ΚΟΣΜΟΣ

Οι καθυστερήσεις στην κατασκευή πυρηνικών σταθμών στην Ευρώπη αποδίδονται σε ατελή σχέδια και αδύναμη διαχείριση έργων, σύμφωνα με όσα ανέφερε στην Επιτροπή της Αυστραλιανής Βουλής.

Η Επιτροπή Επιλογής για την Πυρηνική Ενέργεια διερευνά αυτή τη στιγμή την προοπτική μιας πυρηνικής βιομηχανίας στην Αυστραλία, εν μέσω της προσπάθειας της Αντιπολίτευσης να συμπεριλάβει την πυρηνική ενέργεια στο ενεργειακό μείγμα της χώρας.

Καθώς η επιτροπή συνεχίζει να ακούει μαρτυρίες από διάφορες ομάδες, τα μέλη της έχουν εκφράσει ανησυχίες για το χρονοδιάγραμμα κατασκευής ενός πυρηνικού σταθμού αν η κυβέρνηση υιοθετήσει στρατηγική πυρηνικής ενέργειας.

Πολλοί πυρηνικοί εμπειρογνώμονες είναι πεπεισμένοι ότι η Αυστραλία θα μπορούσε να παράγει την πρώτη πυρηνική ηλεκτρική ενέργεια εντός 10-12 ετών, ή και σε λιγότερο χρόνο, αν η κυβέρνηση είναι σοβαρή στο να προχωρήσει το έργο.

Ωστόσο, ορισμένοι μάρτυρες προτείνουν ότι μπορεί να χρειαστούν 15 χρόνια ή και περισσότερα πριν κατασκευαστεί ο πρώτος πυρηνικός σταθμός.

Μια άλλη ανησυχία των μελών της επιτροπής είναι οι σημαντικές καθυστερήσεις και οι υπερβάσεις του προϋπολογισμού που αντιμετώπισαν τα πυρηνικά έργα στην Ευρώπη και άλλες χώρες.

Ο πυρηνικός σταθμός του Ηνωμένου Βασιλείου

Ένα τυπικό παράδειγμα είναι ο σταθμός Hinkley Point C στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένας σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με δύο αντιδραστήρες, χρηματοδοτούμενος από την βρετανική εταιρεία ενέργειας EDF Energy και την China General Nuclear Power Group.

Η κατασκευή άρχισε το 2018 και αναμενόταν να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2025. Ωστόσο, μια πρόσφατη ανασκόπηση του έργου ανέβαλε την ημερομηνία ολοκλήρωσης για το 2029-31.

Ο Hinkley Point C υπέστη επίσης τεράστιες υπερβάσεις κόστους, με το εκτιμώμενο κόστος να εκτοξεύεται από 18 δισεκατομμύρια λίρες σε 31-34 δισεκατομμύρια λίρες με τιμές του 2015.

Οι κύριοι λόγοι για τις υπερβάσεις κόστους και καθυστερήσεις προήλθαν από σημαντικές αλλαγές στο σχέδιο, τις επιπτώσεις του Brexit και την πανδημία COVID-19.

Πυρηνικός εμπειρογνώμονας εξηγεί γιατί καθυστερούν τα ευρωπαϊκά πυρηνικά έργα

Σε μια πρόσφατη έρευνα, ο Ιαν Γκραντ, σύμβουλος ενέργειας που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του ρυθμιστικού πλαισίου πυρηνικής ενέργειας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ), μοιράστηκε τις απόψεις του σχετικά με τα αίτια των καθυστερήσεων των ευρωπαϊκών πυρηνικών έργων.

Ο Γκραντ ήταν διευθυντής πυρηνικής ασφάλειας και αργότερα αναπληρωτής γενικός διευθυντής για τις επιχειρήσεις στην Ομοσπονδιακή Αρχή Πυρηνικής Ρύθμισης των ΗΑΕ μεταξύ 2009 και 2018, και είχε άμεση εμπειρία με το πώς η χώρα κατασκεύασε έναν πυρηνικό σταθμό από το μηδέν μέσα σε πάνω από μια δεκαετία.

Αν και αναγνώρισε ότι οι καθυστερήσεις και οι αυξήσεις του κόστους συχνά συμβαίνουν σε μεγάλης κλίμακας έργα υποδομής, είπε ότι τα προβλήματα που αντιμετώπισαν τα ευρωπαϊκά πυρηνικά έργα ήταν αποτρέψιμα.

«Πιστεύω ότι ορισμένες από τις δημοσιοποιημένες καθυστερήσεις που συμβαίνουν σε σταθμούς στην Ευρώπη οφείλονται στο γεγονός ότι ξεκίνησαν με ατελή σχέδια, προσωρινές κατασκευαστικές οργανώσεις που συγκροτήθηκαν χωρίς προηγούμενη εμπειρία και με σχετικά αδύναμη διαχείριση έργου», είπε.

Το κλειδί είναι ο σωστός κατασκευαστής

Χρησιμοποιώντας τον πυρηνικό σταθμό Μπαρακά των ΗΑΕ ως παράδειγμα, ο πυρηνικός εμπειρογνώμονας ανέφερε ότι ένα από τα κλειδιά για την ταχεία πρόοδο του σταθμού ήταν η επιλογή ενός προμηθευτή με εμπειρία και σωστή αλυσίδα εφοδιασμού.

«Μίλησα με Κορεάτες μηχανικούς στον τόπο, οι οποίοι έφτασαν με υγρό σκυρόδεμα στις μπότες τους και με φακέλους φωτογραφιών που δείχνουν πώς θα φαίνονται οι σταθμοί σε έξι μήνες», είπε.

«Ήταν εκεί για να κάνουν κάτι που ήξεραν πώς να το κάνουν. Δεν ήταν εκεί σε αναζήτηση».

Άλλοι παράγοντες που συνέβαλαν ήταν η σαφής πολιτική ηγεσία της κυβέρνησης και η αποτελεσματική διαχείριση του προγράμματος, σύμφωνα με τον Γκραντ.

Το 2009, τα ΗΑΕ ξεκίνησαν ένα πρόγραμμα για την κατασκευή του πρώτου πυρηνικού σταθμού στον αραβικό κόσμο και επέλεξαν ένα κονσόρτσιουμ που ηγείτο η Korea Electric Power Corporation (KEPCO) για την κατασκευή του.

Η κατασκευή ξεκίνησε το 2012, με τον πρώτο αντιδραστήρα να είναι σε λειτουργία το 2020.

Το Σεπτέμβριο του 2024, τα ΗΑΕ ανακοίνωσαν την ολοκλήρωση του έργου με όλους τους τέσσερεις αντιδραστήρες APR-1400 να είναι πλήρως σε εμπορική λειτουργία.

Το συνολικό κόστος του έργου εκτιμάται ότι είναι περίπου 25 δισεκατομμύρια δολάρια, και ο πυρηνικός σταθμός αυτή τη στιγμή καλύπτει το 25% των αναγκών ηλεκτρικής ενέργειας των ΗΑΕ.

Ο Γκραντ συμβούλεψε την Αυστραλία να μάθει από τα παραδείγματα της Ευρώπης και των ΗΑΕ για να υλοποιήσει με επιτυχία ένα πυρηνικό πρόγραμμα.

«Αν η Αυστραλία αποφασίσει να ακολουθήσει το πυρηνικό πρόγραμμα, είναι πολύ σημαντικό να εξασφαλίσετε αυτούς τους παράγοντες επιτυχίας και να αντλήσετε διδάγματα από τα υπάρχοντα παραδείγματα», είπε.

