Κυριακή, 08 Σεπ, 2024

Σύνδεση μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας με τα εμβόλια κατά του COVID-19

Σύμφωνα με πρόσφατα ανεπίσημα έγγραφα ερευνητών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, η οποία συνέκρινε τα αποτελέσματα στην υγεία μεταξύ εμβολιασμένων και μη παιδιών, η μυοκαρδίτιδα και η περικαρδίτιδα εμφανίστηκαν μονάχα ύστερα από τον εμβολιασμό κατά του COVID-19 και όχι ύστερα από νόσηση.

«Παρότι σπάνια, όλα τα περιστατικά μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας κατά τη διάρκεια της μελέτης συνέβησαν σε εμβολιασμένα άτομα», αναφέρουν οι ερευνητές. Δεν υπήρξαν θάνατοι από καμία από τις δύο νόσους.

Η μελέτη διεξήχθη σε περισσότερα από 1 εκατομμύριο παιδιά στην Αγγλία 5 έως 11 ετών και σε εφήβους ηλικίας 12 με 15. Έγινε σύγκριση ανάμεσα σε εμβολιασμένα και μη παιδιά, καθώς και σύγκριση ανάμεσα σε παιδιά που έκαναν μία ή δύο δόσεις.

Παρότι είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα καρδιακής φλεγμονής, οι εμβολιασμένοι έφηβοι είχαν σημαντικά χαμηλότερη πιθανότητα να βγουν θετικοί στον COVID-19 και να χρειαστούν σχετική νοσηλεία ή εντατική θεραπεία συγκριτικά με τους μη εμβολιασμένους. Τα εμβολιασμένα παιδιά, ωστόσο, δεν είχαν καμία διαφορά από τα μη εμβολιασμένα όσον αφορά τη λοίμωξη από COVID-19 ή τη νοσηλεία λόγω αυτής.

Επιπλέον, οι συγγραφείς σημειώνουν πως «η νοσηλεία και η ανάγκη για εντατική θεραπεία λόγω COVID-19 ήταν σπάνια τόσο στους εφήβους όσο και στα παιδιά και δεν υπήρξαν θάνατοι σχετιζόμενοι με τη νόσο».

18 περιπτώσεις

Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από τη βάση δεδομένων OpenSAFELY-TPP του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.) της Αγγλίας, η οποία καλύπτει το 40% των πρακτικών πρωτοβάθμιας φροντίδας της χώρας.

Οι εμβολιασμένοι έφηβοι και παιδιά συνδυάστηκαν με μη εμβολιασμένους και τέθηκαν υπό παρακολούθηση για 20 εβδομάδες για να γίνει σύγκριση σε θετικά τεστ COVID-19, νοσηλείες σε νοσοκομεία, μονάδες εντατικής θεραπείας COVID-19, ανεπιθύμητες παρενέργειες και νοσηλείες που δεν σχετίζονται με COVID-19.

Τα δεδομένα από την Αγγλία έδειξαν πως η περικαρδίτιδα και η μυοκαρδίτιδα καταγράφηκαν μόνο σε περιπτώσεις εμβολιασμού. Τα αποτελέσματα έρχονται σε αντίθεση με αυτά από άλλες έρευνες που δείχνουν υψηλότερη επίπτωση μυοκαρδίτιδας ύστερα από μόλυνση με COVID-19. Μεταξύ των εφήβων εμφανίστηκαν περισσότερα περιστατικά μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας ύστερα από εμβολιασμό σε σχέση με τα παιδιά.

Υπήρξαν 15 περιπτώσεις περικαρδίτιδας και 3 περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας ανάμεσα σε περισσότερα από 839.000 εμβολιασμένα παιδιά και έφηβους. Όλες οι περιπτώσεις εμφανίστηκαν στην εφηβική υποομάδα.

Εκτός από τις τρεις περιπτώσεις περικαρδίτιδας, όλες οι υπόλοιπες έλαβαν χώρα ύστερα από την πρώτη δόση. Περισσότεροι από τους μισούς εφήβους με περικαρδίτιδα και μυοκαρδίτιδα νοσηλεύτηκαν ή πήγαν στα επείγοντα. Παραμένει άγνωστο πόσοι έφηβοι χρειάστηκαν εντατική φροντίδα, ωστόσο ο μέγιστος αριθμός νοσηλείας για θεραπεία μυοκαρδίτιδας ήταν μία μέρα.

Ο καρδιολόγος Δρ Πήτερ ΜακΚόλοου, ο οποίος έλαβε μέρος στην μελέτη, είπε στους Epoch Times πως η μελέτη είναι μια από τις πολλές που δείχνουν πως ο εμβολιασμός κατά του COVID-19 στα παιδιά δεν είναι ιατρικά απαραίτητος, δεδομένου πως ο ρυθμός μόλυνσης δεν υπερβαίνει το 1% και πως ο υπερβολικός έλεγχος για COVID-19 είναι σπατάλη πόρων.

Νοσηλεία COVID-19

Οι συγγραφείς συνέκριναν επίσης τον κίνδυνο μυοκαρδίτιδας και νοσηλείας λόγω COVID-19 στους εμβολιασμένους.

Παρότι σπάνιο, τα παιδιά και οι έφηβοι ήταν πιο πιθανό να νοσηλευτούν για COVID-19 παρά να αναπτύξουν μυοκαρδίτιδα ή περικαρδίτιδα, άσχετα με το αν είχαν εμβολιαστεί ή όχι.

Από τους εφήβους που έκαναν τη μια δόση κατά του COVID-19, οι 33 νοσηλεύτηκαν λόγω αυτού, ενώ 3 ανέπτυξαν μυοκαρδίτιδα. Από τους μη εμβολιασμένους, οι 57 νοσηλεύτηκαν.

Οι συγγραφείς κατέληξαν στο ότι οι έφηβοι ωφελούνται περισσότερο από τον εμβολιασμό παρά τα παιδιά επειδή, σε σχέση με τους εφήβους τα παιδιά είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης μυοκαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό και μικρότερο κίνδυνο νοσηλείας λόγω μόλυνσης από COVID-19.

Τα παιδιά είναι διαφορετικά

Ο εμβολιασμός φαίνεται να μειώνει δραστικά τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών λόγω COVID-19 για τους εφήβους, αλλά όχι για τα παιδιά.

Από τα πάνω από 552.000 ανεμβολίαστα παιδιά και εφήβους, μόλις τρεις περιπτώσεις COVID-19 χρειάστηκαν εντατική θεραπεία. Και οι τρεις αυτές περιπτώσεις σημειώθηκαν σε ανεμβολίαστους εφήβους.

Εν συνεχεία, δεν υπήρξε σημαντική διαφορά στην ένταση της μόλυνσης από COVID-19 μεταξύ εμβολιασμένων και μη παιδιών.

Από την εμφάνιση του COVID-19, οι ερευνητές θεωρούν μυστήριο το πώς τα μικρά παιδιά έχουν πλεονέκτημα επιβίωσης σε σχέση με τους ενήλικους. Οι μολυσματικές ασθένειες συνήθων σκοτώνουν τους πολύ νέους ή τους πολύ ηλικιωμένους, ωστόσο, έρευνες δείχνουν πως ο COVID-19 συνήθως δεν επηρεάζει τα νεογνά.

Κάποιοι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα παιδιά είναι καλύτερα προστατευμένα επειδή, σε σχέση με τους ενήλικες, το ανοσοποιητικό τους σύστημα, επονομαζόμενο και ως πρώτη γραμμή άμυνας, συνήθως ανταποκρίνεται πολύ πιο γρήγορα. Αυτό τους επιτρέπει να χτίσουν μια ισχυρή άμυνα κατά της μόλυνσης από COVID-19 πιο άμεσα.

Της Marina Zhang

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Να απαγορευτεί η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στους νέους κάτω των 16 ετών, προτείνει βουλευτής του Ηνωμένου Βασιλείου

Η Βρετανίδα βουλευτής Μίριαμ Κέιτς παρομοίασε τον ψηφιακό κόσμο με την «Άγρια Δύση», ένα πεδίο βίας και κακοποίησης από το οποίο θα πρέπει να προστατεύονται τα παιδιά και ζήτησε τη θέσπιση νομοθεσίας για την απαγόρευση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για παιδιά κάτω των 16 ετών.

Η συντηρητική βουλευτής των περιφερειών Πένιστον και Στόκμπριτζ δήλωσε σε συζήτηση στο Westminster Hall την Τρίτη ότι η κυβέρνηση θα πρέπει επίσης «επειγόντως» να χρηματοδοτήσει θυρίδες τηλεφώνων για τα σχολεία, ώστε τα παιδιά να έχουν ένα χώρο χωρίς περισπασμούς για μάθηση.

Η κα Κέιτς εισηγήθηκε το ζήτημα μετά από καμπάνιες και δημοσκοπήσεις γονέων που ζητούσαν αυστηρότερους περιορισμούς όσον αφορά την πρόσβαση των παιδιών σε συσκευές και μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Κατά την εναρκτήρια ομιλία της, η βουλευτής αναφέρθηκε στο έργο του Αμερικανού ψυχολόγου καθηγητή Τζόναθαν Χάιντ (Jonathan Haidt), ο οποίος συνδέει την αύξηση των αυτοκτονιών, του άγχους και των συναισθημάτων απόγνωσης μεταξύ των νέων με την πανταχού παρούσα χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των κινητών τηλεφώνων.

«Τα παιδιά μας δεν είναι εντάξει», δήλωσε η κα Κέιτς.

«Από το 2012, το ποσοστό αυτοκτονιών έφηβων αγοριών στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει διπλασιαστεί. Για τα κορίτσια, το ποσοστό τριπλασιάστηκε. Τα περιστατικά αυτοτραυματισμού κοριτσιών ηλικίας 10 έως 12 ετών έχουν αυξηθεί κατά 364%.

«Τα ποσοστά άγχους για τους νέους κάτω των 25 ετών έχουν τριπλασιαστεί. Τα αισθήματα απελπισίας, αναξιότητας, μοναξιάς και απελπισίας επίσης αυξάνονται μεταξύ των νεότερων πολιτών μας. Μέσα σε μόλις 15 χρόνια, η παιδική ηλικία έχει ανατραπεί επί τα χείρω”, δήλωσε.

