Η συγκίνηση έφτασε στην ψυχή μας όταν ακούσαμε τους μαγικούς ήχους ενός 300 ετών βιολιού Στραντιβάριους.
Από που έρχεται αυτός ο αιθέριος ήχος;
Γιατί σπάνια βιώνουμε κάτι αντίστοιχο σήμερα;
Αναζητώντας μια απάντηση, η ομάδα κινηματογραφικών παραγωγών μας άρχισε ένα από τα πιο μαγικά αλλά και σημαντικά ταξίδια που άλλαξε την ζωή μας για πάντα.
Η ταινία Violino αποτελείται από μικρές ιστορίες που αποκαλύπτουν πως τα μεγάλα έργα δημιουργούνται όταν ο συμπαντικός συγχρονισμός, η φύση και ο άνθρωπος είναι όλα σε αρμονία.
Το 2018, αρχίσαμε το ταξίδι γνώσης, από την Κρεμόνα, την πόλη της μουσικής, στο εύηχο δάσος Bosco che Souna στις ιταλικές Άλπεις. Σε αυτό το δάσος ο Στραντιβάρι, ένας από τους μεγαλύτερους λουθήρους, ήρθε για να επιλέξει προσεκτικά δέντρα για τα μεγαλουργήματά του πάνω από 300 χρόνια πριν.
Έγιναν πολλά θαύματα που μας βοήθησαν να ολοκληρώσουμε την ταινία, ειδικά η εμφάνιση ενός θρυλικού βιολιού «Ιλ Κρεμονέζε 1715» όταν βιντεοσκοπούσαμε στην Κρεμόνα.
Όπως αυτό το μεγάλο ταξίδι μας ενέπνευσε να συνεχίσουμε να περπατάμε αυτό το μονοπάτι έως σήμερα, ελπίζουμε ότι αυτό το δώρο θα σας δώσει κάποια έμπνευση επίσης.
Και όταν μπορέσετε να νιώσετε τις δονήσεις στην ψυχή σας, το έργο τέχνης είναι ολοκληρωμένο.
Με χαρά μπορούμε πλέον να μοιραστούμε την μικρού μήκους ταινία Violino με εσάς.
Το παραπάνω βίντεο είναι τρέιλερ. Η πλήρης ταινία είναι τώρα διαθέσιμη δωρεάν στο InspiredOriginal.org
Είμαστε μια ομάδα παθιασμένων παραγωγών που εκτιμούν τις οικουμενικές αξίες, αξίες εγγενώς υπάρχουσες στην παραδοσιακή τέχνη.
Δημιουργούμε ταινίες με στόχο το χτίσιμο μιας ισχυρής κοινότητας για την στήριξη των παραδοσιακών τεχνών, πολιτισμού, και εκπαίδευσης, που μπορούν να ανανεώσουν και να ενσταλάξουν ελπίδα και πίστη, από το σήμερα έως το μακρινό μέλλον.
Όλοι έχουμε μια τάση για γλυκά, αλλά αυτή η επιθυμία για κάτι γλυκό μπορεί να ζημιώνει την υγεία μας. Ας δούμε οκτώ σημαντικές αρχές για τα γλυκά σύμφωνα με την κινεζική ιατρική.
Το υπουργείο εξωτερικών της Τουρκίας κάλεσε τον Αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα για να διαμαρτυρηθεί για την απόφαση του προέδρου Τζο Μπάιντεν να ονομάσει γενοκτονία την δολοφονία και απέλαση Αρμενίων από την Οθωμανική αυτοκρατορία.
Ο Τούρκος υφυπουργός Εξωτερικών Σεντάτ Ονάλ συνάντησε τον Αμερικανό πρέσβη Ντέιβιντ Σάττερφηλντ αργά στις 24 Απριλίου για να καταδικάσει την ονομασία.
«Η δήλωση δεν έχει νομική βάση όσον αφορά τον διεθνή νόμο και έχει πληγώσει τον τουρκικό λαό, ανοίγοντας μια πληγή που είναι δύσκολο να φτιάξει στις σχέσεις μας», είπε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών.
Νωρίτερα στις 24 Απριλίου, ο Μπάιντεν τήρησε μια προεκλογική υπόσχεση και αναγνώρισε την δολοφονία σύμφωνα με εκτιμήσεις 1,5 εκατομμυρίων Οθωμανών Αρμενίων που άρχισε το 1915 ως γενοκτονία. Η Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν προκάτοχος της σημερινής Τουρκίας.
«Βλέπουμε αυτόν τον πόνο. Επιβεβαιώνουμε την ιστορία. Δεν το κάνουμε αυτό για να δώσουμε ευθύνες αλλά για να διασφαλίσουμε ότι αυτό που έγινε δεν θα επαναληφθεί», είπε ο Μπάιντεν σε δήλωση, που δεν περιελάμβανε αναφορές στην Τουρκία.
