Οι αμερικανικές υγειονομικές αρχές ανακάλεσαν τις κατεπείγουσες εγκρίσεις για τα εμβόλια κατά της COVID-19, σύμφωνα με έγγραφα που δημοσιοποιήθηκαν στις 27 Αυγούστου.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration – FDA) απέσυρε τις άδειες κατεπείγουσας χρήσης για τα εμβόλια των Pfizer-BioNTech, Moderna και Novavax. Ο επικεφαλής του τμήματος εμβολίων του οργανισμού, Δρ Βινάι Πρασάντ, εξήγησε σε υπηρεσιακά σημειώματα ότι η απόφαση συνδέεται με την πρόσφατη επέκταση της κανονικής έγκρισης του εμβολίου της Moderna σε παιδιά από 6 μηνών και άνω, ηλικιακή ομάδα που μέχρι πρότινος καλυπτόταν από τις κατεπείγουσες άδειες.
Οι πρώτες εγκρίσεις κατεπείγουσας χρήσης είχαν δοθεί στα τέλη του 2020, λόγω της πανδημίας και της απουσίας άλλων εγκεκριμένων προϊόντων. Ο υπουργός Υγείας Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ Τζ. σχολίασε ότι οι άδειες που χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν για την επιβολή εκτεταμένων υποχρεωτικών εμβολιασμών ανακαλούνται πλέον.
Παράλληλα, ο FDA ενέκρινε το εμβόλιο της Pfizer για ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς και για παιδιά από 5 ετών που έχουν τουλάχιστον έναν παράγοντα κινδύνου για σοβαρή νόσηση. Αντίστοιχες εγκρίσεις είχαν δοθεί προηγουμένως για σκευάσματα της Moderna και της Novavax. Ο διευθύνων σύμβουλος της Moderna, Στεφάν Μπανσέλ, δήλωσε ότι η εταιρεία συμβάλλει ώστε οι Αμερικανοί να έχουν την πιο πρόσφατη προστασία ενόψει της περιόδου των αναπνευστικών ιώσεων.
Οι νέες αποφάσεις διαφοροποιούνται από τις προηγούμενες εγκρίσεις, οι οποίες δεν είχαν εξαιρέσει παρά μόνο τα βρέφη κάτω των 6 μηνών. Υπολογίζεται ότι περίπου 240 εκατομμύρια Αμερικανοί δεν καλύπτονται πλέον από την κανονική έγκριση, αν και οι γιατροί θα μπορούσαν να χορηγήσουν τα εμβόλια εκτός ενδείξεων. Ωστόσο, οι ασφαλιστικοί φορείς ενδέχεται να μην καλύπτουν τέτοιες περιπτώσεις.
Ο Κέννεντυ υπογράμμισε ότι τα εμβόλια παραμένουν διαθέσιμα για όσους τα επιλέξουν σε συνεννόηση με τον γιατρό τους. Υπενθύμισε επίσης ότι, σύμφωνα με τον νόμο, ο FDA εγκρίνει σκευάσματα μόνο όταν διαπιστώνει την ασφάλεια και αποτελεσματικότητά τους, ενώ οι άδειες κατεπείγουσας χρήσης μπορούν να δοθούν αποκλειστικά σε περιόδους υγειονομικής κρίσης.
Ήδη από τον Μάιο, ο επίτροπος του FDA Δρ Μάρτυ Μακάρυ και ο Πρασάντ είχαν αφήσει να εννοηθεί ότι η υπηρεσία δεν θα ενέκρινε εμβόλια για τον γενικό πληθυσμό χωρίς δεδομένα κλινικών δοκιμών, σημειώνοντας πως χρειάζονται περισσότερα στοιχεία για τους νέους με χαμηλό κίνδυνο σοβαρής νόσησης.
Τα τελευταία χρόνια οι αμερικανικές αρχές ενέκριναν επικαιροποιημένες εκδόσεις εμβολίων κατά της COVID-19 σε ετήσια βάση, ακολουθώντας το μοντέλο της γρίπης. Το 2024 δόθηκαν εγκρίσεις σε νέες παρτίδες των Moderna, Pfizer και Novavax χωρίς δεδομένα από ανθρώπινες δοκιμές, βασιζόμενες σε μελέτες σε ζώα και σε στοιχεία από προηγούμενα σκευάσματα. Ωστόσο, η συμμετοχή του πληθυσμού παρέμεινε χαμηλή, καθώς μέχρι τον Απρίλιο μόλις το 13% των παιδιών και το 23% των ενηλίκων είχαν εμβολιαστεί με τις νέες δόσεις.
Οι Μακάρυ και Πρασάντ δήλωσαν επίσης ότι θα συνεχίσουν να εγκρίνουν ενημερωμένες εκδοχές των εμβολίων COVID-19 για όλα τα άτομα 65 ετών και άνω, καθώς και για νεότερα άτομα με έναν ή περισσότερους από τους παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν την πιθανότητα σοβαρών επιπλοκών από την COVID-19. Αυτές οι εγκρίσεις θα βασίζονται αποκλειστικά σε δεδομένα ανοσογεφύρωσης, ή δοκιμές που δείχνουν ότι τα εμβόλια προκαλούν ανοσοποιητική απόκριση αντισωμάτων κατά της νόσου.
Περίπου εκείνη την εποχή, ο FDA ενέκρινε το εμβόλιο της Novavax, που προηγουμένως βρισκόταν υπό εξουσιοδότηση έκτακτης χρήσης, για άτομα 65 ετών και άνω, και για άτομα ηλικίας 12 έως 64 ετών με τουλάχιστον έναν παράγοντα κινδύνου. Πιο πρόσφατα, η υπηρεσία ενέκρινε ένα νέο εμβόλιο της Moderna για τους ίδιους πληθυσμούς, και το υπάρχον εμβόλιο της Moderna για τους ηλικιωμένους και για άτομα ηλικίας 6 μηνών έως 64 ετών που έχουν τουλάχιστον έναν παράγοντα κινδύνου.
Η νέα έγκριση του εμβολίου της Pfizer είναι για τους ηλικιωμένους και άτομα ηλικίας 5 έως 64 ετών που έχουν έναν ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου, δήλωσε η Pfizer. Αυτό σημαίνει ότι το εμβόλιο της Moderna είναι το μόνο διαθέσιμο για βρέφη και νήπια, όπως αναμενόταν.
Ενώ οι Moderna και Novavax δεν διαμαρτυρήθηκαν για την κίνηση, η Pfizer εξέφρασε ανησυχίες, συμπεριλαμβανομένου του πώς θα υπάρχει μόνο ένα εμβόλιο, από τη Moderna, διαθέσιμο για παιδιά ηλικίας 4 ετών και μικρότερα, σύμφωνα με τον FDA.
Ο Πρασάντ δήλωσε σε ένα από τα υπομνήματα ότι «η Pfizer δεν έχει εντοπίσει κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι ο κατασκευαστής του τρέχοντος εγκεκριμένου εμβολίου COVID-19 για αυτή την ηλικιακή ομάδα δεν μπορεί να εφοδιάσει τον σχετικό πληθυσμό».
Αλλαγή στις συστάσεις
Οι ανακλήσεις έρχονται αρκετούς μήνες αφότου το CDC άλλαξε τις συστάσεις του για τα εμβόλια COVID-19. Η υπηρεσία για χρόνια συμβούλευε όλα τα άτομα ηλικίας 6 μηνών και άνω να λάβουν εμβόλιο COVID-19. Τα ενημερωμένα προγράμματα δεν συστήνουν πλέον τον εμβολιασμό κατά της COVID-19 για υγιή παιδιά και έγκυες γυναίκες.
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής πρόσφατα συνέστησε όλα τα παιδιά ηλικίας 6 μηνών έως 23 μηνών να λάβουν εμβόλιο COVID-19, ενώ το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων συμβούλεψε όλες τις έγκυες γυναίκες να κάνουν μια δόση.
Οι ρυθμιστικές αρχές επικαλέστηκαν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης δημόσιας υγείας για την COVID-19 στις πιο πρόσφατες εξουσιοδοτήσεις έκτακτης χρήσης για τα εμβόλια COVID-19 το 2024. Ο τότε υπουργός Υγείας Χαβιέρ Μπεσέρα την 1η Ιανουαρίου παρέτεινε την έκτακτη κατάσταση υγείας για την COVID-19 μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2029.
Ο Κέννεντυ δήλωσε την Τετάρτη ότι υποσχέθηκε να τερματίσει τις εντολές εμβολιασμού κατά της COVID-19, να διατηρήσει τα εμβόλια διαθέσιμα σε άτομα που τα θέλουν, να απαιτήσει δοκιμές ελεγχόμενες με εικονικά φάρμακα και να «τερματίσει την έκτακτη ανάγκη». Οι ενέργειες του FDA «πέτυχαν και τους τέσσερις στόχους», δήλωσε.
Όταν έχουμε έναν πόνο στην πλάτη, μπορεί να μας συνταγογραφήσει ο παθολόγος παυσίπονα, να παραπεμφθούμε σε φυσιοθεραπευτή και, ενδεχομένως, να κάνουμε και μία αξονική τομογραφία εάν ο πόνος επιμένει.
Ωστόσο, έχει αναρωτηθεί κανείς από πού ξεκινά πραγματικά ο πόνος;
«Όταν υιοθετούμε μια ολιστική προσέγγιση, εξετάζοντας την ισορροπία, την κινητικότητα, τη δύναμη, τη διατροφή, το άγχος και το συνολικό περιβάλλον του ατόμου, είμαστε σε θέση να υποστηρίξουμε καλύτερα την ανάρρωση», δήλωσε η Δρ Ίντρα Μπαράθαν, γενικός γιατρός λειτουργικής ιατρικής, στην εφημερίδα The Epoch Times.
Δυστυχώς, αυτή δεν είναι η τυπική προσέγγιση για πολλές μυοσκελετικές παθήσεις όπως η οστεοαρθρίτιδα, η οστεοπόρωση, η ουρική αρθρίτιδα, η σαρκοπενία και η ρευματοειδής αρθρίτιδα, παθήσεις που αφορούν κυρίως, αλλά όχι απόλυτα, την τρίτη ηλικία. Απαιτείται μια στροφή προς την εξατομικευμένη, ολιστική υποστήριξη, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό πριν αναπτυχθούν σοβαρά προβλήματα.
Αίτια και παράγοντες
Τα χρόνια μυοσκελετικά προβλήματα είναι πλέον η κύρια αιτία αναπηρίας παγκοσμίως. Αυτές οι παθήσεις δεν επηρεάζουν μόνο την κινητικότητα, αλλά μειώνουν επίσης την ποιότητα ζωής και αυξάνουν τον κίνδυνο πτώσεων, καταγμάτων και νοσηλειών.
Το 2021, περίπου 607 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν με οστεοαρθρίτιδα, μια αύξηση 137% από το 1990. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η ουρική αρθρίτιδα έχουν επίσης αυξηθεί, κατά 125% και 150% αντίστοιχα.
Η γήρανση είναι ένας σημαντικός παράγοντας, κυρίως λόγω της φυσικής απώλειας μυϊκής και οστικής δύναμης με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, δεν είναι ο μόνος. Η φλεγμονή παίζει επίσης κεντρικό ρόλο. Συγκεκριμένα, η χρόνια φλεγμονή χαμηλού βαθμού – ή «φλεγμονή λόγω γήρανσης» – συνεχίζει αυτόν τον εκφυλιστικό κύκλο, αποδεικνύοντας πως οι διαδικασίες γήρανσης συγκλίνουν για να προωθήσουν τη μυοσκελετική παρακμή.
«Η φλεγμονή είναι συχνά η ρίζα πολλών χρόνιων προβλημάτων υγείας», επισημαίνει η Δρ Μπαράθαν, αναγνωρίσιμη σε πολλές παθήσεις που τελειώνουν σε «-ίτιδα», όπως η αρθρίτιδα και η τενοντίτιδα. Η φλεγμονή είναι μια φυσιολογική θεραπευτική αντίδραση που αποσκοπεί στην αποκατάσταση της ισορροπίας. Ωστόσο, όταν συντρέχουν παράγοντες όπως η κακή διατροφή, το άγχος και επιβαρρυντικοί περιβαλλοντικοί παράγοντες, η φλεγμονή μπορεί να γίνει χρονία, οδηγώντας σε συνεχιζόμενα συμπτώματα και πολλαπλές διαγνώσεις.
