ΚΟΣΜΟΣ

Οι βραχυπρόθεσμες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας παραμένουν ευνοϊκές, δημιουργώντας μια σταθερή βάση για την αντιμετώπιση των «κατάλοιπων της κρίσης και των διαρθρωτικών ανισορροπιών» που απαιτείται για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα», αναφέρει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στην έκθεσή του, στο πλαίσιο της διαβούλευσης του άρθρου IV.

Για το 2025, το ΔΝΤ προβλέπει ότι το ελληνικό ΑΕΠ θα αυξηθεί 2,1% και οι επενδύσεις θα συνεχίσουν να αποτελούν βασικό μοχλό ανάπτυξης, με τη στήριξη έργων που χρηματοδοτούνται από το Next Generation EU (Ταμείο Ανάκαμψης), ενώ η αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης θα παραμείνει σταθερή, υποστηριζόμενη από την ευνοϊκή αύξηση της απασχόλησης και του εισοδήματος.

Με τη σταθεροποίηση των παγκόσμιων τιμών ενέργειας, ο γενικός πληθωρισμός αναμένεται να συνεχίσει την πτωτική του πορεία, ενώ ο δομικός πληθωρισμός (σ.σ.: που δεν περιλαμβάνει τις τιμές ενέργειας και τροφίμων) θα είναι πιο επίμονος λόγω των αυξήσεων στις τιμές των υπηρεσιών και των μισθών, σύμφωνα με το ΔΝΤ.

Για τον λόγο του δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ, η έκθεση αναφέρει ότι είναι σε σταθερά πτωτική τάση, αν και είναι ακόμη υψηλός.

Το τραπεζικό σύστημα έχει ενισχύσει περαιτέρω την ανθεκτικότητά του, υποστηριζόμενο από την ενίσχυση του ισολογισμού του. «Η ποιότητα του ενεργητικού στις συστημικά σημαντικές τράπεζες έχει βελτιωθεί περαιτέρω, με τον δείκτη μη εξυπηρετούμενων δανείων να μειώνεται σε περίπου 3%. Οι τράπεζες διατήρησαν υψηλά κέρδη, τα οποία μαζί με τις εκδόσεις κεφαλαιακών μέσων έχουν ενισχύσει την κεφαλαιακή επάρκειά τους. Οι κίνδυνοι ρευστότητας και χρηματοδότησης έχουν μειωθεί αισθητά, με τα αποθέματα ασφαλείας πολύ υψηλότερα από τις εποπτικές απαιτήσεις και τον μέσο όρο της ΕΕ», σημειώνεται.

«Τα εναπομείναντα κατάλοιπα της κρίσης και οι διαρθρωτικές προκλήσεις που απορρέουν από το ακόμη χαμηλό επίπεδο των συνολικών επενδύσεων, τις δυσμενείς δημογραφικές προοπτικές, την υποτονική αύξηση της παραγωγικότητας και τους αυξανόμενους κλιματικούς κινδύνους, επιβαρύνουν τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης», αναφέρει το Ταμείο, προσθέτοντας ότι η επιτάχυνση των φιλόδοξων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων θα μπορούσε να βελτιώσει περαιτέρω τις προοπτικές ανάπτυξης.

Οι εκτελεστικοί διευθυντές του ΔΝΤ επαίνεσαν την ισχυρή πρόοδο στη δημοσιονομική εξυγίανση, η οποία οφείλεται στα ισχυρά έσοδα, εν μέρει λόγω των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων για τη μείωση της φοροδιαφυγής. Συμφώνησαν ότι η διατήρηση πρωτογενών πλεονασμάτων άνω του 2% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα θα ενισχύσουν περαιτέρω τη βιωσιμότητα του χρέους και θα δημιουργήσουν αποθέματα ασφαλείας έναντι μελλοντικών σοκ.

Σημειώνοντας τις σημαντικές επενδυτικές ανάγκες, μεταξύ άλλων για την πράσινη μετάβαση και την ενεργειακή ασφάλεια, οι διευθυντές του ΔΝΤ συνέστησαν «να δοθεί προτεραιότητα στις δημόσιες επενδύσεις για να βοηθήσουν στην επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης, βελτιώνοντας παράλληλα την αποτελεσματικότητα των κοινωνικών δαπανών και περιορίζοντας τις πιέσεις στις δαπάνες, ιδίως στις συντάξεις και τους μισθούς του δημόσιου τομέα».

