Καθώς η Κίνα επιθυμεί να προβάλει τη ναυτική της δύναμη σε παγκόσμια κλίμακα, είναι πιθανόν να επενδύσει σύντομα σε νέες υπερπόντιες βάσεις, που θα υποστηρίζουν καλύτερα την παγκόσμια στρατιωτική της παρουσία, λένε εμπειρογνώμονες.
Η κατασκευή νέων βάσεων είτε πιο μακριά στον Ειρηνικό είτε στις ακτές της Αφρικής στον Ατλαντικό θα δώσει στην Κίνα μια σημαντικά ενισχυμένη λειτουργική ικανότητα, σύμφωνα με τον Μπρεντ Σάντλερ, ανώτερο ερευνητή στη συντηρητική δεξαμενή σκέψης The Heritage Foundation.
«Το μοντέλο τους είναι διαφορετικό, αλλά, με πολλούς τρόπους, τελικά θα έχουν βάσεις που θα μοιάζουν με αυτές των Ηνωμένων Πολιτειών», δήλωσε ο κος Σάντλερ κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο The Heritage Foundation στις 15 Αυγούστου.
Ο κος Σάντλερ προσέθεσε ότι το κινεζικό καθεστώς κατασκευάζει ομάδες κρούσης αεροπλανοφόρων αντίστοιχες με αυτές των Ηνωμένων Πολιτειών. Για να υποστηριχθεί η λειτουργία τους στο εξωτερικό, είπε, θα χρειαστούν περισσότερες υπερπόντιες βάσεις πέραν της πρώτης που κατασκεύασε το καθεστώς στο Τζιμπουτί, στην ανατολική Αφρική, το 2017.
Με την κατασκευή μιας νέας βάσης στις δυτικές ακτές της Αφρικής, ίσως στην Ισημερινή Γουινέα, ο κος Σάντλερ είπε ότι το καθεστώς θα μπορούσε να επεκτείνει περαιτέρω την ικανότητά του να προμηθεύει τις ομάδες κρούσης του με πυρομαχικά και καύσιμα, καθώς και να δρα στον Ατλαντικό επ’ αόριστον.
«Θα ήταν μια νέα είσοδος για την Κίνα», δήλωσε ο κος Σάντλερ. «Μια βάση εκεί θα τους επέτρεπε να διεξάγουν ναυτικές επιχειρήσεις, στρατιωτικές επιχειρήσεις, στον Ατλαντικό.»
Με έναν τέτοιο στόχο και έχοντας υπόψιν το ιστορικό μυστικότητας του καθεστώτος όσον αφορά τα στρατιωτικά του σχέδια, είναι πολύ πιθανόν ότι μια τέτοια βάση ή τουλάχιστον οι διαπραγματεύσεις για την τοποθέτησή της βρίσκονται σε καλό δρόμο, εξηγεί ο κος Σάντλερ.
«Οι Κινέζοι αρνούνταν ότι σκόπευαν να αναπτύξουν αεροπλανοφόρα μέχρι που απέκτησαν ένα», είπε ο κος Σάντλερ. «Αυτό το έλεγαν επί μια δεκαετία και πλέον, μέχρι που έγινε σχεδόν αδύνατο να το αγνοήσει κανείς.»
«Αυτό που πρέπει να κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι να επαναπροσδιορίσουν τον τρόπο με τον οποίο ασκούν την κρατική τέχνη και να ενσωματώσουν τη ναυτική παρουσία [τους] στην οικονομική ανάπτυξη και σε μια πιο δυναμική διπλωματία.»
Η Κίνα χρειάζεται νέες βάσεις για να στηρίξει την παγκόσμια παρουσία της
Οι ροές μετρητών και άλλων πόρων από την Κίνα προς τα έθνη της Δυτικής Αφρικής θα μπορούσαν να υποδηλώνουν επιπλέον ότι μια τέτοια επέκταση βρίσκεται σε εξέλιξη, σύμφωνα με τον Αλεξάντερ Γούλεϋ, διευθυντή συνεργασιών και επικοινωνιών στην AidData, δεξαμενή σκέψης που αναλύει την κυβερνητική βοήθεια σε αναπτυξιακά έργα.
«Θα φτιάξουν μια βάση σε εκείνη την περιοχή», δήλωσε ο κος Γούλεϋ. «Σε ποια ακριβώς [χώρα], δεν λένε.»
Yπό τη διεύθυνση του κου Γούλεϋ, η AidData ολοκλήρωσε πρόσφατα μια νέα έκθεση που αναλύει τις επενδύσεις της Κίνας σε υπερπόντιους λιμένες και τις σχέσεις της με τις τοπικές ελίτ παγκοσμίως σε μια περίοδο 20 ετών.
Η εν λόγω έκθεση διαπιστώνει ότι η Μπάτα στην Ισημερινή Γουινέα είναι μεταξύ των πιθανότερων υποψηφίων για μια νέα κινεζική στρατιωτική βάση. Η Κίνα έχει ήδη δαπανήσει περισσότερα από 659 εκατομμύρια δολάρια για τη βελτίωση του λιμανιού εκεί, σύμφωνα με την έκθεση. Επιπλέον, ένας ανώτερος Αμερικανός στρατηγός δήλωσε πέρυσι ότι η Μπάτα φαίνεται να είναι το σημείο όπου το καθεστώς έχει κάνει τη μεγαλύτερη πρόοδο στις προσπάθειές του να επεκταθεί.
Η ανάπτυξη του κινεζικού ναυτικού ξεπερνά την αντίστοιχη των ΗΠΑ
Παρόλα αυτά, το καθεστώς αντιμετωπίζει δυσκολίες. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ), το οποίο κυβερνά τη χώρα ως μονοκομματικό κράτος, δεν διαθέτει τους μυριάδες επίσημους συμμάχους που έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί απλά να υπολογίζει ότι η στρατιωτική του παρουσία θα είναι ευπρόσδεκτη οπουδήποτε στον κόσμο, μέχρι να μπορέσει να κατασκευάσει τις δικές του βάσεις.
«Δεν ανήκουν σε μια τυπική αμυντική συμμαχία όπως το ΝΑΤΟ ή η σχετικά νέα AUKUS, οπότε δεν έχουν σχέσεις με χώρες που συνδέονται μεταξύ τους σχετικά ισότιμα και που θα μπορούσαν δυνητικά να προσφέρουν φιλοξενία στα πλοία τους, όπως γίνεται π.χ. με τον αμερικανικό στόλο στη Νάπολη», δήλωσε ο κος Γούλεϋ.
«Αν θέλουν να αναπτύξουν πλοία πιο μακριά, δεν έχουν αυτές τις σχέσεις με έναν σύμμαχο, με μια ναυτική βάση υποδοχής. Δεν έχουν τόσα πολλά πλοία αναπλήρωσης όσα μπορεί να έχουν άλλοι σύγχρονοι στόλοι, οπότε είναι λογικό να αναζητούν ένα μέρος για να έχουν μια ναυτική βάση.»
Έχοντας αυτό τον στόχο, το καθεστώς πιθανότατα θα συνεχίσει να επεκτείνει τον στόλο του μέσα στην επόμενη δεκαετία, σύμφωνα με τον κο Γούλεϋ. Εν τω μεταξύ, η αριθμητική τους υπεροχή θα αυξήσει την ανάγκη για νέες βάσεις στο εξωτερικό.
«Νομίζω ότι είναι αναπόφευκτο να συνεχιστεί η ανάπτυξη του κινεζικού ναυτικού την επόμενη δεκαετία», είπε ο κος Γούλεϋ.
«Είναι λίγο δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι δεν θα υπάρξει άλλη υπερπόντια ναυτική βάση εκτός από αυτή στο Τζιμπουτί».
Η ναυτική δύναμη της Κίνας αναμένεται να αυξηθεί σε περισσότερα από 400 σκάφη μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, ξεπερνώντας σημαντικά τη δύναμη του αμερικανικού ναυτικού που μετρά λιγότερα από 290 σκάφη. Εάν υπολογιστούν οι δυνάμεις της κινεζικής ακτοφυλακής και της ναυτικής πολιτοφυλακής, ο αριθμός αυτός αυξάνεται σε περισσότερα από 600 σκάφη.
