ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν απευθύνθηκε στο έθνος στις 14 Ιουλίου από το Οβάλ Γραφείο, τονίζοντας την ανάγκη να ‘πέσουν οι τόνοι στην πολιτική μας’ μετά την απόπειρα δολοφονίας του πολιτικού του αντιπάλου στις εκλογές του 2024, του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
«Δεν είμαστε εχθροί. Είμαστε γείτονες ή φίλοι, συνάδελφοι, πολίτες και πάνω από όλα, είμαστε φίλοι Αμερικανοί», είπε ο πρόεδρος. «Πρέπει να είμαστε ενωμένοι.»
Αυτή ήταν η πρώτη του εμφάνιση στο Οβάλ Γραφείο από τις 7 Οκτωβρίου 2023, μετά την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Μίλησε για μόλις πάνω από 6 λεπτά, αναφέροντας πως η πολιτική ρητορική στην χώρα «έχει υπερθερμανθεί» και ότι «είναι ώρα να ηρεμήσουμε».
Οι πυροβολισμοί, σημείωσε, καλούν τους Αμερικάνους να «κάνουν ένα βήμα πίσω, να δουν που βρισκόμαστε και πώς προχωράμε από εδώ και πέρα».
Ο πρόεδρος επανέλαβε την καταδίκη της επίθεσης, λέγοντας: «Δεν υπάρχει χώρος στην Αμερική για αυτού του είδους τη βία ή για οποιαδήποτε βία. Τελεία. Χωρίς εξαιρέσεις.»
«Η δύναμη για την αλλαγή της Αμερικής θα πρέπει πάντα να είναι στα χέρια του λαού – όχι στα χέρια επίδοξων δολοφόνων», πρόσθεσε ο πρόεδρος.
Οι αρχές ταυτοποίησαν τον νεκρό σκοπευτή ως τον 20χρονο Τόμας Μάθιου Κρουκς από το Μπέθεν Παρκ της Πενσυλβανίας. Σύμφωνα με τις Μυστικές Υπηρεσίες, ο Κρουκς πυροβόλησε πολλές φορές από υψηλή θέση, κοντά στο σημείο της συγκέντρωσης, προτού σκοτωθεί από τους πράκτορες των Μυστικών Υπηρεσιών.
Μια σφαίρα τρύπησε το δεξί αυτί του πρώην προέδρου Τραμπ. Ο πιθανός Ρεπουμπλικανός υποψήφιος πρόεδρος έκανε έκκληση για ενότητα στις 14 Ιουλίου, προσθέτοντας ότι πιστεύει πως ο Θεός τού έσωσε την ζωή. Ένας παρευρισκόμενος στη συγκέντρωση, ο Κόρεϋ Κομπερατόρε, πυροσβέστης και πατέρας δύο παιδιών, σκοτώθηκε στην επίθεση, ενώ άλλοι δύο τραυματίστηκαν σοβαρά.
«Η διαφωνία είναι αναπόφευκτη στην αμερικανική δημοκρατία. Είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης. Η πολιτική, όμως, δεν πρέπει ποτέ να γίνει ένα μικρό πεδίο μάχης ούτε, Θεός φυλάξοι, ένα πεδίο θανάτου», είπε ο πρόεδρος Μπάιντεν κατά την πρόσφατη ομιλία του από το Οβάλ Γραφείο.
Είχε μιλήσει προηγουμένως στον Τύπο από το Δωμάτιο Ρούσβελτ στον Λευκό Οίκο, δηλώνοντας ότι ζήτησε να γίνει «ανεξάρτητη αναθεώρηση» της ασφάλειας για τη συγκέντρωση στην Πενσυλβανία. Υποσχέθηκε να μοιραστεί τα αποτελέσματα της έρευνας με το κοινό.
Ο πρόεδρος είπε πως το FBI διεξάγει τη δική του έρευνα, η οποία είναι ακόμη σε πρώιμο στάδιο, και παρότρυνε τον κόσμο να μην σπεύσει σε συμπεράσματα.
«Δεν γνωρίζουμε το κίνητρο του σκοπευτή ακόμη ούτε τις απόψεις του ούτε τις σχέσεις του», είπε ο πρόεδρος κατά την ομιλία του από το Οβάλ Γραφείο.
Κατηύθυνε επίσης τις Μυστικές Υπηρεσίες να αναθεωρήσουν όλα τα μέτρα ασφαλείας για την Ρεπουμπλικανική Εθνική Συνέλευση, η οποία θα ξεκινούσε στις 14 Ιουλίου στο Μιλγουόκι. Ο πρώην πρόεδρος Τραμπ είπε πως θα παρευρεθεί στη συνέλευση παρόλα αυτά, και πως είναι καιρός να αποδεχθεί την επίσημη υποψηφιότητά του για να κατέβει στις εκλογές για δεύτερη φορά στον Λευκό Οίκο στις 18 Ιουλίου.
Ο πρόεδρος Μπάιντεν ανέβαλε το ταξίδι του της 15ης Ιουλίου στο Ώστιν του Τέξας, όπου ήταν προγραμματισμένο να σχολιάσει τον εορτασμό της μνήμης της 60ης επετείου του Νόμου περί Πολιτικών Δικαιωμάτων. Σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, ο πρόεδρος θα συνέχιζε να λαμβάνει ενημερώσεις στην Αίθουσα Συναντήσεων το πρωί της Τρίτης, προτού κατευθυνθεί προς το Λας Βέγκας.
Επιπλέον, η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις ανέβαλλε το προγραμματισμένο της ταξίδι για την προεκλογική εκστρατεία στη Νότια Φλόριδα της 14ης Ιουλίου.
Ο πρόεδρος Μπάιντεν είπε νωρίτερα πως μίλησε με τον προκάτοχό του το βράδυ μετά το συμβάν, περιγράφοντας την κλήση ως «σύντομη αλλά θετική».
Ο πρόεδρος εξέφρασε, επίσης, τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια του ανθρώπου που σκοτώθηκε κατά το συμβάν.
Σύμφωνα τον κυβερνήτη της Πενσυλβανίας Τζος Σαπίρο, ο κος Κομπερατόρε θυσιάστηκε για να προστατεύσει την οικογένεια του από τους πυροβολισμούς.
Τραυματισμένος αλλά ασφαλής είναι ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ μετά από σφαίρα που εξαπέλυσε επίδοξος δολοφόνος και διαπέρασε το δεξί του αυτί ενώ μιλούσε σε συγκέντρωση στο Μπάτλερ της Πενσυλβάνια, στις 13 Ιουλίου.
Το FBI καταβάλλει προσπάθειες για την εξακρίβωση της ταυτότητας του δράστη, μεταξύ άλλων μέσω τεστ DNA. Οι αρχές λένε ότι ο ύποπτος δράστης ήταν ένας 20χρονος άνδρας. Δεν έχει προσδιοριστεί κανένα κίνητρο.
Αξιωματούχοι των υπηρεσιών ασφαλείας περιγράφουν την επίθεση ως απόπειρα δολοφονίας.
Ο πρόεδρος μεταφέρθηκε αεροπορικώς από τον χώρο της συγκέντρωσης και νοσηλεύεται σε τοπικό νοσοκομείο.
Τι άλλο γνωρίζουμε μέχρι στιγμής:
Η Μυστική Υπηρεσία πυροβόλησε και σκότωσε τον δράστη, ο οποίος πυροβόλησε από κοντινή ταράτσα με άμεση οπτική επαφή με τον πρώην πρόεδρο.
Το προσωπικό των υπηρεσιών ασφαλείας ανταποκρινόταν σε αρκετές αναφορές για ύποπτη δραστηριότητα τα λεπτά που προηγήθηκαν του πυροβολισμού, λένε οι αξιωματούχοι. Αρκετοί μάρτυρες στο σημείο λένε ότι είδαν τον άνδρα στην ταράτσα πριν από τους πυροβολισμούς και είχαν προειδοποιήσει τους αστυνομικούς.
Ένας συμμετέχων στη συγκέντρωση σκοτώθηκε και δύο τραυματίστηκαν σοβαρά κατά τη διάρκεια των πυροβολισμών, λένε οι αξιωματούχοι. Και τα τρία θύματα ήταν ενήλικοι άνδρες.
Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν απευθύνθηκε στο έθνος, προσευχόμενος για τον πρώην πρόεδρο Τραμπ και καταδικάζοντας τους πυροβολισμούς. Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι εξέφρασαν σοκ και εξέδωσαν πληθώρα ευχών.
Η προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ επιβεβαίωσε με ανακοίνωσή της ότι ο πρώην πρόεδρος θα εμφανιστεί όπως είχε προγραμματιστεί στο Εθνικό Συνέδριο των Ρεπουμπλικανών στο Μιλγουόκι, όπου θα οριστεί επίσημα ως υποψήφιος για να εκπροσωπήσει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στις προεδρικές εκλογές.
Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάικ Τζόνσον δήλωσε ότι το Κογκρέσο προτίθεται να διεξάγει πλήρη έρευνα για την επίθεση.
Η αστυνομία επιβεβαιώνει 3 θύματα, όλοι ενήλικοι άνδρες
Το FBI επιβεβαίωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ότι δύο ενήλικες άνδρες βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση, ενώ ένας τρίτος πυροβολήθηκε θανάσιμα. Ο δράστης επίσης σκοτώθηκε.
Ο τοπικός αξιωματούχος του FBI Κέβιν Ρότζεκ διέψευσε τις πληροφορίες ότι η υπηρεσία του απέρριψε τυχόν πρόσθετα αιτήματα για ασφάλεια από την εκστρατεία του Τραμπ.
Το FBI λέει ότι οι πυροβολισμοί ήταν απόπειρα δολοφονίας, δεν έχει αναγνωριστεί ακόμη ο δράστης
Ο Κέβιν Ρότσεκ, ειδικός πράκτορας στο γραφείο του FBI στο Πίτσμπουργκ, περιέγραψε τους πυροβολισμούς στις 13 Ιουλίου ως απόπειρα δολοφονίας και ζήτησε τη βοήθεια του κοινού για να μάθει περισσότερα για το περιστατικό.
Ο κ. Ρότζεκ κατεύθυνε το κοινό στο FBI.gov/butler και στο 1-800-CALL-FBI.
Σε συνέντευξη Τύπου δήλωσε ότι η υπηρεσία βρίσκεται κοντά στην ταυτοποίηση του δράστη και θα μοιραστεί τις πληροφορίες αυτές μόλις είναι “100%” σίγουρη. Ο κ. Ρότζεκ δήλωσε επίσης ότι οι ερευνητές εργάζονται “ακούραστα” για να εντοπίσουν το κίνητρο.
Είπε ότι η Μυστική Υπηρεσία δεν ήταν σε θέση να συμμετάσχει στη συνέντευξη Τύπου. Το FBI «εξακολουθεί να προσπαθεί να καταλάβει … ποιος σκότωσε τον δράστη», δήλωσε ο κ. Ρότζεκ.
Μάρτυρας: Τουλάχιστον τέσσερις πυροβολισμοί στο πλήθος της συγκέντρωσης
Ο Τομ Κινγκ, γενικός σύμβουλος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος της Πενσυλβάνια, συναντήθηκε με τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ περίπου 10 λεπτά πριν βρει τη θέση του στη δεύτερη σειρά στο πλάι της σκηνής. Καθόταν περίπου 15 μέτρα μπροστά από τον άνδρα που πυροβολήθηκε θανάσιμα.
Ο κ. Κινγκ δήλωσε στους Epoch Times ότι άλλα τρία άτομα που βρίσκονταν κοντά του πυροβολήθηκαν και τους παρασχέθηκε φροντίδα από τραυματιοφορείς και έναν σερίφη.
«Δύο από αυτούς τους ανθρώπους μεταφέρθηκαν, πιστεύω, με ελικόπτερο, σε κέντρα θεραπείας στο Πίτσμπουργκ. Νομίζω ότι ένας από τους άνδρες πέθανε. Ήταν και οι δύο σε κρίσιμη κατάσταση», δήλωσε ο κ. Κινγκ, προσθέτοντας ότι πήγαν στο Γενικό Νοσοκομείο Allegheny. «Ένα αγόρι πυροβολήθηκε στο λαιμό – του έσκισε το λαιμό».
Το αγόρι δεν τραυματίστηκε σοβαρά και ο κ. Κινγκ το πήγε στη Μυστική Υπηρεσία για περίθαλψη.
Ο κ. Κινγκ είπε ότι οι σφαίρες έφτασαν κοντά σε κάποιους υψηλόβαθμους νομοθέτες που κάθονταν μαζί του, μεταξύ των οποίων οι βουλευτές Νταν Μάουζερ και Μάικ Κέλι καθώς και ο σερίφης της κομητείας Μπάτλερ Μάικλ Σλουπ.
«Στην αρχή, ακούστηκαν σαν κροτίδες, αλλά στη συνέχεια έγινε σαφές ότι υπήρχε καπνός, υπήρχαν πυροβολισμοί. Το αν ανταποδίδονταν τα πυρά, δεν είμαι σίγουρος», δήλωσε ο κ. Κινγκ.
Η Επιτροπή Εποπτείας της Βουλής των Αντιπροσώπων καλεί τον επικεφαλής της Μυστικής Υπηρεσίας σε ακρόαση στις 22 Ιουλίου
Η Επιτροπή Εποπτείας της Βουλής των Αντιπροσώπων κάλεσε επίσημα τη διευθύντρια των Μυστικών Υπηρεσιών Κίμπερλι Τσιτλ σε ακρόαση στις 22 Ιουλίου.
«Οι Αμερικανοί απαιτούν απαντήσεις για την απόπειρα δολοφονίας του προέδρου Τραμπ», ανέφερε η επιτροπή στο X.
«Η τεράστια γενναιότητα των μεμονωμένων πρακτόρων της Μυστικής Υπηρεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών που προστάτευσαν τον πρόεδρο Τραμπ, εξουδετέρωσαν τον ένοπλο και ενδεχομένως απέτρεψαν περισσότερες απώλειες ζωών δεν μπορεί να υπερτονιστεί», αναφέρεται σε επίσημη επιστολή που απευθύνεται στην κ. Τσιτλ.
Η επιτροπή δήλωσε ότι έχει ξεκινήσει «έρευνα για τη σημερινή απόπειρα δολοφονίας του προέδρου Τραμπ« και ζητά την «εθελοντική εμφάνιση» της κ. Τσιτλ στην ακρόαση.
Η επιστολή υπογράφεται από τον προεδρεύοντα Τζέιμς Κόμερ (R-Ky.) και εκδόθηκε έπειτα από πολλαπλές εκκλήσεις για έρευνα σχετικά με την υπηρεσία, η οποία υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας.
Ο γερουσιαστής Τζος Χόλεϊ ζήτησε νωρίτερα το βράδυ να διεξαχθεί έρευνα από την Επιτροπή Εσωτερικής Ασφάλειας της Γερουσίας.
Ανώτερη πηγή του Κογκρέσου, αναφερόμενη στην Επιτροπή Εσωτερικής Ασφάλειας της Βουλής των Αντιπροσώπων, δήλωσε στους Epoch Times ότι η επιτροπή «θα διεξάγει ενδελεχή έρευνα για το τι συνέβη τόσο πριν όσο και αμέσως μετά την απόπειρα δολοφονίας του προέδρου Τραμπ. Προφανώς, τέτοιες αναφορές είναι βαθιά ανησυχητικές και απαιτούν έρευνα».
Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάικ Τζόνσον έχει επίσης υποσχεθεί πλήρη έρευνα.
Τα τελευταία οκτώ χρόνια, η Μωρίν Μόλακ δραστηριοποιείται στις ΗΠΑ υπέρ της διαδικτυακής ασφάλειας των παιδιών.
Έναν χρόνο αφότου ο γιος της Ντέηβιντ αυτοκτόνησε λόγω διαδικτυακού εκφοβισμού το 2016, οι κινήσεις της οδήγησαν στη θέσπιση ενός νέου νόμου, γνωστού και ως «νόμος του Ντέηβιντ», στην Πολιτεία της, το Τέξας.
Ο νόμος αυτός καθιστά τον διαδικτυακό εκφοβισμό ποινικό αδίκημα και επιτρέπει στα θύματα να ζητούν ασφαλιστικά μέτρα κατά λογαριασμών μέσων κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιούνται για την παρενόχληση ή τον εκφοβισμό ανηλίκων.