Οι διευθυντές υπογράμμισαν την πρόσφατη πρόοδο για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τόνισαν τη σημασία περαιτέρω προσπαθειών για την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών εμποδίων από την πλευρά της προσφοράς και την τόνωση του δυνητικού ρυθμού ανάπτυξης. Τόνισαν ότι η αύξηση της συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό, ιδίως των γυναικών, και η καλλιέργεια ενός καλύτερα καταρτισμένου εργατικού δυναμικού θα ενίσχυαν τις προοπτικές ανάπτυξης. «Συμφώνησαν ότι η μείωση του ρυθμιστικού βάρους και των εμποδίων για την είσοδο των επιχειρήσεων, ιδίως στον τομέας των υπηρεσιών, θα ενίσχυε τον ανταγωνισμό και θα αύξανε την παραγωγικότητα».

Μία ευρεία πρόοδος στη μεταρρύθμιση του συστήματος απονομής δικαιοσύνης θα συνέβαλε στην αντιμετώπιση του χρέους που κληροδότησε η κρίση, στη διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και στην περαιτέρω ενίσχυση του δυναμισμού και της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων, σημείωσαν.

Οι διευθυντές συνέστησαν ότι τα σημερινά αυξημένα κέρδη των τραπεζών θα πρέπει να αξιοποιηθούν πρωτίστως για την ενίσχυση των κεφαλαιακών μαξιλαριών και την ικανότητα απορρόφησης ζημιών, αυξάνοντας έτσι την ανθεκτικότητά τους.

Η Νέα Ζηλανδία ανακοίνωσε σημαντική αύξηση των αμυντικών της δαπανών, με στόχο αυτές να ανέλθουν στο 2% του ΑΕΠ μέσα στα επόμενα οκτώ χρόνια, σε μια προσπάθεια «να βγει η Αμυντική Δύναμη (NZ Defence Force -NZDF) της χώρας από την εντατική», όπως δήλωσε η υπουργός Άμυνας, Τζούντιθ Κόλινς.

Κατά την παρουσίαση του νέου Σχεδίου Αμυντικών Δυνατοτήτων, η Κόλινς ανέφερε ότι η κυβέρνηση θα δαπανήσει 12 δισ. δολάρια Νέας Ζηλανδίας (περίπου 6,7 δισ. δολάρια ΗΠΑ) την επόμενη τετραετία, εκ των οποίων τα 9 δισ. συνιστούν νέες επενδύσεις.

Επισήμανε ότι το σχέδιο έχει χρονικό ορίζοντα δεκαπέντε ετών, αλλά επικεντρώνεται εσκεμμένα στις κρίσιμες επενδύσεις που απαιτούνται τα επόμενα τέσσερα έτη, ώστε η Αμυντική Δύναμη να μπορέσει να προσαρμοστεί στις μεταβαλλόμενες παγκόσμιες συνθήκες. Τόνισε επίσης ότι το ποσό αυτό αποτελεί «τη βάση, όχι το ανώτατο όριο».

Το συνολικό ύψος της δαπάνης θεωρείται ιδιαίτερα υψηλό για τα μεγέθη και τον πληθυσμό της Νέας Ζηλανδίας.

Μεταξύ των μεγαλύτερων επενδύσεων περιλαμβάνεται η αντικατάσταση του στόλου ελικοπτέρων του Πολεμικού Ναυτικού, με εκτιμώμενο κόστος άνω των 2 δισ. δολαρίων, η αγορά νέων τεθωρακισμένων οχημάτων (600 εκατ. έως 1 δισ. δολάρια) και η αντικατάσταση των «γερασμένων» Boeing 757 της Πολεμικής Αεροπορίας (επίσης μεταξύ 600 εκατ. και 1 δισ. δολαρίων).

Πρόγραμμα συντήρησης των φρεγατών HMNZS Te Kaha και Te Mana, κόστους 300 έως 600 εκατ. δολαρίων, προβλέπεται να επεκτείνει τη διάρκεια ζωής τους έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030.

Πέραν των παραδοσιακών οπλικών συστημάτων, το σχέδιο περιλαμβάνει επίσης την προμήθεια μη επανδρωμένων φουσκωτών σκαφών, drone και αεροσκαφών μεγάλης εμβέλειας, καθώς και 300 έως 600 εκατ. δολάρια για «διαστημικές δυνατότητες» – δηλαδή πρόσβαση σε επιτήρηση και σε δεδομένα μάχης σε πραγματικό χρόνο, και όχι διαστημικό οπλισμό.

Μέχρι το 2028 προβλέπεται να ιδρυθεί Ακαδημία Πληροφοριακού Πολέμου για την εκπαίδευση του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων σε έναν κόσμο όπου οι συγκρούσεις διεξάγονται τόσο στο φυσικό όσο και στο ψηφιακό πεδίο.

