Υγεία

Αυτό το αίσθημα ‘μυρμηγκιάσματος’ που νιώθετε όταν μουδιάζει το πόδι σας; Για εκατομμύρια ανθρώπους είναι κάτι παραπάνω από μια προσωρινή ενόχληση – θα μπορούσε να είναι σημάδι μιας μη διαγνωσμένης νευρικής διαταραχής.

Η περιφερική συμμετρική πολυνευροπάθεια ή ΠΣΠ (Distal symmetric polyneuropathy ή DSP), η πιο συνήθης μορφή νευροπάθειας, μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες πτώσης, λοίμωξης ακόμη και ακρωτηριασμού εάν μείνει ανεξέλεγκτη. Ωστόσο, οι επιστήμονες λένε πως οι περισσότερες περιπτώσεις παραμένουν μη ανιχνεύσιμες, επιτρέποντας στην κατάσταση να κατασπαράζει αθόρυβα το νευρικό σύστημα.

Πολλαπλές οι αιτίες πέραν του διαβήτη

Η νευροπάθεια αναφέρεται σε καταστροφή των νευρικών απολήξεων του περιφερικού νευρικού συστήματος του σώματος, το νευρικό δίκτυο πέραν του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Είναι η πιο γνωστή επιπλοκή του διαβήτη.

Η περιφερική συμμετρική πολυνευροπάθεια, γνωστή και ως διαβητική νευροπάθεια, είναι ένα είδος νευροπάθειας που σχετίζεται με τον διαβήτη, επηρεάζοντας περίπου το 15% των ανθρώπων άνω των 40 ετών, το 30% των οποίων πάσχουν από διαβήτη. Εκτιμάται ότι επηρεάζει περισσότερους από 20 εκατομμύρια Αμερικάνους.

Ωστόσο, ο διαβήτης δεν είναι ο μοναδικός παράγοντας κινδύνου για τη νευροπάθεια. Θα μπορούσε να είναι ένα πρώιμο σημάδι κάποιας άλλης υποκείμενης, μη διαγνωσμένης διαταραχής, σύμφωνα με τον Δρα Νόρμαν Λάτοφ, νευρολόγο και διευθυντή της Κλινικής και Κέντρου Έρευνας Περιφερικής Νευροπάθειας της Weill Cornell Medicine. Μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει διαταραχές στον θυρεοειδή ή τους νεφρούς, έλλειψη βιταμίνης Β, ρευματολογικές ή αυτοάνοσες καταστάσεις, έκθεση σε τοξίνες ή λοιμώξεις όπως η νόσος του Lyme, ηπατίτιδα Γ και σύφιλη. Σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να υποδεικνύει και καρκίνο εάν ένας όγκος μεγαλώνει κοντά σε κάποιο νεύρο και το πιέζει.

«Οποιαδήποτε καθυστέρηση στη διάγνωση και τη θεραπεία θα επιτρέψει σε αυτές τις καταστάσεις να επιδεινωθούν και να προκαλέσουν μόνιμη ζημιά, και όχι μόνο στα νεύρα», προσθέτει ο Δρ Λάτοφ.

Τα συμπτώματα της διαβητικής νευροπάθειας διαφέρουν βάσει των νεύρων που έχουν προσβληθεί. Κυμαίνονται από πόνο και αιμωδίες στα άκρα έως και προβλήματα με την πέψη, την ούρηση, τα αγγεία και την καρδιά. Ενώ κάποιοι έχουν ήπια συμπτώματα, άλλοι νιώθουν εξουθενωτικό πόνο.

Το 75% των περιπτώσεων νευροπάθειας είναι μη διαγνωσμένες

Νέα έρευνα που δημοσιοποιήθηκε στο περιοδικό Νευρολογία (Neurology) βρήκε πως η πλειοψηφία των συμμετεχόντων όχι μόνο είχαν νευροπάθεια, αλλά δεν το γνώριζαν καν.

Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από 169 ασθενείς σε κλινική στο Φλιντ του Μίσιγκαν, η οποία κυρίως δέχεται ασθενείς υπό το κρατικό βοήθημα υγειονομικής περίθαλψης Medicaid. Σχεδόν το 70% της ομάδας ήταν έγχρωμοι μη ισπανόφωνες. Οι μισοί είχαν διαβήτη, το 67% διαγνώστηκε με μεταβολικό σύνδρομο και περίπου οι μισοί είχαν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα κάτω από 20.000 δολάρια.

Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι το 73% είχε ΠΣΠ, με το 75% των περιπτώσεων να μην έχουν διαγνωσθεί στο παρελθόν. Επίσης, το 57% των συμμετεχόντων με ΠΣΠ ανέφερε νευρολογικούς πόνους.

Ο Δρ Λάτοφ τόνισε τη σημασία αυτής της έρευνας, τραβώντας την προσοχή στην ανάγκη για καλύτερη αναγνώριση και θεραπεία της νευροπάθειας, «συγκεκριμένα τη συσχέτιση του μεταβολικού συνδρόμου, μια κατάσταση η οποία είναι ιάσιμη».

Οι ερευνητές σημείωσαν έναν περιορισμό: η μελέτη παρείχε ένα «στιγμιαίο χρονικό κάδρο» και δεν ακολούθησε τους συμμετέχοντες χωρίς ΠΣΠ για να δει αν την ανέπτυξαν αργότερα. Επίσης, δεν ερεύνησε τον λόγο που ορισμένοι δυσκολεύτηκαν να χειριστούν τους παράγοντες κινδύνου της νευροπάθειας.

Νευροπάθεια μετά από εμβολιασμό COVID-19

Ήδη από το 2022, υπάρχουν στοιχεία που υποδεικνύουν ότι ο εμβολιασμός κατά του COVID-19 θα μπορούσε να αποτελεί νέο παράγοντα κινδύνου για ανάπτυξη νευροπάθειας.

Μια έρευνα εκτίμησε 23 αυτοαναφερόμενους ασθενείς από τον Ιανουάριο 2021, οι οποίοι ανέπτυξαν έναν νέο συνδυασμό συμπτωμάτων νευροπάθειας (αισθητικά, κινητικά και αυτόνομα) μέσα σε έναν μήνα αφότου είχαν λάβει τη δόση του εμβολίου κατά του COVID-19. Ασθενείς με μη νευρολογικά παράπονα, με ήδη υπάρχοντα ή επιδεινωμένα νευρολογικά θέματα ή υποκείμενους παράγοντες κινδύνου νευροπάθειας αποκλείστηκαν από την έρευνα, σύμφωνα με το προσχέδιο.

Τα εμβόλια που δέχτηκαν περιελάμβαναν ένα από την εταιρία AstraZeneca, ένα από την Jansses (J&J), εννέα από την Moderna και δώδεκα από την Pfizer.

Όλοι οι συμμετέχοντες ανέπτυξαν νευρολογικά συμπτώματα 21 μέρες μετά τον εμβολιασμό, με μέσο όρο εμφάνισης συμπτωμάτων τέσσερεις ημέρες μετά τον εμβολιασμό.

Του George Citroner

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Όταν θυμώνουμε, συνήθως εμφανίζονται και ορισμένες σωματικές εκδηλώσεις της έντασης που μας κατακλύζει – κοκκινισμένο και αλλοιωμένο πρόσωπο, εφίδρωση, αδυναμία στα πόδια, ανακάτεμα στην κοιλιά – οι επιπτώσεις της οργής είναι αισθητές. Πώς επηρεάζουν το σώμα αυτές οι φυσικές εκδηλώσεις των συναισθημάτων;

Μια πρόσφατη μελέτη βρήκε πως ο θυμός μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή των αγγείων, αυξάνοντας τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού. Η μελέτη παρέχει περαιτέρω φυσιολογικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι τα αρνητικά συναισθήματα μπορούν να επηρεάσουν την υγεία του καρδιαγγειακού συστήματος. Προηγούμενες έρευνες βρήκαν επίσης πως τα αρνητικά συναισθήματα όπως ο θυμός, το άγχος και η θλίψη όχι μόνο επηρεάζουν τον άνθρωπο νοητικά, αλλά βλάπτουν και τη σωματική του υγεία σε μεγάλο βαθμό, αυξάνοντας τη θνησιμότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο.

Νέα έρευνα, η οποία εκδόθηκε την 1η Μαΐου στο Περιοδικό της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας (Journal of the American Heart Association), έθεσε σε 280 υγιείς ενήλικες τέσσερεις εργασίες σχεδιασμένες να προκαλέσουν διαφορετικά συναισθήματα. Οι εργασίες περιελάμβαναν την ανάκληση γεγονότων που τους είχαν θυμώσει αγχώσει ή λυπήσει. Δόθηκαν εντολές στην ομάδα να επανέλθουν σε φυσιολογική κατάσταση μετρώντας επανειλημμένα έως το 100. Η κάθε εργασία διήρκησε οκτώ λεπτά.

Τα αποτελέσματα έδειξαν πως αυτοί που θυμήθηκαν γεγονότα που τους προκάλεσαν θυμό είχαν μειωμένη αγγειοδιασταλτική λειτουργία, η οποία διήρκησε 40 λεπτά και μετά επανήλθε στα φυσιολογικά επίπεδα. Αυτοί που θυμήθηκαν γεγονότα που τους είχαν προκαλέσει άγχος ή θλίψη δεν έδειξαν σημαντικές αλλαγές.

«Παρατηρήσαμε πως η πρόκληση μιας κατάστασης θυμού οδήγησε σε δυσλειτουργία των αιμοφόρων αγγείων», είπε ο Δρ Ντάιτσι Σίμπο, επικεφαλής της μελέτης και καθηγητής ιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο Ίρβινγκ του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης σε σχετικό δελτίο Τύπου. «Η κακή αγγειακή λειτουργία συνδέεται με αύξηση κινδύνου εμφράγματος και εγκεφαλικού.»

