Μαριναρισμένη σε αρωματική άλμη, αλειμμένη με γλάσο μανταρίνι και με τη συνοδεία μιας πλούσιας γέμισης με βάση το πληγούρι, η γαλοπούλα αυτή κάνει τη διαφορά στο γιορτινό τραπέζι!
Υλικά
(για 8 μερίδες)
Για τη γαλοπούλα
1 γαλοπούλα 3½ κιλών
7 σκελίδες μαύρου σκόρδου, καθαρισμένες, ολόκληρες (μαύρο σκόρδο είναι αυτό που έχει υποστεί ζύμωση και έχει αποκτήσει μαύρο χρώμα, μπορούμε όμως να το αντικαταστήσουμε με λευκό)
1/2 κ. γλ. φρέσκια ή ξερή λεβάντα (ή δεντρολίβανο, με άλλο αποτέλεσμα)
Για τη σάλτσα
τα υγρά από το ψήσιμο της γαλοπούλας
1 κ. γλ. μουστάρδα πικάντικη
λίγες σταγόνες χυμό λεμονιού
1 κ. γλ. βούτυρο
Για τη γέμιση
100 γρ. πληγούρι, ψιλό
5 φέτες μπέικον, ψιλοκομμένο
250 γρ. κάστανα βρασμένα, χοντροκομμένα
τα συκωτάκια της γαλοπούλας, ψιλοκομμένα
1 μέτριο καρότο, χοντροτριμμένο
1 ξερό κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
1 μέτριο πράσο, σε λεπτές ροδέλες
1 κλωνάρι σέλερι, σε λεπτές φέτες
500 γρ. μοσχαρίσιος κιμάς, από σπάλα
50 ml λευκό, ξηρό κρασί
40 γρ. ξερά βερίκοκα, ψιλοκομμένα
80 γρ. ξερά σύκα, ψιλοκομμένα
40 γρ. μαύρες κορινθιακές σταφίδες
40 γρ. κουκουνάρια
1 κ. γλ. φασκόμηλο ή δεντρολίβανο, ξερό
3 κλαδάκια φρέσκο θυμάρι ή 2 κ.γ. ξερό
3 φύλλα δάφνης
1/2 ματσάκι μαϊντανός, ψιλοκομμένος
2 κ.σ. ελαιόλαδο
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Εκτέλεση
Μαρινάρισμα σε άλμη
Για να φτιάξουμε τη γαλοπούλα με γλάσο μανταρινιού, σάλτσα και γέμιση από πληγούρι ξεκινάμε με το μαρινάρισμα: την προηγούμενη ημέρα πλένουμε και σκουπίζουμε τη γαλοπούλα. Αφαιρούμε από την κοιλιά της το σακουλάκι με τα συκωτάκια (αν υπάρχει) και τα διατηρούμε στο ψυγείο, γιατί θα τα χρησιμοποιήσουμε στη γέμιση.
Σε μια λεκάνη βάζουμε το νερό, το αλάτι και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθούν. Προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά της μαρινάδας-άλμης.
Βάζουμε τη γαλοπούλα σε μια μεγάλη σακούλα ψησίματος, την οποία γεμίζουμε με τη μαρινάδα-άλμη, και την κλείνουμε πολύ καλά με λαστιχάκι ή με ειδικό κλιπ.
Βάζουμε τη σακούλα σε μια βαθιά κατσαρόλα ή λεκάνη που να την χωρά (για να μη χυθεί η άλμη). Γεμίζουμε με κρύο νερό και κάμποσα παγάκια και τη βάζουμε στο ψυγείο. Μαρινάρουμε τη γαλοπούλα για 8 ώρες (ή για όλο το βράδυ).
«Ξεπάγωμα» γαλοπούλας
Βγάζουμε τη γαλοπούλα από τη σακούλα με τη μαρινάδα και τη σκουπίζουμε καλά με χαρτί κουζίνας.
Τη βάζουμε σε ένα ταψί και την αφήνουμε για τουλάχιστον 30 λεπτά σε θερμοκρασία δωματίου. Μέχρι να «ξεπαγώσει» η γαλοπούλα, ετοιμάζουμε τη γέμιση-συνοδευτικό και το γλάσο.
Γέμιση
Στην πραγματικότητα δεν τη βάζουμε μέσα στη γαλοπούλα, αλλά τη σερβίρουμε ως συνοδευτικό.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200°C.
Σε μια κατσαρόλα σοτάρουμε στο λάδι, σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, το μπέικον, τα κάστανα και το συκωτάκι της γαλοπούλας, για 2-3 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν.
Προσθέτουμε το καρότο, το κρεμμύδι, το πράσο και το σέλερι και σοτάρουμε για άλλα 2-3 λεπτά.
Ρίχνουμε τον κιμά και συνεχίζουμε το σοτάρισμα για άλλα 4-5 λεπτά, μέχρι να ροδίσει και να γίνει σπυρωτός.
Σβήνουμε με το κρασί, αφήνουμε 2 λεπτά να εξατμιστεί το αλκοόλ και ρίχνουμε τα ξερά φρούτα, τις σταφίδες, το κουκουνάρι, αλατοπίπερο και ανακατεύουμε.
Ρίχνουμε 1 φλιτζ. τσαγιού νερό, ανακατεύουμε, σκεπάζουμε με το καπάκι και μαγειρεύουμε για 10 λεπτά.
Προσθέτουμε το πλιγούρι και, αν έχουν εξατμιστεί τα περισσότερα υγρά, προσθέτουμε άλλο 1/2 φλιτζ. τσαγιού ζεστό νερό, το φασκόμηλο, το θυμάρι και τη δάφνη. Ανακατεύουμε και αδειάζουμε σε μικρό ταψάκι.
Ψήνουμε για 10-15 λεπτά ή μέχρι να γίνει το πληγούρι.
Ξεφουρνίζουμε, ρίχνουμε τον μαϊντανό και ανακατεύουμε. Σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο και το διατηρούμε ζεστό.
Γλάσο
Ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά και τα αφήνουμε στην άκρη.
Ψήσιμο
Γεμίζουμε την κοιλιά της γαλοπούλας με το μαύρο σκόρδο, το καρότο, το κρεμμύδι, τη δάφνη και το θυμάρι. Ράβουμε το άνοιγμα της κοιλιάς με σπάγκο μαγειρικής ή το κλείνουμε με οδοντογλυφίδες.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 220°C.
Στο μεγάλο ταψί του φούρνου στρώνουμε τα υλικά για το ταψί (κρεμμύδι, καρότα, σέλερι, πράσο, δάφνη και θυμάρι).
Προσθέτουμε 1/2 φλιτζάνι νερό.
Αποθέτουμε στο κέντρο του ταψιού τη γαλοπούλα, με τη ράχη προς τα πάνω, και την αλείφουμε με το ελαιόλαδο.
Ψήνουμε για 30 λεπτά, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στους 160°C, και συνεχίζουμε το ψήσιμο για 1 ώρα και 30 λεπτά.
Τέλος, ανεβάζουμε και πάλι τη θερμοκρασία στους 180°C, γυρίζουμε τη γαλοπούλα με το στήθος προς τα επάνω και ψήνουμε για άλλα 30 λεπτά.
Σε όλη τη διάρκεια του ψησίματος, σχεδόν κάθε 20-30 λεπτά, αλείφουμε τη γαλοπούλα με το ζουμί του ταψιού και με το γλάσο μανταρινιού. Αν χρειαστεί, προσθέτουμε λίγο ζεστό νερό. Ελέγχουμε αν είναι έτοιμη, βυθίζοντας ένα θερμόμετρο ψητού στο στήθος της γαλοπούλας, χωρίς να «πιάσει» κόκαλο. Είναι έτοιμη όταν το θερμόμετρο δείξει 70°C. Εναλλακτικά, τρυπάμε με ένα λεπτό μαχαίρι: είναι έτοιμη αν τρέξει διαφανές υγρό και όχι ροζέ.
Σάλτσα μαύρου σκόρδου
Βγάζουμε το ταψί με τη γαλοπούλα από τον φούρνο και την αφήνουμε για 10 λεπτά να ξεκουραστεί. Με προσοχή, αφαιρούμε τον σπάγκο ή τις οδοντογλυφίδες από το άνοιγμα της κοιλιάς.
Βγάζουμε το σκόρδο, το καρότο και το κρεμμύδι και τα βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι. Τα μυρωδικά και τις δάφνες τις πετάμε.
Προσθέτουμε στο κατσαρολάκι την κρέμα γάλακτος και 100 ml (1/2 φλιτζ. τσαγιού) από το ζουμί του ταψιού.
Ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι και λίγες σταγόνες χυμό λεμονιού και βράζουμε σε δυνατή φωτιά για 2-3 λεπτά.
Αποσύρουμε και πολτοποιούμε τα υλικά με ραβδομπλέντερ (ή στο μούλτι), μέχρι να φτιάξουμε μια λεία σάλτσα. Την αφήνουμε στην άκρη, διατηρώντας τη ζεστή. Αν χρειαστεί, προσθέτουμε λίγο νερό.
Σάλτσα μουστάρδας
Αδειάζουμε τα στερεά υλικά του ταψιού (κρεμμύδι, καρότα, σέλερι, πράσο, δάφνη και θυμάρι) σε ψιλή σήτα ή σινουά (μεταλλικό κωνικό και ψιλό σουρωτήρι) και τα πιέζουμε καλά με ξύλινη κουτάλα, για να πάρουμε όσο υγρό μπορούμε. Το ρίχνουμε σε ένα κατσαρολάκι.
Ρίχνουμε 1 φλιτζάνι καυτό νερό στο ταψί, τρίβουμε με μια κουτάλα να διαλυθούν τα καμένα υπολείμματα στο υγρό και σουρώνουμε στο κατσαρολάκι.
Βράζουμε σε δυνατή φωτιά, μέχρι να δέσει. Αποσύρουμε και με ένα κουτάλι αφαιρούμε με προσοχή από την επιφάνεια της σάλτσας το ορατό λίπος.
Προσθέτουμε τη μουστάρδα, το βούτυρο και σταγόνες χυμού λεμονιού και χτυπάμε έντονα με το σύρμα, μέχρι να λιώσει το βούτυρο και να ετοιμάσουμε μια σάλτσα πυκνή, δεμένη και λεία.
Σερβίρισμα
Βάζουμε τη γαλοπούλα σε μεγάλη πιατέλα.
Βάζουμε σε ξεχωριστές σαλτσιέρες τη σάλτσα μαύρου σκόρδου και τη σάλτσα μουστάρδας.
Τη γέμιση τη σερβίρουμε σε ξεχωριστή πιατέλα.
Μπορούμε να συνοδεύσουμε τη γαλοπούλα με πράσινη σαλάτα.
Ως παιδί, τη δεκαετία του 1950, ο Μπραντ Χάρρις, σχεδόν κάθε Χριστούγεννα, έπαιρνε κάλτσες, ένα καινούργιο τζιν και -αν ήταν τυχερός- ένα καινούργιο πουλόβερ για δώρο.
Ζούσε με τη μητέρα του, τη γιαγιά του, τη θεία του και τον μικρότερο αδελφό του. Τα οικονομικά τους ήταν δύσκολα, αλλά πάντα υπήρχε φαγητό στο τραπέζι, όπως και ένα πλούσιο δείπνο τα Χριστούγεννα.
«Ποτέ δεν αισθανθήκαμε στερημένοι, αλλά και δεν συγκρίναμε αυτά που είχαμε με το έχειν των άλλων», δήλωσε ο κος Χάρρις, 87 ετών τώρα, στους Epoch Times. «Ήταν πραγματικά μια υπέροχη εποχή. Πολύ λιγότερο επιπόλαιη. Νομίζω ότι αυτό μας έκανε μία καλύτερη γενιά.»
Για να συμβάλλει στα έξοδα, συνήθως έκανε περισσότερες από μία δουλειές ταυτόχρονα, μεταξύ των οποίων και το μοίρασμα εφημερίδων μέχρι να αποφοιτήσει από το Λύκειο. Ήταν μεγάλη η χαρά του όταν μια χρονιά έλαβε για τα Χριστούγεννα ένα ποδήλατο Hawthorne με ρεζερβουάρ και προβολέα.
«Ήταν ένα από τα βραβεία μου και το είχα για όλα τα χρόνια που πήγαινα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο», είπε ο κος Χάρρις. «Πιθανότατα ‘ξέκανα’ δύο ή τρία ποδήλατα, μοιράζοντας εφημερίδες τότε.»
Η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση του σπιτιού του ήταν κάπως φτωχή – δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν δέντρο, οπότε συνήθως έκοβαν ένα δέντρο από την ιδιοκτησία ενός φίλου τους – ωστόσο ο Μπραντ και τα αδέλφια του ποτέ δεν αμελούσαν να αγοράσουν κάτι για τη μαμά. Μια χρονιά, το δώρο της ήταν ένα σετ ροζ διαφανών πιάτων σερβιρίσματος για οκτώ άτομα, που δεν κόστιζαν πάνω από 3 δολλάρια.
Αυτές τις μέρες, ο κος Χάρρις δεν προσπαθεί πλέον να βρίσκει ιδιαίτερα δώρα για κάθε μέλος της οικογένειας. Έχει 14 δισέγγονα. Φτιάχνει σπιτικές καραμέλες και δίνει χρήματα.
Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλουν τα παιδιά και δεν τα έχουν ήδη, λέει.
«Διαπιστώσαμε πριν από πολύ καιρό ότι τα χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων ταιριάζουν σε όλους και έχουν πάντα το σωστό μέγεθος και χρώμα», δήλωσε ο κος Χάρρις. «Ξοδεύω περισσότερα για τα Χριστούγεννα από όσα έβγαζε η μητέρα μου σε έναν χρόνο.»
Η εμμονή της δαπάνης
Το να κάνεις χριστουγεννιάτικα δώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πάντα μεγάλη υπόθεση, η οποία φαίνεται ότι γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Τα διαθέσιμα στοιχεία για τα τελευταία 20 χρόνια δείχνουν ότι οι συνολικές δαπάνες έχουν σχεδόν διπλασιαστεί από το 2003, με άνοδο κάθε χρόνο – εκτός από τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008. Το National Retail Federation (NRF) προβλέπει ότι η ανάπτυξη θα είναι λίγο χαμηλότερη (3% έως 4%) το 2023 από ό,τι το 2022.
(The Epoch Times)
Οι συνολικές δαπάνες για τις γιορτές φέτος στην Αμερική αναμένεται να ανέλθουν σε τουλάχιστον 937 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την NRF. Tο 1950, οι συνολικές δαπάνες για τις ΄γιορτές ήταν 40,2 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά αυτό είναι χωρίς να συνυπολογίζεται ο πληθωρισμός και η αύξηση του πληθυσμού.
Αυτή ήταν η εποχή πριν από τις πιστωτικές κάρτες, πριν από τις μονάδες αποθήκευσης, πριν από τη μαζική αύξηση του χρέους των νοικοκυριών στην Αμερική. Ήταν μία εποχή που ήταν εύκολο να αγοράσεις ένα χριστουγεννιάτικο δώρο, επειδή όλοι χρειάζονταν κάτι.
