Μήνας: Ιούνιος 2025

Το Ισραήλ αρνήθηκε ότι πυροβόλησε Παλαιστινίους κοντά σε σημείο διανομής ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, λέγοντας ότι οι δυνάμεις του δεν στόχευσαν πολίτες και κατηγόρησε τη Χαμάς ότι άνοιξε πυρ στην περιοχή.

Το υπουργείο Υγείας της Γάζας, το οποίο ελέγχεται από την τρομοκρατική ομάδα Χαμάς, δήλωσε ότι περισσότεροι από 30 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν και σχεδόν 170 τραυματίστηκαν την 1η Ιουνίου στη νότια Γάζα, κοντά σε σημείο διανομής τροφίμων, και ότι ο ισραηλινός στρατός άνοιξε πυρ εναντίον ανθρώπων που συγκεντρώνονταν για να λάβουν επισιτιστική βοήθεια.

Την 1η Ιουνίου, οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις (IDF) διέψευσαν αυτούς τους ισχυρισμούς με ανάρτηση στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X:

«Ψευδείς αναφορές διαδίδονται τις τελευταίες ώρες, συμπεριλαμβανομένων σοβαρών ισχυρισμών κατά του IDF σχετικά με πυρά εναντίον κατοίκων της Γάζας, στην περιοχή του σημείου διανομής ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα», έγραψε ο IDF.

Ο ισραηλινός στρατός δήλωσε ότι σύμφωνα με τα ευρήματα μιας αρχικής έρευνας, ο IDF «δεν πυροβόλησε εναντίον αμάχων ενώ βρίσκονταν κοντά ή εντός του σημείου διανομής ανθρωπιστικής βοήθειας και […] οι αναφορές προς τούτο είναι ψευδείς».

Ο IDF δήλωσε ότι συνεργάζεται με το υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ Ανθρωπιστικό Ίδρυμα για τη Γάζα (GHF) και διεθνείς οργανισμούς βοήθειας για να καταστεί δυνατή η διανομή βοήθειας στους κατοίκους της Γάζας και «όχι στη Χαμάς».

Στις 2 Ιουνίου, ο Ερυθρός Σταυρός δήλωσε ότι νωρίς το πρωί της 1ης Ιουνίου, το Νοσοκομείο Πεδίου του Ερυθρού Σταυρού, χωρητικότητας 60 κλινών, στη Ράφα, δέχθηκε «μαζική εισροή 179 θυμάτων, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών».
Ανέφερε ότι οι περισσότεροι έφεραν «τραύματα από πυροβολισμούς ή θραύσματα».

Είκοσι ένας ασθενείς κηρύχθηκαν νεκροί κατά την άφιξή τους και όλοι οι ασθενείς δήλωσαν ότι προσπαθούσαν να φτάσουν σε σημείο διανομής βοήθειας, σύμφωνα με τον Ερυθρό Σταυρό.

«Αυτός είναι ο υψηλότερος αριθμός τραυματιών από όπλα σε ένα μόνο περιστατικό από την ίδρυση του νοσοκομείου εκστρατείας, πριν από ένα χρόνο. Ξεπέρασε κατά πολύ τη χωρητικότητα του νοσοκομείου», ανέφερε.

Το Ισραήλ άρχισε να περιορίζει την παράδοση βοήθειας στη Γάζα τον Μάρτιο, λέγοντας ότι η Χαμάς έκλεβε τη βοήθεια και την πουλούσε για να χρηματοδοτήσει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις.

Σε δήλωση του, στις 22 Μαΐου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε ότι είχε συμβουλευτεί τους Αμερικανούς συμμάχους του Ισραήλ σχετικά με το τι πρέπει να κάνουν «για να εμποδίσουν τη Χαμάς από το να λεηλατεί τη βοήθεια» και ότι, μαζί, είχαν «επινοήσει έναν μηχανισμό για την επίτευξη αυτού του στόχου».

Το GHF δημιουργήθηκε το 2025 ως μέρος ενός σχεδίου που ξεκίνησε το Ισραήλ για την παροχή βοήθειας σε Παλαιστίνιους πολίτες στη Γάζα, χωρίς παρέμβαση της Χαμάς.

Στις 25 Μαΐου, ο Τζέηκ Γουντ, εκτελεστικός διευθυντής του GHF, παραιτήθηκε, λέγοντας ότι ήταν σαφές ότι το σχέδιο δεν μπορούσε να εφαρμοστεί τηρώντας «τις αρχές του ανθρωπισμού, της ουδετερότητας, της αμεροληψίας και της ανεξαρτησίας», τις οποίες είπε ότι «δεν θα εγκαταλείψει».

