Όσοι αγαπούν τους λαχανοντολμάδες και τα ντολμαδάκια γιαλαντζί, μπορούν να δοκιμάσουν και αυτήν την παραλλαγή: ντολμάδες με φύλλα πράσου.
Τη συνταγή παραχωρεί στους αναγνώστες της Epoch Times η Οξάνα Τσίζμαρ (Cook Eat Happy). Eίναι πολύ εύκολη και νόστιμη, και δίνει ντολμάδες σε τριγωνικό σχήμα, αξιοποιώντας το μέρος του πράσου που κατά κανόνα πετάμε. Μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο της Οξάνας εδώ.
Ντολμάδες τυλιγμένοι σε φύλλα πράσου
Υλικά
300 γρ. κιμάς μοσχαρίσιος
4-5 πράσσα – τα πράσινα φύλλα από το πάνω μέρος
200 γρ. ρύζι
1 μεγάλη ντομάτα
αλάτι, πιπέρι
μαϊντανός ψιλοκομμένος
3-4 κ.σ. σάλτσα σόγιας
1 κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
1 πράσσο (το μέσα μέρος) ψιλοκομμένο
3-4 κ.σ. ελαιόλαδο
Εκτέλεση
Σε μία κατσαρόλα βάζουμε μπόλικο νερό να βράσει.
Κόβουμε τα πράσα στη μέση και μετά τα κόβουμε στο πλάι (κατά μήκος) για να ανοίξουν. Τα βάζουμε στην κατσαρόλα με το καυτό νερό για να μαλακώσουν και τα ύστερα τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Σε μια άλλη κατσαρόλα βράζουμε το ρύζι για πέντε λεπτά. Το ξεπλένουμε και το αφήνουμε στην άκρη.
Ετοιμάζουμε τον κιμά και τα λαχανικά. Ψιλοκόβουμε τα λαχανικά, τα ανακατεύουμε όλα μαζί και προσθέτουμε ελαιόλαδο, αλατοπίπερο και τα μπαχαρικά.
Όταν τα φύλλα του πράσου κρυώσουν, αρχίζουμε και τυλίγουμε τα ντολμαδάκια σαν τριγωνάκια, όπως είναι στο βίντεο όπου μας δείχνει όλη τη διαδικασία η Οξάνα. Στο ταψί ρίχνουμε βραστό νερό, σάλτσα σόγιας, αλάτι,και ελαιόλαδο. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180°, για 30 λεπτά.
Η διεθνής σκακιέρα μετατοπίζεται και το λιμάνι του Πειραιά βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων. Σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ του Reuters, η κυβέρνηση Τραμπ εξετάζει τρόπους να περιορίσει την παγκόσμια επιρροή της Κίνας στον στρατηγικό τομέα των θαλάσσιων μεταφορών, βάζοντας στο μικροσκόπιο και την παρουσία της Cosco στον Πειραιά.
Η κυβέρνηση Τραμπ προετοιμάζει ένα σχέδιο για τον περιορισμό της κινεζικής επιρροής στις θαλάσσιες μεταφορές, με το βλέμμα στραμμένο στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ), όπου η κινεζική Cosco κατέχει το 67% των μετοχών.
Η εξέλιξη αυτή εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική, καθώς η Ουάσιγκτον επιχειρεί να ανακτήσει χαμένο έδαφος σε έναν τομέα όπου το Πεκίνο έχει σημειώσει εντυπωσιακή πρόοδο την τελευταία δεκαετία.
Η κινεζική στρατηγική και ο «θαλάσσιος δρόμος του μεταξιού»
Η Κίνα μέσω της Cosco και άλλων κρατικών επιχειρήσεων, όπως η China Merchants και η SIPG, έχει επενδύσει σε περισσότερα από 120 λιμάνια παγκοσμίως από τον Αύγουστο του 2024, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε πέρυσι από το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, μια αμερικανική δεξαμενή σκέψης. Η στρατηγική αυτή αποτελεί κεντρικό άξονα της πρωτοβουλίας «Belt and Road» («Μία ζώνη, ένας δρόμος» ή Νέος Δρόμος του Μεταξιού), με στόχο να εξασφαλίσει εμπορικές οδούς, να ενισχύσει τη ναυτιλιακή της ισχύ και να αποκτήσει γεωπολιτικό βάρος σε κρίσιμες θαλάσσιες περιοχές.
Ο Πειραιάς είναι ένα από τα πιο εμβληματικά παραδείγματα αυτής της στρατηγικής. Από την είσοδο της Cosco, το λιμάνι γνώρισε ραγδαία ανάπτυξη κατακτώντας τις πρώτες θέσεις ως προς τον όγκο διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων. Για το Πεκίνο, ο Πειραιάς είναι πύλη εισόδου στην ευρωπαϊκή αγορά.
Η αμερικανική απάντηση: Περιορισμός και αναχαίτιση
Η Ουάσιγκτον βλέπει διαφορετικά τα πράγματα. Αξιωματούχοι εκφράζουν φόβους ότι η κινεζική παρουσία σε λιμάνια ανά τον κόσμο μπορεί να αξιοποιηθεί όχι μόνο για εμπορικούς σκοπούς, αλλά και για στρατιωτικούς ή κατασκοπευτικούς, θεωρώντας ότι η κινεζική παρουσία στα λιμάνια μπορεί να προσφέρει στρατιωτικό πλεονέκτημα, κατασκοπευτικές δυνατότητες και γεωπολιτικούς μοχλούς πίεσης που υπερβαίνουν κατά πολύ την εμπορική διάσταση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο των ΗΠΑ περιλαμβάνει την ενίσχυση δυτικών επενδυτών ώστε να αποκτήσουν κινεζικά μερίδια σε λιμάνια, τη στήριξη της αμερικανικής εμπορικής ναυτιλίας, που υστερεί κατά πολύ έναντι της κινεζικής και τη διεύρυνση συνεργασιών με συμμάχους, ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από τα κινεζικά δίκτυα.
Στην πράξη, οι ΗΠΑ επιχειρούν την αποσύνδεση από κινεζικά στρατηγικά κεκτημένα, κάτι που αν προχωρήσει, θα μπορούσε να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων στη Μεσόγειο και πέραν αυτής.
«Πιστεύω ότι η νέα διοίκηση στις ΗΠΑ ασκεί πίεση κατά των Κινέζων σε όλα τα ευρωπαϊκά λιμάνια. Έχω την εντύπωση ότι οι ευρωπαϊκές χώρες θα συνάψουν ώριμες σχέσεις με τις ΗΠΑ. Το φαινόμενο της ισορροπίας είναι εξαιρετικά δύσκολο», σχολίασε στην Epoch Times ο Δρ Ιωάννης Νομικός, διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών και Αμερικανικών Σπουδών (RIEAS).
Η στρατιωτική και κατασκοπευτική διάσταση της κινεζικής παρουσίας στα λιμάνια
Η Κίνα, μέσω της Cosco και άλλων κρατικών εταιρειών, έχει αποκτήσει ή μισθώσει στρατηγικά λιμάνια σε Ασία, Ευρώπη, Αφρική και Αμερική. Επισήμως, οι επενδύσεις αυτές παρουσιάζονται ως εμπορικές κινήσεις που εξυπηρετούν τον «Νέο Δρόμο του Μεταξιού». Ωστόσο, πολλές δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών ανησυχούν για τρεις βασικούς λόγους:
1. Διπλή χρήση των λιμανιών: Ένα λιμάνι που ελέγχεται από κινεζική εταιρεία μπορεί να λειτουργεί κανονικά για εμπορικούς σκοπούς, αλλά ταυτόχρονα έχει τη δυνατότητα να παράσχει υποδομές υποστήριξης του κινεζικού ναυτικού (PLA Navy) σε περίπτωση κρίσης. Αυτό σημαίνει δυνατότητα ανεφοδιασμού, επισκευών ή στάθμευσης κινεζικών πολεμικών πλοίων.
