Ο Βρετανός πρωθυπουργός Κηρ Στάρμερ δήλωσε την Κυριακή ότι είναι έτοιμος να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία εάν χρειαστεί για να βοηθήσει σε μια πιθανή ειρηνευτική συμφωνία που θα τερματίσει τη ρωσική επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας.
Ο Στάρμερ έγραψε στην Daily Telegraph ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι «έτοιμο να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο» στην εξασφάλιση μιας διαρκούς ειρήνης στην Ουκρανία, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα τεθούν Βρετανοί στρατιώτες και γυναίκες «σε κίνδυνο».
«Δεν το λέω επιπόλαια», είπε. «Όμως, οποιοσδήποτε ρόλος στην εγγύηση της ασφάλειας της Ουκρανίας συμβάλλει στην εγγύηση της ασφάλειας της ηπείρου μας και της ασφάλειας αυτής της χώρας».
Ο Στάρμερ είπε ότι οποιοδήποτε τέλος στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία «δεν μπορεί να γίνει απλώς μια προσωρινή παύση πριν επιτεθεί ξανά ο Πούτιν». Για να υποστηρίξει την Ουκρανία, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει δεσμεύσει 3 δισεκατομμύρια λίρες ετησίως για τον ουκρανικό στρατό μέχρι τουλάχιστον το 2030, έγραψε.
Ο Στάρμερ είπε ότι θα συναντηθεί με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ τις επόμενες ημέρες, σημειώνοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη διασφάλιση μιας διαρκούς ειρήνης στην Ουκρανία. Ο Βρετανός επικεφαλής δήλωσε επίσης ότι πιστεύει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να παίξει «ένα μοναδικό ρόλο» βοηθώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη να συνεργαστούν.
«Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια σπάνια στιγμή για τη συλλογική ασφάλεια της ηπείρου μας», δήλωσε. «Αυτό δεν είναι μόνο ένα ζήτημα για το μέλλον της Ουκρανίας — είναι υπαρξιακό για την Ευρώπη συνολικά».
Ο Στάρμερ έκανε τις παρατηρήσεις πριν από μια έκτακτη σύνοδο κορυφής με Ευρωπαίους επικεφαλής την Δευτέρα για να συζητηθεί ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας. Η συνάντηση θα φιλοξενηθεί στην Γαλλία, στην οποία θα συμμετέχουν ο Στάρμερ και οι επικεφαλής της Γερμανίας, της Πολωνίας, της Ιταλίας, και της Δανίας, καθώς και η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ.
Ο Στάρμερ μίλησε επίσης με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντιμίρ Ζελένσκυ στις 14 Φεβρουαρίου, δεσμευόμενος ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία «όσο χρειαστεί», και τόνισε την ανάγκη για συμμετοχή της Ουκρανίας στις συνομιλίες για τον πόλεμο.
Αυτό έγινε εν μέσω ανησυχιών ότι τα ευρωπαϊκά έθνη μπορεί να αποκλειστούν από τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία για τον τερματισμό του πολέμου. Ο απεσταλμένος του Τραμπ στην Ουκρανία, ο απόστρατος υποστράτηγος Κηθ Κέλλογκ, δήλωσε στις 15 Φεβρουαρίου ότι η Ευρώπη δεν θα συμπεριληφθεί στις ειρηνευτικές συνομιλίες για την Ουκρανία και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα λειτουργήσουν ως ενδιάμεσοι μεταξύ των δύο πλευρών.
Σε συνέντευξή του στις 16 Φεβρουαρίου στο CBS, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο είπε ότι η διαδικασία διαπραγμάτευσης δεν έχει ακόμη ξεκινήσει, αλλά τόνισε ότι εάν προχωρήσει, η Ουκρανία και η Ευρώπη θα συμπεριληφθούν σε «πραγματικές διαπραγματεύσεις».
«Τελικά, θα φτάσει σε ένα σημείο… αν είναι πραγματικές διαπραγματεύσεις, και δεν είμαστε ακόμη εκεί, αλλά αν συμβεί αυτό, θα πρέπει να εμπλακεί η Ουκρανία, γιατί είναι αυτή που δέχθηκε εισβολή και οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να εμπλακούν επειδή έχουν κυρώσεις στον Πούτιν και τη Ρωσία», δήλωσε. «Απλώς δεν είμαστε ακόμα εκεί».
Ο Ρούμπιο δήλωσε ότι ο Πούτιν είχε «εκφράσει το ενδιαφέρον του για την ειρήνη» κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Τραμπ την περασμένη εβδομάδα και ο Τραμπ του είπε ότι ήθελε να τελειώσει ο πόλεμος «με τρόπο που να είναι διαρκής και να προστατεύει την ουκρανική κυριαρχία». Ο Ρούμπιο είπε ότι οι επόμενες ενέργειες της Ρωσίας θα καθορίσουν εάν είναι σοβαρή για την επιδίωξη της ειρήνης.
Αμερικανοί και Ρώσοι αξιωματούχοι αναμένεται να συναντηθούν στη Σαουδική Αραβία τις επόμενες ημέρες για να συνεχιστούν οι ειρηνευτικές συνομιλίες, σύμφωνα με τον βουλευτή Μάικλ ΜακΚόλ (Ρ-Τέξας). Ο ΜακΚόλ είπε στις 15 Φεβρουαρίου ότι οι συνομιλίες έχουν σκοπό να κανονίσουν μια συνάντηση με τον Τραμπ, τον Πούτιν, και τον Ζελένσκυ για να «επέλθει επιτέλους ειρήνη και να τερματίσει αυτή τη σύγκρουση».
Ο Jacob Burg και το Reuters συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.
Το 1958, ο Νόμος για την Εθνική Αεροναυτική και το Διάστημα οδήγησε στην ίδρυση της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος (National Aeronautics and Space Administration – NASA) των ΗΠΑ. Η ίδρυσή της έγινε την κατάλληλη στιγμή – όχι μόνο λόγω του Διαστημικού Αγώνα με τους Σοβιετικούς. Ένα αστρολογικό φαινόμενο θα λάμβανε χώρα μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, ένα γεγονός που συνέβαινε μία φορά κάθε 176 χρόνια. Το φαινόμενο αυτό ανακαλύφθηκε μόλις λίγα χρόνια μετά τη δημιουργία της NASA.
Τον Ιανουάριο του 1958, μερικούς μήνες πριν από τη δημιουργία της NASA, η Υπηρεσία Βαλλιστικών Πυραύλων του Στρατού (Army Ballistic Missile Agency-ABMA) των ΗΠΑ εκτόξευσε τον πρώτο αμερικανικής κατασκευής δορυφόρο σε τροχιά. Ο δορυφόρος, που ονομαζόταν Explorer 1, σχεδιάστηκε, κατασκευάστηκε και λειτούργησε από το Εργαστήριο Αεριωθούμενης Πρόωσης (Jet Propulsion Laboratory-JPL) με έδρα την Καλιφόρνια και διένυσε απόσταση 1.563 μιλίων. Περισσότεροι δορυφόροι Explorer εκτοξεύτηκαν το 1958, πριν από τη δημιουργία της NASA, και, ακόμη και μετά τη δημιουργία της, το JPL παρέμεινε ζωτικός εταίρος στην εξερεύνηση του διαστήματος.
Εκκίνηση του Explorer 1 το 1958. (Public Domain)
Μια εκπληκτική ανακάλυψη
Το 1965, ενώ η NASA διεξήγαγε τις αποστολές Gemini για την εκτόξευση αστροναυτών στο διάστημα, ο Γκάρυ Φλάντρο, μεταπτυχιακός φοιτητής στο Caltech και ερευνητής αεροναυπηγικής μερικής απασχόλησης στο JPL, έκανε μαθηματικούς υπολογισμούς για το πώς θα μπορούσε να φτάσει στους πλανήτες Δία, Κρόνο, Ουρανό και Ποσειδώνα, στις εξωτερικές περιοχές του ηλιακού μας συστήματος.
«Το πρώτο βήμα ήταν να εξετάσω τη γεωμετρία του εξωτερικού ηλιακού συστήματος, οπότε έκανα προσεκτικά σχέδια που έδειχναν τις θέσεις των πλανητών σε συνάρτηση με τον χρόνο», δήλωσε ο Φλάντρο σε συνέντευξή του . «Αποφάσισα να μάθω πώς θα άλλαζαν οι θέσεις των πλανητών μέσα στα επόμενα δέκα έως τριάντα χρόνια. Προς μεγάλη μου έκπληξη, διαπίστωσα ότι στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όλοι οι εξωτερικοί πλανήτες θα βρίσκονταν στην ίδια πλευρά του ήλιου.»
Ο Γκάρυ Φλάντρο στην εκδήλωση για την 40ή επέτειο του Voyager, στο Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος, το 2017. (Public Domain)
Ο Φλάντρο συνειδητοποίησε ότι οι υπερπτήσεις προς αυτούς τους μεγάλους πλανήτες θα μπορούσαν να γίνουν με τη χρήση της «βαρυτικής υποβοήθησης». Η βαρυτική υποβοήθηση, η οποία παρατηρήθηκε από αστρονόμους των τελών του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα που μελετούσαν τις διαδρομές πτήσης των αστεροειδών, επιτρέπει σε ένα αντικείμενο να χρησιμοποιεί τη βαρυτική έλξη ενός πλανήτη για να επιταχύνει την προώθησή του σαν σφεντόνα. Εάν η NASA μπορούσε να εκτοξεύσει εγκαίρως έναν δορυφόρο, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη βαρυτική υποβοήθηση για να μεταβεί από πλανήτη σε πλανήτη και ενδεχομένως ακόμη και στο διαστρικό διάστημα – το διάστημα έξω από την ηλιόσφαιρα.
«Υπήρχε ελάχιστο ενδιαφέρον για τους εξωτερικούς πλανήτες», δήλωσε ο Φλάντρο, «κυρίως λόγω των μεγάλων αποστάσεων και των μεγάλων χρόνων πτήσης (Δίας 3-5 χρόνια, Κρόνος 10-12 χρόνια, Ουρανός 20-28 χρόνια, Ποσειδώνας 30-45 χρόνια) που απαιτούνται για τη ρομποτική εξερεύνηση. Εκείνη την εποχή, είχε αποδειχθεί δύσκολο να κατασκευαστούν αξιόπιστα διαστημόπλοια που θα μπορούσαν να επιβιώσουν περισσότερο από ένα ή δύο χρόνια στο διαστημικό περιβάλλον.»
