Η αστυνομία στη βορειοανατολική πόλη Ντατσίνγκ της επαρχίας Χεϊλονγκτζιάνγκ της Κίνας απήγαγε στις 12 Ιουλίου περίπου 100 ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ για την πίστη τους, εισέβαλε στα σπίτια τους και πήρε τα χρήματα και τα προσωπικά τους αντικείμενα, σύμφωνα με ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Minghui.org.
Το Minghui.org είναι μια μη κερδοσκοπική οργάνωση με έδρα τις ΗΠΑ που αναφέρει τις συνεχιζόμενες διώξεις της πνευματικής πίστης Φάλουν Γκονγκ της βουδιστικής σχολής στην Κίνα.
Περισσότεροι από 20 ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ είναι άνω των 70 ετών, μεταξύ των οποίων και μία 98χρονη γυναίκα.
Η απαγωγή ήταν μέρος μιας επιχείρησης σε επαρχιακό επίπεδο, ανέφερε το Minghui, επικαλούμενη αστυνομικούς που συμμετείχαν στην απαγωγή.
Οργανωμένες επιδρομές
Σύμφωνα με το άρθρο της 26ης Σεπτεμβρίου, 15 αστυνομικά τμήματα στην πόλη Ντατσίνγκ συμμετείχαν στην απαγωγή σε όλη την πόλη, με την αστυνομία σε όλη την πόλη να κινείται ταυτόχρονα για τους σκοπούς της μονοήμερης επιχείρησης. Η αστυνομία ακολουθούσε τις εντολές του -στυλ Γκεστάπο- γραφείου 610 του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ).
Πέντε απολυμένοι διευθυντές/αναπληρωτές διευθυντές του “Γραφείου 610”. (The Epoch Times)
Ένα προηγούμενο δημοσίευμα του Minghui στις 13 Σεπτεμβρίου αποκαλύπτει ότι το αστυνομικό τμήμα της επαρχίας Χεϊλονγκτζιάνγκ μοίρασε τα ονόματα των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ σε κάθε δημοτικό αστυνομικό γραφείο, το οποίο με τη σειρά του μοίρασε τα ονόματα σε κάθε παράρτημα και στη συνέχεια σε κάθε αστυνομικό τμήμα.
Η αστυνομία προετοίμαζε τις παράνομες συλλήψεις για περισσότερους από εννέα μήνες, ανέφερε το Minghui. Η αστυνομία παρακολουθούσε και βιντεοσκοπούσε όλους τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ στους καταλόγους τους τελευταίους εννέα μήνες. Στη συνέχεια ανέπτυξαν αστυνομικές δυνάμεις έξω από την κατοικία κάθε ασκούμενου για πάνω από μια εβδομάδα για να εγγυηθούν ότι θα μπορούσαν να τους συλλάβουν στις 12 Ιουλίου.
Πρόκειται για μια πρόσφατη κατασταλτική ενέργεια που έλαβε το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς με στόχο τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Οι διώξεις του ΚΚΚ κατά του Φάλουν Γκονγκ ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 1999 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια πνευματική εξάσκηση που αποτελείται από πέντε ήπιες ασκήσεις και ηθικές διδασκαλίες που προωθούν τις αξίες της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Η δημοτικότητά της αυξήθηκε απότομα τη δεκαετία του 1990 μετά την εξάπλωσή της σε εθνικό επίπεδο λόγω των σημαντικών σωματικών και πνευματικών ωφελειών της. Ο αριθμός των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα εκτιμάται ότι ήταν από 70 έως 100 εκατομμύρια μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Το Γραφείο 610 είναι ένα εξωθεσμικό όργανο που συστάθηκε στις 10 Ιουνίου 1999 από τον πρώην ηγέτη του ΚΚΚ Τζιανγκ Ζεμίν για να “εξαλείψει” ειδικά τους πιστούς του Φάλουν Γκονγκ. Πήρε το όνομά του σύμφωνα με την ημερομηνία που ιδρύθηκε.
Ο Τζιάνγκ ανησυχούσε για τη δημοτικότητα της πνευματικής ομάδας και ξεκίνησε μια πανεθνική καταστολή του Φάλουν Γκονγκ στις 20 Ιουλίου 1999. Η δίωξη συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Στο στόχαστρο πάνω από 20 ηλικιωμένοι ασκούμενοι
Περισσότεροι από 20 από τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ που απήχθησαν είναι άνω των 70 ετών, εκ των οποίων πάνω από δώδεκα είναι άνω των 80 ετών. Η γηραιότερη συλληφθείσα είναι μια 98χρονη γυναίκα ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ με το επώνυμο Λι. Το άρθρο του Minghui δεν αποκάλυψε το πλήρες όνομά της.
Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, η επαρχία Χεϊλονγκτζιάνγκ συνέλαβε και κράτησε 235 ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ – τους περισσότερους από όλες τις επαρχίες της Κίνας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Η 98χρονη κα. Λι έχει αφεθεί ελεύθερη- το Minghui δεν ανέφερε πότε αφέθηκε ελεύθερη.
Επιδρομές νωρίς το πρωί
Ελαιογραφία «Άστεγη» (μερικό στιγμιότυπο) Ένα μικρό κορίτσι γύρισε σπίτι από το σχολείο και διαπίστωσε ότι οι γονείς του είχαν συλληφθεί επειδή ασκούσαν το Φάλουν Γκονγκ. Η πόρτα είχε σφραγιστεί από το “Γραφείο 610”. Στην Κίνα, πολλά παιδιά στερούνται κανονικής εκπαίδευσης και ευκαιριών εργασίας επειδή οι γονείς ή οι συγγενείς τους ασκούν Φάλουν Γκονγκ. (Στιγμιότυπο μέσω The Epoch Times)
Στις 12 Ιουλίου, η αστυνομία πραγματοποίησε έφοδο στις κατοικίες τουλάχιστον 70 ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και πήρε τα προσωπικά τους αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων φορητών υπολογιστών, εκτυπωτών, συσκευών αναπαραγωγής πολυμέσων, βιβλίων του Φάλουν Γκονγκ και κινητών τηλεφώνων, όπως ανέφερε το Minghui.org στις 26 Σεπτεμβρίου.
Η Γουάνγκ Φενγκζέν άκουσε κάποιον να χτυπάει την πόρτα της στις 5:30 π.μ. και να λέει ότι ήταν από το κέντρο ελέγχου και πρόληψης της πανδημίας. Όταν η Γουάνγκ άνοιξε την πόρτα της, μια ομάδα αστυνομικών εισέβαλε και πήγε την Γουάνγκ στο αστυνομικό γραφείο του παραρτήματος της ζώνης ανάπτυξης υψηλής τεχνολογίας Ντατσίνγκ. Η αστυνομία έκανε έφοδο στο σπίτι της και πήρε περισσότερα από δώδεκα βιβλία του Φάλουν Γκονγκ.
Ο Γκάο Σιτζιάνγκ εξαπατήθηκε από την αστυνομία για να φύγει από το σπίτι του στις 6 το πρωί, αφού του είπαν ότι το αυτοκίνητό του είχε γρατσουνιές. Όταν ο Γκάο βγήκε έξω, η αστυνομία τον συνέλαβε. Η σύζυγος του Γκάο αρνήθηκε να ανοίξει την πόρτα και η αστυνομία προσπάθησε να παραβιάσει την κλειδαριά και να πριονίσει πολλαπλά ατσάλινα προστατευτικά κιγκλιδώματα παραθύρων. Δεν μπόρεσαν να εισέλθουν στο σπίτι του Γκάο παρά τις βίαιες προσπάθειές τους, ανέφερε το Minghui.
Η Λι Γκιλιάν είναι μια 84χρονη ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ. Η αστυνομία άνοιξε το σπίτι της με κλειδί στις 7 π.μ. και πήρε τα βιβλία της του Φάλουν Γκονγκ και ένα φορητό media player που χρησιμοποιούσε για να παίζει τη μουσική για τις ασκήσεις του Φάλουν Γκονγκ. Αρνήθηκε να πάει μαζί με την αστυνομία, αλλά η αστυνομία την ανάγκασε να δώσει τα δακτυλικά της αποτυπώματα σε πολλά έγγραφα. Δεν έφυγαν μέχρι αργά το απόγευμα.
Η αστυνομία από το αστυνομικό τμήμα της κομητείας Λιντιάν απήγαγε την ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ Ζάο Λι από το σπίτι της και στη συνέχεια το λεηλάτησε. Αφού έφυγαν, τα μέλη της οικογένειάς της διαπίστωσαν ότι έλειπαν 9.000 γουάν (1.265 δολάρια) σε μετρητά και ένα χρυσό κολιέ. Υποπτεύονται ότι τα έκλεψε η αστυνομία. Η Ζάο έχει συλληφθεί και κρατείται επί του παρόντος στο Τμήμα Κράτησης Νο 1 του Ντατσίνγκ.
Στο βασανιστήριο που ονομάζεται «πάγκος τίγρης» και απεικονίζεται σε αυτό το σχέδιο, η ανύψωση των ποδιών με την πάροδο του χρόνου προκαλεί αφόρητο πόνο. Τα βασανιστήρια χρησιμοποιούνται συστηματικά στα στρατόπεδα εργασίας της Κίνας, αλλά και στα κέντρα πλύσης εγκεφάλου στα οποία θα σταλούν οι κρατούμενοι συνείδησης, τώρα που η Κίνα έχει καταργήσει επίσημα τα στρατόπεδα εργασίας. (Ευγενική προσφορά του Minghui.org)
Το Minghui αναφέρει πιο λεπτομερείς περιπτώσεις διώξεων στην ιστοσελίδα του.
Ωστόσο, εξηγεί ότι τα στοιχεία του είναι ελλιπή, καθώς είναι δύσκολο για τους δημοσιογράφους του να επικοινωνήσουν με τους ασκούμενους στην Κίνα λόγω του αποκλεισμού πληροφοριών από το ΚΚΚ και ότι ο πραγματικός αριθμός των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ που διώκονται είναι πιθανότατα πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που αποκαλύπτεται.
Η αστυνομία αρνείται να παρουσιάσει εντάλματα
Οι αστυνομικοί που συμμετείχαν στις παράνομες συλλήψεις και κρατήσεις των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ στις 12 Ιουλίου δεν επέδειξαν κανένα ένταλμα ή τις ταυτότητές τους, σύμφωνα με την έκθεση.
Όταν οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ τους ζήτησαν τα εντάλματα και τις ταυτότητές τους, ορισμένοι αστυνομικοί απάντησαν ότι αυτά είναι «κρατικά μυστικά», τα οποία, όπως είπαν, δεν μπορούν να διαρρεύσουν στο διαδίκτυο. Το Minghui καταδίκασε την αστυνομία για τις παράνομες ενέργειες που στόχευαν τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, προσθέτοντας ότι η αστυνομία φοβόταν ότι οι παράνομες ενέργειές της θα αποκαλύπτονταν από το Minghui.org.
Σύμφωνα με το Minghui, τουλάχιστον οκτώ ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ εξακολουθούν να κρατούνται στο κέντρο κράτησης Ντατσίνγκ Νο 2 και ένας ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ στο κέντρο κράτησης Ντατσίνγκ Νο 1.
Ένας Κινέζος δικηγόρος που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του δήλωσε στην κινεζική έκδοση της εφημερίδας The Epoch Times ότι η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το ΚΚΚ είναι παράνομη.
«Εφόσον είστε ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη ηλικία μπορεί να έχετε και αν η φυσική σας κατάσταση είναι κατάλληλη για κράτηση, το ΚΚΚ εξακολουθεί να συλλαμβάνει, να κρατά και να δικάζει τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ», δήλωσε ο δικηγόρος.
Το πιο τραγικό θέαμα που μπορεί να φανταστεί κανείς είναι μια μητέρα που έχει χάσει το παιδί της. Βλέποντας κάτι τέτοιο, οι περισσότεροι δειλιάζουν από την αίσθηση της απώλειας, το κενό του πένθους. Ωστόσο, όταν ο Μιχαήλ Άγγελος αποκάλυψε την Πιετά του -την εικόνα της Παναγίας που θρηνεί τον άψυχο Χριστό- αποκάλυψε πώς η θλίψη μπορεί να νικηθεί από την ελπίδα.
Το 1497, ο καρδινάλιος Bilhères de Lagraulas ανέθεσε στον άγνωστο τότε 23χρονο Μιχαήλ Άγγελο Μπουοναρότι να κατασκευάσει μια σειρά γλυπτών, το πρώτο δημόσιο έργο του νεαρού Φλωρεντινού προοριζόταν για το ταφικό παρεκκλήσι του καρδινάλιου στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, που τότε ήταν ένα πολύ μικρότερο κτίριο από την τωρινή τεράστια σύγχρονη εκκλησία, και θα τοποθετούνταν πάνω από έναν βωμό όπου οι μελλοντικές γενιές θα μπορούσαν να προσευχηθούν για την ψυχή του καρδινάλιου.
Ο Μιχαήλ Άγγελος ξόδεψε ένα χρόνο για την εξεύρεση και μεταφορά του μοναδικού μαρμάρινου όγκου από την Καρράρα και έκανε τα αποκαλυπτήρια του ολοκληρωμένου έργου κατά τη διάρκεια του επετειακού έτους 1500, προκαλώντας την έκπληξη όλων. Το Έτος του Ιωβηλαίου εορταζόταν κάθε 50 χρόνια, ακολουθώντας τους επτά κύκλους των σαββατικών ετών, και εορταζόταν ως έτος απελευθέρωσης και ανάπαυσης.