Αν και τα εργατικά ατυχήματα, η κακή στάση του σώματος και η καταπόνηση από την ανύψωση βαρών αποτελούν κοινές αιτίες μυοσκελετικών προβλημάτων, η λειτουργική ιατρική – μια προσέγγιση της υγειονομικής περίθαλψης που στοχεύει στις βαθύτερες αιτίες και όχι μόνο στα συμπτώματα – εξετάζει το πρόβλημα σε μεγαλύτερο βάθος.
«Οι παράγοντες του τρόπου ζωής μπορεί να κάνουν τους ανθρώπους πιο ευάλωτους απέναντι σε μυοσκελετικά προβλήματα», τόνισε η Δρ Μπαράθαν.
Για παράδειγμα, η κακή διατροφή και οι διατροφικές ανεπάρκειες μπορούν να αποδυναμώσουν τα οστά και τα νεύρα. Ο καθιστικός τρόπος ζωής, ειδικά αυτός που περιλαμβάνει παρατεταμένη καθιστική στάση, μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή αδυναμία και μειωμένη ισορροπία. Το χρόνιο στρες μπορεί να διαταράξει περαιτέρω τον ύπνο, τη διατροφή και τα μοτίβα κίνησης, επηρεάζοντας τη συγκέντρωση, τον συντονισμό και την ανθεκτικότητα, σημείωσε, τονίζοντας ότι «το παραδοσιακό ιατρικό μοντέλο δεν εξετάζει πάντα τον άνθρωπο ως σύνολο».
Εμπόδια και ανασταλτικοί παράγοντες στη θεραπεία
Παρά την αυξανόμενη ευαισθητοποίηση και τις λεπτομερείς κλινικές κατευθυντήριες γραμμές, είναι ακόμη δύσκολη η παροχή συνεπούς, υψηλής ποιότητας φροντίδας.
Η έλλειψη προσωπικού, η αντίληψη για την πολυπλοκότητα της θεραπείας και οι κοινές παρανοήσεις σχετικά με τη θεραπεία διευρύνουν περαιτέρω το χάσμα μεταξύ των βέλτιστων πρακτικών και της πραγματικής περίθαλψης που λαμβάνουν οι ασθενείς.
Όπως σημείωσε η Δρ Μπαράθαν, η ανάρρωση είναι συχνά πιο επιτυχημένη όταν κοιτάζουμε πέρα από τα άμεσα συμπτώματα και εξετάζουμε τις βαθύτερες αιτίες. Ωστόσο, αυτή η ολιστική, ανθρωποκεντρική προσέγγιση δεν ακολουθείται από τα περισσότερα περιβάλλοντα υγειονομικής περίθαλψης.
Η κατάσταση περιπλέκεται περαιτέρω από τη λήψη ποικίλων φαρμάκων, ειδικά μεταξύ των ηλικιωμένων που πάσχουν από πολλαπλές χρόνιες παθήσεις. Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ φαρμάκων, όπως μεταξύ των διφωσφονικών που χρησιμοποιούνται για την οστεοπόρωση και των διουρητικών ή των αντιόξινων, μπορεί να υπονομεύσουν τη θεραπεία. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, που χρησιμοποιούνται συνήθως για την ανακούφιση του πόνου, ενδέχεται να αυξήσουν τον κίνδυνο ελκών και γαστρεντερικής αιμορραγίας.
Οι παρενέργειες των φαρμάκων μπορεί επίσης να επηρεάσουν την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών όπως το ασβέστιο.
«Τα κορτικοστεροειδή, οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων και τα διουρητικά μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την υγεία των οστών, παρεμβαίνοντας στον τρόπο απορρόφησης των θρεπτικών συστατικών», δήλωσε ο Έιντζελ Πλάνελς, διαιτολόγος-διατροφολόγος με έδρα το Σηάτλ και εκπρόσωπος της Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτολογίας, στην Epoch Times.
«Η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία», πρόσθεσε.
Δίνοντας έμφαση στην πρόληψη
Δεδομένων των περιορισμών της θεραπείας που βασίζεται στα συμπτώματα, η πρόληψη προσφέρει μια πιο βιώσιμη πορεία προς το μέλλον. Πολλές μυοσκελετικές παθήσεις μπορούν να μειωθούν ή να καθυστερήσουν με την έγκαιρη αντιμετώπιση των βασικών προβλημάτων.
«Ο τρόπος ζωής και η διατροφή πρέπει να θεωρούνται στρατηγικές πρώτης γραμμής, τόσο για την πρόληψη όσο και για τη θεραπεία», δήλωσε ο Πλάνελς.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι πρακτικές, τεκμηριωμένες διατροφικές συστάσεις περιλαμβάνουν:
Ασβέστιο και βιταμίνη D: Απαραίτητα για την αντοχή των οστών, με τα χαμηλά επίπεδα να συνδέονται στενά με την οστεοπόρωση. Προσπαθήστε να λαμβάνετε ασβέστιο από τροφές όπως τα γαλακτοκομικά, τα εμπλουτισμένα φυτικά γάλατα και τα φυλλώδη πράσινα λαχανικά, και βιταμίνη D με ημερήσια έκθεση στον ήλιο ή από συμπληρώματα.
Πρωτεΐνες: Σημαντικές για τη διατήρηση της μυϊκής μάζας, ειδικά στους ηλικιωμένους, οι οποίοι συχνά δεν καταναλώνουν αρκετές πρωτεΐνες, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες σαρκοπενίας. Ο Πλάνελς συνέστησε την κατανάλωση τουλάχιστον ενός γραμμαρίου πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους κάθε μέρα. Καλές πηγές είναι τα άπαχα κρέατα, τα αυγά, τα γαλακτοκομικά, τα όσπρια, το τόφου, οι ξηροί καρποί και οι σπόροι.
Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα: Ευεργετικά για την υγεία των αρθρώσεων λόγω των αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων τους. Μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στη διαχείριση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Μια μεσογειακή διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής αλέσεως, ψάρια, ξηρούς καρπούς και ελαιόλαδο συνιστάται συχνά παράλληλα με την ιατρική αγωγή.
Μαγνήσιο, βιταμίνη Κ και φώσφορος: Υποστηρίζουν τη λειτουργία των οστών και των μυών και βοηθούν στη διατήρηση της δομικής ακεραιότητας.
Περιορισμένη κατανάλωση νατρίου και ζάχαρης: Η μείωση της πρόσληψης αλατιού και ο περιορισμός των ζαχαρούχων ποτών μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη της απώλειας ασβεστίου και στη διατήρηση της οστικής πυκνότητας. Συνιστάται η επιλογή ποτών πλούσιων σε θρεπτικά συστατικά, όπως το γάλα και οι φυσικοί χυμοί.
«Το ιδανικό είναι να προτιμάτε τα τρόφιμα, όποτε είναι δυνατόν», είπε ο Πλάνελς, αναφερόμενος στην πρόσληψη θρεπτικών συστατικών κυρίως από φυσικά τρόφιμα και όχι από χάπια ή σκόνες, με τα οποία υπάρχει καλύτερη απορρόφηση και πολλά επιπλέον οφέλη, όπως πρόσληψη φυτικών ινών και προστατευτικών φυτικών ουσιών.
Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου η διατροφική πρόσληψη δεν είναι επαρκής – λόγω ιατρικών παθήσεων, αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία ή διατροφικών περιορισμών – μπορεί να είναι απαραίτητα τα συμπληρώματα. Πριν ξεκινήσετε τη λήψη συμπληρωμάτων, ο Πλάνελς συνιστά να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας, που γνωρίζει τις πιθανές αλληλεπιδράσεις μεταξύ φαρμάκων και θρεπτικών συστατικών.
Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι εξίσου σημαντικές. Η τακτική άσκηση με βάρη και αντίσταση βοηθά στην αύξηση της οστικής πυκνότητας, στη διατήρηση της μυϊκής μάζας και στη βελτίωση της ισορροπίας. Στην πραγματικότητα, τα άτομα που ασκούνται τουλάχιστον πέντε ώρες την εβδομάδα με μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα έχουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης, τον αυχένα ή τους ώμους.
Ο Πλάνελς τόνισε επίσης τη σημασία της διακοπής του καπνίσματος και της μέτριας κατανάλωσης αλκοόλ, καθώς και τα δύο αποδυναμώνουν τα οστά παρεμποδίζοντας την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών και την αναδημιουργία των οστών. Η Δρ Μπαράθαν συνιστά τον έλεγχο βασικών δεικτών υγείας, όπως η γλυκόζη στο αίμα, τα τριγλυκερίδια και η οστική πυκνότητα, για να δημιουργηθεί μια βάση αναφοράς και να παρακολουθείται η πρόοδος. Η μυοσκελετική εξασθένιση δεν είναι αναπόφευκτη, δηλώνει ο Πλάνελς. «Πολλές αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία μπορούν να επιβραδυνθούν ή ακόμη και να αναστραφούν με τις σωστές παρεμβάσεις», παρατηρεί.
Ένα κομμάτι μαύρης σοκολάτας, ένα φλιτζάνι τσάι – αμφότερα προσφέρουν στην καρδιακή υγεία μια λεπτή αλλά μετρήσιμη ώθηση.
Πρόσφατη ανάλυση έρευνας που διήρκεσε σχεδόν ογδόντα χρόνια διαπίστωσε ότι τα αντιοξειδωτικά που βρίσκονται σε τρόφιμα όπως το τσάι, η μαύρη σοκολάτα και τα μήλα μειώνουν «σημαντικά» την αρτηριακή πίεση και τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιαγγειακών παθήσεων.
«Τα ευρήματα είναι ενθαρρυντικά για όσους αναζητούν φυσικούς τρόπους για να διαχειριστούν την αρτηριακή τους πίεση και επιζητούν να υποστηρίξουν την υγεία της καρδιάς τους μέσω απολαυστικών αλλαγών στη διατροφή», δήλωσε ο Κρίστιαν Χάις , καθηγητής καρδιαγγειακής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Σάρρεϋ και κύριος συγγραφέας της μελέτης.
Η δύναμη των φυτικών συστατικών
Το μυστικό βρίσκεται σε φυσικά συστατικά που ονομάζονται φλάβαν-3-όλες ή φλαβανόλες, ένα είδος φυτικών θρεπτικών συστατικών που υπάρχουν σε διάφορα τρόφιμα. Οι φλαβανόλες βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής και προστατεύουν τα κύτταρα από βλάβες.
Η ολοκληρωμένη ανασκόπηση, που δημοσιεύθηκε στο European Journal of Preventive Cardiology, εξέτασε 145 κλινικές δοκιμές στις οποίες συμμετείχαν περισσότεροι από 5.200 ενήλικες. Κατά μέσο όρο, οι συμμετέχοντες που συμπεριέλαβαν περισσότερα τρόφιμα και ποτά πλούσια σε φλαβανόλες στη διατροφή τους είδαν τη συστολική αρτηριακή τους πίεση – τον άνω αριθμό στη μέτρηση – να μειώνεται κατά περίπου 3 χιλιοστά του υδραργύρου (mmHg) και τη διαστολική τους πίεση – τον κάτω αριθμό – να μειώνεται κατά 2 mmHg.
Με τις καρδιαγγειακές παθήσεις να αποτελούν την κορυφαία αιτία θανάτου παγκοσμίως, ακόμη και μικρές βελτιώσεις της αρτηριακής πίεσης μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων.
«Οι μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης σε αυτό το εύρος μπορεί να φαίνονται μικρές, αλλά εξακολουθούν να έχουν κάποια σημασία», δήλωσε ο Μάικλ Γκάρσικ, καρδιολόγος στο NYU Langone Health, μέσω email προς την εφημερίδα The Epoch Times. Σημείωσε ότι προηγούμενη έρευνα έδειξε ότι κάθε μείωση της συστολικής πίεσης κατά 5 mmHg μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων – όπως καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά επεισόδια και καρδιακή ανεπάρκεια – κατά περίπου 10%.
Η Κρίστι Κρόου-Γουάιτ, η οποία είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στην επιστήμη των τροφίμων και τη διατροφή, και καθηγήτρια ανθρώπινης διατροφής στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, πρόσθεσε ότι μικρές μεταβολές στην αρτηριακή πίεση μπορούν να επηρεάσουν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα για την υγεία.