Το 1967, η NASA ξεκίνησε τις αποστολές Apollo και το καλοκαίρι του 1969, με το Apollo 11, η NASA έστειλε τον άνθρωπο στο φεγγάρι. Παρόλο που η πρωταρχική εστίαση ήταν το φεγγάρι και οι εσωτερικοί πλανήτες του ηλιακού συστήματος – ο Ερμής, η Αφροδίτη και ο Άρης – η NASA είχε ενδιαφέρον, έστω και «πενιχρό», για την εξερεύνηση πέραν του Άρη. Η NASA άρχισε να διαμορφώνει τα προγράμματα Pioneer 10 και 11 το 1964 και το 1969 αντίστοιχα , ωστόσο σοβαροί δημοσιονομικοί περιορισμοί ανέστειλαν οποιαδήποτε σημαντική εξέλιξη μέχρι την επόμενη δεκαετία.
Pioneer και Mariner Jupiter/Saturn
Το Pioneer 10 καρποφόρησε τελικά στις 2 Μαρτίου 1972, όταν ο 258 κιλών πυρηνικός δορυφόρος ξεκίνησε για να γίνει το πρώτο ρομποτικό διαστημόπλοιο που θα έφευγε από το ηλιακό σύστημα και θα έφτανε στο διαστρικό διάστημα. Ήταν το πρώτο διαστημικό σκάφος που πέρασε από τον Άρη, πέταξε μέσα από την κύρια ζώνη αστεροειδών, πέρασε από τον Δία και στη συνέχεια από τον Ποσειδώνα, κάτι που κατάφερε σε λιγότερο από 12 χρόνια. Ο λόγος για τον οποίο ο δορυφόρος μπόρεσε να φτάσει και να ξεπεράσει τον Ποσειδώνα τόσο γρήγορα ήταν επειδή ήταν επίσης το πρώτο διαστημικό σκάφος που αξιοποίησε τη «βαρυτική υποβοήθηση», χρησιμοποιώντας τη βαρυτική έλξη του Δία. Επιπλέον, αυτό το διαστημικό σκάφος, το οποίο είχε σχεδιαστεί για μια αποστολή 21 μηνών, διήρκεσε περισσότερα από 30 χρόνια, με το τελευταίο του σήμα να στέλνεται στις 23 Ιανουαρίου 2003, από απόσταση 12,2 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων.
Περίπου εννέα μήνες μετά την εκτόξευση του Pioneer 10 το 1972, μια ομάδα επιστημόνων και μηχανικών συναντήθηκε στο Jet Propulsion Laboratory στην Πασαντένα της Καλιφόρνια. Αυτή η ομάδα καθοδήγησης σχηματίστηκε προκειμένου να αναπτύξει μια νέα αποστολή με την ονομασία Mariner Jupiter/Saturn 1977 (MJS ’77) με σκοπό να πραγματοποιήσει τον «μεγάλο γύρο» των τεσσάρων πλανητών. Ο λόγος για αυτό το πενταετές πλάνο ήταν ότι το 1977, σύμφωνα με τους μαθηματικούς υπολογισμούς του Φλάντρο, οι εξωτερικοί πλανήτες θα βρίσκονταν όλοι στην ίδια πλευρά του ήλιου.
Προετοιμασία των Voyager
Στη NASA διατέθηκαν 865 εκατομμύρια δολάρια (περίπου 6,5 δισεκατομμύρια δολάρια σήμερα) για την πραγματοποίηση της αποστολής MJS. Μέχρι να ολοκληρωθεί η διαστημοσυσκευή για το MJS ’77, υπήρχαν δύο πυρηνικά τροφοδοτούμενα διαστημόπλοια, το καθένα περίπου τριπλάσιο σε μάζα από τα Pioneer 10 και 11. Τον Μάρτιο του 1977, το όνομα της αποστολής MJS ’77 άλλαξε σε Voyager και τα δύο διαστημόπλοια μετονομάστηκαν για να αντικατοπτρίζουν την αλλαγή: Voyager 1 και Voyager 2. «Ο στόχος του Voyager 2, το οποίο είχε προγραμματιστεί να εκτοξευθεί πρώτο, ήταν να πραγματοποιήσει διελεύσεις από τον Δία και τον Κρόνο, αλλά και από τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, προτού συνεχίσει στο διαστρικό διάστημα. Το Voyager 1, το οποίο είχε τοποθετηθεί σε συντομότερη τροχιά προς το διαστρικό διάστημα και επομένως θα προσπερνούσε το Voyager 2 (γι’ αυτό και ονομάστηκε Voyager 1), ανέλαβε να πραγματοποιήσει υπερπτήσεις από τον Δία και τον Κρόνου πριν εξέλθει από το ηλιακό σύστημα.
Το διαστημικό σκάφος Voyager 1. (Public Domain)
Σε κάθε ένα από αυτά τα διαστημόπλοια υπήρχαν δύο κάμερες Vidicon, η μία με φακό εστιακού μήκους 200 χιλιοστών και η άλλη με φακό 1.500 χιλιοστών. Αυτές οι κάμερες που έμοιαζαν με σωλήνες ήταν ικανές να καταγράφουν «απόψεις και στη συνέχεια να τις μετατρέπουν σε τηλεοπτικά σήματα που θα μπορούσαν να μεταδοθούν από την τροχιά σε επίγειους σταθμούς». Τα διαστημόπλοια Voyager 1 και 2, καθώς και όλα τα άλλα διαστημόπλοια της NASA, είχαν πρόσβαση στο μεγαλύτερο και ισχυρότερο σύστημα τηλεπικοινωνιακού δικτύου στον κόσμο: Το Deep Space Network («Δίκτυο Βαθέως Διαστήματος») της NASA.
Εκκίνηση των Voyager
Στις 20 Αυγούστου 1977, το Voyager 2 εκτοξεύτηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ, ακολουθούμενο από το Voyager 1 στις 5 Σεπτεμβρίου. Οι προσδοκίες για αυτή η εξερευνητική αποστολή ήταν πολύ υψηλές . Καθώς τα διαστημόπλοια, τα οποία πετούσαν με ταχύτητες που ξεπερνούσαν τα 38.000 μίλια την ώρα, θα ταξίδευαν σε αχαρτογράφητες περιοχές του ηλιακού συστήματος, οι επιστήμονες δεν ήξεραν τι να περιμένουν. Στα χρόνια που θα ακολουθούσαν, οι ανακαλύψεις θα ήταν πρωτοποριακές.
Μαζί με τη συλλογή «μαγνητικών, ατμοσφαιρικών, σεληνιακών και άλλων δεδομένων», τα Voyager συνάντησαν τον Δία και τα φεγγάρια του – την Αμάλθεια, την Καλλιστώ, την Ευρώπη, τον Γανυμήδη και την Ιώ (με τα άγνωστα μέχρι τότε ενεργά ηφαίστεια) – και ανακάλυψαν δύο νέα φεγγάρια, τη Μέτη και τη Θήβα. Ανακαλύφθηκε ένας αμυδρός δακτύλιος γύρω από τον Δία και εντοπίστηκαν σημαντικές ατμοσφαιρικές αλλαγές (κάτι που δεν είχαν δείξει τα Pioneer 10 και 11). Ανακάλυψαν πέντε νέα φεγγάρια γύρω από τον Κρόνο και παρείχαν νέες πληροφορίες για τον δακτύλιο του πλανήτη.
Από τον Κρόνο, τα Voyager 1 και 2 πήραν δύο εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις. Το Voyager 2 στράφηκε προς τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Στον Ουρανό, ανακάλυψε 10 νέα φεγγάρια, στα οποία δόθηκαν σαιξπηρικά ονόματα. Στις 25 Αυγούστου 1989, έχοντας καλύψει 6,9 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, το Voyager 2 έφτασε στον Ποσειδώνα, όπου ανακάλυψε έξι νέα φεγγάρια και τέσσερεις νέους δακτυλίους. Κατέγραψε εικόνες από το μεγαλύτερο φεγγάρι του Ποσειδώνα, τον Τρίτωνα – «το ψυχρότερο γνωστό πλανητικό σώμα στο ηλιακό σύστημα». Μετά από 12 χρόνια, το Voyager 2 είχε επισήμως ολοκληρώσει τον «μεγάλο γύρο» των εξωτερικών περιοχών. Μετά από περίπου 56 εκατομμύρια χιλιόμετρα έξω από το ηλιακό σύστημα, η NASA έθεσε το διαστημόπλοιο σε «λειτουργία χαμηλής ισχύος για εξοικονόμηση ενέργειας».
Ήταν πλέον καιρός για το διαστρικό διάστημα, με αποτέλεσμα η NASA να αλλάξει το όνομα του προγράμματος σε Voyager Interstellar Mission.
Το Voyager 1 διέσχισε την ηλιακή αύρα (heliopause) ή αλλιώς την άκρη της ηλιόσφαιρας, τον Αύγουστο του 2012. Το Voyager 2 διέσχισε τον ηλιακό θόλο (heliosheath) τον Νοέμβριο του 2018. (Public Domain)
Γενικά, «τα δύο Voyager τράβηξαν πάνω από 100.000 εικόνες των εξωτερικών πλανητών, δακτυλίων και δορυφόρων, καθώς και εκατομμύρια μαγνητικές μετρήσεις, χημικά φάσματα και μετρήσεις ακτινοβολίας».
«Ένα οικογενειακό πορτραίτο»
Από αυτές τις εικόνες, μία που λήφθηκε από το Voyager 1 έχει γίνει, αναμφισβήτητα, η πιο διάσημη.
