Όσον αφορά τη Βρετανία, σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου Μπεν Ουάλας, υποστηρίζει την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Ο κ. Ουάλας, συζητώντας την εν λόγω προοπτική στο περιθώριο της εκδήλωσης Shangri-La Dialogue με θέμα την ασφάλεια στη Σιγκαπούρη, σχολίασε ότι «αυτός ο δρόμος είναι ανοικτός» γι’ αυτούς, αν και πολιτικές πραγματικότητες μπορεί να επιβραδύνουν την διαδικασία.
Σημείωσε, ωστόσο, ότι δεν είναι δυνατή η εισδοχή μελών κατά την διάρκεια ενός πολέμου και ότι η ενδεδειγμένη πορεία είναι η συνέχιση της υποστήριξης και του εξοπλισμού της Ουκρανίας για βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ασφάλεια.
«Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε την Ουκρανία τώρα είναι να την βοηθήσουμε να νικήσει τη Ρωσία», δήλωσε ο Μπεν Ουάλας. «Μετά από αυτό, να διασφαλίσουμε ότι είναι έτοιμοι, ικανοί και ανθεκτικοί».
Η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ βρίσκεται στην ατζέντα της συνόδου κορυφής της Ατλαντικής Συμμαχίας στο Βίλνιους. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε ότι το Κίεβο θέλει «μία σαφή απόφαση» για την ένταξη της χώρας κατά τη διάρκεια της συνόδου του Βίλνιους.
Η Χάνα Σελέστ, διευθύντρια του Ukrainian Prism που ειδικεύεται στην Εξωτερική Πολιτική και τη Διεθνή Ασφάλεια, δήλωσε στην Σιγκαπούρη ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ θα είναι μία πολιτική απόφαση.
«Δεν περιμένουμε να δούμε μία ισχυρή απόφαση (για την ένταξη της Ουκρανίας) στο Βίλνιους», είπε η Χάνα Σελέστ. «Αλλά το λιγότερο, ελπίζουμε σε έναν λεπτομερή “οδικό” χάρτη».
Η Βρετανία, μαζί με τους δυτικούς συμμάχους, έχουν χορηγήσει στην Ουκρανία στρατιωτική βοήθεια και οπλικά συστήματα αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων μετά τη ρωσική εισβολή. Πιο πρόσφατα, το Λονδίνο εφοδίασε την Ουκρανία με πυραύλους Cruise Storm Shadow, οι οποίοι έχουν σημειώσει 100% επιτυχία πλήττοντας στόχους, σύμφωνα με τον Μπεν Ουάλας.
Οι εγγυήσεις ασφαλείας προς την Ουκρανία βρίσκονται επίσης στο τραπέζι, είπε ο βρετανός υπουργός Αμυνας, σημειώνοντας ότι τέτοιου είδους εγγυήσεις μπορούν να εκφράζονται με αμοιβαίες αμυντικές συμφωνίες έως και την προμήθεια όπλων και πυρομαχικών.
Στην Ασία, η Βρετανία είναι προσηλωμένη στην υποστήριξη των ΗΠΑ και των συμμάχων της και στη διατήρηση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας στους ωκεανούς, είπε ο Μπεν Ουάλας, σημειώνοντας ότι υπάρχουν δύο βρετανικά πολεμικά πλοία στην περιοχή και θα αυξηθούν.
Η βρετανική βοήθεια προς την Αυστραλία για να αναπτύξει την επόμενη γενιά υποβρυχίων στο πλαίσιο της συμφωνίας AUKUS είναι «απίστευτα σημαντική για όλους εμάς», είπε.
«Η άνοδος της Κίνας, η κλίμακα των στρατιωτικών επενδύσεων της Κίνας, αναπότρεπτα […] ενθαρρύνει ομοϊδεάτες συμμάχους στην περιοχή και στον κόσμο να εργασθούν από κοινού ακόμη περισσότερο».
Το όνομα του Μπεν Ουάλας έχει ακουστεί ως πιθανού διαδόχου του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ. Ο ίδιος δήλωσε ότι «δεν θα έλεγε όχι αν του προσφερόταν η θέση», αλλά εναπόκειται στις χώρες μέλη να αποφασίσουν.
Το Κρεμλίνο λέει πως η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα προκαλέσει προβλήματα για πολλά χρόνια
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε χθες, κατά την διάρκεια συνάντησης στο Συμβούλιο Ασφαλείας της Ρωσίας, ότι «κακοθελητές» προσπαθούν όλο και περισσότερο να αποσταθεροποιήσουν την Ρωσία και αυτό πρέπει να το αποτρέψουμε.
«Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να είμαστε βέβαιοι ότι σε καμία περίπτωση δεν θα τους επιτρέψουμε να κάνουν κάτι τέτοιο», δήλωσε ο Πούτιν.
Σύμφωνα με περαιτέρω δηλώσεις του Κρεμλίνου, αν η Ουκρανία προσχωρήσει στο ΝΑΤΟ θα προκαλέσει προβλήματα για πολλά χρόνια, κάτι που πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιλαμβάνονται, [τελικά φαίνεται, όμως, πώς] οι Ηνωμένες Πολιτείες κάνουν κουμάντο στη στρατιωτική συμμαχία.
Απαντώντας σε ερώτηση για τις φιλοδοξίες της Ουκρανίας να προσχωρήσει στη συμμαχία, ο ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ είπε: «Αυτό, δυστυχώς, δείχνει την έλλειψη προετοιμασίας, την απροθυμία και την ανικανότητα του καθεστώτος του Κιέβου να επιλύσει υπάρχοντα προβλήματα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».
«Η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, βέβαια, είναι μια από τις κύριες προκλήσεις και ένα δυνητικό πρόβλημα για πολλά, πολλά χρόνια», συνέχισε ο Πεσκόφ.
«Πολλές χώρες της ΕΕ, παραδόξως, το γνωρίζουν αυτό καλά. Όμως, δυστυχώς, η Ουάσινγκτον διατάζει και πληρώνει για τη μελωδία στο ΝΑΤΟ. Η ΕΕ είναι απλώς ένα πειθήνιο όργανο σε αυτήν την ορχήστρα».
Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ συμφώνησαν στη σύνοδο κορυφής στο Βουκουρέστι το 2008 ότι η Ουκρανία και η Γεωργία θα γίνονταν μια μέρα μέλη του ΝΑΤΟ. Μέχρι τώρα, ωστόσο, κανένα πραγματικό βήμα ή χρονοδιάγραμμα δεν έχει δημοσιευθεί που θα φέρει πράγματι την Ουκρανία πιο κοντά στο ΝΑΤΟ.
«Η Ρωσική Ομοσπονδία […] θα διασφαλίσει τα συμφέροντα και την ασφάλειά της», είπε ο Πεσκόφ. «Αυτό αποκλείει τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και την άμεση προσέγγισή του στα σύνορά μας».
Το Κρεμλίνο θεωρεί πως η διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς τις χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης αποδεικνύει την εχθρότητα της Δύσης προς τη Ρωσία και την έχει επικαλεστεί ως έναν σημαντικό λόγο για την απόφασή του να στείλει δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022, προκαλώντας το ξέσπασμα της μεγαλύτερης σύγκρουσης στην Ευρώπη από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το ΝΑΤΟ, που έχει τώρα 31 μέλη μετά την προσχώρηση της Φινλανδίας φέτος, λέει πως είναι μια καθαρά αμυντική συμμαχία που δεν θέτει καμία απειλή για τη Ρωσία.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες συγκάλεσαν αυτόν τον μήνα συνάντηση σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων από την Κίνα, τη Γαλλία, τη Ρωσία και το Ηνωμένο Βασίλειο για να συζητήσουν θέματα που σχετίζονται με τα πυρηνικά όπλα, περιλαμβανομένων αυτών που σχετίζονται με τη μείωση του στρατηγικού κινδύνου, ανακοίνωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανέφερε ότι η Ουάσιγκτον φιλοξένησε στις 13-14 Ιουνίου στο Κάιρο τη συνάντηση μεταξύ των πέντε χωρών που διαθέτουν πυρηνικά όπλα, χαρακτηρίζοντάς την ως «μια εν εξελίξει ανταλλαγή απόψεων στο πλαίσιο της Συνθήκης για τη μη διάδοση πυρηνικών όπλων (Non-Proliferation Treaty / NPT)».
Οι εμπειρογνώμονες προέρχονταν από τα αντίστοιχα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας των χωρών αυτών, ανέφερε το υπουργείο. «Συζήτησαν τη μείωση του στρατηγικού κινδύνου, καθώς και τα πυρηνικά δόγματα και την πολιτική», προστίθεται στην ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Η ΝΡΤ, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1970, έχει ως στόχο να σταματήσει την εξάπλωση της ικανότητας κατασκευής πυρηνικών όπλων και να εγγυηθεί το δικαίωμα των μελών να αναπτύσσουν πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς.
Η συνθήκη επέτρεψε στα πέντε κράτη που διαθέτουν πυρηνικά όπλα – τα οποία είναι τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών – να διατηρήσουν τα πυρηνικά τους οπλοστάσια.
«Σήμερα η Βουλγαρία είναι μια ελεύθερη χώρα επειδή οι Βούλγαροι έχουν την ευκαιρία να κάνουν επιλογές. Πρόκειται για μια ευκαιρία που δεν έχουν όλοι οι σύγχρονοί μας στον κόσμο, μια ευκαιρία που δεν την είχαν πάντα οι πρόγονοί μας», δήλωσε ο γενικός διευθυντής του βουλγαρικού πρακτορείου ειδήσεων BTA Κίριλ Βάλτσεφ στην ομιλία του σήμερα στους συμμετέχοντες στη 18η Παγκόσμια Συνάντηση Βουλγαρικών Μέσων Ενημέρωσης, στο Καζανλάκ (κεντρική Βουλγαρία), κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Ρόδωνπου γιορτάζεται σε αυτήν την πόλη εδώ και 120 χρόνια.
Το θέμα της Συνάντησης, που ξεκίνησε χθες 2 Ιουνίου, ανήμερα της Ημέρας του Βούλγαρου εθνικού ήρωα και ποιητή Χρίστο Μπότεφ και εκείνων που έπεσαν για την ελευθερία της Βουλγαρίας, είναι «Ελευθερία και μέσα ενημέρωσης», υπενθύμισε ο Βάλτσεφ.
