Δευτέρα, 24 Νοέ, 2025

Σε βαρύ πολιτικό κλίμα ο φετινός εορτασμός για την 51η Επέτειο Αποκατάστασης της Δημοκρατίας

Η φετινή δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο για τον εορτασμό της 51ης Επετείου Αποκατάστασης της Δημοκρατίας διεξήχθη σε βαρύ κλίμα λόγω των έντονων πολιτικών αντιπαραθέσεων των τελευταίων ημερών.

Ειδικότερα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κληθείς να σχολιάσει το κλίμα που επικράτησε στην κατ΄ ιδίαν συζήτηση των πολιτικών Αρχηγών, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Τασούλα και τον πρόεδρο του Κοινοβουλίου Νικήτα Κακλαμάνη στο κιόσκι του Προεδρικού Μεγάρου, επεσήμανε ότι «είναι πολύ δύσκολο να προσποιούμαστε ότι συναντιόμαστε κοινωνικά και χαλαρά με συνομιλητές που μας κατηγορούν με απαξιωτικούς και χυδαίους χαρακτηρισμούς».

Απαντώντας στην ίδια ερώτηση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας, ανέφερε ότι «μιλήσαμε για τη χρήση κάποιων εκφράσεων που ξεπερνάνε κάποιες φορές τα όρια» και πρόσθεσε ότι «εγώ το άνοιξα το θέμα, γιατί με ρώτησαν κάποιοι συνάδελφοί σας, αν θα παίξω τον ρόλο του κυανόκρανου», ενώ σχετικά με το αν τους ζήτησε να κατεβάσουν τους τόνους, αποκρίθηκε λέγοντας χαρακτηριστικά «δεν αρέσκομαι στην ματαιοπονία» και πρόσθεσε ότι δεν υπήρξε αμηχανία κατά την συζήτηση. Αναφορικά με τους απόντες, υποστήριξε ότι και άλλοτε υπήρξαν απουσίες από την συγκεκριμένη γιορτή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Αντίστοιχα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης υποστήριξε ότι «δεν είναι έντονο το κλίμα αλλά οι συνθήκες λόγω των πολλών δικογραφιών».

Όπως κάθε χρονιά, η γιορτή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας, ξεκίνησε με την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου και αμέσως μετά με την εκφώνηση της ομιλίας του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τασούλα, ο οποίος στη συνέχεια χαιρέτισε δια χειραψίας τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, τον πρόεδρο της Βουλής Νικήτα Κακλαμάνη, τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη, τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Κωστή Χατζηδάκη, τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλο, τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ Δημήτριο Χούπη και τους αρχηγούς των Τριών Όπλων, της Αστυνομίας και του Λιμενικού.

Συνομίλησε, επίσης, με τους αντιστασιακούς, που τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση, καθώς και με Ολυμπιονίκες και Παραολυμπιονίκες, αλλά και με τις δυο νεαρές κοπέλες που πέρασαν πρώτες στην Ιατρική Αθηνών και Θεσσαλονίκης, αριστεύοντας στις φετινές Πανελλήνιες εξετάσεις.

Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν αρκετά στελέχη της Κυβέρνησης, βουλευτές και ευρωβουλευτές όλων των Κομμάτων, ακαδημαϊκοί, δικαστικοί, δημοσιογράφοι, εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου και της Αυτοδιοίκησης αλλά και πρόσωπα που ξεχώρισαν φέτος, όπως ο Γκόγκα Λεβιάν, που με αυτοθυσία προσπάθησε να σώσει τα δυο παιδιά που είχαν πέσει στον ‘Αραχθο.

ΠτΔ: «Με ενότητα στα μεγάλα και στα σπουδαία, που πρέπει να μας ενώνουν»

Στην ομιλία του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έστειλε μήνυμα ενότητας και σταθερότητας, αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη σημασία της 24ης Ιουλίου για την Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία και εξήρε τον ρόλο του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, κάνοντας λόγο για έναν εμβληματικό ηγέτη, που σφράγισε τις πιο ζωογόνες, τις πιο θεμελιώδεις κατακτήσεις του σύγχρονου Ελληνισμού.

(ΑΠΕ ΜΠΕ)

 

Ειδικότερα, επεσήμανε ότι «η 24η Ιουλίου αποτελεί μια ιστορική καμπή στην πορεία του Ελληνισμού, καθώς σηματοδοτεί την παγίωση των δημοκρατικών θεσμών αλλά και ένα ορόσημο για την πλήρη ένταξη της χώρας στον πυρήνα του δημοκρατικού και ανεπτυγμένου κόσμου. Μια διαδικασία που κορυφώθηκε με την εισδοχή της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες λίγα μόλις χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Οι επιτυχίες αυτές, που αποτελούν ίσως τις πιο ζωογόνες, τις πιο θεμελιώδεις κατακτήσεις του σύγχρονου Ελληνισμού, έχουν τη σφραγίδα ενός εμβληματικού ηγέτη, του Κωνσταντίνου Καραμανλή».

Στο πλαίσιο αυτό, υπογράμμισε ότι «όπως κάθε άλλη σημαντική επέτειος, τα 51 χρόνια που συμπληρώνονται φέτος από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, μας δίνουν την ευκαιρία όχι μόνο να θυμηθούμε τα ιστορικά γεγονότα αλλά και να αποτιμήσουμε τη σημασία τους στο σήμερα, να στοχαστούμε δηλαδή πάνω στον διαρκή διάλογο μεταξύ παρελθόντος και παρόντος. Η διανοητική αυτή άσκηση δεν είναι μόνο σημαντική για την άντληση – χρήσιμων πάντα – διδαγμάτων από την ιστορική εμπειρία, αλλά και για την κατανόηση των σημερινών προκλήσεων και την αντιμετώπισή τους. Προκλήσεις που διαρκώς πολλαπλασιάζονται σε μια εποχή αυξανόμενης αστάθειας και αβεβαιότητας, όπως η κλιματική κρίση, η διεθνής οικονομική αστάθεια αλλά και η ένταση των γεωπολιτικών πιέσεων που αντιμετωπίζει η χώρα μας στην ευρύτερη περιοχή της».

Αναφερόμενος στη μαύρη σελίδα της επταετίας, υποστήριξε ότι «η τραγική επταετία της δικτατορίας δεν αποτέλεσε μόνο συνταγματική εκτροπή αλλά μια πολύπλευρη οπισθοδρόμηση για τη χώρα. Έθεσε σε κίνδυνο τον ιστορικό της προσανατολισμό και την κοινωνική της συνοχή, ενώ στο διεθνές επίπεδο οδήγησε την Ελλάδα σε διεθνή ανυποληψία και απομόνωση. Η κατάρρευση του στρατιωτικού καθεστώτος ήρθε τελικά ως αποτέλεσμα της άφρονος πολιτικής της χούντας στο Κυπριακό. Η εισβολή του τουρκικού στρατού στο νησί οδήγησε στην παράνομη κατοχή του 37% του κυπριακού εδάφους. Το εορταστικό κλίμα της σημερινής εκδήλωσης δεν θα πρέπει να συσκοτίζει το γεγονός ότι το Κυπριακό παραμένει μια ανοικτή πληγή και η Λευκωσία η τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης. Ολόκληρος ο Ελληνισμός συνεχίζει να στέκεται αποφασιστικά στο πλευρό της Κύπρου μέχρι την τελική δικαίωση του αγώνα, για την οποία απαραίτητη προϋπόθεση είναι βέβαια η αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής από τη νήσο».

Μιλώντας για την επιστροφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Ελλάδα και τη στρατηγική του για την αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων του ελληνικού πολιτικού συστήματος, σημείωσε ότι «όταν σε μια ιστορική στιγμή πλήρη συμβολισμών και συγκινησιακής φόρτισης ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέστρεφε το βράδυ της 23ης Ιουλίου 1974 στην Ελλάδα με το αεροσκάφος του Γάλλου προέδρου Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εσταίν, συγκέντρωνε στο πρόσωπό του όλες τις ελπίδες του ελληνικού λαού για μια νέα αρχή. Και πράγματι, ο Καραμανλής δεν αρκέστηκε στη βραχυπρόθεσμη διαχείριση των προκλήσεων της στιγμής αλλά επεδίωξε συνειδητά την οριστική επίλυση όλων των προβλημάτων που ταλάνιζαν το ελληνικό πολιτικό σύστημα επί δεκαετίες. Η μακροπρόθεσμη στόχευση και το κτίσιμο σταθερών και λειτουργικών θεσμών αποτελούσε βασικό χαρακτηριστικό της στρατηγικής του Καραμανλή. Και αυτό καθώς αναλάμβανε όχι μόνο να φέρει εις πέρας το δύσκολο έργο της μετάβασης στη Δημοκρατία αλλά και τη διαχείριση μιας εθνικής κρίσης στην Κύπρο».

Υπενθύμισε, επίσης, ότι «ο ρυθμός των εξελίξεων υπήρξε καταιγιστικός. Άμεση κατάργηση των ανυπόστατων ‘συνταγματικών ρυθμίσεων’ του δικτατορικού καθεστώτος. Επιστροφή του στρατού στον θεσμικό του ρόλο, με τον πλήρη έλεγχό του από την πολιτική ηγεσία. Νομιμοποίηση των κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο παρέμενε εκτός νόμου από την εποχή του Εμφυλίου. Οι υποδειγματικές εκλογές του Νοεμβρίου του 1974 ολοκλήρωσαν την πρώτη και πιο δύσκολη φάση της δημοκρατικής μετάβασης. Αμέσως μετά, με το αδιάβλητο δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου του 1974 λύνεται με σαφή και αδιαμφισβήτητο τρόπο το πολιτειακό ζήτημα υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας. Τον Ιούνιο του 1975 ψηφίζεται το πιο άρτιο, σύγχρονο και δημοκρατικό Σύνταγμα στην ελληνική συνταγματική ιστορία. Το Σύνταγμα του 1975 λάμβανε επαρκώς υπ’ όψιν τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής πραγματικότητας, προέβλεπε την ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας ως μέσο για την υπέρβαση των αδιεξόδων του παρελθόντος και διατύπωνε ένα ολοκληρωμένο κανονιστικό πλαίσιο για την προσαρμογή της Ελληνικής Έννομης Τάξης στο «Ευρωπαϊκό Κεκτημένο» ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την απρόσκοπτη συμμετοχή της χώρας στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Το Σύνταγμα του 1975 αποδείχθηκε ο μακροβιότερος καταστατικός χάρτης του σύγχρονου ελληνικού κράτους και παρά τις προκλήσεις, τις οποίες κατάφερε με επιτυχία να ξεπεράσει, παραμένει η βάση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος».

Αναφορικά με τις προσπάθειες Καραμανλή για τη θωράκιση του νέου πολιτεύματος και την ανασύσταση των δημοκρατικών θεσμών στο εσωτερικό της χώρας, υπογράμμισε ότι «παράλληλα με την ανασύσταση των δημοκρατικών θεσμών στο εσωτερικό, οι κυβερνήσεις Καραμανλή προχώρησαν αποφασιστικά στη θωράκιση του νέου πολιτεύματος βασιζόμενες σε δύο πυλώνες. Ο ένας ήταν η αναδιοργάνωση του στρατεύματος, του οποίου η επιχειρησιακή ικανότητα είχε υπονομευθεί σοβαρά από την κακοδιοίκηση της χούντας – αδιάψευστος μάρτυρας, η τραγική επιστράτευση του Ιουλίου του 1974. Η προάσπιση της ανεξαρτησίας της χώρας και η διασφάλιση της αποτρεπτικής της ικανότητας απέναντι σε εξωτερικές απειλές βρισκόταν – και βρίσκεται – σε άμεση συνάρτηση με την παγίωση και εύρυθμη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Ο δεύτερος πυλώνας ήταν η στρατηγική απόφαση της προσχώρησης στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, η οποία πρέπει να ιδωθεί ως συστατικό τμήμα της δημοκρατικής μετάβασης αυτής καθαυτής. Ως μέλος της Ενωμένης Ευρώπης από το 1981, η Ελλάδα θα αποκτούσε μια πρόσθετη εγγύηση για το δημοκρατικό της πολίτευμα, θα ενίσχυε την ασφάλεια της, αλλά και θα διασφάλιζε την κοινωνική και οικονομική της ανάπτυξη. Επίσης, βασικές προϋποθέσεις για την πολιτική σταθεροποίηση της χώρας και την παγίωση της θέσης της στον Δυτικό Κόσμο».

