Το 1899, όταν ο εξωτισμός ήταν της μόδας στο Παρίσι, ο έφηβος Μωρίς Ραβέλ δεν φείσθηκε κόπων και εξόδων για να παρακολουθήσει την Τέταρτη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού, που έλαβε χώρα στο Πεδίο του Άρεως (Champ de Mars). Μουσική από την Αμερική, την Ισπανία, το Μαρόκο και την Αίγυπτο είναι μόνο μερικά παραδείγματα της ηχητικής ποικιλίας που περιλάμβανε το φεστιβάλ.
Δεν έλειπε ούτε η μουσική από τη Ρωσία, με έργα συνθετών όπως ο Γκλίνκα και ο Ρίμσκι-Κόρσακοφ, του οποίου το συμφωνικό του ποίημα «Σεχραζάτ» (1888) ήταν ήδη δημοφιλές στο ευρωπαϊκό κοινό. Όσον αφορά τον Ραβέλ συγκεκριμένα, το πρώιμο έργο του είχε επηρεαστεί έντονα από τον Ρώσο συνθέτη.
Δανειζόμενος τον τίτλο, δημιούργησε το πρώτο του αληθινό ορχηστρικό έργο, μια ουβερτούρα βασισμένη στις «Χίλιες και μία νύχτες» και τον αραβικό μύθο του Αντάρ. Αρχικά το ονόμασε Δεύτερη Συμφωνία, αλλά όταν έφτασε στην τρίτη εκδοχή της σύνθεσης το 1891, το έργο μετονομάστηκε σε Συμφωνική Σουίτα. Εκείνη την εποχή, συναγωνιζόταν σε δημοτικότητα τη «Σεχραζάτ».
Ενώ ο Ραβέλ δούλευε για τα ρωσικά μπαλέτα στο Παρίσι, συνθέτοντας τη μουσική για το «Δάφνις και Χλόη» υπό το άγρυπνο βλέμμα του Ντιαγκίλεφ, κλήθηκε να γράψει μουσική για ένα θεατρικό έργο βασισμένο στην ιστορία του Αντάρ. Αντί να αρνηθεί την παραγγελία (λόγω του μπαλέτου στο οποίο εργαζόταν), επέλεξε μια άλλη λύση.
Αυτό που πρότεινε ήταν να ξαναδουλέψει το διάσημο κομμάτι του Ρίμσκι-Κόρσακοφ, να προσθέσει μερικά άλλα έργα από Ρώσους συναδέλφους του, καθώς και μερικές δικές του πρωτότυπες συνθέσεις. Το έργο έκανε πρεμιέρα στο Μόντε Κάρλο τον Ιανουάριο του 1910. Όχι μόνο ενσωματώθηκε η μουσική από τη Συμφωνική Σουίτα του, αλλά και αποσπάσματα από το «Μλάντα», δύο άλλα τραγούδια του Ρίμσκι-Κόρσακοφ και τμήματα της συμφωνικής ωδής του Φελισιάν Νταβίντ «Έρημος». Στις χορευτικές σκηνές εμφανίστηκε η Μάτα Χάρι!
Το 2010, ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Ορχήστρας της Λυών Φρανσουά Ντρου, επεδίωξε να βρει τη «χαμένη» παρτιτούρα του Ραβέλ, αλλά ήταν προφανές ότι η μουσική για τον «Αντάρ» δεν μπορούσε να παιχτεί χωρίς την ιστορία. Αποφασίσαμε ότι η διατήρηση της σειράς της μουσικής ήταν ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της ενορχήστρωσης του Ραβέλ. Η συγγραφή μιας αφήγησης που θα έλεγε την ιστορία, καθώς η μουσική εξελισσόταν, ανατέθηκε στον Αραβο-Γάλλο ποιητή Αμίν Μααλούφ. Με το όμορφο κείμενο του, το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στη σημερινή του μορφή στη Λυών το 2013.
Η Εθνική Ορχήστρα της Λυών και ο διακεκριμένος βαρύτονος Τόμας Χάμπσον, ο οποίος τραγουδά το «Αντάρ» σε εμφάνιση της ορχήστρας στο Κάρνεγκι Χωλ. Νέα Υόρκη, 2017. (Pete Checchia)
Πολλά σημεία πώλησης εφημερίδων στο Χονγκ Κονγκ έλαβαν πρόσφατα εκφοβιστικές επιστολές επειδή πουλούσαν αντίτυπα της εφημερίδας The Epoch Times, με απειλές ότι θα τους καταγγείλουν για «κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια».
Μια επιστολή, που εξετάστηκε από την Epoch Times, απειλεί να καταγγείλει περίπτερα στις αρχές Εθνικής Ασφαλείας του Χονγκ Κονγκ επειδή πωλούσαν κινεζικές εκδόσεις της Epoch Times και μιας άλλης ανεξάρτητης εφημερίδας στην κινέζικη γλώσσα, της Vision Times.
Επικαλούμενη τον νόμο για την εθνική ασφάλεια της πόλης του 2020 και ένα διάταγμα για την εθνική ασφάλεια που επιβλήθηκε πέρυσι, τα οποία, σύμφωνα με τους επικριτές του νόμου, χρησιμοποιούνται από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) για τον περιορισμό της ελευθερίας στην ειδική διοικητική περιοχή, η επιστολή απειλούσε ότι οι πωλητές υπόκεινται σε «νομικές επιπτώσεις για βοήθεια, υποκίνηση και σύμπραξη με ξένες δυνάμεις για να θέσουν σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια» βοηθώντας στην πώληση της Epoch Times.
«Στείλαμε ανθρώπους να επιθεωρήσουν σημεία πώλησης εφημερίδων σε όλο το Χονγκ Κονγκ και μάθαμε ότι έχετε —και εξακολουθείτε να πουλάτε— την Epoch Times και τη Vision Times, σπέρνοντας αντικομμουνιστικές ιδέες», ανέφερε η επιστολή, υποστηρίζοντας ότι τα καταστήματα «βοήθησαν το Φάλουν Γκονγκ να δημοσιεύσει ανακριβή ρεπορτάζ για να συκοφαντήσει την ηγεσία της χώρας και το κομμουνιστικό κόμμα».
Η εφημερίδα The Epoch Times, που ιδρύθηκε το 2000 από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, αναφέρει έκτοτε με συνέπεια τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, περιλαμβανομένης της εκστρατείας του Πεκίνου που στοχεύει την ομάδα πίστης.
Το Φάλουν Γκονγκ είναι μια πνευματική άσκηση που περιλαμβάνει διαλογισμό και διδασκαλίες που βασίζονται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Το 1999, όταν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) είδε ότι ο αριθμός των ανθρώπων που μαθαίνουν Φάλουν Γκονγκ —περίπου 70 έως 100 εκατομμύρια στην Κίνα εκείνη την εποχή— ξεπερνούσε εκείνον των μελών του ΚΚΚ, ξεκίνησε μια πανεθνική δίωξη κατά της άσκησης. Πολλοί ασκούμενοι στάλθηκαν σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και εξέτισαν μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης. Αποτελούν, επίσης, τα κύρια θύματα βίαιων αφαιρέσεων ζωτικών οργάνων, ένα έγκλημα που διαπράττει απευθείας το ΚΚΚ.
Η τυπωμένη επιστολή ήταν τρισέλιδη, χωρίς διεύθυνση αποστολέα. Ο συντάκτης της ισχυρίζεται ότι είναι μέλος μιας ομάδας που σχηματίστηκε ειδικά για να στοχοποιήσει το Φάλουν Γκονγκ. Καμία λεπτομέρεια σχετικά με την ομάδα δεν είναι διαθέσιμη στο διαδίκτυο.
Ο Λου Τζι, επικεφαλής του τμήματος διανομής της Epoch Times στο Χονγκ Κονγκ, δήλωσε ότι η εφημερίδα κατέχει έγκυρη άδεια διανομής που έχει εκδοθεί από την κυβέρνηση και λειτουργεί νόμιμα στην πόλη. Σημείωσε επίσης ότι τα άτομα που παρενοχλούν τα σημεία πώλησης εφημερίδων δεν είναι ούτε όργανα επιβολής του νόμου ούτε δικαστικές αρχές.
Το προσωπικό της Epoch Times κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία στις 15 Φεβρουαρίου, προτρέποντας τις αρχές να αντιμετωπίσουν τις πράξεις εκφοβισμού και να εντείνουν τις περιπολίες.
«Το Χονγκ Κονγκ είναι μια κοινωνία που διέπεται από το κράτος δικαίου. Ο εκφοβισμός και η συκοφαντική δυσφήμηση άλλων είναι παράνομες και εγκληματικές πράξεις», ανέφερε ο Λου σε δήλωσή του. «Θα παρακολουθούμε στενά την κατάσταση στα περίπτερα και θα κινηθούμε κατά των δραστών με νομικά μέσα».
Ιδιοκτήτρια σημείου πώλησης εφημερίδων που έλαβε απειλητική επιστολή δήλωσε στην Epoch Times ότι κάνει νόμιμες δουλειές και δεν φοβάται τέτοιες απειλές.
Ορισμένα άλλα μέσα ενημέρωσης που εδρεύουν στο Χονγκ Κονγκ ανέφεραν πρόσφατα απειλές και παρενοχλήσεις.
Στις 13 Φεβρουαρίου, ο αγγλόφωνος ειδησεογραφικός ιστότοπος Hong Kong Free Press δήλωσε ότι έχει βιώσει μήνες παρενόχλησης και ψευδών καταγγελιών. Το μέσο δήλωσε ότι θα εφαρμόσει μια «πολιτική μηδενικής ανοχής κατά των εκστρατειών συκοφάντησης, παρενόχλησης, παρακολούθησης, δυσφήμησης, δημοσιοποίησης προσωπικών δεδομένων, κυβερνοεπιθέσεων, ψευδών καταγγελιών».
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Ένωση Δημοσιογράφων του Χονγκ Κονγκ δήλωσε ότι είχε εντοπίσει μια «συστηματική και οργανωμένη επίθεση» κατά δημοσιογράφων στην πόλη.
Σύμφωνα με την ένωση, δεκάδες δημοσιογράφοι, μέλη της οικογένειάς τους ή συνεργάτες τους δέχθηκαν διάφορες μορφές πίεσης εντός και εκτός Διαδικτύου. Αυτές περιλαμβάνουν παρενόχληση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και επιστολές που εστάλησαν στους χώρους εργασίας τους, στα σπίτια τους και σε συνεργαζόμενες εταιρείες, και απειλούν την προσωπική τους ασφάλεια και την απασχόλησή τους.