Όταν ο νόμος του Ντέηβιντ ψηφίστηκε το 2017 στο Τέξας, ορισμένες διατάξεις που απαιτούσαν από τις εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης να αποτρέπουν τον ανώνυμο διαδικτυακό εκφοβισμό αφαιρέθηκαν από το νομοσχέδιο.
Η κα Μόλακ δήλωσε ότι πιστεύει ότι αυτό συνέβη λόγω των πιέσεων των εν λόγω εταιρειών και ορκίστηκε να αντιμετωπίσει το ζήτημα σε ομοσπονδιακό επίπεδο.
Τελευταία, οι προσπάθειές της συγκεντρώνονται στην ψήφιση της Πράξης για την Ασφάλεια των Παιδιών στο Διαδίκτυο (Kids Online Safety Act – KOSA), ένα νομοσχέδιο που απαιτεί από τις εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης να λαμβάνουν μέτρα για την πρόληψη της διάδοσης επιβλαβούς περιεχομένου, περιλαμβανομένων όσων σχετίζονται με την αυτοκτονία, τις διατροφικές διαταραχές, τον εκφοβισμό και τα ναρκωτικά.
Το νομοσχέδιο θα απαιτεί επίσης από τις εταιρείες τεχνολογίας να επιτρέπουν στους ανηλίκους να περιορίζουν την κατηγορία των συστάσεων ή να μη συμμετέχουν σε συστήματα εξατομικευμένων συστάσεων που διευκολύνουν την ατελείωτη κύλιση.
Τους τελευταίους 18 μήνες, η κα Μόλακ πραγματοποίησε επτά ταξίδια στην Ουάσιγκτον και συνάντησε περισσότερους από δέκα νομοθέτες του Κογκρέσου κατά τη διάρκεια κάθε ταξιδιού.
Η 61 ετών πρώην λογίστρια είναι πλήρως αφοσιωμένη στον σκοπό αυτό μέσω του David’s Legacy Foundation, του φιλανθρωπικού ιδρύματος που ίδρυσε.
Η κα Μόλακ και μια ομάδα μητέρων που επίσης έχασαν τα παιδιά τους εξαιτίας διαδικτυακών επιθέσεων υποστηρίζουν το KOSA από τότε που η έκδοση του 2022 εισήχθη στο προηγούμενο Κογκρέσο.
Έχουν μοιραστεί τις προσωπικές τους ιστορίες με τους νομοθέτες, οι οποίοι τις άκουσαν με κατανόηση και ενσυναίσθηση, σύμφωνα με αρκετούς παρόντες σε αυτές τις συναντήσεις.
Το νομοσχέδιο εγκρίθηκε από την Επιτροπή Εμπορίου της Γερουσίας τον Δεκέμβριο του 2023 και αναμένεται να προωθηθεί σύντομα από την Επιτροπή Εμπορίου της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Η Microsoft, η πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X και άλλες εταιρείες έχουν δηλώσει ότι υποστηρίζουν την εν λόγω νομοθεσία.
«Γερουσιαστά, υποστηρίζουμε το KOSA και θα συνεχίσουμε να φροντίζουμε για την επιτάχυνσή της και να προσφέρουμε μία κοινότητα στους εφήβους που αναζητούν αυτήν τη φωνή», δήλωσε η διευθύνουσα σύμβουλος της X Λίντα Γιακαρίνο σε ακρόαση στο Κογκρέσο στις 31 Ιανουαρίου.
«Ξέρω ότι αν καταφέρουμε να περάσουμε το KOSA, μπορούμε να σώσουμε ζωές», δήλωσε η κα Μόλακ στους Epoch Times.
Είναι αποφασισμένη να κάνει ό,τι μπορεί, ώστε κανένα παιδί ή οικογένεια να μη χρειαστεί να ζήσει την τραγωδία που έζησε εκείνη.
Χάνοντας τον Ντέηβιντ εξαιτίας του διαδικτυακού εκφοβισμού
Ο Ντέηβιντ ήταν ένα αθλητικό αγόρι, ψηλό και αδύνατο. Συμμετείχε στην ομάδα μπάσκετ του σχολείου του και σε μια μη σχολική ομάδα μέσω της Ένωσης Ερασιτεχνών Αθλητών.
Αγαπούσε το άθλημα αυτό, στο οποίο «ουσιαστικά είχε αφιερώσει τα 15 χρόνια του, από τότε που μπορούσε να περπατήσει και να χειριστεί μια μπάλα», σύμφωνα με τη μητέρα του.
Όταν ένας τραυματισμός στην πλάτη τον Ιούνιο του 2014 τον καθήλωσε στο σπίτι, στράφηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα διαδικτυακά παιχνίδια για να περνά τον χρόνο του και να καλύπτει το κενό που άφηναν οι χαμένες προπονήσεις.
Οκτώ μήνες αργότερα, η κα Μόλακ άρχισε να παρατηρεί αλλαγές στη συμπεριφορά του Ντέηβιντ.
Παραδείγματος χάριν, χρησιμοποιούσε τις συσκευές του τη νύχτα, τις ώρες που δεν έπρεπε και γινόταν επιθετικός όταν οι γονείς του τον παρότρυναν να σταματήσει.
Στη συνέχεια, άρχισε να χρησιμοποιεί την πιστωτική κάρτα των γονέων του χωρίς εξουσιοδότηση για να αγοράζει από το διαδίκτυο αξεσουάρ παιχνιδιών.
Ακόμα και όταν πήρε ιατρική άδεια για να παίξει ξανά μπάσκετ, το άθλημα δεν τον ενδιέφερε πλέον.
«Αντ’ αυτού, προτιμούσε να κάθεται μπροστά στην οθόνη», δήλωσε η κα Μόλακ. «Σε εκείνο το σημείο καταλάβαμε ότι αντιμετωπίζαμε κάτι πρωτόγνωρο.»
Ο εθισμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήταν ακόμη κάτι σχετικά νέο. Πέρυσι, ο Γενικός Χειρουργός των ΗΠΑ Βίβεκ Μούρθυ εξέδωσε προειδοποίηση ότι η υπερβολική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να οδηγήσει σε άγχος και κατάθλιψη. Αλλά αυτό δεν ήταν ευρέως γνωστό πριν από δέκα χρόνια.
Ο Ντέηβιντ ήταν ο μικρότερος από τους τρεις γιους των Μόλακ, 5 1/2 χρόνια μικρότερος από τον μεσαίο αδελφό, τον Κρις, ο οποίος είχε ένα απλό κινητό. Αλλά ο Ντέηβιντ είχε ένα iPhone.
Η συσκευή ήταν σε προσφορά ως κάτι νέο και μαζί της δινόταν πρόσβαση σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης.
Χωρίς να το γνωρίζει η κα Μόλακ, ο Ντέηβιντ έγινε επίσης στόχος διαδικτυακού εκφοβισμού.
Όταν το είπε στη μητέρα του τον Οκτώβριο του 2015, είχαν ήδη περάσει τρεις μήνες και τα πράγματα ήταν άσχημα. Ο εκφοβισμός είχε ως στόχο την εμφάνιση του Ντέηβιντ. Τα μηνύματα τον αποκαλούσαν «πίθηκο» και απειλούσαν να τον βάλουν «σε σακούλα για πτώματα».
Χωρίς χρονοτριβή, η κα Μόλακ μετέφερε τον Ντέιβιντ σε ιδιωτικό σχολείο, στα μέσα του εξαμήνου, πριν από την Ημέρα των Ευχαριστιών. Αλλά ο διαδικτυακός εκφοβισμός τον ακολούθησε.
Είπε ότι ο εθισμός του γιου της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον έκανε «πιο ευάλωτο στον διαδικτυακό εκφοβισμό και λιγότερο ανθεκτικό ώστε να μπορεί να τον αντιμετωπίσει με τον κατάλληλο τρόπο».
«Είχε πραγματικά ταυτιστεί με τη διαδικτυακή προσωπικότητα που είχε δημιουργήσει για τα παιχνίδια και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία καθόριζαν τη δημοτικότητά του», είπε.
«Ήταν τόσο συντετριμμένος που έχασε κάθε ελπίδα. Αυτό οφείλετο στην ανεδαφική ιδέα που είχε για το ποιος νόμιζε ότι ήταν στο διαδίκτυο και στη στοχοποίησή του. Καταρρακώθηκε.»
Μία ημέρα πριν από την επιστροφή του στο σχολείο, τον Ιανουάριο του 2016, ο Ντέηβιντ κρεμάστηκε από ένα δέντρο στην πίσω αυλή του σπιτιού του.
Το βράδυ πριν από την αυτοκτονία του, ο Ντέηβιντ είχε προστεθεί σε μια ομάδα ανώνυμων συνομιλητών. Αφού του έστειλαν προσβλητικά μηνύματα, τον έδιωξαν από την ομάδα ανταλλαγής μηνυμάτων.
Εκείνη την ώρα, ο Κρις καθόταν δίπλα στον Ντέηβιντ.
Το επόμενο βράδυ, στις 4 Ιανουαρίου, ο Κρις πήγε να ξυπνήσει τη μητέρα τους γύρω στις 22:30. Το φως του Ντέηβιντ ήταν αναμμένο, αλλά εκείνος δεν ήταν στο κρεβάτι του. Άρχισαν να ψάχνουν το σπίτι.
«Με κυρίευσε ένα αίσθημα τρόμου», θυμάται η κα Μόλακ.
Κάλεσε την αστυνομία και τηλεφώνησε στους γονείς της, οι οποίοι ζουν επίσης στο Σαν Αντόνιο. Ο σύζυγός της βρισκόταν στην Καλιφόρνια για χειρουργική επέμβαση στο γόνατο.
Άρχισε να γυρίζει με το αμάξι της στους δρόμους, ψάχνοντας για τον David. Πέρασαν τρεις ώρες. Τελικά, η αστυνομία εντόπισε το τηλέφωνο του Ντέηβιντ και διαπίστωσε ότι βρισκόταν μέσα στο σπίτι. Ο αστυνομικός είπε ότι ήθελε να ελέγξει την πίσω αυλή, οπότε εκείνη πήγε να ανάψει τα φώτα.
Μέσα από τη γυάλινη πόρτα του γραφείου της, είδε το σώμα του μικρότερου γιου της στην πίσω αυλή.
«Μόλις τον είδα, πετάχτηκα έξω, αλλά ο αστυνομικός με έπιασε και δεν με άφησε να τον πλησιάσω. Μπορούσα μόνο να κλαίω. Ακούγοντάς με ο πατέρας μου έτρεξε και αυτός έξω και με κράτησε για να μπορέσει ο αστυνομικός να κατεβάσει το σώμα του Ντέηβιντ. Η ζωή μου σταμάτησε εκείνη τη στιγμή και δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια.
»Παρόλο που έχουν περάσει οκτώ χρόνια, ακόμα νιώθω μερικές φορές ότι πρόκειται για έναν εφιάλτη, ότι θα ξυπνήσω και όλα θα έχουν τελειώσει», εξομολογείται η κα Μόλακ.
Η πιο δύσκολη στιγμή είναι πάντα όταν ξυπνά το πρωί και συνειδητοποιεί ότι ο Ντέιβιντ έχει φύγει από τη ζωή.
«Δεν κοιμάμαι καλά και μου λείπει πολύ», είπε. «Υπάρχει κάτι τόσο αφύσικο και άδικο στο να πρέπει να ζήσω το υπόλοιπο της ζωής μου χωρίς το μικρότερο παιδί μου.»
Κερδίζοντας τους πολιτικούς
Από τα τέλη του 2022, η κα Μόλακ μαζί με περίπου 19 ακόμα μητέρες έχουν μοιραστεί τις προσωπικές τους ιστορίες με μέλη του Κογκρέσου.
Τον Ιανουάριο, το Fairplay εγκαινίασε το Parents for Safe Online Spaces (ParentsSOS), μαζί με το ίδρυμα της κας Μόλακ.
Ο Τζος Γκόλιν, εκτελεστικός διευθυντής του Fairplay, ενός κορυφαίου οργανισμού υπεράσπισης του KOSA, συνεργάστηκε με τις μητέρες από την αρχή.
«Ένα από τα πράγματα που νομίζω ότι συμβαίνει όταν οι γονείς λένε τις ιστορίες τους είναι ότι οι άνθρωποι σταματούν να είναι πολιτικοί και αρχίζουν να είναι άνθρωποι. Αρχίζουν να σκέφτονται τα παιδιά στη δική τους ζωή, τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους ή τα παιδιά που αγαπούν», δήλωσε στους Epoch Times.
Σύμφωνα με αρκετούς παρευρισκόμενους, όταν ο ηγέτης της πλειοψηφίας της Γερουσίας Τσακ Σούμερ (Δ-N.Y.) συναντήθηκε με τους γονείς στις αρχές Μαΐου, πνίγηκε σχεδόν ακούγοντας τις ιστορίες τους.
Η 58χρονη Τζόαν Μπόγκαρντ, της οποίας ο γιος Μέισον πέθανε αφού δοκίμασε τη διαδικτυακή πρόκληση «μπλακ άουτ» σε ηλικία 15 ετών, δήλωσε ότι ο κος Σούμερ ήταν «πολύ συγκινημένος» στη συνάντηση και «πρόθυμος να βοηθήσει” σε μια επόμενη συνάντηση στις αρχές Ιουνίου.
Η κα Μπόγκαρντ είχε περιμένει μέχρι ο Μέισον να πάει στο γυμνάσιο για να του δώσει ένα τηλέφωνο με γονικό έλεγχο και εφαρμογές επιτήρησης.
Αλλά δεν γνώριζε ότι το YouTube, η πλατφόρμα που χρησιμοποιούσε ο Μέισον για να βελτιωθεί στο ψάρεμα και την ξυλουργική, τον τροφοδοτούσε με βίντεο σχετικά με τη μοιραία πρόκληση πνιγμού.
Ο Μέισον δοκίμασε την πρόκληση μπλακ άουτ τον Μάιο του 2019, χάνοντας τη ζωή του επειδή η αγκράφα της ζώνης του ‘κλείδωσε’ και δεν χαλάρωσε όταν έχασε τις αισθήσεις του.
Έμεινε χωρίς οξυγόνο για πολύ ώρα και δεν παρουσίασε καμία ζωτική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια των τριών ημερών που βρισκόταν σε μηχανική υποστήριξη. Μετά τον θάνατό του, οι γονείς του πρόσφεραν τα όργανά του, χαρίζοντας ζωή σε πέντε άτομα.
«Όταν οι άνθρωποι ακούνε τις ιστορίες μας, φοβούνται ότι αυτό μπορεί να συμβεί και στην οικογένειά τους και αυτό είναι κάτι που δεν το θέλουν. Έτσι, θέλουν να διορθώσουν αυτό το πρόβλημα», δήλωσε η κα Μπόγκαρντ στους Epoch Times.
«Νομίζω ότι γι’ αυτό το παίρνουν τόσο προσωπικά. Επειδή συνειδητοποιούν ότι τα παιδιά μας είναι και δικά τους παιδιά. Τα παιδιά μας ήταν απλά, συνηθισμένα παιδιά σαν όλα τα άλλα.»
Ο κος Σούμερ δεν ήταν ο μόνος γερουσιαστής που συγκινήθηκε από τις ιστορίες των μητέρων. Οι γονείς αναφέρουν επίσης τη γερουσιαστή Μαρία Κάντγουελ (Δ-Ουάσιγκτον), πρόεδρο της Επιτροπής Εμπορίου, ως άλλο ένα παράδειγμα.
Κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης τον Νοέμβριο του 2022, αρκετές μητέρες δυσκολεύτηκαν να σταματήσουν τα δάκρυά τους για να μπορέσουν να μιλήσουν. Η κα Κάντγουελ έτριβε τα χέρια και τις πλάτες τους μέχρι να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τις ιστορίες τους.
«Ήταν περισσότερο σαν μητέρα παρά σαν γερουσιαστής», είπε η κα Μπόγκαρντ.
Έκτοτε, η κα Κάντγουελ είναι ένθερμη υποστηρίκτρια του νομοσχεδίου.
