθρακες, υδρογονάνθρακες, λιγνίτες, κλπ.) εξάγεται πάνω από το 50%. Η εξορυκτική δραστηριότητα σήμερα συμμετέχει έμμεσα και άμεσα κατά 2% στο ΑΕΠ και εισφέρει περίπου 50.000 θέσεις εργασίας, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι η μέση αμοιβή είναι αρκετά υψηλή και οι θέσεις αυτές είναι κυρίως εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων.

Άρα, στην υπόθεση στρατηγικά και κρίσιμα ορυκτά ποιος είναι ο ρόλος της χώρας μας;

Στην Ελλάδα, αυτήν τη στιγμή, εξελίσσεται η επένδυση της Ελληνικός Χρυσός στη Χαλκιδική ενώ έχει ήδη εξαγγελθεί μία εξίσου σημαντική επένδυση της Metlen στη Στερεά Ελλάδα. Παράλληλα προχωρούν οι ερευνητικές εργασίες από την ιδιωτική εταιρεία που έχει μισθώσει τα δικαιώματα στους Μολάους, ενώ τρέχει και ο διαγωνισμός για τη μίσθωση των δικαιωμάτων έρευνας στη Χίο.

Τα οικονομικά μεγέθη αυτής της υπόθεσης;

Ο Σύνδεσμος έχει εκτιμήσει ότι η ωρίμανση αυτών των επενδύσεων σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων στον υπόλοιπο εξορυκτικό κλάδο της χώρας μας (βιομηχανικά ορυκτά, μάρμαρα και δομικά υλικά) μπορεί σε ορίζοντα 5ετίας να διπλασιάσει το οικονομικό αποτύπωμα του κλάδου. Άρα έως και 4% του ΑΕΠ, άλλες 40-50 χιλιάδες θέσεις εργασίας και βεβαίως μεγάλο κομμάτι εξαγωγών. Να σημειώσουμε ότι στα παραπάνω δεν περιλαμβάνεται η τυχόν εκμετάλλευση υδρογονανθράκων ή της γεωθερμίας ή η αλλαγή πολιτικής στο θέμα του λιγνίτη.

Έχει κλείσει η υπόθεση λιγνίτης για τη χώρα μας;

Σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις, ναι. Τεχνικοοικονομικά πιστεύουμε ότι ακόμη υπάρχει περιθώριο αξιοποίησης, εφόσον η οικονομική αποτίμηση των ρύπων γίνει με πιο ρεαλιστικό τρόπο. Είναι πολύ απλό. Ο λιγνίτης έχει καταστεί ασύμφορος διότι ο ρύπος έχει αυτήν τη στιγμή από 80 έως 100 ευρώ ο τόνος. Αυτή η τιμή έχει προκύψει μέσα από πολιτικές αποφάσεις . Το κόστος των ρύπων ιστορικά κυμαινόταν από 5 έως 20 ευρώ ο τόνος, μέχρι το 2019. Με αυτές τις τιμές σήμερα η παραγωγή ενέργειας από το εργοστάσιο της Πτολεμαΐδας 5 θα κόστιζε λιγότερο από το μισό από όσο κοστίζει από το φυσικό αέριο.

Ο κλάδος γιορτάζει φέτος τα 100 του χρόνια. Πώς ατενίζει το μέλλον;

Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υφίσταται παραγωγή αγαθών χωρίς πρώτες ύλες. Συνεπώς η δραστηριοποίηση του εξορυκτικού κλάδου δεν μπορεί να ιδωθεί μόνον από πλευράς οικονομικής σημασίας. Εφόσον αυτό γίνει κατανοητό, η ανάπτυξη των εξορυκτικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα είναι μονόδρομος.

Πηγή: Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ)

Ο IMEC και η Ελλάδα: Το γεωπολιτικό στοίχημα στο νέο εμπορικό σταυροδρόμι

Ο Οικονομικός Διάδρομος Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (India-Middle East-Europe Corridor – IMEC) είναι ένα φιλόδοξο έργο που στοχεύει στη δημιουργία μιας εμπορικής και ενεργειακής γέφυρας μεταξύ Ασίας, Μέσης Ανατολής και Ευρώπης.

Στις 9 Σεπτεμβρίου 2023, στη σύνοδο κορυφής των G-20 στο Νέο Δελχί, υπογράφηκε Μνημόνιο Συνεργασίας (Memorandum of Understanding – MοU) μεταξύ των ΗΠΑ, Ινδίας, Ευρωπαϊκής Ένωσης, Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Σαουδικής Αραβίας και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για την ίδρυση του IMEC.

Ο διάδρομος αυτός αναμένεται να ενισχύσει την παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, προσφέροντας εναλλακτικές διαδρομές εμπορίου και ενέργειας, προάγοντας τις μεταφορές μεταξύ Ευρώπης και Ασίας μέσω ναυτιλιακών και σιδηροδρομικών δικτύων.

«Η συμμετοχή της Ελλάδας στον IMEC είναι πρωτίστως γεωπολιτικό ζήτημα και δευτερευόντως οικονομικό, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα κέρδη δεν θα είναι σαφώς μεγαλύτερα από την υφιστάμενη κατάσταση», δηλώνει στην Ερoch Times ο γεωπολιτικός αναλυτής Αλέξανδρος Ιτιμούδης.

