Παρασκευή, 12 Σεπ, 2025

Ντέηβιντ Γ. Γκρίφφιθ: Ο θεμελιωτής του κινηματογράφου και η κατάρα της «γέννησης ενός έθνους»

Θεμελιωτής του κινηματογράφου, πρωτοπόρος και πραγματικά εμπνευσμένος σκηνοθέτης, ο Ντέηβιντ Γουόρκ Γκρίφφιθ θα συμβάλει τα μέγιστα στην 7η Τέχνη. Είναι ο άνθρωπος που θα πάρει την κίνηση των εικόνων και θα τις πάει πολλά βήματα πιο μπροστά, με τις πρωτόγνωρες τεχνικές και δημιουργικές του σκηνοθετικές παρεμβάσεις, στις οποίες θα στηριχθούν όλοι οι μετέπειτα σκηνοθέτες. Τεχνικές που ακόμη και σήμερα αποτελούν το αλφάβητο της κινηματογραφικής αφήγησης και χρησιμοποιούνται απαραίτητα για την ανάπτυξη μιας ταινίας.

Ο Γκρίφφιθ, που γεννήθηκε 20 χρόνια πριν οι εφευρέτες του κινηματογράφου αδελφοί Λυμιέρ προβάλλουν το 1895 το πρώτο φιλμάκι τους διάρκειας 46 δευτερολέπτων, θεωρείται ο πατριάρχης του αφηγηματικού σινεμά, αν και αμφιλεγόμενος λόγω της αριστοτεχνικής, πρώτης μεγάλου μήκους, επικής ταινίας του «Η γέννηση ενός έθνους», ενός ρατσιστικού φιλμ που υμνεί την Κου Κλουξ Κλαν και προκάλεσε αναταραχές στην εποχή της, αλλά βρίθει από πρωτοποριακούς νεοτερισμούς.

Οι ταινίες του θα αποτελέσουν κινηματογραφικό εγχειρίδιο ακόμη και για τεράστιους μετέπειτα σκηνοθέτες, με τον Τσάρλι Τσάπλιν, να τον αποκαλεί «δάσκαλο όλων μας», μαζί με τον Σεργκέι Αϊζενστάιν, ενώ δημιουργοί όπως οι Ρενουάρ, Χίτσκοκ, Κινγκ Βίντορ, Ντράγιερ και Κιούμπρικ θα τον επαινέσουν για την προσφορά του στον κινηματογράφο.

Φέτος, συμπληρώθηκαν 150 χρόνια από τη γέννησή του και 110 χρόνια από την ταινία σταθμό για τον κινηματογράφο «Η γέννηση ενός έθνους», διπλή επέτειος για όλους τους σινεφίλ και μια ευκαιρία να γνωρίσουμε την τεράστια συνεισφορά τού Ντέηβιντ Γουόρκ Γκρίφφιθ στην 7η Τέχνη, αλλά και τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του.

Ο νεαρός Γκρίφφιθ και οι περιοδεύοντες θίασοι

Ο Γκρίφφιθ, θα γεννηθεί στις 22 Ιανουαρίου 1875, σε ένα αγρόκτημα στην κομητεία Όλνταμ του Κεντάκυ. Γιος ενός συνταγματάρχη του Συνομοσπονδιακού Στρατού στον αμερικανικό εμφύλιο, που εξελέγη πολιτειακός νομοθέτης, έχασε τον πατέρα του σε ηλικία δέκα ετών. Οικονομικές δυσπραγίες οδήγησαν τη μητέρα του Μαίρη στη Λούισβιλ του Κεντάκυ, όπου άνοιξε ένα οικοτροφείο, που όμως δεν πήγε καλά. Ο νεαρός Γκρίφφιθ θα εγκαταλείψει το σχολείο για να βοηθήσει την οικογένειά του, δουλεύοντας εδώ και εκεί, ενώ στον χώρο του θεάματος θα μπει ως ηθοποιός σε περιοδεύοντες θιάσους.

Μπαίνοντας στον κινηματογράφο

Στον κινηματογράφο θα μπει ως κομπάρσος το 1908, ενώ αμέσως μετά η τύχη θα τον φέρει να αντικαθιστά τον ΜακΚάτσιον και στη συνέχεια να γυρίζει 48 ταινίες μικρού μήκους σε μια χρονιά, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή. Ακόμη και σε αυτές τις ταινίες, με πιο γνωστή τη διασκευή του έργου του Κάρολου Ντίκενς «The Cricket on the Hearth», ο Γκρίφιθ θα αρχίσει να παρουσιάζει καινούργιες τεχνικές, με πιο χαρακτηριστική αυτή της διασταυρούμενης τομής, όπου δυο ιστορίες «τρέχουν» η μία παράλληλα με την άλλη.

Το χωριό που έγινε η Μέκκα του Κινηματογράφου

Έπειτα από πέντε χρόνια πολλών ταινιών μικρού μήκους, ο Γκρίφφιθ, ήδη αναγνωρισμένος σκηνοθέτης, μετακομίζει στην Καλιφόρνια και αλλάζοντας συνεχώς εταιρίες παραγωγής, που δεν πίστευαν στο όραμά του για το σινεμά και το αυξημένο κόστος των ταινιών του, θα βρεθεί σε ένα χωριό (τότε), που ονομαζόταν Χόλλυγουντ. Και είναι αυτός που θα το κάνει Μέκκα του κινηματογράφου, όταν το 1915 θα παρουσιάσει τη «Γέννηση Ενός Έθνους», μίας επικής ταινίας, απαράμιλλης σκηνοθετικής δεξιοτεχνίας, διάρκειας τριών ωρών.

Πρωτόγνωρες τεχνικές και έμπνευση

Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν το 1914, με πρωταγωνίστρια την Λίλιαν Γκις, μεγάλη μορφή του βωβού κινηματογράφου και μούσα του Γκρίφφιθ, ενώ το υψηλό κόστος ξέφυγε καθιστώντας την υπερπαραγωγή εκείνης της εποχής. Η ιστορία αφορά δυο οικογένειες στον εμφύλιο πόλεμο, η μία των Βορείων και η άλλη των Νοτίων, ενώ αναφέρεται και στη δολοφονία του Λίνκολν και τη δημιουργία της Κου Κλουξ Κλαν. Η ταινία επικρίθηκε δριμύτατα για τα ρατσιστικά μηνύματά της, την υπεροχή της λευκής φυλής και τους ύμνους για την Κλαν, ενώ στο φιλμ δεν υπήρχε χώρος για μαύρους ηθοποιούς, καθώς όλους τους ρόλους τους έπαιζαν βαμμένοι λευκοί. Μερικές μόνο από τις πρωτόγνωρες τεχνικές που εφάρμοσε ο Γκρίφφιθ ήταν οι πανοραμικές μακρινές λήψεις, τα πολύ κοντινά πλάνα, τα νυχτερινά και το κοφτερό μοντάζ, ενώ θα εφαρμόσει και άλλους νεωτερισμούς, όπως τη δημιουργία πλοκής μέχρι την κορύφωση και, βεβαίως, τη χρήση αυθεντικής μουσικής επένδυσης. Η ταινία, παρότι είχε ένα τουλάχιστον αμφιλεγόμενο θέμα θα σταθεί τεράστια εισπρακτική επιτυχία, τη μεγαλύτερη μέχρι το «Όσα Παίρνει ο Άνεμος». Στα αξιοσημείωτα, η εμφάνιση, σε κάποιο μικρό ρόλο, του Τζον Φορντ, που ουσιαστικά πήρε τη σκηνοθετική σκυτάλη από τον Γκρίφφιθ, για να πάει ακόμη πάρα πέρα το αμερικάνικο σινεμά.

Το επικό αριστούργημα της «Μισαλλοδοξίας»

Τον επόμενο χρόνο, το 1916, ο Γκρίφφιθ θα παρουσιάσει το αριστούργημά του, τη «Μισαλλοδοξία», μία ανυπέρβλητη υπερπαραγωγή 3,5 ωρών, με την οποία θα απαντήσει ο ιδιοφυής σκηνοθέτης στους επικριτές του. Ένα μοναδικό επικό ταξίδι σε σημαντικά ιστορικά γεγονότα, που αναδεικνύουν την αδυναμία της ανθρώπινης φύσης και της μισαλλοδοξίας. Εδώ, ο Γκρίφφιθ γυρίζει τούμπα τη θεματική της «Γέννησης», αλλά αυτό δεν άρεσε και τόσο στο κοινό, που ζούσε στιγμές πολεμικής έξαρσης, λόγω του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου, ενώ τη βρήκε και κάπως πολύπλοκη, λόγω των τεσσάρων παράλληλων ιστοριών διαφορετικών εποχών, όντας ακόμη εντελώς αμύητο στο σινεμά απαιτήσεων. Το κόστος της υπερφιλόδοξης και μεγαλομανούς παραγωγής είναι άγνωστο σε ποιο ύψος έφτασε, καθώς χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες κομπάρσοι, ενώ το περίφημο σκηνικό της Βαβυλωνίας ήταν ύψους κοντά 100 μέτρων. Ωστόσο και πάλι αυτό που την κάνει αξεπέραστη στους αιώνες, είναι η σκηνοθετική ματιά του Γκρίφφιθ, κάνοντας μαγικά και ειδικά όταν από τα ανοιχτά χορογραφημένα πλάνα με χιλιάδες κομπάρσους έκλεινε με ένα γκρο πλαν πάνω σε ένα γυναικείο πρόσωπο. Παρότι το φιλμ θα συγκριθεί με την 5η Συμφωνία του Μπετόβεν και τα έργα του Μιχαήλ Άγγελου, θα στεφθεί από παταγώδη αποτυχία.

Η οικονομική καταστροφή και εταιρεία των θρύλων

Η εισπρακτική αποτυχία της «Μισαλλοδοξίας» θα καταστρέψει οικονομικά τον Γκρίφφιθ, ενώ θα αρχίσουν να ματαιώνονται τα σχέδιά του από τα μεγάλα στούντιο. Έτσι, θα ιδρύσει, μαζί με τον Τσάρλι Τσάπλιν και τους θρύλους της εποχής Μαίρη Πίκφορντ και Ντάγκλας Φέρμπανκς, την περίφημη ανεξάρτητη εταιρεία παραγωγής United Artists. Αν και η United Artists κράτησε για χρόνια, ο Γκρίφφιθ απομακρύνθηκε απ’ αυτήν για να γυρίσει ταινίες για άλλα στούντιο, που πήγαν καλά στο box office, αλλά χωρίς ποτέ να κάνει την τεράστια επιτυχία. Το 1929 θα γυρίσει το μελόδραμα «Η κυρία των πεζοδρομίων», με μερικό ήχο, ενώ θα ακολουθήσουν ακόμη δυο με ήχο, «Ο Αβραάμ Λίνκολν» (1930) και «Ο αγώνας», ταινίες που δεν πήγαν καλά στα ταμεία, με αποτέλεσμα να αποφασίσει να αποσυρθεί από το κινηματογραφικό στερέωμα.

Αναγνώριση μετά θάνατον

Ο Γκρίφφιθ, ενώ είναι πλέον ξεχασμένος από φίλους και συνεργάτες, θα τιμηθεί με το Ειδικό Όσκαρ, για την προσφορά του στον κινηματογράφο και δυο χρόνια μετά θα πεθάνει, στις 23 Ιουλίου του 1948, μόνος στο λόμπι ενός ξενοδοχείου στο Λος Άντζελες. Ο Γκρίφφιθ θα τιμηθεί ουσιαστικά πολύ περισσότερο μετά θάνατον, με κορυφαία τιμή αυτή της καθιέρωσης του Βραβείου Ντ. Γ. Γκρίφφιθ, ως ύψιστη τιμητική διάκριση στην αμερικάνικη κινηματογραφία. Κάτι που πήρε πίσω η Ένωση Αμερικανών Σκηνοθετών το 1999, έπειτα από 46 χρόνια, όταν ο πρόεδρος της Ένωσης, Τζακ Σέι, παντελώς ξεχασμένος σήμερα, προβάλλοντας ως δικαιολογία τη «Γέννηση ενός έθνους» και τη συμβολή της «στην καλλιέργεια απαράδεκτων φυλετικών στερεότυπων», θα προτείνει να περιοριστεί σε «Βραβείο Συνολικού Επιτεύγματος».

Η κατάρα

Η «κατάρα» της «Γέννησης ενός έθνους» τον ακολούθησε ακόμη και μετά θάνατον, αλλά σίγουρα αν δεν υπήρχε ο Ντ. Γ. Γκρίφφιθ, ένας οραματιστής πρωτοπόρος, το σινεμά ίσως να μην είχε κάνει άλματα, να μην είχε χαρακτηριστεί ως τέχνη και βεβαίως δεν θα υπήρχε το έργο του, που θα ενέπνεε μία σειρά από τεράστιους σκηνοθέτες, ακόμη και αυτούς που τον αγνόησαν επιδεικτικά.

