Κυριακή, 13 Ιούλ, 2025

Έκρηξη μεταναστευτικών ροών σε Κρήτη και Γαύδο

Ένα πρωτοφανές κύμα αφίξεων σημειώθηκε στην Κρήτη και τη Γαύδο μέσα σε ελάχιστες ώρες, με πάνω από 840 πρόσφυγες και μετανάστες να φτάνουν στην περιοχή σε μια μόνο ημέρα. Οι επιχειρήσεις εντοπισμού και διάσωσης που στήθηκαν ήταν πολλαπλές και συντονισμένες, καθώς πλοιάρια με εκατοντάδες ανθρώπους εντοπίστηκαν τόσο ανοιχτά στη θάλασσα όσο και σε παραλίες της νότιας Κρήτης. Τοπικά μέσα ενημέρωσης κατέγραψαν μάλιστα τη στιγμή που ένα υπερφορτωμένο πλοιάριο κατέπλευσε στην παραλία Δισκός, δυτικά του Λέντα, στο νότιο Ηράκλειο – δεκάδες άνθρωποι πήδηξαν στην ακτή. Οι αρχές βρέθηκαν αντιμέτωπες με εικόνες «απόβασης» αλλοδαπών σε σημεία όπου μέχρι πρότινος δεν υπήρχαν αφίξεις τέτοιας κλίμακας.

Επιχειρήσεις διάσωσης και αφίξεις

Με το Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης σε συνεχή συναγερμό, οι λιμενικές αρχές, με τη συνδρομή της δύναμης Frontex και παραπλεόντων εμπορικών πλοίων, πραγματοποίησαν σωρεία διασώσεων. Συγκεκριμένα, μέσα στο τελευταίο 24ωρο στην περιοχή Κρήτης – Γαύδου σημειώθηκαν οι εξής επιχειρήσεις:

  • 25 ν.μ. νοτιοανατολικά της Γαύδου: Διάσωση 430 ατόμων που επέβαιναν σε υπερφορτωμένο αλιευτικό σκάφος, με συνεργασία σκάφους του Λιμενικού και δεξαμενόπλοιου με σημαία Παναμά. Οι διασωθέντες μεταφέρθηκαν στο λιμάνι της Αγίας Γαλήνης.

  • 30 ν.μ. νότια της Γαύδου: Εντοπισμός 67 ατόμων από φορτηγό πλοίο με σημαία Νήσων Μάρσαλ· μεταφέρθηκαν με ασφάλεια στο λιμάνι της Παλαιόχωρας.

  • Νότια της Γαύδου: Σε ξεχωριστό συμβάν, το Λιμενικό διέσωσε 20 άτομα από μικρό σκάφος.

  • 32 ν.μ. νότια Καλών Λιμένων (νότιο Ηράκλειο): Διάσωση 73 ατόμων με τη βοήθεια διερχόμενου φορτηγού πλοίου με σημαία Πορτογαλίας. Οι καιρικές συνθήκες ήταν ευνοϊκές και όλοι μεταφέρθηκαν ασφαλώς στο τοπικό λιμάνι.

  • Παραλία Λούτρα, Δήμος Γόρτυνας (Ηράκλειο): Εντοπισμός 96 ατόμων που αποβιβάστηκαν μόνοι τους στην ακτή.

  • Παραλία στην περιοχή Λέντα (Ηράκλειο): Εντοπισμός 67 ατόμων που είχαν αποβιβαστεί στην ξηρά.

  • Θαλάσσια περιοχή νότια Γαύδου (Κυριακή βράδυ): Διάσωση 96 αλλοδαπών από δύο λέμβους, ύστερα από εντοπισμό τους από περιπολικό πλοίο του Frontex. Και αυτή η επιχείρηση ολοκληρώθηκε ομαλά, με μεταφορά των ανθρώπων στην Παλαιόχωρα για ιατρική φροντίδα.

Συνολικά, πάνω από 840 άνθρωποι διασώθηκαν ή έφτασαν μόνοι τους σε διάφορα σημεία της νότιας Κρήτης και της Γαύδου μέσα σε λίγες ώρες. Το απρόβλεπτο αυτό κύμα συνεχίστηκε μάλιστα και την επόμενη ημέρα, με μια νέα επιχείρηση διάσωσης περίπου 230 αλλοδαπών σε δύο υπερφορτωμένες λέμβους νότια της Γαύδου, όταν σκάφος της Frontex τις εντόπισε και ειδοποίησε τις ελληνικές αρχές . Όλοι οι διασωθέντες μεταφέρθηκαν με ασφάλεια στο λιμάνι της Παλαιόχωρας.

Ραγδαία άνοδος των ροών: πρόσφατο χρονικό και τάσεις

Οι παραπάνω αφίξεις δεν αποτελούν μεμονωμένο περιστατικό, αλλά κορύφωση μιας τάσης που έχει διαφανεί τους τελευταίους μήνες. Μόλις πριν δύο εβδομάδες, μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες έφτασαν 731 λαθρομετανάστες σε Κρήτη και Γαύδο. Την Πέμπτη 19/6, εντοπίστηκαν 34 άτομα στην παραλία Τρυπητή Σφακίων, ενώ τα ξημερώματα της επόμενης μέρας (20/6) διασώθηκαν 352 άτομα από σκάφος που εντοπίστηκε στη θάλασσα, και αργότερα ακόμα 73 άτομα αποβιβάστηκαν σε παραλία της Γαύδου . Συνολικά, εκείνο το διήμερο 459 άνθρωποι φιλοξενήθηκαν σε πρόχειρο κέντρο στην ΑΓΥΙΑ Χανίων, που είχε μόλις αδειάσει από προηγούμενες αφίξεις και ξαναγέμισε αμέσως. Την ίδια περίοδο, άλλο ένα περιστατικό ανοιχτά των Καλών Λιμένων συγκλόνισε τις αρχές: εντοπίστηκε αλιευτικό σκάφος με 278 ανθρώπους, ανάμεσά τους πολλοί ανήλικοι, σε επιχείρηση όπου συμμετείχαν 4 παραπλέοντα εμπορικά πλοία λόγω του μεγάλου αριθμού επιβαινόντων. Οι άνθρωποι αυτοί μεταφέρθηκαν προσωρινά σε αποθήκη στο λιμάνι του Ηρακλείου, μέχρι να ξεκινήσει η σταδιακή μεταφορά τους στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Η έξαρση είναι εμφανής και στα συνολικά στοιχεία: το 2024 έφτασαν στην Κρήτη και τη Γαύδο 5.161 λαθρομετανάστες, αριθμός εξαπλάσιος σε σχέση με τους μόλις 815 του 2023. Μάλιστα, η ανοδική αυτή πορεία συνεχίστηκε εντυπωσιακά το τρέχον έτος. Από 1ης Ιανουαρίου έως 22 Ιουνίου 2025 είχαν καταγραφεί 133 περιστατικά άφιξης με περίπου 7.051 άτομα, ενώ το αντίστοιχο διάστημα του 2024 είχαν σημειωθεί μόλις 45 περιστατικά με 1.968 άτομα . Πρόκειται για αύξηση 258% μέσα σε ένα έτος, σηματοδοτώντας μια νέα τάση που καθιστά την Κρήτη κύρια πύλη εισόδου προς την Ευρώπη. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις αρχές Ιουνίου 2025 μόνο, πάνω από 2.550 άνθρωποι έφτασαν συνολικά στις νότιες ακτές των νομών Χανίων, Ρεθύμνου και Ηρακλείου . Για πρώτη φορά, μέσα σε λίγες μόλις ημέρες (Πέμπτη έως Κυριακή εκείνης της εβδομάδας), πάνω από 1.000 άτομα αποβιβάστηκαν στο νησί, ένα φαινόμενο χωρίς προηγούμενο για την Κρήτη.

Αφίξεις λαθρομεταναστών στην Κρήτη-Γαύδο ανά μήνα (2024):

Ιανουάριος – 377 άτομα

Φεβρουάριος – 571 άτομα

Μάρτιος – 387 άτομα

Απρίλιος – 140 άτομα

Μάιος – 449 άτομα

Ιούνιος – 253 άτομα

Ιούλιος – 384 άτομα

Αύγουστος – 517 άτομα

Σεπτέμβριος – 426 άτομα

Οκτώβριος – 758 άτομα (μηνιαίο ρεκόρ)

Νοέμβριος – 600 άτομα

Δεκέμβριος – 299 άτομα

Σύνολο 2024: 5.161 άτομα (έναντι 815 το 2023)

Τα παραπάνω νούμερα αποτυπώνουν τη ραγδαία επιδείνωση: η Κρήτη, που μέχρι πρόσφατα βρισκόταν εκτός του βασικού χάρτη των προσφυγικών διαδρομών, έχει πλέον μετατραπεί σε εναλλακτικό διάδρομο διακίνησης. Συχνά μάλιστα καταγράφονται σχεδόν ταυτόχρονες αφίξεις πολλαπλών σκαφών σε διαφορετικά σημεία του νησιού μέσα στην ίδια ημέρα ή μέσα σε λίγες διαδοχικές ημέρες, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη την ανταπόκριση όλων των αρμόδιων φορέων.

Προσωρινή φιλοξενία, μεταφορές και ευθύνες

Κάθε νέα άφιξη θέτει σε δοκιμασία τις δυνατότητες υποδοχής. Όλοι οι διασωθέντες μεταφέρονται αρχικά σε ασφαλή σημεία πρώτης υποδοχής, όπου τους παρέχονται οι πρώτες βοήθειες, τροφή, νερό και γίνεται η καταγραφή τους από τις αρχές . Ωστόσο, στην Κρήτη δεν υπάρχουν οργανωμένες δομές φιλοξενίας μεταναστών, με αποτέλεσμα η διαχείριση να γίνεται με αυτοσχέδιες λύσεις. Στο λιμάνι του Ρεθύμνου, για παράδειγμα, στήθηκαν πρόχειρα σκηνές για να διανυκτερεύσουν 442 άνθρωποι που διασώθηκαν και μεταφέρθηκαν εκεί, καθώς δεν βρέθηκε διαθέσιμος κατάλληλος χώρος αλλού. Οι 442 αυτοί πρόσφυγες είχαν αρχικά επιβιβαστεί σε λεωφορεία για να μεταφερθούν στη δομή της Αγυιάς στα Χανιά, όμως αναγκάστηκαν να επιστρέψουν πίσω στα μισά της διαδρομής – αφενός διότι ο χώρος στην Αγυιά ήταν ήδη υπερπλήρης, αφετέρου εξαιτίας αντιδράσεων της τοπικής κοινωνίας στην περιοχή υποδοχής.

Πράγματι, ο εκθεσιακός χώρος Αγυιάς στα Χανιά χρησιμοποιείται εδώ και πάνω από ένα χρόνο ως προσωρινό κέντρο φιλοξενίας, όμως η χωρητικότητά του είναι περιορισμένη.

«Μόλις είχε αδειάσει ο χώρος στην Αγυιά από όσους είχαν έρθει στις 5 Ιουνίου, ξαναγέμισε πάλι» περιγράφει χαρακτηριστικά η αντιδήμαρχος Χανίων Ελένη Ζερβουδάκη . Σε άλλες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται δημοτικά γήπεδα ή αποθήκες – όπως ένα παλιό κτήριο “Κιτρένωσης” στο Ρέθυμνο, όπου φιλοξενήθηκαν εκτάκτως 501 μετανάστες μετά την άφιξή τους, αφού πρώτα είχαν στεγαστεί προσωρινά σε ανοικτό στάδιο (Τσεσμέ) λόγω έλλειψης άλλου χώρου.