Γεωπολιτικές προκλήσεις και η σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας

Το σχέδιο IMEC θεωρείται η αμερικανική απάντηση στην κινεζική πρωτοβουλία Belt and Road (BRI), γνωστή και ως «Μία ζώνη, ένας δρόμος» ή «Νέος Δρόμος του Μεταξιού», που η Κίνα ξεκίνησε το 2013. Η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του ανταγωνισμού, με το λιμάνι του Πειραιά να αποτελεί το «μήλον της έριδος».

«Η αντιπαλότητα ΗΠΑ-Κίνας θα μας απασχολήσει καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης Τραμπ, μιας και ο Αμερικανός πρόεδρος έχει θέσει τον ανταγωνισμό απέναντι στην Κίνα ως την προμετωπίδα της πολιτικής του», επισημαίνει ο κος Ιτιμούδης . «Ο ανταγωνισμός αυτός θα διεξαχθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου και έχει κυρίως εμπορικό χαρακτήρα.»

Το δίλημμα του Πειραιά και το κινεζικό εμπόδιο

Το λιμάνι του Πειραιά ως βασική πύλη προς την Ευρώπη, υπό τη διαχείριση της κινεζικής Cosco από το 2016, αποτελεί το ισχυρότερο χαρτί της Ελλάδας στο έργο του IMEC.

Η παρουσία της κινεζικής Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, με ποσοστό 67% του ΟΛΠ, δημιουργεί ένα περίπλοκο γεωπολιτικό πάζλ για την Ελλάδα. Η Cosco αποτελεί κομμάτι της κινεζικής στρατηγικής BRI, ενώ ταυτόχρονα ο Πειραιάς ως βασική πύλη προς την Ευρώπη – αποτελεί το μεγαλύτερο λιμάνι της Ανατολικής Ευρώπης – θα μπορούσε να είναι βασικό σημείο εισόδου των εμπορευμάτων από την Ινδία στην Ευρώπη μέσω του IMEC.

«Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, σε ότι αφορά τον IMEC, διαθέτει ένα εμπόδιο, αυτό της Cosco, στο πολύ σημαντικό λιμάνι του Πειραιά» αναφέρει ο αναλυτής. «Θεωρώ δεδομένο πως στο μέλλον θα τεθεί το ζήτημα της παρουσίας ή μη της συγκεκριμένης εταιρείας, εάν η Ελλάδα θελήσει να αποτελέσει εξέχον μέρος του συγκεκριμένου σχεδίου.»

Το δίλημμα για την ελληνική πλευρά είναι ξεκάθαρο: « Η Ελλάδα θα έρθει στο δίλημμα  να αφήσει απείραχτη την Cosco ή να ενεργήσει όπως η Ιταλία και το Ισραήλ, που επέλεξαν να έρθουν σε ρήξη με τους Κινέζους και να στηρίξουν εξ ολοκλήρου το εγχείρημα του IMEC», τονίζει ο κος Ιτιμούδης. «Θεωρώ πως η χώρα μας δεν θα έχει περιθώρια για ελιγμούς. Η Ελλάδα θα κληθεί να πάρει μία σταθερή απόφαση και να έρθει σε ρήξη με μια πλευρά αναγκαστικά.»

Ο ανταγωνισμός με Ιταλία και Τουρκία

Η Ελλάδα δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο το γεωπολιτικό δίλημμα, αλλά και τον άμεσο ανταγωνισμό με γειτονικές χώρες που επιδιώκουν παρόμοιο ρόλο.

«Η Ελλάδα βρίσκεται σε εμπορικό ανταγωνισμό με την Ιταλία, η οποία ανέκαθεν αποτελούσε αντίπαλο της χώρας», επισημαίνει ο αναλυτής. « Η Ιταλία δήλωσε πως κάνει στροφή από τον BRI προς τον ΙΜΕC και μάλιστα έχει ήδη υπογράψει συμφωνίες με την Ινδία στον τομέα της ναυπηγοεπισκευαστικής.»

Η γειτονική χώρα προωθεί το λιμάνι της Τεργέστης ως βασική είσοδο εμπορευμάτων στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα και η Τουρκία ενισχύει τη θέση της με το λιμάνι της Σμύρνης και τη σιδηροδρομική σύνδεση με την κεντρική Ασία.

Οι αδυναμίες στις υποδομές

Μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις για την Ελλάδα είναι η κατάσταση των υποδομών της. Το σιδηροδρομικό δίκτυο παραμένει ο αδύναμος κρίκος, καθώς μόνο το 40% του δικτύου των 2.500 χιλιομέτρων είναι ηλεκτροδοτημένο, με τις μέσες ταχύτητες εμπορευμάτων να υστερούν στα 50 χλμ/ώρα σε σύγκριση με 80-100 χλμ/ώρα στη Δυτική Ευρώπη.

«Σε επίπεδο υποδομών σαφώς και χρειάζεται άμεση βελτίωση και επέκταση το σιδηροδρομικό δίκτυο, το οποίο όντως αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα», παραδέχεται ο κος Ιτιμούδης.

Ο διττός ρόλος της Ελλάδας

Παρά τις προκλήσεις, ο ρόλος της Ελλάδας στο νέο σχήμα μπορεί να είναι καθοριστικός.

«Ο βασικός ρόλος της Ελλάδας σε ένα τέτοιο έργο θα είναι αυτός του κόμβου αφ’ ενός και αφ’ ετέρου του παρόχου ασφαλείας μέσω στρατιωτικής διασύνδεσης μέσω των F35, τα οποία διαθέτουν το Ισραήλ και η Ιταλία, και αναμένεται να αποκτήσει και η Ινδία. Επομένως ο ρόλος της Ελλάδας είναι διττός», εξηγεί ο αναλυτής.

«Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα τη δεδομένη στιγμή είναι να επιβεβαιώσει τη θέση της, διότι γεωγραφικά αποτελεί ήδη μέρος του IMEC. Το παιχνίδι πλέον έχει ανοίξει και η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ικανότητες προβολής ισχύος σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο με τις όποιες προκλήσεις (βλ. Τουρκία) αυτό επιφυλάσσει.»

Οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν

Για να ενισχύσει τη θέση της στο σχέδιο IMEC, η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε συγκεκριμένες κινήσεις, σύμφωνα με τον κύριο Ιτιμούδη:

«Να συνεχιστούν οι στρατιωτικές ασκήσεις με την Ινδία και γενικά να παγιωθεί η παρουσία της Ινδίας στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της αεροπορίας και του ναυτικού της. Αυτό θα αποτελέσει και ένα ακόμη εμπόδιο στην Τουρκία, μιας και η Ινδία εχθρεύεται το Πακιστάν, κατεξοχήν σύμμαχο των Τούρκων. Επίσης, να προβεί [η Ελλάδα] σε αγορά οπλικών συστημάτων από το Ισραήλ, να παρέχει εκπαίδευση και αμυντική τεχνογνωσία στη Σαουδική Αραβία, να συνεχίσει τις σχέσεις μας με την Αίγυπτο σε επίπεδο άμυνας και ασφάλειας.»

Ευκαιρίες για τα ελληνικά λιμάνια

Ο γεωπολιτικός αναλυτής τονίζει ότι πέρα από τον Πειραιά η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει και άλλα στρατηγικά λιμάνια:

«Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει μόλις ένα πρωτοκλασάτο λιμάνι – του Πειραιά – και η Αλεξανδρούπολη προέκυψε λόγω των γεωπολιτικών συγκυριών. Λιμάνια όπως της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας είναι εξόχως στρατηγικής σημασίας και πρέπει να αξιοποιηθούν άμεσα στο μέγιστο της απόδοσής τους, ώστε η Ελλάδα να καλύψει όλους τους άξονες σε Βορρά και Δύση, και να καταστεί και με τη βούλα εμπορικός κόμβος.»

Η ώρα των αποφάσεων

Συνοψίζοντας, ο κος Ιτιμούδης επισημαίνει την ανάγκη για ξεκάθαρες αποφάσεις: «Η Ελλάδα πρέπει να πάρει άμεσες και σοβαρές αποφάσεις, εάν θέλει να διεκδικήσει με αξιώσεις το ρόλο της στο όλο σχέδιο. Νομίζω είναι δύσκολοι καιροί για επαμφοτερίζουσες στάσεις.»

«Γενικά, η Ελλάδα πρέπει πλέον να επενδύσει στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και να αναγκάσει με τον τρόπο της την Ευρώπη να τη στηρίξει. Όσο η Ευρώπη είναι αποσβολωμένη, η Ελλάδα πρέπει να αδράξει την ευκαιρία και να γίνει ο μπροστάρης στην Ανατολική Μεσόγειο, προτού το κάνουν οι Ιταλοί και οι Τούρκοι.»

Παρά τις προκλήσεις που θέτουν η συνεργασία ΗΠΑ-Ιταλίας και η κινεζική επιρροή, η γεωγραφική θέση της Ελλάδας και η ενεργή διπλωματία με την Ινδία παρέχουν ισχυρά θεμέλια. Η επόμενη κίνηση της Ελλάδας στη σκακιέρα του IMEC θα καθορίσει αν η χώρα θα αναδειχθεί σε κομβικό παίκτη στο νέο εμπορικό και γεωπολιτικό τοπίο της Ευρασίας ή αν θα παραμείνει στο περιθώριο των εξελίξεων.

Καναδάς «ανοιχτός» για συνομιλίες περί δασμών κατά της Κίνας

Η υπουργός Εξωτερικών Μελανί Ζολί δήλωσε σε δημοσιογράφους στο Βανκούβερ στις 28 Φεβρουαρίου ότι ο Καναδάς είναι «ανοιχτός» σε συνομιλίες για την εναρμόνιση των δασμών του με αυτούς των ΗΠΑ έναντι της Κίνας.

Ανέφερε ότι ο Καναδάς έχει ήδη επιβάλει δασμούς σε ορισμένα εξαρτήματα που προέρχονται από την Κίνα, καθώς και στα ηλεκτρικά οχήματα. «Όσον αφορά τις ΗΠΑ και τις δικές τους ανησυχίες, είμαστε σε θέση να συζητήσουμε», είπε. «Είμαστε πολύ ανοιχτοί σε συνομιλίες που σχετίζονται με το εμπόριο, συμπεριλαμβανομένων αυτών που αφορούν την Κίνα.»

Η Ζολί τόνισε ότι θα μπορούσε να συζητήσει το θέμα με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο, ενώ ο υπουργός Οικονομικών Ντομινίκ ΛεΜπλάνκ θα μπορούσε να συνομιλήσει με τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ Σκοτ Μπέσεντ.

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε πρόσφατα την επιβολή δασμού 10% στα κινεζικά προϊόντα που εισέρχονται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό προστίθεται σε έναν προηγούμενο δασμό 10% στην Κίνα που επιβλήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου, ο οποίος με τη σειρά του ήρθε να προστεθεί σε ήδη υπάρχοντες δασμούς. Ο τελευταίος επιπλέον δασμός 10% θα τεθεί σε ισχύ στις 4 Μαρτίου, την ίδια ημέρα που έχουν προγραμματιστεί να εφαρμοστούν δασμοί 25% στον Καναδά και το Μεξικό, σύμφωνα με τον Τραμπ.