Οι Αμερικανοί πάντα ξόδευαν πολλά χρήματα κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Αυτό που έχει αλλάξει δραματικά είναι το πόσα ξοδεύουν τον υπόλοιπο χρόνο και πόσα δανείζονται για να διατηρήσουν αυτές τις δαπάνες.
Στριμωγμένο πλήθος στο πολυκατάστημα Macy’s, τη ‘Μαύρη Παρασκευή’ του 2003 στη Νέα Υόρκη. Οι ετήσιες εορταστικές δαπάνες διπλασιάστηκαν σε σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια τις δύο δεκαετίες που πέρασαν από τότε. (Stephen Chernin/Getty Images)
Τα ψώνια έχουν γίνει μία εμμονή που διαρκεί όλο το χρόνο, μετατρέποντας την προσφορά χριστουγεννιάτικων δώρων σε υποχρέωση και μερικές φορές ακόμη και σε βάρος. Μερικές φορές, τα δώρα που λαμβάνουμε και προσφέρουμε απλώς προστίθενται στον σωρό των αντικειμένων που ήδη κατέχουμε.
Η ανάμνηση της αξίας των πιο ουσιαστικών και αναγκαίων δώρων των προηγούμενων γενεών θα μπορούσε να μας βοηθήσει να μεταφέρουμε την προσοχή μας από το δώρο σαν αντικείμενο στην πράξη της προσφοράς και στην αξία των σχέσεων.
Όταν άλλαξαν όλα
Οι κατάλογοι της Sears, περιλαμβανομένου του ετήσιου βιβλίου επιθυμιών και των χριστουγεννιάτικων καταλόγων, απογειώθηκαν καθώς άρχισαν να εμφανίζονται οι πιστώσεις. Ακόμα και το «Sears Christmas Book του 1956» είχε περισσότερες από 450 σελίδες γεμάτες παιχνίδια, εργαλεία, ρούχα, οικιακά σκεύη και πολλά άλλα – όλα προωθούμενα ως τα τέλεια δώρα για τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Οι κατάλογοι πρότειναν νέες ιδέες για χριστουγεννιάτικα δώρα. Κάθε Αμερικανός μπορούσε να φανταστεί ένα νέο επίπεδο κατανάλωσης, με αντικείμενα που ποτέ πριν δεν θα σκεφτόταν να αγοράσει και τα οποία τώρα εμφανίζονταν σε δελεαστική ποικιλία.
Φυσικά, όλες αυτές οι δυνατότητες είχαν ελάχιστη σημασία χωρίς την ανάλογη αγοραστική δύναμη – και τα εισοδήματα τότε ήταν ακόμη περιορισμένα, όπως ακριβώς και σήμερα. Ωστόσο, οι καταναλωτικές συνήθειες των Αμερικανών έπαψαν ξαφνικά να περιορίζονται από το πορτοφόλι τους.
Ενώ η εμπορική πίστωση συνδεόταν παλαιότερα με την οικονομικά πιο, στα μεταπολεμικά χρόνια παρατηρήθηκε έκρηξη των καταναλωτικών δανείων και των πιστωτικών καρτών για την ταχέως αναπτυσσόμενη μεσαία τάξη.
Ένα αποκαλυπτικό στατιστικό στοιχείο είναι ο λόγος χρέους προς εισόδημα των νοικοκυριών, ο οποίος δείχνει πόσο από το μηνιαίο εισόδημα ενός νοικοκυριού πηγαίνει για την πληρωμή του χρέους. Όσο υψηλότερη είναι η αναλογία, τόσο περισσότερο μηνιαίο εισόδημα πηγαίνει για αποπληρωμές χρεών.
Το Ινστιτούτο Νέας Οικονομικής Σκέψης εξέτασε διεξοδικά το χρέος από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η αναλογία χρέους προς εισόδημα νοικοκυριών ήταν 30%, έως το 2016, που η εν λόγω αναλογία έφτασε το 120%. Με άλλα λόγια, μέχρι το 2016, το μέσο αμερικανικό νοικοκυριό χρεωνόταν όλο και περισσότερο κάθε μήνα.
(The Epoch Times)
«Η έκρηξη του χρέους των αμερικανικών νοικοκυριών τις τελευταίες δεκαετίες ήταν πρώτα και κύρια υπόθεση της μεσαίας τάξης. Τα εισοδήματα της μεσαίας τάξης αυξήθηκαν κατά 20% από το 1970, το χρέος της μεσαίας τάξης κατά 250%», αναφέρει η έκθεση του ινστιτούτου. Με άλλα λόγια, τώρα ξοδεύουμε πολύ περισσότερα από όσα βγάζουμε, κάτι που αποτελεί μια δραματική αλλαγή από τη δεκαετία του 1950.
Η Ρέιτσελ Κρουζ, οικονομική εμπειρογνώμονας στη Ramsey Solutions, εταιρεία που βοηθά τους ανθρώπους να ρυθμίζουν τα χρέη τους και να λαμβάνουν καλύτερες οικονομικές αποφάσεις, λέει ότι οι Αμερικανοί ξοδεύονται δημιουργώντας βασανιστικά χρέη.
«Το ίδιο το χρέος των πιστωτικών καρτών έχει ξεπεράσει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, το υψηλότερο στην ιστορία», δήλωσε η κα Κρουζ στους Epoch Times.
Χριστουγεννιάτικες αγορές σε πολυκατάστημα της Νέας Υόρκης, στις 11 Δεκεμβρίου 2023. Όντας υπερπλήρεις αγαθών, η εύρεση δώρων με νόημα αποτελεί πλέον πρόκληση για τους καταναλωτές. (Michael M. Santiago/Getty Images)
Τα χρέη μας έχουν γίνει τόσο μεγάλα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ζήτημα δημόσιας υγείας. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2018 στο PNAS διαπίστωσε ότι «η υπερκατανάλωση και η υπερχρέωση […] οδηγούν σε κοινωνικό αποκλεισμό, αίσθημα μοναξιάς, ανθυγιεινό οικογενειακό περιβάλλον και αυτοκτονικές σκέψεις, ενώ μειώνει την κοινωνική υποστήριξη. Επίσης, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του χρέους είναι ότι συχνά δημιουργεί περισσότερα χρέη, οδηγώντας τον κόσμο τελικά σε ένδεια».
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι οικογένειες με χαμηλό εισόδημα που έλαβαν το τριπλάσιο του μηνιαίου εισοδήματός τους για την ελάφρυνση του χρέους και το χρησιμοποίησαν για να αποπληρώσουν τα χρέη τους αντί να κάνουν κι άλλες αγορές παρουσίασαν βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας και μείωση του άγχους τους.
Πώς η υπερπληθώρα κλέβει τα Χριστούγεννα
Ένα από τα μεγάλα διδάγματα της ταινίας «Πώς το Γκριντς έκλεψε τα Χριστούγεννα», που αποδεικνύεται αληθινό τα τελευταία 20 χρόνια, είναι ότι δεν είναι η έλλειψη δώρων που καταστρέφει τα Χριστούγεννα. Στην πραγματικότητα, αυτό που εξαλείφει το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι η πληθώρα των δώρων.
Η πίστωση άναψε τη φωτιά του σημερινού καταναλωτισμού μας, την οποία τροφοδοτούν τώρα τα φθηνά κινεζικά προϊόντα με άφθονο καύσιμο.
Ξαφνικά, όλοι μπορούν να έχουν τα πάντα φθηνά και όλα γίνονται ακόμη φθηνότερα, χάρη στους κακοπληρωμένους εργάτες και τα κακής ποιότητας υλικά. Αντικείμενα που κάποτε διαρκούσαν μια ζωή, τώρα είναι παρωχημένα, κατεστραμμένα ή εκτός μόδας μέσα σε λίγα χρόνια.
Η κα Κρουζ μοιράστηκε τους δικούς της αγώνες με την αγορά στη ραδιοφωνική της εκπομπή. Το νέο της βιβλίο, με τίτλο «Χαίρομαι γι’ αυτά που έχω», εμπνεύστηκε από μια αθώα αλλά αμήχανη συνάντηση με το μικρότερο παιδί της που αποκάλυψε τα δικά της προβλήματα με την κατανάλωση.
«Ο 4χρονος γιος μου είπε πριν από μερικούς μήνες: “Θα έρθει σήμερα η Amazon, μαμά;”», αναφέρει η κα Κρουζ.
Οι ντελιβεράδες της Amazon έχουν γίνει ο νέος Άγιος Βασίλης, μόνο που παραδίδουν όλον τον χρόνο, κάνοντας την προοπτική των δώρων πολύ λιγότερο ουσιαστική. (EQRoy/Shutterstock)
Ενώ η πίστωση και τα φτηνά αγαθά σίγουρα μάς δελεάζουν να αγοράζουμε περισσότερα, οι εταιρείες έμαθαν καλύτερα πώς να καταλαμβάνουν και τη δική μας βιολογία. Η Μεγάλη Τεχνολογία κάνει εκτεταμένη χρήση του νευρομάρκετινγκ για να καταλάβει πώς ακριβώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας και πώς να μας ωθεί στην κατανάλωση.
Κατανάλωση και ντοπαμίνη
Πολύ συχνά, ακόμη και τα Χριστούγεννα, οι άνθρωποι αγοράζουν για να αποφύγουν δυσάρεστα συναισθήματα, να νιώσουν στιγμιαία χαρά ή να δημιουργήσουν μια συγκεκριμένη εντύπωση στον κόσμο. Αυτά τα συναισθήματα, και τα ψώνια που τα προκαλούν, συνδέονται με ένα κύμα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο.
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που μας βοηθά να μαθαίνουμε και να θυμόμαστε πράγματα. Ο εγκέφαλος απελευθερώνει ντοπαμίνη για να μας υπενθυμίσει ότι κάτι μας δίνει ωραία αίσθηση και ότι μοιάζει με μια καλή δραστηριότητα που πρέπει να επαναλάβουμε.
Δυστυχώς, αυτός ο μηχανισμός μπορεί να λειτουργήσει εναντίον μας. Πολλές ανθυγιεινές δραστηριότητες που είναι πλέον διαδεδομένες στον κόσμο, από τα ναρκωτικά και το κάπνισμα μέχρι την κατανάλωση ζάχαρης και τα ψώνια, μπορούν να προκαλέσουν κύματα ντοπαμίνης και τα ευχάριστα συναισθήματα που τη συνοδεύουν.
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που παράγεται στον εγκέφαλο και έχει διάφορες λειτουργίες: δίνει κίνητρα μέσω της λειτουργίας της ανταμοιβής που προκαλεί ευεξία και εμπλέκεται επίσης στον κινητικό έλεγχο και στην απελευθέρωση διαφόρων ορμονών. (Shutterstock)
Κυνηγώντας αυτά τα συναισθήματα – και την αύξηση της ντοπαμίνης που τα προκαλούν – μπορεί να επαναπρογραμματίσει τον εγκέφαλο με την πάροδο του χρόνου και να οδηγήσει σε δυσαρέσκεια και άγχος. Μετά από ένα ζενίθ ντοπαμίνης, ακολουθεί το ναδίρ. Με άλλα λόγια, αισθανόμαστε χειρότερα από ό,τι πριν. Το αποτέλεσμα είναι ότι θέλουμε να επαναλάβουμε την έξαρση ντοπαμίνης και συνεκδοχικά ‘ευτυχίας’, έτσι επαναλαμβάνουμε την ανθυγιεινή συμπεριφορά. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμα προβλήματα στην ψυχική μας υγεία.
Τα ψώνια μπορεί μερικές φορές να οδηγήσουν σε ψυχαναγκαστική αγοραστική διαταραχή– μια εθιστική συμπεριφορά που μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε και επιδρά στην ντοπαμίνη όπως και τα ναρκωτικά.
Για να εξισορροπήσουμε το σύστημα ντοπαμίνης-ανταμοιβής, πρέπει να απέχουμε από συμπεριφορές που προκαλούν αύξηση της ντοπαμίνης για τέσσερεις εβδομάδες, δήλωσε ο Δρ Λέμπκε, καθηγητής ψυχιατρικής από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, στους Epoch Times. σε παλαιότερη συνέντευξη.
Η κα Κρουζ πρόσθεσε ότι πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή προοπτική:
«Το να έχουμε πράγματα δεν είναι λάθος ή κακό, αλλά αν πιστεύουμε ότι αυτό είναι που θα μας κάνει ευτυχισμένους, θα απογοητευτούμε οικτρά. Δεν μας γεμίζει με τον τρόπο που νομίζουμε ότι μας γεμίζει», προειδοποιεί.
Επανεξέταση των Χριστουγέννων του καταναλωτή
Η κα Κρουζ επισημαίνει ότι οι αγοραστικές μας συνήθειες έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο και ότι πρέπει να θυμηθούμε ένα βασικό μάθημα από τις προηγούμενες γενιές: «Στη δεκαετία του ’50, αν δεν είχες τα χρήματα, δεν αγόραζες».
Αυτό θα έπρεπε να ισχύει τώρα όσο και τότε. Αλλά περίπου το ένα τέταρτο των Αμερικανών δεν έχουν ακόμη εξοφλήσει τα περσινά Χριστούγεννα, δήλωσε η κα Κρουζ. Ενώ η συσσώρευση χρέους για την πληρωμή των δώρων των εορτών ήταν καταδικαστέα πριν από τρεις γενιές, σήμερα είναι κάτι το συνηθισμένο.
Ωστόσο, είναι λάθος. Το να δίνουμε κάτι που δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά δεν είναι πραγματικά ένα δώρο – ειδικά αν όλοι μας δημιουργούμε μια προσδοκία για την ανταλλαγή δώρων, με αποτέλεσμα να βουλιάζουμε ακόμα περισσότερο στο χρέος. Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που μπορούμε να πάρουμε από τα παλιά Χριστούγεννα είναι ότι η σημερινή καταναλωτική μας κουλτούρα δεν λειτουργεί.
«Πραγματικά, έχει δημιουργηθεί μια κουλτούρα δουλείας – είμαστε αλυσοδεμένοι στις πιστωτικές μας κάρτες αντί να έχουμε αυτονομία στη ζωή μας», δήλωσε η κα Κρουζ.
Ευτυχώς, ανεξάρτητα από το πόσο άσχημα έχουν γίνει τα οικονομικά σας, ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξετε συνήθειες και να επανορθώσετε τα λάθη σας. Ενώ η πλήρης ξεχρέωση μπορεί να πάρει χρόνο, όταν περιορίζουμε τις δαπάνες μας, τα πράγματα θα αρχίσουν να αλλάζουν.
«Θα ξυπνήσετε αύριο και αν και δεν μπορείτε να αλλάξετε το έτος ή τη δεκαετία, μπορείτε να υιοθετήσετε μερικές από τις συνήθειες της παλιάς σχολής, που είχαν οι άνθρωποι τη δεκαετία του ’50 και παλαιότερα, και να τις εφαρμόσετε στη ζωή σας, ώστε να ξαναβρείτε τη γαλήνη σας σε έναν βαθμό», προτείνει η κα Κρουζ.
