Ο Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και διεθνώς θεωρούμενος ως ένας από τους μεγαλύτερους χριστιανούς θεολόγους της εποχής του, απεβίωσε πέρυσι τον Φεβρουάριο του 2023 σε ηλικία 92 ετών. Σε συλλυπητήρια επιστολή προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο γενικός γραμματέας του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (ΠΣΕ/WCC) Αιδεσιμότατος Καθηγητής Δρ Τζέρι Πιλέϊ εξέφρασε βαθιά θλίψη. «Η θεολογία του της συνένωσης και η έρευνά του για τη συνοδικότητα (οικουμενικές σύνοδοι) θα συνεχίσουν να καθοδηγούν το έργο της Επιτροπής “Πίστη και Τάξη” και του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών γενικότερα, καθώς προετοιμαζόμαστε για τον εορτασμό της πρώτης οικουμενικής συνόδου της Νίκαιας το 2025», έγραψε ο Πιλέϊ. «Ο Μητροπολίτης Ζηζιούλας παραμένει στην προσευχητική μνήμη πολλών χριστιανών σε όλον τον κόσμο ως ένας από τους μεγαλύτερους θεολόγους του 20ού αιώνα.»
Η Αιδεσιμοτάτη Δρ Σούζαν Ντέρμπερ, συντονίστρια της Επιτροπής Πίστης και Τάξης του ΠΣΕ (WCC), δήλωσε ότι για πολλούς ανθρώπους μεταξύ των προτεσταντικών εκκλησιών, ο Μητροπολίτης Γέρων Ζηζιούλας ήταν κάποιος που αποκάλυψε το θαύμα της Ορθόδοξης θεολογίας με τρόπους που ήταν βαθιά συναρπαστικοί και ελκυστικοί. «Το σημαντικό βιβλίο του “Being as Communion” μας έδωσε έναν βαθιά θεολογικό τρόπο να αντισταθούμε στον ατομικισμό που μπορεί μερικές φορές να διαστρεβλώσει τον δυτικό πολιτισμό, καθώς και ένα ανανεωμένο όραμα της εκκλησίας», δήλωσε η Ντέρμπερ. «Τα γραπτά του, η παρουσία του και η φωνή του επηρέασαν βαθύτατα το έργο της Πίστης και Τάξης στο ΠΣΕ και το έργο του συνεχίζει να είναι διακεκριμένο και να συζητείται μεταξύ όλων των εκκλησιών. Για εμένα προσωπικά, τα γραπτά του άνοιξαν τρόπους κατανόησης του θείου που έμαθα να εκτιμώ και να αγαπώ».
Η Αιδεσιμοτάτη Δρ Κουζίπα Ναλουάμπα, διευθύντρια προγράμματος του ΠΣΕ για την “Ενότητα, την Ιεραποστολή και την Οικουμενική Εκπαίδευση”, αναφέρθηκε στη βαθιά συμβολή του στο οικουμενικό κίνημα. «Ο Μητροπολίτης Γέρων Ζηζιούλας ήταν ένας οξυδερκής θεολόγος και ένας παραγωγικός συγγραφέας που άφησε κληρονομιά τους προβληματισμούς του για τους μεταγενέστερους στο Οικουμενικό Κίνημα», δήλωσε η Ναλουάμπα. «Οι στοχασμοί του σχετικά με την ενότητα της εκκλησίας και τον ρόλο του επισκόπου στην Ορθοδοξία προχώρησαν μακρύτερα το περιεχόμενο του Εγγράφου “Βάπτισμα, Ευχαριστία και Διακονία“, αποχρωματίζοντάς το ώστε να φέρει την Ορθόδοξη θέση σε διάλογο με το Οικουμενικό Κίνημα και εξ αυτού αμοιβαίο εμπλουτισμό».
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Μέγας Δομινικανός θεολόγος Ιβ Κονγκάρ τον είχε ήδη αποκαλέσει «έναν από τους πιο πρωτότυπους και βαθυστόχαστους θεολόγους της εποχής μας». Ακριβώς λόγω του ανεξάντλητου πλούτου των πηγών της πίστης από τις οποίες άντλησε τη θεολογία του, ο Ζηζιούλας έγινε επίσης μια βασική μορφή του θεολογικού διαλόγου που ξεκίνησε μετά τη Β’ Βατικανή Σύνοδο για την άρση των δογματικών εμποδίων στην αποκατάσταση της πλήρους κοινωνίας μεταξύ Καθολικών και Ορθοδόξων.
Στη νεκρολογία που έγραψε ο θεολόγος δρ. Διονύσιος Σκλήρης για την ιστοσελίδα In.gr διαβάζουμε: «Ο Ιωάννης Ζηζιούλας ήταν ένας από τους κορυφαίους υποστηρικτές του υπαρξιακού λόγου στη θεολογία και με μεγάλη επιρροή χριστιανός θεολόγος της εποχής του, με περισσότερες από 200 διδακτορικές και διπλωματικές διατριβές που δημοσιεύτηκαν για το έργο του. Από αυτή την άποψη, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες στοχαστές στη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα, αν και στην Ελλάδα το μεγαλύτερο μέρος του έργου του παραμένει αδημοσίευτο. Η μεγάλη επιρροή του οφείλεται στο γεγονός ότι η σκέψη του πηγαίνει με σαφήνεια στο ουσιώδες, καθώς εκφράζει με απλό αλλά βαθύ τρόπο το νόημα των δομικών στοιχείων, της ανθρώπινης κατάστασης, όπως η ελευθερία και η αγάπη.»
Η ζωή του Μητροπολίτη Ιωάννη Ζηζιούλα
Ο Ιωάννης Ζηζιούλας γεννήθηκε στην Ελλάδα, στο χωριό Καταφύγιο στα βορειοδυτικά της περιφερειακής ενότητας Κοζάνης το 1931 και σπούδασε στις Θεολογικές Σχολές Θεσσαλονίκης και Αθηνών. Στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ σπούδασε μαζί με τον υπαρξιστή στοχαστή Πολ Τίλιχ και τον Ρώσο Πατέρα Γεώργιο Φλορόβσκι, καθώς και με τον κλασσικό φιλόλογο Βέρνερ Γκάϊγκερ. Εργάστηκε ως υπότροφος στο Ίδρυμα Βυζαντινών Σπουδών του Χάρβαρντ, Dumbarton Oaks. Στο Θεολογικό Πανεπιστήμιο Αθηνών υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή με τίτλο “Η ενότητα της Εκκλησίας στη Θεία Ευχαριστία και στον Επίσκοπο κατά τους τρεις πρώτους αιώνες” (1966), η οποία θεωρείται ορόσημο, καθώς επανέφερε την κεντρική σημασία της τέλεσης της Θείας Λειτουργίας για την καθιέρωση της Εκκλησίας, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την υπερβολικά ιδρυματική αντίληψη του εκκλησιαστικού θεσμού.
Από το 1967 εργάστηκε ως Γραμματέας της Επιτροπής “Πίστη και Τάξη” του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, συμμετέχοντας ενεργά στο διάλογο των διαφόρων ομολογιακών Εκκλησιών. Από το 1970 δίδαξε δογματική θεολογία στα πανεπιστήμια του Εδιμβούργου και της Γλασκώβης, από το 1984 στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και από το 1989 στο King’s College του Λονδίνου. Το 1986 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Περγάμου και ήταν εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στον διαχριστιανικό διάλογο, ενώ από το 1993 ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2002 διετέλεσε Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, όντας ο πρώτος Κληρικός Πρόεδρος. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Επιτροπής Διαλόγου μεταξύ της Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, καθώς και Διευθυντής του Γραφείου Αντιπροσωπείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αθήνα. Εκπροσώπησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε πολλές διεθνείς συνελεύσεις.
Ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας λέει ότι η περιβαλλοντική κρίση είναι ένα «πνευματικό πρόβλημα”, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου τον Ιούνιο του 2015 σχετικά με την εγκύκλιο του Πάπα Φραγκίσκου για την κλιματική αλλαγή.
Το έργο του Μητροπολίτη Ζηζιούλα
Τα θεμελιώδη έργα του είναι τρία: (α) Η ύπαρξη ως κοινωνία (1985), όπου ασχολείται με το ερώτημα τι σημαίνει να υπάρχεις επειδή αγαπάς (αυτή είναι η θεολογική έννοια της «κοινωνίας» ) υποστηρίζοντας ότι η ίδια η ύπαρξη βασίζεται στην αγάπη και ότι η αγάπη δεν είναι μια απλή προσθήκη στην ύπαρξη, αλλά συστατικό της, (β) Κοινωνία και ετερότητα (2006), όπου ο προβληματισμός αφορά την ευγνωμοσύνη προς κάθε άλλο ον και τελικά προς τον ίδιο τον Θεό, τον απόλυτο Άλλο και «τον δημιουργό κάθε ετερότητας» . (γ) το τρίτο έργο της ζωής του, το magnum opus του, που δυστυχώς παραμένει μέχρι στιγμής ανέκδοτο. Ένας πιθανός τίτλος θα μπορούσε να είναι «Θυμάμαι το μέλλον: Μία εσχατολογική οντολογία» και πραγματεύεται το θεολογικό ερώτημα πώς θα ήταν να θυμόμαστε όχι το παρελθόν μας, αλλά το μέλλον μας, ένα μέλλον, ωστόσο, που έχει ήδη εισέλθει στην ιστορία μέσω της ανάστασης του Χριστού. Ο πρωτότυπος και παράδοξος συνδυασμός του όρου «εσχατολογική οντολογία» από τον Ζηζιούλα σημαίνει ότι η πραγματική ύπαρξη αποκαλύπτεται στο τέλος της ύπαρξης του ανθρώπου και όχι στην αρχή της, και με αυτή την έννοια το μέλλον ερμηνεύει και εξηγεί το παρελθόν και όχι το αντίθετο.
Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Κρήτη το 2016, η οποία ανανέωσε τη συνοδική συνείδηση και δραστηριότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας μετά από πολλούς αιώνες, ήταν σε μεγάλο βαθμό έργο του. Η στροφή του ενδιαφέροντος του Οικουμενικού Πατριαρχείου προς το οικολογικό πρόβλημα ήδη από τη δεκαετία του 1980, ήταν επίσης έμπνευσή του και σήμαινε την αλλαγή των αξιών, σύμφωνα με την οποία η βλάβη του φυσικού περιβάλλοντος, των ζώων και των φυτών μπορεί να θεωρηθεί «αμαρτία» του ανθρώπου. Ο Ιωάννης της Περγάμου, ωστόσο, τόνισε κυρίως την ανάγκη υπέρβασης του οικολογικού ζητήματος όχι μέσω ενός νέου παγανισμού, αλλά βλέποντας τον άνθρωπο ως λειτουργό της φύσης που πρέπει να τη διαφυλάξει για λογαριασμό του Θεού.