Του Χ. Αναγνωστάκη

Οι νόμοι περί διαδικτυακής λογοκρισίας της Ευρώπης θα μπορούσαν να περιορίσουν και τους Αμερικανούς, λένε οι αναλυτές

Ανάλυση ειδήσεων

Για πολλούς Αμερικανούς, η συζήτηση για καταστολή στην Ευρώπη της «ρητορικής μίσους» και της «παραπληροφόρησης» μπορεί να φαίνεται μακρινό ζήτημα, αλλά νομικοί ειδικοί λένε ότι οι νόμοι περί διαδικτυακής λογοκρισίας της Ευρώπης θα μπορούσαν να επηρεάσουν και τους Αμερικανούς.

Από την 1η Ιουλίου, οι εταιρείες κοινωνικής δικτύωσης και οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου που λειτουργούν εντός της ΕΕ και δεν συμμορφώνονται με τους νόμους που απαγορεύουν περιεχόμενο που θεωρείται παράνομο εκεί θα μπορούσαν να υποστούν πρόστιμο έως και 6% των συνολικών εσόδων τους, σύμφωνα με τον Νόμο περί Ψηφιακών Υπηρεσιών (DSA) της ΕΕ.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δηλώνει ότι ο Νόμος περί Ψηφιακών Υπηρεσιών (DSA), ο οποίος ψηφίστηκε αρχικά το 2022, «προστατεύει τους καταναλωτές και τα θεμελιώδη δικαιώματά τους στο διαδίκτυο, ορίζοντας σαφείς και αναλογικούς κανόνες». Την 1η Ιουλίου, ο DSA ενσωμάτωσε τον Κώδικα Δεοντολογίας του στον νόμο, απαιτώντας από τις διαδικτυακές πλατφόρμες και τις μηχανές αναζήτησης να συμμορφώνονται με τους νόμους περί λογοκρισίας όλων των κρατών μελών, διαφορετικά θα αντιμετωπίσουν τιμωρητικά πρόστιμα.

Οι υποστηρικτές του DSA δηλώνουν ότι ο νόμος ψηφίστηκε ως απάντηση στα κλιμακούμενα κρούσματα αντισημιτισμού και αντιμουσουλμανικών δηλώσεων στην Ευρώπη.

Εν τω μεταξύ, οι επικριτές, όπως η Βιρτζινί Ζορόν, Γαλλίδα βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τον έχουν χαρακτηρίσει «Δούρειο Ίππο για επιτήρηση και έλεγχο».

«Αυτό που πωλούνταν ως Νόμος περί Ψηφιακών Υπηρεσιών λειτουργεί ολοένα και περισσότερο ως Νόμος περί Ψηφιακής Επιτήρησης», δήλωσε η Ζορόν στους συμμετέχοντες σε συνέδριο του Μαΐου που διοργάνωσε η Alliance Defending Freedom.

Η Ζορόν κατηγόρησε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ορισμένους βουλευτές ότι «εκμεταλλεύτηκαν τον Νόμο περί Ψηφιακών Υπηρεσιών ως πολιτικό εργαλείο για τον έλεγχο του λόγου, στοχεύοντας ιδιαίτερα σε πλατφόρμες όπως το X, το Facebook και το Telegram».

Η ανησυχία μεταξύ των ειδικών πολιτικής είναι ότι οι νόμοι περί λόγου της Ευρώπης θα μπορούσαν να αναγκάσουν τις διαδικτυακές πλατφόρμες να θεσπίσουν περιοριστικές πολιτικές παγκοσμίως, προκειμένου να συμμορφωθούν.

«Ο Νόμος περί Ψηφιακών Υπηρεσιών γενικά δεν μπορεί να υποχρεώσει άμεσα τις εταιρείες τεχνολογίας να λογοκρίνουν τον αμερικανικό λόγο, αλλά δημιουργεί ένα κίνητρο για να το πράξουν», δήλωσε στην Epoch Times ο Νταβίντ Ινσέρρα, ερευνητής για την ελεύθερη έκφραση και την τεχνολογία στο Ινστιτούτο Cato.

«Κάποια στιγμή, οι εταιρείες μπορεί να βρουν ευκολότερο απλώς να αλλάξουν τις πολιτικές τους για να ευθυγραμμιστούν με πιο περιοριστικούς νόμους, ρυθμίζοντας έτσι τον αμερικανικό λόγο αποτελεσματικά από τις Βρυξέλλες — εξ ου και το όνομα «φαινόμενο των Βρυξελλών».»

Αόριστοι νόμοι δίνουν στις ρυθμιστικές αρχές ευρεία διακριτική ευχέρεια

Νομικοί αναλυτές λένε ότι ο Νόμος περί Ψηφιακών Υπηρεσιών είναι ανοιχτός σε πολιτική χειραγώγηση λόγω της ανακριβούς γλώσσας του σχετικά με το τι είναι παράνομο να λένε οι άνθρωποι, καθώς και μιας πολύπλοκης και συνεχώς μεταβαλλόμενης σειράς απαγορεύσεων του διαδικτυακού λόγου.

«Μέσω πολύ αόριστων και χαλαρών ορισμών του παράνομου περιεχομένου και του «ρητορικού μίσους» και της «παραπληροφόρησης», αυτό γίνεται ένα σχέδιο για τον περιορισμό του λόγου στο διαδίκτυο», δήλωσε η Αντίνα Πορτάρου, ανώτερη σύμβουλος της ADF International, στην εφημερίδα Epoch Times.

«Αν πάρετε τον στενό ορισμό του «ρητορικού μίσους — υποκίνηση για μίσος — τότε συνειδητοποιείτε ότι, για άλλη μια φορά, όποιος έχει την εξουσία να ορίσει το ‘μίσος’ είναι αυτός που ορίζει αν παραβιάζετε τον νόμο ή όχι».

Σύμφωνα με μια ανάλυση του Σεπτεμβρίου 2024 από την Τερέζ Έναρσσον, Ευρωπαία δικηγόρο, «ο Νόμος περί Ψηφιακών Υπηρεσιών παρέχει έναν πολύ ευρύ νομικό ορισμό για το παράνομο περιεχόμενο», το οποίο [παράνομο περιεχόμενο] ορίζει ως λόγο που δεν συμμορφώνεται με τους νόμους της ΕΕ ή οποιουδήποτε κράτους μέλους.

«Ομοίως με το παράνομο περιεχόμενο, ο Νόμος περί Ψηφιακών Υπηρεσιών δεν επιχειρεί να ορίσει τι συνιστά ρητορική μίσους», δηλώνει η Έναρσσον. «Αυτό είναι ατυχές, δεδομένου ότι οι πλατφόρμες πρέπει να προσαρμόσουν τα συστήματά τους για την καταπολέμηση αυτού του είδους του λόγου».

Αυτό σημαίνει ότι το περιεχόμενο που δημοσιεύεται από κάποιον στη Ρουμανία θα πρέπει να αφαιρεθεί εάν έρχεται σε αντίθεση με τους νόμους περί λόγου και έκφρασης στη Γαλλία, δημιουργώντας ένα κατώτατο όριο κοινού παρονομαστή για την καταστολή περιεχομένου.

Ο DSA δηλώνει επίσης ότι «αναγνωρίζει συγκεκριμένα τον ρόλο των αξιόπιστων επισημάνσεων για τον εντοπισμό και την επισήμανση του λόγου μίσους στο διαδίκτυο και για την επιβολή μέτρων εναντίον του» — ένας ρόλος που είναι ανάλογος με τη συνεργασία μεταξύ των «ελεγκτών γεγονότων» και των εταιρειών κοινωνικής δικτύωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες για την αστυνόμευση του λόγου στο διαδίκτυο.

«Μιλάμε για την Ευρώπη, αλλά φυσικά μπορούμε επίσης να μιλήσουμε για καταστάσεις όπου ένας Αμερικανός πολίτης δημοσιεύει κάτι εδώ στις ΗΠΑ και με το διαδίκτυο να είναι ένα διαδικτυακό περιβάλλον παγκοσμίως, κάποιος μπορεί να το επισημάνει στην Ευρώπη, και σύμφωνα με τον DSA, αυτή η ομιλία θα αφαιρεθεί από ολόκληρη την πλατφόρμα», δήλωσε η Πορτάρου.

Επιπλέον, αυτή η διαδικασία επισήμανσης και ελέγχου συχνά περιλαμβάνει μια αριστερή προκατάληψη, δείχνουν μελέτες. Μια έρευνα του 2023 σε 150 «ειδικούς σε θέματα παραπληροφόρησης» που δημοσιεύτηκε στο Harvard Kennedy School Misinformation Review διαπίστωσε ότι σχεδόν το 85% των ερωτηθέντων ήταν στην πολιτική αριστερά.

Η Γερμανία πρωτοστατεί, ακολουθούν άλλα έθνη της ΕΕ

Εντός της Ευρώπης, λένε οι αναλυτές, η Γερμανία ηγείται στην πρωτοβουλία κατά των διαδικτυακών εγκλημάτων «ρητορικής μίσους».

Τον Ιούνιο, Γερμανοί αστυνομικοί πραγματοποίησαν επιδρομές νωρίς το πρωί σε 140 κατοίκους σε όλη τη χώρα που ερευνήθηκαν για τέτοιες δραστηριότητες. Η δράση ήταν μέρος της 12ης ετήσιας «ημέρας δράσης κατά των αναρτήσεων μίσους» της Γερμανίας.

Ο αριθμός των διώξεων για ρητορική μίσους στη Γερμανία αυξήθηκε από 2.411 το 2021 σε 10.732 το 2024, σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εγκληματολογικής Αστυνομίας (BKA) της Γερμανίας, η οποία συντόνισε την «ημέρα δράσης».

Το Ινστιτούτο Brownstone, ένα συντηρητικό think tank, ανέφερε τον Οκτώβριο του 2024 ότι «η Γερμανία υπέβαλε μακράν τις περισσότερες αναφορές για περιεχόμενο που συνεπάγεται ‘αρνητικές επιπτώσεις στον δημόσιο διάλογο ή τις εκλογές’, μια ακόμη κατηγορία λόγου που σαφώς δεν είναι παράνομη αυτή καθαυτή, αλλά θεωρείται αρκετά ‘επιβλαβής’ βάσει του καθεστώτος DSA ώστε να απαιτείται καταστολή». Η αξιολόγηση βασίστηκε σε ανάλυση περιοδικών αναφορών καταστολής περιεχομένου που απαιτείται να υποβάλλονται βάσει του νόμου.

Ο Ινσέρρα δήλωσε σε έκθεση του Cato στις 3 Ιουλίου ότι ένα τέτοιο περιβάλλον έχει οδηγήσει τους Γερμανούς να αισθάνονται ολοένα και περισσότερο «ανίκανοι να εκφράσουν τις απόψεις τους, με πολλαπλές δημοσκοπήσεις να διαπιστώνουν ότι περίπου το 44% των Γερμανών εκφράζουν τέτοιες ανησυχίες, από 16% το 1990».

Άλλες χώρες στην Ευρώπη έχουν ακολουθήσει το παράδειγμα της Γερμανίας. Περιοδικές αστυνομικές επιχειρήσεις παρόμοιες με την «ημέρα δράσης» της Γερμανίας έχουν πραγματοποιηθεί σε τουλάχιστον δώδεκα άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σύμφωνα με την Europol, την υπηρεσία επιβολής του νόμου της ΕΕ.

Και σε μια υπόθεση υψηλού προφίλ στη Φινλανδία, η Päivi Räsänen, μέλος του κοινοβουλίου, κατηγορήθηκε για εγκλήματα μίσους επειδή δημοσίευσε στο διαδίκτυο στίχους της Βίβλου σχετικά με την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Η Räsänen κατηγορήθηκε για πρώτη φορά το 2021. Η υπόθεση βρίσκεται τώρα ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Φινλανδίας.

Μιλώντας σε Ευρωπαίους ηγέτες τον Φεβρουάριο, ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέιμς Βανς δήλωσε: «Η απειλή για την οποία ανησυχώ περισσότερο έναντι της Ευρώπης δεν είναι η Ρωσία, δεν είναι η Κίνα, δεν είναι κανένας άλλος εξωτερικός παράγοντας. Αυτό που ανησυχώ είναι η απειλή από το εσωτερικό, η υποχώρηση της Ευρώπης από ορισμένες από τις πιο θεμελιώδεις αξίες της, αξίες που μοιράζεται με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής».