Η αξία των παλιομοδίτικων Χριστουγέννων
Αφού παρατήρησε κάποιες από τις δικές της παρορμητικές αγοραστικές συνήθειες, η κα Κρουζ ξεκίνησε αυτό που αποκαλεί μια σύγχρονη παραλλαγή της βιτρινοθεραπείας: άρχισε να βάζει όσα αντικείμενα θέλει στο ηλεκτρονικό της καλάθι, αφήνοντάς τα εκεί για ένα βράδυ ή μέχρι τα συναισθήματά της να καταλαγιάσουν. Την επόμενη μέρα συνήθως διαπιστώνει ότι δεν τα χρειάζεται ή δεν τα θέλει όσο νόμιζε όταν τα πρωτοείδε.
Η Τζέηντεν Κόουπλαντ (Jayden Copeland), η οποία έχει ένα ιστολόγιο με θέμα το παλαιού τύπου νοικοκυριό , είναι αποφασισμένη να κάνει τα Χριστούγεννα μια λιγότερο καταναλωτική γιορτή που θα επικεντρώνεται στον Χριστό, την οικογένεια, την υπηρεσία, την απλότητα και τα σπιτικά δώρα και στολίδια.
«Αυτό που είναι πραγματικά ξεχωριστό είναι ο χρόνος που περνάμε με την οικογένειά μας», είπε. «Δεν κάνουμε πολλά ψώνια. Ο σύζυγός μου είναι φειδωλός με τα έξοδα. Κάθε πράγμα που είναι να αγοράσουμε το εξετάζουμε με το σκεπτικό “Θα είναι σπατάλη χρημάτων;”».
Χριστούγεννα, 1950. Οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του Monroe County Local History Room & Museum, Sparta, Wisconsin.
Η μητέρα της κας Κόουπλαντ τούς επισκέπτεται για μερικές ημέρες κάθε Δεκέμβριο και για δύο ημέρες φτιάχνουν σπιτικές λιχουδιές, όπως καραμέλες, διάφορα μπισκότα, κέικ και λιχουδιές για τους ταράνδους του Άγιου Βασίλη. Τα συσκευάζουν σε κουτιά και τα μοιράζουν.
Η προσφορά και η γενναιοδωρία είναι αξίες στις οποίες πολλές οικογένειες επικεντρώνονται κατά τη διάρκεια των εορτών, κατά παράδοση. Ευτυχώς, δεν έχουμε χάσει εντελώς το πνεύμα των Χριστουγέννων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν υψηλή θέση στην κατάταξη του Παγκόσμιου Δείκτη Δωρεών, ο οποίος αναφέρει ότι περισσότεροι από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι βοήθησαν έναν ξένο το 2021.
Περισσότερο από το 60% των ανθρώπων παγκοσμίως βοήθησαν κάποιον που δεν γνώριζαν. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό από το 2009. Η έκθεση το απέδωσε στην αύξηση των αναγκών που δημιουργήθηκαν από την πανδημία, καθώς και στην ανάδειξη αξιών όπως η κοινότητα και η αλληλεγγύη.
Πολλοί ηλικιωμένοι Αμερικανοί, όπως η Τζούντυ Ρίγκερτ, 81 ετών, θυμούνται πώς ήταν παλιά τα Χριστούγεννα. Η γενναιοδωρία βρίσκεται στο επίκεντρο της πιο αγαπημένης γιορτινής ανάμνησης της κας Ρϊγκερτ. Ήταν 9 ετών όταν ανακάλυψε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο ένα αστραφτερό, άσπρο και κόκκινο ποδήλατο Schwinn, αντί για τις συνηθισμένες κάλτσες και εσώρουχα.
«Το ποδήλατο ήταν δώρο από έναν ξάδερφο, όπως έμαθα αργότερα. Ο μπαμπάς μου το έτριψε και το έβαψε και το έκανε σαν καινούργιο. Αγαπούσα πολύ αυτό το ποδήλατο», δήλωσε στους Epoch Times. «Και μετά το δώσαμε σε κάποιον άλλον. Οι γονείς μου δεν πετούσαν ποτέ τίποτα.»
Αυτή η φωτογραφία δείχνει μια οικογενειακή σκηνή δείπνου την παραμονή των Χριστουγέννων το 1955 στο σπίτι του John και της Mable Rudkin στο αγροτικό Cataract. Ήταν παράδοση από τότε που το ζευγάρι παντρεύτηκε (1919), να σερβίρεται σούπα στρειδιών ως πρώτο πιάτο του δείπνου. Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά του Monroe County Local History Room & Museum, Sparta, Wisconsin.
Οι γονείς της μπόρεσαν να τα πάνε καλά κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, δουλεύοντας σκληρά, κάτι που δίδαξαν και στα πέντε παιδιά τους.
Μια άλλη μικρή χριστουγεννιάτικη απόλαυση που θυμάται η κα Ρίγκερτ ήταν να παίρνει μια μικρή καφέ τσάντα με καλούδια στο κατηχητικό σχολείο γεμάτη με καραμέλες, ξηρούς καρπούς και ένα πορτοκάλι.
Δεν είναι σίγουρη αν τα παιδιά απολαμβάνουν πραγματικά έναν καλύτερο τρόπο ζωής εν μέσω του σημερινού υλισμού. Ίσως, σκέπτεται, αυτό να οφείλεται εν μέρει σε ένα σύστημα αξιών που δεν τονίζει αρκετά ότι η διαρκής χαρά μπορεί να προκύψει μέσα από τη σκληρή δουλειά και τις ευθύνες.
Εξοικονομήστε χρήματα και μοιραστείτε έναν σκοπό
Η κα Κόουπλαντ δήλωσε ότι ενώ η οικογένειά της έχει σίγουρα ως κίνητρο και την εξοικονόμηση χρημάτων, τα παλιομοδίτικα Χριστούγεννα τούς βοηθούν επίσης να μοιράζονται έναν σκοπό. Η δημιουργία χειροποίητων δώρων και διακοσμήσεων μπορεί επίσης να βοηθήσει στην οικοδόμηση αυτοπεποίθησης, τόσο τα παιδιά όσο και τους ενηλίκους.
«Μου αρέσει να φτιάχνω πράγματα. Είναι διασκεδαστικό, και η δουλειά, ο χρόνος και η προσπάθεια που αφιερώνουμε σε στην δημιουργία τους κάνουν τα πράγματα ξεχωριστά», δήλωσε η κα Κόουπλαντ.
Η Ρέιτσελ Κρουζ είναι οικονομική εμπειρογνώμονας, που βοηθά τους ανθρώπους να ρυθμίσουν τα χρέη τους και να λάβουν καλύτερες οικονομικές αποφάσεις. Η Τζέηντεν Κόουπλαντ έφτιαξε τα σπιτικά χριστουγεννιάτικα δώρα και τα στολίδια, συμπεριλαμβανομένων των γιρλαντών. Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά της Ρέιτσελ Κρουζ και της Τζέηντεν Κόουπλαντ.
Μερικές από τις προτάσεις της για όχι καταναλωτικά Χριστούγεννα είναι οι εξής:
Φτιάξτε μια γιρλάντα από κλαριά χριστουγεννιάτικων δέντρων.
Δημιουργήστε σπιτικά στολίδια από ζύμη αλατιού.
Χρησιμοποιήστε αποξηραμένες φέτες πορτοκαλιού για τη διακόσμηση.
Δεχτείτε χειροποίητα διακοσμητικά ή φτιάξτε τα δικά σας.
Αναζητήστε στα καταστήματα μεταχειρισμένων ειδών στολίδια και άλλες διακοσμήσεις.
Ξαναχρησιμοποιήστε τα χαρτιά περιτυλίγματος.
Αφιερώστε τον χρόνο σας σε δραστηριότητες, όπως βόλτες για να δείτε τα χριστουγεννιάτικα φώτα στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης, ψήσιμο σπιτικών παραδοσιακών γλυκών, παλιομοδίτικες λιτές χειροτεχνίες (γιρλάντες από ποπ κορν και βατόμουρα, γιρλάντες από φέτες πορτοκαλιού, σπιτικά στολίδια), το γράψιμο ή ακόμα και η δημιουργία καρτών για την οικογένεια και τους φίλους, η παρακολούθηση χριστουγεννιάτικων ταινιών μαζί με την οικογένεια, κ.ο.κ.
Ανταλλάξτε δώρα με την ευρύτερη οικογένεια.
Ετοιμάστε λοταρία με ονόματα και όρια δαπανών για τις ανταλλαγές δώρων, αντί να αγοράζετε όλοι για όλους.
Φτιάξτε και χαρίστε χριστουγεννιάτικα κουτιά μπισκότων και γλυκά αρτοσκευάσματα.
«Στη σύγχρονη κοινωνία μας, πιστεύουμε ότι τα παιδιά μας χρειάζονται ένα σωρό συσκευές και παιχνίδια για να είναι ευτυχισμένα», δήλωσε η κα Κόουπλαντ. «Τα παιδιά μου ευχαριστιούνται να φτιάχνουν τα στολίδια και λένε ότι κάθε μέρα θέλουν να δημιουργούν κάτι καινούργιο. Και το διασκεδάζουν πολύ!»
Για πολλούς ανθρώπους, στις μέρες μας, μια καλή εναλλακτική λύση είναι τα δώρα-δραστηριότητες. Μπορείτε να προσφέρετε τη βοήθειά σας για μία εργασία, εισιτήρια για μία θεατρική παράσταση ή για μία συναυλία, μία επίσκεψη σε μουσείο, να οργανώσετε μια εκδρομή. Αντί να συσσωρεύουμε χρέη, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια βαθύτερη σύνδεση με τους ανθρώπους που είναι πιο σημαντικοί για εμάς.
Οι δίπλες είναι παραδοσιακό γλυκό της Καλαμάτας. Τις φτιάχνουν πάντα σε γιορτές, αρραβώνες, γάμους, βαφτίσια. Το 12ήμερο, όμως, έχουν την τιμητική τους!
Υλικά
(για 70 δίπλες)
Για τη ζύμη
10 αυγά
1 κιλό αλεύρι
χυμό από 1 λεμόνι
1 σφηνάκι λικέρ ή ούζο
1 κ.γ. ζάχαρη
1/2 κ.γ. αλάτι
Για το σιρόπι
1 κιλό νερό
1 κιλό ζάχαρη
1 κιλό μέλι
2 κ.σ. λάδι
250 γρ. καρύδια
1 κ.σ. κανέλα
Εκτέλεση
(2 ώρες)
1
Σπάμε τα αυγά σε ένα μπολ, τα χτυπάμε, ρίχνουμε το ποτό με το λεμόνι, μετά το αλάτι και τη ζάχαρη, ενώ χτυπάμε όλα αυτά. Κοσκινίζουμε το αλεύρι. Κρατάμε λίγο από αλεύρι στην άκρη. Κάνουμε μια λακουβίτσα και ρίχνουμε μέσα το μείγμα των αυγών. Ζυμώνουμε και αν χρειαστεί προσθέτουμε αλεύρι, μέχρι να έχουμε μια πολύ σφιχτή ζύμη. Το τυλίγουμε με μεμβράνη και το αφήνουμε για 1 ώρα.
2
Βάζουμε μπόλικο λάδι σε μια κατσαρόλα να κάψει. Κόβουμε τη ζύμη μας σε μεγάλες ροδέλες και μετά ξανά στη μέση.
3
Παίρνουμε μια ροδέλα. Την πατάμε λίγο με το χέρι. Βάζουμε τη μηχανή για τα ζυμαρικά στο 2 (χοντρό) και περνάμε το ζυμάρι από μέσα.
4
Μετά το περνάμε και μια δεύτερη φορά από το ίδιο σημείο.
5
Βάζουμε τη μηχανή μας στο 4 (μεσαίο) και περνάμε τη λωρίδα μας από εκεί πάλι 2 φορές.
6
Βάζουμε τη μηχανή στο 6 (λεπτό) και περνάμε τη λωρίδα μας για 2 ακόμα φορές από μέσα. Έχουμε πλέον μια πολύ μακριά και λεπτή λωρίδα ζύμης.
7
Έχουμε απλώσει πάνω στο τραπέζι μας ένα σεντόνι. Ακουμπάμε εκεί τη λωρίδα μας. Κάνουμε την ίδια διαδικασία και για τις υπόλοιπες λωρίδες. Φροντίζουμε να τις σκεπάσουμε με δροσερό σεντόνι και από πάνω για να μην ξεραθούν στο μεταξύ όσες κάνουμε. Κόβουμε τις λωρίδες μας σε κομμάτια ορθογώνια.
8
Παίρνουμε ένα κομμάτι ζύμης από αυτά που κόψαμε. Το ανοίγουμε λίγο με τα χέρια και το ρίχνουμε στο τηγάνι. Το γυρνάμε αμέσως και από την άλλη πλευρά. Μετά το τσιμπάμε από τη μια άκρη με ένα πιρούνι και το γυρνάμε γύρω γύρω για να πάρει το στρογγυλό σχήμα. Θέλει γρήγορες κινήσεις.
9
Για να τηγανιστούν, τις κρατάμε λίγο με το πιρούνι μας κάτω από το λάδι. Δεν θέλει πολύ, ίσα να πάρουν λίγο χρώμα. Μετά, τις αφήνουμε όρθιες σε ένα ταψάκι να φύγει λίγο λάδι.
10
Αφού φτιάξουμε τις δίπλες μας, κάνουμε το σιρόπι. Σε μεγαλούτσικη κατσαρόλα βράζουμε πρώτα τη ζάχαρη με το νερό για λίγο. Μετά προσθέτουμε το μέλι και το λάδι. Το λάδι το βάζουμε για να μη μαλακώνουν οι δίπλες.
11
Το σιρόπι θα αφρίσει. Πρέπει να το ξαφρίσουμε. Όταν είναι έτοιμο (έχει βράσει για λίγο δηλαδή), σβήνουμε το μάτι, αλλά αφήνουμε την κατσαρόλα πάνω.
12
Βάζουμε μέσα στο σιρόπι μία-μία τις δίπλες, τις γυρνάμε καλά και μετά τις βάζουμε στο ταψί.
13
Έχουμε ανακατέψει το καρύδι με την κανέλα. Σε κάθε στρώση από δίπλες ρίχνουμε καρυδάκι λοιπόν από πάνω και έτοιμες οι δίπλες μας.
Την πρώτη εβδομάδα του Απριλίου, οι οκτώ περιοδεύοντες θίασοι του Shen Yun Performing Arts πραγματοποίησαν 51 παραστάσεις σε δώδεκα πόλεις στον Καναδά, τη Δανία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, την Ταϊβάν και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο θίασος Shen Yun International εμφανίζεται σε μια κατάμεστη αίθουσα στο Four Seasons Centre for the Performing Arts στο Τορόντο του Καναδά στις 7 Απριλίου. Η εταιρεία πραγματοποίησε δέκα παραστάσεις στο Τορόντο, από τις 30 Μαρτίου έως τις 7 Απριλίου. (φωτ.: The Epoch Times)
Χαρά της ζωής και πνευματικότητα
Ο ηθοποιός Ρόμπερτσον Ντην και ο φίλος του Άιβαρ Τζόνσον, που παρακολούθησαν το Shen Yun στο Χόλυγουντ, στις 5 Απριλίου, εντυπωσιάστηκαν βαθιά από τις επιδόσεις των χορευτών:
«Μοιάζουν να είναι υπερφυσικοί», είπε ο Ντην. «Έχω ανέβει στη σκηνή αμέτρητες φορές. Χρειάζεται πολλή συγκέντρωση για να τα κάνεις όλα τόσο τέλεια χωρίς να φαίνεται ότι προσπαθείς πολύ… Οι χορευτές του Shen Yun δείχνουν σαν να τους είναι όλα πολύ εύκολα και ότι τους δίνει μεγάλη χαρά αυτό που κάνουν.»
