Ο νέος εφέτης ανακριτής αναλαμβάνει, επίσημα πλέον, την έρευνα για την υπόθεση της τραγωδίας στα Τέμπη, μετά και τη διαδικασία του ορισμού του από την Ολομέλεια Εφετών που ολοκληρώθηκε την περασμένη Παρασκευή στη Λάρισα.
Σημειώνεται, ότι το πεδίο της έρευνας αναβαθμίζεται καθημερινά, ξεφεύγει από τους χειρισμούς του σταθμάρχη και μετατοπίζεται και σε άλλα πρόσωπα, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία, η υπόθεση είναι πολυσύνθετη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο εφέτης ανακριτής έχει παραλάβει το σύνολο της ογκωδέστατης δικογραφίας, ώστε να τη μελετήσει σε βάθος, καθώς η υπόθεση κρίνεται πολύπλοκη με πολλές παραμέτρους. Στόχος της διαδικασίας είναι οι δικαστικές Αρχές να οδηγηθούν στα αίτια του δυστυχήματος και να καταλογιστούν οι ευθύνες στο σύνολό τους .
Παράλληλα, αναμένεται να περάσουν από το γραφείο του ανακριτή, ξανά οι τρεις κατηγορούμενοι, δηλαδή οι δύο σταθμάρχες και ο επιθεωρητής, που εις βάρος τους υπάρχουν κατηγορίες για την εμπλοκή τους στην υπόθεση, ώστε ο ανακριτής να λάβει γνώση όλων των πληροφοριών που χρειάζεται και να κατανοήσει τι ακριβώς συνέβη εκείνη την μοιραία βραδιά.
Υπενθυμίζεται, πως και στους τρεις κατηγορούμενους ασκήθηκε δίωξη για τα ίδια, κακουργηματικού και πλημμεληματικού χαρακτήρα, αδικήματα όπως του 59χρονου σταθμάρχη, που μετά την πολύωρη απολογία του πριν μία εβδομάδα, κρίθηκε προσωρινά κρατούμενος στις φυλακές Λάρισας.
Αξίζει να σημειωθεί πως το επόμενο διάστημα, από την εξέλιξη της έρευνας, είναι πιθανό να ασκηθούν διώξεις και σε άλλα πρόσωπα.
Επίσης ο εφέτης ανακριτής, θα λάβει και τα στοιχεία των δικαστικών πραγματογνωμόνων που ορίστηκαν από τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Λάρισας Απόστολο Τζαμαλή. Πρόκειται για εξειδικευμένους επιστήμονες οι οποίοι έχουν συντάξει το πόρισμα των ερευνών τους και περιλαμβάνει κρίσιμα στοιχεία για την υπόθεση.
Αρκετοί δισεκατομμυριούχοι εξέδωσαν προειδοποιήσεις κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, αφού η Silicon Valley Bank κατέρρευσε ξαφνικά στα τέλη της περασμένης εβδομάδας και ανάγκασε την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να παρέμβει.
Ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Μπιλ Άκμαν έγραψε το Σάββατο ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είχε περίπου δύο ημέρες για να διορθώσει το πρόβλημα – μέχρι το πρωί της Δευτέρας. Σημείωσε ότι ένας αριθμός καταθετών ενδέχεται να μην δει τα χρήματά του επειδή δεν ήταν ασφαλισμένα- η Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC) σημειώνει ότι ασφαλίζει 250.000 δολάρια ανά καταθέτη, ανά ασφαλισμένη τράπεζα για κάθε λογαριασμό.
Το κλείσιμο της τράπεζας, γνωστής ως SVB, ανακοινώθηκε από την FDIC, σηματοδοτώντας τη χειρότερη χρεοκοπία αμερικανικού χρηματοπιστωτικού ιδρύματος από το 2008.
«Η κυβέρνηση έχει περίπου 48 ώρες για να διορθώσει ένα-σύντομα-αναστρέψιμο λάθος», έγραψε ο Άκμαν το πρωί του Σαββάτου. «Ο γιγαντιαίος ήχος αναρρόφησης που θα ακούσετε θα είναι η απόσυρση ουσιαστικά όλων των ανασφάλιστων καταθέσεων από όλες τις τράπεζες εκτός από τις “συστημικά σημαντικές τράπεζες” (SIBs)», έγραψε, προσθέτοντας ότι περισσότερες «αποσύρσεις θα αποστραγγίσουν τη ρευστότητα από τις κοινοτικές, περιφερειακές και άλλες τράπεζες και θα αρχίσει η καταστροφή αυτών των σημαντικών ιδρυμάτων».
Πριν από την κατάρρευση της Παρασκευής, η SVB ήταν μία από τις 20 μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας, προκαλώντας φόβους ότι η χρεοκοπία της θα μπορούσε να προκαλέσει μετάδοση που θα επηρέαζε άλλες χρηματοπιστωτικές ή τεχνολογικές εταιρείες. Η τράπεζα κατέρρευσε καθώς οι καταθέτες έσπευσαν να αποσύρουν τα χρήματά τους λόγω ανησυχιών για την κατάσταση της τράπεζας και καθώς οι τιμές των μετοχών της εταιρείας κατέρρευσαν κατά 86% αυτή την εβδομάδα.
«Ήδη χιλιάδες από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες, πιο καινοτόμες εταιρείες που χρηματοδοτούνται από επιχειρηματικά κεφάλαια στις ΗΠΑ θα αρχίσουν να μην μπορούν να πληρώσουν την επόμενη εβδομάδα», προειδοποίησε στο Twitter ο Άκμαν, ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του hedge fund Pershing Square Capital Management. «Αν η κυβέρνηση είχε παρέμβει την Παρασκευή για να εγγυηθεί τις καταθέσεις της SVB (με αντάλλαγμα penny warrants που θα εξαφάνιζαν τη σημαντική πλειονότητα της αξίας των μετοχών της), αυτό θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί και η αξία του 40ετούς franchise της SVB θα μπορούσε να είχε διατηρηθεί και να μεταβιβαστεί σε έναν νέο ιδιοκτήτη με αντάλλαγμα μια εισφορά κεφαλαίου».
Ο Άκμαν δήλωσε ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε εμπλακεί ταχύτερα, διότι η κατάρρευση της τράπεζας θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο σε ολόκληρη την αμερικανική οικονομία και τον τραπεζικό τομέα γενικότερα.
«Η ανώτερη διοίκηση της SVB έκανε ένα βασικό λάθος. Επένδυσαν βραχυπρόθεσμες καταθέσεις σε πιο μακροπρόθεσμα, σταθερού επιτοκίου περιουσιακά στοιχεία. Στη συνέχεια τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια αυξήθηκαν και ακολούθησε ένα bank run. Η ανώτερη διοίκηση τα θαλάσσωσε και πρέπει να χάσει τη δουλειά της», έγραψε ο Άκμαν.
Με ενεργητικό ύψους 209 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ο πιστωτικός οργανισμός με έδρα τη Σάντα Κλάρα της Καλιφόρνια ήταν η 16η μεγαλύτερη τράπεζα των ΗΠΑ, καθιστώντας σχετικά μικρό τον κατάλογο των πιθανών αγοραστών που θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν μια συμφωνία μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο. Ο Λευκός Οίκος δήλωσε το Σάββατο ότι ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν είχε μιλήσει με τον κυβερνήτη της Καλιφόρνιας Γκάβιν Νιούσομ για την τράπεζα και τις προσπάθειες αντιμετώπισης της κατάστασης.
Ορισμένοι αναλυτές και επιφανείς επενδυτές προειδοποίησαν ότι χωρίς λύση έως τη Δευτέρα, άλλες τράπεζες θα μπορούσαν να βρεθούν υπό πίεση, εάν οι άνθρωποι ανησυχούσαν για τις καταθέσεις τους.
«Τα καλά νέα είναι ότι είναι απίθανο μια χρεοκοπία τύπου SVB να επεκταθεί στις μεγάλες τράπεζες», ανέφερε σε ερευνητικό σημείωμα η εταιρεία συμβούλων κινδύνου και χρηματοοικονομικών συμβουλών Kroll. Ωστόσο, οι μικρές κοινοτικές τράπεζες θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν προβλήματα και ο κίνδυνος είναι «πολύ υψηλότερος εάν οι ανασφάλιστοι καταθέτες της SVB δεν αποζημιωθούν και πρέπει να υποστούν κούρεμα των καταθέσεών τους», πρόσθεσε η Kroll.
