Πέμπτη, 18 Απρ, 2024

Άποψη: Ένα μάθημα από τον Αριστοτέλη

Σχολιασμός

Ακούγοντας το αφήγημα που ακούγεται από τον Λευκό Οίκο, μπορεί να νομίζετε ότι για τον πληθωρισμό φταίει ο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Εισέβαλε στην Ουκρανία, έτσι δεν είναι, και οι τιμές της βενζίνης εκτοξεύτηκαν;

«Μην έχετε αυταπάτες», δήλωσε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στα μέσα Μαρτίου. «Για την τρέχουσα εκτίναξη των τιμών του φυσικού αερίου φταίει σε μεγάλο βαθμό ο Βλαντιμίρ Πούτιν».

Α, ο Πούτιν. Υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να κάνει;

Το πρόβλημα με αυτή την αποτυχημένη προσπάθεια να βρεθεί ο αποδιοπομπαίος τράγος είναι ότι ο πληθωρισμός είχε αυξηθεί πολύ πριν ο Πούτιν εισβάλει στην Ουκρανία.

Τα ρωσικά στρατεύματα άρχισαν να περνούν τα ουκρανικά σύνορα στις 24 Φεβρουαρίου.

Αλλά ήδη από τον Δεκέμβριο, επικαλούμενος τον πρόεδρο Ρόναλντ Ρέιγκαν, είχα γράψει εδώ για τον «Πληθωρισμό, τον κακοποιό».

«Ο πληθωρισμός», έλεγε το The Gipper, αναλογιζόμενος τον Δείκτη Κακουχιών με τον οποίο ο πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ είχε φορτώσει τη χώρα, «είναι τόσο βίαιος όσο ένας ληστής, τόσο τρομακτικός όσο ένας ένοπλος ληστής και τόσο θανατηφόρος όσο ένας εκτελεστής».

Πράγματι.

Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, οι τιμές σχεδόν των πάντων είχαν εκτοξευθεί στα ύψη.

Η βενζίνη αυξήθηκε κατά 58% περίπου σε ετήσια βάση, το κόστος ενοικίασης αυτοκινήτου αυξήθηκε κατά 37%, το φιλέτο κατά 25% και οι τιμές των διαδικτυακών ενδυμάτων κατά 17%.

Οι αριθμοί του Νοεμβρίου μόλις είχαν έρθει όταν έγραφα το άρθρο, και έδειχναν ότι οι τιμές είχαν αυξηθεί με ρυθμούς «ρεκόρ».

Στην αρχή, τα φερέφωνα της κυβέρνησης ισχυρίστηκαν ότι η άνοδος των τιμών δεν ήταν μεγάλη υπόθεση επειδή ήταν «παροδική».

«Ο πληθωρισμός», δήλωσε η Τζεν Ψάκι τον Οκτώβριο, «θα μειωθεί το επόμενο έτος».

Να ‘μαστε, Τζεν, εν έτη 2022.

Ποια είναι τα νέα; Αυτά εδώ: «Το ετήσιο ποσοστό πληθωρισμού στις ΗΠΑ επιταχύνθηκε στο 7,9% τον Φεβρουάριο του 2022, το υψηλότερο από τον Ιανουάριο του 1982».

Το υψηλότερο, με άλλα λόγια, εδώ και 40 χρόνια.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν φταίει γι’ αυτό.

Οι πολιτικές του Τζο Μπάιντεν ευθύνονται, ιδίως οι ανοησίες του περί «πράσινης ενέργειας» και το ασυνείδητο τύπωμα ψεύτικου χρήματος.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, ο Μπάιντεν υποσχέθηκε αρκετές φορές ότι θα «ξεφορτωθεί», θα «καταργήσει» τα ορυκτά καύσιμα.

«Σας εγγυώμαι», είπε σε μια νεαρή γυναίκα σε μια συγκέντρωση, «ότι θα βάλουμε τέλος στα ορυκτά καύσιμα».

Σίγουρα προσπάθησε.

Έκλεισε τον αγωγό Keystone, ρίχνοντας χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία και σηματοδοτώντας την εχθρότητά του προς την αμερικανική ενεργειακή βιομηχανία.

Τώρα τα κοτόπουλα επιστρέφουν στο σπίτι τους.

Ο πληθωρισμός, μας λένε, βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των πραγμάτων για τα οποία ανησυχούν οι Αμερικανοί ψηφοφόροι.

Μπορείτε να καταλάβετε το γιατί.

Σύμφωνα με το Bloomberg News, η άνοδος των τιμών, λοιπόν, σχεδόν των πάντων θα κοστίσει στο μέσο αμερικανικό νοικοκυριό περίπου 5.200 δολάρια φέτος.

Δηλαδή 433 δολάρια το μήνα. Το Bloomberg το αποκαλεί «φόρο πληθωρισμού».

Και φυσικά αυτή η καταστροφή δεν εκτυλίσσεται μόνο στην Αμερική.

Πρόκειται για μια παγκόσμια καταστροφή.

