Ακτιβιστές και ομάδες για τα ανθρώπινα δικαιώματα οργανώνουν δράσεις στην Ευρώπη που αφορούν τις συστηματικές εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων που πραγματοποιεί το κινεζικό καθεστώς, καθώς ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) Σι Τζινπίνγκ ξεκινά την πρώτη του ευρωπαϊκή περιοδεία μετά από πέντε χρόνια.
Περισσότερες από δώδεκα ομάδες υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόνισαν την ανάγκη για την προστασία των Ευρωπαίων πολιτών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ από την παθητική συνενοχή τους στα εγκλήματα του κινεζικού καθεστώτος, σε επιστολή που απηύθυναν στον Ζοζέπ Μπορέλ, τον κορυφαίο διπλωμάτη της Ένωσης, ενόψει της επίσκεψης του Σι.
Οι ακτιβιστές ζήτησαν από τους Ευρωπαίους ηγέτες να θεσπίσουν νομοθεσία σχετικά με την «υποχρεωτική αναφορά από τους επαγγελματίες υγείας για εξωεδαφικές μεταμοσχεύσεις οργάνων, με επακόλουθη δημόσια διαφάνεια σχετικά με τον όγκο του τουρισμού μεταμοσχεύσεων εκτός της ΕΕ ανά χώρα επίσκεψης».
Στην Κίνα, ο χρόνος αναμονής για τη μεταμόσχευση ενός ζωτικού οργάνου μπορεί να είναι μόνο λίγες εβδομάδες, κάτι ανήκουστο σε χώρες που βασίζονται σε ένα σύστημα εθελοντικής δωρεάς. Ο σύντομος χρόνος αναμονής προσελκύει ανθρώπους από όλο τον κόσμο να ταξιδέψουν στην Κίνα για να κάνουν την επέμβαση που μπορεί να σώσει τη ζωή τους.
Ένα ανεξάρτητο λαϊκό δικαστήριο στο Λονδίνο κατέληξε το 2019 στο συμπέρασμα ότι το κινεζικό καθεστώς σκότωνε κρατούμενους συνείδησης «σε σημαντική κλίμακα» για να τροφοδοτήσει την αγορά μεταμοσχεύσεων. Τα κυριότερα θύματα, σύμφωνα με το πόρισμα του δικαστηρίου, είναι οι φυλακισμένοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, μιας πνευματικής πρακτικής που αποτελεί στόχο βάναυσης δίωξης από το ΚΚΚ από το 1999.
Η Ευρώπη «κινδυνεύει να γίνει συνένοχη στην υποβοήθηση και υποκίνηση της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων” εάν συνεχίσει να υποστηρίζει ιατρικά ιδρύματα και επαγγελματίες που συνεργάζονται με τους Κινέζους ομολόγους τους στον τομέα των μεταμοσχεύσεων οργάνων, αναφέρουν οι ακτιβιστές στην επιστολή τους.
Η επιστολή, η οποία δημοσιοποιήθηκε για πρώτη φορά στις 6 Μαΐου, συνέπεσε χρονικά με την έναρξη της ευρωπαϊκής περιοδείας του Κινέζου προέδρου, η οποία πρόκειται να διαρκέσει μία εβδομάδα. Πρώτος σταθμός του είναι η Γαλλία, όπου ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είχαν τριμερείς συνομιλίες μαζί του στο Μέγαρο των Ηλυσίων στο Παρίσι στις 7 Μαΐου.
Το ΚΚΚ φοβάται τη διεθνή προσοχή
Εν τω μεταξύ, ομάδες δικαιωμάτων και ακτιβιστές πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις στο Παρίσι, καλώντας τους Γάλλους και Ευρωπαίους ηγέτες να μιλήσουν για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους του ΚΚΚ κατά των εθνοτικών μειονοτήτων, των οπαδών των θρησκειών και των πνευματικών πρακτικών και των δημοσιογράφων κατά τη διάρκεια των επαφών τους με την κινεζική πλευρά.
Ανάμεσά τους ήταν ο Ντινγκ Λεμπίν, υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο οποίος προέτρεψε τον Γάλλο πρόεδρο να αναφερθεί στη δεινή θέση του πατέρα του, ο οποίος εκτίει ποινή φυλάκισης τριών ετών για την άσκηση του Φάλουν Γκονγκ, πνευματικής πρακτικής που περιλαμβάνει ασκήσεις διαλογισμού και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας.
Η πρακτική απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα τη δεκαετία του 1990, καθώς εκτιμάται ότι 70-100 εκατομμύρια Κινέζοι την υιοθέτησαν μέσα σε έξι μόλις χρόνια, ξεπερνώντας έτσι σε αριθμό τα μέλη του ΚΚΚ εκείνη την εποχή. Θεωρώντας το αυτό ως απειλή για το κόμμα, ο τότε ηγέτης του Τζιανγκ Ζεμίν ξεκίνησε μια βίαιη δίωξη κατά της πρακτικής τον Ιούλιο του 1999.
Ο κος Ντινγκ, σε επιστολή του προς τον πρόεδρο Μακρόν, αναφέρει ότι δεν υπάρχει νομική βάση για τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ και του πατέρα του.
Επισημαίνει το ψήφισμα που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιανουάριο και το οποίο καταδικάζει τη συνεχιζόμενη δίωξη της ομάδας από το ΚΚΚ. Δηλώνει επίσης ότι πέρπει να τερματιστεί η δίωξη και να αφεθούν ελεύθεροι ο πατέρας του και οι υπόλοιποι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ χωρίς όρους.
Τα τελευταία 25 χρόνια, εκατομμύρια ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έχουν ριχτεί σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, κέντρα πλύσης εγκεφάλου και φυλακές σε όλη την Κίνα, όπου έχουν υποστεί βασανιστήρια και κακοποίηση προκειμένου να αποκηρύξουν τις πεποιθήσεις τους. Πιστεύεται ότι ένας μεγάλος, ακόμη απροσδιόριστος αριθμός οπαδών έχουν βασανιστεί μέχρι θανάτου ή έχουν δολοφονηθεί για τα όργανά τους.
Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου, στις 6 Μαΐου, ο κος Ντινγκ χαρακτήρισε το ευρωπαϊκό ψήφισμα «καλή προστασία» για τους γονείς του στην κομμουνιστική Κίνα, «επειδή το ΚΚΚ φοβάται πολύ κάποια είδη διεθνούς προσοχής».
Εξέφρασε επίσης την ανησυχία του για τις εκτεταμένες προσπάθειες του καθεστώτος να φιμώσει και όσους μιλούν εναντίον του στο εξωτερικό, αναφέροντας ότι στοχοποιήθηκε από Κινέζους πράκτορες κατά τη διάρκεια της διεθνούς εκστρατείας του για την απελευθέρωση του πατέρα του.
Ο κος Ντινγκ ρώτησε τους νομοθέτες κατά την ενημέρωση για το πώς σκέπτεται η γαλλική κυβέρνηση να καταπολεμήσει τη διακρατική καταστολή του ΚΚΚ κατά των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στη Γαλλία.
Απαντώντας, η Κονστάνς Λε Γκριπ, μέλος του γαλλικού κοινοβουλίου με το κόμμα της Αναγέννησης του προέδρου Μακρόν, δήλωσε ότι θα εξεταστεί το ενδεχόμενο υιοθέτησης ψηφίσματος για την υπεράσπιση της ελευθερίας της πίστης, του λόγου και της έκφρασης, την οποία χαρακτήρισε «ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα».
Μια μη κερδοσκοπική οργάνωση με έδρα τις ΗΠΑ υπέβαλε στο FBI κατάλογο που περιλαμβάνει περισσότερους από 81.000 παραβάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων Κινέζοι γιατροί και αξιωματούχοι του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ).
Η Παγκόσμια Οργάνωση για τη Διερεύνηση της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ (WOIPFG), η οποία ερευνά τις διώξεις του ΚΚΚ κατά των οπαδών του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα από την ίδρυση της οργάνωσης το 2003, ανακοίνωσε στις 27 Απριλίου ότι υπέβαλε τον κατάλογο στο FBI, καλώντας την υπηρεσία να προβεί σε νόμιμες ενέργειες. Ο κατάλογος κατονομάζει 81.340 άτομα που φέρονται να έχουν εμπλακεί στη δίωξη των οπαδών της πνευματικής πρακτικής.
«Οι αξιωματούχοι του FBI εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για τη λίστα και δήλωσαν την πρόθεσή τους να βάλουν τα άτομα που έχουν αποδειχθεί ένοχα στη λίστα απαγόρευσης εισόδου στις Ηνωμένες Πολιτείες και να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η μη κερδοσκοπική οργάνωση.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει 9.011 άτομα «ύποπτα για συμμετοχή» στις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων που ενορχηστρώνει το κινεζικό καθεστώς, ορισμένα από τα οποία συνδέονται με κινεζικά νοσοκομεία και ιατρικά ιδρύματα.
Άλλα 52.063 άτομα στον κατάλογο είχαν ερευνηθεί από τη WOIPFG για συμμετοχή στον «σχεδιασμό και την εκτέλεση παράνομων συλλήψεων, κρατήσεων και βασανιστηρίων των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ».
Οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ αντιμετωπίζουν διώξεις στην Κίνα από το 1999, τη χρονιά που ο τότε ηγέτης του ΚΚΚ Τζιανγκ Ζεμίν ξεκίνησε μια βίαιη εκστρατεία για την εξάλειψη της πρακτικής. Πριν από την έναρξη των διώξεων, η πρακτική, γνωστή και ως Φάλουν Ντάφα, ήταν δημοφιλής στη χώρα, με περίπου 70 εκατομμύρια οπαδούς, σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της εποχής.
Εκατομμύρια ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έχουν οδηγηθεί σε φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και άλλες εγκαταστάσεις, και εκατοντάδες χιλιάδες έχουν βασανιστεί κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα. Πολλοί έχουν σκοτωθεί, ορισμένοι για να προμηθεύσουν όργανα για την προσοδοφόρα βιομηχανία μεταμοσχεύσεων του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Το 2019, το Δικαστήριο για την Κίνα, ένα ανεξάρτητο λαϊκό δικαστήριο στο Λονδίνο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ΚΚΚ αφαιρούσε βίαια όργανα από κρατούμενους συνείδησης εδώ και χρόνια σε σημαντική κλίμακα, με τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ να αποτελούν την κύρια πηγή ανθρώπινων οργάνων.
«Η πρόσφατη υποβολή των ονομάτων στο FBI αποσκοπεί στην ενίσχυση των συνολικών προσπαθειών της κοινωνίας για την αποκάλυψη των παραγόντων αυτής της δίωξης, παρέχοντας στοιχεία για την προσαγωγή των διωκτών στη δικαιοσύνη», δήλωσε ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός.
Γενοκτονία
Ο Γουάνγκ Τζιγιουάν, πρόεδρος της WOIPFG, δήλωσε στους Epoch Times ότι η δίωξη της πρακτικής από το ΚΚΚ είναι «έγκλημα γενοκτονίας και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».
«Η WOIPFG θα συνεχίσει να ερευνά την εγκληματική συμπεριφορά όλων των ιδρυμάτων, οργανώσεων και ατόμων που εμπλέκονται στη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ», τόνισε ο κος Γουάνγκ.
Στον κατάλογο περιλαμβάνονται, επίσης, 9.109 άτομα από το Γραφείο 610 του ΚΚΚ και 11.157 άτομα που συνδέονται με την Επιτροπή Πολιτικών και Νομικών Υποθέσεων (PLAC), ένα κομματικό όργανο που επιβλέπει τα δικαστικά θέματα και τα θέματα ασφάλειας της Κίνας.
Ο Τζιανγκ δημιούργησε το Γραφείο 610 – η ονομασία του οποίου απηχεί την ημερομηνία ίδρυσής του στις 10 Ιουνίου 1999 – με αποκλειστικό σκοπό την εκτέλεση των εντολών του για τη δίωξη των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ. Το γραφείο θα λειτουργούσε κατά τρόπο παρόμοιο με τη Γκεστάπο της ναζιστικής Γερμανίας και οι εξουσίες του θα υπερίσχυαν των δικαστηρίων και της αστυνομίας της Κίνας.
Εσωτερικά έγγραφα που έχουν περιέλθει στην κατοχή των Epoch Times δείχνουν ότι, ενώ το Γραφείο 610 διαλύθηκε επίσημα μεταξύ 2018 και 2019, οι λειτουργίες του συγχωνεύθηκαν σε άλλα όργανα του ΚΚΚ, συμπεριλαμβανομένων του PLAC και του Υπουργείου Δημόσιας Ασφάλειας.
Το 2019, Αμερικανοί ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ υπέβαλαν έναν κατάλογο ατόμων που είχαν διαπράξει παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προτρέποντας το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να αρνηθεί την είσοδο αυτών των ατόμων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στις 25 Απριλίου, ο βουλευτής Κρις Σμιθ (R-N.J.) και ο γερουσιαστής Τζεφ Μέρκλεϊ (D-Ore.), πρόεδρος και συμπρόεδρος της Επιτροπής του Κογκρέσου για την Κίνα, αντίστοιχα, εξέδωσαν δήλωση με την οποία καλούσαν την Κίνα να «τερματίσει τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ που διαρκεί σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα».
Η ημερομηνία συνέπεσε με την 25η επέτειο της ειρηνικής διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν περίπου 10.000 ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ από όλη την Κίνα έξω από το κτίριο της ηγεσίας του ΚΚΚ στο Πεκίνο, για να ζητήσουν το δικαίωμά τους να ασκούν ελεύθερα την πίστη τους.
Οι κ.κ. Σμιθ και Μέρκλεϊ σε προηγούμενη δήλωσή τους, στις 23 Απριλίου, είχαν καλέσει το Πεκίνο να απελευθερώσει τον Τζόου Ντεγιόνγκ, η σύζυγος και ο γιος του οποίου ζουν τώρα στη Φλόριντα.
«[Ο Τζόου Ντεγιόνγκ] συνελήφθη άδικα πριν από 3 χρόνια στο πλαίσιο της καταστολής [του Φάλουν Γκονγκ] και εκτίει οκταετή ποινή φυλάκισης», έγραψαν στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X. «Οι πρόεδροι απαιτούν την άνευ όρων απελευθέρωση του Τζόου, όπως και όλων όσων έχουν φυλακιστεί κατά τη διάρκεια της καταστολής του Φάλουν Γκονγκ … [στην Κίνα].»
Δικαστήριο της Μόσχας διέταξε στις 4 Μαΐου τη δίμηνη κράτηση μιας Ρωσίδας ασκούμενης του Φάλουν Γκονγκ λόγω των πεποιθήσεών της, εν αναμονή έρευνας. Είναι η πρώτη τέτοια ενέργεια στη Ρωσία, καθώς το έθνος κλίνει όλο και περισσότερο προς την κομμουνιστική Κίνα.
Η Νατάλια Μινένκοβα, 46 ετών, θα κρατηθεί μέχρι τις 27 Ιουνίου βάσει ενός αμφιλεγόμενου νόμου κατά της «διεξαγωγής δραστηριοτήτων μιας ανεπιθύμητης οργάνωσης», αποφάσισε το περιφερειακό δικαστήριο Τουσίνσκι της Μόσχας. Ο κατάλογος των «ανεπιθύμητων οργανώσεων» περιλαμβάνει ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, δημοσιογραφικές ομάδες και αμερικανικές δεξαμενές σκέψης.
Στη σύντομη σύνοψη της υπόθεσης που έδωσε στη δημοσιότητα η ρωσική αστυνομία, η κ. Μινένκοβα κατηγορήθηκε για παράνομη οργάνωση των δραστηριοτήτων του Κέντρου Πνευματικής και Σωματικής Βελτίωσης Φάλουν Ντάφα. Το κέντρο δεν είναι μία από τις οργανώσεις που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του ρωσικού υπουργείου Δικαιοσύνης.
Η ακρόαση έγινε μετά την έφοδο της αστυνομίας στα σπίτια πέντε ασκούμενων της πνευματικής άσκησης, η οποία αντιμετωπίζει βάναυση δίωξη στην Κίνα από το 1999. Η κ. Μινένκοβα ήταν ένα από τα τέσσερα άτομα που συνελήφθησαν. Ένας άνδρας αφέθηκε ελεύθερος. Η αστυνομία ανέκρινε την κ. Μινένκοβα και άλλους δύο, αλλά κράτησε την κ. Μινένκοβα κατά τη διάρκεια της νύχτας μέχρι την εμφάνισή της στο δικαστήριο στις 4 Μαΐου.
«Διατάσσοντας την κράτηση της κας Μινένκοβα, η Ρωσία συμπράττει με την κομμουνιστική Κίνα ως η μόνη άλλη χώρα όπου ένας δικαστής έχει φυλακίσει έναν πολίτη απλά και μόνο επειδή διαλογίζεται και προσπαθεί να ζήσει σύμφωνα με τις διδασκαλίες του Φάλουν Γκονγκ για την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα», δήλωσε στους Epoch Times ο Λίβαϊ Μπράουντ, εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα. «Αυτή η επαίσχυντη πράξη διαβρώνει περαιτέρω τις ελευθερίες στη Ρωσία και καταδεικνύει τους αυξανόμενους και ανησυχητικούς δεσμούς της Ρωσίας με το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας».
Στην Κίνα, εκτιμάται ότι 70 έως 100 εκατομμύρια άνθρωποι ασκούν το Φάλουν Γκονγκ και το πιστώνουν για την ανύψωση της ψυχικής και σωματικής τους υγείας. Το κινεζικό καθεστώς είδε αυτή τη δημοτικότητα ως απειλή και ξεκίνησε μια εκστρατεία για τη συστηματική εξάλειψη της πνευματικής άσκησης, καταφεύγοντας σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η καταναγκαστική εργασία και η εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων από ανθρώπους εν ζωή.
Ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν, όταν ρωτήθηκε σχετικά με την απόφαση του δικαστηρίου στις 4 Μαΐου, δήλωσε ότι «δεν αποτελεί έκπληξη … ότι η Ρωσία θα επιδείξει κατασταλτική συμπεριφορά εναντίον όλων των ειδών των ανθρώπων, είτε πρόκειται για θέματα που αφορούν την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία του Τύπου, την ελευθερία του συνέρχεσθαι, την ελευθερία της θρησκευτικής πίστης».
Ο κ. Σάλιβαν, ο οποίος μιλούσε σε πάνελ στο φεστιβάλ FT Weekend Festival, επεσήμανε επίσης τους αυξημένους δεσμούς μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας.
«Η Ρωσία βασίζεται όλο και περισσότερο στην Κίνα για πολλά πράγματα, ιδίως καθώς έχει χάσει άλλες οδούς- οικονομικές, τεχνολογικές και άλλες. Έτσι, αυτή είναι μια σχέση που εξετάζουμε προσεκτικά», είπε.
Ο βουλευτής Τομ Τίφανι (R-Wis.) εξέφρασε επίσης ανησυχίες σχετικά με την τάση αυτή.
«Δεν είναι μυστικό ότι ένα από τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του ΚΚΚ είναι η καταπίεση και αυτό είναι πολύ ανησυχητικό», δήλωσε στους Epoch Times.
«Ψευδής παρουσίαση»
Οι εισαγγελείς ξεκίνησαν ποινική έρευνα με στόχο την κ. Μινένκοβα στις 27 Απριλίου, μια εβδομάδα πριν από την επιδρομή, όπως δείχνουν τα δικαστικά αρχεία που έχουν περιέλθει στην κατοχή των Epoch Times. Σύμφωνα με τα αρχεία, οι εισαγγελείς την κατηγόρησαν για τη διάπραξη «σοβαρού εγκλήματος κατά των θεμελίων της συνταγματικής τάξης και της ασφάλειας του κράτους», σημειώνοντας ότι είχε οργανώσει συναντήσεις σχετικές με το Φάλουν Γκονγκ και είχε διανείμει έντυπα του Φάλουν Γκονγκ.
Ο κ. Μπράουντ υποστήριξε ότι τέτοιες δραστηριότητες δύσκολα συνιστούν έγκλημα.
«Το σύνολο αυτού που έκανε η κ. Μινένκοβα ήταν να φέρει μουσική σε ένα πάρκο και να καθοδηγήσει άλλους να κάνουν ασκήσεις διαλογισμού, ενώ φιλοξενούσε αναγνώσεις πνευματικών κειμένων στο σπίτι της, όλα αυτά ως εθελοντής, επειδή ήθελε να μοιραστεί τα οφέλη που έλαβε από την άσκηση του Φάλουν Ντάφα με άλλους». δήλωσε ο κ. Μπράουντ. «Το Φάλουν Γκονγκ δεν είναι ούτε ‘αίρεση’ ούτε η κ. Μινένκοβα ‘αρχηγός’, γεγονός που καταδεικνύει την εντελώς ψευδή παρουσίαση αυτής της υπόθεσης από τον ελεγχόμενο από την κυβέρνηση της Ρωσίας Τύπο».
Κατά την εξέταση ενός από τους δύο μάρτυρες πριν από τη δίκη, ένας ερευνητής ρώτησε για το μέγεθος της ομάδας στη χώρα, τα κύρια βιβλία του Φάλουν Γκονγκ και αν είχαν παρακολουθήσει εκδηλώσεις του Φάλουν Γκονγκ στο εξωτερικό.