Η Ομάδα Απεικόνισης του Voyager, η οποία επέλεξε τις κάμερες Vidicon και ήταν υπεύθυνη για την οπτική απεικόνιση του προγράμματος, αποτελούνταν από πολλές κορυφαίες αστρονομικές φωνές. Ένας από τους συμμετέχοντας, ο Καρλ Σέιγκαν, με πολλές τηλεοπτικές εμφανίσεις και τη βραβευμένη με Peabody Award σειρά του PBS «Cosmos» στο ενεργητικό του, ήταν ήδη γνωστός στο ευρύ κοινό. Όταν το Voyager 1 είχε ολοκληρώσει την πτήση του γύρω από τον Ποσειδώνα, υπέβαλε ένα αίτημα: ήθελε το διαστημόπλοιο να τραβήξει ένα «οικογενειακό πορτραίτο».
Χρειάστηκαν τρεις ώρες για να ζεσταθεί η κάμερα Vidicon του διαστημοπλοίου και μέχρι τότε το σκάφος απείχε σχεδόν 4 δισεκατομμύρια μίλια από τον ήλιο. Κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας στην ιστορία, στις 14 Φεβρουαρίου 1990, το Voyager 1 τράβηξε φωτογραφίες του Ποσειδώνα, του Ουρανού, του Κρόνου, της Αφροδίτης, της Γης και του Δία. Θα χρειάζονταν περίπου δύο μήνες για να σταλούν αυτές οι εικόνες στη Γη μέσω του Deep Space Network. Όταν οι εικόνες τυπώθηκαν, μία από αυτές ήταν ακριβώς όπως είχε προβλέψει ο Σέιγκαν: μια «ωχρή μπλε κουκκίδα».
Χάρη σε αυτόν, η εικόνα της Γης από δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά έγινε παγκοσμίως γνωστή. Συχνά εξέθετε τη φωτογραφία κατά τη διάρκεια των ομιλιών του και, το 1994, εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Pale Blue Dot» («Ωχρή κυανή κουκκίδα»).
Αυτή η έγχρωμη εικόνα της Γης σε στενή γωνία, που ονομάστηκε «Ωχρή κυανή κουκκίδα», αποτελεί μέρος του πρώτου «πορτραίτου» του ηλιακού συστήματος που τραβήχτηκε από το Voyager 1. Από απόσταση μεγαλύτερη των 6,4 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, η Γη είναι ένα μικρό φωτεινό σημείο, στο κέντρο της δεξιάς ακτίνας φωτός. (Public Domain)
Στο βιβλίο του έγραφε: «Έχει ειπωθεί ότι η αστρονομία είναι μια ταπεινωτική και δημιουργική εμπειρία. Δεν υπάρχει ίσως καλύτερη απόδειξη της ανοησίας των ανθρώπινων πεποιθήσεων από αυτή τη μακρινή εικόνα του μικροσκοπικού μας κόσμου. Για εμένα, υπογραμμίζει την ευθύνη μας να φερθούμε πιο ευγενικά ο ένας στον άλλον και να διατηρήσουμε και να αγαπήσουμε την ‘ωχρή κυανή κουκκίδα’, το μοναδικό σπίτι που γνωρίσαμε ποτέ».
Στα επόμενα 35 χρόνια, τα Voyager 1 και 2 διέσχισαν δισεκατομμύρια μίλια, πηγαίνοντας όλο και μακριά από τη Γη, από όπου ο πλανήτης μας φαινόταν σαν μια ακόμη μικρότερη, αν όχι αόρατη, «κουκκίδα». Και τα δύο διαστημόπλοια βρίσκονται τώρα μακρύτερα από οποιοδήποτε ανθρώπινο αντικείμενο, κατευνόμενα προς το διαστρικό διάστημα (το Pioneer 10 βρίσκεται ήδη στο διαστρικό διάστημα και το Pioneer 11 θα φτάσει στο διαστρικό διάστημα το 2027).
Θέση του Voyager 1 πάνω από το επίπεδο της εκλειπτικής στις 14 Φεβρουαρίου 1990. (Public Domain)
Μένει να δούμε πόσο μακριά στο διάστημα θα φτάσουν τα Voyager 1 και 2 και για πόσο καιρό θα παραμείνουν σε επικοινωνία με τη Γη. Ανεξάρτητα από αυτό, το επίτευγμα της NASA και της JPL, το 1977, παραμένει εντυπωσιακό, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι οφείλεται σε σχετικά λίγους ανθρώπους που συνεργάστηκαν για μια «ωχρή κυανή κουκκίδα».
Το χιονοδρομικό κέντρο του Φαλακρού, στον νομό Δράμας, συγκέντρωσε πλήθος κόσμου το Σαββατοκύριακο 15-16 Φεβρουαρίου, αφότου άρχισε να επαναλειτουργεί το 2024. Μάλιστα, η επαναλειτουργία του συνέβαλε σημαντικά στην οικονομική τόνωση της ορεινής ακριτικής Δράμας.
Ο ηλιόλουστος καιρός το Σάββατο και η ασθενής χιονόπτωση την Κυριακή αποτέλεσαν ιδανικές συνθήκες για τους λάτρεις του σκι αλλά και για οικογένειες, ώστε να απολαύσουν ποικίλες δραστηριότητες.
Το Χιονοδρομικό Κέντρο Φαλακρού, ένας από τους δημοφιλείς χειμερινούς προορισμούς στη Βόρεια Ελλάδα, άνοιξε ξανά τις πύλες του στις 21 Δεκεμβρίου 2024 προσφέροντας μοναδικές εμπειρίες στους επισκέπτες του.
Οι δυσκολίες που υπήρξαν μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια στασιμότητας ήταν πολλές καθώς όλο αυτό το διάστημα οι υποδομές και ο τεχνολογικός εξοπλισμός είχαν σχεδόν εγκαταλειφθεί στη φθορά του χρόνου.
Κόσμος στο χιονοδρομικό κέντρο Φαλακρού στην Δράμα, στις 16 Φεβ., 2025. (ΑΠΕ-ΜΠΕ)
«Η εξαιρετική φυσική ομορφιά που διαθέτει σε συνδυασμό με τη μοναδική δυνατότητα που δίνει για ελεύθερο σκι, καθώς ολόκληρο το βουνό είναι μια μεγάλη πίστα χωρίς δέντρα, το καθιστά μια σημαντική τουριστική και αναπτυξιακή υποδομή για τη Δράμα και ολόκληρη την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη,» είπε ο αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Αργυρής Πατακάκης.
«Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για να δημιουργήσουμε όλες τις προϋποθέσεις προκειμένου το χιονοδρομικό να λειτουργεί πλέον με σύγχρονα δεδομένα, προσελκύοντας κόσμο.»
Μια όψη της πίστας χιονοδρομίας στο Φαλακρό Δράμας, στις 16 Φεβρουαρίου 2025. (ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Η λειτουργία του χιονοδρομικού κέντρου
Το χιονοδρομικό κέντρο λειτουργεί από το 1980 και είναι ένα από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας, καταλαμβάνοντας μια έκταση 600 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Διαθέτει 21 πίστες για σκι, σε διάφορα υψόμετρα και με διαφορετικούς βαθμούς δυσκολίας, με συνολικό μήκος 20 χλμ.
Σήμερα, στο χιονοδρομικό λειτουργούν πλέον οι αναβατήρες: Baby 1, Baby 2, Μεστά και Παππούς με χιόνι βάσης εντός πίστας: 30εκ, χιόνι κορυφής εντός πίστας: 40εκ. και ποιότητα χιονιού παγωμένο. Ο δρόμος προς το χιονοδρομικό είναι ανοιχτός, χωρίς ανάγκη για αντιολισθητικές αλυσίδες. Ωστόσο, οι υπεύθυνοι λειτουργίας του χιονοδρομικού συστήνουν πάντα σε όλους τους επισκέπτες να έχουν πάντα μαζί τους στο αυτοκίνητο αντιολισθητικές αλυσίδες, καθώς οι συνθήκες στο βουνό μπορεί να αλλάξουν ξαφνικά.
Οι κεντρικές εγκαταστάσεις του βρίσκονται στο οροπέδιο του Αγίου Πνεύματος, σε υψόμετρο 1.700 μέτρων. Οι πίστες του χιονοδρομικού κέντρου εκτείνονται σε μεγάλα υψόμετρα, από τα 1.600 μέτρα μέχρι και τα 2.300 μέτρα, με αρκετές από αυτές να βρίσκονται σε υψόμετρο μεγαλύτερο από τα 2.000 μέτρα.
Παρόλο που το σκι είναι το δημοφιλέστερο των χειμερινών σπορ, στο Φαλακρό ο επισκέπτης μπορεί να κάνει όλο τον χρόνο και άλλα αθλήματα/δραστηριότητες όπως πεζοπορία, ορειβασία, αναρρίχηση, ή ποδηλασία βουνού.
Μια πολύ ιδιαίτερη δραστηριότητα στην περιοχή είναι η σπηλαιολογική καταρρίχηση, που γίνεται από έμπειρους σπηλαιολόγους-αναρριχητές για την εξερεύνηση της λεγόμενης «χιονότρυπας». Η χιονότρυπα είναι μια καταβόθρα με μεγάλο άνοιγμα στην κορυφή του Φαλακρού, της οποίας έχει καταρρεύσει η οροφή. Με βάθος 111 μέτρων, αποτελεί ένα από τα βαθύτερα βάραθρα της Μακεδονίας.
Η χιονότρυπα βρίσκεται σε υψόμετρο 2.100 μέτρων, κοντά στο σαλέ του χιονοδρομικού κέντρου Φαλακρού και είναι διανοιγμένη σε μάρμαρο. Η πρόσβαση στο εσωτερικό της εξαρτάται από τη χιονόπτωση και στον πυθμένα της υπάρχει μόνιμα χιόνι.
Μια 73χρονη, ήδη έγκλειστη στις φυλακές Κορυδαλλού, και η κόρη της φέρονται να αποτελούν τα αρχηγικά μέλη μεγάλου κυκλώματος μαστροπείας που εξαρθρώθηκε από την Υποδιεύθυνση Καταπολέμησης Διακίνησης και Εμπορίας Ανθρώπων και Αγαθών της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος.
