Τρίτη, 14 Οκτ, 2025

EMS of Crete: Η ομάδα του προνοσοκομειακού χώρου από την Κρήτη που σαρώνει διεθνή βραβεία

Το ένα βραβείο μετά το άλλο σε διεθνείς διαγωνισμούς κερδίζει η ομάδα EMS of Crete, η οποία απαρτίζεται από επαγγελματίες διασώστες και ιατρούς του προνοσοκομειακού χώρου — στην πλειονότητά τους στελέχη του ΕΚΑΒ Κρήτης. Στόχος τους, όπως αναφέρουν, είναι να βελτιώνονται συνεχώς μέσα από μια διαδικασία που αγαπούν, καθώς για τους περισσότερους η προσφορά τους δεν περιορίζεται απλώς στην εργασία τους.

Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ το μέλος της ομάδας Μανώλης Ροκαδάκης, η δημιουργία του EMS of Crete το 2006 βασίστηκε ακριβώς σε αυτήν την αγάπη. «Είμαστε άνθρωποι που αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε και για εμάς αποτελεί στόχο να βελτιωνόμαστε διαρκώς. Η σκέψη πίσω από τη δημιουργία της ομάδας ήταν να γνωρίσουμε από κοντά άλλες ομάδες, να δούμε πώς λειτουργούν, πώς εφαρμόζουν πρωτόκολλα, τι κάνουν διαφορετικά ή καλύτερα, αλλά και τι κάνουμε εμείς σωστά και τι πρέπει να εξελίξουμε», ανέφερε ο κος Ροκαδάκης, κρατώντας στα χέρια του το τελευταίο βραβείο που έλαβαν στην Κύπρο, χωρίς να κρύβει τη χαρά του.

Πρόκειται για τον 6ο Κυπριακό Διαγωνισμό Πληρωμάτων Ασθενοφόρου (EMS Cyprus Aphrodite Rally 2025), που πραγματοποιήθηκε στο Παραλίμνι από τις 2 έως τις 4 Οκτωβρίου. Οι ομάδες που συμμετείχαν κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν ρεαλιστικά σενάρια επείγουσας φροντίδας, με την ομάδα EMS of Crete να κατακτά το πρώτο βραβείο ανάμεσα σε 33 συμμετοχές.

«Τα σενάρια προσομοιάζουν πραγματικές συνθήκες και στόχος είναι να αντιμετωπιστούν τα περιστατικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο», τόνισε ο διασώστης Μανώλης Ροκαδάκης, επισημαίνοντας ότι τέτοιες επιτυχίες δίνουν στην ομάδα ώθηση και δύναμη να συνεχίσει. «Είναι μεγάλη χαρά, γιατί πριν από κάθε διαγωνισμό προετοιμαζόμαστε εντατικά. Έτσι, κάθε νίκη αποτελεί για εμάς μια ανταμοιβή για την προσπάθειά μας και μια επιβεβαίωση ότι ο κόπος μας δεν πάει χαμένος», σημείωσε.

Όπως πρόσθεσε, μέσα από αυτές τις διακρίσεις αναδεικνύεται η ποιότητα και το υψηλό επίπεδο των διασωστών και των ιατρών του προνοσοκομειακού χώρου στην Ελλάδα. «Το γεγονός ότι καταφέρνουμε να διακρινόμαστε δείχνει το πολύ καλό επίπεδο που υπάρχει. Έχουμε τη θέληση, τη γνώση και τη δυναμική. Θα ήταν καλό η πολιτεία να το δει αυτό ακόμη πιο σοβαρά και να στηρίξει περαιτέρω την προνοσοκομειακή φροντίδα, τόσο σε εκπαίδευση όσο και σε ιατρονοσηλευτικό εξοπλισμό, ώστε να φτάσουμε τα ευρωπαϊκά πρότυπα», υπογράμμισε.

Από την πλευρά του, ο γιατρός και μέλος της ομάδας Μιχάλης Ζερβόπουλος εξήγησε ότι τέτοιες διακρίσεις μπορούν να λειτουργήσουν ως κίνητρο για περισσότερους επαγγελματίες του χώρου να συμμετάσχουν. «Ανεξάρτητα από το πώς η πολιτεία μπορεί και πρέπει να ενισχύσει τον χώρο της προνοσοκομειακής φροντίδας, μπορούμε και εμείς οι ίδιοι να εξελισσόμαστε, να ενημερωνόμαστε και να επιδιώκουμε να γινόμαστε καλύτεροι», ανέφερε.

Ένα από τα ξεχωριστά στοιχεία της ομάδας είναι η ιστορία της δημιουργίας της και κυρίως των εμπνευστών της — του αείμνηστου διευθυντή του ΕΚΑΒ Κρήτης Δημήτρη Βουρβαχάκη και του αείμνηστου διασώστη Βαγγέλη Κελαράκη, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους στις 12 Δεκεμβρίου 2012, μέσα σε ασθενοφόρο, ενώ κατευθύνονταν προς το Ρέθυμνο για σεμινάριο πρώτων βοηθειών.

«Ο Δημήτρης Βουρβαχάκης και ο Βαγγέλης Κελαράκης υπήρξαν οι εμπνευστές της ομάδας και εκείνοι που οραματίστηκαν τη δημιουργία της. Εμείς συνεχίζουμε αυτό που ξεκίνησαν, στη μνήμη τους, προσπαθώντας να κρατάμε το όραμά τους ζωντανό», προσέθεσε ο κος Ροκαδάκης, επισημαίνοντας ότι τα μέλη της ομάδας αισθάνονται πως οι δύο τους είναι πάντα παρόντες σε κάθε αποστολή.

«Τους έχουμε συνεχώς στο μυαλό μας. Η ημερομηνία που χάθηκαν αναγράφεται πάντα στις στολές μας κατά τη διάρκεια των διαγωνισμών», εξήγησε, σημειώνοντας ότι η αναγνώρισή τους ήταν τόσο μεγάλη παγκοσμίως, ώστε σε ορισμένους διαγωνισμούς —ιδίως στην Κύπρο— απονέμονται ακόμη και σήμερα τιμητικά βραβεία στο όνομά τους ή πραγματοποιούνται ειδικές ασκήσεις αφιερωμένες στη μνήμη τους.

Η ομάδα έχει συμμετάσχει και διακριθεί σε πλήθος διαγωνισμών εκτός από την Κύπρο, όπως στην Τσεχία, την Τουρκία και την Πολωνία, ενώ έχει ήδη δεχθεί προτάσεις για συμμετοχή στη Νορβηγία και την Αγγλία. Όπως διευκρινίζουν τα μέλη της, αυτές οι εμπειρίες τούς βοηθούν να ενημερώνονται για τις διεθνείς εξελίξεις στον χώρο, τα νέα πρωτόκολλα και τις πρακτικές που εφαρμόζονται σε άλλα προνοσοκομειακά συστήματα.

Όπως υπογράμμισε ο Μιχάλης Ζερβόπουλος, «πέρα και πάνω απ’ όλα, στόχος μας είναι να γινόμαστε καλύτεροι. Ουσιαστικά, δεν πρόκειται για ανταγωνισμό, αλλά για έναν διαγωνισμό με τον ίδιο μας τον εαυτό και τη διαρκή επιθυμία να εξελισσόμαστε».

Ρ. Μωραΐτη

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Φάρμακο για το Αλτσχάιμερ βελτιώνει τα συμπτώματα του αυτισμού

Ένα φάρμακο που έχει εγκριθεί για τη θεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ φαίνεται να ενισχύει την κοινωνική λειτουργικότητα παιδιών με αυτισμό, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη.

Τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή με 42 συμμετέχοντες έδειξε ότι η ουσία μεμαντίνη (memantine) οδήγησε σε βελτίωση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και της επικοινωνίας, όπως ανέφεραν οι ερευνητές σε άρθρο που δημοσιεύτηκε την 1η Οκτωβρίου στο Journal of the American Medical Association.

Η έρευνα, που ήταν διπλά τυφλή και ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, πραγματοποιήθηκε από τον Ιανουάριο του 2015 έως τον Ιούλιο του 2018. Οι συμμετέχοντες, όλοι με διάγνωση αυτισμού και δείκτη νοημοσύνης άνω του 85, προέρχονταν από ψυχιατρικές κλινικές. Από τους 42 συμμετέχοντες, ολοκλήρωσαν τη δοκιμή οι 33, εκ των οποίων οι 16 είχαν λάβει μεμαντίνη.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, 9 στους 16 που έλαβαν το φάρμακο εμφάνισαν βελτίωση στην κοινωνική λειτουργία, όπως καταγράφηκε από κλινικούς αξιολογητές και σε ειδική κλίμακα ανταπόκρισης. Το αντίστοιχο ποσοστό στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου ήταν 21%.

Μερικά άτομα με αυτισμό παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα γλουταμινικού, ενός νευροδιαβιβαστή του εγκεφάλου. Η μεμαντίνη δρα ρυθμίζοντας τη δράση του γλουταμινικού.

Ο επικεφαλής ερευνητής, Δρ Γκάγκαν Τζόσι (Dr. Gagan Joshi), διευθυντής του Bressler Program for Autism Spectrum Disorder στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασσαχουσέτης, ανέφερε ότι η ομάδα του προσπάθησε να διαπιστώσει αν οι ρυθμιστές γλουταμινικού θα μπορούσαν να βελτιώσουν την κοινωνική λειτουργία ατόμων με αυξημένα επίπεδα της ουσίας. Όπως σημείωσε, οι ασθενείς που ανταποκρίθηκαν στη μεμαντίνη έγιναν πιο κοινωνικά δραστήριοι.

Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) των ΗΠΑ. Οι ερευνητές δήλωσαν οικονομικές σχέσεις με φαρμακευτικές εταιρείες, αν και καμία από αυτές δεν παράγει τη μεμαντίνη. Ωστόσο, επεσήμαναν ότι το μικρό μέγεθος του δείγματος αποτελεί σημαντικό περιορισμό για τα συμπεράσματα.

Ο αυτισμός αποτελεί διαταραχή που χαρακτηρίζεται από δυσκολίες στην επικοινωνία και την κοινωνική αλληλεπίδραση, καθώς και από στερεοτυπικές συμπεριφορές. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν εγκεκριμένα φάρμακα για τη θεραπεία του αυτισμού.

Πρόσφατα, οι αρχές ανακοίνωσαν ότι ένα φάρμακο με φολινικό οξύ (λευκοβορίνη) θα εγκριθεί για άτομα με ανεπάρκεια εγκεφαλικού φυλλικού οξέος, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και μερικά άτομα με αυτισμό.

Η μεμαντίνη μειώνει τη δραστηριότητα του γλουταμινικού δεσμευόμενη στους υποδοχείς NMDA (N-methyl-D-aspartate). Ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) την είχε εγκρίνει ήδη από το 2003 για τη θεραπεία μέτριας έως σοβαρής άνοιας τύπου Αλτσχάιμερ.

Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει μικτά αποτελέσματα. Έρευνα του 2013, στο Ιράν, ανέφερε βελτίωση στα συμπτώματα του αυτισμού με τη χρήση μεμαντίνης. Αντιθέτως, μελέτη των ΗΠΑ το 2017 διαπίστωσε ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ μεμαντίνης και εικονικού φαρμάκου.

