Οι πρώτες απτές κινήσεις της τεράστιας αμυντικής συμφωνίας AUKUS (Αυστραλία-Ηνωμένο Βασίλειο-ΗΠΑ) αρχίζουν πλέον να παίρνουν «σάρκα και οστά» με τον ελλιμενισμό υποβρυχίων των ΗΠΑ στα νερά της Δυτικής Αυστραλίας. Ειδικοί αναλυτές επισημαίνουν τη σημασία αυτής της εξέλιξης για τη θωράκιση κρίσιμων περιοχών απέναντι στην ολοένα αυξανόμενη στρατιωτική δραστηριότητα της Κίνας.
Το πρώτο υποβρύχιο της Ουάσιγκτον, το USS Minnesota της κλάσης Virginia, βρίσκεται ήδη στα ανοιχτά του Περθ, πραγματοποιώντας εκπαιδευτικές ασκήσεις και προετοιμάζοντας το έδαφος για τη μόνιμη εγκατάσταση έως τεσσάρων παρόμοιων πυρηνικών υποβρυχίων στο ναυτικό συγκρότημα HMAS Stirling έως το 2027.
Μέχρι τα μέσα της χρονιάς, περίπου 80 άτομα αμερικανικό ναυτικό προσωπικό θα σταθμεύουν στην περιοχή, και το νούμερο αυτό αναμένεται να αυξηθεί σε αρκετές εκατοντάδες ως μέρος της πολυδιάστατης στρατιωτικής συνεργασίας AUKUS.
Γεωστρατηγική ανάγκη απέναντι στο Πεκίνο
«Η υπεράσπιση του Ινδικού Ωκεανού ενάντια στην αυξανόμενη κινεζική ισχύ και τις φιλοδοξίες του Πεκίνου είναι απαραίτητη», τονίζει στο Reuters ο Πήτερ Ντιν, επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής του Κέντρου Αμερικανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ.
Η επισήμανση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία μετά την πρόσφατη επίδειξη ισχύος της Κίνας, που τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο έστειλε τρία πολεμικά πλοία σε προκλητική περιοδεία γύρω από την Αυστραλία, πραγματοποιώντας μάλιστα άσκηση με πραγματικά πυρά στη Θάλασσα της Τασμανίας. Η ενέργεια αυτή υποχρέωσε πάνω από 49 πολιτικές πτήσεις να αλλάξουν πορεία, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στην Αυστραλία.
Το μεγάλο στοίχημα του AUKUS
Η συνεργασία AUKUS στοχεύει στη δημιουργία ενός αμυντικού και αποτρεπτικού μηχανισμού απέναντι στη διακηρυγμένη επιθετικότητα του Πεκίνου στον Ειρηνικό. Με προϋπολογισμό 368 δισ. δολάρια Αυστραλίας (περίπου 233 δισ. δολάρια ΗΠΑ), πρόκειται για τη μεγαλύτερη αμυντική προμήθεια στην ιστορία της Αυστραλίας. Η συμμετοχή των ΗΠΑ υπήρξε καθοριστική, καθώς επιβεβαιώθηκε ξανά πρόσφατα από τον υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, Πητ Χέγκσεθ, κατά τη συνάντησή του με τον Αυστραλό ομόλογό του Ρίτσαρντ Μαρλς.
«Ο πρόεδρος είναι απολύτως ενήμερος και στηρίζει το AUKUS», τόνισε ο κ. Χέγκσεθ, επισημαίνοντας παράλληλα ότι ο πρόεδρος Τραμπ κατανοεί τη σημασία της αμυντικής βιομηχανίας εντός των ΗΠΑ και των συμμάχων της, ιδιαίτερα ως αντίβαρο έναντι της Κίνας.
Η επείγουσα ανάγκη υψηλότερων αμυντικών δαπανών
Την ίδια ώρα, οι ΗΠΑ πιέζουν την Αυστραλία για την αύξηση των αμυντικών της δαπανών. Σύμφωνα με τον Έλμπριτζ Κόλμπυ, υποψήφιο του προέδρου Τραμπ για τη θέση του υφυπουργού στο αμερικανικό υπουργείο Άμυνας, η Αυστραλία, ως ένας από τους βασικότερους συμμάχους απέναντι στο Πεκίνο, πρέπει να αυξήσει τις στρατιωτικές της δαπάνες στο 3% του ΑΕΠ, αντί του 2,3% που έχει προβλεφθεί έως το 2034.
«Η Αυστραλία βρίσκεται ακόμη αισθητά κάτω από το 3% που προωθεί το ΝΑΤΟ στους συμμάχους του. Και η απειλή που αντιμετωπίζει η Καμπέρα από την Κίνα είναι σαφώς μεγαλύτερη από εκείνη που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαϊκές χώρες από τη Ρωσία», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Κόλμπυ σε επιτροπή της αμερικανικής Γερουσίας.
Ωστόσο, ο Αυστραλός υπουργός άμυνας Ρίτσαρντ Μαρλς δεσμεύθηκε ήδη για αύξηση των αμυντικών δαπανών κατά 50 εκατομμύρια δολάρια κατά την επόμενη δεκαετία, σηματοδοτώντας μια πρώτη θετική ανταπόκριση στις αμερικανικές πιέσεις.
Ο δρόμος προς έναν νέο Ειρηνικό
Οι κινήσεις αυτές από την Ουάσιγκτον και την Καμπέρα, σε συνεργασία με το Λονδίνο, προμηνύουν ένα σημαντικό γεωστρατηγικό σταθμό για την ευρύτερη περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Πρόκειται για κινήσεις-κλειδιά στον ανταγωνισμό μεταξύ Δύσης και Κίνας για τον έλεγχο εμπορικών διαύλων και την ασφάλεια στη θάλασσα—μια αντιπαράθεση που εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε επίκεντρο της παγκόσμιας γεωπολιτικής πραγματικότητας τα επόμενα χρόνια.
Σε τηλεοπτική ομιλία του στις 5 Μαρτίου, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν είπε ότι η Γαλλία είναι πρόθυμη να εξετάσει το ενδεχόμενο να μοιραστεί την προστασία των πυρηνικών της όπλων με άλλα ευρωπαϊκά έθνη που αντιμετωπίζουν απειλή από τη Μόσχα.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν να ενισχύσουν τις αμυντικές δαπάνες και τις ικανότητές τους, καθώς παίρνουν πιο σοβαρά την πιθανότητα μίας Ευρώπης χωρίς την αμέριστη υποστήριξη των ΗΠΑ — ίσως ακόμη και χωρίς την προστασία των χιλιάδων πυρηνικών κεφαλών της.
Παρά τα φαινόμενα, ωστόσο, μπορεί να μην είναι η Γαλλία η χώρα που αλλάζει πραγματικά τη στρατηγική της. Η Γερμανία, η Πολωνία και άλλα έθνη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης αρχίζουν να σκέφτονται σοβαρά ποιανού πυρηνική ομπρέλα μπορούν να χρησιμοποιήσουν — και θυμούνται μία παλιά γαλλική προσφορά.
Με τη Ρωσία να έχει σχεδόν 20 φορές περισσότερες πυρηνικές κεφαλές από τη Γαλλία, μπορεί το Παρίσι να προσφέρει ουσιαστική αποτροπή; Πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει στην πράξη; Θα μπορούσε η απάντηση να είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τις δικές της κεφαλές;
«Μια πλήρης αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών θα σήμαινε το τέλος του ΝΑΤΟ και δεν νομίζω ότι είμαστε ακόμη εκεί», δήλωσε στην Epoch Times ο Αττίλα Ντέμκο, ειδικός σε θέματα ασφάλειας από την Ουγγαρία.
Σύμφωνα με τον Ντέμκο, η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών που ζήτησε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ από τα ευρωπαϊκά κράτη, σε συνδυασμό με τη γενικότερη αλλαγή της στάσης των Ηνωμένων Πολιτειών απέναντι στον ρώσο-ουκρανικό πόλεμο, έχει σπείρει τον πανικό σε ορισμένους από τους ηγέτες, με αποτέλεσμα να αντιδρούν σπασμωδικά.
Ο Εμμανουέλ Ντυπουί, πρόεδρος του Institute for European Perspective and Security Studies, μίας δεξαμενής σκέψης με έδρα το Παρίσι, είπε ότι η Γαλλία έχει προσφέρει την πυρηνική της ομπρέλα στην υπόλοιπη Ευρώπη ήδη από τη δεκαετία του 1960.
«Δεν υπάρχει τίποτα καινούριο σε αυτό. Το καινούριο είναι ότι ορισμένες χώρες, που ήταν απρόθυμες να δεχτούν παλαιότερα, τώρα διάκεινται ευνοϊκότερα», δήλωσε ο Ντυπουί στην Epoch Times. «Η Γαλλία δεν έχει αλλάξει τη στρατηγική της για την πυρηνική αποτροπή». Χώρες όπως η Γερμανία και η Πολωνία είναι πλέον πιο ανοιχτές στην ιδέα της γαλλικής πυρηνικής ομπρέλας, ως αποτέλεσμα της αλλαγής θέσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, εξήγησε περαιτέρω ο κος Ντυπουΐ.
Η Γαλλία είναι η μόνη πυρηνική δύναμη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά την αποχώρηση της Βρετανίας από το μπλοκ το 2021. Σύμφωνα με την Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων, διατηρεί το τέταρτο μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στον κόσμο, με περίπου 290 αναπτυγμένες πυρηνικές κεφαλές (πίσω από τη Ρωσία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα).
Στις 5 Μαρτίου, ο Μακρόν είπε ότι αποφάσισε «να ανοίξει τη στρατηγική συζήτηση για την προστασία των συμμάχων μας στην ευρωπαϊκή ήπειρο με την [πυρηνική] αποτροπή μας.»
«Η πυρηνική μας αποτρεπτική δύναμη προστατεύει εμάς. Είναι πλήρης, κυρίαρχη, γαλλική εξ ολοκλήρου. Όμως, ανταποκρινόμενος στο ιστορικό κάλεσμα του μελλοντικού καγκελαρίου της Γερμανίας, αποφάσισα να ανοίξω τη στρατηγική συζήτηση για την προστασία των συμμάχων μας στην ευρωπαϊκή ήπειρο μέσω της δική μας αποτροπής», πρόσθεσε.
Τον περασμένο μήνα, ο νικητής των εκλογών της Γερμανίας και πιθανός μελλοντικός καγκελάριος Φρήντριχ Μερτς ζήτησε μια συζήτηση για «πυρηνικό διάλογο» με τη Γαλλία, ενώ η Πολωνία και δύο από τα κράτη της Βαλτικής χαιρέτισαν την ομιλία του Μακρόν.
Στις 7 Μαρτίου, ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ είπε ότι η Πολωνία «συζητά σοβαρά με τους Γάλλους για την ιδέα τους για μια πυρηνική ομπρέλα πάνω από την Ευρώπη».