Του Alfred Bui

Από την ώρα που ο Πρόεδρος της Νότιας Κορέας Γιουν Σουκ-Γιολ εξέδωσε ένα απροσδόκητο διάταγμα το βράδυ της 3ης Δεκεμβρίου, επικαλούμενος στρατιωτικό νόμο για να καταστείλει αυτό που είπε ότι ήταν δυνάμεις εναντίον του κράτους στην αντιπολίτευση, οι βουλευτές στο Κοινοβούλιο της χώρας συγκεντρώθηκαν γρήγορα για να ανακαλέσουν την απόφαση σε πρωινή συνεδρίαση, καθώς στρατιωτικοί προσπάθησαν να εμποδίσουν την ψηφοφορία τους.

Σε περίπου έξι ώρες, κατά τις οποίες 190 μέλη του Κοινοβουλίου ψήφισαν για την άρση της διαταγής, το περιστατικό έληξε.

Ο Γιουν δήλωσε νωρίς το πρωί της 4ης Δεκεμβρίου, ώρα τοπική, ότι θα αναιρούσε την απόφασή του.

«Αποδέχτηκα την απόφαση που έλαβε η Εθνική Συνέλευση για να διαλύσει και να άρει τον στρατιωτικό νόμο», είπε ο Γιουν σε τηλεοπτική ομιλία από το προεδρικό γραφείο στο Γιονγκσαν.

«Οι δυνάμεις που αναπτύχθηκαν για τις υποθέσεις του στρατιωτικού νόμου έχουν αποσυρθεί.»

Ο Γιουν έκανε την ανακοίνωση μετά από τις επικρίσεις που δέχθηκε η απόφαση από τους νομοθέτες της Νότιας Κορέας, με ορισμένους να την χαρακτηρίζουν ως «πραξικόπημα», και μετά από συγκρούσεις διαδηλωτών με στρατιώτες έξω από το κτίριο του Κοινοβουλίου κατά τη διάρκεια αυτού που ανέφεραν ορισμένοι αναλυτές ως μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές κρίσεις της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες.

Το περιστατικό προκάλεσε επίσης ανησυχία σε παγκόσμιο επίπεδο, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες θεωρούν τη Νότια Κορέα σύμμαχο από τότε που η χώρα υποστηρίζει την δημοκρατική κυβέρνηση μετά το τελευταίο στρατιωτικό πραξικόπημα τη δεκαετία του 1980.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν παρακολουθεί τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στη Νότια Κορέα με «σοβαρή ανησυχία», δήλωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κερτ Κάμπελ στους δημοσιογράφους πριν ο Γιουν άρει το διάταγμα την 4η Δεκεμβρίου.

Ορίστε τι γνωρίζουμε μέχρι στιγμής για την κήρυξη στρατιωτικού νόμου από τον Γιουν.

Όταν ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας επικαλέστηκε στρατιωτικό νόμο, είπε ότι οι ηγέτες του αντιπολιτευόμενου φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος συμπαθούν τη Βόρεια Κορέα και συμμετέχουν σε «δραστηριότητες εναντίον του κράτους, σχεδιάζοντας ανταρσία».

Ο ηγέτης δεν ανέπτυξε την κατηγορία και δεν παρουσίασε συγκεκριμένα στοιχεία.

Ο Γιουν κέρδισε τις εκλογές του 2022 με διαφορά μικρότερη από 1% έναντι του Λι Τζέ-Μιουνγκ, ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος.

Αυτή τη χρονιά, το κόμμα του Λι επανέκτησε την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο της Νότιας Κορέας και εξέφρασε διαφωνίες για το νομοσχέδιο του προϋπολογισμού του επόμενου έτους.

Οι Δημοκρατικοί νομοθέτες είχαν επίσης προσπαθήσει να περάσουν προτάσεις για την καθαίρεση τριών κορυφαίων εισαγγελέων, περιλαμβανομένων εκείνων που ερευνούσαν τον Λι, ο οποίος κατηγορήθηκε και πρόσφατα αθωώθηκε για δήθεν εντολή σε μάρτυρα να καταθέσει ψευδή μαρτυρία σε δίκη του 2019 που συνδεόταν με παραβίαση εκλογικού νόμου.

 

Ο Λι, που έχει συγκρίνει τον εαυτό του με τον γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς (I-Vt.), καταδικάστηκε πρόσφατα για παραβίαση εκλογικού νόμου για ψευδείς δηλώσεις ως υποψήφιος πρόεδρος κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 2022. Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή.

Ο Λι αντιμετωπίζει επίσης πολλές άλλες νομικές μάχες, περιλαμβανομένης της κατηγορίας ότι προσπάθησε να αναγκάσει έναν τοπικό επιχειρηματία να στείλει εκατομμύρια σε παράνομες πληρωμές στη Βόρεια Κορέα, προσπαθώντας να οργανώσει μια επίσκεψη στη βόρεια γειτονική χώρα που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε.

Σε σύγκριση με τον Γιουν, ο Λι έχει πάρει μια πιο φιλική στάση προς το κινεζικό καθεστώς. Κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης τον Μάρτιο, ο Λι άσκησε κριτική στον Γιουν για τα σχόλια του σχετικά με την στρατιωτική άσκηση της Κίνας γύρω από την Ταϊβάν.

«Γιατί προκαλείς την Κίνα;» είπε ο Λι εκείνη τη στιγμή. «Τι σχέση έχει το ζήτημα της Ταϊβάν με τη Νότια Κορέα;»

Η κατηγορία του Γιουν για συνεργασία με τη Βόρεια Κορέα είναι παρόμοια με μια τακτική που χρησιμοποιούσαν οι παλαιότερες νοτιοκορεατικές δικτατορίες, οι οποίες έληξαν στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Σύμφωνα με ένα άρθρο του 1997 στο Washington International Law Journal, το καθεστώς του Στρατηγού Τσουν Ντου-Χουάν χρησιμοποίησε την ίδια δικαιολογία για να επικαλεστεί στρατιωτικό νόμο ως απάντηση στις διαμαρτυρίες μετά το στρατιωτικό του πραξικόπημα το 1979.

 

Και τα Δύο Κόμματα Καταδικάζουν τον Στρατιωτικό Νόμο

Ο Λι χαρακτήρισε την δήλωση του προέδρου «παράνομη και αντισυνταγματική».

Ο Χαν Ντονγκ-χουάν, ηγέτης του συντηρητικού Κόμματος Δύναμης του Λαού (People Power Party-PPP) του Γιουν, χαρακτήρισε την διαταγή «λάθος» και υποσχέθηκε να «τη σταματήσει με τον λαό».

Ο Κιμ Ντονγκ-γιόν, κυβερνήτης της αντιπολιτευόμενης Δημοκρατικής Παράταξης της επαρχίας Κιόνγκκι, που περιβάλλει τη Σεούλ, χαρακτήρισε τη διαταγή «εγκληματική» και δήλωσε ότι έχει γυρίσει τη χώρα «45 χρόνια πίσω».

«Ο λαός θα μπλοκάρει το αντισυνταγματικό βήμα του προέδρου. Ο στρατός πρέπει να είναι στο πλευρό του λαού σε κάθε περίπτωση. Ας το αντιταχθούμε αποφασιστικά», είπε ο Κιμ σε ανάρτησή του στο X, γράφοντας στα Κορεατικά.

Λίγες ώρες αργότερα, αφού το Κοινοβούλιο είχε ψηφίσει επίσημα για την άρση της διαταγής, ο Κιμ δήλωσε ότι ο Γιουν δεν ήταν πλέον «στόχος καθαίρεσης», αλλά «στόχος σύλληψης».