Όπως είπε, ελευθερία στα μέσα ενημέρωσης σημαίνει ότι θα πρέπει να βλέπουν αυτές τις επιλογές, ακόμη και τις λανθασμένες, σαν να κοιτάζουν τον καθρέφτη. «Τα αμαρτήματα είναι επίσης ένα γεγονός, συμπεριλαμβανομένων και των ψεμάτων», επεσήμανε. Σημείωσε ότι «οι ελεύθερες κοινωνίες σαν τη δική μας δεν θα πρέπει να αρχίσουν να μοιάζουν με εκείνες τις οποίες απορρίπτουμε, απαγορεύοντας, περιορίζοντας, λογοκρίνοντας, διαγράφοντας ολόκληρα μέσα ενημέρωσης ή μέρος του περιεχομένου τους όταν διαφωνούμε με τις λάθος επιλογές που έκαναν».
Σε αυτή τη διεθνή συνάντηση των βουλγαρικών μέσων ενημέρωσης στο Καζανλάκ εκπροσωπούνται 33 χώρες, συμμετέχουν 40 βουλγαρικά ΜΜΕ -26 από 15 χώρες εκτός της Βουλγαρίας σε τρεις ηπείρους (Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία) και 14 από τη Βουλγαρία- καθώς και τρεις ενώσεις δημοσιογράφων και ΜΜΕ και η Σχολή Δημοσιογραφίας του παλαιότερου Πανεπιστημίου της Βουλγαρίας, του Πανεπιστημίου Άγιος Κλήμης της Αχρίδας, είπε ο γενικός διευθυντής του ΒΤΑ. Προσκεκλημένοι είναι ξένοι δημοσιογράφοι από εθνικά πρακτορεία 18 χωρών, πρόσθεσε.
Το πρόγραμμα της συνάντησης των ΜΜΕ περιλαμβάνει τρεις μεγάλες συζητήσεις. «Το ένα θα αφορά την ελευθερία επιλογής των δημοσιογράφων, το δεύτερο για την ελευθερία επιλογής του κοινού, με τη συμμετοχή της Φίλι Λάτζμαν, εκτελεστικής διευθύντριας του βουλγαρικού τμήματος του SBS στην Αυστραλία, ως παράδειγμα του πώς σε μια δημοκρατική χώρα, μια κοινότητα στερείται προγράμματος στη μητρική της γλώσσα» επισημαίνει ο γενικός διευθυντής του ΒΤΑ, προσθέτοντας:
«Και η τρίτη συζήτηση θα είναι πώς πρέπει να υπάρχουν οι γιορτές μέσα στην καθημερινότητα. Τα σημερινά ΜΜΕ τα πάνε καλά με τις ειδήσεις, αλλά αποτυγχάνουν να πουν για το πώς γιορτάζει ο κόσμος. Όλη η ιδέα του θέματος της ελευθερίας προκαλείται από το γεγονός ότι οι γιορτές σπάνε τα δεσμά της καθημερινότητάς μας, τους περιορισμούς που μας επιβάλλει η ζωή. Όταν γιορτάζουν, οι άνθρωποι γίνονται διαφορετικοί, καλύτεροι, πιο χαρούμενοι και κάνουν κάθε μέρος το καλύτερο στον κόσμο για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η Βουλγαρία είναι μια επιτυχημένη χώρα που έχει διανύσει πολύ δρόμο σε σύντομο χρονικό διάστημα, γεγονός που μας οδήγησε να είμαστε μέρος της ΕΕ. Και μακάρι να υπήρχε ελπίδα ότι όλο και περισσότεροι Βούλγαροι θα έβλεπαν το νόημα να επιστρέψουν. Η Βουλγαρία είναι μια ελεύθερη χώρα! Ακόμη και με όλες τις ειδήσεις, αυτό είναι ξεκάθαρο – είμαστε ελεύθεροι. Πολλοί περισσότεροι άνθρωποι σήμερα καταλαβαίνουν ότι το πιο πολύτιμο πράγμα στη ζωή δεν είναι να κατέχεις πράγματα, αλλά το αίσθημα της κοινότητας, του κατάλληλου τόπου. Αυτό το αίσθημα ζεστασιάς και αμοιβαίας σύνδεσης υπάρχει ακριβώς σε αυτές τις συναντήσεις μας με τα ΜΜΕ».
(φωτ.: bta, ΒΕΡ)
Ο Κίριλ Βάλτσεφ, με αφορμή το Φεστιβάλ των Ρόδων που εξελίσσεται ταυτόχρονα, αναφέρθηκε εκτενώς και στην παράδοση των ρόδων, που είναι χαρακτηριστική της Βουλγαρίας :
«Το τριαντάφυλλο είναι ένα από τα σύμβολα της Βουλγαρίας. Αυτή η γιορτή μαζί με την 24η Μαΐου είναι από τις πιο λαμπερές γιορτές μας. Το BTA φέρνει μεγάλη ευθύνη για την παρουσίαση των Βουλγάρων ως κοινότητα. Για δεύτερη χρονιά έχουμε εξειδικευμένη στήλη «BG κόσμος» με πληροφορίες και νέα για τη ζωή της Βουλγαρίας εκτός συνόρων. Τόσο εμείς στο BTA όσο και εσείς στο Ράδιο Βουλγαρία, προσπαθούμε να συγκεντρώνουμε όλη αυτή την ποικιλία Βουλγάρων στον κόσμο, συνδέοντάς τους με την πατρίδα, αλλά και μεταξύ τους.
Στο ρόδο, όμως, δεν βλέπουμε μόνο το σύμβολο της Βουλγαρίας αλλά, επίσης, τη σχέση του με τον υπόλοιπο κόσμο, επειδή η ιστορία του περνά από πολλές χώρες, εθνικά πρακτορεία των οποίων φιλοξενούμε σήμερα εδώ», εξήγησε, προσθέτοντας ότι νωπογραφίες ρόδων υπάρχουν στο Ανάκτορο της Κνωσού στην Κρήτη, που χρονολογούνται από το 3.700 π.Χ. και στην Πομπηία της Ιταλίας, από τον 1ο αιώνα μ.Χ.
«Η πρώτη αναφορά στο ροδόνερο γίνεται τον 9ο αιώνα στην Περσία, το σημερινό Ιράν, όπου κατά τον 17ο αιώνα διύλιζαν ροδέλαιο εκεί. Τον 10ο αιώνα το ροδόνερο μεταφέρθηκε στην Ισπανία. Η δαμασκηνή τριανταφυλλιά έφτασε στη Βουλγαρία από την Τουρκία. Από εδώ, έφτασε σε νέα μέρη, όπως η πόλη Τζος στην πολιτεία Πλατό της Νιγηρίας όπου, στις αρχές αυτού του αιώνα, Νιγηριανοί επιχειρηματίες εκπαιδευμένοι στη Βουλγαρία διατηρούσαν φυτείες βουλγαρικού ροδέλαιου. Στο Ανόι του Βιετνάμ οργανώνουν ένα φεστιβάλ του βουλγαρικού ρόδου. Και το Καζανλάκ είναι αδελφοποιημένος δήμος με άλλες πόλεις των ρόδων, όπως η Μπλίντα στην Αλγερία, είπε ο Βάλτσεφ.
«Ακόμη και πριν γίνει ελεύθερο κράτος η Βουλγαρία, στα μέσα του 19ου αιώνα, υπήρχαν στο Καζανλάκ 1.271 καζάνια ροδέλαιου. Η πρώτη εταιρεία εξαγωγής ροδέλαιου του Ντίμιταρ Παπάζοφ είχε γραφεία στην Κωνσταντινούπολη, το Παρίσι, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Η εταιρεία του Πέτκο Οροζόφ έκανε εμπόριο με τη Ρωσία, την Αυστροουγγαρία και τη Γαλλία. Και μετά την Απελευθέρωση, ο Κάντσο Σίπκοφ εξήγαγε 1.600 κιλά ροδέλαιου ετησίως και συμμετείχε σε παγκόσμιες εκθέσεις στο Παρίσι, το Λονδίνο και το Σικάγο και, όπως γράφει ο Αλέκο Κονσταντίνοφ στο ταξιδιωτικό μπλογκ To Chicago and Back, ο εκπρόσωπος της εταιρείας του Σίπκοφ «δίδαξε γεωγραφία στον χάρτη, ξεκινώντας από την Κωνσταντινούπολη […], ύστερα μεταπήδησε στην πρωτεύουσά μας, περιηγήθηκε στα σύνορα της Βουλγαρίας και σταμάτησε στην Κοιλάδα των Ρόδων, την οποία μετονόμασε σε «αποκαλούμενο γήινο παράδεισο». Αυτή η επιτυχία των σκληρά εργαζόμενων Βουλγάρων δεν έχει ημερομηνία λήξης, όπως και το ροδέλαιο δεν έχει ημερομηνία λήξης», τόνισε ο γενικός διευθυντής του ΒΤΑ.
Το ΒΤΑ οργανώνει τη 18η Διεθνή Συνάντηση Βουλγαρικών ΜΜΕ στο Καζανλάκ στο διάστημα 1-4 Ιουνίου 2023, με τη στήριξη του Δήμου Καζανλάκ και των εταιριών National Endowment Fund “13 Centuries Bulgaria”, Aurubis Bulgaria, Doverie POC Doverie, Postbank, A1 και Nestle Bulgaria.
Ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, ιδρυτής της ρωσικής εταιρείας μισθοφόρων Βάγκνερ, διαβεβαίωσε σήμερα πως μπήκε στη Ρωσία μαζί με τα στρατεύματά του με σκοπό να ανατρέψει τη στρατιωτική ιεραρχία, δηλώνοντας «έτοιμος να πεθάνει» μαζί με τους 25.000 άνδρες του για να «απελευθερώσει τον ρωσικό λαό».
Η ρωσική γενική εισαγγελία ανακοίνωσε πως άρχισε να διενεργεί έρευνα εις βάρος του κ. Πριγκόζιν για «ένοπλη εξέγερση», καθώς στασίασε κατηγορώντας τον ρωσικό τακτικό στρατό πως βομβάρδισε βάση των ανδρών του σκοτώνοντας πολλούς. Οι αρχές ενίσχυσαν τα μέτρα ασφαλείας στη Μόσχα και διάφορες περιφέρειες της χώρας.
«Συνεχίζουμε, θα φθάσουμε μέχρι τέλους», διεμήνυσε ο κ. Πριγκόζιν σε ηχητικό μήνυμά του στην πλατφόρμα Telegram. «Θα καταστρέψουμε όποιον μπει στον δρόμο μας», απείλησε.