Από την πλευρά τους, οι Ρώσοι χαρακτήρισαν απειλητική για τους ίδιους τη γαλλική πρόταση, σύμφωνα με δήλωση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Μόσχα στις 6 Μαρτίου. Ο δε εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, είπε ότι η ομιλία του Μακρόν ήταν «εξαιρετικά επιθετική».
Αντιπολίτευση στην κοινή χρήση πυρηνικών
Ορισμένοι πολιτικοί της αντιπολίτευσης στη Γαλλία έχουν αντιταχθεί στη θέση του Μακρόν.
Η πρώην υποψήφια για την προεδρία, Μαρίν Λεπέν, μιλώντας σε γεωργική έκθεση στο Παρίσι την 1 Μαρτίου, είπε: «Η γαλλική άμυνα πρέπει να παραμείνει γαλλική άμυνα. Το γαλλικό πυρηνικό αποτρεπτικό [μέσο] πρέπει να παραμείνει γαλλικό πυρηνικό αποτρεπτικό. Δεν πρέπει να μοιράζεται, πόσο μάλλον να μεταβιβάζεται», σύμφωνα με το ΜΜΕ France 24.
Στις 10 Μαρτίου, ο Τζόρνταν Μπαρντέλα, ο ηγέτης του δεξιού Εθνικού Ράλι, έγραψε στην πλατφόρμα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης X: «Είμαι αντίθετος στο να μοιράζεται η Γαλλία το πυρηνικό κουμπί, όπως και στο να αποφασίσει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μια μέρα να στείλει Γάλλους στρατιώτες να πεθάνουν σε εξωτερικά πεδία μάχης».
Ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν (Δ) επθεωρεί τα γαλλικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια επίσκεψης σε στρατόπεδο στην ανατολική Γαλλία, στις 9 Οκτωβρίου 2024. (Thibault Camus/AFP μέσω Getty Images)
Η Γαλλία είχε μια μακρά και περίπλοκη σχέση με τα πυρηνικά όπλα.
Η χώρα διεξήγαγε την πρώτη δοκιμή ατομικής βόμβας, που ονομάστηκε Blue Gerbil, τον Φεβρουάριο του 1960, βαθιά στην έρημο Σαχάρα, εκεί που τότε ήταν η γαλλική αποικία της Αλγερίας.
Τον επόμενο χρόνο, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Σαρλ ντε Γκωλ, φιλοξένησε τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζον Φ. Κένεντι, στο Παρίσι.
«Δεν υπάρχει εθνική άμυνα στην Ευρώπη σήμερα, αλλά μόνο ολοκληρωμένη άμυνα υπό τη διοίκηση των ΗΠΑ. Αυτό δεν είναι αποδεκτό από τη Γαλλία», είχε πει ο Ντε Γκωλ, πρώην στρατηγός που ηγήθηκε των Ελεύθερων Γαλλικών δυνάμεων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια της συνάντησης, σύμφωνα με τα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τα πρακτικά του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Ντε Γκωλ δεν είχε «την εντύπωση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα χρησιμοποιούσαν ποτέ πυρηνικά όπλα, αλλά μόνο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χρησιμοποιούσαν πυρηνικά όπλα στη μοναδική περίπτωση που ένιωθαν ότι το έδαφός τους απειλείται άμεσα.»
«Το ίδιο κατά τη γνώμη του ισχύει για τους Σοβιετικούς και για τη Γαλλία όταν η Γαλλία έχει πυρηνικά όπλα».
Τέσσερα χρόνια αργότερα, η Γαλλία είχε αναπτύξει ένα ανεξάρτητο πυρηνικό αποτρεπτικό μέσο και από τότε το διατηρεί.
Στις 5 Μαρτίου, ο Μακρόν είπε: «Η πυρηνική μας αποτροπή προστατεύει εμάς. Είναι γαλλικό από το Α έως το Ω. Υπάρχει από το 1964 και έπαιζε πάντα ουσιαστικό ρόλο στη διασφάλιση της ειρήνης και της ασφάλειας στην Ευρώπη».
Ο Μακρόν είπε ότι οποιαδήποτε απόφαση για χρήση των πυρηνικών όπλων της Γαλλίας θα παραμείνει μόνο στα χέρια του Γάλλου προέδρου.
Το 1966, ο Ντε Γκωλ απέσυρε τη Γαλλία από τη στρατιωτική δομή διοίκησης του ΝΑΤΟ και η χώρα εντάχθηκε ξανά το 2009.
Τον Απρίλιο του 2024, ο Ανατόλ Λίβεν, διευθυντής του Προγράμματος Eurasia στο Quincy Institute for Responsible Statecraft, έγραψε σε ένα άρθρο: «Ο πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν επιδιώκει ένα παλιό γκωλιστικό όνειρο: μια στρατιωτικά και γεωπολιτικά αυτόνομη Ευρώπη υπό την ηγεσία της Γαλλίας».
Ο Ντουπουί είπε ότι ο Μακρόν έκανε μια ομιλία τον Νοέμβριο του 2022 στην οποία είπε ότι η γαλλική πυρηνική αποτροπή δεν έχει αλλάξει από τότε που άρχισε.
«Το μόνο πράγμα που αλλάζει είναι το γεγονός ότι το γαλλικό στρατηγικό συμφέρον και το ευρωπαϊκό στρατηγικό συμφέρον μπορεί [τώρα] να είναι το ίδιο», πρόσθεσε ο Ντουπουί.
Ο Ντέμκο είπε ότι ορισμένες από τις ευρωπαϊκές απαντήσεις στις δηλώσεις του Τραμπ ήταν «παράξενες» και είπε ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Γαλλία, ακόμη και με την υποστήριξη της Βρετανίας, να αντικαταστήσει την πυρηνική ομπρέλα των ΗΠΑ.
Η Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων εκτιμά ότι η Ρωσία τοποθέτησε 1.710 πυρηνικές κεφαλές. Συμπεριλαμβανομένων αποσυρμένων και αποθηκευμένων κεφαλών, έχει συνολικά 5.449 πυρηνικές κεφαλές και ο Ντέμκο είπε ότι μερικές από αυτές ήταν σε υποβρύχια, άλλες σε αεροπλάνα, και άλλες σε σιλό εδάφους.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν περίπου 5.277, εκ των οποίων οι 1.670 είναι τοποθετημένες πυρηνικές κεφαλές.
Συγκριτικά, η Γαλλία έχει 290 και η Βρετανία 225 τοποθετημένες πυρηνικές κεφαλές.
«Η Ρωσία θα μπορούσε να καταστρέψει πλήρως το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία, ενώ η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι σε θέση να καταστρέψουν πλήρως τη Ρωσία», είπε ο Ντέμκο.
«Φυσικά, θα μπορούσε να έχει πολύ μεγάλο αντίκτυπο στη Ρωσία, αλλά δεν ισχύει ότι … οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία είναι ισοδύναμες σε μια αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή».
Ωστόσο, ο Ντουπουί είπε ότι δεν έχει σημασία που η Γαλλία δεν έχει ισοδυναμία με τη Ρωσία στις πυρηνικές κεφαλές.
Είπε ότι η στρατηγική της Γαλλίας και της Βρετανίας, όπως της Ινδίας, Πακιστάν, ακόμη και Κίνας, δεν ήταν η ισοδυναμία, αλλά να έχουν αρκετές κεφαλές για να κάνουν τους αντιπάλους να σταματήσουν και να σκεφτούν τον κίνδυνο πριν χτυπήσουν.
Το ερώτημα Νάρβα
Από τότε που η Εσθονία εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ το 2004, οι ειδικοί αμυντικής στρατηγικής έθεσαν το ερώτημα εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πήγαιναν σε πόλεμο ή θα εκτόξευαν πυρηνικούς πυραύλους για να υπερασπιστούν την πόλη Νάρβα, η οποία έχει μια μεγάλη ρωσική κοινότητα.
«Αλλά μπορούμε να κάνουμε το ίδιο ερώτημα, θα κινδύνευαν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία με πυρηνικό πόλεμο για τη Νάρβα; Αυτό είναι το ζήτημα με πολύ μικρότερες πυρηνικές δυνάμεις», είπε ο Ντέμκο.
Ο Ντέμκο είπε ότι οι Γάλλοι προσπαθούσαν να παίξουν ,αυτό το παιχνίδι επιρροής.»
«Ειλικρινά, ποιος πιστεύει σοβαρά ότι η Γαλλία θα ανταλλάξει το Παρίσι με τη Νάρβα. Όχι, δεν το πιστεύω», είπε.
«Βρισκόμαστε σε έναν επικίνδυνο κόσμο. Αλλά το ερώτημα είναι, εάν δεν εμπιστεύεστε τον κ. Τραμπ να τα προσφέρει, μπορούμε εμείς στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη να εμπιστευτούμε πλήρως το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία, με πολύ μικρότερες δυνάμεις και πολύ περισσότερα να διακινδυνεύσουν;».
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν γράφει σημειώσεις καθώς παρακολουθεί ασκήσεις που πραγματοποιούνται από τις στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις της Ρωσίας, στη Μόσχα, στις 26 Οκτ. 2022. (Alexei Babushkin/Sputnik/Κρεμλίνο μέσω Reuters)
Ο Ντέμκο είπε ότι υπάρχουν ακόμη πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
«Ποιος παίρνει την απόφαση να τοποθετήσει [όπλα] εάν υπάρξει ρωσική επιθετικότητα, ποιος αποφασίζει να απαντήσει με πυρηνική δύναμη; Η Γαλλία; Ποια είναι η αλυσίδα εντολών; Ποιος είναι αυτός που παίρνει την τελική απόφαση;»
Είπε ότι μια πιθανή εναλλακτική θα ήταν να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση τα δικά της πυρηνικά όπλα, αλλά είπε, «Αυτό είναι ένα μακροπρόθεσμο έργο. Δεν γίνεται σε ένα έτος, ούτε σε δύο έτη, ούτε σε πέντε έτη, αλλά θα μπορούσε να είναι μια λύση».
Πυρηνική αποτροπή της ΕΕ
Είπε ότι ένα πυρηνικό αποτρεπτικό μέσο της ΕΕ θα δυσκόλευε τη Μόσχα να συγκεντρώσει πολιτική ή οικονομική πίεση.
«Θα πρέπει να υπάρχει μια αβεβαιότητα στο μυαλό των Ρώσων, χωρίς να γνωρίζουν ποιος παίρνει την τελική απόφαση, γιατί αν ξέρουν ότι είναι η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, τότε διευκολύνεται η ζωή τους», είπε ο Ντέμκο.
«Αν θέλετε να είστε σοβαροί με αυτό, να έχετε μια πραγματική αποτρεπτική δύναμη κατά της Ρωσίας, πρέπει να έχουμε πολύ μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη από ό,τι έχουν οι δύο ευρωπαϊκές δυνάμεις».