Άτομα που ισχυρίζονταν ότι είναι «πατριώτες» έστειλαν ανώνυμες καταγγελίες μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή επιστολών σε τουλάχιστον 15 μέλη της οικογένειας δημοσιογράφων και σε συνεργαζόμενες εταιρείες. Πολλοί απαίτησαν από τους παραλήπτες να διακόψουν τους δεσμούς με τους δημοσιογράφους ή να διακινδυνεύσουν να θέσουν σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια, σύμφωνα με το συνδικάτο των δημοσιογράφων.
Η Epoch Times έχει αντιμετωπίσει επανειλημμένες προσπάθειες σαμποτάζ στο Χονγκ Κονγκ.
Το 2019, μασκοφόροι εισβολείς εισέβαλαν στο εργοστάσιο εκτύπωσης της εφημερίδας της Epoch Times στο Χονγκ Κονγκ και έβαλαν φωτιά στις εγκαταστάσεις. Σε μια άλλη επίθεση που έλαβε χώρα το 2021, τέσσερις άνδρες προκάλεσαν ζημιές σε υπολογιστές και εξοπλισμό εκτύπωσης χρησιμοποιώντας βαριοπούλες.
Ο αριθμός των Αυστραλών μαθητών που κατανοούν πώς λειτουργεί η δημοκρατία της χώρας έχει πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο που έχει καταγραφεί. Αντίθετα, οι μαθητές επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από το περιεχόμενο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και ενδιαφέρονται περισσότερο για παγκόσμια ζητήματα, καθώς και για θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η αυστραλιανή Αρχή για τα Προγράμματα Σπουδών, Αξιολόγησης και Αναφοράς (Australian Curriculum, Assessment and Reporting Authority – ACARA) δημοσίευσε τα τελευταία αποτελέσματα (pdf) του Εθνικού Προγράμματος Αξιολόγησης της Πολιτικής Αγωγής και του Πολίτη (National Assessment Program in Civics and Citizenship – NAP-CC) για τους μαθητές της 6ης και της 10ης τάξης, παρουσιάζοντας μια ζοφερή εικόνα για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής αγωγής της Αυστραλίας.
Σύμφωνα με την έκθεση της ACARA, λιγότεροι από 3 στους 10 (28%) μαθητές του 10ου έτους πέτυχαν το επίπεδο της επάρκειας, από 38% το 2019 και το 2016. Τα αποτελέσματα ήταν υψηλότερα στους μαθητές του 6ου έτους, με το 43% να ανταποκρίνεται στο πρότυπο επάρκειας. Ωστόσο, αυτό εξακολουθούσε να είναι κάτω από τα προηγούμενα επίπεδα του 53% και του 55% που καταγράφηκαν το 2019 και το 2016, αντίστοιχα.
Η Επικράτεια της Αυστραλιανής Πρωτεύουσας είχε τις υψηλότερες επιδόσεις, με 37% των μαθητών του 10ου έτους και 58% των μαθητών του 6ου έτους να επιτυγχάνουν επάρκεια. Αντίθετα, η Βόρεια Επικράτεια κατέλαβε την τελευταία θέση, με το 18% των μαθητών του 10ου έτους και το 27% των μαθητών του 6ου έτους να επιτυγχάνουν το πρότυπο.
Οι μαθητές εξετάστηκαν σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, περιλαμβανομένων των πολιτικών και νομικών συστημάτων της Αυστραλίας, του ομοσπονδιακού συστήματος διακυβέρνησης, των φιλελεύθερων δημοκρατικών αξιών και της φύσης της ιθαγένειας.
Ομάδα ανθρώπων με smartphone, στο Ντίξον Παρκ του Νιούκαστλ. Αυστραλία, 1η Δεκεμβρίου 2024. (Roni Bintang/Getty Images)
Το τεστ αποκάλυψε ότι η πλειονότητα των μαθητών δυσκολευόταν σε βασικές ερωτήσεις, όπως π.χ. το ποιος πρέπει να υπογράψει ένα νομοσχέδιο πριν αυτό γίνει νόμος στην Αυστραλία (ο γενικός κυβερνήτης). Η έκθεση διαπίστωσε επίσης ότι οι μαθητές της 6ης τάξης είχαν υψηλότερα επίπεδα συμμετοχής σε σχολικές δραστηριότητες πολιτικής αγωγής και ιθαγένειας από ό,τι οι μαθητές της 10ης τάξης.
Παλαιότερα, σε ακρόαση κοινοβουλευτικής έρευνας το 2024, η Τζούλι Μπέρμιγχαμ, πρώτη βοηθός γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας, είχε δηλώσει ότι τα αποτελέσματα του NAP-CC δεν μεταφέρουν την πλήρη εικόνα της επάρκειας των μαθητών στην πολιτική αγωγή, εξηγώντας ότι η αξιολόγηση είχε διεξαχθεί σε δείγμα μαθητών και ότι υπήρχαν περιορισμοί ως προς το πόση πληροφορία μπορεί να ερμηνεύσει το υπουργείο από τα αποτελέσματα του τεστ.
Οι μαθητές ενδιαφέρονται περισσότερο για τα κοινωνικά ζητήματα και την κλιματική αλλαγή
Εν τω μεταξύ, οι μαθητές του 10ου έτους ανέφεραν ότι ήταν πιο πρόθυμοι να συγκεντρώσουν χρήματα για φιλανθρωπικούς ή κοινωνικούς σκοπούς και να συμμετάσχουν σε εθελοντικές ομάδες παρά να συμμετάσχουν σε πολιτικές δραστηριότητες. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μαθητές και των δύο τάξεων εξέφρασαν ανησυχίες για θέματα όπως η ρύπανση, η κλιματική αλλαγή, η εγκληματικότητα και ο ρατσισμός. Ενδιαφέρονταν επίσης περισσότερο για τα παγκόσμια ζητήματα σε σύγκριση με εκείνα που συμβαίνουν εντός της Αυστραλίας.
Επιπλέον, η έκθεση κατέγραψε μια αξιοσημείωτη μείωση του ποσοστού των μαθητών που χρησιμοποιούν τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, καθώς περισσότεροι μαθητές στρέφονται στο διαδίκτυο, περιλαμβανομένων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, για να ενημερωθούν για τα τρέχοντα γεγονότα. Παρά ταύτα, οι μαθητές, ιδίως εκείνοι της 6ης τάξης, έδειξαν σημαντικά λιγότερη εμπιστοσύνη στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε σύγκριση με τους θεσμούς των πολιτών.
Μαθητές κρατούν πλακάτ κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης για την κλιματική αλλαγή στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, στις 17 Νοεμβρίου 2023. (William West/AFP μέσω Getty Images)
Χρειάζεται περισσότερη υποστήριξη
Μετά τη δημοσίευση της έκθεσης, ο διευθύνων σύμβουλος της ACARA Στήβεν Νίελ δήλωσε ότι απαιτείται περισσότερη υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένης της υψηλής ποιότητας κατάρτισης και των πόρων, ώστε να παρέχεται στους εκπαιδευτικούς η βοήθεια για την παροχή καλύτερης εκπαίδευσης σε θέματα πολιτικής αγωγής και ιθαγένειας. «Η πολιτική αγωγή και η ιδιότητα του πολίτη αποτελούσαν πάντα βασικό μέρος του αυστραλιανού προγράμματος σπουδών», δήλωσε.
«Είναι ζωτικής σημασίας όλοι οι νέοι Αυστραλοί να αποκτήσουν γερές βάσεις με την εκπαίδευση του πολίτη, ώστε να αισθάνονται ότι ασχολούνται με τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα και να μπορούν να συνεισφέρουν πολύτιμα ως μελλοντικοί διαχειριστές της κοινωνίας».
Απάντηση της κυβέρνησης
Ο υπουργός Παιδείας Τζέησον Κλερ δήλωσε ότι η κυβέρνηση έχει προβεί σε βελτιώσεις στα προγράμματα πολιτικής αγωγής σε ολόκληρη τη χώρα. «Γι’ αυτόν τον λόγο έχω ενισχύσει τη χρηματοδότηση, για να βγουν οι μαθητές από την τάξη και να επισκεφθούν το Κοινοβούλιο και το Μνημείο Πολέμου, για να κατανοήσουν για τι πολέμησαν και πέθαναν γενιές Αυστραλών», δήλωσε. «Αυτό είναι που κάνει το Πρόγραμμα Επιστροφής Εκπαιδευτικών Δαπανών για το Κοινοβούλιο και την Πολιτική Παιδεία. Επιτρέπει στους μαθητές των σχολείων να επισκεφθούν το Μνημείο Πολέμου, το Κοινοβούλιο και το Παλιό Κοινοβούλιο στην Καμπέρα.»
Ωστόσο, αυτό επικρίθηκε από τη σκιώδη υπουργό Παιδείας Σάρα Χέντερσον. «Ο υπουργός Παιδείας Τζέησον Κλερ δεν μπορεί απλώς να λέει ότι θέλει περισσότεροι μαθητές να επισκέπτονται την Καμπέρα», δήλωσε η ίδια. Η Χέντερσον επεσήμανε επίσης ότι η Αυστραλία χρειάζεται ένα πρόγραμμα σπουδών που να δίνει προτεραιότητα στον αλφαβητισμό και τον αριθμητισμό, καθώς και να παρέχει βαθύτερες γνώσεις για την πολιτική αγωγή και την ιδιότητα του πολίτη.
Νωρίτερα την ίδια μέρα, η Χέντερσον επέκρινε την κατάσταση των προγραμμάτων σπουδών της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης , ιδίως την έμφαση που δίνεται στην ενσωμάτωση «της αειφορίας, της ιστορίας και των πολιτισμών των Αβοριγίνων και των Νησιών του Στενού Τόρες και της εμπλοκής της Αυστραλίας με την Ασία» στα μαθήματα διδασκαλίας.
«Οι καθηγητές μαθηματικών της 10ης τάξης ενθαρρύνονται να εφαρμόσουν το θεώρημα του Πυθαγόρα εξερευνώντας τη ναυσιπλοΐα, τον σχεδιασμό τεχνολογιών ή την τοπογράφηση από τους Πρώτους Εθνικούς Αυστραλούς, διερευνώντας τη γεωμετρική και χωρική λογική και πώς αυτά συνδέονται με την τριγωνομετρία», είπε.