Κεντρικός άξονας του σχεδίου είναι η ενίσχυση της διαλειτουργικότητας με την Αυστραλία. Όπως ανέφερε η Κόλινς, οι δύο χώρες έχουν δεσμευτεί να εκσυγχρονίσουν τη συμμαχία τους και να ενισχύσουν περαιτέρω τη διμερή αμυντική συνεργασία, προκειμένου να δημιουργηθεί μια «πολλαπλασιαστική δύναμη», κάτι που χαρακτήρισε ως την ανάπτυξη μιας «πιο ενοποιημένης ANZAC δύναμης».

Το σχέδιο επαναβεβαιώνει επίσης τη δέσμευση της Νέας Ζηλανδίας για την προστασία των Νήσων Κουκ, της Νίουε και του Τοκελάου.

Στόχος, σύμφωνα με την υπουργό Άμυνας, είναι να καταστεί η NZDF «πιο ικανή για μάχη, με αυξημένη αποτελεσματικότητα και αποτρεπτική ισχύ», κάτι που θεωρείται απαραίτητο σε έναν «εκ φύσεως πιο επικίνδυνο» κόσμο.

Κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον πρωθυπουργό Κρίστοφερ Λάξον για την παρουσίαση του σχεδίου, η Κόλινς και ο Λάξον αρνήθηκαν ότι το σχέδιο στοχεύει κάποια συγκεκριμένη χώρα.

Ωστόσο, όταν της ζητήθηκαν παραδείγματα απειλών, η υπουργός ανέφερε ότι η απόσταση πλέον δεν αποτελεί προστασία για τη Νέα Ζηλανδία – όχι όταν εκτοξεύονται διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι στον Ειρηνικό, ούτε όταν πλοία με τεράστια δύναμη πυρός εισέρχονται στα χωρικά ύδατα της. Και οι δύο περιπτώσεις θεωρείται ότι αναφέρονται σε ενέργειες του Πεκίνου.

Το ίδιο το σχέδιο παραθέτει απειλές για την εθνική ασφάλεια της Νέας Ζηλανδίας, κατονομάζοντας τη Ρωσία για τον «συνεχιζόμενο παράνομο πόλεμο κατά της Ουκρανίας και την κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου». Παράλληλα, περιγράφει την «επιθετική επιδίωξη στρατηγικών στόχων» από την Κίνα ως τον «κύριο παράγοντα στρατηγικού ανταγωνισμού στην Ινδο-Ειρηνική περιοχή».

Το σχέδιο αναφέρει επίσης ότι το Πεκίνο «εξακολουθεί να χρησιμοποιεί όλα τα εργαλεία της κρατικής ισχύος με τρόπους που μπορούν να απειλήσουν τόσο τους διεθνείς κανόνες συμπεριφοράς όσο και την ασφάλεια άλλων κρατών», ενώ εκφράζει ιδιαίτερη ανησυχία για την «ταχεία και αδιαφανή ανάπτυξη των κινεζικών στρατιωτικών δυνατοτήτων».

Η αντικατάσταση των Boeing 757, τα νέα ναυτικά ελικόπτερα και ένα περιπολικό πλοίο για τον Νότιο Ωκεανό είχαν ήδη προταθεί στο σχέδιο δυνατοτήτων του 2019 από την προηγούμενη κυβέρνηση των Εργατικών, η οποία είχε επίσης ανακοινώσει την επέκταση της διάρκειας ζωής των φρεγατών.

Ωστόσο, η υλοποίηση αυτών των στόχων τελεί υπό αμφισβήτηση, καθώς ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, Αντιπτέραρχος Τόνι Ντέιβις, δήλωσε πρόσφατα στα μέσα ενημέρωσης ότι, παρόλο που τα πλοία εξακολουθούν να εκτελούν χρήσιμες αποστολές, αλλά «είναι πλέον εξαντλημένα».

Το σχέδιο δίνει ιδιαίτερη έμφαση και στις επενδύσεις στο ανθρώπινο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων, με κόστος που εκτιμάται μεταξύ 50 και 100 εκατ. δολαρίων.

Απεργία πολιτικού προσωπικού

Ταυτόχρονα, ο σχεδιασμός του NZDF προβλέπει περικοπή 374 θέσεων στο πολιτικό προσωπικό, επιπλέον των 144 θέσεων που καταργήθηκαν πέρυσι μέσω εθελοντικών αποχωρήσεων.

Απαντώντας στην προκήρυξη απεργίας από τους πολιτικούς υπαλλήλους, η Κόλινς ανακοίνωσε στο Κοινοβούλιο ότι ενεργοποιεί τη δυνατότητα να καλύψουν τις θέσεις τους ένστολα μέλη – εξουσία που χαρακτηρίζεται «εξαιρετική» βάσει του Νόμου περί Άμυνας.

