NEWSFEED

Τουλάχιστον δέκα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και τριάντα τρεις αγνοούνται έπειτα από αιφνίδιες πλημμύρες που έπληξαν την επαρχία Γκανσού της Κίνας, όπως ανακοίνωσαν τοπικές αρχές.

Οι ισχυρές βροχοπτώσεις ξεκίνησαν το απόγευμα της Πέμπτης, στις 6 μ.μ. τοπική ώρα, και μέσα σε δύο ημέρες έπεσαν συνολικά 220,2 χιλιοστά βροχής.

Όπως δήλωσε η Τσου Χονγκουέν, εκπρόσωπος του Τμήματος Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών της επαρχίας, σε συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή, «Η ραγδαία βροχή προκάλεσε κατολισθήσεις, επηρεάζοντας πάνω από 1.300 νοικοκυριά και παγιδεύοντας περισσότερα από 4.000 άτομα σε τέσσερα χωριά».

Σύμφωνα με το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο CCTV, σοβαρές ζημιές υπέστησαν οι υποδομές ηλεκτροδότησης και τηλεπικοινωνιών τόσο στην κομητεία Γιουτζόνγκ όσο και στις πλησιέστερες περιοχές του όρους Σινγκλόνγκ.

Βίντεο που δημοσιεύθηκαν από το CCTV στην κινεζική πλατφόρμα WeChat καταγράφουν εικόνες με ποτάμια και δρόμους πλημμυρισμένους από νερά και λάσπη.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας έχει μακρά παράδοση συγκάλυψης πληροφοριών που ενδέχεται να πλήξουν την εικόνα του, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων για θύματα φυσικών καταστροφών.

Με αφορμή τις πρόσφατες πλημμύρες και κατολισθήσεις στη Γιουτζόνγκ, η κρατική ενημέρωση και οι τοπικές αρχές επικέντρωσαν τις ανακοινώσεις τους περισσότερο στην προετοιμασία και τις επιχειρήσεις διάσωσης, παρά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι.

Η Εθνική Επιτροπή Ανάπτυξης και Μεταρρυθμίσεων διέθεσε 100 εκατομμύρια γιουάν για τις άμεσες επιχειρήσεις και την αποκατάσταση των υποδομών, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Σινχουά.

Ο ηγέτης του ΚΚΚ Σι Τζινπίνγκ κάλεσε, σύμφωνα με το κρατικό συμβούλιο, για εντατικοποίηση των προσπαθειών εντοπισμού και διάσωσης.

Έως το βράδυ της Παρασκευής, είχαν απομακρυνθεί με επιτυχία 443 άτομα, όπως ανακοίνωσε ο αναπληρωτής διευθυντής της Πυροσβεστικής και Διάσωσης της Γκανσού. Ήδη από τις 1 π.μ. της Παρασκευής, το Γραφείο Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών, η Υπηρεσία Υδάτων και η Μετεωρολογική Υπηρεσία του Λανζού εξέδωσαν κόκκινο συναγερμό για επικείμενες πλημμύρες σε μικρούς και μεσαίους ποταμούς.

Το φαινόμενο στη Γκανσού εντάσσεται σε ένα ευρύτερο κύμα έντονων βροχοπτώσεων που πλήττει τη βόρεια και νότια Κίνα από τις αρχές Ιουλίου. Όπως μεταδίδει το Σινχουά, μεγάλη κατολίσθηση σημειώθηκε νωρίτερα στην εβδομάδα στην πόλη Κουανγκτσόου, προκαλώντας τον θάνατο επτά ανθρώπων όταν οι οικίες τους θάφτηκαν στη συνοικία Μπαϊγιούν.

Στο χωριό Πινγκτού, στην επαρχία Γκουανγκντόνγκ, εκατοντάδες κάτοικοι ήρθαν αντιμέτωποι με εκτεταμένες πλημμύρες· τέσσερα σπίτια κατέρρευσαν και το νερό έφτασε σε ύψος ως το γόνατο στον κεντρικό δρόμο, οδηγώντας τις αρχές στην εκκένωση 75.000 πολιτών.

Κάτοικοι που μίλησαν στο πρακτορείο Reuters τόνισαν ότι δεν είχαν δεχθεί καμία προειδοποίηση ούτε ουσιαστική βοήθεια κατά τη διάρκεια της κρίσης: «Μας προσφέρθηκε ελάχιστη ή καθόλου στήριξη, ούτε καν ένα μπουκάλι νερό».