Ο Μπάιντεν εξέδωσε την δήλωση στις 24 Απριλίου, την επέτειο μνήμης της ημέρας του 1915 όπου οι Οθωμανικές αρχές άρχισαν να συλλαμβάνουν Αρμενίους λογίους και κεφαλές κοινοτήτων στην Κωνσταντινούπολη. Η δήλωση προκάλεσε δηλώσεις κατηγορίας από Τούρκους αξιωματούχους.
Ο Τούρκος προεδρικός εκπρόσωπος είπε στις 25 Απριλίου ότι ο χαρακτηρισμός γενοκτονίας του Μπάιντεν είναι «άδικος και ατυχής» και ότι η Τουρκία θα απαντήσει με διάφορους τρόπους τους ερχόμενους μήνες.
«Θα υπάρξει απάντηση σε αυτό», είπε ο Ιμπραχίμ Καλίν, εκπρόσωπος και σύμβουλος του Τούρκου προέδρου Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε συνέντευξη στο Reuters.
Ο Καλίν δεν προσδιόρισε το αν η Άγκυρα θα περιορίσει την αμερικανική πρόσβαση στην αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ στην νότια Τουρκία, που χρησιμοποιείτο για υποστήριξη της διεθνούς συμμαχίας καταπολέμησης των τρομοκρατικών ομάδων ISIS σε Συρία και Ιράκ, ή άλλα μέτρα που μπορεί να πάρει.
Η Τουρκία απορρίπτει την χρήση της λέξης «γενοκτονία», λέγοντας πως Τούρκοι και Αρμένιοι σκοτώθηκαν σε μάχες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και έχει καλέσει για μια συλλογική ιστορική επιτροπή να διερευνήσει. Αμερικανοί πρόεδροι έχουν αποφύγει την χρήση της λέξης «γενοκτονία» για χρόνια.
Η ανακοίνωση έρχεται καθώς οι σχέσεις Τουρκίας – ΗΠΑ υποφέρουν από μια σειρά θεμάτων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επιβάλει κυρώσεις σε Τούρκους αξιωματούχους άμυνας και απέβαλαν την Τουρκία από ένα πρόγραμμα μαχητικών τζετ αφότου το μέλος του ΝΑΤΟ αγόρασε το ρωσικής κατασκευής αμυντικό σύστημα S400.
Η Άγκυρα είναι εκνευρισμένη από την υποστήριξη της Ουάσινγκτον προς Συρίους Κούρδους μαχητές που συνδέονται με ένα κίνημα που η Τουρκία πολεμά για δεκαετίες. Η Τουρκία επίσης απαίτησε την έκδοση του Φετουλά Γκιουλέν, ενός Τούρκου κληρικού που κατηγορήθηκε ότι ενορχήστρωσε μια αιματηρή απόπειρα πραξικοπήματος κατά της κυβέρνησης Ερντογάν το 2016. Ο Γκιουλέν τώρα ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες και αρνείται εμπλοκή.
Οι Ερντογάν και Μπάιντεν μίλησαν τηλεφωνικά στις 23 Απριλίου για πρώτη φορά από τις αμερικανικές εκλογές του 2020.
Ο Καλίν, εκπρόσωπος του Τούρκου προέδρου, έγραψε στο Τουίτερ στις 25 Απριλίου: «Ο πρόεδρος Ερντογάν έχει ανοίξει τα εθνικά αρχεία της Τουρκίας και κάλεσε για μια κοινή ιστορική επιτροπή για την διερεύνηση των γεγονότων του 1915, στο οποίο η Αμερική δεν απάντησε ποτέ. Είναι κρίμα ότι ο @POTUS έχει αγνοήσει, μεταξύ άλλων, αυτό το απλό γεγονός και πήρε μια ανεύθυνη και χωρίς αρχές θέση.»
Τα Reuters και Associated Press συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.
Πολλοί από εμάς μάθαμε το όνομα Κας Πάτελ αφότου διαβάσαμε το βιβλίο του Λη Σμιθ «Η πλεκτάνη κατά του προέδρου» ή αφότου είδαμε το ομώνυμο ντοκιμαντέρ. Επιθέσεις κατά του Πάτελ, από άτομα συνδεδεμένα στην πλεκτάνη, έχουν εμείνει έως σήμερα. Ένας πρώην εισαγγελέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, επιλέχθηκε προσωπικά από τον βουλευτή Ντέβιν Νούνες για να διερευνήσει ισχυρισμούς συνεργασίας Τραμπ-Ρωσίας.
Από την τελευταία συνέτευξή μας με τον Κας Πάτελ, μάθαμε με μεγάλο ενδιαφέρον την ιστορία του, ως κάποιου που είχε κρίσιμες θέσεις σε ένα μεγάλο φάσμα του εθνικού μηχανισμού ασφαλείας της Αμερικής. Ηγήθηκε αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, και ήταν για μια περίοδο βοηθός προέδρου και υπεύθυνος για το πυρηνικό ποδόσφαιρο.