Ο Δρ Γκλεν Λεβίν, κλινικός καρδιολόγος και καθηγητής Ιατρικής στο Κολλέγιο Ιατρικής Μπαίυλορ, καθώς και μέλος της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας, δήλωσε ότι «αυτή η έρευνα προσθέτει στα αυξανόμενα στοιχεία που δείχνουν ότι η νοητική κατάσταση μπορεί να επηρεάσει την καρδιαγγειακή υγεία, και πως οι έντονα οξείες συναισθηματικές καταστάσεις, όπως ο θυμός ή το στρες, μπορεί να οδηγήσουν σε καρδιαγγειακά συμβάντα».

Οι εκρήξεις θυμού προκαλούν βραχυπρόθεσμο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου

Συστηματική έρευνα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ έδειξε πως συγκριτικά με άλλες ώρες, ο κίνδυνος εμφράγματος του μυοκαρδίου ή οξέως στεφανιαίου συνδρόμου αυξήθηκε 4,74 φορές δύο ώρες μετά από έκρηξη θυμού. Επιπλέον, ο κίνδυνος ισχαιμικού εγκεφαλικού αυξήθηκε επίσης κατά 3,62 φορές.

Η μελέτη βρήκε επίσης ότι όσο πιο έντονο το περιστατικό θυμού τόσο πιο μεγάλος ο κίνδυνος. Μέσα στα πρώτα 15 λεπτά μιας έκρηξης θυμού, η επίπτωση καρδιαγγειακής αρρυθμίας αυξήθηκε 1,83 φορές σχετικά με άλλες ώρες, ενώ 15 λεπτά με 2 ώρες ύστερα, η επίπτωση αυξήθηκε κατά 1,35 φορές σε σχέση με άλλες ώρες.

Επιπροσθέτως, μία ώρα μετά από έντονο θυμό, η επίπτωση στην κοιλιακή ταχυκαρδία ή την κοιλιακή μαρμαρυγή αυξήθηκε κατά 16,7 φορές σε σχέση με άλλες ώρες και, ύστερα από μέτριο θυμό, η επίπτωση αυξήθηκε 3,2 φορές.

Οι ερευνητές σημείωσαν πως ενώ «ο σχετικός κίνδυνος καρδιαγγειακού γεγονότος ύστερα από εκρήξεις θυμού είναι μεγάλος και στατιστικά πιο σημαντικός», ο μέσος κίνδυνος για το ευρύ κοινό είναι χαμηλός καθώς τα επεισόδια θυμού είναι σπάνια. Ωστόσο, για τα άτομα που βρίσκονται ήδη σε κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων ή που βιώνουν συχνά θυμό, ο μέσος κίνδυνος καρδιαγγειακού γεγονότος είναι υψηλός.

Οι συχνοί θυμοί αυξάνουν τον κίνδυνο θνησιμότητας από καρδιακή νόσο

Η συχνότητα του θυμού μπορεί επίσης να επηρεάσει την επίπτωση και τον κίνδυνο θνησιμότητας από καρδιαγγειακές ασθένειες σε άτομα μέσης και προχωρημένης ηλικίας. Σε έρευνα που δημοσιοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό Καρδιολογικό Περιοδικό (European Heart Journal) το 2022, διεξήχθη έλεγχος ύστερα από εννέα χρόνια σε 47.077 άτομα ηλικίας 56 έως 94 ετών. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως τα συχνά επεισόδια έντονου θυμού αύξησαν τον κίνδυνο συγκοπής κατά 19%, κολπικής μαρμαρυγής κατά 16% και θνησιμότητας λόγω καρδιαγγειακής νόσου κατά 23%.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι στους άντρες, η συχνότητα του θυμού αύξησε την επίπτωση συγκοπής κατά 30%, ενώ στις γυναίκες μόλις κατά 2%. Επιπλέον, η συχνότητα του θυμού αύξησε τον κίνδυνο συγκοπής κατά 39% σε συμμετέχοντες με ιστορικό διαβήτη.

Η συχνότητα του θυμού όχι μόνο αυξάνει τον κίνδυνο θνησιμότητας από καρδιαγγειακή νόσο, αλλά μια έρευνα βρήκε επίσης πως η έκφραση οργής προς άλλους συνδέεται με αύξηση 14% της θνησιμότητας λόγω καρκίνου.

Κατάθλιψη και άγχος συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού

Ο Δρ Σίνμπο σημείωσε πως ο θυμός είναι το πιο συχνό αρνητικό συναίσθημα και πως το άγχος και η θλίψη συνδέονται επίσης με τον κίνδυνο εμφράγματος.

Έρευνες έχουν δείξει πως το άγχος και η κατάθλιψη πιθανόν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού. Μια προκαταρκτική έρευνα που παρουσιάστηκε στη Επιστημονική Συνεδρία της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας τον Νοέμβρη του 2023 ανέλυσε επακόλουθα στοιχεία από 71.262 ενήλικες με μέσο όρο ηλικίας τα 49 έτη. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η κατάθλιψη και το άγχος αύξησαν τον κίνδυνο εμφράγματος ή εγκεφαλικού κατά περίπου 35% και επιτάχυναν την ανάπτυξη νέων παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα. Συγκεκριμένα, το 38% των συμμετεχόντων ανέπτυξαν νέο παράγοντα κινδύνου κατά την επακόλουθη περίοδο, όπως υψηλή πίεση, υψηλή χοληστερίνη ή διαβήτη τύπου 2.

Η Αμερικάνικη Ένωση Καρδιολογίας τόνισε σε επιστημονική της δήλωση πως είναι πιθανόν να υπάρχει αιτιολογική σχέση μεταξύ ψυχολογικής υγείας και βιολογικών διεργασιών και συμπεριφορών που οδηγούν σε καρδιαγγειακές παθήσεις. Επομένως, η προώθηση της ψυχολογικής υγείας μπορεί να έχει οφέλη στην καρδιαγγειακή υγεία.

Η νοητική και η σωματική υγεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες

Ο Δρ Τζινγκντουάν Γιανγκ, ιδρυτής και επικεφαλής ιατρικής του Ινστιτούτου Ολοκληρωτικής Ιατρικής Γιανγκ, τόνισε σε συνέντευξή του στους Epoch Times πως η ψυχική υγεία έχει σημαντικό αντίκτυπο στη σωματική υγεία. Εξήγησε πως ενώ ο νους συχνά αντιμετωπίζεται ως κάτι άυλο, ο διαχωρισμός μεταξύ υλικού και μη είναι σχετικός, καθώς όλα εν τέλει απαρτίζονται από ύλη.

Ο Δρ Γιανγκ στο παρελθόν ήταν θεράπων ιατρός στο Τμήμα Ψυχιατρικής και Ανθρώπινης Συμπεριφοράς του Πανεπιστημίου Τόμας Τζέφερσον στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια. Παρακάτω ακολουθούν κάποιες από τις μεθόδους του για τη διαχείριση του θυμού:

1. Να είστε ενσυνείδητοι, καθώς μπορεί να βελτιώσει τα αρνητικά συναισθήματα. Έρευνα που δημοσιοποιήθηκε στο Ψυχιατρείο JAMA το 2022 διεξήγαγε κλινικές δοκιμές σε 276 ενήλικες με διαταραχές άγχους. Η έρευνα βρήκε πως η αποτελεσματικότητα της θεραπείας μείωσης του στρες με βάση την ενσυνείδηση ύστερα από οκτώ εβδομάδες ήταν ανάλογη της χρήσης εσιταλοπράμης, ένα διαδεδομένο φάρμακο για τη θεραπεία των διαταραχών άγχους.

2. Η διατήρηση υγιών διαπροσωπικών σχέσεων είναι σημαντική, καθώς κακές σχέσεις συχνά οδηγούν σε συναισθήματα απαισιοδοξίας ή αποθάρρυνσης. Επιπλέον, οι υγιείς κοινωνικές σχέσεις μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη σωματική υγεία. Μια επιστημονική δήλωση που εκδόθηκε στο Περιοδικό της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας το 2022 τόνισε τα επιβλαβή αποτελέσματα της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς στην υγεία της καρδιάς και του εγκεφάλου. Συγκεκριμένα, η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά συνδέονται με 30% αύξηση του κινδύνου εμφράγματος, εγκεφαλικού ή θνησιμότητας από αυτές τις δύο καταστάσεις.

3. Είναι σημαντικό να δείχνουμε συμπόνια, κατανόηση και συγχώρεση προς τους άλλους και να είμαστε ευγενικοί, καλοσυνάτοι και καλοπροαίρετοι σε κάθε περίσταση. Η διατήρηση αυτής της θετικής νοοτροπίας απαιτεί ενσυνείδητη προσπάθεια, ειδικά όταν αντιμετωπίζουμε απρόσμενα γεγονότα. Διαφορετικά, μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική αντίδραση ή θυμό, βλάπτοντας τους άλλους και επηρεάζοντας την υγεία μας. Έρευνα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ έδειξε πως η συγχώρεση μπορεί να μειώσει το άγχος και την κατάθλιψη, βελτιώνοντας κατ’ επέκταση και τη νοητική υγεία.

Ο Δρ Γιανγκ προτείνει, επίσης, να κάνουμε μια σύντομη παύση όταν νιώθουμε θυμωμένοι και να παίρνουμε βαθιές αναπνοές, να μετράμε έως το δέκα ή απλά να απομακρυνόμαστε. Αυτές οι απλές μέθοδοι μάς βοηθούν να μην αντιδράμε παρορμητικά.

Της Ellen Wan

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Νέα έρευνα αναφέρει πως η διαλειμματική νηστεία μπορεί να προστατεύσει από τη φλεγμονή και τον καρκίνο του ήπατος.

Η έρευνα, η οποία διεξήχθη από το Γερμανικό Κέντρο Έρευνας Καρκίνου και το Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν και δημοσιοποιήθηκε στο περιοδικό Cell Metabolism, στοχεύει στην κατανόηση των επιπτώσεων της διαλειμματικής νηστείας στο ήπαρ. Οι ερευνητές βρήκαν πως η νηστεία μπορεί να μειώσει την πρόοδο μη αλκοολικής λιπώδους νόσος του ήπατος (NAFLD), πρόδρομο της χρόνιας ηπατικής φλεγμονής και του καρκίνου του ήπατος.

