ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΕΜΑΣ
Σάββατο, 10 Μαΐ, 2025
ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Παιδί

Σύνδεση μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας με τα εμβόλια κατά του COVID-19

Από

Σύμφωνα με πρόσφατα ανεπίσημα έγγραφα ερευνητών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, η οποία συνέκρινε τα αποτελέσματα στην υγεία μεταξύ εμβολιασμένων και μη παιδιών, η μυοκαρδίτιδα και η περικαρδίτιδα εμφανίστηκαν μονάχα ύστερα από τον εμβολιασμό κατά του COVID-19 και όχι ύστερα από νόσηση.

«Παρότι σπάνια, όλα τα περιστατικά μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας κατά τη διάρκεια της μελέτης συνέβησαν σε εμβολιασμένα άτομα», αναφέρουν οι ερευνητές. Δεν υπήρξαν θάνατοι από καμία από τις δύο νόσους.

Η μελέτη διεξήχθη σε περισσότερα από 1 εκατομμύριο παιδιά στην Αγγλία 5 έως 11 ετών και σε εφήβους ηλικίας 12 με 15. Έγινε σύγκριση ανάμεσα σε εμβολιασμένα και μη παιδιά, καθώς και σύγκριση ανάμεσα σε παιδιά που έκαναν μία ή δύο δόσεις.

Παρότι είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα καρδιακής φλεγμονής, οι εμβολιασμένοι έφηβοι είχαν σημαντικά χαμηλότερη πιθανότητα να βγουν θετικοί στον COVID-19 και να χρειαστούν σχετική νοσηλεία ή εντατική θεραπεία συγκριτικά με τους μη εμβολιασμένους. Τα εμβολιασμένα παιδιά, ωστόσο, δεν είχαν καμία διαφορά από τα μη εμβολιασμένα όσον αφορά τη λοίμωξη από COVID-19 ή τη νοσηλεία λόγω αυτής.

Επιπλέον, οι συγγραφείς σημειώνουν πως «η νοσηλεία και η ανάγκη για εντατική θεραπεία λόγω COVID-19 ήταν σπάνια τόσο στους εφήβους όσο και στα παιδιά και δεν υπήρξαν θάνατοι σχετιζόμενοι με τη νόσο».

18 περιπτώσεις

Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από τη βάση δεδομένων OpenSAFELY-TPP του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.) της Αγγλίας, η οποία καλύπτει το 40% των πρακτικών πρωτοβάθμιας φροντίδας της χώρας.

Οι εμβολιασμένοι έφηβοι και παιδιά συνδυάστηκαν με μη εμβολιασμένους και τέθηκαν υπό παρακολούθηση για 20 εβδομάδες για να γίνει σύγκριση σε θετικά τεστ COVID-19, νοσηλείες σε νοσοκομεία, μονάδες εντατικής θεραπείας COVID-19, ανεπιθύμητες παρενέργειες και νοσηλείες που δεν σχετίζονται με COVID-19.

Τα δεδομένα από την Αγγλία έδειξαν πως η περικαρδίτιδα και η μυοκαρδίτιδα καταγράφηκαν μόνο σε περιπτώσεις εμβολιασμού. Τα αποτελέσματα έρχονται σε αντίθεση με αυτά από άλλες έρευνες που δείχνουν υψηλότερη επίπτωση μυοκαρδίτιδας ύστερα από μόλυνση με COVID-19. Μεταξύ των εφήβων εμφανίστηκαν περισσότερα περιστατικά μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας ύστερα από εμβολιασμό σε σχέση με τα παιδιά.

Υπήρξαν 15 περιπτώσεις περικαρδίτιδας και 3 περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας ανάμεσα σε περισσότερα από 839.000 εμβολιασμένα παιδιά και έφηβους. Όλες οι περιπτώσεις εμφανίστηκαν στην εφηβική υποομάδα.

Εκτός από τις τρεις περιπτώσεις περικαρδίτιδας, όλες οι υπόλοιπες έλαβαν χώρα ύστερα από την πρώτη δόση. Περισσότεροι από τους μισούς εφήβους με περικαρδίτιδα και μυοκαρδίτιδα νοσηλεύτηκαν ή πήγαν στα επείγοντα. Παραμένει άγνωστο πόσοι έφηβοι χρειάστηκαν εντατική φροντίδα, ωστόσο ο μέγιστος αριθμός νοσηλείας για θεραπεία μυοκαρδίτιδας ήταν μία μέρα.

Ο καρδιολόγος Δρ Πήτερ ΜακΚόλοου, ο οποίος έλαβε μέρος στην μελέτη, είπε στους Epoch Times πως η μελέτη είναι μια από τις πολλές που δείχνουν πως ο εμβολιασμός κατά του COVID-19 στα παιδιά δεν είναι ιατρικά απαραίτητος, δεδομένου πως ο ρυθμός μόλυνσης δεν υπερβαίνει το 1% και πως ο υπερβολικός έλεγχος για COVID-19 είναι σπατάλη πόρων.

Νοσηλεία COVID-19

Οι συγγραφείς συνέκριναν επίσης τον κίνδυνο μυοκαρδίτιδας και νοσηλείας λόγω COVID-19 στους εμβολιασμένους.

Παρότι σπάνιο, τα παιδιά και οι έφηβοι ήταν πιο πιθανό να νοσηλευτούν για COVID-19 παρά να αναπτύξουν μυοκαρδίτιδα ή περικαρδίτιδα, άσχετα με το αν είχαν εμβολιαστεί ή όχι.

Από τους εφήβους που έκαναν τη μια δόση κατά του COVID-19, οι 33 νοσηλεύτηκαν λόγω αυτού, ενώ 3 ανέπτυξαν μυοκαρδίτιδα. Από τους μη εμβολιασμένους, οι 57 νοσηλεύτηκαν.

Οι συγγραφείς κατέληξαν στο ότι οι έφηβοι ωφελούνται περισσότερο από τον εμβολιασμό παρά τα παιδιά επειδή, σε σχέση με τους εφήβους τα παιδιά είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης μυοκαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό και μικρότερο κίνδυνο νοσηλείας λόγω μόλυνσης από COVID-19.

Τα παιδιά είναι διαφορετικά

Ο εμβολιασμός φαίνεται να μειώνει δραστικά τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών λόγω COVID-19 για τους εφήβους, αλλά όχι για τα παιδιά.

Από τα πάνω από 552.000 ανεμβολίαστα παιδιά και εφήβους, μόλις τρεις περιπτώσεις COVID-19 χρειάστηκαν εντατική θεραπεία. Και οι τρεις αυτές περιπτώσεις σημειώθηκαν σε ανεμβολίαστους εφήβους.

Εν συνεχεία, δεν υπήρξε σημαντική διαφορά στην ένταση της μόλυνσης από COVID-19 μεταξύ εμβολιασμένων και μη παιδιών.

Από την εμφάνιση του COVID-19, οι ερευνητές θεωρούν μυστήριο το πώς τα μικρά παιδιά έχουν πλεονέκτημα επιβίωσης σε σχέση με τους ενήλικους. Οι μολυσματικές ασθένειες συνήθων σκοτώνουν τους πολύ νέους ή τους πολύ ηλικιωμένους, ωστόσο, έρευνες δείχνουν πως ο COVID-19 συνήθως δεν επηρεάζει τα νεογνά.

Κάποιοι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα παιδιά είναι καλύτερα προστατευμένα επειδή, σε σχέση με τους ενήλικες, το ανοσοποιητικό τους σύστημα, επονομαζόμενο και ως πρώτη γραμμή άμυνας, συνήθως ανταποκρίνεται πολύ πιο γρήγορα. Αυτό τους επιτρέπει να χτίσουν μια ισχυρή άμυνα κατά της μόλυνσης από COVID-19 πιο άμεσα.

Της Marina Zhang

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η έκθεση στον ήλιο κατά την παιδική ηλικία μειώνει τον κίνδυνο της σκλήρυνσης κατά το ένα τρίτο

Από

Μόλις μισή ώρα καθημερινής έκθεσης στον ήλιο κατά τη διάρκεια του πρώτου καλοκαιριού στη ζωή ενός παιδιού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο υποτροπών σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ), σύμφωνα με νέα έρευνα, που διαπίστωσε παρόμοια προστατευτικά οφέλη από την έκθεση της μητέρας στον ήλιο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η παιδιατρική σκλήρυνση κατά πλάκας αναφέρεται στην πολλαπλή σκλήρυνση που διαγιγνώσκεται σε παιδιά και εφήβους, συνήθως πριν από την ηλικία των 18 ετών, και αντιπροσωπεύει έως και το 5% όλων των περιπτώσεων σκλήρυνσης κατά πλάκας. Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται λανθασμένα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, οδηγώντας σε μυϊκή αδυναμία και ένα ευρύ φάσμα άλλων συμπτωμάτων.

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η έκθεση στον ήλιο στην πρώιμη παιδική ηλικία μπορεί να έχει μακροχρόνια οφέλη στην εξέλιξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας στην παιδική ηλικία», δήλωσε η Δρ Τζίνα Τσανγκ του Νοσοκομείου Παίδων της Φιλαδέλφειας και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας .

Μειωμένος κίνδυνος υποτροπής της σκλήρυνσης κατά πλάκας στα παιδιά

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Neurology Neuroimmunology & Neuroinflammation, υποδηλώνει ότι η σύντομη καθημερινή έκθεση στον ήλιο μπορεί να ωφελήσει τα παιδιά με παιδιατρική σκλήρυνση κατά πλάκας. Η μελέτη, που διεξήχθη σε σχεδόν 20 παιδιατρικές κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρακολούθησε περισσότερα από 300 παιδιά και νεαρούς ενήλικες (ηλικίας 4-21 ετών) που διαγνώστηκαν με παιδική σκλήρυνση κατά πλάκας από το 2011 έως το 2017, με μέση παρακολούθηση τριών ετών.

Λίγο πάνω από το 60% εμφάνισε τουλάχιστον μία υποτροπή, η οποία ορίστηκε ως νέα ή επαναλαμβανόμενα συμπτώματα που διαρκούσαν τουλάχιστον 24 ώρες, συνέβαιναν με διαφορά τουλάχιστον 30 ημερών και δεν σχετίζονταν με πυρετό ή λοίμωξη.

Μετά την προσαρμογή ανάλογα με παράγοντες όπως η έκθεση στον καπνό, η εποχή γέννησης, ο τύπος της φαρμακευτικής αγωγής κατά της σκλήρυνσης κατά πλάκας και οι πρακτικές ηλιοπροστασίας, η μελέτη διαπίστωσε έναν συσχετισμό: τα παιδιά που εκτίθονταν στον ήλιο τουλάχιστον 30 λεπτά καθημερινά, κατά τη διάρκεια του πρώτου τους καλοκαιριού, είχαν 33% λιγότερες πιθανότητες υποτροπής σε σύγκριση με εκείνα που εκτέθηκαν λιγότερο στον ήλιο.

Επίσης, τουλάχιστον 30 λεπτά έκθεσης στον ήλιο για τις μητέρες των συμμετεχόντων κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου της εγκυμοσύνης τους συσχετίστηκαν με 32% λιγότερες πιθανότητες υποτροπής της σκλήρυνσης κατά πλάκας στα παιδιά τους. Η έκθεση στον ήλιο και η υπεριώδης ακτινοβολία αργότερα στη ζωή δεν έδειξαν σημαντική επίδραση στον κίνδυνο υποτροπής.

«Η ιδέα ότι η έκθεση της μητέρας στον ήλιο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα μπορούσε να επηρεάσει τον κίνδυνο υποτροπής του παιδιού της αργότερα στη ζωή είναι συναρπαστική», δήλωσε στην Epoch Times ο Δρ Μάικλ Τζενοβέζε , επικεφαλής ιατρικός σύμβουλος της Ascendant New York και διπλωματούχος του Αμερικανικού Συμβουλίου Ψυχιατρικής και Νευρολογίας, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Θέτει ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με το πώς οι περιβαλλοντικοί παράγοντες της πρώιμης ζωής διαμορφώνουν την υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος». Πρόκειται για μια μελέτη παρατήρησης, οπότε δεν μπορούσε να τεκμηριώσει σχέση αιτίας και αποτελέσματος, παρά μόνο ότι υπήρχε συσχέτιση.

Ο Δρ Τζενοβέζε επεσήμανε έναν βασικό περιορισμό της μελέτης: την εξάρτησή της από τη μνήμη των γονέων για την έκθεση στον ήλιο στο παρελθόν, την οποία περιέγραψε ως «όχι πάντα αξιόπιστη». Ζήτησε περαιτέρω έρευνα με τη χρήση μετρήσιμων επιπέδων βιταμίνης D και μακροχρόνιας παρακολούθησης για την επικύρωση των ευρημάτων.

Ο ρόλος της βιταμίνης D

Αν και το ιστορικό έκθεσης ενός ασθενούς στον ήλιο δεν αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα για τη διαχείριση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, μπορεί να προσφέρει πολύτιμο πλαίσιο – «κυρίως μέσω της επίδρασής της στα επίπεδα της βιταμίνης D», δήλωσε στην Epoch Times ο Δρ Αχιλλέας Ντράνος, νευρολόγος και ειδικός στη σκλήρυνση κατά πλάκας στο Achilles Neurology, στο Μπέβερλυ Χιλς της Καλιφόρνια.

