Ο πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο “Λούλα” ντα Σίλβα και οι σύμμαχοί του στο δικαστικό σώμα έχουν μετατρέψει τη Βραζιλία σε μια «δικτατορία» που διώκει αντιφρονούντες, πολιτικούς ηγέτες και δημοσιογράφους, ενώ παραβιάζει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, δήλωσε στην Ουάσιγκτον στις 12 Μαρτίου ένας συνασπισμός βραζιλιάνων βουλευτών και δημοσιογράφων.
Οι Αμερικανοί νομοθέτες εξέφρασαν επίσης σοβαρές ανησυχίες για τις εξελίξεις, με τον βουλευτή Κρις Σμιθ (R-N.J.) να υπόσχεται να εισαγάγει νομοθεσία για την αντιμετώπιση των ζητημάτων που έθεσε η βραζιλιάνικη αντιπροσωπεία.
Ο κ. Σμιθ, πρόεδρος της Υποεπιτροπής για τα Παγκόσμια Ανθρώπινα Δικαιώματα της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, αναφέρθηκε σε «πολύ μεγάλης κλίμακας» παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις βραζιλιάνικες αρχές.
«Οι τεκμηριωμένες και αξιόπιστες αναφορές για παραβιάσεις δικαιωμάτων στη Βραζιλία περιλαμβάνουν την πολιτική κατάχρηση νομικών διαδικασιών για τη δίωξη της πολιτικής αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένης της φυλάκισης στελεχών της αντιπολίτευσης με ψευδείς κατηγορίες», δήλωσε ο κ. Σμιθ σε συνέντευξη Τύπου μαζί με τη βραζιλιάνικη αντιπροσωπεία.
Άλλες καταχρήσεις περιλαμβάνουν παραβιάσεις της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης, «συμπεριλαμβανομένης της δίωξης δημοσιογράφων, της φίμωσης των μέσων ενημέρωσης της αντιπολίτευσης, της απαγόρευσης ατόμων από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και των ελάχιστα καλυμμένων νόμων λογοκρισίας που ισχυρίζονται ότι καταπολεμούν τη λεγόμενη “παραπληροφόρηση”», πρόσθεσε.
Αξιωματικοί της ομοσπονδιακής αστυνομίας βγαίνουν από την έδρα του Κόμματος των Φιλελευθέρων κατά τη διάρκεια επιχείρησης με στόχο ορισμένους από τους κορυφαίους συνεργάτες του πρώην προέδρου Ζαΐρ Μπολσονάρο στη Μπραζίλια της Βραζιλίας, στις 8 Φεβρουαρίου 2024. (Sergio Lima/AFP via Getty Images)
Επισήμανε επίσης «πολλές παραβιάσεις του κράτους δικαίου και δικαστικές ατασθαλίες».
Οι Βραζιλιάνοι νομοθέτες ήρθαν στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή την εβδομάδα για να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με αυτό που λένε ότι αποτελεί μια σημαντική απειλή όχι μόνο για το λαό της Βραζιλίας, αλλά για ολόκληρο το δυτικό ημισφαίριο, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών.
«Οι Αμερικανοί πρέπει να καταλάβουν ότι η Βραζιλία δεν είναι πλέον δημοκρατία», δήλωσε ο Βραζιλιάνος βουλευτής Γκουστάβο Γκαγιέρ στους Epoch Times μετά από συνέντευξη Τύπου έξω από το Καπιτώλιο των ΗΠΑ.
Ο κ. Γκαγιέρ ηγήθηκε της αντιπροσωπείας μαζί με τον συνάδελφό του βουλευτή Εντουάρντο Μπολσονάρο, γιο του πρώην προέδρου της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρο.
Και οι δύο προειδοποίησαν ότι η κατάσταση είναι επείγουσα και επιδεινώνεται ραγδαία, συγκρίνοντας την με την κατάσταση στη Βενεζουέλα.
«Η Βραζιλία είναι πλέον μια δικτατορία όπου οι επικριτές συλλαμβάνονται και εκφοβίζονται, αλλά θα φροντίσουμε να μάθει ο κόσμος τι συμβαίνει», δήλωσε ο εξέχων βουλευτής της βραζιλιάνικης αντιπολίτευσης.
Τα βραζιλιάνικα δικαστήρια, συμπεριλαμβανομένου του Ανώτατου Δικαστηρίου, απελευθερώνουν πραγματικούς εγκληματίες, ενώ διώκουν και συλλαμβάνουν ηγέτες της αντιπολίτευσης, δήλωσε ο κ. Γκαγιέρ, και προειδοποίησε για ένα επερχόμενο μεταναστευτικό τσουνάμι αν δεν αντιμετωπιστεί η κατάσταση στη Βραζιλία.
«Βάζουν κυριολεκτικά ανθρώπους στη φυλακή για τις απόψεις τους», πρόσθεσε ο κ. Γκαγιέρ. «Πρόκειται για απαράδεκτη κακοποίηση».
Το μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Βραζιλίας Γκουστάβο Γκαγιέρ, δίπλα στον βουλευτή Κρις Σμιθ (R-N.J.), μιλάει σε συνέντευξη Τύπου με θέμα «Βραζιλία: Δημοκρατία, ελευθερία και κράτος δικαίου υπό επίθεση;» έξω από το Καπιτώλιο των ΗΠΑ στις 12 Μαρτίου 2024. (Mandel Ngan/AFP via Getty Images)
Ο κ. Μπολσονάρο, ο πατέρας του οποίου βρίσκεται στο στόχαστρο, επανέλαβε αυτές τις ανησυχίες, λέγοντας ότι η Βραζιλία δεν έχει πλέον δημοκρατική κυβέρνηση.
Ένα τρίτο μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Βραζιλίας, της κάτω βουλής του Κογκρέσου της, κατήγγειλε επίσης τις κλιμακούμενες διώξεις που λαμβάνουν χώρα στην πατρίδα του.
Η «δικτατορία του δικαστικού σώματος» πρέπει να αποκαλυφθεί διεθνώς και να καταδικαστεί από τον κόσμο, δήλωσε ο Μαρσέλ βαν Χάτεμ.
Πολλές άλλες προσωπικότητες υψηλού προφίλ ήταν προγραμματισμένο να παραστούν, αλλά εμποδίστηκαν να φύγουν από τη Βραζιλία από το δικαστικό σύστημα, το οποίο είχε προηγουμένως κατασχέσει τα διαβατήριά τους. Στους στόχους της προσπάθειας περιλαμβανόταν ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης βουλευτής Κάρλος Ζόρντι.
«Δεν μπορεί πλέον να φύγει από τη Βραζιλία [για να] πει στον κόσμο τι συμβαίνει», δήλωσε ο κ. Γκαγιέρ. «Πολλοί άλλοι βουλευτές δεν μπορούσαν να είναι εδώ σήμερα, διότι και σε αυτούς κατασχέθηκαν τα διαβατήριά τους».
Ορισμένα από τα σπίτια τους έχουν επίσης υποστεί έφοδο, είπε.
Ορισμένοι νομοθέτες δήλωσαν στους Epoch Times ότι ανησυχούν πολύ για το ενδεχόμενο να συλληφθούν και να μιλήσουν επίσημα.
Μεταξύ άλλων εξελίξεων, οι επικριτές επισημαίνουν τη σύλληψη και τις διώξεις διαφόρων πολιτικών ηγετών και δημοσιογράφων που επικρίνουν την τρέχουσα κυβέρνηση, τις πιο πρόσφατες εκλογές και την όλο και πιο επιθετική δικαστική εξουσία.
Πολλοί ανώτεροι αξιωματούχοι της προηγούμενης κυβέρνησης Μπολσονάρο έχουν ήδη συλληφθεί για υποτιθέμενη συνωμοσία πραξικοπήματος.
Το διαβατήριο του πρώην προέδρου έχει επίσης κατασχεθεί από την ομοσπονδιακή αστυνομία, σύμφωνα με πληροφορίες, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη σύλληψή του.
Η Παγκόσμια Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επρόκειτο να πραγματοποιήσει ακρόαση για τις εξελίξεις. Ωστόσο, πολλαπλές πηγές δήλωσαν στους Epoch Times ότι ασκήθηκαν σημαντικές πιέσεις στα μέλη του σώματος που είναι Δημοκρατικοί για να εμποδίσουν την εκδήλωση.
«Από τα τέλη του 2022, οι Βραζιλιάνοι έχουν υποστεί παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται από Βραζιλιάνους αξιωματούχους σε πολύ μεγάλη κλίμακα», δήλωσε ο κ. Σμιθ στη συνέντευξη Τύπου.
«Ως πρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δεσμεύομαι να υποστηρίξω τα διεθνώς αναγνωρισμένα ανθρώπινα δικαιώματα στη Βραζιλία και να ασκήσω εποπτεία για την αντίδραση της αμερικανικής κυβέρνησης σε αυτές τις παραβιάσεις», πρόσθεσε, υποσχόμενος να προεδρεύσει σε ακρόαση για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων «τις επόμενες εβδομάδες».
Ειδικότερα, ο κ. Σμιθ, ο οποίος έχει συχνά πάρει θέση κατά του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας και άλλων καταπατητών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο, κατήγγειλε το Ανώτατο Δικαστήριο της Βραζιλίας και τον επικεφαλής του, Αλεξάντρ ντε Μοράες.
«Αυτό που βλέπω σήμερα στη Βραζιλία, κυρίως στις έρευνες του δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου ντε Μοράες, ονομάζεται κυριαρχία του νόμου, το αντίθετο του κράτους δικαίου», δήλωσε ο κ. Σμιθ.
Τα αρχεία καταγραφής της θερμοκρασίας που χρησιμοποιούνται από τους επιστήμονες του κλίματος και τις κυβερνήσεις για τη δημιουργία μοντέλων που στη συνέχεια προβλέπουν τις επικίνδυνες επιπτώσεις της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη έχουν σοβαρά προβλήματα, ακόμη και διαφθορά στα δεδομένα, δήλωσαν στους Epoch Times πολλοί επιστήμονες που έχουν δημοσιεύσει πρόσφατες μελέτες για το θέμα.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν στηρίζεται στην τελευταία έκθεση της Εθνικής Αξιολόγησης του Κλίματος (National Climate Assessment) ως απόδειξη ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη επιταχύνεται εξαιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Το έγγραφο αναφέρει ότι οι ανθρώπινες εκπομπές «αερίων του θερμοκηπίου», όπως το διοξείδιο του άνθρακα, θερμαίνουν επικίνδυνα τη Γη.
Η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (Intergovernmental Panel on Climate Change-IPCC) έχει την ίδια άποψη και οι ηγέτες της προωθούν σημαντικές αλλαγές στην παγκόσμια πολιτική ως απάντηση.
Αλλά επιστημονικοί εμπειρογνώμονες από όλο τον κόσμο σε διάφορους τομείς αντιδρούν. Σε μελέτες που έχουν αξιολογηθεί από ομότιμους, αναφέρουν ένα ευρύ φάσμα ελαττωμάτων στα δεδομένα της παγκόσμιας θερμοκρασίας που χρησιμοποιήθηκαν για την εξαγωγή των τρομερών συμπερασμάτων- λένε ότι ήρθε η ώρα να επανεξεταστεί ολόκληρο το αφήγημα.
Τα προβλήματα με τα στοιχεία για τη θερμοκρασία είναι μεταξύ άλλων η έλλειψη γεωγραφικά και ιστορικά αντιπροσωπευτικών δεδομένων, η επιβάρυνση των καταγραφών από τη θερμότητα των αστικών περιοχών και η διαστρέβλωση των δεδομένων που προκαλείται από μια διαδικασία γνωστή ως «ομογενοποίηση».
Οι ατέλειες είναι τόσο σημαντικές που καθιστούν τα δεδομένα για τη θερμοκρασία -και τα μοντέλα που βασίζονται σε αυτά- ουσιαστικά άχρηστα, εξήγησαν τρεις ανεξάρτητοι επιστήμονες του Κέντρου Περιβαλλοντικής Έρευνας και Γεωεπιστημών (Center for Environmental Research and Earth Sciences-CERES).
Οι εμπειρογνώμονες δήλωσαν ότι όταν ληφθεί υπόψη η αλλοίωση των δεδομένων, η υποτιθέμενη «κλιματική κρίση», που υποτίθεται ότι προκαλείται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, εξαφανίζεται.
Αντ’ αυτού, η φυσική μεταβλητότητα του κλίματος προσφέρει μια πολύ καλύτερη εξήγηση για αυτό που παρατηρείται, είπαν.
Ορισμένοι εμπειρογνώμονες δήλωσαν στους Epoch Times ότι φαίνεται να υπάρχει σκόπιμη απάτη, ενώ άλλοι πρότειναν πιο αθώες εξηγήσεις.
Αλλά ανεξάρτητα από το γιατί υπάρχουν τα προβλήματα, οι επιπτώσεις των ευρημάτων είναι δύσκολο να υπερτονιστούν.
Χωρίς κλιματική κρίση, η δικαιολογία για τρισεκατομμύρια δολάρια σε κυβερνητικές δαπάνες και δαπανηρές αλλαγές στη δημόσια πολιτική για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) καταρρέει, εξήγησαν οι επιστήμονες σε μια σειρά συνεντεύξεων σχετικά με την έρευνά τους.
«Τα τελευταία 35 χρόνια, τα λόγια της IPCC θεωρούνται ευαγγέλιο», σύμφωνα με τον αστροφυσικό και ιδρυτή του CERES Ουίλι Σουν. Μέχρι πρόσφατα, ήταν ερευνητής που εργαζόταν με το Κέντρο Αστροφυσικής του Χάρβαρντ & Σμιθσόνιαν (Center for Astrophysics, Harvard & Smithsonian).
«Και πράγματι, ο ακτιβισμός για το κλίμα έχει γίνει η νέα θρησκεία του 21ου αιώνα – οι αιρετικοί δεν είναι ευπρόσδεκτοι και δεν επιτρέπεται να κάνουν ερωτήσεις», δήλωσε ο κ. Σουν στους Epoch Times.
Χορευτές που συνεργάζονται με την ομάδα Mothers Rise Up (ομάδα μητέρων από το Ηνωμένο Βασίλειο που διαμαρτύρονται για την κλιματική αλλαγή) προετοιμάζονται για μια παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τα Lloyds of London στο Λονδίνο στις 26 Φεβρουαρίου 2024. (Carl Court/Getty Images)
«Όμως, η καλή επιστήμη απαιτεί να ενθαρρύνονται οι επιστήμονες να αμφισβητούν το δόγμα της IPCC. Η υποτιθέμενη καθαρότητα των παγκόσμιων καταγραφών θερμοκρασίας είναι ένα από τα πιο ιερά δόγματα της IPCC».
Η τελευταία έκθεση της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την Εθνική Εκτίμηση του Κλίματος αναφέρει: «Οι ανθρώπινες δραστηριότητες αλλάζουν το κλίμα».
«Τα στοιχεία για την αύξηση της θερμοκρασίας, από πολλαπλές πτυχές του γήινου συστήματος, είναι αδιάσειστα και η επιστήμη είναι αδιαμφισβήτητη ότι οι αυξήσεις των ατμοσφαιρικών αερίων του θερμοκηπίου οδηγούν πολλές παρατηρούμενες τάσεις και αλλαγές».
Ειδικότερα, σύμφωνα με την έκθεση, αυτό οφείλεται σε ανθρώπινες δραστηριότητες όπως η καύση ορυκτών καυσίμων για τις μεταφορές, την ενέργεια και τη γεωργία.
Η εξέταση των χρονοδιαγραμμάτων αναδεικνύει σημαντικά προβλήματα με αυτό το αφήγημα, δήλωσε ο κ. Σουν.
«Όταν οι άνθρωποι ρωτούν για την υπερθέρμανση του πλανήτη ή την κλιματική αλλαγή, είναι σημαντικό να ρωτάμε: «Από πότε;». Τα δεδομένα δείχνουν ότι ο πλανήτης έχει θερμανθεί από τη δεκαετία του 1970, και ότι αυτό ακολούθησε μια περίοδο ψύξης από τη δεκαετία του 1940», είπε.
Ενώ είναι «σίγουρα θερμότερος» τώρα από ό,τι τον 19ο αιώνα, ο κ. Σουν είπε ότι τα δεδομένα υποκατάστασης για τη θερμοκρασία δείχνουν ότι ο 19ος αιώνας «ήταν εξαιρετικά ψυχρός».
«Ήταν το τέλος μιας περιόδου που είναι γνωστή ως Μικρή Εποχή των Παγετώνων», είπε.
Τα δεδομένα που λαμβάνονται από αγροτικούς σταθμούς θερμοκρασίας, μετρήσεις στους ωκεανούς, μετεωρολογικά μπαλόνια, δορυφορικές μετρήσεις, καθώς και από δείκτες θερμοκρασίας, όπως δακτύλιοι δέντρων, παγετώνες και ιζήματα λιμνών, «δείχνουν ότι το κλίμα πάντα άλλαζε», δήλωσε ο κ. Σουν.
«Δείχνουν ότι το σημερινό κλίμα έξω από τις πόλεις δεν είναι ασύνηθες», είπε, προσθέτοντας ότι η θερμότητα από τις αστικές περιοχές επηρεάζει τα δεδομένα με λάθος τρόπο.
«Αν εξαιρέσουμε τα δεδομένα θερμοκρασίας των πόλεων που αντιπροσωπεύουν μόνο το 3% του πλανήτη, τότε έχουμε μια πολύ διαφορετική εικόνα του κλίματος.»
Ένας μετεωρολόγος εκτοξεύει ένα μετεωρολογικό μπαλόνι για τη μέτρηση της ισοθερμίας μηδέν βαθμών στο σταθμό MeteoSwiss στην Payerne της Ελβετίας, στις 7 Σεπτεμβρίου 2023. (Fabrice Coffrini/AFP μέσω Getty Images)
Ομογενοποίηση
Ένα ζήτημα που οι επιστήμονες λένε ότι αλλοιώνει τα δεδομένα προέρχεται από μια ασαφή διαδικασία γνωστή ως «ομογενοποίηση».
Σύμφωνα με τους επιστήμονες του κλίματος που συνεργάζονται με κυβερνήσεις και τον ΟΗΕ, οι αλγόριθμοι που χρησιμοποιούνται για την ομογενοποίηση έχουν σχεδιαστεί για να διορθώνουν, όσο το δυνατόν περισσότερο, διάφορες μεροληψίες που μπορεί να υπάρχουν στα ακατέργαστα δεδομένα θερμοκρασίας.
Αυτές οι μεροληψίες περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη μετεγκατάσταση των σταθμών παρακολούθησης της θερμοκρασίας, τις αλλαγές στην τεχνολογία που χρησιμοποιείται για τη συλλογή των δεδομένων ή τις αλλαγές στο περιβάλλον που περιβάλλει ένα θερμόμετρο, οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν τις μετρήσεις του.
Για παράδειγμα, εάν ένας σταθμός θερμοκρασίας είχε αρχικά τοποθετηθεί σε ένα άδειο χωράφι, αλλά το χωράφι αυτό έχει έκτοτε ασφαλτοστρωθεί για να μετατραπεί σε χώρο στάθμευσης, η καταγραφή θα φαινόταν να δείχνει πολύ υψηλότερες θερμοκρασίες. Ως εκ τούτου, θα ήταν λογικό να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε τα δεδομένα που συλλέγονται.
Σχεδόν κανείς δεν διαφωνεί με την ανάγκη κάποιας ομογενοποίησης για τον έλεγχο διαφόρων παραγόντων που μπορεί να αλλοιώσουν τα δεδομένα για τη θερμοκρασία.
Όμως μια πιο προσεκτική εξέταση της διαδικασίας όπως συμβαίνει τώρα αποκαλύπτει σημαντικές ανησυχίες, δήλωσε ο Ρόναν Κόνολι (Ronan Connolly), ανεξάρτητος επιστήμονας στο CERES.
«Ενώ η επιστημονική κοινότητα έχει εθιστεί στο να χρησιμοποιεί τυφλά αυτά τα προγράμματα υπολογιστών για να διορθώσει τις μεροληψίες των δεδομένων, μέχρι πρόσφατα κανείς δεν είχε μπει στον κόπο να κοιτάξει βαθύτερα για να δει αν τα προγράμματα λειτουργούν όταν εφαρμόζονται σε πραγματικά δεδομένα για τη θερμοκρασία», δήλωσε στους Epoch Times.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, διάφοροι κυβερνητικοί και διακυβερνητικοί οργανισμοί που δημιουργούν παγκόσμια αρχεία για τη θερμοκρασία βασίζονται σε προγράμματα υπολογιστών για την αυτόματη προσαρμογή των δεδομένων.
Ο κ. Σουν, ο κ. Κόνολι και μια ομάδα επιστημόνων από όλο τον κόσμο πέρασαν χρόνια εξετάζοντας τα προγράμματα για να καθορίσουν πώς λειτουργούν και αν είναι αξιόπιστα.
Ένας από τους επιστήμονες που συμμετείχαν στην ανάλυση, ο Πίτερ Ο’Νιλ (Peter O’Neill), παρακολουθεί και κατεβάζει καθημερινά τα δεδομένα από την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανογραφίας και Ατμόσφαιρας (National Oceanographic and Atmospheric Administration-NOAA) και το Παγκόσμιο Δίκτυο Ιστορικής Κλιματολογίας (Global Historical Climatology Network) από το 2011.
Διαπίστωσε ότι κάθε μέρα, η NOAA εφαρμόζει διαφορετικές προσαρμογές στα δεδομένα.
(Επάνω αριστερά) Ένας πύργος μετεωρολογίας της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) στην κορυφή ενός κτιρίου στην Ουάσιγκτον. (Επάνω δεξιά) Ένα ραντάρ που ετοιμάζει η NOAA για τη μελέτη ανεμοστρόβιλων, στο Μέμφις. (Κάτω) Ένας άνδρας εργάζεται καθώς οι αξιωματούχοι ενημερώνονται στο Εθνικό Κέντρο Τυφώνων στο Μαϊάμι. (Mark Wilson/Getty Images, Seth Herald/AFP μέσω Getty Images, Chandan Khanna/AFP μέσω Getty Images)
«Χρησιμοποιούν το ίδιο πρόγραμμα υπολογιστή ομογενοποίησης και το επαναλαμβάνουν περίπου κάθε 24 ώρες», δήλωσε ο κ. Κόνολι. «Αλλά κάθε μέρα, οι προσαρμογές ομογενοποίησης που υπολογίζουν για κάθε καταγραφή θερμοκρασίας είναι διαφορετικές».
Αυτό είναι «πολύ παράξενο», είπε.
«Αν οι προσαρμογές για έναν συγκεκριμένο μετεωρολογικό σταθμό έχουν κάποια βάση στην πραγματικότητα, τότε θα περιμέναμε το πρόγραμμα του υπολογιστή να υπολογίζει τις ίδιες προσαρμογές κάθε φορά. Αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι δεν συμβαίνει αυτό», δήλωσε ο κ. Κόνολι.
Αυτές οι ανησυχίες ήταν που προκάλεσαν για πρώτη φορά τη διεθνή έρευνα του κ. Σουν και των συναδέλφων του για το θέμα.
Επειδή η ΝΟΑΑ δεν διατηρεί ιστορικές πληροφορίες για τους μετεωρολογικούς σταθμούς της, οι επιστήμονες του CERES απευθύνθηκαν σε Ευρωπαίους επιστήμονες οι οποίοι είχαν συγκεντρώσει τα δεδομένα για τους σταθμούς που εποπτεύουν.
Διαπίστωσαν ότι μόλις το 17% των προσαρμογών της NOAA εφαρμόζονταν με συνέπεια. Και λιγότερο από το 20 τοις εκατό των προσαρμογών της NOAA σχετίζονταν σαφώς με τεκμηριωμένη αλλαγή στις παρατηρήσεις των σταθμών.
«Όταν κοιτάξαμε κάτω από το καπό, διαπιστώσαμε ότι υπήρχε ένα χάμστερ που έτρεχε σε μια ρόδα αντί για ένα κινητήρα», δήλωσε ο κ. Κόνολι. «Φαίνεται ότι με αυτά τα προγράμματα ομογενοποίησης, είναι μια περίπτωση όπου η θεραπεία είναι χειρότερη από την ασθένεια».
Ένας εκπρόσωπος των Εθνικών Κέντρων Περιβαλλοντικών Πληροφοριών (National Centers for Environmental Information) της NOAA υποβάθμισε τη σημασία, αλλά δήλωσε ότι η υπηρεσία εργάζεται για την αντιμετώπιση των ζητημάτων που θίγονται στα έγγραφα.
«Η NOAA χρησιμοποιεί καθημερινά τον καλά τεκμηριωμένο αλγόριθμο ομογενοποίησης κατά ζεύγη (Pairwise Homogenization Algorithm) στην (μηνιαία) έκδοση 4 του GHCNm και τα αποτελέσματα των συγκεκριμένων προσαρμογών σε μεμονωμένες σειρές σταθμών μπορεί να διαφέρουν από λειτουργία σε λειτουργία», δήλωσε ο εκπρόσωπος, προσθέτοντας ότι τα εν λόγω έγγραφα δεν υποστηρίζουν την άποψη ότι οι ανησυχίες σχετικά με την ομογενοποίηση των δεδομένων τα καθιστούν άχρηστα ή και ακόμα χειρότερα.
«Η NOAA αντιμετωπίζει τα ζητήματα που θίγονται και στα δύο αυτά έγγραφα σε μια μελλοντική έκδοση του συνόλου δεδομένων θερμοκρασίας GHCNm και της συνοδευτικής τεκμηρίωσής του».
Τα κεντρικά γραφεία της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας στο Silver Spring, Md. (Famartin/CC)
Αστικές θερμικές νησίδες
Ένα από τα σημαντικότερα ελαττώματα στα δεδομένα θερμοκρασίας που δημιουργεί εξ αρχής την ανάγκη ομογενοποίησης είναι το λεγόμενο φαινόμενο των «αστικών θερμικών νησίδων».
Στην ουσία, οι σταθμοί λήψης θερμοκρασίας που κάποτε βρίσκονταν σε αγροτικές περιοχές περιβάλλονται πλέον σε πολλές περιπτώσεις από δρόμους, κτίρια, αεροδρόμια και πόλεις. Αυτό παράγει πρόσθετη τοπική αύξηση της θερμοκρασίας γύρω από το θερμόμετρο, η οποία δίνει την εντύπωση δραστικής «παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας» όταν πολλοί παρόμοιοι σταθμοί εξετάζονται μαζί.
Η IPCC έχει αναγνωρίσει το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας και της αλλοίωσης των δεδομένων- ωστόσο, σύμφωνα με τους επιστήμονες που μίλησαν στους Epoch Times, ο οργανισμός του ΟΗΕ υπέθεσε λανθασμένα ότι πρόκειται για ένα δευτερεύον ζήτημα.
Σε μια νέα μελέτη με κριτές, ο συνασπισμός επιστημόνων εκτιμά ότι το 40% της παρατηρούμενης αύξησης της θερμοκρασίας από τον 19ο αιώνα που χρησιμοποιεί η IPCC είναι στην πραγματικότητα αποτέλεσμα αυτής της αστικής θερμικής απόκλισης – και όχι της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας λόγω CO2.
«Όταν εξετάζουμε τα μη αστικά δεδομένα θερμοκρασίας για την ξηρά, τους ωκεανούς και άλλα αρχεία θερμοκρασίας, η αύξηση της θερμοκρασίας είναι πολύ λιγότερο δραματική και φαίνεται παρόμοια με άλλες θερμές περιόδους πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση», δήλωσε ο κ. Κόνολι.
Η IPCC δεν ελέγχει το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας, είπε.
Όταν ο κ. Κόνολι και άλλοι επιστήμονες δημιούργησαν ένα αρχείο θερμοκρασιών χρησιμοποιώντας μόνο αγροτικούς σταθμούς λήψης θερμοκρασίας, σχεδόν η μισή από την παγκόσμια θέρμανση που ισχυρίζεται ο οργανισμός του ΟΗΕ εξαφανίστηκε.
Πράγματι, τα σύνολα δεδομένων μόνο για την ύπαιθρο ταιριάζουν πολύ περισσότερο με τα δεδομένα των μετεωρολογικών μπαλονιών και των δορυφόρων.
Στο σύνολό τους, οι καταγραφές μόνο για τις αγροτικές περιοχές δείχνουν ότι η μέτρια αύξηση της θερμοκρασίας είναι πιθανότατα απλώς μια ανάκαμψη από τη Μικρή Εποχή των Παγετώνων από το 1300 μ.Χ. έως το 1900 μ.Χ., η οποία ακολούθησε τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο από το 800 μ.Χ. έως το 1200 μ.Χ. που είδε τους Βίκινγκς να καλλιεργούν στη Γροιλανδία.
«Η Μεσαιωνική Θερμή Περίοδος φαίνεται να ήταν περίπου τόσο θερμή όσο και η σύγχρονη θερμή περίοδος, αλλά μόνο όταν χρησιμοποιούμε το αρχείο αποκλειστικά για τις αγροτικές περιοχές», δήλωσε ο κ. Κόνολι.
Ενώ υπήρξε παγκόσμια θέρμανση από το τέλος της Μικρής Εποχής των Παγετώνων, αν εξαιρεθούν τα αστικά σύνολα δεδομένων, όλες οι πρωτογενείς εκτιμήσεις της παγκόσμιας θερμοκρασίας δείχνουν ότι «ο πλανήτης εναλλάσσεται μεταξύ φάσεων θέρμανσης και ψύξης», είπε.
Η τρέχουσα περίοδος θέρμανσης ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970, καθώς οι επιστήμονες εξακολουθούσαν να προειδοποιούν για την υποτιθέμενη ανθρωπογενή παγκόσμια ψύξη, η οποία είχε αρχίσει τη δεκαετία του 1940.
Ο Μάικλ Κόνολι (Michael Connolly), ένας άλλος ανεξάρτητος επιστήμονας στο CERES και πατέρας του Ρόναν Κόνολι, σημείωσε ότι η αστική υπερθέρμανση στις πόλεις, οι οποίες καλύπτουν περίπου το 3% της επιφάνειας της γης, εξελίσσεται στην πραγματικότητα σε «μείζον πρόβλημα» που θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί.
«Αλλά, δεν μπορεί να διορθωθεί με πολιτικές για τα αέρια του θερμοκηπίου», δήλωσε. «Αντ’ αυτού, θα πρέπει να επενδύσουμε περισσότερο στο αστικό πράσινο και σε άλλα μέτρα για να προσπαθήσουμε να μειώσουμε τα αστικά κύματα καύσωνα.»
(Επάνω) Ένας άνδρας περπατάει μπροστά από ψεκαστήρες σε μια ζεστή μέρα στο Τόκιο στις 29 Ιουλίου 2022. (Κάτω) Ένας άνδρας προστατεύεται από τον ήλιο ενώ περιμένει στην ουρά για να βγάλει φωτογραφία στην ιστορική πινακίδα Welcome to Las Vegas Sign κατά τη διάρκεια καύσωνα στο Λας Βέγκας στις 14 Ιουλίου 2023. (Philip Fong/AFP μέσω Getty Images, Ronda Churchill/AFP μέσω Getty Images)
Συνδυάζοντας αγροτικά και αστικά δεδομένα
Ένα ξεχωριστό ζήτημα με τους αλγορίθμους ομογενοποίησης εξετάστηκε σε μια άλλη εργασία που δημοσιεύθηκε πέρυσι στο Journal of Applied Meteorology and Climatology (Περιοδικό Εφαρμοσμένης Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας).