2. Παρακολούθηση και συλλογή πληροφοριών: Τα λιμάνια είναι κόμβοι μεταφοράς όχι μόνο εμπορευμάτων αλλά και δεδομένων. Μέσω των συστημάτων logistics, των αισθητήρων και των δικτύων επικοινωνίας, οι κινεζικές εταιρείες θα μπορούσαν να αποκτήσουν ευαίσθητες πληροφορίες για τις κινήσεις στρατιωτικών πλοίων του ΝΑΤΟ, για εμπορικά ρεύματα και κρίσιμες εφοδιαστικές αλυσίδες, για τις αδυναμίες υποδομών σε κράτη-μέλη της Δύσης.
3. Μοχλός πίεσης σε περιόδους κρίσης: Εάν προκύψει γεωπολιτική αντιπαράθεση, η Κίνα θα μπορούσε να αξιοποιήσει την παρουσία της σε λιμάνια για να επιβραδύνει, περιορίσει ή διακόψει την πρόσβαση σε κρίσιμες εμπορικές οδούς. Αυτό θα είχε σοβαρές επιπτώσεις σε χώρες που εξαρτώνται από τα κινεζικά δίκτυα.
4. Παράδειγμα Τζιμπουτί: Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Τζιμπουτί, όπου η Κίνα ξεκίνησε με εμπορικές επενδύσεις και στη συνέχεια δημιούργησε την πρώτη υπερπόντια στρατιωτική της βάση. Το σενάριο αυτό ανησυχεί τη Δύση, καθώς θεωρείται ότι θα μπορούσε να επαναληφθεί σε άλλα στρατηγικά λιμάνια.
Η δύσκολη θέση της Ελλάδας
Η Αθήνα βρίσκεται σε λεπτή θέση. Από τη μια πλευρά, η κινεζική επένδυση στον Πειραιά έχει αποφέρει απτά οικονομικά οφέλη και έχει αναβαθμίσει τη γεωοικονομική θέση της χώρας. Από την άλλη, η Ελλάδα είναι μέρος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, δεσμευμένη σε συμμαχίες που ενδέχεται να βρεθούν σε αντίθεση με τα κινεζικά συμφέροντα.
Μέχρι στιγμής, η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν έχει λάβει καμία επίσημη ενημέρωση για πιθανές αμερικανικές πρωτοβουλίες. Ωστόσο, η συζήτηση για το μέλλον του λιμανιού ενδέχεται να εξελιχθεί σε πεδίο πιέσεων και διλημμάτων.
«Δεν μπορούν να στραφούν νομικά κατά της Κίνας! Αλλά μπορούν να δημιουργήσουν ατελείωτα γραφειοκρατικά εμπόδια που θα δυσχεράνουν τη λειτουργία των Κινέζων σε ευρωπαϊκά λιμάνια – και [θα την καταστήσουν] νομίζω ασύμφορη νομικά», εξηγεί ο Δρ Νομικός, δίνοντας μια ρεαλιστική εικόνα των εργαλείων που διαθέτει η Δύση.
Νομικές και επενδυτικές προεκτάσεις
Η υπόθεση δεν είναι μόνο γεωπολιτική, αλλά και νομική. Η Cosco, ως πλειοψηφών μέτοχος, έχει ισχυρά δικαιώματα που προστατεύονται από διεθνείς συμφωνίες και το ευρωπαϊκό δίκαιο. Οποιαδήποτε απόπειρα αλλαγής του καθεστώτος θα μπορούσε να οδηγήσει σε δικαστικές προσφυγές ή σε διπλωματικές εντάσεις.
Παράλληλα, η αμφισβήτηση μιας μεγάλης επένδυσης θα μπορούσε να κλονίσει την εμπιστοσύνη άλλων διεθνών επενδυτών απέναντι στην Ελλάδα.
Τι διακυβεύεται
Ο Πειραιάς δεν είναι απλώς ένα λιμάνι. Είναι σύμβολο της νέας εποχής γεωπολιτικού ανταγωνισμού. Η έκβαση της αντιπαράθεσης ΗΠΑ-Κίνας γύρω από το ελληνικό λιμάνι θα δείξει πολλά για το πώς η Ευρώπη και η Μεσόγειος θα ισορροπήσουν στο μέλλον, ανάμεσα σε δύο υπερδυνάμεις που διεκδικούν τον έλεγχο της παγκόσμιας ναυτιλιακής αρχιτεκτονικής.
Την Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2025, ξεκινά ο 7ος κύκλος επιμορφωτικών διαλέξεων της Εταιρείας Συγγραφέων σε συνεργασία με το Επιγραφικό Μουσείο, με ομιλητές μέλη της Εταιρείας και θέματα που εκτείνονται σε ευρύτερα πεδία, όπως Μαθηματικά, Τεχνητή Νοημοσύνη, Γλωσσολογία, Περιβάλλον, κ.ά. Ο πρώτος αυτός κύκλος του φθινοπώρου, με ομιλήτρια την ποιήτρια και φιλόλογο Τασούλα Καραγεωργίου, έχει θέμα τις «Ποιήτριες της ελληνικής αρχαιότητας», και αποτελεί συνδιοργάνωση με το Ίδρυμα Τάκης Σινόπουλος – Σπουδαστήριο Νεοελληνικής Ποίησης.
Οι τρεις διαλέξεις της κας Καραγεωργίου θα πραγματοποιηθούν τις Τετάρτες 8, 15 και 22 Οκτωβρίου, ώρα 18:00. Η συμμετοχή είναι δωρεάν αλλά απαιτείται κράτηση θέσης.
* * * * *
1η Διάλεξη: Τετάρτη, 8/10/2025
Η Σαπφώ και ο θρίαμβος της ομορφιάς
Ο θρίαμβος της ομορφιάς και η ηθική του συναισθήματος. Η επανάσταση του λυρικού ‘εγώ’: κάλλιστον είναι ό,τι περισσότερο αγαπάμε (ὄττῳ τις ἔραται). Η ωδή στην Αφροδίτη. Ο λυσιμελής έρως. Ο κύκλος των κοριτσιών: ένα ιδανικό ποιητικό εργαστήρι. Η υπεροχή του πνευματικού πολιτισμού της Λέσβου έναντι του πλούτου των Λυδών. Τα σαπφικά επιθαλάμια και το νεοελληνικό δημοτικό τραγούδι. Η πρόκληση της ποιητικής απόδοσης του σαπφικού έργου. Η μετάφραση ως πολύμοχθη αλλά γοητευτική περιπέτεια.
2η Διάλεξη: Τετάρτη, 15/10/2025
Ήριννα (4ος αι. π.Χ.), η μικρή Περσεφόνη της ποίησης
Η Ήριννα και η γυναικεία καθημερινότητα στην Τήλο του 4ου αι. π.Χ. Η Ηλακάτη της Ήριννας: θρηνητικό άσμα (επύλλιο) για την απώλεια της αγαπημένης φίλης Βαυκίδας, που πεθαίνει νεόνυμφη στα 19 της χρόνια. Η νοσταλγία της παρθενικής ζωής. Τα κοριτσίστικα παιχνίδια: η χελιχελώνη, το φόβητρο της Μορμώς και οι κερένιες κούκλες. Δύο επιτύμβια επιγράμματα για τη Βαυκίδα. Η ταύτιση της Ήριννας με την ποιητική αθωότητα και η επίδρασή της στους ποιητές της ύστερης αρχαιότητας. Η επιβίωση του θρύλου της Ήριννας στο τηλιακό παραδοσιακό τραγούδι της Ερήνης.
