Μια από τις αγαπημένες μου γωνιές της Γαλλίας είναι η Βουργουνδία, μια περιοχή που ξεχειλίζει από βρώσιμες, πόσιμες, οπτικές και πλωτές απολαύσεις. Από τους λόφους της και τα ειρηνικά χωριά της προέρχονται τα ανώτερα κρασιά και η εκλεκτή κουζίνα που αποτελούν την πεμπτουσία της Γαλλίας.
Η Μπον, με τα μεσαιωνικά τείχη της, αποτελεί μια βολική βάση για την εξερεύνηση της περιοχής. Θα νιώσετε αμέσως άνετα σε αυτή την ευημερούσα και δημοφιλή πόλη, όπου η ζωή επικεντρώνεται στα κρασιά υψηλού κύρους που καλλιεργούνται στους γραφικούς αμπελώνες που βρίσκονται παντού γύρω. Οι μοναχοί και οι ισχυροί δούκες της Βουργουνδίας του Μεσαίωνα έθεσαν τα θεμέλια που καθιέρωσαν την ευημερία αυτής της πόλης. Οι μοναχοί καλλιεργούσαν το κρασί, ενώ οι δούκες τον πλούτο.
Η πραγματική γοητεία της Μπον είναι η ίδια η πόλη, η οποία είναι ιδιαίτερα ζωντανή το Σάββατο, την ημέρα της αγοράς, με την πλατεία να γεμίζει με πολύχρωμους πάγκους. Ένα αξιοθέατο της πόλης που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε είναι το Hôtel Dieu des Hospices de Beaune, ένα μεσαιωνικό νοσοκομείο. Εξακόσια χρόνια πριν, ανησυχώντας για την τύχη της ψυχής του, ένας από τους πλούσιους γιους της Βουργουνδίας προσπάθησε να αγοράσει ένα εισιτήριο για τον παράδεισο χτίζοντας αυτό το νοσοκομείο. Πλούσιοι και φτωχοί έρχονταν εδώ για να πεθάνουν (περιστασιακά για να γίνουν καλά). Τα πολύχρωμα τζάμια στην οροφή του καθιέρωσαν το κλασικό στυλ που επαναλαμβάνεται στα μεσαιωνικά κτίρια σε όλη τη Βουργουνδία.
Στην Μπον, κάθε δεύτερο κατάστημα φαίνεται να πουλάει κρασί. Η παραγωγή και η κατανάλωση των περίφημων κρασιών της Côte d’Or («Χρυσή πλαγιά») είναι μεγάλη επιχείρηση και η καλή «μύτη» είναι μια δεξιότητα ζωής που αξίζει να αναπτύξετε. Η επίσκεψή σας στη Βουργουνδία μπορεί να περιλαμβάνει σχεδόν κάθε πτυχή του εμπορίου του κρασιού, μέχρι και την κατασκευή βαρελιών με τον παραδοσιακό τρόπο. Αυτή η πατροπαράδοτη τέχνη διατηρείται ζωντανή στα βαρελοποιεία, όπου η κατασκευή βαρελιών είναι ένας συνδυασμός σύγχρονης αποτελεσματικότητας και παραδοσιακών τεχνικών. Οι εργάτες χρησιμοποιούν ατμό και σιδερένιες ταινίες για να λυγίσουν τις δρύινες ράβδους και να συναρμολογήσουν τα βαρέλια που φέρουν το κρασί. Τα χαρακτηριστικά του ξύλου συμβάλλουν στην προσωπικότητα του κρασιού της Βουργουνδίας.
Κάθε κομμάτι γης στην περιοχή έχει το δικό του terroir – έναν μοναδικό συνδυασμό γεωλογίας, χαρακτηριστικών εδάφους, έκθεσης στον ήλιο και υψομέτρου. Οι λάτρεις του κρασιού λένε ότι η ποιότητα του κρασιού μπορεί να διαφέρει από σημείο σε σημείο, κι ας απέχουν μόλις 200 μέτρα το ένα από το άλλο. Οι επισκέπτες μερικές φορές εκπλήσσονται από το φαινομενικά φτωχό, βραχώδες έδαφος. Ενώ παλεύουν για να επιβιώσουν, τα αμπέλια καταφέρνουν να παράγουν καρπούς με υπέροχο χαρακτήρα και αρωματική πολυπλοκότητα.
Για τους ειδήμονες, τα περιποιημένα με αγάπη χωράφια της Βουργουνδίας είναι ένα είδος προσκυνήματος. Για όσους είναι γνώστες αυτής της πόσιμης μορφής τέχνης, οι πινακίδες στις άκρες των δρόμων διαβάζονται σαν κατάλογοι εκλεκτών κρασιών. Οι περιηγητές είναι ευπρόσδεκτοι στα οινοποιεία, όπου μπορούν να απολαύσουν μια μικρή δοκιμή και να πάρουν ένα ή δύο μπουκάλια. Οι αυτοκινητιστές απολαμβάνουν τους υπέροχους δεντροφυτεμένους δρόμους της Βουργουνδίας, το ίδιο και οι ποδηλάτες. Εκτός μερικά αγροτικά οχήματα, οι δρόμοι είναι η επικράτεια κυρίως των ποδηλατιστών, που γυρνούν κάνοντας πετάλι τα γραφικά χωριά.
Ένας ακόμη πιο ήσυχος τρόπος για να δείτε τη Βουργουνδία είναι με φορτηγίδα. Όπως το μεγαλύτερο μέρος της Γαλλίας, η Βουργουνδία είναι διανθισμένη με κανάλια που σκάφτηκαν στην πρώιμη βιομηχανική εποχή. Διακόσια χρόνια πριν, αυτά τα κανάλια παρείχαν τον φθηνότερο τρόπο μεταφοράς φορτίων. Χάρη στις δεξαμενές ανύψωσης, τα εμπορεύματα μεταφέρονταν σε όλη τη Γαλλία, από τη Μεσόγειο έως τον Ατλαντικό. Σήμερα, τα φορτηγά και τα τρένα αναλαμβάνουν τις βαριές μεταφορές και τα κανάλια είναι για πιο χαλαρές ποτάμιες μεταφορές.
Στη χώρα που φημίζεται για τα υπερταχύτατα τρένα TGV, αυτός ο δημοφιλής τρόπος ταξιδιού έχει δύο ταχύτητες: αργά και στάση. Μπορείτε να νοικιάσετε φορτηγίδες πλήρους εξυπηρέτησης με καπετάνιο και πλήρωμα που αναλαμβάνουν την πλοήγηση, το μαγείρεμα και την καθοδήγηση. Οι βάρκες διαθέτουν ωραίες καμπίνες, με όλες τις ανέσεις που θα περιμένατε σε ένα καλό ξενοδοχείο και ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η Βουργουνδία: μπεφ μπουργκινιόν, κοκ-ο-βεν, σαλιγκάρια και το περίφημο τοπικό κρασί.
Οι Γάλλοι, οι οποίοι εφηύραν τη σύγχρονη έννοια των διακοπών, έχουν βρει κάτι καλό με το ταξίδι με βάρκα. Είτε είστε σε μια πολυτελή φορτηγίδα είτε σε ένα σκάφος που οδηγείτε εσείς, η βασική εμπειρία της βαρκάδας είναι η ίδια: ένα νωχελικό γλίστρημα δίπλα από γραφικές αυλές και πράσινα χωράφια. Οι φορτηγίδες συνοδεύονται από ποδήλατα και ο ρυθμός είναι αρκετά αργός ώστε να επιτρέπει τις εκδρομές. Αλλά τι θα μπορούσε να είναι πιο απολαυστικό από το να κάθεστε αναπαυτικά σε μια ξαπλώστρα και να αφήνετε τα αξιοθέατα να έρχονται σε εσάς;
Το κανάλι της Βουργουνδίας έχει μήκος 241χλμ και περίπου 200 δεξαμενές ανύψωσης. Η βαρκάδα σας θα διακόπτεται από μια δεξαμενή περίπου κάθε 1,5 χλμ. Ανεβαίνοντας από υδατοφράκτη σε υδατοφράκτη, τα σκάφη «σκαρφαλώνουν» απαλά, βήμα προς βήμα, στο κεκλιμένο έδαφος. Κάθε δεξαμενή είναι μια απόλαυση. Οι φύλακες που ζουν στα ιστορικά σπίτια των δεξαμενών είναι φιλικοί και πάντα έτοιμοι να βοηθήσουν. Ορισμένες δεξαμενές είναι αυτοματοποιημένες, ενώ σε άλλες χρειάζεται λίγη παλιομοδίτικη βοήθεια για να περάσει η φορτηγίδα.
Σε αυτή την ήρεμη και καλλιεργημένη περιοχή, η φύση είναι τόσο εκλεπτυσμένη όσο και οι άνθρωποι, και οι παραδόσεις ισχυρές. Αν αναζητάτε την πεμπτουσία της γαλλικής κουλτούρας, θα τη βρείτε στη Βουργουνδία.
Πριν από περισσότερο από έναν αιώνα, ο Νίκολα Τέσλα πρότεινε μια εφεύρεση που είπε ότι θα μπορούσε να «καταργήσει τον πόλεμο» όπως τον ξέρουμε, σύμφωνα με τον τίτλο της New York Herald σε άρθρο της 8ης Νοεμβρίου 1898. Η εφημερίδα ανέφερε ότι ο Τέσλα ήταν ένας «μεγάλος μάγος της επιστήμης» που ισχυρίστηκε ότι τα τηλεκατευθυνόμενα όπλα μπορούσαν να εξουδετερώσουν ακόμη και τις ισχυρότερες ναυτικές δυνάμεις.
Ο Τέσλα οραματίστηκε έναν μόνο χειριστή που χρησιμοποιεί ηλεκτρική ενέργεια για να κατευθύνει πλοία, αερόστατα ή οχήματα από την ακτή, συμπεριλαμβανομένων πλοίων φορτωμένων με τορπίλες, έτοιμων να χτυπήσουν εχθρικά πλοία πάνω ή κάτω από την επιφάνεια του νερού.
«Ο πόλεμος θα πάψει να είναι δυνατός», δήλωσε, «όταν όλος ο κόσμος μάθει αύριο ότι τα πιο αδύναμα έθνη μπορούν να εφοδιαστούν αμέσως με ένα όπλο που θα καταστήσει τις ακτές του ασφαλείς και τα λιμάνια του απόρθητα», έγραφε το άρθρο.
Το σύστημά του βασιζόταν στον ασύρματο έλεγχο οπτικής επαφής, έναν περιορισμό της εποχής του. Ο Τέσλα δεν μπορούσε να φανταστεί τη σημερινή δορυφορική επικοινωνία, τους αισθητήρες και τα συστήματα πλοήγησης. Αυτά τα σύγχρονα εργαλεία επιτρέπουν την ακριβή, παγκόσμια λειτουργία μη επανδρωμένων οχημάτων, ξεπερνώντας τις δυνατότητες εκείνης της εποχής.