«Είμαστε όλοι έτοιμοι να πεθάνουμε, και οι 25.000. Και μετά θα υπάρξουν άλλοι 25.000. Επειδή θα πεθάνουμε για την πατρίδα, θα πεθάνουμε για τον ρωσικό λαό, που πρέπει να απελευθερωθεί από αυτούς που βομβαρδίζουν άμαχο πληθυσμό», είπε κατόπιν.
Ανέφερε πως οι δυνάμεις του, ως τώρα ανεπτυγμένες στην Ουκρανία, πέρασαν τα σύνορα με τη Ρωσία και μπήκαν στην πόλη Ροστόφ (νότια). Υποστήριξε πως οι μαχητές του κατέρριψαν ρωσικό στρατιωτικό ελικόπτερο όταν «άνοιξε πυρ εναντίον πολιτικής οχηματοπομπής».
Το Γαλλικό Πρακτορείο επισημαίνει πως δεν είναι σε θέση να επαληθεύσει αν ο ισχυρισμοί του αληθεύουν.
«Αντιτρομοκρατικές δραστηριότητες»
«Βρίσκονται σε εξέλιξη αντιτρομοκρατικές δραστηριότητες στη Μόσχα με σκοπό να ενισχυθούν τα μέτρα ασφαλείας», ανακοίνωσε ο δήμαρχος της ρωσικής πρωτεύουσας Σεργκέι Σαμπιάνιν.
Οπτικό υλικό που κυκλοφορεί σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης και ψηφιακά μέσα ενημέρωσης, η αυθεντικότητα του οποίου δεν έχει επαληθευτεί μέχρι στιγμής, εικονίζει στρατιωτικά οχήματα να κυκλοφορούν στη ρωσική πρωτεύουσα, στους τομείς όπου βρίσκονται το υπουργείο Άμυνας και η κάτω Βουλή, η κρατική Δούμα, μερικές δεκάδες μέτρα από το Κρεμλίνο.
Ο περιφερειάρχης του Ροστόφ κάλεσε τους κατοίκους να «μείνουν σπίτι», ενώ αυτός της Λίπετσκ, 420 χιλιόμετρα νότια της Μόσχας, διαβεβαίωσε πως λαμβάνονται «ενισχυμένα μέτρα ασφαλείας».
Έρευνα για «ανταρσία»
Ο Ρώσος γενικός εισαγγελέας Ίγκαρ Κρασνόφ ενημέρωσε τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν πως άρχισε να διενεργείται «ποινική έρευνα για την απόπειρα να οργανωθεί ένοπλη ανταρσία», ανέφερε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ.
Σε αλλεπάλληλα ηχητικά μηνύματα κατά τη διάρκεια της Παρασκευής, ο επικεφαλής της Βάγκνερ ανέφερε πως πλήγματα του ρωσικού στρατού προκάλεσαν «πολύ μεγάλο αριθμό θυμάτων» στις τάξεις της.
«Διεξήγαγαν πλήγματα, πλήγματα με πυραύλους, εναντίον στρατοπέδων μας. Πολύ μεγάλος αριθμός των μαχητών μας σκοτώθηκε», είπε, κατηγορώντας τον Ρώσο υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού πως διέταξε τις επιθέσεις.
Οι κατηγορίες αυτές «δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και αποτελούν προβοκάτσια», αντέτεινε σε ανακοίνωσή του το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.
Η FSB κάλεσε τους μισθοφόρους της Βάγκνερ να συλλάβουν τον αρχηγό τους.
Αυτός ο ανοικτός πόλεμος φέρνει επιφάνεια τις βαθιές εντάσεις στις τάξεις των ρωσικών δυνάμεων, που εμπλέκονται στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ο Γεβγκένι Πριγκόζιν δήλωσε πως η «επιτροπή διοίκησης του ομίλου Βάγκνερ αποφάσισε» ότι πρέπει να «σταματήσει» αυτούς που διοικούν τον ρωσικό στρατό, καλώντας τους Ρώσους να μην προβάλουν αντίσταση στους άνδρες του ή ακόμη και να ενωθούν μαζί τους.
«Χρήματα και εξουσία»
Αντίπαλες ρωσικές φράξιες έχουν αρχίσει να «καταβροχθίζουν η μια την άλλη για την εξουσία και τα χρήματα», ανέφερε χωρίς να κρύβει την ικανοποίησή του ο επικεφαλής της ουκρανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών Κιρίλο Μπούντανοφ.
Στην Ουάσιγκτον, ο Λευκός Οίκος ανέφερε πως «παρακολουθεί» στενά τις εξελίξεις.
Ο Ρώσος αντιπολιτευόμενος εξόριστος επιχειρηματίας Μιχαήλ Χοντορκόφσκι κάλεσε να υποστηριχθεί ο επικεφαλής της Βάγκνερ προκειμένου να πολεμήσει το καθεστώς του προέδρου της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν.
«Ναι, κι ο διάβολος ο ίδιος πρέπει να βοηθηθεί εάν αποφασίσει να εναντιωθεί σε αυτό το καθεστώς! […] Αν αυτός ο γκάγκστερ [ο κ. Πριγκόζιν] θέλει να επιτεθεί στον άλλον [τον κ. Πούτιν], δεν είναι ώρα να μορφάσουμε, πρέπει να βοηθήσουμε», υποστήριξε μέσω της πλατφόρμας Telegram ο κ. Χοντορκόφσκι.
Εχθες, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν ανέφερε πως, παρά τις διαβεβαιώσεις της Μόσχας για το αντίθετο, ο ρωσικός στρατός έχει υποχωρήσει σε πολλούς τομείς της νότιας και της ανατολικής Ουκρανίας, στη Ζαπορίζια και στη Χερσώνα (νότια), καθώς και στην Μπαχμούτ, πόλη που οι Ρώσοι λένε πως κυρίευσαν έπειτα από πολύμηνες μάχες ενώ οι Ουκρανοί λένε πως πλαγιοκοπούν και προελαύνουν τις τελευταίες εβδομάδες.
«Δεν υπάρχουν στρατιωτικές επιτυχίες» της Μόσχας, υποστήριξε ο κ. Πριγκόζιν, σύμφωνα με τον οποίο οι Ρώσοι στρατιώτες «νίβονται στο αίμα τους», έκφραση με την οποία προφανώς εννοούσε πως οι ρωσικές δυνάμεις υφίστανται βαριές απώλειες.
Οι δηλώσεις του επικεφαλής της Βάγκνερ, που είναι αδύνατο να επιβεβαιωθούν με ανεξάρτητο τρόπο, έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις ανακοινώσεις του προέδρου Πούτιν και του υπουργού Άμυνας Σοϊγκού, σύμφωνα με τους οποίους ο ρωσικός στρατός «απωθεί» όλες τις ουκρανικές επιθέσεις στη γραμμή του μετώπου.
Ωστόσο, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας προειδοποίησε πως οι δυνάμεις της Ουκρανίας ετοιμάζονται να επιτεθούν στην Μπαχμούτ, «επωφελούμενες από την προβοκάτσια του Πριγκόζιν».
Τις τελευταίες ημέρες, ο κ. Πούτιν έχει επανειλημμένα χαρακτηρίσει την ουκρανική αντεπίθεση «αποτυχημένη», αναφέροντας ότι οι δυνάμεις του Κιέβου υφίστανται απώλειες σχεδόν «καταστροφικές». Την Πέμπτη, ο κ. Σοϊγκού δήλωνε πως ο ουκρανικός στρατός «ανασυντάσσεται» αφού απέτυχε να διαπεράσει τις ρωσικές άμυνες.
Ο κ. Πριγκόζιν χαρακτηρίζει «απάτη» τις ανακοινώσεις περί νικών του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, καταγγέλλειοντας πως «κρύβουν» τις δυσκολίες και τις απώλειες των ρωσικών δυνάμεων στα πεδία των μαχών.
Ενώ αντιπολιτευόμενοι και ακόμη και ανώνυμοι Ρώσοι βρίσκονται στις φυλακές επειδή επέκριναν τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο επικεφαλής της Βάγκνερ αμφισβήτησε χθες τους λόγους που εξαπολύθηκε αυτή που το Κρεμλίνο έχει βαφτίσει «ειδική στρατιωτική επιχείρηση».
«Ο πόλεμος ήταν απαραίτητος για μερικά καθάρματα που ήθελαν να προαχθούν» και για «ολιγάρχες» που τον «είχαν ανάγκη» και σκόπευαν να μοιραστούν τα λάφυρα, ενώ το Κίεβο ήταν κατ’ αυτόν «έτοιμο να αποδεχθεί την όποια συμφωνία».
Με έντονο ενδιαφέρον ξεκίνησαν οι διήμερες εργασίες της εαρινής συνόδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δικαστών (EAJ-regional group of the IAJ), οι οποίες διεξάγονται στην Αθήνα (Μέγαρο Μουσικής) σε συνεργασία με την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ). Στις εργασίες της εαρινής συνόδου της EAJ, οι οποίες είναι σε εξέλιξη, παραβρίσκονται 42 εθνικές δικαστικές Ενώσεις από την Ευρώπη, περιλαμβανομένης της δικαστικής Ενώσεως της Ουκρανίας, ενώ εκπρόσωποι δικαστικών Ενώσεων από τρίτες χώρες θα συμμετέχουν ως παρατηρητές. Η διοργάνωση της εαρινής συνόδου της EAJ τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Αναλυτικότερα, κατά την εναρκτήρια τελετή χαιρέτισαν τις εργασίες της συνόδου παράγοντες της Ελληνικής Δικαιοσύνης, όπως και εκπρόσωποι των Ευρωπαϊκών και Ελληνικών Δικαστικών Ενώσεων. Ο πρώην υφυπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Κώτσηρας, εκπροσωπώντας τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκο Μητσοτάκη, αναφέρθηκε, κατά τον χαιρετισμό του, στη σημασία της εξωστρέφειας που αναδεικνύεται από τις συνόδους όπως η συγκεκριμένη, προκειμένου να αντιμετωπίζονται και νομικά ζητήματα με διασυνοριακό χαρακτήρα.
Παράλληλα, τόνισε τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που έγιναν τα τελευταία χρόνια στο σύστημα Δικαιοσύνης (ενίσχυση της ψηφιοποίησης, Δικαστική Αστυνομία, αξιολόγηση δικαστικών λειτουργών, κατασκευή νέων δικαστικών μεγάρων, κ.ά.), ενώ ειδική αναφορά έκανε στα εθνικά σχέδια δράσης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ελλάδα, όπως, ενδεικτικά, τα Εθνικά Σχέδια Δράσης για τα δικαιώματα του παιδιού, για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης ανηλίκων, για την προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία κ.λπ.
