Τα δύσκολα ζητήματα του μεταναστευτικού σε μία κρίσιμη στιγμή πρόκειται να συζητήσουν οι υπουργοί Μετανάστευσης της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Κύπρου και της Μάλτας, σήμερα στη Θεσσαλονίκη στην 6η κατά σειρά Σύνοδο των κρατών-μελών της ομάδος MED5.
Κατά τη διάρκεια της Συνόδου, οι αρμόδιοι για θέματα μετανάστευσης υπουργοί θα συζητήσουν τις τρέχουσες εξελίξεις στο μεταναστευτικό, τόσο στη Μεσόγειο όσο και ευρύτερα στην Ευρώπη.
Η Σύνοδος αποσκοπεί στην ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών της ΜΕD5 στο φλέγον ζήτημα του μεταναστευτικού και η περαιτέρω εναρμόνιση των θέσεων τους στη δύσκολη όσο και κρίσιμη διαπραγμάτευση για το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο (Migration Pact).
Τις εργασίες της Συνόδου θα ανοίξει o αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς, ενώ χαιρετισμό θα απευθύνει και η επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ίλβα Γιόχανσον, με μήνυμά της.
Το βράδυ της 6ης Οκτωβρίου ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Δημήτρης Καιρίδης παρέθεσε επίσημο δείπνο στους ομολόγους του, στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης. Με το πέρας των εργασιών της συνόδου, αναμένεται η έκδοση κοινής δήλωσης των πέντε υπουργών, ενώ σήμερα θα ακολουθήσει κοινή συνέντευξη Τύπου.
Ειδικότερα στη Σύνοδο θα συμμετάσχουν:
– Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου της Ελλάδας Δημήτρης Καιρίδης, ο οποίος και προεδρεύει της Συνόδου
– Ο υπουργός Εσωτερικών της Ισπανίας Φερνάντο Γκράντε Μαρλάσκα Γκόμεθ, η χώρα του οποίου βρίσκεται στο τιμόνι της ΕΕ το τρέχον εξάμηνο
– Ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας Ματέο Πιαντεντόσι
– Ο υπουργός Εσωτερικών της Κύπρου Κωνσταντίνος Ιωάννου
– Ο υπουργός Εσωτερικών της Μάλτας Μπάιρον Καμιλιέρι
Στις αυριανές εκλογές στη Βαυαρία και στην Έσση διακυβεύονται πολύ περισσότερα από το ποιες θα είναι οι νέες κρατιδιακές κυβερνήσεις. Τα αποτελέσματα αναμένεται να προκαλέσουν νέους κραδασμούς στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και έναν ακόμη πονοκέφαλο στον καγκελάριο Όλαφ Σολτς.
Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση, χθες Παρασκευή, για λογαριασμό του δεύτερου καναλιού της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ZDF, οι έως τώρα κυβερνητικοί συνασπισμοί (Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης, CSU – Ελεύθερων Ψηφοφόρων, FW στη Βαυαρία και Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, CDU και Πρασίνων στην Έσση) εκτιμάται ότι θα καταφέρουν να εξασφαλίσουν την απαιτούμενη πλειοψηφία για μια νέα θητεία.
Στη δημοσκόπηση για τη Βαυαρία, η CSU προηγείται με 37%, το οποίο ωστόσο αποτελεί ιστορικό χαμηλό για το κόμμα που είχε επί δεκαετίες συνηθίσει στην αυτοδυναμία, ενώ ο κυβερνητικός της εταίρος, οι Ελεύθεροι Ψηφοφόροι, βρίσκεται στο 15%. Οι Πράσινοι συγκεντρώνουν 16%, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) περιορίζεται στο 9% και η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) φθάνει στο 14%. Οι Φιλελεύθεροι (FDP) φαίνεται ότι θα παραμείνουν και πάλι εκτός κοινοβουλίου, με 3%.
Στην Έσση το CDU διατηρεί το προβάδισμά του με 32% και οι συγκυβερνώντες Πράσινοι βρίσκονται στο 17%. Το ίδιο ποσοστό συγκεντρώνει και το SPD, επικεφαλής του οποίου είναι η ομοσπονδιακή υπουργός Εσωτερικών Νάνσι Φέζερ. Η κυρία Φέζερ επέλεξε – με τις ευλογίες του κόμματος και του καγκελάριου – να μην εγκαταλείψει τη θέση της στο υπουργικό συμβούλιο, προεξοφλώντας πιθανότατα το αρνητικό αποτέλεσμα για τον εαυτό της. Η AfD ακολουθεί με 16% και το FDP βρίσκεται στο όριο του 5%.
Σε πρώτη ανάγνωση, δεν προβλέπονται μεγάλες ανατροπές στα δύο κρατίδια. Επιπλέον, η ακροδεξιά, παρά την αναμενόμενη ενίσχυσή της, κατά 3-4 μονάδες σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές, δεν θα καταφέρει να απειλήσει τις ισορροπίες, αντίθετα από ό,τι συμβαίνει δηλαδή τα τελευταία χρόνια στα πρώην ανατολικά κρατίδια. Ο Όλαφ Σολτς όμως, εκτός από τη διαφαινόμενη διπλή ήττα του κόμματός του και της Νάνσι Φέζερ, τη Δευτέρα θα έχει να αντιμετωπίσει ένα ακόμη πρόβλημα: οι Φιλελεύθεροι κινδυνεύουν να μείνουν εκτός των κρατιδιακών κοινοβουλίων, τόσο στη Βαυαρία όσο και στην Έσση. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε ρεπορτάζ του το πρώτο κανάλι της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD, «αν ο Όλαφ Σολτς συνηθίζει να κάνει βραδινή προσευχή, μάλλον θα συμπεριλάβει τώρα και το FDP». Το κόμμα του υπουργού Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ βρίσκεται ήδη εκτός κοινοβουλίου σε επτά κρατίδια και αύριο για ακόμη μια φορά θα πιστοποιηθεί κατά πάσα πιθανότητα ότι «η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν κάνει καλό στο FDP». Μετά τις αλλεπάλληλες ήττες, είναι εύλογο λοιπόν οι Φιλελεύθεροι να γίνουν ακόμη πιο απαιτητικοί και δύσκολοι εταίροι για το SPD και τους Πράσινους, από τους οποίους – όπως έχει αποδειχθεί – τους χωρίζει άβυσσος.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ARD, η δυσαρέσκεια για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, κυρίως στα θέματα μετανάστευσης και ενεργειακής κρίσης, εκτιμάται ότι θα αποτελέσει σημαντικό συντελεστή για την επιλογή της ψήφου των πολιτών στα δύο κρατίδια, όπου ζει το 1/4 του πληθυσμού της χώρας. Το μεταναστευτικό παραμένει στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης: τα κρατίδια διαμαρτύρονται ότι έχουν φθάσει στο όριο των δυνατοτήτων τους, ενώ η ακροδεξιά επωφελείται από την αδυναμία διαχείρισης του προβλήματος τόσο από την κυβέρνηση όσο και – όπως αποδείχθηκε προχθές στη Γρανάδα – από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στο στρατόπεδο της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU), οι δύο αναμενόμενες νίκες από τη μία πλευρά θα δώσουν μια ανάσα στον αρχηγό του CDU Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος το τελευταίο διάστημα συλλέγει ατυχείς δηλώσεις και κριτική, από την άλλη πλευρά όμως θα διατηρήσουν τον αρχηγό της CSU Μάρκους Ζέντερ ως πιθανό αντίπαλό του στη διεκδίκηση του χρίσματος για την καγκελαρία ενόψει των κρίσιμων εκλογών του 2025.
Πριν από όλα αυτά όμως έρχεται το 2024, με Ευρωεκλογές, κρατιδιακές εκλογές στις ανατολικές περιοχές (Βραδεμβούργο, Θουριγγία, Σαξονία, Μεκλεμβούργο-Πομερανία) και δημοτικές εκλογές σε έξι κρατίδια. Εκεί, στο «προπύργιο» της γερμανικής ακροδεξιάς, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό η κατεύθυνση ενός μεγάλου μέρους της γερμανικής κοινωνίας. Και οι προβλέψεις είναι για την ώρα ιδιαίτερα δυσοίωνες.
Η ισλαμιστική οργάνωση Χαμάς εξαπέλυσε σήμερα τη μεγαλύτερη επίθεση κατά του Ισραήλ εδώ και χρόνια, σε μια αιφνιδιαστική κίνηση με ενόπλους να διασχίζουν τα σύνορα και ομοβροντία ρουκετών να εκτοξεύεται από τη Λωρίδα της Γάζας.
Καθώς οι σειρήνες συναγερμού ήχησαν σε όλο το νότιο και κεντρικό Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ, ο ισραηλινός στρατός δήλωσε ότι είναι σε κατάσταση πολέμου, με τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου να συγκαλεί έκτακτη συνεδρίαση αξιωματούχων ασφαλείας.
Το σημερινό επεισόδιο ήταν το σοβαρότερο από τον 10ήμερο πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς το 2021, με ισραηλινά μέσα ενημέρωσης να κάνουν λόγο για συγκρούσεις μεταξύ ομάδων Παλαιστίνιων μαχητών και δυνάμεων ασφαλείας σε πόλεις στο νότιο Ισραήλ.
Ο Μοχάμεντ Ντεΐφ, υψηλόβαθμος στρατιωτικός διοικητής της Χαμάς, ανακοίνωσε την έναρξη της επιχείρηση στα μέσα ενημέρωσης της Χαμάς, καλώντας τους απανταχού Παλαιστινίους να πολεμήσουν.
«Αυτή είναι η ημέρα της μεγαλύτερης μάχης για να τερματιστεί η τελευταία κατοχή επί γης», δήλωσε, προσθέτοντας ότι εκτοξεύτηκαν 5.000 ρουκέτες.
Μία Ισραηλινή σκοτώθηκε, σύμφωνα με τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, ενώ μέλη πληρωμάτων ασθενοφόρων είχαν αναπτυχθεί σε περιοχές γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας.
Ο ισραηλινός στρατός ανέφερε ότι οι δυνάμεις του επιχειρούν εντός της Γάζας, χωρίς να δίνει άλλες λεπτομέρειες.
«Αριθμός τρομοκρατών έχει διεισδύσει στο ισραηλινό έδαφος από τη Λωρίδα της Γάζας», ανέφερε ο στρατός σε ανακοίνωση, προσθέτοντας ότι δόθηκε προειδοποίηση στους κατοίκους στην περιοχή γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας να παραμείνουν στα σπίτια τους.
Ισραηλινά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ένοπλοι άνοιξαν πυρ κατά περαστικών στην πόλη Σντερότ στο νότιο Ισραήλ, ενώ βίντεο που κυκλοφορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φαίνεται να δείχνουν συγκρούσεις σε δρόμους πόλεων καθώς και ενόπλους πάνω σε τζιπ να κινούνται στην ύπαιθρο.
Παλαιστινιακά μέσα ανέφεραν επίσης ότι αριθμός Ισραηλινών συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι από μαχητές, ενώ τα μέσα ενημέρωσης της Χαμάς κυκλοφόρησαν βίντεο που φαίνεται να δείχνει ένα κατεστραμμένο ισραηλινό τεθωρακισμένο.
Το γραφείο του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι ο ίδιος θα συναντηθεί με υψηλόβαθμους αξιωματούχους των υπηρεσιών ασφαλείας τις επόμενες ώρες, ενώ ο υπουργός Άμυνας Γιόαβ Γκάλαντ ενέκρινε την επιστράτευση εφέδρων.
Στη Γάζα, οι κάτοικοι μπορούσαν να ακούσουν τον βρυχηθμό από τις εκτοξεύσεις ρουκετών, ενώ ανέφεραν ένοπλες συγκρούσεις κατά μήκος του φράκτη με το Ισραήλ, κοντά στη νότια πόλη Χαν Γιουνίς και είδαν κινήσεις ενόπλων μαχητών.
Η ισραηλινή υπηρεσία ασθενοφόρων ανακοίνωσε ότι ομάδες είχαν αποσταλεί σε περιοχές στο νότιο Ισραήλ κοντά στη Γάζα και ότι δόθηκε προειδοποίηση στους κατοίκους να παραμείνουν στα σπίτια τους.
Είναι γεγονός ότι η ουκρανική αντεπίθεση δεν έχει τη μορφή του μεγάλου κύματος που φουσκώνει και παρασέρνει τα πάντα στο πέρασμά του, όπως περίμεναν οι δυτικοί σύμμαχοι. Αντίθετα, έχει πάρει τη μορφή μιας αργής και βασανιστικής πορείας που μπορεί να διαρκέσει χρόνια.
Εξίσου μακροπρόθεσμη θα απαιτηθεί να είναι και η υποστήριξη των δυτικών δυνάμεων, εφόσον περιμένουν αποτελέσματα. «Οι σύμμαχοι», είπε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, «πρέπει να αποδεχτούν το αναμενόμενο κόστος, προκειμένου να αποτρέψουν το μεγαλύτερο κόστος που θα προκαλούσε αναπόφευκτα η συνθηκολόγηση με τη Ρωσία και η έναρξη μιας νέας εποχής κατακτήσεων». Θέλουν όμως;
Στο α΄μέρος του άρθρου, παρουσιάστηκαν οι κινήσεις του ουκρανικού στρατού και εξετάστηκαν τα πιθανά σχέδιά του για το μέλλον. Αναλύθηκαν επίσης οι λόγοι που αναγκάζουν τους Ουκρανούς σε αυτή την αργή μορφή πολέμου, τα κέρδη τους αλλά και οι ζημίες.
Όταν τα πυρομαχικά τελειώνουν
Η εξάρτηση της Ουκρανίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Ευρωπαίους εταίρους τους εγείρει ένα ζωτικής σημασίας ερώτημα.
Για τους Ουκρανούς δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι συγκρούσεις θα είναι μακροπρόθεσμες. Ωστόσο, το αν θα καταφέρουν να εξασφαλίσουν τους πόρους που θα χρειαστούν σε βάθος χρόνου είναι ένα διαφορετικό θέμα.
Ήδη, οι ελλείψεις προμηθειών έχουν κατά καιρούς επηρεάσει σοβαρά τόσο τις ρωσικές όσο και τις ουκρανικές επιχειρήσεις. Οι ηγεσίες στη Μόσχα και το Κίεβο αναγκάζονται να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα ότι τα πολυπόθητα πυρομαχικά θα είναι σύντομα είδος εν ανεπαρκεία.