Οι άνθρωποι που γνωρίζουν την κα Μινένκοβα την περιέγραψαν ως ευγενική, πάντα χαμογελαστή και έτοιμη να βοηθήσει τους άλλους. Έκοψε το ποτό και το κάπνισμα αφού ξεκίνησε την πρακτική το 2010, έχοντας διαπιστώσει ότι η κακή όραση της μητέρας της βελτιώθηκε μετά την εξάσκηση του Φάλουν Γκονγκ.
Η κλιμακούμενη πίεση στη Ρωσία για το Φάλουν Γκονγκ έρχεται καθώς η Μόσχα πλησιάζει περισσότερο στην Κίνα, στηριζόμενη στη στρατιωτική της υποστήριξη στον πόλεμο της Ουκρανίας. Ο Ρώσος ηγέτης Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι θα επισκεφθεί την Κίνα αυτόν τον μήνα, η τελευταία επίδειξη φιλίας των χωρών από τότε που κήρυξαν μια «χωρίς όρια» συνεργασία λίγο πριν από την εισβολή.
Στις 3 Μαΐου, ένας εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου δήλωσε στο NTD, αδελφό μέσο ενημέρωσης των Epoch Times, ότι «ανησυχούμε για αυτό, είτε συμβαίνει στην Κίνα είτε στη Ρωσία είτε αλλού στον κόσμο».
«Δεν είναι μυστικό ότι ένα από τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του ΚΚΚ είναι η καταπίεση, και αυτό είναι πολύ ανησυχητικό», δήλωσε ο εκπρόσωπος.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην τελευταία έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα δήλωσε ότι η Ρωσία έχει «κάνει κατάχρηση των αντιτρομοκρατικών και αντι-εξτρεμιστικών νόμων, καθώς και άλλων μέτρων»για να κυνηγήσει ένα περιφερειακό παράρτημα του Φάλουν Γκονγκ και επτά μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς που συνδέονται με το Φάλουν Γκονγκ «χωρίς να υπάρχουν αξιόπιστες αποδείξεις για βίαιες ενέργειες ή προθέσεις», απαγορεύοντας ουσιαστικά τις δραστηριότητες των ομάδων και υποβάλλοντας σε κακοποίηση όσους το ασκούν.
Οι ρωσικές αρχές πραγματοποίησαν στις 3 Μαΐου έφοδο στα σπίτια πέντε ασκούμενων της πνευματικής άσκησης Φάλουν Γκονγκ και συνέλαβαν τέσσερις από αυτούς, βάσει του αμφιλεγόμενου νόμου κατά της «διεξαγωγής δραστηριοτήτων ανεπιθύμητης οργάνωσης».
Οι κατ’ οίκον έρευνες που πραγματοποίησε η αστυνομία της Μόσχας αποτελούν την τελευταία κλιμάκωση της εκστρατείας κατά της πνευματικής άσκησης, η οποία περιλαμβάνει την απαγόρευση βιβλίων, την κατάσχεση λογοτεχνίας, την παρενόχληση και τις ανακρίσεις.
Οι επιδρομές της 3ης Μαΐου δημοσιοποιήθηκαν από τις ρωσικές αρχές και τα κρατικά μέσα ενημέρωσης. Περιγράφοντας το Φάλουν Γκονγκ, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης επανέλαβαν την παραπληροφόρηση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας σχετικά με την ειρηνική πρακτική.
Το Φάλουν Γκονγκ είναι μια παραδοσιακή κινεζική πρακτική διαλογισμού που έχει τις ρίζες της στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Ασκείται σε χώρες σε όλο τον κόσμο, αλλά στην Κίνα, όπου εκτιμάται ότι 70 έως 100 εκατομμύρια ασκούνταν στο Φάλουν Γκονγκ μέχρι το 1999, τη χρονιά που το κινεζικό καθεστώς ξεκίνησε μια εκστρατεία διώξεων που περιελάμβανε καταναγκαστική εργασία, ψυχολογική κακοποίηση και εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων.
Η Κίνα και η Ρωσία κατέληξαν σε μια συνεργασία «χωρίς όρια» τον Φεβρουάριο του 2022 και έκτοτε οι δύο χώρες έχουν συνάψει μια σειρά από συμφωνίες για την προώθηση της «στρατηγικής τους συνεργασίας». Κινεζικές εταιρείες έχουν παράσχει στήριξη στη Ρωσία για τη διατήρηση του πολέμου της στην Ουκρανία. Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν σχεδιάζει να επισκεφθεί την Κίνα αυτόν τον μήνα, σηματοδοτώντας το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό μετά την εξασφάλιση της επανεκλογής του τον Μάρτιο.
Η αυξανόμενη εξάρτηση του Κρεμλίνου από την Κίνα φαίνεται να ευνοεί την εντεινόμενη πίεση στο Φάλουν Γκονγκ.
«Οι ασκούμενοι λειτουργούσαν νόμιμα χρησιμοποιώντας έναν εγγεγραμμένο οργανισμό», δήλωσε στους Epoch Times ένας ασκούμενος του Φάλουν Ντάφα με έδρα τη Μόσχα, ο οποίος ζήτησε ανωνυμία για λόγους ασφαλείας.
Το περιστατικό τράβηξε επίσης την προσοχή του Λευκού Οίκου.
«Ανησυχούμε γι’ αυτό, είτε συμβαίνει στην Κίνα είτε στη Ρωσία είτε αλλού στον κόσμο», δήλωσε εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου στο NTD, αδελφό μέσο ενημέρωσης των Epoch Times.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να μιλούν ενάντια στις θρησκευτικές διώξεις ομάδων, συμπεριλαμβανομένων των Φάλουν Γκονγκ», δήλωσε ο εκπρόσωπος.
Ο ποινικός νόμος που χρησιμοποιήθηκε ως βάση για τις επιδρομές – «διεξαγωγή δραστηριοτήτων ανεπιθύμητης οργάνωσης» – πέρασε το 2015 και έχει χρησιμοποιηθεί από τις ρωσικές αρχές για να στοχοποιήσει περισσότερες από 100 οργανώσεις, καθώς και δημοσιογράφους και ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο νόμος επισύρει ποινή φυλάκισης έως και έξι ετών.
«Είναι σοκαριστικό το γεγονός ότι οι ρωσικές αρχές συλλαμβάνουν ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ απλά και μόνο επειδή θέλουν να διαλογιστούν, να μελετήσουν τις διδασκαλίες του Φάλουν Γκονγκ και να υιοθετήσουν τις αρχές της αλήθειας, καλοσύνης και ανεκτικότητας στην καθημερινή τους ζωή», δήλωσε ο Λίβαϊ Μπράουντ (Levi Browde), εκτελεστικός διευθυντής του Falun Dafa Information Center (Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα).
«Κάνουμε έκκληση στις ρωσικές αρχές να αντισταθούν σε οποιαδήποτε παρασκηνιακή πίεση από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας και να προστατεύσουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών τους».
«Σήμερα, το Φάλουν Γκονγκ ασκείται ελεύθερα σε περισσότερες από 100 χώρες σε όλο τον κόσμο, όπου είναι ευπρόσδεκτο και συχνά γιορτάζεται. Μόνο η κομμουνιστική Κίνα έχει προσπαθήσει να δαιμονοποιήσει και να διώξει τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ».
Μεγάλης δημοσιότητας επιδρομή
Βίντεο που αναρτήθηκαν από την επιδρομή της αστυνομίας της Μόσχας στον επίσημο λογαριασμό της στο Telegram δείχνουν την αστυνομία να κλωτσάει μια πόρτα διαμερίσματος και να ρίχνει στο έδαφος έναν νεαρό άνδρα κοντά στην πόρτα του υπνοδωματίου του. Ένας αστυνομικός βάζει το γόνατό του στην πλάτη του άνδρα.
«Τα χέρια πίσω από την πλάτη», είπε ένας αστυνομικός. «Τι, δεν κατάλαβες την πρώτη φορά;»
Οι Epoch Times έμαθαν από ανθρώπους που γνωρίζουν το θέμα ότι ο άνδρας είναι ο αδελφός ενός ασκούμενου του Φάλουν Γκονγκ.
Σε ένα άλλο βίντεο, ένας αστυνομικός απαίτησε μια απάντηση για την καθυστέρηση στο άνοιγμα της πόρτας.
«Επειδή έπρεπε να ντυθώ», απάντησε μια γυναίκα.
Το ίδιο βίντεο έδειχνε έναν άνδρα με δύο παιδιά δίπλα στο κρεβάτι του να εξηγεί στους αστυνομικούς ότι δεν έκαναν τίποτα κακό ή παράνομο.
«Απλώς κάνουμε τις ασκήσεις, αυτό είναι όλο», είπε στους αστυνομικούς.
Οι αρχές κατέσχεσαν ως αποδεικτικά στοιχεία υλικό όπως βιβλία και εισαγωγικά φυλλάδια για την πρακτική. Οι Epoch Times έμαθαν από την πηγή με έδρα τη Μόσχα ότι τέσσερις ασκούμενοι συνελήφθησαν και κρατήθηκαν για ανάκριση.
Η Ναταλία Μινένκοβα (Nataliya Minenkova), μία από τις συλληφθείσες, αναμένεται να παρουσιαστεί στο δικαστήριο το Σάββατο, όπως έμαθαν οι Epoch Times από διαφορετική πηγή.
Ο κ. Μπράουντ κάλεσε τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες δημοκρατικές κυβερνήσεις να «ζητήσουν την άμεση απελευθέρωση αυτών των αδίκως κρατούμενων ασκούμενων».
Η U.S. Commission on International Religious Freedom (Επιτροπή των ΗΠΑ για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία), ένα ομοσπονδιακό όργανο που διατυπώνει συστάσεις πολιτικής, δήλωσε ότι «καταδικάζει έντονα την πρόσφατη κράτηση τεσσάρων ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ στη Μόσχα, που φέρεται να οφείλεται στη θρησκευτική τους ιδιότητα και στη διανομή θρησκευτικού υλικού».
«Η απαγόρευση από τη Ρωσία των ιδρυμάτων που συνδέονται με το Φάλουν Γκονγκ ως ‘ανεπιθύμητα’ αποτελεί σαφή παραβίαση του διεθνώς προστατευόμενου δικαιώματος στην ελευθερία της θρησκείας ή των πεποιθήσεων», δήλωσε η Επίτροπος Σούζι Γκέλμαν (Susie Gelman) στους Epoch Times.
«Η Ρωσία πρέπει να τερματίσει τη δίωξη όλων των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και άλλων θρησκευτικών ομάδων που χαρακτηρίζονται άδικα ως ‘ανεπιθύμητες’ και να διασφαλίσει την ελευθερία της θρησκείας ή των πεποιθήσεων για όλους».
Αυξημένη καταστολή
Με την πάροδο των ετών, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στη Ρωσία αντιμετώπισαν κάποια πίεση από τις αρχές. Το κύριο βιβλίο του Φάλουν Γκονγκ, το Τζουάν Φάλουν, απαγορεύτηκε στη χώρα το 2011, μια κίνηση την οποία καυτηρίασε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2023 έκρινε ότι η ρωσική απαγόρευση του υλικού του Φάλουν Γκονγκ είναι παράνομη.
Οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στη Ρωσία που είχαν αποκτήσει το καθεστώς πρόσφυγα του ΟΗΕ επαναπατρίστηκαν βίαια στην Κίνα, για παράδειγμα, το 2017 η υπόθεση της Μα Χούι και της 8χρονης κόρης της, Μα Τζινγκ.
Τον Νοέμβριο του 2023, η αστυνομία πραγματοποίησε έρευνες στα σπίτια ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ σε διάφορες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Μόσχας, της Αγίας Πετρούπολης, του Ιρκούτσκ και της περιοχής του Ιρκούτσκ.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ, στην πιο πρόσφατη έκθεσή του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δήλωσε ότι η Ρωσία «έκανε κατάχρηση των αντιτρομοκρατικών και αντι-εξτρεμιστικών νόμων, καθώς και άλλων μέτρων» για να στοχοποιήσει ένα περιφερειακό παράρτημα του Φάλουν Γκονγκ και επτά μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς που συνδέονται με το Φάλουν Γκονγκ «χωρίς να υπάρχουν αξιόπιστες αποδείξεις για βίαιες ενέργειες ή προθέσεις».
«Αυτοί οι χαρακτηρισμοί απαγόρευσαν ουσιαστικά τη άσκηση και τις δραστηριότητες αυτών των ασκούμενων και τα μέλη υποβλήθηκαν σε παρατεταμένη φυλάκιση, σκληρές συνθήκες κράτησης, κατ’ οίκον περιορισμό και κατ’ οίκον επιδρομές, διακρίσεις, παρενοχλήσεις και ποινικές έρευνες για συμμετοχή στις δραστηριότητες μιας απαγορευμένης οργάνωσης», αναφέρει η έκθεση.
Είναι δύσκολο να ξεπεράσει κανείς το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) σε υποκρισία. Η ίδια καταπιεστική οργάνωση που προώθησε τη λατρεία της προσωπικότητας του Μάο (και σήμερα κάνει το ίδιο για τον Σι Τζινπίνγκ) έχει δαιμονοποιήσει τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ ως «αίρεση». Παρομοίως, το ΚΚΚ απαιτεί από όλους τους διεθνείς επισκέπτες να ακολουθούν τις επιταγές του, ακόμη και όταν αυτές έρχονται σε σύγκρουση με τους νόμους της χώρας τους.
Ωστόσο, το καθεστώς του ΚΚΚ έχει ανοίξει απροκάλυπτα αστυνομικά τμήματα σε ξένα κράτη, με ρητό σκοπό την παρενόχληση αντιφρονούντων και υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ είναι μεταξύ των στόχων ύψιστης προτεραιότητας. Ο σκηνοθέτης Ματίας Μάγκνασον (Mathias Magnason) αποκαλύπτει την ολοένα και πιο θρασύτατη διεθνική εκστρατεία εκφοβισμού και παρενόχλησης του ΚΚΚ στο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «The Long Arm of Beijing: The CCP’s Global Campaign to Silence Falun Gong» («Το μακρύ χέρι του Πεκίνου: Η παγκόσμια εκστρατεία του ΚΚΚ για τη φίμωση του Φάλουν Γκονγκ»), το οποίο είναι τώρα διαθέσιμο στο διαδίκτυο.
Ο κ. Μάγκνασον παρέχει στέρεο ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο για να βοηθήσει τους θεατές να κατανοήσουν πλήρως την τρέχουσα κατάσταση. Αρχικά, το ΚΚΚ χαιρέτισε το Φάλουν Γκονγκ για την ενθάρρυνση ενός υγιούς τρόπου ζωής και θετικών κοινωνικών αξιών. Ωστόσο, το ΚΚΚ γρήγορα άρχισε να ζηλεύει τους αυξανόμενους αριθμούς της πνευματικής άσκησης, οπότε ξεκίνησε μια βίαιη και συντονισμένη εκστρατεία καταστολής που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, τόσο εντός όσο και εκτός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της Κίνας.
Λόγω του ελέγχου των μέσων ενημέρωσης και του διαδικτύου, το ΚΚΚ ήταν σε θέση να λογοκρίνει στο εσωτερικό της χώρας τις ειδήσεις για τις μαζικές συλλήψεις, ενώ ταυτόχρονα συκοφαντούσε τους ασκούμενους στις κρατικές ειδησεογραφικές εκπομπές. Με την πάροδο των ετών, οι αναφορές για καταναγκαστική εργασία από τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ ήταν ευρέως διαδεδομένες και ανεξάρτητοι ερευνητές εκτός Κίνας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εκατοντάδες χιλιάδες κρατούμενοι πιθανότατα εκτελέστηκαν ώστε τα όργανά τους να αφαιρεθούν για την ανθηρή αγορά μεταμοσχεύσεων της Κίνας.
Αποσιώπηση της αντιγνωμίας
Η κριτική τέτοιων πρακτικών (καταναγκαστική εργασία και αφαίρεση οργάνων) είναι ουσιαστικά αδύνατη μέσα στην Κίνα του Σι, αλλά γίνεται επίσης όλο και πιο δύσκολη στο εξωτερικό. Σε μια ανατριχιαστική σκηνή, η Έμιλι Μάγιερς, ασκούμενη με έδρα τη Νέα Υόρκη, περιγράφει απειλητικά τηλεφωνήματα που δέχτηκε αργά τη νύχτα, τα οποία αναπαρήγαγαν μη εξουσιοδοτημένες ηχογραφήσεις ιδιωτικών συνομιλιών που είχε με άλλους συνασκούμενους. Είναι σαφές ότι αυτό παραβιάζει αρκετούς ομοσπονδιακούς και πολιτειακούς νόμους, αλλά οι πράκτορες της ΚΚΚ που εμπλέκονται σε διακρατικές επιχειρήσεις αγνοούν συνεχώς τους κανόνες και τους κανονισμούς άλλων κυρίαρχων κρατών.
Οι ύποπτοι πράκτορες της ΚΚΚ συχνά ακολουθούν μια πιο βίαιη, άμεση προσέγγιση. Για παράδειγμα, ο αντιφρονών Ντέιβιντ Λιάνγκ, που ζει στην Αυστραλία, πυροβολήθηκε πολλές φορές από μια ύποπτη ομάδα εκτελεστών. Ομοίως, ο Δρ Πίτερ Γιουάν Λι ξυλοκοπήθηκε μέχρι να χάσει τις αισθήσεις του έξω από το ίδιο του το σπίτι στην Ατλάντα από μια συμμορία που μιλούσε μανδαρινικά.
Ίσως η πιο τρομακτική εκδήλωση της απαξίωσης των κανόνων από το ΚΚΚ στο εξωτερικό ήταν η εκτεταμένη αποκάλυψη κινεζικών αστυνομικών τμημάτων που λειτουργούν σε ξένες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι εμπειρογνώμονες του κ. Μάγκνασον επισημαίνουν την προφανή υποκρισία, υποστηρίζοντας ότι το ΚΚΚ θα έβγαζε καπνούς από οργή αν οι αμερικανικές υπηρεσίες επιβολής του νόμου άνοιγαν ποτέ αντίστοιχες βάσεις στην ηπειρωτική Κίνα.
Στην πραγματικότητα, κάθε λεπτό του «The Long Arm of Beijing» είναι ένα απαραίτητο εισαγωγικό μάθημα για τη διεθνή εκστρατεία του ΚΚΚ εναντίον κάθε μορφής διαφωνίας. Είναι μια καλή εισαγωγή στις τακτικές του καθεστώτος, αλλά θα έπρεπε να συνοδεύεται από μια λίστα προβολής άλλων μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ που εστιάζουν σε πολλά από τα θέματα και τα περιστατικά στα οποία αναφέρεται η ταινία μικρού μήκους.
Πράγματι, υπάρχει ένας αυξανόμενος όγκος έργων που τεκμηριώνουν πειστικά την ενοχή του ΚΚΚ σε μεγάλης κλίμακας εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Για παράδειγμα, το «State Organs» του Ρέιμοντ Ζανγκ (Raymond Zhang) διερευνά τη βιομηχανία αφαίρεσης οργάνων από το καθεστώς, το «Letter From Masanjia» του Λέον Λι (Leon Lee) σκιαγραφεί το προφίλ ενός ασκούμενου του Φάλουν Γκονγκ που επέζησε από ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας, και το «Eternal Spring» του Τζέισον Λόφτους (Jason Loftus) καταγράφει την προσπάθεια ασκουμένων να χακάρουν την κρατική ροή ειδήσεων για να αντικρούσουν τη δυσφημιστική προπαγάνδα του ΚΚΚ (μια εκπληκτική πράξη αντίστασης που αναφέρεται επίσης στην ταινία του κ. Μάγκνασον).
Ειλικρινά, υπάρχει επείγουσα ανάγκη για μια μεγάλου μήκους έκθεση της εξωτερικής επεκτασιμότητας του ΚΚΚ, επειδή αυτή γίνεται όλο και πιο ευρεία και πιο παρεμβατική. Για παράδειγμα, ο πρόσφατος λεγόμενος Νόμος περί Εθνικής Ασφάλειας του Χονγκ Κονγκ που επιβλήθηκε από το Πεκίνο ισχυρίζεται ότι ισχύει τόσο για τους κατοίκους του Χονγκ Κονγκ όσο και για τους μη κατοίκους, ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής τους. Ουσιαστικά, κωδικοποίησε την εξωτερική επεκτασιμότητα σε Νόμο.
Αναμφισβήτητα, 20 λεπτά δεν είναι αρκετός χρόνος για να περιγραφεί πλήρως η έκταση και ο κίνδυνος της εκστρατείας εκφοβισμού και ανάμειξης του ΚΚΚ στο εξωτερικό, αλλά είναι μια καλή αρχή. Οι επιζώντες των υπερεθνικών τακτικών τρομοκράτησης από το ΚΚΚ αξίζουν πολλά εύσημα που μοιράστηκαν τις ιστορίες τους.
Συνιστάται επειγόντως ως ένα συνοπτικό κάλεσμα αφύπνισης. Το «The Long Arm of Beijing» είναι τώρα διαθέσιμο για προβολή στο διαδίκτυο.