3η Διάλεξη: Τετάρτη, 22/10/2025
Ανύτη η Τεγεάτις (3ος αι. π.Χ.), μια διανοούμενη ποιήτρια
Η ποιητική καινοτομία της Ανύτης: επιτύμβια επιγράμματα για αγαπημένα ζώα (πετεινό, ακρίδα, τζίτζικα, άλογο, δελφίνι, σκυλίτσα). Θρηνητικά επιγράμματα για τον πρόωρο θάνατο γυναικών προ του γάμου. Ποίημα-καταγγελία του βιασμού γυναικών σε συνθήκες πολέμου. Αναθηματικά επιγράμματα αφιερώματα στον ναό της Αλέας Αθηνάς στην Τεγέα. Η λατρεία του αρκαδικού Πανός και η οικολογική συνείδηση της Ανύτης: η φύση ως ιερόν σε ποιήματα για πηγές και βρύσες, για ναούς και τόπους λατρείας.
* * * * *
Η Τασούλα Καραγεωργίου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1954. Εργάσθηκε ως φιλόλογος και σύμβουλος φιλολόγων στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στον χώρο της Κλασικής Φιλολογίας με θέμα «Οι Νεοελληνικές Μεταφράσεις του Αριστοφάνη».
Έχει εκδώσει δέκα ποιητικά βιβλία. Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για τις ποιητικές συλλογές «Το Μετρό» (2004) και «Η πήλινη χορεύτρια» (2019). Πρόσφατο ποιητικό βιβλίο: «Η Ανδρομάχη όταν λιώσουν οι πάγοι» (2024). Έχει επίσης εκδώσει:
Α. Μεταφράσεις Αρχαίας Ελληνικής Ποίησης: «Ναυαγοῦ τάφος εἰμὶ» (Γαβριηλίδης 2017), «Σαπφώ, Τα ποιήματα» (Κέδρος α΄ έκδ. 2022, γ΄ έκδ. 2025), «Ήριννα, Ηλακάτη» (Νίκας 2023), «Ανύτη η Τεγεάτις» (Νίκας 2024).
Β. Μελέτεςγια: τον Ανδρέα Κάλβο, τον Μίλτο Σαχτούρη και τη διδασκαλία της νέας ελληνικής ποίησης.
Υπήρξε μέλος της συγγραφικής ομάδας του σχολικού βιβλίου «Νεοελληνική Λογοτεχνία» (1999).
Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα ισπανικά, τα αραβικά, τα γερμανικά και τα ρουμάνικα. Η συλλογή «Το Μετρό» μεταφράστηκε στα ιταλικά από την Gilda Tentorio (2021). Δοκίμιά της έχουν δημοσιευθεί σε Πρακτικά Επιστημονικών Συνεδρίων και σε λογοτεχνικά και φιλολογικά περιοδικά – έντυπα και ηλεκτρονικά.
Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, του Κύκλου των Ποιητών και του Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων. Έχει διατελέσει Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων (2017-2022). Από το 2007 διδάσκει Ελληνική Ποίηση στο Εργαστήρι Ποίησης του Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος.
* * * * *
Για δηλώσεις συμμετοχής, επικοινωνήστε με τη συντονίστρια των διαλέξεων Αγγελική Στρατηγοπούλου (Εταιρεία Συγγραφέων) στο a.stratigopoulou@yahoo.gr
Την προσοχή της κοινής γνώμης τράβηξε πρόσφατα η πράξη αλληλεγγύης ενός κτηνοτρόφου από τα Τρίκαλα, ο οποίος αποφάσισε να προσφέρει ολόκληρο το ποσό των 9.000 ευρώ που κέρδισε στην τηλεοπτική εκπομπή «Deal» σε νηπιαγωγείο της περιοχής.
Στο επεισόδιο που προβλήθηκε τον Ιούνιο του 2025, ο Γρηγόρης Τζιότζιος αντιμετώπισε τις κλασικές επιλογές του παιχνιδιού, αποφεύγοντας τις «μαύρες» βαλίτσες και φτάνοντας στο τελικό χρηματικό έπαθλο. Παρά τις πιέσεις και το άγχος της τελευταίας στιγμής, κατάφερε να εξασφαλίσει το μέγιστο κέρδος των 9.000 ευρώ.
Αντί να χρησιμοποιήσει το ποσό για προσωπικές ανάγκες, ο διαγωνιζόμενος ανακοίνωσε σε ζωντανή μετάδοση ότι πρόκειται να το δωρίσει ολόκληρο στο Νηπιαγωγείο Φλαμουλίου. Όπως εξήγησε, ήθελε να συμβάλει στην αναβάθμιση του εκπαιδευτικού εξοπλισμού και στη βελτίωση των υποδομών για τους μικρούς μαθητές.
Μέσα σε λίγες ημέρες από την προβολή του επεισοδίου, ο διευθυντής του νηπιαγωγείου παρέλαβε την επιταγή και προχώρησε σε αγορά νέων εποπτικών μέσων και παιδαγωγικού υλικού, ανακαίνιση της μικρής βιβλιοθήκης της τάξης και αγορά εποπτικών παιχνιδιών για τον αύλειο χώρο.
Η πρωτοβουλία αυτή ενίσχυσε σημαντικά τη λειτουργία και τη ζωντάνια του σχολείου, χαρίζοντας χαμόγελα στα νήπια και ασφάλεια στους εκπαιδευτικούς.
Η κίνηση του κου Τζιότζιου έγινε δεκτή με ενθουσιασμό και από την τοπική κοινωνία των Τρικάλων. Πολλοί κάτοικοι εξέφρασαν την επιθυμία να ακολουθήσουν το παράδειγμά του, με μικρά επιχορηγούμενα ταμεία κοινωφελούς δράσης για σχολεία και κοινωνικές δομές.
Ένας κορυφαίος εμπορικός διαπραγματευτής της Ταϊβάν άφησε να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να διατηρήσει μεγάλο μέρος της παραγωγής ημιαγωγών στο νησί, έπειτα από την πρόταση του Αμερικανού υπουργού Εμπορίου Χάουαρντ Λάτνικ για 50-50 κατανομή της παραγωγής με την Ουάσιγκτον.
Κατά την άφιξή του στην Ταϊβάν τις πρώτες πρωινές ώρες της 1ης Οκτωβρίου, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τσενγκ Λι-τσιούν ανέφερε σε δημοσιογράφους ότι ο τελευταίος γύρος εμπορικών διαπραγματεύσεων με Αμερικανούς αξιωματούχους επικεντρώθηκε στους δασμούς και δεν αφορούσε την πρόταση του Λάτνικ για την κατανομή της παραγωγής ημιαγωγών με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τόνισε πως ήθελε να ξεκαθαρίσει προς τον ταϊβανέζικο λαό ότι η συγκεκριμένη πρόταση ανήκε στην αμερικανική πλευρά και πως η διαπραγματευτική ομάδα της Ταϊβάν δεν είχε ποτέ δεσμευθεί σε κάτι τέτοιο. Επισήμανε επίσης ότι το ζήτημα δεν συζητήθηκε αυτή τη φορά και δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό στο μέλλον.
Η εφημερίδα The Epoch Times έχει απευθυνθεί στο Γραφείο του Αμερικανού Εμπορικού Αντιπροσώπου και στο υπουργείο Εμπορίου για σχόλια.
Η εξάρτηση της Δύσης από την Ταϊβάν
Η Ταϊβάν παράγει σχεδόν όλα τους πλέον εξελιγμένους ημιαγωγούς του κόσμου -απαραίτητα εξαρτήματα για τεχνολογικά προϊόντα που εκτείνονται από κινητά τηλέφωνα έως στρατιωτικά αεροσκάφη.
Η στρατηγική σημασία της βιομηχανίας ημιαγωγών έχει αυξηθεί καθώς το νησί δέχεται εντεινόμενες πιέσεις από την Κίνα, της οποίας το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα θεωρεί την αυτοδιοικούμενη δημοκρατία δικό του έδαφος, που πρέπει να καταληφθεί δια της βίας εάν χρειαστεί. Αναλυτές εκτιμούν ότι οι ικανότητες της Ταϊβάν στην παραγωγή ημιαγωγών είναι καθοριστικές τόσο για την αυτοάμυνά της όσο και για την εξασφάλιση διεθνούς στήριξης σε περίπτωση εισβολής από τον γειτονικό γίγαντα.