Το πρόβλημα, το οποίο ο Ρόναν Κόνολι και οι συνάδελφοί του ονομάζουν «αστική ανάμειξη» (“urban blending”), αφορά τις συγκρίσεις που γίνονται μεταξύ των καταγραφών θερμοκρασίας από έναν σταθμό και άλλων σταθμών στη γύρω περιοχή.
Εάν ένας σταθμός φαίνεται να είναι πολύ εκτός συγχρονισμού με τους άλλους, το πρόγραμμα υποθέτει ότι πρόκειται για μη κλιματική παρέκκλιση που πρέπει να διορθωθεί.
Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτό είναι ότι επιτρέπει στην αστική αύξηση της θερμοκρασίας να αλλοιώσει ολόκληρη την καταγραφή της θερμοκρασίας αναμειγνύοντάς την με αγροτικά δεδομένα.
Το αποτέλεσμα είναι ότι τα αστικά και τα αγροτικά δεδομένα αναμειγνύονται μεταξύ τους, επιτρέποντας την ανάμειξη μέρους της αστικής θέρμανσης με τα αγροτικά δεδομένα που δεν έχουν το πρόβλημα.
«Μια χρήσιμη αναλογία είναι αν αναμείξετε φράουλες και μπανάνες σε ένα μπλέντερ, μετά έχετε ένα αναμεμειγμένο ομοιογενές μείγμα που δεν είναι ούτε φράουλες ούτε μπανάνες», δήλωσε ο Ρόναν Κόνολι.
«Εξετάζοντας τα δεδομένα για τη θερμοκρασία, αυτό σημαίνει ότι οι ομογενοποιημένες αγροτικές καταγραφές περιέχουν και την αστική αύξηση της θερμοκρασίας.»
Η υποτιθέμενη «ασυνήθιστη» υπερθέρμανση του πλανήτη που αναφέρεται από την IPCC και άλλες πηγές βρίσκεται μόνο στα αστικά δεδομένα που έχουν αλλοιωθεί από τη θερμότητα που σχετίζεται με τις πόλεις, είπε. Αλλά με τη χρήση των ομογενοποιημένων δεδομένων, όλα αυτά διαστρεβλώνονται τεχνητά από το φαινόμενο της αστικής θερμότητας.
«Αν εξετάσουμε τα δεδομένα για τη θερμοκρασία που δεν έχουν αλλοιωθεί από την υπερθέρμανση των πόλεων, φαίνεται ότι οι μεταβολές της θερμοκρασίας από την εποχή πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση ήταν σχεδόν κυκλικές – περίοδοι ψύξης ακολουθούμενες από περιόδους θέρμανσης», δήλωσε ο Ρόναν Κόνολι.
«Αυτό δεν μπορεί να εξηγηθεί από την άποψη της αύξησης των αερίων του θερμοκηπίου, καθώς αυτά έχουν μόνο ανοδική πορεία. Αντίθετα, υποδηλώνει ότι οι επιστήμονες που αναμείγνυαν λανθασμένα την αστική θέρμανση με τις μη αστικές μεταβολές της θερμοκρασίας κυνηγούσαν ένα παραπλανητικό στοιχείο με την πεποίθησή τους ότι το CO2 είναι ο κινητήριος μοχλός του κλίματος».
Ωστόσο, δεν είναι όλοι πεπεισμένοι ότι τα ζητήματα αυτά είναι τόσο σημαντικά όσο πρότειναν οι επιστήμονες του CERES.
Ο καθηγητής Ρόμπερτ Λουντ (Professor Robert Lund), αναγνωρισμένος εμπειρογνώμονας στον τομέα αυτό και πρόεδρος του τμήματος στατιστικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια-Σάντα Κρουζ, δήλωσε στους Epoch Times ότι τα επιχειρήματα που προβάλλονται από τον κ. Σουν και τους συναδέλφους του τον έκαναν να «ανατριχιάσει».
«Είναι αλήθεια ότι πολλοί επιστήμονες που ασχολούνται με το κλίμα δεν χρησιμοποιούν γενικά τις καλύτερες μεθόδους για τον καθαρισμό των δεδομένων», δήλωσε ο κ. Λουντ.
Επιστήμονες χρησιμοποιούν έναν μετεωρολογικό σταθμό για να μελετήσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη, στο νησί King George της Ανταρκτικής, στις 3 Φεβρουαρίου 2018. (Mathilde Bellenger/AFP μέσω Getty Images)
Αλλά ο ισχυρισμός των επιστημόνων του CERES «ότι τα συμπεράσματα για την αύξηση της θερμοκρασίας που βγάζουμε είναι ανοησίες εξαιτίας των αλλαγών των μετρητών και των ζητημάτων μετεγκατάστασης των σταθμών, καθώς και του μη βέλτιστου χειρισμού τους στις διαδικασίες ομογενοποίησης, απλώς δεν είναι αληθινός», είπε.
«Στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε τα ζητήματα των αλλαγών στα σημεία μέτρησης, όλες οι σειρές με παγκόσμιο μέσο όρο (όπως οι σειρές της IPCC) περιέχουν ισχυρές ανοδικές τάσεις. Είναι τόσο απλό».
Το ζήτημα της ομογενοποίησης «μπορεί να ευθύνεται ίσως για 0,1 ή 0,2 βαθμούς Κελσίου ανά αιώνα από τους 1,3 [βαθμούς Κελσίου] της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας, αλλά όχι περισσότερο», δήλωσε ο κ. Λουντ.
Κατηγόρησε τους επιστήμονες του CERES ότι «προσπαθούν να πάρουν οποιοδήποτε ποσό αβεβαιότητας, να το πολλαπλασιάσουν και να απαξιώσουν τα πάντα».
Ερωτηθείς αν σκοπεύει να αντικρούσει τις μελέτες τους σε ένα δικό του έγγραφο, ο κ. Λουντ είπε ότι ο ίδιος και άλλοι στον τομέα έχουν κουραστεί να μάχονται με επιστήμονες οι οποίοι, όπως είπε, ενδιαφέρονται κυρίως για την απαξίωση του αφηγήματος για το κλίμα.
Ορισμένοι άλλοι επιστήμονες και από τις δύο πλευρές της συζήτησης δεν απάντησαν σε αιτήματα για σχόλια.
Αρκετοί επικριτές του αφηγήματος για την ανθρωπογενή υπερθέρμανση του πλανήτη ζήτησαν να μιλήσουν ανεπίσημα, φοβούμενοι αντίποινα από τα ιδρύματα, τους συναδέλφους τους, τα περιοδικά ή τις πηγές χρηματοδότησής τους.
Άλλα προβλήματα
Ιστορικά δεδομένα για τη θερμοκρασία δεν υπάρχουν πραγματικά πριν από τη δεκαετία του 1970, γεγονός που δυσχεραίνει κάθε είδους μακροπρόθεσμη μελέτη.
Και εκτός της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, υπάρχει πολύ μικρή κάλυψη.
Μέχρι πρόσφατα, τα δεδομένα από τους ωκεανούς -που αποτελούν περισσότερα από τα δύο τρίτα της επιφάνειας του πλανήτη- ήταν επίσης αραιά, περιοριζόμενα κυρίως σε περιστασιακές μετρήσεις από μεγάλες θαλάσσιες διαδρομές στο βόρειο ημισφαίριο.
Η NOAA έχει επικριθεί για το γεγονός ότι επέτρεψε σε περισσότερο από το 90% των κλιματικών σταθμών της να επηρεαστούν από την αστική θερμική μεροληψία, ανέφεραν οι Epoch Times τον Ιανουάριο, επικαλούμενοι επιστήμονες και μια ξεχωριστή μελέτη που εξέτασε τα αρχεία για τη θερμοκρασία της NOAA.
Μέχρι το 2022, περίπου το 96% των σταθμών δεν πληρούσαν τα πρότυπα αξιοπιστίας του οργανισμού, αποκάλυψε μελέτη του μετεωρολόγου Άντονι Γουάτς (Anthony Watts).
Ο Μάικλ Κόνολι επισήμανε ότι όταν οι μετεωρολογικοί σταθμοί δημιουργήθηκαν αρχικά, προορίζονταν για την παρακολούθηση του καθημερινού καιρού και όχι για τις μακροπρόθεσμες κλιματικές αλλαγές.
(Επάνω) Ο καθηγητής καθαρίζει το χιόνι γύρω από τον μετεωρολογικό σταθμό. (Κάτω) Ένας καθηγητής πολιτικής και περιβαλλοντικής μηχανικής κάνει ρυθμίσεις στον μίνι μετεωρολογικό σταθμό που έχει εγκατασταθεί στο κανάλι Rideau στην Οτάβα του Καναδά, στις 8 Φεβρουαρίου 2023. (Dave Chan/AFP μέσω Getty Images)
«Ενώ οι περισσότεροι από τους επιστήμονες με τους οποίους συνομιλώ σε προσωπικό επίπεδο παραδέχονται ότι έχουν επιφυλάξεις σχετικά με πτυχές του τρέχοντος αφηγήματος για την κλιματική αλλαγή, λένε ότι τα θεσμικά τους όργανα θα υποφέρουν αν μιλήσουν», είπε.
Ο κ. Σουν αναγνώρισε ότι η μέτρηση της κλιματικής αλλαγής είναι ένα «πολύ δύσκολο επιστημονικό πρόβλημα», ιδίως επειδή τα δεδομένα είναι ατελή. Αλλά οι επιστήμονες έχουν υποχρέωση να είναι ειλικρινείς ως προς αυτό.
«Πολλές ερευνητικές ομάδες – σε μια βιαστική προσπάθεια να πάρουν επιχορηγήσεις και να δημοσιεύσουν τη δουλειά τους – φαίνεται να έχουν παραβλέψει τα σοβαρά προβλήματα των δεδομένων που χρησιμοποιούν», είπε, προσθέτοντας ότι πολλοί επιστήμονες ανησυχούν για την ασφάλεια της εργασίας τους και δεν είναι πρόθυμοι να μιλήσουν.
Αλλά ορισμένοι αναλυτές που έχουν δει τα θέματα λένε ότι πρόκειται για σκόπιμη απάτη.
Ο επιστήμονας και μηχανικός Τόνι Χέλερ (Tony Heller) της ιστοσελίδας Real Climate Science (Πραγματική Κλιματική Επιστήμη) δήλωσε ότι τα δεδομένα θερμοκρασίας -τόσο τα ιστορικά όσο και τα γεωγραφικά- είναι «κατάφωρα ανεπαρκή».
Απηχώντας τις ανησυχίες σχετικά με την ομογενοποίηση και την ανάμειξη, δήλωσε στους Epoch Times ότι «η θεωρία λειτουργίας φαίνεται να είναι ότι η ανάμειξη πολλών πολύ κακών συστατικών θα δημιουργήσει μια καλή σούπα».
Ο κ. Χέλερ κατηγορεί τη ΝΟΑΑ ότι παραποιεί τα δεδομένα της για να δημιουργήσει την «εντύπωση της υπερθέρμανσης» και αποκαλεί τα παγκόσμια και αμερικανικά ρεκόρ θερμοκρασίας «προπαγάνδα, και όχι επιστήμη».
Οι παραπλανητικές προσαρμογές που έγιναν στα δεδομένα και η ευρύτερη παραπλάνηση είναι «απολύτως σκόπιμες», είπε.
«Δισεκατομμύρια δολάρια διοχετεύονται για να προωθηθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη και η κλιματική αλλαγή».
Μέχρι στιγμής, οι μελέτες του κ. Σουν και άλλων δεν έχουν αντικρουστεί σε καμία βιβλιογραφία που έχει αξιολογηθεί από ομότιμους.
Ωστόσο, ορισμένοι επιφανείς επιστήμονες που εργάζονται για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και άλλους φορείς που συνδέονται με το κλιματικό κίνημα έχουν γελοιοποιήσει και προσβάλει τους συγγραφείς, όπως ανέφεραν οι Epoch Times τον Οκτώβριο του 2023.
Ούτε η IPCC ούτε ο κορυφαίος επιστήμονας της NASA για το κλίμα Γκάβιν Σμιντ (Gavin Schmidt) απάντησαν σε αίτημα για σχολιασμό.
Ένας ισχυρός οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών παρουσίασε ένα σχέδιο για τη ρύθμιση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της διαδικτυακής επικοινωνίας, πατάσσοντας παράλληλα αυτό που περιγράφει ως «ψευδείς πληροφορίες» και «θεωρίες συνωμοσίας», κρούωντας τον κώδωνα του κινδύνου στους υποστηρικτές της ελευθερίας του λόγου και στους κορυφαίους νομοθέτες των ΗΠΑ.
Ο Εκπαιδευτικός, Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός του ΟΗΕ (UNESCO) περιέγραψε μια σειρά από «συγκεκριμένα μέτρα τα οποία πρέπει να εφαρμοστούν από όλους τους ενδιαφερόμενους: κυβερνήσεις, ρυθμιστικές αρχές, κοινωνία των πολιτών και τις ίδιες τις πλατφόρμες» σε μια έκθεση 59 σελίδων που κυκλοφόρησε αυτόν τον μήνα.
Η προσέγγιση περιλαμβάνει την επιβολή διεθνών πολιτικών, μέσω θεσμών όπως οι κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις, που επιδιώκουν να σταματήσουν την εξάπλωση διαφόρων μορφών λόγου, προωθώντας παράλληλα στόχους όπως η «πολιτιστική ποικιλομορφία» και η «ισότητα των φύλων».
Ειδικότερα, ο οργανισμός του ΟΗΕ στοχεύει στη δημιουργία ενός «Διαδικτύου της Αξιοπιστίας» μέσω της εστίασης σε αυτό που αποκαλεί «παραπληροφόρηση», « εξαπάτηση», «ρητορική μίσους» και «θεωρίες συνωμοσίας».
Παραδείγματα έκφρασης που επισημαίνονται προκειμένου να σταματήσουν ή να περιοριστούν περιλαμβάνουν ανησυχίες σχετικά με τις εκλογές, μέτρα δημόσιας υγείας και συνηγορίες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν «υποκίνηση σε διακρίσεις».
Ο διευθύνων σύμβουλος του Facebook Μαρκ Ζάκερμπεργκ καταθέτει εξ αποστάσεως κατά τη διάρκεια ακρόασης της Επιτροπής Δικαιοσύνης της Γερουσίας με θέμα «Λογοκρισία, καταστολή και εκλογές του 2020», στην Ουάσινγκτον στις 17 Νοεμβρίου 2020. (Bill Clark-Pool/Getty Images)
Οι επικριτές προειδοποιούν ότι οι ισχυρισμοί περί «παραπληροφόρησης» και «θεωριών συνωμοσίας» χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο από ισχυρές δυνάμεις της κυβέρνησης και της Μεγάλης Τεχνολογίας για να φιμώσουν την αληθινή πληροφόρηση, ακόμη και τον βασικό πολιτικό λόγο.
Μόλις αυτό το μήνα, η Επιτροπή Δικαστικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ δημοσίευσε μια έκθεση που κατακεραυνώνει την «ψευδοεπιστήμη της παραπληροφόρησης».
Μεταξύ άλλων ανησυχιών, η επιτροπή διαπίστωσε ότι αυτή η «ψευδοεπιστήμη» έχει «εργαλειοποιηθεί» από αυτό που οι νομοθέτες αποκαλούν «βιομηχανικό σύμπλεγμα λογοκρισίας», στόχος του οποίου είναι να φιμώσει τον συνταγματικά προστατευόμενο πολιτικό λόγο, κυρίως των συντηρητικών.
«Η ψευδοεπιστήμη της παραπληροφόρησης δεν είναι πλέον -και ήταν πάντα- τίποτα περισσότερο από ένα πολιτικό τέχνασμα που στοχεύει συχνότερα σε κοινότητες και άτομα που έχουν απόψεις αντίθετες με το κυρίαρχο αφήγημα», αναφέρει η έκθεση του Κογκρέσου, με τίτλο «Η εργαλειοποίηση των ψευδοεμπειρογνωμόνων και των γραφειοκρατών της “παραπληροφόρησης”».
Πράγματι, πολλές από τις πολιτικές που ζητά η UNESCO έχουν ήδη εφαρμοστεί από ψηφιακές πλατφόρμες με έδρα τις ΗΠΑ, συχνά κατ’ εντολή της κυβέρνησης Μπάιντεν, ξεκαθαρίζει η τελευταία έκθεση του Κογκρέσου.
Ο αναπληρωτής διευθυντής της UNESCO Σινγκ Τσου (2ος Α) βλέπει μερικά αρχαία χειρόγραφα στις 31 Μαρτίου 2021. (Michele Cattani/AFP via Getty Images)
Στο Καπιτώλιο, οι νομοθέτες εξέφρασαν ωστόσο την ανησυχία τους για το σχέδιο της UNESCO.
«Έχω επανειλημμένα και δημόσια επικρίνει την άστοχη απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν να ενταχθεί εκ νέου στην UNESCO, βάζοντας τους φορολογούμενους των ΗΠΑ στο γάντζο για εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια», δήλωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάικλ ΜακΚόουλ (R-Texas) στους Epoch Times σχετικά με το σχέδιο για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αποκαλώντας την UNESCO «βαθιά προβληματική οντότητα», ο κ. ΜακΚόουλ δήλωσε ότι ανησυχεί ιδιαίτερα για το γεγονός ότι ο οργανισμός “προωθεί τα συμφέροντα αυταρχικών καθεστώτων -συμπεριλαμβανομένου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας”.
Πράγματι, η UNESCO, όπως και πολλοί άλλοι οργανισμοί του ΟΗΕ, περιλαμβάνει πολλά μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) στις ηγετικές της τάξεις, όπως ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής Σινγκ Τσου.
Το ΚΚΚ έχει επανειλημμένα καταστήσει σαφές ότι ακόμη και όταν εργάζονται σε διεθνείς οργανισμούς, τα μέλη του ΚΚΚ αναμένεται να ακολουθούν τις εντολές του κόμματος.
Οι νομοθέτες της υποεπιτροπής πιστώσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων που ασχολείται με τους διεθνείς οργανισμούς εργάζονται επί του παρόντος για να σταματήσουν ή να μειώσουν τη χρηματοδότηση διαφόρων οργανισμών του ΟΗΕ, οι οποίοι, σύμφωνα με τους νομοθέτες, χρησιμοποιούν αθέμιτα τα κονδύλια των Αμερικανών φορολογουμένων.
Η αμερικανική κυβέρνηση έχει ήδη αποχωρήσει δύο φορές από την UNESCO -υπό τις κυβερνήσεις Ρίγκαν και Τραμπ- λόγω ανησυχιών που σημειώθηκαν από τις κυβερνήσεις ως εξτρεμισμός, εχθρότητα προς τις αμερικανικές αξίες και άλλα προβλήματα.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν επανεντάχθηκε στον οργανισμό νωρίτερα φέτος, παρά τις αντιρρήσεις των νομοθέτων.
Αεροφωτογραφία ενός γλυπτού στην έδρα της UNESCO στο Παρίσι στις 25 Ιουλίου 2023. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επανεντάχθηκαν στην UNESCO υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, αφού ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αποχώρησε από τον οργανισμό το 2018. (Bertrand Guay/AFP via Getty Images)
Το σχέδιο της UNESCO
Ενώ πλασάρεται ως σχέδιο για την προάσπιση της ελεύθερης έκφρασης, το νέο ρυθμιστικό καθεστώς της UNESCO απαιτεί διεθνή λογοκρισία από «ανεξάρτητες» ρυθμιστικές αρχές που είναι «θωρακισμένες από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα».
«Τα εθνικά, περιφερειακά και παγκόσμια συστήματα διακυβέρνησης θα πρέπει να είναι σε θέση να συνεργάζονται και να μοιράζονται πρακτικές … για την αντιμετώπιση του περιεχομένου που θα μπορούσε να περιοριστεί επιτρεπτά βάσει του διεθνούς δικαίου και των προτύπων για τα ανθρώπινα δικαιώματα», αναφέρει η έκθεση.
Σε αντίθεση με την Πρώτη Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ, η οποία απαγορεύει κάθε κυβερνητική παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία του λόγου ή του Τύπου, η UNESCO παραπέμπει σε διάφορα διεθνή μέσα «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», τα οποία, όπως λέει, θα πρέπει να καθορίζουν ποια ομιλία πρέπει να περιορίζεται.
Οι συμφωνίες αυτές περιλαμβάνουν το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR), το οποίο αναφέρει ότι ο περιορισμός της ελευθερίας της έκφρασης πρέπει να προβλέπεται από το νόμο και πρέπει επίσης να εξυπηρετεί έναν «νόμιμο σκοπό».
Σε μια πρόσφατη επισκόπηση των Ηνωμένων Πολιτειών, μια επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ ζήτησε αλλαγές στο αμερικανικό Σύνταγμα και απαίτησε από την αμερικανική κυβέρνηση να κάνει περισσότερα για να σταματήσει και να τιμωρήσει τη «ρητορική μίσους», ώστε να συμμορφωθεί με το ICCPR.
Η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι (D-Calif.), μαζί με μέλη του Κογκρέσου της Ασιατικής Ειρηνικής Αμερικής, μιλάει για τον νόμο COVID-19 για τα εγκλήματα μίσους στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον στις 18 Μαΐου 2021. (Kevin Dietsch/Getty Images)
Ένα άλλο βασικό μέσο των Ηνωμένων Εθνών είναι η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία αναφέρει ρητά στο άρθρο 29 ότι «τα δικαιώματα και οι ελευθερίες δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να ασκούνται σε αντίθεση με τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών».
Εν ολίγοις, η άποψη του ΟΗΕ για την «ελευθερία της έκφρασης» είναι ριζικά διαφορετική από εκείνη που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα των ΗΠΑ.
Η έκθεση της UNESCO αναφέρει ότι μόλις εντοπιστεί περιεχόμενο που θα έπρεπε να περιοριστεί, οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης πρέπει να λάβουν μέτρα, που κυμαίνονται από τη χρήση καταστολής αλγορίθμων (shadow banning) και την προειδοποίηση των χρηστών για το περιεχόμενο μέχρι την απενεργοποίηση ή ακόμα και την διαγραφή του.
Οποιεσδήποτε ψηφιακές πλατφόρμες διαπιστωθεί ότι δεν «αντιμετωπίζουν περιεχόμενο που θα μπορούσε να περιοριστεί επιτρεπτά σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» θα πρέπει να «λογοδοτήσουν» με «μέτρα επιβολής», αναφέρει η έκθεση.
Η γενική διευθύντρια της UNESCO Οντρέ Αζουλέ, πρώην υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, επικαλέστηκε κινδύνους για την κοινωνία για να δικαιολογήσει το παγκόσμιο σχέδιο.
Η γενική διευθύντρια της UNESCO Όντρέ Αζουλέ εκφωνεί ομιλία στην έδρα της UNESCO στο Παρίσι στις 8 Νοεμβρίου 2023. (Geoffroy Van der Hasselt/AFP via Getty Images)
«Η ψηφιακή τεχνολογία επέτρεψε τεράστια πρόοδο στην ελευθερία του λόγου», ανέφερε η κ. Αζουλέ, η οποία ανέλαβε τον οργανισμό του ΟΗΕ από την επί σειρά ετών ηγέτιδα του Κομμουνιστικού Κόμματος Βουλγαρίας Ιρίνα Μπόκοβα, σε δήλωσή της. «Αλλά οι πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν επίσης επιταχύνει και ενισχύσει τη διάδοση ψευδών πληροφοριών και ρητορικής μίσους, θέτοντας μεγάλους κινδύνους για την κοινωνική συνοχή, την ειρήνη και τη σταθερότητα.
«Για να προστατεύσουμε την πρόσβαση στην πληροφόρηση, πρέπει να ρυθμίσουμε αυτές τις πλατφόρμες χωρίς καθυστέρηση, προστατεύοντας ταυτόχρονα την ελευθερία της έκφρασης και τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Στον πρόλογο της νέας έκθεσης, με τίτλο «Κατευθυντήριες γραμμές για τη διακυβέρνηση των ψηφιακών πλατφορμών», η κ. Αζουλέ αναφέρει ότι η διακοπή ορισμένων μορφών λόγου και, ταυτόχρονα, η διατήρηση της «ελευθερίας της έκφρασης» «δεν αποτελεί αντίφαση».
Επικαλούμενη μια έρευνα που ανέθεσε η ίδια η UNESCO, ο οργανισμός του ΟΗΕ δήλωσε επίσης ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποστηρίζουν την ατζέντα της.
Σύμφωνα με την UNESCO, η έκθεση και οι κατευθυντήριες γραμμές αναπτύχθηκαν μέσω μιας διαδικασίας διαβούλευσης που περιελάμβανε περισσότερες από 1.500 υποβολές και περισσότερα από 10.000 σχόλια από «ενδιαφερόμενα μέρη», όπως κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς.
Η UNESCO δήλωσε ότι θα συνεργαστεί με τις κυβερνήσεις και τις εταιρείες για την εφαρμογή του ρυθμιστικού καθεστώτος παγκοσμίως.
«Η UNESCO … δεν προτείνει να ρυθμίσει τις ψηφιακές πλατφόρμες», δήλωσε στους Epoch Times εκπρόσωπος της UNESCO, ο οποίος ζήτησε να μην κατονομαστεί, σε δήλωσή του. «Είμαστε, ωστόσο, ενήμεροι ότι δεκάδες κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο καταρτίζουν ήδη σχετική νομοθεσία, ορισμένες από τις οποίες δεν συνάδουν με τα διεθνή πρότυπα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και μπορεί ακόμη και να θέσουν σε κίνδυνο την ελευθερία της έκφρασης.
«Ομοίως, οι ίδιες οι πλατφόρμες λαμβάνουν ήδη εκατομμύρια ανθρώπινες και αυτοματοποιημένες αποφάσεις την ημέρα όσον αφορά τη ρύθμιση και την επιμέλεια του περιεχομένου, με βάση τις δικές τους πολιτικές».
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία θέτει ήδη αυστηρούς περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης στο διαδίκτυο, έχει ήδη παράσχει χρηματοδότηση για την εφαρμογή της παγκοσμίως, αναφέρει η UNESCO.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν ισχυρίζεται ότι δεν συμμετείχε στη δημιουργία του σχεδίου.
«Θα κρατήσουμε τα σχόλιά μας μέχρι να ολοκληρώσουμε την προσεκτική μελέτη του σχεδίου», δήλωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στους Epoch Times σε ηλεκτρονικό μήνυμα.
Η τάση απομάκρυνσης από το δολάριο ΗΠΑ στο παγκόσμιο εμπόριο και τη χρηματο-οικονομία επιταχύνεται ραγδαία, καθώς ο πληθωρισμός επιμένει, τα επίπεδα του δημόσιου χρέους εκρήγνυνται και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) διαπραγματεύεται συμφωνίες ανά τον πλανήτη σε άλλα νομίσματα.
Οι οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις της πιθανής απώλειας της θέσης του δολαρίου ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα είναι δύσκολο να υπερεκτιμηθούν, σύμφωνα με τους ειδικούς.
Στην πραγματικότητα, μια τέτοια εξέλιξη -αν και όταν συμβεί- θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφική για τους Αμερικανούς καταναλωτές, καθώς η αγοραστική τους δύναμη θα εξανεμιζόταν, προειδοποιούν οι οικονομολόγοι εν μέσω των διαπραγματεύσεων για το όριο του χρέους που έχουν προκαλέσει τριγμούς σε όλο τον κόσμο.
Πολλοί αναλυτές, με τους οποίους μίλησε η Epoch Times, προειδοποίησαν ότι πρόκειται για μια παγκόσμια προσπάθεια υπονόμευσης του δολαρίου, η οποία προωθείται ενεργά από το ΚΚΚ και άλλους αντιπάλους των ΗΠΑ.
Ωστόσο, νυν και πρώην Αμερικανοί νομοθέτες και υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής επέρριψαν, επίσης, μεγάλο μέρος της ευθύνης στην κυβέρνηση Μπάιντεν, στις κρατικές δαπάνες των ΗΠΑ και στη νομισματική πολιτική της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ.
«Το δολάριο κινδυνεύει σαφώς από τους ξένους εχθρούς που θέλουν να αμφισβητήσουν την αμερικανική ισχύ, αλλά και από τους εγχώριους ανόητους που πιστεύουν ότι η αμερικανική πιστωτική κάρτα δεν έχει όρια στις δαπάνες», εξήγησε ο Κέβιν Φρήμαν, οικοδεσπότης της τηλεοπτικής εκπομπής Economic War Room και αυθεντία στον οικονομικό πόλεμο.
Σε σχόλιά του στην Epoch Times, ο Φρήμαν, ο οποίος έχει συζητήσει με κορυφαίους Αμερικανούς στρατιωτικούς αξιωματούχους και υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, υπέδειξε τον πρόεδρο του ΚΚΚ Σι Τζινπίνγκ και τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ως τους ξένους αντιπάλους που επιδιώκουν να υπονομεύσουν το δολάριο.
Οι Σαουδάραβες και πολυάριθμες δυνάμεις στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική έχουν επίσης προσχωρήσει τους τελευταίους μήνες στη «σκευωρία κατά του δολαρίου», πρόσθεσε.
Αλλά η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είναι άμοιρη ευθυνών για τις εξελίξεις, τόνισε.
«Δυστυχώς, τους διευκολύνουμε με την τεράστια αύξηση του χρέους, την ασταθή εξωτερική πολιτική και την αλαζονεία της Ουάσιγκτον, που παραβλέπει την απειλή», δήλωσε ο Φρήμαν, ο οποίος είναι επίσης συνεργάτης του Κέντρου Πολιτικής Ασφάλειας.
Πολλά μέλη του Κογκρέσου που μίλησαν στην Epoch Times επανέλαβαν παρόμοιους προβληματισμούς σχετικά με τον ρόλο της κυβέρνησης Μπάιντεν στην επιταχυνόμενη απομάκρυνση από το δολάριο.
Ένα ευρύ φάσμα εμπειρογνωμόνων, οι οποίοι μίλησαν στην Epoch Times, ήταν διχασμένοι ως προς το πότε ή ακόμη και για αν το δολάριο θα μπορούσε να χάσει την ιδιότητά του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό για την αμερικανική οικονομία και τον αμερικανικό λαό.
Ενώ πολλοί προειδοποιούν για καταστροφή, κάποιοι είπαν ότι μπορεί να υπάρχει και μια θετική πλευρά στο να χάσει το δολάριο των ΗΠΑ την παγκόσμια θέση του.
Αλλά ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση, η σημασία των τάσεων γύρω από το αμερικανικό νόμισμα και τον ρόλο του στον κόσμο θα είναι βαθιά και άκρως ανατρεπτική, δήλωσαν οι ειδικοί.
Απο-δολαριοποίηση
Χάρη στην αδιαμφισβήτητη υπεροχή των Ηνωμένων Πολιτειών μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την ονομαστική υποστήριξη του δολαρίου από χρυσό εκείνη την εποχή και αργότερα την υποστήριξή του από τους εξαγωγείς πετρελαίου ως «πετροδολάριο”, το αμερικανικό νόμισμα βασίλευε ως κυρίαρχο μεταξύ των άλλων νομισμάτων για περισσότερα από 70 χρόνια.
Το δολάριο εξακολουθεί να επωφελείται από το λεγόμενο «φαινόμενο του δικτύου», καθώς και από το γεγονός ότι οι αμερικανικές κεφαλαιαγορές είναι οι βαθύτερες και πιο ρευστές στον κόσμο, δήλωσαν ειδικοί στην Epoch Times.