Κατέγραψε την πορεία αυτής της μείωσης της ευημερίας σε ένα σημείο καμπής το 2010 και μια απότομη άνοδο από το 2014, όταν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα έξυπνα τηλέφωνα άρχισαν να κυριαρχούν στη ζωή των παιδιών.

«Πρέπει να αυξήσουμε τη νόμιμη ηλικία για τη χρήση λογαριασμών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα 16 έτη», δήλωσε η βουλευτής, προτείνοντας ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει με ένα νομοσχέδιο που θα τροποποιεί τον νόμο για την ασφάλεια στο διαδίκτυο, ο οποίος, όπως είπε η κα Κέιτς, στην τρέχουσα μορφή του «δεν θα σώσει τα παιδιά μας».

Τον Μάρτιο, μια δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό της φιλανθρωπικής οργάνωσης Parentkind διαπίστωσε ότι η πλειοψηφία (58%) των γονέων θα υποστήριζε μια κυβερνητική απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων για τα παιδιά. Άλλα ευρήματα της δημοσκόπησης έδειξαν ότι ένα μεγάλο ποσοστό γονέων πιστεύει ότι τα smartphone (83%) και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (93%) είναι επιβλαβή για τα παιδιά.

Αποκλεισμός των τηλεφώνων από τα σχολεία

Σε μια άλλη πρόταση, η κα Κέιτς κάλεσε την κυβέρνηση να «χρηματοδοτήσει επειγόντως θήκες ή θυρίδες για τηλέφωνα σε όλα τα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ώστε όλα τα παιδιά να είναι ελεύθερα να αξιοποιήσουν στο έπακρο την εκπαίδευσή τους».

Επικαλέστηκε πρόσφατη έρευνα της δεξαμενής σκέψης Policy Exchange, η οποία διαπίστωσε ότι τα σχολεία που εφαρμόζουν αποτελεσματική απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων σημειώνουν καλύτερα αποτελέσματα στις απολυτήριες εξετάσεις και είχαν υπερδιπλάσιες πιθανότητες να βαθμολογηθούν ως «εξαιρετικά» από την Ofsted [1].

Η βουλευτής είπε στους συναδέλφους της στο κοινοβούλιο ότι τα smartphone και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «προκαλούν έντονο εθισμό, δημιουργούν μια συνεχή παρέκκλιση στην πνευματική μας εστίαση και διαβρώνουν τη συγκέντρωσή μας».

«Το μέσο παιδί λαμβάνει 237 ειδοποιήσεις την ημέρα. Αυτό είναι ένα χτύπημα ντοπαμίνης που καταστρέφει τη συγκέντρωση και τροφοδοτεί τον εθισμό κάθε τέσσερα δευτερόλεπτα για όσο χρόνο είμαστε ξύπνιοι.

«Αν δεν υπήρχαν νόμοι κατά της πώλησης καπνού, ναρκωτικών ή αλκοόλ σε παιδιά, δεν θα περιμέναμε από τους γονείς να είναι σε θέση να υπερασπιστούν τα παιδιά τους από τη δύναμη της μεγάλης φαρμακοβιομηχανίας και καπνοβιομηχανίας, αλλά με κάποιο τρόπο περιμένουμε από τους απλούς γονείς να είναι σε θέση να προστατεύσουν τα παιδιά τους από τα συμφέροντα των εταιρειών Meta, TikTok, X και Apple», δήλωσε.

Συσκευές φιλικές προς τα παιδιά

Η βουλευτής ζήτησε επίσης να δοθούν κίνητρα στην έρευνα για την ανάπτυξη κινητών τηλεφώνων κατάλληλων για παιδιά, τα οποία θα προσφέρουν βασικές λειτουργίες ώστε να μπορούν να μένουν σε επαφή με την οικογένεια και να κάνουν ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές, «αλλά που δεν θα έχουν πρόγραμμα περιήγησης στο διαδίκτυο ή δυνατότητα εγκατάστασης εφαρμογών».

Η σύσταση απηχεί τη σύσταση της ομάδας εκστρατείας SafeScreens, η οποία αναφέρει ότι η βιομηχανία τεχνολογίας θα πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τα προβλήματα που δημιουργεί και να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του εθισμού των παιδιών στα τηλέφωνα.

Η SafeScreens, η οποία διευθύνεται από την ομάδα για τα δικαιώματα των παιδιών UsForThem, διεξάγει εκστρατεία για να κυκλοφορήσουν στην αγορά κινητά τηλέφωνα ειδικά σχεδιασμένα για παιδιά κάτω των 18 ετών, προεγκατεστημένα με κατάλληλες και χρήσιμες εφαρμογές και με αυτόματο αποκλεισμό για ακατάλληλο περιεχόμενο.

A child uses an Apple smartphone in this undated file image. (PA)
Παιδί με κινητό. (φωτ. αρχείου/PA)

 

«Η τεχνολογία πρέπει να υπηρετεί εμάς, όχι εμείς την τεχνολογία», δήλωσε η Αραμπέλλα Σκίννερ της UsForThem στους Epoch Times τον Μάρτιο.

Η κα Σκίννερ είχε, ωστόσο, εκφράσει αμφιβολίες σχετικά με την δυνατότητα του νόμου για την ασφάλεια στο διαδίκτυο, ο οποίος ψηφίστηκε πέρυσι, να παρέχει τη ρύθμιση που απαιτείται για την προστασία των παιδιών.

«Είναι ένας πολύ δύσχρηστος [νόμος] – είναι τεράστιος […] Και προκαλεί μεγάλα ζητήματα γύρω από τα προβλήματα της ελευθερίας του λόγου που όλοι γνωρίζουμε. Αλλά δεν λύνει το ζήτημα της προστασίας των παιδιών μας. Δεν είναι αρκετά ισχυρός”, δήλωσε η κα Σκίννερ.

Η «Άγρια Δύση» του ψηφιακού κόσμου

Η κα Κέιτς χρησιμοποίησε μελανά χρώματα για να περιγράψει τον κόσμο στον οποίο εκτίθενται τα παιδιά στο διαδίκτυο, έναν κόσμο πολύ πιο σκληρό και ωμό από οτιδήποτε θα επέτρεπαν γονείς και κυβερνήσεις να επισκεφθούν τα παιδιά στην πραγματική ζωή.

Ζήτησε από τους συναδέλφους της να φανταστούν πώς θα ήταν τα πράγματα αν «οι δρόμοι μας ήταν τόσο άνομοι που δεν ήταν ασφαλές για τα παιδιά να βγουν από τα σπίτια τους», όπου τα παιδιά θα γίνονταν μάρτυρες αποκεφαλισμών και βιασμών ή υποβάλλονταν σε προτάσεις για σεξ ή εκβιασμούς.

«Φανταστείτε αν κάθε λάθος που έκανε το παιδί μας διαφημιζόταν στους δημόσιους χώρους με μεγάλες πινακίδες, ώστε όλοι να γελούν και να το κοροϊδεύουν μέχρι αυτό να θέλει να πεθάνει από την ντροπή του. Αυτό δεν είναι μια ταινία τρόμου ή κάποια φανταστική Άγρια Δύση – αυτός είναι ο ψηφιακός κόσμος όπου ζουν τα παιδιά μας, συχνά πολλές ώρες κάθε ημέρα”, δήλωσε η βουλευτής.

«Η υπεράσπιση των παιδιών από αυτή την Άγρια Δύση δεν είναι η δράση ενός κράτους νταντάδων – είναι μια ηθική επιταγή για τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο», είπε.

Της Victoria Friedman, με τη συμβολή της Rachel Roberts

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Office for Standards in Education: κυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1993 για να επιθεωρεί και να αξιολογεί τα εκπαιδευτικά πρότυπα των σχολείων και των κολλεγίων στην Αγγλία και την Ουαλία.

Η γονιδιακή θεραπεία αποκαθιστά την ακοή κωφών παιδιών

Η Όπαλ Σάντυ γεννήθηκε κωφή λόγω ακουστικής νευροπάθειας, μια κατάσταση που διαταράσσει τη μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων από το εσωτερικό αυτί στον εγκέφαλο και μπορεί να προκληθεί από ένα ελαττωματικό γονίδιο. Όταν έγινε 1,5 έτους, οι γονείς αποφάσισαν να καταφύγουν στη γονιδιακή θεραπεία.

Κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης 16 λεπτών, ένα αντίγραφο του λειτουργικού γονιδίου εγχύθηκε στο αυτί του κοριτσιού. Τα αποτελέσματα εξέπληξαν ακόμη και τους ίδιους τους επιστήμονες. Η ακοή της σε εκείνο το αυτί αποκαταστάθηκε σχεδόν τέλεια. Τώρα χτυπάει χαρούμενη τα τύμπανα με ξύλα.

«Δεν μπορούσα να το πιστέψω», είπε η μητέρα της Όπαλ, Τζο Σάντυ. «Ήταν… τρελό.»

Η δημοσίευση σημειώνει ότι η Όπαλ έλαβε χαμηλή δόση γονιδιακής θεραπείας και μόνο στο ένα αυτί.

Το δεύτερο παιδί υποβλήθηκε επίσης με επιτυχία σε γονιδιακή θεραπεία στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Κέιμπριτζ.

Το επόμενο βήμα για τους επιστήμονες είναι να χορηγήσουν μεγαλύτερη δόση γονιδιακής θεραπείας στο ένα αυτί κωφών παιδιών. Εάν τα αποτελέσματα είναι θετικά, οι ερευνητές θα αρχίσουν να εγχέουν αντίγραφα των λειτουργικών γονιδίων και στα δύο αυτιά ταυτόχρονα.

Στη δοκιμή συμμετέχουν 18 παιδιά από όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, γινόταν προκαταρκτική έρευνα για δεκαετίες πριν δοκιμαστεί η μέθοδος σε παιδιά.

Της Anna Fedorova

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Το μοντέλο της μητρότητας ως κοινωνικό παράγωγο

Η μητρότητα είναι ένα αρκετά σύνθετο κοινωνικό φαινόμενο με μακρά εξελικτική ιστορία, πολιτισμικά και ατομικά χαρακτηριστικά, που εξετάζεται από δύο κύριες θέσεις: η μητρότητα ως παροχή συνθηκών για την ανάπτυξη ενός παιδιού και η μητρότητα ως μέρος της προσωπικής σφαίρας της γυναίκας.

