Υγεία

Σας είναι δύσκολο να μείνετε ακίνητοι; Οι έρευνες δείχνουν ότι οι ασκήσεις που βασίζονται στη συνειδητότητα μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στην ανακούφιση του χρόνιου πόνου και του άγχους, αλλά οι περισσότερες παραδοσιακές ασκήσεις συνειδητότητας απαιτούν από τους ασκούμενους να κάθονται ακίνητοι για παρατεταμένες χρονικές περιόδους, κάτι που μπορεί να είναι δύσκολο για τους ανθρώπους που υποφέρουν από σωματικό πόνο ή έντονο άγχος.

Τα οφέλη της συνειδητότητας

Η κατάσταση της συνειδητότητας «χαρακτηρίζεται από αλλαγές στη νευρική δραστηριότητα, που έχουν μελετηθεί για πάνω από δύο δεκαετίες σε δεκάδες ακαδημαϊκές εργασίες», σύμφωνα με τον Κρις Φηλντς, σύμβουλο επιστήμονα και ερευνητή στο Πανεπιστήμιο Ταφτς που μελετά φυσική, βιολογία και γνωστικές επιστήμες.

«Διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου ενεργοποιούνται όταν ασχολούμαστε με τον εαυτό μας, για παράδειγμα, σε σχέση με τον εξωτερικό κόσμο», δήλωσε ο κος Φηλντς. «Αυτές οι διαφορές είναι καλά τεκμηριωμένες στη βιβλιογραφία των νευροεπιστημών.»

Πολλαπλές μελέτες έχουν επισημάνει τις θετικές επιδράσεις της συνειδητότητας στη σωματική και συναισθηματική υγεία. Η συνειδητή άσκηση έχει συσχετιστεί με βελτιωμένη νοητική ανθεκτικότητα κατά του άγχος, της κατάθλιψης και του στρες, μαζί με βελτιωμένη συνολική αντίληψη. Οι σημειωμένες βελτιώσεις στον νοητικό έλεγχο περιλαμβάνουν καλύτερες συναισθηματικές ρυθμίσεις και καλύτερη διάθεση, η οποία συμβάλλει επίσης στην αποδοχή και την ανοχή του πόνου.

Η νευροεπιστήμη πίσω από την ενσυνείδητη επίγνωση

Μελέτες που συνέκριναν τις εγκεφαλικές σαρώσεις fMRI ατόμων που συμμετείχαν σε μια άσκηση εσυνειδητότητας με τις εγκεφαλικές σαρώσεις μιας ομάδας ελέγχου έδειξαν ότι ακόμη και μια σύντομη κατάσταση ενσυνείδητης επίγνωσης μπορεί να μειώσει σημαντικά την αντίληψη του σωματικού πόνου.

Μια προτεινόμενη εξήγηση αυτού του μηχανισμού είναι ότι η συγκεκριμένη νευρική οδός για την προσοχή και τη συνειδητότητα είναι κοινή με την τελική οδό για την ανακούφιση από τον πόνο.

Μια πρόσθετη μελέτη έδειξε ότι οι συμμετέχοντες που συνέχισαν να κάνουν μια άσκηση ενσυνείδητης επίγνωσης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα είχαν σημαντικά μειωμένη ενεργοποίηση της αμυγδαλής, δομής του εγκεφάλου που ρυθμίζει σε μεγάλο βαθμό τα συναισθήματα της επιθετικότητας, του άγχους, του φόβου και του στρες.

Πηγαίνοντας πέρα από τις καθιστικές ασκήσεις ενσυνείδητης επίγνωσης

Πρέπει να κάθεστε σταυροπόδι για ώρες, όπως σε ορισμένες από αυτές τις μελέτες, για να έχετε πρόσβαση στις χαλαρωτικές και αναλγητικές επιδράσεις της ενσυνείδητης επίγνωσης; Ο κος Φηλντς λέει πως όχι – υπάρχουν «πολλά παραδείγματα δραστηριοτήτων που προκαλούν αξιόπιστα συγκεντρωμένες και “πλήρως παρούσες” καταστάσεις».

Μια απλή κινητική άσκηση ενσυνείδητης επίγνωσης μπορεί να είναι το περπάτημα.

Βήματα για την ενσωμάτωση μιας περιπατητικής άσκησης με ενσυνείδητη επίγνωση

Ο σκοπός μιας περιπατητικής άσκησης ενσυνείδητης επίγνωσης δεν είναι να διαγράψετε όλες τις σκέψεις, αλλά να επικεντρωθείτε απλώς στο περπάτημα καθεαυτό.