Ερχόμενοι στο σήμερα, τα μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας της Ουκρανίας (USVs) ζωντανεύουν το όραμα του Τέσλα εν μέσω του πολέμου με τη Ρωσία. Κορυφαίο στην κατηγορία είναι το Katran, το οποίο αποκαλύφθηκε από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης της Ουκρανίας Μικαΐλο Φεντόροφ, τον επικεφαλής του προγράμματος drone, στις 25 Μαρτίου.
Με το προσωνύμιο «καρχαρίας», αυτό το προηγμένο USV έχει σχεδιαστεί για επίθεση και αναγνώριση. Μπορεί να ταξιδέψει περισσότερα από 1.400 χιλιόμετρα με ταχύτητες έως και 130 χιλιόμετρα την ώρα — τρομερό στη Μαύρη Θάλασσα, το θαλάσσιο πεδίο μάχης για την Ουκρανία και τη Ρωσία.
Η ενσωματωμένη τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ) τού επιτρέπει να λειτουργεί υπό σιωπή ραδιοφώνου, απαραίτητο σε περιοχές γεμάτες με ηλεκτρονικά κύματα. Εν τω μεταξύ, τα ηλεκτρονικά αντίμετρά του μπορούν να εξουδετερώσουν τα ρωσικά drone που στοχεύουν τα USV.
Το Katran προσθέτει στις δυνατότητες του υπάρχοντος στόλου USV της Ουκρανίας.
Με τουλάχιστον 15 διαφορετικούς τύπους, από βασικά drone jet-ski μέχρι εξελιγμένες πλατφόρμες επίθεσης όπως το Magura V5 και το Sea Baby, ο στόλος των μη επανδρωμένων σκαφών της Ουκρανίας έχει ήδη καταστρέψει τον ρωσικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας, τα στρατιωτικά λιμάνια και τη γέφυρα της Κριμαίας.
Το Katran βασίζεται σε αυτήν την απειλή, και είναι ταυτόχρονα drone καμικάζι και σκάφος κρούσης πολλαπλών ρόλων.
Το οπλοστάσιό του είναι εντυπωσιακό: πολυβόλα, πυραύλους εδάφους-αέρος και τορπίλες τού επιτρέπουν να χτυπά χερσαίους, εναέριους και υποβρύχιους στόχους. Αυτό το είδος δύναμης πυρός αποτελεί σοβαρή πρόκληση για τις συμβατικές άμυνες, όπως τα ελικόπτερα και τα ναυτικά πυροβόλα όπλα κοντινής εμβέλειας, τα οποία η Ρωσία χρησιμοποιεί για να εξουδετερώσει τα USV.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, ένα ουκρανικό USV οπλισμένο με αντιαεροπορικούς πυραύλους κατέρριψε ένα ρωσικό ελικόπτερο — μια απόδειξη της ευελιξίας τους.
Επιπλέον, η πρόσφατη προμήθεια προηγμένων τορπιλών από τη Σουηδία — πιθανώς Torpedo 47s ή ελαφριές τορπίλες Saab (SLWT) — θα μπορούσε να επεκτείνει περαιτέρω το εύρος επίθεσης των USV, επιτρέποντας χτυπήματα σε πολεμικά πλοία σε απόσταση μεγαλύτερη των 20 χιλιομέτρων.
Η σουίτα αυτονομίας και ηλεκτρονικού πολέμου που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη του Katran υπερβαίνει κατά πολύ το στοιχειώδες τηλεχειριστήριο του Τέσλα. Μπορεί να ολοκληρώσει αποστολές με ελάχιστη ανθρώπινη επίβλεψη, αντιδρώντας σε απειλές σε πραγματικό χρόνο — μια εξέλιξη που ο Τέσλα μπορούσε μόνο να φανταστεί.
Η άνοδος των USV σηματοδοτεί μια σεισμική αλλαγή στη ναυτική στρατηγική, αμφισβητώντας την ίδια την ύπαρξη μεγάλων πολεμικών πλοίων με πλήρωμα. Η επιτυχία της Ουκρανίας με τα χαμηλού κόστους, ευέλικτα drone στην υπονόμευση της ναυτικής κυριαρχίας της Ρωσίας υποδηλώνει ότι οι μέρες των ογκωδών θωρηκτών και των μεταφορέων μπορεί να είναι μετρημένες.
Με την ικανότητα να συλλέγει πληροφορίες και να εκτοξεύει αυτόνομα ακριβή χτυπήματα, το Katran ξεπερνά ήδη την ιδέα του Τέσλα του 1898, απηχώντας την προφητεία του ότι τα προηγμένα όπλα θα μπορούσαν να αλλάξουν τον πολεμικό χώρο για οποιοδήποτε έθνος, ανεξάρτητα από το μέγεθός του.
Με ισχυρότερα όπλα, μεγαλύτερη εμβέλεια και πιο έξυπνη τεχνητή νοημοσύνη στον ορίζοντα, οι ακριβές επανδρωμένες πλατφόρμες —όπως πολεμικά πλοία, αεροσκάφη και τανκς — κινδυνεύουν να καταστούν απαρχαιωμένες. Το Katran και οι διάδοχοί του θα μπορούσαν να κάνουν, σύμφωνα με τα λόγια του Τέσλα, τις «ισχυρότερες πανοπλίες» να φαίνονται σας «παλιοσίδερα» μπροστά στην καινοτομία.
Το παρόν αποτελεί το όγδοο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.
Στην αρχαία κινεζική λογοτεχνία υπάρχει μία ιστορία για έναν ηλικιωμένο άνδρα ονόματι Σάι Γουένγκ, ο οποίος βασιζόταν στο άλογό του για να ζήσει.
Μια μέρα, το άλογό του το έσκασε και οι γείτονες ήρθαν να εκφράσουν τη λύπη τους, λέγοντας: «Κρίμα». Ο Σάι Γουένγκ παρατήρησε ήρεμα: «Ίσως».
Λίγο αργότερα, το άλογο επέστρεψε, φέρνοντας μαζί του μια ομάδα άγριων αλόγων. Οι γείτονες τον συνεχάρησαν για την καλή του τύχη. Ο Σάι Γουένγκ απάντησε: «Ίσως».
Όταν ο γιος του προσπάθησε να ιππεύσει ένα από τα άγρια άλογα, έπεσε και έσπασε το πόδι του. Για άλλη μια φορά, οι γείτονες μαζεύτηκαν και είπαν: «Πω-πω, τι κρίμα!». Ο Σάι Γουένγκ απάντησε: «Ίσως»
Λίγο αργότερα ξέσπασε πόλεμος και όλοι οι νέοι άνδρες του χωριού επιστρατεύτηκαν για να πάνε στο μέτωπο. Λόγω του τραυματισμού του, ο γιος του Σάι Γουένγκ απαλλάχθηκε από τη στρατιωτική θητεία. Αυτή η ιστορία, που χρονολογείται από τον δεύτερο αιώνα π.Χ., ενέπνευσε το διάσημο κινεζικό ρητό «Ο Σάι Γουένγκ χάνει το άλογό του – ποιος ξέρει αν είναι ευλογία;» – στα καθ’ ημάς, ουδέν κακόν αμιγές καλού.
Το να αντιλαμβάνεται κανείς μία δυνητική θετικότητα πέρα από τις δυσκολίες της στιγμής ενσαρκώνει τη φύση της αισιοδοξίας, μιας αρετής που είναι ουσιώδης όχι μόνο για την ανάπτυξη αλλά και για την ίδια μας την υγεία.
Στάση ζωής
Ο καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Concordia και ερευνητής προσωπικότητας Κάρστεν Βρος δήλωσε στην Epoch Times ότι η αισιοδοξία δεν είναι απλώς ένα χαρακτηριστικό αλλά στάση ζωής.
«Πρόκειται ουσιαστικά για το αν περιμένετε ότι η ζωή σας θα είναι καλή ή κακή στο μέλλον», είπε.
Τα αισιόδοξα άτομα έχουν αξιοσημείωτα λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καταθλιπτικά συμπτώματα, ακόμη και μεταξύ των ασθενών που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες. Αυτή η προστατευτική επίδραση εκτείνεται σε όλες τις ηλικιακές ομάδες – από τους νεότερους έως τους ηλικιωμένους.
Για παράδειγμα, η μελέτη Zutphen Elderly Study παρακολούθησε περισσότερους από 800 άνδρες για 15 χρόνια, αναλύοντας πώς ο τρόπος ζωής, η διατροφή και άλλοι παράγοντες επιδρούν στις ασθένειες και τη θνησιμότητα. Ειδικότερα, η μελέτη διαπίστωσε ότι η μεγάλη αισιοδοξία, σε σύγκριση με τη χαμηλή αισιοδοξία, σχετίζεται με 77% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καταθλιπτικών συμπτωμάτων.
(Γράφημα: The Epoch Times)
Πιο πρόσφατες μελέτες έδωσαν παρόμοια ευρήματα. Μια μετα-ανάλυση 18 μελετών του 2024 διαπίστωσε ότι η συμμετοχή σε εκπαίδευση αισιοδοξίας, συμπεριλαμβανομένης της ενσυνειδητότητας και της ημερολογιακής καταγραφής της ευγνωμοσύνης, μείωσε τα συμπτώματα κατάθλιψης περίπου κατά ένα τρίτο. Ψυχολογικά, τα αισιόδοξα άτομα έχουν λιγότερες ακραίες αρνητικές αντιδράσεις σε στρεσογόνους παράγοντες και έτσι αναρρώνουν ταχύτερα από την κατάθλιψη.
Ως εκ τούτου, η αισιοδοξία μειώνει τα αισθήματα απελπισίας και τον αυτοκτονικό ιδεασμό.
Επιπλέον, η αισιοδοξία έχει και ένα άλλο άκρως επιθυμητό αποτέλεσμα: τη μακροζωία. Σε σύγκριση με τους απαισιόδοξους, οι αισιόδοξοι ασθενείς με καρκίνο έχουν τετραπλάσιες πιθανότητες να επιβιώσουν έναν χρόνο μετά τη διάγνωση.
Διαισθητικά, αυτό είναι λογικό – όσοι περιμένουν καλά πράγματα στη ζωή έχουν περισσότερους λόγους να συνεχίσουν να ζουν. Σε μια πρωτοποριακή εργασία που δημοσιεύθηκε στο PNAS και ανέλυσε περισσότερα από 70.000 άτομα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, σε σύγκριση με τα λιγότερο αισιόδοξα άτομα, οι πιο αισιόδοξοι ζούσαν έως και 15% περισσότερο, ενώ οι πιθανότητες να επιτύχουν «εξαιρετική μακροζωία» – να ζήσουν μέχρι τα 85 ή και περισσότερο – αυξάνονταν έως και 70%.
Με άλλα λόγια, η αισιοδοξία προσθέτει σχεδόν τόσα χρόνια στη ζωή ενός ατόμου όσα και η μη εμφάνιση καρδιακής προσβολής ή διαβήτη, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Καλλιεργώντας την αισιοδοξία
Τι διεγείρει αυτές τις βαθιές αλλαγές που παρατηρούνται στους αισιόδοξους ανθρώπους; Η κύρια υπόθεση είναι ότι οι αισιόδοξοι αντιμετωπίζουν διαφορετικά τις προκλήσεις.