The Long Arm of Beijing
Ντοκιμαντέρ
Σκηνοθέτης: Mathias Magnason
Διάρκεια: 20 λεπτά
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15 Απριλίου 2024
Βαθμολογήθηκε: 4 αστέρια από 5
Από τον Joe Bendel
Ο Joe Bendel γράφει για τον ανεξάρτητο κινηματογράφο και ζει στη Νέα Υόρκη. Για να διαβάσετε τα πιο πρόσφατα άρθρα του, επισκεφθείτε το JBSpins.blogspot.com
Ο διεθνούς κλάσεως θίασος παραστατικών τεχνών Shen Yun έγινε και πάλι στόχος απειλών και βανδαλισμού στις ΗΠΑ, που στόχο έχουν να παρεμποδίσουν τη συνέχιση των παραστάσεών του. Αποτελούν μέρος μίας σειράς εχθρικών ενεργειών κατά του θιάσου εκ μέρους του κινεζικού καθεστώτος, το οποίο αντιδρά στο περιεχόμενο των χορογραφιών, που αφ’ ενός αναδεικνύουν τον παραδοσιακό πολιτισμό της Κίνας και αφ’ ετέρου αναφέρονται και στις σύγχρονες διώξεις που λαμβάνουν χώρα στην πάλαι ποτέ Αυτοκρατορία του Κέντρου, στοχεύοντας τον πνευματικό πολιτισμό και περιστέλλοντας την ελευθερία συνείδησης των Κινέζων πολιτών.
Άλλες μέθοδοι που έχει χρησιμοποιήσει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας κατά του Shen Yun περιλαμβάνουν την υπονόμευση, τις διπλωματικές πιέσεις και τον οικονομικό εκβιασμό σε κυβερνήσεις και θέατρα ανά τον κόσμο, προκειμένου να ακυρώσουν ή να αρνηθούν να φιλοξενήσουν τον θίασο της Νέας Υόρκης.
Καθώς οι τακτικές αυτές δεν απέδωσαν τα επιθυμητά αποτελέσματα, με το Shen Yun να γίνεται δεκτό και να αγκαλιάζεται από θέατρα και κοινό σε όλον τον κόσμο, φαίνεται πως το κόμμα άρχισε να αναζητά άλλα μέσα, όπως το τρύπημα των ελαστικών των λεωφορείων μεταφοράς των καλλιτεχνών, ακόμα και απειλές για βόμβα, που είναι η πιο πρόσφατη προσπάθεια κατά του θιάσου.
Κύμα απειλών και βανδαλισμών
Τα πρώτα περιστατικά ήταν μία σειρά απειλών για βόμβα – ψεύτικες, όπως αποδείχθηκε – μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων, τόσο στα κεντρικά γραφεία του Shen Yun στη Νέα Υόρκη όσο και σε θέατρα όπου θα γίνονταν παραστάσεις του θιάσου.
Η πρώτη απειλή έλαβε χώρα στις 14 Μαρτίου, μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έγραφε ότι έχει τοποθετηθεί μία βόμβα με τηλεπυροκροτητή στο Ντράγκον Σπρινγκς, όπου βρίσκονται τα γραφεία και οι εγκαταστάσεις του Shen Yun. Ωστόσο, δεν βρέθηκαν καθόλου εκρηκτικά. Αντιπρόσωπος του Shen Yun είπε ότι το FBI έχει αναλάβει την υπόθεση και ότι ακόμα δεν έχει εξακριβωθεί η ταυτότητα του αποστολέα του μηνύματος. Το όνομα που χρησιμοποίησε ως αποστολέας στον λογαριασμό του ήταν κινεζικό.
Ακολούθησαν απειλές σε θέατρα στην Καλιφόρνια (ΗΠΑ), το Βανκούβερ (Καναδάς) και την Ταϊβάν και προειδοποιήσεις ότι, εάν δεν ακυρώνονταν οι προγραμματισμένες παραστάσεις του Shen Yun, θα ενεργοποιούνταν βόμβες που είχαν τοποθετηθεί στα θέατρα για να τις εμποδίσουν.
«Έχουμε βάλει σε διάφορα σημεία του θεάτρου βόμβες», έγραφε το μήνυμα που απεστάλη στο θέατρο της Καλιφόρνια. «Αν δεν θέλετε να εκραγούν, απορρίψτε άμεσα το αίτημα του Θιάσου Παραστατικών Τεχνών Shen Yun να παίξει στο θέατρό σας!»
Και πάλι το όνομα του αποστολέα ήταν κινεζικό, διαφορετικό όμως από εκείνο του αποστολέα του μηνύματος προς τις εγκαταστάσεις του Shen Yun στο Ντράγκον Σπρινγκς.
Εκείνη την περίοδο, συνέβη και ένα περιστατικό βανδαλισμού κατά του θιάσου, όταν κάποιος τρύπησε τα λάστιχα δύο λεωφορείων μεταφοράς του Shen Yun στην Κόστα Μέσα της Καλιφόρνια. Αυτό επανελήφθη και στις ΗΠΑ και στον Καναδά, αναγκάζοντας τον θίασο να προσλάβει φύλακες σε 24ωρη βάση για να προστατέψει τα οχήματά του.
Από τις 26 Μαρτίου, τα γραφεία στο Ντράγκον Σπρινγκς έχουν λάβει πολλά ακόμα απειλητικά ηλεκτρονικά μηνύματα στην κινεζική γλώσσα. Ένα από αυτά έγραφε: «Σύντομα θα μπούμε στον Ναό του Ντράγκον Σπρινγκς στο Σαγουανγκούνκ Ριτζ, στη Νέα Υόρκη, πυροβολώντας τους περαστικούς και πετώντας χειροβομβίδες στο πλήθος!»
Γιατί το ΚΚΚ φοβάται το Shen Yun
«Το Shen Yun δείχνει στον κόσμο το βάθος και τη μεγαλοπρέπεια του αυθεντικού κινεζικού πολιτισμού, πριν πάρει την εξουσία το ΚΚΚ. Για πολλούς, προσφέρει επίσης ένα όραμα του πόσο υπέροχη θα μπορούσε να ξαναγίνει η Κίνα χωρίς το ΚΚΚ», εξηγεί η Γινγκ Τσεν, μαέστρος της συμφωνικής ορχήστρας του Shen Yun. «Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε το ΚΚΚ να διαδίδεται τόσο ξεκάθαρα στα θέατρα διεθνώς, έτσι τα τελευταία 15 χρόνια δεν έχουν πάψει να προσπαθούν να σταματήσουν το Shen Yun, όπου κι αν πηγαίνει.»
»Αρχικά, δοκίμασαν να απειλήσουν τις κυβερνήσεις για να αποτρέψουν το Shen Yun. Όταν είδαν ότι αυτό δεν έχει αποτέλεσμα, επιτέθηκαν στα λάστιχα των λεωφορείων μας… Όταν είδαν ότι ούτε έτσι μπορούν να μας σταματήσουν, άρχισαν να διαδίδουν κακόβουλες φήμες στο διαδίκτυο και να στέλνουν τρελά email στους διευθυντές των θεάτρων. Τώρα, πέφτουν ακόμα πιο χαμηλά, απειλώντας με μαζικές δολοφονίες και βόμβες στα θέατρα και τα γραφεία μας.»
Τον Ιανουάριο, το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα δημοσίευσε μία αναλυτική αναφορά σχετικά με την 20ετή αυτή δίωξη του Shen Yun, όπου παρουσιάζονται περισσότερα από 130 περιστατικά παρενόχλησης, δολιοφθοράς, παραπληροφόρησης και σωματικής επίθεσης από Κινέζους κρατικούς υπαλλήλους ή συνεργάτες τους σε 38 χώρες.
Στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας του ΚΚΚ κατά του Shen Yun βρίσκεται το διπλωματικό προσωπικό των πρεσβειών και προξενείων ανά τον κόσμο, που μέσω της παραπληροφόρησης, του οικονομικού εκβιασμού και άλλων απειλών πιέζει τα θέατρα και τις κυβερνήσεις να μην δέχονται τις παραστάσεις του Shen Yun. Η κλίμακα αυτής της προσπάθειας μέσω της διπλωματικής οδού – εμφανής σε 81 από τις 135 καταγεγραμμένες περιπτώσεις παρέμβασης – καταδεικνύει το μέγεθος και την εμπλοκή της κυβέρνησης του Πεκίνου στην εκστρατεία.
Στις 5 Φεβρουαρίου 2024, η Gesellschaft für bedrohte Völker-International, GfbV-International, μια διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση και οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ιδρύθηκε το 1970 και εδρεύει στο Γκέτινγκεν της Γερμανίας, περισσότερο γνωστή με την αγγλική της ονομασία και το ακρωνύμιο Society for Threatened Peoples International (STPI), υπέβαλε γραπτή δήλωση στην 55η σύνοδο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών (UNHRC) (26 Φεβρουαρίου-5 Απριλίου 2024). Η γραπτή δήλωση που δημοσιεύθηκε από το UNHRC με επίσημη ημερομηνία την 22α Φεβρουαρίου, εκφράζει τη λύπη της για την αδράνεια στην συγκλονιστική υπόθεση των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστού ως Φάλουν Ντάφα, στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ).
Συνοπτικά και με ακρίβεια, το έγγραφο συνοψίζει τον συστηματικό και ακούραστο πόλεμο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) κατά της θρησκείας, που διεξάγεται από την αρχή εναντίον όλων των θρησκειών. «Από το 1949 και μετά», σημειώνει το STPI, «η κυβέρνηση της Κίνας προσπάθησε να ελέγξει τις σκέψεις του κινεζικού λαού, διεξάγοντας τη μία εκστρατεία μετά την άλλη για να εξαλείψει την ιδεολογική ποικιλομορφία».
Όσον αφορά το Φάλουν Γκονγκ, ένα νέο πνευματικό κίνημα που ιδρύθηκε στην Κίνα το 1992.Αρχικά το κινεζικό καθεστώς το ανέχθηκε και προώθησε τις δραστηριότητές του ως υγιείς πρακτικές, λόγω της σημασίας που δίνει αυτή η ομάδα στο Τσιγκόνγκ, τις παραδοσιακές κινεζικές σωματικές ασκήσεις. Στη συνέχεια όμως άρχισε να το καταδιώκει, μόλις συνειδητοποίησε ότι ήταν αδύνατο να ακυρώσει την πνευματική του φύση. Το STPI το επαναλαμβάνει με σαφήνεια στην UNHRC: «Παρόλο που το Φάλουν Γκονγκ ήταν πνευματικό στη φύση του και επικεντρωνόταν στη βελτίωση του χαρακτήρα του ατόμου και όχι στην υποστήριξη κοινωνικών αλλαγών, ο τότε ηγέτης του κράτους και του Κομμουνιστικού Κόμματος, Τζιανγκ Ζεμίν, έδωσε την εντολή να ‘καταστραφεί η φήμη τους, να χρεοκοπήσουν οικονομικά και να καταστραφούν σωματικά’». Έτσι, από το 1999 το κινεζικό καθεστώς επιδίδεται στην προγραμματισμένη εξόντωση των ασκούμενων και υποστηρικτών της εν λόγω πρακτικής, «οι οποίοι στη συνέχεια υποβάλλονται σε εξαναγκαστική μεταμέλεια μέσω βασανιστηρίων -κάποιες φορές με αποτέλεσμα τον θάνατο-, ακόμη και σε εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων. Οι διεθνείς εμπειρογνώμονες για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν θεωρήσει αυτή την εκστρατεία ως ψυχρή γενοκτονία».
Αν και είναι σημαντικό να επαναλαμβάνουμε πάντα αυτά τα γνωστά γεγονότα, πρόσφατα παρενέβησαν νέα στοιχεία, που ώθησαν το STPI να επαναλάβει αυτή την καταγγελία με νέα πειστικότητα. «Στις 18 Ιανουαρίου 2024, στο Στρασβούργο», παρατηρεί η γραπτή δήλωση, «το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε το ψήφισμα της ΕΕ με τίτλο ‘Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 18ης Ιανουαρίου 2024 σχετικά με τη συνεχιζόμενη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, ιδίως την υπόθεση του κ. Ντινγκ Γιουάντε (2024/2504[RSP])’». Αξίζει να σημειωθεί ότι το εν λόγω ψήφισμα ζητούσε αναγνώριση και δικαιοσύνη για όλους τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, αλλά το έκανε ξεχωρίζοντας τη συγκεκριμένη περίπτωση ενός από αυτούς και της οικογένειάς του: Ο Ντινγκ Γιουάντε, καταδικασμένος και κρατούμενος στη ΛΔΚ, η σύζυγός του, Μα Ρουιμέι, επίσης κρατούμενη, στη συνέχεια απελευθερώθηκε και τώρα δέχεται συνεχείς απειλές, και ο γιος τους, Ντινγκ Λεμπίν, που έχει εκπατριστεί και είναι πολύ ενεργός για λογαριασμό τους (η επιστολή του στις 30 Ιανουαρίου, με την οποία ευχαριστεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είναι διαθέσιμη στο διαδίκτυο).
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Ενώ η οικογένεια Ντινγκ χρειάζεται την πλήρη υποστήριξή μας, όπως και όλοι οι διωκόμενοι, η υποβολή μιας συγκεκριμένης υπόθεσης στο UNHRC, με πρόσωπα και ονόματα σαφώς ανιχνεύσιμων ανθρώπων, μπορεί να βοηθήσει να ξεπεραστούν οι μηχανισμοί που δυστυχώς μπορεί να διεισδύσουν και σε υψηλόβαθμους και έγκυρους διεθνείς οργανισμούς, δημιουργώντας εκείνη την αυτοεπιβαλλόμενη αίσθηση αδυναμίας στην οποία ευημερούν καθεστώτα κακοποιών όπως η ΛΔΚ.
Με το νέο αυτό ψήφισμα, εξηγεί το STPI, «[τ]ο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκασε τις διώξεις των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και άλλων μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των Ουιγούρων και των Θιβετιανών από την Κίνα. Προέτρεψε επίσης την Κίνα να τερματίσει την καταστολή της θρησκευτικής ελευθερίας καθώς και τη διεθνική καταστολή των Κινέζων θρησκευτικών αντιφρονούντων». Αλλά εδώ υπάρχει κάτι καινούργιο. «Από τις 5 Φεβρουαρίου 2024, η Κίνα δεν έχει απαντήσει δημόσια στο ψήφισμα της ΕΕ […], ούτε στην έκκληση του ψηφίσματος για την απελευθέρωση του ασκούμενου του Φάλουν Γκονγκ κ. Ντινγκ Γιουάντε, ο οποίος καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση και του επιβλήθηκε πρόστιμο περίπου 2.100 δολαρίων ΗΠΑ (ή 15.000 CNY) στις 15 Δεκεμβρίου 2023 από το λαϊκό δικαστήριο της κομητείας Γουλιάν. Ο κ. Ντινγκ άσκησε έφεση κατά της απόφασης. Στις 29 Ιανουαρίου 2024, η έφεσή του επικυρώθηκε από το Δημοτικό Ενδιάμεσο Λαϊκό Δικαστήριο του Ριζάο της επαρχίας Σαντόνγκ».
Η σιωπή της ΛΔΚ για την υπόθεση της οικογένειας Ντινγκ είναι εκπληκτική, όπως και για όλες τις άλλες υποθέσεις. Η ΛΔΚ σιώπησε για την οικογένεια Ντινγκ και για άλλες υποθέσεις (όπως υπενθυμίζει η γραπτή δήλωση του STPI στο UNHRC), επίσης κατά τη διάρκεια της 70λεπτης παρουσίασης που έκανε ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της ΛΔΚ στο Γραφείο του ΟΗΕ στη Γενεύη της Ελβετίας, Τσεν Ξου, κατά την Παγκόσμια Περιοδική Αξιολόγηση (UPR) για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ΛΔΚ που πραγματοποιήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2024. Η ΛΔΚ παρέμεινε επίσης σιωπηλή όταν, κατά την UPR, η αντιπροσωπεία του Καναδά ζήτησε από το Πεκίνο να σταματήσει τη δίωξη των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ κατά τη διάρκεια του χρόνου των 45 δευτερολέπτων που είχε στη διάθεσή της για ερωτήσεις και παρατηρήσεις.
Η UNHRC σιωπά επίσης. Η UPR 2024 της ΛΔΚ ανακοίνωσε την τελική της έκθεση μέχρι τις 9 Φεβρουαρίου, εκπληρώνοντας το πιο σημαντικό μέρος του σχεδίου της, τη «Σύνοψη των διαδικασιών της διαδικασίας επανεξέτασης». Χωρίς αυτό, η έκθεση παραμένει ένα απλό χρονικό της προόδου της UPR. Η προθεσμία, όπως κατήγγειλε το Bitter Winter, δεν τηρήθηκε. Έναν μήνα αργότερα, δεν έχει ακόμη εκπληρωθεί. Σύμφωνα με τη διαδικασία, η τελική έκθεση μιας UPR θα πρέπει να παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια μιας από τις επόμενες τακτικές συνόδους του UNHRC. Η UPR 2024 της ΛΔΚ, της οποίας η τελική έκθεση εξακολουθεί να είναι προσχέδιο, φαίνεται να έχει προγραμματιστεί να παρουσιαστεί κατά την 56η σύνοδο, από τις 18 Ιουνίου έως τις 12 Ιουλίου. Θα παρουσιαστεί η τελική έκθεση σε αυτή τη σύνοδο;
Πριν από αυτή έρχεται αντ’ αυτού, γελοία, το ΚΚΚ. Μόλις τέσσερις ημέρες μετά την UPR, και ημέρες πριν από την προθεσμία της τελικής έκθεσης του UNHRC που δεν έχει ακόμη τηρηθεί, στις 27 Ιανουαρίου το φερέφωνο του κόμματος, η «Global Times» -που είναι στην ουσία η διεθνής εκδοχή της «People’s Daily» με στόχο τη διάδοση προπαγάνδας εκτός Κίνας- δημοσίευσε ένα σημείωμα με βομβαρδιστικό και ψευδή τίτλο «Η έκθεση της Κίνας για την 4η Παγκόσμια Περιοδική Αξιολόγηση εγκρίθηκε ομόφωνα στο UNHRC». Η έκθεση της ΛΔΚ που παρουσιάστηκε στην UPR δεν ήταν προς έγκριση και, έστω και ντροπαλά, επικρίθηκε από ορισμένες χώρες, οπότε δεν υπήρξε ομοφωνία. Εδώ, το ΚΚΚ έχασε την παροιμιώδη ευκαιρία να σιωπήσει.
Από τον Marco Respinti
Ο Marco Respinti είναι Ιταλός επαγγελματίας δημοσιογράφος, μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (International Federation of Journalists- IFJ), συγγραφέας, μεταφραστής και λέκτορας. Έχει συνεισφέρει και συμβάλλει σε διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά, τόσο στην Ιταλία όσο και στο εξωτερικό. Συγγραφέας βιβλίων και κεφαλαίων σε βιβλία, έχει μεταφράσει ή/και επιμεληθεί έργα, μεταξύ άλλων, των Edmund Burke, Charles Dickens, T.S. Eliot, Russell Kirk, J.R.R. Tolkien, Régine Pernoud και Gustave Thibon. Είναι ανώτερος συνεργάτης του Russell Kirk Center for Cultural Renewal (μη κομματικός, μη κερδοσκοπικός εκπαιδευτικός οργανισμός στις ΗΠΑ με έδρα τη Μέκοστα του Μίσιγκαν), ενώ είναι επίσης ιδρυτικό μέλος καθώς και μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου του Center for European Renewal (μη κερδοσκοπικός, μη κομματικός πανευρωπαϊκός εκπαιδευτικός οργανισμός με έδρα τη Χάγη της Ολλανδίας). Μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας για την Ελευθερία της Πίστης, τον Δεκέμβριο του 2022, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ειρήνης του απένειμε, μεταξύ άλλων, τον τίτλο του Πρέσβη της Ειρήνης. Από τον Φεβρουάριο του 2018 έως τον Δεκέμβριο του 2022 ήταν αρχισυντάκτης του International Family News. Διατελεί υπεύθυνος διευθυντής της ακαδημαϊκής έκδοσης The Journal of CESNUR και του Bitter Winter: Περιοδικό για τη θρησκευτική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι γνώμες του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – Στοιχεία και πληροφορίες που περιήλθαν στην κατοχή των Epoch Times υποδηλώνουν ότι, τους τελευταίους έξι μήνες, οι New York Times, έγκριτη αμερικανική εφημερίδα, ετοιμάζουν ένα άρθρο κατά του καλλιτεχνικού θιάσου Shen Yun Performing Arts.
Ακόμα περισσότερο, όπως προκύπτει από τα στοιχεία, φαίνεται ότι το άρθρο, το οποίο δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί, προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως χαρτί στα χέρια της κινεζικής κυβέρνησης (ΚΚΚ) για τη διακρατική εκστρατεία καταστολής που διεξάγει εδώ και χρόνια κατά της συγκεκριμένης εταιρείας παραστατικών τεχνών.
Είναι γεγονός ότι ο θίασος Shen Yun, με έδρα τη Νέα Υόρκη, αποστολή του οποίου είναι η αναβίωση του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού, με σύνθημα «Η Κίνα πριν από τον κομμουνισμό», αποτελεί αγκάθι στο πλευρό του Πεκίνου εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες.