Σε μια κίνηση που εντείνει την πολιτική αντιπαράθεση στην Ουκρανία, το Κίεβο επέβαλε κυρώσεις στον πρώην πρόεδρο Πέτρο Ποροσένκο, επικαλούμενο λόγους «εθνικής ασφάλειας», την ώρα που οι ΗΠΑ ασκούν πιέσεις για τη διεξαγωγή εκλογών στη χώρα.
Η ουκρανική υπηρεσία πληροφοριών SBU ανακοίνωσε τις κυρώσεις την περασμένη εβδομάδα, επικαλούμενη «υπάρχουσες απειλές για την εθνική ασφάλεια, την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Ουκρανίας».
Οι κυρώσεις περιλαμβάνουν πάγωμα περιουσιακών στοιχείων και απαγόρευση εξαγωγής κεφαλαίων από τη χώρα.
Ο 59χρονος μεγιστάνας επιχειρήσεων ζαχαροπλαστικής και ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Ουκρανίας, χαρακτήρισε την απόφαση «αντισυνταγματική και πολιτικά υποκινούμενη». Κατηγόρησε τον διάδοχό του Ζελένσκι ότι κατάφερε «τεράστιο πλήγμα στην εσωτερική ενότητα» της χώρας.
Το ζήτημα της νομιμότητας
Η κίνηση έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή, καθώς η πενταετής θητεία του Ζελένσκι έληξε επίσημα τον Μάιο του 2024. Οι προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για τον Μάρτιο του 2024 αναβλήθηκαν επ’ αόριστον λόγω του στρατιωτικού νόμου που ισχύει λόγω της ρωσικής εισβολής.
Η Μόσχα έχει επανειλημμένα αμφισβητήσει τη νομιμότητα του Ζελένσκι, με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν να προειδοποιεί ότι το ζήτημα θα μπορούσε να επηρεάσει την υπογραφή μιας ενδεχόμενης συνθήκης ειρήνης. «Θα πρέπει να καταλάβουμε με ποιον θα έχουμε να κάνουμε όταν υπογράφουμε νομικά δεσμευτικά έγγραφα», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Αλλάζει στάση η Ουάσιγκτον
Ενώ οι δυτικοί σύμμαχοι του Κιέβου έδειχναν κατανόηση για την εκλογική κατάσταση, η στάση της Ουάσιγκτον φαίνεται να άλλαξε μετά την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Ο στρατηγός Κηθ Κέλογκ, ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ για τη Ρωσία και την Ουκρανία, δήλωσε στο Reuters ότι οι εκλογές «πρέπει να γίνουν». «Οι περισσότερες δημοκρατικές χώρες διεξάγουν εκλογές σε καιρό πολέμου», τόνισε. «Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να το κάνουν. Είναι καλό για τη δημοκρατία. Αυτή είναι η ομορφιά μιας ισχυρής δημοκρατίας – έχεις περισσότερους από έναν υποψηφίους να διεκδικούν την εξουσία».
Ο Ζελένσκι, μιλώντας στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου στις 15 Φεβρουαρίου, δήλωσε «ανοιχτός στη συζήτηση για εκλογές», αν και υπογράμμισε ότι οι Ουκρανοί «αντιτίθενται» σε μια τέτοια κίνηση, φοβούμενοι ότι η Ρωσία θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση για να καταλάβει περισσότερα εδάφη.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Interfax-Ukraine, ο Ποροσένκο ανέφερε ότι οι προεδρικές, κοινοβουλευτικές και τοπικές εκλογές πιθανότατα θα διεξαχθούν τον Οκτώβριο, επικαλούμενος ανώνυμες πηγές σε διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες της Ουκρανίας. Οι ισχυρισμοί του Ποροσένκο δεν κατέστη δυνατό να επιβεβαιωθούν ανεξάρτητα από την Epoch Times.
Ο Τζόνι Μπήρντμορ, ένας 51χρονος από το Λονδίνο, πέρασε τους τελευταίους οκτώ μήνες ταξιδεύοντας σε κάθε ήπειρο, αποφασισμένος να γίνει ο νέος «ταχυδρόμος των Γκαλαπάγκος». Η αποστολή του συνίσταται στην παράδοση 50 καρτ ποστάλ που πήρε από ένα παλιό γραμματοκιβώτιο που βρίσκεται σε ένα σημείο γνωστό ως Mail Bay, στο Isla Floreana, μέρος του αρχιπελάγους Γκαλαπάγκος. Αυτές οι επιστολές θα παραδοθούν προσωπικά εντός 12 μηνών.
Από την αρχή της περιπέτειάς του, τον Μάρτιο του 2024, ο Μπήρντμορ έχει χτυπήσει απροειδοποίητα τις πόρτες των παραληπτών από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ισλανδία μέχρι τη Βραζιλία. Ο Μπήρντμορ συνεχίζει το 365 ημερών ταξίδι του σε επτά ηπείρους, μέχρι να παραδώσει και το τελευταίο γράμμα, την 1η Μαρτίου 2025.
Ο Τζόνι Μπήρντμορ δίπλα στο αυτοσχέδιο γραμματοκιβώτιο που φτιάχτηκε από ένα βαρέλι, μέσα στο οποίο οι άνθρωποι αφήνουν καρτ ποστάλ, στα Γκαλαπάγκος. (SWNS)
Ο Τζόνι έμαθε για την ύπαρξη του γραμματοκιβωτίου όταν επισκέφτηκε το νησί λίγο μετά τον θάνατο του πατέρα του, Έρικ, από ασθένεια του κινητικού νευρώνα το 2022.
Το έθιμο των γραμματοκιβωτίων σε απομακρυσμένες τοποθεσίες χρονολογείται από το 1793, όταν οι ναυτικοί συνήθιζαν να αφήνουν γράμματα για τα αγαπημένα τους πρόσωπα σε ένα ξύλινο βαρέλι, ελπίζοντας ότι θα τα έπαιρναν τα πλοία που διέσχιζαν τον ωκεανό. Το μέρος στο αρχιπέλαγος Γκαλαπάγκος, γνωστό σήμερα ως Post Office Bay (Κόλπος του Ταχυδρομείου), έχει γίνει εμβληματικό αυτού του μοναδικού τελετουργικού. Επί του παρόντος, οι τουρίστες και οι τυχοδιώκτες συνεχίζουν να αφήνουν καρτ ποστάλ στο ‘γραμματοκιβώτιο’, που κατασκευάστηκε από ένα παλιό βαρέλι για ουίσκι, με την ελπίδα ότι κάποιος, κάποια στιγμή, θα τις βρει και θα τις παραδώσει προσωπικά.
Ο Μπήρντμορ ανέλαβε να συνεχίσει την παράδοση. Μέσω αυτής της συμβολικής χειρονομίας, στοχεύει να «συνδέσει τον κόσμο – ένα γράμμα τη φορά», υπενθυμίζοντας σε όλους τη σημασία των ανθρώπινων σχέσεων και τη χαρά των μικρών εκπλήξεων.
Ο ‘ταχυδρόμος των Γκαλαπάγκος’, Τζόνι Μπήρντμορ, παραδίδει μια καρτ ποστάλ σε έναν κάτοικο του Γουίνιπεγκ, στον Καναδά. (SWNS)
Στο Ρόουντ Άιλαντ, ΗΠΑ. (SWNS)
Μέχρι σήμερα, έχει επισκεφθεί 12 χώρες: Αγγλία, Σκωτία, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδά, Μεξικό, Μπελίζ, Γουατεμάλα, Βραζιλία, Αργεντινή και Εκουαδόρ. Οι παραλήπτες ήταν, μεταξύ άλλων, ένας γιατρό από το Σάο Πάολο της Βραζιλίας, ένα νιόπαντρο ζευγάρι από το Ουασάγκο του Καναδά και η φίλη κάποιου από το Σαν Πέντρο της Μπελίζ.
Ο Μπήρντμορ, ο οποίος κουβαλά μόνο μία τσάντα, πηγαίνει στη διεύθυνση που γράφει η καρτ ποστάλ και περιμένει ακόμη και μια ολόκληρη μέρα, ελπίζοντας να την παραδώσει προσωπικά. Αν δεν καταφέρει να συναντήσει τον παραλήπτη, αφήνει την καρτ ποστάλ στο γραμματοκιβώτιο, σύμφωνα με το σύνθημά του: «ο ταχυδρόμος των Γκαλαπάγκος πάντα παραδίδει».
Για να συνδέσει όσους ενδιαφέρονται για το ταξίδι του,ο Μπήρντμορ δημιούργησε έναν διαδραστικό χάρτη που επιτρέπει στους ανθρώπους να ακολουθούν τη διαδρομή του σε πραγματικό χρόνο.
Ο Μπήρντμορ παραδίδει μια καρτ ποστάλ στο Σαν Πέντρο της Μπελίζ. (SWNS)
Έχοντας ολοκληρώσει πρόσφατα το σκέλος του ταξιδιού του στο Ηνωμένο Βασίλειο, εξήγησε τα συναισθήματα και το κίνητρό του πίσω από αυτήν την πρωτοβουλία: «Πίσω από αυτή τη δράση βρίσκεται η απώλεια του πατέρα μου που πέθανε από MND [νόσος του κινητικού νευρώνα] πριν από 18 μήνες. Ήταν 81 ετών. Έζησε με αυτή την ασθένεια για οκτώ χρόνια, που είναι μια μεγάλη περίοδος επιβίωσης για αυτήν την ασθένεια. Με αυτό που κάνω, στοχεύω να επανασυνδέσω τους ανθρώπους μέσω της δύναμης του γραπτού λόγου, φέρνοντας στο προσκήνιο την προσωπική πινελιά που μόνο τα γράμματα μπορούν να προσφέρουν. Επιπλέον, αναζητώ περιπέτειες και ταξίδια που έχουν νόημα. Μετά την περίοδο απομόνωσης που προκλήθηκε από τον COVID, ήθελα να εξερευνήσω τον κόσμο ξανά, αλλά με έναν μοναδικό και βαθιά προσωπικό τρόπο».