Σε συνέντευξή του στο Bloomberg Television στις 28 Φεβρουαρίου, ο Μπέσεντ προέτρεψε τον Καναδά να εναρμονίσει τους δασμούς του με αυτούς των ΗΠΑ έναντι της Κίνας, κάτι που το Μεξικό έχει ήδη προτείνει. «Πιστεύω ότι μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση που έκανε η κυβέρνηση του Μεξικού είναι ίσως η εναρμόνιση με τις ΗΠΑ στους δασμούς μας για την Κίνα», δήλωσε ο Μπέσεντ.

«Θα ήταν μια ωραία χειρονομία αν το έκαναν και οι Καναδοί, ώστε με έναν τρόπο να δημιουργήσουμε ένα «Φρούριο της Βόρειας Αμερικής» απέναντι στην πλημμυρίδα κινεζικών εισαγωγών.»

Σύμφωνα με το Bloomberg, οι δασμοί θα μπορούσαν να επικεντρωθούν σε αυτοκίνητα και ανταλλακτικά αυτοκινήτων που προέρχονται από την Κίνα. Οι πρωθυπουργοί του Οντάριο, Νταγκ Φορντ, και της Αλμπέρτα, Ντάνιελ Σμιθ, έχουν επίσης ζητήσει να στραφεί η προσοχή των δασμών των ΗΠΑ στην Κίνα αντί στον σύμμαχο Καναδά.

Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Δημόσιας Ασφάλειας Ντέιβιντ ΜακΓκουίντι βρέθηκε αυτή την εβδομάδα στην Ουάσιγκτον για να συζητήσει τις προσπάθειες του Καναδά να θωρακίσει τα σύνορα κατά των παράνομων ναρκωτικών. Μαζί του ήταν ο «τσάρος της φαιντανύλης» Κέβιν Μπροσό, καθώς και εκπρόσωποι της Βασιλικής Καναδικής Έφιππης Αστυνομίας (RCMP) και της Υπηρεσίας Συνόρων του Καναδά (CBSA).

Η ομάδα συναντήθηκε με γερουσιαστές και ανώτερους αξιωματούχους του Λευκού Οίκου κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, το οποίο ολοκληρώθηκε στις 28 Φεβρουαρίου.

Ο Τραμπ δήλωσε ότι θα προχωρήσει με την επιβολή δασμών στον Καναδά και το Μεξικό την επόμενη εβδομάδα. Οι δασμοί στον Καναδά είχαν αρχικά προγραμματιστεί για τις 3 Φεβρουαρίου, αλλά ο Τραμπ έδωσε αναβολή 30 ημερών μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρωθυπουργό Τζάστιν Τριντό και τη δέσμευση για περαιτέρω μέτρα ενίσχυσης της ασφάλειας στα σύνορα.

Ο Καναδάς ανακοίνωσε σχέδιο 1,3 δισ. δολαρίων για την ασφάλεια των συνόρων, ενώ όρισε έναν «τσάρο της φαιντανύλης» και κατέταξε τα μεξικανικά καρτέλ ναρκωτικών ως τρομοκρατικές οργανώσεις, κατόπιν αιτήματος του Τραμπ.

Η CBSA έχει επίσης ανακοινώσει επιχειρήσεις κατά των παράνομων ναρκωτικών, συμπεριλαμβανομένης της «Επιχείρησης Χιονοθύελλα», η οποία αποτελεί συνεργασία με την RCMP για τη μείωση της ροής οπιοειδών.

Ωστόσο, ο Τραμπ δήλωσε στις 27 Φεβρουαρίου ότι τα ναρκωτικά συνεχίζουν να εισρέουν στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον Καναδά και το Μεξικό.

Το Bitcoin κάτω από το φράγμα των 80.000 δολαρίων για πρώτη φορά από τον Νοέμβριο

Το κρυπτονόμισμα Bitcoin υποχώρησε σήμερα κάτω από το όριο των 80.000 δολαρίων για πρώτη φορά από την 11η Νοεμβρίου, εξαιτίας των δισταγμών αρκετών επενδυτών για την απόκτηση πόρων υψηλού ρίσκου, με φόντο εμπορικές και γεωπολιτικές αβεβαιότητες.

Λίγο πριν από τις 06:00 (ώρα Ελλάδος), το κυριότερο ψηφιακό νόμισμα βάσει αξίας σε κυκλοφορία υποχωρούσε κατά 5,5% στα 79.627 δολάρια.

Η πτώση του έχει ξεπεράσει το 25% σε έξι εβδομάδες αφότου κατέγραψε το ιστορικό του υψηλό (109.000 δολάρια) την 20ή Ιανουαρίου, την ημέρα της ορκωμοσίας του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.

Ο Ρεπουμπλικάνος μεγιστάνας έχει υιοθετήσει θέσεις ιδιαίτερα ευνοϊκές για τα κρυπτονομίσματα, έχει εκφράσει τη βούλησή του να χαλαρώσει το ρυθμιστικό πλαίσιο για τους ψηφιακούς πόρους και μιλά περί δημιουργίας εθνικού στρατηγικού αποθέματος Bitcoin, που θα συμπεριλάβει προϋπάρχοντες πόρους της κυβέρνησης εκπεφρασμένους στο συγκεκριμένο κρυπτονόμισμα.

