Η Ρωσία ανακοίνωσε σήμερα ότι ανέκτησε πλήρως τη μεθοριακή περιφέρεια Κουρσκ, με το Κίεβο να χαρακτηρίζει «ψευδή» και «προπαγάνδα» την ανακοίνωση αυτή την ώρα που είναι σε εξέλιξη διπλωματικός πυρετός για το τέλος του πολέμου.
Ο επικεφαλής του ρωσικού γενικού επιτελείου στρατού Βαλέρι Γκεράσιμοφ ανακοίνωσε στον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν πως «σήμερα η τελευταία κοινότητα στην περιοχή της περιφέρειας Κουρσκ, το χωριό Γκορνάλ, απελευθερώθηκε από τις ουκρανικές μονάδες», στη διάρκεια σύσκεψης μέσω βιντεοσύνδεσης που μεταδόθηκε από τη ρωσική κρατική τηλεόραση.
Οι ουκρανικές δυνάμεις εισέδυσαν στην περιφέρεια Κουρσκ τον Αύγουστο του 2024, καταλαμβάνοντας ορισμένους θύλακες.
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν είχε αφήσει στο παρελθόν να εννοηθεί πως δεν ήταν έτοιμος να διαπραγματευθεί για το τέλος του πολέμου, που ξέσπασε με την εισβολή των δυνάμεών του στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, όσο οι ουκρανικές δυνάμεις δεν εκδιώκονταν πλήρως από την περιφέρεια Κουρσκ.
Εδώ και αρκετές εβδομάδες, τα ουκρανικά στρατεύματα υποχωρούσαν από αυτήν την περιοχή του μετώπου, με τον ρωσικό στρατό να ανακτά λίγο λίγο την περιοχή.
Από τον Αύγουστο του 2024 είχαν καταλάβει αρχικά εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, προτού ο θύλακας υπό τον έλεγχό τους μειωθεί σε μια μκρή έκταση τις τελευταίες ημέρες.
«Η περιπέτεια του καθεστώτος του Κιέβου απέτυχε πλήρως», απάντησε αμέσως ο Βλαντίμιρ Πούτιν.
«Η πλήρης αποχώρηση του εχθρού (…) δημιουργεί τους όρους για περαιτέρω επιτυχείς ενέργειες των δυνάμεών μας σε άλλες σημαντικές ζώνες του μετώπου» πρόσθεσε ο Πούτιν.
Σύμφωνα με τον ηγέτη του Κρεμλίνου, η πλήρης ανάκτηση της ρωσικής περιφέρειας Κουρσκ και «οι τεράστιες απώλειες» που υπέστησαν οι Ουκρανοί «θα επηρεάσουν σίγουρα το σύνολο της γραμμής επαφής».
Ο ουκρανικός στρατός έκανε γρήγορα λόγο για «ψευδείς» πληροφορίες, διαβεβαιώνοντας ότι οι μάχες «συνεχίζονται» στην περιοχή.
«Οι δηλώσεις των ηγετών του εχθρού όσον αφορά την ‘ήττα’ των ουκρανικών δυνάμεων δεν είναι τίποτα άλλο από ελιγμούς προπαγάνδας», ανέφερε σε μια ανακοίνωση.
«Δεν υπάρχει καμία απειλή περικύκλωσης των δυνάμεών μας», ανέφερε, κάνοντας ωστόσο λόγο για μια «δύσκολη» κατάσταση.
Εξάλλου, ο αρχηγός του ρωσικού γενικού επιτελείου στρατού Βαλέρι Γκεράσιμοφ χαιρέτησε στην ομιλία του τον «ηρωισμό» των Βορειοκορεατών μαχητών που κινητοποιήθηκαν για την ανάκτηση της περιφέρειας Κουρσκ, στην πρώτη επίσημη επιβεβαίωση της Μόσχας για τη «συμμετοχή», όπως είπε, των στρατιωτών της χώρας αυτής στις εχθροπραξίες στη ζώνη.
«Οι στρατιώτες και οι αξιωματικοί του βορειοκορεατικού στρατού, που πολέμησαν στο πλευρό των Ρώσων στρατιωτών, επέδειξαν μεγάλο επαγγελματισμό, ψυχικό σθένος, θάρρος και ηρωισμό για να απωθήσουν την ουκρανική εισβολή», είπε, εκφράζοντας ικανοποίηση για τη «σημαντική βοήθεια» που προσέφεραν.
Εδώ και αρκετούς μήνες, το Κίεβο, οι Νοτιοκορεάτες και οι Δυτικοί μιλούσαν για συμμετοχή πολλών χιλιάδων Βορειοκορεατών στρατιωτών στις μάχες, την οποία η Μόσχα και η Πιονγκγιάνγκ αρνούνταν να παραδεχθούν.
Η Ρωσία και η Βόρεια Κορέα υπέγραψαν τον Ιούνιο του 2024 συμφωνία στρατηγικής σύμπραξης που προβλέπει «αμοιβαία» στρατιωτική βοήθεια σε περίπτωση επίθεσης εναντίον της μίας από τις δύο χώρες.
Μία εβδομάδα εκδηλώσεων LGBT που είχε προγραμματιστεί για το φετινό καλοκαίρι στο πλαίσιο του φεστιβάλ World Pride στο Kennedy Center (Κέντρο Κέννεντυ) ακυρώθηκε, έπειτα από αλλαγή ηγεσίας και νέες προτεραιότητες στο διάσημο πολιτιστικό ίδρυμα, σύμφωνα με διοργανωτές και καλλιτέχνες που συμμετείχαν.
Η σειρά εκδηλώσεων Tapestry of Pride, που ήταν προγραμματισμένη από τις 5 έως τις 8 Ιουνίου, επρόκειτο να αποτελέσει βασικό μέρος των εορτασμών του World Pride στην Ουάσιγκτον. Πολλοί καλλιτέχνες και παραγωγοί δήλωσαν ότι οι εκδηλώσεις τους είτε ακυρώθηκαν σιωπηρά είτε μεταφέρθηκαν σε άλλους χώρους, χωρίς επαρκείς εξηγήσεις. Σε απάντηση, η Capital Pride Alliance, μία από τις κορυφαίες οργανώσεις υπεράσπισης των δικαιωμάτων LGBT στην πόλη, έθεσε τέλος στη συνεργασία της με το Κέντρο Κέννεντυ.
«Είμαστε μια ανθεκτική κοινότητα και έχουμε βρει άλλους τρόπους να γιορτάσουμε», δήλωσε η Τζουν Κρένσοου, αναπληρώτρια διευθύντρια της Capital Pride Alliance. «Βρίσκουμε άλλον δρόμο για τον εορτασμό… αλλά το γεγονός ότι πρέπει να κινηθούμε με αυτόν τον τρόπο είναι απογοητευτικό.»
Στην ιστοσελίδα του Κέντρου Κέννεντυ, η εκδήλωση Tapestry of Pride εξακολουθεί να αναφέρεται, ωστόσο μόνο με μια γενική περιγραφή και έναν σύνδεσμο προς την ιστοσελίδα του World Pride.
Το Κέντρο Κέννεντυ δεν απάντησε άμεσα σε αίτημα σχολιασμού από το NTD News.
Οι ακυρώσεις ακολούθησαν σημαντικές αλλαγές που έγιναν στο Κέντρο Κέννεντυ στις αρχές Φεβρουαρίου, όταν ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απέλυσε τόσο τον πρόεδρο όσο και τον πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του ιδρύματος.
Ο Τραμπ αντικατέστησε το μεγαλύτερο μέρος του συμβουλίου με δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι τον εξέλεξαν στη συνέχεια ως νέο πρόεδρο.
Στις 7 Φεβρουαρίου, ο Τραμπ ανακοίνωσε τις αλλαγές μέσω του Truth Social, γράφοντας: «Αποφάσισα να απομακρύνω άμεσα πολλά άτομα από το Διοικητικό Συμβούλιο, συμπεριλαμβανομένου και του προέδρου, τα οποία δεν συμμερίζονταν το όραμά μας για μια Χρυσή Εποχή στις Τέχνες και τον Πολιτισμό».
Στην ανάρτησή του, ο Τραμπ επέκρινε το γεγονός ότι το Κέννεντυ Σέντερ είχε φιλοξενήσει πέρυσι παραστάσεις drag «στοχεύοντας ειδικά τους νέους» και κάλεσε να μπει τέλος σε τέτοιου είδους δραστηριότητες.
«Το Κέντρο Κέννεντυ είναι ένα αμερικανικό κόσμημα και πρέπει να αντικατοπτρίζει τα φωτεινότερα ΑΣΤΕΡΙΑ στη σκηνή του, από κάθε γωνιά του Έθνους μας», έγραψε ο Τραμπ.
Το World Pride, μία παγκόσμια εκδήλωση που πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια, αναμένεται να ξεκινήσει σε λιγότερο από ένα μήνα, από τις 17 Μαΐου έως τις 8 Ιουνίου, με παραστάσεις και δράσεις σε όλη την Ουάσιγκτον.
Ο Μάικλ Ρόεστ, ιδρυτής και διευθυντής της International Pride Orchestra, δήλωσε ότι η προγραμματισμένη συναυλία του στις 5 Ιουνίου στο Κέντρο Κέννεντυ ακυρώθηκε λίγο μετά την ανάληψη του ελέγχου από τον Τραμπ.
Ο Ρόεστ ανέφερε ότι το συγκρότημά του έλαβε στις 12 Φεβρουαρίου ένα μονολεκτικό email που ανέφερε: «Δεν μπορούμε πλέον να προχωρήσουμε το συμβόλαιό σας αυτή τη στιγμή».
Σύμφωνα με τον Ρόεστ, δεν δόθηκε καμία εξήγηση για την ακύρωση.
