Μήνας: Ιούλιος 2025

Πορτογαλία: Νέο ρεκόρ θερμοκρασίας για μήνα Ιούνιο με 46,6° Κελσίου

Τετάρτη, 02 Ιούλ, 2025 Από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η Πορτογαλία κατέγραψε νέο ρεκόρ θερμοκρασίας για τον Ιούνιο, φτάνοντας τους 46,6 ° Κελσίου την Κυριακή στη Μόρα, περίπου 100 χιλιόμετρα ανατολικά της Λισαβόνας, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε σήμερα η εθνική μετεωρολογική υπηρεσία.

Το προηγούμενο ρεκόρ, 44,9 ° Κελσίου, είχε καταγραφεί στις 17 Ιουνίου 2017 στο Αλκάσερ ντο Σαλ, στο νοτιοδυτικό τμήμα της χώρας, υπενθύμισε το το πορτογαλικό Ινστιτούτο Θάλασσας και Ατμόσφαιρας (IPMA). Σύμφωνα με το Ινστιτούτο, το 37% των μετεωρολογικών σταθμών κατέγραψε την Κυριακή θερμοκρασίες πάνω από 40 ° Κελσίου.

Η χώρα, που πλήττεται από ισχυρό κύμα καύσωνα που σαρώνει την Ευρώπη, βίωσε το Σαββατοκύριακο «πολύ υψηλές» θερμοκρασίες, με πολλούς σταθμούς να καταγράφουν θερμοκρασίες που ξεπέρασαν προηγούμενα ιστορικά ρεκόρ.

Πολλές περιοχές, ανάμεσά τους και η Λισαβόνα, τέθηκαν σε κόκκινο συναγερμό την Κυριακή και τη Δευτέρα εξαιτίας του κύματος καύσωνα.

Ωστόσο, σήμερα η χώρα ξεκίνησε να παίρνει μια μικρή ανάσα.

Η θερμοκρασία κατέγραψε πτώση, εντούτοις οκτώ περιφέρειες παραμένουν σε πορτοκαλί συναγερμό, λόγω του αυξημένου κινδύνου δασικών πυρκαγιών, ιδίως σε δασικές περιοχές του κέντρου και του βορρά.

Μέχρι το μεσημέρι της Τρίτης, οι αρχές δεν είχαν αναφέρει κάποιο μεγάλο ενεργό μέτωπο πυρκαγιάς.

Ταϊβάν: Διπλασιασμός της διάρκειας της στρατιωτικής άσκησης με έμφαση στις απειλές από Κίνα

Πέμπτη, 03 Ιούλ, 2025Τετάρτη, 02 Ιούλ, 2025 Από EPOCH TIMES

Σε ενημέρωση Τύπου στις 1 Ιουλίου, ο Υποστράτηγος Τανγκ Τσι-Σινγκ, διευθυντής του Τμήματος Σχεδιασμού Κοινών Επιχειρήσεων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ταϊβάν, ανακοίνωσε ότι η φετινή άσκηση με πραγματικά πυρά θα διεξαχθεί από τις 9 έως τις 18 Ιουλίου — μια σημαντική επέκταση από το καθιερωμένο πενθήμερο-τετρανύχτιο σχήμα.

«Η φετινή άσκηση θα ξεκινήσει με ένα σενάριο παρενόχλησης στην “γκρίζα ζώνη”, το οποίο, σε περίπτωση πραγματικής σύρραξης, θα ενεργοποιούσε τα πρωτόκολλα μετάβασης της Ταϊβάν από την ειρήνη στον πόλεμο. Σε αυτά περιλαμβάνονται η θέση των δυνάμεων σε κατάσταση έκτακτης επιχειρησιακής ετοιμότητας και η προσαρμογή της τακτικής σύμφωνα με τις πολεμικές διαδικασίες», ανέφερε ο Τανγκ.

Ο όρος «γκρίζα ζώνη» περιγράφει ενέργειες που δεν συνιστούν ανοιχτό πόλεμο, αλλά στοχεύουν στην επίτευξη στρατηγικών στόχων μέσω πιέσεων και προκλήσεων.

Το αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας χαρακτηρίζει τέτοιες δραστηριότητες ως κινήσεις που δεν εμπίπτουν πλήρως ούτε στην ειρήνη ούτε στον πόλεμο.

Παρότι το Πεκίνο δεν έχει εντάξει επίσημα τον όρο «γκρίζα ζώνη» στη στρατιωτική του ορολογία, αξιοποιεί αντίστοιχες τακτικές ήδη από το 2003, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται νομικός, ψυχολογικός και προπαγανδιστικός πόλεμος.

Ενδεικτικά, ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός πραγματοποιεί τακτικές πτήσεις στρατιωτικών αεροσκαφών εντός της ζώνης αναγνώρισης αεράμυνας της Ταϊβάν, υποχρεώνοντας την Ταϊπέι να απογειώνει μαχητικά για να απαντήσει.

Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι η στρατηγική αυτή στοχεύει στην εξάντληση των ταϊβανέζικων πόρων και στη σταδιακή απευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης απέναντι στις στρατιωτικές ενέργειες της Κίνας, πιθανώς αποδυναμώνοντας και τη στήριξη προς τις αμυντικές δαπάνες.

Ο Τανγκ εξήγησε ότι, στο πλαίσιο της άσκησης, τα σενάρια «γκρίζας ζώνης» θα περιλαμβάνουν νομικό πόλεμο, εξαπάτηση, προκλήσεις και προσπάθειες εξουθένωσης των ταϊβανέζικων στρατιωτικών πόρων. «Καθεμία από αυτές τις ενέργειες μπορεί να υλοποιηθεί από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας έναντι της Ταϊβάν σε προπολεμικό στάδιο», ανέφερε στους δημοσιογράφους.

Μετά την προσομοίωση της «γκρίζας ζώνης», η άσκηση θα περάσει σε φάση εικονικής εισβολής, με σενάριο αμφίβιας απόβασης του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού διαμέσου του Στενού της Ταϊβάν.

Από τις 13 Ιουλίου, οι ταϊβανέζικες δυνάμεις θα εξασκηθούν στην εξασφάλιση τοπικής αεροπορικής υπεροχής, στην αναχαίτιση πυραυλικών επιθέσεων, στην εκτέλεση στοχευμένων αντεπιθέσεων και στην ανακοπή αποβάσεων σε κρίσιμα παράκτια σημεία.

Κατά τον Τανγκ, στα τελικά στάδια της άσκησης θα προσομοιωθεί η «βαθιά άμυνα» με τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό να προωθείται προς το εσωτερικό. Αυτό θα απαιτήσει από τις δυνάμεις της Ταϊβάν να συγκροτήσουν ζώνες πολυεπίπεδης άμυνας αξιοποιώντας το φυσικό και το αστικό τοπίο ώστε να παρεμποδίσουν την πρόσβαση του εισβολέα σε κρίσιμες υποδομές όπως λιμάνια και αεροδρόμια.

Πέραν των στρατιωτικών επιχειρήσεων, το σενάριο θα περιλαμβάνει και δράσεις πολιτικής άμυνας, μεταξύ των οποίων εκκενώσεις λόγω αεροπορικού συναγερμού, διασώσεις και λειτουργία καταφυγίων, στο πλαίσιο ενίσχυσης της συνολικής ανθεκτικότητας της ταϊβανέζικης κοινωνίας.

Οι δηλώσεις του Υποστράτηγου Τανγκ έρχονται τη στιγμή που ο πρόεδρος της Ταϊβάν, Λάι Τσινγκ-τε, βρίσκεται σε περιοδεία στη χώρα για την ενίσχυση της εθνικής ενότητας έναντι της εντεινόμενης απειλής από το ΚΚΚ. Αν και το Πεκίνο δεν έχει ποτέ ασκήσει εξουσία στην Ταϊβάν, διεκδικεί το νησί ως αποσχισμένη επαρχία, με στόχο να το εντάξει υπό τον έλεγχό του.

Η περιοδεία του Λάι, που ξεκίνησε στις 22 Ιουνίου, περιλαμβάνει δέκα ομιλίες. Στις πρώτες τρεις εμφανίσεις του, ο πρόεδρος τόνισε την ανάγκη σύμπνοιας ανάμεσα σε δύο βασικές ομάδες: τη νεότερη γενιά, που αυτοπροσδιορίζεται κατά κύριο λόγο ως ταϊβανέζικη, και τους μεγαλύτερους, πολλοί εκ των οποίων μετανάστευσαν από την Κίνα κατά τον εμφύλιο πόλεμο και συνεχίζουν να ταυτίζονται με την επίσημη ονομασία της χώρας, Δημοκρατία της Κίνας.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας αξιοποιεί διαχρονικά την κινεζική ταυτότητα των μεγαλύτερων σε ηλικία Ταϊβανών προς όφελος των ενοποιητικών του αφηγημάτων. Ωστόσο, ο Λάι, ως εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος — το οποίο στηρίζεται κυρίως σε ψηφοφόρους με έντονη ταϊβανέζικη ταυτότητα — αντέτεινε σθεναρά σε αυτή τη ρητορική, καλώντας τους πολίτες να μην παρασυρθούν από την προπαγάνδα του Πεκίνου.

«Όσοι ταυτίζονται με την Ταϊβάν πρέπει να την υπερασπιστούν, και όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως Δημοκρατία της Κίνας οφείλουν να αντισταθούν στο Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας», διακήρυξε ο Λάι στη δεύτερη ομιλία του.

Το Euronext διαπραγματεύεται την εξαγορά του Χρηματιστηρίου Αθηνών

Πέμπτη, 03 Ιούλ, 2025Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025 Από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μία σημαντική εξέλιξη για την ελληνική κεφαλαιαγορά και γενικότερα για την ελληνική οικονομία αποτελεί το ενδιαφέρον εξαγοράς του Χρηματιστηρίου Αθηνών από το Euronext, το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο. Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας: Θετική η πρόταση εξαγοράς του Χ.Α από το Euronext

Σε ανακοίνωσή του το Euronext επιβεβαιώνει το ενδιαφέρον του για το Χρηματιστήριο Αθηνών και σημειώνει ότι έχει ξεκινήσει συζητήσεις με το διοικητικό συμβούλιο της ΕΧΑΕ, του διαχειριστή της ελληνικής κεφαλαιαγοράς, σχετικά με μια πιθανή προσφορά για την απόκτηση έως και του 100% των μετοχών του ΧΑ.

Αυτή η προσφορά θα διαρθρωθεί ως ανταλλαγή μετοχών που θα αποτιμά την ΧΑ στα 6,90 ευρώ ανά μετοχή, οδηγώντας σε μια σταθερή ισοτιμία μετατροπής 21,029 κοινών μετοχών της ΧΑ για κάθε νέα μετοχή της Euronext. Με βάση την τιμή της μετοχής της Euronext στα 145,10 ευρώ στις 30 Ιουνίου 2025, η πιθανή προσφορά θα αποτιμήσει το ΧΑ στα 399 εκατ. ευρώ.

Το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας βλέπει τις εξελίξεις θετικά, καθώς το γεγονός ότι το ελληνικό Χρηματιστήριο θα ενσωματωθεί στο μεγαλύτερο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο θα έχει σημαντικά οφέλη για την ελληνική αγορά, τις επιχειρήσεις και την οικονομία γενικότερα και εκτιμά ότι το ενδιαφέρον του Euronext αποτελεί «ψήφο εμπιστοσύνης» στην ελληνική κεφαλαιαγορά και την ελληνική οικονομία.

Οι εξελίξεις αυτές έρχονται σε μία περίοδο που το ελληνικό χρηματιστήριο είναι στην τελική ευθεία για την αναβάθμιση του στις ανεπτυγμένες αγορές και ασφαλώς στο ενδιαφέρον του Euronext για το Χρηματιστήριο Αθηνών αποτυπώνεται η αναβαθμισμένη εικόνα που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά και η ελληνική οικονομία.

Η Euronext είναι η μεγαλύτερη δεξαμενή ρευστότητας στην Ευρώπη, διαχειριζόμενη περίπου το 25% της δραστηριότητας συναλλαγών μετοχών με μετρητά στην Ευρώπη και λειτουργώντας αγορές σε μεγάλα χρηματοοικονομικά κέντρα όπως το ‘Αμστερνταμ, οι Βρυξέλλες, το Δουβλίνο, η Λισαβόνα, το Μιλάνο, το Όσλο και το Παρίσι.

