Τρίτη, 14 Οκτ, 2025

Μια ματιά στα παρασκήνια των προετοιμασιών της αποστολής της NASA

ΧΙΟΥΣΤΟΝ – Το διαστημόπλοιο Orion που έχει ανατεθεί στην αποστολή Artemis II της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυπηγικής και Διαστήματος (NASA) απέκτησε επιτέλους όνομα, και οι υπεύθυνοι το αποκαλούν «Integrity» («Ακεραιότητα»).

Το σκάφος θα μεταφέρει τους αστροναύτες της NASA Ρέιντ Γουάιζμαν, Βίκτορ Γκλόβερ και Κριστίνα Κοχ, καθώς και τον Καναδό αστροναύτη Τζέρεμι Χάνσεν, στην πρώτη επανδρωμένη πτήση γύρω από τη Σελήνη εδώ και περισσότερα από 50 χρόνια, με πιθανή ημερομηνία τον Φεβρουάριο του 2026.

Ενώ προετοιμάζεται να τοποθετηθεί στην κορυφή του γιγαντιαίου πυραύλου Space Launch System στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Κέννεντυ στη Φλόριντα, το πλήρωμα του Integrity, μαζί με τους διευθυντές, τους διαχειριστές και το υποστηρικτικό προσωπικό της αποστολής, πέρασαν δύο ημέρες στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Τζόνσον στο Χιούστον, δίνοντας στην εφημερίδα The Epoch Times και σε άλλα μέσα μια εσωτερική ματιά στην αποστολή.

Η αποστολή έχει την ευκαιρία να καταρρίψει ορισμένα ρεκόρ της εποχής του «Απόλλων» και περιλαμβάνει πρωτοποριακά επιστημονικά πειράματα αφιερωμένα στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το βαθύ διάστημα επηρεάζει τον άνθρωπο. Οι αστροναύτες και το προσωπικό εδάφους τόνισαν ότι η Artemis II είναι πρωτίστως μια δοκιμαστική πτήση, από την επιτυχία της οποίας θα κριθεί το ενδεχόμενο ύπαρξης αποστολής Artemis III.

Δοκιμαστική πτήση

Η Artemis II έχει προγραμματιστεί να εκτοξευθεί από το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Κέννεντυ στη Φλόριντα την επόμενη άνοιξη. Ο διευθυντής πτήσης της αποστολής, Τζεφ Ράντιγκαν, ανέφερε στις 24 Σεπτεμβρίου ότι το πλήρωμα είναι έτοιμο, ολοκληρώνει την τελική του εκπαίδευση και πως η ομάδα του έχει επίσης ολοκληρώσει την τελική εκπαίδευση στο κέντρο ελέγχου. Συμπλήρωσε ότι όλοι θα είναι έτοιμοι και πως το μόνο που απομένει είναι να διασφαλιστούν όλοι οι τελικοί έλεγχοι, ώστε να φτάσουν στην εξέδρα εκτόξευσης και να απογειωθούν.

Η αναπληρώτρια βοηθός διαχειριστή για τη Διεύθυνση Ανάπτυξης Αποστολών Εξερεύνησης, Λακίσα Χόκινς, επεσήμανε ότι στόχος της NASA ήταν η εκτόξευση το αργότερο μέχρι τον Απρίλιο του 2026, αλλά το παράθυρο εκτόξευσης θα μπορούσε να ανοίξει ήδη από τις 5 Φεβρουαρίου. Διευκρίνισε ότι από τη στιγμή που ανοίξει αυτό το παράθυρο, θα υπάρχουν διαθέσιμες «περίοδοι εκτόξευσης» διάρκειας από τέσσερις έως οκτώ ημέρες κάθε μήνα, και αν επιλεγεί μία από αυτές τις πρώιμες περιόδους, η εκτόξευση θα είναι πιθανότατα βραδινή.

Ο αστροναύτης Βίκτορ Γκλόβερ περιέγραψε αναλυτικά τις πρώτες δύο ημέρες της αποστολής. Εξήγησε ότι η Ημέρα 1 θα ξεκινήσει επτά ώρες πριν την εκτόξευση, με το πλήρωμα και τις ομάδες εδάφους να ολοκληρώνουν τις τελικές προετοιμασίες. Ανέφερε ότι η Artemis II θα εκτοξευθεί στην κορυφή του ισχυρότερου πυραύλου που βρίσκεται σε λειτουργία, με ώση σχεδόν 4.000 τόνων.

Η Artemis II θα είναι η πρώτη επανδρωμένη πτήση του συστήματος εξερεύνησης του διαστήματος της NASA. (NASA)

 

Όπως είπε, μετά τον διαχωρισμό από τους ενισχυτές στερεού καυσίμου και το κύριο στάδιο, το Integrity θα φτάσει σε τροχιά χάρη στον ανώτερο ενισχυτή. Μόλις βρεθεί σε τροχιά και ο κινητήρας σταματήσει, το πλήρωμα θα ξεκινήσει δοκιμές κρίσιμων συστημάτων, μεταξύ των οποίων και η εγκατάσταση της τουαλέτας και του συστήματος νερού.

Ο Γκλόβερ εξήγησε ότι αυτός και το πλήρωμά του θα ολοκληρώσουν μία τροχιά σε 90 λεπτά, ταξιδεύοντας με ταχύτητα αντίστοιχη του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, και στη συνέχεια θα ενεργοποιήσουν ξανά το ανώτερο στάδιο για να φτάσουν σε υψηλή τροχιά σχεδόν 64.400 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της Γης.

Στο απόγειο της τροχιάς, το Integrity και η μονάδα υπηρεσίας (service module) της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας θα αποχωριστούν από τον ενισχυτή. Ο Γουάιζμαν και ο Γκλόβερ θα πετάξουν τότε χειροκίνητα το Integrity, χρησιμοποιώντας τον απορριφθέντα ενισχυτή ως στόχο για επίδειξη συνάντησης. Ο Γκλόβερ σημείωσε ότι με αυτόν τον τρόπο θα διαπιστωθεί αν οι ιδιότητες πτήσης του διαστημοπλοίου Orion είναι κατάλληλες για πιο σύνθετες αποστολές, όπως η σύνδεση με σκάφος προσεδάφισης ή με τον τροχιακό σταθμό γύρω από τη Σελήνη. Πρόσθεσε ότι στη συνέχεια θα επαναδιαμορφώσουν την κάψουλα ώστε να είναι έτοιμη για διαβίωση και εργασία επί εννέα ημέρες.

Το πλήρωμα θα ξεκουραστεί, θα ξυπνήσει στη μέση της νύχτας για να ενεργοποιήσει τον κινητήρα της μονάδας υπηρεσίας και θα επιστρέψει στον ύπνο. Ο Ράντιγκαν εξήγησε ότι το Integrity θα κινηθεί γύρω από τη Γη, μειώνοντας το ύψος της από τα σχεδόν 64.400 χιλιόμετρα στα περίπου 185 χιλιόμετρα. Εκεί, αν δοθεί έγκριση, θα γίνει η ενεργοποίηση του κινητήρα για την έγχυση προς τη Σελήνη, που θα τους απομακρύνει από τη Γη.

Ο Γκλόβερ διευκρίνισε ότι μόνο τότε θα έχουν κανονική περίοδο ύπνου και θα κλείσει η πρώτη «ημέρα».

Το ταξίδι στο βαθύ διάστημα ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη θα διαρκέσει τέσσερις ημέρες, με συνεχείς ελέγχους συστημάτων και διορθώσεις πορείας. Ο Ράντιγκαν υπογράμμισε ότι επειδή πρόκειται για δοκιμαστική πτήση, θα βάλουν το σκάφος σε αυστηρή δοκιμή για να διασφαλιστεί η ετοιμότητα όλων των συστημάτων.

Η πορεία θα διακοπεί την έκτη ημέρα με το πέρασμα από τη Σελήνη. Ο Ράντιγκαν ανέφερε ότι, ανάλογα με τη θέση της, το πλήρωμα θα την προσεγγίσει σε απόσταση από 9.300 έως 16.700 χιλιομέτρων και ότι θα φαίνεται από το παράθυρο περίπου στο μέγεθος μιας μπάλας μπάσκετ κρατημένης με τεντωμένο χέρι.

Το πλήρωμα θα έχει τρεις ώρες για παρατήρηση και φωτογράφιση, περνώντας και σε 45 λεπτά ραδιοφωνικής σιγής κατά την περιφορά. Θα ακολουθήσει τροχιά «ελεύθερης επιστροφής», που εκμεταλλεύεται τη βαρύτητα της Σελήνης για να επιστρέψει το σκάφος στη Γη χωρίς καύσιμο.

Ένας γερανός μετακινεί το διαστημόπλοιο Orion της Artemis II της NASA στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Κέννεντυ στη Φλόριντα στις 21 Μαρτίου 2025.  (Glenn Benson/NASA)

 

Το ταξίδι επιστροφής θα περιλαμβάνει νέους ελέγχους και αποσυναρμολόγηση όλων των συστημάτων που είχαν στηθεί την πρώτη ημέρα. Θα εκτελεστούν διορθώσεις πορείας, ενώ μια τελική καύση θα βάλει το Integrity στη σωστή γωνία επανεισόδου. Στη συνέχεια θα αποσυνδεθεί από τη μονάδα υπηρεσίας και θα στραφεί ώστε η θερμική ασπίδα να αντιμετωπίσει την ατμόσφαιρα.

Οι αστροναύτες εκτίμησαν ότι το σκάφος θα εισέλθει στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα 46.500 χλμ/ώρα, δηλαδή 39 φορές την ταχύτητα του ήχου. Η πορεία επανεισόδου θα το επιβραδύνει μέχρι τα 24 χλμ/ώρα, οπότε τα κύρια αλεξίπτωτα θα το ρίξουν στον Ειρηνικό Ωκεανό, ανοικτά της Νότιας Καλιφόρνιας.

Δοκιμή συνθηκών διαβίωσης στην κάψουλα

Η Artemis II δεν είναι μόνο δοκιμή πτήσης αλλά και πλήρης δοκιμή του τρόπου ζωής και εργασίας στο Orion. Ο Μάικλ Ντολ, υπεύθυνος για την κονσόλα Ενδοδιαστημικής Δραστηριότητας στο Κέντρο Ελέγχου, εξήγησε ότι η ομάδα του έχει υπό την ευθύνη της «όλα όσα βρίσκονται μέσα στο όχημα» και πως θα κρατούν το πλήρωμα στο πρόγραμμα σε διαδικασίες όπως η εγκατάσταση, αποσυναρμολόγηση και αποθήκευση του εξοπλισμού, από τους ανιχνευτές ακτινοβολίας μέχρι την τουαλέτα.

Ο Ντολ επισήμανε ότι έχει συνεργαστεί τόσο με το κύριο όσο και με το εφεδρικό πλήρωμα σε προσομοιωτές, καθώς και με τους εργολάβους φορτίου της NASA, για να διασφαλίσει ότι όλα είναι οργανωμένα όσο το δυνατόν πιο αποδοτικά. Πρόσθεσε ότι κατά τη διάρκεια της πτήσης οι αστροναύτες θα δοκιμάσουν σενάρια έκτακτης ανάγκης, όπως να φορέσουν τις στολές πίεσης και να προστατευτούν από εκρήξεις ηλιακής ακτινοβολίας.

Το κέντρο ελέγχου της αποστολής Artemis II προετοιμάζεται για την επερχόμενη εκτόξευση στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Τζόνσον στο Χιούστον στις 24 Σεπτεμβρίου 2025. (T.J. Muscaro/The Epoch Times)

 

Η NASA απαιτεί άσκηση σε αποστολές που ξεπερνούν τις εννέα ημέρες. Παρότι η Artemis II μόλις υπερβαίνει αυτό το όριο, το πλήρωμα θα δοκιμάσει ένα νέο όργανο γυμναστικής, τον «τροχό αδράνειας», καθώς και μεθόδους για τη βέλτιστη αξιοποίηση χρόνου των υπόλοιπων μελών.

Η δραστηριότητα που αναμένεται να τραβήξει τη μεγαλύτερη προσοχή θα είναι η παρατήρηση της Σελήνης από το πλήρωμα.

Όσα δεν έχει αντικρίσει ποτέ η ανθρωπότητα

Την έκτη ημέρα της αποστολής, οι Γουάιζμαν, Γκλόβερ, Κοχ και Χάνσεν θα έχουν ένα τρίωρο παράθυρο για την παρατήρηση της Σελήνης.

Η υπεύθυνη επιστήμης της Artemis II για τη Σελήνη, Κέλσι Γιανγκ, μαζί με ολόκληρη την επιστημονική ομάδα εδάφους, εξέφρασαν την ελπίδα ότι το πλήρωμα θα καταφέρει να δει τμήματα του 60 τοις εκατό της σεληνιακής επιφάνειας που κανένα ανθρώπινο μάτι δεν έχει παρατηρήσει ποτέ.