Ο Γουντ, πρώην ελεύθερος σκοπευτής των Αμερικανών Πεζοναυτών, ο οποίος διορίστηκε στη θέση αυτή πριν από δύο μήνες, δεν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες.

Η γαλλική κυβέρνηση δήλωσε στις 30 Μαΐου ότι θα μπορούσε να σκληρύνει τη θέση της απέναντι στο Ισραήλ σχετικά με την κατάσταση με την παροχή βοήθειας στη Γάζα.

«Ο ανθρωπιστικός αποκλεισμός δημιουργεί μια κατάσταση που είναι αφόρητη», δήλωσε ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν στις 30 Μαΐου, κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου στη Σιγκαπούρη με τον πρωθυπουργό της Σιγκαπούρης Λώρενς Γουόνγκ.

«Επομένως, εάν δεν υπάρξει απάντηση που να ανταποκρίνεται στην ανθρωπιστική κατάσταση τις επόμενες ώρες και ημέρες, προφανώς θα πρέπει να σκληρύνουμε τη συλλογική μας θέση. Αλλά εξακολουθώ να ελπίζω ότι η κυβέρνηση του Ισραήλ θα αλλάξει τη στάση της και ότι θα έχουμε επιτέλους μια ανθρωπιστική απάντηση.»

Η σύγκρουση στη Γάζα χρονολογείται από τις 7 Οκτωβρίου 2023, όταν τρομοκράτες της Χαμάς διέσχισαν τα σύνορα με το Ισραήλ, σκοτώνοντας περίπου 1.200 ανθρώπους και συλλαμβάνοντας περίπου 250 ομήρους στη λωρίδα εδάφους που ήλεγχαν.

Τα στοιχεία του Μαΐου από το υπουργείο Υγείας της Γάζας που ελέγχεται από τη Χαμάς αναφέρουν ότι η επακόλουθη σύγκρουση έχει κοστίσει τη ζωή τουλάχιστον 52.800 Παλαιστινίων.

Οι αριθμοί δεν κάνουν διάκριση μεταξύ μαχητών και αμάχων και δεν μπορούν να επαληθευτούν ανεξάρτητα.

Ένα δικαστήριο του Βερολίνου αποφάσισε στις 2 Ιουνίου ότι η επιστροφή αιτούντων άσυλο στα σύνορα της Γερμανίας είναι παράνομη, καταλήγοντας σε πλήγμα στον συνασπισμό υπό την ηγεσία των συντηρητικών του Καγκελάριου Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος έχει δεσμευτεί να επιβάλει συνοριακούς ελέγχους.

Το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ τριών ανώνυμων Σομαλών αιτούντων — δύο άνδρες και μία γυναίκα — οι οποίοι στάλθηκαν πίσω στην Πολωνία από έναν σιδηροδρομικό σταθμό στην ανατολική πόλη της Φρανκφούρτης επί του Όντερ, στα σύνορα της Γερμανίας, με το σκεπτικό ότι είχαν επιχειρήσει να εισέλθουν από μια ασφαλή τρίτη χώρα, σύμφωνα με δικαστική ανακοίνωση.

«Η απόρριψη των αιτούντων ήταν παράνομη», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το δικαστήριο του Βερολίνου, προσθέτοντας ότι η αίτηση ασύλου θα έπρεπε να είχε διεκπεραιωθεί από τη Γερμανία σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ.

Το δικαστήριο δήλωσε ότι οι αιτούντες δεν μπορούσαν να απαιτήσουν να εισέλθουν στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας πέρα ​​από τη συνοριακή διέλευση, αλλά ότι η αίτηση θα μπορούσε να διεκπεραιωθεί στα σύνορα ή κοντά σε αυτά.

Στις 7 Μαΐου, την πρώτη ημέρα της διοίκησης Μερτς, ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών Αλεξάντερ Ντόμπριντ εξέδωσε εντολή με την οποία ζητούσε από τις αρχές να επιστρέψουν περισσότερους παράνομους μετανάστες στα σύνορα της χώρας.

Είπε ότι θα αύξανε σταδιακά τον αριθμό των απορρίψεων, εφαρμόζοντας παράλληλα αυστηρότερους ελέγχους στα σύνορα της Γερμανίας.