Ο Δρ Ντάνιελ Φέλσκυ (Dr. Daniel Felsky), ειδικός στη νευροαπεικόνιση και τη γενετική της νόσου Αλτσχάιμερ, σχολίασε στο Journal of the American Medical Association ότι η νέα μελέτη δείχνει τις δυνατότητες της μεμαντίνης για τα άτομα με αυτισμό, αλλά τόνισε πως απαιτείται περαιτέρω έρευνα, καθώς τα αποτελέσματα ενδέχεται να μην ισχύουν για όλες τις ομάδες – επισημαίνοντας ότι οι περισσότεροι συμμετέχοντες ήταν άνδρες.

Ο Τζόσι υπογράμμισε ότι οι συμμετέχοντες που ανταποκρίθηκαν στη μεμαντίνη παρουσίασαν βελτίωση στην κοινωνική επάρκεια και μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων, παρότι εξακολούθησαν να εμφανίζουν ηπιότερα χαρακτηριστικά αυτισμού. Κατέληξε ότι μεγαλύτερες κλινικές δοκιμές θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της μεμαντίνης σε ευρύτερους πληθυσμούς.

Πρωτοποριακή γονιδιακή θεραπεία αντιμετωπίζει για πρώτη φορά τη νόσο Χάντινγκτον

Μια πειραματική γονιδιακή θεραπεία από την εταιρεία uniQure επιβράδυνε την εξέλιξη της νόσου Χάντινγκτον κατά 75 τοις εκατό σε διάστημα τριών ετών, ανακοίνωσε η εταιρεία στις 24 Σεπτεμβρίου, ενισχύοντας τις ελπίδες για την πρώτη θεραπεία που μπορεί να αλλάξει την πορεία αυτής της θανατηφόρας εγκεφαλικής διαταραχής.

Η Χάντινγκτον είναι μια σπάνια κληρονομική πάθηση που προκαλείται από ένα ελαττωματικό γονίδιο, το οποίο οδηγεί στην παραγωγή τοξικών πρωτεϊνών στον εγκέφαλο. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως στη δεκαετία των 30 ή των 40 και επιδεινώνονται σταθερά μέσα σε 10 έως 20 χρόνια, στερώντας από τους ασθενείς τον έλεγχο των μυών, τις γνωστικές ικανότητες και την ανεξαρτησία τους. Επί του παρόντος, δεν υπάρχουν εγκεκριμένες θεραπείες που να επιβραδύνουν ή να σταματούν την εξέλιξή της.

Η θεραπεία, με την ονομασία AMT-130, χορηγείται μέσω μιας χειρουργικής διαδικασίας που γίνεται μία φορά και εγχέει γενετικό υλικό απευθείας στα εγκεφαλικά κύτταρα.

Στη μελέτη, η θεραπεία επιβράδυνε τη συνολική εξέλιξη της νόσου σε ένα καθιερωμένο μέτρο που ονομάζεται σύνθετη Κλίμακα Ενοποιημένης Αξιολόγησης της Νόσου Χάντινγκτον (composite Unified Huntington’s Disease Rating Scale), η οποία συνδυάζει την κίνηση, τις νοητικές δεξιότητες και τη λειτουργικότητα της καθημερινότητας. Επίσης, έδειξε οφέλη σε μια ξεχωριστή κλίμακα που ονομάζεται Συνολική Λειτουργική Ικανότητα, η οποία καταγράφει το πόσο καλά μπορούν οι ασθενείς να διαχειρίζονται ανεξάρτητα την καθημερινή ζωή.

Η Δρ Σάρα Ταμπρίζι (Dr. Sarah Tabrizi), καθηγήτρια κλινικής νευρολογίας και διευθύντρια του Κέντρου Νόσου Χάντινγκτον του University College London, δήλωσε ότι θεωρεί αυτά τα πρωτοποριακά δεδομένα τα πιο πειστικά στον τομέα έως σήμερα και ότι υπογραμμίζουν τις πιθανές τροποποιητικές επιδράσεις της θεραπείας στη νόσο Χάντινγκτον, όπου εξακολουθεί να υπάρχει επείγουσα ανάγκη.

Επισήμανε ότι τα δεδομένα δείχνουν πως το AMT-130 έχει τη δυνατότητα να επιβραδύνει ουσιαστικά την εξέλιξη της νόσου, προσφέροντας πολυαναμενόμενη ελπίδα σε άτομα και οικογένειες που πλήττονται από αυτήν την καταστροφική πάθηση.

Εκτός από την επιβράδυνση της συνολικής έκπτωσης, η μελέτη έδειξε ότι οι ασθενείς διατήρησαν σε μεγαλύτερο βαθμό την ικανότητά τους να λειτουργούν στην καθημερινότητα και παρουσίασαν θετικές τάσεις στη μνήμη και τις κινητικές δεξιότητες. Τα επίπεδα ενός βασικού βιοδείκτη που συνδέεται με βλάβη των εγκεφαλικών κυττάρων ήταν χαμηλότερα στους ασθενείς που έλαβαν τη θεραπεία, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να προστατεύει τους νευρώνες.

Ο Δρ Ουαλίντ Αμπί Σαάμπ (Dr. Walid Abi-Saab), επικεφαλής ιατρικός διευθυντής της uniQure, με έδρα το Άμστερνταμ και γραφείο στο Λέξινγκτον της Μασαχουσέτης, δήλωσε ότι η εταιρεία είναι εξαιρετικά ενθουσιασμένη με αυτά τα αρχικά αποτελέσματα και με το τι μπορεί να σημαίνουν για τα άτομα και τις οικογένειες που ζουν με τη νόσο Χάντινγκτον.

Τόνισε ότι τα ευρήματα ενισχύουν την πεποίθηση πως το AMT-130 έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώσει ριζικά το τοπίο της θεραπείας για τη νόσο Χάντινγκτον, παρέχοντας παράλληλα σημαντικές αποδείξεις που στηρίζουν τις γονιδιακές θεραπείες ακριβείας μίας δόσης για την αντιμετώπιση νευρολογικών διαταραχών.

Η θεραπεία γενικά ήταν καλά ανεκτή, χωρίς να αναφερθούν νέες σοβαρές παρενέργειες σχεδόν σε τρία χρόνια, σύμφωνα με την uniQure.

Η εταιρεία σχεδιάζει να ζητήσει από τις αμερικανικές ρυθμιστικές αρχές την έγκριση της θεραπείας στις αρχές του 2026, με στόχο την κυκλοφορία της αργότερα το ίδιο έτος. Περίπου 41.000 άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες ζουν με τη νόσο Χάντινγκτον, ενώ άλλοι 200.000 φέρουν το ελαττωματικό γονίδιο.

Αν εγκριθεί, το AMT-130 θα αποτελέσει την πρώτη εγκεκριμένη θεραπεία που επιβραδύνει τη νόσο Χάντινγκτον, προσφέροντας σε ασθενείς και οικογένειες περισσότερα χρόνια ανεξαρτησίας απέναντι σε μια πάθηση που επί μακρόν θεωρούνταν μη αντιμετωπίσιμη.

Η κατανάλωση αλκοόλ πιθανότατα αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας

Η κατανάλωση οποιασδήποτε ποσότητας αλκοόλ πιθανότατα αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στο «BMJ Evidence Based Medicine». Μάλιστα, αντίθετα με άλλες μελέτες διαπιστώθηκε ότι ακόμα και η ελαφριά κατανάλωση αλκοόλ είναι απίθανο να μειώσει τον κίνδυνο.

Η συγκεκριμένη συνδυασμένη παρατηρησιακή και γενετική μελέτη εντόπισε ότι ο κίνδυνος αυξάνεται παράλληλα με την ποσότητα αλκοόλ που καταναλώνεται. Για παράδειγμα, η κατανάλωση τριών ποτών την εβδομάδα συσχετίστηκε με 15% μεγαλύτερο ρίσκο σε σχέση με την κατανάλωση ενός ποτού την εβδομάδα. Αντίθετα, δεν παρατηρήθηκε προστατευτική επίδραση από τα χαμηλά επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ.

Επιπλέον, όσοι εμφάνισαν άνοια συνήθως έπιναν λιγότερο με την πάροδο των ετών στα χρόνια που προηγήθηκαν της διάγνωσής τους, γεγονός που υποδηλώνει, σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι η πρώιμη γνωστική παρακμή οδηγεί σε μειωμένη κατανάλωση αλκοόλ και αυτό αποτελεί τη βάση των υποτιθέμενων προστατευτικών επιδράσεων του αλκοόλ. Όπως παρατηρούν οι ερευνητές, «το μοτίβο μειωμένης κατανάλωσης αλκοόλ πριν από τη διάγνωση της άνοιας που παρατηρήθηκε στη μελέτη μας υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα της εξαγωγής συμπερασμάτων για την αιτιότητα από τα δεδομένα παρατήρησης, ειδικά σε ηλικιωμένους πληθυσμούς».

Οι ερευνητές βασίστηκαν σε δεδομένα από δύο μεγάλες βιοϊατρικές βάσεις δεδομένων, το αμερικανικό US Million Veteran Program (MVP) και τη βρετανική Biobank. Οι συμμετέχοντες, ηλικίας από 56 έως 72 ετών, κατά την έναρξη της μελέτης παρακολουθήθηκαν από την αρχή μέχρι την πρώτη διάγνωση άνοιας, τον θάνατο ή την ολοκλήρωση της παρακολούθησης. Η μέση περίοδος παρακολούθησης των περίπου 550.000 συμμετεχόντων ήταν τέσσερα έτη για την ομάδα των ΗΠΑ και δώδεκα για την ομάδα της Βρετανίας.

Στο παρατηρησιακό κομμάτι της μελέτης, οι συμμετέχοντες ανέφεραν το πόσο έπιναν και οι ερευνητές συνέκριναν την κατανάλωση αλκοόλ με τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας με την πάροδο του χρόνου. Οι παρατηρησιακές αναλύσεις κατέδειξαν ότι σε σύγκριση με όσους έπιναν λίγο (λιγότερα από επτά ποτά την εβδομάδα), ο κίνδυνος άνοιας ήταν υψηλότερος κατά 41% μεταξύ εκείνων που δεν έπιναν και εκείνων που έπιναν πολύ (40 ή περισσότερα ποτά την εβδομάδα). Σε όσους ήταν εξαρτημένοι από το αλκοόλ, ο κίνδυνος ήταν 51%.

Στη συνέχεια, όμως, εξετάστηκαν γενετικές αναλύσεις από 45 μελέτες για την άνοια, οι οποίες αφορούσαν σε 2,4 εκατομμύρια άτομα. Από τη γενετική ανάλυση προέκυψε η γραμμική αύξηση του κινδύνου άνοιας ανάλογα με το πόσο αυξημένη ήταν η κατανάλωση αλκοόλ και όχι ο συσχετισμός της παρατηρησιακής ανάλυσης.

«Τα ευρήματα της μελέτης μας υποστηρίζουν την αρνητική επίδραση όλων των τύπων κατανάλωσης αλκοόλ στον κίνδυνο άνοιας, χωρίς να υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν την προηγουμένως υποδεικνυόμενη προστατευτική επίδραση της μέτριας κατανάλωσης αλκοόλ», σημειώνουν οι ερευνητές.