Τέλος, ο κ. Κώτσηρας ανέφερε ότι η βελτίωση της ταχύτητας και της ποιότητας απονομής Δικαιοσύνης αποτελεί βασικό άξονα του προγραμματικού λόγου του υπουργείου Δικαιοσύνης, ενώ τόνισε ότι οφείλουν όλοι (πολιτεία και συλλειτουργοί στον χώρο της Δικαιοσύνης) να έχουν αποκλειστικό μέλημα τους την προσπάθεια βελτίωσης των συνθηκών πρόσβασης των πολιτών στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης Πάνος Αλεξανδρής κατά τον χαιρετισμό του, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι είναι μεγάλης σημασίας οι εργασίες της εαρινής συνόδου και επεσήμανε ότι η υπεράσπιση του Κράτους Δικαίου αποτελεί μέρος του ευρωπαϊκού δημοκρατικού κεκτημένου 80 χρόνια μετά την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ενώ στην Ευρώπη επικρέμονται και πάλι οι αξίες του πολέμου και της αυθαιρεσίας. Ο κ. Αλεξανδρής τόνισε ακόμη ότι σήμερα η Ευρώπη καλείται να υπερασπίσει όλες τις ευρωπαϊκές κατακτήσεις της μεταπολεμικής περιόδου.
Όμως, εστία και βάση του Κράτους Δικαίου είναι η κατοχύρωση της και προσέθεσε ότι η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης σε όλο τον ευρωπαϊκό δικαιϊκό χώρο και για αυτό οφείλουν όλες οι ευρωπαϊκές δημοκρατικές κυβερνήσεις να συνδράμουν σ’ αυτό, καθώς αυτό είναι η εγγύηση για το μέλλον και την εξέλιξη της Δημοκρατίας στην Ευρώπη. Παράλληλα, ο Πορτογάλος πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Δικαστών José Igreja Matos και ο Κροάτης εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δικαστών Duro Sessa, αφού εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους για τη διοργάνωση της συνόδου και την παρουσία σημαντικών προσωπικοτήτων, επεσήμαναν ότι πρέπει οι δικαστές να υιοθετούν την κληρονομία του Αριστοτέλη και προσέθεσαν ότι η Αθήνα είναι το όνομα που εμπεριέχει την περισσότερη Δημοκρατία.
Επίσης, αναφέρθηκαν στη διεθνή κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της Δικαιοσύνης και ειδικά στις χώρες όπου δεν υπάρχουν δημοκρατικά καθεστώτα. Παράλληλα δήλωσαν την αλληλεγγύη τους προς όλους τους δικαστές, όπου αυτοί και αν βρίσκονται. Η πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Μαργαρίτα Στενιώτη επεσήμανε, μεταξύ των άλλων, τα εξής:
«Η αρχή του Κράτους Δικαίου, όμως, τα τελευταία χρόνια δοκιμάσθηκε λόγω των διαδοχικών ή και παράλληλων κρίσεων, που σημειώθηκαν σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη. Η δημοσιονομική, η μεταναστευτική, η υγειονομική και η ενεργειακή κρίση, ο πόλεμος στην Ουκρανία διαμόρφωσαν μία νέα κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα, με ιδιαίτερες συνέπειες στην έννομη τάξη.
»Οι κρίσεις αυτές είχαν σαν συνέπεια την υποχώρηση των αρχών του Κράτους Δικαίου και παράλληλα τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, σε τέτοιο σημείο ώστε να απειλείται η κοινωνική συνοχή. Κυρίως στις χώρες της Μεσογείου καταγράφηκε υποβάθμιση του δικαιώματος στην εργασία, του δικαιώματος στην κοινωνική ασφάλιση, του δικαιώματος στην υγεία. Πολλοί μίλησαν για υποβάθμιση των δικαιοκρατικών εγγυήσεων που έφθανε μέχρι την πλήρη συρρίκνωση του δικαιώματος στην ανάπτυξη της προσωπικότητας των πολιτών και την προσβολή της αξίας του ανθρώπου, η προστασία της οποίας αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση κάθε Πολιτείας.
»Πέραν της υγειονομικής διάστασής της, η πανδημία Covid-19 έφερε στο προσκήνιο εξαιρετικά κρίσιμα ζητήματα για τη δημοκρατία στην Ευρώπη. Οι κυβερνήσεις, για να αναχαιτίσουν την εξάπλωση της νόσου, συγκέντρωσαν στα χέρια τους την άσκηση της νομοθετικής εξουσίας και έλαβαν μέτρα που επέφεραν σοβαρά πλήγματα στο σύστημα των ελευθεριών και των δικαιωμάτων. Το δίκαιο έπαυσε να έχει την πρωτοκαθεδρία στη ρύθμιση της κοινωνικοπολιτικής ζωής και οι κανόνες που ρυθμίζουν τη συμβίωση των πολιτών εκπορεύονταν από την αυθεντία των ειδικών.
»Ωστόσο, διαπιστώνουμε ότι το Κράτος Δικαίου, παρά την υποχώρησή του, εν τέλει διατηρεί την εγγυητική λειτουργία του, εφόσον μετατρέπεται σε κράτος πρόληψης και αναπτύσσει πολιτικές, με τις οποίες διαφυλάσσονται τα αγαθά των πολιτών και κυρίως των ευάλωτων. Διαπιστώνουμε ότι τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη έχουν ανθεκτικούς δικαιοκρατικούς θεσμούς.
»Υπάρχουν, όμως, χώρες, που δοκιμάζονται ακόμη, όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία, στις οποίες η Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης ουσιαστικά καταργήθηκε και υπάρχει ανάγκη επανόδου στην πλήρη προστασία των δημοκρατικών θεσμών, του δημοκρατικού αξιακού συστήματος και του Κράτους Δικαίου, που υποχώρησαν με δεδομένο ότι ο σεβασμός του Κράτους Δικαίου συνδέεται άρρηκτα με τον σεβασμό της Δημοκρατίας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
»Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε τον τεράστιο ρόλο που διαδραματίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση Δικαστών στην ανάδειξη του προβλήματος αλλά και στην ανάδειξη της σημασίας η Δικαιοσύνη να απονέμεται από ανεξάρτητα δικαστήρια.
»Στην γείτονα χώρα μας, την Τουρκία, εκατοντάδες είναι οι δικαστές, οι εισαγγελείς, οι δικηγόροι που βρίσκονται στη φυλακή και πολλοί άλλοι αγωνίζονται για την επιβίωσή τους. Η αλληλεγγύη που επιδεικνύει τόσο η EAJ όσο και η IAJ στους συλληφθέντες είναι μεγάλη. Ο Murat Arslan, ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών Yarsav, μέλους της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δικαστών έγινε το σύμβολο του αγώνα για ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης στην Τουρκία.
»Τα λόγια του: “Το τίμημα που πληρώνουμε απλώς αυξάνει την πίστη μας ότι το κράτος δικαίου και η δημοκρατία τις επόμενες ημέρες θα εσωτερικευθούν και ανεβάζει το μαχητικό μας πνεύμα” αποδεικνύουν το μέγεθος του αγώνα που κάνουν για επάνοδο στην Δημοκρατία».
Κλείνοντας, η κυρία Στενιώτη επεσήμανε:
«Προς προστασία των πολιτών χρειαζόμαστε πραγματικά ανεξάρτητα δικαστικά συστήματα, επιβάλλεται η διασφάλιση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας».
Τις εργασίες της συνόδου προλόγισε ο πρόεδρος Πρωτοδικών Δημήτρης Φούκας ο οποίος σήκωσε το βάρος της όλης διοργάνωσης. Ο κ. Φούκας, αφού ευχαρίστησε τόσο τους συνέδρους όσο και τους παρευρισκόμενους για την παρουσία τους, αναφέρθηκε στις προσωπικότητες του προεδρείου και τη συμμετοχή 42 δικαστικών Ενώσεων. Τέλος, σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε ο δήμαρχος Αθηνών Κώστας Μακογιάννης και ο Παναγιώτης Δανιάς (πρόεδρος της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών) εκ μέρους των Ελληνικών Δικαστικών Ενώσεων, ενώ παραβρέθηκαν ο πρόεδρος της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημήτρης Βερβεσός, αντιπρόεδροι του Αρείου Πάγου, δικαστές, κ.λπ.
Ο πρόεδρος της Ολομέλειας των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος Δημήτρης Βερβεσός, με αφορμή την παράταση της προφυλάκισης του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Με ιδιαίτερη ανησυχία και προβληματισμό ο δικηγορικός κόσμος της χώρας παρακολουθεί τις εξελίξεις σχετικά την παρατεινόμενη προφυλάκιση του πρόσφατα εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι-Διονυσίου Μπελέρη, η οποία προφανώς και συνδέεται με την επικείμενη ανάληψη των καθηκόντων του.
»Η ελληνική Πολιτεία οφείλει άμεσα να λάβει κάθε αναγκαίο μέτρο, εξαντλώντας όλες τις δυνατότητες που της παρέχει το Δίκαιο για την υπεράσπιση των θεμελιωδών αρχών του κράτους δικαίου και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη διασφάλιση των δικαιωμάτων της αναγνωριστικής δικαϊκής ελληνικής μειονότητας και την άμεση αποφυλάκιση του δημάρχου.
»Η Ολομέλεια των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, στην αμέσως προσεχή συνεδρίαση της θα ασχοληθεί με το θέμα για να λάβει αποφάσεις για παρεμβάσεις της στις εθνικές Αρχές και τα διεθνή fora που συμμετέχει στο πλαίσιο του θεσμικού της ρόλου, για να αναλάβει σχετικές πρωτοβουλίες».
Το παγωτό είναι μια αρχαία λιχουδιά. Η ιστορία του παγωτού ξεκινάει πριν από περισσότερα από 5.000 χρόνια. Ήδη από το 3000 π.Χ., χυμοί φρούτων ανακατεμένοι με χιόνι ή πάγο σερβίρονταν στα τραπέζι, στα πλούσια σπίτια της Κίνας. Οι συνταγές και οι μέθοδοι αποθήκευσης κρατήθηκαν μυστικές και αποχαρακτηρίστηκαν μόλις τον 11ο αιώνα π.Χ. στο βιβλίο «Σι-κινγκ» – την κανονική συλλογή αρχαίων τραγουδιών.