«Το ‘πραξικόπημα 2 ωρών’ του προέδρου Γιουν Σουκ-Γιολ έχει σπρώξει τη χώρα στα όρια του γκρεμού», είπε ο Κιμ σε επόμενη ανάρτηση στο X. «Σε λίγες ώρες, η οικονομία μας έχει ταρακουνηθεί δραματικά. Μια οικονομία σε ερείπια. Μια κοινωνία σε χάος.»

 

Οι Πολιτικές Δυσκολίες του Γιουν

Μετά τη νίκη του επί του Λι στις προεδρικές εκλογές του 2022 με μικρή διαφορά, ο Γιουν αντιμετώπισε κριτική εντός της χώρας, με την αποδοχή του να κυμαίνεται γύρω από το 20% για μήνες.

Ο Γιουν έπρεπε να αντιμετωπίσει ένα Κοινοβούλιο που ελέγχεται από το κόμμα της αντιπολίτευσης από τη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του. Το ίδιο το κόμμα του PPP υπέστη καταστροφική ήττα στις εκλογές αυτής της χρονιάς, χάνοντας θέσεις στην μονή κάμερα του κοινοβουλίου.

Οι συντηρητικοί από το PPP είχαν ισχυριστεί ότι μέλη του αντιπολιτευόμενου Δημοκρατικού Κόμματος εργάζονταν εναντίον τους στο Κοινοβούλιο ως πολιτική εκδίκηση για την έρευνα στον Λι, ο οποίος ενδέχεται να κατέβει ξανά στις προεδρικές εκλογές του 2027.

 

Ο Γιουν και η Πρώτη Κυρία Κιμ Κεόν-χι κατηγορήθηκαν επίσης ότι επηρέασαν ακατάλληλα το PPP για να επιλέξει έναν συγκεκριμένο υποψήφιο για να κατέβει σε ενδιάμεσες εκλογές του Κοινοβουλίου το 2022, κατόπιν αιτήματος του μεσάζοντα εκλογών Μιούνγκ Τε-κιουν.

Ο Γιουν πρόσφατα αρνήθηκε τις κατηγορίες για ατασθαλίες ως απάντηση στις κατηγορίες, οι οποίες εμπόδισαν τις αποδοχές του.

 

Η Ιστορία του Στρατιωτικού Νόμου στη Νότια Κορέα

Η δημοκρατική ιστορία της Νότιας Κορέας ξεκινά μόνο από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, και ο στρατιωτικός νόμος παραμένει ένα ευαίσθητο θέμα καθώς οι παλαιότερες δικτατορίες τον επικαλέστηκαν επανειλημμένα για να καταστείλουν την αντιπολίτευση.

Διάφορες δικτατορίες προέκυψαν μετά την ανοικοδόμηση της Νότιας Κορέας μετά τον Κορεατικό Πόλεμο 1950–53, με κάποιους ηγέτες να επικαλούνται στρατιωτικό νόμο για να τοποθετήσουν στρατιώτες, τεθωρακισμένα οχήματα και άρματα μάχης σε δημόσιες τοποθεσίες και στους δρόμους για να καταπνίξουν τις πολιτικές διαδηλώσεις.

Το 1961, ο δικτάτορας Παρκ Τσουνγκ-χι ηγήθηκε χιλιάδων στρατιωτών στη Σεούλ κατά τις πρώτες πρωινές ώρες, στην πρώτη επιτυχημένη στρατιωτική ανατροπή της εξουσίας.

Ο Παρκ κυβέρνησε τη Νότια Κορέα για 20 χρόνια προτού τον δολοφονήσει ο επικεφαλής της μυστικής του αστυνομίας το 1979. Ο δικτάτορας δήλωνε περιοδικά στρατιωτικό νόμο για να τερματίσει διαμαρτυρίες και να φυλακίσει τους επικριτές του.

Λιγότερο από δύο μήνες μετά τον θάνατο του Παρκ, ο Ταξίαρχος Τσουν Ντου-Χουάν έφερε μια πομπή στρατιωτών και αρμάτων μάχης στην πρωτεύουσα της χώρας το Δεκέμβριο του 1979, προκαλώντας την δεύτερη επιτυχημένη στρατιωτική ανατροπή της εξουσίας στη Νότια Κορέα.

Μετά την εμφάνιση του κινήματος για τη δημοκρατία στην πόλη Κουάνγκτζου το επόμενο έτος, ο Τσουν διέταξε το στρατό του να σφαγιάσει τουλάχιστον 200 άτομα.

Οι μαζικές διαμαρτυρίες το καλοκαίρι του 1987 υποχρέωσαν την κυβέρνηση Τσουν να επιτρέψει άμεσες προεδρικές εκλογές, οι οποίες σηματοδότησαν την έναρξη της δημοκρατίας στη Νότια Κορέα.

 

Παραίτηση ή Αντιμετώπιση Καθαίρεσης

Το αντιπολιτευόμενο Δημοκρατικό Κόμμα καλεί τον Γιουν να παραιτηθεί ή να αντιμετωπίσει την καθαίρεσή του.

«Η κήρυξη στρατιωτικού νόμου του προέδρου Γιουν Σουκ-Γιολ ήταν ξεκάθαρη παραβίαση του συντάγματος. Δεν πληρούσε καμία από τις προϋποθέσεις για να την κηρύξει», ανέφερε το Δημοκρατικό Κόμμα σε δήλωση που εκδόθηκε στις 4 Δεκεμβρίου.

«Η κήρυξη στρατιωτικού νόμου ήταν αρχικά άκυρη και μια σοβαρή παραβίαση του συντάγματος. Ήταν μια σοβαρή πράξη εξέγερσης και παρέχει τέλεια έδαφος για την καθαίρεσή του.»

Στη Νότια Κορέα, η καθαίρεση του προέδρου απαιτεί πλειοψηφία δύο τρίτων του Κοινοβουλίου ή 200 από τα 300 μέλη του. Το Δημοκρατικό Κόμμα και άλλα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης διαθέτουν συνολικά 192 έδρες.

Δεκαοκτώ βουλευτές του PPP προστέθηκαν σε 172 βουλευτές για να ψηφίσουν υπέρ της ανατροπής της κήρυξης στρατιωτικού νόμου του Γιουν.

Του Jacob Burg

 

Το άρθρο αυτό συντάχθηκε με τη βοήθεια του Associated Press, Reuters, Andrew Thornebrooke, Eva Fu και Frank Fang.

Ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς υποσχέθηκε στις 2 Δεκεμβρίου νέα στρατιωτική βοήθεια για την Ουκρανία κατά τη διάρκεια μιας απρόσμενης επίσκεψης στο Κίεβο, προσπαθώντας να επιβεβαιώσει τη στήριξη της Γερμανίας προς την Ουκρανία εν μέσω του συνεχιζόμενου πολέμου με τη Ρωσία.

Η επίσκεψη αυτή ήταν η πρώτη του στο Κίεβο μετά από πάνω από δύο χρόνια, από την πλήρη κλίμακα εισβολής της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2022. Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, είπε ότι η συνάντησή τους διήρκεσε πάνω από δύο και μισή ώρες.

Ο Ζελένσκι ανέφερε ότι η Γερμανία συμφώνησε να υποστηρίξει την Ουκρανία «ανεξαρτήτως του τι συμβαίνει στην παγκόσμια πολιτική ή πώς μπορεί να μετατοπιστούν τα συναισθήματα», σύμφωνα με δήλωση που εκδόθηκε από την ουκρανική κυβέρνηση.