«Δεν πρόκειται να κλείσουμε τα σύνορα, αλλά θα τα ελέγξουμε πιο αυστηρά, και αυτός ο αυστηρότερος έλεγχος των συνόρων θα οδηγήσει επίσης σε μεγαλύτερο αριθμό απορρίψεων», είχε δηλώσει τότε ο Ντόμπριντ.

Οι στόχοι του Ντόμπριντ ευθυγραμμίζονται με εκείνους άλλων ευρωπαϊκών χωρών που σκληραίνουν τη στάση τους απέναντι στην παράνομη μετανάστευση.

Σύμφωνα με το Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, τα κράτη μέλη μπορούν να συνάψουν συμφωνίες με κράτη εκτός ΕΕ για την εξωεδαφική διεκπεραίωση των αιτήσεων ασύλου, ενδεχομένως δημιουργώντας κέντρα επεξεργασίας στη Βόρεια Αφρική ή και πέραν αυτής.

Οι παράνομοι μετανάστες εισέρχονται στην ΕΕ κυρίως μέσω διαβάσεων στη Μεσόγειο από τη Βόρεια Αφρική και μέσω χερσαίων οδών μέσω της Πολωνίας και των Βαλκανίων, σύμφωνα με στοιχεία της Frontex, της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής.

Υπό την πίεση κομμάτων με πιο σκληροπυρηνικές πλατφόρμες μετανάστευσης, τα πολιτικά κόμματα του κατεστημένου έχουν εγκαταλείψει σταθερά τις κάποτε προοδευτικές θέσεις τους για τη μετανάστευση και έχουν υποστηρίξει την επαναφορά των εσωτερικών συνοριακών ελέγχων στη Ζώνη Σένγκεν ελεύθερης κυκλοφορίας.

Το 2024, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν πρότεινε τη σύναψη συμφωνιών με χώρες εκτός ΕΕ από τις οποίες προέρχονται οι παράνομοι μετανάστες ή μέσω των οποίων διέρχονται, προκειμένου να τους σταματήσει σε αυτές τις χώρες.

Πρότεινε επίσης την αποστολή όσων δεν έχουν δικαίωμα παραμονής στην ΕΕ σε «κέντρα επιστροφής» σε χώρες εκτός ΕΕ, όπως η Αίγυπτος, το Μαρόκο, η Αλγερία, η Μαυριτανία, η Σενεγάλη και το Μάλι.

Δεν έχουν ακόμη δημιουργηθεί τέτοιοι κόμβοι.

Στις 31 Μαΐου, ο Ντόμπριντ δήλωσε ότι ελπίζει ότι η ΕΕ θα μπορούσε να καταλήξει σε μια συμφωνία σε επίπεδο μπλοκ για την αποστολή παράνομων μεταναστών σε τρίτες χώρες.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Welt am Sonntag που δημοσιεύθηκε στις 31 Μαΐου, δήλωσε ότι η προσέγγιση της χρήσης τρίτων χωρών θα μπορούσε να λειτουργήσει μόνο εάν υπήρχε πανευρωπαϊκή συναίνεση.

«Χρειαζόμαστε τρίτες χώρες που είναι έτοιμες να δεχτούν μετανάστες που αντικειμενικά δεν μπορούν να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους», δήλωσε στην εφημερίδα. «Κανένα μεμονωμένο κράτος μέλος της ΕΕ δεν μπορεί να δημιουργήσει αυτό το μοντέλο μόνο του: θα πρέπει να συμβεί σε επίπεδο ΕΕ. Προετοιμάζουμε τα θεμέλια για αυτό αυτή τη στιγμή».

Ο Σου Τσιλιάνγκ, πρώην ανώτατος στρατηγός της Πολεμικής Αεροπορίας της Κίνας και άλλοτε επικεφαλής του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, απεβίωσε στο Πεκίνο σε ηλικία 75 ετών, σύμφωνα με κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης.

Ο Σου διετέλεσε αντιπρόεδρος της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής από το 2012 έως το 2022, έχοντας την εποπτεία του κινεζικού στρατού. Το 2012, την ίδια χρονιά που ανέλαβε την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος ο Σι Τζινπίνγκ, ξεκίνησε μια ευρεία πολιτική και στρατιωτική αναδιάρθρωση που περιελάμβανε και εκκαθαρίσεις στο πλαίσιο εκστρατείας κατά της διαφθοράς.

Ο Σου ήταν ο υπαρχηγός της ομάδας που συγκρότησε ο Σι το 2014 για τη μεταρρύθμιση των ενόπλων δυνάμεων, της οποίας και ηγήθηκε προσωπικά. Σε ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε μέσω του πρακτορείου Xinhua, ο Σου χαρακτηρίστηκε «δοκιμασμένος και πιστός κομμουνιστής στρατιώτης» και «εξέχων ηγέτης» του κινεζικού στρατού.