«Το ηλιακό φως βοηθά τον οργανισμό να παράγει βιταμίνη D, γνωστή και ως ‘βιταμίνη του ήλιου’, και η έρευνα δείχνει ότι η επάρκεια της βιταμίνης D μπορεί να μειώσει τη δραστηριότητα της νόσου της σκλήρυνσης κατά πλάκας», δήλωσε ο Δρ Ντράνος. Αυτό σημαίνει ότι για τους ασθενείς με χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D ή για όσους ζουν σε περιοχές με περιορισμένο ηλιακό φως, «θα μπορούσαμε να εξετάσουμε το ενδεχόμενο χορήγησης συμπληρώματος βιταμίνης D ως μέρος μιας συνολικής στρατηγικής διαχείρισης», πρόσθεσε.

Η βιταμίνη D μπορεί να συμβάλλει στη μείωση της δραστηριότητας της σκλήρυνσης κατά πλάκας ρυθμίζοντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που επιτίθενται στη μυελίνη (το προστατευτικό κάλυμμα των νεύρων) και επίσης μειώνοντας τη φλεγμονή στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.

Οι αποφάσεις για την αντιμετώπιση είναι πολύπλευρες και βασίζονται σε μια συνολική αξιολόγηση της δραστηριότητας της νόσου, του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς και των προσωπικών προτιμήσεων, δήλωσε ο Δρ Ντράνος. «Όταν σχεδιάζω τη θεραπεία, ελέγχω τακτικά τα επίπεδα βιταμίνης D των ασθενών μου με σκλήρυνση κατά πλάκας και ενθαρρύνω την ασφαλή έκθεση στον ήλιο ή τα συμπληρώματα ως μέρος της συνολικής τους φροντίδας.»

Προσθήκη στα στοιχεία που συνδέουν τον ήλιο με τον κίνδυνο της σκλήρυνσης κατά πλάκας

Η μελέτη αυτή προστίθεται στην αυξανόμενη έρευνα που υποδηλώνει ότι η έκθεση στον ήλιο και τα επίπεδα βιταμίνης D θα μπορούσαν να επηρεάσουν την πρόληψη και τη διαχείριση της ΣΚΠ.

Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που δέχονται περισσότερο ηλιακό φως κατά τη διάρκεια της ζωής τους τείνουν να έχουν μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης ΣΚΠ και συχνά ηπιότερη πορεία της νόσου, εάν την αναπτύξουν. Η σχέση μεταξύ της σκλήρυνσης κατά πλάκας και του τόπου διαμονής των ανθρώπων είναι «αρκετά εντυπωσιακή», δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε. Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πιο συχνή σε μέρη πιο μακριά από τον ισημερινό, όπου οι άνθρωποι έχουν λιγότερη ηλιοφάνεια όλο το χρόνο, σημείωσε.

Η Τσανγκ σημείωσε ότι μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να εξετάσουν πώς ο χρόνος έκθεσης στον ήλιο πριν και μετά τη διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας μπορεί να επηρεάσει την πορεία της νόσου, ώστε να καθοδηγήσουν καλύτερα τις συστάσεις προς τα παιδιά που ζουν με την πάθηση και να βοηθήσουν στο σχεδιασμό πιθανών κλινικών δοκιμών. Προς το παρόν, οι ειδικοί συνιστούν να εξισορροπούν τα οφέλη και τους κινδύνους της έκθεσης στον ήλιο και να εξετάζουν την πρόσληψη βιταμίνης D ως μέρος ενός ολοκληρωμένου σχεδίου φροντίδας για τη σκλήρυνση κατά πλάκας.

«Η ισορροπία είναι το κλειδί – η υπερβολική έκθεση στον ήλιο ενέχει κινδύνους, οπότε οποιεσδήποτε συστάσεις πρέπει να γίνονται με αυτό κατά νου», δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε .

Με ένα μήνυμα δύναμης και αισιοδοξίας το Σωματείο «Ελπίδα» τίμησε την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου Παιδιών και Εφήβων

Από

Το πιο δυνατό μήνυμα δύναμης και αισιοδοξίας ότι ο παιδικός καρκίνος μπορεί και πρέπει να νικηθεί έστειλε το Σωματείο «Ελπίδα – Σύλλογος Φίλων Παιδιών με καρκίνο» σε μια μοναδική γιορτή που διοργανώθηκε εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας για τον καρκίνο της παιδικής και εφηβικής ηλικίας στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – Ελπίδα», την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2025.

 Δημιουργικές δράσεις και εκπλήξεις με τη συνδρομή του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού

Με την πολύτιμη συνδρομή του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και με σύνθημα «Μαζί χαρίζουμε Ελπίδα», διοργανώθηκαν μια σειρά από δράσεις, εικαστικά εργαστήρια και μοναδικά δρώμενα, ενώ μια μεγάλη έκπληξη περίμενε τους μικρούς ασθενείς, όταν Εθελοντές Σαμαρείτες διασώστες του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού καταρριχήθηκαν από το κτίριο της Ογκολογικής Μονάδας και μοίρασαν δώρα στα παιδιά που τους περίμεναν στα παράθυρα και τα μπαλκόνια των δωματίων τους.

«Σας ευχαριστούμε θερμά για την πολύτιμη στήριξή σας στο έργο της Ογκολογικής μας Μονάδας. Το όραμα της αείμνηστης Μαριάννας Β. Βαρδινογιάννη να μην αφήσουμε ούτε ένα παιδί να χαθεί ενώ μπορεί να σωθεί παραμένει πιο ζωντανό από ποτέ», τόνισε ο κοινός Διοικητής των Νοσοκομείων Παίδων «Αγία Σοφία» και «Π.&Α. Κυριακού» κύριος Μανώλης Παπασάββας.

Στιγμιότυπο από την υποδοχή του Σωτήρη Μπαρμπαρόσου από τα παιδιά της «Ελπίδας», τους εθελοντές του ΕΕΣ, τον κοινό Διοικητή των Νοσοκομείων Παίδων «Η Αγία Σοφία» και «Π.&Α. Κυριακού» κύριο Μανώλη Παπασάββα, τον Πρόεδρο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Δρα Αντώνη Αυγερινό και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και μέλη του Σωματείου «Ελπίδα» κυρίες Τζωρτζίνα Έλληνα, Αθανασία Μαρινάκη, Αλίνα Μινέττα, Ντόρα Δημοπούλου, Πέγκυ Φιλίππου. (Studio Panoulis)

 

«Ευχαριστούμε θερμά τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό που αποτελεί διαχρονικά έναν πυλώνα ανθρωπιάς, αλληλεγγύης και ελπίδας, ιδανικά που ταυτίζονται με το όραμα και την αποστολή του Συλλόγου μας. Η συνεργασία μας μετρά πολλά χρόνια και είμαστε πολύ υπερήφανοι που η συνεργασία αυτή ενδυναμώνεται με ακόμα περισσότερες συνέργειες», σημείωσε ευχαριστώντας τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό η Γενική Γραμματέας του Σωματείου «Ελπίδα» κυρία Τζωρτζίνα Έλληνα, απονέμοντας στον πρόεδρο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Δρα Αντώνη Αυγερινό τιμητική πλακέτα.

Από την πλευρά του, ο Δρ Αντώνης Αυγερινός είπε: «Σήμερα είναι μια ημέρα χαράς, ελπίδας και αισιοδοξίας. Και αυτή η ελπίδα και η αισιοδοξία βασίζονται στο έργο που προσφέρει αυτό το Ογκολογικό Νοσοκομείο. Εμείς θα είμαστε στο πλευρό σας να σας στηρίζουμε και να συνοδοιπορούμε πάντοτε με όλες μας τις δυνάμεις, με κοινές αρχές, αντιλήψεις και θέσεις σε θέματα ανθρωπισμού και προσφοράς. Έχουμε επιτύχει πολλά, επενδύουμε σε ακόμη περισσότερα»,  απονέμοντας αναμνηστικές τιμητικές διακρίσεις στο Σωματείο «Ελπίδα», την Ογκολογική Μονάδα Παίδων και τον Ξενώνα «Ελπίδα».

1.200 χλμ με το ποδήλατο: διαδρομή ελπίδας από τον ποδηλάτη Σωτήρη Μπαρμπαρόσο

Οι δράσεις της ημέρας κορυφώθηκαν με την υποδοχή του ποδηλάτη Σωτήρη Μπαρμπαρόσου, του γενναίου αγγελιοφόρου της «Ελπίδας», που από τις 7 εως τις 14 Φεβρουαρίου 2025 πραγματοποίησε έναν υπεράνθρωπο άθλο, να ποδηλατήσει 1.200 χλμ., περνώντας από 20 δήμους της Ελλάδας και μεταφέροντας παντού ένα μήνυμα κατά του παιδικού καρκίνου.

(Από αριστερά) Νάντια Ιγγλέση, Αθανασία Μαρινάκη, Αλίνα Μινέττα, Σωτήρης Μπαρμπαρόσος, Άννα Παναγοπούλου, Τζωρτζίνα Έλληνα, Πέγκυ Φιλίππου. (Studio Panoulis)

 

Ο Σωτήρης Μπαρμπαρόσος ξεκίνησε από την Ερμιόνη, τη γενέτειρα της ιδρύτριας του Σωματείου «Ελπίδα» Μαριάννας Β. Βαρδινογιάννη, και σχημάτισε με τη διαδρομή του τη χρυσή κορδέλα, το παγκόσμιο σύμβολο του αγώνα για τον καρκίνο της παιδική και εφηβικής ηλικίας, με στόχο να ακουστεί σε κάθε γωνιά της Ελλάδας το μήνυμα της «Ελπίδας».

Η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων. (Studio Panoulis)

 

Στο πλευρό του Σωτήρη Μπαρμπαρόσου βρίσκονταν, καθ΄ όλη τη διάρκεια της διαδρομής του, εθελοντές των περιφερειακών τμημάτων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, για να του παρέχουν πρώτες βοήθειες σε περίπτωση ανάγκης.

Η στιγμή της άφιξης του Σωτήρη Μπαρμπαρόσου ενθουσίασε τους μικρούς ασθενείς της Ογκολογικής Μονάδας που τον περίμεναν με δώρα και μπαλόνια, ενώ την ίδια ώρα παιάνιζε η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων.

«Με το εντυπωσιακό αυτό εγχείρημα στείλατε στα παιδιά μας το πιο σημαντικό μήνυμα: ότι μέσα από τον αγώνα που δίνουν, σύντομα θα τερματίσουν και εκείνοι νικητές» είπε ο κοινός Διοικητής των Νοσοκομείων Παίδων «Η Αγία Σοφία» και «Π.&Α. Κυριακού» κύριος Μανώλης Παπασάββας.

(Από αριστερά) Νάντια Ιγγλέση, Ντόρα Δημοπούλου, Σωτήρης Μπαρμπαρόσος, Τζωρτζίνα Έλληνα, Πέγκυ Φιλίππου, Αλίνα Μινέττα, Μανώλης Παπασάββας, Αθανασία Μαρινάκη. (Studio Panoulis)

 

Η γενική γραμματέας του Σωματείου «Ελπίδα» κυρία Τζωρτζίνα Έλληνα, ευχαριστώντας τον Σωτήρη Μπαρμπαρόσο για τη σπουδαία συμπαράστασή του στο έργο της «Ελπίδας», του απένειμε την τιμητική πλακέτα του Σωματείου και τόνισε ότι: «Με το παράδειγμα σας, δείξατε στα παιδιά μας ότι η δύναμη της θέλησης δεν έχει όρια. Κάθε πεταλιά, κάθε χιλιόμετρο της διαδρομής ήταν και ένα μήνυμα ελπίδας».

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή που ο νεαρός Άγγελος, εκπροσωπώντας όλα τα παιδιά της «Ελπίδας», ευχαρίστησε από καρδιάς τον Σωτήρη Μπαρμπαρόσο και του παρέδωσε μια κάρτα φτιαγμένη από όλα τα παιδιά.

Η αξία των διαλειμμάτων κατά τη μάθηση

Από

Ο εγκέφαλος είναι ένα καταπληκτικό και πολύ εργατικό όργανο. Ακόμη και όταν κοιμόμαστε, ο εγκέφαλός μας συνεχίζει να επεξεργάζεται ενεργά όλες τις εντυπώσεις της ημέρας, να αποθηκεύει σημαντικές πληροφορίες, να ταξινομεί και να φιλτράρει τις ασήμαντες. Λειτουργεί 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα.

Ωστόσο, ο εγκέφαλος χρειάζεται ξεκούραση και δη ποιοτική. Ειδικά στην περίπτωση των παιδιών, που οι απαιτήσεις του σχολείου και των μαθημάτων, σε συνδυασμό με το πλήθος των νέων εμπειριών της κάθε ημέρας, είναι αυξημένες. Για να βοηθήσετε τα παιδιά σας να ανταπεξέλθουν καλύτερα διδάξτε τα να κάνουν διαλείμματα: διαλείμματα ‘εγκεφάλου’. Η προσθήκη ενός διαλείμματος τριών έως πέντε λεπτών μεταξύ των μαθημάτων, κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας, θα βοηθήσει τα παιδιά σας και τον εγκέφαλό τους να ξεκουραστούν και να επανέλθουν για βέλτιστη μάθηση.

Τι είναι το ‘διάλειμμα εγκεφάλου’

Με απλά λόγια, ένα διάλειμμα εγκεφάλου είναι μια παύση μάθησης.