Λογοκρισία Αμερικανών

Ορισμένοι ειδικοί λένε ότι οι νόμοι περί λόγου της Ευρώπης θα μπορούσαν να καταλήξουν να ελέγχουν τους Αμερικανούς και όχι μόνο.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χρησιμοποιήσει τον Νόμο περί Ψηφιακών Υπηρεσιών (DSA) για να περιορίσει την ομιλία όχι μόνο των Ευρωπαίων αλλά ιδιαίτερα των Αμερικανών και άλλων αγγλόφωνων», έγραψε σε άρθρο γνώμης νωρίτερα φέτος ο Τζον Ρόζενταλ, αναλυτής ευρωπαϊκής πολιτικής.

Τον Αύγουστο του 2024, ο Ευρωπαίος Επίτροπος Τιερύ Μπρετόν απείλησε τον Ίλον Μασκ, ιδιοκτήτη της X, με αντίποινα για την πρόθεση του Μασκ να μεταδώσει μια συνέντευξη με τον τότε υποψήφιο για την προεδρία Ντόναλντ Τραμπ, η οποία, όπως δήλωσε ο Μπρετόν, ενείχε «κίνδυνο ενίσχυσης δυνητικά επιβλαβούς περιεχομένου», κατά παράβαση του Νόμου περί Ψηφιακών Υπηρεσιών.

Αυτό ακολούθησε την έναρξη «επίσημων διαδικασιών» από την ΕΕ κατά της X τον Δεκέμβριο του 2023, στις οποίες οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κατηγόρησαν την αμερικανική εταιρεία ότι δεν είχε καταπολεμήσει επαρκώς το «παράνομο περιεχόμενο» και τη «χειραγώγηση πληροφοριών».

Τον Ιανουάριο, ο γαλλόφωνος ραδιοτηλεοπτικός φορέας RTBF του Βελγίου επέλεξε να καθυστερήσει την ζωντανή μετάδοση της εναρκτήριας ομιλίας του Προέδρου Τραμπ κατά αρκετά λεπτά για να δώσει στους κριτικούς χρόνο να μπλοκάρουν τυχόν δηλώσεις που θεωρούν «ρατσιστικές, ξενοφοβικές ή μισαλλόδοξες».

«Ο διαδικτυακός λόγος είναι παγκόσμιος και αν οι διαδικτυακές πλατφόρμες περιορίζουν τον λόγο των Αμερικανών για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις μιας ξένης κυβέρνησης, κάτι που ακριβώς συμβαίνει στο πλαίσιο του Νόμου περί Ψηφιακών Υπηρεσιών (DSA), τότε η Πρώτη Τροπολογία είναι νεκρό γράμμα», δήλωσε ο Ρόζενταλ στην εφημερίδα Epoch Times. «Η κυβέρνηση των ΗΠΑ πρέπει να λάβει συγκεκριμένα μέτρα κατά του DSA — για να τον καταργήσει ή να διασφαλίσει ότι οι αμερικανικές εταιρείες δεν συμμορφώνονται με αυτόν. Διαφορετικά, η ελευθερία του λόγου είναι νεκρή».

Ο Ινσέρρα συμφωνεί.

«Τουλάχιστον, οι Αμερικανοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να καταδικάσουν τέτοια λογοκρισία για αυτό που είναι», είπε. «Θα πρέπει να υποστηρίξουν τις αμερικανικές εταιρείες που αντιμετωπίζουν αυξανόμενες ρυθμιστικές και λογοκριτικές πιέσεις».

Ο Ρόζενταλ υποστηρίζει ότι ο έλεγχος του πολιτικού λόγου ήταν ένα από τα βασικά κίνητρα για την ψήφιση του Νόμου περί Ψηφιακών Υπηρεσιών.

«Η αρχική ώθηση προήλθε από δύο σοκ το 2016: πρώτον, την ψήφο υπέρ του Brexit στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη συνέχεια, τέσσερις μήνες αργότερα, την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ», δήλωσε ο Ρόζενταλ. «Οι ελίτ της ΕΕ δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι οποιοδήποτε από τα δύο αποτελέσματα ήταν προϊόν ορθολογικών επιλογών εκ μέρους των ψηφοφόρων. Αντίθετα, κατά την άποψή τους, έπρεπε να είναι προϊόν ‘παραπληροφόρησης’ των ψηφοφόρων».

«Σε αυτό το σημείο άρχισαν να παρουσιάζουν την ‘παραπληροφόρηση’ στο διαδίκτυο ως ένα πρόβλημα που οι διαδικτυακές πλατφόρμες θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν», είπε.

Μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Ιανουάριο, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εξέδωσε εκτελεστικό διάταγμα που απαγόρευε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να περιορίζει τον διαδικτυακό λόγο, δηλώνοντας ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν είχε «καταπατήσει τα δικαιώματα ελευθερίας του λόγου» πιέζοντας τις εταιρείες τεχνολογίας να καταστείλουν τον διαδικτυακό λόγο που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν ενέκρινε.

«Υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης της ‘παραπληροφόρησης’ και της ‘κακοπληροφορίας’, η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση παραβίασε τα συνταγματικά προστατευόμενα δικαιώματα λόγου των Αμερικανών πολιτών σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες με τρόπο που προώθησε την προτιμώμενη αφήγηση της κυβέρνησης σχετικά με σημαντικά θέματα δημόσιας συζήτησης», δήλωσε ο Τραμπ.

Τον Μάιο, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιβάλουν απαγορεύσεις βίζας σε αλλοδαπούς υπηκόους που θεωρούσαν ότι λογοκρίνουν Αμερικανούς.

«Μίσος» έναντι «επιβλαβούς» λόγου

Ο Κώδικας Δεοντολογίας στον Νόμο περί Ψηφιακών Υπηρεσιών απαγορεύει τόσο το «μίσος» όσο και τον «επιβλαβή» λόγο.

Για την τελευταία κατηγορία, η οποία περιλαμβάνει τον λόγο που οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι θεωρούν «παραπληροφόρηση» ή «κακή πληροφόρηση», ο Νόμος περί Ψηφιακής Ασφάλειας (DSA) επιτρέπει στους παρόχους διαδικτυακών υπηρεσιών να περιορίζουν την ορατότητα των αναρτήσεων αντί να τις διαγράφουν ή να αναστέλλουν τους χρήστες.

«Σε αυτό αναφέρεται ο Ίλον Μασκ όταν λέει ‘η ελευθερία του λόγου δεν είναι ελευθερία εμβέλειας’ — δηλαδή επιτρέπεται να το λέτε, αλλά ο αλγόριθμος θα εμποδίσει το ευρύτερο κοινό να ακούσει τι λέτε», είπε ο Ρόζενταλ.

Ο Μασκ δημοσίευσε τον Νοέμβριο του 2022 στο Twitter, το οποίο έγινε X το 2023, ότι «η νέα πολιτική του Twitter είναι η ελευθερία του λόγου, αλλά όχι η ελευθερία εμβέλειας».

«Τα αρνητικά/μίσους tweets θα αποενισχυθούν και θα απονομισματοποιηθούν στο μέγιστο, επομένως δεν θα υπάρχουν διαφημίσεις ή άλλα έσοδα για το Twitter».

Στις περισσότερες περιπτώσεις όπου οι αρχές της ΕΕ έχουν επισημάνει αναρτήσεις στο X ως απαράδεκτες, το X έχει απαντήσει περιορίζοντας την ορατότητα, αντί να τις διαγράφει, είπε ο Ρόζενταλ, βασιζόμενος στην ανάλυσή του για τις «εκθέσεις διαφάνειας» που δημοσιεύουν περιοδικά οι αξιωματούχοι της ΕΕ.

Η απαγόρευση του «επιβλαβούς» λόγου έχει περιορίσει τις πληροφορίες που μπορούσε να δει το κοινό στο διαδίκτυο σχετικά με θέματα όπως η πανδημία COVID-19. Σύμφωνα με τις εκθέσεις απόδοσης που απαιτείται να παρέχονται στις ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ, το X ανέστειλε 11.230 λογαριασμούς στο πλαίσιο της Πολιτικής Παραπλανητικών Πληροφοριών COVID-19 της εταιρείας μεταξύ 2020 και 2022, ανέφερε το Ινστιτούτο Brownstone. Αυτή η πολιτική διακόπηκε τον Νοέμβριο του 2022, λίγο μετά την αγορά της εταιρείας από τον Μασκ.

Ένα πρόβλημα με αυτήν την προσέγγιση είναι ότι ενώ οι χρήστες γενικά γνωρίζουν όταν το περιεχόμενό τους έχει αφαιρεθεί, μπορεί να μην γνωρίζουν απαραίτητα ότι οι αλγόριθμοι των τεχνολογικών εταιρειών απλώς εμποδίζουν άλλους να το δουν.

Σύμφωνα με την Ευρώπη, ο Καναδάς, ένας άλλος στενός σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, έχει επίσης λάβει πρόσφατα μέτρα για τον περιορισμό της ρητορικής μίσους όπως το μίσος ορίζεται από τους ελεγκτές.

9 στοιχεία για τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες, σε διαγράμματα

Τα συνταγογραφούμενα φάρμακα παρέχουν ανακούφιση από τον πόνο, καταπολεμούν τις λοιμώξεις, σταθεροποιούν τη διάθεση, μειώνουν τη φλεγμονή, καταπολεμούν τρομερές ασθένειες και παρατείνουν τη ζωή.

Αυτά τα φάρμακα έχουν γίνει δεδομένα για πολλούς — ίσως τους περισσότερους — Αμερικανούς. Κατά μέσο όρο, οι μισοί από αυτούς έπαιρναν τουλάχιστον ένα συνταγογραφούμενο φάρμακο σε έναν δεδομένο μήνα, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του CDC. Περισσότερο από το 13% έπαιρνε πέντε ή περισσότερα.

Και το ποσοστό αυξάνεται.

Το 2020 οι Αμερικανοί εξέδωσαν 6,4 δισεκατομμύρια συνταγές, περίπου 19 ανά άτομο.

Μέχρι το 2023, οι Αμερικανοί κατανάλωναν περισσότερες από 210 δισεκατομμύρια ημερήσιες δόσεις φαρμάκων ετησίως. Αυτό αντιστοιχεί σε περισσότερα από 600 χάπια, ενέσεις, σταγόνες, ενδοφλέβιες ενέσεις, κρέμες, σπρέι ή υπόθετα για κάθε άτομο στη χώρα.

Ένα παιδί που γεννήθηκε το 2019 στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να περιμένει να περάσει περίπου το ήμισυ της ζωής του λαμβάνοντας συνταγογραφούμενα φάρμακα, σύμφωνα με την Τζέσικα Χο, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες καταναλώνουν περισσότερα συνταγογραφούμενα φάρμακα από οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο και ξοδεύουν σχεδόν διπλάσια για αυτά από όλα τα άλλα έθνη μαζί.

Μεγάλες δουλειές

Οι παγκόσμιες πωλήσεις φαρμακευτικών προϊόντων εκτιμήθηκαν σε 1,6 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2023, σύμφωνα με την Statista. Αυτό είναι περίπου ίσο με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Ισπανίας και σχεδόν διπλάσιο από αυτό της Ελβετίας.

Οι δέκα μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συνολική αξία άνω των 2,1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η πρόσφατη ανάπτυξη στον κλάδο οφείλεται στη δημιουργία νέων τύπων φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των βιολογικών φαρμάκων και των πεπτιδίων. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά αλλά και πολύ ακριβά.

Τα βιολογικά φάρμακα είναι φάρμακα που προέρχονται από ζωντανές πηγές και όχι από χημικές ουσίες. Το Medicare πλήρωσε σχεδόν 66.000 δολάρια ανά ασθενή για συνταγές Humira το 2023. Πρόκειται για ένα βιολογικό φάρμακο για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, της ψωρίασης κατά πλάκας και άλλων ασθενειών.

Η ανάπτυξη βιολογικών φαρμάκων έχει υπερτριπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ενέκρινε 17 βιολογικά φάρμακα το 2023, από έναν μέσο όρο 4 ετησίως μεταξύ 1999 και 2013.

Οι Αμερικανοί κατανάλωσαν το 72% των 50 κορυφαίων βιολογικών φαρμάκων που πωλήθηκαν στον κόσμο το 2022, σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών.

Τα πεπτίδια είναι φάρμακα που μιμούνται τη λειτουργία ορισμένων ουσιών μέσα στο ανθρώπινο σώμα.

Ένας συγκεκριμένος τύπος πεπτιδίου που ονομάζεται GLP-1 βοηθά στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα και της όρεξης. Τα Ozempic, Weygovy και Trulicity είναι φάρμακα GLP-1.