Ο θάνατός του ήρθε σε μια περίοδο βαθιάς αναστάτωσης στους κόλπους του κινεζικού στρατεύματος, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει δεχθεί αλλεπάλληλες εκκαθαρίσεις. Ο Σι αρχικά στόχευε ανώτατους αξιωματικούς που θεωρούνταν πιθανές απειλές για την εξουσία του. Ωστόσο, πρόσφατες εκκαθαρίσεις φαίνεται να στρέφονται και σε στενούς συνεργάτες του, γεγονός που, σύμφωνα με αναλυτές, εγείρει ερωτήματα για τη σταθερότητα του ελέγχου του στο στρατιωτικό κατεστημένο.

Ο θάνατος του Σου ακολούθησε την «πτώση» ενός ακόμη συμμάχου του Σι, του Μιάο Χουά, ο οποίος ηγείτο επί χρόνια του Τμήματος Πολιτικής Εργασίας, κρίσιμου θεσμού για την καριέρα ανώτερων αξιωματικών. Ο Μιάο είχε τεθεί υπό εξέταση τον Νοέμβριο του 2024 και στη συνέχεια διαγράφηκε από τον ιστότοπο της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής, όπου αναφερόταν ως μέλος της.

Ο Χε Γουεϊντόνγκ, δεύτερος στην ιεραρχία της Επιτροπής, έχει εξαφανιστεί από τη δημόσια σφαίρα από τα μέσα Μαρτίου. Σχολιαστές με πολιτικές διασυνδέσεις στην Κίνα δήλωσαν στην εφημερίδα The Epoch Times ότι έχει τεθεί υπό ανάκριση.

Οι Σου, Χε και Μιάο είχαν όλοι υπηρετήσει στην επαρχία Φουτζιάν, στη νοτιοανατολική Κίνα, περιοχή όπου ο Σι εργάστηκε σχεδόν επί δύο δεκαετίες, έως το 2002.

Ένα ακόμη στοιχείο που, σύμφωνα με αναλυτές, ενδέχεται να αντανακλά κάμψη της πολιτικής ισχύος του Σι είναι η αυξημένη παρουσία πολιτικών συνθημάτων του προκατόχου του, Χου Τζιντάο, στα κρατικά μέσα ενημέρωσης, με παράλληλη μείωση των αναφορών στον ίδιο τον Σι.

Ο Σου γεννήθηκε το 1950 και εντάχθηκε στον στρατό σε ηλικία 16 ετών. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ανέλαβε αρχηγός επιτελείου της Πολεμικής Αεροπορίας στη Σαγκάη. Η σχέση του με τον Σι χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν ο Σου ήταν διοικητής σώματος στην πρωτεύουσα της Φουτζιάν, Φουτζού, ενώ ο Σι ήταν τοπικός αξιωματούχος. Οι δυο τους είχαν φωτογραφηθεί μαζί, περιστοιχισμένοι από άλλους στρατιωτικούς.

Αφού ο Σι ανήλθε στην εξουσία, ο Σου κατέλαβε υψηλόβαθμη θέση στην Κεντρική Επιτροπή του Πολιτικού Γραφείου, το δεύτερο σημαντικότερο όργανο λήψης αποφάσεων στην Κίνα.

Ο Σου θεωρείται ότι διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην παγίωση της εξουσίας του Σι. Τον Ιούλιο του 2014, φιλοξένησε την τρίτη συνεδρίαση υψηλόβαθμων αξιωματούχων της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής, καλώντας τους να εντείνουν τους ελέγχους και να εφαρμόσουν αυστηρότερη πειθαρχία, ώστε – όπως φέρεται να είπε – «να ανταποκριθούν στην εμπιστοσύνη του προέδρου Σι».

Μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, η Επιτροπή προχώρησε στην εκκαθάριση πολλών ανώτατων στρατιωτικών στελεχών υπό την επίβλεψη του Σου. Η στρατιωτική μεταρρύθμιση οδήγησε επίσης στη δημιουργία νέων κλάδων, όπως η Δύναμη Πυραύλων και η Δύναμη Στρατηγικής Υποστήριξης, οι οποίες επίσης επηρεάστηκαν από τη νέα περίοδο πολιτικής αστάθειας.