Εκείνη τη χρονιά, προσπάθησε να εντάξει το KOSA σε ένα νομοσχέδιο δαπανών στο τέλος του έτους, αλλά απέτυχε.
Όταν οι γερουσιαστές Ρϊτσαρντ Μπλούμενταλ (Δ-Κονέκτικατ) και Μάρσα Μπλάκμπερν (Δ-Τενεσσί) επανέφεραν το KOSA το 2023, η επιτροπή της κας Κάντγουελ το ενέκρινε τον Δεκέμβριο του 2023, επιτρέποντας την ψηφοφορία επί της νομοθεσίας στη Γερουσία.
Στις 20 Ιουνίου, ο κος Σούμερ μίλησε για το KOSA στο βήμα της Γερουσίας με τον κο Μπλούμενταλ, τον κύριο εισηγητή του νομοσχεδίου από τους Δημοκρατικούς.
«Όπως και εκείνος, έχω συναντηθεί προσωπικά με τις οικογένειες που έχουν χάσει παιδιά, έχω ακούσει τις φρικτές ιστορίες τους και είμαι αποφασισμένος, απόλυτα αποφασισμένος, να συνεργαστώ μαζί τους για να ψηφιστεί το KOSA», δήλωσε ο κος Σούμερ.
«Τον περασμένο μήνα, συνέταξα ένα σχέδιο για να ολοκληρωθεί το KOSA μέσω ομόφωνης συναίνεσης για μια χρονική συμφωνία στη Γερουσία. Βοήθησα προσωπικά στην επίλυση ζητημάτων και στην άμβλυνση των ακούσιων συνεπειών του νομοσχεδίου. Αυτή η προσπάθεια μείωσε την αντιπολίτευση, ωστόσο υπάρχουν ακόμη αντιδράσεις.»
Ο κος Σούμερ εργαζόταν για μια χρονική συμφωνία, γνωστή και ως συμφωνία για την ψήφο σε ανοικτή γραμμή, ώστε να προωθηθεί το νομοσχέδιο γρήγορα στο βήμα της Γερουσίας μέχρι τις 20 Ιουνίου, σύμφωνα με τους γονείς.
Η προηγούμενη έκδοση της χρονικής συμφωνίας, η οποία έληξε τον Ιούνιο, ανέφερε δύο ώρες συζήτησης και καμία τροπολογία. Η διαδικασία απαιτεί την ομόφωνη συναίνεση όλων των γερουσιαστών.
Δεν είναι σαφές ποιοι όροι περιλαμβάνονται στη νέα έκδοση της χρονικής συμφωνίας. Οι Epoch Times επικοινώνησαν με το γραφείο του κου Σούμερ για περισσότερες πληροφορίες, αλλά δεν έλαβαν απάντηση μέχρι την ώρα του Τύπου.
Σύμφωνα με τους γονείς, οι γερουσιαστές Ρον Γουάιντεν (Δ-Όρεγκον) και Ραντ Πωλ (Ρ-Κεντάκυ) ήταν οι δύο νομοθέτες που διαφώνησαν με την επιτάχυνση της διαδικασίας.
Την περασμένη εβδομάδα, ο κος Γουάιντεν ενημέρωσε ότι θα αποσύρει την αντίρρησή του για την ταχεία διαδικασία.
Το νομοσχέδιο έχει 68 υποστηρικτές, γεγονός που καθιστά τις κωλυσιεργίες μάλλον απίθανες, έτσι αναμένεται να περάσει κανονικά.
Ο κος Πωλ δήλωσε ότι η ένστασή του σχετίζεται με τον ορισμό της «διαταραχής της ψυχικής υγείας» στο νομοσχέδιο, ορισμός ο οποίος, όπως λέει, είναι πολύ ευρύς.
Σε απάντηση, ο κος Γκόλιν είπε ότι ο ορισμός ακολουθεί το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Διαταραχών Ψυχικής Υγείας της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας.
Δεν είναι σαφές αν ο κος Πωλ θα ευλογήσει τη νέα εκδοχή της συμφωνίας για την ταχεία ψήφιση, η οποία θα φέρει το νομοσχέδιο προς ψήφιση νωρίτερα.
Στις 24 Ιουνίου, η ParentsSOS έστειλε επιστολή στον κο Πωλ, προτρέποντάς τον να εγκαταλείψει την αντίθεσή του.
Οι Epoch Times επικοινώνησαν με το γραφείο του κου Πωλ για σχόλια, αλλά δεν έλαβαν κανένα μέχρι την ώρα του Τύπου.
Προειδοποίηση του Γενικού Χειρουργού
Ο Δρ Μούρθι ζήτησε στις αρχές του μήνα να υπάρξουν προειδοποιητικές ετικέτες για τις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, παρόμοιες με τις προειδοποιήσεις στα προϊόντα καπνού.
«Ήρθε η ώρα να απαιτηθεί μια προειδοποιητική ετικέτα του γενικού χειρουργού στις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η οποία να αναφέρει ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συνδέονται με σημαντικές βλάβες στην ψυχική υγεία των εφήβων», έγραψε σε άρθρο του στους New York Times.
Στο άρθρο του υπενθυμίζει τη συνάντησή του με τη Λόρι Σοτ, της οποίας η κόρη Ανναλί αυτοκτόνησε σε ηλικία 18 ετών το 2020 εξαιτίας διαδικτυακού περιεχομένου με θέμα τον αυτοτραυματισμό.
Η συνάντηση έγινε τον Μάρτιο του 2023, όταν ο Δρ Μούρθι επισκέφθηκε το Νοσοκομείο Παίδων στο Ντένβερ για να μιλήσει για την κρίση της ψυχικής υγείας των νέων.
Η κα Σοτ ζει στο Κολοράντο και ο γερουσιαστής Μάικλ Μπένετ (Δ-Κολοράντο) μεσολάβησε για τη συνάντηση.
Πήρε αντίγραφα των ημερολογίων της Ανναλί, για να δείξει στον Δρα Μούρθι την επίδραση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην ψυχική υγεία της έφηβης.
«Αυτές ήταν πληροφορίες που δεν είχα μοιραστεί ούτε με την οικογένειά μου ή τον σύζυγό μου, όντας τόσο συντετριμμένοι», δήλωσε στους Epoch Times. «Είχα βάλει τα κλάματα.»
Είπε ότι ο Δρ Μούρθι ήταν «συμπονετικός και υποστηρικτικός».
Ο Γενικός Χειρουργός άκουσε την κα Σοτ για περισσότερο από μία ώρα.
Εκείνη ήξερε ότι αυτός είχε ήδη ασχοληθεί με το θέμα, διότι δύο μήνες αργότερα, εξέδωσε συμβουλή για τη βλάβη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην ψυχική υγεία των νέων.
«Αυτό που θυμάμαι με δάκρυα και ευγνωμοσύνη είναι ότι αν είχα ακούσει τις προειδοποιήσεις του γενικού χειρουργού, την πρώτη ή έστω τη δεύτερη που εξέδωσε για τις προειδοποιητικές ετικέτες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα είχα μία βάση για να καθοδηγήσω διαφορετικά το παιδί μου και να καταλάβω τι συνέβαινε με την ψυχική υγεία της Ανναλί, καθώς και τη σοβαρότητα της επικινδυνότητας του υλικού με το οποίο αυτές οι πλατφόρμες τροφοδοτούν τα παιδιά μας», είπε η μητέρα.
Το γραφείο του Δρος Μούρθι αρνήθηκε να σχολιάσει τη συνάντηση.
Εάν τεθεί σε ισχύ, η KOSA θα εγκρίνει την προειδοποίηση που πρότεινε ο Δρ Μούρθι.
Τρεις στους τέσσερεις ψηφοφόρους υποστηρίζουν την προειδοποιητική ετικέτα για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Κουίνιπιακ που δημοσιεύθηκε στις 26 Ιουνίου.
Εκπαιδεύοντας τον εαυτό μας και εκπαιδεύοντας τους γερουσιαστές
Ένα κοινό στοιχείο που μοιράζονται αυτές οι μητέρες είναι ότι, εξαιτίας των τραγωδιών τους, έμαθαν πολλά για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η κα Μπόγκαρντ δήλωσε ότι τα τελευταία πέντε χρόνια έμαθε πολλά για τους αλγόριθμους.
«Οι εταιρείες έχουν σκόπιμα σχεδιάσει τους αλγορίθμους έτσι ώστε να τροφοδοτούν με το πιο έντονο περιεχόμενο [στα παιδιά]», είπε.
Οι νέοι, είπε, δεν μπορούν να αντισταθούν στην τροφοδοσία «επιθετικού περιεχομένου – εκφοβισμό, καβγάδες, αυτοκτονικός ιδεασμός, οτιδήποτε υπερευαίσθητο σαν αυτά», επειδή είναι περίεργοι και ο εγκέφαλός τους δεν έχει αναπτυχθεί αρκετά ώστε να μπορεί να εξετάζει τις συνέπειες.
«Θα εμφανίσει οτιδήποτε κρατάει τα μάτια τους στην οθόνη», είπε.
Η κα Μπόγκαρντ δήλωσε ότι της αρέσει που το νομοσχέδιο KOSA ασχολείται με τους αλγόριθμους ή τα χαρακτηριστικά σχεδιασμού, όπως ονομάζονται στο νομοσχέδιο.
Είπε για την πρώτη συνάντηση των μητέρων με τους γερουσιαστές το 2022: «Δεν γνώριζαν πώς λειτουργούν οι αλγόριθμοι και πώς οι εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης εξαπατούν και χειραγωγούν τα παιδιά μας».
Ωστόσο, σε μια ακρόαση τον Ιανουάριο, οι γερουσιαστές είχαν πολλές συνομιλίες με στελέχη εταιρειών τεχνολογίας.
Η κα Μπόγκαρντ δήλωσε ότι οι νομοθέτες επέδειξαν μια βαθύτερη κατανόηση των σχεδιαστικών χαρακτηριστικών, των αλγορίθμων και της ικανότητας των τεχνολογικών εταιρειών να ελέγχουν τι μπορούν να δουν και να κάνουν οι χρήστες στις πλατφόρμες τους.
«Μπορούσατε να πείτε ότι ήταν πιο συντονισμένοι και πιο ευθυγραμμισμένοι με το τι πραγματικά συνέβαινε αυτή τη φορά. Πολλά από αυτά αισθάνομαι ότι έχουν να κάνουν με το βάθος της πληροφόρησης που τους δίνουν οι γονείς», δήλωσε.
Ο κος Γκόλιν από το Fairplay δήλωσε ότι οι γονείς έκαναν «καταπληκτική δουλειά».
«Νομίζω ότι κάποιοι άνθρωποι στο Κογκρέσο λυγίζουν όταν ακούνε την ιστορία τους και θέλουν να κάνουν κάτι γι’ αυτούς και κάποιοι άνθρωποι στο Κογκρέσο φοβούνται αυτούς τους γονείς», είπε.
«Κανείς δεν θέλει να φανεί ότι υποστηρίζει τη Meta και το Snapchat και όχι τους πενθούντες γονείς.»
Το KOSA είναι το πρώτο βήμα
Οι γονείς κοιτάζουν ήδη πέρα από το KOSA.
Το KOSA είναι ένα πρώτο βήμα, δηλώνει η κα Σοτ.
«Νομίζω ότι το έργο μας, στο όνομα των παιδιών μας, είναι να σώσουμε άλλα παιδιά και να απαιτήσουμε πραγματική αλλαγή», τονίζει.
Η κα Μπόγκαρντ δηλώνει ότι σκοπεύει να παρακολουθεί κατά πόσο εφαρμόζεται το KOSA μετά την ψήφισή του.
Αναμένουν ότι η συζήτηση σχετικά με τις βλαβερές συνέπειες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης θα συνεχιστεί και είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν να προσπαθούν για να βοηθήσουν άλλες οικογένειες και παιδιά.
«Καταλαβαίνω πώς είναι όταν έχεις ένα παιδί που βρίσκεται σε κρίση και νιώθεις ότι ο κόσμος γυρίζει πολύ γρήγορα, αλλά εσύ είσαι σε αργή κίνηση», δήλωσε η κα Μόλακ. «Μπορώ να το καταλάβω αυτό.»
Είπε ότι ο κος Σούμερ προσφέρθηκε να διοργανώσει μια «εορταστική υπογραφή» όταν το νομοσχέδιο γίνει νόμος.
«Χάσαμε τα παιδιά μας. Αυτό δεν είναι μια νίκη για εμάς. Αυτό είναι απλώς αυτό που πρέπει να κάνουμε για να προστατεύσουμε και άλλα παιδιά, ώστε κανένας άλλος γονέας να μη βρεθεί στη θέση μας», δήλωσε η κα Μόλακ.
«Νομίζω ότι [ο κος Σούμερ] το κατάλαβε αυτό. Ήταν συμπονετικός και μας έδωσε πολλαπλές διαβεβαιώσεις ότι [το νομοσχέδιο] θα φθάσει στη Γερουσία… Ξέρουμε ότι θα περάσει.»
Τα περισσότερα έθνη διαθέτουν πλούσιες παραδόσεις λαϊκής τέχνης, που αντανακλούν στο ύφος των επίπλων, των διακοσμητικών αντικειμένων, των γλυπτών και των πινάκων που κατασκευάζονται εντός κοινοτήτων από ντόπιους τεχνίτες, οι οποίοι, χωρίς ακαδημαϊκή κατάρτιση, αναπτύσσουν ένα τοπικό ιδίωμα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η λαϊκή τέχνη άκμασε από τα τέλη του 18ου έως τον 20ο αιώνα, με τους λαϊκούς ζωγράφους να συγκεντρώνονται κυρίως στην αγροτική βορειοανατολική περιοχή. Ένας προσωπογράφος αποκαλούνταν και limner, μια λέξη της οποίας η καλλιτεχνική χροιά εκτείνεται στη Μεσαιωνική Ευρώπη όπου χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τους καλλιτέχνες που διακοσμούσαν χειρόγραφα και άλλα αντικείμενα (illuminators).
Μεταξύ των Αμερικανών λαϊκών ζωγράφων του 19ου αιώνα, τρεις καλλιτέχνες του είδους που ήταν γνωστοί στους σύγχρονους μελετητές ήταν οι Ammi Phillips (1788–1865), Border Limner και Kent Limner. Κάποια από τα έργα έφεραν την υπογραφή του Φίλιπς, αλλά οι ιστορικοί τέχνης δεν γνώριζαν την ταυτότητα του δεύτερου και του τρίτου. Ως αποτέλεσμα, τους ονόμασαν limners, προσθέτοντας το όνομα της τοποθεσίας όπου εργάζονταν: ο ένας σε διάφορες πόλεις κατά μήκος των συνόρων (borders) της Νέας Υόρκης με τη Μασσαχουσέτη και ο άλλος στο Κεντ του Κονέκτικατ. Μόλις στα μέσα του 20ου αιώνα ανακαλύφθηκε από συλλέκτες έργων τέχνης, και αργότερα επαληθεύτηκε από έναν επαγγελματία εμπειρογνώμονα, ότι και οι τρεις καλλιτέχνες ήταν ο ίδιος άνθρωπος — ο Ammi Phillips (Άμμαϊ Φίλιπς). Το ασυνήθιστο όνομα προέρχεται από το βιβλικό βιβλίο του Ωσηέ και σημαίνει «ο λαός μου».
Ένας διαπρεπής λαϊκός καλλιτέχνης
Δεκαετίες έρευνας αποκάλυψαν ότι ο Φίλιπς ήταν ο πιο παραγωγικός και αναμφισβήτητα ο πιο σημαντικός λαϊκός καλλιτέχνης της εποχής του. Η επιτυχημένη καριέρα του διήρκεσε 55 χρόνια και έδωσε κατά προσέγγιση 2.000 έργα, από τα οποία μόνο τα μισά είναι γνωστά. Σήμερα, οι πίνακές του είναι περιζήτητοι από μουσεία και ιδιώτες συλλέκτες. Οι απεικονίσεις παιδιών – μερικά από τα πιο αγαπημένα έργα του – αποτελούν και ένα θαυμάσιο εργαλείο για να κατανοήσουμε την κοινωνικοοικονομική και τον πολιτισμό της εποχής.