Τα ένστολα μέλη δεν έχουν δικαίωμα απεργίας και θα αναλάβουν καθήκοντα ασφαλείας και πυρόσβεσης σε αεροδρόμια κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων, καθώς οι πολιτικοί υπάλληλοι διεκδικούν αυξήσεις.

Ο εκπρόσωπος Άμυνας του Εργατικού Κόμματος, Ντέιβιντ Πάρκερ, δήλωσε ότι η κυβέρνηση επέλεξε να μην χρηματοδοτήσει επαρκώς τον αμυντικό προϋπολογισμό και ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν απώλειες περίπου 1.200 ατόμων. Επομένως, κατά την άποψή του, δεν προκαλεί έκπληξη ότι οι πολιτικοί υπάλληλοι, «όταν τους προσφέρθηκε αύξηση μηδέν, επέλεξαν να προκηρύξουν απεργία». Πρόσθεσε ότι η χρήση αυτής της εξαιρετικής εξουσίας είναι «σπάνια και θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις».

Η Κόλινς απάντησε ότι η απεργία συνιστά «επιχειρησιακό ζήτημα» και δήλωσε ότι έχει «πλήρη εμπιστοσύνη στον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων και στην ηγετική του ομάδα» και αναμένει από αυτούς να «κάνουν τη δουλειά τους».

Η Φλερ Φιτζσίμονς, γενική γραμματέας της Ένωσης Δημοσίων Υπαλλήλων, κατηγόρησε τον πρωθυπουργό Λάξον για υποκρισία, επειδή ανακοινώνει «τεράστιες επενδύσεις σε εξοπλισμό και τεχνολογία χωρίς καμία αναγνώριση του κρίσιμου ρόλου που διαδραματίζει το πολιτικό προσωπικό στην ετοιμότητα του στρατού».

Αναρωτήθηκε πώς η υπουργός Άμυνας μπορεί να δηλώνει ότι «ο στρατός δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του χωρίς τον κατάλληλο εξοπλισμό και τις κατάλληλες συνθήκες» και ταυτόχρονα να μην αναφέρει καθόλου τον ρόλο των πολιτών υπαλλήλων.

Υπογράμμισε ότι το υψηλής εξειδίκευσης πολιτικό προσωπικό της χώρας, συμπεριλαμβανομένων μηχανικών, τεχνικών και ειδικών λογισμικού, είναι απαραίτητο για τη διατήρηση του εξοπλισμού και των συστημάτων σε λειτουργία, προκειμένου οι Ένοπλες Δυνάμεις να μπορούν να ανταποκρίνονται σε απειλές.

Κατέληξε λέγοντας ότι αυτές οι περικοπές δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν ανακοινωθεί πριν από το Σχέδιο Αμυντικών Δυνατοτήτων και ότι «το μόνο που εξυπηρετούν είναι την εικόνα», υπονομεύοντας τον ίδιο τον σκοπό της επένδυσης.

Του Rex Widerstrom

Οι υπουργοί Εξωτερικών των χωρών της G7 καταδίκασαν τις πρόσφατες στρατιωτικές ασκήσεις της Κίνας γύρω από την Ταϊβάν, χαρακτηρίζοντάς τες ως «προκλητικές ενέργειες» που απειλούν την παγκόσμια ασφάλεια.

Σε κοινή ανακοίνωση που εκδόθηκε στις 6 Απριλίου, οι επικεφαλής της διπλωματίας από τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες δήλωσαν ότι τόσο οι ίδιες οι χώρες όσο και η ευρύτερη διεθνής κοινότητα έχουν συμφέρον στη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στα Στενά της Ταϊβάν.

Τόνισαν επίσης την αντίθεσή τους σε κάθε μονομερή ενέργεια που απειλεί την ειρήνη και τη σταθερότητα, είτε με τη χρήση βίας είτε μέσω εξαναγκασμού.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας έχει θέσει ως στόχο την κατάληψη της Ταϊβάν, υποστηρίζοντας ότι το αυτοδιοικούμενο νησί αποτελεί μέρος της κινεζικής επικράτειας. Στο πλαίσιο αυτό, το Πεκίνο ασκεί πίεση στην Ταϊβάν μέσω διπλωματικών, οικονομικών και στρατιωτικών μέσων, επικαλούμενο λόγους εθνικού συμφέροντος.

Οι πρόσφατες κινεζικές στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακας διήρκεσαν δύο ημέρες και ολοκληρώθηκαν στις 2 Απριλίου. Σε αυτές συμμετείχαν το πολεμικό ναυτικό, η ακτοφυλακή, δυνάμεις ξηράς, αέρος και πυραυλικές μονάδες, ενώ περιλάμβαναν και βολές μακράς εμβέλειας με πραγματικά πυρά στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας.