«Κατά τη διάρκεια μιας περιπατητικής άσκησης ενσυνείδητης επίγνωσης, ο στόχος είναι να είστε παρόντες και να παραμείνετε συνδεδεμένοι με το σώμα σας μέσω της παρατήρησης των ποδιών σας καθώς συναντούν το έδαφος», δήλωσε ο Τζέημς Κήρνς, πιστοποιημένος εκπαιδευτής ενσυνείδητης επίγνωσης. «Πρόκειται για μια άσκηση που έχει σχεδιαστεί για να εμπλακείτε με σαφήνεια στη στιγμή και να βάλετε χώρο ανάμεσα σε εσάς και μια άμεση συναισθηματική αντίδραση.»

Ο κος Κηρνς συστήνει μια ρουτίνα τριών βημάτων για μια σύντομη και απλή άσκηση ενσυνείδητης επίγνωσης.

1. Καθορίστε ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο θα είστε πλήρως παρόντες, ξεκινώντας από δύο έως πέντε λεπτά. Βρείτε ένα μέρος όπου μπορείτε να παραμείνετε απερίσπαστοι. Δουλέψτε με το σημείο στο οποίο βρίσκεστε.

2. Ξεκινήστε να περπατάτε αργά και διατηρήστε έναν σταθερό ρυθμό. Αναπνέετε κανονικά.

3. Παρατηρήστε τα βήματά σας. Παρατηρήστε έναν ρυθμό και δώστε όλη σας την προσοχή στις φυσικές αισθήσεις καθώς τα πόδια σας έρχονται σε επαφή με το έδαφος. Αυτή είναι η «άγκυρά» σας. Καθώς συνεχίζετε να περπατάτε, παραμείνετε συγκεντρωμένοι στα βήματά σας.

Τι γίνεται αν χάσετε την προσοχή σας ή αρχίσετε να σκέφτεστε κάτι άλλο; Για το περπάτημα με ενσυνείδητη επίγνωση, τα βήματα χρησιμοποιούνται στη θέση της αναπνοής ως εστιακό σημείο. Όταν αναπόφευκτα αποσπάται η προσοχή σας από σκέψεις, απλά επιστρέψτε στα βήματα.

Μπορείτε να προσθέσετε αυτή την άσκηση στο καθημερινό σας πρόγραμμα ή μπορείτε να επιλέξετε να χρησιμοποιήσετε το ενσυνείδητο περπάτημα ως εργαλείο για τη διαχείριση του πόνου ή του άγχους, ανάλογα με τις ανάγκες σας. Όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνετε σε αυτή την άσκηση, τόσο πιο ευεργετική θα είναι.

Της Kayla Laine 

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η πρώτη μου εμπειρία με την πάστα του λαού ήταν όταν ένα πούμα δάγκωσε τον σκύλο μου. Το δάγκωμα τρύπησε το αυτί, καθώς και το δέρμα στο κεφάλι του, αποκαλύπτοντας το οστό.

Εφάρμοσα αμέσως κομπρέσες, αλλά η αιμορραγία επέμενε. Ξαφνικά, θυμήθηκα ότι ένας φίλος μού είχε δώσει κάποτε ένα αιμοστατικό φυτικό φάρμακο. Το βρήκα και το έβαλα και στις δύο πληγές. Η αιμορραγία σταμάτησε μέσα σε δευτερόλεπτα!

Τις επόμενες ημέρες συνέχισα να εφαρμόζω ξανά το φάρμακο ανάλογα με τις ανάγκες. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, οι πληγές είχαν επουλωθεί πλήρως. Δεν χρειάστηκαν αντιβιοτικά ή ράμματα. Ακόμα και ο κτηνίατρος έμεινε άναυδος που ένα φυτικό φάρμακο μπορούσε να είναι τόσο ισχυρό.

Από εκείνη τη στιγμή, έχω μείνει πιστή στην πάστα του λαού!

Τι είναι η πάστα του λαού

Η πάστα του λαού είναι ένας συνδυασμός βοτάνων που χρησιμοποιούνταν από αρχαίους πολιτισμούς για να σταματήσουν την αιμορραγία, να απολυμάνουν τις πληγές και να θεραπεύσουν κοψίματα και τρυπήματα. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, μπορεί να αντικαταστήσει τα ράμματα.

Ενώ υπάρχουν αρκετές συνταγές για την πάστα του λαού, ο αγαπημένος μου συνδυασμός βοτάνων περιλαμβάνει υδραστίδα, φλοιό κόκκινης φτελιάς, σύμφυτο και μύρρο.