Άλλες προειδοποιήσεις
Σε εμφάνισή του το πρωί της Κυριακής στο Fox News, ο συνιδρυτής της Home Depot, Μπέρνι Μάρκους, δήλωσε ότι η κατάρρευση της τράπεζας θα πρέπει να αποτελέσει ένα “ξυπνητήρι” για πολλούς Αμερικανούς σχετικά με την κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας.
«Ίσως οι Αμερικανοί επιτέλους ξυπνήσουν και καταλάβουν ότι ζούμε σε πολύ δύσκολους καιρούς, ότι, στην πραγματικότητα, η ύφεση μπορεί να έχει ήδη ξεκινήσει. Ποιος ξέρει; Αλλά δεν φαίνεται καλό», δήλωσε ο Μάρκους στο πρακτορείο.
Και πρόσθεσε: «Αισθάνομαι άσχημα για όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχασαν όλα τα χρήματά τους σε αυτή την woke τράπεζα. Ξέρετε, ήταν πιο θλιβερό να ακούσω ότι οι υπάλληλοι της τράπεζας πούλησαν τις μετοχές τους πριν συμβεί αυτό. Είναι καταθλιπτικό για μένα. Ποιος ξέρει αν το Υπουργείο Δικαιοσύνης θα τους κυνηγήσει; Είναι μια woke εταιρεία, οπότε υποθέτω πως όχι. Και πιθανότατα θα τη γλιτώσουν».
«Η Fed συνεχίζει να αυξάνει τα επιτόκια και ο πληθωρισμός συνεχίζει να κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση. Δεν παραμένει εκεί που θα έπρεπε να είναι. Οι άνθρωποι αγωνίζονται. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους. Δεν μπορούν να γεμίσουν τα ρεζερβουάρ τους με βενζίνη. Και αν νομίζετε ότι αυτό είναι καλό σημάδι, δεν νομίζω ότι είναι. Και έχουμε μια διοίκηση που είναι αδαής απέναντι σε αυτό. Απλά συνεχίζουν να μιλούν για τις μεγάλες στιγμές και το πόσο καλά είναι. Δεν είναι καλά», δήλωσε ο Μάρκους στο πρακτορείο.
Ανέκαθεν η μουσική ασκούσε μια ιδιαίτερη έλξη στους νέους. Πολλές φορές συνιστά μέρος της ταυτότητάς τους και πηγή προτύπων, είτε προς το καλό είτε προς το κακό. Οι μουσικές διασημότητες γίνονται μακρινοί μέντορες οι οποίοι, με τους στίχους, τις μελωδίες και τους ρυθμούς τους, με το ντύσιμο και τον τρόπο ζωής τους, μεταφέρουν στους νέους αντιλήψεις για τη ζωή και τον κόσμο, δημιουργούν προσδοκίες και εξαίρουν συναισθήματα που διαφορετικά μπορεί να παρέμεναν τελείως ασχημάτιστα.
Στην εποχή μας, τα μουσικά πρότυπα της ροκ, του χιπ-χοπ κλπ. είναι φορείς κυρίως αρνητικών μηνυμάτων και συμπεριφορών. Παρόλο που οι ρίζες τους βρίσκονται στο ευγενέστερο είδος μουσικής, την κλασική, οι πηγές της έμπνευσης των σύγχρονων σταρ διαφέρουν εντελώς από αυτές των κλασικών συνθετών, όπως άλλωστε και η κλίμακα των επιτευγμάτων τους.
Μπετόβεν: η δημιουργική διάνοια
Η Ευρώπη του 19ου αιώνα ήταν πεδίο σημαντικών κοινωνικών αναδιαρθρώσεων. Οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι προκάλεσαν την πτώση πολλών κρατιδίων και των Αυλών τους, που ήσαν εκείνη την εποχή, μαζί με την Εκκλησία, οι κύριοι πατρόνες των καλών τεχνών. Από τις στάχτες της αριστοκρατίας και από τη Βιομηχανική Επανάσταση ξεπήδησε μια δυνατή μεσαία τάξη, στην οποία άρχισαν να στρέφονται οι καλλιτέχνες για εργασία, όπως μαθήματα, παραστάσεις ή συνθέσεις κατά παραγγελία.
Ο Μπετόβεν (1770-1827) ήταν από αυτούς που ωφελήθηκαν από τις κοινωνικές αλλαγές. Η εμφάνιση της κώφωσής του προκάλεσε μια προσωπική κρίση η οποία τον ανάγκασε να σταματήσει να παίζει. Αν και πέρασε από το μυαλό του η ιδέα της αυτοκτονίας, δεν ενέδωσε σε αυτήν αλλά δόθηκε στη μουσική ολόψυχα, αναπτύσσοντας ένα ηρωικό ιδιάζον στυλ που όχι μόνο εξέφραζε τα αισθήματά του, αλλά και αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο. Αυτό του έδωσε τη δυνατότητα να δέχεται υψηλές προσφορές για τις συνθέσεις του. Τα τελευταία έργα του, πιο εσωτερικά και δύσκολα, ανέδειξαν νέες, πρωτόφαντες δυνατότητες της μουσικής. Όταν πέθανε, περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους της Βιέννης για να παρακολουθήσουν την κηδεία του.
Μετά από τον θάνατό του, ο Μπετόβεν αναδείχθηκε σε ένα είδος πολιτισμικού ήρωα. Στο βιβλίο «Ιστορία της Δυτικής μουσικής»* σημειώνεται ότι «η ιστορία της ζωής του συνέτεινε στον ορισμό της Ρομαντικής άποψης για τον δημιουργό-καλλιτέχνη που ζει στο περιθώριο της κοινωνίας και υποφέρει για να χαρίσει στην ανθρωπότητα μέσω της τέχνης του μια αχτίδα από το θεϊκό φως».
Παγκανίνι: ο βιρτουόζος
Μια άλλη τάση της εποχής ήταν η εξειδίκευση των μουσικών σε ένα όργανο ή είδος. Όσοι είχαν ταλέντο εκτόξευαν την τέχνη τους σε πρωτοφανή επίπεδα και εντυπωσίαζαν το κοινό με την τεχνική υπεροχή τους.
Ένας από τους πιο διακεκριμένους βιρτουόζους ήταν ο Νικολό Παγκανίνι (1782-1840), ο μεγαλύτερος βιολονίστας όλων των εποχών. Το ταλέντο του ήταν τόσο πληθωρικό – όπως και η προθυμία του να θαμπώσει το κοινό – ώστε κατά τη διάρκεια της πιο γνωστής συναυλίας του έσπασε πρώτα μία, κατόπιν δεύτερη και αργότερα μια τρίτη χορδή. Έχοντας πια μόνο μια χορδή στο βιολί του, κατόρθωσε να ολοκληρώσει το κομμάτι άψογα, κερδίζοντας επάξια τον θαυμασμό και το θυελλώδες χειροκρότημα του κοινού. Αυτό που συνέβη όμως δεν ήταν ατύχημα. Ο Παγκανίνι είχε συνθέσει ορισμένα κομμάτια έτσι ώστε να μπορούν να παιχτούν με μία μόνο χορδή και είχε πειράξει τις υπόλοιπες στο βιολί του για να σπάσουν κατά τη διάρκεια της συναυλίας.
Ο Παγκανίνι υπέφερε από πολλές ασθένειες από την αρχή της ζωής του. Πιθανότατα να έπασχε από σύνδρομο Μάρφαν ή Έλερς-Ντάνλος, που επηρεάζουν την ικανότητα ενός οργανισμού να παράγει συνεκτικό ιστό, κάτι που του έδινε σκελετώδη εμφάνιση. Επιπλέον, λέγεται ότι έπασχε και από φυματίωση και σύφιλη. Ως θεραπεία για τη σύφιλη έπαιρνε υδράργυρο, εξαιτίας του οποίου έχασε όλα του τα δόντια.
Όπως ο Μπετόβεν, ο Παγκανίνι επίσης κατέφυγε στην τέχνη για να υπερβεί τα προβλήματα που είχε με την υγεία του. Σύμφωνα με τη μαρτυρία της μητέρας του, ένας άγγελος είχε εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της και της είχε πει ότι ο γιος που θα γεννούσε προοριζόταν να μεγαλουργήσει – με τρομερό όμως κόστος. Το σύνδρομο που επηρέαζε τον συνεκτικό ιστό του του χάρισε ταυτόχρονα και μακριά, ευλύγιστα δάκτυλα. Μεγαλώνοντας, το άρρωστο αγόρι αφιέρωνε όλο τον διαθέσιμο χρόνο του στο βιολί, φτάνοντας στο σημείο να παίζει 12 νότες το δευτερόλεπτο. Οι ικανότητές του σε μια συναυλία και η αφοσίωσή του στην τέχνη του έθεσαν τον πήχη πολύ ψηλά για όλους τους επερχόμενους βιολονίστες.
