Σύμφωνα με τον ιατρικό ερευνητή Jeremy Howick, η σύγχρονη ιατρική έχει ωφελήσει σαφώς τη ζωή μας, αλλά έχουμε χάσει πλέον την ικανότητά μας να καθορίζουμε τη σωστή δόση.
«Πραγματικά χρειαζόμαστε φάρμακα , αλλά παίρνουμε πάρα πολλά από αυτά, στο σημείο που μας καταστρέφουν και σταματούν να δουλεύουν», λέει ο Howick.
Το βιβλίο του Howick «Εσύ, ο γιατρός: Η εισαγωγή της απαιτητικής επιστήμης της αυτοθεραπείας» προσφέρει μια συναρπαστική λύση σε αυτόν τον ανθυγιεινό εθισμό – μαθαίνοντας πώς να αξιοποιήσουμε την ικανότητα του σώματός μας να θεραπευτεί.
Όλοι οι γιατροί στην αρχαιότητα αντιλαμβάνονταν το σώμα ως αυτοθεραπευόμενο οργανισμό.
Αλλά στον σύγχρονο κόσμο, εκτός από τα θαυμαστά φάρμακα που δημιουργήθηκαν τον 20ο αιώνα, υπάρχει και η προσδοκία ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα χάπι για κάθε ασθένεια, ή ίσως, θα εμφανιστεί σύντομα, υπό την προϋπόθεση επαρκούς έρευνας και χρηματοδότησης.
Αυτή η προσδοκία έχει οδηγήσει σε απίστευτες θεραπείες, αλλά έχει επίσης αλλοιώσει την αντίληψή μας του τι σημαίνει να είσαι υγιής. Σήμερα, το 20% των Αμερικανών παίρνουν τουλάχιστον πέντε συνταγογραφούμενα φάρμακα την ημέρα, συχνά χωρίς να καταλαβαίνουν ή να ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα φάρμακα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Άδεια Steve Buissinne / Pixabay / Pixabay
Οι ερευνητές φαρμάκων, εν τω μεταξύ, βλέπουν την ικανότητα του σώματος να αυτοθεραπεύεται περισσότερο ως στατιστικό εμπόδιο παρά ως όφελος. Για να θεωρηθεί ένα φάρμακο αποτελεσματικό, οι δοκιμές πρέπει να αποδείξουν ότι μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα από ένα εικονικό φάρμακο πλασέμπο (placebo).
Το φαινόμενο του εικονικού φαρμάκου
Το φαινόμενο του εικονικού φαρμάκου δείχνει ότι ακόμη και όταν οι ασθενείς λαμβάνουν ψεύτικο φάρμακο, τα συμπτώματά τους συχνά βελτιώνονται.
Και δεν είναι μόνο χάπια. Μια μελέτη του 2014 του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης εξέτασε περισσότερες από 50 μελέτες ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο για διάφορες μικρές χειρουργικές τεχνικές και διαπίστωσε ότι η εικονική χειρουργική επέμβαση ήταν εξίσου αποτελεσματική με την πραγματική χειρουργική επέμβαση σε περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις.
Τείνουμε να θεωρούμε το φαινόμενο του εικονικού φαρμάκου ως ψευδαίσθηση που προκαλείται από εξαπάτηση. Αλλά μας δείχνει επίσης ότι το μυαλό και το σώμα μας τείνουν φυσικά προς την ίαση – δεν απαιτείται εξαπάτηση.
Μελέτες των λεγόμενων εικονικών φαρμάκων ανοιχτού τύπου για τη θεραπεία της κατάθλιψης, του εθισμού στα ναρκωτικά, της αλλεργικής ρινίτιδας και της διαταραχής έλλειψης προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) έχουν δείξει θετικά αποτελέσματα.
Το φαινόμενο του εικονικού φαρμάκου δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι του μυαλού μας. Βασίζεται σε αυτό που ο Howick αποκαλεί «εσωτερικό φαρμακείο» μας – φαρμακευτικές χημικές ουσίες που παράγονται φυσικά μέσα στο σώμα μας.
Σε μια μελέτη της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ το 2016, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ακόμη και όταν είχε γνωστοποιηθεί στους ασθενείς ότι έπαιρναν ψεύτικα χάπια, το τελετουργικό της συνταγογράφησής τους από έναν αξιόπιστο γιατρό είχε και πάλι ως αποτέλεσμα σημαντική ανακούφιση από τον πόνο.
Η συνειδητοποίηση του ότι διαθέτουμε ένα εσωτερικό φαρμακείο μέσα στο σώμα μας, το κάνει να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά . Μία μελέτη σε προεγχειρητικούς ασθενείς εξέτασε πώς αυτή η κατανόηση επηρεάζει τη χρήση των παυσίπονων.
Οι ερευνητές μίλησαν στους μισούς ασθενείς για τις ενδορφίνες, τα παυσίπονα που παράγει το ίδιο το σώμα, ενώ στους άλλους μισούς όχι.
Μετά τη χειρουργική επέμβαση, όλοι οι ασθενείς της δεύτερης ομάδας πήραν παυσίπονα, αλλά μόνο το 10% της πρώτης ομάδας επέλεξε τη φαρμακευτική αγωγή.
Το φαρμακείο μέσα μας μπορεί να τονωθεί
Η διατροφή και η άσκηση είναι καθιερωμένες στρατηγικές για τη βελτίωση της υγείας, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που μπορούν να επηρεάσουν την ευεξία μας.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με μελέτες, ο διαλογισμός ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Μπορούμε επίσης να έχουμε στενούς φίλους, να είμαστε ευγνώμονες και να αναπτύξουμε μια θετική στάση. Ίσως ορισμένοι από εμάς πάντα γνωρίζαμε ότι μια τέτοια συμπεριφορά είναι ευεργετική, αλλά τώρα και η επιστήμη αναγνωρίζει τη θεραπευτική της αξία.
Ακόμη και η συμπεριφορά ενός γιατρού μπορεί να έχει απτό αντίκτυπο στην υγεία μας. Ο Howick ισχυρίζεται ότι μπορούμε να αντλήσουμε το ίδιο όφελος που προσφέρουν τα αναλγητικά, τα αντικαταθλιπτικά και τα ηρεμιστικά, από την ενσυναίσθηση που ο γιατρός μας θα δείξει.
Βρίσκοντας τη σωστή προσέγγιση
Λοιπόν, πώς μπορούμε να ξέρουμε πότε να πάρουμε φάρμακα και πότε να αφήσουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της;
Κατ ‘αρχάς, πρέπει να αξιολογήσουμε τη σοβαρότητα του προβλήματος.
«Εάν έχετε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, μεταβείτε στο νοσοκομείο. Αλλά για τις περισσότερες ασθένειες που πηγαίνουμε στον γιατρό, δεν απαιτείται φαρμακευτική αγωγή », λέει ο Howick.
Δεύτερον, εάν εξακολουθείτε να χρειάζεστε ιατρική βοήθεια, επιλέξτε πρώτα την πιο συντηρητική, λιγότερο ακριβή και λιγότερο επικίνδυνη θεραπεία.
Η φαρμακευτική αγωγή και η χειρουργική επέμβαση μπορούν να σώσουν τη ζωή μας, αλλά μπορεί επίσης να έχουν παρενέργειες πιο σοβαρές από την ασθένεια που προορίζονται να θεραπεύσουν.
Η σύγχρονη ιατρική μπορεί να μας σώσει από ακραίες καταστάσεις, αλλά για τη γενική συντήρηση της υγείας, αναζητήστε τρόπους που χρησιμοποιούν το σύστημα αυτοΐασης του σώματος.
Ο Ed Paget, ένας οστεοπαθητικός και εκπαιδευτής που εδρεύει στην Αλμπέρτα του Καναδά, εξέτασε πρόσφατα μία ασθενή που υπέφερε από ημικρανίες για πάνω από έξι μήνες.
«Ένιωθε τόσο άσχημα που δεν μπορούσε να οδηγήσει, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο και να πάει στο νοσοκομείο για να ανακουφίσει λίγο τον πόνο», είπε ο Paget.
Αλλά χρειάστηκε κάποια έρευνα για να κατανοηθεί η αιτία του πονοκέφαλου.
«Εξετάσαμε όλες τις περιοχές του σώματός της που θα μπορούσαν να επηρεάσουν ή να συμβάλουν στην ημικρανία και το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να είναι η αιτία ,ήταν μια πτώση που είχε, και το συνεπακόλουθο χτύπημα στον κώκκυγα, πριν εμφανιστεί ο πόνος», είπε ο γιατρός.
Μετά από λίγη πιεσοθεραπεία στον κώκκυγα, η ημικρανία εξαφανίστηκε.
Άδεια Jill Wellington / Pixabay / Pixabay
«Το σώμα προσπαθεί πάντα να γίνει καλά», λέει ο Howick. «Ακόμα κι αν ένα άτομο πεθαίνει από καρκίνο, μια τομή στο δέρμα του θεραπεύεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις, πρέπει να βρούμε την αιτία που εμποδίζει το σώμα να αναρρώσει. Αφαιρέστε την και αφήστε τη φύση να κάνει τα υπόλοιπα».
Συνειδητοποιήστε πόσο δυνατοί είστε πραγματικά. Η φύση είναι γεμάτη αυτοθεραπευτικούς μηχανισμούς. Και ως μέρος της φύσης, τα σώματά μας είναι και αυτά έτσι.
Κάθε 15 λεπτά, το σώμα μας παράγει 1,5 δισεκατομμύρια νέα κύτταρα. Τα οστά μας είναι ισχυρότερα από το χάλυβα. Τα αιμοφόρα αγγεία μας είναι γεμάτα με ισχυρά κύτταρα που αναζητούν συνεχώς και καταστρέφουν επιβλαβή μικρόβια.
«Όλα τα παράσιτα και τα μικρόβια που εισέρχονται συνεχώς στο σώμα μας έχουν τη δυνατότητα να μας σκοτώσουν», λέει ο Howick. «Είναι όμως εκπληκτικό το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι παραμένουν υγιείς σε όλη τους τη ζωή. Και αυτό είναι απόδειξη της απίστευτης φύσης του ανθρώπινου σώματος».
Γράφουν οι Phillip Baker, Mark Lawrence και Priscila Machado
Οι άνθρωποι επεξεργάζονται τρόφιμα για πολλές χιλιάδες χρόνια. Το ψήσιμο, η αποξήρανση, το άλεσμα και άλλες τεχνικές έκαναν τα τρόφιμα πιο θρεπτικά, ανθεκτικά και νόστιμα. Αυτό βοήθησε τους προγόνους μας να αποικίσουν σε διαφορετικούς οικοτόπους και να αναπτύξουν οικισμούς και πολιτισμούς.
Πολλά παραδοσιακά τρόφιμα που χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα σήμερα υποβάλλονται σε επεξεργασία με κάποιον τρόπο, όπως τα δημητριακά, τα τυριά, τα αποξηραμένα ψάρια και τα λαχανικά που έχουν υποστεί ζύμωση. Η επεξεργασία αυτή καθαυτή δεν είναι το πρόβλημα.
Τις τελευταίες δεκαετίες εμφανίστηκε ένας διαφορετικός τύπος επεξεργασίας τροφίμων: ένας πιο εκτεταμένος ο οποίος χρησιμοποιεί νέες χημικές και μηχανικές τεχνικές. Αυτό ονομάζεται υπερ-επεξεργασία και τα προϊόντα του υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα.
Για να παρασκευάσουν αυτά τα τρόφιμα, φθηνά συστατικά όπως άμυλα, φυτικά έλαια και σάκχαρα συνδυάζονται με ενισχυτικά πρόσθετα όπως χρωστικές, γεύσεις και γαλακτωματοποιητές. Σκεφτείτε ζαχαρούχα ποτά, γλυκίσματα, μαζική παραγωγή ψωμιού, σνακ, γλυκά γαλακτοκομικά προϊόντα και κατεψυγμένα επιδόρπια.
Δυστυχώς, αυτά τα τρόφιμα ζημιώνουν την υγεία μας. Και σήμερα πλέον τα καταναλώνουμε καθημερινά όσο ποτέ άλλοτε, εν μέρει λόγω του επιθετικού μάρκετινγκ και του λόμπι των Big Food.
Τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα βλάπτουν την υγεία μας
Σε αυτό το συμπερασμα καταλήγει η πρόσφατη βιβλιογραφική μας έρευνα. Διαπιστώσαμε ότι περισσότερα υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα στη διατροφή μας συνδέονται με υψηλότερους κινδύνους παχυσαρκίας, καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων, διαβήτη τύπου 2, καρκίνου, αδυναμίας, κατάθλιψης και θανάτου.
Αυτές οι βλάβες μπορεί να προκληθούν από το κακό διατροφικό προφίλ των τροφίμων, καθώς πολλά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα, αλάτι και τρανς λιπαρά (ένα είδος ακόρεστων λιπαρών οξέων). Επίσης, εάν τείνετε να τρώτε περισσότερα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα, αυτό σημαίνει ότι πιθανώς τρώτε λιγότερα φρέσκα και λιγότερο επεξεργασμένα τρόφιμα.
Με απλά λόγια, τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα είναι κακά για την υγεία και το περιβάλλον μας. (Igor Sefr/AP/AAP)
Η ίδια η βιομηχανική επεξεργασία μπορεί επίσης να είναι επιβλαβής. Για παράδειγμα, ορισμένα πρόσθετα τροφίμων μπορούν να διαταράξουν τα βακτήρια του εντέρου μας και να προκαλέσουν φλεγμονή, ενώ κάποια πλαστικά της συσκευασίας μπορούν να επηρεάσουν το ορμονικό μας σύστημα.
Ορισμένα από τα χαρακτηριστικά των εξαιρετικά επεξεργασμένων τροφίμων είναι ότι προωθούν την υπερβολική κατανάλωση. Οι γεύσεις των προϊόντων, τα αρώματα και η αίσθηση της γεύσης έχουν σχεδιαστεί με τέτοιον τρόπο ώστε να κάνουν αυτά τα τρόφιμα εξαιρετικά «νόστιμα» και ίσως ακόμη και εθιστικά.
Τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα βλάπτουν επίσης το περιβάλλον. Για παράδειγμα, οι συσκευασίες αυτών των τροφίμων δημιουργούν μεγάλους όγκους πλαστικών απορριμμάτων που εισέρχονται στα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Ωστόσο, παρ’ όλα αυτά τα προβλήματα, τρώμε όλο και περισσότερα από αυτά τα τρόφιμα.
Στην τελευταία μας μελέτη, που δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο, διαπιστώσαμε ότι οι πωλήσεις των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων παρουσιάζουν άνοδο σχεδόν παντού στον κόσμο.
Οι πωλήσεις είναι υψηλότερες σε πλούσιες χώρες όπως η Αυστραλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς. Αυξάνονται ραγδαία σε χώρες μεσαίου εισοδήματος, όπως η Κίνα, η Νότια Αφρική και η Βραζιλία, οι οποίες είναι πολύ πυκνοκατοικημένες. Η κλίμακα της διαιτητικής αλλαγής και της βλάβης στην υγεία είναι τεράστια ως επακόλουθο.
Οι «Big Food» αυξάνουν την κατανάλωση
Ρωτήσαμε επίσης: Πως εξηγείται η παγκόσμια αύξηση πωλήσεων των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων; Η αύξηση των εισοδημάτων, περισσότεροι άνθρωποι που ζουν σε πόλεις και οι εργαζόμενες οικογένειες που αναζητούν ευκολία, είναι μερικοί παράγοντες που συμβάλλουν.