Μ.Κουζινοπούλου

Αξιωματούχοι υγείας των ΗΠΑ προειδοποιούν για σχέση του Tylenol με τον αυτισμό 

Ο υπουργός υγείας Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ Τζ. και άλλοι αξιωματούχοι ανακοίνωσαν στις 22 Σεπτεμβρίου ότι η ακεταμινοφαίνη, το δραστικό συστατικό του Tylenol, μπορεί να συνδέεται με τον αυτισμό, μια διαταραχή με ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Επίσης ανέφεραν ότι το φολινικό οξύ, γνωστό και ως λευκοβορίνη, φαίνεται να αποτελεί πολλά υποσχόμενη θεραπεία για τον αυτισμό.

Οι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι τα διαθέσιμα στοιχεία είναι επαρκή όσον αφορά την ακεταμινοφαίνη (γνωστή και ως παρακεταμόλη) και τις νευροαναπτυξιακές διαταραχές, ώστε να εκδοθεί νέα προειδοποίηση κατά της χρήσης της κατά την εγκυμοσύνη.

Ο Δρ Μάρτυ Μακάρυ, επίτροπος της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration – FDA), ανέφερε σε ενημέρωση στην Ουάσιγκτον ότι πλέον υπάρχουν δεδομένα που δεν μπορούν να αγνοηθούν. Σε αυτά περιλαμβάνεται μελέτη του 2019 από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, η οποία ανέλυσε πλάσμα ομφάλιου λώρου και κατέληξε ότι η ενδομήτρια έκθεση σε ακεταμινοφαίνη αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης αυτισμού και διαταραχής ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ).

Μια ανασκόπηση του 2025 ανακάλυψε στοιχεία «συνεπή με σύνδεση μεταξύ της έκθεσης σε ακεταμινοφαίνη κατά την εγκυμοσύνη και αυξημένης συχνότητας» νευροαναπτυξιακών διαταραχών, σύμφωνα με τον Δρ Αντρέα Μπακαρέλι, κοσμήτορα στη Σχολή Δημόσιας Υγείας TH Chan του Χάρβαρντ, και τους συν-συγγραφείς του.

Σε ενημερωτικό σημείωμα προς τους γιατρούς στις 22 Σεπτεμβρίου, ο Μακάρυ επισήμανε ότι έχουν συσσωρευθεί στοιχεία που υποδηλώνουν πως η χρήση ακεταμινοφαίνης από εγκύους μπορεί να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο νευρολογικών παθήσεων, όπως ο αυτισμός και η ΔΕΠΥ στα παιδιά.

Υπογράμμισε ότι οι γιατροί θα πρέπει να εξετάζουν τη μείωση της χρήσης της ακεταμινοφαίνης κατά την εγκυμοσύνη, έχοντας ωστόσο υπόψη ότι παραμένει το ασφαλέστερο μη συνταγογραφούμενο φάρμακο για τον πυρετό και τον πόνο.

Άλλοι ειδικοί διαφωνούν ότι τα στοιχεία υποστηρίζουν αυτή τη σύνδεση, επικαλούμενοι μεταξύ άλλων σουηδική μελέτη του 2024, που ανέλυσε τα αρχεία σχεδόν 2,5 εκατομμυρίων παιδιών και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στην ενδομήτρια έκθεση σε ακεταμινοφαίνη και την ανάπτυξη αυτισμού ή ΔΕΠΥ.

Η Δρ Σίντου Σρινίβας, πρόεδρος της Εταιρείας Ιατρικής Μητέρας-Εμβρύου, δήλωσε πρόσφατα ότι «προς το παρόν, το βάρος των επιστημονικών στοιχείων ότι η χρήση ακεταμινοφαίνης κατά την εγκυμοσύνη προκαλεί αυξημένο κίνδυνο αυτισμού ή ΔΕΠΥ είναι απλώς ασαφές». Ο οργανισμός διατηρεί τη σύσταση ότι η ακεταμινοφαίνη είναι ασφαλής για τη θεραπεία πόνου και πυρετού στις εγκύους.

Ταμπλέτες Tylenol εκτίθενται στο Σαν Ανσέλμο, Καλιφόρνια, στις 22 Σεπτεμβρίου 2025.  (Justin Sullivan/Getty Images)

 

Εκπρόσωπος της Kenvue, μητρικής εταιρείας του κατασκευαστή του Tylenol, δήλωσε σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην εφημερίδα The Epoch Times στις 22 Σεπτεμβρίου ότι «πάνω από μια δεκαετία αυστηρών ερευνών, τις οποίες υποστήριξαν κορυφαίοι επαγγελματίες υγείας και διεθνείς ρυθμιστικοί φορείς, επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία που να συνδέουν την ακεταμινοφαίνη με τον αυτισμό».

Αύξηση των ποσοστών αυτισμού

Ο αυτισμός είναι μια διαταραχή με συμπτώματα όπως δυσκολία στην επικοινωνία και στη διατήρηση οπτικής επαφής. Περίπου το ένα τέταρτο των ατόμων με αυτισμό δεν μπορούν να μιλήσουν ή έχουν «περιορισμένη δυνατότητα ομιλίας», σύμφωνα με ανασκόπηση στοιχείων του 2018.

Τα ποσοστά αυτισμού έχουν εκτοξευθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες τις τελευταίες δεκαετίες. Η συχνότητα ήταν ένα παιδί στα 31 το 2022, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (Centers for Disease Control and Prevention – CDC), αυξημένη από ένα στα 150 το 2002.

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ στις 22 Σεπτεμβρίου αναφέρθηκε σε παλαιότερα στοιχεία που έδειχναν ότι το ποσοστό ήταν κάποτε πολύ χαμηλότερο. Με μια τόσο μεγάλη αύξηση, «ξέρετε ότι κάτι δεν είναι φυσιολογικό», είπε.

Ο Κέννεντυ είχε δηλώσει τον Απρίλιο ότι η γενετική μπορεί να ευθύνεται για ορισμένες περιπτώσεις, αλλά με τέτοια αύξηση «πρέπει να υπάρχει μια περιβαλλοντική τοξίνη». Το CDC έχει αναφέρει στο παρελθόν ότι αρκετοί παράγοντες μπορεί να κάνουν πιο πιθανό να εμφανίσει ένα παιδί αυτισμό, όπως η γέννηση από μεγαλύτερους σε ηλικία γονείς και η ύπαρξη ορισμένων γενετικών καταστάσεων.

Ορισμένες ομάδες, όπως η Autism Society of America, υποστηρίζουν ότι η αύξηση μπορεί να οφείλεται σε επικαιροποιημένα διαγνωστικά κριτήρια και μεγαλύτερη αναγνώριση της διαταραχής. Όπως ανέφερε τον Απρίλιο η οργάνωση, η αυξημένη ευαισθητοποίηση γύρω από τον αυτισμό διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην εκπαίδευση ατόμων, γονέων, εκπαιδευτικών και επαγγελματιών υγείας για την καλύτερη αναγνώριση χαρακτηριστικών του αυτιστικού φάσματος. «Αυτό, σε συνδυασμό με την επέκταση των διαγνωστικών κριτηρίων την τελευταία δεκαετία, οδηγεί σε λιγότερες λανθασμένες διαγνώσεις και σε ευρύτερη ερμηνεία του τι εμπίπτει στο φάσμα».

Υπάρχει σύνδεση με τα εμβόλια;

Ο Κέννεντυ έχει στο παρελθόν δηλώσει ότι τα εμβόλια μπορούν να προκαλέσουν αυτισμό. Είχε πει νωρίτερα φέτος ότι «πολλοί γονείς έχουν αναφέρει ότι το παιδί τους εμφάνισε αυτισμό αμέσως μετά το εμβόλιο—και αυτό είναι κάτι που εξετάζουμε τώρα». Στις 22 Σεπτεμβρίου οι αξιωματούχοι δεν ανέφεραν ότι τα εμβόλια αποτελούν αιτία, αλλά δεν απέκλεισαν το ενδεχόμενο να ανακοινώσουν κάτι τέτοιο στο μέλλον.

Ο Κέννεντυ δήλωσε ότι «ο αυτισμός είναι μια σύνθετη διαταραχή με πολυπαραγοντική αιτιολογία» και πως συνεχίζεται η διερεύνηση πολλών πιθανών αιτιών «χωρίς ταμπού». Μία περιοχή που εξετάζεται στενά είναι τα εμβόλια, με τον ίδιο να τονίζει ότι 40 έως 70 τοις εκατό των μητέρων παιδιών με αυτισμό πιστεύουν πως το παιδί τους τραυματίστηκε από εμβόλιο. Ο πρόεδρος Τραμπ, σύμφωνα με τον Κέννεντυ, πιστεύει ότι «πρέπει να ακούμε αυτές τις μητέρες αντί να τις παραπλανούμε και να τις περιθωριοποιούμε».

Ένας άνδρας κρατά τον 14 μηνών γιο του καθώς εκείνος λαμβάνει το εμβόλιο MMR σε κλινική στο Λάμποκ του Τέξας, την 1η Μαρτίου 2025. (Jan Sonnenmair/Getty Images)

 

Μερικοί γονείς έχουν αναφέρει ότι πιστεύουν πως ο αυτισμός μπορεί να προκληθεί από εμβόλια, συμπεριλαμβανομένου του εμβολίου ιλαράς-παρωτίτιδας-ερυθράς. Η έρευνα για πιθανή σύνδεση δεν έχει βρει κάποια σχέση. Ωστόσο, στο πλαίσιο κυβερνητικού προγράμματος, ορισμένοι έχουν λάβει αποζημιώσεις για ισχυρισμούς τραυματισμών από εμβόλια, συμπεριλαμβανομένου του αυτισμού.

Ο Τραμπ έχει εκφράσει υποστήριξη στη μεγαλύτερη χρονική απόσταση μεταξύ των δόσεων σε σχέση με το τρέχον κυβερνητικό πρόγραμμα. Στις 22 Σεπτεμβρίου ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «φορτώνουν τόσα πολλά πράγματα σε αυτά τα όμορφα μικρά μωρά» και στη συνέχεια άσκησε κριτική στη σύσταση να χορηγείται δόση ηπατίτιδας Β λίγο μετά τη γέννηση.

Σύμβουλοι του CDC εξέταζαν την καθυστέρηση της πρώτης δόσης του εμβολίου κατά της ηπατίτιδας Β, αλλά αποφάσισαν στις 19 Σεπτεμβρίου να αναβάλουν την ψήφο ώστε να συγκεντρώσουν περισσότερα δεδομένα. Παράλληλα, συμβούλευσαν το CDC να επικαιροποιήσει τις συστάσεις για τα εμβόλια COVID-19, δίνοντας έμφαση ότι οι πολίτες πρέπει να συμβουλεύονται γιατρούς και να λαμβάνουν υπόψη διάφορους παράγοντες πριν τον εμβολιασμό.

Το CDC ανακοίνωσε επίσης αυτόν τον μήνα ότι σχεδιάζει να χρηματοδοτήσει ένα ινστιτούτο για να ερευνήσει «τη σύνδεση μεταξύ εμβολιασμών και συχνότητας αυτισμού», στο πλαίσιο της νέας αποστολής του.

