Ο Χιρόκι Τακαχάσι χρειάστηκε να επιστρατεύσει πολλή υπομονή, επιμονή και τέχνη για να κατορθώσει να συλλάβει με τον φωτογραφικό φακό του μερικές ιδιαίτερες στιγμές από την καθημερινή ρουτίνα των μικροσκοπικών χνουδωτών πουλιών της Ιαπωνίας, που αποκαλούνται χαϊδευτικά και «νεράιδες του χιονιού».
Η επίσημη ονομασία τους στα ιαπωνικά είναι σίμα-έναγκα, δηλαδή «νησιώτικο πουλί με μακριά ουρά». Είναι υποείδος του αιγίθαλου, στρουθιόμορφου πτηνού της οικογένειας των Αιγιθαλιδών, που απαντά και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Aegithalos caudatus και περιλαμβάνει 17 υποείδη. Στην Ιαπωνία απαντούν στα δάση του Χοκάιντο, δεύτερου μεγαλύτερου νησιού της χώρας.
Ο Τακαχάσι, ο οποίος γεννήθηκε και ζει στο Χοκάιντο, στην πόλη Σαπόρο, έχει μαγευτεί από τα μικρά λευκά πουλάκια που θυμίζουν χιονόμπαλες. Τον Δεκέμβριο του 2022, μετά από έναν μήνα μάταιης αναζήτησής τους στο δάσος, κατάφερε να τραβήξει μερικές πολύ ωραίες φωτογραφίες τους την ώρα που έκαναν τη «γυμναστική» τους.
«Τα σίμα-έναγκα είναι πολύ γρήγορα, κάτι που κάνει εξαιρετικά δύσκολη τη φωτογράφησή τους. Όμως, ήμουν τόσο αποφασισμένος να καταφέρω να αποτυπώσω τα στρογγυλά κεφαλάκια τους, που περπατούσα μέχρι και 20.000 βήματα την ημέρα για να το πετύχω», λέει ο φωτογράφος στην Epoch Times.
Για να τραβήξει χαριτωμένες, en face πόζες, έπρεπε να μετακινείται συνέχεια, καθώς οι αιγίθαλοι δεν μένουν ακίνητοι για πολύ και κινούνται αλλάζοντας συνεχώς κατεύθυνση.
Εξοπλισμένος με μια Canon EOS R5 με φακό 300 mm, o Χιρόκι μπόρεσε να απαθανατίσει πολλά από τα ακροβατικά που έκαναν τα πουλάκια: χοροπηδήματα από κλαδί σε κλαδί, εναέριες βουτιές, ακόμα και… μονόζυγο στα πιο γερά κλαριά.
Το βάρος των ενήλικων σίμα-έναγκα κυμαίνεται γύρω στα 8 γραμμάρια, ενώ το μήκος τους φτάνει μέχρι τα 13-15 εκατοστά. Είναι παμφάγα, με προτίμηση στα έντομα και άλλα ασπόνδυλα. Μπορεί να τα δει κανείς όλο τον χρόνο στο νησί, αλλά τη χαρακτηριστική χνουδωτή στρογγυλάδα τους την αποκτούν τον χειμώνα, όταν το φτέρωμά τους «φουσκώνει» για επιπλέον ζεστασιά.
Σε αντίθεση με τα ηπειρωτικά υποείδη των αιγίθαλων, τα σίμα-έναγκα χάνουν με την ενηλικίωση τα χοντρά μαύρα «φρύδια» τους, με αποτέλεσμα τα κεφαλάκια τους να μοιάζουν με χνουδωτές μπαμπακόμπαλες. Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι όσα πουλιά δεν ζευγαρώσουν την άνοιξη, βοηθούν στο μεγάλωμα των μικρών των άλλων πουλιών του 25μελούς περίπου σμήνους τους.
Τα σίμα-έναγκα είναι επίσης το έμβλημα του νησιού Χοκάιντο και εμφανίζονται συχνά σε σουβενίρ, τουριστικά είδη και χειροτεχνήματα.
Ο Χιρόκι ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία ως φωτογράφος τοπίων και πορτραίτων, ενώ αφότου έγινε πατέρας, άρχισε να ενδιαφέρεται για τις φωτογραφικές μηχανές αντανακλαστικών μονού φακού. Άρχισε να κάνει μεγάλους περιπάτους στη φύση και στις αρχές του 2022, τράβηξε τον πρώτο του ιπτάμενο σκίουρο Έζο (Έζο-μομόνγκα). Κάπως έτσι γεννήθηκε το πάθος του για τη φωτογράφηση ζώων.
Η δημοσίευση της σειράς των φωτογραφιών των σίμα-έναγκα στο Instagram είχε μεγάλη απήχηση στον κόσμο, ξαφνιάζοντάς τον ευχάριστα.
«Η ανταπόκριση των ανθρώπων με χαροποίησε ιδιαιτέρως», ομολόγησε στην Epoch Times, προσθέτοντας: «Σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο, το Χοκάιντο είναι πολύ μικρό. Τον χειμώνα, όμως, τα ζώα του γίνονται πολύ χαριτωμένα, έτσι όπως φουντώνει το τρίχωμα, η γούνα ή το φτέρωμά τους για να αντιμετωπίσουν το κρύο. Θα ήμουν ευτυχισμένος χαρίζοντας αυτή την ομορφιά σε όλο τον κόσμο.»
Μετάφραση: Αλία Ζάε
