Παρασκευή, 05 Σεπ, 2025

Μετεωρολόγοι, επιστήμονες εξηγούν γιατί δεν υπάρχει «κλιματική έκτακτη ανάγκη»

Δεν υπάρχει κλιματική έκτακτη ανάγκη. Και τα καταστροφολογικά μηνύματα που προωθούνται από τις παγκόσμιες ελίτ είναι καθαρά πολιτικά. Αυτό δήλωσαν 1.808 επιστήμονες και ενημερωμένοι επαγγελματίες όταν υπέγραψαν την «Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα» της Global Climate Intelligence Group.

«Η επιστήμη του κλίματος θα πρέπει να είναι λιγότερο πολιτική, ενώ οι πολιτικές για το κλίμα θα πρέπει να είναι περισσότερο επιστημονικές», αρχίζει η διακήρυξη. «Οι επιστήμονες θα πρέπει να αντιμετωπίζουν ανοιχτά τις αβεβαιότητες και τις υπερβολές στις προβλέψεις τους για την υπερθέρμανση του πλανήτη, ενώ οι πολιτικοί θα πρέπει να υπολογίζουν με ψυχραιμία το πραγματικό κόστος όπως και τα φανταστικά οφέλη των μέτρων πολιτικής τους.»

Η ομάδα είναι ένας ανεξάρτητος «παρατηρητής του κλίματος» που ιδρύθηκε το 2019 από τον ομότιμο καθηγητή γεωφυσικής Γκους Μπέρκχουτ (Guus Berkhout) και τον επιστημονικό δημοσιογράφο Μαρσέλ Κροκ (Marcel Crok). Σύμφωνα με τον ιστότοπο της ομάδας, στόχος της είναι να «δημιουργήσει γνώση και κατανόηση των αιτιών και των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, καθώς και των επιπτώσεων της κλιματικής πολιτικής». Και αυτό το επιτυγχάνει εξετάζοντας αντικειμενικά τα γεγονότα και συμμετέχοντας στην επιστημονική έρευνα σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την κλιματική πολιτική.

Τη δήλωση συνυπογράφουν νομπελίστες, θεωρητικοί φυσικοί, μετεωρολόγοι, καθηγητές και περιβαλλοντολόγοι από όλο τον κόσμο. Και όσοι ρωτήθηκαν από την Epoch Times γιατί υπέγραψαν τη δήλωση που αναφέρει ότι η «κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης» είναι μια φάρσα, δήλωσαν ανεξαιρέτως «επειδή είναι αλήθεια».

«Υπέγραψα τη δήλωση επειδή πιστεύω ότι το κλίμα δεν μελετάται πλέον επιστημονικά. Αντίθετα, έχει γίνει αντικείμενο πίστης», δήλωσε στην Epoch Times ο Χέιμ Μπεναρόγια (Haym Benaroya), διακεκριμένος καθηγητής μηχανολογίας και αεροδιαστημικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Rutgers.

«Η Γη έχει θερμανθεί περίπου 2 βαθμούς Κελσίου από το τέλος της Μικρής Εποχής των Παγετώνων γύρω στο 1850, αλλά αυτό δύσκολα αποτελεί έκτακτη ανάγκη – ή ακόμη και κρίση – αφού ο πλανήτης ήταν ακόμη πιο ζεστός τις τελευταίες χιλιετίες», δήλωσε στην Epoch Times ο Ραλφ Αλεξάντερ (Ralph Alexander), συνταξιούχος φυσικός και δημιουργός του ιστότοπου “Science Under Attack” (“Η επιστήμη δέχεται επίθεση”).

«Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι οι μέσες θερμοκρασίες ήταν υψηλότερες κατά τη λεγόμενη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο (με επίκεντρο το έτος 1000), τη Ρωμαϊκή Θερμή Περίοδο (όταν καλλιεργούνταν σταφύλια και εσπεριδοειδή στη σημερινή πολύ ψυχρότερη Βρετανία) και στις αρχές του Ολόκαινου (μετά το τέλος της τελευταίας κανονικής Εποχής των Παγετώνων).»

Η κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι «μυθοπλασία», είπε απερίφραστα.

image-5490975
1.609 επιστήμονες και ενημερωμένοι επαγγελματίες υπέγραψαν την «Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα» της Global Climate Intelligence Group. (The Epoch Times)

 

Η «Κλιματική Έκτακτη Ανάγκη»

Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), οι ανθρώπινες δραστηριότητες και τα αέρια του θερμοκηπίου είναι η αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Συγκεκριμένα, η IPCC αναφέρει ότι το 1750, οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα ήταν 280 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm), ενώ σήμερα οι συγκεντρώσεις CO2 στην ατμόσφαιρα είναι 420 ppm, γεγονός που επηρεάζει τη θερμοκρασία.

Η IPCC είναι το όργανο του ΟΗΕ για την αξιολόγηση της «επιστήμης που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή». Ιδρύθηκε το 1988 από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό και το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ για να βοηθήσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αναπτύξουν πολιτικές για το κλίμα.

Ο Έντουιν Μπέρρυ (Edwin Berry), θεωρητικός φυσικός και πιστοποιημένος σύμβουλος μετεωρολόγος, δήλωσε ότι μία από τις κεντρικές θεωρίες της IPCC είναι ότι το φυσικό CO2 έχει παραμείνει σταθερό στα 280 ppm από το 1750 και ότι το ανθρώπινο CO2 ευθύνεται για την αύξηση κατά 140 ppm.

Αυτή η θεωρία της IPCC καθιστά το ανθρώπινο CO2 υπεύθυνο για το 33% του σημερινού συνολικού επιπέδου CO2, δήλωσε στην Epoch Times.

Κατά συνέπεια, για να μειωθούν οι θερμοκρασίες, λέει η IPCC, πρέπει να μειώσουμε το CO2 που προκαλείται από τον άνθρωπο – γι’ αυτό και η τρέχουσα πίεση από τους νομοθέτες και τους ακτιβιστές του κλίματος για τη βίαιη μετάβαση των παγκόσμιων μεταφορών σε ηλεκτρικά οχήματα, την απαλλαγή από τα ορυκτά καύσιμα και γενικά τη μείωση όλων των δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στο CO2 που προκαλείται από τον άνθρωπο.

Όλη αυτή η υπόθεση, σύμφωνα με τον κο Μπέρρυ, είναι προβληματική.

«Η δημόσια αντίληψη για το διοξείδιο του άνθρακα είναι ότι μπαίνει στην ατμόσφαιρα και μένει εκεί», δήλωσε ο κος Μπέρρυ. «Νομίζουν ότι απλώς συσσωρεύεται. Αλλά δεν είναι έτσι.»

Εξήγησε ότι όταν εξετάζουμε τη ροή του διοξειδίου του άνθρακα – «ροή» σημαίνει τον άνθρακα που μετακινείται από μια δεξαμενή άνθρακα σε μια άλλη, δηλαδή μέσω της φωτοσύνθεσης, της κατανάλωσης των φυτών και της αναπνοής- ένα σταθερό επίπεδο 140 ppm απαιτεί μια συνεχή εισροή 40 ppm διοξειδίου του άνθρακα ανά έτος, επειδή, σύμφωνα με την IPCC, το διοξείδιο του άνθρακα έχει χρόνο εναλλαγής 3,5 ετών (δηλαδή τα μόρια διοξειδίου του άνθρακα παραμένουν στην ατμόσφαιρα για περίπου 3,5 χρόνια).

«Ένα επίπεδο 280 ppm είναι το διπλάσιο από αυτό – 80 ppm εισροής. Τώρα, λέμε ότι η εισροή του ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα είναι το ένα τρίτο του συνόλου. Ακόμα και τα δεδομένα της IPCC λένε: “Όχι, η εισροή ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα είναι περίπου το 5% έως 7% της συνολικής εισροής διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα”», είπε.

Έτσι, για να αντισταθμίσει την έλλειψη του απαραίτητου διοξειδίου του άνθρακα που προκαλείται από τον άνθρωπο και ρέει στην ατμόσφαιρα, η IPCC ισχυρίζεται ότι, αντί να έχει χρόνο εναλλαγής 3,5 χρόνια, το ανθρώπινο διοξείδιο του άνθρακα παραμένει στην ατμόσφαιρα για εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια.

«[Η IPCC] λέει ότι κάτι είναι διαφορετικό στο ανθρώπινο διοξείδιο του άνθρακα και ότι δεν μπορεί να εξέλθει από την ατμόσφαιρα τόσο γρήγορα όσο το φυσικό διοξείδιο του άνθρακα», δήλωσε ο κος Μπέρρυ. «Λοιπόν, οι επιστήμονες της IPCC -αφού έχουν δαπανήσει δισεκατομμύρια δολάρια – θα έπρεπε να είχαν θέσει μια απλή ερώτηση: “Είναι ένα μόριο ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα ακριβώς πανομοιότυπο με ένα μόριο φυσικού διοξειδίου του άνθρακα;”. Και η απάντηση είναι ναι. Φυσικά!

»Λοιπόν, αν τα ανθρώπινα και τα φυσικά μόρια διοξειδίου του άνθρακα είναι πανομοιότυπα, οι χρόνοι εκροής τους πρέπει να είναι πανομοιότυποι. Έτσι, η όλη ιδέα που υποστηρίζει ότι παραμένει για εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια, είναι λάθος.»

Ο κος Μπέρρυ είπε ότι αυτό σημαίνει ότι η φύση -όχι ο άνθρωπος- προκάλεσε την αύξηση του CO2. Και κατά συνέπεια, οι προσπάθειες μείωσης του ανθρώπινου CO2 είναι άσκοπες.

«Η πεποίθηση ότι το ανθρώπινο CO2 προκαλεί την αύξηση του CO2 μπορεί να είναι η μεγαλύτερη δημόσια πλάνη και η πιο δαπανηρή απάτη στην ιστορία», δήλωσε ο κος Μπέρρυ.

Επεσήμανε ότι στην επιστήμη, η επιστημονική μέθοδος λέει ότι δεν μπορείς να αποδείξεις ότι μια θεωρία είναι 100% αληθινή – μόνο ότι τα δεδομένα την υποστηρίζουν – αλλά μπορείς να αποδείξεις ότι είναι ψευδής. Ως παράδειγμα, ο κος Μπέρρυ θύμισε τον νόμο της βαρύτητας του Σερ Ισαάκ Νεύτωνα, που ήταν η κυρίαρχη θεωρία για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά στη συνέχεια ο Άλμπερτ Αϊνστάιν τη διέψευσε.

image-5490987
Καπνός υψώνεται από εργοστάσιο χάλυβα στην περιοχή της Εσωτερικής Μογγολίας. Κίνα, 3 Νοεμβρίου 2016. (Kevin Frayer/Getty Images)

 

«Ας επιστρέψουμε στην επιστημονική μέθοδο: Η IPCC πρότεινε μια θεωρία. Μπορούμε να αποδείξουμε ότι είναι λάθος; Σε αυτή την περίπτωση απέδειξα ότι η θεωρία τους είναι όντως λάθος», δήλωσε.

Ο κος Μπέρρυ πήγε την έρευνά του ένα βήμα παραπέρα και υπολόγισε τον ανθρώπινο κύκλο του άνθρακα χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του κύκλου του άνθρακα της IPCC.

«Η πρόβλεψη από το ίδιο μοντέλο δεν δίνει τον άνθρωπο να παράγει 140 ppm. Βγαίνει πιο κοντά στα 30 ppm. Το οποίο ουσιαστικά σημαίνει ότι η IPCC κάνει λάθος», είπε.

Είπε ότι χρησιμοποιώντας τα δεδομένα της IPCC, η φύση είναι υπεύθυνη για περίπου 390 ppm CO2 και ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος μόνο για περίπου 30 ppm – όχι για 140 ppm.

«Τώρα, κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει, “Είναι σωστά τα δεδομένα της IPCC;”

»Η απάντησή μου είναι: “Δεν ξέρω”. Αλλά δεν χρειάζεται να ξέρω, επειδή η IPCC έχει χρησιμοποιήσει αυτά τα δεδομένα για να εξαπατήσει τον κόσμο. Εγώ θέλω να δείξω ότι η λογική τους είναι λανθασμένη χρησιμοποιώντας τα δεδομένα τους», δήλωσε.

«Η IPCC δεν ιδρύθηκε ως επιστημονικός οργανισμός.»

Ο κος Μπέρρυ είπε ότι η IPCC δεν αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τις θεωρίες της, ως εκ τούτου αποκλίνοντας από την εφαρμογή των επιστημονικών μεθόδων που διέπουν και ορίζουν την επιστήμη.

«Δημιουργήθηκε ως πολιτικός οργανισμός για να πείσει συγκεκριμένα το κοινό ότι το διοξείδιο του άνθρακα προκαλεί προβλήματα», είπε.

Όταν ρωτήθηκε γιατί υπάρχει πίεση για την κήρυξη «έκτακτης ανάγκης για το κλίμα», ο κος Μπέρρυ είπε ότι όλα έχουν να κάνουν με τα χρήματα και τον έλεγχο.

«Αυτός είναι ο μόνος πραγματικός λόγος. Δεν υπάρχει καμία κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης», δήλωσε.

Ο κος Μπέρρυ έχει θέσει στη διάθεση του κοινού όλες τις έρευνές του, καθώς και τις έρευνες και την αλληλογραφία των συναδέλφων του που προσπαθούν να αντικρούσουν τις θεωρίες του.

People attend the 48th session of the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) in Incheon, South Korea, on Oct. 1, 2018. (Jung Yeon-je/AFP via Getty Images)
Η 48η σύνοδο της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) στο Incheon της Νότιας Κορέας, την 1η Οκτωβρίου 2018. (Jung Yeon-je/AFP μέσω Getty Images)

 

Πολιτική και κλιματικά μοντέλα

Όπως και ο κος Μπέρρυ, ο κος Αλεξάντερ πιστεύει ότι η επιστήμη είναι πλέον περισσότερο πολιτική παρά επιστημονική.

«Απλώς δεν είναι αλήθεια ότι το κλίμα της Γης απειλείται. Αυτός ο ισχυρισμός είναι πολύ περισσότερο πολιτικός παρά επιστημονικός», δήλωσε.

«Η επιστήμη βασίζεται σε στοιχεία παρατήρησης, τα οποία λογικά επεξεργασμένα δίνουν νόημα. Υπάρχουν ελάχιστες αποδείξεις ότι οι ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) προκαλούν άνοδο της θερμοκρασίας. Υπάρχει ένας συσχετισμός μεταξύ των δύο, ο οποίος όμως δεν είναι ισχυρός: Η Γη ψύχθηκε, για παράδειγμα, από το 1940 έως το 1970 περίπου, ενώ το επίπεδο του ατμοσφαιρικού CO2 συνέχιζε να αυξάνεται. Τα υπολογιστικά κλιματικά μοντέλα είναι το μόνο που συνδέει την υπερθέρμανση του πλανήτη με το CO2.»

Όταν ρωτήθηκε γιατί το CO2 αναδείχθηκε ως η αιτία της κλιματικής έκτακτης ανάγκης, ο κος Αλεξάντερ είπε ότι ανάγεται στον Τζέιμς Χάνσεν, αστροφυσικό και επικεφαλής του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Goddard της NASA από το 1981 έως το 2013 και ένθερμο περιβαλλοντολόγο.

«Ο Χάνσεν ανέπτυξε ένα από τα πρώτα κλιματικά μοντέλα στον υπολογιστή και άρχισε να κάνει υπερβολικές προβλέψεις για τη μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας, από τις οποίες καμία δεν επαληθεύτηκε», δήλωσε ο κος Αλεξάντερ. «Αυτό περιελάμβανε και τη μαρτυρία που έδωσε σε ακρόαση στη Γερουσία το 1986, μαρτυρία που θεωρείται ότι πυροδότησε την ανάπτυξη της θεωρίας περί ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη.»

image-5490992
Η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις κοιτάζει έναν υπερ-τοίχο κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης για την κλιματική αλλαγή στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) στο Γκρίνμπελτ, Md., στις 5 Νοεμβρίου 2021. (Olivier Douliery/AFP μέσω Getty Images)

 

Παρά το γεγονός ότι οι προβλέψεις του δεν επαληθεύτηκαν, οι προσπάθειες του κου Χάνσεν συνέβαλαν στην ίδρυση της IPCC, δήλωσε ο κος Αλεξάντερ.

«Αν και φαινομενικά η IPCC είναι ένα επιστημονικό όργανο, τα πορίσματα των επιστημόνων της συχνά διαστρεβλώνονται και υπερτονίζονται από τους γραφειοκράτες της κυβέρνησης και των ΜΚΟ που κυριαρχούν στον οργανισμό», είπε. «Οι γραφειοκράτες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη διόγκωση των επιστημονικών συμπερασμάτων των διαδοχικών εκθέσεων της IPCC και στην κλιμάκωση της ρητορικής των επίσημων ανακοινώσεών της. Εξ ου και οι πρόσφατες διακηρύξεις του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για μια γη που “βράζει”.»

Στις 27 Ιουλίου, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε: «Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ. Είναι τρομακτική. Και είναι μόνο η αρχή. Η εποχή της υπερθέρμανσης του πλανήτη τελείωσει. Έφτασε η εποχή του παγκόσμιου βρασμού. Η ζέστη είναι ανυπόφορη. Και το επίπεδο των κερδών από τα ορυκτά καύσιμα και της κλιματικής αδράνειας είναι απαράδεκτο.»

Ο κος Αλεξάντερ δήλωσε ότι μια ειλικρινής απάντηση για το τι προκαλεί την αύξηση της θερμοκρασίας της Γης είναι: «Απλά δεν ξέρουμε αυτή τη στιγμή», αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι επιστήμονες στερούνται ιδεών.

«Οι πιθανότητες το CO2 να είναι ο υπ’ αριθμόν ένα ένοχος είναι πολύ μικρές. Το CO2 συμβάλλει αναμφίβολα, αλλά υπάρχουν διάφοροι φυσικοί κύκλοι που πιθανότατα συμβάλλουν επίσης», δήλωσε. « Σε αυτούς περιλαμβάνονται η ηλιακή μεταβλητότητα και οι ωκεάνιοι κύκλοι, οι οποίοι αγνοούνται στα κλιματικά μοντέλα – επειδή δεν ξέρουμε πώς να τους ενσωματώσουμε – ή αναπαρίστανται ανεπαρκώς. Αν και οι ακτιβιστές του κλίματος θα σας πουν το αντίθετο, η επιστήμη του κλίματος βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα και υπάρχουν πολλά που δεν καταλαβαίνουμε ακόμη για το κλίμα μας.»