Ο διευθυντής των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας, Δρ Τζέι Μπατατσάρια κατά τη διάρκεια ανακοίνωσης στον Λευκό Οίκο στις 22 Σεπτεμβρίου 2025. (Andrew Harnik/Getty Images)

 

Παράλληλα, τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας διαθέτουν 50 εκατομμύρια δολάρια σε 13 έργα που θα επικεντρωθούν στις ρίζες του αυτισμού, καθώς και σε θεραπείες. Ο Δρ Τζέι Μπατατσάρια, διευθυντής των Ινστιτούτων, δήλωσε στην ενημέρωση ότι οι επιστήμονες θα χρησιμοποιήσουν «αυστηρές, προχωρημένες μεθόδους αιτιώδους ανάλυσης, μηχανικής μάθησης και άλλες νέες προσεγγίσεις». Όπως είπε, «η απότομη αύξηση της συχνότητας του αυτισμού απαιτεί άμεση αντίδραση της επιστημονικής κοινότητας».

Σύσταση για φολινικό οξύ

Το φυλλικό οξύ, ή βιταμίνη B9, προέρχεται από τροφές όπως το σπανάκι και οι ξηροί καρποί. Το φολικό και το φολινικό οξύ είναι διαφορετικές μορφές της βιταμίνης.

Οι αξιωματούχοι στις 22 Σεπτεμβρίου ανέφεραν ότι η λευκοβορίνη, ή συνταγογραφούμενο φολινικό οξύ, μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με αυτισμό και τα συμπτώματά τους. Συνεργάζονται με τη GlaxoSmithKline, που παράγει μια μορφή λευκοβορίνης με την ονομασία Wellcovorin, για την επικαιροποίηση της ένδειξης στο φάρμακο. Ο Μακάρυ είπε ότι «εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά, κατά τη γνώμη μου, θα επωφεληθούν».

Πολλές τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο δοκιμές έχουν καταγράψει βελτίωση των συμπτωμάτων αυτισμού σε όσους έλαβαν φολινικό οξύ. Σε αμερικανική μελέτη του 2016 παρατηρήθηκε βελτίωση στη λεκτική επικοινωνία. Σε γαλλική μελέτη οι συμμετέχοντες σημείωσαν καλύτερες επιδόσεις στην Κλίμακα Παρατήρησης Διαγνωστικής του Αυτισμού, ενώ σε δοκιμή στην Ινδία τα παιδιά που έλαβαν φολινικό οξύ είχαν υψηλότερες βαθμολογίες σε αντίστοιχο σύστημα αξιολόγησης. Οι ερευνητές έχουν επίσης εντοπίσει υψηλή συχνότητα αυτοαντισωμάτων υποδοχέα φυλλικού οξέος σε ορισμένα άτομα με αυτισμό, τα οποία εμποδίζουν τη μεταφορά του φυλλικού οξέος στον οργανισμό.

Ένα μπολ με σαλάτα σπανάκι που περιέχει λωτό, παντζάρι, αμύγδαλα και τυρί γκοργκοντζόλα. Το φυλλικό οξύ, ή βιταμίνη B9, προέρχεται από τροφές όπως το σπανάκι και οι ξηροί καρποί. (Kathrin Ziegler/Getty Images)

 

Ο Δρ Ντέιβιντ Ντάνις, ψυχίατρος και πρόεδρος του Philadelphia Integrative Psychiatry, δήλωσε μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην Epoch Times ότι το φολινικό οξύ «παρακάμπτει αυτόν τον μπλοκαρισμένο υποδοχέα—μπορεί να μεταφερθεί στον εγκέφαλο και είναι ήδη σε χρησιμοποιήσιμη μορφή». Σύμφωνα με τον Δρ Ντάνις, οι περισσότεροι ασθενείς του που έλαβαν φολινικό οξύ εμφάνισαν ουσιαστικά οφέλη μέσα σε λίγες μέρες ή εβδομάδες. Ωστόσο, πρόσθεσε ότι η λευκοβορίνη δεν θα βοηθήσει όλους, αλλά «για όσους έχουν εξασθενημένη μεταφορά φυλλικού οξέος στον εγκέφαλο, αποτελεί λογική, τεκμηριωμένη επιλογή που αποφέρει πραγματικά κλινικά οφέλη».

Το Ίδρυμα Επιστήμης του Αυτισμού (Autism Science Foundation) δήλωσε ότι όλες οι δοκιμές ήταν μικρές και χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικές δόσεις και διαφορετικά αποτελέσματα. «Η επιστήμη βρίσκεται ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο και χρειάζονται περισσότερες μελέτες πριν εξαχθεί οριστικό συμπέρασμα», ανέφερε.

Ο Δρ Ρίτσαρντ Φράι, που διεξήγαγε ορισμένες από τις δοκιμές και πρόσφατα έγραψε το βιβλίο «The Folate Fix», τόνισε μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην Epoch Times ότι τα επιστημονικά στοιχεία στηρίζουν τη χρήση του φολινικού οξέος. «Πρόκειται για μια ασφαλή, καλά ανεκτή θεραπεία που μπορεί να βελτιώσει τις ζωές πολλών ατόμων με αυτισμό. Δεν είναι θεραπεία, αλλά βελτιώνει ουσιαστικά τη λειτουργικότητα πολλών παιδιών».

Σύμβουλοι του CDC εισηγούνται κατά του συνδυαστικού εμβολίου για μικρά παιδιά

Η Συμβουλευτική Επιτροπή για τις Πρακτικές Εμβολιασμού (Advisory Committee on Immunization Practices – ACIP) εισηγήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου ότι τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (Centers for Disease Control and Prevention – CDC) θα πρέπει να πάψουν να συνιστούν σε μικρά παιδιά το συνδυαστικό εμβόλιο ιλαράς, παρωτίτιδας, ερυθράς και ανεμοβλογιάς (MMRV).

Η επιτροπή υπογράμμισε πως η σύσταση του CDC πρέπει να αφορά αποκλειστικά το εμβόλιο ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς (MMR) και όχι το MMRV, το οποίο προσφέρει επιπλέον προστασία έναντι της ανεμοβλογιάς, για παιδιά κάτω των τεσσάρων ετών. Η απόφαση ελήφθη με ψήφους 8 υπέρ και 3 κατά, ενώ ο Δρ Ρόμπερτ Μαλόουν απείχε, επειδή στο παρελθόν είχε εργαστεί ως έμμισθος εμπειρογνώμονας σε αγωγές κατά της Merck, της φαρμακοβιομηχανίας που παράγει τα εμβόλια MMR και MMRV.

Εφόσον ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας και υπηρεσιακός διευθυντής του CDC, Τζιμ Ο’Νηλ, υιοθετήσει τη σύσταση, θα υπάρξει αλλαγή στο επίσημο πρόγραμμα εμβολιασμών. Επί του παρόντος, το CDC συνιστά είτε το MMRV είτε τον συνδυασμό MMR και ξεχωριστού εμβολίου ανεμοβλογιάς για την πρώτη δόση κατά της ιλαράς. Ωστόσο, θεωρεί προτιμότερο το MMR για παιδιά ηλικίας 12 έως 47 μηνών, καθώς το MMRV «συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο πυρετού και επιληπτικών κρίσεων λόγω πυρετού».

Σύμφωνα με τα στοιχεία, περίπου 85% των παιδιών λαμβάνουν τα εμβόλια MMR και ανεμοβλογιάς, ενώ το 15% επιλέγει το MMRV για την πρώτη δόση. Ο Δρ Τζον Σου, αξιωματούχος του CDC στον τομέα των εμβολιασμών, παρουσίασε ότι μετά τον εμβολιασμό με MMR παρατηρείται μία επιπλέον επιληπτική κρίση ανά 3.000 με 4.000 παιδιά σε σχέση με τα ανεμβολίαστα. Με το MMRV, ο κίνδυνος αυτός διπλασιάζεται στα μικρότερα παιδιά. Διευκρίνισε πάντως ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για αυξημένο κίνδυνο μετά τη δεύτερη δόση του MMRV σε παιδιά ηλικίας 4 έως 6 ετών.

Στο πρόγραμμα εμβολιασμών του CDC, η δεύτερη δόση του εμβολίου κατά της ιλαράς προβλέπεται για παιδιά 4 έως 6 ετών.

Οι εταιρείες GlaxoSmithKline και Merck παράγουν εμβόλια MMR που έχουν εγκριθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ η Merck διαθέτει το μοναδικό εμβόλιο MMRV. Καμία από τις δύο εταιρείες δεν απάντησε σε αιτήματα σχολιασμού πριν τη δημοσίευση. Παρά ταύτα, εκπρόσωπος της Merck τόνισε ενώπιον της επιτροπής ότι οποιαδήποτε απόφαση πολιτικής που θολώνει τη σαφήνεια ή τη συνέπεια των οδηγιών για το MMRV θα μπορούσε να υπονομεύσει περαιτέρω την εμπιστοσύνη του κοινού στον εμβολιασμό, κάνοντας αναφορά στη μείωση των ποσοστών εμβολιασμού μεταξύ μαθητών νηπιαγωγείου.

Ο Ρέτσεφ Λεβί, μέλος της ACIP που ψήφισε υπέρ της αλλαγής, επεσήμανε ότι η απόφαση θα μπορούσε να ενισχύσει τα ποσοστά εμβολιασμού, αφού θα μειωθούν οι ανεπιθύμητες ενέργειες. Αντίθετα, ο Δρ Κόντυ Μέισνερ, που καταψήφισε, τόνισε ότι θα προτιμούσε να παραμείνει η επιλογή στους γονείς, δεδομένου ότι ορισμένοι θα επιθυμούσαν μία λιγότερη ένεση για τα παιδιά τους.

Η επιτροπή είχε προγραμματίσει να ψηφίσει και για την αλλαγή των συστάσεων σχετικά με το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β, ωστόσο ανέβαλε την απόφαση για τις 19 Σεπτεμβρίου, ημερομηνία κατά την οποία αναμένεται επίσης να εξεταστούν και οι επικαιροποιημένες οδηγίες για τα εμβόλια COVID-19.

Η πρόκληση του προέδρου της ACIP στους επικριτές του

Παράλληλα, στη συνεδρίαση της ίδιας ημέρας, ο πρόεδρος της ACIP, Μάρτιν Κούλντορφ, κάλεσε τους επικριτές του σε δημόσιο διάλογο. Εξήγησε ότι οι πολίτες πρέπει να εμπιστεύονται μόνο επιστήμονες που είναι διατεθειμένοι να συμμετάσχουν σε ανοιχτές αντιπαραθέσεις με συναδέλφους που εκφράζουν διαφορετικές απόψεις. Χωρίς τέτοιες συζητήσεις, όπως υπογράμμισε, δεν είναι δυνατόν να αξιολογηθούν σωστά τα επιχειρήματα.

Ο Κούλντορφ απηύθυνε την πρόκληση προς τους εννέα πρώην διευθυντές του CDC – μεταξύ αυτών και τη Δρα Μάντυ Κοέν – οι οποίοι πρόσφατα υποστήριξαν ότι τα νέα μέλη της ACIP είναι ανεπαρκώς καταρτισμένα και εκφράζουν «επικίνδυνες και αντιεπιστημονικές απόψεις».