Επιπλέον, αν και τα σχεδόν 300 πολεμικά πλοία των Ηνωμένων Πολιτειών είναι τεχνολογικά πιο εξελιγμένα από το μεγαλύτερο μέρος του κινεζικού στόλου, μόνο το ένα τρίτο περίπου αυτής της δύναμης μπορεί να είναι άμεσα διαθέσιμο οποιαδήποτε ημέρα και αυτό το ένα τρίτο είναι διασκορπισμένο σε όλο τον κόσμο. Συνολικά, περίπου 60 πολεμικά πλοία των ΗΠΑ είναι ανεπτυγμένα στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, έτοιμα να αντιμετωπίσουν την κινεζική επιθετικότητα οποιαδήποτε ημέρα.
Η πλειονότητα των κινεζικών ναυτικών δυνάμεων, εν τω μεταξύ, σταθμεύει επί του παρόντος σε απόσταση 300 μιλίων από τη χώρα. Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση που ξεσπάσει ένας πόλεμος στον Ινδο-Ειρηνικό, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκινούν με ένα σημαντικό μειονέκτημα.
Με δώδεκα γυναίκες, δέκα χριστιανές και δύο μουσουλμάνες, που εκπροσωπούν την Κοινωνία των Πολιτών στον νομό Έβρου, συναντήθηκε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου στην αίθουσα του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης στην Αλεξανδρούπολη.
«Τους Θρακιώτες συνοδεύει μία φήμη αξιοσύνης και δύναμης και θέλω να ακούσω από εσάς, που ζείτε την καθημερινότητα εδώ, πώς είναι σήμερα η Θράκη για μία σύγχρονη γυναίκα και τι προκλήσεις παρουσιάζει. Χαίρομαι και συγκινούμαι που είμαι εδώ», είπε η κα Σακελλαροπούλου, ανοίγοντας τη συζήτηση.
«Κι εμείς χαιρόμαστε που σας γνωρίζουμε από κοντά», της απάντησαν οι γυναίκες, εκφράζοντας τη χαρά και την ικανοποίησή τους επειδή Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι γυναίκα (και μάλιστα Θρακιώτισσα από τη Σταυρούπολη Ξάνθης) και έχουν την τιμή να συνομιλούν μαζί της.
Με τη σειρά τους συστήθηκαν και μίλησαν για την οικογενειακή κατάστασή τους, τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά τους οι μητέρες (κάποιες πολύτεκνες), την απασχόληση που έχουν, τις δραστηριότητες που αναπτύσσουν στον πολιτισμό ή σε άλλους τομείς, τις αγωνίες και τις σκέψεις τους.
Επίσης, αναφέρθηκαν σε μία σειρά από δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον Έβρο. Έθεσαν το ζήτημα της ανεργίας, λέγοντας ενδεικτικά πως γυναίκες μέχρι 40 ετών, στην παραγωγική ηλικία τους, δεν έχουν διέξοδο απασχόλησης και ο τόπος φθίνει.
Όσες ζουν στον βόρειο Έβρο σημείωσαν ότι εκεί τα προβλήματα είναι μεγαλύτερα και ζήτησαν από την πολιτεία να δείξει ειδική μέριμνα για την περιοχή τους.
Παρά τις όποιες αντιξοότητες, όλες δήλωσαν αποφασισμένες να συνεχίσουν με δυναμισμό και να προχωρήσουν σε νέες συνέργειες για να γίνουν καλύτερα τα πράγματα στον τόπο όπου ζουν και αγαπούν.
Μέσα από τον διάλογο αναδείχθηκε ο δυναμισμός των εν λόγω γυναικών και το αισιόδοξο μήνυμα που έστειλαν ήταν για ένα καλύτερο μέλλον στην περιοχή του Έβρου, μέσα από τις νέες ευκαιρίες που δημιουργούνται.
Όπως τόνισαν, ένα στοιχείο που προκαλεί αισιοδοξία είναι η ανάπτυξη η οποία παρατηρείται τα τελευταία χρόνια γύρω από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και τους αγωγούς μεταφοράς ενέργειας και εξέφρασαν την ελπίδα ότι αυτή θα αποτυπωθεί τόσο στην οικονομία όσο και σε άλλους τομείς.
Περιέγραψαν, επίσης, τους τρόπους και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες, εκτός από την απασχόλησή τους, αναλαμβάνουν ή συμμετέχουν σε εθελοντικές πρωτοβουλίες για τη διατήρηση και ανάδειξη της τοπικής παράδοσης, όπως και για την αξιοποίηση παλαιών κτιρίων για πολιτιστικές δράσεις.
«Εμείς οι γυναίκες μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά», επεσήμανε μία από τις γυναίκες, με την κα Σακελλαροπούλου να τις διαβεβαιώνει πως παίρνει δύναμη από το παράδειγμα τους.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας εντυπωσιάστηκε από αυτά που έχουν επιτύχει στην πρωτογενή παραγωγή, στην αυτοδιοίκηση, στην εκπαίδευση, στον πολιτισμό και αλλού και τις συνεχάρη.
Κάποιες από τις γυναίκες πρόσφεραν στην κα Σακελλαροπούλου προϊόντα δικής τους παραγωγής.
Την ιδέα για τη συνάντηση είχε η ιδρύτρια και πρόεδρος του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης Αγγέλα Γιαννακίδου, η οποία την προετοίμασε, ήταν παρούσα, καλωσόρισε τις γυναίκες και συντόνισε τη συζήτηση.
Με τα πόδια, με μοτοσικλέτες ή στοιβαγμένοι μέσα σε αυτοκίνητα, χιλιάδες κάτοικοι, φορτωμένοι σακούλες και βαλίτσες, εγκατέλειπαν χθες Τρίτη συνοικία της πρωτεύουσας Πορτ-ο-Πρενς που δέχθηκε επίθεση συμμορίας, διαπίστωσε δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου.
«Ζούμε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Δεν ξέρω καν πού θα πάω. Αναγκάστηκα να εγκαταλείψω το σπίτι μου», είπε ο Ελί Ντερισκά, κάτοικος της συνοικίας Καρφούρ-Φέιγ, στο νότιο τμήμα της αϊτινής πρωτεύουσας.
Η συνοικία αυτή, όπως και πολλές άλλες στην Αϊτή, υφίσταται συχνές επιθέσεις από συμμορία επικεφαλής της οποίας είναι ο Ρενέλ Ντεστινά -γνωστός επίσης ως Τι Λαπλί και καταζητούμενος από την αμερικανική ομοσπονδιακή αστυνομία (FBI)-, σύμφωνα με την αστυνομία και κατοίκους.
«Λεηλάτησαν και πυρπόλησαν σπίτια» και «σκότωσαν πολλούς», είπε ο κ. Ντερισκά. «Οι αρχές δεν έκαναν τίποτα για να μας σώσουν».
Σύμφωνα με τον ίδιο, μέλη της συμμορίας έκαναν κατάληψη σε κάποια σπίτια.
Οι αϊτινές αρχές επιβεβαίωσαν προχθές Δευτέρα πως σπίτια πυρπολήθηκαν. Ανέφεραν επίσης πως ενημερώθηκαν για θανάτους, που δεν έχει καταστεί δυνατό να επιβεβαιωθούν ως τώρα.
Τουλάχιστον 3.120 άνθρωποι εγκατέλειψαν τη συνοικία, σύμφωνα με προσωρινό απολογισμό της διεύθυνσης πολιτικής προστασίας της Αϊτής. Ο αριθμός αυτός μπορεί να συνεχίσει να αυξάνεται, σύμφωνα με πηγή του Γαλλικού Πρακτορείου στον θεσμό αυτό.
Χθες Τρίτη ήταν εμφανής ο πανικός στους δρόμους της Καρφούρ-Φέιγ. Κάποιοι έφευγαν με τις βαλίτσες στα κεφάλια, άλλοι φόρτωναν στρώματα και έπιπλα στην οροφή αυτοκινήτου.