Ο κος Βρος, ο οποίος έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων σχετικά με την αισιοδοξία, δήλωσε ότι οι αισιόδοξοι είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίζουν κατά μέτωπο τους στρεσογόνους παράγοντες, να επενδύουν χρόνο και ενέργεια στην αντιμετώπιση των προκλήσεων και να αναζητούν ενεργά λύσεις στα προβλήματα. Αναδιαμορφώνουν τις προκλήσεις ως ευκαιρίες – ζουν ενεργά, όχι παθητικά.
Η Σουζάν Σέγκερστρομ, καθηγήτρια και διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας για την Υγιή Γήρανση στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, δήλωσε στην Epoch Times ότι «οι άνθρωποι που είναι πιο αισιόδοξοι συνήθως αναμένουν καλύτερα αποτελέσματα δεδομένης της πραγματικότητας της κατάστασης».
Αυτού του είδους η στάση μετριάζει τις επιπτώσεις του άγχους, προάγει την ψυχική υγεία και ενισχύει τη νοοτροπία ανάπτυξης.
Αντίθετα, οι απαισιόδοξοι τείνουν να αποφεύγουν ή αρνούνται τον στρεσογόνο παράγοντα – φτάνοντας στο σημείο, σε ορισμένες περιπτώσεις, να καταφεύγουν σε ναρκωτικά, αλκοόλ ή άλλους περισπασμούς ως μέσο φυγής.
Ευτυχώς, η αισιοδοξία είναι μια δεξιότητα που μπορεί να εξασκηθεί. Η έρευνα περιγράφει διάφορες τεκμηριωμένες μεθόδους για την καλλιέργεια της αισιοδοξίας. Οι γενικές στρατηγικές περιλαμβάνουν την ενεργή αναδιαμόρφωση των αρνητικών σκέψεων, την επανεξέταση των προσωπικών επιτευγμάτων του παρελθόντος ώστε να εδραιωθεί η ύπαρξη θετικών προσδοκιών για το μέλλον και τη συναναστροφή με συνομηλίκους ή συναδέλφους που μας υποστηρίζουν.
Οι πιο δομημένες παρεμβάσεις περιλαμβάνουν την ενασχόληση με την «καλύτερη δυνατή αυτοάσκηση», κατά την οποία φαντάζεστε ένα σενάριο στο οποίο επιτυγχάνετε όλους τους στόχους της ζωής σας σε διάφορους τομείς, όπως η οικογένεια, η εργασία και η υγεία. Όσο περισσότερο οραματίζεστε μια πραγματικότητα για την οποία αξίζει να προσπαθήσετε τόσο περισσότερο ανυπομονείτε γι’ αυτήν – και αυτό είναι αισιοδοξία. Σύμφωνα με μια μεγάλη μετα-ανάλυση του 2019 , η άσκηση αυτή ενισχύει σημαντικά την αισιοδοξία και μειώνει τα καταθλιπτικά συμπτώματα.
Περαιτέρω, μπορείτε να καλλιεργήσετε την αισιοδοξία γράφοντας επιστολές ευγνωμοσύνης ή σύντομες λίστες με αυτά για τα οποία νιώθετε ευγνωμοσύνη. Μπορείτε επίσης να εξασκηθείτε στην άσκηση «τρία καλά πράγματα», κατά την οποία αναλογίζεστε και καταγράφετε τρία θετικά πράγματα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ημέρας και γιατί συνέβησαν. Όταν γίνονται παράλληλα, αυτές οι πρακτικές σάς βοηθούν να καλλιεργήσετε τη συνήθεια να εστιάζετε στα θετικά του παρόντος και να αναπτύσσετε θετικές προσδοκίες για το μέλλον.
Η ενσυνειδητότητα και ο διαλογισμός ενθαρρύνουν την επίγνωση του παρόντος, η οποία μειώνει τα αρνητικά μοτίβα σκέψης και τον μηρυκασμό παλαιών δεινών, και ενισχύει έμμεσα την αισιοδοξία.
Εγκαταλείποντας τις σκοτεινές σκέψεις
Είναι καλύτερο να σκέφτεστε πιο θετικά ή απλώς να έχετε λιγότερες αρνητικές σκέψεις; Με άλλα λόγια, θα πρέπει να επικεντρωθούμε στο να είμαστε πιο αισιόδοξοι ή λιγότερο απαισιόδοξοι;
Μια μετα-ανάλυση-ορόσημο του 2021 έδωσε μια απροσδόκητη απάντηση: Η απαισιοδοξία παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο από την αισιοδοξία στη διαμόρφωση της υγείας, και όχι με μικρή διαφορά. Ο κος Βρος εξήγησε ότι η ανάλυση έδειξε ότι η απαισιοδοξία επηρεάζει την υγεία τρεις φορές περισσότερο από ό,τι η αισιοδοξία. Για παράδειγμα, η μειωμένη απαισιοδοξία συνδέεται με χαμηλότερη φλεγμονή, καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία και ακόμη και υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας σε θεραπείες γονιμότητας συγκρινόμενη με την αυξημένη αισιοδοξία.
Ως εκ τούτου, δήλωσε ο κος Βρος, η απαισιοδοξία και η αισιοδοξία δεν πρέπει να θεωρούνται ως αντίθετα χαρακτηριστικά ενός γνωρίσματος, αλλά ως δύο ξεχωριστά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός ανθρώπου.
Η αισιοδοξία είναι σαν να πατάτε το γκάζι, σας προτρέπει να προχωρήσετε μπροστά. Η απαισιοδοξία είναι σαν να έχετε το χειρόφρενο τραβηγμένο. Ακόμα κι αν πατήσετε το γκάζι, το φρένο σάς μπλοκάρει, προκαλώντας ζημιές με την πάροδο του χρόνου και δυσκολεύοντας ακόμα και τις βασικές κινήσεις.
Το να αφήσετε την απαισιοδοξία είναι σαν να αφήνετε το χειρόφρενο. Την επόμενη φορά που θα πιάσετε τον εαυτό σας να επινοεί τα χειρότερα σενάρια, θυμηθείτε: Δεν χρειάζεται να αναγκάσετε τον εαυτό σας να κάνει χαρούμενες σκέψεις – και μόνο η εγκατάλειψη των αρνητικών σκέψεων κάνει σημαντική διαφορά.
«Η αισιοδοξία είναι ένας βρόχος τροφοδότησης προς τα εμπρός», δήλωσε η Σέγκερστρομ.
Τα επιτυχημένα άτομα είναι συνήθως πιο αισιόδοξα, γεγονός που τείνει να ανοίγει πόρτες σε μεγαλύτερους κοινωνικούς και οικονομικούς πόρους – όλα αυτά ενισχύουν έναν θετικό κύκλο.
Η Γκρέης Ζανγκ, μια βελονίστρια με πτυχίο ιατρικής από την Κίνα, δήλωσε στην Epoch Times ότι «η νοοτροπία παίζει βασικό ρόλο στη διαδικασία θεραπείας».
Είπε ότι από την άποψη της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής, τα αισιόδοξα συναισθήματα βοηθούν την ενέργεια να ρέει πιο ελεύθερα και προάγουν τη συνολική υγεία. Αντίθετα, τα απαισιόδοξα συναισθήματα προκαλούν ενεργειακή ανισορροπία, αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα και οδηγούν σε ασθένειες.
Η Ζανγκ είπε ότι η ιστορία του Σάι Γουένγκ θα πρέπει να μας υπενθυμίζει, όταν αντιμετωπίζουμε προκλήσεις, να παραμένουμε ήρεμοι, έχοντας υπ’ όψιν ότι αυτό που φαίνεται κακό σήμερα, μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα αύριο – με λίγα λόγια, να μην παρασυρόμαστε από τα συμβάντα της στιγμής και σκοτεινές σκέψεις, αλλά να διατηρούμε πάντα μία πιο ευρεία οπτική.
Σημείωση του συγγραφέα: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.
Τα fajita (φαχίτα – πίτες καλαμποκιού) συνδυασμένα με μία μπριζόλα συνθέτουν ένα νόστιμο, υγιεινό δείπνο σε μια στιγμή. Τα προθερμασμένα ταψιά τσιγαρίζουν το κρέας και τα λαχανικά ακριβώς όπως ένα τηγάνι, αλλά με πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο για εσάς.
Τοποθετήστε τις σχάρες στην πάνω και κάτω θέση του φούρνου, αφήνοντας τη μεσαία, και τοποθετήστε ένα μεγάλο φύλλο ψησίματος σε κάθε μία. Προθερμάνετε τον φούρνο στους 260 βαθμούς C.
Ανακατέψτε το λάδι, τη σκόνη τσίλι, τη σκόνη σκόρδου, το κύμινο και το αλάτι σε ένα μεγάλο μπολ. Τρίψτε τη μπριζόλα με το μισό μείγμα μπαχαρικών. Προσθέστε τα κρεμμύδια και όλες τις πιπεριές στο μπολ και ανακατέψτε. Τοποθετήστε προσεκτικά τη μπριζόλα στο τηγάνι στην επάνω σχάρα. Απλώστε προσεκτικά τα λαχανικά στο ταψί στην κάτω σχάρα. Ψήνουμε μέχρι η μπριζόλα και τα λαχανικά να αρχίσουν να ροδίζουν, περίπου 8 λεπτά.
Αναποδογυρίζουμε τη μπριζόλα και ανακατεύουμε τα λαχανικά. Βάλτε το γκριλ στο δυνατό και συνεχίστε το μαγείρεμα της μπριζόλας και των λαχανικών μέχρι να ψηθούν, περίπου 6 λεπτά ακόμη. Μεταφέρετε τη μπριζόλα σε ένα ξύλο κοπής και αφήστε την να ξεκουραστεί για 5 λεπτά.
Κόψτε τη μπριζόλα σε φέτες και σερβίρετε σε τορτίγιες με τα λαχανικά και το γουακαμόλε. Σερβίρουμε με φέτες λάιμ και κόλιανδρο, αν θέλουμε.
Το EatingWell είναι ένα περιοδικό και ιστότοπος αφιερωμένος στην υγιεινή διατροφή ως τρόπο ζωής. Διαδικτυακά στο www.eatingwell.com. Πνευματικά δικαιώματα 2025 Dotdash Meredith. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος. Χρησιμοποιείται με άδεια. Διανέμεται από την Tribune Content Agency, LLC.
Η Σίγκριντ Ούντσετ [Sigrid Undset] γεννήθηκε το 1882 στη μικρή πόλη Κάλουντμποργκ της Δανίας και μετακόμισε με την οικογένεια της στη Νορβηγία, συγκεκριμένα στο Όσλο (γνωστό ως Χριστιανία μέχρι το 1925), όταν ήταν μόλις δύο ετών. Το γνωστότερο έργο της είναι το «Kristin Lavransdatter» (Κρίστιν Λάβρανσντάτερ), μία τριλογία στην οποία αφηγείται τη ζωή στον Μεσαίωνα της Νορβηγίας από την οπτική μίας γυναίκας.