Η σκέψη του Ιωάννη Ζηζιούλα για την προσωπικότητα εστιάζει στο πώς το πρόσωπο είναι μια μοναδική και ανεπανάληπτη ταυτότητα που προκύπτει από την επίσης μοναδική και ανεπανάληπτη σχέση με τους άλλους. Ο Ζηζιούλας χρησιμοποιεί το έργο των Πατέρων για να κάνει μια σημαντική διάκριση μεταξύ του προσώπου, το οποίο ορίζεται από μια κοινότητα, και του ατόμου που ορίζει τον εαυτό του απομονωμένο από τους άλλους και που βλέπει την κοινότητα ως απειλή για την ελευθερία του. Ο Ζηζιούλας υποστηρίζει ότι ο Θεός είναι η προέλευση της ελευθερίας και της κοινότητας και ότι η χριστιανική Εκκλησία είναι ο τόπος στον οποίο γεννιούνται το πρόσωπο και η ελευθερία.
Πρώτη δημοσίευση στο greeknewsagenda.gr στις 15 Φεβρουαρίου 2023. Αναδημοσιεύεται με την άδεια της συγγραφέως Ι. Λ.
Χιλιάδες άνθρωποι με μπλε και κίτρινα μπουφάν ξεπετάχτηκαν στην καρδιά της Νέας Υόρκης για την παρέλαση της 10ης Μαΐου αμέσως μετά από μια ομιχλώδη βροχή.
Πρόκειται για μια ετήσια παράδοση, στην οποία συμμετέχουν ‘νεράιδες’ που κρατούν λουλούδια λωτού, ένα άρμα που μεταφέρει ανθρώπους με αρχαία κινεζική ενδυμασία, μια δυτικού τύπου φιλαρμονική και Κινέζοι τυμπανιστές. Αυτήν τη χρονιά, παρέλασαν στους δρόμους του Μανχάταν για περίπου 1,5 ώρα, στο ρυθμό ήχων και μελωδιών που αντλούσαν έμπνευση από μια Κίνα πολύ παλιά.
Η παρέλαση της Νέας Υόρκης είναι μία από τις μεγαλύτερες του κόσμου για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Φάλουν Ντάφα, με εκτιμώμενο αριθμό συμμετεχόντων φέτος 5.000 άτομα. Σηματοδοτεί, επίσης, την επέτειο της αρχής της δημόσιας διδασκαλίας της εν λόγω πνευματικής άσκησης πριν από 32 χρόνια.
Είναι μια ημέρα που προκαλεί τόσο χαρά όσο και θλίψη.
Η άσκηση του Φάλουν Ντάφα, επίσης γνωστή ως Φάλουν Γκονγκ, προσέλκυσε περίπου 70 έως 100 εκατομμύρια ασκούμενους στην Κίνα μέσα στη δεκαετία του 1990. Με επίκεντρο τις αρχές της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας, αυτή η πνευματική άσκηση ενσωματώνει διαλογισμό και αργές ασκήσεις τσιγκόνγκ.
Αν και ασκείται ελεύθερα σε πολλά μέρη του κόσμου, το Φάλουν Γκονγκ διώκεται σκληρά στη χώρα προέλευσής του από το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ), από το 1999.
Κατά τη διάρκεια της 25ετούς βάναυσης δίωξης, ένας τεράστιος αριθμός ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ έχει θανατωθεί και υποστεί βασανιστήρια, καταναγκαστική εργασία ή/και εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων. Οι επιζώντες στην Κίνα – καθώς και οι ασκούμενοι σε περισσότερες από 100 χώρες σε όλο τον κόσμο – λένε ότι η δίωξη που υφίστανται από το ΚΚΚ, που έχει ως στόχο να κάνει τους ασκούμενους να απαρνηθούν την πίστη τους, δεν μπορεί να κάμψει τη θέλησή τους.
Η Γουάνγκ Χουιτζουάν, καθηγήτρια κινεζικής γλώσσας στη Νέα Υόρκη, η οποία συμμετείχε στην παρέλαση, μιλά για την κουνιάδα της, την καθηγήτρια μουσικής Λι Τσουνγιουάν, η οποία κρατείται πολλές εβδομάδες σε κινεζική φυλακή.
Το υποτιθέμενο παράπτωμά της ήταν ότι «τραγουδούσε στο σπίτι».
«Ακούγεται γελοίο, σωστά;» δήλωσε η κα Γουάνγκ στους Epoch Times. Όταν η αστυνομία έκανε έφοδο στο σπίτι των Λι, είπε στον σύζυγο της Λι Τσουνγιουάν: «Ξέρετε ότι τραγουδάει στο σπίτι κάθε μέρα; Την παρακολουθούμε εδώ και πολύ καιρό».
Η Γουάνγκ Χουιτζουάν, της οποίας η κουνιάδα κρατείται παράνομα στην Κίνα λόγω της πίστης της στο Φάλουν Γκονγκ, στην παρέλαση για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Φάλουν Ντάφα, ζητώντας παράλληλα τον τερματισμό των διώξεων του ΚΚΚ στην Κίνα. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Όχι ότι υπήρχε κάτι κακό με τα τραγούδια, είπε η κα Γουάνγκ. Η κα Λι, η οποία έχει μια ηχηρή φωνή, τραγουδάει στίχους τραγουδιών από κινεζικές παραδοσιακές γιορτές, όπως αυτή για το σεληνιακό νέο έτος, που «φέρνουν στους ανθρώπους ελπίδα», είπε η κα Γουάνγκ.
Το σχολείο της κας Λι την υποβίβασε σε κατώτερη θέση το 2022 σε μια προσπάθεια να την αναγκάσει να εγκαταλείψει την πίστη της.
«Είναι πραγματικά κρίμα», πρόσθεσε η κα Γουάνγκ, σχολιάζοντας ότι η ιδεολογία του ΚΚΚ είναι το αντίθετο της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας:
«Όσο περισσότερο προσπαθείς να είσαι καλός άνθρωπος, τόσο περισσότερο σε κυνηγούν.»
Παριστάμενοι στην παρέλαση για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Φάλουν Ντάφα. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Πολλοί άλλοι στην παρέλαση μοιράστηκαν ένα παρόμοιο συναίσθημα.
Η Τζούλια Μπανιασάντι, η οποία εργάζεται σε ιατρικό κέντρο, άρχισε να ασκεί το Φάλουν Γκονγκ το 1998, όταν ήταν 20 ετών. Ο σοβαρός πόνος στην πλάτη της έχει εξαφανιστεί από τότε. Ως μητέρα τριών παιδιών, περιέγραψε τις αξίες που διδάσκει η πρακτική ως «άγκυρα» που κρατά την οικογένειά της προσγειωμένη.
Τα παιδιά στις μέρες μας είναι πάντα στα τηλέφωνά τους ή παίζουν βιντεοπαιχνίδια, είπε.
«Δεν ξέρουν πώς να παίζουν έξω. Δεν ξέρουν πώς να αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους», δήλωσε στους Epoch Times.
«Όταν βλέπω τα παιδιά μου, βλέπω μεγάλη διαφορά. Τα μεγάλωσα ώστε να είναι ανεξάρτητα και να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις στη ζωή».
Η Τζούλια Μπανιασάντι και ο γιος της Κιαν στην παρέλαση για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Φάλουν Ντάφα. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Διδάσκει στα παιδιά της να «σκέφτονται πρώτα τους άλλους σε κάθε περίπτωση» και να «υπερασπίζονται το σωστό».
Χάρη σε αυτές τις αξίες που ενστάλαξε στον 9χρονο γιο της, Κιαν, εκείνος είναι σε θέση να αντιμετωπίσει καλύτερα τον εκφοβισμό στο σχολείο, είπε. Αντί να βρίζει, να ανταποδίδει τα χτυπήματα ή να παθαίνει κατάθλιψη, παραμένει ήρεμος και στο ύψος του.
«Ο νταής μπορεί να σε εκφοβίσει μόνο αν φοβάσαι», λέει.
Η κα Μπανιασάντι έχει συμμετάσχει σε διάφορες διαδηλώσεις, μεταξύ άλλων στα Ηνωμένα Έθνη στη Γενεύη, κάνοντας έκκληση για τον τερματισμό των διώξεων στην Κίνα.
Οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις στην Κίνα, είπε, θέτουν στον ελεύθερο κόσμο το δίλημμα της επιλογής.
Όταν άρχισαν οι διώξεις, πολλοί άνθρωποι είπαν: «Αυτό δεν έχει καμία σχέση με μένα, γιατί να με νοιάζει αυτό; Γιατί δεν κοιτάτε τη δική μας χώρα με όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε;».
Αλλά στην πραγματικότητα, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας βρίσκεται παντού.
Ανέφερε την παγκόσμια εκστρατεία του Πεκίνου για την παρεμπόδιση του θιάσου παραστατικών τεχνών Shen Yun Performing Arts με τη συνδυαστική χρήση διπλωματικών πιέσεων, οικονομικού εξαναγκασμού και φυσικών επιθέσεων. Το σλόγκαν του Shen Yun, που έχει έδρα στη Νέα Υόρκη, είναι «Η Κίνα πριν από τον κομμουνισμό» και μερικές από τα χορογραφίες του αναπαριστούν τις σύγχρονες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα.
Το ΚΚΚ είναι «ενάντια σε κάθε τι καλό σε αυτόν τον κόσμο, οπότε στην πραγματικότητα έχει να κάνει με όλους εμάς σε αυτόν τον κόσμο», δήλωσε η κα Μπανιασάντι.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ με ένα πανό που αναγράφει ‘Οι Κινέζοι λένε ΟΧΙ στον Μαρξισμό’. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ο Μπεν Σμιθ, εργολάβος ακινήτων, συμμερίζεται τις απόψεις της κας Μπανιασάντι.
Τις τελευταίες εβδομάδες, τόσο οι ρωσικές όσο και οι σερβικές αρχές συνέλαβαν και κράτησαν ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, καθώς οι κυβερνήσεις τους αναπτύσσουν στενότερους δεσμούς με το κινεζικό καθεστώς. Μια Ρωσίδα ασκούμενη κρατείται επί του παρόντος στη φυλακή για δύο μήνες.