Επικαλέστηκε το εκτενές επιστημονικό του έργο, καθώς και πολυάριθμες μελέτες που συνυπέγραψε με κυβερνητικούς και πανεπιστημιακούς ερευνητές, σημειώνοντας ότι στις περισσότερες δεν εντοπίστηκαν προβλήματα ασφάλειας στα εμβόλια. Υποστήριξε ότι οι χαρακτηρισμοί περί «αντιεπιστημονικών» αμφισβητούν όχι μόνο τους ίδιους, αλλά και την ασφάλεια πολλών παιδικών εμβολίων.

Ο ίδιος απομακρύνθηκε το 2021 από υποεπιτροπή της ACIP επειδή είχε ταχθεί υπέρ της διατήρησης του εμβολίου Johnson & Johnson για την COVID-19, όταν το CDC είχε επιβάλει προσωρινή αναστολή. Το σκεύασμα αποσύρθηκε τελικά από την αγορά, αν και η αναστολή είχε αρθεί νωρίτερα.

Τον Ιούνιο, ο υπουργός Υγείας Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ Τζ. διόρισε τον Κούλντορφ και άλλα πρόσωπα, μεταξύ των οποίων τον Δρα Ρόμπερτ Μαλόουν, στην ACIP, μετά την απομάκρυνση και των δεκαεπτά παλαιών μελών. Στην πρώτη συνεδρίαση της νέας σύνθεσης εγκρίθηκε η συνέχιση της ετήσιας σύστασης για το εμβόλιο γρίπης και ψηφίστηκε η απομάκρυνση του συντηρητικού θειομερσάλης από τα εμβόλια. Σε κοινή δήλωση, τα μέλη υπογράμμισαν ότι στηρίζουν σθεναρά τα εμβόλια με βάση την τεκμηριωμένη ιατρική και τα αξιόπιστα επιστημονικά δεδομένα.

Ο Κούλντορφ δήλωσε στις 17 Σεπτεμβρίου ότι τα μέλη της ACIP έχουν δεσμευθεί να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη στον εμβολιασμό, απομακρύνοντας περιττούς κινδύνους, κάτι που χαρακτήρισε «φιλο-εμβολιαστική ατζέντα». Αναφέρθηκε επίσης στη διαφορετικότητα των διεθνών προγραμμάτων εμβολιασμού, σημειώνοντας ότι μόνο μία σκανδιναβική χώρα συνιστά το εμβόλιο ηπατίτιδας Β κατά τη γέννηση, ενώ κάποιες χώρες δεν το συνιστούν καθόλου.

Τόνισε ότι η επιτροπή είναι ανοιχτή σε επιστημονική κριτική, αλλά οι ψευδείς κατηγορίες πως τα μέλη είναι «αντιεμβολιαστές» ενισχύουν άθελά τους τις θέσεις των αρνητών, πλήττοντας τη δημόσια υγεία και την εμπιστοσύνη στα εμβόλια. Υπογράμμισε ότι οι πολίτες δεν πρέπει να εμπιστεύονται όσους αρνούνται να συμμετάσχουν σε δημόσιο διάλογο.

Απηύθυνε την ίδια πρόσκληση και στη Σούζαν Μονάρες, που αποπέμφθηκε πρόσφατα από τη θέση της διευθύντριας του CDC, καθώς και σε άλλους υψηλόβαθμους αξιωματούχους που παραιτήθηκαν. Ο πρώην διευθυντής του CDC Τομ Φρίντεν δήλωσε γραπτώς ότι είναι «ανοιχτός σε μια λογική συζήτηση». Αντίθετα, η Μονάρες και άλλοι πρώην διευθυντές δεν απάντησαν.

Ο Κούλντορφ, που είχε συμμετάσχει και στο παρελθόν σε δημόσιες αντιπαραθέσεις για τα εμβόλια – μεταξύ άλλων με τον Δρα Πολ Όφιτ, υποστηρικτή όλων των τρεχουσών συστάσεων – απολύθηκε το 2024 από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ επειδή αρνήθηκε να εμβολιαστεί κατά της COVID-19.

Η Μονάρες κατέθεσε στις 17 Σεπτεμβρίου ενώπιον επιτροπής της Γερουσίας ότι αποπέμφθηκε, επειδή αρνήθηκε τις απαιτήσεις του Κέννεντυ να απολύσει επιστήμονες του CDC και να προεγκρίνει τις εισηγήσεις της ACIP. Ο Κέννεντυ δήλωσε ότι η Μονάρες τού είπε πως δεν ήταν αξιόπιστη και ότι είχε δεσμευθεί να μην εγκρίνει τις συστάσεις της επιτροπής.

Η ίδια υπογράμμισε ότι ήταν «ανοιχτή στην επιστήμη», αλλά δεν μπορούσε να δεσμευθεί προκαταβολικά ότι θα ενέκρινε όλες τις εισηγήσεις της ACIP χωρίς επιστημονικά δεδομένα.

Νέες προτεραιότητες του CDC: Έμφαση σε έρευνα για αυτισμό και ασφάλεια εμβολίων

Στις 17 Σεπτεμβρίου, το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) ανακοίνωσε τις νέες προτεραιότητές του, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην έρευνα για τον αυτισμό και την ασφάλεια των εμβολίων.

Ο οργανισμός υπογράμμισε τη δέσμευσή του να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του κοινού και να αξιολογήσει σε βάθος την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των εμβολίων.

Σε σχετική ανακοίνωση, το CDC ανέφερε: «Δεσμευόμαστε να προωθήσουμε τους στόχους του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του υπουργού Υγείας Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ Τζούνιορ».

Έπειτα από την απομάκρυνση της πρώτης διευθύντριας του οργανισμού που είχε επικυρωθεί από τη Γερουσία, η οποία απολύθηκε από τον Κέννεντυ τον Αύγουστο, το CDC δήλωσε ότι «ο Τραμπ και ο Κέννεντυ έχουν ως προτεραιότητα την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, της διαφάνειας και της αξιοπιστίας στον οργανισμό».

Ο βασικός στόχος του CDC παραμένει η προστασία των Αμερικανών από ασθένειες, μέσω της έγκαιρης ανίχνευσης και της αποτελεσματικής αντίδρασης. Οι ειδικότερες προτεραιότητες που γνωστοποιήθηκαν περιλαμβάνουν:

– Ταχείες απαντήσεις στις κρίσεις, βασισμένες σε αποδείξεις  

– Έρευνα για την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των εμβολίων  

– Προώθηση της γνώσης γύρω από τον αυτισμό και άλλες νευροαναπτυξιακές διαταραχές

Το CDC δεσμεύθηκε επιπλέον να διασφαλίσει την πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων για τα εμβόλια και σχετικά σύνολα δεδομένων, μέσω των πιο απλών δυνατών συμφωνιών δημόσιας χρήσης, με στόχο την ενίσχυση της διαφάνειας, της λογοδοσίας, της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας. Εξέφρασε ακόμη πρόθεση να συνδράμει σε ευρύτερες κυβερνητικές προσπάθειες για τη διερεύνηση των αιτιών του αυτισμού.

Πρόσφατα, το CDC δήλωσε ότι θα χρηματοδοτήσει ερευνητές που εξετάζουν τυχόν συνδέσεις μεταξύ εμβολίων και αυτισμού.

Τόσο ο Τραμπ όσο και ο Κέννεντυ έχουν ασκήσει έντονη κριτική για τη διαχείριση του CDC κατά την πανδημία COVID-19. Ο Κέννεντυ , μιλώντας σε επιτροπή της Γερουσίας, ανέφερε: «Το CDC δεν θα έπρεπε να έχει συστήσει τη χρήση μάσκας σε παιδιά από την ηλικία των δύο ετών, ούτε να στηρίζει το κλείσιμο των σχολείων».

Στην επικαιροποιημένη διακήρυξη αποστολής του, το CDC παραδέχθηκε ότι η εμπιστοσύνη στον οργανισμό και στο δημόσιο σύστημα υγείας έχει διαβρωθεί, επικαλούμενο «αντιφατικά μηνύματα, έλλειψη διαφάνειας και δυσκολία στην κατάλληλη διαχείριση νέων υγειονομικών απειλών».

Όπως υπογράμμισε το CDC: «Αυτές οι αδυναμίες υπονόμευσαν την αποτελεσματική ηγεσία μας κατά τη διάρκεια κρίσεων και αποδυνάμωσαν τη συμμόρφωση του κοινού με τις υγειονομικές συστάσεις».

Για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, το CDC δεσμεύθηκε να βελτιώσει τη διαφάνεια των δεδομένων και να διασφαλίσει ότι όλες οι συστάσεις του θα βασίζονται σε αποδείξεις, παροτρύνοντας τα στελέχη του να ενισχύουν την επικοινωνία με το κοινό.

Στην ίδια διακήρυξη, γίνεται αναφορά στη σχετική εντολή του Τραμπ για «αποκατάσταση της επιστημονικής ακεραιότητας», στην οποία τονίζεται η ανάγκη για: 

– Διαφάνεια στα δεδομένα  

– Αναγνώριση αβεβαιοτήτων στην επιστήμη  

– Διαφάνεια σε υποθέσεις και πιθανά σενάρια  

– Αντικειμενική προσέγγιση στα επιστημονικά ευρήματα  

– Ακριβή επικοινωνία των επιστημονικών δεδομένων

Τέλος, το CDC επανέλαβε ότι δεν θα χρησιμοποιεί δημόσιους πόρους για την προώθηση αμβλώσεων, τη διευκόλυνση της παράνομης χρήσης ναρκωτικών ή την ενθάρρυνση παράνομης μετανάστευσης.

Η αποστολή αυτή επικαιροποιήθηκε τελευταία φορά τον Φεβρουάριο του 2024, ενώ στην προηγούμενη εκδοχή της διακήρυξης είχε δοθεί έμφαση στη δίκαιη προστασία της υγείας, της ασφάλειας και της ασφάλειας του πληθυσμού, μέσω δράσεων όπως η αύξηση των ποσοστών εμβολιασμού και η μείωση της κατανάλωσης καπνού στους εφήβους.

Πέντε τρόποι για την ενίσχυση της γονιμότητας

Η Δρ Τζέσικα Σάρατ (Dr. Jessica Sharratt), ειδικός στον βελονισμό και την ανατολική ιατρική στο κέντρο Heal Los Angeles, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι η βέλτιστη γονιμότητα αποτελεί στην ουσία αντανάκλαση της βέλτιστης υγείας. Όπως εξήγησε, όταν ο μεταβολισμός, οι ορμόνες, το ανοσοποιητικό και τα μιτοχόνδρια λειτουργούν σωστά, ωφελείται και το αναπαραγωγικό σύστημα.

Οι Δρ Άμπι Έμπλεν (Dr. Abby Eblen), Κάρι Μπέντιεντ (Dr. Carrie Bedient) και Σούζαν Χάντσον (Dr. Susan Hudson), ενδοκρινολόγοι αναπαραγωγής και συν-παρουσιάστριες της διαδικτυακής ραδιοφωνικής εκπομπής Fertility Docs Uncensored, επεσήμαναν ότι οι αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν σε πολλές περιπτώσεις να κάνουν τη διαφορά, καθώς όχι μόνο ενισχύουν τη γονιμότητα αλλά δημιουργούν και τις βάσεις για μια υγιέστερη εγκυμοσύνη. Υπογράμμισαν, ωστόσο, ότι η συνδυασμένη εφαρμογή αλλαγών στον τρόπο ζωής και ιατρικών θεραπειών έχει συχνά τα καλύτερα αποτελέσματα.