Τον περασμένο Μάιο, το FBI συνέλαβε δύο ύποπτους Κινέζους πράκτορες, οι οποίοι είχαν προσπαθήσει να δωροδοκήσουν έναν πράκτορα του FBI, που εμφανιζόταν ως υπάλληλος της Εφορίας, με δεκάδες χιλιάδες δολάρια, σε μια προσπάθεια να ανακληθεί το μη κερδοσκοπικό καθεστώς του Shen Yun.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης ανέφερε ότι οι δύο φερόμενοι ως πράκτορες του ΚΚΚ είχαν, επίσης, προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν μια περιβαλλοντική αγωγή που στόχευε τις εγκαταστάσεις και τα σχολεία εκπαίδευσης του θιάσου, για να «εμποδίσουν» την ανάπτυξή του.
Η επόμενη επίθεση κατά του Shen Yun, ωστόσο, αναμένεται να προέλθει από τη μεγαλύτερη εφημερίδα των Ηνωμένων Πολιτειών, τους New York Times.
Δύο δημοσιογράφοι τους, ο Μάικλ Ρόθφελντ (Michael Rothfeld) και η Νικόλ Χονγκ (Nicole Hong) – με τη δεύτερη να αναλαμβάνει το άρθρο για το Shen Yun αφού εργάστηκε έξι μήνες στο γραφείο Κίνας των New York Times – αναζήτησαν συγκεκριμένα πρώην καλλιτέχνες που ίσως είχαν εγκαταλείψει την εταιρεία πριν από χρόνια διατηρώντας μνησικακία εναντίον της, όπως δείχνουν τα αρχεία που περιήλθαν στην κατοχή των Epoch Times.
«Γνωρίζουμε ότι αυτοί οι δημοσιογράφοι επιδιώκουν να πάρουν συνεντεύξεις από μια μικρή ομάδα που μπορεί να έχει κάτι κακό να πει για το Shen Yun και φαίνεται να αγνοούν τη συντριπτική πλειοψηφία [των καλλιτεχνών] που βλέπουν τον χρόνο τους στο Shen Yun ως κάτι θετικό, που τους προσφέρει βαθιά ικανοποίηση», δήλωσε στους Epoch Times ο Γινγκ Τσεν, αντιπρόεδρος του Shen Yun.
Πολλοί από τους καλλιτέχνες του Shen Yun είναι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, πρακτική διαλογισμού απαγορευμένη στην Κίνα. Ορισμένες από τις χορογραφίες του θιάσου περιλαμβάνουν καλλιτεχνικές απεικονίσεις της δίωξης. Αυτό καθιστά τον θίασο πρωταρχικό στόχο του καθεστώτος και των αντιπροσώπων του.
«Γνωρίζουμε, επίσης, ότι ορισμένοι από τους ερωτηθέντες έχουν ταξιδέψει ελεύθερα στην Κίνα, γεγονός που εγείρει ένα τεράστιο ερωτηματικό, διότι κανονικά όποιος εργάζεται για το Shen Yun ή είναι γνωστό ότι ασκεί Φάλουν Γκονγκ διατρέχει σοβαρό κίνδυνο ταξιδεύοντας στην Κίνα – αλλά αυτοί οι άνθρωποι το κάνουν ελεύθερα και επανειλημμένα. Έχουμε, επίσης, αρχεία επικοινωνίας που αποδεικνύουν ότι ορισμένοι από εκείνους τους ερωτηθέντες ήταν πολύ ευχαριστημένοι από την εμπειρία τους στο Shen Yun, αλλά τώρα λένε το αντίθετο στους New York Times.
»Όλα αυτά δείχνουν ότι οι New York Times ετοιμάζουν μία επίθεση εναντίον μας, χτίζοντας μια ιστορία γύρω από πολύ αμφισβητήσιμες συνεντεύξεις», καταλήγει ο κος Γιν.
Απόπειρες σπίλωσης
Εσωτερικά έγγραφα του ΚΚ Κίνας δείχνουν ότι το Κόμμα θεωρεί την πανεπιστημιούπολη του Shen Yun στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης, που ονομάζεται Dragon Springs, ως ‘έδρα’ των δραστηριοτήτων των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ για την αντιμετώπιση των διώξεων.
«Επιτεθείτε συστηματικά και στρατηγικά στις έδρες και βάσεις του Φάλουν Γκονγκ στο εξωτερικό», αναφέρει έγγραφο με οδηγίες του ΚΚΚ, που περιήλθε στην κατοχή των Epoch Times.
Ένα άλλο έγγραφο κατηύθυνε τους αξιωματούχους να συνεταιριστούν με συγκεκριμένους κλάδους για τη διακρατική καταστολή του Φάλουν Γκονγκ, καλώντας για κινητοποίηση «φιλικών προς την Κίνα ανθρώπων, όπως εμπειρογνώμονες, μελετητές, δημοσιογράφους […] που έχουν μεγαλύτερη επιρροή στις ΗΠΑ και τις δυτικές χώρες, για να μιλήσουν για εμάς και να προσπαθήσουν να κάνουν περισσότερα ξένα μέσα ενημέρωσης να δημοσιεύσουν περισσότερες ευνοϊκές για εμάς εκθέσεις».
Φαίνεται πως οι New York Times κάνουν ακριβώς αυτό τώρα, σχολίασε ο Λάρυ Λιου (Larry Liu), αναπληρωτής διευθυντής του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα (FDIC), ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού αφιερωμένου στην παρακολούθηση της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ.
«Αυτό το άρθρο πιθανότατα θα είναι η πραγματοποίηση των ονείρων του ΚΚΚ», δήλωσε ο κος Λιου.
Λίγο καιρό αφότου η κα Χονγκ επέστρεψε στη Νέα Υόρκη πέρυσι, μετά από ένα πέρασμα από την ομάδα Κίνας των New York Times στη Σεούλ, κάποιοι πρώην χορευτές του Shen Yun άρχισαν να λαμβάνουν μηνύματα στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο από την ίδια και τον κο Ρόθφελντ. Τα μηνύματα περιείχαν ερωτήσεις μερικές φορές ενοχλητικά συγκεκριμένες, δίνοντας στους καλλιτέχνες την εντύπωση ότι οι δημοσιογράφοι προσπαθούσαν να ξεθάψουν πληροφορίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως στοιχείο κατά του θιάσου, είπε ο κος Λιου.
Ένας πρώην χορευτής ρωτήθηκε μόνο για ένα συγκεκριμένο περιστατικό: έναν τραυματισμό στο γόνατο.
Σύμφωνα με τον κο Λιου, οι δύο δημοσιογράφοι φαίνεται να προσπαθούν να διαμορφώσουν μια ιστορία που να υποδηλώνει ότι οι χορευτές δεν λαμβάνουν επαρκή ιατρική φροντίδα – ένα από τα κυριότερα ψεύδη που προωθεί το ΚΚΚ για να δυσφημίσει το Φάλουν Γκονγκ.
Οι Epoch Times μίλησαν με δεκάδες καλλιτέχνες του Shen Yun και μέλη των οικογενειών τους, καθώς και με μαθητές και καθηγητές στις δύο σχολές που συνδέονται με το Shen Yun.
Περιέγραψαν το περιβάλλον ως απαιτητικό μεν, με υγιή κουλτούρα και υποστηρικτική κοινότητα δε. Ο υπαινιγμός της έλλειψης ιατρικής περίθαλψης ή θεραπείας προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις.
«Ανοησίες», δήλωσε η Κέι Ρούμπατσεκ (Kay Rubacek), που έχει έναν γιο και μία κόρη στον θίασο. Η κα Ρούμπατσεκ είναι κινηματογραφίστρια, με βραβευμένα ντοκιμαντέρ στο ενεργητικό της και την εκπομπή «Life & Times» στο NTD, αδελφό μέσο των Epoch Times.
«Όσοι έχουν παρακολουθήσει την παράσταση, όσοι έχουν δει το Shen Yun, αντιλαμβάνονται ότι οι χορευτές το αγαπούν κι ότι αγαπούν πραγματικά αυτό που κάνουν.»
Τα παιδιά της πήγαν στο γυμνάσιο της Ακαδημίας Τεχνών Fei Tian όταν ήταν 13 και 14 ετών. Η κα Ρούμπατσεκ επισημαίνει ότι πριν αποφασίσει να τα στείλει εκεί, ερεύνησε πολύ σχολαστικά το περιβάλλον και τους καθηγητές.
«Προσέχω πολύ πού στέλνω τα παιδιά μου. Είμαι πολύ προστατευτική. Έτσι, όταν επρόκειτο να τα στείλω σε οικοτροφείο, έπρεπε να ελέγξω τα πάντα πριν, ώστε να νιώθω εντάξει. Και, όντως, ήλεγξα τα πάντα.»
Το τμήμα χορού στο σχολείο δίνει στους μαθητές τη δυνατότητα να περάσουν από δοκιμαστικό για το Shen Yun, ενώ παράλληλα εκπαιδεύονται στο Fei Tian College στην ίδια πανεπιστημιούπολη, κάτι που έκαναν και τα παιδιά της, με μεγάλη επιτυχία, όπως σημείωσε.
Θυμήθηκε ότι λίγο μετά την εγγραφή τους στη σχολή, ο γιος της χτύπησε το δάχτυλο του ποδιού του κατά τη διάρκεια της εξάσκησης στον χορό. Τον πήγαν για ακτινογραφία, η οποία αποκάλυψε ένα τριχοειδές κάταγμα. Ο δάσκαλος χορού επέμεινε ότι δεν μπορούσε να ξαναμπεί στην τάξη μέχρι να επουλωθεί πλήρως το κάταγμα.
Εκμεταλλεύτηκε τη διακοπή ως ευκαιρία να επικεντρωθεί στις διατάσεις και έγινε ένας από τους πιο ευλύγιστους χορευτές της ομάδας, είπε η κα Ρούμπατσεκ, προσθέτοντας:
«Το επίπεδο θετικότητας που βλέπω να πηγάζει από αυτούς και η ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις είναι αρκετά αξιοσημείωτο και κάτι που θα ήθελα να είχα κι εγώ όταν ήμουν παιδί.»
Έντρομη έμαθε ότι οι New York Times προσπαθούν να σπιλώσουν τα παιδιά της ως μέλη κάποιας επαίσχυντης οργάνωσης.
Πραγματικός κίνδυνος
«Οι ψευδείς αφηγήσεις που φαίνεται να επιδιώκουν να δημιουργήσουν οι [New York] Times είναι μια σοβαρή ανησυχία για εμάς, καθώς μπορεί να αποτελέσουν πραγματικό κίνδυνο», δήλωσε ο Τζορτζ Σου, αντιπρόεδρος της Dragon Springs.
Πριν από αρκετούς μήνες, είπε, οι τοπικές και ομοσπονδιακές αρχές κινητοποιήθηκαν για να αντιμετωπίσουν έναν Κινέζο, ο οποίος δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι ήθελε να γίνει μέλος μιας ‘ομάδας θανάτου’, έχοντας αναρτήσει, επίσης, ένα βίντεο που έδειχνε τον ίδιο να γεμίζει γεμιστήρες τυφεκίου AR-15.
Ο άνδρας «προπαγανδίζει τις ίδιες ψευδείς αφηγήσεις και είχε μιλήσει με ορισμένα από τα άτομα από τα οποία οι [New York] Times παίρνουν συνεντεύξεις», δήλωσε ο κος Σου.
«Κάποια στιγμή, έγινε γνωστό ότι ο άνδρας αυτός βρισκόταν στην περιοχή της πανεπιστημιούπολής μας. […] Είχαμε πολιτειακή αστυνομία που περιπολούσε στις εισόδους μας και όλοι ήταν σε ύψιστο συναγερμό. Αυτό είναι πολύ σοβαρό.»
Οι Epoch Times απέκτησαν αντίγραφο ενός δελτίου του Σεπτεμβρίου για την ασφάλεια των αξιωματικών του FBI, στο οποίο αναφέρεται ότι ο άνδρας, ο οποίος «είχε εκτοξεύσει απειλές κατά της πανεπιστημιούπολης Dragon Springs», είχε θεαθεί στην περιοχή και ήταν «πιθανόν οπλισμένος και επικίνδυνος».
Εκτελώντας ένταλμα έρευνας, η αστυνομία βρήκε ένα πιστόλι, ένα τυφέκιο AR-15, περισσότερες από 600 σφαίρες και 14 γεμιστήρες για τα όπλα, εκ των οποίων οι μισοί περίπου ήταν γεμάτοι, αναφέρεται σε έκθεση της αστυνομίας που περιήλθε στην κατοχή των Epoch Times, σημειώνοντας ότι οι γεμιστήρες ξεπερνούσαν το όριο χωρητικότητας των 10 φυσίγγων που ίσχυε στην πολιτεία όπου διέμενε ο άνδρας.
Στοχεύοντας στην κορυφή
Το Shen Yun υπερηφανεύεται ότι είναι ο κορυφαίος θίασος κλασικού κινεζικού χορού στον κόσμο, καθώς η μία ομάδα [με την οποία ξεκίνησε] το 2007 αυξήθηκε σε οκτώ. Η καθεμία έχει τη δική της ορχήστρα και περιοδεύουν σε όλο τον κόσμο δίνοντας παραστάσεις για περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους κάθε χρόνο. Οι Epoch Times είναι από παλιά χορηγός επικοινωνίας του Shen Yun.
Όπως συμβαίνει με κάθε υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικό έργο, ο κλασικός κινεζικός χορός απαιτεί τεράστια προσπάθεια, δηλώνουν πολλοί χορευτές και δάσκαλοι του θιάσου.
«Για να γίνεις καλλιτέχνης τόσο υψηλού επιπέδου, χρειάζεται σίγουρα πολύ κόπο και επιμονή και πρέπει να θυσιάσεις πολύ χρόνο και ενέργεια», δήλωσε η Άλισον Τσεν, η οποία αποσύρθηκε από το Shen Yun το 2015 για να γίνει καθηγήτρια χορού και αργότερα συμπρόεδρος του τμήματος χορού στην πανεπιστημιούπολη του Fei Tian College, στο Middletown της Νέας Υόρκης.
Ήταν ακόμη έφηβη όταν άρχισε να εκπαιδεύεται με το Shen Yun το 2007, λίγο μετά την ίδρυσή του. Χάρη στις ικανότητές της και την πρότερη εμπειρία της στον χορό, κλήθηκε να ενταχθεί σχετικά γρήγορα στην περιοδεύουσα ομάδα, στο πλαίσιο της σχολικής της πρακτικής άσκησης. Με την πάροδο των ετών, ωστόσο, η ομάδα ανέβασε τον πήχη. Οι φοιτητές του Fei Tian εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να περάσουν από δοκιμαστικό για τις περιοδείες στο πλαίσιο των μαθημάτων τους, αλλά οι χορευτικές τους ικανότητες πρέπει να είναι εξαιρετικές για να εγκριθούν, λέει η κα Τσεν.
Σε σύγκριση με το μπαλέτο, η εκπαίδευση στον κλασικό κινεζικό χορό είναι πιο ευθυγραμμισμένη με τη φυσική προδιάθεση του ανθρώπινου σώματος, με αποτέλεσμα λιγότερη καταπόνηση, λέει ο Τζίμι Τσα, ο οποίος ήταν επαγγελματίας χορευτής μπαλέτου πριν ενταχθεί στο Shen Yun το 2008.
Οι χορευτές μπαλέτου συνήθως αποσύρονται στα 30 τους, συχνά με χρόνιους πόνους και άλλες παθήσεις. Κατά μέσο όρο, οι νεότεροι ερασιτέχνες χορευτές υποφέρουν από έναν τραυματισμό, ενώ οι μεγαλύτεροι επαγγελματίες χορευτές από 1,2 τραυματισμούς για κάθε 1.000 ώρες χορού, σύμφωνα με μια ανασκόπηση ερευνών για το θέμα το 2015.
Σύμφωνα με αυτές τις εκτιμήσεις, μια επαγγελματική ομάδα χορού του μεγέθους του Shen Yun θα είχε, θεωρητικά, εκατοντάδες τραυματισμούς κάθε χρόνο.
Οι χορευτές και οι δάσκαλοι με τους οποίους μίλησαν οι Epoch Times δεν είχαν να δείξουν στατιστικά στοιχεία τέτοιου είδους, αλλά όλοι συμφώνησαν ότι η συχνότητα τραυματισμών, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις τους, στο Shen Yun ήταν ένα κλάσμα αυτού του αριθμού.
Ο κος Τσα απέδωσε το χαμηλό ποσοστό τραυματισμών εν μέρει στα αυστηρά πρότυπα προπόνησης και στην έμφαση στη σωστή τεχνική. Δεν είναι τόσο η χορευτική κίνηση που οδηγεί σε τραυματισμούς αλλά, συνηθέστερα, η λανθασμένη τεχνική του χορευτή, που με την πάροδο του χρόνου οδηγεί σε υπερβολική καταπόνηση ή τραυματισμό, εξήγησε.
«Η διατήρηση όλων σε άριστη φόρμα και η συνεχής παρακολούθηση της τεχνικής τους βοηθά στην αποφυγή πολλών προβλημάτων», είπε.
Ήδη στα 40 του, ο κος Τσα έχει τη δική του ‘συλλογή’ από τραυματισμούς από τον χορό. Ο τελευταίος, μια ρήξη συνδέσμων στο γόνατό του το 2020, παρ’ ολίγον να τερματίσει την καριέρα του. Πήγε στη Νότια Κορέα για να δει έναν παγκόσμιας κλάσης χειρουργό γόνατος, όπως είπε, και μετά από εκτεταμένη αποκατάσταση, μπόρεσε να επιστρέψει στη σκηνή.
Εάν ένα σωματικό πρόβλημα εμποδίζει ένα άτομο να συνεχίσει ως χορευτής, το Shen Yun συχνά του προσφέρει την ευκαιρία να παραμείνει στην εταιρεία σε έναν διαφορετικό ρόλο, όπως η παραγωγή, είπε ο κος Τσα.
Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι οι σωματικές κακουχίες το ανυπέρβλητο εμπόδιο, για όσους εγκαταλείπουν τελικά τον θίασο. Είναι, κυρίως, η ψυχική και η πνευματική πρόκληση, που οδηγούν ορισμένους χορευτές σε μία τέτοια απόφαση.
Σε γενικές γραμμές, ο κόσμος των ελίτ παραστατικών τεχνών είναι διαβόητος για τις εσωτερικές ίντριγκες και τον έντονο ανταγωνισμό, με συγκρούσεις μεταξύ των καλλιτεχνών για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, που μερικές φορές κάνουν ακόμα και τους αστέρες του χώρου να αισθάνονται μειονεκτικά, παραδέχτονται πολλοί χορευτές.
Στο Shen Yun η ατμόσφαιρα είναι πολύ διαφορετική.
Για να ζωντανέψουν επί σκηνής τον αυθεντικό κινεζικό πολιτισμό, οι καλλιτέχνες πρέπει να τον μελετήσουν και να τον ενσαρκώσουν οι ίδιοι, τηρώντας τις παραδοσιακές αξίες και την ηθική. Το πιο σημαντικό είναι να αφήσουν τον εγωισμό τους στην άκρη, είπαν.
Έχοντας μεγαλώσει στην αυστηρά ιεραρχική κοινωνία της Νότιας Κορέας, ο κος Τσα σημείωσε ότι χρειάστηκε εκ μέρους του κάποια προσαρμογή, για να μπορέσει να δεχτεί συμβουλές από νεότερους χορευτές ή ακόμη και δασκάλους.
Η κα Τσεν λέει: «Οι δάσκαλοι μας έλεγαν: “Όσα κι αν έχετε μάθει και όσα κι αν νομίζετε ότι ξέρετε, όλοι πρέπει να ξεκινήσουμε από το μηδέν”».
Το να υιοθετήσει μια πιο ταπεινή στάση απέναντι στο χορό ήταν μια διαδικασία για αυτήν.
Θυμάται πώς φούσκωσε ο εγωισμός της μετά τη νίκη της στην κατηγορία νέων σε έναν διαγωνισμό κλασικού κινεζικού χορού.
«Νόμιζα ότι ήταν ένα μέσο για να γίνω διάσημη», λέει.
Ήταν μια κρίσιμη στιγμή στην εκκολαπτόμενη καριέρα της και μια δοκιμασία για τον χαρακτήρα της, όπως συνειδητοποίησε εκ των υστέρων.
«Αν κανείς δεν με καθοδηγούσε να το σκεφτώ με υγιή τρόπο, πολύ εύκολα θα μπορούσα να εξακολουθούσα να σκέφτομαι έτσι», είπε.
Χάρη στη θετική επιρροή των καθηγητών και των συμμαθητών της, μπόρεσε να αναγνωρίσει το πρόβλημα, είπε.
«Σούε γου τζι ζινγκ» – «Η μάθηση είναι απεριόριστη» – λέει μια κινεζική παροιμία που επαναλάμβανε στον εαυτό της.
«Όσο πιο αλαζόνας είσαι, τόσο λιγότερο μπορείς να αναπτυχθείς», έλεγε. «Ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίος νομίζεις ότι είσαι, πάντα υπάρχει κάποιος που μπορεί να σου μάθει κάτι καινούργιο.»
Αλλά το να γνωρίζεις τη σοφία και να την εφαρμόζεις στην πράξη είναι δύο διαφορετικά πράγματα, επισημαίνει.
Την επόμενη χρονιά, όταν τερμάτισε δεύτερη στον διαγωνισμό, ένιωσε αναστάτωση στην καρδιά της.