Ωστόσο, είναι επίσης σαφές ότι οι εταιρείες «Big Food» προωθούν την κατανάλωση υπερεπεξεργασμένων τροφίμων παγκοσμίως — εταιρείες όπως οι Coca-Cola, Nestlé και McDonald’s. Η αύξηση των πωλήσεων είναι χαμηλότερη σε χώρες όπου αυτές οι εταιρείες έχουν περιορισμένη παρουσία.
Οι επιθετικές εκστρατείες μάρκετινγκ από μεγάλες εταιρείες τροφίμων συμβάλλουν στην αυξανόμενη κατανάλωση υπερεπεξεργασμένων τροφίμων. (Shutterstock)
Η παγκοσμιοποίηση επέτρεψε σε αυτές τις εταιρείες να κάνουν τεράστιες επενδύσεις στις δραστηριότητές τους στο εξωτερικό. Το δίκτυο της Coca-Cola, για παράδειγμα, περιλαμβάνει τώρα 900 εργοστάσια εμφιάλωσης παγκοσμίως, διανέμοντας 2 δισεκατομμύρια κομμάτια κάθε μέρα.
Καθώς οι Big Food παγκοσμιοποιούνται, η διαφήμιση και η προώθησή τους γίνονται ευρέως διαδεδομένες. Νέες ψηφιακές τεχνολογίες, όπως οι ηλεκτρονικές εφαρμογές «διασκέδασης», χρησιμοποιούνται για την στόχευση των παιδιών. Με τη συλλογή μεγάλων ποσοτήτων προσωπικών δεδομένων στο Διαδίκτυο, οι εταιρείες μπορούν ακόμη και να στοχεύουν την διαφήμισή τους σε συγκεκριμένα άτομα.
Τα σούπερ μάρκετ εξαπλώνονται τώρα σε όλο τον αναπτυσσόμενο κόσμο, παρέχοντας υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα σε μεγάλη κλίμακα και χαμηλές τιμές. Όπου δεν υπάρχουν σούπερ μάρκετ, χρησιμοποιούνται άλλες στρατηγικές διανομής. Για παράδειγμα, η Nestlé χρησιμοποιεί εργαζομένους της «από πόρτα σε πόρτα» για να προσεγγίσει χιλιάδες φτωχά νοικοκυριά στις αστικές παραγκουπόλεις της Βραζιλίας.
Η αύξηση της κατανάλωσης αντικατοπτρίζει επίσης την πολιτική δύναμη των Big Food να υπονομεύουν τα μέτρα για την δημόσια υγεία. Αυτό περιλαμβάνει την άσκηση πίεσης στην χάραξη μέτρων, την πραγματοποίηση δωρεών σε πολιτικά κόμματα, την χρηματοδότηση ευνοϊκής έρευνας και την συνεργασία με κοινοτικούς οργανισμούς.
Πώς μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα
Τα στοιχεία που δείχνουν ότι τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα βλάπτουν την υγεία μας και τον πλανήτη είναι σαφή. Πρέπει τώρα να εξετάσουμε το ενδεχόμενο χρήσης ποικίλων στρατηγικών για την μείωση της κατανάλωσης. Αυτό περιλαμβάνει την έγκριση νέων νόμων και κανονισμών, για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας φορολογία, περιορισμούς μάρκετινγκ και κατάργηση αυτών των προϊόντων από τα σχολεία.
Δεν μπορούμε να βασιστούμε στις προτιμώμενες από την βιομηχανία απαντήσεις, όπως στην αναδιαμόρφωση προϊόντων μόνο. Σε τελική ανάλυση, τα αναδιαμορφωμένα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα είναι συνήθως ακόμα πολύ επεξεργασμένα.
Επιπλέον, απλώς λέγοντας στον κόσμό να είναι «πιο υπεύθυνος» δεν πρόκειται να έχει αποτέλεσμα όταν οι Big Food ξοδεύουν δισεκατομμύρια κάθε χρόνο εμπορευόμενες ανθυγιεινά προϊόντα για να υπονομεύσουν αυτήν την ευθύνη.
Πρέπει τώρα οι διατροφικές οδηγίες να συμβουλεύουν έντονα τους ανθρώπους να αποφεύγουν τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα; Η Βραζιλία και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής το κάνουν ήδη.
Και για εμάς ως άτομα, η συμβουλή είναι απλή: αποφύγετε εντελώς τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα.
Ο Phillip Baker είναι ερευνητής στο ινστιτούτο φυσικής δραστηριότητας και διατροφής στο Πανεπιστήμιο Deakin στην Αυστραλία, ο Mark Lawrence είναι καθηγητής διατροφής δημόσιας υγείας στο ινστιτούτο φυσικής δραστηριότητας και διατροφής στο Πανεπιστήμιο Deakin και η Priscila Machado είναι ερευνήτρια στο τμήμα Επιστήμης Άσκησης και Διατροφής στην σχολή Υγείας του Πανεπιστημίου Deakin. Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην Conversation.
Τον Μάρτιο 2019, η αμερικανική Epoch Times πήρε συνέντευξη από τον Βλαντιμίρ Μπουκόφσκυ, τον συγγραφέα της «Κρίσης στη Μόσχα: Σοβιετικά εγκλήματα και δυτική συνενοχή» για την ζωή και το έργο του.
Παρακάτω είναι το δεύτερο μέρος της συνέντευξης.
The Epoch Times: Ποιες είναι οι σκέψεις σας σχετικά με το Russiagate, την έρευνα για το κατά πόσον ο πρόεδρός μας συνεργάστηκε με την Ρωσία, με τον Πούτιν, για να κερδίσει τις εκλογές;
Βλαντιμίρ Μπουκόφσκυ: Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να γελάσω γιατί πιθανώς η πλειοψηφία των συμπατριωτών σας δεν το συνειδητοποιεί, αλλά η Σοβιετική Ένωση εμπλεκόταν πάντοτε στις εκλογές και σε κόλπα ακόμη και πριν εμφανιστούν οι υπολογιστές. Δεν υπάρχει τίποτα νέο εδώ. Φυσικά, πάντα ήθελαν να επηρεάσουν τις αμερικανικές εκλογές, αλλά συνήθως ήταν πολύ περιθωριακό και γελοίο. Το πιο αξιοσημείωτο αποτέλεσμα ήταν όταν εξελέγη ο Ρόναλντ Ρέιγκαν και ο Κάρτερ ηττήθηκε – οι Σοβιετικοί χειραγωγούσαν τους Ιρανούς να μην απελευθερώσουν εκείνους τους ομήρους μέχρι τις εκλογές. Και τώρα έχουν τον Ρόναλντ Ρέιγκαν. Αυτό σας δείχνει πόσο στενή ήταν η κρίση τους σε αυτές τις διαμάχες.
Ήταν πάντα καλοί στις μηχανορραφίες, αλλά η γνώση τους για την αμερικανική πραγματικότητα ήταν πάντα πολύ κακή. Δεν είχαν ιδέα πώς ζει η Αμερική, πώς κυβερνάται, τι πρόκειται να επικρατήσει, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτής ή αυτής της δράσης. Λόγω του μαρξισμού, θεωρούσαν πάντα την έννοια της αμερικανικής πολιτικής ως μια τεράστια συνωμοσία, με μεγάλες επιχειρήσεις να έχουν όλους στην τσέπη τους και τέτοια πράγματα. Αυτή ήταν η ιδέα για την λειτουργία όλου αυτού. Ήταν τόσο μακριά από την πραγματικότητα που ό,τι πέτυχαν στην τακτική το έχασαν στρατηγικά.
The Epoch Times: Ο Αμερικανός αριστερός σήμερα, επειδή είναι ένα σημείο επίθεσης εναντίον του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, είναι άγρια αντι-Ρωσικός, Ρωσοφοβικός. Τώρα. Ξαφνικά.
Β. Μπουκόφσκυ: Ναι. Το γεγονός ότι η Ρωσία σήμερα είναι πολύ πιο αδύναμη από ό,τι ήταν η Σοβιετική Ένωση, και ως εκ τούτου λιγότερο επικίνδυνη, δεν επηρεάζει την αμερικανική γνώμη. Τώρα αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο πολύ σοβαρά. Και για πρώτη φορά στην ιστορία, στην πραγματικότητα εφάρμοσαν κυρώσεις και τέτοια πράγματα, τα οποία ελπίζαμε ότι θα είχαν εφαρμοστεί σε αυτούς αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκαν. Και τώρα εφαρμόζουν όλες αυτές τις κυρώσεις όταν η επιρροή της Ρωσίας είναι πολύ μικρότερη.
The Epoch Times: Τόσο μεγάλο μέρος της δουλειάς σας ήταν για να προσπαθήσετε να ξυπνήσετε την Δύση, να καταλάβει ότι ο κομμουνισμός ήταν ένα κακό. Λένε ότι το 55 τοις εκατό των γεννημένων στην νέα χιλιετία στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι υπερήφανοι που αυτοαποκαλούνται σοσιαλιστές. Τι ελπίδα υπάρχει;
Β. Μπουκόφσκυ: Πολύ λίγη ελπίδα. Μην ξεχνάτε, μην ξεχνάτε ότι ο κομμουνισμός εξακολουθεί να είναι πολύ ισχυρός σε μέρη όπως η Κίνα, το Βιετνάμ, και παρόμοιες, και όταν συζητούνται αυτές οι χώρες σπάνια ακούτε κάτι για τον κομμουνισμό. Σαν να μην είναι η Κίνα η μεγαλύτερη κομμουνιστική χώρα στον κόσμο. Πρόσφατα είχαν το Κομμουνιστικό Κογκρέσο στην Κίνα και ανακοίνωσαν τα στοιχεία: 84 εκατομμύρια Κινέζοι είναι μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος. 84 εκατομμύρια. Είναι απλώς γελοίο. Έτσι ο κομμουνισμός μεγαλώνει και μεγαλώνει. Εξακολουθούν να ελέγχουν τα πάντα. Η απειλή αυτή καθαυτή δεν πέρασε. Αλλαγές στην γεωγραφία, αλλά δεν εξαφανίστηκαν.
The Epoch Times: Το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου ζείτε, σας κάνει να νιώθετε σαν σε μια σοσιαλιστική χώρα;
Β. Μπουκόφσκυ: Κοιτάξτε την πολιτική σύνθεση. Το Νο 2 κόμμα, που θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές, θα διευθύνεται από έναν μαρξιστή. Στις μέρες μας και στο σήμερα- ένας μαρξιστής επικεφαλής της Βρετανίας; Αυτό είναι γελοίο. Αλλά όλες οι δομές παραμένουν οι ίδιες. Ο σοσιαλισμός που πέτυχαν στα μεταπολεμικά χρόνια είναι ακόμα εδώ.
The Epoch Times: Όταν αναφέρεστε στην ΕΕ ως τέρας, ποιο είναι το χειρότερο χαρακηριστικό της; Τι κάνει την Ευρωπαϊκή Ένωση να φαίνεται ως τέρας;
Mr.Bukovsky: Λοιπόν, έκανα αυτήν την σύγκριση πριν από 15 χρόνια όταν μιλούσα στο Βρετανικό Κοινοβούλιο και εξακολουθεί να βρίσκεται στο YouTube.
Δεν θα διόρθωνα ούτε ένα γράμμα σε αυτήν. Όλα όσα είπα ήταν σωστά και εξακολουθούν να είναι. Προέβλεψα ότι αν δοθεί ποτέ στη Βρετανία η ευκαιρία του δημοψηφίσματος, θα ψηφίσουν να αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό πριν από 15 χρόνια, και έγινε ακόμη χειρότερο. Ο έλεγχος από τις Βρυξέλλες, οι γραφειοκρατικές διαδικασίες που καθιστούν την ζωή πολύ δύσκολη, εξακολουθούν να ενισχύονται πάντα. Γίνεται πιο δύσκολο και πιο δύσκολο.
The Epoch Times: Πιστεύετε ότι το Brexit θα ολοκληρωθεί ποτέ;
Β. Μπουκόφσκυ: Όχι, δεν νομίζω. Νομίζω ότι θα είναι κάποιο είδος σαμποτάζ. Θα προσποιούνται ότι εφαρμόζουν το Brexit, αλλά δεν θα κάνουν τίποτα. Εν τω μεταξύ, άλλες χώρες ενδέχεται να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Βρετανίας. Έχουμε την Ιταλία, η οποία εξετάζει τώρα την επιλογή αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτό θα είναι ένα μεγάλο χτύπημα ειδικά επειδή η Ιταλία βρίσκεται στην ευρωζώνη. Θα συνεχίσει. Η διαδικασία αντίστασης στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην Ευρώπη θα αυξάνεται.
The Epoch Times: Φαίνεται ότι τα νέα στοιχεία – μεταλλάξεις του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού – εξαπλώνονται μέσω των μέσων ενημέρωσης, των νέων τεχνολογιών και του Big Tech (μεγάλων εταιρειών Διαδικτύου και τεχνολογίας).
Β. Μπουκόφσκυ: Ναι. Επίσης μην ξεχνάτε ότι οι νεότερες γενιές είναι πολύ πιο παθητικές πολιτικά. Φαίνονται να αδιαφορούν παντελώς.
The Epoch Times: Ναι. Και υπάρχει μια απόλυτη μανία για τους Ναζί, για τον φόβο να μην σε αποκαλέσουν Ναζί. Κανένας φόβος να μην τους αποκαλέσουν κομμουνιστές ή σοσιαλιστές. Το επόμενο πράγμα θα είναι ότι θα γίνει κομπλιμέντο.
Β. Μπουκόφσκυ: Σωστά.
The Epoch Times: Η Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτές ήταν υποψήφια ως σοσιαλίστρια. Έχουμε τον Μπέρνι Σάντερς υποψήφιο πρόεδρο, ο οποίος έκανε μήνα του μέλιτος στη Σοβιετική Ένωση…
Mr. Bukovksy: Ναι.
The Epoch Times: Πώς αισθάνεστε τώρα που το «Κρίση στην Μόσχα» κυκλοφορεί στα Αγγλικά; Τι απόκριση υπήρξε;
Β. Μπουκόφσκυ: Είναι λίγο αργά. Γράφτηκε πριν από 25 χρόνια. Πολιτικά, είναι λίγο αργά.
The Epoch Times: Διαφωνώ, νομίζω ότι θα είναι μια βόμβα. Είναι σε ιδανικό χρόνο δεδομένου του τι έρχεται στο φως σε όλο τον κόσμο. Έχει ήδη μια τεράστια ανταπόκριση.
Β. Μπουκόφσκυ: Είναι μια καλή απόκριση. Αλλά υποψιάζομαι ότι μόνο στους ειδικούς θα είναι πολύ σημαντικό. Επειδή το βιβλίο είναι πολύ ειδικό, πολύ τεχνικό, περιέχει πολλά έγγραφα – δεν είναι εύκολο να το διαβάσετε. Θα επηρεάσει κυρίως τους ειδικούς.
The Epoch Times: Είναι ένα επικίνδυνο βιβλίο για δημοσίευση στον σημερινό κόσμο;
Β. Μπουκόφσκυ: Όντας ένας μικρός εκδότης, δεν το φοβούνται. Σε τελική ανάλυση, εξακολουθείτε να έχετε την Πρώτη Τροποποίησή σας και τέτοια πράγματα. Δεν φοβούνται την αντίθεση.