Η Σάρατ πρότεινε οι γυναίκες να ξεκινούν αλλαγές τουλάχιστον τρεις έως έξι μήνες πριν επιχειρήσουν σύλληψη, ώστε να δοθεί χρόνος για την ανάπτυξη πιο υγιών ωαρίων.

1. Διατήρηση ιδανικού βάρους

Μια ανασκόπηση στο International Journal of Medical Sciences έδειξε ότι η μέτρια απώλεια βάρους μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη γονιμότητα. Στις γυναίκες, αυτό περιλαμβάνει καλύτερα ορμονικά προφίλ, σταθερότερο κύκλο, βελτιωμένη ωορρηξία και αυξημένες πιθανότητες σύλληψης και εγκυμοσύνης. Στους άνδρες, συνδέεται με βελτίωση της ορμονικής ισορροπίας, της σεξουαλικής λειτουργίας και της ποιότητας του σπέρματος.

Ο Δρ Ντέιβιντ Γκόζλαντ (Dr. David Ghozland), γυναικολόγος-μαιευτήρας στην Καλιφόρνια, ανέφερε σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην Epoch Times ότι παρατηρεί συχνά στη δουλειά του τα οφέλη της απώλειας βάρους. Έφερε ως παράδειγμα μια 28χρονη ασθενή που μετά από 18 μήνες αποτυχημένων προσπαθειών, κατάφερε να μείνει έγκυος έναν μήνα αφότου είχε χάσει μόλις δέκα κιλά σε διάστημα τεσσάρων μηνών.

Ο Γκόζλαντ τόνισε ότι η μεταβολική σύνδεση είναι πολύ πιο ουσιαστική απ’ όσο συνήθως θεωρούν οι γιατροί. Το σπλαχνικό λίπος παράγει φλεγμονώδεις χημικές ουσίες που παρεμβαίνουν στην ανάπτυξη των ωοθυλακίων, προκαλώντας δυσκολία στη δημιουργία ωαρίων. Με την απώλεια βάρους μειώνεται η φλεγμονή και δημιουργούνται συνθήκες που επιτρέπουν εκ νέου φυσική σύλληψη.

Τέλος, πρόσθεσε ότι οι ασθενείς που βελτιώνουν τον μεταβολισμό τους πριν από φαρμακευτικές θεραπείες εξωσωματικής, εμφανίζουν ποσοστά επιτυχίας αυξημένα κατά 65% στον πρώτο κύκλο.

2. Υγιεινή διατροφή

Η διατροφή παίζει καθοριστικό ρόλο στη γονιμότητα, σύμφωνα με τη διατροφολόγο Έιμι Τσόου (Amy Chow). Όπως εξήγησε, οι τροφές επηρεάζουν την ορμονική ισορροπία, την ποιότητα των ωαρίων και των σπερματοζωαρίων, καθώς και την ικανότητα του οργανισμού να συλλάβει. Τα θρεπτικά συστατικά δεν παρέχουν απλώς ενέργεια αλλά συμμετέχουν ενεργά σε λειτουργίες που σχετίζονται με την ωορρηξία και τη μείωση της φλεγμονής.

Μελέτη στο περιοδικό Biology έδειξε ότι η μεσογειακή διατροφή προστατεύει από την υπογονιμότητα, ενώ η δυτική διατροφή αυξάνει τον κίνδυνο. Υγιή λιπαρά όπως το ελαιόλαδο, τα αβοκάντο, οι ξηροί καρποί και τα λιπαρά ψάρια συμβάλλουν στη μείωση της φλεγμονής και υποστηρίζουν τη γονιμότητα. Αντιθέτως, σύμφωνα με μελέτες κοόρτης, τα τρανς λιπαρά των επεξεργασμένων τροφών συνδέονται με αντίσταση στην ινσουλίνη και μειωμένη ωορρηξία.

Οι φυτικές πρωτεΐνες, όπως εκείνες που περιέχονται στα φασόλια, φαίνεται να στηρίζουν τη γονιμότητα, ενώ η υπερβολική κατανάλωση ζωικών πρωτεϊνών συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας. Έρευνες δείχνουν ότι η κατανάλωση ζωικής πρωτεΐνης σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο ανωορρηξίας — δηλαδή της αποτυχίας ωορρηξίας — ενώ η αντικατάσταση μέρους της ζωικής πρωτεΐνης με φυτική μειώνει τον κίνδυνο ανωορρηξίας.

Όσον αφορά τους υδατάνθρακες, η Τσόου συνέστησε την επιλογή τροφών πλούσιων σε φυτικές ίνες και χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη, οι οποίες βοηθούν στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα και στη στήριξη της φυσικής ορμονικής ισορροπίας του οργανισμού. Ενδεικτικά παραδείγματα είναι το καστανό ρύζι, η παραδοσιακή βρώμη και το ψωμί ολικής άλεσης. Αντιθέτως, τροφές υψηλού γλυκαιμικού δείκτη, όπως μπισκότα, κράκερ, κέικ, λευκό ψωμί και αναψυκτικά με ζάχαρη, επιβαρύνουν τη γονιμότητα.

Επισήμανε ότι τόσο τα άτομα με ορμονικά προβλήματα, όπως το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών ή η ενδομητρίωση, όσο και εκείνα χωρίς τέτοιες παθήσεις, μπορούν να επωφεληθούν από βελτιώσεις στη διατροφή. Η ενδομητρίωση προκαλεί υπογονιμότητα μέσω διαφόρων μηχανισμών, όπως η δυσλειτουργία των ωοθηκών και η μειωμένη ικανότητα του ενδομητρίου να υποστηρίξει την εμφύτευση γονιμοποιημένου ωαρίου λόγω ουλών.

Η Τσόου πρόσθεσε ότι, αν και τα συμπληρώματα γονιμότητας κυκλοφορούν ευρέως στην αγορά, οι διαιτολόγοι προκρίνουν πάντα την αρχή της «διατροφής πρώτα», καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους μέσα από μια ισορροπημένη διατροφή.

Η προγεννητική διαιτολόγος Σίρα Σούσι (Shira Sussi) προειδοποίησε ότι μια πρακτική που βλάπτει σοβαρά τη γονιμότητα είναι ο υποσιτισμός, ο οποίος μπορεί να προκύψει από υπερβολική απώλεια βάρους, στρες ή υπερβολική άσκηση. Όταν το σώμα δεν λαμβάνει αρκετή τροφή για ενέργεια, η ανεπάρκεια αυτή μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων, συχνά σε συνδυασμό με υψηλή κορτιζόλη — την ορμόνη του στρες — καθώς και σε χαμηλά επίπεδα θυρεοειδικών και ινσουλινικών ορμονών.

Η ίδια σημείωσε ότι ο σοβαρός υποσιτισμός μπορεί να απορρυθμίσει τις ορμόνες και να προκαλέσει λειτουργική υποθαλαμική αμηνόρροια, μια κατάσταση που σταματά την ωορρηξία. Τόνισε ακόμη ότι η πρακτική της διαλειμματικής νηστείας δεν συνιστάται σε γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν, ακριβώς λόγω της συσχέτισης του υποσιτισμού με την ανωορρηξία και την ορμονική ανισορροπία.

3. Διαχείριση άγχους

Η Δρ Λόρι Μπάιντερ (Dr. Laurie Binder), ειδικός στον βελονισμό στο κέντρο Santa Monica Acupuncture and Wellness, τόνισε ότι η διαχείριση του άγχους είναι ζωτικής σημασίας και για τα δύο φύλα. Όπως εξήγησε, τα υψηλά επίπεδα κορτιζόλης μπορούν να απορρυθμίσουν την ευαίσθητη ισορροπία των αναπαραγωγικών ορμονών. Ο βελονισμός, σύμφωνα με την ίδια, δρα ενεργοποιώντας το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα και ενθαρρύνει τον οργανισμό να μεταβεί από την κατάσταση «μάχης ή φυγής» σε κατάσταση «ηρεμίας και αναπαραγωγής».

Όταν το σώμα βρίσκεται σε κυριαρχία του συμπαθητικού νευρικού συστήματος — δηλαδή σε κατάσταση μάχης ή φυγής — αυξάνονται οι ορμόνες του στρες, όπως η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη. Αυτές μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ωορρηξία και να μειώσουν τη ροή αίματος στα αναπαραγωγικά όργανα. Στην ουσία, ο οργανισμός δίνει προτεραιότητα στην επιβίωση έναντι της αναπαραγωγής.

Παράλληλα, ουσίες που καταπονούν τον οργανισμό — είτε πρόκειται για ψυχαγωγικά ναρκωτικά, είτε για φάρμακα, είτε για υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, καπνού και αλκοόλ — μπορούν σιωπηρά να υπονομεύσουν τη γονιμότητα. Ανασκόπηση στο περιοδικό Reproduction and Fertility συστήνει τα εξής:

  • Αποφυγή χρήσης ψυχαγωγικών ναρκωτικών, καθώς αυξάνουν τον κίνδυνο σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων και λοιμώξεων που οδηγούν σε υπογονιμότητα.

  • Αποφυγή λήψης περιττών συνταγογραφούμενων φαρμάκων, καθώς πολλά από αυτά επηρεάζουν τις αναπαραγωγικές λειτουργίες.

  • Περιορισμό της υπερβολικής κατανάλωσης καφεΐνης, η οποία μπορεί να επιδεινώσει τα προβλήματα γονιμότητας.

Επιπλέον, η τακτική σωματική άσκηση αποτελεί ισχυρό εργαλείο για τη μείωση του στρες, προσφέροντας ιδιαίτερα οφέλη στις γυναίκες που αντιμετωπίζουν προβλήματα υπογονιμότητας.

4. Αποφυγή επιβλαβών περιβαλλοντικών παραγόντων

Οι υπερφθοροαλκυλικές ουσίες (PFAS), χημικά που διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα, είναι ευρέως διαδεδομένες στο περιβάλλον. Εντοπίζονται στο πόσιμο νερό αλλά και σε πολλά καταναλωτικά προϊόντα, όπως τα αντικολλητικά σκεύη και τα αδιάβροχα υφάσματα. Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health – NIH) ανέφερε μελέτη που πραγματοποιήθηκε στη Σιγκαπούρη, σύμφωνα με την οποία η έκθεση σε αυτές τις ουσίες μπορεί να μειώσει τη γονιμότητα στις γυναίκες έως και 40%.

Η Δρ Δαμασκηνή Βάλβη, αναπληρώτρια καθηγήτρια περιβαλλοντικής ιατρικής και δημόσιας υγείας στο Icahn Mount Sinai, επισήμανε ότι οι PFAS έχουν συνδεθεί σε προηγούμενες μελέτες με καθυστερημένη εφηβεία και αυξημένους κινδύνους ενδομητρίωσης και συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών. Τόνισε ότι η συγκεκριμένη έρευνα προσθέτει κάτι καινούργιο: οι PFAS ενδέχεται να μειώνουν τη γονιμότητα ακόμη και σε υγιείς γυναίκες που προσπαθούν φυσιολογικά να συλλάβουν.

Ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, Νέιθαν Κόεν (Nathan Cohen, PhD), μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Περιβαλλοντικής Ιατρικής και Δημόσιας Υγείας της Ιατρικής Σχολής Icahn, ανέφερε ότι οι άνθρωποι μπορούν να μειώσουν την έκθεσή τους επιλέγοντας προϊόντα χωρίς PFAS και αποφεύγοντας τρόφιμα που συνδέονται με υψηλότερα επίπεδα των ουσιών.

Η δερματολόγος Δρ Ελεονόρα Φεντόνενκο (Dr. Eleonora Fedonenko), από το κέντρο Your Laser Skin Care, σημείωσε ότι ένας από τους καλύτερους τρόπους για τον περιορισμό της έκθεσης είναι η αντικατάσταση της κοινής οδοντικής κλωστής με μη επικαλυμμένη ή με φυσικό μετάξι, καθώς οι περισσότερες μάρκες χρησιμοποιούν πολυτετραφθοροαιθυλένιο ως επίστρωση. Όπως εξήγησε, η βλαβερή αυτή ουσία μπορεί να εισχωρήσει στο σώμα μέσω μικρών πληγών στα ούλα και να συσσωρευτεί με τον χρόνο.

Οι τοξικές χημικές ουσίες δεν αποτελούν τον μοναδικό περιβαλλοντικό κίνδυνο για τη γονιμότητα. Πολλές ηλεκτρονικές συσκευές εκπέμπουν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (EMF), η οποία μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία του αναπαραγωγικού και του ενδοκρινικού συστήματος. Παραδείγματα είναι τα ασύρματα τηλέφωνα, τα κινητά, οι οθόνες υπολογιστών και οι κεραίες εκπομπής. Ανασκόπηση στο περιοδικό Clinical and Experimental Reproductive Medicine έδειξε ότι, σύμφωνα με προκλινικές μελέτες σε ζώα, η έκθεση σε EMF μπορεί να επηρεάσει τις αναπαραγωγικές ορμόνες καθώς και την εμβρυϊκή, την κυητική και τη νεογνική ανάπτυξη.

Παρά τα παραπάνω, τα συνολικά επιστημονικά δεδομένα δεν επαρκούν για να επιβεβαιώσουν την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία ως παράγοντα κινδύνου για την υπογονιμότητα. Ωστόσο, μέχρι να υπάρξουν πιο σαφείς αποδείξεις, οι ειδικοί θεωρούν σκόπιμο να λαμβάνονται προληπτικά μέτρα.

Η Φεντόνενκο υπογράμμισε ότι η αύξηση της απόστασης και η μείωση του χρόνου έκθεσης είναι καθοριστικής σημασίας. Πρότεινε τα εξής μέτρα που μειώνουν τον κίνδυνο χωρίς να παρεμβαίνουν στην καθημερινή ζωή:

  • Διατήρηση απόστασης τουλάχιστον 30 εκατοστών από τις φορητές συσκευές κατά τη χρήση.

  • Χρήση ενσύρματων ακουστικών για κλήσεις μεγαλύτερες των πέντε λεπτών.

  • Φύλαξη των κινητών σε ξεχωριστό δωμάτιο ή σε απόσταση τουλάχιστον δύο μέτρων κατά τη διάρκεια του ύπνου.

  • Απενεργοποίηση των δρομολογητών Wi-Fi τη νύχτα.

  • Τοποθέτηση των φορητών υπολογιστών σε γραφείο αντί για τα πόδια, όταν χρησιμοποιείται ενσύρματη σύνδεση στο διαδίκτυο.

  • Αποφυγή συνεχούς μεταφοράς των κινητών τηλεφώνων στις τσέπες.

5. Υποστηρικτικές θεραπείες

Η ρεφλεξολογία είναι μια μορφή μάλαξης που εφαρμόζει πίεση σε συγκεκριμένα σημεία των χεριών και των ποδιών. Βασίζεται στη θεωρία ότι κάθε σημείο συνδέεται με ένα όργανο ή μέρος του σώματος, και ότι η μάλαξη μπορεί να βελτιώσει την υγεία στην αντίστοιχη περιοχή, αποδεσμεύοντας μπλοκαρίσματα και ενεργοποιώντας την ενέργεια.

Η ειδική στη ρεφλεξολογία γονιμότητας και μητρότητας, Έρικα Κόκρακ (Erika Kokrak), εξήγησε στην Epoch Times ότι η ρεφλεξολογία γονιμότητας εστιάζει στο νευρικό, ενδοκρινικό και αναπαραγωγικό σύστημα. Όπως σημείωσε, αυτού του είδους η μάλαξη είναι βαθιά χαλαρωτική και, μέσα σε λίγες εβδομάδες, οι γυναίκες παρατηρούν σημαντική μείωση στα επίπεδα άγχους. Πρόσθεσε ότι η ρεφλεξολογία μπορεί να συμβάλει στην εξισορρόπηση των ορμονών και ενδεχομένως να βελτιώσει τον τρόπο με τον οποίο ο οργανισμός ανταποκρίνεται στα φάρμακα γονιμότητας κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση.

Η Κόκρακ υπογράμμισε ότι όταν μειώνεται το στρες, μειώνονται και τα επίπεδα κορτιζόλης, γεγονός που επιτρέπει στον εγκέφαλο και στο ενδοκρινικό σύστημα να επικοινωνούν καλύτερα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να λειτουργούν σωστά οι ορμόνες που ρυθμίζουν τον εμμηνορροϊκό κύκλο.

Ανασκόπηση επιστημονικών δεδομένων έδειξε ότι και ο βελονισμός μπορεί να αποτελέσει υποστηρικτική θεραπεία για τη γονιμότητα. Συγκεκριμένα, συμβάλλει στην αποκατάσταση της ισορροπίας των γυναικείων αναπαραγωγικών ορμονών, προάγει τη σταθερή ωορρηξία και προετοιμάζει το ωάριο. Επιπλέον, βελτιώνει τη ροή αίματος στην αρτηρία του ενδομητρίου, αυξάνοντας τις πιθανότητες επιτυχούς εμβρυομεταφοράς κατά την εξωσωματική.

Από την ενιαία σκοπιά τόσο της ανατολικής όσο και της δυτικής ιατρικής, η βελτιστοποίηση της γονιμότητας σε γυναίκες και άνδρες συνεπάγεται την υποστήριξη ολόκληρου του οργανισμού και όχι μόνο του αναπαραγωγικού συστήματος, σύμφωνα με τη Δρ Μπάιντερ. Όπως ανέφερε, στις γυναίκες οι θεραπείες βελονισμού μπορούν να ρυθμίσουν τον κύκλο, να βελτιώσουν τη ροή αίματος στις ωοθήκες και τη μήτρα και να μειώσουν τις ορμόνες του στρες που παρεμβαίνουν στην ωορρηξία. Στους άνδρες, ο βελονισμός μπορεί να βελτιώσει τη ροή αίματος στους όρχεις, να μειώσει τη φλεγμονή και να στηρίξει την υγιή παραγωγή σπέρματος, επηρεάζοντας θετικά την ορμονική ισορροπία και μειώνοντας το οξειδωτικό στρες.

Της Mary West

Νέα έρευνα προειδοποιεί για κινδύνους στη γυναικεία γονιμότητα από τη χρήση κάνναβης

Η χρήση κάνναβης ενδέχεται να επηρεάζει την υγεία των ωαρίων μιας γυναίκας και να αυξάνει τον κίνδυνο γενετικών προβλημάτων στα έμβρυα, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Nature Communications, ερευνητές σε καναδική κλινική γονιμότητας διαπίστωσαν ότι υψηλότερα επίπεδα τετραϋδροκανναβινόλης (THC) – της κύριας ψυχοδραστικής ουσίας της κάνναβης – μπορεί να επηρεάζουν την ωρίμανση των ωαρίων, οδηγώντας πιθανώς σε χρωμοσωμικά σφάλματα που σχετίζονται με συγγενείς ανωμαλίες.

Τα ευρήματα της μελέτης

Η ομάδα εξέτασε περισσότερα από 1.000 δείγματα ωοθηκικού υγρού από γυναίκες που υποβάλλονταν σε θεραπείες γονιμότητας. Από αυτά, τα μη γονιμοποιημένα ωάρια 62 γυναικών που βρέθηκαν θετικά σε THC συγκρίθηκαν με δύο δείγματα ελέγχου από γυναίκες που δεν χρησιμοποιούσαν κάνναβη.

Η σύγκριση έδειξε ότι τα ωάρια που εκτέθηκαν σε THC ωρίμαζαν ταχύτερα, κάτι που ενδέχεται να μειώνει τις πιθανότητες ανάπτυξης εμβρύων με τον σωστό αριθμό χρωμοσωμάτων. Όταν τα χρωμοσώματα δεν ευθυγραμμίζονται σωστά, το ωάριο μπορεί να μην γονιμοποιηθεί ή να οδηγήσει σε ελαττώματα στο έμβρυο.

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι τα μη γονιμοποιημένα ωάρια, ή ωοκύτταρα, χρειάζονται επαρκή χρόνο για να φτάσουν στην κυτταροπλασματική ωριμότητα, δηλαδή στο στάδιο όπου ολοκληρώνονται όλες οι βιοχημικές και δομικές αλλαγές που απαιτούνται για επιτυχή γονιμοποίηση και υγιή ανάπτυξη. Η διαδικασία αυτή εξαρτάται από την ακριβή συσκευασία βασικών στοιχείων, όπως τα μητρικά μόρια αγγελιαφόρου RNA (mRNA), τα οποία αποτελούν τη μοναδική πηγή οδηγιών για την πρώιμη ανάπτυξη του εμβρύου έως ότου ενεργοποιηθούν τα δικά του γονίδια.

Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι η έκθεση σε THC φαίνεται να επηρεάζει κρίσιμα γονιδιακά μεταγραφικά μονοπάτια που σχετίζονται με την ωρίμανση των ωαρίων, τη γονιμοποίηση, την ανάπτυξη του πρώιμου εμβρύου και την εμφύτευση, αν και οι ακριβείς μηχανισμοί παραμένουν άγνωστοι.

Εργαστηριακά πειράματα 

Σε άλλο σκέλος της μελέτης, εξετάστηκαν πολύ ανώριμα ωάρια που καλλιεργήθηκαν σε δοκιμαστικό σωλήνα. Τα ωάρια αυτά, δωρεά από γυναίκες που υποβάλλονταν σε θεραπείες γονιμότητας και δεν ήταν κατάλληλα προς χρήση, εκτέθηκαν σε THC υπό ελεγχόμενες συνθήκες.

Μετά από 24 ώρες, τα ωάρια που είχαν εκτεθεί σε υψηλότερα επίπεδα THC εμφάνισαν περισσότερα ελαττώματα στα ατράκτια – τις μικροσκοπικές δομές που καθοδηγούν την τοποθέτηση των χρωμοσωμάτων κατά τη διαίρεση του κυττάρου. Τέτοια σφάλματα θα μπορούσαν να εμποδίσουν τη φυσιολογική ανάπτυξη ενός εμβρύου.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι τα στοιχεία αυτά συνιστούν ισχυρή ένδειξη ότι η χρήση κάνναβης μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη γυναικεία γονιμότητα.