Μόνο το Medicare Part D πλήρωσε περισσότερα από 22 δισεκατομμύρια δολάρια για την παροχή φαρμάκων GLP-1 το 2023, σημειώνοντας αύξηση σχεδόν 130% σε δύο χρόνια.

Επί του παρόντος, η αγορά GLP-1 κυριαρχείται από τις Novo Nordisk, Eli Lilly, AstraZeneca και Sanofi, αν και άλλοι εργάζονται για την ανάπτυξη παρόμοιων φαρμάκων.

Οι τιμές των φαρμάκων στις ΗΠΑ ήταν υπερδιπλάσιες από αυτές σε άλλες χώρες από το 2022 και υπερτετραπλάσιες για τα επώνυμα φάρμακα, σύμφωνα με την παγκόσμια εταιρεία συμβούλων RAND.

Πολιτικές δαπάνες

Οι φαρμακευτικές εταιρείες κάνουν σημαντικές συναλλαγές με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, αποκομίζοντας 387 δισεκατομμύρια δολάρια σε πληρωμές από το Medicare Part D και το Medicaid μόνο το 2023.

Οι φαρμακευτικές εταιρείες και περίπου 100 συμμαχικές επιτροπές πολιτικής δράσης δαπάνησαν περισσότερα από 15 εκατομμύρια δολάρια σε συνεισφορές για προεκλογικές εκστρατείες κατά τη διάρκεια καθεμίας από τις δύο τελευταίες προεδρικές εκλογές και σχεδόν το ίδιο ποσό κατά τη διάρκεια των ενδιάμεσων εκλογών.

Αυτά τα ποσά επισκιάζονται από τις ετήσιες δαπάνες της φαρμακευτικής βιομηχανίας για λόμπινγκ. Η βιομηχανία δαπάνησε περισσότερα από 150 εκατομμύρια δολάρια για να επηρεάσει τα ομοσπονδιακά και πολιτειακά νομοθετικά σώματα το 2024. Από τους περισσότερους από 700 λομπίστες της, σχεδόν τα δύο τρίτα ήταν πρώην κυβερνητικοί υπάλληλοι.

Το φαρμακευτικό λόμπι δαπάνησε περισσότερα χρήματα το τελευταίο τέταρτο του αιώνα από ό,τι οι εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας, οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου, τα νοσοκομεία και τα γηροκομεία — περισσότερα από ό,τι οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι αμυντικές αεροδιαστημικές βιομηχανίες μαζί.

Έρευνα

Η ανάπτυξη νέων φαρμάκων είναι ακριβή. Το μέσο κόστος για την σύσταση μιας νέας αγοράς φαρμάκων μπορεί να φτάσει τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με στοιχεία που επικαλείται το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου.

Το Κογκρέσο βοήθησε εταιρείες που επενδύουν στην έρευνα μέσω του νόμου One Big Beautiful Bill Act, ο οποίος περιλαμβάνει μια διάταξη για τους κατασκευαστές φαρμάκων που θεραπεύουν σπάνιες ασθένειες. Ο νόμος διευρύνει τον ορισμό ενός φαρμάκου για σπάνιες ασθένειες και καθυστερεί περαιτέρω τις διαπραγματεύσεις τιμών του Medicare για φάρμακα που τις θεραπεύουν.

Αυτό επιτρέπει στους κατασκευαστές αυτών των φαρμάκων να συνεχίσουν να χρεώνουν το Medicare στην πλήρη τιμή για τα φάρμακα, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν μελλοντική έρευνα.

Κανονικά, ένα φάρμακο που κυκλοφορεί στην αγορά για τουλάχιστον 9 χρόνια και λαμβάνει 200 εκατομμύρια δολάρια ετησίως σε πληρωμές Medicare θα ήταν επιλέξιμο για διαπραγμάτευση τιμών.

Λίγα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία σπάνιων ασθενειών φτάνουν αυτό το όριο εσόδων, σύμφωνα με την ομάδα υπεράσπισης Patients for Affordable Drugs.

Ωστόσο, οκτώ από αυτά τα φάρμακα προβλέπεται να δημιουργήσουν συνολικά έσοδα κατά μέσο όρο 21,9 δισεκατομμύρια δολάρια το καθένα μέχρι τη στιγμή που θα ήταν επιλέξιμα για διαπραγμάτευση τιμών. Αυτό σύμφωνα με μια μελέτη του 2023 που δημοσιεύτηκε στο JAMA Internal Medicine.

Η φαρμακευτική βιομηχανία δαπάνησε 83 δισεκατομμύρια δολάρια για έρευνα και ανάπτυξη το 2019 και σχεδόν διπλασίασε αυτό το ποσό μέχρι το 2023.

Τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, που χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους, δαπάνησαν επίσης περισσότερα από 360 δισεκατομμύρια δολάρια για έρευνα ασθενειών από το 2014 έως το 2023.

Εμβόλια

Τα εμβόλια αποτελούν μια παγκόσμια επιχείρηση, με περισσότερες από 7 δισεκατομμύρια δόσεις να έχουν παραδοθεί το 2023, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Η αξία αυτής της αγοράς ήταν περίπου 77 δισεκατομμύρια δολάρια.

Την δεκαετία του 1980, τα παιδιά στις ΗΠΑ εμβολιάζονταν συστηματικά κατά επτά ασθενειών, ένα σχήμα εμβολιασμού που περιελάμβανε δύο δόσεις και μία από του στόματος χορήγηση.

Προς το παρόν, το CDC συνιστά ανοσοποίηση κατά 17 ασθενειών, η οποία χορηγείται σε έως και 13 εμβόλια. Από τη γέννηση έως την ηλικία των 18 ετών, ένα υγιές παιδί θα μπορούσε να λάβει έως και 49 δόσεις εμβολίου.

Αυτό θα μπορούσε να κοστίσει μόλις 3.500 δολάρια σε τιμές που διαπραγματεύεται η ομοσπονδιακή κυβέρνηση για τα προγράμματα υγείας της. Για τους εμπορικούς ασφαλιστές υγείας και τους ιδιώτες ασφαλιστές, το κόστος θα μπορούσε να είναι 5.000 δολάρια ή περισσότερο, σύμφωνα με στοιχεία του CDC.

Το CDC ανέφερε ότι εμβολίασε περίπου 117 εκατομμύρια παιδιά χαμηλού εισοδήματος μεταξύ 1993 και 2023. Ο οργανισμός εκτιμά ότι οι τακτικοί παιδικοί εμβολιασμοί απέτρεψαν περίπου 508 εκατομμύρια ασθένειες, 32 εκατομμύρια νοσηλείες και περισσότερους από 1 εκατομμύριο θανάτους, εξοικονομώντας περισσότερα από 3,2 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Μέχρι το τέλος της κατάστασης έκτακτης ανάγκης λόγω COVID-19 την άνοιξη του 2023, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είχε αγοράσει συνολικά 1,2 δισεκατομμύρια δόσεις εμβολίων COVID-19 από την Pfizer και την Moderna με κόστος 25,3 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το ερευνητικό κέντρο πολιτικής υγείας KFF. Η μέση τιμή ανά δόση ήταν σχεδόν 21 δολάρια.

ΥΠΕΘΑ: Σ/Ν για προστασία και αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των ΕΔ και αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος των στελεχών

Το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας με τίτλο «Αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας Ενόπλων Δυνάμεων – Σύσταση Ταμείου Ακινήτων Εθνικής Άμυνας και Φορέα Αξιοποίησης Ακινήτων Ενόπλων Δυνάμεων – Σχέδιο δράσεων για τη διαχείριση των στεγαστικών αναγκών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων», κατατέθηκε στη Βουλή, το βράδυ της Παρασκευής 18 Ιουλίου 2025.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΥΠΕΘΑ «σκοπός του σχεδίου νόμου, όπως περιγράφεται στο Άρθρο 1, είναι η αποτελεσματική προστασία, η ορθολογική διαχείριση και η βέλτιστη αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, για την ενίσχυση της αμυντικής οχύρωσης της χώρας και τη χρηματοδότηση σκοπών εθνικής άμυνας, καθώς και η αποτελεσματική αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων».

Παράλληλα, αντικείμενο του σχεδίου νόμου, σύμφωνα με το Άρθρο 2, είναι, όπως αναφέρει το ΥΠΕΘΑ: «Α) Η συγχώνευση του Ταμείου Εθνικής Άμυνας (ΤΕΘΑ), του Ταμείου Εθνικού Στόλου (ΤΕΣ) και του Ταμείου Αεροπορικής Άμυνας (ΤΑΑ) σε ένα ενιαίο Ταμείο Ακινήτων Εθνικής Άμυνας (Τ.Α.Εθ.Α.), για τη διαχείριση της περιουσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, Β) Η σύσταση νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «Φορέας Αξιοποίησης Ακινήτων Ενόπλων Δυνάμεων (Φ.Α.Α.Ε.Δ.), για την αξιοποίηση των μη επιχειρησιακά αναγκαίων ακινήτων του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και ακινήτων τρίτων φορέων και Γ) Η υλοποίηση δράσεων για την κάλυψη των στεγατικών αναγκών του στρατιωτικού προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων».

Ορθολογική και με πλήρη διαφάνεια διαχείριση της ακίνητης περιουσίας των ΕΔ

Ειδικότερα, στόχος του σχεδίου νόμου, όπως αναφέρεται, είναι η ορθολογική και με πλήρη διαφάνεια διαχείριση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Πυρήνας της νέας στρατηγικής αντίληψης είναι η διαπίστωση ότι η ακίνητη περιουσία των Ενόπλων Δυνάμεων μπορεί να αποτελέσει πηγή σημαντικών εσόδων και να αξιοποιηθεί με ιδιαίτερα επωφελή τρόπο, τόσο για την ενίσχυση της αμυντικής οχύρωσης της πατρίδας μας όσο για την εξυπηρέτηση των στεγαστικών αναγκών των στελεχών τους.

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που έρχεται να επιλύσει όσον αφορά τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ο κατακερματισμός. Ο συνολικός αριθμός των ακινήτων ανέρχεται στα 2.529 ακίνητα, εκ των οποίων τα 2.060 ακίνητα διαχειρίζονται 3 Ταμεία: Το Ταμείο Εθνικής Άμυνας (ΤΕΘΑ), το Ταμείο Εθνικού Στόλου (ΤΕΣ) και το Ταμείο Αεροπορικής Άμυνας (ΤΑΑ).

Επίσης, το σχέδιο νόμου, όπως σημειώνεται, φιλοδοξεί να βάλει τέλος σε αυτόν τον κατακερματισμό, όπως επίσης στην αδράνεια και την πολυνομία, την κατακερματισμένη διοίκηση, την επικάλυψη αρμοδιοτήτων και τις αναχρονιστικές διατάξεις που διέπουν τη διαχείριση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Ενδεικτικό είναι ότι ο ιδρυτικός Νόμος που διέπει τη λειτουργία του ΤΕΣ είναι του 1931. (Ν.4944/1931). Σημαντικά προβλήματα είναι επίσης η έλλειψη συγκροτημένου μηχανισμού αξιοποίησης των μη επιχειρησιακά αναγκαίων ακινήτων και η ανορθολογική στελέχωση, που την διακρίνει η έλλειψη τεχνογνωσίας και εξειδικευμένου προσωπικού.

Οι δύο βασικοί πυλώνες της νέας στρατηγικής

Η νέα αυτή στρατηγική του ΥΠΕΘΑ ως προς την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του έχει δύο βασικά σκέλη τις διαρθρωτικές αλλαγές στις διοικητικές δομές και την υλοποίηση ολοκληρωμένων σχεδίων για την υλοποίηση της στεγαστικής του πολιτικής.

1. Συστήνεται ενιαίο Ταμείο Ακινήτων Εθνικής Άμυνας (ΤΑΕΘΑ), που θα προκύψει από τη συγχώνευση των υφιστάμενων Ταμείων Εθνικής Άμυνας, Εθνικού Στόλου και Αεροπορικής Άμυνας.

Συστήνεται ως νομικό πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και λειτουργεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Αναλαμβάνει τα έργα, τα προγράμματα, την περιουσία, τους πόρους και τις χρηματοδοτήσεις των συγχωνευόμενων ταμείων και υπεισέρχεται στη θέση τους ως καθολικός τους διάδοχος, ώστε η διαχείριση των υποθέσεών του να εξακολουθήσει να λειτουργεί απρόσκοπτα, χωρίς επιπλέον διοικητικό φόρτο και γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Διοικείται από τριμελή επιτροπή και συγκεκριμένα από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας.

Η επιλογή του σχήματος αυτού έγινε με γνώμονα τον εθνικό χαρακτήρα της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, τον σεβασμό στην ιστορική παρακαταθήκη των συγχωνευόμενων ταμείων ως προς την υποστήριξη της εθνικής άμυνας της χώρας, αλλά και τη διατήρηση της δυνατότητας άμεσης εφαρμογής της κυβερνητικής πολιτικής και του ελέγχου στη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών.