Ο Ντέμκο είπε ότι οι Γάλλοι δεν έχουν πολλή δύναμη.
«Δεν πιστεύω ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποδεσμευτούν πλήρως από την Ευρώπη. Είναι ένα σενάριο πολύ χαμηλής πιθανότητας, αλλά θα ήταν ένα σενάριο πολύ μεγάλου αντίκτυπου», είπε.
«Η Ευρώπη πρέπει να ξυπνήσει όσον αφορά τις στρατιωτικές δαπάνες. Επομένως, νομίζω ότι το μήνυμα είναι σωστό από την κυβέρνηση Τραμπ ότι πρέπει να δαπανήσουμε περισσότερα στην Ευρώπη και πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερα για την ασφάλειά μας και να μην θεωρούμε δεδομένο τους φορολογούμενους των ΗΠΑ.»
Οι ουρές που διαρκούν εδώ και μήνες λόγω των αυξανόμενων ελλείψεων σε πετρέλαιο και βενζίνη έχουν φτάσει σε κρίσιμο σημείο, αφήνοντας πολλούς Βολιβιανούς χωρίς καύσιμα για τα οχήματά τους και περιορισμένη πρόσβαση στις δημόσιες συγκοινωνίες.
Ορισμένοι πολίτες διανυκτερεύουν μέσα στα οχήματά τους, περιμένοντας την επόμενη μέρα με την ελπίδα ότι θα φτάσουν νέες προμήθειες καυσίμων. Η κατάσταση επιδεινώθηκε κατά τη διάρκεια του εορτασμού του καρναβαλιού στη Βολιβία, που διαρκεί περίπου δέκα ημέρες, από τα τέλη Φεβρουαρίου έως την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση, η βασική αιτία της κρίσης είναι η συνεχιζόμενη έλλειψη ξένου συναλλάγματος για την αγορά καυσίμων από το εξωτερικό. Η διοίκηση του προέδρου Λουίς Άρσε έχει παραδεχτεί ότι δεν διαθέτει επαρκή συναλλαγματικά αποθέματα για να αγοράσει περισσότερα καύσιμα, ενώ η εγχώρια παραγωγή δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού.
Ο πρόεδρος της κρατικής εταιρείας φυσικών πόρων YPFB, Άρμιν Ντοργκάθεν, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να επιτύχει τους στόχους τροφοδοσίας, καθώς οι παραδόσεις κυμαίνονται μόλις στο 40-50% των αναγκών, γεγονός που δεν επαρκεί για να καλύψει τις απαιτήσεις του παραγωγικού τομέα.
Κλιμακούμενες αντιδράσεις και πολιτική κρίση
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αυξάνονται οι φωνές που ζητούν την άμεση απομάκρυνση του προέδρου Άρσε και της κυβέρνησής του, ενώ ακόμα και μέλη της κυβέρνησης έχουν προτρέψει τον πρόεδρο να παραιτηθεί. Ο βουλευτής Πάμπλο Αριζάγκα Ρουίς δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Brujula ότι αν ο Άρσε δεν μπορεί να διαχειριστεί την κρίση, θα πρέπει να παραιτηθεί.
Ωστόσο, ο Άρσε, σε συνέντευξη Τύπου στις 12 Μαρτίου, απέρριψε τις εκκλήσεις για παραίτηση, κατηγορώντας ορισμένους πολιτικούς για προσπάθειες αποσταθεροποίησης και διασπορά ψευδών ισχυρισμών περί χρεοκοπίας της χώρας. Υποστήριξε ότι η οικονομία της Βολιβίας εξακολουθεί να παράγει δημόσιες επενδύσεις και να αναδιανέμει εισοδήματα στους πολίτες.
Ο πρόεδρος τόνισε, επίσης, την ανάγκη το κοινοβούλιο να εγκρίνει εξωτερικά δάνεια για την αγορά καυσίμων, ενώ απέκλεισε το ενδεχόμενο συνεργασίας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Την ίδια ώρα, διαδηλωτές σε πολλές πόλεις απαιτούν μόνιμη λύση στο πρόβλημα, ενώ ο Άρσε προετοιμάζεται για την υποψηφιότητά του στις γενικές εκλογές του Αυγούστου.
Ζωή σε αναμονή
Στη Σάντα Κρους, τα αυτοκίνητα σχηματίζουν ατελείωτες ουρές κάτω από έναν γκρίζο ουρανό. Ο Πέδρο Φλόρες, ένας οδηγός ταξί, κάθεται στο γρασίδι δίπλα στο σταθμευμένο του όχημα, περιμένοντας εδώ και 24 ώρες. Ο ίδιος εξηγεί ότι είναι η δεύτερη φορά αυτή την εβδομάδα που προσπαθεί να βρει καύσιμα, αλλά πλέον δεν έχει ούτε αρκετή βενζίνη για να επιστρέψει στο σπίτι του. Με δύο μικρά παιδιά και μια σύζυγο να συντηρεί, ο Φλόρες δεν μπορεί να μείνει χωρίς δουλειά. Οι ελλείψεις καυσίμων έχουν πλήξει ιδιαίτερα τους εργαζόμενους στον τομέα των μεταφορών, αφήνοντάς τους σε μια διαρκή αναμονή.
Ένα ταξί είναι σταθμευμένο σε ένα βενζινάδικο στη Σάντα Κρουζ στις 12 Μαρτίου 2025. (Autumn Spredemann/The Epoch Times)
Πολλοί οδηγοί, όπως ο Φλόρες, έχουν οργανωθεί σε ομάδες στο WhatsApp για να κρατούν τη θέση τους στην ουρά, επιτρέποντας στα μέλη να απομακρυνθούν για λίγο ώστε να φάνε ή να χρησιμοποιήσουν τουαλέτα. Όταν η ουρά αρχίζει να κινείται, ειδοποιούν τους υπόλοιπους ώστε να επιστρέψουν πριν χάσουν τη θέση τους.
Ο Φλόρες δηλώνει ότι σκοπεύει να κοιμηθεί στο αυτοκίνητό του για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες, καθώς, όπως λέει, αν κάποιος δεν είναι διατεθειμένος να περάσει τη νύχτα περιμένοντας, δεν έχει νόημα να επιχειρήσει να βρει καύσιμα την επόμενη ημέρα. «Ακόμα και τα μεγαλύτερα πρατήρια εξαντλούν τα αποθέματά τους πριν φτάσει η σειρά σου», αναφέρει.
Ο Μιγκέλ Μαρτίν, που επίσης περιμένει σε ουρά για καύσιμα, δεν εργάζεται στον τομέα των μεταφορών, αλλά χρειάζεται το όχημά του για να μετακινείται από το προάστιο Ουρούμπο, όπου ζει, μέχρι τη Σάντα Κρους. Ο ίδιος σημειώνει ότι η δημόσια συγκοινωνία είναι ανεπαρκής στην περιοχή, γεγονός που καθιστά αναγκαία τη χρήση ιδιωτικών οχημάτων. Σε ορισμένα προάστια της Σάντα Κρουζ, τα λεωφορεία είναι περιορισμένα ακόμη και σε κανονικές συνθήκες, ενώ οι βασικές υπηρεσίες, όπως τα σούπερ μάρκετ, οι γιατροί και τα σχολεία, απέχουν αρκετά χιλιόμετρα.
Ο Μαρτίν εκφράζει την οργή του απέναντι στην κυβέρνηση του Άρσε, κατηγορώντας την ότι διατηρεί αυστηρό έλεγχο στους πόρους της χώρας και αρνείται να άρει τις επιδοτήσεις στα καύσιμα, οι οποίες έχουν κρατήσει τις τιμές χαμηλές. Η Βολιβία δαπάνησε 2 δισεκατομμύρια δολάρια σε επιδοτήσεις καυσίμων το 2024, ένα μέτρο που έχει διχάσει τους πολίτες. Πολλοί, όπως ο Μαρτίν, δηλώνουν πρόθυμοι να πληρώσουν υψηλότερες τιμές αν αυτό σημαίνει ότι η αγορά θα σταθεροποιηθεί. «Αν καταργήσουν τις επιδοτήσεις και ανοίξουν την αγορά σε περισσότερες διεθνείς εταιρείες, έτσι θα εξασφαλιστεί η σταθερή προμήθεια καυσίμων», υποστηρίζει.
Όσο για το αν θα περάσει τη νύχτα περιμένοντας στην ουρά, απαντά ότι πιθανότατα ναι, καθώς υπάρχει η φήμη ότι ένα βυτιοφόρο θα φτάσει στις 4 τα ξημερώματα, και αν είναι αρκετά κοντά, ίσως καταφέρει να γεμίσει το ρεζερβουάρ του. Όσοι βρίσκονται πιο πίσω, πιθανώς θα χρειαστεί να περιμένουν δύο ή τρεις ακόμη παραδόσεις καυσίμων για να έχουν ελπίδα να εξυπηρετηθούν.
Δύσκολες επιλογές
Οι ελλείψεις καυσίμων έχουν καταστήσει την καθημερινή ζωή δύσκολη στη Βολιβία, όχι μόνο για όσους περνούν ώρες σε ουρές αναμονής. Στις μεγάλες πόλεις της χώρας, λιγότερα λεωφορεία και κοινόχρηστα μίνι βαν, γνωστά ως micros, εκτελούν δρομολόγια. Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, η πόλη Ελ Άλτο ανακοίνωσε ότι από τις 17 Μαρτίου θα αναστείλει την αστική της συγκοινωνία μέχρι να σταθεροποιηθεί ο εφοδιασμός της χώρας με καύσιμα.
Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στις αστικές μετακινήσεις. Τα δρομολόγια των υπεραστικών λεωφορείων έχουν επίσης επηρεαστεί, με τις εταιρείες μεταφορών στη Σάντα Κρους να αποσύρουν το 30% του στόλου τους λόγω έλλειψης ντίζελ. Στην ίδια πόλη, η κατάσταση της αστικής συγκοινωνίας επιδεινώνεται, καθώς μόνο το 25% των βολιβιανών οικογενειών διαθέτει ιδιωτικό όχημα, καθιστώντας τα μέσα μαζικής μεταφοράς απαραίτητο μέσο για τις μετακινήσεις από και προς την εργασία.
Μια ουρά αυτοκινήτων σε μια κατοικημένη γειτονιά στη Σάντα Κρους της Βολιβίας, στις 12 Μαρτίου 2025. (Autumn Spredemann/The Epoch Times)
Η Μιράντα Παρέδες, εργαζόμενη σε καφετέρια, δήλωσε στην Epoch Times ότι αναγκάζεται να φεύγει από το σπίτι το αργότερο στις 5:30 το πρωί για να βρει λεωφορείο, παρόλο που η εργασία της ξεκινά στις 8:00. Τόνισε ότι τα λεωφορεία όχι μόνο αργούν να φτάσουν, αλλά συχνά είναι ήδη γεμάτα. Σύμφωνα με την ίδια, πολλές φορές δεν υπάρχει ούτε χώρος για να καθίσει, ενώ το όχημα είναι τόσο γεμάτο που οι πόρτες κλείνουν με δυσκολία.