«Έκτοτε δεν έχουμε λάβει κανένα μήνυμα από το Κέντρο Κέννεντυ, αλλά αυτό δεν θα μας σταματήσει», δήλωσε ο Ρόεστ. Η ορχήστρα μετέφερε τελικά την εμφάνισή της στο θέατρο Στράθμορ, στη Βηθεσδά του Μέρυλαντ.
Η Κρένσοου πρόσθεσε ότι και άλλες εκδηλώσεις, όπως η ώρα αφήγησης παραμυθιών από drag performers και η έκθεση τμημάτων της Μνημειακής Κουβέρτας για το AIDS, θα μεταφερθούν στο Κέντρο Υποδοχής του World Pride, στην κινεζική συνοικία.
Η Μόνικα Άλφορντ, δημοσιογράφος τέχνης και πολιτισμού και διοργανώτρια εκδηλώσεων, είδε επίσης την εκδήλωση που είχε προγραμματίσει για τις 8 Ιουνίου στο πλαίσιο του Tapestry of Pride να διακόπτεται απότομα.
Η Άλφορντ, που είχε διοργανώσει το πρώτο drag brunch στην ταράτσα του Κέντρου Κέννεντυ το 2024, χαρακτήρισε το ίδρυμα «βάση» της και «ασφαλή χώρο για την queer κοινότητα». Τόνισε ότι αυτό που συμβαίνει είναι αδικία τόσο για την queer κοινότητα όσο και για την κοινωνία στο σύνολό της.
Γνωρίζατε ότι οι μονομάχοι που αγωνίζονταν στη Ρώμη είχαν ποσοστό επιβίωσης 90%; Το νέο βιβλίο του Φρανσουά Ζιλμπέρ, «Μονομάχοι 1ος-5ος αιώνας μ.Χ.», μας παρουσιάζει μία εκ του σύνεγγυς άποψη για το βίαιο ‘άθλημα’ και τους πρωταγωνιστές του, την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Το βιβλίο του Ζιλμπέρ δεν αφορά ενδιαφέροντα γεγονότα σχετικά με τους μονομάχους, τις αρένες τους, τους θεατές και το αποτέλεσμα του αγώνα, αλλά επικεντρώνεται κυρίως στο τι φορούσαν οι μονομάχοι, πώς προστατεύονταν, τα όπλα που χρησιμοποιούσαν και γιατί, και πώς με την πάροδο του χρόνου, ειδικά κατά τη διάρκεια και μετά τη βασιλεία του Κόμμοδου (180–192 μ.Χ.), ο οποίος έγινε και ο ίδιος μονομάχος, το ποσοστό επιβίωσης μεταξύ των μονομάχων μειώθηκε στο 50%.
Ο μονομάχος ως είδωλο
Μέρος του ψηφιδωτού Zliten από τη Λιβύη (Leptis Magna), περίπου τον 2ο αιώνα. Δείχνει (από αριστερά προς τα δεξιά) μερικούς τύπους μονομάχων: ένας «Θραξ» μάχεται με έναν «μουρμίλλο», ένας «οπλομάχος» απέναντι σε έναν άλλο «μουρμίλλο», ο οποίος σηματοδοτεί την ήττα του στραμμένος προς τον διαιτητή. (Δημόσιος τομέας)
Ο συγγραφέας κάνει έναν παραλληλισμό μεταξύ της μείωσης του ποσοστού επιβίωσης και της μείωσης της δημοτικότητας των μονομαχιών, υπονοώντας ότι ίσως οι Ρωμαίοι που επισκέπτονταν το Κολοσσαίο δεν ήταν τόσο αιμοδιψείς όσο υπονοεί η δημοφιλής μυθοπλασία. Πριν από αυτή την παρακμή, όμως, ο Ζιλμπέρ σημειώνει πως «οι πιο ικανοί ανάμεσά τους ήταν αληθινά είδωλα για το πλήθος. Το να τους πλησιάζεις και να τους αγγίζεις είχε σχεδόν μαγικές ιδιότητες. […] Ο μονομάχος έγινε μια δημοφιλής φιγούρα, ακόμη και ένα πρότυπο δύναμης και θάρρους».
Τα πράγματα δεν ήταν όμως πάντα έτσι. Πριν από την έναρξη του Πριγκιπάτου (η μορφή διακυβέρνησης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ., οι μονομάχοι ήταν συνήθως «σκλάβοι ή καταδικασμένοι άνθρωποι», οι οποίοι στέλνονταν στις αρένες για να πεθάνουν (το Κολοσσαίο χτίστηκε τον 80 μ.Χ.). Ο Ζιλμπέρ, ωστόσο, πραγματεύεται και την εξέλιξη του αγωνίσματος, στο οποίο σταδιακά άρχισαν να συμμετέχουν και «ελεύθεροι άνδρες» ή ακόμη και γυναίκες που επέλεγαν την «gladiatura» ως καριέρα για φήμη και χρήματα.
Μορφή και λειτουργία
Αλλά τι ακριβώς φορούσαν οι μονομάχοι και, το πιο σημαντικό, τι όπλα κρατούσαν; Ο Ζιλμπέρ, σε συνδυασμό με εικόνες του Τζουζέπε Ράβα, περιγράφει τα κράνη, τις ασπίδες, τις περικνημίδες, τα περιζώματα, τα καλύμματα ώμων και τα προστατευτικά των βραχιόνων που φορούσαν οι μονομάχοι. Όπως σημειώνει ο συγγραφέας, αυτές οι στολές δεν επιλέχθηκαν τυχαία, αλλά φορούνταν από τάξεις μονομάχων, οι οποίες περιλαμβάνουν τους «eque», «thraex», «murmillo», «hoplomachus» και «retiarius».
Φυσικά, αυτά τα λατινικά και ελληνικά ονόματα δεν έχουν καμία σημασία για εμάς σήμερα, αλλά πριν από χιλιετίες, και ανάλογα με το ποια σχολή εκπαίδευσης μονομάχων παρακολουθούσε κανείς, αυτά σήμαιναν τα πάντα. Ακόμα και για τους θεατές, τα ονόματα είχαν σημασία. Έδωσαν τη δυνατότητα στους θεατές να γνωρίζουν τι είδους μάχη θα διεξαγόταν και επομένως ενδεχομένως θα τους δελέαζαν να παρακολουθήσουν.
Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί αρχαιολογικά ευρήματα για να περιγράψει την «γκλαντιατούρα», σημειώνοντας ακριβώς πού έγιναν αυτές οι ανακαλύψεις ή σε ποιο μουσείο φυλάσσονται σήμερα. Μαζί με τις εικόνες, οι οποίες είναι σχεδιασμένες με βάση τα ανακαλυφθέντα αρχαία ανάγλυφα και ψηφιδωτά, υπάρχουν πολυάριθμες φωτογραφίες που βοηθούν τους αναγνώστες να δουν ακριβώς πώς θα έμοιαζαν αυτοί οι μονομάχοι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτά τα ανάγλυφα και τα ψηφιδωτά περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζονταν οι μαχητές.
Από την παρουσίαση τριαινών και σπαθιών χωρίς άκρη μέχρι περίτεχνα διακοσμημένα κράνη και κυκλικές ασπίδες, που λειτουργούσαν και ως επιπλέον όπλο, το «Μονομάχοι 1ος-5ος αιώνας μ.Χ.» αποδεικνύεται ένα διορατικό έργο για μια πτυχή του αρχαίου κόσμου που, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να μην έχει πραγματικά κανένα νόημα ή λογική.
Η διεξοδική παρουσίαση από τον Ζιλμπέρ της επιστήμης (και, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ορισμένα από τα σχέδια στον εξοπλισμό και τα όπλα, της τέχνης) πίσω από το βίαιο άθλημα αποδεικνύει ότι οι μονομάχοι, οι εκπαιδευτές τους και οι οικονομικοί τους υποστηρικτές δεν έβλεπαν την επένδυση τους σε χρόνο, χρήματα, προσπάθεια, ιδρώτα και αίμα ως ασήμαντη. Όσο βάρβαροι και ανόητοι κι αν φαίνονται αυτοί οι αγώνες σήμερα, φαίνεται ότι δινόταν πολύ μεγαλύτερη προσοχή στον ίδιο τον αγώνα και τους μαχητές από ό,τι θα μπορούσε κανείς να φανταστεί.
Για όποιον ενδιαφέρεται να δει με μια πιο προσεκτική ματιά και να αποκτήσει μια τεκμηριωμένη κατανόηση ενός εντυπωσιακού αρχαίου θέματος που συνήθως προσπερνάται, το έργο των Ζιλμπέρ και Ράβα θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν.
«Μονομάχοι 1ος–5ος αιώνας μ.Χ.»
Των François Gilbert και Giuseppe Rava
Osprey Publishing, 26 Νοεμβρίου 2024
Χαρτόδετο, 64 σελίδες
Το παρόν αποτελεί το ένατο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.
Ο Δρ Έμπεν Αλεξάντερ βρισκόταν στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, σε βαθύ κώμα, με τον εγκέφαλο κατεστραμμένο από βακτηριακή μηνιγγίτιδα και πιθανότητες επιβίωσης 2%.
Για τις επόμενες επτά ημέρες, ο εγκέφαλός του δεν παρουσίαζε καμία δραστηριότητα. Σύμφωνα με τα ιατρικά πρότυπα, ο Δρ Αλεξάντερ, ένας διακεκριμένος απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής Duke και νευροχειρουργός του Χάρβαρντ, δεν θα έπρεπε να είχε επιστρέψει. Και όμως, όχι μόνο επέζησε, αλλά και βγήκε από το κώμα με μια ιστορία που θα άλλαζε τη ζωή του και θα επέκτεινε τις επιστημονικές θεωρήσεις.
Ενώ βρισκόταν σε κώμα, εγκατέλειψε το σώμα του και είδε τον εαυτό του να αιωρείται πάνω από ένα τοπίο με έντονο φως και χρώμα – ένα φαινόμενο που αναφέρεται ως επιθανάτια εμπειρία στην ιατρική βιβλιογραφία.