Αλλά αν οι τρέχουσες τάσεις απομάκρυνσης από το δολάριο και η πολιτική αστάθεια συνεχιστούν, οι αναλυτές λένε ότι η πολυπόθητη θέση του αμερικανικού νομίσματος ως παγκόσμιο αποθεματικό θα μπορούσε να κλονιστεί ή ακόμη και να χαθεί οριστικά. Στην πραγματικότητα, αυτή η διαδικασία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, προειδοποίησαν ορισμένοι εμπειρογνώμονες.
Το μερίδιο του δολαρίου στα παγκόσμια αποθέματα, μόλις πριν από δύο δεκαετίες, ήταν περίπου 75%, σύμφωνα με ειδικούς και αναλυτές. Σήμερα, οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι βρίσκεται κάτω από το 50 τοις εκατό και ότι μειώνεται με ταχείς ρυθμούς.
Η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα (α) συνομιλεί με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της BlackRock Λώρενς Ντ. Φινκ, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης στο πλαίσιο της ετήσιας συνάντησης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) στο Νταβός, στις 23 Ιανουαρίου 2020. (Fabrice Coffrini/AFP via Getty Images)
Μιλώντας στο Παγκόσμιο Συνέδριο του Ινστιτούτου Μίλκεν 2023, η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα υπογράμμισε την τάση αυτή.
«Υπάρχει μια σταδιακή μετατόπιση από το δολάριο», είπε, προσθέτοντας ότι το ευρώ, η βρετανική λίρα και το γουάν της ΛΔΚ κερδίζουν έδαφος.
Αν και η Γκεοργκίεβα δήλωσε ότι δεν προβλέπει την άμεση άνοδο μιας βιώσιμης εναλλακτικής λύσης, καθώς «μπορεί να μεταναστεύσουμε μαζικά στα ψηφιακά νομίσματα των κεντρικών τραπεζών», αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έρθει τελικά.
Οι μη δυτικές κεντρικές τράπεζες αγοράζουν επίσης χρυσό σε πρωτοφανείς ποσότητες και οι αναλυτές αναμένουν ότι η ζήτηση αυτή θα παραμείνει ισχυρή.
«Πιστεύουμε ότι αυτή η τάση των αγορών από τις κεντρικές τράπεζες είναι πιθανό να συνεχιστεί εν μέσω αυξημένων γεωπολιτικών κινδύνων και αυξημένου πληθωρισμού», αναφέρει σε σημείωμά της η ελβετική τράπεζα UBS.
«Στην πραγματικότητα, η απόφαση των ΗΠΑ να παγώσουν τα ρωσικά συναλλαγματικά αποθέματα μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία μπορεί να είχε μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στη συμπεριφορά των κεντρικών τραπεζών».
Ακόμη και οι παραδοσιακοί σύμμαχοι των ΗΠΑ διεξάγουν συναλλαγές σε νομίσματα εκτός δολαρίου. Στα τέλη Μαρτίου, για παράδειγμα, η γαλλική κυβέρνηση ολοκλήρωσε την πρώτη διασυνοριακή συμφωνία υγροποιημένου φυσικού αερίου σε κινεζικά γουάν.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μιλάει με τον Κινέζο ομόλογό του Σι Τζινπίνγκ, πριν από τη συνάντηση των επικεφαλής των κρατών-μελών της συνόδου κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), στη Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. (Sputnik/Sergey Bobylev/Pool μέσω Reuters)
Επίσης, τον Μάρτιο, οι αρχές της Βραζιλίας – μιας οικονομικής δύναμης που ιστορικά είχε στενές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες – σύναψαν επίσης συμφωνία με την ΛΔΚ για συναλλαγές σε εγχώρια νομίσματα αντί του δολαρίου.
Οι τάσεις επιταχύνονται. Σύμφωνα με πρόσφατο σημείωμα του διακεκριμένου αναλυτή νομισμάτων Στήβεν Τζεν της Eurizon SLJ, το δολάριο έχασε μερίδιο αγοράς το 2022 10 φορές ταχύτερα από ό,τι κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 20 ετών -μια τάση που, όπως λέει, οι περισσότεροι αναλυτές δεν έχουν προσέξει.
Η ταχύτητα με την οποία συμβαίνει αυτό είναι ραγδαία. «Προσαρμοζόμενο σε αυτές τις μεταβολές των τιμών, το δολάριο, υπολογίζουμε, έχει χάσει περίπου 11% του μεριδίου αγοράς του από το 2016 και το διπλάσιο ποσοστό από το 2008», πρόσθεσε ο Τζεν, ο οποίος στο παρελθόν εργαζόταν στη Morgan Stanley.
Μεγάλο μέρος της πρόσφατης επιτάχυνσης συνδέεται με την πολιτική των ΗΠΑ στην Ουκρανία. «Αυτή η διάβρωση του καθεστώτος του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου επιταχύνθηκε κατακόρυφα από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία», σημείωσε ο Jen, επισημαίνοντας τις «εξαιρετικές ενέργειες» κατά της Ρωσίας που «ξάφνιασαν» τις μεγάλες χώρες που κατέχουν αποθεματικά.
«Αυτό που είδαμε να συμβαίνει το 2022 ήταν ένα είδος “απόσυρσης της χρηματοδότησης της παγκόσμιας αστυνομίας”, όπου πολλοί διαχειριστές αποθεματικών στον κόσμο διαφωνούσαν με τη συμπεριφορά τόσο της Ρωσίας όσο και των ΗΠΑ.»
Ο πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα μιλάει κατά τη διάρκεια της τελετής ορκωμοσίας της νέας προέδρου της Banco do Brasil Ταρσιάνα Μεντέιρος στη Μπραζίλια της Βραζιλίας, στις 16 Ιανουαρίου 2023. (Adriano Machado/Reuters)
Η ατζέντα του ΚΚΚ
Οι εκκλήσεις για ένα νέο παγκόσμιο νομισματικό σύστημα και αποθεματικό νόμισμα δεν είναι καινούργιες. Πριν από μια δεκαετία, ήδη το ΚΚΚ προωθούσε την ιδέα μέσω της προπαγανδιστικής του μηχανής.
«Αυτό που μπορεί επίσης να συμπεριληφθεί ως βασικό μέρος μιας αποτελεσματικής μεταρρύθμισης είναι η εισαγωγή ενός νέου διεθνούς αποθεματικού νομίσματος, που θα δημιουργηθεί για να αντικαταστήσει το κυρίαρχο δολάριο των ΗΠΑ, έτσι ώστε η διεθνής κοινότητα να μείνει μόνιμα μακριά από τη διάχυση της εντεινόμενης εσωτερικής πολιτικής αναταραχής στις Ηνωμένες Πολιτείες», είχε γράψει ο Λιου Τσανγκ σε ένα άρθρο άποψης το 2013 για το Xinhua (Σίνχουα), επίσημο πρακτορείο ειδήσεων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας – δηλαδή μια υπηρεσία προπαγάνδας και συλλογής πληροφοριών του ΚΚΚ.
Αναλυτές δήλωσαν ότι το κύριο άρθρο του Xinhua είχε αναμφίβολα εγκριθεί από ανώτερους αξιωματούχους του ΚΚΚ και αντανακλούσε σαφώς τις απόψεις του Πεκίνου.
Ένα από τα οφέλη μιας τέτοιας πολιτικής θα ήταν να «ενθαρρύνει την Ουάσιγκτον να διαδραματίσει έναν πολύ πιο εποικοδομητικό ρόλο στην αντιμετώπιση των παγκόσμιων υποθέσεων», συνέχισε το άρθρο του ΚΚΚ, ζητώντας μια «απο-αμερικανοποιημένη νέα παγκόσμια τάξη».
Ο Τζόου Σιαοτσουάν, διοικητής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας, συμμετέχει σε συνέντευξη Τύπου της πέμπτης συνόδου του 11ου Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου με θέμα τη νομισματική πολιτική και χρηματοπιστωτικά θέματα, στις 12 Μαρτίου στο Πεκίνο. (Feng Li/Getty Images)
Δεν ήταν η πρώτη φορά που το ΚΚΚ προωθούσε την ιδέα αυτή. Σε μια έκθεση του 2009 από τον επικεφαλής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας Τζόου Σιαοτσουάν με τίτλο «Μεταρρύθμιση του Διεθνούς Νομισματικού Συστήματος», το ΚΚΚ ζητούσε ένα «διεθνές αποθεματικό νόμισμα που θα είναι αποσυνδεδεμένο από τα επιμέρους έθνη και θα μπορεί να παραμείνει σταθερό μακροπρόθεσμα». Το προτεινόμενο παγκόσμιο νόμισμα θα μπορούσε να εκδοθεί από το ΔΝΤ, είπε.
Με άλλα λόγια, σχεδόν 15 χρόνια πριν, τα ανώτατα κλιμάκια εξουσίας στο Πεκίνο σχεδίαζαν ένα παγκόσμιο νόμισμα που θα αντικαθιστούσε το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό.
Όταν ρωτήθηκε σχετικά με την ιδέα σε μια εκδήλωση του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων, ο τότε υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ σόκαρε τους παρατηρητές λέγοντας: «Στην πραγματικότητα είμαστε αρκετά ανοιχτοί σε αυτό», προκαλώντας έτσι την κατακόρυφη πτώση του δολαρίου.
Πολλοί από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής από την κυβέρνηση Ομπάμα το 2009 οι οποίοι υποστήριζαν την ιδέα παραμένουν σε θέσεις επιρροής στην κυβέρνηση Μπάιντεν σήμερα.
Και όπως ανέφερε η Epoch Times το 2021 εν μέσω της πανδημίας του ιού του ΚΚΚ, το ΔΝΤ κινείται προς αυτή την κατεύθυνση με τα ειδικά αναληπτικά του δικαιώματα, ένα είδος πρωτο-παγκόσμιου νομίσματος που εκδίδεται από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα.
Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ ανακοινώνει τις λεπτομέρειες ενός σχεδίου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στο κτίριο του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών στην Ουάσιγκτον στις 10 Φεβρουαρίου 2009. Το σχέδιο αφορά την αντιμετώπιση των παγωμένων πιστωτικών αγορών στην αμερικανική οικονομία. (Win McNamee/Getty Images)
Ο πρώην βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για τους Διεθνείς Οργανισμούς Κέβιν Μόλεϊ δήλωσε ότι η απομάκρυνση από το αμερικανικό δολάριο είναι «μία από τις πιο επικίνδυνες εξελίξεις της μεταπολεμικής εποχής».
Ενώ κατηγόρησε την κυβέρνηση Μπάιντεν ότι θύμωσε και αποξένωσε τους συμμάχους των ΗΠΑ, υπέδειξε το ΚΚΚ -την «μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή για τη Δημοκρατία από το 1776»- ως τον κύριο μοχλό της συνεχιζόμενης μετατόπισης.
«Όλα αυτά είναι αναπόσπαστο μέρος του σχεδίου τους να κυριαρχήσουν στον κόσμο», είπε. “Η Κίνα έχει την πρόθεση να γίνει η κυρίαρχη υπερδύναμη του 21ου αιώνα».
Σημαντικά μέλη της κυβέρνησης Μπάιντεν έχουν δημοσίως επιδοκιμάσει τον αυξανόμενο ρόλο του ΚΚΚ στην παγκόσμια σκηνή.
Για παράδειγμα, η εφημερίδα του ΚΚΚ China Daily αναφέρθηκε στην ανώτερη διπλωμάτιδα της κυβέρνησης Μπάιντεν, Βηθσαβέ Κρόκερ, η οποία υπηρέτησε ως βοηθός υπουργός Εξωτερικών για θέματα διεθνών οργανισμών κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Ομπάμα, σημειώνοντας ότι ήταν «ιδιαίτερα ικανοποιημένη» βλέποντας το Πεκίνο να αναλαμβάνει περισσότερες ευθύνες στα Ηνωμένα Έθνη.
Προηγούμενες προεδρικές διοικήσεις, «παραπλανημένες από την αλαζονεία» τους, συνέβαλαν επίσης στις επίμονες προσπάθειες του ΚΚΚ να εκθρονίσει το δολάριο, είπε ο Μόλεϊ.
Με τους Ρεπουμπλικάνους της Βουλής των Αντιπροσώπων να αποκαλύπτουν στοιχεία για χρήματα της ΚΚΚ που διοχετεύονται σε μέλη της οικογένειας Μπάιντεν σε ύποπτες συναλλαγές, τα ερωτήματα σχετικά με την επιρροή του ΚΚΚ στην Ουάσιγκτον συνεχίζουν να αυξάνονται.
Εσωτερικές αιτίες
Όσο όμως κι αν ήλπιζε το ΚΚΚ να δει το δολάριο να αντικαθίσταται ως παγκόσμιο αποθεματικό, αυτό θα συνέβαινε πολύ πιο δύσκολα «αν οι πολιτικές που ακολουθούνται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και το ομοσπονδιακό αποθεματικό ήταν διαφορετικές», δήλωσαν νομοθέτες στην Epoch Times.
Ο ρεπουμπλικανός βουλευτής Πωλ Γκόσαρ δήλωσε στην Epoch Times ότι η «πολεμοκαπηλεία» του Μπάιντεν μαζί με τον «ανεξέλεγκτο πληθωρισμό και τις ανεύθυνες δαπάνες» έχουν συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην κλιμάκωση των δεινών του δολαρίου.
«Οι Αμερικανοί έχουν θεωρήσει δεδομένο ότι οι περισσότερες χώρες προσπαθούν να συναλλάσσονται με δολάρια ΗΠΑ», είπε. «Το δολάριό μας έχει ιστορικά θεωρηθεί σταθερό, αξιόπιστο και χρήσιμο. Αυτό ωφελεί σε μεγάλο βαθμό το έθνος μας.»
Τώρα, ωστόσο, η οικονομική κυριαρχία των ΗΠΑ «απειλείται».
«Χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία έχουν αρχίσει να εξετάζουν τη χρήση άλλων νομισμάτων, επειδή ο Μπάιντεν έχει καταχραστεί το νόμισμα και το τραπεζικό μας σύστημα», είπε αναφέροντας τη νομοθεσία που ο ίδιος και άλλοι εισήγαγαν για να συνδέσουν ξανά το δολάριο με το χρυσό ως έναν τρόπο να περιορίσουν τα προβλήματα.
Ο πρώην βουλευτής Ρον Πωλ, μακροχρόνιος υποστηρικτής της νομισματικής μεταρρύθμισης, ο οποίος υπηρέτησε σε καίριες θέσεις στο Κογκρέσο σχετικά με το νόμισμα και τις τράπεζες, υπέδειξε επίσης την πολιτική των ΗΠΑ ως κύρια αιτία της απομάκρυνσης από το δολάριο.
Ενώ είναι αλήθεια ότι οι ξένες κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες αυτή τη στιγμή φαίνεται να «συμμαχούν» εναντίον του δολαρίου, ο Πωλ δήλωσε στην Epoch Times ότι μεγάλο μέρος της ευθύνης ανήκει στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ.
«Άλλες κυβερνήσεις εγκαταλείπουν το δολάριο εξαιτίας της εξωτερικής μας πολεμοκάπηλης πολιτικής, που τους προκαλεί τόση ζημιά και δεν είναι υγιής ούτε για τον κόσμο ούτε για τη δική μας ειρήνη», δήλωσε ο βετεράνος νομοθέτης και συγγραφέας του μπεστ σέλερ «End the Fed».
Ο Ντέιβιντ Στόκμαν, διευθυντής του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού (OMB) στην κυβέρνηση Ρέιγκαν, δήλωσε ότι δεν εκπλήσσεται από την παγκόσμια τάση απομάκρυνσης από το δολάριο των ΗΠΑ, λαμβάνοντας υπόψη την αμερικανική χρηματοπιστωτική και νομισματική πολιτική.
«Για χρόνια, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα κατακλύζει το χρηματοπιστωτικό σύστημα με δολάρια», είπε. «Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι αναζητούν εναλλακτικές λύσεις που έχουν περισσότερες πιθανότητες να διατηρήσουν την αξία τους με την πάροδο του χρόνου.»
Το κτίριο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve) στην Ουάσιγκτον, 19 Μαρτίου 2019. (Leah Millis/Reuters/File Photo)
Ένας άλλος εμπειρογνώμων, ο διακεκριμένος χρηματοχρηματοπιτωτικός και οικονομικός αναλυτής Τσαρλς Νένερ, επικαλέστηκε τα μοντέλα του και τις μακροοικονομικές τάσεις για να υποδείξει ότι η διαφαινόμενη «μεγάλη απο-δολαριοποίηση» συνδέεται με το τέλος ενός «υπερ-κύκλου» 250 ετών.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τόσο μεγάλο έλλειμμα που οδηγεί στην έναρξη ενός μακροπρόθεσμου πληθωρισμού», δήλωσε ο πρώην αναλυτής της Goldman Sachs, το Κέντρο Ερευνών Charles Nenner του οποίου συμβουλεύει αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου (hedge funds), τράπεζες, χρηματιστηριακές εταιρείες, οικογενειακά γραφεία και μεμονωμένους πελάτες.
«Ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στην ηγεσία των ΗΠΑ», πρόσθεσε.
Εν μέσω αυτών των τάσεων, οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες των χωρών BRICS -Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική- δημιουργούν επί του παρόντος αυτό που ο Νένερ περιέγραψε ως «οικονομία κατά του δολαρίου».
«Αναμένουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου θα ακολουθήσει το εναλλακτικό νόμισμα που προσπαθούν να αναπτύξουν οι χώρες BRICS», δήλωσε.
Πράγματι, ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Goldman Sachs, Τζιμ Ο’ Νηλ, κάλεσε ανοιχτά τις κυβερνήσεις των BRICS να αντιταχθούν σκόπιμα στο δολάριο.
«Το αμερικανικό δολάριο παίζει υπερβολικά κυρίαρχο ρόλο στην παγκόσμια χρηματοδότηση», έγραψε στο περιοδικό Global Policy.
Επιπτώσεις
Αυτή η μετατόπιση μακριά από το δολάριο θα μπορούσε να οδηγήσει σε τεράστιες εκροές από την αγορά ομολόγων των ΗΠΑ, σε «τεράστια αύξηση του πληθωρισμού» και σε άλλα προβλήματα για την αμερικανική οικονομία, εξήγησε ο Νένερ.
Προφανώς, θα υπήρχαν σημαντικές επιπτώσεις και στην αγοραστική δύναμη του δολαρίου, καθώς το κόστος των εισαγωγών και των εμπορευμάτων που μετριούνται σε δολάρια θα εκτοξευόταν.
Θα επιτάχυνε, επίσης, τη συνεχιζόμενη παγκόσμια στροφή προς τα ψηφιακά νομίσματα των κεντρικών τραπεζών (CBDCs), δήλωσε ο Νένερ, ο οποίος έχει συνεργαστεί με πολλές από τις σημαντικότερες τράπεζες σε όλο τον κόσμο.
Αναπαράσταση του Ψηφιακού Νομίσματος Κεντρικής Τράπεζας (central bank digital currency-CBDC). (Comdas/Shutterstock)
Στο γεωπολιτικό μέτωπο, εκτιμά ο Νένερ, ο κόσμος μπορεί να πλησιάζει ταχύτατα στο τέλος όχι μόνο της υπεροχής του δολαρίου, αλλά και της παγκόσμιας κυριαρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών, με την κατάρρευση του δολαρίου να είναι απλώς ένα σύμπτωμα μιας ευρύτερης τάσης.
Ιστορικά, η μέση ηλικία των αυτοκρατοριών ήταν περίπου 250 χρόνια, είπε ο Νένερ, αναφέροντας ως παράδειγμα την άνοδο και την πτώση της ρωμαϊκής, της ολλανδικής και της βρετανικής αυτοκρατορίας.
«Οι ΗΠΑ παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα που παρουσίασαν αυτές οι προηγούμενες αυτοκρατορίες λίγο πριν από την πτώση τους, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας της εμπιστοσύνης των άλλων εθνών», είπε.
Με άλλα λόγια, η απώλεια του κύρους του δολαρίου φαίνεται να αποτελεί σημαντικό μέρος -και όχι απλώς αιτία- μιας ευρύτερης γεωπολιτικής αναπροσαρμογής με βαθιές επιπτώσεις για τον κόσμο.
Ο Πωλ, τρεις φορές υποψήφιος για την προεδρία, ο οποίος επί δεκαετίες προειδοποιούσε για το τι συνέβαινε στο αμερικανικό νόμισμα καθώς και για αυτό που θεωρούσε ως κίνδυνο μιας παρεμβατικής εξωτερικής πολιτικής, δήλωσε στην Epoch Times σε μια εκτενή συνέντευξη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν ήδη μια «πληθωριστική ύφεση».
Το πρώην μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων Ρον Πωλ (Τέξας) μιλάει στο Πανεπιστήμιο George Washington στις 4 Μαρτίου 2013 στην Ουάσιγκτον. Ο Πωλ τάχθηκε κατά της υπερβολικής χρήσης βίας που θεωρεί ότι έγινε μετά τις εκρήξεις στον Μαραθώνιο της Βοστώνης. (Brandan Smialowski/AFP/Getty Images)
«Και αυτό θα χειροτερεύει, καθώς το δολάριο θα εξακολουθεί να χάνει έδαφος», είπε προβλέποντας ότι οι τιμές θα αυξηθούν δραματικά. «Θα υπάρξει τόσος πόνος και ταλαιπωρία όταν θα πρέπει να εγκαταλείψουν το δολάριο.»
Ενώ πολλοί αναλυτές «γκρινιάζουν» για την δυνητικά καταστροφική για την Αμερική τάση, ο Στόκμαν αντιπρότεινε ότι μπορεί να μην είναι απαραίτητα κάτι αρνητικό για τις Ηνωμένες Πολιτείες μακροπρόθεσμα, καθώς θα αναγκάσει το Κογκρέσο να ενεργήσει πιο υπεύθυνα.
«Αυτό είναι απλώς ένα δώρο στο Κογκρέσο που τους επιτρέπει να ξοδεύουν και να ξοδεύουν και να συσσωρεύουν το δημόσιο χρέος σε σημείο που σήμερα βρισκόμαστε στα 31 τρισεκατομμύρια δολάρια, σε σημείο που να έχουμε μια συζήτηση για την πληρωμή των λογαριασμών μας και όχι για την περικοπή των δαπανών», είπε.
Θα είναι πολύ επώδυνο και οι Αμερικανοί θα πρέπει να συμβιβαστούν με ένα σημαντικά μειωμένο βιοτικό επίπεδο, είπε ο Στόκμαν.
Αλλά η θετική πλευρά του να χάσει το αμερικανικό δολάριο το παγκόσμιο αποθεματικό στάτους του είναι ότι «θα ξυπνήσουν οι πολιτικοί και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και θα καταλάβουν ότι ζούσαμε πολύ πέρα από τις δυνατότητές μας και ότι, κάποια στιγμή, θα χρειαστεί να πληρώσουμε το τίμημα», πρόσθεσε.
«Είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε τα γεγονότα -την πραγματικότητα- και να αλλάξουμε δραστικά την τακτική μας», τόνισε.
Από οικονομική άποψη, η απώλεια του παγκόσμιου καθεστώτος αποθεματικού θα σημαίνει ότι οι Αμερικανοί θα πρέπει να εξάγουν περισσότερα για να μπορούν να εισάγουν την ίδια ποσότητα, εξήγησε ο Δρ Θόρστεν Πόλεϊτ, επικεφαλής οικονομολόγος της Degussa, του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού οίκου εμπορίας πολύτιμων μετάλλων και επίτιμος καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μπαϊρόιτ .
Σε δηλώσεις του στην Epoch Times, ο Δρ Πόλεϊτ είπε ότι αυτό πρακτικά σημαίνει μείωση του βιοτικού επιπέδου.
«Επιπλέον, καθώς πιθανότατα θα μειωθούν και οι εισροές κεφαλαίων, θα υπάρξουν χαμηλότερες επενδύσεις και χαμηλότερη οικονομική ανάπτυξη στις ΗΠΑ στο μέλλον», σημείωσε.
Τελικά, ο κόσμος μπορεί ακόμη και να καταλήξει διαιρεμένος μεταξύ ενός «μπλοκ δολαρίου» και ενός «μπλοκ χωρίς δολάριο», καθώς αναδύεται ένα πιο «πολυπολικό παγκόσμιο νομισματικό σύστημα», με άλλα νομίσματα, όπως το γουάν και το ευρώ, να κερδίζουν έδαφος.
Οι εμπειρογνώμονες που μίλησαν στην Epoch Times είχαν σε μεγάλο βαθμό αποκλίνουσες απόψεις σχετικά με το αν ο μετασχηματισμός θα είναι ξαφνικός ή σταδιακός, καθώς και σχετικά με το πόσος χρόνος μπορεί να χρειαστεί για να χάσει το δολάριο το σημαντικό του καθεστώς.
Ούτε το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών ούτε το ΔΝΤ απάντησαν σε αιτήματα για σχόλια.
Τα Ηνωμένα Έθνη επιδιώκουν τεράστιες νέες εξουσίες και ισχυρότερα εργαλεία «παγκόσμιας διακυβέρνησης» για την αντιμετώπιση διεθνών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, όπως οι πανδημίες και οι οικονομικές κρίσεις, αποκαλύπτει μια νέα πολιτική έκθεση του ΟΗΕ, και η κυβέρνηση Μπάιντεν φαίνεται να υποστηρίζει την πρόταση.
Το σχέδιο για τη δημιουργία μιας «Πλατφόρμας Έκτακτης Ανάγκης» (Emergency Platform), η οποία θα περιλαμβάνει ένα σύνολο πρωτοκόλλων που θα ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια κρίσεων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν δισεκατομμύρια ανθρώπους, έχει ήδη προκαλέσει έντονη ανησυχία και κριτική από Αμερικανούς υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και αναλυτές.
Μεταξύ αυτών που εκφράζουν ανησυχία είναι ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων, Μίχαελ ΜακΚόλ (R-Texas) (Michael McCaul, R-Texas), η επιτροπή του οποίου επιβλέπει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και τη συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς.
«Πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι οποιοδήποτε παγκόσμιο πρωτόκολλο ή πλατφόρμα που λειτουργεί από τον ΟΗΕ σέβεται την εθνική κυριαρχία των ΗΠΑ και τα δολάρια των Αμερικανών φορολογουμένων», δήλωσε ο ΜακΚόλ στην Epoch Times.
Το μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάικ ΜακΚόλ (R-Texas) κατά τη διάρκεια ακρόασης στο Καπιτώλιο στις 28 Απριλίου 2022. (Chip Somodevilla/Getty Images)
Σημείωσε επίσης την ανησυχία του ότι η προτεινόμενη πλατφόρμα επεκτείνει τις εξουσίες και τη χρηματοδότηση των ΗΠΑ και τους ορισμούς της «έκτακτης ανάγκης» και της «κρίσης» ώστε να συμπεριλάβει, για παράδειγμα, την κλιματική αλλαγή.
Έγγραφα του ΟΗΕ και δηλώσεις που δημοσιεύθηκαν τον Μάρτιο από βασικούς ηγέτες του παγκόσμιου οργανισμού καθιστούν σαφές ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ατζέντας των Ηνωμένων Εθνών για τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Άλλοι επικριτές που μίλησαν στην Epoch Times εξέφρασαν την ανησυχία τους για την επιρροή του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) στον ΟΗΕ, τα καλά τεκμηριωμένα προβλήματα διαφθοράς του παγκόσμιου οργανισμού και το ιστορικό του στην αντιμετώπιση προηγούμενων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης.
«Το να επιτρέπουμε στον ΟΗΕ να ασχοληθεί με αυτό το θέμα είναι ισοδύναμο με το να θέτουμε το ΚΚΚ επικεφαλής των παγκόσμιων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης», δήλωσε στην Epoch Times ο πρώην βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για τους Διεθνείς Οργανισμούς Κέβιν Μόλεϊ (Kevin Moley).
Όραμα του ΟΗΕ για την αντιμετώπιση παγκόσμιων κρίσεων
Σε μια σύντομη έκθεση πολιτικής που ονομάστηκε «Η κοινή μας ατζέντα» (“Our Common Agenda”) με τίτλο «Ενίσχυση της διεθνούς αντίδρασης σε σύνθετα σοκ – Μια πλατφόρμα έκτακτης ανάγκης» (“Strengthening the International Response to Complex Shocks – An Emergency Platform”), ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες παρουσίασε το όραμά του για την ενδυνάμωση του παγκόσμιου οργανισμού για την αντιμετώπιση παγκόσμιων κρίσεων.
«Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο μέσω ισχυρότερης διεθνούς συνεργασίας», δήλωσε ο Γκουτέρες, καλώντας σε «ενίσχυση της παγκόσμιας διακυβέρνησης» για τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές.
Η πολιτική ενημέρωση βασίζεται σε ένα προηγούμενο έγγραφο «Κοινή Ατζέντα» (“Common Agenda”) και έρχεται καθώς οι ηγέτες του ΟΗΕ σκιαγραφούν τα σχέδια για μια «Σύνοδο Κορυφής του Μέλλοντος» (“Summit of the Future”) που θα πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνόδου υψηλού επιπέδου της Γενικής Συνέλευσης τον Σεπτέμβριο.
Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες μιλάει κατά τη διάρκεια της 53ης ετήσιας συνάντησης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας, στις 18 Ιανουαρίου 2023. (Gian Ehrenzeller/Keystone μέσω AP)
Εάν πάρει το πράσινο φως από τα κράτη μέλη, τα παγκόσμια πρωτόκολλα έκτακτης ανάγκης θα «ενεργοποιούνται αυτόματα» σε περίπτωση παγκόσμιας κρίσης, «ανεξάρτητα από τον τύπο ή τη φύση της σχετικής κρίσης», δήλωσε ο επικεφαλής του ΟΗΕ.
Τα πρωτόκολλα θα φέρουν σε επαφή όλα τα είδη των θεσμών, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών κυβερνήσεων, των διεθνών οργανισμών και του ιδιωτικού τομέα. Τελικά, όλοι θα πρέπει να αναγνωρίζουν τον «πρωταρχικό ρόλο των διακυβερνητικών οργάνων [όπως οι οργανισμοί του ΟΗΕ] στη λήψη αποφάσεων», αναφέρεται στο έγγραφο.
«Η πλατφόρμα έκτακτης ανάγκης, μόλις συγκληθεί, θα είναι ένα εργαλείο για το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών για την εφαρμογή των αποφάσεων που λαμβάνονται από τα σχετικά όργανα», σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο πολιτικής.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ υποστηρίζει το σχέδιο
Εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών άφησε να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν υποστηρίζει το σχέδιο.
«Η κυβέρνηση έχει καταστήσει σαφή τη σταθερή πεποίθησή της ότι η εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ εξυπηρετείται καλύτερα με την ενεργό και ολοκληρωμένη συνεργασία με τον ΟΗΕ και άλλους διεθνείς οργανισμούς», δήλωσε ο εκπρόσωπος στην Epoch Times σε δήλωση που έστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σχετικά με την πρόταση.
«Ο ΟΗΕ είναι μόνο τόσο αποτελεσματικός, διαφανής και υπόλογος όσο απαιτούν τα μέλη του και οι ΗΠΑ εργάζονται ακούραστα για να διασφαλίσουν ότι ο ΟΗΕ ανταποκρίνεται σε αυτές τις απαιτήσεις».