«Η ηγεσία της Γερμανίας στην προστασία των ουρανών μας είναι ιδιαίτερα σημαντική: είναι η Γερμανία που έχει παράσχει στην Ουκρανία τη μεγαλύτερη ποσότητα συστημάτων αεράμυνας», είπε σε ξεχωριστή δήλωση.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Σολτς, οι δύο ηγέτες επιθεώρησαν δείγματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών που παράγονται από κοινού από ουκρανικές και γερμανικές εταιρείες, ενώ επισκέφθηκαν τραυματίες στρατιώτες και το ιατρικό προσωπικό.

Ο Σολτς υποσχέθηκε να παράσχει 650 εκατομμύρια ευρώ σε επιπλέον στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία. Το πακέτο, που αναμένεται να φτάσει αργότερα αυτόν τον μήνα, περιλαμβάνει συστήματα αεράμυνας IRIS-T και αντιαεροπορικά συστήματα Gepard.

«Η Ουκρανία μπορεί να υπολογίζει σε εμάς. Λέμε αυτό που κάνουμε και κάνουμε αυτό που λέμε», δήλωσε στο X. «Για να το ξεκαθαρίσουμε, ταξίδεψα στο Κίεβο χτες το βράδυ με τρένο μέσω μιας χώρας που υπερασπίζεται τον εαυτό της κατά του επιθετικού πολέμου της Ρωσίας εδώ και πάνω από 1.000 ημέρες.»

Σύμφωνα με τον ίδιο, η Γερμανία έχει δαπανήσει 28 δισεκατομμύρια ευρώ συνολικά για στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία από την αρχή της κλιμάκωσης. Η χώρα θα συνεχίσει να παραδίδει συστήματα αεράμυνας, οβιδοβόλα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ελικόπτερα στην Ουκρανία το επόμενο έτος, είπε.

«Το λέω πολύ ξεκάθαρα στον [Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν] εδώ στο Κίεβο σήμερα: Έχουμε αντοχή. Και θα σταθούμε δίπλα στην Ουκρανία όσο χρειαστεί», δήλωσε ο καγκελάριος.

Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε μόλις λίγες εβδομάδες μετά την απώλεια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας της τρικομματικής κυβέρνησης Σολτς στις 6 Νοεμβρίου, εν μέσω διαφορών για οικονομικές πολιτικές. Ο καγκελάριος αναμένεται να διεξάγει ψηφοφορία εμπιστοσύνης στις 16 Δεκεμβρίου, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές τον Φεβρουάριο.

Τον περασμένο μήνα, ο Σολτς είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Πούτιν για πρώτη φορά σε δύο χρόνια, καλώντας τον Ρώσο ηγέτη να ανοίξει διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία για να τερματιστεί ο πόλεμος. Ο Ζελένσκι επικρίνοντας την κίνηση, δήλωσε ότι θα μπορούσε να υπονομεύσει τις προσπάθειες για απομόνωση του Ρώσου ηγέτη.

«Τώρα μπορεί να υπάρξουν άλλες συνομιλίες, άλλες κλήσεις. Απλώς πολλές λέξεις. Και αυτό είναι ακριβώς αυτό που ήθελε ο Πούτιν για πολύ καιρό: είναι ζωτικής σημασίας γι’ αυτόν να αποδυναμώσει την απομόνωσή του», δήλωσε ο Ζελένσκι στις 16 Νοεμβρίου.

Το Κρεμλίνο δήλωσε ότι η κλήση έγινε κατόπιν αιτήματος του Βερολίνου. Ο Πούτιν είπε στον Σολτς ότι κάθε κατάπαυση του πυρός πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα ασφαλείας της Ρωσίας και να αντικατοπτρίζει τις «νέες εδαφικές πραγματικότητες», υποδηλώνοντας ότι η Μόσχα παραμένει προσηλωμένη στις προηγούμενες απαιτήσεις της να παραχωρήσει η Ουκρανία σημαντικά εδάφη της στη Ρωσία.

Ο Ζελένσκι έχει δηλώσει ότι οι εγγυήσεις ασφαλείας του ΝΑΤΟ είναι αναγκαίες πριν από οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.

 

Ο Andrew Thornebrooke συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, δήλωσε την Παρασκευή ότι ένα νέο υπερυχητικό σύστημα βαλλιστικού πυραύλου μέσου βεληνεκούς, το οποίο δοκιμάστηκε πρόσφατα στον πόλεμο στην Ουκρανία, έχει επισήμως ενταχθεί στις ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας και θα συνεχίσει να αξιολογείται σε συνθήκες μάχης.

Ο Πούτιν έκανε την ανακοίνωση κατά τη διάρκεια συνάντησης στις 22 Νοεμβρίου στη Μόσχα με αξιωματούχους άμυνας και αναπτυξιακούς φορείς πυραύλων, σύμφωνα με το κρατικό ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Tass. Αυτό έρχεται μετά την αποκάλυψη από τον Ρώσο ηγέτη ότι το νέο σύστημα υπερυχητικών βαλλιστικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς «Ορέσνικ» χρησιμοποιήθηκε στις 21 Νοεμβρίου για να πλήξει στόχους στην ουκρανική πόλη Ντνίπρο.

«Θα συνεχίσουμε αυτές τις δοκιμές, περιλαμβανομένων και εκείνων σε συνθήκες μάχης, ανάλογα με την κατάσταση και τις απειλές για την ασφάλεια της Ρωσίας», δήλωσε ο Πούτιν, σύμφωνα με το Tass.

Οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας αρχικά εκτίμησαν ότι το βλήμα που στόχευσε το Ντνίπρο ήταν διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος (ICBM), με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντιμίρ Ζελένσκι, να δηλώνει ότι όλες οι παράμετροι ταίριαζαν με εκείνες ενός ICBM και ότι «ο Πούτιν χρησιμοποιεί την Ουκρανία ως πεδίο δοκιμών» για το νέο σύστημα όπλων.

Οι αναλυτές εκτίμησαν ευρέως ότι η υπερυχητική επίθεση ήταν μια προειδοποίηση για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους του ΝΑΤΟ, μετά την απόφαση του Προέδρου Τζο Μπάιντεν να επιτρέψει στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει τους βαλλιστικούς πυραύλους που προμήθευσαν οι ΗΠΑ για να πλήξουν ρωσικούς στόχους.

Ο Ρώσος ηγέτης δήλωσε στις 21 Νοεμβρίου ότι θεωρεί δίκαιο να πλήξει τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις χωρών που επιτρέπουν τη χρήση των όπλων τους για επιθέσεις μέσα στη Ρωσία.

«Θα καθορίσουμε τους στόχους κατά τη διάρκεια των επόμενων δοκιμών των προηγμένων πυραυλικών συστημάτων μας, με βάση τις απειλές για την ασφάλεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας», δήλωσε ο Πούτιν. «Θεωρούμε ότι έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε τα όπλα μας κατά των στρατιωτικών εγκαταστάσεων αυτών των χωρών που επιτρέπουν τη χρήση των όπλων τους κατά των εγκαταστάσεών μας, και σε περίπτωση κλιμάκωσης επιθετικών ενεργειών, θα ανταποκριθούμε αποφασιστικά και αναλόγως.»