Κατά τη διάρκεια της πτήσης του Integrity δίπλα από τη Σελήνη, η επιστημονική ομάδα της Artemis II θα βρίσκεται σε ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο υποστήριξης με διαδραστικό χάρτη. Εκεί θα παρακολουθεί τις παρατηρήσεις του πληρώματος και θα μεταφέρει ερωτήσεις και οδηγίες μέσω του εκπροσώπου της στο κέντρο ελέγχου προς τον διευθυντή πτήσης και τον ελεγκτή πτήσης που είναι υπεύθυνος για την επικοινωνία με το πλήρωμα, γνωστό ως CAPCOM.

Ήδη έχουν επιλεγεί δεκάδες πιθανοί στόχοι, όπως ο Κρατήρας Τσιολκόφσκι, η Λεκάνη Οριεντάλε και η Λεκάνη Απόλλων.

Η προσοχή των επιστημόνων θα εστιαστεί κυρίως στη μακρινή πλευρά της Σελήνης, την οποία οι αποστολές Απόλλων απέφυγαν προκειμένου να προσεδαφιστούν στη φωτισμένη κοντινή πλευρά. Ωστόσο, ελπίζουν επίσης να παρατηρήσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα του νοτίου πόλου, ενόψει της προσεδάφισης της Artemis III εκεί.

Παρά το γεγονός ότι μη επανδρωμένα σκάφη έχουν χαρτογραφήσει πλήρως τη σεληνιακή επιφάνεια, οι υπεύθυνοι τόνισαν ότι δεν υπάρχει καλύτερο εργαλείο παρατήρησης από το ανθρώπινο μάτι.

Οι σεληνιακοί επιστήμονες δήλωσαν στην Epoch Times ότι όσο πιο φωτισμένη είναι η μακρινή πλευρά, τόσο το καλύτερο. Παραδέχθηκαν ωστόσο ότι εξαρτώνται από όλους τους άλλους παράγοντες της αποστολής και δεν θα γνωρίζουν με βεβαιότητα ποιο τμήμα της Σελήνης θα είναι ορατό μέχρι να πραγματοποιηθεί η έγχυση προς τη Σελήνη.

Μόλις ξεκινήσει αυτή η φάση, η επιστημονική ομάδα θα διαθέτει τέσσερις ημέρες για να καθορίσει συγκεκριμένους στόχους και να ζητήσει από το πλήρωμα προσαρμογές στάσης, ώστε να εξασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή θέαση. Παράλληλα, θα υπάρχουν εναλλακτικοί στόχοι, ανάλογα με τη φάση της Σελήνης και τον τρόπο που το φως του Ήλιου πέφτει στην επιφάνεια. Οι προτεραιότητες μπορεί να κυμαίνονται από την καταγραφή διαφορετικών αποχρώσεων χρώματος, μέχρι την αποτύπωση νέων περιγραμμάτων κρατήρων ή ακόμη και την καταγραφή προσκρούσεων μετεωροειδών που ξεχωρίζουν από τις σκοτεινές περιοχές.

Η Τζουλιάνα Γκρος (δεξιά), υπεύθυνη επιμέλειας της Artemis, και η Σίνθια Έβανς (αριστερά), υπεύθυνη εκπαίδευσης σεληνιακής επιστήμης και στρατηγικής ενσωμάτωσης της Artemis, εξηγούν τι είδους πετρώματα ελπίζουν να βρουν σε διαφορετικές τοποθεσίες της σεληνιακής επιφάνειας, στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Τζόνσον στο Χιούστον στις 23 Σεπτεμβρίου 2025. (T.J. Muscaro/The Epoch Times)

 

Οι αστροναύτες έχουν αφιερώσει εβδομάδες σε εκπαίδευση γεωλογίας, και οι επιστήμονες εμφανίστηκαν βέβαιοι ότι οι λεκτικές περιγραφές τους, τα σκίτσα και οι φωτογραφίες από την επιφάνεια της Σελήνης θα μπορούσαν να προσφέρουν σημαντικές γνώσεις. Οι αποχρώσεις, για παράδειγμα, θα μπορούσαν να υποδηλώνουν την παρουσία ορισμένων μετάλλων, ενώ τα καθαρά περιγράμματα γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών θα μπορούσαν να δώσουν πληροφορίες που δεν έχουν εντοπιστεί από προηγούμενη φωτογράφιση.

Ωστόσο, αυτή η σεληνιακή γεωλογική παρατήρηση αποτελεί μόνο μία από τις τέσσερις επιστημονικές αποστολές που θα εκτελεστούν με την Artemis II.

Οι αστροναύτες στο μικροσκόπιο της επιστήμης

Οι Γουάιζμαν, Γκλόβερ, Κοχ και Χάνσεν δεν θα είναι μόνο αστροναύτες αλλά και υποκείμενα σε πειράματα ανθρώπινης βιολογίας, τα οποία στοχεύουν στο να κατανοήσουν καλύτερα πώς το βαθύ διάστημα επηρεάζει το ανθρώπινο σώμα.

Ένα από αυτά τα πειράματα ονομάζεται AVATAR, από τα αρχικά της φράσης A Virtual Astronaut Tissue Analog Response («Εικονική Αντίδραση Ιστών Αστροναύτη»). Το πρόγραμμα αυτό θα μεταφέρει βλαστοκύτταρα και προγονικά κύτταρα που σχηματίζουν αίμα και προέρχονται από τον μυελό των οστών, τοποθετημένα σε μικροσυσκευές που μιμούνται ιστούς μεγέθους περίπου όσο μια μονάδα αποθήκευσης USB. Αυτά τα «βιοτσίπ» μιμούνται τον τρόπο με τον οποίο διαφορετικοί ιστοί —όπως στον εγκέφαλο, την καρδιά, το ήπαρ και άλλα όργανα— θα ανταποκρίνονταν στις περιβαλλοντικές πιέσεις του βαθιού διαστήματος, όπως η έκθεση σε ακτινοβολία.

Κάθε ένα από αυτά τα «βιοτσίπ» θα φέρει κύτταρα από το πλήρωμα και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προσαρμογή ιατρικών και φαρμακευτικών θεραπειών ειδικά για κάθε αστροναύτη.

Ο αστροναύτης της NASA Ράντι Μπρέσνικ προετοιμάζεται να συλλέξει ένα ξηρό δείγμα σάλιου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η διαδικασία, η οποία βοηθά τους επιστήμονες να ερευνήσουν πώς επηρεάζεται το ανοσοποιητικό σύστημα από τα διαστημικά ταξίδια και θα αποτελέσει μέρος της αποστολής Artemis II, περιλαμβάνει το αποτύπωμα του σάλιου σε ειδικό χαρτί που αποθηκεύεται σε φυλλάδια μεγέθους τσέπης. (NASA)

 

Η Κοχ εξήγησε ότι διεξάγεται μια μελέτη τύπου «βιο-δεικτών ανοσίας», με την ίδια να έχει αποκτήσει εμπειρία με το πρόγραμμα AVATAR από την προηγούμενη αποστολή της στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Σημείωσε ότι ένα συναρπαστικό χαρακτηριστικό του διαστημικού περιβάλλοντος είναι πως αλλάζει πραγματικά το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος, κάτι που θεωρεί σημαντικό τόσο για τους ίδιους τους αστροναύτες όσο και για τους συναδέλφους τους. Θύμισε ότι πολλοί είχαν βιώσει τέτοιες αλλαγές κατά την παραμονή τους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, και υπογράμμισε ότι θα χρειαστεί πλήρης κατανόηση του φαινομένου αυτού για αποστολές μεγάλης διάρκειας.

Ένα άλλο πείραμα ονομάζεται ARCHeR, από τα αρχικά της φράσης Artemis Research for Crew Health & Readiness («Έρευνα για την Υγεία και την Ετοιμότητα του Πληρώματος Artemis »), και εστιάζει στην υγεία, τα μοτίβα ύπνου και τη δραστηριότητα των αστροναυτών κατά τη διάρκεια των αποστολών Artemis. Η Κοχ δήλωσε ότι η ομάδα μαθαίνει πώς οι άνθρωποι μπορούν να αντεπεξέλθουν σε σκληρές αποστολές εξερεύνησης στο βαθύ διάστημα, σημειώνοντας ότι εξετάζουν τη γνωστική λειτουργία, τον ύπνο, την υγιεινή και γενικότερα τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να επιτυγχάνουν μέγιστη απόδοση σε τέτοια περιβάλλοντα.

Το τρίτο πείραμα πραγματοποιείται από το Πρόγραμμα Ανθρώπινης Έρευνας της NASA και ονομάζεται Standard Measures. Ήδη συλλέγει δεδομένα από αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, και μέσω της Artemis θα επεκτείνει τη βάση δεδομένων του στο ταξίδι στο βαθύ διάστημα.

Αξιωματούχοι της NASA εξήγησαν ότι τα «τυπικά μέτρα» περιλαμβάνουν ψυχολογικές αξιολογήσεις, μετρήσεις ύψους κεφαλιού και κινήσεων σώματος πριν και μετά την αποστολή, αιμοληψίες για την εξέταση της θρεπτικής κατάστασης, της καρδιαγγειακής υγείας και του ανοσοποιητικού συστήματος.

Η Κοχ ανέφερε ότι το πρόγραμμα ουσιαστικά περιλαμβάνει «τα πάντα όσα μπορεί κανείς να σκεφτεί για το ανθρώπινο σώμα» και τα συγκεντρώνει σε μια αποθήκη δεδομένων. Πρόσθεσε ότι ακόμη και ερωτήματα που δεν έχουν τεθεί ή μέθοδοι που δεν έχουν εφευρεθεί θα μπορούν στο μέλλον να απαντηθούν, καθώς θα υπάρχει αυτό το πολύτιμο αρχείο όλων όσοι έχουν ταξιδέψει στο διάστημα.

Τα μέλη του πληρώματος της Artemis II Ρέιντ Γουάιζμαν, Βίκτορ Γκλόβερ, Κριστίνα Κοχ και Τζέρεμι Χάνσεν συμμετέχουν σε εκπαίδευση στην Εγκατάσταση Ομοιωμάτων Διαστημικών Οχημάτων στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Τζόνσον στο Χιούστον στις 30 Ιανουαρίου 2025. (Mark Sowa/NASA)

 

Με την εκτόξευση της Artemis II, θα αναπτυχθούν επίσης τέσσερις μικροί δορυφόροι τύπου cube satellite σε τροχιά, οι οποίοι θα επικεντρωθούν σε θέματα όπως η ακτινοβολία και τα μελλοντικά συστήματα επικοινωνίας.

Μόλις επιστρέψουν οι αστροναύτες, θα κληθούν να εκτελέσουν σωματικές δοκιμασίες ώστε να κατανοηθούν οι επιπτώσεις της μετάβασης από τη μικροβαρύτητα σε περιβάλλον με βαρύτητα, όπως της Σελήνης ή του Άρη, στο ανθρώπινο σώμα.

Ο επικεφαλής επιστήμονας εξερεύνησης της NASA, Τζέικομπ Μπλίτσερ, εξήγησε ότι αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό όταν πρόκειται για ταξίδια σε μακρινούς προορισμούς όπως ο Άρης, όπου οι αστροναύτες θα βρίσκονται σε μεταφορά για πολλούς μήνες πριν κληθούν να επιχειρήσουν στην επιφάνεια. Τόνισε ότι η αποστολή αυτή είναι από τις πρώτες ευκαιρίες να μελετηθεί η ανθρώπινη απόκριση στη μετάβαση βαρύτητας και πρόσθεσε ότι η NASA σκοπεύει να αξιοποιήσει πλήρως αυτή την ευκαιρία.

Κοιτάζοντας μπροστά: Artemis III και πέρα

Μαζί με την πρωτοποριακή επιστήμη και την πρώτη επανδρωμένη πτήση του Orion, η Artemis II φέρει πολλές πρωτιές και έχει τη δυνατότητα να καταρρίψει το ρεκόρ απόστασης από τη Γη της αποστολής Απόλλων 13 και το ρεκόρ ταχύτητας της αποστολής Απόλλων 10. Το γεγονός και μόνο ότι θα είναι η πρώτη επανδρωμένη πτήση γύρω από τη Σελήνη έπειτα από περισσότερο από 50 χρόνια θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό.

Ο διοικητής της αποστολής δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι ελπίζει η αποστολή του να αποτελέσει το πρώτο ντόμινο που θα πυροδοτήσει μια αλυσιδωτή αντίδραση για την εξάπλωση της ανθρωπότητας στο βαθύ διάστημα. Επισήμανε χαρακτηριστικά ότι εύχεται να ξεχαστούν, διότι αυτό θα σημαίνει πως το πρόγραμμα Artemis θα έχει πετύχει: άνθρωποι θα βρίσκονται στον Άρη, στους δορυφόρους του Κρόνου και θα επεκτείνονται στο ηλιακό σύστημα.

Ο Γκλόβερ συμφώνησε με αυτό το σκεπτικό, αλλά επικεντρώθηκε περισσότερο στο άμεσο μέλλον και στην Artemis III. Υπογράμμισε ότι η επιτυχία της αποστολής τους βασίζεται στο να παραδώσουν στην Artemis III ένα σταθερό σημείο εκκίνησης που θα επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες και στους εταίρους τους να επιστρέψουν στην επιφάνεια της Σελήνης.