Καθώς οι εντάσεις αυξάνονται στα στενά της Ταϊβάν, Αμερικανοί αξιωματούχοι εκφράζουν ανησυχίες για την εξάρτηση των ΗΠΑ από το νησί για την παραγωγή ημιαγωγών. Ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσσεντ δήλωσε στο CNBC στις 19 Αυγούστου ότι το γεγονός πως το 99% των προηγμένων ημιαγωγών παγκοσμίως παράγεται στην Ταϊβάν συνιστά «μοναδικό σημείο αποτυχίας για την παγκόσμια οικονομία».
Μια μεγάλη οθόνη μεταδίδει ειδήσεις σχετικά με τις στρατιωτικές ασκήσεις της Κίνας γύρω από την Ταϊβάν, έξω από εμπορικό κέντρο στο Πεκίνο την 1η Απριλίου 2025. (Adek Berry/AFP μέσω Getty Images)
Σε συνέντευξή του στο NewsNation που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 27 Σεπτεμβρίου, ο Λάτνικ ανέφερε ότι η πρότασή του προς την Ταϊβάν ήταν να παραχθεί το μισό της παγκόσμιας παραγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπογράμμισε ότι στόχος της κυβέρνησης Τραμπ είναι η ουσιαστική μεταφορά της παραγωγής στο αμερικανικό έδαφος, καθώς, όπως είπε, οι ΗΠΑ χρειάζεται να παράγουν τους δικούς τους ημιαγωγούς.
Επισημαίνοντας τη γεωγραφική εγγύτητα της Ταϊβάν προς την Κίνα και την απόστασή της από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Λάτνικ τόνισε ότι οι Κινέζοι έχουν δηλώσει ανοιχτά την πρόθεσή τους να καταλάβουν το νησί και ότι αυτό αποτελεί πρόβλημα.
Εθνική ασφάλεια και δασμοί
Η κυβέρνηση Τραμπ προωθεί τη μεταφορά της παραγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες σε διάφορους τομείς, μεταξύ των οποίων και η βιομηχανία ημιαγωγών. Τον Απρίλιο, το υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ ανακοίνωσε έρευνα βάσει του Άρθρου 232 για τις εισαγωγές ημιαγωγών και φαρμακευτικών προϊόντων, επικαλούμενο κινδύνους για την εθνική ασφάλεια λόγω της εξάρτησης από ξένες παραγωγές. Τα πορίσματα αυτής της έρευνας ενδέχεται να οδηγήσουν σε επιπλέον δασμούς στις σχετικές εισαγωγές.
Σύμφωνα με την Εκτελεστική Γιουάν (Executive Yuan), δηλαδή το υπουργικό συμβούλιο της Ταϊβάν, πάνω από το 70% των εξαγωγών προς τις Ηνωμένες Πολιτείες αφορά προϊόντα τεχνολογίας πληροφοριών και επικοινωνιών (Information and Communication Technology – ICT), στα οποία περιλαμβάνονται οι ημιαγωγοί.
Στον τελευταίο γύρο διαπραγματεύσεων, οι Ταϊβανέζοι διαπραγματευτές επιδίωξαν ευνοϊκότερους δασμούς από τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και προνομιακή μεταχείριση για τα ταϊβανέζικα προϊόντα που υπάγονται στην έρευνα του Άρθρου 232, όπως ανακοίνωσε το υπουργικό συμβούλιο την 1η Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με επίσημη δήλωση, οι αξιωματούχοι της Ταϊβάν πέτυχαν «ορισμένη πρόοδο» στον στόχο αυτό, έπειτα από εκτενή συζήτηση με την αμερικανική ομάδα υπό τον Λάτνικ και τον Εμπορικό Αντιπρόσωπο Τζέιμσον Γκριρ. Η Ταϊβάν παραμένει ωστόσο αντιμέτωπη με αμερικανικό δασμό ύψους 20% καθώς συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις.
Παράλληλα, ο πρόεδρος της Ταϊβάν Λάι Τσινγκ-τε υποδέχθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου αμερικανική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Λουκ Τζ. Λίντμπεργκ, υφυπουργό Εμπορίου των Ηνωμένων Πολιτειών για θέματα αγροτικής παραγωγής.
Στις δηλώσεις του, ο Λάι ανέφερε ότι η Ταϊβάν σχεδιάζει να αγοράσει αμερικανικά αγροτικά προϊόντα αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων –περιλαμβανομένων σόγιας, σιταριού, καλαμποκιού και βοδινού κρέατος– μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές μετεωριτών κορυφώνεται στις 21 Οκτωβρίου, προσφέροντας σπάνιες συνθήκες παρατήρησης: την ίδια μέρα έχουμε νέα σελήνη, γεγονός που αφήνει τον ουρανό σκοτεινό και ευνοϊκό για τους παρατηρητές.
Οι Ωριωνίδες, που φαίνονται να ξεκινούν από τον αστερισμό του Ωρίωνα χωρίς να προέρχονται πραγματικά από εκεί, θα είναι ορατές από τις 26 Σεπτεμβρίου έως τις 22 Νοεμβρίου, με το αποκορύφωμά τους στα μέσα Οκτωβρίου.
Όπως συμβαίνει με όλες τις ετήσιες βροχές μετεωριτών, εμφανίζονται την ίδια περίπου περίοδο κάθε χρόνο επειδή η Γη διασχίζει σταθερά το ίδιο τμήμα της τροχιάς της γεμάτο από συντρίμμια κομητών. Οι μετεωρίτες δημιουργούνται όταν αυτά τα σωματίδια εισέρχονται στην ατμόσφαιρά μας και καίγονται από την τριβή.
Ταχύτητα και χαρακτηριστικά
Οι Ωριωνίδες ξεχωρίζουν για την ασυνήθιστη ταχύτητά τους: κινούνται σε ανάδρομη τροχιά, δηλαδή αντίθετα από τη Γη γύρω από τον Ήλιο, και έτσι συγκρούονται μετωπικά με την ατμόσφαιρα. Η ταχύτητά τους φτάνει τα 66 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.
Παρά τη σφοδρότητά τους, δεν είναι ιδιαίτερα φωτεινές, όμως αφήνουν πίσω τους εντυπωσιακές ουρές ιονισμένου αερίου που παραμένουν για μερικά δευτερόλεπτα στον ουρανό.
Η ονομασία τους οδηγεί συχνά σε παρεξήγηση: δεν χρειάζεται να κοιτά κανείς απευθείας τον Ωρίωνα. Ο ακτινοβόλος τους, δηλαδή το σημείο από όπου φαίνονται να εκκινούν, βρίσκεται βόρεια από το «ρόπαλο» του Ωρίωνα, κοντά στο άστρο Μπετελγκέζ. Ωστόσο, απλώνονται σε όλο τον ουρανό.
Η καλύτερη τακτική είναι να ξαπλώσετε αναπαυτικά και να παρατηρείτε όσο μεγαλύτερο τμήμα του ουρανού μπορείτε. Οι ώρες μεταξύ μεσονυχτίου και αυγής προσφέρουν τις περισσότερες πιθανότητες. Με το φεγγάρι «εκτός σκηνής» στις 21 Οκτωβρίου, υπολογίζεται ότι θα είναι ορατοί 10 έως 20 διάττοντες αστέρες κάθε ώρα.