Επί του παρόντος, υπάρχουν πολλές απόψεις για τη μητρότητα. Ορισμένοι ερευνητές θεωρούν τα μητρικά συναισθήματα ως φυσικό χαρακτηριστικό μιας γυναίκας. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η μητρότητα είναι μια έννοια που όχι μόνο εξελίσσεται, αλλά έχει διαφορετικό περιεχόμενο σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Αν εξετάσουμε τους τρεις κύριους κοινωνικούς γυναικείους ρόλους σε αλληλεπίδραση (μητέρα, σύζυγος και ελεύθερα συνειδητοποιημένη γυναίκα), θα δούμε ότι σε διαφορετικές εποχές ο κυρίαρχος ρόλος αλλάζει.

Κάθε πολιτισμός έχει τον δικό του θεσμό της μητρότητας, αναπόσπαστο μέρος του οποίου αποτελούν οι τρόποι ανατροφής μιας γυναίκας ως μητέρας, σχεδιασμένοι για το γεγονός ότι η μητέρα θα συνειδητοποιήσει μερικά από τα περιεχόμενα των λειτουργιών της συνειδητά και κάποια όχι. Κατά συνέπεια, δεν αναγνωρίζονται πλήρως όλες οι λειτουργίες της μητέρας από τη συνείδηση ​​του κοινού. Όλα αυτά μαζί συνιστούν μια συγκεκριμένη κοινωνικοπολιτισμική πορεία προς το «μοντέλο της μητρότητας», το οποίο είναι ένα εργαλείο που δημιουργείται ταυτόχρονα από τη φύση και την κοινωνία για το παιδί ως εκπρόσωπο του είδους του και του πολιτισμού του.

Η κοινωνία δεν βρίσκεται σε παγιωμένη κατάσταση, αλλά συνεχώς εξελίσσεται. Επομένως, αλλαγές στο μοντέλο της μητρότητας αντανακλούν τις αλλαγές στην κοινωνία, που αντιστοιχούν σε αλλαγές στις κοινωνικές σχέσεις, αναδιαμορφώνοντας τη στάση της γυναίκας απέναντι στον ρόλο της ως μητέρας. Στις σύγχρονες συνθήκες, αυτές οι αλλαγές είναι εξαιρετικά γρήγορες. Η πορεία προς το λεγόμενο «μοντέλο μητρότητας», το οποίο αναπτύσσεται εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια και περιλαμβάνει τους τρόπους διαμόρφωσης μίας γυναίκας σε μητέρα, είναι εν μέρει συνειδητή και εν μέρει ασυνείδητη.

Στην εποχή μας, η θέση της μητρότητας στην ιεραρχία των αξιών μιας σύγχρονης γυναίκας φαίνεται πως έχει υποβαθμιστεί αισθητά. Η αύξηση της επιθυμίας για επαγγελματική ανέλιξη και καριέρα, για υλική ευημερία και υψηλό επίπεδο κατανάλωσης παρεμποδίζουν τη μητρότητα. Υπάρχει ένα νέο μοντέλο προσωπικότητας, το οποίο δεν έχει αρμονική και συμπληρωματική σχέση με τη μητρότητα. Η σημερινή κατάσταση επιδεινώνεται από τη διακοπή των δεσμών μεταξύ των γενεών και, κατά συνέπεια, από την απώλεια των παραδοσιακών τρόπων μεταφοράς εμπειριών και επισημοποίησης της αλληλεπίδρασης μητέρας-παιδιού. Μια γυναίκα στο κατώφλι της μητρότητας αποδεικνύεται ότι αγνοεί τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά της ανάπτυξης του παιδιού και τη λειτουργία της στη φροντίδα του και στην επικοινωνία μαζί του.

Στις σημερινές συνθήκες, οι νέες μητέρες πρέπει να λαμβάνουν τις πληροφορίες που τους λείπουν. Όλα αυτά απαιτούν τη στοχευμένη διαμόρφωση όχι μόνο των πληροφοριακών, αλλά και των συναισθηματικών θεμελίων της μητρικής σφαίρας. Η κατασκευή της γίνεται καθήκον του ίδιου του υποκειμένου της μητρότητας. Μια γυναίκα πρέπει να αναπτύξει τα συναισθήματά της και να ξέρει τι ρόλο παίζει αυτό στην ανάπτυξη του παιδιού, γιατί το χρειάζεται η ίδια και τι πρέπει να γίνει για να αναπτύξει αυτά τα συναισθήματα. Η προετοιμασία για τη μητρότητα δεν πρέπει να περιορίζεται στη διαχείριση της εγκυμοσύνης και στις πληροφορίες σχετικά με τη φροντίδα και τη σίτιση των παιδιών. Πρέπει απαραίτητα να περιλαμβάνει την ανάπτυξη της συναισθηματικής σφαίρας της γυναίκας, τη διαίσθηση και τον έλεγχο των τρόπων επικοινωνίας με ένα παιδί πριν από τη γέννησή του.

Στην πόλη, δραστηριότητες για την ανάπτυξη της μητρικής ικανότητας σε νεαρές μητέρες ως ψυχοσυναισθηματική ετοιμότητα για μητρότητα κατά την περίοδο της αναμονής, του τοκετού και της ανατροφής ενός παιδιού παρέχονται από ειδικούς βοήθειας γυναικών που βρίσκονται σε κρίσιμες καταστάσεις στη ζωή τους, όπως το Κέντρο Κοινωνικής Βοήθειας Οικογένειας και Παιδιών. Υπάρχουν ακόμα οι βοηθοί μητρότητας.

Το αναμενόμενο αποτέλεσμα της διαδικασίας διαμόρφωσης των θεμελίων της μητρικής ικανότητας είναι η ανεπτυγμένη στάση της μητέρας προς το παιδί ως θέμα όχι μόνο σωματικών, αλλά και ψυχικών αναγκών και υποκειμενικών εμπειριών. Αυτή περιλαμβάνει την ικανότητα να ανταποκρίνεται επαρκώς στις εκδηλώσεις του παιδιού, την ικανότητα να εστιάζει στα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του παιδιού και στη δική του κατάσταση προκειμένου να κατανοήσει το παιδί, την ύπαρξη των απαραίτητων γνώσεων σχετικά με τη σωματική και ψυχική ανάπτυξη του παιδιού, σχετικά με τα ηλικιακά χαρακτηριστικά της αλληλεπίδρασής του με τον κόσμο, την ικανότητα συνεργασίας με το παιδί. Κατακτώντας δεξιότητες γονικής μέριμνας και διδασκαλίας που είναι κατάλληλες για τα ηλικιακά χαρακτηριστικά του παιδιού, οι νέες μητέρες μπορούν να ανταποκριθούν καλύτερα και πληρέστερα στον νέο τους ρόλο, αναπληρώνοντας την έλλειψη πείρας και την ατροφία των μητρικών τους ενστίκτων.

Της Εμελιάνοβας Γκαλίνας Νικολάγιεβνα, επικεφαλής του τμήματος βοήθειας σε γυναίκες που βρίσκονται σε δύσκολες καταστάσεις ζωής, κρατικό δημοσιονομικό ίδρυμα της Σεβαστούπολης, Κέντρο Κοινωνικής Βοήθειας στην Οικογένεια και τα Παιδιά
Andryushchenko A.I., Κοινωνιολογία της οικογένειας. Αγία Πετρούπολη, 2011
Brutman V.I., Radionova M.S., Σχηματισμός προσκόλλησης μητέρας-παιδιού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. 1997. Νο 6. σελ. 38-47
Winnicott D.V., Τα μικρά παιδιά και οι μητέρες τους. Μ., 2008
Schneider L.B., ψυχολογία των οικογενειακών σχέσεων. Μ., 2013

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Αγάπη: Το μαγικό συστατικό της επιτυχημένης διδασκαλίας

Πριν από λίγο καιρό, εγώ και η κόρη μου συζητούσαμε για την εκπαίδευση, ενώ δύο από τα παιδιά της, η Καρολίνα, 12 ετών, και ο Ντάνιελ, 10 ετών, έτρωγαν πρωινό στο τραπέζι της κουζίνας. Εγώ θρηνούσα για την πτώση των προτύπων στα σχολεία των ΗΠΑ, δημόσια και ιδιωτικά. Η κόρη μου συμφώνησε ως ένα βαθμό, αλλά μετά είπε: «Τα παιδιά έχουν έναν πολύ καλό καθηγητή γεωγραφίας».

Κοίταξα την Καρολίνα και τον Ντάνιελ. «Το Τσαντ βρίσκεται στη βορειοδυτική Αφρική», προθυμοποιήθηκε ο Ντάνιελ. «Η Λιβύη και η Αίγυπτος βρίσκονται στη βόρεια Αφρική», πρόσθεσε η Καρολίνα. Μέσα σε ένα λεπτό περίπου, ανακάλυψα ότι μελετούσαν τις χώρες «-στάν» και μπορούσαν να εντοπίσουν την Ουκρανία σε μια μικρή υδρόγειο σφαίρα. Όταν ρώτησα για τις πρωτεύουσες, η Καρολίνα είπε: «Το Νέο Δελχί είναι η πρωτεύουσα της Ινδίας» και ο Ντάνιελ: «Της Νότιας Κορέας είναι η Σεούλ ».

Ενθουσιάστηκα! «Ναι, ναι!», αναφώνησα, «αυτό ακριβώς έλεγα! Τα παιδιά μπορούν να μάθουν αυτά τα πράγματα! Εσείς οι δύο ξέρετε πιθανώς περισσότερη παγκόσμια γεωγραφία από το 90% των Αμερικανών, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου». Κοίταξα την κόρη μου και είπα: «Πρέπει να συναντήσω τη δασκάλα τους και να μάθω πώς το κάνει αυτό».

Και τη συνάντησα.

Βασικό βιογραφικό

Όταν μιλήσαμε τηλεφωνικά στα μέσα Μαρτίου, έμαθα ότι η Ρεβέκκα Χάφμαν από το Σκράντον της Πενσυλβάνια είχε πάρει το προπτυχιακό της δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ και στη συνέχεια απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στη φυσικοθεραπεία. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους σπουδών της γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο, τον Φίλιπ Χάφμαν, ο οποίος ασκεί την εσωτερική παθολογία. Είναι γονείς επτά παιδιών. Ο μεγαλύτερος, 24 ετών, είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη και άλλο ένα παιδί στα σκαριά. Ο μικρότερος είναι 10 ετών.