Και οι δύο χώρες ξεκίνησαν τον πόλεμο βασιζόμενοι κατά κύριο λόγο στο πυροβολικό τους.
Μια μονάδα πυροβολικού πυροβολεί προς τις ρωσικές θέσεις στην ανατολική Ουκρανία, στις 28 Δεκεμβρίου 2022. (Sameer Al-doumy/AFP μέσω Getty Images)
Σύμφωνα με την έκθεση του RUSI, οι ρωσικές δυνάμεις αρχικά δρούσαν βάσει υπολογισμών σχετικά με το πόσα βλήματα θα χρειάζονταν για διάφορους τύπους εμπλοκών, ακολουθώντας τα στρατηγικά δόγματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τώρα, στο δεύτερο έτος του πολέμου, η Μόσχα έχει προσαρμοστεί στο γεγονός ότι απλώς δεν διαθέτει τα πυρομαχικά ούτε ελέγχει τις απαραίτητες υλικοτεχνικές διαδρομές για να διατηρήσει τέτοιους ρυθμούς πυρός για πολύ καιρό.
Εδώ, η Ουκρανία είχε ένα πλεονέκτημα στα ανατολικά. Η δυνατότητα των ουκρανικών δυνάμεων να προελαύνουν, αναφέρει η έκθεση του RUSI, εξαρτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την υπεροχή που απέκτησαν σε πυρομαχικά πυροβολικού.
«Η υπεροχή έναντι των Ρώσων, σε συνδυασμό με την ύπαρξη καλύτερων μέσων για τον εντοπισμό του εχθρικού πυροβολικού και τη διεξαγωγή πυρών αντιπυραυλικών, είναι ένα ουσιαστικό ουκρανικό πλεονέκτημα», αναφέρει η έκθεση.
«Το πλεονέκτημα αυτό περιορίζεται στη διάρκειά του από τη λειτουργικότητα των ουκρανικών πυροβόλων, τη διαθεσιμότητα των ανταλλακτικών καννών και τις συνεχείς προμήθειες πυρομαχικών των 155 χιλιοστών.»
Αυτό είναι ένα πρόβλημα, καθώς πολυάριθμα έθνη του ΝΑΤΟ αντιμετωπίζουν τώρα και τα ίδια ελλείψεις πυρομαχικών των 155 χιλιοστών. Πρώτες ανάμεσά τους οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι ανησυχίες σχετικά με τα πολύ χαμηλά αποθέματα πυροβολικού έχουν αυξηθεί από τον Αύγουστο του 2022.
Εργάτης ελέγχει την παραγωγή βλημάτων πυροβολικού 155 χιλιοστών στο εργοστάσιο πυρομαχικών του στρατού του Σκράντον, στο Σκράντον της Πενσυλβάνια, στις 12 Απριλίου 2023. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και άλλες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, αντιμετωπίζουν πλέον ελλείψεις σε πυρομαχικά των 155 χιλιοστών, καθώς συνεχίζουν να τα στέλνουν στην Ουκρανία. (Hannah Beier/Getty Images)
Η υπουργός Στρατού Κριστίν Γουόρμουθ δήλωσε ότι η ικανότητα παραγωγής πυρομαχικών των ΗΠΑ έχει φτάσει στο «απόλυτο όριο». Ο τότε πρόεδρος του Γενικού Επιτελείου Στρατού Μαρκ Μίλλεϋ είχε δηλώσει ότι το έθνος «έχει πολύ δρόμο μπροστά του» για να αναπληρώσει τα εξαντλημένα αποθέματά του.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδιάζουν επί του παρόντος να αυξήσουν την παραγωγή πυρομαχικών τους κατά 500% έως το 2027, αλλά ούτε ο αριθμός αυτός θα καλύπτει τα επίπεδα που απαιτούνται κατά το ήμισυ.
Το Πεντάγωνο προσπαθεί να σταματήσει την αιμορραγία των κρίσιμων αποθεμάτων πυρομαχικών του, αγοράζοντας πυρομαχικά για την Ουκρανία από άλλες χώρες αντί να εξαντλεί τα δικά του αποθέματα.
Ωστόσο, το για πόσο μπορεί να διατηρηθεί η τρέχουσα ισορροπία είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Τα συμμαχικά αποθέματα δεν είναι άπειρα και ορισμένοι εταίροι έχουν ήδη τις δικές τους ανησυχίες για την ασφάλεια.
Η Νότια Κορέα, για παράδειγμα, έχει αρνηθεί αιτήματα πώλησης πυρομαχικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, επικαλούμενη ανησυχία για την επιθετικότητα της Βόρειας Κορέας.
Τώρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες φτάνουν στο σημείο να αποσύρουν εξοπλισμό από μονάδες που σταθμεύουν στο Ισραήλ και τη Νότια Κορέα για να προμηθεύσουν επαρκώς την Ουκρανία χωρίς να αντλούν από τα δικά τους αποθέματα.
Είναι σαφές ότι, αν η Ουκρανία θέλει να διατηρήσει το πλεονέκτημά της, θα πρέπει να στραφεί και σε άλλες λύσεις πέραν του πυροβολικού.
Αεροπλάνα, τανκς και αυτοκίνητα
Πρόσφατα, τo πεζικό της Ουκρανίας ενισχύθηκε με τεθωρακισμένα, με μη επανδρωμένα αεροσκάφη μεγάλης εμβέλειας και με προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη.
Οι πρώτες παραδόσεις των αμερικανικών αρμάτων μάχης Abrams έφτασαν στη χώρα στα τέλη Σεπτεμβρίου, περιλαμβάνοντας και βλήματα 120 χιλιοστών απεμπλουτισμένου ουρανίου. Τα πυρομαχικά αυτά, κατασκευασμένα από ένα εξαιρετικά πυκνό μέταλλο, θα δώσουν στην Ουκρανία την πολυπόθητη ικανότητα να διαπερνά τα ρωσικά άρματα μάχης.
Ουκρανός στρατιώτης ετοιμάζεται να εκτοξεύσει ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος (UAV) στο Ντονέτσκ της Ουκρανίας, στις 27 Ιουνίου 2023. (Genya Savilov/AFP μέσω Getty Images)
Ομοίως, οι ηγεσίες της Ολλανδίας και της Δανίας συμφώνησαν τον Αύγουστο να δώσουν μαχητικά αεροσκάφη F-16 στην Ουκρανία. Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε ότι η τεχνολογία θα βοηθήσει τη χώρα του να μεγαλώσει την αντεπίθεσή της και φέρει μια νέα μέθοδο πολέμου κατά μήκος του μετώπου.
«[Τα] F-16 θα δώσουν σίγουρα νέα ενέργεια, αυτοπεποίθηση και κίνητρα στους μαχητές και τους πολίτες», δήλωσε ο κος Ζελένσκι σε μήνυμά του προς τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις. «Είμαι βέβαιος ότι θα φέρει νέα αποτελέσματα στην Ουκρανία και σε ολόκληρη [την ευρωπαϊκή περιοχή].»
Η Ουκρανία ζητούσε εδώ και καιρό τα μαχητικά αεροσκάφη, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες κωλυσιεργούσαν, καθώς φοβούνταν ότι η παροχή των αεροσκαφών θα αύξανε τον κίνδυνο πυρηνικής σύγκρουσης με τη Ρωσία.
Πολλά σχετικά με τη συμφωνία παραμένουν ασαφή, συμπεριλαμβανομένου του πόσα ακριβώς πολεμικά αεροσκάφη θα λάβει η Ουκρανία και πόσος χρόνος θα περάσει μέχρι οι πιλότοι της πετάξουν με τα F-16 στον ουκρανικό και, ενδεχομένως, στον ρωσικό ουρανό.
Ομοίως, παραμένει ασαφές το κατά πόσο θα τηρήσει η Ουκρανία την υπόσχεσή της να μην χρησιμοποιήσει τα αεροσκάφη για να μεταφέρει τη μάχη στο ρωσικό έδαφος, κλιμακώνοντας ενδεχομένως μια σύγκρουση που είναι ήδη τεταμένη με απειλές πυρηνικού αφανισμού.
Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι (α) και η πρωθυπουργός της Δανίας Μέτε Φρέντερικσεν (δ) κάθονται σε ένα μαχητικό αεροσκάφος F-16 στην αεροπορική βάση Skrydstrup της Δανίας, στις 20 Αυγούστου 2023. Η ολλανδική και η δανική ηγεσία συμφώνησαν να δώσουν στην Ουκρανία μαχητικά αεροσκάφη F-16, τα οποία, όπως δήλωσε ο κος Ζελένσκι, θα βοηθήσουν την Ουκρανία να επεκτείνει την αντεπίθεσή της. (Mads Claus Rasmussen/Ritzau Scanpix/AFP μέσω Getty Images)
Η υποστήριξη των ΗΠΑ είναι ο μπαλαντέρ
Όλη αυτή η υποστήριξη, ωστόσο, αναδεικνύει τη μοιραία αδυναμία στη στρατηγική της αντεπίθεσης της Ουκρανίας: την εξάρτησή της από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου, οι ΗΠΑ έχουν εγκρίνει περισσότερα από 113 δισεκατομμύρια δολάρια σε πακέτα δαπανών ως απάντηση στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών των κονδυλίων έχει δοθεί μέσω του Υπουργείου Άμυνας και της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης.
Δεν είναι σαφές πόσο ακόμα μπορούν να συνεχίσουν να ξοδεύουν έτσι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι δεν είναι σαφές αν οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τη βούληση να συνεχίσουν να ξοδεύουν έτσι.
Ήδη μέχρι τώρα, τρεις Ρεπουμπλικάνοι υποψήφιοι για την προεδρία έθεσαν την αποδέσμευση από τον πόλεμο ως προτεραιότητα στην προεκλογική τους εκστρατεία. Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο κυβερνήτης της Φλόριντα Ρον ΝτεΣάντις και ο επιχειρηματίας Βίβεκ Ραμασουάμι έχουν όλοι ορκιστεί να διακόψουν τη στήριξη της Ουκρανίας και να επιδιώξουν ειρήνη με τον Πούτιν.
Σε αυτή την περίπτωση, η Μόσχα μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένει να υποχωρήσει η Ουκρανία. Μπορεί απλώς να χρειαστεί να περιμένει να φύγει η κυβέρνηση Μπάιντεν.
Αυτό θα δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα στην Ουκρανία, η οποία χρειάζεται μακροχρόνιους μηχανισμούς χρηματοδότησης για την ανακατάληψη των κατεχομένων εδαφών της.
Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών για την προεδρία Βίβεκ Ραμασουάμι μιλάει σε εκδήλωση του Iowa Faith & Freedom Coalition στο Κλάιβ της Αϊόβα, στις 22 Απριλίου 2023. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Όπως διαπιστώνει η έκθεση του RUSI, οι αποφάσεις που θα διαμορφώσουν τις εξελίξεις για το 2024 έχουν ήδη ληφθεί. Αυτές που θα επηρεάσουν το 2025 και μετά αναμένονται σύντομα.
«Είναι πλέον σαφές ότι η σύγκρουση θα παραταθεί», αναφέρει η έκθεση. «Η μη έγκαιρη προσαρμογή της υποστήριξης θα έχει βαρύ τίμημα το 2024.»
Οι αιματηροί χειμώνες που μέλλονται
Από την πλευρά της, η ουκρανική στρατιωτική ηγεσία δεν πρόκειται να περιμένει για να εξαπολύσει άλλη μια αντεπίθεση. Φαίνεται αποφασισμένη να αξιοποιήσει στο έπακρο την υποστήριξη που διαθέτει ήδη και να πολεμήσει ακόμη και κατά τη διάρκεια του σκληρού χειμώνα.
«Οι πολεμικές ενέργειες θα συνεχιστούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο», δήλωσε ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του Κιέβου Κύριλλος Μπουντάνοφ σε συνέδριο στις αρχές Σεπτεμβρίου.
«Στο κρύο, την υγρασία και τη λάσπη είναι πιο δύσκολο να πολεμήσει κανείς. [Αλλά] οι μάχες θα συνεχιστούν. Η αντεπίθεση θα συνεχιστεί.»
Είναι πιθανό ότι η Ρωσία ελπίζει να καθυστερήσει την Ουκρανία κατά τη διάρκεια των ψυχρότερων μηνών αυξάνοντας τις επιθέσεις σε υποδομές τροφίμων και ενέργειας, όπως έκανε πέρυσι.
Για το σκοπό αυτό, η διατήρηση της πίεσης στη Ρωσία, για τον περιορισμό της ικανότητάς της να πλήττει υποδομές και να δημιουργεί αποθέματα, θα αποτελέσει βασικό στόχο της Ουκρανίας καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου.
«Οι τρέχουσες επιθετικές επιχειρήσεις της Ουκρανίας είναι πιθανό να συνεχιστούν και το φθινόπωρο, αλλά θα πρέπει να τεθεί το ερώτημα αν μπορούν να αναληφθούν τώρα δράσεις για τη διατήρηση της πίεσης κατά τη διάρκεια του χειμώνα», αναφέρει η έκθεση του RUSI.
Εντούτοις, ακόμη και αν η Ουκρανία πολεμήσει καλά κατά τη διάρκεια του χειμώνα, το πρόβλημα της τεράστιας έκτασης που πρέπει να απελευθερωθεί παραμένει.
Ουκρανοί στρατιώτες περπατούν σε καμένο δάσος στο μέτωπο κοντά στο Ντονέτσκ της Ουκρανίας, στις 16 Σεπτεμβρίου 2023. (Mstyslav ChernovAP Photo)
Μέχρι σήμερα, η Ουκρανία έχει απελευθερώσει περίπου 17.059 τετραγωνικά χλμ. εδάφους στα κατεχόμενα ανατολικά και νότια, σύμφωνα με την DeepState UA, μια αναγνωρισμένη ομάδα πληροφοριών ανοικτού κώδικα που εμπιστεύεται ο ουκρανικός στρατός.