«Ανεξάρτητα από το πόσο μπορεί να το αρνιόμουν, λίγο-πολύ εξακολουθούσα να νοιάζομαι γι’ αυτό», είπε.
Τα πράγματα πήραν μια τροπή προς το χειρότερο. Σε αντίθεση με τον κανονικά «χαρούμενο και ευτυχισμένο» εαυτό της, άρχισε να γίνεται αμήχανη και νευρική στη σκηνή.
«Όσο περισσότερο νοιαζόμουν για το πώς φαινόμουν δημόσια, τόσο πιο αγχωμένη ένιωθα όταν εμφανιζόμουν και μερικές φορές αυτό επηρέαζε την ποιότητα της απόδοσής μου επί σκηνής», είπε.
Κάποια στιγμή, βρέθηκε σε ένα σταυροδρόμι: έπρεπε είτε να εγκαταλείψει τη ματαιοδοξία της είτε να ακολουθήσει το δρόμο της δυσαρέσκειας, του φθόνου και της κατηγορίας. Μετά από πολλή αυτοκριτική, επέλεξε το πρώτο.
«Συνειδητοποίησα […] ότι έπρεπε πραγματικά να κάνω ένα βήμα πίσω και να δουλέψω πρώτα εσωτερικά με τον εαυτό μου, για να μπορέσω να προχωρήσω», ομολογεί, προσθέτοντας ότι βρήκε αυτή την επιλογή βαθιά απελευθερωτική.
«Στην πραγματικότητα με δίδαξε να είμαι πιο ευγνώμων», λέει χαρακτηριστικά.
Αλλά δεν μπορούν όλοι να κάνουν αυτό το άλμα. Όσοι δεν το κάνουν είναι πιθανό να φύγουν τελικά, δήλωσαν αρκετά μέλη της εταιρείας.
Υπήρξαν μερικοί λιγότερο ευχάριστοι αποχωρισμοί όλα αυτά τα χρόνια, συνήθως επειδή ένα μέλος παραβίαζε τους κανόνες της εταιρείας, δεν μπορούσε να τα καταφέρει καλλιτεχνικά ή απαιτούσε ειδική αναγνώριση ή μεταχείριση, είπαν.
«Δυστυχώς, ξέρουμε ότι αυτά ακριβώς τα άτομα στοχεύουν οι [New York] Times», δηλώνει η αντιπρόεδρος του Shen Yun κα. Τσεν.
Ύποπτη δραστηριότητα
Οι προσπάθειες των New York Times θορύβησαν τον κο Λιου, όταν έμαθε ότι η κα Χονγκ και ο κος Ρόθφελντ μιλούσαν με τον Άλεξ Σίλα, άνθρωπο με μακροχρόνια επιχειρηματικά συμφέροντα στην Κίνα, ο οποίος διεξάγει μια εκτεταμένη εκστρατεία κατά του Dragon Springs μαζί με την τοπική ακτιβίστρια Γκρέις Γούνταρντ.
Όπως είχε αποκαλύψει προηγούμενη έρευνα των Epoch Times, ο κος Σίλα και η κα Γούνταρντ παρακολουθούσαν την ιδιοκτησία Dragon Springs στην κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης, σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν την ανάπτυξή της και να προκαλέσουν αρνητική κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μέσω μιας σειράς αδικαιολόγητων αγωγών για το περιβάλλον.
Αφού απορρίφθηκαν δύο προηγούμενες αγωγές τους, ο κος Σίλα κατέθεσε νέα αγωγή, η οποία είναι και πάλι αβάσιμη, δήλωσαν οι εκπρόσωποι του Dragon Springs, παρουσιάζοντας στους Epoch Times τα στοιχεία.
Οι δύο ύποπτοι Κινέζοι πράκτορες που συνελήφθησαν από το FBI τον περασμένο Μάιο, ο Τζον Τσεν και ο Λιν Φενγκ, συμμετείχαν κυρίως σε ένα σχέδιο, στις αρχές του 2023, που περιελάμβανε τη δωροδοκία ενός πράκτορα της εφορίας, ώστε να ξεκινήσει μια ψεύτικη έρευνα προκειμένου να αφαιρεθεί το μη κερδοσκοπικό καθεστώς από μια οντότητα που διοικείται από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, σύμφωνα με το κατηγορητήριο.
Πριν ξεκινήσουν την εν λόγω απόπειρα, είχαν εμπλακεί σε δραστηριότητες έντονα όμοιες με τις προσπάθειες του κου Σίλα, αναφέρουν τα δικαστικά έγγραφα.
Ο κος Λιν, πρώην Κινέζος αθλητής, ο οποίος ανακρίθηκε αρκετές φορές από το FBI, «παραδέχθηκε ότι τόσο αυτός όσο και [ο κος Τσεν] ταξίδεψαν στη Νέα Υόρκη για να παρακολουθήσουν τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ που κατοικούν στην κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης και να συλλέξουν πληροφορίες που θα αποτελούσαν τη βάση για μια πιθανή περιβαλλοντική αγωγή, με σκοπό να εμποδίσουν την ανάπτυξη της κοινότητας του Φάλουν Γκονγκ στην κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης», ανέφεραν οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς σε δικαστική κατάθεση πέρυσι, υποστηρίζοντας ότι και οι δύο άνδρες έπρεπε να παραμείνουν υπό κράτηση για να αποτραπεί η διαφυγή τους στην Κίνα.
Οι χειριστές του κου Τσεν προφανώς δρούσαν από την Τιαντζίν, τη βάση του Γραφείου 610, μιας εξωθεσμικής αστυνομικής υπηρεσίας που ιδρύθηκε το 1999 από το ΚΚ Κίνας για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ. Η στοχοποίηση εκ μέρους του Κινέζων αντιφρονούντων στις Ηνωμένες Πολιτείες τού χάρισε αυξανόμενο κύρος εντός του ΚΚΚ, όπως και τρεις ακροάσεις με τον Σι Τζινπίνγκ, τον ανώτατο ηγέτη του ΚΚΚ, σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα.
«Είναι σαν αδέρφια εξ αίματος», είπε ο κος Τσεν, αναφερόμενος στους συντρόφους του από το ΚΚΚ, σε μια συζήτηση με μυστικό πράκτορα του FBI.
«Ξεκινήσαμε αυτόν τον αγώνα εναντίον [του ιδρυτή του Φάλουν Γκονγκ] πριν από είκοσι, τριάντα χρόνια. Είναι πάντα μαζί μας.»
Η αναφορά στον «ιδρυτή του Φάλουν Γκονγκ», καθώς και το γεγονός ότι οι κ.κ. Τσεν και Λιν εφάρμοσαν το σχέδιο δωροδοκίας υπαλλήλου της εφορίας της κομητείας Όραντζ, δεν άφησε καμία αμφιβολία ότι η οντότητα που στόχευε ήταν το Shen Yun, τονίζει ο κος Λιου.
Ο κος Σίλα έχει τους δικούς του δεσμούς με την Τιαντζίν. Με βάση τις πληροφορίες που εξέτασαν οι Epoch Times, έζησε στην κινεζική μητρόπολη του Βορρά για πολλά χρόνια και η μόνη πιθανή πηγή εισοδήματός του φαίνεται να είναι μια εταιρεία συμβούλων που ίδρυσε με την Κινέζα σύζυγό του στην Τιαντζίν το 2019, λίγο αφότου μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες και ξεκίνησε την εκστρατεία του κατά της Dragon Springs. Ο κος Σίλα δεν έχει απαντήσει μέχρι τώρα στα επανειλημμένα ερωτήματα των Epoch Times.
Ο κος Τσεν ισχυρίστηκε ότι είχε, επίσης, μια επιχείρηση στην Τιαντζίν και ανέφερε στον μυστικό πράκτορα του FBI ότι μπορεί να ήθελε να ταξιδέψει στην Κίνα και να πληρωθεί εκεί, «δηλώνοντας ότι η πρόσβασή του σε πόρους στην [Κίνα] επισκίαζε αυτή που είχε στις Ηνωμένες Πολιτείες», ανέφεραν οι εισαγγελείς.
Οι κ.κ. Τσεν και Λιν αντιμετωπίζουν τώρα κατηγορίες για δράση ως μη εγγεγραμμένοι Κινέζοι πράκτορες, δωροδοκία και πολλαπλές συνωμοσίες, μεταξύ άλλων για τη διενέργεια νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Η ιστορία της συμμόρφωσης των New York Times με τη γραμμή του ΚΚ Κίνας
Το 2001, ο τότε εκδότης των New York Times Άρθουρ Σάλζμπεργκερ Τζούνιορ οδήγησε αντιπροσωπεία συγγραφέων και συντακτών της εφημερίδας στο Πεκίνο, όπου διαπραγματεύτηκαν με το ΚΚΚ το ξεμπλοκάρισμα της ιστοσελίδας της εφημερίδας στην Κίνα. Λίγες ημέρες αφότου η εφημερίδα δημοσίευσε μια κολακευτική συνέντευξη με τον τότε ηγέτη του ΚΚΚ Τζιανγκ Ζεμίν, η ιστοσελίδα ξεμπλόκαρε.
Το 1999, ο Τζιανγκ ξεκίνησε προσωπικά την εκστρατεία για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ, ενάντια στη θέληση άλλων κορυφαίων αξιωματούχων του ΚΚΚ.
Καθώς οι διώξεις μαίνονταν με κλιμακούμενη σφοδρότητα, τόσο η Washington Post όσο και η Wall Street Journal έκαναν ανελέητα ρεπορτάζ για τις φρικαλεότητες του καθεστώτος και αποκάλυπταν την προπαγάνδα του Κόμματος που αποσκοπούσε στη δαιμονοποίηση του Φάλουν Γκονγκ.
Οι New York Times ακολούθησαν την αντίθετη κατεύθυνση, προσφέροντας εκτενή χώρο στις σελίδες τους στην προπαγάνδα του καθεστώτος.
Σε μια περίπτωση, η εφημερίδα έφτασε στο σημείο να αναπαράγει τη γραμμή ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ωφελήθηκαν από τις προσπάθειες του ΚΚΚ να τους κάνει πλύση εγκεφάλου και να τους εξαναγκάσει να απαρνηθούν την πίστη τους.
Σε ένα από τα άρθρα τους συγκεκριμένα, έγινε αναφορά στην περίπτωση ενός ασκουμένου, ο οποίος «βρισκόταν ακόμη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης» και δήλωνε, σύμφωνα με το άρθρο, ότι «το κέντρο επανεκπαίδευσης είναι πιο άνετο από το σπίτι μου» και ότι «η αστυνομία στο κέντρο είναι πολύ ευγενική και καλή».
Σχεδόν τα δύο τρίτα των άρθρων της εφημερίδας σχετικά με το Φάλουν Γκονγκ τα τελευταία 25 χρόνια περιλαμβάνουν διάφορα ψεύδη και παραποιήσεις, που συνήθως προέρχονται από το λεξιλόγιο του ΚΚΚ, σύμφωνα με μια επικείμενη έκθεση του FDIC που έχει περιέλθει στην κατοχή των Epoch Times.
Δεκάδες άρθρα έχουν χαρακτηρίσει το Φάλουν Γκονγκ ως ‘αίρεση’, ‘σέχτα’, ‘κακή αίρεση’ ή ‘κακή σέχτα’.
Σε ορισμένα άρθρα, η εφημερίδα απέδιδε τους παραπάνω χαρακτηρισμούς στο ΚΚΚ, ενώ σε άλλα τους χρησιμοποιούσε ως δικούς της.
Μελετητές της κινεζικής θρησκείας, ερευνητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμη και δημοσιογράφοι που μπήκαν στον κόπο να γνωρίσουν λίγο καλύτερα το Φάλουν Γκονγκ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι χαρακτηρισμοί αυτοί είναι αδικαιολόγητοι.
Ο Ίαν Τζόνσον, ο οποίος συνέγραψε μια πρωτοποριακή σειρά ρεπορτάζ για το Φάλουν Γκονγκ για την εφημερίδα The Wall Street Journal το 2000, παρατήρησε ότι η πρακτική «δεν ανταποκρίνεται σε πολλά χαρακτηριστικά μιας αίρεσης».
«Τα μέλη της παντρεύονται εκτός της ομάδας, έχουν εξωτερικούς φίλους, έχουν κανονικές δουλειές, δεν ζουν απομονωμένοι από την κοινωνία, δεν πιστεύουν ότι επίκειται το τέλος του κόσμου και δεν δίνουν σημαντικά χρηματικά ποσά στην οργάνωση. Το πιο σημαντικό είναι ότι η αυτοκτονία δεν είναι αποδεκτή ούτε η σωματική βία», έγραψε.
«[Το Φάλουν Γκονγκ] είναι κατά βάθος μια απολιτική, εσωστρεφής πειθαρχία, που στοχεύει στην πνευματική κάθαρση και τη βελτίωση της υγείας του ατόμου.»
Μόνο σε μια χούφτα άρθρα κατάφεραν οι New York Times να συμπεριλάβουν την πιο βασική εξήγηση των πεποιθήσεων του Φάλουν Γκονγκ – τις βασικές αρχές του για την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα.
Καθώς συσσωρεύονταν όλο και περισσότερα στοιχεία για τις βιαιότητες κατά του Φάλουν Γκονγκ, η εφημερίδα απλώς τα αγνοούσε, σύμφωνα με το FDIC.
Το 2016, μια δημοσιογράφος των New York Times, η Ντίντι Κίρστεν Τάτλοου, συναντήθηκε με διάφορους Κινέζους γιατρούς μεταμοσχεύσεων και κατάλαβε από τη συνομιλία μαζί τους ότι οι φυλακισμένοι συνείδησης στην Κίνα χρησιμοποιούνται ως άκοντες δότες οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Περίπου την ίδια εποχή, ορισμένοι δικηγόροι και ερευνητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων είχαν ήδη συγκεντρώσει σημαντικά στοιχεία που έδειχναν ότι το ΚΚΚ πράγματι δολοφονούσε κρατούμενους συνείδησης για να τροφοδοτεί την ανθούσα του βιομηχανία μεταμοσχεύσεων και ότι ο πρωταρχικός στόχος ήταν το Φάλουν Γκονγκ.
Η κα Τάτλοου ήταν έτοιμη να συνεχίσει την έρευνα, αλλά δήλωσε ότι την εμπόδισαν οι εργοδότες της.
«Είχα την εντύπωση ότι οι New York Times, εργοδότης μου εκείνη την εποχή, δεν ήταν ευχαριστημένοι που συνέχιζα αυτές τις ιστορίες [για τις εξαναγκαστικές μεταμοσχεύσεις οργάνων] και παρόλο που αρχικά ανέχτηκαν τις προσπάθειές μου, τελικά το κατέστησαν αδύνατο να συνεχίσω», δήλωσε το 2019 σε μια κατάθεση στο Δικαστήριο της Κίνας (China Tribunal), στο οποίο μια ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων εξέτασε τα στοιχεία για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων που πραγματοποιούνται στην Κίνα.
Αφού άκουσε περισσότερους από 50 μάρτυρες, μεταξύ των οποίων δημοσιογράφους, ερευνητές, γιατρούς και πρώην Κινέζους κρατούμενους, η επιτροπή, τον Ιούνιο του 2019, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων διαπράττονται για χρόνια σε όλη την Κίνα σε σημαντική κλίμακα και ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ [είναι] μία -και πιθανότατα η κύρια- πηγή προμήθειας οργάνων».
Η τελική απόφαση της επιτροπής ξεσήκωσε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προκαλώντας δημοσιεύματα στην Guardian, το Reuters, το Sky News, τη New York Post και δεκάδες άλλα μέσα.
«Οι New York Times, ωστόσο, σιώπησαν», σημείωσε το FDIC.
Τα τελευταία χρόνια, η κάλυψη της εφημερίδας για το Φάλουν Γκονγκ έγινε «ανοιχτά εχθρική», ανέφερε.
Το 2020, παίζοντας με τον αντιρατσιστικό ενθουσιασμό της εποχής, η εφημερίδα συμπεριέλαβε έναν ισχυρισμό ότι το Φάλουν Γκονγκ απαγόρευε τους διαφυλετικούς γάμους – ένα προφανές ψέμα, καθώς οι διαφυλετικοί γάμοι είναι συνηθισμένοι μεταξύ των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ.
Τα άρθρα παρουσίαζαν επίσης το Φάλουν Γκονγκ ως ‘μυστικοπαθές’, ‘ακραίο’ και ‘επικίνδυνο’, χωρίς όμως να μπαίνουν στον κόπο να τεκμηριώσουν τους ισχυρισμούς τους, ανέφερε η έκθεση.
Η βιαιότητα της δίωξης, από την άλλη πλευρά, αποσιωπήθηκε ως απλή κατηγορία και η προσπάθεια του Φάλουν Γκονγκ να την αντιμετωπίσει χαρακτηρίστηκε ως «εκστρατεία δημοσίων σχέσεων».
Η ιστορία της προπαγάνδας
Οι New York Times έχουν μια άθλια ιστορία ενίσχυσης της κομμουνιστικής προπαγάνδας.
Στη δεκαετία του 1930, ο αστέρας της, ο δημοσιογράφος της Ρωσίας Γουόλτερ Ντουράντι, κάλυψε με διαβόητο τρόπο τον σοβιετικής προέλευσης λιμό στην Ουκρανία και μάλιστα εισέπραξε βραβείο Πούλιτζερ γι’ αυτό.
Σε ιδιωτικές συνομιλίες, ο Ντουράντι επιβεβαίωσε ότι γνώριζε για τον λιμό, σύμφωνα με το βιβλίο «US Intelligence Perceptions of Soviet Power, 1921-1946» («Αντιλήψεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών για τη σοβιετική ισχύ», 1921-1946) του σοβιετολόγου Λέοναρντ Λέσουκ.
Ο Ντουράντι είπε σε αξιωματούχο του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών στο Βερολίνο «ότι ‘σε συμφωνία με τους New York Times και τις σοβιετικές αρχές’ τα επίσημα μηνύματά του αντανακλούν πάντα την επίσημη γνώμη του σοβιετικού καθεστώτος και όχι τη δική του», έγραψε ο κος Λέσουκ.
Δεκαετίες αργότερα, η εφημερίδα ανέθεσε σε έναν σύμβουλο να καθορίσει αν το Πούλιτζερ θα έπρεπε να επιστραφεί. Ο σύμβουλος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα έπρεπε, αλλά η εφημερίδα αρνήθηκε να το πράξει.
Το φιάσκο του Ντουράντι δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, σύμφωνα με το «The Gray Lady Winked» («Η γκρίζα κυρία έκλεισε το μάτι») του Άσλεϊ Ρίντσμπεργκ.
«Η εφημερίδα δημοσίευσε απροκάλυπτα φιλοκομμουνιστική προπαγάνδα ως ειδήσεις κατά τα πρώτα κρίσιμα χρόνια της ανόδου της Σοβιετικής Ένωσης» και συνέχισε να το κάνει και κατά τα σοβιετικά χρόνια, έγραψε ο κος Ρίντσμπεργκ.
«Οι New York Times μετέδιδαν τακτικά ειδησεογραφικά ρεπορτάζ και αναλύσεις γραμμένες από κομμουνιστές πράκτορες και σοβιετικούς συμπαθούντες. Αν η ηγεσία των Times θεωρούσε ότι τα φιλοσοβιετικά ρεπορτάζ ήταν ανακριβή ή παραπλανητικά, σίγουρα δεν έκανε ποτέ κάτι γι’ αυτό.»
Ο Μάο Τσετούνγκ, οι επιταγές του οποίου προκάλεσαν το θάνατο περίπου 80 εκατομμυρίων ανθρώπων, χαιρετίστηκε κάποτε από την εφημερίδα ως «δημοκρατικός αγροτικός μεταρρυθμιστής».
«Το κοινωνικό πείραμα στην Κίνα, υπό την ηγεσία του προέδρου Μάο, είναι ένα από τα πιο σημαντικά και επιτυχημένα στην ανθρώπινη ιστορία», έγραψε ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ σε άρθρο του στην εφημερίδα το 1973.
Όταν ο Φιντέλ Κάστρο ετοιμαζόταν να αναλάβει την εξουσία στην Κούβα, οι New York Times στήριξαν την εικόνα του, αποκαλώντας τον «δημοκρατικό». Ο εκδότης της εφημερίδας συναντήθηκε μαζί του εκείνη την εποχή, ενώ το 1995 και το 2000 τον καλωσόρισαν και πάλι στην έδρα της εφημερίδας, καλύπτοντας ευνοϊκά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τον κο Ρίντσμπεργκ.
Ο Τομ Κουντζ, πρώην συντάκτης της εφημερίδας, «ανησύχησε» βλέποντας τον Κάστρο να απολαμβάνει εκστατική υποδοχή στα γραφεία, με πλήθος υπαλλήλων να ακολουθούν τον δικτάτορα.
«Ήταν σαν να είχε μπει στο κτίριο ο Μάικλ Τζάκσον ή ο Έλβις», δήλωσε στους Epoch Times.