Λιστ: ο ροκ σταρ
Ο Φραντς Λιστ (1811-1886) ήταν η επιτομή των πρώτων μουσικών διασημοτήτων. Είδωλό του ήταν ο Μπετόβεν, ο οποίος αφότου είχε ακούσει τον Λιστ να παίζει όταν ο δεύτερος ήταν ακόμα παιδί, λέγεται ότι τον φίλησε στο μέτωπο και του είπε ότι θα χάριζε «χαρά και ευτυχία στον κόσμο». Εξίσου σημαντικός για τον Λιστ ήταν και ο Παγκανίνι και ονειρευόταν να γίνει ο ίδιος ένας βιρτουόζος στο πιάνο. Άρχισε να δίνει σόλο ρεσιτάλ σε μεγάλες αίθουσες σε όλη την Ευρώπη από την ηλικία των 11, εφαρμόζοντας καινοτομίες όπως την πλάγια προς τη σκηνή θέση του πιάνου και το άνοιγμα του καπακιού, για να εντείνει τη μουσική εμπειρία του κοινού.
Τα κοντσέρτα του ήσαν μυθικά. Ο Γερμανός ποιητής Χάινριχ Χάινε (1797-1856) περιέγραψε μια πιανιστική μίμηση του Λιστ: «Βλέπαμε αστραπές να φωτίζουν το πρόσωπό του σαν να βγαίνουν μέσα από την καταιγίδα που μας έπαιζε, τα χείλη του να τρέμουν και τις μακριές του μπούκλες να στάζουν λες από το νερό της βροχής που έπεφτε με δύναμη».
Παρόμοιες ερμηνείες προκαλούσαν σχεδόν υστερία στον κόσμο και δημιούργησαν αυτό που ο Χάινε αποκάλεσε «Λιστομανία». Άνθρωποι λιποθυμούσαν ή ανέβαιναν στη σκηνή σκίζοντας κομμάτια από τα βελούδινα γάντια και από τα μεταξωτά μαντίλια του για να τα έχουν ως αναμνηστικά. Οι γυναίκες έβαζαν μπούκλες από τα μαλλιά του, κατακάθι από τον καφέ του, ακόμα και τη γόπα από το πούρο του μέσα σε φιαλίδια και τα φορούσαν ως φυλαχτά.
Σύμφωνα με τον Χάινε, ένας γιατρός προσπάθησε να εξηγήσει αυτό το φαινόμενο μέσω του «μαγνητισμού, του γαλβανισμού και του ηλεκτρισμού» που παράγονται όταν πολλοί αρωματισμένοι και ιδρωμένοι άνθρωποι συνωστίζονται σε φωτισμένες από κεριά αίθουσες. Είτε είχε δίκιο είτε όχι, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: ο Λιστ ήταν ο πρώτος ροκ σταρ.
Ελευθερία της φόρμας
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στη βαρύθυμη διάθεση και έκφραση του Μπετόβεν και τους μανιοκαταθλιπτικούς στίχους ενός εμο-πανκ συγκροτήματος; Ή ανάμεσα στη δραματική ερμηνεία του Λιστ και τον ερωτικό χορό ενός ποπ σταρ;
Καμμιά εκτός από μία: την αλήθεια που βρισκόταν πίσω από τις γιγάντιες προσωπικότητες του παρελθόντος και την ομορφιά που κρυβόταν πίσω από τον πόνο τους. Οι θεατρινισμοί του Λιστ και του Παγκανίνι συνόδευαν μια δεξιοτεχνία αξεπέραστη και άνευ προηγουμένου. Κάθε ένας από αυτούς συνέθετε νέα κομμάτια με άφθονες τεχνικές προκλήσεις, δημιουργώντας νέες παραδόσεις στην ερμηνεία, όπως π.χ. την απαίτηση να απομνημονεύουν οι ερμηνευτές τα κομμάτια, αντί να εξαρτώνται από τις παρτιτούρες.
Τα 24 Καπρίτσια του Παγκανίνι για σόλο βιολί πήγαν το όργανο αυτό στα όριά του, με τα πιτσικάτο, τις αρμονίες, τους δακτυλισμούς και τα κουρδίσματά τους. Με τη Σονάτα για πιάνο σε Σι Ελάσσονα, ο Λιστ επανεφηύρε τη δομή της σονάτας καταργώντας τα κενά ανάμεσα στα μέρη, ανασκευάζοντας τα θέματα και πειραματιζόμενος με τους τόνους. Το χορωδιακό μέλος που ύφανε ο Μπετόβεν στην κορύφωση της Ενάτης Συμφωνίας του προσέθεσε στην υπάρχουσα παράδοση κάτι εντελώς νέο.
Στην ίδια σειρά των «Μουσικών Feuilletons»**, όπου γράφει και για τον Λιστ, ο Χάινε θέτει και απαντά το ερώτημα: «Ποιο είναι το υψηλότερο στην τέχνη; Αυτό που είναι το υψηλότερο και σε όλες τις υπόλοιπες εκδηλώσεις της ζωής: η ενσυνείδητη ελευθερία του πνεύματος» και παρατηρεί ότι «είναι αυτό που προβάλλει σε εμάς τη θαυμαστή πνοή της αιωνιότητας», βάζοντας τον ερμηνευτή στο ίδιο πνευματικό επίπεδο με τον συνθέτη.
Ο Χάινε δεν παραλείπει να κάνει διάκριση ανάμεσα στην ελευθερία της «φόρμας» και την ελευθερία του «υλικού», προειδοποιώντας μας να μην ξεγελαστούμε από τους καλλιτέχνες που χάνουν τον εαυτό τους στο δεύτερο, δείχνοντας «περιορισμένο πνεύμα». Οι μουσικοί που είναι πρόθυμοι να μιλήσουν για οτιδήποτε είναι αναπόφευκτο να εκφυλιστούν, να σβήσουν και να ξεχαστούν για πάντα – περίπου όπως παρατηρούμε να συμβαίνει στους διάττοντες αστέρες της εποχής μας.
Συνδέοντας την ελευθερία με την αιωνιότητα, ο Χάινε δίνει το παράδοξο της πρώτης: ότι για να έχει νόημα, πρέπει να αγγίζει κάτι αντικειμενικό. Ο Μπετόβεν, ο Παγκανίνι και ο Λιστ συνδύαζαν τις καινοτομίες τους με βαθύ σεβασμό προς το παρελθόν. Με αυτό τον τρόπο, δημιούργησαν κάτι αθάνατο.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
* J. Peter Burkholder, Donald Jay Grout και Claude V. Palisca, “A History of Western Music” (W.W. Norton & Company, έβδομη έκδοση, 2006)
** Feuilletons [(φεϊγετόν), υποκοριστικό της γαλλικής λέξης feuillet (φεϊγέ)=φύλλο βιβλίου]: Αρχικά ήταν ένα είδος συμπληρώματος που προσαρτήθηκε, στις αρχές του 19ου αιώνα, στο πολιτικό τμήμα των γαλλικών εφημερίδων και αποτελούνταν κυρίως από μη πολιτικές ειδήσεις και κουτσομπολιά, λογοτεχνία και κριτική τέχνης, ένα χρονικό της τελευταίας μόδας και επιγράμματα, χαρακτήρες και άλλα λογοτεχνικά μικροπράγματα. Στις αγγλικές εφημερίδες, ο όρος αναφέρεται σε μια δόση μιας ιστορίας που κυκλοφορούσε σε επεισόδια, τυπωμένης σε ένα μέρος μιας εφημερίδας. Τελικά, οι μυθιστορηματικές συνέχειες ήταν και αυτές που το καθιέρωσαν στην Ευρώπη, αλλά και στη Ρωσία. Μέχρι το 1870, ο Ντοστογιέφσκι παρωδούσε το φεϊγέ για τον εορτασμό του εφήμερου πολιτισμού. (από τη wikipedia)
Ήταν αρχές του 2020. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωνε ότι η εξάπλωση του νέου κορονοϊού, ο οποίος έκανε την εμφάνισή του στην Κίνα, είχε πλέον προσλάβει διαστάσεις πανδημίας. Προστατευτικές μάσκες, αναπνευστήρες, αντισηπτικά γίνονται ανάρπαστα. Η Δύση δεν αργεί να διαπιστώσει ότι η καθημερινότητά της και τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας της από τον ιό εξαρτώνται άμεσα από τις εξαγωγές της Κίνας. Ξεσπά ο «πόλεμος της μάσκας». Η Ευρώπη, ως «μωρή παρθένος», υποχρεώνεται να αναγνωρίσει τις αδυναμίες της. Η προμήθεια υγειονομικού υλικού είναι μόνο μια από αυτές.