Η όψιμη υιοθέτηση των κρυπτονομισμάτων από τον Αμερικανό πρόεδρο οδήγησε σε αλματώδη άνοδο της τιμής του Bitcoin από την εκλογική του νίκη τον Νοέμβριο, που συμπαρέσυρε και άλλα κρυπτονομίσματα.

Όμως ο επαπειλούμενος εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ σε όλα τα αζιμούθια σκοτείνιασε τις διαθέσεις των επενδυτών τις τελευταίες εβδομάδες, ωθώντας τους να απαλλαγούν από τοποθετήσεις που θεωρούνται κερδοσκοπικές ή υψηλού κινδύνου, όπως το Bitcoin, και να καταφύγουν σε θέσεις που χαρακτηρίζονται ασφαλή καταφύγια ή να πάρουν στα χέρια τους ρευστό για να καλύψουν απώλειες σε χρηματαγορές και αγορές συναλλάγματος.

Χθες Πέμπτη, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε πως οι ΗΠΑ θα προχωρήσουν στην επιβολή επιπρόσθετων τελωνειακών δασμών 10% στα προϊόντα της Κίνας από την 4η Μαρτίου και πως θα προχωρήσει στην εφαρμογή των δασμών που είχε αναγγείλει σε αυτά του Καναδά και του Μεξικού την ίδια ημέρα. Η δήλωσή του και μόνο άρκεσε για την πτώση του Bitcoin.

Αναλυτές δεν θεωρούν έκπληξη την εξέλιξη, με δεδομένο «το μακροοικονομικό περιβάλλον».

Η στάση αρκετών επενδυτών έναντι των κρυπτονομισμάτων ψυχράνθηκε εξάλλου την περασμένη εβδομάδα, όταν αποκαλύφθηκε η ιστορική κλοπή κρυπτονομισμάτων αξίας 1,5 δισεκ. δολαρίων από την πλατφόρμα Bybit.

Η Ευρώπη πρόκειται να διευκολύνει τους κανόνες αναφοράς επιχειρήσεων για ενίσχυση ανταγωνισμού

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε σχέδια για σημαντική ανανέωση της οικονομικής στρατηγικής της για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των μεγάλων βιομηχανικών εταιρειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες παραπονούνται εδώ και καιρό για υπερβολική φορολογία, υπέρογκες τιμές ενέργειας, και μεγάλη γραφειοκρατία.

Το «Omnibus απλοποίησης» στοχεύει να επιτρέψει στην ένωση των 27 εθνών να ανταγωνιστεί με ομάδες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα.

«Οι εταιρείες της ΕΕ θα επωφεληθούν από τους εξορθολογισμένους κανόνες», δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λέιεν στις 25 Φεβρουαρίου.

«Αυτό θα κάνει τη ζωή ευκολότερη για τις επιχειρήσεις μας, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι θα παραμείνουμε σταθερά στην πορεία προς τους στόχους μας για την απαλλαγή από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Περισσότερη απλοποίηση προσεχώς».

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο εκτελεστικός βραχίονας της ένωσης, στοχεύει να μειώσει τις δυσκολίες στην αναφορά κατά 25 τοις εκατό σε ένα αρχικό κύμα μέτρων το πρώτο εξάμηνο του 2025. Είπε ότι αυτό θα μεταφραστεί σε εξοικονόμηση 40 δισεκατομμυρίων ευρώ για τις ευρωπαϊκές εταιρείες.

Το omnibus προτείνει τη χαλάρωση των κανόνων σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι επιχειρήσεις αναφέρουν τον περιβαλλοντικό και κοινωνικό αντίκτυπο σύμφωνα με την Οδηγία Αναφοράς Εταιρικής Αειφορίας (CSRD) των δραστηριοτήτων τους, καθώς και τους κανόνες δέουσας επιμέλειας της αλυσίδας εφοδιασμού σύμφωνα με την Οδηγία δέουσας επιμέλειας για την εταιρική αειφορία (CSDDD).

Τα σχέδια θα εξαιρούν κάθε εταιρεία με λιγότερους από 1.000 υπαλλήλους από τους κανόνες CSRD — περίπου το 80 τοις εκατό των εταιρειών που καλύπτονται επί του παρόντος από την οδηγία.

Ο νόμος δέουσας επιμέλειας, εν τω μεταξύ, θα καθυστερήσει κατά ένα χρόνο έως το 2028 και θα απαιτεί από τις εταιρείες να κάνουν ελέγχους για περιβαλλοντικά θέματα και ανθρώπινα δικαιώματα μόνο στους άμεσους προμηθευτές τους και όχι σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού.

Ο Επίτροπος της ΕΕ για το Κλίμα, το Net Zero, και την Καθαρή Ανάπτυξη, Γόπκε Χούκστρα, περιέγραψε την κίνηση ως «μια αλλαγή παιχνιδιού για την οικονομία της Ευρώπης».

«Είναι ένα επιχειρηματικό σχέδιο για την πραγματική εκβιομηχάνιση της Ευρωπαϊκής μας Ένωσης», είπε, προσθέτοντας ότι ήταν η αντίδραση που χρειαζόταν για να αντιστραφεί η παρακμή της Ευρώπης στην παγκόσμια αγορά, που υπάρχει για πάνω από μία δεκαετία.

«Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι η αργή μας οικονομική ανάπτυξη, οι εξαρτήσεις μας και η κατακερματισμένη αγορά στην οποία εξακολουθούμε να δραστηριοποιούμαστε αποτελούν ολοένα και περισσότερο πρόβλημα, ιδιαίτερα σε ένα πλαίσιο ασταθούς γεωπολιτικής», δήλωσε ο Χούκστρα.

Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Βάλντις Ντομπρόβσκις πρόσθεσε ότι, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να γίνονται περισσότερο αβέβαιος σύμμαχος, το σχέδιο θα πρέπει να θεωρηθεί ως «έκκληση για δράση» για την απελευθέρωση των βιομηχανιών της ΕΕ από υπερβολικούς περιορισμούς και την παροχή βοήθειας όπου χρειάζεται.

«Με απλά λόγια, δεν μπορούμε να ελπίζουμε ή να περιμένουμε να ανταγωνιστούμε με επιτυχία σε έναν επικίνδυνο κόσμο με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την πλάτη μας», είπε ο Ντομπρόβσκις.

Στο πακέτο των σχεδίων που κυμαίνονται από τη μείωση της γραφειοκρατίας έως τη μείωση των τιμών της ενέργειας, η εκτελεστική εξουσία της ΕΕ κατέληξε σε επενδύσεις έως και εκατοντάδων δισεκατομμυρίων και εξοικονομήσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.

Ο Χούκστρα είπε ότι τα σχέδια περιλαμβάνουν μια τράπεζα «βιομηχανικής απαλλαγής από εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα», η οποία θα μπορούσε να συγκεντρώσει έως και 100 δισεκατομμύρια ευρώ την επόμενη δεκαετία.

«Αλλά στη συνέχεια, εάν το εκμεταλλευτείς αυτό, εάν βάλεις χρήματα από τον ιδιωτικό τομέα μαζί του, θα μπορούσες εύκολα να φτάσεις τα 400 δισεκατομμύρια ευρώ», είπε.

Τα σχέδια θα πάνε τώρα στο κοινοβούλιο της ΕΕ και στις πρωτεύουσες των 27 κρατών μελών για περαιτέρω αξιολόγηση προτού καταστούν επίσημα νόμοι και κανονισμοί.

Ωστόσο, περιβαλλοντικές οργανώσεις λένε ότι η εκτεταμένη μείωση κανονισμών και η βελτίωση συνθηκών για εταιρείες μεγάλης κατανάλωσης ενέργειας θα ζημιώσει τις φιλοδοξίες των Βρυξελλών για μηδενικές εκπομπές.

Λένε ότι τα σχέδια αποβλέπουν σε όφελος βιομηχανιών μεγάλης κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων, όπως χαλυβουργεία και εργοστάσια τσιμέντου.

Το Ευρωπαϊκό Γραφείο Περιβάλλοντος, το οποίο συγκεντρώνει 180 μη κυβερνητικές οργανώσεις σε 41 χώρες, δήλωσε ότι η φον ντερ Λέιεν είχε ουσιαστικά εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία του 2019, η οποία θεωρούνταν από καιρό ως παγκόσμιος χρυσός κανόνας για την κλιματική εκστρατεία. Κατηγόρησε την κίνηση ως «Δούρειο Ίππο για επιθετική μείωση κανονισμών».

«Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία χαιρετίστηκε ως μια πολύ σημαντική στιγμή», ανέφερε η υπηρεσία σε δήλωση. «Σήμερα, η αφήγηση φαίνεται να είναι προσαρμοσμένη κυρίως σε βιομηχανίες μεγάλης κατανάλωσης ενέργειας και μεγάλες εταιρείες. Αλλά η βιομηχανική πολιτική πρέπει να δίνει προτεραιότητα στο δημόσιο συμφέρον, όχι μόνο στις απαιτήσεις της βιομηχανίας».

Του Guy Birchall

Με πληροφορίες από το Reuters και το Associated Press 

Τραμπ: Δασμοί 25% στα ευρωπαϊκά προϊόντα «σύντομα»

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε σήμερα, με την ευκαιρία της πρώτης συνεδρίασης του υπουργικού συμβουλίου του στον Λευκό Οίκο, ότι στα ευρωπαϊκά προϊόντα θα επιβληθούν «σύντομα» τελωνειακοί δασμοί ύψους 25%.

«Λάβαμε την απόφαση και θα την ανακοινώσουμε σύντομα, θα είναι 25%», διαβεβαίωσε ο Τραμπ.

Πρόκειται για το ύψος δασμών, όπως αναμένεται να επιβληθεί από τις αρχές Απριλίου και στα καναδικά και τα μεξικανικά προϊόντα.

Τραμπ: Η ΕΕ «σχεδιάστηκε για να προκαλεί μπελάδες στις ΗΠΑ»

Ο Ντόναλντ Τραμπ περιέγραψε σήμερα την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, ένα σχέδιο που ενθάρρυνε εδώ και δεκαετίες η Ουάσιγκτον, σαν να αποτελεί μια απόπειρα υπονόμευσης των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Ακούστε, ας είμαστε ειλικρινείς, η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάστηκε για να προκαλεί μπελάδες στις ΗΠΑ», δήλωσε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του υπουργικού συμβουλίου του στον Λευκό Οίκο.

Μείωση κατά 2/3 του προσωπικού της Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος

Ο Αμερικανός πρόεδρος ανακοίνωσε επίσης έναν στόχο περικοπής των 2/3 του προσωπικού της Αμερικανικής Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος (U.S. Environmental Protection Agency – EPA), κατά τη διάρκεια του πρώτου υπουργικού συμβουλίου μετά την επιστροφή του στην εξουσία.