Περιγράφοντας την επιτυχία και την ταχύτητα της ελληνικής μετάβασης στη δημοκρατία, που ξάφνιασαν και τους πιο αισιόδοξους παρατηρητές, ο κος Τασούλας σημείωσε ότι «βασικό συστατικό της επιτυχίας ήταν η εμμονή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην ενότητα του εσωτερικού μετώπου, στην καλλιέργεια ήπιου πολιτικού κλίματος και στην αποφυγή των εντάσεων που χαρακτήριζαν διαχρονικά την ελληνική πολιτική ιστορία. Ενδεχόμενη αναβίωση των παλαιών πολιτικών συγκρούσεων θα μπορούσε άλλωστε να εκτροχιάσει όλο το εγχείρημα του εκδημοκρατισμού. Η μεταπολίτευση, με τη στενή έννοια της δημοκρατικής μετάβασης, αποτελεί πυξίδα για το μέλλον και εθνική παρακαταθήκη. Έδειξε ότι με το εθνικό μέτωπο αρραγές, και με την απαραίτητη πολιτική βούληση για την υπέρβαση των αδιεξόδων του παρελθόντος, η Ελλάδα κατάφερε να αλλάξει σελίδα και να αφήσει οριστικά πίσω της μια μακρά περίοδο θεσμικής κρίσης και αβεβαιότητας».

Καταλήγοντας, παρατήρησε ότι «βρισκόμαστε πια στη δεύτερη πεντηκονταετία ζωής της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας και το θεσμικό πλαίσιο που συστάθηκε το 1974-5 έχει αποδείξει την ανθεκτικότητά του. Το ίδιο ανθεκτικές και εθνικά επωφελείς αποδείχθηκαν και οι στρατηγικές αποφάσεις που ελήφθησαν εκείνη την περίοδο για τη διεθνή θέση της χώρας». Πρόσθεσε δε ότι «οι αλλεπάλληλες κρίσεις των τελευταίων χρόνων και η πολιτική οξύτητα που δυστυχώς συνεχίζει να χαρακτηρίζει σε πολλές περιπτώσεις την πολιτική μας ζωή δεν κατάφεραν να κλονίσουν σοβαρά το μεταπολιτευτικό οικοδόμημα», και κατέληξε με την προτροπή: «Ας το διατηρήσουμε, λοιπόν και εμείς εξίσου ακλόνητo, ώστε με ενότητα στα μεγάλα και στα σπουδαία, που πρέπει να μας ενώνουν, σταθερότητα στο εσωτερικό και διεθνή υπόληψη, να μπορούμε να ξεπερνούμε κάθε φορά τις Συμπληγάδες, που ορθώνονται μπροστά μας!»

Της Δήμητρας Κατσιμεντέ

Πολύ υψηλός κίνδυνος πυρκαγιάς σήμερα σε 11 περιφέρειες

Πολύ υψηλός κίνδυνος πυρκαγιάς (κατηγορία κινδύνου 4) προβλέπεται σήμερα σε 11 περιφέρειες της χώρας, σύμφωνα με το Χάρτη Πρόβλεψης Κινδύνου Πυρκαγιάς που εκδίδει η γενική γραμματεία Πολιτικής Προστασίας του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας (civilprotection.gov.gr).

Ειδικότερα πολύ υψηλός κίνδυνος πυρκαγιάς προβλέπεται σήμερα για τις εξής περιοχές:

* Περιφέρεια Ιονίων Νήσων

* Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας

* Περιφέρεια Πελοποννήσου (πλην ΠΕ Μεσσηνίας)

* Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (πλην ΠΕ Ευρυτανίας)

* Περιφέρεια Αττικής

* Περιφέρεια Ηπείρου (ΠΕ Ιωαννίνων, ΠΕ Πρεβέζης, ΠΕ Θεσπρωτίας)

* Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας (ΠΕ Φλώρινας, ΠΕ Καστοριάς, ΠΕ Κοζάνης)

* Περιφέρεια Θεσσαλίας (ΠΕ Μαγνησίας)

* Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου (ΠΕ Λέσβου, ΠΕ Χίου, ΠΕ Σάμου, ΠΕ Ικαρίας)

* Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (ΠΕ Ρόδου)

* Περιφέρεια Κρήτης

Η ΓΓΠΠ έχει ενημερώσει τις αρμόδιες υπηρεσιακά εμπλεκόμενες κρατικές υπηρεσίες, καθώς και τις περιφέρειες και τους δήμους των ανωτέρω περιοχών, ώστε να βρίσκονται σε αυξημένη ετοιμότητα πολιτικής προστασίας προκειμένου να αντιμετωπίσουν άμεσα τυχόν επεισόδια πυρκαγιών.

Παράλληλα, συνιστά στους πολίτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να αποφεύγουν ενέργειες στην ύπαιθρο που μπορούν να προκαλέσουν πυρκαγιά από αμέλεια, όπως το κάψιμο ξερών χόρτων και κλαδιών ή υπολειμμάτων καθαρισμού, η χρήση μηχανημάτων που προκαλούν σπινθήρες όπως δισκοπρίονα, συσκευές συγκόλλησης, η χρήση υπαίθριων ψησταριών, το κάπνισμα μελισσιών, η ρίψη αναμμένων τσιγάρων, κ.ά.

Συνεπώς, τίθεται σε εφαρμογή το 2ο στάδιο επιχειρησιακής ετοιμότητας του Π.Σ. και θα πραγματοποιηθούν περιπολίες εναέριας επιτήρησης, καθώς και περιπολίες από πυροσβεστικές, αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις.

Επιπρόσθετα, το προσωπικό των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών των παραπάνω περιοχών τίθεται σε μερική επιφυλακή, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες υπηρεσιακές απαιτήσεις, που πιθανόν να προκύψουν λόγω πολύ υψηλού κινδύνου πυρκαγιάς (κατηγορία κίνδυνου 4).

Ταυτόχρονα, για αυτές τις περιοχές, τίθεται σε εφαρμογή το Σχέδιο δράσεων Πολιτικής Προστασίας για την αντιμετώπιση κινδύνων λόγω δασικών πυρκαγιών, σύμφωνα με το οποίο, μεταξύ άλλων, προβλέπεται, η εφαρμογή του μέτρου της προληπτικής απαγόρευσης της κυκλοφορίας οχημάτων και παραμονής εκδρομέων σε εθνικούς δρυμούς, δάση και ευπαθείς περιοχές.

Ακόμη, η Πυροσβεστική απευθύνει έκκληση στους πολίτες:

1. Να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να αποφεύγουν ενέργειες στην ύπαιθρο που μπορούν να προκαλέσουν πυρκαγιά από αμέλεια, όπως το κάψιμο ξερών χόρτων και κλαδιών ή υπολειμμάτων καθαρισμού, η χρήση μηχανημάτων που προκαλούν σπινθήρες όπως δισκοπρίονα, συσκευές συγκόλλησης, η χρήση υπαίθριων ψησταριών, το κάπνισμα μελισσιών, η ρίψη αναμμένων τσιγάρων, κ.ά. Επίσης, υπενθυμίζεται ότι κατά τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου απαγορεύεται η καύση των αγρών.

2. Να παρακολουθούν τις πληροφορίες για την πρόληψη δασικών πυρκαγιών που είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα και στους επίσημους λογαριασμούς του Πυροσβεστικού Σώματος, στο Facebook και στο Χ.

3. Σε περίπτωση που αντιληφθούν πυρκαγιά, παρακαλούνται να ειδοποιήσουν αμέσως την Πυροσβεστική Υπηρεσία στον αριθμό κλήσης 199.

Τέλος, καλεί όλους τους πολίτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, και σε περίπτωση πυρκαγιάς, για τη δική τους ασφάλεια, να ακολουθούν πιστά τις υποδείξεις των αρμόδιων Αρχών.

Για περισσότερες πληροφορίες και οδηγίες αυτοπροστασίας από τους κινδύνους των δασικών πυρκαγιών, οι πολίτες μπορούν να επισκεφθούν την ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.civilprotection.gr.

Το όνομα «200+» έλαβε το νέο τηλεσκόπιο στο Αστεροσκοπείο του Σκίνακα, στην Κρήτη

Το όνομα «200+» έλαβε και επίσημα το υπερσύγχρονο νέο τηλεσκόπιο που απέκτησε πρόσφατα το διεθνώς αναγνωρισμένο Αστεροσκοπείο του Σκίνακα. Την τελετή ονοματοδοσίας συνδιοργάνωσαν χθες, Τετάρτη 23 Ιουλίου, το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας, με τιμώμενο πρόσωπο τη Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, πρόεδρο της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», παρουσίᾳ και του υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δημήτρη Παπαστεργίου.

Το νέο τηλεσκόπιο αποκτήθηκε χάρη στη χορηγία 410.000 ευρώ από την Επιτροπή και αναμένεται να ανοίξει νέους ορίζοντες για την έρευνα, την εκπαίδευση και την καινοτομία στην Κρήτη και γενικότερα στην Ελλάδα.

Ο πρόεδρος του ΙΤΕ, καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Βασίλης Χαρμανδάρης, αναφέρθηκε στην ξεχωριστή σημασία που έχει η κορυφή του Σκίνακα και το Αστεροσκοπείο, τόσο για την Πολιτεία όσο και για τους αστροφυσικούς και τους κατοίκους, ενώ ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, καθηγητής Γεώργιος Κοντάκης, ανέφερε πως αποτελεί σύμβολο εθνικής στήριξης προς την έρευνα και την καινοτομία, εκφράζοντας παράλληλα εγκάρδιες ευχαριστίες προς την πρόεδρο της Επιτροπής, Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, για τη θερμή και καθοριστική συμβολή της στην υλοποίηση αυτού του τόσο σημαντικού έργου για την επιστημονική κοινότητα της χώρας.

Η κα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη δήλωσε: «Δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο άλμα προς το μέλλον από τις δυνατότητες που δίνει στην Κρήτη το νέο τηλεσκόπιο. Γι’ αυτό η Επιτροπή ‘Ελλάδα 2021’ στήριξε την αγορά του. Και επειδή το Αστεροσκοπείο του Σκίνακα είναι η ζωντανή απόδειξη των σπουδαίων καρπών που μας δίνει η συνεργασία όλων των φορέων και της κοινωνίας».

Από την πλευρά του, ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτριος Παπαστεργίου, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι το νέο τηλεσκόπιο «200+» αποτελεί μια επένδυση στη γνώση και την καινοτομία, που έγινε πράξη χάρη στη στήριξη της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» και της προέδρου Γιάννας Αγγελοπούλου, με τη συμβολή του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας, του Πανεπιστημίου Κρήτης, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της τοπικής κοινωνίας. Υπογράμμισε επίσης ότι το υυπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, μέσω της Γενικής Γραμματείας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων και του Ελληνικού Κέντρου Διαστήματος, με το πρόγραμμα GreekObs2OGS, προϋπολογισμού 8 εκατ. ευρώ, αναβαθμίζει συνολικά τρία ελληνικά αστεροσκοπεία (του Σκίνακα, του Χελμού και του Χολομώντα) σε Οπτικούς Επίγειους Σταθμούς, για ασφαλείς επικοινωνίες με δορυφόρους χαμηλής τροχιάς μέσω τεχνολογίας λέιζερ.