Οι περισσότεροι λαϊκοί καλλιτέχνες ταξίδευαν από μέρος σε μέρος για να βρουν πελάτες. Αντίθετα, ο Φίλιπς, ο οποίος γεννήθηκε στο Κόουλμπρουκ του Κονέκτικατ, ζούσε στο δυτικό τμήμα αυτής της πολιτείας, στη Μασαχουσέτη και τη Νέα Υόρκη, ευημερούσε και δεν ανέλαβε ποτέ μια δεύτερη γραμμή εργασίας, κάτι ασυνήθιστο.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του πειραματίστηκε με μια ποικιλία διαφορετικών στυλ. Αυτές οι αλλαγές αντικατοπτρίζουν την προσωπική του καλλιτεχνική ανάπτυξη και τις αντιδράσεις του στη μεταβαλλόμενη αισθητική της κοινωνίας. Αυτό επηρέασε την αρχική, εσφαλμένη αντίληψη για τη δουλειά του. Ωστόσο, υπάρχουν ενοποιητικά χαρακτηριστικά στο έργο του. Αν και ο σχηματισμός των μορφών του δεν ήταν τελειοποιημένος, στοιχείο συνηθισμένο στη λαϊκή τέχνη, χρησιμοποιούσε με τόλμη το κιαροσκούρο και τα έντονα χρώματα. Παρόλο που, όπως πολλοί λαϊκοί καλλιτέχνες, επιστράτευε τυποποιημένα αντικείμενα και είδη σύνθεσης για να επιταχύνει τη ζωγραφική διαδικασία, το έργο του μεταφέρει με επιτυχία την προσωπικότητα του μοντέλου.
Border, Kent και Phillips
Τα έργα που είχαν παλαιότερα αποδοθεί στον Border Limner ανήκουν στα πρώιμα έργα του Φίλιπς, μεταξύ 1812 και 1819. Εμφανίζουν μια αστραφτερή παλέτα από ανοιχτόχρωμα και ‘σπασμένα’ χρώματα, φτάνοντας μέχρι το παστέλ. Αυτές οι προσωπογραφίες έχουν μια ονειρική ποιότητα.
Ένα παράδειγμα από αυτήν την περίοδο είναι το έργο «Ρόντα Γκούντριχ (Κα Ουίλλιαμ Νόρθροπ) Μπέντλεϋ και κόρη», που βρίσκεται στο Αμερικανικό Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και που χρονολογείται από το 1815 έως το 1820. Όπως είναι χαρακτηριστικό της παραγωγής του Φίλιπς, η εικόνα είναι σχεδόν μινιμαλιστική, περιέχοντας μόνο βασικά στοιχεία. Ένα διπλό πορτρέτο μητέρας και παιδιού, στο οποίο το παιδί φορά ένα κοραλλένιο κολιέ, στοιχείο που εμφανίζεται συχνά στις προσωπογραφίες παιδιών του καλλιτέχνη.
Τα παιδικά κοσμήματα από κοράλλια είναι μία παράδοση η οποία εκτείνεται μέχρι την κλασική εποχή. Το οργανικό στοιχείο του θαλάσσιου πολύποδου θεωρούνταν ότι προστατεύει τα παιδιά από ασθένειες και άλλα κακά. Το κοράλλι εισήχθη στην αμερικανική αγορά από τη Μεσόγειο και καθιερώθηκε ως δημοφιλές στολίδι για τα παιδιά από την περίοδο της αποικιοκρατίας έως τον 19ο αιώνα. Αν και η χώρα γνώριζε αυξανόμενη ευημερία, η παιδική θνησιμότητα ήταν υψηλή. Η αναπτυσσόμενη επαρχιακή μεσαία τάξη είχε τα μέσα να παραγγέλνει προσωπογραφίες και οι λαϊκοί καλλιτέχνες ήταν μια προσιτή επιλογή. Οι προσωπογραφίες των παιδιών ήταν μια ευκαιρία να απαθανατίσουν τη μορφή τους όσο ζούσαν και να τιμήσουν και διατηρήσουν τη μνήμη τους εάν δεν έφταναν μέχρι την ενηλικίωση.
Παιδικό κολιέ από κοράλλι με καμέο, 1840–1880. Κτήμα της Δίδος Ούνα Ντάνμπαρ, Ιστορική Νέα Αγγλία, Χάβερχιλ, Μασσαχουσέτη, ΗΠΑ. (Ιστορική Νέα Αγγλία)
Κατά την περίοδο του Κεντ, από το 1829 έως το 1838 περίπου, ο Φίλιπς εξερεύνησε τα πλούσια, ζωντανά χρώματα, τις ευκρινείς γραμμές και τα πιο περίτεχνα ενδύματα. Στο «American Anthem: Masterworks from the American Folk Art Museum», η Στέησυ Σ. Χολάντερ γράφει ότι αυτά τα έργα «χαρακτηρίζονται από έντονες χρωματικές αντιθέσεις, από πρόσωπα που αναδύονται σαν λαμπερά κοσμήματα από το σκούρο, βελούδινο φόντο, από το τονισμένο χρώμα στα μάγουλα, από την έλλειψη διακριτών πινελιών, καθώς και από τη γεωμετρική, διακοσμητική επεξεργασία των σωμάτων».
Το «Κορίτσι με τις φράουλες» («The Strawberry Girl», περ. 1830, Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης) δείχνει ένα κοριτσάκι να κάθεται σε μια πολυθρόνα. Το κεντημένο λευκό φόρεμά της τονίζεται από μία κόκκινη ζώνη κάτω από το στήθος και κόκκινους φιόγκους στους ώμους, στοιχεία που απηχούν στη διακόσμηση του σκούφου της. Στο δεξί της χέρι κρατά ένα κλαδάκι με φράουλες, ενώ στο αριστερό κρατά ένα ώριμο μούρο – και τα δύο σύμβολα νεανικής ζωτικότητας. Με φόντο το αρχετυπικό ζεστό, σκοτεινό φόντο του καλλιτέχνη, το κορίτσι παρουσιάζεται σε μια ελαφρώς γυρισμένη πόζα τριών τετάρτων, που θυμίζει αγγλική αριστοκρατική προσωπογραφία. Αποτελεί κοινή παρανόηση ότι όλοι οι λαϊκοί καλλιτέχνες ήταν ανεκπαίδευτοι. Είναι πιθανό ότι ο Φίλιπς ήταν σχετικά εξοικειωμένος με την παραδοσιακή ακαδημαϊκή τέχνη, ενσωματώνοντας ορισμένα στοιχεία στη δική του πρακτική.
Ένα λαϊκό αριστούργημα
Το αριστούργημα του Φίλιπς, εμβληματικό έργο της λαϊκής τέχνης στο σύνολό της, είναι το «Κορίτσι με κόκκινο φόρεμα, γάτα και σκύλο» («Girl in Red Dress with Cat and Dog», 1830–1835, επίσης μέρος της συλλογής του Αμερικανικού Μουσείου Λαϊκής Τέχνης). Σε μια ετικέτα έκθεσης, η κα Χολάντερ συγκρίνει τη χρήση μεγάλων χρωματικών επιφανειών, τις οποίες ο Φίλιπς αποδίδει με γεωμετρική ακρίβεια, με τη μεσαιωνική θρησκευτική τέχνη. Γράφει: «Η συμβολική συσχέτιση σπάνιων και ακριβών χρωμάτων με συγκεκριμένες θρησκευτικές φιγούρες, όπως το κόκκινο βερμιγιόν που χρησιμοποιούταν για τα ενδύματα της Παρθένου, απηχεί σε αυτή την προσωπογραφία». Εκτός από το χρώμα, τα εκφραστικά χαρακτηριστικά του προσώπου της κοπέλας, που κάθεται σεμνά σε ένα παγκάκι, μεταδίδουν μια αθωότητα που αιχμαλωτίζει την προσοχή του θεατή καθώς συναντά το βλέμμα της.
Το 1998, ο πίνακας τυπώθηκε ως γραμματόσημο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Φίλιπς ζωγράφισε τέσσερεις προσωπογραφίες μεμονωμένων παιδιών με υπέροχα κόκκινα ρούχα και μικρά σκυλιά στα πόδια τους. Στην ιστορία της τέχνης, τα σκυλιά συμβολίζουν την πίστη. Το λαγωνικό στην εικόνα, που διακρίνεται από ένα καφέ οβάλ μπάλωμα στο μέτωπό του, εμφανίζεται σε πολλές προσωπογραφίες του καλλιτέχνη. Πιστεύεται ότι ήταν το κατοικίδιο του ίδιου του Φίλιπς και ότι μπορεί να χρησιμοποιήθηκε για να κρατά ακίνητα τα νεαρά μοντέλα κατά τη διάρκεια της πόζας.
Η μοναδική διπλή προσωπογραφία παιδιού όπου ο Φίλιπς επαναλαμβάνει το μοτίβο του κόκκινου φορέματος είναι αυτή της κυρίας Μάγιερ και της κόρη της («Mrs. Mayer and Daughter», 1835-1840). Οι δύο μορφές παρουσιάζονται ως οριοθετημένα σχήματα από τολμηρά κορεσμένα χρώματα. Όπως και στο «Κορίτσι με κόκκινο φόρεμα, γάτα και σκύλο», το παιδί φορά ένα κοραλλί κολιέ. Επιπλέον, κρατά φυλλώδη κλωνάρια που παραπέμπουν σε άλλους πίνακες του Φίλιπς. Μαζί με τα επίσης κόκκινα παπούτσια της, αυτά τα χαρακτηριστικά ενισχύουν το κόκκινο χρωματικό πεδίο του φορέματός της.
Αισθητικές συνδέσεις
Η σύνδεση μεταξύ του Άμμαϊ Φίλιπς και των πορτραίτων του Border Limner και του Kent Limner δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει χωρίς το λαμπρό ερευνητικό έργο της Μπάρμπαρα Χόλντριτζ (Barbara Holdridge), εκδότριας, και του μηχανικού συζύγου της, Λάρρυ Χόλντριτζ. Το 1958, αγόρασαν έναν υπογεγραμμένο πίνακα του Φίλιπς από ένα κατάστημα με αντίκες στο Κονέκτικατ. Περίεργοι να ανακαλύψουν πληροφορίες για τον καλλιτέχνη, βρήκαν έναν απόγονό του, ο οποίος τους βοήθησε να μάθουν περισσότερα για τη ζωή του. Στη συνέχεια, το ζευγάρι πληροφορήθηκε για μια έκθεση τέχνης κατά τη διάρκεια μιας καλοκαιρινής έκθεσης στο Κεντ που είχε πραγματοποιηθεί το 1924. Οι κάτοικοι είχαν παρουσιάσει προσωπογραφίες προγόνων, τις οποίες είχε φιλοτεχνήσει ένας καλλιτέχνης που είχε γίνει γνωστός ως Kent Limner.
Μελετώντας βιβλία που περιείχαν έργα τόσο αυτού του άγνωστου καλλιτέχνη όσο και του Border Limner, η Μπάρμπαρα εντυπωσιάστηκε από την ομοιότητά τους με τις εικόνες του Φίλιπς, ιδιαίτερα από την επανειλημμένη χρήση συγκεκριμένων κοσμημάτων και ενός βιβλίου σε όλο το έργο τους. Επικοινώνησαν και έπεισαν την εξέχουσα ιστορικό λαϊκής τέχνης Μαίρη Μπλακ, τότε διευθύντρια του Αμερικανικού Μουσείου Λαϊκής Τέχνης, με τα ευρήματά τους.
Μέχρι το 1965, ο ακαδημαϊκός κόσμος είχε αποδεχθεί ότι ο Φίλιπς είχε δημιουργήσει όλα τα έργα. Η Μπλακ και οι Χόλντριτζ συνέχισαν να υποστηρίζουν περαιτέρω έρευνες για τον Φίλιπς, αν και υπάρχουν ακόμα πολλά να αποκαλυφθούν για τη ζωή και τα θέματά του. Το ταλέντο του Φίλιπς στη δημιουργία συναρπαστικών, κομψών και όμορφων πορτρέτων έχει συμβάλει στο αυξανόμενο ενδιαφέρον και την εκτίμηση της αγοράς τέχνης και της ακαδημαϊκής κοινότητας για τη λαϊκή τέχνη και τη θέση της στην πολιτιστική ιστορία της Αμερικής.
Η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων πέρασε νομοσχέδιο με σκοπό τον τερματισμό της μακροχρόνιας εκστρατείας του κινέζικου καθεστώτος κατά της πνευματικής ομάδας Φάλουν Γκονγκ.
Ο δικομματικός Νόμος Προστασίας του Φάλουν Γκονγκ (H.R. 4132), που εισήχθη από τον Αντιπρόσωπο Σκοτ Πέρρυ (Ρεπουμπλικανός – Πενσυλβάνια) μαζί με άλλους 18 συγχορηγούς, πέρασε με φωνητική ψηφοφορία στις 25 Ιουνίου. Είναι το πρώτο νομοσχέδιο των ΗΠΑ που προχώρησε στο νομοθετικό σώμα και αφορά τη βάναυση καταπίεση της πίστης από το Πεκίνο.
Το Φάλουν Γκονγκ, μια πρακτική διαλογισμού που βασίζεται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας, είναι το υποκείμενο μια ανελέητης εκστρατείας στην κομμουνιστική Κίνα σχεδιασμένης να εξαλείψει την πίστη.
Ο Νόμος Προστασίας του Φάλουν Γκονγκ, ο οποίος ακόμη χρειάζεται την έγκριση της Γερουσίας, καλεί για τον άμεσο τερματισμό της δίωξης. Εάν περάσει ο νόμος, θα σημαίνει για τις ΗΠΑ την αποφυγή κάθε συνεργασίας με την Κίνα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων οργάνων, καθώς και στοχευμένες κυρώσεις και περιορισμούς στις βίζες προκειμένου να αντιμετωπιστεί η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ σε διεθνές επίπεδο.
Ο κος Πέρρυ είπε στην Αίθουσα της Βουλής στις 25 Ιουνίου πως το να συζητείται το θέμα των συστηματικών εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων εν έτει 2024 είναι από μόνο του πάρα πολύ τρομακτικό.
«Η εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων – μια μορφή μαζικής δολοφονίας – είναι κάτι [σαν αυτό που είδαμε με τον] Γιόζεφ Μένγκελε, αλλά συμβαίνει σήμερα», ανέφερε.
«Στην Κίνα, αν έχεις τα χρήματα, δεν υπάρχει λίστα αναμονής για να λάβεις ένα όργανο. … Υπάρχει διαθέσιμη προμήθεια τέτοιων οργάνων.»
Ο κος Πέρρυ περιέγραψε το νομοσχέδιο ως «την πρώτη δεσμευτική υποχρέωση από το Κογκρέσο να λάβει ισχυρά νομικά μέτρα ενάντια στη δίωξη και τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, κάνοντας το Φάλουν Γκονγκ το κεντρικό στοιχείο του νομοσχεδίου – κάτι το οποίο έχει καθυστερήσει πάρα πολύ ύστερα από 25 χρόνια».
Ο Νόμος Προστασίας του Φάλουν Γκονγκ θα επιβάλει επίσης κυρώσεις στους Κινέζους αξιωματούχους, τους στρατιωτικούς ηγέτες ή άλλους, που «εν γνώσει τους είναι υπεύθυνοι για ή είναι συνένοχοι σε ή έχουν εκούσια ή ακούσια συμμετάσχει σε αφαίρεση οργάνων χωρίς συναίνεση του δότη” στην Κίνα.
Οποιοσδήποτε βρίσκεται στη λίστα των κυρώσεων δεν θα μπορεί να εισέλθει στις ΗΠΑ ή να διενεργήσει συναλλαγές βασισμένες στις ΗΠΑ και η παρούσα βίζα του θα ανακληθεί. Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει επίσης αστική ποινή έως και 250.000 δολάρια και ποινική κύρωση 1 εκατομμυρίου δολαρίων καθώς και 20 χρόνια φυλάκιση για τους παραβάτες.
Υπό την ισχύ του νομοσχεδίου, ο υπουργός Εξωτερικών, ο υπουργός Υγείας και ο διευθυντής των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας θα πρέπει να καθορίσουν εάν η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ ορίζεται ως φρικαλεότητα σύμφωνα με τον Νόμο Elie Wiesel για την πρόληψη της γενοκτονίας και των φρικαλεοτήτων του 2018 και να ανακαλύψουν πόσα χρήματα από επιχορηγήσεις των ΗΠΑ έχουν υποστηρίξει τις μεταμοσχεύσεις οργάνων στην Κίνα.