Επεξήγηση των αποτελεσμάτων

Το πείραμα βασίστηκε στην εφαρμογή νηστείας σε ποντίκια με προϋπάρχουσα φλεγμονή στο ήπαρ. Βρήκαν πως, ύστερα από τέσσερεις μήνες διαλειμματικής νηστείας, τα ποντίκια έδειξαν βελτίωση στην λειτουργία του ήπατος, λιγότερο λίπος σε αυτό, μειωμένη κυστική ίνωση και λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του ήπατος μελλοντικά.

Εφαρμόστηκε μια δίαιτα νηστείας 5:2, όπου τα ποντίκια έκαναν νηστεία για δύο ημέρες και ύστερα μπορούσαν να καταναλώσουν όσες θερμίδες ήθελαν για τις ακόλουθες πέντε ημέρες. Ο κύκλος έπειτα επαναλήφθηκε για τέσσερεις μήνες, μέχρι την ολοκλήρωση της μελέτης.

Η υγεία είναι σημαντική

Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης δύο πρωτεΐνες (γνωστές ως PPAR-άλφα και PCK1) στα ηπατικά κύτταρα που φαίνεται να συμβάλουν στα προληπτικά αποτελέσματα της διαλειμματικής νηστείας. Η μελέτη υποστηρίζει την έρευνα του Μαρτίου η οποία αναφέρει πως η νηστεία μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στη συνολική υγεία.

«Τα πρόσφατα χρόνια, οι έρευνες για τον θερμιδικό περιορισμό και τη νηστεία εμφανίζουν πολλά οφέλη για την υγεία, περιλαμβάνοντας και την πρόληψη του καρκίνου. Είναι ευρέως γνωστό πως μεταβολικοί παράγοντες όπως τα υψηλά επίπεδα της ινσουλίνης και το σάκχαρο στο αίμα αυξάνουν τον κίνδυνο του καρκίνου του μαστού», αναφέρει ο  Δρ Φρανσίσκο Κοντρέρας στους Epoch Times μέσω email. Ο Δρ Κοντρέρας είναι πιστοποιημένος ογκολόγος με ασθενείς στην Καλιφόρνια και το Μεξικό.

«Η διαλειμματική νηστεία έχει αποδειχθεί πως μειώνει αυτούς τους παράγοντες, όπως επίσης μειώνει και τον κίνδυνο επανεμφάνισης αυτών μετά τη θεραπεία. Ασθενείς που έκαναν διαλειμματική νηστεία κατά τη διάρκεια της θεραπείας βίωσαν ανακούφιση από τις επιπτώσεις της χημειοθεραπείας και της κυτταροτοξικότητας με σημαντική βελτίωση στην ποιότητα ζωής τους.»

Τι είναι διαλειμματική νηστεία;

Διαλειμματική νηστεία είναι μια μέθοδος διατροφής με εναλλαγή περιόδων λήψης και αποχής της τροφής. Οι περισσότεροι το κάνουν για λόγους υγείας και οι έρευνες υποστηρίζουν πως αυτός είναι ένας καλός τρόπος διαχείρισης του βάρους και κάποιων ασθενειών, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.

«Κατά τη διάρκεια της νηστείας, το σώμα χρησιμοποιεί κετόνες, οι οποίες προέρχονται από τα αποθέματα λίπους (τριγλυκερίδια). Αυτές όμως λειτουργούν ως κάτι παραπάνω από καύσιμο. Ρυθμίζουν την έκφραση πολλών πρωτεϊνών και μορίων που ανταλλάσσουν σήματα μεταξύ των κυττάρων», είπε η Δρ Κάρολιν Γουόκερ στους Epoch Times μέσω email. Η Δρ Γουόκερ είναι πιστοποιημένη γαστρεντερολόγος με έδρα το Ντέντον στο Τέξας. «Πιστεύουμε πως μέσω αυτών των μορίων έχει η διαλειμματική νηστεία επιδρά στην ανάπτυξη και την ελαστικότητα των κυττάρων, στην αναδόμηση των ιστών, στη μειωμένη έκθεση ινσουλίνης και στη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη, στο μειωμένο προφίλ των λιπιδίων, στη βελτίωση της πίεσης και ακόμη και στη βελτίωση των συμπτωμάτων του άσθματος.»

Σύμφωνα με τον Δρα Κοντρέρας, κάποια από τα άλλα οφέλη της μείωσης της πρόσληψης τροφής, είτε μέσω μείωσης της ποσότητας είτε μέσω νηστείας, περιλαμβάνουν:

• Απώλεια βάρους
• Αυξημένη ευαισθησία στην ινσουλίνη
• Βελτιωμένο ανοσοποιητικό
• Αποτοξίνωση
• Μειωμένη χοληστερίνη
• Βελτίωση της υγείας της καρδιάς

Τα παραπάνω οφέλη μπορούν δυνητικά να αποτρέψουν χρόνιες παθήσεις, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης Τύπου 2, παθήσεις της καρδιάς, νευροεκφυλιστικές διαταραχές, η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου και ο καρκίνος.

Παρότι υπάρχουν αρκετοί μέθοδοι διαλειμματικής νηστείας για να επιλέξει κανείς, γενικά καλό είναι να μην μένουμε νηστικοί για περισσότερες από 24 ώρες, καθώς συχνά αυτό προκαλεί περισσότερο κακό παρά καλό. Έρευνες σχετικά με τη μακροχρόνια αποτελεσματικότητα της διαλειμματικής νηστείας έχει επίσης μεικτά αποτελέσματα, με μια έρευνα του Ιανουαρίου του 2023 να δείχνει πως δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία πως η διαλειμματική νηστεία επηρεάζει την μακροχρόνια απώλεια βάρους.

Επιπλέον, καλό είναι να θυμόμαστε πως η διαλειμματική νηστεία δεν είναι η καλύτερη διατροφική επιλογή για όλους και μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές σε άτομα με ορισμένες παθήσεις.

«Οι ασθενείς θα πρέπει πάντα να μιλάνε με τον θεράποντα ιατρό τους προτού ξεκινήσουν διαλειμματική νηστεία. Ενδεχομένως να μην είναι κατάλληλη για αυτούς με διαβήτη τύπου 1, ιστορικό τροφικών διαταραχών, έγκυες ή γυναίκες που θηλάζουν (ή που προσπαθούν να μείνουν έγκυες) ή που λαμβάνουν αντιπηκτικά όπως βαρφαρίνη», συστήνει η Δρ Γουόκερ.

Άτομα με κίνδυνο ανάπτυξης ηπατικής φλεγμονής ή καρκίνου

Η πιο συνηθισμένη πάθηση ήπατος παγκοσμίως είναι γνωστή ως μη αλκοολική λιπώδη νόσος του ήπατος. Εκτιμάται πως το 24% όλων των ενηλίκων και σχεδόν το 10% των παιδιών στις ΗΠΑ πάσχουν από αυτήν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική συσσώρευση λίπους στο ήπαρ, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή αυτού, γνωστή και ως στεατοηπατίτιδα, όπως εξηγεί και ο Δρ Κοντρέρας:

«Δεν τίθεται το ερώτημα πως οι διατροφικές συνήθειες της γενιάς μας είναι βασικός παράγοντας των μεταβολικών διαταραχών που προκαλούνται από την παχυσαρκία, και το ήπαρ είναι το όργανο που επηρεάζεται περισσότερο. Η  μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος βρίσκεται σε άνοδο παγκοσμίως. Είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση η οποία μπορεί να μετατραπεί σε στεατοηπατίτιδα και κίρρωση, η οποία εν συνεχεία μπορεί να προκαλέσει ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, μια από τις πιο επιθετικές μορφές κακοήθειας και ο πιο γρήγορα ανερχόμενος καρκίνος στις ΗΠΑ.»

Σύμφωνα με τη Δρα Γουόκερ, η ομάδα των ατόμων που βρίσκεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης NAFLD περιλαμβάνει όσους έχουν:

• Μεταβολικό σύνδρομο
• Κοιλιακή παχυσαρκία (προσδιορίζεται ως έχοντας περιφέρεια ίση ή μεγαλύτερη από 100cm για τους άντρες και 90cm για τις γυναίκες)
• Υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων
• Χαμηλά επίπεδα χοληστερόλης HDL
• Υψηλή πίεση
• Υψηλά επίπεδα σακχάρου νηστείας στο αίμα
• Ηπατίτιδα Β ή Γ
• Βαριά χρήση αλκοόλ

Πέρα από προϋπάρχουσες παθήσεις, τα γονίδια και η διατροφή επίσης επηρεάζουν τις πιθανότητες εμφάνισης NAFLD. Επιστήμονες μελετούν επίσης πως η φυσική χλωρίδα του εντέρου μπορεί να έχει αντίκτυπο στο NAFLD και έχουν ήδη ανακαλύψει διαφορές στο μικροβίωμα ανθρώπων με  NAFLD, σε αντίθεση με όσους δεν πάσχουν από τη νόσο.

Ευκαιρίες για μελλοντική έρευνα

Παρόλο που η έρευνα είναι πολλά υποσχόμενη, οι ερευνητές αποδέχονται το γεγονός ότι επειδή η έρευνα διεξήχθη σε ποντίκια δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε με σαφήνεια αν η διαλειμματική νηστεία θα είχε τα ίδια αποτελέσματα στους ανθρώπους. Ωστόσο, τα αποτελέσματα είναι πολλά υποσχόμενα σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις της διαλειμματικής νηστείας ως εργαλείο πρόληψης για τους ανθρώπους.