Κατά τη διάρκεια της εμπειρίας του, συνάντησε μια λαμπερή γυναίκα που του μετέφερε ένα μήνυμα που δεν θα ξεχάσει ποτέ: «Αγαπιέσαι βαθιά και σε λατρεύουν παντοτινά. Δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι. Σε φροντίζουν και με το παραπάνω.»
Ο Δρ Αλεξάντερ πιστεύει ότι η επιβίωσή του δεν ήταν απλώς θέμα τύχης. Η αγάπη, λέει, ήταν η δύναμη που τον τράβηξε πίσω από το χείλος του θανάτου.
Μπορεί όμως η αγάπη να έχει πραγματικά δύναμη πάνω στη ζωή, την υγεία και τον θάνατο;
Ένα φάρμακο πέρα από αυτόν τον κόσμο
Η ζωή του Δρος Αλεξάντερ ήταν θαυμάσια σύμφωνα με τα περισσότερα κριτήρια. Ήταν ένας επιτυχημένος νευροχειρουργός με 15 χρόνια ως μέλος του διδακτικού προσωπικού της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, περισσότερες από 150 επιστημονικές δημοσιεύσεις και διορισμούς σε φημισμένα ιδρύματα.
Ωστόσο, η αστραφτερή επιφάνεια κάλυπτε ένα σιωπηλό δράμα. Καθώς είχε υιοθετηθεί κατά τη γέννησή του, τον στοίχειωνε μια βασανιστική αίσθηση εγκατάλειψης, παρόλο που οι θετοί του γονείς τον αγαπούσαν βαθιά και τον φρόντιζαν.
«Είχα αυτή την υποσυνείδητη πεποίθηση ότι ίσως δεν μου άξιζε καν να υπάρχω – ότι ίσως δεν μου άξιζε η αγάπη από τη στιγμή που η ίδια μου η μητέρα με είχε παραδώσει», δήλωσε στην Epoch Times.
Θυμήθηκε ότι κατά τη διάρκεια της επιθανάτιας εμπειρίας του, ένιωσε ένα συγκλονιστικό συναίσθημα «τεράστιας αγάπης» – καθαρή, άνευ όρων και απόλυτη. Αυτή η αγάπη θεράπευσε τα βαθύτερα σημάδια του παρελθόντος του και του μετέφερε το μήνυμα ότι «η αγάπη είναι η απόλυτη δημιουργική δύναμη στο σύμπαν».
Η ευθυγράμμιση με αυτή τη δύναμη, είπε, μπορεί να οδηγήσει στην «ολότητα και τη θεραπεία».
Η αγάπη στο μικροσκόπιο
Ενώ η εμπειρία του Δρος Αλεξάντερ είναι εξαιρετική, δεν είναι μεμονωμένη. Η επιστήμη συνεχίζει να αναπτύσσει μια όλο και πιο λεπτή και ολοκληρωμένη κατανόηση της αγάπης και των επιπτώσεών της στο σώμα.
Σε ένα πρωτοποριακό πείραμα που δημοσιεύθηκε στο JAMA Psychiatry, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ζευγάρια με θερμές και στοργικές αλληλεπιδράσεις επουλώθηκαν κατά 40% ταχύτερα από μικρές πληγές με φουσκάλες σε σχέση με εκείνα που διαφωνούσαν ή έτρεφαν εχθρότητα ο ένας για τον άλλον.
Η μελέτη υποδηλώνει ότι οι θετικές συναισθηματικές καταστάσεις που δημιουργούνται από τις σχέσεις αγάπης ενεργοποιούν το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, που συχνά αποκαλείται σύστημα «ανάπαυσης και πέψης», το οποίο μειώνει τη φλεγμονή και επιταχύνει την κυτταρική αποκατάσταση. Αντίθετα, οι εχθρικές σχέσεις ανέστειλαν την επούλωση κατά 60%, πιθανότατα λόγω των αυξημένων ορμονών του στρες, όπως η κορτιζόλη.
Σε ένα πρωτοποριακό πείραμα του 2005, τα τραύματα ανθρώπων (όπως μικρές πληγές με φουσκάλες) που είχαν θερμές και στοργικές αλληλεπιδράσεις με τον/τη σύντροφό τους επουλώθηκαν κατά 40% γρηγορότερα σε σχέση με εκείνα ανθρώπων που διαφωνούσαν ή είχαν γενικά εχθρικές σχέσεις. (Γράφημα: The Epoch Times)
Η Δρ Σύνθια Τάικ, καρδιολόγος με σπουδές στο Χάρβαρντ και ιατρική διευθύντρια του Holistic Healing Heart Center, δήλωσε στους Epoch Times ότι η αγάπη θεραπεύει σε βιοχημικό επίπεδο απελευθερώνοντας την ωκυτοκίνη, ένα νευροπεπτίδιο που συχνά αποκαλείται ορμόνη «ευεξίας» ή «αγάπης». Σύμφωνα με την Τάικ, η ορμόνη αυτή μειώνει το στρες και βελτιώνει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η αγάπη μειώνει με φυσικό τρόπο τα συναισθήματα του πόνου. Μελέτη του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ εξέθεσε μια ομάδα συμμετεχόντων σε μέτρια επίπεδα θερμικού πόνου, ενώ τους έδειχνε φωτογραφίες των ρομαντικών τους συντρόφων. Η ομάδα αυτή ανέφερε σημαντικά χαμηλότερο πόνο από εκείνους που είτε τους έδειχναν μια φωτογραφία ενός απλού γνωστού είτε τους πρότειναν να κατευθύνουν τη σκέψη τους σε συγκεκριμένα πράγματα για αντιπερισπασμό – όπως «σκέψου όσο το δυνατόν περισσότερα αθλήματα που δεν χρησιμοποιούν μπάλα».
Το κάλεσμα της καρδιάς
Η καρδιά αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως σύμβολο της αγάπης, και όπως είναι λογικό, η αγάπη επηρεάζει σημαντικά την ίδια την καρδιά.
Μελέτη που υπέβαλε σε 10.000 άνδρες την ερώτηση «Σας δείχνει η σύζυγός σας την αγάπη της;» διαπίστωσε ότι όσοι απάντησαν «ναι» είχαν 50% χαμηλότερο ποσοστό στηθάγχης ή πόνων στο στήθος, ακόμα και άνδρες με παράγοντες υψηλού κινδύνου, όπως η υψηλή χοληστερόλη και ο διαβήτης.
Σε 10.000 άνδρες που συμμετείχαν σε μελέτη τέθηκε η ερώτηση «Σας δείχνει η γυναίκα σας την αγάπη της;» και διαπιστώθηκε ότι όσοι απάντησαν «ναι» είχαν 50% χαμηλότερο ποσοστό στηθάγχης. (Γράφημα: The Epoch Times)
«Η αγάπη θεραπεύει την καρδιά και εμπνέει ειρήνη, αρμονία και ηρεμία», δήλωσε η Τάικ, η οποία προσεγγίζει την υγεία της καρδιάς ολιστικά. Για μία υγιή καρδιά, πρέπει να φροντίζουμε να την τροφοδοτούμε με θετικά συναισθήματα.
Πράγματι, η αγάπη επηρεάζει άμεσα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η καρδιά σας. Μελέτη του Μπροξ Γκαμπ, προικισμένου καθηγητή δημόσιας υγείας στο Falk College του Πανεπιστημίου των Συρακουσών, έδειξε ότι όταν οι άνθρωποι βρίσκονταν κοντά στους συζύγους ή τους συντρόφους τους, η αρτηριακή τους πίεση μειωνόταν. Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμη και σε περιπτώσεις που η σχέση δεν ήταν ιδιαίτερα ευτυχισμένη, η αρτηριακή πίεση εξακολουθούσε να μειώνεται.
«Ένα από τα πιο σημαντικά συστατικά της αγάπης είναι η εμπιστοσύνη και η ασφάλεια», δήλωσε ο Γκαμπ στους Epoch Times. Οι έρευνες του ίδιου και άλλων δείχνουν ότι οι άνθρωποι αφήνουν τις άμυνές τους όταν βρίσκονται κοντά σε κάποιον που τους εμπνέει συναισθήματα άνεσης και ασφάλειας. Αυτή η μειωμένη επαγρύπνηση σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν αντιδρούν έντονα όταν εμφανίζονται στρεσογόνοι παράγοντες – όπως όταν χτυπάει μια πόρτα, λαμβάνονται άσχημα νέα ή συμβαίνει κάτι δυσάρεστο. Αυτή η ρυθμιστική ποιότητα οδηγεί σε καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και λιγότερες καρδιακές νόσους, δήλωσε ο Γκαμπ.
Απουσίᾳ της αγάπης
Όσο ανακουφιστική και θεραπευτική είναι η ύπαρξη της αγάπης τόσο οδυνηρή είναι η απουσία της – ακόμη και καταστροφική.
Το 2005, μια ομάδα ερευνητών γιατρών από το Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς συνέταξε μια μελέτη σχετικά με μια καρδιακή πάθηση γνωστή ως καρδιομυοπάθεια που προκαλείται από το στρες, γνωστή και ως σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς – ένα παρατσούκλι για το οποίο οι επαγγελματίες της ιατρικής δεν έχουν αντίρρηση.
Η καρδιομυοπάθεια που προκαλείται από το στρες εμφανίζεται όταν οι άνθρωποι – κυρίως γυναίκες ηλικίας άνω των 65 ετών – υποστούν ξαφνικό οξύ συναισθηματικό στρες. Αυτό μπορεί να προκληθεί από τνο θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου, τη διάλυση μιας σχέσης ή κάποιο άλλο οδυνηρό γεγονός.
Η έρευνα αποκαλύπτει ότι αυτές οι «ραγισμένες καρδιές» συχνά εμφανίζουν αυξημένη και διογκωμένη αριστερή κοιλία. Αν και η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε δυσμενή αποτελέσματα, ακόμη και θανατηφόρα, είναι συνήθως αναστρέψιμη με την κατάλληλη φροντίδα, καθώς ο προσβεβλημένος καρδιακός μυς παραμένει βιώσιμος και ικανός για ανάκαμψη.