Η Ούντσετ ήταν τολμηρή σκεπτικίστρια απέναντι στη σύγχρονη οπτική. Θεωρούσε την εκβιομηχάνιση, τον υλισμό και τον ατομικισμό ως απειλές για την κοινωνική σταθερότητα. Πολλά από τα πρώτα της δοκίμια στράφηκαν ενάντια στη ρητορική του φεμινιστικού κινήματος. Πίστευε ότι το φεμινιστικό κίνημα παρέβλεπε την αξία του ρόλου της γυναίκας στους παραδοσιακούς κύκλους της οικογένειας. Η Ούντσετ υποστήριξε ότι τα δικαιώματα του εκλέγειν, της εργασίας και της απόφασης για την απόκτηση παιδιών πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν στο πλαίσιο της μεγαλύτερης ευθύνης του ατόμου απέναντι στην κοινωνία στο σύνολό της.
Η πορεία προς τη συγγραφή
Η Ούντσετ ήταν 16 ετών όταν ξεκίνησε να γράφει το πρώτο της μυθιστόρημα με φόντο τη Δανία του Μεσαίωνα, ενώ εργαζόταν ως γραμματέας σε μία εταιρεία μηχανικών στη Χριστιανία. Το μυθιστόρημα ολοκληρώθηκε έξι χρόνια αργότερα, αλλά απορρίφθηκε από τον εκδοτικό οίκο στον οποίο το υπέβαλε. Της πρότειναν να γράψει κάτι πιο μοντέρνο.
Έτσι, δύο χρόνια μετά, έγραψε μία ρεαλιστική ιστορία για μία γυναίκα της μεσαίας τάξης, στη Χριστιανία της εποχής της. Αρχικά απορρίφθηκε και αυτό, αλλά στη συνέχεια έγινε δεκτό.
Η Σίγκριντ Ούντσετ (κέντρο) με τις μικρότερες αδελφές της Σίγκνε και Ράγκνχιλντ, σε φωτογραφία του 1894. (Public Domain)
Σε ηλικία 25 ετών, η Ούντσετ έγραψε ένα σύντομο μυθιστόρημα σχετικό με τη μοιχεία, το οποίο έγινε γρήγορα δημοφιλές και την ανέδειξε ως μία πολλά υποσχόμενη συγγραφέα.
Μέχρι το 1919, είχε ήδη εκδώσει μία σειρά επίκαιρων μυθιστορημάτων που αφορούσαν την πόλη της, με χαρακτήρες με τους οποίους οι σύγχρονοί της μπορούσαν να ταυτιστούν. Τα βιβλία της εξέταζαν τις σχέσεις μεταξύ παιδιών και γονέων, αφηγούνταν τις ιστορίες των εργαζομένων, καθώς και άλλες καθημερινές ιστορίες. Πολλά από τα πρώτα της μυθιστορήματα φαίνεται να πραγματεύονται τη θέση της γυναίκας στην εποχή της.
Συνέχισε να γράφει ακόμα και μετά τον γάμο της, ολοκληρώνοντας τα τελευταία της ρεαλιστικά μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων. Επίσης συμμετείχε στις δημόσιες συζητήσεις για επίκαιρα θέματα όπως τη χειραφέτηση των γυναικών και την κοινωνική παρακμή μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Έγραψε ακόμη μία νορβηγική διασκευή του θρύλου του Βασιλιά Αρθούρου. Για τη συγγραφή της μελέτησε αρχαία νορδικά (αρχαία σκανδιναβική γλώσσα) χειρόγραφα και μεσαιωνικά χρονικά και επισκέφτηκε και εξέτασε μεσαιωνικές εκκλησίες και μοναστήρια, τόσο στην πατρίδα της όσο και στο εξωτερικό.
Φωτογραφία της Σίγκριντ Ούντσετ από τον Άαγκε Ρέμφελντ, για τη βράβευσή της με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1928. (PD-US)
Χρόνια μετά, αποφασίζει και γράφει το αριστούργημα για το οποίο θα μείνει γνωστή, το «Kristin Lavransdatter», επιστρέφοντας στην εφηβική της ιδέα, με φόντο όμως τη Νορβηγία αντί για τη Δανία. Το 1928 κέρδισε το Νόμπελ λογοτεχνίας.
Ο ρόλος της πίστης στη ζωή και το έργο της
Η Ούντσετ παντρεύτηκε το 1912 τον Αντερς Κάστους Σβάρσταντ, ένα Νορβηγό ζωγράφο που γνώρισε στην Ιταλία. Ο Σβάρσταντ ήταν εννιά χρόνια μεγαλύτερός της και ήταν ήδη παντρεμένος με τρία παιδιά. Πήρε διαζύγιο από την πρώτη του γυναίκα περίπου τρία χρόνια μετά τον γάμο του με την Ούντσετ.
Όμως ούτε ο δικός τους γάμος κράτησε και μετά από τρία παιδιά πήραν διαζύγιο.
Οι γονείς της Ούντσετ ήταν άθεοι, αλλά λόγω της επιρροής του τόπου και της εποχής, μεγάλωσαν αυτήν και τις αδελφές της ως Λουθηρανές (κλάδος του Προτεσταντισμού). Η Ούντσετ πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής της δηλώντας αγνωστικίστρια. Όμως, ο γάμος της σε συνδυασμό με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, άλλαξαν τη στάση της. Η ανησυχία της ως προς την κατεύθυνση που η κοινωνία όδευε και τα ζητήματα ηθικής που την απασχολούσαν την έσπρωξαν στον Ρωμαιοκαθολικισμό.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά η γραφή της περιελάμβανε δοκίμια για την Καθολική πίστη, τη ζωή των αγίων και τη νορβηγική ιστορία, καθώς και λογοτεχνία πριν από τη Μεταρρύθμιση. Στα ζητήματα της γυναίκας και της θρησκείας έδωσε ιδιαίτερη προσοχή σε συλλογές δοκιμίων όπως το «Et kvindesynspunkt» (Η οπτική μίας γυναίκας, 1919) και το «Katholsk propaganda» (Καθολική Προπαγάνδα, 1927).
Το ενδιαφέρον είναι ότι η Ούντσετ δεν έγραφε από αντίδραση στο ρεύμα της σύγχρονης σκέψης, απλά οι πεποιθήσεις της είχαν τις ρίζες τους στην ιδέα ότι η γνώση του παρελθόντος θα πρέπει να χρησιμοποιείται παραγωγικά ώστε να αποφεύγεται η επανάληψη των ίδιων ή παρόμοιων λαθών στο παρόν και στο μέλλον.
Το εάν πρέπει να χαρακτηριστεί αντιδραστική ή αντιφεμινίστρια βρίσκεται υπό συζήτηση από την εποχή της μέχρι σήμερα. Το μόνο που μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα είναι ότι η ενασχόλησή της με τα κοινωνικά ζητήματα της εποχής της ήταν η κύρια πηγή των λογοτεχνικών έργων της.
Η Ούντσετ είδε ότι υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα στον κόσμο και πίστεψε ότι μόνο μέσα από την πίστη και την πνευματική καλλιέργεια μπορούμε να έρθουμε πιο κοντά στην αλήθεια. Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγήθηκε μετά από χρόνια παρατήρησης της κοινωνίας και των μελών της.
Στα μετέπειτα μυθιστορήματά της η επιρροή των θρησκευτικών της πεποιθήσεων γίνεται εμφανής. Όπως στο έργο της «Όλαφ», το οποίο λαμβάνει χώρα όταν η Νορβηγία ήταν ακόμα Καθολική.
Το εξώφυλλο της αγγλικής έκδοσης του βιβλίου της Ούντσετ «Kristin Lavransdatter».
Στην εξορία
Όταν η Ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στη Νορβηγία το 1940, η Ούντσετ, μαζί με τον μικρότερο γιο της αναγκάστηκαν να διαφύγουν στη Σουηδία και από εκεί, λίγο αργότερα, στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Ούντσετ καταφερόταν ανοιχτά ενάντια στον Χίτλερ, ο οποίος απαγόρευσε τα γραπτά της στη Ναζιστική Γερμανία. Από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ούντσετ ανέδειξε ακούραστα την υπόθεση της κατεχόμενης χώρας της και εκείνη των Εβραίων της Ευρώπης με γραπτά, ομιλίες και συνεντεύξεις.
Μετά την εκτέλεση από τους Γερμανούς του Δανού Λουθηρανού ιερέα Κάι Μουνκ, η δανέζικη αντιστασιακή εφημερίδα De frie Danske δημοσίευσε αρκετά άρθρα από σημαντικούς Σκανδιναβούς, μεταξύ των οποίων και της Ούντσετ.
Η Ούντσετ επέστρεψε στη Νορβηγία όταν η χώρα ελευθερώθηκε από τους κατακτητές, το 1945. Από τότε δεν δημοσίευσε τίποτα καινούργιο και απεβίωσε τέσσερα χρόνια μετά την επιστροφή της.
Πηγές
Sigrid Undset Norwegian author, Britannica
Σίγκριντ Ούντσετ (1882 – 1949) Νορβηγίδα μυθιστοριογράφος, που κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1928, Times news, 2023
Το Σάββατο θα τελεστεί η κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου Α’, του πρώτου προκαθήμενου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας από τη Λατινική Αμερική, σύμφωνα με ανακοίνωση του Βατικανού. Το σώμα του Ποντίφικα, που έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα σε ηλικία 88 ετών, θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα από την Τετάρτη, προκειμένου να του αποδώσουν φόρο τιμής χιλιάδες πιστοί.
Ο Πάπας Φραγκίσκος, κατά κόσμον Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο και πρώην αρχιεπίσκοπος του Μπουένος Άιρες, άφησε την τελευταία του πνοή στις 21 Απριλίου στις 7:35 π.μ., ύστερα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο που οδήγησε σε κώμα και καρδιακή ανεπάρκεια. Ηγούνταν της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας από το 2013.
Μόλις λίγες ώρες πριν φύγει από τη ζωή, ο Πάπας βρέθηκε για τελευταία φορά ενώπιον του πλήθους στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, ανήμερα του Πάσχα, όπου ευλόγησε τους χιλιάδες συγκεντρωμένους και απηύθυνε το καθιερωμένο μήνυμα Urbi et Orbi. Την ίδια μέρα συναντήθηκε και με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Τζέι Ντι Βανς, που ασπάστηκε τον Καθολικισμό το 2019.
Η Αγία Έδρα ανακοίνωσε ότι η επιμνημόσυνη Θεία Λειτουργία θα ψαλεί το πρωί του Σαββάτου στην πλατεία του Αγίου Πέτρου. Της τελετής θα προεξάρχει ο 91χρονος καρδινάλιος Τζιοβάνι Μπατίστα Ρε, κοσμήτορας του Κολεγίου των Καρδιναλίων, ενώ συμμετοχή θα έχουν πατριάρχες, καρδινάλιοι, αρχιεπίσκοποι, επίσκοποι και ιερείς από όλο τον κόσμο.