Αν και η κα Χάφμαν διατήρησε ενεργή την άδεια φυσικοθεραπείας της, μόλις έγινε μητέρα άφησε αυτή τη δουλειά και επικεντρώθηκε στα παιδιά της. Καθώς αυτά μεγάλωναν, άρχισε να τα διδάσκει στο σπίτι, έγραψε δύο από αυτά σε ένα πρόγραμμα Μοντεσσόρι και πριν περάσει πολύς καιρός συνέδραμε στην ίδρυση ενός συνεταιριστικού Μοντεσσοριανού σχολείου, όπου δίδαξε γεωγραφία για έξι χρόνια.

Οκτώ χρόνια αργότερα, η κα Χάφμαν συμμετείχε στην ίδρυση της Ακαδημίας Μαρία Κάουπας του Σκράντον, ενός κλασικού υβριδικού σχολείου στο οποίο οι μαθητές διδάσκονται στην τάξη για αρκετές ημέρες την εβδομάδα και ολοκληρώνουν τις εργασίες στο σπίτι. Η προσπάθεια αυτή έχει γίνει οικογενειακή υπόθεση. Διευθυντής του σχολείου είναι ο πάτερ Έρικ Μπέργκμαν, αδελφός της κας Χάφμαν. Δύο κουνιάδες της συμπληρώνουν τον κύκλο των διδασκόντων, μαζί με τη δεύτερη κόρη της κας Χάφμαν, η οποία πρόσφατα αποφοίτησε από το κολλέγιο και διδάσκει για πρώτη χρονιά σε ιδιωτικό σχολείο.

Πού οφείλεται όμως το μεγάλο ενδιαφέρον της για τη γεωγραφία; Και πώς εξηγείται η μαγεία που φέρνει στην τάξη της;

Modus Operandi

«Πήρα την αγάπη για τη γεωγραφία από τον πατέρα μου», λέει η κα Χάφμαν. «Με έναν χάρτη μπορούσε να απασχολεί τα παιδιά για ώρες. Αυτό έκανε και με τα παιδιά μου. Απλώς άρχιζε να μιλάει για τον χάρτη».

Η αγάπη της για την παγκόσμια γεωγραφία αναπτύχθηκε ακόμα περισσότερο κατά τη διάρκεια των ετών που δίδασκε τα δικά της παιδιά στο σπίτι και στις τάξεις του μοντεσσοριανού σχολείου στο οποίο δίδαξε αρχικά. «Οι μαθητές μου είχαν αυτά τα παζλ Μοντεσσόρι», λέει. «Πρόκειται για παζλ των ηπείρων, αλλά κάθε χρώμα είναι μια διαφορετική χώρα. Και δεν γράφουν κάτι. Σε αυτήν τη μέθοδο Μοντεσσόρι ονομάζεις τις χώρες από μνήμης, με τη σειρά.»

Στην Ακαδημία Maria Kaupas, όπου διδάσκει τώρα γεωγραφία και ιστορία μέχρι την όγδοη τάξη, η κα Χάφμαν έχει κρατήσει την ιδέα αλλά με διαφορετικά υλικά. «Δεν ήθελα κομμάτια παζλ παντού με τόσα παιδιά», λέει, «έτσι έβαλα την κόρη μου, που έχει καλλιτεχνική φλέβα, να ζωγραφίσει χάρτες σε χαρτόνια. Κάθε χαρτόνι έχει μια διαφορετική ήπειρο, χωρίς καθόλου γράμματα, ώστε να μπορούμε να δουλέψουμε με αυτό.»

Rebecca Huffman's students can even identify the "-stan" countries on a globe or map. (Courtesy of Rebecca Huffman)
Οι μαθητές της Ρεβέκκας Χάφμαν μπορούν να αναγνωρίσουν τις χώρες «-στάν» σε μια υδρόγειο σφαίρα ή ένα χάρτη. (Ευγενική παραχώρηση της Rebecca Huffman)

 

Ms. Huffman's students use unlabeled maps to memorize the countries and their locations. (Courtesy of Rebecca Huffman)
Οι μαθητές της κας Χάφμαν χρησιμοποιούν χάρτες χωρίς γράμματα για να απομνημονεύσουν τις χώρες και τις τοποθεσίες τους. (Ευγενική παραχώρηση της Rebecca Huffman)

 

Πολυεπίπεδη μάθηση

Οι μη γραμμένοι χάρτες είναι μόνο ένα τμήμα της προσέγγισης της κας Χάφμαν. Φέτος, πρόσθεσε ένα βιβλίο γεωγραφίας της Memoria Press, το οποίο συστήνει ανεπιφύλακτα και το οποίο οι μαθητές χρησιμοποιούν και για τη μελέτη τους στο σπίτι. Η τάξη της διαθέτει υδρογείους – «χρειάζομαι μεγεθυντικό φακό για να δω τα ονόματα», λέει γελώντας – και επιτοίχιους χάρτες και ενθαρρύνει τους μαθητές της να έχουν παρόμοιους χάρτες και άτλαντες στα σπίτια τους. Συμβουλεύει, επίσης, τους μαθητές να παρακολουθούν εκπαιδευτικά βίντεο στο YouTube και να παίζουν διαδικτυακά παιχνίδια γεωγραφίας.

Επιπλέον, οι μαθητές της συχνά γράφουν και κάνουν εκθέσεις για ορισμένες χώρες και τους πολιτισμούς τους για την τάξη, γεγονός που εδραιώνει όσα μαθαίνουν. Τα κουίζ βοηθούν σε αυτόν τον τομέα, «και μαθαίνουν πώς να δίνουν εξετάσεις, κάτι που είναι μια πολύ καλή δεξιότητα», προσθέτει η κα Χάφμαν. Σε αντίθεση με την επικρατούσα πεποίθηση, έχει επίσης διαπιστώσει ότι «στα παιδιά αρέσει να ανταγωνίζονται»:

«Νομίζω ότι στο εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ακόμα και στις περιπτώσεις της οικοδιδασκαλίας ενίοτε, υπάρχει διάχυτη μια αμφισβήτηση του ανταγωνισμού: “Πρέπει να είμαστε τόσο ανταγωνιστικοί;” Αλλά στα παιδιά αρέσει ο υγιής ανταγωνισμός.»

Όλα αυτά εξηγούν γιατί τα παιδιά της κας Χάφμαν, τα οποία συναντιούνται ως τάξη μόνο μία φορά την εβδομάδα και την υπόλοιπη δουλειά την κάνουν στο σπίτι, μαθαίνουν καλά τη γεωγραφία τους. Ωστόσο, αυτές οι τεχνικές και η εμπειρία της δασκάλας, όσο πολύτιμα και αν είναι, δεν εξηγούν πλήρως την επιτυχία της κας Χάφμαν. Αυτή οφείλεται σε κάτι πολύ ιδιαίτερο, που η ίδια και άλλοι καλοί δάσκαλοι προσφέρουν στους νέους.

There are 195 nations in the world today, and kids have a bigger capacity to memorize them than adults often give them credit for. (Courtesy of Rebecca Huffman)
Υπάρχουν 195 έθνη στον κόσμο σήμερα και τα παιδιά μπορούν κάλλιστα να τα απομνημονεύσουν – αντίθετα από ό,τι πιστεύουν πολλοί ενήλικες. (Ευγενική παραχώρηση της Rebecca Huffman)

 

Students are encouraged to play geography games at home to improve their knowledge. (Courtesy of Rebecca Huffman)
Οι μαθητές ενθαρρύνονται να παίζουν παιχνίδια γεωγραφίας στο σπίτι για να βελτιώσουν τις γνώσεις τους. (Ευγενική παραχώρηση της Rebecca Huffman)

 

Πάθος, χαρά, αγάπη

Αν και μερικοί από αυτούς δεν το συνειδητοποιούν καν, όλοι οι εξαιρετικοί δάσκαλοι προσφέρουν τρία δώρα στην τάξη τους: πάθος για το αντικείμενο που διδάσκουν, χαρά στην πράξη της διδασκαλίας και αγάπη για τους μαθητές τους. Όταν η Ρεβέκκα Χάφμαν μιλάει για τους μαθητές της και τις δραστηριότητες της τάξης τους, αυτά τα τρία δώρα αναμειγνύονται στη φωνή της και κάνουν τραγούδι όλα όσα λέει.

Το πάθος της για τη γεωγραφία, όπως ήδη είπαμε, το απέκτησε από τον πατέρα της, αλλά και από τα 14 χρόνια διδασκαλίας της τόσο σε μοντεσσοριανό όσο και σε κλασικό σχολείο, μεταφέροντας στο τελευταίο όσα διδάχθηκε από τη μέθοδο Μοντεσσόρι. Είναι σίγουρη ότι κορίτσια και αγόρια από 10 ετών μπορούν να απομνημονεύσουν λεπτομέρειες που πάρα πολλοί άλλοι δάσκαλοι θεωρούν ότι ξεπερνούν τις δυνατότητες των μαθητών τους.

Η εμπιστοσύνη της κας Χάφμαν στις ικανότητες των παιδιών συνοδεύεται από τη χαρά της να μοιράζεται αυτά που γνωρίζει και να συμβάλλει στη διεύρυνση της αντίληψης ενός μαθητή για τον κόσμο. Τα εγγόνια μου είναι η ζωντανή απόδειξη ότι αυτή η χαρά είναι μεταδοτική.

Τέλος, σε κάθε πρωτοκλασάτο δάσκαλο που έχω γνωρίσει, υπάρχει ένα ακόμη χάρισμα, το οποίο συχνά είναι κρυμμένο ακόμη και από αυτούς. Αγαπούν τους μαθητές τους. Θέλουν οι μαθητές τους να πετύχουν και προβληματίζονται, σε σημείο να χάνουν τον ύπνο τους, όταν εκείνοι αποτυγχάνουν. Μόλις το φως ανάψει μέσα στο μυαλό ενός παιδιού, για τον δάσκαλο εκείνη η στιγμή είναι τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και η Ανάσταση μαζί.

Μετά το πέρας της σχολικής ημέρας, πολλοί δάσκαλοι κουβαλάνε στο σπίτι τσάντες ή χαρτοφύλακες γεμάτες με τετράδια, τεστ και συνθέσεις. Μαζί με αυτές τις αποσκευές, κουβαλούν συχνά και σκέψεις για το πώς να βελτιώσουν τις παρουσιάσεις τους και να ενθαρρύνουν τους μαθητές τους να πιέσουν τον εαυτό τους και να πετύχουν περισσότερα.