Η εξαγορά του Χ.Α από το Euronaxt επιτρέπει στους συμμετέχοντες στις ελληνικές χρηματοπιστωτικές αγορές να ενταχθούν σε ένα δίκτυο άνω των 1.800 εισηγμένων εταιρειών με συνολική κεφαλαιοποίηση αγοράς που υπερβαίνει τα 6 τρισεκατομμύρια ευρώ. Το μοναδικό ιστορικό της Euronext στην ενσωμάτωση υποδομών αγοράς την τοποθετεί ιδανικά στην ενίσχυση της ανάπτυξης και της ελκυστικότητας των ελληνικών αγορών διεθνώς και στη δημιουργία αποτελεσματικότητας και ανταγωνιστικότητας σε ολόκληρο τον Όμιλο.

Το ενδιαφέρον της Euronext για το Χρηματιστήριο του ΧΑ αντικατοπτρίζει την ισχυρή εμπιστοσύνη της Euronext στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και στο αναπτυξιακό δυναμικό που προέρχεται από την περαιτέρω ενσωμάτωση των ελληνικών κεφαλαιαγορών στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το Euronext ιδρύθηκε το 2000 με τη συγχώνευση των χρηματιστηρίων της Γαλλίας, Ιταλίας, Ολλανδίας, Βελγίου, Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και Νορβηγίας και είναι εισηγμένος στο χρηματιστήριο του ‘Αμστερνταμ.

Το Euronext επιβεβαιώνει ότι έχει ξεκινήσει συζητήσεις με το διοικητικό συμβούλιο της ΕΧΑΕ, τον διαχειριστή της ελληνικής κεφαλαιαγοράς, σχετικά με μια πιθανή προσφορά για την απόκτηση έως και του 100 Χρηματιστήριο: Άνοδος 0,91%, σε νέα υψηλά 15 ετών η αγορά

FBI: Συναγερμός για ιρανικές κυβερνοεπιθέσεις σε κρίσιμες αμερικανικές υποδομές

Τετάρτη, 02 Ιούλ, 2025Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025 Από JACK PHILLIPS

Σε συναγερμό θέτει τους υπεύθυνους κρίσιμων υποδομών στις ΗΠΑ το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (FBI) και τρεις ακόμη αμερικανικοί οργανισμοί, εφιστώντας την προσοχή στην αυξημένη πιθανότητα κυβερνοεπιθέσεων με ιρανικό «αποτύπωμα», στον απόηχο των αμερικανικών πληγμάτων κατά του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.

Εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον αμυντικό τομέα, ιδίως όσες διατηρούν σχέσεις ή συμφέροντα με ισραηλινά ερευνητικά και αμυντικά σχήματα, βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο, όπως αναφέρεται στην κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν το FBI, η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA), το Κέντρο Κυβερνοεγκλήματος του Πενταγώνου και η Υπηρεσία Κυβερνοασφάλειας και Ασφάλειας Υποδομών.

Ωστόσο, στην ανακοίνωση διευκρινίζεται ότι έως τώρα δεν υπάρχουν ενδείξεις για συντονισμένη καμπάνια που να στοχεύει αμερικανικές υποδομές με προέλευση το Ιράν. Οργανισμοί και επιχειρήσεις καλούνται να ενημερωθούν για την κρατικά υποστηριζόμενη ιρανική κυβερνοαπειλή και να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα ενίσχυσης της ασφάλειας των δικτύων τους.

Διαρροές και επιθέσεις με φόντο τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή

Σε ξεχωριστό δελτίο, το FBI αναφέρει ότι τους τελευταίους μήνες αυξάνονται οι επιθέσεις ομάδων «χακτιβιστών» που σχετίζονται με το Ιράν, οι οποίες αλλοιώνουν ιστοσελίδες και διαρρέουν ευαίσθητες πληροφορίες που έχουν αποσπάσει από τα θύματά τους.

Όπως σημειώνεται, οι ομάδες αυτές ίσως προχωρήσουν σε επιθέσεις διακοπής υπηρεσιών (DDoS) κατά αμερικανικών ή ισραηλινών διαδικτυακών στόχων, με αφορμή τα πρόσφατα αεροπορικά πλήγματα που δέχθηκε το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.

Επισημαίνεται ακόμη ο κίνδυνος συνεργασίας ιρανών χάκερ με εγκληματικές ομάδες για ξεκινήσουν επιθέσεις τύπου ransomware.

Παρατηρείται ήδη, σύμφωνα με το FBI, άμεση συνεργασία με διανομείς λυτρισμικού (ransomware) τόσο για επιθέσεις κρυπτογράφησης δικτύων όσο και για την κλοπή και δημοσιοποίηση ευαίσθητων δεδομένων.

Τον προηγούμενο μήνα, το Ισραήλ προχώρησε σε αιφνιδιασμένες επιθέσεις κατά του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και ανώτατοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι του Ιράν.

Ακολούθησε ιρανική απάντηση με μαζική εκτόξευση πυραύλων προς το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ ανταπάντησαν βομβαρδίζοντας τρεις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, προτού ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοινώσει κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ιράν και Ισραήλ.

Αβεβαιότητα για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν

Αν και η κυβέρνηση Τραμπ υποστήριξε πως τα αμερικανικά πλήγματα κατέστρεψαν το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ), Ραφαέλ Γκρόσι, εμφανίστηκε πιο επιφυλακτικός.

Μιλώντας την Κυριακή στην εκπομπή «Face the Nation» του CBS, δήλωσε: «Οι τρεις ιρανικές εγκαταστάσεις με δυνατότητες επεξεργασίας, μετατροπής και εμπλουτισμού ουρανίου έχουν καταστραφεί σε σημαντικό βαθμό».

Πρόσθεσε όμως: «Κάποια υποδομή παραμένει όρθια και, δεδομένου ότι εξακολουθούν να υπάρχουν δυνατότητες, εφόσον το Ιράν το επιθυμεί, μπορεί να επανεκκινήσει τις δραστηριότητες αυτές. Η συνολική αποτίμηση της ζημιάς εξαρτάται από το αν θα δοθεί άδεια στους επιθεωρητές μας να εισέλθουν. Ειλικρινά, δεν μπορεί να πει κανείς ότι τα πάντα εξαφανίστηκαν και δεν απέμεινε τίποτα εκεί», ανέφερε ο κ. Γκρόσι.

Πόλεμος εντυπώσεων και κυβερνοκατασκοπεία

Ορισμένοι ειδικοί στον τομέα της κυβερνοασφάλειας σημειώνουν πως η Τεχεράνη συχνά χρησιμοποιεί κυβερνοεπιθέσεις για λόγους εντυπώσεων, διογκώνοντας το εύρος και την επιτυχία τους προς τα έξω. «Είναι σημαντικό να μην υπερτιμήσουμε την απειλή και ακολούθως να τους δώσουμε το πλεονέκτημα», σχολίασε ο Τζον Χόλκουιστ, επικεφαλής αναλυτής της Google Threat Intelligence, σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ, την περασμένη εβδομάδα.

Συμπλήρωσε πως ανησυχεί περισσότερο για την κυβερνοκατασκοπεία κατά πολιτικών στελεχών και για την παρακολούθηση που διευκολύνεται μέσω παραβιάσεων σε τομείς όπως οι μεταφορές, ο τουρισμός, οι τηλεπικοινωνίες και άλλες υπηρεσίες, όπου τα δεδομένα μπορούν να αξιοποιηθούν για τον εντοπισμό και την φυσική παρακολούθηση προσώπων ενδιαφέροντος.

Με πληροφορίες από το Associated Press

Σύλληψη δύο δημοσιογράφων στο Αζερμπαϊτζάν εν μέσω εντάσεων με τη Μόσχα

Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025 Από ADAM MORROW

Σε κλιμάκωση οδηγούνται οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Αζερμπαϊτζάν, καθώς οι αρχές του Μπακού συνέλαβαν στις 30 Ιουνίου δύο δημοσιογράφους του ρωσικού κρατικού πρακτορείου ειδήσεων Sputnik.

Όπως ανακοίνωσε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Azertac, ξεκίνησε έρευνα έπειτα από πληροφορίες των τοπικών αρχών σχετικά με συνεχιζόμενη δραστηριότητα μέσω παράνομων χρηματοδοτήσεων.

Επικαλούμενο το υπουργείο Εσωτερικών του Αζερμπαϊτζάν, το πρακτορείο μετέδωσε πως «στις 30 Ιουνίου πραγματοποιήθηκαν επιχειρησιακές έρευνες στα γραφεία του τοπικού παραρτήματος και συνελήφθησαν αρκετά άτομα».

Την ίδια ημέρα, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε τον πρέσβη του Αζερμπαϊτζάν στη Μόσχα για να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για τις «μη φιλικές ενέργειες» και τη «παράνομη κράτηση Ρώσων δημοσιογράφων», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά το ρωσικό υπουργείο.

Την 1η Ιουλίου, το ρωσικό πρακτορείο TASS μετέδωσε πως ο πρέσβης του Αζερμπαϊτζάν, Ρομάν Μουσταφάγιεφ, επισκέφθηκε το κτίριο του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών στη Μόσχα.

Οι εντάσεις είχαν αρχίσει να αυξάνονται από τα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας, όταν οι ρωσικές αρχές συνέλαβαν αρκετά άτομα στο Εκατερίνμπουργκ, βιομηχανική πόλη με πληθυσμό περίπου 1,5 εκατ. κατοίκων στα ανατολικά των Ουραλίων.

Στις 27 Ιουνίου, τοπικές αρχές του Εκατερίνμπουργκ συνέλαβαν έξι Αζέρους έπειτα από αστυνομικές εφόδους σε φερόμενες «οργανωμένες εγκληματικές ομάδες», σύμφωνα με τα ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης.

Η ανακριτική επιτροπή της Ρωσίας, την οποία επικαλέστηκε το πρακτορείο TASS, δήλωσε ότι οι συλληφθέντες θεωρούνται ύποπτοι για συμμετοχή σε «πολλαπλές δολοφονίες και απόπειρες δολοφονίας στο Εκατερίνμπουργκ το 2001, 2010 και 2011».

Η ίδια επιτροπή επιβεβαίωσε επίσης τον θάνατο δύο υπόπτων υπό κράτηση, αναφέροντας ότι ο ένας υπέκυψε σε «καρδιακή ανεπάρκεια», ενώ για τον δεύτερο, τα αίτια του θανάτου παραμένουν υπό διερεύνηση.

Το Μπακού αντέδρασε έντονα. Στις 28 Ιουνίου, το Yπουργείο Εσωτερικών του Αζερμπαϊτζάν εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία εκφράζεται «βαθιά ανησυχία για τις εφόδους σε κατοικίες Αζέρων στο Εκατερίνμπουργκ το πρωί της 27ης Ιουνίου».

Όπως ανέφερε το υπουργείο, «οι επιχειρήσεις οδήγησαν στον θάνατο ομογενών μας, σε σοβαρούς τραυματισμούς μερικών και στη σύλληψη εννέα ατόμων».

Το υπουργείο κάλεσε για «άμεση διερεύνηση του περιστατικού και για λογοδοσία των υπευθύνων αυτής της απαράδεκτης βίας το συντομότερο δυνατό».

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ συμμετέχουν σε συνάντηση με βετεράνους της σιδηροδρομικής βιομηχανίας στο Κρεμλίνο στη Μόσχα, στις 22 Απριλίου 2024. Gavriil Grigorov/Sputnik/Kremlin Pool Photo μέσω AP

Υπό το βάρος των εντάσεων, κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία του Αζερμπαϊτζάν ακύρωσε προγραμματισμένη επίσκεψη στη Μόσχα, ενώ και προγραμματισμένο ταξίδι Ρώσου αντιπροέδρου της κυβέρνησης στο Μπακού ματαιώθηκε αιφνιδίως.

Στις 29 Ιουνίου, το αζερικό Υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε την ακύρωση όλων των προγραμματισμένων ρωσικών πολιτιστικών εκδηλώσεων στη χώρα, συμπεριλαμβανομένων συναυλιών, φεστιβάλ, παραστάσεων και εκθέσεων.

Ερωτηθείς σχετικά με αυτές τις ενέργειες του Μπακού, εκπρόσωπος του Κρεμλίνου σχολίασε: «Λυπούμαστε ειλικρινά για τέτοιες αποφάσεις. Πιστεύουμε ότι όλα όσα συμβαίνουν σχετίζονται με το έργο των διωκτικών αρχών και ότι δεν θα έπρεπε να αποτελούν αφορμή για μια τέτοια αντίδραση».