Η προέλευση των Ωριωνιδών
Αν και φαίνονται να προέρχονται από τον αστερισμό του Ωρίωνα, αυτό είναι οπτική ψευδαίσθηση. Αν κάποιος ακολουθήσει νοητά τις τροχιές των διαττόντων μέχρι το φωτεινό άστρο Μπετελγκέζ στον Ορίωνα, είναι εύκολο να πιστέψει ότι εκεί βρίσκεται η πηγή τους. Ο Μπετελγκέζ απέχει πάνω από 500 έτη φωτός, ενώ οι Ωριωνίδες κινούνται πολύ πιο κοντά μας, περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο και συγκρούονται άμεσα με τη Γη. Συνεπώς, δεν μπορεί να προέρχονται από τον Ορίωνα. Όπως οι σιδηροτροχιές που δείχνουν να συγκλίνουν στον ορίζοντα, έτσι και οι Ωριωνίδες φαίνονται να συναντώνται στον ίδιο ακτινοβόλο. Στην πραγματικότητα κινούνται παράλληλα, στην ίδια τροχιά που τέμνει η Γη κάθε χρόνο.
Ο ακτινοβόλος των Ωριωνιδών κοντά στον αστερισμό του Ωρίωνα. (The Epoch Times/Shutterstock/Yuriy Kulik)
Η αληθινή πηγή τους είναι ο Κομήτης του Χάλεϋ. Επίσημα 1P/Halley, ο κομήτης αυτός δεν πήρε το όνομα του από τον άνθρωπο που τον ανακάλυψε, αλλά από τον άνθρωπο που προέβλεψε την επιστροφή του, τον Έντμοντ Χάλεϋ. Η ύπαρξή του είχε παρατηρηθεί για πρώτη φορά αιώνες νωρίτερα, το 240 μ.Χ. Ο γνωστός κομήτης, που ολοκληρώνει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε 76 χρόνια, αφήνει πίσω του ρεύματα σωματιδίων κάθε φορά που πλησιάζει. Η Γη συναντά αυτά τα απομεινάρια κάθε φθινόπωρο, χαρίζοντας μας τις Ωριωνίδες.
Ο Κομήτης του Χάλεϋ είναι επίσης υπεύθυνος για τις Ήτα Υδροχοΐδες τον Μάιο, όταν η Γη συναντά το άλλο τμήμα της τροχιάς του. Τελευταία φορά που πέρασε κοντά μας ήταν το 1986· τώρα βρίσκεται μακριά, κοντά στον αστερισμό της Ύδρας, και δεν θα επιστρέψει πριν από το 2061. Όμως οι Ωριωνίδες, τα «παιδιά» του, εμφανίζονται κάθε Οκτώβριο για να μας τον θυμίζουν.
Τα τελευταία χρόνια, η Γερμανία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ανησυχητική ακολουθία περιστατικών σαμποτάζ στο σιδηροδρομικό της δίκτυο, γεγονός που εγείρει σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια κρίσιμων υποδομών και τις πιθανές γεωπολιτικές προεκτάσεις. Η κορύφωση αυτών των ενεργειών καταγράφηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2025, όταν άγνωστοι δράστες παραβίασαν υπόγειο άξονα καλωδίων στη γραμμή Κολωνίας-Ντύσσελντορφ, κόβοντας συστηματικά τα καλώδια με δισκοπρίονο. Το αποτέλεσμα ήταν η παράλυση του σηματοδοτικού κέντρου στο Λεβερκούζεν και σοβαρές διαταραχές σε μία από τις σημαντικότερες σιδηροδρομικές αρτηρίες της χώρας κατά μήκος του Ρήνου. Η αστυνομία της Κολωνίας διερευνά το ενδεχόμενο πολιτικού κινήτρου, υπογραμμίζοντας τον επαγγελματισμό της επίθεσης.
Το 2025 έχει σημαδευτεί από κλιμάκωση τέτοιων περιστατικών. Στα τέλη Ιουλίου σημειώθηκε πυρκαγιά σε σήραγγα καλωδίων μεταξύ Ντύσσελντορφ και Ντούισμπουργκ, ακολουθούμενη την 1η Αυγούστου από δεύτερη εμπρηστική ενέργεια στην ίδια γραμμή, την οποία ανέλαβε ομάδα με την ονομασία «Angry Birds Commando». Στις 22 Αυγούστου, νέα πυρκαγιά έπληξε γραμμές στο Βούπερταλ, με καλώδια κομμένα και πυρπολημένα. Όλες αυτές οι επιθέσεις στόχευσαν κρίσιμα συστήματα ελέγχου αλλαγών και σημάτων, προκαλώντας σοβαρές καθυστερήσεις σε τοπικές και υπεραστικές υπηρεσίες.
Οι γερμανικές αρχές συνδέουν αρκετά από τα περιστατικά με ρωσική δραστηριότητα. Τον Δεκέμβριο του 2024, τρεις Γερμανορώσοι υπήκοοι κατηγορήθηκαν για κατασκοπεία και σαμποτάζ, με τον κύριο ύποπτο να φέρεται ότι είχε μακρά εμπλοκή με ένοπλες φιλορωσικές ομάδες στην ανατολική Ουκρανία και να συνεργάζεται με τη ρωσική μυστική υπηρεσία για επιθέσεις σε στρατιωτικές και βιομηχανικές υποδομές. Τον Μάιο του 2025 συνελήφθησαν τρεις Ουκρανοί υπήκοοι στη Γερμανία και την Ελβετία, οι οποίοι, σύμφωνα με τις κατηγορίες, σχεδίαζαν αποστολή δεμάτων με εκρηκτικούς μηχανισμούς για λογαριασμό των ρωσικών αρχών.
Το ιστορικό παρόμοιων ενεργειών είναι πλούσιο. Στις 8 Οκτωβρίου 2022, κομβικό περιστατικό σαμποτάζ παρέλυσε το σιδηροδρομικό δίκτυο της βόρειας Γερμανίας για περίπου τρεις ώρες, μετά την κοπή δύο ζωτικών καλωδίων οπτικών ινών σε σημεία που απείχαν εκατοντάδες χιλιόμετρα. Η ακρίβεια και ο συντονισμός της επίθεσης οδήγησαν Γερμανούς αξιωματούχους να μιλήσουν για ενέργεια που θύμιζε τη δολιοφθορά των αγωγών Nord Stream.
Ευρωπαϊκές υπηρεσίες ασφαλείας αποδίδουν τη συνεχιζόμενη εκστρατεία σαμποτάζ κυρίως στη ρωσική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών GRU, συγκεκριμένα στη Μονάδα 29155, με στόχο να καλλιεργηθεί αίσθημα ανασφάλειας στους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς, να επιβαρυνθούν οι κυβερνήσεις με διαρκή μέτρα αντιμετώπισης και να σταλεί μήνυμα αποτρεπτικού χαρακτήρα σε χώρες που υποστηρίζουν στρατιωτικά την Ουκρανία. Το ΝΑΤΟ, ήδη από το 2025, έχει περιγράψει το επίπεδο της απειλής ως «εξαιρετικά υψηλό», προειδοποιώντας ότι η ρωσική στρατηγική υπονόμευσης αποτελεί σοβαρή πρόκληση για την ασφάλεια ολόκληρης της ηπείρου.
Η Τουρκία έκανε μια σημαντική στροφή στη στρατηγική της ενεργειακής ασφάλειας, υπογράφοντας 20ετή συμφωνία με την αμερικανική εταιρεία εμπορίας ενέργειας Mercuria για την προμήθεια υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η κίνηση αυτή έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή για την ενεργειακή διπλωματία, καθώς η Άγκυρα επιδιώκει να μειώσει την εξάρτησή της από τη Ρωσία και να ενισχύσει τις σχέσεις της με την Ουάσιγκτον.
Σύμφωνα με τη συμφωνία που υπογράφηκε στη Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο του 2025, η τουρκική κρατική εταιρεία BOTAŞ θα λαμβάνει 4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα LNG ετησίως από το 2026 έως το 2045, φθάνοντας σε συνολικό όγκο 70 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα κατά τη διάρκεια της 20ετίας. Οι παραδόσεις θα γίνονται τόσο από τερματικούς σταθμούς φόρτωσης των ΗΠΑ όσο και από εγκαταστάσεις επαναεριοποίησης στην Τουρκία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική.