(Επάνω) Η ομάδα Exploration Ground Systems της NASA εγκαθιστά τον προσαρμογέα σταδίου εκτόξευσης στο κεντρικό στάδιο του πυραύλου Space Launch System της Artemis II, πάνω στον κινητό εκτοξευτή, μέσα στο Κτίριο Συναρμολόγησης Οχημάτων στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Κέννεντυ στη Φλόριντα, στις 3 Απριλίου 2025. Ο κωνικός προσαρμογέας συνδέει το ανώτερο στάδιο με το ενδιάμεσο κρυογενικό στάδιο πρόωσης και προστατεύει τους υπολογιστές πτήσης, τα ηλεκτρονικά και τα ηλεκτρικά συστήματα κατά την εκτόξευση και την άνοδο.
(Κάτω) Το κεντρικό στάδιο της Artemis II ανυψώνεται στον Χώρο Συναρμολόγησης High Bay 3, μέσα στο Κτίριο Συναρμολόγησης Οχημάτων στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Κέννεντυ στη Φλόριντα, στις 23 Μαρτίου 2025. (Isaac Watson/NASA, Frank Michaux/NASA)

 

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της Artemis II την άνοιξη του 2026, η Artemis III αναμένεται να αποτελέσει την πρώτη επανδρωμένη σεληνιακή προσεδάφιση μετά την αποστολή Απόλλων 17, πριν από περισσότερο από 50 χρόνια. Η εκτόξευσή της προγραμματίζεται για τα μέσα του 2027, με αποστολή 30 ημερών στον νότιο πόλο της Σελήνης. Ωστόσο, το πλήρωμά της δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί και η πραγματοποίησή της εξαρτάται από την ικανότητα της SpaceX να παραδώσει εγκαίρως το Σύστημα Ανθρώπινης Προσσελήνωσης.

Στη συνέχεια, η αποστολή Artemis IV θα έχει στόχο να συνδέσει και να εγκαταστήσει τα δύο τμήματα του διαστημικού σταθμού Gateway σε σεληνιακή τροχιά.

Όλες αυτές οι αποστολές, καθώς και οι μελλοντικές Artemis, βασίζονται στο διαστημόπλοιο Orion, γεγονός που σημαίνει ότι όλες εξαρτώνται από την επιτυχία του Integrity και της Artemis II.

Του T.J. Muscaro

NASA: Πιθανή αποστολή στη Σελήνη στις αρχές Φεβρουαρίου 2026

Η αποστολή Artemis II ενδέχεται να ξεκινήσει για τη Σελήνη ήδη από την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου 2026, σύμφωνα με την αξιωματούχο της NASA Λακίεσα Χώκινς, χθες Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου.

Η Χώκινς, η οποία εκτελεί χρέη αναπληρώτριας διευθύντριας στη Διεύθυνση Ανάπτυξης Συστημάτων Εξερεύνησης, και  άλλοι επικεφαλής της αποστολής μοιράστηκαν τα νέα σε συνέντευξη Τύπου στο Κέντρο Τζόνσον, στο Χιούστον του Τέξας. Ωστόσο, δεν δόθηκε συγκεκριμένη ημερομηνία εκτόξευσης.

«Αυτή τη στιγμή, το παράθυρο θα μπορούσε να ανοίξει ήδη από την 5η Φεβρουαρίου», είπε, προσθέτοντας ότι αυτό θα εξαρτηθεί από την πρόοδο των αναγκαίων προετοιμασιών. Μόλις ανοίξει το πρώτο αυτό παράθυρο εκτόξευσης, εξήγησε, θα υπάρχουν «περίοδοι εκτόξευσης» κάθε μήνα, διάρκειας τεσσάρων έως οκτώ ημερών, ανάλογα με τη θέση της Σελήνης σε σχέση με τη Γη. Υπάρχει επίσης πιθανότητα η εκτόξευση να γίνει βραδινές ώρες.

Η αποστολή διάρκειας δέκα ημερών θα σηματοδοτήσει την πρώτη φορά που άνθρωποι θα ταξιδέψουν γύρω από τη Σελήνη μετά το Apollo 17, τον Δεκέμβριο του 1972.

Μέσα στο διαστημόπλοιό Orion, ο διοικητής Ριντ Γουάιζμαν, ο πιλότος Βίκτορ Γκλόβερ, η ειδικός αποστολής Κριστίνα Κοχ και ο ειδικός αποστολής Τζέρεμυ Χάνσεν από την Καναδική Διαστημική Υπηρεσία θα ακολουθήσουν αυτό που ονομάζεται «τροχιά ελεύθερης επιστροφής», μια πορεία που χρησιμοποιεί τη βαρύτητα της Σελήνης για να τους γυρίσει πίσω στη Γη.

Η αρχική εντολή προέβλεπε η τετραμελής αποστολή να σταλεί γύρω από τη Σελήνη το αργότερο τον Απρίλιο του 2026.

Η 5η Απριλίου 2026 θα είναι Κυριακή του Πάσχα για τους Καθολικούς, γεγονός που ανοίγει τη δυνατότητα η αποστολή αυτή να αντικατοπτρίσει περαιτέρω εκείνη του Apollo 8, που έκανε το ιστορικό του ταξίδι γύρω από τη Σελήνη τα Χριστούγεννα του 1968.

Ωστόσο, οι επικεφαλής της αποστολής εξέφρασαν στην εφημερίδα The Epoch Times τη βεβαιότητά τους ότι οι Αμερικανοί δεν θα χρειαστεί να περιμένουν τόσο πολύ για την εκτόξευση, ανάμεσά τους ο διευθυντής αποστολής Artemis II, Μάθιου Ράμσεϋ, και η Σάρον Κομπ, αναπληρώτρια διευθύντρια προγράμματος για τον σεληνιακό πύραυλο της NASA που ονομάζεται Space Launch System.

Αντίστροφη μέτρηση μέχρι την εκτόξευση μπορούσε επίσης να δει κανείς αναρτημένη σε προσομοιωτή της κάψουλας Orion, καθώς και στο Κέντρο Εκπαίδευσης Αποστολών, που έχει ήδη προγραμματιστεί να ολοκληρώσει την εκπαίδευση την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου.

«Το πλήρωμα είναι έτοιμο», δήλωσε στην Epoch Times ο διευθυντής πτήσης του Artemis II, Τζεφ Ράντιγκαν. «Ολοκληρώνουν την τελική τους εκπαίδευση. Έχουμε την τελική μας εκπαίδευση εδώ στο κέντρο ελέγχου. Θα είμαστε όλοι έτοιμοι. Και μένει μόνο να διασφαλίσουμε όλους τους τελικούς ελέγχους, να φτάσουμε στην εξέδρα εκτόξευσης και να μπορέσουμε να απογειωθούμε.»

Μηχανικοί και μέλη του εφεδρικού πληρώματος της αποστολής Artemis II πραγματοποιούν προσομοίωση μέσα σε ομοίωμα της κάψουλας πληρώματος Orion στο Κέντρο Τζόνσον, στο Χιούστον του Τέξας. ΗΠΑ, 23 Σεπτεμβρίου 2025. (T.J. Muscaro/The Epoch Times)

 

Η NASA συναρμολογεί τον σεληνιακό της πύραυλο στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Κένεντι στη Φλόριντα τους τελευταίους μήνες, και το έργο πλησιάζει στην ολοκλήρωση.

Σύμφωνα με τον Ράμσεϋ, ο πύραυλος θα μπορούσε να συνδεθεί με την κάψουλα πληρώματος Orion και να είναι πλήρως συναρμολογημένος ήδη από τα μέσα Οκτωβρίου. Όταν αυτό συμβεί, το Space Launch System θα υποβληθεί σε σειρά δοκιμών ενόψει της εκτόξευσης.

Η αποστολή θα είναι κυρίως μια δοκιμαστική πτήση, ανοίγοντας τον δρόμο για το Artemis III και όλες τις επόμενες αποστολές, δοκιμάζοντας τα συστήματα του διαστημοπλοίου και καταγράφοντας τις βιολογικές και ψυχολογικές επιπτώσεις που έχει το βαθύ διάστημα σε ένα ανθρώπινο πλήρωμα.

Σύμφωνα με τον Ράντιγκαν, το πλήρωμα θα δοκιμάσει τα χειροκίνητα χειριστήρια του Orion σε υψηλή τροχιά γύρω από τη Γη και θα περάσει δίπλα από τη Σελήνη σε απόσταση 5.000 έως 9.000 ναυτικών μιλίων.

Όπως είπε στην Epoch Times, ανάλογα με τη θέση της Σελήνης κατά τη διάρκεια της αποστολής, το Artemis II θα μπορούσε τελικά να σπάσει το ρεκόρ του Apollo 13 το 1970, ταξιδεύοντας πιο μακριά από τη Γη από οποιοδήποτε άλλο ανθρώπινο πλήρωμα στην ιστορία.

«Οι περισσότερες ημερομηνίες εκτόξευσης θα μας καταστήσουν ικανούς να σπάσουμε το ρεκόρ του Apollo 13 για τη μεγαλύτερη απόσταση από τη Γη», είπε. «Κατά καιρούς, θα έχουμε περιπτώσεις όπου θα περάσουμε ακόμη πιο μακριά από τη Σελήνη, αλλά όχι απαραίτητα πιο μακριά από τη Γη».

Η αποστολή θα ασχοληθεί και με την παρατήρηση της αθέατης πλευράς της Σελήνης, με το πλήρωμα να μελετά σεληνιακές περιοχές που δεν έχουν δει ποτέ ανθρώπινα μάτια.

Του T.J. Muscaro

Ο μυστικός Ισαάκ Νεύτων: Ο άνθρωπος πίσω από τους νόμους

Γεννημένος ανήμερα Χριστουγέννων του 1642 στο Γούλστχορπ Μάνορ, πρόωρος και ασθενικός, ο Ισαάκ Νεύτων έμαθε νωρίς την απώλεια: ο πατέρας του είχε πεθάνει πριν ο ίδιος γεννηθεί και η μητέρα του τον άφησε στους παππούδες του όταν ξαναπαντρεύτηκε. Η εγκατάλειψη τον σημάδεψε. Χρόνια αργότερα, σε μια λίστα «αμαρτιών» από τα παιδικά του χρόνια, παραδέχεται πως είχε απειλήσει να κάψει «τη μητέρα και τον πατριό» μαζί με το σπίτι. Από μικρός προτιμούσε να φτιάχνει μηχανισμούς παρά να κάνει φίλους – ένα προμήνυμα για τον ακούραστο εφευρέτη που έμελλε να γίνει.

Στο Γυμνάσιο King’s School άφησε την υπογραφή του σ’ ένα περβάζι· στο Κέιμπριτζ συνέχισε να αμφισβητεί τους αρχαίους. Στο σημειωματάριό του έγραψε στα λατινικά:

«Ο Πλάτων είναι φίλος μου, ο Αριστοτέλης είναι φίλος μου, αλλά ο καλύτερος φίλος μου είναι η αλήθεια.»

Τα «χρόνια της πανούκλας» που γέννησαν ιδέες

Στα 1665–1667, η βουβωνική πανώλη έκλεισε το πανεπιστήμιο. Επιστρέφοντας στο πατρικό, ο Νεύτων έκανε άλματα: με πρίσμα έδειξε ότι το λευκό φως είναι φάσμα χρωμάτων, κατασκεύασε ανακλαστικό τηλεσκόπιο, φτάνοντας να πιέσει με βελόνα το «λάκκο» του ματιού του για να κατανοήσει την όραση. Δίπλα στο σπίτι, μια μηλιά τού έδωσε την αφορμή να αναρωτηθεί: «Μπορεί η ίδια δύναμη που ρίχνει το μήλο να κρατά και τη Σελήνη;»

Ο θρύλος λέει ότι το μήλο τον χτύπησε στο κεφάλι· αποδείξεις δεν υπάρχουν, η ιδέα όμως άλλαξε την κατανόησή μας για το σύμπαν.

Την εποχή εκείνη διαμόρφωσε και τα θεμέλια του λογισμού. Όταν ο Γκότφριντ Λάιμπνιτς δημοσίευσε το 1684, ξέσπασε διαμάχη για την «πατρότητα». Πολλοί ιστορικοί σήμερα συμφωνούν ότι οι δύο άντρες έφτασαν ανεξάρτητα στις ίδιες ιδέες – αλλά ο μυστικοπαθής Νεύτων είχε κρατήσει τις δικές του στο συρτάρι, απεχθανόμενος τη δημόσια κριτική.

Το έργο που άλλαξε τον κόσμο

Το 1687, εκδίδει τα Mathematical Principles of Natural Philosophy (τα γνωστά Principia). Εκεί διατυπώνει τον νόμο της παγκόσμιας έλξης και τους τρεις περίφημους νόμους της κίνησης – ένα σύστημα που από τους πλανήτες μέχρι τα αυτοκίνητα εξηγεί πώς και γιατί κινούνται τα σώματα.

Οι τρεις νόμοι εν συντομία:

1. Αδράνεια: Ένα σώμα παραμένει όπως είναι (σε ηρεμία ή ομαλή κίνηση) αν δεν ασκηθεί πάνω του δύναμη.