Οι πίνακες Α και Β δείχνουν ότι κατά τη διάρκεια του συνδρόμου ραγισμένης καρδιάς, τμήματα της καρδιάς σταματούν να συστέλλονται, αλλά παραμένουν βιώσιμα. Ο πίνακας Γ επιβεβαιώνει ότι ο καρδιακός μυς σε αυτές τις περιοχές είναι υγιής και μπορεί να ανακάμψει. Ο πίνακας Δ, για λόγους σύγκρισης, καταδεικνύει μόνιμη βλάβη στον καρδιακό μυ από καρδιακή προσβολή.
Ο Τρούονγκ Νγκουγέν, μαιευτήρας και γυναικολόγος, δήλωσε ότι πιστεύει ότι η αγάπη πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο της ιατρικής πρακτικής. Το «μην κάνεις κακό» δεν αρκεί, είπε, προτείνοντας ότι το ιατρικό προσωπικό θα πρέπει να φροντίζει πραγματικά τους ασθενείς με την αγάπη και την προσοχή που θα έδειχνε στους φίλους ή την οικογένειά του. Δήλωσε στην Epoch Times ότι δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς μακριά για να διαπιστώσει την απουσία φροντίδας στην ιατρική, καθώς τα ιατρικά λάθη αποτελούν την τρίτη κύρια αιτία θανάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η επίδειξη αγάπης προς τους ασθενείς προάγει την ασφάλεια και την υγεία τους, καθώς καλλιεργεί μια θετική νοοτροπία που μπορεί να τους βοηθήσει να θεραπευτούν.
Επιπλέον, πολλές σύγχρονες θεραπείες έχουν περιορισμούς και εκεί είναι που η πνευματικότητα ή η πίστη στον Θεό μπορεί να είναι χρήσιμη, είπε. Όπως επεσήμανε, αυτή η «παρέμβαση» δεν έχει αρνητικές παρενέργειες.
Η αγάπη ως συναίσθημα και παρέμβαση δεν χρειάζεται να προέρχεται από ένα μόνο άτομο. Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται μια ανώτερη ή υπερβατική αγάπη, που συνήθως συνδέεται με θρησκευτικές εμπειρίες. Μια μελέτη του Τζεφ Λέβιν στο Πανεπιστήμιο Μπέιλορ εξέτασε την έννοια της θρησκευτικής αγάπης, που ορίζεται ως το αίσθημα ότι αγαπάς ή ότι αγαπιέσαι από τον Θεό. Τα ευρήματα έδειξαν σημαντική συσχέτιση μεταξύ της αντιλαμβανόμενης θεϊκής αγάπης και των αυτοαναφερόμενων αξιολογήσεων της υγείας.
Η μυστικιστική πλευρά της αγάπης
Ενώ οι φυσιολογικές επιδράσεις της αγάπης – όπως η απελευθέρωση ωκυτοκίνης και η μείωση του πόνου – αναγνωρίζονται από την επιστήμη, παραμένει ακόμη μια αινιγματική πλευρά σε αυτό το αίσθημα.
Οι άνθρωποι συχνά βιώνουν τηλεσωματικά γεγονότα, κατά τα οποία φαίνεται να μοιράζονται σωματικές αισθήσεις ή συναισθήματα με εκείνους που είναι συναισθηματικά κοντά τους – ή με εκείνους που αγαπούν – παρά την οποιαδήποτε χιλιομετρική απόσταση.
Το βιβλίο «Οδηγός για τα ανεξήγητα φαινόμενα» των Μπομπ Ρίκαρντ και Τζον Μίτσελ αναφέρει την περίπτωση του Χιου Πέρκινς, ενός νεαρού που είχε περιστέρια. Όταν αρρώστησε σοβαρά, ο Πέρκινς μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε νοσοκομείο 105 μίλια μακριά για επείγουσα χειρουργική επέμβαση.
Ενώ ήταν στην ανάρρωση, άκουσε ένα χτύπημα στο παράθυρό του εν μέσω μιας σφοδρής χιονοθύελλας. Όταν η νοσοκόμα άνοιξε το παράθυρο, ένα περιστέρι πέταξε μέσα και προσγειώθηκε στο στήθος του Πέρκινς. Ήταν ένα από τα πουλιά του, το οποίο αναγνωρίστηκε από μια ταινία στο πόδι του με την ένδειξη «167». Το περιστέρι δεν είχε πάει ποτέ στο νοσοκομείο και δεν μπορούσε να γνωρίζει πού βρισκόταν ο Πέρκινς.
Μία περίπτωση που αναφέρεται στο βιβλίο «Νέες κατευθύνσεις στην παραψυχολογική έρευνα, παραψυχολογικές μονογραφίες αριθ. 4» του Τζόζεφ Χ. Ρας είναι εξίσου συναρπαστική. Αφορά μία μητέρα η οποία, ενώ έγραφε ένα γράμμα στην κόρη της που έλειπε στο κολέγιο, ένιωσε ξαφνικά ένα έντονο κάψιμο στο δεξί της χέρι. Ο πόνος ήταν τόσο δυνατός που αναγκάστηκε να σταματήσει να γράφει.
Λιγότερο από μία ώρα αργότερα, έλαβε ένα τηλεφώνημα που την ενημέρωνε ότι η κόρη της είχε υποστεί χημικό έγκαυμα σε ατύχημα στο εργαστήριο – ένα έγκαυμα στο δεξί της χέρι. Η ιδιαιτερότητα και η χρονική στιγμή του τραυματισμού καθιστούν δύσκολη την απόρριψή του ως απλή σύμπτωση.
Αυτές οι εμπειρίες φαίνεται να ακολουθούν ένα μοτίβο: συμβαίνουν συχνότερα μεταξύ ανθρώπων με βαθύτατους συναισθηματικούς δεσμούς – γονέων και παιδιών, αδελφών, συζύγων, φίλων, ακόμη και ανθρώπων και των κατοικίδιων ζώων τους. Επιπλέον, δεν δεσμεύονται από τον φυσικό χώρο.
Ο Δρ Λάρρυ Ντόσσεϋ, γιατρός και συγγραφέας που συνδυάζει την ιατρική και την πνευματικότητα, σημείωσε σε άρθρο του στο περιοδικό Explore, το 2019, ότι το φαινόμενο αυτό αντικατοπτρίζει αυτό που παρατηρούν οι φυσικοί στην κβαντική διεμπλοκή, κατά την οποία τα σωματίδια παραμένουν συνδεδεμένα σε τεράστιες αποστάσεις. Όταν το ένα σωματίδιο αλλάζει, το άλλο αντιδρά ακαριαία, σαν να είναι μέρος του ίδιου συστήματος.
Ο συντονισμός προσφέρει μια άλλη πιθανή εξήγηση. Στη φυσική, ο συντονισμός εμφανίζεται όταν δύο συστήματα που δονούνται στην ίδια συχνότητα ενισχύουν το ένα τα αποτελέσματα του άλλου – όπως η φωνή ενός τραγουδιστή που θρυμματίζει το κρύσταλλο όταν συντονίζεται με τη συχνότητα δόνησής του.
Η αρχή αυτή υπερβαίνει τα αντικείμενα. Όταν δύο άνθρωποι είναι βαθιά συνδεδεμένοι, τα συναισθήματα και οι σκέψεις τους μπορεί να ευθυγραμμιστούν σε έναν παρόμοιο συντονισμό, ενισχύοντας και εντείνοντας τις εμπειρίες του καθένα.
Πειράματα που χρησιμοποιούν μηχανές που δημιουργούν τυχαία γεγονότα και συσκευές σχεδιασμένες να παράγουν απρόβλεπτα αποτελέσματα, όπως το να ρίχνουν επανειλημμένα ένα νόμισμα, υποδηλώνουν ότι οι συναισθηματικοί δεσμοί μπορεί να επηρεάζουν τον τρόπο λειτουργίας τους. Όταν τα συναισθηματικά δεμένα ζευγάρια εστιάζουν μαζί σε αυτές τις μηχανές, τα αποτελέσματα γίνονται ελαφρώς λιγότερο τυχαία.
Οι ιδέες αυτές δεν είναι καινούργιες. Σε όλους τους πολιτισμούς, τις θρησκείες και τις παραδόσεις, η αγάπη θεωρείται ως μια ενοποιητική ενέργεια που υπερβαίνει και συνδέει τα άτομα.
Ο Δρ Αλεξάντερ βίωσε τη δύναμη της αγάπης κατά τη διάρκεια της επιθανάτιας εμπειρίας του. Εξήγησε ότι αισθάνθηκε μια τεράστια διασύνδεση – μια υποκείμενη πραγματικότητα στην οποία ο διαχωρισμός είναι μια ψευδαίσθηση.
«Με την παρουσία της αγάπης, κατάλαβα ότι είμαστε όλοι ένα», είπε. «Οι διαχωρισμοί που αντιλαμβανόμαστε στη ζωή – μεταξύ εαυτού και άλλων, νου και σώματος – εξαφανίζονται.»
Η αγάπη στην πράξη
«Η αγάπη είναι πραγματικά το καλύτερο φάρμακο», είπε η Τάικ. Πώς μπορούμε λοιπόν να την αξιοποιήσουμε;
«Πρέπει να ξεκινήσουμε από την πηγή – τον εαυτό μας». Η αγάπη για τον εαυτό μας και η φροντίδα του εαυτού μας είναι τα πρώτα βήματα προς τα εμπρός, είπε.