Ο Πούτιν ανέφερε επίσης στη συνάντηση της Παρασκευής στο Κρεμλίνο ότι ο πύραυλος Ορέσνικ «δεν είναι διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος ούτε όπλο μαζικής καταστροφής». Τέτοιου είδους στρατηγικά συστήματα όπλων έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν πυρηνικές κεφαλές, οι οποίες συνήθως συνδέονται με τη στρατηγική αποτροπή και διέπονται από διεθνείς συνθήκες, όπως η Νέα Συνθήκη Μείωσης Στρατηγικών Όπλων (Strategic Arms Reduction Treaty-START), η οποία πρόκειται να λήξει το 2026. Ο Πούτιν είχε αναστείλει τη συμμετοχή της Ρωσίας στη Νέα START το 2023 λόγω της υποστήριξης των ΗΠΑ στην Ουκρανία, αν και αξιωματούχοι των ΗΠΑ δήλωσαν ότι η Μόσχα συνέχισε να τηρεί τα όρια για τις κεφαλές, τους πυραύλους και τα βομβαρδιστικά που επιβλήθηκαν από τη συνθήκη, όπως και η Ουάσιγκτον.

Άλλες χώρες αναπτύσσουν επίσης υπερυχητικά συστήματα πυραύλων μέσου και μικρότερου βεληνεκούς, σύμφωνα με τον Πούτιν, ο οποίος δήλωσε ότι πιστεύει πως μόνο η Ρωσία τα έχει έτοιμα για ανάπτυξη. Επίσης, ο Ρώσος ηγέτης υποστήριξε ότι, αν και ο νέος πύραυλος δεν είναι στρατηγικό όπλο, η χρήση του θα μπορούσε να έχει παρόμοιο καταστροφικό αντίκτυπο.

«Λόγω της ισχύος της πλήξης του, ειδικά σε περίπτωση μαζικής, ομαδικής εκτόξευσης, και σε συνδυασμό με άλλα ακριβή συστήματα μεγάλου βεληνεκούς, τα οποία διαθέτει επίσης η Ρωσία, το αποτέλεσμα της χρήσης του κατά στόχων του εχθρού θα ήταν συγκρίσιμο με τα στρατηγικά όπλα», δήλωσε ο Πούτιν.

Στη διάρκεια της ίδιας συνάντησης, ο Διοικητής των Στρατηγικών Δυνάμεων Πυραύλων της Ρωσίας, Σεργκέι Καρακαγιέβ, χαρακτήρισε το Ορέσνικ «ασύγκριτο» στον κόσμο και ισχυρίστηκε ότι μπορεί να ξεπεράσει όλα τα υπάρχοντα συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας.

«Με βάση τις αποστολές και το βεληνεκές αυτού του όπλου, μπορεί να πλήξει στόχους σε όλη την Ευρώπη, κάτι που το διαφοροποιεί από άλλα ακριβείας μεγάλης εμβέλειας όπλα», δήλωσε ο Καρακαγιέβ, υπονοώντας ότι κανένας από τους ευρωπαϊκούς συμμάχους της Ουκρανίας δεν είναι ασφαλής από την απειλή του.

Επιπλέον, ο CEO της Ροσκόσμος, Γιούρι Μπορίσοφ, δήλωσε στη συνάντηση ότι η ρωσική αμυντική βιομηχανία έχει τη δυνατότητα να εκσυγχρονίσει το 95% των στρατηγικών πυρηνικών δυνάμεων της χώρας και το 82% των αεροδιαστημικών δυνάμεων της με την προηγμένη υπερηχητική δυνατότητα πλήγματος που διαθέτει το σύστημα Ορέσνικ, υποδεικνύοντας ότι στόχοι σε όλο τον κόσμο μπορούν να στοχοποιηθούν.

Η ανάπτυξη αυτή έρχεται καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν αυξάνει τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, εν όψει της παράδοσης της εξουσίας στην κυβέρνηση του εκλεγμένου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Τραμπ έχει υποσχεθεί να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία γρήγορα, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι θα καταφέρει να πείσει τον Πούτιν και τον Ζελένσκι να καταλήξουν σε μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός ή σε μία ειρηνική συμφωνία.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 19 Νοεμβρίου ενέκρινε έναν κανονισμό που απαγορεύει την πώληση προϊόντων που παράγονται με αναγκαστική εργασία, φέρνοντας την ΕΕ των 27 κρατών-μελών πιο κοντά στην εφαρμογή μιας αναμενόμενης απαγόρευσης.

Τα νομοθετικά μέτρα περιμένουν τώρα τις υπογραφές του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, και της Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μέτσολα. Μόλις επικυρωθεί, ο κανονισμός θα δημοσιευτεί στην επίσημη εφημερίδα της ΕΕ και θα τεθεί σε ισχύ τρία χρόνια μετά την ημερομηνία της εφαρμογής του, ανέφερε το Συμβούλιο σε δήλωσή του.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε αρχικά τον κανονισμό τον Σεπτέμβριο του 2022 εν μέσω αυξανόμενων ανησυχιών στις Βρυξέλλες για τη χρήση καταναγκαστικής εργασίας από το Πεκίνο κατά των Ουιγούρων και άλλων μουσουλμανικών μειονοτήτων.

Ωστόσο, τα έγγραφα δεν ανέφεραν συγκεκριμένες περιοχές ή χώρες, σε αντίθεση με τη νομοθεσία που πέρασαν οι ΗΠΑ—τον Νόμο για την Πρόληψη Καταναγκαστικής Εργασίας των Ουιγούρων, τον οποίο υπέγραψε ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν πριν από δύο χρόνια. Ο αμερικανικός νόμος στοχεύει τις εισαγωγές από την περιοχή Σιντζιάνγκ της Κίνας, όπου το καθεστώς έχει κρατήσει περισσότερους από 1 εκατομμύριο Ουιγούρους Μουσουλμάνους σε ένα εκτεταμένο δίκτυο στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δήλωσε ότι η επερχόμενη απαγόρευση θα εφαρμόζεται σε όλα τα προϊόντα που διατίθενται στην ενιαία αγορά της ΕΕ, στοχεύοντας σε κάθε τομέα της βιομηχανίας. Όχι μόνο τα προϊόντα που πωλούνται στην ενιαία αγορά της ΕΕ θα επηρεαστούν, αλλά και τα προϊόντα που εξάγονται από την ΕΕ πρέπει επίσης να συμμορφώνονται με τους περιορισμούς για την καταναγκαστική εργασία.

Με βάση τον νέο κανονισμό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή—το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ—θα δημιουργήσει μια βάση δεδομένων που θα καταγράφει προϊόντα και τομείς που ενδέχεται να κινδυνεύουν από καταναγκαστική εργασία.

Αν η αλυσίδα εφοδιασμού μιας εταιρείας επισημανθεί για ύποπτη χρήση καταναγκαστικής εργασίας εκτός της ΕΕ, η Επιτροπή θα ξεκινήσει έρευνα. Για τα προϊόντα που κατασκευάζονται εντός των κρατών-μελών της ΕΕ, θα είναι οι αρμόδιες εθνικές αρχές που θα διερευνούν τυχόν καταγγελίες καταναγκαστικής εργασίας.

Αν εφαρμοστεί, η απαγόρευση θα συμπληρώνει έναν υφιστάμενο νόμο για τη δέουσα επιμέλεια που τέθηκε σε εφαρμογή νωρίτερα φέτος. Γνωστός ως Οδηγία για τη Δέουσα Επιμέλεια Εταιρικής Βιωσιμότητας (Corporate Sustainability Due Diligence Directive-CSDDD), οι κανόνες αυτοί υποχρεώνουν τις μεγάλες εταιρείες που εδρεύουν στην ΕΕ να εξετάσουν τις αλυσίδες εφοδιασμού τους για να διασφαλίσουν ότι δεν χρησιμοποιούν αναγκαστική εργασία ή προκαλούν περιβαλλοντική βλάβη.