Αν και η μείωση της αρτηριακής πίεσης μπορεί να φαίνεται ασήμαντη, ακόμη και μικρές βελτιώσεις έχουν επίδραση συν τῳ χρόνῳ, δήλωσε η Κρόου-Γουάιτ σε email προς την Epoch Times. Για παράδειγμα, μια μείωση μόλις δύο μονάδων στη συστολική αρτηριακή πίεση μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες θανάτου από καρδιακή νόσο κατά 7% και από εγκεφαλικό επεισόδιο κατά 10%.
Τα μεγαλύτερα οφέλη των τροφών πλούσιων σε φλαβανόλες παρατηρήθηκαν σε άτομα με αυξημένη αρτηριακή πίεση, όπως σε προ-ήπια ή πρώιμη υπέρταση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αρτηριοχαμηλωτική δράση των φλαβανόλης ήταν παρόμοια με αυτή που θα περίμενε κανείς από αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η μείωση της κατανάλωσης αλατιού ή ακόμη και από ορισμένα φάρμακα, σημείωσαν οι συγγραφείς της μελέτης.
Η επίδραση διατηρήθηκε τόσο στις επισκέψεις στην κλινική όσο και στην παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης για 24 ώρες, η οποία δίνει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του κινδύνου για την καρδιά, καταγράφοντας τις διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας.
Οι ερευνητές προτείνουν τα τρόφιμα πλούσια σε φλαβανόλες να συμπεριληφθούν στις κλινικές οδηγίες για τη διαχείριση της αρτηριακής πίεσης, παράλληλα με τη διατροφή και την άσκηση.
Οφέλη πέρα από την αρτηριακή πίεση
Τα καρδιοπροστατευτικά αποτελέσματα δεν περιορίστηκαν στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Τα τρόφιμα πλούσια σε φλαβανόλες βελτίωσαν επίσης την ικανότητα των αιμοφόρων αγγείων να διαστέλλονται και να συστέλλονται, ένας πρώιμος δείκτης μακροπρόθεσμης καρδιακής υγείας. Οι βελτιώσεις εμφανίστηκαν όχι μόνο όταν αυτά τα τρόφιμα καταναλώνονταν τακτικά, αλλά ακόμη και μετά από μία μερίδα.
Τα πιο συνεπή αποτελέσματα συνδέθηκαν με την επικατεχίνη, ένα είδος φλαβανόλης που βρίσκεται στο κακάο.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι φλαβανόλες αυξάνουν τα επίπεδα μονοξειδίου του αζώτου στον οργανισμό, το οποίο βοηθά τα αιμοφόρα αγγεία να χαλαρώσουν και να διασταλούν. Αυτό βελτιώνει την κυκλοφορία και υποστηρίζει την υγεία αρτηριακή πίεση με την πάροδο του χρόνου.
Ενώ τα τρόφιμα πλούσια σε κακάο έδειξαν την ισχυρότερη επίδραση, το τσάι, τα μήλα και τα σταφύλια συνέβαλαν επίσης σημαντικά, σημείωσαν οι συγγραφείς της μελέτης. Ωστόσο, για να αποκομίσετε τα οφέλη, το κακάο πρέπει να καταναλώνεται σε μορφές χωρίς προσθήκη ζάχαρης, όπως ακατέργαστη σκόνη κακάο ή μαύρη σοκολάτα με υψηλή περιεκτικότητα σε κακάο.
Ποια είναι η σωστή ποσότητα;
Η Κρόου-Γουάιτ ηγήθηκε πρόσφατα και συνέγραψε τις πρώτες διατροφικές οδηγίες στις ΗΠΑ που εστιάζουν ειδικά στις φλαβανόλες και την καρδιομεταβολική υγεία – μια πρωτοβουλία που υποστηρίζεται από την Ακαδημία Διατροφής και Διαιτολογίας και δημοσιεύθηκε στο Advances in Nutrition, το διεθνές περιοδικό της Αμερικανικής Εταιρείας Διατροφής.
Η ομάδα της εξέτασε περισσότερες από 150 κλινικές δοκιμές και διαπίστωσε ότι 400 έως 600 χιλιοστόγραμμα την ημέρα συμβάλλουν στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, στη βελτίωση των επιπέδων χοληστερόλης και στην υποστήριξη της ισορροπίας του σακχάρου στο αίμα – όλα βασικοί δείκτες καρδιαγγειακής και μεταβολικής υγείας. Οι οδηγίες αφορούν στα τρόφιμα και δεν αποτελούν σύσταση για συμπληρώματα φλαβανόλης.
«Αυτή η οδηγία για τη διατροφική πρόσληψη βασίστηκε σε ευεργετικά αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν σε μια σειρά βιοδεικτών», είπε.
Πηγές φλαβανόλης σε συνηθισμένα τρόφιμα
Με βάση αυτές τις οδηγίες, μερικές κοινές πηγές φλαβανόλης που μπορούν εύκολα να ενσωματωθούν στην καθημερινή διατροφή περιλαμβάνουν τα εξής είδη:
Τσάι: Ένας από τους ευκολότερους τρόπους για να αυξήσετε την πρόσληψη φλαβανόλης. Μια κούπα μαύρου τσαγιού 240 ml μπορεί να παρέχει έως και 269 mg. Το πράσινο τσάι προσφέρει περίπου 120 mg ανά κούπα, ενώ ακόμη και οι εκδοχές του χωρίς τεΐνη προσφέρουν οφέλη.
Σοκολάτα υγείας: Μια μικρή μερίδα μαύρης σοκολάτας με υψηλή περιεκτικότητα σε κακάο – 20 έως 30 γραμμάρια ή περίπου ανά δύο τετράγωνα – παρέχει περίπου 30 χιλιοστόγραμμα φλαβανόλες. Επιλέξτε επιλογές με λίγη ή καθόλου προσθήκη ζάχαρης για να αποκομίσετε τα μέγιστα οφέλη.
Φρούτα: Τα μήλα, τα αχλάδια και τα μούρα συμβάλλουν με μικρότερες ποσότητες. Ένα μικρό μήλο, για παράδειγμα, παρέχει περίπου 12 χιλιοστόγραμμα φλαβανόλες.
Ένα δείγμα ημερήσιας πρόσληψης φλαβανόλης
Ακολουθεί ένα υπόδειγμα μενού βασισμένο στις διατροφικές οδηγίες που ανέπτυξε η ομάδα του Κρόου-Γουάιτ, σχεδιασμένο για να βοηθήσει στην επίτευξη του στόχου των 400 έως 600 χιλιοστόγραμμα ημερησίως:
Πρωινό: Πληγούρι βρόμης με μια μικρή μπανάνα και μαύρο τσάι – παρέχει 269 mg
Δεκατιανό: 1/2 φλιτζάνι βατόμουρα – παρέχει 31 mg
Μεσημεριανό: Ψάρι με λαχανικά, ρύζι και κόκκινο κρασί – παρέχει 23 mg
Απογευματινό: Σοκολάτα υγείας – παρέχει 30 mg
Δείπνο: Σάντουιτς με γαλοπούλα σε ψωμί ολικής αλέσεως και μήλο – παρέχει 12 mg
Απόδειπνο: Μείγμα ξηρών καρπών και πράσινο τσάι χωρίς τεΐνη – παρέχει 152 mg
Μια επιλογή χαμηλού κινδύνου και υψηλής απόδοσης
Στους περισσότερους ανθρώπους που συμμετείχαν στις μελέτες δεν παρουσιάστηκαν παρενέργειες από τα τρόφιμα πλούσια σε φλαβανόλες – μόνο το 0,4% των συμμετεχόντων ανέφεραν ήπια συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους ή πεπτικές διαταραχές.
Οι ερευνητές συνιστούν την πρόσληψη φλαβανόλης από τα τρόφιμα και όχι από συμπληρώματα, ειδικά για άτομα που λαμβάνουν φάρμακα για την αρτηριακή πίεση, καθώς τα συμπληρώματα δεν έχουν μελετηθεί εξονυχιστικά και ενδέχεται να αλληλεπιδράσουν με ορισμένα φάρμακα.
«Θεωρούμε ότι μια διατροφή καλή για την καρδιά είναι αυτή που περιλαμβάνει φρούτα και λαχανικά, τα οποία είναι πλούσια σε φλάβαν-3-όλη», είπε ο Γκάρσικ. «Θα συνεχίσω να ενθαρρύνω τους ανθρώπους να ακολουθούν μία διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά και όχι σε ραφιναρισμένα και επεξεργασμένα τρόφιμα».
Ο καταρράκτης είναι μια σταδιακή θόλωση του φυσικού φακού του ματιού, σαν να κοιτάζετε μέσα από ένα ομιχλώδες παράθυρο που γίνεται όλο και πιο θολό με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η θόλωση εμποδίζει το φως να φτάσει στο πίσω μέρος του ματιού, γι’ αυτό και η όραση γίνεται λιγότερο καθαρή.
Είναι η συνηθέστερη αιτία τύφλωσης παγκοσμίως.
Η χειρουργική επέμβαση είναι η κύρια θεραπεία για τον καταρράκτη, αν και ορισμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορεί να συμβάλουν στην επιβράδυνση της εξέλιξης των συμπτωμάτων.
Συμπτώματα και πρώιμα σημάδια
Αν και ο καταρράκτης μπορεί να εμφανιστεί στο ένα ή και στα δύο μάτια, δεν μεταφέρεται από το ένα μάτι στο άλλο.
Πρώιμα σημάδια
Ο καταρράκτης συνήθως αναπτύσσεται αργά, οπότε τα πρώτα συμπτώματα μπορεί να περάσουν απαρατήρητα μέχρι να αρχίσουν να επηρεάζουν τις καθημερινές σας δραστηριότητες. Προσέξτε τις ακόλουθες αρχικές αλλαγές στην όραση:
Τα χρώματα φαίνονται λιγότερο ζωντανά από ό,τι στο παρελθόν
Άλως ή λάμψεις γύρω από τις πηγές φωτός
Αυξημένη ανάγκη για πιο έντονο φωτισμό κατά την ανάγνωση ή την εκτέλεση εργασιών από κοντά
Δυσκολία στη διάκριση μεταξύ σκούρου μπλε και μαύρου
Συχνά συμπτώματα
Καθώς ο καταρράκτης εξελίσσεται, μπορεί να εμφανιστούν αλλαγές στην όραση, οι οποίες μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Αναφέρονται οι εξής:
Θολή ή ασαφής όραση: Αίσθηση ότι υπάρχει μια μεμβράνη πάνω από το μάτι που δεν καθαρίζει με το ανοιγοκλείσιμο των ματιών
Κακή νυχτερινή όραση: Δυσκολία στην όραση σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού
Διπλή όραση: Όραση πολλαπλών ή διπλών εικόνων
Αυξημένη μυωπία: Ανάγκη για γυαλιά για να βλέπετε μακριά
Ορατή θολότητα στο μάτι: Μπορεί να εμφανιστεί μια λευκή ή γκρι περιοχή, αν και πολλοί καταρράκτες είναι πολύ βαθιά για να φαίνονται
«Δεύτερη όραση»: Προσωρινή βελτίωση της πρεσβυωπίας
Μειωμένη αντίληψη λεπτομερειών: Δυσκολία στη διάκριση λεπτών χαρακτηριστικών
Διαταραχή της κεντρικής όρασης: Δυσκολία στην καθαρή όραση στο κέντρο του οπτικού πεδίου
Ευαισθησία στο έντονο φως: Το φως του ήλιου, τα φώτα των αυτοκινήτων ή οι λάμπες φαίνονται υπερβολικά έντονα
Ο καταρράκτης αναπτύσσεται όταν η γήρανση και το οξειδωτικό στρες βλάπτουν τον φακό του ματιού, οδηγώντας σε συσσώρευση πρωτεϊνών και θολή όραση. (Γράφημα: The Epoch Times, Shutterstock)
Αίτια
Ο καταρράκτης σχηματίζεται όταν οι πρωτεΐνες του φακού του ματιού, που είναι φυσιολογικά διαυγείς, συσσωρεύονται προκαλώντας μια ανώδυνη θολότητα που εμποδίζει το φως να φτάσει στον αμφιβληστροειδή. Αυτό οδηγεί σε σταδιακή απώλεια της όρασης. Με την πάροδο του χρόνου, οι συσσωματώσεις μεγαλώνουν, επιδεινώνοντας την όραση. Ο φακός μπορεί επίσης να γίνει κίτρινος ή καφέ, επηρεάζοντας την αντίληψη των χρωμάτων.