Παραμένουν, ωστόσο, περισσότερα από 100.000 τετραγωνικά χλμ. κατεχόμενου από τη Ρωσία εδάφους στην ανατολική και νότια Ουκρανία. Είναι σημαντικό ότι ο αριθμός αυτός δεν περιλαμβάνει τα παράνομα προσαρτημένα εδάφη στην Κριμαία, το Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ, τα οποία τώρα λειτουργούν υπό διορισμένες από τη Ρωσία κυβερνήσεις.
Εάν αυτά τα εδάφη θεωρηθούν επίσης ως κατεχόμενη από τη Ρωσία Ουκρανία – κάτι που έχουν προτείνει αξιωματούχοι των ΗΠΑ- η συνολική έκταση που απομένει να απελευθερωθεί είναι περίπου 170.590 τετραγωνικά χλμ.
Επομένως, η Ουκρανία έχει απελευθερώσει μόνο το ένα δέκατο περίπου των κατεχόμενων εδαφών στα ανατολικά και νότια.
«Ανεξάρτητα από την πρόοδο που σημειώθηκε κατά την αντεπίθεση της Ουκρανίας», αναφέρει η έκθεση του RUSI, «θα απαιτηθούν πολλές ακόμα επιχειρήσεις για να επιτευχθεί η απελευθέρωση του ουκρανικού εδάφους».
Εάν, λοιπόν, η ουκρανική προέλαση πρόκειται να διατηρηθεί, η χώρα θα πρέπει να πολεμήσει και να λάβει τεράστιες ποσότητες χρημάτων και υλικού από τους συμμάχους για τα επόμενα χρόνια.
Ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί μπροστά από το προξενείο της Κίνας στην Αθήνα από τον Ντινγκ Λεμπίν και άλλους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, με την αρωγή της Ελληνικής Ένωσης Φάλουν Ντάφα και την άδεια της Ελληνικής Αστυνομίας, στο πλαίσιο της προσπάθειας του κου Λεμπίν να επιτύχει την απελευθέρωση του φυλακισμένου από το κινεζικό καθεστώς πατέρα του και τον γενικότερο τερματισμό της 24ετούς δίωξης της διαλογιστικής άσκησης Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
Ο κος Λεμπίν επισκέφθηκε για δεύτερη φορά φέτος τη χώρα μας, με τον στόχο να γνωστοποιήσει και στο ελληνικό κοινό και πολιτικούς την καταχρηστική σύλληψη των γονέων του στην Κίνα λόγω των πεποιθήσεών τους και να επιτύχει να λάβει και την ελληνική συνδρομή στην παγκόσμια προσπάθεια που κάνει για την απελευθέρωσή τους.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι της Γερμανίας, της Τσεχίας, της Σλοβακίας, του Βελγίου, της Ιαπωνίας, ο διεθνής Τύπος και πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Εταιρεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, έχουν ήδη επικοινωνήσει με αξιωματούχους του κινεζικού καθεστώτος ζητώντας την απελευθέρωση του ζεύγους, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση της μητέρα του, Μα Ρουιμέι.
Ωστόσο, ο πατέρας του, ο Ντινγκ Γιουάντε, ο οποίος συνελήφθη επίσημα στις 20 Ιουλίου 2023, παραμένει υπό κράτηση στο περιφερειακό αστυνομικό τμήμα Ντονγκάνγκ, στην πόλη Ριζάο της επαρχίας Σάντονγκ. Διατρέχει «κίνδυνο βασανιστηρίων και μακροχρόνιας φυλάκισης», σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
Μια ειρηνική διαμαρτυρία
Η εκδήλωση που έλαβε χώρα σήμερα μπροστά από το κινεζικό προξενείο μεταξύ 10:30 και 12:00, με την παρουσία της Ελληνικής Αστυνομίας, συνίστατο στη συνάθροιση των ασκουμένων στο μικρό πάρκο που βρίσκεται απέναντι από το προξενείο.
Οι συμμετέχοντες, περίπου 20-30 άτομα από την Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, κρατούσαν πανό που ζητούσαν την απελευθέρωση των γονέων του κου Λεμπίν, τον τερματισμό της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα και την αποχώρηση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας από την εξουσία.
Έγιναν τρεις ομιλίες, ακολούθησε η ομαδική επίδειξη ασκήσεων του Φάλουν Γκονγκ και η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μια τελική ομιλία του κου Λεμπίν στην κινεζική γλώσσα.
Όσον αφορά τις ομιλίες, η πρώτη έγινε από τον κο Γιώργο Τζόκα εκ μέρους της Ελληνικής Ένωσης Φάλουν Ντάφα, τον κο Λεμπίν και την κα Έφη Γκανά εκ μέρους των DAFOH – της οργάνωσης Γιατροί Κατά των Εξαναγκαστικών Αφαιρέσεων Οργάνων (Doctors Against Forced Organ Harvesting).
O κος Τζόκας αναφέρθηκε, πρώτα στα ελληνικά και κατόπιν στα αγγλικά, στη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, εξηγώντας τις αιτίες της και περιγράφοντας τι είναι το Φάλουν Γκονγκ (ή αλλιώς Φάλουν Ντάφα) και τις αρχές που το διέπουν: Αλήθεια-Καλοσύνη-Ανεκτικότητα.
Ο Ντινγκ Λεμπίν (αριστερά), μαζί με άλλους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, μιλά έξω από το κινεζικό προξενείο στην Αθήνα, στις 5 Οκτωβρίου 2023. (The Epoch Times)
Ύστερα, το μικρόφωνο πήρε ο κος Λεμπίν, ο οποίος μίλησε στα αγγλικά για τη σύλληψη των γονέων του, τονίζοντας την παράνομη φύση της, καθώς δεν υπήρχαν νομικά ερείσματα, και απαριθμώντας τα αδικήματα που διαπράχθηκαν από τους Κινέζους αξιωματούχους, τους οποίους ανέφερε ονομαστικά, μαζί με τους αριθμούς τηλεφώνου τους. Ο κος Λεμπίν ενέταξε τη σύλληψη των γονέων του στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, που διεξάγεται αδιαλείπτως από το 1999 με εκστρατείες συκοφαντικής δυσφήμησης στα μέσα ενημέρωσης, συλλήψεις των ασκουμένων, βασανιστήρια, πλύση εγκεφάλου, κράτηση σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, με αποκορύφωμα τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από χειρουργούς του κράτους κατ’ εντολήν της κυβέρνησης, για να τα χρησιμοποιηθούν σε μεταμοσχεύσεις που γίνονται στα κρατικά νοσοκομεία της χώρας, αποφέροντας εκατομμύρια γουάν στο κινεζικό σύστημα υγείας.
Το τελευταίο αυτό ζήτημα παρουσίασε αναλυτικά η κα Γκανά, εκπρόσωπος των DAFOH στην Ελλάδα, η οποία μίλησε για τις έρευνες που έχουν γίνει από ανεξάρτητους φορείς και ερευνητές για να τεκμηριώσουν την πρακτική της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων στην Κίνα, για τις μαρτυρίες Κινέζων γιατρών που είχαν οι ίδιοι συμμετάσχει σε τέτοιες επεμβάσεις στο παρελθόν, αλλά μίλησαν αργότερα δημοσίως για αυτά τα ιατρικά εγκλήματα, καθώς και για τις προσπάθειες των DAFOH να ληφθούν νομοθετικά μέτρα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ που να καταπολεμούν την ειδεχθή αυτή κερδοσκοπία πάνω στις ανθρώπινες ζωές, που έχει στοχοποιήσει απόλυτα ειρηνικούς και αγαθούς ανθρώπους, με μόνο κριτήριο την πίστη τους.
Η Έφη Γκανά, εκπρόσωπος των DAFOH στην Ελλάδα, μιλά για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα, στη συγκέντρωση των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ έξω από το κινεζικό προξενείο στην Αθήνα, στις 5 Οκτωβρίου 2023. (The Epoch Times)
Η κα Γκανά, όπως και ο κος Λεμπίν πρωτύτερα, χαρακτήρισε τη στόχευση των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και τη συστηματική δίωξη και καταστροφή τους ως «ψυχρή γενοκτονία», παραλληλίζοντάς την με το Ολοκαύτωμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. «Αν δεχτούμε», είπε μεταφέροντας τα λόγια του εκτελεστικού συμβούλου των DAFOH Δρος Τόρστεν Τρέυ, «το επιχείρημα του ΚΚΚ ότι η Ευρώπη και οι ΗΠΑ “παρεμβαίνουν στις εσωτερικές της υποθέσεις” όταν πιέζουν για τον τερματισμό της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ, είναι σαν να δεχόμαστε ότι το Ολοκαύτωμα ήταν εσωτερική υπόθεση της ναζιστικής Γερμανίας.»
Η κινεζική αντίδραση
Από το προξενείο παρακολούθησε το μεγαλύτερο μέρος της εκδήλωσης ένα άτομο εμφανώς και ένα δεύτερο κατά διαστήματα, φωτογραφίζοντας τους συμμετέχοντες και βιντεοσκοπώντας τους, ιδίως κατά τη διάρκεια των ομιλιών. Πέραν τούτου, δεν υπήρξε κάποια αντίδραση και η συγκέντρωση διεξήχθη και ολοκληρώθηκε απολύτως ειρηνικά.
Η Ελληνική Αστυνομία παρέμεινε στον χώρο μέχρις ότου αποχώρησαν όλοι οι ασκούμενοι.
Δεν υπάρχει κλιματική έκτακτη ανάγκη. Και τα καταστροφολογικά μηνύματα που προωθούνται από τις παγκόσμιες ελίτ είναι καθαρά πολιτικά. Αυτό δήλωσαν 1.808 επιστήμονες και ενημερωμένοι επαγγελματίες όταν υπέγραψαν την «Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα» της Global Climate Intelligence Group.
«Η επιστήμη του κλίματος θα πρέπει να είναι λιγότερο πολιτική, ενώ οι πολιτικές για το κλίμα θα πρέπει να είναι περισσότερο επιστημονικές», αρχίζει η διακήρυξη. «Οι επιστήμονες θα πρέπει να αντιμετωπίζουν ανοιχτά τις αβεβαιότητες και τις υπερβολές στις προβλέψεις τους για την υπερθέρμανση του πλανήτη, ενώ οι πολιτικοί θα πρέπει να υπολογίζουν με ψυχραιμία το πραγματικό κόστος όπως και τα φανταστικά οφέλη των μέτρων πολιτικής τους.»
Η ομάδα είναι ένας ανεξάρτητος «παρατηρητής του κλίματος» που ιδρύθηκε το 2019 από τον ομότιμο καθηγητή γεωφυσικής Γκους Μπέρκχουτ (Guus Berkhout) και τον επιστημονικό δημοσιογράφο Μαρσέλ Κροκ (Marcel Crok). Σύμφωνα με τον ιστότοπο της ομάδας, στόχος της είναι να «δημιουργήσει γνώση και κατανόηση των αιτιών και των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, καθώς και των επιπτώσεων της κλιματικής πολιτικής». Και αυτό το επιτυγχάνει εξετάζοντας αντικειμενικά τα γεγονότα και συμμετέχοντας στην επιστημονική έρευνα σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την κλιματική πολιτική.
Τη δήλωση συνυπογράφουν νομπελίστες, θεωρητικοί φυσικοί, μετεωρολόγοι, καθηγητές και περιβαλλοντολόγοι από όλο τον κόσμο. Και όσοι ρωτήθηκαν από την Epoch Times γιατί υπέγραψαν τη δήλωση που αναφέρει ότι η «κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης» είναι μια φάρσα, δήλωσαν ανεξαιρέτως «επειδή είναι αλήθεια».
«Υπέγραψα τη δήλωση επειδή πιστεύω ότι το κλίμα δεν μελετάται πλέον επιστημονικά. Αντίθετα, έχει γίνει αντικείμενο πίστης», δήλωσε στην Epoch Times ο Χέιμ Μπεναρόγια (Haym Benaroya), διακεκριμένος καθηγητής μηχανολογίας και αεροδιαστημικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Rutgers.
«Η Γη έχει θερμανθεί περίπου 2 βαθμούς Κελσίου από το τέλος της Μικρής Εποχής των Παγετώνων γύρω στο 1850, αλλά αυτό δύσκολα αποτελεί έκτακτη ανάγκη – ή ακόμη και κρίση – αφού ο πλανήτης ήταν ακόμη πιο ζεστός τις τελευταίες χιλιετίες», δήλωσε στην Epoch Times ο Ραλφ Αλεξάντερ (Ralph Alexander), συνταξιούχος φυσικός και δημιουργός του ιστότοπου “Science Under Attack” (“Η επιστήμη δέχεται επίθεση”).
«Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι οι μέσες θερμοκρασίες ήταν υψηλότερες κατά τη λεγόμενη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο (με επίκεντρο το έτος 1000), τη Ρωμαϊκή Θερμή Περίοδο (όταν καλλιεργούνταν σταφύλια και εσπεριδοειδή στη σημερινή πολύ ψυχρότερη Βρετανία) και στις αρχές του Ολόκαινου (μετά το τέλος της τελευταίας κανονικής Εποχής των Παγετώνων).»
Η κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι «μυθοπλασία», είπε απερίφραστα.
1.609 επιστήμονες και ενημερωμένοι επαγγελματίες υπέγραψαν την «Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα» της Global Climate Intelligence Group. (The Epoch Times)
Η «Κλιματική Έκτακτη Ανάγκη»
Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), οι ανθρώπινες δραστηριότητες και τα αέρια του θερμοκηπίου είναι η αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Συγκεκριμένα, η IPCC αναφέρει ότι το 1750, οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα ήταν 280 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm), ενώ σήμερα οι συγκεντρώσεις CO2 στην ατμόσφαιρα είναι 420 ppm, γεγονός που επηρεάζει τη θερμοκρασία.
Η IPCC είναι το όργανο του ΟΗΕ για την αξιολόγηση της «επιστήμης που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή». Ιδρύθηκε το 1988 από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό και το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ για να βοηθήσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αναπτύξουν πολιτικές για το κλίμα.
Ο Έντουιν Μπέρρυ (Edwin Berry), θεωρητικός φυσικός και πιστοποιημένος σύμβουλος μετεωρολόγος, δήλωσε ότι μία από τις κεντρικές θεωρίες της IPCC είναι ότι το φυσικό CO2 έχει παραμείνει σταθερό στα 280 ppm από το 1750 και ότι το ανθρώπινο CO2 ευθύνεται για την αύξηση κατά 140 ppm.