Ως παράδειγμα ανέφερε μια πρόσφατη ερευνητική εργασία που εκτιμά ότι οι αλλαγές στην παραγωγή του ήλιου θα μπορούσαν να εξηγήσουν κατά 70 έως 80% την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ωστόσο, τέτοιες έρευνες δεν έχουν μεγάλη απήχηση, καθώς η IPCC είναι προσηλωμένη στην ιδέα ότι το ανθρώπινο CO2 είναι η αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Επιπλέον, ο κος Αλεξάντερ δήλωσε ότι ο Τζον Κρίστυ, κλιματολόγος και καθηγητής ατμοσφαιρικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ και διευθυντής του Κέντρου Επιστήμης του Συστήματος της Γης, έχει αποδείξει σαφώς ότι τα κλιματικά μοντέλα υπερβάλλουν κατά δύο έως τρεις φορές στη βραχυπρόθεσμη μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας.

Για να βρουν ακριβέστερες μετρήσεις, ο κος Κρίστυ και ο Ρόι Σπένσερκλιματολόγος, πρώην επιστήμονας της NASA και τώρα κύριος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ, ανέπτυξαν ένα σύνολο δεδομένων παγκόσμιων θερμοκρασιών από δορυφορικές παρατηρήσεις μικροκυμάτων.

Ξεκίνησαν το πρόγραμμά τους το 1989, ανέλυσαν δεδομένα που έφταναν μέχρι το 1979 και διαπίστωσαν ότι, σε γενικές γραμμές, από το 1979, η θερμοκρασία της Γης αυξάνεται σταθερά κατά 0,23 βαθμούς Φαρενάιτ κάθε 10 χρόνια, σύμφωνα με τα παγκόσμια δορυφορικά δεδομένα, αναφέρει ο κος Σπένσερ στην ιστοσελίδα του.

Όσο για το γιατί τα κλιματικά μοντέλα είναι τόσο ανακριβή, ο κος Αλεξάντερ είπε: «Οι προσομοιώσεις στον υπολογιστή είναι τόσο αξιόπιστες όσο και οι υποθέσεις στις οποίες βασίζεται το υπολογιστικό μοντέλο και υπάρχουν πολλές υποθέσεις που υπεισέρχονται στα κλιματικά μοντέλα. Οι υποθέσεις για διαδικασίες που δεν κατανοούμε πλήρως απαιτούν υπολογισμούς κατά προσέγγιση.

«Όλες αυτές οι προσεγγίσεις μεγάλης και μικρής κλίμακας ενσωματώνονται στο μοντέλο με τη μορφή ρυθμιζόμενων αριθμητικών παραμέτρων – που συχνά αποκαλούνται “συντελεστές διόρθωσης” από τους επιστήμονες και τους μηχανικούς. Ο διάσημος μαθηματικός Τζον φον Νόιμαν είχε πει κάποτε: “Με τέσσερεις [ρυθμιζόμενες] παραμέτρους μπορώ να χωρέσω έναν ελέφαντα και με πέντε μπορώ να τον κάνω να κουνάει τον κορμό του”.»

Η ρήση του κου φον Νόιμαν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να εντυπωσιάζονται όταν ένα πολύπλοκο μοντέλο ταιριάζει σε ένα σύνολο δεδομένων, διότι, με αρκετές παραμέτρους, μπορείτε να προσαρμόσετε οποιοδήποτε σύνολο δεδομένων.

Ο κος Μπεναρόγια συμμερίζεται την κριτική του κου Αλεξάντερ, αλλά πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα όσον αφορά τη μοντελοποίηση του κλίματος.

«Όλες οι προβλέψεις των κλιματικών μοντέλων ήταν λανθασμένες», δήλωσε ο κος Μπεναρόγια στην Epoch Times. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ένα υπολογιστικό μοντέλο της ατμόσφαιρας είναι εγγενώς ανακριβές. Αυτό δεν είναι σφάλμα των ερευνητών.

»Οφείλεται στην τεράστια πολυπλοκότητα της χημείας του κλίματος – ρευστομηχανική, μεταφορά θερμότητας, επιπτώσεις της ηλιακής ακτινοβολίας, επιπτώσεις της Γης, μοντελοποίηση των ωκεανών, οι οποίοι μπορούν να συγκρατήσουν τεράστια ποσά θερμότητας, και επιπτώσεις των νεφών. Κανένα αναλύσιμο από υπολογιστή μαθηματικό μοντέλο δεν μπορεί να υπολογίσει όλες αυτές τις παραμέτρους. Πολλές από αυτές τις παραμέτρους δεν είναι πλήρως κατανοητές. Επίσης, δεν έχει διασαφηνισθεί ο τρόπος με τον οποίο αυτές οι παράμετροι συνδέονται μεταξύ τους.»

Mistral" supercomputer, installed in 2016, at the German Climate Computing Center on June 7, 2017 in Hamburg, Germany. The DKRZ provides HPC and...
Ένας υπερυπολογιστής στο Γερμανικό Κέντρο Υπολογισμού Κλίματος (DKRZ) στο Αμβούργο της Γερμανίας, στις 7 Ιουνίου 2017. Το DKRZ παρέχει υπολογιστές υψηλών επιδόσεων και συναφείς υπηρεσίες για τα ερευνητικά ινστιτούτα για το κλίμα στη χώρα. (Morris MacMatzen/Getty Images)

 

Ο κος Μπεναρόγια δήλωσε ότι, εκτός του ότι δεν κατανοούμε πλήρως την πολυπλοκότητα του κλίματος, τα διαθέσιμα δεδομένα είναι ελλιπή ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, παραποιούνται για να ταιριάξουν σε μια θεωρία.

«Υπήρξαν αρκετές αναφορές σχετικά με τη νοθεία των δεδομένων, ώστε να εξασφαλιστούν αποτελέσματα που παραπέμπουν στην επερχόμενη κλιματική καταστροφή», είπε. «Όλες οι προβλέψεις ήταν λανθασμένες. Θέλω το κλίμα να είναι μη πολιτικό στην επιστήμη. Οι πολιτικές πρέπει να βασίζονται στην επιστήμη. Οι πολιτικές είναι εκεί που μπαίνει η πολιτική, όχι τα γεγονότα»

Όσο για το γιατί υπάρχει μια πίεση για την κήρυξη «έκτακτης ανάγκης για το κλίμα», ο κος Μπεναρόγια είπε ότι πρόκειται για «εξουσία και χρήμα, αλλά και για ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις».

«[Κάποιοι] μπορεί να μισούν τη μεγάλη βιομηχανία, το μεγάλο πετρέλαιο και την τεχνολογία. Ίσως κάποιοι μισούν τη Δύση ή τον καπιταλισμό. Όλα αυτά πιθανόν να παίζουν κάποιο ρόλο», είπε.

Ο κος Αλεξάντερ συμφώνησε ότι πρόκειται για εξουσία και χρήμα.

«Στην αρχή, η φράση-κλειδί ήταν απλώς η “υπερθέρμανση του πλανήτη”. Όταν αυτό προκάλεσε ελάχιστο ενδιαφέρον, κάποιος είχε την έξυπνη ιδέα να εισάγει τη φράση “κλιματική αλλαγή”, η οποία ήταν εξαιρετικά αποτελεσματική για ένα διάστημα, καθώς το κλίμα της Γης αλλάζει συνεχώς, ανεξάρτητα από το τι κάνει η θερμοκρασία», είπε.

«Στη συνέχεια, όταν οι μη πιστοί άρχισαν και πάλι να αγνοούν το μήνυμα, το μάντρα έγινε “κλιματική κρίση”. Αυτό κλιμακώθηκε στη σημερινή “κλιματική έκτακτη ανάγκη”, ελπίζοντας ότι ο όρος “έκτακτη ανάγκη” θα κινητοποιούσε πραγματικά τους ανθρώπους σε δράση και θα τους έπειθε να υποστηρίξουν το καθαρό μηδενικό CO2 και άλλα μέτρα.

»Ένα άλλο στοιχείο είναι η επιθυμία της άκρας αριστεράς να ανατρέψει ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο θεωρεί κακό και πηγή όλων των προβλημάτων της κοινωνίας. Γι’ αυτούς, μια κλιματική κρίση ή μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι ένα βολικό όχημα για την επίτευξη των στόχων τους.»

Όσον αφορά την πίεση των Ηνωμένων Εθνών για μηδενικό διοξείδιο του άνθρακα μέχρι το 2050, ο κος Αλεξάντερ είπε: «Είναι μια απόλυτη σπατάλη χρόνου και πόρων και μπορεί κάλλιστα να φτωχοποιήσει πολλές δυτικές οικονομίες. Ούτως ή άλλλως η Κίνα και η Ινδία δεν συμμετέχουν, γεγονός που καθιστά την όλη προσπάθεια χωρίς νόημα».

Της Katie Spence

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Διεθνής εκστρατεία ζητά την απελευθέρωση του διωκόμενου ασκούμενου του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα

Ευρωπαίοι και Ιάπωνες νομοθέτες ζητούν την απελευθέρωση ενός Κινέζου πολίτη που συνελήφθη για την άσκηση του Φάλουν Γκονγκ, μιας πνευματικής πρακτικής που διώκεται έντονα από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ).

Ο Ντινγκ Γιουάντε (Ding Yuande) και η σύζυγός του, Μα Ρουμέι (Ma Rumei), συνελήφθησαν παράνομα στις 12 Μαΐου στην επαρχία Σαντόνγκ μαζί με περίπου 70 ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Οι συλλήψεις ήταν μέρος μιας εκστρατείας μαζικών συλλήψεων για την 24η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Φάλουν Ντάφα, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 13 Μαΐου, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.

Ο γιος τους, ο Ντινγκ Λεμπίν, κάτοικος Βερολίνου, ξεκίνησε αμέσως εκστρατεία συνηγορίας για την απελευθέρωση των γονέων του.

Η Διεθνής Εταιρεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (International Society for Human Rights) -μια μη κυβερνητική οργάνωση σε συμβουλευτικό καθεστώς με το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Economic and Social Council) – έγραψε στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία, στον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Κίνας και σε αξιωματούχους του ΚΚΚ, προτρέποντας για την απελευθέρωση του ζευγαριού. Εθελοντές της Παγκόσμιας Οργάνωσης για τη Διερεύνηση της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ (World Organization to Investigate the Persecution of Falun Gong-WOIPFG) τηλεφώνησαν επίσης στο κέντρο κράτησης, ζητώντας την απελευθέρωσή τους.

Η διεθνής πίεση οδήγησε φαινομενικά στην απελευθέρωση της κ. Μα στις 24 Μαΐου.

Ωστόσο, ο κ. Ντινγκ Γιουάντε παραμένει υπό κράτηση και συνελήφθη επίσημα στις 20 Ιουλίου από το περιφερειακό αστυνομικό τμήμα Ντονγκάνγκ στην πόλη Ριζάο της επαρχίας Σαντόνγκ. Διατρέχει «κίνδυνο βασανιστηρίων και μακροχρόνιας φυλάκισης», σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.

Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια πνευματική πειθαρχία που περιλαμβάνει διαλογιστικές ασκήσεις και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται σε τρεις βασικές αρχές: την Αλήθεια, την Καλοσύνη και την Ανεκτικότητα. Η πρακτική απέκτησε δημοτικότητα στην Κίνα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, με 70 έως 100 εκατομμύρια οπαδούς μέχρι το τέλος της δεκαετίας, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις της εποχής.

Το αθεϊστικό κομμουνιστικό καθεστώς, φοβούμενο ότι ο αριθμός των ασκουμένων αποτελούσε απειλή για τον αυταρχικό έλεγχό του, ξεκίνησε μια σαρωτική εκστρατεία στις 20 Ιουλίου 1999 για την εξάλειψη της πρακτικής – ένα πρόγραμμα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Από τότε, εκατομμύρια έχουν κρατηθεί σε φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και άλλες εγκαταστάσεις, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες έχουν βασανιστεί κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.

Έκκληση για την απελευθέρωση του Ντινγκ Γιουάντε

«Η διεθνής πίεση μπορεί να επιφέρει αλλαγές για τον πατέρα μου», δήλωσε ο κ. Ντινγκ Λεμπίν στη γερμανική έκδοση του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα. «Ακριβώς όπως έσωσε τη μητέρα μου».

Η εκστρατεία για την απελευθέρωση των γονέων του κ. Ντινγκ Λεμπίν περιλαμβάνει την αποστολή επιστολών στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία καθώς και σε Κινέζους αξιωματούχους.

Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Γερμανίας, του Βελγίου και της Τσεχίας έγραψαν στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία, απευθύνοντας έκκληση για την απελευθέρωση του κ. Ντινγκ Γιουάντε.

Εν τω μεταξύ, ο πρώην πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου της Σλοβακίας Φράντισεκ Μικλόσκ (Frantisek Miklosk) και ο βουλευτής του κρατιδίου του Βερολίνου Ρόναλντ Γκλέζερ (Ronald Gläser) έστειλαν επιστολές στον γραμματέα του δημοτικού κόμματος της πόλης Ριζάο, όπου κρατείται ο κ. Ντινγκ.

Και στις δύο επιστολές, οι νομοθέτες υπογραμμίζουν ότι η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το ΚΚΚ παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στο κινεζικό Σύνταγμα.

Προέτρεψαν επίσης τον γραμματέα του κόμματος της πόλης Ριζάο να «απελευθερώσει αμέσως και άνευ όρων τον κ. Γιουάντε Ντινγκ, να τερματίσει τη δίωξη του κινεζικού ζεύγους και να τους χορηγήσει ταξιδιωτικά έγγραφα για να συναντήσουν τον γιο τους στη Γερμανία».

Στην εκστρατεία συμμετείχαν επίσης Ιάπωνες τοπικοί σύμβουλοι. Στην επιστολή τους κάλεσαν το κινεζικό καθεστώς να απελευθερώσει τον κ. Ντινγκ και ανέφεραν ότι κινδυνεύει όχι μόνο να υποστεί βασανιστήρια αλλά και εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων.

Το 2019, το Δικαστήριο της Κίνας (China Tribunal), μια ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κινεζικό καθεστώς διαπράττει εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων από κρατούμενους συνείδησης εδώ και χρόνια -και μάλιστα «σε σημαντική κλίμακα».

Το δικαστήριο κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι οι κρατούμενοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ήταν πιθανότατα η κύρια πηγή αυτών των οργάνων. Οι Ουιγούροι και άλλες διωκόμενες μειονότητες στη βορειοδυτική Κίνα κινδυνεύουν επίσης, μαζί με τους Θιβετιανούς και τους χριστιανούς, έχουν δηλώσει ειδικοί.

Οι Ιάπωνες τοπικοί σύμβουλοι κάλεσαν το κινεζικό καθεστώς να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και άλλων θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων που διώκονται στην Κίνα, να απελευθερώσει αμέσως όσους κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και άλλες εγκαταστάσεις και να σταματήσει εντελώς την εξαναγκαστική συλλογή οργάνων.

«Κάθε επιστολή διαμαρτυρίας όχι μόνο θα βοηθήσει στην απελευθέρωση των γονέων μου αλλά και θα συμβάλει στον τερματισμό της συνεχιζόμενης δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα», δήλωσε ο κ. Ντινγκ Λεμπίν, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας φοβάται ότι περισσότεροι άνθρωποι στο εξωτερικό θα μάθουν την πραγματική κατάσταση των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα».

Η εκστρατεία για την απελευθέρωση του κ. Ντινγκ Γιουάντε συνεχίζεται.

Ο γιος του καλεί τον κόσμο να συμμετάσχει εκτυπώνοντας μια κάρτα διάσωσης ή μια επιστολή, υπογράφοντάς την και στέλνοντάς την στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία ή στον νέο δημοτικό γραμματέα του κόμματος της πόλης Ριζάο, Λι Ζαϊγού (Li Zaiwu). Ο ίδιος έχει παράσχει ένα δείγμα επιστολής, το οποίο μπορείτε να δείτε μέσω του παρακάτω κωδικού QR.

Μετεωρολόγοι, επιστήμονες εξηγούν γιατί δεν υπάρχει «κλιματική έκτακτη ανάγκη» – μέρος β΄

Δεν υπάρχει κλιματική έκτακτη ανάγκη. Και τα καταστροφολογικά μηνύματα που προωθούνται από τις παγκόσμιες ελίτ είναι καθαρά πολιτικά. Αυτό δήλωσαν 1.808 επιστήμονες και ενημερωμένοι επαγγελματίες όταν υπέγραψαν την «Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα» της Global Climate Intelligence Group.

Τη δήλωση συνυπογράφουν νομπελίστες, θεωρητικοί φυσικοί, μετεωρολόγοι, καθηγητές και περιβαλλοντολόγοι από όλο τον κόσμο. Και όσοι ρωτήθηκαν από την Epoch Times γιατί υπέγραψαν τη δήλωση που αναφέρει ότι η «κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης» είναι μια φάρσα, δήλωσαν ανεξαιρέτως «επειδή είναι αλήθεια».

Στο α΄μέρος του άρθρου αναπτύχθηκε η θέση του Έντουιν Μπέρρυ (Edwin Berry), θεωρητικού φυσικού και πιστοποιημένου σύμβουλου μετεωρολόγος, ο οποίος εξήγησε γιατί η πεποίθηση περί της συσσώρευσης του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι λανθασμένη, χαρακτήρισε την προσέγγιση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) μη επιστημονική και δήλωσε ότι «όλα έχουν να κάνουν με τα χρήματα και τον έλεγχο».

Πολιτική και κλιματικά μοντέλα

Όπως και ο κος Μπέρρυ, ο Ραλφ Αλεξάντερ πιστεύει ότι η επιστήμη είναι πλέον περισσότερο πολιτική παρά επιστημονική.

«Απλώς δεν είναι αλήθεια ότι το κλίμα της Γης απειλείται. Αυτός ο ισχυρισμός είναι πολύ περισσότερο πολιτικός παρά επιστημονικός», δήλωσε.

«Η επιστήμη βασίζεται σε στοιχεία παρατήρησης, τα οποία λογικά επεξεργασμένα δίνουν νόημα. Υπάρχουν ελάχιστες αποδείξεις ότι οι ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) προκαλούν άνοδο της θερμοκρασίας. Υπάρχει ένας συσχετισμός μεταξύ των δύο, ο οποίος όμως δεν είναι ισχυρός: Η Γη ψύχθηκε, για παράδειγμα, από το 1940 έως το 1970 περίπου, ενώ το επίπεδο του ατμοσφαιρικού CO2 συνέχιζε να αυξάνεται. Τα υπολογιστικά κλιματικά μοντέλα είναι το μόνο που συνδέει την υπερθέρμανση του πλανήτη με το CO2.»

Όταν ρωτήθηκε γιατί το CO2 αναδείχθηκε ως η αιτία της κλιματικής έκτακτης ανάγκης, ο κος Αλεξάντερ είπε ότι ανάγεται στον Τζέιμς Χάνσεν, αστροφυσικό και επικεφαλής του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Goddard της NASA από το 1981 έως το 2013 και ένθερμο περιβαλλοντολόγο.