Ο κος Σμιθ δυσκολεύεται να πιστέψει τέτοιες ενέργειες.
«Πού σταματάει αυτό;», αναρωτιέται.
«[Οι κομμουνιστές] κάνουν τα πάντα για να διατηρήσουν την εξουσία τους και δεν έχουν κανένα σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή», δήλωσε στους Epoch Times.
«Θέλουν να εξαφανίσουν όλες τις άλλες θρησκείες, ώστε το μόνο που θα μείνει στις καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων να είναι ο κομμουνισμός – έτσι λειτουργούν.»
Ο Μπεν Σμιθ συμμετέχει στην παρέλαση για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας του Φάλουν Ντάφα. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ο κος Σμιθ υποστηρίζει ότι οι ασκήσεις και οι διδασκαλίες του Φάλουν Γκονγκ ενισχύουν το ανοσοποιητικό του σύστημα και του χαρίζουν νοητική διαύγεια σε μια αγχωτική δουλειά.
«Με μετέτρεψε σε έναν καλύτερο και πιο υγιή άνθρωπο με περισσότερη ενέργεια», είπε.
Προέτρεψε τους ηγέτες των χωρών που σκοπεύουν να φλερτάρουν με το Πεκίνο να «ψάξουν μέσα τους και να αποφασίσουν τι είναι σωστό και τι λάθος».
Οι κινεζικές αρχές μπορεί να έχουν οικονομικούς «μοχλούς πίεσης», «αλλά, τελικά, όλα καταλήγουν σε κάτι μεγαλύτερο από αυτό», είπε.
Αυτό που «φέρνει πραγματικά την ευτυχία», είπε, είναι η εσωτερική δύναμη.
Ασκούμενες του Φάλουν Γκονγκ ντυμένες λωτοί. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Αρκετοί πρώην αξιωματούχοι των ΗΠΑ, που είχαν εργαστεί για τη θρησκευτική ελευθερία, σημείωσαν το ακλόνητο πνεύμα της συγκεκριμένης πνευματικής κοινότητας κατά τον εορτασμό της επετείου.
Η Κατρίνα Λάντος Σουέτ, πρώην πρόεδρος της διακομματικής Επιτροπής των ΗΠΑ για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία και πρόεδρος του Ιδρύματος Λάντος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δικαιοσύνη, δήλωσε «κατάπληκτη» με την αντοχή των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ παρά τις διώξεις, σημειώνοντας ότι οι ασκούμενοι που έχει συναντήσει είναι «άνθρωποι με τεράστιο χαρακτήρα, δύναμη και ανθεκτικότητα».
«Ζουν αυτό που πιστεύουν», δήλωσε στο NTD, αδελφό μέσο ενημέρωσης των Epoch Times.
Αυτή η ανθεκτικότητα του πνεύματος θα επικρατήσει τελικά, δήλωσε ο Σαμ Μπράουνμπακ, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ για τη διεθνή θρησκευτική ελευθερία.
«Έχουμε δει αυτό το έργο καθ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Το βασίλειο της γης καταπιέζει το βασίλειο του πνεύματος – το βασίλειο του Θεού – αλλά το βασίλειο της γης δεν θα νικήσει ποτέ σε αυτή τη μάχη», δήλωσε ο κος Μπράουνμπακ στο NTD.
«Δεν θα μπορέσουν ποτέ να υποτάξουν το ανθρώπινο πνεύμα.»
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ πάνω σε άρμα που μεταφέρει το Τζούαν Φάλουν, το βασικό βιβλίο της διδασκαλίας του Φάλουν Ντάφα. (Mark Zou/The Epoch Times)
Η Ουράνια Μπάντα, η οποία αποτελείται από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, συμμετέχει στην παρέλαση της Νέας Υόρκης για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Φάλουν Ντάφα. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ο Χορός του Δράκου από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. (Mark Zou/The Epoch Times)
Ασκούμενες του Φάλουν Γκονγκ με παραδοσιακές στολές και τύμπανα μέσης. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ασκούμενες του Φάλουν Γκονγκ με πανό όπου αναγράφονται οι τρεις βασικές αρχές του Φάλουν Γκονγκ ‘Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα’. (Larry Dye/The Epoch Times)
‘Το ψήφισμα 343 της αμερικανικής Βουλής καταδικάζει την εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων από ζωντανούς ανθρώπους στην Κίνα’. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
‘430 εκατομμύρια Κινέζοι έχουν παραιτηθεί από το ΚΚΚ. Συγχαρητήρια’. (Mark Zou/The Epoch Times)
‘Αφυπνιστείτε [και αναγνωρίστε] την απειλή του ΚΚΚ’. (Larry Dye/The Epoch Times)Παριστάμενος στην παρέλαση δέχεται ενημερωτικό υλικό, καθώς και έναν αναμνηστικό λωτό με τις αρχές ‘Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα’. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στη λήξη της παρέλασης για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Φάλουν Ντάφα. (Larry Dye/The Epoch Times)
Κατά τη διάρκεια των χιλιάδων ετών της ανθρώπινης ύπαρξης, υπήρξαν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που υψώνονταν πάνω από το έδαφος ή που πετούσαν στον ουρανό υπό το άπλετο φως της ημέρας, τόσο στην Κίνα όσο και στη Δύση.
Αυτοί οι άνθρωποι ήταν Κινέζοι ταοϊστές, Ινδοί γιόγκι και άγιοι της Δύσης. Η αυθεντικότητα των διηγήσεων για τα κατορθώματά τους είναι τεκμηριωμένη. Μερικά παραδείγματα θαυματουργών φαινομένων είναι τα παρακάτω.
Ιστορικά αρχεία της αρχαίας Κίνας
Το βιβλίο “Σου Σιαν Τζουάν” (“Συνέχεια του Θρύλου της Αθανασίας”) αφηγείται πώς 36 ιστορικά πρόσωπα έγιναν αθάνατοι και πέταξαν στον ουρανό σε πλήρη θέα. Μεταξύ τους συγκαταλέγονται και γνωστές προσωπικότητες όπως ο ποιητής Τζανγκ Τζιγέ, ο γιατρός Σουν Σιμιάο και η ταοΐστρια Σίε Ζιρχάν.
Σίε Ζιρχάν
Η Σίε Ζιρχάν γεννήθηκε στο Γκουιτζόου (σημερινή επαρχία Σετσουάν) κατά τη διάρκεια της Δυναστείας Τανγκ και έζησε μια ήρεμη και απλή ζωή από την παιδική της ηλικία. Ήταν ευγενική, διάβαζε πολύ και απήγγειλε το Τάο Τε Τσινγκ απ’ έξω. Σε ηλικία επτά ετών, έφυγε σε ταξίδι με δύο ταοΐστριες και επέστρεψε στο σπίτι της όταν ήταν δέκα ετών. Αργότερα, η Ζιρχάν πήγε να ζήσει στον ταοϊστικό ναό του Λάο Τσε. Όταν έκλεισε τα 14, είπε ότι το φαγητό έμοιαζε με σκουλήκια και σταμάτησε να τρώει.
Το 790, όταν ο κυβερνήτης Χαν Γι βρέθηκε στην περιοχή, άκουσε για τη Ζιρχάν. Την κάλεσε να τον επισκεφθεί για να ελέγξει κατά πόσο αλήθευε η φήμη ότι δεν χρειαζόταν φαγητό.
Την κράτησε κλεισμένη για αρκετούς μήνες. Όταν άνοιξε την πόρτα, είδε ότι η Ζιρχάν ήταν σε εξαιρετική κατάσταση. Έδειχνε και ακουγόταν όπως και πριν. Ο Χαν πείστηκε για τις υπερφυσικές ικανότητες της Ζιρχάν και διέταξε την κόρη του Χαν Ζιμίνγκ να μάθει από αυτήν.
Ο πατέρας της Σίε Ζιρχάν, ο Σίε Χουανσίνγκ, ακολουθούσε τον Κομφουκιανισμό χωρίς να αναγνωρίζει άλλα πιστεύω, συμπεριλαμβανομένου του Ταοϊσμού. Ταξίδευε για πολλά χρόνια. Επιστρέφοντας σπίτι, έμαθε ότι η κόρη του καλλιεργούσε το Τάο και δεν έτρωγε. Ο πατέρας το θεώρησε αυτό τερατώδες και την κλείδωσε σε ένα δωμάτιο για περισσότερες από 40 ημέρες. Το κορίτσι βγήκε ακόμα πιο φρέσκο.
Ο πατέρας της δεν μπορούσε να καταλάβει πώς ήταν δυνατό αυτό.
Το 793, ο Λι Τζιαν, ο οποίος πίστευε επίσης στο Τάο, έγινε κυβερνήτης του Γκουιτζόου. Στις 3 Μαρτίου 794, η Ζιρχάν πήγε στο Τζιντσουάν, όπου είχαν συγκεντρωθεί πολλοί ταοϊστές. Ήταν μια όμορφη μέρα και όλα φαίνονταν υπέροχα. Σύμφωνα με τη Σίε Ζιρχάν, την ημέρα αυτή θα συγκεντρώνονταν και οι θεότητες.
Η κοπέλα ήταν πολύ προσεκτική και δεν μιλούσε στον οποιονδήποτε για την ταοϊστική καλλιέργεια. Ωστόσο, ο Λι ακολουθούσε ειλικρινά το Τάο, έτσι η Ζιρχάν τού αποκάλυπτε πότε πότε ορισμένα πράγματα:
«Είναι πολύ πιο σημαντικό να διαβάζεις τις γραφές με την καρδιά σου παρά να τις απομνημονεύεις απλώς. Αυτός που εγκαταλείπει την καλλιέργεια χάνει περισσότερα από εκείνον που δεν ξεκίνησε ποτέ. Πρέπει να είσαι επιμελής.»
Η Σίε Ζιρχάν δεν είχε φάει για 13 χρόνια. Στις 9 Νοεμβρίου 794 είπε στον Λι ότι θα έφευγε σύντομα. Στις 20 Νοεμβρίου, περίπου στις 8 π.μ., ανυψώθηκε στους ουρανούς μπροστά σε χιλιάδες κόσμο. Αμέσως μετά, όλα γύρω σκεπάστηκαν με πολύχρωμα σύννεφα, θεϊκή μουσική ακούστηκε από τον ουρανό και αναδύθηκε ένα ευχάριστο άρωμα που κράτησε για πολύ.