Αυτή η θεωρία της IPCC καθιστά το ανθρώπινο CO2 υπεύθυνο για το 33% του σημερινού συνολικού επιπέδου CO2, δήλωσε στην Epoch Times.
Κατά συνέπεια, για να μειωθούν οι θερμοκρασίες, λέει η IPCC, πρέπει να μειώσουμε το CO2 που προκαλείται από τον άνθρωπο – γι’ αυτό και η τρέχουσα πίεση από τους νομοθέτες και τους ακτιβιστές του κλίματος για τη βίαιη μετάβαση των παγκόσμιων μεταφορών σε ηλεκτρικά οχήματα, την απαλλαγή από τα ορυκτά καύσιμα και γενικά τη μείωση όλων των δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στο CO2 που προκαλείται από τον άνθρωπο.
Όλη αυτή η υπόθεση, σύμφωνα με τον κο Μπέρρυ, είναι προβληματική.
«Η δημόσια αντίληψη για το διοξείδιο του άνθρακα είναι ότι μπαίνει στην ατμόσφαιρα και μένει εκεί», δήλωσε ο κος Μπέρρυ. «Νομίζουν ότι απλώς συσσωρεύεται. Αλλά δεν είναι έτσι.»
Εξήγησε ότι όταν εξετάζουμε τη ροή του διοξειδίου του άνθρακα – «ροή» σημαίνει τον άνθρακα που μετακινείται από μια δεξαμενή άνθρακα σε μια άλλη, δηλαδή μέσω της φωτοσύνθεσης, της κατανάλωσης των φυτών και της αναπνοής- ένα σταθερό επίπεδο 140 ppm απαιτεί μια συνεχή εισροή 40 ppm διοξειδίου του άνθρακα ανά έτος, επειδή, σύμφωνα με την IPCC, το διοξείδιο του άνθρακα έχει χρόνο εναλλαγής 3,5 ετών (δηλαδή τα μόρια διοξειδίου του άνθρακα παραμένουν στην ατμόσφαιρα για περίπου 3,5 χρόνια).
«Ένα επίπεδο 280 ppm είναι το διπλάσιο από αυτό – 80 ppm εισροής. Τώρα, λέμε ότι η εισροή του ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα είναι το ένα τρίτο του συνόλου. Ακόμα και τα δεδομένα της IPCC λένε: “Όχι, η εισροή ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα είναι περίπου το 5% έως 7% της συνολικής εισροής διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα”», είπε.
Έτσι, για να αντισταθμίσει την έλλειψη του απαραίτητου διοξειδίου του άνθρακα που προκαλείται από τον άνθρωπο και ρέει στην ατμόσφαιρα, η IPCC ισχυρίζεται ότι, αντί να έχει χρόνο εναλλαγής 3,5 χρόνια, το ανθρώπινο διοξείδιο του άνθρακα παραμένει στην ατμόσφαιρα για εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια.
«[Η IPCC] λέει ότι κάτι είναι διαφορετικό στο ανθρώπινο διοξείδιο του άνθρακα και ότι δεν μπορεί να εξέλθει από την ατμόσφαιρα τόσο γρήγορα όσο το φυσικό διοξείδιο του άνθρακα», δήλωσε ο κος Μπέρρυ. «Λοιπόν, οι επιστήμονες της IPCC -αφού έχουν δαπανήσει δισεκατομμύρια δολάρια – θα έπρεπε να είχαν θέσει μια απλή ερώτηση: “Είναι ένα μόριο ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα ακριβώς πανομοιότυπο με ένα μόριο φυσικού διοξειδίου του άνθρακα;”. Και η απάντηση είναι ναι. Φυσικά!
»Λοιπόν, αν τα ανθρώπινα και τα φυσικά μόρια διοξειδίου του άνθρακα είναι πανομοιότυπα, οι χρόνοι εκροής τους πρέπει να είναι πανομοιότυποι. Έτσι, η όλη ιδέα που υποστηρίζει ότι παραμένει για εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια, είναι λάθος.»
Ο κος Μπέρρυ είπε ότι αυτό σημαίνει ότι η φύση -όχι ο άνθρωπος- προκάλεσε την αύξηση του CO2. Και κατά συνέπεια, οι προσπάθειες μείωσης του ανθρώπινου CO2 είναι άσκοπες.
«Η πεποίθηση ότι το ανθρώπινο CO2 προκαλεί την αύξηση του CO2 μπορεί να είναι η μεγαλύτερη δημόσια πλάνη και η πιο δαπανηρή απάτη στην ιστορία», δήλωσε ο κος Μπέρρυ.
Επεσήμανε ότι στην επιστήμη, η επιστημονική μέθοδος λέει ότι δεν μπορείς να αποδείξεις ότι μια θεωρία είναι 100% αληθινή – μόνο ότι τα δεδομένα την υποστηρίζουν – αλλά μπορείς να αποδείξεις ότι είναι ψευδής. Ως παράδειγμα, ο κος Μπέρρυ θύμισε τον νόμο της βαρύτητας του Σερ Ισαάκ Νεύτωνα, που ήταν η κυρίαρχη θεωρία για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά στη συνέχεια ο Άλμπερτ Αϊνστάιν τη διέψευσε.
Καπνός υψώνεται από εργοστάσιο χάλυβα στην περιοχή της Εσωτερικής Μογγολίας. Κίνα, 3 Νοεμβρίου 2016. (Kevin Frayer/Getty Images)
«Ας επιστρέψουμε στην επιστημονική μέθοδο: Η IPCC πρότεινε μια θεωρία. Μπορούμε να αποδείξουμε ότι είναι λάθος; Σε αυτή την περίπτωση απέδειξα ότι η θεωρία τους είναι όντως λάθος», δήλωσε.
Ο κος Μπέρρυ πήγε την έρευνά του ένα βήμα παραπέρα και υπολόγισε τον ανθρώπινο κύκλο του άνθρακα χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του κύκλου του άνθρακα της IPCC.
«Η πρόβλεψη από το ίδιο μοντέλο δεν δίνει τον άνθρωπο να παράγει 140 ppm. Βγαίνει πιο κοντά στα 30 ppm. Το οποίο ουσιαστικά σημαίνει ότι η IPCC κάνει λάθος», είπε.
Είπε ότι χρησιμοποιώντας τα δεδομένα της IPCC, η φύση είναι υπεύθυνη για περίπου 390 ppm CO2 και ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος μόνο για περίπου 30 ppm – όχι για 140 ppm.
«Τώρα, κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει, “Είναι σωστά τα δεδομένα της IPCC;”
»Η απάντησή μου είναι: “Δεν ξέρω”. Αλλά δεν χρειάζεται να ξέρω, επειδή η IPCC έχει χρησιμοποιήσει αυτά τα δεδομένα για να εξαπατήσει τον κόσμο. Εγώ θέλω να δείξω ότι η λογική τους είναι λανθασμένη χρησιμοποιώντας τα δεδομένα τους», δήλωσε.
«Η IPCC δεν ιδρύθηκε ως επιστημονικός οργανισμός.»
Ο κος Μπέρρυ είπε ότι η IPCC δεν αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τις θεωρίες της, ως εκ τούτου αποκλίνοντας από την εφαρμογή των επιστημονικών μεθόδων που διέπουν και ορίζουν την επιστήμη.
«Δημιουργήθηκε ως πολιτικός οργανισμός για να πείσει συγκεκριμένα το κοινό ότι το διοξείδιο του άνθρακα προκαλεί προβλήματα», είπε.
Όταν ρωτήθηκε γιατί υπάρχει πίεση για την κήρυξη «έκτακτης ανάγκης για το κλίμα», ο κος Μπέρρυ είπε ότι όλα έχουν να κάνουν με τα χρήματα και τον έλεγχο.
«Αυτός είναι ο μόνος πραγματικός λόγος. Δεν υπάρχει καμία κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης», δήλωσε.
Ο κος Μπέρρυ έχει θέσει στη διάθεση του κοινού όλες τις έρευνές του, καθώς και τις έρευνες και την αλληλογραφία των συναδέλφων του που προσπαθούν να αντικρούσουν τις θεωρίες του.
Η 48η σύνοδο της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) στο Incheon της Νότιας Κορέας, την 1η Οκτωβρίου 2018. (Jung Yeon-je/AFP μέσω Getty Images)
Πολιτική και κλιματικά μοντέλα
Όπως και ο κος Μπέρρυ, ο κος Αλεξάντερ πιστεύει ότι η επιστήμη είναι πλέον περισσότερο πολιτική παρά επιστημονική.
«Απλώς δεν είναι αλήθεια ότι το κλίμα της Γης απειλείται. Αυτός ο ισχυρισμός είναι πολύ περισσότερο πολιτικός παρά επιστημονικός», δήλωσε.
«Η επιστήμη βασίζεται σε στοιχεία παρατήρησης, τα οποία λογικά επεξεργασμένα δίνουν νόημα. Υπάρχουν ελάχιστες αποδείξεις ότι οι ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) προκαλούν άνοδο της θερμοκρασίας. Υπάρχει ένας συσχετισμός μεταξύ των δύο, ο οποίος όμως δεν είναι ισχυρός: Η Γη ψύχθηκε, για παράδειγμα, από το 1940 έως το 1970 περίπου, ενώ το επίπεδο του ατμοσφαιρικού CO2 συνέχιζε να αυξάνεται. Τα υπολογιστικά κλιματικά μοντέλα είναι το μόνο που συνδέει την υπερθέρμανση του πλανήτη με το CO2.»
Όταν ρωτήθηκε γιατί το CO2 αναδείχθηκε ως η αιτία της κλιματικής έκτακτης ανάγκης, ο κος Αλεξάντερ είπε ότι ανάγεται στον Τζέιμς Χάνσεν, αστροφυσικό και επικεφαλής του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Goddard της NASA από το 1981 έως το 2013 και ένθερμο περιβαλλοντολόγο.
«Ο Χάνσεν ανέπτυξε ένα από τα πρώτα κλιματικά μοντέλα στον υπολογιστή και άρχισε να κάνει υπερβολικές προβλέψεις για τη μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας, από τις οποίες καμία δεν επαληθεύτηκε», δήλωσε ο κος Αλεξάντερ. «Αυτό περιελάμβανε και τη μαρτυρία που έδωσε σε ακρόαση στη Γερουσία το 1986, μαρτυρία που θεωρείται ότι πυροδότησε την ανάπτυξη της θεωρίας περί ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη.»
Η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις κοιτάζει έναν υπερ-τοίχο κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης για την κλιματική αλλαγή στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) στο Γκρίνμπελτ, Md., στις 5 Νοεμβρίου 2021. (Olivier Douliery/AFP μέσω Getty Images)
Παρά το γεγονός ότι οι προβλέψεις του δεν επαληθεύτηκαν, οι προσπάθειες του κου Χάνσεν συνέβαλαν στην ίδρυση της IPCC, δήλωσε ο κος Αλεξάντερ.
«Αν και φαινομενικά η IPCC είναι ένα επιστημονικό όργανο, τα πορίσματα των επιστημόνων της συχνά διαστρεβλώνονται και υπερτονίζονται από τους γραφειοκράτες της κυβέρνησης και των ΜΚΟ που κυριαρχούν στον οργανισμό», είπε. «Οι γραφειοκράτες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη διόγκωση των επιστημονικών συμπερασμάτων των διαδοχικών εκθέσεων της IPCC και στην κλιμάκωση της ρητορικής των επίσημων ανακοινώσεών της. Εξ ου και οι πρόσφατες διακηρύξεις του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για μια γη που “βράζει”.»
Στις 27 Ιουλίου, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε: «Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ. Είναι τρομακτική. Και είναι μόνο η αρχή. Η εποχή της υπερθέρμανσης του πλανήτη τελείωσει. Έφτασε η εποχή του παγκόσμιου βρασμού. Η ζέστη είναι ανυπόφορη. Και το επίπεδο των κερδών από τα ορυκτά καύσιμα και της κλιματικής αδράνειας είναι απαράδεκτο.»
Ο κος Αλεξάντερ δήλωσε ότι μια ειλικρινής απάντηση για το τι προκαλεί την αύξηση της θερμοκρασίας της Γης είναι: «Απλά δεν ξέρουμε αυτή τη στιγμή», αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι επιστήμονες στερούνται ιδεών.
«Οι πιθανότητες το CO2 να είναι ο υπ’ αριθμόν ένα ένοχος είναι πολύ μικρές. Το CO2 συμβάλλει αναμφίβολα, αλλά υπάρχουν διάφοροι φυσικοί κύκλοι που πιθανότατα συμβάλλουν επίσης», δήλωσε. « Σε αυτούς περιλαμβάνονται η ηλιακή μεταβλητότητα και οι ωκεάνιοι κύκλοι, οι οποίοι αγνοούνται στα κλιματικά μοντέλα – επειδή δεν ξέρουμε πώς να τους ενσωματώσουμε – ή αναπαρίστανται ανεπαρκώς. Αν και οι ακτιβιστές του κλίματος θα σας πουν το αντίθετο, η επιστήμη του κλίματος βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα και υπάρχουν πολλά που δεν καταλαβαίνουμε ακόμη για το κλίμα μας.»
Ως παράδειγμα ανέφερε μια πρόσφατη ερευνητική εργασία που εκτιμά ότι οι αλλαγές στην παραγωγή του ήλιου θα μπορούσαν να εξηγήσουν κατά 70 έως 80% την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ωστόσο, τέτοιες έρευνες δεν έχουν μεγάλη απήχηση, καθώς η IPCC είναι προσηλωμένη στην ιδέα ότι το ανθρώπινο CO2 είναι η αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Επιπλέον, ο κος Αλεξάντερ δήλωσε ότι ο Τζον Κρίστυ, κλιματολόγος και καθηγητής ατμοσφαιρικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ και διευθυντής του Κέντρου Επιστήμης του Συστήματος της Γης, έχει αποδείξει σαφώς ότι τα κλιματικά μοντέλα υπερβάλλουν κατά δύο έως τρεις φορές στη βραχυπρόθεσμη μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας.
Για να βρουν ακριβέστερες μετρήσεις, ο κος Κρίστυ και ο Ρόι Σπένσερ, κλιματολόγος, πρώην επιστήμονας της NASA και τώρα κύριος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ, ανέπτυξαν ένα σύνολο δεδομένων παγκόσμιων θερμοκρασιών από δορυφορικές παρατηρήσεις μικροκυμάτων.