Το κτήριο καθαρίστηκε και εξοπλίστηκε εκτάκτως με κρεβάτια και κλινοσκεπάσματα με μέριμνα της Περιφέρειας, του Δήμου και εθελοντών (όπως ο Σύλλογος Ξενοδόχων που διέθεσε γεννήτρια και υλικά). Τη σίτιση των ανθρώπων αυτών ανέλαβαν η Περιφέρεια και οι Δήμοι Ρεθύμνου και Αγίου Βασιλείου, ενώ η μεταφορά τους από την Αγία Γαλήνη προς το Ρέθυμνο έγινε με λεωφορεία του ΚΤΕΛ υπό την επίβλεψη εισαγγελέα.

Παρά τις ηρωικές προσπάθειες τοπικών αρχών και εθελοντών, το βάρος της ευθύνης φαίνεται να μετακυλίεται χωρίς ξεκάθαρο σχεδιασμό. Η τοπική αυτοδιοίκηση δηλώνει αναρμόδια και χωρίς πόρους για τη διαχείριση μιας τέτοιας κρίσης.

«Δεν μπορεί οι τοπικές κοινωνίες να σηκώνουν το βάρος μιας ευρωπαϊκής κρίσης χωρίς πόρους και υποστήριξη» τονίζουν οι δήμαρχοι Ρεθύμνης και Αγίου Βασιλείου, ζητώντας η αντιμετώπιση να γίνει με «ανθρωπιστικούς αλλά και ρεαλιστικούς όρους» και με άμεση εμπλοκή της Πολιτείας.

Χαρακτηριστικό είναι ότι σε πρόσφατη σύσκεψη στο Ηράκλειο για το μεταναστευτικό – με συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων τοπικών φορέων – δεν παρέστη εκπρόσωπος του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου , γεγονός που προκάλεσε δυσαρέσκεια. Παράλληλα, οι δήμαρχοι Ηρακλείου και Φαιστού έχουν αρνηθεί τη δημιουργία οποιασδήποτε νέας προσωρινής δομής φιλοξενίας στους δήμους τους, με αποτέλεσμα προτάσεις που είχαν γίνει για δυο πιθανούς χώρους να «παγώσουν» λόγω των τοπικών αντιδράσεων.

Η διαχείριση των αφίξεων δυσχεραίνεται επιπλέον από συγκυριακούς παράγοντες. Η Κρήτη διανύει αυτή την περίοδο τουριστική αιχμή, που σημαίνει ότι: α) το διαθέσιμο προσωπικό (λιμενικό, αστυνομία, δημοτικοί υπάλληλοι, εθελοντές) είναι ήδη απασχολημένο και καταπονημένο, και β) είναι πιο δύσκολη η εύρεση πλοίων για άμεση μεταφορά των ανθρώπων αυτών προς την ηπειρωτική χώρα.

Χαρακτηριστικά, χρειάστηκαν 15 ημέρες για να μεταφερθούν στην ενδοχώρα περίπου 500 άτομα που είχαν φτάσει με επτά βάρκες στα Χανιά στις 5 Ιουνίου . Πάντως, το Υπουργείο Μετανάστευσης διαβεβαιώνει ότι προς το παρόν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις σε δομές της ενδοχώρας για την απορρόφηση των λαθρομεταναστών από την Κρήτη . Σύμφωνα με πηγές του Υπουργείου, σήμερα φιλοξενούνται περίπου 18.000 άτομα σε δομές ανά την Ελλάδα (με χωρητικότητα έως 40.000), οπότε υπάρχει περιθώριο. Ωστόσο, τονίζουν ότι το κλειδί είναι να υπάρχει έγκαιρη προετοιμασία – να προβλεφθούν χώροι προσωρινής διαμονής λίγων ημερών στην Κρήτη – ώστε να μην επαναληφθούν εικόνες χάους, όπως αυτές που είχαν σημειωθεί πέρυσι στη Ρόδο με εκατοντάδες ανθρώπους να κοιμούνται στο ύπαιθρο.

Αντιδράσεις και πρωτοβουλίες αρχών

Το πρωτοφανές αυτό κύμα μεταναστών δεν πέρασε απαρατήρητο από τις εθνικές και ευρωπαϊκές αρχές. Η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται να αναζητά επειγόντως λύσεις τόσο στο πεδίο της αποτροπής όσο και της φιλοξενίας. Ήδη αποφασίστηκε η αποστολή πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού προς τα όρια των χωρικών υδάτων της Λιβύης, ένδειξη ότι προκρίνονται νέα μέτρα επιτήρησης και αποτροπής στην αφετηρία της διαδρομής.

Παράλληλα, η υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Σέβη Βολουδάκη, εξέφρασε σε αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα την έντονη ανησυχία της για την αυξανόμενη ροή από το Τομπρούκ της Λιβύης προς την Κρήτη. Η κ. Βολουδάκη επισήμανε ότι η περιορισμένη δυνατότητα συνεργασίας και η απουσία σταθερού διαύλου επικοινωνίας με τις αρχές στη Λιβύη δυσχεραίνουν τον έγκαιρο συντονισμό και καθιστούν σχεδόν αδύνατη την προβλεψιμότητα των εξελίξεων. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα καλείται να αντιμετωπίσει μια κρίση στα θαλάσσια σύνορά της χωρίς αποτελεσματικό συντονισμό με την χώρα εκκίνησης των λαθρομεταναστών.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ζητείται αλληλεγγύη και κατανομή ευθυνών. Το προσφυγικό στην Κρήτη «δεν μπορεί να θεωρείται τοπικό ή παροδικό ζήτημα» προειδοποιούν παράγοντες της τοπικής διοίκησης, αλλά απαιτεί έναν συνολικό επαναπροσδιορισμό του ρόλου της χώρας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο ασύλου και μετεγκατάστασης.

Καθώς περιοχές όπως η Κρήτη βρίσκονται πλέον στα όρια νέων θαλάσσιων διαδρομών, η Ελλάδα οφείλει να πιέσει για αναλογική κατανομή του βάρους και πιο μόνιμες λύσεις. Σημειώνεται ότι ο προηγούμενος υπουργός Μετανάστευσης, Δημήτρης Καιρίδης, είχε εξαγγείλει ήδη από τον Απρίλιο τη δημιουργία δύο προσωρινών δομών φιλοξενίας στην Κρήτη, όμως μέχρι στιγμής καμία τέτοια δομή δεν έχει υλοποιηθεί. Το κενό αυτό στη σχεδίαση φάνηκε έμπρακτα στην πρόσφατη κρίση, όπου η απουσία ενός οργανωμένου κέντρου υποδοχής δυσχέρανε την αντιμετώπιση.

Την ίδια ώρα, οι ευρωπαϊκές δυνάμεις επιτήρησης Frontex επιχειρούν στην περιοχή (π.χ. συνέβαλαν στον εντοπισμό πολλών σκαφών τις τελευταίες ημέρες ), όμως το κύριο βάρος των διασώσεων εξακολουθεί να πέφτει στο Ελληνικό Λιμενικό Σώμα.

Εκπρόσωποι των λιμενικών αρχών στην Κρήτη ζητούν ενίσχυση σε προσωπικό και μέσα, επισημαίνοντας ότι οι δυνάμεις τους έχουν φτάσει στα όρια λόγω των συνεχιζόμενων επιχειρήσεων επί 24ώρου βάσεως. Ο πρόεδρος της Ένωσης Προσωπικού Λιμενικού Σώματος Ανατολικής Κρήτης, Γιώργος Σφακιανάκης, δήλωσε πως από τις ανακρίσεις των ήδη συλληφθέντων διακινητών προκύπτει ότι χιλιάδες λαθρομετανάστες περιμένουν να αναχωρήσουν προς την Ευρώπη, χρησιμοποιώντας την Κρήτη ως κύρια πύλη εισόδου. Ο ίδιος απηύθυνε έκκληση για άμεση ενίσχυση του Λιμενικού σε ανθρώπινο δυναμικό και μέσα, καθώς και για επανασχεδιασμό της αντιμετώπισης του φαινομένου από το Αρχηγείο ΛΣ και το Υπουργείο Μετανάστευσης, αξιοποιώντας την τεχνογνωσία που υπάρχει από το παρελθόν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Αιτίες της έξαρσης των ροών

Το φαινόμενο της αιφνίδιας “έκρηξης” των μεταναστευτικών ροών προς την Κρήτη συνδέεται με μια νέα νότια οδό που έχουν χαράξει τα κυκλώματα διακινητών. Σύμφωνα με τα στοιχεία, η διαδρομή από τις ακτές της ανατολικής Λιβύης (περιοχή Τομπρούκ) προς τη Γαύδο και τη νότια Κρήτη έχει γίνει ολοένα και πιο δημοφιλής τους τελευταίους μήνες. Οι παραδοσιακές διαδρομές μέσω Τουρκίας προς τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου παρουσιάζουν δραστική μείωση στις ροές τους τελευταίους μήνες , λόγω της ενίσχυσης των ελέγχων και των συμφωνιών αποτροπής. Ως αποτέλεσμα, οι διακινητές επιλέγουν πλέον να στέλνουν σκάφη με πρόσφυγες κατευθείαν από τη Λιβύη στην Ελλάδα, παρακάμπτοντας τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Η Κρήτη, γεωγραφικά κοντά στη βόρεια Αφρική, λειτουργεί ως εναλλακτική πύλη προς την Ευρώπη.

Σημαντικό ρόλο παίζουν και οι συνθήκες στη Λιβύη: η χώρα παραμένει σε κατάσταση πολιτικής αστάθειας, ενώ ειδικά η ανατολική Λιβύη (υπό τον στρατηγό Χάφταρ) φαίνεται να επιτρέπει ή αδυνατεί να ελέγξει επαρκώς τα δίκτυα λαθρεμπόρων ανθρώπων. Τα δρομολόγια από το Τομπρούκ προς την Κρήτη έχουν γίνει σχεδόν τακτικά, «σαν δρομολόγια φέρι-μποτ όπου μπορείς να κλείσεις εισιτήριο συγκεκριμένες ημέρες και ώρες» σχολιάζουν δηκτικά παράγοντες ασφαλείας. Η έλλειψη επίσημης συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας-Λιβύης δυσκολεύει οποιαδήποτε προσπάθεια ανάσχεσης πριν τα σκάφη βγουν στα διεθνή ύδατα.