Το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον στις 26 Νοεμβρίου 2017. (Win McNamee/Getty Images)
Η πρόταση του ΟΗΕ παρουσιάστηκε καθώς ο πολυεκατομμυριούχος Μπιλ Γκέιτς, μία από τις πιο εξέχουσες φωνές κατά τη διάρκεια της κρίσης COVID-19 και σημαντικός χρηματοδότης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και των εμβολίων, ζήτησε να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο «πυροσβεστικό σώμα» για την αντιμετώπιση των διεθνών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας.
Γράφοντας στην εφημερίδα The New York Times τον περασμένο μήνα, ο Γκέιτς δήλωσε ότι ένα «Παγκόσμιο Σώμα Έκτακτης Ανάγκης για την Υγεία» (“Global Health Emergency Corps”) θα μπορούσε «να αναλαμβάνει δράση σε ανύποπτο χρόνο, όταν αναδύεται κίνδυνος».
«Το Παγκόσμιο Σώμα Έκτακτης Ανάγκης Υγείας θα αντιπροσωπεύει τεράστια πρόοδο προς ένα μέλλον χωρίς πανδημίες», έγραψε ο Γκέιτς στο άρθρο του. «Το ερώτημα είναι αν έχουμε την προνοητικότητα να επενδύσουμε σε αυτό το μέλλον τώρα, πριν να είναι πολύ αργά».
Πρωτόκολλο έκτακτης ανάγκης του ΟΗΕ
Ο Γκουτέρες, ο οποίος ζητά από τις κυβερνήσεις να εγκρίνουν το σχέδιό του αργότερα φέτος, δήλωσε ότι οι κίνδυνοι αυξάνονται και γίνονται πιο πολύπλοκοι.
«Η ενισχυμένη διεθνής συνεργασία είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε επαρκώς σε αυτούς τους κλυδωνισμούς και τα Ηνωμένα Έθνη είναι ο μόνος οργανισμός με την εμβέλεια και τη νομιμότητα για να συγκαλέσει σε ανώτατο επίπεδο και να κινητοποιήσει την παγκόσμια δράση», δήλωσε. «Πρέπει να συνεχίσουμε να ενισχύουμε το πολυμερές σύστημα, ώστε να είναι ικανό να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του αύριο».
Το τι ακριβώς θα αποτελούσε κατάσταση έκτακτης ανάγκης που θα ενεργοποιούσε την επείγουσα αντίδραση του ΟΗΕ δεν έγινε σαφές.
Ωστόσο, το έγγραφο αναφέρει ότι οι κρίσεις χωρίς «παγκόσμιες συνέπειες» «δεν θα πρέπει απαραίτητα» να κατηγοριοποιούνται ως κατάσταση έκτακτης ανάγκης που απαιτεί παρέμβαση του ΟΗΕ. Με άλλα λόγια, ορισμένες κρίσεις που δεν έχουν παγκόσμιες συνέπειες θα μπορούσαν να προκαλέσουν αντίδραση του ΟΗΕ.
Η σημαία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) στην έδρα του στη Γενεύη στις 5 Μαρτίου 2021. (Fabrice Coffrini/AFP μέσω Getty Images)
Η έκθεση δίνει δύο παραδείγματα πρόσφατων παγκόσμιων κρίσεων που έπληξαν τον 21ο αιώνα και που οι ηγέτες του ΟΗΕ πιστεύουν ότι υποστηρίζουν την υπόθεση της συντονισμένης παγκόσμιας αντίδρασης: η πανδημία COVID-19 και η «κρίση του κόστους ζωής» του 2022.
Αντί να προσφέρει λεπτομέρειες, η σύντομη έκθεση πολιτικής προσφέρει γενικές κατηγορίες και τύπους καταστάσεων έκτακτης ανάγκης που θα μπορούσαν να ενεργοποιήσουν τα παγκόσμια πρωτόκολλα. Αυτές περιλαμβάνουν κλιματικά ή περιβαλλοντικά γεγονότα, περιβαλλοντική υποβάθμιση, πανδημίες, τυχαία ή σκόπιμη απελευθέρωση βιολογικών ουσιών, διαταραχές στη ροή αγαθών, ανθρώπων ή χρηματοδότησης, διαταραχές στον κυβερνοχώρο ή στην «παγκόσμια ψηφιακή συνδεσιμότητα», ένα σημαντικό γεγονός στο «διάστημα» και «απρόβλεπτοι κίνδυνοι» (“black swan” events)».
Συχνά αναφέρεται σε όλο το έγγραφο η παγκόσμια αντίδραση στη COVID-19. Ο επικεφαλής του ΟΗΕ, ο οποίος ως γνωστόν ηγήθηκε της Σοσιαλιστικής Διεθνούς πριν αναλάβει τη σημερινή του θέση, δήλωσε ότι μια ισχυρότερη και πιο συντονισμένη αντίδραση του ΟΗΕ θα είχε ως αποτέλεσμα να λάβουν περισσότεροι άνθρωποι το εμβόλιο COVID-19.
Οι συνεχιζόμενες προσπάθειες των ηγετών του ΠΟΥ για την ενίσχυση του οργανισμού υγείας του ΟΗΕ με μια νέα διεθνή συνθήκη για την πανδημία και αλλαγές στους Διεθνείς Κανονισμούς Υγείας προβάλλονται ως βασικοί μηχανισμοί για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Μια νοσοκόμα λαμβάνει εμβόλιο COVID-19 στο Όραντζ της Καλιφόρνια, στις 16 Δεκεμβρίου 2020. (John Fredricks/The Epoch Times)
Με την ενεργοποίηση των πρωτοκόλλων έκτακτης ανάγκης, οι κυβερνητικοί ηγέτες, οι οργανισμοί του ΟΗΕ, τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ο ιδιωτικός τομέας, η κοινωνία των πολιτών και οι εμπειρογνώμονες θα συγκληθούν από τον ΟΗΕ για να ανταποκριθούν.
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ θα αποφασίζει πότε θα ενεργοποιεί τα πρωτόκολλα. Θα προσδιορίσει επίσης όλους τους συμμετέχοντες και θα επιβλέπει τη συμβολή τους στην αντιμετώπιση, εξηγεί το ενημερωτικό δελτίο πολιτικής. Οι συνεισφορές που αναφέρονται στο έγγραφο περιλαμβάνουν τα πάντα, από την παροχή χρημάτων έως την αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής.
Προτεραιότητα η Ατζέντα 2030
Μεταξύ των λόγων για τον επείγοντα χαρακτήρα, ο ΟΗΕ δήλωσε ότι οι διεθνείς καταστάσεις έκτακτης ανάγκης θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την πρόοδο προς την επίτευξη των αμφιλεγόμενων Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης της Ατζέντας 2030 (“Agenda 2030 Sustainable Development Goals”), οι οποίοι αναφέρονται από τους ηγέτες του ΟΗΕ ως το «κύριο σχέδιο για την ανθρωπότητα» (“master plan for humanity”).
Οι 17 στόχοι, οι οποίοι καλύπτουν πρακτικά κάθε τομέα της ζωής και έχουν δεχθεί πυρά από επικριτές, υπογράφηκαν από όλες σχεδόν τις εθνικές κυβερνήσεις το 2015, με ισχυρή υποστήριξη από την κυβέρνηση Ομπάμα και το ΚΚΚ.
Αν και η Γερουσία των ΗΠΑ δεν έχει επικυρώσει την παγκόσμια συμφωνία, όπως απαιτείται για όλες τις συνθήκες, εντούτοις εφαρμόζεται παγκοσμίως, καθώς οι πολιτικές των επιχειρήσεων και των κυβερνήσεων ευθυγραμμίζονται με την ατζέντα.
«Μόλις συμβεί ένα σύνθετο παγκόσμιο σοκ, μια πιο έγκαιρη, προβλέψιμη και αποτελεσματική διεθνής αντίδραση θα μπορούσε ενδεχομένως να μετριάσει ορισμένες από τις επιπτώσεις στους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης και να επιτρέψει στη διαδικασία ανάκαμψης να ξεκινήσει νωρίτερα», αναφέρεται στο έγγραφο. «Η πρόταση να συμφωνηθούν πρωτόκολλα για τη σύγκληση μιας πλατφόρμας έκτακτης ανάγκης αποσκοπεί στην επίτευξη αυτού του στόχου».
Αφορμή για το σχέδιο έκτακτης ανάγκης αποτέλεσε η δέσμευση των κρατών μελών του ΟΗΕ κατά τη διάρκεια της 75ης επετείου του παγκόσμιου οργανισμού να ενισχύσουν την «παγκόσμια διακυβέρνηση».
Άλλες συνιστώσες αυτής της ενίσχυσης -πολιτικές που παραλληλίζονται σε μεγάλο βαθμό με τη «Μεγάλη Επαναφορά» (“Great Reset”) που ανακοινώθηκε το 2020 από τον Γκουτέρες και άλλους, όπως ο Κλάους Σβαμπ, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ- περιλαμβάνουν ένα ανανεωμένο «κοινωνικό συμβόλαιο». Το WEF είναι «στρατηγικός εταίρος» του ΟΗΕ στην εφαρμογή της Ατζέντας 2030, ιδίως όσον αφορά την ένταξη του ιδιωτικού τομέα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το σχέδιο έκτακτης ανάγκης-αντίδρασης του ΟΗΕ κυκλοφόρησε παράλληλα με μια άλλη έκθεση για το «Κοινό μας μέλλον» (“Our Common Future”) με την οποία ζητείται ένας νέος «Ειδικός Απεσταλμένος για τις Μελλοντικές Γενιές» (“Special Envoy for Future Generations”), η δημιουργία ενός «Εργαστηρίου Μελλοντικής Ανάπτυξης» (“Futures Lab”), δραματικές αλλαγές στην πολιτική προς αυτό που ο ΟΗΕ αποκαλεί «βιώσιμη ανάπτυξη» (“sustainable development”) και πολλά άλλα.
Η έκθεση καλεί να κατοχυρωθούν οι πολιτικές που οι ηγέτες του ΟΗΕ λένε ότι θα διατηρήσουν τον πλανήτη για το μέλλον, «σε παγκόσμιο επίπεδο, όπου λαμβάνονται ορισμένες από τις πιο σημαντικές αποφάσεις για την ανθρωπότητα».
Οι επικριτές επισημαίνουν το ΚΚΚ, τη διαφθορά και τον COVID
Μια σημαντική ανησυχία που περιβάλλει την πρόταση αντιμετώπισης κρίσεων μεταξύ των ηγετών των ΗΠΑ είναι η ισχυρή επιρροή του ΚΚΚ εντός του ΟΗΕ – επιρροή που έγινε σαφώς αισθητή κατά τη διάρκεια της πανδημίας και που οι επικριτές του ΚΚΚ λένε ότι θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο επικίνδυνη σε μελλοντικές παγκόσμιες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Ο Μόλεϊ, ο οποίος υπηρέτησε σε καίριους ρόλους σε διεθνές επίπεδο με πολλές αμερικανικές κυβερνήσεις, απέρριψε το σχέδιο του ΟΗΕ.
«Αυτό το σχέδιο του ΟΗΕ έρχεται σε αντίθεση με την εμπειρία που μόλις είχαμε με την τελευταία πανδημία, η οποία δείχνει γιατί πρέπει να επαναφέρουμε την εθνική κυριαρχία και όχι να δώσουμε περισσότερη», δήλωσε στην Epoch Times σε τηλεφωνική συνέντευξη.
Ο Μόλεϊ, ο οποίος επέβλεπε τη σχέση των ΗΠΑ με τους διεθνείς οργανισμούς κατά τη διάρκεια της θητείας του στην κυβέρνηση Τραμπ, έχει κρούσει εδώ και καιρό τον κώδωνα του κινδύνου για την αυξανόμενη επιρροή του ΚΚΚ στον ΟΗΕ, μια διαδικασία που, όπως λέει, υποστηρίχθηκε τόσο από την κυβέρνηση Ομπάμα όσο και από την κυβέρνηση Μπάιντεν. Την αποκάλεσε υπαρξιακή απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) Τέντρος Αντάνομ Γκεμπρεγιέσους συμμετέχει σε συνέντευξη Τύπου που διοργανώνει η Ένωση Ανταποκριτών των Ηνωμένων Εθνών της Γενεύης (ACANU) εν μέσω της επιδημίας COVID-19, που προκαλείται από τον νέο κοροναϊό, στην έδρα του ΠΟΥ στη Γενεύη, Ελβετία, στις 3 Ιουλίου 2020. (Fabrice Coffrini/Pool μέσω Reuters)
Η ισχυρή επιρροή του ΚΚΚ και των ως επί το πλείστον «αυταρχικών» και «φίλων της δημοκρατίας» συμμάχων του στο σύστημα του ΟΗΕ αντιπροσωπεύει έναν μεγάλο κίνδυνο όταν πρόκειται για προτάσεις που θα παραχωρήσουν στην παγκόσμια στολή περισσότερη εξουσία, δήλωσε ο Μόλεϊ.
«Όσο τα ελεγκτικά συμφέροντα του ΟΗΕ βρίσκονται στα χέρια του ΚΚΚ και με τη βοήθεια και τη συνδρομή της G77 [συμμαχία 134 κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ΚΚΚ], αυτό δεν μπορεί να επιτραπεί», είπε.
Ως αποτέλεσμα του καλά τεκμηριωμένου ελέγχου του ΚΚΚ σε βασικούς οργανισμούς του ΟΗΕ και ακόμη και της ισχυρής επιρροής του στα περισσότερα κράτη μέλη, η έγκριση του σχεδίου του πρωτοκόλλου έκτακτης ανάγκης θα ισοδυναμούσε με την ανάθεση στο κομμουνιστικό καθεστώς της ευθύνης για τις παγκόσμιες κρίσεις, σύμφωνα με τον Μόλεϊ.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΚΚΚ είναι περισσότερο μια «εγκληματική συνωμοσία» παρά μια κυβέρνηση και το γεγονός ότι οι πράκτορές του κυριαρχούν πλέον σε μεγάλα τμήματα του ΟΗΕ, αυτό είναι μια «συνταγή για καταστροφή», είπε.
«Πρέπει να βλέπουμε οτιδήποτε χρηματοδοτείται από τον ΟΗΕ με μεγάλο σκεπτικισμό. Αλλά δυστυχώς, το Υπουργείο Εξωτερικών μας -ειδικά τώρα- δεν το βλέπει με σκεπτικισμό. Αντίθετα, βλέπουν τις Ηνωμένες Πολιτείες με σκεπτικισμό».
Στρατιώτες του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού παρελαύνουν έξω από την Απαγορευμένη Πόλη, κοντά στην πλατεία Τιενανμέν στο Πεκίνο, στις 20 Μαΐου 2020. (Kevin Frayer/Getty Images)
Αντί να συμφωνήσει με το σχέδιο του ΟΗΕ, ο Μόλεϊ ζήτησε την πλήρη αναμόρφωση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών.
«Πρέπει να το κατεβάσουμε στο βασικό του επίπεδο», είπε, επισημαίνοντας την παρεμπόδιση από γραφειοκράτες καριέρας καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του Τραμπ.
«Όσο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παραμένει με τη σημερινή του σύνθεση, δεν έχουμε διπλωμάτες που μιλούν για την Αμερική, αλλά για τον [δισεκατομμυριούχο χρηματοδότη Τζορτζ] Σόρος [και τα ιδρύματά του] Open Society, την παγκοσμιοποίηση και όλα όσα κάνει για να υπονομεύσει την αμερικανική εθνική κυριαρχία», είπε.
Ένας άλλος επικριτής, ο διεθνής δικηγόρος και πρώην εσωτερικός ερευνητής του ΟΗΕ που μετατράπηκε σε πληροφοριοδότη Πίτερ Γκάλο (Peter Gallo), σημείωσε τη μακρά ιστορία διαφθοράς, πολιτικοποίησης και σκανδάλων του οργανισμού, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων στις οποίες η ανθρωπιστική βοήθεια εκτράπηκε ή ακόμη και χρησιμοποιήθηκε ως όπλο για πολιτικούς σκοπούς.
Πιο ανησυχητικό, όμως, είναι αυτό που ο Γκάλο περιέγραψε ως «σεξουαλική εκμετάλλευση και εμπορία ανθρώπων από τα θύματα τέτοιων καταστροφών».
«Το προσωπικό του ΟΗΕ έχει ένα πρωτοφανές ιστορικό εμπλοκής σε αυτή την εκμετάλλευση και το ίδιο -και ο οργανισμός έχει ένα ντροπιαστικό ιστορικό συγκάλυψης καταγγελιών για σεξουαλικά παραπτώματα αντί να τις διερευνά σωστά», δήλωσε ο Γκάλο.
Ο Γκάλο και άλλοι πρώην αξιωματούχοι του ΟΗΕ, χρησιμοποιώντας στοιχεία του ΟΗΕ, εκτιμούν ότι περισσότερες από 60.000 γυναίκες και παιδιά βιάστηκαν και κακοποιήθηκαν σεξουαλικά από το προσωπικό του ΟΗΕ κατά τη διάρκεια της δεκαετούς θητείας του Μπαν Κι Μουν (Ban Ki-moon), του προηγούμενου γενικού γραμματέα. Ο Γκάλο δήλωσε ότι πιστεύει ότι πρόκειται για μια «πολύ συντηρητική εκτίμηση».
Μέλος της Αποστολής Σταθεροποίησης των Ηνωμένων Εθνών στην Αϊτή περιπολεί στην παραγκούπολη Σιτέ Σολέιγ του Πορτ-ο-Πρενς στις 11 Μαρτίου 2014. (HECTOR RETAMAL/AFP μέσω Getty Images)
«Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι κάτι είναι καλύτερο επί Αντόνιο Γκουτέρες», πρόσθεσε ο Γκάλο, επικαλούμενος την ατιμωρησία των δραστών και τις επιθέσεις κατά των πληροφοριοδοτών του ΟΗΕ που προσπάθησαν να το σταματήσουν.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, ο Γκάλο πρότεινε ότι είναι λάθος για τις κυβερνήσεις να εξετάζουν το ενδεχόμενο να εμπιστευτούν τον ΟΗΕ με ακόμη περισσότερες εξουσίες για την εποπτεία των αντιδράσεων έκτακτης ανάγκης.
Αμφισβητούμενες αξιώσεις
Ο ερευνητής δημοσιογράφος και εμπειρογνώμονας του ΠΟΥ Τζέιμς Ρογκούσκι (James Roguski), εν τω μεταξύ, κατακεραύνωσε τον ΟΗΕ και αμφισβήτησε πολλούς από τους ισχυρισμούς που διατυπώνονται στο ενημερωτικό δελτίο πολιτικής του σχετικά με τα πρωτόκολλα έκτακτης ανάγκης.
Για παράδειγμα, ο Ρογκούσκι γελοιοποίησε τον υπαινιγμό ότι οι Αφρικανοί υπέφεραν επειδή δεν έλαβαν αρκετά εμβόλια COVID-19 από τη Δύση.
«Στην πραγματικότητα, 16 φορές περισσότεροι θάνατοι ανά κάτοικο αποδόθηκαν στο COVID στη Βόρεια και Νότια Αμερική και την Ευρώπη σε σύγκριση με την Αφρική», δήλωσε στην Epoch Times, επικαλούμενος στοιχεία του ΠΟΥ, ενώ χαρακτήρισε τους ισχυρισμούς του ΟΗΕ «κατάφωρο ψέμα». Ο Ρογκούσκι απέκτησε εθνική αναγνωρισιμότητα για το ρεπορτάζ του σχετικά με τα σχέδια του ΠΟΥ για την εδραίωση της εξουσίας σε θέματα παγκόσμιας υγείας.
«Κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι παγκοσμιοποιητικοί οργανισμοί απέτυχαν να πάρουν πολλά και πολύ σημαντικά μαθήματα τα τελευταία τρία και πλέον χρόνια», δήλωσε.
Επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης ετοιμάζονται να εξετάσουν ανθρώπους για τον κορονοϊό σε ένα χώρο δοκιμών που έχει ανεγερθεί από την Εθνική Φρουρά του Μέριλαντ σε ένα χώρο στάθμευσης στο FedEx Field στο Λάντοβερ της Μασαχουσέτης, στις 30 Μαρτίου 2020. (Chip Somodevilla/Getty Images)
Επισημαίνοντας τις πολιτικές COVID-19 που υπερασπίστηκε ο ΠΟΥ και άλλοι οργανισμοί του ΟΗΕ, οι οποίες, όπως είπε, ήταν επιζήμιες και, σε ορισμένες περιπτώσεις, «αναμφισβήτητα επιβλαβείς και θανατηφόρες», ο Ρογκούσκι ζήτησε μια διαφορετική προσέγγιση.
«Απέτυχαν να μάθουν ότι ο συγκεντρωτικός έλεγχος απέδωσε πολύ χειρότερα από τις εξατομικευμένες και δημιουργικές θεραπείες υγείας που έσωσαν δεκάδες χιλιάδες ζωές», είπε.
«Εμείς, οι άνθρωποι, πρέπει να αντιδράσουμε στην αδυσώπητη πίεση για συγκεντρωτικό, γραφειοκρατικό έλεγχο που προσφέρουν οι παγκοσμιοποιητές ως λύση στα προβλήματα του κόσμου. Πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημά μας και να μιλήσουμε υπέρ των ατομικών ελευθεριών και της εθνικής κυριαρχίας».
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Γκουτέρες και ο εκπρόσωπός του, Στεφάν Ντιζαρίκ (Stéphane Dujarric), δεν απάντησαν μέχρι την ώρα του Τύπου σε αίτημα της Epoch Times για σχολιασμό.
Ο οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών που ασχολείται με την εκπαίδευση και τον πολιτισμό δέχεται πυρά καθώς το σύστημα πολιτιστικής κληρονομιάς καθίσταται «συνένοχο» στις συνεχιζόμενες θηριωδίες κατά των Ουιγούρων και του πολιτισμού τους που διαπράττει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ).
Σύμφωνα με μια νέα έκθεση του Uyghur Human Rights Project (UHRP) με έδρα την Ουάσιγκτον, οι συστηματικές ενέργειες του ΚΚΚ κατά του πολιτισμού και της κληρονομιάς των Ουιγούρων αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης εκστρατείας «γενοκτονίας» στην περιοχή της Δυτικής Κίνας, γνωστή ως Σιντζιάνγκ.
Μέσα σε όλα αυτά, ο Εκπαιδευτικός, Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO), επιφορτισμένος από τη διεθνή κοινότητα να συμβάλει στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς σε όλο τον κόσμο, παραμένει σιωπηλός και παρέχει ακόμη και κάλυψη στο ΚΚΚ.
«Στην Κίνα, η πολιτιστική κληρονομιά χρησιμοποιείται ως ένα ήπιο εργαλείο διακυβέρνησης για τον έλεγχο και τη διαχείριση της ιστορίας και για την καθοδήγηση της μνήμης, της αίσθησης του τόπου και της ταυτότητας των ανθρώπων με συγκεκριμένους τρόπους», καταλήγει η έκθεση. «Όταν η διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με τους σκληρούς τρόπους διακυβέρνησης που εφαρμόζονται σήμερα στην περιοχή των Ουιγούρων -τους οποίους τα κράτη και οι διεθνείς οργανισμοί έχουν χαρακτηρίσει ως μια μορφή γενοκτονίας- τότε το σύστημα πολιτιστικής κληρονομιάς είναι συνένοχο σε αυτές τις πράξεις γενοκτονίας».
Η UHRP και οι σύμμαχοί της σε όλο τον κόσμο υποστηρίζουν ότι ο ΟΗΕ πρέπει να μιλήσει.
«Πού είναι η UNESCO όταν η κινεζική κυβέρνηση καταστρέφει κυριολεκτικά την ταυτότητα και τον πολιτισμό των Ουιγούρων;» διερωτάται ο Πίτερ Ίργουιν, ανώτερος υπεύθυνος προγράμματος του Uyghur Human Rights Project.
Ο Ίργουιν, ο οποίος παρείχε υποστήριξη και καθοδήγηση στους συντάκτες της έκθεσης, δήλωσε στους Epoch Times ότι πιστεύει ότι η UNESCO αρνείται να μιλήσει λόγω της χρηματοδότησης που λαμβάνει από την Κίνα.
«Θα έπρεπε να μιλήσουν δημόσια γι’ αυτό», πρόσθεσε. «Καταλαβαίνουν τη θέση στην οποία βρίσκονται. Είναι ένα δύσκολο περιβάλλον γι’ αυτούς. Αλλά θα έπρεπε να μιλήσουν».
Ουιγούρες εργάζονται σε εργοστάσιο υφασμάτων στην επαρχία Χοτάν, στην επαρχία Σιντζιάνγκ της Κίνας, στις 27 Απριλίου 2019. (Azamat Imanaliev/Shutterstock)
Επικαλούμενος δηλώσεις της αμερικανικής κυβέρνησης και άλλων πηγών, ο Ίργουιν πρότεινε ότι η πολιτιστική κληρονομιά που καταστρέφεται στην Κίνα και καταγράφεται στην έκθεση αντιπροσωπεύει στην πραγματικότητα την καταστροφή ενός λαού.
«Ουσιαστικά, πρόκειται για γενοκτονία», είπε. «Αν επρόκειτο για οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στον κόσμο, η UNESCO θα μιλούσε γι’ αυτό».
Η UNESCO δήλωσε στους Epoch Times ότι εναπόκειται στα κράτη μέλη της να καθορίσουν την πορεία δράσης του οργανισμού.
Πολιτιστική γενοκτονία;
Η νέα έκθεση, η οποία κυκλοφόρησε τον περασμένο μήνα και φέρει τον τίτλο The Complicity of Heritage: Cultural Heritage and Genocide in the Uyghur Region (Πολιτιστική κληρονομιά και γενοκτονία στην περιοχή των Ουιγούρων), περιγράφει λεπτομερώς μια συστηματική εκστρατεία πολιτιστικής καταστροφής από το ΚΚΚ με στόχο την εν πολλοίς ισλαμική μειονότητα.
Όλα όσα δίνουν στην ομάδα τη μοναδική πολιτιστική της ταυτότητα -παράδοση, μουσική, χορός, θρησκεία, γλώσσα, ποίηση και άλλα- στοχοποιούνται από το ΚΚΚ, ενώ η UNESCO παρακολουθεί σιωπηλά, διαπιστώνουν οι ερευνητές.
Αυτές οι επιθέσεις του ΚΚΚ στην πολιτιστική κληρονομιά των Ουιγούρων περιλαμβάνουν την καταστροφή τζαμιών και άλλων θρησκευτικών χώρων, παράλληλα με τους περιορισμούς στη χρήση των τοπικών γλωσσών, σύμφωνα με την έκθεση. Εκατοντάδες ή και χιλιάδες πνευματικοί και πολιτιστικοί ηγέτες έχουν φυλακιστεί, πρόσθεσε η UHRP.
Σύμφωνα με τα πρότυπα της ίδιας της UNESCO, οι ενέργειες αυτές ισοδυναμούν με «στρατηγική πολιτιστική κάθαρση», υποστηρίζει η έκθεση. Μια τέτοια συμπεριφορά είναι συχνά «αδιαχώριστη» από τη γενοκτονία ή ακόμη και προάγγελος αυτής, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες που αναφέρονται στο έγγραφο.
Εξωτερική άποψη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου στη Χάγη, Ολλανδία, 31 Μαρτίου 2021. (Reuters/Piroschka van de Wouw)
«Όπως αναγνωρίζεται από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, οι πράξεις απαλλοτρίωσης και καταστροφής της πολιτιστικής κληρονομιάς αποτελούν συχνά τον προάγγελο πράξεων γενοκτονίας», εξηγεί η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Ρέιτσελ Χάρις, η οποία συνυπογράφει την έκθεση.
«Οι επιθέσεις κατά της πολιτιστικής κληρονομιάς, από την ιερή αρχιτεκτονική μέχρι τις πρακτικές και τα έθιμα της κοινότητας, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις άμεσες φυσικές επιθέσεις κατά ανθρώπων», πρόσθεσε η Χάρις. «Αποτελούν μια μορφή πολιτιστικού πολέμου με στόχο την εξάλειψη ενός λαού και της ταυτότητάς του».
Κυβερνήσεις και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων οργανισμών και αξιωματούχων του ΟΗΕ, έχουν επίσης καταγράψει εκτεταμένα εγκλήματα του ΚΚΚ κατά του πληθυσμού των Ουιγούρων κατά την τελευταία δεκαετία.
Αυτές οι φρικαλεότητες περιλαμβάνουν μαζική κράτηση σε στρατόπεδα αναμόρφωσης, βασανιστήρια, βιασμούς, καταναγκαστική εργασία, μαζική παρακολούθηση, αναγκαστική στείρωση, διαχωρισμό οικογενειών και πολλά άλλα, σύμφωνα με τους ειδικούς και τις κυβερνήσεις.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, πάνω από ένα εκατομμύριο Ουιγούροι και άλλες μειονότητες κρατούνται σήμερα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε ολόκληρη την περιοχή.
Το 2021, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ κατέληξε μάλιστα στο συμπέρασμα ότι οι ενέργειες του ΚΚΚ στην περιοχή ισοδυναμούν με «γενοκτονία» και «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Πολλές άλλες δυτικές κυβερνήσεις έχουν εκδώσει παρόμοιες καταδίκες.
Το ΚΚΚ, ωστόσο, ισχυρίζεται ότι οι ενέργειές του είναι λογικές και απαραίτητες για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού, κατακεραυνώνοντας όσους μιλούν για δήθεν ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Κίνας.
Η UNESCO σιωπά εν μέσω φρίκης
Παρά τα όσα είναι γνωστά στη διεθνή κοινότητα, η UNESCO συνεχίζει να αναγνωρίζει το κινεζικό καθεστώς ως «προστάτη» της κληρονομιάς των Ουιγούρων, των Καζακιστανών και των Κιργιζιστών στην περιοχή.
Ο οργανισμός του ΟΗΕ απαριθμεί μια σειρά από βασικά αντικείμενα πολιτιστικής κληρονομιάς στην περιοχή, ενώ η έκθεση εστιάζει σε πέντε συγκεκριμένα.
Σύμφωνα με την έκθεση, το ΚΚΚ συνεταιρίζεται με την ουιγούρικη κληρονομιά και τη χρησιμοποιεί για να προωθήσει «νέες και αναθεωρητικές αντιλήψεις της ιστορίας» με τρόπο που «συμβάλλει άμεσα στο ευρύτερο σχέδιο της πολιτιστικής διαγραφής».
Σύμφωνα με τους μελετητές που αναφέρονται στην έκθεση, η προσπάθεια του ΚΚΚ να εκκαθαρίσει και να αντικαταστήσει την ιστορία των Ουιγούρων με μια εκδοχή εγκεκριμένη από το ΚΚΚ έχει οδηγήσει σε ποινές φυλάκισης ή και θανάτου για όσους προπαγανδίζουν «λανθασμένες» απόψεις για την ιστορία της περιοχής.
Μια εγκατάσταση που πιστεύεται ότι είναι στρατόπεδο αναμόρφωσης όπου κρατούνται κυρίως Ουιγούροι στην περιοχή Σιντζιάνγκ της άκρως δυτικής Κίνας στις 4 Ιουνίου 2019. (Greg Baker/AFP via Getty Images)
Ο στόχος του καθεστώτος είναι μια εκδοχή της ιστορίας που επικεντρώνεται σε ένα «πλουραλιστικό-ενωμένο» κινεζικό έθνος και θα φτάσει σε μεγάλο βαθμό στην καταστροφή ή την υφαρπαγή της πολιτιστικής κληρονομιάς για να επιτύχει αυτό το όραμα, υποστηρίζει η έκθεση. Αμέτρητες οικογένειες και κοινότητες έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα πατρογονικά τους εδάφη κατά τη διαδικασία αυτή.