2. Δύναμη = μάζα × επιτάχυνση: Όσο μεγαλύτερη η μάζα, τόσο περισσότερη δύναμη χρειάζεται.

3. Δράση–Αντίδραση: Κάθε δράση γεννά ίση και αντίθετη αντίδραση (σκεφτείτε τον πίδακα καυσαερίων που ωθεί έναν πύραυλο προς τα πάνω).

Παρά το ακαδημαϊκό του κύρος (Λουκασιανός καθηγητής στα 20κάτι του), δεν ήταν δάσκαλος με ζήλο· λέγεται πως κάποτε δίδαξε σε άδεια αίθουσα. Το πάθος του ήταν η έρευνα – συχνά σε σημείο που ξεχνούσε να φάει.

Ο θεολόγος που προέβλεψε το 2060

Λιγότερο γνωστό είναι ότι ο Νεύτων έγραψε πολύ περισσότερα για τη θεολογία απ’ ό,τι για την επιστήμη. Μελετούσε τη Βίβλο ως «κώδικα» της φύσης και υπολόγισε ότι η Αποκάλυψη θα ερχόταν το 2060 – με την επιφύλαξη ότι ίσως αργότερα, όχι όμως νωρίτερα. Τα θεολογικά του χειρόγραφα πουλήθηκαν το 1936 από τον Sotheby’s και κατέληξαν στο κράτος του Ισραήλ: 7.500 σελίδες. Οι απόψεις του ήταν ανορθόδοξες (απόρριψη του δόγματος της Τριάδας), ενώ στο Κοινοβούλιο – όπου εξελέγη δύο σύντομες φορές – λέγεται πως το μόνο που καταγράφηκε στα πρακτικά ήταν μια παράκλησή του να κλείσει ένα παράθυρο.

Ο αλχημιστής και η σκοτεινή νύχτα της ψυχής

Για 25 χρόνια μελετούσε μυστικά αλχημεία, αναζητώντας διαδικασίες «μεταστοιχείωσης» μετάλλων και τη θρυλική φιλοσοφική λίθο. Μετά θάνατον, ανάλυση μιας τούφας μαλλιών του έδειξε υψηλά επίπεδα υδραργύρου – πιθανή εξήγηση για την κατάρρευσή του το 1693: αϋπνία, καταθλιπτικά επεισόδια και παρανοϊκές επιστολές σε φίλους. Λίγο αργότερα, εγκαταλείπει το Κέιμπριτζ.

Ο «σερίφης» του νομίσματος

Το 1696 μετακομίζει στο Λονδίνο ως επόπτης (κι έπειτα ως διευθυντής) του Βασιλικού Νομισματοκοπείου. Σε μια εποχή που τα νομίσματα «κουρεύονταν» και παραχαράσσονταν, ο Νεύτων έβαλε επιστημονική ακρίβεια στη νομισματοκοπία κι έκανε σκληρές διώξεις: κάποιοι κατέληξαν στην αγχόνη. Η δίψα του για έλεγχο εμφανίζεται και στη διαμάχη με τον Ρόμπερτ Χουκ, τον οποίο κατηγόρησε ότι διεκδικούσε την ιδέα της βαρύτητας· αργότερα κατηγορήθηκε ο ίδιος ότι, ως πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρείας, «εξαφάνισε» το μοναδικό πορτρέτο του Χουκ.

Το 1705, η βασίλισσα Άννα τον έχρισε ιππότη: Sir Isaac Newton. Παρέμεινε μοναχικός, αφοσιωμένος στη φήμη του και στο έργο του, χωρίς να παντρευτεί ποτέ. Πέθανε στον ύπνο του στις 20 Μαρτίου 1727 και ενταφιάστηκε στο Αββαείο του Ουεστμίνστερ. Στον τάφο του αναγράφεται: «Εδώ κείται ό,τι ήταν θνητό του Ισαάκ Νεύτωνα».

Χιλιάδες νέα άστρα σε πρόσφατη φωτογραφία της NASA

ΑΚΡ. ΚΑΝΑΒΕΡΑΛ, ΗΠΑ – Χιλιάδες νέα άστρα σπιθιρίζουν στην τελευταία φωτογραφία που έστειλε το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA, Webb (Webb Space Telescope).

Η φωτογραφία, που δημοσιεύθηκε μόλις αυτήν την εβδομάδα, αποτυπώνει ένα σημείο γέννησης αστεριών, 5.500 έτη φωτός από τη Γη. Ένα έτος φωτός (ly) ισοδυναμεί με 9,4607 (≃9,5) τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα.

Εκτός από τα ‘νεογέννητα’ άστρα, στη φωτογραφία διακρίνεται και ένα νέφος αστρικής σκόνης και αερίων που εκλύονται από τη διαδικασία διαμόρφωσης των αστέρων. Αυτό το νεφέλωμα, που ονομάστηκε ‘Αστακός’ είναι τόσο ογκώδες που δεν χωρά ολόκληρο στο κάδρο της φωτογραφίας. Το σύμπλεγμα των νέων άστρων, το οποίο ονομάστηκε Pismis 24, βρίσκεται στο βάθος του νεφελώματος.

Το τηλεσκόπιο Webb είναι το μεγαλύτερο και ισχυρότερο τηλεσκόπιο που έχει στείλει έως τώρα ο άνθρωπος στο Διάστημα. Από το 2021, έτος εκτόξευσής του, μεταδίδει εικόνες που τραβά στο υπεριώδες φάσμα. Για την αποτύπωση της συγκεκριμένης εικόνας χρειάστηκαν περισσότερες από πέντε ώρες.

Της Marcia Dunn

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τη νέα τροπική καταιγίδα Έριν

Η τροπική καταιγίδα Έριν σχηματίστηκε στον Ατλαντικό Ωκεανό στις 11 Αυγούστου και τα μοντέλα μακροπρόθεσμης πρόγνωσης προβλέπουν ότι θα εξελιχθεί σε ισχυρό τυφώνα που θα μπορούσε να πλήξει το Πουέρτο Ρίκο και την Ανατολική Καραϊβική, καθώς και την ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών και τις Βερμούδες.

Το απόγευμα της 12ης Αυγούστου, η Έριν βρισκόταν ακόμα σε απόσταση άνω των 1.600 χλμ από τις Βόρειες Νήσους Λήγουωρντ και τα όρια της Καραϊβικής, αλλά καθώς τα βλέμματα στρέφονται στον πρώτο τυφώνα του 2025 που αναμένεται να σχηματιστεί, εδώ είναι μερικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για αυτή την καταιγίδα.

Αναμένεται να εξελιχθεί σε ισχυρό τυφώνα

Στις 17:00 της 12ης Αυγούστου, το Εθνικό Κέντρο Τυφώνων (NHC) ανέφερε ότι η τροπική καταιγίδα Έριν κινείται γρήγορα στον Ατλαντικό Ωκεανό. Η καταιγίδα αναμένεται να εξελιχθεί σε τυφώνα τις επόμενες δύο ημέρες και να γίνει ισχυρός τυφώνας μέχρι την Κυριακή 17 Αυγούστου. Ένας ισχυρός τυφώνας είναι ένας τυφώνας κατηγορίας 3 ή υψηλότερης, με σταθερές ταχύτητες ανέμου άνω των 179 χλμ/ώρα.

Η Έριν εντοπίστηκε τελευταία φορά περίπου 1.600 χλμ δυτικά των Νήσων του Πράσινου Ακρωτηρίου, κινούμενη προς τα δυτικά με ταχύτητα 35 χλμ/ώρα. Η ταχύτητα των ανέμων της καταγράφηκε στα 72 χλμ/ώρα, με ανέμους τροπικής καταιγίδας (63 έως 117 χλμ/ώρα) να εκτείνονται σε απόσταση 56 χλμ από το κέντρο της καταιγίδας.

«Η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας και η αστάθεια αρχίζουν να αυξάνονται μετά από περίπου 24 ώρες, γεγονός που θα επιτρέψει στην Έριν να δημιουργήσει πιο οργανωμένη μεταφορά», ανέφερε το NHC στην ανάλυσή του, αναφερόμενο στο γεγονός ότι οι θερμές θερμοκρασίες της θάλασσας τροφοδοτούν τους τροπικούς κυκλώνες. «Δεδομένου ότι ο κυκλώνας έχει ήδη μια καλά καθορισμένη δομή χαμηλού επιπέδου, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντική εντατικοποίηση».

«Σε αυτό το σενάριο, η Έριν θα εξακολουθούσε να εξελιχθεί σε ισχυρό τυφώνα σε περίπου τέσσερις ή πέντε ημέρες», πρόσθεσε.

Σε αβεβαιότητα το Πουέρτο Ρίκο και άλλα νησιά της Καραϊβικής

Τα μοντέλα πρόγνωσης φαίνεται να προβλέπουν ότι η Έριν ενδέχεται να στρίψει προς τα βόρεια και να παραμείνει μακριά από τις ακτές της ηπειρωτικής χώρας των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά τα ανατολικά νησιά της Καραϊβικής, όπως το Πουέρτο, θα αντιμετωπίσουν ενδεχομένως προβλήματα.

«Η Έριν θα μπορούσε να πλησιάσει αρκετά τις βόρειες Νήσους Λήγουωρντ, τις Παρθένες Νήσους και το Πουέρτο Ρίκο κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου, ώστε να υπάρχουν κάποιες επιπτώσεις για αυτά τα νησιά», ανέφερε το NHC στην πρόγνωσή του. «Ωστόσο, η έκταση αυτών των επιπτώσεων δεν είναι ακόμη γνωστή και οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να συνεχίσουν να παρακολουθούν την εξέλιξη αυτής της καταιγίδας».

Τα γραφικά που δημοσιεύτηκαν μαζί με την προειδοποίηση και τη συζήτηση δείχνουν την Έριν να στρίβει προς τα βόρεια λίγο πριν φτάσει στο Πουέρτο Ρίκο, με τα νησιά να βρίσκονται ακριβώς στην άκρη του κώνου αβεβαιότητας.

Το NHC πρόσθεσε ότι υπάρχει σημαντική αβεβαιότητα και σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ο τυφώνας Έριν θα μπορούσε να επηρεάσει τμήματα της ανατολικής ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και τις  Βερμούδες, τις Μπαχάμες και τις Μεγάλες Αντίλλες την επόμενη εβδομάδα, και προέτρεψε τους κατοίκους αυτών των περιοχών να βεβαιωθούν ότι είναι προετοιμασμένοι.

Τα μοντέλα μακροπρόθεσμης πρόγνωσης που παρέχονται από το TropicalTidbits προβλέπουν ότι η Έριν θα παραμείνει στα ανοικτά των ακτών των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, απομένει τουλάχιστον μία εβδομάδα πριν φτάσει στην ανατολική ακτή της Φλόριντα.

Ωστόσο, τουλάχιστον ένα μοντέλο πρόβλεψης προέβλεψε το βράδυ της 12ης Αυγούστου ότι μια άλλη μεγάλη καταιγίδα θα εισέλθει στην Καραϊβική Θάλασσα και στον Κόλπο της Αμερικής λίγο μετά την  Έριν, εξελισσόμενη σε τροπική καταιγίδα καθώς θα διασχίζει την Κούβα, τα Florida Keys και το Μαϊάμι και θα στρίψει βόρεια, παρακάμπτοντας την ακτή του Κόλπου της Φλόριντα μέχρι τις 27 Αυγούστου.

Τουλάχιστον μία εβδομάδα για προετοιμασία

Με τον πιθανό τυφώνα να απέχει ακόμα αρκετές ημέρες, το NHC προέτρεψε όσους ενδέχεται να επηρεαστούν από αυτή την καταιγίδα να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα.

Η μητρική υπηρεσία του NHC, η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), περιέγραψε τις ενέργειες στις οποίες  πρέπει να προβεί κανείς για να προετοιμαστεί για έναν τυφώνα και παρείχε διαδικτυακούς πόρους για τον τρόπο προετοιμασίας.

Αυτός περιλαμβάνει την ανάπτυξη προσωπικών σχεδίων εκκένωσης, τη συγκέντρωση προμηθειών για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως τρόφιμα που δεν αλλοιώνονται, την εξασφάλιση επαρκούς ποσότητας νερού για κάθε μέλος της οικογένειας για τουλάχιστον τρεις ημέρες, επιπλέον μπαταρίες, επιπλέον μετρητά, φακούς, ραδιόφωνο έκτακτης ανάγκης και φορητούς φορτιστές.

Η NOAA συμβουλεύει επίσης τους ιδιοκτήτες σπιτιών να μάθουν πώς να ενισχύσουν τα σπίτια τους ενάντια στους τυφώνες και να επικοινωνήσουν με τις ασφαλιστικές εταιρείες. Οι ενοικιαστές πρέπει να επικοινωνήσουν με τους ιδιοκτήτες. Συνιστάται στις οικογένειες να κοινοποιήσουν τα σχέδια δράσης τους σε περίπτωση τυφώνα.