Παρασκευάζονταν από ελαφρώς βρασμένο ρύζι, μυρωδικά και γάλα, τα οποία τοποθετούνταν στο χιόνι για να πήξουν. Τα περισσότερα βιβλία που αναφέρονται στην ιστορία του παγωτού περιέχουν ποικίλους μύθους.
Ο πατέρας της ιατρικής, ο Ιπποκράτης, θυμάται το παγωτό ως ποτό κατεψυγμένων φρούτων, ως προϊόν που προάγει την υγεία και το συνιστά στους ασθενείς του επειδή περιέχει χυμούς και βελτιώνει την ευεξία και τη διάθεση.
Είναι επίσης γνωστό ότι πάγωναν στο χιόνι μούρα και άλλα φρούτα την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Για να φέρνουν το χιόνι από βουνά, έστελναν σκλάβους που μπορούσαν να τρέχουν γρήγορα – έτσι ώστε το χιόνι να μην προλάβει να λιώσει. Φυσικά, οι λιχουδιές στην αρχαιότητα δεν μπορούσαν να ονομαστούν παγωτό με τη σύγχρονη έννοια της λέξης – ήταν μάλλον κατεψυγμένα επιδόρπια με χαμηλά λιπαρά: δροσερά φρούτα με ψιλοκομμένο γλυκό πάγο, κατεψυγμένα σιρόπια, αφεψήματα και χυμοί, σερμπέτια και παγωμένα φρούτα.
Ο δρόμος για τη εφεύρεση του παγωτού μάς οδηγεί στον Μάρκο Πόλο (1254-1324), ο οποίος είδε να παρασκευάζουν παγωτά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στην Κίνα. Επιστρέφοντας στην Ιταλία το 1295, έφερε μαζί του τη συνταγή για το άγνωστο στην Ευρώπη έως τότε επιδόρπιο, το οποίο δροσιζόταν όχι μόνο με χιόνι και πάγο, αλλά και με αλάτι. Το προϊόν σε καλούπι τοποθετούνταν σε νερό (μετά το αλάτι διαλυόταν στο νερό) ή σε πάγο μαζί με αλάτι. Μετά από αυτό, η εσωτερική και η εξωτερική μάζα άρχισαν να περιστρέφονται, γεγονός που συνέβαλε στην ταχύτερη κατάψυξη του προϊόντος χωρίς το σχηματισμό μεγάλων κρυστάλλων.
Η συνταγή έγινε αμέσως δημοφιλής και έκτοτε κανένα εορταστικό δείπνο δεν ήταν πλήρες χωρίς παγωτό, τόσο στο παλάτι όσο και μεταξύ των αριστοκρατών. Φυσικά, κάθε μάγειρας κρατούσε μυστική την προετοιμασία του παγωτού και πολύ συχνά το παγωτό γινόταν η αιτία περίπλοκων δολοπλοκιών – για τους ευγενείς, το να έχουν τη δική τους προσωπική παγωτομηχανή ήταν εξίσου σημαντικό με το να έχουν και έναν καλό κομμωτή ή μόδιστρο.
Το 1533, ο γάμος της Αικατερίνης των Μεδίκων με τον Ερρίκο Β’ των Βαλουά, έγινε αφορμή να πάει το παγωτό, το οποίο τότε ήταν ένα παγωμένο επιδόρπιο από γλυκιά κρέμα, η οποία έμοιαζε πολύ με το σημερινό παγωτό, και στη Γαλλία. Η νέα βασίλισσα πήρε μαζί της στην καινούρια της πατρίδα και τον σεφ της, ο οποίος ήξερε να φτιάχνει εξαιρετικό παγωτό. Οι σύμβουλοι του βασιλιά της Γαλλίας ζήτησαν αμέσως να τους δοθούν η συνταγή και η τεχνογνωσία για την παρασκευή μιας υπέροχης λιχουδιάς. Η συνταγή έγινε κρατικό μυστικό και υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου η τιμωρία για την αποκάλυψη αυτού του μυστικού ήταν πιο αυστηρή από ό,τι, για παράδειγμα, για την κλοπή του βασιλικού ταμείου.
Από τότε, το παγωτό κατέκτησε και τη γαλλική Αυλή.
Από τη Γαλλία στον λαό
Το 1649 εμφανίστηκε το παγωτό βανίλια, το οποίο εφευρέθηκε από τον Γάλλο ειδικό της μαγειρικής Ζεράρ Τίρσεν. Στη συνέχεια, οι συνταγές για το «επιδόρπιο πάγου» εμπλουτίζονταν σταθερά με ολοένα και περισσότερες νέες ποικιλίες παγωτών.
Το ευρύ κοινό γεύτηκε το παγωτό χάρη στον Σικελό μάγειρας Φραντσέσκο Προκόπιο ντέι Κολτέλι, ο οποίος άνοιξε το πρώτο παγωτατζίδικο στο Παρίσι. Από το 1686, σε αυτό το καφενείο, προσφέρθηκαν στους πελάτες έως και ογδόντα ποικιλίες παγωτού. Από το καφενείο του Φραντσέσκο πέρασε όλη η πνευματική ελίτ του Παρισιού: ο Βολταίρος, ο Ουγκώ, ο Ανατόλ Φρανς, ο Ντιντερό, ο Μπομαρσέ, ο Μπαλζάκ, ο Βερλαίν, ο Ρουσό, ακόμη και ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ενώ η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της Γαλλίας. Η καινοτομία του λέγεται ότι ήταν η προσθήκη γάλακτος. Το «Le Procope» υπάρχει μέχρι σήμερα και είναι ένα από τα μακροβιότερα της πόλης.
Το Café Procope θεωρείται το πρώτο που σέρβιρε τη γαλλική εκδοχή του παγωτού, στα τέλη του 17ου αιώνα. Κατά άλλους, η μυστική συνταγή του ιδρυτή του προερχόταν από τους Πέρσες, από τους οποίους την είχε πάρει ο παππούς του, μαζί με τα σχέδια για την παγωτομηχανή.
Λάτρης του παγωτού και θαμώνας του Καφέ Προκόπ ήταν και ο νεαρός Ναπολέων Βοναπάρτης, ο οποίος όταν αργότερα εξορίστηκε στο νησί της Αγίας Ελένης, παρήγγειλε μια παγωτομηχανή, την οποία μια συμπονετική Αγγλίδα δεν άργησε να του στείλει.
Όσο περνούσε ο καιρός, ο αριθμός των εστιατορίων, των καφέ και των ζαχαροπλαστείων που ειδικεύονταν αποκλειστικά στην πώληση παγωτού αυξήθηκε. Αρχικά, το παγωτό σερβιριζόταν σε πιατάκια ή ροζέτες και πουλιόταν με το βάρος. Στα τέλη του 19ου αιώνα στην Ευρώπη άρχισαν να χρησιμοποιούν χαρτόνι και χάρτινα ποτήρια για παγωτό, στα οποία το παγωτό πουλιόταν ανά τεμάχιο.
Ποια είναι τα βασικότερα είδη παγωτού
Gelato (τζελάτο) ονομάζεται το ιδιαίτερο παγωτό της Σικελίας, που χαρακτηρίζεται από την πλούσια κρεμώδη γεύση του και δικαίως θεωρείται ο βασιλιάς των παγωτών. Είτε σαν παγωτό που παίρνουμε στον δρόμο σε χωνάκι είτε σερβιρισμένο σε μπολ σε κάποιο καφέ η απόλαυση που προσφέρει είναι μεγάλη. Συνήθως είναι γάλα ανακατεμένο με φρούτα ή σοκολάτα. Δύο μπάλες περιέχουν γύρω στις 200 θερμίδες.
Η γρανίτα είναι παγωμένος φρουτοχυμός. Σιρόπια και χυμοί φρούτων ανακατεύονται συνεχώς σε ειδικές παγωτομηχανές μέχρι να παγώσουν. Η υφή τους μοιάζει με θρυμματισμένο πάγο. Περιέχει περίπου 100-120 θερμίδες/100γρ.
Το σορμπέ (που διαφέρει από τη γρανίτα στην υφή του πάγου, καθώς στη γρανίτα διατηρούνται μεγάλοι κρύσταλλοι, ενώ στο σορμπέ χτυπιέται το μίγμα ενώ παγώνει) δεν περιέχει γάλα, λίπος ή αβγό, παρά μόνο χυμό ή πουρέ φρούτων και ενίοτε κάποιο γλυκαντικό, γι’ αυτό και θεωρείται μια ολιγοθερμιδική πρόταση σε σχέση με άλλα είδη παγωτών, όπως για παράδειγμα το παρφέ. Περιέχουν περίπου 130 θερμίδες/100γρ.
Το παρφέ, με το χαρακτηριστικό σερβίρισμα στο ψηλό ποτήρι, είναι πλούσιο σε κορεσμένο λίπος και χοληστερόλη λόγω της μεγάλης του περιεκτικότητας σε κρέμα και αβγά. Καθώς περιέχει πολλές θερμίδες, δεν είναι η κατάλληλη επιλογή για όσους ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τη σιλουέτα τους! Συχνά έχει καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς, φρούτα γλασέ, κομματάκια σοκολάτας ή τριμμένο μπισκότο. Περιέχει περίπου 220-240 θερμίδες/100γρ.
Για να δροσιστούμε, λοιπόν, τώρα που άρχισε η ζέστη,ας διαλέξουμε τη γεύση της προτίμησής μας και ας φτιάξουμε το παγωτό που θέλουμε! Οι προτάσεις που ακολουθούν είναι δύο ωραίες συνταγές από την Αργυρώ Μπαρμπαρίγου.
1½ φλ. αμυγδαλόψιχα καβουρντισμένη και χοντροκομμένη
Εκτέλεση
Αραδιάζουμε τα αμύγδαλα (αμυγδαλόψιχα) σε ταψάκι και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200οC στον αέρα, στη μεσαία σχάρα για 10΄, ώσπου να ροδίσουν.
Τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Στο μίξερ χτυπάμε τη φυτική σαντιγί να αφρατέψει καλά για 5΄- 6΄.
Προσθέτουμε το ζαχαρούχο γάλα και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να ομογενοποιηθεί.
Προσθέτουμε το ταχίνι και το μέλι, ανακατεύοντας συνεχώς και τέλος, σε χαμηλή ταχύτητα στο μίξερ, ρίχνουμε το φρέσκο γάλα.