Κυνηγώντας την κινεζική αγορά
Από τότε που ο προηγούμενος εκδότης των New York Times, ο κος Σάλζμπεργκερ, αποφάσισε να κάνει την εφημερίδα παγκόσμια, η παρουσία της στην Κίνα αποτελούσε υψηλή προτεραιότητα, με την εφημερίδα να διατηρεί γραφεία στο Πεκίνο και τη Σαγκάη. Αυτή η πρόσβαση, ωστόσο, φαίνεται να συνοδεύεται από όρους.
«Υπάρχει πάντα το ζήτημα του, αν θέλεις να είσαι μια παγκόσμια εφημερίδα, τι πρέπει να κάνεις για να κρατήσεις την Κίνα ευχαριστημένη και να παραμείνεις στη δουλειά σου εκεί», επισημαίνει ο κος Κουντζ.
«Πάντα υπήρχαν εντάσεις και ξέρω ότι, όπως πολλές άλλες εταιρείες, προσπάθησαν να διατηρήσουν την πρόσβαση στην Κίνα.»
Το 2012, η εφημερίδα δημοσίευσε ένα αποκαλυπτικό άρθρο σχετικά με τον οικογενειακό πλούτο του Ουέν Ζιαμπάο, τότε Κινέζου πρωθυπουργού και μιας από τις τελευταίες φωνές υπέρ μίας, έστω και ήπιας, πολιτικής μεταρρύθμισης μεταξύ της ηγεσίας του κόμματος.
Το ΚΚΚ απάντησε μπλοκάροντας την ιστοσελίδα των New York Times, συμπεριλαμβανομένης της κινεζικής έκδοσης που είχε ξεκινήσει μόλις λίγους μήνες πριν.
«Ξεκινήσαμε μια προσπάθεια άσκησης πίεσης, που κράτησε έναν ολόκληρο χρόνο, ελπίζοντας να ανατρέψουμε τον αποκλεισμό. Συναντηθήκαμε επανειλημμένα με το γραφείο πληροφοριών του Κρατικού Συμβουλίου και το Υπουργείο Εξωτερικών, συνεργαστήκαμε με τον επικεφαλής του πρακτορείου ειδήσεων Xinhua (μια θέση υπουργικού επιπέδου) και τον επικεφαλής της People’s Daily (μια άλλη θέση υπουργικού επιπέδου, μιλήσαμε με τον πρώην διευθυντή κυβερνητικών σχέσεων Ρούπερτ Μέρντοχ, ο οποίος έχει οικογενειακούς δεσμούς με το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας, προσπαθήσαμε ακόμη και να διαπραγματευτούμε με μια σειρά από μεσάζοντες που ισχυρίζονταν ότι είχαν επιρροή σε ανθρώπους γύρω από τον πρόεδρο Σι. Φυσικά, προσπαθήσαμε με κάθε ευκαιρία να συναντηθούμε με τον ίδιο τον πρόεδρο Σι, ελπίζοντας σε επανάληψη της επιτυχίας με τον πρόεδρο Τζιανγκ», έγραψε ο Κρεγκ Σμιθ, ο οποίος πρωτοστάτησε στη δημιουργία της κινεζικής ιστοσελίδας.
Η τότε εκτελεστική συντάκτρια Τζιλ Άμπραμσον παραπονέθηκε αργότερα στο βιβλίο της ότι ο κος Σάλζμπεργκερ πήγε πίσω από την πλάτη της και, «με τη συμβολή της κινεζικής πρεσβείας, συνέτασσε μια επιστολή από τους [New York] Times προς την κινεζική κυβέρνηση, με την οποία σχεδόν ζητούσε συγγνώμη για το αρχικό μας δημοσίευμα».
«Το προσχέδιο, κατά την άποψή μου, ήταν απαράδεκτο και έλεγε ότι λυπούμαστε για την ‘αντίληψη’ που δημιούργησε το άρθρο. Ανέβηκε η πίεσή μου καθώς το διάβαζα», γράφει στο βιβλίο της.
Όταν ήρθε αντιμέτωπη με τον εκδότη, εκείνος επαναλάμβανε συνεχώς: «Δεν έκανα τίποτα κακό» και συμφώνησε να ξαναγράψει την επιστολή, όπως αναφέρει η κα Άμπραμσον, όμως, η τελική έκδοση ήταν ακόμα «απαράδεκτη».
«Η λέξη “συγγνώμη” παρέμεινε στο τελικό σχέδιο της επιστολής που είδα.»
Μετά το 2012, η επιμονή των New York Times να «διεισδύσουν στην ηπειρωτική κινεζική αγορά» οδήγησε σε μια σειρά νέων πρωτοβουλιών, συμπεριλαμβανομένων έντυπων εκδόσεων, ενημερωτικών δελτίων και ενός ιστότοπου για θέματα lifestyle, έγραψε ο κος Σμιθ.
Μέχρι το 2019, τα κινεζικά γραφεία της εφημερίδας απασχολούσαν δεκάδες δημοσιογράφους, μερικοί από τους οποίους ήταν γηγενείς Κινέζοι, άλλοι ανταποκριτές – η μεγαλύτερη παρουσία που είχε η εφημερίδα σε οποιαδήποτε υπερπόντια τοποθεσία.
Ύστερα ήρθε ο κορονοϊός.
Τον Φεβρουάριο του 2020, η Wall Street Journal δημοσίευσε ένα άρθρο του Γουόλτερ Ράσελ Μιντ με τίτλο «China Is the Real Sick Man of Asia»(«Η Κίνα είναι ο πραγματικός ασθενής της Ασίας»). Κατακεραύνωνε την Κίνα για τον κακό χειρισμό της επιδημίας του κορονοϊού και αμφισβητούσε τη δύναμη και τη σταθερότητα του Πεκίνου.
Το ΚΚΚ διαμαρτυρήθηκε ότι ο τίτλος ήταν «ρατσιστικός» και απάντησε διώχνοντας τρεις από τους ανταποκριτές της εφημερίδας στην Κίνα.
Την ίδια ημέρα, η κυβέρνηση Τραμπ χαρακτήρισε πέντε κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης ως ξένες αποστολές. Τον επόμενο μήνα, περιόρισε το προσωπικό των ΗΠΑ για τα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης, απελαύνοντας de facto 60 άτομα.
Στις 17 Μαρτίου, το ΚΚΚ απάντησε με την απέλαση των περισσότερων ανταποκριτών της Wall Street Journal, της Washington Post και των New York Times, δίνοντάς τους 10 ημέρες για να ετοιμάσουν τις βαλίτσες τους.
Την επόμενη ημέρα, ένα ‘εκρηκτικό’ αίτημα έφτασε στο γραμματοκιβώτιο του τμήματος διαφημίσεων των New York Times. Ο κτηματομεσίτης από τη Φλόριντα Μπρετ Κίνγκστοουν ήθελε να δημοσιεύσει μια ολοσέλιδη διαφήμιση που θα καλούσε την Κίνα να λογοδοτήσει για την πανδημία.
Η διαφήμιση είχε προγραμματιστεί να προβληθεί στις 22 Μαρτίου 2020. Είχε εγκριθεί, πληρωθεί, εκτυπωθεί και διανεμηθεί στις πρώτες εκδόσεις πριν η εφημερίδα ‘τραβήξει ξαφνικά την πρίζα’ στη μέση της νύχτας, εμποδίζοντας τη διαφήμιση να τρέξει στα περισσότερα έντυπα.
«Η εν λόγω διαφήμιση δεν ανταποκρινόταν στα πρότυπά μας και δεν θα έπρεπε να έχει εμφανιστεί στους New York Times», δήλωσε η εκπρόσωπος της εφημερίδας Ντανιέλ Ρόουντς Χα στους Epoch Times μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
«Αφαιρέθηκε, αφού επισημάνθηκε εσωτερικά από το προσωπικό των [New York] Times.»
Η ίδια δεν απάντησε σε ερώτηση σχετικά με το αν η εφημερίδα είχε δεχθεί πιέσεις από το ΚΚΚ σχετικά με τη διαφήμιση.
Οι New York Times, ωστόσο, είχαν δημοσιεύσει τακτικά προπαγανδιστικές διαφημίσεις που πληρώνονταν από εταιρεία που ελέγχεται από το ΚΚΚ.
Ο κος Κίνγκστοουν ανέφερε ότι ένα στέλεχος των New York Times τού είπε ότι ένας αξιωματούχος του ΚΚΚ είχε καλέσει την ηγεσία της εφημερίδας και απαίτησε να αποσυρθεί η διαφήμιση. Οι Epoch Times δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσουν ανεξάρτητα ότι το τηλεφώνημα πραγματοποιήθηκε. Προσπάθειες να επικοινωνήσει με το στέλεχος για σχόλια ήταν ανεπιτυχείς. Ο εκπρόσωπος της εφημερίδας ούτε επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε ότι πραγματοποιήθηκε τέτοιο τηλεφώνημα.
Ο Πατ Λάφλιν, πρώην πράκτορας του FBI και ειδικός στην οικονομική κατασκοπεία, δήλωσε ότι είναι «αδύνατο» να μην προσπάθησε η ΚΚΚ να ασκήσει πίεση στην εφημερίδα.
«Το τι ακριβώς είπαν και πόσο λεπτό ήταν αυτό, αποτελεί εικασία. Δεν ξέρω», είπε. «Έγινε όμως το τηλεφώνημα; Ναι.»
Την επομένη της απόσυρσης της διαφήμισης του κου Κίνγκστοουν, στις 23 Μαρτίου 2020, οι αρχισυντάκτες των εφημερίδων The Wall Street Journal, The Washington Post και The New York Times δημοσίευσαν ανοιχτή επιστολή προς το κινεζικό καθεστώς, με την οποία ζητούσαν την ανάκληση των απελάσεων.
Δεν παρέλειψαν να τονίσουν πόσο θετική ήταν η κάλυψή τους για τον ανάλγητο χειρισμό της πανδημίας από το ΚΚΚ.
«Προβάλλαμε σε περίοπτη θέση ειδήσεις και αναλύσεις σχετικά με την αξιοσημείωτη πρόοδο της Κίνας στη μείωση της εξάπλωσης του ιού μέσω του περιορισμού και του μετριασμού», ανέφεραν. «Ακόμα και τώρα, με ορισμένους από τους δημοσιογράφους μας να αντιμετωπίζουν επικείμενη απέλαση, αναφέρουν πώς η Κίνα κινητοποιεί κρατικούς πόρους για την ανάπτυξη εμβολίων που θα μπορούσαν να προσφέρουν ελπίδα σε δισεκατομμύρια ανθρώπους εκεί και σε όλο τον κόσμο.»
Τον Νοέμβριο του 2021, η κυβέρνηση Μπάιντεν χαλάρωσε τους περιορισμούς για τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης με αντάλλαγμα το ΚΚΚ να επιτρέψει στους δημοσιογράφους των New York Times, της Washington Post και της Wall Street Journal να επιστρέφουν και να ταξιδεύουν ευκολότερα από και προς την Κίνα.
Από το 2020, οι New York Times έχουν επανειλημμένα επικριθεί για την έκδοση άρθρων που προωθούν τη γραμμή του Πεκίνου, συμπεριλαμβανομένου ενός άρθρου της συντακτικής επιτροπής της πέρυσι με τίτλο «Who Benefits From Confrontation With China?» («Ποιος ωφελείται από την αντιπαράθεση με την Κίνα;»).
Το δημοσίευμα ουσιαστικά υποστήριζε την αποτυχημένη πολιτική «εμπλοκής» με την Κίνα, σύμφωνα με τον Μπράντλεϊ Θέιερ, ανώτερο συνεργάτη του Κέντρου Πολιτικής Ασφάλειας, εμπειρογνώμονα στη στρατηγική αξιολόγηση της Κίνας και συνεργάτη των Epoch Times.
[Ο κος Θέιερ] κατηγορεί τους New York Times για «ιδεολογική αμβλύτητα, καθώς αρνούνται να δουν την πραγματική φύση των κομμουνιστικών καθεστώτων».
Από μια άλλη οπτική γωνία, οι New York Times έχουν συμφέρον να αποφύγουν την αντιπαράθεση με την Κίνα, απλώς και μόνο επειδή θέλουν να διατηρήσουν την πρόσβαση, δήλωσε ο Τζέημς Φάνελ (James Fanell), πρώην αξιωματικός των ναυτικών πληροφοριών και ειδικός σε θέματα Κίνας.
«Νομίζω ότι είναι προφανές», είπε.
Οι Epoch Times έστειλαν στους New York Times 13 συγκεκριμένες ερωτήσεις, μαζί με τα σχόλια που ζήτησαν σχετικά με τους ισχυρισμούς που περιγράφονται σε αυτό το άρθρο. Οι ερωτήσεις κάλυπταν θέματα όπως το γιατί οι δημοσιογράφοι τους φάνηκε να αναζητούν μόνο αρνητικές συνεντεύξεις, την πρότερη παραπληροφόρηση της εφημερίδας για το Φάλουν Γκονγκ με βάση την προπαγάνδα του ΚΚΚ, και το πώς η αρνητική προβολή του Shen Yun θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει το ΚΚΚ στις προσπάθειές του να καταστείλει τους διαφωνούντες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Οι New York Times αρνήθηκαν να απαντήσουν σε οποιαδήποτε από τις ερωτήσεις, λέγοντας μόνο: «Είναι γενικά πολιτική μας να μην σχολιάζουμε μελλοντικές δυνητικά δημοσιεύσεις».
Τον Μάρτιο του 2002, ασκούμενοι του διωκόμενου πνευματικού κινήματος Φάλουν Γκονγκ παρενέβησαν στο σήμα ενός κρατικού τηλεοπτικού σταθμού στην Τσάνγκτσουν της Κίνας. Στόχος τους ήταν να ανταπαντήσουν με ένα δικό τους βίντεο στο αφήγημα της κυβέρνησης, που διέδιδε μέσω των κρατικά ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης συκοφαντικές και ψευδείς πληροφορίες για την άσκηση, θεωρώντας την απειλή για την κοινωνική και πολιτική σταθερότητα.
Η αστυνομία σάρωσε την πόλη αναζητώντας τους σαμποτέρ. Πολλοί οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Κίνα. Ο διεθνούς φήμης εικονογράφος και κομίστας Ντασιόνγκ (Daxiong), ήταν ένας από αυτούς.
Το ντοκιμαντέρ «Παντοτινή Άνοιξη» (Eternal Spring: The Heist of China’s Airwaves) του Καναδού σκηνοθέτη Τζέησον Λόφτους αποτυπώνει τα γεγονότα, συνδυάζοντας τρισδιάστατα κινούμενα σχέδια (βασισμένα στα εξαιρετικά σχέδια του Ντασιόνγκ) με σύγχρονες συνεντεύξεις από αυτόπτες μάρτυρες, μέλη της ομάδας που οργάνωσε και διεκπεραίωσε την παρεμβολή στα ραδιοκύματα, ζωντανεύοντας μια ανεπανάληπτη ιστορία αντίστασης, ανατριχιαστικές μαρτυρίες καταδίωξης και ένα αναζωογονητικό αφήγημα για την αποφασιστικότητα της διεκδίκησης της πολιτικής και θρησκευτικής ελευθερίας, με οποιοδήποτε τίμημα.
Το ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει ότι τα περισσότερα μέλη της ομάδας συνελήφθησαν από την κινεζική αστυνομία, ακόμα και μήνες μετά από την παρεμβολή, και καταδικάστηκαν σε πολυετή φυλάκιση, όπου υπέστησαν τόσο βίαιη μεταχείριση, ώστε πολλοί είτε πέθαναν κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους είτε λίγο μετά την αποφυλάκισή τους. Τα λίγα άτομα που κατάφεραν να διαφύγουν, κατέφυγαν στη Νέα Υόρκη ή στην Κορέα, όπου και συναντήθηκαν και συζήτησαν με τον Ντασιόνγκ, ο οποίος είχε επίσης διαφύγει από την Τσάνγκτσουν αμέσως μετά την κίνηση της κατάληψης, παρόλο που δεν συμμετείχε σε αυτήν, προβλέποντας τις μαζικές συλλήψεις που θα ακολουθούσαν.
Αν και ο Ντασιόνγκ δεν συμμετείχε στην καθεαυτό κατάληψη, αμφισβητώντας εκείνη την εποχή την ορθότητα μιας τέτοιας κίνησης, υπηρέτησε αργότερα με την τέχνη του τη διάδοση εκείνης της αποφασιστικής αντίδρασης των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στις συκοφαντίες και τα ψεύδη της κινεζικής κυβέρνησης με τον καλύτερο τρόπο, συμβάλλοντας τα μάλα στη δημιουργία της εξαιρετικής αυτής παρουσίασης των γεγονότων. Η «Παντοτινή Άνοιξη» μεταξύ άλλων μάς προσφέρει την ευχαρίστηση να τον δούμε να σκιτσάρει επί τόπου, με μια γραμμή βέβαιη, ρέουσα και ακριβή, ζωντανεύοντας τους χαρακτήρες και τα μέρη της ιστορίας.
Όσον αφορά τον τίτλο της ταινίας, ας σημειώσουμε το παιχνίδι του σκηνοθέτη με τους κινεζικούς χαρακτήρες:長春, οι οποίοι αφ΄ενός σημαίνουν ξεχωριστά «μακρύς» (長) και «άνοιξη» (春), αλλά αν διαβαστούν μαζί σημαίνουν Τσάνγκτσουν, το όνομα της πόλης όπου διαδραματίστηκαν τα γεγονότα. Πρόκειται για μία πόλη στα βορειοανατολικά της Κίνας, με κρύο χειμώνα και πολλά χιόνια – αλλά είναι και η γενέτειρα του δασκάλου του Φάλουν Γκονγκ, Λι Χονγκτζί, και το μέρος όπου πρωτοξεκίνησε να διδάσκεται – όπου άνθισε – η απαγορευμένη πλέον άσκηση. Μπορούμε να εικάσουμε ότι ο ηρωισμός και η αυτοθυσία των εκεί ασκουμένων διατηρεί την «άνοιξη» ζωντανή εκεί, παρά το κρύο των βίαιων, άδικων διώξεων και την παγωμένη ερημιά που αυτές φέρνουν στις καρδιές.
Το ντοκιμαντέρ έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στις 15 Μαρτίου 2022 στο 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, όπου απέσπασε δύο βραβεία: το Βραβείο Κοινού Fischer για διεθνή ταινία και το Βραβείο Ανθρωπίνων Αξιών της Βουλής των Ελλήνων.
Απέσπασε επίσης το Βραβείο SIMA 2023 καλύτερης σκηνοθεσίας, το Βραβείο Κριτικών του Βανκούβερ 2023, ενώ ήταν η επίσημη υποψηφιότητα του Καναδά στην κατηγορία «Καλύτερη διεθνή ταινία μεγάλου μήκους» για τα βραβεία Όσκαρ του 2023. Εκτός αυτών, έχει λάβει πληθώρα βραβείων σε άλλα παγκόσμια φεστιβάλ κινηματογράφου και ντοκιμαντέρ, το 2022 και 2023.
Τρία χρόνια μετά το τέλος της Πολιτιστικής Επανάστασης (1966-1976), ένα κίνημα που κανείς δεν περίμενε άρχισε να δυναμώνει στην Κίνα. Στις 11 Μαρτίου 1979, η κινεζική εφημερίδα Sichuan Daily δημοσίευσε ένα ασυνήθιστο για την εποχή άρθρο με θέμα τα παιδιά με υπερφυσικές ικανότητες που ανακαλύφθηκαν στην Κίνα.
Ο τίτλος του άρθρου εκείνου – «Το θαυμαστό αγόρι από την επαρχία Ντα Τζόου που μπορεί να διαβάσει με τα αυτιά του» – δεν απώθησε το κοινό ούτε τις περισσότερες εφημερίδες στην Κίνα. Αντιθέτως, πριν περάσει καλά καλά ένας μήνας, άρχισαν να εμφανίζονται κι άλλα δημοσιεύματα για παιδιά με υπερφυσικές δυνάμεις, σε διάφορα σημεία της χώρας. Οι ανακαλύψεις αυτές προκάλεσαν αίσθηση στο κοινό και έφεραν στο προσκήνιο μια παραδοσιακή κινεζική πρακτική που ονομάζεται τσιγκόνγκ (qigong), η οποία κλήθηκε ως εξήγηση του πώς αποκτούν οι άνθρωποι υπερφυσικές ικανότητες. Έτσι, ξεκίνησε μια ραγδαία αναβίωση της πρακτικής στη χώρα, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί σημείο καμπής προς τις παραδοσιακές καταβολές.
Προέλευση του τσιγκόνγκ
Η ιστορία του τσιγκόνγκ μπορεί να αναχθεί στην αρχαιότητα στην Κίνα, οι παραδόσεις της οποίας χρονολογούνται έως και 5.000 έτη πριν. Όχι ως μία συγκεκριμένη μέθοδος, αλλά ως γενική ονομασία για πολλές διαφορετικές πρακτικές, μερικές από τις οποίες μεταβιβάζονταν κρυφά από δάσκαλο σε μαθητή, ενώ άλλες διαδίδονταν στο ευρύ κοινό, οι οποίες με την πάροδο των αιώνων έγιναν χαρακτηριστικό γνώρισμα του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού.
Εν τούτοις, από τότε που το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) ανέλαβε την εξουσία το 1949 , η αρχαία πρακτική του τσιγκόνγκ μπήκε σε φθίνουσα πορεία. Την πρώτη δεκαετία της διακυβέρνησής του, το ΚΚΚ, προωθώντας με βίαιους τρόπους τον αθεϊσμό, κατέστρεψε ναούς, έκαψε γραφές και ανάγκασε βουδιστές μοναχούς και μοναχές να επιστρέψουν στην κοσμική ζωή.