Την προηγουμένη, κάτοικοι διαδήλωσαν εναντίον της ανασφάλειας και η αστυνομία επενέβη για να επιβάλλει την τάξη.
Η αστυνομία «θα συνεχίσει να αναπτύσσει όλα τα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της» για να αντιμετωπιστούν «οι κακοποιοί» που θέλουν να «προκαλέσουν ταραχές στις κοινότητες», διαβεβαίωσε σε ανακοίνωσή της, χωρίς όμως να καθησυχάσει τους κατοίκους, που συνέχισαν να φεύγουν.
Η Αϊτή παραμένει επί σειρά ετών βυθισμένη σε πολυδιάστατη κρίση, οικονομική, πολιτική και ασφαλείας, που διευκόλυνε την εδαφική επέκταση των συμμοριών. Πλέον θεωρείται πως οι βαριά οπλισμένες συμμορίες ελέγχουν περί το 80% της αϊτινής πρωτεύουσας και τα βίαια εγκλήματα είναι καθημερινά.
Ο απολογισμός των θυμάτων της φοβερής πυρκαγιάς που σχεδόν έσβησε από τον χάρτη πόλη του νησιού Μάουι, στο αρχιπέλαγος της Χαβάης, ξεπέρασε πλέον τους εκατό νεκρούς, ανακοίνωσε ο κυβερνήτης της πολιτείας αυτής των ΗΠΑ, ο Τζος Γκριν, μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο CNN.
«Πλέον έχουν χαθεί 101 ζωές», δήλωσε και πρόσθεσε πως τα συνεργεία έρευνας έχουν μέχρι στιγμής ολοκληρώσει το έργο τους σε κάτι περισσότερο από το ένα τέταρτο της ζώνης επιχειρήσεων.
Προχθές Δευτέρα ο κ. Γκριν δήλωνε πως ο απολογισμός αυτών των πυρκαγιών, των πιο πολύνεκρων εδώ και πάνω από έναν αιώνα στις ΗΠΑ, ενδέχεται να «διπλασιαστεί» τις επόμενες ημέρες. Σύμφωνα με τον ίδιο, υπήρχαν ακόμη κάπου 1.300 αγνοούμενοι.
Η Λαχάινα, στα δυτικά παράλια του Μάουι, καταστράφηκε σχεδόν όλη από τις φλόγες. Χιλιάδες κτίρια καταστράφηκαν, πολλά μετατράπηκαν σε γκρίζους σωρούς στάχτης.
Η άλλοτε πρωτεύουσα του βασιλείου της Χαβάης, που μέτραγε 12.000 κατοίκους, πλέον μετράει τους νεκρούς της.
Οι αρχές παροτρύνουν τις τελευταίες ημέρες τους συγγενείς αγνοουμένων να κάνουν εξετάσεις DNA, προκειμένου να διευκολυνθεί η ταυτοποίηση των θυμάτων, καθώς πολλά από τα πτώματα που εντοπίζονται είναι αδύνατο να αναγνωριστούν.
Από την πρώτη στιγμή, οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κροατίας βρίσκονται σε επικοινωνία για τη διαχείριση της κατάστασης που έχει προκύψει μετά την τραγική δολοφονία του Έλληνα φιλάθλου, αναφέρει ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Στράτος Ευθυμίου απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τις δηλώσεις του Προέδρου της Κροατίας, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε για τις συνθήκες κράτησης των συλληφθέντων Κροατών.
Παράλληλα, διαμηνύει πως στην Ελλάδα λειτουργεί κράτος δίκαιου και υπογραμμίζει πως με σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων όλων όσων βρίσκονται σε προσωρινή κράτηση, η ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη θα κρίνει την υπόθεση αμερόληπτα και αντικειμενικά.
Τέλος, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών διαβεβαιώνει ότι η ελληνική Πολιτεία πάντοτε εγγυάται την τήρηση της νομιμότητας και την ακεραιότητα όσων βρίσκονται σε σωφρονιστικά καταστήματα και τονίζει: «Οποιεσδήποτε δηλώσεις που στρεβλώνουν την πραγματικότητα δεν προσφέρουν καλή υπηρεσία υπό τις παρούσες συνθήκες».
Ζ. Μιλάνοβιτς: Οι συλληφθέντες Κροάτες για τα επεισόδια στη Νέα Φιλαδέλφεια αντιμετωπίζονται «ως αιχμάλωτοι πολέμου»
Ο Κροάτης πρόεδρος Ζόραν Μιλάνοβιτς αναφέρθηκε στους Κροάτες που συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν από τις ελληνικές αρχές για το φονικό επεισόδιο στη Νέα Φιλαδέλφεια, προκαλώντας την έντονη αντίδραση της Αθήνας.
«Δεν θα έπρεπε να συμπεριφέρεται έτσι ένα κράτος δικαίου», τόνισε χθες βράδυ ο Κροάτης πρόεδρος, ασκώντας κριτική στην Ελλάδα.
«Αυτοί οι άνθρωποι (σ.σ. οι Κροάτες συλληφθέντες) αντιμετωπίζονται σαν αιχμάλωτοι πολέμου. Αν ήμουν εγώ πρωθυπουργός, θα σκεφτόμουν προσεκτικά τι να κάνω. Η κατάσταση δεν είναι απλή. Αυτό αγγίζει τα όρια του νόμου του πολέμου. (Οι κρατούμενοι) αντιμετωπίζονται σαν αιχμάλωτη στρατιωτική μονάδα»
«Μπορώ μόνο να κάνω εικασίες για τους λόγους για τους οποίους έγινε αυτό τώρα, γιατί έγινε στην Ελλάδα, τι περιμένει η Ελλάδα από την UEFA και γιατί είναι σημαντικό για αυτούς να μεταθέσουν την ευθύνη σε 100 Κροάτες. Πόσοι Έλληνες έχουν συλληφθεί;» αναρωτήθηκε ο Μιλάνοβιτς, λέγοντας ότι οι συλληφθέντες διασκορπίστηκαν σε ελληνικές φυλακές ώστε να ξυλοκοπηθούν και να πέσουν θύματα βιασμού.
«(Η συμπεριφορά των ελληνικών αρχών) δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αν αυτή είναι η ΕΕ σήμερα, θα ήταν καλύτερα να μην υπήρχε», τόνισε.
Σύσκεψη υπό τον Κυρ. Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της UEFA και τους προέδρους ΟΣΦΠ, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και ΠΑΟ
Συνάντηση με τον πρόεδρο της ΟΥΕΦΑ (UEFA) Αλεξάντερ Τσεφέριν (Aleksander Čeferin) έχει προγραμματίσει σήμερα στις 10:30 στο Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Μετά τη συνάντησή τους, στις 11:00, θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό με τη συμμετοχή του πρόεδρου της UEFA και αρμόδιων υπουργών, στην οποία έχουν προσκληθεί οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ.
Κυβερνητικές πηγές γνωστοποιούν πως στις 12:00 ο κος Μητσοτάκης και ο κος Τσεφέριν, μετά τη διευρυμένη σύσκεψη, θα κάνουν κοινές δηλώσεις.
Σημερινό δημοσίευμα των Financial Times αναφέρει ότι στο πλαίσιο συζητήσεων για μια ευρύτερη προφορική συνεννόηση ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και την Τεχεράνη για την αποκλιμάκωση των εντάσεων, οι ΗΠΑ ασκούν πιέσεις στο Ιράν για να σταματήσει να πουλάει οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη στη Ρωσία.
Η εφημερίδα επικαλείται πρόσωπα ενημερωμένα για το θέμα, έναν Ιρανό αξιωματούχο και άλλο ένα πρόσωπο που γνωρίζει για τις συνομιλίες.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα μη επανδρωμένα αλλά οπλισμένα αεροσκάφη, καθώς και τα ανταλλακτικά τους που παίρνει η Μόσχα από το Ιράν, χρησιμοποιούνται στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ο Λευκός Οίκος και το ιρανικό υπουργείο Εξωτερικών δεν απάντησαν αμέσως σε αίτημα του Reuters για σχολιασμό.