Όταν ομογενοποιηθεί το μείγμα για το παγωτό χαλβά, το βάζουμε στην παγωτομηχανή και όταν παγώσει το παγωτό, προς το τέλος του χρόνου της παγωτομηχανής, προσθέτουμε τα καβουρντισμένα αμύγδαλα.
Εάν δεν έχουμε παγωτομηχανή, τοποθετούμε το αραιό μείγμα σε μεταλλικό φαρδύ μπολ στην κατάψυξη για 30΄.
Έπειτα το ξαναχτυπάμε, για να αφρατέψει και να αποφύγουμε τη δημιουργία κρυστάλλων στο παγωτό. Το ξαναπαγώνουμε για 30΄.
Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία αυτή για ακόμη δύο φορές.
Καλή επιτυχία στην προετοιμασία του παγωτού σας! Την επόμενη Παρασκευή, θα φτιάξουμε μία τούρτα ψυγείου σκέτη απόλαυση!
Πολλοί από εμάς μπορούμε να φανταστούμε πώς ένας καλλιτέχνης συνθέτει μια εικόνα στο χαρτί, αλλά το πώς ένας γλύπτης μετατρέπει ένα άμορφο κομμάτι πέτρας σε ένα όμορφο γλυπτό παραμένει ένα από τα αινίγματα της ζωής. Μπορούμε να δούμε ή να διαβάσουμε τα βήματα της διαδικασίας γλυπτικής, αλλά η δεξιοτεχνία του γλύπτη εξακολουθεί να μας μαγεύει.
Ο γλύπτης Αντόνιο Κανόβα δημιούργησε τα σπουδαιότερα νεοκλασικά γλυπτά της εποχής του. Η νέα έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης της Ουάσιγκτον εξερευνά πώς διαμόρφωσε τα έργα του από πηλό, γύψο και μάρμαρο. Αντόνιο Κανόβα, «Terpsichore Lyran» (Τερψιχόρη, Μούσα της λυρικής ποίησης), περ.1814-1816. Μάρμαρο, 177 x 78 x 61 εκ. Leonard C. Hanna Jr. Fund 1968, Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ. (The Cleveland Museum of Art)
Η επερχόμενη έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον μπορεί να ρίξει φως στο πανάρχαιο μυστήριο της δημιουργίας γλυπτών. Η έκθεση «Κανόβα: Σχεδιάζοντας σε πηλό» («Canova: Sketching in Clay») , που εγκαινιάζεται στις 11 Ιουνίου, διερευνά τη σημασία του πηλού στην καλλιτεχνική διαδικασία του νεοκλασικού γλύπτη Αντόνιο Κανόβα. Μόνο περίπου 60 από τα μοντέλα του από τερακότα (ψημένος πηλός) έχουν επιβιώσει -περισσότερα από 30 από τα οποία θα εκτεθούν, μαζί με μερικά από τα γύψινα εκμαγεία και τα έτοιμα μάρμαρα του γλύπτη. Είναι η πρώτη φορά, εδώ και περισσότερα από 50 χρόνια, που οι τερακότες του Κανόβα βρίσκονται στο επίκεντρο μιας έκθεσης. Μαζί, τα εκθέματα αυτά δείχνουν την εξέλιξη ενός αριστουργήματος της γλυπτικής από την αρχική σύλληψη, την κύηση και τη γέννησή του.
Σύμφωνα με τον αρχαίο Ρωμαίο συγγραφέα Πλίνιο, οι γλύπτες άρχισαν να δημιουργούν πήλινα μοντέλα για την κατασκευή λίθινων γλυπτών κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στις αρχές της καριέρας του, ο Κανόβα έγινε γνωστός για την αναβίωση της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς της γλυπτικής. Κάποιοι, την εποχή εκείνη, τον αποκαλούσαν ακόμη και σύγχρονο Φειδία (περίπου 480-430 π.Χ.). Ο Κανόβα θα κολακευόταν από τη σύγκριση με τον αρχαίο Έλληνα γλύπτη, καθώς πίστευε ότι «τα έργα του Φειδία έχουν πραγματικά σάρκα και οστά, όπως η ίδια η όμορφη φύση», σύμφωνα με τους Τζέην Μαρτινώ και Άντριου Ρόμπινσον στο βιβλίο τους «Η δόξα της Βενετίας: Η τέχνη στον δέκατο όγδοο αιώνα».
Στα τέλη του 18ου αιώνα, ο Κανόβα εργάστηκε αρχικά στη Βενετία, αλλά ήταν στη Ρώμη που απέκτησε φήμη και έγινε ο σπουδαιότερος νεοκλασικός γλύπτης της εποχής του. Πολλοί Ευρωπαίοι αρχηγοί κρατών τον καλούσαν να πάει να εργαστεί γι’ αυτούς, αλλά ο Κανόβα παρέμεινε σταθερά στο ρωμαϊκό έδαφος, που τον ενέπνεε περισσότερο.
Προς δόξαν πηλού
Οι γλύπτες έφτιαχναν προπλάσματα (μοντέλα) από κερί, πηλό ή γύψο. Λίγα από τα κέρινα μοντέλα του Canova έχουν διασωθεί. Προτιμούσε τον πηλό από τον γύψο, πιθανώς επειδή ο γύψος δεν συγχωρούσε εύκολα τα λάθη, σημειώνει το βιβλίο της έκθεσης.
Δεν μπορούμε να δούμε τον Κανόβα εν ώρα εργασίας, αλλά χάρη στα πήλινα μοντέλα του έχουμε μια μοναδική ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά στην καλλιτεχνική του διαδικασία. Τον 19ο αιώνα, ήταν οι βοηθοί του εργαστηρίου αυτοί που δημιουργούσαν τα τελικά γλυπτά, βασισμένοι στα μοντέλα των δασκάλων τους. Κανονικά, κάθε βοηθός ειδικευόταν σε μια πτυχή της διαδικασίας. Ωστόσο, το εργαστήριο του Κανόβα διέφερε. Σύμφωνα με το βιβλίο της έκθεσης, ο Κανόβα επέμενε ότι οι βοηθοί του γνώριζαν και να σμιλεύουν και να φτιάχνουν πραπλάσματα. Πίστευε ότι «ήταν απαραίτητο για έναν νεαρό άνδρα να μάθει πώς να χρησιμοποιεί το σφυρί και τη σμίλη, αν ήθελε πραγματικά να γίνει ένας μεγάλος γλύπτης».
Οι βοηθοί του Κανόβα έφτιαχναν τα γύψινα εκμαγεία και τα μαρμάρινα αριστουργήματά του, αλλά μόνο τα χέρια του δασκάλου ζύμωναν, διαμόρφωναν και σμίλευαν κάθε ένα από τα πήλινα μοντέλα του.
Το 1768, ο έγκριτος ιστορικός τέχνης και αρχαιολόγος Γιόχαν Γιόακιμ Βίνκελμαν έγραψε: «Το πρόπλασμα σε πηλό για τον γλύπτη είναι όπως το σχέδιο σε χαρτί για τον ζωγράφο. Και όπως ο χυμός από το πρώτο πάτημα των σταφυλιών κάνει το καλύτερο κρασί, έτσι και η ιδιοφυΐα ενός καλλιτέχνη αναδεικνύεται σε όλη της τη φυσικότητα και την αλήθεια της σε έργα από μαλακό υλικό ή σε χαρτί», διαβάζουμε στο βιβλίο της έκθεσης.
Όπως ένας καλλιτέχνης σκιτσάρει ιδέες σε χαρτί, έτσι και ο Κανόβα πλάθει τις αρχικές του ιδέες σε πηλό. Χρησιμοποίησε αυτά τα πήλινα μοντέλα, που ονομάζονται «bozzetto», για να δουλέψει αδρά τις συνθέσεις. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτά τα μοντέλα λειτουργούσαν ως εργαλεία για τον γλύπτη -τα έφτιαχνε μέσα σε λίγα λεπτά.
Αντόνιο Κανόβα: «Ο Αδάμ και η Εύα θρηνούν τον νεκρό Άβελ», περ. 1818-1822. Τερακότα, 22 x 29 x 18 εκ. Μουσείο Gypsotheca Antonio Canova, Ποσάνιο, Ιταλία. (Luigi Spina)
Στην έκθεση, μπορούμε να δούμε μια σειρά από τέτοια μοντέλα σε διαφορετικά στάδια, ανάλογα με το τι ήθελε να εξερευνήσει και να εκφράσει ο Κανόβα σε αυτές τις μελέτες. Για παράδειγμα, σε ορισμένες από τα κεραμικά του με τίτλο «Ο Αδάμ και η Εύα θρηνούν τον νεκρό Άβελ», ο Κανόβα φαίνεται ότι απλώς επεξεργαζόταν τις γενικές θέσεις και εκφράσεις των μορφών. Κατά κάποιον τρόπο ο Κανόβα προκαλεί μια αίσθηση αγωνίας μέσα από το σχήμα των μορφών. Στο κεραμικό «Μετανοoούσα Μαγδαληνή», μπορούμε να δούμε πώς τσίμπησε τον πηλό με τα δάχτυλά του, απαθανατίζοντας τα δακτυλικά του αποτυπώματα και πώς άφησε ίχνη καθώς έσερνε το ξύλινο εργαλείο μορφοποίησης πάνω στον πηλό. Ο Κανόβα χάραξε γρήγορα τα χαρακτηριστικά του προσώπου της Μαρίας, υποδεικνύοντας την κατεύθυνση του βλέμματός της καθώς άνοιγε τα χέρια της μετανιωμένη.