Οι σύγχρονοι θεατές πρέπει να κοιτάξουν το γλυπτό πίσω από έναν γυάλινο τοίχο, όπου στεγάστηκε μετά την επίθεση που δέχτηκε με σφυρί το 1972. Τα σημάδια και τα σπασίματα επιδιορθώθηκαν, αλλά η προστατευτική ασπίδα αμβλύνει την καλλιτεχνική φωνή αυτού του επιβλητικού αγάλματος.
H Πιετά του Μιχαήλ Άγγελου, 1497. Μάρμαρο. Βασιλική του Αγίου Πέτρου, Ρώμη. (Public domain)
Το θέμα με μια νέα ματιά
Ο νεαρός Μιχαήλ Άγγελος ήταν ο πρώτος Ιταλός που φιλοτέχνησε το θέμα της Πιετά, ένα θέμα που αναπτύχθηκε από Γερμανούς καλλιτέχνες τον 14ο αιώνα και αργότερα υιοθετήθηκε από τους Γάλλους που του έδωσαν το όνομά του, που σημαίνει “λυπάμαι”.
Η σύνθεση, που δείχνει τη Μαρία να κρατά τον νεκρό Χριστό πριν από την ταφή, δεν είχε καμία βιβλική βάση και οι καλλιτέχνες του Βορρά προσπάθησαν να προκαλέσουν οίκτο δίνοντας έμφαση στις πληγές του Ιησού και στη θλίψη της Μαρίας. Με τρύπες στα χέρια, στα πόδια και το πλευρό του Χριστού, ένα σώμα άκαμπτο με το ακάνθινο στεφάνι ακόμα δεμένο γύρω από το μέτωπό του, οι παλαιότερες εκδοχές είχαν σκοπό να κάνουν τον θεατή να ανατριχιάσει.
Αλλά ο Φλωρεντινός γλύπτης είχε άλλες ιδέες. Απέδωσε το σώμα του Ιησού με τις τέλειες αναλογίες ενός Έλληνα θεού. Έκανε τις πληγές ελάχιστα ορατές και το πρόσωπο γαλήνιο. Οι μόνες ενδείξεις του θανάτου βρίσκονταν στις προσεκτικά επεξεργασμένες λεπτομέρειες του σώματος: ο ώμος είναι μαζεμένος, οι μύες του μηρού είναι χαλαροί και το αίμα που φαίνεται συγκεντρωμένο στο κρεμασμένο χέρι του· όλα για να υποδηλώσουν τη βαρύτητα του θανάτου.
Αναπροσανατολίζοντας τη θλίψη μας
Ο Μιχαήλ Άγγελος θέλησε να ανακατευθύνει την προσοχή του κοινού από τον Χριστό, του οποίου τα βάσανα έχουν προ πολλού τελειώσει, στο πρόσωπο της Μαρίας, της οποίας η θλίψη πρέπει να είναι πιο έντονη. Ατενίζοντας το νεανικό της πρόσωπο, δεν διακρίνουμε κανένα συνοφρύωμα αγανάκτησης ή αμφιβολίας και καμία κραυγή θλίψης. Το ήρεμο, σοβαρό πρόσωπό της θυμίζει τη νεαρή Μαρία που, στο Ευαγγέλιο του Λουκά, ως έφηβη κοπέλα είπε στον άγγελο Γαβριήλ: «Εγώ είμαι η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει σε μένα σύμφωνα με το λόγο σου».
Το φως της ελπίδας μετά το σκοτάδι
Το επιδέξιο σμίλεμα του Μιχαήλ Άγγελου τονίζει την τραγικότητα αυτής της ζοφερής στιγμής. Η πυραμιδοειδής δομή του αγάλματος ενισχύει την αίσθηση της σταθερότητάς της. Το πέπλο της κρέμεται ελαφρά γύρω από το πρόσωπό της, δημιουργώντας μια λωρίδα σκιάς ή οποία γίνεται πιο έντονη στο πλάι του λαιμού της. Πέρα από τις έντονες σκιάσεις, τα μάτια της είναι καθηλωμένα από το φως που ακτινοβολεί το σώμα του γιου της – ένα διαχρονικό μάθημα για τα εκατομμύρια που έχουν σταθεί μπροστά στο έργο ανακαλώντας τους δικούς τους πόνους και τις θλίψεις βλέποντας τη Μαρία να επωμίζεται το βαρύτερο φορτίο που θα μπορούσε να κληθεί να σηκώσει ένας άνθρωπος, αλλά η ελπίδα της την αγκυροβολεί στις πιο θυελλώδεις στιγμές.
Εν μέσω όλης αυτής της καλλιτεχνικής τελειότητας, υπάρχει μια ασυμμετρία που υπεισέρχεται στη σκηνή: Το κάτω μέρος του σώματος της Μαρίας είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σύγκριση με το πάνω μέρος του σώματός της. Ο φαρδύς μανδύας μετατρέπει την αγκαλιά της σε φωλιά για το σώμα του Χριστού, θυμίζοντας τη μήτρα που τον κράτησε για εννέα μήνες.
Όμως ο Ιησούς, απλωμένος στα πόδια της Μαρίας, δεν φαίνεται να βρίσκεται σταθερά στην αγκαλιά της, αλλά γέρνει προς τα κάτω, σαν να είναι έτοιμος να πέσει στο βωμό από κάτω. Με το ένα χέρι η Μαρία κρατά τον γιο της κοντά της. Το άλλο χέρι της κάνει προς τον θεατή μια χειρονομία προσφοράς. Το φως και η ελπίδα που ήταν η πηγή της δύναμης της Μαρίας δεν κρατιέται για τον εαυτό της, αλλά προσφέρεται πρόθυμα σε όποιον έρχεται αναζητώντας παρηγοριά σε σκοτεινές στιγμές.
Κανένας αρχιτεκτονικός ρυθμός δεν αιχμαλώτισε τόσο απόλυτα τη φαντασία μιας αμερικανικής περιόδου όσο η Ελληνική Αναβίωση. Από το 1820 μέχρι το 1860 περίπου, ήταν κάτι παραπάνω από στυλ. Ήταν ένα ιδανικό που εκφράστηκε μέσω της αρχιτεκτονικής του νεαρού ακόμα αμερικανικού έθνους και ένα είδος ιδεολογικής ενίσχυσης για την εξασφάλιση της συνέχειας της δημοκρατίας στη χώρα.
Πριν από 200 μόλις χρόνια, η ιδέα της δημοκρατικής διακυβέρνησης, «από τον λαό και για τον λαό», ήταν ακόμα σε πειραματικό στάδιο. Η Αμερικανική Επανάσταση και η αυτονόμηση των Ηνωμένων Πολιτειών από την Αγγλία ήταν από μόνα τους αρκετά ρηξικέλευθα γεγονότα. Η δημοτικότητα της Ελληνικής Αναβίωσης συνδέθηκε με το πλάσιμο της ταυτότητας του αμερικανικού έθνους. Η σταθερότητα και η δύναμη που ενυπάρχουν στην αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική ήταν στοιχεία τα οποία η υπό διαμόρφωση χώρα επιθυμούσε να ενσωματώσει.
Τζέημς Στιούαρτ και Νίκολας Ρέβετ, «Τα αρχαία της Αθήνας», 1762. (Public Domain)
Ο ρυθμός της Ελληνικής Αναβίωσης είναι εύκολα αναγνωρίσιμος από την πρόσθια όψη των κτιρίων που φέρουν κίονες, όπως και οι ναοί της αρχαίας Ελλάδας. Ο Παρθενώνας ιδιαίτερα, ο αφιερωμένος στη θεά Αθηνά, προστάτιδα της πόλης της Αθήνας, ναός αποτέλεσε σημαντική πηγή έμπνευσης για τους Αμερικανούς αρχιτέκτονες. Μέρος της Ακρόπολης των Αθηνών, που δεσπόζει πάνω από την πόλη, διέπεται από μαθηματική καθαρότητα και σχεδιαστική ακεραιότητα και είναι κυρίως αυτά τα στοιχεία που τον κάνουν να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους ναούς της εποχής.
Αν και η Ελληνική Αναβίωση στην Αμερική διήρκεσε από το 1820 έως το 1860, η Ευρώπη είχε δείξει ενδιαφέρον για τον αρχαίο μεσογειακό πολιτισμό αρκετά νωρίτερα. Μέχρι το 1750 στην Αγγλία ο ρωμαϊκός κόσμος είχε ήδη μελετηθεί σε βάθος. Τα «Τέσσερα βιβλία για την αρχιτεκτονική» [«I quattro libri dell’ architectura», 1570], πόνημα του Ιταλού αρχιτέκτονα του 16ου αιώνα Αντρέα Παλλάντιο, βρίσκονταν στις βιβλιοθήκες των περισσότερων σημαντικών μηχανικών και αρχιτεκτόνων, οι οποίοι εμπνέονταν από τα κλασικά ιδεώδη και χαρακτηριστικά για τα σχέδια και τις κατασκευές τους.
Οι μελέτες του Παλλάντιο περιορίζονταν στην αρχαία Ρώμη. Ωστόσο, το 1750 ήταν γνωστό ότι η ρωμαϊκή αρχιτεκτονική είχε δεχτεί βαθιά επιρροή από την ελληνική. Οι Ρωμαίοι είχαν υιοθετήσει και οικειοποιηθεί τις ιδέες που είχαν τελειοποιήσει οι Έλληνες. Η μελέτη όμως των πρωτοτύπων ήταν σχεδόν αδύνατη εκείνη την εποχή κατά την οποία ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός βρισκόταν στα σπλάχνα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1453-1821).
Ερείπια αρχαιοελληνικού ναού στο Πέστουμ (Ποσειδωνία) της Κάτω Ιταλίας. (Αντόνιο Σέσσα/Unsplash)
Οι Οθωμανοί παρεμπόδιζαν τις περιηγήσεις στην Ελλάδα και τα ταξίδια ήταν πραγματικά επικίνδυνα. Τον 18ο αιώνα, οι Ντιλετάντι, βρετανικός σύλλογος για τη μελέτη της ελληνικής και ρωμαϊκής αρχαιότητας, οργάνωσε και χρηματοδότησε μια μυστική αποστολή στη χώρα μας. Ο αρχαιολόγος, αρχιτέκτονας και ζωγράφος Τζέιμς Στιούαρτ και ο αρχιτέκτονας Νίκολας Ρέβετ, μεταμφιεσμένοι σε Τούρκους, ταξίδεψαν στην Ελλάδα καταγράφοντας, σχεδιάζοντας και μελετώντας τα αρχαία μνημεία. Έκαναν ακριβείς μετρήσεις του Παρθενώνα και των άλλων ιερών χώρων της Ακρόπολης των Αθηνών, τις οποίες δημοσίευσαν στο βιβλίο τους «Τα αρχαία της Αθήνας» [«The antiquities of Athens», 1758]. Οι τρεις τόμοι του βιβλίου, που γράφτηκαν σε μια περίοδο σαράντα ετών, περιείχαν λεπτομερείς πληροφορίες και αναπαραστάσεις των αρχαίων μνημείων και έγιναν σημείο αναφοράς για τη μελέτη της αρχαιοελληνικής αρχιτεκτονικής.
«Τα αρχαία της Αθήνας» προκάλεσαν μεγάλο ενδιαφέρον και ώθησαν τους Βρετανούς αρχιτέκτονες να εισάγουν νέα στοιχεία στα σχέδιά τους. Στο βιβλίο γινόταν αναφορά και στις διαφορές ανάμεσα στα ελληνικά και τα ρωμαϊκά κτίσματα. Παραδείγματος χάριν, οι αψίδες ήταν μια καινοτομία των Ρωμαίων, που δεν χρησιμοποιούνταν από τους Έλληνες. Η ομορφιά των ελληνικών ναών από την άλλη βασιζόταν στη μαθηματική τελειότητα και συμμετρία. Οι αναλογίες του Παρθενώνα είναι αντίστοιχες με αυτές του ανθρώπινου σώματος. Π.χ. οι κίονες έχουν μια ειδική ανάλογη σχέση ως προς τα κιονόκρανα, όπως το κεφάλι είναι ανάλογο προς τα χέρια.
«Οι αρχαιοελληνικοί ναοί στο Πέστουμ». Χαρακτικό του Τζοβάνι Μπατίστα Πιρανέζι, 1778. (Public Domain) Τζον Νηγκλ, «Πορτραίτο του Ουίλιαμ Στρίκλαντ», περ. 1829. Πινακοθήκη του Γέηλ, Νιου Χέηβεν, ΗΠΑ. (Public Domain)
Στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα, το ενδιαφέρον για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό μεγάλωνε ολοένα. Η εκ νέου ανακάλυψη των ναών του Πέστουμ (αρχαία Ποσειδωνία, 550-450 π.Χ.) στη νότια Ιταλία τον 18ο αιώνα ήταν ένα θαύμα. Οι τρεις καλοδιατηρημένοι ναοί της Καλαβρίας ενίσχυσαν την ιδέα της ελληνικής επικυριαρχίας στον μεσογειακό κόσμο την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (356-323 π.Χ.). Τα χαρακτικά του Τζοβάνι Μπατίστα Πιρανέζι μεγάλωσαν τη δημοτικότητα του ναού και διέδωσαν ευρύτερα τη φήμη του.
Ο πόλεμος των ΗΠΑ με τη Βρετανία το 1812 συνέβαλλε αποφασιστικά στη στροφή των Αμερικανών προς τον ρυθμό της Ελληνικής Αναβίωσης. Η βρετανική πολιτισμική επιρροή στην πρώην αποικία της ήταν ένα από τα θύματα του πολέμου. Αναζητώντας αλλού πια έμπνευση, το νέο έθνος στράφηκε στον πολιτισμό που όχι μόνο γέννησε και θεμελίωσε τη δημοκρατία, αλλά και πολεμούσε εκείνη την περίοδο για την ανεξαρτησία του, όπως είχαν κάνει και οι ίδιοι πρόσφατα. Οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν την Ελληνική Επανάσταση με μεγάλο ενδιαφέρον, που έγινε ακόμα πιο έντονο μετά από τον θάνατο του Λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι το 1824 από πυρετό.