Το «παρών» έδωσε και ο περιφερειάρχης Κρήτης, Σταύρος Αρναουτάκης, ο οποίος σημείωσε ότι η προσφορά της Επιτροπής, συνεισφέρει στην ενίσχυση του οικοσυστήματος της καινοτομίας στην Κρήτη, ενώ ο δήμαρχος Ανωγείων, Σωκράτης Κεφαλογιάννης, επεσήμανε ότι τα Ανώγεια στάθηκαν με διορατικότητα και γενναιοδωρία στο όραμα της δημιουργίας του Αστεροσκοπείου, παραχωρώντας την έκταση για την ανέγερσή του, ευχαριστώντας για τη στήριξη στην αγορά του νέου τηλεσκοπίου και για τη δημιουργία του νέου Αστεροσχολείου, στον Σκίνακα.

Από την πλευρά της, η διευθύντρια του Αστεροσκοπείου του Σκίνακα, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης, Βάσω Παυλίδου, επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι το νέο τηλεσκόπιο αποτελεί την υλοποίηση ενός οράματος που ξεκίνησε πριν δεκαετίες και πως σήμερα είναι μακράν η πιο παραγωγική αστρονομική ερευνητική υποδομή της χώρας.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, ο αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ευγένιος, ο μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Πρόδρομος, ο γενικός γραμματέας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων Κωνσταντίνος Καράντζαλος, οι αντιπεριφερειάρχες Μιχαήλ Βάμβουκας και Γεώργιος Ματαλλιωτάκης, ο πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Κρήτης Γεώργιος Μαρινάκης, ο εκτελεστικός γενικός συντονιστής της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» Μάρτων Σίμιτσεκ καθώς και εκπρόσωποι των πολιτειακών αρχών, του Πανεπιστημίου Κρήτης και του ΙΤΕ.

Ν. Δένδιας: Μόνο στον Στρατό Ξηράς η θητεία από 1/1/2026 – Νέο δόγμα αποτροπής

Από 1η Ιανουαρίου 2026 καταργείται η κατάταξη στρατεύσιμων σε Πολεμικό Ναυτικό και Αεροπορία και όλοι οι στρατεύσιμοι θα υπηρετούν στον Στρατό Ξηράς και θα ακολουθούν νέο πρόγραμμα εκπαίδευσης που θα ανακοινωθεί τον Σεπτέμβριο.

Αυτό τόνισε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Εθνικής ‘Αμυνας, Νίκος Δένδιας, σήμερα, Πέμπτη 24 Ιουλίου, σε συνέντευξη Τύπου για τη δεύτερη φάση της μεταρρύθμισης «Ατζέντα 2030» στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Ο κος Δένδιας ανακοίνωσε επίσης ότι η αποζημίωση για τους φαντάρους αυξάνεται σε 50 ευρώ το μήνα, από 8,8 ευρώ που είναι σήμερα, ενώ για αυτούς που υπηρετούν στην παραμεθόριο θα αυξηθεί στα 100 ευρώ το μήνα.

Αναδιοργάνωση και εκσυγχρονισμός Ενόπλων Δυνάμεων

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας υπογράμμισε ότι η Νέα Δομή Δυνάμεων στηρίζεται στη λογική της προσαρμογής, της ευελιξίας και της αποτελεσματικότητας, με διακλαδικότητα και δικτυοκεντρική λειτουργία, με εξορθολογισμό κατανομής προσωπικού με τη συγχώνευση στρατοπέδων, αλλά και τη σύσταση νέων μονάδων και διευθύνσεων.

«Ο σκοπός είναι η αναδιοργάνωση και ο εκσυγχρονισμός του μοντέλου. Οι αρχηγοί και τα συμβούλια έχουν επεξεργαστεί με επιμέλεια τα διδάγματα των σύγχρονων πολέμων. Είναι φανερό πλέον ότι οι μεγάλοι, δυσκίνητοι, γραφειοκρατικοί σχηματισμοί, δεν μπορούν να αντέξουν στη σύγχρονη πραγματικότητα. Πηγαίνουμε, λοιπόν, σε μια ενδυνάμωση της αυτονομίας των μείζονων σχηματισμών, δημιουργώντας τέσσερις Ανώτατες Στρατιωτικές Διοικήσεις. Την Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Θράκης, ό,τι δηλαδή σήμερα είναι το 4ο Σώμα Στρατού. Την Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Ηπείρου και Μακεδονίας, την Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου και την ΑΣΔΥΣ, η οποία διατηρεί τον ρόλο που έχει σήμερα», εξήγησε ο υπουργός.

«Καταργούμε», συμπλήρωσε, «τα ενδιάμεσα επίπεδα διοίκησης. Πάνω από τις τέσσερις Ανώτατες Στρατιωτικές Διοικήσεις είναι το Γενικό Επιτελείο Στρατού, το οποίο σημαίνει την κατάργηση της 1ης Στρατιάς. Συγχρόνως, αναβαθμίζουμε τη Γενική Επιθεώρηση Στρατού, της δίνουμε και νέες αρμοδιότητες και δημιουργούμε Διοικήσεις Μη Επανδρωμένων Μέσων σε όλα τα Όπλα και τα Σώματα. Αντιλαμβάνεσθε ότι αυτό είναι το σύγχρονο Όπλο Πολέμου».

«Προχωράμε στη συγχώνευση επιπλέον 45 στρατοπέδων. Έχουμε ήδη προβεί σε συγχωνεύσεις 137 στρατοπέδων. Και προχωράμε και στη συγχώνευση των Στρατιωτικών Δικαστηρίων από 15 σε 6. Η Στρατιωτική Δικαιοσύνη θα διατηρήσει παρουσία στην Αθήνα, στη Λάρισα, στη Θεσσαλονίκη και στην Ξάνθη», τόνισε ο κος Δένδιας.

«Θα έχουμε από όλα αυτά μια συνολική εξοικονόμηση πόρων 85 εκατ. τον χρόνο και μια επιπλέον εξοικονόμηση 16,5 εκατ. από τις συγχωνεύσεις των στρατοπέδων», συμπλήρωσε.

«Συγχρόνως, προχωράμε στη νέα αντίληψη που τα διδάγματα των πολέμων που διεξάγονται, ιδίως του πολέμου της Ουκρανίας, τα καθιστούν απαραίτητα», συνέχισε και ανέλυσε: «Αναφέρομαι στη δημιουργία σειράς έργων αμυντικής οχύρωσης, κυρίως στον Έβρο και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Η πρόβλεψη που θα ακολουθήσει και τον εκσυγχρονισμό των υπαρχουσών οχυρωματικών δομών – η χώρα έχει ήδη δομές, θα πρέπει απλώς αυτές να τις κάνουμε επιχειρησιακά αξιοποιήσιμες αμέσως – θα προστεθούν, όμως, 207 έργα στην ηπειρωτική Ελλάδα και 315 έργα στη νησιωτική Ελλάδα. Η πρόβλεψη είναι ότι το 100% θα έχει ολοκληρωθεί στο βάθος μιας τριετίας. Και αυτά, όπως και πολλές άλλες μεταρρυθμίσεις, θα έπρεπε να έχουν γίνει εχθές. Έχουμε υπολογίσει τον προϋπολογισμό αυτών των έργων στα 65 εκατ. ευρώ».

Αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων

Για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, ο κος Δένδιας επεσήμανε ότι «το νομοθέτημα ήδη συζητείται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και αφορά στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων».

«Αυτό το νομοθέτημα», συνέχισε, «προβλέπει την ενοποίηση των τριών Ταμείων στο ΤΑΕΘΑ, ένα ενιαίο ταμείο, ένας ενιαίος ιδιοκτησιακός φορέας, και τη δημιουργία ενός νέου φορέα αρμόδιου για την αξιοποίηση αυτής της περιουσίας, του ΦΑΑΕΔ.»

«Η φιλοδοξία είναι να χρηματοδοτηθούν τα έσοδα από την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων για τη χρηματοδότηση του στεγαστικού προγράμματος των Ενόπλων Δυνάμεων και για τη συντήρηση των δομών.»

«Αντιλαμβανόμαστε πλήρως, στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, τους καιρούς στους οποίους ζούμε και την καχυποψία της κοινωνίας, εν μέρει και των κομμάτων, απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού Δημοσίου, εν προκειμένω των Ενόπλων Δυνάμεων, όσο και αν είναι προφανής η ανάγκη και είναι απαραίτητο να συμβεί. Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα υιοθετήσει και θα περιλάβει στο νομοθέτημα οιαδήποτε λογική πρόταση που οδηγεί στη διαφάνεια της διαχείρισης και που θα προέλθει από την αντιπολίτευση ή από οιονδήποτε άλλον. Θέλουμε να είναι όλα διαυγή», ξεκαθάρισε.

«Είναι προφανές ότι η πραγματική εφαρμογή αυτού του νομοθετήματος, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν την ανάγκη του χρόνου υλοποίησης, δεν αφορά την παρούσα πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Όμως, θα πρέπει να θέσουμε στέρεες ρίζες, που να επιτρέπουν ειδικά σε αυτό το υπουργείο αυτά τα οποία γίνονται να είναι αντικείμενο συνολικής συναίνεσης του πολιτικού συστήματος και όχι διαφορών. Στα θέματα της Άμυνας πρέπει να είμαστε όλοι μαζί», τόνισε.

Στεγαστικό των Ενόπλων Δυνάμεων: 2.059 κατοικίες έως το 2027

Ειδικότερα, για το στεγαστικό πρόγραμμα εξήγησε ότι «τα τελευταία 20 χρόνια συνολικά είχαν κατασκευαστεί 799 κατοικίες. Σε 20 χρόνια, 799 κατοικίες».

«Εμείς, μέχρι τον Αύγουστο του επόμενου χρόνου, θα έχουμε κατασκευάσει, στη Θράκη και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου κυρίως, 1.059 κατοικίες και μέχρι το 2027 θα φτάσουμε στον αριθμό των 2.059 κατοικιών. Ήδη σήμερα που συζητάμε, εάν τα στοιχεία που μου έχουν δοθεί είναι ακριβή, έχουμε υπερβεί τις 799 κατοικίες της προηγούμενης εικοσαετίας», επεσήμανε.

«Συνδυαζόμενο αυτό με τις μισθολογικές αυξήσεις και τις άλλες δυνατότητες στη στρατιωτική οικογένεια, φιλοδοξεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον που θα καθιστά την καριέρα στις Ένοπλες Δυνάμεις ελκυστική για τους νέους Έλληνες. Χρειαζόμαστε, και το έχω πει επανειλημμένως, τους καλύτερους Έλληνες, τις καλύτερες Ελληνίδες στις Ένοπλες Δυνάμεις. Το μέγεθος της απειλής είναι πολλαπλάσιο σε σχέση με εμάς. Για να το ισοσκελίσουμε και να το αντιμετωπίσουμε και να το αποτρέψουμε, χρειαζόμαστε τους καλύτερους από εμάς», υπογράμμισε ο κος Δένδιας.

Στο ξεκίνημα της ομιλίας του, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας πραγματοποίησε και μια μικρή αναδρομή «στο τι έχει γίνει μέχρι τώρα» στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2030» και αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην «Ασπίδα του Αχιλλέα», τη συνολική προσέγγιση «στις δυνατότητες της χώρας για αποτροπή, δηλαδή στην αντιπυραυλική, αντιαεροπορική, αντι-drone, αντιπλοϊκή και ανθυποβρυχιακή δυνατότητα άμυνας, που θα καλύπτει το σύνολο της ελληνικής επικράτειας και που θα απελευθερώσει τα νέα πλοία του Στόλου, αλλά και τα αεροσκάφη 4,5 και 5ης γενεάς, από την απλή χωρική υπεράσπιση της πατρίδας».