«Στην Ινδία», αναφέρει μια θλιβερή είδηση, «οι ιδιοκτήτες εστιατορίων στις άκρες των δρόμων μειώνουν κατά το ήμισυ τη χρήση φοινικέλαιου και προχωρούν σε σνακ στον ατμό. Οι αρτοποιοί στην Ακτή Ελεφαντοστού θέλουν να μειώσουν το μέγεθος της τυποποιημένης μπαγκέτας τους. Τα σάντουιτς από τους πάγκους των αμερικανικών ταχυφαγείων κατευθύνονται προς λιγότερες φέτες μπέικον, οι πίτσες προς ένα πιο φειδωλό πασπάλισμα πεπερόνι».

Ορισμένες χώρες με εύθραυστες οικονομίες είναι έτοιμες για πραγματική εξαθλίωση, ακόμη και για λιμό.

Αλλά ακόμη και χώρες με πιο εύρωστες οικονομίες θα αντιμετωπίσουν αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν «καταστροφή της ζήτησης», καθώς οι τιμές αυξάνονται, τα αγαθά γίνονται δυσεύρετα και η διάθεση των ανθρώπων ξινίζει.

Αποδεικνύεται ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στον Πούτιν από την κυβέρνηση Μπάιντεν προκάλεσαν τουλάχιστον τόσο πόνο στους Αμερικανούς όσο και στον Πούτιν.

Και αυτό δεν αντανακλάται μόνο στις υψηλότερες τιμές. Το ΔΝΤ έχει προειδοποιήσει ότι οι κυρώσεις είναι πιθανό να ροκανίσουν τη διεθνή κυριαρχία του δολαρίου.

«Οι πρωτοφανείς οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία μετά την εισβολή της στην Ουκρανία απειλούν να αποδυναμώσουν σταδιακά την κυριαρχία του δολαρίου και να οδηγήσουν σε ένα πιο κατακερματισμένο διεθνές νομισματικό σύστημα», γράφουν οι Financial Times, επικαλούμενοι αξιωματούχο του ΔΝΤ.

Είναι δύσκολο να πούμε πού θα καταλήξει όλο αυτό.

Από τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο ρωσικός στρατός στην Ουκρανία φαίνεται να έχει οχυρωθεί.

Φαίνεται να έχουν σταματήσει να προελαύνουν εναντίον του Κιέβου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αποσύρονται.

Οι λογικοί παρατηρητές προειδοποιούν για την κλιμάκωση της σύγκρουσης με τη Ρωσία.

Ο Τζο Μπάιντεν φαίνεται να το αγνοεί.

Την τελευταία εβδομάδα, δήλωσε ότι, αν ο Πούτιν χρησιμοποιήσει χημικά όπλα, θα απαντήσει «με τον ίδιο τρόπο».

Ο Λευκός Οίκος διέψευσε στη συνέχεια ότι με το «παρομοίως» εννοούσε, λοιπόν, « παρομοίως».

Επισκεπτόμενος την 82η αερομεταφερόμενη μονάδα στην Πολωνία, ο Μπάιντεν άφησε κάτι παραπάνω από υπονοούμενα ότι θα τους έστελνε στην Ουκρανία. Τα πράγματα είναι άσχημα στο πεδίο, είπε, όπως θα δείτε «όταν θα είστε εκεί».

Ο Λευκός Οίκος το πήρε πίσω και αυτό.

Στη συνέχεια, ο Μπάιντεν, στην ομιλία του στη Βαρσοβία, κάλεσε ουσιαστικά σε αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία. «Για όνομα του Θεού», είπε, «αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία».

Ακόμη και ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν προειδοποίησε για τη ρητορική του Μπάιντεν. Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Εξωτερικών του Μπάιντεν, Άντονι Μπλίνκεν, σφίγγοντας τα χέρια του επέμεινε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν «στρατηγική αλλαγής καθεστώτος στη Ρωσία -ή οπουδήποτε αλλού».

«Τα πράγματα καταρρέουν, το κέντρο δεν μπορεί να κρατήσει», γράφει ο Γέιτς. «Η απλή αναρχία εξαπολύεται στον κόσμο».

Πόσο επικίνδυνη είναι η κυβέρνηση Μπάιντεν για τον αμερικανικό λαό και μάλιστα για τον κόσμο;

Δεν είμαι σίγουρος ότι είμαστε ακόμη σε θέση να αθροίσουμε τις απώλειες ή να υπολογίσουμε την καταστροφή που προκάλεσε η αμελής ανικανότητα αυτού του καθεστώτος.

Θυμάμαι, ωστόσο, με θλίψη την παρατήρηση του Αριστοτέλη ότι υπάρχουν κάποιες επιλογές δράσης που σε βάζουν σε μια κατάσταση που είναι ανεπανόρθωτη.

Τότε είναι κανείς πέρα από τα όρια της ανικανότητας.

Δεν υπάρχει σωστή συμπεριφορά γιατί έχεις θέσει τον εαυτό σου σε μια κατάσταση που είναι μη αναστρέψιμη.

Φοβάμαι ότι εκεί βρίσκεται τώρα ο Μπάιντεν.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.