Οι χημικές αλλαγές που σχετίζονται με τη γήρανση μπορεί να προκαλέσουν τη συσσωμάτωση των πρωτεϊνών στον φακό. Οι φυσικές αλλαγές του φακού αρχίζουν ήδη από την ηλικία των 40 ετών. Άλλες πιθανές αιτίες ή παράγοντες που συμβάλλουν στον καταρράκτη περιλαμβάνουν:
Γενετική: Διαταραχές κατά την ανάπτυξη του φακού οδηγούν σε συγγενή καταρράκτη, ο οποίος είναι καταρράκτης που υπάρχει από τη γέννηση. Περίπου το 25% των συγγενών καταρρακτών συνδέεται με γενετικές παθήσεις, όπως μεταβολικές ή χρωμοσωμικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου Ντάουν. Ένα άλλο 25% είναι κληρονομικό, που σημαίνει ότι ένας από τους γονείς είχε επίσης καταρράκτη στην παιδική ηλικία.
Οξειδωτικό στρες: Το οξειδωτικό στρες προκαλείται από επιβλαβή στοιχεία, συχνά από την υπεριώδη ακτινοβολία ή την ακτινοβολία, που βλάπτουν τον φακό και οδηγούν σε θόλωση.
Τραυματισμοί: Ο τραυματικός καταρράκτης, που προκαλείται από τραυματισμούς στα μάτια, μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και είναι η κύρια αιτία καταρράκτη που επηρεάζει μόνο το ένα μάτι σε νεαρούς ενήλικες. Συχνές αιτίες τραυματικού καταρράκτη περιλαμβάνουν αμβλύ τραύμα, όπως από γροθιά ή μπάλα, διαπεραστικά τραύματα από αιχμηρά αντικείμενα, ηλεκτροπληξία και έκθεση σε χημικές ουσίες όπως η ναφθαλίνη.
Ορισμένες θεραπείες κατά του καρκίνου: Η ακτινοθεραπεία μπορεί να προκαλέσει καταρράκτη, βλάπτοντας τα κύτταρα που διαιρούνται στη γεννητική ζώνη του φακού, οδηγώντας σε ανώμαλη συσσώρευση ινών. Η χημειοθεραπεία μπορεί επίσης να συμβάλει, επειδή οι ευαίσθητοι ιστοί του ματιού είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στις συστηματικές τοξίνες.
Ορισμένες ασθένειες: Οι παθήσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε δευτερογενή καταρράκτη περιλαμβάνουν τη χρόνια πρόσθια ραγοειδίτιδα – συνεχιζόμενη φλεγμονή στο μπροστινό μέρος του ματιού (η πιο συνηθισμένη), οξύ γλαύκωμα κλειστής γωνίας, υψηλή μυωπία, κληρονομικές διαταραχές του αμφιβληστροειδούς, διαβήτη, χρόνια νεφρική νόσο, κοιλιοκάκη και λοίμωξη από HIV.
Παράγοντες κινδύνου
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης καταρράκτη, οι οποίοι είτε σχετίζονται με τον τρόπο ζωής είτε είναι ιατρικοί παράγοντες.
1. Συνήθειες
Αλκοόλ: Η υψηλή κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου συνδέεται με αυξημένες πιθανότητες ανάγκης για χειρουργική επέμβαση για καταρράκτη τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, με τον κίνδυνο να αυξάνεται σημαντικά μετά τα 90 έτη κατανάλωσης αλκοόλ για τους άνδρες και τα 40 για τις γυναίκες.
Κάπνισμα: Οι καπνιστές έχουν δύο έως τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καταρράκτη σε σύγκριση με τους μη καπνιστές.
Έκθεση σε μικροκύματα: Έρευνες υποδεικνύουν ότι η εμφάνιση καταρράκτη συνδέεται άμεσα με την ένταση και τη διάρκεια της έκθεσης σε ακτινοβολία μικροκυμάτων.
Διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι: Μελέτη διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες με την υψηλότερη πρόσληψη αλατιού είχαν περίπου διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν έναν συγκεκριμένο τύπο καταρράκτη σε σύγκριση με εκείνους με τη χαμηλότερη πρόσληψη.
Ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών: Τα χαμηλά επίπεδα αντιοξειδωτικών όπως η βιταμίνη C, η βιταμίνη E και τα καροτενοειδή μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξη καταρράκτη.
2. Ιατρικοί παράγοντες
Χειρουργικές επεμβάσεις στα μάτια: Μετά από χειρουργική επέμβαση καταρράκτη, έως και το 40% των ασθενών μπορεί να αναπτύξουν δευτερογενή καταρράκτη.
Φάρμακα: Η μακροχρόνια χρήση γλυκοκορτικοειδών όπως κορτιζόνη, υδροκορτιζόνη, πρεδνιζόνη και πρεδνιζολόνη αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καταρράκτη.
Υπέρταση: Η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καταρράκτη, πιθανώς συμβάλλοντας στη συστηματική φλεγμονή.
Εγκυμοσύνη: Ο συγγενής καταρράκτης έχει συνδεθεί με τον μητρικό υποσιτισμό, με λοιμώξεις όπως η ερυθρά, η ιλαρά και η ανεμοβλογιά, καθώς και με μειωμένη παροχή οξυγόνου λόγω αιμορραγίας του πλακούντα.
Παχυσαρκία: Η παχυσαρκία συνδέεται με αυξημένη συστηματική φλεγμονή, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης C-αντιδρώσας πρωτεΐνης και των προφλεγμονωδών κυτοκινών, οι οποίες προάγουν το οξειδωτικό στρες στο μάτι.
3. Άλλοι παράγοντες
Ευρωπαϊκή καταγωγή: Μια μελέτη του 2010 στις ΗΠΑ, διαπίστωσε ότι ο καταρράκτης ήταν πιο συχνός στους λευκούς Αμερικανούς (17 έως 18%), δευτερευόντως στους Αφροαμερικανούς (13%) και τέλος στους Ισπανόφωνους (περίπου 12%).
Έκθεση σε χημικές ουσίες: Μελέτες σε ζώα υποδηλώνουν ότι η ναφθαλίνη μπορεί να βλάψει τον φακό προκαλώντας οξειδωτικό στρες και διαταράσσοντας τις πρωτεΐνες. Πιο συνεπείς ενδείξεις σε ανθρώπους συνδέουν την έκθεση στο κάδμιο και τον μόλυβδο με υψηλότερο κίνδυνο καταρράκτη.
Διάγνωση
Η διάγνωση του καταρράκτη ξεκινά με μια διεξοδική οφθαλμολογική εξέταση για την αξιολόγηση της όρασης και τον αποκλεισμό άλλων οφθαλμικών παθήσεων που μπορεί να προκαλούν παρόμοια συμπτώματα.
1. Διεξοδική οφθαλμολογική εξέταση
Μια διεξοδική οφθαλμολογική εξέταση μπορεί να επιβεβαιώσει εάν οι αλλαγές στην όραση οφείλονται σε καταρράκτη και να εντοπίσει άλλες παθήσεις που μπορεί να επηρεάζουν την όραση.
Δοκιμασία οπτικής οξύτητας: Μετρά την ευκρίνεια της όρασης, συχνά χρησιμοποιώντας έναν πίνακα Snellen στη γενική πρακτική. Οι οφθαλμίατροι μπορεί να χρησιμοποιούν άλλους πίνακες, οι οποίοι προτιμώνται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Δοκιμασία οπτικού πεδίου: Ελέγχει την περιφερειακή όραση για να ανιχνεύσει απώλεια όρασης ή τυφλά σημεία που δεν σχετίζονται με καταρράκτη.
Διάθλαση: Προσδιορίζει εάν απαιτείται προσαρμογή γυαλιών ή φακών επαφής και βοηθά στον σχεδιασμό της διόρθωσης της όρασης.
Δοκιμή πίεσης υγρού: Μετρά την ενδοφθάλμια πίεση για να αξιολογήσει τον κίνδυνο γλαυκώματος, το οποίο μπορεί να μιμηθεί ή να επιδεινώσει τα συμπτώματα του καταρράκτη.
Εξέταση με σχιστή λυχνία: Παρέχει μια λεπτομερή εικόνα των δομών του ματιού, συμπεριλαμβανομένου του κερατοειδούς, του πρόσθιου θαλάμου, του φακού και του αμφιβληστροειδούς (του ευαίσθητου στο φως ιστού στο πίσω μέρος του ματιού), για την ανίχνευση καταρράκτη και άλλων ανωμαλιών.
2. Πρόσθετες εξετάσεις
Εξειδικευμένες εξετάσεις παρέχουν περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ο καταρράκτης επηρεάζει την καθημερινή όρασή σας και βοηθούν στον καθορισμό της θεραπείας.
Δοκιμή αντανάκλασης: Προσομοιώνει έντονο φως (όπως τα φώτα των αυτοκινήτων) κατά την ανάγνωση για να αξιολογήσει τον τρόπο με τον οποίο η αντανάκλαση επηρεάζει την όραση.
Δοκιμή ευαισθησίας στην αντίθεση: Μετρά την ικανότητα διάκρισης των αντικειμένων από το φόντο, παρόμοια με τις πραγματικές οπτικές προκλήσεις.
Δοκιμή χρωματικής όρασης: Αξιολογεί την αντίληψη των χρωμάτων, η οποία μπορεί να μειωθεί αισθητά λόγω του καταρράκτη που σχετίζεται με την ηλικία.
Η έγκαιρη ανίχνευση είναι σημαντική – οι άνω των 60 ετών ωφελούνται από μια εξέταση με διαστολή της κόρης κάθε 1-2 χρόνια, ακόμη και αν δεν παρατηρούν αλλαγές στην όραση.
Θεραπεία
Για τον ήπιο καταρράκτη, ο οφθαλμίατρός σας μπορεί να συστήσει μια προσέγγιση «αναμονής και παρακολούθησης» – παρακολούθηση των αλλαγών που συντελούνται με την πάροδο του χρόνου, ενώ υιοθετείτε συνήθειες που θα συζητηθούν αργότερα.
Εάν τα συμπτώματα επιδεινωθούν, η θεραπεία θα προσαρμοστεί στην ηλικία, την υγεία, το ιατρικό ιστορικό, τις ανάγκες όρασης και τις προτιμήσεις σας. Οι επιλογές περιλαμβάνουν:
1. Μακροχρόνια διαστολή της κόρης
Σε επιλεγμένες περιπτώσεις, η διατήρηση της κόρης διασταλμένης με οφθαλμικές σταγόνες φαινυλεφρίνης 2,5% κάθε 4 έως 8 ώρες μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση μη εκτεταμένου καταρράκτη που βρίσκεται στο κέντρο του ματιού.
2. Χειρουργική
Όταν ο καταρράκτης αρχίζει να περιορίζει τις καθημερινές δραστηριότητες, η χειρουργική επέμβαση είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία – περίπου το 90% των ασθενών ανακτούν την όρασή τους μετά την επέμβαση.
Η σύγχρονη χειρουργική επέμβαση καταρράκτη:
Εκτελείται ως επέμβαση εξωτερικού ασθενούς
Ολοκληρώνεται σε 15-20 λεπτά
Συνοδεύεται από ελάχιστη ενόχληση
Έχει υψηλό ποσοστό επιτυχίας και ταχεία ανάρρωση
Αν και σπάνιοι, οι σοβαροί χειρουργικοί κίνδυνοι περιλαμβάνουν λοίμωξη, αιμορραγία, αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, εξάρθρωση του τεχνητού φακού και απώλεια της όρασης.
Οι συνήθεις μέθοδοι εξαγωγής του φακού περιλαμβάνουν:
Ενδοκαψική εξαγωγή καταρράκτη: Αφαιρεί ολόκληρο τον φακό και την κάψουλα που τον περιβάλλει ως ένα κομμάτι. Σήμερα πραγματοποιείται σπάνια.
Εξωκαψική εξαγωγή καταρράκτη: Αφαιρεί τον σκληρό κεντρικό πυρήνα του φακού ως ένα κομμάτι και στη συνέχεια εξάγει τα μαλακότερα εξωτερικά τμήματα σε μικρότερα θραύσματα.
Αφαίρεση καταρράκτη με μικρή τομή (φακοθρυψία): Χρησιμοποιείται μια μικρή τομή στον κερατοειδή χιτώνα και υπερήχοι για να διαλυθεί και να αναρροφηθεί ο φακός. Προτιμάται για ταχύτερη επούλωση και ελάχιστη επεμβατικότητα. Μετά την αφαίρεση, ο φακός αντικαθίσταται συνήθως με έναν διαυγή μονοεστιακό ενδοφθάλμιο φακό (IOL) που τοποθετείται μέσα στην κάψουλα του φακού.