Οι δομές του θα στελεχώνονται από έμπειρο στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό, το οποίο ήδη υπηρετεί στα συγχωνευόμενα ταμεία, και ο σκοπός του θα είναι διττός:

Α) Η ενίσχυση της αμυντικής οχύρωσης της χώρας και η χρηματοδότηση σκοπών εθνικής άμυνας και

Β) Η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και στέγασης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Επισημαίνεται ότι το ΤΑΕΘΑ διατηρεί το δικαίωμα να προβαίνει σε ανταλλαγή ή παραχώρηση χρήσης με αντάλλαγμα μη επιχειρησιακά αναγκαίων ακινήτων του προς φορείς του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας και των θυγατρικών της. Η παραχώρηση χωρίς αντάλλαγμα σε περίπτωση που εξυπηρετούνται αποκλειστικά φιλανθρωπικοί, πολιτιστικοί, κοινωφελείς και εκπαιδευτικοί σκοποί, και μόνο εφόσον συντρέχουν λόγοι προφανούς δημοσίου συμφέροντος, συνιστά δυνητική επιλογή, αλλά η συνδρομή των συγκεκριμένων λόγων δεν σημαίνει ότι γεννά υποχρέωση προς το ΤΑΕΘΑ για άνευ ανταλλάγματος παραχώρηση.

Ακόμη, με το σχέδιο θεσπίζεται ακόμη η δημιουργία πληροφοριακού συστήματος για την απογραφή, επικαιροποίηση και παρακολούθηση των ακινήτων του ΤΑΕΘΑ καθώς και των υπόλοιπων ακινήτων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου, μέσω του οποίου επιτυγχάνεται η πληρέστερη καταγραφή κάθε πληροφορίας σχετικής με τα ακίνητα των Ενόπλων Δυνάμεων και η εξασφάλιση της βέλτιστης διαχείρισης και αποτελεσματικότερης προστασίας τους.

Σημειώνεται, ότι ένα από τα μεγάλα προβλήματα της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων είναι η απουσία μητρώου ακίνητης περιουσίας και η αδυναμία εποπτείας. Ενδεικτικό είναι ότι μεγάλος αριθμός ακινήτων παραμένει αναξιοποίητος εξαιτίας του αμφισβητούμενου ιδιοκτησιακού καθεστώτος και των δικαστικών διεκδικήσεων άλλων φορέων του Δημοσίου, επί σειρά ετών, για την κυριότητά τους. Με το νομοσχέδιο κάθε δίκη καταργείται και τα ακίνητα αυτά περιέρχονται στο ΤΑΕΘΑ.

2. Η δεύτερη διαθρωτική τομή είναι η ίδρυση του Φορέα Αξιοποίησης Ακινήτων Ενόπλων Δυνάμεων (Φ.Α.Α.Ε.Δ.) ως Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου.

Ο Φορέας αυτός θα αναλάβει το έργο που από το 2016 έχει ανατεθεί σε υπηρεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, η οποία όμως σήμερα λειτουργεί χωρίς τα αναγκαία επιχειρηματικά και χρηματοδοτικά εργαλεία και χωρίς τη θεσμική δυνατότητα να αξιοποιεί τις ευκαιρίες και τις συγκυρίες της αγοράς για την εκμετάλλευση των ακινήτων.

Ο Φορέας θα είναι εγγεγραμμένος στο Μητρώο Φορέων της γενικής κυβέρνησης, θα εποπτεύεται από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας μέσω του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, θα έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και θα εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον.

Θα αποτελέσει το κύριο όχημα αξιοποίησης όλων των ακινήτων των Ενόπλων Δυνάμεων που, κατόπιν αποφάσεων των Γενικών Επιτελείων, δεν θα είναι αναγκαία για σκοπούς εθνικής άμυνας.

Οι αρμοδιότητές του θα είναι διευρυμένες και θα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τη συμμετοχή σε εταιρίες ειδικού σκοπού, αλλά και τη σύναψη προγραμματικών συμφωνιών με τρίτους φορείς, ακόμα και εκτός Ενόπλων Δυνάμεων, για την αξιοποίηση των ακινήτων τους, έναντι διαχειριστικής αμοιβής, με τα πλέον επωφελή οικονομικά αποτελέσματα.

Τη διοίκησή του θα αναλάβει πρόσωπο εγνωσμένου κύρους, με αξιοπιστία και αποδεδειγμένη εμπειρία σε θέματα διαχείρισης ακίνητης περιουσίας, ενώ στο διοικητικό του συμβούλιο θα συμμετέχει ανώτατος ή ανώτερος αξιωματικός των Ενόπλων Δυνάμεων, ο οποίος θα επιλέγεται απευθείας από τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, ο Διευθυντής του Τ.Α.Εθ.Α. και άλλα πρόσωπα με αυξημένα τυπικά προσόντα.

Οι συμβάσεις που θα αναθέτει θα ακολουθούν την ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία, η πρόσληψη προσωπικού θα γίνεται μέσω του Α.Σ.Ε.Π., ενώ προβλέπεται και η δυνατότητα να υπηρετούν εκεί τη στρατιωτική τους θητεία οπλίτες απόφοιτοι τμημάτων πολυτεχνικών σχολών, νομικής, οικονομικού πεδίου και επιστήμης ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Όσον αφορά στον εσωτερικό έλεγχο τόσο του Τ.Α.Εθ.Α, όσο και του Φ.Α.Α.Ε.Δ, θα εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ενώ για την οικονομική τους επιθεώρηση αρμόδια θα είναι η Διεύθυνση Οικονομικής Επιθεώρησης του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας.

Ειδικά ο Φ.Α.Α.Ε.Δ. θα υποβάλλει σε τακτική ετήσια βάση αναλυτική έκθεση αποτύπωσης της κατάστασης και των προγραμμάτων του, για την οποία μάλιστα θα ενημερώνεται η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, ενώ θα υπόκειται και σε έλεγχο από εξειδικευμένες ελεγκτικές εταιρείες και ορκωτούς ελεγκτές.

Ολοκληρωμένα σχέδια Δράσης με έμφαση στο Στρατηγικό Σχέδιο Αξιοποίησης Ακινήτων (πενταετίας) και στο Σχέδιο Στέγασης Προσωπικού (δεκαετές)

Εκτός από τις προαναφερθείσες διαρθρωτικές αλλαγές, η στρατηγική του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για την αξιοποίηση των ακινήτων του συμπεριλαμβάνει την κατάρτιση και την υλοποίηση των αναγκαίων σχεδίων δράσης.

Το πρώτο είναι το Στρατηγικό Σχέδιο Αξιοποίησης Ακινήτων, το οποίο θα είναι 5ετές, θα τεκμηριώνεται με τεχνική, νομική και χρηματοοικονομική μελέτη, θα περιλαμβάνει ενέργειες προσέλκυσης επενδύσεων και, ειδικά για τις περιπτώσεις με οικονομικό αντικείμενο άνω των 10.000.000 ευρώ, θα ενημερώνεται το Υπουργικό Συμβούλιο.

Το δεύτερο θα είναι 10ετές και θα αφορά στη διαχείριση των στεγαστικών αναγκών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Θα είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες κάθε περιοχής ξεχωριστά και θα περιλαμβάνει τη δυνατότητα κάλυψης αναγκών στέγασης προσωπικού και άλλων υπουργείων μέσω προγραμματικών συμβάσεων.

Για αμφότερα τα Σχέδια αυτά θα ενημερώνεται και η Διαρκής Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής.

Το υπό κατάθεση νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας συνιστά σημαντική εκσυγχρονιστική τομή στο υφιστάμενο διοικητικό πλαίσιο και επιδιώκει να ενισχύσει αφενός την ευελιξία και την προσαρμοστικότητα στις δυνατότητες και τις ευκαιρίες της αγοράς και αφετέρου τη λογοδοσία και την αυστηρή και αποτελεσματική εποπτεία της διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας.

Το Οικιστικό Πρόγραμμα 

Όπως έχει δηλώσει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, για το ζήτημα της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, «ο Φορέας αυτός δεν θα λειτουργεί ως κερδοσκοπικός μηχανισμός “Real Estate”, αλλά ως επιχειρησιακός βραχίονας για την παραγωγική αξιοποίηση της περιουσίας υπέρ του προσωπικού όλων των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, χρηματοδοτώντας το Οικιστικό Πρόγραμμα».

Για το ίδιο ζήτημα ο κ. Δένδιας έχει τονίσει: «Η αξιοποίηση της περιουσίας δεν είναι σκοπός. Είναι μέσο. Σκοπός παραμένει η υποστήριξη της αποστολής των Ενόπλων Δυνάμεων, η αναβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης του προσωπικού και η ενίσχυση της διαρκούς διασύνδεσης μεταξύ της ελληνικής κοινωνίας και των Ενόπλων Δυνάμεων, που αποτελούν τμήμα της αλλά και αρωγό της».

Υπογραμμίζεται ότι στο νομοσχέδιο προβλέπεται ακόμη η εφαρμογή οικιστικού προγράμματος από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο περιλαμβάνει συγκεκριμένα ακίνητα που δεν ανατίθενται στον ΦΑΑΕΔ προς αξιοποίηση, αλλά προορίζονται για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών του στρατιωτικού προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων.

Το σχέδιο νόμου για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί κρίσιμο πυλώνα της στεγαστικής πολιτικής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και συνδέεται άμεσα με την υλοποίηση του ευρύτερου οικιστικού προγράμματος που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Το τρέχον πρόγραμμα προβλέπει την κατασκευή και παράδοση 1.000 νέων κατοικιών έως το 2026, στις γυναίκες και στους άνδρες που υπηρετούν σε ακριτικές περιοχές και νησιά με υψηλό κόστος ενοικίων και περιορισμένη διαθεσιμότητα οικιών. Ποσοστό 15% των οικιών θα διατεθεί σε εκπαιδευτικές δημοσίων σχολείων και προσωπικό του ΕΣΥ στις συγκεκριμένες περιοχές. Σε περίπτωση που στο πλαίσιο του σχεδίου στεγαστικών δράσεων χορηγηθεί χρηματοδότηση αποκλειστικά από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων ή το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης για την ανέγερση στρατιωτικών οικημάτων, προβλέπεται η εκμίσθωση ποσοστού 15% έως 30% εκ των οικημάτων αυτών, σε υπαλλήλους του δημοσίου τομέα.

Τέλος, σημειώνεται ότι οι επιπρόσθετοι πόροι, που θα προκύψουν από την αξιοποίηση της στρατιωτικής περιουσίας, θα επιτρέψουν τη δημιουργία ενός σταθερού μηχανισμού χρηματοδότησης, ικανού να εγγυηθεί την κατασκευή επιπλέον κατοικιών μέχρι το 2030 για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων.

Η Meta αρνείται να υπογράψει τον νέο εθελοντικό Κώδικα Πρακτικής της ΕΕ για την τεχνητή νοημοσύνη

Η Meta δεν πρόκειται να υπογράψει τον νέο εθελοντικό Κώδικα Πρακτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την γενικής χρήσης τεχνητή νοημοσύνη, σύμφωνα με ανακοίνωση του επικεφαλής παγκόσμιων υποθέσεων της εταιρείας, Τζόελ Κάπλαν.

Όπως ανέφερε σε ανάρτησή του στο LinkedIn, ο Κώδικας Πρακτικής για τη Γενική Χρήση ΑΙ (General-Purpose AI – GPAI) — ένα μη δεσμευτικό πλαίσιο που αφορά θέματα διαφάνειας, πνευματικής ιδιοκτησίας και ασφάλειας — περιλαμβάνει απαιτήσεις που, κατά την άποψή του, υπερβαίνουν το πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού για την ΑΙ (AI Act).

Ο Κάπλαν εξέφρασε την άποψη ότι η Ευρώπη ακολουθεί λανθασμένη πορεία στο ζήτημα της ΑΙ και υποστήριξε πως η Meta εξέτασε προσεκτικά τον Κώδικα, αλλά δεν πρόκειται να τον συνυπογράψει, επικαλούμενος τόσο νομικές ασάφειες για τους δημιουργούς μοντέλων όσο και υπερβολικά περιοριστικά μέτρα.