Η είδηση έρχεται ενώ η Ουάσιγκτον και το Ιράν προσπαθούν να μειώσουν τις εντάσεις και να αναβιώσουν ευρύτερες συνομιλίες για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλινκεν δήλωσε χθες Τρίτη πως θα καλωσόριζε οποιαδήποτε βήματα του Ιράν για να αποκλιμακώσει την «αυξανόμενη πυρηνική απειλή» εκ μέρους του.
Οι συνομιλίες αυτές έχουν πραγματοποιηθεί παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία ανταλλαγής κρατουμένων την περασμένη εβδομάδα, αναφέρει η εφημερίδα. Το Ιράν επέτρεψε σε τέσσερις κρατούμενους Αμερικανούς πολίτες να τεθούν υπό κράτηση κατ’ οίκον και να βγουν από τη φυλακή Εβίν της Τεχεράνης, ενώ ένας πέμπτος βρισκόταν ήδη σε κατ’ οίκον περιορισμό.
Την περασμένη εβδομάδα πηγές είπαν στο Reuters πως το Ιράν μπορεί να απελευθερώσει πέντε κρατούμενους Αμερικανούς πολίτες στο πλαίσιο μιας συμφωνίας για το ξεπάγωμα ιρανικών κεφαλαίων ύψους 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων στη Νότια Κορέα.
Προχθές Δευτέρα κυκλοφόρησαν πληροφορίες κατά τις οποίες η Αλ Κάιντα παροτρύνει μουσουλμάνους να εξαπολύσουν επιθέσεις αντιποίνων για τις πρόσφατες βεβηλώσεις αντιτύπων του Κορανίου στη Σουηδία και στη Δανία.
Η υπηρεσία πληροφοριών της Δανίας, η PET, επαλήθευσε την απειλή.
Η Αλ Κάιντα φέρεται να κάλεσε μέσω διαδικτύου να τιμωρηθούν σκληρά όσοι ενέχονται στις ή ευθύνονται για τις καύσεις και τις βεβηλώσεις αντιτύπων του Κορανίου ή ακόμη και να ανατιναχθούν πρεσβείες της Σουηδίας και της Δανίας σε διάφορες χώρες του κόσμου.
Η κυβέρνηση της Δανίας παίρνει πολύ σοβαρά τις απειλές της τρομοκρατικής οργάνωσης Αλ Κάιντα, δήλωσε χθες Τρίτη ο υπουργός Δικαιοσύνης Πέτερ Χούμελγκορντ, σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο DR.
Σημείωσε ακόμη πως η κυβέρνηση της Δανίας εξετάζει επιλογές για την απαγόρευση προκλητικών ενεργειών όπως είναι οι καύσεις και οι βεβηλώσεις αντιτύπων του Κορανίου, αλλά δεν έχει καταλήξει ακόμη στο πώς θα κινηθεί. Τα αουτονταφέ του είδους είναι νόμιμη μορφή διαμαρτυρίας και στις δύο σκανδιναβικές χώρες. Παρά την έντονη αντίδραση των κυβερνήσεων των δυο κρατών, οι οποίες καταδίκασαν τις πρόσφατες βεβηλώσεις, προκλήθηκε οργή σε μεγάλο μέρος του μουσουλμανικού κόσμου, ειδικά στο Ιράκ.
Ο κος Χούμελγκορντ πάντως καθησύχασε τους Δανούς. Η αστυνομία και οι ειδικές υπηρεσίες παρακολουθούν στενά την κατάσταση, διαβεβαίωσε.
Το επίπεδο συναγερμού για τον κίνδυνο διάπραξης τρομοκρατικών ενεργειών στη Δανία δεν αυξήθηκε, παρά τη νέα απειλή. Παραμένει στην τέταρτη βαθμίδα της πεντάβαθμης κλίμακας.
Ω, ουρανοί! Σε έναν κυκλικό πίνακα του Μεξικανού καλλιτέχνη Αντόνιο ντε Τόρες (Antonio de Torres) του 18ου αιώνα, μια ένδοξη Παναγία αιωρείται στον ουρανό μέσα σε μια δίνη από παστέλ σύννεφα. Το κεφάλι της περιβάλλεται από ένα φωτοστέφανο από 12 αστέρια και στέκεται πάνω σε μια ημισέληνο, με έναν χαρούμενο ήλιο να ξεπροβάλλει πίσω της – όλα στοιχεία που παραπέμπουν στην Αποκάλυψη 12:1 της Βίβλου. Την περιβάλλουν άγιοι, μερικοί από τους οποίους την ατενίζουν με λατρεία, ενώ άλλοι κοιτάζουν εμάς, έξω από τον πίνακα, για να ενθαρρύνουν την πίστη μας.
Κονκάρδα καλόγριας με την Άμωμη Σύλληψη και αγίους, Μεξικό, περ. 1720, που αποδίδεται στον ζωγράφο Αντόνιο ντε Τόρες. Λάδι σε χαλκό με διάμετρο 18 εκ. Αγοράστηκε με κεφάλαια που διατέθηκαν από το Bernard and Edith Lewin Collection of Mexican Art Deaccession Fund, Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες. (Public Domain)
Ο πανηγυρικός πίνακας του Ντε Τόρες είναι γεμάτος ευλαβικό νόημα, εξαίσιες λεπτομέρειες και μια μεγάλη έκπληξη: έχει διάμετρο μόλις 18 εκατοστά και είναι κονκάρδα Μεξικανής καλόγριας, από αυτές που οι καλόγριες του τάγματος της Σϋλληψης και οι Ιερωνυμίτισσες καρφίτσωναν στα ράσα τους, κάτω από τον λαιμό τους. (Οι μοναχοί καρφίτσωναν παρόμοια σήματα στις κάπες τους).
Οι κονκάρδες των μοναχών και των καλογριών είναι μια μοναδική μεξικανική παράδοση που ξεκίνησε τον 17ο αιώνα. Ωστόσο, οι ζωγραφιές των εμβλημάτων αυτών συνδέονται με πανάρχαιες ευρωπαϊκές παραδόσεις. Η κυκλική ζωγραφική του Ντε Τόρες παραπέμπει στη δημοφιλή φλωρεντινή αναγεννησιακή παράδοση της tondo (κυκλικής) ζωγραφικής, η οποία με τη σειρά της ανάγεται στα αρχαία μετάλλια. Ένας καλλιτέχνης έπρεπε να είναι ιδιαίτερα ικανός για να κατακτήσει την κυκλική σύνθεση.
Κονκάρδα μοναχού με τη Γέννηση του Χριστού, Μεξικό, περ. 1768, του Χοσέ ντε Πάες. Λάδι σε χαλκό, 11 x 9 εκ. Αγοράστηκε με κεφάλαια που διέθεσε το Ίδρυμα Joseph B. Gould, Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες. (Public Domain)
Οι επιφανείς καλλιτέχνες του Μεξικού δημιούργησαν κονκάρδες που απηχούσαν το μεγαλείο της τέχνης τους. Σε κάθε κονκάρδα, ο καλλιτέχνης ζωγράφιζε μια κεντρική βιβλική σκηνή, με δημοφιλείς επιλογές τον Ευαγγελισμό (όπου ο άγγελος Γαβριήλ ανακοίνωσε στη Μαρία ότι θα αποκτήσει γιο, τον Ιησού) ή την Άμωμη Σύλληψη (η καθολική πίστη ότι η μητέρα του Ιησού γεννήθηκε χωρίς αμαρτία). Στη συνέχεια, οι καλλιτέχνες γέμιζαν τις άκρες με λουλούδια, χερουβείμ, αγγέλους και αγίους, ανάλογα με την προτίμηση και τη θρησκευτική τάξη του κατόχου της κονκάρδας. Για παράδειγμα, ο Μεξικανός ζωγράφος Χοσέ ντε Πάες (José de Páez) δημιούργησε μια θαυμάσια ορθογώνια κονκάρδα μοναχού με θέμα τη Γέννηση του Χριστού, με τον Θεό να παρακολουθεί την Αγία Οικογένεια.