Υπενθύμισε το ΕΛΚΑΚ, το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας, «το οποίο», όπως είπε, «έχει ήδη νομοθετηθεί και το οποίο λειτουργεί, και λειτουργεί με εξαιρετική επιτυχία».

Ήδη ο «Κένταυρος» είναι «ένα υπερήφανο παράδειγμα, αλλά δεν είναι το μόνο. Υπάρχουν δέκα ήδη έργα σε εξέλιξη και έντεκα ακόμα θα προκηρυχθούν. Βεβαίως, το ΕΛΚΑΚ έχει στενή συνεργασία με τη νεο-δημιουργημένη Διεύθυνση Καινοτομίας των Ενόπλων Δυνάμεων», εξήγησε.

Ακόμη, τόνισε ότι «για πρώτη φορά στην ιστορία μας κατατέθηκε 12ετής και στην πραγματικότητα 20ετής προγραμματισμός εξοπλισμών, ο οποίος έχει και τη φιλοδοξία να ενισχύσει την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, το εγχώριο αμυντικό οικοσύστημα με το 25% του συνολικού ποσού. Επίσης, αποτελεί μια πρωτοτυπία στην Ελλάδα».

Μίλησε για τη νέα Δομή Δυνάμεων, «το νέο συμπαγές σύστημα, το οποίο θα υπηρετείται από τα νέα μέσα τα οποία αποκτάμε», ενώ για τις ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες υπογράμμισε ότι αναβαθμίστηκαν «με το νομοσχέδιο που ήδη ψηφίστηκε, αλλά σε αυτό το θέμα υπάρχει πολύ μεγάλη φιλοδοξία και πολύ μεγάλη ανάγκη να προχωρήσουμε περαιτέρω».

Για τις μισθολογικές αυξήσεις, που ήδη έχουν ανακοινωθεί, είπε ότι «ένα τμήμα τους αφορά τον Στόλο, το επίδομα του Στόλου, το επίδομα των Ειδικών Συνθηκών», ενώ αναφέρθηκε και στις αυξήσεις στις αποδοχές των φοιτητών των Στρατιωτικών Σχολών και συμπλήρωσε ότι «αναμένουμε να έρθει το νομοθέτημα από το υπουργείο Οικονομικών για να νομοθετηθούν οι νέες αυξήσεις τις οποίες ήδη έχω ανακοινώσει μετά την έγκριση του πρωθυπουργού, και οι οποίες ανεξαρτήτως πότε θα έρθει το νομοθέτημα, θα ισχύουν, όπως υπάρχει κυβερνητική δέσμευση, από 1/10/2025».

Στην παρουσίαση, η οποία πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα «Ιωάννης Καποδίστριας» του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, παραβρέθηκαν επίσης ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Θανάσης Δαβάκης, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Δημήτριος Χούπης, ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης, ο αρχηγός ΓΕΝ αντιναύαρχος Δημήτριος-Ελευθέριος Κατάρας ΠΝ και ο αρχηγός ΓΕΑ αντιπτέραρχος (Ι) Δημοσθένης Γρηγοριάδης.

Κυρ. Πιερρακάκης: Μηδενίζονται οι χρεώσεις σε συναλλαγές από ΑΤΜ – Θεσπίζεται εθνικό πλαφόν

Τον μηδενισμό σειράς χρεώσεων για τις συναλλαγές μέσω ATM, αλλά και τη θέσπιση εθνικού πλαφόν, ανακοίνωσε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, με τροπολογία που θα κατατεθεί στο σχέδιο νόμου «Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας και άλλες διατάξεις – συνταξιοδοτικές διατάξεις», του οποίου η συζήτησή του ξεκίνησε στην αρμόδια Επιτροπή.

Ειδικότερα, οι ρυθμίσεις για τις τραπεζικές χρεώσεις από ΑΤΜ, όπως ανέφερε ο υπουργός, είναι:

* Πρώτον, κατοχύρωση των μηδενικών χρεώσεων, που ήδη ισχύουν, για τους πελάτες των τραπεζών.

* Δεύτερον, μηδενισμός των χρεώσεων που επιβάλλουν οι τράπεζες μεταξύ τους, οι οποίες, ακόμα και αν μετέχουν στο ψηφιακό σύστημα ΔΙΑΣ, χρεώνουν ποσά 1,5-2 ευρώ.

* Τρίτον, εθνικό πλαφόν 1,5 ευρώ για οποιαδήποτε άλλη χρέωση, το οποίο θα είναι το τελικό ποσό.

* Τέταρτον, σε οποιαδήποτε σύνδεση ανάμεσα σε μια τράπεζα και έναν τρίτο πάροχο, ο τρίτος πάροχος θα αντιμετωπίζει τους πελάτες της τράπεζας σαν να είναι η ίδια τράπεζα, δηλαδή χρέωση μηδέν.

* Πέμπτον, στις δημοτικές κοινότητες όπου υπάρχει μέχρι ένα ΑΤΜ και όπου προβλέπεται ότι οι αναλήψεις γίνονται δωρεάν από τα πιστωτικά ιδρύματα, επεκτείνεται και σε τρίτους παρόχους.

* Έκτον, θεσμοθετείται η κατάργηση των χρεώσεων για ερώτηση υπολοίπου, ενώ όσον αφορά τα εμβάσματα, ό,τι ισχύει για τις τράπεζες θα ισχύει πλέον και για τους τρίτους παρόχους.

* Έβδομο, για τα εμβάσματα η χρέωση 0,5 ευρώ που ισχύει για τις τράπεζες θα ισχύει και για τους τρίτους παρόχους.

Ο κος Πιερρακάκης ανέφερε ότι με αυτές τις διατάξεις αποκαθίσταται ένα θέμα που έχει ανακύψει σε σχέση με χρεώσεις από ΑΤΜ τρίτων παρόχων και σε αυτό που συνέβη μετά την πώληση μηχανημάτων από τράπεζα σε εταιρεία-τρίτο πάροχο που επιβάλλει χρεώσεις στους πελάτες της τράπεζας. Με χρεώσεις που δικαίως χαρακτηρίζονται αδικαιολόγητες. Ο υπουργός τόνισε πως «αυτό είναι μη αποδεκτή κατάσταση από τον πρωθυπουργό και το ΥΠΟΙΚ. Από την πρώτη στιγμή εκφράσαμε τη διαφωνία μας και η διαφωνία σημαίνει πράξη».

 

ΠΑΔΕΕ: Διπλό ισχυρό μήνυμα για θρησκευτικές ελευθερίες και γενοκτονία – Δυναμική συνέχεια στα ξένα κοινοβούλια

Ένα διπλό και ηχηρό μήνυμα προς τη διεθνή κοινότητα εστάλη την Τετάρτη 23 Ιουλίου 2025 από την Αίθουσα της Γερουσίας της Βουλής των Ελλήνων, κατά την τρίτη και ιδιαίτερα παραγωγική ημέρα της 15ης Γενικής Συνέλευσης της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού (ΠΑΔΕΕ). Το απόγευμα, η ολομέλεια του σώματος, που απαρτίζεται από Έλληνες βουλευτές και πολιτειακούς αξιωματούχους από νομοθετικά σώματα όλου του κόσμου, υιοθέτησε πανηγυρικά δύο ψηφίσματα-σταθμούς.

Το πρώτο ψήφισμα αφορά την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θρησκευτικών ελευθεριών, με ειδική έμφαση στις διώξεις που υφίστανται οι χριστιανικές κοινότητες και τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία σε Μέση Ανατολή και Μικρά Ασία. Το ψήφισμα, που εισήχθη από την Α’ Αντιπρόεδρο της ΠΑΔΕΕ, Effie Triantafilopoulos, μέλος του Επαρχιακού Κοινοβουλίου του Οντάριο στον Καναδά, καταγράφει με σαφήνεια τις συστηματικές διακρίσεις:

* Καταγγέλλει την άρνηση απόδοσης νομικής προσωπικότητας και την κατάσχεση περιουσιών του Οικουμενικού Πατριαρχείου από τις τουρκικές αρχές.

* Αναφέρεται στις παράνομες εκκλησιαστικές διεκδικήσεις του Πατριαρχείου Μόσχας σε κανονικά εδάφη του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.

* Επισημαίνει τη βία και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζει το Πατριαρχείο Αντιοχείας στον απόηχο του συριακού εμφυλίου πολέμου.

* Καταδικάζει τις επιθέσεις κατά προσκυνητών στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και εκφράζει ανησυχία για την αμφισβήτηση του καθεστώτος της ιστορικής Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά από τις αιγυπτιακές αρχές.

Το ψήφισμα καλεί τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, του Καναδά, της Αυστραλίας και των κρατών-μελών της ΕΕ να αναδείξουν ως προτεραιότητα τα ανθρώπινα δικαιώματα στην περιοχή, ενώ απευθύνει συγκεκριμένες εκκλήσεις προς τις κυβερνήσεις της Τουρκίας, της Συρίας και της Αιγύπτου να σεβαστούν τις διεθνείς τους υποχρεώσεις.

Έμφαση στη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων

Το δεύτερο ψήφισμα, στο οποίο δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση και αντιμετωπίστηκε με ιστορική βαρύτητα, αφορά την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως «Ημέρας Μνήμης, Αναγνώρισης, Καταδίκης και Εκπαίδευσης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων και των Ποντίων». Εισηγητής του ήταν ο Aris Babikian, επίσης μέλος του Επαρχιακού Κοινοβουλίου του Οντάριο.

Το ψήφισμα περιγράφει με αδιάσειστα στοιχεία τη συστηματική, κρατικά σχεδιασμένη επιχείρηση εξόντωσης του ελληνικού πληθυσμού από την Οθωμανική Αυτοκρατορία την περίοδο 1914-1923, κάνοντας λόγο για δολοφονίες 353.000 Ποντίων και πάνω από ενός εκατομμυρίου Ελλήνων της Ανατολίας και της Μικράς Ασίας, παράλληλα με τις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ασσυρίων.

Καθοριστική για την ισχυρή τεκμηρίωση και την ορμή του ψηφίσματος υπήρξε η συνεισφορά της ΕΛΕΠ (Εύξεινος Λέσχη Ευρωπαίων Πολιτών), η οποία με τη δράση της έχει συμβάλει καθοριστικά στην ανάδειξη του ζητήματος και στην προώθηση της ιστορικής αλήθειας σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

Το ψήφισμα δεν μένει στην καταγραφή των ιστορικών γεγονότων. Αποτελεί ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης, καλώντας:

* Τη σημερινή Τουρκική Δημοκρατία, ως διάδοχο κράτος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, να επανορθώσει για το έγκλημα της Γενοκτονίας.

* Τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει επίσημα τη Γενοκτονία και να την εντάξει στα σχολικά προγράμματα.

* Τα μέλη της ΠΑΔΕΕ να εργαστούν στα κοινοβούλια των χωρών τους για την υιοθέτηση νόμων που θα καταδικάζουν την πολιτική άρνησης της Τουρκίας.

Δυναμική συνέχεια και επόμενα βήματα

Η ομόφωνη ψήφιση και των δύο κειμένων δεν αποτελεί το τέλος της διαδικασίας, αλλά την αρχή μιας συντονισμένης, παγκόσμιας προσπάθειας. Όπως τονίστηκε, ο στόχος που πλέον τίθεται είναι σαφής: οι Έλληνες εκπρόσωποι των ξένων κοινοβουλίων, οπλισμένοι με την ισχυρή νομιμοποίηση της ΠΑΔΕΕ, θα μεταφέρουν αυτά τα ψηφίσματα ως βάση εργασίας στα δικά τους νομοθετικά σώματα.