Πέρα από αυτό, η Δρ Γουόκερ αισθάνεται πως υπάρχει μια σημαντική  ευκαιρία στο μέλλον να συγκρίνουν ομάδες μελέτης που ακολούθησαν τη μέθοδο νηστείας 5:2 με άλλες ομάδες που ακολούθησαν διαφορετικές διατροφικές αγωγές.

«Πιστεύω πως θα μπορούσαν να προσδώσουν αξία στην εργασία τους με το να έχουν μια ελεγχόμενη ομάδα ποντικιών που έχασαν βάρος με άλλου είδους έλεγχο της διατροφής. Αυτό θα πρόσθετε αξία, συγκεκριμένα στην υπόθεση ότι η νηστεία συγκεκριμένα ευθύνεται για τις αλλαγές στην κυτταρική ίνωση», λέει η Δρ Γουόκερ.

Της Ayla Roberts

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Στις 24 Νοεμβρίου 2019, μια νέα συζήτηση με τίτλο «Προκαλούν εμβοές τα AirPods ;» εμφανίστηκε στο φόρουμ της κοινότητας της εταιρείας Apple.

Ο χρήστης που ξεκίνησε τη συζήτηση ανέφερε πως μετά από κάποιο διάστημα, παρατήρησε ένα έντονο κουδούνισμα στα αυτιά του που δεν έφευγε.

Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, πάντοτε προστάτευε την ακοή του. Απέφευγε τους έντονους ήχους και πάντα είχε μαζί του ωτοασπίδες σε περίπτωση που υπήρχε κάτι που θα προκαλούσε ζημιά στην ακοή του. Αλλά τα πράγματα πήγαιναν προς το χειρότερο.

«Έχοντας πει όλα αυτά, έχω παρατηρήσει τώρα πως μόλις βάλω τα AirPods στα αυτιά μου χωρίς να παίζει κάτι, εκπέμπουν έναν έντονα υψηλό θόρυβο που θα έλεγα ότι μοιάζει πάρα πολύ με τις εμβοές που βιώνω, και έχω αρχίσει να πιστεύω πως τα ίδια τα AirPods μου το προκάλεσαν αυτό», γράφει ο χρήστης.

Από τη στιγμή εκκίνησης αυτής της συζήτησης το 2019, περισσότεροι από 3.200 χρήστες της Apple ανταποκρίθηκαν γράφοντας: «Και εγώ το ίδιο».

Η παρουσίαση των ασύρματων ακουστικών της Apple στο ευρύ κοινό είχε εμφανές αντίκτυπο στη χρήση των ακουστικών, με τη νέα γενιά να τα χρησιμοποιεί περισσότερο από την παλιά, όπως αναφέρει η Τζούλι Προύτσμαν, ακουολόγος και ιδρυτής του Κέντρου Καταπράυνσης για την Ακοή (Sound Relief Hearing Center). Τα τελευταία χρόνια, έχει παρατηρήσει μια αύξηση στον αριθμό των νεαρών ατόμων που έρχονται στις κλινικές της με απώλεια ακοής και εμβοές.

Τα AirPods καθώς και άλλα ακουστικά της Apple συνιστούν την πλειοψηφία των ακουστικών που χρησιμοποιούν οι έφηβοι σήμερα. Το 2021, τα ακουστικά της Apple ήρθαν πρώτα σε κατάταξη στην αμερικάνικη αγορά ακουστικών. Μια έρευνα του 2022, από την Πάιπερ Σάντλερ, σε περισσότερους από 7.000 έφηβους βρήκε πως το 72% είχαν AirPods.

Η ακουολόγος είπε στους Epoch Times ότι η ρίζα του προβλήματος έγκειται όχι στο είδος των ακουστικών που χρησιμοποιούν, αλλά σε ένα κοινό φαινόμενο: την ανεύθυνη χρήση τους. Οι βολικές λειτουργίες ακύρωσης θορύβου και ασύρματης χρήσης, μαζί με την καλύτερη ποιότητα ήχου, έχουν ενισχύσει ακόμη περισσότερο την υπερβολική χρήση.

«Έχει αρχίσει να γίνεται ένα σοβαρό πρόβλημα», είπε η κα Προύτσμαν, «και δυστυχώς δεν έχουν εκπαιδευτεί στο τι μπορεί να συμβεί».

Υψηλή «δόση» και μακροχρόνια χρήση

Η Αμερικανική Οστεοπαθητική Εταιρεία (American Osteopathic Association) εκτιμά πως το 20% των εφήβων σήμερα θα βιώσει απώλεια ακοής, εν μέρει λόγω της χρήσης των ακουστικών. Μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Παγκόσμιο Περιοδικό Ακοολογίας (International Journal of Audiology) βρήκε πως περίπου 6-60% των χρηστών εμφανίζουν συμπτώματα απώλειας ακοής, συμπεριλαμβανομένης και της δυσκολίας ακοής και εμβοές.

Ταυτόχρονα, όλο και περισσότεροι νέοι χρησιμοποιούν ακουστικά. Τον Φεβρουάριο, ένα γκάλοπ του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν ρώτησε γονείς παιδιών 5 έως 12 ετών και βρήκε πως τα δύο τρίτα ανέφεραν πως τα παιδιά τους χρησιμοποιούσαν ακουστικά.

Οι περισσότερος κόσμος γνωρίζει πως οι δυνατοί θόρυβοι μπορούν να προκαλέσουν ζημιά στα αυτιά. Ωστόσο, η Δρ Κλαρίς Σάμπα, μια ωτορινολαρυγγολόγος από τη Βραζιλία, είπε πως το να ακούμε σε χαμηλή ένταση αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι εξίσου ζημιογόνο.

Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ακουστικά στη δουλειά, στο σπίτι, ακόμη και όταν κοιμούνται. Παρόλο που οι ήχοι δεν είναι πάντα έντονοι, το να φορά κανείς ακουστικά για ώρες μπορεί να κουράσει τα αυτιά , λέει η Δρ Σάμπα.

Ο κοχλίας βρίσκεται μέσα στα αυτιά μας. Βρίσκεται πίσω από το τύμπανο και είναι υπεύθυνος για τη μετατροπή των ήχων σε ηλεκτρικά σήματα που στέλνονται στον εγκέφαλο. Η παρατεταμένη χρήση ακουστικών στρεσάρει και καταστρέφει τα κύτταρα του κοχλία. Αν κάποια από αυτά πεθάνουν, τότε έχουμε απώλεια ακοής.

Η κα Προύτσμαν προσέθεσε πως η ζημιά που προκαλείται από τον ήχο εξαρτάται από τη «δόση» και συσσωρεύεται. Μια μελέτη του 2021 που εκδόθηκε στο περιοδικό Medicine αποκάλυψε πως μεταξύ των εφήβων που χρησιμοποιούν ακουστικά για πάνω από 80 λεπτά την ημέρα σε θορυβώδες περιβάλλον, ένας στους πέντε έχουν απώλεια ακοής. Ο κίνδυνος είναι 4.7 φορές μεγαλύτερος, εν αντιθέσει με αυτούς που χρησιμοποιούν ακουστικά για πιο σύντομα διαστήματα.

Ανάλογα με τη σοβαρότητα της ζημιάς, το άτομο μπορεί να βιώσει μικρότερη ευαισθησία σε ήχους, προβλήματα στο να διακρίνει ήχους, εμβοές ακόμη και απώλεια ακοής.

Το να έχει κανείς μονίμως ακουστικά στα αυτιά, μπορεί ακόμη να προκαλέσει συμφόρηση και υγρό περιβάλλον στον ακουστικό πόρο, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε λοιμώξεις. Προκαλούν, επίσης, μεγαλύτερη εσωτερική πίεση στο αυτί σε σχέση με τα ακουστικά κεφαλής.

«Το δέρμα στα αυτιά πρέπει να αναπνέει»

Δρ Κλαρίς Σάμπα, ωτορινολαρυγγολόγος

Τα ακουστικά που μπαίνουν στα αυτιά, ειδικότερα, τρίβονται πάνω στο ευαίσθητο δέρμα που υπάρχει στην ακουστική κοιλότητα. «Εάν γδάρεις το αυτί άθελά σου καθώς βάζεις τα AirPods, μπορεί να προκληθούν μικρο-εκδορές στο δέρμα που πιθανόν να οδηγήσουν σε λοίμωξη», είπε ο ωτορινολαρυγγολόγος Δρ Μάικλ Σίντμαν στους Epoch Times.

Εξάλλου, κάποιοι μπορεί να μην καθαρίζουν τακτικά τα ακουστικά τους και τυχόν σκουπιδάκια που έχουν μαζευτεί σε αυτά αυξάνουν τον κίνδυνο. Τα ακουστικά, επίσης, εμποδίζουν σχεδόν εξ ολοκλήρου το οξυγόνο του εξωτερικού περιβάλλοντος να εισέλθει στην ωτική κοιλότητα, διαταράσσοντας την υγεία του μικροβιώματος του αυτιού.

«Το δέρμα στα αυτιά πρέπει να αναπνέει», λέει η Δρ Σάμπα, συγκρίνοντας το με το δέρμα των χεριών: «Αν χρησιμοποιείτε γάντια όλη την ώρα, θα έχετε προβλήματα.»

Απόσβεση θορύβου

Τα πρόσφατα χρόνια, περισσότερα ακουστικά τεχνολογίας απόσβεσης θορύβου έχουν εμφανιστεί στην αγορά, δίνοντας στο κοινό την πολυπόθητη ικανότητα να προστατεύουν τη μουσική τους από τον γύρω κόσμο.

Ωστόσο, αυτή η τεχνολογία εγκυμονεί κινδύνους.

Επειδή αυτά τα ακουστικά αποκλείουν τους ήχους του περιβάλλοντος, η μακροχρόνια χρήση τους μπορεί να οδηγήσει σε υπερακουσία, μια κατάσταση κατά την οποία η ανοχή του εγκεφάλου σε ήχους μειώνεται σε τέτοιο βαθμό που ακόμη και ήπιοι ήχοι του περιβάλλοντος, όπως το βήξιμο ή ο ήχος του πληκτρολογίου, να προκαλέσουν μια στρεσογόνο αντίδραση.

