Κυριακή, 11 Μαΐ, 2025

Shen Yun: Η ευρωπαϊκή περιοδεία του 2024

Ο λαμπερός θίασος παραστατικών τεχνών Σεν Γιουν (Shen Yun Performing Arts), που αντλεί το ρεπερτόριό του από την αρχαία κινεζική παράδοση, αναβιώνοντας τον κλασικό κινεζικό χορό σε συνδυασμό με μουσική που παντρεύει αρμονικά την κλασική δυτική μουσική με παραδοσιακά κινεζικά όργανα όπως το έρχου, αλλά και με δυτικές τεχνικές όπως το μπελ κάντο, έχει ήδη ξεκινήσει τη φετινή του περιοδεία στην Ευρώπη.

Αν και δεν περιλαμβάνεται κάποια ελληνική πόλη στους σταθμούς του στην ήπειρο, το υψηλότατο καλλιτεχνικό επίπεδο του θιάσου, καθώς και η μοναδικότητα της εμπειρίας που προσφέρουν οι παραστάσεις του, οι οποίες πέρα από το στοιχείο του εντυπωσιασμού, χαρίζουν στους θεατές μια βαθιά εσωτερική και πνευματική  εμπειρία, αφήνοντάς τους – κατά γενική ομολογία – με μια αίσθηση έντονης ψυχικής ανάτασης, αποτελούν ισχυρά κίνητρα για να σκεφτούμε ένα ταξίδι σε μία από τις πόλεις τις οποίες πρόκειται να επισκεφθεί.

Η ευρωπαϊκή περιοδεία του Σεν Γιουν για το 2024 ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2023 και θα διαρκέσει μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου. Σε αυτήν θα συμμετέχουν δύο ομάδες του θιάσου, όπως είναι φανερό από κάποιες ημερομηνίες που αλληλοεπικαλύπτονται. Στο Σεν Γιουν, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, δραστηριοποιούνται παράλληλα αρκετές ομάδες, καθώς με τις περιοδείες τους πρέπει να καλύψουν 5 ηπείρους: Ασία, Βόρεια Αμερική, Λατινική Αμερική, Ευρώπη, Ωκεανία. Κάθε χρόνο, η παράσταση που παρουσιάζεται αλλάζει, κάτι που σημαίνει νέες χορογραφίες, νέα κοστούμια και νέα μουσικά κομμάτια, τα οποία γράφονται ειδικά για τις παραστάσεις του Σεν Γιουν και παίζονται ζωντανά από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Σεν Γιουν.

The internationally renowned Shen Yun returns to Chrysler Hall Jan 7th-8th bringing 5,000 years of ancient Chinese culture and dance | Community | militarynews.com

Κάθε παράσταση διαρκεί δύο ώρες περίπου, με διάλειμμα, και αποτελείται από 17-18 χορευτικά σκετς, τα οποία αφηγούνται είτε παραδοσιακές κινεζικές ιστορίες είτε ιστορίες από την κινεζική/βουδιστική μυθολογία είτε ιστορίες από τη σύγχρονη Κίνα. Ενδιάμεσα, παρεμβάλλονται δύο συνήθως τραγούδια με την τεχνική του μπελ κάντο, ενώ υπάρχουν και δύο αφηγητές, οι οποίοι προλογίζουν κάθε ιστορία βοηθώντας τους θεατές να την κατανοήσουν ευκολότερα. Το πνευματικό εναλλάσσεται με το χιουμοριστικό, το δραματικό και το συγκινητικό, κρατώντας το ενδιαφέρον των θεατών ζωντανό συνεχώς.

Οι αφηγητές μιλούν σε δύο γλώσσες (κινέζικα και την τοπική γλώσσα). , κάτι που θα πρέπει να λάβετε υπόψη, αν όντως αποφασίσετε να ταξιδέψετε για απολαύσετε αυτήν τη μοναδική παράσταση.

Ημερομηνίες και σταθμοί

Συνοπτικά, οι θίασοι θα βρίσκονται τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο σε Ιταλία και Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ από τον Φεβρουάριο θα περιλαμβάνονται και παραστάσεις σε Γαλλία, Γερμανία και Αυστρία (για δύο μόνο παραστάσεις) στο πρόγραμμα της περιοδείας. Τον Μάρτιο, θα συνεχιστούν οι παραστάσεις σε Γαλλία και Γερμανία και παράλληλα οι θίασοι θα ταξιδέψουν και σε άλλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, όπως η Τσεχία, το Βέλγιο και η Ελβετία, αλλά και βόρεια σε Πολωνία και Σουηδία και νότια στην Ισπανία. Τον Απρίλιο, οι θίασοι θα βρίσκονται κυρίως σε Γερμανία και Γαλλία, με σύντομους σταθμούς σε Σουηδία, Δανία και Ελβετία, ενώ τον Μάιο, τέλος, η περιοδεία θα περιοριστεί στις Γερμανία και Γαλλία, με μια τριήμερη επιστροφή στην Αυστρία, όπου θα δοθούν και οι τελευταίες παραστάσεις.