Ο Λι Τζιαν και ο περιφερειακός στρατιωτικός κυβερνήτης Γουέι Γκάο ανέφεραν αυτό το γεγονός στον αυτοκράτορα Ντεζόνγκ. Ο αυτοκράτορας εξέδωσε μια επαινετική αναφορά για τη Σίε Ζιρχάν. Ο Λι έστησε επίσης ένα μνημείο στο Τζιντσουάν, για να τιμήσει το θαύμα της ανάληψής της.
Η πέτρινη στήλη που είναι αφιερωμένη στην ανάληψη της Σίε Ζιρχάν στον ουρανό. (Φωτογραφία: Μinghui.org)
Ο Λι περιέγραψε αυτή την ιστορία λεπτομερώς στο βιβλίο «Η ζωή του Ντονγκτζί Τζενρέν» («The Life of Dongji Zhenren»), το οποίο αναφέρεται στο κλασικό βιβλίο ιστορίας «Το Νέο Βιβλίο των Τανγκ» («The New Book of Tang»).
Ο Κίτρινος Αυτοκράτορας
Σύμφωνα με το Σι Τζι (Ιστορικά Αρχεία) του Σίμα Τσιαν, ο «Κίτρινος Αυτοκράτορας πήρε χαλκό από το όρος Σόου και τον χρησιμοποίησε για να χυτεύσει καζάνια στο όρος Τζινγκ. Όταν φτιάχτηκαν τα καζάνια, ο δράκος πέταξε μέσα και ‘κατέβασε τα γένια του’ για να χαιρετήσει τον Κίτρινο Αυτοκράτορα.
»Αφότου μίλησαν για λίγο, ο Κίτρινος Αυτοκράτορας και περισσότερα από 70 ακόμα άτομα, συμπεριλαμβανομένων των αξιωματούχων και του χαρεμιού του, ανέβηκαν στον δράκο και αυτός ανέβηκε στα ύψη. Οι κατώτεροι αξιωματούχοι που δεν μπόρεσαν να ανέβουν στον δράκο, άρπαξαν τα γένια τους και ξερίζωσαν τα μαλλιά τους βλέποντάς το αυτό.
»Καθώς έβλεπαν τον Κίτρινο Αυτοκράτορα να φεύγει, οι άνθρωποι έκλαιγαν κρατώντας το τόξο που άφησε ο αυτοκράτορας και τρίχες από τα γένια του δράκου.
»Στη σύγχρονη επαρχία Χενάν, αυτό το μέρος ονομάστηκε αργότερα Λίμνη Ντινγκ και το κρεμμύδι ονομάστηκε Γου Χάο.»
Το Σι Τζι είναι ένα από τα πιο αξιόπιστα ιστορικά ντοκουμέντα της αρχαιότητας. Ο συγγραφέας του συγκέντρωσε πολλά στοιχεία και τα συνέκρινε με αρχαία αρχεία. Απέκλεισε περιπτώσεις που δεν μπορούσε να επιβεβαιώσει.
Για παράδειγμα, λόγω πολλών ασυνεπειών, ο Σίμα δεν συμπεριέλαβε το Λι Που Ντε (ένα αρχαίο χρονικό με καταγραφές διαφόρων ετών) στο βιβλίο του. Έγραψε, όμως, για την πτήση του Κίτρινου Αυτοκράτορα που περιγράφεται παραπάνω, κάτι που υποστηρίζει την αυθεντικότητα αυτής της υπόθεσης.
Τζανγκ Τζιγέ
Τα περισσότερα από τα επίσημα ιστορικά αρχεία της Κίνας επικεντρώθηκαν σε ζητήματα ευπρέπειας και ηθικής και σπάνια ανέφεραν την καλλιέργεια ή την ικανότητα αιώρησης. Αλλά στο βιβλίο με παραμύθια της δυναστείας των Σονγκ, το Ταϊπίνγκ Γκουανγκτζί, υπάρχουν στοιχεία ότι ο Τζανγκ Τζιγέ, ο Γιαν Τζεντσίνγκ και άλλοι πράγματι αιωρήθηκαν.
Ο Τζανγκ ήταν ποιητής. Έζησε στο όρος Χουιτζί (στη σύγχρονη επαρχία Τζετζιάνγκ) κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Τανγκ. Ο Τζανγκ πέρασε τις αυτοκρατορικές εξετάσεις και ήταν πολύ ταλαντούχος, με καλλιγραφικές και ζωγραφικές δεξιότητες. Καλλιεργήθηκε στον Ταοϊσμό και «δεν ένιωθε κρύο ακόμα και όταν κοιμόταν στο χιόνι. Επίσης δεν βρεχόταν από το νερό». Ο Τζανγκ ταξίδεψε πολύ σε βουνά και ποτάμια και δεν αναζήτησε τη φήμη.
Ο Τζανγκ ήταν καλός φίλος του διάσημου λογίου Γιαν Τζεντσίνγκ. Όταν ο Γιαν υπηρετούσε ως κυβερνήτης της Χουτζόου (σημερινή επαρχία Τζετζιάνγκ), κάλεσε τους λογίους να καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι και να γράψουν ποίηση. Το πρώτο ποίημα ήταν του Τζανγκ:
Ιχθυοπαγίδα
Μπροστά από το όρος Σισάι, οι ερωδιοί κάνουν κύκλους πάνω από το ποτάμι όπου ανθίζουν ροδακινιές και κολυμπούν ψάρια.
Φορώντας ένα μπλε καπέλο από μπαμπού και έναν πράσινο ψάθινο μανδύα, στέκεται καμπουριασμένος στον αέρα και τη βροχή, χωρίς να θέλει να φύγει.
Ο Γιαν και οι άλλοι λόγιοι, συμπεριλαμβανομένων των Λου Χονγκτζιάν, Σου Σιχένγκ και Λι Τσενγκτζού, έγραψαν 25 ποιήματα κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης. Μοιράστηκαν τη χαρά τους και πέρασαν καλά. Ο Τζανγκ ζήτησε μελάνι και λευκό μετάξι για να σχεδιάσει εικόνες για το ποίημα “Τζινγκ Τιεν”. Σε σύντομο χρονικό διάστημα έφτιαξε με μαεστρία πέντε σχέδια στα οποία απεικόνιζε λουλούδια, πουλιά, ψάρια, έντομα, βουνά και ποτάμια, που είχαν μεγάλη απήχηση στον Γιαν και τους υπόλοιπους ποιητές.
Αργότερα, ο Γιαν πήγε στην Ανατολή, στο Πινγκγουάνγκ Γι. Έχοντας πιει πολύ κρασί, ο Τζανγκ άρχισε να διασκεδάζει με το νερό. Τοποθέτησε ένα μικρό λεπτό χαλάκι από μπαμπού πάνω στο νερό και κάθισε πάνω του, πίνοντας κρασί και ψέλνοντας ποίηση. Ενάντια σε κάθε φυσικό νόμο, το χαλάκι από μπαμπού δεν βούλιαξε. Σαν βάρκα, γλιστρούσε μπρος και πίσω μες στο νερό, άλλοτε αργά άλλοτε γρήγορα. Τότε εμφανίστηκαν γερανοί και αιωρήθηκαν από πάνω του, κάτι που κατέπληξε τον Γιαν και τους υπόλοιπους συντρόφους του. Μετά από αυτό, ο Τζανγκ ευχαρίστησε τον Γιαν, κούνησε το χέρι του και, αιωρούμενος, εξαφανίστηκε σε απόσταση.
Γιαν Τζεντσίνγκ
Έχοντας επιτύχει την τελειότητα, οι Ταοϊστές εγκαταλείπουν τη Γη μέσω της ανάληψης ή του σιτζιέ (απελευθέρωση από τη θνητή σάρκα).
Ο Γιαν ήταν ευρέως γνωστός ως άξιος άνθρωπος και επιδέξιος καλλιγράφος. Το στυλ του έχει περιγραφεί ως «άρτιο αλλά όχι σκληρό, σοβαρό αλλά όχι σύνθετο, ευγενές και βαθύ, αρχοντικό και κομψό», «που φέρει ένα αρχαίο νόημα και ενσαρκώνει την τέχνη στην απλότητα». Στα νιάτα του ζωγράφισε τη «Στήλη της παγόδας του Ντουομπάο» και στα ώριμα χρόνια του το «Μνημείο προς τιμήν του πορτραίτου του Ντονγκφάνγκ Σούο». Η Ιστορία του Αθάνατου Βωμού Μάγκου και η Στήλη Γιαν Τσίνλι είναι από τα καλύτερα δείγματα καλλιγραφίας στην κινεζική ιστορία.
Η καλλιγραφία του Γιαν μαρτυρούσε επίσης τον ευγενή χαρακτήρα και την ανατροφή του. Στη συλλογή Ταϊπίνγκ Γκουανγκτζί (Taiping Guangji ή Εκτεταμένα αρχεία της εποχής Taiping) αναφέρεται ότι ο Γιαν πήγε με τόλμη για να διαπραγματευτεί στο στρατόπεδο των επαναστατικών στρατευμάτων. Όταν συνελήφθη, θέλησαν να τον αναγκάσουν να πολεμήσει στο πλευρό των επαναστατών, ωστόσο εκείνος δεν συμμορφώθηκε και εκτελέστηκε. Ο Γιαν αποδέχτηκε τον θάνατο με αξιοπρέπεια. Πριν τον κρεμάσουν είπε:
«Είμαι Ταοϊστής και θέλω να διατηρήσω το σώμα μου.»
Προς τιμήν τους, οι επαναστάτες σεβάστηκαν την επιθυμία του και τον έθαψαν.
Αργότερα, συγγενείς πήραν το σώμα του Γιαν και το έβαλαν σε ένα φέρετρο. Είδαν ότι ο νεκρός έμοιαζε σαν να ήταν ζωντανός. Στο δρόμο, το φέρετρο έμοιαζε να γίνεται πιο ελαφρύ. Όταν έφτασαν στον τόπο ταφής και άνοιξαν το φέρετρο, ανακάλυψαν ότι ήταν άδειο. Το Ταϊπίνγκ Γκουανγκτζί λέει ότι, περισσότερα από δέκα χρόνια μετά τον θάνατο του αφέντη του, ένας από τους υπηρέτες της οικογένειάς του πήγε σε άλλη πόλη και συνάντησε τον Γιαν εκεί.
Αυτή είναι η ιστορία του Σιτζιέ (απελευθέρωση από τη θνητή σάρκα). Ο ταοϊστής, με την επίτευξη της απόλυτης τελειότητας, μεταμορφώνει κάποιο πράγμα (για παράδειγμα, ένα μπαστούνι ή παπούτσια από μπαμπού) στο σώμα του, ενώ ο πραγματικός εαυτός του ζει στον κόσμο. Έχοντας ολοκληρώσει τις υποθέσεις του, αφήνει τη Γη και μεταβαίνει στον θεϊκό κόσμο.