Ευρύτερη βιβλιογραφία

Τα ευρήματα αυτά προστίθενται σε μια αυξανόμενη βιβλιογραφία που εξετάζει τον αντίκτυπο της κάνναβης στο γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα. Τον Μάιο, επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Υγείας (Health & Science University) του Όρεγκον πραγματοποίησαν συστηματική ανασκόπηση 51 μελετών που περιλάμβαναν περισσότερα από 21 εκατομμύρια άτομα. Διαπίστωσαν ότι η χρήση κάνναβης κατά την εγκυμοσύνη συνδεόταν με αυξημένους κινδύνους πρόωρου τοκετού, χαμηλού βάρους γέννησης και ακόμη και βρεφικής θνησιμότητας.

Σε αντίθεση με το αλκοόλ και τη νικοτίνη, η χρήση των οποίων έχει μειωθεί μεταξύ των εγκύων τα τελευταία χρόνια, η κατανάλωση κάνναβης έχει αυξηθεί καθώς οι νόμοι και οι κοινωνικοί κανόνες γύρω από τη μαριχουάνα γίνονται πιο ελαστικοί. Μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο στο American Journal of Preventive Medicine ανέφερε ότι η χρήση κάνναβης τον τελευταίο μήνα υπερτριπλασιάστηκε μεταξύ εγκύων γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, από το 2002 έως το 2020.

Επιπτώσεις στους άνδρες

Η επίδραση της κάνναβης στη γονιμότητα των ανδρών έχει μελετηθεί εκτενέστερα. Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο είχαν διαπιστώσει ότι η THC ενεργοποιεί τους ίδιους εγκεφαλικούς υποδοχείς με την ανανδαμίδη, μια φυσική κανναβινοειδή ουσία του οργανισμού, η οποία μπορεί να αποτρέψει τα σπερματοζωάρια από το να γονιμοποιήσουν το ωάριο. Σύμφωνα με τους ίδιους, οι χρόνιοι χρήστες κάνναβης διατρέχουν τον κίνδυνο να αποδυναμώσουν αυτό το φυσικό σύστημα σηματοδότησης που ρυθμίζει την κινητικότητα του σπέρματος.

Μεταγενέστερες μελέτες στο ίδιο πανεπιστήμιο έδειξαν ότι οι άνδρες που κάνουν συχνή χρήση κάνναβης τείνουν να έχουν χαμηλότερο όγκο σπερματικού υγρού, μειωμένο συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων και μη φυσιολογική κινητική συμπεριφορά. Σε πολλές περιπτώσεις, τα σπερματοζωάρια κινούνταν «υπερβολικά γρήγορα, πολύ νωρίς», εξαντλώντας την ενέργειά τους πριν φτάσουν στο ωάριο, γεγονός που καθιστούσε απίθανη τη γονιμοποίηση.

Πιο πρόσφατη έρευνα επιβεβαίωσε αυτές τις ανησυχίες. Μελέτη του 2020 σε 229 άνδρες στην Τζαμάικα έδειξε ότι ακόμη και η μέτρια χρήση κάνναβης συνδεόταν με τρεισήμισι φορές μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης παραμορφωμένων σπερματοζωαρίων, μειώνοντας σημαντικά τις πιθανότητες επιτυχούς γονιμοποίησης.

Του Bill Pan

Η κρίση στην παιδική υγεία

Σχεδόν τα μισά παιδιά ζουν με τουλάχιστον μία χρόνια πάθηση, όπως έκζεμα, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, άγχος, άσθμα, παχυσαρκία ή ακόμη πιο σύνθετα προβλήματα. Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι φυσιολογικό.

Ωστόσο, η κοινωνία τείνει να αποδέχεται την κατάσταση αυτή ως τη νέα βάση της παιδικής υγείας. Συχνά αποδίδεται στα γονίδια, στην τύχη ή θεωρείται απλώς «μέσα στα πλαίσια του φυσιολογικού». Παρά ταύτα, παιδίατροι επισημαίνουν ότι δεν είναι κάτι αναπόφευκτο.

Η αύξηση των χρόνιων ασθενειών δεν είναι μυστήριο ούτε προέκυψε ξαφνικά. Αντίθετα, πρόκειται για το συσσωρευτικό αποτέλεσμα μιας κουλτούρας που αντιμετωπίζει τα συμπτώματα αντί να αναζητά τις αιτίες, που καταφεύγει σε φάρμακα προτού διερευνήσει και που τρέφει τα παιδιά με υποκατάστατα τροφών αντί με πραγματικές τροφές. Το ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι εφόσον το πρόβλημα είναι συστημικό, το ίδιο ισχύει και για τη λύση.

Από τη διαχείριση της νόσου στη ρίζα του προβλήματος

Αν δούμε την εικόνα πέρα από τις ίδιες τις διαγνώσεις και στραφούμε στις βαθύτερες αιτίες, πέντε βασικοί παράγοντες αναδεικνύονται ως οι κύριες ρίζες των περισσότερων χρόνιων παθήσεων στα παιδιά:

  1. Φλεγμονή: Η χρόνια χαμηλού βαθμού φλεγμονή βρίσκεται στη ρίζα πολλών καταστάσεων, από το έκζεμα έως τις αυτοάνοσες ασθένειες. Τροφοδοτείται συχνά από κακή διατροφή, έλλειψη ύπνου και περιβαλλοντικές τοξίνες.

  2. Έλλειψη θρεπτικών συστατικών: Το έδαφος είναι φτωχό σε θρεπτικά στοιχεία και οι τροφές είναι επεξεργασμένες: αντί να τρέφουν, απλά «γεμίζουν». Η έλλειψη μικροθρεπτικών συστατικών επηρεάζουν την ανοσία, τη διάθεση και την ανάπτυξη.

  3. Τοξικό φορτίο: Από τα πλαστικά και τα φυτοφάρμακα μέχρι τη ρύπανση του αέρα, τα παιδιά εκτίθενται σε χιλιάδες χημικές ουσίες, πολλές εκ των οποίων δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ αν είναι ασφαλή και κατάλληλα για τον παιδικό οργανισμό.

  4. Διαταραχή του μικροβιώματος: Οι καισαρικές τομές, τα αντιβιοτικά, οι επεξεργασμένες τροφές και η έλλειψη επαφής με τη φύση έχουν αλλάξει δραματικά την υγεία του εντέρου μιας ολόκληρης γενιάς. Το μικροβίωμα είναι κεντρικό για την ανοσολογική λειτουργία, την πέψη και ακόμη και για την ψυχική υγεία.

  5. Απορρύθμιση του νευρικού συστήματος: Η συνεχής διέγερση, η υπερέκθεση σε οθόνες και η έλλειψη ενός κυκλικού ρυθμού αποκατάστασης αφήνουν τα παιδιά σε μόνιμη κατάσταση «μάχης ή φυγής». Όταν το νευρικό σύστημα δεν μπορεί να ηρεμήσει, το σώμα δεν μπορεί να επανέλθει από τις προβληματικές καταστάσεις.

Αυτά δεν αποτελούν απλώς θεωρίες, αλλά τεκμηριωμένες φυσιολογικές αλήθειες, βασισμένες σε ανοσολογικές, ενδοκρινολογικές και νευροβιολογικές έρευνες. Παρ’ όλα αυτά, σπάνια συζητούνται σε μια τυπική παιδιατρική επίσκεψη διάρκειας δέκα λεπτών.

Οδηγός για γονείς

Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορεί να ακούγονται αποθαρρυντικές, αλλά δεν είναι απαραίτητο να είναι πολύπλοκες. Οι γονείς δεν είναι αδύναμοι· αποτελούν τους σημαντικότερους συνηγόρους υγείας των παιδιών τους. Ορισμένα από τα πιο αποτελεσματικά βήματα περιλαμβάνουν:

  • Τροφή για το έντερο: Εστίαση σε πραγματικές, πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, αντιφλεγμονώδεις τροφές, όπως πολύχρωμα λαχανικά, ποιοτικές πρωτεΐνες, τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση και υγιεινά λιπαρά.

  • Στήριξη των παραγωγών: Η τροφή είναι φάρμακο μόνο όταν προέρχεται από υγιές έδαφος και έντιμη εργασία. Η υγεία των παιδιών εξαρτάται από την υγεία του αγροτικού μας συστήματος.

  • Μείωση του τοξικού φορτίου: Αντικατάσταση του πλαστικού με γυαλί, επιλογή καθαρότερων προϊόντων, φιλτράρισμα νερού και αέρα, στήριξη πιο ασφαλών επιλογών μέσω καταναλωτικών αποφάσεων.

  • Καθημερινές συνήθειες αποτοξίνωσης: Τα παιδιά χρειάζονται νερό, κίνηση, ιδρώτα και φυτικές ίνες, όχι περίπλοκα πρωτόκολλα.

  • Καθημερινότητα και ρυθμός: Πρωινό φως του ήλιου, οικογενειακά γεύματα, βραδιές χωρίς τεχνολογία και σταθερές ώρες ύπνου βοηθούν το νευρικό σύστημα να σταθεροποιηθεί.

  • Παιχνίδι στη φύση: Η επαφή με το φυσικό περιβάλλον δρα ως «δωρεάν θεραπεία», ηρεμεί τον εγκέφαλο, ενισχύει το ανοσοποιητικό και καλλιεργεί ανθεκτικότητα.

  • Χρόνος μακριά από τις οθόνες: Ο χρόνος αποτοξίνωσης από τις οθόνες βοηθά τον εγκέφαλο, το σώμα και τη συμπεριφορά του παιδιού, βελτιώνοντας τον ύπνο, την προσοχή και την ψυχική ισορροπία.

Το πραγματικά φυσιολογικό

Η κοινωνία πρέπει να πάψει να χαρακτηρίζει τη δυσλειτουργία ως «κανονικότητα». Η αύξηση των χρόνιων παθήσεων δεν είναι μυστήριο, αλλά καθρέφτης που αντανακλά τις προτεραιότητες και τις παραλείψεις μας.

Η επόμενη γενιά αξίζει κάτι καλύτερο. Και αυτό ξεκινά με την επιστροφή στα βασικά: καθαρή τροφή, ασφαλές περιβάλλον και κουλτούρα που δίνει αξία στην πρόληψη αντί για τα χάπια.

Δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν όλα, αλλά οι καθημερινές αποφάσεις μας επηρεάζουν καθοριστικά την πορεία της υγείας των παιδιών και, πιθανόν, το μέλλον τους. Τέτοιες επιλογές αποτελούν τη νέα επανάσταση στην ιατρική: λιγότερες φαρμακευτικές συνταγές και περισσότερη σκέψη γύρω από τις πραγματικές αιτίες, περισσότερη προσοχή, απλότητα και αλήθεια.

Είναι καιρός να αλλάξει το πρότυπο – από τη διαχείριση της ασθένειας στην αληθινή, ζωντανή και ακμάζουσα υγεία.

Του Joel Anderson

Οι απόψεις που εκφράζονται στο άρθρο ανήκουν αποκλειστικά στον συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τη θέση της εφημερίδας The Epoch Times.