Αξίζει να σημειωθεί πως τμήματα της Κίνας βιώνουν τις ισχυρότερες βροχοπτώσεις των τελευταίων δεκαετιών, με το Χονγκ Κονγκ να καταγράφει τη μεγαλύτερη ημερήσια βροχόπτωση για μήνα Αύγουστο από το 1884.  

Με την συμβολή του Reuters

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, φιλοξένησε στις 8 Αυγούστου στον Λευκό Οίκο τους ηγέτες της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, όπου υπέγραψαν κοινές διακηρύξεις που σηματοδοτούν το τέλος δεκαετιών σύρραξης και ανοίγουν τον δρόμο για έναν διάδρομο διαμετακόμισης μέσω του Νότιου Καυκάσου. Ο σχεδιαζόμενος διάδρομος, που αποκαλείται «Διαδρομή Τραμπ για τη Διεθνή Ειρήνη και Ευημερία», θα διασχίζει το νότιο τμήμα της Αρμενίας, βόρεια των συνόρων με το Ιράν. Ακολουθεί το ιστορικό της μακρόχρονης σύγκρουσης και τι μπορεί να σημάνει ο νέος διαμετακομιστικός διάδρομος.

Δεκαετίες σύγκρουσης

Πριν ακόμη την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία, δύο μικρά κράτη στον Νότιο Καύκασο, παρέμεναν αμείλικτοι εχθροί. Οι Αζέροι είναι τουρκικής καταγωγής και παραδοσιακά σιίτες μουσουλμάνοι, ενώ οι Αρμένιοι ανήκουν στη μεγάλη ινδοευρωπαϊκή οικογένεια, με τη συντριπτική πλειονότητα να ασπάζεται τον χριστιανισμό. Τις τέσσερις τελευταίες δεκαετίες, οι δυο πρώην σοβιετικές δημοκρατίες έχουν εμπλακεί σε δύο μεγάλης κλίμακας πολέμους και αμέτρητες συγκρούσεις για την ορεινή περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ ή Αρτσάχ στα αρμενικά.

Αν και διεθνώς το Ναγκόρνο-Καραμπάχ αναγνωρίζεται ως τμήμα του Αζερμπαϊτζάν, μέχρι πρόσφατα κατοικούνταν κυρίως από Αρμένιους. Μετά τον πόλεμο του 1988-1994, η Αρμενία κατέλαβε την περιοχή, υποστηριζόμενη από την Τουρκία, εκδιώκοντας τον αζέρικο πληθυσμό της. Η αρμενική κυριαρχία διατηρήθηκε έως το 2020, όταν το Αζερμπαϊτζάν, με τουρκική στήριξη, ανέκτησε το μεγαλύτερο μέρος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ στον Δεύτερο Πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Η σύρραξη των έξι εβδομάδων, με χιλιάδες νεκρούς από τις δύο πλευρές, τερματίστηκε με ανακωχή υπό τη διαμεσολάβηση της Μόσχας, που παραδοσιακά θεωρεί τον Νότιο Καύκασο σφαίρα επιρροής της.

Το 2023, το Αζερμπαϊτζάν εξαπέλυσε 24ωρη επίθεση, θέτοντας ολόκληρο το Ναγκόρνο-Καραμπάχ υπό τον πλήρη έλεγχό του και προκαλώντας μαζική έξοδο των Αρμενίων της περιοχής προς τη γειτονική Αρμενία. Έκτοτε, οι δύο χώρες προσπαθούν να καταλήξουν σε οριστική συμφωνία ειρήνης και χάραξης των 1.000 χιλιομέτρων περίπου των κοινών συνόρων τους. Τον Μάρτιο, ανακοινώθηκε πως συμφώνησαν στο κείμενο μιας πιθανής συμφωνίας ειρήνης. Το Μπακού, ωστόσο, αρνείται να επικυρώσει επισήμως το κείμενο, εκτός αν η Αρμενία τροποποιήσει το σύνταγμά της ώστε να αφαιρέσει διατάξεις που αναφέρονται σε ένωση της χώρας με το Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Η «αυλή» της Ρωσίας

Παρά τη μακρά μεταξύ τους αντιπαλότητα, μέχρι πρόσφατα τόσο η Αρμενία όσο και το Αζερμπαϊτζάν διατηρούσαν καλές σχέσεις με τη Ρωσία, που συνορεύει με το Αζερμπαϊτζάν σε μήκος 338 χιλιομέτρων και έχει αναλάβει ρόλο διαμεσολαβητή ανάμεσα στους δύο αντιπάλους. Αμφότερα τα κράτη είναι μέλη της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών, της περιφερειακής ένωσης υπό τη ρωσική επιρροή, ενώ η Αρμενία ανήκει επίσης στον Οργανισμό της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας, υπό ρωσική ηγεσία, με σημαντική ρωσική στρατιωτική παρουσία στην πόλη Γκιουμρί στα βορειοδυτικά. Παράλληλα, η Αρμενία είναι μέλος της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, με έντονες εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία.