Στο βιβλίο «The Amazing Abilities of Man» (Καταπληκτικές ανθρώπινες ικανότητες), ο Βίνσεντ Ντασίνσκι (Vincent Dacinski) λέει ότι στην Καθολική λογοτεχνία υπάρχουν περισσότερες από 200 ιστορίες για αγίους που μπορούσαν να αιωρούνται. Πιθανώς η πρώτη τεκμηριωμένη εκδήλωση αυτής της υπερφυσικής ικανότητας ήταν η αιώρηση της Αγίας Τερέζας της Άβιλα.
Στην αυτοβιογραφία της, που γράφτηκε το 1565, ανέφερε πώς πέταξε κάποτε στον αέρα μπροστά σε 230 ιερείς και μοναχές. Η αγία δεν ήθελε να δείξει την ικανότητά της στους ανθρώπους και προσευχήθηκε να της στερήσει ο Θεός αυτή την ικανότητα. Μετά από αυτό, δεν ανυψώθηκε ποτέ ξανά.
Ο ιπτάμενος μοναχός
Ο Άγιος Ιωσήφ του Κουπερτίνο τελειοποιούσε τον εαυτό του για περισσότερα από 20 χρόνια – τότε μπόρεσε να υψωθεί πάνω από το έδαφος. Έγινε διάσημος επειδή το έκανε αυτό μπροστά σε εκατοντάδες μάρτυρες, περιλαμβανομένου του Πάπα Ουρβανού Η΄ και δύο καρδιναλίων. Κατά τη διάρκεια μιας λειτουργίας υψώθηκε πάνω από το βωμό. Φημολογείται ότι πέταξε μέχρι την κορυφή του κωδωνοστασίου της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη.
Κάποτε παρέμεινε στον αέρα για περίπου δύο ώρες – αυτός είναι ο μεγαλύτερος χρόνος που αιωρήθηκε.
Ο Άγιος Ιωσήφ πέταξε πάνω από 100 φορές, γι’ αυτό τον αποκαλούσαν «ιπτάμενος μοναχό». Πέθανε από πυρετό στις 18 Σεπτεμβρίου 1663. Το 1753 αγιοποιήθηκε από τον Πάπα Βενέδικτο ΙΔ’ και το 1767 αγιοποιήθηκε από τον Πάπα Κλήμη ΙΓ’. Η Εκκλησία πίστευε ότι η ικανότητα να αιωρείται του δόθηκε από τον Θεό και αυτό γράφτηκε στη βιογραφία του.
Απεικόνιση του Αγίου Ιωσήφ του Κουπερτίνο, που αποκαλείται και «ιπτάμενος μοναχός».
Σύμφωνα με εκκλησιαστικά γραπτά, υπήρξαν και άλλοι άνθρωποι που είχαν επίσης την ικανότητα να αιωρούνται, όπως ο Άγιος Εδμόνδος του Άμπιγκτον, Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ (περ. 1174–1240), η αδελφή Μαρία του Κάρμελ (περίπου 1700) και ο Αλφόνσο Λιγκουόρι (1696–1787).
Τον 19ο αιώνα, ένας από τους εξαιρετικούς ανθρώπους που μπορούσαν να αιωρούνται ήταν ο Ντάνιελ Ντάγκλας Χιουμ (Daniel Dunglass Hume). Επέδειξε αυτή την ικανότητα σε χιλιάδες ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου των Ουίλλιαμ Θάκεραιυ, Μαρκ Τουαίην, Ναπολέοντα Γ΄ και άλλων διάσημων πολιτικών, γιατρών και επιστημόνων. Εκδότης αμερικανικής εφημερίδας που παρέστη μάρτυρας σε μία απογείωση του Χιουμ έγραψε σχετικά:
«Ο Χιουμ άρχισε ξαφνικά να σηκώνεται από το έδαφος, κάτι που κατέπληξε όλους γύρω του. Έπιασα το χέρι του και είδα τα πόδια του. Σηκώθηκε 30 εκατοστά από το έδαφος. Ανάμικτα συναισθήματα – εναλλασσόμενος φόβος και απόλαυση – έκαναν τον Χιουμ να τρέμει κι εκείνη τη στιγμή φαινόταν άφωνος. Μετά από λίγο κατέβηκε και μετά σηκώθηκε ξανά. Την τρίτη φορά έφτασε μέχρι το ταβάνι και το άγγιξε με τα χέρια και τα πόδια του».
Σε κύκλους αυτοβελτίωσης, είναι γενικά αποδεκτό ότι ένα άτομο που έχει φτάσει σε ένα συγκεκριμένο πνευματικό επίπεδο μπορεί να έχει υπερφυσικές ικανότητες.
Σε όλους τους πολιτισμούς, αυτά τα φαινόμενα έχουν εμπνεύσει τους ανθρώπους και τους βοήθησαν να συνδεθούν με το θείο. Ακόμη και πριν από 100 χρόνια, οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να θεωρούν ότι η αιώρηση είναι μια ικανότητα που δόθηκε στην ανθρωπότητα από τον Θεό.
Ο μοναχός του Νεπάλ
Το 2011, το Discovery Channel μετέδωσε ένα ντοκιμαντέρ για τον νεαρό Αμερικανό μάγο Νταν Γουάιτ, στο οποίο έδειξε διάφορα από τα κόλπα του. Ο Γουάιτ είχε πάει κάποτε στο Νεπάλ για να βρει τους θρυλικούς ιπτάμενους μοναχούς.
Η αναζήτηση του στέφθηκε με επιτυχία. Βρήκε έναν μοναχό που μπορούσε να πετάξει. Ωστόσο, του είπε ότι δεν θα απογειωνόταν μόνο και μόνο για να του κάνει μία επίδειξη, να καταγραφεί στην κάμερα και να πείσει για του λόγου το αληθές. Ο Γουάιτ, για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του μοναχού, τού έδειξε ένα δικό του τέχνασμα: έκανε το φεγγάρι να εξαφανιστεί με τα χέρια του.
Μετά από κάποια σκέψη, ο μοναχός συμφώνησε να αιωρηθεί μπροστά στον Γουάιτ και το κινηματογραφικό συνεργείο. Το ντοκιμαντέρ δείχνει τον μοναχό να σηκώνεται περισσότερο από ένα μέτρο στον αέρα. Η σκηνή γυρίστηκε από διάφορες οπτικές γωνίες: μπροστά, πλάι και κοντά.
Ο μοναχός συμβούλεψε τον Γουάιτ να έχει ανοιχτό μυαλό και να συνεχίσει να μελετά.
Η πτήση πάνω από το Γκραν Κάνυον
Με την ανάπτυξη της σύγχρονης επιστήμης, οι άνθρωποι εξαρτώνται όλο και περισσότερο από την τεχνολογία.
Ως αποτέλεσμα, η πίστη τους στο θείο εξασθενεί. Ωστόσο, όπως λέει η παροιμία, «όταν ο Θεός κλείνει μια πόρτα, ανοίγει ένα παράθυρο». Έτσι, εξακολουθούν να συμβαίνουν θαυμαστά γεγονότα.
Ένα παράδειγμα είναι ο Αμερικανός μάγος Ντέιβιντ Κόπερφηλντ. Πολλά από τα επιτεύγματά του ξεπέρασαν τη φαντασία των ανθρώπων. Το 1984, πέταξε μέσα από το Γκραν Κάνυον, το οποίο έχει μήκος 446 χλμ και πλάτος 6 έως 29 χλμ. Το Γκραν Κάνυον έχει ακανόνιστο σχήμα με πολλές στροφές.
Αφού κάθισε σε διαλογισμό, ο Κόπερφιλντ σηκώθηκε στον αέρα και πέταξε αργά προς το Γκραν Κάνυον. Όλη η διαδικασία γυρίστηκε από ελικόπτερο. Αν και κάποιοι αμφέβαλλαν για την πραγματικότητα αυτού που συνέβαινε και προσπάθησαν να το εξηγήσουν, κανένας άλλος μάγος δεν είχε κάνει κάτι παρόμοιο.
Κατά τη διάρκεια ενός κλασικού μαγικού σόου το 1992, ο Κόπερφηλντ εθεάθη να πετάει ελεύθερα σαν πουλί. Στη συνέχεια πέρασε μέσα από δύο μεταλλικούς κρίκους για να δείξει ότι δεν ήταν δεμένος με σχοινιά. Μετά από αυτό, ο μάγος μπήκε στο διαφανές κουτί, έκλεισε το καπάκι και άρχισε να κινείται μέσα για να δείξει ότι δεν χρησιμοποιούσε σχοινιά.
Μερικές φορές, κατά τη διάρκεια μίας παράστασης, διάλεγε έναν από τους θεατές και πετούσε μαζί του, όπως ο Σούπερμαν στην ταινία, ή άλλες φορές ένας εκπαιδευμένος αετός πετούσε κοντά του. Εξαιτίας αυτών και άλλων γεγονότων, ο Κόπερφιλντ ονομάστηκε «Μάγος του Αιώνα».
Το Detroit Free Press ανέφερε επίσης την ειδική παράσταση του Κόπερφηλντ τον Οκτώβριο του 2001. Τον Φεβρουάριο του 2001, ο Κόπερφηλντ είχε προβλέψει τους επτά αριθμούς που θα ήταν στον νικητήριο αριθμό της κλήρωσης του Οκτωβρίου. Οι αριθμοί κατατέθηκαν σε συμβολαιογράφο, κλειδώθηκαν σε ασφαλές μέρος και φυλάσσονταν ημέρα και νύχτα. Στις 13 Οκτωβρίου ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της κλήρωσης.
Μετά από αυτό, το κουτί, σφραγισμένο για σχεδόν οκτώ μήνες, άνοιξε κατά τη διάρκεια μίας ζωντανής τηλεοπτικής εκπομπής ενός γερμανικού καναλιού. Και οι επτά αριθμοί ταίριαζαν με τα αποτελέσματα της λοταρίας, προκαλώντας ένα κύμα συγχαρητηρίων στον Κόπερφηλντ μετά τη δημοσίευση της ιστορίας.
Ωστόσο, ο Κόπερφηλντ δήλωσε ότι δεν είχε αγόρασε λαχεία και ότι δεν είπε σε κανέναν τους αριθμούς που κέρδισαν. Περιττό να πούμε ότι ένα άτομο με υπερφυσικές δυνάμεις πρέπει να έχει υψηλό ηθικό φρόνημα.