Ο σκοπός του διαλείμματος είναι να δώσει στα παιδιά χρόνο να επαναφορτίσουν τον εγκέφαλο και το σώμα τους είτε με έντονες είτε με ήρεμες δραστηριότητες. Αυτά τα διαλείμματα δίνουν στον εγκέφαλο χρόνο να επεξεργαστεί και να εμπεδώσει τη γνώση που αποκτήθηκε.

Ο Λεονάρντο Κοέν, νευροεπιστήμονας στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας στο Bethesda του Μέριλαντ, μελέτησε τη νευρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο (το δίκτυο των συνδέσεων μεταξύ όλων των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου) κατά τη διάρκεια διαλείμματος από τη μελέτη. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη του Κοέν μάθαιναν να πληκτρολογούν με το μη κυρίαρχο χέρι τους. Όταν, στα διαλείμματα της πληκτρολόγησης, η ομάδα του σάρωνε τον εγκέφαλό τους, διαπίστωνε ότι η νευρική δραστηριότητα ήταν ασυνήθιστα υψηλή.

Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως νευρική επανάληψη: ο εγκέφαλος των συμμετεχόντων επανειλημμένα έπαιζε αυτό που μόλις είχαν μάθει και στη συνέχεια μετέτρεπε αυτές τις πληροφορίες σε μακροπρόθεσμη μνήμη.

Διαφορετικοί τύποι εγκεφαλικών διακοπών

Τα διαλείμματα του εγκεφάλου μπορεί να περιλαμβάνουν κίνηση, αισθητηριακή διέγερση, δραστηριότητες σκέψης ή δημιουργικά έργα. Επιλέξτε σωματικές ασκήσεις όπως γυμναστική ή χορό με αισιόδοξη, χαρούμενη μουσική ή προτείνετε ένα παιχνίδι με μπαλόνια. Εάν ο καιρός είναι καλός, ενθαρρύνετέ τα να παίξουν έξω: να σκαρφαλώνουν στα δέντρα, να πηδούν σχοινάκι ή λάστιχο, να κάνουν πατίνι ή να δουλέψουν στον κήπο, να ξεβοτανίσουν ή να μαζέψουν τους καρπούς.

Ορισμένες αισθητηριακές δραστηριότητες είναι το παιχνίδι με πλαστελίνη, με νερό και άμμο, περιπάτους στη φύση, το φύσημα φυσαλίδων κλπ.

Προσπαθήστε επίσης να τους μάθετε κάποιες πρακτικές δεξιότητες ζωής, όπως το πλύσιμο των πιάτων, το δίπλωμα των καθαρών ρούχων, τη συλλογή αυγών από το κοτέτσι ή τη συλλογή λουλουδιών για να διακοσμήσετε το τραπέζι στο μεσημεριανό γεύμα ή το δείπνο.

Τα διαλείμματα στοχασμού και οι δραστηριότητες χαλάρωσης, από την άλλη, βοηθούν τα παιδιά να ηρεμήσουν εάν αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή απογοήτευση κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος. Για παράδειγμα, οι ασκήσεις με καθοδηγούμενο διαλογισμό κάνουν θαύματα, καθώς διακόπτουν την έντονη δραστηριότητα του εγκεφάλου. Ή βάλτε λίγη ήρεμη κλασική μουσική, όπως την «Πρωινή διάθεση» του Γκριγκ ή τον «Κύκνο» του Σεν Σανς και αφήστε τις σκέψεις των παιδιών σας να ακολουθήσουν τις μελωδίες.

Ένα δημιουργικό διάλειμμα δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να αφιερώσουν λίγα λεπτά σε ένα έργο, όπως κροσέ, ράψιμο, ζωγραφική, κατασκευή ευχετήριων καρτών ή κοσμημάτων.

Πότε και πώς να εφαρμόσετε τα διαλείμματα

Η Σάρλοτ Μέισον, Βρετανίδα παιδαγωγός, πίστευε ότι τα μαθήματα πρέπει να είναι σύντομα για να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο τρόπο το εύρος της προσοχής του μαθητή. Συνέστησε μαθήματα διάρκειας 20 λεπτών για μικρά παιδιά και 40 λεπτών για μεγαλύτερους μαθητές. Η φιλοσοφία της βασίζεται σε δύο θεωρήσεις. Πρώτον, ένα παιδί που ξέρει πόσο χρόνο έχει για να ολοκληρώσει μια εργασία στο σπίτι συγκεντρώνεται καλύτερα και ονειροπολεί λιγότερο. Δεύτερον, με την καθημερινή χρήση αυτής της τεχνικής, η συγκέντρωση του παιδιού θα ενισχυθεί με φυσικό τρόπο και θα βελτιωθεί με την πάροδο του χρόνου. Έχοντας αυτό κατά νου, προγραμματίστε ένα διάλειμμα ξεκούρασης μετά από κάθε μάθημα.

Αν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας είναι ανήσυχο, ονειροπολεί ή δυσκολεύεται, είναι η ιδανική στιγμή για διάλειμμα.

Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης στο σπίτι, έφτιαξα ένα ‘βάζο γυμναστικής’ που ήταν γεμάτο με λωρίδες χαρτιού με διαφορετικές ασκήσεις γραμμένες πάνω τους. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, όταν τα παιδιά μας χρειάζονταν κίνηση, έπαιρναν ένα χαρτάκι στην τύχη και ακολουθούσαν τις οδηγίες. Αυτό με έκανε να σκεφτώ: ένα βάζο για διάλειμμα εγκεφάλου μπορεί να λειτουργήσει με τον ίδιο τρόπο. Καθίστε μαζί με τα παιδιά σας και σκεφτείτε ιδέες για κάθε τύπο διαλείμματος – ή, αν χρειάζεστε λίγη έμπνευση, επισκεφτείτε το Rock Your Homeschool, για να κατεβάσετε μια δωρεάν λίστα με 54 ιδέες!

Η ενσωμάτωση διαλειμμάτων μέσα στην ημέρα θα ωφελήσει το πρόγραμμά σας με πολλούς τρόπους: τα παιδιά σας θα είναι πιο ικανά να εστιάσουν και να δουλέψουν σοβαρά, θα θυμούνται  περισσότερες πληροφορίες και θα ανυπομονούν για κάθε νέα σχολική μέρα, επειδή η μάθηση θα τους φαίνεται πιο εύκολη και ευχάριστη.

Της Karen Doll

Τα μυστικά χαρίσματα της κίτρινης κολοκύθας

Από

Το έθιμο της φωτισμένης κολοκύθας οφείλεται στην ιστορία κάποιου Τζακ, που όταν πέθανε του αρνήθηκαν την είσοδο τόσο στην Κόλαση όσο και στον Παράδεισο.

Ο μύθος λέει πώς όσο ζούσε ακόμα είχε καταφέρει να αιχμαλωτίσει τον διάβολο, ο οποίος προκειμένου να ελευθερωθεί του υποσχέθηκε ότι δεν θα τον ξαναενοχλήσει. Καθώς ο Τζακ έζησε άσωτη ζωή, όταν πέθανε βρήκε κλειστές τις πόρτες του Παραδείσου – όμως και οι πύλες της Κόλασης ήταν επίσης κλειστές για αυτόν, αφού ο διάβολος θυμόταν την υπόσχεση που του είχε δώσει. Του πέταξε παρόλα αυτά ένα κάρβουνο από τις φωτιές του, το οποίο ο Τζακ το έβαλε σε μια κολοκύθα που είχε μαζί του για να του φωτίζει το δρόμο, ενώ έψαχνε ένα μέρος για να ξεκουραστεί. Έτσι προέκυψε και το έθιμο της φωτισμένης κολοκύθας…

Η λέξη Halloween αποτελεί συντομογραφία του All Hallows Evening, δηλαδή της βραδιάς πριν από τη γιορτή των Αγίων Πάντων που είναι η 1η Νοεμβρίου. Από κάποιους θεωρείται μια παλιά παγανιστική γιορτή που συνδέεται με το στοιχείο του υπερφυσικού και τις κελτικές παραδόσεις, άλλοι ότι καθιερώθηκε από τον Πάπα Βονιφάτιο Δ΄τον 7ο αιώνα, ενώ άλλοι ξεκίνησε τον 9ο αιώνα μ.Χ. από Χριστιανούς προς τιμήν αγίων και μαρτύρων.

Η διατροφική αξία της κολοκύθας

Η κίτρινη κολοκύθα τα τελευταία χρόνια έχει μπει δυναμικά και πάλι στη διατροφή μας, μιας και είναι πεντανόστιμη, μαγειρεύεται με χίλιους τρόπους και παράλληλα έχει υψηλή διατροφική αξία και χαμηλό θερμιδικό φορτίο.

10 μυστικά για την καλλιέργεια της κολοκύθας | Τα Μυστικά του Κήπου

Η κολοκύθα βοηθά στην ομαλοποίηση του γαστρεντερικού σωλήνα. Απορροφάται εύκολα από τον οργανισμό και ταυτόχρονα απομακρύνει τις βλαβερές ουσίες από αυτόν. Βοηθά επίσης τόσο στη διάρροια όσο και στη δυσκοιλιότητα. Η τακτική κατανάλωσή της, λοιπόν, μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη λειτουργία του στομάχου και των εντέρων.

Δεδομένου ότι η κολοκύθα είναι εύπεπτη και, επιπλέον, περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης Κ, η κατανάλωσή της βοηθά και στη βελτίωση του μεταβολισμού, συμβάλλει στην απομάκρυνση των αποβλήτων και των τοξινών από το σώμα και στη μείωση του βάρους. Αυτός είναι και ο λόγος που η κολοκύθα περιλαμβάνεται στις περισσότερες δίαιτες, περιλαμβανομένων και των αθλητικών. Μια άλλη σημαντική ιδιότητά της είναι ότι δεν προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις ή άλλες παρενέργειες, επομένως σχεδόν όλοι μπορούν να την καταναλώσουν.

Η κολοκύθα περιέχει πολλά στοιχεία που έχουν ευεργετική επίδραση στην αιμοποιητική διαδικασία, ιδιαίτερα φώσφορο, χαλκό και, ιδιαίτερα, σίδηρο. Μια επαρκής ποσότητα αυτών των ουσιών είναι το κλειδί για την υψηλή αιμοσφαιρίνη και αυτό, με τη σειρά του, βοηθά στη βελτίωση του μεταβολισμού και της συνολικής ευεξίας. Επιπλέον, η κολοκύθα βελτιώνει την πήξη του αίματος, γεγονός που μειώνει τον κίνδυνο θρόμβων αίματος.

Полезные свойства тыквы

Μπορούμε να ισχυριστούμε, χωρίς να υπερβάλλουμε, ότι η κολοκύθα είναι μια πραγματική αποθήκη διαφόρων βιταμινών που συμβάλλουν στην αντίσταση του οργανισμού σε εξωτερικούς ερεθιστικούς παράγοντες. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι βιταμίνες B, C, PP, καθώς και οι σπάνιες K και T. Επιπλέον, περιέχει πολλά μικροστοιχεία (ψευδάργυρο, φώσφορο, μαγνήσιο, σίδηρο, χαλκό), πρωτεΐνες, καροτίνη, πηκτίνες και φυτικές ίνες, ουσίες που, όπως και τα αντιοξειδωτικά, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μας. Επομένως, η κατανάλωση κολοκύθας λίγο πριν αρχίσουν τα κρύα είναι ιδιαίτερα σημαντική· θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τις επιδημίες γρίπης και άλλες οξείες ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος χωρίς συνέπειες. Η κολοκύθα έχει επίσης πολύ κάλιο και έχει ευεργετική επίδραση στη λειτουργία της καρδιάς, μειώνοντας το πρήξιμο και βελτιώνοντας τη βατότητα των αγγείων.

Η κολοκύθα συμβάλλει και στη μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης στο αίμα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, αφού τα υψηλά επίπεδα χοληστερόλης είναι η κύρια αιτία εμφράγματος και άλλων επικίνδυνων παθήσεων του καρδιαγγειακού συστήματος. Ως εκ τούτου, η μείωση των λιπαρών τροφών και του φαστ-φουντ και η αντικατάστασή τους με πιάτα που περιέχουν κολοκύθα συνίσταται, ιδιαίτερα σε όσους πάσχουν από καρδιακά νοσήματα.

Το νευρικό σύστημα είναι άλλος ένας τομέας που ωφελείται από την κατανάλωση της κολοκύθας, η οποία κατευνάζει το στρες και βελτιώνει τη διάθεσή μας με τη γλυκιά γεύση της.

Τα πιάτα κολοκύθας είναι χρήσιμα για κάθε μωρό, εκτός αν υπάρχουν ατομικές δυσανεξίες ή αντενδείξεις. Ως αποθήκη χρήσιμων ουσιών θα βελτιώσει την υγεία σας, θα σας κάνει να κοιμάστε ήσυχοι και θα γίνει ένα «μαλακό» φάρμακο για τη λειτουργία των νεφρών, της καρδιάς και του στομάχου. Με την τακτική κατανάλωσή της, η πέψη ομαλοποιείται και το ανοσοποιητικό σύστημα ενισχύεται. Η πρόσληψη ορισμένων μερών της βοηθά ακόμα και στην απομάκρυνση των σκουληκιών των εντέρων.

Σήμερα, σας προσκαλούμε να δοκιμάσετε μια παλιά συνταγή για χυλό από κεχρί και κολοκύθα, νόστιμο και υγιεινό.