Αν και δεν καλύπτονται πάντα από την ασφάλιση, οι νεότερες καινοτομίες στον τομέα των ενδοφθάλμιων φακών είναι οι εξής:
Φακοί με ρυθμιζόμενο φως: Μπορούν να προσαρμοστούν με ακρίβεια μετά την επέμβαση, χρησιμοποιώντας υπεριώδη ακτινοβολία για την τελειοποίηση της όρασης.
Φακοί με εκτεταμένο βάθος εστίασης: Παρέχουν ένα ομαλό εύρος όρασης, ειδικά σε μεσαίες αποστάσεις, με ελάχιστη αντανάκλαση και φωτοστέφανο, προσφέροντας ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τους παραδοσιακούς τριπλούς φακούς.
Πολυεστιακοί φακοί: Παρέχουν καθαρή όραση σε κοντινές, μεσαίες και μακρινές αποστάσεις, μειώνοντας την ανάγκη για γυαλιά.
Τορικοί IOL: Διορθώνουν τον αστιγματισμό αντισταθμίζοντας την ανώμαλη μορφή του κερατοειδούς.
Εάν η τοποθέτηση IOL δεν είναι δυνατή λόγω άλλων οφθαλμικών παθήσεων, όπως το σύνδρομο ψευδοεξάφθονης, η όραση μπορεί να διορθωθεί με φακούς επαφής ή γυαλιά.
Μερικές άλλες προηγμένες χειρουργικές προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:
Χειρουργική επέμβαση καταρράκτη με λέιζερ φεμτοδευτερολέπτου: Χρησιμοποιεί ένα ακριβές λέιζερ για να δημιουργήσει τομές, να ανοίξει την κάψουλα και να μαλακώσει τον φακό για μεγαλύτερη ακρίβεια και ασφάλεια.
Καψουλοτομή με λέιζερ YAG: Αντιμετωπίζει τον μετα-καταρράκτη δημιουργώντας ένα μικρό άνοιγμα στη θολή μεμβράνη πίσω από τον φακό για να αποκαταστήσει την καθαρή όραση.
Αμφοτερόπλευρη χειρουργική επέμβαση «χωρίς σταγόνες»: Συνδυάζει χειρουργική επέμβαση και στα δύο μάτια σε μία ημέρα με ενέσεις στεροειδών, εξαλείφοντας την ανάγκη για μετεγχειρητικές οφθαλμικές σταγόνες και μειώνοντας τις επισκέψεις παρακολούθησης.
Φυσικές προσεγγίσεις
Αν και τα φυσικά μέτρα και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής δεν μπορούν να αναστρέψουν τον καταρράκτη, μπορούν να υποστηρίξουν την υγεία των ματιών και να βοηθήσουν στην επιβράδυνση της εξέλιξής του, ειδικά στα αρχικά στάδια.
1. Πρακτικές μέθοδοι
Ο ήπιος καταρράκτης μπορεί συχνά να αντιμετωπιστεί στο σπίτι για μήνες ή ακόμα και χρόνια με πρακτικούς τρόπους που βοηθούν στη διατήρηση της λειτουργικής όρασης, όπως:
Πιο δυνατό φωτισμό στο σπίτι ή στο χώρο εργασίας
Τη χρήση γυαλιών ηλίου όταν είστε έξω
Τη χρήση μεγεθυντικών φακών για ανάγνωση και λεπτομερή εργασία
Τη χρήση βοηθητικής τεχνολογίας, όπως μεγεθυντικούς φακούς οθόνης ή λογισμικό μετατροπής ομιλίας σε κείμενο για χρήση στον υπολογιστή
2. Διατροφή πλούσια σε αντιοξειδωτικά
Η διατροφή πλούσια σε αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, δημητριακά ολικής αλέσεως και υγιεινά λίπη μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη ή την επιβράδυνση της ανάπτυξης του καταρράκτη και να υποστηρίξει τη γενική υγεία των ματιών.
Πρέπει να περιέχει θρεπτικά συστατικά όπως βιταμίνη C και βιταμίνη E από τρόφιμα όπως ξηροί καρποί, σπόροι και σπανάκι, καθώς και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα.
Από την άλλη πλευρά, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα πρόσθετα σάκχαρα και το υπερβολικό αλάτι προάγουν τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες, αυξάνοντας τον κίνδυνο ανάπτυξης και εξέλιξης της πάθησης.
Λουτεΐνη και ζεαξανθίνη: Θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στον φακό του ματιού και βοηθούν στην προστασία από τον καταρράκτη, φιλτράροντας το επιβλαβές μπλε φως και μειώνοντας την οξειδωτική βλάβη. Βρίσκονται σε τρόφιμα όπως το λάχανο και ο κρόκος του αυγού.
3. Άσκηση και φροντίδα των ματιών
Ο Δρ Κουό-Πιν Γου, ειδικός στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική, ανέπτυξε μια ρουτίνα φροντίδας των ματιών σε οκτώ βήματα, η οποία συνδυάζει μεθόδους φροντίδας των ματιών της κινεζικής ιατρικής με μασάζ σε σημεία βελονισμού γύρω από το κεφάλι και τα μάτια. Ο Δρ Γου θέσπισε επίσης μια ρουτίνα ενός λεπτού ειδικά για ασθενείς με καταρράκτη.
4. Οφθαλμικές σταγόνες
Οι οφθαλμικές σταγόνες N-ακετυλοκαρνωσίνη (NAC) είναι ένα συμπλήρωμα που διατίθεται χωρίς ιατρική συνταγή.
Μελέτη διαπίστωσε ότι τα κολλύρια NAC 1% βελτίωσαν σημαντικά την όραση και την ευαισθησία στην αντανάκλαση στους περισσότερους χρήστες εντός έξι μηνών, με διαρκή οφέλη για 24 μήνες και χωρίς αναφερόμενες παρενέργειες. Αντίθετα, η όραση επιδεινώθηκε στην ομάδα που δεν έλαβε θεραπεία. Ωστόσο, τα κολλύρια NAC δεν έχουν εγκριθεί από τον FDA για τη θεραπεία του καταρράκτη.
Πρόληψη
Αν και δεν υπάρχει εγγυημένος τρόπος πρόληψης του καταρράκτη, τα ακόλουθα μέτρα μπορεί να βοηθήσουν στην καθυστέρηση ή την επιβράδυνση της εξέλιξής του:
Φοράτε προστατευτικά γυαλιά: Γυαλιά ηλίου με 100% προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία Α και Β, γυαλιά αθλημάτων ή προστατευτικά γυαλιά για αθλήματα, γυαλιά ασφαλείας για χρήση ηλεκτρικών εργαλείων, γυαλιά με φίλτρο μπλε φωτός για μείωση της βλάβης από την παρατεταμένη έκθεση στις οθόνες.
Διατηρήστε υγιή επίπεδα οξυγόνου στα μάτια: Υποστηρίξτε τη βέλτιστη κυκλοφορία και παροχή οξυγόνου στα μάτια, καθώς συμβάλλει στην επιβράδυνση της βλάβης του φακού.
Διατηρήστε χαμηλό το βάρος σας: Μειώστε τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες που σχετίζονται με την παχυσαρκία και μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξη καταρράκτη.
Αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ και το κάπνισμα: Περιορίστε την έκθεση σε ουσίες που τείνουν να αυξάνουν την οξειδωτική βλάβη στον φακό.
Ασκηθείτε τακτικά: Εντάξτε δραστηριότητες όπως το περπάτημα, το τρέξιμο ή το κολύμπι στη ζωή σας, για να βελτιώσετε την κυκλοφορία και να υποστηρίξετε τη γενική υγεία των ματιών.
Επιπλοκές – Συνέπειες
Εάν δεν αντιμετωπιστεί, ο καταρράκτης μπορεί να οδηγήσει στις ακόλουθες επιπλοκές:
Φακολυτικό γλαύκωμα: Σπάνιο γλαύκωμα που προκαλείται από διαρροή πρωτεϊνών από προχωρημένο καταρράκτη, αυξάνοντας την πίεση του ματιού.
Υποστροφή του φακού: Μερική μετατόπιση του φακού από τη φυσιολογική του θέση στο μάτι.
Δευτερογενές γλαύκωμα: Γλαύκωμα που προκύπτει από αυξημένη πίεση του ματιού λόγω γνωστής αιτίας, με κίνδυνο βλάβης του οπτικού νεύρου και απώλειας της όρασης.
Τύφλωση: Πλήρης απώλεια της όρασης.
Προοδευτική απώλεια όρασης: Σταδιακή επιδείνωση της όρασης που παρεμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες, όπως το διάβασμα, η οδήγηση και άλλες εργασίες.
Αυξημένος κίνδυνος πτώσης: Η κακή όραση μπορεί να επηρεάσει την αντίληψη του βάθους, οδηγώντας σε ατυχήματα και τραυματισμούς.
Κατάθλιψη: Η απώλεια της ανεξαρτησίας και η μειωμένη συμμετοχή σε δραστηριότητες μπορεί να προκαλέσουν κατάθλιψη.
Γνωστική έκπτωση: Η περιορισμένη οπτική πληροφορία μπορεί να συμβάλει στη γνωστική έκπτωση.
Υποβάθμιση της ποιότητας ζωής: Μείωση της συνολικής ευημερίας λόγω απώλειας της αυτονομίας και μειωμένης ικανότητας για κοινωνικές δραστηριότητες.
Ξεκίνησε στο νοσοκομείο «Μεταξά» η δράση «Παρέα με Ουρά», όπου σκύλοι θεραπείας βρίσκονται δίπλα σε ογκολογικούς ασθενείς, χαρίζοντάς τους ανακούφιση, δύναμη και χαμόγελο κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους.
Ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης σε ανάρτηση του στο Χ κάνει λόγο για μια συγκινητική και σπουδαία δράση: «Στο ΕΣΥ αποδεικνύουμε κάθε μέρα ότι μπορούμε να καινοτομούμε. Στο Νοσοκομείο ‘Μεταξά’ ξεκίνησε μια συγκινητική και σπουδαία δράση: η ‘Παρέα με Ουρά’. Σκύλοι θεραπείας βρίσκονται δίπλα σε ογκολογικούς ασθενείς, χαρίζοντας ανακούφιση, δύναμη και χαμόγελο κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους» αναφέρει και συνεχίζει: «Ως υπουργός Υγείας, έχω ιδιαίτερη ευαισθησία για τους ογκολογικούς ασθενείς και θέλω να στηρίξω προσωπικά τέτοιες καινοτόμες πρωτοβουλίες που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής τους».
Όπως αποκαλύπτει ο υπουργός Υγείας στην ανάρτηση του, τα επόμενα βήματα στο πρόγραμμα έχουν ως εξής :
– Από το φθινόπωρο, συστηματικές εβδομαδιαίες επισκέψεις σκύλων θεραπείας στο Νοσοκομείο «Μεταξά», με τη συνεργασία της διοίκησης, του Dog Therapy και του Win Cancer.
– Σταδιακή επέκταση του προγράμματος και σε άλλα ογκολογικά νοσοκομεία της χώρας.
Και κάτι ακόμη πιο καινοτόμο, συμπληρώνει ο Α. Γεωργιάδης, «εξετάζουμε τη δυνατότητα οι ίδιοι οι ασθενείς να μπορούν να φέρνουν, υπό αυστηρούς κανόνες και πρωτόκολλα, τα δικά τους σκυλιά σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους του ‘Μεταξά’»
«Το ΕΣΥ εξελίσσεται και αλλάζει προς το καλύτερο, μέρα με τη μέρα. Και η δική μας δέσμευση είναι πάντα μία: να βάζουμε τον ασθενή στο επίκεντρο», καταλήγει η ανάρτηση του υπουργού Υγείας.
Μια καινοτόμο μέθοδο για την απεικόνιση, τη διάγνωση και τη θεραπεία του καρκίνου ανέπτυξαν στο πλαίσιο μελέτης που διερευνά μια μη επεμβατική μέθοδο για την παρακολούθηση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος σε πραγματικό χρόνο με τη χρήση υπερήχων, ομάδα ερευνητών των Πανεπιστημίων Georgia Tech και Emory στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Κώστα Αρβανίτη.