«Ο Χάνσεν ανέπτυξε ένα από τα πρώτα κλιματικά μοντέλα στον υπολογιστή και άρχισε να κάνει υπερβολικές προβλέψεις για τη μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας, από τις οποίες καμία δεν επαληθεύτηκε», δήλωσε ο κος Αλεξάντερ. «Αυτό περιελάμβανε και τη μαρτυρία που έδωσε σε ακρόαση στη Γερουσία το 1986, μαρτυρία που θεωρείται ότι πυροδότησε την ανάπτυξη της θεωρίας περί ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη.»

image-5490992
Η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις κοιτάζει έναν υπερ-τοίχο κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης για την κλιματική αλλαγή στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) στο Γκρίνμπελτ, Md., στις 5 Νοεμβρίου 2021. (Olivier Douliery/AFP μέσω Getty Images)

 

Παρά το γεγονός ότι οι προβλέψεις του δεν επαληθεύτηκαν, οι προσπάθειες του κου Χάνσεν συνέβαλαν στην ίδρυση της IPCC, δήλωσε ο κος Αλεξάντερ.

«Αν και φαινομενικά η IPCC είναι ένα επιστημονικό όργανο, τα πορίσματα των επιστημόνων της συχνά διαστρεβλώνονται και υπερτονίζονται από τους γραφειοκράτες της κυβέρνησης και των ΜΚΟ που κυριαρχούν στον οργανισμό», είπε. «Οι γραφειοκράτες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη διόγκωση των επιστημονικών συμπερασμάτων των διαδοχικών εκθέσεων της IPCC και στην κλιμάκωση της ρητορικής των επίσημων ανακοινώσεών της. Εξ ου και οι πρόσφατες διακηρύξεις του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για μια γη που “βράζει”.»

Στις 27 Ιουλίου, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε: «Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ. Είναι τρομακτική. Και είναι μόνο η αρχή. Η εποχή της υπερθέρμανσης του πλανήτη τελείωσει. Έφτασε η εποχή του παγκόσμιου βρασμού. Η ζέστη είναι ανυπόφορη. Και το επίπεδο των κερδών από τα ορυκτά καύσιμα και της κλιματικής αδράνειας είναι απαράδεκτο.»

Ο κος Αλεξάντερ δήλωσε ότι μια ειλικρινής απάντηση για το τι προκαλεί την αύξηση της θερμοκρασίας της Γης είναι: «Απλά δεν ξέρουμε αυτή τη στιγμή», αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι επιστήμονες στερούνται ιδεών.

«Οι πιθανότητες το CO2 να είναι ο υπ’ αριθμόν ένα ένοχος είναι πολύ μικρές. Το CO2 συμβάλλει αναμφίβολα, αλλά υπάρχουν διάφοροι φυσικοί κύκλοι που πιθανότατα συμβάλλουν επίσης», δήλωσε. « Σε αυτούς περιλαμβάνονται η ηλιακή μεταβλητότητα και οι ωκεάνιοι κύκλοι, οι οποίοι αγνοούνται στα κλιματικά μοντέλα – επειδή δεν ξέρουμε πώς να τους ενσωματώσουμε – ή αναπαρίστανται ανεπαρκώς. Αν και οι ακτιβιστές του κλίματος θα σας πουν το αντίθετο, η επιστήμη του κλίματος βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα και υπάρχουν πολλά που δεν καταλαβαίνουμε ακόμη για το κλίμα μας.»

Ως παράδειγμα ανέφερε μια πρόσφατη ερευνητική εργασία που εκτιμά ότι οι αλλαγές στην παραγωγή του ήλιου θα μπορούσαν να εξηγήσουν κατά 70 έως 80% την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ωστόσο, τέτοιες έρευνες δεν έχουν μεγάλη απήχηση, καθώς η IPCC είναι προσηλωμένη στην ιδέα ότι το ανθρώπινο CO2 είναι η αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Επιπλέον, ο κος Αλεξάντερ δήλωσε ότι ο Τζον Κρίστυ, κλιματολόγος και καθηγητής ατμοσφαιρικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ και διευθυντής του Κέντρου Επιστήμης του Συστήματος της Γης, έχει αποδείξει σαφώς ότι τα κλιματικά μοντέλα υπερβάλλουν κατά δύο έως τρεις φορές στη βραχυπρόθεσμη μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας.

Για να βρουν ακριβέστερες μετρήσεις, ο κος Κρίστυ και ο Ρόι Σπένσερ, κλιματολόγος, πρώην επιστήμονας της NASA και τώρα κύριος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ, ανέπτυξαν ένα σύνολο δεδομένων παγκόσμιων θερμοκρασιών από δορυφορικές παρατηρήσεις μικροκυμάτων.

Ξεκίνησαν το πρόγραμμά τους το 1989, ανέλυσαν δεδομένα που έφταναν μέχρι το 1979 και διαπίστωσαν ότι, σε γενικές γραμμές, από το 1979, η θερμοκρασία της Γης αυξάνεται σταθερά κατά 0,23 βαθμούς Φαρενάιτ κάθε 10 χρόνια, σύμφωνα με τα παγκόσμια δορυφορικά δεδομένα, αναφέρει ο κος Σπένσερ στην ιστοσελίδα του.

Όσο για το γιατί τα κλιματικά μοντέλα είναι τόσο ανακριβή, ο κος Αλεξάντερ είπε: «Οι προσομοιώσεις στον υπολογιστή είναι τόσο αξιόπιστες όσο και οι υποθέσεις στις οποίες βασίζεται το υπολογιστικό μοντέλο και υπάρχουν πολλές υποθέσεις που υπεισέρχονται στα κλιματικά μοντέλα. Οι υποθέσεις για διαδικασίες που δεν κατανοούμε πλήρως απαιτούν υπολογισμούς κατά προσέγγιση.

«Όλες αυτές οι προσεγγίσεις μεγάλης και μικρής κλίμακας ενσωματώνονται στο μοντέλο με τη μορφή ρυθμιζόμενων αριθμητικών παραμέτρων – που συχνά αποκαλούνται “συντελεστές διόρθωσης” από τους επιστήμονες και τους μηχανικούς. Ο διάσημος μαθηματικός Τζον φον Νόιμαν είχε πει κάποτε: “Με τέσσερεις [ρυθμιζόμενες] παραμέτρους μπορώ να χωρέσω έναν ελέφαντα και με πέντε μπορώ να τον κάνω να κουνάει τον κορμό του”.»

Η ρήση του κου φον Νόιμαν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να εντυπωσιάζονται όταν ένα πολύπλοκο μοντέλο ταιριάζει σε ένα σύνολο δεδομένων, διότι, με αρκετές παραμέτρους, μπορείτε να προσαρμόσετε οποιοδήποτε σύνολο δεδομένων.

Ο κος Μπεναρόγια συμμερίζεται την κριτική του κου Αλεξάντερ, αλλά πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα όσον αφορά τη μοντελοποίηση του κλίματος.

«Όλες οι προβλέψεις των κλιματικών μοντέλων ήταν λανθασμένες», δήλωσε ο κος Μπεναρόγια στην Epoch Times. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ένα υπολογιστικό μοντέλο της ατμόσφαιρας είναι εγγενώς ανακριβές. Αυτό δεν είναι σφάλμα των ερευνητών.

»Οφείλεται στην τεράστια πολυπλοκότητα της χημείας του κλίματος – ρευστομηχανική, μεταφορά θερμότητας, επιπτώσεις της ηλιακής ακτινοβολίας, επιπτώσεις της Γης, μοντελοποίηση των ωκεανών, οι οποίοι μπορούν να συγκρατήσουν τεράστια ποσά θερμότητας, και επιπτώσεις των νεφών. Κανένα αναλύσιμο από υπολογιστή μαθηματικό μοντέλο δεν μπορεί να υπολογίσει όλες αυτές τις παραμέτρους. Πολλές από αυτές τις παραμέτρους δεν είναι πλήρως κατανοητές. Επίσης, δεν έχει διασαφηνισθεί ο τρόπος με τον οποίο αυτές οι παράμετροι συνδέονται μεταξύ τους.»

Mistral" supercomputer, installed in 2016, at the German Climate Computing Center on June 7, 2017 in Hamburg, Germany. The DKRZ provides HPC and...
Ένας υπερυπολογιστής στο Γερμανικό Κέντρο Υπολογισμού Κλίματος (DKRZ) στο Αμβούργο της Γερμανίας, στις 7 Ιουνίου 2017. Το DKRZ παρέχει υπολογιστές υψηλών επιδόσεων και συναφείς υπηρεσίες για τα ερευνητικά ινστιτούτα για το κλίμα στη χώρα. (Morris MacMatzen/Getty Images)

 

Ο κος Μπεναρόγια δήλωσε ότι, εκτός του ότι δεν κατανοούμε πλήρως την πολυπλοκότητα του κλίματος, τα διαθέσιμα δεδομένα είναι ελλιπή ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, παραποιούνται για να ταιριάξουν σε μια θεωρία.

«Υπήρξαν αρκετές αναφορές σχετικά με τη νοθεία των δεδομένων, ώστε να εξασφαλιστούν αποτελέσματα που παραπέμπουν στην επερχόμενη κλιματική καταστροφή», είπε. «Όλες οι προβλέψεις ήταν λανθασμένες. Θέλω το κλίμα να είναι μη πολιτικό στην επιστήμη. Οι πολιτικές πρέπει να βασίζονται στην επιστήμη. Οι πολιτικές είναι εκεί που μπαίνει η πολιτική, όχι τα γεγονότα»

Όσο για το γιατί υπάρχει μια πίεση για την κήρυξη «έκτακτης ανάγκης για το κλίμα», ο κος Μπεναρόγια είπε ότι πρόκειται για «εξουσία και χρήμα, αλλά και για ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις».

«[Κάποιοι] μπορεί να μισούν τη μεγάλη βιομηχανία, το μεγάλο πετρέλαιο και την τεχνολογία. Ίσως κάποιοι μισούν τη Δύση ή τον καπιταλισμό. Όλα αυτά πιθανόν να παίζουν κάποιο ρόλο», είπε.

Ο κος Αλεξάντερ συμφώνησε ότι πρόκειται για εξουσία και χρήμα.

«Στην αρχή, η φράση-κλειδί ήταν απλώς η “υπερθέρμανση του πλανήτη”. Όταν αυτό προκάλεσε ελάχιστο ενδιαφέρον, κάποιος είχε την έξυπνη ιδέα να εισάγει τη φράση “κλιματική αλλαγή”, η οποία ήταν εξαιρετικά αποτελεσματική για ένα διάστημα, καθώς το κλίμα της Γης αλλάζει συνεχώς, ανεξάρτητα από το τι κάνει η θερμοκρασία», είπε.

«Στη συνέχεια, όταν οι μη πιστοί άρχισαν και πάλι να αγνοούν το μήνυμα, το μάντρα έγινε “κλιματική κρίση”. Αυτό κλιμακώθηκε στη σημερινή “κλιματική έκτακτη ανάγκη”, ελπίζοντας ότι ο όρος “έκτακτη ανάγκη” θα κινητοποιούσε πραγματικά τους ανθρώπους σε δράση και θα τους έπειθε να υποστηρίξουν το καθαρό μηδενικό CO2 και άλλα μέτρα.

»Ένα άλλο στοιχείο είναι η επιθυμία της άκρας αριστεράς να ανατρέψει ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο θεωρεί κακό και πηγή όλων των προβλημάτων της κοινωνίας. Γι’ αυτούς, μια κλιματική κρίση ή μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι ένα βολικό όχημα για την επίτευξη των στόχων τους.»

Όσον αφορά την πίεση των Ηνωμένων Εθνών για μηδενικό διοξείδιο του άνθρακα μέχρι το 2050, ο κος Αλεξάντερ είπε: «Είναι μια απόλυτη σπατάλη χρόνου και πόρων και μπορεί κάλλιστα να φτωχοποιήσει πολλές δυτικές οικονομίες. Ούτως ή άλλλως η Κίνα και η Ινδία δεν συμμετέχουν, γεγονός που καθιστά την όλη προσπάθεια χωρίς νόημα».

Της Katie Spence

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Παρέλαση της Φιλαρμονικής Μπάντας Tian Guo στην Αθήνα

Στις 6 και 7 Οκτωβρίου και ώρες 12.30 – 14:30 και 17.00 με 19.00, η ευρωπαϊκή φιλαρμονική μπάντα Τιεν Γκούο (Tian Guo ή Ουράνια Μπάντα) θα παρελάσει για δεύτερη φορά στην Αθήνα. Η διαδρομή που θα ακολουθήσει ξεκινά από την πλατεία Κοτζιά και θα καταλήξει στο άγαλμα της Μελίνας Μερκούρη.

Στόχος της μπάντας είναι να αναδείξει μέσω της οικουμενικής γλώσσας της μουσικής την ομορφιά του Φάλουν Ντάφα, στοιχεία του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού αλλά και τη συνεχιζόμενη δίωξη των ασκούμενων της βουδιστικής φιλοσοφίας Φάλουν Γκονγκ που αποτελεί μέρος του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού.

Η Φιλαρμονική Μπάντα Tian Guo στο Μοναστηράκι τον Οκτώβριο του 2019.

 

H Φιλαρμονική Μπάντα Tian Guo στην Αποστόλου Παύλου, τον Οκτώβριο του 2019.

Σύντομο ιστορικό

Το Φάλουν Γκονγκ (ή Φάλουν Ντάφα) είναι μια αρχαία βουδιστική μέθοδος αυτοβελτίωσης, η οποία ξεκίνησε το 1992 στην Κίνα από τον κο Λι Χονγκτζί και αποτελείται από πέντε διαλογιστικές ασκήσεις και διδασκαλίες που δίνουν έμφαση στη βελτίωση του χαρακτήρα του ατόμου σύμφωνα με τις αξίες της ειλικρίνειας, της συμπόνιας και της ανεκτικότητας.

Ο Τζιανγκ Ζεμίν, ο τότε Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ), επέβαλε την απαγόρευση του Φάλουν Γκονγκ στις 20 Ιουλίου 1999, όταν κατέστη σαφές ότι ο αριθμός των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα έφτανε τα 100 εκατομμύρια. Η μεγάλη δημοτικότητά του «ερέθισε» το κινεζικό καθεστώς που από την απαρχή του διώκει την παράδοση και οτιδήποτε πνευματικής φύσεως (Χριστιανούς, Θιβετιανούς, Ουιγούρους κ.ά.). Έκτοτε έχουν υπάρξει χιλιάδες θύματα αυθαίρετων συλλήψεων, φυλάκισης, βιασμού, αναμόρφωσης με σωματική και ψυχολογική κακοποίηση, δαιμονοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού και ακόμα και εξαναγκαστικών αφαίρεσεων οργάνων.

 

Η διαδρομή της μπάντας αναλυτικά: 

Πλατεία Κοτζιά – Σταδίου – Σύνταγμα – Ερμού – Μοναστηράκι – Ανδριανού – Θησείο – Αποστόλου Παύλου- Διονυσίου Αεροπαγίτου – Άγαλμα Μελίνας Μερκούρη.

Μετεωρολόγοι, επιστήμονες εξηγούν γιατί δεν υπάρχει «κλιματική έκτακτη ανάγκη» – μέρος α΄

Δεν υπάρχει κλιματική έκτακτη ανάγκη. Και τα καταστροφολογικά μηνύματα που προωθούνται από τις παγκόσμιες ελίτ είναι καθαρά πολιτικά. Αυτό δήλωσαν 1.808 επιστήμονες και ενημερωμένοι επαγγελματίες όταν υπέγραψαν την «Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα» της Global Climate Intelligence Group.

«Η επιστήμη του κλίματος θα πρέπει να είναι λιγότερο πολιτική, ενώ οι πολιτικές για το κλίμα θα πρέπει να είναι περισσότερο επιστημονικές», αρχίζει η διακήρυξη. «Οι επιστήμονες θα πρέπει να αντιμετωπίζουν ανοιχτά τις αβεβαιότητες και τις υπερβολές στις προβλέψεις τους για την υπερθέρμανση του πλανήτη, ενώ οι πολιτικοί θα πρέπει να υπολογίζουν με ψυχραιμία το πραγματικό κόστος όπως και τα φανταστικά οφέλη των μέτρων πολιτικής τους.»

Η ομάδα είναι ένας ανεξάρτητος «παρατηρητής του κλίματος» που ιδρύθηκε το 2019 από τον ομότιμο καθηγητή γεωφυσικής Γκους Μπέρκχουτ (Guus Berkhout) και τον επιστημονικό δημοσιογράφο Μαρσέλ Κροκ (Marcel Crok). Σύμφωνα με τον ιστότοπο της ομάδας, στόχος της είναι να «δημιουργήσει γνώση και κατανόηση των αιτιών και των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, καθώς και των επιπτώσεων της κλιματικής πολιτικής». Και αυτό το επιτυγχάνει εξετάζοντας αντικειμενικά τα γεγονότα και συμμετέχοντας στην επιστημονική έρευνα σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την κλιματική πολιτική.

Τη δήλωση συνυπογράφουν νομπελίστες, θεωρητικοί φυσικοί, μετεωρολόγοι, καθηγητές και περιβαλλοντολόγοι από όλο τον κόσμο. Και όσοι ρωτήθηκαν από την Epoch Times γιατί υπέγραψαν τη δήλωση που αναφέρει ότι η «κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης» είναι μια φάρσα, δήλωσαν ανεξαιρέτως «επειδή είναι αλήθεια».

«Υπέγραψα τη δήλωση επειδή πιστεύω ότι το κλίμα δεν μελετάται πλέον επιστημονικά. Αντίθετα, έχει γίνει αντικείμενο πίστης», δήλωσε στην Epoch Times ο Χέιμ Μπεναρόγια (Haym Benaroya), διακεκριμένος καθηγητής μηχανολογίας και αεροδιαστημικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Rutgers.

«Η Γη έχει θερμανθεί περίπου 2 βαθμούς Κελσίου από το τέλος της Μικρής Εποχής των Παγετώνων γύρω στο 1850, αλλά αυτό δύσκολα αποτελεί έκτακτη ανάγκη – ή ακόμη και κρίση – αφού ο πλανήτης ήταν ακόμη πιο ζεστός τις τελευταίες χιλιετίες», δήλωσε στην Epoch Times ο Ραλφ Αλεξάντερ (Ralph Alexander), συνταξιούχος φυσικός και δημιουργός του ιστότοπου “Science Under Attack” (“Η επιστήμη δέχεται επίθεση”).

«Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι οι μέσες θερμοκρασίες ήταν υψηλότερες κατά τη λεγόμενη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο (με επίκεντρο το έτος 1000), τη Ρωμαϊκή Θερμή Περίοδο (όταν καλλιεργούνταν σταφύλια και εσπεριδοειδή στη σημερινή πολύ ψυχρότερη Βρετανία) και στις αρχές του Ολόκαινου (μετά το τέλος της τελευταίας κανονικής Εποχής των Παγετώνων).»

Η κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι «μυθοπλασία», είπε απερίφραστα.

image-5490975
1.609 επιστήμονες και ενημερωμένοι επαγγελματίες υπέγραψαν την «Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα» της Global Climate Intelligence Group. (The Epoch Times)

 

Η «Κλιματική Έκτακτη Ανάγκη»

Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), οι ανθρώπινες δραστηριότητες και τα αέρια του θερμοκηπίου είναι η αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Συγκεκριμένα, η IPCC αναφέρει ότι το 1750, οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα ήταν 280 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm), ενώ σήμερα οι συγκεντρώσεις CO2 στην ατμόσφαιρα είναι 420 ppm, γεγονός που επηρεάζει τη θερμοκρασία.

Η IPCC είναι το όργανο του ΟΗΕ για την αξιολόγηση της «επιστήμης που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή». Ιδρύθηκε το 1988 από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό και το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ για να βοηθήσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αναπτύξουν πολιτικές για το κλίμα.

Ο Έντουιν Μπέρρυ (Edwin Berry), θεωρητικός φυσικός και πιστοποιημένος σύμβουλος μετεωρολόγος, δήλωσε ότι μία από τις κεντρικές θεωρίες της IPCC είναι ότι το φυσικό CO2 έχει παραμείνει σταθερό στα 280 ppm από το 1750 και ότι το ανθρώπινο CO2 ευθύνεται για την αύξηση κατά 140 ppm.

Αυτή η θεωρία της IPCC καθιστά το ανθρώπινο CO2 υπεύθυνο για το 33% του σημερινού συνολικού επιπέδου CO2, δήλωσε στην Epoch Times.

Κατά συνέπεια, για να μειωθούν οι θερμοκρασίες, λέει η IPCC, πρέπει να μειώσουμε το CO2 που προκαλείται από τον άνθρωπο – γι’ αυτό και η τρέχουσα πίεση από τους νομοθέτες και τους ακτιβιστές του κλίματος για τη βίαιη μετάβαση των παγκόσμιων μεταφορών σε ηλεκτρικά οχήματα, την απαλλαγή από τα ορυκτά καύσιμα και γενικά τη μείωση όλων των δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στο CO2 που προκαλείται από τον άνθρωπο.

Όλη αυτή η υπόθεση, σύμφωνα με τον κο Μπέρρυ, είναι προβληματική.

«Η δημόσια αντίληψη για το διοξείδιο του άνθρακα είναι ότι μπαίνει στην ατμόσφαιρα και μένει εκεί», δήλωσε ο κος Μπέρρυ. «Νομίζουν ότι απλώς συσσωρεύεται. Αλλά δεν είναι έτσι.»

Εξήγησε ότι όταν εξετάζουμε τη ροή του διοξειδίου του άνθρακα – «ροή» σημαίνει τον άνθρακα που μετακινείται από μια δεξαμενή άνθρακα σε μια άλλη, δηλαδή μέσω της φωτοσύνθεσης, της κατανάλωσης των φυτών και της αναπνοής- ένα σταθερό επίπεδο 140 ppm απαιτεί μια συνεχή εισροή 40 ppm διοξειδίου του άνθρακα ανά έτος, επειδή, σύμφωνα με την IPCC, το διοξείδιο του άνθρακα έχει χρόνο εναλλαγής 3,5 ετών (δηλαδή τα μόρια διοξειδίου του άνθρακα παραμένουν στην ατμόσφαιρα για περίπου 3,5 χρόνια).

«Ένα επίπεδο 280 ppm είναι το διπλάσιο από αυτό – 80 ppm εισροής. Τώρα, λέμε ότι η εισροή του ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα είναι το ένα τρίτο του συνόλου. Ακόμα και τα δεδομένα της IPCC λένε: “Όχι, η εισροή ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα είναι περίπου το 5% έως 7% της συνολικής εισροής διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα”», είπε.

Έτσι, για να αντισταθμίσει την έλλειψη του απαραίτητου διοξειδίου του άνθρακα που προκαλείται από τον άνθρωπο και ρέει στην ατμόσφαιρα, η IPCC ισχυρίζεται ότι, αντί να έχει χρόνο εναλλαγής 3,5 χρόνια, το ανθρώπινο διοξείδιο του άνθρακα παραμένει στην ατμόσφαιρα για εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια.

«[Η IPCC] λέει ότι κάτι είναι διαφορετικό στο ανθρώπινο διοξείδιο του άνθρακα και ότι δεν μπορεί να εξέλθει από την ατμόσφαιρα τόσο γρήγορα όσο το φυσικό διοξείδιο του άνθρακα», δήλωσε ο κος Μπέρρυ. «Λοιπόν, οι επιστήμονες της IPCC -αφού έχουν δαπανήσει δισεκατομμύρια δολάρια – θα έπρεπε να είχαν θέσει μια απλή ερώτηση: “Είναι ένα μόριο ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα ακριβώς πανομοιότυπο με ένα μόριο φυσικού διοξειδίου του άνθρακα;”. Και η απάντηση είναι ναι. Φυσικά!

»Λοιπόν, αν τα ανθρώπινα και τα φυσικά μόρια διοξειδίου του άνθρακα είναι πανομοιότυπα, οι χρόνοι εκροής τους πρέπει να είναι πανομοιότυποι. Έτσι, η όλη ιδέα που υποστηρίζει ότι παραμένει για εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια, είναι λάθος.»

Ο κος Μπέρρυ είπε ότι αυτό σημαίνει ότι η φύση -όχι ο άνθρωπος- προκάλεσε την αύξηση του CO2. Και κατά συνέπεια, οι προσπάθειες μείωσης του ανθρώπινου CO2 είναι άσκοπες.

«Η πεποίθηση ότι το ανθρώπινο CO2 προκαλεί την αύξηση του CO2 μπορεί να είναι η μεγαλύτερη δημόσια πλάνη και η πιο δαπανηρή απάτη στην ιστορία», δήλωσε ο κος Μπέρρυ.

Επεσήμανε ότι στην επιστήμη, η επιστημονική μέθοδος λέει ότι δεν μπορείς να αποδείξεις ότι μια θεωρία είναι 100% αληθινή – μόνο ότι τα δεδομένα την υποστηρίζουν – αλλά μπορείς να αποδείξεις ότι είναι ψευδής. Ως παράδειγμα, ο κος Μπέρρυ θύμισε τον νόμο της βαρύτητας του Σερ Ισαάκ Νεύτωνα, που ήταν η κυρίαρχη θεωρία για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά στη συνέχεια ο Άλμπερτ Αϊνστάιν τη διέψευσε.

image-5490987
Καπνός υψώνεται από εργοστάσιο χάλυβα στην περιοχή της Εσωτερικής Μογγολίας. Κίνα, 3 Νοεμβρίου 2016. (Kevin Frayer/Getty Images)

 

«Ας επιστρέψουμε στην επιστημονική μέθοδο: Η IPCC πρότεινε μια θεωρία. Μπορούμε να αποδείξουμε ότι είναι λάθος; Σε αυτή την περίπτωση απέδειξα ότι η θεωρία τους είναι όντως λάθος», δήλωσε.

Ο κος Μπέρρυ πήγε την έρευνά του ένα βήμα παραπέρα και υπολόγισε τον ανθρώπινο κύκλο του άνθρακα χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του κύκλου του άνθρακα της IPCC.

«Η πρόβλεψη από το ίδιο μοντέλο δεν δίνει τον άνθρωπο να παράγει 140 ppm. Βγαίνει πιο κοντά στα 30 ppm. Το οποίο ουσιαστικά σημαίνει ότι η IPCC κάνει λάθος», είπε.

Είπε ότι χρησιμοποιώντας τα δεδομένα της IPCC, η φύση είναι υπεύθυνη για περίπου 390 ppm CO2 και ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος μόνο για περίπου 30 ppm – όχι για 140 ppm.

«Τώρα, κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει, “Είναι σωστά τα δεδομένα της IPCC;”

»Η απάντησή μου είναι: “Δεν ξέρω”. Αλλά δεν χρειάζεται να ξέρω, επειδή η IPCC έχει χρησιμοποιήσει αυτά τα δεδομένα για να εξαπατήσει τον κόσμο. Εγώ θέλω να δείξω ότι η λογική τους είναι λανθασμένη χρησιμοποιώντας τα δεδομένα τους», δήλωσε.

«Η IPCC δεν ιδρύθηκε ως επιστημονικός οργανισμός.»

Ο κος Μπέρρυ είπε ότι η IPCC δεν αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τις θεωρίες της, ως εκ τούτου αποκλίνοντας από την εφαρμογή των επιστημονικών μεθόδων που διέπουν και ορίζουν την επιστήμη.

«Δημιουργήθηκε ως πολιτικός οργανισμός για να πείσει συγκεκριμένα το κοινό ότι το διοξείδιο του άνθρακα προκαλεί προβλήματα», είπε.

Όταν ρωτήθηκε γιατί υπάρχει πίεση για την κήρυξη «έκτακτης ανάγκης για το κλίμα», ο κος Μπέρρυ είπε ότι όλα έχουν να κάνουν με τα χρήματα και τον έλεγχο.

«Αυτός είναι ο μόνος πραγματικός λόγος. Δεν υπάρχει καμία κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης», δήλωσε.

Ο κος Μπέρρυ έχει θέσει στη διάθεση του κοινού όλες τις έρευνές του, καθώς και τις έρευνες και την αλληλογραφία των συναδέλφων του που προσπαθούν να αντικρούσουν τις θεωρίες του.

People attend the 48th session of the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) in Incheon, South Korea, on Oct. 1, 2018. (Jung Yeon-je/AFP via Getty Images)
Η 48η σύνοδο της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) στο Incheon της Νότιας Κορέας, την 1η Οκτωβρίου 2018. (Jung Yeon-je/AFP μέσω Getty Images)

Της Katie Spence

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Διπολική διαταραχή: Συμπτώματα, αιτίες, θεραπείες και φυσικές προσεγγίσεις

Η διπολική διαταραχή, παλαιότερα γνωστή ως μανιοκατάθλιψη, είναι μια αρκετά διαδεδομένη διαταραχή, με 1 στους 100 ανθρώπους να διαγιγνώσκεται σε κάποια στιγμή της ζωής τους παγκοσμίως. Το στατιστικό στοιχείο είναι ελαφρώς υψηλότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες, με σχεδόν το 3% του πληθυσμού να βιώνει τη διαταραχή ετησίως. Σχεδόν το 83% των περιπτώσεων θεωρούνται σοβαρές. Ενώ τα ποσοστά εμφάνισης δεν είναι προς το παρόν σαφή, η διπολική διαταραχή διαγιγνώσκεται συνήθως μεταξύ 15 και 19 ετών και σπάνια μετά τα 40.

Μέρος της πρόκλησης της διάγνωσης της διπολικής διαταραχής είναι ότι περιλαμβάνει μια ψυχολογική εξέταση κατά την οποία το άτομο ερωτάται σχετικά με τα συμπτώματά του, το οικογενειακό ιστορικό και τη συνολική κατάσταση της ψυχικής του υγείας. Πολλές από αυτές τις απαντήσεις είναι συχνά υποκειμενικές και μπορεί αρχικά να μην οδηγούν άμεσα στη διάγνωση διπολικής διαταραχής.

Ποιοι είναι οι τύποι διπολικής διαταραχής;

Μπορούν να αναπτυχθούν διάφοροι τύποι διπολικής διαταραχής. Επειδή πρόκειται για μια εγκεφαλική πάθηση που μεταβάλλει τη διάθεση, την ενέργεια και συχνά την ικανότητα λειτουργίας ενός ατόμου, είναι σύνηθες για τα άτομα με διπολική διαταραχή να βιώνουν έντονες συναισθηματικές καταστάσεις που συνήθως εμφανίζονται για καθορισμένες περιόδους. Μια βασική κατηγοριοποίηση μεταξύ όσων βιώνουν εναλλαγές της διάθεσης και όσων πάσχουν από διπολική διαταραχή είναι η χρονική διάρκεια των επεισοδίων, με τη διπολική διαταραχή να επηρεάζει τη διάθεση για αρκετές ημέρες κάθε φορά.

Διπολική διαταραχή 1

Συμβαίνει όταν ένα άτομο βιώνει ένα μανιακό επεισόδιο. Κατά τη διάρκεια των μανιακών επεισοδίων, οι άνθρωποι έχουν ακραίες αλλαγές στα επίπεδα ενέργειας, οι οποίες μπορεί να είναι θετικές ή αρνητικές. Ένα μανιακό επεισόδιο διαρκεί τουλάχιστον μία εβδομάδα κατά την οποία το άτομο βιώνει εξαιρετικά υψηλά ή/και χαμηλά συναισθήματα. Αυτές οι αλλαγές συχνά οδηγούν σε δυσλειτουργία στην εργασία, στην οικογενειακή ζωή ή/και στην ικανότητα διαχείρισης άλλων ευθυνών. Συμβαίνουν επίσης καταθλιπτικά επεισόδια τα οποία, κατά κανόνα, επιμένουν για περίπου δύο εβδομάδες ή περισσότερο. Εάν ένα άτομο βιώνει πολύ χαμηλά συναισθήματα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συχνά αναφέρεται ως “μείζον καταθλιπτικό” επεισόδιο. Τα υπομανιακά επεισόδια μπορεί επίσης να ακολουθούν τα μανιακά επεισόδια. Κατά τη διάρκεια της υπομανίας, το επίπεδο ενέργειας παραμένει υψηλό, όπως και η διογκωμένη αυτοεκτίμηση. Ωστόσο, τα συμπτώματα δεν είναι τόσο ακραία και διαρκούν μόνο λίγες ημέρες.

Διπολική διαταραχή 2

Τα άτομα που εμφανίζουν διπολική διαταραχή 2 έχουν τουλάχιστον ένα μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο και ένα υπομανιακό επεισόδιο. Αυτά τα υπομανιακά επεισόδια είναι λιγότερο σοβαρά από τα μανιακά επεισόδια που βιώνουν τα άτομα με διπολική διαταραχή 1.

Κυκλοθυμική Διαταραχή (Κυκλοθυμία)

Πρόκειται για μια ηπιότερη μορφή διπολικής διαταραχής που συνήθως περιλαμβάνει πολλές εναλλαγές της διάθεσης, με εμφάνιση τόσο υπομανίας όσο και καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Τα άτομα με κυκλοθυμική διαταραχή έχουν συχνά πολλά συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, αλλά τα συμπτώματα είναι λιγότερο σοβαρά από τα άτομα με διπολική διαταραχή 1 ή 2. Η επανάληψη των συμπτωμάτων συμβαίνει για τουλάχιστον δύο χρόνια και οι εναλλαγές της διάθεσης δεν παύουν για περισσότερο από δύο μήνες κάθε φορά.

Απροσδιόριστος ή άλλος καθορισμένος διπολισμός

Εάν ένα άτομο δεν πληροί τα κριτήρια για τους άλλους τύπους διπολικής διαταραχής, αλλά παρουσιάζει κλινικά σημαντικές ανώμαλες διακυμάνσεις της διάθεσης, θα ανήκει σε αυτόν τον τύπο.

Ποια είναι τα συμπτώματα και τα πρώιμα σημάδια της διπολικής διαταραχής;

Το κύριο σημάδι ή σύμπτωμα της διπολικής διαταραχής είναι ένα μανιακό επεισόδιο που διαρκεί τουλάχιστον μία εβδομάδα και μπορεί να περιλαμβάνει και υπομανιακά επεισόδια.

Επειδή η εμπειρία της διπολικής διαταραχής είναι εξατομικευμένη, τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Ωστόσο, τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί να είναι κοινά σε ένα μανιακό επεισόδιο:

  • Συνεχείς αλλαγές στην κατάσταση της διάθεσης ή εναλλαγές της διάθεσης
  • Ακραίες συναισθηματικές καταστάσεις, τόσο υψηλές όσο και χαμηλές
  • Ξαφνικές, σοβαρές αλλαγές στη διάθεση
  • Ανησυχία
  • Γρήγορη ομιλία και σκέψεις
  • Αυξημένη ενέργεια
  • Κακή κρίση
  • Αυξημένη παρορμητικότητα
  • Απερίσκεπτη συμπεριφορά
  • Μη ρεαλιστικά αισθήματα σπουδαιότητας
  • Ψύχωση

Τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί επίσης να είναι κοινά σε ένα υπομανιακό επεισόδιο:

  • Αυξημένα αισθήματα θετικότητας ή/και παραγωγικότητας
  • Μεταβολές της διάθεσης

Τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί επίσης να είναι κοινά σε ένα καταθλιπτικό επεισόδιο:

  • Ακραία θλίψη
  • Χαμηλή ενέργεια
  • Έλλειψη κινήτρων
  • Αίσθημα αναξιότητας ή απελπισίας
  • Δυσκολία συγκέντρωσης
  • Ευερεθιστότητα
  • Αυξημένη ανάγκη για ύπνο

Επειδή η διπολική διαταραχή θεωρείται ότι έχει μια ισχυρή κληρονομική συνιστώσα, είτε περιβαλλοντική είτε γενετική, ο τακτικός έλεγχος για άτομα που μπορεί να έχουν προδιάθεση ίσως είναι μια καλή ιδέα, αν αρχίσουν να εμφανίζονται συμπτώματα.

Τι προκαλεί τη διπολική διαταραχή;

Η ακριβής αιτία της διπολικής διαταραχής δεν είναι γνωστή. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που πιστεύεται ότι προκαλούν τη διπολική διαταραχή, μεταξύ των οποίων:

  • Γενετική: Πιστεύεται ότι η διπολική διαταραχή φέρει γενετικό δεσμό και μπορεί να διαδοθεί στην οικογένεια. Είναι μία από τις πιο κληρονομικές ψυχιατρικές καταστάσεις που έχουν εντοπιστεί – είτε πρόκειται για περιβαλλοντικές είτε για γενετικές. Πάνω από τα δύο τρίτα των ασθενών έχουν τουλάχιστον έναν στενό βιολογικό συγγενή με τη διαταραχή.
  • Ανισορροπίες ή αλλοιωμένες περιοχές του εγκεφάλου: Χημικές ανισορροπίες στον εγκέφαλο μπορεί να προκαλέσουν διπολική διαταραχή. Οι νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλο, όπως η σεροτονίνη, η νορεπινεφρίνη και η ντοπαμίνη, μπορεί να επηρεαστούν, προκαλώντας την πτώση των ατόμων με συμπτώματα. Η φαιά ουσία ή ο όγκος του ιππόκαμπου μπορεί επίσης να μειωθεί στα διπολικά άτομα.