Οι εμβοές και η υπερακουσία σχετίζονται συχνά, λέει η κα Προύτσμαν. Μια μελέτη εκτιμά πως περίπου 20% των ατόμων με εμβοές έχουν επίσης και υπερακουσία.

«Οι άνθρωποι σκέφτονται πως θα προστατέψουν καλύτερα την ακοή τους. Αυτό που καταλήγουν να κάνουν, όμως, είναι να προκαλούν το νευρικό τους σύστημα να αντιδρά υπερβολικά σε φυσιολογικά επίπεδα ήχου», είπε η ακουολόγος.

Έρευνες έχουν δείξει πως οι χρόνιες εμβοές συνδέονται έντονα με την απώλεια ακοής και την υπερδραστηριότητα του εγκεφάλου. Οι περισσότεροι ασθενείς με εμβοές έχουν βλάβες στην ακοή τους και ο εγκέφαλος χάνει ακουστικά ερεθίσματα σε συγκεκριμένες εντάσεις. Έρευνες υποδηλώνουν πως οι εμβοές προκαλούνται από την προσπάθεια του εγκεφάλου να αντισταθμίσει αυτή την απώλεια με το να αναδημιουργεί τον χαμένο ήχο.

Άτομα με ήπιες εμβοές πιθανόν να μην παρατηρήσουν τον ήχο αυτόν όταν ήχοι του περιβάλλοντος τις σκεπάζουν. Ωστόσο, οι υψηλές εμβοές ίσως να είναι πιο διακριτές όταν το άτομο βρίσκεται σε ένα ήσυχο περιβάλλον, όταν φοράει προστατευτικά ακοής ή χρησιμοποιεί ακουστικά με τεχνολογία ακύρωσης θορύβου.

Ο Ράιαν Έντουαρντς, 45 ετών από το Λονδίνο, είπε στους Epoch Times πως οι εμβοές του χειροτέρεψαν αφότου άλλαξε από τα AirPods στα AirPods Pros, μια ανανεωμένη έκδοση με λειτουργία απόσβεσης θορύβου.

Προηγουμένως, οι εμβοές του κου Έντουαρτς ήταν απαλές, Μόλις άλλαξε ακουστικά, ξεκίνησε να παρατηρεί έναν δεύτερο θόρυβο, πιο έντονο, σαν ξυπνητήρι. Διατάρασσε τον ύπνο του και τη συγκέντρωση του κατά την διάρκεια της ημέρας.

Με την εις άτοπον επαγωγή, ο κος Έντουαρτς επιβεβαίωσε τους ενδοιασμούς που είχε για τα νέα ακουστικά ακύρωσης θορύβου. «Σταμάτησα να τα χρησιμοποιώ αμέσως», είπε. Παρόλο που τα χρησιμοποιούσε για μόλις δύο εβδομάδες, οι εμβοές του επανήλθαν σε «φυσιολογικά επίπεδα» ύστερα από σχεδόν έναν μήνα. Μοιράστηκε την εμπειρία του σε ένα διαδικτυακό φόρουμ για ασθενείς με εμβοές, το Tinnitus Talk.

«Οτιδήποτε μπλοκάρει την ακοή των φυσικών εξωτερικών ήχων μπορεί να προκαλέσει αυτή την εντύπωση των έντονων εμβοών», είπε η κα Προύτσμαν.

Ωστόσο, κάποια άτομα με εμβοές δεν πιστεύουν ότι η χρήση ακουστικών απόσβεσης θορύβων ενεργοποιεί τις εμβοές, αλλά θεωρούν ότι η χρήση των συγκεκριμένων ακουστικών μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των ενοχλητικών θορύβων και να παρέχει ακουστική άνεση, προσέθεσε η ακουολόγος.

Η Χέιζελ Γκούντχαρτ, διευθύντρια του Tinnitus Hub, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού ασθενών που διοικείται από άτομα με εμβοές, είπε στους Epoch Times πως χρησιμοποιεί ακουστικά απόσβεσης θορύβου καθημερινά για να αποκλείει τους περιβαλλοντικούς ήχους, οι οποίοι ενδέχεται να προκαλέσουν επιπλέον ζημιά στην ακοή της.

Ασύρματη Ακτινοβολία

Τα ασύρματα ακουστικά, περιλαμβανομένων και των AirPods, εκπέμπουν πολύ χαμηλότερα επίπεδα ακτινοβολίας από το όριο της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Επικοινωνιών (Federal Communications Commission – FCC) των 1.6 watt ανά κιλό.

Οι παρούσες διατάξεις για την ασύρματη ακτινοβολία εγκαθιδρύθηκαν το 1996 και τέθηκαν για να περιορίζουν την ακτινοβολία από τα κινητά τηλέφωνα ώστε να μην θερμαίνουν το δέρμα μας.

Παρόλα αυτά, τρεις δεκαετίες μετά, τα ασύρματα προϊόντα που εκπέμπουν ακτινοβολία έχουν σταδιακά επικρατήσει και κάποιοι ερευνητές έχουν αρχίσει να εκφράζουν ανησυχίες πως η ακτινοβολία από τα κινητά, τα προϊόντα Bluetooth, και τα μόντεμ Wi-Fi μπορεί να είναι πιο ζημιογόνος απ’ ότι πιστεύαμε πριν.

Το νευρικό σύστημα του κάθε ανθρώπου είναι ξεχωριστά δικτυωμένο και μοναδικά ευαίσθητο σε διάφορα ερεθίσματα.

Τζούλι Προύτσμαν, ακουολόγος και ιδρυτής του Κέντρου Καταπράυνσης Ακοής (Sound Relief Hearing Center).

Τα κινητά τηλέφωνα θεωρούνται ακίνδυνα επειδή εκπέμπουν μη ιοντίζουσα ακτινοβολία, η οποία δεν μπορεί να βλάψει το DNA και να αποσταθεροποιήσει τα κύτταρα όπως η ιοντίζουσα ακτινοβολία (ακτίνες Χ). Ενώ αυτό είναι αλήθεια, η μη ιοντίζουσα ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει οξείδωση μέσα στα κύτταρα, οδηγώντας σε πιθανή φλεγμονή και κυτταρική βλάβη.

Έρευνες σε κυτταρικές καλλιέργειες εντόπισαν πως η μη ιοντίζουσα ακτινοβολία σε ένταση μικρότερη από αυτήν που έχει θέσει η FCC είναι αρκετή για να επηρεάσει τη λειτουργία του DNA και των κυττάρων. Μια τουρκική έρευνα που εξέθεσε νεογέννητα ποντίκια σε σήματα Wi-Fi ανακάλυψε πως το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο στις συχνότητες του προκάλεσε κυτταρικό θάνατο στα κύτταρα του αυτιού. Τα σήματα Bluetooth είναι πιο ασθενή από αυτά του Wi-Fi, παρόλο που έχουν παρόμοιες συχνότητες.

 Ωστόσο, προς το παρόν δεν υπάρχουν άμεσες αποδείξεις πως το Bluetooth μπορεί να βλάψει τα αυτιά ή τα κύτταρα.

 Η μόνη μελέτη που ερευνούσε τις πιθανές επιδράσεις του Bluetooth στα αυτιά ήταν μια τυχαία ελεγχόμενη δοκιμή σε 12 ασθενείς. Οι ερευνητές βρήκαν πως η έκθεση στο Bluetooth δεν είχε κάποια επίπτωση στις νευρικές απολήξεις των αυτιών των συμμετεχόντων, όμως η έκθεση στα κινητά είχε.

 Κάποιοι είναι πιο ευαίσθητοι στην ακτινοβολία που εκπέμπουν τα ασύρματα προϊόντα από κάποιους άλλους. Αυτό είναι γνωστό ως ηλεκτρομαγνητική υπερευαισθησία. Άτομα με αυτή την κατάσταση πιθανόν να βιώσουν αίσθημα κόπωσης, αϋπνία, εμβοές και πονοκεφάλους όταν εκτίθενται σε τέτοιου είδους ακτινοβολία.

 Η κα Προύτσμαν είπε πως τα ακουστικά Bluetooth φαίνεται να προκαλούν ερεθίσματα σε ασθενείς με εμβοές. Μερικοί αναφέρουν πιο ήπιες εμβοές όταν άρχισαν αν χρησιμοποιούν ενσύρματα ακουστικά.

 Εξήγησε πως οι εμβοές κάνουν το κεντρικό νευρικό σύστημα κάποιων ατόμων πιο ευαίσθητο. «Λιγότερο από το 100% των ατόμων μας αναφέρουν κάτι τέτοιο, οπότε πιστεύουμε πως το νευρικό σύστημα του καθενός είναι ξεχωριστά δικτυωμένο και μοναδικά ευαίσθητο σε διάφορα ερεθίσματα», ανέφερε η κα Προύτσμαν.

Θεραπεία και πρόληψη

Η ακουολόγος προτείνει τη χρήση ακουστικών με μέγιστη ισχύ τα 85 ντεσιμπέλ, περίπου όσο θόρυβο κάνει ένα μπλέντερ ή η κίνηση της πόλης, για να αποφύγουν τη ζημιά στην ακοή τους.

Από την άλλη μεριά, η Δρ Σάμπα προτείνει την αφαίρεση των ακουστικών ανά δύο ώρες, ακόμα και όταν χρησιμοποιούνται σε χαμηλή ένταση. Άτομα με απώλεια ακοής και εμβοές μπορούν να χρησιμοποιούν ακουστικά αρκεί να είναι σε περιορισμένες ‘δόσεις’.

 Ο Δρ Σίντμαν προτείνει σε αυτούς που ανησυχούν για λοιμώξεις του ακουστικού πόρου να φορούν ακουστικά κεφαλής. Σε σύγκριση με τα ακουστικά που μπαίνουν στα αυτιά, βρίσκονται πιο μακριά από τα τύμπανα και έτσι δημιουργούν λιγότερη πίεση μέσα στον ακουστικό πόρο, κάτι το οποίο μπορεί να αποτρέψει την απώλεια ακοής και τους πονοκεφάλους.