Αλλά η Ρεβέκκα Χάφμαν και άλλοι σαν κι αυτήν, οι δάσκαλοι που οι μαθητές θα θυμούνται για το υπόλοιπο της ζωής τους, κουβαλούν επίσης αυτά τα παιδιά από την τάξη μέσα στην καρδιά και στις προσευχές τους.

Του Jeff Minick

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Οι τελευταίες «Σκιές στο πεντάγραμμο»

Ο Απρίλιος είναι ο τελευταίος μήνας κατά τον οποίο έχουμε την ευκαιρία να δούμε την παράσταση «Σκιές στο πεντάγραμμο» από τον θίασο σκιών του Ηλία Καρελλά. Συμπληρωματικά, γίνονται και δύο εργαστήρια σχετικά με την παράσταση: το πρώτο μας προσκαλεί να γίνουμε «μάστορες του Καραγκιόζη» και να κατασκευάσουμε τη φιγούρα του αγαπημένου μας ήρωα όπως τη φανταζόμαστε, ενώ στο δεύτερο τα παιδιά ξεναγούνται στα μυστικά των οργάνων της ελληνικής παράδοσης και της Ανατολής.

Ο καταξιωμένος σκιοπαίκτης και οι συνεργάτες του ετοίμασαν και παρουσίασαν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τον χειμώνα που μας πέρασε, μια διαφορετική παράσταση, στην οποία ο Καραγκιόζης ζει μια μουσική περιπέτεια! Για να βγει σώος και να γλιτώσει μια όμορφη, μαγεμένη υψίφωνο πρέπει να κάνει μια βουτιά μέσα στην ιστορία της μουσικής, διαπερνώντας είδη όπως η κλασική μουσική, άγνωστα δημοτικά, το ρεμπέτικο, το μπαρόκ, η όπερα, αλλά και τραγούδια της ξενιτιάς ακόμα… Και όλα αυτά ερμηνευμένα από μία ορχήστρα παραδοσιακών οργάνων, με το σαντούρι και την υπέροχη φωνή της Αρετής Κετιμέ, με λάφτα, σάζι, αλλά και σαξόφωνο, κιθάρα και ακορντεόν.

Σκιές στο Πεντάγραμμο": Η παράσταση για παιδιά που ενώνει... - Athinorama.gr
Στιγμιότυπο από την παράσταση «Σκιές στο πεντάγραμμο».

 

Παρακολουθώντας τις προσπάθειες του Καραγκιόζη, οι μικροί του φίλοι και οι συνοδοί τους θα ανακαλύψουν πώς μια άρια μετατρέπεται σε αμανέ στο μουσικό σταυροδρόμι Δύσης και Ανατολής, όπου οι πιο απροσδόκητοι συνδυασμοί μπορούν να συμβούν – αρκεί να έχεις την τόλμη να τους φανταστείς! Οι «Σκιές στο πεντάγραμμο» μας δείχνουν έμπρακτα ότι η μουσική ενώνει, με το χιούμορ και την έλλειψη προκαταλήψεων να δρουν ως ισχυρές συγκολλητικές ουσίες.

Το χιούμορ του Καραγκιόζη του Ηλία Καρελλά κρατά την παράσταση στο ύψος των περιστάσεων: πνευματώδες και παιγνιώδες πάντα, αρνείται να ξεπέσει στην χυδαιότητα και τον άσκοπο θόρυβο, προσφέροντας χίλιες δυο αφορμές στα παιδιά να ανακαλύψουν και να γελάσουν με τα τερτίπια της γλώσσας μας.

Καθώς η παράσταση είναι πολυεπίπεδη, περιλαμβάνει και μία ξενάγηση στην ιστορία του θεάτρου σκιών, όπως αυτό ξεκίνησε στις χώρες της Ανατολής μέχρι να έρθει και στη χώρα μας με τον Καραγκιόζη. Η γνωριμία αυτή ξεκινά πριν αρχίσει η παράσταση, αφού για να φτάσουμε στη σκηνή, πρέπει να περάσουμε από έναν μαγικό κόσμο, γεμάτο φώτα και σκιές, όπου μας περιμένουν και μας υποδέχονται φιγούρες από διάφορες εποχές και σημεία του κόσμου: μια πλούσια συλλογή που προσφέρεται στο κοινό των «Σκιών» και διευκολύνει τη μεταφορά του στον τόπο όπου οι νόμοι του θεάτρου αντικαθιστούν αυτούς της καθημερινότητας.

Οι τελευταίες παραστάσεις των «Σκιών στο πεντάγραμμο» είναι στις 13, 20 και 27 Απριλίου, ημέρα Σάββατο, στις 18:00.

Το εργαστήριο κατασκευής Καραγκιόζη θα λάβει χώρα το Σάββατο 20 Απριλίου, στις 16:00-17:00, λίγο πριν από την παράσταση.

Η γνωριμία με τα μουσικά όργανα της Ανατολής και της ελληνικής παράδοσης θα λάβει χώρα το Σάββατο 27 Απριλίου, στις 16:00-17:00.

Τόπος: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Σκιές στο πεντάγραμμο»: Ο Καραγκιόζης και ο θρίαμβος της μουσικής - read more
Ο Ηλίας Καρελλάς με μερικές από τις φιγούρες της συλλογής του.

 

Συντελεστές

Ερμηνεία θεάτρου σκιών: Ηλίας Καρελλάς

Σκιοπαίκτης β΄: Νικόλας Τζιβελέκης

Τραγούδι, σαντούρι: Αρετή Κετιμέ

Λυρικό τραγούδι, σαξόφωνο: Αγγελική-Ζωή Καραγκούνη

Ακορντεόν, φωνή: Χαρά Τσαλπαρά

Κιθάρα, λάφτα, σάζι, φωνή: Θεοδώρα Αθανασίου

Συμπαραγωγή

Θίασος Ηλία Καρελλά, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

 

 

 

Μία εκδρομή στο παιδικό βιβλίο, χέρι-χέρι με τη Σοφία Μαντουβάλου

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου στις 2 Απριλίου, η Σοφία Μαντουβάλου, πεζογράφος αλλά και παιζωγράφος, είχε την καλοσύνη να παραχωρήσει στους Epoch Times μία συνέντευξη και να μιλήσει για τη δική της ιδιαίτερη σχέση με αυτό το αχανές, πλούσιο, γεμάτο εικόνες και χρώματα σύμπαν, για αυτά που την εμπνέουν και την παρακινούν και για όσα θέλει να προσφέρει γράφοντας βιβλία για παιδιά.

Πρόκειται για μία μακρά και γόνιμη σχέση, που ξεκίνησε το 1994 με το βιβλίο «Ντορεμιφασολλασι», που έγραψε για να μιλήσει στον γιο της για τη μουσική. Από τότε συνέχισε να του μιλά, όπως και σε χιλιάδες άλλα παιδιά, για ένα σωρό άλλα θέματα, ξεπερνώντας τους 90 τίτλους και αποσπώντας πολλές διακρίσεις, με αποκορύφωμα την υποψηφιότητά της για το Διεθνές Βραβείο Άντερσεν το 2014, το Βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (ΙΒΒΥ) το 2014 για το «Φουστάνι με τις πεταλούδες» και το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου το 2019 για το βιβλίο της «Το αγόρι που διάβαζε στις κότες».

Τα βιβλία της Σοφίας χαρακτηρίζονται από το παιχνίδι, το χιούμορ, τη φαντασία (δύο πολύ καλοί της φίλοι, όπως λέει και η ίδια), την ανατρεπτικότητα, την προσφορά και την αγάπη, μεταξύ άλλων. Είναι μικροί φωτεινοί πυρήνες γεμάτοι ζωηρές ιδέες, που στέλνει η συγγραφέας στα παιδιά για να τα προσκαλέσει σε μία «εκδρομή στη ζωή, χέρι-χέρι με τη φαντασία».

Το μεγαλείο των Τεχνών...: Συμβουλευτική ημερίδα με αφορμή τα βιβλία της Σοφίας Μαντουβάλου στον ΠΟΛΥΧΩΡΟ Μεταίχμιο

Με σπουδές στην Εξελικτική Ψυχολογία, την Εκπαιδευτική Τεχνολογία και τη Σκηνοθεσία, δημιουργεί σύγχρονα παραμύθια με βάθος και πολλά επίπεδα, πάντα στη γλώσσα που μπορούν να καταλάβουν και να απολαύσουν τα παιδιά.

Με σεβασμό στα παιδιά, τους προσφέρει πλήθος πολύχρωμων, χαρούμενων κόσμων και ιδεών για να τα βοηθήσει να αναπτύξουν τη δική τους σκέψη και προσωπικότητα και να γίνουν ώριμα και δημιουργικά μέλη ενός καλύτερου κόσμου.

Με αγάπη για όλους, δεν σταματά ποτέ να συνομιλεί με τη φιλενάδα της τη Φαντασία.

Σοφία Μαντούβαλου και Αχιλλέας Κυριακίδης, βραβεύονται για το παιδικό βιβλίο και τη μετάφραση | Ρεπορτάζ και ειδήσεις για την Οικονομία, τις Επιχειρήσεις, το Χρηματιστήριο, την Πολιτική

Η Σοφία Μαντουβάλου είναι πολυτάλαντος άνθρωπος και η δημιουργικότητά της δεν εξαντλείται στη συγγραφή παιδικών βιβλίων. Έχει γράψει αρκετά σενάρια με εκπαιδευτικό περιεχόμενο και δεν έχει πάψει να επισκέπτεται σχολεία για να διασκεδάζει μαζί με τα παιδιά. Ωστόσο εδώ θα μιλήσουμε για τα παραμύθια, αρχίζοντας… από την αρχή:

ΕΡ.: Τι είναι αυτό που σας τράβηξε στη συγγραφή παιδικών βιβλίων;

Σ.Μ.: Βασικά, ξεκίνησα να γράφω για παιδιά γιατί μέσα μου είμαι ένα μεγάλο παιδί: «Από έξω γριούλα κι από μέσα εγγονούλα». Οτιδήποτε θα έκανα στη ζωή μου θα έχει πάντα σχέση με τα παιδιά. Σπούδασα Ψυχολογία του Παιδιού, σπούδασα Παιδαγωγικά, σπούδασα Σκηνοθεσία κι έγραφα σενάρια για την εκπαίδευση – πάλι για παιδιά – δηλαδή, νομίζω ότι ο προσανατολισμός μου ήταν η διαμόρφωση του μυαλού και της ψυχής των παιδιών.