Πολλοί Ουιγούροι και εξωτερικοί μελετητές αναφέρονται στην περιοχή ως Ανατολικό Τουρκιστάν, αν και το ΚΚΚ επιδιώκει να προωθήσει το αφήγημα ότι οι λαοί της περιοχής αποτελούσαν πάντα αναπόσπαστο τμήμα της Κίνας.
«Αυτή η έκθεση ήταν μια απάντηση στην έλλειψη δράσης από την UNESCO», δήλωσε ο Ίργουιν, ο αξιωματούχος της UHRP που εργάστηκε για το έγγραφο. «Θέλαμε να καταγράψουμε τις παραβιάσεις, ακόμη και τις επιθέσεις κατά της πολιτιστικής κληρονομιάς που έχει καταχωριστεί από την UNESCO».
«Η ίδια η κυβέρνηση -αν έχετε κατανόηση του ΚΚΚ- δεν είναι λάτρης των διαφορών», συνέχισε. «Θέλουν όλοι να μοιάζουν ίδιοι, να μιλούν την ίδια γλώσσα. Πιστεύουν ότι αυτό μειώνει τις συγκρούσεις. Αυτή η πολιτική υπάρχει εδώ και δεκαετίες, αλλά έγινε πραγματικά πολύ πιο έντονη ξεκινώντας πριν από 10 χρόνια, όταν ο Σι Τζινπίνγκ ανέλαβε την εξουσία».
Λαμβάνοντας υπόψη την εντολή της για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, η UNESCO έχει ευθύνη να δράσει, συνέχισε ο Ίργουιν σε τηλεφωνική συνέντευξη. Και όμως, «αποτυγχάνει πλήρως να διασφαλίσει ότι η Κίνα προστατεύει αυτή την ανεκτίμητη άυλη πολιτιστική κληρονομιά», είπε.
«Ούτε ο γενικός γραμματέας δεν έχει πει λέξη για αυτά τα ζητήματα των Ουιγούρων», πρόσθεσε.
Ουιγούρες περιμένουν επισκέπτες για να συμμετάσχουν σε ένα γιορτινό γεύμα κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Κορμπάν στην κομητεία Τουρπάν, στην άκρως δυτική επαρχία Σιντζιάνγκ της Κίνας, στις 13 Σεπτεμβρίου 2016. (Kevin Frayer/Getty Images)
Αυτό που συμβαίνει είναι στην πραγματικότητα μια γενοκτονία, δήλωσε ο Ίργουιν, προσθέτοντας ότι η συνεχιζόμενη καταστροφή τζαμιών και η στοχοποίηση θρησκευτικών και πολιτιστικών ηγετών είναι μόνο ένα στοιχείο.
«Όλα αυτά είναι μέρος ενός ευρύτερου πλαισίου καταχρήσεων και γενοκτονίας», δήλωσε ο Ίργουιν, σημειώνοντας ότι καμία άλλη κυβέρνηση στον κόσμο δεν θα μπορούσε να ξεφύγει με αυτά που κάνει το ΚΚΚ και να μην καταδικαστεί από την UNESCO και άλλους οργανισμούς του ΟΗΕ.
Συστάσεις για την UNESCO και άλλους
Μεταξύ άλλων συστάσεων, η UHRP κάλεσε ανώτερους αξιωματούχους του ΟΗΕ να παροτρύνουν την UNESCO να δώσει μια πιο ουσιαστική απάντηση στις καταχρήσεις.
Η οργάνωση ενθαρρύνει επίσης τα κράτη μέλη του ΟΗΕ να αναλάβουν δράση στο πλαίσιο διεθνών συμφωνιών για τον πολιτισμό που έχει υπογράψει το ΚΚΚ.
Ο Ίργουιν προτείνει ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ θα πρέπει να συμμετέχουν περισσότερο στις συζητήσεις στον ΟΗΕ, αντί να επιτρέπουν στο ΚΚΚ να κυριαρχεί.
Επί του παρόντος, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είναι μέλος της UNESCO. Ακολουθώντας τα βήματα του προέδρου Ρόναλντ Ρέιγκαν, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ διέταξε την αποχώρηση των ΗΠΑ από τον οργανισμό, επικαλούμενος τον αντισημιτισμό, τον εξτρεμισμό και τη διαφθορά μεταξύ της ηγεσίας και των αποφάσεών του.
Το λογότυπο του Εκπαιδευτικού, Επιστημονικού και Πολιτιστικού Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) διακρίνεται στο Παρίσι στις 12 Νοεμβρίου 2013. (Jacques Brinon/AP Photo)
«Δεν νομίζω ότι η UNESCO μπορεί να διορθωθεί», δήλωσε στους Epoch Times ο πρώην βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για θέματα διεθνών οργανισμών Κέβιν Μόλεϊ, σημειώνοντας ότι η χάραξη πολιτικής του οργανισμού «έχει σε μεγάλο βαθμό καταληφθεί από το ΚΚΚ και τους συμμάχους του».
Η κυβέρνηση Μπάιντεν και ορισμένοι από τους συμμάχους της στο Κογκρέσο ήλπιζαν να εμπλακεί και πάλι η κυβέρνηση των ΗΠΑ, ανέφερε η Epoch Times στα τέλη του 2021.
Αλλά σύμφωνα με ομοσπονδιακούς νόμους που υπέγραψαν οι πρόεδροι Τζορτζ Μπους και Μπιλ Κλίντον, η κυβέρνηση των ΗΠΑ απαγορεύεται επίσης να χρηματοδοτεί τον οργανισμό του ΟΗΕ λόγω της απόφασής του να δεχθεί ως μέλος το «κράτος της Παλαιστίνης».
Οι Epoch Times ανέφεραν το 2020 ότι πολλοί ανώτεροι αξιωματούχοι και αναλυτές έχουν εκφράσει σοβαρές ανησυχίες για αυτό που περιγράφουν ως «κατάληψη» του ΟΗΕ και των οργανισμών του από το ΚΚΚ, με τον Μόλεϊ να αναφέρεται σε αυτό ως «τη μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή για τη δημοκρατία μας από την ίδρυσή μας».
Όμως ο Ίργουιν και η UHRP λένε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί ακόμη να διαδραματίσει έναν χρήσιμο ρόλο όσον αφορά την πολιτιστική καταστροφή που λαμβάνει χώρα στη Σιντζιάνγκ.
«Δεδομένου ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει περιγράψει αυτό που συμβαίνει ως γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, υπάρχει υποχρέωση για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να δώσουν συνέχεια», δήλωσε, ζητώντας να εμπλακεί μια «ειδική ομάδα πρόληψης θηριωδιών» ή κάποιος παρόμοιος φορέας.
Άλλες κυβερνήσεις θα πρέπει επίσης να μιλήσουν, είπε, προσθέτοντας: «Θα πρέπει να υπάρξει πολύ πιο ορατή δημόσια συνηγορία». Υπάρχουν όμως και παράγοντες που περιπλέκουν την κατάσταση.
Ο Ίργουιν υποστήριξε ότι ένας από τους στόχους του ΚΚΚ είναι η “ειρήνευση” της περιοχής για να διευκολυνθεί η εμπορική πρωτοβουλία “Belt and Road” που συνδέει την Κίνα με την υπόλοιπη Ευρασία και πέρα από αυτήν.
Αυτό το ίδιο σχέδιο “Belt and Road”, μαζί με τις ευκαιρίες που φέρνει για άλλες κυβερνήσεις στην περιοχή και την αυξανόμενη επιρροή του ΚΚΚ, είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι κυβερνήσεις -συμπεριλαμβανομένων των κοντινών ισλαμικών κυβερνήσεων, όπως το Πακιστάν- ήταν τόσο απρόθυμες να μιλήσουν.
«Το έκαναν πολύ σαφές ότι έχουν επιλέξει την πλευρά της Κίνας, παρά τα όσα συμβαίνουν στον ισλαμικό πληθυσμό στην Κίνα», δήλωσε ο Ίργουιν. «Το εμπόριο και το χρήμα είναι οι κυρίαρχοι παράγοντες».
Πολλές από αυτές τις κυβερνήσεις έχουν επίσης τα δικά τους ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρόσθεσε.
Δράση της UNESCO
Ο Ίργουιν δήλωσε ότι θα υπάρξει περισσότερη προσπάθεια τους επόμενους μήνες για να μιλήσουν τα κράτη-μέλη της Σύμβασης για την Παγκόσμια Κληρονομιά.
«Η UNESCO ως οργανισμός είναι περιορισμένη εάν δεν έχει την υποστήριξη των κυβερνήσεων», συνέχισε, σημειώνοντας ότι η UNESCO δεν είναι η μόνη που αποτυγχάνει, καθώς τα κράτη μέλη έχουν «υποχρέωση» να χρησιμοποιήσουν τους μηχανισμούς που έχουν στη διάθεσή τους για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Εκπρόσωπος της UNESCO απέκρουσε τις ευθύνες, επισημαίνοντας ότι τα κράτη μέλη του διεθνούς οργανισμού είναι οι φορείς λήψης αποφάσεων.
«Η UNESCO επιθυμεί να υπογραμμίσει τη σημασία που αποδίδεται στη συμπερίληψη και τον σεβασμό των κοινοτήτων στη διαχείριση των εγγεγραμμένων χώρων και στοιχείων, όπως ορίζεται σαφώς στα κείμενα των Συμβάσεών της», δήλωσε ο εκπρόσωπος, επισημαίνοντας τη Σύμβαση για την Παγκόσμια Κληρονομιά και τη Σύμβαση για την Άυλη Κληρονομιά που ρυθμίζουν τα θέματα αυτά διεθνώς.
«Η πρακτική και η διαδικασία είναι ότι, όταν η UNESCO λαμβάνει ακριβείς και αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με ένα συγκεκριμένο στοιχείο που έχει εγγραφεί σε κατάλογο της UNESCO, οι πληροφορίες αυτές κοινοποιούνται στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, ώστε τόσο οι πληροφορίες που κοινοποιούνται από την κοινωνία των πολιτών όσο και η απάντηση του κράτους μέλους -αν υπάρχει- να τεθούν υπόψη της αρμόδιας επιτροπής», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος, ο οποίος δήλωσε ότι αποτελεί πολιτική της UNESCO να μην αποδίδονται σχόλια σε συγκεκριμένο άτομο.
«Στη συνέχεια, εναπόκειται στα κράτη μέλη των αντίστοιχων επιτροπών να αξιολογήσουν την κατάσταση και να λάβουν τα κατάλληλα [μέτρα]», είπε.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΚΚΚ δέχεται πυρά για αυτά τα ζητήματα. Τον περασμένο Αύγουστο, η τότε Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Μισέλ Μπατσελέτ δημοσίευσε έκθεση στην οποία διαπίστωνε ότι οι καταχρήσεις του ΚΚΚ κατά των Ουιγούρων μπορεί να συνιστούν «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».
Ενώ οι κυβερνήσεις του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ απέτυχαν να εγκρίνουν πρόταση για συζήτηση του θέματος, πολλές εξέχουσες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων προέτρεψαν τις δυτικές κυβερνήσεις να επιδιώξουν την απόδοση ευθυνών για τα φερόμενα εγκλήματα που διαπράττει το ΚΚΚ.
Οι Ουιγούροι και οι μουσουλμάνοι είναι μεταξύ πολλών πληθυσμιακών ομάδων που, σύμφωνα με ειδικούς και παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διώκονται από το ΚΚΚ. Άλλα θύματα είναι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, οι χριστιανοί, οι Θιβετιανοί και άλλοι.
Το υπουργείο Εξωτερικών του ΚΚΚ δεν απάντησε μέχρι την ώρα του Τύπου σε αιτήματα σχολιασμού από τους Epoch Times.
Σε συνέντευξη Τύπου τον περασμένο μήνα, ωστόσο, ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών του ΚΚΚ Γουάνγκ Γουενμπίν απέρριψε τις αναφορές για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σιντζιάνγκ.
«Η αποκαλούμενη “παραβίαση” ή “καταστολή” των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι το ψέμα του αιώνα που προπαγανδίζεται από τις αντι-κινεζικές δυνάμεις και έχει εδώ και καιρό καταρριφθεί από τα γεγονότα», ανέφερε στις ειδήσεις. «Καλούμε για άλλη μια φορά τα ενδιαφερόμενα μέρη να εξετάσουν την ισχυρή κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της Σιντζιάνγκ με αντικειμενικό τρόπο, να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τα ζητήματα που σχετίζονται με την Σιντζιάνγκ για πολιτική χειραγώγηση και να σταματήσουν να παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις της Κίνας».
Δεν χρειάζεται να είσαι κλιματολόγος για να ξέρεις ότι οι επικεφαλής του άρματος της «κλιματικής αλλαγής» δεν πιστεύουν πραγματικά το αφήγημα που πουλάνε.
Και δεν είναι μόνο επειδή γυρίζουν τον κόσμο με ιδιωτικά τζετ για να σας κάνουν διάλεξη για το αυτοκίνητο και τα χάμπουργκερ σας.
Στην πραγματικότητα, αν οι άνθρωποι στην κορυφή πίστευαν στην ιδέα ότι οι ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) είναι πραγματικά «ρύπανση» που προκαλεί «κλιματική κρίση», θα έκαναν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που κάνουν στην πραγματικότητα.
Η εξέταση της πολιτικής για το κλίμα και της κομμουνιστικής Κίνας επιβεβαιώνει το σημείο αυτό.
Σκεφτείτε τη συμφωνία του Παρισιού του ΟΗΕ. Η παγκόσμια συμφωνία, η οποία αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης στην 21η Διάσκεψη των Μερών (COP21) στο Παρίσι το 2015, καλεί τις εθνικές κυβερνήσεις να δώσουν τις δικές τους εθνικές δεσμεύσεις σχετικά με το τι επιβάλλουν στους πληθυσμούς τους για την καταπολέμηση της υποτιθέμενης «κλιματικής κρίσης».
Στο πλαίσιο της συμφωνίας, η κυβέρνηση Ομπάμα δεσμεύτηκε μονομερώς να μειώσει τις εκπομπές CO2 στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά περισσότερο από 25 τοις εκατό έως το 2025. Αυτό επρόκειτο να επιβληθεί στους Αμερικανούς μέσω εκτελεστικών διαταγμάτων και ομοσπονδιακών κανονισμών για να αποφευχθεί η εμπλοκή του Κογκρέσου. Άλλες δυτικές κυβερνήσεις έδωσαν παρόμοιες υποσχέσεις.
Το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς, αντίθετα, εξέπεμπε ήδη πολύ περισσότερο CO2 από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τώρα εκπέμπει πολύ περισσότερο από ό,τι ολόκληρος ο δυτικός κόσμος μαζί – και όμως δεσμεύτηκε μόνο να συνεχίσει να αυξάνει τις εκπομπές του για τα επόμενα 15 χρόνια. Στα σοβαρά.
Στην εισήγησή του στον ΟΗΕ (pdf), το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) συμφώνησε «να επιτύχει την κορύφωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα γύρω στο 2030».
Με άλλα λόγια, το καθεστώς ανακοίνωσε περήφανα στον κόσμο ότι η παραγωγή CO2 θα συνεχίσει να αυξάνεται για τουλάχιστον 15 χρόνια, οπότε κανείς δεν θα θυμάται καν τις δεσμεύσεις του Παρισιού.
Όταν ζήτησα από τα μέλη της κινεζικής αντιπροσωπείας να σχολιάσουν τη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ, αντί να απαντήσουν, έστειλαν ένα από τα τσιράκια τους να με ακολουθήσει στο συνέδριο και να με φωτογραφίσει, κάτι που αμέσως ανέφερα στην ασφάλεια του ΟΗΕ και στη γαλλική αστυνομία.
Είναι καλό για το ΚΚΚ ότι κανείς δεν θα θυμάται τις υποσχέσεις του μέχρι το 2030, επειδή σχεδόν κάθε αναλυτής που έχει εξετάσει την κραιπάλη κατασκευής μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα του καθεστώτος έχει αναγνωρίσει ότι δεν υπάρχει περίπτωση οι εκπομπές του να «κορυφωθούν» μέχρι το 2030. Οι κομμουνιστικές υποσχέσεις δεν άξιζαν ποτέ το χαρτί στο οποίο είναι τυπωμένες, όπως έχει δείξει η ιστορία.
Ωστόσο, το ΚΚΚ δεν αστειευόταν σχετικά με την αύξηση των εκπομπών του: από σήμερα έως το 2025, το Πεκίνο θέτει σε λειτουργία περισσότερες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα μόνο από ό,τι έχουν συνολικά οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Σύμφωνα με την ενημέρωση του Global Energy Monitor για το Φεβρουάριο του 2021 (pdf), το ΚΚΚ κατασκεύασε υπερτριπλάσια δυναμικότητα ηλεκτροπαραγωγής με άνθρακα από ό,τι ο υπόλοιπος κόσμος μαζί το 2020. Και ήδη διαθέτει περίπου το ήμισυ του συνόλου της παγκόσμιας δυναμικότητας ηλεκτροπαραγωγής με άνθρακα, σύμφωνα με το “Boom and Bust 2020: Global Energy Monitor: Tracking the Global Coal Plant Pipeline“.
Ήδη, η Κίνα εκπέμπει υπερδιπλάσια ποσότητα CO2 από τις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με στοιχεία του Global Carbon Project. Οι εκπομπές της αυξάνονται με ιλιγγιώδη ρυθμό, ακόμη και όταν οι εκπομπές των ΗΠΑ και των άλλων δυτικών χωρών συνεχίζουν να πέφτουν.
Το 2021, οι Αμερικανοί απελευθέρωσαν περίπου 5 δισεκατομμύρια τόνους CO2, ενώ η Κίνα περίπου 11,5 δισεκατομμύρια. Αν οι τρέχουσες τάσεις συνεχιστούν, το ΚΚΚ μπορεί να απελευθερώσει περισσότερο CO2 από ό,τι ο υπόλοιπος κόσμος μαζί στο όχι πολύ μακρινό μέλλον.
Σκεφτείτε αυτό. Αν κάποιος ανησυχούσε πραγματικά για τις εκπομπές CO2 που παράγουν «κλιματική κόλαση», όπως ισχυρίστηκαν οι παγκόσμιοι ηγέτες στην τελευταία σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το «κλίμα» στην Αίγυπτο, την οποία παρακολούθησα, θα πανικοβαλλόταν, δεν θα πανηγύριζε.
Μεταφορά της παραγωγής
Και πάλι, όλη η παραγωγή που μεταφέρεται από τη Δύση στην Κίνα θα έχει ως αποτέλεσμα να εισέλθει στην ατμόσφαιρα πολύ περισσότερο CO2 από ό,τι αν η παραγωγή αυτή είχε παραμείνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά ή την Ευρώπη.
Και όμως, οι δυτικές κυβερνήσεις, οι φορολογικά χρηματοδοτούμενοι ακτιβιστές για το κλίμα, οι ηγέτες του ΟΗΕ και οι σύμμαχοί τους στα μέσα ενημέρωσης, όλοι πανηγύρισαν και συνεχίζουν να πανηγυρίζουν τη Συμφωνία του Παρισιού και τις επακόλουθες επακόλουθες ενέργειες ως τεράστια επιτυχία στη διάσωση του κλίματος.
Ίσως ο Ντόναλντ Τραμπ να είχε κάτι στο μυαλό του όταν, το 2012, έγραψε στο Twitter: «Η έννοια της υπερθέρμανσης του πλανήτη δημιουργήθηκε από και για τους Κινέζους, προκειμένου να καταστήσει την αμερικανική μεταποίηση μη ανταγωνιστική».
Αυτό ακριβώς συνέβη, βέβαια, καθώς οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος ωθήθηκαν όλο και πιο ψηλά με την πάροδο του χρόνου. Το 1975, η ηλεκτρική ενέργεια ήταν κατά μέσο όρο περίπου 3 σεντς ανά κιλοβατώρα, βοηθώντας τη βιομηχανία των ΗΠΑ να παραμείνει ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο. Μέχρι το 2010, χάρη εν μέρει στις πολιτικές Ομπάμα, είχε τριπλασιαστεί. Και μέχρι το 2021, πλησίαζε τα 15 σεντς.
Για λόγους προοπτικής, οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας στην Κίνα είναι περίπου οι μισές από αυτές.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τη μετατόπιση της παραγωγής από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Κίνα -πολλοί από αυτούς σχετίζονται άμεσα με την πολιτική των ΗΠΑ- αλλά ένας βασικός παράγοντας ήταν το κόστος της ενέργειας.
Ωστόσο, οι υψηλότερες τιμές της ενέργειας διαφημίστηκαν ανοιχτά ως στόχος της πολιτικής Ομπάμα. Όπως ξεκαθάρισε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα San Francisco Chronicle το 2008, «σύμφωνα με το σχέδιό μου … οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας θα εκτοξευθούν αναγκαστικά στα ύψη».
Αργότερα το ίδιο έτος, εξέφρασε παρόμοια αισθήματα καθώς οι τιμές του φυσικού αερίου εκτινάχθηκαν σε περίπου 4 δολάρια, λέγοντας μόνο ότι θα «προτιμούσε» μια «σταδιακή προσαρμογή».
Αντιμέτωπες με το υψηλότερο εργατικό κόστος και ένα αυστηρότερο ρυθμιστικό περιβάλλον, οι αμερικανικές εταιρείες και οι επιχειρηματίες αγωνίζονταν ήδη να διατηρήσουν την παραγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες εν μέσω ενός στημένου παγκόσμιου εμπορικού καθεστώτος που ωφελεί τον ΚΚΚ εις βάρος της Αμερικής.
Η εκτίναξη του ενεργειακού κόστους σε πολλές περιπτώσεις έσπρωξε τις επιχειρήσεις στα άκρα, αναγκάζοντάς τες να μεταφέρουν την παραγωγή στην Κίνα ή να κλείσουν μπροστά στον κινεζικό ανταγωνισμό.
Και πάλι, αν πραγματικά πιστεύετε ότι το CO2 είναι ρύπανση, το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων για το «κλίμα» θα ήταν να μεταφερθεί ακόμη περισσότερη παραγωγή στην Κίνα, όπου οι εκπομπές CO2 ανά μονάδα οικονομικής παραγωγής είναι μαζικά υψηλότερες.
Αλλά αυτό ακριβώς είναι το αποτέλεσμα της πολυδιαφημισμένης διαδικασίας του ΟΗΕ για το «κλίμα».
Η στροφή προς τις λεγόμενες «ανανεώσιμες πηγές ενέργειας» που σχεδιάζεται από την κυβέρνηση Μπάιντεν και τους ομοσπονδιακούς φορείς χάραξης πολιτικής ήταν και θα συνεχίσει να είναι μια τεράστια ευλογία για το ΚΚΚ, και όχι μόνο επειδή θα αναγκάσει τις τιμές να ανέβουν, ενώ θα κάνει το ενεργειακό δίκτυο των ΗΠΑ πιο ασταθές.
Σχεδόν το 80% των ηλιακών συλλεκτών που παρήχθησαν το 2019 κατασκευάστηκαν στην Κίνα, σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg (pdf). Το ΚΚΚ κυριαρχεί επίσης στην παραγωγή στον τομέα της αιολικής ενέργειας και στις βιομηχανίες μπαταριών. Ελέγχει επίσης την αλυσίδα εφοδιασμού για τα υλικά σπάνιων γαιών που απαιτούνται για την παραγωγή όλων αυτών των προϊόντων «πράσινης ενέργειας».
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, από την πλευρά της, προσφέρει μαζικές επιδοτήσεις σε αυτούς τους βιομηχανικούς τομείς που κυριαρχούνται από το ΚΚΚ, ενώ εξαναγκάζει τους Αμερικανούς σε εξάρτηση από αυτούς μέσω κανονισμών, εντολών, επιδοτήσεων και άλλων πολιτικών. Το πώς αυτό υποτίθεται ότι θα βοηθήσει το περιβάλλον δεν γίνεται ποτέ σαφές.
Για κάποια προοπτική σχετικά με την οικονομική σφαγή που προκλήθηκε στην Αμερική από το σχέδιο του Παρισιού του Ομπάμα, το οποίο ισχυρίστηκε ότι ήταν μια «εκτελεστική συμφωνία» και συνεπώς δεν υπόκειται σε επικύρωση από τη Γερουσία, όπως απαιτείται από το Σύνταγμα, το Heritage Foundation κατέγραψε τους αριθμούς σε μια μελέτη του 2016.
Μεταξύ άλλων ευρημάτων, η συντηρητική δεξαμενή σκέψης ανέφερε ότι οι δεσμεύσεις του Ομπάμα στο Παρίσι θα αυξήσουν το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας για μια τετραμελή οικογένεια μεταξύ 13 και 20 τοις εκατό ετησίως, ενώ θα εξατμίσουν σχεδόν μισό εκατομμύριο θέσεις εργασίας, συμπεριλαμβανομένων περίπου 200.000 στη μεταποίηση.
Αυτή η ζημία μεταφράζεται σε απώλεια εισοδήματος περίπου 20.000 δολαρίων για τις αμερικανικές οικογένειες έως το 2035 και σε μείωση του ΑΕΠ κατά πάνω από 2,5 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Ποιος ωφελείται;
Ποιος επωφελείται από όλα αυτά; Σίγουρα όχι το «κλίμα». Και πάλι, η μεταφορά της αμερικανικής βιομηχανίας στην Κίνα θα έχει ως αποτέλεσμα περισσότερο CO2 στην ατμόσφαιρα, όχι λιγότερο. Και σε κάθε περίπτωση, με βάση τα ίδια τα καταρριφθέντα «μοντέλα» του ΟΗΕ, η πλήρης εξάλειψη όλων των εκπομπών CO2 των ΗΠΑ δεν θα είχε ως αποτέλεσμα ουσιαστικά καμία μείωση της παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Σύμφωνα με μια εργασία του Δρ Μπγιορν Λόμποργκ που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Global Policy, ακόμη και αν τηρούνταν όλες οι σημαντικές δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν στο Παρίσι, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες θα ήταν μόλις 0,05 βαθμούς C (0,086 βαθμούς F) χαμηλότερες μέχρι το 2100 – ένα στατιστικά ασήμαντο στρογγυλοποιητικό σφάλμα.
Ο μεγάλος νικητής, φυσικά, είναι το ΚΚΚ, το οποίο γελάει ασταμάτητα καθώς απορροφά τα εργοστάσια, τις θέσεις εργασίας και την παραγωγή πλούτου που κλείνουν οι αμερικανικές και άλλες δυτικές αρχές για να «σώσουν το κλίμα».
Αυτό φαίνεται να είναι σκόπιμο, όπως κατέστησαν σαφές δηλώσεις κορυφαίων αξιωματούχων της κυβέρνησης Ομπάμα και του ΟΗΕ.
Ο «τσάρος της επιστήμης» του Ομπάμα, Τζον Χόλντρεν, υποστήριξε ανοιχτά την αποβιομηχάνιση των Ηνωμένων Πολιτειών στο βιβλίο του «Ανθρώπινη Οικολογία» το 1973.
«Πρέπει να ξεκινήσει μια μαζική εκστρατεία για την αποκατάσταση ενός περιβάλλοντος υψηλής ποιότητας στη Βόρεια Αμερική και την αποανάπτυξη των Ηνωμένων Πολιτειών», γράφουν ο Χόλντρεν και οι συν-συγγραφείς του. «Αποανάπτυξη σημαίνει να ευθυγραμμιστεί το οικονομικό μας σύστημα (ιδίως τα πρότυπα κατανάλωσης) με τις πραγματικότητες της οικολογίας».
Στη συνέχεια, σκεφτείτε τα φαινομενικά παράξενα σχόλια της τότε εκτελεστικής γραμματέως της Σύμβασης-Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή Κριστιάνα Φιγκέρες.
Μιλώντας στο Bloomberg λίγους μήνες αφότου ο Καναδός πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό εξέφρασε τον ανησυχητικό θαυμασμό του προς το ΚΚΚ, η Φιγκέρες ισχυρίστηκε ότι το καθεστώς στο Πεκίνο -που επιβλέπει περίπου το ένα τρίτο της παγκόσμιας παραγωγής CO2- «τα καταφέρνει καλά» στην πολιτική για το κλίμα.
Σε ξεχωριστά σχόλια, ενώ πίεζε για σημαντικές πολιτικές για το κλίμα, η Φιγκέρες πρότεινε επίσης ότι ο στόχος της «κλιματικής» πολιτικής ήταν στην πραγματικότητα ο οικονομικός μετασχηματισμός.
«Αυτή είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας που θέτουμε στον εαυτό μας το καθήκον να αλλάξουμε σκόπιμα, μέσα σε ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα, το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης που επικρατεί εδώ και τουλάχιστον 150 χρόνια, από τη Βιομηχανική Επανάσταση», δήλωσε στις 4 Φεβρουαρίου 2015.
Πέντε χρόνια πριν από αυτά τα σχόλια, ένας από τους κορυφαίους αξιωματούχους της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, ο Ότμαρ Έντενχοφερ, αποκάλυψε μια παρόμοια ατζέντα σε σχόλια στη γερμανική NZZ Online.
«Πρέπει να πούμε ξεκάθαρα ότι αναδιανέμουμε de facto τον παγκόσμιο πλούτο μέσω της πολιτικής για το κλίμα», δήλωσε. «Πρέπει να απαλλαγούμε από την ψευδαίσθηση ότι η διεθνής πολιτική για το κλίμα είναι περιβαλλοντική πολιτική. Αυτό δεν έχει πια σχεδόν καμία σχέση με την περιβαλλοντική πολιτική».
Αναδιανομή του πλούτου; Αλλαγή του οικονομικού μοντέλου του κόσμου; Αποανάπτυξη των Ηνωμένων Πολιτειών; Και εδώ λένε στους Αμερικανούς ότι πρόκειται για τη «διάσωση του κλίματος».
Θυμηθείτε, επίσης, ότι όταν ο Τραμπ αποσύρθηκε από τη συμφωνία του Παρισιού, οι κινδυνολόγοι του κλίματος από όλο τον κόσμο δήλωσαν ότι το Πεκίνο ήταν ο νέος παγκόσμιος «ηγέτης» της προσπάθειας για τη διάσωση του κλίματος – το ίδιο καθεστώς που του καταλογίζονται περισσότερες εκπομπές CO2, κατασκευάζει εργοστάσια άνθρακα πιο γρήγορα από όσο μπορούν να μετρηθούν και που υποσχέθηκε να συνεχίσει να αυξάνει τις εκπομπές CO2 μέχρι το 2030.
Αν πρόκειται πραγματικά για τη διάσωση του κλίματος από το CO2, πώς μπορεί το ΚΚΚ να είναι ο νέος ηγέτης; Αυτό είναι πέρα από κάθε όριο παραλογισμού.
Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση Μπάιντεν συνεχίζει να εντείνει τη «συνεργασία» για τη «δράση για το κλίμα» και τη Συμφωνία του Παρισιού με το Πεκίνο, προκαλώντας αναμφίβολα διασκέδαση και χαρά στα μέλη του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΚ.
Δεν είναι μόνο η Κίνα που επωφελείται. Στην πραγματικότητα, ερευνητές του Κογκρέσου ανακάλυψαν ότι τα ρωσικά ενεργειακά συμφέροντα που υποστηρίζονται από το κράτος χρηματοδοτούσαν «πράσινες» ομάδες των ΗΠΑ που αντιτίθενται στην αμερικανική ενέργεια μέσω μιας εταιρείας-βιτρίνας στις Βερμούδες με την ονομασία Klein Ltd.