Παρόλο που η αιτία της διπολικής διαταραχής είναι άγνωστη, έχει κάποια κοινά εναύσματα, όπως τα ακόλουθα:

  • Το άγχος: Τα παραδείγματα μπορεί να περιλαμβάνουν επιδείνωση των σχέσεων, κακοποίηση, ασθένεια, κίνδυνο για τα προς το ζην και/ή θάνατο αγαπημένων προσώπων.
  • Σωματική ασθένεια
  • Διαταραχές του ύπνου
Although the exact cause of bipolar disorder is unknown, experts believe it may result from an imbalance of brain chemicals, physical abnormalities in the brain, genetics, or environmental factors. A combination of factors may also be the cause. (Illustrations from Shutterstock/Designed by The Epoch Times)
Αν και η ακριβής αιτία της διπολικής διαταραχής είναι άγνωστη, οι ειδικοί πιστεύουν ότι μπορεί να οφείλεται σε ανισορροπία των χημικών ουσιών του εγκεφάλου, σε φυσικές ανωμαλίες στον εγκέφαλο, στη γενετική ή σε περιβαλλοντικούς παράγοντες. Ένας συνδυασμός παραγόντων μπορεί επίσης να είναι η αιτία. (Εικόνες από Shutterstock/σύνθεση: The Epoch Times)

 

Ποιοι παράγοντες συντελούν στην ανάπτυξη της διπολικής διαταραχής;

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η διπολική διαταραχή μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της γενετικής, του στρες και των ανισορροπιών. Τα αίτια της διπολικής διαταραχής συμπίπτουν με την κατηγορία των ατόμων που έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τη συγκεκριμένη πάθηση.

Θεωρείται ότι η διπολική διαταραχή επηρεάζει αρκετά εξίσου τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες, ενώ δεν υπάρχουν αρκετές μελέτες για να διαπιστωθεί αν η καταγωγή από μια συγκεκριμένη εθνικότητα παίζει κάποιο ρόλο στην αύξηση της πιθανότητας εμφάνισης της νόσου. Οι ακόλουθοι είναι οι παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο:

  • Οικογενειακό ιστορικό: αυξάνει τον κίνδυνο.
  • Ηλικία: Αν και η διπολική διαταραχή μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, είναι πιο συχνή σε άτομα ηλικίας 18 έως 29 ετών.
  • Άλλες ψυχικές ασθένειες: Τα άτομα με εποχιακή συναισθηματική διαταραχή είναι πιο επιρρεπή στο να αναπτύξουν τελικά διπολική διαταραχή. Πολλοί άνθρωποι με διπολική διαταραχή πάσχουν επίσης από αγχώδη διαταραχή και περίπου οι μισοί από τους διπολικούς ανθρώπους έχουν μια συνυπάρχουσα ψυχιατρική διαταραχή.
  • Εξάρτηση από ναρκωτικά ή αλκοόλ: Υπάρχει σύνδεση μεταξύ της κατάχρησης ουσιών και της διπολικής διαταραχής, με περίπου το 60% των ασθενών να παρουσιάζουν εξάρτηση από ναρκωτικά ή αλκοόλ.
  • Τραυματικά γεγονότα ή στρες: Τα άτομα που βιώνουν υψηλό στρες ή ένα τραυματικό γεγονός, όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν τη διαταραχή.

Πώς διαγιγνώσκεται η διπολική διαταραχή;

Αν και υπάρχουν διάφορες εξετάσεις διαλογής και διάγνωσης για τη διπολική διαταραχή, συνήθως οι άνθρωποι δεν εξετάζονται, εκτός αν παρουσιάζουν συμπτώματα. Για κάποιον που εμφανίζει συμπτώματα, μπορούν να ολοκληρωθούν οι ακόλουθες εξετάσεις για να επιβεβαιωθεί ή να αποκλειστεί η διάγνωση:

  • Φυσική εξέταση και εργαστηριακές εξετάσεις: Αυτό βοηθά στον αποκλεισμό υποκείμενων ιατρικών καταστάσεων που θα μπορούσαν να προκαλούν συμπτώματα.
  • Ψυχιατρική αξιολόγηση: Συνήθως, ένας γιατρός θα ολοκληρώσει μια ψυχιατρική αξιολόγηση για να διαπιστώσει εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό διπολικής διαταραχής και για να αξιολογήσει την τρέχουσα κατάσταση της ψυχικής υγείας.Οι ερωτήσεις συνήθως αφορούν το πόσο καιρό το άτομο αισθάνεται συμπτωματικά, πόσο διαρκούν γενικά τα συμπτώματα και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Αυτή η αξιολόγηση μπορεί επίσης να θέσει ερωτήσεις σχετικά με τις συνήθειες του τρόπου ζωής του ατόμου, εάν το άτομο κάνει χρήση ναρκωτικών ή/και αλκοόλ, και ο ιατρός μπορεί επίσης να συμβουλευτεί και να ρωτήσει φίλους και συγγενείς.
  • Καταγραφή της διάθεσης: Ορισμένες φορές, στο πλαίσιο της ψυχολογικής αξιολόγησης, ο επαγγελματίας θα ζητήσει από το άτομο να παρακολουθεί τη διάθεση, τον ύπνο, τα συμπτώματά του κλπ., για να βοηθήσει στην εξεύρεση του κατάλληλου σχεδίου θεραπείας και του τύπου της διπολικής διαταραχής.

Ποιες είναι οι επιπλοκές της διπολικής διαταραχής;

Κάποιος που έχει διαγνωστεί με διπολική διαταραχή μπορεί να αντιμετωπίσει διάφορες επιπλοκές στη λειτουργικότητά του λόγω των σημαντικών αλλαγών της διάθεσης που συχνά συμπίπτουν με τη διαταραχή.

Ορισμένες από τις πιο συχνές επιπλοκές περιλαμβάνουν:

  • Κατάχρηση ουσιών: Πολλοί άνθρωποι μπορεί να στραφούν σε ουσίες για να βοηθήσουν στην αντιμετώπισή τους μετά την εμφάνισή της. Εάν εσείς ή κάποιος γνωστός σας παλεύει με τη διπολική διαταραχή ή/και την κατάχρηση ουσιών, η συμβουλή μιας εξειδικευμένης ομάδας παρόχων υγειονομικής περίθαλψης είναι απαραίτητη για τη βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων.
  • Πρόσθετες ανησυχίες για την ψυχική υγεία: Κάποιος που πάσχει από διπολική διαταραχή μπορεί να εμφανίσει πρόσθετες καταστάσεις ψυχικής υγείας, όπως άγχος ή/και κατάθλιψη, λόγω της διπολικής διαταραχής.
  • Συννοσηρότητες: Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα με διπολική διαταραχή πάσχουν από άλλες συννοσηρότητες, όπως αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, παχυσαρκίας, διαβήτη και υπέρτασης. Επειδή οι καταστάσεις ψυχικής υγείας μπορούν συνήθως να συσχετίζονται με τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι φροντίζουν τη σωματική τους υγεία, θεωρείται ότι υπάρχουν σημαντικές σχέσεις μεταξύ της κακής ψυχικής υγείας ή/και της διπολικής διαταραχής και της χειρότερης συνολικής κατάστασης της σωματικής υγείας.
  • Αυτοκτονία: Περίπου 1 στα 5 άτομα με διπολική διαταραχή αυτοκτονούν. Καλέστε το 911 ή τη Γραμμή Ζωής για την Αυτοκτονία και την Κρίση στο 988 εάν έχετε αυτοκτονικές σκέψεις.

Τρόποι αντιμετώπισης

Οι θεραπείες για τη διπολική διαταραχή ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία, τα συμπτώματα και τη σοβαρότητα του ατόμου. Οι συνήθεις θεραπείες περιλαμβάνουν φάρμακα, ψυχοθεραπεία ή και τα δύο.

Φάρμακα

Τα πιο συνηθισμένα φάρμακα για τη διπολική διαταραχή είναι οι σταθεροποιητές της διάθεσης. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι όλα τα φάρμακα μπορεί να έχουν παρενέργειες και πρέπει να συνταγογραφούνται και να παρακολουθούνται από εξειδικευμένη ομάδα επαγγελματιών υγείας για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια. Οι ακόλουθοι σταθεροποιητές της διάθεσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της διπολικής διαταραχής:

  • Το λίθιο είναι ένα φάρμακο σταθεροποίησης της διάθεσης που βοηθά τα άτομα με συμπτώματα μανίας και κατάθλιψης.
  • Τα αντισπασμωδικά είναι σταθεροποιητές της διάθεσης που περιλαμβάνουν το ντιβαλπροέξ νάτριο, τη λαμοτριγίνη και το βαλπροϊκό οξύ.
  • Τα αντιψυχωσικά περιλαμβάνουν την ολανζαπίνη, τη ρισπεριδόνη, την κουετιαπίνη, τη λουρασιδόνη, την αριπιπραζόλη και την αζεναπίνη.
  • Τα αντικαταθλιπτικά περιλαμβάνουν τους αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRI), τους αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης, νορεπινεφρίνης (SNRI), τους αναστολείς μονοαμινοξειδάσης (MAOIs) και τα τρικυκλικά. Αυτά τα φάρμακα μπορεί μερικές φορές να επιδεινώσουν τη μανία, γι’ αυτό μπορεί να συνταγογραφούνται μαζί με άλλα φάρμακα που μετριάζουν αυτή την παρενέργεια.
  • Οι βενζοδιαζεπίνες είναι φάρμακα όπως η αλπραζολάμη, το χλωροδιαζεποξείδιο, η κλοναζεπάμη, η διαζεπάμη και η λοραζεπάμη, που συχνά συνταγογραφούνται για τις αγχολυτικές τους ιδιότητες.

Ψυχοθεραπεία

Χρησιμοποιείται συχνά ως μέρος ενός σχεδίου θεραπείας παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή. Ορισμένα θεραπευτικά μέτρα μπορεί να περιλαμβάνουν ψυχοεκπαίδευση για να μάθετε περισσότερα για τη διπολική διαταραχή, γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT) για τη μείωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης ή/και οικογενειακή θεραπεία για να εργαστείτε στο πλαίσιο των σχέσεων του ατόμου.

Πώς επηρεάζει η νοοτροπία τη διπολική διαταραχή;

Επειδή η διπολική διαταραχή είναι μια κατάσταση ψυχικής υγείας, το να φτάσει κανείς σε ένα χώρο με τη διαχείριση της διπολικής διαταραχής, ώστε το άτομο να μπορεί να διατηρήσει μια πιο θετική νοοτροπία, είναι ζωτικής σημασίας.

Οι έρευνες δείχνουν ότι υπάρχουν υψηλότερες περιπτώσεις υποτροπής στη διπολική διαταραχή σε όσους έχουν πιο απαισιόδοξα πρότυπα πεποιθήσεων σε σύγκριση με εκείνους που στοχεύουν να διατηρήσουν μια πιο θετική προοπτική. Επειδή πολλά άτομα με διπολική διαταραχή συνήθως αισθάνονται τις χαμηλές στιγμές πιο έντονα από τις υψηλές, η διαχείριση της νοοτροπίας είναι κρίσιμη.

Επειδή η διάγνωση της διπολικής διαταραχής είναι μερικές φορές δύσκολο να αντιμετωπιστεί, το άτομο πρέπει να συνεργαστεί με μια ολοκληρωμένη, κατάλληλη ομάδα φροντίδας για να βελτιστοποιήσει τη συνολική διαχείριση της υγείας του.

Ορισμένες από τις πιο συνηθισμένες ανησυχίες για τα άτομα που ζουν με διπολική διαταραχή περιλαμβάνουν:

  • Πώς μπορεί να αντιληφθούν οι άλλοι τη διαταραχή.
  • Πώς μπορεί να επηρεάσει την καθημερινή λειτουργικότητα.
  • Ανησυχίες σχετικά με τη μετάδοση της διαταραχής στα παιδιά.
  • Πώς μπορεί να επηρεάσει την προσωπική ζωή του ατόμου.

Ενώ η διάγνωση της διπολικής διαταραχής μπορεί να φαίνεται σημαντική, η επιστράτευση της σωστής ομάδας εξειδικευμένων επαγγελματιών υγείας, συμπεριλαμβανομένων γιατρών και θεραπευτών, είναι ουσιώδης. Η εξέταση ομάδων υποστήριξης και άλλων τρόπων για να περιβάλλετε τον εαυτό σας με άτομα με παρόμοιες εμπειρίες μπορεί επίσης να αποτελέσει ένα ενθαρρυντικό βήμα.

Ποιες είναι οι φυσικές προσεγγίσεις για τη διπολική διαταραχή;

Ενώ η φαρμακευτική αγωγή και η θεραπεία είναι οι συνήθεις προσεγγίσεις για τη θεραπεία της διπολικής διαταραχής, ορισμένες φυσικές προσεγγίσεις μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων.

Συμπληρώματα

  • Ωμέγα-3: Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι η επαρκής συμπληρωματική χορήγηση ιχθυελαίου μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων για τα άτομα με διπολική διαταραχή. Επειδή το ιχθυέλαιο περιέχει ωμέγα-3 που αλληλεπιδρούν με τους νευροδιαβιβαστές που σχετίζονται με τη διάθεση για να βελτιώσουν τη δέσμευση και τη σηματοδότηση, σταθεροποιώντας έτσι τη διάθεση, τα άτομα με διπολική διαταραχή μπορεί να επωφεληθούν από τα τακτικά, υψηλής ποιότητας συμπληρώματα ιχθυελαίου. Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μειώνουν επίσης τη φλεγμονή.
  • NAC: Η N-ακετυλο-L-κυστεΐνη (NAC) είναι ένα άλλο συμπλήρωμα που έχει μελετηθεί σε άτομα με διπολική διαταραχή. Αν και χρειάζονται περισσότερες έρευνες, η NAC θεωρείται ότι έχει αντιοξειδωτική δράση, βοηθώντας στην απελευθέρωση ντοπαμίνης και σε αυξημένα επίπεδα νευρογένεσης στον εγκέφαλο.
  • Ινοσιτόλη: Αν και αναφέρεται ως βιταμίνη Β8, η ινοσιτόλη δεν είναι βιταμίνη. Έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλει στη μείωση των συμπτωμάτων για ορισμένα άτομα με διπολική διαταραχή λόγω της φυσικής εξάντλησης της ινοσιτόλης που μπορεί να συμβεί σε άτομα που λαμβάνουν φάρμακα για τη διπολική διαταραχή. Αυτό το συμπλήρωμα έχει δείξει κάποια υπόσχεση για τα άτομα με διπολική διαταραχή, αν και χρειάζονται πρόσθετες έρευνες. Η συμπλήρωση ινοσιτόλης είναι αμφιλεγόμενη εάν λαμβάνετε λίθιο ή βαλπροϊκό οξύ και θα πρέπει να συζητηθεί με το γιατρό σας.
  • Χολίνη: Μια συστηματική ανασκόπηση διαπίστωσε ότι η θεραπεία με την υδατοδιαλυτή βιταμίνη χολίνη μείωσε σημαντικά τα συμπτώματα της μανίας σε πέντε από έξι ασθενείς με διπολική διαταραχή ταχείας εναλλαγής, ενώ τέσσερις είχαν μειωμένα καταθλιπτικά και μανιακά συμπτώματα.

Αλλαγές στον τρόπο ζωής

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η φροντίδα του σώματός μας βοηθά στη βελτίωση της ψυχικής μας υγείας. Η τακτική άσκηση, ο επαρκής ύπνος και η ισορροπημένη διατροφή συμβάλλουν στη σταθεροποίηση της γενικής φυσιολογικής κατάστασης. Η τακτική άσκηση βοηθά στη σταθεροποίηση της διάθεσης και στην απελευθέρωση της φυσικής ντοπαμίνης. Ο ύπνος βοηθά στην αποκατάσταση του εγκεφάλου και συμβάλλει στη μείωση της ευερεθιστότητας. Μια καλά ισορροπημένη διατροφή που περιλαμβάνει ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και αντιφλεγμονώδη αντιοξειδωτικά βοηθά στην τροφοδοσία του εγκεφάλου και στην προώθηση μιας θετικής χημικής ισορροπίας.

Ένας τύπος ψυχοθεραπείας που ονομάζεται θεραπεία διαπροσωπικών και κοινωνικών ρυθμών (IPSRT) δείχνει επίσης πολλά υποσχόμενη στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της διπολικής διαταραχής. Η IPSRT στοχεύει στην αντιμετώπιση της δυσλειτουργίας του κιρκαδιανού ρυθμού, στην παροχή ψυχοθεραπευτικών συνεδριών και στην εκπαίδευση των ασθενών για το πώς να τηρούν καλύτερα τις φαρμακολογικές θεραπείες. Σε μια ελεγχόμενη δοκιμή πραγματικού κόσμου διαπιστώθηκε ότι η θεραπεία μείωσε την επιβάρυνση των ασθενών από τα συμπτώματα για πάνω από έξι μήνες.

Πρόληψη

Αν και δεν υπάρχει εγγυημένος τρόπος να εξαλείψετε εντελώς τις πιθανότητες εμφάνισης διπολικής διαταραχής, υπάρχουν αρκετά βήματα που μπορείτε να λάβετε για να μειώσετε τις πιθανότητες να εξελιχθεί σε μη διαχειρίσιμη κατάσταση.

Μερικοί από τους καλύτερους τρόπους για να μειώσετε τον κίνδυνο επιδείνωσης της διπολικής διαταραχής έχουν να κάνουν με τις συνήθειες του τρόπου ζωής, όπως:

  • Επαγρύπνηση: Εάν έχετε γενετική προδιάθεση για διπολική διαταραχή ή ανησυχείτε για την ανάπτυξη συμπτωμάτων, είναι απαραίτητο να δίνετε προσοχή στα τακτικά προειδοποιητικά σημάδια. Εάν αρχίσουν να αναπτύσσονται συμπτώματα, η έγκαιρη αντιμετώπισή τους οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα. Μπορεί να είναι χρήσιμη η βοήθεια φίλων, συγγενών ή/και παρόχων υγειονομικής περίθαλψης που θα σας κρατήσουν υπόλογους για την αναζήτηση των συμπτωμάτων.
  • Διατήρηση υγιεινών συνηθειών: Η διατήρηση της τακτικής αυτοφροντίδας, όπως η άσκηση και η καλή διατροφή, είναι σημαντική για τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης ή/και επιδείνωσης της διπολικής διαταραχής. Επιπλέον, η αποφυγή της χρήσης ναρκωτικών και αλκοόλ είναι απαραίτητη, καθώς ουσίες όπως αυτές μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα ή/και να αυξήσουν την πιθανότητα επανεμφάνισης των συμπτωμάτων.
  • Υγιεινή διατροφή: Τα στοιχεία υποδεικνύουν μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης διαταραχών της διάθεσης σε άτομα που καταναλώνουν καλής ποιότητας πρωτεΐνες, πολλά φρούτα και λαχανικά, όσπρια, δημητριακά ολικής αλέσεως και ξηρούς καρπούς σε σύγκριση με όσους τρώνε δυτική διατροφή, ιδίως μια διατροφή που είναι ιδιαίτερα επεξεργασμένη. Ως εκ τούτου, η διατήρηση ενός ποικίλου και υγιούς μικροβιώματος του εντέρου μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή ψυχικών ασθενειών.
  • Διατήρηση της φαρμακευτικής αγωγής: Η τακτική και σύμφωνη με τις οδηγίες λήψη των φαρμάκων σας είναι σημαντική για τη διαχείριση του επιπολασμού και της υποτροπής των συμπτωμάτων. Η προληπτική διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής χωρίς την κατάλληλη επίβλεψη από τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση ή επιστροφή των συμπτωμάτων.