The Epoch Times: Ποιο πιστεύετε ότι είναι το πιο αμφιλεγόμενο πράγμα στο βιβλίο σας που προκάλεσε την καταστολή ή την αποτροπή του πριν από 25 χρόνια;
Β. Μπουκόφσκυ: Η αντίδραση εδώ ήταν πιο έντονη σε σχέση με ορισμένα άτομα, όχι με τα έγγραφα. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με εμένα. Αυτά είναι έγγραφα του Politburo (Πολιτικής Υπηρεσίας της ΕΣΣΔ), δεν τα εφηύρα. Όμως, ορισμένα ονόματα που σχετίζονται με φιλοσοβιετικές εκστρατείες και δραστηριότητες, αυτό ήταν σοκαριστικό για πολλούς ανθρώπους.
The Epoch Times: Ονόματα όπως ο Φράνσις Φορντ Κόπολα;
Β. Μπουκόφσκυ: Για παράδειγμα. Κάποιοι στην βιομηχανία ή στην πολιτική που γνωρίζεις και ξαφνικά – αυτό ανοίγει τα μάτια τους και τους δείχνει την άλλη πλευρά, την σκοτεινή πλευρά της πολιτικής. Πολλοί άνθρωποι σοκαρίστηκαν πολύ από αυτό.
The Epoch Times: Η ιστορία σχετικά με το πώς ο Έπστιν αντιμετώπισε το κείμενο, επιδιώκοντας να το υποτιμήσει – φαίνεται μάλλον σκανδαλώδης. Γιατί βρεθήκατε σε αυτήν την κατάσταση;
Β. Μπουκόφσκυ: Οι Γάλλοι εκδότες [όταν δημοσιεύτηκε αρχικά] είχαν επαφή με αυτούς, εγώ δεν τους προσέγγισα. Οι Γάλλοι εκδότες το πρόσφεραν στο [αμερικανικό] Random House. Δεν ήταν προετοιμασμένοι για τέτοιου είδους αντίδραση. Ήμουν ήδη προετοιμασμένος. Είχα κάποια εμπειρία με το Random House στο παρελθόν, οπότε ήξερα ότι δεν πρόκειται να δείξουν συμπάθεια, αλλά ο Γάλλος εκδότης μου δεν είχε ιδέα τι να περιμένει. Είναι πολύ χαρακτηριστικό των εκδοτικών οίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αντιμετωπίζουν τα βιβλία απλά σαν κάποιος που ασχολείται με προπαγάνδα: «Αυτό είναι ένα χρήσιμο βιβλίο». «Αυτό δεν είναι χρήσιμο βιβλίο».
The Epoch Times: Απευθυνόμενοι στο μέρος του ανθρώπινου μυαλού που ήδη γνωρίζει τι σκέφτεται, στοχεύοντας σε αυτό, σαν να είναι όλα εντάξει, και χωρίς εκπλήξεις.
Β. Μπουκόφσκυ: Ναι.
The Epoch Times: Τα πράγματα που συμβαίνουν τώρα, [κάποιοι] μαίνονται παντού στο όνομα της πολιτικής ορθότητας, της λογοκρισίας, της αποβολής από διαδικτυακές πλατφόρμες, της διαγραφής ανθρώπων – είναι αυτές οι νέες μορφές του ίδιου παλιού θηρίου;
Β. Μπουκόφσκυ: Η ερώτηση είναι: Πόσο νέες; Αν κοιτάξετε πίσω στη δεκαετία του ’30, ο «Υπέροχος Καινούριος Κόσμος» (Brave New World), παρουσιάζει λίγο πολύ αυτήν την εικόνα. Αυτά τα πράγματα είχαν ήδη ρυθμιστεί. Αλλά δεν έγινε καθολική γνώση. Οι άνθρωποι δεν περίμεναν να συμβεί.
The Epoch Times: Εδώ θεωρείται από την αριστερά ως σημείο πίστης ότι ο Πούτιν ελέγχει τον Ντόναλντ Τραμπ και διέρρηξε τα ηλεκτρονικά μηνύματα του DNC των Δημοκρατικών και ούτω καθεξής, τι θα λέγατε σε ένα τέτοιο άτομο που το πιστεύει;
Β. Μπουκόφσκυ: Δεν έχει νόημα καθόλου. (γέλια) Οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι ο πρόεδρός τους είναι πολύ περιορισμένος στην εξουσία του. Οι ιδρυτές πατέρες των ΗΠΑ μιλούν για αυτό. Ο πρόεδρος περιορίζεται από την νομοθεσία, από το Κογκρέσο, από άλλα επίσης. Δεν είναι στη δύναμή του να αλλάξει την πορεία της χώρας όσο αυτοί λένε. Ο πρόεδρος είναι μόνο ένας εκτελεστικός σύμβουλος, μέχρι εκεί. Η ιδέα ότι ήταν αρχικά κάπως σύμμαχος με την Μόσχα, είναι γελοία. Θέλω να πω ότι εκτελεί τα καθήκοντά του, με κάποιους περιορισμούς στην κατανόησή του για τη Ρωσία. Αλλά το να τον αποκαλέσω πράκτορα της Μόσχας είναι γελοίο. Μπορεί να σας αρέσει ή να μην σας αρέσει. Έχει ισχυρό χαρακτήρα, δεν είναι πολύ επικριτικός για τον εαυτό του και ούτω καθεξής, αλλά το να λέμε ότι είναι πράκτορας της Μόσχας είναι απολύτως γελοίο.
The Epoch Times: Θριαμβεύσατε επί των εχθρών σας με έναν εξαιρετικό τρόπο. Πώς το κάνατε; Πώς επιβιώσατε, ψυχολογικά;
Β. Μπουκόφσκυ: Νομίζω ότι όλα εξαρτώνται από την δύναμη του χαρακτήρα σου. Εάν είναι αρκετά ισχυρός, θα γίνει ισχυρότερος. Αν είναι πιο αδύναμος, μπορεί να καταρρεύσει. Επομένως, δεν είμαι ο μόνος που επωφελήθηκε από αυτήν την εμπειρία. Γνώριζα πολλά άλλα άτομα που έγιναν πιο δυνατά.
The Epoch Times: Μπορείτε να κοιτάξετε πίσω σε όλα αυτά τώρα και να αντλήσετε δύναμη και ίσως ακόμη και χαρά από αυτό που ζήσατε και μπορέσατε να εκθέσετε;
Β. Μπουκόφσκυ: Ω, ναι. Ναι φυσικά.
The Epoch Times: Ωραία.
Β. Μπουκόφσκυ: (Γέλια.)
The Epoch Times: Τι εννοούν όταν λένε «παγκοσμιοποίηση» και τι σημαίνει για εσάς η λέξη «παγκοσμιοποίηση»;
Β. Μπουκόφσκυ: Συνήθως εννοούν παγκόσμιες κυβερνήσεις. Μια ενιαία κυβερνητική δομή σε ολόκληρο τον κόσμο.
The Epoch Times: Γιατί το θέλουν αυτό; Γιατί θέλουν μια κυβέρνηση και γιατί μισούν τα έθνη;
Β. Μπουκόφσκυ: Τα έθνη – αν κοιτάξετε την ιστορία της αριστεράς- τα έθνη θεωρούνταν πάντα ως εχθρός επειδή κάνουν τους ανθρώπους άνισους. Η βασική ιδέα της αριστεράς από πολύ παλιά είναι η ισότητα των ανθρώπων. Οτιδήποτε κάνει τους ανθρώπους διαφορετικούς είναι κακό. Έτσι, για παράδειγμα, ιδιωτική ιδιοκτησία, εισοδήματα, ικανότητες – είναι όλα κακά. Οι άνθρωποι υποτίθεται ότι θα πρέπει να είναι ίσοι, που σημαίνει ίδιοι. Επομένως, τα έθνη είναι πάντα κακά. Τα έθνη έχουν διαφορετικές ιστορίες, διαφορετικά προνόμια, διαφορετικές παραδόσεις. Δεν μπορείτε να τα κάνετε ίσα, έτσι η αριστερά ήταν πάντα ενάντια στα έθνη.
The Epoch Times: Γιατί αγαπούν την μαζική μετανάστευση στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες; Άνοιγμα συνόρων…
Β. Μπουκόφσκυ: Ακριβώς για τον ίδιο λόγο, γιατί αυτό τους βοηθά να εξαλείψουν τις παραδόσεις, τις συνήθειες που συσσωρεύονται από τα έθνη. Και να τα κάνουν όλο και πιο παρόμοια.
The Epoch Times: Και ποια είναι η σχέση μεταξύ του εξισλαμισμού και του κομμουνισμού; Ο κομμουνισμός συνεχίζει να μεταμορφώνεται – πολλά κεφάλια. Το Δημοκρατικό Κόμμα εδώ είναι ριζοσπαστικά σοσιαλιστικό τώρα, ανοιχτά. Αλλά όταν πιέζονται να πουν τι πιστεύουν, λένε, ξέρετε, Δανία.
Β. Μπουκόφσκυ: Ναι.
The Epoch Times: Είναι ο Τζορτζ Σόρος κομμουνιστής;
Β. Μπουκόφσκυ: Όχι, ο Τζορτζ Σόρος δεν είναι κομμουνιστής, αλλά είναι πολύ κοντά στον σοσιαλισμό. Είναι πραγματικά υπέρ των αριστερών θεωριών, γενικά. Η κατανόησή του για τον κόσμο είναι πιο πρωτόγονη – ανοιχτή κοινωνία και τέτοια πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα είναι όλα αριστερά. Ο Σόρος δεν ήταν τόσο αριστερός παλιότερα. Έγινε έτσι αργότερα. Τον γνώριζα τη δεκαετία του ’80. Βλέπαμε ο ένας τον άλλον αρκετά συχνά. Άλλαζε. Κινούνταν προς τα αριστερά εξαιρετικά γρήγορα.
The Epoch Times: Γιατί;
Β. Μπουκόφσκυ: Νομίζω ότι είναι μόνο λογικό.
The Epoch Times: Αυτός ήταν ο δρόμος που πήρε ο ελίτ κόσμος;
Β. Μπουκόφσκυ: Ναι.
The Epoch Times: Σε αυτήν την χώρα, οι σοσιαλιστές δεν μιλάνε για τον εργάτη. Όλα αφορούν την πολιτική ορθότητα και την σεξουαλικότητα, την ταυτότητα φύλου. Είναι πολύ διαφορετικό από τον «σοσιαλισμό», για παράδειγμα, στον οποίον μεγάλωσα στη Σουηδία στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Τέλος η συζήτηση για το προλεταριάτο. Τι σχέση έχει η σεξουαλικότητα με τον μαρξισμό;
Β. Μπουκόφσκυ: Στη σοβιετική ιστορία, υπήρχε μια πρώιμη περίοδος στις αρχές της δεκαετίας του ’20, μετά την επανάσταση όταν πειραματίστηκαν με αυτές τις ιδέες – ελεύθερο σεξ και ούτω καθεξής και ούτω καθεξής. Υπήρχε μια γυναίκα που ονομαζόταν [Αλεξάντρα] Κολοντάι, η οποία διέδωσε την ιδέα του «ελεύθερου έρωτα». Είχε αρκετή επιρροή. Στην αρχή ήταν πρέσβειρα στην Σουηδία, η Σουηδία ήταν μία από τις λίγες χώρες που αναγνώρισαν την Σοβιετική Ένωση.
The Epoch Times: Πιστεύετε ότι η Σοβιετική Ένωση φύτεψε σπόρους σε αυτήν τη χώρα για αυτό που βλέπουμε σήμερα, ώστε ο κομμουνισμός να εμφανιστεί τελικά εδώ;
Β. Μπουκόφσκυ: Νομίζω ότι οι σπόροι υπήρχαν πολύ πριν από την Σοβιετική Ένωση. Το αριστερό κίνημα στον κόσμο είναι παλαιότερο από τη Σοβιετική Ένωση. Τον 19ο αιώνα, θα το βρείτε να ευημερεί. Η μεγάλη ώθηση για αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.
The Epoch Times: Πιστεύετε ότι το Brexit θα πετύχει; Ότι η Βρετανία θα βγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Β. Μπουκόφσκυ: Νομίζω ότι θα εγκαταλείπουν την Ευρωπαϊκή Ένωση για τα επόμενα 100 χρόνια.
The Epoch Times: Τόσο άσχημα; Το ξέρατε ήδη όταν έγινε το δημοψήφισμα;
Β. Μπουκόφσκυ: Ναι. Το είχα προβλέψει 15 χρόνια πριν συμβεί. Αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση θα καταρρεύσει ακόμα κι αν είναι επώδυνο για πολλές χώρες, και θα είναι επώδυνο για πολλές, θα συμβεί όμως ούτως ή άλλως.
The Epoch Times: Γιατί;
Β. Μπουκόφσκυ: Επειδή είναι καταδικασμένη. Είναι νεκρή, όλη η ιδέα.
The Epoch Times: Είναι η πολιτική ορθότητα όπως την αποκαλούμε εμείς, το ίδιο με την κολλεκτίβα σκέψης που ζήσατε, αλλά η δυτική εκδοχή;
Β. Μπουκόφσκυ: Ναι, αλλά ο ορισμός της αριστεράς έχει αλλάξει, έχει μετακινηθεί σε όλες αυτές τις ατομικές, ακόμη και πολύ προσωπικές σχέσεις. Τότε ήταν όλα σχετικά με τις ταξικές σχέσεις. Τώρα είναι πολύ πιο προσωπικό και ακόμη και σε σχέση με την σεξουαλικότητα. Αυτός δεν ήταν ο ορισμός της αριστεράς στο παρελθόν. Ήταν ακόμη ασαφές. Σχετικά με την ισότητα των φύλων, την οικογένεια και ούτω καθεξής. Η αντιπαράθεση δεν είχε τελειώσει τη δεκαετία του ’20. Είχε παγώσει. Και μετά, ήρθε πάλι. Ανανεώθηκε στη δεκαετία του ’60, ανανεώνεται τώρα. Ανανεώνεται κάθε τόσο, όταν η κυρίως αριστερά μπαίνει σε κρίση ή πρόβλημα, επιστρέφει στις ρίζες της και αυτά τα προβλήματα ανασύρονται.
The Epoch Times: Είναι ο κομμουνισμός ένα ασώματο παράσιτο που δεν πεθαίνει ποτέ;
Β. Μπουκόφσκυ: Η βασική ιδέα μάλλον δεν θα πεθάνει ποτέ. Ο κομμουνισμός ήταν ένα πολύ πιο λεπτομερές πρόγραμμα. Ως τέτοιο, είναι ήδη νεκρό κατά το ήμισυ. Το ίδιο το πρόγαμμα που είχε ο Μαρξ και οι άλλοι, έχει φαλιρίσει. Έτσι οι θεωρητικοί της αριστεράς σήμερα δεν θέλουν να θυμούνται τις βασικές θέσεις της αριστεράς τότε. Για βιομηχανικές σχέσεις, ταξικές σχέσεις, δεν θέλουν να το σκέφτονται τώρα, δεν θέλουν ούτε να το συζητήσουν. Αλλά μετακινήθηκαν σε ένα πιο γενικό πεδίο, της ισότητας γενικά και διαμόρφωσαν πολιτικά μέτρα από αυτήν την οπτική. Επομένως, η πολιτική ορθότητα σήμερα ασχολείται όλο και περισσότερο με προσωπικά θέματα, ιδιωτικά θέματα των ανθρώπων, το οποίο δεν υπήρξε στο παρελθόν.