Στις 30 Ιουνίου, οι σοροί των δύο Αζέρων που πέθαναν στη Ρωσία επαναπατρίστηκαν και υποβλήθηκαν σε ιατροδικαστική εξέταση στο Αζερμπαϊτζάν.

Την επόμενη μέρα, κρατικός ιατροδικαστής στο Μπακού ανακοίνωσε πως οι νεκροψίες έδειξαν ότι οι δύο άνδρες είχαν ξυλοκοπηθεί μέχρι θανάτου. Μέχρι την ώρα δημοσίευσης του ρεπορτάζ, Ρώσοι αξιωματούχοι δεν είχαν απαντήσει στις καταγγελίες του Αζερμπαϊτζάν.

Τα τελευταία χρόνια, το Μπακού διατηρεί καλές σχέσεις με τη Μόσχα, η οποία συχνά παίζει ρόλο μεσολαβητή στη μακρόχρονη εδαφική διαμάχη μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας.

Την 1η Ιουλίου, ο Ντμίτρι Μαζιούκ, υψηλόβαθμος αξιωματούχος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, υποστήριξε ότι ορισμένοι προσπαθούν να υπονομεύσουν τις σχέσεις με το Μπακού, χωρίς ωστόσο να παραθέσει αποδείξεις.

Με την συμβολή του Reuters

Περιορίζοντας τα έξοδα των καλοκαιρινών ταξιδιών

Τετάρτη, 02 Ιούλ, 2025Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025 Από EPOCH TIMES

Όσο ενθουσιασμό κι αν νιώθουμε σχεδιάζοντας τις καλοκαιρινές διακοπές μας, άλλο τόσο προβληματισμό μάς προκαλεί αυτό λόγω των υψηλών τιμών που επικρατούν παντού κατά τη διάρκεια της ‘σεζόν’: από αεροπορικά εισιτήρια, ξενοδοχεία και καράβια, μέχρι τα εστιατόρια και κάθε είδους υπηρεσία.

Δεν είναι λίγοι πια αυτοί που αναγκάζονται να παραιτηθούν εξ ολοκλήρου από την προοπτική ενός ταξιδιού, εξαιτίας της αδυναμίας τους να ανταποκριθούν στο υψηλό κόστος.

Ωστόσο, με έρευνα, προγραμματισμός και σωστός προϋπολογισμός οι καλοκαιρινές αποδράσεις είναι εφικτές ακόμα και για τα χαμηλά βαλάντια, όπως προτείνουν ειδικοί.

«Ο προϋπολογισμός δεν είναι βρώμικη λέξη, είναι έξυπνη», λέει ο Λαντέλ Κάρτερ, ιδρυτής της Royal Expression Travels, στην εφημερίδα The Epoch Times. «Δεν πρόκειται για το να ξοδεύεις λιγότερα, αλλά για το να ξοδεύεις πιο έξυπνα.»

Ακολουθούν επτά προτάσεις για να κινηθείτε προς αυτήν την κατεύθυνση.

Να είστε ευέλικτοι ως προς τον προορισμό σας

Οι περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν τον προορισμό τους πριν οργανώσουν τον προϋπολογισμό τους. Ωστόσο, ο Μπράις Κόλινς, διευθυντής μάρκετινγκ στην Intro Travel, λέει ότι πρέπει να σχεδιάζετε το ταξίδι σας με τον αντίστροφο τρόπο.

«Επιλέξτε τον προορισμό σας με βάση την προσφορά, όχι τα όνειρα σας», λέει. «Πάρα πολλοί άνθρωποι επιλέγουν πρώτα τον προορισμό και μετά προσπαθούν να προσαρμόσουν τον προϋπολογισμό τους – έτσι ξεπερνούν το όριο των δαπανών τους πριν καν κάνουν την κράτηση.»

Αντ’ αυτού, ελέγξτε αρχικά τις τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων και των ξενοδοχείων ανά τον κόσμο και δείτε τι ταιριάζει στον προϋπολογισμό σας.

«Δεν επιλέγετε το σπίτι πριν μάθετε τον ταχυδρομικό κώδικα — το ίδιο ισχύει και για τα ταξίδια», σχολιάζει ο Κάρτερ.

Για παράδειγμα, αν ονειρεύεστε μια απόδραση στην ακτή Αμάλφι της Ιταλίας, αλλά δεν μπορείτε να το αντέξετε οικονομικά, στραφείτε προς έναν προορισμό όπως η παραθεριστική πόλη Μαρμπέγια στη νότια Ισπανία – μια εξίσου όμορφη και πολύ πιο προσιτή εναλλακτική λύση.

«Ίδια ατμόσφαιρα, λιγότερες δαπάνες», σημειώνει ο Κάρτερ.

Η διεξοδική έρευνα είναι το κλειδί για να αποφύγετε τις τουριστικές παγίδες και να μη βγείτε εκτός προϋπολογισμού ενώ βρίσκεστε στο εξωτερικό. (nuu_jeed/Shutterstock)

Επιλέξτε με σύνεση την ημέρα του ταξιδιού σας

Η πιο απλή λύση είναι να αποφύγετε να ταξιδέψετε κατά τη διάρκεια της σεζόν και να επιλέξετε μία εποχή όπως το φθινόπωρο ή την άνοιξη, που οι τιμές είναι ακόμη λογικές. Ακόμη και οι αρχές Ιουνίου ή τα τέλη Αυγούστου είναι αρκετά καλή εποχή, ιδίως αν το ταξίδι σας πρέπει, πια οποιονδήποτε λόγο, να γίνει το καλοκαίρι.

«Είναι πιο ήσυχα, φθηνότερα και ο καιρός είναι ακόμα υπέροχος στα περισσότερα μέρη», επισημαίνει ο Κάρτερ. «Θα αποφύγετε τα πλήθη, χωρίς να χάσετε τον ήλιο.»

Η Expedia συνιστά επίσης να ταξιδέψετε τον Αύγουστο. Η έκθεση «2025 Air Hacks Report» του διαδικτυακού ταξιδιωτικού πρακτορείου, που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο, διαπίστωσε ότι ο μήνας αυτός είναι η φθηνότερη περίοδος του έτους για αεροπορικά ταξίδια, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, ενώ ο Φεβρουάριος και ο Μάρτιος είναι οι πιο ακριβοί.

Γνωριστείτε με τους ντόπιους: θα ανακαλύψετε κρυμμένους θησαυρούς και οικονομικές προτάσεις που συχνά διαφεύγουν αν κινείστε μόνοι σας ή βασίζεστε μόνο στους τουριστικούς οδηγούς. (Master1305/Shutterstock)

Μη χρονοτριβείτε

Όποιος ξυπνάει νωρίς, κερδίζει — και φθηνότερες πτήσεις και διαμονή. Οι αεροπορικές εταιρείες και τα ξενοδοχεία συχνά βασίζονται σε δυναμική τιμολόγηση για να μεγιστοποιήσουν τα έσοδά τους, η οποία συνεπάγεται την προσαρμογή των ημερήσιων τιμών με βάση τη ζήτηση και άλλους παράγοντες της αγοράς σε πραγματικό χρόνο. Για να αποφύγετε αυτές τις δαπανηρές διακυμάνσεις των τιμών, η εφαρμογή κρατήσεων ταξιδιών Hopper συνιστά να κάνετε κράτηση για πτήσεις εσωτερικού και διαμονή 30 έως 60 ημέρες πριν από το ταξίδι σας. Αν θέλετε να ταξιδέψετε στο εξωτερικό, προσπαθήστε να αγοράσετε τα εισιτήρια τρεις έως έξι μήνες πριν από την ημερομηνία αναχώρησής σας.

Η Καρολίνα Μαρτίνεζ, διευθύντρια επικοινωνίας της δωρεάν πλατφόρμας οδοιπορίας GuruWalk, δήλωσε στην Epoch Times ότι η εκ των προτέρων κράτηση εισιτηρίων για αξιοθέατα και διάφορες δραστηριότητες είναι εξίσου σημαντική.

«Πολλοί ταξιδιώτες προγραμματίζουν τις πτήσεις και τα ξενοδοχεία τους, αλλά αφήνουν τις δραστηριότητες για όταν φτάσουν εκεί», σημειώνει. Αυτό το λάθος μπορεί να σας κοστίσει ακριβά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες,.

«Η έγκαιρη κράτηση όχι μόνο εξασφαλίζει τη διαθεσιμότητα, αλλά σας επιτρέπει να συγκρίνετε επιλογές, να βρείτε καλύτερες τιμές και να διατηρήσετε τον προϋπολογισμό σας υπό έλεγχο», προσθέτει.

Πέρα από τα ξενοδοχεία

Ένας άλλος τρόπος για να αποφύγετε τις υψηλές τιμές των ξενοδοχείων είναι να αποφύγετε εντελώς τη διαμονή εκεί. Αντί να κλείσετε δωμάτιο σε μια γνωστή αλυσίδα ξενοδοχείων όπως Hilton, Marriott ή Hyatt, η Μερσέντες Ζακ, ταξιδιωτική πράκτορας της ASAP Tickets, συνιστά να κάνετε κράτηση σε εναλλακτικά καταλύματα όπως ξενώνες, ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και Airbnb.

«Ακόμη και οι ευκαιρίες για φύλαξη σπιτιού μειώνουν σημαντικά το κόστος», είπε.

Πλατφόρμες με βάση τη συνδρομή, όπως Trusted Housesitters, Nomador και HouseCarers, συνδέουν ιδιοκτήτες σπιτιών με ανθρώπους πρόθυμους να φροντίσουν το σπίτι τους (και μερικές φορές τα κατοικίδια) ενώ λείπουν, κάτι που σας επιτρέπει να εξασφαλίσετε διαμονή και διατροφή χωρίς κόστος.

Η φύλαξη σπιτιού (ίσως και κατοικιδίων) σάς δίνει την ευκαιρία να ταξιδέψετε απολαμβάνοντας δωρεάν διαμονή και μια τοπική εμπειρία. (Vlada Karpovich/Pexels0)

Προγραμματίστε έξυπνα

Θέλετε να διασκεδάσετε περισσότερο πληρώνοντας λιγότερα; Η επιλογή πακέτων ταξιδιού με ‘όλα μέσα’ μπορεί να σας βοηθήσει να ελαχιστοποιήσετε το συνολικό κόστος του ταξιδιού σας, ειδικά αν ταξιδεύετε με την οικογένειά σας ή μια μεγάλη ομάδα φίλων.

«Μπορεί να φαίνεται πιο ακριβά στην αρχή, αλλά αν συνδυάσετε όλα τα γεύματα, τη διασκέδαση και τα έξοδα μεταφοράς, αυτή η επιλογή θα σας βοηθήσει να εξοικονομήσετε αρκετά χρήματα», επισημαίνει η Ζακ.

Η Μαρτίνεζ συνιστά να αναζητήσετε πακέτα εμπειριών ή συνδυαστικές προσφορές δραστηριοτήτων:

«Συχνά θα βρείτε πακέτα όπως περιήγηση στην πόλη και γευσιγνωσία κρασιού ή ξενάγηση ακολουθούμενη από πολιτιστική παράσταση, σε χαμηλότερη τιμή από ό,τι αν τα κλείνατε ξεχωριστά», είπε, σημειώνοντας ότι αυτή η προσέγγιση μπορεί να βοηθήσει τους ταξιδιώτες να εξοικονομήσουν χρόνο και χρήματα — μια αμοιβαία επωφελής κατάσταση.

Ακολουθήστε τους ντόπιους

Τα μεγάλα αξιοθέατα συχνά συνοδεύονται από μεγάλα πλήθη και υψηλές τιμές. Για να εξοικονομήσετε χρήματα, η Μαρτίνεζ προτείνει να αποφύγετε τα δημοφιλή τουριστικά μέρη και να επικοινωνήσετε με τους ντόπιους, οι οποίοι πιθανότατα γνωρίζουν τα καλύτερα και πιο προσιτά κρυμμένα διαμάντια που μπορείτε να εξερευνήσετε κατά τη διάρκεια των διακοπών σας.

«Και εδώ είναι το καλύτερο: περνώντας χρόνο με ντόπιους ξεναγούς, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σας δώσουν καλές συμβουλές για το πού να φάτε καλά και φθηνά, ποια μουσεία είναι δωρεάν συγκεκριμένες ημέρες και πώς να μετακινηθείτε στην πόλη χωρίς να ξοδέψετε πολλά», παρατηρεί.