Από το κυνήγι του διαβόητου τρομοκράτη Αλ Μπαγκντάντι έως την έκθεση της γενοκτονίας στην Σιντζιάνγκ, υπήρξε μια σημαντική προσωπικότητα στο μεγαλύτερο τμήμα της εξωτερικής πολιτικής περιόδου Τραμπ.
Ποιος είναι πραγματικά αυτός ο άντρας; Και ποια η απάντησή του στους πρόσφατους ανώνυμους ισχυρισμούς εναντίον του, που λένε ότι διέρρευσε εμπιστευτικές πληροφορίες;
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ― Οι μέρες του Πεκίνου ήταν πάντα κάπως σκονισμένες και γκρίζες στην μνήμη της Τζανγκ Γίτζιε. Εκείνη η μέρα δεν ήταν διαφορετική.
Μια προϊσταμένη τμήματος στο υπουργείο «εξωτερικού εμπορίου και οικονομικής συνεργασίας», είχε μόλις επιστρέψει σπίτι από ένα ταξίδι διάρκειας ενός μήνα στην Γερμανία. Ήταν απόγευμα και δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο. Καθώς έβαλε κάτω την βαλίτσα της, αντί να πάρει κάτι για φαγητό, πήγε κατευθείαν στο τηλέφωνο. Ήταν ανυπόμονη να πει κάτι στους φίλους της με τους οποίους μελετούσε τις διδασκαλίες του Φάλουν Γκονγκ και έκανε τις διαλογιστικές ασκήσεις καθημερινά.
Αλλά δεν μπόρεσε να βρει κανέναν.
Τότε, ένα επείγον τηλεφώνημα ήρθε από τον διευθυντή της Σι Γκουανγκσένγκ προς τον άντρα της, που επίσης δούλευε στο υπουργείο. Έτρεξε σε άλλο δωμάτιο, κλείνοντας την πόρτα πίσω του.
Όλα αυτά έκαναν την Τζανγκ να νιώθει άβολα. Στις μύτες των ποδιών έξω από την πόρτα, άκουσε ότι μια ομάδα ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ πήγε στο Τζονγκ-ναν-χάι, κτηριακό συγκρότημα της ανώτατης ηγεσίας του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ).
Πήγαινε στην συγκέντρωση και πες σε όλο το προσωπικό του υπουργείου ξένου εμπορίου που παρευρίσκεται εκεί να φύγει αμέσως, είπε ο διευθυντής στον άντρα της.
Η μέρα εκείνη, 25 Απριλίου 1999, θα γινόταν τελικά η μέρα όπου 10.000 άνθρωποι που ασκούνταν από όλη την χώρα θα βρίσκονταν να στέκονται κυρίως κατά μήκος των κόκκινων τοίχων που περιέφρασσαν το κυβερνητικό συγκρότημα στην οδό Φουγιόου κάνοντας έκκληση για το δικαίωμά τους να ασκούν ελεύθερα το Φάλουν Γκονγκ, γνωστό επίσης ως Φάλουν Ντάφα.
Έχοντας αρχικά γνωστοποιηθεί στο κοινό το 1992, η πνευματική άσκηση διαδόθηκε από άνθρωπο σε άνθρωπο ανά την χώρα, με μεταξύ 70 και 100 εκατομμυρίων ανθρώπων να την ασκούν έως το 1999. Άνθρωποι που ασκούσαν την άσκηση [ασκούμενοι, για συντομία] μπορούσαν να ιδωθούν να κάνουν τις αργές διαλογιστικές ασκήσεις της εξάσκησης κάθε πρωί σε πάρκα ανά την Κίνα. Αλλά οι ασκούμενοι είχαν αρχίσει να νιώθουν όλο και περισσότερη πίεση από τις αρχές τα τελευταία χρόνια, με τα βιβλία της άσκησης να έχουν απαγορευτεί από διανομή, κρατικά προγράμματα να διαδίδουν προπαγάνδα που δαιμονοποιούσε την άσκηση, και το υπουργείο δημόσιας ασφάλειας να δίνει εντολή για μια εξονυχιστική έρευνα στην άσκηση.
Το κινεζικό καθεστώς θα παρουσίαζε αργότερα το συμβάν της 25ης Απριλίου ως μια προκλητική διαμαρτυρία ώστε να δικαιολογήσει μια ολική εκστρατεία δίωξης κατά του Φάλουν Γκονγκ, που θα άρχιζε τον Ιούλιο του ίδιου έτους – και που συνεχίζεται έως σήμερα.