Όσον αφορά τους ανθρώπους πίσω από τους αριθμούς, η σύνθεση των αφιχθέντων δίνει στοιχεία για τις αιτίες της φυγής τους. Η πλειονότητα των μεταναστών που φτάνουν στην Κρήτη προέρχονται από χώρες όπως η Αίγυπτος, το Σουδάν, το Μπανγκλαντές και το Πακιστάν . Πολλοί είναι νεαροί άνδρες κάτω των 25 ετών – πράγμα αναμενόμενο, αφού τα στατιστικά δείχνουν ότι 95% των αφιχθέντων τους τελευταίους μήνες είναι άνδρες και μόλις 5% γυναίκες ή παιδιά . Οι Αιγύπτιοι και οι νοτιοασιάτες (Μπανγκλαντές, Πακιστάν) θεωρούνται κυρίως οικονομικοί μετανάστες, αναζητώντας καλύτερες ευκαιρίες στην Ευρώπη. Από την άλλη, οι Σουδανοί και οι λιγοστοί Ερυθραίοι μεταξύ των αφιχθέντων διαφεύγουν από εμπόλεμες καταστάσεις ή καταπίεση – για παράδειγμα, ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε στο Σουδάν το 2023 έχει ωθήσει πολλούς σε φυγή. Στην πρόσφατη άφιξη των 501 ατόμων στο Ρέθυμνο, χαρακτηριστικά, οι 372 ήταν από την Αίγυπτο, 77 από το Σουδάν, 42 από το Μπανγκλαντές, 5 από την Ερυθραία και 5 από το Πακιστάν .

Τέλος, οι καιρικές συνθήκες ευνόησαν αυτή την περίοδο τις συνεχείς απόπειρες διάπλου. Το καλοκαίρι και οι αρχές φθινοπώρου στην ανατολική Μεσόγειο προσφέρουν σχετικά ήπιες θάλασσες – κάτι που οι διακινητές εκμεταλλεύονται. Οι επιχειρήσεις διάσωσης των τελευταίων ημερών συνέπεσαν με καλό καιρό, γεγονός που βοήθησε στην ασφαλή ολοκλήρωσή τους. Αυτό σημαίνει όμως ότι και περισσότερα σκάφη επιλέγουν να ξεκινήσουν τώρα το ταξίδι, αυξάνοντας τον συνολικό αριθμό των προσπαθειών.

Εξορυκτικός κλάδος και εθνική οικονομία: Η αξία της μεταλλευτικής έρευνας

Η σημασία της μεταλλευτικής έρευνας για την ορθολογική αξιοποίηση των ορυκτών πόρων αποτέλεσε βασικό αντικείμενο τοποθέτησης του Αθανάσιου Κεφάλα, προέδρου του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), στο πλαίσιο πρόσφατης εκδήλωσης για τις πρώτες ύλες και τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Στις τοποθετήσεις του, ο κος Κεφάλας, μεταξύ άλλων, τόνισε:

«Ο εντοπισμός της ύπαρξης και της συγκέντρωσης των χρήσιμων ορυκτών σε συγκεκριμένες περιοχές του πλανήτη είναι το περισσότερο γνωστό στάδιο της μεταλλευτικής έρευνας. Δεν θα περιγράψω τα επιμέρους στάδια και την τεχνολογία που χρησιμοποιείται, αλλά θα μείνω στη σημασία και την ανάγκη αυτή να γίνεται με φροντίδα και εστίαση στο αποτέλεσμα.

Απαιτείται:

Ένα αξιόπιστο γεωλογικό μοντέλο που καθοδηγεί τη δημιουργία των μεταλλογενετικών κριτηρίων αναζήτησης του ορυκτού ενδιαφέροντος. Τεχνολογίες τηλεπισκόπησης και ψηφιακών μοντέλων επιταχύνουν τη διαδικασία, την καθιστούν οικονομικά αποτελεσματικότερη και τελικά οδηγούν στον καθορισμό θέσεων-στόχων για γεωτρητική έρευνα η οποία θα συγκεντρώσει επαρκή στοιχεία για την ποσοτική και ποιοτική αξιολόγηση του πιθανού κοιτάσματος, τη γεωμετρία του και τη θέση του σε σχέση με την επιφάνεια εργαστηριακές δοκιμές και μελέτες για τους αποτελεσματικούς τρόπους απόληψης του ορυκτού ενδιαφέροντος και τις πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις των διεργασιών.»

Από τα παραπάνω αβίαστα συμπεραίνουμε ότι η Μεταλλευτική Έρευνα είναι ένα ξεχωριστό στάδιο της διαδικασίας αξιοποίησης των ορυκτών πόρων, που πρέπει να δώσει απαντήσεις που θα οδηγήσουν σε έξυπνο σχεδιασμό μίας εκμετάλλευσης, με αποτελεσματική αξιοποίηση του ορυκτού πόρου, ελαχιστοποίηση των δυνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον και διασφάλιση της κοινωνικής αποδοχής.

Να θυμόμαστε ότι και η αρνητική κατάληξη μίας έρευνας είναι θετικό αποτέλεσμα, διότι περιορίζει τη γεωγραφική και την τεχνική αβεβαιότητα.

Η κατάληξη ενός έργου μεταλλευτικής έρευνας πρέπει να τεκμηριώνεται επαρκώς. Η χώρα μας δεν έχει αναπτύξει Εθνικό Πρότυπο για αυτή την τεκμηρίωση και δεν χρειάζεται να το κάνει. Η ανάγκη αυτή, που προκύπτει από τις αγορές, μπορεί να εξυπηρετηθεί με τη ρητή υιοθέτηση και χρήση από τις εξορυκτικές επιχειρήσεις ενός από τα υπάρχοντα Διεθνή Πρότυπα (JORC, PERC, UNFC) και την αξιοποίηση αποδεδειγμένα Αρμόδιου Προσώπου (εκπαίδευση, επαγγελματική εμπειρία και υπευθυνότητα) για την πιστοποίηση του αποθεματικού δυναμικού που απεικονίζεται στις οικονομικές καταστάσεις.

Τέλος, επεσήμανε ότι στη χώρα μας η πολυνομία, η αλληλεπικάλυψη αρμοδιοτήτων των φορέων της Δημόσιας Διοίκησης και η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης οδηγούν σε αποθάρρυνση πολλών επενδυτικών κινήσεων. Ιδιαίτερα ο εξορυκτικός κλάδος έχει αναδειχθεί σε «πρωταθλητή» των καθυστερήσεων και της ανασφάλειας δικαίου.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αντιληφθεί το πρόβλημα και στον Κανονισμό Κρίσιμων Πρώτων Υλών θεσπίζει ανώτατο χρονικό όριο για την αδειοδότηση των σχετικών εξορυκτικών έργων και την υποχρεωτική δημιουργία Single Point of Contact για αυτά. Οι χώρες με ανεπτυγμένη εξορυκτική βιομηχανία έχουν θεσπίσει τέτοια υπηρεσία και, επομένως, ήλθε η ώρα να σταματήσουμε απλώς να το συζητάμε στη χώρα μας και να προχωρήσουμε στη θέσπισή της!

Ο Χρήστος Μπαλάσκας, πρόεδρος της Ελληνικός Χρυσός, τόνισε τον ρόλο των κρίσιμων πρώτων υλών ως εργαλείο γεωοικονομικής ισχύος, επισημαίνοντας τη σημασία ασφαλούς και αξιόπιστου εφοδιασμού στο νέο γεωπολιτικό πλαίσιο και τον στρατηγικό ρόλο της Ελλάδας με την παραγωγή του χαλκού ως κρίσιμου μετάλλου.

Έφερε ως παράδειγμα το έργο των Σκουριών, την πρώτη μεγάλη μεταλλευτική επένδυση στη χώρα, που προχώρησε παρά τις προκλήσεις, χάρη στη διαμόρφωση ενός σταθερού επενδυτικού πλαισίου, ενισχύοντας την εθνική οικονομία και τις τοπικές κοινωνίες, με επίκεντρο τη βιωσιμότητα και την καινοτομία.

Απαντώντας για τη σημασία της μεταλλευτικής έρευνας και της διασύνδεσής της με την επιστήμη και την κοινωνία, υπογράμμισε τη δέσμευση σε διαφάνεια, εταιρική υπευθυνότητα και ορθή διακυβέρνηση – αρχές που ακολουθούνται και στην επένδυση των Μεταλλείων Θράκης στο Πέραμα, με διαβούλευση ανοιχτή και ουσιαστική με την τοπική κοινωνία.

Η συμφωνία του ΝΑΤΟ για τις αμυντικές δαπάνες είναι μόνο η αρχή, λένε οι ειδικοί

Ανάλυση Ειδήσεων

Παρά τους μήνες παρασκηνιακών διαβουλεύσεων και τις πιέσεις από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, οι ηγέτες των 32 χωρών-μελών του ΝΑΤΟ κατέληξαν στις 25 Ιουνίου σε συμφωνία να δαπανούν έως το 2035 το 5% του ΑΕΠ τους για την άμυνα.

Στη Διακήρυξη της Συνόδου της Χάγης αναφέρεται ότι «οι σύμμαχοι δεσμεύονται να επενδύουν ετησίως το 5% του ΑΕΠ τους για βασικές αμυντικές απαιτήσεις και σχετικές δαπάνες για την άμυνα και την ασφάλεια μέχρι το 2035, προκειμένου να εκπληρώσουν τις ατομικές και συλλογικές υποχρεώσεις τους».

Ο Άλμπερτ Σβιντζίνσκι, διευθυντής ανάλυσης στην πολωνική δεξαμενή σκέψης Strategy & Future, σχολίασε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι η συμφωνία προβλέπει γενικά την επίτευξη του στόχου του 3,5% του ΑΕΠ για καθαρά αμυντικό υλικό και επιπλέον 1,5% για υποδομές. Ωστόσο, επεσήμανε ότι το 2035 απέχει μια δεκαετία ενώ πολλοί στην Ευρώπη θεωρούν πιθανή μια άμεση σύγκρουση μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.

Η Ισπανία έχει ήδη εξασφαλίσει εξαίρεση, καθώς φέρεται να έπεισε τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούττε, να τροποποιήσει τη φράση «όλοι οι σύμμαχοι δεσμεύονται» σε «οι σύμμαχοι δεσμεύονται».

Κατά τη διάρκεια της Συνόδου, και άλλες χώρες όπως το Βέλγιο και η Ιταλία προσυπέγραψαν τη διακήρυξη με επιφύλαξη. Η Ιταλίδα πρωθυπουργός, Τζόρτζια Μελόνι, τόνισε τις τελευταίες ημέρες πως οι δαπάνες αυτές είναι μεν αναγκαίες, αλλά η κυβέρνησή της δεσμεύεται να μην αποσπάσει ούτε ένα ευρώ από άλλες βασικές προτεραιότητες.

Ο αναλυτής άμυνας Τιμ Ρίπλεϋ, συγγραφέας του βιβλίου «Little Green Men: The Inside Story of Russia’s New Military Power», εκτίμησε ότι η συμφωνία αυτή αποτελεί απλώς την αρχή μιας μακράς, γραφειοκρατικής διαδικασίας και όχι την τελική κατάληξη. Προειδοποίησε ότι τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ ενδέχεται να χρησιμοποιήσουν διαφορετικούς ορισμούς για τις «βασικές» και «δευτερεύουσες» αμυντικές δαπάνες, ώστε να «μαγειρέψουν» τον προϋπολογισμό και τη συνεισφορά τους. «Πρόκειται για μια συνταγή σύγχυσης και παραπλάνησης», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο προϋπολογισμός δεν αρκεί – σημασία έχει η αξιοποίησή του

Ο Εμμανουέλ Ντυπουί, πρόεδρος του Ινστιτούτου για την Ευρωπαϊκή Προοπτική και τις Σπουδές Ασφαλείας στο Παρίσι, χαρακτήρισε τη Σύνοδο «απογοητευτική», καθώς –όπως είπε– υπήρξε μεν μια επίφαση τεχνητής ενότητας, αλλά παρέμειναν αναπάντητα κρίσιμα ερωτήματα για το πώς θα επιτευχθεί ο στόχος του 5%.