Πρότεινε να συμπεριφέρεστε στον εαυτό σας όπως θα κάνατε σε έναν αγαπημένο φίλο – αφήνοντας χώρο για λάθη, εξασκώντας την αυτοσυγχώρεση και δείχνοντας στον εαυτό σας την καλοσύνη που θα προσφέρατε στους άλλους. Όταν αντιμετωπίζετε αποτυχίες, μην κατηγορήσετε τον εαυτό σας, καθώς αυτό συνδέεται με το άγχος, την κατάθλιψη και την ντροπή. Αντί να αναρωτιέστε τι πρόβλημα υπάρχει με εσάς, ανατοποθετηθείτε: «Αυτή είναι μια ευκαιρία να μάθω κάτι» ή «Εξελίσσομαι μέσα από αυτή την πρόκληση».
Χρησιμοποιήστε την επιβεβαίωση: σκεφτείτε ότι «αξίζετε» ή ότι «είστε μοναδικά απαραίτητος σε αυτόν τον κόσμο». Συνδυάστε αυτή την πρακτική με ένα ημερολόγιο ευγνωμοσύνης, σημειώνοντας ένα πράγμα που εκτιμάτε στον εαυτό σας κάθε μέρα. Με την πάροδο του χρόνου, θα οικοδομήσετε μια ανθεκτική, θετική αυτοεικόνα.
(Γράφημα: The Epoch Times)
Η αγάπη για τους άλλους, όπως δείχνουν οι έρευνες, είναι καλλιεργήσιμη. Μελέτη στο περιοδικό Mental Health, Religion & Culture διαπίστωσε ότι όταν τα άτομα επαναλαμβάνουν σιωπηλά μια φράση που ενσαρκώνει την αγάπη και την υπομονή, όπως «αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου», καλλιεργούν τη συμπονετική αγάπη. Επιπλέον, η εξάσκηση της ανιδιοτέλειας και οι πράξεις καλοσύνης ενισχύουν την ικανότητά μας να ενεργούμε από αγάπη και όχι από εγωισμό, σύμφωνα με τη μελέτη.
Ο Δρ Αλεξάντερ είπε ότι το σύμπαν είναι χτισμένο πάνω στην αγάπη και ότι μπορούμε να ευθυγραμμιστούμε με αυτήν. Απλές πράξεις, όπως το περπάτημα στη φύση ή η προσφορά βοήθειας σε άλλους, δυναμώνουν την αγάπη. Συνέστησε ιδιαίτερα την καλλιέργεια της αγάπης μεταξύ γονέων και παιδιών, καθώς αυτή η σχέση αντανακλά και προάγει την άνευ όρων φύση της αγάπης.
Ως γιατρός που προωθεί την αγάπη, ο Λάρρυ Ντόσσεϋ επισημαίνει ότι η επιστήμη δεν μπορεί να ορίσει αυτό το αίσθημα, παραθέτοντας τον Καρλ Γιουνγκ, τον διάσημο ψυχίατρο: «Σε όλη την ιατρική μου εμπειρία, καθώς και στη δική μου ζωή, έχω έρθει ξανά και ξανά αντιμέτωπος με το μυστήριο της αγάπης και ποτέ δεν κατάφερα να εξηγήσω τι είναι».
«Όπως ακριβώς το δάχτυλο που δείχνει το φεγγάρι δεν είναι το φεγγάρι, έτσι και όλες οι επιστημονικές εργασίες και οι συλλογισμοί μας δεν θα μπορέσουν ποτέ να συλλάβουν πραγματικά την αγάπη», δήλωσε ο Ντόσσεϋ. «Όσο περισσότερο την ερευνούμε τόσο πιο βαθύ γίνεται το μυστήριο.»
Σημείωση του συγγραφέα: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.
Η Κυριακή είναι ίσως η σημαντικότερη ημέρα της εβδομάδας στον αμερικανικό Νότο. Εκφράσεις όπως «πιο αργός κι από την Κυριακή» φανερώνουν την ιδιαίτερη σημασία που αποδίδει ο τόπος στον χαλαρό ρυθμό της συγκεκριμένης ημέρας. Συνήθειες όπως οι κυριακάτικες βόλτες με το αυτοκίνητο έχουν μετατραπεί σε σύμβολα ενός τρόπου ζωής που κινείται με ήπιους ρυθμούς.
Το 2005, ο τραγουδιστής της κάντρι Κραιγκ Μόργκαν κυκλοφόρησε ένα τραγούδι που απέδωσε ιδανικά τη φιλοσοφία χαλάρωσης στο τέλος του σαββατοκύριακου. Το κομμάτι του «That’s What I Love About Sunday» («Αυτό που μου αρέσει στις Κυριακές») βρήκε πλατιά ανταπόκριση, θυμίζοντας στο κοινό ότι μια ανάσα, μια μικρή ανάπαυλα αφιερωμένη στις απλές χαρές, δεν είναι μόνο θεμιτή αλλά και αναγκαία.
Μετά από 25 χρόνια επιτυχημένης πορείας, ο Κραιγκ Μόργκαν παραμένει ένας από τους πιο εργατικούς καλλιτέχνες της κάντρι μουσικής βιομηχανίας. Οι ιστορίες που αφηγείται μέσα από τη μουσική του επικεντρώνονται πάντα στις καθημερινές στιγμές και στο πώς αυτές ομορφαίνουν τη ζωή μας.
Καταρρίπτοντας ρεκόρ
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Billboard το 2013, ο Μόργκαν χαρακτήρισε το «That’s What I Love About Sunday» ως «ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια της καριέρας του». Το ξεκίνημα έγινε το 2000 στην Atlantic Records, όμως λίγο καιρό αργότερα η εταιρεία διέκοψε τις εργασίες της στο Νάσβιλ. Δύο χρόνια μετά, ο Μόργκαν υπέγραψε στην ανεξάρτητη δισκογραφική Broken Bow Records, όπου γνώρισε επιτυχία με πολλά τραγούδια, όπως τη συγκινητική μπαλάντα «Almost Home», μία ιστορία για έναν περαστικό που παρεμβαίνει καθώς ένας άστεγος ζει τις τελευταίες στιγμές του ενθυμούμενος την ανέμελη εποχή της παιδικής του ηλικίας.
Ένθετο από το άλμπουμ του Κραιγκ Μόργκαν «My Kind of Livin’» (2005), και τους στίχους του τραγουδιού «That’s What I Love About Sunday». (Internet Archive/Public Domain)
Από όλα τα κομμάτια που κυκλοφόρησε, το «That’s What I Love About Sunday» είχε τη μεγαλύτερη επιτυχία στη Broken Bow. Ήταν το πρώτο τραγούδι ανεξάρτητης εταιρείας που έφτασε στο Νο.1 μετά το 2000, ενώ ο Μόργκαν έγινε ο πρώτος καλλιτέχνης της εταιρείας που σημείωσε Νο.1 επιτυχία. Σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters, ήταν το τραγούδι με τις περισσότερες ραδιοφωνικές μεταδόσεις στις ΗΠΑ το 2005.
Οι μικρές στιγμές που μας δίνουν χαρά
Παρότι ο ίδιος ο Μόργκαν γράφει συχνά δικά του τραγούδια, το «That’s What I Love about Sunday» είναι δημιούργημα των στιχουργών Άνταμ Ντόρσεϋ και Μαρκ Νάρμορ, οι οποίοι εμπνεύστηκαν τη γενική ιδέα του τραγουδιού κατά τη διάρκεια ενός γεύματος σε κινέζικο εστιατόριο.
Όπως συμβαίνει συχνά στην κάντρι μουσική, οι στίχοι του τραγουδιού ζωντανεύουν έντονες εικόνες: η κυριακάτικη λειτουργία, οικογενειακά γεύματα και παιχνίδια ποδοσφαίρου μεταξύ φίλων. Μερικοί στίχοι αναφέρονται σε υπαρκτά πρόσωπα, όπως η «γλυκιά κυρία Μπέττυ» που αν και φάλτσα, σιγοτραγουδά πάντα στην εκκλησία.
«Γλυκιά κυρία Μπέττυ, μ’ αρέσει που τραγουδάς φάλτσα απ’ το πίσω στασίδι.»
Άλλοι χαρακτήρες είναι προϊόν φαντασίας, όπως ένα ζημιάρικο παιδί της γειτονιάς που συνοδεύει την οικογένεια Μάρτιν στην εκκλησία.
«Να, οι Μάρτιν φτάνουν ξανά / με ‘κείνο το παλιόπαιδο με τις φακίδες / που ‘σπασε το παράθυρο πριν μία εβδομάδα.»
Ο Μαρκ Νάρμορ, μιλώντας στο μουσικό site Country Music Notes, εξήγησε πως κάποιες λεπτομέρειες της ιστορίας βασίζονται σε πραγματικά περιστατικά από την παιδική του ηλικία.
«Η μητέρα μου ονομάζεται Μπέττυ… ενώ το παιδί που έσπασε το παράθυρο είναι εμπνευσμένο από ένα επεισόδιο όταν ήμουν περίπου 10 χρονών. Οι καλύτεροί μας οικογενειακοί φίλοι λέγονται πράγματι Μάρτιν, αν και δεν έχουν ένα τέτοιο παιδί!»
Σε συνέντευξη του 2007 στον Κραιγκ Χέηβιγκχερστ του Billboard, ο Μόργκαν εξήγησε γιατί η θεματολογία των τραγουδιών του αφορά συνήθως την καθημερινότητα: «Οι ακροατές λένε πως δίνω μεγάλη σημασία στα μικροπράγματα της ζωής. Και πράγματι, αυτός είμαι εγώ. Αυτές οι απλές στιγμές, όπως το άρωμα του φρεσκοκομμένου γρασιδιού, είναι που με εκφράζουν. Αυτός είναι και ο πυρήνας του ‘Sunday’».
Συναισθηματική σύνδεση με το κοινό
Αν και το τραγούδι του Μόργκαν αναδεικνύει την αξία του ελεύθερου χρόνου, η δημοτικότητά του τον οδήγησε σε ένα πυκνό πρόγραμμα εμφανίσεων. Στην αυτοβιογραφία που εξέδωσε το 2022, ο καλλιτέχνης αφηγείται τις εμπειρίες του ως μουσικός, βετεράνος στρατιωτικός, αλλά και οικογενειάρχης.