Κεχρί με κολοκύθα

Пшенная каша с тыквой

Υλικά

Κίτρινη κολοκύθα 250gr

Κεχρί, 1 ποτήρι

Γάλα, 2 ποτήρια

Ζάχαρη ή στέβια, αλάτι ή κανέλα (προσθέτουμε ανάλογα με τις προτιμήσεις μας)

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε την κολοκύθα και την κόβουμε σε μικρούς κύβους – όχι μεγαλύτερους από 1-2 εκ. Τους τοποθετούμε σε κατσαρόλα, προσθέτουμε νερό – όχι πολύ, τόσο όσο η κολοκύθα να καλυφθεί ελαφρώς – και μαγειρεύουμε σε μέτρια φωτιά για 5 λεπτά.

Στη συνέχεια προσθέτουμε το κεχρί και συνεχίζουμε το μαγείρεμα, ανακατεύοντας κατά διαστήματα, μέχρι να απορροφηθεί όλο το νερό από το δημητριακό. Μέχρι τότε, η κολοκύθα θα έχει μαλακώσει και μπορούμε εύκολα να λιώσουμε τους κύβους  με ένα κουτάλι ή πηρούνι (αναλόγως πόσο ομοιόμορφος θέλουμε να είναι ο χυλός).

Ρίχνουμε ένα ποτήρι γάλα στην κατσαρόλα, μειώνουμε τη φωτιά στη χαμηλότερη ρύθμιση και συνεχίζουμε το μαγείρεμα, ανακατεύοντας συνεχώς, καθώς το γάλα καίγεται εύκολα. Όταν το γάλα εξαφανιστεί στο μισό, προσθέστε το υπόλοιπο, προσθέστε ζάχαρη (προαιρετικά) και αλάτι και συνεχίστε το μαγείρεμα ανακατεύοντας όλη την ώρα. Αυτό θα διαρκέσει άλλα 15-20 λεπτά, αλλά θα πρέπει να είστε υπομονετικοί – όσο πιο αργά μαγειρευτεί ο χυλός, τόσο πιο νόστιμος θα γίνει.

Καλή σας όρεξη!

(Πηγές: eda.ru, cgon.rospotrebnadzor.ru, η μηχανή του χρόνου)

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Εθνική υπόθεση η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας των ανηλίκων

Από

«Η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας των ανηλίκων είναι εθνική υπόθεση και δεν πρόκειται να μείνουμε παρατηρητές επιτρέποντας την εξάπλωση αυτού του φαινομένου», τόνισε η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Σοφία Ζαχαράκη, μιλώντας στο ΑΠΕ-MΠE για το φλέγον, όπως διαμορφώνεται, ζήτημα της εγκληματικότητας των ανηλίκων.

Όπως επεσήμανε, η ενδοσχολική βία και παραβατικότητα των ανηλίκων, που μπορεί να οδηγήσουν στην εγκληματικότητα, βρίσκονταν εξαρχής στην ατζέντα της κυβέρνησης, ενώ σημείωσε ότι «η µετα-COVID περίοδος, έβγαλε στην επιφάνεια πρωτόγνωρες συμπεριφορά, ιδίως στους εφήβους».

Επίσης, η κα Ζαχαράκη αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και ειδικά του υπουργείου που προΐσταται, για την αντιμετώπιση της παιδικής παραβατικότητας-εγκληματικότητας και εκτίμησε ότι η συνεργασία όλων μπορεί να φέρει απτά αποτελέσματα.

Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης της υπουργού Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Σοφίας Ζαχαράκη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ είναι το εξής:

Ερ.: Η εγκληματικότητα των ανηλίκων, ένα φαινόμενο με παγκόσμιες διαστάσεις, διογκώνεται συνεχώς και στη χώρα μας. Ποιες είναι οι πρωτοβουλίες του υπουργείου και της κυβέρνησης γενικότερα, για την αντιμετώπιση του προβλήματος;

Απ.: Πρέπει να ορίσουμε με σαφήνεια τις έννοιες εγκληματικότητα, παραβατικότητα και ενδοσχολική βία μεταξύ ανηλίκων είτε αυτή διαπράττεται μεταξύ τους είτε από τους ανήλικους προς τους ενήλικες.

Η εγκληματικότητα μεταξύ των ανηλίκων αποτελεί ανησυχητικό παγκόσμιο φαινόμενο. Στη χώρα μας τα προβλήματα εντοπίζονται, κυρίως, στην παραβατικότητα των ανηλίκων εντός και εκτός σχολείου με κέντρο την (οπαδική και την ενδοσχολική βία). Συναντάμε, όμως, πολλά σοκαριστικά περιστατικά σε χώρες του δυτικού κόσμου. Αυτό που πρέπει να τονιστεί δεν είναι τόσο η γεωγραφική έκταση της εγκληματικότητας των ανηλίκων όσο το ότι έχει πολλές διαστάσεις με ιδιαίτερα αυξημένη ένταση. Για εμάς ως Πολιτεία δεν υπάρχει εφησυχασμός, η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας των ανηλίκων είναι εθνική υπόθεση και δεν πρόκειται να μείνουμε παρατηρητές, επιτρέποντας την εξάπλωση αυτού του φαινομένου. Άλλωστε, τα συγκεκριμένα περιστατικά ενδοσχολικής βίας και παραβατικότητας που μπορεί να οδηγήσουν στην εγκληματικότητα βρίσκονται εξαρχής στην ατζέντα της κυβέρνησης, τόσο εντός των σχολείων, όπου απαιτείται διακριτός σχεδιασμός, όσο και έξω από αυτά, όπου το ζήτημα καθίσταται πιο περίπλοκο. Και ο ίδιος ο πρωθυπουργός ασχολείται προσωπικά με την πλήρη αποτύπωση και την αντιμετώπιση, αλλά κυρίως τις μεθόδους πρόληψης του φαινομένου.

Υπάρχουν πολλές πρωτοβουλίες που έχουν ελήφθησαν την προηγούμενη τετραετία με τριπλό στόχο: καταγραφή του φαινομένου, στήριξη της Σχολικής Κοινότητας, διαμόρφωση πλαισίου αποτελεσματικών πρακτικών για την αντιμετώπιση του. Σε νομοθετικό επίπεδο, αλλά και στο κομμάτι της εκπαίδευσης, όταν και ως υφυπουργός με την τότε υπουργό Νίκη Κεραμέως είχαμε πραγματοποιήσει την πρώτη εισαγωγή ψυχολόγων σε Γενικό Σχολείο και είχαμε διπλασιάσει τον αριθμό των ψυχολόγων-κοινωνικών λειτουργών σε 3.200. Νομοθετήθηκε νέο πλαίσιο για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού, ενώ έχει ενισχυθεί η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στα ζητήματα αυτά με το πρόγραμμα «φιλία», συγχρόνως μέσω της ένταξης των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων στο σχολικό πρόγραμμα που βοηθούν στην πρόληψη, μέσω των θεματικών του αλληλοσεβασμού και της διαφορετικότητας, της κατάρριψης στερεοτύπων και προώθησης της ισότητας, του σεβασμού των κανόνων και της θετικής συμπεριφοράς, και της αλληλεγγύης, των δημοκρατικών αξιών και της ενεργούς πολιτειότητας. Πολύ σημαντικές είναι και οι πρωτοβουλίες που έχουν ληφθεί για τη φιλική προς τα παιδιά δικαιοσύνη.

Με την υποστήριξη της Προεδρίας της Κυβέρνησης προχωράμε, όμως, άμεσα σε μια διυπουργική πρωτοβουλία, με τη μορφή Επιτροπής, την οποία θα συντονίζει το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής & οικογένειας.

Πέρα από τα συναρμόδια υπουργεία, όπως το Παιδείας, Αθλητισμού και Θρησκευμάτων, το Ψηφιακής Διακυβέρνησης, το Δικαιοσύνης, το Προστασίας του Πολίτη, το Μετανάστευσης και Ασύλου και το Εσωτερικών, πολύ βασικό ρόλο στο έργο της Επιτροπής θα διαδραματίσουν η επιστημονική κοινότητα, οι πολύ αξιόλογες οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών με τις καίριες παρεμβάσεις τους, καθώς και οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης με τις κοινωνικές τους υπηρεσίες.

Το φαινόμενο αυτό χρήζει άμεσης παρέμβασης και δεν πρόκειται να το αντιμετωπίσουμε γραφειοκρατικά. Και βέβαια είναι σημαντικό να προσθέσουμε ότι δεν χωράνε κομματικά στεγανά. Θα απασχολήσουμε και τις αντίστοιχες Επιτροπές στη Βουλή και με χαρά είμαστε διατεθειμένοι να πραγματοποιήσουμε και μια Ολομέλεια για το ζήτημα αυτό. Η σύνθεση απόψεων μεταξύ των κομμάτων θα είναι ωφέλιμη.

Στόχος μας είναι η πρόληψη τέτοιου είδους περιστατικών, η καταγραφή όλων των ήδη ληφθέντων μέτρων, η εκπόνηση νέων για την αντιμετώπιση του φαινομένου, καθώς και η επανένταξη στην κοινωνία των παιδιών µε παραβατική συμπεριφορά. Στόχος είναι μια κοινωνία που να αγκαλιάζει το παιδί, να νοιώθει ότι υπάρχει προστασία και οι γονείς να γνωρίζουν ότι μπορεί να υπάρξει συμβουλευτική και καθοδήγηση από ειδικούς.

Ερ.: Το πρόβλημα της παιδικής παραβατικότητας, σύμφωνα με μελέτες και ειδικούς, ξεκινά από την οικογένεια. Τα περιστατικά παιδικής παραβατικότητας-εγκληματικότητας έχουν αυξηθεί κατακόρυφα έπειτα από τα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία του κορονοϊού. Συμμερίζεστε την άποψη αυτή; Θα υπάρξει κάποια θεσμική παρέμβαση;

Απ.: Δεν είναι σωστό να αδιαφορούμε απέναντι στην πραγματικότητα, που είναι η αύξηση των περιστατικών παιδικής παραβατικότητας. Υπάρχουν άλλωστε και επίσημα στοιχεία από την Ελληνική Αστυνομία, που καταδεικνύουν την ανησυχητική έκταση του φαινομένου. Μόνο τον μήνα Σεπτέμβριο, συνελήφθησαν συνολικά 1.353 ανήλικοι για διάφορα αδικήματα, ενώ συνολικά σχηματίστηκαν 1.201 δικογραφίες για ισάριθμες υποθέσεις. Μόνο ανησυχία μπορούν να προκαλέσουν αυτά τα δεδομένα, τα οποία δείχνουν ότι η βία μεταξύ των ανηλίκων είναι πλέον ένα καθημερινό φαινόμενο. Τα αίτια αυτής της μεγάλης έντασης μπορούν να αναζητηθούν στα περιοριστικά μέτρα λόγω της πανδημίας, κάτι που συνομολογεί και η επιστημονική κοινότητα. Ειδικότερα, η µετα-COVID περίοδος έβγαλε στην επιφάνεια πρωτόγνωρες συμπεριφορά, ιδίως σε ό,τι αφορά τους εφήβους. Κυρίαρχο ρόλο έπαιξε ο εγκλεισμός τους, διότι κλήθηκαν να αποξενωθούν από τον ιστό της γειτνίασης και της κοινότητας, που διαμορφώνει την κοινωνικοποίησή τους και ταυτόχρονα έπρεπε να μάθουν να λειτουργούν σε ένα ατομικό περιβάλλον.

Παράλληλα, είδαμε ότι η πανδημία επηρέασε και τον παραδοσιακό θεσμό της οικογένειας. Έκανε πιο έντονο το στοιχείο της αποξένωσης ανάμεσα στα μέλη της, το οποίο με τη σειρά του ενθάρρυνε τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, αλλά και την έλλειψη του ελέγχου των γονέων απέναντι στα παιδιά τους. Η έλλειψη του ελέγχου, καθώς και του πολύτιμου στοιχείου της επικοινωνίας μέσα στην οικογένεια ευνόησε την παραβατικότητα και την ανεξέλεγκτη δράση από μέρους των ανηλίκων.

Συνεπώς, η δική μας στόχευση πρέπει να εστιάσει σε πρωτοβουλίες για την πρόληψη του φαινομένου. Να υιοθετήσουμε καλές πρακτικές από το εξωτερικό, αλλά και να ενθαρρύνουμε την εφαρμογή δράσεων που θα ευνοήσουν την ενίσχυση του θεσμού της οικογένειας από τη βάση της, την ευρύτερη κοινωνική ένταξη των ανηλίκων που έχουν προβεί ήδη σε κάποια εγκληματική συμπεριφορά ώστε να λειτουργήσει στο μέλλον υπέρ της προστασίας της κοινωνικής αρμονίας. Η ενίσχυση της οικογένειας προφανώς αγγίζει τη λήψη πολλών μέτρων με οικονομικό και κοινωνικό χαρακτήρα, μέτρα που θα ενδυναμώσουν την αίσθηση της ασφάλειας και της αισιοδοξίας στους πολίτες και θα αντικατοπτρίζεται στις υγιείς σχέσεις. Η οικογένεια είναι ο θεμέλιος λίθος της διαμόρφωσης της προσωπικότητας ενός ανθρώπου και συνδέεται βαθιά με την εξέλιξή του. Είναι προτεραιότητα να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα από τη ρίζα του για να φέρουμε αποτελέσματα.