Για να είμαι σαφής, δεν ζηλεύω τις εκπομπές CO2 της Κίνας ή οποιουδήποτε άλλου. Στην πραγματικότητα, πολλοί επιστήμονες μου έχουν πει ότι περισσότερο από αυτό το «αέριο της ζωής» θα ήταν εξαιρετικά ευεργετικό για τον πλανήτη και την ανθρωπότητα.
Ο συνταξιούχος καθηγητής φυσικής του Princeton Δρ Γουίλιαμ Χάπερ, ο οποίος διετέλεσε σύμβουλος του Τραμπ για το κλίμα, μου είπε πριν από χρόνια σε ένα συνέδριο για το κλίμα, στο οποίο μιλήσαμε και οι δύο, ότι ο πλανήτης χρειάζεται περισσότερο CO2 και ότι τα φυτά έχουν σχεδιαστεί για να ζουν σε μια ατμόσφαιρα με αρκετά περισσότερο CO2 από ό,τι έχει σήμερα ο πλανήτης.
Επιπλέον, οι ανθρώπινες εκπομπές CO2 αποτελούν ένα κλάσμα του 1% όλων των λεγόμενων «αερίων του θερμοκηπίου» που υπάρχουν φυσικά στην ατμόσφαιρα.
Συνοψίζοντας, αν κάποιος πιστεύει πραγματικά ότι το CO2 είναι κακό για το κλίμα, η μεταφορά της αμερικανικής παραγωγής και βιομηχανίας στην Κίνα είναι ο χειρότερος δυνατός τρόπος αντιμετώπισής του. Λογικά, λοιπόν, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πίσω από αυτό πρέπει να έχουν απώτερο κίνητρο.
Φυσικά, το ΚΚΚ λατρεύει τη συμφωνία του Παρισιού: Δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να χτίζουν περισσότερα εργοστάσια άνθρακα για να τροφοδοτούν τις βιομηχανίες και τα εργοστάσια που φεύγουν από την Αμερική για την Κίνα, καθώς η κυβέρνηση των ΗΠΑ αναγκάζει τις Ηνωμένες Πολιτείες να διαπράξουν οικονομική αυτοκτονία.
Αυτό δεν είναι μόνο ένα οικονομικό ή «κλιματικό» ζήτημα. Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες «απο-αναπτύσσονται», η οικονομική καταστροφή παράγει μια σημαντική απειλή για την εθνική ασφάλεια. Ένας ισχυρός στρατός δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί χωρίς ισχυρή οικονομία, προφανώς.
Ήρθε η ώρα οι νομοθέτες στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ να σταματήσουν τις «κλιματικές» πολιτικές της κυβέρνησης που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να επεκτείνουν τις εκπομπές CO2 του ΚΚΚ και να βλάψουν τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.
Ο Alex Newman είναι ανεξάρτητος συνεργάτης. Ο Newman είναι βραβευμένος διεθνής δημοσιογράφος, εκπαιδευτικός, συγγραφέας και σύμβουλος, ο οποίος συνέγραψε το βιβλίο «Εγκλήματα των εκπαιδευτικών: Πώς οι ουτοπιστές χρησιμοποιούν τα κυβερνητικά σχολεία για να καταστρέψουν τα παιδιά της Αμερικής». Είναι ο εκτελεστικός διευθυντής του Public School Exit, υπηρετεί ως διευθύνων σύμβουλος της Liberty Sentinel Media και αρθρογραφεί για διάφορες εκδόσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό.
Οι επιπτώσεις αυτού που οι επικριτές έχουν περιγράψει ως παγκόσμιο “πόλεμο” κατά των αγροτών και των κτηνοτρόφων γίνονται όλο και πιο εμφανείς. Αλλά ακόμη και καθώς οι ελλείψεις τροφίμων εντείνονται, οι κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης Μπάιντεν, ασκούν σκληρότερες πιέσεις στη γεωργική παραγωγή.
Ειδικοί και νομοθέτες που μίλησαν στους Epoch Times προειδοποιούν ότι ήρθε η ώρα να περιοριστούν οι κυβερνητικές πολιτικές που πλήττουν τα φτωχά στρώματα περισσότερο. Ένας Ρεπουμπλικανός βουλευτής δήλωσε ότι ένα Κογκρέσο υπό την ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος θα ξεκινήσει αμέσως τις απαραίτητες ενέργειες μόλις αναλάβει τον έλεγχο.
Ενώ οι επιθέσεις στη γεωργία και τις συναφείς βιομηχανίες φαίνονται διαφορετικές σε κάθε χώρα, πολλοί εμπειρογνώμονες λένε ότι πρόκειται για μια συντονισμένη παγκόσμια πολιτική που προωθείται από τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ), το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και άλλες διεθνείς δυνάμεις που είναι αποφασισμένες να μεταμορφώσουν τον πολιτισμό.
Τον Ιούλιο, η Epoch Times δημοσίευσε ένα εμπεριστατωμένο ερευνητικό άρθρο που επικαλέστηκε πολλούς επαγγελματίες του χώρου, οι οποίοι δήλωσαν ότι οι πολιτικές που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή και τη βιώσιμη ανάπτυξη, τις οποίες περιέγραψαν ως “πόλεμο κατά των αγροτών”, ευθύνονται άμεσα για την κλιμακούμενη επισιτιστική κρίση.
Το αποτέλεσμα των πολιτικών που στοχεύουν τους γεωργικούς παραγωγούς αρχίζει να γίνεται σαφές, με την έλλειψη τροφίμων να γίνεται όλο και πιο έντονη σε παγκόσμιο επίπεδο. Σκεφτείτε τη Σρι Λάνκα, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα – τουλάχιστον αν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις.
Οι ηγέτες του ΟΗΕ και οι δυτικοί αξιωματούχοι το συζητούν ανοιχτά. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, για παράδειγμα, επικαλούμενος τη σύγκρουση στην Ουκρανία, προειδοποίησε νωρίτερα φέτος ότι σύντομα θα επέλθουν “πραγματικές” ελλείψεις τροφίμων.
Εν τω μεταξύ, ο διευθυντής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος του ΟΗΕ Ντέιβιντ Μπίσλεϊ προειδοποιεί από την αρχή της κρίσης COVID για “καταστροφικές” παγκόσμιες ελλείψεις τροφίμων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε λιμό “βιβλικών διαστάσεων” σε δεκάδες έθνη.
“Ο κόσμος πρέπει να ανοίξει τα μάτια του σε αυτή την πρωτοφανή παγκόσμια επισιτιστική κρίση και να δράσει άμεσα για να σταματήσει να ξεφεύγει από τον έλεγχο”, δήλωσε μόλις τον περασμένο μήνα σε μια εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Τροφίμων που διοργάνωσε μια υπηρεσία του ΟΗΕ της οποίας ηγείται ένα μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ).
Στην πραγματικότητα, με τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους να βρίσκονται υπό αυξανόμενη ρυθμιστική πίεση, πολλές έγκυρες πηγές προειδοποιούν ότι ακόμη και πλούσιες χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να αρχίσουν να βλέπουν προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα τροφίμων και σε άλλους κρίσιμους τομείς τους επόμενους μήνες.
Ένας αγρότης βάζει λίπασμα στο έδαφος πριν από τη φύτευση, κοντά στο Dwight, Ill., στις 23 Απριλίου 2020. (Scott Olson/Getty Images)
Η Ευρώπη υποφέρει
Στην Ευρώπη, αρχίζουν να διαφαίνονται οι ρωγμές του συστήματος. Ήδη, όλο και περισσότερα είδη λείπουν από τα ράφια των σούπερ μάρκετ, καθώς οι τιμές εκτοξεύονται στα ύψη. Στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία, οι κλιμακούμενες ελλείψεις στα καταστήματα έχουν γίνει πρωτοσέλιδα εδώ και εβδομάδες.
Ένα σούπερ μάρκετ με άδεια ράφια λόγω καθυστερήσεων στις παραδόσεις φορτηγών ως αποτέλεσμα των διαμαρτυριών των αγροτών και των φορτηγατζήδων στην Ολλανδία στις 5 Ιουλίου 2022. (Ειδικά για την Epoch Times)
Πολλά έθνη σε όλο τον κόσμο -ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή και την Αφρική- αντιμετωπίζουν ήδη μεγάλες επισιτιστικές κρίσεις. Και με τις υποστηριζόμενες από τον ΟΗΕ “βιώσιμες” πολιτικές από την κυβέρνηση και τη χρηματοπιστωτική βιομηχανία να αποδεκατίζουν τα ενεργειακά συστήματα και τη γεωργική παραγωγή, το πρόβλημα είναι πιθανό να αυξηθεί, λένε οι ειδικοί.
Είναι ιδιαίτερα σκληρό για τους φτωχούς, δήλωσε ο Δρ Ε. Κάλβιν Μπέισνερ, πρόεδρος της Cornwall Alliance for the Stewardship of Creation, κατακεραυνώνοντας τις πολιτικές κατά της γεωργίας που υποτίθεται ότι αποσκοπούν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
“Η απαγόρευση ή η μείωση της χρήσης νιτρικών λιπασμάτων στο όνομα της καταπολέμησης της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι σκέτη ανοησία”, δήλωσε στους Epoch Times, επισημαίνοντας τις πολιτικές που ακολουθούνται από κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο ως απάντηση στην εκστρατεία του ΟΗΕ.
“Τα οξείδια του αζώτου είναι ένας μικρός παράγοντας στο συνολικό φαινόμενο του θερμοκηπίου, που επισκιάζεται εκατοντάδες φορές από το διοξείδιο του άνθρακα και χιλιάδες φορές από τους υδρατμούς”, συνέχισε ο Μπέισνερ.
“Τα υπέρυθρα μήκη κύματος στα οποία απορροφούν τα οξείδια του αζώτου έχουν ήδη απορροφηθεί σχεδόν πλήρως. Ως εκ τούτου, μπορούν να συνεισφέρουν μόνο ένα ασήμαντο ποσό στην υπερθέρμανση του πλανήτη”.
“Αλλά η συμβολή τους στην ανθρώπινη ευημερία είναι τεράστια, καθώς πολλαπλασιάζουν τις αποδόσεις των καλλιεργειών ανά στρέμμα, ανά ώρα εργασίας και ανά εισροή κεφαλαίου, καθιστώντας τα τρόφιμα πιο άφθονα και λιγότερο ακριβά για όλους”, πρόσθεσε ο Μπέισνερ, μια κορυφαία αυθεντία σε περιβαλλοντικά θέματα. “Αυτοί που ωφελούνται περισσότερο από αυτό είναι οι φτωχοί”.
“Ο πόλεμος κατά των αγροτών είναι πόλεμος κατά των φτωχών”, κατέληξε.
Πόλεμος κατά των αγροτών
Ο πόλεμος κατά των αγροτών έχει παρατηρηθεί ξεκάθαρα στην Ολλανδία, τη Σρι Λάνκα, τη Νότια Αφρική, τον Καναδά και πολλά άλλα έθνη – ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δημοσίως, οι προφάσεις για τις πολιτικές αυτές περιλαμβάνουν τη διάσωση του πλανήτη από την υποτιθέμενη ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, την αντιμετώπιση διαφόρων άλλων περιβαλλοντικών ζητημάτων, τη βελτίωση της οικονομικής αποδοτικότητας, ακόμη και την παραχώρηση γης σε “αυτόχθονες” πληθυσμούς. Αλλά οι επικριτές λένε ότι το πραγματικό κίνητρο φαίνεται να είναι πολύ πιο σκοτεινό.
Ο απώτερος στόχος των ισχυρών διεθνών παραγόντων, σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς, όπως το WEF, που βρίσκονται πίσω από πολλές από τις πολιτικές που οδηγούν στην επισιτιστική ανασφάλεια, είναι η αναδιάρθρωση κάθε στοιχείου της ζωής στον πλανήτη Γη.
Από την επανεξέταση των δικαιωμάτων της ατομικής ιδιοκτησίας έως την κατάρτιση ενός “νέου κοινωνικού συμβολαίου”, τα πάντα πρέπει να μετασχηματιστούν, υποστηρίζουν εδώ και χρόνια ο ιδρυτής του WEF Κλάους Σβαμπ και ο οργανισμός του, προωθώντας αυτό που ονομάζουν “Μεγάλη Επανεκκίνηση”.
Αλλά δεν είναι όλοι στο πλευρό τους.
Το Νομικό Ταμείο Δράσης Κτηνοτρόφων-Βοσκότων, Ενωμένοι Κτηνοτρόφοι της Αμερικής, γνωστό εν συντομία ως R-CALF USA, εκπροσωπεί βοοτρόφους και κτηνοτρόφους σε όλη τη χώρα. Η ομάδα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τους κινδύνους της ατζέντας του ΟΗΕ και του WEF.
Σε αεροφωτογραφία, βοοειδή συγκεντρώνονται γύρω από μια λίμνη σε ένα ράντσο στο Snelling της Καλιφόρνια, στις 26 Μαΐου 2021. (Justin Sullivan/Getty Images)
“Αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι παγκοσμιοποιητές έχουν μια ατζέντα που μπορεί να επιτευχθεί αποτελεσματικότερα στοχεύοντας τα φρούτα που κρέμονται χαμηλά”, δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της R-CALF’ USA, Μπιλ Μπούλαρντ, σε συνέντευξή του στους Epoch Times, λέγοντας ότι η τάση ήταν προφανής όταν η ολλανδική κυβέρνηση κήρυξε πόλεμο στους αγρότες της χώρας αυτής.
“Αυτό που κάνουν είναι να στοχεύουν το τμήμα της γεωργικής βιομηχανίας που είναι λιγότερο ικανό να απορροφήσει αυτά τα πρόσθετα ρυθμιστικά κόστη”, είπε. “Όταν οι κυβερνήσεις επιβάλλουν αυτές τις πολιτικές, εκείνοι που μπορούν να αντέξουν αυτά τα πρόσθετα κόστη είναι οι μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις, όχι οι μικροί”.
“Πρόκειται για μια προσπάθεια εξάλειψης των ανεξάρτητων αγροτών και κτηνοτρόφων σε όλο τον κόσμο”, δήλωσε ο Μπούλαρντ, σημειώνοντας ότι κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμοί συνεργάζονται για την προσπάθεια αυτή.
“Οι βοοτρόφοι, οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι είναι η πρώτη γραμμή- στοχοποιούνται επειδή είναι εύκολο να απομακρυνθούν”.
Επισημαίνοντας τις πολυάριθμες πολιτικές της κυβέρνησης Μπάιντεν που στοχεύουν τους αγρότες, ο Μπούλαρντ δήλωσε ότι αν αυτό δεν σταματήσει, “θα δούμε τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους να πέφτουν σαν τις μύγες”.
Ο τελικός στόχος, συνέχισε ο Μπούλαρντ, είναι “η περαιτέρω ενοποίηση και συγκέντρωση της παραγωγής τροφίμων από τους υπερεθνικούς παγκόσμιους ελιτιστές -διεθνή δικαστήρια, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και όλους τους υπόλοιπους”.
“Όλα αυτά προέρχονται από την ατζέντα του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη, την Ατζέντα 2030, την Ατζέντα 21, και τις πολυεθνικές εταιρείες που εμπλέκονται όλες στην επιρροή και τη συνεργασία με τον ΟΗΕ”, πρόσθεσε.
Ο πρόεδρος της R-CALF USA, Μπρετ Κένζι, παρενέβη επίσης, λέγοντας ότι οι “παγκόσμιες ελίτ” προωθούν την “βιωσιμότητα”, την οποία περιέγραψε ως “το τελευταίο δόγμα λατρείας ψευδών ειδώλων που θα έπρεπε να μας τρομοκρατήσει όλους”.
“Το μόνο που θέλουν είναι τα πάντα, και η ικανότητά σας να παράγετε τα προς το ζην με την ιδιωτική σας περιουσία θα είναι το πρώτο τους θήραμα”, πρόσθεσε ο Κένζι.
Ο ιδρυτής και πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) Κλάους Σβαμπ κατά την έναρξη της ατζέντας του WEF στο Κόλογκνι κοντά στη Γενεύη, στις 17 Ιανουαρίου 2022. (Fabrice Coffrini/AFP via Getty Images)
Οι στόχοι, οι οποίοι αναπτύχθηκαν με τη βοήθεια του ΚΚΚ και έχουν υιοθετηθεί από κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, απαιτούν δραστικές αλλαγές στη γεωργία, την παραγωγή, ακόμη και την κατανάλωση. Έχουν αναφερθεί τακτικά από τις κυβερνήσεις κατά την ανάπτυξη των ίδιων πολιτικών που πολλοί γνώστες κατηγορούν για την επισιτιστική κρίση.
Το WEF, εν τω μεταξύ, υπέγραψε μια επίσημη “στρατηγική εταιρική σχέση” με τον ΟΗΕ, με σκοπό να φέρει μεγάλες επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο στο κίνημα για την επιβολή των στόχων της Ατζέντας 2030 στον πλανήτη.
Το κείμενο της συμφωνίας υπόσχεται να “εμβαθύνει τη θεσμική δέσμευση και να επιταχύνει από κοινού την εφαρμογή της Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη”.
Οι υποστηριζόμενες από τον ΟΗΕ κυβερνητικές πολιτικές που στοχεύουν στον ενεργειακό τομέα διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην αναπτυσσόμενη έλλειψη τροφίμων, δήλωσαν οι ειδικοί.
Για παράδειγμα, οι προσπάθειες της Ευρώπης για τη σταδιακή κατάργηση αξιόπιστων πηγών ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας από υδρογονάνθρακες και της πυρηνικής ενέργειας, έχουν επιφέρει καταστροφικές συνέπειες στην ευρωπαϊκή βιομηχανία.
Ιδιαίτερα σκληρά έχει πληγεί η παραγωγή λιπασμάτων, μια κρίσιμη γεωργική παροχή. Λόγω της εκτίναξης των τιμών των λιπασμάτων, η παραγωγή τροφίμων έχει τεθεί σε κίνδυνο, καθώς οι τιμές των τροφίμων αυξάνονται παγκοσμίως.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η κυβέρνηση Μπάιντεν, οι γραφειοκρατικές αρχές και το Κογκρέσο έχουν επίσης στοχοποιήσει τη γεωργία και την ενέργεια.
Ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού, για παράδειγμα, θα δει τους φορολογούμενους να πληρώνουν τους αγρότες για να μην καλλιεργούν με το πρόσχημα της εφαρμογής της “φιλικής προς το κλίμα” εναλλαγής των γεωργικών καλλιεργειών.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) έχει επίσης εξοργίσει τους αγρότες σε όλη τη χώρα με έναν προτεινόμενο κανονισμό που θα τους αναγκάσει να παρακολουθούν τις εκπομπές ρύπων, εάν συνεργάζονται με μια εταιρεία που είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο.
Δεν είναι μόνο η κυβέρνηση. Μεγάλες τράπεζες και διαχειριστές επενδύσεων σε όλο τον κόσμο έχουν επίσης υπογράψει τις πολιτικές του ΟΗΕ που συμβάλλουν στην επισιτιστική κρίση.
Στην πραγματικότητα, ένας συνασπισμός 19 γενικών εισαγγελέων από κυρίως ρεπουμπλικανικές πολιτείες διερευνά πιθανή συμπαιγνία μεταξύ των έξι μεγαλύτερων τραπεζών της Αμερικής και της “Τραπεζικής Συμμαχίας Καθαρού Μηδενικού”(Net-Zero Banking Alliance) του ΟΗΕ.
Ως συμμετέχοντες στο πρόγραμμα του ΟΗΕ, οι τράπεζες συμφωνούν να επιδιώξουν “καθαρές μηδενικές” εκπομπές μέχρι το 2050, τερματίζοντας ή μειώνοντας ριζικά τις επενδύσεις και τον δανεισμό σε παραδοσιακούς παραγωγούς ενέργειας και αγροτικά συμφέροντα.
Πολλοί κρατικοί εισαγγελείς που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν στους Epoch Times ότι αυτή η “συμπαιγνία” των αμερικανικών τραπεζών με τον ΟΗΕ υπονομεύει την αμερικανική γεωργία και βιομηχανία, ενώ ωφελεί το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς.
“Τα δικά μας χρήματα χρησιμοποιούνται ως όπλο εναντίον μας”, δήλωσε ο ταμίας της Δυτικής Βιρτζίνια Ράιλι Μουρ στους Epoch Times τον Αύγουστο, καθώς κινήθηκε εναντίον των μεγαλοτραπεζών για τη στόχευση βασικών βιομηχανιών.
Ο Εκπαιδευτικός, Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, πιο γνωστός με το ακρωνύμιό του, UNESCO, κλιμακώνει τον παγκόσμιο πόλεμό του κατά των ιδεών και των πληροφοριών που θεωρεί «παραπληροφόρηση» και «θεωρίες συνωμοσίας».
Σύμφωνα με τον εκπαιδευτικό οργανισμό του ΟΗΕ που εδρεύει στο Παρίσι, ο οποίος δημοσίευσε μια σημαντική έκθεση για το θέμα αυτό για τους εκπαιδευτικούς αυτό το καλοκαίρι, οι θεωρίες συνωμοσίας προκαλούν «σημαντική ζημιά» και αποτελούν «τη ραχοκοκαλιά πολλών λαϊκιστικών κινημάτων».
Μεταξύ άλλων ανησυχιών, οι θεωρίες συνωμοσίας «προωθούν και ενισχύουν επιβλαβή πρότυπα σκέψης και αποκλειστικές κοσμοθεωρίες», αναφέρει η έκθεση.
Επίσης, «μειώνουν την εμπιστοσύνη στους δημόσιους θεσμούς» και στους «επιστημονικούς θεσμούς», γεγονός που μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους στη βία ή να μειώσει την επιθυμία τους να «μειώσουν το αποτύπωμα του άνθρακα», υποστηρίζουν οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ στο έγγραφο.
Ενώ «κάθε συνωμοσιολογική σκέψη απειλεί τις αξίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», αναφέρει το έγγραφο χωρίς να επεκτείνεται, ορισμένες θεωρίες συνωμοσίας είναι πιο επικίνδυνες από άλλες.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εκπαιδευτικοί ενθαρρύνονται ακόμη και να καταγγέλλουν τους μαθητές τους στις αρχές.
Τα παραδείγματα «θεωριών συνωμοσίας» που αναφέρονται στην έκθεση περιλαμβάνουν τα πάντα, από ευρέως διαδεδομένες και σεβαστές πεποιθήσεις όπως η «άρνηση της κλιματικής αλλαγής» και η «χειραγώγηση των ομοσπονδιακών εκλογών» στις Ηνωμένες Πολιτείες, μέχρι πιο τραβηγμένες αντιλήψεις όπως ότι «η γη είναι επίπεδη» ή ότι «η Μισέλ Ομπάμα είναι στην πραγματικότητα μια σαύρα».
«Υπάρχουν πολλές τρελές σκέψεις στο Διαδίκτυο, πολλές από τις οποίες είναι προφανώς ψευδείς», εξήγησε ο διευθυντής της οργάνωσης Citizens for Free Speech (Πολίτες για την Ελευθερία του Λόγου), Πάτρικ Γουντ. «Οι μόνες σκέψεις που “διορθώνονται” είναι αυτές που αντιτίθενται στο παγκοσμιοποιητικό αφήγημα. Αυτό αποδεικνύει ότι το επίκεντρο είναι η προστασία των δικών τους αφηγημάτων και τίποτα άλλο».
«Η UNESCO εντάσσεται σε ένα καρτέλ λογοκρισίας που περιλαμβάνει πλέον την Ευρωπαϊκή Ένωση, την κυβέρνηση των ΗΠΑ, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, κολοσσούς των μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το Twitter και κυρίως την Google», δήλωσε ο Γουντ στην Epoch Times. «Όποιος δεν παπαγαλίζει το παγκοσμιοποιητικό αφήγημα θεωρείται εξ ορισμού “συνωμοσιολόγος”».
Στο επίκεντρο του παγκόσμιου προγράμματος για την καταπολέμηση αυτών των ιδεών και θεωριών βρίσκονται οι δάσκαλοι και τα σχολεία, σύμφωνα με τον οργανισμό του ΟΗΕ. Κεντρικό ρόλο παίζει επίσης η μάχη στο διαδίκτυο και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εξηγούν τα έγγραφα της UNESCO.
Η τελευταία στρατηγική παρουσιάστηκε στο «Διεθνές Συμπόσιο της UNESCO για την αντιμετώπιση των θεωριών συνωμοσίας μέσω της εκπαίδευσης». Η σύνοδος πραγματοποιήθηκε στα τέλη Ιουνίου στις Βρυξέλλες και συγκέντρωσε ακαδημαϊκούς, κυβερνήσεις, την κοινωνία των πολιτών και τον ιδιωτικό τομέα για την προώθηση «κοινής δράσης» κατά των θεωριών συνωμοσίας και όσων τις πιστεύουν ή τις διαδίδουν.
Το σχέδιο περιλαμβάνει στρατηγικές για την αποτροπή των ανθρώπων από το να πιστεύουν εξαρχής σε θεωρίες συνωμοσίας, καθώς και εργαλεία για την αντιμετώπιση όσων τις πιστεύουν ήδη.
Αρκετοί ειδικοί σε θέματα προπαγάνδας και ελευθερίας του λόγου, ωστόσο, προειδοποίησαν ότι η προσπάθεια του ΟΗΕ αντιπροσωπεύει μια «επικίνδυνη» κλιμάκωση σε αυτό που περιέγραψαν ως έναν παγκόσμιο πόλεμο κατά της ελευθερίας του λόγου, της ελεύθερης έκφρασης, της αμφισβήτησης των επίσημων αφηγήσεων και της διαφωνίας γενικότερα.
«Αυτό που εννοούν με τον όρο “θεωρία συνωμοσίας” είναι οποιοσδήποτε ισχυρισμός ή επιχείρημα ή στοιχείο που διαφέρει από την προπαγάνδα που διοχετεύεται από την κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης», προειδοποίησε ο καθηγητής Σπουδών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Μαρκ Κρίσπιν Μίλερ, ο οποίος μελετά την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση της κυβέρνησης.
«Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα πιο επικίνδυνο για την ελευθερία του λόγου και της σκέψης -και, επομένως, για τη δημοκρατία- από αυτή την προσπάθεια του ΟΗΕ, ο οποίος δεν έχει καμία δουλειά να μας λέει τι είναι αλήθεια και τι όχι», δήλωσε ο Μίλερ στην Epoch Times. «Αυτή η διάκριση δεν είναι δική τους υπόθεση, αλλά δική μας, ως ελεύθεροι άνθρωποι που είναι ικανοί να σκέφτονται για τον εαυτό τους και δεν φοβούνται την πολιτισμένη διαφωνία».
Ο παγκόσμιος πόλεμος κατά των θεωριών συνωμοσίας
Οι επίσημες προσπάθειες για την πάταξη των «θεωριών συνωμοσίας» και της «παραπληροφόρησης» δεν είναι κάτι καινούργιο. Στην πραγματικότητα, οι δυτικές κυβερνήσεις -συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης των ΗΠΑ- έχουν εδώ και χρόνια πρωτοστατήσει στην προσπάθεια αυτή.
Το 2010, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, με τη βοήθεια της «Counter Misinformation Team» (Ομάδας Αντιμετώπισης Παραπληροφόρησης), δημοσίευσε στο America.gov το βιβλίο «Conspiracy Theories and Misinformation» (Θεωρίες συνωμοσίας και παραπληροφόρηση), ισχυριζόμενο ότι καταρρίπτει διάφορες «θεωρίες συνωμοσίας».
Πιο πρόσφατα, η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει επίσης στρέψει την προσοχή της στις «θεωρίες συνωμοσίας». Πέρυσι, το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ επανειλημμένα υπέδειξε ότι η πίστη στην εκτεταμένη εκλογική νοθεία ή οι εναλλακτικές απόψεις σχετικά με την COVID-19 και τα μέτρα δημόσιας υγείας αντιπροσώπευαν μια σημαντική τρομοκρατική απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ενώ το προτεινόμενο από την κυβέρνηση Μπάιντεν «Disinformation Governance Board» (Συμβούλιο Διακυβέρνησης Παραπληροφόρησης) φαίνεται να έχει τεθεί προς το παρόν στο ράφι μετά από δημόσια κατακραυγή, η κυβέρνηση των ΗΠΑ συνεργάζεται στενά με τεχνολογικούς κολοσσούς για την καταστολή της ομιλίας γύρω από την εκλογική νοθεία, το φορητό υπολογιστή του Χάντερ Μπάιντεν, τις εναλλακτικές απόψεις για την COVID-19 και άλλα.
Το Εθνικό Δημόσιο Ραδιόφωνο, μια επιχείρηση που χρηματοδοτείται από φόρους, έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα τον τελευταίο μήνα, τα οποία απηχούν τα σημεία συζήτησης της UNESCO σχετικά με τον υποτιθέμενο κίνδυνο και την επικράτηση των θεωριών συνωμοσίας στα σχολεία και όχι μόνο.
Ο απερχόμενος ανώτερος αξιωματούχος του τομέα της υγείας Δρ Άντονι Φάουτσι συμμετείχε επίσης πρόσφατα. «Αυτό που αντιμετωπίζουμε τώρα είναι απλώς μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας, θεωρίες συνωμοσίας που δεν βγάζουν κανένα νόημα και που πιέζουν τα υγιή μέτρα δημόσιας υγείας, κάνοντας το να φαίνεται ότι η προσπάθεια να σωθούν ζωές καταπατά την ελευθερία των ανθρώπων», δήλωσε στην εκπομπή «The Rachel Maddow Show» του MSNBC στις 22 Αυγούστου.
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (World Economic Forum-WEF), το οποίο έχει γίνει μαγνήτης επικρίσεων διεθνώς για την ατζέντα του «Great Reset» (Μεγάλης Επανεκκίνησης), εργάζεται επίσης για την αντιμετώπιση ιδεών που χαρακτηρίζει παραπληροφόρηση και θεωρίες συνωμοσίας.
«Το κλειδί για να σταματήσει η εξάπλωση των θεωριών συνωμοσίας είναι η εκπαίδευση των ανθρώπων ώστε να είναι σε επιφυλακή για παραπλανητικές πληροφορίες -και να τους διδάξει να είναι καχύποπτοι απέναντι σε ορισμένες πηγές», έγραψε πριν από δύο χρόνια η επικεφαλής συντάκτρια του WEF Σάρλοτ Έντμοντ σε ένα άρθρο στον ιστότοπο του οργανισμού.
Ο ΟΗΕ έχει διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην παγκόσμια προσπάθεια. Πράγματι, το νέο πρόγραμμα είναι στην πραγματικότητα μια επέκταση μιας πρωτοβουλίας του 2020 από την UNESCO και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την ονομασία #ThinkBeforeSharing για την καταπολέμηση των θεωριών συνωμοσίας στο διαδίκτυο.
Εκείνη η προσπάθεια περιελάμβανε την προτροπή προς τους πολίτες να αναρτούν συνδέσμους σε υπηρεσίες ελέγχου των γεγονότων και ακόμη και να καταγγέλλουν δημοσιογράφους που μπορεί να εμπλέκονται σε θεωρίες συνωμοσίας στο «τοπικό/εθνικό συμβούλιο τύπου ή στον εκπρόσωπο του Τύπου».
Σε ένα podcast του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ τον Οκτώβριο του 2020 με θέμα «Seeking a cure for the infodemic» (Αναζητώντας μια θεραπεία για την πληροφοριακή πανδημία), η επικεφαλής επικοινωνίας του ΟΗΕ Μελίσα Φλέμινγκ καυχιέται ότι έχει επιστρατεύσει πάνω από 100.000 εθελοντές για να ενισχύσουν τις απόψεις του ΟΗΕ και να καταπνίξουν τις ανταγωνιστικές αφηγήσεις.