«Η ευρεία, συστηματική, χορηγούμενη από το κράτος δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας αποτελεί μια ξεκάθαρη παράβαση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και μπορεί να συνιστά γενοκτονία», αναφέρει το έγγραφο του νομοσχεδίου.
Μιλώντας υπέρ του νομοσχεδίου, ο αντιπρόσωπος Γκρεγκ Στάντον (Δημοκρατικός – Αριζόνα) εστίασε στα «ασύλληπτα βάσανα που υποφέρουν τα θύματα, με «τα πιο βασικά τους δικαιώματα να έχουν αφαιρεθεί και τα σώματά τους να έχουν παραβιαστεί με τις πιο αποτρόπαιες μεθόδους».
«Φανταστείτε τον τρόμο και την απόγνωση αυτών που φυλακίζονται για τα πιστεύω τους, μόνο και μόνο για να τους αφαιρεθούν τα όργανα τους», είπε. «Αυτό δεν είναι μια στατιστική, ή ένα μακρινό ζήτημα. Αυτοί είναι αληθινοί άνθρωποι – άνθρωποι με οικογένειες, με όνειρα, οι οποίοι υπομένουν απίστευτο πόνο και τρόμο.»
Ο αντιπρόσωπος Ριτς ΜακΚόρμικ (Ρεπουμπλικανός – Τζόρτζια) ευχαρίστησε τον κο Πέρρυ για το νομοσχέδιο, λέγοντας πως «η ιδέα πως ένα μέλος μια θρησκευτικής μειονότητας μπορεί να γίνει στόχος και να σκοτωθεί έτσι ώστε τα όργανά του να αφαιρεθούν είναι κάτι αντίστοιχο μιας ταινίας τρόμου».
Το 2006, οι Epoch Times πρώτοι ανέφεραν την αφαίρεση οργάνων ύστερα από ομιλίες αυτόπτων μαρτύρων ισχυριζόμενοι ότι διεξάγονταν φόνοι για όργανα σε κινέζικα νοσοκομεία και υπόγειες εγκαταστάσεις. Μία μάρτυρας, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Άννι (Annie), είπε πως ο άντρας της αφαιρούσε κερατοειδείς από ζωντανούς ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ ενώ εργαζόταν ως νευροχειρουργός σε νοσοκομείο στη νοτιοανατολική Κίνα.
«Οι ζωές των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ δεν προστατεύονται από την κυβέρνηση. Οι ζωές τους θεωρούνται φθηνές από τις αρχές», είπε. «Είναι ένα εθνικό έγκλημα.»
Έκτοτε το ζήτημα έχει λάβει περισσότερη προσοχή, ειδικά αφότου το Δικαστήριο για την Κίνα με έδρα στο Λονδίνο απεφάνθη το 2019 πως η κακοποίηση λαμβάνει χώρα στην Κίνα σε σημαντική κλίμακα, και πως οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ αποτελούν την κύρια πηγή οργάνων.
Τα τελευταία δύο χρόνια, τρειςΠολιτείες των ΗΠΑ έχουν θεσπίσει νόμους που απαγορεύουν στις ασφάλειες υγείας να χρηματοδοτούν εγχειρήσεις μεταμόσχευσης οργάνων στην Κίνα, ενώ το Κογκρέσο των ΗΠΑ, ειδικοί που συνεργάζονται με τον ΟΗΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν αποδοκιμάσει δημόσια τη φρικτή αυτή πρακτική.
Το 2023, η Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε με συντριπτική πλειοψηφία το πρώτο της νομοσχέδιο σχετικά με το ζήτημα των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων σε γενικό επίπεδο.
Μία μέρα μετά από τις διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης σε πανεπιστημιουπόλεις των ΗΠΑ, οι οποίες κατέληξαν σε συμπλοκές με την αστυνομία και τους αντιδιαδηλωτές και σε κατάληψη κτιρίου, η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου Καρίν Ζαν-Πιέρ πιέστηκε κατά τη διάρκεια ενημέρωσης [του Τύπου] την 1η Μαΐου να δηλώσει τη θέση του προέδρου Τζο Μπάιντεν σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις.
Η απάντησή της ήταν μια γενική δήλωση με δύο σκέλη, η οποία επαναλάμβανε αφ’ ενός την πάγια καταδίκη εκ μέρους της αμερικανικής κυβέρνησης του αντισημιτισμού και της ρητορικής μίσους, αφ’ ετέρου την αναγνώριση του δικαιώματος των Αμερικανών να διαμαρτύρονται ειρηνικά εντός των ορίων του νόμου.
Οι διαμαρτυρίες υπέρ της Παλαιστίνης στις πανεπιστημιουπόλεις φαίνεται πως έχουν εξελιχθεί σε εθνικό φαινόμενο στις ΗΠΑ, από το Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας και το Ώστιν του Τέξας μέχρι το Γκέινσβιλ της Φλόριντα και τη Νέα Υόρκη. Τα πανεπιστήμια και οι τοπικές και πολιτειακές υπηρεσίες επιβολής του νόμου αντέδρασαν στις ταραχές με διαφορετικό τρόπο, κάτι που παρήγαγε και διαφορετικά αποτελέσματα: από τις εκατοντάδες συλλήψεις και τη βίαιη διάλυση των καταλήψεων στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια μέχρι την απόφαση του Πανεπιστημίου Μπράουν να εξετάσει το ενδεχόμενο απεμπλοκής του από το Ισραήλ και την απόφαση του USC να ακυρώσει τις τελετές αποφοίτησης.
Ο πρόεδρος Μπάιντεν, με δήλωσή του στις 22 Απριλίου, είχε καταδικάσει τις «αντισημιτικές διαμαρτυρίες» καθώς και «εκείνους που δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει με τους Παλαιστινίους».
Η κα Ζαν-Πιερ είπε στους δημοσιογράφους ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν και η ομάδα του «παρακολουθούν στενά την κατάσταση», ενώ, όταν ρωτήθηκε γιατί παρέμεινε σιωπηλός μετά τα πρόσφατα βίαια επεισόδια, υπενθύμισε τις σταθερές προσπάθειες του προέδρου για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού ως απόδειξη της πάγιας θέσης του.
«Αυτό που πιστεύουμε – και είμαστε πολύ σαφείς σε αυτό – είναι ότι κάθε Αμερικανός πρέπει να έχει το δικαίωμα στην ειρηνική διαμαρτυρία εντός των πλαισίων του νόμου», είπε. «Επίσης, θα εκθέτουμε κάθε είδος αντισημιτικών εκδηλώσεων που ακούμε και βλέπουμε».
Η κα Ζαν-Πιερ συντάχθηκε με τη θέση της διοίκησης του πανεπιστημίου όσον αφορά το δικαίωμα των φοιτητών στη μάθηση και την ασφάλεια στην πανεπιστημιούπολη. Τάχθηκε επίσης υπέρ της άποψης της διοίκησης, αναφορικά με τους διαδηλωτές στο Κολούμπια που κατέλαβαν ένα κτίριο της πανεπιστημιούπολης, ότι η κατάληψη κτιρίων «δεν είναι ειρηνική διαμαρτυρία».
Τα σχόλιά της απηχούν τα σχόλια του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου για θέματα εθνικής ασφάλειας Τζον Κίρμπι κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής συνδιάλεξης στις 30 Απριλίου, στην οποία δήλωσε: «Ο πρόεδρος πιστεύει ότι η βίαιη κατάληψη ενός κτιρίου της πανεπιστημιούπολης είναι μία απολύτως λανθασμένη προσέγγιση. Αυτό δεν αποτελεί παράδειγμα ειρηνικής διαμαρτυρίας».
Ωστόσο, η κα Ζαν-Πιερ αρνήθηκε να καταδικάσει επίσημα οποιαδήποτε άλλη πτυχή των διαδηλώσεων πέρα από τον αντισημιτισμό και την «αναστάτωση που πραγματικά υποβαθμίζει την ακαδημαϊκή εμπειρία των φοιτητών», για την οποία, όπως πρόσθεσε, ευθύνεται «ένα μικρό ποσοστό φοιτητών».
Ποια ήταν η άποψη του προέδρου Μπάιντεν σχετικά με την αντικάσταση της αμερικανικής σημαίας με την παλαιστινιακή από ορισμένους διαδηλωτές στην πανεπιστημιούπολη;
«Οι Αμερικανοί έχουν το δικαίωμα να διαμαρτύρονται ειρηνικά στο πλαίσιο του νόμου – εντός του πλασίου του νόμου. Και πρέπει να το σεβαστούμε αυτό», απάντησε η κα Ζαν-Πιερ, πριν επαναλάβει τις προαναφερθείσες απόψεις σχετικά με την κατάληψη κτιρίων και τον αντισημιτισμό.
Σε ερώτηση για τη θέση του Λευκού Οίκου όσον αφορά τους τρόπους με τους οποίους ορισμένα πανεπιστήμια, όπως το Κολούμπια, επέλεξαν να χειριστούν τις διαμαρτυρίες, η κα Ζαν-Πιερ αρνήθηκε να απαντήσει, παραπέμποντας στην ηγεσία του κάθε σχολείου και στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου.
«Αυτή είναι μια απόφαση για την οποία αποφασίζουν τα κολέγια και τα πανεπιστήμια. Οι αρχές επιβολής του νόμου […] έχουν καλύτερη αίσθηση του τι συμβαίνει επί τόπου. Και προφανώς, πρέπει να λάβουν αποφάσεις».
Αυτές οι μεμονωμένες καταστολές διαμαρτυριών οδήγησαν επίσης σε αναφορές ότι ορισμένοι από τους διαδηλωτές που συνελήφθησαν σε πανεπιστήμια ήταν επαγγελματίες ταραχοποιοί και ότι ορισμένες από τις διαμαρτυρίες λάμβαναν χρηματοδότηση από εξωτερικές ομάδες.
Ερωτηθείσα αν ο πρόεδρος γνώριζε για τους μη εγγεγραμμένους διαδηλωτές, η κα Ζαν-Πιερ είπε ότι δεν μπορεί να μιλήσει γι’ αυτό, ανακατευθύνοντας την ερώτηση στις τοπικές αστυνομικές αρχές.
Η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου αρνήθηκε επίσης να απαντήσει στην ερώτηση αν ο πρόεδρος ήθελε η κυβέρνησή του να μάθει ποιος χρηματοδοτεί κάποιες από τις διαδηλώσεις.
«Δεν μπορώ να μιλήσω για τις οργανώσεις που αναφέρονται», δήλωσε.
Οι τοπικοί αξιωματούχοι θα είναι καλύτερα ενημερωμένοι σχετικά με αυτό, είπε, και το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το FBI θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν τα κολέγια και τα πανεπιστήμια «όσον αφορά τους ομοσπονδιακούς νόμους».
Πειράματα στην Κίνα που χρηματοδοτήθηκαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί να τροποποιήσουν τους κορονοϊούς και να μην αφήσουν κανένα ίχνος, σύμφωνα με πρόσφατα αποκαλυφθέντα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Οι λεπτομέρειες των πειραμάτων δείχνουν ότι η τροποποίηση των ιών θα μπορούσε να γίνει και «δεν θα άφηνε κανένα ίχνος σκόπιμης ανθρώπινης χειραγώγησης», είπε ένα άγνωστο πρόσωπο στο FBI στις 23 Απριλίου 2020, σύμφωνα με ένα από τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Οι λεπτομέρειες περιγράφονται σε μια ιστοσελίδα για μια επιχορήγηση που χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων των ΗΠΑ, τον οργανισμό του οποίου ηγείται ο Δρ Άντονι Φάουτσι μέχρι τα τέλη του 2022. Η κυβέρνηση έχει χορηγήσει 4,3 εκατομμύρια δολάρια για την επιχορήγηση. Μέρος των κονδυλίων εστάλη στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν, ένα εργαστήριο που βρίσκεται στην ίδια κινεζική πόλη στην οποία εμφανίστηκαν τα πρώτα κρούσματα COVID-19 το 2019.
Ένας αξιωματούχος του FBI προώθησε το email σε έναν άλλο αξιωματούχο του FBI περίπου μία ώρα μετά την παραλαβή του.
«Θα είσαι στο γραφείο αύριο; Μόλις πήραμε ξανά συνέντευξη από το άτομο μας από την [απόκρυψη] και μας έδωσε κάποιες νέες ανησυχητικές πληροφορίες», γράφει ο αξιωματούχος. «Τηλεφώνησέ μου αν μπορείς».
Οι ταυτότητες της πηγής και των αξιωματούχων του FBI είχαν διαγραφεί στα μηνύματα, τα οποία περιήλθαν στην κατοχή της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Judicial Watch μέσω αιτήματος του νόμου περί ελευθερίας της πληροφόρησης.
Το FBI και η EcoHealth δεν απάντησαν μέχρι την ώρα του Τύπου στα αιτήματα της Epoch Times για σχολιασμό.
«Αυτά τα έγγραφα δείχνουν ότι το FBI κατάλαβε γρήγορα ότι η υπηρεσία του Φάουτσι χρηματοδότησε την έρευνα “κέρδους-λειτουργίας” που θα μπορούσε να μεταμφιέσει τον παραγόμενο κορονοϊό ως ‘φυσικό’», δήλωσε ο πρόεδρος του Judicial Watch, Τομ Φίττον. «Αυτά τα νέα έγγραφα αποδεικνύουν περαιτέρω την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη ποινική έρευνα σχετικά με το σκάνδαλο “κέρδους-λειτουργίας” του Fauci».
Ο Ρόμπερτ Γκάρι, ο οποίος έχει διδακτορικό στη μικροβιολογία και έχει επίσης σπουδάσει ιολογία, δήλωσε σε ιδιωτικά μηνύματα ότι η γενετική χειραγώγηση δεν αφήνει υπογραφές. Κάποιος θα μπορούσε «να συνθέσει κομμάτια των γονιδίων … με τέλεια πρόβλεψη και στη συνέχεια να τα προσθέσει πίσω χωρίς ίχνος”, έγραψε στις αρχές του 2020, ενώ ανέλυε τον COVID-19.
Ο κ. Γκάρι και άλλοι έγραψαν αργότερα σε ένα δημοσίευμα με τίτλο “Proximal Origin” ότι τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι ο COVID-19 «δεν είναι ένα εργαστηριακό κατασκεύασμα ή ένας σκόπιμα χειραγωγημένος ιός». Δύο από τους συγγραφείς υπερασπίστηκαν την αλλαγή κατά τη διάρκεια ακρόασης στο Κογκρέσο.
Τα αρχεία που είχε αποκτήσει στο παρελθόν το Judicial Watch δείχνουν ότι το FBI ξεκίνησε σχετική διερεύνηση για την εν λόγω έρευνα στη Γουχάν, η οποία έγινε στο πλαίσιο επιχορήγησης με τίτλο «Κατανόηση του κινδύνου εμφάνισης του κορονοϊού της νυχτερίδας».
Δεν είναι σαφές σε ποιες συγκεκριμένες ενέργειες προέβη το FBI, αλλά το γραφείο έκτοτε διαπίστωσε ότι ο COVID-19, ένας κορονοϊός, πιθανότατα προέρχεται από το εργαστήριο της Γουχάν.
«Μιλάμε για μια πιθανή διαρροή από ένα ελεγχόμενο από την κινεζική κυβέρνηση εργαστήριο που σκότωσε εκατομμύρια Αμερικανούς», είχε δηλώσει το 2023 ο διευθυντής του FBI Κρίστοφερ Ρέι.
Η κοινότητα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στο σύνολό της είναι διχασμένη επί του θέματος, με τουλάχιστον μία άλλη υπηρεσία να εκτιμά επίσης ως πιθανή την προέλευση από το εργαστήριο, ενώ άλλες είναι αναποφάσιστες ή τείνουν προς τη θεωρία της φυσικής προέλευσης.