Δεν το σκέφτηκα επί τούτου, αλλά φαίνεται ότι εκεί με οδηγούσε. Η ψυχή μου, τα ενδιαφέροντά μου, τα όνειρά μου… Ναι, πιστεύω ότι εκείνο που ονειρευόμουνα πάντα ήταν ένας καλύτερος κόσμος. Ήθελα να πηγαίνω τα παιδιά μια εκδρομή στη ζωή χέρι-χέρι με τη φαντασία, και μέσα από αυτή την εκδρομή – γιατί κάθε βιβλίο μου κρύβει ένα μικρό μου όνειρο για έναν καλύτερο κόσμο και πιστεύω ότι αυτό είναι αλήθεια για όλους τους συγγραφείς – πιστεύω ότι τα παιδιά μπορούν να διαμορφώσουν τη σκέψη τους και το συναίσθημά τους, τον εαυτό τους και τη δράση τους σε αυτόν τον κόσμο. Να αποκτήσουν ατομική ευθύνη, συλλογική ευθύνη, κάπως έτσι τα σκέφτομαι στην πορεία…

Ήρωες ζώα, πουλιά και έντομα - THEATHINAI

ΕΡ.: Οπότε έχετε πάντα στον νου σας το τι μπορείτε να προσφέρετε στα παιδιά.

Σ.Μ.: Α, κοίταξε, η προσφορά είναι ένα χαρακτηριστικό έτσι κι αλλιώς δικό μου. Δηλαδή, νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος σε αυτή τη ζωή αξίζει να ζει αν προσφέρει – ανάλογα με το όνειρό του, με τη δυνατότητά του, με την προσωπικότητά του, σε όλους τους χώρους. Γενικά πιστεύω στην αγάπη – η αγάπη είναι πράξη. Είναι πράξη προς τον εαυτό μας, να γίνουμε όσο καλύτεροι μπορούμε, είναι πράξη προς τους άλλους, είναι πράξη ατομική και συλλογική, επομένως εκεί είναι όλο. Πιστεύω ότι όλα τα βιβλία για παιδιά ουσιαστικά για την αγάπη γράφουν, με άλλο τρόπο το κάθε ένα.

Ένας καλύτερος κόσμος για να γίνει, πρέπει να υπάρχει ενσυναίσθηση. Πρέπει να σέβεσαι τον άλλον. Όταν σέβεσαι τον άλλον, σημαίνει ότι σέβεσαι και τον εαυτό σου. Όταν σκέπτεσαι τον άλλον, μπορείς και να του προσφέρεις. Είναι μία αλυσίδα όλα αυτά τα πράγματα.

ΕΡ.: Ναι, πραγματικά. Συμφωνώ.

Σ.Μ.: Δεν είναι; Δεν ξέρω αν όλοι όσοι γράφουν σκέπτονται με τον ίδιο τρόπο. Δεν θα σου πω ότι για μένα δεν είναι ένα παιχνίδι το γράψιμο. Υπάρχει η τέχνη της λογοτεχνίας, που για μένα είναι ένα παιχνίδι εξαιρετικό με τις έννοιες και τις λέξεις, δύσκολα θέματα που μου αρέσει να τα κατεβάζω στο επίπεδο του παιδιού και μέσα από έναν μύθο να πω την αλήθεια, γιατί μέσα από το ψέμα λες την αλήθεια. Μέσα από το ψέμα καλλιεργείς την αγάπη για τη ζωή και αγάπη για τη ζωή σημαίνει κάνω πράγματα, ώστε όλα γύρω μας να γίνονται καλύτερα.

Σοφία Μαντουβάλου - Όλα τα Βιβλία | Skroutz.gr    Σοφία Μαντουβάλου - Όλα τα Βιβλία | Skroutz.gr

ΕΡ.: Νομίζω ότι το ψέμα στα παιδικά βιβλία είναι ένα πολύ επιφανειακό ψέμα.

Σ.Μ.: Δεν είναι ψέμα. Είναι αλληγορία, είναι η φανταστική γλώσσα των παιδιών μέσα από την οποία ανακαλύπτουν την αλήθεια. Για τα παιδιά, παραδείγματος χάριν, ο ανιμισμός είναι κάτι το πολύ φυσιολογικό, το να μιλάει ένας σκύλος ή ένα ποντίκι είναι κάτι που το δέχονται πολύ εύκολα. Για αυτά είναι ένας εύκολος τρόπος να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις. Στο βάθος υπάρχει πάντα η αλήθεια και είναι αυτό άλλωστε που κάνει ένα βιβλίο περισσότερο επιτυχημένο ή όχι, διαχρονικό ή όχι.

ΕΡ.: Δηλαδή η φαντασία μάς οδηγεί στην πραγματικότητα.

Σ.Μ.: Η φαντασία είναι η πραγματικότητα! Για εμένα έτσι ήταν τα πράγματα από μικρή: η φαντασία είναι πραγματικότητα. Παίρνω ένα κομματάκι από την πραγματικότητα, το ντύνω με όνειρο και φαντασία και φτιάχνω μια άλλη πραγματικότητα. Όταν η φαντασία συνεργάζεται με τη λογική αλλά και το παράλογο μαζί, μπορούμε να διευρύνουμε την πραγματικότητα και να φτάσουμε στα όριά της: την υπερπραγματικότητα.

Αν δεν ονειρευτείς μια άλλη πραγματικότητα δεν μπορεί να υπάρξει .Η πραγματικότητα είναι πρώτα φαντασία. Η φαντασία, η δύναμη της σκέψης να ανοίγει πολλά καινούργια μονοπάτια από και προς την πραγματικότητα. Η φαντασία σού δίνει την ευκαιρία να σκεφτείς τι άνθρωπος θέλεις να είσαι. Να επαναπροσδιορίσεις τις αξίες σου. Να εργαστείς προς την επιθυμητή πραγματικότητα. Να σπάσεις τα στερεότυπα. Να τα βάλεις με το κακό και να κερδίσει το καλό…

Σοφία Μαντουβάλου: συνέντευξη στην Τίνα Πανώριου    ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΠΙΝΑΚΑ - 9789601666709 - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ ΣΟΦΙΑ    Βιβλία από Σοφία Μαντουβάλου | Protoporia.gr

ΕΡ.: Το καλό και γενικότερα οι αξίες που χρειαζόμαστε ως άνθρωποι αποτελούν για εσάς σημαντικό μέρος ενός βιβλίου – ιδίως ενός παιδικού βιβλίου;

Σ.Μ.: Εκείνο που έχει σημασία είναι οι αξίες να περνάνε στα παιδιά. Να περνάνε οι αξίες του καλού, της τρυφερότητας, της αγάπης, της ενσυναίσθησης, της ομάδας… Αυτά είναι. Που θα έπρεπε να περνάνε στο σχολείο. Κάνουν τις προσπάθειές τους οι δάσκαλοι, τις κάνουν και οι γονείς.

Η κατάκτηση της ανάγνωσης είναι το πρώτο βήμα για την κατάκτηση της γνώσης. «Μορφώνω» σημαίνει δίνω μορφή, «μορφώνομαι» παίρνω μορφή. Η γνώση δίνει μορφή στη σκέψη και στα συναισθήματα των παιδιών, ώστε να πάρουν μορφή τα ίδια. Να αντιληφθούν ποια είναι και τι μπορούν να κάνουν και έτσι να αμφισβητήσουν και να ανατρέψουν τα στερεότυπα. Για να διεκδικήσουν και να κερδίσουν τις μάχες τους προς την ελευθερία, την ισότητα και τη δικαιοσύνη χρειάζεται να επιδείξουν συμπεριφορές που μόνο μέσα από την εκπαίδευση μπορούν να κατακτηθούν.

ΕΡ.: Κατ’ επέκταση, θα πιστεύετε και στην κοινωνική ευθύνη ενός συγγραφέα – ή, γενικότερα, καλλιτέχνη;

Σ.Μ.: Για μένα η συγγραφή δεν θα είχε νόημα αν δεν ήταν πολιτική πράξη. Ως συγγραφέας, δε θα μπορούσα παρά να έχω διεισδυτική ματιά πάνω σε ό,τι διαδραματίζεται στην κοινωνία και προσωπική θέση για τα πράγματα. Ως συγγραφέας που γράφει για παιδιά θα ήθελα με το έργο μου να ενεργοποιήσω τη σκέψη και το συναίσθημά τους με τρόπο απελευθερωτικό από την ακινησία της στερεότυπης σκέψης, που θα τα βοηθάει να αισθάνονται, να εκφράζονται και να δρουν με ατομική και συλλογική ευθύνη για έναν καλύτερο κόσμο.

Τα κείμενα μου έχουν πάντα ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης. Ακόμα κι όταν δεν πεζογραφώ αλλά παίζω-γράφω για πιο μικρά παιδιά, σπάω το στερεότυπο. Στοιχεία με πολιτικοποιημένες «αταξίες», συνοδεία χιούμορ, υπάρχουν ακόμα και στις πιο απλές ιστορίες μου. Μια πολιτικοποιημένη ματιά θα έπρεπε να είναι η πλέον αναμενόμενη από τη λογοτεχνία. Με κείμενα-μαρμελάδα, που αναπτύσσουν κοινωνικά θέματα επιδερμικά, δε διαμορφώνεται η προσωπικότητα του ανήλικου αναγνώστη. Τα παιδιά πρέπει να κατανοήσουν γιατί ο ήρωας κάνει κάτι και γιατί το υποστηρίζει και αντιλαμβάνονται και αντέχουν τα πάντα αν τους δοθούν με κατάλληλο τρόπο. Δεν είναι εξωγήινοι, ζουν μέσα σε μια οικογένεια, σε ένα κοινωνικό σύνολο, σε ένα σχολείο, βιώνουν βία, αδικία, ανισότητα. Χρειάζονται συναισθηματική και νοητική στήριξη, για να μάθουν γιατί γίνεται κάτι και γιατί πρέπει να το υποστηρίξουν ή να το απορρίψουν. Η πολιτικοποιημένη ματιά σε ένα βιβλίο χτίζει στην ψυχή και στο μυαλό των παιδιών μία στέρεη βάση, όπου οι πράξεις αντιστοιχούν σε ιδέες.