Ο ίδιος υποστήριξε ότι οι υποσχέσεις ήταν πολλές και σχεδόν όλοι συμφώνησαν, εκτός από την Ισπανία, αλλά στην πράξη ο στόχος δεν είναι ρεαλιστικός. Αναρωτήθηκε πού θα βρεθούν τα κονδύλια και ποια είναι η πραγματική ικανότητα των κρατών να τα διαθέσουν.

Ο Σβιντζίνσκι εντοπίζει διαφορετικό πρόβλημα, χαρακτηρίζοντας το ποσοστό επί του ΑΕΠ «πολύ συνθετικό δείκτη». Υποστήριξε ότι το να ξοδεύεις χρήματα δεν σε καθιστά απαραίτητα ισχυρή δύναμη, φέρνοντας ως παράδειγμα τη Σαουδική Αραβία, η οποία δαπανά δεκάδες δισ. δολάρια χωρίς να θεωρείται στρατιωτική υπερδύναμη, σε αντίθεση με το Ισραήλ που δαπανά κάτω από 20 δισ. δολάρια ετησίως.

Σε αυτό το πνεύμα, κατέκρινε πρόσφατη αγορά 96 ελικοπτέρων Απάτσι από την Πολωνία, χαρακτηρίζοντάς τη «σπατάλη αστρονομικού ποσού». Εκτίμησε ότι τα Απάτσι σχεδιάστηκαν για «μια εντελώς διαφορετική εποχή πολέμου» και δεν θα έχουν την ίδια επιχειρησιακή αξία σήμερα.

Ανέφερε ακόμη ότι ο Έλον Μασκ είχε δίκιο όταν επεσήμανε πως το μέλλον βρίσκεται στα αυτόνομα συστήματα, όπως τα μη επανδρωμένα σκάφη. Υπενθύμισε πως η πρόσφατη στρατηγική αναθεώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου πρότεινε μια στρατηγική «20-40-40»: 20% επανδρωμένες πλατφόρμες (όπως άρματα και πυροβολικό), 40% επαναχρησιμοποιήσιμα αυτόνομα συστήματα (π.χ. drone) και 40% μη επαναχρησιμοποιήσιμες πλατφόρμες (οι λεγόμενες «καμικάζι»).

Τι θεωρείται «αμυντική δαπάνη»;

Η διακήρυξη της Χάγης αναφέρει επίσης ότι οι σύμμαχοι θα λογοδοτούν για δαπάνες έως και 1,5% του ΑΕΠ για την προστασία κρίσιμων υποδομών, την άμυνα δικτύων, την πολιτική ετοιμότητα και ανθεκτικότητα, την καινοτομία και τη στήριξη της αμυντικής βιομηχανικής βάσης.

Ο Τιμ Ρίπλεϋ προειδοποίησε ότι κάποιες χώρες μπορεί να εντάξουν στο λογαριασμό δαπάνες από τους κανονικούς προϋπολογισμούς υγείας ή μεταφορών. «Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να προσπαθήσουν όλοι να ‘μαγειρέψουν’ τα στοιχεία, προσθέτοντας δαπάνες απλώς για να φαίνεται ότι πιάνουν τον στόχο», είπε.

Η Ιταλία, για παράδειγμα, σχεδιάζει να επενδύσει 206 δισ. ευρώ για αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου και 162 δισ. για οδικά έργα. Κάποια από αυτά ενδέχεται να ενταχθούν στην κατηγορία έργων «ανθεκτικότητας», όπως τις περιγράφει το ΝΑΤΟ. Ο αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών, Εντουάρντο Ρίξι, δήλωσε ότι μεγάλο μέρος των επενδύσεων αυτών εντάσσεται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ λόγω της «διπλής χρήσης» τους.

Στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ μετά την άσκηση «Steadfast Dart 2025». Ρουμανία, 19 Φεβρουαρίου 2025. (Daniel Mihailescu/AFP μέσω Getty Images)

 

Ο Ρίπλεϋ σημείωσε πως ο πόλεμος στην Ουκρανία ανέδειξε το πόσο καταστροφικά μπορεί να είναι τα συνδυασμένα πλήγματα με πεζικό, πυραύλους, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, κυβερνοεπιθέσεις και δολιοφθορές. Υπογράμμισε ότι μια κοινωνία πρέπει να μπορεί να αντέξει τέτοιους κραδασμούς και να επιτρέψει στις ένοπλες δυνάμεις της να κινητοποιηθούν γρήγορα, κάτι που απαιτεί σημαντικές επενδύσεις σε σιδηροδρόμους, οδικούς άξονες, γέφυρες και σήραγγες.

Πρόσθεσε ότι απαιτούνται επίσης δαπάνες για καταφύγια, συστήματα προειδοποίησης αεροπορικών επιδρομών, ακόμα και για εργαστήρια παρασκευής εμβολίων σε περίπτωση πανδημίας ή βιολογικού πολέμου.

Ο Ντυπουί υποστήριξε ότι αυτού του είδους οι δαπάνες είναι πιο εύκολα αποδεκτές από την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Ανέφερε ότι από τον Μάρτιο του 2025 κυκλοφορούν νέα ομόλογα ασφαλείας με τίτλο SAFE (Security Action For Europe), με στόχο να συγκεντρωθούν έως και 150 δισ. ευρώ μέχρι το 2030. Κατά τον ίδιο, ο καλύτερος τρόπος να πειστεί το κοινό είναι να του εξηγηθεί γιατί χρειάζεται να επενδύσει στην άμυνα.

Πώς θα διασφαλιστεί ότι οι στόχοι θα τηρηθούν;

Σε συνέντευξη Τύπου πριν από τη Σύνοδο, στις 23 Ιουνίου, ο Μαρκ Ρούττε είχε επισημάνει ότι η διαφορά με τη δέσμευση του 2014 είναι πως πλέον θα υπάρχουν ετήσιες εκθέσεις δαπανών και τακτικές αξιολογήσεις.

Ωστόσο, ο Ρίπλεϋ σημείωσε ότι στις στατιστικές του ΝΑΤΟ υπάρχει πάντα μια υποσημείωση που αναφέρει «όπως δηλώθηκε από τα υπουργεία Άμυνας των κρατών-μελών». Εκτίμησε ότι αυτό δύσκολα θα αλλάξει και πως δεν προβλέπεται πιο αυστηρός μηχανισμός ελέγχου. Είπε πως δεν φαντάζεται κάποια χώρα να αποδέχεται την άφιξη ελεγκτών του ΝΑΤΟ στο υπουργείο της για να καταγράψουν δαπάνες σε συνδετήρες ή συντάξεις. Μια τέτοια εξέλιξη, τόνισε, θα θεωρούνταν υπερβολική παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας.

Του Chris Summers

«America Party», το νέο κόμμα του Έλον Μασκ

Ο Έλον Μασκ ανακοίνωσε στις 5 Ιουλίου τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού κόμματος, έπειτα από τη ρήξη του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για τον νόμο «One Big Beautiful Bill», που ψηφίστηκε πρόσφατα από το Κογκρέσο και υπογράφηκε από τον Τραμπ την Ημέρα της Ανεξαρτησίας.

Ο επικεφαλής της Tesla, ο οποίος είχε διατελέσει ειδικός κυβερνητικός σύμβουλος στον Λευκό Οίκο και είχε ηγηθεί της ομάδας DOGE για την κυβερνητική αποδοτικότητα, είχε ταχθεί υπέρ του Τραμπ κατά τις τελευταίες εβδομάδες της προεκλογικής εκστρατείας του 2024. Ωστόσο, η υποστήριξή του φάνηκε να κλονίζεται λόγω της συγκεκριμένης νομοθεσίας, που προβλέπει μεγάλες αυξήσεις στις δημόσιες δαπάνες.

Σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ, ο Μασκ έγραψε για τις Ηνωμένες Πολιτείες: «Όταν πρόκειται για τη χρεοκοπία της χώρας μας λόγω σπατάλης και διαφθοράς, ζούμε σε ένα μονοκομματικό σύστημα και όχι σε μια δημοκρατία», προσθέτοντας ότι «σήμερα, σχηματίζεται το America Party για να σας επιστρέψει την ελευθερία σας».

Αν και η ίδρυση νέων πολιτικών σχηματισμών δεν είναι σπάνια στις ΗΠΑ, ιστορικά ελάχιστοι έχουν καταφέρει να αποσπάσουν ουσιαστική υποστήριξη από τους Ρεπουμπλικανούς και τους Δημοκρατικούς, που κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή εδώ και πάνω από 160 χρόνια. Μετά την ανακοίνωση του, ο Μασκ αναδημοσίευσε αρκετές αναρτήσεις που υποστηρίζουν τη δημιουργία τρίτου κόμματος, χωρίς ωστόσο να ξεκαθαρίσει ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις του.

Λόγω του γεγονότος ότι δεν γεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Μασκ δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία.

Η ρήξη με τον Τραμπ

Η διαφωνία μεταξύ Μασκ και Τραμπ φάνηκε να κορυφώνεται στις αρχές Ιουνίου, όταν αντάλλαξαν δημόσια επικρίσεις σχετικά με τον νέο νόμο. Ο Τραμπ είχε προειδοποιήσει ότι θα μπορούσαν να τερματιστούν οι ομοσπονδιακές επιδοτήσεις προς τις εταιρείες του Μασκ, ενώ εκείνος φέρεται να απείλησε με απόσυρση του πυραυλικού συστήματος Dragon της SpaceX, που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά αστροναυτών της NASA στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό — κάτι που στη συνέχεια δήλωσε ότι δεν θα πράξει.

Ακολούθησε σύντομη περίοδος συμφιλίωσης, κατά την οποία ο Μασκ εξέφρασε μεταμέλεια για κάποιες αναρτήσεις του, ενώ ο Τραμπ, σε συνέντευξή του στη New York Post, σχολίασε ότι πιθανόν ο επιχειρηματίας να ενοχλήθηκε επειδή ο νέος νόμος καταργεί επιδοτήσεις για ηλεκτρικά οχήματα — τομέας στον οποίο δραστηριοποιείται η Tesla.

Ο Μασκ επέστρεψε με πολιτικά σχόλια σχεδόν τρεις εβδομάδες αργότερα, όταν το νομοσχέδιο έφτασε στη Γερουσία. Στις 30 Ιουνίου, σε νέα του ανάρτηση, υποστήριξε πως το μέτρο — που αυξάνει το όριο χρέους κατά 5 τρισεκατομμύρια δολάρια — είναι απόδειξη ότι οι ΗΠΑ αποτελούν «χώρα ενός κόμματος».

Ο ίδιος έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η συγκεκριμένη νομοθεσία θα προκαλέσει τεράστια αύξηση του εθνικού χρέους.

Αντιδράσεις από Λευκό Οίκο 

Ο Τραμπ απάντησε στις 6 Ιουλίου μέσω της πλατφόρμας Truth Social, χαρακτηρίζοντας τον Μασκ «εκτός ελέγχου» και υποστηρίζοντας ότι τα τρίτα κόμματα δεν έχουν πετύχει ποτέ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως ανέφερε, «το σύστημα δεν είναι φτιαγμένο για αυτά» και πρόσθεσε ότι το μόνο που καταφέρνουν είναι να προκαλούν «απόλυτη αναστάτωση και χάος», κάτι που — κατά την άποψή του — ήδη προκαλούν οι ριζοσπάστες αριστεροί Δημοκρατικοί , που έχουν χάσει την αυτοπεποίθησή τους και τα λογικά τους.

Ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσσεντ εξέφρασε την άποψη πως ο Μασκ δεν θα συγκεντρώσει σημαντική υποστήριξη και ότι είναι πιθανό να δεχθεί πιέσεις από τα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών του να αποστασιοποιηθεί από την πολιτική. Όπως δήλωσε στο CNN, οι αρχές του DOGE ήταν δημοφιλείς, όμως ο ίδιος ο Μασκ δεν ήταν. Υποστήριξε επίσης ότι τα διοικητικά συμβούλια θα προτιμούσαν να επικεντρωθεί ξανά στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο σύμβουλος του Λευκού Οίκου Στήβεν Μίλλερ σχολίασε επίσης εμμέσως τις δηλώσεις του Μασκ, υποστηρίζοντας ότι το Libertarian Party (Ελευθεριακό Κόμμα) δεν έχει συγκεντρώσει ποτέ σοβαρή υποστήριξη στις προεδρικές εκλογές. Όπως έγραψε σε ανάρτησή του στο Χ, πρόκειται για «αυταπάτη» η ύπαρξη ισχυρής βάσης για τη ελευθεριακή ιδεολογία, αφού σε εθνικό επίπεδο οι υποψηφιότητές της συγκεντρώνουν «ποσοστά κοντά στο μηδέν».

Ανακοινώσεις στην FEC

Μέχρι το πρωί της 6ης Ιουλίου, είχαν κατατεθεί στην Ομοσπονδιακή Εκλογική Επιτροπή (Federal Election Commission – FEC) πολλαπλές αιτήσεις για τη σύσταση πολιτικών σχηματισμών με ονομασίες που περιείχαν όρους όπως «America Party», «DOGE» ή «X» ή περιλάμβαναν τον Μασκ ως σχετιζόμενο πρόσωπο. Πολλές από αυτές τις καταχωρίσεις θεωρείται ότι δεν ήταν αυθεντικές.

Σε μία από τις πιο διαδεδομένες καταθέσεις φαινόταν ο οικονομικός διευθυντής της Tesla, Βαϊμπάβ Τανέγια ως ταμίας του κόμματος, με αριθμό τηλεφώνου που οδηγούσε στο τμήμα επενδυτικών σχέσεων της εταιρείας και διεύθυνση τα κεντρικά γραφεία της SpaceX στην Καλιφόρνια.

Ορισμένες από τις καταχωρίσεις περιελάμβαναν και ακρωνύμια, αν και ο Μασκ είχε διευκρινίσει σε άλλη ανάρτησή του ότι «δεν θα χρησιμοποιηθούν ακρωνύμια». Δεν έχει σχολιάσει δημοσίως τις εγγραφές στην FEC, ούτε απάντησε σε σχετικό αίτημα για σχολιασμό της εφημερίδας The Epoch Times.

Το σχέδιο του Μασκ

Σε ανάρτησή του στις 4 Ιουλίου, ο Μασκ υποστήριξε ότι το κόμμα του θα επιδιώξει να εξασφαλίσει μικρό αριθμό εδρών στο Κογκρέσο, με στόχο να αποτρέψει την απόλυτη πλειοψηφία είτε των Δημοκρατικών είτε των Ρεπουμπλικανών. Όπως δήλωσε, μία στρατηγική θα ήταν η συγκέντρωση της εκστρατείας σε δύο ή τρεις έδρες στη Γερουσία και οκτώ με δέκα στην Βουλή, ώστε να αποτελέσουν «ψήφους-κλειδί» σε κρίσιμες νομοθεσίες.

Παρομοίασε τη στρατηγική αυτή με τη νίκη του Επαμεινώνδα στα Λεύκτρα κατά των Σπαρτιατών, σημειώνοντας ότι το κόμμα του σκοπεύει να εφαρμόσει «εξαιρετικά συγκεντρωμένη ισχύ σε συγκεκριμένα σημεία του πεδίου μάχης».

Αν και δεν έχει παρουσιαστεί ακόμα επίσημο πολιτικό πρόγραμμα, από τις πρόσφατες δημόσιες παρεμβάσεις του προκύπτει ότι βασικός στόχος του κόμματος θα είναι η μείωση του εθνικού χρέους.

Με πληροφορίες από το Associated Press

Ο Νετανιάχου ξανά στις ΗΠΑ – Αισιόδοξος ο Τραμπ για συμφωνία με τη Χαμάς εντός εβδομάδας

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου αναμένεται να έχει σήμερα συνάντηση στον Λευκό Οίκο με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, που είπε χθες πως ευελπιστεί να υπάρξει συμφωνία «αυτή την εβδομάδα» ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς, ώστε να κηρυχθεί κατάπαυση του πυρός και να αφεθούν ελεύθεροι οι όμηροι που κρατούνται ακόμα στη Λωρίδα της Γάζας, για 640 ημέρες πλέον.

Οι έμμεσες διαπραγματεύσεις άρχισαν χθες βράδυ στην Ντόχα με σκοπό να κλειστεί συμφωνία για την απελευθέρωση ισραηλινών ομήρων και σε αντάλλαγμα Παλαιστινίων που βρίσκονται σε ισραηλινές φυλακές.

«Οι συνομιλίες αφορούσαν τους μηχανισμούς εφαρμογής» της πιθανής συμφωνίας και της «ανταλλαγής» Ισραηλινών ομήρων στη Γάζα με Παλαιστίνιους κρατούμενους στο Ισραήλ, ανέφερε παλαιστινιακή πηγή ενήμερη για όσα διαμείφθηκαν, διευκρινίζοντας πως οι διαπραγματεύσεις διεξήχθησαν «μέσω των μεσολαβητών».

Ωστόσο ο πρώτος γύρος των έμμεσων διαπραγματεύσεων στην πρωτεύουσα του εμιράτου του Κατάρ ήταν άκαρπος, ανέφεραν δυο παλαιστινιακές πηγές του πρακτορείου ειδήσεων Reuters, προσθέτοντας ότι η ισραηλινή αντιπροσωπεία δεν έχει εντολή που επιτρέπει να κλείσει συμφωνία.

Ο Ντόναλντ Τραμπ πάντως εκτίμησε χθες πως υπάρχουν «αρκετές πιθανότητες» να καταλήξουν σε συμφωνία.

«Βγάλαμε ήδη πολλούς ομήρους, αλλά σε ό,τι αφορά τους ομήρους που απομένουν, θα βγει καλός αριθμός. Νομίζουμε πως θα γίνει αυτή την εβδομάδα», είπε σε δημοσιογράφους.

Προτού αναχωρήσει για τις ΗΠΑ, ο Νετανιάχου έκρινε πως η συνάντησή του με τον Τραμπ μπορεί να «συνεισφέρει στην προώθηση του αποτελέσματος που ελπίζουμε όλοι».

Ο Τραμπ ασκεί πίεση να κηρυχθεί νέα κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας, η οποία είναι βυθισμένη σε καταστροφική ανθρωπιστική κατάσταση έπειτα από 21 μήνες πολέμου.

Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου ανέφερε ακόμη πως έδωσε στους διαπραγματευτές του «σαφείς οδηγίες»: να καταλήξουν σε συμφωνία «με τους όρους που αποδεχόμαστε».

Προχθές, Σάββατο, ο επικεφαλής της ισραηλινής κυβέρνησης χαρακτήρισε «απαράδεκτες» τις «αλλαγές που επιδιώκει η Χαμάς να γίνουν στην πρόταση» που υποβλήθηκε αρχικά από τις ΗΠΑ και η οποία της διαβιβάστηκε από τους μεσολαβητές Αίγυπτο και Κατάρ.

Σύμφωνα με παλαιστινιακές πηγές ενήμερες για το περιεχόμενό της, η πρόταση προβλέπει κατάπαυση του πυρός για 60 ημέρες, την απελευθέρωση περίπου των μισών ομήρων – δέκα (10) – που παραμένουν εν ζωή και την παράδοση των σωμάτων των νεκρών, με αντάλλαγμα την αποφυλάκιση Παλαιστινίων που κρατούνται από τις ισραηλινές αρχές.

Οι αλλαγές που ήθελε το παλαιστινιακό ισλαμιστικό κίνημα, κατά τις ίδιες πηγές, αφορούν στην αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων από τον θύλακο, εγγυήσεις πως οι εχθροπραξίες δεν θα ξαναρχίσουν έπειτα από αυτές τις 60 ημέρες, καθώς και να επιτραπεί ξανά στον ΟΗΕ και σε αναγνωρισμένες διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις να χειριστούν τη διανομή της ανθρωπιστικής βοήθειας.

Ο Νετανιάχου έχει «σημαντική αποστολή» στην Ουάσιγκτον, είπε ο Ισραηλινός πρόεδρος Ισαάκ Χέρτσογκ έπειτα από συνάντηση που είχε μαζί του χθες, «να εγγυηθεί ότι θα προχωρήσει συμφωνία για να επιστρέψουν όλοι οι όμηροί μας στα σπίτια τους».

Από τους 251 ανθρώπους που είχαν απαχθεί κατά την έφοδο της Χαμάς – που χαρακτηρίζεται τρομοκρατική οργάνωση από το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ –  στο νότιο Ισραήλ την 7η Οκτωβρίου 2023, στον παλαιστινιακό θύλακο απομένουν 49, εκ των οποίων οι 27 έχουν κηρυχθεί νεκροί από τον ισραηλινό στρατό.

Κατά την πρώτη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, τον Νοέμβριο του 2023, που διήρκεσε μια εβδομάδα, και κατόπιν κατά τη δεύτερη, για δυο μήνες στις αρχές της χρονιάς, αφέθηκαν ελεύθεροι πολλές δεκάδες όμηροι με αντάλλαγμα την αποφυλάκιση Παλαιστινίων από ισραηλινά κέντρα κράτησης.

Τη 18η Μαρτίου, καθώς οι συνομιλίες για τη συνέχεια της διαδικασίας είχαν περιέλθει σε αδιέξοδο, το Ισραήλ ξανάρχισε τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας, την οποία ελέγχει η Χαμάς από το 2007. Οι αναφορές από ΟΗΕ και ΜΚΟ μιλούν για φρικτές συνθήκες ζωής για τους δυο και πλέον εκατομμύρια κατοίκους της, οι οποίοι έχουν εκτοπιστεί βίαια άπειρες φορές, ενώ σύμφωνα με δήλωση του Μαχμούντ Μπασάλ, εκπρόσωπο της πολιτικής προστασίας, τουλάχιστον 26 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν χθες από ισραηλινούς βομβαρδισμούς.

Ερωτηθείς για τις πληροφορίες αυτές από το Γαλλικό Πρακτορείο, ο ισραηλινός στρατός ανέφερε πως δεν μπορεί να σχολιάσει άμεσα.

Εξαιτίας των περιορισμών που έχουν επιβληθεί στα μέσα ενημέρωσης στη Λωρίδα της Γάζας και της αδυναμίας πρόσβασης στο πεδίο εν μέσω πολέμου, το AFP σημειώνει ότι δεν είναι σε θέση να επαληθεύσει με ανεξάρτητο τρόπο όσα ανακοινώνονται από οποιαδήποτε πλευρά δρα στον παλαιστινιακό θύλακο.