Θέματα που απαντούν συχνά στη μουσική του, όπως ο πατριωτισμός και η πίστη, είναι επίσης παρόντα στο βιβλίο. Αφιερώνει μέρος της ιστορίας στη μνήμη του γιου του Τζέρι, ο οποίος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή το 2016 σε ηλικία μόλις 19 ετών. Παρόλο που η μουσική του είναι ήπια κατά κανόνα, οι θαυμαστές του εκτιμούν εδώ και καιρό την ικανότητά του να αντιμετωπίζει σκληρά θέματα.
Παρά τους γρήγορους ρυθμούς ζωής και τη δική του εργατικότητα, η επιτυχία του Μόργκαν τονίζει τη σημασία τού να αφιερώνουμε χρόνο σε στιγμές ηρεμίας, καθημερινά ή τουλάχιστον κάθε Κυριακή – μια συμβουλή πολύτιμη σε κάθε περίοδο και σε κάθε τόπο.
Αυτά τα αφράτα νιόκι κολοκύθας είναι μια γευστική και υγιεινή εναλλακτική στα κλασικά με πατάτα. Το γλυκό άρωμα της κολοκύθας δένει υπέροχα με τη φέτα, δημιουργώντας ένα ισορροπημένο και απολαυστικό πιάτο.
Υλικά
Για τα νιόκι
400 γρ. κολοκύθα ψημένη και λιωμένη
200-250 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (ανάλογα με την υγρασία της κολοκύθας)
1 κρόκο αυγού
50 γρ. τυρί τριμμένο (π.χ. παρμεζάνα ή κεφαλοτύρι)
½ κ.γλ. αλάτι
¼ κ.γλ. μοσχοκάρυδο
Για τη σάλτσα
2 κ.σ. ελαιόλαδο
2 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες
150 γρ. σπανάκι baby φρέσκο
100 γρ. φέτα, θρυμματισμένη
πιπέρι φρεσκοτριμμένο
Εκτέλεση
Σε ένα μπολ, αναμειγνύουμε την κολοκύθα, τον κρόκο αυγού, το τριμμένο τυρί, το αλάτι και το μοσχοκάρυδο. Προσθέτουμε σταδιακά το αλεύρι και ζυμώνουμε απαλά μέχρι να σχηματιστεί μια μαλακή ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε 4 μέρη. Πασπαλίζουμε τον πάγκο εργασίας με αλεύρι και πλάθουμε το κάθε κομμάτι σε λεπτό κορδόνι (περίπου 2 εκ. πάχος), το οποίο κόβουμε με μαχαίρι σε μικρά κομμάτια των 2 εκ.
Βράζουμε σε μεσαία κατσαρόλα νερό με μπόλικο αλάτι και ρίχνουμε μέσα τα νιόκι σε δόσεις. Όταν ανέβουν στην επιφάνεια (σε 2-3 λεπτά), τα αφαιρούμε με τρυπητή κουτάλα και τα αφήνουμε στην άκρη.
Σε ένα τηγάνι, ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το σκόρδο για 1 λεπτό. Προσθέτουμε το σπανάκι και ανακατεύουμε μέχρι να μαραθεί.
Ρίχνουμε τα νιόκι στο τηγάνι και τα ανακατεύουμε απαλά με τη σάλτσα. Αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τη φέτα.
Σερβίρουμε αμέσως. Επιλογές για το σχήμα
Με σανίδα για νιόκι (gnocchi board) ή πιρούνι: δίνουμε σχήμα στα νιόκι πιέζοντας το καθένα πάνω στη σανίδα για νιόκι ή με το πίσω μέρος ενός πιρουνιού για να δημιουργήσουμε ραβδώσεις που θα συγκρατήσουν καλύτερα τη σάλτσα.
Εναλλακτικά, αφήνουμε τα νιόκι όπως είναι, κυλινδρικά, ή τα πιέζουμε ελαφρώς με το δάχτυλο μας.
Αν η κολοκύθα είναι πολύ υγρή, την αφήνουμε να στραγγίξει σε πετσέτα ή την περνάμε για λίγα λεπτά από τηγάνι χωρίς λάδι για να απομακρυνθούν τα περιττά υγρά.
Αν δεν μαγειρέψουμε όλα τα νιόκι αμέσως, μπορούμε να τα τοποθετήσουμε στην κατάψυξη πάνω σε αλευρωμένο ταψί. Όταν παγώσουν, τα μεταφέρουμε σε σακούλα και τα αποθηκεύουμε στην κατάψυξη για έως και ένα μήνα. Όταν θέλουμε να τα μαγειρέψουμε, τα βράζουμε απευθείας, χωρίς να τα ξεπαγώσουμε.
Η ηθική σκέψη καθορίζει το τι είναι λάθος και τι σωστό. Κοινοί κανόνες ηθικής διέπουν την κάθε κοινωνία, αντικατοπτρίζοντας τις αξίες της. Το τι κρίνει ο κάθε άνθρωπος ατομικά ως ηθικό εξαρτάται από την ανάπτυξη της ηθικής του σκέψης.
Ερωτήματα όπως πώς αναπτύσσουν οι άνθρωποι την ηθική τους, ποιοι φορείς βοηθάνε στην ανάπτυξη της, πώς μπορούμε να καλλιεργήσουμε την ηθική ενός παιδιού και εάν αναπτύσσεται με τον ίδιο τρόπο σε όλους, απασχολούν την ανθρωπότητα μέχρι σήμερα.
Ο Αμερικανός ψυχολόγος Λώρενς Κόλμπεργκ (Lawrence Kohlberg, 1927-1987), επηρεασμένος από την θεωρία του Ζαν Πιαζέ της ηθικής ανάπτυξης δύο σταδίων, επικεντρώνεται στην ερμηνεία της λογικής με την οποία τα άτομα αναπτύσσουν ηθική συνείδηση.
Ο Κόλμπεργκ επέκτεινε τη θεωρία του Πιαζέ, προτείνοντας ότι η ηθική ανάπτυξη είναι μία συνεχής διαδικασία που συμβαίνει σε όλη τη διάρκεια της ζωής.
Βάσισε τη θεωρία του σε μία σειρά από ηθικά διλήμματα που παρουσίασε στα υποκείμενα της μελέτης του, εξετάζοντας τη λογική που τους ώθησε στις αποφάσεις τους στο κάθε σενάριο. Το διασημότερο από αυτά είναι το «Heinz Steals the Drug» (Ο Χάινζ κλέβει το φάρμακο). Σε αυτό το σενάριο, οι γιατροί λένε σε μία γυναίκα που έχει καρκίνο πως υπάρχει μόνο ένα φάρμακο που μπορεί να τη σώσει. Το φάρμακο αυτό υπάρχει μόνο σε ένα φαρμακείο και η κάθε δόση κοστίζει πολύ ακριβά. Ο άντρας της γυναίκας πηγαίνει στο φαρμακείο με την ελπίδα να διαπραγματευτεί την τιμή ή να πείσει τον φαρμακοποιό να τον αφήσει να πληρώσει σε δόσεις. Όταν ο φαρμακοποιός αρνείται, εκείνος κλέβει τελικά το φάρμακο για να σώσει τη γυναίκα του. Το ενδιαφέρον του Κόλμπεργκ δεν ήταν ως προς την απάντηση εάν η πράξη του Χάινζ ήταν σωστή ή όχι, αλλά ποια ήταν η λογική του κάθε συμμετέχοντα πίσω από την απάντηση που έδωσε.
Τα τρία επίπεδα ηθικής ανάπτυξης του Κόλμπεργκ
Η θεωρία του Κόλμπεργκ χωρίζετε σε τρία βασικά επίπεδα, με δύο στάδια στο κάθε επίπεδο, δηλαδή συνολικά έξι στάδια.
Προσυμβατική ηθική
Η προσυμβατική ηθική διαρκεί περίπου μέχρι την ηλικία των 9 ετών. Μέχρι αυτή την ηλικία, οι αποφάσεις των παιδιών διαμορφώνονται κατά κύριο λόγο από τις προσδοκίες των ενηλίκων και τις συνέπειες της παραβίασης των κανόνων όταν τους παραβιάζουν. Υπάρχουν δύο στάδια σε αυτό το επίπεδο:
α) Υπακοή και τιμωρία: Οι κανόνες θεωρούνται ως υποχρεωτικοί και απόλυτοι. Η τήρηση τους είναι σημαντική για την αποφυγή της τιμωρίας. Το στάδιο αυτό είναι κοινό σε μικρές ηλικίες παιδιών.
β) Ατομικότητα και ανταλλαγή: Το άτομο κοιτάζει την εκπλήρωση του προσωπικού του συμφέροντος, αλλά αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι διαφορετικά άτομα έχουν διαφορετικές απόψεις. Στο δίλημμα του Χάινζ, τα παιδιά υποστήριξαν ότι η καλύτερη πορεία δράσης ήταν η επιλογή που εξυπηρετούσε καλύτερα τις ανάγκες του Χάινζ.
Συμβατική ηθική
Αυτό το επίπεδο ηθικής ανάπτυξης χαρακτηρίζεται από την αποδοχή των κοινωνικών κανόνων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι έφηβοι και οι ενήλικες εσωτερικεύουν τα ηθικά πρότυπα που έχουν μάθει από την κοινωνία. Τα στάδια αυτού του επιπέδου είναι:
γ) Καλές διαπροσωπικές σχέσεις: Το άτομο δείχνει ενδιαφέρον για τη σημασία της επίδειξης καλής συμπεριφοράς, εστιάζοντας παράλληλα και στην επίτευξη της κοινωνικής αποδοχής. Συνειδητοποιεί πως οι επιλογές που κάνει επηρεάζουν τις διαπροσωπικές του σχέσεις.