Οι υπουργοί της G7 προειδοποίησαν ότι οι ολοένα και πιο συχνές και αποσταθεροποιητικές ενέργειες του Πεκίνου αυξάνουν την ένταση στα Στενά και θέτουν σε κίνδυνο την παγκόσμια ασφάλεια και ευημερία. Πρόσθεσαν ότι οι χώρες της G7 συνεχίζουν να ενθαρρύνουν την ειρηνική επίλυση των διαφορών μέσω εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ των δύο πλευρών.

Εκπρόσωπος της κινεζικής πρεσβείας στον Καναδά κατηγόρησε τις χώρες της G7 για παρέμβαση στα εσωτερικά της Κίνας, με αφορμή την κοινή δήλωσή τους για την Ταϊβάν. Ο ίδιος ανέφερε ότι οι στρατιωτικές ασκήσεις της Κίνας αποτελούν «αυστηρή τιμωρία» κατά του προέδρου της Ταϊβάν, Λάι Τσινγκ-τε, και «αυστηρή προειδοποίηση» προς τις δυνάμεις που υποστηρίζουν την ανεξαρτησία του νησιού.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας χαρακτηρίζει τον πρόεδρο Λάι και την προκάτοχό του, Τσάι Ινγκ-γουέν, «αποσχιστές», καθώς και οι δύο έχουν ταχθεί υπέρ της υπεράσπισης της κυριαρχίας της Ταϊβάν.

Το αντιπροσωπευτικό γραφείο της Ταϊβάν στον Καναδά εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τις χώρες της G7 μέσω ανάρτησης στην πλατφόρμα X. Υποστήριξε ότι η αποφασιστικότητα που επιδεικνύουν οι δημοκρατίες αποτελεί την καλύτερη αποτροπή, καθώς η ειρήνη είναι κοινό συμφέρον και κανείς δεν ωφελείται από τη σύγκρουση.

Στο στόχαστρο οι «υπολογισμένες κλιμακώσεις» του Πεκίνου

Οι τελευταίες στρατιωτικές ασκήσεις της Κίνας προκάλεσαν ευρεία διεθνή καταδίκη. Στις 4 Απριλίου, η Διακοινοβουλευτική Συμμαχία για την Κίνα (Inter-Parliamentary Alliance on China), που αποτελείται από βουλευτές διαφόρων χωρών, εξέδωσε δήλωση με την οποία καταδίκασε έντονα τις ενέργειες του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας γύρω από την Ταϊβάν.

Η Συμμαχία σημείωσε ότι επί μακρόν οι «υπολογισμένες κλιμακώσεις» του Πεκίνου γύρω από την Ταϊβάν περνούσαν απαρατήρητες, όμως πλέον δεν μπορεί να παραμένει αδρανής καθώς διαβρώνεται το status quo, με συνέπειες για τον λαό της Ταϊβάν και τη διεθνή σταθερότητα.

Τόνισε επίσης ότι η ασφάλεια της Ταϊβάν και η ασφάλεια της παγκόσμιας οικονομίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες και ζήτησε ένα διεθνώς συμφωνημένο πακέτο συντονισμένων οικονομικών και πολιτικών μέτρων, ώστε να αποτραπεί περαιτέρω στρατιωτική κλιμάκωση από το Πεκίνο.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο, ο Ιάπωνας ομόλογός του Ιουάγια Τακέσι και ο Νοτιοκορεάτης υπουργός Εξωτερικών Τσο Τάε-γιουλ συναντήθηκαν πρόσφατα στις Βρυξέλλες. Σε κοινή τους δήλωση καταδίκασαν τις κινεζικές ασκήσεις και υπογράμμισαν τη σημασία της διατήρησης της ειρήνης και της σταθερότητας στα Στενά της Ταϊβάν ως αναπόσπαστου στοιχείου της ασφάλειας και ευημερίας της διεθνούς κοινότητας.

Έκθεση του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (Center for Strategic and International Studies-CSIS) που δημοσιεύτηκε πέρυσι, ανέφερε ότι μια σύγκρουση στα Στενά της Ταϊβάν θα είχε εκτεταμένες επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, καθώς το συγκεκριμένο θαλάσσιο πέρασμα αντιπροσώπευε περισσότερο από το ένα πέμπτο του διεθνούς θαλάσσιου εμπορίου το 2022—περίπου 2,45 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Ο Ντέιβιντ Περντού, υποψήφιος του Ντόναλντ Τραμπ για τη θέση του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Κίνα, κατά την ακρόασή του στη Γερουσία στις 3 Απριλίου, δήλωσε στη γραπτή του κατάθεση ότι θα υποστήριζε τον Νόμο για τις Σχέσεις με την Ταϊβάν ως πρεσβευτής.