Η «Μεγάλη Πολιτιστική Επανάσταση», που ξεκίνησε το 1966 και διήρκεσε περίπου δέκα χρόνια, επιτάχυνε τη θρησκευτική και πολιτιστική καταστροφή, κατά την οποία ό,τι είχε σχέση με τον κινεζικό πολιτισμό και τις παραδοσιακές αξίες απορρίφθηκε και καταδικάστηκε. Η εκστρατεία προπαγάνδας κατά του παραδοσιακού πολιτισμού έγινε σε μεγάλη κλίμακα, με κυρίαρχο το σύνθημα «Εξαλείψτε τα Τέσσερα Παλιά»: την παλιά σκέψη, την παλιά κουλτούρα, τις παλιές συνήθειες και τα παλιά έθιμα.
Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι φοβούνταν πλέον να ερευνούν τις αρχαίες παραδόσεις και η ουσία του παραδοσιακού πολιτισμού χάθηκε. Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να κάνεις τους ανθρώπους να ξεχάσουν εντελώς την ιστορία τους. Γι’ αυτό, όταν οι αναφορές για υπερφυσικές δυνάμεις διαδόθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’70, οι άνθρωποι έδειξαν αμέσως μεγάλο ενδιαφέρον.
«Θυμάμαι εκείνες τις μέρες, ήμασταν επτά ή οκτώ άτομα στο γραφείο σύνταξης [στο Τσονγκκίνγκ], όταν ήρθε ένας άντρας και μας έκανε μία επίδειξη των υπερφυσικών ικανοτήτων του», είπε στους Epoch Times ο διάσημος Κινέζος συγγραφέας Γι Τζενγκ. «Ήταν σαν μαγικό. Δεν μπορούσαμε να εξηγήσουμε πώς το έκανε.»
Η αντίδραση του Κομμουνιστικού Κόμματος
Ωστόσο, δεν αποδέχτηκαν όλοι το τσιγκόνγκ. Περίπου δύο μήνες αφότου η Sichuan Daily δημοσίευσε την ιστορία για το αγόρι που διάβαζε με τα αυτιά του, η People’s Daily, φερέφωνο του ΚΚΚ, δημοσίευσε δύο άρθρα που ασκούσαν δριμεία κριτική στις υπερφυσικές δυνάμεις, υποστηρίζοντας ότι [όλα αυτά] ήταν παράλογα. Τα άρθρα τόνιζαν ότι τέτοια φαινόμενα είναι αντιεπιστημονικά και ντροπιάζουν τον κινεζικό λαό.
Ένα τμήμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΚ δημοσίευσε, μάλιστα, ένα κείμενο όπου υποστήριζε ότι αυτό ήταν σημάδι της επιστροφής των «φεουδαρχικών δεισιδαιμονιών» (ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης για τις επιθέσεις κατά των παραδοσιακών ιδεών). Ως εκ τούτου, η εφημερίδα του Σιτσουάν και ο επαρχιακός γραμματέας του Σιτσουάν αναγκάστηκαν να γράψουν άρθρα αυτοδιάψευσης και η υπόθεση έκλεισε.
Διακεκριμένοι Κινέζοι επιστήμονες υποστηρίζουν το τσιγκόνγκ
Και ενώ αυτό θα έπρεπε αυτό να είναι το τέλος οποιασδήποτε περαιτέρω συζήτησης σχετικά με το θέμα, εμφανίστηκαν απροσδόκητα αρκετοί Κινέζοι επιστήμονες, περιλαμβανομένου του Τσιεν Χσουεσέν (Qian Xuesen, 1911-2009), μηχανικού αεροδιαστημικής, κυβερνοδιαστημικού και ‘πατέρα της κινεζικής εξερεύνησης του διαστήματος’, οι οποίοι υποστήριξαν την ανάπτυξη επιστημονικής έρευνας για το τσιγκόνγκ και την ύπαρξη υπερφυσικών δυνάμεων.
Ο Τσιεν ανέπτυξε μια πρωτοποριακή ιδέα: «Η επιστήμη του ανθρώπινου σώματος από επιστημονική σκοπιά». Υποστήριξε ότι η θεωρία του τσιγκόνγκ, η παραδοσιακή κινεζική ιατρική και οι υπερφυσικές ικανότητες σχετίζονται με τις βασικές αρχές λειτουργίας του ανθρώπινου σώματος . Πίστευε ότι η μελέτη αυτών των αρχών θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια επανάσταση στην επιστήμη, καθώς και σε ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός στην κατανόηση του σύμπαντος.
Πέρασε ένας χρόνος και τον Φεβρουάριο του 1980 πραγματοποιήθηκε στη Σαγκάη το πρώτο συνέδριο για τις υπερφυσικές ικανότητες, που διοργανώθηκε από το επιστημονικό περιοδικό Nature. Σκοπός ήταν να δοκιμαστούν οι υπερφυσικές ικανότητες των συμμετεχόντων στο συνέδριο. Ο πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΚ, Χου Γιάο-μπανγκ, παρενέβη στέλνοντας δικούς του εμπειρογνώμονες για να εκτιμήσουν εάν επρόκειτο για απάτη ή αν υπήρχε κάποια αλήθεια σε αυτό.
«Ο Χου Γιάο-μπανγκ έστειλε με τον γραμματέα του μερικούς σφραγισμένους φακέλους, που περιείχαν κείμενα γραμμένα από τον ίδιο», είπε στους Epoch Times ο Χσιάο- τονγκ Σάο, σύμβουλος για το ιατρικό τσιγκόνγκ στην Κινεζική Ένωση για τη Μελέτη των Επιστημών του Ανθρώπινου Σώματος. «Σκοπός ήταν δοθούν οι φάκελοι στους ανθρώπους που ισχυρίζονταν ότι έχουν υπερφυσικές δυνάμεις, για να προσπαθήσουν να διαβάσουν τα κείμενα που περιέχονταν μέσα σε αυτούς. Αν καταφέρναν να τα διαβάσουν, το συνέδριο θα συνεχιζόταν. Αν διάβαζαν λάθος τις λέξεις ή αν έσπαγε η σφραγίδα του φακέλου, η Κεντρική Επιτροπή θα ακυρώνε το συνέδριο».
Τα αποτελέσματα κατέπληξαν τους πάντες.
«Ο γραμματέας κάλεσε τον Χούο Γιάο-Μπανγκ και του είπε τι ήταν γραμμένο μέσα στους φακέλους, σύμφωνα με όσα είπαν τα μέλη με υπερφυσικές δυνάμεις. Μόλις ο Χούο Γιάο-Μπανγκ άκουσε ακριβώς τις λέξεις που είχε γράψει ο ίδιος, ζήτησε από τον γραμματέα του να επιστρέψει γρήγορα για να ελέγξει προσωπικά αν οι σφραγίδες στους φακέλους ήταν σπασμένες.»
Το συνέδριο συνεχίστηκε χωρίς διακοπή και χρησίμευσε ως αφετηρία για τη μελέτη του τσιγκόνγκ και των υπερφυσικών ικανοτήτων στην Κίνα. Δύο χρόνια αργότερα, στις 20 Μαρτίου 1982, ο Χούο Γιάο-Μπανγκ διέταξε την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΚ να αντιμετωπίσει το τσιγκόνγκ και τις υπερφυσικές ικανότητες «χωρίς προπαγάνδα, αντεπιχειρήματα ή κριτική» (μια δήλωση που έγινε γνωστή ως «Πολιτική των Τριών Απαγορεύσεων») και έδωσε οδηγίες σε ορισμένα άτομα να ερευνήσουν περαιτέρω το τσιγκόνγκ.
Δημοτικότητα του τσιγκόνγκ
«Καθώς το τσιγκόνγκ αναπτυσσόταν, αποδείχθηκε ότι ήταν επίσης αποτελεσματικό για άτομα που έπασχαν από ασθένειες – ένιωθαν καλά και άνετα μετά την εξάσκηση του τσιγκόνγκ», μας είπε ο Κινέζος συγγραφέας Γι Ζενγκ. «Επιπλέον, οι εξετάσεις στο νοσοκομείο αποκάλυπταν θετικές αλλαγές στο σώμα τους μετά την εξάσκηση. Τα αποτελέσματα του τσιγκόνγκ ήταν εμφανή και απτά, επομένως οι σκεπτικιστές δεν είχαν άλλη επιλογή από το να πιστέψουν ότι το τσιγκόνγκ ήταν αποτελεσματικό.»
Εκείνες τις μέρες, οι δάσκαλοι του τσιγκόνγκ πήγαιναν ακόμα και στα πανεπιστήμια.
«Έδιναν κυρίως διαλέξεις από μια πολιτιστική προοπτική για την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, το σύστημα των μεσημβρινών, το Βιβλίο των Αλλαγών (Ι Τσινγκ), τα οκτώ τρίγραμμα και για ορισμένα υπερφυσικά φαινόμενα», είπε ο Μπιν Χε, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας στην επαρχία Ανχούι, στους Epoch Times. «Μιλούσαν για το σύμπαν, τις αξίες και τη ζωή από μια οπτική γωνία διαφορετική από τη δυτική επιστημονική προσέγγιση. Ως αποτέλεσμα, ανέπτυξα ένα βαθύ ενδιαφέρον για την παραδοσιακή κινεζική κουλτούρα».
Έτσι, το τσιγκόνγκ έγινε γρήγορα πολύ δημοφιλές στην Κίνα και ο «πυρετός τσιγκόνγκ», όπως ονομάστηκε, εξαπλώθηκε σε ολόκληρη τη χώρα. Τι είναι όμως το τσιγκόνγκ; Γιατί έχει τέτοιες θαυματουργές θεραπευτικές δυνάμεις; Οι ερευνητές δεν είχαν απάντηση.
«Τελικά συνειδητοποίησαν ότι το τσιγκόνγκ είναι αυτό που είναι γνωστό ως ‘πρακτική καλλιέργειας’ ([το πρακτικό μέρος] της αργής άσκησης και του διαλογισμού, και [το θεωρητικό μέρος] της καλλιέργειας του νου και της καρδιάς», λέει ο Γιούο-φου Λη, πρώην ερευνητής ανθρωπιστικών επιστημών στην Ακαδημία Επιστημών Κίνας. «Η επιστημονική έρευνα επιβεβαίωσε μεν τα αποτελέσματα του τσιγκόνγκ, αλλά δεν μας επέτρεψε να κατανοήσουμε την ουσία του».
Ταυτόχρονα, άρχισαν να εμφανίζονται ψεύτικοι «δάσκαλοι», που εκμεταλλεύονταν την έντονη επιθυμία των ανθρώπων να θεραπευτούν από ασθένειες με τη βοήθεια του τσιγκόνγκ, οι οποίοι εξαπάτησαν το κοινό. Αυτό έκανε να φαίνεται το τσιγκόνγκ, το οποίο από την αρχή ήταν κάτι το αμφίβολο και ακαθόριστο, ακόμα πιο ύποπτο.
«Έβγαλαν κακό όνομα στις πραγματικές μεθόδους τσιγκόνγκ», λέει ο Γιούο-φου Λη.
Η Επιτροπή Έρευνας Τσιγκόνγκ εκτιμά ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1990, δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι στην Κίνα εξασκούσαν περίπου 2.400 διαφορετικές μεθόδους τσιγκόνγκ. Εκείνη την περίοδο που οι άνθρωποι είχαν διαφορετικές απόψεις για το τσιγκόνγκ και πολλοί αναζητούσαν ένα αληθινό μονοπάτι με ρίζες στην παραδοσιακή κουλτούρα, ήταν αναγκαία μία γνήσια μέθοδος τσιγκόνγκ που θα οδηγούσε σε θεμελιώδεις αλλαγές στη χώρα.
Η εμφάνιση του Φάλουν Γκονγκ
Το 1992, πολλοί Κινέζοι πήγαν στην Έκθεση Υγείας της Άπω Ανατολής στο Πεκίνο για να δουν και να δοκιμάσουν διάφορες τεχνικές τσιγκόνγκ. Παρατήρησαν αμέσως μια μέθοδο που ξεχώριζε από όλες τις άλλες.
«Είδα έναν πολύ νεαρό δάσκαλο του τσιγκόνγκ», είπε στους Epoch Times ο Κινέζος Γιανγκ Λι, ένας από τους διοργανωτές της έκθεσης υγείας. «Ήταν πολύ φιλικός με τους ανθρώπους. Στο περίπτερό του κρεμόταν μια φωτογραφία του, που τον έδειχνε να διαλογίζεται. Υπήρχαν επίσης φωτογραφίες του να δίνει συνεντεύξεις σε εφημερίδες και τηλεοπτικές εκπομπές. Ανακάλυψα ότι το τσιγκόνγκ που δίδασκε ονομαζόταν Φάλουν Γκονγκ και το όνομα του Δάσκαλου ήταν Λι Χονγκτζί.»
Το Φάλουν Γκονγκ , γνωστό και ως Φάλουν Ντάφα, αναγνωρίστηκε επίσημα από τους διοργανωτές του συνεδρίου ως η καλύτερη μέθοδος τσιγκόνγκ.
Τον Απρίλιο του 1993 εκδόθηκε το βιβλίο του κου Λι Χονγκτζί «Κινεζικό Φάλουν Γκονγκ», το οποίο μιλούσε για την προέλευση του τσιγκόνγκ, τη θεραπεία ασθενειών, καθώς και για τις υπερφυσικές ικανότητες που ενδιέφεραν το κοινό. Οι εξηγήσεις που προσέφερε έλυσαν ερωτήματα που μέχρι τώρα προκαλούσαν σύγχυση στους αντιπάλους του τσιγκόνγκ.
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους δασκάλους του τσιγκόνγκ εκείνη την εποχή, ο Λι Χονγκτζί δήλωνε συγκεκριμένα ότι οι ασκούμενοι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να προσπαθούν να αποκτήσουν υπερφυσικές ικανότητες. Οι υπερφυσικές δυνάμεις ενός ατόμου εξαρτώνται από την καλλιέργεια της φύσης της καρδιάς και της σκέψης του (ήθος) σύμφωνα με τις αξίες της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας, οι οποίες αποτελούν το κλειδί για την πρόοδο των ασκουμένων στην πνευματική τους πορεία. Ο Λι Χονγκτζί δίδασκε, επίσης, τους μαθητές του να κοιτάζουν μέσα τους, εξετάζοντας τις καρδιές και τις σκέψεις τους, και να απελευθερώνονται από διάφορες «προσκολλήσεις» – επιθυμίες, πάθη, συναισθήματα και σκέψεις. Τόνιζε ότι πρέπει πρώτα να σκέφτονται τους άλλους και όχι τον εαυτό τους. Έτσι, μπορούν σταδιακά να γίνουν καλύτεροι και να βελτιώσουν όλες τις πτυχές της προσωπικότητάς τους.
Σε μια έκθεση υγείας που πραγματοποιήθηκε ένα χρόνο αργότερα, ο Δάσκαλος Λι Χονγκτζί τιμήθηκε με τον τίτλο του «Πιο Δημοφιλούς Δασκάλου Τσιγκόνγκ» από μια επιτροπή και μια επιτροπή ειδικών.
Από εκείνη την ημέρα, το Φάλουν Γκονγκ έγινε η πιο δημοφιλής μέθοδος τσιγκόνγκ στην Κίνα. Το Εθνικό Υπουργείο Αθλητισμού της Κίνας ετοίμασε ακόμη και προγράμματα μελέτης του Φάλουν Γκονγκ που περιείχαν τις πέντε ρέουσες ασκήσεις της μεθόδου και η Κινεζική Επιστημονική Επιτροπή Έρευνας Τσιγκόνγκ δημιούργησε μια επιτροπή για τη μελέτη της «Επιστήμης του Φάλουν Γκονγκ».
Το Φάλουν Γκονγκ εξαπλώθηκε αστραπιαία σε όλη την Κίνα. Όπου πήγαινε ο Δάσκαλος Λι για να διδάξει τη μέθοδο, οι αρχές τον υποστήριζαν πλήρως. Όσοι επισκέφθηκαν την Κίνα στα μέσα της δεκαετίας του ’90, ίσως έτυχε να δουν ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ την ώρα που έκαναν τις ασκήσεις όλοι μαζί σε δημόσια πάρκα, κάθε πρωί.
Μετά το τελευταίο σεμινάριο που ο Δάσκαλος Λι διοργάνωσε στην Κίνα, τον Δεκέμβριο του 1994, στο αθλητικό στάδιο της Γκουανγκτζού, με κοινό περίπου 4 χιλιάδων ατόμων, προσκλήθηκε να διδάξει το Φάλουν Γκονγκ και στο εξωτερικό. Πρώτα στην κινεζική πρεσβεία στη Γαλλία, μπροστά στο προσωπικό της πρεσβείας, μετά στη Σουηδία και τη Βόρεια Αμερική. Το 1996, η πόλη του Χιούστον τού απένειμε τον τίτλο του «Επίτιμου Πολίτη και Πρεσβευτή Καλής Θέλησης» και κήρυξε μια Ημέρα που πήρε το όνομά της από τον Λι Χονγκτζί.
Παρόλα αυτά, η επιτυχία του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα και ο ταχύτατα αυξανόμενος αριθμός των οπαδών του αποδοκιμάστηκαν από τους ηγέτες του ΚΚΚ, οι οποίοι φοβήθηκαν ότι η δημοτικότητα της μεθόδου θα ξεπερνούσε αυτή του Κόμματος.
Ως εκ τούτου, τον Ιούλιο του 1996, το Γραφείο Εκτύπωσης και Εκδόσεων της Κίνας απαγόρευσε την εκτύπωση και τη δημοσίευση των βιβλίων του Φάλουν Γκονγκ, τα οποία αποκάλεσε «δεισιδαιμονίες». Το Υπουργείο Άμυνας της Κίνας, από την πλευρά του, ξεκίνησε μια μυστική έρευνα για το Φάλουν Γκονγκ με απώτερο στόχο την υπονόμευση και απαγόρευση της μεθόδου.
Έναν χρόνο αργότερα, η Κινεζική Ακαδημία Επιστημών εντάχθηκε στη μάχη, δημοσιεύοντας άρθρα που καταδίκαζαν το Φάλουν Γκονγκ, και τον Ιούλιο του 1998, το κινεζικό Υπουργείο Άμυνας εξέδωσε ένα έγγραφο που ονομάζεται «Ειδοποίηση Διερεύνησης του Φάλουν Γκονγκ». Κινέζοι πράκτορες άρχισαν να παρακολουθούν τους ασκούμενους.
Ακόμα κι έτσι όμως, η δημοτικότητα της μεθόδου, που διδασκόταν δωρεάν και δεν είχε υποχρεωτικές μορφές όπως λατρεία ή θρησκευτικές τελετές (εκτός από την απαγόρευση αποδοχής οικονομικών δωρεών) ούτε γραφεία ή γραφειοκρατική οργάνωση, αυξανόταν σταθερά.
«Νωρίς σήμερα το πρωί, περισσότεροι από δέκα χιλιάδες ασκούμενοι συγκεντρώθηκαν στο Αθλητικό Κέντρο της Σαγκάης για να κάνουν ασκήσεις», ανέφερε η τηλεόραση της Σαγκάης στις 24 Νοεμβρίου 1998. «Από τότε που ο Δάσκαλος Λι Χονγκτζί εισήγαγε το Φάλουν Γκονγκ το 1992, το κοινό καλωσόρισε το Φάλουν Γκονγκ. Επί έξι χρόνια, το Φάλουν Γκονγκ εντυπωσιάζει τους ανθρώπους με τις μοναδικές του ιδιότητες. Για παράδειγμα, δεν χρειάζεται να κάνετε τις ασκήσεις σε ένα ειδικό μέρος ή σε μια συγκεκριμένη ώρα ούτε απαιτούνται ειδικές νοητικές ικανότητες… Το Φάλουν Γκονγκ έχει εξαπλωθεί επίσης στην Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία και την Ασία. Σε όλο τον κόσμο, περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν αρχίσει να εξασκούν Φάλουν Γκονγκ.»
Όταν η κατάσταση αντιστράφηκε
Το γεγονός ότι ο αριθμός των οπαδών του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα ξεπέρασε σαφώς τον αριθμό των μελών του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος αύξησε περαιτέρω την ανησυχία της ηγεσίας του Κινεζικού Κόμματος. Έτσι, αποφάσισαν να αντεπιτεθούν.
«Στις αρχές του 1999, ανακαλύψαμε ότι το Κόμμα είχε απαγορεύσει σε αξιωματούχους του Κόμματος και στρατιωτικό προσωπικό να εξασκούν Φάλουν Γκονγκ», μας είπε ο Γουάνγκ, ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ από την επαρχία Ανχούι (το πλήρες όνομά του δεν έχει αποκαλυφθεί για την προστασία του). «Αυτό το ανακαλύψαμε, όταν πολλά στελέχη του κόμματος σταμάτησαν ξαφνικά να ασκούνται.»