Παράλληλα, η BOTAŞ υπέγραψε προκαταρκτική 9ετή συμφωνία με την αυστραλιανή Woodside Energy για την προμήθεια 5,8 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων LNG από το 2030, κυρίως από το έργο της εταιρείας στη Λουιζιάνα. Συνολικά, αυτές οι συμφωνίες αναμένεται να συμβάλουν στην επίτευξη του στόχου για διμερές εμπόριο 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας.
Η ενεργειακή εξάρτηση της Τουρκίας από τη Ρωσία παραμένει υψηλή, με τη Μόσχα να καλύπτει το 40% των εισαγωγών φυσικού αερίου της χώρας το 2024, από συνολικές εισαγωγές 50-52 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων. Οι ΗΠΑ αποτελούν τον πέμπτο μεγαλύτερο προμηθευτή με μερίδιο περίπου 10%.
Ωστόσο, η κατάσταση αλλάζει ραγδαία. Σύμφωνα με στοιχεία του πρώτου τριμήνου του 2025, η Τουρκία έλαβε ρεκόρ 5,09 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων LNG από τις ΗΠΑ, περισσότερο από το διπλάσιο σε σχέση με την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους. Συνολικά, οι εισαγωγές LNG έφθασαν τα 8,32 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, επίσης ρεκόρ για τη χώρα.
Γεωπολιτικό Πλαίσιο και Πιέσεις από την Ουάσιγκτον
Η χρονική σύμπτωση των ενεργειακών συμφωνιών με τη συνάντηση του Τούρκου προέδρου Recep Tayyip Erdoğan με τον Αμερικανό πρόεδρο Donald Trump στον Λευκό Οίκο δεν είναι τυχαία. Ο Trump κάλεσε ρητά την Τουρκία να σταματήσει την αγορά ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, λέγοντας ότι αυτό θα ήταν “το καλύτερο πράγμα” που θα μπορούσε να κάνει ο Erdoğan.Η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει να απαγορεύσει τις εισαγωγές ρωσικού LNG έως το τέλος του 2026 στο πλαίσιο των κυρώσεων κατά της Μόσχας λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Αξιοσημείωτα, η Άγκυρα δεν έχει υπογράψει νέες συμφωνίες προμήθειας με τη ρωσική Gazprom, καθώς λήγουν τα υφιστάμενα συμβόλαια το 2025.
Οι νέες συμφωνίες εντάσσονται σε μια ευρύτερη στρατηγική ενίσχυσης των σχέσεων Άγκυρας-Ουάσιγκτον. Η Τουρκία ανακοίνωσε την άρση δασμών αντιποίνων που είχαν επιβληθεί το 2018 σε αμερικανικά προϊόντα, κίνηση που εκλήφθηκε ως ένδειξη καλής θέλησης.
Σύμφωνα με τον υπουργό Ενέργειας Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ, η συμφωνία με τη Mercuria “θα ενισχύσει τον ρόλο της BOTAŞ στις παγκόσμιες αγορές LNG” και θα συμβάλει στη μακροπρόθεσμη ασφάλεια εφοδιασμού, σταθερότητα τιμών και διαφοροποίηση πηγών. Η συμφωνία αναμένεται να έχει αξία περίπου 43 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατά τη διάρκεια της 20ετίας.
Πέρα από τις αμερικανικές συμφωνίες, η Τουρκία έχει διασφαλίσει συνολικά 15 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα LNG για την περίοδο 2026-2028 μέσω συμφωνιών με οκτώ προμηθευτές από διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένων του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας, της Ιαπωνίας και της Νορβηγίας.
Η στρατηγική αυτή αντικατοπτρίζει την προσπάθεια της Τουρκίας να μετατραπεί από χώρα εισαγωγής σε περιφερειακό ενεργειακό κόμβο, αξιοποιώντας τη γεωστρατηγική της θέση μεταξύ Ευρώπης και Ασίας. Παράλληλα, η ανάπτυξη του κοιτάσματος φυσικού αερίου Sakarya στη Μαύρη Θάλασσα ίσως παρέχει στην Άγκυρα επιπλέον διαπραγματευτική ισχύ στις συζητήσεις για τις τιμές ενέργειας.
Παρά τις πολυετείς προσπάθειες του Πεκίνου να επεκτείνει την επιρροή του στον Καναδά, η χώρα δεν έχει ακόμη αναγνωρίσει πλήρως ούτε έχει αντιμετωπίσει την απειλή που το κομμουνιστικό καθεστώς συνιστά για το μέλλον της, σύμφωνα με έναν πρώην αξιωματικό της Βασιλικής Καναδικής Έφιππης Αστυνομίας (Royal Canadian Mounted Police – RCMP).
Ο Γκάρρυ Κλέμεντ, πρώην εθνικός διευθυντής του προγράμματος Proceeds of Crime («Έσοδα από εγκληματικές δραστηριότητες») της RCMP, ερευνά το διασυνοριακό έγκλημα επί δεκαετίες. Περιγράφει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) ως τη «μεγαλύτερη διασυνοριακή οργανωμένη εγκληματική ομάδα στον κόσμο» και λέει ότι παρά τα αυξανόμενα στοιχεία για τους χειριστές του, πολλοί σε θέσεις εξουσίας στον Καναδά φαίνονται απρόθυμοι να αναγνωρίσουν την απειλή ή να λάβουν μέτρα.
«Επειδή είμαστε μια τόσο καλή και ευγενική χώρα, το απορρίπτουμε και το αφήνουμε να προχωρά, αλλά θα το βρούμε μπροστά μας», είπε ο Κλέμεντ στην εφημερίδα The Epoch Times σε πρόσφατη συνέντευξη, επικαλούμενος ως παράδειγμα τη χρήση φοιτητών από την Κίνα για να κλέψουν πνευματική ιδιοκτησία από άλλες χώρες ή να διεξάγουν ευαίσθητη έρευνα κρυφά χρησιμοποιώντας βορειοαμερικανικές εγκαταστάσεις.
Είπε ότι κατά τη διάρκεια της πρόσφατης έρευνάς του για τη διείσδυση της Κίνας στον Καναδά, ιδιαίτερα σε επαρχίες όπως η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου, ήταν λιγότερο ανήσυχος για την κλίμακα των επιχειρήσεων του καθεστώτος και περισσότερο για την εμφανή αδιαφορία του Καναδά απέναντι στην επικείμενη απειλή.
«Αυτό που με εξέπληξε είναι ότι η κοινωνία στο σύνολό της ήταν πρόθυμη να χώσει το κεφάλι της στην άμμο, και το ήξεραν», είπε.
Ο Κλέμεντ είναι ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου με τίτλο Canada Under Siege: How Prince Edward Island Became a Forward Operating Base for the Chinese Communist Party («Ο Καναδάς υπό πολιορκία: Πώς η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου έγινε προκεχωρημένη βάση επιχειρήσεων για το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας»). Το βιβλίο περιγράφει πώς το κινεζικό καθεστώς για χρόνια χρησιμοποίησε κενά στη μεταναστευτική νομοθεσία και την «αιχμαλωσία ελίτ» ώστε να διεισδύσει στη Νήσο του Πρίγκιπα Εδουάρδου και να το μετατρέψει σε πρώτη γραμμή ξένης παρέμβασης.
«Αυτός είναι υβριδικός πόλεμος», είπε ο Κλέμεντ σε δελτίο Τύπου της 5ης Αυγούστου που ανακοίνωνε την κυκλοφορία του βιβλίου. «Ο Καναδάς δεν κατανοεί ακόμη την κλίμακα της απειλής. Αλλά είμαστε σε έναν οικονομικό πόλεμο, και η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου ήταν η αφετηρία».