Αντίθετα, το Αζερμπαϊτζάν δεν συμμετέχει σε καμία από τις παραπάνω ρωσικές ενώσεις. Τον Φεβρουάριο του 2022, μόλις δύο ημέρες πριν εισβάλει η Ρωσία στην Ουκρανία, Μόσχα και Μπακού υπέγραψαν πολιτικοστρατιωτική συμφωνία. Όπως δήλωσε τότε ο πρόεδρος Ιλχάμ Αλίγεφ, «οι διμερείς σχέσεις ανυψώθηκαν στο επίπεδο της συμμαχίας», σύμφωνα με το Αζερικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ο δυτικός προσανατολισμός της Αρμενίας

Παρά τους παραδοσιακούς δεσμούς τους με τη Ρωσία, η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν το τελευταίο διάστημα δίνουν σαφή δείγματα απεξάρτησης από τη ρωσική επιρροή. Το 2024, η Αρμενία ανέστειλε τη συμμετοχή της στον Οργανισμό της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας, με το αιτιολογικό ότι ο οργανισμός δεν βοήθησε κατά την αζερική επίθεση του 2023 – κάτι που η Μόσχα απορρίπτει. Τον Ιανουάριο, το Ερεβάν υπέγραψε στρατηγική συμφωνία εταιρικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, την οποία ο Αρμένιος υπουργός Εξωτερικών χαρακτήρισε στο X ως απαραίτητη για την «πλοήγηση στην περίπλοκη γεωπολιτική σκακιέρα».

Δύο μήνες αργότερα, το κοινοβούλιο της Αρμενίας ενέκρινε νομοσχέδιο που άνοιξε τον δρόμο για πιθανή ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση – εξέλιξη που η Μόσχα θεωρεί ασύμβατες με τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρασιατική Ένωση. Οι παραπάνω επιλογές έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Η αντιπολίτευση κατηγορεί τον πρωθυπουργό Νικόλ Πασινιάν για υπερβολικές παραχωρήσεις στο Αζερμπαϊτζάν και για φιλοδυτική στροφή.

Τον Ιούνιο του περασμένου έτους, το Ερεβάν συγκλονίστηκε από πολυήμερες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις με επικεφαλής εξέχοντα αρχιεπίσκοπο της Αρμενικής Εκκλησίας, που απαιτούσε την παραίτηση του Πασινιάν. Τον προηγούμενο μήνα, ο αρχιεπίσκοπος συνελήφθη με την κατηγορία της συνωμοσίας για ανατροπή της κυβέρνησης, προκαλώντας οργισμένη αντίδραση από την αυτόνομη αρμενική εκκλησία. Ο Πασινιάν, του οποίου η δημοτικότητα φέρεται να έχει υποχωρήσει από το 2018, θα αντιμετωπίσει ιδιαίτερα δύσκολες βουλευτικές εκλογές το επόμενο έτος απέναντι στην ενισχυμένη αντιπολίτευση.