Ξεκίνησαν το πρόγραμμά τους το 1989, ανέλυσαν δεδομένα που έφταναν μέχρι το 1979 και διαπίστωσαν ότι, σε γενικές γραμμές, από το 1979, η θερμοκρασία της Γης αυξάνεται σταθερά κατά 0,23 βαθμούς Φαρενάιτ κάθε 10 χρόνια, σύμφωνα με τα παγκόσμια δορυφορικά δεδομένα, αναφέρει ο κος Σπένσερ στην ιστοσελίδα του.
Όσο για το γιατί τα κλιματικά μοντέλα είναι τόσο ανακριβή, ο κος Αλεξάντερ είπε: «Οι προσομοιώσεις στον υπολογιστή είναι τόσο αξιόπιστες όσο και οι υποθέσεις στις οποίες βασίζεται το υπολογιστικό μοντέλο και υπάρχουν πολλές υποθέσεις που υπεισέρχονται στα κλιματικά μοντέλα. Οι υποθέσεις για διαδικασίες που δεν κατανοούμε πλήρως απαιτούν υπολογισμούς κατά προσέγγιση.
«Όλες αυτές οι προσεγγίσεις μεγάλης και μικρής κλίμακας ενσωματώνονται στο μοντέλο με τη μορφή ρυθμιζόμενων αριθμητικών παραμέτρων – που συχνά αποκαλούνται “συντελεστές διόρθωσης” από τους επιστήμονες και τους μηχανικούς. Ο διάσημος μαθηματικός Τζον φον Νόιμαν είχε πει κάποτε: “Με τέσσερεις [ρυθμιζόμενες] παραμέτρους μπορώ να χωρέσω έναν ελέφαντα και με πέντε μπορώ να τον κάνω να κουνάει τον κορμό του”.»
Η ρήση του κου φον Νόιμαν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να εντυπωσιάζονται όταν ένα πολύπλοκο μοντέλο ταιριάζει σε ένα σύνολο δεδομένων, διότι, με αρκετές παραμέτρους, μπορείτε να προσαρμόσετε οποιοδήποτε σύνολο δεδομένων.
Ο κος Μπεναρόγια συμμερίζεται την κριτική του κου Αλεξάντερ, αλλά πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα όσον αφορά τη μοντελοποίηση του κλίματος.
«Όλες οι προβλέψεις των κλιματικών μοντέλων ήταν λανθασμένες», δήλωσε ο κος Μπεναρόγια στην Epoch Times. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ένα υπολογιστικό μοντέλο της ατμόσφαιρας είναι εγγενώς ανακριβές. Αυτό δεν είναι σφάλμα των ερευνητών.
»Οφείλεται στην τεράστια πολυπλοκότητα της χημείας του κλίματος – ρευστομηχανική, μεταφορά θερμότητας, επιπτώσεις της ηλιακής ακτινοβολίας, επιπτώσεις της Γης, μοντελοποίηση των ωκεανών, οι οποίοι μπορούν να συγκρατήσουν τεράστια ποσά θερμότητας, και επιπτώσεις των νεφών. Κανένα αναλύσιμο από υπολογιστή μαθηματικό μοντέλο δεν μπορεί να υπολογίσει όλες αυτές τις παραμέτρους. Πολλές από αυτές τις παραμέτρους δεν είναι πλήρως κατανοητές. Επίσης, δεν έχει διασαφηνισθεί ο τρόπος με τον οποίο αυτές οι παράμετροι συνδέονται μεταξύ τους.»
Ένας υπερυπολογιστής στο Γερμανικό Κέντρο Υπολογισμού Κλίματος (DKRZ) στο Αμβούργο της Γερμανίας, στις 7 Ιουνίου 2017. Το DKRZ παρέχει υπολογιστές υψηλών επιδόσεων και συναφείς υπηρεσίες για τα ερευνητικά ινστιτούτα για το κλίμα στη χώρα. (Morris MacMatzen/Getty Images)
Ο κος Μπεναρόγια δήλωσε ότι, εκτός του ότι δεν κατανοούμε πλήρως την πολυπλοκότητα του κλίματος, τα διαθέσιμα δεδομένα είναι ελλιπή ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, παραποιούνται για να ταιριάξουν σε μια θεωρία.
«Υπήρξαν αρκετές αναφορές σχετικά με τη νοθεία των δεδομένων, ώστε να εξασφαλιστούν αποτελέσματα που παραπέμπουν στην επερχόμενη κλιματική καταστροφή», είπε. «Όλες οι προβλέψεις ήταν λανθασμένες. Θέλω το κλίμα να είναι μη πολιτικό στην επιστήμη. Οι πολιτικές πρέπει να βασίζονται στην επιστήμη. Οι πολιτικές είναι εκεί που μπαίνει η πολιτική, όχι τα γεγονότα»
Όσο για το γιατί υπάρχει μια πίεση για την κήρυξη «έκτακτης ανάγκης για το κλίμα», ο κος Μπεναρόγια είπε ότι πρόκειται για «εξουσία και χρήμα, αλλά και για ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις».
«[Κάποιοι] μπορεί να μισούν τη μεγάλη βιομηχανία, το μεγάλο πετρέλαιο και την τεχνολογία. Ίσως κάποιοι μισούν τη Δύση ή τον καπιταλισμό. Όλα αυτά πιθανόν να παίζουν κάποιο ρόλο», είπε.
Ο κος Αλεξάντερ συμφώνησε ότι πρόκειται για εξουσία και χρήμα.
«Στην αρχή, η φράση-κλειδί ήταν απλώς η “υπερθέρμανση του πλανήτη”. Όταν αυτό προκάλεσε ελάχιστο ενδιαφέρον, κάποιος είχε την έξυπνη ιδέα να εισάγει τη φράση “κλιματική αλλαγή”, η οποία ήταν εξαιρετικά αποτελεσματική για ένα διάστημα, καθώς το κλίμα της Γης αλλάζει συνεχώς, ανεξάρτητα από το τι κάνει η θερμοκρασία», είπε.
«Στη συνέχεια, όταν οι μη πιστοί άρχισαν και πάλι να αγνοούν το μήνυμα, το μάντρα έγινε “κλιματική κρίση”. Αυτό κλιμακώθηκε στη σημερινή “κλιματική έκτακτη ανάγκη”, ελπίζοντας ότι ο όρος “έκτακτη ανάγκη” θα κινητοποιούσε πραγματικά τους ανθρώπους σε δράση και θα τους έπειθε να υποστηρίξουν το καθαρό μηδενικό CO2 και άλλα μέτρα.
»Ένα άλλο στοιχείο είναι η επιθυμία της άκρας αριστεράς να ανατρέψει ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο θεωρεί κακό και πηγή όλων των προβλημάτων της κοινωνίας. Γι’ αυτούς, μια κλιματική κρίση ή μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι ένα βολικό όχημα για την επίτευξη των στόχων τους.»
Όσον αφορά την πίεση των Ηνωμένων Εθνών για μηδενικό διοξείδιο του άνθρακα μέχρι το 2050, ο κος Αλεξάντερ είπε: «Είναι μια απόλυτη σπατάλη χρόνου και πόρων και μπορεί κάλλιστα να φτωχοποιήσει πολλές δυτικές οικονομίες. Ούτως ή άλλλως η Κίνα και η Ινδία δεν συμμετέχουν, γεγονός που καθιστά την όλη προσπάθεια χωρίς νόημα».
Κάθε μέρα, οι Ουκρανοί στρατιώτες σέρνονται πάνω από ένα βούρκο αποξηραμένης λάσπης. Σταματούν συχνά, μένοντας χαμηλά στο έδαφος. Για μεγάλο μέρος της ημέρας, κουρνιάζουν σε χαντάκια και σκάβουν μικρά χαρακώματα, ενώ περιμένουν τα σοβιετικής εποχής οχήματα ναρκοθέτησης να ολοκληρώσουν το επίπονο έργο τους.
Ξέρουν ότι μια ρωσική μονάδα είναι κοντά. Ίσως ακριβώς πίσω από τη γραμμή των δέντρων.
Η Ρωσία έχει συγκεντρώσει 100.000 στρατιώτες και περισσότερα από 500 άρματα μάχης ακριβώς ανατολικά από εδώ, μετά το Μπαχμούτ. Κανείς από τους στρατιώτες δεν γνωρίζει πού θα αναπτυχθούν αυτά τα ρωσικά στρατεύματα, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι θα αναπτυχθούν. Ίσως το έχουν κάνει ήδη. Μια μέρα χωρίς επαφή είναι εξαιρετικά σπάνια.
Μπορούν μόνο να ελπίζουν ότι η μονάδα δεν θα επιτεθεί ξανά. Έχουν ήδη χάσει άνδρες και δεν έχουν την πολυτέλεια να χάσουν την ικανότητα ναρκοθέτησης.
Αν αυτοί οι Ουκρανοί είναι τυχεροί, θα προχωρήσουν όσο είναι το μήκος δύο γηπέδων ποδοσφαίρου σήμερα.
Η τρίαινα
Έτσι είναι κατά μήκος του μεγαλύτερου μέρους της γραμμής του μετώπου, η οποία τώρα εκτείνεται σε περισσότερα από 96 χιλιόμετρα, διχοτομώντας το έθνος.
Μόλις τέσσερεις μήνες μετά την έναρξη της αντεπίθεσης της Ουκρανίας, οι συγκρούσεις έχουν εξελιχθεί σε μια κρεατομηχανή στην οποία τα κέρδη μετριούνται σε μέτρα και όχι σε χιλιόμετρα. Ωστόσο, η Ουκρανία συνεχίζει, προελαύνοντας αργά και ανυποχώρητα νότια και ανατολικά στα κατεχόμενα εδάφη.
Κάνει τρεις βασικές ωθήσεις εναντίον των Ρώσων, όπως τα σημεία της τρίαινας που αποτελεί το εθνόσημο της.
Στο νότο, οι ουκρανικές δυνάμεις οργανώνουν αμφίβιες επιθέσεις στον ποταμό Δνείπερο κοντά στη Χερσώνα. Μερικά από τα μεγαλύτερα κέρδη τους έχουν σημειωθεί κατά μήκος αυτού του τμήματος του ποταμού και, αν μπορέσουν να προωθηθούν περαιτέρω, μπορεί να εξασφαλίσουν την πορεία προς την κατεχόμενη Κριμαία μέχρι το τέλος του επόμενου έτους.
Απεικόνιση των ουκρανικών δυνάμεων που εξαπολύουν επιθέσεις κατά μήκος του Δνείπερου, προς την Κριμαία, κοντά στη Χερσώνα. (Εικονογράφηση: The Epoch Times, Shutterstock)
Στα ανατολικά, βαδίζουν γύρω από τα ερείπια του κατειλημμένου Μπαχμούτ και πασχίζουν να ενισχύσουν την άμυνά τους ενάντια σε μια συνεχώς αυξανόμενη μάζα ρωσικών εφεδρειών.
Μεταξύ αυτών των δύο σημείων – στην κορυφή της τρίαινας – βρίσκεται το κλειδί.
Εδώ είναι που οι ουκρανικές δυνάμεις έσπρωξαν την πρώτη και ισχυρότερη γραμμή οχυρώσεων της Ρωσίας και απελευθέρωσαν την πόλη Ρομπότινε στις αρχές Σεπτεμβρίου.
Ορισμένοι από τη στρατιωτική ηγεσία της Ουκρανίας πιστεύουν ότι η Ουκρανία έχει πλέον διασπάσει το πιο δύσκολο από τα αμυντικά δίκτυα της Ρωσίας στη νότια Ουκρανία.
Αυτή η εικόνα δείχνει ότι αν οι ουκρανικές δυνάμεις μπορούν να προωθηθούν από το Ρομπότινε στο Τοκμάκ, θα μπορούσαν να συνεχίσουν να προωθούνται νότια προς τη Θάλασσα του Αζόφ, ανακαταλαμβάνοντας ενδεχομένως μία από τις κατεχόμενες από τη Ρωσία πόλεις Μαριούπολη ή Μελιτόπολη. (Εικονογράφηση: The Epoch Times, Shutterstock)
Το Ρομπότινε βρίσκεται στην περιοχή της Ζαπορίζια, μεταξύ της πόλης Ορίχιβ και του κατεχόμενου από τη Ρωσία σιδηροδρομικού κόμβου Τοκμάκ. Η στρατηγική του τοποθέτηση θα μπορούσε να δώσει στην Ουκρανία περαιτέρω ευκαιρίες επίθεσης σε βασικές ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού.
Εάν οι ουκρανικές δυνάμεις μπορέσουν να προωθηθούν από το Ρομπότινε στο Τοκμάκ – περίπου 28 χλμ. νότια – θα μπορούσαν να διασπάσουν αποτελεσματικά τις ρωσικές δυνάμεις που κατέχουν την περιοχή βόρεια της Αζοφικής Θάλασσας, αποκόπτοντας τον ανεφοδιασμό εκείνων που βρίσκονται στη Χερσώνα και τη δυτική Ζαπορίζια.
Επιπλέον, η κατάκτηση του Τοκμάκ θα έδινε στην Ουκρανία μια πλεονεκτική θέση από την οποία θα μπορούσε να προωθηθεί νότια μέσω της επαρχίας Ζαπορίζια, προς την Αζοφική Θάλασσα, και να ανακαταλάβει είτε την κατεχόμενη πόλη-λιμάνι Μαριούπολη είτε τη Μελιτόπολη δυτικότερα.
Αλλά 28 χλμ. είναι μεγάλη απόσταση για έναν στρατό που κινείται όσο το μήκος δύο γηπέδων ποδοσφαίρου την ημέρα. Ιδιαίτερα με τον σκληρό χειμώνα της ανατολικής Ευρώπης εν όψει.
Η κατάληψη είτε της Μαριούπολης είτε της Μελιτόπολης θα είχε μεγάλο κόστος, χωρίς αμφιβολία, αλλά θα απέκοπτε χιλιάδες ρωσικά στρατεύματα από τις γραμμές ανεφοδιασμού τους και θα στερούσε από τη Ρωσία τη μοναδική χερσαία γέφυρα προς την Κριμαία.