Όλα αυτά επηρέασαν πολύ τον αμερικανικό λαό. Οι ονομασίες πόλεων που οικοδομήθηκαν εκείνη την περίοδο μαρτυρούν την τάση της εποχής προς τον ελληνισμό: Αθήνα, Σπάρτη, Ιθάκη, Συρακούσες, Αλεξάνδρεια, Άκρον και Ατλάντα είναι μερικά από τα ονόματα που δανείστηκαν οι Αμερικανοί για τις νέες τους πόλεις. Προφανώς, ο ελληνικός πολιτισμός δεν επηρέασε μόνο την αρχιτεκτονική, αλλά και την εικόνα που σχημάτιζε το αμερικανικό έθνος για τον εαυτό του.
Σχέδιο δωρικού κιονόκρανου. (Marina Gorskaya/Adobestock)
Ο αρχιτεκτονικός ρυθμός της Ελληνικής Αναβίωσης είναι εύκολα αναγνωρίσιμος από την πρόσοψή του με τους μεγάλους δωρικούς κίονες χωρίς βάση και το τριγωνικό αέτωμα με τον ανάγλυφο διάκοσμο πάνω από το επιστύλιο. Η Δεύτερη Τράπεζα των ΗΠΑ στη Φιλαδέλφεια είναι ένα εξαίρετο δείγμα του εν λόγω ρυθμού. Χτίστηκε ανάμεσα στα 1818 και 1824 από τον Ουίλιαμ Στρίκλαντ [William Strickland], εξέχοντα αρχιτέκτονα και πολιτικό μηχανικό της πόλης. Με τους στιβαρούς δωρικούς του κίονες, που υψώνονται απευθείας από τον υπερυψωμένο στυλοβάτη, το κτίριο της Δεύτερης Τράπεζας των ΗΠΑ παραπέμπει σαφώς στον αθηναϊκό Παρθενώνα. Η έλλειψη βάσης στους κίονες αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο της αρχαιοελληνικής αρχιτεκτονικής. Τα παραπάνω στοιχεία μαζί με το αέτωμα και τον ανάγλυφο απλό διάκοσμο γύρω από τις πόρτες και τα παράθυρα χαρίζουν στη Δεύτερη Τράπεζα των ΗΠΑ επιβλητικότητα και κύρος.
Ο Στρίκλαντ ήταν μαθητής του Βενιαμίν Λάτρομπ [Benjamin Latrobe], πρώτου Αμερικανού αρχιτέκτονα με επαγγελματική κατάρτιση. Τόσο ο Λάτρομπ όσο και ο Στρίκλαντ ήταν οπαδοί της Ελληνικής Αναβίωσης και συνέβαλλαν τα μάλα στην καθιέρωση και εξάπλωσή της στις ΗΠΑ. Μερικά από τα καλύτερα κτίρια του Στρίκλαντ ήταν σε αυτό τον ρυθμό. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα η Ελληνική Αναβίωση επηρέασε και την οικοδόμηση νέων κωμοπόλεων, τραπεζών, δικαστηρίων και άλλων δημόσιων κτιρίων που επεδίωκαν να αναδίδει η παρουσία τους έναν αέρα σταθερότητας και σπουδαιότητας.
]
Η Δεύτερη Τράπεζα των ΗΠΑ στη Φιλαδέλφεια. (Matt/Adobestock)
Η έπαυλη της φυτείας Belle Meade στο Τενεσί.
Ένα άλλο εξαιρετικό σχέδιο του Στρίκλαντ ήταν η έπαυλη της φυτείας Μπελ Μηντ στο Νάσβιλ του Τενεσί. Αρχικά το διώροφο σπίτι ήταν κτισμένο σε Ομοσπονδιακό στυλ, αλλά όταν ανέλαβε τη φυτεία ο Ουίλιαμ Τζάιλς Χάρντιγκ το 1839, ανέθεσε στον Στρίκλαντ την κατασκευή μιας διώροφης προσθήκης 7 x 17 μέτρων. Ακολουθώντας το στυλ της Ελληνικής Αναβίωσης, το νέο κτίσμα ήταν τολμηρό, φαρδύ και λιτό με έξι ασβεστολιθικούς δωρικούς κίονες στην πρόσοψη, που υποστήριζαν την μπροστινή βεράντα και τη σοφίτα με μορφή αετώματος.
Η Ελληνική Αναβίωση έσβησε με το ξεκίνημα του Εμφυλίου το 1861. Με το τέλος του πολέμου είχε πια ξεχαστεί και αντικατασταθεί από το διακοσμητικό στυλ της βιομηχανικής Βικτωριανής αρχιτεκτονικής. Ωστόσο ακόμα και σήμερα χαίρει εκτίμησης και θαυμασμού για την απλότητα, την εντιμότητα και τη χάρη της. Αυτά τα ιστορικά κτίρια, με τις δυνατές στωικές βεράντες τους, μας θυμίζουν μια πιο αθώα εποχή, όταν η Αμερική ήταν ακόμα νέα και γεμάτη ελπίδες για το μέλλον.
Το παρόν άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό American Essence.
Ένας κορυφαίος οικο-μοντερνιστής με έδρα την Καλιφόρνια αμφισβήτησε τον ευρέως διαδεδομένο ισχυρισμό ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι μια φθηνή και καθαρή πηγή ενέργειας, υποστηρίζοντας ότι συμβαίνει το αντίθετο.
Ο Μάικλ Σέλενμπεργκερ, ιδρυτής του Environmental Progress, δήλωσε ότι ένας από τους «πιο παραπλανητικούς τρόπους με τους οποίους οι πωλητές των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας πουλάνε την τεχνολογία τους» είναι ότι ισχυρίζονται ότι η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τον άνεμο και την ηλιακή ενέργεια είναι φθηνότερη.
Ωστόσο, το παράδοξο σχετικά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ότι όταν αναπτύσσονται σε κλίμακα, στην πραγματικότητα κάνουν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας πιο ακριβή, δήλωσε ο Σέλενμπεργκερ στο CPAC Australia στο Σίδνεϊ την 1η Οκτωβρίου.
«Υπάρχουν βασικά δύο λόγοι», είπε, «Απαιτούνται περισσότερα μηχανήματα, περισσότερες εφεδρικές γεννήτριες, περισσότερα συστήματα μεταφοράς και περισσότεροι άνθρωποι για να διαχειριστούν το χάος ενός ηλεκτρικού δικτύου με μεγάλη ποσότητα αναξιόπιστης ενέργειας που εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες».
Ο Σέλενμπεργκερ επεσήμανε μια πρόβλεψη του Γερμανού οικονομολόγου Λέον Χιρθ ότι η οικονομική αξία της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας μειώνεται σημαντικά καθώς καταλαμβάνουν μεγαλύτερο ποσοστό του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας.
Σε μια μελέτη για την Energy Policy το 2013, ο Χιρθ εκτίμησε ότι όταν η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανεμογεννήτριες καλύπτει το 30% του δικτύου, η αξία της μειώνεται κατά 40%- ενώ η αξία της ηλιακής ενέργειας μειώνεται κατά 50% όταν φτάσει το 15%.
«Ο λόγος είναι εύκολα κατανοητός», σημείωσε ο Σέλενμπεργκερ, «η ηλιακή και η αιολική ενέργεια παράγουν πάρα πολύ ενέργεια όταν δεν τις χρειάζεστε και όχι αρκετή ενέργεια όταν τις χρειάζεστε, και τα δύο αυτά συνεπάγονται κόστος για το ηλεκτρικό δίκτυο».
Ατμός υψώνεται από τους πύργους ψύξης του σταθμού ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα Neurath καθώς οι ανεμογεννήτριες περιστρέφονται πάνω από ένα χωράφι με κραμβόσπορο στις 05 Μαΐου 2022 κοντά στο Bedburg της Γερμανίας. (Φωτογραφία: Andreas Rentz/Getty Images)
Όπως ανέφερε, η ιδανική κατάσταση είναι η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας να συμβαδίζει με τη ζήτηση «ανά πάσα στιγμή».
«Κάθε φορά που αφαιρείτε ηλεκτρική ενέργεια από το δίκτυο και την επαναφέρετε, πληρώνετε ενεργειακά πρόστιμα, τα οποία αυξάνουν το κόστος της ενέργειας αυτής κάπου μεταξύ 20 και 40 τοις εκατό».
Ο Σέλενμπεργκερ τόνισε ότι αυτό ισχύει είτε πρόκειται για τη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας για την άντληση νερού σε ανηφόρα για τη λειτουργία υδροηλεκτρικών φραγμάτων είτε για την απορρόφηση της πλεονάζουσας παροχής ηλεκτρικής ενέργειας σε μπαταρίες λιθίου. Σημείωσε ότι θα κόστιζε στις Ηνωμένες Πολιτείες τρία τέταρτα του τρισεκατομμυρίου δολαρίων για να δημιουργηθεί αρκετή αποθήκευση ώστε να υποστηριχθεί το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας ολόκληρης της χώρας για μόλις τέσσερις ώρες.
«Δεν χρειαζόμαστε εφεδρεία του δικτύου για τέσσερις ώρες, χρειαζόμαστε εφεδρεία αν βασίζεστε στην ηλιακή και την αιολική ενέργεια για εβδομάδες ή μήνες, επειδή υπάρχουν χρονικές περίοδοι όπου δεν υπάρχει ηλιακό φως, δεν υπάρχει άνεμος, συμπεριλαμβανομένης συχνά της νύχτας», είπε.
Τι γίνεται με τα απόβλητα;
Τα σχόλια του περιβαλλοντολόγου έρχονται καθώς οι δυτικές χώρες εντείνουν τις προσπάθειές τους για την απαλλαγή από τον άνθρακα, ώστε να κινηθούν προς το καθαρή μηδενική κατανάλωση μέχρι το 2050, με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας να πιστεύεται ότι αποτελούν τη λύση, καθώς δεν παράγουν ούτε αέρια του θερμοκηπίου ούτε ρυπογόνες εκπομπές.
Όμως ο Σέλενμπεργκερ, συγγραφέας του βιβλίου “Apocalypse Never: Why Environmental Alarmism Hurts Us All” και “San Fransicko: Why Progressives Ruin Cities”, υποστήριξε ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι πιο επιβλαβείς για το περιβάλλον από τα ορυκτά καύσιμα και την πυρηνική ενέργεια.
Μια γυναίκα περπατά ανάμεσα από πάνελ ηλιακής ενέργειας ενός φωτοβολταϊκού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που έχει εγκαταστήσει η Generale du Soleil (GDS) και λειτουργεί η Energ’iV SEML σε έναν πρώην σκουπιδότοπο απορριμμάτων, στις 8 Δεκεμβρίου 2020 στο Guignen της δυτικής Γαλλίας. (Photo by Loic Venance/AFP via Getty Images)
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παράγουν 300 φορές περισσότερα απόβλητα από ό,τι τα πυρηνικά εργοστάσια, ενώ κάθε ηλιακό πάνελ που αφαιρείται από μια στέγη χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνο απόβλητο, σημείωσε ο περιβαλλοντολόγος.
«Το πρόβλημα είναι ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην πραγματικότητα υποβαθμίζουν το φυσικό περιβάλλον», είπε.
Ο Σέλενμπεργκερ δήλωσε επίσης ότι η επιδίωξη για περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια, θα έχει ως αποτέλεσμα οι δυτικές χώρες να κινηθούν «προς την αντίθετη κατεύθυνση προς μια κοινωνία «υψηλότερης έντασης υλικών» από ό,τι έχουμε υπό τα ορυκτά καύσιμα και την πυρηνική ενέργεια».
Σύμφωνα με μια έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, το φυσικό αέριο και ο άνθρακας απαιτούν μόνο ένα μικρό κλάσμα της εξόρυξης για την υποστήριξη της λειτουργίας τους σε σύγκριση με αυτό που απαιτείται για την υπεράκτια αιολική και ηλιακή ενέργεια.
«Χρησιμοποιούμε περίπου το 10% των υλικών στον κόσμο σήμερα για την παραγωγή ενέργειας, αν κινηθούμε προς το 100% των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί στο 40-50%, και αυτό θα είναι πληθωριστικό».
Είπε ακόμη ότι «ως αποτέλεσμα του πολέμου κατά του φυσικού αερίου και αυτής της εμμονής με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ο κόσμος στην πραγματικότητα θα κάψει περισσότερο άνθρακα το 2022 από ό,τι ποτέ άλλοτε».
«Ως αποτέλεσμα της ανεπαρκής επένδυσης στο φυσικό αέριο, ο κόσμος επιστρέφει στον άνθρακα».
Ο επικεφαλής της Konnech Corporation, μιας εταιρείας λογισμικού με έδρα το Μίσιγκαν, συνελήφθη στις 4 Οκτωβρίου επειδή φέρεται να έκλεψε και να αποθήκευσε προσωπικά δεδομένα εκλογικών υπαλλήλων της κομητείας του Λος Άντζελες σε διακομιστές στην Κίνα.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Konnech, Eugene Yu, 51 ετών, συνελήφθη με την κατηγορία της κλοπής «των προσωπικών στοιχείων ταυτοποίησης» των εκλογικών υπαλλήλων της κομητείας του Λος Άντζελες, σύμφωνα με το γραφείο του εισαγγελέα της κομητείας του Λος Άντζελες.