Αλλά η Τζανγκ, που σύντομα ανέβηκε στο ποδήλατο και έφυγε γρήγορα για το Τζονγκ-ναν-χάι, δεν είδε τίποτα το απειλητικό στην συμπεριφορά των ασκουμένων εκείνη την μέρα. Με υπερηφάνεια, αυτή και πολλοί άλλοι παρευρισκόμενοι ανακαλούν τις μακριές, ευθείες γραμμές ασκουμένων που στάθηκαν με τάξη κατά μήκος του δρόμου. Πολλοί διάβαζαν βιβλία ή κάθονταν στο έδαφος για να διαλογιστούν. Κάποιοι, κρατώντας πλαστικές σακούλες, γύριζαν για να συλλέξουν σκουπίδια από τους διαδηλωτές.
Κάποιος απλά νιώθει διαφορετικά όταν βρίσκεται εντός ενός τέτοιου γαλήνιου πλήθους, είπε η Τζανγκ.
«Πότε έχετε ξαναδεί μια τέτοια έκκληση;» είπε η Τζανγκ, που ζει πλέον στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε μια συνέντευξη στην Epoch Times. «Τα πεζοδρόμια και ο κύριος δρόμος ήταν όλα καθαρά. Δεν υπήρχαν καθόλου φωνές, ούτε καν ένα κομματάκι χαρτιού στο έδαφος.»
Ο Σι Τσάιντονγκ, που εργαζόταν σε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα στη κρατική Κινεζική Ακαδημία Επιστημών εκείνο τον καιρό, ήταν ένας από τους τρεις αντιπροσώπους που συνάντησαν τον πρωθυπουργό Τζου Ρονγκτζί εκείνο το πρωί για να εξηγήσουν το αίτημά τους.
Ο Τζου επιβεβαίωσε και πάλι την στήριξή του για την ελευθερία του πιστεύω τους και κανόνισε τέσσερις αξιωματούχους να τους συναντήσουν, συμπεριλαμβανομένου του υποδιευθυντή του και του διευθυντή της κρατικής υπηρεσίας εκκλήσεων. Οι τρεις αντιπρόσωποι παρέδωσαν τρία βασικά αιτήματα: την απελευθέρωση των δεκάδων ασκουμένων από την γειτονική πόλη Τιεντζίν που είχαν υποστεί ξυλοδαρμό και κράτηση δύο μέρες πριν, να επιτραπεί η έκδοση των βιβλίων του Φάλουν Γκονγκ, και να αποκατασταθεί το περιβάλλον στο οποίο θα μπορούσαν να κάνουν τις ασκήσεις δημοσίως χωρίς φόβο.
Οι αξιωματούχοι δέχτηκαν μερικά αντίτυπα του βασικού βιβλίου της άσκησης, «Τζούαν Φάλουν», και υποσχέθηκαν να μεταφέρουν την κατάσταση στην ανώτατη ηγεσία του ΚΚΚ.
Τα πλήθη σταδιακά διαλύθηκαν το απόγευμα όταν έγινε γνωστό ότι οι ασκούμενοι της Τιεντζίν αφέθηκαν ελεύθεροι.
«Αν η “πολιορκία” ήταν αληθινή, θα παρουσιαζόταν ο Τζου Ρονγκτζί τόσο συγκροτημένος όταν ήρθε έξω;» είπε ο Σι, αντικρούοντας τον χαρακτηρισμό που απέδωσαν τα κρατικά μέσα ενημέρωσης στο γεγονός.
Οι εντάσεις μεγάλωσαν το απόγευμα όταν αστυνομία ΜΑΤ εμφανίστηκε, με τυφέκια, αλλά κανένας διαδηλωτής δεν κλονίστηκε, σύμφωνα με τον Κονγκ Γουεϊτζίνγκ, έναν ακόμη αντιπρόσωπο.
Η Τζανγκ έμεινε έως την δύση του ηλίου και έφυγε ήσυχα αφότου οι περισσότεροι είχαν αποχωρήσει.
Κάποιοι ασκούμενοι με εσωτερική γνώση της είπαν αργότερα ότι το καθεστώς είχε αρχικά ετοιμαστεί να χρησιμοποιήσει βία κατά των διαδηλωτών εκείνο το απόγευμα. Απέδωσε στην γαλήνια ατμόσφαιρα του πλήθους το ότι αποφεύχθηκε μια πιθανή επανάληψη της σφαγής στην Πλατεία Τιενανμέν – της αιματηρής καταστολής που εξαπέλυσε το καθεστώς κατά φοιτητών διαδηλωτών, που είχε συμβεί σε έναν διπλανό δρόμο μία δεκαετία πριν.
«Δεν μπόρεσαν να βρουν καμία δικαιολογία για να εξαπολύσουν βία», είπε η Τζανγκ.
Εμμένοντας σε αυτό που είναι σωστό
Την δεύτερη μέρα μετά την έκκληση, επίσημες διαταγές εστάλησαν σε εταιρείες πανεθνικά προειδοποιώντας συνηθισμένους πολίτες για το τι είχε συμβεί.