«Μέχρι στιγμής, έχουμε στρατολογήσει 110.000 εθελοντές πληροφόρησης και εξοπλίζουμε αυτούς τους εθελοντές πληροφόρησης με το είδος των γνώσεων σχετικά με το πώς εξαπλώνεται η παραπληροφόρηση και τους ζητάμε να χρησιμεύσουν ως ένα είδος «ψηφιακών πρώτων ανταποκριτών» σε εκείνους τους χώρους όπου ταξιδεύει η παραπληροφόρηση», δήλωσε η επικεφαλής επικοινωνίας του ΟΗΕ.
Η αποκάλυψη ήρθε μετά από χρόνια προσπαθειών του ΟΗΕ και των κυβερνήσεων να πατάξουν αυτό που περιγράφει ως εξτρεμισμό, παραπληροφόρηση και άλλα στο διαδίκτυο. Το 2016, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ εγκαινίασε ένα «πλαίσιο» για την καταπολέμηση του «εξτρεμισμού» στο διαδίκτυο μετά από ένα πρόγραμμα του προηγούμενου έτους για την καταπολέμηση των «ιδεολογιών» που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη βία.
Αλλά οι νέες προσπάθειες της UNESCO στην εκπαίδευση σηματοδοτούν μια δραματική κλιμάκωση της μάχης -ιδιαίτερα όσον αφορά τη στόχευση των μαθητών.
Καταπολέμηση των «θεωριών συνωμοσίας» στο σχολείο
Η εκπαίδευση και τα σχολεία βρίσκονται στο επίκεντρο του νέου σχεδίου της UNESCO για την καταπολέμηση των θεωριών συνωμοσίας.
«Η καταπολέμηση των θεωριών συνωμοσίας και των αντισημιτικών και ρατσιστικών ιδεολογιών που συχνά μεταφέρουν, ξεκινά από το σχολείο, ωστόσο οι εκπαιδευτικοί σε όλο τον κόσμο δεν έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση», δήλωσε η Γενική Διευθύντρια της UNESCO Οντρέ Αζουλέ για τη νέα προσπάθεια. «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η UNESCO εγκαινιάζει σήμερα έναν πρακτικό οδηγό για τους εκπαιδευτικούς, ώστε να μπορούν να διδάξουν καλύτερα στους μαθητές πώς να αναγνωρίζουν και να καταρρίπτουν τις θεωρίες συνωμοσίας».
Πέρα από την εργασία μέσω της εκπαίδευσης, ο οργανισμός του ΟΗΕ ελπίζει επίσης να επεκτείνει τις προσπάθειές του για την καταπολέμηση της εξάπλωσης των θεωριών συνωμοσίας, όπως τις αποκαλεί, στο χώρο του Τύπου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
«Αυτό βασίζεται στο ευρύτερο έργο που επιτελούμε για την ενίσχυση της παιδείας στα μέσα ενημέρωσης και την πληροφόρηση, ώστε να προετοιμάσουμε καλύτερα τους μαθητές να περιηγηθούν σε έναν κόσμο αλγορίθμων, τεχνητής νοημοσύνης και αδιάκριτης συλλογής δεδομένων», πρόσθεσε η Αζουλέ, η οποία υπηρέτησε στη γαλλική κυβέρνηση ως μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος πριν αναλάβει τον εκπαιδευτικό οργανισμό του ΟΗΕ.
Η στρατηγική του ΟΗΕ για την καταπολέμηση των θεωριών συνωμοσίας στην εκπαίδευση απαριθμεί μια σειρά σημαντικών στόχων για τους εκπαιδευτικούς.
Αυτοί περιλαμβάνουν τη διδασκαλία των εκπαιδευτικών πως να «εντοπίζουν και να διαλύουν τις θεωρίες συνωμοσίας», πως να αναπτύσσουν την «ανθεκτικότητα των μαθητών στις θεωρίες συνωμοσίας» και πως να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ μιας «πραγματικής συνωμοσίας» και μιας «θεωρίας συνωμοσίας».
Ένας από τους τρόπους που προσφέρονται στους εκπαιδευτικούς για να προσδιορίσουν την ειλικρίνεια των πληροφοριών είναι ο έλεγχος των υπηρεσιών ελέγχου των γεγονότων, οι οποίες έχουν δεχθεί επανειλημμένη κριτική τα τελευταία χρόνια για το γεγονός ότι είναι έντονα πολιτικοποιημένες και συχνά ανακριβείς. Πολλές από τις υπηρεσίες αυτές χρηματοδοτούνται από ιδιώτες, όπως ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της Microsoft Μπιλ Γκέιτς, οι οποίοι, σύμφωνα με την UNESCO, γίνονται συχνά στόχος θεωριών συνωμοσίας.
Το έγγραφο περιέχει επίσης πολλαπλές στρατηγικές για την καταπολέμηση των θεωριών συνωμοσίας. Για την καταπολέμηση των «επιβλαβών πληροφοριών» μεταξύ των μαθητών, για παράδειγμα, η UNESCO προτρέπει τους εκπαιδευτικούς να ασχοληθούν με αυτό που η υπηρεσία περιγράφει ως «προέκθεση».
«Η προέκθεση ονομάζεται επίσης μερικές φορές “εμβολιασμός”», αναφέρει η έκθεση. «Οι ψυχολόγοι έχουν αποδείξει ότι οι εξασθενημένες μορφές επιβλαβών πληροφοριών, προσεκτικά εισαγόμενες και διαμορφωμένες, μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας απέναντι σε ευρύτερα επιβλαβή μηνύματα, όπως ένα εμβόλιο».
Όταν οι μαθητές πιστεύουν σε ιδέες εξαιτίας της γονικής επιρροής, οι εκπαιδευτικοί έχουν οδηγίες να ζητούν βοήθεια από τους σχολικούς αξιωματούχους και να εξετάζουν το ενδεχόμενο μιας «διαμεσολαβημένης συζήτησης με τους γονείς».
Εάν ένας μαθητής εκφράσει ανησυχίες σχετικά με το εμβόλιο COVID-19, οι εκπαιδευτικοί έχουν οδηγίες να «δηλώσουν ότι το εμβόλιο έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι είναι ασφαλές» και «ότι είναι σημαντικό να εμβολιαστούν για να περιορίσουν την πανδημία».
Δεν ήταν άμεσα σαφές αν το σχετικό τμήμα του εγγράφου της UNESCO γράφτηκε πριν οι αρχές δημόσιας υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο αρχίσουν να αναγνωρίζουν ότι τα εμβόλια COVID-19 δεν αποτρέπουν τη μόλυνση από τον ιό του ΚΚΚ (Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας) που προκαλεί την COVID-19 ούτε τη μετάδοση αυτού.
Σε ορισμένες περιπτώσεις όπου οι θεωρίες συνωμοσίας περιλαμβάνουν υποτιθέμενο μίσος ή διακρίσεις, οι εκπαιδευτικοί καλούνται να εξετάσουν το ενδεχόμενο να καταγγείλουν τους μαθητές στις «αρχές διασφάλισης ή στους αξιωματικούς διασφάλισης».
Τι είναι η θεωρία συνωμοσίας;
Το έγγραφο με τίτλο «Addressing conspiracy theories – what teachers need to know» (Αντιμετώπιση θεωριών συνωμοσίας – τι πρέπει να γνωρίζουν οι εκπαιδευτικοί) ορίζει τη θεωρία συνωμοσίας ως εξής «Η πεποίθηση ότι τα γεγονότα χειραγωγούνται κρυφά από ισχυρές δυνάμεις με αρνητική πρόθεση. Συνήθως, οι θεωρίες συνωμοσίας περιλαμβάνουν μια φανταστική ομάδα συνωμοτών που συνωμοτούν για να υλοποιήσουν μια υποτιθέμενη μυστική συνωμοσία».
Η έκθεση της UNESCO συνεχίζει με προειδοποιήσεις και ορισμούς για την παραπληροφόρηση, τη ρητορική μίσους και τις ψευδείς ειδήσεις.
Ένας όρος που δεν ορίζεται στο έγγραφο, ωστόσο, είναι η ίδια η λέξη «συνωμοσία». Τα περισσότερα λεξικά την ορίζουν ως μια παράνομη ή ανήθικη συνωμοσία που πραγματοποιείται μυστικά και στην οποία συμμετέχουν δύο ή περισσότερα άτομα. Οι κρατικές και ομοσπονδιακές αρχές επιβολής του νόμου κατηγορούν κάθε χρόνο μεγάλο αριθμό ατόμων για το έγκλημα της «συνωμοσίας».
Στον σύντομο οδηγό της για τη διάκριση μεταξύ των «πραγματικών» συνωμοσιών και των απλών «θεωριών», η έκθεση του ΟΗΕ χωρίζει τη σκέψη σε δύο μεγάλες κατηγορίες.
Η πρώτη, η οποία βαφτίζεται «συμβατική σκέψη» στο έγγραφο της UNESCO, χρησιμοποιεί το Watergate ως παράδειγμα πραγματικής συνωμοσίας που αποκαλύφθηκε ακολουθώντας στοιχεία και έχοντας «υγιή» σκεπτικισμό.
Ο άλλος τρόπος σκέψης, που χαρακτηρίζεται ως «συνωμοσιολογική σκέψη», περιλαμβάνει τη θεωρία «τα πουλιά δεν είναι αληθινά» που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα πουλιά είναι ρομπότ που κατασκοπεύουν τους ανθρώπους και η κυβέρνηση δημιουργεί αντίγραφα αυγών για να τα καλύψει όλα αυτά. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει ως αποτέλεσμα «υπέρμετρης υποψίας» και «υπέρμετρης ερμηνείας των στοιχείων», δήλωσε η UNESCO.
Στον πραγματικό κόσμο, οι ειδικοί λένε ότι η γραμμή μεταξύ θεωρίας συνωμοσίας και συνωμοσιολογικού γεγονότος είναι πολύ λιγότερο προφανής.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση των YouGov-Cambridge Globalism του 2020, που αναφέρεται στο έγγραφο της UNESCO, ισχυρές πλειοψηφίες πιστεύουν σε γενικότερες «θεωρίες συνωμοσίας» σε πολλά έθνη. Σχεδόν οκτώ στους 10 Νιγηριανούς, για παράδειγμα, δήλωσαν ότι πιστεύουν σε «μια ενιαία ομάδα ανθρώπων που ελέγχει τα παγκόσμια γεγονότα». Σχεδόν έξι στους 10 Μεξικανούς, το 56% των Ελλήνων και το 55% των Αιγυπτίων πιστεύουν το ίδιο, όπως έδειξε η δημοσκόπηση.
Μία από τις εκθέσεις που βρίσκονται στο επίκεντρο της νέας προσπάθειας της UNESCO, το «The Conspiracy Theory Handbook» (Το εγχειρίδιο θεωριών συνωμοσίας) των Στέφαν Λεβαντόφσκι και Τζον Κουκ, αναγνωρίζει επίσης ότι οι συνωμοσίες υπάρχουν και δεν είναι ασυνήθιστες.
«Πραγματικές συνωμοσίες υπάρχουν», παραδέχεται η έκθεση στην αρχή. «Η Volkswagen συνωμότησε για να εξαπατήσει τα τεστ εκπομπών ρύπων για τους κινητήρες ντίζελ της. Η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των ΗΠΑ κατασκόπευε κρυφά πολίτες χρήστες του διαδικτύου. Η καπνοβιομηχανία εξαπάτησε το κοινό σχετικά με τις βλαβερές επιπτώσεις του καπνίσματος στην υγεία. Γνωρίζουμε για αυτές τις συνωμοσίες μέσω εσωτερικών εγγράφων της βιομηχανίας, κυβερνητικών ερευνών ή πληροφοριοδοτών».
Τα έγγραφα του ΟΗΕ περιγράφουν επίσης διάφορους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας. Σε αυτούς περιλαμβάνονται συναισθήματα αδυναμίας, μηχανισμοί αντιμετώπισης της αβεβαιότητας ή η επιδίωξη να διεκδικήσουν την ιδιότητα της μειονότητας. Τα αποδεικτικά στοιχεία δεν αναφέρονται ως λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν σε μια θεωρία συνωμοσίας.
Μία από τις «μελέτες περίπτωσης» που αναφέρονται στο έγγραφο της UNESCO αναφέρεται στο ντοκιμαντέρ τoυ Μίκι Γουίλις «Plandemic» (Οργανωμένη Επιδημία). Μεταξύ άλλων σημείων, η ταινία και οι εμπειρογνώμονες που παίρνουν συνέντευξη υποστηρίζουν ότι η COVID-19 μπορεί να έχει δημιουργηθεί σε εργαστήριο για σκοτεινούς σκοπούς.
Επικοινωνώντας με τους Epoch Times, ο Γουίλις κατακεραύνωσε τον ΟΗΕ και την προσπάθειά του να «κατηχήσει» τους ανθρώπους.
«Όταν ακούω ότι ο ΟΗΕ κατευθύνει τώρα την κατήχησή του προς τους δασκάλους, ανησυχώ για την ευημερία των μελλοντικών γενεών μας», δήλωσε, προσθέτοντας ότι η επίθεση του ΟΗΕ στις «θεωρίες συνωμοσίας» είναι μια προσπάθεια να μπλοκαριστεί η αλήθεια.
«Το γεγονός ότι συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τη σειρά ταινιών μου ως παράδειγμα για το τι πολεμούν, λέει όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε», συνέχισε ο Γουίλις, λέγοντας ότι η συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων συμφωνεί πλέον με τα βασικά σημεία της ταινίας του και παρόλα αυτά οι «προπαγανδιστές» συνεχίζουν να προσπαθούν να «διαιωνίσουν τα ψέματα».
Οι κριτικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου
Πολλοί ειδικοί στον τομέα της προπαγάνδας προειδοποίησαν την Epoch Times ότι η πρωτοβουλία της UNESCO αποτελεί μεγάλη απειλή για την ελευθερία της έκφρασης.
Ο συνδιευθυντής του Οργανισμού Μελετών Προπαγάνδας Πιρς Ρόμπινσον δήλωσε ότι αυτού του είδους οι εξελίξεις είναι «εξαιρετικά επικίνδυνες».
«Οι βασικές αρχές της ελευθερίας της έκφρασης μας υπενθυμίζουν ότι, επειδή ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, όλες οι ιδέες και τα επιχειρήματα πρέπει να αξιολογούνται μέσω μιας διαδικασίας ορθολογικής εξέτασης και συζήτησης», δήλωσε ο Ρόμπινσον στην Epoch Times. «Η λογοκρισία επιχειρημάτων και απόψεων που θεωρούνται λανθασμένες σημαίνει ότι κινδυνεύουμε να λογοκρίνουμε την αλήθεια».
Εξηγώντας ότι αυτοί οι κίνδυνοι έχουν γίνει από καιρό κατανοητοί, ο Ρόμπινσον ανέφερε τον μεγάλο Βρετανό φιλόσοφο του 19ου αιώνα Τζον Στιούαρτ Μιλ.
«Πρώτον: η γνώμη την οποία επιχειρείται να καταπνίξει η εξουσία μπορεί ενδεχομένως να είναι αληθινή. Εκείνοι που επιθυμούν να την καταπνίξουν, φυσικά αρνούνται την αλήθεια της- αλλά δεν είναι αλάνθαστοι», είπε ο Μιλ. «Κάθε αποσιώπηση της συζήτησης αποτελεί παραδοχή του αλάθητου».
Ο Ρόμπινσον, ο οποίος είναι επίσης συν-εκδότης του Propaganda in Focus και συμμετέχει στην εκτελεστική επιτροπή του Pandemics Data & Analytics (PANDATA.org), προειδοποίησε επίσης ότι ισχυροί παράγοντες με μεγάλους προϋπολογισμούς πιθανόν να εμπλέκονται στην απόφαση για το τι είναι αλήθεια και τι όχι.
«Αυτό σημαίνει ότι θα επιτραπεί σε ισχυρούς παράγοντες να ορίσουν την πραγματικότητα και, όπως δείχνει η ιστορία, θα ορίσουν την πραγματικότητα με τρόπο που εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα», είπε. «Όλα αυτά είναι αντίθετα με τη δημοκρατία και, φυσικά, ο λόγος για τον οποίο η ελευθερία της έκφρασης νοείται ως τόσο σημαντική: πρέπει να είμαστε ελεύθεροι να εξετάζουμε και να ασκούμε κριτική σε όσους βρίσκονται στην εξουσία, προκειμένου να προστατευτούμε από την τυραννία και την κατάχρηση της εξουσίας».
Ο Ρόμπινσον καυτηρίασε επίσης τη χρήση του όρου «θεωρία συνωμοσίας» ως «βαθιά προβληματική», λέγοντας ότι πρόκειται για έναν όρο που χρησιμοποιείται συχνά για να κλείσει η συζήτηση για σοβαρά θέματα και ερωτήματα σχετικά με ισχυρούς παράγοντες.
«Αν εκτιμούμε τη δημοκρατία και τις ιδέες της ελευθερίας της έκφρασης και της ορθολογικής συζήτησης, η UNESCO θα μπορούσε να κάνει χρήσιμο έργο για να βοηθήσει τους ανθρώπους του κόσμου να σκέφτονται μόνοι τους και να αναπτύσσουν τις δικές τους κριτικές δεξιότητες», κατέληξε. «Δεν θα έπρεπε να ασχολείται με το να λέει στους ανθρώπους τι να σκέφτονται».
Ένας άλλος ειδικός στην προπαγάνδα, ο καθηγητής περιβαλλοντικής πολιτικής θεωρίας Τιμ Χέιγουορντ στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, προειδοποίησε επίσης ότι οι προσπάθειες δαιμονοποίησης και φίμωσης των «θεωριών συνωμοσίας» ήταν στην πραγματικότητα μια προσπάθεια παθολογικοποίησης της διαφωνίας και των άβολων γραμμών αμφισβήτησης.
«Αντί τα τεκμηριωμένα επιχειρήματα που προβάλλονται από τους επικριτές και τους αντιφρονούντες να αντιμετωπίζονται με τη δέουσα προσοχή και αντίκρουση, απλώς απορρίπτονται εν τη γενέσει τους- και οι ίδιοι οι επικριτές σπιλώνονται με το όνομα συνωμοσιολόγοι», προειδοποίησε ο Χέιγουορντ, ο οποίος έχει συγγράψει μια σειρά από ακαδημαϊκές εργασίες που έχουν αξιολογηθεί από ομότιμους για το θέμα τα τελευταία χρόνια.
«Το χειρότερο, βέβαια, είναι ότι η γενική δυσφήμιση των διαφωνούντων χρησιμοποιείται για να προκληθεί ηθικός πανικός σχετικά με την “παραπληροφόρηση” και για να προσπαθήσουν να δικαιολογήσουν την αύξηση της λογοκρισίας», πρόσθεσε.
Ο Χέιγουορντ θεωρεί ιδιαίτερα ανησυχητική την εστίαση στην εκπαίδευση για την καταπολέμηση των «θεωριών συνωμοσίας».
«Είναι πραγματικά ανησυχητικό όταν οι υπεύθυνοι για τις στρατηγικές επικοινωνίες που αμφισβητούνται από τους αντιφρονούντες καταφέρνουν να διεισδύσουν στα εκπαιδευτικά συστήματα και να εμφυτεύσουν προκαταλήψεις υπέρ των “επίσημων αφηγημάτων”, οι οποίες είναι επίσημες μόνο και μόνο επειδή υποστηρίζονται από την πολιτική εξουσία και όχι από την πραγματική επιστημονική εξουσία», είπε.
Αν και ο Χέιγουορντ προειδοποίησε ότι δεν κατηγορεί απαραίτητα την UNESCO ότι το κάνει αυτό, προειδοποίησε ότι ο οργανισμός και τα προγράμματά του πρέπει να παρακολουθούνται, καθώς πρόκειται για μια ανησυχητική τάση.
Θα ήταν καλύτερο να διδάσκονται τα παιδιά «τις βασικές αρχές της κριτικής σκέψης», ώστε να μπορούν να εντοπίζουν μόνα τους τα ψεύδη, δήλωσε στην Epoch Times.
«Δεν μπορείτε να αναγνωρίσετε λογικά την παραπληροφόρηση ή να απορρίψετε μια «θεωρία συνωμοσίας» αν δεν έχετε μια ισχυρή και υπερασπίσιμη λαβή για το τι είναι αξιόπιστη πληροφορία», είπε, καλώντας για «λογική σκέψη» και «ευρεία γνώση» ώστε να βοηθηθούν οι άνθρωποι να προφυλαχθούν από την παραπληροφόρηση από τους αντιπάλους ή ακόμη και από τους ίδιους τους ηγέτες τους. «Αυτό θα πρέπει να είναι το επίκεντρο της εκπαίδευσης».
Αλήθεια ή παραπληροφόρηση;
Η νέα ώθηση για την πάταξη της «παραπληροφόρησης» και των «θεωριών συνωμοσίας» στο διαδίκτυο έρχεται καθώς τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ και άλλες ομοσπονδιακές υπηρεσίες παραδέχονται όλο και περισσότερο ότι πολλά από αυτά που χαρακτηρίστηκαν ψευδή κατά τη διάρκεια της πανδημίας αποδείχθηκαν σωστά.
Για παράδειγμα, σήμερα, το CDC παραδέχεται ότι τα εμβόλια COVID-19 δεν εμποδίζουν τη μόλυνση ή τη μετάδοση – μια ιδέα που λογοκρίθηκε από πολλές εταιρείες κοινωνικής δικτύωσης που βασίζονται στην κυβέρνηση ως «παραπληροφόρηση» μόλις πριν από λίγους μήνες.
Επίσης, αναγνωρίστηκε ευρέως από τους ομοσπονδιακούς αξιωματούχους σήμερα ότι ο ιός του ΚΚΚ μπορεί, στην πραγματικότητα, να έχει δημιουργηθεί μέσω της έρευνας «κέρδους-λειτουργίας» που λαμβάνει χώρα στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν στην κομμουνιστική Κίνα. Αυτό, επίσης, μπλοκαρίστηκε, λογοκρίθηκε και χαρακτηρίστηκε ως παραπληροφόρηση.
Οι υποτιθέμενες «θεωρίες συνωμοσίας» που τελικά αποδεικνύονται σωστές δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Μόλις φέτος το καλοκαίρι, το Reader’s Digest δημοσίευσε έναν κατάλογο με τις «12 Conspiracy Theories That Actually Turned Out to Be True» (12 θεωρίες συνωμοσίας που αποδείχθηκαν στην πραγματικότητα αληθινές). Ο κατάλογος περιλαμβάνει τα πάντα, από τα προγράμματα ελέγχου του νου της CIA και την κυβερνητική κατασκοπεία μέχρι τις εταιρείες καπνού που συνωμοτούν για να αποκρύψουν τις αρνητικές επιπτώσεις των προϊόντων τους στην υγεία.
Παρά την κλιμακούμενη ανησυχία του ΟΗΕ για τις θεωρίες συνωμοσίας και τους ισχυρισμούς ότι αυτές πολλαπλασιάζονται με πρωτοφανή ρυθμό, νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι δείχνει ότι αυτό απλώς δεν ισχύει.
Οι επικριτές, ωστόσο, έχουν επανειλημμένα εκφράσει ανησυχίες σχετικά με την ηγεσία της UNESCO, ακόμη και με εκείνους που βρίσκονται πίσω από τη νέα προσπάθεια, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων ατόμων από αυταρχικά έθνη και με δεσμούς με δικτατορικά καθεστώτα.
Ο ίδιος ο οργανισμός έχει καταδικαστεί τακτικά για εξτρεμισμό από τις αμερικανικές αρχές, μεταξύ άλλων και από την κυβέρνηση του Ρόναλντ Ρέιγκαν, όταν αποσύρθηκε από την UNESCO.
Η κυβέρνηση Τραμπ τερμάτισε τη συμμετοχή των ΗΠΑ στον αμφιλεγόμενο οργανισμό του ΟΗΕ το 2018, επικαλούμενη τον αντισημιτισμό, την «ακραία πολιτικοποίηση», την εχθρότητα προς τις θεμελιώδεις αμερικανικές αξίες και άλλες ανησυχίες.
Ωστόσο, όπως ανέφερε η Epoch Times, η κυβέρνηση Μπάιντεν αναζητά τρόπους για να παρακάμψει τα ομοσπονδιακά νομοθετήματα που απαγορεύουν την εκ νέου συμμετοχή των ΗΠΑ στον παγκόσμιο οργανισμό.
Κανένας από τους υπεύθυνους Τύπου, τους συνδέσμους για τα μέσα ενημέρωσης ή τους εκπροσώπους της UNESCO δεν απάντησε σε αιτήματα για σχολιασμό του σχεδίου.
Η κλιμακούμενη «ρυθμιστική επίθεση» στους γεωργικούς παραγωγούς από την Ολλανδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες έως τη Σρι Λάνκα συνδέεται στενά με τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης της «Ατζέντας 2030» των Ηνωμένων Εθνών και τους εταίρους του ΟΗΕ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), δήλωσαν πολλοί εμπειρογνώμονες στην Epoch Times.
Πράγματι, αρκετοί από τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (Sustainable Development Goals-SDGs) του ΟΗΕ εμπλέκονται άμεσα σε πολιτικές που στριμώχνουν τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους και τις προμήθειες τροφίμων σε όλο τον κόσμο.
Υψηλόβαθμα μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) εντός του συστήματος του ΟΗΕ βοήθησαν στη δημιουργία των SDGs και επί του παρόντος συμβάλλουν στην καθοδήγηση της εφαρμογής του παγκόσμιου σχεδίου από τον οργανισμό, όπως έχει καταγράψει στο παρελθόν η Epoch Times.
Αν αφεθεί ανεξέλεγκτη, δήλωσαν πολλοί εμπειρογνώμονες, οι υποστηριζόμενες από τον ΟΗΕ πολιτικές βιωσιμότητας για τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων θα οδηγήσουν σε οικονομική καταστροφή, ελλείψεις κρίσιμων αγαθών, εκτεταμένη πείνα και δραματική απώλεια των ατομικών ελευθεριών.
Ο Κλάους Σβαμπ, ιδρυτής και πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), κατά την έναρξη της ατζέντας του WEF για το Νταβός στην Ελβετία, στις 17 Ιανουαρίου 2022. (FABRICE COFFRINI/AFP via Getty Images)
Ήδη, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν επικίνδυνες ελλείψεις τροφίμων, και αξιωματούχοι σε όλο τον κόσμο λένε ότι αυτές πρόκειται να επιδεινωθούν όσο περνάει η χρονιά.
Υπάρχει μια ατζέντα πίσω από όλα αυτά, δήλωσαν ειδικοί στην Epoch Times.
Ακόμη και η ιδιωτική ιδιοκτησία γης βρίσκεται στο στόχαστρο, καθώς η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων και η παγκόσμια οικονομία μετασχηματίζονται για να επιτευχθούν οι παγκόσμιοι στόχοι βιωσιμότητας, όπως δείχνουν έγγραφα του ΟΗΕ που εξέτασε η Epoch Times.
Όπως εξηγεί ο ΟΗΕ στον ιστότοπό του για τους SDGs, οι στόχοι που υιοθετήθηκαν το 2015 «βασίζονται σε δεκαετίες δουλειάς από τις χώρες και τον ΟΗΕ».
Μία από τις πρώτες συναντήσεις που καθόρισαν την ατζέντα της «αειφορίας» ήταν η Διάσκεψη του ΟΗΕ για τους οικισμούς, γνωστή ως Habitat I, η οποία υιοθέτησε τη Διακήρυξη του Βανκούβερ.
Η συμφωνία αναφέρει ότι «η γη δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ένα συνηθισμένο περιουσιακό στοιχείο που ελέγχεται από ιδιώτες» και ότι η ιδιωτική ιδιοκτησία γης είναι «ένα κύριο μέσο συσσώρευσης και συγκέντρωσης πλούτου, επομένως συμβάλλει στην κοινωνική αδικία».
«Ο δημόσιος έλεγχος της χρήσης της γης είναι επομένως απαραίτητος», αναφέρει η διακήρυξη του ΟΗΕ, ένα προοίμιο της διαβόητης πλέον «πρόβλεψης» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ότι μέχρι το 2030, «δεν θα σας ανήκει τίποτα».
Έκτοτε, πολυάριθμοι οργανισμοί και αξιωματούχοι του ΟΗΕ έχουν περιγράψει το όραμά τους για τη «βιωσιμότητα», συμπεριλαμβανομένων των προτροπών για δραστικούς περιορισμούς στην ενέργεια, την κατανάλωση κρέατος, τα ταξίδια, τον ζωτικό χώρο και την υλική ευημερία.
Ειδικοί που ερωτήθηκαν από την Epoch Times λένε ότι ορισμένοι από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους εταιρικούς ηγέτες του κόσμου συνεργάζονται με κομμουνιστές στην Κίνα και αλλού σε μια προσπάθεια να συγκεντρωθεί ο έλεγχος της παραγωγής τροφίμων και να συντριβούν οι ανεξάρτητοι αγρότες και κτηνοτρόφοι.
Κινέζοι στρατιωτικοί παρελαύνουν στην πλατεία Τιενανμέν στο Πεκίνο, στις 28 Απριλίου 2020. (Lintao Zhang/Getty Images)
Το WEF, ένα δίκτυο μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων που συνεργάζεται στενά με το ΚΚΚ, είναι «στρατηγικός εταίρος» του ΟΗΕ για την Ατζέντα 2030.
Η αυξανόμενη ρύθμιση της παραγωγής τροφίμων, ακόμη και οι προσπάθειες να κλείσουν πολλές φάρμες και ράντζα, έρχονται την ώρα που αξιωματούχοι σε όλο τον κόσμο, όπως ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος του ΟΗΕ Ντέιβιντ Μπίσλεϊ, προειδοποιούν για διαφαινόμενη έλλειψη τροφίμων παγκοσμίως.
Αντί όμως να χαλαρώσουν τους περιορισμούς και να ενθαρρύνουν την αύξηση της παραγωγής, οι δυτικές κυβερνήσεις και πολλές κυβερνήσεις που εξαρτώνται από τη βοήθεια πιέζουν ακόμη περισσότερο.
Οι Ολλανδοί αγρότες, που ήδη βρίσκονται σε οριακό σημείο, απάντησαν αυτό το καλοκαίρι με μαζικές διαμαρτυρίες σε εθνικό επίπεδο. Αυτό ακολούθησε βίαιες ταραχές στη Σρι Λάνκα που συνδέονται με ελλείψεις τροφίμων που προκλήθηκαν από την κυβερνητική πολιτική.
Οι κυβερνήσεις και οι διεθνείς oργανισμοί έχουν επικαλεστεί διάφορες προφάσεις για τις πολιτικές αυτές, από την αύξηση της «αειφορίας» και την προστασία διαφόρων ειδών χλωρίδας και πανίδας μέχρι την προώθηση της «οικονομικής δικαιοσύνης» και ακόμη και την επιστροφή εδαφών στους ιθαγενείς.