Της Jordan Stachel

Ιατρική επιμέλεια: Beverly Timerding, MD

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

ΚΙΝΑ: Η συστηματική επίθεση κατά της μογγολικής ταυτότητας συνεχίζεται στη Νότια Μογγολία

Η χρήση της μογγολικής γλώσσας στα σχολεία της Εσωτερικής Μογγολίας της Κίνας έχει ανασταλεί πλήρως, μετά από μια τριετή μεταβατική διαδικασία. Η κίνηση αυτή προκαλεί σε πολλούς εθνοτικούς Μογγόλους ανησυχία όσον αφορά τη μετάδοση του μογγολικού πολιτισμού στις νεότερες γενιές.

«Πρόκειται για μια συστηματική και σχεδιασμένη πολιτική της κυβέρνησης του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) για την εξάλειψη της μογγολικού έθνους», δήλωσε ο Ενγκεμπατού Τογκοτσόγκ, Μογγόλος ακτιβιστής με έδρα τις ΗΠΑ, σχετικά με την υποχρεωτική μετάβαση, η οποία χρεώνεται ως «δίγλωσση εκπαίδευση». Ο κος Ενγκεμπατού είναι διευθυντής του Κέντρου Πληροφόρησης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Νοτίων Μογγόλων (SMHRIC) με έδρα τη Νέα Υόρκη.

Οι Μογγόλοι ακτιβιστές εκτός Κίνας συχνά αναφέρονται στην πατρίδα τους ως Νότια Μογγολία και όχι ως Εσωτερική Μογγολική Αυτόνομη Περιοχή, όπως αποκαλείται από το Πεκίνο.

Από την 1η Σεπτεμβρίου, όλα τα σχολεία της Μογγολίας στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των νηπιαγωγείων, πρέπει να χρησιμοποιούν αποκλειστικά τα μανδαρινικά, ανέφερε η SMHRIC στην ιστοσελίδα της.

Τον Απρίλιο, η ομάδα δήλωσε ότι είχε αποκτήσει μια ηχητική καταγραφή από μια συνάντηση γονέων-δασκάλων στην πρωτεύουσα της Εσωτερικής Μογγολίας Χοχότ. Στην ηχογράφηση, ο διευθυντής του σχολείου ενημέρωνε τους γονείς ότι «σύμφωνα με την οδηγία της κεντρικής κυβέρνησης, όλα τα μογγολικά σχολεία της περιοχής θα χρησιμοποιούν την εθνική κοινή γλώσσα [κινέζικα] ως γλώσσα διδασκαλίας από την 1η Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους».

«Η μογγολική γλώσσα είναι το τελευταίο σύμβολο της μογγολικής εθνικής ταυτότητας, αλλά τώρα η κυβέρνηση [του ΚΚΚ] [παραβιάζει] τα γλωσσικά δικαιώματα, μη επιτρέποντας στα παιδιά να χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα στα σχολεία», δήλωσε ο κος Ενγκεμπατού στην Epoch Times στις 16 Σεπτεμβρίου.

Στις αρχές Αυγούστου του 2020, με πρόσχημα τη μεταρρύθμιση του προγράμματος σπουδών των δημοτικών σχολείων, το Πεκίνο προώθησε τη «δίγλωσση εκπαίδευση δεύτερης γενιάς», απαιτώντας από τα δημοτικά εθνοτικά σχολεία της Εσωτερικής Μογγολίας να χρησιμοποιούν το τυποποιημένο διδακτικό υλικό του Υπουργείου Παιδείας του ΚΚΚ για τα μαθήματα της γλώσσας, της ηθικής, της ιστορίας και της διοίκησης. Τα σχολεία έπρεπε να σταματήσουν τη χρήση και τη διδασκαλία της τοπικής γλώσσας στα συγκεκριμένα μαθήματα και να χρησιμοποιούν αντ’ αυτού τα μανδαρινικά.

Φέτος, το Πεκίνο οριστικοποίησε τη μετάβαση στα μανδαρινικά, αφαιρώντας σχεδόν εντελώς τη μογγολική γλώσσα από το επίσημο πρόγραμμα σπουδών των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Protestors hold banners and wave the Mongolian flag during a protest in Ulaanbaatar, the capital of Mongolia, against Chinese policies in the neighboring Chinese province of Inner Mongolia, China, on Oct. 1, 2020. (Byambasuren Byamba-Ochir /AFP via Getty Images)
Διαδηλωτές κρατούν πανό και ανεμίζουν τη μογγολική σημαία κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας στο Ουλάν Μπατόρ, την πρωτεύουσα της Μογγολίας, ενάντια στις κινεζικές πολιτικές στη γειτονική κινεζική επαρχία της Εσωτερικής Μογγολίας, την 1η Οκτωβρίου 2020. (Byambasuren Byamba-Ochir /AFP μέσω Getty Images)

 

Η αρχική ανακοίνωση, το 2020, προκάλεσε μια σειρά διαμαρτυριών που οδήγησαν στη σύλληψη δεκάδων γονέων, εκπαιδευτικών και άλλων αξιωματούχων.

Στη συνέχεια, το ΚΚΚ επιτηρούσε αυστηρά την περιοχή της Μογγολίας για να αποφύγει περισσότερες μαζικές διαμαρτυρίες. Τα τοπικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης λογοκρίθηκαν, με τις τοπικές ομάδες WeChat να απενεργοποιούνται προσωρινά, δήλωσε ο κος Ενγκεμπατού.

Η «δίγλωσση εκπαίδευση δεύτερης γενιάς» σημαίνει στην πραγματικότητα εκπαίδευση σχεδόν εξ ολοκλήρου στα μανδαρινικά, είπε ο κος Ενγκεμπατού.

Η προσέγγιση του ΚΚΚ, συνέχισε, «είναι μια τυπική μέθοδος πολιτιστικής γενοκτονίας, που στοχεύει στην εξάλειψη της μογγολικής γλώσσας, του πολιτισμού και των συμβόλων ταυτότητας, έτσι ώστε οι Μογγόλοι να μην μπορούν να αναδείξουν τη μογγολική τους ταυτότητα».

Οι Μογγόλοι αποτελούν σχεδόν το 20% του πληθυσμού της Εσωτερικής Μογγολίας των 23 εκατομμυρίων κατοίκων.

Διαγράφοντας τη μογγολική ιστορία

Εκτός από το να εμποδίζει τα παιδιά να μαθαίνουν μογγολικά στο σχολείο, σύμφωνα με τον κο Ενγκεμπατού, το Πεκίνο επιτίθεται και στα βιβλία που σχετίζονται με τη μογγολική ιστορία.

«Τα σχολεία, οι βιβλιοθήκες [και] τα βιβλιοπωλεία … δεν επιτρέπεται να διανέμουν εκδόσεις, βιβλία [και] περιοδικά στη μογγολική γλώσσα», είπε.

Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η «Γενική ιστορία των Μογγόλων», ένα έργο έξι τόμων του συγγραφέα Μανσάνγκ Ταϊτσούντ από την Εσωτερική Μογγολία. Η Ιστορία του κυκλοφορεί από το 2004 και αρχικά επαινέθηκε από τις κινεζικές αρχές.

Ωστόσο, στις 25 Αυγούστου αναρτήθηκε στο διαδίκτυο μια ανακοίνωση από την Ένωση Εκδόσεων Βιβλίων της Αυτόνομης Περιφέρειας της Εσωτερικής Μογγολίας, η οποία ζητούσε από τα μέλη της να σταματήσουν την έκδοση της «Γενικής ιστορίας των Μογγόλων» και να το «βγάλουν από τα ράφια το συντομότερο δυνατό». Το έργο κατηγορήθηκε για «ιστορικό μηδενισμό».

Οι περιορισμοί επεβλήθησαν μετά από την επίσκεψη του Σι Τζινπίνγκ στην Εσωτερική Μογγολία τον Ιούνιο, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Κινέζος ηγέτης τόνισε τη σημασία της εμπέδωσης του αισθήματος της κινεζικής εθνικής ταυτότητας στους 6 εκατομμύρια Μογγόλους της περιοχής.

Tourists walk past a sand sculpture of Genghis Khan as they tour the Xiangshawan, also called Resonant Sand Bay, in Baton, Inner Mongolia, on July 16, 2007. (China Photos/Getty Images)
Τουρίστες μπροστά από ένα γλυπτό άμμου του Τζένγκις Χαν, καθώς περιηγούνται στο Σιανγκσαουάν, που ονομάζεται επίσης Κόλπος της Ηχηρής Άμμου, στο Μπατόν της Εσωτερικής Μογγολίας, στις 16 Ιουλίου 2007. (China Photos/Getty Images)

 

Οι δημοσιογράφοι επικοινώνησαν με το κρατικό βιβλιοπωλείο Σινχουά στο Χοχότ, το οποίο επιβεβαίωσε ότι τα βιβλία είχαν αφαιρεθεί από τα ράφια.

Στις 16 Σεπτεμβρίου, ένας δημοσιογράφος της Epoch Times επικοινώνησε με ένα μέλος του προσωπικού του Εκδοτικού Οίκου Παίδων και Νέων της Εσωτερικής Μογγολίας. Το μέλος του προσωπικού δήλωσε ότι ο εκδοτικός οίκος είχε λάβει ειδοποίηση για την απόσυρση του βιβλίου, επικαλούμενος έναν αξιωματούχο ο οποίος δήλωσε ότι οι ιστορικές πτυχές του βιβλίου είχαν γραφτεί «λανθασμένα» και ότι το βιβλίο περιείχε ένα «πολιτικό λάθος». Ο εκδοτικός οίκος ήλεγχε τις άλλες εκδόσεις του βιβλίου, δήλωσε ο υπάλληλος.

Εξαλείφοντας τη νομαδική ζωή

Η γεωγραφία της Εσωτερικής Μογγολίας, με τις στέπες και τα οροπέδια της, γέννησε έναν μοναδικό νομαδικό τρόπο ζωής, ο οποίος περνούσε από γενιά σε γενιά για χιλιάδες χρόνια.

Herdsmen throw a sheep for sale onto a truck at the Yuejin Commune in Inner Mongolia, on August 8, 2006. (China Photos/Getty Images)
Βοσκοί της κοινότητας Γιουετζίν ρίχνουν βάζουν πρόβατα σε φορτηγό. Εσωτερική Μογγολία, 8 Αυγούστου 2006. (China Photos/Getty Images)

 

Ωστόσο, από το 2003, το Πεκίνο εφαρμόζει πολιτικές «οικολογικής μετανάστευσης», με αποτέλεσμα τη συνολική απαγόρευση της βόσκησης στα λιβάδια του Θιβέτ, του Τσινγκάι, του Σιντζιάνγκ, του Σιτσουάν και της Εσωτερικής Μογγολίας. Το 2013, το κομμουνιστικό καθεστώς κήρυξε «το τέλος του νομαδικού πολιτισμού» με τη «μετεγκατάσταση της τελευταίας ομάδας των 1,2 εκατομμυρίων νομάδων κτηνοτρόφων».

«Δεν υπάρχουν πλέον νομαδικές περιοχές με την πραγματική έννοια στη Νότια Μογγολία και κανένας κτηνοτρόφος δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιεί τα βοσκοτόπια της. Συχνά έρχονται (οι αρχές του ΚΚΚ) για να πιάσουν τις αγελάδες και τις κατσίκες και οι βοσκοί συχνά συλλαμβάνονται, φυλακίζονται και τους επιβάλλονται πρόστιμα», δήλωσε ο κος Ενγκεμπατού.

Ο κος Ενγκεμπατού συνέδεσε την καταπίεση των Θιβετιανών νομάδων με την καταπίεση άλλων εθνικών μειονοτήτων, λέγοντας ότι «το ΚΚΚ δεν ασκεί πολιτική γενοκτονίας μόνο στο Σιντζιάνγκ και το Θιβέτ, αλλά και στη Νότια Μογγολία».

Πολιτικές και εθνοτικές διώξεις

Ο κος Ενγκεμπατού περιέγραψε πώς ήταν τα πράγματα όταν το ΚΚΚ πήρε την εξουσία το 1949, όπου ένας μεγάλο μέρος της μογγολικής ελίτ διώχθηκε εξαιτίας της πολιτικής εκκαθάρισης του ΚΚΚ από τους «εθνικοδεξιούς». Υπενθύμισε το διαβόητο «Επεισόδιο της Εσωτερικής Μογγολίας», μια μαζική πολιτική εκκαθάριση που διήρκεσε από το 1967 έως το 1969. Το αποκάλεσε «μια τυπική σφαγή, κατά την οποία τουλάχιστον 100.000 Μογγόλοι έχασαν τη ζωή τους». Το ΚΚΚ εξαφάνισε αργότερα τον παραδοσιακό νομαδικό τρόπο ζωής στη Μογγολία, είπε.

Το «Επεισόδιο της Εσωτερικής Μογγολίας», επίσης γνωστό ως περιστατικό εκκαθάρισης του Λαϊκού Επαναστατικού Κόμματος της Εσωτερικής Μογγολίας, ήταν μια μαζική πολιτική εκκαθάριση που διεξήχθη υπό την αιγίδα του στρατηγού του ΚΚΚ Τενγκ Χαϊτσίνγκ κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης και η οποία στράφηκε κατά του πρώην Κινέζου αντιπροέδρου Ουλάνου, ο οποίος ήταν τότε ο κομματικός ηγέτης της Εσωτερικής Μογγολίας.

Ο Ουλάνου, ο «Κόκκινος γιος», ήταν το ψευδώνυμο του στρατηγού Γιουν Ζε, ο οποίος συνέβαλε καθοριστικά στο να τεθεί η Εσωτερική Μογγολία υπό τον έλεγχο του ΚΚΚ. Ο Ουλάνου κατείχε εξέχουσα θέση στην πολιτική ζωή της Εσωτερικής Μογγολίας. Κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης, κατηγορήθηκε ότι κυβερνούσε την Εσωτερική Μογγολία σαν ένα «ανεξάρτητο βασίλειο», κατηγορήθηκε ως «αντι-κομματικός ακτιβιστής» και διώχθηκε μαζί με αμέτρητους ανθρώπους που θεωρήθηκαν οπαδοί του.

Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ο αριθμός των θυμάτων και των θανάτων που προέκυψαν από το «Επεισόδιο της Εσωτερικής Μογγολίας». Εκτιμάται ότι 20.000 έως 100.000 άνθρωποι σφαγιάστηκαν ή βασανίστηκαν μέχρι θανάτου με μεθόδους πολύ φρικιαστικές για να τις περιγράψουμε εδώ. Εκατοντάδες χιλιάδες συνελήφθησαν κατά την εκκαθάριση.

Τα περισσότερα θύματα ήταν Μογγόλοι, είπε ο κος Ενγκεμπατού.

Των Lynn Xu και Xin Ning

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

H ένταξη της Αφρικανικής Ένωσης στην G20 σηματοδοτεί την άνοδο της ηπείρου

Μετά από σχεδόν μια δεκαετία πιέσεων για την πλήρη ένταξη στην G20 – την ομάδα των 20 κορυφαίων οικονομιών του κόσμου – η Αφρικανική Ένωση (ΑΕ) έγινε τελικά δεκτή στην πολυεθνική πλατφόρμα για την παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική συνεργασία.

Η ένταξη της Ένωσης στις 9 Σεπτεμβρίου, στο τέλος του ετήσιου φόρουμ της G20 στην Ινδία, έρχεται εν μέσω ανησυχιών σχετικά με τη σημασία του μπλοκ σε ένα γεωπολιτικό τοπίο που σπάει και την άνοδο νέων πολυμερών θεσμών που ισχυρίζονται ότι αντιπροσωπεύουν καλύτερα έθνη που ήταν περιθωριοποιημένα στο παρελθόν.

Τα 55 κράτη-μέλη της ΑΕ – στα οποία περιλαμβάνεται και η αμφισβητούμενη Δυτική Σαχάρα – διεκδικούν εδώ και χρόνια έναν ουσιαστικό ρόλο στα παγκόσμια όργανα που αντιπροσώπευαν επί μακρόν μια ξεθωριασμένη πλέον μεταπολεμική τάξη, περιλαμβανομένου του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.

Τα διάφορα μέλη της G20 – που περιλαμβάνουν τις παγκόσμιες υπερδυνάμεις Ηνωμένες Πολιτείες, Κίνα και Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ)- αντιπροσωπεύουν περίπου το 85% του παγκόσμιου ΑΕΠ, περισσότερο από το 75% του παγκόσμιου εμπορίου και περίπου τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού.

Παρατηρητές λένε ότι η παραχώρηση της ιδιότητας μόνιμου μέλους της G20 στην Αφρικανική Ένωση σηματοδοτεί την άνοδο μιας ηπείρου της οποίας ο νεαρός πληθυσμός των περίπου 1,3 δισεκατομμυρίων αναμένεται να διπλασιαστεί έως το 2050 και να αποτελέσει το ένα τέταρτο των ανθρώπων του πλανήτη.

Με την πλήρη ένταξη στην G20, η ΑΕ μπορεί να εκπροσωπεί μια ήπειρο που φιλοξενεί τη μεγαλύτερη ζώνη ελεύθερων συναλλαγών στον κόσμο, συγκεντρώνει το 60% των παγκόσμιων πόρων ανανεώσιμης ενέργειας και πάνω από το 30% των ορυκτών που αποτελούν το κλειδί για τις τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και χαμηλών εκπομπών άνθρακα.

Η Αφρικανική Ένωση έχει πλέον το ίδιο καθεστώς με την Ευρωπαϊκή Ένωση – το μοναδικό περιφερειακό μπλοκ με πλήρη συμμετοχή. Μέχρι τώρα, η Νότια Αφρική ήταν το μοναδικό μέλος του μπλοκ στην G20.