Ο COVID-19 πιστεύεται ότι προέρχεται από νυχτερίδες. Η επιχορήγηση έδωσε χρήματα σε επιστήμονες για να συγκεντρώσουν κορονοϊούς νυχτερίδων και να πειραματιστούν πάνω τους σε εργαστήρια στη Γουχάν και σε άλλα μέρη. Η Κίνα έχει εμποδίσει σε μεγάλο βαθμό τις έρευνες για την προέλευση του COVID-19 και αρνήθηκε να δημοσιοποιήσει πληροφορίες από το εργαστήριο. Οι ομοιότητες μεταξύ του COVID-19 και ενός ιού για τον οποίο προτάθηκαν πειράματα σε μια ξεχωριστή αίτηση χρηματοδότησης της EcoHealth είναι μεταξύ των στοιχείων που υποδεικνύουν τη θεωρία της διαρροής από το εργαστήριο, λένε οι ειδικοί. Άλλοι λένε ότι τα διαθέσιμα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων κρουσμάτων σε μια ψαραγορά στη Γουχάν, υποδηλώνουν φυσική προέλευση.
Τα πειράματα που χρηματοδοτήθηκαν μέσω της αμερικανικής επιχορήγησης οδήγησαν όντως σε έναν κορονοϊό νυχτερίδας που έκανε τα ποντίκια να αρρωστήσουν περισσότερο από εκείνα που είχαν μολυνθεί με την αρχική έκδοση, όπως αποκάλυψαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Ανησυχίες σχετικά με τις εργασίες στο εργαστήριο είχαν εκφραστεί πριν από την πανδημία, σύμφωνα με μια εσωτερική έκθεση που είδε πρόσφατα ένας Αμερικανός γερουσιαστής. Οι αξιωματούχοι ανανέωσαν την επιχορήγηση της EcoHealth το 2023, αλλά απαγόρευσαν τη χρηματοδότηση του εργαστηρίου της Γουχάν, αφού οι υπεύθυνοι του εργαστηρίου σταμάτησαν να μοιράζονται πληροφορίες με την EcoHealth και τους Αμερικανούς επόπτες.
Ζω στην κομητεία Φώκιερ της Βιρτζίνια., κοντά στην κομητεία Λάουντεν. Και οι δύο βρίσκονται σε ακτίνα 80 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα των ΗΠΑ. Όντας τόσο κοντά στο κέντρο εξουσίας της χώρας, υπάρχουν φορές, ανάλογα με το θέμα, που οι τοπικές ειδήσεις μπορεί να γίνουν εθνικές ειδήσεις.
Αυτό συνέβη και όταν η γεννημένη στην Κίνα Σι Βαν Φλητ (Xi Van Fleet) μίλησε κατά της Κριτικής Φυλετικής Θεωρίας σε μια συνεδρίαση του σχολικού συμβουλίου της κομητείας Λάουντεν τον Ιούνιο του 2021.
Τα σχόλιά της διαδόθηκαν σαν φωτιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ακολούθησαν αιτήματα για εμφανίσεις και συνεντεύξεις σε μυριάδες μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των Epoch Times. Αν και συγκρατημένη και χωρίς τάσεις αυτοπροβολής, η κα Φαν Φλητ εκτοξεύτηκε στο εθνικό προσκήνιο.
Η «Αμερική του Μάο: Η προειδοποίηση μιας επιζήσασας» είναι η ιστορία της – μια συγκλονιστική ιστορία, πράγματι – και ταυτόχρονα άλλη μία ένδειξη για τη συστηματική διάβρωση της Αμερικής από μια πολιτισμική επανάσταση που φέρνει στον νου την Πολιτιστική Επανάσταση που έλαβε χώρα στην Κίνα από το 1966 μέχρι το 1976. Η κα Βαν Φλητ την αποκαλεί Αμερικανικό Μαρξισμό και υποστηρίζει ότι η προοδευτική αριστερά την προωθεί με ύπουλους τρόπους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η κατήχηση των παιδιών
Η κα Bαν Φλητ ξεκινά περιγράφοντας τη ζωή της ως παιδί στην Κίνα του Μάο Τσετούνγκ. Το κύριο ανάγνωσμά της, όπως και όλων των άλλων παιδιών, ήταν το «Μικρό κόκκινο βιβλίο» του Μάο, όπου ο Κινέζος ηγέτης μοιραζόταν πολλές από τις σκέψεις του σχετικά με την ταξική πάλη και τη διόρθωση των λανθασμένων ιδεών. Ενώ εκατομμύρια άνθρωποι διώκονταν ή σκοτώνονταν κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης, το κόκκινο βιβλίο κυκλοφορούσε σε δισεκατομμύρια αντίτυπα μπαίνοντας σε κάθε κινέζικο σπίτι. Πολλές οικογένειες είχαν περισσότερα από ένα αντίτυπα.
Υπήρχαν ελάχιστες ευκαιρίες να διαβάσει κανείς άλλα κείμενα – πολλές βιβλιοθήκες και πολιτιστικά κέντρα είχαν καταστραφεί. Η κινεζική ιστορία και οι παραδόσεις που άνθιζαν για χιλιάδες χρόνια είχαν διαγραφεί και αντικατασταθεί από το κομμουνιστικό όραμα του Μάο.
Η κα Bαν Φλητ μοιράζεται ανατριχιαστικές αναμνήσεις από τους Ερυθροφρουρούς του Μάο – πολλοί από τους οποίους ήταν νέα παιδιά – οι οποίοι έτρεχαν αφηνιασμένοι, προκαλώντας ζημιές σε πρόσωπα και περιουσίες, από τυφλή αφοσίωση στον ηγέτη τους.
Ως έφηβοι, η κα Bαν Φλητ στάλθηκε στην ύπαιθρο για να εργαστεί στα χωράφια. Αυτό ήταν μέρος μιας διαδικασίας για τη αναμόρφωση των νέων σχετικά με τα πλεονεκτήματα της σκληρής εργασίας και σύμφωνα με την απλή ζωή που ζούσαν οι αγρότες.
Ο θάνατος του Μάο το 1976 σήμανε το τέλος της Πολιτιστικής Επανάστασης. Το 1977, επέστρεψε στην εξουσία ο Ντενγκ Σιαοπίνγκ, ο οποίος ήθελε να ανοιχτεί η Κίνα στη Δύση και να εργαστεί για τη βελτίωση της οικονομίας της. Τα κολέγια και τα πανεπιστήμια ήταν πλέον ανοιχτά.
Η κα Bαν Φλητ θυμάται ότι ενθουσιάστηκε όταν πέρασε τις εισαγωγικές εξετάσεις και μπόρεσε να φοιτήσει στο κολέγιο για να σπουδάσει αγγλικά. Αν και οι φυσικές συνθήκες δεν ήταν καλές, αφού τα ιδρύματα ήταν αδρανή για τόσα χρόνια και οι πόροι ήταν περιορισμένοι, η νεαρή γυναίκα είχε μεγάλες ελπίδες και πίστη σε ένα πιο φωτεινό μέλλον.
Με τα μάτια του ενήλικα
Στα 26 της, η κα Bαν Φλητ έφτασε στο Κεντάκυ και ξεκίνησε ένα ακαδημαϊκό, αλλά και προσωπικό ταξίδι. Απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα, προχώρησε στις σπουδές της, ξεκίνησε μία καριέρα, παντρεύτηκε και θεμελίωσε μια μεσο-αστική ζωή σε ένα μέρος που πλέον αποκαλεί σπίτι. Ήταν σίγουρη ότι είχε δραπετεύσει από μια κομμουνιστική χώρα και ότι ζούσε σε μία ελεύθερη. Έζησε με αυτή την πεποίθηση για αρκετές δεκαετίες μέχρι που άρχισε να βλέπει σημάδια ότι ίσως τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι.
Όπως γράφει η κα Bαν Φλητ: «Θεωρώ μοναδικό, ίσως και προνομιακό, το γεγονός ότι στη διάρκεια της ζωής μου έχω βιώσει όχι μόνο μία, αλλά δύο από τις σημαντικότερες πολιτιστικές επαναστάσεις στην ιστορία της ανθρωπότητας – τη Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο (1966-1976) και την αμερικανική πολιτιστική επανάσταση της δεκαετίας του 2020 (με ρίζες που χρονολογούνται πολύ νωρίτερα). Και οι δύο είναι πολιτιστικές μαρξιστικές επαναστάσεις και είναι συνώνυμες με τον κομμουνισμό».
Η απόφασή της να μιλήσει στη συνεδρίαση του σχολικού συμβουλίου της κομητείας Λάουντεν ενάντια σε αυτό που αντιλαμβανόταν ως διάχυτο και καταπατητικό «αφυπνισμό» (woke-ism) στο δημόσιο σχολικό σύστημα, δεν ήταν μια εύκολη απόφαση. Ένιωσε όμως ότι ήταν απαραίτητο να επιστήσει την προσοχή σε αυτό που θεωρούσε κίνδυνο και απειλή για τους υπάρχοντες θεσμούς, τις παραδόσεις και τις κοινωνικές νόρμες – στην ουσία για τον δυτικό πολιτισμό. Ήξερε, από άμεση εμπειρία, τι είχε κάνει ο Μάο στην Κίνα. Συνέβαινε αυτό και στις Ηνωμένες Πολιτείες;
Η κα Bαν Φλητ δείχνει με εξαιρετικά πειστικό τρόπο τους παραλληλισμούς μεταξύ της Πολιτιστικής Επανάστασης του Μάο και των ανησυχητικών τάσεων που βλέπει να επικρατούν σήμερα: την καταστροφή των οικογενειακών αξιών, τον πόλεμο κατά της θρησκείας (ειδικά του χριστιανισμού), τις προσπάθειες ακύρωσης του πολιτισμού και αλλοίωσης της ιστορίας, την έμφαση στον κολεκτιβισμό αντί του ατομικισμού και την απόρριψη της ευρωκεντρικής ιστορίας και αισθητικής.
Οι αναγνώστες θα εκτιμήσουν τη σαφήνεια της γραφής της, που βασίζεται σε εκτεταμένη έρευνα, περιλαμβάνει άφθονες σημειώσεις, είναι καλά οργανωμένη και πολύ πειστική. Πρόκειται για μια ειλικρινή έκκληση που θέλει να αφυπνίσει τον κόσμο και να τον ενώσει σε μια κοινή προσπάθεια για την καταπολέμηση «αυτού που δεν θα μπορούσε να συμβεί εδώ».
Το βιβλίο της έχει βαρύτητα, ιδίως για όσους προσπαθούν να καταλάβουν τι συμβαίνει, πού πήγαν τα πράγματα στραβά και τι μπορεί να γίνει για να σταματήσει αυτή η πορεία.
Ως επιζήσασα που έχει βιώσει τις φρικτές συνέπειες του κινεζικού κομμουνιστικού συστήματος, η κα Bαν Φλητ έχει τώρα φορέσει την πανοπλία μιας ακτιβίστριας που αγωνίζεται για την Αμερική που έχει αγαπήσει και εκτιμήσει. Έγραψε το βιβλίο της με την ενθάρρυνση πολλών που συμμερίζονται τις απόψεις της.
Αυτό είναι ένα κρίσιμο μήνυμα, μια προειδοποίηση ενάντια στην πολιτιστική επανάσταση που λαμβάνει χώρα στην Αμερική, μια χώρα στην οποία δεν θα έπρεπε να μπορεί να βρει έδαφος να ριζώσει.
Το βιβλίο «Mao’s America: A Survivor’s Warning» της Xi Van Fleet, κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις 31 Οκτωβρίου 2023 από τις εκδόσεις Center Street, με σκληρό εξώφυλλο, 320 σελίδες και μέγεθος 16 x 23 εκ.
«Όταν έχω λίγα χρήματα, αγοράζω βιβλία», είχε πει κάποτε ο Ολλανδός φιλόσοφος Δεσιδέριος Έρασμος.
Αυτό ισχύει και για την Μπόνι Άντερσον, πρώην δασκάλα και σύμβουλο οικοδιδασκαλίας από τη Μινεσσότα, η οποία με την πάροδο των χρόνων δημιούργησε μια εντυπωσιακή συλλογή βιβλίων που αριθμεί περίπου 33.000 έργα παιδικής λογοτεχνίας. Το μέγεθος της συλλογής της είναι τέτοιο που ανάγκασε την κα Άντερσον και τον σύζυγό της Τζον να κάνουν μια προσθήκη στο σπίτι τους.
Μεγαλώνοντας σε ένα βιβλιόφιλο περιβάλλον
Το γεγονός ότι η κα Άντερσον απολαμβάνει το διάβασμα είναι από μόνο του ένα μικρό θαύμα, καθώς ως παιδί πάλευε με τη δυσλεξία. Ωστόσο, η στοργή και η φροντίδα της μητέρας της βοήθησε την κα Άντερσον να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο. «Η μητέρα μου προωθούσε πολύ το διάβασμα”, είπε, προσθέτοντας ότι την πήγαινε συχνά στις ώρες ανάγνωσης παραμυθιών στη μικρή βιβλιοθήκη της πόλης τους στη βορειοδυτική Αϊόβα.
Αυτοί οι πρώιμοι σπόροι του διαβάσματος έσκασαν όταν η κ. Άντερσον παρακολούθησε στο κολέγιο ένα μάθημα παιδικής λογοτεχνίας. «Είχα έναν καθηγητή που ήταν … πιθανώς σχεδόν 90 ετών … ο οποίος δίδασκε για τα παιδικά βιβλία από τις αρχές του αιώνα μας», είπε. «Απλά ρουφούσα τα πάντα!»
Η έφεση της κας Άντερσον για τη συλλογή βιβλίων ξεκίνησε όταν παντρεύτηκε τον κο Άντερσον και δημιούργησαν οικογένεια. Συμμετέχοντας σε διάφορες λέσχες βιβλίου, αγόραζε αρχικά πανόδετα βιβλία για τα αγόρια της, αλλά σύντομα προτίμησε να αγοράζει βιβλία με σκληρό εξώφυλλο λόγω της ανθεκτικότητάς τους.
Σήμερα, συλλέγει πολλά παλιά έργα παιδικής ιστορικής λογοτεχνίας.
Φτιάχνοντας μια βιβλιοθήκη και ένα εργαστήριο μαζί
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η συλλογή της κας Άντερσον είχε μεγαλώσει τόσο πολύ που το ζευγάρι αποφάσισε να κάνει μια προσθήκη στο σπίτι του. Στην πραγματικότητα, ξεκίνησαν από την επιθυμία του κου Άντερσον για ένα ξυλουργείο, όπως έσπευσε να σημειώσει η κα Άντερσον, και επειδή ήθελε να είναι κοντά αντί να είναι εκείνος μόνος του στο εργαστήριο, αποφάσισαν να προσθέσουν στο εργαστήριο και μια βιβλιοθήκη.
«Η νέα μας προσθήκη θα απείχε 25 μ. από τον δρόμο», εξήγησε ο κος Άντερσον, αλλά οι χωροταξικοί περιορισμοί απαιτούσαν οι προσθήκες να έχουν απόσταση 27 μ., οπότε οι Άντερσον πήγαν στο δημοτικό συμβούλιο για να ζητήσουν να γίνει μια εξαίρεση. Όταν το συμβούλιο επιτέλους ανέλαβε την υπόθεσή τους, ένα μέλος είπε: «Βλέπω ότι εδώ πρόκειται να βάλουν μια βιβλιοθήκη. Λοιπόν, εγώ λέω ότι όποιος θέλει να βάλει βιβλιοθήκη στο σπίτι του, [πρέπει να] τον αφήνουμε!»
Ως αυτοδίδακτος ξυλουργός, ο κος Άντερσον έκανε μεγάλο μέρος της εργασίας μόνος του, ολοκληρώνοντας την κατασκευή της προσθήκης μέσα σε 10 περίπου χρόνια. «Ένας από τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους πολλοί ξυλουργοί αρέσκονται να δουλεύουν με ξύλο είναι για να μπορούν να αγοράζουν περισσότερα εργαλεία!», είπε γελώντας, παραδεχόμενος ότι αγόρασε αρκετά για να κατασκευάσει τη βιβλιοθήκη και το καθιστικό, με μια σκάλα που ανεβαίνει σε μια σοφίτα-υπνοδωμάτιο, που περιέχει -τι άλλο;- βιβλία. «Δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος χώρος είναι μεγαλύτερος», είπε ο κος Άντερσον με προσποιητή αμνησία, «η βιβλιοθήκη της Μπόνι ή το εργαστήριό μου».