Η συνέχεια αναμένεται δυναμική, με στόχο τη μετατροπή των ψηφισμάτων σε επίσημες πολιτικές και νόμους στις χώρες όπου δραστηριοποιείται ο απόδημος Ελληνισμός, ασκώντας ουσιαστική πίεση για την προάσπιση των εθνικών και θρησκευτικών μας δικαίων στη διεθνή σκηνή.

Του Πάνου Οπλοποιού

Μ. Χρυσοχοΐδης για ΟΠΕΚΕΠΕ: Ο εισαγγελέας έχει τη δυνατότητα να δεσμεύσει λογαριασμούς και περιουσίες

Στην προκαταρκτική ποινική έρευνα που διεξάγεται στον ΟΠΕΚΕΠΕ από τη Δίωξη Οικονομικού Εγκλήματος αναφέρθηκε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης σε συνέντευξη Tύπου, στη Θεσσαλονίκη. «Διεξάγεται, όπως ξέρετε, μία προκαταρκτική ποινική διαδικασία, την οποία διέταξε ο εποπτεύων εισαγγελέας», τόνισε ο κος Χρυσοχοΐδης και πρόσθεσε: «Η διεύθυνση αντιμετώπισης οργανωμένου εγκλήματος, και ειδικότερα η υπηρεσία δίωξης του οικονομικού εγκλήματος που υπάγεται στη διεύθυνση, επεξεργάζεται τα χιλιάδες ΑΦΜ και τα στοιχεία τα οποία πήρε από τον οργανισμό, από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, και ξεκινάει η επεξεργασία όλων εκείνων των περιπτώσεων που θα οδηγήσουν σε χρήσιμα συμπεράσματα».

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη επεσήμανε ότι η διερεύνηση γίνεται σε διττή κατεύθυνση: να διαπιστωθεί εάν, με τις διατάξεις περί οργανωμένου εγκλήματος, υπάρχουν «εγκληματικές ομάδες που συνεργάστηκαν μεταξύ τους», προκειμένου να πάρουν τις παράνομες επιδοτήσεις και «από την άλλη πλευρά, να διερευνηθεί ο τρόπος με τον οποίον έγινε αυτό» ούτως ώστε να εντοπιστούν τα ποσά τα οποία κατεβλήθησαν ή εισπράχθηκαν παρανόμως και να επιστραφούν στον ΟΠΕΚΕΠΕ.

«Αμέσως μετά το πρώτο συμπέρασμα, ο εισαγγελέας έχει τη δυνατότητα – και θα το κάνει – να δεσμεύσει τους λογαριασμούς και τις περιουσίες όσων έχουν εισπράξει παράνομα αυτά τα ποσά», ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη.

Ταξιδεύοντας στα βοτσαλωτά του Αιγαίου με τον Γιάννη Λουκιανό

Τα βοτσαλωτά είναι μία τέχνη κυρίως αιγαιοπελαγίτικη. Στόλισε πολλά παράλια της Μεσογείου, αλλά στα νερά του Αιγαίου, εκεί στα διάσπαρτα ελληνικά νησιά, αφουγκράστηκε τον χτύπο της καρδιάς της. Εξ’ άλλου, ο αρχαίος συγγραφέας Πλίνιος ο πρεσβύτερος μας το θυμίζει: «Pavimenta originem apud Grecos habent». Που σημαίνει: «Η επίστρωση των δαπέδων είναι (συνήθεια) των Ελλήνων».

Τα συναντάμε στις αυλές εκκλησιών και σπιτιών, σε πλατείες και σε κάμπους, στα περισσότερα νησιά. Με το φως του  Αιγαίου, «τα βότσαλα ανάβουν», λέει η Μαρία Ξύδα, φίλη του Γιάννη Λουκιανού – κι αυτό είναι που τα κάνει μοναδικά.

Σταθερά ασπρόμαυρα, με γεωμετρικά αλλά και αφαιρετικά σχέδια που αντλούν από τη λαογραφία τη συμβολική και λειτουργική τους σημασία, τα βοτσαλωτά του Αιγαίου είναι συνυφασμένα με την παράδοση του τόπου.

Ο Γιάννης Λουκιανός, εραστής, ερευνητής και αυτοδίδακτος μάστορας αυτής της τέχνης, οδηγεί τους αναγνώστες της Epoch Times σε ένα ταξίδι σε μερικά από τα ξεχασμένα μυστικά της, τα οποία αποκαλύπτει βότσαλο-βότσαλο, ώστε την επόμενη φορά που θα σταθούμε πάνω σε ένα από αυτά – σε λίγες μέρες, σε έναν μήνα; Ποιος ξέρει; – να είμαστε ικανοί να τα δούμε με τα μάτια της γνώσης και να μπορέσουμε να έχουμε μία πιο βαθιά συνομιλία μαζί τους.

Αυλή εκκλησίας στη Σύμη, 19ος αι.

 

Άξιον εστί το χέρι της Γοργόνας 

που κρατά το τρικάταρτο σα να το σώζει 

σα να το κάνει τάμα στους ανέμους 

και πάλι όχι…                                            

Οδυσσέας Ελύτης

       

Νησιά-πυλώνες

Εντοπίζει τις απαρχές της σύγχρονης παράδοσης του βοτσαλωτού στα τέλη του 18ου αιώνα, λίγο πριν τη λήξη της οθωμανικής κατοχής, τότε που τα πράγματα ήταν ακόμα «κάπως στενεμένα», παρόλο που οι ρίζες της ανάγονται στη Μεσοποταμία και στα ψηφιδωτά με βότσαλα του αρχαιοελληνικού πολιτισμού.

Αν και το βοτσαλωτό είναι διαδεδομένο σε όλο το Αιγαίο, τρία είναι τα κέντρα του: η Χίος, οι Σπέτσες και η Ρόδος. Στον χώρο υπάρχουν πολλοί τεχνίτες που γνωρίζουν τις τεχνικές και εφαρμόζουν την παραδοσιακή σημειολογία, όπως αναφέρει.

«Η παράδοση», εξηγεί ο Γ. Λουκιανός, «έχει έντονα λαογραφικά στοιχεία. Τι σημαίνει ένα φίδι στον βοτσαλωτό διάκοσμο; Τι σημαίνει  ένα πεύκο; Τι σημαίνει ένα θηρίο;»

Αυλή Παναγίας Ερυθιανής στον Βροντάδο της Χίου, μέσα 19ου αι.

 

«Αν πας στην Παναγία της Τήνου, στο πρώτο κεφαλόσκαλο, υπάρχουν δύο όντα ωσάν θηρία. Είναι φύλακες για να αποτρέψουν τις κακές δυνάμεις. Στο επάνω κεφαλόσκαλο, αυτά τα θηρία είναι πάνω σε σταυρό: Κάτι που σημαίνει δεν περνάει τίποτα από εδώ! Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες εκκλησίες όπως αυτή του Αρχάγγελου στην Λίνδο της Ρόδου ή και στην Παναγία Ερυθιανή της Χίου.

»Δεν κάνω οποιοδήποτε τυχαίο σχεδιασμό  για τη διακόσμηση του χώρου. Πρέπει να έχω διαρκώς στον νου μου τους κανόνες που διέπουν την κίνηση μέσα  στο χώρο, μέσα στην αυλή. Τι εννοώ: αν για παράδειγμα η επίστρωση αφορά αυλή εκκλησίας, τότε προ της εισόδου στο Ναό, θα πρέπει το θέμα να είναι κυκλικό. Η στάση μέσα  στον κύκλο βοηθά τον εισερχόμενο να διώξει οποιαδήποτε ανησυχία για το ποιους και τι θα συναντήσει στο συγκεντρωμένο μέσα στο ναό  εκκλησίασμα.

Ναός Αγίου Ευστρατίου, Θυμιανά Χίου, μέσα 19ου αι.

 

«Σκεφθείτε τους στίχους ‘Ψηλό κυπαρισσάκι μου, στον ίσκιο σου κοιμάμαι, με τον αγέρα σου περνώ, κανέναν δε φοβάμαι’ – και, πράγματι, βλέπουμε το κυπαρίσσι σε όλα τα νησιά-κέντρα του βοτσαλωτού: Χίο, Ρόδο, Σπέτσες. Όλα αυτά ακολουθούν μία δική τους μία προοπτική και εξήγηση. Κάτι που υπάγεται στο ζήτημα της λειτουργικής των σχεδίων.

Οι κληματίδες ή ελισσόμενοι βλαστοί, από την άλλη, οδηγούν τα βήματά σου. Με άλλα λόγια, σε προτρέπουν να κινηθείς.

Αυλή Ναού Παναγίας Ερυθιανής, Βροντάδο Χίου, τέλη 19ου αι.

 

«Στην  αρχιτεκτονική του Κάμπου της Χίου, της εύφορης περιοχής του νησιού όπου βρίσκονται οι ιδιοκτησίες εύπορων κατοίκων, η κίνηση μέσα στον κήπο, στους εξωτερικούς χώρους, είναι μελετημένη. Διέπεται από κανόνες λειτουργικότητας των σχεδίων. Καθώς περνάμε την κεντρική είσοδο, συναντάμε βοτσαλωτές διαδρομές-φίλτρα.

»Από τη μια πλευρά μπορεί να είναι μία κληματίδα που βοηθά την κίνηση, μετά μπορεί να είναι ένα στρογγυλό θέμα προκειμένου να σταθείς λίγο να σκεφτείς ή μπορεί να είναι ένα ακτινωτό θέμα που σε προτρέπει να πας σε διάφορα σημεία όπως το πηγάδι, το κυρίως σπίτι, το αμπέλι, την έξοδο… Ειδικά το ακτινωτό θέμα συναντάται συχνά. Η κάθε ακτίνα ‘δείχνει’ προς έναν διαφορετικό προορισμό.»

Κάμπος Χίου, 20ος αι.

 

Ο Γιάννης Λουκιανός συγκρίνει την αρχιτεκτονική του χιώτικου κάμπου με αυτήν των ιαπωνικών κήπων: «Θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουν μία συγγένεια όσον αφορά την κυκλοφορία στον κήπο – οι ιαπωνικοί κήποι και ο Κάμπος της Χίου. Μία συγγένεια στην οπτική και στην αρχιτεκτονική».

Η παράδοση της Χίου συνδέεται και με τα  χωριά της Λυγουρίας, της περιοχής δηλαδή όπου είναι η Γένοβα, των οποίων οι αυλές των εκκλησιών κυρίως είναι κοσμημένες με βοτσαλωτά. Η Χίος ήταν Γενουάτικη.

Αυτά προ του 1800. Τότε ο κόσμος πηγαινοερχόταν. Δεν είναι ξεκάθαρο αν ήταν οι Γενουάτες που επανέφεραν την τέχνη του βοτσαλωτού στη Χίο», παρατηρεί, επισημαίνοντας ένα αδιευκρίνιστο σημείο στην ιστορία του βοτσαλωτού.

Τμήμα του βοτσαλωτού δαπέδου του συγκροτήματος του Πιέτρο Λομπάρντι στην Καλλιθέα της Ρόδου., 20ος αι.

 

Χαρακτηριστικό της ροδίτικης παράδοσης είναι το ότι «έφτιαχναν τα βοτσαλωτά μέσα στο σπίτι».

Στην Καλλιθέα της Ρόδου βρίσκεται ένα συγκρότημα ιδιαίτερης αισθητικής, που είχε ανατεθεί στο σύνολο του στον αρχιτέκτονα Πιέτρο Λομπάρντι [Pietro Lombardi] κατά την περίοδο της ιταλοκρατίας. Μετά την εγκατάλειψη του χώρου και με την έγνοια και φροντίδα ενός οραματιστή δημάρχου της  Καλλιθέας, του Ιωάννη Ιατρίδη, τα βοτσαλωτά των λουτρών αποκαταστάθηκαν εξαιρετικά με την εργασία και γνώση τοπικών σπουδαίων μαστόρων.