Αναζητήστε τα στέκια των ντόπιων για πιο προσιτές τιμές και πιο αυθεντικές εμπειρίες. (Brostock/Shutterstock)

Έρευνα και συνάλλαγμα

Όταν πρόκειται για τον προγραμματισμό των καλοκαιρινών διακοπών σας, η σημασία της καλής έρευνας είναι αυτονόητη. Ωστόσο, είναι εύκολο να παραβλέψετε έναν σημαντικό παράγοντα κατά τον υπολογισμό του προϋπολογισμού σας: τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Αν ταξιδεύετε στο εξωτερικό, αυτό είναι ένα εξαιρετικά κρίσιμο βήμα για τη σωστή διαχείριση των ταξιδιωτικών σας εξόδων, τονίζει η Ζακ.

«Η κατανόηση της τρέχουσας ισοτιμίας επιτρέπει στους ταξιδιώτες να καταρτίσουν τον προϋπολογισμό τους με μεγαλύτερη ακρίβεια, να αξιολογήσουν τις τοπικές τιμές και να αποφύγουν να πληρώσουν υπερβολικά ή να πέσουν θύματα τουριστικών παγίδων με φουσκωμένες τιμές», εξηγεί.

Τα ανταλλακτήρια συναλλάγματος στα αεροδρόμια μπορεί να είναι βολικά, αλλά μπορεί να έχουν υπερβολικές τιμές και κρυφές χρεώσεις, που μερικές φορές ξεπερνούν το 15%.

«Συνιστώ είτε να φέρετε το ‘σωστό’ νόμισμα από την πατρίδα σας είτε να πάτε σε ένα τοπικό υποκατάστημα τράπεζας ή σε ένα ανταλλακτήριο συναλλάγματος στην πόλη, που θα σας κοστίσει πολύ λιγότερο», συμβουλεύει η Ζακ.

Καλό σας ταξίδι!

Της Audrey Enjoli

Μια χαρούμενη ζωή

Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025 Από JEFFREY TUCKER

Σχολιασμός

Γνωρίζετε ανθρώπους που είναι ες αεί στο παράπονο και δεν μπορούν να νιώσουν χαρούμενοι ό,τι κι αν γίνει; Εγώ γνωρίζω. Μισούν την δουλειά τους. Μισούν το σπίτι τους ή το διαμέρισμά τους. Μισούν το κατάστημα, την τροφή, τον καιρό, την μουσική, τις μηχανές, τους ανθρώπους. Είναι βαθιά πληγωμένοι από κάτι και η τάση να παραπονιούνται για όλα γίνεται μια καθημερινή και ωριαία συνήθεια.

Κατά περίεργο τρόπο, ο πολιτισμός μας μάς εκπαιδεύει γι΄ αυτό. Όλα στις διαφημίσεις και τεχνολογία σήμερα δίνουν την αίσθηση ότι σχεδόν όλα είναι λάθος στην ζωή μας και μπορούν να βελτιωθούν παίρνοντας κάποιο προϊόν. Είναι συνεχές. Ισχύει στα φάρμακα, φυσικά, και στην τεχνολογία. Συχνά οι διαφημίσεις υπονοούν πως οτιδήποτε κάνουμε είναι σπατάλη χρόνου και χρειαζόμαστε κάτι ενδιαφέρον καθώς προχωρούμε προς κάτι άλλο που και αυτό σπαταλά τον χρόνο μας.

Το μήνυμα: Να τελειώνουμε με οτιδήποτε ασχολούμαστε ώστε να περάσουμε στο επόμενο πράγμα, το οποίο επίσης θέλουμε να το τελειώνουμε ώστε να κάνουμε το επόμενο. Είναι μια ατέρμονος δίνη.

Το κυρίαρχο συναίσθημά μας είναι η έλλειψη ικανοποίησης. Όσοι υποστηρίζουν αυτήν την συμπεριφορά λένε ότι τροφοδοτεί την πρόοδο. Εμπνέει τους επιχειρηματίες να βρουν νέους τρόπους να ανταποκριθούν στις ανάγκες μας, δίνοντάς μας μοδάτα αξεσουάρ, εξοικονομώντας μας χρόνο, και ούτω καθεξής.

Η ιδέα είναι ότι όσο περισσότερο ανικανοποίητοι νιώθουμε, τόσο περισσότερα αποκτούμε, και το σημείο της βιομηχανικής και πολιτισμικής προόδου είναι όσο το δυνατόν περισσότεροι να είναι περιτριγυρισμένοι από μηχανηματάκια που εξοικονομούν χρόνο, φαγητά, και φάρμακα που αγοράζουμε.

Αυτό είναι εντάξει, το κατανοώ. Η έλλειψη ικανοποίησης μπορεί να τροφοδοτήσει την φιλοδοξία αν είναι υγιής, αλλά μπορεί να ενσταλάξει μόνιμη θλίψη αν πάρει έναν ανθυγιεινό δρόμο.

Υπάρχει άλλη μια πλευρά στην ιστορία αυτού του θέματος της έλλειψης ικανοποίησης, μία που η μητέρα μου περιέγραφε ως «να είσαι ικανοποιημένος με αυτά που έχεις.» Σημαίνει να είσαι ειλικρινά ευγνώμων για αυτά που έχεις και να θεωρείς τις εργασίες, ανθρώπους, περιβάλλον, και ευλογίες που σε περιβάλλουν ως δώρα προς χρήση επίσης. Να είσαι χαρούμενος ανεξαρτήτως των υλικών σου περιστάσεων σημαίνει πως είσαι πνευματικά υγιής. Χρειάζεται επίσης μεγάλη πειθαρχία.

Ο άδικα όχι τόσο γνωστός Αμερικανός ιστορικός και καλλιτέχνης Έρικ Σλόαν γράφει το ακόλουθο στο βιβλίο του «Αμερικανικό παρελθόν»: «Η ικανοποίηση με τα όσα έχεις ήταν για τον προπάππου κάτι που μάθαινε από πολύ νέος και θυμόταν για όλη του την ζωή.»

«Αλλά τώρα έχει γίνει αμερικανική συνήθεια να είσαι ανικανοποίητος! Αναγνωρίζεται ότι η έλλειψη ικανοποίησης έχει αποτέλεσμα την βελτίωση ή την εφεύρεση κάτι καινούριου, αυτό είναι καλό. Αλλά η ικανοποίηση έχει πλεονεκτήματα επίσης, και δεν θα πρέπει να παραγκωνιστεί.»

Αν δέχεσαι την έλλειψη ικανοποίησης σαν κάτι καλό, αλλάζεις το καλό σου αυτοκίνητο, σπίτι, ενδύματα, ακόμα και φίλους όταν σε ενοχλούν ελαφρώς, αν και είναι όλα εντάξει. Ως αποτέλεσμα, κατέχεις νέα πράγματα και γνωρίζεις ανθρώπους που επίσης τελικά σε κάνουν να μην νιώθεις καλά. Όσοι το κάνουν αυτό απλώς δεν μπορούν να νιώσουν χαρούμενοι. Κάθε δώρο είναι κατώτερο. Κάθε φίλος αποτυχία. Κάθε υλικό αγαθό είναι απογοήτευση. Κάθε δουλειά μια κούραση.

Λίγο υπόβαθρο για το πως οι ίδιοι οι οικονομολόγοι έχουν ενισχύσει αυτήν την συμπεριφορά: Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο οικονομολόγος Γουίλιαμ Στάνλεϋ Τζέβονς έγραψε μια πραγματεία για τα οικονομικά που ακολούθησε τις χρηστικές απόψεις του Τζέρεμυ Μπένθαμ. Μέρος αυτού ήταν να παρουσιάσει την ανθρώπινη ικανοποίηση ως ένα θεωρητικά μετρήσιμο πράγμα, μετρούμενο με αυτό που αποκάλεσε «πρακτικά.»

Τα πρακτικά είναι μονάδες πραγμάτων που θέλουμε να βιώσουμε. Η απώλεια πρακτικών είναι αυτό που προσπαθούμε να αποφύγουμε.

Εφάρμοσε αυτό το πράγμα στην εργασία με πληρωμή. Αναζητούμε πρακτικά που έρχονται με χρήματα, αλλά αφήνουμε πρακτικά για να κάνουμε αυτό που χρειάζεται για να τα αποκτήσουμε. Ιδανικά, τα πρακτικά που παίρνουμε υπερβαίνουν αυτά που χάνουμε, και γι΄ αυτό συνεχίζουμε να εργαζόμαστε.

Σε αυτήν την θεωρία, που έγινε ευρέως αποδεκτή, η εργασία θεωρείται πάντα ένα βλαβερό υποπροϊόν. Θα το μάθετε αυτό σε κάθε εισαγωγικό κείμενο μικροοικονομικών. Είναι ένας τρόπος να πουν ότι όλη η δουλειά είναι τελικά μια απογοήτευση, κάτι που κάνουμε μόνο για να πάρουμε τα λεφτά που χρειαζόμαστε για να αγοράσουμε άλλα πράγματα.

Υπάρχει μια ανταλλαγή εργασίας/ελεύθερου χρόνου: Εργαζόμαστε περισσότερο για να αγοράσουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο, ακόμα κι αν ο ελεύθερος χρόνος αγοράζεται με χρήματα που χάνουμε με την άρνηση εργασίας. Όλο αυτό φτιάχνει μια φαινομενικά εκπληκτική και ταυτολογική θεωρία. Ταιριάζει καλά σε ένα μοντέλο και σε ένα γράφημα, και δίνει την ψευδαίσθηση της κατανόησης των πραγμάτων.

Υπάρχει ένα πρόβλημα: Πιθανότατα δεν είναι αλήθεια, ή ακριβέστερα, δεν είναι αλήθεια σε κάθε ή στις περισσότερες περιπτώσεις. Η ίδια η γλώσσα είναι πρόβλημα. Δίνει μια αίσθηση ότι θα πρέπει πάντα να βρίσκουμε την δουλειά απογοητευτική, κάτι για να υπομένουμε αλλά ποτέ να μην το χαιρόμαστε. Αυτό γέννησε μια φράση που με εκνευρίζει πολύ: η ισορροπία εργασίας/ζωής. Αυτό υποτίθεται ότι όλοι αναζητούν.

Αλλά εξετάσετε τις υποθέσεις πίσω από αυτό. Είναι μια αυστηρή διχοτομία: Το ένα γίνεται εις βάρος του άλλου. Η χρήση του όρου «ζωή» εδώ τίθεται σε αντίθεση προς τον όρο «δουλειά», σαν να μην μπορείς να βιώσεις και τα δύο την ίδια στιγμή. Η ζωή είναι οκνηρή και ευχάριστη, η δουλειά είναι σκληρή και άσχημη.

Σας ορκίζομαι ότι αν σκέφτεστε έτσι, ζείτε μια δυστυχισμένη ζωή. Θα εκνευρίζετε τους εργοδότες σας ή τις αμοιβόμενες εργασίες σας και θα νιώθετε μόνο απογοήτευση στην ζωή.

Θέτοντάς το έτσι, η θεωρία είναι παράλογη. Ξυπνάμε για να δουλέψουμε. Δουλεύουμε για να κάνουμε καφέ, δουλεύουμε για να κάνουμε ντουζ, για να ντυθούμε, να καθαριστούμε, για να πάμε στο γραφείο, δουλεύουμε και στο γραφείο, δουλεύουμε σε κοινωνικές δοσοληψίες για να είμαστε γοητευτικοί και ενδιαφέροντες, δουλεύουμε για να μάθουμε πράγματα τις ώρες που έχουμε άδεια, δουλεύουμε για να προετοιμάσουμε πάρτι δείπνου, δουλεύουμε για να καθαρίσουμε αφότου φύγουν οι επισκέπτες, και ούτω καθεξής. Η ζωή είναι δουλειά, και η δουλειά είναι ζωή. Η τελείως παράλογη ιδέα της «εξισορρόπησής» τους είναι μια κακή δικαιολογία για οκνηρία και για κακή εργασία.

Υπάρχει κάτι ακόμα λάθος με την θεωρία αυτή: η ιδέα ότι ο μόνος λόγος για την δουλειά είναι να κερδίζεις χρήματα, και ότι περισσότερα χρήματα σημαίνουν περισσότερο κίνητρο. Κάθε εργοδότης θα σας πει ότι αυτό δεν ισχύει. Ένας οκνηρός εργαζόμενος θα γίνει χειρότερος μετά από αύξηση, όχι καλύτερος, επειδή επιβραβεύτηκε για κακής ποιότητας δουλειά.