 

Επαφές του υπουργού Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη στη Βεγγάζη με επίκεντρο τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας–Λιβύης

Ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, επισκέφθηκε στις 6 Ιουλίου τη Βεγγάζη της Λιβύης, όπου είχε συνάντηση με τον επικεφαλής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού, στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, καθώς και με μέλη της οικογένειάς του υπό τη θεσμική τους ιδιότητα.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο Έλληνας υπουργός και οι Λίβυοι συνομιλητές του αντάλλαξαν απόψεις για θέματα που αφορούν το μεταναστευτικό, τις θαλάσσιες ζώνες και τις δυνατότητες εμβάθυνσης της διμερούς συνεργασίας. Σύμφωνα με δηλώσεις του κου Γεραπετρίτη στην ελληνική δημόσια τηλεόραση, δόθηκε έμφαση στην ανάγκη προώθησης μιας θετικής ατζέντας που βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο και στην περιφερειακή σταθερότητα στη Μεσόγειο.

Ο υπουργός υπογράμμισε τις ιστορικές σχέσεις Ελλάδας-Λιβύης και τη σημασία της συνεργασίας με στόχο τη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος ειρήνης και ευημερίας στην ευρύτερη περιοχή. Όπως ανέφερε, η Ελλάδα προτίθεται να διατηρήσει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με όλες τις πλευρές στη Λιβύη και να συμβάλει στην ενίσχυση της σταθερότητας και της συνεργασίας.

Ο κος Γεραπετρίτης εξέφρασε την προσδοκία ότι «στο εγγύς μέλλον θα υπάρξουν απτά αποτελέσματα» όσον αφορά την πρόοδο των ελληνο-λιβυκών σχέσεων. Δεν ανακοινώθηκαν συγκεκριμένες συμφωνίες ή πρωτοβουλίες κατά την παρούσα επίσκεψη.

Η Ελλάδα διατηρεί διαχρονικό ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στη Λιβύη, λόγω της γεωστρατηγικής σημασίας της χώρας, καθώς και εξαιτίας ζητημάτων που αφορούν τις θαλάσσιες ζώνες στην Ανατολική Μεσόγειο και τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη.

Τα ανακυκλωμένα πλαστικά επηρεάζουν το ορμονικό σύστημα και τον μεταβολισμό

Μόνο ένα σφαιρίδιο ανακυκλωμένου πλαστικού μπορεί να περιέχει πάνω από 80 διαφορετικές χημικές ουσίες. Νέα μελέτη των Πανεπιστημίων του Γκέτεμποργκ και της Λειψίας υπογραμμίζει ότι το ανακυκλωμένο πλαστικό πολυαιθυλενίου μπορεί να έχει επιπτώσεις στο ορμονικό σύστημα και στον μεταβολισμό των λιπιδίων.

Η κρίση της ρύπανσης από πλαστικά απειλεί τόσο την υγεία του πλανήτη όσο και την ανθρώπινη υγεία και η ανακύκλωση προτείνεται ως μία από τις λύσεις για την αντιμετώπισή της. Ωστόσο, καθώς τα πλαστικά περιέχουν χιλιάδες χημικά πρόσθετα και άλλες ουσίες που μπορεί να είναι τοξικές, οι οποίες δεν δηλώνονται σχεδόν ποτέ, επικίνδυνες χημικές ουσίες καταλήγουν αδιακρίτως στα ανακυκλωμένα προϊόντα.

Οι ερευνητές αγόρασαν σφαιρίδια ανακυκλωμένου πλαστικού πολυαιθυλενίου (PE) από διάφορα μέρη του κόσμου και τα άφησαν να μουλιάσουν σε νερό για 48 ώρες. Στη συνέχεια, οι προνύμφες ψαριών-ζέβρας εκτέθηκαν σε εκείνο το νερό για πέντε ημέρες. Τα αποτελέσματα δείχνουν αύξηση της έκφρασης γονιδίων που σχετίζονται με τον μεταβολισμό των λιπιδίων, τη δημιουργία λίπους και την ενδοκρινική ρύθμιση στις προνύμφες.

«Οι επιπτώσεις που μετρήσαμε δείχνουν ότι αυτές οι εκθέσεις έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν τη φυσιολογία και την υγεία των ψαριών», σημειώνει η Αζόρα Κένινγκ Κάρντγκαρ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και ερευνήτρια Οικοτοξικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ.

Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει παρόμοιες επιδράσεις στον άνθρωπο από την έκθεση σε τοξικές χημικές ουσίες των πλαστικών, όπως κίνδυνοι για την αναπαραγωγική υγεία και για παχυσαρκία. Ορισμένες χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται ως πρόσθετα στα πλαστικά είναι γνωστό ότι διαταράσσουν τις ορμόνες, με πιθανές επιπτώσεις στη γονιμότητα και την ανάπτυξη των παιδιών, καθώς και τη σχέση τους με ορισμένους καρκίνους και μεταβολικές διαταραχές όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης.

«Ποτέ δεν έχουμε πλήρη γνώση ποιες χημικές ουσίες θα καταλήξουν σε ένα αντικείμενο από ανακυκλωμένο πλαστικό. Υπάρχει, επίσης, σημαντικός κίνδυνος να υπάρξει ανάμειξη χημικών ουσιών, που μπορεί να καταστήσει το ανακυκλωμένο πλαστικό τοξικό», τονίζει η Μπέθανυ Κάρνεϋ Άλμροθ, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ και επικεφαλής ερευνήτρια του έργου.

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν, επίσης, ανάλυση των χημικών ουσιών που εκλύονται από τα πλαστικά σφαιρίδια στο νερό. Βρήκαν πολλές διαφορετικές χημικές ενώσεις, αλλά το μείγμα διέφερε μεταξύ διαφορετικών δειγμάτων αυτών των σφαιριδίων. Εντοπίστηκαν ακόμα και χημικές ουσίες που δεν χρησιμοποιούνται ως πρόσθετα πλαστικών, μεταξύ των οποίων φυτοφάρμακα, φαρμακευτικά προϊόντα και βιοκτόνα, τα οποία ενδέχεται να μόλυναν τα πλαστικά κατά την πρώτη χρήση τους.

Τον Αύγουστο προγραμματίζεται η τελική διαπραγματευτική συνάντηση, στη Γενεύη, εκπροσώπων κρατών από όλον τον κόσμο στη Διακυβερνητική Επιτροπή Διαπραγμάτευσης του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον, με στόχο τη σύνταξη μίας Παγκόσμιας Συνθήκης για τα Πλαστικά.

Οι συγγραφείς της μελέτης τονίζουν ότι οι φορείς λήψης αποφάσεων πρέπει να συμπεριλάβουν διατάξεις για την απαγόρευση ή τη μείωση των επικίνδυνων χημικών ουσιών στα πλαστικά και για την αύξηση της διαφάνειας και της υποβολής εκθέσεων κατά μήκος των αλυσίδων αξίας των πλαστικών. Επισημαίνουν ότι τα πλαστικά δεν μπορούν να ανακυκλωθούν με ασφαλή και βιώσιμο τρόπο, εάν δεν αντιμετωπιστούν οι επικίνδυνες χημικές ουσίες.

Της Μ.Κουζινοπούλου

Χρηματιστήρια: Συγχωνεύσεις και εξαγορές άλλαξαν τον χάρτη την τελευταία 25ετία

Στην αυγή του 21ου αιώνα, λίγο πριν την καθιέρωση του ευρώ, μία πρωτόγνωρη εξέλιξη προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στις αγορές: Τρία ευρωπαϊκά χρηματιστήρια – του Παρισίου, των Βρυξελλών και του Άμστερνταμ – ανακοίνωσαν τη συγχώνευσή τους στην Euronext, με στόχο τη δημιουργία μίας ενιαίας και ρευστής αγοράς μετοχών και ομολόγων σε όλη την Ευρώπη.

Η λογική της συγχώνευσης ήταν ότι θα υπήρχε όφελος και για τις διαχειρίστριες εταιρείες, μέσω της δημιουργίας οικονομιών κλίμακας, αλλά και για τις επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να απευθυνθούν σε μία μεγαλύτερη δεξαμενή επενδυτών, κάτι που θα αύξανε τη δυνατότητά τους να αντλούν κεφάλαια με έκδοση μετοχών/ομολόγων, αλλά και τη ρευστότητα των μετοχών και των ομολόγων τους. Παράλληλα, οι εισηγμένες εταιρείες θα αύξαναν την κεφαλαιοποίησή τους και τα χρηματιστήρια θα λειτουργούσαν καλύτερα, μέσα από τη δυνατότητα των διαχειριστών να κάνουν μεγαλύτερες επενδύσεις σε τεχνολογικές υποδομές.

Η δημιουργία της Euronext τάραξε τα νερά σε Ευρώπη και Αμερική και τα επόμενα χρόνια το τοπίο της διαχείρισης των χρηματιστηρίων και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού διαμορφώθηκε μέσα από νέες και μεγάλες συγχωνεύσεις και διασπάσεις.

Το 2007, η Euronext συγχωνεύθηκε με το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης (NYSE), δημιουργώντας τη μεγαλύτερη και πιο ρευστή αγορά στον κόσμο, τη Euronext NYSE.

Πέντε χρόνια μετά, μία σχετικά νέα αμερικανική εταιρεία, η Intercontinental Stock Exchange (ICE) που είχε ιδρυθεί το 2000 και διαχειριζόταν κυρίως χρηματιστήρια εμπορευμάτων, έκανε πρόταση εξαγοράς της Euronext NYSE έναντι του ποσού των 8 δισ. δολαρίων.

Η εξαγορά πήρε το πράσινο φως από τις ρυθμιστικές Αρχές και υλοποιήθηκε το 2013, αλλά η ICE δεσμεύτηκε να πουλήσει την Euronext, η οποία περιλάμβανε πλέον και το Χρηματιστήριο της Λισσαβόνας. Πράγματι, η Euronext έγινε ξανά αυτόνομη το 2014 και στη συνέχεια μεγεθύνθηκε περαιτέρω, με τη συγχώνευση των χρηματιστηρίων της Ιρλανδίας, της Νορβηγίας και το 2020 της Ιταλίας.

Παρά την επέκταση της Euronext, η ευρωπαϊκή χρηματιστηριακή αγορά παραμένει κατακερματισμένη, με δύο μεγάλα χρηματιστήρια της περιοχής – της Βρετανίας (LSE) και της Γερμανίας (Deutsche Boerse) – και άλλα μικρότερα να ακολουθούν τη δική τους αυτόνομη πορεία.

Η Deutsche Boerse επιχείρησε το 2011 να εξαγοράσει τη NYSE Euronext έναντι 9,5 δισ. δολαρίων για να δημιουργήσει τον μεγαλύτερο χρηματιστηριακό διαχειριστή με μία κεφαλαιοποίηση περίπου 15 τρισ., δολαρίων. Ωστόσο, η προσπάθειά της απέτυχε λόγω της ανησυχίας στην ΕΕ ότι θα δημιουργείτο ένα de facto μονοπώλιο. Τον Φεβρουάριο του 2012, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπλόκαρε τη συγχώνευση, δηλώνοντας ότι η νέα εταιρεία που θα δημιουργείτο θα έλεγχε το 90% των συναλλαγών σε ευρωπαϊκά παράγωγα.