Οι Ουκρανοί ηγέτες δεν μαρτυρούν τις προθέσεις τους και κανείς εκτός της διοίκησης δεν γνωρίζει με βεβαιότητα προς ποια κατεύθυνση θα στραφεί η επόμενη ώθηση. Αλλά είναι αρκετά σαφές ότι σκοπεύουν να ανακτήσουν κάθε σπιθαμή εδάφους που χάθηκε από την εισβολή της Ρωσίας.
Είναι επίσης σαφές ότι η ειρήνη δεν είναι μια άμεση προοπτική ούτε επιδιώκεται επί του παρόντος.
Η νίκη – όπως γίνεται κατανοητό – θα επιτευχθεί σε χρόνια και όχι σε μήνες.
Τα απελευθερωμένα και τα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη κατά μήκος της γραμμής του μετώπου στη νότια και ανατολική Ουκρανία. (Εικονογράφηση: The Epoch Times, Shutterstock)
Το κύμα που «ξεφούσκωσε»
Το πώς η πολυδιαφημισμένη αντεπίθεση της Ουκρανίας έφτασε σε αυτό το τέλμα εξακολουθεί να αποτελεί σημείο διαφωνίας.
Όταν η ουκρανική στρατιωτική ηγεσία ανακοίνωσε την αντεπίθεσή της στις 4 Ιουνίου, οι δυτικοί σύμβουλοι προέτρεψαν σε ταχεία ανακατάληψη βασικών σημείων. Ο ουκρανικός στρατός, ο οποίος επιθυμούσε καλύτερα όπλα και εξοπλισμό από τους πλουσιότερους δυτικούς εταίρους του, συμμορφώθηκε – τουλάχιστον στην αρχή.
Τα μηχανοκίνητα στρατεύματα έπεσαν με βρυχηθμό στο έργο της διάσπασης των ρωσικών γραμμών, μόνο και μόνο για να κολλήσουν αμέσως στη λάσπη και τα ναρκοπέδια – μια τέλεια λεία για τις ρωσικές ομάδες που περίμεναν εκεί κοντά.
Μέχρι τον Ιούλιο, η προέλαση είχε επιβραδυνθεί τραγικά, κάνοντας τους αναλυτές στις Ηνωμένες Πολιτείες να αμφισβητούν αν ο πόλεμος μπορούσε να κερδηθεί τελικά. Οι ρωσικές δυνάμεις εκμεταλλεύτηκαν την ανάπαυλα και τετραπλασίασαν το μέγεθος των ναρκοπεδίων τους από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο, προσθέτοντας επιπλέον βάθος και πυκνότητα ναρκών σε όλο το μέτωπο.
Τα οχήματα ναρκοθέτησης της Ουκρανίας, εξοπλισμένα για να καθαρίζουν περίπου 80 μέτρα ναρκοπεδίου, βρέθηκαν ξαφνικά αντιμέτωπα με ναρκοπέδια πέντε φορές μεγαλύτερα.
Στα τέλη Αυγούστου, ο Λευκός Οίκος αναγκάστηκε να διευκρινίσει ότι δεν πίστευε ότι η αντεπίθεση ήταν αδιέξοδη, αλλά ότι ήταν ανοιχτός σε διαπραγματεύσεις για μια «ειρηνευτική» διευθέτηση μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.
Ρώσοι στρατιώτες που φορούν εξοπλισμό Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών (EΕΜ) κατά την αποναρκοθέτηση ενός χωραφιού στο Ντονέτσκ της Ουκρανίας, στις 23 Ιουνίου 2023. (Stringer/AFP μέσω Getty Images)
Εντούτοις, κι ενώ πολλοί δυτικοί σύμβουλοι ήταν απογοητευμένοι από την έλλειψη αξιοσημείωτων κερδών στο χάρτη, οι Ουκρανοί αξιωματικοί είχαν αρχίσει να προσαρμόζονται στην πραγματικότητα του πεδίου της μάχης. Η Ουκρανία, αποφάσισαν, θα αγκαλιάσει την αργή, βασανιστική, αλλά κερδοφόρα μορφή πολέμου που έχει πλέον κυριαρχήσει στις γραμμές του μετώπου.
Το ΝΑΤΟ αρχίζει τώρα να αναγνωρίζει τους καρπούς αυτής της αργής, βασανιστικής δουλειάς. Ο Γενικός Γραμματέας Γενς Στόλτενμπεργκ αναγνώρισε κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο Κίεβο στις 28 Σεπτεμβρίου ότι η Ουκρανία «κερδίζει σταδιακά έδαφος».
Οι σύμμαχοι, είπε, πρέπει να αποδεχτούν το αναμενόμενο κόστος, προκειμένου να αποτρέψουν το μεγαλύτερο κόστος που θα προκαλούσε αναπόφευκτα η συνθηκολόγηση με τη Ρωσία και η έναρξη μιας νέας εποχής κατακτήσεων.
«Όσο ισχυρότερη γίνεται η Ουκρανία, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε στον τερματισμό της ρωσικής επιθετικότητας», δήλωσε ο κος Στόλτενμπεργκ.
«Η Ρωσία θα μπορούσε να καταθέσει τα όπλα και να τερματίσει τον πόλεμο σήμερα. Η Ουκρανία δεν έχει αυτή την επιλογή. Η παράδοση της Ουκρανίας δεν θα σήμαινε ειρήνη. Θα σήμαινε ρωσική κατοχή. Η ειρήνη με οποιοδήποτε τίμημα δεν είναι καθόλου ειρήνη.»
Αργά και βασανιστικά
Απομακρυνόμενη από τις συμβουλές των ξένων αναλυτών και εστιάζοντας σε μια πιο αργή μορφή πολέμου ελιγμών, η Ουκρανία ανακατέλαβε περισσότερα από δώδεκα οχυρωμένα χωριά σε μόλις δύο μήνες.
Η στρατηγική αυτή, η οποία διεξάγεται κυρίως με επίθεση πεζικού μικρών μονάδων που ενισχύεται από πυρά ακριβείας από το πυροβολικό, είναι καρποφόρα αλλά αργή. Κάθε βήμα είναι δύσκολο.
Πυροσβέστες σβήνουν πυρκαγιά από ρωσικό χτύπημα στη Ζαπορίζια της Ουκρανίας, στις 6 Οκτωβρίου 2022. (Marina Moiseyenko/AFP μέσω Getty Images)
Οι ουκρανικές δυνάμεις προωθούνται κατά μέσο όρο 140 έως 240 μέτρα την ημέρα, σύμφωνα με μια έκθεση (pdf) που συνέταξε το Royal United Services Institute (RUSI), μια δεξαμενή σκέψης με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο.
Όσο αργός κι αν είναι, αυτός ο ρυθμός επιτρέπει στην Ουκρανία να διατηρήσει πολύ περισσότερο από το ανθρώπινο δυναμικό και τον εξοπλισμό της, ενώ οι προηγούμενες προσπάθειές της για ταχεία προέλαση είχαν φέρει τον όλεθρο στις μετρημένες και ως εκ τούτου πολύτιμες προμήθειές της.
Αυτές οι πρώιμες ουκρανικές απώλειες μπορεί επομένως να υποδηλώνουν την αποτυχία των δυτικών συμβούλων και όχι των Ουκρανών αξιωματικών, έγραψε η Ναταλία Μπουγκάγιοβα, συνεργάτης της δεξαμενής σκέψης Institute for the Study of War, σε έκθεσή της στις 25 Σεπτεμβρίου.
«Η Ουκρανία αναγνώρισε την πραγματικότητα της ρωσικής άμυνας πολύ πιο γρήγορα από τους δυτικούς υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, οι οποίοι ανέμεναν μια γρήγορη ουκρανική πρόοδο», αναφέρει η κ. Μπουγκάγιοβα στην έκθεση.
«Οι ουκρανικές δυνάμεις έκαναν αυτό που κάνουν οι επιτυχημένοι στρατοί. Προσαρμόστηκαν και τώρα προωθούνται.»
Οι δυτικοί αξιωματούχοι ήθελαν έναν αιφνιδιαστικό πόλεμο, αλλά η Ουκρανία δεν μπορεί να κρατήσει τα εδάφη που κερδίζει αν προχωρά πιο γρήγορα.
Καθυστερώντας την κορύφωση της αντεπίθεσης, η Ουκρανία μπορεί να διασφαλίσει ότι θα απελευθερώσει όσο το δυνατόν περισσότερα εδάφη και θα υποβαθμίσει στην πορεία κατά το μέγιστο τις ρωσικές δυνατότητες.
Ωστόσο, ο αργός ρυθμός δίνει στις ρωσικές δυνάμεις χρόνο να προσαρμοστούν επίσης και αυτό ακριβώς κάνουν.
Παρόλο που χάνουν έδαφος, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν σταθεροποιηθεί και τώρα πραγματοποιούν ομαλές αποχωρήσεις και εμποδίζουν με επιτυχία τις ουκρανικές προελάσεις ακόμη και όταν υποχωρούν.
Τέτοιου είδους ενέργειες στα μετόπισθεν, εκτός από το να επιβραδύνουν την προέλαση της Ουκρανίας, επιβαρύνουν επίσης το υλικό της.
Ουκρανός στρατιώτης πετάει ένα άδειο βλήμα, καθώς η μονάδα πυροβολικού του βάλλει προς τις ρωσικές θέσεις στα περίχωρα του Μπαχμούτ. Ουκρανία, 30 Δεκεμβρίου 2022. (Sameer Al-doumy/AFP μέσω Getty Images)
Έτσι, για να διατηρήσει τη δυναμική που με κόπο κέρδισε απέναντι σε έναν τόσο μεγάλο εχθρό, η Ουκρανία χρειάζεται εξωτερική βοήθεια. Αυτό σημαίνει συνεχή βοήθεια από τους δυτικούς συμμάχους όχι μόνο βραχυπρόθεσμα, αλλά ίσως και για τα επόμενα χρόνια.
Με αυτά τα δεδομένα, η κα Μπουγκάγιοβα λέει ότι οι δυτικοί σύμβουλοι πρέπει να αποδεχθούν τον τρόπο πολέμου της Ουκρανίας – όχι μόνο για αυτή την αντεπίθεση, αλλά και κατά τη διάρκεια του χειμώνα και της επόμενης αντεπίθεσης.
«Οι ουκρανικές επιχειρήσεις μπορούν και πιθανότατα θα συνεχιστούν ακόμη και υπό βροχή και λάσπη, ακόμη και αν πραγματοποιούνται με πιο αργό ρυθμό», δήλωσε η ίδια.
«Η Ουκρανία μπορεί να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο στρατιωτικά, αλλά θα χρειαστούν περισσότερες από μία επιχειρήσεις αντεπίθεσης.»
Ευρωπαίοι και Ιάπωνες νομοθέτες ζητούν την απελευθέρωση ενός Κινέζου πολίτη που συνελήφθη για την άσκηση του Φάλουν Γκονγκ, μιας πνευματικής πρακτικής που διώκεται έντονα από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ).
Ο Ντινγκ Γιουάντε (Ding Yuande) και η σύζυγός του, Μα Ρουμέι (Ma Rumei), συνελήφθησαν παράνομα στις 12 Μαΐου στην επαρχία Σαντόνγκ μαζί με περίπου 70 ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Οι συλλήψεις ήταν μέρος μιας εκστρατείας μαζικών συλλήψεων για την 24η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Φάλουν Ντάφα, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 13 Μαΐου, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
Ο γιος τους, ο Ντινγκ Λεμπίν, κάτοικος Βερολίνου, ξεκίνησε αμέσως εκστρατεία συνηγορίας για την απελευθέρωση των γονέων του.
Η Διεθνής Εταιρεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (International Society for Human Rights) -μια μη κυβερνητική οργάνωση σε συμβουλευτικό καθεστώς με το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Economic and Social Council) – έγραψε στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία, στον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Κίνας και σε αξιωματούχους του ΚΚΚ, προτρέποντας για την απελευθέρωση του ζευγαριού. Εθελοντές της Παγκόσμιας Οργάνωσης για τη Διερεύνηση της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ (World Organization to Investigate the Persecution of Falun Gong-WOIPFG) τηλεφώνησαν επίσης στο κέντρο κράτησης, ζητώντας την απελευθέρωσή τους.
Η διεθνής πίεση οδήγησε φαινομενικά στην απελευθέρωση της κ. Μα στις 24 Μαΐου.
Ωστόσο, ο κ. Ντινγκ Γιουάντε παραμένει υπό κράτηση και συνελήφθη επίσημα στις 20 Ιουλίου από το περιφερειακό αστυνομικό τμήμα Ντονγκάνγκ στην πόλη Ριζάο της επαρχίας Σαντόνγκ. Διατρέχει «κίνδυνο βασανιστηρίων και μακροχρόνιας φυλάκισης», σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια πνευματική πειθαρχία που περιλαμβάνει διαλογιστικές ασκήσεις και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται σε τρεις βασικές αρχές: την Αλήθεια, την Καλοσύνη και την Ανεκτικότητα. Η πρακτική απέκτησε δημοτικότητα στην Κίνα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, με 70 έως 100 εκατομμύρια οπαδούς μέχρι το τέλος της δεκαετίας, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις της εποχής.
Το αθεϊστικό κομμουνιστικό καθεστώς, φοβούμενο ότι ο αριθμός των ασκουμένων αποτελούσε απειλή για τον αυταρχικό έλεγχό του, ξεκίνησε μια σαρωτική εκστρατεία στις 20 Ιουλίου 1999 για την εξάλειψη της πρακτικής – ένα πρόγραμμα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Από τότε, εκατομμύρια έχουν κρατηθεί σε φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και άλλες εγκαταστάσεις, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες έχουν βασανιστεί κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
Έκκληση για την απελευθέρωση του Ντινγκ Γιουάντε
«Η διεθνής πίεση μπορεί να επιφέρει αλλαγές για τον πατέρα μου», δήλωσε ο κ. Ντινγκ Λεμπίν στη γερμανική έκδοση του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα. «Ακριβώς όπως έσωσε τη μητέρα μου».
Η εκστρατεία για την απελευθέρωση των γονέων του κ. Ντινγκ Λεμπίν περιλαμβάνει την αποστολή επιστολών στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία καθώς και σε Κινέζους αξιωματούχους.
Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Γερμανίας, του Βελγίου και της Τσεχίας έγραψαν στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία, απευθύνοντας έκκληση για την απελευθέρωση του κ. Ντινγκ Γιουάντε.