Δυόμιση χρόνια μετά, ο ομοσπονδιακός πρόεδρος της Γερμανίας, Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ παραλαμβάνοντας το Βραβείο Κίσιντζερ, αποτιμά τις διπλωματικές αποτυχίες της χώρας του – και τις δικές του: «Αφού ο κόσμος έχει αλλάξει, πρέπει κι εμείς να εγκαταλείψουμε παλιές αντιλήψεις και προσδοκίες, συμπεριλαμβανομένης της ιδέας ότι οι οικονομικές συναλλαγές φέρνουν πολιτική σύγκλιση», δηλώνει. Το Βερολίνο πρέπει να μάθει από τα λάθη του και να περιορίσει τις μονόπλευρες εξαρτήσεις, όχι μόνο από τη Ρωσία, αλλά και από την Κίνα, διακηρύσσει ο κ. Σταϊνμάιερ.
Ως υπουργός Εξωτερικών, είχε ουσιαστική συμμετοχή στην γερμανορωσική και γερμανοσινική προσέγγιση. Η δήλωσή του βέβαια, ενώ μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, μικρή σημασία έχει σε ό,τι αφορά τη Ρωσία. Η Γερμανία έχει προ πολλού – θέλοντας και μη – μηδενίσει την ενεργειακή της εξάρτηση από τη Μόσχα.
«Όσο αλλάζει η Κίνα, πρέπει να αλλάξει και ο τρόπος που την αντιμετωπίζουμε», δηλώνει κατόπιν ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς, υπό το βάρος της αμφιλεγόμενης σχέσης Πεκίνου – Μόσχας και μιας επαπειλούμενης κρίσης με την Ταϊβάν. Με την Κίνα όμως, η σχέση είναι πολύ πιο βαθιά και περίπλοκη από ό,τι με τη Ρωσία. Οι γερμανικές επιχειρήσεις φιλοδοξούν μάλιστα να στραφούν ακόμη περισσότερο στην κινεζική αγορά, αφού έκλεισε για αυτές η ρωσική. Η περίφημη «Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας», η οποία είχε εξαγγελθεί για τον Φεβρουάριο, «μαγειρεύεται» ακόμη και, σύμφωνα με διαρροές, η Κίνα αποτελεί βασικό σημείο τριβής μεταξύ καγκελαρίας και υπουργείου Εξωτερικών.
Το δόγμα «business first»
Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις, για το Βερολίνο αποτελεί κοινό τόπο η ανάγκη μεγαλύτερης διασποράς των γερμανικών επενδύσεων, αναζήτησης νέων αγορών – και, κυρίως, απεξάρτησης σε κρίσιμους τομείς. Σε αυτό το πλαίσιο, την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση παραδέχθηκε ότι αναθεωρεί τη συμμετοχή των κινεζικών Huawei και ZTE στο γερμανικό δίκτυο 5G RAN. Η νομοθεσία επιτρέπει και τον αναδρομικό αποκλεισμό εταιριών, όταν πρόκειται για κρίσιμες υποδομές, για τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια.
«Το ζήτημα είναι όμως το πώς δε θα είμαστε υπερβολικά εξαρτημένοι από συγκεκριμένους παρόχους», δήλωσε σχετικά ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικών. Η πρώην καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, παρά την πίεση των ΗΠΑ και την αντίθετη στάση των ευρωπαίων εταίρων της, παρέμεινε πιστή στην αρχή της «αλλαγής μέσω εμπορίου» και επέτρεψε στη Huawei συμμετοχή (59%) στο γερμανικό δίκτυο. Αγνόησε τις προειδοποιήσεις περί κινδύνου κατασκοπείας και υπερβολικής επιρροής του Πεκίνου στις ευρωπαϊκές τηλεπικοινωνίες, για να βρεθεί τώρα η Γερμανία ενώπιον δύσκολων αποφάσεων.
Η Ανναλένα Μπέρμποκ ζήτησε πλέον από τους γερμανούς επιχειρηματίες να εγκαταλείψουν το δόγμα business first και να αναλογιστούν τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των επιλογών τους. «Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να εξαρτηθούμε ξανά από χώρες που δεν συμμερίζονται τις αρχές μας», δήλωσε, ενώ επιδιώκει ακόμη και την επιβολή αντικινήτρων για γερμανικές επενδύσεις στην Κίνα και δεν κρύβει πια την ανησυχία της για τα σχέδια του Πεκίνου και για την ακόμη πιο απολυταρχική στροφή της ηγεσίας του.
Αν ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ αποφάσιζε να να επιτεθεί στην Ταϊβάν, οι κυρώσεις που θα επιβάλουν οι ΗΠΑ – απαιτώντας ασφαλώς τη συμπαράσταση των συμμάχων τους – θα κλονίσουν τη γερμανική οικονομία πολύ βαθύτερα από ό,τι οι συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία.
Η εξάρτηση της Γερμανίας από τη Ρωσία περιοριζόταν στην ενέργεια, ενώ οι συναλλαγές με την Κίνα περιλαμβάνουν πολύ ευρύτερο φάσμα: βιομηχανικά προϊόντα, λίθιο, κοβάλτιο, σπάνιες γαίες απαραίτητες για την ενεργειακή μετάβαση της Γερμανίας.
Η Κίνα είναι σήμερα ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Γερμανίας εκτός Ευρώπης, με τις επενδύσεις γερμανικών εταιριών να βρίσκονται σε ύψος-ρεκόρ. Το ίδιο ισχύει για τις εισαγωγές από την Κίνα και το γερμανικό έλλειμμα τρεχουσών εμπορικών συναλλαγών, που βρίσκεται στα 84 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το 2021 οι γερμανοκινεζικές συναλλαγές έφθασαν τα 298 δισεκατομμύρια ευρώ, αυξημένες κατά 21% από το 2020.
Οι γερμανοί βιομήχανοι δεν θέλουν ούτε να ακούν συγκρίσεις της Κίνας με τη Ρωσία. Ο διευθύνων σύμβουλος της Volkswagen Χέρμπερτ Ντις πανηγύρισε την «επανεκλογή» του προέδρου Σι, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι υπό την ηγεσία του, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας θα συνεχίσει «το άνοιγμά του» και τη «θετική ανάπτυξη του αξιακού του συστήματος». «Η παρουσία της Volkswagen στην Κίνα θα συνεισφέρει σε αυτή την αλλαγή», πρόσθεσε. Το μυαλό του ήταν προφανώς στο γεγονός ότι πάνω από το 40% του παγκόσμιου τζίρου της εταιρίας του έρχεται από την κινεζική αγορά. Κάπως έτσι είναι επίσης η κατάσταση στην BASF, η οποία ετοιμάζεται να επενδύσει 10 δισεκατομμύρια ευρώ σε νέο εργοστάσιο στη νότια Κίνα, αποεπενδύοντας ταυτόχρονα στη Γερμανία.
«Μη βάζετε όλα τα καρπούζια σας στην ίδια μασχάλη», προειδοποίησε ο Όλαφ Σολτς, αλλά αφού είχε επιτρέψει την είσοδο της κρατικής κινεζικής Cosco στον εμπορευματικό σταθμό του λιμανιού του Αμβούργου – παρά τις αντιδράσεις των κυβερνητικών του εταίρων. Η πολυδιαφημισμένη Zeitenwende («αλλαγή εποχής») του κ. Σολτς έχει αστερίσκους…
Ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος πάντως, σε αντίθεση προς την προκάτοχό του, δείχνει πλέον να αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της εξασφάλισης εναλλακτικών εταίρων. Τους τελευταίους μήνες έχει επισκεφθεί τη νοτιοανατολική Ασία, την Ιαπωνία, την Ινδία, ενώ ετοιμάζεται να μεταβεί εκ νέου στο Τόκιο. Οι επαφές του φαίνονται να αποδίδουν: τον Ιανουάριο η ινδική κυβέρνηση έδωσε στη Siemens τη μεγαλύτερη σιδηροδρομική παραγγελία στην ιστορία της – 1.200 μηχανές έναντι τριών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Πόσο εξαρτημένη είναι πραγματικά η Γερμανία;
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Γερμανικής Οικονομίας IW, η γερμανική οικονομία αύξησε περαιτέρω με απευθείας επενδύσεις την εξάρτησή της από την Κίνα το πρώτο εξάμηνο του 2022, ενώ ταυτόχρονα μείωσε σημαντικά τις εξαγωγές της στην κινεζική αγορά. «Η γερμανική οικονομία εξαρτάται από την Κίνα πολύ περισσότερο από ό,τι η κινεζική από τη Γερμανία», υποστηρίζει ο συντάκτης της έρευνας Γιούργκεν Μάτες και προειδοποιεί ότι αυτή η εξάρτηση συνιστά γεωπολιτικό πρόβλημα, αν υπολογίσει κανείς τη στάση του Πεκίνου στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία. «Παρ’ όλους τους κινδύνους, η οικονομική αλληλεξάρτηση με την Κίνα κινήθηκε το 2022 προς τη λάθος κατεύθυνση με τρομακτικούς ρυθμούς», προσθέτει ο κ. Μάτες. Οι επενδύσεις γερμανών επιχειρηματιών στην Κίνα έφθασαν το πρώτο εξάμηνο του 2022 στα 10 δισεκατομμύρια ευρώ, καταγράφοντας νέο ρεκόρ.