Οι ερευνητές κατέσχεσαν επίσης σκληρούς δίσκους υπολογιστών και άλλα ψηφιακά δεδομένα που σχετίζονται με την υπόθεση. Το γραφείο δήλωσε ότι θα επιδιώξει την έκδοση του Yu στο Λος Άντζελες.
Σύμφωνα με το γραφείο, η Konnech κέρδισε μια πενταετή σύμβαση ύψους 2,9 εκατομμυρίων δολαρίων με την κομητεία του Λος Άντζελες το 2020 για ένα σύστημα διαχείρισης εκλογικών υπαλλήλων -με την ονομασία PollChief software- το οποίο χρησιμοποιήθηκε από την κομητεία στις τελευταίες εκλογές της Καλιφόρνιας.
Το λογισμικό σχεδιάστηκε για να βοηθήσει στην ανάθεση των εκλογικών υπαλλήλων, την επικοινωνία και τη μισθοδοσία, ανέφερε σε δήλωσή του ο εισαγγελέας της κομητείας του Λος Άντζελες Τζορτζ Γκασκόν.
Σύμφωνα με τη σύμβαση, η Konnech υποτίθεται ότι θα διατηρούσε με ασφάλεια τα δεδομένα και θα παρείχε πρόσβαση μόνο σε πολίτες και μόνιμους κατοίκους των ΗΠΑ. Όμως οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αποθήκευε τα δεδομένα σε διακομιστές στην Κίνα.
“Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η φερόμενη συμπεριφορά δεν είχε αντίκτυπο στην καταμέτρηση των ψήφων και δεν αλλοίωσε τα αποτελέσματα των εκλογών», δήλωσε ο Gascon. «Αλλά η ασφάλεια σε όλες τις πτυχές κάθε εκλογής είναι απαραίτητη, ώστε όλοι μας να έχουμε πλήρη εμπιστοσύνη στην ακεραιότητα της εκλογικής διαδικασίας».
Φερόμενοι δεσμοί με το ΚΚΚ
Οι New York Times ανέφεραν στις 3 Οκτωβρίου ότι η Konnech είχε βρεθεί στο στόχαστρο ισχυρισμών ότι η εταιρεία έχει δεσμούς με το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) και ότι έδωσε στην Κίνα πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα 2 εκατομμυρίων εκλογικών υπαλλήλων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η εταιρεία λογισμικού αρνήθηκε ότι έχει δεσμούς με το ΚΚΚ και δήλωσε ότι όλα τα δεδομένα της αποθηκεύονται σε διακομιστές στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με το δημοσίευμα.
Η σύλληψη του Yu ήρθε λίγες εβδομάδες αφότου η Konnech κατέθεσε μήνυση εναντίον της True the Vote, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης παρακολούθησης της εκλογικής διαδικασίας στο Τέξας, στις 12 Σεπτεμβρίου για «ψευδείς και ρατσιστικές κατηγορίες» εναντίον της εταιρείας.
Η True the Vote επαίνεσε την «ταχεία δράση» της κομητείας του Λος Άντζελες στην υπόθεση και δήλωσε ότι η Konnech είχε επιτύχει έκτακτη προσωρινή περιοριστική εντολή (TRO) για να περιορίσει τη δυνατότητα της οργάνωσης να μιλήσει για την αγωγή.
«Η True the Vote μηνύθηκε τον περασμένο μήνα από την Konnech για να προσπαθήσει να φιμώσει την οργάνωσή μας, συμπεριλαμβανομένης της απόκτησης μιας έκτακτης προσωρινής διαταγής, η οποία διεξήχθη μυστικά, ώστε η True the Vote να μην έχει την ευκαιρία να την αμφισβητήσει», ανέφερε σε ανακοίνωσή της.
«Σήμερα ο διευθύνων σύμβουλος της Konnech, Eugene Yu, συνελήφθη με βάση φερόμενα στοιχεία για τις ίδιες δραστηριότητες που ο ίδιος και η οργάνωσή του προσπάθησαν να καταστείλουν», πρόσθεσε η οργάνωση.
Η Νότια Κορέα και οι Ηνωμένες Πολιτείες, εκτόξευσαν τέσσερις πυραύλους μικρού βεληνεκούς στη θάλασσα στα ανοικτά των ανατολικών ακτών της χώρας το πρωί της Τετάρτης τοπική ώρα ως απάντηση στη Βόρεια Κορέα που έστειλε βαλλιστικό πύραυλο πάνω από την Ιαπωνία και στον Ειρηνικό Ωκεανό την προηγούμενη ημέρα, δήλωσαν αξιωματούχοι στη Σεούλ.
Μετά τις ενέργειες της Βόρειας Κορέας την Τρίτη, οι οποίες θεωρούνται προκλήσεις, ο πρώτος υφυπουργός Εξωτερικών της Νότιας Κορέας Τσο Χιουν Ντονγκ συνομίλησε με τους ομολόγους του των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας το ίδιο βράδυ για να συζητήσουν μια κοινή απάντηση.
Η αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Γουέντι Σέρμαν και ο Ιάπωνας υφυπουργός Εξωτερικών Τακέο Μόρι σημείωσαν ότι οι επανειλημμένες εκτοξεύσεις πυραύλων της Βόρειας Κορέας παραβιάζουν τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και αποτελούν απειλή για την περιοχή και τη διεθνή κοινότητα, σύμφωνα με τη Σεούλ.
Η τελευταία δοκιμή μεγάλου βεληνεκούς της Πιονγκγιάνγκ, η πρώτη του είδους της από το 2017, προκάλεσε διεθνή καταδίκη. Εν μέσω αναφορών για πιθανή εκτόξευση πυραύλου, η ιαπωνική κυβέρνηση προειδοποίησε την Τρίτη τους πολίτες στους νομούς Χοκάιντο και Αομόρι να καταφύγουν σε γερά κτίρια και υπόγεια.
Αξιωματούχοι της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας επιβεβαίωσαν αργότερα ότι η Βόρεια Κορέα είχε εκτοξεύσει δοκιμαστικά έναν βαλλιστικό πύραυλο μεσαίου βεληνεκούς μακρύτερα από ό,τι στο παρελθόν.
Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Φούμιο Κισίντα καταδίκασε έντονα τις ενέργειες της Βόρειας Κορέας, χαρακτηρίζοντάς τες «εξωφρενικές» και απειλή για την ασφάλεια της Ιαπωνίας και της διεθνούς κοινότητας.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν καταδίκασε επίσης τη δοκιμή με «τον πιο έντονο τρόπο» και η Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε λόγο για «απερίσκεπτη και σκόπιμα προκλητική ενέργεια».
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες συμφώνησε με την ΕΕ, κάνοντας λόγο για «απερίσκεπτη πράξη» και παραβίαση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας.
«Αποτελεί επίσης σοβαρή ανησυχία το γεγονός ότι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας αγνόησε και πάλι κάθε εκτίμηση για τη διεθνή ασφάλεια των πτήσεων ή της ναυσιπλοΐας», ανέφερε σε ανακοίνωσή του.
Σε απάντηση στις ενέργειες του κομμουνιστικού καθεστώτος, στρατεύματα της Νότιας Κορέας και των ΗΠΑ πραγματοποίησαν τη δική τους πυραυλική άσκηση, εκτοξεύοντας ένα ζεύγος αμερικανικών βαλλιστικών πυραύλων μικρού βεληνεκούς ATACMS, ανέφερε το Reuters.
Ο στρατός επιβεβαίωσε ξεχωριστά ότι ένας νοτιοκορεατικός πύραυλος Hyunmoo-2 απέτυχε λίγο μετά την εκτόξευση και συνετρίβη, αλλά δεν προκάλεσε θύματα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ζήτησαν από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να συνεδριάσει για τη Βόρεια Κορέα την Τετάρτη, αλλά διπλωμάτες δήλωσαν ότι η Κίνα και η Ρωσία αντιτίθενται σε μια δημόσια συζήτηση από το 15μελές όργανο.
ΗΠΑ, Νότια Κορέα, Ιαπωνία θα συνεργαστούν σε αντίμετρα
Οι υπουργοί αντιπρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας συμφώνησαν την Τρίτη να συνεργαστούν για τον μετριασμό μελλοντικών βορειοκορεατικών απειλών, ανακοίνωσε η Σεούλ την Τετάρτη.
Σκοπεύουν να συναντηθούν στο Τόκιο αυτόν τον μήνα για να συνεχίσουν τις συζητήσεις σχετικά με την αντιμετώπιση της Βόρειας Κορέας σε μια συνάντηση του Συμβουλίου των Υφυπουργών Εξωτερικών Κορέας-ΗΠΑ-Ιαπωνίας.
«[Οι] τρεις υφυπουργοί αξιολόγησαν ότι οι τρεις χώρες επικοινωνούν στενά μεταξύ τους σε διμερές και τριμερές επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων των υπουργών Εξωτερικών και των υφυπουργών, καθώς και του επικεφαλής εκπροσώπου για τα πυρηνικά όπλα της Βόρειας Κορέας, σχετικά με την πρόσφατη εκτόξευση πυραύλων της Βόρειας Κορέας και την αντίδραση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ», δήλωσε η Σεούλ.
Σε ξεχωριστή τηλεφωνική επικοινωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Νότια Κορέα, οι δύο υφυπουργοί Εξωτερικών «αποφάσισαν να απαντήσουν σθεναρά» στη Βόρεια Κορέα.
Νοτιοκορεάτες νομοθέτες πιστεύουν ότι η Βόρεια Κορέα μπορεί να προετοιμάζεται για άλλη μια πυρηνική δοκιμή είτε στις 16 είτε στις 17 Οκτωβρίου, πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ και την ώρα του συνεδρίου του κόμματος του κινεζικού καθεστώτος, το οποίο έχει προγραμματιστεί για τις 16 Οκτωβρίου.
Τον Ιούλιο, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο δήλωσε ότι η Κίνα αποτρέπει τη Βόρεια Κορέα από το να συμμετάσχει στις προσπάθειες αποπυρηνικοποίησης που επιδιώκει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, επειδή το Πεκίνο «επωφελείται από τον πρόεδρο Κιμ [Γιονγκ Ουν] που συνεχίζει να κατέχει τα πυρηνικά του όπλα».
Ο Πομπέο, ο οποίος μιλούσε στη Διάσκεψη Ασιατικής Ηγεσίας στη Σεούλ, δήλωσε ότι πιστεύει ότι ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ χρησιμοποιεί τον Κιμ ως μαριονέτα. Το κινεζικό καθεστώς, είπε, χρησιμοποιεί την Πιονγκγιάνγκ ως «σημαντικό ρυθμιστικό κράτος», αναγκάζοντας την Ουάσινγκτον να δαπανά ενέργεια για την υπεράσπιση της Ανατολικής Ασίας από τα πυρηνικά οπλικά συστήματα της Βόρειας Κορέας.
Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται μια παραβίαση δεδομένων, η φυσική τους αντίδραση είναι να ανησυχούν για την απώλεια πληροφοριών, όπως οι κωδικοί πρόσβασης. Ωστόσο, ο Τζέισον Μίλερ, ιδρυτής της εφαρμογής κοινωνικής δικτύωσης Gettr, λέει ότι κινδυνεύουν πολλά περισσότερα.
«Αυτό που πρόκειται να γίνει είναι ότι θα γνωρίζουν περισσότερα για τη νοητική σας σύνθεση από ό,τι εσείς, και αυτό είναι τρομακτικό», δήλωσε στην Epoch Times την 1η Οκτωβρίου.
Οι εφαρμογές που υποστηρίζονται από το κινεζικό κράτος, όπως το TikTok, δεν συλλέγουν απλώς δεδομένα από τους χρήστες τους, αλλά δίνουν επίσης στο Πεκίνο μια πλήρη κατανόηση της ψυχικής κατάστασης των χρηστών που θα αποτελέσουν την επόμενη γενιά των ηγετών μας, σύμφωνα με τον Μίλερ.
Ο πρώην σύμβουλος της κυβέρνησης Τραμπ βρισκόταν στο Σίδνεϊ για το CPAC της Αυστραλίας -το συνέδριο πολιτικής δράσης των Συντηρητικών.
Είπε ότι οι εταιρείες με έδρα την Κίνα και, εξ ορισμού, το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ), έχουν πλέον πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες των χρηστών, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων πιστωτικών καρτών και των κωδικών πρόσβασης, από εφαρμογές όπως το TikTok και, ταυτόχρονα, θα διεξάγουν «ψυχογραφική ανάλυση μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων».
Ο Τζέισον Μίλερ, διευθύνων σύμβουλος του Gettr, σε συνέντευξη με τον Στηβ Λάνσε του NTD στο Capitol Report στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. (Στιγμιότυπο μέσω βίντεο NTD)
«Ας πούμε, λοιπόν, ότι η μεγαλύτερη κόρη μου είναι 13 ετών και αρχίζουν να την παρακολουθούν όταν ανοίγει λογαριασμό. Μια δεκαετία αργότερα, όταν περνάει στο κολέγιο, έχουν τότε μια δεκαετία δεδομένων ψυχογραφικής ανάλυσης», δήλωσε ο Μίλερ.
Είπε ότι αυτά τα δεδομένα θα δώσουν στο ΚΚΚ εικόνα για το τι σκέφτονται οι νεότερες γενιές σε άλλες χώρες για θέματα όπως η Ταϊβάν ή πότε «θα εκτοξευτεί ο επόμενος ιός».