Από την οπτική γωνία ενός καλλιεργητή, ο Κόπερφηλντ επέδειξε υπερφυσικές ικανότητες στο όνομα της μαγείας.
Οι υπερφυσικές ικανότητες στο σύγχρονο τσιγκόνγκ
Στη δεκαετία του 1980, το τσιγκόνγκ γνώρισε ένα κύμα δημοτικότητας στην Κίνα. Μερικοί δάσκαλοι του τσιγκόνγκ επέδειξαν τηλεκίνηση και άλλες υπερφυσικές ικανότητες, και όταν κανείς δεν τους κοιτούσε, σηκώνονταν αμέσως από το έδαφος, φτάνοντας μέχρι και την κορυφή ενός δέντρου.
Αν και η δημοτικότητα του τσιγκόνγκ μειώθηκε τη δεκαετία του 1990, η πρακτική πνευματικής καλλιέργειας Φάλουν Ντάφα (ή Φάλουν Γκονγκ), που άρχισε να διδάσκεται το 1992, έγινε γρήγορα δημοφιλής. Η τήρηση των αρχών της Αλήθειας, της Συμπόνιας και της Ανεκτικότητας και η εκτέλεση ενός συνόλου ασκήσεων διαλογισμού έφερε μεγάλα οφέλη στη σκέψη, τη συμπεριφορά και τη φυσική κατάσταση των ανθρώπων και μέσα σε λίγα χρόνια, η πρακτική του Φάλουν Ντάφα έγινε δημοφιλής σε όλη την Κίνα. Μέχρι το 1998, τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν 100 εκατομμύρια ασκούμενους μόνο στην Κίνα.
Ο ιστότοπος Minghui.org, ο οποίος περιέχει μαρτυρίες των ίδιων των ασκουμένων του Φάλουν Ντάφα, έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό θαυμάτων, συμπεριλαμβανομένων πολλών περιπτώσεων αιώρησης. Μια γρήγορη αναζήτηση στην κινεζική έκδοση του Minghui επιστρέφει 241 αποτελέσματα.
Σε μία περίπτωση, που αναφέρεται σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 8 Ιουνίου 2023, ο γράφων λέει:
«Έτσι άρχισα να κάνω τις ασκήσεις. Ενώ διαλογιζόμουν, ο Δάσκαλος Λι [ο ιδρυτής του Φάλουν Ντάφα] καθάρισε το σώμα μου και έκανε γκουάν ντινγκ (έγχυση ενέργειας στο στέμμα του κεφαλιού) από πάνω προς τα κάτω. Όλο μου το σώμα ζεστάθηκε και όλες οι ασθένειες εξαφανίστηκαν. Ανυψώθηκα ενώ διαλογιζόμουν.»
Απεικόνιση της ανύψωσης ασκούμενου του Φάλουν Ντάφα, ενώ κάνει την άσκηση του διαλογισμού. (Φωτογραφία: Μinghui.org)
Ένα άλλο άρθρο, που δημοσιεύτηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2023, αναφέρει ότι λίγο αφότου ξεκίνησε η γράφουσα να ασκείται σε αυτήν τη σχολή το 1998, έδειξε μία μέρα σε άλλους, σε έναν χώρο εξάσκησης, πώς να κάνουν καθιστό διαλογισμό με τα δύο πόδια σταυρωμένα σε πλήρη θέση λωτού. Όταν επέστρεψε στο σπίτι της, συνέβη ένα θαύμα. Γράφει:
«Εκείνο το βράδυ, όταν πήγα για ύπνο, αιωρήθηκα μαζί με την κουβέρτα που με σκέπαζε. Ανεβοκατέβαινα ανάμεσα στο κρεβάτι και το ταβάνι πολλές φορές. Ως νέα ασκούμενη, δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε, οπότε τρόμαξα και ίδρωσα. Ρώτησα άλλους ασκούμενους γιατί συνέβη αυτό. Εξήγησαν ότι αυτό ήταν ένα καλό σημάδι: ο Δάσκαλος Λι με ενθάρρυνε δείχνοντάς μου ότι το Ουράνιο Κύκλωμά μου ήταν ανοιχτό.»
Μία τρίτη περίπτωση αφορά έναν άνδρα που άρχισε να ασκείται τον Οκτώβριο του 2009:
«Κοιμόμουν, όταν ένιωσα ένα ηλεκτρικό ρεύμα να περνάει από το σώμα μου. Ξύπνησα γεμάτος ενέργεια και τρέμοντας. Μετά σηκώθηκα στον αέρα περίπου 30 εκατοστά πάνω από το κρεβάτι. Ήμουν και ενθουσιασμένος και φοβισμένος. Όταν τρόμαξα, έπεσα ξανά στο κρεβάτι. Ήταν καταπληκτικό! Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μπορούσα να το κάνω αυτό μόλις 14 μήνες αφότου άρχισα να καλλιεργούμαι.»
Αυτοί οι ασκούμενοι είναι απλοί άνθρωποι: νέοι και μεγάλοι, αγρότες, δάσκαλοι, εργαζόμενοι, καθηγητές και κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Αφού άρχισαν να εξασκούνται στο Φάλουν Ντάφα, τους συνέβησαν θαύματα. Μερικοί ανάρρωσαν από θανατηφόρες ασθένειες και άλλοι εμφάνισαν υπερφυσικές ικανότητες όπως το άνοιγμα του Τρίτου Ματιού, την ικανότητα να βλέπουν το μέλλον ή το παρελθόν και την αιώρηση.
Σε έναν κόσμο όπου η ηθική καθοδήγηση έχει χαθεί, η καλλιέργεια του νου και του σώματος Φάλουν Ντάφα δίνει ελπίδα στην ανθρωπότητα.
Περισσότεροι από 1.000 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν το Σαββατοκύριακο στο Αμβούργο της Γερμανίας, με τον ηγέτη της ομάδας να απαιτεί την ίδρυση ενός ισλαμικού χαλιφάτου στην ευρωπαϊκή χώρα.
Το χαλιφάτο είναι μια πολιτικοθρησκευτική μορφή διακυβέρνησης υπό την ηγεσία ενός ισλαμικού επιτρόπου, ο οποίος φέρει τον τίτλο του χαλίφη ή «διαδόχου του προφήτη» και ο οποίος είναι ένας υψηλόβαθμος ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα τοπικών μέσων ενημέρωσης και τις γερμανικές αρχές, η διαμαρτυρία οργανώθηκε από τον ηγέτη της εξτρεμιστικής ομάδας Muslim Interaktiv. Σε διάφορα βίντεο της διαμαρτυρίας που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο, ακούγεται ένας ομιλητής που απευθύνεται στο πλήθος να περιγράφει το χαλιφάτο ως ένα «σύστημα που παρέχει ασφάλεια», το οποίο έχει «δαιμονοποιηθεί» από τους πολιτικούς και τα μέσα ενημέρωσης της Γερμανίας.
Οι διοργανωτές ισχυρίζονται ότι η συγκέντρωση ήταν μια διαμαρτυρία κατά των ισλαμοφοβικών, όπως τις χαρακτήρισαν, πολιτικών της γερμανικής κυβέρνησης και των εκστρατειών παραπληροφόρησης των μέσων μαζικής ενημέρωσης για τους μουσουλμάνους στη Γερμανία, ενώ παράλληλα αναφέρθηκαν και στον εξελισσόμενο πόλεμο του Ισραήλ με τη Χαμάς.
«Θα υψώσουμε μαζί τη φωνή μας […] ενάντια στην ισλαμοφοβική δημοσιογραφία, τόσο των τελευταίων εβδομάδων όσο και των τελευταίων μηνών», γράφηκε σε ανάρτηση στο Χ.
Σύνδεση της Muslim Interaktiv με τρομοκρατική ομάδα
Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εγκληματολογικών Πληροφοριών της Γερμανίας (BKA) και οι υπηρεσίες ασφαλείας του Αμβούργου λένε ότι η Muslim Interaktiv είναι μέρος της Hizb ut-Tahrir («Κόμμα της Απελευθέρωσης»), ενός παγκόσμιου σαλαφιστικού ισλαμιστικού κινήματος με στόχο την ενοποίηση του κόσμου υπό ένα ισλαμικό χαλιφάτο και την εφαρμογή της σαρία, δηλαδή του ισλαμικού νόμου.
Η δράση της Χιζμπ ουτ-Ταχρίρ, η οποία ιδρύθηκε στην Ιερουσαλήμ το 1953, απαγορεύεται στη Γερμανία από το 2003. Απαγορεύεται επίσης σε πολλές χώρες με μουσουλμανική πλειοψηφία και αντιμετωπίζει αντίσταση από την Παλαιστινιακή Αρχή στη Δυτική Όχθη, όπου υποστηρίζει την αποκατάσταση ενός χαλιφάτου με μη στρατιωτικά μέσα, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων.
Το Ηνωμένο Βασίλειο απαγόρευσε την ομάδα τον Ιανουάριο βάσει των αντιτρομοκρατικών νόμων του, παρά την επιμονή της ομάδας ότι είναι ένα μη βίαιο πολιτικό κόμμα. Ο αναλυτής του εξτρεμισμού Γκαφάρ Χουσεΐν [Ghaffar Hussain] διαφώνησε με τον χαρακτηρισμό. Προειδοποίησε, όμως, σε φόρουμ τον Ιανουάριο ότι, ενώ δεν πιστεύει ότι η Χιζμπ ουτ-Ταχρίρ είναι τρομοκρατική ομάδα, καθώς δεν καλεί άμεσα τα μέλη της να διαπράξουν πράξεις βίας, η ιδεολογία της ωστόσο διαδίδει βίαιη και αντισημιτική ρητορική και δικαιολογεί και ενθαρρύνει τη βία και την τρομοκρατία άλλων ισλαμιστικών ομάδων.
Στον ορισμό του, ο υπουργός Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου Τζέημς Κλέβερλι αναφέρθηκε στους κινδύνους υποκίνησης της βίας και του αντισημιτισμού κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Το διάταγμα που χαρακτηρίζει τη Χιζμπ ουτ-Ταχρίρ τρομοκρατική οργάνωση καθιστά την ένταξη στην εν λόγω ομάδα ή το κάλεσμα για την υποστήριξή της ποινικό αδίκημα, το οποίο επισύρει ποινή φυλάκισης ή πρόστιμο.