Υδραστίς η Καναδική

Η υδραστίδα (Υδραστίς η Καναδική) χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες στην παραδοσιακή ιατρική για τη θεραπεία δερματικών λοιμώξεων. Οι ιθαγενείς Αμερικανοί χρησιμοποιούν την υδραστίδα για την επούλωση πληγών, καθώς και για έλκη, πεπτικές διαταραχές, δερματικές και οφθαλμικές παθήσεις και καρκίνο.

Η υδραστίδα περιέχει βερβερίνη, η οποία χρησιμοποιείται στη σύγχρονη ιατρική για την καταπολέμηση των λοιμώξεων. Η βερβερίνη έχει αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες, καθιστώντας την υδραστίδα μια εξαιρετική επιλογή για την επούλωση κοψιμάτων και άλλων επιφανειακών τραυμάτων.

Φλοιός κόκκινης φτελιάς

Η κόκκινη (ή γλιστερή) φτελιά (Ulmus rubra / Πτελέα η πυρόχρους) είναι ένα δέντρο ενδημικό της Βόρειας Αμερικής. Το εσωτερικό του φλοιού της χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική ως φάρμακο για πληγές, καθώς και για πυρετό, βήχα, πονόλαιμο, αιμορροΐδες και πεπτικές διαταραχές.

Οι ιθαγενείς Αμερικανοί ανακάτευαν το εσωτερικό του φλοιού κλαδιών μικρών ή μεγάλων με νερό για να δημιουργήσουν ένα κολλώδες υλικό γνωστό ως βλεννώδες, το οποίο χρησιμοποιούσαν τοπικά για τη θεραπεία φλεγμονωδών και τραυματικών δερματικών παθήσεων, όπως κοψίματα και πληγές.

Κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης, οι χειρουργοί χρησιμοποιούσαν το φλοιό της κόκκινης φτελιάς για την επούλωση των τραυμάτων από πυροβολισμούς.

Ο φλοιός της κόκκινης φτελιάς έχει αντιοξειδωτικές και αντιβιοτικές ιδιότητες. Μελέτη του 2019 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο φλοιός της κόκκινης φτελιάς ήταν επίσης αποτελεσματικό αντιβακτηριακό κατά του στρεπτόκοκκου, μιας κύριας βακτηριακής αιτίας φαρυγγίτιδας (πονόλαιμος).

Η βλεννώδης ουσία της κόκκινης φτελιάς παρέχει ένα φυσικό προστατευτικό στρώμα που προστατεύει την πληγή από μολύνσεις ή ερεθισμούς.

Λόγω των συνδυασμένων αντιβακτηριακών, αντιοξειδωτικών και προστατευτικών ιδιοτήτων που έχει ο φλοιός της κόκκινης φτελιάς, αποτελεί εξαιρετική θεραπεία για πληγές και φλεγμονώδεις δερματικές παθήσεις, όπως η ψωρίαση και τα εγκαύματα.

Σύμφυτο

Το σύμφυτο (Symphytum officinale) φέρεται να είναι μια αποτελεσματική τοπική θεραπεία για πόνους, πρηξίματα, φλεγμονές, διαστρέμματα, θλάσεις και τραβήγματα, καθώς και για αμβλεία τραύματα και δερματικές πληγές.

Μελέτη του 2012 που δημοσιεύθηκε στο γερμανικό περιοδικό Pharmazie ανέφερε ότι το σύμφυτο αποκατέστησε κατεστραμμένο ιστό σε αρουραίους μειώνοντας τη φλεγμονή και εναποθέτοντας νέο κολλαγόνο.

«Η εργασία αυτή αποδεικνύει σαφώς ότι τα φύλλα του σύμφυτου δρουν επουλωτικά στις πληγές», κατέληξαν οι συγγραφείς.

Το σύμφυτο, όπως αναφέρεται, μπορεί να εφαρμοστεί τόσο σε ανοικτές πληγές όσο και πάνω από το δέρμα.

Μύρρο

Το μύρρο ήταν ένα από τα τρία δώρα που έδωσαν οι μάγοι στον Ιησού κατά τη γέννησή του, αποκαλύπτοντας έτσι τον σεβασμό του αρχαίου κόσμου προς το φυτό αυτό.