Ευτυχώς, στην πορεία της ελληνικής παιδικής λογοτεχνίας υπήρξαν και υπάρχουν σημαντικοί συγγραφείς με πολιτικοποιημένη ματιά. Εγώ μεγάλωσα με τα βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα και της Άλκης Ζέη. Τα σημερινά παιδιά έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε παλιούς και νεότερους σημαντικούς συγγραφείς που δε μασάνε τα λόγια τους.

Parga Bookstore - Φαφάγος, ο φαφούτης μυρμηγκοφάγος            Βιβλια - ΙΣΤΩΡ

ΕΡ.: Ποιο θα λέγατε ότι είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, από αυτά που έχετε γράψει;

Σ.Μ.: Τα αγαπώ όλα, αλλά το κάθε ένα έχει ένα χαρακτηριστικό για το οποίο το λατρεύω επίσης. Το πρώτο μου βιβλίο μπορώ να μην το αγαπώ, που μ’ έκανε συγγραφέα; Όχι, βέβαια. Ή η «Κότα που έγινε αυγό», που από τότε άρχισα να γράφω χωρίς να σκέφτομαι πώς θα είναι η εικόνα; Γιατί μέχρι τότε ψιλοζωγράφιζα την εικόνα και μετά έγραφα τα λόγια. Γιατί στο «Σκέφτομαι και γράφω» ήμουνα πάτος. Με εικόνες έβλεπα τη ζωή. Τώρα, πώς δεν έγινα ζωγράφος…

 

Με αποσπάσματα από τις συνεντεύξεις της στη Μαρία Παναγιώτου (Φιλελεύθερος, 20/3/2019) και στην Πελιώ Παπαδιά (Ταλκ, 22/7/2020)

 

 

Εκδηλώσεις στον Πολυχώρο Μεταίχμιο για τους μικρούς αναγνώστες

Ο Πολυχώρος Μεταίχμιο στην Αθήνα (Ιπποκράτους 118) ανοίγει τις πόρτες του σε φίλους νέους και παλιούς, για να γιορτάσουμε όλοι μαζί με τον πιο βιβλιοφιλικό τρόπο την άνοιξη και τον Μήνα Βιβλίου!
* * * * *
Σας προσκαλούμε το τελευταίο Σάββατο του Μαρτίου και τα δύο πρώτα του Απριλίου να παρακολουθήσετε μαζί με τα παιδιά σας διαδραστικές εκδηλώσεις και ένα πολύ ενδιαφέρον εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Τα παιδιά θα γίνουν οι πιο ζεν Μαχητές του Ντάο που προστατεύουν τον πλανήτη, θα ασχοληθούν με 1001 δραστηριότητες που θα τα κάνουν να αγαπήσουν τα βιβλία και θα γνωρίσουν τη Μονοκερούπολη, ένα μέρος που θα τους προσφέρει την ευκαιρία να βελτιώσουν την εικόνα και την πίστη που έχουν στον εαυτό τους, και να ξεδιπλώσουν τις εκπληκτικές τους δυνατότητες.
* * * * *
Στον Πολυχώρο Μεταίχμιο θα έχετε, επίσης, την ευκαιρία να περιηγηθείτε στην έκθεση «Ένα βιβλίο, μια ανάμνηση», που διοργανώνουν οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Εικονογράφησης illustradays. Τριάντα ξεχωριστές δημιουργίες αγαπημένων και πολυβραβευμένων εικονογράφων που αντλούν έμπνευση από κλασικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μεμονωμένα διηγήματα, ποιήματα ή ακόμα και λογοτεχνικά σπαράγματα σας περιμένουν να τα θαυμάσετε και, αν επιθυμείτε, να τα κάνετε δικά σας, για να στολίσετε το σπίτι σας, το παιδικό δωμάτιο, το γραφείο ή να τα χαρίσετε σε αγαπημένα σας πρόσωπα.
* * * * *
Μέρος των εσόδων από την πώληση των έργων θα διατεθεί στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών, καθώς και στο ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΜΕΓΑΛΩΝΩ.
* * * * *
Δείτε παρακάτω το πρόγραμμα των εκδηλώσεων και δηλώστε συμμετοχή:
* * * * *
Σάββατο 30 Μαρτίου 2024, στις 12 το μεσημέρι
Διαδραστική εκδήλωση για παιδιά με αφορμή τη νέα σειρά βιβλίων της Ελένης Ανδρεάδη «Οι Μαχητές του Ντάο»
Έχει έρθει η ώρα να προστατεύσουν και τα παιδιά τον πλανήτη μας. Για να το πετύχουν, θα πρέπει πρώτα να εκπαιδευτούν σωστά. Θα γίνουν, λοιπόν, μαθητευόμενοι Μαχητές του Ντάο και με την καθοδήγηση του παππού Σίφου και τη βοήθεια της συγγραφέα Ελένης Ανδρεάδη θα λύσουν τις πιο δύσκολες υποθέσεις και θα μάθουν γιατί ο πλανήτης μας έχει πυρετό.
Για παιδιά από 5 ετών
* * * * *
Σάββατο 6 Απριλίου 2024, στις 12 το μεσημέρι
Ο μαγικός κόσμος των βιβλίων και της ανάγνωσης: Διαδραστική εκδήλωση για παιδιά με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου
Είτε τα παιδιά αγαπούν τα βιβλία είτε όχι, αυτή η εκδήλωση θα τα κάνει να τα αγαπήσουν ακόμα περισσότερο! Γιατί θα παίξουν, θα δημιουργήσουν και θα ανακαλύψουν τους αμύθητους θησαυρούς που κρύβει ο μαγικός κόσμος των βιβλίων. Εμψυχώνει η παιδαγωγός Κούλα Πανάγου.
Για παιδιά από 5 ετών
Διαβάστε περισσότερα
* * * * *
Σάββατο 13 Απριλίου 2024, στις 12 το μεσημέρι
Εκπαιδευτικό πρόγραμμα για παιδιά με αφορμή τη νέα σειρά βιβλίων της Άννα Πουνσέτ «Μονοκερούπολη»
Ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που συνδυάζει την ενεργή, διαδραστική αφήγηση και το παιχνίδι με τις βασικές αρχές του Νευρογλωσσικού Προγραμματισμού. Με στόχο να φωτίσουμε τη δύναμη του «μπορώ» και την πίστη στις ικανότητές μας, ενεργοποιούμε όλες τις αισθήσεις και δημιουργούμε μια ολοκληρωμένη εμπειρία αγάπης, χαράς, φιλίας και προσωπικής ενδυνάμωσης. Εμψυχώνει η Αντωνία Βέλλιου, αφηγήτρια, μουσειοπαιδαγωγός, NLP σύμβουλος.
Για παιδιά από 5 ετών
Διαβάστε περισσότερα
* * * * *
Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη, με απαραίτητη δήλωση συμμετοχής στο 211 3003580 ή στο polychoros@metaixmio.gr, σημειώνοντας το ονοματεπώνυμο του παιδιού και του κηδεμόνα, την ηλικία του παιδιού και ένα τηλέφωνο επικοινωνίας. Ο αριθμός των θέσεων είναι περιορισμένος. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Παρουσίαση βιβλίου: «Δημιουργία ζωής»

Το Σάββατο 16 Δεκεμβρίου, στις 12.00 το μεσημέρι, η έμπειρη επιστήμων μαία Μαρία Γ. Γκόσμα, η οποία επί 40 χρόνια  ασχολείται με την προετοιμασία ζευγαριών για φυσικό τοκετό και για τοκετό στο σπίτι, θα παρουσιάσει το βιβλίο της «Δημιουργία Ζωής», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός. Η παρουσίαση θα λάβει χώρα στην οδό Μαυροκορδάτου 11.

Είναι πολύ σημαντική η προσφορά της κας Γκόσμα να μοιραστεί με το ελληνικό κοινό, τους νέους  και τους μελλοντικούς γονείς, το σπάνιο έργο της και τη γνώση της. Είναι από τις πρώτες μαίες στην Ελλάδα που ασχολήθηκαν με τον τοκετό στο σπίτι και ήταν μαθήτρια για  κάποιο διάστημα του γνωστού Γάλλου μαιευτήρα Φρεντερίκ Λεμπουαγέ (Frédérick Leboyer, 1918-2017). Χρειάζεται εμπειρία, υπευθυνότητα, γνώση και  ένα δυνατό εσωτερικό κάλεσμα για να δοθεί μια μαία  στον τοκετό στο σπίτι. Η αφοσίωση της κας Γκόσμα σε αυτό την έκανε να μελετήσει την παραδοσιακή κινέζικη ιατρική, τον βελονισμό και τα κινέζικα βότανα, για ολιστική και ειρηνική βοήθεια στον τοκετό χωρίς παρεμβατικές τεχνικές.

Είχαμε την τιμή να γνωρίσουμε την κα Γκόσμα και να μας πει λίγα λόγια για το έργο της.

Κυρία Γκόσμα, τι σας ενέπνευσε να γράψετε το βιβλίο σας «Δημιουργία Ζωής»;

Θέλησα να μεταφέρω, εκτός από τις επιστημονικές γνώσεις, τη σχεδόν τεσσαρακονταετή εμπειρία μου δίπλα στην έγκυο γυναίκα και το μωρό της, και δίπλα στην γυναίκα που γεννάει  και στο παιδί που γεννιέται.

Σήμερα πλέον η μαίευση δεν ασκείται παραδοσιακά και εμπειρικά όπως παλιά,  έχουμε περάσει στην εποχή της επιστημονικής  τεχνολογίας και της ταχύτητας.

Είναι πολλά, βέβαια, τα οφέλη της τεχνολογικής επιστημονικής μαιευτικής και είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτό, όταν υπάρχει ένδειξη.

Τα τελευταία χρόνια, όμως, λόγω του υψηλού ποσοστού της εφαρμογής της και των παρεμβάσεων ρουτίνας (κατάκλιση, τεχνητή ρήξη θυλακίου, περινεοτομή,  επισκληρίδιος αναισθησία, υψηλό ποσοστό καισαρικών τομών), έχουν  χαθεί τα σημαντικά οφέλη για τη μητέρα και το παιδί σε αυτήν τη σημαντική εμπειρία της ζωής τους.