«Θα γνωρίζουν τι πρόκειται να κινήσει την κοινή γνώμη σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα», δήλωσε ο Μίλερ. «Προχωρήστε μπροστά σε άλλα 10 ή 20 χρόνια και πείτε ότι η κόρη μου κατεβαίνει υποψήφια για κάποιο αξίωμα. Φανταστείτε τη δυνατότητα χειραγώγησης που θα έχουν να έχουν τις ψυχογραφικές αναλύσεις μιας ολόκληρης γενιάς πολιτικών ηγετών και ψηφοφόρων, όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Θα ξέρουν αν θα κάνετε “like”, αν θα κάνετε swipe προς τα πάνω, αριστερά ή δεξιά και σε ποιο περιεχόμενο θα αντιδράσετε πριν καν το κάνετε. Και σκεφτείτε πώς θα το χρησιμοποιήσουν αυτό για να χειραγωγήσουν άλλες κυβερνήσεις, ανθρώπους σε άλλες χώρες – και μόλις τώρα αρχίζουν».
Η μεγάλη τεχνολογία της Κίνας και οι φιλοδοξίες του ΚΚΚ
Εδώ και καιρό υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες τεχνολογίας της Κίνας που υποστηρίζονται από το κράτος χρησιμοποιούν τα δεδομένα που συλλέγουν. Ορισμένες από τις πιο γνωστές εταιρείες τεχνολογίας στον κόσμο έχουν την έδρα τους στην Κίνα, όπως η TikTok (ByteDance), η Huawei, η HikVision, η WeChat (Tencent) και ο μεγαλύτερος κατασκευαστής drone στον κόσμο, η DJI.
Οι εταιρείες που εδρεύουν στην Κίνα υπόκεινται σε μια πληθώρα νόμων υπό το ΚΚΚ που επιβάλλουν τη συνεργασία κατόπιν απαίτησης του καθεστώτος.
Ειδικότερα, ο νόμος του 2017 για τις εθνικές υπηρεσίες πληροφοριών αναγκάζει τις εταιρείες με έδρα την Κίνα να μοιράζονται δεδομένα με το ΚΚΚ, εάν τους δοθεί σχετική εντολή, και το δόγμα της στρατιωτικής-πολιτικής συγχώνευσης σημαίνει ότι οι τεχνολογίες που αναπτύσσονται στον πολιτικό τομέα μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν για τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό του καθεστώτος.
Αυτή η προσέγγιση -μαζί με την κλοπή τεχνολογίας από δυτικά ιδρύματα- έχει βοηθήσει την Κίνα να κάνει άλματα σε διάφορους τομείς αιχμής, όπως η τεχνητή νοημοσύνη και η κβαντική πληροφορική.
Η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε βαλλιστικό πύραυλο την Τρίτη, ο οποίος φέρεται να πέρασε πάνω από την Ιαπωνία περίπου στις 7.29 π.μ. τοπική ώρα, σύμφωνα με Ιάπωνες αξιωματούχους. Η Νότια Κορέα ανέφερε επίσης ότι παρατήρησε τη Βόρεια Κορέα να εκτοξεύει έναν πύραυλο.
Η ιαπωνική κυβέρνηση εξέδωσε συναγερμό προειδοποιώντας τους πολίτες στους νομούς Χοκάιντο και Αομόρι να καταφύγουν σε γερά κτίρια ή υπόγεια, εν μέσω αναφορών για πιθανή εκτόξευση πυραύλου. Οι Ιάπωνες πολίτες προειδοποιήθηκαν να παρακολουθούν τις ειδήσεις για ενημέρωση.
Το τμήμα εξυπηρέτησης Αμερικανών πολιτών της πρεσβείας των ΗΠΑ στο Τόκιο, το οποίο παρέχει πληροφορίες στους Αμερικανούς πολίτες στην Ιαπωνία, κοινοποίησε τον συναγερμό στο Twitter.
ALERT: The Japanese government is warning that North Korea appears to have launched at least one ballistic missile. There’s a possibility it’s heading toward Japan. The government is urging everyone in the country to monitor news media. pic.twitter.com/pgoZaCMMsz
«Η ιαπωνική κυβέρνηση προειδοποιεί ότι η Βόρεια Κορέα φαίνεται να έχει εκτοξεύσει τουλάχιστον έναν βαλλιστικό πύραυλο. Υπάρχει πιθανότητα να κατευθύνεται προς την Ιαπωνία. Η κυβέρνηση προτρέπει όλους όσους βρίσκονται στη χώρα να παρακολουθούν τα μέσα ενημέρωσης», ανέφερε.
Η ιαπωνική ακτοφυλακή ανέφερε σε ενημέρωση στις 7:46 π.μ. ότι, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας, «ένας βαλλιστικός πύραυλος ενδέχεται να έχει ήδη πέσει» στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Η τελευταία εκτόξευση ήταν η πέμπτη εκτόξευση της Πιονγκγιάνγκ μέσα σε μια εβδομάδα, με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Νότια Κορέα να απαντούν με στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των τριμερών ασκήσεων κατά των υποβρυχίων που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα με τις ιαπωνικές ναυτικές δυνάμεις.
Η ιαπωνική κυβέρνηση δήλωσε ότι σκάφη βρίσκονται σε πορεία για να ανακτήσουν ό,τι έχει απομείνει από τον πύραυλο.
Ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας χαρακτηρίζει την εκτόξευση «εξωφρενική»
Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Φούμιο Κισίντα καταδίκασε έντονα τις ενέργειες της Βόρειας Κορέας, χαρακτηρίζοντάς τες «εξωφρενικές» και απειλή για την ασφάλεια της Ιαπωνίας και της διεθνούς κοινότητας.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μετά το περιστατικό, ο Κισίντα δήλωσε ότι οι Ιάπωνες αξιωματούχοι συγκεντρώνονται για να συντάξουν μια απάντηση στο περιστατικό μόλις οι αρχές έχουν όλα τα στοιχεία της εκτόξευσης, σε συνεργασία με τους συμμάχους.
Ο Κισίντα δήλωσε ότι θα συγκαλέσει συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της χώρας αμέσως μετά τη συνέντευξη Τύπου.
Instructions by the Prime Minister in Response to the Missile Launch by North Korea (07:27)
1. Dedicate maximum effort to gather and analyze information, and provide the public speedy and adequate information.
2. Ensure the safety of aircraft, vessels, and other assets.
«Με βάση την ανάλυση, θα αποφασίσουμε τις ενέργειές μας για το μέλλον», δήλωσε ο Κισίντα.
Ιάπωνες αξιωματούχοι πιστεύουν ότι ο πύραυλος εκτοξεύθηκε στις 7.22 π.μ. τοπική ώρα. Η ιαπωνική κυβέρνηση είναι σε θέση να εκδίδει προειδοποιήσεις σε εθνικό επίπεδο προς τους τοπικούς αξιωματούχους μέσω του δορυφορικού συστήματος προειδοποίησης.
Το σύστημα των τρένων ταχείας κυκλοφορίας της χώρας διέκοψε προσωρινά τα δρομολόγια για προληπτικούς λόγους και για την εναέρια κυκλοφορία εκδόθηκαν προειδοποιήσεις.
Προετοιμασία για πιθανή πυρηνική δοκιμή
Νοτιοκορεάτες νομοθέτες πιστεύουν ότι η Βόρεια Κορέα μπορεί να προετοιμάζεται για άλλη μια πυρηνική δοκιμή είτε στις 16 είτε στις 17 Οκτωβρίου, πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ και την ώρα του συνεδρίου του κόμματος του κινεζικού καθεστώτος, το οποίο έχει προγραμματιστεί για τις 16 Οκτωβρίου.
Μετά από ενημέρωση από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, ο Νοτιοκορεάτης νομοθέτης Γιουν Κουν Γιονγκ δήλωσε ότι η υπηρεσία δεν μπορεί να υπολογίσει την πιθανότητα μιας νέας δοκιμής «αλλά υπέθεσε ότι η Βόρεια Κορέα θα λάβει μια συνολική απόφαση με βάση τις διεθνείς σχέσεις και την κατάσταση COVID».
Η ιαπωνική κυβέρνηση σημείωσε ότι η εκτόξευση πυραύλου την Τρίτη ήταν η 22η βορειοκορεατική πρόκληση φέτος.
Έρχεται λίγες ημέρες αφότου η χώρα εκτόξευσε δύο βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς (SRBM) στα ύδατα ανοικτά των ανατολικών ακτών της την 1η Οκτωβρίου, που ήταν ο τέταρτος γύρος δοκιμών βαλλιστικών πυραύλων μέσα σε μια εβδομάδα.
Η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε επίσης μια σειρά από SRBM στα ανοικτά των ανατολικών ακτών της πριν και μετά την επίσκεψη της αντιπροέδρου των ΗΠΑ Καμάλα Χάρις στη Νότια Κορέα και την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη της.
Ενώ βρισκόταν εκεί, η Χάρις δήλωσε ότι οι δοκιμές ήταν «ξεκάθαρα πρόκληση» και δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες τις θεωρούν αποσταθεροποιητικές.
Στις 29 Σεπτεμβρίου, λίγες ώρες αφότου η Χάρις ολοκλήρωσε το ταξίδι της στη Νότια Κορέα, η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε δύο SRBM στα ανοικτά των ανατολικών ακτών της. Ο Βορράς εκτόξευσε επίσης δύο SRBM στις 28 Σεπτεμβρίου και έναν στις 25 Σεπτεμβρίου.
Ο Πάτρικ Μουρ, ένας από τους ιδρυτές της Greenpeace, ανέφερε σε ένα email που περιήλθε στην κατοχή της Epoch Times ότι οι λόγοι που τον οδήγησαν να εγκαταλείψει την Greenpeace ήταν πολύ σαφείς: «Η Greenpeace “καπελώθηκε” από την πολιτική αριστερά όταν συνειδητοποίησαν ότι υπήρχαν χρήματα και δύναμη στο περιβαλλοντικό κίνημα. Οι [φιλοαριστεροί] πολιτικοί ακτιβιστές στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη μετέτρεψαν την Greenpeace από μια οργάνωση με βάση την επιστήμη σε μια οργάνωση συγκέντρωσης πολιτικών πόρων», δήλωσε ο Μουρ.
Ο Μουρ εγκατέλειψε την Greenpeace το 1986, 15 χρόνια μετά τη συνίδρυση της οργάνωσης.
«Το “περιβαλλοντικό” κίνημα έχει γίνει περισσότερο ένα πολιτικό κίνημα παρά ένα περιβαλλοντικό κίνημα», είπε. «Επικεντρώνονται κυρίως στη δημιουργία αφηγήσεων, ιστοριών, που έχουν σχεδιαστεί για να ενσταλάξουν φόβο και ενοχές στο κοινό, ώστε το κοινό να τους στείλει χρήματα».
Είπε ότι δρουν κυρίως πίσω από κλειστές πόρτες με άλλους πολιτικούς πράκτορες στα Ηνωμένα Έθνη, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ κ.ο.κ., τα οποία έχουν κυρίως πολιτικό χαρακτήρα.
Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή [Intergovernmental Panel on Climate Change-IPCC] «δεν είναι επιστημονικός οργανισμός», είπε. «Είναι ένας πολιτικός οργανισμός που αποτελείται από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό και το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών».
«Η IPCC προσλαμβάνει επιστήμονες για να τους παρέχει “πληροφορίες” που υποστηρίζουν το αφήγημα περί “κλιματικής έκτακτης ανάγκης”».
«Οι εκστρατείες τους κατά των ορυκτών καυσίμων, της πυρηνικής ενέργειας, του CO2 (διοξειδίου του άνθρακα), του πλαστικού κ.λπ. είναι παραπλανητικές και έχουν σχεδιαστεί για να κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι ο κόσμος θα έρθει στο τέλος του αν δεν σακατέψουμε τον πολιτισμό μας και δεν καταστρέψουμε την οικονομία μας. Αποτελούν πλέον αρνητική επιρροή στο μέλλον τόσο του περιβάλλοντος όσο και του ανθρώπινου πολιτισμού».
«Σήμερα, η Αριστερά έχει υιοθετήσει πολλές πολιτικές που θα ήταν πολύ καταστροφικές για τον πολιτισμό, καθώς δεν είναι τεχνικά εφικτές. Δείτε μόνο τη διαφαινόμενη ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο, την οποία εκμεταλλεύεται ο Πούτιν. Αλλά την έχουν προκαλέσει οι ίδιοι, αρνούμενοι να αναπτύξουν τους δικούς τους πόρους φυσικού αερίου, αντιτιθέμενοι στην πυρηνική ενέργεια και υιοθετώντας μια αδύνατη θέση για τα ορυκτά καύσιμα γενικά», έγραψε ο Μουρ.
Η Αριστερά «καπέλωσε» την Greenpeace
Είπε ότι το «πράσινο» για το περιβάλλον και η «ειρήνη» για τους ανθρώπους ήταν οι ιδρυτικές αρχές της οργάνωσης, αλλά η ειρήνη είχε ξεχαστεί σε μεγάλο βαθμό και το πράσινο είχε γίνει η μοναδική ατζέντα.
«Πολλοί [λεγόμενοι] “περιβαλλοντικοί” ηγέτες λένε τώρα ότι “οι άνθρωποι είναι οι εχθροί της Γης, οι εχθροί της Φύσης”. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι οι άνθρωποι είναι το μόνο κακό είδος. Αυτό μοιάζει πάρα πολύ με το “προπατορικό αμάρτημα”, ότι οι άνθρωποι γεννιούνται με το κακό, αλλά όλα τα άλλα είδη είναι καλά, ακόμη και οι κατσαρίδες, τα κουνούπια και οι ασθένειες», υποστήριξε ο Μουρ.
Είπε ότι η νέα κυρίαρχη φιλοσοφία είναι ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος αν υπήρχαν λιγότεροι άνθρωποι.
«Αλλά οι άνθρωποι που το είπαν αυτό δεν προσφέρθηκαν εθελοντικά να είναι οι πρώτοι που θα φύγουν. Συμπεριφέρονται σαν να είναι ανώτεροι από τους άλλους. Αυτού του είδους η “υπερηφάνεια” και η “έπαρση” είναι το χειρότερο από το προπατορικο αμάρτημα», δήλωσε ο Μουρ.