Οι Αφρικανοί ηγέτες καλωσορίζουν την ένταξη

Ο Πωλ Ναντούλυα, επιστημονικός συνεργάτης και ειδικός σε θέματα Κίνας στο Κέντρο Στρατηγικών Μελετών της Αφρικής, αναφέρει ότι η αποδοχή των αφρικανικών χωρών στην G20 – όπως και η επιθυμία τους να ενταχθούν στις BRICS και σε άλλους πολυμερείς οργανισμούς, όπως η Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομών, ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης, το Φόρουμ του Μποάο και η Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα – θα μπορούσε να εξηγηθεί από τέσσερεις βασικούς λόγους.

«Πρώτον, θέλουν να επεκτείνουν τις πλατφόρμες που μπορούν να ενισχύσουν τη φωνή και την επιρροή της Αφρικής σε παγκόσμιο επίπεδο, πέρα από τους προϋπάρχοντες θεσμούς», δήλωσε ο κος Ναντούλυα στην Epoch Times σε ηλεκτρονικό μήνυμα.

Ο δεύτερος λόγος, σύμφωνα με τον ερευνητή, είναι η αναζήτηση εναλλακτικών πηγών δανειακής χρηματοδότησης και μέσων για τη στήριξη βασικών προτεραιοτήτων όπως η ενέργεια και οι υποδομές.

«Τρίτον, θέλουν να συνεχίσουν να σφυρηλατούν τη νέα αλληλεγγύη Νότου-Νότου σε ένα περιβάλλον όπου οι παγκόσμιες εντάσεις και αντιπαλότητες κλιμακώνονται ολοένα και περισσότερο.»

Saudi Arabia's Crown Prince and Prime Minister Mohammed bin Salman (L), India's Prime Minister Narendra Modi (C), and U.S. President Joe Biden attend a session as part of the G20 Leaders' Summit at the Bharat Mandapam in New Delhi on Sept. 9, 2023. (Evelyn Hockstein/AFP via Getty Images)
Ο πρίγκιπας διάδοχος του θρόνου και πρωθυπουργός της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν (α), ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι (κ) και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν (δ) συμμετέχουν σε συνεδρίαση στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της G20 στο Μπαράτ Μανταπάμ στο Νέο Δελχί, στις 9 Σεπτεμβρίου 2023. (Evelyn Hockstein/AFP μέσω Getty Images)

 

«Και τέταρτον, αναζητούν νέες αγορές και νέες μορφές οικονομικών συναλλαγών υπό το πρίσμα της δημιουργίας της Αφρικανικής Ηπειρωτικής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών», δήλωσε ο κος Ναντούλυα.

Αρκετοί Αφρικανοί ηγέτες χαιρέτισαν τη μόνιμη συμμετοχή της ΑΕ στην G20.

Ο Μούσσα Φακί Μαχαμάτ, πρόεδρος της Επιτροπής της Αφρικανικής Ένωσης, δήλωσε ότι η συμμετοχή στην G20 θα συμβάλλει στην «ενίσχυση» της φωνής της ηπείρου στις παγκόσμιες υποθέσεις.

Ο πρόεδρος της Κένυας Ουίλιαμ Ρούτο δήλωσε ότι θα «αυξήσει τη φωνή, την προβολή και την επιρροή της Αφρικής» στην παγκόσμια σκηνή, ενώ παράλληλα θα παρέχει μια πλατφόρμα για την προώθηση των κοινών συμφερόντων των Αφρικανών.

Ο πρόεδρος της Ζάμπια Χακάιντε Χιτσιλέμα δήλωσε ότι η πρόσκληση σημαίνει ότι η Αφρική έχει αναγνωριστεί ως «βασικός παίκτης» στο παγκόσμιο οικονομικό τοπίο.

Ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, Κύριλλος Ραμαφόσα, εξέφρασε επίσης την ικανοποίησή του λέγοντας ότι οι αναπτυσσόμενες οικονομίες «σηκώνουν το κύριο βάρος της κλιματικής αλλαγής», παρά το γεγονός ότι φέρουν τη μικρότερη ευθύνη για την κρίση αυτή.

Η Αφρική φλερτάρει με τις νέες παγκόσμιες δυνάμεις

Ωστόσο, τα κράτη-μέλη της ΑΕ έχουν από καιρό ταχθεί υπέρ των μεταρρυθμίσεων ενός παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος – περιλαμβανομένης της Παγκόσμιας Τράπεζας και άλλων οντοτήτων – που αναγκάζει τις αφρικανικές χώρες να πληρώνουν περισσότερα από άλλες για να δανειστούν χρήματα, βαθαίνοντας το χρέος τους.

Οι Αφρικανοί ηγέτες αμφισβητούν την εικόνα της ηπείρου ως παθητικού θύματος πολέμου, εξτρεμισμού, πείνας και καταστροφών, που πιέζεται να πάρει τη μία ή την άλλη πλευρά μεταξύ των παγκόσμιων δυνάμεων.

Η Άιβορι Κάιρο, πολιτική αναλύτρια στην εταιρεία συμβούλων Development Reimagined, λέει ότι η είσοδος της ΑΕ στην G20  καθυστέρησε, δεδομένου ότι η Αφρική έχει αποδείξει ξανά και ξανά ότι έχει λύσεις για τις παγκόσμιες προκλήσεις.

«Η Αφρική αντιμετωπίζει τις ίδιες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα μέλη της G20, ωστόσο δεν έχουμε συμπεριληφθεί στις συζητήσεις που επιδιώκουν να βρουν λύσεις», δήλωσε σε συνομιλία με την Epoch Times.

«Η Αφρική φέρνει έναν πλούτο λύσεων στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κόσμος, όπως το χρέος παραδείγματος χάριν – το Κοινό Πλαίσιο της G20 που ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του COVID-19 λόγω του στενού δημοσιονομικού χώρου στον οποίο βρέθηκαν οι χώρες και το οποίο έχει επικριθεί για βραδύτητα. Αλλά η Αφρική θα έχει γρήγορες και μακροχρόνιες λύσεις, δεδομένου ότι οι περισσότερες χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος βρίσκονται στην ήπειρο», επεσήμανε.

Η Αφρική προσελκύει ολοένα και περισσότερο το επενδυτικό και πολιτικό ενδιαφέρον μιας νέας γενιάς παγκόσμιων δυνάμεων πέραν των Ηνωμένων Πολιτειών και των πρώην Ευρωπαίων αποικιοκρατών.

Η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων της Αφρικής. Τα έθνη του Κόλπου έχουν γίνει μερικοί από τους μεγαλύτερους επενδυτές της ηπείρου. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ζήτησε πέρυσι τη μόνιμη συμμετοχή της ΑΕ στην G20, λέγοντας ότι  «έχει καθυστερήσει πολύ».

Η Κίνα, σήμερα ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Αφρικής και ένας από τους μεγαλύτερους δανειστές της, ήταν η πρώτη χώρα που εξέφρασε ρητά την υποστήριξή της για την ένταξη της ΑΕ.

Οι ΗΠΑ, η Κίνα και τα άλλα μέλη της G20 που υποστήριξαν την ένταξη της Αφρικανικής Ένωσης αναγνωρίζουν ότι χρειάζονται την Αφρική όσο τους χρειάζεται και η Αφρική, λέει ο Ντέιβιντ ΜακΝέιρ, εκτελεστικός διευθυντής του ONE.org και ιδρυτικό μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου του Africa Europe Foundation.

«Με έναν εκρηκτικό νεανικό πληθυσμό, το 70% του παγκόσμιου ηλιακού δυναμικού και ως σημαντική πηγή κρίσιμων ορυκτών για την ενεργειακή μετάβαση … θεσμοί που ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν την παγκόσμια οικονομία [ενώ] αποκλείουν το 18% του παγκόσμιου πληθυσμού θα χάσουν γρήγορα τη αξιοπιστία τους», δήλωσε ο κος ΜακΝέιρ, ο οποίος είναι επίσης μη μόνιμος υπότροφος στο Carnegie Endowment for International Peace και μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, στην Epoch Times σε ηλεκτρονικό μήνυμα.

Το de facto συντονιστικό όργανο για την παγκόσμια οικονομία είχε αποκλείσει την εκπροσώπηση των 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων στην Αφρική «για πάρα πολύ καιρό», λέει ο κος ΜακΝέιρ.

«Ως αποτέλεσμα, οι αποφάσεις που λαμβάνονται σχετικά με τη διαχείριση του χρέους, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα και άλλα σημαντικά όργανα αφήνουν έξω αυτές τις σημαντικές προοπτικές. Και αυτές οι αποφάσεις έχουν απτές επιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων – στις υπηρεσίες υγείας, την εκπαίδευση, τους μισθούς.

»Τώρα που η Αφρικανική Ένωση έχει μια έδρα, είναι σημαντικό να δημιουργηθούν οι κατάλληλες δομές για την οργάνωση κοινών θέσεων και τη διαπραγμάτευσή τους στο τραπέζι της G20», δήλωσε.

Αναμενόμενη η αποδοχή

Την άποψή του συμμερίζεται ο Τζόζεφ Σίγκλ, διευθυντής ερευνών του Κέντρου Στρατηγικών Μελετών για την Αφρική με έδρα την Ουάσιγκτον, ο οποίος πιστεύει ότι η μόνιμη παρουσία της ΑΕ στην G20 θα ενδυναμώσει σχέσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη συνεργασία για την αντιμετώπιση μιας πληθώρας διακρατικών προκλήσεων.

«Η αποδοχή της Αφρικανικής Ένωσης στην G20 συμβάλλει στη θεσμοθέτηση μιας θέσης στο τραπέζι για την Αφρική όταν συζητούνται πολιτικές σχετικά με τις παγκόσμιες οικονομικές προτεραιότητες», δήλωσε ο κος Σιγκλ στην Epoch Times. Αυτό συντελεί στη διασφάλιση της εκπροσώπησης και της συνεκτίμησης των αφρικανικών συμφερόντων, είπε.

«Αυτό ωφελεί τόσο τις αφρικανικές χώρες όσο και την G20, καθώς ενισχύεται η αφρικανική συμμετοχή επί των πρωτοβουλιών που επηρεάζουν την ήπειρο, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες αυτές να έχουν θετικό και βιώσιμο αντίκτυπο.

»Βοηθά επίσης στη διευκόλυνση μιας πιο δίκαιης και ισότιμης διεθνούς κοινότητας, κάτι που είναι προς το συμφέρον όλων των χωρών.»

Λέει ότι η γρήγορη έγκριση της Κίνας δεν προκαλεί έκπληξη, διότι το κομμουνιστικό κράτος έχει από καιρό ευθυγραμμίσει την εξωτερική του πολιτική με τον Παγκόσμιο Νότο και χρησιμοποιεί τους πολυμερείς θεσμούς ως μέσο προώθησης των συμφερόντων του.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, εν τω μεταξύ, έχουν μακροχρόνιους και πολύπλευρους δεσμούς με την Αφρική ως κορυφαία πηγή επενδύσεων, εμπορίου και αναπτυξιακής βοήθειας.

«Υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, δόθηκε εκ νέου έμφαση στην ενίσχυση των αφρικανικών εταιρικών σχέσεων. Έτσι, η υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών στην ΑΕ εκπληρώνει μια δέσμευση από τη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της Αφρικής στην Ουάσιγκτον τον Δεκέμβριο του 2022», επεσήμανε ο κος Σιγκλ.

Ούτε η κα Κάιρο ένιωσε έκπληξη από την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας  για την ένταξη της ΑΕ στην G20.

«Το πολυμερές σύστημα αλλάζει και γίνεται πιο περιεκτικό από ποτέ», είπε, προσθέτοντας:

«Λέγεται επίσης ότι και οι δύο χώρες έχουν συμφέροντα στην Αφρική, αλλά αυτό που πιστεύουμε στην Development Reimagined είναι ότι αυτή η στήριξη θα τις φέρει πιο κοντά στην ήπειρο.

»Μην ξεχνάτε ότι η Αφρική σκοπεύει να γίνει ο μεγαλύτερος κόμβος μεταποίησης και αυτή είναι μια ευκαιρία για τις δύο χώρες να συνεργαστούν στενότερα μεταξύ τους προς όφελος της Αφρικής.»

Κανείς δεν θα παλέψει για τη φωνή της Αφρικής στην G21 – η Αφρική έχει φωνή και θα ακουστεί, τόνισε.

«Οι αφρικανικές φωνές προώθησαν τη συζήτηση και έκαναν όλη τη δουλειά. Η Αφρική είναι ικανή να μιλάει για τον εαυτό της και να εκπροσωπείται πλήρως σε τέτοια φόρουμ.»

Μία φωνή, πολλαπλά συμφέροντα!

Ένα ερώτημα που επισκιάζει την είσοδο της ΑΕ στην G20 αφορά τη δυνητική δυσκολία εύρεσης κοινών θέσεων μεταξύ των κρατών-μελών της – από τις οικονομικές δυνάμεις της Νιγηρίας και της Αιθιοπίας μέχρι τα φτωχότερα έθνη, όπως το Μπουρούντι και η Σομαλία.

Ο κος Ναντούλυα λέει ότι είναι φυσιολογικό οι αφρικανικές χώρες να διαφοροποιούνται ως προς τις προτεραιότητές τους σε εθνικό επίπεδο, σύμφωνα με τις μοναδικές συνθήκες, τα πολιτικά συστήματα, την ιστορική εξέλιξη και τη συνολική κουλτούρα τους.

Υποστηρίζει, ωστόσο, ότι όταν πρόκειται για κοινές θέσεις σε διεθνή θέματα ή σε θέματα που αφορούν την ήπειρο στο σύνολό της, η εικόνα είναι «πολύ διαφορετική».

«Οι αφρικανικές χώρες, από την ανεξαρτησία τους, έχουν μια ενσωματωμένη παράδοση και κουλτούρα διαπραγμάτευσης και διαμόρφωσης κοινών θέσεων σε πολυμερές επίπεδο. Οι θέσεις αυτές κωδικοποιούνται και κοινωνικοποιούνται κατάλληλα σε εθνικό επίπεδο», δήλωσε ο κος Ναντούλυα.

Ως παράδειγμα, αναφέρει την κοινή αφρικανική θέση για τα Ηνωμένα Έθνη και τη μεταρρύθμιση του διεθνούς συστήματος που διατυπώθηκε στη Συναίνεση Ezulwini του 2005, την κοινή αφρικανική θέση για την πρόσβαση στην ενέργεια και τη δίκαιη μετάβαση που συζητήθηκε και εγκρίθηκε το 2022 και την κοινή αφρικανική θέση για την αποτελεσματικότητα της ανθρωπιστικής βοήθειας που εγκρίθηκε το 2016.

«Δεδομένου αυτού του αποδεδειγμένου ιστορικού στην ανάπτυξη ενιαίων θέσεων σε παγκόσμια ζητήματα, δεν πιστεύω ότι οι αφρικανικές χώρες θα έχουν μεγάλη δυσκολία να καταλήξουν σε κοινές θέσεις, τις οποίες η ΑΕ θα μπορεί να υποστηρίζει και να επιδιώκει στο πλαίσιο της G20», δήλωσε ο κος Ναντούλυα.

Του Nalova Akua

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Γιατί πρέπει να σταματήσετε να παραπονιέστε

Kelly Brogan

Όταν έκανα ένα σημαντικό βήμα στη ζωή μου, προσπαθώντας να τα βρω με τον εαυτό μου, συνειδητοποίησα ότι κανένας εξωτερικός παράγοντας δεν μπορεί πραγματικά να με επηρεάσει εσωτερικά. Αποδείχτηκε ότι δεν ήταν η Νέα Υόρκη που με έκανε μια νευρωτική εργασιομανή, αλλά εγώ η ίδια.

Πέρασα τους πρώτους τρεις μήνες εστιάζοντας σε ό,τι δεν ήταν σωστό στη ζωή μου και τι χρειαζόταν να μπει στη θέση του. Ήταν ένας κατάλογος τον οποίο διαχειρίστηκα σαν ένας διευθύνοντας σύμβουλος μιας μη κερδοφόρας εταιρείας.

Αρκετά με την αρνητικότητα

Είχα βαρεθεί αρκετά με τη νοοτροπία της έλλειψης. Την αρνητικότητά μου. Και, ειλικρινά, αρκετά από το ότι δεν μπορούσα να νιώσω όλα όσα ήταν σωστά, την τελειότητα όλων των πραγμάτων που είχα μάθει να εκτιμώ μέσα από την απίστευτα περίπλοκη και απροσδόκητη διαδικασία γκρεμίσματος και ανοικοδόμησης.

Ήξερα ότι έπρεπε να χαλιναγωγήσω το μυαλό μου. Ως μέρος αυτής της προσπάθειας, δεσμεύτηκα να μην παραπονιέμαι για ένα μήνα.

Το παράπονο αναφέρεται στην εστίαση στα αντιληπτά προβλήματα (τι θα μπορούσε να πάει στραβά, τι πήγε στραβά και τι είναι στραβό) και τι έπρεπε ακόμα να αλλάξει για να νιώσω καλά. Είναι μια εστίαση σε αυτό που λείπει, σε αυτό που δεν είναι της αρεσκείας μου, σε αυτό που προσπαθώ να κάνω να συμβεί. Είναι όλοι οι τρόποι με τους οποίους βίωνα τον εαυτό μου ως θύμα των ανθρώπων, των περιστάσεων και της ζωής. Δεσμευόμενη να μην παραπονιέμαι για ένα μήνα, είχα δεσμευτεί επίσης στο να μην λέω τις ιστορίες όπου υπήρξα θύμα σε κανέναν.

Αυτό που προέκυψε με αυτή τη δέσμευση ήταν ενδιαφέρον:

Πρώτον, σκέφτηκα ότι θα γινόμουν λιγότερο ενδιαφέρουσα για τους άλλους. Πραγματικά. Σκέφτηκα ότι κανείς δεν θέλει να ακούσει «όλα είναι άφθονα και μαγικά» ως απάντηση στο «Τι τρέχει;».

Δεύτερον, συνειδητοποίησα περαιτέρω ότι με το να κάνω τον εαυτό μου “μικρότερο”, προκειμένου να κάνω τους άλλους να αισθάνονται απρόσβλητοι και άνετοι ήταν το κοινωνικό μου νόμισμα.

Πράγμα που με οδήγησε, τρίτον, στο να δω ότι όλοι συμπονούμε-υποφέρουμε μαζί-γιατί αυτό μας κάνει να νιώθουμε πιο συνδεδεμένοι.

Τέταρτον, δεν αισθανόμαστε πάντα άξιοι. Όλοι μας, στα πρώτα μας χρόνια, μέσα από κάποια περίσταση νιώσαμε ότι είμαστε ανεπαρκείς. Πιστεύω ότι ολόκληρη η αίσθηση του εαυτού μας, όλες οι συνήθειες, τα μοτίβα και τα προγράμματα της προσωπικότητάς μας αποτελούν απάντηση σε αυτή την πρωταρχική πληγή. Χρειαζόμαστε λοιπόν πολλή βοήθεια για να μάθουμε πώς να δεχόμαστε απλά. Πώς να επιτρέψουμε σε ό,τι είναι υπέροχο και ικανοποιητικό να μας διαπεράσει πραγματικά.