Ακόμη και ο φιλελεύθερος (FDP) υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ δε βλέπει με καλό μάτι το έλλειμμα στο ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών. «Επικίνδυνη εξέλιξη: το έλλειμμα διπλασιάστηκε το 2022. Πρέπει να μάθουμε από τα λάθη μας με τη Ρωσία. Η Γερμανία πρέπει επειγόντως να αναθεωρήσει και να εστιάσει σε περισσότερο ελεύθερο εμπόριο με εταίρους που συμμερίζονται τις αρχές και τις αξίες μας», έγραψε πριν από λίγες εβδομάδες στο Τwitter ο κ. Λίντνερ. Δεν είναι τυχαίο ότι στις ΗΠΑ πολλοί θεωρούν ότι η εξάρτηση από την Κίνα δεν θα επιτρέψει ποτέ στη Γερμανία να φέρει το Πεκίνο σε δύσκολη θέση για τα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, τη βιομηχανική κατασκοπεία.
Παρά το εύρος και το βάθος των εμπορικών σχέσεων με την Κίνα, πολλοί αναλυτές επιμένουν ότι η εξάρτηση της Γερμανίας είναι πολύ πιο περιορισμένη από ό,τι γενικά πιστεύεται. «Η Κίνα είναι σημαντικός εταίρος ως αγορά εξαγωγών, αλλά όχι τόσο όσο πιστεύει ο κόσμος. Οι ΗΠΑ είναι πολύ σημαντικότερος εταίρος για τους γερμανούς εξαγωγείς», υποστηρίζει στο Reuters ο Μαξ Τσένγκλαϊν, επικεφαλής οικονομολόγος του Ινστιτούτου Κινεζικών Σπουδών Mercator.
Στο ίδιο πνεύμα, ο ερευνητής του Foreign Policy DIIS Λουκ Πάτεϊ αναλύει ότι η Γερμανία δεν είναι εξαρτημένη σε κρίσιμο βαθμό από καμία οικονομία εκτός Ευρώπης. Επιπλέον, περίπου 16 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην Κίνα εξαρτώνται ευθέως από τους ευρωπαίους καταναλωτές. Ο κ. Πάτεϊ εκτιμά μάλιστα ότι το αφήγημα της υπερβολικής εξάρτησης προωθείται από τις γερμανικές μεγάλες επιχειρήσεις, που θέλουν να αποτρέψουν οποιοδήποτε στρατηγικό «πάγωμα» από την πλευρά του Βερολίνου.
«Η συζήτηση περί εξάρτησης είναι εντελώς υπερβολική, διότι υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε. Όπως συμβαίνει με κάθε εμπορική σχέση, η συνεργασία με την Κίνα πρέπει να συμπεριλαμβάνει τη διαχείριση κινδύνων», δηλώνει ο Γιεργκ Βούτκε, επικεφαλής του Εμπορικού Επιμελητηρίου της ΕΕ στην Κίνα – και αντιπρόσωπος της BASF στη χώρα -, υπενθυμίζοντας ότι και η κινεζική οικονομία εξαρτάται σημαντικά από τη γερμανική αγορά.
Κανείς δεν εισηγείται σήμερα στον καγκελάριο να κόψει κάθε επικοινωνία με το Πεκίνο, ή να ακολουθήσει τακτική ριζικής αποδέσμευσης από την κινεζική αγορά. Αυτό που αναδεικνύεται ωστόσο εντονότερα από ποτέ είναι η ανάγκη το Βερολίνο να διαχωρίσει τα εθνικά συμφέροντα από τα… ειδικά και να δράσει με ιεραρχικά κριτήρια πέραν των οικονομικών. Να αναζητήσει εναλλακτικούς εταίρους για τις κρίσιμες υποδομές, τις σπάνιες γαίες, τα φαρμακευτικά προϊόντα. Και να συνειδητοποιήσει ότι σήμερα η ειρήνη εξασφαλίζεται περισσότερο με την ισχύ, παρά με το εμπόριο.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε σήμερα ομόφωνα το νομοσχέδιο με το οποίο απαιτεί από τη Διευθύντρια της υπηρεσίας Εθνικών Πληροφοριών (DNI) Αβρίλ Χέινς να αποχαρακτηρίσει πληροφορίες για την προέλευση του κορονοϊού που προκαλεί την Covid-19, εντείνοντας την πίεση στην κυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν, ώστε να επιτρέψει τη δημοσιοποίησή τους.
Το νομοσχέδιο πέρασε με 419 ψήφους υπέρ έναντι καμίας κατά. Η Γερουσία το είχε εγκρίνει, επίσης ομόφωνα, την 1η Μαρτίου, κάτι που σημαίνει ότι τώρα επαφίεται στον Μπάιντεν να το επικυρώσει ή να ασκήσει βέτο.
Ο Λευκός Οίκος δεν απάντησε αμέσως στην ερώτηση τι προτίθεται να κάνει ο Μπάιντεν.
Στις ΗΠΑ διεξάγεται μια άκρως πολωμένη δημόσια συζήτηση για την προέλευση του SARS-CoV-2 σχεδόν αφότου αναφέρθηκαν τα πρώτα κρούσματα σε ανθρώπους, στην κινεζική πόλη Γουχάν, στα τέλη του 2019. Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι ζητούν επίμονα να τηρηθεί πιο σκληρή στάση απέναντι στην Κίνα.
Η συζήτηση αυτή αναθερμάνθηκε τον περασμένο μήνα, όταν η εφημερίδα Wall Street Journal έγραψε ότι το υπουργείο Ενέργειας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πανδημία πιθανότατα ξεκίνησε λόγω διαρροής του ιού από κάποιο εργαστήριο, κάτι που το Πεκίνο διαψεύδει κατηγορηματικά. Στην απόρρητη έκθεσή του πάντως το υπουργείο γράφει ότι δεν είναι απολύτως βέβαιο για την ορθότητα του συμπεράσματός του. Άλλες τέσσερις αμερικανικές υπηρεσίες θεωρούν ακόμη ότι η Covid-19 ήταν πιθανότατα το αποτέλεσμα φυσικής μετάδοσης του ιού ενώ δύο είναι αναποφάσιστες.
Αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπάιντεν λένε ότι ίσως να μην γίνει ποτέ γνωστή η προέλευση της πανδημίας. Η Κίνα λέει ότι οι ισχυρισμοί πως προκλήθηκε από διαρροή σε εργαστήριο δεν είναι αξιόπιστοι.
Ο Δημοκρατικός βουλευτής Τζιμ Χάιμς χαρακτήρισε «σημαντικό πρώτο βήμα» το νομοσχέδιο. «Ελπίζω ότι θα ξεκαθαρίσει κάποιες από τις εικασίες, κάποιες από τις φήμες που κυκλοφορούν εκεί έξω», σχολίασε.