Το LSE παρέμεινε κορυφαίο σε κεφαλαιοποίηση ευρωπαϊκό χρηματιστήριο και μετά το Brexit, ενώ το 2020 πούλησε στην Euronext το ιταλικό χρηματιστήριο, το οποίο είχε αγοράσει το 2007.

Η τάση συγχώνευσης των χρηματιστηρίων συνδέεται πλέον και με το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ένωση των Κεφαλαιαγορών (Capital Maerkets Union, CMU), δηλαδή μίας ενιαίας κεφαλαιαγοράς, με στόχο οι επενδύσεις και αποταμιεύσεις να διαχέονται εύκολα σε όλη την ΕΕ, ωφελώντας καταναλωτές, επενδυτές και εταιρείες.

Ειδικότερα, η CMU θεωρείται ότι θα:

– Παρέχει στις επιχειρήσεις, και ειδικότερα τις μικρομεσαίες, μεγαλύτερες χρηματοδοτικές επιλογές με χαμηλότερο κόστος

– Προσφέρει νέες ευκαιρίες σε αποταμιευτές και επενδυτές

– Στηρίξει την οικονομική ανάκαμψη και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας

– Ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και αυτονομία της ΕΕ.

Στο πλαίσιο αυτής επιδίωξης, η Euronext και άλλα 13 χρηματιστήρια συμφώνησαν το 2023 στην EuroCTP (European Consolidatea Tape Provider). Το CTP είναι ουσιαστικά ένα portal ή κόμβος, μέσα από τον οποίο οι επενδυτές θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στις εξελίξεις σε όλα τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια σε πραγματικό χρόνο. Ουσιαστικά, το CTP θα ενοποιεί τα δεδομένα από όλες τις αγορές για να δίνει μία ολοκληρωμένη εικόνα στους επενδυτές.

Η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών (ESMA) προκήρυξε τον Ιούνιο τον διαγωνισμό για τον διαχειριστή του CTP για τις μετοχές, ενώ την Πέμπτη 3 Ιουλίου επέλεξε την εταιρεία Ediphy ως διαχειριστή του ETP για τα ομόλογα.

‘Ακης Χαραλαμπίδης

Η Κίνα χτίζει νοσοκομεία μεταμόσχευσης στο Σιντζιάνγκ: Πολιτικό σχέδιο ή ανθρωπιστικό έγκλημα;

Την ώρα που η Κίνα επιδιώκει να προβάλει τον εκσυγχρονισμό του συστήματος υγείας της, μια σκιώδης πραγματικότητα αναδύεται από την περιοχή του Σιντζιάνγκ. Ένα νέο κυβερνητικό σχέδιο προβλέπει την κατασκευή έξι εξειδικευμένων νοσοκομείων μεταμόσχευσης οργάνων έως το 2030, υπερτριπλασιάζοντας την υπάρχουσα ικανότητα μεταμοσχεύσεων στην περιοχή.

Ενώ η απόφαση για την κατασκευή των νέων εγκαταστάσεων ελήφθη τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους, τα σχέδια δημοσιοποιήθηκαν μόλις πρόσφατα από την οργάνωση End Transplant Abuse in China (ETAC) – Διεθνής Συνασπισμός για τον Τερματισμό της Κατάχρησης Μεταμοσχεύσεων στην Κίνα- έναν ανεξάρτητο, μη κερδοσκοπικό συνασπισμό εμπειρογνωμώνων, γιατρών, νομικών και υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων από διάφορες χώρες.

Πίσω από τα κατασκευαστικά έργα, πολιτικοί αναλυτές και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων βλέπουν κάτι πολύ πιο ανησυχητικό: ένα εργαλείο κρατικού ελέγχου και συστηματικής καταστολής.

Μια τεχνοκρατική πρόσοψη σε μια περιοχή υπό καταπίεση

Η Αυτόνομη Περιφέρεια των Ουιγούρων του Σιντζιάνγκ είναι ήδη διεθνώς γνωστή για τα στρατόπεδα “επανεκπαίδευσης”, τη μαζική κράτηση μουσουλμανικών μειονοτήτων , την καταναγκαστική εργασία και τις εξαφανίσεις. Η απόφαση της κυβέρνησης να μετατρέψει την περιοχή σε ένα κέντρο μεταμοσχεύσεων, με νοσοκομεία που διενεργούν πολύπλοκες επεμβάσεις, όπως μεταμοσχεύσεις καρδιάς και πνευμόνων, δεν είναι απλώς ιατρική ή υγειονομική επιλογή.

Επιπροσθέτως θα πρέπει να αναφερθεί πως ακόμα μια μεγάλη ομάδα, που αποτελεί τα 2/3 των κρατουμένων συνείδησης, η οποία διώκεται επίσης βάναυσα στην Κίνα από το 1999 είναι οι ασκούμενοι της πνευματικής πρακτικής Φάλουν Γκόνγκ. Πρόκειται για μια βουδιστική πρακτική που επικεντρώνεται στις αρχές της Αλήθειας, Καλοσύνης και Ανεκτικότητας.

«Δεν είναι λογικό να επενδύει κανείς τέτοιους πόρους σε μια περιοχή με ελάχιστο ποσοστό εθελοντικής δωρεάς οργάνων – 0,69 δωρεές ανά εκατομμύριο κατοίκους – εκτός αν εξυπηρετείται άλλος σκοπός», τονίζει η Δρ. Γουέντι Ρότζερς, πρόεδρος του Διεθνούς Συμβουλίου του ETAC.

Σύμφωνα με το ETAC και πληθώρα ανεξάρτητων εκθέσεων, η επέκταση της μεταμοσχευτικής υποδομής δεν μπορεί να εξηγηθεί με βάση τις επίσημες ιατρικές ανάγκες. Αντιθέτως, συνδέεται με τις κρατικές πολιτικές ελέγχου των πληθυσμών, ιδιαίτερα των Ουιγούρων, ασκουμένων του Φάλουν Γκόνγκ που είναι και η πιο πολυπληθής ομάδα, και άλλων εθνοτικών ή θρησκευτικών ομάδων.

Θα πρέπει να αναφερθεί εδώ πως οι πρακτικές αυτές πέρα από πολιτικές ελέγχου των πληθυσμών, αποτελούν και μέρος της πολιτικής του Κομουνιστικού Κόμματος της Κίνας να πατάξει και να εξαφανίσει τους αντιφρονούντες.

Η μεταμόσχευση ως πολιτικό όπλο

Από το 2006, αναφορές ερευνητών, όπως ο διεθνής δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ντέιβιντ Μάτας, δείχνουν ότι η Κίνα χρησιμοποιεί κρατούμενους συνείδησης – αρχικά ασκούμενους του Φάλουν Γκόνγκ και πλέον και Ουιγούρους – ως ακούσιους δότες οργάνων. Οι κρατούμενοι στα κέντρα κράτησης, υποβάλλονται σε εξετάσεις αίματος, σαρώσεις και βιομετρικές καταγραφές χωρίς την συναίνεσή τους, προκειμένου να γίνει η ταυτοποίηση με τους υποψήφιους λήπτες σε θέματα συμβατότητας.

Ο Sayragul Sauytbay, ένας Καζάκος γιατρός που είχε προηγουμένως κρατηθεί στο Σιντζιάνγκ, έχει μιλήσει δημόσια για «υγειονομικούς ελέγχους» σε ολόκληρο το στρατόπεδο, όπου οι κρατούμενοι υποβάλλονται σε εξετάσεις και ανάλογα με τα αποτελέσματά τους, ταξινομούνται σε ομάδες. Παρατήρησε ότι όσοι έπαιρναν ροζ σημάδι ελέγχου σύντομα εξαφανίζονταν, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι είχαν πέσει θύματα εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων.

«Η ύπαρξη αυτής της υποδομής δείχνει ότι το κινεζικό κράτος έχει ενσωματώσει την εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων στη μηχανική του καταστολής. Δεν πρόκειται για κατάχρηση, αλλά για κρατική πολιτική με στόχο τον έλεγχο των πληθυσμών και την εξυπηρέτηση γεωπολιτικών συμφερόντων», δηλώνει ο Μάτας.
Το νέο κύμα επενδύσεων ενδέχεται να χρησιμεύσει όχι μόνο για εσωτερική «εκκαθάριση» αλλά και για την ενίσχυση της γεωπολιτικής ισχύος της Κίνας μέσω του λεγόμενου «ιατρικού τουρισμού μεταμοσχεύσεων», προσφέροντας γρήγορη πρόσβαση σε όργανα χωρίς τις αναμονές ή του κανόνες που ισχύουν στη Δύση.

Αντίσταση σε παγκόσμιο επίπεδο

Το 2020, το Ανεξάρτητο Λαϊκό Δικαστήριο του Λονδίνου (China Tribunal) επιβεβαίωσε ότι η Κίνα διέπραξε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, μέσω της συστηματικής αφαίρεσης οργάνων από κρατούμενους συνείδησης. Διαπίστωσε ότι έως και 100.000 μεταμοσχεύσεις οργάνων πραγματοποιούνταν ετησίως στην Κίνα- σχεδόν ο τριπλάσιος αριθμός που ανέφερε η κυβέρνησή της στο διεθνές μητρώο. Τα μέλη της επιτροπής ήταν βέβαιοι, «ομόφωνα και σίγουρα πέρα από κάθε λογική αμφιβολία», και ειδικά για την ομάδα του Φάλουν Γκόνγκ ότι η Κίνα «δολοφονεί κυρίως ασκούμενους του Φάλουν Γκόνγκ για τα όργανά τους, σε μεγάλη κλίμακα και για εκτεταμένο χρονικό διάστημα». Το 2022, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα που ζητούσε την καταδίκη αυτών των πρακτικών και την απαγόρευση του τουρισμού μεταμοσχεύσεων προς την Κίνα από Ευρωπαίους πολίτες. Το 2023 η Βουλή των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ πέρασε νομοσχέδιο για το τέλος των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων.

Ωστόσο η Κίνα συνεχίζει να προχωρά χωρίς διαφάνεια, ανεξάρτητο έλεγχο ή νομοθετική δέσμευση ότι δεν θα χρησιμοποιούνται όργανα από κρατούμενους.

«Η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να αγνοήσει τη στρατηγική χρήση της ιατρικής τεχνολογίας ως μέσο κρατικής τρομοκράτησης», επισημαίνει η Δρ. Ρότζερς. «Κάθε νέα επένδυση σε μεταμοσχευτικά κέντρα στο Σιντζιάνγκ είναι πολιτική δήλωση, όχι ανθρωπιστική πράξη».

Ηθική, διαφάνεια και γεωπολιτική πίεση

  • Η πολιτική διάσταση της μεταμόσχευσης στην Κίνα δεν αφορά μόνο τα ανθρώπινα δικαιώματα, αφορά και τη γεωπολιτική σταθερότητα, την ιατρική δεοντολογία, αλλά και την αξιοπιστία των διεθνών θεσμών. Το ζητούμενο πλέον δεν είναι μόνο η ενημέρωση των πολιτών, αλλά και η λήψη πρακτικών μέτρων:
  • Διακοπή κάθε συνεργασίας με κινεζικά ιατρικά ιδρύματα που εμπλέκονται.
  • Διπλωματική πίεση από τις κυβερνήσεις παγκοσμίωσ για ανεξάρτητο έλεγχο των κέντρων στο Σιντζιάνγκ και σε όλα τα κέντρα κράτησης που υπάρχουν στην Κίνα και να επιβάλλουν διασφαλίσεις ώστε οι μεταμοσχεύσεις να πληρούν τα διεθνή ηθικά πρότυπα.
    Κυρώσεις σε κρατικούς ή ιατρικούς αξιωματούχους που εμπλέκονται στις παραβιάσεις.