 Εναλλακτικά, χρησιμοποιήστε ηχεία όποτε αυτό είναι εφικτό. Μια ινδική μελέτη σε 1.000 μαθητές βρήκε πως, συγκριτικά με αυτούς που χρησιμοποιούν συχνά ακουστικά, εκείνοι που προτιμούν τα ηχεία δεν πάσχουν από απώλεια ακοής.

 Παρόλο που οι εμβοές δεν είναι θεραπεύσιμες, υπάρχουν πολλές θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων.

 Η κλινική της κας Προύτσμαν προσφέρει θεραπείες επανεκπαίδευσης των εμβοών, κάτι το οποίο γίνεται με τη χρήση ακουστικών ηχητικής θεραπείας τα οποία εκπέμπουν τους ήχους που χάθηκαν από την απώλεια ακοής, βοηθώντας να κατευναστεί ο διεγερμένος εγκέφαλος.

«Μόλις αναγνωρίσουμε και αντικαταστήσουμε το χαμένο σήμα εισόδου προς τον εγκέφαλο, μπορούμε να κατευνάσουμε τμήμα της υπερδιέγερσης αυτού άμεσα», λέει. Ο ήχος αναπαράγεται στον ασθενή μαζί με χαλαρωτικούς, ήρεμους ήχους όπως του ωκεανού ή κάποιων οργάνων. Η θεραπεία διαρκεί έξι με δώδεκα μήνες.

 Εν τέλει, οι ασθενείς σταδιακά σταματούν τη θεραπεία. «Οι εμβοές, όμως, δεν εξαφανίζονται εντελώς ποτέ. Μπορούμε απλά να εμποδίσουμε την αντίληψη αυτών», προσθέτει.

Είναι επίσης σημαντικό για τους ασθενείς να αναγνωρίσουν τα ερεθίσματα που τις ενεργοποιούν. Οι εμβοές μπορούν να προκληθούν από έκθεση σε στοιχεία που εκνευρίζουν το νευρικό σύστημα, όπως η καφεΐνη, ο κακός ύπνος, το στρες, οι λοιμώξεις και οι δυνατοί θόρυβοι, τα οποία είναι εντελώς υποκειμενικά. Η ακουολόγος ανέφερε πως είχε και μια περίπτωση στην οποία ήταν η μυρωδιά των κρεμμυδιών αυτό που ενεργοποιούσε τις εμβοές του ασθενή.

Γενικά, η διατήρηση ενός υγιούς τρόπου ζωής και διατροφής βοηθά. Στην πρακτική του, ο Δρ Σίντμαν καταγράφει αν η αφαίρεση της καφεΐνης, της ζάχαρης και του αλκοόλ βοηθά στην μείωση των εμβοών στους ασθενείς.

Είχε έναν ασθενή, που έπινε μόλις μισό φλιτζάνι καφέ ημερησίως, ο οποίος του είπε: «Δεν πρόκειται να το πιστέψεις, αλλά έκοψα τον καφέ και οι εμβοές μειώθηκαν από μια ένταση 7/10 σε μόλις 3/10».

Τα βοηθήματα ακοής μπορούν να θεραπεύσουν την απώλεια ακοής, αλλά τα ενέσιμα στεροειδή και τα αγγειοδιασταλτικά μπορούν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της ακοής σε περιπτώσεις ξαφνικής απώλειας αυτής αλλά και εμβοών.

Αν και τα ακουστικά μπορεί να προκαλέσουν ζημιά στην ακοή, έχουν και τα υπέρ τους: μπορούν επίσης να βοηθήσουν με προβλήματα ακοής. Χάριν σε διάφορες επιλογές προσαρμογής με τα premium AirPod pros, κάποιοι χρήστες βρήκαν πως μπορούν να μετατραπούν σε φτηνά βοηθήματα ακοής.

Το φυτό τζίνγκο μπιλόμπα (Ginkgo Biloba), το οποίο βοηθάει στην κυκλοφορία του αίματος, πιθανόν να βοηθήσει ασθενείς με εμβοές, δεδομένου ότι θα δοθεί η σωστή δοσολογία, λέει ο Δρ Σίντμαν.

Την δεκαετία του 1990, μια αναφορά της γερμανικής κομμισιόν στη βοτανολογική ιατρική αποκάλυψε ότι η προετοιμασία καθαρού τζίνγκο βοήθησε στην μείωση των συμπτωμάτων των εμβοών. Οι ερευνητές αναγνώρισαν μια αποτελεσματική δόση των 240 mg ημερησίως. Ακόλουθες μελέτες από άλλους ερευνητές δοκίμασαν τα αποτελέσματα των 50mg τρεις φορές την ημέρα ή 120 mg μια φορά την ημέρα και δεν βρήκαν σημαντικές διαφορές. Επομένως, πολλοί κλινικοί ιατροί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το φυτό τζίνγκο μπιλόμπα πράγματι έχει αποτέλεσμα.

Ο κος Έντουαρντς εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τα AirPods παρόλο που δεν είναι τόσο εντυπωσιακά ούτε έχουν την δυνατότητα απόσβεσης θορύβου και το προηγούμενο του πρόβλημα δεν έχει εμφανιστεί ξανά. Διαχειρίζεται τις εμβοές με το να αναπαράγει στατικούς ήχους εν μέσω άλλων ήχων τη νύχτα.

Κλείνει 14 χρόνια με εμβοές. Όπως τόσοι άλλοι, δοκίμασε διάφορες θεραπείες και ό,τι άλλο υπήρχε προτού τελικά βρει κάτι το οποίο τον βοήθησε.

«Έχω αυτά τα ‘δεκανίκια’ για να το απαλύνω. Η θεραπεία με ήχους το βράδυ μού έσωσε την ζωή», λέει.

Η Apple δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα των Epoch Times για κάποιο σχόλιο.

Της Marina Zhang

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Καθώς ο καρκίνος συνδέεται όχι μόνο με τα γονίδια, αλλά και με παράγοντες της καθημερινότητας, όπως οι διατροφικές συνήθειες, τι είδους δίαιτα μπορεί να συμβάλει στη μείωση των πιθανοτήτων εμφάνισης καρκίνου; Ο Δρ Τσανγκ Τσιν-τσιεν, ειδικός στον καρκίνο του μαστού από την Ταϊβάν, αποκαλύπτει τους κυριότερους παράγοντες που σχετίζονται με την ανάπτυξη του καρκίνου και τις επτά αντικαρκινικές διατροφικές αρχές στο πρόγραμμα των Epoch Times «Φροντίδα Υγείας» (“Health Nourishment”).

Ο καρκίνος είναι στενά συνδεδεμένος με τις συνήθειες κάποιου, τον τρόπο ζωής και το περιβάλλον, όπως για παράδειγμα την ώρα που πάει για ύπνο, την άσκηση και τη δίαιτα. Ο Δρ Τσανγκ αναφέρει πως από τη στιγμή που ο οισοφάγος, το στομάχι, το λεπτό έντερο και το παχύ έντερο έρχονται σε άμεση επαφή με την τροφή, το είδος της τροφής που καταναλώνουμε, η ποσότητα αυτής, η επεξεργασία που έχει υποστεί και ο τρόπος με τον οποίο έχει μαγειρευτεί έχουν αντίκτυπο στον καρκίνο.

Καρκίνος και διατροφή

Ο Δρ Τσανγκ έδωσε μερικά παραδείγματα σχετικά με το πώς συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες μπορεί να προάγουν διάφορα είδη καρκίνου:

• Οισοφαγικός: σχετίζεται με παραζεσταμένα, μαριναρισμένα για μεγάλο διάστημα ή υπερβολικά αλμυρά φαγητά. Σε ορισμένες περιοχές, οι άνθρωποι προτιμούν το καυτό φαγητό, για να αντισταθμίσουν τον κρύο καιρό και τείνουν να προσθέτουν περισσότερο αλάτι ή άλλα συστατικά για να διατηρήσουν το φαγητό. Αυτό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του οισοφάγου για κάποιους.
• Γαστρικός: σχετίζεται με επεξεργασμένα φαγητά ή φαγητά που περιέχουν συντηρητικά και πρόσθετα.
• Παχέος εντέρου: σχετίζεται με την έλλειψη λαχανικών και φρούτων στη δίαιτα κάποιου, με το λιπαρό κρέας, με τα επεξεργασμένα τρόφιμα με άμυλο και με το αλκοόλ.
• Στήθους: σχετίζεται με χημικά που διαταράσσουν το ενδοκρινολογικό σύστημα, όπως οι πλαστικοποιητές και τα φυτοφάρμακα.
• Πνεύμονα: σχετίζεται με το κάπνισμα, την υπερβολική χρήση αλκοόλ και την ανεπαρκή λήψη βιταμίνης B.
• Παγκρέατος: σχετίζεται με την υπερβολική λήψη ζάχαρης.