Μιλά αναλυτικά και για τη στιγμή που άλλαξε την οπτική του: «Όταν πέθανε ο πατέρας μου, ήθελα να κάνω κάτι σημαντικό [για να τιμήσω] τη μνήμη του. Τον περασμένο Ιανουάριο, έφτασα στα νησιά Γκαλαπάγκος και ανακάλυψα το γραμματοκιβώτιο στο Post Office Bay, για το οποίο δεν είχα ακούσει ποτέ. Πήρα μερικές καρτ ποστάλ πίσω στο Λονδίνο μαζί μου και τις παρέδωσα προσωπικά – και η εμπειρία μού άφησε βαθιά εντύπωση. Έτσι, μου ήρθε η ιδέα για αυτό το έργο. Απλώς πηγαίνω εκεί που με πάνε τα γράμματα και αυτό κάνει κάθε παράδοση μια κοινωνική πρόκληση. Προσπαθώ να μάθω την ιστορία πίσω από κάθε γράμμα και να τη μοιραστώ.»
Για τον Μπήρντμορ, αυτή η πρωτοβουλία είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό ταξίδι: «Το γραμματοκιβώτιο των Γκαλαπάγκος έχει δημιουργήσει ένα δίκτυο διασυνδέσεων σε όλο τον κόσμο. Αυτό το έργο αφορά, στον πυρήνα του, τις ανθρώπινες συνδέσεις. Προσπαθώ να επανασυνδεθώ με τον κόσμο, και αυτή η πτυχή είναι ιδιαίτερα σημαντική όταν μιλάμε για MND [νόσος του κινητικού νευρώνα], καθώς αυτοί που επηρεάζονται τελικά χάνουν την ικανότητά τους να επικοινωνούν λεκτικά. Μέσα από τα γράμματα, θέλω να επαναφέρω στο προσκήνιο τη σημασία των λέξεων και των προσωπικών συνδέσεων.»
Παραλήπτες στην Πόλη του Μεξικού λαμβάνουν μια κάρτα από το Μπήρντμορ. (SWNS)
Συγκινημένος από την εμπειρία, ο Μπήρντμορ επισκέφτηκε ξανά τα νησιά τον Μάρτιο και επέλεξε μερικές κάρτες, φροντίζοντας να είναι από όλες τις γωνιές του κόσμου. Όταν έφτασε τις 50, ξεκίνησε για τη Νότιο Αμερική, πηγαίνοντας στον Ισημερινό, την Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Γουατεμάλα, το Μπελίζ και το Μεξικό.
Ένα από τα γράμματα απευθυνόταν σε έναν άνδρα στο Μπελίζ και γράφτηκε από μια γυναίκα που εξομολογείται τον έρωτά της, αλλά μέχρι να φτάσει ο Μπήρντμορ το ζευγάρι είχε χωρίσει. Στη συνέχεια πέταξε σε επτά πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών, πριν κατευθυνθεί βόρεια και διασχίσει την καναδική πλευρά, παραδίδοντας καρτ ποστάλ στους ντόπιους.
Το ταξίδι στη Βρετανία ξεκίνησε τον Αύγουστο, με τον Μπήρντμορ να ζητά βοήθεια από ορισμένους ντόπιους που τον αναγνώρισαν.
Ο Μπήρντμορ με έναν παραλήπτη στη Βικτώρια του Καναδά. (SWNS)
Θυμάται: «Ήμουν στο Σάρρεϋ για να παραδώσω το 24ο γράμμα, αλλά κανείς δεν ήταν σπίτι. Έπρεπε να επιστρέψω το βράδυ. Δεν κάνω καμία προσπάθεια να επικοινωνήσω μαζί τους εκ των προτέρων, απλά εμφανίζομαι και χτυπάω την πόρτα. Μόνο αφού χτυπήσω την πόρτα και δεν είναι εκεί, αφήνω ένα σημείωμα ή τσεκάρω τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
Ήταν μια περίπτωση όπου η κοινότητα τον βοήθησε στην παράδοση της κάρτας: «Μια μητέρα και μια κόρη με αναγνώρισαν από ένα φεστιβάλ περιπέτειας που ονομάζεται Yestival, όπου είχα μίλησα online για την πρόκληση τον Ιούνιο, ενώ βρισκόμουν στο Γουίνιπεγκ του Καναδά. Τους έδειξα την επιστολή που έπρεπε να παραδώσω και, φανταστείτε!, ήξεραν τους παραλήπτες. Φαίνεται ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι γείτονές τους και τους γνωρίζουν προσωπικά.»
«Τους έστειλαν μηνύματα και κανόνισαν να τους συναντήσω για να τους παραδώσω την επιστολή». Οι πιθανότητες να συμβεί αυτό είναι απλά απίστευτες. «Κάθε μία παράδοση είναι εξαιρετική και ιδιαίτερη, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί.»
Ο Μπήρντμορ παραδίδει μια καρτ ποστάλ σε μια γυναίκα στο Χιούστον του Τέξας. (SWNS)
Ο Μπήρντμορ αφηγείται με ενθουσιασμό μια αξέχαστη εμπειρία που είχε στο Μεξικό: «Αφορούσε μια μητέρα και την κόρη της, που αρχικά δεν ήθελαν να κατέβουν. Ζήτησα τη βοήθεια ενός ισπανόφωνου φίλου και ενός γείτονα. Αφού τους δείξαμε την καρτ ποστάλ, μας επέτρεψαν να μπούμε. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία, ίσως η αγαπημένη μου».
«Δεν ανησυχώ πολύ για την ασφάλεια. Έχω ταξιδέψει πολύ σε όλο τον κόσμο. Ξέρω πώς να κυκλοφορώ. Έχω πάει σε 114 χώρες συνολικά μέχρι τώρα. Ανησυχούσα για το αν ο κόσμος θα αποδεχόταν αυτή την ιδέα. Ήλπιζα πραγματικά ότι ο κόσμος θα ήθελε να έρθει. Ανησυχούσα ότι ο κόσμος δεν θα ενδιαφερόταν τόσο – αλλά μόλις γνώρισα την Κεντρική Αμερική, ανακάλυψα ότι οι άνθρωποι είναι εξαιρετικοί.
»Μια άλλη ιδιαίτερη στιγμή σχετιζόταν με την ημέρα αποφοίτησης τρίδυμων, 13 ετών. Πήγα πίσω και έκατσα για δείπνο μαζί τους, για την επέτειό τους.»
Ο Μπήρντμορ με παραλήπτες στο Γουασάγκο του Καναδά. (SWNS)
Μέχρι σήμερα, ο Μπήρντμορ έχει καταφέρει να συγκεντρώσει σχεδόν 26.000 δολάρια για φιλανθρωπικές οργανώσεις που είναι αφιερωμένες στην καταπολέμηση της νόσου του κινητικού νευρώνα (MND). Ωστόσο, χρησιμοποιεί τις δικές του οικονομίες για τη χρηματοδότηση της αποστολής και των ταξιδιών του.
Ο προϋπολογισμός του είναι 62.640 ευρώ συνολικά. Εξοικονομεί πολλά χρήματα χρησιμοποιώντας τα αεροπορικά μίλια του και πετώντας μόνο με μια χειραποσκευή.
Δήλωσε: «Όταν δεσμεύομαι για ένα έργο σαν αυτό, εμπλέκομαι πλήρως. Γιατί να μην κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου; Η τελευταία παράδοση θα γίνει στο Λονδίνο. Όλα είναι αυτοχρηματοδοτούμενα και αυτό μου δίνει τον πλήρη έλεγχο. Μου αρέσει να προσθέτω ένα βαθύτερο νόημα στα ταξίδια μου.
»Δεν είμαι παντρεμένος ούτε έχω παιδιά. Βασικά είμαι άστεγος και όλα μου τα πράγματα είναι σε μια αποθήκη. Σε αυτό το ταξίδι έχω μόνο μια χειραποσκευή, μέσα στην οποία βρίσκονται ο εξοπλισμός μου και τα ρούχα μου. Μου αρέσει να ζω έτσι. “Τα λογιστικά και ο σχεδιασμός είναι μέρος της διασκέδασης.”
»Αλλά πρόκειται επίσης για την ανάδειξη της απώλειας κινητικότητας και ελευθερίας κινήσεων που αντιμετώπισαν ο πατέρας μου και άλλοι πάσχοντες από MND – μια υπενθύμιση ότι δεν πρέπει ποτέ να θεωρούμε δεδομένες αυτές τις ικανότητες.»
Το έργο του Μπήρντμορ δεν είναι μόνο μια επίδειξη θέλησης και περιπέτειας, αλλά και μια έκκληση για ενσυναίσθηση, κατανόηση και ευγνωμοσύνη για τα μικρά πράγματα που κάνουν τη ζωή πραγματικά να αξίζει τον κόπο.
Ο εγκέφαλος είναι ένα καταπληκτικό και πολύ εργατικό όργανο. Ακόμη και όταν κοιμόμαστε, ο εγκέφαλός μας συνεχίζει να επεξεργάζεται ενεργά όλες τις εντυπώσεις της ημέρας, να αποθηκεύει σημαντικές πληροφορίες, να ταξινομεί και να φιλτράρει τις ασήμαντες. Λειτουργεί 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα.
Ωστόσο, ο εγκέφαλος χρειάζεται ξεκούραση και δη ποιοτική. Ειδικά στην περίπτωση των παιδιών, που οι απαιτήσεις του σχολείου και των μαθημάτων, σε συνδυασμό με το πλήθος των νέων εμπειριών της κάθε ημέρας, είναι αυξημένες. Για να βοηθήσετε τα παιδιά σας να ανταπεξέλθουν καλύτερα διδάξτε τα να κάνουν διαλείμματα: διαλείμματα ‘εγκεφάλου’. Η προσθήκη ενός διαλείμματος τριών έως πέντε λεπτών μεταξύ των μαθημάτων, κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας, θα βοηθήσει τα παιδιά σας και τον εγκέφαλό τους να ξεκουραστούν και να επανέλθουν για βέλτιστη μάθηση.
Τι είναι το ‘διάλειμμα εγκεφάλου’
Με απλά λόγια, ένα διάλειμμα εγκεφάλου είναι μια παύση μάθησης.
Ο σκοπός του διαλείμματος είναι να δώσει στα παιδιά χρόνο να επαναφορτίσουν τον εγκέφαλο και το σώμα τους είτε με έντονες είτε με ήρεμες δραστηριότητες. Αυτά τα διαλείμματα δίνουν στον εγκέφαλο χρόνο να επεξεργαστεί και να εμπεδώσει τη γνώση που αποκτήθηκε.