Ήταν η πρώτη φορά που η Λουάν Σουάνγκ, μια διευθύντρια ανθρώπινου δυναμικού σε μια εταιρεία συγκοινωνιών στην πόλη Σεντζέν, άκουσε για το Φάλουν Γκονγκ.
Χρόνια πριν, η Λουάν, ακόμα στο πανεπιστήμιο, είχε μάθει με έντονη οδύνη πως το κινεζικό καθεστώς πυροβόλησε άοπλους νέους στην Πλατεία Τιενανμέν. Με την βάρβαρη δολοφονία ακόμα νωπή στην μνήμη της, εξεπλάγη από το θάρρος των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ που έκαναν το βήμα.
Όπως με άλλα πολιτικά κινήματα, η Λουάν, όπως και όλοι οι άλλοι, έπρεπε να υποβάλλει γραπτές υποσχέσεις στους ανωτέρους της όπου θα αποστασιοποιούσε τον εαυτό της από το συμβάν και θα δήλωνε ότι ήταν λάθος να γίνει μια διαδήλωση ή παρέλαση στο Πεκίνο. «Κανένας δεν θα πήγαινε», είπε.
«Δεν θα πήγαινα ακόμα κι αν μου έδιναν μπόνους για αυτό – δεν θα σήμαινε αυτό τον τερματισμό της καριέρας σου;» θυμάται ότι σκεφτόταν τότε.
Αποφασισμένη να μάθει γιατί άνθρωποι θα ριψοκινδύνευαν με τέτοιον τρόπο, ζήτησε ένα βιβλίο του Φάλουν Γκονγκ από μια συνάδελφο που τύχαινε να είναι ασκούμενη. Αφότου το διάβασε μια φορά, αποφάσισε να ασκηθεί.
Περιέγραψε τις αξίες που τονίζονται στο βιβλίο ως μια δέσμη φωτός στην «θολωμένη» της ζωή.
«Γνωρίζω τώρα ότι μπορώ να χρησιμοποιώ το πρότυπο της “αλήθειας, καλοσύνης, ανεκτικότητας” για να αξιολογώ τα πάντα», είπε, αναφερόμενη στις βασικές αρχές της άσκησης. «Έτσι εφόσον κάτι είναι σωστό, θα το κάνω μέχρι το τέλος.»
Η απάντηση
Παρά την συγκαταβατική στάση των αξιωματούχων στις 25 Απριλίου, το καθεστώς θεώρησε την δημοτικότητα της άσκησης απειλή και άρχισε μια πανεθνική εκστρατεία μόλις τρεις μήνες αργότερα, στοχεύοντας να την εξαλείψει. Από τότε έως σήμερα, αρκετά εκατομμύρια ασκουμένων έχουν υποφέρει κράτηση επειδή έμειναν σταθεροί στην πίστη τους, σύμφωνα με εκτιμήσεις από το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα, και άγνωστοι αριθμοί ασκουμένων έχουν δολοφονηθεί με χρήση διαφόρων μορφών βασανιστηρίων.
Αφότου συνάντησε τον πρωθυπουργό στην έκκληση, ο Σι έγινε στόχος από την κομματική επιτροπή στον χώρο εργασίας του, η οποία άρχισε να παρακολουθεί τις δραστηριότητές του. Αστυνομικοί εξέτασαν προσεκτικά αρχεία με πληροφορίες για το παρελθόν του εκείνη την ίδια νύχτα, αν και δεν βρήκαν κάποιο θέμα.
Η Τζανγκ, η αξιωματούχος εμπορίου εξωτερικού, πλήρωσε ένα μεγαλύτερο κόστος. Σε επτά χρόνια, βίωσε επτά συλλήψεις και πέρασε 28 μήνες σε ένα στρατόπεδο εργασίας, όπου δέχτηκε ξυλοδαρμούς, υπέφερε από πείνα κοντά στο σημείο θανάτου, υπέστη βασανισμό βίαιης εισαγωγής ημιβρώσιμων υλών, και της απαγόρευαν τον ύπνο – το μεγαλύτερο διάστημα ήταν 42 μέρες συνεχόμενα. Όταν η βασανιστική περίοδος τελείωσε, τα μαλλιά της είχαν γίνει λευκά και τα δόντια της είχαν χαλαρώσει. «Το γεγονός ότι επιβίωσα ήταν απόδειξη του θαύματος του Φάλουν Ντάφα», είπε.
Αυτά ήταν μια ευθεία αντίθεση με την ζωή της πριν την δίωξη, όπου είχε μια κερδοφόρα κυβερνητική θέση και μια τέλεια οικογένεια, με μια κόρη και έναν γιο σχεδόν έτοιμους να πάνε στο πανεπιστήμιο.
«Πολλοί θα δούλευαν όλη την ζωή τους χωρίς να φτάσουν εκεί που ήμουν», είπε. «Εκείνο τον καιρό, αν είχα συμφωνήσει να σταματήσω να ασκούμαι, δεν θα έχανα τίποτα.»