Αυτές οι κονκάρδες ήταν μία από τις νέες τέχνες που γεννήθηκαν από τον ισπανικό αποικισμό του Νέου Κόσμου.
Η τέχνη της Νέας Ισπανικής Αμερικής
Στα τέλη του 15ου αιώνα, η Ισπανία άρχισε να αποικίζει τον Νέο Κόσμο, επηρεάζοντας την τέχνη της Αμερικής. Οι ντόπιοι καλλιτέχνες, παραμένοντας πιστοί στις παραδόσεις τους, δέχτηκαν την επίδραση των ευρωπαϊκών, ασιατικών και αφρικανικών στοιχείων και τεχνοτροπιών, δημιουργώντας έτσι νέες μορφές και τύπους τέχνης.
Όταν οι Ισπανοί ήρθαν στον Νέο Κόσμο, οι θρησκευτικοί πίνακες και τα γλυπτά ήταν σημαντικά για τη μεταστροφή του ιθαγενούς πληθυσμού στον καθολικισμό. Όπου ήταν δυνατόν, οι Ισπανοί καλλιτέχνες μετέδωσαν τις δυτικές τεχνικές τους στους ντόπιους καλλιτέχνες, με αποτέλεσμα τα λατινοαμερικάνικα λατρευτικά έργα να αποκτήσουν ισπανικό ύφος.
«Η παρουσίαση της Παρθένου στον Ναό» (Τα Εισόδια της Θεοτόκου), Μεξικό, 1720, του Χουάν Φρανσίσκο ντε Αγκιλέρα. Λάδι σε καμβά, 141 x 101 εκ. Αγοράστηκε με κεφάλαια που δόθηκαν από το Ταμείο Αποδιάθεσης της Συλλογής Μεξικανικής Τέχνης Bernard και Edith Lewin, Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες. (Public Domain)
Οι ευρωπαϊκές τεχνοτροπίες που μεταβιβάστηκαν ήταν αρκετές. Για παράδειγμα, στη δεκαετία του 1530, αφού οι Ισπανοί αποίκισαν το Κούσκο, ψηλά στα βουνά των Άνδεων του Περού, οι Ευρωπαίοι καλλιτέχνες μοιράστηκαν τις δεξιότητές τους με τους ντόπιους. Οι αυτόχθονες και οι Ευρωπαίοι καλλιτέχνες που εργάστηκαν στην πόλη από τον 16ο έως τον 18ο αιώνα έγιναν γνωστοί ως Σχολή του Κούσκο, η οποία εξαπλώθηκε σε όλες τις Άνδεις, στη Βολιβία και τον Ισημερινό.
Συχνά στους πρώιμους πίνακες της Ισπανικής Αμερικής, υπάρχει μια αφέλεια στις τεχνικές των καλλιτεχνών. Ωστόσο, το θεϊκό μήνυμα που μεταφέρεται σε αυτούς τους πίνακες είναι τόσο ισχυρό όσο και στα πιο άρτια τεχνικά θρησκευτικά έργα της ακμής της Αναγέννησης. Είναι μια σημαντική υπενθύμιση ότι η πρόθεση του καλλιτέχνη πίσω από έναν πίνακα είναι ισχυρή.
«Η Αγία Οικογένεια», Μεξικό, τέλη 17ου με αρχές 18ου αιώνα, του Νικολάς Ροντρίγκες Χουάρες. Λάδι σε πάνελ, 33 x 43 εκ. Αγοράστηκε με πόρους που δόθηκαν από το Bernard and Edith Lewin Collection of Mexican Art Deaccession Fund, Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες. (Public Domain)
Μια μικρή εικόνα με τίτλο «Η Αγία Οικογένεια» του Μεξικανού καλλιτέχνη Νικολάς Ροντρίγκες Χουάρες (Nicolás Rodríguez Juárez) είναι χαρακτηριστική όσον αφορά αυτό το σημείο. Ο Χουάρες απεικονίζει τη Μαρία και το θείο Βρέφος να μας κοιτάζουν απευθείας, ενώ ο Ιωσήφ κοιτάζει τον μικρό Χριστό, ο οποίος σηκώνει το χέρι Του και μας ευλογεί. Και οι τρεις μορφές εκπέμπουν θεϊκό φως και η πρόσκληση να συνδεθούμε με την πίστη μας λάμπει έντονα. Ξεχνάμε ότι αυτές οι μορφές δεν είναι απόλυτα σωστές ανατομικά, με τα μεγάλα μάτια, τα παχουλά μάγουλα και τα παχουλά χέρια τους.
Οι ισπανόφωνοι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από τις ευρωπαϊκές συνθέσεις παραμένοντας πιστοί στις δικές τους καλλιτεχνικές παραδόσεις. Για παράδειγμα, ένα μέλος της νεοσύστατης (1722) Ακαδημίας ζωγράφων του Μεξικού, ο καλλιτέχνης Νικολάς Ενρίκες (Nicolás Enríquez), αναζήτησε έμπνευση στο βιβλίο χαρακτικών των Ιησουιτών με τίτλο «Evangelicae Historiae Imagines» («Εικόνες της Ευαγγελικής Ιστορίας») του Ιερώνυμου Ναδάλ για να ζωγραφίσει τη «Λατρεία των Βασιλέων, με τον Αντιβασιλέα Πέδρο δε Κάστρο υ Φιγκερόα, Δούκα της Λα Κονκίστα». Στον ίδιο πίνακα, ο Ενρίκες κάνει αναφορά και σε ένα έργο στον καθεδρικό ναό της Πόλης του Μεξικού του Μεξικανού ζωγράφου Χουάν Ροντρίγκες Χουάρες.
«Η λατρεία των Βασιλέων, με τον Αντιβασιλέα Πέδρο δε Κάστρο υ Φιγκερόα, Δούκα της Λα Κονκίστα», Μεξικό, 1741, από τον Νικολάς Ενρίκες. Λάδι σε χαλκό, 105 x 83 εκ. Αγοράστηκε με κεφάλαια που διέθεσαν οι Κέλβιν Ντέιβις, Λίντα και Στιούαρτ Ρέσνικ, Κάθι και Φρανκ Μπάξτερ, Μπεθ και Τζος Φρίντμαν και Τζέιν και Τέρι Σέμελ μέσω της Επιτροπής Συλλεκτών 2012. Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες. (Public Domain)
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα της σύγκλισης του ισπανικού στυλ με τις τοπικές ευαισθησίες είναι ο πίνακας του Ντε Τόρες «Ιερή συνομιλία με την Άμωμη Σύλληψη και τον Θεϊκό Ποιμένα». Στον πίνακα, μια μοναχή του τάγματος της Σύλληψης συνομιλεί με τον Ισπανό μυστικιστή Άγιο Ιωάννη του Σταυρού. Φοράει μια ιερή κονκάρδα στο ράσο της και υποκλίνεται καθώς προσφέρει τη θεϊκά αφυπνισμένη καρδιά της στον άγιο.
«Ιερή συνομιλία με την Άμωμη Σύλληψη και τον Θεϊκό Ποιμένα», Μεξικό, 1719, του Αντόνιο Ντε Τόρες. Λάδι σε καμβά, 58 x 84 εκ. Αγοράστηκε με πόρους που δόθηκαν από το Bernard and Edith Lewin Collection of Mexican Art Deaccession Fund, Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες. (Public Domain)
Στην αριστερή πλευρά του πίνακα, η Παναγία στέκεται πάνω σε έναν λευκό κρίνο, σύμβολο αγνότητας. Ο Χριστός, ως καλός ποιμένας, στέκεται στη μέση της γέφυρας, στο κέντρο του πίνακα. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Μουσείου Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες (LACMA), η γέφυρα συνδέει και τις τέσσερις μορφές του πίνακα και συμβολίζει ότι η ιερή κοινωνία της μοναχής με τον άγιο πραγματοποιήθηκε μόνο χάρη στη θεία παρέμβαση της Παναγίας και του Χριστού.
Ο Ντε Τόρες ζωγράφισε τη γέφυρα από την οπτική γωνία του πουλιού, μια άποψη δημοφιλής στους φλαμανδικούς πίνακες του Πέτερ Μπρύγκελ του Πρεσβύτερου.