Η χρήση του μύρρου (Commiphora guidottii ή Commiphora myrrha) στην παραδοσιακή ιατρική για τη θεραπεία δερματικών πληγών είναι καλά τεκμηριωμένη. Πρόσφατα, η επιστήμη παρείχε στοιχεία που τεκμηριώνουν αυτόν τον ισχυρισμό.

Το μύρρο περιέχει αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές ιδιότητες, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πρηξίματος και του πόνου.

Μελέτη του 1992 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μύρρο έχει αντιβακτηριακή δράση κατά του χρυσίζοντα σταφυλόκοκκου (Staphylococcus aureus), ο οποίος είναι ένα από τα πιο κοινά βακτηριακά παθογόνα των τραυμάτων.

Πληγές ποντικιών επουλώθηκαν ταχύτερα με μύρρο σε σχέση με πληγές στα ίδια ζώα που όπου δεν χρησιμοποιήθηκε η ρητίνη, σύμφωνα με μελέτη του 2015 που δημοσιεύθηκε στο BMC Complementary Medicine and Therapies. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι το μύρρο είναι «καλός υποψήφιος για την παρασκευή φυσικών θεραπευτικών παραγόντων για τη διαχείριση τραυμάτων, υποστηρίζοντας την παραδοσιακή του χρήση ως φάρμακο για τις πληγές».

Επιπλέον, οι αντιβακτηριακές και αντιμυκητιασικές δράσεις του μύρρου δηλώθηκαν «συγκρίσιμες με τα τυποποιημένα αντιβιοτικά σιπροφλοξασίνη και γκριζεοφουλβίνη, αντίστοιχα».

Ως φυτικό φάρμακο με σπάνιες παρενέργειες, το μύρρο μπορεί να είναι μια καλή εναλλακτική λύση στην σιπροφλοξασίνη, η οποία μπορεί να προκαλέσει ξαφνικές λοιμώξεις των νεφρών και πόνο στις αρθρώσεις και τους μυς. Οι πιθανές παρενέργειες της γκριζεοφουλβίνης περιλαμβάνουν κόπωση, αδυναμία, πόνο στις αρθρώσεις και τους μύες, διάρροια, πυρετό και σύγχυση.

Χρησιμοποιώντας την πάστα του λαού

Πότε χρειάζεται 

Μπορείτε να αποφύγετε τις τεχνητές χημικές ουσίες και παρόλα αυτά να νιώσετε ανακούφιση από δερματικά προβλήματα χρησιμοποιώντας την πάστα του λαού.

Η πάστα του λαού είναι κατάλληλη για τις εξής περιπτώσεις: μικρά κοψίματα, μικρά εγκαύματα, δερματικές πληγές, μώλωπες, σπυράκια, εξανθήματα και φαγούρα από τσιμπήματα εντόμων.

Σπιτική ή έτοιμη

Μπορείτε να αγοράσετε σκόνη της πάστας του λαού από το διαδίκτυο ή να φτιάξετε τη δική σας. Η αγαπημένη μου συνταγή παρατίθεται παρακάτω.

Ποιότητα

Είτε αγοράζετε είτε φτιάχνετε τη δική σας πάστα του λαού, επιλέξτε συστατικά που είναι βιολογικά και δεν έχουν ψεκαστεί με φυτοφάρμακα ή ζιζανιοκτόνα.

Η δική μου συνταγή πάστας του λαού

Ποσότητα: 8 κουταλιές της σούπας

Συστατικά

2 κουταλιές της σούπας σκόνη υδραστίδας

2 κουταλιές της σούπας σκόνη κόκκινης φτελιάς

2 κουταλιές της σούπας σκόνη σύμφυτου

2 κουταλιές της σούπας μύρρο σε σκόνη

Οδηγίες για την παρασκευή

Ανακατέψτε όλα τα συστατικά σε ένα γυάλινο μπολ μέχρι να συνδυαστούν καλά.

Αποθηκεύστε το μείγμα σε ένα αεροστεγές γυάλινο δοχείο.

Οδηγίες για τη χρήση

ΓΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΜΟΝΟ. Εφαρμόστε απευθείας στο δέρμα.

Εάν είναι δυνατόν, καθαρίστε πρώτα το τραύμα χρησιμοποιώντας σαπούνι και νερό.

Σε ξηρή μορφή: Εφαρμόστε την ξηρή σκόνη απευθείας στο κόψιμο ή την πληγή, φροντίζοντας να τοποθετήσετε απαλά τη σκόνη μέσα στην πληγή. Εφαρμόστε πίεση εάν είναι απαραίτητο.