Η Λουάν, που ήταν ακόμα νέα στην άσκηση, αντιμετώπισε παρομοίως μια δύσκολη επιλογή. Ως 34χρονη, ζούσε μια ιστορία επιτυχίας σε επάγγελμα γραφείου, απολαμβάνοντας μια ζωή που πολλοί συνομήλικοί της δεν θα φαντάζονταν. Είχε πρόσφατα μετακομίσει σε μια παραθαλάσσια έπαυλη 4.300 τετραγωνικών ποδιών, έτοιμη να απολαύσει τους καρπούς της σκληρής δουλειάς της.
Θα μπορούσε να ασκείται ήσυχα μέσα στο σπίτι της χωρίς να αφήσει κανέναν να το μάθει. Ή θα μπορούσε να πει την άποψή της και να τα ριψοκινδυνεύσει όλα.
Η Λουάν διάλεξε το δεύτερο.
Το 2001, η διευθύντρια ανθρώπινου δυναμικού πήγε στην Πλατεία Τιενανμέν για να δηλώσει την αντίθεσή της στην δίωξη – στο ίδιο μέρος για το οποίο δύο χρόνια νωρίτερα είχε πει ότι «δεν θα πήγαινε ούτε αν [της] έδιναν μπόνους» για να διαδηλώσει.
Η Λουάν βρέθηκε σε διάφορα κέντρα κράτησης και υπέφερε τρεις μήνες βασανισμού. Κοιμήθηκε σε κουβέρτες που πιστεύει πως ποτέ δεν είχαν πλυθεί καθώς εξέπεμπαν μια δυνατή οσμή. Αν και δεν υπέστη ξυλοδαρμό, δούλεψε ατελείωτες ώρες χωρίς διάλειμμα κατασκευάζοντας χριστουγεννιάτικα φωτάκια έως ότου τα δάχτυλά της δεν μπορούσαν να ισιώσουν μετά το τέλος της βάρδιας.
Κατάφερε να διαφύγει σχεδόν χωρίς ζημία, αλλά άλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί. Μια κρατούμενη της είχε πει πως μία άλλη ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ, μια δασκάλα ξένων γλωσσών από την ίδια πόλη της Λουάν, οδηγήθηκε σε σημείο παραφροσύνης εκεί.
Το Κόμμα επίσης την απέβαλε από την ιδιότητα μέλους της, κόβοντας τα οικονομικά και πολιτικά προνόμια που σχετίζονται με αυτό. Η εταιρεία της οργάνωσε μια «συνάντηση αποκήρυξης» για να ανακοινώσει την αποβολή της. Κατά την διάρκεια της συνάντησης, η Λουάν υπέστη ένα ατελείωτο ρεύμα επικρίσεων για την πίστη της από τους ανωτέρους της εταιρείας.
Η Λουάν διατήρησε ένα λαμπερό χαμόγελο καθώς οι ανώτεροί της ανακοίνωσαν την απόφαση ενώπιον δεκάδων συναδέλφων της.
«Αυτό το κακόβουλο Κόμμα δεν μπορεί να ανεχθεί καλούς ανθρώπους. Ακόμα κι αν δεν με αποβάλατε, θα έπρεπε να αποχωρήσω από αυτό έτσι κι αλλιώς», θυμάται να λέει στον εαυτό της τότε.
Αν και η εταιρεία της Λουάν δεν την απέλυσε αμέσως, της δόθηκαν μόνο οι χαμηλότερες δουλειές. Τελικά υπέβαλε την παραίτησή της.
Σωστές επιλογές
Ανακαλώντας τα ταξίδια τους πολύ μετά την μετανάστευσή τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ασκούμενοι εξέπεμπαν έναν αέρα ηρεμίας παρά τα παλιά τους βάσανα.
Έκαναν τις σωστές επιλογές, είπαν.
«Η πίστη στην αλήθεια, όταν ανυψώνεται από ένα συναισθηματικό σε ένα λογικό επίπεδο, υπερβαίνει κάθε βάσανο», είπε η Τζανγκ, που μπόρεσε να δραπετεύσει μέσω Ταϊλάνδης το 2006.
Η Τζανγκ βλέπει την ζωή της ως μια «θρυλική» ζωή.
«Όποιες δυσκολίες και περιστάσεις κι αν αντιμετώπισα, πέρασα μέσα από όλες, τις υπερέβην όλες», είπε.
Στις 18 Απριλίου, συγκεντώθηκαν με περίπου 1.000 άλλους ασκούμενους στην Νέα Υόρκη για μια παρέλαση και δραστηριότητα μνήμης της ιστορικής διαδήλωσης ειρηνικής αντίστασης και για να «πουν όχι» στην συνεχιζόμενη καταστολή της πίστης τους από το ΚΚΚ, είπαν.