Χρησιμοποιώ τον κανόνα των 17 δευτερολέπτων: κάθε φορά που συμβαίνει κάτι συναρπαστικό, κλείνω τα μάτια μου για 17 δευτερόλεπτα και πυροδοτώ συναισθηματικά πυροτεχνήματα για να προγραμματίσω την προσοχή μου γύρω από το γεγονός ότι πραγματικά συνέβη χωρίς να προχωρήσω στο επόμενο πράγμα που δεν έχει συμβεί ακόμα. Και προσπαθώ επίσης να λέω «ευχαριστώ» όταν κάποιος μου κάνει κομπλιμέντο, αντί να το απορρίπτω ρίχνοντας τον εαυτό μου.

Αλλά γιατί είμαστε τόσο αρνητικοί;

Μια θεωρία είναι ότι εστιάζουμε στα προβλήματα εξαιτίας ενός φαινομένου που ονομάζεται προκατάληψη αρνητικότητας (negativity bias), κατά το οποίο το επίπεδο δραστηριότητας του εγκεφάλου μας αυξάνεται ασύμμετρα – περισσότερο με αρνητικές πληροφορίες παρά με θετικές. Ορισμένοι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτή η στρέβλωση είναι εμφανής πριν καν γίνουμε ενός έτους. Άλλες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο είδος αρνητικότητας που ενισχύει τη συνήθεια της αρνητικότητας και ότι πρόκειται για ένα συγκεκριμένο είδος μελαγχολίας (έναντι της αυτο-αναστοχαστικής) μηρυκασμού.

Νομίζω ότι μία από τις κινητήριες δυνάμεις πίσω από την προκατάληψη της αρνητικότητας είναι η δυσφορία. Αν έχετε ταξιδέψει στην Ινδία ή την Αφρική, όπου οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν λιγότερα για να είναι αντικειμενικά ευχαριστημένοι, μπορεί να σοκαριστείτε όταν διαπιστώσετε ένα πλεόνασμα καθημερινής χαράς, γενναιοδωρίας και ευγνωμοσύνης.
Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να βιώνουν την εκπλήρωση του νοήματος και του σκοπού, γνωστή ως ευδαιμονική ευτυχία.

Ίσως η αρνητικότητά μας αντανακλά την επιθυμία για κάτι που πραγματικά απουσιάζει από τη ζωή μας – την επιθυμία να νιώθουμε ολοκληρωμένοι.

Εμείς οι λεγόμενοι κάτοικοι του πρώτου κόσμου νιώθουμε τον πόνο αυτού που λείπει. Αισθανόμαστε, έστω και ασυνείδητα, ότι η κοινότητα, η σύνδεση με τη φύση και η σοφία μεταξύ των γενεών βρίσκονται υπό εξαφάνιση. Έχουμε ανοιχτές πληγές που τις γεμίζουμε με δευτερεύουσες ικανοποιήσεις. Είναι σαν να πεινάμε και να τρώμε Cheetos. Αισθάνεσαι καλά για ένα λεπτό, αλλά δεν λύνεις το πρόβλημα του υποσιτισμού.

Έτσι, θέλουμε περισσότερα – όλη την ώρα. Μας λένε ότι αυτό που παίρνουμε -ένα σπίτι, μια δουλειά, έναν σύντροφο, χρήματα- θα ακινητοποιήσει τον πόνο που βουίζει μέσα μας. Αλλά όταν αποκτούμε αυτά τα πράγματα, διαπιστώνουμε ότι ο πόνος επιστρέφει γρήγορα. Το αποτέλεσμα είναι να προσπαθούμε πάντα να διορθώσουμε το πρόβλημα, πράγμα που απαιτεί να επικεντρωθούμε στο πρόβλημα.

Πώς μπορούμε λοιπόν να σταματήσουμε αυτόν τον κύκλο; Πώς γινόμαστε ικανοποιημένοι με το να είμαστε απλοί; Πώς μαθαίνουμε να εστιάζουμε και να αισθανόμαστε αυτό που έχουμε και όχι αυτό που μας λείπει;

Παραδόξως, πιστεύω ότι έχει να κάνει με το να διευρύνουμε τη ζώνη άνεσής μας ώστε να συμπεριλάβουμε προκλητικά συναισθήματα όπως η θλίψη, η θλίψη και η αγωνία. Έχει να κάνει με το να είμαστε εντάξει με όλα όσα δεν είναι εντάξει, έτσι ώστε να απογυμνωθούν από την αρνητική τους δύναμη, να εξουδετερωθούν σε ένα σύνθετο τοπίο που αποτελείται από πολλές αποχρώσεις συναισθηματικής αξίας. Σύμφωνα με μια συναρπαστική μελέτη, βρίσκουμε την ευτυχία όταν έχουμε την ικανότητα να νιώθουμε αυτό που θεωρούμε «σωστό» να νιώθουμε και όχι αυτό που είναι καλό. Είναι σαν να ξέρουμε ότι είναι γραφτό να τα νιώθουμε όλα και θέλουμε να έχουμε πραγματικά αυτή την εμπειρία αντί να νιώθουμε καταπιεσμένοι ή συσπασμένοι όταν όλα είναι καλά, ή μουδιασμένοι όταν το να νιώθουμε θλίψη θα είχε το μεγαλύτερο συναισθηματικό νόημα.

Αυξήστε την αρνητική σας ικανότητα

Αυτή η διευρυμένη εξοικείωση με τη δυσφορία, τη σύγχυση, τον αποπροσανατολισμό και τη μη γνώση, δεν είναι μια νέα έννοια. Ονομάζεται αρνητική ικανότητα, ο ποιητής Τζον Κητς
επινόησε αυτόν τον όρο το 1817, γράφοντας: «Εννοώ την Αρνητική Ικανότητα, δηλαδή όταν ο άνθρωπος είναι ικανός να βρίσκεται μέσα σε αβεβαιότητες, μυστήρια, αμφιβολίες, χωρίς καμία ευερέθιστη επιδίωξη για γεγονότα και λογική».

Αυτό που αντιλήφθηκε ο καλλιτέχνης αυτός πριν από εκατοντάδες χρόνια είναι ότι το αληθινό όραμα απαιτεί να αγκαλιάζουμε το παράδοξο και την αβεβαιότητα. Θα πρότεινα ότι η αισθητή ευτυχία και η εκπλήρωση απαιτούν να σταματήσουμε να αναζητούμε το μαγικό χάπι και την τελική γρήγορη λύση, αλλά αντίθετα να αγκαλιάσουμε τις περιστάσεις. Ποιο θα μπορούσε να είναι το μήνυμα πίσω από αυτό το ατύχημα με τον προφυλακτήρα που θα σας κοστίσει 1200 ευρώ; Υπάρχει κάποιος λόγος που κάθε συμφωνία ενοικίασης διαμερίσματος πάει άπατη;

Αντλώ βαθιά παρηγοριά από την εξερεύνηση του σωστού συγχρονισμού και του σκόπιμου σχεδιασμού αυτής της ανθρώπινης εμπειρίας. Αν μπορούμε να μεταφράσουμε το χάος μας σε νόημα, τότε μπορούμε να απελευθερωθούμε καλύτερα για να νιώσουμε πραγματικά το χάος αντί να το παρακάμψουμε ή να το διορθώσουμε.

Αυτό δεν είναι το ίδιο με το να είσαι χαρούμενος για πράγματα που το μυαλό σου σου λέει ότι είναι λάθος. Είναι το να επιτρέπουμε στους μπάσους τόνους να συνυπάρχουν με τους αρμονικούς. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να αγκαλιάσουμε καλύτερα τα φαινομενικά αρνητικά συναισθήματα ως μέρος μιας ευρύτερης διαδικασίας. Στην πραγματικότητα, μια μελέτη 1300 ατόμων αποκάλυψε ότι η αποδοχή των αρνητικών συναισθημάτων αντί να τα καταπιέζουμε, να τα πολεμάμε ή να τα καλύπτουμε με άλλο τρόπο οδηγεί στην εμπειρία λιγότερων αρνητικών συναισθημάτων.

Εν ολίγοις, αν δώσουμε περισσότερο χώρο στο να νιώθουμε άσχημα, δεν θα εστιάζουμε σε αυτό τόσο πολύ, επειδή το να νιώθουμε άσχημα θα είναι λιγότερο πρόβλημα και λιγότερο άξιο να αρπάξουμε το περιφερόμενο φανάρι του φάρου μας.

Προκειμένου να τιμήσω τα σύνθετα και διαφοροποιημένα συναισθήματα πίσω από τα παράπονα και την εστίαση στο πρόβλημα, πήρα από τον μήνα της νηστείας των παραπόνων μου τη δέσμευση να εξορύξω συνειδητά τα παράπονά μου για το συναίσθημα που κρύβεται πίσω από το παράπονο και να δουλέψω για να συνδέσω και να εκφράσω αυτό το συναίσθημα και όχι την ίδια τη γκρίνια.

Υποψιάζομαι ότι όταν σταματήσουμε να πολεμάμε αυτό που μας κάνει να νιώθουμε -φοβισμένοι, μόνοι, εγκαταλελειμμένοι, θυμωμένοι- θα ξοδεύουμε λιγότερο χρόνο εστιάζοντας στο τι είναι λάθος στη ζωή μας που πρέπει να διορθωθεί. Μόνο μέσα από αυτή την πύλη της αποδοχής θα έχουμε την ευκαιρία να πέσουμε τελικά στην απέραντη ολοκληρότητα όλων αυτών.

Αυτή η ανάρτηση περιέχει αποσπάσματα από το βιβλίο μου, Own Your Self.

Η Kelly Brogan, MD, είναι ολιστική ψυχίατρος και συγγραφέας του μπεστ σέλερ των New York Times “A Mind of Your Own”, του παιδικού βιβλίου “A Time for Rain” και συνεκδότρια του “Integrative Therapies for Depression”.

Αυστραλία: Η ελλιπής προετοιμασία των εκπαιδευτικών στη διαχείριση μιας τάξης οδηγεί σε αύξηση της διασπαστικής συμπεριφοράς των μαθητών

Ειδικοί της εκπαίδευσης αποδίδουν την αύξηση της διασπαστικής συμπεριφοράς των Αυστραλών μαθητών στη μη ικανοποιητική διαχείριση της τάξης από τους εκπαιδευτικούς.

Κατά τη διάρκεια έρευνας του κοινοβουλίου σχετικά με την αναστάτωση στις τάξεις, ο Γκλεν Φάχι, διευθυντής του εκπαιδευτικού προγράμματος του Κέντρου Ανεξάρτητων Μελετών, δήλωσε ότι στις αυστραλιανές αίθουσες διδασκαλίας παρατηρείται η μεγαλύτερη αναστάτωση παγκοσμίως.

Σύμφωνα με τον δείκτη πειθαρχικού κλίματος του ΟΟΣΑ, η Αυστραλία κατατάσσεται στην 69η θέση μεταξύ 76 χωρών.

«Αυτό μας τοποθετεί ουσιαστικά στον πάτο της κλίμακας, ιδίως όταν εξετάζουμε άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες και σχολικά συστήματα», δήλωσε ο κος Φάχι.

Ο διευθυντής δήλωσε ότι τα υψηλά επίπεδα αναστάτωσης στην τάξη ανακλώνται και στην πτώση των επιδόσεων των μαθητών της Αυστραλίας.

«Σε επίπεδο τάξης, η αναστάτωση επηρεάζει τόσο την ποσότητα όσο και την ποιότητα του διαθέσιμου χρόνου μάθησης», επεσήμανε.

«Όταν υπάρχει αναστάτωση μέσα στην τάξη, ο χρόνος μαθήματος που χάνεται είναι σημαντικός . Ακόμα και φαινομενικά χαμηλού επιπέδου διαταραχές, όπως το χτύπημα του θρανίου, η διάσπαση της προσοχής των μαθητών ή οι προσπάθειες απόσπασης της προσοχής των συμμαθητών τους, ισοδυναμούν με σημαντικό χαμένο χρόνο μάθησης. Κάθε λεπτό είναι πολύτιμο μέσα σε μια τάξη.»

Ο κος Φάχι σημείωσε ότι φαίνεται να υπάρχει ένα διδακτικό κενό στη γνώση και την πρακτική της διαχείρισης μιας τάξης στα σχολεία της Αυστραλίας, το οποίο συντελεί στη διασπαστική συμπεριφορά των μαθητών.

Οι εκπαιδευτικοί δεν διδάσκονται να ελέγχουν την τάξη

Η Τζέννυ Ντόνοβαν, διευθύνουσα σύμβουλος του Αυστραλιανού Οργανισμού Εκπαιδευτικής Έρευνας, δήλωσε στην έρευνα ότι μελέτες έδειξαν ότι η διαχείριση της τάξης ήταν η λιγότερο εφαρμοσμένη πρακτική μεταξύ των εκπαιδευτικών.

Η διευθύνουσα σύμβουλος δήλωσε ότι ενώ το 60% των εκπαιδευτικών του Δημοτικού εφάρμοζαν δίκαια και με συνέπεια τους κανόνες του σχολείου τους στο περιβάλλον της τάξης, μόνο το 38% των εκπαιδευτικών του Γυμνασίου το έκαναν αυτό.

«Η έρευνά μας δείχνει ότι οι εκπαιδευτικοί είναι πολύ πρόθυμοι να εφαρμόσουν τεκμηριωμένες προσεγγίσεις , αλλά τους λείπει ο χρόνος και τους λείπει η αυτοπεποίθηση», δήλωσε.

Επιπλέον, η κα Ντόνοβαν δήλωσε ότι υπάρχει έλλειψη εκπαιδευτικού περιεχομένου σχετικά με τη διαχείριση της τάξης στο πρόγραμμα σπουδών των υποψήφιων εκπαιδευτικών.

«Σε έρευνες σε φοιτητές αρχικής εκπαίδευσης εκπαιδευτικών, ένα από τα πράγματα που διαπίστωσαν ότι απουσιάζει από την εκπαίδευση σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι η έμφαση στη διαχείριση της τάξης», είπε.

«Εν ολίγοις, δεν προετοιμάζουμε τους εκπαιδευτικούς να είναι έτοιμοι για την τάξη με την ολοκλήρωση των σπουδών τους.»

Students play at recess at Lysterfield Primary School in Melbourne, Australia, on May 26, 2020. (Daniel Pockett/Getty Images)
Μαθητές παίζουν στο διάλειμμα στο δημοτικό σχολείο Λύστερφιλντ στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, στις 26 Μαΐου 2020. (Daniel Pockett/Getty Images)

 

Εν τω μεταξύ, ο κος Φάχι δήλωσε ότι υπάρχει η τάση να αφήνονται οι δάσκαλοι να αυτοσχεδιάζουν όσον αφορά τη διαχείριση της συμπεριφοράς, αντί να λαμβάνουν τυπική εκπαίδευση.

«Ένα πρόγραμμα σπουδών σχετικά με τη συμπεριφορά στην τάξη θα ήταν ένας αποδοτικός τρόπος, ώστε να τεθούν συνεπή πρότυπα και προσδοκίες σε όλο το σύστημα σχετικά με το τι μπορούμε να περιμένουμε από όλα τα 10χρονα παιδιά να μπορούν να κάνουν με αυτοπεποίθηση χωρίς περαιτέρω καθοδήγηση και τι πράγματα μπορούμε να περιμένουμε από όλα τα 5χρονα παιδιά να μπορούν να κάνουν», είπε.

«Νομίζω ότι θα ήταν χρήσιμο να ορίσουμε στους εκπαιδευτικούς τι είναι πραγματικά σημαντικό για τα παιδιά αναλόγως της ηλικίας τους.»

Ορίζοντας την αποδεκτή συμπεριφορά

Ο κος Φάχι είπε ότι τα πραγματικά αποτελεσματικά σχολεία είχαν σπουδαία διδακτικά μοντέλα για την παροχή δεξιοτήτων διαχείρισης της τάξης, τα οποία με τη σειρά τους οδηγούσαν σε γενικά καλές μαθητικές επιδόσεις.

Επεσήμανε το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου όλα τα παιδιά διδάσκονται ποια είναι η συμπεριφορά που αναμένεται από αυτά, ακόμη και για τα πιο απλά πράγματα, όπως το πώς να παραταχθούν ή πώς να μεταβούν από τη μία τάξη στην άλλη.

«Τα υψηλής αποτελεσματικότητας σχολεία δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη, όταν πρόκειται για συνήθειες, διαδικασίες και προσδοκίες σχετικά με τη συμπεριφορά, τη διαγωγή και τον τρόπο με τον οποίο οι συμμαθητές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους», είπε.

Όσον αφορά την εκπαίδευση των διδασκόντων, ο κος Φάχι είπε ότι η Αυστραλία θα μπορούσε να διδαχθεί από το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου οι εκπαιδευτικές αρχές διόρισαν έναν σύμβουλο συμπεριφοράς για να διασφαλίσει ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί λαμβάνουν την κατάλληλη εκπαίδευση.

«Αυτού του είδους η έμφαση και η αποτίμηση της συμπεριφοράς στη διαχείριση της τάξης δεν έχει λάβει ακόμη επαρκή προσοχή στην προετοιμασία των εκπαιδευτικών ή την επαγγελματική ανάπτυξη στην Αυστραλία», είπε.

Εν τω μεταξύ, οι επιδόσεις των μαθητών της Αυστραλίας μειώνονται σταθερά.

Μια εθνική ανασκόπηση της σχολικής μεταρρύθμισης έδειξε ότι η προσοχή στην τάξη μειώθηκε από πάνω από 80% σε 76% μεταξύ 2015 και 2019 για τους μαθητές του Δημοτικού και από 74% σε 68% για τους μαθητές του Γυμνασίου.

Η σχολική φοίτηση μειώθηκε επίσης κατά 4% για τους μαθητές της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και κατά 10% για τους μαθητές Γυμνασίου.

Εν τω μεταξύ, τον Αύγουστο, η αυστραλιανή Αρχή Προγραμμάτων Σπουδών, Αξιολόγησης και Αναφοράς αποκάλυψε ότι 1 στους 3 μαθητές που συμμετείχαν στις αξιολογικές εξετάσεις NAPLAN (National Assessment Program-Literacy and Numeracy – Εθνικό Πρόγραμμα Αξιολόγησης των γλωσσικών και των μαθηματικών γνώσεων) απέτυχε να ανταποκριθεί στα νέα κριτήρια αναφοράς στην ανάγνωση και την αριθμητική.

Του Alfred Bui, με τη συμβολή της Rebecca Zhu

Επιμέλεια: Αλία Ζάε