Ο Περντιού ανέφερε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν προσηλωμένες σε μια ειρηνική λύση που να είναι αποδεκτή από τους λαούς και των δύο πλευρών των Στενών, και εξέφρασε την αντίθεση της Ουάσιγκτον σε κάθε μονομερή αλλαγή του υφιστάμενου καθεστώτος.

Οι ΗΠΑ και η Ταϊβάν δεν διατηρούν επίσημες διπλωματικές σχέσεις, καθώς η Ουάσιγκτον τερμάτισε τους δεσμούς με την Ταϊπέι υπέρ του Πεκίνου το 1979. Ωστόσο, η σχέση τους παραμένει στενή μέσω του Νόμου για τις Σχέσεις με την Ταϊβάν, ο οποίος υπογράφηκε από τον τότε πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ και επιτρέπει την πώληση αμυντικού εξοπλισμού στην Ταϊβάν. Ο νόμος προέβλεψε επίσης την ίδρυση του Αμερικανικού Ινστιτούτου στην Ταϊβάν, το οποίο λειτουργεί ως ντε φάκτο πρεσβεία των ΗΠΑ στο νησί.

Σε μια αποφασιστική κίνηση κατά της υπονόμευσης από το Πεκίνο, οι αρχές της Ταϊβάν προχώρησαν στην ακύρωση της άδειας παραμονής τριών γυναικών από την ηπειρωτική Κίνα. Οι τρεις γυναίκες, γνωστές με τα διαδικτυακά ψευδώνυμα «Γιάγια», «Σιάγουεϊ» και «Έντσι», ενθάρρυναν δημόσια μέσω της κινεζικής πλατφόρμας Douyin την ιδέα ότι η Ταϊβάν θα πρέπει να κατακτηθεί με στρατιωτική επέμβαση.

Η «Γιάγια», γνωστή ως Λιου Ζενγιά, εγκατέλειψε την Ταϊβάν για την Κίνα στις 24 Μαρτίου, λίγες ώρες πριν τη λήξη της προθεσμίας από την Εθνική Υπηρεσία Μετανάστευσης για αυτοαπέλαση. Η απόπειρά της να εφεσιβάλει την απόφαση απορρίφθηκε. Η ανάκληση της άδειας παραμονής της έγινε με αναφορά σε ενέργειες που «υποστηρίζουν την καταστροφή της εθνικής κυριαρχίας μας, κάτι που είναι απαράδεκτο».

Επιπλέον, οι «Σιάγουεϊ» και «Έντσι» εξέφρασαν τις απόψεις τους υπέρ της Κίνας και ενάντια στην Ταϊβάν με αναρτήσεις και δηλώσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εξοργίζοντας την τοπική κοινή γνώμη και τις αρχές. Όλες οι γυναίκες δεν δικαιούνται να υποβάλουν εκ νέου αίτηση για διαμονή στην Ταϊβάν για τα επόμενα πέντε χρόνια.

Αντιμετώπιση της υπονόμευσης του Πεκίνου

Το ΚΚΚ, το οποίο δεν έχει ποτέ κυβερνήσει την Ταϊβάν, θεωρεί το νησί κυρίαρχο έδαφος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΛΔΚ), με στόχο να θέσει το de facto έθνος των 23 εκατομμυρίων κατοίκων υπό τον έλεγχό του.

Εκτός από την ανάπτυξη των δυνατοτήτων του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού του (PLA), το κινεζικό καθεστώς έχει επίσης περάσει δεκαετίες διεισδύοντας και υπονομεύοντας την κοινωνία της Ταϊβάν μέσω των οργανώσεων του «ενιαίου μετώπου», στοχεύοντας Ταϊβανέζους αξιωματούχους, στρατιωτικό προσωπικό, επιχειρηματικούς κύκλους, διασημότητες και παράγοντες επιρροής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ώστε να τους κάνει να βοηθήσουν το Πεκίνο να επηρεάσει την κοινωνία της Ταϊβάν και να μεταβιβάσουν πληροφορίες στο ΚΚΚ.

 

Στις 13 Μαρτίου, ο πρόεδρος της Ταϊβάν Λάι Τσινγκ-τε δήλωσε ότι η κυβέρνησή του επεξεργάζεται ισχυρότερα μέτρα για την αντιμετώπιση του ΚΚΚ. Το Πεκίνο εκμεταλλεύεται την ελευθερία της Ταϊβάν και προσπαθεί να «διαιρέσει, να καταστρέψει και να υπονομεύσει [την Ταϊβάν] εκ των έσω», προειδοποίησε.