Ο Λεονάρντο Κοέν, νευροεπιστήμονας στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας στο Bethesda του Μέριλαντ, μελέτησε τη νευρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο (το δίκτυο των συνδέσεων μεταξύ όλων των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου) κατά τη διάρκεια διαλείμματος από τη μελέτη. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη του Κοέν μάθαιναν να πληκτρολογούν με το μη κυρίαρχο χέρι τους. Όταν, στα διαλείμματα της πληκτρολόγησης, η ομάδα του σάρωνε τον εγκέφαλό τους, διαπίστωνε ότι η νευρική δραστηριότητα ήταν ασυνήθιστα υψηλή.
Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως νευρική επανάληψη: ο εγκέφαλος των συμμετεχόντων επανειλημμένα έπαιζε αυτό που μόλις είχαν μάθει και στη συνέχεια μετέτρεπε αυτές τις πληροφορίες σε μακροπρόθεσμη μνήμη.
Διαφορετικοί τύποι εγκεφαλικών διακοπών
Τα διαλείμματα του εγκεφάλου μπορεί να περιλαμβάνουν κίνηση, αισθητηριακή διέγερση, δραστηριότητες σκέψης ή δημιουργικά έργα. Επιλέξτε σωματικές ασκήσεις όπως γυμναστική ή χορό με αισιόδοξη, χαρούμενη μουσική ή προτείνετε ένα παιχνίδι με μπαλόνια. Εάν ο καιρός είναι καλός, ενθαρρύνετέ τα να παίξουν έξω: να σκαρφαλώνουν στα δέντρα, να πηδούν σχοινάκι ή λάστιχο, να κάνουν πατίνι ή να δουλέψουν στον κήπο, να ξεβοτανίσουν ή να μαζέψουν τους καρπούς.
Ορισμένες αισθητηριακές δραστηριότητες είναι το παιχνίδι με πλαστελίνη, με νερό και άμμο, περιπάτους στη φύση, το φύσημα φυσαλίδων κλπ.
Προσπαθήστε επίσης να τους μάθετε κάποιες πρακτικές δεξιότητες ζωής, όπως το πλύσιμο των πιάτων, το δίπλωμα των καθαρών ρούχων, τη συλλογή αυγών από το κοτέτσι ή τη συλλογή λουλουδιών για να διακοσμήσετε το τραπέζι στο μεσημεριανό γεύμα ή το δείπνο.
Τα διαλείμματα στοχασμού και οι δραστηριότητες χαλάρωσης, από την άλλη, βοηθούν τα παιδιά να ηρεμήσουν εάν αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή απογοήτευση κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος. Για παράδειγμα, οι ασκήσεις με καθοδηγούμενο διαλογισμό κάνουν θαύματα, καθώς διακόπτουν την έντονη δραστηριότητα του εγκεφάλου. Ή βάλτε λίγη ήρεμη κλασική μουσική, όπως την «Πρωινή διάθεση» του Γκριγκ ή τον «Κύκνο» του Σεν Σανς και αφήστε τις σκέψεις των παιδιών σας να ακολουθήσουν τις μελωδίες.
Ένα δημιουργικό διάλειμμα δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να αφιερώσουν λίγα λεπτά σε ένα έργο, όπως κροσέ, ράψιμο, ζωγραφική, κατασκευή ευχετήριων καρτών ή κοσμημάτων.
Πότε και πώς να εφαρμόσετε τα διαλείμματα
Η Σάρλοτ Μέισον, Βρετανίδα παιδαγωγός, πίστευε ότι τα μαθήματα πρέπει να είναι σύντομα για να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο τρόπο το εύρος της προσοχής του μαθητή. Συνέστησε μαθήματα διάρκειας 20 λεπτών για μικρά παιδιά και 40 λεπτών για μεγαλύτερους μαθητές. Η φιλοσοφία της βασίζεται σε δύο θεωρήσεις. Πρώτον, ένα παιδί που ξέρει πόσο χρόνο έχει για να ολοκληρώσει μια εργασία στο σπίτι συγκεντρώνεται καλύτερα και ονειροπολεί λιγότερο. Δεύτερον, με την καθημερινή χρήση αυτής της τεχνικής, η συγκέντρωση του παιδιού θα ενισχυθεί με φυσικό τρόπο και θα βελτιωθεί με την πάροδο του χρόνου. Έχοντας αυτό κατά νου, προγραμματίστε ένα διάλειμμα ξεκούρασης μετά από κάθε μάθημα.
Αν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας είναι ανήσυχο, ονειροπολεί ή δυσκολεύεται, είναι η ιδανική στιγμή για διάλειμμα.
Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης στο σπίτι, έφτιαξα ένα ‘βάζο γυμναστικής’ που ήταν γεμάτο με λωρίδες χαρτιού με διαφορετικές ασκήσεις γραμμένες πάνω τους. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, όταν τα παιδιά μας χρειάζονταν κίνηση, έπαιρναν ένα χαρτάκι στην τύχη και ακολουθούσαν τις οδηγίες. Αυτό με έκανε να σκεφτώ: ένα βάζο για διάλειμμα εγκεφάλου μπορεί να λειτουργήσει με τον ίδιο τρόπο. Καθίστε μαζί με τα παιδιά σας και σκεφτείτε ιδέες για κάθε τύπο διαλείμματος – ή, αν χρειάζεστε λίγη έμπνευση, επισκεφτείτε το Rock Your Homeschool, για να κατεβάσετε μια δωρεάν λίστα με 54 ιδέες!
Η ενσωμάτωση διαλειμμάτων μέσα στην ημέρα θα ωφελήσει το πρόγραμμά σας με πολλούς τρόπους: τα παιδιά σας θα είναι πιο ικανά να εστιάσουν και να δουλέψουν σοβαρά, θα θυμούνται περισσότερες πληροφορίες και θα ανυπομονούν για κάθε νέα σχολική μέρα, επειδή η μάθηση θα τους φαίνεται πιο εύκολη και ευχάριστη.
Το 1958, ο Νόμος για την Εθνική Αεροναυτική και το Διάστημα οδήγησε στην ίδρυση της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος (National Aeronautics and Space Administration – NASA) των ΗΠΑ. Η ίδρυσή της έγινε την κατάλληλη στιγμή – όχι μόνο λόγω του Διαστημικού Αγώνα με τους Σοβιετικούς. Ένα αστρολογικό φαινόμενο θα λάμβανε χώρα μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, ένα γεγονός που συνέβαινε μία φορά κάθε 176 χρόνια. Το φαινόμενο αυτό ανακαλύφθηκε μόλις λίγα χρόνια μετά τη δημιουργία της NASA.
Τον Ιανουάριο του 1958, μερικούς μήνες πριν από τη δημιουργία της NASA, η Υπηρεσία Βαλλιστικών Πυραύλων του Στρατού (Army Ballistic Missile Agency-ABMA) των ΗΠΑ εκτόξευσε τον πρώτο αμερικανικής κατασκευής δορυφόρο σε τροχιά. Ο δορυφόρος, που ονομαζόταν Explorer 1, σχεδιάστηκε, κατασκευάστηκε και λειτούργησε από το Εργαστήριο Αεριωθούμενης Πρόωσης (Jet Propulsion Laboratory-JPL) με έδρα την Καλιφόρνια και διένυσε απόσταση 1.563 μιλίων. Περισσότεροι δορυφόροι Explorer εκτοξεύτηκαν το 1958, πριν από τη δημιουργία της NASA, και, ακόμη και μετά τη δημιουργία της, το JPL παρέμεινε ζωτικός εταίρος στην εξερεύνηση του διαστήματος.
Εκκίνηση του Explorer 1 το 1958. (Public Domain)
Μια εκπληκτική ανακάλυψη
Το 1965, ενώ η NASA διεξήγαγε τις αποστολές Gemini για την εκτόξευση αστροναυτών στο διάστημα, ο Γκάρυ Φλάντρο, μεταπτυχιακός φοιτητής στο Caltech και ερευνητής αεροναυπηγικής μερικής απασχόλησης στο JPL, έκανε μαθηματικούς υπολογισμούς για το πώς θα μπορούσε να φτάσει στους πλανήτες Δία, Κρόνο, Ουρανό και Ποσειδώνα, στις εξωτερικές περιοχές του ηλιακού μας συστήματος.
«Το πρώτο βήμα ήταν να εξετάσω τη γεωμετρία του εξωτερικού ηλιακού συστήματος, οπότε έκανα προσεκτικά σχέδια που έδειχναν τις θέσεις των πλανητών σε συνάρτηση με τον χρόνο», δήλωσε ο Φλάντρο σε συνέντευξή του . «Αποφάσισα να μάθω πώς θα άλλαζαν οι θέσεις των πλανητών μέσα στα επόμενα δέκα έως τριάντα χρόνια. Προς μεγάλη μου έκπληξη, διαπίστωσα ότι στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όλοι οι εξωτερικοί πλανήτες θα βρίσκονταν στην ίδια πλευρά του ήλιου.»
Ο Γκάρυ Φλάντρο στην εκδήλωση για την 40ή επέτειο του Voyager, στο Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος, το 2017. (Public Domain)
Ο Φλάντρο συνειδητοποίησε ότι οι υπερπτήσεις προς αυτούς τους μεγάλους πλανήτες θα μπορούσαν να γίνουν με τη χρήση της «βαρυτικής υποβοήθησης». Η βαρυτική υποβοήθηση, η οποία παρατηρήθηκε από αστρονόμους των τελών του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα που μελετούσαν τις διαδρομές πτήσης των αστεροειδών, επιτρέπει σε ένα αντικείμενο να χρησιμοποιεί τη βαρυτική έλξη ενός πλανήτη για να επιταχύνει την προώθησή του σαν σφεντόνα. Εάν η NASA μπορούσε να εκτοξεύσει εγκαίρως έναν δορυφόρο, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη βαρυτική υποβοήθηση για να μεταβεί από πλανήτη σε πλανήτη και ενδεχομένως ακόμη και στο διαστρικό διάστημα – το διάστημα έξω από την ηλιόσφαιρα.
«Υπήρχε ελάχιστο ενδιαφέρον για τους εξωτερικούς πλανήτες», δήλωσε ο Φλάντρο, «κυρίως λόγω των μεγάλων αποστάσεων και των μεγάλων χρόνων πτήσης (Δίας 3-5 χρόνια, Κρόνος 10-12 χρόνια, Ουρανός 20-28 χρόνια, Ποσειδώνας 30-45 χρόνια) που απαιτούνται για τη ρομποτική εξερεύνηση. Εκείνη την εποχή, είχε αποδειχθεί δύσκολο να κατασκευαστούν αξιόπιστα διαστημόπλοια που θα μπορούσαν να επιβιώσουν περισσότερο από ένα ή δύο χρόνια στο διαστημικό περιβάλλον.»