Ερ.: Η αστυνομική καταστολή θα έπρεπε να είναι, λογικά, η τελευταία παρέμβαση της Πολιτείας για την παιδική εγκληματικότητα. Ποιες πιστεύετε ότι πρέπει να είναι οι πρωτοβουλίες της Πολιτείας πριν φτάσουμε στην επέμβαση της αστυνομίας;

Απ.: Αρχικά, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το σημαντικό και πολυδιάστατο έργο που επιτελούν τα στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας στον τομέα της αντιμετώπισης των παραβατικών φαινομένων των ανηλίκων. Δεν περιορίζονται μόνο στον τομέα της καταστολής του φαινομένου, που είναι μάστιγα για την εποχή μας, αλλά με την πολύτιμη συνεισφορά των ειδικών παιδοψυχολόγων προχωράμε στην καλύτερη καταγραφή και ανάλυση των περιστατικών, προκειμένου να εφαρμόσουμε τις βέλτιστες δυνατές πρακτικές.

Η καταστολή ναι μεν συνδέεται με την αντιμετώπιση της παραβατικότητας, προγενέστερα όμως οφείλουμε να εμβαθύνουμε στις πρακτικές της προστασίας των ανηλίκων από παραβατικές συμπεριφορές, αλλά και στην ενσωμάτωση των παραβατών, ώστε να τους καταστήσουμε συμμάχους μας στην εθνική αυτή στρατηγική της αντιμετώπισης της βίας. Με οργανωμένο πλαίσιο, με συστηματική συνεργασία όλων των αρμοδίων υπουργείων, με την ενεργοποίηση της Κοινωνίας των Πολιτών και με την ενίσχυση του ανθρωπίνου δυναμικού, καθώς και των κεντρικών κοινωνικών υπηρεσιών ανά περιοχή. Εάν θέλουμε να πετύχουμε και να μη βρισκόμαστε αμιγώς στο στάδιο της καταστολής, οφείλουμε να μην πορευόμαστε με γνώμονα την επικαιρότητα, αλλά με μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, ο οποίος θα μας οδηγήσει στο να βρισκόμαστε ένα βήμα μπροστά από τις εξελίξεις.

Ερ.: Πολλά περιστατικά σημειώνονται και μέσα στα σχολεία. Θα βοηθούσε η αύξηση μαθημάτων που θα είχαν σχέση με τις τέχνες, το περιβάλλον, τον αθλητισμό ή άλλες δραστηριότητες που θα βοηθούσαν στην άμβλυνση του προβλήματος; Υπάρχει κάποια συνεργασία με το αρμόδιο υπουργείο;

Απ.: Είναι πολύ εύστοχη η διαπίστωσή σας, καθώς πράγματι, το σχολείο έχει κομβικό ρόλο στην αποτροπή εκδήλωσης τέτοιων φαινομένων. Ως χώρος ουσιαστικής κοινωνικής ενσωμάτωσης, άμβλυνσης ανισοτήτων και καλλιέργεια ενσυναίσθησης, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την ασπίδα όχι μόνο στην εξάπλωση του φαινομένου, αλλά και στη ριζική εξάλειψη του. Αρχικά, πρέπει να αναφέρουμε ότι ένα σημαντικό ποσοστό των περιστατικών λαμβάνει χώρα με τη μορφή του σχολικού εκφοβισμού (bullying). Αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει, πέρα από τη μεγέθυνση του ίδιου του φαινομένου, είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό των θυμάτων σιωπά. Πολύ μικρό ποσοστό θυμάτων εκφοβισμού απευθύνονται σε ενήλικους, ενώ περίπου το 97% των παιδιών εκτιμάται ότι φοβούνται να αναφέρουν περιστατικά σχολικού διαδικτυακού εκφοβισμού στους εκπαιδευτικούς.

Οφείλουμε, με την πρωτοβουλία και την καθοδήγηση του υπουργείου Παιδείας να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στο πλαίσιο. Η κατάρτιση ενός ορθολογικού πλαισίο, ενός οδικού χάρτη αντιμετώπισης του προβλήματος στο επίπεδο του σχολείου βοηθά στην αποτελεσματικότερη διαχείριση του φαινομένου. Ο πρόσφατος νόμος «Ζούμε Αρμονικά Μαζί – Σπάμε τη Σιωπή» είναι ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση.

Με την επεξεργασία του πλαισίου αυτού, μπορούμε να ενεργοποιήσουμε ακόμα περισσότερες δυνάμεις, που θα λειτουργήσουν προληπτικά, όπως ο Σύμβουλος Σχολικής Ζωής, ένας εκπαιδευτικός δηλαδή που θα εμπιστεύονται ευκολότερα οι μαθητές για θέματα που δημιουργούν «σκηνικό» εκφοβισμού στη σχολική κοινότητα, ο οποίος θα συνεργάζεται στενά με τον διευθυντή του εκάστοτε σχολείου για την αντιμετώπιση των κρουσμάτων βίας, όπως και οι Ομάδες Δράσης σε επίπεδο διεύθυνσης εκπαίδευσης στις οποίες συμμετέχουν ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί, ενώ σε κεντρικό επίπεδο συγκροτείται επιτροπή εμπειρογνωμόνων.

Εμφανέστατα θα βοηθήσει και η ενίσχυση των μαθημάτων μέσα στα εργαστήρια δεξιοτήτων στα δημοτικά σχολεία, αλλά και των μαθημάτων επιλογής που υιοθετούν σπουδαία μηνύματα για τον αλληλοσεβασμό, τη βοήθεια και τη συμμετοχή, τρεις αξίες που καλλιεργούν τον ψυχισμό των παιδιών και διδάσκουν την αποδοχή και την ανιδιοτελή προσφορά. Και βέβαια η ενθάρρυνση δράσεων που προβάλλουν τον εθελοντισμό, μια πολύτιμη αξία, η οποία άπαξ και αφομοιωθεί από ένα παιδί τότε μπορεί να μειώσει τις συμπεριφορές βίας.

Ένα μεγάλο στοίχημα είναι όμως και να παροτρύνουμε τα θύματα να «σπάνε τη σιωπή τους». Και εκτιμώ ότι οι σημαντικές πρωτοβουλίες του υπουργού Κυριάκου Πιερρακάκη και της υφυπουργού Δόμνας Μιχαηλίδου θα αποτελέσουν μια πολύ ουσιαστική βάση. Τα σχολεία πρέπει να λειτουργούν ως κοιτίδα γνώσης και δημιουργίας καλών προσωπικοτήτων και όχι ως ορμητήρια παραβατικών συμπεριφορών κι αυτό είναι υπόθεση όλων μας.

Ερ.: Η παιδική εγκληματικότητα συνδέεται εντόνως και με την οπαδική βία. Η κατανόηση του αθλητικού πνεύματος και του ευ αγωνίζεσθαι θα βοηθούσε. Μήπως θα βοηθούσε και η εξάπλωση του ερασιτεχνικού αθλητισμού;

Απ.: Είναι θλιβερό το γεγονός ότι ο αθλητισμός, που επικοινωνεί τόσο σπουδαία μηνύματα για την ευγενή άμιλλα και την αξία της συμμετοχής και της προσπάθειας, μολύνεται από τα φαινόμενα της οπαδικής βίας. Η κοινωνία μας έχει γίνει μάρτυρας πολλών τραγικών περιστατικών, δράστες των οποίων ήταν και ανήλικα άτομα, όπως συνέβη με την δολοφονία του Άλκη Καμπανού.

Τα τελευταία χρόνια ελήφθησαν αυστηρά μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Έγιναν ακόμα πιο αυστηρές οι ποινές για τους παραβάτες και έγινε πιο εύκολος ο έλεγχος. Παρότι υπήρξε βελτίωση, βλέπουμε ότι η βία είναι ακόμα εδώ. Γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε τη λήψη μιας σειράς μέτρων για τον περιορισμό του φαινομένου, που περιλαμβάνουν τον ουσιαστικό έλεγχο της νόμιμης ύπαρξης των λεσχών φιλάθλων, την ενίσχυση του ρόλου της Αστυνομίας, τον εκσυγχρονισμό των γηπέδων με συστήματα ασφαλείας, αλλά και τη συνεργασία του Κράτους με τους διεθνείς φορείς και τις ίδιες τις ομάδες. Στον σκοπό αυτό μπορεί να συμβάλει και ο ερασιτεχνικός αθλητισμός. Παροτρύνοντας τα παιδιά στην ενασχόληση με τον αθλητισμό, μπορούμε να πετύχουμε την υιοθέτηση μιας υγιούς κουλτούρας, στην οποία θα κυριαρχήσουν η αλληλεγγύη κι ο σεβασμός στον συνάνθρωπο, μειώνοντας τις βίαιες και τοξικές αντιλήψεις.

Δεν θέλουμε απλά να περιορίσουμε το φαινόμενο της βίας. Θέλουμε να το εξαλείψουμε. Ώστε τα αθλητικά γεγονότα να έχουν γεμάτες κερκίδες και οι οικογένειες να απολαμβάνουν το θέαμα, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η σωματική ακεραιότητα κανενός.

Ερ.: Υπάρχει τρόπος να καταπολεμηθεί η βία, η τοξικότητα, τα αρνητικά πρότυπα, που διαχέονται μέσω του διαδικτύου και των κοινωνικών δικτύων, τα οποία μιμούνται οι ανήλικοι;

Απ.: Δυστυχώς, είναι γεγονός ότι και το διαδίκτυο έχει συμβάλει στην έξαρση του φαινομένου, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της πανδημίας, όταν αποτέλεσε το βασικότερο μέσο επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης μεταξύ των ανηλίκων, και αποδεικνύει την πολυποικιλότητα του προβλήματος. Η υπέρμετρη χρήση του διαδικτύου, σε συνδυασμό με την περιορισμένη γνώση της χρήσης του από τους γονείς, αλλά και την έλλειψη ουσιαστικού ελέγχου προς τα παιδιά, καταλήγει σε μια ανεξέλεγκτη έκφραση μηνυμάτων μίσους, τα οποία πολλές φορές λαμβάνουν διαστάσεις λεκτικής βίας. Εκτός από τα αρνητικά πρότυπα, που διαχέονται μέσω του διαδικτύου έχουμε παρατηρήσει στις τάξεις των εφήβων μια τάση αποενεχοποίησης των λέξεων και των παραβατικών συμπεριφορών μέσα από διάφορες μουσικές προτιμήσεις.

Το φαινόμενο μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο αν ενώσουμε δυνάμεις και στοχεύσουμε κυρίως στο να καλλιεργήσουμε στα παιδιά ισχυρές ηθικές αξίες, που θα τα καταστήσουν ανθεκτικά απέναντι σε κάθε είδους μήνυμα που εκ των πραγμάτων οι γονείς δεν μπορούν να ελέγξουν, ιδιαίτερα μέσα σε αυτό το διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον που επιφέρουν οι νέες τεχνολογίες.

Ερ.: Πιστεύετε ότι πρόκειται για μία «μόδα» που θα περάσει στο άμεσο μέλλον ή ένα φαινόμενο που θα έχει διάρκεια και μπορεί να εξαπλωθεί περαιτέρω, με αρκετά δυσμενείς συνέπειες για τη χώρα;

Απ.: Η εγκληματική συμπεριφορά των ανηλίκων, παρά την ανησυχητική έξαρση που έχει λάβει μετά την πανδημία, δεν παύει να αποτελεί ένα ιστορικό φαινόμενο. Οπωσδήποτε, ένα τόσο πολυπαραγοντικό ζήτημα δεν μπορεί να λυθεί από τη μια μέρα στην άλλη. Απαιτείται συνέπεια στην εφαρμογή όσο το δυνατόν περισσότερων μέτρων και αρμονικός συντονισμός μεταξύ των κατά τόπων και καθ’ ύλην φορέων. Καθώς o πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αναγάγει το ζήτημα αυτό σε εθνική υπόθεση, έχω την πεποίθηση ότι η συνεργασία όλων μας μπορεί να φέρει απτά αποτελέσματα στον τομέα της πρόληψης του φαινομένου, της ενδυνάμωσης των παιδιών, της ευρύτερης κοινωνικής ένταξης όσων ανηλίκων είχαν εκδηλώσει παραβατική συμπεριφορά, αλλά και στην ενδυνάμωση, μετά από καιρό, του οικογενειακού πυρήνα, όπως και στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των συμπολιτών μας προς τον κοινωνικό ρόλο του σχολείου. Για να πετύχουμε, όμως, [τους παραπάνω στόχους] πρέπει να απαγκιστρωθούμε από τη νοοτροπία των επικοινωνιακών πολιτικών και να εστιάσουμε στην ουσιαστική διασύνδεση των πρωτοβουλιών μας με την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου. Σε κάθε περίπτωση η Πολιτεία, η οικογένεια και το σχολείο πρέπει να εστιάσουν και στην αντιμετώπιση των «θυτών», έτσι ώστε να υπάρχει η ένταξη τους, στην κανονικότητα όταν τα προβλήματα εντοπίζονται στο αρχικό στάδιο: Πρόληψη – Αντιμετώπιση – Ένταξη.

Αγάπη: Το μαγικό συστατικό της επιτυχημένης διδασκαλίας

Από

Πριν από λίγο καιρό, εγώ και η κόρη μου συζητούσαμε για την εκπαίδευση, ενώ δύο από τα παιδιά της, η Καρολίνα, 12 ετών, και ο Ντάνιελ, 10 ετών, έτρωγαν πρωινό στο τραπέζι της κουζίνας. Εγώ θρηνούσα για την πτώση των προτύπων στα σχολεία των ΗΠΑ, δημόσια και ιδιωτικά. Η κόρη μου συμφώνησε ως ένα βαθμό, αλλά μετά είπε: «Τα παιδιά έχουν έναν πολύ καλό καθηγητή γεωγραφίας».