Οι τριγμοί μεταξύ Μπακού και Μόσχας

Η σχέση του Αζερμπαϊτζάν με τη Ρωσία δοκιμάστηκε εκ νέου τον Δεκέμβριο, όταν αζερικό επιβατικό αεροσκάφος συνετρίβη εν πτήσει από τη Μπακού προς τη ρωσική πόλη Γκρόζνι. Το Αζερμπαϊτζάν υποστηρίζει πως το αεροπλάνο επλήγη κατά λάθος από ρωσικά αντιαεροπορικά, με συνέπεια τη συντριβή στο Καζακστάν και τον θάνατο 38 επιβαινόντων. Ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν εξέφρασε τη λύπη του για το δυστύχημα, ωστόσο αρνήθηκε να αναλάβει ευθύνη, προκαλώντας την ενόχληση του Μπακού. Το κλίμα έγινε ακόμη πιο τεταμένο τον προηγούμενο μήνα, όταν συνελήφθησαν στο Μπακού αρκετοί Ρώσοι πολίτες, μεταξύ αυτών δύο δημοσιογράφοι του Sputnik, με διάφορες κατηγορίες. Η Μόσχα θεώρησε τις συλλήψεις αντίποινα για τη σύλληψη Αζέρων, εκ των οποίων δύο πέθαναν υπό αστυνομική κράτηση στη ρωσική πόλη Εκατερίνμπουργκ με υποψίες εμπλοκής σε οργανωμένο έγκλημα. Σε απάντηση, η κυβέρνηση του Μπακού ακύρωσε ρωσικές πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Ως ένδειξη διπλωματικής δυσαρέσκειας, το Μπακού δεν έστειλε εκπρόσωπο στη σύνοδο του Οικονομικού Συμβουλίου της ΚΑΚ στη Μόσχα, στις 18 Ιουλίου. Την επομένη, ο πρόεδρος Αλίγεφ επανέλαβε το αίτημά του να αναγνωρίσει η Ρωσία τον ρόλο της στην κατάρριψη του αζερικού αεροσκάφους. «Γνωρίζουμε ακριβώς τι συνέβη και μπορούμε να το αποδείξουμε», δήλωσε στους δημοσιογράφους. Μάλιστα, ο Αλίγεφ τόνισε πως η Ουκρανία δεν πρέπει να δεχθεί καμία μορφή κατοχής – μοιραία δήλωση που ερμηνεύεται ως μήνυμα προς τη Μόσχα.

Ο «Διάδρομος Ζανγκεζούρ»

Την τελευταία πενταετία έχουν διατυπωθεί κατ’ επανάληψη προτάσεις για διαμετακομιστικό διάδρομο που θα ενώνει το Αζερμπαϊτζάν με τον θύλακα του Ναχιτσεβάν μέσω της περιοχής Συούνικ στη νότια Αρμενία. Η ιδέα αυτή, που αρχικά προωθήθηκε από Άγκυρα και Μπακού ως «Διάδρομος Ζανγκεζούρ» μετά τον Δεύτερο Πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, αντιμετωπίζεται από την Τουρκία ως μηχανισμός διεύρυνσης της περιφερειακής της επιρροής, μέσω της δημιουργίας χερσαίας σύνδεσης με το Αζερμπαϊτζάν και περαιτέρω με την Κασπία Θάλασσα.

Τον προηγούμενο μήνα, ο Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία, Τόμας Μπάρρακ, δήλωσε πως οι ΗΠΑ ενδέχεται να ενοικιάσουν τον διάδρομο για 100 χρόνια: «Δώστε μας τα 32 χιλιόμετρα δρόμου με μίσθωση 100 ετών και μπορείτε να τον αξιοποιήσετε όλοι», είπε σε δημοσιογράφους στις 11 Ιουλίου. Λίγες μέρες αργότερα, ο Πασινιάν επιβεβαίωσε ότι η διαμετακομιστική αρτηρία θα μπορούσε να λάβει τη μορφή «κοινοπραξίας Αρμενίας-ΗΠΑ». «Η πρόταση είναι προς εξέταση και συζητούμε τις λεπτομέρειες», ανέφερε μιλώντας σε τοπικά ΜΜΕ. Η ανάμειξη των ΗΠΑ στη δημιουργία της γραμμής – η οποία θα διατρέχει τα σύνορα Αρμενίας-Ιράν – προκάλεσε επικρίσεις από Τεχεράνη και Μόσχα.

Ο Αλί Ακμπάρ Βελαγιατί, στενός σύμβουλος του ανώτατου ηγέτη του Ιράν, προειδοποίησε (σύμφωνα με το πρακτορείο Tasnim) ότι το έργο θα αποκόψει το Ιράν από τον Νότιο Καύκασο και θα «επιβάλει χερσαίο αποκλεισμό μεταξύ Ιράν και Ρωσίας». Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, με δηλώσεις που μεταφέρει το TASS, επανέλαβε κατηγορίες ότι η Δύση επιδιώκει να αποκτήσει «πάτημα» στον Νότιο Καύκασο, προκαλώντας «γεωπολιτικής αντιπαράθεσης».

Με πληροφορίες από Associated Press και Reuters

«Η πολυαναμενόμενη συνάντηση μεταξύ εμού, ως προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, και του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν της Ρωσίας, θα πραγματοποιηθεί την επόμενη Παρασκευή, 15 Αυγούστου 2025, στη μεγάλη πολιτεία της Αλάσκας», ανακοίνωσε ο Τραμπ μέσω της πλατφόρμας Truth Social στις 8 Αυγούστου, προσθέτοντας πως έπονται περαιτέρω πληροφορίες.