Περαιτέρω κλιμάκωση σημειώθηκε στις 11 Απριλίου, όταν το Journal of Science and Technology του Ινστιτούτου Εκπαίδευσης Τιεντζίνγκ δημοσίευσε ένα άρθρο το οποίο ισχυριζόταν ότι η πρακτική του Φάλουν Γκονγκ θα μπορούσε να προκαλέσει ψυχολογικά προβλήματα και άφηνε να εννοηθεί ότι το Φάλουν Γκονγκ θα μπορούσε να ανατρέψει την κυβέρνηση, όπως η Εξέγερση των Μπόξερ (μια λαϊκή εξέγερση που είχε λάβει χώρα στην Κίνα στα τέλη του 19ου αιώνα).
Όταν οι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ πήγαν στα γραφεία του περιοδικού για να μιλήσουν με τους εκδότες και να τους εξηγήσουν την αλήθεια, περίπου 300 αστυνομικοί τούς έδιωξαν με τη βία, συλλαμβάνοντας 45 από αυτούς.
Η είδηση της σύλληψής τους ώθησε τους υποστηρικτές του Φάλουν Γκονγκ, σε διάφορες πόλεις της Κίνας, να πάνε στο Πεκίνο για να απευθύνουν έκκληση στις αρχές.
Στις 25 Απριλίου, χιλιάδες οπαδοί συγκεντρώθηκαν κοντά στο Τζονγκνανχάι, το αρχηγείο της ηγεσίας του ΚΚΚ στο Πεκίνο. Δεν φώναξαν, δεν ξεσηκώθηκαν και δεν κρατούσαν καν πλακάτ. Απλώς στέκονταν εκεί και περίμεναν να έρθει κάποιος να τους μιλήσει.
«Υπήρχε αστυνομία παντού. Αλλά δεν φοβόμασταν, γιατί δεν κάναμε τίποτα κακό», μας είπε ο Λιου, ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ από το Πεκίνο. «Εφόσον η κυβέρνηση δεν απάντησε στις επιστολές που της στείλαμε, ήρθαμε να ξεκαθαρίσουμε τα γεγονότα πρόσωπο με πρόσωπο. Ελπίζαμε ότι θα απελευθέρωναν τους 45 ασκούμενους που συνελήφθησαν στο Τιεντζίνγκ.»
Πράγματι, ο τότε πρωθυπουργός της Κίνας, Τζου Ρονγκτζί (Zhu Rongji, γεν. 1928), μίλησε με εκπροσώπους των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ και διέταξε την απελευθέρωση των ανθρώπων που ήταν φυλακισμένοι στην Τιεντζίνγκ. Έτσι, το γεγονός της 25ης Απριλίου 1999 δημιούργησε ένα προηγούμενο πρωτοφανές στη σύγχρονη Κίνα. Έδειξε ότι υπήρχε ένας ειρηνικός τρόπος επίλυσης των συγκρούσεων μεταξύ του κομμουνιστικού καθεστώτος και των πολιτών.
«Για πρώτη φορά, ένιωσα ότι αγαπούσα αυτή τη χώρα», είπε ένας ασκούμενος στο Radio Free Asia. «Έτσι μας δίδαξε ο Δάσκαλός μας [Λι Χονγκτζί]: να ζούμε για τους άλλους, όχι για τον εαυτό μας, για να μπορούν όλοι να ζήσουν καλύτερα».
Αλλά το Κομμουνιστικό Κόμμα είχε άλλα σχέδια. Η Κεντρική Επιτροπή εξέδωσε μια δήλωση ζητώντας από τις Ηνωμένες Πολιτείες να συλλάβουν τον Λι Χονγκτζί, ο οποίος ζούσε τότε στις Ηνωμένες Πολιτείες, με αντάλλαγμα εμπορικό πλεόνασμα 500 εκατομμυρίων δολαρίων. Και στις 8 Μαΐου 1999, ο τότε Κινέζος πρόεδρος Τζιανγκ Ζεμίν (Jiang Zemin, 1926-2022) έγραψε μια επιστολή στη Μόνιμη Επιτροπή του Πολιτικού Γραφείου, στην οποία υποστήριζε ότι το Φάλουν Γκονγκ αντιπροσωπεύει τον ιδεαλισμό, μια φιλοσοφία που δίνει μεγαλύτερη σημασία στο πνεύμα, σε αντίθεση με τον κομματικό υλισμό και, επομένως, ο πόλεμος ενάντια στο Φάλουν Γκονγκ είναι ένας αγώνας μεταξύ ιδεαλισμού και υλισμού. Η επιστολή δημοσιεύτηκε αργότερα στην People’s Daily, το φερέφωνο του ΚΚΚ.
Ο Τζιανγκ είπε επίσης στο Πολιτικό Γραφείο, στις 7 Ιουνίου, ότι το Φάλουν Γκονγκ είναι το πιο σοβαρό περιστατικό που έχει συμβεί από το 1989 (η σφαγή των φοιτητών στην πλατεία Τιενανμέν). Η ομιλία του στάλθηκε ως μυστικό έγγραφο σε μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος σε διάφορα επίπεδα και χρησίμευσε ως βάση για τη δίωξη.
Τρεις ημέρες μετά την ομιλία του Τζιανγκ, ιδρύθηκε το Γραφείο 610 με επίσημο σκοπό τη δίωξη και την καταστολή των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ. Χρόνια αργότερα, το Γραφείο 610 θα ονομαζόταν «κινεζική Γκεστάπο» από τα ξένα μέσα ενημέρωσης, λόγω των εγκλημάτων που διέπραξε για τη δίωξη εκατομμυρίων ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ, που βασανίστηκαν μέχρι θανάτου σε στρατόπεδα επανεκπαίδευσης καταναγκαστικής εργασίας.
Η δίωξη ξεκίνησε επίσημα το πρωί της 20ης Ιουλίου 1999, με προγραμματισμένες μαζικές συλλήψεις οπαδών του Φάλουν Γκονγκ σε περισσότερες από 30 επαρχίες.
Η ιστορία του Lishay Lamish
Εκείνες τις μέρες, έτυχε να μυηθεί και ο Λίσαϊ Λάμις, ένας 23χρονος Ισραηλινός, στο Φάλουν Γκονγκ.
«Όλα ξεκίνησαν όταν έπαιζα μπέιζμπολ για την εθνική ομάδα του Ισραήλ. Έψαχνα τρόπους να βελτιώσω το παιχνίδι μου και παρατήρησα τον αντίκτυπο που είχε η νοοτροπία μου στην απόδοσή μου», λέει. «Άκουσα ότι ο Μάικλ Τζόρνταν είναι τόσο συγκεντρωμένος κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού που ακόμα και όταν η μπάλα φύγει από το χέρι του, συνεχίζει να την κατευθύνει με το μυαλό του, οπότε άρχισα να το κάνω κι εγώ. Πριν από το παιχνίδι είχα μια ιδέα για το τι ήθελα από αυτό το παιχνίδι. Φανταζόμουν την τελευταία κίνηση του παιχνιδιού, ότι το τελευταίο μου χτύπημα καθορίζει αν θα κερδίσουμε ή θα χάσουμε, και φανταζόμουν πώς θα το έκανα.
»Σε ένα από τα παιχνίδια μου συνέβη αυτό και ήταν σαν να βλέπω ταινία, ήξερα ήδη τι θα συμβεί και τα κατάφερα. Έμεινα έκπληκτος όταν είδα τον αντίκτυπο που είχε ο νους στο παιχνίδι. Μετά, είδα ένα άρθρο στην εφημερίδα για έναν δάσκαλο διαλογισμού που δουλεύει με αθλητές. Μαζί του άρχισα να καταλαβαίνω ότι η εσωτερική γαλήνη μπορούσε να προσφέρει περισσότερα κι από το καλύτερο παιχνίδι του μπέιζμπολ. Αυτό ισχύει για τη ζωή μας γενικά και για το πώς βλέπουμε τον κόσμο. Άρχισα να κάνω όλα τα είδη διαλογισμού — γιόγκα, διαλογισμό Ζεν, Τάι Τσι, καθοδηγούμενο οραματισμό, βιπάσανα και πολλά άλλα πράγματα.
»Μια μέρα, την Ημέρα του Τάι Τσι, πήγα στο πάρκο Γιαρκόν και είδα δίπλα σε μία στάση να γράφει για το Φάλουν Γκονγκ. Εκεί κοντά στεκόταν ένας αδύνατος Κινέζος ονόματι Τσαν. Άρχισα να του μιλάω και πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι είχα βρει αυτό που έψαχνα. Πριν από αυτό έκανα διάφορα πράγματα και προσπαθούσα να συνδέσω όλα όσα δεν ταίριαζαν μεταξύ τους. Αλλά όταν θέλετε να κάνετε βαθιές αλλαγές, υπάρχει μόνο ένα μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσετε. Το Φάλουν Γκονγκ μίλησε για αρχές που δεν είχα ακούσει από κανέναν άλλο. Σχετικά με την εσωτερική αυτοβελτίωση και τη σωματική βελτίωση, που συμπληρώνει τη διαδικασία της εσωτερικής βελτίωσης. Έκανα τις ασκήσεις με τον Τσαν για αρκετές εβδομάδες και μου δάνεισε βιντεοκασέτες από τις διαλέξεις του Δάσκαλου Λι. Εντυπωσιάστηκα από τη δύναμη της πρακτικής».
Όταν ο Λάμις πήγε στις ΗΠΑ για να σπουδάσει σε ένα κολέγιο της Καλιφόρνια, άρχισε να αναζητά στο διαδίκτυο ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ στην περιοχή του.
«Βρήκα έναν ασκούμενο που έμενε κοντά μου και αρχίσαμε να ασκούμαστε σε ένα κοντινό πάρκο. Πολύ γρήγορα, ήρθαν κι άλλοι και ασκούμασταν όλοι μαζί. Υπήρξε μία περίοδος που κάποιος νέος ερχόταν κάθε μέρα.»
Μια μέρα, ο Λάμις άκουσε για την καταστολή του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
«Με συγκίνησε βαθιά. Ήθελα να κάνω κάτι για να βοηθήσω τους ασκούμενους στην Κίνα. Ξεκίνησα, λοιπόν, με μικρά βήματα: πρώτα μοίρασα φυλλάδια. Στη συνέχεια, επικοινώνησα με τον δήμαρχο και εξήγησα τι συνέβαινε στην Κίνα και πώς τα κινεζικά προξενεία στις ΗΠΑ συνεχίζουν να κατασκοπεύουν τους Κινέζους ασκούμενους που ζουν στο εξωτερικό, να κρυφακούν τις συνομιλίες τους και να παρενοχλούν τα μέλη της οικογένειάς τους στην Κίνα».
Αλλά μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα.
«Έλαβα ένα email από έναν φίλο στη Βόρεια Καλιφόρνια, που μου είπε για ένα σχέδιο να πάνε ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ από όλο τον κόσμο στην πλατεία Τιενανμέν στο Πεκίνο. Η πλατεία Τιενανμέν είναι η καρδιά της Κίνας και υπάρχουν πολλοί τουρίστες και μέσα ενημέρωσης από όλο τον κόσμο, επομένως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για τους οπαδούς του Φάλουν Γκονγκ να διαμαρτυρηθούν για αυτό που τους συμβαίνει.»
Η ημερομηνία έχει οριστεί για τις 20 Νοεμβρίου, στις δύο το μεσημέρι. Ο κίνδυνος ήταν προφανής – είχαν ακούσει για το πώς συμπεριφερόταν η κινεζική αστυνομία στους ασκούμενους στην Κίνα και ήξεραν ότι η αστυνομία θα τους συλλάβει. Επέλεξαν έναν φωτογράφο από την ομάδα τους για να απαθανατίσουν τη στιγμή που 36 άνθρωποι από διάφορα μέρη του κόσμου συναντήθηκαν, κάθισαν μαζί σε διαλογισμό – και μετά εξαφανίστηκαν.
Στη 1:50 μ.μ., ο Λάμις και ένας άλλος φίλος του πλησίασαν το σημείο συνάντησης, στην κεντρική πλατεία του Πεκίνου. Είδαν κι άλλους ομοϊδεάτες τους να πλησιάζουν και κάποια στιγμή, σαν να το είχαν κάνει ήδη αρκετές φορές, όλοι κάθισαν στη μέση της πλατείας και άρχισαν να κάνουν τον διαλογισμό του Φάλουν Γκονγκ. Ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται γύρω τους και να κοιτάζει το μεγάλο πανό που κρατούσαν οι δυο τους, το οποίο έγραφε «Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα» στα κινέζικα και τα αγγλικά.
Πέρασαν μερικές στιγμές και ξαφνικά η πλατεία, όπου μόλις πριν επικρατούσε ησυχία, γέμισε αστυνομικούς και αυτοκίνητα της αστυνομίας με τις σειρήνες τους αναμμένες άρχισαν να πλησιάζουν από όλες τις πλευρές. Οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ σχεδίαζαν να καθίσουν σε διαλογισμό για δέκα λεπτά, αλλά μετά από μόλις δύο λεπτά η αστυνομία άρχισε να τους σέρνει προς τα περιπολικά.
«Κάθισα σε διαλογισμό με κλειστά μάτια, άκουσα τις πόρτες του αυτοκινήτου να χτυπούν δυνατά και τα βήματα. Επειδή δεν ένιωθα καμία ενοχή, είπα στον εαυτό μου ότι θα καθίσω μέχρι την τελευταία στιγμή. Άκουσα κόσμο να τρέχει, αλλά κράτησα ένα εσωτερικό χαμόγελο. Είμαι στην πλατεία Τιενανμέν μαζί με 35 ακόμα άτομα από όλον τον κόσμο, που μαζευτήκαμε για να υποστηρίξουμε τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, για να ενημερώσουμε τον κόσμο για αυτή την εξωφρενική δίωξη.»
Η αστυνομία άρπαξε τον Λάμις, τον έβαλε σε ένα περιπολικό και τον πήγε στο αστυνομικό τμήμα μαζί με τους άλλους. Μερικοί ξυλοκοπήθηκαν κατά τη διάρκεια της κράτησής τους, όταν αρνήθηκαν να υπογράψουν έγγραφα στα κινέζικα που τους παρουσιάστηκαν. Ένας από τους αστυνομικούς άρπαξε τον Λάμις, τον χτύπησε δυνατά, τον κάρφωσε στον τοίχο και τον κλώτσησε ξανά ανάμεσα στα πόδια.
«Μου έκανε ερωτήσεις. Είπα στον εαυτό μου ότι δεν θα έλεγα τίποτα για άλλους ασκούμενους ούτε θα έλεγα τίποτα κακό για το Φάλουν Γκονγκ, αν μου ζητούσαν να το κάνω.»
Μετά από 28 ώρες κράτησης, η κινεζική κυβέρνηση αποφάσισε ότι δεν ήθελε να ασχοληθεί περαιτέρω με τη διεθνή ομάδα και οι αλλοδαποί οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ εκδιώχθηκαν από τη χώρα. Ο Λάμις επέστρεψε στη ζωή του, όπως και οι άλλοι που επισκέφτηκαν μαζί του την Τιενανμέν. Μέχρι σήμερα συμμετέχει σε εκδηλώσεις όπου μιλάει για τις διώξεις στην Κίνα που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
«Πολλοί άνθρωποι με ρωτούν: “Γιατί δεν βοηθάς τον αγώνα για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων ή για τα τροπικά δάση ή για την κοινωνική κατάσταση στο Ισραήλ;” Υπάρχουν πολλά άσχημα πράγματα στον κόσμο, αλλά νομίζω ότι η κατάσταση στην Κίνα είναι ιδιαίτερη. Υπάρχει μια πολύ σαφής αντίθεση ανάμεσα σε μια ήσυχη, φιλειρηνική ομάδα ανθρώπων και σε ένα καθεστώς που είναι το εντελώς αντίθετο. Ήταν λόγω αυτής της ξεκάθαρης αντίθεσης, που δεν είχα δει σε καμία άλλη σύγκρουση, που αποφάσισα να δράσω. Αυτό είναι σημαντικό για μένα. Το Φάλουν Γκονγκ άλλαξε τη ζωή μου και δυσκολεύομαι να φανταστώ ότι άνθρωποι σκοτώνονται σήμερα επειδή θέλουν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.»
24 χρόνια διώξεων
Αφότου ο γενικός γραμματέας του ΚΚΚ Τζιανγκ Ζεμίν διέταξε την καταστροφή του Φάλουν Γκονγκ το 1999, άρχισαν να πραγματοποιούνται επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας, στις οποίες οποιοσδήποτε συλλαμβανόταν να εξασκεί Φάλουν Γκονγκ στέλνονταν στη φυλακή ή σε ένα από τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας ή σε κάποιο κέντρο πλύσης εγκεφάλου. Οι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ υπέστησαν πολύ μεγάλα σωματικά και ψυχολογικά μαρτύρια σε αυτά τα σκοτεινά μέρη, όλα με έναν σκοπό: να τους αναγκάσουν να δηλώσουν ότι δεν θα ασκούσαν πλέον Φάλουν Γκονγκ.
Παράλληλα, αναπτύχθηκε στην Κίνα μια βιομηχανία εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Τον Απρίλιο του 2006, οι Epoch Times δημοσίευσαν νέα για πρώτη φορά στον κόσμο σχετικά με την εξαναγκαστική συλλογή οργάνων από ζωντανούς ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, η οποία είχε ξεκινήσει αρκετά χρόνια νωρίτερα.
Η «Άννι», σύζυγος ενός χειρουργού οφθαλμίατρου στο αγγειακό νοσοκομείο Σου Τζια Τονγκ της κομητείας Λιαονίνγκ, μας είπε ότι ο σύζυγός της ήταν για καιρό σε κατάθλιψη και υπέφερε από αϋπνίες και εφιάλτες. Τελικά, της ομολόγησε ότι έκοβε τους κερατοειδείς από τα μάτια ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ, ενώ εκείνοι ήταν ακόμα εν ζωή.
Η αποκάλυψη οδήγησε τον Ντέηβιντ Κίλγκουρ (David Kilgour, 1941-2022) , πρώην μέλος του καναδικού κοινοβουλίου και υφυπουργό Εξωτερικών για Υποθέσεις Ασίας-Ειρηνικού, και τον Ντέηβιντ Μάτας (David Matas, γεν. 1943), Καναδό δικηγόρο για τα ανθρώπινα δικαιώματα να ερευνήσουν την υπόθεση. Τον Ιούλιο του 2006, δημοσίευσαν μια έκθεση και στη συνέχεια ένα βιβλίο με τον τίτλο Bloody Harvest, που τεκμηριώνει τα εγκλήματα της κινεζικής κυβέρνησης. Μέρος του περιεχομένου αποτελούν και ηχογραφημένες τηλεφωνικές συνομιλίες με γιατρούς σε κινεζικά νοσοκομεία μεταμοσχεύσεων, οι οποίοι παραδέχονται ότι αφαίρεσαν όργανα από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
Οι Κίλγκουρ και Μάτας συνέπραξαν επίσης με τον Αμερικανό ερευνητή Ήθαν Γκάτμαν (Ethan Gutmann, γεν. 1958) για την αναθεώρηση του BLoody Harvest το 2014, ο οποίος δημοσίευσε επίσης το βιβλίο του «The Slaughter» (Η σφαγή) το 2014.
«Καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών από την έναρξη της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ, υπήρξαν πολύ μεγάλοι αριθμοί ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στο σύστημα των στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας της Κίνας, που κυμαίνονται από μισό εκατομμύριο έως ένα εκατομμύριο άτομα», είπε ο Γκάτμαν.
Οι τρεις ερευνητές χαρακτήρισαν τη σφαγή, που συνεχίζεται στην Κίνα εδώ και 24 χρόνια, ψυχρή γενοκτονία.
Τον Φεβρουάριο του 2019 προέκυψαν κι άλλα σημαντικά στοιχεία: νέα έρευνα, που διεξήχθη από ανεξάρτητους ερευνητές μέσω τηλεφωνημάτων σε 16 γιατρούς από 12 νοσοκομεία στην Κίνα, κατέδειξε ότι η συλλογή οργάνων από οπαδούς του Φάλουν Γκονγκ έχει γίνει πλέον κάτι το συνηθισμένο. Κανένας από τους γιατρούς – όλοι κορυφαίοι παράγοντες στον τομέα της μεταμόσχευσης οργάνων στην Κίνα – δεν εξεπλάγη, σοκαρίστηκε ή θύμωσε όταν ρωτήθηκε εάν τα συλλεγμένα όργανα ανήκουν σε ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
Από τους 16 γιατρούς, οι 10 επιβεβαίωσαν ότι πηγή των οργάνων ήταν οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ. Οι υπόλοιποι δεν αρνήθηκαν ρητά ότι είχαν πάρει όργανα από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ ή απέφυγαν να απαντήσουν στην ερώτηση.
«Υπό τέτοιες συνθήκες, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα εξακολουθούν να διατηρούν την πίστη τους στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας και συνεχίζουν να λένε ειρηνικά την αλήθεια στον λαό της Κίνας, παρά τον κίνδυνο για τη ζωή τους», είπε ο Τζορτζ Μέισον, ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ και Επισκέπτης Καθηγητής σε Πανεπιστήμιο των ΗΠΑ. «Νομίζω ότι όταν τελειώσει αυτό το κομμάτι της ιστορίας, οι άνθρωποι στο μέλλον θα δουν και θα καταλάβουν πόσα έχουν υποφέρει οι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ, τι έχουν κάνει και τι σημαίνει όλο αυτό για το κινεζικό έθνος.»