Κοίταξα την Καρολίνα και τον Ντάνιελ. «Το Τσαντ βρίσκεται στη βορειοδυτική Αφρική», προθυμοποιήθηκε ο Ντάνιελ. «Η Λιβύη και η Αίγυπτος βρίσκονται στη βόρεια Αφρική», πρόσθεσε η Καρολίνα. Μέσα σε ένα λεπτό περίπου, ανακάλυψα ότι μελετούσαν τις χώρες «-στάν» και μπορούσαν να εντοπίσουν την Ουκρανία σε μια μικρή υδρόγειο σφαίρα. Όταν ρώτησα για τις πρωτεύουσες, η Καρολίνα είπε: «Το Νέο Δελχί είναι η πρωτεύουσα της Ινδίας» και ο Ντάνιελ: «Της Νότιας Κορέας είναι η Σεούλ ».

Ενθουσιάστηκα! «Ναι, ναι!», αναφώνησα, «αυτό ακριβώς έλεγα! Τα παιδιά μπορούν να μάθουν αυτά τα πράγματα! Εσείς οι δύο ξέρετε πιθανώς περισσότερη παγκόσμια γεωγραφία από το 90% των Αμερικανών, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου». Κοίταξα την κόρη μου και είπα: «Πρέπει να συναντήσω τη δασκάλα τους και να μάθω πώς το κάνει αυτό».

Και τη συνάντησα.

Βασικό βιογραφικό

Όταν μιλήσαμε τηλεφωνικά στα μέσα Μαρτίου, έμαθα ότι η Ρεβέκκα Χάφμαν από το Σκράντον της Πενσυλβάνια είχε πάρει το προπτυχιακό της δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ και στη συνέχεια απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στη φυσικοθεραπεία. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους σπουδών της γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο, τον Φίλιπ Χάφμαν, ο οποίος ασκεί την εσωτερική παθολογία. Είναι γονείς επτά παιδιών. Ο μεγαλύτερος, 24 ετών, είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη και άλλο ένα παιδί στα σκαριά. Ο μικρότερος είναι 10 ετών.

Αν και η κα Χάφμαν διατήρησε ενεργή την άδεια φυσικοθεραπείας της, μόλις έγινε μητέρα άφησε αυτή τη δουλειά και επικεντρώθηκε στα παιδιά της. Καθώς αυτά μεγάλωναν, άρχισε να τα διδάσκει στο σπίτι, έγραψε δύο από αυτά σε ένα πρόγραμμα Μοντεσσόρι και πριν περάσει πολύς καιρός συνέδραμε στην ίδρυση ενός συνεταιριστικού Μοντεσσοριανού σχολείου, όπου δίδαξε γεωγραφία για έξι χρόνια.

Οκτώ χρόνια αργότερα, η κα Χάφμαν συμμετείχε στην ίδρυση της Ακαδημίας Μαρία Κάουπας του Σκράντον, ενός κλασικού υβριδικού σχολείου στο οποίο οι μαθητές διδάσκονται στην τάξη για αρκετές ημέρες την εβδομάδα και ολοκληρώνουν τις εργασίες στο σπίτι. Η προσπάθεια αυτή έχει γίνει οικογενειακή υπόθεση. Διευθυντής του σχολείου είναι ο πάτερ Έρικ Μπέργκμαν, αδελφός της κας Χάφμαν. Δύο κουνιάδες της συμπληρώνουν τον κύκλο των διδασκόντων, μαζί με τη δεύτερη κόρη της κας Χάφμαν, η οποία πρόσφατα αποφοίτησε από το κολλέγιο και διδάσκει για πρώτη χρονιά σε ιδιωτικό σχολείο.

Πού οφείλεται όμως το μεγάλο ενδιαφέρον της για τη γεωγραφία; Και πώς εξηγείται η μαγεία που φέρνει στην τάξη της;

Modus Operandi

«Πήρα την αγάπη για τη γεωγραφία από τον πατέρα μου», λέει η κα Χάφμαν. «Με έναν χάρτη μπορούσε να απασχολεί τα παιδιά για ώρες. Αυτό έκανε και με τα παιδιά μου. Απλώς άρχιζε να μιλάει για τον χάρτη».

Η αγάπη της για την παγκόσμια γεωγραφία αναπτύχθηκε ακόμα περισσότερο κατά τη διάρκεια των ετών που δίδασκε τα δικά της παιδιά στο σπίτι και στις τάξεις του μοντεσσοριανού σχολείου στο οποίο δίδαξε αρχικά. «Οι μαθητές μου είχαν αυτά τα παζλ Μοντεσσόρι», λέει. «Πρόκειται για παζλ των ηπείρων, αλλά κάθε χρώμα είναι μια διαφορετική χώρα. Και δεν γράφουν κάτι. Σε αυτήν τη μέθοδο Μοντεσσόρι ονομάζεις τις χώρες από μνήμης, με τη σειρά.»

Στην Ακαδημία Maria Kaupas, όπου διδάσκει τώρα γεωγραφία και ιστορία μέχρι την όγδοη τάξη, η κα Χάφμαν έχει κρατήσει την ιδέα αλλά με διαφορετικά υλικά. «Δεν ήθελα κομμάτια παζλ παντού με τόσα παιδιά», λέει, «έτσι έβαλα την κόρη μου, που έχει καλλιτεχνική φλέβα, να ζωγραφίσει χάρτες σε χαρτόνια. Κάθε χαρτόνι έχει μια διαφορετική ήπειρο, χωρίς καθόλου γράμματα, ώστε να μπορούμε να δουλέψουμε με αυτό.»

Rebecca Huffman's students can even identify the "-stan" countries on a globe or map. (Courtesy of Rebecca Huffman)
Οι μαθητές της Ρεβέκκας Χάφμαν μπορούν να αναγνωρίσουν τις χώρες «-στάν» σε μια υδρόγειο σφαίρα ή ένα χάρτη. (Ευγενική παραχώρηση της Rebecca Huffman)

 

Ms. Huffman's students use unlabeled maps to memorize the countries and their locations. (Courtesy of Rebecca Huffman)
Οι μαθητές της κας Χάφμαν χρησιμοποιούν χάρτες χωρίς γράμματα για να απομνημονεύσουν τις χώρες και τις τοποθεσίες τους. (Ευγενική παραχώρηση της Rebecca Huffman)

 

Πολυεπίπεδη μάθηση

Οι μη γραμμένοι χάρτες είναι μόνο ένα τμήμα της προσέγγισης της κας Χάφμαν. Φέτος, πρόσθεσε ένα βιβλίο γεωγραφίας της Memoria Press, το οποίο συστήνει ανεπιφύλακτα και το οποίο οι μαθητές χρησιμοποιούν και για τη μελέτη τους στο σπίτι. Η τάξη της διαθέτει υδρογείους – «χρειάζομαι μεγεθυντικό φακό για να δω τα ονόματα», λέει γελώντας – και επιτοίχιους χάρτες και ενθαρρύνει τους μαθητές της να έχουν παρόμοιους χάρτες και άτλαντες στα σπίτια τους. Συμβουλεύει, επίσης, τους μαθητές να παρακολουθούν εκπαιδευτικά βίντεο στο YouTube και να παίζουν διαδικτυακά παιχνίδια γεωγραφίας.

Επιπλέον, οι μαθητές της συχνά γράφουν και κάνουν εκθέσεις για ορισμένες χώρες και τους πολιτισμούς τους για την τάξη, γεγονός που εδραιώνει όσα μαθαίνουν. Τα κουίζ βοηθούν σε αυτόν τον τομέα, «και μαθαίνουν πώς να δίνουν εξετάσεις, κάτι που είναι μια πολύ καλή δεξιότητα», προσθέτει η κα Χάφμαν. Σε αντίθεση με την επικρατούσα πεποίθηση, έχει επίσης διαπιστώσει ότι «στα παιδιά αρέσει να ανταγωνίζονται»:

«Νομίζω ότι στο εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ακόμα και στις περιπτώσεις της οικοδιδασκαλίας ενίοτε, υπάρχει διάχυτη μια αμφισβήτηση του ανταγωνισμού: “Πρέπει να είμαστε τόσο ανταγωνιστικοί;” Αλλά στα παιδιά αρέσει ο υγιής ανταγωνισμός.»

Όλα αυτά εξηγούν γιατί τα παιδιά της κας Χάφμαν, τα οποία συναντιούνται ως τάξη μόνο μία φορά την εβδομάδα και την υπόλοιπη δουλειά την κάνουν στο σπίτι, μαθαίνουν καλά τη γεωγραφία τους. Ωστόσο, αυτές οι τεχνικές και η εμπειρία της δασκάλας, όσο πολύτιμα και αν είναι, δεν εξηγούν πλήρως την επιτυχία της κας Χάφμαν. Αυτή οφείλεται σε κάτι πολύ ιδιαίτερο, που η ίδια και άλλοι καλοί δάσκαλοι προσφέρουν στους νέους.

There are 195 nations in the world today, and kids have a bigger capacity to memorize them than adults often give them credit for. (Courtesy of Rebecca Huffman)
Υπάρχουν 195 έθνη στον κόσμο σήμερα και τα παιδιά μπορούν κάλλιστα να τα απομνημονεύσουν – αντίθετα από ό,τι πιστεύουν πολλοί ενήλικες. (Ευγενική παραχώρηση της Rebecca Huffman)

 

Students are encouraged to play geography games at home to improve their knowledge. (Courtesy of Rebecca Huffman)
Οι μαθητές ενθαρρύνονται να παίζουν παιχνίδια γεωγραφίας στο σπίτι για να βελτιώσουν τις γνώσεις τους. (Ευγενική παραχώρηση της Rebecca Huffman)

 

Πάθος, χαρά, αγάπη

Αν και μερικοί από αυτούς δεν το συνειδητοποιούν καν, όλοι οι εξαιρετικοί δάσκαλοι προσφέρουν τρία δώρα στην τάξη τους: πάθος για το αντικείμενο που διδάσκουν, χαρά στην πράξη της διδασκαλίας και αγάπη για τους μαθητές τους. Όταν η Ρεβέκκα Χάφμαν μιλάει για τους μαθητές της και τις δραστηριότητες της τάξης τους, αυτά τα τρία δώρα αναμειγνύονται στη φωνή της και κάνουν τραγούδι όλα όσα λέει.

Το πάθος της για τη γεωγραφία, όπως ήδη είπαμε, το απέκτησε από τον πατέρα της, αλλά και από τα 14 χρόνια διδασκαλίας της τόσο σε μοντεσσοριανό όσο και σε κλασικό σχολείο, μεταφέροντας στο τελευταίο όσα διδάχθηκε από τη μέθοδο Μοντεσσόρι. Είναι σίγουρη ότι κορίτσια και αγόρια από 10 ετών μπορούν να απομνημονεύσουν λεπτομέρειες που πάρα πολλοί άλλοι δάσκαλοι θεωρούν ότι ξεπερνούν τις δυνατότητες των μαθητών τους.

Η εμπιστοσύνη της κας Χάφμαν στις ικανότητες των παιδιών συνοδεύεται από τη χαρά της να μοιράζεται αυτά που γνωρίζει και να συμβάλλει στη διεύρυνση της αντίληψης ενός μαθητή για τον κόσμο. Τα εγγόνια μου είναι η ζωντανή απόδειξη ότι αυτή η χαρά είναι μεταδοτική.

Τέλος, σε κάθε πρωτοκλασάτο δάσκαλο που έχω γνωρίσει, υπάρχει ένα ακόμη χάρισμα, το οποίο συχνά είναι κρυμμένο ακόμη και από αυτούς. Αγαπούν τους μαθητές τους. Θέλουν οι μαθητές τους να πετύχουν και προβληματίζονται, σε σημείο να χάνουν τον ύπνο τους, όταν εκείνοι αποτυγχάνουν. Μόλις το φως ανάψει μέσα στο μυαλό ενός παιδιού, για τον δάσκαλο εκείνη η στιγμή είναι τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και η Ανάσταση μαζί.

Μετά το πέρας της σχολικής ημέρας, πολλοί δάσκαλοι κουβαλάνε στο σπίτι τσάντες ή χαρτοφύλακες γεμάτες με τετράδια, τεστ και συνθέσεις. Μαζί με αυτές τις αποσκευές, κουβαλούν συχνά και σκέψεις για το πώς να βελτιώσουν τις παρουσιάσεις τους και να ενθαρρύνουν τους μαθητές τους να πιέσουν τον εαυτό τους και να πετύχουν περισσότερα.

Αλλά η Ρεβέκκα Χάφμαν και άλλοι σαν κι αυτήν, οι δάσκαλοι που οι μαθητές θα θυμούνται για το υπόλοιπο της ζωής τους, κουβαλούν επίσης αυτά τα παιδιά από την τάξη μέσα στην καρδιά και στις προσευχές τους.

Του Jeff Minick

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Έγκυος μαμά αποφασίζει να κρατήσει μωρό με μοιραία διάγνωση: «Ο Θεός με εμπιστεύτηκε να κυοφορήσω αυτόν τον άγγελο»

Από

Η Μάντισεν Γουίλκοξ επέλεξε να περπατήσει ένα δύσκολο μονοπάτι και μοιράζεται αυτό που τη βοηθά να παραμένει δυνατή μπροστά στις αντιξοότητες: την πίστη της στον Θεό.