Ορισμένοι συνάδελφοί της, όπως ανέφερε, επιλέγουν να διανυκτερεύουν στους χώρους εργασίας τους και να χρησιμοποιούν γυμναστήρια για να κάνουν μπάνιο, προκειμένου να αποφύγουν την καθημερινή ταλαιπωρία των μετακινήσεων. Εξέφρασε την ανησυχία της ότι μπορεί σύντομα να βρεθεί και η ίδια στην ίδια θέση, προσθέτοντας ότι είναι αδιανόητο το γεγονός πως οι άνθρωποι αναγκάζονται να επιλέξουν μεταξύ της οικογένειάς τους και της εργασίας τους.
Στις 14 Μαρτίου, ο δήμαρχος της Σάντα Κρους, Τζόννυ Φερνάντες, κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω των ελλείψεων καυσίμων, οι οποίες έχουν πλήξει σοβαρά τον αγροτικό και εξαγωγικό τομέα της περιοχής. Λίγες ώρες νωρίτερα, αντίστοιχη απόφαση είχε λάβει και ο δήμαρχος της πόλης Πορόνγκο, Νεπτάλυ Μεντόζα.
Ο Φερνάντες τόνισε ότι η συχνότητα αποκομιδής απορριμμάτων και η προμήθεια αγαθών έχουν μειωθεί κατά 30%. Δήλωσε ότι αυτή η κατάσταση επιβάλλει την κήρυξη έκτακτης ανάγκης και κάλεσε όλους τους φορείς να συνεργαστούν για να ξεπεραστεί η κρίση.
Μια νέα δημοσκόπηση της Epoch Times αποκαλύπτει σχεδόν ομόφωνη υποστήριξη για την ανάληψη της ευθύνης εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) για την κακή διαχείριση της πανδημίας COVID-19 — μια κρίση που προκάλεσε παγκόσμιες καραντίνες, οικονομική καταστροφή και εκατομμύρια θανάτους.
Βασισμένη σε 12.592 απαντήσεις, η έρευνα δείχνει συντριπτική υποστήριξη όσον αφορά το ενδεχόμενο οικονομικών κυρώσεων, εμπορικών κυρώσεων και κατασχέσεων περιουσιακών στοιχείων ως τιμωρία του ΚΚΚ για την απόκρυψη πληροφοριών στις αρχές της πανδημίας, που είχε ως αποτέλεσμα την ταχύτερη και ευρύτερη διάδοση του ιού.
Οι αναγνώστες επιθυμούν επίσης σθεναρά τη συνέχιση των ερευνών για την προέλευση του COVID-19, ένα ζήτημα που παραμένει ασαφές λόγω της έλλειψης συνεργασίας του ΚΚΚ.
Ο σκεπτικισμός απέναντι στο ΚΚΚ παραμένει υψηλός, με τη συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων να είναι πεπεισμένοι ότι το κινεζικό καθεστώς γνώριζε για τη μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο πολύ πριν την παραδεχτεί.
Πέρα από τα αποτελέσματα της δομημένης δημοσκόπησης, χιλιάδες ερωτηθέντες υπέβαλαν γραπτές απαντήσεις, καθιστώντας σαφές ότι τα αιτήματα για λογοδοσία εκτείνονται πέρα από την Κίνα και περιλαμβάνουν Αμερικανούς αξιωματούχους και παγκόσμιους θεσμούς που έπαιξαν ρόλο σε μια πανδημική απάντηση που πολλοί πιστεύουν ότι ήταν λάθος.
Η απόφαση ορόσημο του Μιζούρι κατά του ΚΚΚ
Στις 7 Μαρτίου, ένας δικαστής στο Μιζούρι εξέδωσε μια ιστορική απόφαση, όρισε αποζημίωση άνω των 24 δισεκατομμυρίων δολαρίων την οποία θα πρέπει να πληρώσει το ΚΚΚ για τον πολλαπλασιασμό των θυμάτων της πανδημίας COVID-19, για τη συσσώρευση ιατρικών προμηθειών και για την παρακώλυση της πρόσβασης των ΗΠΑ σε κρίσιμο εξοπλισμό ατομικής προστασίας (PPE).
Η μοναδική αυτή απόφαση, που εκδόθηκε από τον περιφερειακό δικαστή Στήβεν Λίμποου Τζ., στηρίζεται σε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η Κίνα συσσώρευσε PPE στα τέλη του 2019, κάνοντας κακή διαχείριση και εκτίμηση της σοβαρότητας της υγειονομικής αυτής κρίσης και προκαλώντας ελλείψεις και διογκωμένα κόστη που μάλλον ενίσχυσαν παρά αντιμετώπισαν την εξάπλωση του λοιμού.
Ο Γενικός Εισαγγελέας του Μιζούρι Άντριου Μπέιλι χαρακτήρισε την απόφαση «νίκη-ορόσημο», παρατηρώντας ότι θα μπορούσε να αποτελέσει προηγούμενο για περαιτέρω νομικές ενέργειες κατά του ΚΚΚ. Ωστόσο, η επιβολή της απόφασης μοιάζει απίθανο να εφαρμοστεί, αφού, όπως σημειώνουν οι επικριτές, το κινεζικό καθεστώς απορρίπτει κάθε ευθύνη και δεν δείχνει τη διάθεση να λογοδοτήσει, πόσο μάλλον να πληρώσει.
Παρά τις προκλήσεις της επιβολής, οι ερωτηθέντες της δημοσκόπησης της Epoch Times υποστηρίζουν σθεναρά την απόφαση. Ένα συντριπτικό 92% των ερωτηθέντων συμφωνεί ότι η απόφαση του δικαστή να θεωρήσει υπεύθυνο το ΚΚΚ είναι δικαιολογημένη, με το 82% να συμφωνεί απόλυτα.
Το 87% είναι υπέρ της κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων κινεζικής ιδιοκτησίας στις Ηνωμένες Πολιτείες στο πλαίσιο επιβολής της απόφασης, με το 76% να συμφωνεί απόλυτα.
Η απόφαση του Μιζούρι αναφέρεται επίσης σε ένα ενημερωτικό δελτίο του Στέητ Ντηπάρτμεντ του 2021, το οποίο αναφέρει ότι το ΚΚΚ αφιέρωσε «τεράστιους πόρους στην εξαπάτηση και την παραπληροφόρηση» για να αποκρύψει την προέλευση του COVID-19 και να κρύψει τον ρόλο του στην επιδημία.
Εργαζόμενος στον «έλεγχο επιδημίας» τοποθετεί ένα οδόφραγμα, μετά την είσοδο ασθενοφόρου σε μία κρατική εγκατάσταση κράτησης σε καραντίνα. Πεκίνο, 7 Δεκ. 2022. (Kevin Frayer/Getty Images)
Η σκοτεινή προέλευση του COVID-19
Μέχρι σήμερα, οι απαρχές της πανδημίας παραμένουν ασαφείς, τροφοδοτώντας τις απαιτήσεις των αναγνωστών για απαντήσεις. Στις αρχές του 2020, η Epoch Times ανέφερε ότι οι αξιωματούχοι του ΚΚΚ γνώριζαν για την επιδημία του 2019, αλλά η κινεζική μηχανή λογοκρισίας κατέπνιξε κάθε διαρροή πληροφοριών.
Αν και το ΚΚΚ επιμένει ότι ο ιός εμφανίστηκε φυσικά, τα στοιχεία που υποδηλώνουν το αντίθετο πολλαπλασιάζονται. Σύμφωνα με τη γερμανική υπηρεσία πληροφοριών, όπως αναφέρθηκε πρόσφατα από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, υπάρχει 80% έως 90% πιθανότητα η πανδημία να προκλήθηκε από τυχαία διαρροή από το Ινστιτούτο Ιολογίας της Γούχαν, ένα κινεζικό εργαστήριο που διεξάγει έρευνα για ιούς, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας κέρδους λειτουργίας — πειράματα που ενισχύουν τη θνησιμότητα ή τη μεταδοτικότητα ενός παθογόνου.
Η CIA, το FBI και το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ επίσης κλίνουν προς τη θεωρία της διαρροής από το εργαστήριο.
Αναφορά του Δεκεμβρίου του 2024 από την Υποεπιτροπή Επιλογής της Αμερικανικής Βουλής για την Πανδημία του Κορωνοϊού έδωσε βάρος σε αυτήν τη θεωρία, αποκαλύπτοντας ότι τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (NIH) χρησιμοποίησαν δολάρια φορολογουμένων για να χρηματοδοτήσουν έρευνα κέρδους λειτουργίας στο εργαστήριο της Γούχαν μέσω της EcoHealth Alliance Inc.
Ο πρώην διευθυντής του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, Ρόμπερτ Ρέντφηλντ, υποστήριξε ότι δεν υπάρχει «καμία αμφιβολία» ότι το NIH υποστήριξε μια τέτοια εργασία, ενώ ο Άντονι Φάουτσι, πρώην διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων, και ο Φράνσις Κόλλινς, πρώην διευθυντής του NIH, έχουν αρνηθεί τους ισχυρισμούς. Εν τω μεταξύ, προηγούμενες αναφορές υποδηλώνουν ότι οι Φάουτσι και Κόλλινς μπορεί να «έπαιξαν με την ονοματολογία» σχετικά με τον ορισμό του κέρδους λειτουργίας για να αποφύγουν να παραδεχτούν ότι το NIH χρηματοδότησε αυτόν τον τύπο δραστηριότητας, τον οποίο πολλοί επιστήμονες θεωρούν επικίνδυνο ή εντελώς επικίνδυνο.
Τα κινεζικά έγγραφα που διέρρευσαν στην Epoch Times δείχνουν ότι τα κινεζικά νοσοκομεία περιελάμβαναν ασθενείς με συμπτώματα που έμοιαζαν με τον COVID-19 μήνες πριν το επίσημο χρονοδιάγραμμα της επιδημίας του καθεστώτος. Ένα ενημερωτικό δελτίο του Στέητ Ντηπάρτμεντ από την πρώτη κυβέρνηση Τραμπ σημείωσε ότι οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ιολογίας της Γουχάν αρρώστησαν με συμπτώματα που έμοιαζαν με τον COVID-19 το φθινόπωρο του 2019, πολύ πριν το κινεζικό καθεστώς αναγνωρίσει τη μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Παρά τα αυξανόμενα στοιχεία, οι Κινέζοι αξιωματούχοι συνεχίζουν την καταστολή και αρνούνται την πιθανότητα εργαστηριακής προέλευσης του ιού. Στις 13 Μαρτίου, η εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, Μάο Νινγκ, απέρριψε τις πρόσφατες αναφορές για τα ευρήματα των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, επιμένοντας ότι μία διαρροή εργαστηρίου είναι «εξαιρετικά απίθανη».