Περιβαλλοντικός ακτιβιστής
Ως διακεκριμένος επιστήμονας, οικολόγος και επί μακρόν ηγέτης στον διεθνή περιβαλλοντικό τομέα, ο Πάτρικ Μουρ θεωρείται ευρέως ως ένας από τους πιο εξειδικευμένους εμπειρογνώμονες στον κόσμο σε θέματα περιβάλλοντος. Είναι επίσης ιδρυτής της Greenpeace, της μεγαλύτερης περιβαλλοντικής ακτιβιστικής οργάνωσης στον κόσμο.
Ο Μουρ έλαβε το διδακτορικό του στην Οικολογία από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας το 1974 και αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας επιστημών από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας το 2005.
Ο Πάτρικ Μουρ, Καναδός οικολόγος, πρόεδρος του Συνασπισμού για το CO2 και συνιδρυτής της Greenpeace. (Ευγενική προσφορά του Patrick Moore)
Ήταν συνιδρυτής της Greenpeace το 1971 και διετέλεσε πρόεδρος της Greenpeace Canada για εννέα χρόνια. Από το 1979 έως το 1986, ο Μουρ διετέλεσε διευθυντής της Greenpeace International, μια κινητήρια δύναμη που διαμόρφωσε τις πολιτικές και τις κατευθύνσεις της ομάδας. Κατά τη διάρκεια της 15ετούς θητείας του, η Greenpeace έγινε η μεγαλύτερη περιβαλλοντική ακτιβιστική οργάνωση στον κόσμο.
Το 1991, ο Μουρ ίδρυσε την Greenspirit, μια συμβουλευτική εταιρεία που επικεντρώνεται σε θέματα περιβαλλοντικών πολιτικών, ενέργειας, κλιματικής αλλαγής, βιοποικιλότητας, γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, δασών, αλιείας, τροφίμων και πόρων.
Μεταξύ 2006 και 2012, ο Μουρ διετέλεσε συμπρόεδρος του Clean and Safe Energy Coalition (Συμμαχία για Καθαρή και Ασφαλή Ενέργεια), μιας ομάδας περιβαλλοντικής υπεράσπισης με έδρα τις ΗΠΑ.
Το 2014, διορίστηκε πρόεδρος του τμήματος Οικολογίας, Ενέργειας και Ευημερίας του Frontier Centre for Public Policy, μιας μη κομματικής καναδικής δεξαμενής σκέψης για τη δημόσια πολιτική.
Το 2019 και το 2020, ο Μουρ διετέλεσε πρόεδρος του CO2 Coalition (Συμμαχία για το Διοξείδιο του Άνθρακα), μιας μη κερδοσκοπικής ομάδας περιβαλλοντικής υπεράσπισης με έδρα τις ΗΠΑ, η οποία έχει ως στόχο την αμφισβήτηση των ψευδών ισχυρισμών για το CO2 σε σχέση με την κλιματική αλλαγή.
Ψευδές αφήγημα για το χλώριο
«Όταν αποφάσισα να φύγω από την Greenpeace, ήμουν ένας από τους 6 διευθυντές της Greenpeace International. Ήμουν ο μόνος με επίσημη επιστημονική εκπαίδευση, BSc Honors στην Επιστήμη και τη Δασολογία και διδακτορικό στην Οικολογία. Οι συνάδελφοί μου διευθυντές αποφάσισαν ότι η Greenpeace θα έπρεπε να ξεκινήσει μια εκστρατεία για την «Απαγόρευση του χλωρίου παγκοσμίως»».
Ο Μουρ είπε ότι είναι αλήθεια ότι το στοιχειακό αέριο χλώριο είναι εξαιρετικά τοξικό και χρησιμοποιήθηκε ως όπλο στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, το χλώριο είναι ένα από τα 94 [φυσικά απαντώμενα] στοιχεία του Περιοδικού Πίνακα και έχει πολλούς ρόλους στη βιολογία και την ανθρώπινη υγεία. Για παράδειγμα, το επιτραπέζιο αλάτι (NaCl ή χλωριούχο νάτριο) είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό για όλα τα ζώα και πολλά φυτά. Είναι αδύνατο να «απαγορευτεί» το NaCl.
Επισήμανε ότι η προσθήκη χλωρίου στο πόσιμο νερό, στις πισίνες και στα λουτρά ήταν μια από τις σημαντικότερες προόδους στην ιστορία της δημόσιας υγείας για την πρόληψη της εξάπλωσης των μεταδοτικών ασθενειών που μεταδίδονται με το νερό, όπως η χολέρα. Και περίπου το 85% των φαρμακευτικών φαρμάκων παρασκευάζονται με χημεία που σχετίζεται με το χλώριο και περίπου το 25% όλων των φαρμάκων μας περιέχουν χλώριο. Όλα τα αλογόνα, συμπεριλαμβανομένου του χλωρίου, του βρωμίου και του ιωδίου, είναι ισχυρά αντιβιοτικά- χωρίς αυτά, η ιατρική δεν θα ήταν η ίδια.
«Η Greenpeace ονόμασε το χλώριο «Στοιχείο του Διαβόλου» και αποκαλεί το PVC, το χλωριούχο πολυβινύλιο ή απλώς βινύλιο, «το δηλητηριώδες πλαστικό». Όλα αυτά είναι ψεύτικα [και] για να τρομάξουν το κοινό. Επιπλέον, αυτή η λανθασμένη πολιτική ενισχύει τη στάση ότι οι άνθρωποι δεν είναι αξιόλογο είδος και ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερα χωρίς αυτούς. Δεν μπόρεσα να πείσω τους συναδέλφους μου διευθυντές της Greenpeace να εγκαταλείψουν αυτή την άστοχη πολιτική. Αυτό ήταν το σημείο καμπής για μένα», δήλωσε ο Μουρ.
Ψευδές αφήγημα για τις πολικές αρκούδες
Όταν ρωτήθηκε πώς χρησιμοποιεί η Greenpeace τις τεράστιες δωρεές της, ο Μουρ είπε ότι χρησιμοποιούνται για να πληρώσουν «ένα πολύ μεγάλο προσωπικό» (πιθανότατα πάνω από 2.000), εκτεταμένες διαφημίσεις και προγράμματα συγκέντρωσης χρημάτων. Και σχεδόν όλες οι διαφημίσεις της οργάνωσης για τη συγκέντρωση χρημάτων βασίζονται σε ψευδείς αφηγήσεις, τις οποίες είχε διαψεύσει διεξοδικά στα βιβλία του, ένα παράδειγμα ήταν οι πολικές αρκούδες.
«Η Διεθνής Συνθήκη για τις πολικές αρκούδες, που υπογράφηκε από όλες τις πολικές χώρες το 1973, για την απαγόρευση του απεριόριστου κυνηγιού των πολικών αρκούδων, δεν αναφέρεται ποτέ από τα μέσα ενημέρωσης, την Greenpeace ή τους πολιτικούς που λένε ότι η πολική αρκούδα εξαφανίζεται λόγω του λιωσίματος των πάγων στην Αρκτική. Στην πραγματικότητα, ο πληθυσμός της πολικής αρκούδας έχει αυξηθεί από 6.000 έως 8.000 το 1973 σε 30.000 έως 50.000 σήμερα. Αυτό δεν αμφισβητείται», δήλωσε ο Μουρ.
«Αλλά τώρα λένε ότι η πολική αρκούδα θα εξαφανιστεί το 2100, λες και έχουν μια μαγική κρυστάλλινη σφαίρα που μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Στην πραγματικότητα, τον περασμένο χειμώνα στην Αρκτική παρατηρήθηκε επέκταση των πάγων σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και η Ανταρκτική ήταν πιο κρύα κατά τη διάρκεια του περασμένου χειμώνα από ό,τι τα τελευταία 50 χρόνια».
Ο Μουρ δήλωσε ότι δεν προσποιείται ότι γνωρίζει τα πάντα και ότι προβλέπει το μέλλον με σιγουριά, όπως ισχυρίζονται ότι μπορούν να κάνουν πολλοί που ασχολούνται με την «επείγουσα κλιματική κατάσταση».
Ο στόχος της θεωρίας της «Περιβαλλοντικής Αποκάλυψης»
«Πιστεύω ότι ο ανθρώπινος πληθυσμός ήταν πάντα ευάλωτος σε ανθρώπους που προβλέπουν την καταστροφή με ψευδείς ιστορίες», δήλωσε ο Μουρ.
«Οι Αζτέκοι έριχναν παρθένες στα ηφαίστεια και οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί έκαιγαν γυναίκες ως μάγισσες για 200 χρόνια, ισχυριζόμενοι ότι αυτό θα «έσωζε τον κόσμο» από τους κακούς ανθρώπους. Αυτό έχει [αναφερθεί] ως η «νοοτροπία αγέλης», «ομαδική σκέψη» και «αιρετική συμπεριφορά». Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά πλάσματα με ιεραρχία, και είναι πιο εύκολο να κερδίσει κανείς μια υψηλή θέση χρησιμοποιώντας το φόβο και τον έλεγχο».
Ο Μουρ είπε ότι η θεωρία της περιβαλλοντικής αποκάλυψης αφορά κυρίως την «πολιτική εξουσία και τον έλεγχο», προσθέτοντας ότι είναι αφοσιωμένος στο να δείξει στους ανθρώπους ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο αρνητική όσο τους λένε.
«Σήμερα, στις πλουσιότερες χώρες, οι απόγονοί μας λαμβάνουν αποφάσεις για τις οποίες θα πρέπει να πληρώσουν τα εγγόνια μας», είπε. «Προβλέψεις ότι ο κόσμος φτάνει στο τέλος του γίνονται εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ούτε μία φορά δεν επαληθεύτηκαν. Γιατί να το πιστέψουμε τώρα;».
«Οι άνθρωποι είναι φυσικό να φοβούνται το μέλλον επειδή είναι άγνωστο και γεμάτο κινδύνους και δύσκολες αποφάσεις. Πιστεύω ότι υπάρχει επίσης ένα στοιχείο «αυτο-απέχθειας» σε αυτό το κίνημα της αποκάλυψης».
Ο Μουρ είπε ότι η νέα γενιά σήμερα διδάσκεται ότι οι άνθρωποι δεν αξίζουν και καταστρέφουν τη γη. Αυτή η κατήχηση τους έχει κάνει να αισθάνονται ένοχοι και να ντρέπονται για τον εαυτό τους, κάτι που είναι ο λάθος τρόπος για να αντιμετωπίσει κανείς τη ζωή.
Η δαιμονοποίηση του διοξειδίου του άνθρακα
«Πολύ λίγοι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο κόσμος δεν θερμαίνεται. Τα αρχεία είναι ξεκάθαρα ότι ο κόσμος έχει αρχίσει να θερμαίνεται περίπου από το 1700, 150 χρόνια πριν χρησιμοποιήσουμε ορυκτά καύσιμα. Το 1700 ήταν το αποκορύφωμα της Μικρής Εποχής των Παγετώνων, η οποία ήταν πολύ ψυχρή και προκάλεσε ζημιές στις καλλιέργειες και πείνα. Πριν από αυτό, γύρω στο 1000 μ.Χ. ήταν η Μεσαιωνική Θερμή Περίοδος, όταν οι Βίκινγκς καλλιεργούσαν τη Γροιλανδία. [Και] πριν από αυτό, γύρω στο 500 μ.Χ. ήταν ο Μεσαίωνας και πριν από αυτό, η Ρωμαϊκή Θερμή Περίοδος, όταν ήταν πιο ζεστά από ό,τι σήμερα και η στάθμη της θάλασσας ήταν 1-2 μέτρα ψηλότερα από ό,τι σήμερα», δήλωσε ο Μουρ.
«Ακόμη και μέχρι το 1950 περίπου, η ποσότητα των ορυκτών καυσίμων που χρησιμοποιούνταν και το CO2 που εκλύονταν ήταν πολύ μικρό σε σύγκριση με σήμερα. Δεν γνωρίζουμε την αιτία αυτών των περιοδικών διακυμάνσεων της θερμοκρασίας, αλλά σίγουρα δεν ήταν το CO2».
Ο Μουρ διευκρίνισε ότι η «μειοψηφική άποψη» δεν αφορά την ιστορία της θερμοκρασίας της Γης, αλλά είναι η σχέση μεταξύ της θερμοκρασίας και του CO2 που βρίσκεται στο επίκεντρο της διαμάχης.
«Από αυτή την άποψη, συμφωνώ ότι πολλοί πιστεύουν ότι το CO2 είναι η κύρια αιτία της αύξησης της θερμοκρασίας. Το CO2 είναι αόρατο, οπότε κανείς δεν μπορεί να δει πραγματικά τι κάνει. Και αυτή η «πλειοψηφία» είναι κυρίως επιστήμονες που πληρώνονται από πολιτικούς και γραφειοκράτες, μέσα ενημέρωσης που κάνουν πρωτοσέλιδα ή ακτιβιστές που βγάζουν χρήματα. [Οι υπόλοιποι είναι] το κοινό που πιστεύει αυτή την ιστορία παρόλο που δεν μπορεί να δει στην πραγματικότητα τι κάνει το CO2», δήλωσε ο Μουρ.
Ο Μουρ παρέθεσε ένα γράφημα της θερμοκρασίας που μετριέται συνεχώς επί 350 χρόνια (από το 1659 έως το 2009) στην κεντρική Αγγλία. «Αν το διοξείδιο του άνθρακα ήταν η κύρια αιτία της αύξησης της θερμοκρασίας, τότε θα έπρεπε να υπάρχει αύξηση της θερμοκρασίας κατά μήκος της καμπύλης του διοξειδίου του άνθρακα, αλλά δεν συμβαίνει αυτό», εξήγησε.