Το 1967, η NASA ξεκίνησε τις αποστολές Apollo και το καλοκαίρι του 1969, με το Apollo 11, η NASA έστειλε τον άνθρωπο στο φεγγάρι. Παρόλο που η πρωταρχική εστίαση ήταν το φεγγάρι και οι εσωτερικοί πλανήτες του ηλιακού συστήματος – ο Ερμής, η Αφροδίτη και ο Άρης – η NASA είχε ενδιαφέρον, έστω και «πενιχρό», για την εξερεύνηση πέραν του Άρη. Η NASA άρχισε να διαμορφώνει τα προγράμματα Pioneer 10 και 11 το 1964 και το 1969 αντίστοιχα , ωστόσο σοβαροί δημοσιονομικοί περιορισμοί ανέστειλαν οποιαδήποτε σημαντική εξέλιξη μέχρι την επόμενη δεκαετία.
Pioneer και Mariner Jupiter/Saturn
Το Pioneer 10 καρποφόρησε τελικά στις 2 Μαρτίου 1972, όταν ο 258 κιλών πυρηνικός δορυφόρος ξεκίνησε για να γίνει το πρώτο ρομποτικό διαστημόπλοιο που θα έφευγε από το ηλιακό σύστημα και θα έφτανε στο διαστρικό διάστημα. Ήταν το πρώτο διαστημικό σκάφος που πέρασε από τον Άρη, πέταξε μέσα από την κύρια ζώνη αστεροειδών, πέρασε από τον Δία και στη συνέχεια από τον Ποσειδώνα, κάτι που κατάφερε σε λιγότερο από 12 χρόνια. Ο λόγος για τον οποίο ο δορυφόρος μπόρεσε να φτάσει και να ξεπεράσει τον Ποσειδώνα τόσο γρήγορα ήταν επειδή ήταν επίσης το πρώτο διαστημικό σκάφος που αξιοποίησε τη «βαρυτική υποβοήθηση», χρησιμοποιώντας τη βαρυτική έλξη του Δία. Επιπλέον, αυτό το διαστημικό σκάφος, το οποίο είχε σχεδιαστεί για μια αποστολή 21 μηνών, διήρκεσε περισσότερα από 30 χρόνια, με το τελευταίο του σήμα να στέλνεται στις 23 Ιανουαρίου 2003, από απόσταση 12,2 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων.
Περίπου εννέα μήνες μετά την εκτόξευση του Pioneer 10 το 1972, μια ομάδα επιστημόνων και μηχανικών συναντήθηκε στο Jet Propulsion Laboratory στην Πασαντένα της Καλιφόρνια. Αυτή η ομάδα καθοδήγησης σχηματίστηκε προκειμένου να αναπτύξει μια νέα αποστολή με την ονομασία Mariner Jupiter/Saturn 1977 (MJS ’77) με σκοπό να πραγματοποιήσει τον «μεγάλο γύρο» των τεσσάρων πλανητών. Ο λόγος για αυτό το πενταετές πλάνο ήταν ότι το 1977, σύμφωνα με τους μαθηματικούς υπολογισμούς του Φλάντρο, οι εξωτερικοί πλανήτες θα βρίσκονταν όλοι στην ίδια πλευρά του ήλιου.
Προετοιμασία των Voyager
Στη NASA διατέθηκαν 865 εκατομμύρια δολάρια (περίπου 6,5 δισεκατομμύρια δολάρια σήμερα) για την πραγματοποίηση της αποστολής MJS. Μέχρι να ολοκληρωθεί η διαστημοσυσκευή για το MJS ’77, υπήρχαν δύο πυρηνικά τροφοδοτούμενα διαστημόπλοια, το καθένα περίπου τριπλάσιο σε μάζα από τα Pioneer 10 και 11. Τον Μάρτιο του 1977, το όνομα της αποστολής MJS ’77 άλλαξε σε Voyager και τα δύο διαστημόπλοια μετονομάστηκαν για να αντικατοπτρίζουν την αλλαγή: Voyager 1 και Voyager 2. «Ο στόχος του Voyager 2, το οποίο είχε προγραμματιστεί να εκτοξευθεί πρώτο, ήταν να πραγματοποιήσει διελεύσεις από τον Δία και τον Κρόνο, αλλά και από τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, προτού συνεχίσει στο διαστρικό διάστημα. Το Voyager 1, το οποίο είχε τοποθετηθεί σε συντομότερη τροχιά προς το διαστρικό διάστημα και επομένως θα προσπερνούσε το Voyager 2 (γι’ αυτό και ονομάστηκε Voyager 1), ανέλαβε να πραγματοποιήσει υπερπτήσεις από τον Δία και τον Κρόνου πριν εξέλθει από το ηλιακό σύστημα.
Το διαστημικό σκάφος Voyager 1. (Public Domain)
Σε κάθε ένα από αυτά τα διαστημόπλοια υπήρχαν δύο κάμερες Vidicon, η μία με φακό εστιακού μήκους 200 χιλιοστών και η άλλη με φακό 1.500 χιλιοστών. Αυτές οι κάμερες που έμοιαζαν με σωλήνες ήταν ικανές να καταγράφουν «απόψεις και στη συνέχεια να τις μετατρέπουν σε τηλεοπτικά σήματα που θα μπορούσαν να μεταδοθούν από την τροχιά σε επίγειους σταθμούς». Τα διαστημόπλοια Voyager 1 και 2, καθώς και όλα τα άλλα διαστημόπλοια της NASA, είχαν πρόσβαση στο μεγαλύτερο και ισχυρότερο σύστημα τηλεπικοινωνιακού δικτύου στον κόσμο: Το Deep Space Network («Δίκτυο Βαθέως Διαστήματος») της NASA.
Εκκίνηση των Voyager
Στις 20 Αυγούστου 1977, το Voyager 2 εκτοξεύτηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ, ακολουθούμενο από το Voyager 1 στις 5 Σεπτεμβρίου. Οι προσδοκίες για αυτή η εξερευνητική αποστολή ήταν πολύ υψηλές . Καθώς τα διαστημόπλοια, τα οποία πετούσαν με ταχύτητες που ξεπερνούσαν τα 38.000 μίλια την ώρα, θα ταξίδευαν σε αχαρτογράφητες περιοχές του ηλιακού συστήματος, οι επιστήμονες δεν ήξεραν τι να περιμένουν. Στα χρόνια που θα ακολουθούσαν, οι ανακαλύψεις θα ήταν πρωτοποριακές.
Μαζί με τη συλλογή «μαγνητικών, ατμοσφαιρικών, σεληνιακών και άλλων δεδομένων», τα Voyager συνάντησαν τον Δία και τα φεγγάρια του – την Αμάλθεια, την Καλλιστώ, την Ευρώπη, τον Γανυμήδη και την Ιώ (με τα άγνωστα μέχρι τότε ενεργά ηφαίστεια) – και ανακάλυψαν δύο νέα φεγγάρια, τη Μέτη και τη Θήβα. Ανακαλύφθηκε ένας αμυδρός δακτύλιος γύρω από τον Δία και εντοπίστηκαν σημαντικές ατμοσφαιρικές αλλαγές (κάτι που δεν είχαν δείξει τα Pioneer 10 και 11). Ανακάλυψαν πέντε νέα φεγγάρια γύρω από τον Κρόνο και παρείχαν νέες πληροφορίες για τον δακτύλιο του πλανήτη.
Από τον Κρόνο, τα Voyager 1 και 2 πήραν δύο εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις. Το Voyager 2 στράφηκε προς τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Στον Ουρανό, ανακάλυψε 10 νέα φεγγάρια, στα οποία δόθηκαν σαιξπηρικά ονόματα. Στις 25 Αυγούστου 1989, έχοντας καλύψει 6,9 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, το Voyager 2 έφτασε στον Ποσειδώνα, όπου ανακάλυψε έξι νέα φεγγάρια και τέσσερεις νέους δακτυλίους. Κατέγραψε εικόνες από το μεγαλύτερο φεγγάρι του Ποσειδώνα, τον Τρίτωνα – «το ψυχρότερο γνωστό πλανητικό σώμα στο ηλιακό σύστημα». Μετά από 12 χρόνια, το Voyager 2 είχε επισήμως ολοκληρώσει τον «μεγάλο γύρο» των εξωτερικών περιοχών. Μετά από περίπου 56 εκατομμύρια χιλιόμετρα έξω από το ηλιακό σύστημα, η NASA έθεσε το διαστημόπλοιο σε «λειτουργία χαμηλής ισχύος για εξοικονόμηση ενέργειας».
Ήταν πλέον καιρός για το διαστρικό διάστημα, με αποτέλεσμα η NASA να αλλάξει το όνομα του προγράμματος σε Voyager Interstellar Mission.
Το Voyager 1 διέσχισε την ηλιακή αύρα (heliopause) ή αλλιώς την άκρη της ηλιόσφαιρας, τον Αύγουστο του 2012. Το Voyager 2 διέσχισε τον ηλιακό θόλο (heliosheath) τον Νοέμβριο του 2018. (Public Domain)
Γενικά, «τα δύο Voyager τράβηξαν πάνω από 100.000 εικόνες των εξωτερικών πλανητών, δακτυλίων και δορυφόρων, καθώς και εκατομμύρια μαγνητικές μετρήσεις, χημικά φάσματα και μετρήσεις ακτινοβολίας».
«Ένα οικογενειακό πορτραίτο»
Από αυτές τις εικόνες, μία που λήφθηκε από το Voyager 1 έχει γίνει, αναμφισβήτητα, η πιο διάσημη.
Η Ομάδα Απεικόνισης του Voyager, η οποία επέλεξε τις κάμερες Vidicon και ήταν υπεύθυνη για την οπτική απεικόνιση του προγράμματος, αποτελούνταν από πολλές κορυφαίες αστρονομικές φωνές. Ένας από τους συμμετέχοντας, ο Καρλ Σέιγκαν, με πολλές τηλεοπτικές εμφανίσεις και τη βραβευμένη με Peabody Award σειρά του PBS «Cosmos» στο ενεργητικό του, ήταν ήδη γνωστός στο ευρύ κοινό. Όταν το Voyager 1 είχε ολοκληρώσει την πτήση του γύρω από τον Ποσειδώνα, υπέβαλε ένα αίτημα: ήθελε το διαστημόπλοιο να τραβήξει ένα «οικογενειακό πορτραίτο».