Επτά αντικαρκινικές διατροφικές αρχές

Για να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου, ο Δρ Τσανγκ πιστεύει ότι οι επτά ακόλουθες διατροφικές αρχές χρήζουν προσοχής:

1. Καταναλώστε αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις τροφές: Να επιλέγονται φαγητά που μπορούν να εξαλείψουν τις ελεύθερες ρίζες και να καταπολεμήσουν τις φλεγμονές, όπως το κουνουπίδι, οι ελιές ή τα πράσινα λαχανικά.
2. Γεμίστε το πιάτο σας με χρώματα: Τα πολύχρωμα τρόφιμα περιέχουν διάφορα φυτοχημικά. Ο Δρ Τσανγκ προτείνει μια «δίαιτα ουράνιο τόξο», δηλαδή την κατανάλωση τροφίμων με ποικίλα χρώματα για τη θρέψη του σώματος με μια ευρεία ποικιλία θρεπτικών συστατικών.
3. Επιλέξτε οργανικά τρόφιμα: Ο Δρ Τσανγκ προτείνει την κατανάλωση μη επεξεργασμένων τροφών, όπως τα σιτηρά, τα λαχανικά και τα φρούτα. Αυτές οι τροφές συγκρατούν πιο πολλά θρεπτικά συστατικά και έχουν πιο φυσική γεύση.
4. Αποφύγετε το τηγάνισμα και το μαγείρεμα σε υψηλές θερμοκρασίες: Το ακρυλαμίδιο, μια επικίνδυνη χημική ουσία, μπορεί να παραχθεί όταν μαγειρεύουμε ή ψήνουμε το φαγητό σε υψηλές θερμοκρασίες. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι τα αυξημένα επίπεδα ακρυλαμιδίου είναι καρκινογόνα, που σημαίνει ότι μπορεί να έχουν επίπτωση και στους ανθρώπους. Επιπλέον, υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες καταστρέφουν τις πρωτεΐνες και επηρεάζουν την θρεπτική αξία της τροφής.
5. Απαρνηθείτε τα συντηρητικά: Τα χημικά στα συντηρητικά, όπως τα νιτρικά άλατα, που προστίθενται στο μπέικον, το ζαμπόν, τα σνακ κλπ, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης  καρκίνου.
6. Αποφύγετε τα μαριναρισμένα προϊόντα: Συντηρητικά όπως το νιτρικό άλας προστίθενται στα μαριναρισμένα προϊόντα κατά την παραγωγή τους.
7. Πείτε όχι στις χρωστικές ουσίες: Πρόσθετα όπως οι χρωστικές τροφίμων έχουν βρεθεί να έχουν τοξική επίδραση σε διάφορους οργανισμούς.

Διαχείριση βάρους: Ένας κρίσιμος παράγοντας για την πρόληψη του καρκίνου

Ο Δρ Τσανγκ ανέφερε πως άλλος ένας κρίσιμος παράγοντας για την πρόληψη του καρκίνου είναι η διαχείριση της παχυσαρκίας. Το παραπανίσιο λίπος αυξάνει τη φλεγμονή και μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο.

Έρευνες έχουν δείξει πως το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο τουλάχιστον 13 ειδών καρκίνου, περιλαμβανομένου του καρκίνου του θυρεοειδούς, του οισοφάγου, του στήθους, του ήπατος και του παχέος εντέρου.

Για να μειώσετε το λίπος σας, ο Δρ Τσανγκ προτείνει την εφαρμογή των ακόλουθων συνηθειών:

• Κόψτε τα βραδινά τσιμπολογήματα: Αποφύγετε να τρώτε πριν τον ύπνο. Δειπνήστε τουλάχιστον τρεις ώρες πριν ξαπλώσετε.
• Μην τρώτε περισσότερο από όσο πρέπει: Κάποιοι τρώνε από συνήθεια ή όταν είναι αγχωμένοι ή αναστατωμένοι, αλλά αυτό μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία περιττού λίπους.
• Μην βιάζεστε: Να μασάτε όσο το δυνατόν πιο αργά. Έτσι, θα αισθανθείτε γεμάτοι νωρίτερα και θα αποφύγετε την υπερβολική λήψη τροφής.

Σημαντικά στοιχεία άσκησης για την καταπολέμηση του καρκίνου

Η σωματική άσκηση είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση του καρκίνου. Ο Δρ Τσανγκ υποστηρίζει πως η άσκηση μπορεί να κάψει τις επιπλέον θερμίδες, να μειώσει τον κίνδυνο παχυσαρκίας και να βελτιώσει το ανοσοποιητικό σύστημα. Δίνει έμφαση σε ασκήσεις ευλυγισίας που βοηθούν το σώμα να αποκαταστήσει την ισορροπία του, σε ασκήσεις αντοχής που αυξάνουν τη μυϊκή μάζα και σε αερόβιες ασκήσεις που ενισχύουν την καρδιοπνευμονική λειτουργία. Όλες αξίζουν τον κόπο.

Ο Δρ Τσανγκ συνιστά να ασκείται κανείς για 20 με 30 λεπτά την ημέρα. Μεγάλη σημασία έδωσε στο να παραμένετε παρόντες και συγκεντρωμένοι κατά τη διάρκεια της άσκησης. Βοηθάει, επίσης, στο να ξεφεύγετε από τις έγνοιες της καθημερινότητας και να είστε πιο χαλαροί.

Της Amber Yang

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Αν έχετε δοκιμάσει τον διαλογισμό αλλά δεν μείνατε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα, ίσως κάνατε μια άσκηση χαλάρωσης παρά πραγματικό, παραδοσιακό διαλογισμό, σύμφωνα με την Ντέμπορα Κόλινς-Πέρικα, ψυχίατρο στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ.

Ο παραδοσιακός διαλογισμός έχει απαιτήσεις από το μυαλό, το σώμα και τo πνεύμα.

Ο παραδοσιακός διαλογισμός είναι ο πραγματικός διαλογισμός

«Διαλογισμός δεν είναι απλώς να κάθεσαι εκεί και να χαλαρώνεις», δήλωσε η Κόλινς-Πέρικα στους Epoch Times. «Οι πραγματικοί, παραδοσιακοί διαλογισμοί ήταν πάντα βασισμένοι στη θρησκεία και είχαν και μια ηθική διάσταση.»

Για παράδειγμα, οι περισσότεροι παραδοσιακοί διαλογισμοί της βουδιστικής παράδοσης απαιτούν από κάποιον να ακολουθεί τις αρχές τού να είναι καλός άνθρωπος, να εγκαταλείπει επιθυμίες και πόθους και να έχει ένα πιο ελεύθερο και ανοιχτό μυαλό.

«Αν το μυαλό σας είναι γεμάτο θυμό και αγανάκτηση, αν τσακώνεστε και διαφωνείτε συνέχεια και αν ανταγωνίζεστε τους ανθρώπους γεμάτοι εγωισμό, δεν πρόκειται να κοιμηθείτε καλά. Δεν μπορείτε να έχεις καλές σχέσεις. Δεν μπορείτε καν να έχετε ένα υγιές σώμα», δήλωσε η Κόλινς-Πέρικα, η οποία έχει περισσότερα από 15 χρόνια εμπειρίας στη θεραπεία ψυχικών ασθενειών.

Επί του παρόντος, υπάρχουν πολλά είδη διαλογισμού που διδάσκονται και ασκούνται, περιλαμβανομένου του διαλογισμού της ενσυνειδητότητας, του εστιασμένου διαλογισμού, του υπερβατικού διαλογισμού και του διαλογισμού της καλοσύνης. Αν και πολλοί εμπεριέχουν και ένα πνευματικό στοιχείο, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ανήκουν στην κατηγορία του παραδοσιακού διαλογισμού.

Ο παραδοσιακός διαλογισμός τις περισσότερες φορές παραδίδεται ως πνευματική ή θρησκευτική παράδοση και διδάσκεται από έναν δάσκαλο, αναγνωρίζεται ως μια νόμιμη σχολή πρακτικής και ασκείται με κάθισμα σε πλήρη θέση λωτού και το νου ελεύθερο από κάθε πρόθεση. Είναι τυποποιημένος και δομημένος, εξηγεί η Κόλινς-Πέρικα. Η πλήρης θέση λωτού απαιτεί να κάθεστε σταυροπόδι, με κάθε πόδι τοποθετημένο πάνω στον αντίθετο μηρό.

Ορισμένες παραδοσιακές σχολές διαλογισμού διδάσκουν καθοδήγηση με τη χρήση μάντρα, ενώ άλλες βασίζονται στην κίνηση, όπως το Τάι Τσι, και άλλες σε διάφορες θέσεις του σώματος, όπως η γιόγκα. Ορισμένες οπτικές μορφές διαλογισμού χρησιμοποιούν την εστίαση της πρόθεσης σε μια εικόνα.

«Υπάρχουν πολλές ανορθόδοξες μορφές διαλογισμού στον κόσμο σήμερα και ορίζονται χαλαρά ως τρόποι σκέψης, περισυλλογής, στοχασμού [ή] έντονης αντανάκλασης, που έχουν στόχο να βοηθήσουν τους ανθρώπους να χαλαρώσουν και να βελτιώσουν την ικανότητα συγκέντρωσής τους», λέει η Κόλινς-Πέρικα.

Αυτές οι διδασκαλίες έχουν πολύ περισσότερα κοινά με τις τεχνικές χαλάρωσης μέσω της ενσυνειδητότητας παρά με τον πραγματικό διαλογισμό.

Η ενσυνειδητότητα είναι μια δημοφιλής τεχνική στην ψυχική υγεία σήμερα. Απαιτεί την εστίαση σε ό,τι συμβαίνει στην παρούσα στιγμή με προσοχή, διαφάνεια και αποδοχή, ώστε να επιτευχθεί η ψυχική και νοητική γαλήνη χωρίς κριτική στάση. Η ενσυνειδητότητα θεωρείται ευρέως ως ένα είδος διαλογισμού.

Ωστόσο, το να ξαπλώνετε στο πάτωμα, να καθαρίζετε το μυαλό σας και να μετράτε τις αναπνοές σας δεν είναι διαλογισμός, δήλωσε η γιατρός. «Αυτό είναι  άσκηση αναπνοής. Είναι μια άσκηση χαλάρωσης.»

Θεραπεία μέσω του παραδοσιακού διαλογισμού

Η Κόλινς-Πέρικα αναγνωρίζει τα οφέλη της ενσυνειδητότητας και άλλων πρακτικών διαλογισμού. Αλλά ο πραγματικός, παραδοσιακός διαλογισμός μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους όταν αυτές οι μέθοδοι δεν αποδίδουν.

Ένας από τους ασθενείς της, πιλότος στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, εκτέθηκε σε χημικά κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων και λίγα χρόνια αργότερα διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας.

«Η διάγνωση ήταν αδιαμφισβήτητη. Όλες οι εξετάσεις του ήταν θετικές», δήλωσε η Κόλινς-Πέρικα.