Ο Κώδικας απευθύνεται σε εταιρείες που αναπτύσσουν γενικής χρήσης μοντέλα ΑΙ και αποσκοπεί στην προετοιμασία τους για την εφαρμογή του Κανονισμού AI, η οποία ξεκινά σταδιακά από τις 2 Αυγούστου. Ο Κανονισμός κατατάσσει τα συστήματα ΑΙ σε τέσσερις κατηγορίες κινδύνου —απαράδεκτος, υψηλός, περιορισμένος και ελάχιστος— και προβλέπει αυστηρές απαιτήσεις για τα υψηλού κινδύνου, όπως εκείνα που χρησιμοποιούνται σε κρίσιμες υποδομές ή διαδικασίες προσλήψεων, συμπεριλαμβανομένων ελέγχων ασφαλείας και τεκμηρίωσης.

Οι ρυθμίσεις αφορούν και τα λεγόμενα θεμελιώδη ή μεγάλα γλωσσικά μοντέλα, όπως το Llama της Meta, το GPT-4 της OpenAI, το Gemini της Google DeepMind και το Claude της Anthropic. Οι εταιρείες που δεν συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του Κανονισμού ενδέχεται να αντιμετωπίσουν πρόστιμα από 7,5 εκατομμύρια ευρώ ή το 1,5% του κύκλου εργασιών, έως και 35 εκατομμύρια ευρώ ή το 7% του παγκόσμιου τζίρου.

Απαντώντας στις δηλώσεις Κάπλαν, ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων και εισηγητής του AI Act, Σέργκεϊ Λαγκοντίνσκι, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι το τελικό κείμενο του Κώδικα είχε συνταχθεί με βάση τις ανάγκες των παρόχων, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της Meta πως το περιεχόμενό του υπερβαίνει τον Κανονισμό.

Οι επιχειρήσεις εκφράζουν ανησυχίες

Η παρουσίαση του Κώδικα είχε καθυστερήσει αρκετές φορές προτού η Κομισιόν δώσει στη δημοσιότητα την τελική του μορφή στις 10 Ιουλίου. Σύμφωνα με την ΕΕ, οι εταιρείες που θα τον υπογράψουν θα επωφελούνται από μειωμένο διοικητικό βάρος και μεγαλύτερη νομική βεβαιότητα, συγκριτικά με την απόδειξη συμμόρφωσης μέσω εναλλακτικών διαδρομών. Την προηγούμενη εβδομάδα, η OpenAI — δημιουργός του ChatGPT — ανακοίνωσε την πρόθεσή της να προσχωρήσει στον Κώδικα.

Ο Κάπλαν επανέλαβε ευρύτερες ανησυχίες του κλάδου σχετικά με την ευρωπαϊκή ρύθμιση της ΑΙ, παραπέμποντας σε ανοικτή επιστολή που υπέγραψαν 44 από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, ανάμεσά τους οι Bosch, Siemens, SAP, Lufthansa, Airbus και BNP. Στην επιστολή, οι επιχειρήσεις ζητούν διετή αναβολή στην εφαρμογή κρίσιμων σημείων του AI Act, προειδοποιώντας ότι οι παρούσες διατάξεις είναι υπερβολικά πολύπλοκες και απειλούν να πλήξουν την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης στον τομέα της ΑΙ.

Ο ίδιος σημείωσε πως η Meta συμμερίζεται τις ανησυχίες των επιχειρήσεων αυτών, οι οποίες θεωρούν ότι η υπέρμετρη ρύθμιση θα εμποδίσει την ανάπτυξη προηγμένων μοντέλων ΑΙ στην Ευρώπη και θα αποτρέψει τις ευρωπαϊκές εταιρείες από το να χτίσουν υπηρεσίες πάνω σε τέτοιες τεχνολογίες.

Νέες κατευθυντήριες γραμμές

Η ανακοίνωση της Meta συνέπεσε με τη δημοσίευση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή νέων οδηγιών σχετικά με τον τρόπο συμμόρφωσης των παρόχων γενικής χρήσης ΑΙ προς τον Κανονισμό.

Οι οδηγίες περιλαμβάνουν απαιτήσεις όπως η κατάρτιση τεχνικής τεκμηρίωσης, η εξήγηση των δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν για την εκπαίδευση των μοντέλων, η χάραξη πολιτικής για τα πνευματικά δικαιώματα, καθώς και η προστασία των συστημάτων από κατάχρηση ή επιθέσεις.

Για τα πιο προηγμένα μοντέλα, που ενδέχεται να ενέχουν κινδύνους για τη δημόσια ασφάλεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα ή την κοινωνία, οι εταιρείες θα πρέπει να διεξάγουν ελέγχους ασφαλείας, να περιορίζουν τις πιθανές βλάβες και να αναφέρουν σοβαρά περιστατικά στις ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ.

Η αντιπρόεδρος της Επιτροπής για την τεχνολογική κυριαρχία, την ασφάλεια και τη δημοκρατία, Χέννα Βίρκκουνεν, ανέφερε πως οι νέες οδηγίες προσφέρουν νομική βεβαιότητα ως προς το πεδίο εφαρμογής των υποχρεώσεων για τους παρόχους γενικής χρήσης ΑΙ, διευκολύνοντας την καινοτομία σε μικρές και μεγάλες εταιρείες, με τρόπο ασφαλή, διαφανή και σύμφωνο με τις ευρωπαϊκές αξίες.

Στο πλαίσιο της ενίσχυσης της καινοτομίας, η Επιτροπή σημείωσε ότι οι εταιρείες που προχωρούν σε ουσιαστικές τροποποιήσεις υπαρχόντων μοντέλων θα υποχρεούνται μόνο να τεκμηριώνουν τις αλλαγές και τα νέα δεδομένα εκπαίδευσης, χωρίς να απαιτείται πλήρης επανέλεγχος του αρχικού μοντέλου.

Σύμφωνα με τις αρχές, αυτή η προσέγγιση αποσκοπεί στο να επιτρέψει σε περισσότερους παρόχους να βασιστούν σε υφιστάμενα μοντέλα, χωρίς να αντιμετωπίζουν υπέρμετρο ρυθμιστικό βάρος.

Της Evgenia Filimianova

Πεκίνο: «Καμία γνώση» για τις αναφορές περί μπλοκαρίσματος συμφωνίας λιμένων στον Παναμά

Το Πεκίνο απέρριψε αναφορές ότι ασκεί πιέσεις προκειμένου να μπλοκάρει συμφωνία παραχώρησης διεθνών λιμένων, μεταξύ των οποίων και δύο στους αντίποδες της Διώρυγας του Παναμά, εκτός εάν κρατική κινεζική εταιρεία αποκτήσει μερίδιο στο σχήμα.

Σε τακτική συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή, ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Λιν Τζιάν ρωτήθηκε για ένα δημοσίευμα της εφημερίδας The Wall Street Journal (WSJ), το οποίο επικαλείται ανώνυμες πηγές που ισχυρίζονται ότι το Πεκίνο ασκεί πιέσεις στα μέρη που εμπλέκονται σε μια πώληση διεθνών λιμένων αξίας 22,8 δισ. δολαρίων, προκειμένου να συμπεριλάβουν την COSCO, την κρατική ναυτιλιακή εταιρεία της Κίνας, ως μέτοχο.

Η εταιρεία CK Hutchison συμφώνησε τον Μάρτιο σε πώληση του μεριδίου 80% της σε 43 λιμένες σε 23 χώρες, μεταξύ των οποίων δύο λιμένες στον Παναμά. Η συμφωνία έχει γίνει με κοινοπραξία υπό την ηγεσία της αμερικανικής εταιρείας διαχείρισης κεφαλαίων BlackRock και της Mediterranean Shipping Company (MSC), η οποία εδρεύει στην Ελβετία και ελέγχεται από την οικογένεια του Ιταλού δισεκατομμυριούχου Τζιανλουίτζι Απόντε. Η συμφωνία τελεί ακόμη υπό την έγκριση των κινεζικών αρχών.

Το ίδιο ρεπορτάζ ανέφερε ότι Κινέζοι αξιωματούχοι προειδοποίησαν άμεσα την CK Hutchison, τη BlackRock και τη MSC πως το Πεκίνο θα απορρίψει τη συμφωνία, εάν δεν συμπεριληφθεί η COSCO, η κρατική κινεζική ναυτιλιακή εταιρεία, με ιδιαίτερη έμφαση στους δύο παναμαϊκούς λιμένες. Επιπλέον, οι ίδιες πηγές φέρεται να δήλωσαν πως το Πεκίνο έδωσε εντολή σε κρατικές επιχειρήσεις να αναστείλουν κάθε νέα επιχειρηματική δραστηριότητα με την CK Hutchison ή με εταιρείες συνδεδεμένες με τον ιδρυτή της, Λι Κα-σινγκ, εφόσον η COSCO αποκλειστεί από το σχήμα.

Ερωτηθείς σχετικά σε τακτική ενημέρωση του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, ο εκπρόσωπος Λιν Τζιάν απάντησε ότι δεν έχει γνώση των ισχυρισμών του δημοσιεύματος. Πρόσθεσε ότι, σύμφωνα με τη Διοίκηση Κρατικής Ρύθμισης της Αγοράς της Κίνας, η διαδικασία επανεξέτασης της συμφωνίας θα γίνει βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, προκειμένου να διασφαλιστεί ο θεμιτός ανταγωνισμός και το δημόσιο συμφέρον.

Η υπό συζήτηση συμφωνία έρχεται σε συνέχεια παλαιότερων τοποθετήσεων του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος είχε ζητήσει την «επιστροφή» του ελέγχου της Διώρυγας του Παναμά στις Ηνωμένες Πολιτείες, επικαλούμενος τις υπερχρεώσεις στα αμερικανικά πλοία και την αυξανόμενη κινεζική επιρροή στο στρατηγικό πέρασμα. Κατά τη δεύτερη ομιλία του μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, είχε υποστηρίξει πως «η Κίνα είναι αυτή που λειτουργεί τη Διώρυγα του Παναμά» και ότι «οι ΗΠΑ δεν την έδωσαν στην Κίνα, αλλά στον Παναμά», προσθέτοντας πως η Ουάσιγκτον «θα την ανακτήσει».

Σε αντίστοιχο τόνο, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο χαρακτήρισε «απαράδεκτο» το γεγονός ότι μία εταιρεία με έδρα το Χονγκ Κονγκ διαχειρίζεται τις στρατηγικά κρίσιμες εισόδους και εξόδους της Διώρυγας, με δεδομένο ότι το Πεκίνο πλέον ασκεί πλήρη έλεγχο στο Χονγκ Κονγκ. Σύμφωνα με τον ίδιο, σε περίπτωση σύγκρουσης, αν το Πεκίνο δώσει εντολή να εμποδιστεί η διέλευση, είτε για να πληγεί το εμπόριο και οι ναυτικές δυνάμεις των ΗΠΑ στην Ινδο–Ειρηνική, η εντολή αυτή πιθανότατα θα εκτελεστεί, προκαλώντας «μεγάλο πρόβλημα» για την Ουάσιγκτον.

Παράλληλα, κινεζικά μέσα που ευθυγραμμίζονται με την κυβερνητική γραμμή έχουν εξαπολύσει εκστρατεία εναντίον της CK Hutchison και του ιδρυτή της. Η εφημερίδα Ta Kung Pao, όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας στο Χονγκ Κονγκ, δημοσίευσε σειρά επιθετικών άρθρων κατά του 96χρονου Λι Κα-σινγκ, κατηγορώντας τον για «προδοσία απέναντι σε όλους τους Κινέζους» και καλώντας τον να επανεξετάσει τη στάση του. Τα άρθρα αυτά αναρτήθηκαν και στον επίσημο ιστότοπο του Γραφείου Υποθέσεων Χονγκ Κονγκ και Μακάο του ΚΚΚ τον περασμένο Μάρτιο.

Οι τελικοί όροι της συμφωνίας παραμένουν υπό διαπραγμάτευση, ενώ οι εμπλεκόμενες εταιρείες έχουν προθεσμία έως τις 27 Ιουλίου για αποκλειστικές συνομιλίες. Τόσο η BlackRock όσο και η CK Hutchison διατηρούν σημαντικές δραστηριότητες στην Κίνα, ενώ η MSC είναι μεταξύ των μεγαλύτερων μεταφορέων κινεζικών εξαγωγών, γεγονός που τις καθιστά δυνητικά ευάλωτες στις πιέσεις του Πεκίνου.

Καμία από τις εμπλεκόμενες εταιρείες δεν απάντησε σε αιτήματα για σχόλιο μέχρι την ώρα δημοσίευσης του ρεπορτάζ.

Του Bill Pan

Ο Τραμπ γράφει ανοιχτή επιστολή στον Μπολσονάρο, λέγοντας ότι παρακολουθεί «στενά» τη δίκη στη Βραζιλία

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ αύξησε την πίεση στην βραζιλιάνικη κυβέρνηση την Τετάρτη και την προέτρεψε να αποσύρει τις κατηγορίες εναντίον του πρώην προέδρου της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρο, λέγοντας ότι θα παρακολουθεί «στενά» την υπόθεση.