Τμήμα του βοτσαλωτού δαπέδου του συγκροτήματος του Πιέτρο Λομπάρντι στην Καλλιθέα της Ρόδου., 20ος αι.

 

Τμήμα του βοτσαλωτού δαπέδου του συγκροτήματος του Πιέτρο Λομπάρντι στην Καλλιθέα της Ρόδου., 20ος αι.

 

Τμήμα του βοτσαλωτού δαπέδου του συγκροτήματος του Πιέτρο Λομπάρντι στην Καλλιθέα της Ρόδου., 20ος αι.

 

Αλλά, «καθώς οι καιροί αλλάζουν κάποιες νοικοκυρές, προτιμώντας το ‘καθαρό’ έναντι του ‘όμορφου’ θέλησαν να τα επιστρώσουν – να τα καλύψουν – με κεραμικά πλακάκια για να σκουπίζονται εύκολα. Και το έκαναν. Μοντέρνοι, άψυχοι καιροί…», σχολιάζει ο Γιάννης Λουκιανός.

Για τον βοτσαλωτό διάκοσμο στις Σπέτσες παρατηρεί ότι έχει «τεράστιο λαογραφικό ενδιαφέρον, καθώς βάζει μέσα τη μορφολογική ψυχολογία. Βλέπουμε έναν καβαλάρη, για παράδειγμα, που είναι φίρδην-μίγδην με το άλογο. Γιατί αυτό; Καθώς τα σχέδια περνούν από γενιά  σε γενιά, από πατέρα σε γιο, περνούν και από πολλές σχεδιαστικές προσεγγίσεις, φτάνοντας στο σημείο να βλέπουμε τον καβαλάρη και το άλογο σαν μία μπάλα. Η μορφολογική ψυχολογία λέει ότι κάθε μορφή που επαναλαμβάνεται τείνει να γίνει κυκλική.

»Η αφαιρετική προσέγγιση χωρίς φόβο στο σχεδιαστικό θέμα είναι κορυφαία στις Σπέτσες.

»Εκεί είναι και η αυλή του Μπούκουρα, στο Καστέλλι, όπου κάποια σχέδια είναι κάπως ‘κουρασμένα’ – φθαρμένα, δηλαδή, και χρειάζονται κάποιες γνώσεις για να μπορέσει κάποιος να αναγνώσει – και καταλαβαίνεις ότι χρονολογούνται από πολύ πριν το 1800. Ο Μπούκουρας ήταν ο πατέρας της Ελένης Μπούκουρα, της ζωγράφου που μεταμφιέστηκε σε αγόρι για να σπουδάσει ζωγραφική στην Ιταλία.»

Για το συγκεκριμένο σημείο, περιγράφει πώς σχεδόν το ανακάλυψε, πριν από πολλά χρόνια:

«Δουλεύοντας το βιβλίο Οι βοτσαλωτές αυλές του Αιγαίου (1999) έψαχνα να ανακαλύψω βοτσαλωτές αυλές. Φτάνοντας στο λιμάνι των Σπετσών, από διαίσθηση ίσως, ένιωσα πως στην περιοχή Αλταμούρα, που βρισκόταν κάτω δεξιά του λιμανιού, θα πρέπει να υπήρχε κάποιο αρκετά ενδιαφέρον βοτσαλωτό. Όμως ένα περίεργο θα έλεγα αίσθημα, άρνησης και φόβου μαζί, με εμπόδιζε – και το κατάφερε τελικά – να πάω εκεί. Αργότερα, στο βιβλίο της Γαλανάκη, Ελένη ή ο Κανένας, είδα ότι στο σπίτι που βρισκόταν εκεί, όπου ζούσε η Ελένη μετά που τη χώρισε ο άντρας της, όντως υπήρχε μια αυλή με βοτσαλωτό διάκοσμο. Ερμητικά έγκλειστη, η Ελένη επικοινωνούσε με τον έξω κόσμο μέσω της υπηρέτριας της, ενώ με το χαμένο γιο της μέσα από υδρομαντείες…»

Από τη θεωρία στην πράξη

Η έρευνα για το βιβλίο του αποτέλεσε και το πρώτο βήμα για την προσωπική του ενασχόληση με το βοτσαλωτό, αν και ο ίδιος λέει ότι «πρώτο και κύριο [είναι] το πάθος για το βοτσαλωτό: πρέπει να σε συγκινήσει».

«Οι πρώτες γνώσεις ήταν θεωρητικές. Ήμουν ψηφιδογράφος πριν ασχοληθώ με το βοτσαλωτό. Όχι, όμως, ζωγράφος.

»Αρχικά, παρατηρούσα. Ύστερα, διάβασα το βιβλίο Οι βοτσαλωτές αυλές της Χίου και μετά τις Τηνιακές βοτσαλωτές αυλές. Όταν άρχισα να προετοιμάζω το δικό μου βιβλίο για τα βοτσαλωτά των Κυκλάδων, πήγα στη Σύρο, στη Μητρόπολη, για να τα μελετήσω. Σε ένα νησί με εσωτερικούς μετανάστες, στα δύσκολα χρόνια του τόπου, όπου οι πιο πολλοί προέρχονταν από την πολύπαθη Χίο.

»Και ύστερα, ένας παπάς της Μητρόπολης Σύρου με κάλεσε για την αποκατάσταση αρχικά ενός τμήματος του μεγάλου βοτσαλωτού που είχε καταστραφεί από τις ρίζες των γύρω δέντρων. Όταν τελικά ανέλαβα όλο σχεδόν το έργο κατάλαβα ότι ήταν μια αδόκιμη απόφαση. Δύσκολο! Στα μισά ήθελα να φύγω από τη δυσκολία που έκρυβε το έργο αλλά και από την κούραση, μιας και όλη μέρα δούλευα σκυμμένος!  Γνώρισα και τους λογίους της Σύρου, που στην αρχή έρχονταν και με διόρθωναν, και όταν ολοκληρώθηκε το έργο, μήνυσαν στον παπά να τους συγχωρέσω, ζητώντας  συγγνώμη.»

Έκτοτε, ο Γιάννης Λουκιανός έχει δημιουργήσει πλήθος βοτσαλωτών, κυρίως στα κυκλαδονήσια, όπως στο λιμάνι της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ίου, αλλά έχει αναλάβει και την αποκατάσταση βοτσαλωτού διάκοσμου, όπως σε ένα μοναστήρι στη Σκόπελο του 17ου αιώνα, φθάνοντας μέχρι τη Βέρνη της Ελβετίας.

Bοτσαλωτό του Γ. Λουκιανού σε κατοικία σε προάστιο της Βέρνης, στην Ελβετία.

 

Οι εντολοδόχοι του είναι αποκλειστικά ιδιώτες, ακόμα κι όταν το βοτσαλωτό κοσμεί δημόσιο χώρο.

Ο εντολοδότης αποτελεί σημαντικό μέρος της εξίσωσης για τον σχεδιασμό ενός βοτσαλωτού, αφού «εκεί γίνεται μία ψυχογραφική ανίχνευση. Τι ποθεί η καρδούλα του; Π.χ. με μια οικογένεια Ιταλών δυόμισι ώρες κάτσαμε στην αυλή και σχεδιάζαμε.[…] Στη Μήλο, πάλι, είχαν ζητήσει κατ’ εξαίρεση κάτι εκτός παράδοσης – κάτι καινούριο».

Ο ίδιος, πάντως, κατά κανόνα ακολουθά την παράδοση όσον αφορά τη χρήση των συμβόλων-εικόνων, την οποία έμαθε μελετώντας κυρίως στο Κέντρο Ερεύνης Ελληνικής Λαογραφίας, της Ακαδημίας Αθηνών.

Για την τεχνική του, ωστόσο, αναφέρει ότι παρεκλίνει ελαφρώς: «Την τεχνική την ανακάλυψα ο ίδιος. Γι’ αυτό και δεν είναι απολύτως παραδοσιακή. Δηλαδή δεν χρησιμοποιώ ασβεστοκονίαμα, αλλά τσιμεντοκονίαμα. Συνήθως το πρώτο υλικό είναι αυτό που καθορίζει και το όνομα του κονιάματος – της λάσπης. Όμως, η παραλλαγή αυτή δεν αλλοιώνει πολύ τα πράγματα, γιατί όπως και να ’χει παράδοση δεν είναι η ακριβής δοσολογία. Η παράδοση είναι αλλού».

Αυλή κατοικίας στην Πλάκα της Μήλου. Έργο του Γιάννη Λουκιανού.

 

Τέλος, για τον σχεδιασμό του βοτσαλωτού καθοριστικό ρόλο παίζει και ο ίδιος ο χώρος, τον οποίο «πρέπει να τον μυριστείς; και να τον ‘αρχιτεκτονίσεις’. Θα κινηθείς με τα δεδομένα, με την κληματίδα που βοηθά την κίνηση, κλπ, κλπ».

Ψηφιδωτά με βότσαλα

Μιλώντας για τα βοτσαλωτά και για την ιστορία τους, ο Γιάννης Λουκιανός κάνει μία διάκριση μεταξύ αυτών και των ψηφιδωτών με βότσαλα:

«Αυτών που διακόσμησαν τις αυλές του Αιγαίου τους τελευταίους τρεις-τέσσερις αιώνες,  που τα ονομάζουμε βοτσαλωτά, και εκείνων, πάλι με βότσαλα, αλλά πολύ μικρά, που αναφέρονται ως ψηφιδωτά και είναι εκείνα τα σπουδαία έργα  της Ελληνιστικής περιόδου…

Κάνω το βοτσαλωτό για να διακοσμήσω το δάπεδο, αλλά κάνω το ψηφιδωτό γιατί θέλω να κάνω κάτι άλλο. Δηλαδή, στην περίπτωση των ψηφιδωτών με βότσαλα η πρώτη ανάγκη δεν είναι να διακοσμήσω, είναι να συνθέσω ένα έργο, ενίοτε πολυσχιδές,  με αναφορές και πηγές από την μυθολογία.»

Στην αρχαία Ελλάδα, τα ψηφιδωτά γίνονταν με βότσαλα, τα οποία «χρησιμοποιούνταν αυτούσια, έχοντας περάσει από κόσκινα (κρησάρες) για να ταξινομηθούν ανάλογα με το μέγεθός τους. Μπορεί να ήταν από τη θάλασσα ή από το ποτάμι, αυτό δεν είχε σημασία, όπως αναφέρεται και στον Παυσανία», εξηγεί.

Σχετικά με την αρχή αυτής της τέχνης, παρατηρεί ότι αυτό είναι ένα ερώτημα «που έχει απασχολήσει πολλούς, ένα ερώτημα με τεράστιο ενδιαφέρον, αλλά μόνο της φαντασίας.

»Στη Μεσοποταμία, κάποτε, υπήρχαν δύο πόλεις: η Ουρ και η Ουρούκ, με τη δεύτερη να είναι μάλλον αρχαιότερη της πρώτης, καθώς χρονολογείται 5-4.000 χρόνια π.Χ. Η πρώτη, πάλι, ανακαλύφθηκε κάτω από λόφους άχρηστων υλικών.

Ψηφιδωτός διάκοσμος με κωνικά ψηφία στο ναό Εάνα στην πόλη Ουρούκ (περ 3500 π.Χ.).

 

»Από αυτή την περιοχή υπάρχουν ορισμένα εκθέματα στο Βρετανικό Μουσείο, όπως μουσικά όργανα από εκείνη την περίοδο, που είναι διακοσμημένα με μικρές ψηφίδες στα τάστα. Το Λάβαρο είναι ένα πυραμιδοειδές οικοδόμημα με δύο πλευρές, μία της ειρήνης και μία του πολέμου. Οι συνθέσεις που το κοσμούν έχουν γίνει με οστά αλλά και με μικρά γεωμετρικά κομμάτια από μάρμαρο – τετράγωνα, ρόμβους, τρίγωνα κλπ.