Τρακτέρ περνούν μπροστά από Ολλανδούς αστυνομικούς που φρουρούν την ολλανδική αστυνομία, η οποία κλείνει την πρόσβαση στο Apeldoorn στον αυτοκινητόδρομο Α1 για να σταματήσει τους πιθανούς αγρότες που διαδηλώνουν κατά των σχεδίων της ολλανδικής κυβέρνησης για τη μείωση των εκπομπών αζώτου, στις 29 Ιουνίου 2022. (JEROEN JUMELET/ANP/AFP μέσω Getty Images)
Σύμφωνα με τους επικριτές των πολιτικών, όμως, ο στόχος δεν είναι η διατήρηση του περιβάλλοντος ή η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Αντιθέτως, οι εμπειρογνώμονες προειδοποιούν ότι το αφήγημα της «βιωσιμότητας» και οι άλλες δικαιολογίες είναι ένα εργαλείο για την απόκτηση ελέγχου επί των τροφίμων, της γεωργίας και των ανθρώπων.
«Ο τελικός στόχος αυτών των προσπαθειών είναι η μείωση της κυριαρχίας τόσο των μεμονωμένων εθνών όσο και των ανθρώπων», δήλωσε ο Κρεγκ Ράκερ, πρόεδρος της Επιτροπής για ένα Εποικοδομητικό Αύριο (Committee for a Constructive Tomorrow- CFACT), μιας οργάνωσης δημόσιας πολιτικής που ειδικεύεται σε θέματα περιβάλλοντος και ανάπτυξης.
«Η πρόθεση αυτών που προωθούν αυτή την ατζέντα δεν είναι να σώσουν τον πλανήτη, όπως ισχυρίζονται, αλλά να αυξήσουν τον έλεγχο πάνω στους ανθρώπους», δήλωσε στην Epoch Times, προσθέτοντας ότι ο στόχος είναι να συγκεντρωθεί η εξουσία σε εθνικό και ακόμη και σε διεθνές επίπεδο.
Στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ-Ατζέντα 2030
Οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, που συχνά αναφέρονται ως Ατζέντα 2030, υιοθετήθηκαν το 2015 από τον οργανισμό και τα κράτη μέλη του ως οδηγός για τη «μεταμόρφωση του κόσμου μας». Εγκωμιασμένοι ως ένα «γενικό σχέδιο για την ανθρωπότητα» και μια παγκόσμια «διακήρυξη αλληλεξάρτησης» από κορυφαίους αξιωματούχους του ΟΗΕ, οι 17 στόχοι περιλαμβάνουν 169 στόχους που αφορούν κάθε πτυχή της οικονομίας και της ζωής.
«Όλες οι χώρες και όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς, ενεργώντας σε συνεργατική σύμπραξη, θα εφαρμόσουν αυτό το σχέδιο», δηλώνει το προοίμιο του εγγράφου, σημειώνοντας επανειλημμένα ότι «κανείς δεν θα μείνει πίσω».
Μεταξύ άλλων στοιχείων, το σχέδιο του ΟΗΕ καλεί για εθνική και διεθνή αναδιανομή του πλούτου στον Στόχο 10, καθώς και για «θεμελιώδεις αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνίες μας παράγουν και καταναλώνουν αγαθά και υπηρεσίες».
Γενική επισκόπηση της συνεδρίασης του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της ομιλίας της Ύπατης Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Μισέλ Μπατσελέτ στα Ηνωμένα Έθνη στη Γενεύη στις 27 Φεβρουαρίου 2020. (Reuters/Denis Balibouse/File Photo)
Η χρήση της κυβέρνησης για τον μετασχηματισμό όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων αποτελεί κρίσιμο μέρος των SDGs, με τον στόχο 12 να απαιτεί «βιώσιμα πρότυπα κατανάλωσης και παραγωγής».
Μεταξύ των συγκεκριμένων στόχων που περιγράφονται στον Στόχο 12 είναι αρκετοί που συνδέονται άμεσα με τις γεωργικές πολιτικές που υπονομεύουν την παραγωγή τροφίμων. Αυτοί περιλαμβάνουν τη «βιώσιμη διαχείριση και αποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων».
Ίσως πιο σημαντικό, το έγγραφο απαιτεί «περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση των χημικών ουσιών και όλων των αποβλήτων καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα διεθνή πλαίσια».
Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι αγρότες πρέπει «να μειώσουν σημαντικά την εκπομπή τους στον αέρα, το νερό και το έδαφος, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι δυσμενείς επιπτώσεις τους στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον».
Άλλοι SDGs που συνδέονται άμεσα με αυτό που οι επικριτές έχουν αποκαλέσει «πόλεμο κατά των αγροτών» περιλαμβάνουν τον Στόχο 14, ο οποίος αφορά τη «θαλάσσια ρύπανση κάθε είδους, ιδίως από δραστηριότητες που βασίζονται στη γη, συμπεριλαμβανομένης της … ρύπανσης από θρεπτικά συστατικά». Ο ΟΗΕ περιγράφει τακτικά τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων ως απειλή για τον ωκεανό.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), με επικεφαλής τον πρώην υφυπουργό Γεωργίας και Αγροτικών Υποθέσεων του ΚΚΚ Κου Ντονγκιού, συμβάλλει στην καθοδήγηση της προσπάθειας.
Ως παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο πρέπει να μεταρρυθμιστεί η γεωργία για να θεωρηθεί βιώσιμη από τον ΟΗΕ, η έκθεση του FAO δηλώνει ότι «η υπερβολική χρήση αζωτούχων λιπασμάτων αποτελεί σημαντική αιτία ρύπανσης των υδάτων και εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου».
Ο FAO με έδρα τη Ρώμη δεν απάντησε σε αίτημα για σχολιασμό.
Ο τότε Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί (Α) εκφωνεί ομιλία κατά τη διάρκεια τριήμερης συνόδου κορυφής για την επισιτιστική ασφάλεια στον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) στη Ρώμη, στις 3 Ιουνίου 2008. (CHRISTOPHE SIMON/AFP via Getty Images)
Ένας άλλος από τους 17 SDGs με άμεσο αντίκτυπο στη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων είναι ο στόχος 2, με τις εκκλήσεις του για «βιώσιμη γεωργία» και «βιώσιμη παραγωγή τροφίμων».
Ο στόχος 6, εν τω μεταξύ, καλεί για «βιώσιμη διαχείριση των υδάτων», ο οποίος περιλαμβάνει διάφορους στόχους που αφορούν τη γεωργική χρήση νερού και την απορροή.
Επειδή οι ηγέτες του ΟΗΕ θεωρούν ότι η γεωργία και η παραγωγή τροφίμων συμβάλλουν καθοριστικά σε αυτό που αποκαλούν ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, ο στόχος 13 είναι επίσης σημαντικός. Καλεί τις κυβερνήσεις να «ενσωματώσουν τα μέτρα για την κλιματική αλλαγή στις εθνικές πολιτικές, στρατηγικές και τον προγραμματισμό».
Ο στόχος 15, που αφορά τη βιώσιμη χρήση των χερσαίων οικοσυστημάτων, έχει επίσης πολλαπλούς στόχους που επηρεάζουν τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων.
Σε όλο τον κόσμο, οι εθνικές και περιφερειακές κυβερνήσεις συνεργάζονται με τους οργανισμούς του ΟΗΕ για την εφαρμογή αυτών των στόχων αειφορίας στη γεωργία και σε άλλους τομείς.
Για παράδειγμα, ανταποκρινόμενη στις συμφωνίες του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει διάφορα προγράμματα βιοποικιλότητας που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ, όπως το Natura 2000 και η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα για το 2030, τα οποία έχουν αναφερθεί από την ολλανδική κυβέρνηση και άλλες στις γεωργικές πολιτικές τους.
Ο ΟΗΕ επίσης καυχιέται δημοσίως για τον ρόλο του στην επιβολή των SDGs στη Σρι Λάνκα και σε άλλα έθνη που υποφέρουν από ελλείψεις τροφίμων και οικονομικές καταστροφές που συνδέονται με τα ίδια ακριβώς παγκόσμια προγράμματα βιωσιμότητας.
Σε όλο τον κόσμο, σχεδόν κάθε εθνική κυβέρνηση λέει ότι ενσωματώνει τους SDGs στους δικούς της νόμους και κανονισμούς.
Η «Σύμπραξη» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ
Παράλληλα με τον ΟΗΕ υπάρχουν διάφοροι «ενδιαφερόμενοι φορείς» που είναι κρίσιμοι για την εφαρμογή πολιτικών βιώσιμης ανάπτυξης μέσω «συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα».
Στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας βρίσκεται το WEF, το οποίο από το 2020 προωθεί έναν ολοκληρωτικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, γνωστό ως «Μεγάλη Επαναφορά». Το 2019, το WEF υπέγραψε μια «στρατηγική εταιρική σχέση» με τον ΟΗΕ για την προώθηση της Ατζέντας 2030 στο πλαίσιο της παγκόσμιας επιχειρηματικής κοινότητας.
Λογότυπο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, τραβηγμένο στο Συνεδριακό Κέντρο στις 24 Ιανουαρίου 2007. (JOEL SAGET/AFP μέσω Getty Images)
Η επίσημη συμφωνία όριζε «τομείς συνεργασίας για την εμβάθυνση της θεσμικής δέσμευσης και την από κοινού επιτάχυνση της εφαρμογής της Ατζέντας 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη».
Πολλοί από τους βασικούς αξιωματούχους πίσω από την Ατζέντα 2030, συμπεριλαμβανομένων κορυφαίων ηγετών του ΟΗΕ, όπως ο σημερινός Γενικός Γραμματέας Αντόνιο Γκουτέρες -ένας αυτοαποκαλούμενος σοσιαλιστής- συνεργάζονται επίσης με το WEF εδώ και δεκαετίες.
Εν τω μεταξύ, το WEF έχει εκφράσει ρητά τους στόχους του. Πρόσφατα εγκαινίασε μια «Συμμαχία Δράσης για τα Τρόφιμα» (FAA), η οποία αναγνωρίζει στον ιστότοπό της ότι η Ατζέντα 2030 «ενημερώνει τη φιλοδοξία της FAA να παράσχει μια διαρκή και μακροπρόθεσμη πλατφόρμα για δράση πολλών ενδιαφερομένων μερών για τα επισιτιστικά συστήματα για την επίτευξη των SDGs».
Μεταξύ άλλων στοιχείων, το έγγραφο συνοψίζει τις ιδέες της FAA σχετικά με τη «στήριξη των μετασχηματιστικών συμπράξεων του συστήματος τροφίμων και την πρόταση αξίας της πέρα από τη διάσκεψη κορυφής του ΟΗΕ για τα επισιτιστικά συστήματα το 2021 προς την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ».
Η δημόσια ανησυχία του WEF για τον μετασχηματισμό της γεωργίας και του εφοδιασμού τροφίμων χρονολογείται τουλάχιστον πάνω από μια δεκαετία.
Σε συνεργασία με διάφορες εταιρείες, το WEF δημοσίευσε το 2010 μια έκθεση που περιέγραφε ένα «νέο όραμα για τη γεωργία» που περιλάμβανε έναν «οδικό χάρτη για τους ενδιαφερόμενους». Συμμετέχουν πολλές από τις μεγαλύτερες εταιρείες τροφίμων στον κόσμο που κυριαρχούν στην αγορά και κατέχουν αμέτρητες δημοφιλείς μάρκες.
Ο ιστότοπος του WEF είναι γεμάτος με πληροφορίες που υποτίθεται ότι δικαιολογούν τον πλήρη μετασχηματισμό της προσφοράς τροφίμων από τους «ενδιαφερόμενους».
«Καθώς τα παγκόσμια συστήματα τροφίμων διασυνδέονται ολοένα και περισσότερο, θα απαιτηθεί αποτελεσματικός συντονισμός μεταξύ ενός ποικίλου συνόλου ενδιαφερομένων», αναφέρει το WEF στην πλατφόρμα «Στρατηγική Πληροφορία», αναφέροντας συχνά τον FAO ως πηγή.
«Η δυνατότητα δημιουργίας νέων, συστημικών προσεγγίσεων για τα επισιτιστικά συστήματα που περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερομένων παρουσιάζει ευκαιρίες για να συμβάλει στη βιώσιμη σίτιση του κόσμου και στο μέλλον».
Οι συχνές αναφορές του οργανισμού σε «ενδιαφερόμενα μέρη» αναφέρονται σε κυβερνήσεις, εταιρείες και τις λεγόμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις που συχνά χρηματοδοτούνται από τις ίδιες εταιρείες και κυβερνήσεις. Όλοι αυτοί εργάζονται από κοινού για το θέμα.
Για παράδειγμα, το WEF υπερηφανεύεται ότι έχει φέρει εταιρικούς κολοσσούς όπως η Coca-Cola και η Unilever στο πλευρό του προς την κατεύθυνση της προώθησης ενός «πιο βιώσιμου μέλλοντος».
Οι «κόμβοι καινοτομίας τροφίμων» του WEF σε όλο τον κόσμο πρόκειται να αποτελέσουν σημαντικό μέρος αυτού του παγκόσμιου μετασχηματισμού.
Μιλώντας στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ για τον «μετασχηματισμό των επισιτιστικών συστημάτων και της χρήσης γης» στην περσινή Εβδομάδα Ατζέντας του Νταβός, ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε ανακοίνωσε ότι η Ολλανδία θα φιλοξενήσει την «Global Coordinating Secretariat of the World Economic Food Innovation Hubs» (Παγκόσμια Συντονιστική Γραμματεία των Κόμβων Καινοτομίας Τροφίμων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ).
Η γραμματεία, είπε, «θα συνδέσει όλους τους άλλους Κόμβους Καινοτομίας Τροφίμων» προκειμένου να διευκολυνθεί η δημιουργία «των συνεργασιών που χρειαζόμαστε».
Ούτε το WEF ούτε το Ίδρυμα Ροκφέλερ απάντησαν σε αιτήματα σχολιασμού σχετικά με τον ρόλο τους στην Ατζέντα 2030 και τις γεωργικές πολιτικές που ακολουθούνται σε όλο τον κόσμο.
Άλλοι οργανισμοί και οντότητες που εμπλέκονται στην προσπάθεια αυτή περιλαμβάνουν ισχυρά αφορολόγητα ιδρύματα όπως το Ίδρυμα Γκέιτς, τις περιφερειακές κυβερνήσεις τύπου ΕΕ που πολλαπλασιάζονται σε όλο τον κόσμο και διάφορες ομάδες που χρηματοδοτούνται από αυτές.
Συνθλίβονταςτους αγρότες – και τον εφοδιασμό τροφίμων
Σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνητικές πολιτικές που είναι εναρμονισμένες με τους SDGs του ΟΗΕ συνθλίβουν τους αγρότες -ιδιαίτερα τους μικρότερους, ανεξάρτητους παραγωγούς που δεν μπορούν να απορροφήσουν το πρόσθετο κόστος των πρόσθετων κανονισμών και ελέγχων.
Γιορτάζοντας τις ιδέες του ΟΗΕ για τη βιωσιμότητα, ο πρόσφατα εκδιωχθείς πρόεδρος της Σρι Λάνκα Γκοταμπάγια Ρατζαπάκσα ανακοίνωσε στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα COP26 το 2021 ότι η κυβέρνησή του απαγορεύει τα χημικά λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα.
Η αστυνομία χρησιμοποιεί κανόνια νερού για να διαλύσει τους αγρότες που συμμετέχουν σε αντικυβερνητική διαμαρτυρία με αίτημα την παραίτηση του προέδρου της Σρι Λάνκα Γκοταμπάγια Ρατζαπάκσα λόγω της οικονομικής κρίσης της χώρας στο Κολόμπο στις 6 Ιουλίου 2022. (-/AFP μέσω Getty Images)
«Η Σρι Λάνκα πρόσφατα περιόρισε τις εισαγωγές χημικών λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων και ζιζανιοκτόνων λόγω ανησυχιών για τη δημόσια υγεία, τη μόλυνση των υδάτων, την υποβάθμιση του εδάφους και τις επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα», δήλωσε ο Ρατζαπάκσα στους παγκόσμιους ηγέτες, αποσπώντας ευρεία αποδοχή.
«Παρόλο που αντιτίθενται τα παγιωμένα λόμπι, αυτό δημιούργησε ευκαιρίες για καινοτομία και επενδύσεις στη βιολογική γεωργία που θα είναι πιο υγιεινή και πιο βιώσιμη στο μέλλον».
Στην πραγματικότητα, παρόλο που ανακλήθηκαν αμέσως, οι πολιτικές αυτές προκάλεσαν καταστροφικές ελλείψεις τροφίμων, εκτεταμένη πείνα και τελικά μια λαϊκή εξέγερση που έδιωξε τον πρόεδρο και την κυβέρνησή του.
Το 2019, η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Σρι Λάνκα συνεργάστηκε επίσης με το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ για τη δημιουργία της Παγκόσμιας Εκστρατείας του ΟΗΕ για το Άζωτο, η οποία προωθεί τις υποστηριζόμενες από τον ΟΗΕ πολιτικές για το άζωτο που τώρα πολλαπλασιάζονται παγκοσμίως.
Στην Ολλανδία, έδρα της γραμματείας του «Food Innovation Hub» του WEF, οι αρχές επιβάλλουν πολιτικές για το άζωτο που αναμένεται να αποδεκατίσουν τον εξαιρετικά παραγωγικό γεωργικό τομέα της χώρας. Τα σχέδια περιλαμβάνουν επίσης εκτεταμένες απαλλοτριώσεις γεωργικών εκμεταλλεύσεων.
«Τα σχέδια απαλλοτρίωσης του υπουργικού συμβουλίου είναι μια ευθεία κήρυξη πολέμου στον γεωργικό τομέα», δήλωσε ο Ολλανδός βουλευτής Γκίντεον φαν Μέιχερεν, του κόμματος Φόρουμ για τη Δημοκρατία, όπως αναφέρει η De Dagelijkse Standaard. «Με ψεύτικα προσχήματα, οι αγρότες στερούνται τη γη τους, τα αγροκτήματα αιώνων κατεδαφίζονται και οι οικογένειες των αγροτών καταστρέφονται ολοσχερώς».
Οι εμπειρογνώμονες προειδοποίησαν για επικίνδυνες συνέπειες που απορρέουν από τέτοιες πολιτικές βιωσιμότητας, όπως ελλείψεις τροφίμων, εκτίναξη των τιμών, κοινωνικές αναταραχές και πολλά άλλα.
«Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στο πράσινο, βιώσιμο μέλλον βλέποντας τώρα την Ολλανδία και τη Σρι Λάνκα», δήλωσε στην Epoch Times ο Μπόνερ Κοέν, ανώτερος συνεργάτης του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Δημόσιας Πολιτικής.
Και όμως, η ατζέντα εξαπλώνεται με ταχείς ρυθμούς. Οι καναδικές ομοσπονδιακές αρχές ανακοίνωσαν την περασμένη εβδομάδα παρόμοιους περιορισμούς για τα λιπάσματα και το άζωτο μετά την επιβολή περιορισμών στην παραγωγή ενέργειας, προκαλώντας την οργή των επαρχιακών αξιωματούχων και των αγροτών.
Στην Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλα ευρωπαϊκά έθνη, διάφοροι κυβερνητικοί φορείς εργάζονται επίσης για την περικοπή της γεωργικής παραγωγής στο πλαίσιο προγραμμάτων αειφορίας.
Εν τω μεταξύ, εκτός από τη συνέχιση των πολιτικών που πληρώνουν τους αγρότες για να μην καλλιεργούν τρόφιμα, η κυβέρνηση Μπάιντεν επιδιώκει να επιβάλει τις υποστηριζόμενες από το WEF μετρήσεις και την υποβολή εκθέσεων «Περιβαλλοντικής, Κοινωνικής, Διακυβέρνησης» στις εταιρείες μέσω της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ.
Οι αγροτικές ενώσεις και περισσότερα από 100 μέλη του Κογκρέσου υποστηρίζουν ότι το σχέδιο θα οδηγήσει σε πτώχευση τους ιδιοκτήτες μικρών και μεσαίων γεωργικών εκμεταλλεύσεων που δεν μπορούν να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων για το κλίμα, ώστε να μπορούν να συνεργαστούν με δημόσιες επιχειρήσεις, ακόμη και όταν ο κόσμος κινείται προς την κατεύθυνση της εκτεταμένης έλλειψης τροφίμων.
Εν μέρει, οι ειδικοί λένε ότι η επιμονή σε αυτού του είδους τις πολιτικές οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί που τις επιβάλλουν είναι σε μεγάλο βαθμό απομονωμένοι από τη ζημία που προκαλούν.
«Οι παγκόσμιες ελίτ στην κυβέρνηση, στους υπερεθνικούς οργανισμούς, στις αίθουσες συνεδριάσεων των επιχειρήσεων -που εκπροσωπούνται καλά στο WEF- είναι τόσο απορροφημένες από τη σηματοδότηση της κλιματικής τους αρετής, από την οποία πολλοί ελπίζουν να επωφεληθούν οικονομικά μέσω επενδύσεων στην πράσινη ενέργεια, που αργούν να παρατηρήσουν ότι είναι εντελώς αποκομμένοι από την πραγματικότητα», δήλωσε ο Κοέν του National Center for Public Policy Research, ο οποίος ειδικεύεται σε περιβαλλοντικά θέματα.
«Λίγοι από αυτούς που επιβάλλουν κανονισμούς στους αγρότες έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους σε ένα αγρόκτημα. Λόγω της δύναμης και του πλούτου που έχουν ήδη αυτοί οι άνθρωποι, προστατεύονται από τις συνέπειες των λανθασμένων πολιτικών που επιβάλλουν στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό το βάρος επωμίζονται οι απλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, για τους οποίους το πλήθος του Νταβός και οι συνεργάτες τους στο έγκλημα δεν γνωρίζουν τίποτα».
Εμπειρογνώμονες: Μικρές, ανεξάρτητες γεωργικές φάρμες σε κίνδυνο
Η καταστροφή της Σρι Λάνκα προσφέρει μια πρόγευση για το τι θα συμβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη εάν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συνεχίσουν να ακολουθούν την ατζέντα του ΟΗΕ για την αειφορία, σύμφωνα με τον Στέρλινγκ Μπαρνέτ, ο οποίος έχει διδακτορικό στην περιβαλλοντική ηθική και ηγείται του μη κερδοσκοπικού Κέντρου Arthur B. Robinson Center on Climate and Environmental Policy του Heartland Institute.
«Δεν είναι ένας πόλεμος κατά της γεωργίας- είναι ένας πόλεμος κατά της μικρής γεωργίας και των ανεξάρτητων αγροτών», δήλωσε στην Epoch Times. «Είναι ένας πόλεμος για την υποστήριξη των ελίτ, των μεγάλων γεωργικών βιομηχανιών».
Αγρότες συγκεντρώνονται με τα οχήματά τους δίπλα σε μια πινακίδα των συνόρων Γερμανίας/Ολλανδίας κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας στον αυτοκινητόδρομο Α1, κοντά στο Rijssen, στις 29 Ιουνίου 2022, ενάντια στα σχέδια της ολλανδικής κυβέρνησης για το άζωτο. (VINCENT JANNINK/ANP/AFP via Getty Images)
Παρόλο που οι SDGs του ΟΗΕ μιλούν για τη βοήθεια των «μικρών παραγωγών τροφίμων», ο Μπαρνέτ υποστήριξε ότι οι ανεξάρτητες γεωργικές εκμεταλλεύσεις και τα ράντζα βρίσκονται στο στόχαστρο του ΟΗΕ για να βοηθήσουν στην εδραίωση του ελέγχου της προσφοράς τροφίμων.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής είναι «στο τσεπάκι» των μεγάλων εταιρικών συμφερόντων, συμπεριλαμβανομένων των Conagra, BlackRock, State Street, Vanguard και άλλων, είπε.
«Θα ήθελαν εξίσου γρήγορα να θέσουν εκτός λειτουργίας όλους τους μικρούς ανταγωνιστές τους», είπε, επαναλαμβάνοντας τις ανησυχίες που εκφράζονται από πολλούς άλλους εμπειρογνώμονες.
Ο διευθύνων σύμβουλος της BlackRock Λάρι Φινκ, η εταιρεία του οποίου διαχειρίζεται περισσότερα χρήματα από οποιαδήποτε άλλη εταιρεία στον κόσμο, «θέλει να επιβάλει τις αξίες του σε εταιρείες που χρησιμοποιούν τα χρήματα άλλων ανθρώπων», δήλωσε ο Μπαρνέτ.
Ο Φινκ, ο οποίος είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ισχυρού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων και συνεργάζεται στενά με το WEF, είναι βασικός αρχιτέκτονας της προσπάθειας να επιβληθούν μετρήσεις «περιβαλλοντικής, κοινωνικής και διακυβέρνησης» στις αμερικανικές εταιρείες.
«Πρόκειται για τους υπερπλούσιους που επιβάλλουν τις αξίες τους στους υπόλοιπους από εμάς», δήλωσε ο Μπαρνέτ, δείχνοντας εκείνους που, όπως λέει, είναι ευτυχείς να συνεργαστούν με κομμουνιστές στην προσπάθεια αυτή.
«Όσον αφορά το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, δεν μπορείς να έχεις μια Μεγάλη Επαναφορά αν δεν επαναφέρεις την προσφορά τροφίμων, επειδή τα τρόφιμα είναι απαραίτητα για όλους», είπε. «Ο Στάλιν το αναγνώρισε αυτό: Όποιος ελέγχει τα τρόφιμα ελέγχει τους ανθρώπους. Το ίδιο συμβαίνει και με την ενέργεια».
Καθώς οι τιμές εκτοξεύονται και οι αγρότες χρεοκοπούν, οι μεγάλες εταιρείες, σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις και τους διεθνείς οργανισμούς, θα μαζέψουν τα κομμάτια.
Εν τω μεταξύ, όπως είδαμε πρόσφατα στη Σρι Λάνκα, οι πεινασμένοι άνθρωποι που ωθήθηκαν στα άκρα είναι πιθανό να αντιδράσουν.
«Ο κόσμος δεν πεινούσε στις 6 Ιανουαρίου», δήλωσε ο Μπαρνέτ, αναφερόμενος στη διαμαρτυρία της 6ης Ιανουαρίου του 2021 και την παραβίαση στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ. «Η κρίση στην εφοδιαστική αλυσίδα συμβαίνει, τα ράφια έχουν ήδη αδειάσει και όταν οι άνθρωποι πεινούν, δεν θα κάτσουν και δεν θα κάνουν τίποτα».
Ο ιδρυτής και πρόεδρος του American Policy Center Τομ Ντεβίζ, κορυφαίος εμπειρογνώμονας και επικριτής των εννοιών του ΟΗΕ για τη βιωσιμότητα, προειδοποίησε ότι ο πόλεμος κατά των αγροτών αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης ατζέντας για την αφαίρεση της ελευθερίας των ανθρώπων.
«Πάντα στο παρελθόν, όταν τυραννικές δυνάμεις ήθελαν να κυβερνήσουν τον κόσμο, έφτιαχναν στρατούς και εισέβαλαν, έσπαγαν πράγματα, σκότωναν ανθρώπους και ανάγκαζαν σε υποταγή», δήλωσε ο Ντεβίζ στην Epoch Times. «Τώρα έχουμε να κάνουμε με μια διαβολική δύναμη που έχει βρει έναν τρόπο να μας κάνει να παραδώσουμε οικειοθελώς τις ελευθερίες μας και να τους βοηθήσουμε να μας υποτάξουν».
«Τι θα μπορούσε να είναι ένα τόσο ισχυρό εργαλείο; Η απειλή του Περιβαλλοντικού Αρμαγεδδώνα», είπε, αναφέροντας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το αφήγημα της κλιματικής αλλαγής.
Επικαλούμενος πολυάριθμους αξιωματούχους και έγγραφα του ΟΗΕ, ο Ντεβίζ λέει ότι η ατζέντα δεν είναι η διάσωση του κλίματος, αλλά η μεταμόρφωση του πλανήτη και ο συγκεντρωτικός έλεγχος του πληθυσμού.
Εκτός από τον ΟΗΕ και το WEF, μεγάλες εταιρείες όπως η Vanguard και η BlackRock εργάζονται για την κατάληψη και τον έλεγχο της προσφοράς τροφίμων, είπε.
Ήδη, μια χούφτα εταιρειών στις οποίες οι δύο αυτές επενδυτικές εταιρείες είναι κορυφαίοι μέτοχοι κυριαρχούν στην παγκόσμια βιομηχανία τροφίμων και ποτών. Αναλαμβάνοντας τη γεωργία, θα την ελέγχουν όλη.
«Ο στόχος είναι να έχουν τον απόλυτο έλεγχο της παραγωγής τροφίμων», είπε, σημειώνοντας ότι επιδιώκουν να κατέχουν όλους τους σπόρους και να καλλιεργούν ακόμη και συνθετικό κρέας σε εγκαταστάσεις που ήδη υποστηρίζονται οικονομικά από τον Μπιλ Γκέιτς και άλλους δισεκατομμυριούχους.
Ο Μπιλ Γκέιτς σε εκδήλωση στη Νέα Υόρκη, στις 6 Νοεμβρίου 2019. (Mike Cohen/Getty Images for The New York Times)
Οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες βρίσκονται επίσης ψηλά στην ατζέντα.
Ο ΟΗΕ, το WEF και άλλοι προχωρούν επίσης στην προώθηση εντόμων και ζιζανίων ως τροφίμων. Σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, οι εγκαταστάσεις παραγωγής πρωτεϊνών εντόμων αναπτύσσονται με ταχείς ρυθμούς.
Αλλά τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σκοτεινά, λέει ο Ντεβίζ.
«Αν οι άνθρωποι πεινάνε, είναι πολύ πιο εύκολο να υποταχθούν», είπε, προσθέτοντας ότι η αποανάπτυξη και ο έλεγχος της ανθρωπότητας είναι στην ατζέντα των παγκόσμιων ελίτ εδώ και δεκαετίες.
Ο «πόλεμος κατά των αγροτών» έρχεται επίσης εν μέσω αυτού που οι επικριτές έχουν περιγράψει ως έναν υποστηριζόμενο από την κυβέρνηση «πόλεμο κατά της ενέργειας» που επηρεάζει τη γεωργία και σχεδόν κάθε άλλο τομέα.
Αυτό περιλαμβάνει τον περιορισμό της ενεργειακής εξερεύνησης, το κλείσιμο εργοστασίων παραγωγής ενέργειας, την επιβολή ειδικών τελών και φόρων και άλλες πολιτικές που έχουν ως αποτέλεσμα την ταχεία αύξηση του κόστους σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, αν και όχι σε μέρη όπως η Κίνα.
Οι εμπειρογνώμονες που ερωτήθηκαν από την Epoch Times κάλεσαν τους Αμερικανούς να αντισταθούν στον πόλεμο κατά των αγροτών και στις πολιτικές βιωσιμότητας που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ, χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα. Αυτά περιλαμβάνουν την πολιτική ανάμειξη, την υιοθέτηση διαφορετικών αγοραστικών συνηθειών, την εξεύρεση εναλλακτικών πηγών τροφίμων, όπως οι τοπικοί αγρότες, και άλλα μέτρα.
Αξιωματούχοι του ΟΗΕ δεν απάντησαν σε αιτήματα για σχόλια.
Ο Άλεξ Νιούμαν είναι ανεξάρτητος συνεργάτης. Ο Νιούμαν είναι βραβευμένος διεθνής δημοσιογράφος, εκπαιδευτικός, συγγραφέας και σύμβουλος, ο οποίος συνέγραψε το βιβλίο «Εγκλήματα των εκπαιδευτικών: Πώς οι ουτοπιστές χρησιμοποιούν τα κυβερνητικά σχολεία για να καταστρέψουν τα παιδιά της Αμερικής». Είναι ο διευθυντής του Public School Exit, υπηρετεί ως διευθύνων σύμβουλος της Liberty Sentinel Media και αρθρογραφεί για διάφορες εκδόσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό.