Σε επιστολή που απευθύνεται στον Μπολσονάρο και δημοσιεύτηκε στο Truth Social την Πέμπτη, ο Τραμπ δήλωσε ότι ο Μπολσονάρο έχει αντιμετωπίσει «φρικτή μεταχείριση» στα «χέρια ενός άδικου συστήματος που στράφηκε εναντίον σου».

«Συμμερίζομαι τη δέσμευσή σου να ακούς τη φωνή του λαού και ανησυχώ πολύ για τις επιθέσεις στην ελευθερία του λόγου — τόσο στη Βραζιλία όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες — που προέρχονται από την τρέχουσα κυβέρνηση. Έχω εκφράσει έντονα την αποδοκιμασία μου τόσο δημόσια όσο και μέσω της δασμολογικής μας πολιτικής», έγραψε, προσθέτοντας ότι η δίκη «πρέπει να τερματιστεί αμέσως».

Ο Μπολσονάρο απάντησε δημοσιεύοντας ένα βίντεο στο X, λέγοντας ότι είχε λάβει την επιστολή του Τραμπ και είπε για άλλη μια φορά ότι οι κατηγορίες που απαγγέλθηκαν εναντίον του είναι ψευδείς. Προηγουμένως, ο Μπολσονάρο είχε περιγράψει τη δίκη του ως «κυνήγι μαγισσών», επαναλαμβάνοντας έναν όρο που χρησιμοποίησε ο Τραμπ όταν υπερασπίστηκε τον σύμμαχό του στη Νότια Αμερική την περασμένη εβδομάδα.

Επίσης την περασμένη εβδομάδα, ο Τραμπ προειδοποίησε ότι θα επιβάλει δασμούς 50% σε όλα τα προϊόντα από τη Βραζιλία που εισέρχονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, επικαλούμενος την υπόθεση εναντίον του Μπολσονάρο.

Απαντώντας στην απειλή δασμών, ο Βραζιλιάνος πρόεδρος Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα δήλωσε στο CNN σε αποκλειστική συνέντευξη την Πέμπτη ότι δεν θα συνεργαστεί.

«Η Βραζιλία πρέπει να φροντίζει τη Βραζιλία και να φροντίζει τον βραζιλιάνικο λαό, και όχι να φροντίζει τα συμφέροντα των άλλων», δήλωσε ο Λούλα στο μέσο ενημέρωσης, προσθέτοντας: «Η Βραζιλία δεν θα δεχτεί τίποτα που της επιβάλλεται. Δεχόμαστε διαπραγματεύσεις και όχι επιβολή».

Ο Μπολσονάρο, ο οποίος κυβέρνησε μεταξύ 2019 και 2022, δικάζεται ενώπιον του Ανώτατου Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Βραζιλίας για τον ρόλο του σε μια φερόμενη απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιανουάριο του 2023. Είναι ήδη μη επιλέξιμος για τις εκλογές του επόμενου έτους. Ο πρώην πρόεδρος έχει επανειλημμένα αρνηθεί τους ισχυρισμούς και έχει δηλώσει ότι αποτελεί στόχο πολιτικής δίωξης.

Ο Μπολσονάρο κηρύχθηκε μη επιλέξιμος να θέσει υποψηφιότητα μέχρι το 2030 από το εκλογικό δικαστήριο της Βραζιλίας για κατάχρηση εξουσίας κατά τις εκλογές του 2022, όταν έχασε οριακά από τον Λούλα.

Η εισαγγελία επιδιώκει επίσης καταδίκες για αρκετούς στενούς συμμάχους του Μπολσονάρο, συμπεριλαμβανομένου του υποψηφίου αντιπροέδρου του στις εκλογές του 2022 και πρώην υπουργού Άμυνας, Βάλτερ Μπράγκα Νέτο, του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Άντερσον Τόρες, και του βοηθού του, Μάουρο Σιντ.

Ο γιος του, Εντουάρντο Μπολσονάρο, μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Μάρτιο και δήλωσε ότι θα εργαστεί για να πιέσει για κυρώσεις κατά του δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Βραζιλίας, Αλεξάντρ ντε Μοράες, ο οποίος ηγείται αρκετών ερευνών για τις ενέργειες του πατέρα του.

Η ανοιχτή επιστολή του Τραμπ έρχεται καθώς ο Μπολσονάρο έχει διαταχθεί να φοράει συσκευή εντοπισμού στον αστράγαλο, ανέφερε το γραφείο Τύπου του την Παρασκευή. Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι στον Μπολσονάρο απαγορεύεται επίσης να χρησιμοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή να επικοινωνεί με άλλα άτομα που βρίσκονται υπό έρευνα από το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο, συμπεριλαμβανομένου του γιου του.

Ο Τραμπ είχε φιλοξενήσει τον Μπολσονάρο στο θέρετρό του στο Μαρ-α-Λάγκο στη Φλόριντα όταν και οι δύο ήταν στην εξουσία το 2020.

Ο Τραμπ έχει συχνά συγκρίνει τη νομική κατάσταση του Μπολσονάρο με τη δική του.

Την Τρίτη, ο Τραμπ δήλωσε σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο ότι ο πρώην ηγέτης της Βραζιλίας είναι «καλός άνθρωπος» και «δεν είναι ανέντιμος άνθρωπος».

Η Microsoft σταματά να χρησιμοποιεί μηχανικούς με έδρα την Κίνα για τεχνική υποστήριξη του Πενταγώνου, καθώς ο Χέγκσεθ διατάζει αναθεώρηση

Η Microsoft δήλωσε στις 18 Ιουλίου ότι δεν θα εξαρτάται πλέον από μηχανικούς με έδρα την Κίνα για την παροχή τεχνικής υποστήριξης για τη συντήρηση του συστήματος cloud του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ.

Η ανακοίνωση ήρθε μετά τη δήλωση του Υπουργού Άμυνας Πητ Χέγκσεθ ότι το Πεντάγωνο εξετάζει αναφορές ότι η Microsoft είχε προσλάβει μηχανικούς στην Κίνα σε αυτόν τον ρόλο.

Ο Φρανκ Σω, επικεφαλής επικοινωνίας της Microsoft, δήλωσε ότι η εταιρεία έχει αλλάξει τη δομή υποστήριξής της για τους πελάτες της κυβέρνησης των ΗΠΑ για να διασφαλίσει ότι «καμία ομάδα μηχανικών με έδρα την Κίνα» δεν εμπλέκεται στη συντήρηση του συστήματος cloud του Πενταγώνου.

«Παραμένουμε αφοσιωμένοι στην παροχή των ασφαλέστερων δυνατών υπηρεσιών στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας με τους εταίρους μας στον τομέα της εθνικής ασφάλειας για την αξιολόγηση και την προσαρμογή των πρωτοκόλλων ασφαλείας μας, όπως απαιτείται», δήλωσε ο Σω στο X.

Στις 17 Ιουλίου, ο γερουσιαστής Τομ Κόττον (Ρ- Αρκ.) έστειλε επιστολή στον Χέγκσεθ, εκφράζοντας ανησυχίες σχετικά με την πρόσληψη Κινέζων μηχανικών από τη Microsoft για να εργαστούν στο σύστημα cloud του Υπουργείου Άμυνας. Οι μηχανικοί φέρονται να εποπτεύονταν από πολίτες των ΗΠΑ που ενεργούσαν ως «ψηφιακοί συνοδοί» για να επιβλέπουν τις δραστηριότητές τους στα συστήματα του Πενταγώνου, σύμφωνα με την επιστολή.

Ο Κόττον ζήτησε από το Πεντάγωνο να παράσχει μια λίστα με όλους τους εργολάβους που προσλαμβάνουν κινεζικό προσωπικό για να εργαστούν σε συντήρηση ή άλλες υπηρεσίες σε συστήματα του υπουργείου, μια λίστα με τους υπεργολάβους που προσλαμβάνουν ψηφιακούς συνοδούς για τη Microsoft και λεπτομέρειες σχετικά με την εκπαίδευση που λαμβάνουν αυτοί οι επόπτες για την ανίχνευση ύποπτης δραστηριότητας στο σύστημα cloud.

«Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αναγνωρίζει ότι οι ικανότητες της Κίνας στον κυβερνοχώρο αποτελούν μία από τις πιο επιθετικές και επικίνδυνες απειλές για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως αποδεικνύεται από τη διείσδυση στις κρίσιμες υποδομές μας, τα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα και τις αλυσίδες εφοδιασμού», δήλωσε στην επιστολή.

Ο γερουσιαστής κάλεσε τον αμερικανικό στρατό να «προστατευτεί από όλες τις πιθανές απειλές εντός της αλυσίδας εφοδιασμού του», συμπεριλαμβανομένων εκείνων από υπεργολάβους.

Ο Χέγκσεθ συμφώνησε και είπε ότι οι ξένοι μηχανικοί από την Κίνα και άλλες χώρες «δεν πρέπει ποτέ να επιτρέπεται να συντηρούν ή να έχουν πρόσβαση σε συστήματα του Υπουργείου Άμυνας». Ο επικεφαλής του Πενταγώνου δήλωσε ότι η ομάδα του «ήδη εξετάζει αυτό το θέμα το συντομότερο δυνατό».

Σε ένα βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που δημοσιεύτηκε στις 18 Ιουλίου, ο Χέγκσεθ ανακοίνωσε ότι είχε δώσει εντολή στο Υπουργείο Άμυνας να πραγματοποιήσει μια διήμερη αναθεώρηση για να διασφαλίσει ότι οι μηχανικοί με έδρα την Κίνα δεν εμπλέκονται στη συντήρηση οποιωνδήποτε συστημάτων cloud που χρησιμοποιούνται σε όλο το υπουργείο.
«Αυτό είναι προφανώς απαράδεκτο, ειδικά στο σημερινό περιβάλλον ψηφιακών απειλών», δήλωσε ο Χέγκεθ.

«Ανακοινώνω ότι η Κίνα δεν θα έχει πλέον καμία εμπλοκή στις υπηρεσίες cloud μας, με άμεση ισχύ», πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι το υπουργείο θα συνεχίσει να παρακολουθεί και να αντιμετωπίζει τυχόν πιθανές απειλές για την στρατιωτική υποδομή και τα ψηφιακά δίκτυα των ΗΠΑ.

Κατάπαυση του πυρός ανάμεσα σε Ισραήλ και Συρία μετά από περιφερειακή πίεση

Το Ισραήλ και η Συρία φέρονται να συμφώνησαν σε πρόταση για κατάπαυση του πυρός, την οποία υποστηρίζουν η Τουρκία, η Ιορδανία και άλλες γειτονικές χώρες, σύμφωνα με δηλώσεις του Αμερικανού πρεσβευτή στην Τουρκία, Τομ Μπάρακ. Όπως ανέφερε την Παρασκευή, οι ηγέτες των δύο χωρών αποδέχθηκαν την πρόταση για παύση των εχθροπραξιών, με τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, που φαίνεται να διαδραμάτισαν ρόλο διαμεσολαβητή.

Ο Αμερικανός διπλωμάτης κάλεσε επίσης, μέσω ανάρτησης στην πλατφόρμα X, τους Δρούζους, τους Βεδουίνους και τους Σουνίτες να καταθέσουν τα όπλα και, από κοινού με άλλες μειονότητες, να συμβάλουν στην οικοδόμηση μιας νέας και ενωμένης συριακής ταυτότητας, βασισμένης στην ειρήνη και την ευημερία με τους γείτονές της.

Μέχρι τη στιγμή της δημοσίευσης, οι κυβερνήσεις του Ισραήλ και της Συρίας δεν είχαν εκδώσει επίσημες ανακοινώσεις για τη συμφωνία.

Η πρόταση για την κατάπαυση του πυρός ήρθε σε μια περίοδο έντασης στη νότια Συρία και κυρίως στην επαρχία Σουέιντα, όπου τις τελευταίες ημέρες έχουν ξεσπάσει σφοδρές διακοινοτικές συγκρούσεις μεταξύ Δρούζων μαχητών και μελών βεδουινικών φυλών. Οι μάχες αυτές οδήγησαν σε εκατοντάδες νεκρούς και ώθησαν τη συριακή κυβέρνηση να αναπτύξει στρατεύματα στην περιοχή — ενέργεια που, αντί να περιορίσει τη βία, φαίνεται πως την κλιμάκωσε.

(ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ ΑΠΕ-ΜΠΕ/EPAATEF SAFADI)

 

Το Ισραήλ, το οποίο παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στη Σουέιντα λόγω της παρουσίας Δρούζων —μιας αραβικής θρησκευτικής μειονότητας με κοινότητες και στο έδαφός του— εξαπέλυσε στις 16 Ιουλίου αεροπορική επίθεση στη Δαμασκό, πλήττοντας μεταξύ άλλων την είσοδο του στρατιωτικού αρχηγείου του συριακού καθεστώτος. Το Τελ Αβίβ υποστήριξε ότι τα πλήγματα είχαν στόχο την προστασία των Δρούζων αμάχων στη νότια Συρία και προειδοποίησε ότι δεν θα επιτρέψει στην, κατά τον ίδιο, ισλαμιστική ηγεσία της Δαμασκού να ενισχύσει στρατιωτικά την παρουσία της στον νότο.

Παρά την προσωρινή εκεχειρία που ανακοινώθηκε την Τετάρτη, συγκρούσεις ξέσπασαν εκ νέου την Πέμπτη, με νέα επεισόδια ανάμεσα σε Δρούζους και Βεδουίνους. Ισραηλινά μαχητικά πραγματοποίησαν κατά τη διάρκεια της νύχτας νέες επιδρομές στην επαρχία Σουέιντα.

Παράλληλα, το Ισραήλ γνωστοποίησε την πρόθεσή του να αποστείλει ανθρωπιστική βοήθεια στους Δρούζους της Συρίας, ανταποκρινόμενο σε εκκλήσεις της μειονότητας που ζει εντός του ισραηλινού εδάφους. Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ, ο υπουργός Γκίντεον Σάαρ έδωσε εντολή για την άμεση αποστολή βοήθειας, λόγω των επιθέσεων που δέχεται η κοινότητα της Σουέιντα και της σοβαρής ανθρωπιστικής κατάστασης που επικρατεί. Η βοήθεια, ύψους περίπου 2 εκατομμυρίων σεκέλ (σχεδόν 600.000 δολάρια), θα περιλαμβάνει τρόφιμα και ιατρικές προμήθειες.

Με πληροφορίες από το  ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διάσκεψη για την αστική πολιτική στην Κίνα εν μέσω οικονομικής κρίσης

Η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) πραγματοποίησε, εν μέσω υποτονικής οικονομίας και παρατεταμένης ανεργίας, μια σπάνια κεντρική διάσκεψη για την αστική πολιτική —την πρώτη εδώ και δέκα χρόνια.

Παρατηρητές θεωρούν ότι ο στόχος της λεγόμενης «αστικής ανανέωσης» είναι η διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας στα κινεζικά αστικά κέντρα και η τόνωση του κλάδου ακινήτων μέσω υποχρεωτικών μέτρων. Ωστόσο, διατηρούν σοβαρές επιφυλάξεις ως προς την αποτελεσματικότητά τους.

Η Κεντρική Διάσκεψη για την Αστική Πολιτική πραγματοποιήθηκε στο Πεκίνο στις 14 και 15 Ιουλίου, με τη συμμετοχή του προέδρου Σι Τζινπίνγκ και των μελών της Μόνιμης Επιτροπής του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΚ.

Σύμφωνα με την επίσημη ατζέντα, τέθηκε ως στόχος η δημιουργία σύγχρονων πόλεων που θα είναι «καινοτόμες, βιώσιμες, όμορφες, ανθεκτικές, πολιτιστικά ζωντανές και έξυπνες», με έμφαση στην «αστική ανανέωση» και στην «ανακαίνιση αστικών χωριών και παλαιών κατοικιών». Η διάσκεψη επισήμανε επίσης την ανάγκη ενίσχυσης της δημόσιας ασφάλειας μέσω «ολοκληρωμένων μέτρων».

Από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας το 1949, έχουν πραγματοποιηθεί μόλις τέσσερις παρόμοιες εθνικές διασκέψεις: το 1962, 1963, 1978 και 2015, σύμφωνα με τα κρατικά μέσα ενημέρωσης.

Κατά την αντίστοιχη διάσκεψη του 2015, η κυβέρνηση είχε ξεκινήσει ένα πρόγραμμα ανακαίνισης αστικών οικισμών (γνωστών και ως «παραγκουπόλεων»), με στόχο την ανακατασκευή 18 εκατομμυρίων κατοικιών σε αστικά χωριά και 10,6 εκατομμυρίων αγροτικών κατοικιών μεταξύ 2015 και 2017.

Ωστόσο, το πρόγραμμα αντιμετώπισε έντονες αντιδράσεις λόγω των χαμηλών αποζημιώσεων προς τους κατοίκους. Οι εξαναγκαστικές κατεδαφίσεις προκάλεσαν διαμαρτυρίες και βίαιες συγκρούσεις, ενώ πολλά έργα έμειναν ημιτελή λόγω έλλειψης χρηματοδότησης και αυξανόμενου χρέους των τοπικών κυβερνήσεων.

Σχολιάζοντας το φετινό σχέδιο, ο Τανγκ Τζινγκγιουάν, αναλυτής με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες, υποστήριξε ότι ο πυρήνας του δεν διαφέρει ουσιαστικά από το σχέδιο του 2015, καθώς στοχεύει και πάλι τα αστικά χωριά και παλαιές συνοικίες.

Παρόλο που η προηγούμενη ανακαίνιση συνέβαλε στην αύξηση του κινεζικού ΑΕΠ, ο Τανγκ επεσήμανε ότι το τίμημα ήταν η εκρηκτική αύξηση του τοπικού χρέους, ένα πρόβλημα που παραμένει άλυτο μέχρι σήμερα.

Ανασυγκρότηση αστικών περιοχών και ο «πληθυσμός χαμηλού εισοδήματος»

Ο κλάδος των ακινήτων, που κάποτε αποτελούσε βασικό πυλώνα της κινεζικής οικονομίας, βρίσκεται σε κρίση τα τελευταία πέντε χρόνια. Μεγάλες εταιρείες ανάπτυξης ακινήτων έχουν χρεοκοπήσει και οι τοπικές κυβερνήσεις έχουν διογκώσει το χρέος τους σε επίπεδα χωρίς προηγούμενο.

Παρά την ύφεση, η κυβέρνηση εξακολουθεί να προωθεί προγράμματα «ανακαίνισης αστικών χωριών» ως μέσο για την ενίσχυση της αγοράς και της τοπικής οικονομίας. Ωστόσο, λόγω της πτώσης των εσόδων, της αυξανόμενης αντίστασης στις κατεδαφίσεις και της γενικής επιδείνωσης της οικονομίας, πολλά από αυτά τα έργα έχουν παγώσει.

Σύμφωνα με τον Τανγκ, οι αρχές συνεχίζουν να επενδύουν στις ανακαινίσεις με την ελπίδα να τονώσουν την οικονομία και να αποφύγουν την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων, η οποία αντιμετωπίζει πτώση τιμών και έλλειψη εμπιστοσύνης. Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι η αναγκαστική ανακαίνιση των φτωχών συνοικιών ισοδυναμεί με αφαίρεση δικαιωμάτων στέγασης από τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.

Οι αποζημιώσεις που παρέχει το κράτος συνήθως δεν επαρκούν για την αγορά άλλης κατοικίας εντός πόλης. Πολλοί από τους κατοίκους των «αστικών χωριών» είναι χαμηλόμισθοι ή μετανάστες εργάτες, οι οποίοι συχνά αναγκάζονται να μετακινηθούν στα προάστια ή εκτός πόλης.

Στην Κίνα, ως «μετανάστες εργάτες» χαρακτηρίζονται οι αγροτικοί κάτοικοι που μετακινούνται στις πόλεις για εργασία, κυρίως στη μεταποίηση και τις κατασκευές. Αν και ζουν για χρόνια στις πόλεις, δεν διαθέτουν αστική εγγραφή κατοικίας, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν περιορισμένη πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες, στέγαση και άλλες υποδομές.

Ένας μετανάστης εργάτης που εκδιώχθηκε από το δωμάτιό του κάθεται στην οροφή ενός σπιτιού όπου μένει, καθώς περιμένει να λάβει τον μισθό του πριν επιστρέψει στο σπίτι του. Χωριό μεταναστών στα περίχωρα του Πεκίνου, στις 11 Δεκεμβρίου 2017. (Nicolas Asfouri /AFP μέσω Getty Images)

 

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 2024 ο αγροτικός πληθυσμός της Κίνας ανερχόταν σε 477 εκατομμύρια άτομα, εκ των οποίων περίπου 300 εκατομμύρια ήταν μετανάστες εργάτες.

Το 2017, οι αρχές του Πεκίνου είχαν εξαπολύσει εκστρατεία για την απομάκρυνση του λεγόμενου «πληθυσμού χαμηλού εισοδήματος», με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες μετανάστες να εκδιωχθούν εν μέσω χειμώνα, ενώ τα σπίτια τους κατεδαφίστηκαν.

Τον Μάιο του 2020, ο τότε πρωθυπουργός Λι Κετσιάνγκ είχε δηλώσει ότι 600 εκατομμύρια Κινέζοι είχαν μηνιαίο εισόδημα μόλις 1.000 γιουάν (περίπου 120 ευρώ), προκαλώντας ευρεία ανησυχία για τη μαζική φτώχεια στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου.

Η οικονομική κατάσταση έχει επιδεινωθεί περαιτέρω από τότε. Εργοστάσια έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους, επιχειρήσεις έχουν χρεοκοπήσει λόγω των εντάσεων στο εμπόριο με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ η ανεργία έχει αυξηθεί δραματικά.

Κάτοικοι στέκονται έξω από τα σπίτια τους, μετά την παραλαβή των ειδοποιήσεων έξωσης. Περίχωρα του Πεκίνου, στις 27 Νοεμβρίου 2017. (Fred Dufour/AFP/Getty Images)

 

Ο ανεξάρτητος σχολιαστής Τσάι Σενκούν παρατήρησε ότι μέσα σε λίγες δεκαετίες οι τιμές των ακινήτων στην Κίνα έχουν αυξηθεί περισσότερο από δέκα φορές, καθιστώντας την αγορά ακινήτων απρόσιτη για τη μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού.

Όπως επισήμανε, οι περισσότεροι από τα 600 εκατομμύρια χαμηλόμισθους πολίτες που ανέφερε ο Λι Κετσιάνγκ δεν έχουν καμία δυνατότητα να αγοράσουν διαμέρισμα στην Κίνα.

Ο Γιε Γιάο-Γιουάν, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Σεντ Τόμας, εκτίμησε ότι ένας από τους λόγους που η κινεζική ηγεσία επέλεξε την παρούσα στιγμή για να συγκαλέσει τη διάσκεψη είναι η ανάγκη διατήρησης της πολιτικής σταθερότητας, καθώς όλο και περισσότεροι πολίτες πλήττονται από την οικονομική ύφεση. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι αρχές ανησυχούν μήπως η λαϊκή δυσαρέσκεια στραφεί κατά της κεντρικής κυβέρνησης και του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Ωστόσο, ως προς την ικανότητα του σχεδίου να αναζωογονήσει τον κλάδο ακινήτων ή να δώσει ώθηση στην οικονομία, ο Γιε εμφανίστηκε απαισιόδοξος, λέγοντας ότι οι ανακοινώσεις δεν έχουν πραγματικό περιεχόμενο και λειτουργούν κυρίως ως μέσο εσωτερικής προπαγάνδας. Κατά την άποψή του, το καθεστώς προσπαθεί να παραπλανήσει το κοινό με «ωραίους επιθετικούς προσδιορισμούς», χωρίς να διαθέτει ουσιαστικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Ανάλογη ήταν και η εκτίμηση του Τανγκ, ο οποίος θεωρεί ότι οι αρχές έχουν εξαντλήσει τις ρεαλιστικές επιλογές για την αντιμετώπιση της κρίσης στον κλάδο ακινήτων και της ευρύτερης οικονομικής δυσπραγίας που αυτή έχει προκαλέσει. Όπως είπε, η νέα φάση ανακαίνισης των αστικών χωριών είναι πολύ πιο δύσκολο να χρηματοδοτηθεί και πιθανότατα θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση του χρέους των τοπικών κυβερνήσεων.

Ο Τσάι κατέληξε ότι η κινεζική ηγεσία αναγκάζεται να συνεχίσει την ανάπτυξη στον κλάδο των ακινήτων, γνωρίζοντας πως αν αυτός καταρρεύσει, τότε θα καταρρεύσει και συνολικά η οικονομία της χώρας. Ωστόσο, όπως επισήμανε, πλέον δεν υπάρχουν μέσα για την ενίσχυση της αγοράς, ούτε μέσω των παραδοσιακών μηχανισμών χρηματοδότησης με βάση τη γη, ενώ τα προηγούμενα σχέδια ανακαίνισης έχουν ήδη αποτύχει.

Με τη συμβολή των Ning Haizhong και Luo Ya