Η 73χρονη, γνωστή ως “Μαρίνα”, είναι ήδη γνωστή στις Αρχές καθώς έχει εμπλακεί τόσο στην υπόθεση trafficking στην Ηλιούπολη όσο και στη λεγόμενη Greek Mafia. Παρά τον εγκλεισμό της, συνέχιζε να διευθύνει το κύκλωμα με “δεξί χέρι” την κόρη της, η οποία δρούσε υπό την καθοδήγηση και τις εντολές της.
Συγκεκριμένα, συνελήφθησαν εννέα μέλη της οργάνωσης, μεταξύ των οποίων και τα αρχηγικά, στο πλαίσιο συντονισμένης αστυνομικής επιχείρησης που πραγματοποιήθηκε στις 14 και στις 15 Φεβρουαρίου 2025, με τη συνδρομή αστυνομικών της Υποδιεύθυνσης Πληροφοριών και Ειδικών Δράσεων, καθώς και των εξειδικευμένων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) «OUR RESCUE» και «Α21».
Σε βάρος τους σχηματίστηκε δικογραφία για -κατά περίπτωση- εγκληματική οργάνωση, εμπορία ανθρώπων, μαστροπεία, παραβίαση σφραγίδων που έθεσε η Αρχή, κλοπή ηλεκτρικού ρεύματος, βιασμό, αρπαγή, καθώς και παραβάσεις των νομοθεσιών για τα όπλα και τα ναρκωτικά, ενώ συγκατηγορούμενοί τους είναι ακόμη έξι άτομα. Παράλληλα, στο πλαίσιο της έρευνας συνελήφθησαν επιπλέον 17 άτομα για -κατά περίπτωση- μαστροπεία και παραβίαση σφραγίδων που έθεσε η Αρχή.
Όπως επισημαίνεται από την ΕΛΑΣ, προηγήθηκε έρευνα, στο πλαίσιο της οποίας διαπιστώθηκε ότι οι συλληφθέντες συγκρότησαν τουλάχιστον από τον Ιανουάριο του 2024 επιχειρησιακά δομημένη εγκληματική οργάνωση, επιδιώκοντας με τη χρήση διαφόρων απατηλών μέσων τη μεταφορά στη χώρα μας αλλοδαπών γυναικών, με σκοπό τον παράνομο πορισμό περιουσιακού οφέλους από τη γενετήσια εκμετάλλευσή τους σε οίκους ανοχής στην Αθήνα.
Ειδικότερα, τα αρχηγικά μέλη της οργάνωσης, είχαν υπό τον έλεγχό τους και εκμεταλλεύονταν πλήθος οίκων ανοχής στην Αθήνα, τοποθετώντας μάλιστα διάφορους αλλοδαπούς «αχυράνθρωπους», ως «μπροστινούς» στη μίσθωση των ακινήτων που λειτουργούσαν ως οίκοι ανοχής. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς είτε δεν βρίσκονταν καν στην Ελλάδα είτε είχαν αποβιώσει πριν την κατάρτιση των μισθωτηρίων συμβολαίων.
Άλλα μέλη της οργάνωσης ήταν επιφορτισμένα με την παραλαβή, μεταφορά και εγκατάσταση ευάλωτων γυναικών από χώρες του εξωτερικού σε διαμερίσματα στην Αθήνα, καθώς και με την κράτηση και τον έλεγχό τους, προκειμένου να μην έχουν ελευθερία κινήσεων και διαφύγουν από τον έλεγχο της οργάνωσης.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση, σύμφωνα με την αστυνομία, όπου μέλος της οργάνωσης, με χρήση βίας και απειλών, προέβη στην αρπαγή γυναίκας και στην παράνομη κράτησή της σε διαμέρισμα της Αθήνας για έξι ημέρες. Εκεί, της χορήγησε -εν αγνοία της- άγνωστες ναρκωτικές ουσίες και προέβη σε γενετήσιες πράξεις, ενώ με τη χρήση απειλών προσπάθησε να την εξαναγκάσει να εκδίδεται για λογαριασμό του.
Επιπλέον, μέλη της οργάνωσης φρόντιζαν -κατά περίπτωση- για την εύρυθμη λειτουργία των οίκων ανοχής, προβαίνοντας στη γενετήσια εκμετάλλευση και στρατολόγηση ευάλωτων γυναικών, ενώ ένα άλλο μέλος ήταν επιφορτισμένο με την τακτική επέμβαση στους μετρητές του ηλεκτρικού ρεύματος που αντιστοιχούσαν στους οίκους ανοχής με σκοπό την καταγραφή μικρότερης κατανάλωσης ενέργειας και τη μεγιστοποίηση του κέρδους τους.
Στο κύκλωμα συμμετείχε και ένας λογιστής από το Ίλιον, ο οποίος εκμεταλλευόμενος την επαγγελματική του ιδιότητα, αναλάμβανε τη σύναψη και τροποποίηση των μισθωτηρίων συμβολαίων. Επιπλέον, ένα μέλος της οργάνωσης είχε αναλάβει την παραποίηση των μετρητών ηλεκτρικού ρεύματος για την καταγραφή μικρότερης κατανάλωσης.
Κατά τη διάρκεια των ερευνών που πραγματοποιήθηκαν στις 14 και 15 Φεβρουαρίου, κατασχέθηκαν δύο αυτοκίνητα, αεροβόλο όπλο, ψηφιακά πειστήρια, έγγραφα σχετικά με τις μισθώσεις ακινήτων και το ποσό των 21.762 ευρώ. Παράλληλα, εντοπίστηκαν 24 αλλοδαπές γυναίκες, εκ των οποίων οι 20 θεωρούνται εν δυνάμει θύματα εμπορίας ανθρώπων και οι τέσσερις αναγνωρίστηκαν επισήμως ως θύματα.
Συνολικά συνελήφθησαν 26 άτομα, ενώ κατηγορίες απαγγέλθηκαν σε ακόμη έξι. Η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια των εισαγγελικών αρχών.
Μόλις μισή ώρα καθημερινής έκθεσης στον ήλιο κατά τη διάρκεια του πρώτου καλοκαιριού στη ζωή ενός παιδιού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο υποτροπών σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ), σύμφωνα με νέα έρευνα, που διαπίστωσε παρόμοια προστατευτικά οφέλη από την έκθεση της μητέρας στον ήλιο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Η παιδιατρική σκλήρυνση κατά πλάκας αναφέρεται στην πολλαπλή σκλήρυνση που διαγιγνώσκεται σε παιδιά και εφήβους, συνήθως πριν από την ηλικία των 18 ετών, και αντιπροσωπεύει έως και το 5% όλων των περιπτώσεων σκλήρυνσης κατά πλάκας. Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται λανθασμένα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, οδηγώντας σε μυϊκή αδυναμία και ένα ευρύ φάσμα άλλων συμπτωμάτων.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η έκθεση στον ήλιο στην πρώιμη παιδική ηλικία μπορεί να έχει μακροχρόνια οφέλη στην εξέλιξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας στην παιδική ηλικία», δήλωσε η Δρ Τζίνα Τσανγκ του Νοσοκομείου Παίδων της Φιλαδέλφειας και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας .
Μειωμένος κίνδυνος υποτροπής της σκλήρυνσης κατά πλάκας στα παιδιά
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Neurology Neuroimmunology & Neuroinflammation, υποδηλώνει ότι η σύντομη καθημερινή έκθεση στον ήλιο μπορεί να ωφελήσει τα παιδιά με παιδιατρική σκλήρυνση κατά πλάκας. Η μελέτη, που διεξήχθη σε σχεδόν 20 παιδιατρικές κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρακολούθησε περισσότερα από 300 παιδιά και νεαρούς ενήλικες (ηλικίας 4-21 ετών) που διαγνώστηκαν με παιδική σκλήρυνση κατά πλάκας από το 2011 έως το 2017, με μέση παρακολούθηση τριών ετών.
Λίγο πάνω από το 60% εμφάνισε τουλάχιστον μία υποτροπή, η οποία ορίστηκε ως νέα ή επαναλαμβανόμενα συμπτώματα που διαρκούσαν τουλάχιστον 24 ώρες, συνέβαιναν με διαφορά τουλάχιστον 30 ημερών και δεν σχετίζονταν με πυρετό ή λοίμωξη.
Μετά την προσαρμογή ανάλογα με παράγοντες όπως η έκθεση στον καπνό, η εποχή γέννησης, ο τύπος της φαρμακευτικής αγωγής κατά της σκλήρυνσης κατά πλάκας και οι πρακτικές ηλιοπροστασίας, η μελέτη διαπίστωσε έναν συσχετισμό: τα παιδιά που εκτίθονταν στον ήλιο τουλάχιστον 30 λεπτά καθημερινά, κατά τη διάρκεια του πρώτου τους καλοκαιριού, είχαν 33% λιγότερες πιθανότητες υποτροπής σε σύγκριση με εκείνα που εκτέθηκαν λιγότερο στον ήλιο.
Επίσης, τουλάχιστον 30 λεπτά έκθεσης στον ήλιο για τις μητέρες των συμμετεχόντων κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου της εγκυμοσύνης τους συσχετίστηκαν με 32% λιγότερες πιθανότητες υποτροπής της σκλήρυνσης κατά πλάκας στα παιδιά τους. Η έκθεση στον ήλιο και η υπεριώδης ακτινοβολία αργότερα στη ζωή δεν έδειξαν σημαντική επίδραση στον κίνδυνο υποτροπής.
«Η ιδέα ότι η έκθεση της μητέρας στον ήλιο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα μπορούσε να επηρεάσει τον κίνδυνο υποτροπής του παιδιού της αργότερα στη ζωή είναι συναρπαστική», δήλωσε στην Epoch Times ο Δρ Μάικλ Τζενοβέζε , επικεφαλής ιατρικός σύμβουλος της Ascendant New York και διπλωματούχος του Αμερικανικού Συμβουλίου Ψυχιατρικής και Νευρολογίας, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Θέτει ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με το πώς οι περιβαλλοντικοί παράγοντες της πρώιμης ζωής διαμορφώνουν την υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος». Πρόκειται για μια μελέτη παρατήρησης, οπότε δεν μπορούσε να τεκμηριώσει σχέση αιτίας και αποτελέσματος, παρά μόνο ότι υπήρχε συσχέτιση.