Προς το παρόν, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η διαδήλωση της Muslim Interaktiv στη Γερμανία παραβίασε το νόμο, παρά το γεγονός ότι η ομάδα Muslim Interaktiv έχει χαρακτηριστεί από τις υπηρεσίες πληροφοριών ως εξτρεμιστική. Τον Οκτώβριο του 2023, λίγο μετά τη δολοφονική επίθεση τρομοκρατών της Χαμάς στο Ισραήλ, η Muslim Interaktiv πραγματοποίησε παρόμοια διαδήλωση που κατέληξε σε συγκρούσεις με την αστυνομία.
Η υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας Νάνσι Φαίζερ, του αριστερού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης σε τοπικά γερμανικά μέσα ενημέρωσης ότι η αστυνομία πρέπει να δράσει εάν διαπράττονται αδικήματα κατά τη διάρκεια πολιτικών διαδηλώσεων, προσθέτοντας:
«Το να βλέπουμε μια ισλαμιστική διαδήλωση αυτού του είδους στους δρόμους μας είναι δύσκολο να το αντέξουμε. Είναι καλό που η αστυνομία του Αμβούργου αντιμετώπισε τα αδικήματα με μεγάλη παρουσία.
»Η κόκκινη γραμμή στην οποία τελειώνει η προστασία του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και της ελευθερίας του λόγου από τη Γερμανία έπρεπε να είναι ξεκάθαρη. Όχι τρομοκρατική προπαγάνδα υπέρ της Χαμάς, όχι ρητορική μίσους που στρέφεται κατά των Εβραίων. Αν συμβαίνουν αδικήματα όπως αυτό, πρέπει να υπάρχει άμεση και δυναμική παρέμβαση στις διαδηλώσεις.»
Οι οπαδοί της Muslim Interaktiv χαρακτηρίζονται ως «ισλαμιστές ποπ» και η αυξανόμενη εμβέλεια και επιρροή της στους νέους ανησυχεί τις γερμανικές αρχές. Σύμφωνα με την κα Φαίζερ, η ομάδα παρακολουθείται.
«Άλλες ομάδες που ξεσηκώνουν συναισθηματικά, ριζοσπαστικοποιούν και στρατολογούν νέους ισλαμιστές παρακολουθούνται επίσης από τις αρχές ασφαλείας μας. Σε αυτό περιλαμβάνεται και η ομάδα που συμμετείχε στη διαδήλωση στο Αμβούργο», δήλωσε η ίδια.
Στην κομητεία Γινγκ, στην επαρχία Σανσί της Κίνας, υπάρχει η παλαιότερη και ψηλότερη (67, 31 m) ξύλινη παγόδα στον κόσμο, που χτίστηκε χωρίς να χρησιμοποιηθεί ούτε ένα καρφί. Σύμφωνα με αρχαία βουδιστικά κείμενα, η παγόδα χτίστηκε το 1056. Σε πείσμα των αιώνων, των σεισμών και των πολέμων, η παγόδα επιβιώνει μέχρι σήμερα, έχοντας χρειαστεί μέχρι τον 20ο αιώνα μόλις δέκα μικρές επισκευές. Η χρήση της είναι ιδιαίτερη: σε αυτή φυλάσσονται σημαντικά βουδιστικά ιερά λείψανα.
Κατά την πιο πρόσφατη ανακαίνιση της παγόδας, το 1974, η οποία κρίθηκε απαραίτητη εξαιτίας των βλαβών που είχαν προκληθεί στον ναό κατά τον Β΄ σινοϊαπωνικό πόλεμο (1937-1945), ανακαλύφθηκαν επτά ιερά κειμήλια, μεταξύ των οποίων δύο δόντια του Βούδα Σακιαμούνι, ιδρυτή των βουδιστικών διδασκαλιών, ο οποίος έζησε πριν από περίπου 2.500 χρόνια. Η σύγχρονη τεχνολογία επέτρεψε στους επιστήμονες να μελετήσουν τα δόντια του Βούδα αρκετά προσεκτικά.
Άλλο κειμήλιο που βρέθηκε στην εν λόγω παγόδα ήταν σφαιρίδια σαρίρας, υλικού που μοιάζει με μαργαριτάρι και το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στις στάχτες αποτεφρωμένων Βουδιστών δασκάλων και μοναχών. Υπάρχει σε διάφορα χρώματα και είναι άφθαρτο.
Η λέξη προέρχεται από τα σανσκριτικά, όπου σημαίνει «σώμα». Στα αρχαία βουδιστικά κείμενα χρησιμοποιείται συνήθως στον πληθυντικό και με την έννοια «λείψανα».
Η τελευταία εξέταση σαρίρας πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο της American Gem Society στην Αμβέρσα. Εξετάζοντας τα σφαιρίδια με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, οι επιστήμονες είδαν κάτι που τους έκανε να αναφωνήσουν: «Αποκλείεται!»
Τι ήταν αυτό που τους ξάφνιασε τόσο; Σε μεγέθυνση 1000x, έγινε διακριτή η εικόνα ενός καθιστού Βούδα περιτριγυρισμένου από τέσσερεις μικρότερους Βούδες. Επιπλέον, η ηλικία του υλικού αποδείχθηκε πολύ μεγαλύτερη από την ηλικία των δοντιών του Βούδα: όχι 2500 χρόνια, αλλά 3 δισεκατομμύρια χρόνια.
Άλλες μελέτες έχουν δείξει την ασυνήθιστα υψηλή θερμική αγωγιμότητα της σαρίρας, η οποία υπερβαίνει κατά πολύ αυτή του διαμαντιού. Η δοκιμή πίεσης έδειξε ότι μπορεί να αντέξει εύκολα 2000 τόνους. Επίσης, η υπέρυθρη ακτινοβολία επιβεβαίωσε ότι αυτή η ουσία δεν είναι τεχνητή. Αποτελείται κατά 98,07% από άνθρακα, με το υπόλοιπο μέρος να συνίσταται σε θείο, ψευδάργυρο, αντιμόνιο και τελλούριο. Οι ειδικοί δήλωσαν ότι η σαρίρα είναι η πιο σκληρή ουσία που γνωρίζουμε και ότι είναι άφθαρτη. Και ότι, παρόλο που βρέθηκε στη Γη, είναι απίθανο να είναι γήινης προέλευσης.
Η παγόδα Σακιαμούνι του ναού Φογκόνγκ στην επαρχία Σανσί της βόρειας Κίνας. (Charlie fong/CC BY-SA 4.0)
Στον Βουδισμό, γενικά, πιστεύεται για τη σαρίρα ότι εμπεριέχει τη γνώση, τη διδασκαλία και την ουσία των Βουδιστών δασκάλων. Όσο ανώτερο το επίπεδο του δασκάλου τόσο ωραιότερα και τα κομμάτια της σαρίρα που απομένουν μετά την αποτέφρωσή του. Ορισμένοι θεωρούν ότι οι δάσκαλοι άφησαν πίσω τους τη σαρίρα επί τούτου για τους προσκυνητές.
Είναι ενδιαφέρον ότι η ανακαίνιση του ναού Φογκόνγκ έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης (1966-1976) στην Κίνα, ενώ καταστρέφονταν ανελέητα τα αρχαία βουδιστικά μνημεία σε όλη τη χώρα. Από αυτό το γεγονός θα μπορούσαμε να εικάσουμε ότι πρόκειται για μία ιερή και προστατευμένη τοποθεσία.
Λίγες μόλις εβδομάδες μετά την έκδοση ενός αμφιλεγόμενου εγγράφου, που ασχολείται με το θέμα της ευλογίας των ομοφυλόφιλων ζευγαριών – της «Fiducia Supplicans» («Ικετευτική Εμπιστοσύνη») – στις 18 Δεκεμβρίου 2023, το Βατικανό ουσιαστικά παραδόθηκε, μπροστά στην αυξανόμενη παγκόσμια αντίδραση, εγκρίνοντας το έγγραφο που εκδόθηκε από το Συμπόσιο των Επισκοπικών Διασκέψεων της Αφρικής και της Μαδαγασκάρης (Symposium of Bishops’ Conferences of Africa and Madagascar-SECAM), το οποίο δηλώνει ότι τέτοιες ευλογίες δεν θα δοθούν πουθενά στην ήπειρο.
Το έγγραφο των Αφρικανών επισκόπων – με τίτλο «No Blessings for Homosexual Couples in the African Churches: Synthesis of the Responses from the African Episcopal Conferences to the Declaration Fiducia Supplicans» («Καμία ευλογία για ομοφυλόφιλα ζευγάρια στις αφρικανικές εκκλησίες: Σύνθεση των απαντήσεων από τις Αφρικανικές Επισκοπικές Διασκέψεις στη Διακήρυξη Fiducia Supplicans») – εκδόθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2024 και ξεκινά σημειώνοντας ότι η δήλωση του Βατικανού «προκάλεσε κύμα σοκ», «έσπειρε παρανοήσεις και αναταραχή στα μυαλά πολλών αφιερωμένων λαϊκών πιστών [μελών θρησκευτικού τάγματος] και ακόμη και ποιμένων» και «προκάλεσε έντονες αντιδράσεις».
Αυτό το κάνει για να εκμεταλλευτεί το γράμμα της «Fiducia Supplicans» προκειμένου να αποκηρύξει το πνεύμα του εν λόγω εγγράφου του Βατικανού.
Αυτό που λέει αυστηρά η «Fiducia Supplicans» συνοψίζεται στην ιδέα ότι αν δύο άνθρωποι ζητήσουν μια ευλογία για αυτό που η εκκλησία θεωρεί καλό σκοπό – δηλαδή αν έχουν τραυματιστεί σοβαρά σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και ζητείται από τον Θεό να τους βοηθήσει να αναρρώσουν – μπορούν να τη λάβουν ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται σε μια σχέση την οποία η εκκλησία αποδοκιμάζει.
Ωστόσο, η διατύπωση είναι διαμορφωμένη έτσι ώστε να υποδηλώνει μια επιεική άποψη για τις ομοφυλοφιλικές ενώσεις.
Επιπλέον, η «Fiducia Supplicans» ήταν ένα είδος αποκορύφωσης των προσπαθειών του Πάπα Φραγκίσκου να θέσει σε εφαρμογή την πολιτική που είχε προτείνει ο σύμμαχός του καρδινάλιος Βάλτερ Κάσπερ σε μια σύνοδο του συνόλου των Καρδιναλίων (Κολλέγιο των Καρδιναλίων), τον Φεβρουάριο του 2014, και δη αυτή της «ανοχής» των αποκλίσεων από την καθολική σεξουαλική ηθική στην πράξη χωρίς να τις «εγκρίνει» στη θεωρία.