The Epoch Times: Είχατε ποτέ ονειρευτεί ότι η Αμερική θα γινόταν η κοινωνία παρακολούθησης που είναι σήμερα;
Β. Μπουκόφσκυ: Κάποιοι το είχαν πραγματικά προβλέψει την δεκαετία του ’30, αν θυμάστε στον «Θαυμαστό καινούριο κόσμο», το μοντέλο του μέλλοντος περιελάμβανε αυτόν τον απόλυτο έλεγχο, απόλυτη παρακολούθηση και ούτω καθεξής. Το ίδιο αν διαβάσετε Όργουελ. Αυτό το στοιχείο θεωρήθηκε αναπόφευκτο για το μελλοντικό μοντέλο και έχει γίνει πραγματικότητα τώρα, πολύ γρηγορότερα από ότι περίμενα λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας.
Βέβαια, δεν περίμενα να είναι όλο καταγραφές και αποθηκεύσεις για το μέλλον – αυτές τις λεπτομέρειες. Παρακολούθηση. Το σκεφτόμασταν πιο γενικά. Τώρα είναι πράγματι πολύ προσωπικό και πολύ ακριβές αλλά ως έννοια ήταν πάντα μέρος των αριστερών ιδεολογιών.
The Epoch Times: Στις διαδηλώσεις των κίτρινων γιλέκων στην Γαλλία, στην αντίθεση στον Μακρόν και στους ελίτ της ΕΕ, βλέπουμε παρ’ όλα αυτά εικόνες του Τσε Γκεβάρα μεταξύ τους.
Ναι. Ο Τσε Γκεβάρα φαίνεται να έχει κολλήσει στα πόστερ για πάντα. Δεν γνωρίζουν πολλοί άνθρωποι στην πραγματικότητα τι πράγματα έκανε, τι έκανε στην πραγματικότητα. Αλλά η εικόνα ήταν πολύ ρομαντική. Ήταν ένας μαζικός δολοφόνος. Αλλά αυτό κανείς δεν το θυμάται πλέον.
The Epoch Times: Οι αρχιτέκτονες του κομμουνισμού πίστευαν πραγματικά στον κομμουνισμό;
Β. Μπουκόφσκυ: Εξαρτάται, ανά περίπτωση. Ο Λένιν ήταν ο πρώτος που συνειδητοποίησε ότι είχε υπολογίσει λάθος. Το 1921, είδε ότι η παγκόσμια επανάσταση δεν ήρθε, και κατά κάποιον τρόπο στηριζόταν σε αυτήν. Ήταν η βασική ιδέα του ότι ένα σοσιαλιστικό πραξικόπημα στην Ρωσσία θα εκκινούσε την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση. Φτάνοντας στο 1921, ήταν προφανές ότι η παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση δεν πρόκειται να έρθει. Και έπρεπε να το παραδεχθεί. Μπορείτε να το βρείτε αυτό στα γραπτά του. Ήταν πολύ σαφής για αυτό. Είχε αφήσει την ψευδαίσθηση. «Αναβλήθηκε» είπε. Και έτσι άλλαξε τα πολιτικά του μέτρα κάνοντας την Νέα Οικονομική Πολιτική, ΝΟΠ. Άφησε την χώρα να αναπνεύσει λίγο. Αλλά είπε επίσης ότι ήταν προσωρινό, δεν θα ήταν για πολύ καιρό. Ήταν ο πρώτος που κατάλαβε ότι ήταν ένας βασικός λανθασμένος υπολογισμός.
Ο Στάλιν κατάλαβε το ίδιο πράγμα όταν οι Γερμανοί του επιτέθηκαν το 1941 και η Σοβιετική Ένωση άρχισε να καταρρέει, διαιρούμενη σε διαφορετικά μέρη. Ξαφνικά κατάλαβε ότι το όλο πράγμα είναι ένας μεγάλος λανθασμένος υπολογισμός. Η νέα οντότητα, όπως την αποκαλούσαν, οι Σοβιετικοί άνθρωποι, δεν είχαν γεννηθεί. Και ο Ερυθρός Στρατός το έσκαγε σαν τρελός. Δεν ήθελαν να πολεμήσουν. Ώστε αυτή ήταν η κατάρρευση των ιδεών του, συμπεριλαμβανομένων της κολλεκτιβοποίησης και άλλων παρόμοιων.
Ο Χρουστσόφ το κατάλαβε αυτό μόνο αφότου πήρε σύνταξη, καθόταν στην ντάτσα και το σκεφτόταν αρκετά. Είπε κάτι λίγο για αυτό στο ημερολόγιό του αλλά όχι πολλά. Αλλά μπορείς να δεις ότι αμφέβαλλε έντονα για τις βασικές αρχές. Όσον αφορά άτομα μετά τον Χρουστσόφ, δεν νομίζω ότι πίστεψαν ποτέ σε κάτι. Πίστευαν στην εξουσία, στο δικαίωμά τους να αναδιανέμουν πλούτο, και στο να είναι ένα είδος μόνιμης ελίτ. Οι περισσότεροι εξ αυτών έβλεπαν την ιδεολογία ως κάτι που στην πραγματικότητα εμπόδιζε την κίνησή τους προς τα εμπρός. Την έκανε δυσκολότερη. Και ξεφορτώθηκαν την ιδεολογία. Αλλά είχαν ακόμα την κομμουνιστική νοοτροπία. Τον καιρό του Μπρέζνιεφ δεν νομίζω ότι πίστευαν σε οτιδήποτε, πέρα από το δικαίωμά τους να είναι η νομενκλατούρα [τα ελίτ μέλη της σοβιετικής γραφειοκρατίας].
The Epoch Times: Μπορείτε να πείτε για το στοιχείο της μαζικής δολοφονίας στον κομμουνισμό, για το οποίο τόσο πολλοί δυτικοί φαίνεται να μην γνωρίζουν;
Β. Μπουκόφσκυ: Αυτό ήταν αποτέλεσμα της διάδοσης της ιδεολογίας τους στον κόσμο, που επίτηδες αντικαθιστούσε τις ανθρώπινες αξίες με ταξικές αξίες και ως εκ τούτου τους «απελευθέρωσε» από την ευθύνη. Αυτό ήταν αυτό που αποκαλούσαν «ιστορικό αναπόφευκτο» και ως εκ τούτου κανείς δεν ήταν ένοχος. Οι παλιές τάξεις θεωρείτο πως θα πέθαιναν ούτως ή άλλως και έτσι η δολοφονία τους δεν ήταν έγκλημα και έτσι πήγε. Μέχρι που δεν γινόταν αντιληπτό ως έγκλημα. Θεωρούνταν ως πτυχή της πάλης των τάξεων. Η ερώτηση είναι, φυσικά, πόσο εύκολο είναι να κάνεις απάνθρωπα τα ανθρώπινα όντα; Όπως φαίνεται είναι πολύ εύκολο.
The Epoch Times: Ποιά είναι η βασική διαφορά μεταξύ ναζισμού και κομμουνισμού;
Β. Μπουκόφσκυ: Ο ναζισμός αναγκαστικά είναι μια πιο στενή έννοια ενός έθνους που υπερέχει των άλλων, που είναι οι άρχοντες, και οι άλλοι πρέπει να υποταχθούν. Στην σοβιετική εκδοχή μιλάμε για τάξεις – μία τάξη είναι ο άρχοντας, όχι ένα έθνος, όπως στην εκδοχή των Ναζί. Αλλά αυτή είναι η μόνη διαφορά. Κατά τα άλλα αμφότερα ήταν σοσιαλιστικά. Ας μην ξεχνάμε ότι το κόμμα των Ναζί ονομαζόταν Εθνικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα έτσι και αυτοί μιλούσαν παρόμοια για δημιουργία ενός παραδείσου, μόνο που θα ήταν για το έθνος τους, εις βάρος των άλλων. Αυτή είναι η μόνη διαφορά.
The Epoch Times: Ο μέσος δυτικός λέει πάντα πως οι ναζί ήταν ακραίοι δεξιοί, ενώ οι κομμουνιστές ήταν αριστεροί. Για αυτό αρέσουν οι κομμουνιστές στον κόσμο.
Β. Μπουκόφσκυ: (Γελά.) Αυτό είναι πολύ απλοϊκό. Οι ναζί δεν ήταν ποτέ δεξιοί, ήταν πάντα αριστεροί. Ήταν σοσιαλιστές. Είναι μια εκδοχή του σοσιαλισμού.
The Epoch Times: Πως το ορίζετε;
Β. Μπουκόφσκυ: Τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών μέτρων πολιτικής. Εάν εξετάσετε την εργατική νομοθεσία υπό τον Χίτλερ, θα βρείτε ότι δημιούργησαν τεράστια, μαζική εργατική νομοθεσία υπέρ των εργατικών τάξεων. Περιορισμούς στα δικαιώματα των έτσι αποκαλούμενων καπιταλιστών. Η διαφορά μεταξύ της δικής μας εκδοχής σοσιαλισμού και του έτσι αποκαλούμενου βόρειου σοσιαλισμού που εφάρμοσαν οι Γερμανοί ήταν ότι δεν έκαναν δημόσιες τις επιχειρήσεις. Θα έκοβαν τα κέρδη με τεράστιους φόρους, θα το έκοβαν ολοκληρωτικά – αυτή είναι η διαφορά με τεχνικούς όρους.
The Epoch Times: Η εμπειρία της ανατροφής μου σε μια ριζοσπαστικά σοσιαλιστική Σουηδία στο τέλος της δεκαετίας του ’70 ήταν ότι η κεντρική ιδέα ήταν να χτίσουν έναν νέο άνθρωπο, τον νέο Σουηδό, που θα έχει μόνο αλτρουιστικές, και κολλεκτιβιστικές τάσεις, και θα έχει αποβάλλει όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες. Ένα πολύ λειτουργικό ανθρώπινο ον που θα μπορούσε να προβλεφθεί, μπορείτε να πείτε, σαν ένα ρομπότ. Πείτε μου για την σοβιετική εκδοχή αυτού.
Β. Μπουκόφσκυ: Το ίδιο σε εμάς. Μας έλεγαν επίσης ότι δημιουργούσαν μια νέα ιστορική οντότητα που ονομάζεται «σοβιετικοί άνθρωποι». Ο Νέος Άνθρωπος έχει όλες αυτές τις ποιότητες που ανέφερες – κολλεκτιβιστικές και λοιπά και δεν έχει έθνος, δεν ανήκει σε κάποιο έθνος.
The Epoch Times: Τι απόγινε ο ρωσσικός εθνικισμός;
Β. Μπουκόφσκυ: Υπήρξε μια πολύ σύντομη περίοδος στα τελευταία χρόνια του Στάλιν όπου ξαφνικά είχαμε αυτόν τον εθνικισμό. Ο ρωσσικός εθνικισμός ξαφνικά πήρε τον έλεγχο. Ήταν πολύ ασυνήθιστο για όλη την ιστορία της σοβιετικής ένωσης. Αν κοιτάξετε στα μέσα των δεκαετιών ’20 και ’30 και πέρα δεν υπήρχε εθνικισμός. Ο εθνικισμός θεωρούνταν πάντα εχθρός. Ξαφνικά τα τελευταία χρόνια του Στάλιν χαρακτηρίστηκαν από πολύ καθαρό ρωσσικό εθνικισμό που εκκινήθηκε από την κορυφή, όχι από την βάση.
Εκκινήθηκε στο Κρεμλίνο, η εκστρατεία κατά των αποκαλούμενων κοσμοπολιτισμού και των Εβραίων συνωμοτών, γιατρών και παρόμοιων. Αλλά ήταν μια πολύ σύντομη περίοδος. Μόλις πέθανε ο Στάλιν, πέθανε και αυτή, επίσης. Και δεν συνεχίστηκε.
Αργότερα η αντισημιτική πλευρά κατά κάποιον τρόπο ανανεώθηκε υπό την κάλυψη της μάχης κατά του Σιονισμού. Ο Σιονισμός ήταν η λέξη σύνθημα, όπως γνωρίζετε, δεν θα έλεγαν «Εβραίοι» θα έλεγαν «Σιονιστές», και η εκστρατεία ήταν κατά του Σιονισμού, αν και το νόημα είναι πολύ σαφές. Αλλά δεν οδήγησε σε ρωσσικό εθνικισμό. Δημιούργησε ένα κύμα αντισημιτισμού, αλλά δεν οδήγησε σε ρωσσικό εθνικισμό όπως έγινε υπό τον Στάλιν. Τον ανέσυραν πάλι όταν η σοβιετική ένωση κατέρρευσε.
Και αν κοιτάξετε την σημερινή στρατηγική, εσωτερικά μέτρα, προπαγάνδα, είναι καθαρά ρωσσικός εθνικισμός με πολλή επιρροή από την Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι πολύ ασυνήθιστο στην ρωσσική ιστορία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είχε ποτέ σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση ρωσσικών μέτρων πολιτικής και τώρα έχει. Είναι ένα είδος αντικαταστάτη για την κομμουνιστική ιδεολογία. Έτσι αυτά έχουμε πλέον.
The Epoch Times: Οι νέοι Ρώσσοι γνωρίζουν την ιστορία του σοβιετικού κομμουνισμού;
Β. Μπουκόφσκυ: Όχι. Είναι όπως οπουδήποτε αλλού. Δυστυχώς μόνο οι μεγαλύτερες γενιές θυμούνται. Οι νεότερες γενιές δεν γνωρίζουν τίποτα και δεν θέλουν να γνωρίζουν. Δεν μπορείς να τους διδάξεις, διότι απλώς αντιστέκονται σε κάθε διδασκαλία. Δεν διαβάζουν βιβλία. Βλέπουν τηλεόραση, και ό,τι μπορέσουν να κοιτάξουν στα γρήγορα από τους υπολογιστές, και αυτό είναι. Η γνώση της ρωσσικής ιστορίας σήμερα στην γενιά κάτω των 40 είναι μηδενική. Δεν θυμούνται πάντα ούτε ποιος ήταν ο Λένιν.
The Epoch Times: Ποιός από τους Ρώσσους κομμουνιστές τυράννους ήταν ο χειρότερος;
Β. Μπουκόφσκυ: Η ιστορία έχει την δική της λογική, δεν ήταν λόγω των ανθρώπινων όντων και των ποιοτήτων τους. Μάλλον, διαφορετικά στάδια ανάπτυξης απαίτησαν διαφορετικούς ανθρώπους. Η μαύρη λατρεία της προσωπικότητας του Στάλιν υπερίσχυσε σε σχέση με όλα τα άλλα, και αυτό είναι πραγματικά κάτι που δεν αναμενόταν. Είναι κάπως σχιζοφρενικό διότι σχεδόν δεν υπάρχει οικογένεια στην Ρωσσία που δεν υπέφερε διώξεις υπό τον Στάλιν, και παρ’ όλα αυτά είναι ακόμα εθνικό σύμβολο. Υπάρχουν ακόμα ιστορίες που κυκλοφορούν ότι υπό την διακυβέρνησή του υπήρχε τάξη στην χώρα, το οποίο είναι απόλυτη ανοησία. Θυμάμαι τον καιρό του Στάλιν, αν και ήμουν παιδί: Δεν υπήρχε καθόλου περισσότερη τάξη σε σύγκριση με κάποια άλλη εποχή. Πλήρης ανοησία. Αλλά παρ’ όλα αυτά το περίεργο φαινόμενο είναι ότι η μαύρη λατρεία της προσωπικότητας του Στάλιν επιβίωσε δια μέσου όλων των αλλαγών στην ρωσσική κοινωνία.