Στην επίσημη ανακοίνωση επισημαίνεται επίσης πως «στο τέλος της ευχαριστιακής τελετής θα πραγματοποιηθούν η ultima commendatio και η valedictio». Η σορός του Πάπα θα μεταφερθεί από τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Βασιλική της Αγίας Μαρίας της Μεγάλης για την ταφή.
Το φέρετρο του Ποντίφικα θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα από την Τετάρτη έως το πρωί του Σαββάτου. Ειδικότερα, στις 23 Απριλίου στις 9:00 π.μ., η σορός θα μεταφερθεί από το παρεκκλήσι του Domus Sanctae Marthae στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, όπου ο καρδινάλιος Κέβιν Τζόζεφ Φάρελ, καμερολέγκος του Βατικανού, θα αναπέμψει προσευχή και στη συνέχεια ο χώρος θα ανοίξει για το κοινό.
Την Τρίτη συνεδρίασε στο Βατικανό το Κολέγιο των Καρδιναλίων, ξεκινώντας και επίσημα τις προετοιμασίες για την εξόδιο ακολουθία αλλά και για το κονκλάβιο που θα εκλέξει τον νέο Ποντίφικα.
Οι πιθανοί διάδοχοι και τα πρώτα ονόματα στη μάχη για το Βατικανό
Στους πιθανούς υποψήφιους συγκαταλέγονται ο καρδινάλιος Λουίς Αντόνιο Τάγκλε από τις Φιλιππίνες, που αν εκλεγεί θα είναι ο πρώτος πάπας από την Ασία, ο καρδινάλιος Πίτερ Τέρκσον από τη Γκάνα, διεκδικώντας μια ιστορική εκλογή για τον πρώτο Αφρικανό Πάπα, αλλά και δύο Ιταλοί: ο 70χρονος Πιέτρο Παρολίν και ο 83χρονος Άντζελο Σκόλα.
Αξίζει να σημειωθεί πως ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει εκλεγεί Αμερικανός καρδινάλιος στη θέση του Ποντίφικα.
Ο Πάπας Φραγκίσκος, που είχε υποβληθεί σε αφαίρεση μέρους του ενός πνεύμονα σε νεαρή ηλικία, είχε περάσει σοβαρή αναπνευστική κρίση τον Φεβρουάριο, που εξελίχθηκε σε διπλή πνευμονία. Παρέμεινε νοσηλευόμενος για 38 ημέρες και έκτοτε η υγεία του είχε κλονισθεί σοβαρά.
Το ιατρικό ανακοινωθέν, που υπογράφει ο επικεφαλής της ιατρικής υπηρεσίας του Βατικανού, Δρ Άντριου Αρκάντζελι, αναφέρει ως αιτίες θανάτου τις χρονιές βρογχεκτασίες, αρτηριακή υπέρταση και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Η Αγία Έδρα έκανε ακόμη γνωστό πως η 26η Απριλίου σηματοδοτεί την έναρξη του παραδοσιακού εννιαήμερου πένθους (novendiali) για τον εκλιπόντα πάπα, γεγονός που δείχνει ότι το κονκλάβιο δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί πριν από τις 5 Μαΐου.
Το Κολέγιο των Καρδιναλίων, που από το 1059 έχει το αποκλειστικό δικαίωμα εκλογής Πάπα—σε τρέχουσα μορφή από το 1150—θα συνέλθει σε μυστική ψηφοφορία, με την ιστορική διαδικασία του κονκλαβίου να λαμβάνει χώρα στη διάσημη Καπέλα Σιξτίνα.
Παγκόσμιο πένθος και αντίκτυπος της απώλειας
Σε όλο τον κόσμο, οι καθολικοί – πάνω από 1,3 δισεκατομμύρια – θρηνούν την απώλεια του Πάπα Φραγκίσκου και αναλογίζονται τη σπουδαία του παρακαταθήκη. Μεταξύ πολλών ηγετών, τα συλλυπητήριά τους εξέφρασαν ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, και ο Πρόεδρος της Αργεντινής, Χαβιέρ Μιλέι, ενώ σε Ιταλία, ΗΠΑ, Ινδία και Ταϊβάν οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες.
Ημέρα πένθους ήταν και η Δευτέρα για τον αθλητισμό: αρκετοί ποδοσφαιρικοί αγώνες σε Ιταλία και Αργεντινή αναβλήθηκαν. Η αγαπημένη ομάδα του Πάπα, Σαν Λορέντζο, με ανακοίνωσή της αποχαιρέτισε συγκινητικά: «Οι καρδιές μας πονάνε. Ο Πάπας Φραγκίσκος μπορεί να έφυγε από αυτόν τον κόσμο, αλλά δεν θα φύγει ποτέ από την καρδιά μας».
ΙΝΤΙΑΝΑΠΟΛΗ – «Δεν πρόκειται για τροφή. Πρόκειται για ουσίες που μοιάζουν με τροφή.»
Έτσι περιέγραψε ο υπουργός Υγειονομικών Υπηρεσιών Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ Τζ. το πλήθος βιομηχανικών τροφίμων που προσφέρονται, τα οποία έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες, αλλά χαμηλή θρεπτική αξία.
«Άρωμα φράουλας ως τρόφιμο, αλλά δεν χωρίς θρεπτικά συστατικά. Είναι ζάχαρη», δήλωσε ο Κέννεντυ. «Το σώμα σας το επιθυμεί, αλλά δεν σας γεμίζει. Δεν σας παρέχει θρεπτικά συστατικά, αλλά θέλετε να φάτε περισσότερο.»
Ο Κέννεντυ, επί μακρόν υπέρμαχος της υγείας, έχει υποστηρίξει την έκκληση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για «νέο τρόπο σκέψης σχετικά με τη διατροφή» ως μέρος της πρωτοβουλίας «Κάντε την Αμερική υγιή ξανά». Ο υπουργός μίλησε στην Ιντιανάπολη στις 15 Απριλίου, υποστηρίζοντας την ανακοίνωση του κυβερνήτη Μάικ Μπράουν για εννέα εκτελεστικά διατάγματα που σχετίζονται με την υγεία.
Ο Κέννεντυ έχει καλέσει τις πολιτείες να απαγορεύσουν τη χρήση του Προγράμματος Συμπληρωματικής Διατροφικής Βοήθειας (Supplemental Nutrition Assistance Program – SNAP) για την αγορά τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και ελάχιστη θρεπτική αξία.
Το SNAP, που είναι γνωστό ως «κουπόνια τροφίμων», είναι ένα ομοσπονδιακό πρόγραμμα που διαχειρίζονται οι πολιτείες και βοηθά σχεδόν 42 εκατομμύρια Αμερικανούς με χαμηλό εισόδημα να αγοράζουν τρόφιμα.
Για να αλλάξει η λίστα των τροφίμων που είναι επιλέξιμα για αγορά με τα κεφάλαια του SNAP, οι πολιτείες πρέπει να ζητήσουν εξαίρεση από το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (U.S. Department of Agriculture – USDA). Μερικές πολιτείες, όπως η Ιντιάνα, το κάνουν ήδη.
Οι υπερασπιστές αυτής της πρωτοβουλίας τη θεωρούν ως μια λογική κίνηση για την προώθηση καλύτερων επιλογών διατροφής. Από την άλλη πλευρά, ορισμένοι επικριτές υποστηρίζουν ότι η πρωτοβουλία αυτή ισοδυναμεί με επίδειξη ηθικής ανωτερότητας, μια συμβολική κίνηση χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.
Ο Κέννεντυ ελπίζει ότι έτσι θα ενισχυθεί η κίνηση προς πιο υγιεινές διατροφικές συνήθειες, που θα αντιστρέψουν την επικράτηση της παχυσαρκίας στις ΗΠΑ.
Οι απαρχές του junk food
Ο Κέννεντυ και άλλοι κατηγορούν τις μεγάλες εταιρείες καπνού, οι οποίες μπήκαν στη βιομηχανία τροφίμων πριν από περισσότερα από 60 χρόνια, για τη διάδοση των ελκυστικών αλλά χωρίς διατροφική αξία τροφίμων.
Τη δεκαετία του 1960, οι R.J. Reynolds και Philip Morris, οι μεγαλύτερες τότε εταιρείες καπνού, άρχισαν να δημιουργούν ποτά για παιδιά, όπως το Hawaiian Punch, Kool-Aid, Capri Sun και Tang, σύμφωνα με αναφορά τού BMJ (πρώην British Medical Journal). «Οι εκτελεστικοί διευθυντές της καπνοβιομηχανίας μετέφεραν τις γνώσεις τους για το μάρκετινγκ στους νέους και επεκτάθηκαν σε προϊόντα που χρησιμοποιούν χρώματα, γεύσεις και στρατηγικές προώθησης που αρχικά σχεδιάστηκαν για τα τσιγάρα», ανέφεραν ερευνητές.
Τα πακέτα ηλεκτρονικών τσιγάρων Vuse εμφανίζονται στο Cigar N Vape στο Μπρούκλυν. Νέα Υόρκη, 13 Οκτωβρίου 2021. (Michael M. Santiago/Getty Images)
Το 1962, ο διευθυντής έρευνας της R.J. Reynolds ανέφερε την πρόοδο ανάπτυξης προϊόντων σε εσωτερικό σημείωμα. Εκεί περιέγραψε τα αποτελέσματα των δοκιμών γεύσης για ποτά που πραγματοποιήθηκαν σε παιδιά, καθώς και στην προσθήκη τεχνητής γεύσης σε καπνό για μάσημα και ζάχαρης στα τσιγάρα.
Η R.J. Reynolds και η Philip Morris εισήλθαν βαθύτερα στη βιομηχανία τροφίμων, αποκτώντας μεγάλες μάρκες όπως οι Kraft, General Foods και Nabisco, από τη δεκαετία του 1980 και μετά. Εκεί εφάρμοσαν κάποιες από τις ίδιες στρατηγικές στην παραγωγή άλλων τροφίμων που οι άνθρωποι βρίσκουν ακαταμάχητα.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κάνσας διαπίστωσαν ότι οι εταιρείες τροφίμων που ανήκαν σε εταιρείες καπνού ήταν πολύ πιο πιθανό να προωθούν «υπερ-νόστιμα» τρόφιμα. Αυτά τα τρόφιμα περιέχουν μεγαλύτερες ποσότητες από τα συστατικά που κάνουν το φαγητό νόστιμο, όπως λιπαρά, ζάχαρη, νάτριο ή υδατάνθρακες, σύμφωνα με την Τέρα Φατζίνο, συγγραφέα της μελέτης του Κάνσας και αναπληρώτρια διευθύντρια του Cofrin Logan Center for Addiction Research and Treatment του Πανεπιστημίου.
Τα συγκεκριμένα τρόφιμα έχουν λιγότερα από τα θρεπτικά συστατικά που μας κάνουν να νιώθουμε ικανοποιημένοι, δήλωσε η Φατζίνο σε συνέντευξή της το 2023. «Ως αποτέλεσμα, είναι δύσκολο να σταματήσουμε να τρώμε τα ‘υπερ-νόστιμα’ τρόφιμα, ακόμα και όταν νιώθουμε χορτάτοι.»