Ο Δρ Τζενοβέζε επεσήμανε έναν βασικό περιορισμό της μελέτης: την εξάρτησή της από τη μνήμη των γονέων για την έκθεση στον ήλιο στο παρελθόν, την οποία περιέγραψε ως «όχι πάντα αξιόπιστη». Ζήτησε περαιτέρω έρευνα με τη χρήση μετρήσιμων επιπέδων βιταμίνης D και μακροχρόνιας παρακολούθησης για την επικύρωση των ευρημάτων.
Ο ρόλος της βιταμίνης D
Αν και το ιστορικό έκθεσης ενός ασθενούς στον ήλιο δεν αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα για τη διαχείριση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, μπορεί να προσφέρει πολύτιμο πλαίσιο – «κυρίως μέσω της επίδρασής της στα επίπεδα της βιταμίνης D», δήλωσε στην Epoch Times ο Δρ Αχιλλέας Ντράνος, νευρολόγος και ειδικός στη σκλήρυνση κατά πλάκας στο Achilles Neurology, στο Μπέβερλυ Χιλς της Καλιφόρνια.
«Το ηλιακό φως βοηθά τον οργανισμό να παράγει βιταμίνη D, γνωστή και ως ‘βιταμίνη του ήλιου’, και η έρευνα δείχνει ότι η επάρκεια της βιταμίνης D μπορεί να μειώσει τη δραστηριότητα της νόσου της σκλήρυνσης κατά πλάκας», δήλωσε ο Δρ Ντράνος. Αυτό σημαίνει ότι για τους ασθενείς με χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D ή για όσους ζουν σε περιοχές με περιορισμένο ηλιακό φως, «θα μπορούσαμε να εξετάσουμε το ενδεχόμενο χορήγησης συμπληρώματος βιταμίνης D ως μέρος μιας συνολικής στρατηγικής διαχείρισης», πρόσθεσε.
Η βιταμίνη D μπορεί να συμβάλλει στη μείωση της δραστηριότητας της σκλήρυνσης κατά πλάκας ρυθμίζοντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που επιτίθενται στη μυελίνη (το προστατευτικό κάλυμμα των νεύρων) και επίσης μειώνοντας τη φλεγμονή στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.
Οι αποφάσεις για την αντιμετώπιση είναι πολύπλευρες και βασίζονται σε μια συνολική αξιολόγηση της δραστηριότητας της νόσου, του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς και των προσωπικών προτιμήσεων, δήλωσε ο Δρ Ντράνος. «Όταν σχεδιάζω τη θεραπεία, ελέγχω τακτικά τα επίπεδα βιταμίνης D των ασθενών μου με σκλήρυνση κατά πλάκας και ενθαρρύνω την ασφαλή έκθεση στον ήλιο ή τα συμπληρώματα ως μέρος της συνολικής τους φροντίδας.»
Προσθήκη στα στοιχεία που συνδέουν τον ήλιο με τον κίνδυνο της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Η μελέτη αυτή προστίθεται στην αυξανόμενη έρευνα που υποδηλώνει ότι η έκθεση στον ήλιο και τα επίπεδα βιταμίνης D θα μπορούσαν να επηρεάσουν την πρόληψη και τη διαχείριση της ΣΚΠ.
Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που δέχονται περισσότερο ηλιακό φως κατά τη διάρκεια της ζωής τους τείνουν να έχουν μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης ΣΚΠ και συχνά ηπιότερη πορεία της νόσου, εάν την αναπτύξουν. Η σχέση μεταξύ της σκλήρυνσης κατά πλάκας και του τόπου διαμονής των ανθρώπων είναι «αρκετά εντυπωσιακή», δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε. Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πιο συχνή σε μέρη πιο μακριά από τον ισημερινό, όπου οι άνθρωποι έχουν λιγότερη ηλιοφάνεια όλο το χρόνο, σημείωσε.
Η Τσανγκ σημείωσε ότι μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να εξετάσουν πώς ο χρόνος έκθεσης στον ήλιο πριν και μετά τη διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας μπορεί να επηρεάσει την πορεία της νόσου, ώστε να καθοδηγήσουν καλύτερα τις συστάσεις προς τα παιδιά που ζουν με την πάθηση και να βοηθήσουν στο σχεδιασμό πιθανών κλινικών δοκιμών. Προς το παρόν, οι ειδικοί συνιστούν να εξισορροπούν τα οφέλη και τους κινδύνους της έκθεσης στον ήλιο και να εξετάζουν την πρόσληψη βιταμίνης D ως μέρος ενός ολοκληρωμένου σχεδίου φροντίδας για τη σκλήρυνση κατά πλάκας.
«Η ισορροπία είναι το κλειδί – η υπερβολική έκθεση στον ήλιο ενέχει κινδύνους, οπότε οποιεσδήποτε συστάσεις πρέπει να γίνονται με αυτό κατά νου», δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε .
Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο συναντήθηκε με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου στην Ιερουσαλήμ στις 16 Φεβρουαρίου, όπου και οι δύο ορκίστηκαν να καταπολεμήσουν τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν.
Ο Νετανιάχου είπε μετά τη συνάντηση ότι αυτός και ο Ρούμπιο είχαν μια «πολύ παραγωγική συζήτηση» για πολλά θέματα, «κανένα σημαντικότερο από το Ιράν».
«Το Ισραήλ και η Αμερική είναι μαζί στην αντιμετώπιση της απειλής του Ιράν», είπε ο πρωθυπουργός. «Συμφωνήσαμε ότι οι αγιατολάχ δεν πρέπει να έχουν πυρηνικά όπλα και επίσης συμφωνήσαμε ότι η επιθετικότητα του Ιράν στην περιοχή πρέπει να αναχαιτιστεί.»
Ο Ρούμπιο, από τη μεριά του, ανέφερε το Ιράν ως τον κύριο επιτιθέμενο της περιοχής.
«Πίσω από κάθε τρομοκρατική ομάδα, πίσω από κάθε πράξη βίας, πίσω από κάθε αποσταθεροποιητική δραστηριότητα, πίσω από οτιδήποτε απειλεί την ειρήνη και τη σταθερότητα για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που αποκαλούν αυτή την περιοχή ‘πατρίδα’ βρίσκεται το Ιράν», είπε.
Το Ισραήλ κατάφερε στο Ιράν ένα «ισχυρό πλήγμα» τους τελευταίους 16 μήνες από την έναρξη του πολέμου κατά της τρομοκρατικής ομάδας Χαμάς, είπε ο Νετανιάχου, προσθέτοντας ότι, με την υποστήριξη του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, δεν έχει «καμία αμφιβολία» ότι το Ισραήλ μπορεί να «τελειώσει τη δουλειά».
Το υποστηριζόμενο από το Ιράν κίνημα της Χεζμπολάχ στον νότιο Λίβανο έχει αποδυναμωθεί, καθώς το Ισραήλ χτυπά εκατοντάδες στόχους στη Συρία για να σταματήσει ένα νέο μέτωπο —που υποστηρίζεται από το Ιράν— να κινητοποιηθεί εναντίον του Ισραήλ, είπε ο πρωθυπουργός.
«Τώρα, εάν οποιαδήποτε άλλη δύναμη πιστεύει ότι το Ισραήλ θα επιτρέψει σε άλλες εχθρικές δυνάμεις να χρησιμοποιήσουν τη Συρία ως βάση επιχειρήσεων εναντίον μας, κάνει σοβαρό λάθος», τόνισε ο Νετανιάχου.
Η επίσκεψη του Ρούμπιο πραγματοποιήθηκε περίπου μια εβδομάδα αφότου ο Τραμπ διατύπωσε την πρόταση μετεγκατάστασης 2,2 εκατομμύρια Παλαιστίνιων, κατοίκων της Γάζας, και ανάληψης του ελέγχου και ιδιοκτησιακού καθεστώτος της παραθαλάσσιας περιοχής από τις Ηνωμένες Πολιτείες.. Ο Τραμπ πρότεινε επίσης στην Αίγυπτο και την Ιορδανία να δεχτούν Παλαιστινίους από τη Γάζα, κάτι που και τα δύο έθνη απέρριψαν.
Ο Νετανιάχου ευχαρίστησε τον Ρούμπιο για την «αδιαμφισβήτητη υποστήριξη» των Ηνωμένων Πολιτειών στην πολιτική του Ισραήλ για την Γάζα και πρόσθεσε ότι αυτός και ο Τραμπ μοιράζονται ένα κοινό όραμα για την περιοχή, όπου ισχύει μια εύθραυστη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς μετά από περισσότερους από 15 μήνες πολέμου.
«Θέλω να διαβεβαιώσω όσους μας ακούνε τώρα [ότι] ο πρόεδρος Τραμπ και εγώ εργαζόμαστε σε πλήρη συνεργασία και συντονισμό», είπε ο Νετανιάχου.
Ο Ρούμπιο δήλωσε ότι η Χαμάς «δεν μπορεί να συνεχίσει ως στρατιωτική ή κυβερνητική δύναμη, και όσο στέκεται ως δύναμη που μπορεί να κυβερνήσει ή να διοικήσει ή μια δύναμη που μπορεί να απειλήσει με χρήση βίας, η ειρήνη καθίσταται αδύνατη».
Ενώ ο Ρούμπιο και ο Νετανιάχου μιλούσαν για την πολιτική του Ισραήλ για τη Γάζα, ένα φορτίο βαρέων βομβών των ΗΠΑ έφτανε στο Ισραήλ, αφού η κυβέρνηση Τραμπ ήρε την αναστολή των παραδόσεων τον περασμένο μήνα.
Η αποστολή πυρομαχικών MK-84 «αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό πλεονέκτημα για την Πολεμική Αεροπορία και τον IDF [ισραηλινό στρατό] και χρησιμεύει ως περαιτέρω απόδειξη της ισχυρής συμμαχίας μεταξύ του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Ίσραελ Κατς.
«Στην πρόσφατη συνομιλία μας, ο υπουργός Άμυνας, κος Πητ Χέγκσεθ, επιβεβαίωσε τη δέσμευση της Αμερικής να συνεχίσει να παρέχει στο Ισραήλ όλα τα απαραίτητα εργαλεία για την εγγύηση της ασφάλειάς του», είπε.