Πολλοί υπέρμαχοι των δικαιωμάτων χαιρέτησαν την είδηση από τις Βρυξέλλες, καλώντας την ΕΕ να εφαρμόσει την απαγόρευση και να προσθέσει το Σιντζιάνγκ στη βάση δεδομένων κινδύνου αναγκαστικής εργασίας.

«Η Επιτροπή θα πρέπει να αρχίσει με την αναγνώριση του Σιντζιάνγκ, του Τουρκμενιστάν και της Βόρειας Κορέας ως χώρες ή περιοχές υψηλού κινδύνου που αντιμετωπίζουν κρατικά επιβληθείσα αναγκαστική εργασία σε μια νέα βάση δεδομένων κινδύνου αναγκαστικής εργασίας, όπως απαιτεί η νομοθεσία», δήλωσε η Ελεν Ντε Ρενγκέρβε από την Human Rights Watch. «Αυτό θα διευκολύνει τους ερευνητές να εντοπίσουν τα προϊόντα που έχουν μολυνθεί από αναγκαστική εργασία και θα θέσει τα θεμέλια για ένα συστημικό αλλαγή.»

Το Uyghur Human Rights Project (Ουιγουρικό Πρότζεκτ Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) με έδρα την Ουάσινγκτον χαιρέτισε επίσης την κίνηση της ΕΕ, χαρακτηρίζοντας την ως «ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός στον αγώνα κατά της αναγκαστικής εργασίας που επιβάλλει το κράτος στην περιοχή των Ουιγούρων».

Ο τελευταίος κανονισμός έρχεται λίγες μόνο εβδομάδες μετά την υιοθέτηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενός ψηφίσματος που καταδικάζει την καταστολή των Ουιγούρων από το κινεζικό καθεστώς. Επίσης, χαιρετίζει τον κανονισμό της ΕΕ για την αναγκαστική εργασία και «επιμένει στην πλήρη εφαρμογή του».

«Ο διωγμός των Ουιγούρων συνεχίζεται αδιάκοπα. Ωστόσο, οι εισαγωγές στην ΕΕ από το Σιντζιάνγκ αυξάνονται, πράγμα που σημαίνει ότι η κατανάλωση στην ΕΕ ενισχύει τη σύγχρονη δουλεία που χρηματοδοτείται από το κράτος», δήλωσε η Καταρίνα Βιέιρα, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από την Ολλανδία, μέσω των κοινωνικών δικτύων X μετά την ψήφιση του ψηφίσματος. «Πρέπει να επιβάλουμε αυστηρά την απαγόρευση της καταναγκαστικής εργασίας και να λογοδοτήσει το κινεζικό καθεστώς για τις ενέργειές του απέναντι στους Ουιγούρους».

Της Dorothy Li

Ένα νομοσχέδιο που απαγορεύει την υιοθεσία παιδιών από τη Ρωσία σε χώρες που επιτρέπουν την αλλαγή φύλου, πέρασε από τη χαμηλότερη βουλή του ρωσικού κοινοβουλίου και τώρα κατευθύνεται προς την ανώτερη βουλή και στη συνέχεια στον Πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, για υπογραφή και εφαρμογή ως νόμος

Οι νομοθέτες της χαμηλότερης βουλής, που ονομάζεται Κρατική Δούμα, πέρασαν το μέτρο στην τρίτη και τελευταία ανάγνωσή του στις 12 Νοεμβρίου. Η νομοθεσία πρέπει να περάσει τρεις αναγνώσεις στην Κρατική Δούμα—όπως και στην αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων—πριν αποσταλεί στην ανώτερη βουλή, που ονομάζεται Συμβούλιο Ομοσπονδίας, και στη συνέχεια στον πρόεδρο για τελική έγκριση.

Το νομοσχέδιο κατατέθηκε για πρώτη φορά τον Ιούλιο από νομοθέτες υπό την ηγεσία του προέδρου της Δούμας, Βιάτσεσλαβ Βολόντιν, ο οποίος δήλωσε στην εφαρμογή Telegram στις 11 Νοεμβρίου ότι οι ξένοι έχουν υιοθετήσει περισσότερα από 100.000 ρωσικά παιδιά τα τελευταία 30 χρόνια και ότι το μέτρο στοχεύει στην προστασία των παιδιών από πιθανούς κινδύνους.

«Οι δυτικές πολιτικές σχετικά με τα παιδιά είναι επιβλαβείς», έγραψε ο Βολόντιν. «Είναι κρίσιμης σημασίας να αποτραπεί οποιαδήποτε προσπάθεια να αλλάξει το φύλο με οποιονδήποτε τρόπο κατά τη διάρκεια ξένων υιοθεσιών.»

Ο Βασίλι Πισκάρεφ, νομοθέτης που συνυπογράφει τη νομοθεσία, υποστηρίζει ότι τα ρωσικά παιδιά που υιοθετούνται από γονείς σε δυτικές χώρες διατρέχουν τον κίνδυνο να πιεστούν να αλλάξουν φύλο ή να γίνουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Το νομοσχέδιο τροποποιεί τον Κώδικα Οικογένειας της Ρωσίας, απαγορεύοντας την υιοθεσία ρωσικών παιδιών από πολίτες χωρών που επιτρέπουν την αλλαγή φύλου μέσω ιατρικής παρέμβασης ή με την τροποποίηση των εγγράφων ταυτότητας για να αντανακλούν την αλλαγή φύλου χωρίς ιατρικές διαδικασίες.

Ο Βολόντιν ανέφερε τουλάχιστον 15 χώρες, κυρίως στην Ευρώπη, αλλά και την Αυστραλία και τον Καναδά, οι οποίες θα επηρεαστούν από τον νόμο. Οι πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν αποκλειστεί από το δικαίωμα να υιοθετούν ρωσικά παιδιά από το 2012.

Όταν το μέτρο πέρασε την πρώτη ανάγνωση στην Κρατική Δούμα στις 25 Σεπτεμβρίου, ο Βολόντιν δήλωσε ότι το μέτρο «στοχεύει στην προστασία της παιδικής ηλικίας και των παραδοσιακών αξιών».

Εκτός από τη νομοθεσία που περιορίζει τις υιοθεσίες σε χώρες που επιτρέπουν την αλλαγή φύλου, η Κρατική Δούμα στις 12 Νοεμβρίου ενέκρινε επίσης ένα μέτρο που απαγορεύει υλικό που ενθαρρύνει τους ανθρώπους να μην κάνουν παιδιά. Το νομοσχέδιο τροποποιεί έξι υφιστάμενους νόμους που ήδη απαγορεύουν την προώθηση της παιδοφιλίας, των ΛΟΑΤ  τρόπων ζωής και της αλλαγής φύλου.

«Πρόκειται για την προστασία των πολιτών, ειδικά της νεότερης γενιάς, από πληροφορίες στον χώρο των μέσων ενημέρωσης που επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη της προσωπικότητας», έγραψε ο Βολόντιν σε μήνυμά του στο Telegram. «Πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να διασφαλίσουμε ότι οι μελλοντικές γενιές θα μεγαλώσουν με επίκεντρο τις παραδοσιακές οικογενειακές αξίες.»

Πέρυσι, η Ρωσία ψήφισε έναν νόμο που απαγορεύει τις διαδικασίες αλλαγής φύλου, περιλαμβανομένων των χειρουργείων αλλαγής φύλου και της τροποποίησης του φύλου στα δημόσια αρχεία. Ο νόμος όχι μόνο απαγορεύει τις ενέργειες και τις διαδικασίες αλλαγής φύλου, αλλά εμποδίζει και τα τρανσέξουαλ άτομα να υιοθετούν παιδιά. Επίσης, ακυρώνει αυτόματα τους γάμους αν ο ένας σύντροφος αποφασίσει να αλλάξει τα χαρακτηριστικά φύλου του.