Η συνάντηση επιβεβαιώθηκε λίγες ώρες μετά τη γενική αναγγελία της, από τον Ντ. Τραμπ, ο οποίος επεσήμανε ότι η αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες του ΝΑΤΟ και οι νέες κυρώσεις των ΗΠΑ σε χώρες που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο πιθανόν να συνέβαλαν στην αποδοχή της συνάντησης εκ μέρους της Μόσχας.

«Δουλεύουμε για αυτή τη συνάντηση εδώ και πολύ καιρό», δήλωσε ο Τραμπ σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο, σημειώνοντας ότι οι διαβουλεύσεις για την προετοιμασία διαπραγματεύσεων κατάπαυσης του πυρός ήταν περίπλοκες.

Το Κρεμλίνο, από την πλευρά του, είχε ανακοινώσει την Πέμπτη ότι ο Πούτιν θα συναντηθεί με τον Τραμπ μέσα στις επόμενες ημέρες, με τον Ρώσο πρόεδρο στη συνέχεια να υποδηλώνει πως η συνάντηση ίσως πραγματοποιούνταν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Ερωτηθείς για το ενδεχόμενο να υπογράψουν ο Πούτιν και ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι συμφωνία ειρήνης αντίστοιχη με αυτήν που έκλεισαν η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν την Παρασκευή, ο Τραμπ απάντησε με συγκρατημένη αισιοδοξία.

«Το ένστικτό μου μού λέει ότι έχουμε μια ευκαιρία να τα καταφέρουμε», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Η επικείμενη σύνοδος θα είναι η πρώτη μεταξύ Τραμπ και Πούτιν μετά την επιστροφή του πρώτου στον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο. Ο ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ, Στηβ Γουίτκοφ, είχε επισκεφθεί Μόσχα και είχε τρίωρη συνομιλία με τον Πούτιν την Τετάρτη. Ο Γουίτκοφ έφτασε στη ρωσική πρωτεύουσα λίγες ημέρες πριν την προθεσμία που είχε θέσει ο Τραμπ στη ρωσική πλευρά για να σημειωθεί πρόοδος στις ειρηνευτικές συνομιλίες.

Η ανακοίνωση της προσωπικής συνάντησης των δύο ηγετών ακολουθά την υιοθέτηση πιο σκληρών μέτρων πίεσης εκ μέρους του Τραμπ προς τη Μόσχα, όπως η επιβολή δασμών ύψους 50% συνολικά στην Ινδία εξαιτίας των ογκωδών αγορών ρωσικού πετρελαίου με τις οποίες χρηματοδοτεί και στηρίζει οικονομικά τη Ρωσία στον πόλεμο. Οι νέοι δασμοί αποτελούν τους υψηλότερους μέχρι τώρα από όσους έχουν επιβληθεί σε εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ.

Ο Τραμπ είχε ξεκαθαρίσει ότι θα προχωρούσε στην επιβολή αυστηρών δασμών και κατά της Ρωσίας, αν δεν υπήρχε πρόοδος στις διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία έως τις 9 Αυγούστου. Οι κινήσεις της Ινδίας έχουν επίσης τεθεί στο επίκεντρο της σκληρής γραμμής που ασκεί ο Τραμπ κατά της συμμαχίας BRICS, στην οποία μετέχουν οι Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική.

Σε ανάρτησή του στις 4 Αυγούστου, στο Truth Social, ο Αμερικανός πρόεδρος τόνισε: «Η Ινδία χρησιμοποιεί επίσης το ρωσικό πετρέλαιο που αγοράζει φθηνά για να το μεταπουλήσει στη διεθνή αγορά, αποκομίζοντας μεγάλα κέρδη. Δεν τους νοιάζει πόσοι άνθρωποι στην Ουκρανία σκοτώνονται από τη ρωσική πολεμική μηχανή».

Από την πλευρά της, η Ινδία υπερασπίστηκε την αγορά ρωσικού πετρελαίου ως τρόπο παροχής φθηνής ενέργειας στον πληθυσμό της, καθώς οι παραδοσιακοί της προμηθευτές στράφηκαν στην Ευρώπη μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, σύμφωνα με ανακοίνωση του ινδικού υπουργείου Εξωτερικών στις 4 Αυγούστου.