The Epoch Times: Τι ήταν αυτό σε εσάς, ως νέο άντρα, που σας έδωσε την δύναμη να της αντισταθείτε;
Β. Μπουκόφσκυ: Το σημείο αλλαγής για εμένα ήταν ακριβώς ο θάνατος του Στάλιν. Ήμουν 10 ετών όταν πέθανε και ξαφνικά κατάλαβα ότι δεν ήταν θεός. Μεγαλώναμε με την ιδέα ότι ήταν θεός, και ξαφνικά ο θεός πέθανε. Αυτό ήταν το είδος σοκ που σε αναγκάζει να σκεφτείς. Ξαφνικά κατάλαβα ότι η χώρα συνέχιζε να ζει χωρίς τον Στάλιν, κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ. Τίποτα δεν μπορούσε να υπάρχει ή να λειτουργεί χωρίς τον Στάλιν και όμως πέθανε, αλλά η ζωή συνεχιζόταν. Πολλοί άνθρωποι περιγράφουν την αλλαγή στις απόψεις τους μετά τον θάνατο του Στάλιν.
The Epoch Times: Ποια η συμπεριφορά των γονιών σας;
Β. Μπουκόφσκυ: Οι γονείς μου ήταν σιωπηλοί. Δεν έλεγαν λέξη. Γενικά, η μεγαλύτερη γενιά έμεινε σιωπηλή. Δεν εμπιστεύονταν κανέναν και γνώριζαν ότι όλα μπορεί να αλλάξουν αύριο, και αν δείξεις συναισθήματα ή προτιμήσεις αύριο, θα το θυμούνται. Έτσι έμειναν τελείως σιωπηλοί. Δεν θα έλεγαν λέξη.
The Epoch Times: Γιατί ήταν τόσο σημαντικό να παγιδεύον ανθρώπους ώστε να μην μπορούν να βγουν από την χώρα;
Β. Μπουκόφσκυ: Πάντα μας έλεγαν ότι υπό τον καπιταλισμό όλα τα έθνη λιμοκτονούν και εμείς είμαστε οι τυχεροί, διότι δεν πεινάμε. Αλλά ο Ερυθρός Στρατός, αφότου πήγε στην Ευρώπη στο τέλος του πολέμου, διαπίστωσε ότι τα άλλα έθνη ευημερούν παρά τον πόλεμο. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη αποκάλυψη και φυσικά ο Στάλιν αύξησε τις καταστολές επίσης και κατά εκείνων που ήταν στο εξωτερικό με τον στρατό, διότι ήταν μια πηγή γνώσης που ήταν ανεπιθύμητη στην μηχανή. Αυτοί που βρίσκονταν σε κατακτημένες περιοχές και αυτοί που ήταν στο εξωτερικό, ήταν φορείς κάποιου είδους βακτηρίου υπό τον Στάλιν.
The Epoch Times: Λέτε ότι η Δύση δεν νίκησε στον Ψυχρό Πόλεμο. Μπορείτε να εξηγήσετε;
Β. Μπουκόφσκυ: Αντιλαμβάνομαι τον Ψυχρό Πόλεμο ως έναν ιδεολογικό πόλεμο. Φιλελεύθερη δημοκρατία έναντι κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού. Από αυτήν την άποψη δεν νικήσαμε. Αντιθέτως, η φιλελεύθερη δημοκρατία μολύνθηκε με πολλά στοιχεία σοβιετικής ιδεολογίας και η σοβιετική ιδεολογία δεν εξαφανίστηκε. Μεταλλάχθηκε, έτσι δεν υπήρξε κάποια μεγάλη νίκη. Συνήθως λένε ότι η Δύση κέρδισε τον Ψυχρό Πόλεμο, εννοώντας ότι την στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ Συνθήκης Βαρσοβίας και ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ είναι ακόμα εν ζωή και η Συνθήκη Βαρσοβίας εξαφανίστηκε, έτσι αυτό το μετέφρασαν ως νίκη.
Αλλά εγώ πάντοτε αντιλαμβανόμουν αυτόν τον πόλεμο ως πολύ βαθύτερο, ως σύγκρουση ιδεολογιών, και σε αυτήν την σύγκρουση δεν νικήσαμε. Ο κομμουνισμός δεν έχει ποτέ καταδικαστεί παγκοσμίως ως έγκλημα. Δεν τους δίκασαν. Δεν εξαναγκάστηκαν να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματά τους. Η ιδιότητα μέλους σε κομμουνιστικές οργανώσεις δεν έγινε ποτέ αντιληπτή ως έγκλημα. Επειδή δεν είχαμε ένα είδος δίκης Νυρεμβέργης στην Μόσχα, ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει.
The Epoch Times: Είναι κατηγορηματικά πολύ αργά για να γίνει αυτό τώρα;
Β. Μπουκόφσκυ: Μην ξεχνάτε ότι έχουν περάσει 25 χρόνια από την κατάρρευση του σοβιετικού καθεστώτος. Σε αυτά τα 25 χρόνια, νέα εγκλήματα διαπράχθησαν. Η απίστευτη διαφθορά, η μαζική κλοπή δημόσιου χρήματος και τα παρόμοια, επίσης πολιτικές δολοφονίες. Έτσι είναι δύσκολο για τον κόσμο να συγκεντρωθούν στα προηγούμενα γεγονότα όταν έβλεπαν τα νέα γεγονότα να εκτυλίσσονται. Να τους κάνεις να έχουν επαρκές ενδιαφέρον στην βαθύτερη ιστορία γίνεται δύσκολο.
The Epoch Times: Πούτιν. Εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν ξέρουμε κάτι, το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι ήταν άνθρωπος της KGB. Πόσο κακός ήταν; Σε ποια πράγματα συμμετείχε;
Β. Μπουκόφσκυ: Δεν ήταν πολύ υψηλά. Ήταν ένας από τους χιλιάδες. Καθόλου εξέχων, δεν κατάφερε τίποτα. Η θέση του, ο ρόλος του, δεν ήταν καθόλου σημαντικός. Ήταν στην GDR στην Ανατολική Γερμανία, υπεύθυνος για κάποια ένωση φιλίας ή κάτι τέτοιο. Δεν ήταν επιτυχής ως πράκτορας της KGB, δεν πέτυχε τίποτα. Ήταν ταγματάρχης στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του. Έγινε αντισυνταγματάρχης μόνο όταν παραιτήθηκε από την KGB, κάτι συνηθισμένο. Δεν ήταν καθόλου σημαντικός για την οπτική της KGB αλλά η νοοτροπία που πήρε είναι αυτή της KGB και έμεινε σε αυτόν. Αυτό είναι σημαντικό, τα άλλα όχι. Δεν πέτυχε τίποτα.
The Epoch Times: Τότε πως μπορεί να εξηγηθεί η άνοδός του;
Β. Μπουκόφσκυ: Απλώς έτυχε να βρίσκεται στο σωστό μέρος στην σωστή στιγμή. Ο Γέλτσιν αναζητούσε διάδοχο, από την KGB κατά προτίμηση. Ήθελε μια εξασφάλιση έναντι ποινικής δίωξης. Μόλις θα παραιτούνταν, η οικογένειά του θα βρισκόταν εκτεθιμένη. Και ήθελε μια εγγύση ότι δεν θα διωχθεί ποινικά.
Ο Πούτιν δεν είναι καθόλου, καθόλου σημαντικός. Είναι υπάλληλος της KGB και πίσω του βρίσκεται ολόκληρη η οργάνωση που είναι πολύ ισχυρή, αλλά ο ίδιος ο Πούτιν είναι μικροσκοπικός, όχι πολύ έξυπνος, πάντα στηρίζεται σε εκβιασμούς. Είναι σύμπτωμα όχι αιτία. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει το σύμπτωμα στην Ρωσσία καθώς εξελίσσεται μέσω του κομμουνισμού. Υπάρχει ένα είδος ιστορικού σχεδόν 100 χρόνων προπαγάνδας.
The Epoch Times: Ποιος υποψήφιος πιστεύετε ότι θα ήθελε ο Πούτιν να κερδίσει το 2016, η Κλίντον ή ο Τραμπ;
Β. Μπουκόφσκυ: Πολύ δύσκολο να πω. Δεν γνώριζαν τίποτα για τον Τραμπ. Και να προβλέψουν τι θα ήταν ο Τραμπ ως πρόεδρος ήταν πολύ δύσκολο. Με την Κλίντον γνώριζαν σίγουρα ότι θα ήταν ένας μηχανισμός του Δημοκρατικού κόμματος, με τον οποίον ήδη είχαν εμπειρία υπό Κλίντον και Ομπάμα. Είχαν κάνει τα λάθη τους με αυτόν, δεν ήταν πολύ χαρούμενοι με ένα μέρος του. Έτσι φαίνεται να πίστευαν ότι θα συνέβαινε αλλαγή. Δεν γνωρίζω, δύσκολο να πω. Μερικές φορές να καταλάβεις το μυαλό τους είναι σχεδόν αδύνατον.
The Epoch Times: Θεωρείται τον εαυτό σας συγγραφέα; Αντιφρονούντα; Σύμβολο ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Πόσο σημαντικός είναι ο «συγγραφέας»;
Β. Μπουκόφσκυ: Έγινα συγγραφέας κατά τύχη. Είμαι στην πραγματικότητα επιστήμονας. Απλώς επειδή είχα ένα συμβόλαιο να γράψω ένα βιβλίο όταν απελευθερώθηκα, έτσι συμφώνησα να προσπαθήσω να το γράψω. Δεν είχα γράψει βιβλίο παλιότερα. Ήταν ένα τελείως νέο εγχείρημα για εμένα. Δεν θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου συγγραφέα. Αλλά πρέπει να δοκιμάσεις πολλά πράγματα στην ζωή.
The Epoch Times: [Ο Μπουκόφσκυ είχε ανταλλαχθεί με έναν Χιλιανό κομμουνιστή στην Ζυρίχη το 1976.] Θυμάστε, όταν ήρθατε στην Δύση την δεκαετία του ’70; Θυμάστε την προσγείωση; Νιώσατε ελεύθερος; Νιώσατε την Δύση όπως την είχατε φανταστεί;
Β. Μπουκόφσκυ: Πως να το θέσω, υπάρχει μια αίσθηση ελευθερίας φυσικά. Μόλις περνάς τα σύνορα, όλα αλλάζουν, όλα είναι επιλογή σου. Θυμάμαι που δυσκολευόμουν πάνω από έναν κατάλογο εστιατορίου. Ποιο από τα 16 είδη παγωτού να παραγγείλω. Αυτό ήταν ένα είδος τιμήματος για την ελευθερία. Είχαμε συνηθίσει σε μια πολύ απλή ζωή. Το παγωτό ήταν το παγωτό. Με κεφαλαίο Π. Και αυτό ήταν. Δεκαέξι ποικιλίες. Δεκαέξι!
The Epoch Times: Η ελευθερία μπορεί να γίνει τυραννία, επίσης.
Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το ΚΚΚ, από καιρό επιδιώκει να ανατρέψει την Αμερική. Ενώ ορισμένες από τις ομάδες που εμπλέκονται στις πρόσφατες εξεγέρσεις έχουν ιδεολογικούς δεσμούς με το Πεκίνο, ποιες είναι οι βαθύτερες συνδέσεις;
Ο ανώτερος συνεργάτης του Heritage Foundation, Μάικ Γκονσάλες, ανακάλυψε ότι το «Black Futures Lab», που συνδέεται στενά με το «Παγκόσμιο Κίνημα Black Lives Matter», χρηματοδοτείται από μια ομάδα που τίθεται ανοιχτά υπέρ του ΚΚΚ, την «Κινεζική Προοδευτική Ένωση».
Σε αυτό το επεισόδιο, ο Γκονσάλες αποκαλύπτει ακριβώς τι βρήκε, γιατί οι πρόσφατοι έλεγχοι του έργου του έχουν αποδειχθεί ανακριβείς και γιατί πιστεύει ότι η πολιτική ταυτοτήτων υπονομεύει τα ίδια τα θεμέλια της Αμερικής.
Αυτοί είναι οι Ηγέτες της Αμερικανικής Σκέψης με παρουσιαστή τον Γιαν Γεκίλεκ.
Οι Ηγέτες της Αμερικανικής Σκέψης είναι μια εκπομπή της Epoch Times διαθέσιμη στο YouTube, στο Facebook και στον ιστότοπο της Epoch Times. Προβάλλεται από το Verizon Fios TV και το Frontier Fios στο NTD America (Κανάλι 158).
Ένα κινεζικό σχολικό σύγγραμα έχει διαστρεβλώσει μια ιστορία από την Βίβλο, αναφέροντας ότι ο Ιησούς λιθοβόλησε μια γυναίκα μέχρι θανάτου, χαρακτηρίζοντάς τον «αμαρτωλό».
Η διαστρέβλωση αυτή είναι μία από τις πολλές τακτικές του αθεϊστικού Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Κ.Κ.Κ.) για τον έλεγχο και την καταστολή της θρησκείας στη χώρα και προκάλεσε την οργή των χριστιανών, ενώ πολλοί κάλεσαν το Βατικανό να επανεξετάσει την συνεργασία του με το καθεστώς.
Σύμφωνα με την ChinaAid, μια χριστιανική ομάδα υπεράσπισης με έδρα τις ΗΠΑ, το εν λόγω σύγγραμα με τίτλο «Ειδική Δεοντολογία και ο Νόμος», χρησιμοποιείται σε σχολές επαγγελματικής κατάρτισης σε όλη την Κίνα. Εγκρίθηκε από την Επιτροπή Συντακτικής Αναθεώρησης υπό την εποπτεία του υπουργείου Παιδείας του καθεστώτος το 2018.
Το βιβλίο αυτό αναφέρει μια γνωστή ιστορία από την Καινή Διαθήκη, «Ο Ιησούς και η γυναίκα που πιάστηκε για μοιχεία», αλλά αντί να αναφέρει πιστά την ιστορία όπως είναι γραμμένη στην Βίβλο, κάνει μια παραποίηση, κάνοντας τον Ιησού δολοφόνο.
Στο αρχικό απόσπασμα του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου, μια ομάδα ανδρών διακόπτει την διδασκαλία του Ιησού, φέρνοντας μια γυναίκα που κατηγορείται για μοιχεία. Ρωτούν τον Ιησού αν πρέπει να λιθοβοληθεί, όπως ορίζεται από τον Μωσαϊκό Νόμο. Αφού πρώτα αγνόησε την διακοπή τους, ο Ιησούς λέει: «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλλέτω». Στη συνέχεια οι κατήγοροι συνειδητοποιώντας ότι κανείς δεν είναι αναμάρτητος αποχωρούν. Ο Ιησούς στη συνέχεια στρέφεται στη γυναίκα και την ρωτά αν κάποιος την έχει καταδικάσει και αυτή απαντά όχι. Ο Ιησούς στη συνέχεια λέει: «Ούτε εγώ σε καταδικάζω. Πήγαινε, και από εδώ και στο εξής μην αμαρτήσεις πάλι».