«Αφιερώστε χρόνο τώρα για να γράψετε το σχέδιό σας για τυφώνες και μοιραστείτε το με την οικογένειά σας», επισημαίνει  η NOAA στην ιστοσελίδα της. «Καθορίστε σημεία συνάντησης για την οικογένεια και φροντίστε να συμπεριλάβετε μια τοποθεσία εκτός πόλης σε περίπτωση εκκένωσης. Σημειώστε σε ένα χαρτί τις επαφές έκτακτης ανάγκης και φροντίστε να συμπεριλάβετε υπηρεσίες κοινής ωφελείας και άλλες κρίσιμες υπηρεσίες — να θυμάστε ότι το διαδίκτυο ενδέχεται να μην είναι προσβάσιμο κατά τη διάρκεια ή μετά από μια καταιγίδα».

Η Έριν είναι μόλις η πέμπτη καταιγίδα που λάβει όνομα μέχρι στιγμής για αυτήν την περίοδο τυφώνων. Οι προηγούμενες τέσσερις ήταν τροπικές καταιγίδες που δεν κατάφεραν να φτάσουν σε ένταση τυφώνα.

Η περίοδος τυφώνων θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Νοεμβρίου.

Του T.J. Muscaro

Σοφί Ζερμαίν: Το όνομά της χαραγμένο στην επιστήμη και στους δρόμους του Παρισιού

Η Σοφί Ζερμαίν (Sophie Germain) γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1776 στο Παρίσι. Υπήρξε μαθηματικός και φυσικός, ενώ από κάποιους χαρακτηρίστηκε και  φιλόσοφος. Συγκεκριμένα συνέβαλε σημαντικά στον τομέα της ακουστικής (τομέας φυσικής), στη μαθηματική θεωρία της ελαστικότητας και στη θεωρία των αριθμών (κλάδος των θεωρητικών μαθηματικών).

Η Ζερμαίν ξεκίνησε να μελετά μαθηματικά διαβάζοντας σχετικά κείμενα και αλληλογραφώντας υπό αντρικό ψευδώνυμο με σπουδαίους μαθηματικούς της εποχή της, όπως ο Αντριέν-Μαρί Λεζάντρ και ο Καρλ Φρήντριχ Γκάους, στους οποίους αποκάλυψε την αληθινή της ταυτότητα αργότερα.

Το σπουδαιότερο έργο της Ζερμαίν

Για τη Ζερμαίν, ο Λεζάντρ και ο Γκάους αποτέλεσαν έμπνευση για την εμβάθυνση της στον μαθηματικό κλάδο. Επίσης, οι ανωτέρω υπήρξαν και μεγάλοι υποστηρικτές της κατά τη διάρκεια της πορείας της.

Το πρώτο αλλά και σπουδαιότερο έργο της ήταν σχετικό με τη θεωρία των αριθμών. Η μελέτη της ήταν βαθιά επηρεασμένη από το έργο του Λεζάντρ με την ονομασία «Θεωρία των αριθμών» (Théorie des nombres) και του Γκάους «Αριθμητικές Εξετάσεις» (Disquisitiones Arithmeticae, 1801). Η θεωρία αυτή απασχόλησε τη Ζερμαίν μέχρι το τέλος της ζωής της .

Το 1638 περίπου, ο μαθηματικός Πιερ Φερμά διατύπωσε ένα θεώρημα μελετώντας την αριθμητική ενός Έλληνα μαθηματικού του 3ου αιώνα, του Διόφαντου του Αλεξανδρέως, καθώς και άλλα κείμενα. Παρατήρησε ότι σε αντίθεση με το Πυθαγόρειο θεώρημα που λέει ότι «το άθροισμα των τετραγώνων των δύο καθέτων πλευρών ενός ορθογωνίου τριγώνου είναι ίσο με το τετράγωνο της υποτείνουσας», στην εξίσωση xⁿ + yⁿ = zⁿ  δεν υπάρχει ακέραιη λύση όταν ο εκθέτης n είναι μεγαλύτερος από 2 (n > 2).

Πολλοί ήταν αυτοί που ασχολήθηκαν με αυτό το θεώρημα. Ο ίδιος ο Φερμά είχε προσφέρει απόδειξη του θεωρήματος του χρησιμοποιώντας το n = 4. Ο Λεονάρντο Όιλερ απέδειξε το n = 3. Η Ζερμαίν απέδειξε ότι για πρώτους αριθμούς p, εφόσον και ο 2p + 1 είναι επίσης πρώτος, τότε υπό ορισμένες συνθήκες η εξίσωση xᵖ + yᵖ = zᵖ δεν έχει μη μηδενικές ακέραιες λύσεις. Η Ζερμαίν προχώρησε πέρα από τις αποδείξεις των ειδικών περιπτώσεων, σε μια γενική στρατηγική που θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε πολλές περιπτώσεις. Τα σύγχρονα μαθηματικά τιμούν το επίτευγμά της αναφερόμενα στους πρώτους αριθμούς p, με το 2p + 1 να είναι επίσης πρώτος αριθμός, ως «πρώτους αριθμούς της Σοφί Ζερμαίν».

Η βράβευση της Ζερμαίν

Το 1807 και το 1808 η Ζερμαίν ασχολήθηκε με τον κλάδο των εφαρμοσμένων μαθηματικών. Ένα χρόνο μετά, το 1809 το Ινστιτούτο της Γαλλίας ανακοίνωσε έναν επιστημονικό διαγωνισμό διάρκειας δύο ετών, με αντικείμενο τη συγγραφή μίας εργασίας για τη μαθηματική θεωρία της ελαστικότητας. Η Ζερμαίν ήταν η μόνη που υπέβαλε την συμμετοχή της, όμως και πάλι δεν κέρδισε στον διαγωνισμό. Παρόλο που τα πειράματα της αναγνωρίστηκαν ως έξυπνα, η αυστηρότητα της ανάλυσης της κρίθηκε ως ανεπαρκής.

ΤοΙνστιτούτο επανέλαβε τον διαγωνισμό και η Ζερμαίν, αυτή τη φορά σε συνεργασία με τον Ζοζέφ Λουί Λαγκράνζ, έβαλε και πάλι υποψηφιότητα, το 1813. Παραδόξως, για δεύτερη φορά ήταν η μόνη που δήλωσε συμμετοχή. Αυτή τη φορά το Ινστιτούτο της απένειμε τιμητική διάκριση, αλλά παράλληλα αμφισβήτησε την εξαγωγή των εξισώσεων της από καθιερωμένες αρχές της φυσικής. Μόνο μετά από μία δεύτερη παράταση συμφώνησε το Ινστιτούτο να δώσει στη Ζερμαίν το βραβείο. Κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής του βραβείου, η Ζερμαίν δεν εμφανίστηκε, με τις απόψεις για τα αίτια πίσω από την απουσία της να ποικίλουν. Παραμένει όμως η πρώτη γυναίκα που βραβεύτηκε δημόσια στον τομέα των μαθηματικών.

Η Ζερμαίν θεωρείται και η πρώτη γυναίκα που χωρίς να είναι σύζυγος κάποιου μέλους μπόρεσε να παρακολουθήσει διαλέξεις στη γαλλική Ακαδημία των Επιστημών. Αυτό λόγω της φιλίας της με τον μαθηματικό Ζοζέφ Φουριέ.

Την ίδια περίοδο ξεκίνησε να γράφει για τη φιλοσοφία της επιστήμης. Υποστήριξε, όπως και ο Ωγκύστ Κοντ, ότι όπως οι φυσικές επιστήμες χρησιμοποιούν την παρατήρηση, την καταγραφή και την ομαδοποίηση για να καταλήξουν σε γενικεύσεις, ότι το ίδιο θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στις κοινωνικές επιστήμες. Η Ζερμαίν δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις έρευνες της πάνω στο θέμα αυτό, καθώς πέθανε από καρκίνο μαστού το 1831.

Η Ζερμαίν δεν είχε πτυχίο πανεπιστημίου και κατά τη διάρκεια της ζωής της η αναγνώριση των επιτευγμάτων της γινόταν με μεγάλη δυσκολία. Σήμερα, αν και το όνομα της εμφανίζεται στους δρόμους και στα σχολεία του Παρισιού, παραμένει ακόμη εκτός των σχολικών βιβλίων και της πλειοψηφίας των ιστορικών βιβλίων.

Ηλεκτρονικές πηγές

  1. June Barrow-Green, Sophie Germain French mathematician, Britannica, 2024
  2. Sullivan, Charles R., Sophie Germain, EBSCO, 2023

Επιστήμονες καταγράφουν σε βίντεο τα σήματα κινδύνου που εκπέμπουν οι φυτικοί οργανισμοί

Ερευνώντας βαθύτερα τους κρυφούς τρόπους με τους οποίους επικοινωνούν τα φυτά, ερευνητές του Πανεπιστημίου Saitama παρατήρησαν οπτικά αλλά και κατέγραψαν σε βίντεο τη μετάδοση και λήψη «προειδοποιητικών» σημάτων από φυτά που έχουν υποστεί στρες ή τραυματισμό προς τα γειτονικά τους. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα από τον τραυματισμό τους, εκπέμπουν μια λεπτή ομίχλη αερομεταφερόμενων ενώσεων, σηματοδοτώντας στα άλλα φυτά να ενισχύσουν τις άμυνές τους.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, οι επιστήμονες γνωρίζουν την αλληλεπίδραση μεταξύ των φυτών, που ονομάζεται «φυτική ωτακουσία».

Τα φυτά που έχουν υποστεί κάποια βλάβη, είτε από ανθρώπινο χέρι είτε από έντομα, εκπέμπουν πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC) οι οποίες γίνονται αντιληπτές από άλλα φυτά που βρίσκονται εκεί κοντά. Ιτιές Σίτκα και λεύκες επέδειξαν αντιφυτοφάγες ιδιότητες όταν εκτέθηκαν σε VOC. Το ίδιο συνέβη και με 30 άλλα είδη φυτών, όπως τα φασόλια λίμα, ο καπνός, η ντομάτα, η αρτεμισία και η αραβίδοψις.

A. The experiment setup; B. Changes in calcium ions expressed visually in Arabidopsis plants; C. Quantification of calcium ion signatures. (Courtesy of Masatsugu T., Aratani, Y., Uemura, T., Hagihara, T. et al)
a. Η διάταξη του πειράματος. b. Αλλαγές στα ιόντα ασβεστίου που εκφράζονται οπτικά σε φυτά Arabidopsis. c. Ποσοτικοποίηση των ιχνών ιόντων ασβεστίου. (Ευγενική παραχώρηση των Masatsugu T., Aratani, Y., Uemura T., Hagihara T., κ.ά.)

 

Ωστόσο, αυτή η σηματοδότηση δεν είχε παρατηρηθεί σε πραγματικό χρόνο μέχρι πρόσφατα, πόσο μάλλον καταγραφεί σε βίντεο. Στη μελέτη που πραγματοποίησε, ο καθηγητής Μασατσούγκου Τογιότα [Masatsugu Toyota] του Πανεπιστημίου Saitama και η ομάδα του εξέθεσαν την αραβιδόψι, ένα φυτό μουστάρδας, σε δύο τύπους VOC – (Z)-3-hexenal και (E)-2-hexenal – και τα δύο αλδεΰδες με έξι άτομα άνθρακα. Αυτά είναι επίσης γνωστά ως πτητικές ουσίες πράσινων φύλλων (GLV) και εκπέμπουν μια έντονη μυρωδιά γρασιδιού.

Δεν ήταν μια φυσική κατάσταση. Οι κάμπιες, που είχαν συλληφθεί σε ένα μπουκάλι, τράφηκαν με φύλλα που κόπηκαν από φυτά τομάτας και εξετάστηκε το περιεχόμενο των αερίων. Η συγκέντρωση που προέκυψε στη συνέχεια διοχετεύθηκε με αέρα στο φυτό-δέκτη, εμποτίζοντάς το με πτητικές ενώσεις.

«Κατασκευάσαμε εξοπλισμό για να αντλούμε τις πτητικές οργανικές ενώσεις που εκπέμπονται από τα φυτά τα οποία τρώνε κάμπιες προς γειτονικά φυτά που δεν έχουν υποστεί ζημιά και τον συνδυάσαμε με ένα σύστημα φθορισμού ευρείας εμβέλειας σε πραγματικό χρόνο», δήλωσε ο κος Τογιότα, μοριακός βιολόγος και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, σε δημοσίευση που έχει αξιολογηθεί από ομοτίμους. «Εκτός από τις επιθέσεις εντόμων, οι VOC που εκλύονταν από τα φύλλα που είχαν σπάσει με το χέρι προκάλεσαν την εκπομπή σημάτων [ιόντων ασβεστίου] σε γειτονικά φυτά που δεν είχαν υποστεί ζημιά».

Τα φυτά αραβιδόψις τροποποιήθηκαν γενετικά έτσι ώστε ορισμένα κύτταρα να περιέχουν φθορίζοντες αισθητήρες πρωτεΐνης. Αυτό επέτρεψε στους ερευνητές να παρατηρήσουν εκρήξεις φθορίζοντος πράσινου χρώματος να διαχέονται στα φύλλα του φυτού, καθώς ο αμυντικός μηχανισμός του ενεργοποιήθηκε από την έκθεση στην πτητική ένωση.