Οι σύγχρονες φυλές Ποιμενικών Σκύλων στην Ελλάδα αποτελούν γενετική εξέλιξη των «Μολοσσών» ή «Ηπειρωτικών» σκύλων, οι οποίοι αναφέρονται από την αρχαιότητα και τοποθετούνται γεωγραφικά στην περιοχή της Ηπείρου (η αρχαία ελληνική Μολοσσία, σημερινή Ήπειρος). Η εξαιρετική σχέση των ποιμενικών σκύλων με τον άνθρωπο αναφέρεται ήδη από τα χρόνια του Ομήρου, ενώ τόσο ο Πλάτωνας όσο και ο Αριστοτέλης αναφέρονται στο ψυχισμό και την προσήλωση των σκύλων Μολοσσικής προέλευσης. Μεταγενέστερα, είναι ιστορικά αναγνωρισμένο πως ο Μέγας Αλέξανδρος χρησιμοποιούσε στις εκστρατείες του ποιμενικούς σκύλους της Ηπείρου, μεταξύ των οποίων ο διάσημος Περίτας που εκτιμάται ότι ανήκε στη φυλή Μολοσσού της Ηπείρου. Μολονότι μικρής έκτασης επιμειξίες μεταξύ φυλών ποιμενικών σκύλων δεν είναι δυνατό να αποκλειστούν, σήμερα πιστεύεται πως το γενετικό υπόβαθρο των γηγενών φυλών ποιμενικών σκύλων παραμένει γενικά αναλλοίωτο ανά τους αιώνες. Η γεωγραφική απομόνωση της οροσειράς της Πίνδου και η διαβίωση των ανθρώπων σε κλειστές, ημινομαδικές κοινωνίες συνέβαλλαν σημαντικά σε αυτό. Πρόκειται για στοιχεία που περιλαμβάνονται στον Οδηγό Εκτροφής και Εκπαίδευσης Σκύλων Φύλαξης Κοπαδιών, που εκδόθηκε με την επιμέλεια του Εργαστηρίου Μικροβιολογίας και Παρασιτολογίας, Τμήματος Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο πλαίσιο του προγράμματος LIFEARCPROM.
O καθηγητής Χαράλαμπος Μπιλλίνης και το μέλος ΕΔΙΠ Αλέξιος Γιαννακόπουλος του Τμήματος Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, και οι επίκουροι καθηγητές του Τμήματος Δημόσιας και Ενιαίας Υγείας, Δημήτριος Χατζόπουλος και Μαρία Σάτρα εξηγούν πως το πρόγραμμα έχει στόχο τη βελτίωση της συνύπαρξης ανθρώπου-αρκούδας σε τέσσερα εθνικά πάρκα της Νότιας Ευρώπης, τρία στην Ελλάδα και ένα στην Ιταλία.
Ο Ελληνικός Ποιμενικός είναι μεγαλόσωμη φυλή και διακρίνεται για την καλή σωματική του διάπλαση, που του επιτρέπει να διανύει μεγάλες αποστάσεις σε ορεινές και δύσβατες περιοχές. Παραδοσιακές ονομασίες έχουν επικρατήσει σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, προκειμένου να περιγράψουν άτομα της φυλής με συγκεκριμένους συνδυασμούς χρωμάτων, όπως μπασιούρης, γκέσος, μούργος, παρδάλης. Τα ζώα της φυλής διακρίνονται για την πίστη και την εργατικότητά τους, σε συνδυασμό με το θάρρος και το αρχέγονο ένστικτο προστασίας του ανθρώπου και των ζώων. Επίσης, άξιο αναφοράς είναι ότι το γεγονός πως κινούνται αυτόνομα κατά τη φύλαξη ή συνοδεία των κοπαδιών επιλέγοντας θέσεις από τις οποίες είναι δυνατή η επιτήρηση του περιβάλλοντος χώρου και η έγκαιρη ανίχνευση τυχόν απειλών.
Επιπλέον, ο Οδηγός Εκτροφής και Εκπαίδευσης Σκύλων Φύλαξης Κοπαδιών, κάνει αναφορά και στη φυλή Μολοσσού της Ηπείρου η οποία φαινοτυπικά είναι η πιο εύκολα αναγνωρίσιμη και θεωρείται πρόγονος των Μαστιφοειδών φυλών. Τα άτομα της φυλής ήταν αρκετά διαδεδομένα τόσο στην αρχαία Ελλάδα όσο και μετέπειτα στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα για τη φύλαξη κοπαδιών αιγοπροβάτων και βοοειδών στις ορεινές περιοχές της Ελλάδας και κυρίως σε περιοχές της Ηπείρου και της Θεσσαλίας. Τέλος, αναφορά γίνεται και στη φυλή Λευκό Ποιμενικό Τσοπανόσκυλο, το οποίο διαθέτει δυνατό σκελετό, ενώ προστατεύεται από τις χαμηλές θερμοκρασίες χάρη στο πυκνό και μακρύ του τρίχωμα. Σύμφωνα με τον Κυνολογικό Όμιλο Ελλάδος και τη Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία όλες οι παραπάνω φυλές σκύλων είναι γηγενείς.
Τα τελευταία χρόνια καταγράφονται σημαντικές προσπάθειες για τη διατήρηση των Ελληνικών Φυλών Ποιμενικών Σκύλων, οι οποίες πραγματοποιούνται κυρίως από Περιβαλλοντικές Οργανώσεις αλλά και τους ίδιους τους κτηνοτρόφους, στο πλαίσιο διατήρησης της πολιτιστικής τους παράδοσης και της ανάγκης μείωσης των απωλειών ζωικού κεφαλαίου από επιθέσεις θηρευτών. Στις προσπάθειες αυτές συμμετέχει το Εργαστήριο Μικροβιολογίας και Παρασιτολογίας του Τμήματος Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, όπου μέσα από το πρόγραμμα LIFEARCPROM, υλοποιεί μία εκτενή φαινοτυπική και συμπεριφορική αξιολόγηση σκύλων που ανήκουν στις Ελληνικές Φυλές Ποιμενικών Σκύλων και υποστηρίζει την ανάπτυξη ενός Δικτύου επικοινωνίας μεταξύ των ιδιοκτητών των αξιολογημένων σκύλων. Επιπρόσθετα, το Εργαστήριο Μικροβιολογίας και Παρασιτολογίας του Τμήματος Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, παρέχει αφιλοκερδώς Κτηνιατρική Υποστήριξη στους αξιολογημένους σκύλους και κατευθύνει την πραγματοποίηση φυσικών οχειών μεταξύ επιλεγμένων ατόμων, με σκοπό την διατήρηση και επαύξηση του αριθμού των σκύλων που φέρουν τα επιθυμητά χαρακτηριστικά.
Ένας πολιτειακός νομοθέτης του Τέξας κατέθεσε νομοσχέδιο για την απαγόρευση των ερωτικών παραστάσεων παρουσία ανηλίκων, αφού ένα μπαρ στην πόλη Πλάνο φιλοξένησε πέρυσι ένα drag show στο οποίο συμμετείχαν οικογένειες και παιδιά.
Ο Ρεπουμπλικανός πολιτειακός αντιπρόσωπος Μπράιν Σλάτον κατέθεσε την Τετάρτη το νομοσχέδιο 4129 της Βουλής των Αντιπροσώπων για να σταματήσει αυτό που αποκάλεσε σεξουαλικοποίηση των παιδιών στο Τέξας «στον απόηχο αυτών των ερωτικών drag παραστάσεων που σαρώνουν την πολιτεία μας».
«Οι σεξουαλικοποιημένες παραστάσεις όπου ενήλικες χορεύουν προκλητικά και βάζουν χρήματα στα εκτεθειμένα εσώρουχά τους δεν είναι χώρος για ανηλίκους», ανέφερε ο Σλάτον σε δήλωσή του.
Πρόσθεσε ότι «η Πολιτεία έχει ισχυρό συμφέρον και καθήκον να προστατεύει τα παιδιά από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και το HB 4129 είναι το πιο ολοκληρωμένο νομοσχέδιο που κατατέθηκε σε αυτή τη σύνοδο για να σταματήσει η σεξουαλικοποίηση των παιδιών μας από αυτές τις παραστάσεις».
Εάν ψηφιστεί, το νομοσχέδιο θα καταστήσει αυτές τις παραστάσεις κακούργημα τρίτου βαθμού εάν συμβαίνουν παρουσία ανηλίκου. Το νομοσχέδιο καθιστά επίσης κακούργημα τρίτου βαθμού για μια επιχείρηση σεξουαλικού προσανατολισμού να επιτρέπει μια ερωτική παράσταση παρουσία παιδιού.
Το πρώτο αδίκημα θα επιφέρει πρόστιμο 10.000 δολαρίων και το δεύτερο αδίκημα θα οδηγήσει σε ανάκληση της άδειας λειτουργίας της επιχείρησης, σύμφωνα με δελτίο τύπου. Επιπλέον, κάθε εγχώρια ή αλλοδαπή κερδοσκοπική ή μη κερδοσκοπική οντότητα που κατατάσσεται ως επιχείρηση σεξουαλικού προσανατολισμού δεν μπορεί να επιτρέπει την είσοδο ανηλίκων στον χώρο της.