Οι πραγματικά σπουδαία εργαζόμενοι δεν έχουν κίνητρο τα χρήματα αλλά μια εσωτερική επιθυμία να επιτύχουν. Είναι οραματιστές ερωτευμένοι με αυτό που κάνουν.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν νιώθουν ανικανοποίητοι εκτός ίσως από την δική τους δουλειά, και προσπαθούν να τα πάνε καλύτερα. Αλλά ικανοποιούνται με τις ευκαιρίες που τους έχουν δοθεί. Δεν είναι άπληστοι για υλικό κέρδος, τους ενθουσιάζει ότι πληρώνονται για να κάνουν κάτι που αγαπούν. Στην εμπειρία μου, είναι ακριβώς αυτοί που τελικά παίρνουν αυξήσεις και ζουν καλύτερα, όχι επειδή είναι πλουσιότεροι αλλά επειδή νιώθουν χαρούμενοι.

Αυτή η ιδέα ότι χρειάζεται να κάνουμε μια προσπάθεια για να είμαστε ικανοποιημένοι είναι συναρπαστική επειδή υποπτεύομαι ότι είναι σπάνια σήμερα. Να είσαι ευχαριστημένος με τα όσα έχεις ετοιμάζει τον δρόμο για την ευτυχία, την ασφάλεια, την αυτοπεποίθηση, και μια ευχάριστη συμπεριφορά που εμπνέει τους άλλους προς το ίδιο. Οι άλλοι έλκονται από αυτούς που φαίνεται να τα έχουν όλα μαζί. Και αυτοί που μπορούν να διατηρήσουν μια αίσθηση ικανοποίησης ακόμα και σε καταστάσεις υψηλής πίεσης, ακόμα και όταν όλα φαίνεται να πηγαίνουν λάθος, σίγουρα κερδίζουν τον σεβασμό των άλλων.

Σκεφτείτε τον Ίλον Μασκ. Πιστεύετε ότι έχει κίνητρο τα χρήματα; Όχι. Έχει $350 δισεκατομμύρια. Χρησιμοποιεί μετρικά του χρήματος ως σημεία για μια δουλειά που έγινε καλά, όχι ως κίνητρα για έμπνευση. Είναι οραματιστής, και αυτό ίσχυε όταν ήταν φτωχός επίσης. Τα χρήματα είναι ένα παράγωγο και όχι ένας σκοπός στην άποψή του.

Ακόμα κι αν δεν σας αρέσει, είναι ένα καλό παράδειγμα. Πλούσιος ή φτωχός, είναι ικανοποιημένος με την ζωή του γενικά και νιώθει άσχημα μόνο όταν σκέφτεται ότι θα μπορούσε να κάνει καλύτερη δουλειά.

Δεν είναι μόνο ο Μασκ. Σκεφτείτε έναν οποιονδήποτε αγρότη που γνωρίζετε που ξυπνά νωρίς για να κάνει τις ίδιες κοπιαστικές εργασίες ξανά και ξανά. Θεωρεί αυτές τις εργασίες όχι σκληρές αλλά μάλλον μέρος της διαδικασίας μιας καλής ζωής, κάτι για να κάνει ώστε να βρει ικανοποίηση σε αυτό που προορίζεται να κάνει. Κάθε καλός εργαζόμενος έχει την ίδια άποψη—όχι παράπονο αλλά χαρά στο να κάνεις κάτι.

Αυτό εννοούσε η μητέρα μου όταν μου είπε να είμαι πιο ικανοποιημένος με όσα έχω. Είχαμε μόνο ένα αυτοκίνητο στην οικογένεια όταν μεγάλωνα. Όταν οι φίλοι μου με κορόιδευαν γι΄ αυτό, αυτή απλώς έλεγε ότι θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για όσα έχουμε και χωρίς φθόνο για άλλους. Έτσι με εκπαίδευσε. Ζούσε πάντα έτσι.

Ο φθόνος είναι ένα πικρό συναίσθημα που οδηγεί σε μια δυστυχή ζωή επειδή δεν μπορεί να ικανοποιηθεί ποτέ πλήρως. Είναι δρόμος αρετής να είμαστε ικανοποιημένοι σε οποιαδήποτε υλική θέση βρισκόμαστε. Είναι επίσης και ένα νοητικό πλαίσιο κοινό σε αυτούς που είναι οι πιο επιτυχημένοι και οι πιο χαρούμενοι. Αλλά το να είμαστε έτσι είναι σε αντίθεση με τον σημερινό πολιτισμό, που έχει εμποτιστεί με μηνύματα ότι πρέπει συνέχεια να παραπονιέσαι, να είσαι απογοητευμένος, και ανικανοποίητος.

Τι συνέβη στα πραγματικά ρούχα;

Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025 Από JEFFREY TUCKER

Σχολιασμός

Έχετε ακούσει την έκφραση «είσαι ό,τι τρως». Δεν την κατάλαβα ποτέ έως την πρώτη μου τριήμερη νηστεία, που μου έδειξε ότι είναι όντως έτσι. Είμαι πιο προσεκτικός τώρα για το τι ρίχνω στο στομάχι μου και πιο συνειδητός από ποτέ για τα σοβαρότατα προβλήματα της τροφής στις ΗΠΑ, η οποία είναι βαρέως επεξεργασμένη, γενετικά τροποποιημένη και περιέχει συστατικά που δεν ήταν ποτέ γνωστά στην ανθρώπινη ιστορία.

Μόλις το δεις και το αντιληφθείς αυτό, είναι δύσκολο να γυρίσεις πίσω. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί, όπως αποκαλύπτει μια βόλτα σε οποιαδήποτε αγροτική περιοχή της Νέας Αγγλίας και αλλού, ανακαλύπτοντας υπέροχες μικρές φάρμες που πωλούν σιτηρά και κρέας σε πολύ πιο φυσική κατάσταση από οτιδήποτε υπάρχει στα ράφια του σούπερμαρκετ.

Επιπλέον, το να μιλάς με πραγματικούς αγρότες και τις οικογένειές τους είναι μια υπέροχη εμπειρία. Μαθαίνεις για τα προβλήματα, τις χαρές, τα οικονομικά, και την ιστορία κάθε οικογένειας. Η ζωή θα μπορούσε να είναι πολύ ευκολότερη για αυτούς χωρίς τους περιορισμούς που τους εμποδίζουν να έχουν πρόσβαση σε περισσότερες αγορές. Προφανώς οι μεγάλες εταιρείες αντιτίθενται σε αυτό, εμποδίζοντας την αλλαγή γενικότερα.

Το θέμα μου, ωστόσο, δεν είναι η τροφή αλλά η ένδυση. Μήπως είμαστε και ό,τι φορούμε; Περίεργη ιδέα. Αλλά αυτό σκέφτομαι τώρα λόγω του νέου μου παντελονιού.

Πώς μπορεί ένα παντελόνι να σου δώσει την αίσθηση ότι ζεις μια πιο αυθεντική ζωή; Θα προσπαθήσω να το εξηγήσω όσο μπορώ καλύτερα. Είναι από τζιν, σκληρό ύφασμα, του κλασικού αμερικανικού είδους αλλά με μία μεγάλη διαφορά: φτιάχτηκε στην Αμερική, κόπηκε σε ένα τραπέζι με το χέρι, ράφτηκε με μηχανή του 1880-1920 και νήματα που συμφωνούν με το αυθεντικό. Η κοπή είναι γεμάτη, το ύφασμα γερό και μοιάζει παραδοσιακό, όπως αυτά που βλέπουμε σε παλιές φωτογραφίες.

Οι παλιές φωτογραφίες αποκαλύπτουν τις διαφορές: είναι μικρές λεπτομέρειες, όπως η ψηλή μέση, τα κουμπιά, το χοντρό ύφασμα. Η εσωτερική ραφή έγινε επί τόπου στα πόδια μου, στο μαγαζί που το αγόρασα.

Το αυθεντικό αμερικανικό τζιν εφευρέθηκε το 1870 και προωθήθηκε σε ανθρακωρύχους, κτηνοτρόφους και εργάτες σιδηροδρόμου ως ανθεκτικό εργατικό ένδυμα. Είχε κάθε είδους καινοτομίες και μεγάλη αντοχή. Το στυλ, το ύφασμα και η κατασκευή εκείνων των τζιν δεν υπάρχουν σήμερα – αλτ’ αυτού, βλέπουμε μόνο κακέκτυπα. Τα νέα τζιν είναι κακοφτιαγμένα, μινιμαλιστικά και διαλύονται γρήγορα.

Όταν φοράς ένα αυθεντικό τζιν έχεις την αίσθηση της ασφάλειας, χωρίς τίποτα το περίεργο. Η όψη είναι καταπληκτική. Δεν μπορώ να μην σκεφτώ ότι έτσι είναι ακριβώς το πώς θα πρέπει να μοιάζουν τα παντελόνια των αντρών. Απ΄ ότι φαίνεται, είναι σπάνιες αναπαραγωγές τζιν του 19ου αιώνα, που φτιάχτηκαν από κάποιον που είναι φανατικός για φτιαγμένα στην Αμερική ρούχα και μέγιστη αυθεντικότητα.

Και παρεμπιπτόντως, δεν μοιάζουν ούτε τα νιώθεις σαν κοστούμι ή αναπαραγωγή. Τα νιώθεις όπως θα έπρεπε να νιώθεις το ρούχο. Και παρά το πάχος του υφάσματος, δεν σε ζεσταίνουν. Καταλαβαίνω γιατί κάποιος θα ήθελε να τα φορά καθημερινά. Η εταιρεία είναι τόσο σίγουρη για την ποιότητά τους που εγγυάται διορθώσεις χωρίς λήξη, αν μπορείτε να το πιστέψετε.

Είναι ακριβά; Ναι, αλλά ίσως όχι αν σκεφτείτε τι παίρνετε. Η εταιρεία είναι η Hartford Denim ή Hardenco. Έχει έναν υπάλληλο που κάνει τα πάντα με έναν μαθητευόμενο. Το όνομά του είναι Λουκ Ντέηβις, κάτοικος Νέας Αγγλίας από το επαρχιακό Κοννέκτικατ, που άφησε το πανεπιστήμιο για να μάθει να φτιάχνει τζιν του 19ου αιώνα.

Είναι το πάθος του. Ίσως ο ‘φανατισμός’ θα ταίριαζε καλύτερα. Μπορεί να μιλάει για τζιν για ώρες, για μέρες. Τον παρακολουθούσα καθώς έκοβε και έραβε το παντελόνι μου και παρατήρησα την ικανότητά του να λειτουργεί αυτές τις μηχανές των 100 ετών. Εκπληκτικό. Ναι, θα μπορούσε να ξεπουληθεί στους καπιταλιστές επένδυσης και να ακολουθήσει την συνήθη οδό: χρέος, απώλεια περιουσίας, μείωση ποιότητας, μαζικό μάρκετινγκ, και απευθείας στα άχρηστα με τους υπόλοιπους. Παρόλα αυτά, η μικροσκοπική του επιχείρηση επέλεξε την ακεραιότητα και όχι τα πλούτη.

Η αντίθεση με οτιδήποτε μπορείτε να βρείτε σε οποιοδήποτε συνηθισμένο κατάστημα είναι εμφανής. Δεκαετίες πριν, η Αμερική έχασε σχεδόν όλο το μερίδιο αγοράς της σε υφάσματα και ένδυση. Σχεδόν όλα πήγαν έξω. Ο λόγος είναι φυσικά το κόστος εργασίας και υλικών. Απλώς δεν έχει νόημα να φτιάχνεις πράγματα εδώ πλέον.

Το κόστος είναι, πράγματι, τεράστιο. Οι τιμές ενδυμάτων και υποδημάτων αψηφούν τον πληθωρισμό εδώ και δεκαετίες τώρα, και σε πραγματικούς όρους έπεσαν σε τιμή. Το πρόβλημα είναι η ποιότητα. Θα πρέπει να ψάξει κανείς πάρα πολύ για φυσικά υφάσματα: βαμβάκι, λινό, μαλλί, και μετάξι. Αν τα βρει, υπάρχει άλλο πρόβλημα με την κατασκευή και την ίδια την ποιότητα του υφάσματος. Και μετά από αυτό, αρχίζουν τα πραγματικά προβλήματα.

Δούλεψα σε εταιρεία ένδυσης ως πωλητής και αγοραστής για αρκετές γνωστές εταιρείες αντρικής ένδυσης, όχι αλυσίδες αλλά το τοπικό είδος, που είναι όλο και πιο σπάνιο. Αυτό ήταν στο τέλος της χρυσής εποχής της αντρικής ένδυσης, μόλις πριν ή κατά τη διάρκεια της πτώσης της βιομηχανίας. Ήταν τραγικό να το παρακολουθεί κανείς.