Χρειάστηκαν τρεις ώρες για να ζεσταθεί η κάμερα Vidicon του διαστημοπλοίου και μέχρι τότε το σκάφος απείχε σχεδόν 4 δισεκατομμύρια μίλια από τον ήλιο. Κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας στην ιστορία, στις 14 Φεβρουαρίου 1990, το Voyager 1 τράβηξε φωτογραφίες του Ποσειδώνα, του Ουρανού, του Κρόνου, της Αφροδίτης, της Γης και του Δία. Θα χρειάζονταν περίπου δύο μήνες για να σταλούν αυτές οι εικόνες στη Γη μέσω του Deep Space Network. Όταν οι εικόνες τυπώθηκαν, μία από αυτές ήταν ακριβώς όπως είχε προβλέψει ο Σέιγκαν: μια «ωχρή μπλε κουκκίδα».
Χάρη σε αυτόν, η εικόνα της Γης από δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά έγινε παγκοσμίως γνωστή. Συχνά εξέθετε τη φωτογραφία κατά τη διάρκεια των ομιλιών του και, το 1994, εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Pale Blue Dot» («Ωχρή κυανή κουκκίδα»).
Αυτή η έγχρωμη εικόνα της Γης σε στενή γωνία, που ονομάστηκε «Ωχρή κυανή κουκκίδα», αποτελεί μέρος του πρώτου «πορτραίτου» του ηλιακού συστήματος που τραβήχτηκε από το Voyager 1. Από απόσταση μεγαλύτερη των 6,4 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, η Γη είναι ένα μικρό φωτεινό σημείο, στο κέντρο της δεξιάς ακτίνας φωτός. (Public Domain)
Στο βιβλίο του έγραφε: «Έχει ειπωθεί ότι η αστρονομία είναι μια ταπεινωτική και δημιουργική εμπειρία. Δεν υπάρχει ίσως καλύτερη απόδειξη της ανοησίας των ανθρώπινων πεποιθήσεων από αυτή τη μακρινή εικόνα του μικροσκοπικού μας κόσμου. Για εμένα, υπογραμμίζει την ευθύνη μας να φερθούμε πιο ευγενικά ο ένας στον άλλον και να διατηρήσουμε και να αγαπήσουμε την ‘ωχρή κυανή κουκκίδα’, το μοναδικό σπίτι που γνωρίσαμε ποτέ».
Στα επόμενα 35 χρόνια, τα Voyager 1 και 2 διέσχισαν δισεκατομμύρια μίλια, πηγαίνοντας όλο και μακριά από τη Γη, από όπου ο πλανήτης μας φαινόταν σαν μια ακόμη μικρότερη, αν όχι αόρατη, «κουκκίδα». Και τα δύο διαστημόπλοια βρίσκονται τώρα μακρύτερα από οποιοδήποτε ανθρώπινο αντικείμενο, κατευνόμενα προς το διαστρικό διάστημα (το Pioneer 10 βρίσκεται ήδη στο διαστρικό διάστημα και το Pioneer 11 θα φτάσει στο διαστρικό διάστημα το 2027).
Θέση του Voyager 1 πάνω από το επίπεδο της εκλειπτικής στις 14 Φεβρουαρίου 1990. (Public Domain)
Μένει να δούμε πόσο μακριά στο διάστημα θα φτάσουν τα Voyager 1 και 2 και για πόσο καιρό θα παραμείνουν σε επικοινωνία με τη Γη. Ανεξάρτητα από αυτό, το επίτευγμα της NASA και της JPL, το 1977, παραμένει εντυπωσιακό, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι οφείλεται σε σχετικά λίγους ανθρώπους που συνεργάστηκαν για μια «ωχρή κυανή κουκκίδα».
Μια 73χρονη, ήδη έγκλειστη στις φυλακές Κορυδαλλού, και η κόρη της φέρονται να αποτελούν τα αρχηγικά μέλη μεγάλου κυκλώματος μαστροπείας που εξαρθρώθηκε από την Υποδιεύθυνση Καταπολέμησης Διακίνησης και Εμπορίας Ανθρώπων και Αγαθών της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος.
Η 73χρονη, γνωστή ως “Μαρίνα”, είναι ήδη γνωστή στις Αρχές καθώς έχει εμπλακεί τόσο στην υπόθεση trafficking στην Ηλιούπολη όσο και στη λεγόμενη Greek Mafia. Παρά τον εγκλεισμό της, συνέχιζε να διευθύνει το κύκλωμα με “δεξί χέρι” την κόρη της, η οποία δρούσε υπό την καθοδήγηση και τις εντολές της.
Συγκεκριμένα, συνελήφθησαν εννέα μέλη της οργάνωσης, μεταξύ των οποίων και τα αρχηγικά, στο πλαίσιο συντονισμένης αστυνομικής επιχείρησης που πραγματοποιήθηκε στις 14 και στις 15 Φεβρουαρίου 2025, με τη συνδρομή αστυνομικών της Υποδιεύθυνσης Πληροφοριών και Ειδικών Δράσεων, καθώς και των εξειδικευμένων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) «OUR RESCUE» και «Α21».
Σε βάρος τους σχηματίστηκε δικογραφία για -κατά περίπτωση- εγκληματική οργάνωση, εμπορία ανθρώπων, μαστροπεία, παραβίαση σφραγίδων που έθεσε η Αρχή, κλοπή ηλεκτρικού ρεύματος, βιασμό, αρπαγή, καθώς και παραβάσεις των νομοθεσιών για τα όπλα και τα ναρκωτικά, ενώ συγκατηγορούμενοί τους είναι ακόμη έξι άτομα. Παράλληλα, στο πλαίσιο της έρευνας συνελήφθησαν επιπλέον 17 άτομα για -κατά περίπτωση- μαστροπεία και παραβίαση σφραγίδων που έθεσε η Αρχή.
Όπως επισημαίνεται από την ΕΛΑΣ, προηγήθηκε έρευνα, στο πλαίσιο της οποίας διαπιστώθηκε ότι οι συλληφθέντες συγκρότησαν τουλάχιστον από τον Ιανουάριο του 2024 επιχειρησιακά δομημένη εγκληματική οργάνωση, επιδιώκοντας με τη χρήση διαφόρων απατηλών μέσων τη μεταφορά στη χώρα μας αλλοδαπών γυναικών, με σκοπό τον παράνομο πορισμό περιουσιακού οφέλους από τη γενετήσια εκμετάλλευσή τους σε οίκους ανοχής στην Αθήνα.
Ειδικότερα, τα αρχηγικά μέλη της οργάνωσης, είχαν υπό τον έλεγχό τους και εκμεταλλεύονταν πλήθος οίκων ανοχής στην Αθήνα, τοποθετώντας μάλιστα διάφορους αλλοδαπούς «αχυράνθρωπους», ως «μπροστινούς» στη μίσθωση των ακινήτων που λειτουργούσαν ως οίκοι ανοχής. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς είτε δεν βρίσκονταν καν στην Ελλάδα είτε είχαν αποβιώσει πριν την κατάρτιση των μισθωτηρίων συμβολαίων.
Άλλα μέλη της οργάνωσης ήταν επιφορτισμένα με την παραλαβή, μεταφορά και εγκατάσταση ευάλωτων γυναικών από χώρες του εξωτερικού σε διαμερίσματα στην Αθήνα, καθώς και με την κράτηση και τον έλεγχό τους, προκειμένου να μην έχουν ελευθερία κινήσεων και διαφύγουν από τον έλεγχο της οργάνωσης.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση, σύμφωνα με την αστυνομία, όπου μέλος της οργάνωσης, με χρήση βίας και απειλών, προέβη στην αρπαγή γυναίκας και στην παράνομη κράτησή της σε διαμέρισμα της Αθήνας για έξι ημέρες. Εκεί, της χορήγησε -εν αγνοία της- άγνωστες ναρκωτικές ουσίες και προέβη σε γενετήσιες πράξεις, ενώ με τη χρήση απειλών προσπάθησε να την εξαναγκάσει να εκδίδεται για λογαριασμό του.
Επιπλέον, μέλη της οργάνωσης φρόντιζαν -κατά περίπτωση- για την εύρυθμη λειτουργία των οίκων ανοχής, προβαίνοντας στη γενετήσια εκμετάλλευση και στρατολόγηση ευάλωτων γυναικών, ενώ ένα άλλο μέλος ήταν επιφορτισμένο με την τακτική επέμβαση στους μετρητές του ηλεκτρικού ρεύματος που αντιστοιχούσαν στους οίκους ανοχής με σκοπό την καταγραφή μικρότερης κατανάλωσης ενέργειας και τη μεγιστοποίηση του κέρδους τους.
Στο κύκλωμα συμμετείχε και ένας λογιστής από το Ίλιον, ο οποίος εκμεταλλευόμενος την επαγγελματική του ιδιότητα, αναλάμβανε τη σύναψη και τροποποίηση των μισθωτηρίων συμβολαίων. Επιπλέον, ένα μέλος της οργάνωσης είχε αναλάβει την παραποίηση των μετρητών ηλεκτρικού ρεύματος για την καταγραφή μικρότερης κατανάλωσης.
Κατά τη διάρκεια των ερευνών που πραγματοποιήθηκαν στις 14 και 15 Φεβρουαρίου, κατασχέθηκαν δύο αυτοκίνητα, αεροβόλο όπλο, ψηφιακά πειστήρια, έγγραφα σχετικά με τις μισθώσεις ακινήτων και το ποσό των 21.762 ευρώ. Παράλληλα, εντοπίστηκαν 24 αλλοδαπές γυναίκες, εκ των οποίων οι 20 θεωρούνται εν δυνάμει θύματα εμπορίας ανθρώπων και οι τέσσερις αναγνωρίστηκαν επισήμως ως θύματα.
Συνολικά συνελήφθησαν 26 άτομα, ενώ κατηγορίες απαγγέλθηκαν σε ακόμη έξι. Η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια των εισαγγελικών αρχών.
Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο συναντήθηκε με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου στην Ιερουσαλήμ στις 16 Φεβρουαρίου, όπου και οι δύο ορκίστηκαν να καταπολεμήσουν τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν.
Ο Νετανιάχου είπε μετά τη συνάντηση ότι αυτός και ο Ρούμπιο είχαν μια «πολύ παραγωγική συζήτηση» για πολλά θέματα, «κανένα σημαντικότερο από το Ιράν».