Θαυματουργές ζωγραφιές
Το γνωστό μοτίβο της «Παναγίας της Γουαδελούπης» που περιβάλλεται από τέσσερις βινιέτες έχει αναπαραχθεί πολλές φορές. Πολλοί από αυτούς τους πίνακες φαίνονται παρόμοιοι, αλλά οι τεχνοτροπίες τους διαφέρουν. Αυτό οφείλεται στο ότι οι καλλιτέχνες αντέγραφαν πίνακες διάσημων καλλιτεχνών. Για παράδειγμα, ο Μεξικανός καλλιτέχνης Χουάν Κορρέα (Juan Correa) είχε κατασκευάσει ένα κέρινο μοντέλο για να αντιγράφουν οι ζωγράφοι τα έργα του.
«Η Παναγία της Γουαδελούπης» , Μεξικό, 1691, των Μανουέλ ντε Αρεγιάνο και Αντόνιο ντε Αρεγιάνο. Λάδι σε καμβά, 182 x 123 εκ. Αγοράστηκε με κεφάλαια που διατέθηκαν από το Bernard and Edith Lewin Collection of Mexican Art Deaccession Fund, Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες. (Public Domain)
Σε παλιότερη έκθεση του LACMA, ο πίνακας «Η Παναγία της Γουαδελούπης» των Μανουέλ ντε Αρεγιάνο και Αντόνιο ντε Αρεγιάνο (Manuel de Arellano, Antonio de Arellano), του 1691, φέρει την υπογραφή «απευθείας από το πρωτότυπο» για να αναγνωριστεί το αρχικό αντίγραφο. Στον πίνακα, τέσσερις βινιέτες δείχνουν πώς η Παναγία εμφανίστηκε στον Ινδιάνο Χουάν Ντιέγκο το 1531 λέγοντάς του να ζητήσει από τον επίσκοπο να χτίσει μια εκκλησία στον λόφο προς τιμήν της. Ο θρύλος λέει ότι ο επίσκοπος δεν πίστεψε τον Ινδιάνο. Η Παναγία εμφανίστηκε στον Ντιέγκο τρεις φορές με το ίδιο αίτημα, αλλά ο επίσκοπος δεν πειθόταν. Στην τέταρτη επίσκεψή της, η Παναγία είπε στον Ντιέγκο να πάει στο λόφο, να μαζέψει τριαντάφυλλα Καστίλλης και να τα δώσει στον επίσκοπο. Ο Ντιέγκο μάζεψε τα τριαντάφυλλα στον μανδύα του και στη συνέχεια τα πήγε στον σοκαρισμένο επίσκοπο – τα τριαντάφυλλα Καστίλλης δεν φυτρώνουν στην περιοχή. Όταν ο Ντιέγκο άδειασε όλα τα τριαντάφυλλα από τον μανδύα του, ως εκ θαύματος αποτυπώθηκε στον μανδύα η εικόνα της Παναγίας. Η τελευταία βινιέτα του πίνακα δείχνει το θαύμα.
Ο Μιγκέλ Γκονζάλες απεικόνισε επίσης τον θρύλο, χρησιμοποιώντας το «enconchado», μια νέα τεχνική που έφτασε στο ζενίθ της γύρω στα 1680 με 1700, στην οποία ενθέσεις από φίλντισι εμπλούτιζαν τον πίνακα. Η ιριδίζουσα φύση του σιντεφιού προσθέτει μια επιπλέον πινελιά υπερβατικότητας στον πίνακα «Παρθένος της Γουαδελούπης».
«Η Παναγία της Γουαδελούπης», Μεξικό, περ. 1698, του Μιγκέλ Γκονζάλες. Λάδι σε καμβά πάνω σε ξύλο επενδεδυμένο με φίλντισι (πίνακας enconchado), 99 x 70 εκ. Αγοράστηκε με κεφάλαια που διατέθηκαν από το Bernard and Edith Lewin Collection of Mexican Art Deaccession Fund, Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες. (Public Domain)
Λατρευτικά γλυπτά
Στον ισπανόφωνο κόσμο, τα ιερά γλυπτά είναι πολυχρωματικά, δηλαδή, ζωγραφισμένα με πολλά χρώματα.
Συχνά, έργα του ίδιου γλύπτη μπορεί να φαίνονται πολύ διαφορετικά λόγω της συμμετοχής διαφορετικών τεχνιτών. Οι αναθέτες συχνά έπαιρναν τα αγάλματα που είχαν παραγγείλει άβαφα. Ήταν στο χέρι τους να κανονίσουν να βρουν έναν ζωγράφο για να διακοσμήσει τα έργα και να τα κάνει όσο το δυνατόν πιο αληθοφανή. Για να τους προσδώσουν φυσικότητα, οι καλλιτέχνες συχνά προσέθεταν στα γλυπτά γυάλινα μάτια, δόντια από ελεφαντόδοντο και αληθινές βλεφαρίδες. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, τα έργα ήταν ντυμένα με κοστούμια.
Ένα μικρό, από τα τέλη του 18ου αιώνα, ιδιωτικό λατρευτικό γλυπτό της «Παναγίας του Ροζαρίου» από τη Γουατεμάλα, ζωγραφισμένο από τον Φελίπε ντε Εστράδα (Felipe de Estrada), φέρει την υπογραφή του ζωγράφου, κάτι ασυνήθιστο για την εποχή. Επιπλέον, ο Εστράδα διακόσμησε τα ενδύματα της Παναγίας με λεπτό ύφασμα – τέτοια έργα τέχνης ονομάζονταν «estofados».
«Η Παναγία του Ροζαρίου», Γουατεμάλα, περ. 1750-1800, από άγνωστο γλύπτη. Χρωματισμένο από τον Φελίπε ντε Εστράδα. Επιχρωματισμένο και επιχρυσωμένο γλυπτό από ξύλο και γυαλί, 29 x 14 εκ. Αγοράστηκε με κεφάλαια που δόθηκαν από το Bernard and Edith Lewin Collection of Mexican Art Deaccession Fund, Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες. (Public Domain)
Οι ισπανόφωνοι καλλιτέχνες προσάρμοσαν κάποιες ισπανικές διακοσμητικές τεχνικές και τα γλυπτά απέκτησαν ένα χαρακτηριστικό τοπικό ύφος. Για παράδειγμα, στην Ισπανία ο χρυσός χρησιμοποιούνταν συνήθως ως υπόστρωμα, ένα βασικό στρώμα στα γλυπτά πάνω στο οποίο εφαρμόζονταν τα χρώματα. Στη συνέχεια, οι καλλιτέχνες χάραζαν σχέδια πάνω στη βαμμένη επιφάνεια, αποκαλύπτοντας τον χρυσό από κάτω. Μέρος του χρυσού παρέμενε κρυμμένο κάτω από το χρώμα, ενισχύοντας περαιτέρω τις χρωστικές ουσίες του χρώματος. Οι καλλιτέχνες στο Κίτο του Εκουαδόρ χρησιμοποιούσαν χρυσές και ασημένιες βάσεις στα αγάλματά τους. Η πρακτική αυτή υπήρχε στην Ισπανία, αλλά οι γλύπτες του Εκουαδόρ τη χρησιμοποιούσαν με πιο δραματικό τρόπο, συχνά αντιπαραβάλλοντας τη με χρυσό.
Οι ιεροί πίνακες και τα γλυπτά της ισπανικής Αμερικής λειτουργούσαν ως όργανα πίστης: προορίζονταν να εμπνεύσουν τη λατρεία. Οι πιστοί ανέπτυσσαν στενές σχέσεις με αυτά τα μεγαλειώδη έργα. Το να τα ξαναζωγραφίζουν οι καλλιτέχνες για να ευθυγραμμιστούν με τις λαϊκές ευαισθησίες ήταν κάτι συνηθισμένο και στη γλυπτική και στη ζωγραφική. Οι ισπανόφωνοι καλλιτέχνες εμφυσούσαν σε κάθε έργο τους έντονα συναισθήματα, χειρονομίες και ζωτικότητα – ήταν όλα σαφώς σχεδιασμένα για να διδάξουν τις Γραφές και να εμπνεύσουν τον στοχασμό και τη λατρεία του Θεού.