«Η φιλοδοξία της Κίνας να προσαρτήσει την Ταϊβάν και να εξαλείψει τη Δημοκρατία της Κίνας δεν έχει αλλάξει. Όχι μόνο συνεχίζει να απειλεί και να εκφοβίζει, αλλά έχει εμβαθύνει την εκστρατεία επιρροής και την προσπάθεια διείσδυσης», δήλωσε ο Λάι, αναφερόμενος στην επίσημη ονομασία της Ταϊβάν. Η κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Κίνας κυβερνούσε προηγουμένως την ηπειρωτική χώρα πριν εξαναγκαστεί σε εξορία από το ΚΚΚ το 1949.

Ο Λι Γιου-ταρν, επίκουρος καθηγητής στο Graduate Institute of National Development του National Chengchi University, δήλωσε στην κινεζική έκδοση της Epoch Times ότι ενώ ο λαός της Ταϊβάν έχει την ελευθερία να υποστηρίζει είτε την ανεξαρτησία του νησιού είτε την ειρηνική ενοποίηση, η υποστήριξη της στρατιωτικής εισβολής του ΚΚΚ δεν αποτελεί προστατευόμενο λόγο.

«Υποστηρίζοντας ανοιχτά την ένοπλη ενοποίηση της Ταϊβάν από το ΚΚΚ, η Γιάγια παραβίαζε το θεμελιώδες δικαίωμα όλων των κατοίκων της Ταϊβάν να ζουν χωρίς φόβο – μία από τις τέσσερις βασικές ελευθερίες της ανθρωπότητας», δήλωσε ο Λι.

«Οι σύζυγοι από την ηπειρωτική Κίνα στην Ταϊβάν που αναγνωρίζουν και υποστηρίζουν τις δημοκρατικές αξίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα της Δημοκρατίας της Κίνας είναι ευπρόσδεκτοι. Αλλά αν επηρεάζονται από το ΚΚΚ και υποστηρίζουν ανοιχτά τη στρατιωτική επίθεση κατά της Ταϊβάν, αυτό δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτό.»

Ο Λι πιστεύει ότι η Ταϊβάν πρέπει να ενισχύσει περαιτέρω τη νομοθεσία της για την εθνική ασφάλεια, ώστε να κλείσει τα παραθυράκια που μπορεί να εκμεταλλευτεί το ΚΚΚ για να συνεχίσει να υπονομεύει την κυριαρχία και τις ελευθερίες της Ταϊβάν.

Η πρωθυπουργός της Δανίας, Μέτε Φρέντερικσεν, δεσμεύτηκε για τη στήριξη της Γροιλανδίας κατά την επίσκεψή της στην πρωτεύουσα Νουούκ στις 2 Απριλίου. Η κίνηση αυτή έρχεται ως απάντηση στις επανειλημμένες δηλώσεις της κυβέρνησης Τραμπ, που έχει εκφράσει την επιθυμία της να αποκτήσει τον έλεγχο του αχανούς αυτού αρκτικού εδάφους.

Η Φρέντερικσεν ανακοίνωσε την επίσκεψή της λίγο μετά το ταξίδι του Αμερικανού αντιπροέδρου Τζ. Ντ. Βανς, την προηγούμενη εβδομάδα, στην αμερικανική αεροπορική βάση της ημιαυτόνομης αυτής περιοχής. Κατά την επίσκεψή του, ο Βανς κατηγόρησε την Κοπεγχάγη ότι δεν υποστηρίζει επαρκώς τους Γροιλανδούς πολίτες, γεγονός που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στη Δανία και τη Γροιλανδία.

«Οι ΗΠΑ δεν θα αναλάβουν τον έλεγχο της Γροιλανδίας. Η Γροιλανδία ανήκει στους Γροιλανδούς», δήλωσε η Φρέντερικσεν σε δημοσιογράφους αμέσως μετά την άφιξή της στη Νουούκ.

Η Δανή πρωθυπουργός δεσμεύτηκε επίσης να διαφυλάξει ισότιμα δικαιώματα για τους κατοίκους της Γροιλανδίας και της Δανίας στο πλαίσιο της κοινής τους συνύπαρξης.

«Περισσότερο απ’ όλα, πρέπει να συζητήσουμε για την κατάσταση στην εξωτερική πολιτική και την ασφάλεια, τα γεωπολιτικά ζητήματα και τον τρόπο με τον οποίο θα χειριστούμε από κοινού αυτήν την πολύ σύνθετη πρόκληση, γιατί σε αυτό εστιάζεται πλέον η συζήτηση», τόνισε η Φρέντερικσεν.

Η Γροιλανδία είναι ένα τεράστιο, πλούσιο σε φυσικό πλούτο και στρατηγικής σημασίας νησί, το οποίο ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έχει χαρακτηρίσει ζωτικής σημασίας για την αμερικανική ασφάλεια.