Ειδικότερα και όπως αναφέρουν οι ερευνητές σε σχετική ανακοίνωσή τους, ανέπτυξαν μια τεχνική για την επισήμανση των μακροφάγων κυττάρων με εγκεκριμένες από τον FDA (Οργανισμός Ελέγχου Φαρμάκων και Τροφίμων στις ΗΠΑ) μικροφυσαλίδες που είναι φτιαγμένες από κέλυφος λιπιδίων. Μόλις επισημανθούν αυτά τα κύτταρα, μπορούν να απεικονιστούν βαθιά μέσα στους ιστούς χρησιμοποιώντας εξειδικευμένες τεχνικές απεικόνισης υπερήχων. Αυτό επιτρέπει στους ερευνητές να παρακολουθούν πώς αυτά τα κύτταρα κινούνται μέσα στο σώμα και συσσωρεύονται σε όγκους χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα ή τη λειτουργία τους.
Επισημαίνουν επίσης ότι σε αντίθεση με τις παραδοσιακές μεθόδους απεικόνισης, αυτή η προσέγγιση που βασίζεται σε υπερήχους συνδυάζει υψηλά επίπεδα ευαισθησίας (δηλαδή προσεγγίζει το θεωρητικό όριο ενός κυττάρου), ανάλυση, βάθος διείσδυσης και ασφάλεια. Είναι επίσης συμβατή με φορητές συσκευές υπερήχων που δημιουργούν νέες δυνατότητες απεικόνισης της κυκλοφορίας μακροφάγων σε συμπαγείς όγκους για μεγάλες χρονικές περιόδους.
«Τα ευρήματα αυτής της έρευνας θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημαντική εξέλιξη στη διάγνωση, την πρόγνωση και τη θεραπεία του καρκίνου», δήλωσε ο Κ. Αρβανίτης, υπογραμμίζοντας ότι «επιτρέποντας την υψηλής ανάλυσης απεικόνιση της κυκλοφορίας μακροφάγων σε πραγματικό χρόνο, η τεχνολογία αυτή προσφέρει ένα νέο, ισχυρό εργαλείο για τη μελέτη του ανοσοποιητικού μικροπεριβάλλοντος του όγκου, ενός βασικού παράγοντα στην εξέλιξη του καρκίνου και την ανταπόκριση στη θεραπεία».
Επιπρόσθετα, όπως σημειώνουν, η δυνατότητα τοποθέτησης μικροφυσαλίδων μέσα στα ανοσοκύτταρα μπορεί να ξεπεράσει τις υφιστάμενες δυσκολίες των σκιαγραφικών υπερήχων, όπως για παράδειγμα ο σύντομος χρόνος κυκλοφορίας τους και η αδυναμία να διεισδύσουν στα αιμοφόρα αγγεία και να φτάσουν στους άρρωστους ιστούς.
«Η έννοια της ενέσιμης διάγνωσης με χρήση κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος έρχεται σε έντονη αντίθεση με τις τρέχουσες, παθητικές, διαγνωστικές μεθόδους, οι οποίες βασίζονται στη χορήγηση μικρών μορίων που δεν έχουν την ικανότητα να ξεπεράσουν τα βιολογικά εμπόδια και να διαπεράσουν τους ιστούς με την ίδια ευχέρεια, παρέχοντας έτσι μια ριζική αλλαγή στον τρόπο διάγνωσης», τόνισε ο κος Αρβανίτης. Καταλήγοντας η ομάδα των ερευνητών αναφέρει τα εξής:
«Η έρευνα αυτή ανοίγει επίσης τις πόρτες για κλινικές εφαρμογές στη θεραπεία. Για παράδειγμα, η εν λόγω μέθοδος μπορεί να οδηγήσει σε απεικόνιση, εντός των όγκων, της συσσώρευσης κυτταρικών θεραπειών, π.χ. μέσω υποδοχέα αντιγόνου χιμαιρικών μακροφάγων, προκειμένου να βελτιστοποιηθεί η θεραπευτική τους δράση. Ενέχονται, επίσης, πολλά υποσχόμενες δυνατότητες για την παροχή φαρμάκων, όπου τα μακροφάγα θα μπορούσαν να μεταφέρουν τα φάρμακα στους όγκους και να τα απελευθερώνουν άμεσα και στοχευμένα μέσω υπερήχων. Παράλληλα, η τεχνική αυτή μπορεί να βοηθήσει στην αξιολόγηση της επιθετικότητας του όγκου, στην ανίχνευση μικρομεταστάσεων και στην υποστήριξη νέων μικροχειρουργικών παρεμβάσεων.
»Καθώς η εν λόγω έρευνα κινείται πιο κοντά στις κλινικές εφαρμογές, αποτελεί ένα πολλά υποσχόμενο βήμα προς τα εμπρός για την καταπολέμηση όχι μόνο του καρκίνου, αλλά και άλλων ασθενειών, όπως η αθηροσκλήρωση.»
«Η αλαζονεία και η νοσηλευτική δεν μπορούν να συνυπάρξουν στον ίδιο άνθρωπο, όπως δεν μπορούν να ταιριάξουν καινούρια υφάσματα σε ένα παλιό ρούχο», ανέφερε η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ στην πρώτη ετήσια ομιλία της προς τις νοσοκόμες της Σχολής Νάιτινγκεϊλ στο Νοσοκομείο St. Thomas, το 1872.
Αν και σήμερα είναι πιο γνωστή για τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγιεινής που θέσπισε κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου (1853-1856), η επιρροή της συνεχίζει να είναι αισθητή με πολλούς και διάφορους τρόπους. Ωστόσο, η Νάιτινγκεϊλ παρέμεινε ταπεινή παρά τα επιτεύγματά της.
Φωτογραφία της βρετανίδας νοσοκόμας Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ από τον Χένρι Χέρινγκ, 1860. Η Νάιτινγκεϊλ κέρδισε το κοινό με την εμπιστοσύνη της στα στατιστικά στοιχεία και με τον τρόπο που διαχειρίστηκε ζητήματα της υγιεινής και της διοίκησης των νοσοκομείων. (Public Domain)
Φρικαλεότητες στην Κριμαία
Η Νάιτινγκεϊλ έφτασε στο στρατόπεδο Σκούταρι (σήμερα στρατόπεδο Σελιμιγιέ), στο Ουσκουντάρ της Κωνσταντινούπολης, το 1854. Ως στρατόπεδο του βρετανικού στρατού, ήταν ανεπαρκές. Ως νοσοκομείο, ήταν φρικτό.
Τα στρατόπεδα είχαν χτιστεί πάνω από ένα μεγάλο αποχετευτικό δίκτυο, οπότε το νερό των πηγαδιών ήταν βρώμικο. Ισχυροί άνεμοι έφερναν τις αναθυμιάσεις από τα αποχετευτικά μέσα στο μη αεριζόμενο και μη θερμαινόμενο κτίριο. Η πλατεία ήταν γεμάτη με σωρούς σκουπιδιών. Επειδή οι πύργοι που προορίζονταν για τις τουαλέτες ήταν υπερπλήρεις, ανοιχτές μπανιέρες στα δωμάτια λειτουργούσαν ως πρόχειρες τουαλέτες. Ωστόσο, οι νοσοκόμοι δεν είχαν ποτέ χρόνο να τις αδειάσουν.
Δεν υπήρχαν δωμάτια ούτε κρεβάτια ούτε φάρμακα για τους τραυματίες, αλλά οι άρρωστοι στρατιώτες συνέχιζαν να καταφθάνουν από όλη τη Μαύρη Θάλασσα. Οι στρατώνες είχαν χτιστεί για να φιλοξενούν περίπου 1.200 άτομα, αλλά σε μία μέρα έφτασαν περισσότεροι από 1.700 ασθενείς και, στην κορύφωση της κρίσης, φιλοξενούνταν εκεί 4.000 ασθενείς ταυτόχρονα.
Όπως έγραψε αργότερα στο πρωτοποριακό της βιβλίο «Σημειώσεις για τη Νοσηλευτική», μεγάλο μέρος των παθήσεων που σχετίζονταν με ασθένειες προκαλούνταν από την κακή υγιεινή και όχι από τη μεταδοτικότητα των ασθενειών καθεαυτών. Έγραψε ότι ο όρος «νοσηλευτική» παραδοσιακά σήμαινε «τη χορήγηση φαρμάκων και την εφαρμογή καταπλασμάτων», ενώ «θα έπρεπε να σημαίνει τη σωστή χρήση του καθαρού αέρα, του φωτός, της ζεστασιάς, της καθαριότητας, της ησυχίας και την κατάλληλη επιλογή και χορήγηση διατροφής».
Με αυτές τις αρχές κατά νου, η Νάιτινγκεϊλ ξεκίνησε το τεράστιο έργο της μετατροπής των βρωμερών στρατοπέδων σε ένα μέρος όπου θα ήταν δυνατή η θεραπεία.
Σήμερα, θα σκεφτόμασταν τα προβλήματα στα στρατόπεδα του Σκουταρίου από την άποψη των μικροβίων, ωστόσο, εκείνη την εποχή, οι βασικές μορφές της θεωρίας των μικροβίων δεν είχαν γίνει ακόμη γενικά αποδεκτές. Αν και η Νάιτινγκεϊλ δεν σκεφτόταν με όρους μικροβίων, οι ιδέες της περιστρέφονταν γύρω από το πώς θα μπορούσε να οργανώσει το νοσοκομείο με έμφαση και προτεραιότητα στην καθαριότητα.
Μια ολιστική προσέγγιση
Αν και οι λύσεις της Νάιτινγκεϊλ στα προβλήματα υγιεινής που αντιμετώπιζε είναι πλέον θρυλικές, το προσωπικό του νοσοκομείου δεν το έβλεπε έτσι όταν εκείνη κατέφτασε. Οι άνδρες γιατροί αντιτάχθηκαν στις αλλαγές που πρότεινε, θεωρώντας τις επίθεση στο επάγγελμά τους. Ο στρατηγός Σερ Τζον Μπεργκόυν είχε σημειώσει ότι δεν ήταν «φιλική στις συνηθισμένες συναναστροφές με τους ίσους ή τους ανωτέρους της» και ότι «της αρέσει να κυβερνά». Ουσιαστικά, οι άνδρες που κατείχαν θέσεις εξουσίας ένιωθαν ότι τους διέταζε όλους.
Η Νάιτινγκεϊλ προχώρησε στην αγορά των απαραίτητων προμηθειών. Αγόρασε καθαρά σεντόνια και πουκάμισα, σαπούνι και μαγειρικά σκεύη. Έβαλε τις νοσοκόμες της να αλλάζουν τα σεντόνια τακτικά, να τρίβουν τα πατώματα και να πλένουν τα χέρια τους – κάτι καινούργιο για την εποχή. Άνοιξε τα κλειστά παράθυρα για να βελτιώσει τον αερισμό και διέταξε να καθαριστούν οι υπονόμοι. Στους ασθενείς δόθηκαν φρούτα να φάνε. Χάρη σε αυτές τις απλές βελτιώσεις, το ποσοστό θνησιμότητας του νοσοκομείου μειώθηκε από 60% σε 2%!
Οι νοσοκόμες που εκπαίδευσε η Νάιτινγκεϊλ ήταν Βρετανίδες, ωστόσο και οι νοσοκόμες του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού, τρεις δεκαετίες αργότερα, είχαν πιθανώς λάβει οδηγίες να εφαρμόζουν τις πλέον ευρέως αποδεκτές τεχνικές υγιεινής της Νάιτινγκεϊλ. (Public Domain)
Αυτή η ολιστική φιλοσοφία συνδυάστηκε με σύγχρονες μαθηματικές προσεγγίσεις: συστηματοποίησε την πρακτική τήρησης αρχείων στο νοσοκομείο, απασχολώντας μια ομάδα για τη συλλογή λεπτομερών δεδομένων για κάθε ασθενή που έφτανε στο νοσοκομείο, είτε ήταν ετοιμοθάνατος, τραυματίας ή άρρωστος.