δ) Διατήρηση της κοινωνικής τάξης: Σε αυτό το στάδιο τα άτομα αρχίζουν και βλέπουν την κοινωνία ως σύνολο και αναγνωρίζουν ότι οι αποφάσεις που παίρνουν μπορούν να την επηρεάσουν. Εστιάζουν στη διατήρηση του νόμου και της κοινωνικής τάξης, τηρώντας τους κανόνες, κάνοντας καλά τη δουλειά τους και δείχνοντας σεβασμό στην εξουσία.
Μετασυμβατική ηθική
Σε αυτό το επίπεδο οι άνθρωποι αναπτύσσουν κατανόηση των αφηρημένων αρχών της ηθικής. Υπάρχουν δύο στάδια:
ε) Κοινωνικό συμβόλαιο και ατομικά δικαιώματα: Το άτομο βλέπει ότι οι κανόνες, παρόλο που είναι αναγκαίοι για την ύπαρξη της κοινωνίας, δεν εξυπηρετούν το συμφέρον όλων και θεωρεί ότι τα ατομικά δικαιώματα έχουν προτεραιότητα έναντι των νόμων.
στ) Οικουμενικές αρχές: Τέλος, σε αυτό το στάδιο το άτομο ακολουθεί κάποιες εσωτερικευμένες αρχές δικαιοσύνης, ακόμα και αν έρχονται σε αντίθεση με τους νόμους και τους κανόνες. Το άτομο εστιάζει στην υπεράσπιση των αρχών της παγκόσμιας δικαιοσύνης και της ηθικής.
Σύμφωνα με τις έρευνες του Κόλμπεργκ, οι περισσότεροι άνθρωποι φτάνουν μέχρι το τέταρτο στάδιο ηθικής, με μόνο το 10 με 15% του πληθυσμού να φτάνει μέχρι το τέλος.
Εφαρμογές της θεωρίας του Κόλμπεργκ
Αρχικά, η θεωρία του Κόλμπεργκ μπορεί να εφαρμοστεί από τους γονείς στα παιδιά. Οι γονείς μπορούν να διδάξουν στα μικρά παιδιά την υπακοή στους κανόνες, ενώ στα μεγαλύτερα τις κοινωνικές προσδοκίες.
Επίσης, πολύ σημαντικό ρόλο μπορούν να παίξουν οι εκπαιδευτικοί. Για παράδειγμα, ένας νηπιαγωγός θα μπορούσε να ενισχύσει την ηθική ανάπτυξη, θέτοντας τους κανόνες που πρέπει να τηρούνται σε μία τάξη και τις συνέπειες της παραβίασής τους. Αυτό θα βοηθούσε τα παιδιά στο πρώτο στάδιο της ηθικής ανάπτυξης.
Ένας καθηγητής στο γυμνάσιο μπορεί να επικεντρωθεί περισσότερο στο τρίτο στάδιο (ανάπτυξη καλών διαπροσωπικών σχέσεων) και στο τέταρτο στάδιο (διατήρηση της κοινωνικής τάξης). Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη συμμετοχή των μαθητών στον καθορισμό των κανόνων που πρέπει να ακολουθούνται στην τάξη, βάζοντας τους με αυτόν τον τρόπο μέσα στη συλλογιστική διαδικασία που απαιτείται για τη θέσπιση των κανόνων.
Οι αδυναμίες της θεωρίας
Παρόλο που η θεωρία του Κόλμπεργκ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ηθικής ψυχολογίας, εισέπραξε και αρνητική κριτική.
Μία ένσταση εκφράστηκε ως προς το ότι ο ηθικός συλλογισμός δεν είναι το ίδιο με την ηθική συμπεριφορά, είναι διαφορετικό το να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε και το να το κάνουμε πράξη.
Δεύτερον, ο Κόλμπεργκ φαίνεται να υπερτονίζει την έννοια της δικαιοσύνης στις επιλογές που σχετίζονται με ζητήματα ηθικής, αφήνοντας απ’ έξω διαπροσωπικά συναισθήματα, όπως αυτό της συμπόνιας, καθώς και άλλων που μπορεί να παίξουν εξίσου σημαντικό ρόλο στον ηθικό συλλογισμό.
Επίσης, αγνοεί το ότι οι διαφορετικές πολιτισμικές κουλτούρες επηρεάζουν την ανάπτυξη της ηθικής.
Τέλος, φαίνεται ότι το δείγμα που πήρε δεν μπορεί να είναι αντιπροσωπευτικό, καθώς τα υποκείμενα μελέτης του ήταν κυρίως παιδιά κάτω από 16 ετών, τα οποία δεν είχαν εμπειρία με τον γάμο (εδώ θυμόμαστε το δίλημμα που τους έθεσε, σχετικά με τον σύζυγο που έκλεψε το φάρμακο για την άρρωστη γυναίκα του), και επιπλέον ήταν μόνο αγόρια.
Στο χαμηλότερο επίπεδο του τελευταίου εξαμήνου διαμορφώνεται τον Απρίλιο, μέχρι στιγμής, η μέση τιμή χονδρικής της ηλεκτρικής ενέργειας στο Χρηματιστήριο, γεγονός που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για περαιτέρω μείωση των τιμολογίων ρεύματος τον Μάιο.
Παράλληλα, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δρομολογεί παρεμβάσεις σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για συγκράτηση του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας σε μόνιμη βάση και ανεξάρτητα από τη συγκυρία της διεθνούς αγοράς και της εσωτερικής ζήτησης.
Η μέση τιμή του ρεύματος στο Χρηματιστήριο ενέργειας διαμορφώνεται αυτόν τον μήνα κοντά στα 95 ευρώ ανά μεγαβατώρα, δηλαδή έχει επιστρέψει σε διψήφιο μέγεθος για πρώτη φορά από τον Οκτώβριο του 2024. Η τιμή κινείται στο χαμηλότερο επίπεδο εξαμήνου και είναι 38 % χαμηλότερη σε σχέση με τον Φεβρουάριο. Βασικές αιτίες είναι η υποχώρηση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας λόγω ευνοϊκών καιρικών συνθηκών, καθώς δεν γίνεται ευρεία χρήση θέρμανσης/κλιματισμού, ενώ ταυτόχρονα είναι άφθονη η παραγωγή από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ρίχνοντας την τιμή του ρεύματος έως και κοντά στο μηδέν τις μεσημβρινές ώρες, οπότε κορυφώνεται η παραγωγή των φωτοβολταϊκών. Το φαινόμενο αυτό επαναλαμβάνεται κάθε άνοιξη, ενώ αντίθετα οι τιμές αυξάνονται το καλοκαίρι και τον χειμώνα, όταν για την κάλυψη της ζήτησης επιστρατεύονται περισσότερες μονάδες φυσικού αερίου.
Η μέση τιμή στο Χρηματιστήριο αποτελεί τη βάση υπολογισμού των τιμών καταναλωτή για τα κυμαινόμενα ‘πράσινα’ και ‘κίτρινα’ τιμολόγια, ενώ όσοι έχουν υπογράψει συμβάσεις σταθερής χρέωσης (‘μπλε’ τιμολόγια) δεν επηρεάζονται από τις αυξομειώσεις.
Εν τω μεταξύ, όπως είχε δηλώσει ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σταύρος Παπασταύρου σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ την περασμένη εβδομάδα, ανακοινώθηκαν και οι επιδοτήσεις προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες αφορούν αναδρομικά στους μήνες Δεκέμβριο 2024, Ιανουάριο και Φεβρουάριο 2025. Συγκεκριμένα, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ανακοίνωσε επιδοτήσεις για περισσότερες από 1 εκατ. επιχειρήσεις για την κάλυψη της αύξησης στην τιμή του ρεύματος κατά την περίοδο Δεκεμβρίου 2024 με Φεβρουάριο 2025. Οι ενισχύσεις διαμορφώνονται σε 2 σεντς ανά κιλοβατώρα και εφαρμόζονται στο 60-100% της κατανάλωσης (ανάλογα με τον τζίρο), ενώ αρτοποιεία, ζαχαροπλαστεία και καθαριστήρια θα λάβουν 4 σεντς ανά κιλοβατώρα για το σύνολο της κατανάλωσης ανεξαρτήτως κύκλου εργασιών.
Περαιτέρω, ωριμάζουν παρεμβάσεις από το ΥΠΕΝ για τη συγκράτηση του κόστους ανεξάρτητα από τις εποχιακές διακυμάνσεις. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο βασικός στόχος είναι να υλοποιηθεί στην πράξη η ενιαία αγορά, ώστε να περιοριστούν οι αποκλίσεις των τιμών από χώρα σε χώρα που αποβαίνουν σε βάρος του ευρωπαϊκού νότου. Το κύριο εργαλείο στην κατεύθυνση αυτή είναι η ενίσχυση των διασυνοριακών διασυνδέσεων, που θα επιτρέψει εκτός των άλλων και την περαιτέρω ανάπτυξη των ελληνικών εξαγωγών ρεύματος.
Στην εσωτερική αγορά επίκεινται παρεμβάσεις στον τρόπο διαμόρφωσης των τιμών, μετά την εκκαθάριση των αποκλίσεων που παρατηρούνται ανάμεσα στην πρόβλεψη για την παραγόμενη ενέργεια από κάθε επιμέρους πηγή, που γίνεται την προηγούμενη ημέρα και την πραγματική διαμόρφωση των μεγεθών μέσα στην ημέρα. Σημαντική θα είναι επίσης η επίπτωση από την ενσωμάτωση της Κρήτης στο εθνικό σύστημα, με την ολοκλήρωση της μεγάλης ηλεκτρικής διασύνδεσης Ηράκλειο-Αττική, που θα περιορίσει δραστικά το κονδύλι των Υπηρεσιών Κοινής Ωφελείας που χρηματοδοτούν οι καταναλωτές μέσω των λογαριασμών ρεύματος. Το έργο αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το καλοκαίρι.