«Αν ο καθένας ήταν όπως αυτοί στην έκκληση της 25ης Απριλίου, η κινεζική κοινωνία θα ήταν καλύτερα», είπε η Λουάν, χαμογελώντας όπως έκανε 20 χρόνια πριν. «Λόγω της 25ης Απριλίου … έγινα τελικά ένας από αυτούς τους καλούς ανθρώπους που υπερασπίζονται την δικαιοσύνη, που φιλοδοξούσα να γίνω από τα νεανικά μου χρόνια.»
Η Ελλάδα άρχισε να υποδέχεται ξανά τουρίστες από την Δευτέρα με λίγες προς το παρόν κρατήσεις, με την ελπίδα ότι η φετινή σεζόν θα αντισταθμίσει την καταστροφή της πανδημικής κρίσης το 2020.
Στο νησί της Ρόδου, οι ξενοδόχοι καθαρίζουν, γυαλίζουν και ανακαινίζουν εν αναμονή της νέας σεζόν.
«Ετοιμάζουμε το ξενοδοχείο για να ανοίξουμε μόλις η κυβέρνηση μας δώσει το πράσινο φως», δήλωσε ο Γιώργος Τσέλιος, γενικός διευθυντής του Sun Beach Hotel, των οποίων οι πελάτες είναι κυρίως από τη Σκανδιναβία, τη Γερμανία, την Αυστρία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η χώρα θα ανοίξει επίσημα στις 14 Μαΐου, αλλά από τις 19 Απριλίου, ξεκίνησε η διέλευση τουριστών από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, τη Σερβία, το Ισραήλ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υπό τη προϋπόθεση ότι έχουν εμβολιαστεί ή προσκομίζουν αρνητικό τεστ PCR καταργώντας παράλληλα την επταήμερη καραντίνα.
Ο τουρισμός που το 2019 αντιπροσώπευε περίπου το ένα πέμπτο της συνολικής απασχόλησης της χώρας, είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομία της χώρας η οποία παρουσίασε ανάκαμψη λίγο πριν την ύφεση της το 2020, λόγω των μέτρων για την αντιμετώπιση της COVID-19.
Η Ρόδος που άλλοτε είχε ήδη ξεκινήσει την σεζόν της, η οποία διαρκεί από τον Μάρτιο έως τον Οκτώβριο, σήμερα μοιάζει με πόλη-φάντασμα.
Πολυτελή παραθεριστικά θέρετρα, παραλίες που κατακλύζονταν συνήθως από πλήθη Βρετανών τουριστών, εστιατόρια και μπαρ είναι άδεια.
Πολλές επιχειρήσεις έχουν κλείσει από το 2020 όταν μόλις 7,4 εκατομμύρια άνθρωποι επισκέφτηκαν την Ελλάδα, σε σχέση με τα 31,3 εκατομμύρια το 2019.
Ξενοδοχεία, εστιατόρια, κρουαζιερόπλοια και πολλές άλλες επιχειρήσεις που προς το παρόν επιβιώνουν με κρατικά επιδόματα δεν θα μπορέσουν να αντέξουν άλλο ένα χαμένο καλοκαίρι.
«Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η χώρα δεν μπορεί να επιβιώσει από άλλη κρίση», δήλωσε ο Αντιδήμαρχος Τουριστικής Ανάπτυξης της Ρόδου, Κωνσταντίνος Ταρασλιάς.
Σχεδόν 600.000 τουρίστες επισκέφτηκαν το νησί της Ρόδου το 2020, σε σύγκριση με τα 2,3 εκατομμύρια το 2019 και λίγο πάνω από τα μισά από τα 650 ξενοδοχεία άνοιξαν, ανέφερε η ένωση ξενοδόχων.
«Έχουμε κάνει τα πάντα για να έχουμε μια καλύτερη σεζόν», δήλωσε ο Γιώργος Χατζημάρκος, περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου.
«Θα είμαστε απολύτως έτοιμοι», μέχρι τα μέσα Μαΐου, είπε ο Χατζημάρκος.
Ωστόσο, οι κρατήσεις είναι λίγες και οι περισσότερες πραγματοποιούνται για τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο, δήλωσε ο πρόεδρος των ξενοδόχων της Ρόδου, Μανώλης Μαρκόπουλος, προβλέποντας ότι θα είναι μια χρονιά με κρατήσεις της τελευταίας στιγμής.
«Μπορούμε να το καταλάβουμε γιατί οι επισκέπτες θέλουν να είναι σίγουροι ότι θα πετάξουν», είπε. «Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα γίνουν κρατήσεις και αργότερα».
Οι τουρίστες θα υπόκεινται επίσης σε περιοριστικά μέτρα, όπως απαγόρευση της κυκλοφορίες τις νυχτερινές ώρες.
Παρόλο που η Ελλάδα σημείωσε καλύτερη πορεία σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη στην συγκράτηση του πρώτου κύματος της πανδημίας, η συνεχής αύξηση των κρουσμάτων έχει οδηγήσει σε μεγάλης διάρκειας λοκντάουν.