1659-2009 Θερμοκρασία και εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην Κεντρική Αγγλία. (Ευγενική προσφορά του Patrick Moore)
Ο Μουρ χαρακτήρισε τη δαιμονοποίηση του CO2 ως «εντελώς γελοία». Πρόσθεσε ότι το CO2 είναι η βάση όλης της ζωής στη Γη και η συγκέντρωσή του στην ατμόσφαιρα σήμερα, ακόμη και με την αύξηση, είναι χαμηλότερη από ό,τι ήταν για τη μεγάλη πλειονότητα της ύπαρξης της ζωής.
Μελέτη: Η αύξηση του CO2 συσχετίζεται με την αύξηση των φυτειών
Μια μελέτη του 2013 διαπίστωσε ότι τα αυξημένα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα (CO2) συνέβαλαν στην ενίσχυση του πράσινου φυλλώματος σε όλες τις ξηρές περιοχές του κόσμου τα τελευταία 30 χρόνια.
Ο Οργανισμός Επιστημονικής και Βιομηχανικής Έρευνας της Αυστραλιανής Κοινοπολιτείας (CSIRO), σε συνεργασία με το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας (ANU), διαπίστωσε ότι η έκταση κατανομής της βλάστησης αυξήθηκε κατά 11% λόγω της επίδρασης της λίπανσης με διοξείδιο του άνθρακα σε άγονες περιοχές του κόσμου μεταξύ 1982 και 2015 μέσω δορυφορικών παρατηρήσεων. (Ευγενική προσφορά του Patrick Moore)
Η αυστραλιανή κυβερνητική υπηρεσία CSIRO διεξήγαγε την έρευνα σε συνεργασία με το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας (Australian National University-ANU). Τα δεδομένα βασίστηκαν σε δορυφορικές παρατηρήσεις από το έτος 1982 έως το 2010 σε τμήματα των άγονων περιοχών της Αυστραλίας, της Βόρειας Αμερικής, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.
Διαπιστώθηκε αύξηση κατά 11% της κάλυψης του φυλλώματος στην περιοχή που μελετήθηκε λόγω αυτού που ονομάζεται «λίπανση με CO2».
Σύμφωνα με τη μελέτη, το φαινόμενο της λίπανσης συμβαίνει όταν τα αυξημένα επίπεδα CO2 επιτρέπουν σε ένα φύλλο κατά τη διάρκεια της φωτοσύνθεσης -της διαδικασίας με την οποία τα πράσινα φυτά μετατρέπουν το φως του ήλιου σε ζάχαρη- να αποσπάσει περισσότερο άνθρακα από τον αέρα ή να χάσει λιγότερο νερό στον αέρα ή και τα δύο.
«Εάν το αυξημένο CO2 προκαλεί μείωση της χρήσης νερού από μεμονωμένα φύλλα, τα φυτά σε ξηρά περιβάλλοντα θα ανταποκριθούν αυξάνοντας τον συνολικό αριθμό των φύλλων τους. Αυτές οι αλλαγές στην κάλυψη των φύλλων μπορούν να ανιχνευθούν μέσω δορυφόρου, ιδίως σε ερήμους και σαβάνες όπου η κάλυψη είναι λιγότερο πλήρης από ό,τι σε υγρές περιοχές», σύμφωνα με τον Ράνταλ Ντόνοχιου, ερευνητή του CSIRO.
Γκρεμίζοντας το αφήγημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη
«Οι κινδυνολόγοι του κλίματος προτιμούν να συζητούν τη γνώση του κλίματος μόνο από το 1850 και μετά. Την περίοδο πριν από αυτό την αναφέρουν ως προβιομηχανική εποχή. Αυτή η «προβιομηχανική εποχή» ήταν πάνω από 3 δισεκατομμύρια χρόνια όταν υπήρχε ζωή στη Γη. Πολλές κλιματικές αλλαγές [συνέβησαν κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου], συμπεριλαμβανομένων των Εποχών των Παγετώνων, των Εποχών των Θερμοκηπίων, των μεγάλων αφανισμών εξαιτίας συγκρούσεων με αστεροειδείς και άλλων άγνωστων αιτιών», δήλωσε ο Μουρ.
«Σήμερα, η Γη βρίσκεται στην Εποχή των Παγετώνων του Πλειστόκαινου, η οποία ξεκίνησε πριν από 2,6 εκατομμύρια χρόνια. … Έτσι, η πιο πρόσφατη μεγάλη παγετώδης περίοδος, η οποία κορυφώθηκε πριν από 20.000 χρόνια, δεν ήταν το τέλος της Εποχής των Παγετώνων. Βρισκόμαστε ακόμη στην Εποχή των Παγετώνων του Πλειστόκαινου, όσο κι αν οι κινδυνολόγοι του κλίματος θέλουν να το αρνηθούν».
Είπε ότι η μεγάλη ειρωνεία του σημερινού πανικού για το κλίμα είναι ότι η Γη είναι πιο κρύα σήμερα από ό,τι ήταν για 250 εκατομμύρια χρόνια πριν από την έναρξη της Εποχής των Παγετώνων της Πλειστόκαινου. Και το CO2 είναι σήμερα χαμηλότερο από ό,τι σε περισσότερο από το 95% της ιστορίας της Γης.
«Αλλά δεν θα το μάθαινες ποτέ αυτό αν άκουγες όλους τους ανθρώπους που επωφελούνται από το ψέμα ότι η Γη θα είναι σύντομα πολύ ζεστή για τη ζωή και ότι το CO2 θα γίνει υψηλότερο από ό,τι στην ιστορία της Γης», δήλωσε ο Μουρ.
Περισσότερο CO2 είναι ωφέλιμο για το περιβάλλον και τον άνθρωπο
Σύμφωνα με τον Μουρ, σχεδόν όλοι οι επαγγελματίες καλλιεργητές θερμοκηπίων παγκοσμίως αγοράζουν CO2 για να το διοχετεύσουν στα θερμοκήπια τους και να πραγματοποιήσουν έως και 60% υψηλότερες αποδόσεις στις καλλιέργειες .
«Εντυπωσιάστηκα όταν πέταξα πάνω από τη Νότια Κορέα [και είδα] πόσα θερμοκήπια υπάρχουν στις κοιλάδες. Όπως η Βρετανική Κολομβία, η Κορέα έχει πολλά βουνά και όχι τόσο επίπεδη εύφορη γεωργική γη».
«Είμαι βέβαιος ότι οι καλλιεργητές θερμοκηπίων βάζουν περισσότερο CO2 στα θερμοκήπια τους, έως και διπλάσιο και τριπλάσιο από αυτό που υπάρχει στην ατμόσφαιρα σήμερα. Αυτό συμβαίνει επειδή σχεδόν όλα τα φυτά που αναπτύσσονται έξω στη φυσική ατμόσφαιρα λιμοκτονούν για CO2 και αυτό είναι που τα περιορίζει από το να αναπτυχθούν ταχύτερα», πρόσθεσε ο Μουρ.
«Παρακαλώ ανατρέξτε στο κεφάλαιο με τίτλο «Κλίμα φόβου και ενοχής» στο βιβλίο μου, [Fake Invisible Catastrophes and Threats of Doom (Ψεύτικες αόρατες καταστροφές και η απειλή για το τέλος του κόσμου)], αν θέλετε να αποκτήσετε πλήρη κατανόηση αυτών των γεγονότων», είπε.
Ο Μουρ είπε ότι οι περισσότεροι περιβαλλοντικοί ακτιβιστές, πολιτικοί και οι λεγόμενοι ειδικοί γνωρίζουν ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε την αύξηση της χρήσης ορυκτών καυσίμων ή τη μείωση των εκπομπών CO2 μέσα στο προτεινόμενο χρονοδιάγραμμα.
«Το 2015, ενώ συμμετείχα στη Διάσκεψη των Μερών (Conference of the Parties-COP) στο Παρίσι, προσέφερα ένα δημόσιο στοίχημα ύψους 100.000 δολαρίων σε ένα δελτίο τύπου που μεταδόθηκε σε περισσότερα από 200 μέσα ενημέρωσης, ότι μέχρι το 2025 οι παγκόσμιες εκπομπές CO2 θα ήταν υψηλότερες από ό,τι το 2015. Δεν παρουσιάστηκε ούτε ένας ενδιαφερόμενος, ούτε καν από τους «πράσινους»», δήλωσε ο Μουρ.
«Γνωρίζω ότι η αύξηση του CO2 είναι απολύτως επωφελής τόσο για το περιβάλλον όσο και για τον ανθρώπινο πολιτισμό. Είμαι υπερήφανος που είμαι διευθυντής της Συμμαχίας για το CO2».
Η ειρωνεία της «ουδετερότητας του άνθρακα»
Ο Μουρ είπε ότι η “ουδετερότητα του άνθρακα” είναι ένας πολιτικός όρος, όχι επιστημονικός.
«Είναι απλά λάθος να αποκαλούμε το CO2 «άνθρακα». Ο άνθρακας είναι ένα στοιχείο από το οποίο αποτελούνται τα διαμάντια, ο γραφίτης και η αιθάλη. [Και] το CO2 είναι ένα μόριο που περιέχει άνθρακα και οξυγόνο και είναι ένα αόρατο αέριο που αποτελεί την πρωταρχική τροφή για κάθε ζωή. [Ομοίως], είναι εσφαλμένο να αναφερόμαστε στο NaCl (επιτραπέζιο αλάτι) ως «χλώριο», παρόλο που το NaCl περιέχει χλώριο», δήλωσε ο Μουρ.
Είπε ότι όταν τα στοιχεία (άτομα) συνδυάζονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν ενώσεις (μόρια), έχουν πάντα πολύ διαφορετικές ιδιότητες από τα στοιχεία από τα οποία αποτελούνται.
«Το «Net-Zero» (ισορροπία μεταξύ των αερίων θερμοκηπίου που διοχετεύονται στην ατμόσφαιρα και εκείνων που εξάγονται) είναι επίσης ένας πολιτικός όρος που επινοήθηκε από ακτιβιστές που δεν είναι επιστήμονες. Για παράδειγμα, οι κορυφαίοι ηγέτες αυτής της σταυροφορίας είναι άνθρωποι όπως ο Αλ Γκορ, ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο και η Γκρέτα Τούνμπεργκ, κανένας από τους οποίους δεν είναι επιστήμονας».
Σύμφωνα με τον Μουρ, η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία αποτελούν το 40% του ανθρώπινου πληθυσμού και δεν συμφωνούν με αυτή την ατζέντα κατά των ορυκτών καυσίμων.
«Αν προσθέσουμε τη Βραζιλία, την Ινδονησία και τις περισσότερες αφρικανικές χώρες, πρόκειται για την πλειοψηφία του πληθυσμού που δεν είναι φανατικοί του κλίματος», πρόσθεσε ο Μουρ.
«Μια άλλη μεγάλη ειρωνεία είναι ότι πολλές χώρες με τα πιο ψυχρά κλίματα, όπως ο Καναδάς, η Σουηδία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, ανησυχούν περισσότερο για την αύξηση της θερμοκρασίας. Για παράδειγμα, η μέση ετήσια θερμοκρασία στον Καναδά είναι -5,35 βαθμοί Κελσίου».
Ο Μουρ είπε επίσης ότι τα καυσαέρια από τους κινητήρες δεν είναι CO2- είναι άλλες ουσίες, καθώς το CO2 είναι αόρατο και άοσμο. Η σκόνη επίσης δεν είναι CO2- είναι αιθάλη και μπορεί να ελεγχθεί με την παρούσα τεχνολογία. Και τα εργοστάσια άνθρακα που κατασκευάζονται σήμερα είναι πολύ πιο καθαρά από αυτά που κατασκευάστηκαν πριν από 20 χρόνια.
Η ηλιακή και η αιολική ενέργεια είναι παράσιτα της οικονομίας
«Η ηλιακή και η αιολική ενέργεια είναι και οι δύο πολύ ακριβές και πολύ αναξιόπιστες. Είναι σχεδόν σαν ψυχική ασθένεια το γεγονός ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου και πιστεύουν ότι ολόκληρες χώρες μπορούν να υποστηριχθούν με αυτές τις τεχνολογίες», δήλωσε ο Μουρ.
«Πιστεύω ότι η αιολική και η ηλιακή ενέργεια είναι παράσιτα της ευρύτερης οικονομίας. Με άλλα λόγια, κάνουν τη χώρα φτωχότερη από ό,τι αν χρησιμοποιούνταν άλλες πιο αξιόπιστες και λιγότερο δαπανηρές τεχνολογίες».
Ο Μουρ δήλωσε ότι οι πάροχοι αιολικής και ηλιακής ενέργειας βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε κρατικές επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές και εντολές, όπου οι πολίτες αναγκάζονται να αγοράζουν αιολική και ηλιακή ενέργεια ακόμη και αν είναι πιο ακριβή, με το πρόσχημα ότι είναι «φιλική προς το περιβάλλον».
«Εκατομμύρια άνθρωποι πληρώνουν περισσότερο για την αιολική και ηλιακή ενέργεια, ενώ μερικοί άνθρωποι κερδίζουν εκατομμύρια δολάρια, μάρκα, λίρες κ.λπ. Μοιάζει λίγο με το σύστημα Ponzi στα χρηματιστήρια», πρόσθεσε ο Μουρ.
«Απαιτούν τεράστιες εκτάσεις γης, δεν είναι διαθέσιμες τις περισσότερες φορές και απαιτούν αξιόπιστη ενέργεια όπως η πυρηνική, η υδροηλεκτρική, [ο άνθρακας και το φυσικό] αέριο να είναι διαθέσιμες όταν ο άνεμος και η ηλιακή ενέργεια δεν είναι διαθέσιμες».