Ένα από τα μοναδικά χαρακτηριστικά της βιβλιοθήκης τους είναι η μυστική πόρτα της βιβλιοθήκης στο πατάρι, η οποία όταν ανοίγει, αποκαλύπτει ένα μικρό μπάνιο. «Αυτό ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που χρειάστηκε να κάνω», δήλωσε ο κ. Άντερσον, σημειώνοντας ότι η γωνία, το πάχος και το βάρος της περιστρεφόμενης βιβλιοθήκης ήταν μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που είχε να αντιμετωπίσει. «Με ρώτησε: “Θέλεις αληθινά βιβλία σε αυτά τα ράφια, Μπόνι;”», αφηγήθηκε η κα Άντερσον, «κι εγώ του απάντησα: “Ναι, θέλω αληθινά βιβλία”.»
Ψάχνοντας για τα καλύτερα βιβλία
Η περιστρεφόμενη βιβλιοθήκη είναι η αγαπημένη όσων έρχονται να δουν τη βιβλιοθήκη της κυρίας Άντερσον. Σύμβουλος οικοδιδασκαλίας για σχεδόν 40 χρόνια, η κα Άντερσον προσφέρει τη χρήση της βιβλιοθήκης της στις οικογένειες που εξυπηρετεί. «Μόνο ένα [βιβλίο] σε όλο το διάστημα που το κάνω αυτό … έχει χαθεί, και το παιδί αυτό εργάστηκε, κέρδισε τα χρήματα και το αντικατέστησε», είπε, προσθέτοντας με υπερηφάνεια: «Τέτοιες οικογένειες έχω».
Τα ράφια της έχουν κυρίως αμερικανικά ιστορικά μυθιστορήματα και μη μυθιστορήματα, αν και έχει επίσης ένα τμήμα που επικεντρώνεται στον δυτικό πολιτισμό. Η κα Άντερσον τα τακτοποίησε με χρονολογική σειρά από το 1620 έως την εποχή του διαστήματος, για να βοηθήσει τα παιδιά να τοποθετήσουν τους ανθρώπους και τα γεγονότα στο ιστορικό τους πλαίσιο. Της αρέσει να τα χρησιμοποιεί ως συμπλήρωμα σε τυχόν βιβλία ιστορίας που μπορεί να χρησιμοποιούν οι οικογένειες. «Μου αρέσει να έχω ένα για το μικρότερο παιδί, ένα για το μεσαίο παιδί, αλλά και ένα για έναν μαθητή λυκείου ή τη μαμά ή τον μπαμπά. Στη συνέχεια, την ώρα του φαγητού, μοιράζονται στο τραπέζι αυτά που έμαθαν.»
«Υπάρχουν τόσα πολλά καλά πράγματα στην ιστορική μυθοπλασία”, εξήγησε. «Αν διαβάζεις ξερά γεγονότα, δεν νιώθεις τα συναισθήματα ή τις συγκινήσεις που [συμβαίνουν] πραγματικά στη ζωή αυτών για τους οποίους διαβάζεις».
Η κα Άντερσον ενθαρρύνει μερικά από αυτά τα συναισθήματα που προκαλούν τα βιβλία της με καλαίσθητες διακοσμήσεις που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη της, ενσωματώνοντας λούτρινα ζωάκια, αγαλματίδια και άλλα αναμνηστικά που σχετίζονται με τα διάφορα τμήματα της ιστορίας. «Απλώς πιστεύω ότι ενισχύουν μια ενδιαφέρουσα βιβλιοθήκη», δήλωσε.
Η αγάπη της για το οπτικό υλικό την οδήγησε επίσης στη δημιουργία ενός χρονολογίου ιστορικών βιβλίων, με εικόνες των προτεινόμενων βιβλίων να παρατάσσονται χρονολογικά, σαν ιστορικά τοπόσημα. Το διαθέτει στο μικρό οικιακό της κατάστημα, μαζί με αντίγραφα των βιβλίων που έχει στην προσωπική της βιβλιοθήκη. Δεδομένου ότι πολλά από τα βιβλία που προτείνει είναι παλαιότερα έργα, επισκέπτεται συχνά πυκνά τα καταστήματα μεταχειρισμένων βιβλίων και τα υπαίθρια παζάρια -ακόμη και όταν ταξιδεύει- για να βρει τα κρυμμένα διαμάντια που δεν κυκλοφορούν πια, ώστε να μπορούν να τα απολαύσουν οι φίλοι της βιβλιοθήκης της.
Παραδέχτηκε, ωστόσο, ότι είναι όλο και πιο δύσκολο να βρίσκει τα παλιά καλά βιβλία, ιδίως από τη στιγμή που πολλές βιβλιοθήκες τα πετούν. Ως εκ τούτου, προτείνει στις οικογένειες να πηγαίνουν στη βιβλιοθήκη και να χρησιμοποιούν την υπηρεσία διαδανεισμού. «Αν το κάνετε αυτό και ζητήσετε ένα βιβλίο, αυτό το βιβλίο θα σωθεί αντί να πεταχτεί», είπε, «επειδή … κάνετε να κυκλοφορούν αυτά τα παλιά βιβλία.»
Όταν ψάχνει για παλιά βιβλία, η κα Άντερσον ενθουσιάζεται ιδιαίτερα όταν βρίσκει ένα βιβλίο της Ζενεβιέβ Φόστερ. Συνιστά επίσης βιβλία των Ντ’ Ωλέρ και της Λόις Λένσκι. « Το “Childhood of Famous Americans” (“Η παιδική ηλικία διάσημων Αμερικανών”) είναι μια σειρά στην οποία πιστεύω ακράδαντα», είπε, σημειώνοντας ότι «τα παλιά βιβλία είναι μακράν καλύτερα, έχοντας … γλωσσάρι και χρονολόγιο και προτάσεις άλλων βιβλίων για να διαβάσετε»
Η κα Άντερσον σκοπεύει να πουλήσει τη βιβλιοθήκη της μια μέρα, επιμένοντας ότι θα πάει ολόκληρη σε έναν τυχερό. Έχει ήδη καταρτίσει έναν σύντομο κατάλογο με ορισμένους πιθανούς αγοραστές. Μέχρι τότε, ωστόσο, η ίδια και ο κος Άντερσον προσκαλούν τους άλλους να την απολαύσουν, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να επικοινωνήσουν μαζί τους στο bonniebooks.mn@gmail.com είτε για να ξεναγηθούν στη βιβλιοθήκη τους είτε για να πάρουν ένα χρονολόγιο της βιβλιοθήκης είτε για να περιηγηθούν στο οικιακό παλαιοβιβλιοπωλείο τους.
Η ανακάλυψη ενός κινέζικου βιοεργαστηρίου μαύρης αγοράς που λειτουργούσε στην Καλιφόρνια και οι συνεπακόλουθες έρευνες, αποκάλυψαν ένα μπερδεμένο δίκτυο από εταιρείες-βιτρίνες που απέκρυπταν το ιδιοκτησιακό καθεστώς, όπως και παραθυράκια που προκάλεσαν μεγάλες καθυστερήσεις στην εκκαθάριση του χώρου και την ενημέρωση του κοινού.
Το κοινό έμαθε τον Μάρτιο για ένα μυστικό βιοεργαστήριο που λειτουργούσε σε μια αποθήκη στο Ρίντλεϊ της Καλιφόρνια, περίπου 25 μίλια νοτιοανατολικά του Φρέσνο.
Όμως η αποθήκη και οι βιολογικοί κίνδυνοι που εγκυμονούσε είχαν ανακαλυφθεί μήνες νωρίτερα, στις 19 Δεκεμβρίου 2022, από την Τζέσαλυν Χάρπερ, υπάλληλο επιβολής του κώδικα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας της πόλης Ρίντλεϊ.
Ανταποκρινόμενη σε μια ανώνυμη πληροφορία σχετικά με την υποτιθέμενη κενή αποθήκη, η κα Χάρπερ ανακάλυψε χιλιάδες φιαλίδια με βακτηριακούς και ιογενείς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων του κορωνοϊού, των χλαμυδίων, του E. coli, του πνευμονιόκοκκου, του HIV, της ηπατίτιδας, του έρπητα, της ερυθράς και της ελονοσίας.
Στο α΄μέρος του άρθρου, περιγράφηκε με λεπτομέρειες η ανακάλυψη του εργαστηρίου από την κα Χάρπερ και τα βήματα που χρειάστηκε να ακολουθηθούν για την εκκαθάριση του χώρου. Επίσης, παρουσιάστηκε ο μπερδεμένος ιστός ονομάτων και εταιρειών που κρυβόταν πίσω από το ιδιοκτησιακό καθεστώς του εργαστηρίου και αναφέρθηκαν οι συλλήψεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα.
Ποιος είναι υπεύθυνος;
Η Γουάνγκ Γιαν (γνωστή και ως Γουάνγκ Τζαογιάν) αναφέρεται ως πρόεδρος της Universal Meditech σε έναν ηλεκτρονικό οδηγό επιχειρήσεων και η Epoch Times απέκτησε μια άδεια υδραυλικών εγκαταστάσεων που είχε εκδοθεί στην κα Γουάνγκ της Universal Meditech από την πόλη Τιουλάρη (Tulare) το 2016. Μια έκθεση καταθέσεων του Οργανισμού Ελέγχου Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA) για την Universal Meditech αναφέρει επίσης την κα Γουάνγκ ως «επίσημη ανταποκρίτρια”.
Η κα Γουάνγκ είναι επίσης διευθύντρια σε μια άλλη εταιρεία με έδρα την Καλιφόρνια, την Superior Meditech Investments LLC, και στέλεχος ή διευθύνων σύμβουλος τριών άλλων συναφών εταιρειών με έδρα τη Νεβάδα: των PBI Diagnostic Laboratory LLC, Medi-Source LLC και David Destiny Discovery LLC.
Αναφέρεται επίσης ως εκτελεστική διευθύντρια και γενική διευθύντρια μιας εταιρείας στο Τσινγκντάο της Κίνας με την επωνυμία Ai De Biopharmaceutical Industry (Qingdao) Co. Ltd.
Ο γενικός διευθυντής της Ai De Biopharmaceutical είναι επίσης ο πρόεδρος της Prestige Biotech (το μυστικό βιοεργαστήριο στο Ρίντλεϊ που διέσωσε την Universal Meditech), σύμφωνα με τα επιχειρηματικά αρχεία της Καλιφόρνιας και της Νεβάδα και έναν οδηγό κινεζικών εταιρειών.
Όλα τα στελέχη και όλες οι εταιρείες οδηγούν τελικά στον κο Τζου, τον Κινέζο με το καναδικό διαβατήριο.
Ο κος Τζου και αρκετές από τις εταιρείες του έχουν εμπλακεί σε νομικές διαμάχες που εκτείνονται από τον Καναδά στο Χονγκ Κονγκ και τις Ηνωμένες Πολιτείες από το 2008.
Τον Σεπτέμβριο του 2010, ο κος Τζου κατέθεσε απόδειξη ως «ιδιοκτήτης» της Ai De Biopharmaceutical για την κήρυξη πτώχευσης άλλης μιας από τις εταιρείες του, της JingJing Genetics Inc.
«Ο μοναδικός μέτοχος της Ai De είναι μια εταιρεία των Βρετανικών Παρθένων Νήσων (η Unique Way Technology Limited), η οποία με τη σειρά της ανήκει στην IND, η οποία ανήκει στον Τζου», σύμφωνα με απόφαση του 2016 του Ανώτατου Δικαστηρίου της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά.
Η ταχυδρομική διεύθυνση της Ai De Biopharmaceutical στο Τσινγκντάο είναι η ίδια με άλλες κινεζικές ιατρικές εταιρείες, όπως η Qingdao Guangdi Packaging Material και η Ai De Diagnostic. Σύμφωνα με τα αρχεία εισαγωγών, οι περισσότερες από αυτές τις εταιρείες έχουν στείλει ιατρικές προμήθειες στην Universal Meditech και την Prestige Biotech.
Ο κος Τζου παραιτήθηκε από τις θέσεις του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου και του γενικού διευθυντή της Ai De Biopharmaceutical τον Νοέμβριο του 2018, σύμφωνα με κινεζικά έγγραφα.
Η Epoch Times κάλεσε διάφορους αριθμούς για την έδρα της Ai De Biopharmaceutical στην Κίνα, αλλά οι αριθμοί έχουν αποσυνδεθεί ή δεν λειτουργούν πλέον.
Οι επιχειρήσεις του Τζέσι Τζου
Ο κος Τζου γεννήθηκε στην Κίνα το 1961 και απέκτησε πτυχίο Bachelor of Science από το Ιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Πεκίνου το 1984 και μεταπτυχιακό από το Peking Union Medical College Hospital το 1988. Συνέχισε να διεξάγει βιολογική έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά, σύμφωνα με το Sina Finance.
Το 1991, ο κος Τζου ίδρυσε την IND Dairytech Ltd στο Βανκούβερ και έγινε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο κος Τζου μετέφερε αεροπορικώς δώδεκα βοοειδή Holstein (μια φυλή γνωστή για την υψηλή παραγωγή γάλακτος) από το Κεμπέκ στο Πεκίνο για να ενισχύσει την παραγωγή γάλακτος στην Κίνα, όπου υπήρχε μεγάλη ανάγκη.
Μια δεκαετία αργότερα, ο κος Τζου επικεντρώθηκε στις τεχνολογίες αναπαραγωγής. Αντί να μεταφέρει βοοειδή στην Κίνα, η IND Dairytech άρχισε να στέλνει σπέρμα και έμβρυα Holstein σε μια προσπάθεια να αναπτύξει κοπάδια βοοειδών.
Εξυπηρετώντας κυρίως πελάτες στον Καναδά, η IND Dairytech εισήχθη στο Χρηματιστήριο του Τορόντο το 2008, διαγράφηκε από το χρηματιστήριο το 2011 και εξαγοράστηκε λίγο αργότερα από την IND Lifetech, μια άλλη εταιρεία που ελέγχεται από τον κο Τζου.
Οι κινεζικοί χαρακτήρες του «Ai De” βρίσκονται επίσης στην επάνω αριστερή γωνία του λογότυπου της IND Lifetech.
Λίγο καιρό αφότου η IND Lifetech απέκτησε την IND Dairytech, άλλαξε το όνομά της σε JingJing Genetics, επίσης με έδρα τον Καναδά και υπό τον έλεγχο του κου Τζου.
Το 2008, η JingJing Genetics μηνύθηκε από την XY LLC, μια εταιρεία με έδρα το Κολοράντο, η οποία διεκδικούσε αποζημίωση για «συνωμοσία, εξαπάτηση, παραβίαση εμπιστοσύνης, παραβίαση σύμβασης και πρόκληση παραβίασης σύμβασης».
Η XY είχε αναπτύξει την τεχνολογία για την «επιλογή του φύλου των απογόνων με τη χρήση σπέρματος με φύλο ή εμβρύων με φύλο» για «μη ανθρώπινα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων βοοειδών, αλόγων, χοίρων και ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση», σύμφωνα με μια διαδικτυακή δήλωση.
Η εταιρεία ήταν «ο βασικός αδειούχος που είχε τον έλεγχο όλης της διαλογής σπέρματος σε μη ανθρώπινα θηλαστικά παγκοσμίως».
Η JingJing Genetics κατηγορήθηκε ότι έκλεβε την τεχνολογία της XY για να κατασκευάζει και να εμπορεύεται σπέρμα βοοειδών με καθορισμένο φύλο, αλλά χωρίς τους αυστηρούς ελέγχους που απαιτούνται από έναν αδειούχο.
Η υπόθεση εκδικάστηκε το 2012, με τον δικαστή να αποφαίνεται κατά της JingJing Genetics για παραβίαση των συμφωνιών πνευματικής ιδιοκτησίας.
Οι τρεις τότε διευθυντές της JingJing – ο κος Τζου, ο Σέλεν Κούι Φενγκ Τζόου και ο Τζιν Τανγκ – κρίθηκαν ένοχοι για «αστική απάτη και συνωμοσία με σκοπό την πρόκληση οικονομικής βλάβης” και διατάχθηκαν να καταβάλουν 8,5 εκατομμύρια CA$ (5,8 εκατομμύρια ευρώ) στην XY, σύμφωνα με την απόφαση που εκδόθηκε τότε.