Η κυρία με το φανάρι
Αφού επέκρινε τις επικοινωνιακές της δεξιότητες με τους ανωτέρους της, ο στρατηγός Μπεργκόυν σημείωσε επιπλέον ότι «αφιέρωνε όλη της την τρυφερότητα σε όσους εξαρτώνταν από αυτήν». Ήταν γνωστή για την καλοσύνη και την ενσυναίσθησή της προς τους τραυματισμένους στρατιώτες. Τα βράδια, καθόταν μαζί τους, τους άκουγε και τους μιλούσε. «Πάντα να κάθεστε στο οπτικό πεδίο του ασθενούς», έγραψε κάποτε, «έτσι ώστε όταν του μιλάτε να μην χρειάζεται να γυρίζει το κεφάλι του για να σας δει, κίνηση που μπορεί να του προξενεί πόνο». Κάθε βράδυ, η Νάιτινγκεϊλ έκανε τις επισκέψεις της κρατώντας ένα χάρτινο φανάρι.
Αυτή η εικόνα απαθανατίστηκε αργότερα από τον Χένρυ Γουόντσγουορθ Λόνγκφελλοου στο ποίημά του «Santa Filomena»:
Κοίτα! Σ’ εκείνο κει της δυστυχίας το σπίτι / μια κυρία με φανάρι βλέπω / να περνά απ’ το αμυδρό σκοτάδι / κι από δωμάτιο σε δωμάτιο να πετά. / Κι αργά, σαν σ’ ένα όνειρο ευτυχίας / ο άφωνος πάσχων γυρίζει να φιλήσει / τη σκιά της, καθώς πέφτει / στους σκοτεινούς τους τοίχους.
Lo! in that house of misery / A lady with a lamp I see / Pass through the glimmering gloom / And flit from room to room. / And slow, as in a dream of bliss / The speechless sufferer turns to kiss / Her shadow, as it falls / Upon the darkening walls.
Όταν η «κυρία με το φανάρι» επέστρεψε στο Λονδίνο, την τίμησαν ως εθνική ηρωίδα. Της απένειμαν πολλά βραβεία και η βασίλισσα Βικτώρια τής χάρισε μια χρυσή καρφίτσα με διαμάντια.
Το άγαλμα της Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ στο Λονδίνο δημιουργήθηκε το 1914 από την κόμισσα Φεοντόρα Γκλάιχεν. Απεικονίζει τη διάσημη νοσοκόμα να κρατά ένα φανάρι, όπως έκανε κατά τη διάρκεια των βραδινών επισκέψεών της. (Jerry Evans/CC BY-SA 2.0)
Η νοσοκόμα που χρειάζεται νοσηλεία
Λίγα χρόνια μετά την επιστροφή της, η Νάιτινγκεϊλ άρχισε να υποφέρει από προβλήματα υγείας. Είχε πόνους στο στήθος, πονοκεφάλους και κόπωση. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο εξωτερικό, είχε προσβληθεί από αυτό που τότε ονομαζόταν «κριμαϊκός πυρετός». Μπορεί να ήταν βρουκέλλωση, μια βακτηριακή λοίμωξη που προκαλείται από την επαφή με μολυσμένα ζώα ή ζωικά προϊόντα. Άλλοι υποστηρίζουν ότι έπασχε από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
Όποια και αν ήταν η αιτία, τα επόμενα 50 χρόνια έζησε κλινήρης και απομονωμένη.
Παρά τα προβλήματα υγείας της, η Νάιτινγκεϊλ παρέμεινε δραστήρια. Το 1859, κυκλοφόρησε το βιβλίο της Σημειώσεις για τη Νοσηλευτική. Το 1860, το νοσοκομείο του St. Thomas, στο Λονδίνο, άνοιξε μία σχολή για νοσοκόμες στην οποία έδωσε το όνομά της. Λίγο περισσότερο από μια δεκαετία αργότερα, η Νάιτινγκεϊλ άρχισε να δίνει ετήσιες ομιλίες στις εκπαιδευόμενες.
Παρά τα προβλήματα υγείας της, η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ (στο κέντρο) καθοδήγησε και δίδαξε πολλές γενιές γυναικών να γίνουν καλές επαγγελματίες νοσοκόμες. (FormerBBC/CC BY-SA 4.0)
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αξιοποίησε την εμπειρία της στη στατιστική. Συνεργάστηκε με ειδικούς για να δημιουργήσει διαγράμματα που απεικόνιζαν ιατρικά δεδομένα σε μη ειδικούς. Το πιο διάσημο από αυτά είναι το «διάγραμμα πολικής περιοχής» ή «διάγραμμα Nightingale Rose», μια στατιστική μέθοδος για την απεικόνιση των αιτιών θανάτου μεταξύ των στρατιωτών. Έπεισε τους σκεπτικιστές αξιωματούχους ότι περισσότεροι στρατιώτες πέθαιναν από ασθένειες οι οποίες μπορούσαν να προληφθούν παρά από τραύματα στο πεδίο της μάχης και ότι ένας στρατός υγιών στρατιωτών είναι πιο αποτελεσματικός.
Επίσης, πίεσε τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στο βρετανικό κοινοβούλιο να βελτιώσουν τις μεθόδους συλλογής δεδομένων για τη δημόσια υγεία. Για τη συμβολή της στον τομέα αυτό, η Βασιλική Στατιστική Εταιρεία την εξέλεξε ως το πρώτο γυναικείο μέλος της.
Θάνατος και κληρονομιά
Η Νάιτινγκεϊλ πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια το 1910, σε ηλικία 90 ετών. Η τελευταία της επιθυμία ήταν να ταφεί στον οικογενειακό τάφο κοντά στο σπίτι της. Αρνήθηκε την πρόταση να ταφεί στο Αββαείο του Ουέστμινστερ. Σήμερα, το Παρεκκλήσι στη Μνήμη των Νοσοκόμων του Αββαείου είναι αφιερωμένο στη Νάιτινγκεϊλ.
Κάθε χρόνο, ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός απονέμει το Μετάλλιο Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ σε νοσοκόμες που επιδεικνύουν «εξαιρετικό θάρρος και αφοσίωση» προς τα θύματα πολέμων ή καταστροφών, καθώς και σε πρωτοπόρους στον τομέα της δημόσιας υγείας και της εκπαίδευσης.
(α-δ) Η προϊσταμένη Σάντι Μακντόναλντ δείχνει το μετάλλιο Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ που της απονεμήθηκε το 1953 στην κυρία A.Σ. Ρόου, τον σερ Πήτερ ΜακΚάλουμ και τον κύριο Τζον Παρκ. (Public Domain)
Κατά τη διάρκεια της ζωής της, το όνομά της χρησιμοποιήθηκε σε πολλά εμπορικά προϊόντα. Η εικόνα της εμφανίστηκε σε καρτ-ποστάλ, λιθογραφίες και αφίσες, άνθρωποι ονόμασαν τα μωρά τους προς τιμήν της. Εμφανίστηκαν ακόμη και κούκλες Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, μια τάση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η εταιρεία Mattel παρουσίασε πρόσφατα μια κούκλα Μπάρμπι προς τιμήν της.
Εντούτοις, το μόνο για το οποίο επέτρεψε επίσημα να χρησιμοποιηθεί το όνομά της ήταν το «Ταμείο Νάιτινγκεϊλ», το οποίο ιδρύθηκε για τη δημιουργία της Σχολής Νοσηλευτικής Νάιτινγκεϊλ στο St. Thomas. Και το μικρό φανάρι που κουβαλούσε άναψε το μέλλον της δημόσιας υγείας.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Χιροσίμα ανακάλυψαν ότι το εκχύλισμα ζυμωμένης στέβιας μπορεί να καταπολεμήσει τον καρκίνο του παγκρέατος χωρίς να βλάψει τα υγιή κύτταρα, καθιστώντας το πιθανώς κάτι περισσότερο από ένα υποκατάστατο ζάχαρης χωρίς θερμίδες.
Χαρακτηριστική του καρκίνου του παγκρέατος είναι η αντοχή του στις υπάρχουσες θεραπείες, όπως η χειρουργική επέμβαση, η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία.
«Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα κρούσματα και οι θάνατοι από καρκίνο του παγκρέατος αυξάνονται, με το ποσοστό της πενταετούς επιβίωσης από τη διάγνωση να μην ξεπερνά το 10%», δήλωσε σε δήλωση Τύπου η Ναρανταλάι Ντανσιτσουντόλ (Narandalai Danshiitsoodol), μία από τους συγγραφείς της μελέτηςκαι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Χιροσίμα.
Υπάρχει ανάγκη εύρεσης νέων, αποτελεσματικών ουσιών για την καταπολέμηση του καρκίνου, ιδίως ουσιών που προέρχονται από φαρμακευτικά φυτά, δήλωσε η Ντανσιτσουντόλ.
Η ζύμωση απελευθερώνει την αντικαρκινική δύναμη
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο International Journal of Molecular Sciences, διαπίστωσε ότι όταν η στέβια ζυμώνεται με ένα προβιοτικό, το εκχύλισμα που προκύπτει σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα του παγκρέατος, χωρίς να βλάπτει τα υγιή κύτταρα των νεφρών. Το ζυμωμένο εκχύλισμα ανέστειλε την ανάπτυξη του καρκίνου, αλλά δεν έβλαψε τα φυσιολογικά κύτταρα.
Η ερευνητική ομάδα ζύμωσε εκχύλισμα φύλλων στέβιας χρησιμοποιώντας το προβιοτικό Lactobacillus plantarumSN13T, ένα ευεργετικό βακτήριο που βρίσκεται συνήθως σε ζυμωμένα τρόφιμα όπως τα τουρσιά και το κίμτσι. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η ζύμωση του εκχυλίσματος με βακτήρια μπορεί να αλλάξει τη δομή του και να παράγει ευεργετικές ενώσεις που ονομάζονται βιοδραστικοί μεταβολίτες.
«Η μικροβιακή βιομετατροπή είναι μία αποτελεσματική μέθοδος για την ενίσχυση της φαρμακολογικής αποτελεσματικότητας των φυσικών φυτικών εκχυλισμάτων», δήλωσε σε δελτίο τύπου ο Μασανόρι Σουγκιγιάμα, καθηγητής μικροβιολογίας και βιοτεχνολογίας και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.
Το εργαστήριο του Σουγκιγιάμα έχει μελετήσει περισσότερα από 1.200 στελέχη βακτηρίων από φρούτα, λαχανικά, λουλούδια και φαρμακευτικά φυτά, αξιολογώντας τα οφέλη τους για την υγεία.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το εκχύλισμα ζυμωμένων φύλλων στέβιας (FSLE) ήταν πιο αποτελεσματικό για την εξόντωση των καρκινικών κυττάρων από τη μη ζυμωμένη εκδοχή.
Ο Σουγκιγιάμα ανάφερε ότι το FSLE ήταν λιγότερο επιβλαβές και για τα κύτταρα HEK-293, τα οποία είναι ανθρώπινα νεφρικά κύτταρα που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη. Ακόμη και στην υψηλότερη δόση που δοκιμάστηκε, το FSLE προκάλεσε ελάχιστη βλάβη σε αυτά τα κύτταρα.
Αυτό είναι σημαντικό επειδή η συμβατική χημειοθεραπεία, με ουσίες όπως η σισπλατίνη, μπορεί να βλάψει τα νεφρά, ειδικά το αριστερό, το οποίο βρίσκεται δίπλα στο πάγκρεας.
Προσδιορίζοντας τον βασικό αντικαρκινικό παράγοντα
Περαιτέρω ανάλυση προσδιόρισε μια ένωση που ονομάζεται μεθυλεστέρας χλωρογενικού οξέος (CAME) ως τον βασικό αντικαρκινικό παράγοντα. Η ζύμωση μείωσε την ποσότητα του χλωρογενικού οξέος – ενός προδρόμου του CAME – στο εκχύλισμα κατά έξι φορές, μια αλλαγή που προκλήθηκε από βακτηριακά ένζυμα, σύμφωνα με την Ντανσιτσουντόλ.
«Αυτή η μικροβιακή μετατροπή πιθανότατα οφείλεται σε συγκεκριμένα ένζυμα του στελέχους βακτηρίων που χρησιμοποιήθηκε», σημείωσε.
Βρέθηκε ότι το CAME εμποδίζει την πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων, προκαλεί την αυτοκαταστροφή τους και αλλάζει την έκφραση βασικών γονιδίων, έτσι ώστε τα καρκινικά κύτταρα να είναι πιο ευάλωτα.
Τα πειράματα διεξήχθησαν σε καρκινικά κύτταρα που καλλιεργήθηκαν σε εργαστηριακά πιάτα και όχι σε ζωντανούς οργανισμούς. Οι ερευνητές σχεδιάζουν να διεξαγάγουν στο μέλλον δοκιμές σε ποντίκια για να κατανοήσουν καλύτερα πώς διαφορετικές δόσεις του ζυμωμένου εκχυλίσματος επηρεάζουν ολόκληρο το σώμα.