Η κατάρρευση της ποιότητας έφερε και την απώλεια των βασικών γνώσεων για την ένδυση. Είναι εκπληκτικό το πόσο λίγα ξέρει ο κόσμος για το τι να φοράει, πώς να αξιολογεί την ποιότητα, πού να το βρει ή γιατί έχει σημασία. Οι άντρες δεν ξέρουν καν ότι τα ρούχα θα έπρεπε να ταιριάζουν στο σώμα.

Μου άρεσαν πολύ οι επιχειρήσεις ενδυμάτων, επειδή ένιωθα ότι βοηθούσα κόσμο. Μου άρεσε να πουλάω ενδύματα επειδή ήξερα σίγουρα ότι συνέβαλα στη βελτίωση της ζωής κάποιου.

Η θέλησε δεν με άφησε ποτέ. Ως αποτέλεσμα, όταν ψωνίζω στο Goodwill ή σε κάποιο άλλο κατάστημα μεταχειρισμένων, δεν μπορώ να αντισταθώ στην παρόρμηση να μιλήσω με τους άντρες στο κατάστημα για το καλό ταίριασμα του ρούχου. Θα αρχίσω να μιλάω σε κάθε έναν, προσπαθώντας να βρω καλαίσθητα ενδύματα σε ένα κλάσμα της τιμής που θα κόστιζαν σε κατάστημα. Συχνά η ποιότητα είναι πολύ καλύτερη από αυτήν που έχουν τα καταστήματα.

Έχω κάνει το ίδιο με αγορές από το eBay για φίλους. Το να εκτιμήσεις τι ταιριάζει σε κάποιον είναι εύκολο αν έχεις εμπειρία στη δουλειά και μέχρι τώρα πάντα πετυχαίνω ένα καλό κοστούμι για έναν φίλο σε πολύ χαμηλή τιμή.

Λέγοντας αυτό, η εμπειρία των τζιν από τη Hardenco με έβαλε σε έναν νέο κόσμο, αυτόν της καθημερινής ένδυσης, για τον οποίον ποτέ δεν είχα ενδιαφέρον. Τώρα βλέπω το γιατί. Τα πράγματα που παίρνεις από ένα κατάστημα ειλικρινά δεν αξίζουν να τα αγοράσεις. Είναι άσχημα. Τα υφάσματα είναι κακής ποιότητας. Η κατασκευή χυδαία. Είναι καλά για μερικούς μήνες, ίσως, και μετά τα πετάς.

Και παρεμπτιπτόντως, ναι, είναι καθημερινά βάσει των παραδοσιακών προτύπων. Αλλά αν τα φορέσω με ένα λευκό πουκάμισο και με ένα απλό σακάκι, φαίνονται υπέροχα. Έτσι, κατά τον κλασικό αμερικανικό τρόπο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διάφορες περιστάσεις.

Σίγουρα, κάποιος μπορεί να πει πως δεν πειράζει που κατέρρευσε η αμερικανική κατασκευή ενδυμάτων. Ίσως στον κόσμο αρέσουν τα ρούχα και υποδήματα λίγων χρήσεων. Σε πιο αδύναμες στιγμές, πήρα ένα ζευγάρι παπούτσια σε ένα κατάστημα αεροδρομίου και τα έβλεπα να χαλάνε μετά από κάθε χρήση. Αναπόφευκτα, πρέπει να τα πετάξεις μετά από έναν χρόνο περίπου.

Αυτό είναι σε αντίθεση με ένα αυθεντικό, αμερικάνικο ζευγάρι υποδημάτων του παλιού στυλ, του είδους που θα δώσεις στα παιδιά σου και αυτά με τη σειρά τους στα δικά τους παιδιά. Σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να αναφέρω ότι τέτοια παπούτσια υπάρχουν. Δείτε τα Alden, για παράδειγμα. Ναι, είναι τρεις και τέσσερις φορές πιο ακριβά, αλλά θα αλλάξετε σόλα πολλές φορές και δεν θα χρειαστεί να αγοράσετε άλλο ζευγάρι.

Είναι το ίδιο με το νέο μου τζιν. Αποδεικνύουν ότι είναι δυνατόν να κατασκευάσεις και να αγοράσεις ποιοτικά ενδύματα. Η επίδραση σε αυτόν που τα φορά περιέργως διαφεύγει περιγραφής. Όταν τα φορέσεις, μετά δεν μπορείς να επιστρέψεις στα άλλα.

Σίγουρα, μπορείτε να επικρίνετε τέτοια αντικείμενα ως διαθέσιμα μόνο για την ελίτ. Ποιος άλλος πληρώνει $450 για ένα παντελόνι; Κατανοώ την κριτική, αλλά σκεφθείτε κι αυτά: 1) Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι τόσο ακριβό, αν σκεφτείς πως θα τα έχεις για μια ζωή, και 2) αυτό είναι το κόστος της αυθεντικής, φτιαγμένης στην Αμερική ένδυσης. Η γνώση αυτού είναι να έχεις επαφή με την πραγματικότητα.

Πώς μπορεί το σύστημα να αλλάξει για να ενθαρρύνει περισσότερες από αυτές τις μικρές επιχειρήσεις; Το κόστος του επιχειρείν γενικά πρέπει να πέσει δραματικά με μορφή συμμορφώσεων, κανονισμών, φόρων και άλλων μέτρων. Σταματήστε την καταστροφή των μικρών επιχειρήσεων. Μην αφήνετε τις μεγάλες εταιρειών να στήνουν το παιχνίδι προς όφελός τους. Αυτό ισχύει στην ένδυση τόσο όσο και στην γεωργία, στα φάρμακα και σε κάθε άλλη βιομηχανία.

Εν τω μεταξύ, υπάρχει κάτι που όλοι μπορούμε να κάνουμε. Μπορούμε να αρνηθούμε να συμμετάσχουμε στην υποβάθμιση των πάντων προσέχοντας τι αγοράζουμε. Ναι, θα πληρώσετε περισσότερα, τουλάχιστον αρχικά, και το κόστος αναζήτησης για τη σωστή τροφή, ενδυμασία και φάρμακα μπορεί να είναι υψηλό. Σκεφτείτε το σαν μια περιπέτεια. Άπαξ και την αρχίσετε, θα δείτε το νόημα και δεν θα επιστρέψετε ποτέ στα παλιά.

Πάνω από τους μισούς καταναλωτές δηλώνουν έτοιμοι να ζητήσουν «κρίσιμες συμβουλές ζωής» από την AI

Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025 Από EPOCH TIMES

Περισσότεροι από τους μισούς καταναλωτές σε διεθνές επίπεδο δηλώνουν ότι θα εμπιστεύονταν την τεχνητή νοημοσύνη (Artificial Intelligence – AI) για να λάβουν «κρίσιμες συμβουλές ζωής», σύμφωνα με τα αποτελέσματα παγκόσμιας έρευνας της Smart Communications για το 2025.

Η τάση αυτή καταγράφεται παρά το γεγονός ότι η AI εξακολουθεί να παρουσιάζει προβλήματα, όπως προκατάληψη, διακρίσεις, αδιαφάνεια στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και το φαινόμενο των λεγόμενων «παραισθήσεων»—όταν δηλαδή τα συστήματα AI παρέχουν απαντήσεις που είναι λανθασμένες ή παραπλανητικές, παρότι φαίνονται πειστικές.

Η έρευνα, η οποία βασίστηκε σε δείγμα άνω των 3.000 ατόμων —μεταξύ των οποίων και Αυστραλοί καταναλωτές— διαπίστωσε ότι περίπου οι μισοί συμμετέχοντες εμφανίζονται πρόθυμοι να ακολουθήσουν συμβουλές της AI για οικονομικά θέματα (46%), αλλαγές σε ασφαλιστικά προγράμματα (51%) ή για συστάσεις που σχετίζονται με την υγεία τους (54%).

Η πλειονότητα, επίσης, φαίνεται να εκφράζει εμπιστοσύνη στην ακρίβεια των απαντήσεων που παρέχει η AI, καθώς μόλις το 39% ανέφερε ότι ανησυχεί για πιθανά σφάλματα.

Καταγράφεται, επίσης, σημαντική μεταβολή όσον αφορά τη διάθεση των καταναλωτών να γνωρίζουν πότε συνομιλούν με ένα εργαλείο AI. Το 2024, το 77% δήλωνε ότι θα ήθελε να του γνωστοποιείται η χρήση AI σε επικοινωνίες εξυπηρέτησης πελατών· το ποσοστό αυτό φέτος υποχώρησε στο 37%.

Παρότι ενισχύεται η εμπιστοσύνη των πολιτών, εξακολουθούν να υφίστανται ανησυχίες σχετικά με την απουσία ανθρώπινης εποπτείας (44%) και την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων (50%).

Η αισιοδοξία σχετικά με τη βελτίωση της AI έως το 2030 είναι εντονότερη στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, όπου το 71% των ερωτηθέντων συμφωνεί με αυτή την προοπτική. Αντίστοιχα, το ποσοστό ανέρχεται στο 67% στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο 49% στους γερμανόφωνους πληθυσμούς και στο 46% στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η αισιοδοξία αυτή συνδέεται με την ηλικία των συμμετεχόντων: μόλις το 49% των «baby boomers» (61–79 ετών) θεωρεί ότι η AI θα βελτιωθεί, σε σύγκριση με το 72% της γενιάς Z (13–28 ετών) και των millennials (29–44 ετών). Η γενιά X (29–44 ετών) καταγράφει ενδιάμεση στάση, με 58% να εκφράζει θετική προοπτική.

Εμφανείς είναι και οι διαφορές ανά φύλο: το 48% των ανδρών δηλώνει ότι δεν βλέπει ηθικά ζητήματα στη χρήση της AI, ενώ αντίστοιχα το ποσοστό στις γυναίκες περιορίζεται στο 38%. Επιπλέον, το 52% των ανδρών παρουσιάζεται ουδέτερο ή επιφυλακτικό απέναντι στο θέμα, έναντι 62% των γυναικών.

Η αυξημένη εμπιστοσύνη των καταναλωτών στην ακρίβεια της AI έρχεται σε αντίθεση με σειρά επιστημονικών μελετών, όπως αυτή που δημοσίευσε πρόσφατα το Columbia Journalism Review (CJR). Η μελέτη αξιολόγησε οκτώ εργαλεία AI, ζητώντας τους να εντοπίσουν τον τίτλο, τον εκδότη, την ημερομηνία και τον σύνδεσμο δημοσίευσης άρθρου βάσει ενός αποσπάσματος.

Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα εργαλεία παρείχαν λανθασμένες απαντήσεις σε ποσοστό άνω του 60%.

Σύμφωνα με το CJR, τα περισσότερα συστήματα παρουσίασαν «λανθασμένες απαντήσεις με ανησυχητική αυτοπεποίθηση», χωρίς να χρησιμοποιούν επιφυλακτικές εκφράσεις όπως «φαίνεται ότι», «ίσως» ή «ενδέχεται», και χωρίς να παραδέχονται την αδυναμία εύρεσης ακριβών στοιχείων με διατυπώσεις τύπου «δεν μπόρεσα να εντοπίσω το ακριβές άρθρο».

Όταν η OpenAI κυκλοφόρησε την πιο πρόσφατη έκδοση του ChatGPT (4.5), παραδέχθηκε ότι το σύστημα εμφανίζει ποσοστό «παραισθήσεων» 37,1% κατά τη διάρκεια του SimpleQA test—μιας δοκιμής με σύντομες, γεγοντολογικές ερωτήσεις.

Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Σαμ Όλτμαν, έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι οι παραισθήσεις δεν αποτελούν απλώς σφάλμα, αλλά χαρακτηριστικό της AI, σημειώνοντας ότι «μεγάλο μέρος της αξίας αυτών των συστημάτων σχετίζεται ακριβώς με το γεγονός ότι παράγουν παραισθήσεις».

Του Rex Widerstrom

Μια ζωή στην υπηρεσία της Δικαιοσύνης: Η πορεία της Πόπης Παπανδρέου

Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025 Από EPOCH TIMES

Η Πόπη Παπανδρέου είναι εισαγγελέας Πρωτοδικών που έχει διακριθεί για την ακεραιότητα και την εργατικότητά της, αναλαμβάνοντας δύσκολες υποθέσεις διαφθοράς στο ελληνικό δημόσιο.