Γνωστός για τη θέση του, που αμφισβητεί τις θεωρίες περί υπερθέρμανσης του πλανήτη, ο Τραμπ μετέφερε μία συνομιλία που είχε με τον διοικητή της Υπηρεσίας Λι Ζέλντιν, κατά τη διάρκεια της οποίας ο τελευταίος ανέφερε πως «θα μειώσει το προσωπικό κατά περίπου 65%».

Η υπηρεσία απασχολούσε περισσότερους από 15.000 εργαζόμενους το 2024, σύμφωνα με τα στοιχεία στον επίσημο ιστότοπό της.

 

Πώς 108 οικονομολόγοι έπεσαν εντελώς έξω στις προβλέψεις τους για τον Μιλέι

Σχολιασμός

Τον Νοέμβριο του 2023, ήρθε η προειδοποίηση, ξεκάθαρη σαν οιωνός.

Ένας νέος πολιτικός διεκδικούσε την εξουσία και, εάν εκλεγόταν, οι πολιτικές του θα προκαλούσαν «καταστροφή» στη χώρα του και θα «περιόριζαν σοβαρά τη δυνατότητα χάραξης πολιτικής μακροπρόθεσμα».

Ο κίνδυνος ήταν ένας οικονομολόγος «με αλυσοπρίονο» επηρεασμένος από την αυστριακή σχολή, ο οποίος αγκάλιαζε τη laissez-faire οικονομία. Οι καταστροφολογικές προφητείες δεν προέρχονταν από προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά από 108 οικονομολόγους που υπέγραψαν δημόσια επιστολή, δηλώνοντας ότι οι ιδέες του ήταν απαρχαιωμένες και είχαν αποδειχθεί αναποτελεσματικές.

«Ως οικονομολόγοι από όλον τον κόσμο που στηρίζουμε την ευρεία οικονομική ανάπτυξη της Αργεντινής, ανησυχούμε ιδιαίτερα για το οικονομικό πρόγραμμα ενός εκ των υποψηφίων, το οποίο έχει γίνει κεντρικό θέμα συζήτησης των εκλογών», ανέφερε η επιστολή.

Οι οικονομολόγοι (μεταξύ τους και ο Τομά Πικετί, ένας από τους κορυφαίους μελετητές της εισοδηματικής ανισότητας) παραδέχονταν ότι η επιθυμία για αλλαγή στην Αργεντινή ήταν κατανοητή, δεδομένου του ανεξέλεγκτου πληθωρισμού και της οικονομικής κρίσης που βίωνε η χώρα.

Όμως η προειδοποίηση ήταν σαφής.

«Οι οικονομικές προτάσεις του Χαβιέρ Μιλέι παρουσιάζονται ως μια ριζική απομάκρυνση από την παραδοσιακή οικονομική σκέψη», έγραφαν οι οικονομολόγοι. «Πιστεύουμε ότι αυτές οι προτάσεις, που βασίζονται στη laissez-faire οικονομία και περιλαμβάνουν αμφιλεγόμενες ιδέες, όπως η δολαριοποίηση και η σημαντική μείωση των δημόσιων δαπανών, είναι γεμάτες κινδύνους.»

Η «θεραπεία-σοκ» του Μιλέι

Ο λαός της Αργεντινής είτε δεν άκουσε είτε αγνόησε την προειδοποίηση.

Στις 19 Νοεμβρίου, ο εκκεντρικός Μιλέι εξελέγη πρόεδρος, επικρατώντας του περονιστή αντιπάλου του με διαφορά 10 ποσοστιαίων μονάδων. Ανέλαβε καθήκοντα στις 10 Δεκεμβρίου και άμεσα άρχισε να εφαρμόζει την ατζέντα της laissez-faire οικονομίας, ξεκινώντας με μια μείωση 5% στις κρατικές δαπάνες.

Ακολούθησαν και άλλες μεταρρυθμίσεις.

Τα δημόσια έργα ανεστάλησαν, τα προγράμματα πρόνοιας μειώθηκαν, οι κρατικές επιδοτήσεις καταργήθηκαν. Οι δημόσιες επιχειρήσεις ιδιωτικοποιήθηκαν και εκατοντάδες κανονισμοί ακυρώθηκαν. Οι φορολογικοί κώδικες απλοποιήθηκαν και οι δασμοί στις εξαγωγές μειώθηκαν ή εξαλείφθηκαν. Οι εργατικοί νόμοι χαλάρωσαν. Οι κυβερνητικές υπηρεσίες μειώθηκαν από 18 σε 9, ενώ επιβλήθηκε πάγωμα προσλήψεων και απολύθηκαν δεκάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι.

Στο νομισματικό επίπεδο, το πέσο υποτιμήθηκε δραματικά και η κεντρική τράπεζα σταμάτησε να τυπώνει χρήμα.

Οι αλλαγές δεν ήταν ανώδυνες. Ο ίδιος ο Μιλέι είχε περιγράψει την πολιτική του ως μια μορφή «θεραπείας-σοκ», απαραίτητης για την οικονομική ανάκαμψη. Η Αργεντινή πάλευε με τριψήφιο πληθωρισμό, οικονομική στασιμότητα και μαζική φτώχεια.

«Θα εφαρμόσω μια προσαρμογή για το σοκ και θα εξισορροπήσω τα δημοσιονομικά», είχε δηλώσει μετά τη νίκη του. «Εφόσον υποσχέθηκα να μην αυξήσω τους φόρους, αυτό σημαίνει ότι θα το κάνω μέσω περικοπών δαπανών.»