Ο Γκάρρυ Κλέμεντ, πρώην διευθυντής της RCMP, σε αχρονολόγητη φωτογραφία. (NTD)
Λέει ότι το ΚΚΚ επέλεξε τη μικρότερη επαρχία του Καναδά για στρατηγικούς λόγους, συμπεριλαμβανομένης της εγγύτητάς της σε μια μεγάλη καναδική ναυτική βάση στο Χάλιφαξ και της τοποθεσίας της κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Ντην Μπάξεντεϊλ, διευθύνων σύμβουλος του China Democracy Fund και της Optimum Publishing International, που εκδίδει το νέο βιβλίο, λέει ότι ένας λόγος που το Πεκίνο στοχεύει τον Καναδά είναι για να αποκτήσει πρόσβαση στις Ηνωμένες Πολιτείες – τον κύριο αντίπαλό του στον αγώνα για παγκόσμια επιρροή.
«Χρησιμοποιούν τη χώρα μας για να μπουν στις Ηνωμένες Πολιτείες», είπε σε συνέντευξη στην Epoch Times. «Έχουμε δει πολλούς από τους πράκτορες να μετακινούνται από τον Καναδά στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Το ΚΚΚ και το διασυνοριακό έγκλημα
Ο Κλέμεντ λέει ότι προκαλεί έντονη ανησυχία και η διείσδυση του Πεκίνου σε μεγαλύτερες επαρχίες όπως το Οντάριο και η Βρετανική Κολούμπια, με το Βανκούβερ να αναδεικνύεται σε σημαντικό κόμβο για εγκλήματα που σχετίζονται με ναρκωτικά λόγω του ρόλου του ως σημείο διαμετακόμισης ναρκωτικών που εισέρχονται στη Βόρεια Αμερική από την Κίνα.
Η κομμουνιστική Κίνα θεωρείται βασικός συντελεστής της κρίσης φαιντανύλης, καθώς είναι γνωστό ότι η πλειονότητα των χημικών που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του ναρκωτικού προέρχονται από κινεζικές εταιρείες.
Ο διευθυντής του FBI Κας Πατέλ και ο Λευκός Οίκος έχουν εκφράσει την ανησυχία τους φέτος για την παραγωγή ναρκωτικών και τις δραστηριότητες καρτέλ στον Καναδά, με τον Πατέλ να δηλώνει ότι το ΚΚΚ και τα καθεστώτα της Ρωσίας και του Ιράν συνεργάζονται με τα καρτέλ για να περάσουν φαιντανύλη στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω Βανκούβερ.
Μια κυβερνητική έκθεση των ΗΠΑ που δημοσιεύθηκε πέρυσι διαπίστωσε ότι το ΚΚΚ εμπλέκεται σημαντικά στην παραγωγή και διακίνηση παράνομων υλικών φαιντανύλης. Ανέφερε ότι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας «επιδοτεί άμεσα» την παραγωγή και εξαγωγή αυτών των ουσιών μέσω φορολογικών επιστροφών, παρέχει χρηματικές επιχορηγήσεις και βραβεία σε εταιρείες που τις διακινούν «ανοιχτά» και «στρατηγικά και οικονομικά» ωφελείται από την κρίση φαιντανύλης.
Ο Κλέμεντ λέει ότι οι κινεζικές εγκληματικές ομάδες που εμπλέκονται στη διακίνηση φαιντανύλης και το ξέπλυμα χρήματος είναι οι κινεζικές τριάδες, οι οποίες συνεργάζονται με καρτέλ και με την υποστήριξη του ΚΚΚ. Περιγράφει την κρίση φαιντανύλης ως «πολεμική τακτική αποσταθεροποίησης από την Κίνα».
«Η Κίνα [είναι] 100% πίσω από το εμπόριο φαιντανύλης», είπε ο Κλέμεντ στην Epoch Times. «Αν πραγματικά ήθελαν να το σταματήσουν, θα μπορούσαν. Είναι κομμουνιστική χώρα – μπορούν να το σταματήσουν».
Σημειώνει επίσης ότι οι κινεζικές εγκληματικές ομάδες είναι βασικοί παράγοντες στο ξέπλυμα παράνομου χρήματος στον Καναδά μέσω μεθόδων όπως το λεγόμενο Μοντέλο Βανκούβερ, στο οποίο τα έσοδα από τις πωλήσεις ναρκωτικών παίζονται σε καζίνο και εξαργυρώνονται ως καθαρά χρήματα. Το μοντέλο προσέλκυσε σημαντική προσοχή το 2022, όταν η δημόσια έρευνα της Βρετανικής Κολούμπια για το ξέπλυμα χρήματος, η Επιτροπή Κάλλεν, αποκάλυψε ότι «πρωτοφανής όγκος» παράνομων μετρητών είχε ξεπλυθεί μέσω των καζίνο της επαρχίας.
Ο Σκοτ ΜακΓκρέγκορ, βετεράνος των μυστικών υπηρεσιών της RCMP και των Καναδικών Ενόπλων Δυνάμεων, είχε δηλώσει προηγουμένως στην Epoch Times ότι οι ομάδες ξεπλύματος χρήματος που υποστηρίζονται από το κινεζικό καθεστώς συχνά συγκεντρώνουν τις δραστηριότητές τους στον Καναδά εκμεταλλευόμενες κενά στο νομικό και δικαστικό σύστημα της χώρας.
«Οι Κινέζοι και τα καρτέλ δραστηριοποιούνται από κοινού αλλά και ανεξάρτητα, καθώς και σε συνεργασία με άλλες οντότητες», επεσήμανε.
Αγοράζοντας καναδική αγροτική γη
Ο Μπάξεντεϊλ λέει ότι σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς υστερεί στις προσπάθειες να προστατεύσει τη γεωργική του γη από κινεζική ιδιοκτησία. Νωρίτερα φέτος, η κυβέρνηση των ΗΠΑ παρουσίασε εθνικό σχέδιο για να αντιμετωπίσει την ξένη ιδιοκτησία αμερικανικής αγροτικής γης από «ξένες εχθρικές δυνάμεις», εν μέσω αυξανόμενων ανησυχιών για αγορές από Κινέζους επενδυτές.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες τώρα τα απαγορεύουν όλα αυτά», είπε ο Μπάξεντεϊλ. «Στον Καναδά, εξακολουθούμε να προσπαθούμε να καταλάβουμε αν πρέπει να ανησυχούμε ή όχι. Πρέπει να ανησυχούμε. Είναι η οικονομική μας κυριαρχία, είναι το έθνος μας».
Στον Καναδά, η απόκτηση γεωργικής γης από ξένους υπήκοους ρυθμίζεται σε επαρχιακό επίπεδο, με τους κανόνες να διαφέρουν σε όλη τη χώρα. Επαρχίες όπως η Σασκάτσουαν και η Μανιτόμπα επιβάλλουν όρια στα εκτάρια που μπορούν να κατέχουν ξένοι υπήκοοι ή ξένες οντότητες, ενώ άλλες, όπως το Οντάριο και η Βρετανική Κολούμπια, δεν έχουν τέτοιους περιορισμούς.
Το 2021, το 4,1% των διαχειριστών αγροκτημάτων στον Καναδά αυτοπροσδιορίστηκαν ως μέλη εθνοτικών μειονοτήτων ή ιθαγενικών κοινοτήτων, με πάνω από το 21% αυτής της ομάδας να ταυτοποιούνται ως Κινέζοι, σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία του Καναδά. Εν τω μεταξύ, παραμένει ασαφές εάν αυτοί οι Κινέζοι μετανάστες υποστηρίζονται από ξένους επενδυτές, καθώς, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτού του είδους τα δεδομένα δεν είναι άμεσα διαθέσιμα.
Ο Κλέμεντ λέει ότι το ενδιαφέρον της Κίνας για την απόκτηση καναδικής αγροτικής γης συνδέεται με τους άφθονους φυσικούς πόρους της χώρας και τη γενικότερη στρατηγική του Πεκίνου να εξασφαλίσει βασικά αγαθά όπως το νερό, την τροφή και τα ορυκτά.
«Είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος ελέγχου της διατροφικής αλυσίδας, οπότε τα κίνητρα είναι πολλαπλά», είπε. «Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους λόγους, αλλά εμείς είμαστε υπερβολικά αφελείς για να το αντιληφθούμε».
Στοχοποιώντας τη διασπορά
Σύμφωνα με τον Μπάξεντεϊλ, ο Καναδάς δεν προστατεύει επαρκώς τα μέλη της διασποράς του, ειδικά τους Κινέζους, επιτρέποντας έτσι στο Πεκίνο να τους στοχοποιεί μέσα στη χώρα.
Η διασυνοριακή καταστολή στον Καναδά έχει γίνει αυξανόμενη ανησυχία, με ομάδες διασποράς όπως οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, οι Ουιγούροι, οι Θιβετιανοί και οι υποστηρικτές της δημοκρατίας στο Χονγκ Κονγκ να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και να καλούν την Οττάβα να λάβει ισχυρότερα μέτρα.
Η διασυνοριακή καταστολή παίρνει διάφορες μορφές, όπως παρακολούθηση, βανδαλισμό, απόπειρες δολοφονίας, εξαναγκαστική επιστροφή με κατάσχεση διαβατηρίου, απειλές εναντίον συγγενών στην πατρίδα ή ψηφιακές εκστρατείες δυσφήμησης.
Νωρίτερα φέτος, η δημόσια έρευνα του Καναδά για την ξένη παρέμβαση αναγνώρισε την Κίνα ως τον «πιο ενεργό δράστη ξένης παρέμβασης που στοχοποιεί τους δημοκρατικούς θεσμούς του Καναδά», σύμφωνα με την τελική έκθεση της έρευνας. Η επίτροπος Μαρί-Ζοζέ Ογκ (Marie-Josée Hogue), που ηγήθηκε της έρευνας, είπε ότι η πρακτική – την οποία χαρακτήρισε «γνήσια μάστιγα» – απαιτεί άμεση κυβερνητική δράση.
Ο Μπάξεντεϊλ λέει ότι η Οττάβα πρέπει να ενεργήσει γρήγορα για να αντιμετωπίσει τη διασυνοριακή καταστολή.
«Δεν μπορούμε να επιτρέπουμε σε μια ξένη κυβέρνηση να καταπνίγει όλα αυτά τα στοιχεία μέσα στη χώρα μας», παρατήρησε.
«[Οι θεσμοί του Καναδά], που υπήρξαν ανθεκτικοί, χρειάζονται μεταρρύθμιση και πρέπει να προστατεύσουν τα συμφέροντα της κινεζικής διασποράς, της θιβετιανής διασποράς, της διασποράς των Ουιγούρων, κάθε κοινότητας διασποράς σε αυτήν τη χώρα, συμπεριλαμβανομένων των Ινδών, των Σιχ, κλπ», πρόσθεσε.
«Αυτό υποσχέθηκε ο Καναδάς. Τους απογοητεύουμε.»
Ο υπουργός Δημόσιας Ασφάλειας Γκάρυ Ανναντασανγκάρι δήλωσε ότι αυτό το φθινόπωρο θα δημιουργηθεί ένα μητρώο ξένης επιρροής με στόχο την καταπολέμηση της ξένης παρέμβασης στον Καναδά. Το μητρώο αποτελεί μέρος της νομοθεσίας που ψηφίστηκε πέρυσι με τίτλο «An Act respecting countering foreign interference» («Νόμος σχετικά με την αντιμετώπιση της ξένης παρέμβασης»), η οποία προέκυψε από τα πορίσματα της δημόσιας έρευνας.
Το υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας είχε δηλώσει στην Epoch Times ότι, για να αντιμετωπίσει τη διασυνοριακή καταστολή, η κυβέρνηση και οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου εργάζονται με τις κοινότητες που κινδυνεύουν και προσφέρουν εργαλεία για την προστασία τους, ενώ σε διεθνές επίπεδο, η Οττάβα συνεργάζεται με εταίρους για να αντιμετωπίσει αυτό το παγκόσμιο ζήτημα.
Ευαισθητοποίηση για την απειλή της Κίνας
Ο Μπάξεντεϊλ, ο οποίος έχει εκδώσει πολλά βιβλία για τις επιχειρήσεις του ΚΚΚ εναντίον του Καναδά, λέει ότι ενώ ο ίδιος και οι συγγραφείς που στηρίζει έχουν στοχοποιηθεί εξαιτίας της δουλειάς τους, είναι αποφασισμένος να συνεχίσει να ευαισθητοποιεί το κοινό σχετικά με το ζήτημα.
«Με έχουν απειλήσει, με έχουν στοχοποιήσει, αλλά τελικά, δεν πρόκειται για μένα. Είναι ο κίνδυνος που έχουν αναλάβει οι συγγραφείς μου, οι άνθρωποι, οι φωνές. Εγώ είμαι απλώς το άτομο που βοηθά να έρθουν αυτές οι φωνές στο προσκήνιο», είπε.
«Το κάνω απλά επειδή πιστεύω ότι είναι σωστό. Πιστεύω στην αλήθεια. Πιστεύω στην ελευθερία. Πιστεύω στην ανεξιθρησκεία, στην ελευθερία του λόγου, στην ελευθερία της συνείδησης».
Ο Κλέμεντ λέει ότι, ενώ θα μπορούσε να έχει συνταξιοδοτηθεί, θεωρεί καθήκον του να βοηθήσει τον Καναδά να αναγνωρίσει την απειλή της Κίνας.
«Θα μπορούσα να έχω συνταξιοδοτηθεί εδώ και καιρό και να κάθομαι σε μια παραλία πίνοντας μαργαρίτες», ανέφερε.
«Συνεχίζω επειδή εξακολουθώ να πιστεύω στον Καναδά. Είμαι περήφανος που είμαι Καναδός, και οφείλω στα παιδιά μου, τα εγγόνια μου και τα δικά τους παιδιά να προσπαθήσω, γιατί αν δεν το κάνουμε, η χώρα που έχουμε σήμερα δεν θα είναι η χώρα που θα έχουν αυτοί αύριο».
Η ανάπτυξη του αμερικανικού ΑΕΠ στο δεύτερο τρίμηνο διαμορφώθηκε στο 3,8%, σημαντικά υψηλότερα από την προηγούμενη εκτίμηση του 3,3% και πολύ πάνω από το 0,5% του πρώτου τριμήνου, χάρη στην ενίσχυση της ιδιωτικής κατανάλωσης, που αντιστοιχεί σε περίπου τα δύο τρίτα της οικονομικής δραστηριότητας.
Το υπουργείο Εμπορίου επισημαίνει ότι η αναθεώρηση προς τα πάνω οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι οι καταναλωτές ξοδεύουν περισσότερα, με αποτέλεσμα να λειτουργούν ως ο βασικός μοχλός της ανάκαμψης.
Την ίδια στιγμή, η αγορά εργασίας διατηρεί την ανθεκτικότητά της: για την εβδομάδα που έληξε στις 20 Σεπτεμβρίου, οι νέες αιτήσεις ανεργίας ανήλθαν στις 218.000, αισθητά χαμηλότερα από τις προβλέψεις των αναλυτών για 235.000. Αυτό υποδηλώνει ότι οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να διατηρούν το προσωπικό τους, παρά μία σχετική επιβράδυνση των προσλήψεων.
Οι συνεχιζόμενες αιτήσεις ανεργίας παρέμειναν σταθερές, στα 1,926 εκατομμύρια, γεγονός που δείχνει ότι όσοι αποχωρούν από την εργασία βρίσκουν σύντομα νέες θέσεις. Η υψηλή ζήτηση για εργασία εξακολουθεί να ενισχύει την οικονομική σταθερότητα, δημιουργώντας διλήμματα για τη Federal Reserve, καθώς το σφιχτό εργατικό δυναμικό και η ισχυρή κατανάλωση ενδέχεται να διατηρήσουν τον πληθωρισμό πάνω από τον στόχο.