Η πρωθυπουργός της Δανίας θα συναντηθεί με τον νέο ηγέτη της Γροιλανδίας, Γενς-Φρέντερικ Νίλσεν, το κόμμα του οποίου σχημάτισε έναν νέο κυβερνητικό συνασπισμό έπειτα από τις πρόσφατες εκλογές. Ο νέος συνασπισμός αναμένεται να αναλάβει επίσημα καθήκοντα στις 7 Απριλίου. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της, η οποία θα διαρκέσει έως τις 4 Απριλίου, η Φρέντερικσεν θα συναντηθεί επίσης με τα μέλη του νέου υπουργικού συμβουλίου της Γροιλανδίας (Naalakkersuisut).

«Ανυπομονώ να συνεχίσουμε τη στενή και ειλικρινή συνεργασία μας με τον Γενς-Φρέντερικ Νίλσεν και την υπόλοιπη κυβέρνηση της Γροιλανδίας. Η Γροιλανδία μόλις ολοκλήρωσε μια επιτυχημένη δημοκρατική διαδικασία σχηματίζοντας μια κυβέρνηση ευρείας αποδοχής», ανέφερε η Φρέντερικσεν σε επίσημη ανακοίνωση πριν από την επίσκεψη.

Ο Νίλσεν είχε ήδη εκφράσει στις 31 Μαρτίου την ικανοποίησή του για την επίσκεψη, σημειώνοντας ότι η Δανία παραμένει «ο πιο στενός συνεργάτης της Γροιλανδίας». Στην ατζέντα της συνάντησης βρίσκεται ο διάλογος για τη μελλοντική συνεργασία μεταξύ της Γροιλανδίας και της Δανίας.

Εδώ και χρόνια, η Γροιλανδία, που διαθέτει πληθυσμό περίπου 57.000 κατοίκων, προετοιμάζει το έδαφος για τη μελλοντική της ανεξαρτησία, με πολλούς κατοίκους να θεωρούν πως έχουν βιώσει αδικίες κατά τη διάρκεια της δανικής διακυβέρνησης. Ωστόσο, οι πρόσφατες αναφορές της κυβέρνησης Τραμπ για προσάρτηση της περιοχής, ακόμη και διά της στρατιωτικής οδού, έχουν εγείρει σοβαρή ανησυχία σε Γροιλανδούς και Δανούς.

Η νέα κυβέρνηση της Γροιλανδίας έχει ξεκαθαρίσει ότι επιθυμεί να επιβραδύνει την πορεία προς την ανεξαρτησία, με τον Νίλσεν να δηλώνει στο Reuters ότι επιδιώκει την ενίσχυση των δεσμών με την Κοπεγχάγη μέχρι να καταστεί ικανή η χώρα του να πετύχει τον τελικό στόχο της κυριαρχίας.

Παράλληλα, ο Νίλσεν τόνισε ότι επιθυμεί μια σχέση αμοιβαίου σεβασμού με τις Ηνωμένες Πολιτείες: «Το να μιλάς για προσάρτηση ή για απόκτηση της Γροιλανδίας χωρίς να σέβεσαι την κυριαρχία της δεν είναι ένδειξη σεβασμού. Ας ξεκινήσουμε με αμοιβαίο σεβασμό και ας δημιουργήσουμε μια δυνατή συνεργασία σε όλους τους τομείς», δήλωσε.

Η πολιτική ομάδα στη Γροιλανδία που εμφανίζεται πιο θετική στις επιδιώξεις Τραμπ είναι το κόμμα Naleraq, το οποίο επιθυμεί άμεση πορεία προς την ανεξαρτησία. Το εν λόγω κόμμα αποκλείστηκε από τις συζητήσεις για τον κυβερνητικό συνασπισμό.

Ο Πέτερ Βίγκο Γιάκομπσεν, καθηγητής στη Δανική Ακαδημία Άμυνας, μιλώντας στο Associated Press, εκτίμησε πως οι προθέσεις Τραμπ πιθανόν να οδηγήσουν τις μετριοπαθείς παρατάξεις της νήσου ακόμη πιο κοντά στην Κοπεγχάγη. «Ο Τραμπ έχει τρομάξει τους περισσότερους Γροιλανδούς, οι οποίοι πλέον δεν εμπιστεύονται τις ΗΠΑ», ανέφερε.

Σημειώνεται πως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι παρότι η πλειοψηφία των κατοίκων επιθυμεί την ανεξαρτησία, η συντριπτική πλειονότητα αντιτίθεται κατηγορηματικά σε μια προσάρτηση στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Του Guy Birchall

Με τη συμβολή των Reuters και Associated Press