Δηλαδή, οι μητέρες, λόγω των παρεμβάσεων, σε υψηλό ποσοστό χάνουν την ενεργό συμμετοχή στον τοκετό τους και – κατά συνέπεια – την πραγματική συγκίνηση, τη χαρά και την ευχαρίστηση από τη γέννα των παιδιών τους (λόγω καταστολής των φυσικών τους ορμονών). Χάνουν επίσης τον πρώιμο δεσμό με το νεογνό, καθώς και τον σημαντικό και ωφέλιμο θηλασμό του μέσα στην πρώτη ώρα.

Λόγω επισκληριδίου αναισθησίας, οι μητέρες, χάνουν και την αυθόρμητη και ενστικτώδη έκφραση αγάπης και τρυφερότητας  απέναντι στο νεογέννητό τους και συχνά «εκφράζονται μηχανικά».

Τι θα θέλατε να πετύχετε με την συγγραφή και την κυκλοφορία αυτού του βιβλίου σας ;

Θα ήθελα, με όλη μου την καρδιά, να αφυπνιστεί, να ευαισθητοποιηθεί η γυναίκα για να ξαναπάρει στα χέρια της τον τοκετό της, αντί να την …ξε-γεννάμε εμείς και να της παίρνουμε την Δύναμη με την οποία είναι προικισμένη από την Φύση της και το Σχέδιό της. Θα ήθελα να απευθύνεται στη μαία της και να εκπαιδεύεται ώστε να θυμηθεί την λειτουργία της θηλυκής της Φύσης, αν την έχει «ξεχάσει»: την υπομονή, την τρυφερότητα, την αγάπη, τη δεκτικότητα, τη θεραπεία, την παράδοση του εγώ της… , όλα τα θηλυκά  χαρακτηριστικά με τα οποία είναι ευλογημένη να συν-δημιουργεί τη νέα Ζωή μαζί με τον άνδρα, να την μορφοποιεί και να την εκδηλώνει εδώ στον φυσικό μας κόσμο, να τη γεννάει δηλαδή με τις δικές της δυνάμεις.…

Και ο πατέρας θα πρέπει να φροντίζει τη μητέρα, διότι εμμέσως φροντίζει το παιδί του και του μαθαίνει ότι η ζωή είναι ωραία όταν μας αγαπούν και μας φροντίζουν. Έτσι  μαθαίνει κι εκείνος σιγά-σιγά να γίνεται πατέρας…

Και η πολιτεία με τη σειρά της, βέβαια, έχει υποχρέωση να υποστηρίζει την έγκυο γυναίκα, να της εξασφαλίζει τα κατάλληλα κέντρα για φυσικό  τοκετό χωρίς παρεμβάσεις και βία, με τη βοήθεια μαιών, καθώς και να υποστηρίζει τη θηλάζουσα μητέρα.

Η κυρία Γκόσμα προετοιμάζει ζευγάρια από την αρχή της εγκυμοσύνης και είναι μέλος του συλλόγου Επιστημόνων Μαιών/Μαιευτών και της ομάδας «Εθελοντική Μαιευτική«.

Με το βιβλίο της «Δημιουργία Ζωής«, μας οδηγεί βήμα-βήμα σ’ ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Στη συνειδητοποίηση ότι η Ζωή μας ξεκινάει από ΕΝΑ κύτταρο που εξελίσσεται σταδιακά, μέχρι να εκδηλωθούμε ως τελειωμένοι άνθρωποι.

Περιγράφει ολιστικά τη βιολογική και ψυχοπνευματική μας υπόσταση, με απλό και  κατανοητό τρόπο, χωρίς να χάνεται η επιστημονική ταυτότητα του πονήματος.

Αναφέρεται στη φυσιολογία των γεννητικών οργάνων και  των γενετικών μας κυττάρων, τα οποία σηματοδοτούν τα χαρακτηριστικά της αρσενικής και της θηλυκής – συγχρόνως – πλευράς που όλοι φέρουμε εντός μας.

Η συγγραφέας μάς θυμίζει τη θαυμαστή προετοιμασία του θηλυκού και του αρσενικού κυττάρου μέχρι να ενωθούν, που σηματοδοτεί την αντίστοιχη προετοιμασία της γυναίκας και του άνδρα μέχρι να ενωθούν  και να «καλέσουν» μια νέα Ζωή.

Περιγράφει την ανά εβδομάδα και ανά μήνα ανάπτυξη του εμβρύου και τα μηνύματα που εκείνο «δίνει» στους γονείς του, ώστε να το εκπαιδεύουν προγεννητικά.

Αναφέρεται στη Δύναμη με την οποία είναι ευλογημένη η γυναίκα-μητέρα,  να μορφοποιεί την νέα Ζωή που κυοφορεί.

Στέκεται, με ιερότητα, στον φυσικό τοκετό χωρίς παρεμβάσεις ρουτίνας και στην ανάγκη να «ξαναπάρει» η γυναίκα στα χέρια της τη γέννα των παιδιών της.

Ιδιαίτερα, στέκεται στο δώρο του «πόνου» της γέννας και στη σημασία του για την μητέρα και το παιδί.

Μιλάει για την θρέψη της νέας Ζωής και για τα πολλαπλά σωματικά και ψυχικά οφέλη που αποκομίζει  το παιδί και η μητέρα από τον θηλασμό.

Τέλος, η Μαρία Γκόσμα αναφέρεται στο σημαντικό Έργο της Μαίας και στην συμμετοχή της, για την φυσική και ψυχική υγεία μητέρας- παιδιού και οικογένειας.

Η «Δημιουργία Ζωής» αποτελεί χρήσιμο βοήθημα:

  • Για την αυτογνωσία των νέων που πρέπει να γνωρίσουν την ανδρόγυνη φύση τους πριν συνενωθούν με τ’ άλλο φύλο.
  • Για τα ζευγάρια που επιθυμούν να «καλέσουν» μια νέα Ζωή.
  • Για τους μελλοντικούς γονείς που «εκπαιδεύουν» το παιδί τους προγεννητικά.
  • Για τους επαγγελματίες υγείας (γιατρούς, μαίες/μαιευτές, νοσηλευτές, θεραπευτές, βοηθούς μητρότητας.
  • Για τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων που εκπαιδεύουν την νέα γενιά.
  • Για τα άτομα οποιασδήποτε ηλικίας που επιθυμούν περαιτέρω γνώση και «θεραπεία», πραγματοποιώντας αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας.

* * * * *

«Δημιουργία Ζωής»

Συγγραφέας: Μαρία Γ. Γκόσμα

Εκδότης: Αρμός, 2023

Αριθμός σελίδων: 256

Διαστάσεις: 21×14

Της Νέλης Σφιγγοπούλου

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

«Ημέρες Βιβλιοδετείων» στην Αθήνα, τα Μεσόγεια & το Βόρειο Αιγαίο

Οι «Ημέρες Βιβλιοδετείων», μετά από καιρό απουσίας επιστρέφουν για τρίτη χρονιά! Στην Αθήνα, τα Μεσόγεια & το Βόρειο Αιγαίο.

Η A.R.A. Ελλάδας (les Amis de la Reliure d’Art / Φίλοι της Βιβλιοδετικής Τέχνης) σάς προσκαλεί να γνωρίσετε από κοντά τους βιβλιοδέτες και την τέχνη της βιβλιοδεσίας, να περιεργαστείτε εργαλεία και υλικά, να διαπιστώσετε το εύρος των εργασιών του τεχνίτη, να απαντήσετε επιτέλους στο ερώτημα: Μα πώς φτιάχνεται ένα βιβλίο;

Συνολικά επτά βιβλιοδετεία θα υποδέχονται τους επισκέπτες στα εργαστήριά τους για να τους ξεναγήσουν στα μυστικά αυτής της αρχαίας τέχνης. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επισκεφθούν το εργαστήριο που τους εξυπηρετεί ή –γιατί όχι;– μπορούν να ξεκινήσουν από ένα εργαστήριο και να επισκεφτούν όσα μπορούν!

Σας περιμένουμε το Σαββατοκύριακο 25-26 Νοεμβρίου 2023, από τις 11.00 έως τις 17.00

* * * * *

Η A.R.A. Ελλάδας είναι μια ομάδα ανοιχτή σε όσους αγαπούν ή ενδιαφέρονται να ανακαλύψουν την τέχνη της βιβλιοδεσίας. Δραστηριοποιείται στην Ελλάδα από το 1996 με διοργανώσεις εκθέσεων, επισκέψεων, εκδρομών και άλλων δράσεων. Σκοπός της είναι η διάδοση της τέχνης της βιβλιοδεσίας στο ευρύ κοινό. Αδελφά σωματεία λειτουργούν σε Βέλγιο, Γαλλία, Ελβετία, Ισπανία, Ιταλία και Καναδά.

* * * * *

Διοργάνωση: A.R.A. Ελλάδας

Χώροι: Εξάρχεια, Κολωνάκι, Χαλάνδρι, Καλλιθέα, Άνω Πετράλωνα, Ραφήνα, Μυτιλήνη

Ηλικίες: Η δράση είναι ανοιχτή για όλες τις ηλικίες

Ημερομηνίες: Σάββατο & Κυριακή, 25 & 26 Νοεμβρίου 2023

Ώρες: 11:00 – 17:00

Είσοδος: Ελεύθερη

* * * * *

ΑΘΗΝΑ

Στέλλα Γεωργίου, Τυμφρηστού 18, Χαλάνδρι, 6980474768

Αλεξία Κοκκίνου, Ρώμα 3, Κολωνάκι, 2103612280

Θάλεια Μιχελάκη, Τhaleia’s bookbindery, Ζ. Πηγής 31, Εξάρχεια, 2103825564. *Σάβ.: 13.00-17.00, Κυρ.: 11.00-17.00

Κώστας Μπουντούρης, Σωκράτους 39, Καλλιθέα, 2110038829

Ιωάννα Ραϊσάκη, Τρώων 79, Άνω Πετράλωνα, 2103477305

ΡΑΦΗΝΑ

Φρόσω Γανιάρη, Κυπρίων Αγωνιστών 21, 6951227215. *Σάββατο & Κυριακή 11.00-16.00

ΜΥΤΙΛΗΝΗ

Δέσποινα Αναστασοπούλου, Θεοφράστου 1, Πλάτανος, 6993075530. *Σάββατο & Κυριακή 11.00-15.00