Ωστόσο, οι αναγνώστες της Epoch Times βρίσκουν την άρνηση του ΚΚΚ μη πειστική. Το 96% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι το κινεζικό καθεστώς γνώριζε για τη μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο νωρίτερα από ό,τι παραδέχτηκε, με το 90% να το πιστεύει ακράδαντα.
Το εργαστήριο P4 στο Ινστιτούτο Ιολογίας Γουχάν στην Γουχάν, στην επαρχία Χουμπέι της Κίνας, στις 17 Απριλίου 2020. (Hector Retamal/AFP μέσω Getty Images)
Η αδιαφάνεια του κινεζικού καθεστώτος έχει επίσης διαβρώσει τη θεσμική εμπιστοσύνη. Το 95% των ερωτηθέντων της δημοσκόπησης λέει ότι η επίσημη αβεβαιότητα σχετικά με την προέλευση του COVID-19 έχει υπονομεύσει την πίστη σε ιδρύματα όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Εν τω μεταξύ, το 88% απαιτεί συνεχείς έρευνες στις ΗΠΑ για την προέλευση της πανδημίας — το 76% έντονα — μια προτεραιότητα που απηχεί ο νέος διευθυντής της CIA, Τζον Ράτκλιφ, ο οποίος, μετά την επιβεβαίωση της Γερουσίας, δεσμεύτηκε να αντιμετωπίσει το ζήτημα από την «πρώτη μέρα».
Οι απόψεις διίστανται περισσότερο για το εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι καλύτερα προετοιμασμένες για μία νέα πανδημία από ό,τι ήταν το 2020. Το 38% πιστεύει ότι η χώρα είναι πιο έτοιμη, ενώ ένα άλλο 38% παραμένει ουδέτερο. Το 24% διαφωνεί, εκφράζοντας την άποψη ότι δεν αντλήθηκαν μαθήματα.
Κάλεσμα των αναγνωστών σε δράση
Πέρα από τις δομημένες απαντήσεις της δημοσκόπησης, υποβλήθηκαν περισσότερες από 7.550 γραπτές απαντήσεις, που παρείχαν μία ευρύτερη εικόνα της ανησυχίας των αναγνωστών — και της απαίτησής τους για απόδοση ευθυνών.
Το πιο κοινό θέμα — που εκφράστηκε 2.366 φορές — είναι η ισχυρή πεποίθηση ότι το ΚΚΚ πρέπει να λογοδοτήσει για τις ενέργειές του κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αν και πολλοί ερωτηθέντες δεν είναι σίγουροι για την πιο αποτελεσματική μέθοδο επιβολής.
Ένας σημαντικός αριθμός — 1.006 αναφορές — απαιτεί οικονομικές κυρώσεις, εμπορικές κυρώσεις και οικονομικές αποζημιώσεις. Αναγνωρίζοντας ότι το κινεζικό καθεστώς είναι απίθανο να πληρώσει οικειοθελώς αποζημιώσεις, πολλοί ερωτηθέντες πρότειναν εναλλακτικά μέτρα, όπως διαγραφή χρέους, αύξηση των δασμών ή πλήρη εμπορικά εμπάργκο. Κάποιοι υποστήριξαν επίσης την απομάκρυνση της Κίνας από τους παγκόσμιους οργανισμούς ως μία μορφή διπλωματικής τιμωρίας.
Η κατάσχεση κινεζικής ιδιοκτησίας γης, επιχειρήσεων και ακίνητης περιουσίας — ιδιαίτερα γεωργικών εκτάσεων και ακινήτων κοντά σε στρατιωτικές βάσεις — ήταν ένα άλλο μέτρο που υποστηρίχθηκε ευρέως και αναφέρθηκε 1.000 φορές. Για πολλούς ερωτηθέντες αποτελεί τόσο ένα τιμωρητικό μέτρο όσο και ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Επιπλέον, υπήρξε ισχυρή υποστήριξη της απαγόρευσης μελλοντικών κινεζικών επενδύσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες για τον περιορισμό της οικονομικής επιρροής του ΚΚΚ.
Η κριτική επεκτάθηκε πέρα από το ίδιο το ΚΚΚ, με 551 γραπτές απαντήσεις να ξεχωρίζουν τον Φάουτσι, κατηγορώντας τον για παραπλάνηση του κοινού και χρηματοδότηση επικίνδυνης έρευνας κέρδους λειτουργίας στο εργαστήριο της Γούχαν. Πολλοί ερωτηθέντες ζήτησαν την ποινική του δίωξη, έρευνες στο Κογκρέσο, ακόμη και δίκες τύπου Νυρεμβέργης. Ομοίως, πολλοί αναγνώστες κατηγόρησαν τις φαρμακευτικές εταιρείες ότι επωφελήθηκαν από τις εντολές εμβολίων και ότι φαίνεται να κατέστειλαν εναλλακτικές θεραπείες. Πολλοί ζήτησαν οικονομικές κυρώσεις ή νομικές ενέργειες.
Ο Άντονυ Φάουτσι φτάνει για μια ακρόαση της επιτροπής της Γερουσίας στο Καπιτώλιο. Ουάσιγκτον, 11 Ιαν. 2022. (Greg Nash-Pool/Getty Images)
Συνολικά, τα οικονομικά αντίποινα για τον λάθος χειρισμό της πανδημίας από το ΚΚΚ αναδείχθηκαν ως η κυρίαρχη λύση, με ορισμένους να προτείνουν ένα ειδικό τιμολόγιο για τον COVID-19 σχεδιασμένο για να αντισταθμίσει τη ζημιά. Ορισμένοι ερωτηθέντες υποστήριξαν την άμεση οικονομική αποζημίωση από την Κίνα, αν και οι περισσότεροι αναγνώρισαν τη δυσκολία επιβολής της.
Είτε μέσω οικονομικών κυρώσεων, κατασχέσεων περιουσιακών στοιχείων ή περαιτέρω ερευνών, οι ερωτηθέντες στη δημοσκόπηση της Epoch Times λένε ότι λογοδοσία δεν είναι προαιρετική. Η συντριπτική συναίνεση είναι ότι το ΚΚΚ — καθώς και οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ και οι παγκόσμιοι θεσμοί — πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν για τον ρόλο τους στην πανδημία.
Στις 3 Μαρτίου, ο γερουσιαστής Τεντ Κρουζ (Ρεπουμπλικανός, Τέξας) και ο βουλευτής Σκοτ Πέρι (Ρεπουμπλικανός, Πενσιλβάνια) επανέφεραν νομοσχέδιο που στοχεύει στην αντιμετώπιση της κρατικά υποστηριζόμενης εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων στην Κίνα. Ο Falun Gong Protection Act (Νόμος προστασίας του Φάλουν Γκονγκ) στοχεύει στην ανάδειξη των σοβαρών παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττει το κινεζικό καθεστώς εις βάρος των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ.
Το νομοσχέδιο προβλέπει την επιβολή κυρώσεων, όπως απαγορεύσεις θεωρήσεων εισόδου και δέσμευση περιουσιακών στοιχείων, σε άτομα που εμπλέκονται σε αυτές τις εγκληματικές πρακτικές. Παράλληλα, επιδιώκει να αναδείξει διεθνώς τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ και ενθαρρύνει τη συνεργασία των ΗΠΑ με συμμάχους και πολυμερείς θεσμούς για την επιβολή στοχευμένων κυρώσεων και περιορισμών στις θεωρήσεις εισόδου. Επίσης, καθιερώνει ως πολιτική των ΗΠΑ την αποφυγή συνεργασίας με την Κίνα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων όσο το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) παραμένει στην εξουσία.
Διεθνείς αντιδράσεις και εκθέσεις
Τον Μάιο του 2022, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες έλαβε καταθέσεις σχετικά με τη συγκεκριμένη πρακτική, με βάση τα πορίσματα της έκθεσης «Bloody Harvest» («Αιματηρή Συγκομιδή»). Ειδικοί και ερευνητές εκτίμησαν ότι από το 2000 και μετά πραγματοποιούνται έως και 100.000 μεταμοσχεύσεις ετησίως στην Κίνα, με την πλειονότητα των οργάνων να προέρχονται από εξαναγκαστικές αφαιρέσεις, συχνά με τη συνενοχή κινεζικών ιατρικών ιδρυμάτων.
Μετά από αυτή τη μαρτυρία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε ψήφισμα εκφράζοντας ανησυχία για τις συνεχιζόμενες αναφορές περί εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων στην Κίνα. Παράλληλα, κάλεσε τα κράτη-μέλη να επανεξετάσουν και να αναθεωρήσουν τις συνεργασίες τους με κινεζικά ιδρύματα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων, της έρευνας και της εκπαίδευσης, ώστε να αποφευχθεί η εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτές τις πρακτικές.
Τον Σεπτέμβριο του 2024, η αυστραλιανή κυβέρνηση ανταποκρίθηκε στην έκθεση της Γερουσίας με τίτλο Migration Amendment (Overseas Transplant Disclosure and Other Measures) «Μεταναστευτική τροπολογία (Αποκάλυψη υπερπόντιων μεταμοσχεύσεων και άλλα μέτρα)». Υποστήριξε την εισαγωγή ετήσιων εκθέσεων σχετικά με μεταμοσχεύσεις που πραγματοποιούνται εκτός Αυστραλίας και αναγνώρισε τη σύσταση για τροποποίηση του Μεταναστευτικού Νόμου. Συγκεκριμένα, προτάθηκε η προσθήκη ρητής αναφοράς σε αδικήματα που αφορούν την εμπορία ανθρωπίνων οργάνων, ώστε να επιτρέπεται η άρνηση ή η ακύρωση θεωρήσεων εισόδου με βάση εύλογες υποψίες συμμετοχής σε τέτοια εγκλήματα.
Η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ
Οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ παραμένουν πρωταρχικός στόχος αυτών των πρακτικών. Το Φάλουν Γκονγκ (ή Φάλουν Ντάφα) είναι μια πνευματική άσκηση που συνδυάζει τον διαλογισμό με ηθικές αρχές βασισμένες στην αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα. Ιδρύθηκε το 1992 από τον Λι Χονγκτζί και γνώρισε ταχεία εξάπλωση στην Κίνα κατά τη δεκαετία του 1990.
Φοβούμενο την απήχηση της παραδοσιακής αυτής πρακτικής, το ΚΚΚ ξεκίνησε μια σφοδρή και αδιάκοπη κατασταλτική εκστρατεία εναντίον της. Οι κινεζικές αρχές εφαρμόζουν το «σύστημα ευθύνης» για τη δίωξη των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ, καθιστώντας τοπικούς αξιωματούχους υπόλογους για την καταστολή του πνευματικού κινήματος. Αυτό το σύστημα επιβραβεύει όσους επιτυγχάνουν συγκεκριμένους στόχους, όπως συλλήψεις, εξαναγκαστικές «μεταστροφές» και προπαγανδιστικές εκστρατείες, ενώ τιμωρεί αυστηρά όσους αποτυγχάνουν.