Ο ασθενής είδε πολλούς νευρολόγους και όλοι του είπαν ότι η ασθένεια ήταν προοδευτική. Του είπαν ότι η επιδείνωση ήταν αναπόφευκτη και ότι ήταν πιθανό να έφτανε μέχρι και την ολική παράλυση και να έμενε καθηλωμένος στο κρεβάτι.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια ασθένεια που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα. Προκαλεί απρόβλεπτα συμπτώματα όπως μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, αλλαγές στη διάθεση, προβλήματα μνήμης, πόνο και μερικές φορές ακόμη και τύφλωση και παράλυση.

Ο απελπισμένος ασθενής επισκεπτόταν την Κόλινς-Πέρικα περίπου δύο φορές τον μήνα στο Υπουργείο Άμυνας, όπου εκείνη εργαζόταν για πολλά χρόνια.

«Η συζήτησή μας άρχισε να στρέφεται περισσότερο σε υπαρξιακά θέματα, καθώς αντιμετώπιζε την πιθανότητα του επικείμενου θανάτου του», δήλωσε η Κόλινς-Πέρικα. Έτσι, τον εισήγαγε στο διαλογισμό και στο αρχαίο κινεζικό τσιγκόνγκ.

Η μέθοδος που του συνέστησε ήταν το Φάλουν Γκονγκ ή Φάλουν Ντάφα, μια πνευματική πρακτική που έχει τις ρίζες της στη βουδιστική παράδοση. Εκτός από τον διαλογισμό, η πρακτική ενθαρρύνει τους ασκούμενους να προσπαθούν να εναρμονίσουν τη ζωή τους με τρεις αρχές: την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα.

Μια μελέτη παρατήρησης του 2016 διαπίστωσε ότι πολλοί ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ είχαν ανακτήσει την υγεία τους από ανίατες ασθένειες. Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ είχαν ενισχυμένη ανοσία σε σύγκριση με τους μη ασκούμενους.

Ο ασθενής της ήταν επιφυλακτικός στην αρχή, αλλά συνειδητοποίησε ότι η συγκεκριμένη πρακτική ήταν διαφορετική από τις τεχνικές χαλάρωσης που είχε δοκιμάσει παλιότερα. Το Φάλουν Γκονγκ περιλαμβάνει διαλογισμό και κάποιες ήπιες ασκήσεις.

Ακολούθησε τις οδηγίες της ιστοσελίδας στην οποία τον παρέπεμψε η γιατρός του και άρχισε να ασκείται καθημερινά. Η ικανότητά του να κάθεται σε διαλογισμό σταδιακά αυξανόταν. Κατάφερε να καθίσει στη θέση του μισού λωτού (με το ένα πόδι ψηλά) και αργότερα κάθισε και στην πλήρη θέση λωτού (με τα δύο πόδια ψηλά).

Περίπου ένα χρόνο αργότερα, ξαναπήγε στον ειδικό για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, ο οποίος μπερδεύτηκε από την τρέχουσα κατάσταση της υγείας του, καθώς περίμενε να δει επιδείνωση, κάτι που όμως δεν είχε συμβεί, είπε η Κόλινς-Πέρικα.

Αυτά έγιναν πριν από τέσσερα ή πέντε χρόνια. Τώρα, εκείνος ο άνθρωπος εργάζεται με πλήρες ωράριο και «είναι πολύ ευτυχισμένος. Είναι γεμάτος ενέργεια. Και είναι απόλυτα υγιής», ανέφερε η γιατρός.

Αναπτύσσοντας την εσωτερική μας δύναμη μέσω της αυτοπειθαρχίας

Οι παραδοσιακές μέθοδοι διαλογισμού απαιτούν να έχουμε μία συγκεκριμένη στάση – κατά κανόνα το κάθισμα σε πλήρη στάση λωτού – σε αντίθεση με πολλές σύγχρονες πρακτικές που σας ζητούν να βρείτε μία άνετη στάση είτε περπατώντας είτε παραμένοντας ξαπλωμένοι.

Η στάση του λωτού είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στις βουδιστικές και ταοϊστικές παραδόσεις και σε ορισμένες αρχαίες ινδικές παραδόσεις, όπως η γιόγκα.

«Στον βουδιστικό διαλογισμό, βλέπετε πάντα τον Βούδα να κάθεται σε πλήρη θέση λωτού με την πλάτη πολύ ίσια, το κεφάλι και τον αυχένα πολύ ίσια, τα μάτια κλειστά και το στόμα κλειστό. Αυτές είναι παραδόσεις χιλιάδων ετών», επεσήμανε η Κόλινς-Πέρικα.

Το κάθισμα στη θέση του λωτού για παρατεταμένο χρονικό διάστημα μπορεί να γίνει πολύ άβολο. Απαιτεί μεγάλη ευλυγισία των γοφών, των γονάτων και των αστραγάλων. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να το κάνουν αμέσως και, προς αποφυγή τραυματισμών, συστήνεται στους αρχάριους να εξασκούνται σε αυτή τη θέση σιγά-σιγά.

Η Κόλινς-Πέρικα προτείνει μια βήμα προς βήμα προσέγγιση και ενθαρρύνει τους ανθρώπους να κάθονται για όσο χρόνο μπορούν να το ανεχτούν. «Όσο περισσότερο κάθεστε, τόσο ισχυρότερη γίνεται η θέλησή σας και τόσο πιο γαλήνιο το μυαλό σας.»

Μια ελεγχόμενη δοκιμή του 2017 διαπίστωσε ότι η ομάδα των ασκούμενων στη γιόγκα που κάθονταν σε στάση λωτού («παντμασάνα» στα σανσκριτικά) παρουσίασε αύξηση των επιπέδων της λεπτής ενέργειας σε όλους τους μεσημβρινούς βελονισμού, ενώ η ομάδα που καθόταν σε καρέκλα παρουσίασε καθολική μείωση. Είναι ενδιαφέρον ότι η θετική επίδραση στις λεπτές ενέργειες του σώματος παρατηρήθηκε μόνο μετά από 20΄παραμονής στη θέση του λωτού.

«Τα πόδια σας πονάνε και το μυαλό σας περιπλανιέται. Πρέπει να καταβάλλετε προσπάθεια για να παραμείνετε συγκεντρωμένοι. Μέσω της διαδικασίας και της προσπάθειας να διατηρείτε τη συγκέντρωσή σας και να ανέχεστε τη δυσφορία, η δύναμη της θέλησής σας ισχυροποιείται και το μυαλό σας γίνεται ικανό να ξεπεράσει τα πάντα», δήλωσε η Κόλινς-Πέρικα.

Όταν μπορείτε να κάθεστε σε διαλογισμό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, «η δύναμη της θέλησής σας είναι σαν βουνό. Είναι μεγαλοπρεπής».

Με μια τόσο ισχυρή δύναμη θέλησης, ο πραγματικός διαλογισμός μπορεί να σας βοηθήσει να «ξεπεράσετε κάθε αρνητικό πράγμα, τους πόνους, την ταραχή, τα κακά συναισθήματα και τις κακές σκέψεις».

Κοιτάζοντας το μυαλό, το σώμα και το πνεύμα μαζί

Παρόλο που ο παραδοσιακός διαλογισμός μπορεί να ωφελήσει πάρα πολύ τους ανθρώπους, η Κόλινς-Πέρικα εξηγεί ότι για να έχουμε μια πιο πλήρη και γνήσια ζωή, ο διαλογισμός δεν είναι το πρώτο βήμα, αλλά μάλλον μια επιλογή που βοηθά:

«Στην εργασία μου, το πρώτο βήμα με τον ασθενή είναι η αξιολόγηση της εξέτασης του νου, του σώματος και του πνεύματος μαζί. Έτσι, δεν πρόκειται μόνο για διαλογισμό.»

Συνήθως, οι άνθρωποι έρχονται στους επαγγελματίες ψυχιάτρους με κάθε είδους προβλήματα: δυσκολίες στις σχέσεις, εθισμούς, θλίψη από απώλειες κάθε είδους ή τάσεις αυτοκτονίας.

«Αν έχετε κάποιο πρόβλημα με κάποιον ή τσακώνεστε ή κάποιος είναι θυμωμένος μαζί σας ή εσείς είστε θυμωμένοι μαζί του, πρέπει πραγματικά να κοιτάξετε μέσα σας και να θέσετε στον εαυτό σας το ερώτημα: “Τι έκανα εγώ για να προκαλέσω αυτό το πρόβλημα;”», τόνισε η Κόλινς-Πέρικα.

Ακολουθώντας αυτήν τη διαδικασία, σχεδόν πάντα ανακαλύπτουμε ότι όντως κάναμε κάτι που προκάλεσε το πρόβλημα με το άλλο άτομο.

Η Κόλινς-Πέρικα μιλά συνεχώς στους ασθενείς της για τη διαδικασία της ενδοσκόπησης, που αποτελεί βασική αρχή στις παραδοσιακές σχολές διαλογισμού, και εκείνοι ανταποκρίνονται θετικά.

«Έχει να κάνει με το τι συμβαίνει στο μυαλό και στο σώμα σας. Μπορείτε να κοιτάξετε μέσα σας; Μπορείτε να μάθετε να κοιτάζετε μέσα σας; Όταν το κάνετε, θα διαπιστώσετε ότι ένα μέρος σας λαχταρά πραγματικά αυτό: να είστε πραγματικά καλοί, να είστε πραγματικά ειλικρινείς, και να είστε πραγματικά καλοί και ευγενικοί, και να εστιάσετε σε αυτόν τον τρόπο, να έχετε αυτές τις αξίες».

Στις 21η Μαΐου κάθε έτους γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Διαλογισμού, υπενθυμίζοντάς μας ότι ο διαλογισμός είναι προσβάσιμος σε όλους και όλοι μπορούν να επωφεληθούν από τη θεραπευτική του επίδραση.

Του Harry Lee

Επιμέλεια: Αλία Ζάε