Γεννήθηκε στις Συκιές Άρτας και μεγάλωσε σε μια μεσοαστική οικογένεια στην περιοχή Λαμπρινή, στα Πατήσια. Φοίτησε στο Αρσάκειο σχολείο και συνέχισε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1999 με βαθμό άριστα. Ακολούθως ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ποινικό Δίκαιο και τη Ποινική Δικονομία στο ίδιο πανεπιστήμιο. Το 2006-2007 εισήχθη στη Σχολή Δικαστών, από την οποία αποφοίτησε πρώτη, μάλιστα με σημαντική διαφορά από τους συναδέλφους της (πρώτη σε σύνολο 35 σπουδαστών). Στο παρελθόν, είχε διδάξει σε σχολές της Ελληνικής Αστυνομίας.

Παρά το σχετικά νεαρό της ηλικίας της, η κα Παπανδρέου έχει επιδείξει και συγγραφικό έργο στον νομικό χώρο, έχοντας ήδη δημοσιεύσει πολλά επιστημονικά βιβλία νομικού περιεχομένου. Συναδέλφοι της στον χώρο της δικαιοσύνης την χαρακτηρίζουν ως εξαιρετικά καταρτισμένη νομικά, αφοσιωμένη στο έργο της και ακούραστη στην προσπάθειά της. Σύμφωνα με ανώτερο δικαστικό που τη γνωρίζει, η επαγγελματική της στάση πηγάζει και από το προσωπικό της υπόβαθρο: «Δεν ξεκίνησε από κάποιο προνομιακό περιβάλλον – γεννημένη στην επαρχία, σε μια τυπική οικογένεια – οπότε έχει ‘θωρακιστεί’ προσωπικά και επαγγελματικά, ως μοναδικός τρόπος επιβίωσης μιας γυναίκας σε αυτόν τον χώρο» φέρεται να σημειώνει, προσθέτοντας ότι η ίδια διακρίνεται για τη φιλοδοξία και την επιθυμία της να διαπρέψει, στοιχεία όμως που δεν θεωρούνται μειονεκτήματα όταν συνοδεύονται από σκληρή δουλειά.

Η Πόπη Παπανδρέου εισήλθε στο δικαστικό σώμα σε νεαρή ηλικία και από νωρίς βρέθηκε στα «βαθιά νερά» των μεγάλων υποθέσεων. Υπηρέτησε ως επίκουρη εισαγγελέας Διαφθοράς δίπλα στην τότε επικεφαλής Ελένη Ράικου, αποκτώντας εμπειρία σε ευρεία γκάμα οικονομικών εγκλημάτων. Στα δικαστικά και δικηγορικά γραφεία απέκτησε το προσωνύμιο «terminator» («εξολοθρευτής»), καθώς δεν δίσταζε μπροστά σε κανένα εμπόδιο όταν είχε να φέρει εις πέρας μια δύσκολη έρευνα. Όπως έχει δηλώσει η ίδια, θεωρεί τη δουλειά της συλλογική προσπάθεια και δεν επιθυμεί να της πιστώνεται προσωπικά η επιτυχία μιας υπόθεσης, παρότι το όνομά της προβάλλεται συχνά στον Τύπο λόγω των μεγάλων φακέλων που χειρίζεται.

Υποθέσεις διαφθοράς που χειρίστηκε

Η κα Παπανδρέου έχει συνδέσει το όνομά της με μερικές από τις σημαντικότερες υποθέσεις διαφθοράς της τελευταίας δεκαετίας στην Ελλάδα, τόσο στον δημόσιο τομέα όσο και στον χώρο του αθλητισμού. Ενδεικτικά:

Υπόθεση υποβρυχίων και σύλληψη Τσοχατζόπουλου (2012): Ως ανακρίτρια Διαφθοράς, εξέδωσε το ένταλμα σύλληψης για την πολύκροτη υπόθεση των γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214 (σκάνδαλο «υποβρύχια-μίζες»), το οποίο οδήγησε τον πρώην υπουργό Άκη Τσοχατζόπουλο στη φυλακή. Μάλιστα, ήταν εκείνη που μαζί με αστυνομικό κλιμάκιο εισέβαλε στο νεοκλασικό σπίτι του Τσοχατζόπουλου στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου το πρωί της Μ. Τετάρτης 2012 για να τον συλλάβει. Όταν ο έκπληκτος πρώην υπουργός διαμαρτυρήθηκε, η Παπανδρέου φέρεται να του απάντησε κοφτά: «Έπρεπε να σας έχω πει ότι θα έρθω να σας συλλάβω;»
Σκάνδαλο ΠΑΕ ΑΕΚ (υπόθεση Ψωμιάδη, 2011-2013): Η Παπανδρέου αποκάλυψε τον μηχανισμό ξεπλύματος μαύρου χρήματος που είχε στήσει η οικογένεια του τότε μεγαλομετόχου της ΑΕΚ, Μάκη Ψωμιάδη. Μέσω κοινών τραπεζικών λογαριασμών, επενδύσεων σε μετοχές, αγοράς ακινήτων και πολυτελών αυτοκινήτων, υπεξαιρέθηκαν περίπου 20 εκατομμύρια ευρώ από τα ταμεία της ΠΑΕ, τα οποία στη συνέχεια «ξεπλύθηκαν» από τους εμπλεκομένους. Η έρευνά της οδήγησε στην έκδοση ενταλμάτων και προφυλάκιση μελών της οικογένειας Ψωμιάδη για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και ξέπλυμα, ενώ η κύρια δίκη για την υπεξαίρεση επρόκειτο να διεξαχθεί ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων.
«Παράγκα» και στημένα παιχνίδια στο ποδόσφαιρο (2010-2011): Το όνομα της Πόπης Παπανδρέου συνδέθηκε με την εξάρθρωση του κυκλώματος παράνομων στοιχημάτων και χειραγώγησης αγώνων στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τον Σεπτέμβριο του 2010 ανέλαβε την προκαταρκτική εξέταση για την υπόθεση των στημένων αγώνων, που ήταν τότε η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική υπόθεση διαφθοράς στη χώρα. Με μεθοδική έρευνα συγκέντρωσε στοιχεία και λίγους μήνες αργότερα (Ιούνιος 2011) ξεκίνησε κύμα συλλήψεων γνωστών παραγόντων. Στο πλαίσιο αυτής της υπόθεσης προφυλακίστηκαν μεταξύ άλλων ο τότε ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού Βόλου Αχιλλέας Μπέος και ο ίδιος ο Μάκης Ψωμιάδης (για ξεχωριστές πτυχές) . Η συμβολή της κρίθηκε καθοριστική για να «ξετυλιχθεί το κουβάρι» της αποκαλούμενης «παράγκας» του ποδοσφαίρου.
Σκάνδαλο Energa – Hellas Power (2011-2012): Η εισαγγελέας Παπανδρέου χειρίστηκε και την υπόθεση υπεξαίρεσης από τις εταιρείες παρόχους ηλεκτρικού ρεύματος Energa και Hellas Power. Ανέλαβε τη διερεύνηση του φακέλου για τις συμβάσεις προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος των δύο εταιρειών, που είχαν εισπράξει από καταναλωτές δημοτικά τέλη και φόρους χωρίς να τους αποδώσουν στο Δημόσιο . Η έρευνα οδήγησε στη δίωξη των εμπλεκόμενων επιχειρηματιών και τελικά στην προφυλάκισή τους, ενώ αργότερα καταδικάστηκαν σε πολυετείς ποινές κάθειρξης (η υπόθεση αυτή ολοκληρώθηκε το 2017 με βαριές ποινές στους βασικούς κατηγορουμένους).
Υπόθεση Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (2011): Σε οικονομικό επίπεδο, η Παπανδρέου διερεύνησε ως εισαγγελέας Πρωτοδικών τις καταγγελίες της Ζωής Γεωργαντά, τότε μέλους του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, περί τεχνητής διόγκωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009. Τον Σεπτέμβριο του 2011, η Ζ. Γεωργαντά κατέθεσε επί έξι ώρες ενώπιόν της (παρουσίᾳ και του οικονομικού εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη) επαναλαμβάνοντας τον ισχυρισμό ότι το έλλειμμα διογκώθηκε σκόπιμα μέσω του υπολογισμού χρεών ΔΕΚΟ, ώστε να δικαιολογηθεί η υπαγωγή της χώρας στο μνημόνιο. Το αντικείμενο της προκαταρκτικής εξέτασης ήταν να διακριβωθεί η βασιμότητα των καταγγελιών για «τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος» και τυχόν ποινικές ευθύνες. (Η υπόθεση αυτή τελικά κατέληξε αρκετά χρόνια μετά με απαλλαγή τού τότε επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου από κατηγορίες περί ψευδούς βεβαίωσης.)
Υποθέσεις ΟΠΑΠ και Intralot (2012): Η Πόπη Παπανδρέου άσκησε επίσης ποινικές διώξεις σχετικά με πιθανή ζημία στον ΟΠΑΠ. Συγκεκριμένα, προχώρησε σε δίωξη εναντίον πρώην στελεχών του κρατικού ΟΠΑΠ, καθώς και της εταιρείας Intralot και της Εταιρείας Στοιχημάτων, για κακουργηματική απιστία και ηθική αυτουργία σε απιστία . Στην υπόθεση αυτή ενεπλάκη και το όνομα του επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη (επικεφαλής της Intralot), ο οποίος κλήθηκε σε απολογία από τον ανακριτή Διαφθοράς το 2013 μαζί με άλλα 4 υψηλόβαθμα στελέχη. Η έρευνα αφορούσε συμβάσεις προμήθειας τεχνολογικού εξοπλισμού και υπηρεσιών που φέρονταν να ζημίωσαν τον Οργανισμό. (Τελικά, το 2017, το Συμβούλιο Εφετών αποφάσισε την απαλλαγή των κατηγορουμένων σε αυτόν τον φάκελο, κρίνοντας ότι δεν στοιχειοθετήθηκε απιστία).

Η φήμη της Παπανδρέου ως αδέκαστης εισαγγελέως εδραιώθηκε μέσα από αυτές τις υποθέσεις. Ωστόσο, το 2015 η ίδια υπέβαλε την παραίτησή της από το Τμήμα Διαφθοράς, αισθανόμενη – σύμφωνα με πληροφορίες – ότι δεν μπορούσε να επιτελέσει τα καθήκοντά της όπως επιθυμούσε λόγω παρεμβάσεων. Αναζήτησε επαγγελματικές διεξόδους εκτός Ελλάδας, μια συγκυρία που συνέπεσε με τη δημιουργία του νέου θεσμού της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.

Η Ευρωπαία Εντεταλμένη Εισαγγελέας

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (European Public Prosecutor’s Office – EPPO) συστήθηκε το 2021 με αποστολή τη διερεύνηση και δίωξη εγκλημάτων που βλάπτουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως απάτες με κοινοτικά κονδύλια, διασυνοριακή φοροδιαφυγή ΦΠΑ, διαφθορά δημοσίων λειτουργών σε ευρωπαϊκά έργα, νομιμοποίηση εσόδων κ.ά.). Η Λάουρα Κόβεσι, πρώην εισαγγελέας κατά της διαφθοράς στη Ρουμανία, ανέλαβε πρώτη Ευρωπαία Γενική Εισαγγελέας, πλαισιωμένη από Ευρωπαίους εισαγγελείς από κάθε συμμετέχον κράτος. Ωστόσο, το επιχειρησιακό έργο της EPPO υλοποιείται από τους Εντεταλμένους Ευρωπαίους Εισαγγελείς σε κάθε χώρα.

Η Πόπη Παπανδρέου ήταν μία από τους επτά πρώτους Έλληνες εισαγγελικούς λειτουργούς που επιλέχθηκαν το 2021 για τη στελέχωση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Από την Εισαγγελία Πρωτοδικών, μαζί με τρεις συναδέλφους της, εντάχθηκε στο ελληνικό γραφείο της EPPO, το οποίο εδρεύει στην Αθήνα (στο Εφετείο Αθηνών). Οι Ευρωπαίοι εντεταλμένοι εισαγγελείς εξακολουθούν να είναι ενεργοί δικαστικοί λειτουργοί της Ελλάδας, δρώντας «για λογαριασμό και εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας» και διαθέτοντας, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όλες τις αρμοδιότητες που έχουν και οι εθνικοί εισαγγελείς .