Για περισσότερες λεπτομέρειες και για να κλείσετε εισιτήρια, μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του θιάσου.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

3-5 Ιανουαρίου: Κάλιαρι, Ιταλία

4-6 Ιανουαρίου: Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο

9-14 Ιανουαρίου: Τορίνο, Ιταλία

11-14 Ιανουαρίου: Γουόκινγκ, Ηνωμένο Βασίλειο

16-21 Ιανουαρίου: Μιλάνο, Ιταλία

17-18 Ιανουαρίου: Μίλτον Κινς, Ηνωμένο Βασίλειο

20-23 Ιανουαρίου: Νορθάμπτον, Ηνωμένο Βασίλειο

23-25 Ιανουαρίου: Πάρμα, Ιταλία

26-31 Ιανουαρίου: Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο

29-31 Ιανουαρίου: Ούντινε, Ιταλία

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

1-4 Φεβρουαρίου: Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο

4-6 Φεβρουαρίου: Μπορντώ, Γαλλία

7-8 Φεβρουαρίου: Λαντάντνο, Ουαλία, Ηνωμένο Βασίλειο

10 Φεβρουαρίου: Λίβερπουλ, Ηνωμένο Βασίλειο

10-11 Φεβρουαρίου: Σάλτσμπουργκ, Αυστρία

13-15 Φεβρουαρίου: Γλασκώβη, Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο

13-18 Φεβρουαρίου: Νάντη, Γαλλία

14-18 Φεβρουαρίου: Λούντβιχσμπουργκ, Γερμανία

20-25 Φεβρουαρίου: Σάλφορντ, Ηνωμένο Βασίλειο

22-25 Φεβρουαρίου: Τουρ, Γαλλία

22-25 Φεβρουαρίου: Μύλχαϊμ (αν ντερ Ρουρ), Γερμανία

27-29 Φεβρουαρίου: Παρίσι, Γαλλία

28-29 Φεβρουαρίου: Φρανκφούρτη, Γερμανία

ΜΑΡΤΙΟΣ

1-2 Μαρτίου: Παρίσι, Γαλλία

1-2 Μαρτίου: Φρανκφούρτη, Γερμανία

1-4 Μαρτίου: Πράγα, Τσεχία

4-31 Μαρτίου: Αιξ-αν-Προβάνς, Γαλλία

5-6 Μαρτίου: Οστάνδη, Βέλγιο

6 Μαρτίου: Πράγα, Τσεχία

8-9 Μαρτίου: Λούμπλιν, Πολωνία

8-10 Μαρτίου: Λειψία, Γερμανία

9-17 Μαρτίου: Σαν Λορένθο ντε Ελ Εσκοριάλ, Ισπανία

11-12 Μαρτίου: Τόρουν, Πολωνία

13-14 Μαρτίου: Λογρόνιο, Ισπανία

14-16 Μαρτίου: Λοτζ, Πολωνία

18-19 Μαρτίου: Γκντύνια, Πολωνία

19-21 Μαρτίου: Σεβίλλη, Ισπανία

22-24 Μαρτίου: Βασιλεία, Ελβετία

23-24 Μαρτίου: Μπιλμπάο, Ισπανία

27-29 Μαρτίου: Τουλόν, Γαλλία

27-30 Μαρτίου: Στοκχόλμη, Σουηδία

31 Μαρτίου: Λίντσοπινγκ, Σουηδία

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

1 Απριλίου: Λίντσοπινγκ, Σουηδία

1-2 Απριλίου: Ρενς, Γαλλία

1-14 Απριλίου: Αιξ-αν-Προβάνς, Γαλλία

4-5 Απριλίου: Όντενσε, Δανία

4-7 Απριλίου: Παρίσι, Γαλλία

8-9 Απριλίου: Ώρχους, Δανία

11-14 Απριλίου: Λωζάννη, Ελβετία

16-21 Απριλίου: Λυών, Γαλλία

17-21 Απριλίου: Βερολίνο, Γερμανία

23-24 Απριλίου: Ντούισμπουργκ, Γερμανία

23-28 Απριλίου: Μονπελλιέ, Γαλλία

26-28 Απριλίου: Φύσσεν, Γερμανία

30 Απριλίου: Βρέμη, Γερμανία

ΜΑΪΟΣ

1-2 Μαΐου: Βρέμη, Γερμανία

2-5 Μαΐου: Παρίσι, Γαλλία

6 Μαΐου: Λεβερκούζεν, Γερμανία

8-10 Μαΐου: Αμνεβίγ, Γαλλία

9-11 Μαΐου: Γκρατς, Αυστρία

Το άγνωστο αριστούργημα του Ντονατέλλο: Το θείο βρέφος της οδού Πιετραπιάνα

Για αιώνες, η «Παναγία της οδού Πιετραπιάνα» του Ντονατέλλο ήταν κρυμμένη σε κοινή θέα στο κέντρο της Φλωρεντίας. Οι ειδικοί πίστευαν εδώ και καιρό ότι ένας θαυμαστής του Ιταλού δασκάλου είχε δημιουργήσει το ανάγλυφο από τερρακόττα, το οποίο ήταν τοποθετημένο μέσα σε ένα εικονοστάσιο, που βρισκόταν ψηλά στον εξωτερικό τοίχο της οικίας της οδού Πιετραπιάνα 38, ακριβώς κάτω από την πινακίδα με το όνομα της οδού. Ωστόσο, το 1985, αφού το έργο είχε αποκατασταθεί, ο συγγραφέας και ιστορικός τέχνης Τσαρλς Έιβερι απέδωσε την πατρότητα του αναγλύφου στον ίδιο τον Ντονατέλλο. Ήταν το τελευταίο έργο του δασκάλου που ανήκε σε ιδιώτη.

 For centuries, one of Donatello’s terracotta madonnas was hung high on an unassuming villa in Florence, Italy. In this image taken in 2013, we can see the early Renaissance master’s “Madonna of Via Pietrapiana” under the street sign it's named after. (Sailko/<a href="https://it.wikipedia.org/wiki/Via_Pietrapiana#/media/File:Via_pietrapiana_38,_casa_con_tabernacolo_03.JPG">CC SA-BY 3.0 DEED</a>)
Για αιώνες, μια από τις Παναγίες από τερρακόττα του Ντονατέλλο βρισκόταν στον εξωτερικό τοίχο μιας ταπεινής οικίας στη Φλωρεντία. Σε αυτήν τη φωτογραφία, που τραβήχτηκε το 2013, μπορούμε να δούμε την «Παναγία της οδού Πιετραπιάνα» του δασκάλου της πρώιμης Αναγέννησης κάτω από την πινακίδα του δρόμου από την οποία πήρε το όνομά της. (Sailko/CC SA-BY 3.0 DEED)

 

Φέτος, σχεδόν 40 χρόνια μετά την ορθή απόδοση του έργου, το Υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας απέκτησε το έργο. Η «Παναγία της οδού Πιετραπιάνα» του Ντονατέλλο βρίσκεται τώρα στην Αίθουσα Ντονατέλλο στο Εθνικό Μουσείο Μπαρτζέλλο, μόλις 500 μέτρα περίπου από τη φλωρεντινή οικία, την πρόσοψη της οποίας κάποτε κοσμούσε.

Η Παναγία της οδού Πιετραπιάνα

Η επιμελήτρια του Εθνικού Μουσείου Μπαρτζέλλο, Ιλάρια Τσίζερι, δήλωσε σε δελτίο Τύπου ότι «όντας μια εικόνα εξαιρετικής γοητείας, η “Παναγία της οδού Πιετραπιάνα” έχει όλη την εκφραστική δύναμη της γλυπτικής του Ντονατέλλο και καταδεικνύει την ιδιοφυΐα του στην επινόηση των λεπτομερειών». Ο Ντονατέλλο άλλαξε τις λεπτομέρειες της σύνθεσης της Παναγίας και του θείου βρέφους 30 ή περισσότερες φορές, σύμφωνα με τον Νέβιλ Ρόουλι, επιμελητή της πρώιμης ιταλικής τέχνης στα Κρατικά Μουσεία του Βερολίνου.

 “Madonna of Via Pietrapiana,” circa 1450–1455, by Donatello. Terracotta; 33 7/8 inches by 25 1/4 inches by 4 7/8 inches. Bargello National Museum, in Florence, Italy. (Courtesy of Bargello National Museum)
Ντονατέλλο, «Η Παναγία της οδού Πιετραπιάνα», περ. 1450-1455. Τερρακόττα, 86 x 64 x 12 εκ. Εθνικό Μουσείο Μπαρτζέλλο, Φλωρεντία. (ευγενική παραχώρηση του Εθνικού Μουσείου Bargello)

 