Εν τω μεταξύ, ο πρώην πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου της Σλοβακίας Φράντισεκ Μικλόσκ (Frantisek Miklosk) και ο βουλευτής του κρατιδίου του Βερολίνου Ρόναλντ Γκλέζερ (Ronald Gläser) έστειλαν επιστολές στον γραμματέα του δημοτικού κόμματος της πόλης Ριζάο, όπου κρατείται ο κ. Ντινγκ.
Και στις δύο επιστολές, οι νομοθέτες υπογραμμίζουν ότι η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το ΚΚΚ παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στο κινεζικό Σύνταγμα.
Προέτρεψαν επίσης τον γραμματέα του κόμματος της πόλης Ριζάο να «απελευθερώσει αμέσως και άνευ όρων τον κ. Γιουάντε Ντινγκ, να τερματίσει τη δίωξη του κινεζικού ζεύγους και να τους χορηγήσει ταξιδιωτικά έγγραφα για να συναντήσουν τον γιο τους στη Γερμανία».
Στην εκστρατεία συμμετείχαν επίσης Ιάπωνες τοπικοί σύμβουλοι. Στην επιστολή τους κάλεσαν το κινεζικό καθεστώς να απελευθερώσει τον κ. Ντινγκ και ανέφεραν ότι κινδυνεύει όχι μόνο να υποστεί βασανιστήρια αλλά και εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων.
Το 2019, το Δικαστήριο της Κίνας (China Tribunal), μια ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κινεζικό καθεστώς διαπράττει εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων από κρατούμενους συνείδησης εδώ και χρόνια -και μάλιστα «σε σημαντική κλίμακα».
Το δικαστήριο κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι οι κρατούμενοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ήταν πιθανότατα η κύρια πηγή αυτών των οργάνων. Οι Ουιγούροι και άλλες διωκόμενες μειονότητες στη βορειοδυτική Κίνα κινδυνεύουν επίσης, μαζί με τους Θιβετιανούς και τους χριστιανούς, έχουν δηλώσει ειδικοί.
Οι Ιάπωνες τοπικοί σύμβουλοι κάλεσαν το κινεζικό καθεστώς να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και άλλων θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων που διώκονται στην Κίνα, να απελευθερώσει αμέσως όσους κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και άλλες εγκαταστάσεις και να σταματήσει εντελώς την εξαναγκαστική συλλογή οργάνων.
«Κάθε επιστολή διαμαρτυρίας όχι μόνο θα βοηθήσει στην απελευθέρωση των γονέων μου αλλά και θα συμβάλει στον τερματισμό της συνεχιζόμενης δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα», δήλωσε ο κ. Ντινγκ Λεμπίν, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας φοβάται ότι περισσότεροι άνθρωποι στο εξωτερικό θα μάθουν την πραγματική κατάσταση των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα».
Η εκστρατεία για την απελευθέρωση του κ. Ντινγκ Γιουάντε συνεχίζεται.
Ο γιος του καλεί τον κόσμο να συμμετάσχει εκτυπώνοντας μια κάρτα διάσωσης ή μια επιστολή, υπογράφοντάς την και στέλνοντάς την στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία ή στον νέο δημοτικό γραμματέα του κόμματος της πόλης Ριζάο, Λι Ζαϊγού (Li Zaiwu). Ο ίδιος έχει παράσχει ένα δείγμα επιστολής, το οποίο μπορείτε να δείτε μέσω του παρακάτω κωδικού QR.
Το κοινοβούλιο της Αρμενίας ψήφισε υπέρ της επικύρωσης του Καταστατικού της Ρώμης, εγκρίνοντας έτσι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ), σε μια κίνηση που σίγουρα θα φέρει σε αντίθεση τη Ρωσία, η οποία εδώ και καιρό θεωρεί την Αρμενία περιφερειακό σύμμαχο.
«Το ψήφισμα [για την επικύρωση] εγκρίθηκε», δήλωσε ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου Αλέν Σιμονιάν μετά την ψηφοφορία της 3ης Οκτωβρίου, η οποία μεταδόθηκε ζωντανά στο διαδίκτυο.
Εξήντα νομοθέτες ψήφισαν υπέρ, ενώ 22 ψήφισαν κατά. Εάν ο πρόεδρος της Αρμενίας εγκρίνει την απόφαση, αυτή θα τεθεί επισήμως σε ισχύ μετά από 60 ημέρες.
Νωρίτερα φέτος, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για φερόμενα εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία.
Η Μόσχα, η οποία δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου, απορρίπτει κατηγορηματικά τον ισχυρισμό.
Αρμένιοι νομοθέτες που υποστήριξαν την απόφαση επιμένουν ότι δεν στρέφεται κατά της Ρωσίας.
Αντιθέτως, ισχυρίζονται ότι έχει ως στόχο να βοηθήσει την Αρμενία να καταδικάσει εγκλήματα πολέμου που φέρεται να διαπράχθηκαν από το Αζερμπαϊτζάν, τον μακροχρόνιο εχθρό της Αρμενίας.
Οι νομοθέτες που ψήφισαν κατά της κίνησης, από την πλευρά τους, λένε ότι η απόφαση δεν είναι προς το συμφέρον της Αρμενίας και ότι έχει ως στόχο να εξυπηρετήσει ευρύτερους γεωπολιτικούς στόχους.
Ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σφίγγουν τα χέρια στη σύνοδο κορυφής της CSTO στο Ερεβάν, 23 Νοεμβρίου 2022. (Hayk Baghdasaryan/Photolure μέσω Reuters)
Οι αντιτιθέμενοι στην κίνηση αυτή κατηγορούν επίσης την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Νικόλ Πασινιάν ότι θέτει σε κίνδυνο τη συμμαχία δεκαετιών της Αρμενίας με τη Ρωσία.
Από το 1991, η Αρμενία είναι μέλος του Οργανισμού του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO), μιας στρατιωτικής συμμαχίας έξι χωρών υπό την ηγεσία της Μόσχας.
Η επικύρωση του Καταστατικού της Ρώμης σημαίνει ότι η Αρμενία -παρά τη συμμετοχή της στην CSTO- θα πρέπει να συλλάβει τον κ. Πούτιν εάν επισκεφθεί ποτέ τη χώρα.
«Περιττό να πούμε ότι δεν θα θέλαμε να υπάρχει κάποιος λόγος για τον [Ρώσο] πρόεδρο να επιλέξει να μην επισκεφθεί την Αρμενία», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ όταν ρωτήθηκε σχετικά με την απόφαση στις 3 Οκτωβρίου.
Την ίδια ημέρα, το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS επικαλέστηκε ανώνυμη πηγή του υπουργείου Εξωτερικών, η οποία προειδοποίησε ότι η κίνηση αυτή θα είχε πιθανότατα «εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις» στις σχέσεις Ρωσίας-Αρμενίας.
Το Καταστατικό της Ρώμης, που θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1998, διαθέτει σήμερα 123 υπογράφοντα κράτη, στα οποία δεν περιλαμβάνεται η Αρμενία.
Τεταμένες σχέσεις
Η κίνηση της Αρμενίας έρχεται στο πλαίσιο των όλο και πιο τεταμένων σχέσεων μεταξύ της Μόσχας και του Ερεβάν, της πρωτεύουσας της Αρμενίας.
Στα μέσα Σεπτεμβρίου, η Αρμενία φιλοξένησε δυνάμεις του αμερικανικού στρατού για 10 ημέρες κοινών στρατιωτικών ασκήσεων.
Οι ασκήσεις εξόργισαν τη Μόσχα, η οποία εξακολουθεί να θεωρεί την Αρμενία σύμμαχο και θεωρεί την περιοχή του Νοτίου Καυκάσου ως την πίσω αυλή της.
Ωστόσο, ήταν η συνεχιζόμενη διένεξη της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν για την περιοχή Ναγκόρνο-Καραμπάχ που αποτελεί σημείο αιχμής, η οποία έφερε την διπλωματική κρίση στο αποκορύφωμά της.
Από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Αρμενία έχει εμπλακεί σε δύο μεγάλους πολέμους με το Αζερμπαϊτζάν για την ορεινή περιοχή.
Ενώ το Ναγκόρνο-Καραμπάχ κατοικείται κυρίως από Αρμένιους, αναγνωρίζεται διεθνώς ως τμήμα του Αζερμπαϊτζάν.
Στις 19 Σεπτεμβρίου, το Αζερμπαϊτζάν πραγματοποίησε μια επιτυχημένη στρατιωτική επίθεση για να επιβάλει τον έλεγχό του στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και να αφοπλίσει τις αυτονομιστικές ομάδες των Αρμενίων.
Η επιχείρηση τερματίστηκε μέσα σε 24 ώρες, αφού οι ηγέτες των αυτονομιστών συμφώνησαν σε συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με τη μεσολάβηση της Μόσχας.
Εκείνη την εποχή, ο κ. Πασινιάν επανέλαβε τους ισχυρισμούς ότι η Ρωσία, η οποία έχει ειρηνευτικές δυνάμεις στην περιοχή από το 2020, δεν έκανε αρκετά για να σταματήσει την «επιθετικότητα» του Αζερμπαϊτζάν.
Πρόσφυγες από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ κατά την άφιξή τους στο συνοριακό χωριό Κορνιντζόρ της Αρμενίας, στις 27 Σεπτεμβρίου 2023. (Irakli Gedenidze/Reuters)
Μετά την επίθεση, οι Αρμένιοι άρχισαν να εγκαταλείπουν μαζικά το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, επικαλούμενοι τον φόβο διώξεων από τις αρχές του Αζερμπαϊτζάν.
Ο κ. Πασινιάν κατηγόρησε για την προφανή ανθρωπιστική κρίση το ειρηνευτικό απόσπασμα της Ρωσίας, το οποίο, όπως είπε, «έμεινε άπραγο» κατά τη διάρκεια της επίθεσης του Αζερμπαϊτζάν.
Στις 24 Σεπτεμβρίου, ο κ. Πασινιάν δήλωσε ότι η Αρμενία αποφάσισε να επικυρώσει το Καταστατικό της Ρώμης επειδή η «στρατηγική εταιρική σχέση» της με τη Ρωσία δεν ήταν αρκετή «για να διασφαλίσει την εξωτερική της ασφάλεια».
Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας περιέγραψε τις δηλώσεις αυτές ως «προσπάθεια μετατόπισης της ευθύνης για τις αποτυχίες της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής [του Ερεβάν], επιρρίπτοντας την ευθύνη στη Μόσχα».
Μετά την κοινοβουλευτική ψηφοφορία της 3ης Οκτωβρίου, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου κ. Πεσκόφ εξέφρασε επίσης την αντίθεσή του με τους ισχυρισμούς του κ. Πασινιάν.
«Διαφωνούμε απολύτως με τον ισχυρισμό του πρωθυπουργού ότι η απόφαση της Αρμενίας να προσχωρήσει στο Καταστατικό της Ρώμης οφειλόταν στην ανεπάρκεια της CSTO και της αρμενορωσικής εταιρικής σχέσης», δήλωσε.
«Οι περισσότεροι Αρμένιοι κατανοούν ότι η CSTO και η αρμενο-ρωσική εταιρική σχέση είναι απαραίτητες αυτή τη στιγμή», πρόσθεσε ο κ. Πεσκόφ.
Η Μόσχα έσπευσε επίσης να επισημάνει ότι το Ναγκόρνο-Καραμπάχ αναγνωρίζεται διεθνώς -ακόμη και από τον ίδιο τον κ. Πασινιάν- ως τμήμα του Αζερμπαϊτζάν.
Αν και το Αζερμπαϊτζάν δεν είναι μέλος της CSTO, διατηρεί στενές σχέσεις με τη Ρωσία.
«Φλερτάροντας» με το Ερεβάν
Ορισμένοι Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν υποστηρίξει ότι η Ουάσιγκτον επιδιώκει να δελεάσει την Αρμενία να απομακρυνθεί από τη συμμαχία της με τη Μόσχα με στόχο να δημιουργήσει «ερείσματα» στον Νότιο Καύκασο.
Ο ισχυρισμός αυτός φαίνεται να έχει κάποια βάση.
Σε ακρόαση της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας στις 14 Σεπτεμβρίου, ο Γιούρι Κιμ, εκτελών χρέη βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, ζήτησε ανοιχτά να ενταθούν οι προσπάθειες για να «πειστεί» η Αρμενία να συνταχθεί με τη Δύση.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ισχυρίστηκε ότι «ορισμένοι αξιωματούχοι» στο Ερεβάν -μια προφανής αναφορά στον κ. Πασινιάν- προσπαθούσαν να θέσουν την Αρμενία σε φιλοδυτική πορεία.
«Υπάρχουν πολλοί [στην αρμενική κυβέρνηση] που επιθυμούν να χάσουν τη Ρωσία και να κάνουν νέους φίλους», είπε.
Την παραμονή της κοινοβουλευτικής ψηφοφορίας της Αρμενίας, ο κ. Λαβρόφ απάντησε στις υπόνοιες του Ερεβάν ότι η Αρμενία θα μπορούσε τελικά να αποφασίσει να αποχωρήσει από την CSTO.
«Εάν, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι Αρμένιοι ηγέτες, έχοντας απογοητευτεί από τη Ρωσία και την CSTO, θα αναζητήσουν τώρα εταίρους ασφαλείας αλλού, αυτή είναι δική τους κυρίαρχη επιλογή», είπε.
Αναφερόμενος στην κυβέρνηση του κ. Πασινιάν, πρόσθεσε: «Ελπίζω μόνο ότι η μακραίωνη σχέση μεταξύ του ρωσικού και του αρμενικού λαού δεν θα καταστραφεί από μια προσωρινή διοίκηση».
Δεν υπάρχει κλιματική έκτακτη ανάγκη. Και τα καταστροφολογικά μηνύματα που προωθούνται από τις παγκόσμιες ελίτ είναι καθαρά πολιτικά. Αυτό δήλωσαν 1.808 επιστήμονες και ενημερωμένοι επαγγελματίες όταν υπέγραψαν την «Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα» της Global Climate Intelligence Group.