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι διενεργούν έρευνες, ασκούν διώξεις και παραπέμπουν υποθέσεις στα ελληνικά δικαστήρια, όταν πρόκειται για αδικήματα εις βάρος του προϋπολογισμού της ΕΕ, ακολουθώντας τόσο το ελληνικό δίκαιο όσο και το σχετικό ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο (στην Ελλάδα, το θεσμικό πλαίσιο είναι ο ν.4786/2021).

Η κα Παπανδρέου, έχοντας ενταχθεί στην EPPO, βρέθηκε σύντομα να διερευνά σημαντικές υποθέσεις με ευρωπαϊκή διάσταση. Μία από αυτές ήταν και το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη (Φεβρουάριος 2023) – όχι όσον αφορά τα αίτια της σύγκρουσης, αλλά ως προς τις οικονομικές πτυχές: η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ξεκίνησε έρευνα για ενδεχόμενη κακοδιαχείριση κονδυλίων σε έργα ασφαλείας του σιδηροδρομικού δικτύου. Στο πλαίσιο αυτό, η Πόπη Παπανδρέου συμμετείχε στην έρευνα της περιβόητης σύμβασης 717 του ΟΣΕ (σχετικά με την εγκατάσταση συστημάτων σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης), η οποία είχε καθυστερήσει χαρακτηριστικά .

Τον Μάρτιο 2024, μετά τις απολογίες κατηγορουμένων στελεχών του ΟΣΕ για την υπόθεση 717, η ανακρίτρια Χριστίνα Σαλάππα σε συνεννόηση με την Ευρωπαία Εισαγγελέα Παπανδρέου επέβαλαν στους κατηγορουμένους πολύ υψηλές εγγυήσεις (500.000 έως 700.000 ευρώ) και περιοριστικούς όρους. Η ενεργή ανάμιξη της Παπανδρέου σε αυτή την υπόθεση έδειξε ότι το έργο της EPPO στην Ελλάδα μπορεί να αγγίξει κρίσιμους τομείς, από τις μεταφορές μέχρι και τον αγροτικό τομέα.

Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ

Στα τέλη του 2024, ένα νέο σκάνδαλο ξέσπασε, αυτή τη φορά στον αγροτικό τομέα, δοκιμάζοντας την ελληνική κυβέρνηση. Η υπόθεση αφορά τον Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ) – την υπηρεσία που διαχειρίζεται τις ευρωπαϊκές αγροτικές επιδοτήσεις. Με εντολή της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, κλιμάκιο των Εντεταλμένων Ευρωπαίων Εισαγγελέων στην Ελλάδα (συμπεριλαμβανομένης της Παπανδρέου) διερεύνησε με άκρα μυστικότητα τις καταγγελίες για παράτυπες πληρωμές επιδοτήσεων.

Η έρευνα διήρκεσε πολλούς μήνες και οι εισαγγελείς συγκέντρωσαν στοιχεία που αποκάλυψαν ένα όργιο διαφθοράς και ‘ημετέρων’ στον οργανισμό . Από τα στοιχεία προέκυψε ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ λειτουργούσε με αμιγώς κομματικά και πελατειακά κριτήρια: αγροτικές επιδοτήσεις εκατομμυρίων ευρώ διανέμονταν παράνομα σε «ημέτερους» παραγωγούς, πολλές φορές για ανύπαρκτα βοσκοτόπια ή ζώα, με την κάλυψη τοπικών παραγόντων και την ανοχή – ή και στήριξη – πολιτικών στελεχών.

Τα ευρήματα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας περιλαμβάνουν ηχογραφημένες τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ εμπλεκομένων, οι οποίες ελήφθησαν νομίμως μέσω συνεργασίας με την Ελληνική Αστυνομία. Οι διάλογοι αυτοί, που ενσωματώθηκαν σε ογκωδέστατη δικογραφία, ήρθαν στο φως στα τέλη Ιουνίου 2025 και προκάλεσαν πολιτικό σεισμό . Από τις απομαγνητοφωνήσεις προκύπτει ότι στο κύκλωμα συμμετείχαν ή παρενέβαιναν υπουργοί, βουλευτές και κομματικά στελέχη της κυβερνητικής παράταξης, με σκοπό να ευνοήσουν «ημέτερους» αγρότες και κτηνοτρόφους στις επιδοτήσεις . Οι Ευρωπαίοι Εισαγγελείς, ερευνώντας σε βάθος, έφτασαν μέχρι και ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες μελών της κυβέρνησης.

Χαρακτηριστικός είναι ένας καταγεγραμμένος διάλογος από τις 25 Οκτωβρίου 2024, ανάμεσα στην προϊσταμένη του περιφερειακού γραφείου ΟΠΕΚΕΠΕ Κρήτης και ένα μέλος ισχυρής τοπικής οικογένειας της Κρήτης, γνωστό με το προσωνύμιο «Φραπές». Ο συνομιλητής αυτός εμφανίζεται να μεταφέρει διαβεβαιώσεις από υψηλά ιστάμενους πολιτικούς, σχετικά με τον χειρισμό της υπόθεσης. Συγκεκριμένα, η προϊσταμένη ανησυχεί μήπως «τους αφήσει και φύγει ο Αυγενάκης» (αναφορά στον τότε υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Λευτέρη Αυγενάκη) εν μέσω του σκανδάλου. Ο «Φραπές» την καθησυχάζει λέγοντας: «Όχι ρε, μου είπε ο Μάκης (σ.σ. πιθανόν ο Μάκης Βορίδης) μέχρι κόκκαλο. Μου ’πε ο Μάκης ‘στείλ’ τον σε μένα σήμερα’. Και πήρε και τον Φλωρίδη (σ.σ. Γιώργο Φλωρίδη, υπουργό Δικαιοσύνης). Αν δεν ξεκωλώσουν τώρα την Παπανδρέου από εκεί έχουμε θέμα. Κατάλαβες;». Η προϊσταμένη ρωτά αν «μπορούν» να τη μετακινήσουν, αφού «είναι Ευρωπαία, δεν είναι στη δικαιοδοσία (τους)», με τον συνομιλητή να απαντά: «Ελληνίδα είναι, Ελληνίδα, και τοποθετείται από το υπουργείο Δικαιοσύνης» . Ο διάλογος αυτός ουσιαστικά αποκαλύπτει την ενόχληση που προκαλούσε στο κύκλωμα η έρευνα της Πόπης Παπανδρέου και τις μεθοδεύσεις για την ενδεχόμενη απομάκρυνσή της από την υπόθεση.

Το σύνολο της δικογραφίας που συγκέντρωσε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία διαβιβάστηκε στη Βουλή των Ελλήνων τον Ιούνιο του 2025, καθώς περιείχε ονόματα εν ενεργεία μελών της κυβέρνησης και απαιτούνταν η ενημέρωση και η πιθανή άρση της βουλευτικής ή υπουργικής ασυλίας τους. Το επίσημο πόρισμα, έκτασης 36 σελίδων (ημερομηνία 16/6/2025), που συνόδευε τη δικογραφία είχε τίτλο «Απόφαση του Μόνιμου Τμήματος για την παραπομπή της υπόθεσης στις εθνικές αρχές».

Σε αυτό καταγράφονται οι πρωταγωνιστές του κυκλώματος και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν για να εξασφαλίζουν και να διανέμουν παρανόμως τις κοινοτικές ενισχύσεις . Μεταξύ άλλων, γίνεται ειδική μνεία στον ρόλο του πρώην προέδρου του ΟΠΕΚΕΠΕ, Γρηγόρη Βάρρα: ο κος Βάρρας κατέθεσε ότι όταν επιχείρησε να ερευνήσει εσωτερικά τα προβληματικά σημεία με τα βοσκοτόπια, βρέθηκε αντιμέτωπος με σφοδρές αντιδράσεις εντός και εκτός του οργανισμού.

Τελικά, τον Νοέμβριο του 2020 εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, κατόπιν απαίτησης του τότε αρμόδιου υπουργού (Μάκη Βορίδη), γεγονός που – σύμφωνα με τη μαρτυρία του – συνδεόταν άμεσα με αυτό το «σύστημα» συμφερόντων που μπλόκαρε τις μεταρρυθμίσεις του. Επιπλέον, στο πόρισμα αναφέρεται ότι ο κος Βορίδης και ένας ακόμα υπουργός, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, στήριξαν μέλη του Δ.Σ. του ΟΠΕΚΕΠΕ τα οποία ενεργούσαν κατά παράβαση των κανόνων ορθής διαχείρισης των ευρωπαϊκών πόρων.

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και σε απόπειρα παρέμβασης εναντίον της ίδιας της κα Παπανδρέου. Όπως σημειώνει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, «ένας ιδιώτης που ωφελήθηκε με πολλά εκατομμύρια ευρώ (σε επιδοτήσεις) προέβη με δική του πρωτοβουλία σε παρέμβαση προς μέλος της κυβέρνησης, προκειμένου να απομακρυνθεί η Ευρωπαία εισαγγελέας κα Παπανδρέου από τη θέση της». Η αποκάλυψη αυτή επιβεβαιώνει ότι υπήρξε προσπάθεια του κυκλώματος να «μπλοκάρει» την έρευνα, φοβούμενο την ολοκλήρωσή της.

Οι εξελίξεις που ακολούθησαν υπήρξαν ραγδαίες. Στις 27 Ιουνίου 2025, μόλις έγινε αντιληπτό το εύρος του σκανδάλου και πριν καν ολοκληρωθεί η μελέτη του φακέλου από όλα τα κόμματα, προκλήθηκε πολιτικός σεισμός. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, επιστρέφοντας εσπευσμένα από σύνοδο στις Βρυξέλλες, συγκάλεσε σύσκεψη και σε διάστημα λίγων ωρών ζήτησε – και έλαβε – τις παραιτήσεις συνολικά πέντε κυβερνητικών στελεχών που κατονομάζονταν στη δικογραφία.

Συγκεκριμένα, παραιτήθηκαν ένας υπουργός (ο Μάκης Βορίδης, που κατείχε χαρτοφυλάκιο υπουργού Επικρατείας) και τρεις υφυπουργοί της κυβέρνησης (ο Τάσος Χατζηβασιλείου, ο Διονύσης Σταμενίτης και ο Χρήστος Μπουκώρος), καθώς και ο Γενικός Γραμματέας Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιώργος Στρατάκος. Οι δραματικές αυτές παραιτήσεις έκαναν τον γύρο του κόσμου ως είδηση, με διεθνή ΜΜΕ όπως το Politico να μεταδίδουν ότι «το ελληνικό αγροτικό σκάνδαλο προκαλεί παραιτήσεις υψηλόβαθμων κυβερνητικών στελεχών».

Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ βρίσκεται πλέον σε φάση ποινικής διερεύνησης και στην Ελλάδα. Οι Έλληνες Ευρωπαίοι Εισαγγελείς, υπό τον συντονισμό του επόπτη τους (αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου Νίκου Πασχάλη), συνεχίζουν να ερευνούν κάθε πτυχή. Μάλιστα, όπως σημειώνουν δικαστικές πηγές, «ακόμα δεν έχει γραφτεί ο επίλογος» στην υπόθεση – αν από την περαιτέρω επεξεργασία των καταγεγραμμένων συνομιλιών ή από τα ψηφιακά αρχεία που κατασχέθηκαν κατά τις έρευνες προκύψουν νέα στοιχεία εμπλοκής και άλλων προσώπων, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία υποχρεούται να τα διαβιβάσει εκ νέου στη Βουλή για τις δικές της ενέργειες . Με άλλα λόγια, ενδέχεται να έρθουν στο φως και νέες πολιτικές ευθύνες.

Σε κάθε περίπτωση, η Πόπη Παπανδρέου, μέσα από τον ρόλο της ως Εντεταλμένης Ευρωπαϊκής Εισαγγελέως, απέδειξε ότι οι έρευνες για οικονομικά εγκλήματα σε βάρος της ΕΕ μπορούν να φτάσουν σε βάθος ακόμα και σε «δύσκολους» χώρους του ελληνικού κράτους. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, στο οποίο πρωταγωνιστεί ερευνητικά, υπενθύμισε ότι «υπάρχουν δικαστές και στην Αθήνα» – αρκεί να τους δοθούν τα εργαλεία και η ανεξαρτησία να κάνουν απρόσκοπτα τη δουλειά τους.

Με το ουδέτερο και μεθοδικό ύφος της, η κα Παπανδρέου τιμά το λειτούργημά της, υπηρετώντας τόσο την ελληνική δικαιοσύνη όσο και το ευρωπαϊκό δημόσιο συμφέρον.