Σύμφωνα με τον Μουρ, η κατασκευή αιολικών και ηλιακών πάρκων χρησιμοποιεί τεράστιες ποσότητες ορυκτών καυσίμων για την εξόρυξη, τη μεταφορά και την κατασκευή. Και σε πολλές τοποθεσίες, δεν παράγουν σχεδόν αρκετή ενέργεια κατά τη διάρκεια της ζωής τους, όσο απαιτείται για την κατασκευή και τη συντήρησή τους.
«Γιατί να μην χρησιμοποιείται αξιόπιστη ενέργεια [όπως η πυρηνική, η υδροηλεκτρική, το φυσικό αέριο κ.λπ.] ως κύρια πηγή;», διερωτήθηκε ο Μουρ, προσθέτοντας ότι αν αυτό συνέβαινε, «τότε η αιολική και η ηλιακή ενέργεια θα ήταν περιττές».
Το πλαστικό δεν είναι τοξική ουσία
«Το πλαστικό δεν είναι τοξική ουσία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συσκευάζουμε και τυλίγουμε τα τρόφιμά μας σε αυτό, για να αποτρέψουμε τη μόλυνσή τους. Το πλαστικό δεν γίνεται ως δια μαγείας τοξικό όταν εισέρχεται στον ωκεανό», δήλωσε ο Μουρ.
«Φυσικά, λένε από τη μία πλευρά ότι το πλαστικό δεν θα διασπαστεί ποτέ, και από την άλλη λένε ότι θα διασπαστεί γρήγορα σε «μικροπλαστικά», τα οποία, φυσικά, είναι βολικά αόρατα, ώστε κανείς να μην μπορεί να το παρατηρήσει ή να το ελέγξει μόνος του. Πόσο έξυπνο!».
Σύμφωνα με τον Μουρ, το πεπτικό μας σύστημα μπορεί να διακρίνει τη διαφορά μεταξύ «τροφής» και πλαστικού ή μικροσκοπικών σωματιδίων άμμου. Το σώμα μας δεν καταπίνει άμμο στην κυκλοφορία του αίματός μας, όσο μικροσκοπική κι αν είναι η άμμος.
Είπε ότι το πλαστικό που επιπλέει στον ωκεανό είναι σαν ένας μικροσκοπικός επιπλέων ύφαλος, το ίδιο με το παρασυρόμενο ξύλο. Παρέχει μια επιφάνεια στα θαλάσσια είδη για να γεννήσουν τα αυγά τους, να προσκολληθούν σε αυτήν και να φάνε πράγματα που είναι προσκολλημένα σε αυτήν.
«Η ρύπανση είναι συνήθως τοξική ή προκαλεί βλάβη στη ζωή. Το πλαστικό είναι απλά «σκουπίδια» δίπλα στο δρόμο. Δεν βλάπτει τίποτα. Μια εξαίρεση είναι τα πεταμένα δίχτυα ψαρέματος, όχι επειδή είναι πλαστικά, αλλά επειδή είναι διαμορφωμένα για να πιάνουν ψάρια. Η περιβαλλοντική κοινότητα θα πρέπει να συνεργαστεί με την αλιευτική βιομηχανία για να σταματήσει να πετάει τα κατεστραμμένα δίχτυα στη θάλασσα και να τα φέρνει πίσω στην αποβάθρα, όπου μπορούν να ανακυκλωθούν, να χρησιμοποιηθούν σε ένα εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας από απόβλητα ή να απορριφθούν με ασφάλεια», πρόσθεσε ο Μουρ.
Αυτή η συνέντευξη είναι μια σύνθεση μιας ανταλλαγής μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ του Μουρ και του Νοτιοκορεάτη καθηγητή Σέοκ-Σουν Παρκ, καθηγητή περιβαλλοντικής επιστήμης και μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Ehwa Womans στη Σεούλ της Νότιας Κορέας, τον Νοέμβριο του 2021. Παραχωρήθηκε στην Epoch Times από τον Παρκ με την άδεια του Μουρ στις 7 Ιουλίου 2022.
Τόσο ο ίδιος όσο και ο Μουρ είναι μεταξύ των 1.100 επιστημόνων και επαγγελματιών που υπέγραψαν την Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα (World Climate Declaration-WCD), δηλώνοντας ότι δεν υπάρχει έκτακτη ανάγκη για το κλίμα.
Ο καθηγητής Παρκ είναι πρεσβευτής της Παγκόσμιας Διακήρυξης για το Κλίμα στο CLINTEL και μέλος της Συμμαχίας για το CO2. Έχει μεταφράσει το βιβλίο «Inconvenient Facts: The Science That Al Gore Doesn’t Want You to Know (Άβολα γεγονότα: Η επιστήμη που ο Αλ Γκορ δεν θέλει να ξέρετε) (του Γκρέγκορι Ράιτστοουν)» και «Fake Invisible Catastrophes and Threats of Doom (του Πάτρικ Μουρ)» στα κορεατικά. Βαθιά εντυπωσιασμένος από αυτά τα βιβλία, ίδρυσε την «Κορεατική Συμμαχία Ελευθερίας και Περιβαλλοντικών Ομάδων», αφιερωμένη στη διαφώτιση των ανθρώπων για την αλήθεια της κλιματικής αλλαγής, τη φιλικότητα της πυρηνικής ενέργειας προς το περιβάλλον, το περιβαλλοντικό πλεονέκτημα της φιλελεύθερης δημοκρατικής οικονομίας της αγοράς και τον λογικό περιβαλλοντισμό.
Ο Παρκ έλαβε το πτυχίο του στη Ζωολογία από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σεούλ το 1980 και το μεταπτυχιακό και διδακτορικό του στις Περιβαλλοντικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο Rutgers (New Brunswick, New Jersey) το 1983 και το 1985. Πριν γίνει ένας από τους ιδρυτικούς καθηγητές του Τμήματος Επιστήμης και Μηχανικής Περιβάλλοντος του Ewha το 1996, εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Rutgers, επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Princeton και μόνιμος καθηγητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Kangwon (Chuncheon, Νότια Κορέα).
Διετέλεσε πρόεδρος της Κορεατικής Εταιρείας Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, πρόεδρος του Εθνικού Ινστιτούτου Περιβαλλοντικής Έρευνας και μέλος της Προεδρικής Συμβουλευτικής Επιτροπής για την Επιστήμη και την Τεχνολογία. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 150 ερευνητικές εργασίες σε περιοδικά με κριτές και έχει γράψει περισσότερα από 20 βιβλία. Του απονεμήθηκε το Βραβείο Καλύτερου Επιστήμονα και Μηχανικού από το Επιστημονικό Ίδρυμα της Κορέας το 2007 και προεδρικός έπαινος το 2013.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ενισχύσουν τους δεσμούς με τη δημοκρατική Ταϊβάν και να επιδιώξουν τη «στρατηγική αποσύνδεση» με το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας μετά από δεκαετίες «αφελούς εμπλοκής», σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο.
«Η επιθετική συμπεριφορά της Κίνας, διπλωματικά, στρατιωτικά, οικονομικά … έχει αλλάξει αυτή την περιοχή. Και έφερε όσους προτιμούν την ειρήνη και το εμπόριο ακόμη πιο κοντά», δήλωσε ο Πομπέο την Τρίτη, μία ημέρα αφότου έφτασε στην Ταϊβάν στο πλαίσιο τετραήμερης επίσκεψης.
«Αν θέλουμε έναν ελεύθερο 21ο αιώνα και όχι έναν κινεζικό αιώνα, τον αιώνα που ονειρεύεται ο [Κινέζος ηγέτης] Σι Τζινπίνγκ, το παλιό παράδειγμα της τυφλής εμπλοκής πρέπει να τελειώσει», συνέχισε.
Ο Πομπέο, ο οποίος ήταν ο κορυφαίος διπλωμάτης των ΗΠΑ υπό τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, έκανε τις παρατηρήσεις του ενώ συμμετείχε στο Παγκόσμιο Επιχειρηματικό Φόρουμ στη νότια πόλη-λιμάνι Καοσιούνγκ.
«Η Αμερική πρέπει αντ’ αυτού να επιλέξει να εμπλακεί με την Κίνα ρεαλιστικά και με τους δικούς μας όρους, τους όρους της ελευθερίας», οι οποίοι θα περιλαμβάνουν «μια βαθύτερη και πολύ πιο ενθουσιώδη σχέση με την Ταϊβάν», είπε.
Σύμφωνα με τον Πομπέο, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήλπιζαν να βελτιώσουν την πολιτική και οικονομική ασφάλεια της Κίνας μέσω της δέσμευσης με το Πεκίνο. Αλλά οι ελπίδες αυτές «δεν είχαν εκπληρώσει ούτε τον πιο ελάχιστο στόχο».
«Μετά από δεκαετίες αφελούς εμπλοκής με την Κίνα, οι Αμερικανοί αναγνώρισαν ότι δεν υπήρχε τίποτα ελεύθερο ούτε δίκαιο σε αυτό το εμπόριο», είπε.
«Το εμπόριο με την Κίνα ήταν απίθανο και δεν θα είναι, στο εγγύς μέλλον, ούτε κατά διάνοια ελεύθερο. Το δίκαιο εμπόριο για τον κόσμο είναι αδύνατο να επιτευχθεί με χώρες που δεν σέβονται το κράτος δικαίου, τα βασικά δικαιώματα ιδιοκτησίας, την ικανότητα επιβολής των συμφωνιών».
Ο αντιπρόεδρος της Ταϊβάν Γουίλιαμ Λάι, δεξιά, με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Επιχειρηματικού Φόρουμ της Ταϊβάν στην Καοσιούν στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. (Sam Yeh/AFP via Getty Images)
΄Ενα ανεξάρτητο έθνος
Ο Πομπέο είναι ο τελευταίος ξένος πολιτικός που επισκέπτεται την Ταϊβάν εν μέσω της κλιμακούμενης στρατιωτικής επιχείρησης του κινεζικού καθεστώτος εναντίον του αυτοδιοικούμενου νησιού.
Το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας θεωρεί το αυτοδιοικούμενο νησί ως δικό του έδαφος που πρέπει να καταλάβει, ακόμα και με την βία αν χρειαστεί. Το Πεκίνο αντιτίθεται σε κάθε επίσημη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της Ταϊπέι και άλλων κυβερνήσεων σε όλο τον κόσμο, που θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι το νησί είναι ένα ντε φάκτο εθνικό κράτος.
Η τελευταία φορά που ο Πομπέο επισκέφθηκε την Ταϊβάν ήταν τον Μάρτιο, κατά τη διάρκεια της οποίας κάλεσε τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναγνωρίσουν την Ταϊβάν ως κυρίαρχο έθνος.
Ο Πομπέο επανέλαβε μια τέτοια άποψη την Τρίτη.
«Η Ταϊβάν δεν χρειάζεται να ανακηρύξει την ανεξαρτησία της επειδή είναι ήδη ένα ανεξάρτητο έθνος», δήλωσε στο ακροατήριο.
«Το γεγονός είναι ότι κανένας Αμερικανός που επισκέπτεται την Ταϊβάν και την Κίνα δεν θα μπορούσε να μπερδέψει κάποιο από αυτά τα μέρη ότι είναι η ίδια χώρα. Το ένα είναι ελεύθερο. Το ένα δεν είναι. Η μία είναι σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών. Η άλλη είναι ένας καταπιεστικός αντίπαλος», είπε.
«Αναγνωρίσαμε αυτό το βασικό γεγονός στην κυβέρνηση Τραμπ και αρχίσαμε να μετακινούμε την αμερικανική πολιτική. Αυτή είναι η δουλειά μας να συνεχίσουμε την επιτυχία προς μια μεγαλύτερη κατανόηση και αναγνώριση αυτού του γεγονότος».
Οι Ηνωμένες Πολιτείες τερμάτισαν τους επίσημους δεσμούς με την Ταϊπέι το 1979, όμως η Ουάσινγκτον διατηρεί μια ισχυρή ανεπίσημη σχέση με την Ταϊπέι και είναι νομικά υποχρεωμένη να παρέχει στο νησιωτικό έθνος τα όπλα που είναι απαραίτητα για την άμυνά του.
Ο Πομπέο εξέφρασε την ανησυχία του για την πρόσφατη «μπερδεμένη και συγκεχυμένη δήλωση» του προέδρου Τζο Μπάιντεν σχετικά με μια μακροχρόνια αμερικανική θέση «στρατηγικής ασάφειας». Μια τέτοια πολιτική σημαίνει ότι οι αμερικανικές διοικήσεις ήταν σκόπιμα ασαφείς σχετικά με το αν θα υπερασπίζονταν το νησί σε περίπτωση κινεζικής εισβολής.
Ωστόσο, ο Μπάιντεν δήλωσε νωρίτερα αυτό το μήνα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα υπερασπιστούν την Ταϊβάν από μια κινεζική επίθεση, σηματοδοτώντας την τέταρτη φορά που ο Μπάιντεν δεσμεύτηκε για στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ. Όπως και τις προηγούμενες φορές, ο Λευκός Οίκος αναίρεσε γρήγορα το σχόλιο του προέδρου, λέγοντας ότι η πολιτική των ΗΠΑ δεν έχει αλλάξει.
«Όσον αφορά την πραγματική δέσμευση της Αμερικής στην Ταϊβάν, η ασάφεια που ήταν η αμερικανική πολιτική έχει γίνει τώρα ακόμη πιο διφορούμενη», δήλωσε ο Πομπέο την Τρίτη. «Αυτό με ανησυχεί πολύ».