Ενώ η διακίνηση οργάνων είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, η πρακτική της εξαναγκαστικής συγκομιδής οργάνων, δηλαδή η θανάτωση ανθρώπων για τα όργανά τους με τη συνενοχή και την υποστήριξη της κυβέρνησης , είναι γνωστή μόνο στην Κίνα.

Ο ηγέτης της Κίνας Σι Τζινπίνγκ έχει ήδη αναφερθεί στο Δρόμο του Μεταξιού Υγείας. Εάν η Κίνα επεκτείνει τον Δρόμο του Μεταξιού Υγείας και προσφέρει μεταμοσχεύσεις σε Ευρωπαίους ασθενείς, τότε ανησυχούμε ότι σε λίγα χρόνια θα μπορούσαν να υπάρξουν δεκάδες ή εκατοντάδες ασθενείς που ταξιδεύουν στην Κίνα για όργανο, πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος ασκούμενος του Φάλουν Γκόνγκ ή Ουιγούρος ή Χριστιανός ή Θιβετιανός θα θανατωθεί για να ληφθεί (χωρίς τη συναίνεσή του) το ή τα όργανά του για μεταμόσχευση.

Από τα κοντέινερ της Κίνας στις βίλες της Αθήνας: Το κύκλωμα υποτιμολόγησης και το ξέπλυμα χρημάτων μέσω ακινήτων

Η Κίνα εδώ και χρόνια αποτελεί παγκόσμιο κόμβο για την εξαγωγή φθηνών προϊόντων. Ωστόσο, η φθηνή τιμή δεν εξηγείται πάντα από τους χαμηλούς συντελεστές εργασίας ή τη βιομηχανική υπεροχή. Όπως αποκαλύπτει νέα έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (EPPO), η Κίνα ενδέχεται να αποτελεί και την αφετηρία ενός ευρύτερου και καλά οργανωμένου μηχανισμού φοροαποφυγής και ξεπλύματος μαύρου χρήματος, με επίκεντρο την Ελλάδα, αλλά με πλοκάμια σε ολόκληρη την ΕΕ.

Το πολύπλοκο δίκτυο, που ερευνάται πλέον επίσημα, είχε στο παρελθόν αποκαλυφθεί για την εισαγωγή ηλεκτρικών πατινιών και ποδηλάτων σε εξευτελιστικές τιμές. Η νέα φάση της έρευνας φωτίζει ένα ακόμα πιο σύνθετο σχέδιο, που περιλαμβάνει ρούχα, υποδήματα και άλλα αγαθά προερχόμενα σχεδόν αποκλειστικά από την Κίνα, με χρήση ψευδών δηλώσεων αξίας και καταχρηστικής εφαρμογής τελωνειακών καθεστώτων. Μέλη του κυκλώματος απέσυραν σημαντικά ποσά από το τραπεζικό σύστημα (ή προχωρούσαν σε πολλαπλές διατραπεζικές μεταφορές) με τα οποία προέβαιναν σε αγορές πολυτελών ακινήτων σε Αθήνα και Κυκλάδες, ξεπλένοντας με τον τρόπο αυτόν τα κέρδη τους.

Η Κίνα και ο «εξαγωγικός δούρειος ίππος» στην Ευρώπη

Το φαινόμενο αυτό δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό. Αντίστοιχες υποθέσεις παρατηρούνται σε πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ, με σημείο εκκίνησης σχεδόν πάντα την Κίνα. Το ερώτημα που εγείρεται είναι κατά πόσο οι κινεζικές αρχές κάνουν «τα στραβά μάτια» ή, χειρότερα, αν γνωρίζουν και ανέχονται τέτοιες πρακτικές, στο πλαίσιο μιας στρατηγικής επέκτασης της επιρροής τους στις οικονομίες των δυτικών χωρών.

Η «κινεζική πύλη» της υποτιμολόγησης

Οι ελληνικές τελωνειακές αρχές διαπίστωσαν πως χιλιάδες κοντέινερς με προϊόντα από την Κίνα εισέρχονταν μέσω του Τελωνείου Πειραιά, δηλώνοντας πλασματικά χαμηλές τιμές. Αντί για τη ρεαλιστική τιμή εισαγωγής, που θα επέβαλλε την πληρωμή αναλογικών εισαγωγικών δασμών και ΦΠΑ, οι τιμές δήλωσης ήταν συχνά κάτω από το 50% της πραγματικής αξίας. Σε πολλές περιπτώσεις ήταν τόσο χαμηλές ώστε εγείρονταν σοβαρές ενδείξεις συγκάλυψης και σκόπιμης απάτης.

Αυτή η υποτιμολόγηση δεν ήταν ούτε τυχαία ούτε μεμονωμένη. Όπως προκύπτει, πρόκειται για οργανωμένο κύκλωμα που συνδέεται με κινεζικά εργοστάσια και εμπόρους, οι οποίοι εκδίδουν τιμολόγια με παραποιημένες τιμές σε συνεργασία με Έλληνες και Ευρωπαίους συνεργούς, συχνά μέσω εταιρειών-βιτρινών ή εικονικών μεταφορικών επιχειρήσεων.

Το καθεστώς 42 και η εικονική μετακίνηση εμπορευμάτων

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η καταχρηστική χρήση του τελωνειακού καθεστώτος 42. Η ρύθμιση αυτή επιτρέπει την απαλλαγή από τον ΦΠΑ κατά την εισαγωγή προϊόντων στην Ελλάδα, εφόσον αυτά πρόκειται να μεταφερθούν σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ. Στην πράξη όμως, όπως διαπιστώθηκε, τα προϊόντα ποτέ δεν έφευγαν από τη χώρα. Αντίθετα, διοχετεύονταν στη μαύρη αγορά, χωρίς να αποδοθεί ούτε ένα ευρώ σε φόρους.

Η τακτική αυτή, σε συνδυασμό με ψευδείς παραλήπτες σε χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, αποδεικνύει μια ενιαία εγκληματική στρατηγική: χρησιμοποιήστε την Κίνα ως χαμηλού κόστους πηγή, κρύψτε την πραγματική αξία και απολαύστε πλήρη φορολογική ασυλία.

Ξέπλυμα χρήματος: από την Κίνα στην Αθήνα και τη Σαντορίνη

Τα κέρδη του κυκλώματος, σύμφωνα με τις Αρχές, δεν εξαφανίζονταν. Αντιθέτως, «καθαρίζονταν» μέσω αγορών ακινήτων υψηλής αξίας. Σε μία περίπτωση, άτομο εμπλεκόμενο στην υπόθεση, αγόρασε βίλα στη Βούλα αξίας άνω των 350.000 ευρώ, ενώ διατηρούσε και πολυτελή ιδιοκτησία στη Σαντορίνη, κατάλληλη για βραχυχρόνια μίσθωση. Καταγράφεται και τρίτο ακίνητο στο Ελληνικό, σε κομβική οδό, κοντά στην παραλιακή ζώνη, το οποίο αποκτήθηκε μέσω χρημάτων που σχετίζονται με την παράνομη αυτή δραστηριότητα.

Το χρήμα από την Κίνα, ερχόταν στην Ελλάδα με ψευδείς δηλώσεις και υποστηριζόταν από ένα ολόκληρο σύστημα εικονικών εταιρειών, τραπεζικών μεταφορών και αποδοχής από τις τοπικές αρχές, για να μετατραπεί σε real estate, χωρίς να αφήσει κανένα εμφανές ίχνος παράνομης προέλευσης.

Ο εντοπισμός των πραγματικών προσώπων που κρύβονταν πίσω από τις εταιρείες-βιτρίνες ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια, διότι οι οντότητες που υπήρχαν από πίσω στις περισσότερες περιπτώσεις δεν διέθεταν φυσική παρουσία ή λειτουργούσαν με παραπλανητικά στοιχεία.

Αξίζει να αναφερθεί ενδεικτικά πως επί της οδού Ρουμπέση είχε δηλωθεί η έδρα ατομικής επιχείρησης. Κατά τον επιτόπιο έλεγχο που διενεργήθηκε, ο χώρος ήταν κλειστός και χωρίς καμία ένδειξη εμπορικής δραστηριότητα, ενώ το πληροφοριακό σύστημα ICISnet ανέφερε ότι η εν λόγω επιχείρηση είχε πραγματοποιήσει 139 εισαγωγές από την Κίνα, μέσω του Γ’ Τελωνείου Πειραιά και είχε κάνει χρήση του καθεστώτος 42 για να έχει απαλλαγή από τον ΦΠΑ.

Η εμπλοκή εκτελωνιστών και η ελληνική παθητικότητα

Αξιοσημείωτος είναι ο ρόλος που φέρονταν να έπαιξαν συγκεκριμένοι εκτελωνιστές. Σύμφωνα με τη δικογραφία, σε πολλές περιπτώσεις οι δηλωθείσες τιμές δεν ελέγχονταν ποτέ ή τροποποιούνταν σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, παραβλέποντας ακόμη και την κοινοτική βάση τιμών της ΕΕ για εισαγόμενα αγαθά από τρίτες χώρες.

Η μη ύπαρξη ουσιαστικού ελέγχου και η συστηματική απουσία φυσικών επιθεωρήσεων σε νεοσύστατες εταιρείες που εισήγαγαν μαζικά εμπορεύματα από την Κίνα, γεννά εύλογα ερωτήματα για το επίπεδο διαφθοράς ή παραμέλησης καθηκόντων στο ελληνικό τελωνειακό σύστημα.

Σύμφωνα με τα πορίσματα, άτομα που είχαν συμμετάσχει από την αρχή στο κύκλωμα συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται στον τομέα των εκτελωνισμών. Πλέον, χειρίζονται υποθέσεις για νέες εταιρείες, οι οποίες μάλιστα συχνά προσλαμβάνουν υπαλλήλους που είχαν εργαστεί σε παλαιότερες επιχειρήσεις που σχετίζονται με την ίδια απάτη.

Εμπορική συνεργασία ή εισαγόμενη διαφθορά;

Το δίκτυο που αποκαλύφθηκε συνιστά καίριο πλήγμα για τη νομιμότητα των εμπορικών συναλλαγών και υπονομεύει την ίδια την αρχή του υγιούς ανταγωνισμού.

Η υπόθεση που ξετυλίγεται σήμερα δεν αφορά απλώς φοροδιαφυγή. Αφορά τον ρόλο που διαδραματίζει η Κίνα στη συγκρότηση διεθνών κυκλωμάτων οικονομικής απάτης και την ανάγκη η Ευρώπη – και η Ελλάδα ειδικά – να αναθεωρήσουν τη στάση τους απέναντι στις εμπορικές σχέσεις με κράτη που δεν σέβονται τις βασικές αρχές της διαφάνειας και του ελεύθερου αλλά δίκαιου εμπορίου.