»Επίσης, στους ναούς εκείνης της περιόδου, τα ζιγκουράτ – δομές με μία τάση ανόδου με στόχο τη συνάντηση με τον Θεό – εκεί συνήθως έφτιαχναν κώνους από ψημένη γη με στρογγυλή βάση, τους οποίους ζωγράφιζαν και έμπηγαν στους τοίχους για να τους διακοσμήσουν.»

Πώς περνάμε από εκεί στα έργα του 5ου και του 4ου αιώνα π.Χ., και στα γνωστά αριστουργήματα;

«Στο Κυνήγι του ελαφιού της Πέλλας αποτυπώνονται οι πρώτες απόπειρες αναζήτησης προοπτικής – φέρει δε την υπογραφή του καλλιτέχνη, του Γνώση, που θεωρείται ο πρώτος ψηφιδογράφος, αλλά και ο πρόγονος της ευρωπαϊκής ζωγραφικής. Πρόκειται για ένα έργο του 4ου αιώνα της ελληνιστικής περιόδου με το οποίο κορυφώνεται το ψηφιδωτό με βότσαλα. Μέχρι τότε όλα τα ψηφιδωτά γίνονταν με ψηφίδα το βότσαλο, όπως αυτά στην Όλυνθο, τη Συκιώνα, την Ερέτρια.»

Για τη μετάβαση από τα βότσαλα στις ψηφίδες (tesserae στην αγγλική γλώσσα) μάς μεταφέρει λίγο μετά την ελληνιστική εποχή:

«Γύρω στον 3ο αιώνα, ο Ρογήρος Β΄, βασιλιάς των Συρακουσών, έστειλε ένα πλοίο στην Αίγυπτο να φέρουν στάρι, λόγω της ανομβρίας που είχε περιορίσει τη δική τους παραγωγή. Το πλοίο αυτό γύρισε καταστόλιστο με ψηφιδωτά. Τότε, το εμπορικό, πνευματικό, οικονομικό κέντρο ήταν η Αλεξάνδρεια. Εκεί αναπτύχθηκε η τέχνη του ψηφιδωτού με ψηφίδες, όταν άρχισαν οι τεχνίτες να εφαρμόζουν τα έργα σε πάγκους και τοίχους, οπότε το βάθος του βότσαλου [τα οποία μπαίνουν κυρίως κάθετα] εμπόδιζε.»

Μεταδίδοντας τη γνώση

Ένα ζήτημα που απασχολεί ιδιαίτερα τον Γιάννη Λουκιανό, αλλά και άλλους που ασχολούνται με παραδοσιακές τέχνες των οποίων η διδασκαλία δεν είναι θεσμοθετημένη, είναι η μεταλαμπάδευση της γνώσης ώστε να μη χαθεί σε ένα παρελθόν που δεν μπορεί να ξαναζωντανέψει.

«Το βασικό ερώτημα σε ό,τι αφορά τη διαδοχή της τέχνης του βοτσαλωτού ήταν πάντοτε ποιος θα μάθει αυτήν τη δουλειά. Παλιά δεν ήξερα τι να απαντήσω γιατί τύχαινε πάντα οι εκάστοτε βοηθοί να είναι πρόσκαιροι. Τέλειωνε το έργο, τελειώναν κι αυτοί. Πέρασε από τη ζωή τους το άρωμα αυτής της τέχνης, αλλά παρέμεινε στη γωνία απότιστο.»

Όπως ειπώθηκε και προηγουμένως, «πρώτο και κύριο [είναι] το πάθος και η συγκίνηση». Χωρίς αυτά τίποτα δεν προχωράει. Ευτυχώς, φαίνεται πως  τελικά η ζωή έστειλε στον δρόμο του Γιάννη Λουκιανού κάποιον που μοιράζεται μαζί του και τα δύο αυτά στοιχεία.

Μιλά με χαρά για αυτή τη συνάντηση, την οποία αποδίδει στις ευνοϊκές συγκυρίες που «όταν θέλουνε κάτι το καταφέρνουν»:

«Σε μία διάλεξη που έδωσα στη Σχολή Γλυπτικής της Τήνου, ήρθε ένα παλικάρι που έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για αυτήν την τέχνη. Σε δεύτερη φάση, βρεθήκαμε τυχαία στην Αθήνα, όπου ήπιαμε έναν καφέ στου Ψυρρή. Την τρίτη φορά, κάνω μία ομιλία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Σύρο, και να τον στο τέλος, να έρχεται να μου μιλήσει. Ήρθε λοιπόν η στιγμή, παρόλο που εγώ τα έχω πλέον παρατήσει, γιατί είναι πολύ κουραστική αυτή η τέχνη, αν και άκρως ελκυστική, και να σου που βρίσκεται στο νησάκι μου μία γυναίκα, η οποία ήθελε σε ένα σημείο του κήπου της ένα βοτσαλωτό. Ευκαιρία ήταν να έρθει αυτό το παιδί, ο Χρήστος, στην Ίο, όπως και έκανε. Οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες – καύσωνας και στριμωγμένα τα πράγματα, γιατί πρέπει να έχεις χώρο για να δουλέψεις, να βάλεις τα βότσαλα – αλλά ο Χρήστος ήταν  ‘τέρας αντοχής’ και παίρνοντας κι εγώ από τη δική του, καταφέραμε και τελειώσαμε αυτό το έργο.»

Η συνεργασία τους φαίνεται πως ήταν επιτυχημένη, αφού ο Γ. Λουκιανός δείχνει βέβαιος πως βρήκε διάδοχο:

«Δεν ξέρω τι γίνεται με τη διδασκαλία γενικά, αλλά καταλαβαίνω ενστικτωδώς ότι πρέπει να αφήσεις χώρο στον άλλον.  Το εισέπραξε ο Χρήστος και έχω την εντύπωση ότι τώρα, παρά μερικές ελλείψεις, μπορεί να αναλάβει μόνος του ένα έργο. Στο επόμενο έργο που θα κάνουμε μαζί, σκοπεύω να κάνω την παράδοση των ‘κλειδιών’ και όλων των μυστικών σε αυτό το παλικάρι.»

Ο Ταύρος, από τον Ζωδιακό Κήπο του Γκρένσγκαρθ. Βοτσαλωτό της Μάγκυ Χόγουαρθ, στο Λάνκασάιρ, στην Αγγλία για τη Λαίδη Αραμπέλα Λένοξ-Μπόυντ, διακεκριμένη σχεδιάστρια κήπων.

 

Όσον αφορά την εξέλιξη και μετάδοση της τέχνης του βοτσαλωτού, ενδιαφέρουσα είναι και η περίπτωση της Αγγλίδας καλλιτέχνιδος Μάγκυ Χόγουαρθ (Maggy Howarth, 1944-2024), η οποία  ενσωμάτωσε σε αυτό την ευαισθησία της δικής της κουλτούρας. Τα έργα της – στα οποία χρησιμοποιούσε και χρωματιστά από τη φύση τους βότσαλα – και οι τεχνικές που επινόησε για να προσαρμοστεί στις συνθήκες της βρετανικής πραγματικότητας, αντανακλούν μεν μία  διαφορετική προσέγγιση και νοοτροπία, ωστόσο διατηρούν ανέπαφα τα βασικότερα στοιχεία του δεσμού τους με την καταγωγή τους. Για τον Γιάννη Λουκιανό, ο οποίος την είχε επισκεφθεί στην Αγγλία, η Χόγουαρθ ήταν η καλύτερη: «Είναι πίνακες τα έργα της», λέει. Σημαντικότερη παραλλαγή στην τεχνική που εφάρμοσε η Βρετανίδα είναι, ίσως, η κατασκευή των βοτσαλωτών τμηματικά, σε εσωτερικό χώρο, και η κατοπινή συναρμολόγησή τους στο μέρος για το οποίο προορίζονταν. Σε αυτήν προέβη λόγω του αγγλικού κλίματος που δεν ευνοεί γενικά την εργασία σε εξωτερικό χώρο, όπως σημειώνεται στην ιστοσελίδα του εργαστηρίου που αναδεικνύει και συνεχίζει το έργο της.

Κοσμώντας την καθημερινότητα στη βάση της

Για τα βοτσαλωτά, ως διακοσμητική τέχνη των δαπέδων των ανοικτών χώρων, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η πιο κοντινή στον άνθρωπο, η πιο δημοκρατική τέχνη, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι κατά παράδοση, στο Αιγαίο, οι κοσμημένες με βοτσαλωτά πλατείες και προαύλια εκκλησιών ανήκουν στην καθημερινότητα των κατοίκων του κάθε νησιού και των επισκεπτών του. Είναι στη διάθεσή τους ανά πάσα στιγμή, κυριολεκτικά στα πόδια τους!

Με αυτόν τον τρόπο, διαχέουν τη μαγεία της τέχνης, τη φαντασία και το κάλλος, χαρίζοντας τα δώρα της αδιακρίτως και φέρνοντας τον κόσμο σε απόλυτη, φυσική και μεταφυσική, εγγύτητα με το κρυμμένο, καθώς και με την «αγωνία της ανάγνωσής» του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Γιάννης Λουκιανός, Οι βοτσαλωτές αυλές των Κυκλάδων, Αθήνα 1998

2. Γιάννης Λουκιανός, Οι βοτσαλωτές αυλές του Αιγαίου, Αθήνα 1999

3. Γιάννης Λουκιανός, Οι βοτσαλωτές αυλές της Σαντορίνης και της Μήλου, εκδόσεις βότσαλο, Αθήνα 2012

4. Γιάννης Λουκιανός, Τα βοτσαλωτά στο λιμάνι της Ίου, Δήμος Ιητών 2016

5. Μαρία Ξύδα, Οι βοτσαλωτές αυλές της Χίου, εκδόσεις Πυξίδα, Χίος 2009

6. Α. Φλωράκης, Οι τηνιακές βοτσαλωτές αυλές, εκδόσεις Φιλιππότη, Αθήνα 1981

7. Οι βοτσαλωτές αυλές των Σπετσών, Περιοδικό Ζυγός, Αθήνα 1961

8. Carlo Bertelli, The Art of Mosaics, Αγγλική έκδοση, Μιλάνο 1989

9. Dieter Salzmann, Undersuchugen Zu Den Antiken Kiesel Mosaiken, Gebr Mann Verlag, Βερολίνο 1982

10. Maggy Howarth, Complete Pebble Mosaic Handbook, Firefly Books, N.Y./USA 2009

 

Σε ύφεση η πυρκαγιά σε δασική έκταση στον Φενεό – Δύο συλλήψεις για εμπρησμό από αμέλεια

Επί ποδός ήταν όλο το βράδυ ισχυρές επίγειες δυνάμεις στην πυρκαγιά που ξέσπασε χθες τις μεσημεριανές ώρες σε δασική έκταση στον Φενεό Κορινθίας, καταβάλλοντας τεράστιες προσπάθειες προκειμένου να περιορίσουν την πορεία της. Όπως έγινε γνωστό από την Πυροσβεστική, η φωτιά είναι σε ύφεση, ενώ οι πυροσβεστικές δυνάμεις έχουν ενισχυθεί περαιτέρω και παραμένουν σε επιφυλακή προκειμένου να αντιμετωπίσουν τυχόν αναζωπυρώσεις. Συγκεκριμένα, επιχειρούν 340 πυροσβέστες με 15 ομάδες πεζοπόρων τμημάτων της 1ης, 6ης και 9ης ΕΜΟΔΕ, 75 οχήματα, ομάδα Σ.μη.Ε.Α και εθελοντές, ενώ συνδρομή παρέχουν μηχανήματα έργου και υδροφόρες ΟΤΑ. Για την αεροπυρόσβεση έχουν διατεθεί 11 αεροσκάφη και 10 ελικόπτερα, εκ των οποίων τα δύο για τον συντονισμό τους.