Τόνισαν ότι τα αποτελέσματα της μελέτης τους βοηθούν να εξηγηθεί πώς τα προβιοτικά βακτήρια ενισχύουν τις αντικαρκινικές επιδράσεις των φυτικών φαρμάκων. Η Ντανσιτσουστόλ σημείωσε ότι η μελέτη προάγει σημαντικά την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το στέλεχος Lactobacillus plantarum SN13T λειτουργεί στη ζύμωση φυτικών εκχυλισμάτων και προσφέρει επίσης πληροφορίες για τη χρήση προβιοτικών ως φυσικών αντικαρκινικών παραγόντων.
Ασφάλεια και οφέλη της στέβιας
Ο Δρ Τζόζεφ Μέρκολα, πιστοποιημένος οικογενειακός γιατρός που δεν συμμετείχε στη μελέτη, χαρακτήρισε την έρευνα «ισχυρή υπενθύμιση» ότι φυτά όπως η στέβια προσφέρουν, εκτός από γλυκύτητα, ενώσεις που υποστηρίζουν τη μακροπρόθεσμη υγεία.
Ο Μέρκολα σημείωσε ότι το εκχύλισμα στέβιας είναι μια «πολύ πιο υγιεινή» εναλλακτική λύση αντί για τεχνητά γλυκαντικά όπως η ασπαρτάμη, η σουκραλόζη ή η σακχαρίνη. «Σε αντίθεση με τις συνθετικές επιλογές που τείνουν να διαταράσσουν τα βακτήρια του εντέρου ή προκαλούν μεταβολικές αλλαγές, το καθαρό εκχύλισμα στέβιας – το οποίο έχει σχεδόν μηδενικό γλυκαιμικό δείκτη – έχει ελάχιστη έως καμία επίδραση στο σάκχαρο του αίματος ή στην ινσουλίνη», πρόσθεσε.
Ωστόσο, προειδοποίησε ότι τα γλυκαντικά που αναμιγνύονται με στέβια – όπως αυτά που περιέχουν δεξτρόζη ή μαλτοδεξτρίνη – μπορεί να αυξήσουν το σάκχαρο του αίματος εάν ληφθούν σε μεγάλες ποσότητες.
Την απόφαση να αφαιρέσει πλήρως τα τεχνητά χρώματα από όλα τα δημητριακά της ανακοίνωσε η Kellogg’s, όπως έκανε γνωστό ο Γενικός Εισαγγελέας του Τέξας, Κεν Πάξτον, στις 13 Αυγούστου.
«Είμαι περήφανος που μπορώ να πω επισήμως ότι η Kellogg’s θα σταματήσει να προσθέτει αυτά τα ανθυγιεινά συστατικά στα δημητριακά της», δήλωσε ο κ. Πάξτον.
Πρόσθεσε μάλιστα ότι επιστημονικές μελέτες έχουν συνδέσει τα τεχνητά χρώματα με προβλήματα υγείας, περιλαμβανομένης της υπερκινητικότητας.
Η Kellogg’s, γνωστή για δημητριακά όπως τα Fruit Loops και τα Frosted Flakes, χρησιμοποιεί ακόμη χρωστικές όπως το Κόκκινο 40 και το Κίτρινο 5.
Ο κ. Πάξτον ξεκίνησε έρευνα κατά της εταιρείας στις αρχές του έτους, υποψιαζόμενος παραβίαση της πολιτειακής νομοθεσίας, καθώς διαφήμιζε τα προϊόντα της ως υγιεινά, παρότι περιείχαν τέτοιες χρωστικές.
«Θα υπάρξουν κυρώσεις για κάθε εταιρεία, συμπεριλαμβανομένης της Kellogg’s, που κάνει ψευδείς δηλώσεις για τα τρόφιμά της και συμβάλλει σε ένα προβληματικό σύστημα υγείας που έχει αποδυναμώσει την υγεία των Αμερικανών», είχε δηλώσει τον Απρίλιο.
Η έρευνα οδήγησε σε νομική δέσμευση της εταιρείας («assurance of voluntary compliance»), με την οποία η Kellogg’s υποχρεούται να αφαιρέσει όλα τα τεχνητά χρώματα από τα δημητριακά της έως το τέλος του 2027.
Εκπρόσωπος της εταιρείας επιβεβαίωσε το γεγονός με δήλωσή του προς την Epoch Times στις 14 Αυγούστου, σημειώνοντας: «Η αυξανόμενη έμφαση στην υγεία αποτελεί για εμάς ευκαιρία να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των καταναλωτών με ακόμη πιο ουσιαστικό τρόπο».
Σύμφωνα με την Kellogg’s, ήδη το 85% των πωλήσεων δημητριακών της προέρχεται από προϊόντα χωρίς τεχνητές χρωστικές.
Παράλληλα, η εταιρεία έχει αποσύρει το Κόκκινο Νο 3, το οποίο οι ομοσπονδιακές αρχές απαγόρευσαν τον Ιανουάριο. Δύο ακόμα χρωστικές, το Citrus Red No. 2 και το Orange B, βρίσκονται πλέον επίσης υπό απαγόρευση, αλλά οι ρυθμιστικές αρχές απέφυγαν να επιβάλουν άμεση απαγόρευση στα υπόλοιπα τεχνητά χρώματα, προτιμώντας να συνεργαστούν με τις εταιρείες ώστε η απόσυρση να γίνει οικειοθελώς.
Στις 28 Απριλίου, εκπρόσωπος της Kellogg’s είχε δηλώσει στην Epoch Times ότι η εταιρεία αναδιαμορφώνει τις συνταγές των δημητριακών που προσφέρονται σε σχολεία, ώστε να μην περιέχουν χρωστικές, και ότι από τον Ιανουάριο 2026 δεν θα κυκλοφορούν νέα προϊόντα που να περιέχουν τα εν λόγω συστατικά.
Εκείνη την περίοδο, η Kellogg’s συνεργαζόταν επίσης με ομοσπονδιακές αρχές για να βρεθούν οι βέλτιστες μέθοδοι αφαίρεσης των χρωστικών, ωστόσο δεν είχε ανακοινώσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης.
Ο υπουργός Υγείας Ρόμπερτ Φ. Κέννντυ Τζούνιορ, σε συνάντησή του με στελέχη της Kellogg’s τον Μάρτιο, ανέφερε ότι οι εταιρείες έχουν περιθώριο έως δύο ετών για να αφαιρέσουν τις συγκεκριμένες χρωστικές.
Το ιατρικό περιοδικό «Annals of Internal Medicine» αρνήθηκε το αίτημα του υπουργού Υγείας Ρόμπερτ Κέννεντυ τζούνιορ να αποσύρει επιστημονική μελέτη σύμφωνα με την οποία δεν υφίσταται σύνδεση ανάμεσα στο αλουμίνιο –που χρησιμοποιείται ως ανοσοενισχυτικό σε πολλά εμβόλια– και σε χρόνια νοσήματα.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στις 15 Ιουλίου, ενώ σε σχετική δήλωση στις 11 Αυγούστου εκπρόσωπος του Αμερικανικού Κολεγίου Ιατρών, που εκδίδει το περιοδικό, διευκρίνισε στην Epoch Times ότι δεν τίθεται θέμα απόσυρσης του άρθρου.
Δανοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Άντερς Βάιντ, ανέλυσαν ιατρικά αρχεία παιδιών που γεννήθηκαν στη Δανία κατά την περίοδο 1997-2018, διερευνώντας πιθανές συσχετίσεις ανάμεσα στην έκθεση στο αλουμίνιο και σε 50 διαφορετικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένων των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού.
Όπως αναφέρουν, «η πανεθνική αυτή μελέτη κοορτής δεν εντόπισε στοιχεία που να στηρίζουν αυξημένο κίνδυνο αυτοάνοσων, ατοπικών ή αλλεργικών, ή νευροαναπτυξιακών διαταραχών που να σχετίζονται με την πρώιμη παιδική έκθεση σε εμβόλια με απορροφημένο αλουμίνιο».
Ο Κέννεντυ , με άρθρο του, εξέφρασε σοβαρούς προβληματισμούς για τη μελέτη, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων τον αποκλεισμό όλων των παιδιών που κατέληξαν πριν συμπληρώσουν τα δύο έτη, καθώς και όσων διαγνώστηκαν με πρώιμες αναπνευστικές παθήσεις.
Υποστήριξε χαρακτηριστικά: «Αυτές οι επιλογές δείχνουν πρόθεση αποκλεισμού των παιδιών με τον υψηλότερο κίνδυνο βλάβης» και κάλεσε το περιοδικό Annals να «προχωρήσει άμεσα σε απόσυρση αυτής της μελέτης που πάσχει σοβαρά». Τόνισε επίσης ότι σε συμπληρωματικό υλικό, το οποίο προστέθηκε μετά τη δημοσίευση, διαπιστώνεται αυξημένος κίνδυνος συνδρόμου Άσπεργκερ για εκείνους με μεγαλύτερη έκθεση σε αλουμίνιο.
Ο Βάιντ, επιδημιολόγος του Ινστιτούτου Στάτεν Σέρουμ, απάντησε πως ο σχεδιασμός της μελέτης δεν είχε στόχο να αποδείξει την έλλειψη συσχετισμού ανάμεσα στο αλουμίνιο και στις εν λόγω διαταραχές.
Διευκρίνισε ότι η μεθοδολογία βασίστηκε σε αντίστοιχη αμερικανική έρευνα του 2022, που είχε διαπιστώσει σύνδεση του αλουμινίου στα εμβόλια με την εμφάνιση άσθματος.
Ο ίδιος τόνισε: «Η μελέτη αυτή δεν στηρίζει την άποψη ότι η έκθεση στο αλουμίνιο σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης οποιασδήποτε από τις διαταραχές».
Η δρ. Κριστίν Λέιν, αρχισυντάκτρια του Annals και καθηγήτρια Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Τόμας Τζέφερσον, δήλωσε στο πρακτορείο Reuters: «Ο κ. Κέννεντυ εγείρει ζητήματα που πράγματι αναδεικνύουν περιορισμούς της μελέτης, ωστόσο τα εν λόγω θέματα… δεν αναιρούν τα ευρήματα και δεν υπάρχει ένδειξη επιστημονικής παρατυπίας. Δεν βλέπω λόγο για απόσυρση». Η Λέιν σημείωσε επίσης ότι το περιοδικό δεν σκοπεύει να απαντήσει απευθείας στο άρθρο του Κέννεντυ.
Εκπρόσωπος του αμερικανικού Υπουργείου Υγείας και Υπηρεσιών Πρόνοιας δήλωσε ότι το υπουργείο «δεν έχει να προσθέσει κάτι πέραν όσων ανέφερε ο υπουργός».
Κριτικοί επισήμαναν ακόμη ότι στη μελέτη δεν υπήρξε σύγκριση με μη εμβολιασμένα παιδιά και ότι δεν φαίνεται να συμπεριλαμβάνονται διαγνώσεις που τέθηκαν κατά την παρακολούθηση σε εξωτερικά ιατρεία.
Ο Βάιντ και οι συνεργάτες του αναγνώρισαν στο άρθρο ότι μεταξύ των περιορισμών της μελέτης είναι και η αδυναμία αποκλεισμού πιθανών συσχετίσεων με διαταραχές που εκδηλώνονται μεταγενέστερα, καθώς η παρακολούθηση των παιδιών σταμάτησε στην ηλικία των οκτώ.
Οι συγγραφείς διαφώνησαν με την πρόταση να συμπεριληφθούν τα μη εμβολιασμένα παιδιά ως ομάδα αναφοράς και επεσήμαναν ότι το δανέζικο εθνικό σύστημα υγείας καλύπτει και υπηρεσίες εξωτερικών ιατρείων.
Σε σημείωμά της, η Λέιν έγραψε: «Το Annals έκρινε τη συγκεκριμένη μελέτη… ως μία από τις πιο ισχυρές επιστημονικές εργασίες που είναι διαθέσιμες σήμερα για το κρίσιμο ερώτημα αν υπάρχει συσχετισμός ανάμεσα στη δόση έκθεσης σε αλουμίνιο μέσω εμβολίων και σε χρόνια προβλήματα υγείας κατά την πρώιμη παιδική ηλικία».
Ελεγμένο από τον ιατρό 