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν είχε αναστείλει την παράδοση των βομβών των 900 κιλών στο Ισραήλ, λόγω ανησυχίας ότι τα όπλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αδιακρίτως σε περιοχές της Γάζας που είναι πυκνοκατοικημένες από πολίτες.
Η Λωρίδα της Γάζας θα μπορούσε να φαίνεται δραματικά διαφορετική εάν το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες προχωρήσουν με τις προτάσεις μετεγκατάστασης του Τραμπ. Στις 10 Φεβρουαρίου, ο Τραμπ πρότεινε ότι οι Παλαιστίνιοι που φεύγουν από την Γάζα δεν θα έχουν απαραίτητα το δικαίωμα να επιστρέψουν, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με ορισμένους αξιωματούχους του που είχαν προηγουμένως δηλώσει ότι η κίνηση θα ήταν προσωρινή.
Το Château de Beynac (Σατώ ντε Μπεϋνάκ), χτισμένο τον 12ο αιώνα στη Γαλλία, είναι ένα ιστορικό κάστρο που αποτέλεσε προπύργιο κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου, ο οποίος διήρκεσε από το 1337 έως το 1453. Έτσι, ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του μεσαιωνικού αρχιτεκτονικού αριστουργήματος είναι ενδεικτικά της εποχής: δωμάτια φρουρών, ένα «δωμάτιο παραμονής», το οποίο ήταν καταφύγιο σε περίπτωση επίθεσης, και μια οχυρωμένη είσοδος.
Το κάστρο δεσπόζει σε έναν κλιμακωτό, ασβεστολιθικό βράχο με θέα στον ποταμό Ντορντόν και το Μπεϋνάκ-ε-Καζενάκ, ένα χωριό της νοτιοδυτικής Γαλλίας. Η επιβλητική παρουσία του οφείλεται στις πέτρινες επάλξεις, στους ψηλούς πύργους και σε μια βαθιά, διπλή τάφρο. Μια περισσότερο προσεκτική ματιά στο εσωτερικό του αποκαλύπτει πολυτελείς διακοσμήσεις, κυρίως από ταπισερί και ζωγραφισμένα πλούσια υφάσματα.
Αν και ο κατάλογος των βαρόνων που κατείχαν ή επισκέπτονταν το Σατώ ντε Μπεϋνάκ είναι μακρύς, ο πλέον αξιοσημείωτος είναι ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, ο οποίος κατέλαβε το φρούριο το 1189 και το κράτησε για 10 χρόνια.
Το δωμάτιο πολιτικής Περιγκόρ είναι το μέρος όπου συναντιούνταν οι βαρόνοι της περιοχής για να συζητήσουν κυβερνητικά ζητήματα. Τα δάπεδα του δωματίου είναι κατασκευασμένα από δοκούς και κονίαμα, ενώ ο θολωτός χώρος γοτθικής καμάρας από τούβλα και ογκόλιθους φέρει περίπλοκες ταπισερί στους τοίχους του. Ένα τζάκι με σκαλιστούς κίονες βρίσκεται στη μέση του μακρόστενου δωματίου. (Aurelien KEMPF-piksl.fr/Shutterstock)
Το ασβεστολιθικό κλιμακοστάσιο κατασκευάστηκε τον 17ο αιώνα και φέρει σχεδιαστικά στοιχεία εμπνευσμένα από την Αναγέννηση (κλασικά ρωμαϊκά και ελληνικά), κυρίως στα κάγκελα. Οι περίτεχνες ταπισερί του κλιμακοστασίου απεικονίζουν επίσης κλασικές εικόνες, ειδικά στις καμάρες και τις διακοσμητικές κολώνες, που έρχονται σε αντίθεση με τους γυμνούς δοκούς της οροφής. (Thesupermat/CC BY-SA 3.0)
Έχοντας προστεθεί περίπου τον 13ο αιώνα, η κουζίνα του κάστρου είναι πρακτικά κατανεμημένη για πυρασφάλεια, με χοντρούς πέτρινους τοίχους, πέτρινα ή πισέ δάπεδα (πατημένη γη) και γάντζους που κρέμονται από την οροφή για να κρατούν τα τρόφιμα μακριά από τους αρουραίους. Ένα τεράστιο τοξωτό τζάκι χρησιμοποιείται για μαγείρεμα και ζέστη. Οι βαθιές θολωτές περιοχές παρείχαν άφθονο χώρο αποθήκευσης για βαρέλια διαφόρων μεγεθών. Όπως σε πολλούς χώρους του κάστρου, η οροφή είναι κατασκευασμένη από εκτεθειμένους δοκούς. (Aurelien KEMPF-piksl.fr/Shutterstock)
Σε αντίθεση με την κύρια πόρτα εισόδου, το παρατηρητήριο είναι μια οχυρωμένη είσοδος που έχει σχεδιαστεί για να προστατεύεται από τις περισσότερες γωνίες και περιλαμβάνει μια κινητή γέφυρα. Η πόρτα διαθέτει σχέδιο γοτθικής οξυκόρυφης καμάρας, τόσο στην ξύλινη πόρτα όσο και στο περίβλημα από πέτρα. (Pack-Shot/Shutterstock)
Μια από τις περισσότερο διακοσμημένες αίθουσες του κάστρου είναι το σαλόνι. Ταπισερί με μεσαιωνικές παραστάσεις κρέμονται στους τοίχους και ζωγραφισμένα σχέδια καλύπτουν την πόρτα, τους δοκούς και το πλαίσιο της οροφής. Όπως συνηθίζεται στα κάστρα, ολόσωμες πανοπλίες πλαισιώνουν τις πόρτες. (Luc Viatour/CC BY-SA 3.0)
Ευρωπαίοι ηγέτες συναντώνται σήμερα για μια έκτακτη σύνοδο κορυφής για να συζητήσουν τα σχέδια του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, εν μέσω φόβων ότι θα μείνουν έξω από τις διαπραγματεύσεις.
Ο στόχος είναι να συμφωνήσουν σε μια κοινή στρατηγική για να αντιμετωπίσουν τον Τραμπ, μεταξύ άλλων για το τι μπορούν να του προσφέρουν και για το ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές της Ευρώπης σχετικά με την απρόκλητη εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία.
Ηγέτες από τη Γερμανία, τη Βρετανία, την Ιταλία, την Πολωνία, την Ισπανία, την Ολλανδία και τη Δανία αναμένεται να συμμετάσχουν σε συνάντηση στο Παρίσι, μαζί με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αντόνιο Κόστα, την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, ανακοινώθηκε από το γαλλικό προεδρικό μέγαρο των Ηλυσίων.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν οργάνωσε τη συνάντηση για να αρχίσουν διαβουλεύσεις για την κατάσταση στην Ουκρανία και τις προκλήσεις για την ασφάλεια στην Ευρώπη, αναφέρεται στην ανακοίνωση, στην οποία προστίθεται ότι η διαδικασία μπορεί να συνεχιστεί με άλλα σχήματα.
Η συνάντηση οργανώθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα το Σαββατοκύριακο, στη διάρκεια της Διάσκεψης του Μονάχου για την Ασφάλεια.
Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν-Νοέλ Μπαρό, είπε πως η συνάντηση για το Ουκρανικό, η οποία θα ξεκινήσει στις 17:00 ώρα Ελλάδας σήμερα στο Παρίσι, έχει προπαρασκευαστικό χαρακτήρα και οι εργασίες της θα μπορέσουν να συνεχιστούν σε διαφορετικό σχήμα με στόχο την συμμετοχή όλων των εταίρων που ενδιαφέρονται για την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ευρώπη.
Διπλωμάτες έχουν δηλώσει πως το ζήτημα του τι μπορεί να συνεισφέρει η Ευρώπη σε μια ενδεχόμενη ειρηνευτική συμφωνία θα συζητηθεί επίσης στο Παρίσι, αφού οι ΗΠΑ κάλεσαν την Ευρώπη να συνεισφέρει περισσότερο.
Η επιτάχυνση της διπλωματίας σχετικά με την Ουκρανία σημαίνει πως η Ευρώπη χρειάζεται να κάνει περισσότερα και με καλύτερο τρόπο, δήλωσε αξιωματούχος της γαλλικής προεδρίας εν όψει των σημερινών συνομιλιών.
«Πιστεύουμε ότι, ως αποτέλεσμα της επιτάχυνσης του ζητήματος της Ουκρανίας, καθώς επίσης ως αποτέλεσμα αυτών που λένε Αμερικανοί ηγέτες, είναι ανάγκη οι Ευρωπαίοι να κάνουμε περισσότερα, καλύτερα και με πιο συγκροτημένο τρόπο για τη συλλογική μας ασφάλεια», δήλωσε ο αξιωματούχος σε δημοσιογράφους.
«Οι πρωτοβουλίες αυτές είναι μια ευκαιρία, με την έννοια ότι μπορούν να βοηθήσουν να επιταχυνθεί ο τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά προφανώς χρειάζεται να συμφωνήσουμε και να δούμε υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να επιτευχθεί το τέλος του πολέμου», δήλωσε ο αξιωματούχος.
Κατά τις συνομιλίες, πρόσθεσε, θα εξετασθούν «οι εγγυήσεις ασφαλείας που μπορούν να δοθούν από τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς, μαζί ή χωριστά».
Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών ανέφερε χθες ότι γίνονται συζητήσεις αναφορικά με το ζήτημα της μελλοντικής ανάπτυξης μίας ευρωπαΐκής στρατιωτικής δύναμης, που θα αποτελείται κυρίως από Γάλλους, Βρετανούς και Πολωνούς και θα είναι σε θέση να εξασφαλίσει την κατάπαυση του πυρός και την επίτευξη διαρκούς ειρήνης στην Ουκρανία.
Την ενόχλησή τους ωστόσο για την περιορισμένη σύνθεση της σημερινής συνάντησης εξέφρασαν χώρες όπως η Σλοβενία, η Ρουμανία και η Τσεχία, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας δήλωσε πως συνέρχονται σήμερα στο Παρίσι «αυτοί που εδώ και τρία χρόνια ρίχνουν λάδι στη φωτιά».