Το κινεζικό σύγγραμα διαστρεβλώνει το τέλος: «Όταν έφυγαν όλοι, ο Ιησούς λιθοβόλησε την γυναίκα μέχρι θανάτου, λέγοντας: “Είμαι αμαρτωλός επίσης. Αλλά αν ο νόμος μπορούσε να επιβληθεί μόνο από άντρες αναμάρτητους, ο νόμος θα είχε σβήσει”».
Το τμήμα ερωτήσεων κάτω από το απόσπασμα ρωτά τον αναγνώστη: «Μέσα από αυτή τη διήγηση, πώς αντιλαμβάνεσαι τον νόμο;»
Η παραποίηση αυτή ήρθε στο φως της δημοσιότητας όταν ένας ενορίτης δημοσίευσε μια εικόνα του αποσπάσματος στα κοινωνικά μέσα νωρίτερα αυτόν τον μήνα. Ένας χριστιανός δάσκαλος σε ένα σχολείο επαγγελματικής κατάρτισης το επιβεβαίωσε επίσης, αλλά πρόσθεσε ότι το περιεχόμενο του βιβλίου ποικίλλει σε διάφορες περιοχές της Κίνας, σύμφωνα με το καθολικό ειδησεογραφικό πρακτορείο UCA News με έδρα το Χονγκ Κονγκ.
Χρήστες του διαδικτύου εξοργίστηκαν από το βιβλίο, με πολλούς να επικρίνουν το απόσπασμα ως «βλάσφημο». Κάποια σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έγραφαν: «Το Κ.Κ.Κ. είναι ο διάβολος». «Η αμαρτία της βλασφημίας ενάντια στο Άγιο Πνεύμα είναι ασυγχώρητη». «Τι είναι αυτό αν δεν είναι ο διάβολος;!»
Η ChinaAid Association, μια χριστιανική ομάδα υπεράσπισης που εδρεύει στις ΗΠΑ, καταδίκασε την «κακόβουλη παραποίηση», λέγοντας ότι «διαστρεβλώνει σοβαρά και αμαυρώνει την εικόνα του Ιησού Χριστού στον Χριστιανισμό».
Η ομάδα είπε ότι η αλλαγή αυτή έγινε για σκοπούς που εξυπηρετούν το δόγμα του Κόμματος.
«Το εγχειρίδιο του Κ.Κ.Κ. υπονοεί ότι εάν μόνο άτομα χωρίς αμαρτία μπορούν να επιβάλουν τον νόμο, ο νόμος θα γίνει αδύναμος», δήλωσε η ChinaAid σε δήλωση. «Αυτό σημαίνει ότι επειδή οι παράνομες συμπεριφορές των Κινέζων δικαστικών αξιωματούχων στην επιβολή του νόμου είναι αναπόφευκτες, πρέπει να γίνονται ανεκτές».
Είπαν ότι το καθεστώς «προσπαθεί εδώ και χρόνια να ερμηνεύσει εκ νέου τη βιβλική διδασκαλία και θεολογία και να την συμμορφώσει με τις σοσιαλιστικές αξίες που ο [Κινέζος επικεφαλής] Σι Τζινπίνγκ υποστηρίζει».
Το Κ.Κ.Κ. είναι υπεύθυνο βίαιης καταστολής κρυφών χριστιανών και άλλων θρησκευτικών ομάδων. Έχει επίσης κατεδαφίσει εκκλησίες και έχει φυλακίσει μέλη και ηγέτες της εκκλησίας.
Τον Σεπτέμβριο του 2019, Κινέζοι αξιωματούχοι ανάγκασαν μια καθολική εκκλησία στην ανατολική επαρχία Τζιανσί να αντικαταστήσει μια εικόνα της Παναγίας με τον Ιησού με την εικόνα του Κινέζου επικεφαλής Σι Τζινπίνγκ, σύμφωνα με το Bitter Winter, ένα διαδικτυακό περιοδικό που καλύπτει θέματα θρησκευτικής ελευθερίας στην Κίνα. Οι αξιωματούχοι διέταξαν επίσης την εκκλησία να φέρει την εθνική σημαία στην είσοδο και να αντικαταστήσει το όνομα της εκκλησίας της με ένα πανό που έγραφε «Ακολουθήστε το Κόμμα, ευχαριστήστε το Κόμμα και υπακούστε στο Κόμμα».
Πολλοί επίσης παροτρύνουν το Βατικανό να επανεξετάσει την σχέση του με το καθεστώς. Τον Σεπτέμβριο του 2018, η Αγία Έδρα υπέγραψε μια ιστορική συμφωνία με το Κ.Κ.Κ. σχετικά με τον διορισμό επισκόπων στη χώρα. Πριν από αυτό, οι Κινέζοι καθολικοί χωρίζονταν μεταξύ εκείνων που εξασκούσαν την πίστη τους σε ανεπίσημες εκκλησίες πιστές στο Βατικανό, και στην εγκεκριμένη από το κράτος καθολική εκκλησία καθοδηγούμενη από επισκόπους διορισμένους από το καθεστώς. Μετά τη συμφωνία, ο Πάπας Φραγκίσκος αναγνώρισε αμέσως επτά επισκόπους που είχαν διοριστεί από το Πεκίνο χωρίς την έγκριση του Βατικανού.
Το γεγονός αυτό δεν βγήκε στο φως της δημοσιότητας και προκάλεσε την έντονη κριτική των καθολικών και των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι οποίοι χαρακτήρισαν την κίνηση ως «συνθηκολόγηση» με το κομμουνιστικό καθεστώς, επικαλούμενοι την συστηματική δίωξη των κρυφών χριστιανών από το ΚΚΚ.
Οι δύο πλευρές αναμένεται να ανανεώσουν την συμφωνία η οποία πρόκειται να λήξει σύντομα, σύμφωνα με το Reuters, ανέρεφε μια ανώτερη πηγή του Βατικανού.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο προέτρεψε πρόσφατα το Βατικανό να λάβει ισχυρότερα μέτρα ενάντια στις επιδεινούμενες παραβιάσεις δικαιωμάτων του ΚΚΚ.
«Είναι σαφές ότι η συμφωνία Κίνας-Βατικανού δεν έχει προστατεύσει τους καθολικούς από τις λεηλασίες του Κόμματος, για να μην πούμε τίποτα για την φρικτή μεταχείριση των χριστιανών, Θιβετιανών βουδιστών, το Φάλουν Γκονγκ και άλλους πιστούς», έγραψε ο Πομπέο σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο θρησκευτικό περιοδικό First στις 18 Σεπτεμβρίου.
«Το Βατικανό θέτει σε κίνδυνο την ηθική του εξουσία, εάν ανανεώσει την συμφωνία», πρόσθεσε στο Twitter.
Ο Πομπέο πρόκειται να συναντηθεί με τον Πάπα Φραγκίσκο όταν ταξιδέψει στην Ρώμη στα τέλη του μήνα.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμμανουήλ Μακρόν, έστειλε προειδοποιητικό μήνυμα με την ευκαιρία της 75ης επετείου των Ηνωμένων Εθνών.
Τα Ηνωμένα Έθνη, «το κοινό μας σπίτι, είναι σε αταξία, όπως και ο κόσμος μας», δήλωσε ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν με την ευκαιρία της 75ης επετείου του ΟΗΕ. Ο Μακρόν είπε ότι «πρέπει να αναληφθεί δράση» εντός του οργανισμού, στο πλαίσιο της πανδημίας.
Χωρίς να ονομάσει ρητά οποιαδήποτε χώρα, ο Γάλλος πρόεδρος στόχευσε με διαφάνεια την κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ. Τόσο ο πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος είναι γνωστός για την υποστήριξη των πατριωτών, όσο και ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, έχουν επανειλημμένα τονίσει ότι ο ΟΗΕ και οι υπηρεσίες του έχουν καταληφθεί από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο δεν σέβεται τις αξίες που υπηρετεί ο Οργανισμός.
Ωστόσο, ο Γάλλος πρόεδρος είπε: «Τα θεμέλια του Οργανισμού διαβρώνονται, τα τείχη του ραγίζουν ακόμη και κάτω από τα βίαια χτυπήματα εκείνων που το έχτισαν».
Ο αρχηγός του Elysee Palace έκανε αυτές τις δηλώσεις σε ένα βίντεο που έγινε εκ των προτέρων και μεταδόθηκε στον ιστότοπο του ΟΗΕ.
«Τα ταμπού που πιστεύαμε ότι είναι απαραβίαστα έχουν αρθεί: πόλεμοι προσάρτησης, χρήση χημικών όπλων, μαζική κράτηση με ατιμωρησία. Τα δικαιώματα που νόμιζα ότι είναι κερδισμένα χλευάζονται και το διεθνές μας σύστημα, ένας φυλακισμένος των αντιπάλων μας, δεν έχει πλέον τη δύναμη να επιβάλλει κυρώσεις σε αυτές τις καταχρήσεις», πρόσθεσε ο Γάλλος πρόεδρος.
Η πανδημία του ιού της Γουχάν, που εξαπλώθηκε σε όλη την Κίνα και μετά σε όλο τον κόσμο, ήταν μια πραγματική δοκιμασία για το πώς έχουν ενεργήσει οι παγκόσμιοι οργανισμοί. Νωρίτερα φέτος, ο Γκόρντον Μπράουν, ο πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, ζήτησε την ίδρυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης πριν από μια εικονική συνάντηση των μελών της G7 – παραχωρώντας τη φορολογική και νομική κυριαρχία σε έναν οργανισμό υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και της υπηρεσίας υγείας του (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας- ΠΟΥ). Το σχέδιο αγνοήθηκε εντελώς από τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος σε κάθε περίπτωση επέκρινε τον τρόπο με τον οποίο ο ΠΟΥ διαχειριζόταν την παγκόσμια προσπάθεια κατά του ιού της Γουχάν, μετατρέποντάς τον σε κανάλι επικοινωνίας για την κομμουνιστική προπαγάνδα.
Το Ηνωμένο Βασίλειο θα χρησιμοποιήσει «όλα τα εργαλεία» που έχει στη διάθεσή του, συμπεριλαμβανομένων στοχοθετημένων κυρώσεων, ως απάντηση στον πρόεδρο της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο και στο καθεστώς του, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας Ντομινίκ Ράαμπ.
Ο Λουκασένκο, ο αυταρχικός επικεφαλής της Λευκορωσίας, πραγματοποίησε την Τετάρτη μια χωρίς προειδοποίηση τελετή ορκωμοσίας για να σηματοδοτήσει την έναρξη της νέας θητείας του, την οποία οι εγχώριοι αντίπαλοι και ορισμένες δυτικές χώρες θεωρούν παράνομη.
Ο Ράαμπ είπε την Πέμπτη στο Βρετανικό Κοινοβούλιο τι θα έκανε η βρετανική κυβέρνηση ως απάντηση στις «νοθευμένες» προεδρικές εκλογές της Λευκορωσίας, κατά τις οποίες «μάρτυρες ανέφεραν εκτεταμένη νοθεία και παραποίηση αποτελεσμάτων» και υπήρξε «εκστρατεία βίας, εκφοβισμού και κακοποίησης εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών».
Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν αποδέχεται τα αποτελέσματα των εκλογών και καταδικάζει την «δράση μαφίας» που εφαρμόζεται εναντίον του λαού της Λευκορωσίας, δήλωσε ο Ράαμπ.
Ο Αλεξάντερ Λουκασένκο ορκίζεται ως πρόεδρος της Λευκορωσίας κατά τη διάρκεια τελετής ορκωμοσίας στο Μινσκ της Λευκορωσίας, στις 23 Σεπτεμβρίου 2020. (Andrei Stasevich / BelTA / Handout via Reuters)
Η αστυνομία ΜΑΤ συλλαμβάνει έναν διαδηλωτή κατά τη διάρκεια διαδήλωσης της αντιπολίτευσης για την προεδρική ορκωμοσία στο Μινσκ της Λευκορωσίας, στις 23 Σεπτεμβρίου 2020. (TUT.by μέσω AP Photo)
Ο Ράαμπ είπε στο Κοινοβούλιο ότι είχε δώσει εντολή στο γραφείο του να προετοιμάσει τις «κυρώσεις Magnitsky» για «εκείνους που είναι υπεύθυνοι για τις σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου συνεργάζεται με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά σε έναν κατάλογο κυρώσεων «ως θέμα που επείγει».
«Θα εφαρμόσουμε όλα τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας για να απαντήσουμε στον Λουκασένκο και στο καθεστώς του», δήλωσε ο Ράαμπ.
«Τον καλούμε να ξεκινήσει σοβαρό και αξιόπιστο διάλογο με την αντιπολίτευση, μέσω διαμεσολάβησης εάν είναι απαραίτητο, για να διευκολύνει την κατάληξη σε ένα ειρηνικό αποτέλεσμα της τρέχουσας κρίσης. Ένα αποτέλεσμα που αντικατοπτρίζει και σέβεται τη βούληση του λαού της Λευκορωσίας», είπε στο Βρετανικό Κοινοβούλιο.
«Εάν οι αρχές της Λευκορωσίας δεν ανταποκριθούν, βάσει του αποτελέσματος της έρευνας του ΟΑΣΕ [Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη], την οποία έχουμε εκκινήσει, θα εξετάσουμε περαιτέρω ενέργειες με τους διεθνείς εταίρους μας».
Στις 17 Σεπτεμβρίου, κράτη που συμμετέχουν στον ΟΑΣΕ, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, εκκίνησαν τον λεγόμενο «Μηχανισμό της Μόσχας», για να ιδρύσουν μια ανεξάρτητη αποστολή ειδικών για τη διερεύνηση της φερόμενης εκλογικής απάτης και των σοβαρών παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι κυρώσεις της ΕΕ καθυστερούν
Το Ηνωμένο Βασίλειο επρόκειτο να συνεργαστεί με την ΕΕ σε συγκεκριμένες κυρώσεις κατά των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Λευκορωσίας. Ωστόσο, το σχέδιο κυρώσεων της ΕΕ σταματήθηκε από την Κύπρο σε μια προσπάθεια να κάνει την ΕΕ να επιβάλει παρόμοιες κυρώσεις στην Τουρκία για την εξερεύνηση ενεργειακών πόρων στην ανατολική Μεσόγειο. Οι επικεφαλής της ΕΕ θα προσπαθήσουν να λύσουν το αδιέξοδο όταν συναντηθούν στις Βρυξέλλες την 1η Οκτωβρίου.
Επί του παρόντος, η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της ΕΕ απαιτεί ομοφωνία όλων των κρατών μελών. Αυτός ο κανόνας συχνά καθυστερούσε την ΕΕ και «καθυστέρησε, αποδυνάμωσε ή κρατούσε ομήρους… ακόμη και απλές δηλώσεις σχετικά με τις αξίες της ΕΕ», δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λέιεν στις 16 Σεπτεμβρίου, σε ομιλία προς όλα τα κράτη μέλη.
Χρησιμοποιώντας το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς ως παράδειγμα, η φον ντερ Λέιεν είπε ότι η ΕΕ «πρέπει πάντα να εναντιώνεται προς τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων όποτε και οπουδήποτε συμβαίνουν, είτε στο Χονγκ Κονγκ είτε στους Ουιγούρους».