Ο Robertson Dean (δεξιά) και ο Ivar Johnson παρευρίσκονται στην παράσταση Shen Yun στο Χόλυγουντ στις 5 Απριλίου. (φωτογραφία: The Epoch Times)
Μιλώντας για τις χορογραφίες που βασίζονται στη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας και αναφέρονται και στις παράνομες εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από κρατούμενους συνείδησης, ο Ντην ανέφερε ότι τον άγγιξαν βαθύτατα:
«Με συγκίνησαν πολύ αυτές οι χορογραφίες. Δεν είναι αυτό που περίμενα, αλλά το σημαντικό είναι να σταματήσουν να διώκονται [οι άνθρωποι]. Αυτό είναι το βασικότερο πίσω από όλα αυτά», επισημαίνει ο Αμερικανός ηθοποιός.
«Η καρδιά στο κιβώτιο οργάνων, η εξαναγκαστική συλλογή οργάνων… Είμαι υπέρ της παρουσίασης του θέματος, γιατί νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι δεν το πιστεύουν πραγματικά ή δεν το έχουν ακούσει ποτέ. Είναι πραγματικά δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι συμβαίνει κάτι τόσο κακό», πρόσθεσε.
Ο Ντην παρατήρησε, επίσης, ότι είδε τη «χαρά της ζωής» στις παραστάσεις του Shen Yun και ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.
«Χρειάζεται πολύ σοβαρή προσπάθεια και έχει να κάνει με την πνευματικότητα των ερμηνευτών. Είναι τέλειοι. Oι κινήσεις τους είναι απόλυτα αρμονικές και συντονισμένες. Η παράσταση έχει μια υψηλή αποστολή. Έχει έναν ανώτερο σκοπό τον οποίο κάθε συντελεστής προσπαθεί να μεταφέρει. Δεν το ήξερα αυτό πριν, αλλά τώρα το ξέρω.
»Εκτιμώ ιδιαίτερα την πνευματικότητα που φέρνουν οι ερμηνευτές στη σκηνή. Η αφοσίωση σε μια μορφή τέχνης που έχει τις ρίζες της στο παρελθόν είναι μια πνευματική εμπειρία από μόνη της», είπε.
Ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η ανθρωπότητα
Ο ηθοποιός Τομ Κάτσης, ο οποίος παρακολούθησε το Shen Yun στο Χόλυγουντ το απόγευμα της 6ης Απριλίου λέει για την εμπειρία του:
«Η παράσταση ήταν καταπληκτική. Ο συνδυασμός χαριτωμένων χορευτικών κινήσεων και σωματικής δύναμης ήταν πραγματικά αξιοσημείωτος. Υπέροχη χορογραφία», είπε ο Κάτσης.
Ο Tom Katsis, ηθοποιός, στην απογευματινή παράσταση του Shen Yun στο Χόλυγουντ, στις 6 Απριλίου (φωτογραφία: The Epoch Times)
«Θα προτείνω αυτή την παράσταση σε όλους. Θα μοιραστώ επίσης την εμπειρία μου στο Facebook. Αυτό είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να δημιουργήσει η ανθρωπότητα», δήλωσε ενθουσιασμένος.
Ο ηθοποιός Άνταμ Κρόουσντελ παρακολούθησε την ίδια παράσταση και δήλωσε εξίσου συγκλονισμένος: «Ήταν απολύτως συναρπαστικό. Υπέροχο, απλά υπέροχο!»
«Είναι υπέροχο να βλέπεις μια παράσταση που δίνει έμφαση στις υψηλότερες και καλύτερες αρχές που πρέπει να ακολουθεί η ανθρωπότητα. Νομίζω ότι υπάρχει μια τάση αυτές τις μέρες να εστιάζουμε στο άσχημο, στη βία και σε ό,τι πιο ευτελές έχει η ανθρωπότητα. Αλλά αυτή η παράσταση προσφέρει το ακριβώς αντίθετο. Είναι πολύ εμπνευσμένη και ελκυστική και έχει έναν αέρα ανανέωσης… »,πρόσθεσε. «Χαίρομαι που αυτές οι ιστορίες εστιάζουν στο υψηλότερο που έχει να προσφέρει η ανθρωπότητα και παρουσιάζουν τα καλύτερα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης, καθώς και την ένωση του θεϊκού με το ανθρώπινο.»
Όντας και ο ίδιος καλλιτέχνης, ο Κρόουσντελ εξέφρασε την εκτίμησή του για τις ικανότητες των καλλιτεχνών του Shen Yun.
«Πρέπει να ξεπεράσεις την ερμηνεία σου για να φτάσεις στις καρδιές των ανθρώπων αποτελούν το κοινό – και αυτό το έκαναν θαυμάσια. Υπήρχαν πολλά λεπταίσθητα στοιχεία και εξαιρετική επικοινωνία μεταξύ ερμηνευτών και κοινού», είπε.
«Έχουν πραγματικά υπέροχες δεξιότητες, ο καθένας τους… Η ζωντανή μουσική ήταν εκπληκτική… Συναρπαστικοί ήχοι και εξαιρετική αλληλεπίδραση μεταξύ της ορχήστρας και της σκηνής. Όλοι όσοι είδα και άκουσα, λάτρεψαν την παράσταση. Έλαμπαν και το βάδισμά τους είχε αλλάξει.»
«Ελπίζω ότι θα έρθει η μέρα στο εγγύς μέλλον που η πραγματική τέχνη θα επιστρέψει στην Κίνα και αυτή η παράσταση θα γίνει επιτέλους δεκτή εκεί», είπε.
Ο Joaquín Valdepenas, κλαρινίστας και μαέστρος, παρακολούθησε μια παράσταση του Shen Yun στο Τορόντο, στις 5 Απριλίου. (φωτογραφία: NTD TV)
Ο Χοακίν Βαλντεπένας, κλαρινίστας και μαέστρος, είδε την παράσταση του Shen Yun στο Τορόντο στις 5 Απριλίου.
«Όλα ήταν πολύ καλά. Δεν υπάρχει τίποτα να παρατηρήσω. Ήταν πάρα πολύ καλό. Πολύ επαγγελματική και σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο», σχολίασε ο Βαλντεπένας.
«Υπέροχη μουσική παράσταση. Πολύ καλή ορχήστρα. Απίστευτη ενότητα και ο τρόπος που αποδίδουν όλοι σε μια παρόρμηση, μαζί – απλά άψογος. Πολύ εντυπωσιακό.»
Ο ερχομός ενός νέου κόσμου
Η Βελγίδα πριγκίπισσα Αν ντε Λιν και ο σύζυγός της είδαν το Shen Yun στη Ρενς της Γαλλίας στις 2 Απριλίου.
«Μου άρεσε πάρα πολύ. Όμορφες χορογραφίες, χορευτές και χρώματα. Και επίσης μια ορισμένη θεϊκότητα που υπήρχε στην παράσταση, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό. Στην αρχή απεικονίστηκαν θεϊκά όντα που κατέβηκαν στη γη σε αποστολή. Και στο τέλος, είδαμε την άφιξη ενός νέου κόσμου γεμάτου φως», είπε η πριγκίπισσα.
«Αισθανθήκαμε ότι πραγματικά υπάρχει ένα είδος πνευματικού χώρου σε υψηλότερο επίπεδο. Το Shen Yun το έδειξε αυτό στην παράσταση. Όλοι πρέπει να το ένιωσαν. Το ελπίζω. Εκείνη τη στιγμή, μου φάνηκε ότι όλα συγχωνεύτηκαν – τα χρώματα, ο φωτισμός, η μουσική, κι ένα απίστευτα όμορφο σκηνικό, που ήταν σαν συνέδεε αυτόν τον κόσμο με τον Παράδεισο και μάλιστα με τα υψηλότερα επίπεδά του. Εδώ μπορούμε να εντοπίσουμε τη σύνδεση του ανθρώπου με το θείο. Ήταν πραγματικά υπέροχο», πρόσθεσε.
«Είμαι βαθιά ευγνώμων στο Shen Yun»
O Søren Espersen, μέλος του κοινοβουλίου της Δανίας, παρακολούθησε την παράσταση του Shen Yun στο Όντενσε της Δανίας στις 5 Απριλίου. (στιγμιότυπο οθόνης από το NTD TV)
Ο Σόρεν Έσπερσεν, μέλος του κοινοβουλίου της Δανίας, παρακολούθησε το Shen Yun στο Όντενσε της Δανίας στις 5 Απριλίου.
«Το Shen Yun αποκαλύπτει τη σοφία των ανθρώπων. Νομίζω ότι η ύπαρξη του Shen Yun Performing Arts και η παγκόσμιας κλάσης ερμηνείες τους είναι κρίσιμες, κι αυτό φαίνεται επειδή εξοργίζουν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας. Ως εκ τούτου, είμαι βαθιά ευγνώμων στο Shen Yun και του δίνω την υψηλότερη βαθμολογία», δήλωσε ο Έσπερσεν.
Κάτι που εξυψώνει την ψυχή
Η βουλευτής Άννα Ρόμπερτς παρακολούθησε την παράσταση του Shen Yun στο Τορόντο στις 4 Απριλίου και πρόσφερε στην εταιρεία ένα βραβείο ως αναγνώριση της συνεισφοράς των καλλιτεχνών στον πολιτισμό.
Σύμφωνα με τη κα Ρόμπερτς, το Shen Yun μοιράζεται με τους Καναδούς την ιστορία «των αγώνων και των θυσιών που υπομένει ο κινεζικός λαός».
«Η παράσταση λέει επίσης ότι υπάρχει ελπίδα για εμάς. Νομίζω ότι όποιος παρακολουθήσει αυτή την παράσταση, φεύγει με αυτό το συναίσθημα. Υπέροχο από κάθε άποψη», είπε.
«Μακάρι να είχα τις ικανότητές τους γιατί είναι απλά καταπληκτικές. Όλη η παράσταση – ακροβατικά, χορός, μουσική – είναι κάτι που εξυψώνει την ψυχή. Νομίζω ότι αυτό χρειαζόμαστε σήμερα. Πρέπει να επαναφέρουμε την ελπίδα στον Καναδά», είπε η κα Ρόμπερτς.
Η βουλευτής Anna Roberts απονέμει ένα βραβείο στο σύνολο Shen Yun Performing Arts στο Four Seasons Center for the Performing Arts, στο Τορόντο, στις 4 Απριλίου. (φωτογραφία: NTD TV)
Ο βουλευτής του Καναδά Κέβιν Βουόνγκ παρακολούθησε την παράσταση του Shen Yun στο Τορόντο στις 2 Απριλίου.
«Ήταν ένα απίστευτο θέαμα. Ως βουλευτής, είμαι πολύ χαρούμενος που το Shen Yun συμπεριέλαβε το Τορόντο στην παγκόσμια περιοδεία του. Νιώθω τυχερός που μπόρεσα να το δω από κοντά», ομολόγησε.
Ο κος Βουόνγκ συγκινήθηκε ιδιαίτερα από τις χορογραφίες που βασίζονται στις συνεχείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη σύγχρονη Κίνα.
«Το Σεν Γιουν είναι μια πολύ σημαντική υπενθύμιση για όσους από εμάς εδώ θεωρούμε κάποια από τα παγκόσμια ανθρώπινα δικαιώματα δεδομένα», επεσήμανε.
«Το δικαίωμά μας στην ελευθερία της έκφρασης και η ελευθερία να ακολουθάμε τις πνευματικές μας πεποιθήσεις δεν είναι δεδομένα και διαθέσιμα παντού στον κόσμο. Είναι καλό είναι να το θυμόμαστε αυτό και όχι μόνο να αγωνιζόμαστε για την προστασία τους εδώ στον Καναδά, αλλά και να βοηθάμε και τους άλλους λαούς να απολαμβάνουν τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα», είπε ο κος Βουόνγκ, προσθέτοντας ότι η επίδειξη της προκομμουνιστικής Κίνας από τον θίασο του δίνει «μεγάλη ελπίδα» και ότι είδε στο Shen Yun «κάτι που είναι σημαντικό όχι μόνο για την Κίνα, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο».
Ο θίασος Shen Yun New Era εμφανίζεται σε μια κατάμεστη αίθουσα στο Palais des Congrès στο Παρίσι, στις 7 Απριλίου. (φωτογραφία: The Epoch Times)
«Είναι περισσότερα τα πράγματα που μας ενώνουν παρά αυτά που μας χωρίζουν. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να το θυμόμαστε πάντα αυτό», τόνισε ο βουλευτής. «Η ευγένεια και η συμπόνια ήταν μείζονα θέματα στην παράσταση του Shen Yun, καθώς και η σημασία της πίστης. Η πίστη μου παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, κάτι που είναι καλό, ειδικά σήμερα που υπάρχουν τόσες δυσκολίες και προβλήματα.»
Όνειρα που βγαίνουν αληθινά
Η Αντρέα Χέιζελ, μέλος του επαρχιακού κοινοβουλίου του Οντάριο, παρακολούθησε το Shen Yun στο Τορόντο στις 4 Απριλίου.
«Είμαι σοκαρισμένη. Συνήθως δεν μένω άφωνη, αλλά σήμερα ήμουν. Είχαμε ακούσει πολλά για την παράσταση και είχαμε δει πολλά στη διαφήμιση. Αλλά όταν ήρθαμε εδώ – ω Θεέ! Είναι κάτι που πρέπει όλοι στον Καναδά να το δουν, γιατί είναι απλά μαγευτικό», είπε η κα Χέιζελ.
«Αυτό που είδα ήταν σαν όνειρα που έγιναν πραγματικότητα: αγάπη, πάθος, ειρήνη και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι η κουλτούρα που είδα: η ομορφιά και τα κοστούμια που ενώνουν τα πάντα και τα ζωντανεύουν από την αρχή μέχρι το τέλος. Πώς μπορώ λοιπόν να μην είμαι εδώ για να το υποστηρίξω, να υποστηρίξω την ακεραιότητα και την αξία του πολιτισμού; Νομίζω ότι αυτό είναι πραγματικά σημαντικό. Το Shen Yun μπορεί να ξυπνήσει σε πολλούς νέους την επιθυμία να διατηρήσουν αυτόν τον πολιτισμό… Χρειαζόμαστε αυτού του είδους τον πολιτισμό για να επιβιώσουμε», δήλωσε.
«Ο Καναδάς είναι ένα υπέροχο μέρος. Εδώ υπάρχει ελευθερία. Εκφράστε τις πεποιθήσεις σας, είτε πρόκειται για πτυχές του πολιτισμού είτε της θρησκείας, είναι κάτι αποδεκτό στον Καναδά», είπε η κα Χέιζελ.