Σύμφωνα με ενημέρωση από την Πυροσβεστική, η φωτιά εκδηλώθηκε χθες γύρω στις 15:15 σε δασική έκταση, σε απόκρημνα και δύσβατα σημεία με πυκνή βλάστηση, γεγονός που δυσχέραινε το έργο των πυροσβεστικών δυνάμεων, και κινήθηκε νοτιανατολικά. Μέχρι στιγμής, στην περιοχή της Καστανιάς υπάρχουν αναφορές για ζημιές σε σπίτια, ωστόσο ο τελικός απολογισμός θα πραγματοποιηθεί όταν ολοκληρωθεί το έργο της κατάσβεσης. Παράλληλα, διαδοχικά μηνύματα εστάλησαν μέσω του 112 χθες ζητώντας την απομάκρυνση των κατοίκων επτά οικισμών: Κιόνια, Στυμφαλία, Μάτσιζα, Καρτέρι, Δροσοπηγή, Καστανιά και Λαύκα.

Στη σύλληψη δύο ανδρών για εμπρησμό από αμέλεια προχώρησαν χθες οι αξιωματικοί της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού σε συνεργασία με τους ανακριτικούς υπαλλήλους της Κορίνθου. Σύμφωνα με την Πυροσβεστική, πρόκειται για δύο άνδρες 34 και 33 ετών, οι οποίοι αρχικά είχαν προσαχθεί από τις αρμόδιες αρχές. Ειδικότερα, όπως ανακοίνωσε η Πυροσβεστική, συνελήφθησαν από αξιωματικούς της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού (Δ.Α.Ε.Ε.) σε συνεργασία με ανακριτικούς υπαλλήλους της ΔΙ.Π.Υ.Ν. Κορινθίας ένας ημεδαπός και ένας αλλοδαπός, για εμπρησμό από αμέλεια σε δασική έκταση κατά τη διαδικασία θερμών εργασιών με τροχό και ηλεκτροσυγκόλληση, κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας, σε περιοχή της Δ.Ε. Φενεού Κορινθίας και τους επιβλήθηκε διοικητικό πρόστιμο 11.812 ευρώ.

Οι συλληφθέντες κρατούνται και θα οδηγηθούν σήμερα στον αρμόδιο Εισαγγελέα.

(Βίντεο: ΕΡΤ μέσω ΑΠΕ ΜΠΕ)

 

Ευθ. Μπακογιάννης: H χρηματοδότηση του πολεοδομικού σχεδιασμού είναι απόλυτα εξασφαλισμένη για το σύνολο του έργου

Για την πορεία του πολεοδομικού σχεδιασμού που εξελίσσεται στη χώρα μέσω των Τοπικών και Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων για το 80% της επικράτειας μίλησε την Τρίτη ο γενικός γραμματέας Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος, Ευθύμιος Μπακογιάννης, κατά την παρουσίαση των εναλλακτικών σεναρίων του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Καρπενησίου. Μάλιστα, ξεκαθάρισε ότι η χρηματοδότηση του συνόλου του έργου είναι απόλυτα εξασφαλισμένη.

Ειδικότερα, αναφερόμενος στην πρόσφατη αξιολόγηση που έγινε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το Πρόγραμμα Πολεοδομικών Μεταρρυθμίσεων «Κωνσταντίνος Δοξιάδης», ο γενικός γραμματέας επεσήμανε ότι η χώρα μας έλαβε τα εύσημα. «Να μεταφέρω σε όλους ένα μήνυμα αισιοδοξίας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι με το κλείσιμο της τελευταίας αξιολόγησης η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε πραγματικά στο υπουργείο συγχαρητήρια για αυτό το πρόγραμμα. Και λόγω της διαχείρισης που έχει γίνει μέχρι σήμερα στη διαγωνιστική διαδικασία, στη διαφάνεια, στον τρόπο ολοκλήρωσης των διαδικασιών, στην πολυπλοκότητα και τη συνθετότητα των ζητημάτων που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μετά τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, τόσο με τον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό και την ενσωμάτωση των κινήτρων στον πολεοδομικό σχεδιασμό όσο με το Προεδρικό Διάταγμα οριοθέτησης των οικισμών, καθώς και με θέματα ευελιξίας των χρήσεων, θέματα φέρουσας ικανότητας, τα οποία είχαν γραφτεί στα πρακτικά του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπως επίσης και με την επικαιροποίηση των πολεοδομικών σταθεροτύπων που προέκυψε μετά και την τελευταία απογραφή του 2021», σημείωσε.

Ο κος Μπακογιάννης αναφέρθηκε εκτενώς στην πολυπλοκότητα των μελετών των Τοπικών και Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ και ΕΠΣ) και υπογράμμισε τη σημαντικότητα της συμμετοχής των τοπικών κοινωνιών στη διαμόρφωση του πολεοδομικού σχεδιασμού. «Το τελικό αποτέλεσμα του πολεοδομικού σχεδιασμού πρέπει να είναι σύμφωνο με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και να έχει λάβει υπ’ όψιν του όλες αυτές τις λεπτομέρειες. Η πολυπλοκότητα και η συνθετότητα εδώ εναπόκεινται στην τεκμηρίωση, στη βαθιά γνώση, στον τρόπο της ανάλυσης από την οποία πρέπει να προκύψει η τεκμηρίωση της κάθε γραμμής. Η κάθε γραμμή, λοιπόν, είναι πολύ σημαντική, το κάθε πολύγωνο καθορίζει μία σειρά από ζητήματα τα οποία επηρεάζουν τις περιουσίες, επηρεάζουν το περιβάλλον, επηρεάζουν την προστασία του και χρήζει μίας πάρα πολύ μεγάλης αξιολόγησης για την κάθε πρόταση η οποία γίνεται», τόνισε.

«Πολεοδομικός σχεδιασμός χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών, κατά την προσωπική μου άποψη, δεν μπορεί να σταθεί. Και γιατί το λέω αυτό; Το λέω γιατί θέλουμε τις τοπικές κοινωνίες συμμετόχους, θέλουμε να μετέχουν στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων, να καταθέσουν απόψεις, γι’ αυτό το λόγο έχουμε και την πλατφόρμα με την οποία παρακολουθούν όλοι, σε όλη την Ελλάδα, που βρίσκεται το κάθε ένα τοπικό πολεοδομικό σχέδιο. Και όταν έρθει η ώρα της συζήτησης με τα Δημοτικά Συμβούλια, που θα βγει σε διαβούλευση η στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, να υπάρχει ο χρόνος έτσι ώστε να ακουστούν όλες οι απόψεις», ανέφερε ο κος Μπακογιάννης.

Αναφερόμενος δε στη χρηματοδότηση, τα χρονοδιαγράμματα και τα ορόσημα του Ταμείου Ανάκαμψης, ο γενικός γραμματέας ξεκαθάρισε ότι «η χρηματοδότηση του συνόλου του έργου είναι απόλυτα εξασφαλισμένη και το ορόσημο, το οποίο έχει μπει για τη δική μας τη διασφάλιση, σχετίζεται περισσότερο με τη διαχειριστική ικανότητα των δικών μας δυνατοτήτων, να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε τον αριθμό των μελετών. Εάν έχουμε τη δυνατότητα να ολοκληρώσουμε το 100% των μελετών και όλες αυτές μέχρι το καλοκαίρι του 2026 τυγχάνουν της αποδοχής των Δημοτικών Συμβουλίων, τα χρήματα είναι εξασφαλισμένα. Δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση, όμως, να μην πετυχαίνουμε έναν στόχο οροσήμου, ο οποίος θα είχε να κάνει με κάποιες αντιρρήσεις από τις τοπικές κοινωνίες, που ενδεχομένως να έπρεπε να χρειαστεί περισσότερος χρόνος συζήτησης, περισσότερος χρόνος διαβούλευσης ή χρόνος ωρίμανσης με τους μελετητές, των αποτελεσμάτων που θα προκύψουν από τις παράλληλες μελέτες. Με το στοίχημα αυτό του επανακαθορισμού, τον αριθμό των Δημοτικών Ενοτήτων, αυτό που έχουμε καταφέρει και σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία εμπιστεύθηκε 100% τις επιλογές του υπουργείου και της κυβέρνησης, μας έδωσαν τη δυνατότητα να έχουμε εξασφαλισμένο το σύνολο της χρηματοδότησης, για το σύνολο των έργων.

»Και μάλιστα, με μεγαλύτερη ασφάλεια και μικρότερο άγχος από τη δική μας την πλευρά, αν τελικά δεν καταφέρουμε να πετύχουμε τον συνολικό στόχο για τον αριθμό που έχουμε ορίσει από την αρχή, να έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε πιο ευέλικτα, ακόμα και αν απαιτηθεί με κάποια άλλη πηγή χρηματοδότησης. Κατά την άποψή μου αυτό δεν θα απαιτηθεί, γιατί ήδη οι δήμαρχοι είναι απόλυτα συνειδητοποιημένοι και δουλεύουν πολύ στενά με τους μελετητές πάνω σε αυτό το πρόγραμμα και αυτό αποτελεί και τον λόγο για τον οποίο η Κοινότητα μας έδωσε την ψήφο εμπιστοσύνης.»

Σύμφωνα πάντα με τον κος Μπακογιάννη, «το Πρόγραμμα ‘Κωνσταντίνος Δοξιάδης’ αποτελεί εθνικής προτεραιότητας πρόγραμμα. Θεωρείται ότι είναι μεταρρύθμιση, δεν είναι απλά ένα πρόγραμμα, και θα ολοκληρωθεί σε κάθε περίπτωση – θα ολοκληρωνόταν έτσι και αλλιώς, ανεξάρτητα από το αν θα υπήρχε η χρηματοδότηση ή όχι, ακόμα και με πόρους δικούς μας εθνικούς, είτε του ΕΣΠΑ είτε του Πράσινου Ταμείου. Δεν υπάρχει όμως κάποιο τέτοιο ενδεχόμενο ή τέτοια περίπτωση.

»Ο στόχος ο δικός μας είναι να πετύχουμε το σύνολο των δημοτικών ενοτήτων. Παρόλα αυτά για εμάς είναι ένα μαξιλαράκι, [για την] περίπτωση που σε κάποιες τοπικές κοινωνίες χρειαστεί περισσότερος χρόνος, περισσότερη διαβούλευση, περισσότερη συζήτηση. Γιατί, πράγματι, όταν μιλάμε για την περιουσία του καθενός, καταλαβαίνουμε όλοι πόσο σημαντικό [είναι] και πόσο επηρεάζεται ο σχεδιασμός αλλά και οι αποφάσεις των ίδιων των δημοτικών συμβουλίων.»

Όπως τόνισε: «Ο μόνος προβληματισμός που μπορεί να υπάρξει είναι οι συναινέσεις, κι εγώ επειδή είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος αγαπώ τις συναινέσεις, μου αρέσει να συνεργάζομαι και θέλω να έχω καλή συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες και τους Δημάρχους, στηρίζομαι πάρα πολύ στο να πετύχουμε και να βρούμε αυτές τις συναινέσεις και να μην προχωρήσει κανένα πολεοδομικό σχέδιο χωρίς την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση. Που ενδεχομένως να μας οδηγήσει να καθυστερήσουμε την ολοκλήρωση κάποιων πολεοδομικών σχεδίων, […] όμως ήδη έχουμε καταφέρει μέσω διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα, όσον αφορά τη χρηματοδότησή τους.»

Ηλ. Π.