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λέιεν δίνει ομιλία σε σύνοδο ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, 16 Σεπτεμβρίου 2020. (Olivier Hoslet / pool μέσω Reuters)
Ζήτησε επίσης αλλαγή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
«Όταν τα κράτη μέλη λένε ότι η Ευρώπη είναι πολύ αργή, τους λέω, να είστε θαρραλέοι και τελικά να προχωρήσετε σε ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία — τουλάχιστον για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εφαρμογή κυρώσεων».
Σύμφωνα με τον προτεινόμενο κανόνα «ειδικής πλειοψηφίας», οι προτάσεις εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ μπορούν να εγκριθούν εάν το 55% των κρατών μελών ψηφίσουν υπέρ και υποστηρίζονται από κράτη μέλη που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 65% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ.
Αυτό θα εμπόδιζε έναν μικρό αριθμό κρατών μελών να εμποδίσουν την εξωτερική πολιτική της ΕΕ.
Οικονομική υποστήριξη
Ο Ράαμπ είπε ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου συνεργάζεται με τους εταίρους της στη Λευκορωσία για «υποστήριξη και ενίσχυση της κοινωνίας των πολιτών και των γενναίων μέσων μαζικής ενημέρωσης που αγωνίζονται να φωτίσουν την καταστολή που βλέπουμε να επιβάλλουν οι αρχές της Λευκορωσίας στους πολίτες της».
Η αστυνομία ΜΑΤ συλλαμβάνει διαδηλωτή κατά τη διάρκεια διαδήλωσης της αντιπολίτευσης ενάντια στην προεδρική ορκωμοσία στο Μινσκ της Λευκορωσίας, 23 Σεπτεμβρίου 2020. (TUT.by/AP Photo)
Διπλασίασε την οικονομική υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου σε ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανεξάρτητους οργανισμούς μέσων ενημέρωσης, και άλλες κοινότητες στην Λευκορωσία.
Θα δωθούν ακόμα 1,5 εκατομμύριο λίρες Αγγλίας τα επόμενα δύο χρόνια, είπε ο Ράαμπ, 800.000 λίρες εκ των οποίων θα πάνε σε δημοσιογράφους στην Λευκορωσία ώστε να βοηθηθούν στην εκπαίδευση, να στηρίξουν όσους κρατούνται από τις αρχές, και να αντικατασταθεί εξοπλισμός που έχει καταστραφεί ή κλαπεί.
Ο Αλεξάντερ Τζανγκ και το Associated Press συνέβαλαν στο άρθρο.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Animation της Σύρου είναι το μεγαλύτερο Φεστιβάλ Animation της χώρας και ένα τα 20 μεγαλύτερα στον κόσμο και ξεκίνησε για πρώτη φορά το 2008 στην Ερμούπολη της Σύρου.
Θα πραγματοποιηθεί για 13η συνεχή χρονιά, παρουσιάζοντας πλούσιες θεματικές και διεθνείς συνεργασίες, από τις 23 έως και τις 27 Σεπτεμβρίου 2020, στο νησί της Σύρου, σε συνδιοργάνωση με τον Δήμο Σύρου.
Ανταποκρινόμενο στις ιδιάζουσες συνθήκες που επικρατούν λόγω της πανδημίας του Covid-19, το Animasyros 13 υιοθετεί μία νέα μορφή, αυτή του “Phygital”. Το πλούσιο πρόγραμμα του Φεστιβάλ θα προβληθεί σε φυσικούς χώρους στο νησί της Σύρου, ενώ το σημαντικότερο μέρος αυτού θα προβληθεί και σε live streaming, μέσω πλατφόρμας, δίνοντας την αίσθηση στον θεατή, από οποιοδήποτε σημείο της γης, ότι παρακολουθεί το Animasyros 13 την ώρα που αυτό συμβαίνει φυσικά.
Όλες οι προβολές του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν μόνο σε εξωτερικούς χώρους, με την Ερμούπολη να αποτελεί το κύριο σημείο αναφοράς, ενώ κάθε μέρα θα προστίθεται και ακόμα ένας οικισμός του νησιού στον χάρτη του Animasyros.
Φέτος οι λάτρεις του animation από οποιοδήποτε σημείο της γης, θα έχουν την μοναδική ευκαιρία να παρακολουθήσουν σε live streaming μέρος του προγράμματος του Φεστιβάλ καθώς και την Αγορά και να πάρουν μία γεύση από τη σημαντικότερη διοργάνωση Animation της χώρας!
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
• 500 γρ. αλεύρι γ.ο.χ., + έξτρα για το άνοιγμα του φύλλου
• 150 γρ. ελαιόλαδο
• 200 γρ. κρασί λευκό
• 2-3 κ.σ. ζάχαρη κρυσταλλική
• 1 πρέζα αλάτι
• ζάχαρη άχνη, για το σερβίρισμα
Για τη γέμιση
• 300 γρ. γλυκό του κουταλιού σταφύλι, ψιλοκομμένο και στραγγισμένο
• 70 γρ. καρύδια, ψιλοκομμένα
• ξύσμα πορτοκαλιού, από 1 πορτοκάλι, τριμμένο
• 4 μπισκότα τύπου digestive, τριμμένα
Μέθοδος Εκτέλεσης
Για τη ζύμη
• Ανακατεύουμε όλα τα υλικά σε ένα μπολ με ένα κουτάλι και έπειτα με τα χέρια, μέχρι να πάρουμε μια ωραία και ελαστική ζύμη.
• Δημιουργούμε μια μπάλα, την τυλίγουμε σε μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο για περίπου μισή ώρα.
Για τη γέμιση
• Ανακατεύουμε όλα τα υλικά, εκτός από τα μπισκότα, σε ένα μπολ.
• Προσθέτουμε λίγα λίγα τα μπισκότα ανακατεύοντας, μέχρι να πάρουμε ένα μείγμα που να στέκεται στο κουτάλι.
Για τη συναρμολόγηση-ψήσιμο
• Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180°C, στον αέρα.
• Με έναν πλάστη και λίγο αλεύρι ανοίγουμε φύλλο πάχους 2-3 χλ. και με ένα μαχαίρι κόβουμε κομμάτια 10×10 εκ.
• Στο κέντρο του καθενός βάζουμε 1 κ.γ. από τη γέμιση.
• Διπλώνουμε στη μέση δημιουργώντας ένα τρίγωνο και ενώνουμε τις δύο άκρες.
• Δεν παραγεμίζουμε τα μπισκότα, γιατί η γέμιση φουσκώνει κατά το ψήσιμο, ενώ το ζυμάρι συρρικνώνεται.
• Μεταφέρουμε τα μπισκότα σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα.
• Τα ψήνουμε για 20- 25 λεπτά ή μέχρι να πάρουν χρυσαφί χρώμα.
• Όταν κρυώσουν, τα πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη και σερβίρουμε.
«Ο Μότσαρτ σε κάνει να πιστεύεις στον Θεό γιατί δεν μπορεί απλά κατά τύχη να υπάρξει ένα τέτοιο φαινόμενο σε αυτόν τον κόσμο που να αφήσει έναν τόσο απεριόριστο αριθμό απαράμιλλων αριστουργημάτων». – Γκέοργκ Σόλτι
Θυμάμαι σαν χθες όταν άκουσα ένα κομμάτι του για πρώτη φορά. Ήταν τόσο όμορφο, τόσο ανατριχιαστικό που με συγκίνησε μέχρι την ψυχή.
Ήταν το καλοκαίρι πριν από την τρίτη τάξη δημοτικού, σε επίσκεψη σε συγγενείς στο Μόργκανταουν της Δυτικής Βιρτζίνια, που η θεία μου Βερόνικα κάθισε να παίξει πιάνο. Δεν ήξερα καν ότι μπορούσε να παίξει!
Ο ήχος που βγήκε εξέπληξε τα αυτιά μου! Μεγάλωσα ακούγοντας μουσική, αλλά τίποτα δεν μπορούσε να συγκριθεί με αυτό. Καθώς τα δάχτυλα της θείας μου γλιστρούσαν τόσο γρήγορα σε όλη την έκταση των πλήκτρων, οι ήχοι του Μότσαρτ και του Τσαϊκόφσκι γέμισαν την ατμόσφαιρα με μια φωτεινότητα και ομορφιά και που είναι δύσκολο να περιγραφεί με λόγια.
Με συνεπήρε από την πρώτη στιγμή που το άκουσα.
Όταν επέστρεψα στο σπίτι, είπα στη μαμά μου ότι θέλω να μάθω να παίζω πιάνο. Ήταν κάτι που αισθάνθηκα ότι θέλω να κάνω, αν και τότε δεν είχαμε πιάνο στο σπίτι.
Φυσικά, δεν ήθελα να παίξω κανένα άλλο είδος μουσικής — παρά μόνο κλασική μουσική. Αυτό ήταν κάτι που ενθουσίασε την δασκάλα μου, την κυρία Ράινχαρτ, καθώς όλοι οι άλλοι μαθητές της ήθελαν να παίξουν ποπ μουσική. Αλλά με την ποπ και την ροκ μουσική που είχα συνηθίσει δεν θα μπορούσα να παράγω την ίδια αίσθηση θαύματος και μεγαλοπρέπειας, όπως με την κλασική μουσική.
Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου στον κόσμο της κλασικής μουσικής.
Αγγίζει την ψυχή
Τι είναι αυτό που κάνει την κλασική μουσική να μας συγκινεί τόσο πολύ, να μας αγγίζει με τρόπο που καμία άλλη μουσική δεν μπορεί;
Η Κλέμενσι Μπάρτον-Χιλ, συγγραφέας του «Year of Wonder: “Classical Music to Enjoy Day by Day», λέει: «Πιστεύω ότι τα μεγαλύτερα μουσικά έργα είναι μηχανές καλοσύνης: Μας επιτρέπουν να ταξιδεύουμε χωρίς να μετακινούμαστε, σε άλλες ζωές, ηλικίες, ψυχές». Λέει ότι η κλασική μουσική έχει ωφελήσει την ζωή της με πολλούς τρόπους.
Ο Βαρντινιστάρ λέει στην ιστοσελίδα My Story: «Η κλασική μουσική αγγίζει την καρδιά και την ψυχή ενός ανθρώπου, τον κάνει καλύτερο, του δίνει ιδέες και γαλήνη. Γιατί στις καθολικές εκκλησίες αρέσει τόσο πολύ η κλασική μουσική; Επειδή βοηθά στην σύνδεση με τον Θεό. Δεν είναι τυχαίο ότι οι άνθρωποι λένε ότι η κλασική μουσική είναι θεϊκή».
Ο συγγραφέας συμφωνεί με αυτό που οι αρχαίοι έλεγαν, ότι «η μουσική μπορεί να θεραπεύσει την ψυχή και το μυαλό, επειδή το σώμα αντιδρά στις δονήσεις και τον ρυθμό της».
Οι απόψεις των αρχαίων περί μουσικής
Οι αρχαίοι πολιτισμοί γνώριζαν καλά τις θεραπευτικές ικανότητες της μουσικής.
«Οι πρόγονοί μας πίστευαν ότι η μουσική έχει την δύναμη να εναρμονίσει την ψυχή ενός ατόμου με τρόπους που η ιατρική δεν μπορεί. Στην αρχαία Κίνα, ένας από τους πρώτους σκοπούς της μουσικής ήταν η θεραπεία. Η κινεζική λέξη, δηλαδή ιδεόγραμμα, για την ιατρική, προέρχεται από το ιδεόγραμμα της μουσικής.
Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό το ιδεόγραμμα σχετίζεται επίσης με την λέξη ευτυχία. Ο Δημήτριος Δερμεντζιόγλου, στον ιστότοπο Uplifters, εξηγεί πώς τα δύο συσχετίζονται.
«Χαρακτηριστικό των φαρμάκων είναι η πίκρα, ωστόσο ένας ασθενής είναι σε θέση να ανακτήσει την υγεία και την ευτυχία του μόνον αφότου υποφέρει από την πικρή γεύση του».
Σημειώνει ότι ο Μέγας Κίτρινος Αυτοκράτορας, γνωστός ως πρόγονος του κινεζικού έθνους, ανέπτυξε μια βαθιά κατανόηση της δύναμης της μουσικής αφότου εμπνεύστηκε — από μια νεράιδα σε ένα όνειρο — η οποία τον παρότρυνε να χρησιμοποιήσει τύμπανα για να νικήσει τους εχθρούς του στην μάχη.
Ο Γκάο λέει ότι ήταν κατά την διάρκεια της διοίκησης του Κίτρινου Αυτοκράτορα όπου «οι άνθρωποι ανακάλυψαν την σχέση μεταξύ της πεντατονικής κλίμακας μουσικής, των πέντε στοιχείων και των πέντε εσωτερικών [οργάνων] και των πέντε αισθητήριων οργάνων του ανθρώπινου σώματος».
Σημειώνει ότι η μουσική χρησιμοποιήθηκε επίσης για να επηρεάσει την συμπεριφορά ενός ατόμου.
«Κατά την εποχή του Κομφούκιου, οι λόγιοι χρησιμοποίησαν τις χαλαρωτικές ιδιότητες της μουσικής για να βελτιώσουν και να ενισχύσουν τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά των ανθρώπων».
Η μουσική θεωρήθηκε επίσης θεϊκά εμπνευσμένη και στην αρχαία Ελλάδα. Η λέξη «μουσική» προέρχεται από τις Μούσες, τις προστάτιδες θεές των δημιουργικών δραστηριοτήτων. Η μουσική και η θεραπεία ήταν στενά συνδεδεμένες επίσης. Στην αρχαία Ελλάδα ο θεός Απόλλωνας επέβλεπε τόσο την μουσική όσο και την ιατρική.
Το Hektoen International, περιοδικό ανθρωπιστικών επιστημών που ανήκει στο Ινστιτούτο Ιατρικής του Hektoen στο Σικάγο, λέει ότι «στην Οδύσσεια αναφέρεται ότι η αιμορραγία του τραύματος του Οδυσσέα από ένα αγριογούρουνο, σταμάτησε μόνο με μια μουσική ψαλμωδία. Επίσης σε ένα ποίημα του Πρατίνα τον 6ο αιώνα π.Χ. γίνεται αναφορά σε μια επιδημία στην Σπάρτη η οποία νικήθηκε από την μουσική του συνθέτη Θαλήτα».
Οι Έλληνες πίστευαν ότι η μουσική έπρεπε να συντονιστεί με το σώμα και την ψυχή για να είναι ωφέλιμη, και θεωρούσαν την μουσική ως τρόπο σύνδεσης της ψυχής του ανθρώπου με το σύμπαν.
Η σύγχρονη ιατρική ανακαλύπτει εκ νέου τα πολλά οφέλη της μουσικής για την υγεία, και ιδιαίτερα εκείνα της κλασικής μουσικής.
Σύγχρονη ιατρική και μουσική
Σήμερα, ορισμένα εξέχοντα ιατρικά ιδρύματα ενσωματώνουν την μουσική στα θεραπευτικά τους προγράμματα.
Για παράδειγμα, το Κέντρο Μουσικής και Ιατρικής του Johns Hopkins δημιούργησε μια χορωδία που ονομάζεται ParkiSonics, όπου οι συμμετέχοντες που έχουν την νόσο του Πάρκινσον εμφανίζουν βελτίωση τόσο στην κίνηση όσο και στην φωνητική έκφραση, τα οποία συχνά επηρεάζονται από το Πάρκινσον.
«Είναι τόσο συναρπαστικό να πιστεύουμε ότι η μουσική, αυτή η φυσική, πανταχού παρούσα ανθρώπινη δραστηριότητα έχει αποδεδειγμένα θεραπευτικά οφέλη», λέει η Σάρα Χούβερ συνδιευθύντρια του κέντρου, στον ιστότοπο του κέντρου.