Η 29χρονη μητέρα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης της (τριάντα δύο εβδομάδων τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές). Κυοφορεί το τρίτο της μωρό – ένα αγόρι το οποίο η ίδια και ο 34χρονος σύζυγός της, Ντάριν Γουίλκοξ, ονόμασαν Τσάρλι.

Έχοντας λάβει μια μοιραία διάγνωση για τον αγέννητο γιο τους, η Μάντισεν και ο Ντάριν αποφάσισαν με γενναιότητα να μην τερματίσουν την εγκυμοσύνη. Αντιθέτως, η σπαρακτική διάγνωση έκανε το ζευγάρι να δει τη ζωή με νέα μάτια.

«Κοιτάζω τα [δύο] παιδιά μου σαν να είναι κινούμενα θαύματα επειδή είναι τόσο τέλεια και υγιή», δήλωσε στους Epoch Times. «Η πίστη μου είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπόρεσα να αντιμετωπίσω όλη αυτή τη διαδικασία.»

Η Μάντισεν λέει ότι η εμπειρία ήταν επίσης «τόσο χρήσιμη» για να διδάξουν στα παιδιά τους για τον Θεό και τη στοργική του συμπόνια.

Το ζευγάρι λέει ότι η όλη εμπειρία τους βοήθησε να διδάξουν στα παιδιά τους μερικά από τα «σπουδαιότερα μαθήματα και αξίες της ζωής». (Ευγενική προσφορά της Μάντισεν Γουίλκοξ)

 

Οι Γουίλκοξ έχουν επιλέξει να δώσουν το παράδειγμα στην οικογένειά τους, δείχνοντας στον 6χρονο Χάβιν και στον 3χρονο Χάρβεϊ πώς οι δυσκολίες μπορούν να ξεπεραστούν μέσω της πίστης.

«Κοιτάζοντας πίσω, μπορώ να δω καθαρά το χέρι του Θεού στη ζωή μας και πώς μας έσπρωξε να πάρουμε την καλύτερη απόφαση για την οικογένειά μας», δήλωσε η Μάντισεν. «Πιστεύω ότι ο Θεός μας δίνει δοκιμασίες για να μας ενδυναμώσει και να μας μεταμορφώσει. Πιστεύω ότι ο Θεός με εμπιστεύτηκε για να κουβαλήσω αυτόν τον άγγελο, οπότε Τον εμπιστεύομαι για να με βοηθήσει να το ξεπεράσω.

«Το να κυοφορήσω τον Τσάρλι με ευλόγησε με περισσότερους τρόπους από όσους μπορώ να μετρήσω.»

 

Η διάγνωση

Ήταν Φεβρουάριος και οι Γουίλκοξ ήταν ενθουσιασμένοι όταν έμαθαν ότι σύντομα θα καλωσόριζαν ένα αγοράκι στην ευτυχισμένη οικογένειά τους.

Ωστόσο, περίπου έξι εβδομάδες στο πρώτο τρίμηνο, η Μάντισεν άρχισε να έχει επιπλοκές. Μετά από υπερηχογράφημα, διαγνώστηκε με ένα μικρό υποχοριονικό αιμάτωμα (ένας θρόμβος αίματος που σχηματίστηκε λόγω ρήξης αιμοφόρου αγγείου) και τέθηκε σε πυελική ανάπαυση για δύο εβδομάδες. Το αιμάτωμα σύντομα εξαφανίστηκε και όλα φαίνονταν καλά.

Αφού έφτασε στο δεύτερο τρίμηνο, ωστόσο, η Μάντισεν άρχισε να έχει περισσότερες κηλίδες. Ένα δεύτερο υπερηχογράφημα αποκάλυψε ότι είχε άλλο ένα αιμάτωμα και ότι ο εγκέφαλος του μωρού της δεν αναπτυσσόταν σωστά. Η τεχνικός υπερήχων δυσκολευόταν επίσης να εντοπίσει το ρινικό οστό του μωρού.

Υπερηχογράφημα του μικρού Τσάρλι στη μήτρα της μητέρας του. (Ευγενική προσφορά της Μάντισεν Γουίλκοξ)

 

Στις 18 εβδομάδες, οι χειρότεροι φόβοι της Μάντισεν ήρθαν στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης, όταν η τεχνικός υπερήχων ήταν ήσυχη για ασυνήθιστο χρονικό διάστημα.

«Μετά από κάτι που έμοιαζε με μια αιωνιότητα σιωπής, ο Ντάριν τη ρώτησε τελικά πώς φαίνονται τα πράγματα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις λέξεις που βγήκαν από το στόμα της. Το μόνο που είπε ήταν: «Ανησυχώ»», δήλωσε η Μάντισεν.

Η καρδιά της Μάντισεν άρχισε να χτυπάει γρήγορα, καθώς ένιωσε ένα άσχημο προαίσθημα στο στομάχι της. Δεν άργησε να έρθει ο γιατρός στο δωμάτιο και να δώσει στους ανήσυχους γονείς τη διάγνωση: Αλοβιακή Ολοπροσεγκεφαλία  (Alobar Holoprosencephaly-HPE) – μια συγγενής διαταραχή κατά την οποία ο εγκέφαλος του μωρού δεν χωρίζεται σε αριστερό και δεξί ημισφαίριο.

Το ζευγάρι έμαθε ότι ο μικρός Τσάρλι είχε επίσης πολλαπλά καρδιακά ελαττώματα. Η διάγνωση της Alobar HPE, είπε ο γιατρός, είναι θανατηφόρα.

«Μόλις το άκουσα, ήταν εκείνη τη στιγμή που η ψυχή μου εγκατέλειψε το σώμα μου», είπε. «Στη συνέχεια, μας είπε ότι οι περισσότεροι ασθενείς με αυτή τη διάγνωση επιλέγουν τη διακοπή της κύησης και ύστερα έφυγε από το δωμάτιο για να μας αφήσει λίγο μόνους.»

Η έγκυος μαμά λέει ότι η διάγνωση του αγέννητου μωρού της της έδωσε «μια νέα εκτίμηση για το πόσο απίστευτη είναι πραγματικά η εγκυμοσύνη και η ζωή». (Ευγενική προσφορά της Μάντισεν Γουίλκοξ)

 

Η συντετριμμένη μητέρα ένιωσε ότι θα κάνει εμετό, οπότε έτρεξε στον νεροχύτη. Αλλά πριν προλάβει να φτάσει εκεί, τα πόδια της λύγισαν κάτω από τα πόδια της. Άρχισε να κλαίει με λυγμούς και να λέει: «Πώς θα το πούμε στα παιδιά;».

«Όλος μου ο κόσμος ένιωθα ότι κατέρρεε και ασφυκτιούσα», είπε. «Με κατέλαβε το γεγονός ότι μόλις μας είχαν πει ότι το μωρό μας δεν θα επιβιώσει.»

«Πήγαμε σε εκείνο το ραντεβού υποπτευόμενοι το σύνδρομο Ντάουν, όχι μια θανατηφόρα διάγνωση. Ήταν το τελευταίο πράγμα που περιμέναμε να ακούσουμε.»

 

Μια απόφαση γεμάτη προσευχή

Η μοιραία διάγνωση ανάγκασε τη Μάντισεν να επανεξετάσει τις έντονες απόψεις της υπέρ της ζωής. Παρόλο που παρέμεινε αντίθετη στην άμβλωση, δεν ήταν σίγουρη για το τι ήταν το «ηθικά σωστό».

«Μόλις αναγκαστήκαμε να πάρουμε μια απόφαση, έπρεπε να επανεκτιμήσουμε όλα όσα πιστεύαμε ή σκεφτόμασταν», είπε. «Είναι αδύνατο να πάρεις μια απόφαση όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την επιλογή του πότε και πώς θα φύγει από τη ζωή το μωρό σου.»

«Η λήψη της απόφασης να κυοφορήσω τον Τσάρλι μέχρι τέλους ήταν μια πολύ απόφαση που πήραμε μετά από πολύ προσευχή. Προσευχόμασταν κάθε βράδυ για να πάρουμε την καλύτερη απόφαση για την οικογένειά μας και ζητούσαμε από τον Θεό να μας βοηθήσει να πάρουμε τη σωστή απόφαση.»

Μετά από πολλή σκέψη, το ζευγάρι αποφάσισε αρχικά να κάνει έκτρωση για ιατρικούς λόγους. Πίστευαν ότι η πρόωρη πρόκληση τοκετού θα έσωζε τον Τσάρλι από τον πόνο και θα τον άφηνε «ανθρώπινα» να φύγει από τη ζωή – αντί να περιμένουν να πάρει την τελευταία του πνοή μετά τη γέννηση. Πίστευαν επίσης ότι θα γλίτωνε την οικογένειά τους από επιπλέον τραύματα.

«Κοιτάζοντας πίσω τώρα, βλέπω ότι έκανα λάθος που το σκέφτηκα αυτό», είπε. «Το να τον κυοφορώ είναι το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να είχε συμβεί για την οικογένειά μας.»

Η Μάντισεν λέει ότι η απόφασή τους να κυοφορήσει τον Τσάρλι μέχρι τέλους τους βοήθησε να διδάξουν στα δύο παιδιά τους τη συμπόνια του Θεού. (Ευγενική προσφορά της Μάντισεν Γουίλκοξ)

 

Η Μάντισεν θυμάται ότι όταν αποφάσισαν για πρώτη φορά να κάνουν έκτρωση, αντιμετώπισαν πολλαπλά εμπόδια. Το Planned Parenthood ήταν κλεισμένο για εβδομάδες, οπότε η Μάντισεν δεν θα μπορούσε να κλείσει ραντεβού μέχρι την 26η εβδομάδα της εγκυμοσύνης της, κάτι που θα ήταν πολύ αργά. Έμαθε επίσης ότι η ασφάλειά της δεν θα κάλυπτε τη διαδικασία.

«Μετά από όλα αυτά τα εμπόδια, είχαμε αρκετές άλλες επιλογές [για να κάνουμε έκτρωση]. Ωστόσο, αισθανθήκαμε μέσα μας ότι αυτή ήταν η απάντηση που ζητούσαμε από τον Θεό. Είχε ξεκαθαρίσει ότι έπρεπε να κρατήσουμε τον Τσάρλι και ότι η διακοπή της εγκυμοσύνης δεν ήταν η σωστή απόφαση για την οικογένειά μας», είπε.

«[Ε]μείς πιστεύουμε ότι ο χρόνος μας εδώ στη γη είναι ένα μικρό στίγμα στην αιωνιότητα, οπότε αυτό με βοηθάει να ξέρω ότι θα ξαναδώ τον Τσάρλι -και θα επανενωθούμε όλοι μαζί».

Σήμερα, η Μάντισεν παραμένει σίγουρη για την επιλογή που έκανε και που επιβεβαιώνει τη ζωή.

 

Οπλισμένη με πίστη για να αντιμετωπίσει το άγνωστο

Ο Τσάρλι αναμένεται να γεννηθεί τον Οκτώβριο και η περίοδος προετοιμασίας για τη γέννησή του ήταν γεμάτη από άγνωστα πράγματα.

«Πραγματικά δεν έχουμε ιδέα πόσο καιρό θα ζήσει», δήλωσε η Μάντισεν. «Πρέπει ουσιαστικά να προετοιμαστούμε για κάθε αποτέλεσμα.»

Η ίδια και ο σύζυγός της έχουν έρθει πιο κοντά μέσα από τις κοινές τους δοκιμασίες, καθώς διανύουν τον ένατο χρόνο του γάμου τους.

Το ζευγάρι λέει ότι η εμπειρία αυτή εδραίωσε τον δεσμό τους ως αντρόγυνο και ευλόγησε τον γάμο τους με «τόσους πολλούς τρόπους». (Ευγενική προσφορά της Μάντισεν Γουίλκοξ)

 

Η Μάντισεν λέει ότι αν μπορούσε να μιλήσει στον εαυτό της εκείνες τις τραγικές πρώτες ημέρες μετά τη διάγνωση, θα υπενθύμιζε στον εαυτό της να παραμείνει παρών στη στιγμή και να βασιστεί στην πίστη. Είναι επίσης ευγνώμων για την υποστήριξη της οικογένειάς της, των φίλων της, ακόμη και των ακολούθων του λογαριασμού της στο TikTok, @mamafitmadz.

Η γενναία μαμά επιθυμεί να ευχαριστήσει όσους της έδειξαν αγάπη και συμπόνια και προσευχήθηκαν για εκείνη κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών της.

«Σημαίνει τόσα πολλά», είπε, «και δεν θα ξεχάσω ποτέ κανέναν που μου έδειξε καλοσύνη, αγάπη και συμπόνια μέσα από αυτό το ταξίδι».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι τελευταίοι μήνες ήταν απίστευτα δύσκολοι, αλλά η οικογένεια συνεχίζει να στηρίζεται στη δύναμη και την πίστη. Τελικά, το ζευγάρι έχει βρει γαλήνη αφήνοντας τις δοκιμασίες του στα χέρια του Θεού.

«Χαίρομαι τόσο πολύ που αφήσαμε την απόφασή μας στον Θεό και που Τον ακούσαμε, γιατί κοιτάζοντας πίσω τώρα, συνειδητοποιώ ότι η απόφαση για το πώς και πότε ο Τσάρλι θα κληθεί στον ουρανό δεν εξαρτάται από μένα – εξαρτάται από τον Θεό. Και έχω τόση ειρήνη γνωρίζοντας αυτό», είπε.