Ο Πούτιν, ο οποίος υπέγραψε το νόμο για την απαγόρευση των διαδικασιών αλλαγής φύλου τον Ιούλιο του 2023, έχει τοποθετήσει τη Ρωσία ως προπύργιο των παραδοσιακών αξιών, εμπλεκόμενη σε μια υπαρξιακή μάχη κατά αυτού που θεωρεί ηθικά διαλυμένο Δύση.

Την εποχή εκείνη, οι επικριτές, όπως η ομάδα υπεράσπισης Open Democracy, χαρακτήρισαν την κίνηση ως μέρος των προσπαθειών του Κρεμλίνου να μετατρέψει τα μέλη της ΛΟΑΤ  κοινότητας σε «αποδιοπομπαίους τράγους στη μάχη του για την προώθηση των ‘παραδοσιακών αξιών’».

Η ομάδα υποστήριξε ότι ένας άλλος λόγος πίσω από τους περιορισμούς είναι ότι τα μέλη της ΛΟΑΤ κοινότητας συχνά ασχολούνται με αντικυβερνητική και αντικρεμλινική δράση.

Ο Αλέχο Βιντάλ-Κουάδρας, 79 ετών, πυροβολήθηκε εξ επαφής στην ισπανική πρωτεύουσα, τη Μαδρίτη, στις 9 Νοεμβρίου 2023, αλλά επέζησε από θαύμα.

Είπε ότι το ιρανικό καθεστώς συνεργάζεται με την ολλανδική μαφία Μόκρο (Μαροκινή μαφία) και άλλες οργανώσεις εγκλήματος, στοχεύοντας αντιφρονούντες και Ευρωπαίους υπηκόους.

Ο Βιντάλ-Κουάδρας, πρώην μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και συνιδρυτής του κόμματος Vox, είναι πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής για την Αναζήτηση Δικαιοσύνης (International Committee in Search of Justice-ISJ), η οποία ιδρύθηκε το 2008 για να «αναζητήσει δικαιοσύνη για την ιρανική δημοκρατική αντιπολίτευση».

Η ISJ συνεργάζεται στενά με το Εθνικό Συμβούλιο Αντίστασης του Ιράν (National Council of Resistance of Iran-NCRI), έναν οργανισμό που περιλαμβάνει τις κυριότερες ομάδες της ιρανικής αντιπολίτευσης.

Στις 8 Νοεμβρίου, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ δημοσιοποίησε έγγραφα που κατηγορούν τρία άτομα για συμμετοχή σε δίκτυο εκτέλεσης συμβολαίων δολοφονιών που οργανωνόταν από το Ιρανικό Σώμα Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (Islamic Revolutionary Guard Corps-IRGC), με στόχο τον εκλεγμένο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

Μιλώντας την ίδια ημέρα σε διαδικτυακή διάσκεψη, ο Βιντάλ-Κουάδρας είπε ότι το ιρανικό καθεστώς και η Μαφία Μόκρο φαίνεται να συνεργάστηκαν στην απόπειρα δολοφονίας του.

Η Μαφία Μόκρο πήρε το όνομά της επειδή τα περισσότερα από τα ιδρυτικά της μέλη ήταν μαροκινής καταγωγής.

Το 2019, η συμμορία σκότωσε τον Ολλανδό δικηγόρο Ντέρκ Βίερσουμ, και τον Ιούλιο του 2021, σκότωσε τον δημοσιογράφο τηλεόρασης Πίτερ ντε Φρις. Και οι δύο δολοφονίες πραγματοποιήθηκαν στο Άμστερνταμ.

Ο ηγέτης της Μαφίας Μόκρο, Ριντουάν Τάχι, καταδικάστηκε σε ισόβια τον Φεβρουάριο, μετά από έξι χρόνια δίκης σε ειδικό δικαστήριο υψίστης ασφαλείας στην Ολλανδία.

«Επτά άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων έχουν συλληφθεί σε σχέση με την απόπειρα δολοφονίας μου», δήλωσε ο Βιντάλ-Κουάδρας, σημειώνοντας ότι ο άντρας που υποτίθεται ότι τον πυροβόλησε είναι ο Μεχρέζ Αγιάρι, 38χρονος Γάλλος με καταγωγή από την Τυνησία, ο οποίος συνελήφθη τον Ιούνιο στην ολλανδική πόλη Χάρλεμ.

«Συνελήφθη καθώς επρόκειτο να σκοτώσει έναν Ιρανό αντιφρονούντα που ζούσε στην Ολλανδία».

Ο Βιντάλ-Κουάδρας ζήτησε πιο «ισχυρή» πολιτική κατά του Ιρανικού καθεστώτος, συμπεριλαμβανομένου του χαρακτηρισμού του IRGC ως τρομοκρατικής οργάνωσης από την ΕΕ και τη Βρετανία και της «εφαρμογής και επέκτασης των διεθνών κυρώσεων».

«Η ενσωμάτωση αυτών των στοιχείων σε μια συνεκτική στρατηγική δεν θα ενισχύσει μόνο την αποτελεσματικότητα της δυτικής πολιτικής, αλλά θα προσφέρει επίσης έναν πιο καθαρό δρόμο προς ένα σταθερό και δημοκρατικό Ιράν», είπε ο Βιντάλ-Κουάδρας.

Ο Ματθίου Λέβιτ, διευθυντής του Προγράμματος Αντιτρομοκρατίας και Πληροφοριών του Ινστιτούτου Ουάσιγκτον για Πολιτική της Εγγύς Ανατολής, είπε στη διάσκεψη: «Οι Ιρανοί είναι εξαιρετικά δεσμευμένοι στην εκδίκηση για τη δολοφονία του στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί. Στοχεύουν στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Τραμπ, τον Τζον Μπόλτον, πρώην υπουργό Εξωτερικών, και άλλους. Είναι πολύ σοβαρά πράγματα».

«Η πιο έντονη τάση που βλέπουμε στην Ευρώπη είναι η χρήση εγκληματικών εξαρτημάτων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, θα προσλάβουν συμμορίες από την Ανατολική Ευρώπη, για παράδειγμα, και αυτές οι συμμορίες στη συνέχεια προσλαμβάνουν νέους. Έτσι, στη Σουηδία, για παράδειγμα, το Ιράν προσλαμβάνει εγκληματίες, οι οποίοι προσλαμβάνουν παιδιά για να πετούν χειροβομβίδες πάνω από τα τείχη της Ισραηλινής Πρεσβείας.»

Ο Λέβιτ είπε ότι η χρήση διεθνούς τρομοκρατίας από το Ιράν ήταν μια τακτική για να φιμώσει τους επικριτές του.

«Αυτό που κάνει το καθεστώς δεν είναι κακή συμπεριφορά. Είναι δολοφονία. Δεν μπορεί να γίνει χειρότερο. Πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερα», είπε.

«Το καθεστώς έχει διαπράξει περισσότερες από 450 τρομοκρατικές ενέργειες στον κόσμο. Χρειαζόμαστε μια αλλαγή πολιτικής για να αντιμετωπίσουμε την τρομοκρατία του. Η πραγματική πίεση στο καθεστώς λειτουργεί. Οι κυρώσεις από μόνες τους δεν θα το καταφέρουν.»

Ο Λέβιτ είπε ότι ακόμα και όταν το Ιράν διαπραγματευόταν τη συμφωνία για τα πυρηνικά το 2016, υπήρχαν σχέδια εναντίον αντιφρονούντων από το IRGC του Ιράν στη Γαλλία και τη Γερμανία.