Τη δήλωση συνυπογράφουν νομπελίστες, θεωρητικοί φυσικοί, μετεωρολόγοι, καθηγητές και περιβαλλοντολόγοι από όλο τον κόσμο. Και όσοι ρωτήθηκαν από την Epoch Times γιατί υπέγραψαν τη δήλωση που αναφέρει ότι η «κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης» είναι μια φάρσα, δήλωσαν ανεξαιρέτως «επειδή είναι αλήθεια».
Στο α΄μέρος του άρθρου αναπτύχθηκε η θέση του Έντουιν Μπέρρυ (Edwin Berry), θεωρητικού φυσικού και πιστοποιημένου σύμβουλου μετεωρολόγος, ο οποίος εξήγησε γιατί η πεποίθηση περί της συσσώρευσης του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι λανθασμένη, χαρακτήρισε την προσέγγιση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) μη επιστημονική και δήλωσε ότι «όλα έχουν να κάνουν με τα χρήματα και τον έλεγχο».
Πολιτική και κλιματικά μοντέλα
Όπως και ο κος Μπέρρυ, ο Ραλφ Αλεξάντερ πιστεύει ότι η επιστήμη είναι πλέον περισσότερο πολιτική παρά επιστημονική.
«Απλώς δεν είναι αλήθεια ότι το κλίμα της Γης απειλείται. Αυτός ο ισχυρισμός είναι πολύ περισσότερο πολιτικός παρά επιστημονικός», δήλωσε.
«Η επιστήμη βασίζεται σε στοιχεία παρατήρησης, τα οποία λογικά επεξεργασμένα δίνουν νόημα. Υπάρχουν ελάχιστες αποδείξεις ότι οι ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) προκαλούν άνοδο της θερμοκρασίας. Υπάρχει ένας συσχετισμός μεταξύ των δύο, ο οποίος όμως δεν είναι ισχυρός: Η Γη ψύχθηκε, για παράδειγμα, από το 1940 έως το 1970 περίπου, ενώ το επίπεδο του ατμοσφαιρικού CO2 συνέχιζε να αυξάνεται. Τα υπολογιστικά κλιματικά μοντέλα είναι το μόνο που συνδέει την υπερθέρμανση του πλανήτη με το CO2.»
Όταν ρωτήθηκε γιατί το CO2 αναδείχθηκε ως η αιτία της κλιματικής έκτακτης ανάγκης, ο κος Αλεξάντερ είπε ότι ανάγεται στον Τζέιμς Χάνσεν, αστροφυσικό και επικεφαλής του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Goddard της NASA από το 1981 έως το 2013 και ένθερμο περιβαλλοντολόγο.
«Ο Χάνσεν ανέπτυξε ένα από τα πρώτα κλιματικά μοντέλα στον υπολογιστή και άρχισε να κάνει υπερβολικές προβλέψεις για τη μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας, από τις οποίες καμία δεν επαληθεύτηκε», δήλωσε ο κος Αλεξάντερ. «Αυτό περιελάμβανε και τη μαρτυρία που έδωσε σε ακρόαση στη Γερουσία το 1986, μαρτυρία που θεωρείται ότι πυροδότησε την ανάπτυξη της θεωρίας περί ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη.»
Η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις κοιτάζει έναν υπερ-τοίχο κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης για την κλιματική αλλαγή στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) στο Γκρίνμπελτ, Md., στις 5 Νοεμβρίου 2021. (Olivier Douliery/AFP μέσω Getty Images)
Παρά το γεγονός ότι οι προβλέψεις του δεν επαληθεύτηκαν, οι προσπάθειες του κου Χάνσεν συνέβαλαν στην ίδρυση της IPCC, δήλωσε ο κος Αλεξάντερ.
«Αν και φαινομενικά η IPCC είναι ένα επιστημονικό όργανο, τα πορίσματα των επιστημόνων της συχνά διαστρεβλώνονται και υπερτονίζονται από τους γραφειοκράτες της κυβέρνησης και των ΜΚΟ που κυριαρχούν στον οργανισμό», είπε. «Οι γραφειοκράτες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη διόγκωση των επιστημονικών συμπερασμάτων των διαδοχικών εκθέσεων της IPCC και στην κλιμάκωση της ρητορικής των επίσημων ανακοινώσεών της. Εξ ου και οι πρόσφατες διακηρύξεις του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για μια γη που “βράζει”.»
Στις 27 Ιουλίου, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε: «Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ. Είναι τρομακτική. Και είναι μόνο η αρχή. Η εποχή της υπερθέρμανσης του πλανήτη τελείωσει. Έφτασε η εποχή του παγκόσμιου βρασμού. Η ζέστη είναι ανυπόφορη. Και το επίπεδο των κερδών από τα ορυκτά καύσιμα και της κλιματικής αδράνειας είναι απαράδεκτο.»
Ο κος Αλεξάντερ δήλωσε ότι μια ειλικρινής απάντηση για το τι προκαλεί την αύξηση της θερμοκρασίας της Γης είναι: «Απλά δεν ξέρουμε αυτή τη στιγμή», αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι επιστήμονες στερούνται ιδεών.
«Οι πιθανότητες το CO2 να είναι ο υπ’ αριθμόν ένα ένοχος είναι πολύ μικρές. Το CO2 συμβάλλει αναμφίβολα, αλλά υπάρχουν διάφοροι φυσικοί κύκλοι που πιθανότατα συμβάλλουν επίσης», δήλωσε. « Σε αυτούς περιλαμβάνονται η ηλιακή μεταβλητότητα και οι ωκεάνιοι κύκλοι, οι οποίοι αγνοούνται στα κλιματικά μοντέλα – επειδή δεν ξέρουμε πώς να τους ενσωματώσουμε – ή αναπαρίστανται ανεπαρκώς. Αν και οι ακτιβιστές του κλίματος θα σας πουν το αντίθετο, η επιστήμη του κλίματος βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα και υπάρχουν πολλά που δεν καταλαβαίνουμε ακόμη για το κλίμα μας.»
Ως παράδειγμα ανέφερε μια πρόσφατη ερευνητική εργασία που εκτιμά ότι οι αλλαγές στην παραγωγή του ήλιου θα μπορούσαν να εξηγήσουν κατά 70 έως 80% την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ωστόσο, τέτοιες έρευνες δεν έχουν μεγάλη απήχηση, καθώς η IPCC είναι προσηλωμένη στην ιδέα ότι το ανθρώπινο CO2 είναι η αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Επιπλέον, ο κος Αλεξάντερ δήλωσε ότι ο Τζον Κρίστυ, κλιματολόγος και καθηγητής ατμοσφαιρικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ και διευθυντής του Κέντρου Επιστήμης του Συστήματος της Γης, έχει αποδείξει σαφώς ότι τα κλιματικά μοντέλα υπερβάλλουν κατά δύο έως τρεις φορές στη βραχυπρόθεσμη μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας.
Για να βρουν ακριβέστερες μετρήσεις, ο κος Κρίστυ και ο Ρόι Σπένσερ, κλιματολόγος, πρώην επιστήμονας της NASA και τώρα κύριος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ, ανέπτυξαν ένα σύνολο δεδομένων παγκόσμιων θερμοκρασιών από δορυφορικές παρατηρήσεις μικροκυμάτων.
Ξεκίνησαν το πρόγραμμά τους το 1989, ανέλυσαν δεδομένα που έφταναν μέχρι το 1979 και διαπίστωσαν ότι, σε γενικές γραμμές, από το 1979, η θερμοκρασία της Γης αυξάνεται σταθερά κατά 0,23 βαθμούς Φαρενάιτ κάθε 10 χρόνια, σύμφωνα με τα παγκόσμια δορυφορικά δεδομένα, αναφέρει ο κος Σπένσερ στην ιστοσελίδα του.
Όσο για το γιατί τα κλιματικά μοντέλα είναι τόσο ανακριβή, ο κος Αλεξάντερ είπε: «Οι προσομοιώσεις στον υπολογιστή είναι τόσο αξιόπιστες όσο και οι υποθέσεις στις οποίες βασίζεται το υπολογιστικό μοντέλο και υπάρχουν πολλές υποθέσεις που υπεισέρχονται στα κλιματικά μοντέλα. Οι υποθέσεις για διαδικασίες που δεν κατανοούμε πλήρως απαιτούν υπολογισμούς κατά προσέγγιση.
«Όλες αυτές οι προσεγγίσεις μεγάλης και μικρής κλίμακας ενσωματώνονται στο μοντέλο με τη μορφή ρυθμιζόμενων αριθμητικών παραμέτρων – που συχνά αποκαλούνται “συντελεστές διόρθωσης” από τους επιστήμονες και τους μηχανικούς. Ο διάσημος μαθηματικός Τζον φον Νόιμαν είχε πει κάποτε: “Με τέσσερεις [ρυθμιζόμενες] παραμέτρους μπορώ να χωρέσω έναν ελέφαντα και με πέντε μπορώ να τον κάνω να κουνάει τον κορμό του”.»
Η ρήση του κου φον Νόιμαν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να εντυπωσιάζονται όταν ένα πολύπλοκο μοντέλο ταιριάζει σε ένα σύνολο δεδομένων, διότι, με αρκετές παραμέτρους, μπορείτε να προσαρμόσετε οποιοδήποτε σύνολο δεδομένων.
Ο κος Μπεναρόγια συμμερίζεται την κριτική του κου Αλεξάντερ, αλλά πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα όσον αφορά τη μοντελοποίηση του κλίματος.
«Όλες οι προβλέψεις των κλιματικών μοντέλων ήταν λανθασμένες», δήλωσε ο κος Μπεναρόγια στην Epoch Times. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ένα υπολογιστικό μοντέλο της ατμόσφαιρας είναι εγγενώς ανακριβές. Αυτό δεν είναι σφάλμα των ερευνητών.
»Οφείλεται στην τεράστια πολυπλοκότητα της χημείας του κλίματος – ρευστομηχανική, μεταφορά θερμότητας, επιπτώσεις της ηλιακής ακτινοβολίας, επιπτώσεις της Γης, μοντελοποίηση των ωκεανών, οι οποίοι μπορούν να συγκρατήσουν τεράστια ποσά θερμότητας, και επιπτώσεις των νεφών. Κανένα αναλύσιμο από υπολογιστή μαθηματικό μοντέλο δεν μπορεί να υπολογίσει όλες αυτές τις παραμέτρους. Πολλές από αυτές τις παραμέτρους δεν είναι πλήρως κατανοητές. Επίσης, δεν έχει διασαφηνισθεί ο τρόπος με τον οποίο αυτές οι παράμετροι συνδέονται μεταξύ τους.»
Ένας υπερυπολογιστής στο Γερμανικό Κέντρο Υπολογισμού Κλίματος (DKRZ) στο Αμβούργο της Γερμανίας, στις 7 Ιουνίου 2017. Το DKRZ παρέχει υπολογιστές υψηλών επιδόσεων και συναφείς υπηρεσίες για τα ερευνητικά ινστιτούτα για το κλίμα στη χώρα. (Morris MacMatzen/Getty Images)
Ο κος Μπεναρόγια δήλωσε ότι, εκτός του ότι δεν κατανοούμε πλήρως την πολυπλοκότητα του κλίματος, τα διαθέσιμα δεδομένα είναι ελλιπή ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, παραποιούνται για να ταιριάξουν σε μια θεωρία.
«Υπήρξαν αρκετές αναφορές σχετικά με τη νοθεία των δεδομένων, ώστε να εξασφαλιστούν αποτελέσματα που παραπέμπουν στην επερχόμενη κλιματική καταστροφή», είπε. «Όλες οι προβλέψεις ήταν λανθασμένες. Θέλω το κλίμα να είναι μη πολιτικό στην επιστήμη. Οι πολιτικές πρέπει να βασίζονται στην επιστήμη. Οι πολιτικές είναι εκεί που μπαίνει η πολιτική, όχι τα γεγονότα»
Όσο για το γιατί υπάρχει μια πίεση για την κήρυξη «έκτακτης ανάγκης για το κλίμα», ο κος Μπεναρόγια είπε ότι πρόκειται για «εξουσία και χρήμα, αλλά και για ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις».
«[Κάποιοι] μπορεί να μισούν τη μεγάλη βιομηχανία, το μεγάλο πετρέλαιο και την τεχνολογία. Ίσως κάποιοι μισούν τη Δύση ή τον καπιταλισμό. Όλα αυτά πιθανόν να παίζουν κάποιο ρόλο», είπε.
Ο κος Αλεξάντερ συμφώνησε ότι πρόκειται για εξουσία και χρήμα.
«Στην αρχή, η φράση-κλειδί ήταν απλώς η “υπερθέρμανση του πλανήτη”. Όταν αυτό προκάλεσε ελάχιστο ενδιαφέρον, κάποιος είχε την έξυπνη ιδέα να εισάγει τη φράση “κλιματική αλλαγή”, η οποία ήταν εξαιρετικά αποτελεσματική για ένα διάστημα, καθώς το κλίμα της Γης αλλάζει συνεχώς, ανεξάρτητα από το τι κάνει η θερμοκρασία», είπε.
«Στη συνέχεια, όταν οι μη πιστοί άρχισαν και πάλι να αγνοούν το μήνυμα, το μάντρα έγινε “κλιματική κρίση”. Αυτό κλιμακώθηκε στη σημερινή “κλιματική έκτακτη ανάγκη”, ελπίζοντας ότι ο όρος “έκτακτη ανάγκη” θα κινητοποιούσε πραγματικά τους ανθρώπους σε δράση και θα τους έπειθε να υποστηρίξουν το καθαρό μηδενικό CO2 και άλλα μέτρα.
»Ένα άλλο στοιχείο είναι η επιθυμία της άκρας αριστεράς να ανατρέψει ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο θεωρεί κακό και πηγή όλων των προβλημάτων της κοινωνίας. Γι’ αυτούς, μια κλιματική κρίση ή μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι ένα βολικό όχημα για την επίτευξη των στόχων τους.»
Όσον αφορά την πίεση των Ηνωμένων Εθνών για μηδενικό διοξείδιο του άνθρακα μέχρι το 2050, ο κος Αλεξάντερ είπε: «Είναι μια απόλυτη σπατάλη χρόνου και πόρων και μπορεί κάλλιστα να φτωχοποιήσει πολλές δυτικές οικονομίες. Ούτως ή άλλλως η Κίνα και η Ινδία δεν συμμετέχουν, γεγονός που καθιστά την όλη προσπάθεια χωρίς νόημα».