Ως πρώην χορεύτρια, γνωρίζει από πρώτο χέρι την αφοσίωση που χρειάζεται για να δημιουργηθεί μία παράσταση αυτού του διαμετρήματος.
«Αυτή είναι μια τεράστια δουλειά. Η καρδιά μου είναι με κάθε έναν από τους χορευτές. Δεν είναι εύκολο – είναι πρόβες μέρα και νύχτα, είναι μελανιές στα πόδια και μελανιές στις φτέρνες. Νιώθω μεγάλη αγάπη για αυτούς τους χορευτές.»
«Σκοπεύω να παρακολουθήσω την παράστασή τους και την επόμενη χρονιά. Το Shen Yun πρέπει να δώσει περισσότερες παραστάσεις στο Τορόντο», δήλωσε.
Η Asia Week New York, η οποία προωθεί την ασιατική τέχνη στη Νέα Υόρκη, είναι μια συνεργασία κορυφαίων ειδικών στην ασιατική τέχνη, μεγάλων οίκων δημοπρασιών και παγκοσμίου φήμης μουσείων και ασιατικών πολιτιστικών ιδρυμάτων στη μητροπολιτική περιοχή της Νέας Υόρκης. Η Asia Week New York Association επικεντρώνει τις προσπάθειές της στην παρουσίαση μιας εβδομάδας γεμάτης εκδηλώσεις χωρίς διακοπή τον Μάρτιο κάθε έτους, προσελκύοντας συλλέκτες και επιμελητές από κάθε γωνιά των Ηνωμένων Πολιτειών και μια διεθνή πελατεία από όλον τον κόσμο. Η ετήσια εκδήλωση εκπληρώνει τον ευρύτερο στόχο της επιβεβαίωσης της σημασίας της ασιατικής τέχνης στην πολιτιστική σκηνή της πόλης και του έθνους.
Η πρώτη διοργάνωση έλαβε χώρα στις 14 Μαρτίου 2009, με τη συνεργασία 16 γκαλερί, που τότε ονομάστηκαν «Asian Art Dealers of the Upper East Side». Αυτή η μορφή του open house και οι εβδομαδιαίες εκθέσεις γκαλερί που ακολούθησαν έγιναν το πρότυπο για τις επόμενες διοργανώσεις της Asia Week New York (AWNY), οι οποίες συνεχίστηκαν αδιάλειπτα μέχρι το 2020.
Ενώ οι εκθέσεις και οι πωλήσεις διακόπηκαν προσωρινά λόγω της πανδημίας, η AWNY εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να αναπτύξει ισχυρές και πολύπλευρες διαδικτυακές δραστηριότητες που διεύρυναν εξαιρετικά τη γεωγραφική και ημερολογιακή της εμβέλεια. Το καλοκαίρι του 2020, η AWNY συγκέντρωσε και φιλοξένησε την πρώτη της διαδικτυακή έκθεση και εγκαινίασε μια συνεχή σειρά διαδικτυακών σεμιναρίων για μια σειρά θεμάτων ασιατικής τέχνης. Ένα εβδομαδιαίο ενημερωτικό δελτίο, το οποίο έχει πλέον σχεδόν 5.000 συνδρομητές, και ένα ενεργό πρόγραμμα μέσων κοινωνικής δικτύωσης στα αγγλικά και τα κινεζικά, επέτρεψαν στην Asia Week New York να επεκταθεί και να γίνει ένα διεθνές σημείο αναφοράς καθ’ όλο το έτος και πλατφόρμα για την ασιατική τέχνη στις ΗΠΑ.
Για το 2025, η Εβδομάδα Ασίας της Νέας Υόρκης έχει προγραμματιστεί για την περίοδο 13-21 Μαρτίου.
Τα έργα και οι συλλογές που παρουσιάζονται σε αυτό το άρθρο προέρχονται από την Εβδομάδα Ασίας του 2012.
Ogura yama Mine no momiji-ba Kokoro araba abi no Miyuki matanan
Αν τα φύλλα του σφενδάμνου Στην κορυφογραμμή του Ογκούρα Έχουν το χάρισμα της νόησης, Θα περιμένουν με λαχτάρα Ένα ακόμα προσκύνημα.
Η καλλιγραφία της ιαπωνικής τέχνης Scholten
Η διευθύντρια Κάθριν Μάρτιν εξηγεί το ρομαντικό θέμα της συλλογής καλλιγραφίας της Scholten Japanese Art με τίτλο Ιερές Σούτρες και Προφητικές Υποσχέσεις (Sacred Sutras and Profane Pledges).
«Παρόλο που μερικά από αυτά τα ποιήματα […] είναι εκατοντάδων ετών, ο σπαραγμός μέσα τους ξεπερνά τα όρια της εποχής τους» , πιστεύει η κα Μάρτιν.
Μετέφρασε ένα ποίημα του 11ου αιώνα από τον Minomoto no Kunizane, το οποίο μεταγράφηκε σε έναν κρεμαστό πάπυρο και διακοσμήθηκε με χρυσό και ασήμι τον 13ο αιώνα από τον Fujiwara no Tameie.
Σταμάτησες να με επισκέπτεσαι από εκείνη τη θυελλώδη μέρα Σαν τον ιστό της αράχνης, που είναι έτοιμος να σπάσει, Είναι η αγάπη σου εύθραυστη;
Τα κεραμικά της γκαλερί Zetterquist
Τα μάτια του συλλέκτη Έρικ Ζέττερκιστ [Eric Zetterquist] έλαμπαν πίσω από τα σκούρα γυαλιά του με τον χοντρό σκελετό, καθώς μιλούσε για τα «ζωντανά υαλώματα» των κεραμικών της δυναστείας Σονγκ (960-1276):
Τα κεραμικά Σονγκ είναι «ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρώπινης ιστορίας της τέχνης» , δήλωσε ο κος Ζέττερκιστ για τα έργα τα εμπνευσμένα από τον Βουδισμό. «Αποτελούν απόσταγμα της φόρμας και της ψυχής των υαλωμάτων, στο υψηλότερο επίπεδο.»
Εξήγησε επίσης ότι η καθαρή λευκή πορσελάνη, για την οποία είναι φημίζεται η Κίνα, δημιουργήθηκε τον 14ο αιώνα, μετά από αιώνες προσπάθειας να δημιουργηθεί ένα λευκό μέσον που να μπορεί να ανταγωνιστεί την καθαρότητα του λευκού νεφρίτη.
Οι «Χοντρές Κυρίες»του Θάρρους και της Χαράς
Η συλλογή Θάρρος και Χαρά (Courage and Joy) περιλαμβάνει ένα σπάνιο ζευγάρι Χοντρών Κυριών. Η ιστορία λέει ότι μετά τον αυτοκράτορα της Δυναστείας Τανγκ Σουανζόνγκ [Xuanzong, 713-756], ο οποίος είχε για ευνοούμενή του μια παχουλή παλλακίδα, οι ‘γεμάτες’ φιγούρες έγιναν της μόδας στην Αυλή, εξηγεί ο Τζο-Χυν Γιανγκ.
Ο Γιανγκ μίλησε επίσης αναλυτικά για τη δημιουργία των κεραμικών της συλλογής Θάρρος και Χαρά – τον τρόπο με τον οποίο το γάνωμα στάζει, ραγίζει και συρρικνώνεται με διάφορους τρόπους.
«Όταν καταλαβαίνουμε το τεχνικό κομμάτι, όταν καταλαβαίνουμε τι χρειάζεται για την κατασκευή του, καταλαβαίνουμε καλύτερα αυτό που κοιτάμε – αυτό δημιουργεί το συνολικό άθροισμα του αισθητικού αποτελέσματος του έργου», δήλωσε ο Γιανγκ.
Βουδιστικά έργα των Dalton και Somare
Ο βουδισμός είναι ένα κοινό θέμα στις συλλογές ασιατικής τέχνης.
Ο Λεονάρντο Βιγκορέλι περιέγραψε ένα άγαλμα του Βούδα από τα τέλη του 9ου-αρχές του 10ου αιώνα, που κατασκευάστηκε κοντά στη γενέτειρα του Βούδα, στα σύνορα της Ινδίας και του Νεπάλ. Αποτελεί παράδειγμα της εικονογραφίας που είναι γνωστή ως «Βούδας και σύντροφοι», με δύο αγγέλους πάνω και δύο μποντισάτβες που κρατούν μπλε άνθη λωτού κάτω. Επεσήμανε μια πατίνα στα πόδια του Βούδα, [που είχε δημιουργηθεί] από το άγγιγμα των πιστών.
«Η βουδιστική εικονογραφία είναι τόσο όμορφη, ειρηνική και ελκυστική», δήλωσε ο κος Βιγκορέλι. «Κατά κάποιο τρόπο, είναι πιο αγνή από την αγγλική εικονογραφία.»
Τι σημαίνει επιστροφή; Τι σημαίνει να γυρίζεις σπίτι; Το σπίτι μας βρίσκεται εκεί όπου ανήκουμε, οι άνθρωποι και οι τόποι που είναι δικοί μας ενώ κι εμείς είμαστε δικοί τους. Ωστόσο, αυτό το ανήκειν φτάνει στην πληρότητά του μόνο μέσω της ενεργής επιλογής μας και της συμμόρφωσής μας με τους περιορισμούς που μας θέτει η αφοσίωσή μας σε έναν λαό και έναν τόπο. Μια τέτοια αφοσίωση απαιτεί συνεχή επιλογή, επαναβεβαίωση και επιστροφή.
Η “Οδύσσεια” του Ομήρου διερευνά σε μεγάλο βάθος αυτές τις έννοιες της επιστροφής και του ανήκειν. Ο “νόστος” – η “επιστροφή”- ξεχωρίζει ως η σημαίνουσα λέξη και έννοια στο ποίημα, όπως λέει η Εύα Μπραν στο βιβλίο της “Ομηρικές Στιγμές”. Υπάρχουν, ωστόσο, διαφορετικά είδη επιστροφής. Γράφει: “Φαίνεται ότι το “γυρίζω σπίτι”, η επιστροφή, δεν είναι τόσο απλό όσο το να επιβιώσεις από τη θάλασσα και να ξαναπάρεις ένα παλάτι- μπορεί να γυρίσεις σπίτι αλλά να μην είσαι εκεί, μπορεί να επιστρέψεις αλλά να μην είσαι εσύ”. Στην “Οδύσσεια”, ο Όμηρος μας τραγουδά για ένα βαθύτερο είδος νόστου – τον αέναο νόστο της αληθινής πίστης και αφοσίωσης.
Πίστη στον άνθρωπο
Αταλάντευτη στην πίστη της στον Οδυσσέα, η Πηνελόπη (α) κάθεται μόνη στον αργαλειό της, ενώ μια υπηρέτρια μαζεύει μήλα, αντιπροσωπεύοντας τους πειρασμούς που την περιβάλλουν. “Πηνελόπη”, 1864, του Τζον Ρόνταμ Σπένσερ Στάνχοπ. Λάδι σε καμβά. Ιδιωτική συλλογή. (Public Domain)
Αν και το θέμα της πίστης διατρέχει όλο το ποίημα, βρίσκει τη βαθύτερη και σημαντικότερη έκφρασή του στο γάμο του Οδυσσέα και της Πηνελόπης.
Στη δυτική λογοτεχνία, η Πηνελόπη αποτελεί υπόδειγμα πίστης. Περιμένει 20 χρόνια να επιστρέψει ο σύζυγός της, αποκρούοντας τους μνηστήρες που προσπαθούν να σφετεριστούν το στέμμα και το κρεβάτι του βασιλιά, γαντζωμένη στην ελπίδα και τους γαμήλιους όρκους της, όταν πολλές κατώτερες γυναίκες θα εγκατέλειπαν τον Οδυσσέα και θα υπέκυπταν στην τεράστια πίεση να ξαναπαντρευτούν.
Η ακλόνητη καρδιά της δεν παύει ποτέ να νοσταλγεί τον σύζυγό της. Ο χρόνος δεν φαίνεται να επουλώνει την πληγή της απώλειάς της, αλλά ούτε και να πνίγει εντελώς την ελπίδα. “Όλη μέρα επιδίδομαι σε αναστεναγμούς και δάκρυα”, θρηνεί, σαν να είχε φύγει ο Οδυσσέας μόλις την προηγούμενη μέρα.
Αλλά και ο Οδυσσέας θρηνεί για τη σύζυγό του. Και παρόλο που η πίστη του δεν φτάνει την πίστη της Πηνελόπης, είναι ωστόσο αξιοσημείωτη. Στην πρώτη μας συνάντηση στο έπος με τον “πολυτλα” Οδυσσέα -για να χρησιμοποιήσουμε το σημαντικότερο ομηρικό επίθετο- αυτός μαραζώνει από νοσταλγία για την Πηνελόπη και την πατρίδα του, ενώ είναι παγιδευμένος στο νησί της νύμφη Καλυψούς, η οποία τον θέλει για σύζυγο. Ο Όμηρος λέει ότι η καρδιά του είναι “προσηλωμένη στη γυναίκα του και στην επιστροφή του”. Σε μια οδυνηρή εικόνα, ο Όμηρος απεικονίζει τον Οδυσσέα στο νησί ως εξής:
“…εκείνος στο γιαλό καθούμενος, ως πάντα που, θρηνούσε,
με πίκρες, στεναγμούς και κλάματα σπαράζοντας τα στήθη,
την άκαρπη θωρώντας θάλασσα με βουρκωμένα μάτια.” [1]
Αν και ο Οδυσσέας δεν παραμένει πιστός στην Πηνελόπη με το σώμα του, ωστόσο, αποδεικνύει την απόλυτη αφοσίωσή του σε αυτήν όταν παίρνει την καίρια απόφαση να εγκαταλείψει όχι μόνο την Καλυψώ, μια δευτερεύουσα θεά, αλλά και την ίδια την αθανασία που εκείνη του υπόσχεται αν παραμείνει κοντά της, για χάρη της Πηνελόπης.
Παρά την ομορφιά, την αθανασία και την αρχοντιά της Καλυψούς, ο Οδυσσέας λαχταρούσε τη γυναίκα του και την ελευθερία του, την οποία του απέδωσαν εν τέλει οι θεοί του Ολύμπου. “Ο Ερμής διατάζει την Καλυψώ να απελευθερώσει τον Οδυσσέα”, 1665, του Ζεράρ ντε Λαιρές. Λάδι σε καμβά. Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ. (Public Domain)
Αλλά ακόμη και όταν ο Δίας την έχει διατάξει να αφήσει τον Οδυσσέα να φύγει, η Καλυψώ δεν μπορεί να μην κάνει μια τελευταία προσπάθεια να τον πείσει να μείνει κοντά της:
“Ας είναι, γεια χαρά σου!
Μονάχα αν κάτεχες στα φρένα σου τα βάσανα που η μοίρα
να σύρεις γράφει, πριν τα χώματα τα πατρικά πατήσεις,
εδώ θ᾿ απόμενες, κοιτάζοντας το σπήλιο αυτό μαζί μου,
και θα ‘σουν από πάνω αθάνατος, κι ας έχεις τόσο πόθο
να ιδείς το ταίρι σου, που ατέλειωτα σε τυραννά ο καημός του.