Το 2023, τρεις διοικητές της Δύναμης Πυραύλων – οι Λι Γιουτσάο, Ζου Γιανίνγκ και Γουέι Φενγκχέ – αποπέμφθηκαν. Τον Απρίλιο του 2024, η Δύναμη Στρατηγικής Υποστήριξης διαλύθηκε και αντικαταστάθηκε από τρεις νέες μονάδες: τη Διαστημική Δύναμη, τη Δύναμη Κυβερνοχώρου και τη Δύναμη Υποστήριξης Πληροφοριών.

Ανάλυση ειδήσεων

Η ουκρανική επίθεση μεγάλης εμβέλειας σε στρατηγικά αεροδρόμια εντός ρωσικού εδάφους ενδέχεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις τόσο για τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις όσο και για τη συνολική πορεία του πολέμου. Η επιχείρηση της 1ης Ιουνίου χαρακτηρίστηκε από αναλυτές ως η πιο εκτεταμένη έως σήμερα επίθεση στο εσωτερικό της Ρωσίας, με εκτιμώμενες ζημιές δισεκατομμυρίων ευρώ στον στόλο πυρηνικών βομβαρδιστικών της χώρας.

Σύμφωνα με ουκρανικές πηγές, η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε από την Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας υπό την κωδική ονομασία «Ιστός Αράχνης» και τελούσε υπό την επίβλεψη του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο οποίος υποστήριξε, στις 2 Ιουνίου, ότι η Ρωσία δεν θα προσέλθει σε σοβαρές διαπραγματεύσεις εκεχειρίας εάν δεν αρχίσει να υφίσταται μεγαλύτερες απώλειες στο εσωτερικό της.

Ο Ζελένσκι φέρεται να δήλωσε πως η Ρωσία πρέπει να νιώσει το πραγματικό κόστος των απωλειών της, εκτιμώντας ότι μόνο έτσι θα στραφεί προς τη διπλωματία.

Μία καλά προετοιμασμένη επιχείρηση 

Σύμφωνα με πληροφορίες από το Κίεβο, η επίθεση σχεδιαζόταν επί ενάμιση χρόνο και περιελάμβανε τη μεταφορά περισσότερων από εκατό drone εντός ρωσικού εδάφους, διαμέσου πολλαπλών ζωνών ώρας. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τα εκρηκτικά τους παρέμεναν κρυμμένα σε στέγες ξύλινων παραπηγμάτων, έχοντας μεταφερθεί με φορτηγά σε διάφορες περιοχές της Ρωσίας.

Το πρωί της Κυριακής, οι στέγες αφαιρέθηκαν μέσω μηχανισμού, επιτρέποντας στα drone να απογειωθούν και να πλήξουν τους στόχους τους ταυτόχρονα, παρά τις μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των αεροδρομίων.

Ο Ζελένσκι ανέφερε πως χρησιμοποιήθηκαν συνολικά 117 drone για την επίθεση, η οποία στόχευσε τέσσερις στρατιωτικές βάσεις και προκάλεσε σημαντικές ζημιές στον στόλο ρωσικών αεροσκαφών μεταφοράς πυραύλων.

Όπως υποστήριξαν οι ουκρανικές αρχές, η επιχείρηση συντονίστηκε από πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας που δρούσαν εντός Ρωσίας, ενώ περιελάμβανε χτυπήματα σε βομβαρδιστικά σταθμευμένα σε απόσταση άνω των 4.000 χιλιομέτρων από τα ουκρανικά σύνορα.

Μιλώντας τη Δευτέρα στην Ουάσιγκτον, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού των ΗΠΑ, στρατηγός Ράντυ Τζορτζ, επεσήμανε ότι η επίθεση ανέδειξε τη διαρκώς μεταβαλλόμενη φύση του πολέμου και τη σημαντική επίδραση που έχουν πλέον οι διαθέσιμες τεχνολογίες στο πεδίο της μάχης.

Όπως παρατήρησε, η χρήση τέτοιων drone αλλά και η άμεση δημοσιοποίηση βίντεο από την επίθεση δείχνουν πόσο γρήγορα αλλάζουν οι όροι της σύγκρουσης. Χαρακτηριστικά σημείωσε πως όλοι ενημερώθηκαν για την επίθεση μέσα σε λίγα λεπτά, καθώς οι εικόνες διακινήθηκαν άμεσα από ανοικτές πηγές.