Στο έργο αυτό, ο Ντονατέλλο μας δείχνει και τον γήινο δεσμό μητέρας-παιδιού και τη θεϊκότητά τους. Δείτε πώς η Παρθένος ατενίζει τον γιο της, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι πρέπει τελικά να τον αφήσει να φύγει για να εκπληρώσει την ιερή αποστολή του. Δείτε πώς τα χέρια της τραβούν τον τυλιγμένο Χριστό κοντά της. Ο Ντονατέλλο απέδωσε εξαιρετικές λεπτομέρειες, όπως το σεραφείμ που κοσμεί το κέντρο του μανδύα της Παναγίας, τις περίτεχνες πτυχώσεις των ενδυμάτων της και του πανιού του Χριστού, και πέτυχε με έναν σχεδόν αλχημικό τρόπο να κάνει τον πηλό να μοιάζει με δέρμα. Μπορούμε σχεδόν να δούμε τη μαλακή σάρκα αντί για τη σκληρή τερρακόττα. Αλλά μας υπενθυμίζει τον σκοπό του έργου με την παρουσία των πεπλατυσμένων φωτοστέφανων πίσω από τις δύο μορφές. Όπως συμβαίνει με όλα τα βιβλικά έργα του Ντονατέλλο, αυτό το εκφραστικό γλυπτό πρώτα συγκινεί την καρδιά μας και στη συνέχεια μας υπενθυμίζει το πιο σημαντικό: να βαθύνουμε την πίστη μας.

Η κληρονομιά του Ντονατέλλο δεν περιορίζεται μόνο στα έργα του με την Παναγία και το θείο βρέφος. Ο ιστορικός τέχνης του 16ου αιώνα Τζόρτζο Βαζάρι έγραψε το 1568 στο έργο του «Οι ζωές των πιο εξαίρετων ζωγράφων, γλυπτών και αρχιτεκτόνων» ότι ο Ντονατέλλο «δεν ήταν μόνο ένας πολύ σπάνιος γλύπτης και ένας θαυμάσιος αγαλματοποιός, αλλά και ένας εξασκημένος τεχνίτης του στόκου, ένας ικανός μάστορας της προοπτικής και αξιοσέβαστος ως αρχιτέκτων».

Οι καλλιτέχνες μιμούνταν τις συνθέσεις του Ντονατέλλο επί αιώνες. Για παράδειγμα, το Μουσείο Bode του Βερολίνου διαθέτει ένα ζωγραφισμένο και επιχρυσωμένο αντίγραφο από τερρακόττα των μέσων του 15ου αιώνα της «Παναγίας της οδού Πιετραπιάνα».

 Over the centuries, many aspiring sculptors have copied Donatello’s Madonna and Child compositions. In the mid-15th century, an unknown artist created this painted and gilt terracotta relief of Donatello’s “Madonna of Via Pietrapiana.” The colorful replica can be seen at the Bode Museum, in Berlin, Germany. (Sailko/<a href="https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Bottega_di_donatello,_madonna_col_bambino,_1450-1500_ca..JPG">CC BY-SA 3.0 DEED</a>)
Με την πάροδο των αιώνων, πολλοί επίδοξοι γλύπτες αντέγραψαν τις συνθέσεις της Παναγίας και του θείου βρέφους του Ντονατέλλο. Στα μέσα του 15ου αιώνα, ένας άγνωστος καλλιτέχνης δημιούργησε αυτό το ζωγραφισμένο και επιχρυσωμένο κεραμικό ανάγλυφο της «Παναγίας της οδού Πιετραπιάνα» του Ντονατέλλο. Το πολύχρωμο αντίγραφο βρίσκεται στο Μουσείο Bode, στο Βερολίνο. (Sailko/CC BY-SA 3.0 DEED)

 

«Όταν ο 80χρονος Ντονατέλλο πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 1466, άφησε τη Φλωρεντία γεμάτη με τα σημάδια της γόνιμης φαντασίας του: Μνημειακές μορφές από μάρμαρο, χαλκό, πέτρα, τερρακόττα, ξύλο και στόκο, κατανεμημένες στις προσόψεις των εκκλησιών ή στις αυλές των παλάτσο, κοιτάζοντας στους δρόμους από κόγχες ή εικονοστάσια, ψηλά πάνω από μια πλατεία ή πάνω από έναν βωμό, όλα αυτά σηματοδοτούν τόσο έναν αστικό δημόσιο χώρο όσο έναν τόπο λατρείας, σε μια εποχή που τα όρια μεταξύ αυτών των δύο πεδίων ήταν ασαφή και διαπερατά», γράφουν οι Λάουρα Καβατσίνι και Άλντο Γκάλλι στο δοκίμιο τους για το βιβλίο «Ντονατέλλο: Ο εφευρέτης της Αναγέννησης», που συνόδευε την ομώνυμη έκθεση του 2022 στην Gemäldegalerie του Βερολίνου.

Τα απομεινάρια της Φλωρεντίας του Ντονατέλλο υπάρχουν ακόμη στην πόλη και ποιος ξέρει πόσα ακόμη από τα αριστουργήματά του, που δεν του έχουν αποδοθεί, μπορεί να βρίσκονται κρυμμένα σε κοινή θέα.

Της Lorraine Ferrier

Επιμέλεια: Αλία Ζάε