Θαρρώ από κείνη εγώ χειρότερη στην ελικιά δεν είμαι
κι ουδέ στο ανάριμμα᾿ κι αταίριαστο να παραβγαίνουν θα ‘ταν
έτσι κι αλλιώς θνητές με αθάνατες στην ελικιά, στην όψη.» [2]
Ο Οδυσσέας απαντά θαυμάσια σε αυτά τα λόγια της νύμφης:
«Θεά σεβάσμια, μη μου οργίζεσαι᾿ κι εγώ καλά το ξέρω᾿
αλήθεια, η Πηνελόπη η φρόνιμη δε δύνεται ποτέ της
στην ομορφιά και στο παράστημα να παραβγεί μαζί σου᾿
τι είναι θνητή, μα εσύ κι αθάνατη κι αγέραστη λογιέσαι.
Μα κι έτσι θέλω κι ακατάπαυτα με δέρνει ο πόθος, πίσω
να στρέψω, την ημέρα κάποτε να ιδώ του γυρισμού μου.» [3]
Αυτό που κάνει την απάντησή του τόσο υπέροχη είναι ότι ο Οδυσσέας δεν αρνείται την άποψη της θεάς, ότι είναι ωραιότερη και ανώτερη από την Πηνελόπη. Και είναι αθάνατη, σε αντίθεση με τη σύζυγο του Οδυσσέα, η οποία είναι προορισμένη να γεράσει και να πεθάνει. Ο Οδυσσέας τα αναγνωρίζει όλα αυτά, αλλά επιλέγει την Πηνελόπη ούτως ή άλλως.
Ακόμα και με όλα τα ελαττώματά της, κανείς δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη μοναδική ψυχή που επέλεξε ο Οδυσσέας για σύντροφο της ζωής του πριν από τόσα χρόνια. Και εδώ έχουμε μια βαθιά αλήθεια για τον γάμο και την πίστη. Όπως το θέτει ο Γουέντελ Μπέρι στο δοκίμιό του “Το σώμα και η γη” (“The Body and the Earth”) από το βιβλίο του “The Unsettling of America”: “Πρόκειται, στην πραγματικότητα, για ένα γαμήλιο τελετουργικό που μοιάζει πολύ με το δικό μας, κατά το οποίο ο Οδυσσέας απαρνιέται τους άλλους, αρχίζοντας από την αθάνατη θηλυκότητα της θεάς, και ανανεώνει την υπόσχεσή του στους γήινους όρους του γάμου του”.
“Η συνάντηση του Οδυσσέα και της Πηνελόπης”, 1788, του Φραντσέσκο Μπαρτολότσι, από το έργο του Τζον Φράνσις Ριγκώ. Χαρακτική και διακεκομμένη χαλκογραφία σε χαρτί. Rijksmuseum, Άμστερνταμ. (Public Domain)
Πράγματι, κάτι πρέπει να θυσιάσουμε όταν παντρευόμαστε. Πριν από το γάμο, όλοι μας έχουμε ένα πρότυπο, ένα ιδεώδες του ατόμου που ελπίζουμε να παντρευτούμε. Κατά κάποιον τρόπο, οι άνδρες αγαπούν τη γυναικεία φύση και οι γυναίκες αγαπούν την ανδρική φύση αφηρημένα, ως ιδανικά. Αλλά όταν ερωτευόμαστε και παντρευόμαστε, αυτό το αφηρημένο ιδανικό πρέπει να γίνει συγκεκριμένο και χειροπιαστό. Δεν αγαπάμε πλέον τη γυναικεία ή την ανδρική φύση ή κάποιο αθάνατο, τέλειο δείγμα αυτών, αλλά ένα συγκεκριμένο, υπέροχο, ατελές ον και μόνον αυτό.
Ο Όμηρος μας δείχνει ότι αληθινή πίστη σημαίνει να εγκαταλείπεις όλους τους άλλους πιθανούς συντρόφους -ακόμα και το “ιδανικό” που υπάρχει αφηρημένα, κάπου “εκεί έξω”, αυτήν τη θεά ή τον θεό που οι άνθρωποι περιμένουν μερικές φορές κοροϊδεύοντας τον εαυτό τους- υπέρ ενός πραγματικού, θνητού όντος. Το ιδανικό πρέπει να θυσιαστεί για τον πραγματικό άνθρωπο, τον άνθρωπο που έχει κανείς πραγματικά.
“Η Ευρύκλεια ξυπνά την Πηνελόπη για να της πει για την επιστροφή του Οδυσσέα”, 18ος αιώνας, από την Αντζέλικα Κάουφμαν. Λάδι σε καμβά. Ιδιωτική συλλογή. (Public Domain)
Και αυτό το πρόσωπο, αν και δεν είναι θεός ή θεά, είναι κατά έναν μυστηριώδη τρόπο πολύ ανώτερο από την εξιδανικευμένη εκδοχή του συντρόφου μας. Η ιστορία του Οδυσσέα τα δραματοποιεί όλα αυτά.
Ο γάμος, ένας ριζωμένος θεσμός
Η τελική δοκιμασία στην οποία υποβάλλει η Πηνελόπη τον Οδυσσέα με το γαμήλιο κρεβάτι τους αφορά το αν έχει επιστρέψει μόνο στο σώμα ή και στην καρδιά. Είναι ο ίδιος άνθρωπος; Είναι πιστός σε εκείνη και στο σπίτι τους; Γνωρίζοντας το αμετακίνητο του κρεβατιού τους (το οποίο είναι κυριολεκτικά ριζωμένο στη γη), ο Οδυσσέας δείχνει να παραμένει αναλλοίωτος. “Η δοκιμασία που έχει περάσει τώρα είναι αυτή της ταυτότητας με την κυριολεκτική της έννοια, της αυτο-ομοιότητας”, γράφει η Μπραν. “Εξακολουθεί να είναι ο άνθρωπος που ήταν πριν πάει στην Τροία, ο σύζυγός της που επέστρεψε με ακλόνητη και φορτισμένη με μνήμες αγάπη του για τη γυναίκα του και με ακατάλυτη πίστη στον φυσικά ριζωμένο θεσμό του γάμου”.
“Η Αθηνά απομακρύνει τις αμφιβολίες της Πηνελόπης”, μεταξύ 1632 και 1633, από τον Θεόδωρο βαν Θούλντεν, από το έργο του Φραντσέσκο Πριματίτσο. Χαρακτικό. Rijksmuseum, Άμστερνταμ. (Public Domain)
Η πίστη απαιτεί μια συνεχή επιστροφή, μια συνεχή επιλογή, παρ’ όλες τις δυσκολίες της ξηράς και της θάλασσας. Και αν κάποιος είναι πιστός, η χαρά θα επιστρέψει επίσης. Ο Μπέρι σχολιάζει: “Αυτό που προσφέρει ο γάμος -και αυτό που η πίστη έχει σκοπό να προστατεύσει- είναι η δυνατότητα στιγμών όπου αυτό που έχουμε επιλέξει και αυτό που επιθυμούμε ταυτίζονται”.
Αυτές οι στιγμές δεν μπορούν να είναι συνεχείς, μας υπενθυμίζει. Ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη χωρίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα -συμβολικά, η αγάπη τους είναι στεγνή, επώδυνη, μη ανταποδοτική. Αλλά η πίστη τους ανταμείβεται όταν βιώνουν, κατά κάποιον τρόπο, μια δεύτερη γαμήλια νύχτα μετά την περίφημη επανένωσή τους στο τέλος του ποιήματος. Στη μέση ηλικία τους, η αγάπη τους γίνεται φρέσκια, καινούργια και πάλι. Η χαρά αναβλύζει με μεγαλύτερη ένταση, ακόμη και από ό,τι όταν παντρεύτηκαν για πρώτη φορά. Μια τέτοια εμπειρία έρχεται μόνο μέσα από την πίστη και την αφοσίωση.
“Η επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη”, περ. 1814, του Γκασπάρε Μαρτελίνι για τον Φερδινάνδο Γ’. Φρέσκο σε οροφή, με ζωφόρο διακοσμημένη στις γωνίες με αλληγορίες της Πίστης, της Δύναμης, του Ηρακλή και του Απόλλωνα. Παλάτι Πίτι, Φλωρεντία, Ιταλία. (Diego Delso/CC BY-SA 4.0)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Ομήρου Οδύσσεια, Ραψωδία Ε΄, στίχοι 82-84. Από την ιστοσελίδα uoa.gr
2. Ομήρου Οδύσσεια, Ραψωδία Ε΄, στίχοι 205-213. Από την ιστοσελίδα uoa.gr
3. Ομήρου Οδύσσεια, Ραψωδία Ε΄, στίχοι 215-220. Από την ιστοσελίδα uoa.gr
Πάρτι με ηλεκτρονική μουσική στον ιστορικό και ιερό Ναό του Αγίου Βουκόλου στη Σμύρνη διοργανώθηκε πριν από λίγες ημέρες, κάτι που προκάλεσε τις αντιδράσεις της τοπικής ελληνικής κοινότητας, καθώς και του πολιτικού κόσμου στη χώρα μας.
«Η διοργάνωση πάρτι συνιστά προσβολή και βεβήλωση ενός ιστορικού μνημείου που στο παρελθόν υπήρξε χώρος θρησκευτικής λατρείας», επεσήμανε το ΥΠΕΞ σε ανακοίνωσή του.
«Καλούμε την τουρκική κυβέρνηση να πράξει τα δέοντα ώστε να αποδίδεται ο απαιτούμενος σεβασμός στην πολιτιστική, ιστορική και θρησκευτική κληρονομιά όλων των θρησκειών στην επικράτειά της», υπογραμμίζει η ανακοίνωση περαιτέρω.
Ο βουλευτής Ξάνθης με το ΠΑΣΟΚ Μπουρχάν Μπαράν ανέφερε σχετικά με το ανάρμοστο πάρτι με ηλεκτρονική μουσική σε ορθόδοξη εκκλησία στη Σμύρνη πως μια τέτοια εκδήλωση προκαλεί μόνο θλίψη και οργή, ενώ καταδίκασε τέτοιες προσβλητικές ενέργειες σε ιστορικά μνημεία.
Σε ανάρτησή του, ο Μπουρχάν Μπαράν γράφει: «Η εκδήλωση ηλεκτρονικής μουσικής η οποία έλαβε χώρα στην ορθόδοξη εκκλησία της Σμύρνης, μόνο θλίψη και οργή μπορεί να προκαλέσει. Τέτοιου είδους προσβλητικές ενέργειες σε μνημεία που κατά το παρελθόν υπήρξαν χώροι θρησκευτικής λατρείας είναι απερίφραστα καταδικαστέες και σίγουρα δεν προάγουν τον σεβασμό της ιστορικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς.»
Σημειώνεται ότι τον Φεβρουάριο του 2022 είχε λάβει χώρα ανάλογο πάρτι στην Παναγία Σουμελά, χώρο ιερού προσκυνήματος των Ποντίων και Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco, κατά το οποίο πλήθος κόσμου χόρευε στους ρυθμούς της μουσικής του Τούρκου Dj Αχμέτ Σετερτζί μέσα στο μνημείο.
Ο δήμαρχος Σμύρνης Τουντς Σογέρ κάλεσε τον πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας της Σμύρνης Γιώργος Θεοδωρίδης και απολογήθηκε για το γεγονός, όπως ανέφερε σε ανάρτησή του στο Twitter ο δεύτερος: «Ο δήμαρχος του Μητροπολιτικού Δήμου Σμύρνης με κάλεσε στο τηλέφωνο και μου εξέφρασε την ειλικρινή του λύπη και ζήτησε συγγνώμη». Πρόσθεσε ότι για το ζήτημα δέχθηκε και τηλεφώνημα από τον επαρχιακό πρόεδρο του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), που εξέφρασε τη βαθιά του θλίψη, είπε ότι είναι στο πλευρό της κοινότητας και ότι θα μεταφέρει το θέμα στην Άγκυρα.
«Ήταν ένα ατυχές γεγονός, τώρα είναι ώρα να κοιτάξουμε στο μέλλον. Θα θέλαμε να εκφράσουμε την ειλικρινή μας ευγνωμοσύνη προς τον Σύνδεσμο Υποστήριξης Ελληνικών Ιδρυμάτων, τους προέδρους και τα μέλη των Κοινοτικών Ιδρυμάτων μας και όλους τους αγαπημένους μας φίλους που μοιράστηκαν τη θλίψη μας», κατέληξε ο κ. Θεοδωρίδης. «Καταδικάζουμε απερίφραστα τη διοργάνωση πάρτι με ηλεκτρονική μουσική εντός του ιστορικού ελληνορθόδοξου Ιερού Ναού του Αγίου Βουκόλου στη Σμύρνη, ο οποίος χρησιμοποιείται από τις τουρκικές Αρχές ως χώρος φιλοξενίας πολιτιστικών εκδηλώσεων», τόνισε επισημαίνοντας:
«Αυτό που βιώνουμε σήμερα δεν διαφέρει από τις διάφορες παρενοχλήσεις που υπέστησαν μέλη διαφόρων θρησκειών σε όλη την ιστορία. Η ανθρωπότητα εξακολουθεί να προσπαθεί να μάθει να σέβεται τα ιερά του άλλου. Όλες οι θρησκείες είναι ιερές. Οι τόποι όλων των θρησκειών είναι ιεροί.
»Όλοι οι προφήτες είναι άγιοι και ο τρόπος αντιμετώπισης των αγίων καθορίζεται από παγκόσμιους κανόνες. Η εκκλησία του Αγίου Βουκόλου, η οποία χτίστηκε το 1886, είναι ένα μέρος όπου χιλιάδες άνθρωποι προσευχήθηκαν, βρήκαν καταφύγιο και παρακάλεσαν για μια θεραπεία, για να χαιρετήσουν τον Θεό, να τον ευχαριστήσουν. Οι τοίχοι του φέρουν τα ίχνη ικεσιών και προσευχών. Οι εικόνες του καλούν τους ανθρώπους στην καλοσύνη εδώ και αιώνες. Ακριβώς όπως τα τζαμιά, όπως οι συναγωγές, είναι ο οίκος του Θεού. Είναι το σπίτι της καλοσύνης.»
Ο Ναός του Αγίου Βουκόλου στη Σμύρνη. (ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΑ)
Ο αντιπρόεδρος του AKP Hamza Dağ αντέδρασε με δήλωσή του για το θέμα στον λογαριασμό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Οι εικόνες στην εκκλησία του Αγίου Βουκόλου, που χρησιμοποιείται από τον Μητροπολιτικό Δήμο της Σμύρνης, αναστάτωσαν όχι μόνο τους Έλληνες πολίτες της πόλης μας, αλλά και εμάς. Ανεξάρτητα από την πίστη, η ασέβεια προς έναν ναό είναι απαράδεκτη σε αυτές τις χώρες», έγραψε.
«Ο Μητροπολιτικός Δήμος Σμύρνης και οι διαχειριστές του οφείλουν συγγνώμη στους Έλληνες πολίτες μας που ζουν στη χώρα μας και σε όλους τους κατοίκους της Σμύρνης για τις εικόνες που προέκυψαν», τόνισε και συνέστησε μεγαλύτερη ευαισθησία στο μέλλον.