Στιγμιότυπο από το βίντεο στο οποίο αποτυπώνεται πώς τα φυτά ανταποκρίνονται σε σήματα κινδύνου. (Ευγενική παραχώρηση των Masatsugu T., Aratani, Y., Uemura T., Hagihara T., κ.ά.)

 

Οι φθορίζοντες αισθητήρες ανιχνεύουν μια αντίδραση στο στρες που είναι γνωστή εδώ και καιρό από άλλα πειράματα. Συγκεκριμένα, η σηματοδότηση με ιόντα ασβεστίου έχει συνδεθεί με την αντίληψη του στρες όχι μόνο στα φυτικά κύτταρα, αλλά και στους ανθρώπους. Τώρα, αυτά τα σήματα ασβεστίου – προειδοποιητικά σήματα για τα άλλα φυτά – μπορούν να παρατηρηθούν σε πραγματικό χρόνο.

Σχεδιασμένοι αποκλειστικά για τα φυτικά κύτταρα, τα μεσοφυλλικά κύτταρα και τα επιδερμικά κύτταρα, οι πρωτεϊνικοί αισθητήρες θα προσφέρουν ενδείξεις για το ποια κύτταρα ανταποκρίνονται πρώτα.

Στην επιφάνεια του φυτού, τα φυτικά κύτταρα είναι τα φασολόσχημα κύτταρα που σχηματίζουν τα στόματα (σ.τ.μ. stoma/stomata στα αγγλικά) τους μικροσκοπικούς πόρους που συνδέουν το εσωτερικό του φυτού με την ατμόσφαιρα, επιτρέποντάς του να «αναπνέει». Τα μεσοφυλλικά κύτταρα αποτελούν τον εσωτερικό ιστό ενός φυτού, ενώ τα επιδερμικά κύτταρα είναι σαν κύτταρα του δέρματος, σχηματίζοντας το εξωτερικό του.

Έτσι, χρησιμοποιώντας ένα μικροσκόπιο, οι ερευνητές Γιούρι Αρατάνι [Yuri Aratani] και Τακούγια Ουεμούρα [Takuya Uemura] παρατήρησαν «προειδοποιητικά» σήματα που προέρχονταν από τα φύλλα μέσα σε περίπου ένα λεπτό από την έκθεση σε σήματα κινδύνου. Τα μεσοφυλλικά κύτταρα ανταποκρίθηκαν αργότερα.

ZoomInImage
a. Προεπεξεργασία με αβισικό οξύ (ABA) σε μεταλλαγμένα και μη μεταλλαγμένα φύλλα, b. Ποσοτικοποίηση των ιχνών ιόντων ασβεστίου σε δείγματα μεταλλαγμένων και μη μεταλλαγμένων φύλλων, c. Σύγκριση των μέγιστων μεταβολών ιόντων ασβεστίου που ανιχνεύθηκαν σε δείγματα μεταλλαγμένων και μη μεταλλαγμένων φύλλων. (Ευγενική παραχώρηση των Masatsugu T., Aratani, Y., Uemura T., Hagihara T., κ.ά.)

 

Περαιτέρω δοκιμές επέδειξαν ότι τα «ρουθούνια» του φυτού είναι τα στόματα. Η προ-επεξεργασία του φυτού με αβκισικό οξύ, μια φυτοορμόνη, έκλεισε αποτελεσματικά τα στόματα του φυτού, με συνέπεια σημαντική μείωση της εκπομπής σημάτων ασβεστίου.

«Τα φυτά δεν έχουν ‘μύτη’, αλλά τα στόματα λειτουργούν ως πύλη που μεσολαβεί στην ταχεία είσοδο του GLV στους ενδιάμεσους χώρους των ιστών των φύλλων», εξήγησε ο κος Τογιότα.

Η ίδια προεργασία με αβκισικό οξύ εφαρμόστηκε στη συνέχεια σε μεταλλαγμένα που είχαν μειωμένη λειτουργία στομάτων, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί μια φυσιολογική πράσινη λάμψη. Τα μεταλλαγμένα «ρουθούνια» παρέμειναν ανοιχτά και εμφανίστηκαν προειδοποιητικά σήματα παρά τη φυτοορμόνη.

«Τελικά αποκαλύψαμε την περίπλοκη ιστορία του πότε, πού και πώς ανταποκρίνονται τα φυτά στα «προειδοποιητικά μηνύματα» που μεταφέρονται μέσω του αέρα από τα επαπειλούμενα γειτονικά τους φυτά», δήλωσε ο κος Τογιότα.

«Αυτό το αιθέριο δίκτυο επικοινωνίας, κρυμμένο από τα μάτια μας, παίζει καθοριστικό ρόλο στην έγκαιρη προστασία των γειτονικών φυτών από επικείμενες απειλές.»

Επιστημονική ομάδα του ΔΠΘ ερευνά βιώσιμες λύσεις για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας στην Ελλάδα

Απαντήσεις και λύσεις στη λειψυδρία όχι μόνο του σήμερα, αλλά και για το εγγύς μέλλον, επιδιώκει να δώσει το έργο «WATERWISE», που υλοποιείται από επιστήμονες του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και τρεις μεγάλες εταιρείες πληροφορικής της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Στο μικροσκόπιο των ερευνητών τίθενται όλες εκείνες οι περιοχές της Ελλάδας που αντιμετωπίζουν ζητήματα λειψυδρίας, με σκοπό να συλλέξουν ακριβή δεδομένα και να καταγράψουν τις ανάγκες κάθε τόπου, αλλά και την κατανάλωση που γίνεται από κατοίκους και τουρίστες.

Σε μία εποχή που η λειψυδρία απειλεί ολοένα και περισσότερες περιοχές της χώρας, την ώρα που η τουριστική πίεση ειδικά τους θερινούς μήνες είναι μεγάλη, επιδεινώνοντας τις υδάτινες ανισορροπίες, και με την επιπλέον πίεση που ασκείται από τις απαιτήσεις των ενεργοβόρων/υδατοβόρων υπολογιστικών συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης, το έργο «WATERWISE – Ευφυής Εκτίμηση Υδατικού Ισοζυγίου για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή» θα επιχειρήσει να δώσει ρεαλιστικές λύσεις με επιστημονική ακρίβεια.

Το έργο στοχεύει στην εκτίμηση της μελλοντικής ζήτησης του νερού, ακόμα και με τα πιο δυσμενή σενάρια, ώστε να προταθούν ταυτόχρονα και τα κατάλληλα έργα, μέσω των οποίων θα μπορεί η ζήτηση αυτή να καλυφθεί, αποσκοπώντας στην επάρκεια του πολύτιμου αυτού φυσικού πόρου για κάθε περιοχή.

Όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο καθηγητής Διευθέτησης Ορεινών Υδάτων και Διευθυντής Έδρας UNESCO CON-E-ECT στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Δημήτρης Εμμανουλούδης, το έργο θα αποτελείται αρχικά από μια πλατφόρμα, στην οποία θα καταχωρούνται οι εισροές νερού μιας συγκεκριμένης περιοχής για διάφορα μελλοντικά κλιματικά σενάρια – δυσμενή, κανονικά ή ευμενή. Στη συνέχεια, στην ίδια πλατφόρμα, θα καταχωρούνται οι υπάρχουσες εκροές της εν λόγω περιοχής, επιφανειακές, υπόγειες ή λόγω εξάτμισης.

«Με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε μια πρώτη εικόνα δυναμικού υδατικού ισοζυγίου της περιοχής για τα προαναφερθέντα σενάρια. Εν συνεχεία, με τη βοήθεια ενός πρωτότυπου λογισμικού, που θα βασίζεται σε διάφορα υποσυστήματα, Τεχνητής Νοημοσύνης και ανάλυσης μεγάλων δεδομένων, θα μπορούμε να προβλέπουμε μελλοντικά σενάρια κατανάλωσης του νερού στην εν λόγω περιοχή, αρχικά των κατοίκων για αστικές, γεωργικές και κτηνοτροφικές χρήσεις, και στη συνέχεια των τουριστών της περιοχής. Με δεδομένο ότι όλα τα προαναφερθέντα μεγέθη που συμμετέχουν στη σύνθεση του Υδατικού Ισοζυγίου είναι είτε κατά κάποιο τρόπο γνωστά είτε μετρήσιμα (π.χ. εισροές/μέτρηση βροχόπτωσης, καταναλώσεις κατοίκων/υδρόμετρα), κρίσιμο μέγεθος για την υλοποίηση του μοντέλου κατανάλωσης μιας περιοχής στο μέλλον είναι ο υπολογισμός του συνολικού υδατικού αποτυπώματος των τουριστών της περιοχής, δεδομένης της μη γνώσης τού πόσο αυτοί καταναλώνουν έκαστος και πόσοι πρόκειται να είναι κάθε χρονιά», σημειώνει ο κος Εμμανουλούδης.

Για τον λόγο αυτό, ύψιστης σημασίας για την ορθή υλοποίηση του έργου είναι το ερωτηματολόγιο που έχει ετοιμάσει η επιστημονική ομάδα και το οποίο απευθύνεται σε τουρίστες, κυρίως νησιωτικών περιοχών, προκειμένου να καταγραφεί το προαναφερθέν υδατικό τους αποτύπωμα, δηλαδή η ποσότητα του νερού που ο καθένας τους καταναλώνει κατά τη διάρκεια παραμονής του στον τόπο επίσκεψης.

Στο ερωτηματολόγιο περιλαμβάνονται ερωτήσεις γύρω από τα χαρακτηριστικά του καταλύματος που διαμένουν οι επισκέπτες, την ατομική αλλά και συλλογική κατανάλωση νερού, καθώς και ζητήματα γύρω από την εξοικονόμηση και θα μπορεί να συμπληρωθεί από τους συμμετέχοντες τουρίστες, είτε χρησιμοποιώντας τον σχετικό σύνδεσμο είτε σαρώνοντας με το κινητό τους το αντίστοιχο QR, το οποίο βρίσκεται διαθέσιμο σε χώρους εστίασης και ξενοδοχείων. Με αυτό τον τρόπο, οι απαντήσεις τους θα καταχωρούνται στη βάση δεδομένων, η οποία είναι συνδεδεμένη με την πλατφόρμα του έργου και θα επεξεργάζονται χωριστά κατά περιοχή.

Όπως τονίζει ο κος Εμμανουλούδης, «τοιουτοτρόπως, δίνεται η δυνατότητα υπολογισμού, με προσομοίωση, του συνολικού υδατικού αποτυπώματος των τουριστών σε κάθε περιοχή, μια κρίσιμη πληροφορία η οποία μας λείπει γενικώς, με την οποία συμπληρώνεται αθροιστικά το ποσό του ζητούμενου κατ’ έτος νερού μιας περιοχής σε παρόντα και μελλοντικό χρόνο, με τη βοήθεια των μοντέλων και σεναρίων που προαναφέραμε»· προσθέτει δε ότι λύνοντας το πρόβλημα της κατανάλωσης των τουριστών, έχουμε πλέον γνώση όλων των μεγεθών που συμμετέχουν στην εξίσωση εισροών-εκροών μιας περιοχής, όχι μόνο σήμερα, αλλά και για το εγγύς μέλλον, και κυρίως γνωρίζουμε την ποσότητα του νερού που μας λείπει και που πρέπει να βρούμε ώστε να υπάρχει επάρκεια του πόρου αυτού όσον αφορά σε κάθε περιοχή.

«Με τον τρόπο αυτό, μπορούμε να σχεδιάσουμε με ασφάλεια το είδος, τον αριθμό και το μέγεθος των έργων που δυνητικά θα μας εξασφαλίσουν τις ποσότητες αυτές νερού στο μέλλον, είτε μέσω συλλογής νερού των βροχοπτώσεων (φράγματα, ταμιευτήρες, δεξαμενές, κλπ), είτε μέσω αφαλάτωσης», σημειώνει.

Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα, σε πρώτο στάδιο, «case study» («για ενδεικτική μελέτη») θα αποτελέσουν έξι περιοχές της χώρας και συγκεκριμένα η Σαντορίνη, η Κέρκυρα, η Χίος, οι Φούρνοι Ικαρίας, η Θάσος και η Δράμα, ωστόσο ο σκοπός είναι να επεκταθεί σε όλη την Επικράτεια. Όπως υπογραμμίζει η ομάδα, η ολοκληρωμένη εφαρμογή του έργου «WATERWISE» συνιστά ένα πολυδιάστατο εργαλείο στρατηγικής σημασίας για την αντιμετώπιση της υδατικής κρίσης και την ενίσχυση της ανθεκτικότητας απέναντι στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής.

«Μέσω της συνδυαστικής αξιοποίησης δεδομένων, τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης και προγνωστικών αλγορίθμων, το έργο προσφέρει ουσιαστικές λύσεις σε προβλήματα που σχετίζονται με την αβεβαιότητα της υδατικής διαθεσιμότητας, τις αυξανόμενες καταναλωτικές πιέσεις και την ανάγκη βιώσιμου σχεδιασμού. Η κοινωνική επίδραση του έργου είναι εξίσου σημαντική. Η εφαρμογή του WATERWISE συμβάλλει άμεσα στην ενίσχυση της υδατικής ασφάλειας, στην εξοικονόμηση φυσικών πόρων και στην ενδυνάμωση της συμμετοχικής διαχείρισης των υδάτων», καταλήγουν τα μέλη της ομάδας.