Σε υγρή μορφή: Προσθέστε ακατέργαστο μέλι, ζεστό νερό ή λάδι στην ξηρή σκόνη μέχρι να σχηματιστεί μια πάστα. Εφαρμόστε την στο κόψιμο ή την πληγή (εφαρμόστε πίεση εάν χρειάζεται). Αφήστε να στεγνώσει για να δημιουργηθεί ένα «σημάδι”.

Μόλις η πάστα του λαού εφαρμοστεί στο τραύμα, καλύψτε το με γάζα ή τσιρότο, αν θέλετε. Εάν η πάστα πέσει ή τρίβεται, εφαρμόστε την ξανά απαλά.

Αφήστε το τραύμα ήσυχο μέχρι να επουλωθεί πλήρως και μην το βρέξετε- η πάστα του λαού σχηματίζει ένα φυσικό επίδεσμο ή «ουλή” πάνω από το τραύμα, οπότε μην το πειράζετε.

Προφυλάξεις και πιθανές αλληλεπιδράσεις

Αν και δεν είναι συχνές, έχουν εμφανιστεί δερματικές αντιδράσεις. Ως εκ τούτου, όταν χρησιμοποιείτε για πρώτη φορά, εφαρμόστε μια μικρή ποσότητα στο δέρμα. Εάν δεν εμφανιστεί ερεθισμός ή αρνητική αντίδραση, εφαρμόστε ανάλογα με το τραύμα.

Συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία υγείας προτού χρησιμοποιήσετε την πάστα του λαού εάν είστε έγκυος ή θηλάζετε. Εάν είστε ευαίσθητοι ή αλλεργικοί σε κάποιο από τα συστατικά, μην το χρησιμοποιήσετε.

Της Sina McCullough

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η κατανάλωση μπύρας είναι συχνά συνυφασμένη με την κοινωνική ζωή μας, με πολιτιστικές πρακτικές, όπως το εταιρικό «happy hour» ή τα παγκόσμια φεστιβάλ μπύρας, όπως το παγκοσμίως γνωστό Oktoberfest, αναδεικνύοντας τη σημασία αυτού του ποτού στην κοινωνία.

Η μπύρα, η οποία παρασκευάζεται με δημητριακά, λυκίσκο και μαγιά, έχει ορισμένα θρεπτικά στοιχεία όπως κάλιο, μαγνήσιο, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, φυτικές ίνες, σελήνιο και πρωτεΐνες, τα οποία έχουν θετικό αντίκτυπο στην ανθρώπινη υγεία.

Μελέτη του 2013 έδειξε ότι και μόνο η γεύση της μπύρας μπορεί να διεγείρει τη δραστηριότητα της ντοπαμίνης στον ανδρικό εγκέφαλο, απελευθερώνοντας έτσι συναισθήματα ευτυχίας και ανακουφίζοντας στιγμιαία από το καθημερινό άγχος. Επιπλέον, η μελέτη διαπίστωσε ότι το αποτέλεσμα αυτό ήταν πιο εμφανές σε άνδρες με στενό συγγενή, όπως γονέας ή αδελφός, που έπασχε από αλκοολισμό.

Ωστόσο, μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2007 διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς στο να επιδίδονται σε κραιπάλες ειδικά με τη μπύρα, σε αντίθεση με άλλα αλκοολούχα ποτά. Στην πραγματικότητα, το 74,4% των άνω των 14.000 ενήλικων ατόμων που έπιναν πολύ και παρατηρήθηκαν στη μελέτη, κατανάλωναν αποκλειστικά ή κυρίως μπύρα.

Παρά το γεγονός ότι η μπύρα περιέχει λιγότερο αλκοόλ από το κρασί και το λικέρ, η περιεκτικότητά της σε αλκοόλ εξακολουθεί να προκαλεί βλάβες, ακόμη και σε μέτριες ποσότητες. Κατά συνέπεια, όταν ένα άτομο αποφασίζει να απέχει από την μπύρα, προκύπτουν διάφορα θετικά αποτελέσματα για την υγεία.

1. Χάνεται το «σωσίβιο»

Η μπύρα είναι διαβόητη για την υψηλή περιεκτικότητά της σε θερμίδες, με μισό λίτρο κανονικής μπύρας να περιέχει περισσότερες από 150 θερμίδες. Ακόμη και η light μπύρα δεν είναι πολύ καλύτερη, καθώς περιέχει πάνω από 100 θερμίδες/500 ml. Δεδομένου ότι η μπύρα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη σωστή διατροφή, αυτές οι επιπλέον θερμίδες μπορούν να εμποδίσουν την ικανότητα του σώματος να κάψει το περιττό λίπος, καθιστώντας την απώλεια βάρους δύσκολη υπόθεση.