Οκτώ μήνες αφότου η άποψη του καρδιναλίου Κάσπερ απορρίφθηκε από τους συναδέλφους του καρδιναλίους σε εκείνη τη σύνοδο, ο ίδιος και ο Πάπας προσπάθησαν να την κάνουν αποδεκτή από μια Σύνοδο των Επισκόπων, η οποία φαινομενικά επικεντρώθηκε στις «Ποιμαντικές προκλήσεις της οικογένειας στο πλαίσιο του Ευαγγελισμού».
Με έντονες αντιδράσεις μεταξύ των επισκόπων της συνόδου, ο καρδινάλιος Κάσπερ δήλωσε στον δημοσιογράφο Έντουαρντ Πέντιν ότι οι Αφρικανοί επίσκοποι έχουν ένα «ταμπού» σχετικά με τις ομοφυλοφιλικές ενώσεις και ως εκ τούτου «δεν θα πρέπει να μας λένε πάρα πολύ τι πρέπει να κάνουμε» – προκαλώντας περαιτέρω κριτική από το επισκοπείο της ηπείρου, η οποία βάθυνε όταν δόθηκε στη δημοσιότητα η ηχητική καταγραφή των παρατηρήσεων του καρδιναλίου Κάσπερ, αφού ο ίδιος επέμεινε ότι οι ειδησεογραφικές αναφορές για αυτές ήταν ψευδείς.
Παρόμοιες προσπάθειες συνεχίστηκαν με τη Σύνοδο του Βατικανού για τη Συνοδικότητα του 2023.
Τα μέτρα του Πάπα Φραγκίσκου περιελάμβαναν:
Τον διορισμό δύο καρδιναλίων, που τηρούν επιεική στάση απέναντι στην ομοφυλοφιλική ένωση (των Ζαν-Κλωντ Χόλεριχ και Μάριο Γκρεχ) στις σημαντικές θέσεις του Γενικού Αναπληρωτή και του Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα.
Αλλαγή των κανόνων της συνόδου, ώστε να επιτραπεί στους (σε μεγάλο βαθμό παπικά διορισμένους) καθολικούς λαϊκούς να συμμετέχουν και να ψηφίζουν, αφού οι διασκέψεις των επισκόπων σε όλο τον κόσμο είχαν σε μεγάλο βαθμό εκλέξει ως εκπροσώπους τους στη σύνοδο άνδρες αφοσιωμένους στην παραδοσιακή καθολική ηθική.
Παροχή υποστήριξης υψηλού προφίλ σε κορυφαίους ακτιβιστές που υποστηρίζουν την αποδοχή των ομοφυλοφιλικών σχέσεων από την εκκλησία.
Ενώ υπάρχουν λίγες αναφορές σχετικά με το τι έλαβε χώρα στο πλαίσιο των συζητήσεων της συνόδου – λόγω των απαιτήσεων μυστικότητας – οι συμμετέχοντες αποκάλυψαν έντονες διαφωνίες και σημαντική αντίθεση στην επιείκεια προς τα ομόφυλα ζευγάρια.
Οι επίσκοποι σε όλο τον κόσμο είδαν αμέσως ότι η «Fiducia Supplicans» αποσκοπούσε στο να εξασφαλίσει αυτό που η σύνοδος δεν μπορούσε να κάνει, μέσω του διαφανούς τεχνάσματος της διφορούμενης γλώσσας και των λεπτών τεχνικών λεπτομερειών.
Σύμφωνα με τον Πήτερ Κουασνιέφσκι – θεολόγο και φιλόσοφο που έχει διδάξει στο Διεθνές Θεολογικό Ινστιτούτο, το Φραγκισκανικό Πανεπιστήμιο, το Καθολικό Κολέγιο του Γουαϊόμινγκ και έχει δημοσιεύσει σχεδόν είκοσι βιβλία – αυτό ήταν «σαφώς κάτι που ξεπερνούσε μια πολύ μεγάλη μερίδα Καθολικών», ανεξάρτητα από το αν θα θεωρούνταν «παραδοσιακοί» ή «συντηρητικοί».
Το αποτέλεσμα ήταν η ευρεία απόρριψη της «Fiducia Supplicans» από τους Καθολικούς ιεράρχες, αναγκάζοντας το Βατικανό να υποχωρήσει σε σημείο που, σύμφωνα με τον κο Κουασνιέφσκι, «όλα όσα κάνει το Βατικανό από τις 18 Δεκεμβρίου ήταν ‘έλεγχος ζημιών’» με «[τον καρδινάλιο του Βατικανού] Φερνάντεζ [ο οποίος εξέδωσε τη «Fiducia Supplicans» ως έπαρχος της Δικαστικής Υπηρεσίας του Βατικανού για το Δόγμα της Πίστης] να χάνει όλο και περισσότερο έδαφος».
Αρχικά, ο καρδινάλιος Φερνάντεζ έδωσε μια συνέντευξη, στις 23 Δεκεμβρίου. Ακολούθησε ένα επίσημο ανακοινωθέν που εξέδωσε στις 4 Ιανουαρίου.
Κάθε προσπάθεια να ηρεμήσουν τα πνεύματα συναντούσε διευρυνόμενη αντίσταση, καθώς επιπλέον επισκοπικές διασκέψεις και επισκοπές ανακοίνωναν τη μη συμμόρφωση.
Την ίδια ακριβώς ημέρα που εκδόθηκε το ανακοινωθέν του καρδινάλιου Φερνάντεζ, μια ολόκληρη επαρχία επισκόπων στη Γαλλία έδωσε εντολή στους ιερείς να απέχουν από το να δίνουν κοινή ευλογία σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια, προτείνοντας να λαμβάνει κάθε άτομο ξεχωριστή ευλογία, για να τονίσει ότι αυτές οι σχέσεις δεν είναι αποδεκτές ούτε επικυρώνονται από την εκκλησία.
Στις 6 Ιανουαρίου, η αυξανόμενη αντίθεση υποστηρίχθηκε από μία από τις πιο ισχυρές φωνές στην Καθολική Εκκλησία, αυτή του καρδιναλίου της Γουινέας Ρόμπερτ Σάρα – ο οποίος υπηρέτησε για επτά χρόνια ως έπαρχος της Συνόδου της Θείας Λατρείας του Βατικανού, αφού διορίστηκε στη θέση αυτή από τον ίδιο τον Πάπα Φραγκίσκο το 2014.
Μέσα σε δύο ημέρες, η όποια ικανότητα του καρδινάλιου Φερνάντεζ να αντιμετωπίσει την κατάσταση δέχτηκε ένα ακόμη πλήγμα, όταν αποκαλύφθηκε ότι κάποτε είχε δημοσιεύσει ένα βιβλίο – «Το Μυστικό Πάθος» – που επικρίθηκε ότι άγγιζε τα όρια της πορνογραφίας.
Μέχρι τις 11 Ιανουαρίου, ο Πάπας Φραγκίσκος και ο καρδινάλιος Φερνάντεζ έδωσαν πλήρη έγκριση στο έγγραφο του SECAM, το οποίο περιγράφεται από τον κο Κουασνιέφσκι ως μια προσπάθεια των Αφρικανών επισκόπων να «είναι όσο πιο διπλωματικοί μπορούν», ενώ «παραμερίζουν αποφασιστικά τη Fiducia Supplicans εντελώς».
Το έκαναν αυτό κατεδαφίζοντας τις φιλικές προς τους ομοφυλόφιλους προεκτάσεις της «Fiducia Supplicans», δηλώνοντας απερίφραστα ότι πρέπει να υπενθύμιζεται στους ομοφυλόφιλους ότι «οι ενώσεις ατόμων του ίδιου φύλου είναι αντίθετες προς το θέλημα του Θεού και επομένως δεν μπορούν να λάβουν την ευλογία της εκκλησίας» – και ότι η Αγία Γραφή θεωρεί τέτοιες σχέσεις βδέλυγμα τόσο σοβαρό που μπορεί να «οδηγήσει ακόμη και στην καταστροφή της πόλης [Σόδομα]» – και προσθέτοντας δύο ακόμη κρίσιμα σημεία.
Το ένα είναι ότι «η Fiducia Supplicans δεν έχει σκοπό να επιβάλει να υπάρξουν ευλογίες για ζευγάρια του ίδιου φύλου» και ότι «αν και προσφέρει τη δυνατότητα αυτών των ευλογιών, δεν τις επιβάλλει».
Αυτό μπορεί να μην φαίνεται πολύ σημαντικό. Αλλά μια αξιοσημείωτη αν και περιορισμένη μειοψηφία Καθολικών επισκόπων σε όλο τον κόσμο παίρνει έντονα «φιλο-ομοφυλοφιλικές» θέσεις.
Για να εγκρίνει το Βατικανό ένα έγγραφο που επιβεβαιώνει ότι η παροχή τέτοιων ευλογιών δεν μπορεί να επιβληθεί, παρέχει στους ιερείς που υπόκεινται σε τέτοιους επισκόπους τέλειους λόγους για να αρνηθούν να τις δώσουν.
Το άλλο αγγίζει κατευθείαν την καρδιά του θέματος, επισημαίνοντας ότι: «Η γλώσσα της Fiducia Supplicans παραμένει πολύ λεπτή για να την καταλάβουν οι απλοί άνθρωποι».
Δεδομένου ότι η σύγχυση μέσω της λεπτότητας ήταν το ζητούμενο, η έγκριση του εγγράφου του SECAM από το Βατικανό σημαίνει την εξασφάλιση της «αποδοχής» της «Fiducia Supplicans» μόνο με την υποβάθμισή της σε ανούσια ως μέρος μιας βιτρίνας που υπάρχει για να σώζει τα προσχήματα.
Η «Fiducia Supplicans» μπορεί ακόμη να δώσει στους ιερείς που επιθυμούν να ευλογήσουν ομοφυλόφιλα ζευγάρια την κάλυψη και τη διαβεβαίωση της υποστήριξης του Βατικανού που χρειάζονται για να το κάνουν με σχετική ατιμωρησία και ενισχύει τη θέση της χούφτας των επισκοπικών διασκέψεων και των επισκοπών που έχουν λάβει θέσεις υπέρ των ομοφυλοφίλων.
Ανακοινώθηκε μάλιστα ότι τέτοιες ευλογίες θα επιτρέπονται στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου.
Αλλά το Βατικανό έχει ουσιαστικά παραδεχτεί ότι η δική του αδυναμία, η περιορισμένη υποστήριξη και η ευρεία αντίθεση έχουν καταστήσει αδύνατη την επιβολή της «Fiducia Supplicans».