* * * * *

Μπορείτε να συμπληρώσετε τα ερωτηματολόγια στους παρακάτω συνδέσμους:

Το ερωτηματολόγιο WATERWISE στα Eλληνικά (GR): https://forms.office.com/e/rDDNmjWjKy

WATERWISE Questionnaire in English (EN):  https://forms.office.com/e/08HDNbzaTm

Της Ιωάννας Καρδάρα

ΗΠΑ και Ρωσία ανανεώνουν τη συνεργασία τους στον διαστημικό τομέα μετά από έξι χρόνια

Οι επικεφαλής της NASA και της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos συναντήθηκαν την 1η Αυγούστου στο Διαστημικό Κέντρο Κέννεντυ της Φλόριντα, στην πρώτη απευθείας συνάντηση μεταξύ των δύο υπηρεσιών από το 2018. Όπως ανακοίνωσαν οι δύο πλευρές, επιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους να συνεχίσουν τη συνεργασία σε αποστολές όπως αυτή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (International Space Station – ISS).

Η ρωσική Roscosmos ανέφερε πως οι συζητήσεις επικεντρώθηκαν στην περαιτέρω συνεργασία στον ISS, στα κοινά προγράμματα εξερεύνησης της Σελήνης και του βαθύτερου διαστήματος, καθώς και σε άλλα κοινά έργα.

Η NASA επιβεβαίωσε από την πλευρά της ότι οι επικεφαλής των δύο υπηρεσιών συζήτησαν τη συνέχιση της συνεργασίας, χωρίς ωστόσο να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, ο διευθυντής της Roscosmos, Ντμίτρι Μπακάνοφ, δήλωσε ότι οι δύο υπηρεσίες δεν επιθυμούν να εγκαταλείψουν το επίπεδο συνεργασίας που έχει οικοδομηθεί από την εποχή της αποστολής Apollo-Soyuz, το 1975. Όπως φέρεται να είπε, η συγκεκριμένη αποστολή αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης και σήμερα ο ISS είναι η φυσική συνέχειά της, υπογραμμίζοντας τη συνύπαρξη ρωσικών και αμερικανικών τμημάτων στον ISS και τις κοινές αποστολές ανταλλαγής πληρωμάτων.

Ο προσωρινός διοικητής της NASA, Σον Ντάφυ, φέρεται να δήλωσε ότι τέτοια κοινά έργα δεν μπορούν να σταματήσουν, ενώ άφησε να εννοηθεί ότι πολιτικές αποφάσεις σχετικά με τη συνεργασία θα ληφθούν σε μεταγενέστερο στάδιο.

Ο Μπακάνοφ δήλωσε επίσης ότι οι δύο υπηρεσίες συμφώνησαν να συνεχίσουν τη χρήση του ISS έως το 2028 και να συνεργαστούν στη διαδικασία απόσυρσής του, η οποία έχει προγραμματιστεί για το 2030. Η SpaceX και η NASA είχαν ανακοινώσει, ήδη από τον Ιούλιο του 2024, την πρόθεση απόσυρσης του Σταθμού, ενώ η SpaceX αναμένεται να αναλάβει τον έλεγχο της επανεισόδου μέσω τροποποιημένης έκδοσης του διαστημικού σκάφους Dragon Cargo.

Σχετικά με τη συνάντηση, ο Μπακάνοφ φέρεται να τόνισε ότι η άμεση επικοινωνία με τον επικεφαλής της NASA ήταν κρίσιμη. Ανέφερε μάλιστα ότι ο Σον Ντάφυ συνέβαλε καθοριστικά στην παρουσία της ρωσικής αποστολής στη Φλόριντα, στο πλαίσιο κοινής εκτόξευσης κατά την οποία ο κοσμοναύτης Όλεγκ Πλατόνοφ επρόκειτο να αναχωρήσει για τον ISS μαζί με Αμερικανούς αστροναύτες.

Η συνάντηση συνέπεσε με την προγραμματισμένη αποστολή τετραμελούς πληρώματος (δύο Αμερικανών, ενός Ρώσου και ενός Ιάπωνα) στον ISS με πύραυλο Falcon 9 της SpaceX και διαστημόπλοιο Crew Dragon «Endeavour». Η αποστολή αναβλήθηκε μόλις 67 δευτερόλεπτα πριν την εκτόξευση λόγω καιρικών συνθηκών, αλλά πραγματοποιήθηκε την επόμενη ημέρα. Η SpaceX επιβεβαίωσε την επιτυχή εκτόξευση με ανάρτηση και βίντεο στο X.

Η προσπάθεια αναθέρμανσης της διαστημικής συνεργασίας συμβαίνει σε μία περίοδο κατά την οποία Αμερικανοί αξιωματούχοι εκφράζουν αυξανόμενες ανησυχίες για τις στρατιωτικές δραστηριότητες της Μόσχας στο διάστημα.

Κατά τη διάρκεια συνόδου για την ασφάλεια, στις 15 Μαΐου, ο αρχηγός επιχειρήσεων της Διαστημικής Δύναμης των ΗΠΑ, στρατηγός Μπ. Τσανς Σάλτσμαν, προειδοποίησε ότι Ρωσία και Κίνα στρατιωτικοποιούν το διάστημα. Όπως ανέφερε, οι δύο χώρες διαθέτουν τη δυνατότητα αδρανοποίησης δορυφόρων – είτε με την απομάκρυνσή τους από την τροχιά είτε μέσω πυραυλικών συστημάτων με κινητικές αντιδορυφορικές δυνατότητες.

Ο Σάλτσμαν υπενθύμισε ότι η Ρωσία είχε ήδη επιδείξει ικανότητα καταστροφής δορυφόρων με αντιδορυφορικό πύραυλο λίγους μήνες πριν εισβάλει στην Ουκρανία, ενώ η Κίνα παρουσίασε παρόμοια τεχνολογία το 2007.

Ιδιαίτερη ανησυχία προκάλεσε η εκτίμηση του Αμερικανού στρατηγού ότι η Μόσχα εξετάζει το ενδεχόμενο να αναπτύξει πυρηνικά όπλα σε τροχιά, γεγονός που – όπως είπε – θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες.

Η διαστημική δύναμη των ΗΠΑ δημιουργήθηκε με απόφαση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ τον Φεβρουάριο του 2019. Σε ομιλία του στις 13 Ιανουαρίου, ο πρώην υπουργός Αεροπορίας Φρανκ Κένταλ είχε επισημάνει ότι η νέα αυτή δύναμη θα αποτελέσει βασικό εργαλείο για την αντιμετώπιση μελλοντικών απειλών από τη Ρωσία και την Κίνα.

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τη σπορά νεφών

Τρεις εβδομάδες μετά τις καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν την περιοχή Χιλ Κάντρυ του Τέξας, οι οποίες  στοίχισαν τη ζωή σε τουλάχιστον 135 ανθρώπους, ο δημόσιος διάλογος στράφηκε απροσδόκητα προς μια παλιά τεχνολογία: την τεχνητή βροχόπτωση, γνωστή και ως «σπορά νεφών».

Ορισμένοι απέδωσαν τις φονικές πλημμύρες σε επιχείρηση σποράς νεφών που είχε πραγματοποιήσει λίγες ημέρες νωρίτερα η εταιρεία Rainmaker Technology Corporation, με αποτέλεσμα ο διευθύνων σύμβουλός της, Ογκούστους Ντορίκο, να δεχθεί απειλές κατά της ζωής του. Η επίμαχη πτήση είχε γίνει στις 2 Ιουλίου, 130 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από την πληγείσα περιοχή, στην κομητεία Κάρνες.

Τόσο ο ίδιος ο Ντορίκο όσο και οι αρχές της Πολιτείας έχουν επισημάνει ότι η συγκεκριμένη ενέργεια δεν συνδέεται με τις πλημμύρες. Ωστόσο, το περιστατικό, σε συνδυασμό με ανάλογες φυσικές καταστροφές στη Βόρεια Καρολίνα και το Νέο Μεξικό, αναζωπύρωσε τη δημόσια συζήτηση γύρω από τις τεχνολογίες τροποποίησης καιρού.

Ο Ντορίκο, μιλώντας στην εφημερίδα The Epoch Times, χαρακτήρισε τις πλημμύρες του Τέξας τραγωδία και δήλωσε πως πρωταρχική προτεραιότητα θα έπρεπε να είναι η φροντίδα των θυμάτων. Υποστήριξε, ωστόσο, ότι όσοι θεώρησαν την εταιρεία του υπεύθυνη του έδωσαν την ευκαιρία να ενημερώσει το κοινό για το τι πραγματικά είναι η σπορά νεφών.

Τι είναι η σπορά νεφών

Η σπορά νεφών δεν δημιουργεί σύννεφα από το μηδέν. Αντιθέτως, βασίζεται σε φυσικά σχηματισμένα νέφη, μέσα στα οποία εισάγονται σωματίδια –συνήθως ιωδιούχο άργυρο και επιτραπέζιο αλάτι– με τη χρήση αεροπλάνων ή μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Τα σωματίδια αυτά προκαλούν συμπύκνωση των υδρατμών και επιταχύνουν την κατακρήμνιση με τη μορφή βροχής ή χιονιού.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Τμήματος Αδειοδότησης και Ρύθμισης του Τέξας (Texas Department of Licensing and Regulation – TDLR), το ιωδιούχο άργυρο έχει παρόμοια κρυσταλλική δομή με τον φυσικό πάγο. Όταν εισάγεται στο ανώτερο τμήμα ενός αναπτυσσόμενου νέφους πλούσιου σε ψυχρά σταγονίδια, μπορεί να προκαλέσει τη δημιουργία παγοκρυστάλλων που μετατρέπονται γρήγορα σε σταγόνες βροχής.

Το Τέξας είναι μία από τις Πολιτείες που ρυθμίζουν τη χρήση της μεθόδου, επιβάλλοντας διαδικασία αδειοδότησης, ενώ ενθαρρύνει και την επιστημονική της μελέτη.

Η τεχνολογία χρονολογείται από το 1945, όταν έγιναν οι πρώτες δοκιμές για την ενίσχυση του χιονοστρώματος στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Έκτοτε, η σπορά νεφών χρησιμοποιείται σε διάφορες περιοχές των ΗΠΑ για την ενίσχυση των υδάτινων αποθεμάτων και την ανακούφιση αγροτικών περιοχών κατά τη διάρκεια ξηρασιών.

Η περίπτωση της Rainmaker

Η εταιρεία Rainmaker πραγματοποίησε, σύμφωνα με τον Ντορίκο, μια πτήση διάρκειας 19 λεπτών στις 2 Ιουλίου, στο πλαίσιο συμβολαίου με την Ένωση Τροποποίησης Καιρού του Νότιου Τεξας, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που χρηματοδοτείται από τοπικές επιτροπές ύδρευσης. Στόχος της επέμβασης ήταν η αύξηση του επιπέδου των υπόγειων υδροφορέων.

Ο Ντορίκο ανέφερε σε ανάρτησή του στις 5 Ιουλίου ότι τα δύο σύννεφα στα οποία έγινε η επέμβαση διατηρήθηκαν για περίπου δύο ώρες και διαλύθηκαν μεταξύ 3 και 4 μ.μ. (τοπική ώρα). Επεσήμανε επίσης ότι τα φυσικά νέφη έχουν συνήθως διάρκεια ζωής από 30 λεπτά έως λίγες ώρες, ενώ ακόμη και τα πιο έντονα συστήματα σπανίως διατηρούν την ίδια δομή για περισσότερο από 12 έως 18 ώρες.

Κατά τον Ντορίκο, η σπορά νεφών αποτελεί συχνά τη μόνη ρεαλιστική λύση για την κάλυψη των υδρευτικών αναγκών, ιδιαίτερα στις δυτικές και παραθαλάσσιες περιοχές των ΗΠΑ. Όπως δήλωσε, το μεγαλύτερο μέρος των υδρατμών στην τροπόσφαιρα απλώς ανακυκλώνεται πάνω από τον ωκεανό χωρίς να βρέχει, αφήνοντας περιθώριο για αξιοποίηση ενός μικρού ποσοστού που βρίσκεται ακριβώς «πάνω από τα κεφάλια μας».

Πού και πότε εφαρμόζεται η σπορά νεφών

Η Rainmaker δραστηριοποιείται σε Πολιτείες όπως η Γιούτα, η Καλιφόρνια, το Κολοράντο και το Όρεγκον. Στο Τέξας, όπου λειτουργούν εδώ και δεκαετίες πολλά προγράμματα τροποποίησης καιρού, οι επιχειρήσεις έχουν προσωρινά ανασταλεί μετά τις φετινές πλημμύρες.