Οι πρώτες καταγγελίες για αφαίρεση οργάνων προέκυψαν το 2006 μέσω της έκθεσης Κίλγκουρ-Μάτας, η οποία ανέφερε μαζικές αφαιρέσεις οργάνων από ασκούμενους που δεν συναινούσαν. Στη συνέχεια, η China Tribunal Interim Judgement (Προσωρινή απόφαση του δικαστηρίου για την Κίνα) (2018) και το ντοκιμαντέρ Human Harvest (2014) ανέδειξαν τη συστηματική φύση αυτής της πρακτικής και τη συμμετοχή κινεζικών κρατικών ιδρυμάτων.
Τον Μάρτιο του 2006, εκπρόσωποι του Φάλουν Γκονγκ στις ΗΠΑ υποστήριξαν ότι χιλιάδες ασκούμενοι κρατούνταν σε 36 στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Κίνα. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο στρατόπεδο της Σουτζιατούν, κοντά στη Σενγιάνγκ, όπου λειτουργούσε νοσοκομείο που κρατούσε 6.000 ασκούμενους. Η πλειονότητα φέρεται να εκτελέστηκε, με τα όργανά τους να πωλούνται για μεταμοσχεύσεις.
Η αντίδραση των ΗΠΑ
Από το 1999, μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου έχουν προβεί σε δημόσιες δηλώσεις και έχουν προτείνει πολλά ψηφίσματα υπέρ του Φάλουν Γκονγκ, επικρίνοντας ταυτόχρονα το κινεζικό καθεστώς για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο υπό ψήφιση Νόμος προστασίας του Φάλουν Γκονγκ προβλέπει την επιβολή κυρώσεων σε άτομα που εμπλέκονται στην εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων και στοχεύει στην ανάδειξη της δίωξης του πνευματικού κινήματος σε διεθνές επίπεδο.
Εφόσον εγκριθεί, ο νόμος θα δώσει στον πρόεδρο των ΗΠΑ τη δυνατότητα να επιβάλει κυρώσεις και δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων σε άτομα που συμμετέχουν εν γνώσει τους ή συνεργούν στην εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων στην Κίνα. Οι παραβάτες μπορεί να αντιμετωπίσουν αστικές ποινές έως 250.000 δολάρια ή ποινικές κυρώσεις έως 1 εκατομμύριο δολάρια και φυλάκιση έως 20 έτη.
Παράλληλα, αρκετές αμερικανικές πολιτείες έχουν ήδη λάβει μέτρα. Στις 20 Φεβρουαρίου, η Αριζόνα ψήφισε τον Arizona End Organ Harvesting Act (Νόμο για τον τερματισμό της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων), απαγορεύοντας την ασφαλιστική κάλυψη μεταμοσχεύσεων που σχετίζονται με τέτοιες πρακτικές, ακολουθώντας το παράδειγμα του Άινταχο, του Τέξας και της Γιούτα.
Η συνεχιζόμενη καταστολή του Φάλουν Γκονγκ αποτελεί σοβαρό ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το οποίο προσελκύει ολοένα και μεγαλύτερη διεθνή προσοχή. Με την επιβολή κυρώσεων και τη διεθνή συνεργασία, οι ΗΠΑ και άλλες χώρες επιδιώκουν να πιέσουν το κινεζικό καθεστώς να αλλάξει στάση απέναντι στους πολίτες του.
Εντείνεται η κρίση στην Ερυθρά Θάλασσα καθώς οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν ευρείας κλίμακας αεροπορικές επιδρομές κατά των ανταρτών Χούθι στην Υεμένη, με την Ουάσινγκτον να επιβεβαιώνει ότι πολλά ηγετικά στελέχη της οργάνωσης σκοτώθηκαν κατά τις επιχειρήσεις.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι διέταξε τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις να πραγματοποιήσουν «αποφασιστική και ισχυρή» δράση εναντίον των Χούθι, επισημαίνοντας ότι «θα χρησιμοποιήσουμε συντριπτική θανατηφόρα δύναμη μέχρι να επιτύχουμε τον στόχο μας».
«Θα συνεχίσουμε αδιάκοπα»
Σε δηλώσεις του στο Fox News, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Πιτ Χέγκσεθ ξεκαθάρισε ότι οι επιθέσεις θα συνεχιστούν «αδιάκοπα» μέχρι οι Χούθι να σταματήσουν τις επιθέσεις τους σε πλοία και αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία.
«Αυτό θα συνεχιστεί μέχρι να πουν, τέλος στις επιθέσεις σε πλοία, τέλος στις επιθέσεις σε περιουσιακά στοιχεία», τόνισε ο Χέγκσεθ. «Δεν μας ενδιαφέρει τι συμβαίνει στον εμφύλιο πόλεμο της Υεμένης, αυτό γίνεται για να σταματήσουν να βάλλουν εναντίον περιουσιακών στοιχείων σε έναν κρίσιμης σημασίας θαλάσσιο διάδρομο», πρόσθεσε.
Ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Μάικλ Γουόλτς επιβεβαίωσε ότι από τα πλήγματα «εξοντώθηκαν πολλά ηγετικά στελέχη των Χούθι», χαρακτηρίζοντας την οργάνωση ως «ουσιαστικά Αλ Κάιντα με εξελιγμένα συστήματα αεράμυνας και πυραύλους κρουζ κατά πλοίων και drones υποστηριζόμενα από το Ιράν».
Ο αντίκτυπος στο παγκόσμιο εμπόριο
Σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από την τελευταία φορά που αμερικανικό εμπορικό πλοίο μπόρεσε να διαπλεύσει με ασφάλεια τη Διώρυγα του Σουέζ, την Ερυθρά Θάλασσα ή τον Κόλπο του Άντεν – έναν από τους σημαντικότερους ναυτιλιακούς διαδρόμους του κόσμου.
Ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο υπογράμμισε την απειλή για την παγκόσμια ναυτιλία, καθώς πολλά πλοία αναγκάζονται να παρακάμψουν το νότιο άκρο της Αφρικής. «Το 70% της παγκόσμιας ναυτιλίας εκτρέπεται τώρα γύρω από τη Νότια Αφρική, αυξάνοντας το κόστος των αγαθών, διαταράσσοντας τις παγκόσμιες οικονομίες και διακόπτοντας τις προμήθειες προς τις Ηνωμένες Πολιτείες», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Οι απειλές των Χούθι και η στάση του Ιράν
Σε απάντηση στα πλήγματα, ο αρχηγός των Χούθι, Αμπντέλ Μαλέκ αλ-Χούθι, ανακοίνωσε ότι οι δυνάμεις τους θα επιτίθενται πλέον και σε αμερικανικά εμπορικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα, και όχι μόνο σε ισραηλινά.
«Οι Αμερικανοί θα είναι πλέον στόχος της απαγόρευσης της ναυσιπλοΐας όσο συνεχίζουν την επίθεσή τους. Η απόφασή μας δεν αφορούσε παρά τον ισραηλινό εχθρό, αλλά στο εξής, οι ΗΠΑ περιλαμβάνονται επίσης», δήλωσε.
Οι αντάρτες ισχυρίστηκαν επίσης ότι επιτέθηκαν στο αμερικανικό αεροπλανοφόρο USS Harry Truman στην Ερυθρά Θάλασσα με 18 πυραύλους και ένα drone, αν και η Ουάσινγκτον δεν έχει επιβεβαιώσει αυτόν τον ισχυρισμό.
Το Ιράν αρνείται την άμεση ανάμειξή του. Ο στρατηγός Χοσέιν Σαλάμι, επικεφαλής της παραστρατιωτικής Φρουράς της Επανάστασης του Ιράν, δήλωσε ότι η χώρα του «δεν παίζει κανένα ρόλο στον καθορισμό των εθνικών ή επιχειρησιακών πολιτικών» των συμμαχικών μαχητικών ομάδων στην περιοχή, σύμφωνα με κρατικά μέσα ενημέρωσης.
Διεθνείς αντιδράσεις
Ο ΟΗΕ εξέφρασε «ανησυχία» και ζήτησε από τις ΗΠΑ και τους αντάρτες «τον τερματισμό κάθε στρατιωτικής δραστηριότητας».
Από την πλευρά της, η Μόσχα κάλεσε τις ΗΠΑ να σταματήσουν τις επιθέσεις. Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό ομόλογό του, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ υπογράμμισε «την ανάγκη για άμεση παύση της χρήσης ισχύος και τη σημασία που έχει όλες οι πλευρές να δεσμευτούν σε πολιτικό διάλογο προκειμένου να βρεθεί λύση που θα αποτρέψει περαιτέρω αιματοχυσία».
Σύμφωνα με τους Χούθι, από τις αμερικανικές επιθέσεις έχουν χάσει τη ζωή τους τουλάχιστον 53 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και παιδιά, αν και οι αριθμοί αυτοί δεν έχουν επαληθευτεί ανεξάρτητα, ενώ οι ΗΠΑ δεν έχουν ακόμη δημοσιοποιήσει εκτιμήσεις για τον αριθμό των θυμάτων.
Ο Καναδάς και η Ελλάδα υπέγραψαν μνημόνιο κατανόησης για την προώθηση του τουρισμού μεταξύ των δύο χωρών, ένα είδος συμφωνίας που σύμφωνα με έναν ειδικό στον τουρισμό θα γίνει πιο συνηθισμένο, καθώς ο Καναδάς αρχίζει να ενισχύει τους δεσμούς του με τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναζητώντας τουριστικές αγορές πέρα από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το υπουργείο Καινοτομίας, Επιστήμης και Οικονομικής Ανάπτυξης του Καναδά αναφέρει ότι η συμφωνία που υπογράφηκε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα θα ενισχύσει τη θεσμική συνεργασία και τα ψυχαγωγικά ταξίδια μεταξύ των δύο εθνών.
«Οι βασικοί τομείς εστίασης περιλαμβάνουν τη θεσμική συνεργασία, την ανταλλαγή πληροφοριών και δεδομένων που σχετίζονται με τα ταξίδια και τον τουρισμό, και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στον τουρισμό», ανέφερε το ομοσπονδιακό υπουργείο σε δελτίο Τύπου την Πέμπτη.
Το υπουργείο αναφέρει ότι η εμπορική σχέση μεταξύ των χωρών έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της Ολοκληρωμένης Οικονομικής και Εμπορικής Συμφωνίας Καναδά-Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Το 2024, το διμερές εμπόριο εμπορευμάτων με την Ελλάδα ανήλθε σε 645,8 εκατομμύρια δολάρια», πρόσθεσε.
Η Μέρι Νγκ, υπουργός Προώθησης Εξαγωγών, Διεθνούς Εμπορίου και Οικονομικής Ανάπτυξης του Καναδά, δήλωσε ότι η συμφωνία θα διευκολύνει «τους Καναδούς και τους Έλληνες να εξερευνήσουν και να απολαύσουν ο ένας τη χώρα του άλλου, υποστηρίζοντας παράλληλα την οικονομική ευημερία και των δύο».