Το «Πάσχα του καλοκαιριού», όπως ονομάζεται ο Δεκαπενταύγουστος, χιλιάδες πιστοί, με ευλάβεια και θεία κατάνυξη, προστρέχουν σε ιερούς ναούς και μοναστήρια για να προσκυνήσουν την ιερή εικόνα της Παναγίας.
Στην περιοχή των Χανίων, από τα πλέον σημαντικά σημεία αναφοράς της ημέρας είναι η Μονή Οδηγήτριας Γωνιάς Κολυμβαρίου και η Μονή της Χρυσοσκαλίτισσας που παραδοσιακά συγκεντρώνουν πλήθος πιστών από όλη την Κρήτη. Και οι δύο Μονές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την ιστορία του τόπου και τους αγώνες των Κρητικών από την εποχή της Τουρκοκρατίας μέχρι και την κατοχή της Κρήτης από τους Γερμανούς.
Η Μονή Γωνιάς στο Κολυμπάρι
Στη Μονή Γωνιάς πολλοί πιστοί το έχουν σαν τάμα να πηγαίνουν με τα πόδια για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας διανύοντας αποστάσεις ακόμα και από την πόλη των Χανίων. Η εικόνα των πιστών που κατευθύνονται προς τη Μονή κυρίως την παραμονή της εορτής κρατώντας κεριά και τάματα είναι χαρακτηριστική, αναδεικνύοντας το βαθύ αίσθημα πίστης που τους διακατέχει.
Η Μονή ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα μ.Χ. στη θέση Μένιες του Ακρωτηρίου, στη θέση όπου βρισκόταν το ιερό της Δίκτυννας, και ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο. Λόγω επιθέσεων από πειρατές, η Μονή τον 13ο αιώνα μεταφέρθηκε νοτιότερα και ένα μικρό μοναστήρι χτίστηκε εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το κοιμητήριο του μοναστηριού.
Στη σημερινή θέση ιδρύθηκε το 1618 από τον μοναχό Βλάσιο, από την Αμάσεια της Κύπρου. Το έργο της ανοικοδόμησης συνέχισε ο Βενέδικτος Τζαγκαρόλας, ενώ στην ανοικοδόμηση και συντήρηση της Μονής βοήθησε η μεγάλη δωρεά του Γεωργίου Μούρμουρη. Ο ναός της ολοκληρώθηκε το 1634, σύμφωνα με επιγραφή που βρίσκεται στο δυτικό μέρος του τρούλου.
Το 1652, οι Τούρκοι κατέστρεψαν το μοναστήρι για να λειτουργήσει στη συνέχεια μετά από εργασίες ως Μονή-σχολείο. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821, η Μονή λειτούργησε ως νοσοκομείο, ενώ το 1867, κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1866, καταστράφηκε ξανά από τους Τούρκους.
Το 1899 κατασκευάζεται το σημερινό καμπαναριό της Μονής, η οποία κρίθηκε διατηρητέα το 1935. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μετά την κατάληψη της Αθήνας από τους Γερμανούς, εκεί λειτούργησε μέρος της σχολής Ευελπίδων. Μετά τη μάχη της Κρήτης, οι Γερμανοί επίταξαν τη Μονή και φυλάκισαν τους μοναχούς. Επαναλειτούργησε μερικώς το 1942 και μέχρι το 1944 ήταν γερμανικό στρατόπεδο.
Τη δεκαετία του 1960, σε έκταση που παραχώρησε η Μονή κατασκευάστηκε η Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης που μέχρι και σήμερα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ιδρύματα της Ορθοδοξίας, έχοντας φιλοξενήσει και την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, τον Ιούνιο 2016.
Η Μονή Χρυσοσκαλίτισσας
H Μονή Χρυσοσκαλίτισσας, βρίσκεται σε απόσταση 76 χιλιομέτρων από τα Χανιά στο νοτιοδυτικό άκρο της Περιφερειακής Ενότητας.
Χτισμένη πάνω σε ψηλό βράχο, καλεί τους πιστούς να ανηφορίσουν για το κερί της πίστης και της προσευχής.
Η παράδοση αναφέρει ότι το τελευταίο της σκαλί ήταν κάποτε χρυσό και από αυτό πήρε το όνομα της.
Ο κεντρικός ναός της Μονής είναι δίκλιτος, με τα κλίτη του αφιερωμένα στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στην Αγία Τριάδα, και χτίστηκε το 1894 για να αντικαταστήσει τον αρχικό μικρό σπηλαιώδη ναό. Το μοναστικό συγκρότημα συμπληρώθηκε με το κτίσιμο θολωτών χώρων στην επιφάνεια του βράχου, ενώ κάτω από το βράχο υπάρχουν τα κτίρια του «Παρθενώνα», όπου στεγάζονταν οι μοναχές. Στο καθολικό σήμερα σώζεται η θαυματουργή εικόνα της Κοίμησης της Θεοτόκου που χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα, ενώ έχει διαμορφωθεί και μικρό μουσείο.
Η θέα είναι εντυπωσιακή καθώς, όταν ο επισκέπτης φτάνει στο μοναστήρι, αντικρίζει το απέραντο γαλάζιο του Λιβυκού Πελάγους.
Οι Παναγιές της ενδοχώρας
Στις 15 Αυγούστου «πανηγυρίζουν» ακόμα, μεταξύ άλλων, η Μονή Γουβερνέτου στο Ακρωτήρι Χανίων, ο Μητροπολιτικός Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου στην παλιά πόλη των Χανίων, καθώς και 14 ιεροί ναοί στην ενδοχώρα. Πρόκειται για τους Ιερούς Ναούς: Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλάμι, Κοιμήσεως Θεοτόκου Τσικαλαριά, Κοιμήσεως Θεοτόκου Αρωνίου, Κοιμήσεως Θεοτόκου Χωραφάκια, Κοιμήσεως Θεοτόκου Εξώπολις, Κοιμήσεως Θεοτόκου Κεφαλά, Κοιμήσεως Θεοτόκου Εμπρόσνερος,Κοιμήσεως Θεοτόκου Μεσκλά, Κοιμήσεως Θεοτόκου Λίμνη, Κοιμήσεως Θεοτόκου Κερά, Κοιμήσεως Θεοτόκου Βαθανιά, Κοιμήσεως Θεοτόκου Μαχιά, Κοιμήσεως Θεοτόκου Τεμένια, Κοιμήσεως Θεοτόκου Επισκοπή.
Η μεγάλη εισπρακτική επιτυχία “Sound of Freedom” συνεχίζει να σημειώνει κέρδη, καθώς ξεπέρασε την τελευταία ταινία Ιντιάνα Τζόουνς το σαββατοκύριακο.
Η ταινία διάρκειας 131 λεπτών, με θέμα το έγκλημα της εμπορίας παιδιών, ξεπέρασε τις μεγάλες ταινίες του στούντιο του Χόλιγουντ, και μάλιστα με προϋπολογισμό μόλις 14,5 εκατομμυρίων δολαρίων, μεγάλο μέρος του οποίου προήλθε από crowdfunding.
Η εταιρεία Walt Disney είχε βάλει στο ράφι το “Sound of Freedom” το 2018, μέχρι που τα Angel Studios απέκτησαν τα δικαιώματα διανομής, με την ταινία να ανοίγει στους αμερικανικούς κινηματογράφους στις 4 Ιουλίου και να συνεχίζει να ξεπερνά το “Indiana Jones and the Dial of Destiny” της Disney.
Η ταινία του Ιντιάνα Τζόουνς φέρεται να είχε εκτιμώμενο προϋπολογισμό παραγωγής 294 εκατομμύρια δολάρια, χωρίς να υπολογίζεται το μάρκετινγκ, καθιστώντας την ταινία μέχρι στιγμής ζημιογόνα.