Οι χώρες της ΕΕ και η Ουκρανία ανησυχούν για την προοπτική οι ΗΠΑ και η Ρωσία να επιδιώξουν διμερώς μια ειρηνευτική διευθέτηση, ιδιαίτερα αφού ο Τραμπ μίλησε την περασμένη εβδομάδα με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν.
Για να επιταχυνθεί η διαδικασία της διαπραγμάτευσης με τη Μόσχα, η κυβέρνηση Τραμπ παρουσίασε ένα σχέδιο που αποκλείει ενδεχόμενη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, κάνει εδαφικές παραχωρήσεις στη Ρωσία και κλείνει την πόρτα στη συμμετοχή των ΗΠΑ σε μελλοντικές επιχειρήσεις διατήρησης της ειρήνης. Στους ευρωπαϊκούς διαδρόμους της εξουσίας εκτιμάται ότι με τους όρους αυτούς η Ουάσιγκτον γυρίζει την πλάτη στους συμμάχους της για να κάνει συμφωνία με τον Πούτιν.
Το ενημερωτικό δελτίο, που δημοσιεύθηκε στις 13 Φεβρουαρίου μετά την επιστροφή του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο στις 20 Ιανουαρίου, αφαίρεσε τη φράση «δεν υποστηρίζουμε την ανεξαρτησία της Ταϊβάν».
«Είμαστε αντίθετοι σε οποιεσδήποτε μονομερείς αλλαγές στο status quo από οποιαδήποτε πλευρά», ανέφερε το επικαιροποιημένο ενημερωτικό δελτίο. «Αναμένουμε οι διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών του Στενού να επιλυθούν με ειρηνικά μέσα, χωρίς καταναγκασμό, με τρόπο αποδεκτό από τους ανθρώπους και στις δύο πλευρές του Στενού. Συνεχίζουμε να έχουμε σταθερό ενδιαφέρον για την ειρήνη και τη σταθερότητα σε όλο το Στενό της Ταϊβάν.»
Επιβεβαίωσε τη δέσμευση των ΗΠΑ να διαθέσουν «αμυντικό υλικό και υπηρεσίες, όπως είναι απαραίτητο», για να βοηθήσουν την Ταϊβάν να διατηρήσει την ικανότητα αυτοάμυνάς της, περιλαμβανομένης της ικανότητας να αντισταθεί σε «οποιαδήποτε προσφυγή σε βία ή άλλες μορφές εξαναγκασμού» που θα μπορούσαν να απειλήσουν την ασφάλειά της και τον λαό της Ταϊβάν. Η σελίδα αναθεώρησε επίσης μια φράση σχετικά με τη στάση των ΗΠΑ όσον αφορά τη συμμετοχή της Ταϊβάν σε διεθνείς οργανισμούς, λέγοντας ότι θα υποστηρίξουν τη συμμετοχή της Ταϊβάν «όπου αυτό είναι εφικτό».
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε την Κυριακή ότι η αλλαγή ήταν μέρος μιας συνήθους προσπάθειας για την «ενημέρωση του κοινού σχετικά με την ανεπίσημη σχέση μας με την Ταϊβάν». «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δεσμευτεί να διατηρήσουν την ειρήνη και τη σταθερότητα στα Στενά της Ταϊβάν», ανέφερε εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε δήλωσή του σε πολλά ειδησεογραφικά πρακτορεία.
Το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας δεν έχει ακόμη εκδώσει δήλωση σχετικά με τις αλλαγές στο ενημερωτικό δελτίο.
Το 2022, η τέως κυβέρνηση Μπάιντεν αφαίρεσε ομοίως τη φράση για την ανεξαρτησία της Ταϊβάν από το ενημερωτικό δελτίο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά αργότερα επανήλθε αφού το κινεζικό καθεστώς κατήγγειλε την αλλαγή ως «πολιτική χειραγώγηση». Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ), το οποίο ποτέ δεν κυβέρνησε την Ταϊβάν, θεωρεί το αυτοδιοικούμενο νησί ως επαρχία-αποστάτη και ποτέ δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο χρήσης βίας για τον έλεγχό του.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν επίσημους διπλωματικούς δεσμούς με την Ταϊβάν, αλλά δεσμεύονται από τον Νόμο περί σχέσεων με την Ταϊβάν του 1979 να παρέχουν στο νησί τις απαραίτητες δυνατότητες για τη διατήρηση της αυτοάμυνάς του. Σύμφωνα με την πολιτική «Μία Κίνα» της Ουάσιγκτον, η οποία καθοδηγείται από τον Νόμο για τις Σχέσεις με την Ταϊβάν, οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν αλλά δεν υιοθετούν την αντιμαχόμενη αρχή «Μία Κίνα» του Πεκίνου, η οποία υποστηρίζει ότι η Ταϊβάν είναι μέρος της Κίνας και πρέπει να ενοποιηθεί με την ηπειρωτική χώρα με κάθε αναγκαίο μέσο.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ταϊβάν Λιν Τσία-Λονγκ χαιρέτισε την Κυριακή το επικαιροποιημένο ενημερωτικό δελτίο και ευχαρίστησε την Ουάσιγκτον για την «υποστήριξη και τη θετική στάση της στις σχέσεις ΗΠΑ-Ταϊβάν». Ο Λιν εξέδωσε επίσης μια δήλωση στις 16 Φεβρουαρίου, με την οποία επαίνεσε τους υπουργούς Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας για την κοινή τους δήλωση με την οποία ζητούσαν τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στο Στενό της Ταϊβάν.
Τα τρία έθνη δήλωσαν ότι αντιτίθενται «σε κάθε προσπάθεια μονομερούς επιβολής ή εξαναγκασμού αλλαγών στο status quo» και εξέφρασαν την υποστήριξή τους στη συμμετοχή της Ταϊβάν σε «κατάλληλους διεθνείς οργανισμούς». Ο Λιν δήλωσε ότι η Ταϊβάν «χαιρετίζει τη συνεχή προσοχή της διεθνούς κοινότητας στην ειρήνη και τη σταθερότητα στο Στενό της Ταϊβάν», εν μέσω ανησυχιών για «την απειλή που θέτει στο status quo η γκρίζα ζώνη και ο οικονομικός εξαναγκασμός της Κίνας».
Το ΚΚΚ έχει αυξήσει τη στρατιωτική του δραστηριότητα γύρω από την Ταϊβάν τα τελευταία χρόνια. Εν όψει μιας συνεχιζόμενης εκστρατείας στρατιωτικού εκφοβισμού, το υπουργείο Άμυνας της Ταϊβάν ανέφερε ότι εντόπισε 41 κινεζικά πολεμικά αεροσκάφη, εννέα πλοία και ένα επίσημο πλοίο να επιχειρούν γύρω από το νησί, στις 17 Φεβρουαρίου. Το υπουργείο δήλωσε ότι 28 από τα αεροσκάφη πέρασαν τη μέση γραμμή και εισήλθαν στη Ζώνη Αναγνώρισης Αεροπορικής Άμυνας (Air Defense Identification Zone – ADIZ) της Ταϊβάν, γεγονός που ώθησε την Ταϊβάν να αναπτύξει τα αεροσκάφη της για να παρακολουθεί τις κινήσεις τους.
Μετά την ορκωμοσία του Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ανέπτυξε το αντιτορπιλικό κατευθυνόμενων πυραύλων κλάσης Arleigh Burke USS Ralph Johnson και το ωκεανογραφικό ερευνητικό πλοίο κλάσης Pathfinder USNS Bowditch μέσω του πορθμού της Ταϊβάν από τις 10 έως τις 12 Φεβρουαρίου. Παρατηρητές δήλωσαν ότι η ανάπτυξη των δύο πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού δείχνει τη συνέχεια της πολιτικής των ΗΠΑ στο Στενό της Ταϊβάν.
Το Reuters και ο Alex Wu συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.
Ακολουθήστε τη Sina McCullough στην προσπάθειά της να αποκαλύψει αλήθειες για το φαγητό και την υγεία. Εκπαιδευμένη επιστήμονας και εκ φύσεως δημοσιογράφος, η Sina προσφέρει στοιχεία και ιδέες για υγιεινή, χαρούμενη και ελεύθερη ζωή.
Παρά την αφθονία τροφίμων στη χώρα μας, πολλοί Αμερικανοί εξακολουθούν να στερούνται θρεπτικών συστατικών. Η εξάντληση του εδάφους, η υπερκαλλιέργεια και η επεξεργασία τροφίμων έχουν υποβαθμίσει τη διατροφική ποιότητα των τροφίμων μας, με αποτέλεσμα λιγότερα μικροθρεπτικά συστατικά στη διατροφή μας.
Σύμφωνα με ένα άρθρο του 2021, πολλοί Αμερικανοί δεν συμπληρώνουν τη συνιστώμενη πρόσληψη μικροθρεπτικών συστατικών μέσω της τροφής και μόνο.
Η ανεπάρκεια μικροθρεπτικών συστατικών μπορεί να οδηγήσει σε λεπτά αλλά επίμονα προβλήματα υγείας — κόπωση, μειωμένη ανοσία και θολή συνείδηση — τα οποία μπορεί να αγνοήσουμε ως «απλά φυσιολογικά στη ζωή» ή ως «γήρας». Με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα κενά θρεπτικών συστατικών μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία ή την επιδείνωση χρόνιων παθήσεων όπως οι καρδιακές παθήσεις, ο διαβήτης, ακόμη και ο καρκίνος του παχέος εντέρου.
Συμπληρώματα
Μέχρι το 2024, το 75% των Αμερικανών επιδιώκει να γεφυρώσει τα κενά των θρεπτικών ουσιών με συμπληρώματα διατροφής. Ωστόσο, η εξάρτηση από συμπληρώματα συνοδεύεται από προκλήσεις: είναι συχνά συνθετικά, ακριβά και – όπως και ορισμένα τρόφιμα και νερό – είναι συνήθως μολυσμένα με βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα, διοξίνες και PCB (πολυχλωριωμένα διφαινύλια).