Σύμφωνα με μια μελέτη, οι άνδρες που καταναλώνουν 1.000 χιλιοστόλιτρα μπύρας καθημερινά έχουν 17% υψηλότερο κίνδυνο να έχουν μεγαλύτερη περιφέρεια μέσης από εκείνους που καταναλώνουν λιγότερες. Αυτή η διευρυμένη περιφέρεια μέσης συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών παθήσεων και διαβήτη τύπου Β. Η κατανάλωση μπύρας φέρνει επίσης φουσκώματα και ενδεχομένως και κατακράτηση υγρών, σύμφωνα με την έρευνα, συντελώντας περαιτέρω στην αύξηση της περιφέρειας της μέσης. Επομένως, μειώνοντας ή διαγράφοντας τη μπύρα από τη διατροφή σας, χάνετε βάρος και μειώνετε το μέγεθος της μέσης σας.

2. Βελτιώνεται η λειτουργία του ήπατος και της καρδιάς

Η διακοπή της κατανάλωσης μπύρας και γενικά του αλκοόλ ωφελεί εξαιρετικά την υγεία σας. Η βελτίωση της λειτουργίας του ήπατος και της καρδιάς είναι δύο από τα πολλά οφέλη.

Σύμφωνα με μια δημοσίευση στο Experimental and Molecular Pathology, η μακροχρόνια κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες παθήσεις που σχετίζονται με το ήπαρ, όπως λιπώδες ήπαρ, αλκοολική ηπατίτιδα, κίρρωση, ακόμη και καρκίνο του ήπατος.

Το ήπαρ έχει αξιοσημείωτες ικανότητες αυτοεπιδιόρθωσης και αυτοθεραπείας. Για παράδειγμα, το λιπώδες ήπαρ μπορεί να αντιστραφεί σε μόλις δύο εβδομάδες μετά τη διακοπή της κατανάλωσης αλκοόλ, σύμφωνα με άρθρο του 2021 στο περιοδικό Alcohol Research Current Reviews. Ενώ καταστάσεις όπως η ίνωση που προκαλείται από το αλκοόλ και η κίρρωση μπορεί επίσης να εμφανιστούν κατά τη διακοπή του αλκοόλ, οποιοσδήποτε υπάρχων ουλώδης ιστός στο ήπαρ θα παραμείνει. Ωστόσο, όταν η καταστροφή του ήπατος είναι προχωρημένη, τότε είναι μη αναστρέψιμη και ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου αυξάνεται.

Η κραιπάλη ή η παρατεταμένη κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να οδηγήσει και σε καρδιακή βλάβη που προκαλείται από το αλκοόλ, περιλαμβανομένης της νέκρωσης ή του θανάτου των καρδιακών κυττάρων. Το αλκοόλ μπορεί να δράσει ως τοξίνη που αποδυναμώνει τον καρδιακό μυ, οδηγώντας σε μια κατάσταση γνωστή ως αλκοολική μυοκαρδιοπάθεια.

Όταν σταματήσετε να πίνετε, ορισμένες καρδιακές παθήσεις που προκαλούνται από το αλκοόλ μπορούν να βελτιωθούν, σύμφωνα με το άρθρο του 2021. Αυτό περιλαμβάνει τη μείωση ή την εξαφάνιση της αλκοολικής μυοκαρδιοπάθειας, η οποία συνοδεύεται από βελτιωμένη καρδιακή λειτουργία. Επιπλέον, διάφοροι δείκτες της καρδιακής υγείας, όπως ο καρδιακός ρυθμός και η αρτηριακή πίεση, μπορεί να παρουσιάσουν βελτίωση προς τα φυσιολογικά επίπεδα, μέσα σε ένα μήνα από τη διακοπή του αλκοόλ.

Αν και προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει πιθανά καρδιαγγειακά οφέλη που σχετίζονται με τη μέτρια κατανάλωση αλκοόλ, πρόσφατα στοιχεία θέτουν υπό αμφισβήτηση την αξία αυτού του ισχυρισμού, καθώς παράγοντες που δεν σχετίζονται με το αλκοόλ, όπως οι διατροφικές συνήθειες, η οικονομική σταθερότητα και το σωματικό βάρος, ενδέχεται να συνέβαλαν σε παραπλανητικά συμπεράσματα.

Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να εξετάσετε το ενδεχόμενο διακοπής της κατανάλωσης μπύρας, αν θέλετε να ενισχύσετε τη λειτουργία της καρδιάς και του ήπατος.

3. Μειώνεται ο κίνδυνος υπερουριχαιμίας και ουρικής αρθρίτιδας

Η κανονική μπύρα περιέχει σημαντική ποσότητα πουρινών, οι οποίες είναι οργανικές ενώσεις που απελευθερώνονται κατά τη διαδικασία παρασκευής ζύθου, όταν η μαγιά και ο μούστος (το υγρό που εξάγεται από την πολτοποίηση βυνοποιημένων σπόρων) αλληλεπιδρούν. Όταν καταναλώνονται, αυτές οι πουρίνες μεταβολίζονται σε ουρικό οξύ στο σώμα. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος στην κυκλοφορία του αίματος, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο υπερουριχαιμίας και την πρόκληση ουρικής αρθρίτιδας.

Με τον όρο υπερουριχαιμία περιγράφουμε τα υψηλότερα από το φυσιολογικό επίπεδα ουρικού οξέος στην κυκλοφορία του αίματος, που συχνά οδηγούν στην ανάπτυξη ουρικής αρθρίτιδας. Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια μορφή φλεγμονώδους αρθρίτιδας, που χαρακτηρίζεται κυρίως από πόνο στην προσβεβλημένη άρθρωση. Η άρθρωση μπορεί επίσης να γίνει κόκκινη, πρησμένη και δύσκαμπτη.

4. Αποφεύγονται οι αλλεργίες στην μπύρα

Ορισμένα άτομα μπορεί να παρουσιάσουν αλλεργίες στη βύνη κριθαριού και στο σιτάρι, τα οποία χρησιμοποιούνται συνήθως στην παραγωγή μπύρας.

Τα συμπτώματα της αλλεργίας στην μπύρα μπορεί να περιλαμβάνουν κνίδωση ή δερματικά εξανθήματα, καθώς και κράμπες στο στομάχι.

Αν και οι αλλεργίες στην μπύρα θεωρούνται σπάνιες, επηρεάζοντας περίπου το 6% των Αμερικανών που είναι αλλεργικοί στο σιτάρι, μπορεί να εμφανιστούν με αιφνιδιαστικό τρόπο. Έχουν καταγραφεί περιπτώσεις, όπως αυτή ενός 32χρονου άνδρα ασθενή, ο οποίος παρουσίασε αλλεργία ειδικά στη μπύρα, παρόλο που ανεχόταν άλλους τύπους αλκοολούχων ποτών χωρίς πρόβλημα.

Ορισμένες έρευνες υποδεικνύουν ότι ίσως είναι ένας συγκεκριμένος τύπος πρωτεΐνης βύνης κριθαριού που ευθύνεται για αυτές τις αλλεργικές αντιδράσεις.

Ποιοι πρέπει να αποφεύγουν την κατανάλωση μπύρας

Δεν πρέπει όλοι οι άνθρωποι να καταναλώνουν μπύρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι απαραίτητη η αποχή από την μπύρα και το αλκοόλ γενικότερα.

Άτομα με συγκεκριμένες ιατρικές παθήσεις

“Τα άτομα με ηπατική ή νεφρική νόσο, παγκρεατίτιδα, επιληψία ή διαταραχές της ψυχικής υγείας και όσοι έχουν ιστορικό ατυχημάτων που σχετίζονται με το αλκοόλ θα πρέπει να απέχουν από την μπύρα για να προστατεύσουν την υγεία και την ευημερία τους”, δήλωσε στην Epoch Times o Μπρουκ ΜακΚένζι, αδειούχος σύμβουλος χημικής εξάρτησης, ειδικευόμενος και επικεφαλής του προγράμματος απεξάρτησης Burning Tree στο Ντάλας.

Τα άτομα με ορισμένες ανωμαλίες του καρδιακού ρυθμού θα πρέπει επίσης να αποφεύγουν την κατανάλωση μπύρας για να μην επιδεινωθεί η κατάστασή τους.

Τα άτομα με διαβήτη ή προδιαβήτη θα πρέπει επίσης να αποφεύγουν την μπύρα και γενικά το αλκοόλ, καθώς η κατανάλωση μπορεί να επιδεινώσει τις ιατρικές επιπλοκές που σχετίζονται με τον διαβήτη.