Στη Γιούτα, η εταιρεία εφαρμόζει εποχικό πρόγραμμα από τον Οκτώβριο ως τον Απρίλιο, με σκοπό την ενίσχυση του χιονοστρώματος, το οποίο λειτουργεί στη συνέχεια ως φυσικός «συσσωρευτής νερού» που τροφοδοτεί τους υδροφόρους ορίζοντες κατά την ξηρή περίοδο.

Ο Ντορίκο τόνισε ότι η τεχνητή ενίσχυση του χιονιού σε Πολιτείες όπως το Κολοράντο έχει διακρατικό αντίκτυπο, καθώς ωφελεί και άλλες Πολιτείες της λεκάνης του ποταμού Κολοράντο, όπως η Γιούτα, το Νέο Μεξικό, η Καλιφόρνια, η Νεβάδα και η Αριζόνα. Μάλιστα, ανέφερε πως οι Πολιτείες της «κάτω λεκάνης» συχνά χρηματοδοτούν επιχειρήσεις σε περιοχές της «άνω λεκάνης», από τις οποίες εξαρτώνται υδρολογικά.

Ωστόσο, όλες οι επιχειρήσεις υπόκεινται σε «κριτήρια αναστολής», όπως τα αποκάλεσε, που ενεργοποιούνται σε περιπτώσεις κινδύνου πλημμυρών, έντονων καταιγίδων ή υπερπλήρωσης των ταμιευτήρων νερού. Όπως είπε, ακόμη και αν οι πελάτες επιθυμούν περισσότερο νερό, οι επιχειρήσεις πρέπει να ανασταλούν «για να μην προκληθεί ζημιά».

Ρυθμίσεις και διαφάνεια

Σύμφωνα με τον Ντορίκο, οι περισσότεροι πελάτες του είναι δημόσιοι φορείς – από κρατικά υπουργεία Γεωργίας έως δημοτικά έργα. Όπως ανέφερε, το νερό είναι «δημόσιο αγαθό» και το αποτέλεσμα της σποράς νεφών διαχέεται σε ολόκληρες υδρολογικές λεκάνες, ωφελώντας γεωργικές, οικιακές και ενεργειακές χρήσεις.

Η ομοσπονδιακή νομοθεσία απαιτεί οι επιχειρήσεις σποράς νεφών να ανακοινώνονται τουλάχιστον 10 ημέρες πριν από την πραγματοποίησή τους στην Εθνική Ωκεανογραφική και Ατμοσφαιρική Υπηρεσία (National Oceanic and Atmospheric Administration – NOAA), η οποία, ωστόσο, δεν έχει αρμοδιότητα ρύθμισης. Η εποπτεία γίνεται κυρίως σε επίπεδο Πολιτείας, όπως στο Τέξας, όπου απαιτούνται ειδικές άδειες και τεχνική επάρκεια.

Ο ίδιος εξέφρασε την άποψη ότι χρειάζεται περισσότερη διαφάνεια και έρευνα σε ομοσπονδιακό επίπεδο για να υπάρχει καλύτερη πληροφόρηση σχετικά με την αποτελεσματικότητα της μεθόδου.

Παρενέργειες και κόστος

Η έρευνα γύρω από τη σπορά νεφών και τις επιδράσεις της συνεχίζεται από τα τέλη της δεκαετίας του 1940. Για παράδειγμα, το πρόγραμμα Salt River Project (SRP) στην Αριζόνα ενημέρωσε την Epoch Times πως ολοκλήρωσε πρόσφατα μια μελέτη για τη «δυνατότητα χειμερινής σποράς νεφών» βασισμένη σε υπολογιστικά μοντέλα.

Ωστόσο, εκπρόσωπος του SRP ανέφερε σε ηλεκτρονικό μήνυμα ότι η υπηρεσία δεν συμμετέχει αυτήν την περίοδο σε πτήσεις σποράς νεφών και δεν σχεδιάζει κάτι στο άμεσο μέλλον. Επιπλέον, οι υδρολογικοί εμπειρογνώμονες της υπηρεσίας αναλύουν τα δεδομένα και προς το παρόν δεν διαθέτουν πληροφορίες σχετικά με την ξηρασία ή τη στήριξη της γεωργίας.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Rainmaker, Όγκουστους Ντορίκο, ανέφερε πως η ποσότητα ιωδιούχου αργύρου που χρησιμοποιείται σε τέτοιες επιχειρήσεις είναι πολύ μικρή — περίπου 50 γραμμάρια αρκούν για να προκαλέσουν κατακρήμνιση σε έκταση εκατοντάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Μέχρι σήμερα, οι έρευνες δεν έχουν εντοπίσει αρνητικές περιβαλλοντικές παρενέργειες από τη χρήση ιωδιούχου αργύρου.

Σύμφωνα με το Τμήμα Αδειοδότησης και Ρύθμισης του Τέξας (TDLR), που αναφέρει στην ιστοσελίδα του, «δεν έχουν παρατηρηθεί σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από επιχειρήσεις σποράς νεφών, ακόμα και σε έργα που λειτουργούν για 30-40 χρόνια». Η συγκέντρωση αργύρου στα δείγματα βρόχινου νερού είναι μία στα δέκα δισεκατομμύρια μέρη — πολύ κάτω από το όριο ασφαλείας των 50 μικρογραμμαρίων ανά λίτρο που ορίζει η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ.

Επιπλέον, σε περιοχές όπου εφαρμόζεται η μέθοδος, η περιεκτικότητα του εδάφους σε ασήμι είναι υψηλότερη απ’ ό,τι στο βρόχινο νερό από τεχνητή βροχόπτωση. Τέλος, η περιεκτικότητα ιωδίου στο ιωδιούχο αλάτι που χρησιμοποιείται για τρόφιμα είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που ανιχνεύεται στη βροχή.

Η Διεύθυνση Υδάτων της Γιούτα, που λειτουργεί υπό το Υπουργείο Φυσικών Πόρων της Πολιτείας, έχει χαρακτηρίσει τη σπορά νεφών ως οικονομικά αποδοτική πρακτική. Σύμφωνα με τη διεύθυνση, το κόστος για την αύξηση της μέσης χιονοκάλυψης κατά 5 έως 15% κυμαίνεται μεταξύ 5 και 10 δολαρίων ανά acre-foot (μονάδα μέτρησης όγκου) πρόσθετου νερού.

Τόνισε ωστόσο ότι η μέθοδος δεν μπορεί να εφαρμοστεί παντού, καθώς «οι κατάλληλες συνθήκες πρέπει να πληρούνται». Ευτυχώς, σύμφωνα με τη διεύθυνση, το ανάγλυφο, το κλίμα και οι ταμιευτήρες νερού της Γιούτα καθιστούν τη χειμερινή ενίσχυση του χιονιού οικονομικά βιώσιμη.

Η σπορά νεφών έχει επίσης αποδειχθεί οικονομικά επωφελής στη Βόρεια Ντακότα. Μελέτη του 2019 από το Τμήμα Αγροτικής Επιχειρηματικότητας και Εφαρμοσμένης Οικονομίας του Κρατικού Πανεπιστημίου της Βόρειας Ντακότα κατέδειξε ότι οι επιχειρήσεις του προγράμματος σποράς νεφών αυξάνουν τις βροχοπτώσεις για τις καλλιέργειες, ενώ ταυτόχρονα ωφελούν τον αγροτικό τομέα όταν συνδυάζονται με προσπάθειες περιορισμού του χαλαζιού που καταστρέφει τις σοδειές.

Η μελέτη εξέτασε εννέα καλλιέργειες κατά την περίοδο 2008-2017 και βρήκε ότι η τεχνητή βροχόπτωση απέφερε ετήσιο όφελος 12,20 έως 21,16 δολάρια ανά στρέμμα, με κόστος περίπου 0,40 δολαρίου ανά στρέμμα. Όταν η ενίσχυση της βροχόπτωσης ανέρχεται στο 10% και η μείωση χαλαζιού στο 45%, η οικονομική απόδοση εκτιμάται σε πάνω από 53 δολάρια για κάθε 1 δολάριο επένδυσης. Ακόμα και όταν η βροχόπτωση ενισχύεται κατά 5%, η απόδοση αγγίζει σχεδόν 31 δολάρια για κάθε δολάριο που δαπανάται.

Διαφορές από chemtrails και Γεωμηχανική

Η σπορά νεφών διαφέρει από τα συμπυκνωμένα ή χημικά ίχνη αεροσκαφών (contrails ή chemtrails) και από τις ευρύτερες τεχνικές γεωμηχανικής. Ο Ντορίκο παρέπεμψε στη νέα ιστοσελίδα της Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος (Environmental Protection Agency – EPA) που εξηγεί πως τα συμπυκνωμένα ίχνη αεροσκαφών είναι φυσιολογικό φαινόμενο που προκαλείται από αεροσκάφη που πετούν σε ψυχρό αέρα.

Η γεωμηχανική, από την άλλη πλευρά, είναι ένα διαφορετικό θέμα. Ένας τύπος είναι η τροποποίηση της ηλιακής ακτινοβολίας, η οποία περιλαμβάνει την τοποθέτηση ανακλαστικών σωματιδίων στην ατμόσφαιρα για να εξασθενίσει η ηλιακή ακτινοβολία και να «κρυώσει» η Γη. Σε αντίθεση με τα ίχνη αεροσκαφών, είναι κάτι που, σύμφωνα με τον Ντορίκο, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη.

«Η μείωση της έντασης του ήλιου με αυτόν τον τρόπο είναι μια άλλη πραγματική τεχνολογία που πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη», είπε. «Δεν είναι σπορά νεφών. Συμβαίνει επίσης στην ατμόσφαιρα, αλλά κατά τα άλλα δεν σχετίζεται με τη σπορά νεφών σε καμία περίπτωση».

Είπε ότι ενώ τα μικρά κρύσταλλα που χρησιμοποιούνται στη σπορά σύννεφων πέφτουν πίσω στη γη μετά τη διάλυση των σύννεφων και επηρεάζουν μόνο μια συγκεκριμένη περιοχή για σύντομο χρονικό διάστημα, αυτά τα άλλα σωματίδια παραμένουν στην ατμόσφαιρα και έχουν άμεσο παγκόσμιο αντίκτυπο.

«Οι άνθρωποι που ανησυχούν για αυτό έχουν δίκιο, επειδή πρόκειται για μια πραγματική τεχνολογία που ορισμένοι ενδιαφέρονται να εφαρμόσουν», είπε.

Αλλαγή προς το καλό

Πολλές Πολιτείες των ΗΠΑ κινούνται προς την απαγόρευση όχι μόνο της σποράς νεφών αλλά και γενικότερα της τροποποίησης του καιρού, ενώ επιδιώκουν να αποκτήσουν μεγαλύτερο έλεγχο στη διαδικασία. Τον Μάιο, η Φλόριντα ψήφισε νομοθεσία που απαγορεύει όλες τις μορφές τροποποίησης καιρού εντός των συνόρων της, παρότι προηγουμένως επέτρεπε τη σπορά νεφών με άδεια από το υπουργείο Περιβαλλοντικής Προστασίας της Πολιτείας.

Ο πολιτειακός γερουσιαστής Τζέι Κόλινς δήλωσε στην Epoch Times ότι στήριξε το νομοσχέδιο «για να διασφαλιστούν νομικά μέτρα κατά μη εξουσιοδοτημένων και ανεξέλεγκτων προσπαθειών αλλαγής του κλίματος εντός της Πολιτείας», υπογραμμίζοντας την προστασία της δημόσιας υγείας και της κυριαρχίας.

Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, ορισμένοι νομοθέτες, όπως η βουλεύτρια Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν (R-Ga.), ζητούν πλήρη απαγόρευση της πρακτικής. Σε ανάρτησή της στο X την 5η Ιουλίου, εξέφρασε την επιθυμία της για «καθαρό αέρα, καθαρούς ουρανούς, καθαρό βρόχινο και υπόγειο νερό και ήλιο όπως τα δημιούργησε ο Θεός», προσθέτοντας ότι κανένα πρόσωπο, εταιρεία ή κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται να τροποποιεί τον καιρό.

Παρά τις αντιδράσεις, ο Ντορίκο επιμένει στην ανάγκη ευρύτερης αποδοχής και αξιοποίησης της σποράς νεφών στις ΗΠΑ. Θεωρεί πως η ανάκτηση της βροχής που φυσιολογικά χάνεται στον ωκεανό μπορεί όχι μόνο να περιορίσει την ξηρασία και την εξάντληση των ποταμών, αλλά και να μετατρέψει ερήμους σε εύφορη γη, αυξάνοντας την καλλιεργήσιμη έκταση της χώρας.

Παράδειγμα ανέφερε την κοιλάδα Central Valley της Καλιφόρνιας, που παλαιότερα ήταν έρημος και έλος, και σήμερα αποτελεί μία από τις πιο παραγωγικές αγροτικές περιοχές παγκοσμίως, χάρη στα κανάλια, τις αντλίες και τα δίκτυα ύδρευσης που έχουν κατασκευαστεί. Όπως είπε, επιθυμεί να αφήσει παρακαταθήκη τη μεταμόρφωση των Great Plains από το Τέξας μέχρι την Καλιφόρνια σε μια καταπράσινη, εύφορη γη.

Του T.J. Muscaro