Στόχος τα ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά

Παρά το χαμηλό κόστος των drone, οι στόχοι τους ήταν αεροσκάφη μεγάλης στρατηγικής σημασίας και πολύ υψηλής αξίας για τη ρωσική πυρηνική αποτροπή. Μεταξύ των αεροσκαφών που επλήγησαν περιλαμβάνονται το Tupolev Tu-95 (τετρακινητήριο αεροσκάφος της δεκαετίας του 1950 με ρόλο ανάλογο με αυτόν του αμερικανικού B-52), το Tu-22M (βομβαρδιστικό μέσης εμβέλειας με δυνατότητα ανεφοδιασμού εν πτήσει) και το Beriev A-50 (αεροσκάφος έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου).

Ουκρανοί αξιωματούχοι ανέφεραν πως η επιχείρηση προκάλεσε ζημιές ή κατέστρεψε 41 στρατηγικά αεροσκάφη, συνολικής αξίας περίπου 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, αντιπροσωπεύοντας περίπου το ένα τρίτο του στόλου στρατηγικών βομβαρδιστικών της Ρωσίας.

Η Μόσχα αμφισβήτησε τα παραπάνω στοιχεία, υποστηρίζοντας ότι κάποια αεροσκάφη πράγματι επλήγησαν, αλλά και ότι αρκετά drone καταρρίφθηκαν πριν φτάσουν στους στόχους τους.

Η εφημερίδα The Epoch Times δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει ανεξάρτητα τους ισχυρισμούς ούτε του Κιέβου ούτε της Μόσχας.

Σε κάθε περίπτωση, αναλυτές εκτιμούν ότι η Ρωσία υπέστη ένα πλήγμα από το οποίο ενδέχεται να χρειαστεί χρόνια για να ανακάμψει πλήρως, καθώς τα Tu-95 και Tu-22 δεν έχουν κατασκευαστεί από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου και δεν μπορούν να αντικατασταθούν χωρίς την ανάπτυξη νέων πυρηνικών βομβαρδιστικών.

Παρά τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού του στόλου, είναι ασαφές πότε θα μπορέσει η Ρωσία να παράγει νέα στρατηγικά αεροσκάφη ώστε ο στόλος της να έχει επάρκεια.

Νέες ισορροπίες

Ο στρατηγός Τζορτζ υποστήριξε επίσης ότι η επίθεση ανέδειξε τη δραματική αλλαγή στη λεγόμενη «καμπύλη κόστους», δηλαδή το συνολικό οικονομικό βάρος μιας πολεμικής τεχνολογίας – από την έρευνα και την ανάπτυξη, έως την απόκτηση, τη συντήρηση και την επιχειρησιακή χρήση.

Όπως σημείωσε, τα drone που χρησιμοποίησε η Ουκρανία κοστίζουν μερικές χιλιάδες ευρώ το καθένα, ενώ η τιμή ενός ρωσικού Tu-95 προσεγγίζει τα 240 εκατομμύρια.

Ο ίδιος σχολίασε πως πρόκειται για χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς μια φθηνή τεχνολογία μπορεί να προκαλέσει τεράστιες ζημιές σε υπερσύγχρονα και κοστοβόρα μέσα.

Η κίνηση αυτή εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική του Κιέβου, που επιδιώκει να προκαλεί βαριές και δαπανηρές απώλειες στη Ρωσία, στοχεύοντας κρίσιμες και δυσαναπλήρωτες υποδομές. Ενδεικτικά, τον Απρίλιο του 2022, η Ουκρανία βύθισε το Moskva, ναυαρχίδα του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας, ενώ ακολούθησαν επιθέσεις κατά της γέφυρας του Κερτς το 2022 και το 2023, καθώς και στρατιωτική εισβολή στην περιοχή του Κουρσκ το καλοκαίρι του 2024, κοντά σε έναν από τους μεγαλύτερους ρωσικούς πυρηνικούς σταθμούς.

Η διατήρηση τέτοιων τακτικών φαίνεται πως έχει οδηγήσει σε κινητοποίηση το ρωσικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα, το οποίο βασιζόταν μέχρι πρόσφατα σε παρωχημένες και δαπανηρές μεθόδους διεξαγωγής πολέμου.

Ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας των ΗΠΑ, στρατηγός Ντέηβιντ Όλβιν, δήλωσε από την Ουάσιγκτον ότι η ρωσική ηγεσία πιθανόν να επανεξετάσει τη στρατηγική της μετά από ένα τόσο «οικονομικά αποδοτικό, ασύμμετρο αλλά ιδιαίτερα μελετημένο χτύπημα».

Των Andrew Thornebrooke και Ryan Morgan