Από την πλευρά της, η υπουργός Τουρισμού του Καναδά Πασκάλ Σεντ-Ονζ αναφέρει ότι η συμφωνία θα ενισχύσει τους πολιτιστικούς δεσμούς μεταξύ των χωρών.
Ο Γουέιν Σμιθ, διευθυντής του Ινστιτούτου Έρευνας Φιλοξενίας και Τουρισμού του Μητροπολιτικού Πανεπιστημίου του Τορόντο, λέει ότι αναμένει ο Καναδάς να υπογράψει περισσότερα μνημόνια με άλλες χώρες της ΕΕ στο μέλλον, καθώς ο Καναδάς και η Ευρώπη θα έρχονται πιο κοντά.
«Νομίζω ότι θα δείτε πολύ περισσότερους Καναδούς να πηγαίνουν στην Ευρώπη γενικά και οτιδήποτε διευκολύνει ή προωθεί την Ευρώπη είναι πιθανώς κάτι πολύ καλό αυτή τη στιγμή, επειδή βλέπουμε ήδη μια μετατόπιση από τα ταξίδια στις ΗΠΑ», δήλωσε σε συνέντευξη το Σάββατο.
Πολλοί Ευρωπαίοι επιζητούν, αντίστοιχα, να ταξιδέψουν στον Καναδά αντί για τις ΗΠΑ, πρόσθεσε.
«Τόσο η Ευρώπη όσο και ο Καναδάς έχουν συνειδητοποιήσει ότι η υπερβολική εξάρτηση από την αγορά των ΗΠΑ πιθανότατα δεν είναι υγιής για τις οικονομίες τους», δήλωσε ο Σμιθ.
Η BMW δήλωσε την Παρασκευή ότι αναμένει οι δασμοί να πλήξουν την εταιρεία στο ύψος €1 δισεκατομμυρίου φέτος, καθώς οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον συνεχίζουν να διαφωνούν για το εμπόριο.
Η βαυαρική αυτοκινητοβιομηχανία βρίσκεται ακριβώς στο επίκεντρο της κλιμακούμενης διατλαντικής εμπορικής διαμάχης.
Ο διευθύνων σύμβουλος της BMW Όλιβερ Ζίπσε δήλωσε ότι η εταιρεία αναμένει απώλειες στα κέρδη του 2025 από τους νεοεπιβληθέντες αμερικανικούς δασμούς και τους δασμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα ηλεκτρικά οχήματα κινεζικής κατασκευής.
«Δεν πιστεύουμε ότι όλοι αυτοί οι δασμοί θα διαρκέσουν πολύ καιρό, αν και μερικοί από αυτούς μπορεί να διαρκέσουν περισσότερο», δήλωσε ο Ζίπσε σε συνέντευξή του στο Μπλούμπεργκ την Παρασκευή, προσθέτοντας ότι, παρά το εκτιμώμενο κόστος των 99 εκατομμυρίων ευρώ, η εταιρεία είναι «αρκετά ασφαλής». Περιέγραψε την εκτίμηση της εταιρείας ως συντηρητική και δήλωσε ότι τα στελέχη δεν αναμένουν όλοι οι δασμοί που έχουν επιβληθεί μέχρι στιγμής να παραμείνουν σε ισχύ για ολόκληρο το έτος.
Η BMW, ένας από τους πιο εμβληματικούς κατασκευαστές αυτοκινήτων στον κόσμο, ανέφερε πτώση 37% στα κέρδη της για το περασμένο έτος.
Η αυτοκινητοβιομηχανία αντιμετωπίζει ήδη δασμούς στα οχήματα που παράγει στο εργοστάσιό της στο Μεξικό για εξαγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Παρόλο που ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει αναβάλει τους δασμούς για εταιρείες που συμμορφώνονται με την εμπορική συμφωνία USMCA, η BMW υπολείπεται των κανόνων.
Την ίδια στιγμή, ο γερμανικός κολοσσός πλήττεται από τους δασμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε οχήματα που εισάγονται από την Κίνα, όπου η θυγατρική της μάρκα Μίνι παράγει ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο και ένα SUV. Η BMW έχει προσχωρήσει στις κινεζικές εταιρείες στη νομική αμφισβήτηση των εισφορών.
«Αν το παρακάνετε με τους δασμούς, επηρεάζει όλους τους συμμετέχοντες στην αγορά», δήλωσε ο Ζίπσε. «Δεν υπάρχουν νικητές σε αυτό το παιχνίδι.»
Ο Τραμπ έχει αυξήσει τους δασμούς στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου στις ΗΠΑ και απείλησε με περισσότερους δασμούς την ΕΕ, την οποία χαρακτήρισε «εχθρική και καταχρηστική».
Η ΕΕ ανταποδίδει μεν, ενώ ταυτόχρονα ζητά την έναρξη διαλόγου.
Ο επικεφαλής εμπορίου της ΕΕ Μάρος Σέφτσοβιτς πρόκειται να μιλήσει με τον υπουργό Εμπορίου των ΗΠΑ Χάουαρντ Λάτνικ και τον Εμπορικό Αντιπρόσωπο των ΗΠΑ Τζέιμισον Γκριρ, το απόγευμα της Παρασκευής.
Πριν από τη συνάντηση αυτή, ο Λάτνικ υπέδειξε ότι οι δασμοί των ΗΠΑ του επόμενου μήνα θα μπορούσαν να επιβληθούν σε αυτοκίνητα από όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Νότιας Κορέας, της Ιαπωνίας και της Γερμανίας.
Εν τω μεταξύ, ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Ερίκ Λομπάρ δήλωσε ότι ένας εμπορικός πόλεμος μεταξύ της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών θα ήταν «ανόητος» και ότι ο μπλοκ των 27 χωρών θα απαντήσει ανάλογα σε περαιτέρω δασμούς.
Σε μια ένδειξη ότι η αβεβαιότητα γύρω από τους δασμούς ενδέχεται να έχει ήδη επιπτώσεις, η βρετανική οικονομία συρρικνώθηκε απροσδόκητα τον Ιανουάριο, επεκτείνοντας μια σειρά διακοπτόμενων δεδομένων που έχουν προκαλέσει προβλήματα στις προσπάθειες της κυβέρνησης των Εργατικών να ενθαρρύνει την ανάπτυξη. Σε αντίθεση με την ΕΕ, η Βρετανία έχει αποφύγει να ανακοινώσει αντίποινα ενάντια στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την έναρξη ισχύος των δασμών του Τραμπ στον χάλυβα και το αλουμίνιο την Τετάρτη.
Αργά την Πέμπτη, ο επικεφαλής της γερμανικής κεντρικής τράπεζας Γιόαχιμ Νάγκελ περιέγραψε τις πολιτικές του Τραμπ ως «παράσταση τρόμου» που θα μπορούσε να οδηγήσει τη Γερμανία σε ύφεση, ενώ αυτός και ο ομόλογός του στο Παρίσι προειδοποίησαν ότι ο εμπορικός πόλεμος θα γυρίσει μπούμερανγκ στην αμερικανική οικονομία.
«Είναι ένα σοκ για την παγκόσμια οικονομία, αλλά ακόμη περισσότερο για την αμερικανική οικονομία. Είναι πρώτα απ’ όλα μια τραγωδία για την αμερικανική οικονομία», δήλωσε ο διοικητής της γαλλικής κεντρικής τράπεζας Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ συμφώνησε ότι ένας πλήρης παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος θα έβλαπτε ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά είπε ότι θα μπορούσε να αναζωογονήσει την πορεία της Ευρώπης προς την ενότητα.
Ο αυστραλιανός στρατός σχεδιάζει την ανάπτυξη νέων πυραύλων μεγάλης εμβέλειας, εν μέσω αυξανόμενων ανησυχιών για την παρουσία κινεζικών πολεμικών πλοίων στα ανοιχτά της εκτεταμένης ακτογραμμής της χώρας.
Στο πλαίσιο των προσπαθειών για την ενίσχυση της ναυτικής ασφάλειας, η αυστραλιανή κυβέρνηση σχεδιάζει να εξοπλίσει τις ένοπλες δυνάμεις με αντιπλοϊκούς πυραύλους και προηγμένα συστήματα στόχευσης ραντάρ.
Η Καμπέρα θα διαθέσει έως και 74 δισεκατομμύρια αυστραλιανά δολάρια (43 δισεκατομμύρια ευρώ) την επόμενη δεκαετία για τεχνολογία στόχευσης, δυνατότητες πλήγματος μεγάλης εμβέλειας, αντιπυραυλική άμυνα και κατασκευή πυραύλων και εκρηκτικών, σύμφωνα με επίσημες κυβερνητικές ανακοινώσεις και αμυντικά έγγραφα σχεδιασμού.
Δύο νέοι τύποι προηγμένων αντιπλοϊκών πυραύλων, που θα εκτοξεύονται από κινητούς εκτοξευτές, βρίσκονται υπό αξιολόγηση, με την τελική απόφαση να αναμένεται έως το 2026.
Μελλοντικές εκδόσεις ενός από τους υποψήφιους πυραύλους, του Precision Strike Missile της Lockheed Martin, εκτιμάται ότι θα έχουν εμβέλεια έως και 1.000 χλμ και θα μπορούν να εκτοξεύονται από εκτοξευτές HIMARS (High Mobility Artillery Rocket System). Η Αυστραλία έχει ήδη παραγγείλει 42 εκτοξευτές HIMARS από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με την ένταξή τους σε υπηρεσία να προγραμματίζεται για το 2026-2027, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας.
Ο Μικ Ράιαν, απόστρατος υποστράτηγος του αυστραλιανού στρατού, δήλωσε ότι οι νέοι πύραυλοι θα προσδώσουν στην Αυστραλία ισχυρή αποτρεπτική ικανότητα έναντι πιθανών αντιπάλων.
«Θα μπορούσε να τοποθετηθεί ένας εκτοξευτής HIMARS με έναν αντιπλοϊκό πύραυλο στο Σίδνεϊ και να έχει τη δυνατότητα να πλήξει ένα από αυτά τα πλοία», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, η Αυστραλία έχει παραγγείλει νέους πυραύλους μεγάλης εμβέλειας και για το πολεμικό ναυτικό και την αεροπορία της.
Εντονότερη κινεζική παρουσία στην περιοχή
Οι αποφάσεις αυτές ακολουθούν τις πρόσφατες αναφορές για την παρουσία τριών κινεζικών πολεμικών πλοίων — μιας φρεγάτας, ενός πλοίου ανεφοδιασμού και ενός από τα πλέον ισχυρά καταδρομικά του Πεκίνου—στα ανοιχτά των αυστραλιανών ακτών από τα τέλη Φεβρουαρίου.