Ο Γιάννης Χαλικιάς, ο οποίος διαχειρίζεται εννέα επιχειρήσεις στη Ρόδο, είπε ότι μόνο μία είναι ανοιχτή και αγωνίζεται να καλύψει τα έξοδα των υπόλοιπων οκτώ.
Εικοσι δύο χρόνια πριν στις 25 Απριλίου, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο Πεκίνο ζητώντας το δικαίωμά τους να ασκήσουν την πίστη τους ελεύθερα. Παραμένει η μεγαλύτερη ειρηνική διαδήλωση στην Κίνα από την Σφαγή της Τιενανμέν το 1989. Το συμβάν αργότερα συκοφαντήθηκε και χρησιμοποιήθηκε από το κινεζικό καθεστώς για να δικαιολογήσει μια αιματηρή δίωξη. Ένας συμμετέχων που είχε μιλήσει πρόσωπο με πρόσωπο με έναν από τους κορυφαίους επικεφαλής της Κίνας εκείνη την μέρα, μίλησε στο NTD για αυτήν την σπάνια στιγμή της κινεζικής ιστορίας.
Δέκα αμερικανικές πολιτείες καταθέτουν μήνυση κατά του Τζο Μπάιντεν για μια εκτελεστική εντολή που υπέγραψε τον Ιανουάριο σχετικά με την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Λένε ότι θυσιάζει αμερικανικές θέσεις εργασίας και επιβαρύνει το κοινό.
Σε μια ιστορικη στιγμή, όπως αποκαλέστηκε, το Βρετανικό Κοινοβούλιο ανακηρύσσει ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα διαπράττει γενοκτονία κατά της εθνοτικής ομάδας των Ουιγούρων.
Τριάντα εννέα πρώην εργαζόμενοι του Ταχυδρομείου που κατηγορήθηκαν λανθασμένα για κλοπή βλέπουν τελικά τα ονόματά τους να καθαρίζονται.
Η Ρωσία λέει ότι έχει αρχίσει να αποσύρει στρατεύματα από την Κριμέα και τα Ουκρανικά σύνορα.
Παρίσι – Η δολοφονία της διοικητικής υπαλλήλου της αστυνομίας σε μια πόλη κοντά στο Παρίσι την Παρασκευή ήταν επίθεση στη Γαλλική Δημοκρατία, δήλωσε το πρωί ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Ζαν Καστέξ.
Ο δράστης, Γάλλος από την Τυνησία, μαχαίρωσε την διοικητικό υπάλληλο της αστυνομίας, μητέρα δύο παιδιών, σε αστυνομικό τμήμα στο Ραμπουλιέ, νότια του Παρισιού. Ο δράστης πυροβολήθηκε από την αστυνομία.
Οι αρχές δεν έχουν δώσει κίνητρο για τη δολοφονία. Ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε την Παρασκευή ότι η Γαλλία είναι θύμα τρομοκρατικής επίθεσης.
«Για άλλη μια φορά, η Δημοκρατία δέχτηκε επίθεση. Για άλλη μια φορά, το γαλλικό κράτος απειλήθηκε. Δεν θα το αφήσουμε να περάσει», είπε ο Καστέξ το Σάββατο, μιλώντας σε δημοσιογράφους από τη Τουλούζη.
Η BFM TV είπε ότι ο Καστέξ θα πραγματοποιήσει συνάντηση αργότερα το Σάββατο στο Παρίσι με άλλους υπουργούς της κυβέρνησης.
Ο Γάλλος εισαγγελέας κατά της τρομοκρατίας είπε ότι ηγήθηκε της έρευνας επειδή ο δράστης πριν την επίθεση είχε ελέγξει την περιοχή και λόγω των όσων είπε κατά τη διάρκεια της επίθεσης.
Δικαστική πηγή είπε ότι ο δράσης φώναξε «Allahu Akbar» ή «ο Θεός είναι ο σπουδαιότερος».
Έχουν υπάρξει αρκετές επιθέσεις από ισλαμιστές μαχητές τα τελευταία χρόνια στη Γαλλία.
Στις 13 Νοεμβρίου 2015, επιθέσεις με βόμβες και πυροβολισμοί στο θέατρο Μπατακλάν και σε άλλους χώρους γύρω από το Παρίσι σκότωσαν 130 άτομα και τον Ιούλιο του 2016 ένας ισλαμιστής μαχητής οδήγησε ένα φορτηγό μέσα από ένα πλήθος που γιόρταζε την Ημέρα της Βαστίλης στη Νίκαια, σκοτώνοντας 86.
Τον περασμένο Οκτώβριο, ένας Γάλλος δάσκαλος αποκεφαλίστηκε στο Κονφλάνς, ένα προάστιο κοντά στο Παρίσι, από έναν Τσετσενό έφηβο ο οποίος στη συνέχεια πυροβολήθηκε από την αστυνομία.