Αντόνιο Κανόβα, «Μετανοoούσα Μαγδαληνή», 1791. Τερακότα, 15 x 13 x 14 εκ. Δημοτικά Μουσεία, Bassano del Grappa, Βένετο, Ιταλία. (Luigi Spina)
Αντόνιο Κανόβα, «Ευσέβεια», 1783. Τερακότα, 39 x 11 x 10 εκ. Ιδιωτική συλλογή. (Prudence Cuming Fine Art Photography)
Μόλις ο Κανόβα αποφάσιζε για τη σύνθεσή του, έφτιαχνε ένα λεπτομερές πήλινο πρόπλασμα, το λεγόμενο «modello», για να το δείξει στους πάτρωνες, και συχνά ένα μεγαλύτερο μοντέλο, το οποίο οι βοηθοί του χρησιμοποιούσαν για να το χυτεύσουν σε γύψο και να φτιάξουν το τελικό μαρμάρινο γλυπτό. Οι ειδικοί θεωρούν ότι τα modelli από τερακότα του Canova «Πάπας Κλήμης XIV» και «Ευσέβεια», τα οποία περιλαμβάνονται στην έκθεση, είναι τα μεγαλύτερα σωζόμενα δείγματά του. Η «Ευσέβεια» απεικονίζει μια γυναίκα βαριά ντυμένη από την κορυφή ως τα νύχια- το σώμα της μετά βίας διαγράφεται κάτω από το ύφασμα, καθώς εκείνη κλίνει το κεφάλι της. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το μοντέλο του Κανόβα που απεικονίζει τον Πάπα Κλήμη ΙΔ’ καθισμένο σε θρόνο και φορώντας τα παπικά του ενδύματα μπορεί να ήταν έργο παρουσίασης. Σύμφωνα με το βιβλίο της έκθεσης, ο Κανόβα ζωγράφισε το γύψινο μοντέλο με λευκό χρώμα για να δείξει στον προστάτη του πώς θα φαινόταν το τελικό μάρμαρο. Παρόλο που ο Κανόβα είχε δει ίχνη χρωστικών σε αρχαία ρωμαϊκά γλυπτά που είχαν ανακαλυφθεί στη Ρώμη, επικρατούσε η πεποίθηση ότι τα κλασικά γλυπτά ήταν καθαρά λευκά.
Αντόνιο Κανόβα, «Πάπας Κλήμης ΙΔ’», 1783. Ζωγραφισμένη τερακότα, 45 x 40 x 24 εκ. Μουσείο Gypsotheca Antonio Canova, Ποσάνιο, Ιταλία. (Luigi Spina)
Ο Κανόβα έκανε επίσης σπουδές σε πηλό για ορισμένες λεπτομέρειες, όπως το κεφάλι, τα μαλλιά ή τα χαρακτηριστικά του προσώπου. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αντέγραφε τα χαρακτηριστικά του προσώπου εκ του φυσικού. Στις αρχές της καριέρας του, στη Βενετία, δημιούργησε ένα απολαυστικό πορτρέτο από τερακότα του δόγη Πάολο Ρενιέ, Βενετσιάνου πολιτικού. Δεν υλοποιήθηκε ποτέ σε μάρμαρο, αλλά στο έργο διακρίνονται ίχνη λευκής μπογιάς που υποδηλώνουν πώς μπορεί να έμοιαζε αν είχε κατασκευαστεί. Ο Ρενιέ φοράει το χαρακτηριστικό καπέλο “corno ducule” που υποδηλώνει τη θέση του ως Δόγη της Βενετίας. Ο Κανόβα απέδωσε τον χαρακτήρα του Ρενιέ. Φαίνεται προσιτός και υπάρχει μια ελαφριά καμπύλη στα χείλη του που υποδηλώνει ένα χαμόγελο. Κατά κάποιον τρόπο, ο Κανόβα έκανε το κεφάλι από τερακότα να φαίνεται φωτεινό, με δέρμα που μοιάζει με ελαστικό και τις μικρές ρυτίδες κάτω από τα μάτια και στις γωνίες των ματιών που εμφανίζονται όταν κάποιος χαμογελάει.
Στη «Σπουδή ενός αγοριού» από τερακότα, που δημιουργήθηκε περίπου 10 χρόνια μετά από το πορτραίτο του Ρενιέ, οι επισκέπτες της έκθεσης θα διαπιστώσουν επίσης την εξαιρετική ακρίβεια των λεπτομερειών του Κανόβα. Για παράδειγμα, στο έργο μπορούμε να δούμε πώς απέδωσε προσεκτικά κάθε μια από τις λεπτές μπούκλες του αγοριού. Ρωγμές κατακερματίζουν το κατά τα άλλα αψεγάδιαστο πρόσωπο του νεαρού, αποδεικνύοντας την ευθραυστότητα της τερακότας. Τα περισσότερα από τα κεφάλια από τερακότα του Κανόβα δεν έχουν διασωθεί λόγω της ευθραυστότητας του μέσου και, επίσης, επειδή μόλις οι βοηθοί του χύτευαν το έργο σε γύψο, η τερακότα καθίστατο περιττή.
Αντόνιο Κανόβα, «Μελέτη ενός αγοριού», περ. 1790-1800. Τερρακότα, 39 x 38 x 16 εκ. Μουσείο Gypsotheca Antonio Canova, Ποσάνιο, Ιταλία. (Luigi Spina)
Ποντάρισμα σε μαρμάρινα αριστουργήματα
Οι βοηθοί του Κανόβα έφτιαχναν αυτά τα modelli σε γύψο και στη συνέχεια, για να φτιάξουν το τελικό μάρμαρο, αντέγραφαν τα γύψινα εκμαγεία χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζεται «ποντάρισμα».
Σύμφωνα με το «The Oxford Companion of Art», το ποντάρισμα λειτουργεί με βάση την αρχή ότι τρία σταθερά σημεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό ενός άλλου σημείου σε σχέση με αυτά. Τον πρώτο αιώνα, οι αρχαίοι Ρωμαίοι γλύπτες χρησιμοποίησαν μια πρωτόγονη εκδοχή του πονταρίσματος για να αντιγράψουν ελληνικά αγάλματα. Κατά τους ελληνιστικούς χρόνους, οι λιθοξόοι χρησιμοποιούσαν ένα βαρίδι και ένα πλαίσιο. Στην Αναγέννηση, οι καλλιτέχνες ανέπτυξαν διάφορες μεθόδους για την αντιγραφή μοντέλων. Αλλά μόλις στις αρχές του 19ου αιώνα εφευρέθηκε μια μηχανή υπόδειξης όπως αυτή που χρησιμοποιούσαν οι βοηθοί του Κανόβα. Οι μηχανές αυτές αποτελούνταν από ένα πλαίσιο που είχε κινητούς βραχίονες, με ρυθμιζόμενες ράβδους μέτρησης για τη μέτρηση του βάθους κάθε σημείου που έπρεπε να τρυπηθεί. Μπορούμε να δούμε πώς λειτουργεί η μηχανή αιχμής σε ένα άγαλμα από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη, στην Ολλανδία. Τρεις στιβαρές ράβδοι λειτουργούν ως σταθερά σημεία, ενώ μια λεπτότερη ράβδος δείχνει προς την άκρη της μύτης, αντικατοπτρίζοντας τη μέτρηση που έπρεπε να σκαλιστεί στο μάρμαρο.
Μια μηχανή πονταρίσματος σε άγαλμα από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη, στο ‘S-Hertogenbosch, στο Βόρειο Μπράμπαντ, στην Ολλανδία. (Satrughna/CC BY-SA 3.0)
Στην έκθεση, μπορούμε να δούμε μικρούς σταυρούς στο προαναφερθέν γύψινο μοντέλο «Πάπας Κλήμης ΙΔ’», οι οποίοι μπορεί να ήταν και οδηγοί για την επισήμανση, παρόλο που δεν υπήρχαν σημάδια επισήμανσης στον γύψο. Μπορούμε, ωστόσο, να δούμε αναρίθμητα σημάδια υπόδειξης στο γύψινο «Κεφάλι της μετανοούσας Μαγδαληνής», τα οποία έκαναν οι βοηθοί του Κανόβα για να μεταφέρουν με ακρίβεια το σχέδιό του και να το χαράξουν στο μάρμαρο.
Αντόνιο Κανόβα, «Κεφάλι της μετανοούσας Μαγδαληνής», περ. 1794-1809. Γύψος με σημάδια υπόδειξης, 45 x 40 x 41 εκ. Μουσείο Gypsotheca Antonio Canova, Ποσάνιο, Ιταλία. (Luigi Spina)
Αντόνιο Κανόβα, «Μετανοoούσα Μαγδαληνή», 1791. Τερακότα, 15 x 13 x 14 εκ. Δημοτικά Μουσεία, Bassano del Grappa, Βένετο, Ιταλία. (Luigi Spina)
Μπορούμε να δούμε ότι η Μαρία κρατάει το κεφάλι της ψηλότερα στο γύψινο μοντέλο «Κεφάλι της μετανοούσας Μαγδαληνής» από ό,τι στο προαναφερθέν μποτσέτο από τερακότα «Μετανοoούσα Μαγδαληνή».
Αντόνιο Κανόβα, «Κυρία Μητέρα (Λετίτσια Ραμολίνο Βοναπάρτη)», περ.1804-1805. Τερακότα, 32 x 26 x 15 εκ. Ίδρυμα Querini Stampalia, Βενετία, Ιταλία. (Luigi Spina)
Αντόνιο Κανόβα, «Κυρία Μητέρα (Λετίτσια Ραμολίνο Βοναπάρτη)», περ. 1804-1805. Τερακότα, 34 x 28 x 13 εκ. Museum de Fundatie, Zwolle και Heino/Wijhe, Ολλανδία. (Museum de Fundatie)
Ένα σπουδαίο παράδειγμα της καλλιτεχνικής διαδικασίας του Κανόβα -από τη δημιουργία του μποτσέτο μέχρι το λεπτοδουλεμένο, εξαιρετικά γυαλισμένο μάρμαρο- μπορεί να δει κανείς στην έκθεση στο πορτραίτο της μητέρας του Ναπολέοντα, στο έργο «Madame Mère (Letizia Ramolino Bonaparte)» [«Κυρία Μητέρα (Λετίτσια Ραμολίνο Βοναπάρτη)»]. Ο Κανόβα αναζήτησε έμπνευση για το καθιστό έργο στους αρχαίους ομοτέχνους του, διαμορφώνοντας τη στάση της κας Βοναπάρτη στο μαρμάρινο άγαλμα του δεύτερου αιώνα, γνωστό ως «Αγριππίνα του Καπιτωλίου». Στο μποτσέτο από τερακότα του Κανόβα για το έργο, η κα Βοναπάρτη κάθεται σε έναν θρόνο- τα χέρια της φαίνεται να στηρίζονται στα μπράτσα του θρόνου καθώς στρέφει το κεφάλι της και κοιτάζει έξω πάνω από τον ώμο της. Δεν είναι άνετη ούτε έχει μια επιβλητική παρουσία. Στο μοντέλο από τερακότα του Κανόβα , ο ίδιος χαλάρωσε τη στάση της. Στηρίζει το ένα της χέρι στην πλάτη του θρόνου και κοιτάζει μπροστά. Στο γύψινο μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε για να γίνει το ποντάρισμα στο μάρμαρο, ρύθμισε και πάλι τη στάση της. Το χέρι της εξακολουθεί να στηρίζεται χαλαρά στην πλάτη του θρόνου, αλλά έστρεψε το κεφάλι της και ολόκληρο το σώμα της στο πλάι, κάτι που την έκανε πιο ελκυστική και επιβλητική στον θεατή. Στο τελικό μαρμάρινο έργο, το οποίο οι ειδικοί επαινούν ως το σπουδαιότερο από τα πορτρέτα του Κανόβα , μπορούμε να δούμε πώς ο γλύπτης και οι βοηθοί του ζωντάνεψαν τη μητέρα του Βοναπάρτη στην πέτρα.