Στις 21 Φεβρουαρίου, εμπορικές πτήσεις εκτράπηκαν όταν τα κινεζικά πολεμικά πλοία ξεκίνησαν άσκηση με πραγματικά πυρά στη Θάλασσα της Τασμανίας, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση της Αυστραλίας ή της Νέας Ζηλανδίας.
Ενώ η υπουργός Εξωτερικών Πένι Γουόνγκ συναντήθηκε με τον Κινέζο ομόλογό της Γουάνγκ Γι λίγες ώρες μετά την άσκηση, η αντιπολίτευση ζήτησε πιο άμεση αντίδραση απέναντι στο Πεκίνο.
«Το γεγονός ότι κινεζικά πολεμικά πλοία πραγματοποιούν προκλητικές ασκήσεις με πραγματικά πυρά στα ανοιχτά των ακτών μας — ακριβώς μεταξύ της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας — επιβάλλοντας εκτροπές πτήσεων, είναι κάτι το εμπρηστικό, επικίνδυνο και απαράδεκτο», δήλωσε ο Λίνκολν Πάρκερ, πρώην πρόεδρος του Κλάδου Πολιτικής Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας του Φιλελεύθερου Κόμματος.
«Η Κίνα έχει επιτεθεί σε δύτες του αυστραλιανού ναυτικού, σε αεροσκάφη μας και τώρα ρίχνει πραγματικά πυρά στα ύδατά μας. Τι θα ακολουθήσει;» αναρωτήθηκε.
Ανησυχία για την αυξανόμενη στρατιωτική δραστηριότητα της Κίνας
Ο Τζο Κίρι, ανώτερος αναλυτής στο Ινστιτούτο Πολιτικής Στρατηγικής της Αυστραλίας (ASPI), δήλωσε ότι η πρόσφατη ανάπτυξη κινεζικών δυνάμεων γύρω από την Αυστραλία είναι πρωτοφανής αλλά όχι μοναδική.
«Τα τελευταία χρόνια, το ναυτικό της Κίνας έχει αναπτύξει μια σειρά από σκάφη στην περιοχή της Αυστραλίας, συμπεριλαμβανομένων υπερσύγχρονων πολεμικών πλοίων, πλοίων ανεφοδιασμού, πλοίων συλλογής πληροφοριών, ερευνητικών πλοίων, πλοίων υποστήριξης δορυφόρων και νοσοκομειακών πλοίων», ανέφερε σε άρθρο του στις 10 Μαρτίου στην ιστοσελίδα του ASPI.
Οι αυστραλιανές αρχές ασφαλείας εκτιμούν ότι οι εμφανίσεις των κινεζικών πολεμικών πλοίων στις ακτές της χώρας θα γίνονται ολοένα και συχνότερες και πιο επιθετικές.
«Η μεγαλύτερη και λιγότερο διαφανής στρατιωτική συγκέντρωση από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σημαίνει ότι [ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός] θα μπορεί να επιχειρεί σε μεγαλύτερες αποστάσεις από την ηπειρωτική Κίνα, σε μεγαλύτερους αριθμούς, συμπεριλαμβανομένων των άμεσων θαλάσσιων και εναέριων χώρων της Αυστραλίας», δήλωσε ο Άντριου Σίρερ, γενικός διευθυντής της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών, σε κοινοβουλευτική ακρόαση στις 24 Φεβρουαρίου.
«Αυτή είναι η νοτιότερη περιοχή στην οποία έχει επιχειρήσει ομάδα κρούσης του Πολεμικού Ναυτικού της Κίνας και τουλάχιστον κάποιες από τις δραστηριότητές της φαίνεται να έχουν σχεδιαστεί για να είναι προκλητικές», είπε.
Ο Κίρι προειδοποίησε ότι η παρακολούθηση και η διαχείριση της αυξανόμενης ναυτικής παρουσίας της Κίνας στην περιοχή της Αυστραλίας θα ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στις στρατιωτικές δυνατότητες της χώρας τα επόμενα χρόνια.
Η Αυστραλία ξοδεύει σήμερα περίπου το 2% του ΑΕΠ της για την άμυνα, με την πρόβλεψη να αυξηθεί στο 2,3% έως το 2034, φέρνοντάς την στο ίδιο επίπεδο με το τρέχον αμυντικό κόστος του Ηνωμένου Βασιλείου και μπροστά από αυτό της Γαλλίας.
Κατά τη διάρκεια της 58ης τακτικής συνεδρίασης του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη, δύο ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ προέβησαν σε ισχυρές καταγγελίες κατά του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) για εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων και άλλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Οι μαρτυρίες τους ανέδειξαν την ανάγκη για άμεση διεθνή δράση ενάντια σε αυτές τις φρικαλεότητες.
Ένας εκ των ομιλητών διακόπηκε από Κινέζο αντιπρόσωπο, ο οποίος επιχείρησε να φιμώσει την τοποθέτησή του. Ωστόσο, οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ υπερασπίστηκαν το δικαίωμά του να μιλήσει. Αποφασισμένος, συνέχισε την ομιλία του, ζητώντας ανεξάρτητη έρευνα για τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις του ΚΚΚ.
Ισχυρή υπενθύμιση για συνεχιζόμενες θηριωδίες
Στην 14η συνεδρίαση της 4ης Μαρτίου, ο Λεμπίν Ντινγκ—υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με έδρα το Βερολίνο, ανεξάρτητος ερευνητής για την Κίνας και εκπρόσωπος της γερμανικής ΜΚΟ «Κοινωνία για τους Απειλούμενους Λαούς»—εξέθεσε τη συνεχή καταστολή των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα. Περιέγραψε πώς, από τις 20 Ιουλίου 1999, το ΚΚΚ έχει εξαπολύσει μια συστηματική εκστρατεία εξάλειψης του Φάλουν Γκονγκ, μιας πνευματικής πρακτικής με ρίζες στον βουδισμό. Αναφερόμενος στη διαβόητη εντολή του πρώην ηγέτη του ΚΚΚ, Τζιανγκ Ζεμίν, «να καταστραφεί η φήμη των ασκούμενων, να καταστραφούν οικονομικά και να εξοντωθούν σωματικά», ο Ντινγκ αποκάλυψε τη σκληρή πραγματικότητα της κρατικά καθοδηγούμενης καταστολής, η οποία συνεχίζεται για περισσότερα από 25 χρόνια.
Παρουσίασε συγκλονιστικά στοιχεία: έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024, έχουν επιβεβαιωθεί 5.167 θάνατοι ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ, εκ των οποίων 164 καταγράφηκαν μόνο το 2024, ενώ 764 άτομα καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης. Αναφέρθηκε επίσης στη δίωξη του πατέρα του, Γιουάντε Ντινγκ, υπόθεση που οδήγησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην υιοθέτηση ψηφίσματος για τη συνεχιζόμενη καταστολή του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα (2024/2504(RSP)).
Επιπλέον, παρέθεσε τα πορίσματα του «Δικαστηρίου για την Κίνα» στο Λονδίνο το 2019, το οποίο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων πραγματοποιείται σε μεγάλη κλίμακα, με τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ να αποτελούν την «κύρια πηγή» για αυτά τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ανέφερε επίσης τις ανησυχίες που έχουν εκφράσει εμπειρογνώμονες ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ για την αφαίρεση οργάνων από φυλακισμένες μειονότητες, μεταξύ των οποίων και οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ. Ο Ντινγκ τόνισε ότι η ΜΚΟ του υπέβαλε γραπτή δήλωση στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ τον περασμένο Φεβρουάριο, καταδικάζοντας την καταστολή του Φάλουν Γκονγκ και τη εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων από κρατούμενους συνείδησης.
Προσπάθειες φίμωσης από το ΚΚΚ
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Ντινγκ διακόπηκε από τον Κινέζο διπλωμάτη Τσανγκτσίνγκ Σονγκ, ο οποίος τον κατηγόρησε ότι «επιτίθεται» στο ΚΚΚ και ζήτησε από τον προεδρεύοντα αντιπρόεδρο του Συμβουλίου, Ταρέκ Μντ Αριφούλ Ισλάμ, να τον σταματήσει. Ωστόσο, ο κος Ισλάμ απέρριψε αμέσως το αίτημα, επιβεβαιώνοντας ότι η τοποθέτηση του Ντινγκ ήταν «σύμφωνη με τους κανόνες» και του επέτρεψε να συνεχίσει. Ο Ντινγκ ολοκλήρωσε την ομιλία του ζητώντας από το Συμβούλιο να διορίσει Ειδικό Εισηγητή για να διερευνήσει την πρακτική της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων από κρατούμενους συνείδησης στην Κίνα.
Ο Λεμπίν Ντινγκ μιλάει κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στη Γενεύη στις 4 Μαρτίου 2025.
Έκκληση για παγκόσμια λογοδοσία
Στις 5 Μαρτίου, η Κάγιαν Γουόνγκ, ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ και συνεργάτιδα της οργάνωσης Global Human Rights Defence (GHRD), κατήγγειλε τις συνεχιζόμενες φρικαλεότητες στην Κίνα. Τόνισε: «Το GHRD εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τα εγκλήματα εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων στην Κίνα, ιδίως εις βάρος των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ». Κάλεσε τις κυβερνήσεις παγκοσμίως να στηρίξουν την κοινότητα του Φάλουν Γκονγκ υπογράφοντας τη «Διεθνή Διακήρυξη για την Καταπολέμηση και Πρόληψη της Εξαναγκαστικής Αφαίρεσης Οργάνων».
Η Γουόνγκ κατηγόρησε το ΚΚΚ ότι συγκαλύπτει αυτά τα εγκλήματα, αλλοιώνει δεδομένα μεταμοσχεύσεων και παραπλανά διεθνείς οργανισμούς. Υπογράμμισε ότι οι ενέργειες αυτές παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ιατρική ηθική και το διεθνές δίκαιο. Επικαλούμενη τη Σύμβαση για τη Γενοκτονία, υποστήριξε ότι η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ συνιστά γενοκτονία.
Η Καγιάν Γουόνγκ μιλάει κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στη Γενεύη στις 5 Μαρτίου 2025.
Κόστος σε ανθρώπινες ζωές
Οι μαρτυρίες που ακούστηκαν στο Συμβούλιο αποτελούν μέρος μιας μακράς ιστορίας καταστολής. Οι συγκλονιστικές ομιλίες του Ντινγκ και της Γουόνγκ επισημαίνουν το ανυπολόγιστο ανθρώπινο κόστος των κρατικών πολιτικών καταστολής, υπενθυμίζοντας ότι πίσω από τα στατιστικά στοιχεία βρίσκονται πραγματικές ζωές που έχουν καταστραφεί.
Το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα επανέλαβε την έκκλησή τους: η διεθνής κοινότητα πρέπει να αναλάβει δράση τώρα για να τερματίσει τη βίαιη αφαίρεση οργάνων και να διασφαλίσει ότι οι υπεύθυνοι θα λογοδοτήσουν.