«Το Ισραήλ και η Αμερική είναι μαζί στην αντιμετώπιση της απειλής του Ιράν», είπε ο πρωθυπουργός. «Συμφωνήσαμε ότι οι αγιατολάχ δεν πρέπει να έχουν πυρηνικά όπλα και επίσης συμφωνήσαμε ότι η επιθετικότητα του Ιράν στην περιοχή πρέπει να αναχαιτιστεί.»
Ο Ρούμπιο, από τη μεριά του, ανέφερε το Ιράν ως τον κύριο επιτιθέμενο της περιοχής.
«Πίσω από κάθε τρομοκρατική ομάδα, πίσω από κάθε πράξη βίας, πίσω από κάθε αποσταθεροποιητική δραστηριότητα, πίσω από οτιδήποτε απειλεί την ειρήνη και τη σταθερότητα για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που αποκαλούν αυτή την περιοχή ‘πατρίδα’ βρίσκεται το Ιράν», είπε.
Το Ισραήλ κατάφερε στο Ιράν ένα «ισχυρό πλήγμα» τους τελευταίους 16 μήνες από την έναρξη του πολέμου κατά της τρομοκρατικής ομάδας Χαμάς, είπε ο Νετανιάχου, προσθέτοντας ότι, με την υποστήριξη του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, δεν έχει «καμία αμφιβολία» ότι το Ισραήλ μπορεί να «τελειώσει τη δουλειά».
Το υποστηριζόμενο από το Ιράν κίνημα της Χεζμπολάχ στον νότιο Λίβανο έχει αποδυναμωθεί, καθώς το Ισραήλ χτυπά εκατοντάδες στόχους στη Συρία για να σταματήσει ένα νέο μέτωπο —που υποστηρίζεται από το Ιράν— να κινητοποιηθεί εναντίον του Ισραήλ, είπε ο πρωθυπουργός.
«Τώρα, εάν οποιαδήποτε άλλη δύναμη πιστεύει ότι το Ισραήλ θα επιτρέψει σε άλλες εχθρικές δυνάμεις να χρησιμοποιήσουν τη Συρία ως βάση επιχειρήσεων εναντίον μας, κάνει σοβαρό λάθος», τόνισε ο Νετανιάχου.
Η επίσκεψη του Ρούμπιο πραγματοποιήθηκε περίπου μια εβδομάδα αφότου ο Τραμπ διατύπωσε την πρόταση μετεγκατάστασης 2,2 εκατομμύρια Παλαιστίνιων, κατοίκων της Γάζας, και ανάληψης του ελέγχου και ιδιοκτησιακού καθεστώτος της παραθαλάσσιας περιοχής από τις Ηνωμένες Πολιτείες.. Ο Τραμπ πρότεινε επίσης στην Αίγυπτο και την Ιορδανία να δεχτούν Παλαιστινίους από τη Γάζα, κάτι που και τα δύο έθνη απέρριψαν.
Ο Νετανιάχου ευχαρίστησε τον Ρούμπιο για την «αδιαμφισβήτητη υποστήριξη» των Ηνωμένων Πολιτειών στην πολιτική του Ισραήλ για την Γάζα και πρόσθεσε ότι αυτός και ο Τραμπ μοιράζονται ένα κοινό όραμα για την περιοχή, όπου ισχύει μια εύθραυστη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς μετά από περισσότερους από 15 μήνες πολέμου.
«Θέλω να διαβεβαιώσω όσους μας ακούνε τώρα [ότι] ο πρόεδρος Τραμπ και εγώ εργαζόμαστε σε πλήρη συνεργασία και συντονισμό», είπε ο Νετανιάχου.
Ο Ρούμπιο δήλωσε ότι η Χαμάς «δεν μπορεί να συνεχίσει ως στρατιωτική ή κυβερνητική δύναμη, και όσο στέκεται ως δύναμη που μπορεί να κυβερνήσει ή να διοικήσει ή μια δύναμη που μπορεί να απειλήσει με χρήση βίας, η ειρήνη καθίσταται αδύνατη».
Ενώ ο Ρούμπιο και ο Νετανιάχου μιλούσαν για την πολιτική του Ισραήλ για τη Γάζα, ένα φορτίο βαρέων βομβών των ΗΠΑ έφτανε στο Ισραήλ, αφού η κυβέρνηση Τραμπ ήρε την αναστολή των παραδόσεων τον περασμένο μήνα.
Η αποστολή πυρομαχικών MK-84 «αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό πλεονέκτημα για την Πολεμική Αεροπορία και τον IDF [ισραηλινό στρατό] και χρησιμεύει ως περαιτέρω απόδειξη της ισχυρής συμμαχίας μεταξύ του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Ίσραελ Κατς.
«Στην πρόσφατη συνομιλία μας, ο υπουργός Άμυνας, κος Πητ Χέγκσεθ, επιβεβαίωσε τη δέσμευση της Αμερικής να συνεχίσει να παρέχει στο Ισραήλ όλα τα απαραίτητα εργαλεία για την εγγύηση της ασφάλειάς του», είπε.
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν είχε αναστείλει την παράδοση των βομβών των 900 κιλών στο Ισραήλ, λόγω ανησυχίας ότι τα όπλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αδιακρίτως σε περιοχές της Γάζας που είναι πυκνοκατοικημένες από πολίτες.
Η Λωρίδα της Γάζας θα μπορούσε να φαίνεται δραματικά διαφορετική εάν το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες προχωρήσουν με τις προτάσεις μετεγκατάστασης του Τραμπ. Στις 10 Φεβρουαρίου, ο Τραμπ πρότεινε ότι οι Παλαιστίνιοι που φεύγουν από την Γάζα δεν θα έχουν απαραίτητα το δικαίωμα να επιστρέψουν, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με ορισμένους αξιωματούχους του που είχαν προηγουμένως δηλώσει ότι η κίνηση θα ήταν προσωρινή.
Το Château de Beynac (Σατώ ντε Μπεϋνάκ), χτισμένο τον 12ο αιώνα στη Γαλλία, είναι ένα ιστορικό κάστρο που αποτέλεσε προπύργιο κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου, ο οποίος διήρκεσε από το 1337 έως το 1453. Έτσι, ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του μεσαιωνικού αρχιτεκτονικού αριστουργήματος είναι ενδεικτικά της εποχής: δωμάτια φρουρών, ένα «δωμάτιο παραμονής», το οποίο ήταν καταφύγιο σε περίπτωση επίθεσης, και μια οχυρωμένη είσοδος.
Το κάστρο δεσπόζει σε έναν κλιμακωτό, ασβεστολιθικό βράχο με θέα στον ποταμό Ντορντόν και το Μπεϋνάκ-ε-Καζενάκ, ένα χωριό της νοτιοδυτικής Γαλλίας. Η επιβλητική παρουσία του οφείλεται στις πέτρινες επάλξεις, στους ψηλούς πύργους και σε μια βαθιά, διπλή τάφρο. Μια περισσότερο προσεκτική ματιά στο εσωτερικό του αποκαλύπτει πολυτελείς διακοσμήσεις, κυρίως από ταπισερί και ζωγραφισμένα πλούσια υφάσματα.
Αν και ο κατάλογος των βαρόνων που κατείχαν ή επισκέπτονταν το Σατώ ντε Μπεϋνάκ είναι μακρύς, ο πλέον αξιοσημείωτος είναι ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, ο οποίος κατέλαβε το φρούριο το 1189 και το κράτησε για 10 χρόνια.
Το δωμάτιο πολιτικής Περιγκόρ είναι το μέρος όπου συναντιούνταν οι βαρόνοι της περιοχής για να συζητήσουν κυβερνητικά ζητήματα. Τα δάπεδα του δωματίου είναι κατασκευασμένα από δοκούς και κονίαμα, ενώ ο θολωτός χώρος γοτθικής καμάρας από τούβλα και ογκόλιθους φέρει περίπλοκες ταπισερί στους τοίχους του. Ένα τζάκι με σκαλιστούς κίονες βρίσκεται στη μέση του μακρόστενου δωματίου. (Aurelien KEMPF-piksl.fr/Shutterstock)
Το ασβεστολιθικό κλιμακοστάσιο κατασκευάστηκε τον 17ο αιώνα και φέρει σχεδιαστικά στοιχεία εμπνευσμένα από την Αναγέννηση (κλασικά ρωμαϊκά και ελληνικά), κυρίως στα κάγκελα. Οι περίτεχνες ταπισερί του κλιμακοστασίου απεικονίζουν επίσης κλασικές εικόνες, ειδικά στις καμάρες και τις διακοσμητικές κολώνες, που έρχονται σε αντίθεση με τους γυμνούς δοκούς της οροφής. (Thesupermat/CC BY-SA 3.0)
Έχοντας προστεθεί περίπου τον 13ο αιώνα, η κουζίνα του κάστρου είναι πρακτικά κατανεμημένη για πυρασφάλεια, με χοντρούς πέτρινους τοίχους, πέτρινα ή πισέ δάπεδα (πατημένη γη) και γάντζους που κρέμονται από την οροφή για να κρατούν τα τρόφιμα μακριά από τους αρουραίους. Ένα τεράστιο τοξωτό τζάκι χρησιμοποιείται για μαγείρεμα και ζέστη. Οι βαθιές θολωτές περιοχές παρείχαν άφθονο χώρο αποθήκευσης για βαρέλια διαφόρων μεγεθών. Όπως σε πολλούς χώρους του κάστρου, η οροφή είναι κατασκευασμένη από εκτεθειμένους δοκούς. (Aurelien KEMPF-piksl.fr/Shutterstock)
Σε αντίθεση με την κύρια πόρτα εισόδου, το παρατηρητήριο είναι μια οχυρωμένη είσοδος που έχει σχεδιαστεί για να προστατεύεται από τις περισσότερες γωνίες και περιλαμβάνει μια κινητή γέφυρα. Η πόρτα διαθέτει σχέδιο γοτθικής οξυκόρυφης καμάρας, τόσο στην ξύλινη πόρτα όσο και στο περίβλημα από πέτρα. (Pack-Shot/Shutterstock)
Μια από τις περισσότερο διακοσμημένες αίθουσες του κάστρου είναι το σαλόνι. Ταπισερί με μεσαιωνικές παραστάσεις κρέμονται στους τοίχους και ζωγραφισμένα σχέδια καλύπτουν την πόρτα, τους δοκούς και το πλαίσιο της οροφής. Όπως συνηθίζεται στα κάστρα, ολόσωμες πανοπλίες πλαισιώνουν τις πόρτες. (Luc Viatour/CC BY-SA 3.0)