Αντόνιο Κανόβα, «Κυρία Μητέρα (Λετίτσια Ραμολίνο Βοναπάρτη)», περ. 1805. Γύψος, 67 x 61 x 35 εκ. Μουσείο Gypsotheca Antonio Canova, Ποσάνιο, Ιταλία. (Luigi Spina)
Αντόνιο Κανόβα, «Κυρία Μητέρα (Λετίτσια Ραμολίνο Βοναπάρτη)», 1805-1807. Μάρμαρο, 147 x 146 x 77 εκ. Συλλογές Ντέβονσαϊρ, Τσάτσγουορθ, Αγγλία. (The Devonshire Collections, Chatsworth, αναπαραγωγή με την άδεια των Chatsworth Settlement Trustees/Bridgeman Images)
Παρόλο που κάθε μαρμάρινο έργο του κατασκευάστηκε από πολλά χέρια, ο Canova επέβλεπε πάντα τη διαδικασία και το τελευταίο σμίλευμα γινόταν από το δικό του χέρι. Πάντα ολοκλήρωνε τη σάρκα, το κεφάλι και τα χαρακτηριστικά του προσώπου της φιγούρας, μεταμορφώνοντας το κρύο, σκληρό μάρμαρο σε ζεστή, μαλακή σάρκα. Ο γραμματέας του Κανόβα, Μελχιόρ Μισιρίνι, έγραψε: «Τον έβλεπε κανείς πάντα να δουλεύει με πάθος για το αντικείμενο […] με δάκρυα, με ευτυχία και με γενικούς σπασμούς του σώματός του». Τέλος, ένας βοηθός καθάριζε και γυάλιζε το μάρμαρο και μερικές φορές ο Canova έβαζε την τελευταία πινελιά στο έργο.
Οι θεατές ενθαρρύνονταν να βλέπουν τα γλυπτά του Κανόβα υπό το φως του πυρσού, όπως πίστευαν οι ειδικοί της εποχής ότι έκαναν κάποτε οι αρχαίοι. Ο Canova φρόντιζε να φωτίζει συγκεκριμένα μέρη των έργων του. «Το γυάλισμα ρίχνει στα μέρη που φωτίζονται τόσο μεγάλη λάμψη που συχνά κάνει αόρατη την πιο επίπονη επιμέλεια», έγραψε ο Βίνκελμαν. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Μουσείου Βικτωρίας και Αλβέρτου του Λονδίνου, ο Δούκας του Μπέντφορντ επεσήμανε στο έργο του Κανόβα «Οι τρεις Χάριτες» τη «ζωντανή απαλότητά του, που όταν προσδίδεται στην επιφάνεια του μαρμάρου, την κάνει να φαίνεται έτοιμη να αφεθεί στο χάδι».
Μέσα από τα κεραμικά έργα του Κανόβα, μπορούμε να αποκτήσουμε μια καλύτερη αίσθηση της διαδικασίας της γλυπτικής. Δεν θα διαλυθεί το μυστήριο της τέχνης, αλλά ίσως μπορέσουμε να αντιληφθούμε τι εννοούσε ο Βίνκελμαν όταν έγραφε: «Και όπως ο χυμός από το πρώτο πάτημα των σταφυλιών κάνει το καλύτερο κρασί, έτσι και η ιδιοφυΐα ενός καλλιτέχνη αναδεικνύεται σε όλη της τη φυσικότητα και την αλήθεια της πάνω σε έργα από μαλακό υλικό».
Η έκθεση «Κανόβα: Σχεδιάζοντας σε πηλό» («Canova: Sketching in Clay») στην Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον εγκαινιάζεται στις 11 Ιουνίου και θα διαρκέσει έως τις 9 Οκτωβρίου. Στη συνέχεια, η έκθεση θα εγκαινιαστεί στις 19 Νοεμβρίου στο Ινστιτούτο Τεχνών του Σικάγο και θα διαρκέσει έως τις 18 Μαρτίου 2024. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα NGA.gov.
Την έκθεση επιμελούνται ο ανώτερος επιμελητής ευρωπαϊκής και αμερικανικής τέχνης της Εθνικής Πινακοθήκης, C.D. Dickerson III και ο επιμελητής ζωγραφικής και γλυπτικής της Ευρώπης Emerson Bowyer, του Ινστιτούτου Τέχνης του Σικάγο Searle.
Βρίσκετε τον εαυτό σας πεσμένο ψυχολογικά για μια περίοδο; Μήπως τα πράγματα δεν είναι τόσο διασκεδαστικά όσο ήταν παλιά; Μπορεί να περνάτε μια περίοδο κατάθλιψης. Ή ίσως αντιμετωπίζετε αυτή την κατάσταση εδώ και πολλά χρόνια. Υπάρχουν πολλές φυτικές θεραπείες εκεί έξω που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Στο τελευταίο της βιβλίο, “The Illustrated Encyclopedia of Natural Remedies” (Η εικονογραφημένη εγκυκλοπαίδεια φυσικών θεραπειών), η Αμπιγκάιλ Γκέρινγκ (Abigail Gehring) αναλύει ορισμένες λιγότερο γνωστές επιλογές φυτικής θεραπείας, όπως το μηλόξυδο και τα φύλλα του ιπποφαούς.
Αποποίηση ευθύνης: Οι παρακάτω θεραπείες δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως ιατρική θεραπεία για την κατάθλιψη. Εάν λαμβάνετε οποιαδήποτε φάρμακα, συμβουλευτείτε πρώτα τον ιατρό σας προτού ξεκινήσετε οποιαδήποτε φυτική θεραπεία.
Μηλόξυδο
(Sea Wave/Shutterstock)
Η κατάθλιψη μπορεί να κυμαίνεται από σοβαρές μεταβολικές διαταραχές έως περιστασιακά προβλήματα διάθεσης. Η σοβαρότητα και τα αίτια μπορεί να διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό από άτομο σε άτομο. Έχει βρεθεί ότι τα επίπεδα σεροτονίνης επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη διάθεση. Το μηλόξυδο πιστεύεται ότι βοηθάει στα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο.
Ορισμένες πρακτικές της ανατολικής ιατρικής ενστερνίζονται την πεποίθηση ότι η κατάθλιψη προκαλείται από προβλήματα στο ήπαρ. Η λήψη μιας καθημερινής δόσης μηλόξυδου λειτουργεί ως τονωτικό καθαρισμού του ήπατος. Αυτό προωθείται από τα αμινοξέα που περιέχει.
Αντικαταθλιπτικό τσάι
(Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά του Skyhorse Publishing)
Συστατικά:
1 μέρος φύλλο βάλσαμου λεμονιού
1 μέρος φύλλο, άνθος ή μούρο ιπποφαούς
2 μέρη λουλούδι και φύλλο βαλσαμόχορτου
230 γρ. ζεστό νερό
Εκτέλεση:
Ανακατέψτε τα αποξηραμένα βότανα και βάλτε στο νερό, σκεπασμένα, για 10-15 λεπτά. Αφαιρέστε τα βότανα από το νερό και πιείτε το τσάι αργά.
Μη διστάσετε να το γλυκάνετε με μέλι.
Ανακούφιση από την ήπια κατάθλιψη
Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ ήπιων και σοβαρών περιπτώσεων κατάθλιψης και η σοβαρή κατάθλιψη πρέπει πάντα να αντιμετωπίζεται κλινικά με τη βοήθεια γιατρού. Οι ήπιες μορφές κατάθλιψης αντιμετωπίζονται ευκολότερα με φυτικά φάρμακα. Εκτός από το να βεβαιωθείτε ότι βγαίνετε συχνά στον ήλιο (άφθονη βιταμίνη D), τακτική άσκηση και καλή διατροφή, υπάρχουν επίσης μερικά βότανα που μπορούν να βοηθήσουν και να καταπολεμήσουν την κατάθλιψη με επιτυχία – το πιο αξιοσημείωτο είναι το βαλσαμόχορτο. Άλλα περιλαμβάνουν το τζίνσενγκ, τον Κράταιγο, τη λεβάντα, το μελισσόχορτο και το γαϊδουράγκαθο.
Πρόσφατες μελέτες διαπίστωσαν «σημαντικές επιδράσεις των συμπληρωμάτων τζίνσενγκ στην ευεξία και την κατάθλιψη, σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο». Η λεβάντα και το βάλσαμο λεμονιού είναι και τα δύο ικανά να δημιουργήσουν συναισθήματα ηρεμίας και χαλάρωσης σε όσους τα καταναλώνουν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της ήπιας κατάθλιψης.
Τουλάχιστον 50 είναι οι νεκροί και περισσότεροι από 300 οι τραυματίες μετά τη σύγκρουση δύο τρένων και τον εκτροχιασμό του ενός στην περιφέρεια Μπαλασόρ της Οντίσα.
Η επιχείρηση διάσωσης είναι σε εξέλιξη και παρέχεται «κάθε δυνατή βοήθεια» στα θύματα, ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι.
Πρόκειται για ένα «σοβαρό δυστύχημα», είπε στους δημοσιογράφους ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Δυτικής Βεγγάλης. Στελέχη της σιδηροδρομικής εταιρείας South Eastern Railway, που ζήτησαν να μην κατονομαστούν, εξέφρασαν φόβους ότι ο αριθμός των θυμάτων θα είναι μεγάλος.
Το Κορομαντέλ Εξπρές εκτροχιάστηκε και τα βαγόνια του έπεσαν στη διπλανή γραμμή. Πολλοί από τους επιβάτες εγκλωβίστηκαν στα συντρίμμια.
«Δεν μπορώ να κάνω κάποιο σχόλιο για τις λεπτομέρειες και τον απολογισμό των θυμάτων αυτήν τη στιγμή. Βρισκόμουν στο Δελχί και σπεύδω στο σημείο του δυστυχήματος», είπε ο Αρτσάνα Τζόσι, ο γενικός διευθυντής της South Eastern Railways.