Άτομα που λαμβάνουν φάρμακα που αλληλεπιδρούν με το αλκοόλ

Ορισμένα φάρμακα, όπως παυσίπονα (π.χ. ακεταμινοφαίνη και ΜΣΑΦ), φάρμακα για το άγχος (π.χ. βενζοδιαζεπίνες), υπνωτικά (π.χ. ζολπιδέμη), αντικαταθλιπτικά (π.χ. φαινελζίνη), καρδιαγγειακά φάρμακα (π.χ. βαρφαρίνη) και αντιμικροβιακά (π.χ. ερυθρομυκίνη), μπορεί να αλληλεπιδράσουν αρνητικά με το αλκοόλ.

Η κατανάλωση μπύρας παράλληλα με τη λήψη αυτών των φαρμάκων μπορεί δυνητικά να μειώσει την αποτελεσματικότητά τους, να οδηγήσει σε προβλήματα μνήμης και ακόμη και σε θανατηφόρες συνέπειες λόγω υπερβολικής δόσης ή τραυματισμού.

Άτομα με ευαισθησία στη γλουτένη (κοιλιοκάκη)

Η μπύρα συνήθως περιέχει γλουτένη, η οποία μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες αντιδράσεις σε άτομα με κοιλιοκάκη. Η γλουτένη είναι ένα μείγμα πρωτεϊνών που βρίσκεται σε σπόρους όπως το κριθάρι, το σιτάρι και η σίκαλη, που χρησιμοποιούνται συνήθως στην παραγωγή μπύρας.

Της Mercura Wang

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η κατανάλωση έξι τροφών αποτελεί «κλειδί» για χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό «European Heart Journal».

Συγκεκριμένα, η κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, οσπρίων, ξηρών καρπών, ψαριών και γαλακτοκομικών προϊόντων με πλήρη λιπαρά συντελεί στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων στους ενήλικες, συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών προσβολών και των εγκεφαλικών επεισοδίων. Την ίδια ώρα, η μη κατανάλωση αρκετών συνδυασμών από τα έξι αυτά τρόφιμα συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου.

Στη μελέτη, με επικεφαλής ερευνητές του Πανεπιστημίου Μακμάστερ, του νοσοκομείου «Hamilton Health Sciences» και του Ινστιτούτου Έρευνας για την Υγεία του Πληθυσμού του Καναδά, περιγράφεται επίσης ότι μια υγιεινή διατροφή μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους, όπως η συμπερίληψη μέτριας ποσότητας δημητριακών ολικής άλεσης ή μη επεξεργασμένων κρεάτων.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι σχεδόν 18 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από καρδιαγγειακά νοσήματα το 2019, που αντιπροσωπεύουν το 32% όλων των θανάτων παγκοσμίως. Το 85% αυτών των θανάτων οφειλόταν σε καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από πολλαπλές μελέτες που αφορούσαν σε 245.000 άτομα σε 80 χώρες. Έτσι, περιλαμβάνεται εκπροσώπηση από χώρες υψηλού, μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος.

Ο επικεφαλής συγγραφέας, Άντριου Μέντε, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακμάστερ και ερευνητής στο Ινστιτούτο Έρευνας για την Υγεία του Πληθυσμού, επισημαίνει ότι «εξαιρώντας τις μεγαλύτερες ποσότητες φρούτων, λαχανικών, ξηρών καρπών και οσπρίων, οι ερευνητές κατέδειξαν ότι η κατανάλωση των φυσικών τροφών με μέτρο είναι το κλειδί. Οι μέτριες ποσότητες ψαριών και γαλακτοκομικών προϊόντων με πλήρη λιπαρά συνδέονται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και θνησιμότητας. Τα ίδια αποτελέσματα στην υγεία μπορούν να επιτευχθούν με τη μέτρια κατανάλωση δημητριακών και κρεάτων, αρκεί να πρόκειται για μη επεξεργασμένα δημητριακά ολικής άλεσης και μη επεξεργασμένα κρέατα».

Οι ερευνητές συνιστούν μια μέση ημερήσια πρόσληψη από δύο έως τρεις μερίδες φρούτων, δύο έως τρεις μερίδες λαχανικών, μία μερίδα ξηρών καρπών και δύο μερίδες γαλακτοκομικών. Επίσης, τρεις έως τέσσερις μερίδες οσπρίων εβδομαδιαίως και δύο έως τρεις μερίδες ψαριών εβδομαδιαίως. Τα πιθανά υποκατάστατα περιλαμβάνουν μία μερίδα δημητριακών ολικής άλεσης καθημερινά και μία μερίδα μη επεξεργασμένου κόκκινου κρέατος ή πουλερικών καθημερινά.