Μέχρι τις 13 Αυγούστου, το “Sound of Freedom” έχει συγκεντρώσει μέχρι στιγμής 172.813.772 δολάρια στο εγχώριο box office, μόλις μπροστά από τα 172.624.353 δολάρια που έχει συγκεντρώσει στο εσωτερικό η πέμπτη ταινία του franchise του Indy, η πρώτη από τότε που η Disney την αγόρασε από τον δημιουργό της Τζορτζ Λούκας.
Η ταινία “Indiana Jones” άνοιξε το Σαββατοκύριακο της 30ής Ιουνίου σημειώνοντας μια χαμηλή απόδοση 60 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ξεπερνώντας τα εμπόδια των στούντιο
Το “Sound of Freedom” είναι βασισμένο σε έναν υπαρκτό πρώην πράκτορα του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας (DHS), τον Τιμ Μπάλαρντ, ο οποίος έσωζε παιδιά από διεθνή κυκλώματα εμπορίας παιδιών για σεξουαλικούς σκοπούς. Ο κ. Μπάλαρντ παραιτήθηκε από τη δουλειά του στο DHS και ταξίδεψε στις ζούγκλες της Κολομβίας για να σώσει παιδιά από τη σεξουαλική δουλεία.
Στην ταινία συμμετέχουν επίσης η βραβευμένη με Όσκαρ Μίρα Σορβίνο και ο Μπιλ Καμπ από το «12 χρόνια σκλάβος».
Τη σκηνοθεσία της ταινίας υπογράφει ο Αλεχάντρο Μοντεβέρδε και την παραγωγή ο Εντουάρντο Βεραστέγκουι.
Τον κ. Μπάλαρντ ενσαρκώνει στην ταινία ο Τζιμ Καβίζελ, γνωστός από τον ρόλο του Ιησού Χριστού στην επιτυχημένη ταινία του Μελ Γκίμπσον «Τα Πάθη του Χριστού» του 2004 και από τον ρόλο του Εντμόντ Νταντές στην ταινία «Ο Κόμης του Μόντε Κρίστο» του 2002.
Η ταινία αποτέλεσε τη μεγαλύτερη έκπληξη στο εγχώριο box office το 2023, ξεπερνώντας άλλες αναμενόμενες ταινίες όπως το “Mission: Impossible-Dead Reckoning Part One”, “Elemental” και “The Flash”, σύμφωνα με το Box Office Mojo.
«Αφού ολοκληρώθηκε, η Fox εξαγοράστηκε από την Disney, η οποία είπε: “Δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε αυτή την ταινία”», δήλωσε ο κ. Χάρμον.
«Ο Εντουάρντο χρειάστηκε πάνω από ένα χρόνο πριν η [Disney] αποδεσμεύσει τα δικαιώματα της ταινίας. Εκείνη την εποχή, προσπάθησε να την βγάλει στις αίθουσες, αλλά την στιγμή που γινόταν αυτό, χτύπησε ο COVID και πέρασαν άλλα τρία χρόνια».
«Θέλουμε να απαντήσουμε στις προσευχές των παιδιών το συντομότερο δυνατό», δήλωσε ο κ. Χάρμον, αφού ανεξάρτητοι επενδυτές έσωσαν την ταινία από την αφάνεια, παρά την αποθάρρυνση των ειδικών της βιομηχανίας που είπαν ότι μια καλοκαιρινή κυκλοφορία θα ήταν καταστροφή λόγω του ανταγωνισμού των μεγάλων στούντιο.
Ο Τζιμ Καβίζελ (Α), πρωταγωνιστής της νέας ταινίας δράσης για την εμπορία ανθρώπων «Sound of Freedom», και ο Τιμ Μπάλαρντ (Δ), πρώην ειδικός πράκτορας του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας και ιδρυτής της επιχείρησης “Operation Underground Railroad”, κατά τη διάρκεια συνέντευξης στην Ουάσιγκτον, στις 21 Ιουνίου 2023. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Κριτικοί του Χόλιγουντ χαρακτηρίζουν την ταινία υπερβολικά πολιτική
Η ταινία προβλήθηκε από τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στο γήπεδο γκολφ του στο Μπέντμινστερ του Νιου Τζέρσεϊ, ο οποίος επαίνεσε την ταινία ως πηγή έμπνευσης.
«Είναι κάτι που δεν είμαι σίγουρος ότι πρέπει να το απολαύσεις ή να μάθεις [από αυτό]. Είναι ένας συνδυασμός», δήλωσε ο κ. Τραμπ, ο οποίος αργότερα πόζαρε με τον πρωταγωνιστή κ. Καβίζελ κατά την προβολή.
«Είναι μια σπουδαία ταινία. Και τώρα καταλαβαίνω γιατί πάει τόσο καλά. Είναι μια απίστευτη πηγή έμπνευσης», είπε.
Σε απάντηση στους επικριτές που χαρακτήρισαν την ταινία πολιτική, ο κ. Μοντεβέρντε και ο συν-σεναριογράφος Ροντ Μπαρ, έγραψαν ένα άρθρο άποψης στις 14 Αυγούστου στο Hollywood Reporter, δηλώνοντας ότι η ταινία «δεν είναι καθόλου πολιτική».
«Η εμπορία παιδιών δεν είναι συντηρητικό ή φιλελεύθερο ζήτημα. Είναι ένα θεμελιώδες ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ένα ζήτημα που πλήττει τον πυρήνα μας ως ανθρώπινα όντα», ανέφεραν οι δύο.
«Όλοι όσοι έχουν δει το Sound of Freedom γνωρίζουν ότι η ίδια η ταινία δεν είναι στο ελάχιστο πολιτική. Είναι βασισμένη στην ιστορία ενός πραγματικού προσώπου, του Τιμ Μπάλαρντ, ο οποίος παραιτήθηκε από τη δουλειά του στην Υπηρεσία Εσωτερικής Ασφάλειας για να σώσει παιδιά που διακινούνται».
«Κατά την ανάπτυξη, την έρευνα και τη συγγραφή της ιστορίας, δεν θυμόμαστε ούτε μία συζήτηση με τον Τιμ για πολιτική. Γιατί; Επειδή η προσωπική πολιτική θα έπρεπε να είναι άσχετη όταν σώζεις παιδιά από την εμπορία ανθρώπων», έγραψαν.
Ο κ. Μοντεβέρντε και ο κ. Μπαρ συμπλήρωσαν ότι οι Αμερικανοί δεν θα πρέπει να αφήσουν την πολιτική να μας «εμποδίσει να κάνουμε το έργο που είναι απαραίτητο στον συνεχή αγώνα για τον τερματισμό της εμπορίας παιδιών».
Ο κ. Καβίζελ, ο οποίος έχει επικρίνει τα φερόμενα σεξουαλικά σκάνδαλα στο Χόλιγουντ, αντέδρασε στην κριτική των μέσων ενημέρωσης για την ταινία.
«Είναι φοβισμένοι. Τρέμουν από το φόβο τους. Και αυτό συμβαίνει επειδή το κοινό ακούει τις καρδιές του, πράγμα που σας λέει αυτή η ταινία», αναφερόμενος σε όσους στη βιομηχανία επιθυμούν να φιμώσουν την ταινία σε συνέντευξή του τον Ιούλιο.
“Η εμπορία παιδιών είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα και ελπίζουμε να αξιοποιήσουμε την απίστευτη δυναμική εδώ στις ΗΠΑ και να μοιραστούμε το ισχυρό μήνυμα της ταινίας σε όλο τον κόσμο”, δήλωσε ο Τζάρεντ Γκίσεϊ, αντιπρόεδρος της παγκόσμιας διανομής των Angel Studios.
Η ταινία έχει κυκλοφορήσει μόνο στη Βόρεια Αμερική, αλλά θα κυκλοφορήσει διεθνώς στις 18 Αυγούστου, όταν θα κάνει πρεμιέρα στη Νότια Αφρική.
Η ταινία θα κυκλοφορήσει αργότερα στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία στις 24 Αυγούστου και σε άλλες χώρες.
Οι θεατές στο Μεξικό, τη Γουατεμάλα, το Ελ Σαλβαδόρ, την Κολομβία, τη Βολιβία, το Περού και την Κόστα Ρίκα, θα δουν για πρώτη φορά την ταινία στις 31 Αυγούστου.