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «οι εταιρείες καπνού φαίνεται να έχουν διαδώσει επιλεκτικά τα υπερ-νόστιμα τρόφιμα στο αμερικανικό σύστημα τροφίμων μεταξύ 1988 και 2001». Αυτό πυροδότησε μια στροφή σε όλη τη βιομηχανία, ανέφεραν οι ερευνητές. Μέχρι το 2018, τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, νάτριο και υδατάνθρακες διαφημίζονταν ευρέως ανεξαρτήτως αν οι παραγωγοί τους ανήκαν ή όχι σε μια εταιρεία καπνού.
Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον Κέννεντυ, είναι μια κρίση παχυσαρκίας που απειλεί την υγεία και την ασφάλεια όλων των Αμερικανών. «Υπάρχουν άνθρωποι που είναι παχύσαρκοι και ταυτόχρονα υποσιτισμένοι, γιατί η τροφή που καταναλώνουμε δεν είναι πλέον θρεπτική», δήλωσε ο Κέννεντυ. «Αυτό απειλεί ακόμα και την εθνική μας ασφάλεια: το 74% των νέων δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για στρατιωτική θητεία», πρόσθεσε.
Κουτιά με δημητριακά που περιέχουν ζάχαρη γεμίζουν τα ράφια ενός καταστήματος στο Μαϊάμι στις 16 Απριλίου 2025. (Joe Raedle/Getty Images)
Σύμφωνα με έκθεση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης το 2023, σχεδόν το 70% των Αμερικανών ενηλίκων είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Τα ποσοστά παχυσαρκίας έχουν τριπλασιαστεί τα τελευταία 60 χρόνια, ενώ η σοβαρή παχυσαρκία έχει αυξηθεί κατά 10 φορές.
Οι Αμερικανοί δεν είναι οι μόνοι που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Πάνω από το 60% των Ευρωπαίων είναι είτε υπέρβαροι είτε παχύσαρκοι, σύμφωνα με δεδομένα που αναφέρονται από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ. Παγκοσμίως, η επικράτηση της παχυσαρκίας αυξάνεται για δεκαετίες.
Οι ανταπόκριση των πολιτειών
Η Ιντιάνα και το Άρκανσας έγιναν οι πρώτες πολιτείες που υπέβαλαν αίτημα εξαίρεσης στο υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ, ζητώντας να εξαιρεθούν τα αναψυκτικά και τα γλυκά από τις αγορές με κουπόνια τροφίμων SNAP. Και οι δύο πολιτείες έστειλαν τα αιτήματά τους στις 15 Απριλίου.
Αρκετές άλλες πολιτείες έχουν ανακοινώσει την πρόθεσή τους να ζητήσουν εξαίρεση, ενώ κάποιες εξετάζουν τη θέσπιση νομοθεσίας προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο κυβερνήτης της Νεμπράσκα, Τζιμ Πίλεν, έστειλε επιστολή στο υπουργείο Γεωργίας στις 7 Απριλίου, δηλώνοντας ότι η πολιτεία σκοπεύει να ζητήσει εξαίρεση για τα αναψυκτικά και τα ενεργειακά ποτά. Ο κυβερνήτης του Αϊντάχο, Μπραντ Λιτλ, υπέγραψε νόμο στις 15 Απριλίου που απαιτεί από τον διευθυντή του υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας της πολιτείας να ζητήσει εξαίρεση για τα αναψυκτικά και τα γλυκά. Οι εκπρόσωποι του Τεννεσσί πέρασαν παρόμοιο νομοσχέδιο στις 11 Μαρτίου, ενώ η Βουλή της Αϊόβα πέρασε νομοσχέδιο στις 26 Μαρτίου. Κανένα από τα νομοσχέδια δεν έχει περάσει ακόμη από τις γερουσίες των δύο πολιτειών.
Κουτιά ενεργειακών ποτών γεμίζουν τα ράφια ενός καταστήματος στο Μαϊάμι, στις 16 Απριλίου 2025. (Joe Raedle/Getty Images)
Άλλες πολιτείες απέτυχαν να περάσουν ή απέρριψαν νομοθεσίες που απαιτούν αίτημα για εξαίρεση.
Ένα νομοσχέδιο στη Δυτική Βιρτζίνια έχει παραμείνει ανενεργό σε επιτροπή της Βουλής από τις 19 Φεβρουαρίου. Ένα νομοσχέδιο στο Μιζούρι καταψηφίστηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων στις 8 Απριλίου. Ένα νομοσχέδιο στη Μοντάνα πέρασε από τη Γερουσία της πολιτείας, αλλά απορρίφθηκε από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Πόρων της Βουλής στις 9 Απριλίου.
Η κυβερνήτης της Αριζόνα, Κέιτι Χομπς, στις 15 Απριλίου άσκησε βέτο σε ένα νομοσχέδιο που ζητούσε από το υπουργείο Οικονομικής Ασφάλειας της πολιτείας να υποβάλει αίτημα για εξαίρεση. Ωστόσο, η Χομπς υπέγραψε νομοσχέδιο που απαγορεύει τα «υπερ-επεξεργασμένα» τρόφιμα στα σχολικά γεύματα.
Υποστήριξη και σκεπτικισμός
Οι υποστηρικτές της απαγόρευσης των αναψυκτικών και των γλυκών στο SNAP, συμπεριλαμβανομένων κάποιων επαγγελματιών υγείας, βλέπουν την πολιτική αυτή ως λογική, ακόμη και αυτονόητη.
«Νομίζω ότι έχει νόημα από την άποψη της διατροφικής, της επιχειρηματικής και της κοινής λογικής», δήλωσε η Κρίστι Χόουπ, κοινωνική λειτουργός στην Ιντιάνα, στην Epoch Times. Η Χόουπ έχει εργαστεί σε εξωτερική παιδιατρική κλινική, καθώς και σε γραφείο Medicaid, πραγματοποιώντας ελέγχους επιλεξιμότητας. «Τα επιδόματα προορίζονται για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών», είπε.
Τα επιδόματα του SNAP ήδη εξαιρούν τρόφιμα που προσφέρονται έτοιμα προς κατανάλωση, αλκοολούχα ποτά, βιταμίνες, συμπληρώματα διατροφής, καθαριστικά ή προϊόντα προσωπικής υγιεινής. Οι ειδικοί της διατροφής και οι πολιτικοί αναλυτές συμφωνούν γενικά ότι ο περιορισμός της κατανάλωσης τροφίμων υψηλής θερμιδικής αξίας και χαμηλής θρεπτικής αξίας είναι ένας αξιόλογος στόχος.
«Μπορώ να καταλάβω την επιθυμία να απομακρύνουμε τους ανθρώπους από τα τρόφιμα που είναι υπερ-επεξεργασμένα […] προς πιο υγιεινές επιλογές», δήλωσε η Μπιζάκα Σεν, καθηγήτρια πολιτικής υγείας στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Μπέρμιγχαμ, στην Epoch Times. «Νομίζω ότι υπάρχει κάποια ενότητα και από τις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος σε αυτό». Ωστόσο, τόσο αυτή όσο και άλλοι αμφισβητούν την πρακτική αξία της εξαίρεσης των αναψυκτικών και των γλυκών από τις αγορές με το SNAP, ειδικά όταν πολλοί ήδη δυσκολεύονται να βρουν φθηνές επιλογές τροφίμων.
«Αν αρχίσουμε να φτιάχνουμε έναν κατάλογο με ποια [τρόφιμα] είναι καλά για τους ανθρώπους και ποια όχι, θα έχουμε έναν τεράστιο κατάλογο», δήλωσε ο Νιχίλ Ντουράνταρ, πρόεδρος του τμήματος διατροφικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Texas Tech, στην Epoch Times. «Δεν είναι πρακτικό.»
Ο Ντουράνταρ συνέκρινε ένα σούπερ μάρκετ με ένα τεράστιο μπουφέ. «Αν αφαιρέσεις ένα [γλυκό] τρόφιμο, υπάρχει κάποιο άλλο τρόφιμο που θα το αντικαταστήσει. Το αποκαλώ ‘μια τρύπα στο νερό’.»
Μια πινακίδα που ενημερώνει τους πελάτες σχετικά με τις παροχές των κουπονιών τροφίμων SNAP εμφανίζεται σε ένα παντοπωλείο στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης, στις 5 Δεκεμβρίου 2019. (Scott Heins/Getty Images)
Ο Ρίτσαρντ Καν, αναπληρωτής καθηγητής ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, είπε ότι οι εξαιρέσεις του SNAP αποτελούν έναν «εύκολο, φθηνό τρόπο για να κατηγορήσουμε τους άλλους». Σύμφωνα με τον Καν, η ιδέα ότι οι φορολογούμενοι δεν θα χρηματοδοτούν πλέον την αγορά τροφίμων με ζάχαρη είναι λανθασμένη. «[Ακόμα] πληρώνουμε για τα ζαχαρούχα ποτά γιατί επιδοτούμε τη γεωργική βιομηχανία», δήλωσε.
Εναλλακτικές λύσεις
Πολλοί ειδικοί στη διατροφή και την πολιτική υποστηρίζουν μια ολιστική, συνολική προσέγγιση αντί για μία που στοχεύει τη συμπεριφορά μόνο ενός συγκεκριμένου μέρους του πληθυσμού.
Ορισμένοι έχουν προτείνει φόρο στα αναψυκτικά για να αποτραπεί η κατανάλωση. Άλλοι αναφέρουν τη βελτίωση της θρεπτικής αξίας των σχολικών γευμάτων. Ο γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς (I-Vt.) πρότεινε να απαγορευτούν οι διαφημίσεις στην τηλεόραση για ανθυγιεινά τρόφιμα που απευθύνονται σε παιδιά.
Η Νάνα Γκλέτσου Μίλλερ, αναπληρώτρια καθηγήτρια στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, υποστηρίζει την εκπαίδευση αντί για τους περιορισμούς. «Με βάση τα δεδομένα για την αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης στη διατροφή και την έλλειψη αποδείξεων για την αποτελεσματικότητα της περιοριστικής πολιτικής επιλογής τροφίμων, προτείνω ότι η πρώτη θα ήταν καλύτερη προσέγγιση», δήλωσε η Γκλέτσου Μίλερ στην Epoch Times.
Ένα βαθύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη οικονομικά προσιτών, θρεπτικών τροφίμων, σύμφωνα με την Δρα Ταμάρα Σ. Χάννον, καθηγήτρια Παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιντιάνα και διευθύντρια του κλινικού προγράμματος διαβήτη της σχολής. «Η πώληση προϊόντων που βλάπτουν την υγεία σε πολύ χαμηλή τιμή χωρίς προσιτές και βολικές εναλλακτικές είναι το πρόβλημα. Αυτή η πολιτική δεν ασχολείται με το ζήτημα αυτό», δήλωσε η Χάννον στην Epoch Times.