«Δεν μπορώ να σας πω αν αυτό είναι απλά το ιρανικό καθεστώς να είναι εξαιρετικά επιθετικό, ή αν είναι μια περίπτωση όπου ‘το δεξί χέρι δεν γνωρίζει τι κάνει το αριστερό’», είπε.

Ο Λέβιτ είπε ότι μέσα σε κάθε γραφειοκρατία υπάρχουν διαφορετικές κλίκες που ασχολούνται με τα δικά τους σχέδια και ενδέχεται να μην επικοινωνούν μεταξύ τους, και ότι ίσως αυτό συμβαίνει με τη «γραφειοκρατία ασφαλείας» του Ιράν.

 

Ο βουλευτής των Συντηρητικών Μπομπ Μπλάκμαν επικρίνοντας την απόφαση του Βελγίου να απελευθερώσει και να εξορίσει τον Ασσάντολλα Ασάντι, Ιρανό διπλωμάτη που εμπλέκεται σε μια απόπειρα βομβιστικής επίθεσης σε συνάντηση του NCRI το 2018.

Ο Μπλάκμαν, ο οποίος παραβρέθηκε σε εκείνη την εκδήλωση και καθόταν κοντά στην ηγέτιδα του NCRI, Μαριάμ Ρατζάβι, είπε ότι «αν η συνωμοσία του Ασσάντολλα Ασάντι να ανατινάξει τη μεγάλη συνάντηση του NCRI στο Παρίσι το 2018 είχε επιτύχει, θα είχαμε αντιμετωπίσει τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο».

Η διάσκεψη, στην οποία συμμετείχαν 28.000 άτομα, προεδρεύονταν από τον Στρουάν Στήβενσον, πρώην Σκοτσέζο Συντηρητικό ευρωβουλευτή, ο οποίος δήλωσε ότι η Δύση, και ειδικά η ΕΕ και ο ΟΗΕ, βασίζονταν σε μια αποτυχημένη πολιτική «κατευνασμού» απέναντι στο ιρανικό καθεστώς.

Ο Στρούαν Στίβενσον δήλωσε ότι οι στρατηγικές των δυτικών κυβερνήσεων ως απάντηση στην επιθετικότητα του ιρανικού καθεστώτος είχαν υπηρετήσει «μόνο για να ενδυναμώσουν τους ηγέτες των κληρικών».

«Από τη στιγμή που το καθεστώς των μουλάδων κατέλαβε την επανάσταση στο Ιράν το 1979, έχει κάνει ό,τι ήταν δυνατόν για να εξαλείψει οποιονδήποτε αντιτίθεται στη θεοκρατική τους τυραννία, και ιδιαίτερα, έχουν κάνει τα πάντα για να εξαλείψουν τους υποστηρικτές του κύριου δημοκρατικού αντιπολιτευτικού κινήματος, των Μουτζαχεντίν του Ιράν, περιλαμβανομένων των 30.000 πολιτικών κρατουμένων που σφαγιάστηκαν το 1988», είπε.

Ο πρώην Πορτογάλος Σοσιαλιστής ευρωβουλευτής Πάουλο Καζάκα δήλωσε ότι η ΕΕ είναι συνένοχη σε αυτά τα εγκλήματα, καθώς δεν κρατά υπεύθυνους τους ηγέτες του Ιράν.

Η Ιγκρίντ Μπετανκούρ, πρώην υποψήφια πρόεδρος της Κολομβίας και πρώην όμηρος, κατηγόρησε επίσης τη Δύση για πολιτική κατευνασμού.

Του Chris Summers

ΒΕΡΟΛΙΝΟ — Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι γιόρτασαν την πτώση του Τείχους του Βερολίνου πριν από 35 χρόνια στην πρωτεύουσα της Γερμανίας το Σάββατο, με συναυλίες σε ανοικτούς χώρους, εγκαταστάσεις τέχνης και επίσημες εκδηλώσεις που τιμούσαν μία από τις πιο ιστορικές ημέρες της χώρας, στις 9 Νοεμβρίου 1989.

«Ήταν μια τυχερή μέρα για την οποία εμείς οι Γερμανοί είμαστε ακόμα ευγνώμονες σήμερα», δήλωσε η Καγκελάριος Όλαφ Σολτς.

Κατασκευασμένο το 1961, το Τείχος του Βερολίνου παρέμεινε για 28 χρόνια στην πρώτη γραμμή του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ των Αμερικανών και των Σοβιετικών. Κατασκευάστηκε από τους κομμουνιστές για να αποκόψει τους Ανατολικογερμανούς από την υποτιθέμενη ιδεολογική μόλυνση της Δύσης και να σταματήσει το κύμα ανθρώπων που εγκατέλειπαν την Ανατολική Γερμανία.

Είχε χαράξει μια λωρίδα μήκους 97,2 μιλίων μέσα στην «καρδιά» του Βερολίνου και την γύρω εξοχή, και μέσα στην καρδιά πολλών από τους ανθρώπους του. Ωστόσο, όταν άνοιξε το σύνορο πριν από 35 χρόνια, χρειάστηκε λιγότερο από ένας χρόνος μέχρι την επανένωση της χώρας στις 3 Οκτωβρίου 1990.

Σήμερα μόνο μερικά τμήματα του τείχους παραμένουν, κυρίως ως τουριστική ατραξιόν.

Για τις εορταστικές εκδηλώσεις του Σαββάτου, οι διοργανωτές δημιούργησαν ένα προσωρινό τείχος από 5.000 αφίσες σχεδιασμένες από παιδιά και ενήλικες με το σύνθημα «Υποστηρίζουμε την ελευθερία», το οποίο προσέλκυσε μια συνεχόμενη ροή επισκεπτών, περιλαμβανομένων πολλών ξένων τουριστών. Το τείχος εκτείνεται σε μια απόσταση 2,5 μιλίων κατά μήκος του πρώην τείχους στο κέντρο του Βερολίνου.

Οι αφίσες συνδυάζουν τα αιτήματα των Ανατολικογερμανών διαδηλωτών κατά των κομμουνιστικών αρχών το φθινόπωρο του 1989, όπως η ελευθερία του λόγου, η ελευθερία του τύπου και η ελευθερία μετακίνησης, με τις σημερινές επιθυμίες και δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο εργαστηρίων σε σχολεία, ενορίες εκκλησιών, τοπικές καλλιτεχνικές ομάδες και πολιτιστικά έργα.

«Υποστηρίζουμε την ελευθερία, γιατί χωρίς την ελευθερία, όλα τα υπόλοιπα είναι τίποτα», δήλωσε ο δήμαρχος του Βερολίνου, Κάι Βέγκνερ, σε επίσημη εκδήλωση της επετείου με τον Πρόεδρο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ στο Μνημείο του Τείχους του Βερολίνου.

«Η ελευθερία και η δημοκρατία ποτέ δεν ήταν αυτονόητες», είπε ο δήμαρχος, προειδοποιώντας ότι και οι δύο αυτή τη στιγμή βρίσκονται υπό επίθεση από πολλές πλευρές.

 

Για το βράδυ του Σαββάτου, 700 επαγγελματίες και ερασιτέχνες μουσικοί έπαιξαν συγχρονισμένα τραγούδια σε διαφορετικές σκηνές κατά μήκος του πρώην τείχους.

Η ρωσική μπάντα αντιφρονούντων «Pussy Riot» εμφανίστηκε την Κυριακή ως το αποκορύφωμα και το τέλος των εορταστικών εκδηλώσεων της επετείου.