Τα αποτελέσματα μετά από έναν χρόνο

Ο Μιλέι ολοκλήρωσε πρόσφατα τον πρώτο του χρόνο στην εξουσία και τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που προέβλεπαν ο Πικετί και οι συνάδελφοί του. Ο Μάικλ Μάνγκερ, οικονομολόγος του Πανεπιστημίου Duke, επεσήμανε ότι η οικονομία της Αργεντινής ξεπέρασε κάθε λογική προσδοκία αυτό το έτος.

Ο πληθωρισμός, που είχε φτάσει στο 300% τον Απρίλιο του 2024, κατέρρευσε, φτάνοντας σε τετραετές χαμηλό τον Νοέμβριο του 2024. Τον πρώτο μήνα της θητείας του Μιλέι, η Αργεντινή κατέγραψε μηνιαίο πληθωρισμό 25,5%. Ωστόσο, μέχρι τον Νοέμβριο του 2024, ο πληθωρισμός είχε πέσει στο 2,4%.

«Μέσα σε μόλις 12 μήνες, συντρίψαμε τον πληθωρισμό», έγραψε το υπουργείο Οικονομίας στο X.

Παράλληλα, η οικονομία της Αργεντινής ανέκαμψε από την ύφεση.

Το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά σχεδόν 4% το τρίτο τρίμηνο του 2024, μετά από μια αδύναμη πρώτη περίοδο, και το ΔΝΤ προβλέπει ανάπτυξη 5% το 2025 και το 2026. Επιπλέον, η χώρα προσελκύει ξένες επενδύσεις, όπως δείχνει ο δείκτης «επενδυτικού ρίσκου» της JP Morgan.

Μένουν ακόμη πολλά να γίνουν, αλλά τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά — και εντελώς αντίθετα από αυτά που προέβλεπαν οι 108 οικονομολόγοι (και μέσα ενημέρωσης όπως η New York Times, που είχε εκφράσει ανησυχίες για την καταστροφή που θα προκαλούσε μια κυβέρνηση Μιλέι).

Μια επιφανειακή κατανόηση

Αξίζει να αναρωτηθούμε πώς ο Πικετί και η ομάδα του έκαναν τόσο λάθος.

Τα Οικονομικά, άλλωστε, είναι επιστήμη — ίσως θλιβερή, αλλά επιστήμη παρ’ όλα αυτά. Και παρόλο που δεν υπήρξε ποτέ σαφής συναίνεση σχετικά με τον Μιλέι μεταξύ των οικονομολόγων, πολλοί από τους πιο εξέχοντες εξ αυτών προέβλεπαν ότι ο Μιλέι και οι πολιτικές του laissez-faire θα ήταν καταστροφικές.

Επικοινώνησα με αρκετούς οικονομολόγους για να ακούσω τις υποθέσεις τους σχετικά με τον λόγο που οι συνάδελφοί τους έκαναν τόσο μεγάλο λάθος στις προβλέψεις τους για το τι θα πετύχαιναν οι πολιτικές του Μιλέι. Δεν είδα προθυμία να συζητήσουν το θέμα – ίσως επειδή είναι πιο ταπεινοί από τους 108 που υπέγραψαν την επιστολή το 2023, και γνωρίζουν ότι η πρόβλεψη οικονομικών αποτελεσμάτων είναι δύσκολη.

Ο Ντέιβιντ Χέντερσον, ερευνητής στο Ινστιτούτο Hoover, υποστηρίζει ότι οι οικονομολόγοι που υπέγραψαν την επιστολή είχαν ελλιπή κατανόηση της ελεύθερης αγοράς και της κρατικής παρέμβασης.

Επεσήμανε επίσης πολλές εσφαλμένες υποθέσεις των συγγραφέων και κατέρριψε ένα τουλάχιστον λανθασμένο επιχείρημα — ότι «το μοντέλο laissez-faire υποθέτει ότι η αγορά λειτουργεί τέλεια» —πριν καταλήξει σε μια αυστηρή αξιολόγηση των οικονομολόγων:

«Η κατανόησή τους για το πώς λειτουργεί η αγορά και το κράτος είναι επιφανειακή», έγραψε ο Χέντερσον. «Αναρωτιέμαι αν, βλέποντας την επιτυχία των πολιτικών του Μιλέι, αναθεώρησαν τις απόψεις τους. Μπορούμε πάντα να ελπίζουμε.»

Πράγματι, μπορούμε. Αλλά προς το παρόν, δεν είναι άδικο να υποθέσουμε από τη σιωπή τους ότι έχουν μάθει λίγα από την οικονομική πρόοδο της Αργεντινής.

Καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ ξεκινά τη δεύτερη θητεία του ως πρόεδρος των ΗΠΑ, υπάρχουν πολλά που μπορεί να μάθει από τον πρώτο χρόνο του Μιλέι.

Όπως, για παράδειγμα, το να αγνοεί τους οικονομολόγους που ισχυρίζονται ότι η περικοπή των κρατικών δαπανών, των κανονισμών και της γραφειοκρατίας οδηγούν σε οικονομική καταστροφή. Και ίσως το πιο σημαντικό, τον κίνδυνο της χρήσης κρατικών εκτυπωτικών μηχανημάτων για την αποφυγή λήψης δύσκολων δημοσιονομικών αποφάσεων.

Του Jonathan Miltimore

Από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Οικονομικής Έρευνας (American Institute for Economic Research)

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.