Ο Τύπος της Τουρκίας τοποθετήθηκε επίσης κατά αυτής της εκδήλωσης.
Ο Ιερός Ναός Αγίου Βουκόλου Σμύρνης (τουρκικά: Aziz Vukolos Kilisesi), γνωστός και ως Άη Βούκλας, βρίσκεται στη λαϊκή συνοικία του Μπασμανέ (Basmahane) στη Σμύρνη και είναι αφιερωμένος στον Άγιο Βουκόλο, πρώτο επίσκοπο Σμύρνης. Οικοδομήθηκε από την Ελληνική Κοινότητα Σμύρνης το 1886. Ηταν η μοναδική ρωμαίικη εκκλησία, ανάμεσα σε 80, που γλίτωσε από τη μεγάλη πυρκαγιά της Σμύρνης και τους βανδαλισμούς κατά την καταστροφή του 1922. Δυο χρόνια μετά, το 1924, η εκκλησία μετατράπηκε σε αρχαιολογικό μουσείο με εντολή του Κεμάλ Ατατούρκ. Το μουσείο στεγάστηκε από το 1927 έως το 1951 οπότε και μεταφέρθηκε σε μεγαλύτερο χώρο. Μετά από το 1951, ο ναός απέκτησε διάφορες χρήσεις, όπως χώρος για πρόβες σε έργα όπερας, μέχρι που περιέπεσε στην αφάνεια και εγκαταλείφθηκε.
Ύστερα από συντονισμένες ενέργειες του Ελληνικού Προξενείου στη Σμύρνη και των τουρκικών αρχών ο ναός αποκαταστάθηκε. Τα έργα της αποκατάστασης ολοκληρώθηκαν το 2011 και στο εσωτερικό του ναού αποκαλύφθηκαν κάποιες, ελάχιστες, αγιογραφίες. Στις 17 Αυγούστου του 2014 τελέστηκε σε πανηγυρικό κλίμα η πρώτη Θεία Λειτουργία στο ναό μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Σήμερα ο ναός χρησιμοποιείται ως πολυχώρος πολιτισμού, ενώ περιστασιακά τελούνται λειτουργίες.
Στις 22 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε το φετινό Φεστιβάλ Λέμβων-Δράκων, γνωστό και ως Διπλό Πέμπτο Φεστιβάλ, καθώς πέφτει την πέμπτη ημέρα του πέμπτου μήνα του κινέζικου ημερολογίου.
Εκτός από τις λιχουδιές ρυζιού που προσφέρονται τυλιγμένες σε φύλλα λωτού για την περίσταση, η εμφάνιση των τριών λέμβων-δράκων είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό που κάνει το φεστιβάλ συναρπαστικό. Ωστόσο, μπορεί να μην είστε εξοικειωμένοι ή να μην έχετε ακούσει για τη διάσημη Παρέλαση των Δράκων κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ στο νησί Τσέουνγκ-Τσάου του Χονγκ Κονγκ (ή αλλιώς νήσος Ντάμπελ).
Οι ψαράδες στο χωριό Σάι-Γουάν CARE VILLAGE του νησιού Τσέουνγκ-Τσάου εξακολουθούν να τηρούν μια παράδοση 200 ετών: την Παρέλαση των Δράκων (ή Παρέλαση των Λέμβων-Δράκων), ένα από τα μεγαλύτερα ετήσια πολιτιστικά γεγονότα της τοπικής κοινότητας.
Αυτό που διαφοροποιεί τη συγκεκριμένη παράδοση από άλλες εκδηλώσεις με βάρκες-δράκους είναι ότι δεν πρόκειται για αγώνα ή διαγωνισμό- στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια τελετουργία λατρείας και επικλήσεων της κοινότητας των ψαράδων του Τσέουγκ-Τσάου.
Κάθε χρόνο στο Φεστιβάλ, τρεις μεγάλες λέμβοι-Δράκοι βγαίνουν στη θάλασσα, μεγαλύτερες από 25 μέτρα και με πλήρωμα 50 δυνατούς κωπηλάτες η κάθε μία. Μεταφέρουν το άγαλμα του Πακ Τάι, τοπικού θεού και προστάτη του νησιού Τσέουνγκ-Τσάου, στην περιοχή που αποτελεί καταφύγιο από τους τυφώνες και, κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, επισκέπτονται κάθε ναό του νησιού. Τα τελετουργικά διαρκούν τρεις ημέρες, εκφράζοντας τον σεβασμό των νησιωτών προς τις θεότητες και τις επικλήσεις τους για την προστασία της κοινότητας.
Οι ψαράδες του Σάι-Γουάν CARE VILLAGE Καν-σινγκ Τσαν (μπροστά) και Γιουνγκ-τάι Λάου (πίσω) στο νησί Τσέουγκ Τσάου (Νήσος Ντάμπελ). (ευγενική παραχώρηση του Ka-shi Kwong)
Η δημοσιογράφος της Epoch Times πήρε συνέντευξη από τον Καν-σινγκ Τσαν, έναν 73χρονο απόγονο των αρχικών ψαράδων του Τσέουγκ Τσάου, και τον φίλο του Γιουνγκ-τάι Λάου.
Ο Τσαν μοιράστηκε μαζί μας το πάθος του για τις τρεις μεγάλες πολιτιστικές γιορτές του νησιού – τα γενέθλια της Τιν-Χάου (θεά της θάλασσας), το φεστιβάλ Τσέουνγκ-Τσάου Ντα-Τζίου (Φεστιβάλ Μπαν) και το Φεστιβάλ Λέμβων-Δράκων ή Διπλό Πέμπτο Φεστιβάλ – και οι τρεις συνδέονται στενά με την τοπική πίστη, τις παραδόσεις και τον σεβασμό προς τις ουράνιες θεότητες.
Ο Τσαν επεσήμανε ότι υπάρχει μια σαφής διαφορά μεταξύ μιας συνηθισμένης βάρκας-δράκου και της παραδοσιακής χειροποίητης λέμβου-Δράκου του νησιού, η οποία είναι ο «μεταφορέας» ή το «άλογο του νερού» της θεότητας. Η μεταφορά της θεότητας είναι η σημαντικότερη λειτουργία του.
«Η χειροποίητη λέμβος-Δράκος είναι ο μεταφορέας του Πακ-Τάι. Το σκάφος έρχεται για να μεταφέρει τον Πακ-Τάι σε μια ετήσια περιφορά για να επιθεωρήσει και να καθαρίσει το νησί, μια παράδοση που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Στα μάτια μας, αυτό (η λέμβος-Δράκος) είναι το ιερό “άλογο του νερού” της θεότητας, οι ντόπιοι λοιπόν το εκτιμούν ιδιαίτερα και σέβονται το σκάφος», δήλωσε ο Τσαν.
Ο Καν-σινγκ Τσαν εξηγεί ότι το παραδοσιακό «Dragon Craft” του νησιού είναι ο «μεταφορέας” ή το «άλογο του νερού” της θεότητας. Η φωτογραφία τραβήχτηκε τον Ιούνιο του 2021, στο νησί Cheung-Chau του Χονγκ Κονγκ.（TM Chan/The Epoch Times）
Στον δυτικό κόλπο του νησιού, υπάρχουν τρεις τεράστιες λέμβοι-Δράκοι, που ονομάζονται Φουκ-Γιούεν, Χαπ-Τζι και Σιν-Χινγκ, μας είπε ο Τσαν. Ανήκουν σε τρεις διαφορετικές ενώσεις ψαράδων του χωριού.
«Οι τρεις λέμβοι-Δράκοι είναι επίσης μια οικογένεια», πρόσθεσε ο Τσαν. «Ο Φουκ-Γιούεν είναι το μεγαλύτερο αρσενικό (ο πατέρας), η Χαπ-Τζι είναι το θηλυκό (η μητέρα) και ο Σιν-Χινγκ είναι ο μικρός (ο γιος).»
«Παρατηρήσατε ότι ο θηλυκός δράκος δεν έχει γένια; Αλλά ο πατέρας και ο γιος έχουν και οι δύο μακριά γένια!», είπε ο Τσαν γελώντας. Μιλάει για τους δράκους με στοργή, σαν να μιλάει για τη δική του οικογένεια.
Ο Τσαν ανήκει στον Οίκο του Φουκ-Γιούεν, έναν από τους συλλόγους ψαράδων που φροντίζει τη χειροποίητη λέμβο-δράκο Φουκ-Γιούεν, τον «πατέρα» και μεγαλύτερο στην οικογένεια των τριών χειροποίητων λέμβων-δράκων. Ο Φουκ Γιούεν διακρίνεται στη φωτογραφία με μακριά γενειάδα. (ευγενική παραχώρηση από Ka-shi Kwong)
Ο επίσης 70χρονος Γιουνγκ-Τάι Λάου, άλλος ένας απόγονος των πρώτων ψαράδων, πρόσθεσε ότι οι τρεις χειροποίητες λέμβοι-Δράκοι ανήκουν στις τρεις ενώσεις ψαράδων που ιδρύθηκαν στο χωριό πριν από περίπου 100 χρόνια. Οι Τσαν και Λάου ανήκουν στον Οίκο Φουκ-Γιούεν, ο οποίος αποτελείται από μια ομάδα αλιευτικών σκαφών που δραστηριοποιούνται σε ρηχά νερά κοντά στην ακτή. Ο Οίκος Χαπ-Τζι έχει μεγαλύτερα αλιευτικά σκάφη που πηγαίνουν μακριά από την ακτή σε βαθύτερα νερά και είναι υπεύθυνος για παράπλευρες επιχειρήσεις όπως η προμήθεια πάγου, ενώ ο Οίκος Σιν-Χινγκ παίζει τον ρόλο του μεταπράτη, που αποξηραίνει στον ήλιο τα προϊόντα που αγοράζει από τους άλλους οίκους και τα μεταφέρει στην αγορά. Οι τρεις οίκοι αντιπροσωπεύουν διαφορετικά πεδία των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο χωριό, είναι στενά συνδεδεμένοι και αλληλοσυμπληρώνονται με συνεργατικό τρόπο. Η Παρέλαση των Δράκων στο Διπλό Πέμπτο Φεστιβάλ φέρνει τις κοινότητες κοντά. Οι κάτοικοι του Τσέουγκ-Τσάου αποκαλούν τις τρεις χειροποίητες λέμβους-Δράκους «μαμά, μπαμπάς και γιος», αντικατοπτρίζοντας εύγλωττα τη στενή σχέση μεταξύ των τριών αλιευτικών ομάδων ή ενώσεων.
Οι χειροποίητες λέμβοι-Δράκοι φτάνουν στον ναό Τιαν-Χόου στο Σάι-Γουάν (δυτικός κόλπος) του Τσέουγκ-Τσάου, τον Ιούνιο του 2021.（TM Chan/The Epoch Times)
Πριν από τη καθέλκυση της βάρκας-δράκου στη θάλασσα, οι χωρικοί πραγματοποιούν μια τελετή επίκλησης, προσευχόμενοι για την ασφάλεια και την επιτυχία της δραστηριότητας. Ιούνιος 2023. (ευγενική παραχώρηση του Ka-shi Kwong)
Ο Τσαν πιστεύει ότι οι ευλογίες που του έδωσε ο Βούδας τού επέτρεψαν να μεγαλώσει υγιής και δυνατός, απολαμβάνοντας μια ειρηνική ζωή.
«Στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται να έχει κανείς καθόλου επιθυμίες σε όλη του τη ζωή, αρκεί να μπορεί να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του και να παρατηρεί τη συνείδησή του.»
«Λέω συχνά στα παιδιά μου ότι η χειροποίητη λέμβος-Δράκος μας σήμαινε ζωή για τον πατέρα τους. Η φύλαξή της και η συντήρησή της ήταν πάντα η υπερηφάνεια και η παρηγοριά μου.»
Η έλλειψη ενός μελλοντικού διαδόχου αναφέρθηκε μερικές φορές κατά τη διάρκεια της συνέντευξής μας. Ο Τσαν ανησυχεί όλο και περισσότερο όσο περνάνε τα χρόνια και ο ίδιος μεγαλώνει. Η λέμβος-Δράκος σημαίνει πολλά γι’ αυτόν: «Άρχισα να μαθαίνω τα τελετουργικά και να κωπηλατώ τη λέμβο-Δράκο σε ηλικία 12 ετών από τον πατέρα μου. Αγαπούσα τη λέμβο-Δράκο όλη μου τη ζωή. Έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε που ανέλαβα την ευθύνη, αφότου μας άφησε ο πατέρας μου. Ωστόσο, ο γιος μου δεν έχει δείξει κανένα ενδιαφέρον, οπότε φαίνεται πραγματικά δύσκολο σήμερα να διατηρηθούν οι παραδόσεις ζωντανές…»
Η μήκους 25 μέτρων παραδοσιακή λέμβος-Δράκος θα πρέπει να καθελκυστεί στη θάλασσα με τη χρήση γερανού. Ιούνιος 2023. (ευγενική χορηγία του Ka-shi Kwong）
Ο Λάου επαίνεσε τον Τσαν για την αποφασιστικότητά του να συνεχίσει και μετά τη συνταξιοδότησή του. «Κάνουμε αυτή την τέχνη εδώ και 20 χρόνια… Είμαστε και οι δύο πάνω από 70 ετών. Αυτός (ο Τσαν) είπε ότι θα συνεχίσει μέχρι την τελευταία του πνοή – όσο είναι ζωντανός. Τον εκτιμώ πολύ γι’ αυτό του το πνεύμα.»
Καθώς οι ψαράδες του νησιού μετακινούνται σταδιακά και εγκαθίστανται στη γη, τα μέλη των αλιευτικών συλλόγων μειώνονται. «Γερνάμε. Η επόμενη γενιά μπορεί να μην ενδιαφέρεται να αναλάβει τις χειροποίητες λέμβους-Δράκους και να οργανώνει παραδοσιακές τελετουργικές δραστηριότητες όπως εμείς». Και οι δύο άνδρες αισθάνονται ανήσυχοι για το μέλλον.
«Η τέχνη του δράκου σημαίνει τόσα πολλά και για τους δυο μας». Και οι δύο άνδρες θα δάκρυζαν αν έβλεπαν να συμβαίνει κάτι στο σκάφος για το οποίο νοιάζονται τόσο πολύ.
Η αγάπη τους για το σκάφος είναι επίσης η αγάπη για το χωριό και τις ακτές, το σπίτι όπου μεγάλωσαν, αλλά και η πίστη και ο σεβασμός για τους θεούς της γενιάς τους. Όταν η νεότερη γενιά αγωνίζεται με πάθος σε αγώνες με βάρκες-δράκους, γνωρίζει άραγε το πραγματικό νόημα της «Παρέλασης των Δράκων»; Ή έχουν ξεχάσει την αρχική λειτουργία του σκάφους του δράκου – του φορέα της θεότητας;
Είθε οι ιστορίες που διηγήθηκαν οι πρόγονοι και η ενσάρκωση της πίστης τους στη δια βίου αφοσίωσή τους στη διαφύλαξη της τέχνης του δράκου να δείξουν στις νεότερες γενιές την επιμονή τους, με την ελπίδα ότι κάποιος μπορεί να διαβάσει και να κατανοήσει τις καρδιές τους και να πάρει τη σκυτάλη, συνεχίζοντας τις παραδόσεις.