Ο Καναδός δικαστής Στήβεν Κέλεχερ εξέδωσε επίσης στην JingJing και στους εντολείς της μόνιμη απαγόρευση χρήσης της λεγόμενης τεχνολογίας κυτταρομέτρων που αναλύει και ταξινομεί τα κύτταρα για την επιλογή του φύλου των απογόνων.
Ωστόσο, λίγες ημέρες μετά την απόφαση του δικαστή, η XY έλαβε πληροφορίες ότι ο κος Τζου είχε ιδρύσει μια νέα εταιρεία, την Fraser Biomedical Inc. «με σκοπό την κρυφή παραγωγή σπέρματος με βάση το φύλο χρησιμοποιώντας την τεχνολογία της XY», σύμφωνα με δημοσίευμα του καναδικού ραδιοτηλεοπτικού δικτύου.
Ο δικαστής Κέλεχερ έκρινε στη συνέχεια τον κο Τζου για ασέβεια προς την εταιρεία για τη μη καταβολή των 8,5 εκατομμυρίων CA$ και το 2015 τον καταδίκασε σε φυλάκιση έξι μηνών. Όμως ο κος Τζου είχε φύγει από τον Καναδά το 2014 και οι Epoch Times δεν μπόρεσαν να βρουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι επέστρεψε κάποια στιγμή.
Σε μια άλλη υπόθεση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Βρετανικής Κολομβίας που αφορούσε τον κο Τζου και τις πολλές εταιρείες του, η δικαστής Σέλλεϋ Φιτζπάτρικ δήλωσε: «Ο δικηγόρος του Τζου μου ανέφερε ότι ο Τζου φοβάται να πατήσει το πόδι του σε αυτή την περιοχή, φοβούμενος ότι θα συλληφθεί», σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα.
Στην εν λόγω υπόθεση, η δικαστής Φιτζπάτρικ απεφάνθη το 2016 ότι ο κος Τζου και οι υπάλληλοί του έπρεπε να καταβάλουν επιπλέον 330 εκατ. δολάρια CA$ (227 εκατ. ευρώ) στην XY για συνεχιζόμενη συνωμοσία με σκοπό την απόκτηση πνευματικής ιδιοκτησίας και εμπιστευτικών πληροφοριών.
«Είναι δύσκολο να εκφραστεί ο βαθμός και το εύρος των αδικημάτων του κου Τζου σε σχέση με το συντονισμένο σχέδιο και τις ενέργειές του για την κλοπή των εμπιστευτικών πληροφοριών της XY για τους δικούς του οικονομικούς σκοπούς», σημείωσε η δικαστής Φιτζπάτρικ στην απόφασή της.
Τα δικαστικά έγγραφα δείχνουν απομαγνητοφωνήσεις από την εφαρμογή messenger WeChat μεταξύ του κου Τζου και του κου Σου από το 2014. Τα μηνύματα αποκαλύπτουν ότι ο στόχος του κου Τζου ήταν η «πλήρης χρεοκοπία» της XY.
«Εάν το νέο σύστημα κυκλοφορήσει γρήγορα στην αγορά, προκαλώντας τη διπλάσια πτώση του συνολικού κόστους παραγωγής σπέρματος με φύλο, πώς νομίζετε ότι θα επιβώσουν από εδώ και πέρα; … Προτείνω λοιπόν να υπολογίσουμε περίπου 3 χρόνια για να κάνουμε [την XY] να καταρρεύσει ή να αποκτηθεί φθηνά», έγραψε ο κος Τζου προς τον κο Σου τον Μάιο του 2014.
«Την πιο κατάλληλη στιγμή, η απόκτηση της [XY] με την καλύτερη δυνατή τιμή θα πρέπει να είναι η βασική μας στρατηγική. Πριν από αυτό, θα εμπλακούμε σε φθορά μαζί τους, θα τους τραβήξουμε όσο το δυνατόν περισσότερο, θα τους τραβήξουμε προς τα κάτω, για να τους αφήσουμε να αισθάνονται όλη την ώρα ότι η δαμόκλειος σπάθη βρίσκεται πάνω από το κεφάλι τους. Για τον σκοπό αυτό, έχουμε ήδη σχεδιάσει ένα ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο.»
Στην απόφαση του 2016 επισημάνθηκε επίσης μια ανταλλαγή μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από τον Απρίλιο του 2011.
Σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προς τους κκ Τανγκ και Τζου ο κος Σου έγραψε: «Λοιπόν, φαίνεται ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός είναι πολύ πονηρός, προτείνω να φτιάξουμε μια απομίμηση», αναφερόμενος σαφώς στην XY.
Ο κος Τζου απάντησε: «Ο νόμος είναι ισχυρός, αλλά οι παράνομοι είναι δέκα φορές ισχυρότεροι».
Στην απόφασή της, η δικαστής Φιτζπάτρικ είπε: «Τα αποδεικτικά στοιχεία καθιστούν σαφές ότι όλοι οι κατηγορούμενοι συμμετείχαν στο συνολικό σχέδιο για την κλοπή των εμπιστευτικών πληροφοριών της XY για δική τους χρήση με διάφορα μέσα.
»Όλα αυτά έγιναν προς όφελος του ομίλου IND.
»Ως γενικό σχόλιο, είναι δύσκολο να εκφραστεί ο βαθμός και το εύρος των αδικημάτων του Τζου σε σχέση με το συντονισμένο σχέδιο και τις ενέργειές του για την κλοπή των εμπιστευτικών πληροφοριών της XY»
Ο σύνδεσμος με το Χονγκ Κονγκ
Το 2014, δύο χρόνια μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Βρετανικής Κολομβίας κατά της JingJing Genetics, η XY δεν είχε ακόμη λάβει τα 8,5 εκατομμύρια CA$ της αποζημίωσης. Θέλοντας να πιέσει περαιτέρω, η XY μήνυσε μια άλλη εταιρεία που ελεγχόταν από τον κο Τζου – αυτή τη φορά στο Χονγκ Κονγκ.
Η XY προσπάθησε να εισπράξει τις αποζημιώσεις της από τον δεσμευμένο τραπεζικό λογαριασμό HSBC της εναγομένης που συνδέεται με μια ακόμη εταιρεία που ελέγχεται από τον κο Τζου, την Grand Network Technology Co. Ltd (GNT).
Η GNT ιδρύθηκε στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους το 2000 και στη συνέχεια καταχωρήθηκε ως ιδιωτική εταιρεία στο Χονγκ Κονγκ το 2014, σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα.
Ο Πήτερ Γουάνγκ και ένας άλλος άνδρας διορίστηκαν ως οι πρώτοι διευθυντές και βασικοί μέτοχοι της GNT, καθώς απασχολούνταν επίσης σε εταιρείες του ομίλου IND Group, του ομίλου εταιρειών που ήλεγχε ο κος Τζου με δραστηριότητα στον Καναδά και την Κίνα. Ο Πήτερ Γουάνγκ είναι κουνιάδος του κου Τζου.
Παρόλο που εξακολουθεί να σημειώνεται ως «ενεργή» στον οδηγό εταιρειών του Χονγκ Κονγκ, η GNT φαίνεται να είναι απλώς μια εταιρεία-βιτρίνα, καθώς δεν παρατίθενται ιστότοπος, υπηρεσίες ή επαφές.
Ο κος Τζου και η GNT άσκησαν έφεση κατά της υπόθεσης στο Χονγκ Κονγκ για δύο λόγους: ο ένας αφορούσε τη δικαιοδοσία και ο άλλος το γεγονός ότι η GNT δεν ανήκε στον κο Τζου.
Η XY επωμίστηκε το βάρος να αποδείξει ότι ο κος Τζου ήλεγχε την GNT, γεγονός που προκάλεσε μεγάλες καθυστερήσεις στην υπόθεση.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, οι εργαζόμενοι της IND κατέθεσαν ότι δεν γνώριζαν ποιος ήταν ο πραγματικός εργοδότης τους και ότι μετακινούνταν μεταξύ εταιρειών χωρίς να το γνωρίζουν ή να συναινούν, διατηρώντας τους ίδιους ρόλους. Γνώριζαν ότι είχαν μετατεθεί μόνο όταν λάμβαναν την επιταγή μισθοδοσίας τους από άλλη εταιρεία.
Θεώρησαν όλες τις διάφορες εμπλεκόμενες εταιρείες ως έναν όμιλο, τον όμιλο IND, που ανήκει και ελέγχεται από τον κο Τζου. Η μαρτυρία των εργαζομένων αποκάλυψε ότι ο κος Τζου έδωσε εντολή σε έναν υπεύθυνο λογιστηρίου του ομίλου IND να μεταφέρει χρήματα από την IND LifeTech Group Ltd στον λογαριασμό της GNT για να «αποφύγει την εκτέλεση από την XY».
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Τζέημς Γιουντζιάν Γιανγκ – πρώην διευθυντή γραφείου της IND από το 1999 έως το 2014 – αρκετές εταιρείες παρακλάδια λειτουργούσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο κος Γιανγκ συμμετείχε στην ανάπτυξη επιχειρήσεων στην Καλιφόρνια, την Αυστραλία και την Ουρουγουάη. Συγκεκριμένα, στην Ουρουγουάη, όπου ο κος Γιανγκ ίδρυσε την IND Lifetech Uruguay, ο κος Τζου του ζήτησε να γίνει διευθυντής της νέας αυτής εταιρείας.
Ο κος Γιανγκ ζήτησε μια δευτερεύουσα θέση, καθώς δεν ήθελε να αναλάβει την πλήρη ευθύνη, σύμφωνα με την κατάθεσή του. Ως αποτέλεσμα, ένας σύμβουλος, ο Έντουαρντ Ρίτσαρντ, συμφώνησε να γίνει μέτοχος. Ο κος Γιανγκ, παρά το γεγονός ότι κατείχε το 95% της εταιρείας στα χαρτιά, δήλωσε ότι πάντα θεωρούσε τον κο Τζου ιδιοκτήτη.
Μια απόφαση του 2016 στο Χονγκ Κονγκ αποκάλυψε ότι αν και ο κος Τζου δεν ήταν ποτέ μέτοχος ή διευθυντής της GNT, τελικά ήλεγχε την εταιρεία. Η απόφαση απέρριψε την έφεση της GNT κατά της δέσμευσης του τραπεζικού της λογαριασμού για την πληρωμή της XY.
«Τα αποδεικτικά στοιχεία ενισχύουν μια καλά τεκμηριωμένη υπόθεση ότι, παρόλο που ο Τζέσι Τζου δεν υπήρξε ποτέ διευθυντής ή μέτοχος της GNT, ήλεγχε ή κατείχε την GNT», αναφέρεται στο δικαστικό έγγραφο.
«Παρόλο που οι διάφορες εταιρείες φαίνεται να έχουν συσταθεί για διαφορετικούς σκοπούς, ήταν, από την άποψη του κου Τζου, εναλλάξιμες, ανάλογα με τις επιθυμίες του.»
Η προσφυγή της GNT κατά της δικαστικής απόφασης αποφασίστηκε νωρίτερα φέτος, στις 16 Μαΐου. Ένας δικαστής του Χονγκ Κονγκ αποφάσισε να απορρίψει την έφεση της GNT υπέρ της XY, γεγονός που αναφέρθηκε ως σπάνια νίκη για έναν αλλοδαπό ενάγοντα χωρίς δραστηριότητες ή περιουσιακά στοιχεία στο Χονγκ Κονγκ.
Μια αναζήτηση στην πλατφόρμα νομικών πληροφοριών Vlex για τον «Jessie Jia Bei Zhu» εμφανίζει 27 νομικές υποθέσεις – 19 στον Καναδά, επτά στο Χονγκ Κονγκ και μία στις Ηνωμένες Πολιτείες (Ουισκόνσιν).
Μια αναζήτηση για την «Universal Meditech Inc.» έδωσε 132 νομικές υποθέσεις σε 10 χώρες, εκ των οποίων οι 116 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ η «Prestige Biotech” έδωσε 53 υποθέσεις σε τέσσερις χώρες, εκ των οποίων οι 31 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Epoch Times επικοινώνησαν με τις εταιρείες Prestige Biotech, Universal Meditech, καθώς και με τον Τζέσι Τζου και τη Γουάνγκ Τζαογιάνγκ για το άρθρο αυτό, αλλά δεν έλαβαν καμία απάντηση.
Η Epoch Times απευθύνθηκαν στην XY και τη μητρική της εταιρεία, Sexing Technologies, αλλά δεν έλαβαν απάντηση μέχρι την ώρα της δημοσίευσης.
Πίσω στο Ρίντλεϊ
Πρόσφατα, η Universal Meditech – η οποία είχε παραχωρήσει το περιεχόμενο του βιολογικού της εργαστηρίου στην Prestige Biotech – επρόκειτο να μετακομίσει σε νέα τοποθεσία κοντά στο Διεθνές Αεροδρόμιο Fresno Yosemite, σύμφωνα με το τοπικό μέσο ενημέρωσης GV Wire.
Η κα Χάρπερ, υπεύθυνη για την εφαρμογή του κώδικα της πόλης του Ρίντλεϊ, δήλωσε ότι μετά τις αναφορές για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η πόλη κατά τη διάρκεια της έρευνας στο Ρίντλεϊ, οι αξιωματούχοι του Φρέσνο απέρριψαν την πρόταση για τη νέα τοποθεσία και η μίσθωση της Universal ακυρώθηκε.
Ο FDA εξέδωσε προειδοποίηση στις 11 Αυγούστου σχετικά με τα τεστ ελέγχου που κατασκευάζονται από την Universal Meditech και στις 31 Αυγούστου η Universal Meditech ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να κλείσει την επιχείρησή της και προχώρησε σε ανάκληση όλων των προϊόντων της, συμπεριλαμβανομένων των σετ ελέγχου για COVID-19.
Στις 13 Σεπτεμβρίου, η Ειδική Επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων για το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας εξέδωσε την πρώτη της κλήτευση για να συγκεντρώσει στοιχεία στο πλαίσιο της έρευνάς της για το βιοεργαστήριο του Ρίντλεϊ.
«Είναι βαθιά ανησυχητικό το γεγονός ότι μια κινεζική εταιρεία δημιούργησε μια μυστική εγκατάσταση σε μια μικρή πόλη της Αμερικής, η οποία περιείχε, σύμφωνα με το CDC, “τουλάχιστον 20 δυνητικά μολυσματικούς παράγοντες”, όπως ο HIV και η πιο θανατηφόρα γνωστή μορφή ελονοσίας», δήλωσε ο βουλευτής Μάικ Γκάλαχερ (R-Wis.), πρόεδρος της επιτροπής.
Απαντώντας στην κλήτευση, οι υπάλληλοι του Ρίντλεϊ παρέδωσαν χιλιάδες σελίδες εγγράφων, εκατοντάδες φωτογραφίες και ώρες βίντεο.
Το FBI απάντησε σε ερώτημα της Epoch Times σχετικά με την έρευνα, λέγοντας: «Το θέμα του Ρίντλεϊ το χειρίζονται οι τοπικοί αξιωματούχοι της κομητείας Φρέσνο. Σύμφωνα με την πάγια πολιτική του, το FBI δεν έχει επιβεβαιώσει ούτε διαψεύσει οποιαδήποτε έρευνα και δεν έχει σχολιάσει το θέμα αυτό».
Η κα Χάρπερ δήλωσε ότι πέρασε πολλές άγρυπνες νύχτες από τότε που ανακάλυψε το μυστικό βιολογικό εργαστήριο.
«Κάθομαι στο σπίτι και σκέφτομαι: “Θεέ μου, αυτό συμβαίνει εδώ στο Ρίντλεϊ – θα μπορούσε να συμβαίνει σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες”», δήλωσε στην Epoch Times.
«Ξαγρυπνώ σκεπτόμενη ότι δεν ψάχνει κανείς για αυτά τα εργαστήρια. Και ακόμη κι αν τα βρούμε, η πόλη ή η κομητεία θα μπορούσε να αποθαρρυνθεί σε σημείο που απλά να τους πει: “Εντάξει, σας δίνουμε μια ειδοποίηση, φύγετε”, και μετά αυτοί απλά να μεταφερθούν σε μια άλλη πόλη.»