«Αυτό δεν είναι κομματικό ζήτημα», δήλωσε, τονίζοντας ότι οι άνθρωποι και στις δύο πλευρές του κόμματος αναγνωρίζουν και πιστεύουν ότι τα παιδιά δεν πρέπει να υφίστανται σεξουαλική εκμετάλλευση.
Ο Σλάτον σημείωσε ότι αν οι ενήλικες θέλουν να παρακολουθούν ή να συμμετέχουν σε αυτές τις παραστάσεις μπροστά σε άλλους ενήλικες, αυτό δεν επηρεάζεται από το νομοσχέδιο.
«Αλλά οι ερωτικές παραστάσεις δεν είναι χώρος για μικρά παιδιά και αυτό πρέπει να σταματήσει», δήλωσε. «Ανυπομονώ να συνεργαστώ με τους συναδέλφους μου για να περάσει αυτή η εξαιρετικά σημαντική νομοθεσία σε νόμο».
Πυροβολισμοί έπεσαν τα ξημερώματα έξω από νυχτερινό κέντρο στο Γκάζι, ενώ ένα άτομο τραυματίστηκε και διακομίστηκε στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός».
Σύμφωνα με την ΕΛΑΣ, θαμώνες του κέντρου, το οποίο βρίσκεται στην Ιερά Οδό, διαπληκτίστηκαν μεταξύ τους και όταν βγήκαν έξω, λίγο μετά τις 04:00, συνεπλάκησαν. Τότε ένας από αυτούς τράβηξε όπλο και άρχισε να πυροβολεί. Σημειώνεται, πάντως, ότι το άτομο που διακομίστηκε στον «Ευαγγελισμό», τραυματίστηκε από χτυπήματα που δέχθηκε και όχι από σφαίρα.
Οι αστυνομικοί, που έσπευσαν στο σημείο, προχώρησαν σε τρεις προσαγωγές, ενώ στο σημείο εντοπίστηκαν και τρεις κάλυκες.
Προανάκριση για το περιστατικό διενεργεί το Τμήμα Ασφαλείας Ομονοίας.
Έγγραφα δείχνουν ότι ο διευθύνων σύμβουλος της Silicon Valley Bank (SVB) πούλησε μετοχές της μητρικής εταιρείας του χρεοκοπημένου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος αξίας 3,6 εκατομμυρίων δολαρίων αρκετές εβδομάδες πριν από την κατάρρευσή του – τη μεγαλύτερη χρεοκοπία τράπεζας στις ΗΠΑ από το 2008 που προκάλεσε ρίγη ανησυχίας στις αγορές.
Από την κατάθεση στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) προκύπτει ότι ο Γκρεγκ Μπέκερ, ο οποίος εντάχθηκε στην SVB ως υπάλληλος δανείων πριν από τρεις δεκαετίες πριν γίνει διευθύνων σύμβουλος περίπου μια δεκαετία αργότερα, πούλησε 12.451 μετοχές της μητρικής εταιρείας της τράπεζας SVB Financial Group στις 27 Φεβρουαρίου.
Ο Μπέκερ πούλησε τις μετοχές σύμφωνα με ένα σχέδιο συναλλαγών που κατατέθηκε στις 26 Ιανουαρίου, λίγο περισσότερο από ένα μήνα πριν ο όμιλος στείλει επιστολή προς τους ενδιαφερόμενους (pdf) λέγοντας ότι αναζητούσε να αντλήσει κεφάλαια άνω των 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων μετά την ανάληψη ζημιών.
Σε ερώτημα που εστάλη στην SVB εκτός του κανονικού ωραρίου εργασίας, με το οποίο ρωτήθηκε αν ο Μπέκερ γνώριζε τα σχέδια της τράπεζας να προσπαθήσει να αντλήσει κεφάλαια, δεν δόθηκε άμεση απάντηση.
Η ανακοίνωση έστειλε τη μετοχή της SVB στα τάρταρα και προκάλεσε την αστραπιαία κατάρρευσή της. Οι μετοχές της τράπεζας έπεσαν περισσότερο από 60% μετά την ανακοίνωση, εξανεμίζοντας την αξία της αγοράς κατά 9,4 δισεκατομμύρια δολάρια και πυροδοτώντας φόβους για μετάδοση της κρίσης.
«Πολλές κουβέντες σήμερα για την πιθανότητα γενικευμένης πίεσης του τραπεζικού συστήματος των ΗΠΑ λόγω των προβλημάτων της SVB. Τρία συνοπτικά πράγματα σχετικά με αυτό: Ενώ το τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ στο σύνολό του είναι σταθερό, και είναι, αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε τράπεζα είναι», δήλωσε ο οικονομολόγος Μοχάμεντ Α. Ελ-Εριάν σε ένα tweet.
Η SVB καταρρέει, η FDIC παρεμβαίνει
Η SVB κατέρρευσε στις 10 Μαρτίου, λίγες μόλις ημέρες αφότου η τράπεζα έστειλε την ειδοποίηση που σηματοδοτούσε την προσπάθειά της να αντλήσει κεφάλαια μετά την ανακοίνωση ζημιών ύψους 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αφού αναγκάστηκε να πουλήσει ομόλογα του Δημοσίου για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της όσον αφορά τις καταθέσεις.
Οι ρυθμιστικές αρχές της Καλιφόρνια διέταξαν το κλείσιμο της τράπεζας και διόρισαν την Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC) ως διαχειριστή.
Η FDIC, η οποία έχει εντολή να προστατεύει τους καταθέτες σε περίπτωση χρεοκοπίας τράπεζας και να ασφαλίζει τις καταθέσεις τους μέχρι του ορίου κάλυψης των 250.000 δολαρίων, ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι όλοι οι ασφαλισμένοι καταθέτες θα έχουν πλήρη πρόσβαση στις καλυπτόμενες καταθέσεις τους έως τις 13 Μαρτίου.
Η SVB είχε περίπου 209,0 δισεκατομμύρια δολάρια σε συνολικό ενεργητικό και περίπου 175,4 δισεκατομμύρια δολάρια σε συνολικές καταθέσεις στις 31 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με την FDIC.
«Κατά τη στιγμή του κλεισίματος, το ποσό των καταθέσεων που υπερέβαιναν τα όρια ασφάλισης δεν είχε προσδιοριστεί», ανέφερε η FDIC. «Το ποσό των ανασφάλιστων καταθέσεων θα προσδιοριστεί μόλις η FDIC λάβει πρόσθετες πληροφορίες από την τράπεζα και τους πελάτες».
Στο τέλος του 2022, η SVB είχε περίπου το 89% των καταθέσεων ύψους 175 δισεκατομμυρίων δολαρίων που ήταν ανασφάλιστες.
Η SVB είναι η μεγαλύτερη τράπεζα που χρεοκόπησε μετά την οικονομική κρίση του 2008, όταν κατέρρευσε η Washington Mutual.
Ο Δρ Ρόμπερτ Ρέντφιλντ, πρώην διευθυντής των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), δήλωσε στους νομοθέτες την Τετάρτη ότι τα δολάρια από τους φόρους των Αμερικανών πολιτών χρηματοδότησαν επικίνδυνη έρευνα «κέρδους-λειτουργίας» σε κινεζικό εργαστήριο που βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησης για την προέλευση του ιού COVID-19.
Ο Ρέντφιλντ έκανε την παρατήρηση αυτή απαντώντας σε ερωτήσεις κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της 8ης Μαρτίου της Ειδικής Υποεπιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων για την πανδημία του κορονοϊού.
Η βουλευτής Νικόλ Μαλλιωτάκη (R-N.Y.) ρώτησε τον πρώην αξιωματούχο του CDC αν είναι πιθανό ότι «τα αμερικανικά φορολογικά δολάρια χρηματοδότησαν την έρευνα “κέρδους-λειτουργίας” που δημιούργησε αυτόν τον ιό;» αναφερόμενη στην υπόθεση ότι το παθογόνο πίσω από την COVID-19 διέρρευσε από ένα εργαστήριο στη Γουχάν.
«Νομίζω ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το NIH χρηματοδοτούσε τα πειράματα κέρδους-λειτουργίας», απάντησε ο Ρέντφιλντ, προσθέτοντας ότι πιστεύει ότι η χρηματοδότηση προερχόταν από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH) και άλλες ομοσπονδιακές υπηρεσίες.
Έρευνα κέρδους-λειτουργίας χρηματοδοτούμενη από τους φορολογούμενους;
Η άποψη ότι τα αμερικανικά φορολογικά δολάρια χρηματοδότησαν τα πειράματα κέρδους-λειτουργίας στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν (WIV) έχει αμφισβητηθεί από τον Δρ Άντονι Φάουτσι, πρώην διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων (NIAID), τον πρώην διευθυντή του NIH Δρ Φράνσις Κόλινς και άλλους.