Ο Κέννεντυ αναγνωρίζει ότι το ευρύτερο τοπίο της υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να λειτουργήσει ενάντια στην ύπαρξη θετικών αποτελεσμάτων, ωστόσο πιστεύει ότι αυτό μπορεί να αλλάξει. Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου στην Ινδιανάπολη, ανέφερε ότι είναι δυνατόν να επανασυνδεθούν οι ιατρικές επιλογές — τόσο σε ατομικό όσο και σε θεσμικό επίπεδο — με τη δημόσια υγεία, σημειώνοντας ότι αυτή τη στιγμή «υπάρχει πλήρης αποσύνδεση».
Ο υπουργός Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ Τζ. μιλάει σε συνέντευξη Τύπου στο υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών στην Ουάσιγκτον, στις 16 Απριλίου 2025. (Alex Wong/Getty Images)
Τόνισε ότι για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο απαιτείται συντονισμένη προσπάθεια σε ομοσπονδιακό, πολιτειακό και τοπικό επίπεδο. Επεσήμανε επίσης πως δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει μεμονωμένα, ωστόσο — όπως είπε — υπάρχει σημαντική στήριξη από κυβερνήτες και από τη βάση των πολιτών.
Κατά τον ίδιο, όσα συμβαίνουν στην Ιντιάνα αποτελούν κινητήρια δύναμη για το συγκεκριμένο κίνημα και θα συμβάλουν ευρύτερα σε μια πολιτισμική αλλαγή.
Ο πυρηνικός επιστήμονας Ντίγκμπυ ΜακΝτόναλντ ισχυρίζεται ότι το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) δεν είναι ο αρχικός υπαίτιος για τις μεταβολές της παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Σε πρόσφατο επεισόδιο του προγράμματος Bay Area Innovators της EpochTV, ο ΜακΝτόναλντ εξήγησε ότι πρώτα ανεβαίνει η θερμοκρασία ανεβαίνει πρώτα, και ακολουθά το CO2.
Ανέφερε το παράδειγμα ενός ανθρακούχου ποτού και πώς μια αύξηση της θερμοκρασίας θα αναγκάσει το ποτό να απελευθερώσει γρηγορότερα το CO2 του, προκαλώντας την απώλεια ολόκληρου του διοξειδίου.
«Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που βάζουμε την μπύρα στο ψυγείο», είπε. «Αν θέλετε το ανθρακούχο ποτό να έχει φυσαλίδες… το βάζετε στο ψυγείο για να παραμείνει το CO2 στο ποτό».
Ο Μακντόναλντ ανέφερε ότι ένας από τους λόγους για την αλλαγή του κλίματος είναι ο κύκλος Μιλάνκοβιτς — οι τακτικές μεταβολές στην ελλειπτική διαδρομή που κάνει η γη γύρω από τον ήλιο.
Είπε ότι ο κύκλος αλλάζει κάθε 100.000 χρόνια και μια εποχή παγετώνων συμβαίνει στη μέγιστα ελλειπτική τροχιά, επειδή η γη δέχεται πολύ λιγότερη ηλιακή ακτινοβολία και θερμότητα.
Αυτός ο κύκλος, σε συνδυασμό με την ταλάντωση της γης και τη δραστηριότητα των ηλιακών κηλίδων, είναι οι οδηγοί του κλίματος, επεσήμανε.
«Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό. Δεν πειράζει, γιατί αν βασιστούμε στο ιστορικό αρχείο, περνάμε από αυτά τα μέγιστα και ελάχιστα», σημείωσε.
Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο, υπήρξε ένα από τα μέγιστα, με τις θερμοκρασίες περίπου δύο έως τέσσερις βαθμούς υψηλότερες από τώρα, και μεγάλη πρόοδος στον πολιτισμό.
Είπε ότι οι αλλαγές μπορούν να εντοπιστούν στην ιστορία, κάτι που δείχνει ότι η θερμοκρασία έχει ταλαντευτεί παντού.
«Αυτή τη στιγμή, όσον αφορά τη θερμοκρασία, βρισκόμαστε περίπου στο ένα τέταρτο της απόστασης μεταξύ του χαμηλού ελαχίστου και του υψηλού μεγίστου. Επομένως, είμαστε ακόμα σε χαμηλά επίπεδα. Έχουμε λοιπόν πολύ δρόμο μπροστά μας και οι αλλαγές είναι πολύ μικρές. Μιλάμε για κλάσματα βαθμών Κελσίου», είπε.
Αναλύοντας τις φυσαλίδες αερίου που παγιδεύονται στον αρκτικό πάγο χρησιμοποιώντας φασματοσκοπία, μπορεί να βρεθεί η συγκέντρωση του CO2, ενώ η θερμοκρασία αντανακλάται στις ισοτοπικές κατανομές.
Έτσι, είναι δυνατό να προσδιοριστεί ποιο ήταν το επίπεδο CO2 καθώς και η θερμοκρασία που συμπίπτει, σε διαφορετικά χρονικά σημεία, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων ετών.
«Αν πάμε πίσω εκατό και κάτι χρόνια, οι άνθρωποι έκαναν πατινάζ στον ποταμό Τάμεση στο Λονδίνο. Αυτό ονομάστηκε μίνι εποχή των παγετώνων, επειδή η θερμοκρασία έπεσε σε αρκετά χαμηλή τιμή», είπε. «Έτσι, στην πραγματικότητα ‘αναρρώνουμε’ από μια μίνι εποχή των παγετώνων – η θερμοκρασία δεν έχει επιλογή από το να ανέβει, και αυτό κάνει αυτή τη στιγμή. Δεν έχει καμία σχέση με το CO2.»
Ο ΜακΝτόναλντ είπε ότι όλα τα χρήματα που δαπανώνται σε προγράμματα που κατηγορούν το CO2 για την κλιματική αλλαγή βασίζονται στην πολιτική και θα ήταν καλύτερα αν αξιοποιούνταν τα χρήματα σε πιο πιεστικά κοινωνικά ζητήματα όπως η υγειονομική περίθαλψη και η έλλειψη στέγης.
Τόνισε, ακόμη, ότι τα δεδομένα δεν υποστηρίζουν τις εκθέσεις που δημοσιεύθηκαν από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), το όργανο των Ηνωμένων Εθνών που λέει ότι το CO2 είναι ο ένοχος για την κλιματική αλλαγή.
Εάν η IPCC ήταν σωστή, είπε, θα βλέπαμε μια κατάσταση όπου το CO2 θα ανέβαινε πρώτα, ως αιτία, και το αποτέλεσμα θα ήταν η άνοδος της θερμοκρασίας. Ωστόσο, δεν ήλεγξαν τη σχέση αιτιότητας για να δουν αν αυτό ισχύει.
«Εγώ αυτό έκανα», δήλωσε. «Ανακάλυψα ότι στην πραγματικότητα, πρώτα ανεβαίνει η θερμοκρασία και μετά εκλύεται το CO2».
«Οι υδρατμοί [είναι] το μόνο αέριο στην ατμόσφαιρα της Γης που κρατά τη Γη ζεστή», είπε, αναφερόμενος σε ένα έγγραφο του Ντάγκλας Λάιτφουτ.
Ο ΜακΝτόναλντ ανέφερε ότι οι επιπτώσεις του CO2, του μεθανίου και του οξειδίου του αζώτου είναι αμέτρητες.
Σε άρθρο του, γράφει ότι η λίμνη Βοστόκ στην Ανταρκτική έχει τα πιο εκτεταμένα αρχεία πυρήνα πάγου και ότι η προσεκτική εξέταση των αλλαγών θερμοκρασίας και των ατμοσφαιρικών αρχείων CO2 δείχνει ότι η πτώση της θερμοκρασίας προηγήθηκε της πτώσης των επιπέδων του CO2.
Αν πέσει η θερμοκρασία, το επίπεδο CO2 στην ατμόσφαιρα πέφτει και το CO2 τελικά συνδυάζεται με ιόντα άνθρακα για να σχηματίσει ασβεστόλιθο στον ωκεανό.
Ο ΜακΝτόναλντ εντάχθηκε στον Συνασπισμό CO2 για να βοηθήσει στην παροχή στοιχείων, πόρων και πληροφοριών σχετικά με τον ζωτικό ρόλο που παίζει το διοξείδιο του άνθρακα στο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των περιορισμών των κλιματικών μοντέλων καθώς και των συνεπειών των υποχρεωτικών μειώσεων στις εκπομπές CO2.
Είπε ότι ο συνασπισμός τονίζει ότι το CO2 δεν είναι ρύπος. Αποτελεί την τροφή των φυτικών οργανισμών και πολύ σημαντικό μέρος του κύκλου της φωτοσύνθεσης.
Ο συνασπισμός περιλαμβάνει ανθρώπους από πολλά διαφορετικά επαγγέλματα, περιλαμβανομένων γεωλόγων, χημικών και φυσικών. Ο Τζον Κλάουζερ, μέλος του συνασπισμού, είναι βραβευμένος με Νόμπελ στη φυσική και ο πρόεδρος Γουίλιαμ Χάππερ είναι φημισμένος καθηγητής φυσικής.
Ο ΜακΝτόναλντ είπε ότι ο Συνασπισμός CO2 μόλις ξεκίνησε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που στοχεύει στο επίπεδο της δευτεροβάθμιας.
«Δεν υπάρχει μόνο ένας καιρός στη γη, υπάρχουν πολλοί καιροί», επεσήμανε. Για παράδειγμα, ο καιρός στο Σαν Φρανσίσκο είναι αισθητά διαφορετικός από τον καιρό στη Σάντα Κλάρα, που απέχει μόλις 70 χιλιόμετρα.
«Και ο ορισμός του κλίματος είναι ο καιρός που υπάρχει σε τρεις μήνες. Αυτό οδηγεί επίσης σε πολλά διαφορετικά κλίματα και όχι σε ένα κλίμα.»
Είπε ότι οι πολιτικοί πρέπει να ξανασκεφτούν τι κάνουν καταδικάζοντας το CO2, γιατί αν το επίπεδο του CO2 πέσει πολύ χαμηλά, τα φυτά δεν θα αναπτύσσονται και οι συνέπειες θα είναι μαζική πείνα και φτώχεια.
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) είναι ένας μη κυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε από τον Κλάους Σβαμπ, με έδρα τη Γενεύη της Ελβετίας. Ο βασικός του σκοπός είναι να λειτουργεί ως πλατφόρμα διαλόγου ανάμεσα σε πολιτικούς ηγέτες, επιχειρηματίες, ακαδημαϊκούς και άλλους παράγοντες επιρροής με στόχο τη «βελτίωση της κατάστασης του κόσμου».
Στις συνόδους του WEF συγκεντρώνονται μέλη της παγκόσμιας ελίτ για να συζητήσουν κρίσιμα ζητήματα όπως η οικονομία, η τεχνολογία, η κλιματική αλλαγή και η παγκόσμια πολιτική.
«Μετά την πρόσφατη ανακοίνωσή μου, και καθώς μπαίνω στα 88 μου χρόνια, αποφάσισα να παραιτηθώ από τη θέση του προέδρου και μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου, με άμεση ισχύ», είπε ο Σβαμπ σε δήλωση που δημοσίευσε το WEF.
Το Φόρουμ δεν είπε γιατί παραιτήθηκε.
Κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του, το WEF εξελίχθηκε σε μια παγκόσμια πλατφόρμα που συγκέντρωνε πολιτικούς, επιχειρηματίες και διαμορφωτές κοινής γνώμης στο ετήσιο συνέδριο του Νταβός.
Ωστόσο, ο Σβαμπ και το Φόρουμ έχουν δεχθεί κριτική για την προώθηση μιας ατζέντας που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της παγκόσμιας ελίτ, συχνά εις βάρος των υπόλοιπων κοινωνικών στρωμάτων.
Η αποχώρηση του Κλάους Σβαμπ από την ηγεσία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής, αλλά και την κορύφωση της παρακμής ενός οργανισμού που, αν και ξεκίνησε με ένα θετικό παγκόσμιο όραμα, έχει δεχθεί έντονη κριτική για παρέκκκλιση από την αρχική αποστολή του.
Ελιτισμός και αποσύνδεση από την κοινωνία
Το WEF έχει κατηγορηθεί ότι λειτουργεί ως «λέσχη των πλουσίων», όπου οι παγκόσμιες ελίτ συζητούν για προβλήματα που επηρεάζουν κυρίως τους λιγότερο προνομιούχους, χωρίς να τους εκπροσωπούν επαρκώς. Παρά τις προσπάθειες για πιο διευρυμένη συμμετοχή, με την πρόσκληση ακτιβιστών και νέων ηγετών, η πλειοψηφία των συμμετεχόντων συνεχίζει να προέρχεται από τον επιχειρηματικό και πολιτικό χώρο, αφήνοντας εκτός τους ανθρώπους που βιώνουν άμεσα τις συνέπειες των παγκόσμιων προκλήσεων.
Οι διοργανωτές επικρίνονται για αποκλεισμό από τις συνελεύσεις του οργανισμού των «ανθρώπων που πλήττονται περισσότερο» από τα προβλήματα που ελπίζουν να λύσουν, λέει η Αντριέν Σορμπόμ, καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο Κέντρο Οργανωτικής Έρευνας της Στοκχόλμης και συν-συγγραφέας ενός βιβλίου για το WEF.
Έλλειψη διαφάνειας και στα οικονομικά
Ο Σβαμπ έχει επικριθεί και για την έλλειψη διαφάνειας στα οικονομικά του WEF. Η ετήσια αμοιβή του, που ανέρχεται σε περίπου ένα εκατομμύριο ελβετικά φράγκα, έχει προκαλέσει αντιδράσεις, ιδιαίτερα δεδομένου ότι το WEF δεν πληρώνει ομοσπονδιακούς φόρους. Επιπλέον, η ανάθεση συμβολαίων σε εταιρείες στις οποίες ο Σβαμπ είχε προσωπικά συμφέροντα έχει εγείρει ερωτήματα.
Αντιδημοκρατικές διαδικασίες και επιρροή
Το WEF έχει κατηγορηθεί ότι προωθεί ένα μοντέλο πολυμερούς διακυβέρνησης που παρακάμπτει τις δημοκρατικές διαδικασίες, επιτρέποντας σε μια αυτοεπιλεγμένη ομάδα «μετόχων» να λαμβάνει αποφάσεις χωρίς λογοδοσία στους πολίτες. Αυτό έχει οδηγήσει σε ανησυχίες για την υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών και την ενίσχυση της ελίτ.
Έχει κατηγορηθεί και για την προώθηση ιδεών όπως η «Μεγάλη Επανεκκίνηση», που θεωρούνται από ορισμένους ως προσπάθειες ελέγχου των παγκόσμιων πληθυσμών, ενώ η Wall Street Joυrnal πέρυσι κατήγγειλε το Φόρουμ για παρενόχληση, καθώς το WEF είχε αναθέσει σε δικηγορική εταιρεία να διερευνήσει την κουλτούρα της εφημερίδας. Το WEF αρνήθηκε τις κατηγορίες.
Περιβαλλοντική υποκρισία
Παρά τις δηλώσεις για δέσμευση στην αειφορία, το WEF έχει επικριθεί για την περιβαλλοντική του υποκρισία. Οι πολυτελείς εκδηλώσεις, οι μετακινήσεις με ιδιωτικά τζετ, πολυτελή αυτοκίνητα και άλλες μορφές μεταφοράς υψηλής έντασης άνθρακα που χρησιμοποιούνται από χιλιάδες παρευρισκόμενους, καθώς και η παρουσία εταιρειών που ευθύνονται για την περιβαλλοντική υποβάθμιση, αντιβαίνουν στις διακηρύξεις του οργανισμού για προστασία του περιβάλλοντος. Η υποκρισία μιας συγκέντρωσης που υποστηρίζει τη βιωσιμότητα, ενώ συμβάλλει στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος έχει γίνει ένα μείζον σημείο διαμάχης.
Η παραίτηση του Σβαμπ έρχεται σε μια περίοδο αυξανόμενης δυσπιστίας προς τους παγκόσμιους θεσμούς και τις ελίτ που τους διοικούν. Η μετάβαση της ηγεσίας του WEF σε νέα πρόσωπα θα δοκιμάσει την ικανότητα προσαρμογής του οργανισμού στις απαιτήσεις μιας εποχής που ζητά περισσότερη διαφάνεια και λογοδοσία. Θα αναθεωρήσει τον ρόλο του, επαναπροσδιορίζοντας την αποστολή του, με στόχο μια πιο δίκαιη και συμπεριληπτική παγκόσμια συνεργασία;
Ο πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέ Μιλέι απηύθυνε φόρο τιμής στον Πάπα Φραγκίσκο, ο οποίος γεννήθηκε ως Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο στο Μπουένος Άιρες από Ιταλούς μετανάστες γονείς και πέθανε τη Δευτέρα σε ηλικία 88 ετών.
«Με βαθιά λύπη έμαθα αυτό το θλιβερό πρωινό ότι ο Πάπας Φραγκίσκος, ο Χόρχε Μπεργκόλιο, πέθανε σήμερα και τώρα αναπαύεται εν ειρήνη», έγραψε ο Μιλέι στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X. «Παρά τις διαφορές μας, που φαίνονται μικρές σήμερα, το ότι μπόρεσα να γνωρίσω την καλοσύνη και τη σοφία του ήταν πραγματική τιμή για μένα.»
Ο Μιλέι είχε επικρίνει κάποτε τον πρώην Αρχιεπίσκοπο του Μπουένος Άιρες, κατηγορώντας τον ότι «κήρυττε τον κομμουνισμό».
Τη Δευτέρα, ο Μιλέι έγραψε: «Ως πρόεδρος, ως Αργεντινός και, βασικά, ως άνθρωπος με πίστη, αποχαιρετώ τον Άγιο Πατέρα και βρίσκομαι δίπλα σε όσους αντιμετωπίζουμε αυτά τα θλιβερά νέα σήμερα. Ας αναπαυθεί εν ειρήνη.»
Ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος του Μπουένος Άιρες, Χοσέ Γκαρσία Κουέρβα, είπε: «Ο Πάπας των φτωχών μάς άφησε, ο Πάπας των περιθωριοποιημένων. Επέμεινε να χτίζουμε γέφυρες, επέμεινε να ζούμε σε καθολική αδελφότητα. Ο Πάπας ήταν ο πατέρας μας, ο πατέρας των φτωχών, ο πατέρας του ελέους. Ο καλύτερος φόρος τιμής που εμείς οι Αργεντίνοι μπορούμε να δώσουμε στον Φραγκίσκο είναι να ενωθούμε.»
Ο Πάπας Φραγκίσκος, από τον οποίο είχε αφαιρεθεί μέρος ενός από τους πνεύμονές του σε νεανική ηλικία, είχε μία αναπνευστική κρίση τον Φεβρουάριο, που εξελίχθηκε σε διπλή πνευμονία.
Έμεινε 38 ημέρες στο νοσοκομείο, αλλά και μετά το εξιτήριό του παρέμεινε αδύναμος. Την Κυριακή του Πάσχα, μερικές ώρες πριν αποδημήσει εις Κύριον, ευλόγησε τους χιλιάδες ανθρώπους που είχαν συγκεντρωθεί στην πλατεία του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έγραψε στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης Truth Social: «Αναπαύσου εν ειρήνη, Πάπα Φραγκίσκο! Ο Θεός να τον ευλογεί, καθώς και όσους τον αγάπησαν!»
Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζέημς Βανς, ο οποίος συνάντησε τον Πάπα Φραγκίσκο την Κυριακή του Πάσχα, έγραψε στο X: «Η καρδιά μου είναι στραμμένη στα εκατομμύρια των χριστιανών σε όλο τον κόσμο που τον αγάπησαν.
»Χάρηκα που τον είδα χθες, αν και ήταν προφανώς πολύ άρρωστος. Αλλά θα τον θυμάμαι πάντα για την ομιλία που έκανε τις πρώτες μέρες του COVID. Ήταν πραγματικά πολύ όμορφη. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του.»
Ο Φρήντριχ Μερτς, ο επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας, είπε στο X ότι ο θάνατος του Πάπα τον γεμίζει με μεγάλη θλίψη.
«Ο Φραγκίσκος θα μείνει στη μνήμη μας για την ακούραστη δέσμευσή του προς τους πιο αδύναμους στην κοινωνία, στη δικαιοσύνη και τη συμφιλίωση. Η ταπεινοφροσύνη και η πίστη του στο έλεος του Θεού τον καθοδήγησαν σε αυτό», είπε ο Μερτς. «Με αυτόν τον τρόπο, ο πρώτος Λατινοαμερικανός που κάθισε στην Αγία Έδρα, άγγιξε τους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο, πέρα από θρησκευτικά όρια. Οι σκέψεις μου αυτή τη στιγμή είναι με τους πιστούς ανά τον κόσμο που έχασαν τον Άγιο Πατέρα τους. Είθε να αναπαύεται εν ειρήνη.»
Ο Ισραηλινός πρόεδρος Ισαάκ Χέρτζογκ έστειλε τα συλλυπητήριά του στον «χριστιανικό κόσμο, ιδιαίτερα στις χριστιανικές κοινότητες του Ισραήλ και των Αγίων Τόπων, για την απώλεια του μεγάλου πνευματικού τους πατέρα, της Αγιότητάς του, Πάπα Φραγκίσκου».
Στην τελευταία του ομιλία Urbi et Orbi, την Κυριακή του Πάσχα, ο Πάπας Φραγκίσκος εξέφρασε την υποστήριξή του τόσο στον ισραηλινό όσο και στον παλαιστινιακό λαό, λέγοντας: «Κάνω έκκληση στα αντιμαχόμενα μέρη: κηρύξτε εκεχειρία, απελευθερώστε τους ομήρους και βοηθήστε έναν πεινασμένο λαό που φιλοδοξεί για ένα μέλλον ειρήνης!»
Σε δήλωση του που δημοσιεύτηκε στο X, ο Βρετανός πρωθυπουργός Κηρ Στάρμερ είπε ότι «νιώθει βαθιά λύπη για τον θάνατο της Αγιότητάς του, Πάπα Φραγκίσκου».