Τι θα γινόταν αν υπήρχε ένας άλλος τρόπος να γεφυρωθεί το χάσμα των θρεπτικών συστατικών;
Ένα εργοστάσιο βιταμινών μέσα σου
Φανταστείτε ένα κρυμμένο εργοστάσιο βιταμινών μέσα στο γαστρεντερικό σας σωλήνα, με τρισεκατομμύρια μικροσκοπικούς «εργάτες» που παράγουν κρίσιμες βιταμίνες.
Ήδη από το 1997, οι ερευνητές συνειδητοποίησαν ότι ορισμένα μικρόβια του εντέρου παράγουν βιταμίνες — περιλαμβανομένων όλων των βιταμινών Β και Κ. Προσφάτως, προστέθηκε και η βιταμίνη C στον κατάλογο.
Ωστόσο, οι επιστήμονες εξακολουθούν να ταξινομούν αυτές τις βιταμίνες ως «απαραίτητες» επειδή δεν παράγουμε αρκετές για να καλύψουμε τις διατροφικές μας ανάγκες.
Ως αποτέλεσμα, έχουμε διδαχτεί ότι πρέπει να τις λαμβάνουμε από τρόφιμα ή συμπληρώματα.
Ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε θρεπτικά συστατικά μπορεί να μας δώσει περισσότερες βιταμίνες, λιγότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι μπορούμε επίσης να αυξήσουμε τα επίπεδα ταΐζοντας και υποστηρίζοντας τους «εργάτες του εργοστασίου βιταμινών» στο μικροβίωμα.
Μελέτη του 2007 ανέφερε αύξηση στα επίπεδα φυλλικού οξέος (βιταμίνη Β9) και βιταμίνης Β12 στο αίμα μετά από διαλειμματική νηστεία ενός μηνός – παρόλο που κανένας από τους συμμετέχοντες δεν πήρε συμπληρώματα βιταμινών ούτε άλλαξε την πρόσληψη τροφών πλούσιων σε βιταμίνες Β. Αυτό υποδηλώνει ότι η αύξηση αυτών των βιταμινών δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο με τη διατροφή.
Το 2017, μια άλλη μελέτη ανέφερε αυξημένο φυλλικό οξύ στο αίμα, αλλά αυτή τη φορά η αύξηση ήρθε μετά από μια κετογονική δίαιτα χωρίς περιορισμούς ενέργειας έξι εβδομάδων. Αυτό το εύρημα ήταν περίεργο, επειδή τα τρόφιμα πλούσια σε φυλλικό οξύ περιλαμβάνουν λαχανικά και δημητριακά, τα οποία ήταν περιορισμένα. Πώς, λοιπόν, αυξήθηκαν τα επίπεδα φυλλικού οξέος στο αίμα;
Η απάντηση ήρθε από μια κλινική δοκιμή του 2018, όπου δύο εβδομάδες δίαιτας χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες αύξησε τη συγκέντρωση φυλλικού οξέος στον ορό σε παχύσαρκα άτομα. Η αύξηση του φυλλικού οξέος δεν ήταν αποτέλεσμα της κατανάλωσης περισσότερου φυλλικού οξέος. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η αύξηση του φυλλικού οξέος προκλήθηκε από την ταχεία αύξηση των γαστρεντερικών βακτηρίων – του στρεπτόκοκκου και του λακτόκοκκου – που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή φυλλικού οξέος.
Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι μπορούμε να αυξήσουμε την παραγωγή ορισμένων βιταμινών αυξάνοντας την ποσότητα των μικροβίων που παράγουν αυτές τις βιταμίνες.
Εάν αυτό αληθεύει, γιατί δεν φτιάχνουμε αρκετές από αυτές τις βιταμίνες για να κλείσουμε το χάσμα θρεπτικών συστατικών χωρίς συμπληρώματα;
Χάνουμε τα εσωτερικά μας εργοστάσια βιταμινών
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, που αποτελείται από επεξεργασμένα τρόφιμα, αντιβιοτικά, αποστειρωμένα τρόφιμα, χρόνιο στρες και περιβαλλοντικές τοξίνες, μπορεί να μειώσει την ποικιλομορφία της μικροχλωρίδας του εντέρου. Ορισμένες εκτιμήσεις δείχνουν ότι οι Δυτικοί έχουν χάσει έως και το ήμισυ της μικροβιακής τους ποικιλότητας.
Όταν μειώνονται τα ωφέλιμα μικρόβια, δεν χάνουμε απλώς βακτήρια του εντέρου — χάνουμε τους εργαζομένους μας στο εργοστάσιο βιταμινών που είναι υπεύθυνοι για την παραγωγή βασικών θρεπτικών συστατικών. Χωρίς αυτά, γινόμαστε πιο ευάλωτοι σε χρόνιες ασθένειες.
«Η απώλεια μικροβίων είναι ο ένοχος της ασθένειας», είπε η γιατρός Σαμπίνε Χαζάν, με ειδίκευση στη γαστρεντερολογία, ειδική στο μικροβίωμα και Διευθύνων Σύμβουλος της Progenabiome, σε τηλεφωνική συνομιλία με την Epoch Times.
Για παράδειγμα, απώλεια των μπιφιδοβακτηρίων —ένας τύπος προβιοτικού ικανού να παράγει βιταμίνες— έχει παρατηρηθεί σε άτομα με αυτισμό, νόσο του Lyme, διηθητικό καρκίνο και μακροχρόνιο COVID, είπε η Χαζάν.
Η απώλεια μικροβίων που παράγουν βιταμίνες έχει επίσης τονιστεί στο πλαίσιο της ψυχικής υγείας.
Παραδείγματος χάριν, τα μικρόβια που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή βιταμινών Β2, Β5, και Β9 ήταν πιο άφθονα σε [ψυχικά] υγιείς ανθρώπους σε σύγκριση με εκείνους με διπολική διαταραχή, σύμφωνα με μελέτη του 2022. Ομοίως, η έκφραση των μικροβιακών γονιδίων που εμπλέκονται στον μεταβολισμό των βιταμινών ήταν χαμηλότερη σε άτομα με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή σε σύγκριση με υγιή άτομα ελέγχου, σύμφωνα με δεύτερη μελέτη του 2022.
Μαζί, αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ο αυξανόμενος επιπολασμός ορισμένων ασθενειών θα μπορούσε να συνδεθεί με τη μειωμένη ικανότητα παραγωγής βιταμινών στο έντερό μας. Η οικοδόμηση ενός διαφοροποιημένου, ισχυρού μικροβιώματος μπορεί να βοηθήσει στο να κλείσουμε αυτά τα κενά θρεπτικών συστατικών με φυσικό τρόπο — ίσως ακόμη και να βοηθήσουμε στην ανάρρωση από χρόνιες παθήσεις.
Μπορούν όμως τα μικρόβιά μας να παράγουν αρκετές βιταμίνες για να εξαλείψουν την ανάγκη μας για συγκεκριμένα συμπληρώματα βιταμινών;
Μπορεί ένα υγιές μικροβίωμα να αντικαταστήσει τα συμπληρώματα;
Σύμφωνα με την Χαζάν, η απάντηση είναι ναι – με μια προειδοποίηση.
«Κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι βιταμίνες είναι χρήσιμες αρχικά για τη συμπλήρωση χαμένων μικροβίων», είπε.
Για παράδειγμα, μελέτη του 2022 με επικεφαλής τη Χαζάν ανέφερε ότι η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης C αύξησε τα επίπεδα των μπιφιδοβακτηρίων, που αποτελούν βασικό παράγοντα της υγείας του εντέρου. Αυτό υποδηλώνει ότι ορισμένα θρεπτικά συστατικά μπορούν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση του μικροβιώματος.
Ωστόσο, ο απώτερος στόχος είναι η ανθεκτικότητα. Ενώ μπορεί να χρειάζεστε βιταμίνες για να βοηθήσετε στην αναδόμηση ενός ισχυρού μικροβιώματος, μπορείτε να το διατηρήσετε χωρίς συμπληρώματα.
«Ένα ισχυρό μικροβίωμα χρειάζεται απλώς καλές φυσικές τροφές. Το κλειδί για την υγεία, κατά τη γνώμη μου, είναι να φτάσεις σε αυτήν την ανθεκτικότητα όπου δεν εξαρτάσαι από [τεχνητά] προϊόντα για να επιβιώσεις, αλλά μόνο καλό φαγητό, αέρα, και νερό», είπε η Χαζάν. «Το πρόβλημα είναι ότι ζούμε σε ένα τοξικό περιβάλλον που εξασθενεί συνεχώς το μικροβίωμά μας, επομένως πρέπει να προσαρμοστούμε. Η προσαρμογή αλλάζει το μικροβίωμα.»
Αξιοποιώντας τον φυσικό σχεδιασμό του σώματος
Αν και τα συμπληρώματα έχουν την αξία τους, η ιδέα ότι το μικροβίωμα του εντέρου μπορεί να καλύψει πολλά κενά θρεπτικών συστατικών είναι συναρπαστική και απελευθερωτική.
Εξακολουθούμε να ανακαλύπτουμε πώς να εκμεταλλευόμαστε πλήρως αυτό το δυναμικό, αλλά ένα πράγμα φαίνεται σαφές: Ένα ακμάζον εντερικό μικροβίωμα θέτει τα θεμέλια. Οι σύγχρονες δίαιτες και ο τρόπος ζωής μπορεί να έχουν δυσκολέψει την κάλυψη των διατροφικών μας αναγκών, αλλά δεν έχουν αφαιρέσει την έμφυτη ανθεκτικότητά μας.
Δουλεύοντας με τον φυσικό σχεδιασμό του σώματός μας, ίσως μπορέσουμε να κλείσουμε το διατροφικό χάσμα.
Της Sina McCullough
Αποποίηση ευθύνης: Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς και αντικατοπτρίζουν τη γνώμη της Sina McCullough, επιστήμονα, αλλά όχι γιατρού. Δεν προορίζεται ως ιατρική συμβουλή ή υποκατάστατο καθοδήγησης από τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης. Πάντα να συμβουλεύεστε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης πριν κάνετε αλλαγές στη διατροφή, τα φάρμακα, ή τον τρόπο ζωής σας. Χρησιμοποιήστε αυτές τις πληροφορίες με δική σας ευθύνη.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.