Τα πειράματα «κέρδους-λειτουργίας» περιλαμβάνουν τη μεταβολή των ιδιοτήτων ενός παθογόνου, όπως η ιογένειά του, προκειμένου να μελετηθούν οι πιθανές επιπτώσεις του στην ανθρώπινη υγεία. Η εν λόγω έρευνα είναι αμφιλεγόμενη λόγω των πιθανών κινδύνων που εγκυμονεί, καθώς καθιστά τους ιούς πιο θανατηφόρους.
Το ζήτημα του κατά πόσον χρησιμοποιήθηκαν αμερικανικά φορολογικά δολάρια για τη χρηματοδότηση της έρευνας «κέρδους-λειτουργίας» στην Κίνα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος εδώ και αρκετό καιρό και παραμένει γεμάτο αντιπαραθέσεις, καθώς ο ορισμός του τι ακριβώς συνιστά μια τέτοια έρευνα αποτελεί θέμα συζήτησης.
«Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς μετράει ως κέρδος-λειτουργίας, οπότε διαφωνούμε ως προς το τι χρειάζεται εποπτεία, πόσο μάλλον ποια θα πρέπει να είναι αυτή η εποπτεία», δήλωσε ο Νίκολας Έβανς, αναπληρωτής καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, Λόουελ, ο οποίος ειδικεύεται στη βιοασφάλεια και την ετοιμότητα για πανδημίες, σε δηλώσεις του στο ASBMB Today.
Αλλά ορισμένοι επιστήμονες το βλέπουν πιο απλό και ξεκάθαρο. Ο Ρίτσαρντ Ίμπραϊτ, μοριακός βιολόγος στο Πανεπιστήμιο Ράτγκερς, δήλωσε ότι η έρευνα ισοδυναμούσε με κέρδος-λειτουργίας και ότι ο Φάουτσι και άλλοι είπαν ψέματα όταν επέμεναν ότι δεν ήταν.
«Τα υλικά επιβεβαιώνουν ότι οι επιχορηγήσεις υποστήριξαν την κατασκευή -στη Γουχάν- νέων χιμαιρικών κορονοϊών που σχετίζονται με τον SARS και συνδύαζαν ένα γονίδιο ακίδας από έναν κορονοϊό με γενετικές πληροφορίες από έναν άλλο κορονοϊό, και επιβεβαίωσαν ότι οι ιοί που προέκυψαν μπορούσαν να μολύνουν ανθρώπινα κύτταρα», έγραψε ο Ίμπραϊτ στο Twitter.
Αναφερόταν σε έγγραφα που περιήλθαν στην κατοχή του The Intercept μέσω αιτήματος FOIA (Freedom of Information Act), τα οποία περιγράφουν λεπτομερώς το έργο της EcoHealth Alliance, ενός οργανισμού υγείας με έδρα τις ΗΠΑ, ο οποίος χρησιμοποίησε ομοσπονδιακά χρήματα για να χρηματοδοτήσει την έρευνα σχετικά με τους κορονοϊούς νυχτερίδων στο κινεζικό εργαστήριο στη Γουχάν.
«Τα έγγραφα καθιστούν σαφές ότι οι ισχυρισμοί του διευθυντή του NIH, Φράνσις Κόλινς, και του διευθυντή του NIAID, Άντονι Φάουτσι, ότι το NIH δεν υποστήριξε τα πειράματα κέρδους-λειτουργίας ή την ενίσχυση των πιθανών παθογόνων πανδημίας στο [Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν] είναι αναληθείς», πρόσθεσε.
Το NIH και το NIAID έχουν αρνηθεί ότι η χρηματοδότηση ισοδυναμούσε με έρευνα κέρδους-λειτουργίας, ενώ ο ίδιος ο Φάουτσι έχει επανειλημμένα επιμείνει ότι δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο.
«Το NIH δεν έχει χρηματοδοτήσει ποτέ και δεν χρηματοδοτεί αυτή τη στιγμή πειράματα κέρδους-λειτουργίας στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν», δήλωσε ο Φάουτσι σε ακρόαση στη Γερουσία στις 11 Μαΐου 2021.
Ο Κόλινς ανέφερε σε δήλωσή του στις 19 Μαΐου ότι «ούτε το NIH ούτε το NIAID ενέκριναν ποτέ οποιαδήποτε επιχορήγηση που θα υποστήριζε την έρευνα “κέρδους-λειτουργίας” σε κορονοϊούς που θα αύξανε τη μεταδοτικότητά τους ή τη θανατηφόρο δράση τους για τον άνθρωπο».
Το Υπουργείο Ενέργειας υποστηρίζει τη θεωρία διαρροής από εργαστήριο
Το ερώτημα του κατά πόσον οι Αμερικανοί φορολογούμενοι χρηματοδότησαν τα πειράματα αυτά στην Κίνα επανήλθε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μετά το συμπέρασμα του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας -το οποίο εποπτεύει ένα δίκτυο 17 εργαστηρίων στις Ηνωμένες Πολιτείες- ότι ο ιός που προκαλεί την COVID-19 πιθανόν διέρρευσε από το εργαστήριο της Γουχάν.
Η ακρόαση στο Καπιτώλιο προγραμματίστηκε αφού προέκυψε ότι το Υπουργείο Ενέργειας είχε αλλάξει την προηγούμενη εκτίμησή του για την προέλευση της πανδημίας.
Ορισμένοι επιστήμονες εξακολουθούν να υποστηρίζουν σθεναρά τη θεωρία της φυσικής προέλευσης, παρόλο που κανένα ζώο-ξενιστής δεν έχει εντοπιστεί περισσότερα από δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας.
Ενώ ορισμένες αμερικανικές υπηρεσίες τείνουν προς τη θεωρία της φυσικής προέλευσης, το Υπουργείο Ενέργειας έχει ενωθεί με το FBI στην εκτίμηση ότι ο COVID-19 προέρχεται πιθανότατα από το εργαστήριο της Γουχάν.
Ο Ρέντφιλντ ασχολήθηκε επίσης με το ζήτημα της θεωρίας της διαρροής από το εργαστήριο στην κατάθεσή του.
«Ακόμα και με δεδομένες τις πληροφορίες που ήρθαν στην επιφάνεια στα τρία χρόνια από την έναρξη της πανδημίας της COVID-19, ορισμένοι υποστήριξαν ότι δεν υπάρχει πραγματικά κανένα νόημα να διερευνήσουμε την προέλευση αυτού του ιού. Διαφωνώ κάθετα. Υπάρχει παγκόσμια ανάγκη να γνωρίζουμε με τι έχουμε να κάνουμε με τον ιό COVID-19, διότι επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε το πρόβλημα για να προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε την επόμενη πανδημία», έγραψε στην εναρκτήρια δήλωσή του.
Πρόσθεσε ότι, επειδή υπάρχουν στοιχεία που υποστηρίζουν τη θεωρία της διαρροής από το εργαστήριο και δεδομένου ότι στο εργαστήριο της Γουχάν γινόταν έρευνα «κέρδους-λειτουργίας» σε κορονοϊούς, θα πρέπει να σταματήσουν τα πειράματα αυτά.
«Η έρευνα «κέρδους-λειτουργίας» είναι εδώ και καιρό αμφιλεγόμενη στην επιστημονική κοινότητα και, κατά τη δική μου γνώμη, η πανδημία COVID-19 αποτελεί μια μελέτη περίπτωσης για τους πιθανούς κινδύνους μιας τέτοιας έρευνας. Ενώ πολλοί πιστεύουν ότι η έρευνα «κέρδους-λειτουργίας» είναι ζωτικής σημασίας για να προλάβουμε τους ιούς με την ανάπτυξη εμβολίων, σε αυτή την περίπτωση, πιστεύω ότι ήταν ακριβώς το αντίθετο, εξαπολύοντας έναν νέο ιό στον κόσμο χωρίς κανένα μέσο να τον σταματήσουμε και με αποτέλεσμα τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων», δήλωσε.
Εν τω μεταξύ, 7 από τους 11 επιστήμονες που είναι ιολόγοι ή εργάζονται σε συναφείς τομείς ρωτήθηκαν από το The Intercept σχετικά με τα έγγραφα που εξασφάλισε το δημοσίευμα σχετικά με τη χρηματοδότηση της έρευνας για τους ιούς από την EcoHealth Alliance και δήλωσαν ότι η εργασία φαίνεται να πληροί τα κριτήρια του NIH για την έρευνα κέρδους-λειτουργίας.