Με επίσημη ανακοίνωση της Αγίας Έδρας, έγινε γνωστό ότι η πρόσβαση στην πλατεία του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό θα διακοπεί στις 17:00 το απόγευμα, τοπική ώρα, λόγω του μεγάλου όγκου των προσκυνητών που συνεχίζουν να συρρέουν για να αποτίσουν φόρο τιμής στον εκλιπόντα Πάπα Φραγκίσκο. Σύμφωνα με τις αρχές, η Βασιλική του Αγίου Πέτρου, όπου έχει τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα το σκήνωμα του ποντίφικα, θα κλείσει στις 19:00. Η είσοδος νέων προσκυνητών στην ουρά θα επιτρέπεται το αργότερο έως τις 18:00.
Μέχρι τις μεσημβρινές ώρες, περισσότεροι από 150.000 πιστοί είχαν περάσει από τη Βασιλική, ενώ εκτιμάται ότι ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί σημαντικά μέχρι την ολοκλήρωση του προσκυνήματος. Παρά τις υψηλές θερμοκρασίες και την πολύωρη αναμονή, χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν στην ουρά, εκφράζοντας τη βαθιά τους συγκίνηση και την επιθυμία να τιμήσουν τον πρώτο Λατινοαμερικανό Πάπα στην ιστορία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Στις 20:00 απόψε, θα πραγματοποιηθεί η τελετή σφραγίσματος του φερέτρου του Πάπα Φραγκίσκου. Η Αγία Έδρα ανακοίνωσε ότι η τελετή αυτή θα διεξαχθεί χωρίς την παρουσία φωτογράφων, τηλεοπτικών συνεργείων ή εκπροσώπων του Τύπου, καθώς πρόκειται για αυστηρά ιδιωτική στιγμή, σύμφωνα με την επιθυμία των στενών συνεργατών και της οικογένειας του Πάπα.
Η πομπή που θα μεταφέρει το φέρετρο του εκλιπόντος ποντίφικα στη Βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζιόρε είναι προγραμματισμένη για αύριο και θα έχει διάρκεια περίπου 30 λεπτών. Η μεταφορά θα γίνει με τιμές αρχηγού κράτους, με τη συνοδεία της παπικής φρουράς και των υψηλόβαθμων κληρικών του Βατικανού. Πλήθος πιστών αναμένεται να συγκεντρωθεί κατά μήκος της διαδρομής.
Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες από το Βατικανό, εξετάζεται η πιθανότητα να γίνει μια μικρή αλλά σημαντική τροποποίηση στην ταφόπλακα, καθώς το όνομα του Πάπα Φραγκίσκου, χαραγμένο στα λατινικά ως Franciscus, αποτυπώθηκε με εξαιρετικά διακριτικά γράμματα, γεγονός που καθιστά τη γραφή δυσανάγνωστη. Υπάρχει πρόταση να ξαναχαραχτεί με πιο έντονη γραφή, ώστε να είναι ευκρινές στους επισκέπτες του τάφου.
Τέλος, την Κυριακή το απόγευμα, όλοι οι καρδινάλιοι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας θα συγκεντρωθούν στη Βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζιόρε για να προσευχηθούν ενώπιον του τάφου του Πάπα Φραγκίσκου. Η στιγμή αυτή θα αποτελέσει μια από τις τελευταίες επίσημες τελετές του πένθους, προτού ξεκινήσουν οι εσωτερικές διαδικασίες για την τιμητική αναφορά του έργου και της κληρονομιάς του.
Ο Δρ Τζέι Μπατατσάρια δήλωσε ότι το έργο θα διαρκέσει περισσότερο απ’ ό,τι είχε αρχικά αναφέρει ο υπουργός Υγείας Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ Τζούνιορ. Ο επικεφαλής των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (NIH) ανακοίνωσε στις 22 Απριλίου ότι το φιλόδοξο εγχείρημα εντοπισμού των αιτίων του αυτισμού αναμένεται να βασιστεί σε ιατρικά αρχεία και στη συμβολή εξωτερικών ερευνητών.
«Θα θέλαμε να έχουμε πρόσβαση στα ιατρικά αρχεία ενός μεγάλου ποσοστού του αμερικανικού πληθυσμού», δήλωσε ο Δρ Μπατατσάρια στους δημοσιογράφους στην Ουάσιγκτον. «Για να απαντήσουμε σε ερωτήματα όπως το γιατί αυξάνεται ο αυτισμός, απαιτούνται πολύ μεγάλα δείγματα πληθυσμού.»
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα ιατρικά αρχεία «πρέπει να αποτελέσουν βασικό εργαλείο της έρευνας», καθώς προσφέρουν τη δυνατότητα να εντοπιστούν συσχετισμοί μεταξύ περιβαλλοντικών παραγόντων και μεταγενέστερων εξελίξεων στην υγεία. Η άντληση δεδομένων ενδέχεται να γίνει από φορείς όπως τα Κέντρα Medicare και Medicaid, καθώς και από άλλες κρατικές δομές, συμπεριλαμβανομένου του στρατού. Όπως διευκρίνισε, οι ασθενείς θα παραμείνουν ανώνυμοι, για την προστασία της ιδιωτικότητας.
Στη διάρκεια συνεδρίασης του NIH την ίδια ημέρα, ο Μπατατσάρια ανέφερε ότι η νέα πλατφόρμα δεδομένων θα συλλέγει πληροφορίες από φαρμακευτικές αλυσίδες, ιατρικά δεδομένα, δεδομένα από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και από φορείς υγείας.
Νωρίτερα μέσα στον Απρίλιο, ο υπουργός Υγείας ενημέρωσε τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ ότι έχει ξεκινήσει μια «τεράστια προσπάθεια εξετάσεων και έρευνας» για να εντοπιστούν οι αιτίες της ανόδου των περιστατικών αυτισμού. Σύμφωνα με έκθεση των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) που δημοσιεύθηκε στις 15 Απριλίου, το ποσοστό αυτισμού έχει αυξηθεί σε 1 στα 31 παιδιά στις ΗΠΑ.
Ο Κέννεντυ υποστήριξε σε πρόσφατη ενημέρωση ότι η αύξηση αποδίδεται κυρίως σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, και όχι σε γενετικά αιτία ή βελτιωμένες μεθόδους διάγνωσης. Όπως δήλωσε, θα διερευνηθούν πιθανές αιτίες όπως η μούχλα και η ατμοσφαιρική ρύπανση. Ο Μπατατσάρια τόνισε ότι ο προϋπολογισμός για το έργο, το οποίο θα διεξαχθεί υπό τη διεύθυνσή του, δεν έχει οριστικοποιηθεί, αλλά θα ανέρχεται σε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια.
Η επιλογή των ερευνητών που θα συμμετάσχουν θα γίνει μέσω της καθιερωμένης διαδικασίας του NIH: υποβολή προτάσεων, αξιολόγηση από τα κέντρα του οργανισμού και τελική κρίση από επιτροπές ομότιμης αξιολόγησης.
«Δεν γνωρίζω ακόμα όλες τις λεπτομέρειες, αλλά στόχος μας είναι να αξιοποιήσουμε την επιστημονική διαδικασία, όπως πάντα στο NIH, για να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα που μέχρι σήμερα δεν είχε τεθεί επίσημα από τον οργανισμό», δήλωσε ο Μπατατσάρια.
Σε ξεχωριστή ενημέρωση νωρίτερα την Τρίτη, ανέφερε ότι το ερώτημα γιατί αυξάνεται ο αυτισμός «βρίσκεται στο μυαλό πολλών γονιών σε ολόκληρη τη χώρα, όμως η επιστημονική πρόοδος υπήρξε αργή επειδή οι επιστήμονες φοβούνται να το θέσουν». Ο ίδιος διαβεβαίωσε πως το NIH «θα διασφαλίσει ότι αυτά τα ερωτήματα δεν θα θεωρούνται πια ταμπού στον επιστημονικό χώρο».
Ο Κέννεντυ έχει υποστηρίξει ότι τα εμβόλια ίσως σχετίζονται με τον αυτισμό, ωστόσο ο Μπατατσάρια, κατά την ακρόασή του για την ανάληψη της θέσης, δήλωσε ότι δεν βλέπει καμία επιστημονική τεκμηρίωση για μια τέτοια σύνδεση, παρότι στηρίζει τη διερεύνηση των αιτίων της ανόδου των περιστατικών.
Οργανώσεις υπέρ των ατόμων με αυτισμό, με κοινή τους δήλωση στις 17 Απριλίου, τόνισαν ότι «τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτισμό». Το Δίκτυο Αυτοεκπροσώπησης Αυτιστικών Ατόμων επεσήμανε ότι «είναι απλώς αδύνατο μια σοβαρή επιστημονική έρευνα για τις περιβαλλοντικές αιτίες του αυτισμού να ολοκληρωθεί έως τον Σεπτέμβριο — η επιστήμη δεν προχωρά με τέτοιους ρυθμούς».
Ο Κέννεντυ είχε δηλώσει στον πρόεδρο ότι «έως τον Σεπτέμβριο θα γνωρίζουμε τι προκάλεσε την επιδημία αυτισμού», όμως ο Μπατατσάρια ξεκαθάρισε πως το χρονοδιάγραμμα είναι μεγαλύτερο.
Όπως εξήγησε, στόχος είναι να προκηρυχθεί η πρόσκληση υποβολής ερευνητικών προτάσεων έως τον Σεπτέμβριο. Στη συνέχεια, θα ακολουθήσει η αξιολόγηση και η έγκριση των επιχορηγήσεων.
«Θα ήθελα, μέσα στον επόμενο χρόνο, να έχουμε τα πρώτα προκαταρκτικά αποτελέσματα», δήλωσε, προσθέτοντας: «Ο υπουργός Κέννεντυ επιθυμεί να κινηθεί άμεσα η επιστημονική διαδικασία — κι εγώ το ίδιο. Οπότε… εκφράζει με ακρίβεια την πρόθεσή μας να ξεκινήσουμε το ταχύτερο δυνατό.»