«Θα είναι πάντα ο γιος μας, θα είναι πάντα το τρίτο μας μωρό και τα δύο μου παιδιά θα ξέρουν πάντα ότι έχουν έναν μικρό αδελφό να τα προσέχει.»

Της Deborah George

 

Η Arsh Sarao συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.

Να απαγορευτεί η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στους νέους κάτω των 16 ετών, προτείνει βουλευτής του Ηνωμένου Βασιλείου

Από

Η Βρετανίδα βουλευτής Μίριαμ Κέιτς παρομοίασε τον ψηφιακό κόσμο με την «Άγρια Δύση», ένα πεδίο βίας και κακοποίησης από το οποίο θα πρέπει να προστατεύονται τα παιδιά και ζήτησε τη θέσπιση νομοθεσίας για την απαγόρευση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για παιδιά κάτω των 16 ετών.

Η συντηρητική βουλευτής των περιφερειών Πένιστον και Στόκμπριτζ δήλωσε σε συζήτηση στο Westminster Hall την Τρίτη ότι η κυβέρνηση θα πρέπει επίσης «επειγόντως» να χρηματοδοτήσει θυρίδες τηλεφώνων για τα σχολεία, ώστε τα παιδιά να έχουν ένα χώρο χωρίς περισπασμούς για μάθηση.

Η κα Κέιτς εισηγήθηκε το ζήτημα μετά από καμπάνιες και δημοσκοπήσεις γονέων που ζητούσαν αυστηρότερους περιορισμούς όσον αφορά την πρόσβαση των παιδιών σε συσκευές και μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Κατά την εναρκτήρια ομιλία της, η βουλευτής αναφέρθηκε στο έργο του Αμερικανού ψυχολόγου καθηγητή Τζόναθαν Χάιντ (Jonathan Haidt), ο οποίος συνδέει την αύξηση των αυτοκτονιών, του άγχους και των συναισθημάτων απόγνωσης μεταξύ των νέων με την πανταχού παρούσα χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των κινητών τηλεφώνων.

«Τα παιδιά μας δεν είναι εντάξει», δήλωσε η κα Κέιτς.

«Από το 2012, το ποσοστό αυτοκτονιών έφηβων αγοριών στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει διπλασιαστεί. Για τα κορίτσια, το ποσοστό τριπλασιάστηκε. Τα περιστατικά αυτοτραυματισμού κοριτσιών ηλικίας 10 έως 12 ετών έχουν αυξηθεί κατά 364%.

«Τα ποσοστά άγχους για τους νέους κάτω των 25 ετών έχουν τριπλασιαστεί. Τα αισθήματα απελπισίας, αναξιότητας, μοναξιάς και απελπισίας επίσης αυξάνονται μεταξύ των νεότερων πολιτών μας. Μέσα σε μόλις 15 χρόνια, η παιδική ηλικία έχει ανατραπεί επί τα χείρω”, δήλωσε.

Κατέγραψε την πορεία αυτής της μείωσης της ευημερίας σε ένα σημείο καμπής το 2010 και μια απότομη άνοδο από το 2014, όταν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα έξυπνα τηλέφωνα άρχισαν να κυριαρχούν στη ζωή των παιδιών.

«Πρέπει να αυξήσουμε τη νόμιμη ηλικία για τη χρήση λογαριασμών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα 16 έτη», δήλωσε η βουλευτής, προτείνοντας ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει με ένα νομοσχέδιο που θα τροποποιεί τον νόμο για την ασφάλεια στο διαδίκτυο, ο οποίος, όπως είπε η κα Κέιτς, στην τρέχουσα μορφή του «δεν θα σώσει τα παιδιά μας».

Τον Μάρτιο, μια δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό της φιλανθρωπικής οργάνωσης Parentkind διαπίστωσε ότι η πλειοψηφία (58%) των γονέων θα υποστήριζε μια κυβερνητική απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων για τα παιδιά. Άλλα ευρήματα της δημοσκόπησης έδειξαν ότι ένα μεγάλο ποσοστό γονέων πιστεύει ότι τα smartphone (83%) και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (93%) είναι επιβλαβή για τα παιδιά.

Αποκλεισμός των τηλεφώνων από τα σχολεία

Σε μια άλλη πρόταση, η κα Κέιτς κάλεσε την κυβέρνηση να «χρηματοδοτήσει επειγόντως θήκες ή θυρίδες για τηλέφωνα σε όλα τα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ώστε όλα τα παιδιά να είναι ελεύθερα να αξιοποιήσουν στο έπακρο την εκπαίδευσή τους».

Επικαλέστηκε πρόσφατη έρευνα της δεξαμενής σκέψης Policy Exchange, η οποία διαπίστωσε ότι τα σχολεία που εφαρμόζουν αποτελεσματική απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων σημειώνουν καλύτερα αποτελέσματα στις απολυτήριες εξετάσεις και είχαν υπερδιπλάσιες πιθανότητες να βαθμολογηθούν ως «εξαιρετικά» από την Ofsted [1].

Η βουλευτής είπε στους συναδέλφους της στο κοινοβούλιο ότι τα smartphone και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «προκαλούν έντονο εθισμό, δημιουργούν μια συνεχή παρέκκλιση στην πνευματική μας εστίαση και διαβρώνουν τη συγκέντρωσή μας».

«Το μέσο παιδί λαμβάνει 237 ειδοποιήσεις την ημέρα. Αυτό είναι ένα χτύπημα ντοπαμίνης που καταστρέφει τη συγκέντρωση και τροφοδοτεί τον εθισμό κάθε τέσσερα δευτερόλεπτα για όσο χρόνο είμαστε ξύπνιοι.

«Αν δεν υπήρχαν νόμοι κατά της πώλησης καπνού, ναρκωτικών ή αλκοόλ σε παιδιά, δεν θα περιμέναμε από τους γονείς να είναι σε θέση να υπερασπιστούν τα παιδιά τους από τη δύναμη της μεγάλης φαρμακοβιομηχανίας και καπνοβιομηχανίας, αλλά με κάποιο τρόπο περιμένουμε από τους απλούς γονείς να είναι σε θέση να προστατεύσουν τα παιδιά τους από τα συμφέροντα των εταιρειών Meta, TikTok, X και Apple», δήλωσε.

Συσκευές φιλικές προς τα παιδιά

Η βουλευτής ζήτησε επίσης να δοθούν κίνητρα στην έρευνα για την ανάπτυξη κινητών τηλεφώνων κατάλληλων για παιδιά, τα οποία θα προσφέρουν βασικές λειτουργίες ώστε να μπορούν να μένουν σε επαφή με την οικογένεια και να κάνουν ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές, «αλλά που δεν θα έχουν πρόγραμμα περιήγησης στο διαδίκτυο ή δυνατότητα εγκατάστασης εφαρμογών».

Η σύσταση απηχεί τη σύσταση της ομάδας εκστρατείας SafeScreens, η οποία αναφέρει ότι η βιομηχανία τεχνολογίας θα πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τα προβλήματα που δημιουργεί και να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του εθισμού των παιδιών στα τηλέφωνα.

Η SafeScreens, η οποία διευθύνεται από την ομάδα για τα δικαιώματα των παιδιών UsForThem, διεξάγει εκστρατεία για να κυκλοφορήσουν στην αγορά κινητά τηλέφωνα ειδικά σχεδιασμένα για παιδιά κάτω των 18 ετών, προεγκατεστημένα με κατάλληλες και χρήσιμες εφαρμογές και με αυτόματο αποκλεισμό για ακατάλληλο περιεχόμενο.

A child uses an Apple smartphone in this undated file image. (PA)
Παιδί με κινητό. (φωτ. αρχείου/PA)

 

«Η τεχνολογία πρέπει να υπηρετεί εμάς, όχι εμείς την τεχνολογία», δήλωσε η Αραμπέλλα Σκίννερ της UsForThem στους Epoch Times τον Μάρτιο.

Η κα Σκίννερ είχε, ωστόσο, εκφράσει αμφιβολίες σχετικά με την δυνατότητα του νόμου για την ασφάλεια στο διαδίκτυο, ο οποίος ψηφίστηκε πέρυσι, να παρέχει τη ρύθμιση που απαιτείται για την προστασία των παιδιών.

«Είναι ένας πολύ δύσχρηστος [νόμος] – είναι τεράστιος […] Και προκαλεί μεγάλα ζητήματα γύρω από τα προβλήματα της ελευθερίας του λόγου που όλοι γνωρίζουμε. Αλλά δεν λύνει το ζήτημα της προστασίας των παιδιών μας. Δεν είναι αρκετά ισχυρός”, δήλωσε η κα Σκίννερ.

Η «Άγρια Δύση» του ψηφιακού κόσμου

Η κα Κέιτς χρησιμοποίησε μελανά χρώματα για να περιγράψει τον κόσμο στον οποίο εκτίθενται τα παιδιά στο διαδίκτυο, έναν κόσμο πολύ πιο σκληρό και ωμό από οτιδήποτε θα επέτρεπαν γονείς και κυβερνήσεις να επισκεφθούν τα παιδιά στην πραγματική ζωή.

Ζήτησε από τους συναδέλφους της να φανταστούν πώς θα ήταν τα πράγματα αν «οι δρόμοι μας ήταν τόσο άνομοι που δεν ήταν ασφαλές για τα παιδιά να βγουν από τα σπίτια τους», όπου τα παιδιά θα γίνονταν μάρτυρες αποκεφαλισμών και βιασμών ή υποβάλλονταν σε προτάσεις για σεξ ή εκβιασμούς.

«Φανταστείτε αν κάθε λάθος που έκανε το παιδί μας διαφημιζόταν στους δημόσιους χώρους με μεγάλες πινακίδες, ώστε όλοι να γελούν και να το κοροϊδεύουν μέχρι αυτό να θέλει να πεθάνει από την ντροπή του. Αυτό δεν είναι μια ταινία τρόμου ή κάποια φανταστική Άγρια Δύση – αυτός είναι ο ψηφιακός κόσμος όπου ζουν τα παιδιά μας, συχνά πολλές ώρες κάθε ημέρα”, δήλωσε η βουλευτής.

«Η υπεράσπιση των παιδιών από αυτή την Άγρια Δύση δεν είναι η δράση ενός κράτους νταντάδων – είναι μια ηθική επιταγή για τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο», είπε.

Της Victoria Friedman, με τη συμβολή της Rachel Roberts

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Office for Standards in Education: κυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1993 για να επιθεωρεί και να αξιολογεί τα εκπαιδευτικά πρότυπα των σχολείων και των κολλεγίων στην Αγγλία και την Ουαλία.

Η γονιδιακή θεραπεία αποκαθιστά την ακοή κωφών παιδιών

Από

Η Όπαλ Σάντυ γεννήθηκε κωφή λόγω ακουστικής νευροπάθειας, μια κατάσταση που διαταράσσει τη μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων από το εσωτερικό αυτί στον εγκέφαλο και μπορεί να προκληθεί από ένα ελαττωματικό γονίδιο. Όταν έγινε 1,5 έτους, οι γονείς αποφάσισαν να καταφύγουν στη γονιδιακή θεραπεία.

Κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης 16 λεπτών, ένα αντίγραφο του λειτουργικού γονιδίου εγχύθηκε στο αυτί του κοριτσιού. Τα αποτελέσματα εξέπληξαν ακόμη και τους ίδιους τους επιστήμονες. Η ακοή της σε εκείνο το αυτί αποκαταστάθηκε σχεδόν τέλεια. Τώρα χτυπάει χαρούμενη τα τύμπανα με ξύλα.

«Δεν μπορούσα να το πιστέψω», είπε η μητέρα της Όπαλ, Τζο Σάντυ. «Ήταν… τρελό.»

Η δημοσίευση σημειώνει ότι η Όπαλ έλαβε χαμηλή δόση γονιδιακής θεραπείας και μόνο στο ένα αυτί.

Το δεύτερο παιδί υποβλήθηκε επίσης με επιτυχία σε γονιδιακή θεραπεία στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Κέιμπριτζ.

Το επόμενο βήμα για τους επιστήμονες είναι να χορηγήσουν μεγαλύτερη δόση γονιδιακής θεραπείας στο ένα αυτί κωφών παιδιών. Εάν τα αποτελέσματα είναι θετικά, οι ερευνητές θα αρχίσουν να εγχέουν αντίγραφα των λειτουργικών γονιδίων και στα δύο αυτιά ταυτόχρονα.

Στη δοκιμή συμμετέχουν 18 παιδιά από όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, γινόταν προκαταρκτική έρευνα για δεκαετίες πριν δοκιμαστεί η μέθοδος σε παιδιά.

Της Anna Fedorova

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Αλήθεια & Παράδοση

Facebook-f Linkedin Twitter Youtube
  • Stories
  • Community
  • Blog
  • Careers
  • Brand Assets

36 ΧΩΡΕΣ, 22 ΓΛΩΣΣΕΣ

  • Αγγλικά
  • Γαλλικά
  • Γερμανικά
  • Εβραϊκά
  • Ελληνικά
  • Ιαπωνικά
  • Ινδονησιακά
  • Ισπανικά
  • Ιταλικά
  • Κινεζικά
  • Κορεάτικα
  • Ολλανδικά
  • Ουκρανικά
  • Περσικά
  • Πολωνικά
  • Πορτογαλικά
  • Ρουμανικά
  • Ρωσικά
  • Σλοβακικά
  • Σουηδικά
  • Τουρκικά
  • Τσέχικα