Άποψη του Σάι-Γουάν. Τσεουνγκ-Τσάου, Ιούνιος 2023. (ευγενική παραχώρηση του Ka-shi Kwong)
Την περασμένη Τετάρτη στη Στοκχόλμη, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης κατά του Κορανίου μπροστά στο μεγαλύτερο ισλαμικό τέμενος της Στοκχόλμης στο Södermalm, άντρας Ιρακινής καταγωγής έσκισε και έκαψε αντίτυπο του Κορανίου. Αν και η σουηδική αστυνομία είχε απορρίψει αρκετά πρόσφατα αιτήματα για διαδηλώσεις κατά του Κορανίου, δικαστήρια ανέτρεψαν αυτές τις αποφάσεις αποφαινόμενα πως παραβιάζουν την ελευθερία του λόγου.
Η πράξη αυτή επέσυρε την οργή και τις διαμαρτυρίες του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (ΟΙΣ), διεθνούς οργανισμού στον οποίο ανήκουν 57 χώρες, ο οποίος κάλεσε τα κράτη-μέλη του να «λάβουν συλλογικά μέτρα για να εμποδιστεί η επανάληψη της βεβήλωσης αντιτύπων (του Κορανίου)», με ανακοίνωσή του που δημοσιοποιήθηκε έπειτα από «έκτακτη» σύνοδό του στην έδρα του στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας (δυτικά).
Παράλληλα, απηύθυνε έκκληση στη σουηδική κυβέρνηση να αποφευχθεί η επανάληψη παρόμοιων ενεργειών και η καύση άλλων αντιτύπων του Κορανίου και να σταματήσει τις ενέργειες που «αντιβαίνουν στις διεθνείς προσπάθειες για διάδοση των αξιών της ανεκτικότητας, της λογικής και της απόρριψης του εξτρεμισμού», γράφει το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων.
Πολλές χώρες με κατά πλειονότητα μουσουλμανικό πληθυσμό (Ιράκ, Κουβέιτ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μαρόκο) κάλεσαν τους πρεσβευτές της Σουηδίας και τους επέδωσαν διαμαρτυρίες.
Επίσης, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φιντάν καταδίκασε και αυτός τη διαμαρτυρία κατά του Κορανίου, την πρώτη ημέρα της τριήμερης θρησκευτικής «γιορτής των θυσιών» (Ιντ αλ-Αντχά ή Κουρμπάν Μπαϊράμ), προσθέτοντας ότι είναι «απαράδεκτο να επιτρέπονται αντι-ισλαμικές εκδηλώσεις στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης».
Η σουηδική κυβέρνηση αντέδρασε στην έκκληση του ΟΙΣ καταδικάζοντας χθες Κυριακή την καύση του αντιτύπου του Κορανίου, δηλώνοντας ότι «αντιλαμβάνεται πλήρως πως τέτοιες ισλαμοφοβικές πράξεις που διαπράττονται (…) κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στη Σουηδία μπορεί να είναι προσβλητικές για τους μουσουλμάνους», όπως ανέφερε το σουηδικό υπουργείο Εξωτερικών σε δελτίο Τύπου που δημοσιοποίησε.
«Καταδικάζουμε σθεναρά τις πράξεις αυτές, οι οποίες δεν αντανακλούν επ’ ουδενί τις απόψεις της σουηδικής κυβέρνησης», πρόσθεσε.
«Η καύση [αντιτύπου] του Κορανίου ή οποιουδήποτε άλλου ιερού κειμένου είναι προσβλητική και ασεβής και ξεκάθαρη πρόκληση. Οι εκδηλώσεις ρατσισμού, ξενοφοβίας και μισαλλοδοξίας δεν έχουν θέση στη Σουηδία ούτε στην Ευρώπη», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η σουηδική διπλωματία.
Ταυτόχρονα ωστόσο το ΥΠΕΞ επισημαίνει ότι στη Σουηδία είναι «προστατευμένη από το Σύνταγμα η ελευθερία της συνάθροισης, της έκφρασης και της διαδήλωσης».
Ο Πάπας Φραγκίσκος καταδικάζει επίσης την καύση του ιερού βιβλίου
Ο πάπας Φραγκίσκος δήλωσε πως το κάψιμο του Κορανίου τού προκάλεσε θυμό και αηδία και πως καταδικάζει και απορρίπτει το γεγονός ότι επιτράπηκε η ενέργεια αυτή ως μορφή ελευθερίας του λόγου.
«Οποιοδήποτε βιβλίο θεωρείται ιερό θα πρέπει να γίνεται σεβαστό ώστε να γίνονται σεβαστοί αυτοί που πιστεύουν σ’ αυτό», δήλωσε ο πάπας σε συνέντευή του που δημοσιεύεται σήμερα από την εφημερίδα Αλ Ιτιχάντ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. «Αισθάνομαι θυμό και αηδία γι’ αυτές τις πράξεις.»
«Η ελευθερία του λόγου δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείται ως πρόφαση για να καταφρονηθούν άλλοι και το να επιτρέπεται αυτό είναι απορριπτέο και καταδικαστέο.»
Έρευνες για υποκίνηση μίσους
Η σουηδική αστυνομία είχε δώσει άδεια να γίνει η διαμαρτυρία. Ωστόσο μετά την καύση σελίδων του Κορανίου άρχισε να διενεργεί έρευνα «για υποκίνηση [μίσους] εναντίον εθνικής ομάδας».
Επισημαίνεται ότι παρόμοια διαδήλωση είχε πραγματοποιηθεί και τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους στη Σουηδία, μπροστά από την πρεσβεία της Τουρκίας, η οποία αντιτίθεται στην ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, προκαλώντας την οργή της Άγκυρας:
«Αυτοί που επιτρέπουν τέτοια βλασφημία μπροστά από την πρεσβεία μας δεν μπορούν πλέον να περιμένουν την υποστήριξή μας για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ», είχε δηλώσει τότε ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, απαντώντας στο κάψιμο του ιερού βιβλίου.
Βαθύτερα ελληνικό από όλα τα γιορτινά τραπέζια, το τραπέζι της Πασχαλιάς μιλά κατευθείαν στην καρδιά μας, που γιορτάζει τη δική της ανάταση μαζί με την ανάσταση του Ιησού και της φύσης.
Τα πιο δροσερά χόρτα και λαχανικά είναι διαθέσιμα για να εμπλουτίσουν το παραδοσιακό κεντρικό πιάτο, μαζί με πληθώρα αυγών, πιτών και τυριών. Οι μεζέδες έχουν και αυτοί την τιμητική τους.
Το πασχαλινό τραπέζι περιλαμβάνει πληθώρα μεζέδων, ιδίως όσων στερηθήκαμε την περίοδο της νηστείας!
Ο πρωταγωνιστής της ημέρας είναι συνήθως το αρνί, αν και αυτό μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την περιοχή και τα τοπικά έθιμα. Η λιπαρή του γεύση ταιριάζει πολύ με φρέσκες σαλάτες, με δροσερές ή πικάντικες αλοιφές, αλλά και με πίτες με τραγανό φύλλο.
Η κλασική πράσινη σαλάτα με μαρούλι, ένα μίγμα σαλατικών από όσα κυκλοφορούν στην αγορά ή ακόμη και ένα μίγμα από φρέσκα μυρωδικά όπως μυρώνια, καυκαλήθρες, δυόσμο, μάραθο, κάρδαμο και μαϊντανό που θα μαδήσετε απλώς αντικαθιστώντας τις κλασικές πρασινάδες μέχρι ωμό σταμναγκάθι, ρόκα και αντίδια ισορροπούν ιδανικά το κυρίως πιάτο.
Απαραίτητη επίσης η αυγοσαλάτα, από τα σπασμένα κόκκινα αυγά, που μπορείτε είτε να τα προσθέσετε στην πράσινη σαλάτα είτε να τα φτιάξετε ξεχωριστά με ξύδι, λάδι και αλάτι.
Αν έχετε ανάψει φωτιά για να ψήσετε το κρέας σας, εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία για να προσθέσετε στη χόβολη πατάτες και ολόκληρα κρεμμύδια, τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο. Ψητά μπορείτε να κάνετε και καρότα, μελιτζάνες ή πιπεριές Φλωρίνης. Σερβίρετε με λαδόξιδο, αλατοπίπερο και λίγο ωμό σκόρδο, αν το τρώτε.
Η ημέρα έχει και πολλά γλυκά να προσφέρει, επικρατούν, όμως, τα τσουρέκια, τα πασχαλινά κουλουράκια με την αμμωνία, οι γαλατόπιτες και το ραβανί. Το τσουρέκι είναι το πιο χαρακτηριστικό πασχαλινό έδεσμα: οι τρεις πλεξούδες του συμβολίζουν την Αγία Τριάδα και στην κορυφή έχει συνήθως κι ένα κόκκινο αυγό. Η μαστίχα και το μαχλέπι τού δίνουν ιδιαίτερο άρωμα και γεύση και μόλις μπει στο φούρνο, τα γλυκά, έντονα αρώματα αυτών των δύο μπαχαρικών πλημμυρίζουν το σπίτι, ξυπνώντας αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων.
Καθώς, όμως, ο πρωταγωνιστής όπως είπαμε είναι το αρνί, ας δούμε μια συνταγή από τη σεφ και συγγραφέα Μυρσίνη Λαμπράκη για αρνάκι στον φούρνο.
Αρνί μπούτι πεταλούδα με πετιμέζι, στο γκριλ
Μυρσίνη Λαμπράκη / Meat & Grill Stories
Το ελληνικό καλοθρεμμένο αρνί έχει ιδιαίτερη νοστιμιά και σίγουρα μπορούμε να το απολαύσουμε με πολλούς και μοναδικούς τρόπους αξιοποιώντας και τα υπόλοιπα μέρη του, όπως το αδικημένο μπούτι και τη σπάλα.
Τη συνταγή που σας περιγράφω τη φτιάχνω αξιοποιώντας μπούτια από αρνάκια 8-11 κιλών. Ανοίγω το μπούτι κάθετα αφαιρώντας προσεκτικά το κόκκαλο (αν και αυτό είναι μια διαδικασία που μπορείτε να ζητήσετε να σας την κάνει ο κρεοπώλη σας). Το λεπταίνω με το μαχαίρι στα πιο χοντρά σημεία του ή το χτυπάω απαλά με ένα μπάτη κρέατος, αφού τοποθετήσω από πάνω μια μεμβράνη ώστε να μη πληγώσω το κρέας.
Αμέσως μετά αρχίζει η μαγική διαδικασία του μαριναρίσματος με τα κλασικά υλικά που ταιριάζουν στο αρνί: μπόλικα βοτάνια, θυμάρι, ρίγανη ή δενδρολίβανο και πετιμέζι, το οποίο σε συνδυασμό με το βαλσαμικό ξύδι δημιουργεί ένα θεϊκό γλασάρισμα. Αφήνω λοιπόν το μπουτάκι να πάρει το μπανάκι του μέσα σε αυτό το αρωματικό μείγμα για τουλάχιστον 3-4 ώρες. Αν και όσο πιο πολύ το αφήνουμε τόσο η μαρινάδα επιδρά στο κρέας, εμποτίζοντάς το με τα αρώματα των μυρωδικών και της καπνιστής πάπρικας.
Όταν το ψήνω στο γκριλ του φούρνου, απλά το τραβάω με μια λαβίδα έτσι ώστε να στραγγίσει από τα πολλά υγρά της μαρινάδας. Εφόσον αποφασίσω να το ψήσω σε κλειστού τύπου ψησταριά, το ταμπονάρω καλά με χαρτί κουζίνας ώστε να φύγουν τα πολλά υγρά και να επιτύχω καλύτερη κρούστα. Στην ψησταριά κλειστού τύπου, ψήνω στην αρχή με ανοιχτό καπάκι για 4-5 λεπτά στους 190 ᵒC. Τοποθετώ το μπουτάκι δεξιά ή αριστερά της ψησταριάς, ώστε να μην έχω κάρβουνα από κάτω, κλείνω και συνεχίζω το ψήσιμο για άλλα 20 λεπτά.
Υλικά (για 4 άτομα)
1 αρνίσιο μπούτι χωρίς κόκκαλο (περίπου 2 κιλά)
6 σκελίδες σκόρδο λεπτοκομμένες
φύλλα από 5 κλαδάκια φρέσκου δενδρολίβανου
1 κ.γ. θυμάρι
2 κ.σ. ρίγανη
2 κ.σ. πετιμέζι
80 ml βαλσαμικό ξύδι κρέμα
250 ml κόκκινο κρασί
100 ml ελαιόλαδο
1 κ.γ. καπνιστή πάπρικα
Αλάτι
Μαύρο πιπέρι φρεσκοτριμμένο
Εκτέλεση
Σε ένα μπολ αναμειγνύετε το σκόρδο, το δενδρολίβανο, τη ρίγανη, το πετιμέζι, την καπνιστή πάπρικα, το ξύδι, το κρασί, το ελαιόλαδο και το πιπέρι.
Βάζετε τη μαρινάδα και το αρνί σε μια μεγάλη σακούλα κατά προτίμηση zip lock και κάνετε ελαφρύ μασάζ στο κρέας. Βγάζετε όσο αέρα μπορείτε από τη σακούλα, κλείνετε και την τοποθετείτε στο ψυγείο για τουλάχιστον 3 ώρες.
Με μια λαβίδα αφαιρείτε το αρνί από τη μαρινάδα. Τοποθετείτε το αρνί στη σχάρα και ψήστε στον φούρνο σε μέτρια θερμοκρασία (στους 180 ᵒC περίπου) για 30-40 λεπτά, ανάλογα με το πόσο ψημένο το θέλετε.
Εφόσον χρησιμοποιήσετε ψησταριά κλειστού τύπου μπορεί το ψήσιμο του αρνιού-πεταλούδα να γίνεται με καυτά κάρβουνα τοποθετημένα γύρω γύρω, στις πλευρές τις ψησταριάς. Στο κενό που δημιουργούν τα κάρβουνα, βάζετε ένα ταψάκι μιας χρήσης με λίγο νερό ώστε να συγκεντρώσει τα υγρά που θα πέφτουν.
Ψήνετε για 30 λεπτά, γυρνώντας συχνά και αλείφοντας το κρέας με τη μαρινάδα κάθε φορά που το γυρνάτε. Όταν η εσωτερική του θερμοκρασία φτάσει στους 55-58 ᵒC, το βγάζετε και το τοποθετείτε σε ένα ταψάκι.
Το αφήνετε το να ξεκουραστεί για περίπου 15 λεπτά πριν το κόψετε.
Συμβουλή: Μην πετάξετε την μαρινάδα. Στραγγίξτε από τα αρωματικά της και σιγοβράστε την για μερικά λεπτά μέχρι να πυκνώσει. Περιχύνετε με αυτήν το κρέας μόλις είναι έτοιμο για σερβίρισμα.
Στο επόμενο άρθρο, τι μας προτείνει η vegan κουζίνα.