Το Weill Cornell Medicine, μεταπτυχιακό κολέγιο του Πανεπιστημίου Κορνέλλ, έχει αναπτύξει ένα πρόγραμμα μουσικής και ιατρικής και μάλιστα δημιούργησε την δική του ορχήστρα, η οποία σε συνεργασία με την σχολή Τζουλιάρντ πραγματοποιεί μικρής κλίμακας συναυλίες για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους, το προσωπικό του νοσοκομείου και την τοπική κοινότητα στην Νέα Υόρκη. Σκοπεύουν επίσης στο μέλλον να προσφέρουν ένα εξάμηνο μάθημα σε φοιτητές ιατρικής για την μουσική και την ιατρική.
Ο δρ. Κλόντιους Κόνραντ, ιατρός, του Ιατρικού Αντικαρκινικού Κέντρου Άντερσον, είναι πιανίστας και χειρουργός που πιστεύει στην θεραπευτική δύναμη της μουσικής. Αναφαίρει στον ιστότοπο του κέντρου: «Στον Μεσαίωνα, κάποιες δημοφιλείς συνταγογραφίες αφορούσαν συγκεκριμένους μουσικούς συνδυασμούς, όπως την εναλλαγή παιξίματος φλάουτου και άρπας για την ανακούφιση της ουρικής αρθρίτιδας».
Κατά την διάρκεια της πρακτικής του άσκησης σε μονάδες εντατικής θεραπείας, ο Κόνραντ διεξήγαγε μια έρευνα στους ασθενείς του και βρήκε μια νέα διέξοδο από το άγχος μέσω μουσικής χαλάρωσης. Ανακάλυψε ότι ορισμένοι ασθενείς εντατικής θεραπείας θα μπορούσαν να γλιτώσουν από τα ηρεμιστικά φάρμακα όταν άκουγαν κλασική μουσική.
Οι φαρμακευτικές επιδράσεις της κλασικής μουσικής έχουν μελετηθεί από ερευνητές για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θεραπευτικό τους δυναμικό.
Μειωμένη αρτηριακή πίεση και καρδιακός ρυθμός
Υπάρχουν αρκετές έρευνες που δείχνουν ότι η κλασική μουσική μπορεί να μειώσει τόσο την αρτηριακή πίεση όσο και τον καρδιακό ρυθμό.
Μια έρευνα στο British Journal of Health Psychology συνέκρινε τα αποτελέσματα της κλασικής, ποπ και τζαζ μουσικής. Έδειξε ότι «οι συμμετέχοντες που άκουγαν κλασική μουσική είχαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα συστολικής αρτηριακής πίεσης μετά την εργασία, σε σχέση με τους συμμετέχοντες που δεν άκουσαν μουσική. Άλλα μουσικά στιλ δεν παρήγαγαν κάποια σημαντικά καλύτερη ανάκαμψη σε σχέση με αυτούς που δεν άκουγαν μουσική».
Έρευνα του 2015 από τον καθηγητή Πίτερ Σλειτ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης διαπίστωσε ότι η ακρόαση αργών κομματιών του Βέρντι, της 9ης συμφωνίας του Μπετόβεν, καθώς και του Πουτσίνι, μείωσε σημαντικά την αρτηριακή πίεση, επιβεβαιώνοντας άλλες έρευνες.
Σε μια άλλη έρευνα, οι Χανς Γιοακίμ Τράπε και Γκαμπριέλε Βόιτ απέδειξαν ότι η μουσική του Μότσαρτ και του Στράους μείωσε σημαντικά όχι μόνο τον καρδιακό ρυθμό των ατόμων, αλλά και την αρτηριακή τους πίεση κατά σχεδόν πέντε συστολικά σημεία, αποτέλεσμα καλύτερο από κάποια φάρμακα. Συγκριτικά, η μουσική των ABBA δεν επέφερε καμία βελτίωση. Η Συμφωνία του Μότσαρτ No. 40 σε Σολ ελάσσονα, παρουσίασε το ισχυρότερο αποτέλεσμα.
Μια μελέτη των Ιτάο, Κομαζάγουα και Κομπαγιάσι στο Scientific Research Publishing αποκάλυψε ότι η κλασική μουσική βελτίωσε την μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού, υποδηλώνοντας μείωση της δραστηριότητας του αυτόνομου νευρικού συστήματος και, συνεπώς, χαμηλότερα επίπεδα άγχους. Η κλασική μουσική αύξησε επίσης την κυκλοφορία του αίματος, καθώς και την θερμοκρασία της επιφάνειας του σώματος, και τα δύο σημάδια κατάστασης χαλάρωσης.
Βελτιωμένη διάθεση, μνήμη και άλλα
Τι άλλο μπορεί να κάνει η κλασική μουσική για την υγεία σας;
Έρευνες δείχνουν ότι η κλασική μουσική μπορεί να βοηθήσει όχι μόνο στην ανακούφιση από το άγχος, αλλά η ακρόαση 50 λεπτών την ημέρα έχει αποδειχθεί ακόμη πιο αποτελεσματική από την ψυχοθεραπεία στη θεραπεία της κατάθλιψης χαμηλού έως μεσαίου βαθμού, σύμφωνα με μια μικρή έρευνα που δημοσιεύθηκε στο The Arts in Psychotherapy.
Η κλασική μουσική έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την εγρήγορση και την συγκέντρωση, οδηγώντας σε μεγαλύτερη παραγωγικότητα. Η μνήμη ενισχύεται επίσης όταν ακούτε κλασική μουσική, με μερικές έρευνες να δείχνουν ακόμη και οφέλη στην βελτίωση της άνοιας.
Επιπλέον, έχει αποδειχθεί βελτίωση στην ΔΕΠΥ (Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας), ιδιαίτερα με κομμάτια όπως το «Water Music» του Χαίντελ ή τα «Brandenburg Concertos» του Μπαχ. Η κλασική μουσική βοηθά τον εγκέφαλο να μπει σε στάδιο «άλφα», βελτιώνοντας έτσι την συγκέντρωση και την ικανότητα μάθησης. Έχει βρεθεί ακόμη ότι ρυθμίζει τα γονίδια που είναι υπεύθυνα για την λειτουργία του εγκεφάλου, σύμφωνα με μια έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η κλασική μουσική βελτιώνει επίσης την ποιότητα του ύπνου, βοηθά στην αυτο-αποκάλυψη του ασθενούς (κάτι χρήσιμο σε συζητήσεις για τραυματικά συμβάντα), βοηθά ακόμη και στην μείωση του πόνου.
«Το μεγαλύτερο όφελος από την μουσική για την υγεία και ως εκ τούτου για τον ασθενή εντατικής θεραπείας παρατηρείται στην κλασική και στη μουσική διαλογισμού, ενώ τα heavy metal ή techno είναι αναποτελεσματικά ή ακόμη και επικίνδυνα. Αυτό το είδος μουσικής είναι αποτελεσματικό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποτελεσματική παρέμβαση σε ασθενείς με καρδιαγγειακές διαταραχές, πόνο και φάρμακα εντατικής θεραπείας», αναφέρει η έρευνα.
Όμως δεν είναι θεραπευτικά όλα τα είδη μουσικής. Οι αρνητικές επιπτώσεις ορισμένων τύπων μουσικής έχουν καταδειχθεί σε διάφορες έρευνες.
Μια από τις πιο συναρπαστικές έρευνες έγινε από έναν μαθητή γυμνασίου της Βιρτζίνια, τον Ντέιβιντ Μερέλ, το 1997. Το βραβευμένο επιστημονικό του πείραμα έγινε γνωστό από την Virginian-Pilot, την μεγαλύτερη καθημερινή εφημερίδα της πολιτείας.
«Στον ανερχόμενο νεαρό αποδόθηκαν κορυφαίες διακρίσεις σε τοπικούς και εθνικούς επιστημονικούς διαγωνισμούς και κέρδισε διακρίσεις από το Ναυτικό και την CIA», ανέφερε η Pilot.
Ο Μερέλ μελέτησε τα αποτελέσματα της μουσικής στα ποντίκια καθώς κινούνταν σε έναν λαβύρινθο. Αφού κατέληξε σε έναν μέσο όρο των 10 λεπτών για την διάσχιση και λύση του λαβύρινθου στην πρώτη προσπάθεια, βρήκε ότι η ομάδα των ποντικών, τα οποία δεν άκουσαν μουσική, κατάφεραν να μειώσουν κατά 5 λεπτά τον χρόνο τους. Αυτό το επίτευγμα υπερνικήθηκε από ποντίκια που άκουσαν κλασική μουσική τα οποία κατάφεραν να μειώσουν τον χρόνο τους κατά οκτώμισι λεπτά.
Εν το μεταξύ, τα ποντίκια που είχαν εκτεθεί σε μουσική σκληρού ροκ χρειάστηκαν 20 λεπτά περισσότερο για να βρουν την έξοδο του λαβύρινθου.
«Έπρεπε σταματήσω την έρευνά μου γιατί όλα τα ποντίκια που άκουσαν σκληρό ροκ σκότωσαν το ένα το άλλο», ο Μερέλ είπε τότε. «Κανένα από τα ποντίκια που άκουσαν κλασική μουσική δεν έκανε κάτι τέτοιο».
Ο Μερέλ δεν είναι ο μόνος ερευνητής που παρατήρησε ότι η κλασική μουσική βελτίωσε τους χρόνους λαβυρίνθου στα ποντίκια. Στην πραγματικότητα, σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Neurological Research το 2005, το αποτέλεσμα περιγράφηκε ως η «γενικευμένη επίδραση Μότσαρτ».
«Η ομάδα Μότσαρτ παρουσίασε σημαντικές βελτιώσεις σε σύγκριση με τα ποντίκια ελέγχου», σημείωσαν οι ερευνητές.
Ωστόσο, δεν φαίνεται ότι άλλοι έχουν επαναλάβει την σύγκριση του Μερέλ με το σκληρό ροκ.
Αφήστε την κλασική μουσική να φωτίσει την ζωή σας
Με τόσα πολλά οφέλη στο μυαλό, το σώμα και την ψυχή, είναι ατυχές το γεγονός ότι δεν ακούμε περισσότερη κλασική μουσική. Ο γιος μου είπε ότι μια δασκάλα είπε στα παιδιά ότι η κλασική μουσική είναι «απλά βαρετή».
Τι κρίμα. Υποθέτω ότι δεν είχε ποτέ αρκετά μεγάλη σχέση με αυτήν ώστε να την εκτιμήσει.
Λοιπόν, πώς μπορούμε να αυξήσουμε την εκτίμησή μας για την κλασική μουσική;
Αρχικά, επισκεφτείτε την τοπική σας συμφωνική, είτε αυτοπροσώπως είτε διαδικτυακά. Πηγαίνω τον γιο μου στο Richmond Symphony από τότε που ήταν 5 ετών, και του άρεσε ιδιαίτερα μια σειρά που ονομάζεται LolliPops, η οποία εισάγει τα παιδιά στην κλασική μουσική με τρόπο διασκεδαστικό και αστείο.
Υπάρχει μια ποικιλία βιβλίων και ταινιών για την κλασική μουσική και τους συνθέτες. Το Beethoven Lives Upstairs, το οποίο προσάρμοσε το LolliPops από μια ταινία του 1992 της HBO, είναι ένα από τα αγαπημένα του γιου μου.
Υπάρχουν επίσης πολλά μαθήματα. Το Coursera διδάσκει τα θαύματα της κλασικής μουσικής, ενώ το Udemy προσφέρει μαθήματα κατάρτισης στην ακρόαση και περιπέτειες στην κλασική μουσική. Και για να εξερευνήσετε μερικά από τα καλύτερα έργα της κλασικής μουσικής, το Classic FM έχει συντάξει μια λίστα με κομμάτια που «100% θα αλλάξουν την ζωή σας».
Και μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε τις τοπικές σας βιβλιοθήκες και μουσεία για ομιλίες και κονσέρτα.
Τι να κάνετε αν θέλετε πραγματικά να γνωρίσετε ένα κομμάτι μουσικής; Ο Τσαντ Χέιγκι, στην ιστοσελίδα Our Pastimes, προτείνει να ερευνήσετε την ιστορία του έργου, να μάθετε λίγα πράγματα για την ζωή του συνθέτη και, στη συνέχεια, να βρείτε ένα ήσυχο μέρος για να ακούσετε το κομμάτι — ξανά και ξανά. Στην συνέχεια, θα διαπιστώσετε ότι η αρτηριακή σας πίεση θα μειωθεί και η διάθεσή σας θα βελτιωθεί, ενώ εμπλουτίζονται και οι γνώσεις σας.
Για να βοηθήσετε τα παιδιά να αναπτύξουν εκτίμηση για την κλασική μουσική, ανατρέξτε στο βιβλίο της Σαρλέν Χάμπερμαϊερ «Good Music Brighter Children» και στον ιστότοπό της Good Parenting, Brighter Children. Προσφέρει ένα μάθημα μουσικής μαζί με έναν οδηγό που απευθύνεται σε μαθητές, από το δημοτικό μέχρι το πανεπιστήμιο.
Η Χάμπερμαϊερ αναγνωρίζει την δύναμη της κλασικής μουσικής στην βοήθεια προς τα παιδιά να μελετήσουν και να μάθουν, σημειώνοντας ότι «η Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση (APA) βρήκε σε 20 διαφορετικές έρευνες ότι τα παιδιά του δημοτικού σχολείου ακούνε, συγκεντρώνονται και μαθαίνουν καλύτερα όταν ακούνε ορισμένα κομμάτια κλασικής μουσικής».
Φαίνεται να υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στην κλασική μουσική.
Η θεία μου Βερόνικα το γνώριζε αυτό. Δυστυχώς, απεβίωσε πέρυσι. Δεν σκέφτηκα ποτέ να της πω ότι αυτή ήταν ο λόγος που έμαθα να παίζω κλασικό πιάνο. Όταν το ανέφερα στο βιβλίο μνήμης της, ο σύζυγος και τα παιδιά της είπαν ότι θα ήταν πολύ χαρούμενη αν μάθαινε ότι μου μετέδωσε την ίδια αγάπη για την κλασική μουσική που είχε και αυτή.
Αν και φαίνεται απλό, η κλασική μουσική μπορεί να προσφέρει τόσο πολλά στην ζωή μας. Ακόμα και οι συνθέτες αναγνώρισαν ότι υπήρχε κάτι περισσότερο στην μουσική τους από αυτό που φαίνεται στην επιφάνεια. Όπως είπε ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, «Παίζω τις νότες όπως είναι γραμμένες, αλλά ο Θεός είναι αυτός που κάνει την μουσική».
Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν είχε την ίδια γνώμη. Είπε: «Η μουσική είναι η γλώσσα του Θεού».
Γιατί λοιπόν να μην βιώσουμε αυτήν την πηγή χαράς που στάλθηκε από τους ουρανούς; Μπορεί να αλλάξει την ζωή μας με τρόπους που δε φανταστήκαμε ποτέ!
Η Tatiana Denning, D.O., είναι ιατρός οικογενειακής ιατρικής που επικεντρώνεται στην ευεξία και στην πρόληψη. Πιστεύει στην ενδυνάμωση των ασθενών της με τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες για την αυτοδιατήρηση και αυτοβελτίωση της υγείας τους.
